William Blake - Vahiy Kitapları

Vahiy Kitaptan WILLIAM BLAKE Türkçeleştiren: Kaan H . Okten

2

2 . pinhan

WOLFGANG GUS

ALMAN I ERMENİ SOY Alman Dışişleri Baki

“ Bizim tek hedefimiz var; o ı

ister yerle bir olsun ya da o S

S

24 Nisan 1915’te Osmanlı İstanbul’daki Ermeni toplum sonra Ermeni halkının siste sonrasında birçok insan daı susuzluk ve açlık nedeniyl milyon kadar nüfusu olan Bu olay Yirminci Yüzyılın İlk sırasında Türkiye’nin en büj öğretmenleri, subayları, kı izleyemeyeceği bir şekilde, dan bazı Alman subayları VVolfgang Gust’un Dışişler derlediği belgeler, meydan aynı zamanda Almanların ğunu izleyen Türkiye Cuml günümüzde Alman kamuo az bilgiye sahip. Elinizdeki canlı geçeceğe benzeyen

£

belge yayınları

VAHİY KİTAPLARI V V IL L IA M B L A K E

T ü rkçeleştiren : Kaan H . Ö kten

p inhan

PİNI IAN Y A Y IN C IL IK Litros Yolu, Fatih San. Sitesi No: 12/214-215 Topkapı/Zeytinburnu İstanbul Tel: (0 2 1 2 ) 2 5 9 27 6 0 Faks: (0 2 1 2 ) 565 16 74 ww w.pinhanyayincilik.com info@ pinhanyayincilik.com Sertifika No: 2 0 9 1 3 W illiam Blakc

Vahiy Kitapları © Pinhan Yayıncılık,

Eylül 2012 Türkçe çeviri © K a a n H . Ö k te n , 2 0 1 4 Genel Yayın Yönetm eni: Mahmut Sever Birinci Basım : O c a k 2015 Sayfa Düzeni: Gülizar Ç. Çetinkaya Teknik I lazırlık, B askı ve Cilt: Yaylacık M atbaacılık San. Tic. Ltd. Şti. Litros Yolu Fatih San. Sitesi No: 12/197-203 Topkapı-İstanbul Tel: (0 2 1 2 ) 567 80 03 Sertifika No: 11931

W illiam Blakc Vahiy Kitapları Pinhan Yayıncılık: 71

Edebiyat D izisi: 10

ISB N : 9 7 8 -6 0 5 -5 3 0 2 -5 1 -1

d ~ S e r a / i l i n : !((>’ ronnd tiuif sn/jrjy ffocks , Jğ£m >ta f/t youjujfM , s/te’ ınUalaiMi 3/nu/ht thr secret n t r . p 7 r tiıdf >:#■"' İîac zıtrrjnr/ hnaıv, icrm har ıpvrtal doy: W R )c**n hv ih;t rivs’.r ot 'ASonct. h r j-ş r ft . v o tce ı& h cw d l\

AıuL tiuıa Itri' i/cntit lnn\cıitntu>n,(adi> Ukc in. rnnın d/’i’-'.

|

0 h /f d '/:(•>' o tu

S p rin t/ :

ıt'Ap

tin .ü 's

fh( h-ttuf of

'

İju " u c ı f e r

| Yhy /iuL ’hcsr f/ûhffVJi tl'tha/ipr/nt? ? />crtı hırt *osınıle & fati ■' ! .AJı i The! is tike o wıtry ben, >ıno hin n hart/m/ eti-uu. Itikt u relîcctwr, m a ola/s . bkı sn//dı u s >.ı the »»afet . i.tkc ’MVturu■d urthtite. tike a smde tıpan un uı/ânts tere., L*tk um t c/erılti re st nty hra d . Arui\t/>stile "zU-'rp tine siecp t t dtactJi. >md erende hear tbe vni.ee0> />;/n fhnt wn/Aetk':m/kg; •/: t i w v a l l t s y . < t t ıd c a c h ^ y r ty n n /. r e / o u »

duy:

fınnıüe.

m an ı

ty r a /s ,

ö r e r m e s p r e a d s ■ /u s - fu it iâ

f!u)u

n e t * ’- bo m

MU/ flduvr,- •.

Iftr'tt f/tv/öe rpnıçl oi ’sutint vollrru. and c f nwdetft hn\'4»/S:

J ’n r tiu.ii t sn. dt he- cfelterrf r/t !ufh“, id i 6 7 rnnrers /'■/,,-t / v r t i s tj& e-'tsa n d e th e ieu n İA /n s tV u tth ü şp rirtfa r io/lt>-L"'-«it >Miterru d y/r!e.%; th& ı wh ■•dteuld Thci caniptinri,

M?ıy

Mne Seraphim'ın kızlan güdüyorlardı nur timsali sürülerini, Fakat kızlarının en küçüğü yoktu aralarında: mahrem bir havayı arar olmuştu solgunlukla, Tıpkı sabah güzelliği gibi o fan i ömründen solup gitmek üzere: Nazik sesi duyuldu, yükseliyordu Adona nehrinin kıyısından, Ve sabah şebnemleri gibi narin feryatlar koptu dilinden: "Ey, menbaımızın baş ucundaki hayat! Neden solup gider ki sudaki nilüferler? Neden yitip gider şu menbaın çocukları: sadece gülümsemek ve sonra da düşm en için mi? Ah! Bir gökkuşağıdır sanki Thel; yahut dağılıp giden bir bulut adeta; Sanki sırçalardan yansıyan; yahut deryalar üzerinde çırpınan bir gölge; Sanki çocukların hülyası; yahut bir çocuğun çehresinde beliren gülücük; Sanki kumruların sedası; yahut kaçıp giden gün; yahut bir nağme, havada asılı. Ah! Nazikçe yatıp uzanmak isterim ve başımı yaslamak isterim yine nazikçe, Ve nazikçe uyumak ölüm uykusunu ve işitmek isterim yine nazikçe Bahçede akşam vakti gezinen O'nun sesini." Vadideki zambak, teneffüs ediyordu mütevazı çimenler arasında, Cevap verdi güzeller güzeli genç kıza ve dedi ki: "Ben sularda biten bir otum, Çok da küçüğüm ve pek severim hemzemin sahaları yurt tutmayı; Öylesine zayıfım ki, konamaz yaldızlı kelebekler dahi başımın üzerine. Lâkin yine de iniyorlar semalardan ziyaretime ve her şeye tebessümünü bahşeden Dolaşıyor vadilerin sinesinde ve her sabah mübarek elini açıyor üzerimde; Ve diyor ki: 'Neşen daim olsun, ey mütevazı yaban otu, yeniden doğmuş zambak çiçeği, Ketum vadilerin ve iddiasız derelerin nazik hanım kızı; Zira esvabın nur ve ziya olacak ve sabahları helvayla doyurulacaksın, Ta ki yazın kor ateşleri, seni pınar ve menbaların başında yakıp eritene dek, Ebedi vadilerde gövermek üzere.' O halde neden yakınıp dursun Thel ?

}t%Y nh/'uhl t/u ruıstrris fj/ ihc t/ltry (fi ji xr. afier a /şu/fi. Shr rerrrtâ

srruhi u\ l/'tir,-*, ihc/t sut /L t-rn uı

kr.r sttyrr tihrtJiC.

Jitrl atifiuvervl. O thntı litiic ntr/IH d tht: lu'.ürefttl iıillçv, Çt*vuu/ ir um * tturt ctm w f em re, Out vpıcelftJs. tfıe < 'rrfirrd tfjy hrnnh 'L.'foı npurtnh ti}/' /.v/^vyy// Lsrnft.h/ thı e/t/j'i7ıt?rd& • , tf>pr< toy f/ı Muit Ihtın ssdtest »mdıno u; hm lartt, T ytipuu/ Ju s mı!/! an/:' m rrJan trumJJt fn>m a li Pr moruma ,«rXv A nd »iÂı ti .■ hn/jhl ~i,-,r//(y Hm; lfu: huruca l)'W rn a C Uttie rloun V h arrr h r/ n r !ln c f JK rL,

f

(fa n A dc.occnned. o/w fitr J.siJJv hrt\*>d lır r n ıt dj.^f iır / d 1

Jirui neni t/, m ııııi h rr nurumun charyr.atrıoru/ tkı; len LvU y :u £ s .

Har vadilerinin hanım efendisi, niçin ah çekiyor olsun ki?" Thel sustu ve gözleri yaşararak gülümsedi ve gümüş mihrabına geri çekildi. Sonra dedi ki Thel: "Ey, bu huzur dolu vadinin genç kızı, Niyaz edemeyenlere, sesi duyulmayanlara, bitap düşmüşlere can bahşeden; Senin nefesin besler masum kuzulan, siit gibi esvabının kokusunu alırlar, Çiçeklerini toplar onlar, oysa sen yine de çehrelerine konarsın tebessümle, Tatlı ve küçümen ağızlarını sâri izlerden silip temizlersin. Senin can özün altuni balları pak eder; senin rahiyan, Ki sen onu göveren en kiiçiik otların bile yapraklarına saçarsın, Süt veren inekleri canlandırır ve ehlileştirir ateş soluyan kısrakları. Oysa Thel, gün doğumunda tutuşuveren mahcup bir buluta benziyor: İnci tahtlar üzerindeyken şimdi kaybolup gidiyorum, yurdumu kim bulacak, kim?" "Vadilerin ecesi", dedi Zambak, "var git buluta sor, Diyecektir sana neden pırıl pırıl parıldadığını seher vakti gökyüzünde, Neden saçıp döktüğünü parlak güzelliğini nemli havalarda. İniver aşağıya, ey küçük Bulut, ve Thel'in çehresi karşısında astlı kal öylece." İniverdi Bulut, ve Zambak eğdi mütevazı başını onu görünce Ve düştü yemyeşil çayırlardaki sayısız işlerinin peşine.

\21

>f

^ w jSTV—-'•vf

1,71 (tüle

f Vflrjrf fk r i'um n

W

.

î rfım y* titre t*>ü iv m r.

fiAı thou ncı when ırt vh* hatır fhru fittir, er.#wv-* rj)>syt n re sitaU w A fJırr hut not İirut. ah IhA tu tike ht ~}f*re . ./yrıetfs eiM>ay. vrt / nem f )!au\ , (im i n r ons hrar,■&rrty ıW.v? ,

'Jhc CU ud tiu>}j &}tnto (tıs, (jfairitn hr/tdjŞrtuf* hnt?ht form rruyyd, }{aw t d /d .-iftt4 wjiy hır . te he at denth the fer d al Wt-rma . he

!■■.,{ rreh/nf utu>n bt> ne/y th/v/ıe' tu u ’ in m* t-’tvl thııs.

Uirrı ■! rfıeu art tfnr tk,' /rom ite» /.«'/> hed ,ane/ tbru mİmit k ca r //>■ x‘a trg » t. e'ou. fi-ih m'rm (d tin m lrnt vuUp, tc .tky pcnalve, ejucejJl* Tf}! tiflpl&.s w n n aec> PiZrmrınıajjt a! wrtjfutı;iîs. ruf thou bat a Worm ? ] --w thes hkt ar. twant m-apued m the LHİys lenf: Aı’ n/vy not liftte m/re. tlum a m u t aut sjıa/Z. buJ tb/ju eanst yvaep: l- rJ;tf u )Vormr I wr ituv tay btlf>b>ds Jir tiaket/; yveef>t/ta, And. ttvru: tc atwwer. nene to chcrish (tur tvdh mothemjstnİLvs, Eir ( lıyJ,/ ( 7ay lımni thf Wv/xrtş votce raddm d n o J am utdecd ; t'Jy İH.vom of'd&rlj t* aold.dtui ol' it e d f is t/ark ,

lh c :. *v, .„•/ -r»<

Sonra Thel, şaşkın şaşkın baktı Solucan'a, şebnemsi yatağına uzanmış olan. "Yoksa sen bir solucan mısın? Aczin sureti... Sadece bir solucan mısın yoksa sen? Görünüyorsun bana adeta bir bebek gibi, sarmalanmışsın Zambak'm yapraklarına. Oy! Yok yok, ağlama, küçümen sesli; konuşamıyorsan da ağlayabiliyorsun. Yoksa bu bir solucan mı? Görünüyorsun bana biçare ve çıplak, ağlıyorsun, Kimsecikler yok sana dönüp bakan, kimsecikler yok seni anaç tebessümlerle bağrına basan." Bir Avuç Balçık işitti Solucan'ın sesini ve kaldırdı merhamet dolu başını: Ağlayan bebeğin üzerine eğildi, durdu öylece ve can nefesini bağışladı Süt gibi rikkatiyle: derken hürmetkar gözlerini dikti Thel'in üzerine. "Ey Har vadisinin güzeller güzeli! Kendimiz için yaşamayız biz. Bak bana: en aşağı şey olarak görüyorsun belki beni - ve sahiden de öyleyim. Benliğimin sinesi buz gibi, benliğim karanlık, kapkaranlıktır benim;

B u t h e t i,a t l o v c s th e!n w ty , p c u r .s k s o d -.ıbnr, m y k c a d H trt Jiib s t’s j M M n d b u u f ö A / s n u b tu ıl b a 'n d s r m u ı d my h r a s t A n d s a v s ; Jh ru m cthcr o l tnv ctu tiren , I U r Ur, r d fJrrr M d l h t n v (/ü ,a ı tn ee a crpxvn tiuıt m m - c a n tu k r w < ry f n ı t h c » t i u s t # s w & t a u u â , J /uuw‘ n et . a n d / ro n n et k /te # l p o n a e r . a n d / connat. p v n d e ^ j r t [ Lve a n d love . 7&î Jm jşrfO a -/-h ta u ty w p d h e r p jfy 'n t; tr r r s «„>/, }m J llt/. , « 7. A n d saat .AUus 1 knevv not t/us. W thrrdhre d u l ! w//ı

(hat G odyoutd leye aYtorm J ktew. and puntjı thr ani //>■/ {g u t v jd k d , b n u s d ı t s h M s ts fv r m :h ,t f/„,t !u- , - h r n M »/ rfvth trulti a t j d . o t l ./ n eyer kn ew , a n d t/u ı-elv re d o l f ıvecp A n a J c o m p U u n d m (he m ild m r b c ı- a u s e / I'ad c m u f ' J b ı d U p me drnm ın t h y c c ld b e d . mu i Un# jny .d ıd d n j U't \ UCf n ı f l 1* V t v / v s t/ e l y

fjtv .it... ,

' H lhr/'c n ette/ ' sittı/ le n-’ffS ' jfa c n -

^3/ter h-'ası*/+>/■H‘ 'AeeizddÜi /ram t/te ftûl/oH'fsct c*e c/ascd tn ety otfrt dej>trttef/xuı, ’ C :r fite ğ/istrts/rh &ye tt fAe p o tla n a / \ r j-a n lı: / w ıy a/e d ^ /e //d s 's to /d >edA arrvH>s sn/r/jt- ds*sn?sı,

h'At:sx ız t/ıotjsarul f ıi’JzfjnJ ' .snt*/t e/t au/be/.•>// //.e J O f ' ası fiy e a / ^ r / ty &* £>rucn ,^>Ae»)Jres?p /je a fy Sc ceesterf ^ & > /d / -------- - y — Xç— ( • c . Jj

~ 7û/x,'>ı±f' tmJureAsi/ t‘/etA Anjıt-y

Ara/n e^ery tt’ertr/ ?

Tra/' a s ıJ ^ a / , \! creatuıiLsT u r .J M y a jf d s t r i/ u'/de ctAa/ısri » fo jj~ n r fer erıblenı/