VEDANTAAMURTHASARAMU in Telugu

వేదదాంతామమృతసారమ (1,2 భాగమల) రచయత క. నరశదాంహ చారర్యుల, ట ర అధర్యుపకుల (రిట ర ), వ. ఆర. కాలేజ, నెల ల ర

ప ప దమ మద ప ణ 1000 ఆగష ష , 1989

ప ప తివెల : ర.18-00

2

ఓమ

వేదదాంతామమృతసారమ 1. వేదదాంతమ - వవధనిరర్వచనమల భరతభూమ పావనభూమ. అద ససర్యుశర్యుమలమ ట పాడ పదాంటలత అలనాడ అలరారచదాండన దనమల. అదాంద జనిదాంచనవార తమ ట ద నదాందన జీవతమల చీకుచదాంతల లేక హయిగ కాలమ గడపుచదాండరి. అదాందచ ట వార ఈ లోక సుఖమల చదాంతనలమాని, పరలోక సుఖమల వడయుటక మార ర మ లనర్వషదాంపసాగిరి. వారిలో పెకుక్కుమదాంద మహనీయుల తమ ట న వవధ సమృష సమాధినిష ష లదాంద నుభాతమల ష రహసర్యు భావపరదాంపరలనెల ల

యధథమగ లోకమ కదాందదాంచరి. ఈ వవధ భావనల వవధ మార ర మల సూచదాంచనను గమర్యుమగ మోక్షమొకక్కుటేయని దలల్పును. అటుల అదాందదాంచన భావ పదాంపదాంపరలే వేదదాంతమ ట యొప చనన్నద. వేదదాంతమన వేదమల యొకక్కు అదాంతమ. అనగ ఉపనిషతత్తులని యర ర మ. వేదదాంతమన బ జ నమ. దని వలన మదాంచని గ ప హహ్మజ ప హదాంచట, చెడను

వడచట

యదగను.

వేదదాంతమన

మోక్షవదర్యు

లేక

అదర్యుతహ్మవదర్యుయని యనియెదర. మోక్షవదర్యు యదాంద ఆతహ్మజ జ నమ, బ జ నమని రదాండ భాగమల. తానెవర తెలిసికొనుట ఆతహ్మజ జ నమ. ప హహ్మజ సకలమదాందవనరనాన్నరని

తెలిసికొనుట

బ జ నమ. ప హహ్మజ

ఇదాంద

దేనిత

పా జ నమ కలగటకు ప రదాంభినను రదాండవ దనిక దరి తీయును. బ ప హహ్మజ శ జ న సర్వరపమ. ప వణనననిద ధర్యునలవసరమ. అదయ దర్వభాగమ బ ప హహ్మజ

3 వేదదాంతమన ఆతహ్మపోకడలను దలిసికొనుటయ. మరి కొదాందర బ ప హహ్మసర్వరప ప ప తిపాదనమ

వేదదాంతమనిరి.

మరియు

వేదదాంతమ

బ ప హహ్మమను

జగతాక్కురణమగ చెపను. ఆచరణలేని వేదదాంతమను మట ష వేదదాంత మదాందర. మట ష వేదదాంత

జీవతమ

నిరపయోగమగను.

ఇహమదాందను

వేదదాంతమ

పాపమను

పరమదాందను

ప ప తిపాదదాంపద.

గూడ

కాని

ప ష నమన ప మాదమల నదాంగీకరిదాంచను. దీనిని నితర్యుకమృతర్యుమ లదాందనుష జూపనగను. దీని పఠనమ సదాంసారదదుఃఖమను అడగదాంటదాంచ మోక్షమను సిద ద దాంపజేయును. ఇద పరమాతహ్మ చదాంతనను గూరిర వెల ల డదాంచను. ఇద హేతవాదనిబద ద మ ట ట దవ వశర్వసమచ నిరిహ్మదాంచబడనద. దీని వెనుకనునన్న వశర్వసమ సతర్యుమ ట నదేదయు ఆతహ్మవరద ద మ కాద. వేదదాంతమనకు మూలాధరమ ప ర నత ప సా ప యమను ఉపనిషతత్తుల, బ ర త గ ప హహ్మసుత ప మల, భగవదీ ప దాంధమల మఖర్యుమ. అదాంద ఉపనిషతత్తుల ఉపదేశగ ర మల. ఇవ వశర్వమన కాధరమ ట న దనిని, ఆతహ్మనిజతతత్తుర్వ ప స వషయమలను వవరిదాంచను. అజ జ నమను సశదాంపజేసి ట వె రాగర్యుమను కలిగిదాంచ బ ప హహ్మమను

పదాందదాంచ

మార ర మల

దలల్పును.

బహహ్మసూత ప మల

హేతవాదగ ష మల కానదాందన వేరర్వర ప సత్తుమల. ఇదాందనలి సూత ప మలదాంత సల్పుష మతమల వార తమతమ యభిపా ప యమలే మూలసూతా ప భిపా ప యమలనుచ పెకుక్కు భాషర్యుమలను వెల ర త అనుభవగ ర మ. ఇద సాక్షాతత్తు ప స ల డదాంచరి. భగవదీ

భగవదాంతని వాకుక్కునుదాండ వెలవడన పలకుల. ఇద ప ప జలనదాందరిని వారివారి

సరర్వసర్వమను తర్యుజదాంచ భగవదాంతని పాదపదహ్మమల నాశ ప యిదాంపుమని బోధిదాంచను. సనకననదాందనాదల జ జ నమ మోక్షమార ర మన, జనకాదల

4 కరహ్మయోగమ

మోక్షమార ర మనిరి.

కాని

సమనర్వయపరిచ

జ జ నమలేని

కరహ్మగని,

నిరపయోగమని

దలిల్పు

బోధనలననుసరిదాంచన

వేదదాంతమ

తెలిసికొనుటయ.

భకత్తుజ జ నమలను

జీవతమను

పదాందనగను.

యొకక్కు

దీని

భగవదీ ర త కరహ్మలేని

ఆలోచనావషయమ

రదాండదాంటని జ జ నమగని

ప ప తిపాదదాంచెను.

ప ప శదాంతమగ

ఆశయమ

ఈ

గడప

మానవుని

ఇదాందలి

మోక్షమను

యదర ర సి ర తిని

ట హ్మకసా బ ర పనమ. ప హహ్మతె

ప ప యోజనమ దదుఃఖనివమృతిత్తుపూరర్వకమగ మకత్తు. ప ప తర్యుక్ష బ ప హహ్మసర్వరపమగ సోదరమానవుని పూజదాంపగలరనుటయ వేదదాంత సదాందేశమ. దీపమచ నితర వసుత్తువలతపాటు దీవమను గూడ ఎటుల చూడగలగదమో అటులన వేదదాంతమ

బ ప హహ్మమను

తదతర

పదర ర మలనుదాండ

వేరచయుటలో

నుపకరిదాంచను. వేదదాంతచరణమనకు దోహదమచయు మఖర్యు సాధనమల:— ఆతహ్మసుత్తుతి,

పరనిదాంద

లేకుదాండట.

అమానితర్వమ,

సర్వధరహ్మమను

ప శ ష, ప కటదాంపకుదాండట, పరలను పీడదాంపకుదాండట, క్షమ, సరళత, గరశుశ బాహర్యుభర్యుదాంతర శౌచమ, మోక్షమార ర మన ఏకనిష ష ఆతహ్మనిగ ప హమనునవ. వేదదాంతపదేశమనకు సతల్పుత్ప్రవరత్తునమ మఖర్యుమ. వరకత్తు కలిగిన పదప వేదదాంతమబబ్బును. వేదదాంతమ సమృష ష దేహ జీవనిరాహ్మణక ప మమలను అదాంద అదాంతరార్యుమ అనుభవదాంచక ప మమను దలపును. మరియు పదాంచభూతాదతతత్తుర్వమల వాని

5 వలన ఏరల్పుడ జననమరణ సర్వర ర నరకాద లక్షణమల దనిని అనుభవదాంచ జీవుల పరిణామపరమార ద మల వెల ల డదాంచను. పదాందను,

శరీరపతనమ ట న ఆతహ్మ ఆ శరీరమత నెటు ల ఏమచసిన మోక్షమ బ ట న ప హహ్మమ

నిరతిశయతతర్వమను

ఆతహ్మ

శరీరమనెటు ల

బహమఖమల

వషయమలగూరిర తెలపును. ఇదాంకను

నెటుల

పదాంద

అతని

ప ప సాదదాంచనను

ఆతహ్మ శరీర ప ప వేశమనలని

దదుఃఖమను జెపల్పు దేహతహ్మభా ప దాంతనిరహ్మలనకు ట వె రాగర్యుమను బోధిదాంచను. చవరకు జీవాతహ్మ, పరమాతహ్మల సదాంబదాంధమ. ఆతహ్మ సాక్షాతాక్కురమనకు పద ద తల, కరహ్మసార్వతదాంత ప మల నదాంబదాంధమ మోక్షసర్వరపమ పునర ర నహ్మ సిద ద దాంతమలగూరిరయు దలపును. ఇటు ల

వేదదాంత

పఠనమచ

అజ జ న

అసదాంభావన

కలగద.

పరబ ప హహ్మరపభావనచ సదాంశయమ. సమాధిచ మాయాదల వపరీతభావన మాయమగను.

2. ఆతహ్మ అనగ .. ట హ్మక వషయమ. ఇట వేదదాంతమదాంతయు ఆతె ష ఆతహ్మ సకలవసుత్తు ట చెతనర్యు మదాందమడ యునన్నద. ఇద ఊపరియాడనపుడ శర్వసయనియు, మాటలాడనపుడ

వాకక్కునియు,

తెలిసికొనునపుడ

మనసు

అని

పెకుక్కునామలనబడయును. ఇద వషయమకాద. ఊహదాంపబడనద. ఎద ద నిక నను అనుభావమ గలదో అద ద నిని ఆతహ్మయనెదర. ఆతహ్మ తెలియబడనిదీ కాద. తెలియబడనదీ కాద. ఇద కేవలమ జ జ నసర్వరపమ. ఇద చూచను కాని చూడబడద. దీనియదాంద సదాంబదాంధమ, గణమ, కపయ,

6 జతి, రఢియను ఐద కారణమల లేవు. అదాందచనద వచదాంపబడద. కావున నిద

నిషేధవసుత్తు

గ ప హర్యుమచ

జ జ నదాంద ప యమలకు

తెలియనగను.

గోచరిదాంచద.

దీనిక

మనసునకదాందద,

గరత్తు

మనసు.

కరహ్మదాంద ప యమలచ

వకారమల బదాంధిదాంపబడద. జలమలోకలసిన ఉప జలమదాంతయు ఎటు ల వార్యుపదాంచయుదాండన

అటే ట సకల వసుత్తువులదాంద వార్యుపదాంచ యుదాండను. ల ఆతహ్మ అనిన్నటకదాంటే సూక్షహ్మమ అతహ్మకు కరత్తుమృతర్వమ లేద.

ఆతహ్మ శరీరమనకు ఆధరమ ట నద. పుటు ష టు, సతత్తుర్వమ, అభివమృద ద , పరిణామమ, శరీరమను

వారత్తుకర్యుమలను

క్షయమ,

మరణమను

ఉపాధిగగలిగియుదాండటచ మారల్పులననుభవదాంచ

కరాహ్మనుగణమగ

అనక

షడడ్భవమల బాలర్యు,

శధిలమ ట న

శరీరమల

లేకునన్ననునిద

కౌమార

యవర్వన,

శరీరమను

ప ప వేశదాంచను.

వడచ

దనిక

సర్వదాంతదేహమదయు లేద. ఇద యెనిన్న దేహమల ధరిదాంచనను దని సర్వరపమ మాత ప మ కదాంసాలి దమహ్మవల మారద. శరీర పరిగ ప హణమచ ఆతహ్మకు పుణర్యుపాపమల చయుట సర్వభావసిద ద మ కాద. కాని గినెన్న సదాంపరక్కుమచ నీటక వేడ కలిగినటు ల శరీరసదాంబదాంధమచ నాతహ్మకును కలిగినవ. ఆతహ్మ

సిద ద వసుత్తువు,

నితర్యుమ,

నిరహ్మలమ,

సూక్షహ్మతరమ,

జనహ్మనాశమల లేనిద. ఆతహ్మ వజ జ నమయుడ. శుద ద తహ్మ శరీరమలేక భూతమలకు

బయటనుదాండను.

మకత్తుదశలో

సర్వచచ

వార్యుపారమలాచరిదాంచటకు భూతమల లోపల నుదాండను. ఆతహ్మ ఇదాంద ప య ట నను దీపపు కాదాంతి వలన మధర్యుగతడ. సర్వయదాంజర్యుతి సర్వరపుడ. ఇద అణవె

7 తన జ జ నమచనదాంతట వార్యుపదాంచయుదాండను. అమానితార్వదగణమలనన్న దగ ర రగ, లేనిచ దూరమగ నిద కనబడను. ఇద బద ద కదాంట ఉతక్కుమృష ష మ ట నద. ఇద కారార్యువస ర లో సత (ఉనన్నద) అనియు, కారణావస ర లో అసత (లేద) అనియు పలవబడను. ఈ రదాండవస ర ల ఆతహ్మకు కరహ్మమూలమలే కాని సహజమల కావు. ఆతహ్మకు

సార్వభావకశకత్తు

సామర ర ర్యుమల

గలవు.

ఆయా

ఇదాంద ప యమల లేకునన్నను ఆయా యిదాంద ప యమల కారర్యుమ లనదాంతటను సహజమగన చయగలద. ఇద ఇదాంద ప య వమృతత్తులచ వషయమల నెరదాంగను. దీనిక దేహసదాంబదాంధమ కరహ్మ వలన గలిగినద. కాని సహజమ కాద. సార్వభావకమగ

సతాత్తు ర్వదగణమల

ట నను లేనిద

అ

గణమలను

అనుభవదాంచను. ఆతహ్మకు సదాంసాక్కురమ అవసరమలేద. కాని దనినావరిదాంచన అదాంతదుఃకరణమనకు

సదాంసాక్కురమ

అనిష ష మలనబడను.

ఇష ష మల

మఖర్యుమ.

ఆతహ్మయదాంద

ఏరల్పుడ

ట నవ యిష ట నవ సదాంసాక్కురమలలో ఉనన్నతమల ష మలని ఉనన్నతిక బాధకరమల పోవుటకు

సుఖమను,

అనిష ష మల

పోవుటకు దదుఃఖమను అనుభవదాంచను. భటుల శత శ వులజయిదాంపగ రాజ జయిదాంచనటు ల శరీర కారర్యుమల

ఆతహ్మచసినవగ అగను. ఇద క్షేత జ ట డన పురషడ, సరర్వభూతమల హమృదయ ప జ

మదాందదాండను. వేద శస జ నమ ప యిదాంచ పఠదాంచన ఆతహ్మజ స మలను గరవునాశ

కలిగి ఆతాహ్మనుభూతి పదాందనగను. ఆతహ్మజ జ న పా ప పత్తుక కరహ్మ బహరదాంగ సాధనమ. ధర్యునమ అదాంతరదాంగ సాధనమ. ఆతహ్మజ జ నమన జీవుడ తాను ట ర్వతల, తనకు ఆతహ్మగగల పరమాతహ్మయని వశష బ ష ట దర్వతలనిరి. ప హహ్మమని అద

8 ఏకరపమతనుదాండయు ఆరపత సదాంసారమ వలన నిద జనులకు ఎకుక్కువ శ ప మను

గలగ జేయును. నీట నుదాండ మదాంచ

గడ ష కొనినటు ష మనసు వెలవడను. ర కటు ప కమృతి ధరహ్మల పుట ల ఆతహ్మ నుదాండ ప

దని కొరకు ఇదాంద ష కొనును. ప యయమల, ఉపాధి కొరకు దేహమను నిద కటు ఆతహ్మయ జీవుడగ పలమారల పుటు ష చ గిటు ష చదాండను. శరీరమదాందదాంతట ఉనన్నను ఆతహ్మ కలషతమ కాద. ఇద భౌతికేతర పదర ర దాం. దీని కాదాంతి కదాండ ల కు మరమటు ల కొలపును.

ఆతహ్మకు భౌతిక శరీరమ ఒక ఆవరణమ. బద ద , మనసుల లోవలి

ఆవరణమల. పదాంచభూతాల ట పెపూతల. ఇద కామమచ కపల్పుబడనద. ఇద ప ప పదాంచమనకు నిమతత్తు ఉపాదనకారణమల, ఆకాశతతత్తుర్వమననదాండను. ఇదయ ఆతహ్మజర్యుతి, సహ్మమృతి తపల్పున ఈ జర్యుతి లోపల ప ప వేశదాంచ సహ్మమృతిని కలగజేయును. శరీర ధరహ్మమ ట న ససపురషనపుదాంసక భేదమల ఆతహ్మకు లేవు.

ఆతహ్మకు ట చెతనర్యుమ పదాంచభూత సదాంయోగమ వలన గలగను. ఆతహ్మ నుదాండయ ప ప పదాంచోతల్పుతిత్తు, ఆతహ్మ జనహ్మలతత్తునపడ వెనుకట జనహ్మలోని అభార్యుసమలను వషయమలను, మరియొక జనహ్మలో వెల ల డదాంచ చదాండను. గద.

ట న జగ ఆతహ్మ అవసా ర త ప యమల ప తత్తు, సర్వపన్న, సుషపుల త్తు కు లోను

ఆతహ్మకు

నాలగపాదమల

గలవు.

అవ

(1)

వశుర్వడ.

ట న శబా జగరతత్తువస ర యదాంద మఖమ దర్వరమన సూ ర లమల ద దవషమల ననుభవదాంచను. ()2) ట తెజసుడ. సర్వపన్నమను యదర ర మగ భావదాంచ మానసికమగ అనుభవదాంచను. (3) పా జ డ. గఢ నిద ప జ ప యదాంద కోరికల లేక

ఆనదాంద సర్వరపమను అనుభవదాంచను. (4) తరీయుడ. అతహ్మయని

9 తెలియగదన వాడ. దీనిక ఇహలోక, పరలోకమలను రదాండ సా ర నమలనన్నవ. సర్వపన్నసా ర నమ ఈ రదాండదాంట కూడలిలో నుదాండను. ఇచట నునన్నపడ ఆతహ్మ రదాండ లోకమలను చూచచదాండను. ఆతహ్మ సాక్షాతాక్కురమనకు శస ప వణ, మనన, నిధి, ధర్యునమల స ,శ

(మరిమరితలచట) చయవలయును. దీనిక పరిధి (గమర్యుమ) పరమాతహ్మ. ఆతహ్మ సర్వరపమల రదాండ. ఒకట పరమాతహ్మ. రదాండ జీవాతహ్మ. ఇవ ఆతహ్మకు ఉపాద భేదమలచ గలగచనన్నవ. ఆతహ్మ నశదాంచటకు కామకో ప ధలోభమల కారణమల. వీటని వీడన పరమపదమ గలద.

3. బ ప హహ్మమ - వవధ రపమల ఉపాధియన కరహ్మల వలన పుట ష న శరీరమ. ఇట ష శరీరభేదమలచ ఆతహ్మ పరమాతహ్మ అయెర్యును. పరమాతహ్మను వేదదాంతల బ ప హహ్మమదాందర. బ ప హహ్మమ వాకుక్కునకు మనసునకు గోచరిదాంపనదాందన దనిని వర్యుతిరక భావమన తెలియనగను. బద ద అహదాంకారమల చరి “నను” అనునదే బ ప హహ్మమ. బ ప హహ్మమన పరమాతహ్మక శకత్తుయని అర ర మ. ఈ శకత్తు ప ప కమృతి సనిన్నధియదాంద ఉదాండను. ఈ శకత్తు

కాలమ,

కరహ్మమ,

సర్వభావమ

అని

మూడ

వధమలగ

వభజదాంపబడనద. సమృష ష , సి ర తి, లయమల దేనివలన కలగన అదయ బ ష , వసిదాంచ, మరణదాంచ, దేనియదాంద ప హహ్మమ. అనగ పా ప ణుల దేని నుదాండ పుట ప ర మ. బ ప వేశదాంచన అదయ బ ప హహ్మమని అర ప హహ్మమన భ ప దాంహణశీలమ కలద. అనగ తన నుదాండ తాను వసత్తురిదాంచకొనునద అని అర ర మ. అదాందచ

10 సమృష ష యదాంతయు బ ప హహ్మ సర్వరపమాయెను. దేనిని మనమ మనసుచ నూహదాంచలేమో కాని దేనిచ మనసూస్సూహదాంచ చనన్నదో అదయ బ ప హహ్మమ.

బ ష ప హహ్మమ వవధరపమల వవధ కారర్యుమలాచరిదాంచటను బట

వవధ నామమల వెలయు చదాండను. అదాంద మఖర్యుమ ట నవ. (1) బ ప హహ్మమ

కమృషీవలని వల ఫలభోకత్తుయగటచ క్షేత జ డగను. అపుడతడ శరీరమను ప జ క్షేత ప మను తెలియును. అతనిన పురషడని జీవాతహ్మయమనియెదర. (2) ట బ ఈశర్వరడగను. ఈశర్వరడ దేహమను ప హహ్మమ మాయాబదాంబతడ ధరిదాంచ యునన్న జ జ నమ. ప ప కమృతిక లోబడడ. ఇతని సర్వభావమ పౌరషమ. తన శకత్తుని కాలమ, కరహ్మమ, సర్వభావమలను మూడగ వభజదాంచెను. పదర ద మల సజీవమలగనటుల కదపును. దీనిన ప జ నమదాందర. కాలమన ప జ ఏ పని తరార్వత ఏ పని జరగ వలనయను జ జ నమ. దీనిని అతిక ప మదాంప నెవర్వరిక సాధర్యుమ కాద. దషక్కులమల నెట ష నియమమలగూడ ఫలిదాంపవు. సర్వభావన ఎపరల్పుడ జరిగినను ఆదేవధమగ జరగనను శకత్తు, మాయమను అలి కపడదాంచను. కాని జీవతమను ట ల కత జీవులదాంద జీవమ అదాంటదాంచకొనడ. కరత్తుమృతర్వమ అదాంటకుదాండ సాక్షీభూతడగ నుదాండను. (3)

అనిన్నదాంటని చూచ కనున్న తనను తాను చూచకొనుటకు సాధర్యుమ కానటుల వెదకువానిలోగూడ అదాంతరార్యుమ తాన కావున చూడలేడ. అదాంతరాతహ్మయగ

బ ప హహ్మమ

ప ప కమృతి

గణమలనిన్నటయదాంద

సమానమగ వరిత్తుదాంచ కరచరణాదలత దగివచరన భవదాంతడనెదర. ఇతని యదాంద జ జ న, శకత్తు, బల, ఐశర్వరర్యు, వీరర్యు, తేజసుస్సూలను ఆర శకుత్తుల గలవు. వర్యుకాత్తువర్యుకత్తు సర్వరపుడ. ఎదాంతట మరిక కాలవయె ట నున్న గదాంగ దనిని తనలో

11 చరరకొను మాదరి భకుత్తుల యొకక్కు గణదోషమలనెదాంచక భగవదాంతడ వారిని తనలో చరరకొనును. భగవదాంతని పనుల దేని వలన వకసిదాంచన దనిన కాలమదాందర. (4) నామ రప సర్వభావ గణమల లేని బ ప హహ్మమను పరమాతహ్మ యనెదర. పరమాతహ్మయ అదాంతరార్యుమ. అపుడతడ ఈశర్వరనకు సాక్షిగ నుదాండను. వేదదాంతలితనిని పరబ ప హహ్మ మదాందర. పరమాతహ్మ సర్వరపమ గరవు. గరవు ఆతహ్మయను తెలివని కలగ జేయును. ఇతడ యోగ వఘన్నమల నాప లక్షర్యుశుద ద క తడల్పుడను. భవసాగరమను దటుటకు సాయపడను. బ ద బ ప హహ్మమ పరబ ప హహ్మమ, శబ ప హహ్మమని రదాండ. ఈ రదాండదాంటక అవనాభావ

నితర్యుమ.

సదాంబదాంధమ

బదాందనగను.

పరబ ప హహ్మమ

శబ ద బ ప హహ్మమచ

హదాంసయను

పరబ ప హహ్మమను

మదాంత ప మదాందలి

'హ'కారమ.

'న'కారమ మాయ. బదాందవు కలయిక. పరబ ప హహ్మ సర్వరపమల మూడ. (ఎ) పరమ:— కారర్యుమ కాక కారణమ ట వెలగ భోగ వభూతి.

(బ) వర్యుహమ:— సమృష ష సి ర తిలయదాంబల కలిగిదాంచకొనిన లీలా వభూతి. (సి) వభవమ:— భోగమోక్షత ప మలను సాధిదాంచనవ. అవ (1) సాక్షతత్తుగ

నుదాండనవ.

ఉద||

మతస్సూర్యుకూరాహ్మదల

(2)

ఋషయను

పేరదాందనవ. పరశురామవార్యుసాదల (3) అసుర సదాంహరమన తన శకత్తుని మాత ప మ అవేశదాంప జేనినవ. (4) అరార్యుద వగ ప హదల తాన నరగ దగి వచర

యవతరిదాంచట. (5) బ ట న జీవుడనదగ. అపుడ ప హహ్మమ అవదర్యు బదాంబతమ బ ప హహ్మమ అదాంతదుఃకరణమత కలిసి కరహ్మలాచరిదాంచను. జీవుని సాక్షి యగ

బ శ . (6) బ ప హహ్మమ ప ప తర్యుగతహ్మ యదాండ ప హహ్మమ అదాంతరార్యుమ రపమన

12 ప ట ప తిహమృదయమదర్యుగతియె

పురషడనబడజను.

ఇతనిని

పురాణమల

వరాటుల్పురషడని భగవదీ ర త పురషోతత్తుమడని తెలపును. (7) బ ప హహ్మమ పా ప ణుల నశదాంప జేయునపుడ క్షరడనియు, మారల్పు లేనపుడ అక్షరడని యదాందర. క్షరని అక్షరని మదాంచన పరమశర్వరనిన వేదమలాతనిని పురషోతత్తుమడను చనన్నవ. బ ట నను భూతమలకు అసల్పుదమగను. ప హహ్మమ ఇదాంద ప య రహతమ

ట నను తి ప గణరహతడ సూరార్యుగన్నలాదల

గణమల

పాలిదాంచను.

ప ప కాశదాంప

జేయును.

ప ప కాశదాంపకబోయినను

అవకారియె ట నను

ప ప కమృతి

సానిన్నధర్యుమల భోకత్తుమృతర్వమను పదాందను. శకరమదాందనన్నను గణమలకు కటు ష బడక యెల ల రకు

సర్వతదాంత ట ప యె

సాక్షిభూతమగ

గోచరిదాంపకునున్న

దమృఢనిష ష లోనుదాండవార

నుదాండను.

మోహదర్వదాందర్వమల

దనిని

తెలియ

మాయావమృతయె ట

నుదాండ

గలర.

అకాశమ

వడవడ

వల

అసదాంగతమ ట నను బ ర త వహదాంచటచ ప హహ్మమ భూతమలదాందదాండట లేద. తటస కరహ్మల దనిని బదాంధిదాంపజలవు. మట ష వలన కుదాండ యరల్పుడను. కాని మట ష కుదాండ

అదాంటుకొనని

వధమగన

బ ప హహ్మమన

మారల్పు

లేద.

కాని

ట యాధరపడయునన్నద. సుఖ దదుఃఖాద దర్వదాందర్వమల మారల్పుదాంతయు దనిపె దని యదాంద కలిగినను వానికద లదాంగద. అవయ దని యధీనమన నుదాండను. ఆద మధర్యుదాంతమల బ ప హహ్మమనకు లేనదాందన దని శకత్తుయ మూల ప ప కమృతి యాయెను. చకక్కుర నాలకకు తీప కాని తనకు కానటుల బ ప హహ్మమ ఆనదాంద సర్వరపమయెర్యును. ఆనదాందమను తాననుభవదాంపద.

13 బదాంగరమ చరాచరమల

వెలపల

ఆభరణమలదాంద లోపలగూడ

వెలయునన్నటు ల

ప ప కాశదాంచను.

బ ప హహ్మమ

వెలవలనునన్న

నిర ర ణమమ, లోపనలనన్న సగణమయెదర. ఈ రదాండ గణమల అవనాభావసదాంబదాంధమగలవయె ట బ ప హహ్మమ యొకక్కు లీలలగ నుదాండను గని, అతనిని బదాంధిదాంచనవ కావు. ధర్యున సిద ద లో నిర ర ణ బ జ నదమృష ష లో ప హహ్మమ, జ

సగణ బ ట ప జ నులకు) ప హహ్మమ ప కాశదాంచను. బ ప హహ్మమ వషయబదదలకు (అజ దూరమగను, శుద ద చతత్తులకు (జ జ నులకు) మకక్కులి దగ ర రగను, ప ప తర్యుగతహ్మ సర్వరపమన వెలగచదాండను.

సాలపురగ తన గడని తన నుదాండ తాన యల ల కొను నటుల

బ ర తి కాలమన ప హహ్మమ తన యదాంద తాన య ప ప పదాంచమను అల ల కొనును. సి ప ప పదాంచమను వసత్తురిదాంచ జేసి, లయ కాలమన దనిని తన యదాంద

అడదాంచకొనును. మరల సమృష ష కాలమన తన నుదాండ దనిని వసత్తురిదాంప జేయును. వర ర మనకు అదాందరి పలమల ఒకటయ యను రీతి బ ప హహ్మమ యొకక్కు అనుగ ప హమ అదాందరి యదాందను సమమ. కాని దనిన్నన వాని పలమ ఫలిదాంచనటచల బ ప హహ్మనదాంద వశర్వసమ ఉదాంచ, సవదాంచన వానిక సతల్పులితమ గలద. దదాంగ ఇదాంటలో దగి యదాందలి వారి నదాందరిని తాను చూచను. కాని తనను ఇదాంట వార చూడనటుల బ ప హహ్మమదాంతట ఉనన్నను కనబడద. ట జీవుని చరర్యుల చూచను. బ సాక్షిభూతడ ద గహయదాందనన్నద. ప హహ్మమ బద

14 దనిని పదాందటకు మనస మఖర్యుసాధనమ. ఎడతెగకుదాండ ఏకాగ ప చతత్తుమత తనను సవదాంచవారి యోగక్షేమమల తాన చూచను. సతర్యుదాం, జ జ నదాం అనునవ బ ప హహ్మ లక్షణమల, కాని దని వశేషణమలగవు. బ ప హహ్మమ చత. తనకే కారణమ లేద. చయవలయునను పనియని తనకేమయు లేద. కాని జీవుల నడప కరత్తువర్యుమను వహదాంచను. బ ప హహ్మమ సదాంబదాంధమలత మనుజల మాయపుచరను. ఇద తనకు వనదమను కలిగిదాంచటకు మాత ప మ ఏరల్పుడనద.

బ ప హహ్మమనకు పరా, అపరా యను రదాండ ప ప కమృతల కలవు. (ఎ)

పరాదుః జీవమ వదాంటద. సూ ర ల, సూక్షహ్మ ప ప పదాంచమలనిన్నటని రక్షిదాంచను. జగతత్తును ఉపాదన కారణమ. ఉతత్తుమమ ట నద. పరా ట చెతనర్యుమ గలద. సర్వతదాంత ట నద. పురషడ. (బ) అపరాదుః అపరవదర్యు మధర్యుగని, ట భోకత్తుయె ప మ మోసగిదాంచనదగని కాద. అద అసమగ ట నద మాత ప మ ప మ. ఇద క ప మమగ పరవదర్యుకు తీసికొని పోగలద. ఇద జడమ. పరతదాంత ట నద. ప మను, భోగర్యుమ ఇద భూమ, నీర, అగిన్న, గలి, ఆకాశమ, మనసు, బద ద , అహదాంకారమని

ఎనిమద భాగమలగ వభజదాంపబడనద. ఇద పరమశర్వరని మాయా శకత్తు. దీని నుదాండ మన శరీరమల కలిగినవ. దీనిక వర్యుకత్తుమనిపేర. బ ప హహ్మమ భూతమలనిన్నదాంటని ధరిదాంచను. దని మహమల అనదాంతమ. అదాంద కొనిన్న చదాంద ట శ ట డ ఓషదలను పోషదాంచను. జఠరాగిన్నయె ట జీవులదాందడను. నీటలో అనాన్నదల వచనమ చయును. పా ప ణవాయువె రసమగ, భూమ యదాంద సుగదాంధమగ ఉదాండను.

15 ఓదాం తత సతత్తు అనునవ బ ప హహ్మమ యొకక్కు నామమల. 'ఓదాంకారమ'అను

యజ జ దనతపమల,

నామమను,

మమక్షువుల

నిషక్కుమక ప మల తత అనునామమను శుభకారర్యుమల సత అను నామమను మొదట ఉచరరిదాంచ పదప కారర్యుమల పా ప రదాంభిదాంతర. అదాందవలన ఓదాం

వేమలను తత యజ జ కరత్తుట ల న బా ప హహ్మణులను, సత కరహ్మ సర్వరపమగ యజ జ మను సూచదాంచను. బ జ నమ కలగటకు శ ప హహ్మజ ప మణ, మనస, నిధి, ధర్యున లవసరమ. సధనిదర్వభాగమ బ జ నసర్వరపమ. దని వలన పా ద మ తపల్పు తకక్కున ప హహ్మజ ప రబ కరహ్మలనిన్నయు నశదాంచను. బ జ నమవలనన మోక్షమ లభిదాంచను. ఇటు ప హహ్మ జ ల నూట యదాంద పదలనన్న వధమన బ ష న ప హహ్మ మొకట దలిసిన దని వలన పుట జగచరత ప మదాంతయు దలియనగను.

4. జీవాతహ్మ - అవస ర ల - కోశమల ఉపాధియన కరహ్మ జనర్యుమగ శరీరమ, అవదర్యుయన నను నాదయను భావనారపమ. అవదర్యుయను ఉపాధిచ ఆతహ్మ జీవాతహ్మ యగను. జీవాతహ్మ కలిల్పుతశరీరసదాంబదాంధమచ జననమరణమలకు గరియె ట నద. జీవును శరీరమ

పుటు ష టకు

మదాందగనీ

మరణదాంచన

పదప

గని

యరపమననుదాండన తెలియద. కానీ దని మధర్యుకాలమ మాత ప మ తెలియును. సూ ర ల, సూక్షహ్మ కారణమలని మూడ వధమలగ వభజదాంపబడన శరీరమదాందదాంతటను

జీవాతహ్మ

జ జ నమ

కలిగి

వరిత్తుదాంచను.

కాని

ఒక

శరీరమదాందనన్న జీవుడ తకక్కున శరీరవషయమలను గమనిదాంపడ. సూ ద ల శరీరమచ సుఖదదుఃఖమలనుభవదాంచను. శరీరాభీమానమచ శరీరమ పదాంద

16 బాలర్యు,

కౌమార,

యౌవర్వన,

వమృద ద పర్యు

దశలను

తాన

శరీరమని

వానినియనుభవదాంచను. ఆ శరీరమ శధిలమ ట న పదప తన పా ద మను ప రబ ట యరల్పుడన నూతన శరీరమన జీవుడ ప అనుభవదాంచటక ప వేశదాంచను. అవదర్యు తొలగగన జీవుడ పరమాతహ్మ యగను. అవదర్యు ఆతహ్మజ జ నమచ ట వె తొలగను. ఆతహ్మజ జ నమన మనసును నిగ ద ని ప హదాంచ, అహదాంకారమను జయిదాంచ బద

నిరహ్మలమ జేసికొనినచో జీవుడ ప ప కమృతి బదాంధమ నుదాండ వడవడ ఆతహ్మ సాక్షాతాక్కురమ నదాందటయ. జీవుడ తెలివ పదాందటకు శరీరమదాందలి రకత్తుమ కారణమ. తన శరీరమను ధరిదాంచటకు భూమ ఆధరమ ట నద. ఒకే సూరర్యుడ

సకల లోకమల ప ప కాశదాంపజేయునటు ప కాశదాంప ల జీవాతహ్మ అనిన్న శరీరమలను ప జేయును. ఒకే

శరీరమన

జీవాతహ్మ,

పరమాతహ్మ

లిరవుర

హమృదయకోశమదాందదాందర. అదాంద జీవాతహ్మ పనుల జేయుచదాండ పరమాతహ్మ ట యుదాండను. జీవుని ఉద ట నా పనుల నూరక జూచచ సాక్షిభూతడ ద రిదాంచటక పరమాతహ్మ జీవునకు జ జ నమచెరను. జ జ నమ జీవుని ఆసిత్తు. దనిచ జీవుడ పుష ష చెదాందను. అద జనహ్మజనహ్మలకు జీవునకు సహయపడను. జీవుడ

మాతమృగరడ్భమదాంనదాందదాండగ

పూరర్వజ జ నమ

కలిగి

తాననరిదాంచన దశక్కురహ్మలకు వెతచెదాందను. కాని భూతలమన పడగన పూరర్వసర్వరణశకత్తుని

కోలోల్పువును.

ఇదాంద

సహ్మరణ

శకత్తు

దేహమలకు

సదాంబదాంధిదాంచనదగటచ పూరర్వపు శరీర మ శరీరమకానదాందన పూరర్వజనహ్మ జ జ నమ పోవును. జీవుని సర్వసా ర నమ వజ జ నమయకోశమ. పూరర్వజ జ నమదాంద

17 ట ఇదాంద నిలిచయుదాండను. అదాంతరహ్మఖుల ప య మన నిగ ప హమ కలవార ఈ జ జ నమను ఎరదాంగగలర. పరిమత పదర ర మలలో మనుజని జీవాతహ్మద ప ర నమ. అద ప ధమ సా ప ప పదాంచమయొకక్కు ప ప తిబదాంబమ. అద యెడతెగని పయనమొనరిదాంచచ తానుకానిదేదో కావలయునని యతన్నదాంచ చదాండను. లోకమన జీవాతహ్మను జీవుడమని ఆతహ్మయని పలిచెదర. అహదాం అనునదే జీవాతహ్మ యనబడను. అగిన్న నుదాండ వేరవడన అగిన్నకణమవల జీవాతహ్మ పరమాతహ్మ అదాంశమ ట

వెలయును. ఇదాంద చత (జ జ నమ) సత (ఉనన్నద) ఆనదాందమల కదాంచతత్తుగ కలవు. దీనిక ఇచాచదేర్వషమల కలవు. ఇచరయన సన్నహమ. దేర్వషమన సన్నహ

అభావమ.

వీనిని

సనిన్నకర ర ,

పప ర మలనెదర. ప కర

జీవుడ

మరపుయను

మాయా

నామరపమల గలయెల జ నావమృతత్తుమ ట ల లో చకక్కు మాయకు లోబడ అజ అదాంతదుఃకరణనిబద ద మ ట

గణమలకు

లదాంగి

సార్వభావబద యుదాండను. ఇద పరబ ద మ ట ష గటచ ప హహ్మమ యొకక్కు పనిమట ప ట భోకత్తురపమన వెలయు జ నాదాంశువనెదర. శరీరమనకు అధిపతియె ప జ చనన్నదాందనన్న జీవుని ఆధర్యుతహ్మయదాందర. వషయమలను ఇదాంద ప యమల దర్వరా ననుభవదాంచటచ జీవాతహ్మ యునన్నదని యూహదాంతర. కాని జీవాతహ్మను జూచ కాద. జీవుడ అదాంతదుఃకరణమత కలిసినపుడ కరహ్మనల నాచరిదాంచను. జీవుడ పూరర్వజనహ్మకరహ్మలచ సదాంపాదదాంచన సూ ర లాద శరీరమల మూలమన సమపారి ట న పా ద మను అనుభవదాంచను. కరహ్మల జీవునకు చెదాందటచ ప రబ ర తమ నద

ఫలితమలనుభవదాంచను.

పటు ష చ

కపల్పుబడన

వడ ల గిదాంజయనియు

18 పటు ష వోయిన వెనుక బయర్యుమనునటు ష బడన జీవుడ క ప మ వమకత్తుచ ల ఆతహ్మ కటు

పరమాతహ్మ యగను. జీవుడొకక్కుడేయె ట నను కరహ్మల నిమతత్తుమద పెకుక్కు ఉపాధులనాశయిదాంచటవలన జీవులనకమలగ సూ ర లదమృష ష లకగపడను. వాయువు వలనుదాండ వాసనల గని పోవునటుల జీవుడ కరహ్మ వశమన శరీరమను వదలనపుడ పూరర్వ శరీర మదాందలి మనసును ఇదాంద ప యమలను దీసికొనిపోవును. మరియు తానాచరిదాంచన దషక్కుమృత, సుకమృత కరహ్మలను

వాసనలరపమన కొనిపోయి యిదాంకొక శరీరమను ప ప వేశదాంచనపుడ

వాసనలతన జనిహ్మదాంచను. జీవుని కరాహ్మనుసారమ బద ద , జ జ నమ, జనన, మరణ, భయాదల పరమాతహ్మచ కలగను. క ప రహ్మఫలమను తర్యుజదాంచన జీవునకు పునర ర నహ్మలేద.

జీవుడ నితర్యుడ. ప ప కమృతి సదాంపరక్కుమనన్నదాంత వరకు శరీరమలదాంద

నివసిదాంచచ జనహ్మమల పదాందచదాండను. ప ప కమృతి నుదాండ వడవడన పదప జీవుడ మొక్షమను పదాందను. జీవుడ అణు సర్వరపుడ. లిదాంగభేదమ లేద. జ జ త, భోకత్తు, సదాంసార చక ప మనబడ అలా ప యదాంద ఆకలిదపల ల డను. నిద లేనటుల ఆతహ్మను ఆతహ్మత చరిరన ఆకలిదపలదాండవు. జీవుడపుడ పరమాతహ్మను దరిరదాంచన యపుడే దదుఃఖరహతడగను. కారణ శరీరమన పా కపయా ప జీవుడ ట ర ల శరీరమన వాగూ శ పమ ట ప ణమ ప ధనమగను సూ వకాసమొదాందను. తలయదాంద ఏడ దర్వరమల, కపదాంద భాగమన రదాండ దర్వరమల కలిసి తొమహ్మద దర్వరమల గల శరీరమదాంద జీవుడ ఇదాంద ప యమలను, మనసునుగూడ పదాంజరమలోని పక్షి వల సూ ర ల, సూక్షహ్మకారణ శరీరమల

19 మూలమన సుఖదదుఃఖాదలనుభవదాంచను. నవదర్వరమలనన్నను అదాందదాండ జీవుడ వెలపలకు రాడ. పా ప ణమ గూడ వెలికపోద. ఏలయన జీవుడ తన శకత్తు వలన పా ష యుదాంచను. ర దాంచ పట ప ణమను ఆకరి

ఒకే వధమ ట న ట చెతనర్యుమ (ఎరక) వకాసవదాంతమ కాద. అదాందచ

జీవుడ తానునన్న అదాంతదుఃకరణమ వలనను మరియు తాను పదాందన

జనహ్మజనహ్మలయదాంద సదాంపాదదాంచన అనుభవమ వలనను ట చెతనర్యుమను వకసిదాంపజేసికొనును. ఈ వకాసమ అనిన్న జీవుల యదాంద ఒకేవధమగ నుదాండద. అదాంతదుఃకరణమ ఎదాంత శుద ద మగ నునన్న అదాంత పరిశుద ద మగ జీవాతహ్మ యుదాండను. పరిశుద ద త కలగటకు భకత్తు, కరహ్మ, జ జ న, యోగమలవసరమల. ఉచాచర్వసనిశర్వసల, ఆహరమ తీసికొనుట, నడచట, నను అనుభావమ

కలిగి

యుదాండట,

సుఖమ

కోరట,

దదుఃఖమ

పోవలయననుకొనుట యనునవ జీవుని లక్షణమల. దదుఃఖ నివమృతిత్తు ప ప యతన్నమచ కరత్తువర్యుమను మరల దని వలన క ప మ బదాంధమను, దనిచ సర్వధరహ్మ హనియు జీవునకు నరల్పుడను. జీవుడ అజ జ నమచ తనను తాను గరిత్తుదాంపలేడ. భా ప దాంతిచ తనకు మరణమదాందననుకొనును. పరక్షజ జ నమచ తానునన్నటుల తెలిసికొనును. తాన జీవుడని పరక్షజ జ నమచ వనును. ఆవరణమచ తాను లేడనుకొనును. అతిహర ర మచ తానునాన్నడని గ ప హదాంచను. జీవుడ

ఇహలోఖమన

నెట ష

నిశరయమననుదాండన

అట ష

రపమతన పరలోకమన నిలచను. వరాట సర్వరపమ కోడ గ శ డ ర వల నుదాండక మొగ ర వల నుదాండను. అద యడ పరల గలిగి రకుల రకులగ

20 వకసిదాంచను. ఈ పరల వరసగ భూమ, నీర, అగిన్న, వాయువు, ఆకాశమ,

ఆహదాంకారమ,

మహతత్తుతర్వమలనునవ.

వీటని

ఆశ ప యిదాంచ

జీవుడదాండను.

ట పదాంచకోశమలదాంద వహరిదాంచచ ఇటు ల జీవాతహ్మ శరీరమలకులోనె

అవస ర లననుభవదాంచ తదకు ఆతహ్మదరరనమ పదాందన పదప సచరతానదాంద సర్వరపమ ట ప ప కాశదాంచను.

అవస ర ల:— అవదర్యు యదాంద ప ప తిబదాంబదాంచన ఛాయలే జీవుని సూ ర ల, సూక్షహ్మ, కారణ శరీరమల. ఇవ శరీరమదాందలి జీవుని జగ ప తత్తు, సర్వపన్న, సుషపుల ర లదాందగల అనన్నమయాదకోశమల. జీవుజ సర్వపాన్నవస ర లో త్తు ను అవస సూ ర లదేహమను, సుషపు త్తు అవస ర లో సూక్షహ్మ దేహమను వడచటచ తకక్కున కోశమలకు

లోపలనునన్న

ట చెతనర్యుమ

మన

నిజసర్వరపమ.

అద

యెల జ నరపమ ట యుదాండటచ చతత్తు. దని యెదాందే ల పుడదాండటచ సతత్తు. జ మనకు పీ ర త ప తి యుదాండటచ ఆనదాందరపమగచనన్నద. అవసా ప యమ గలవాడగటచ జీవుని పారమారి ర కుడని పలతర.

జగ ర :— అదాంతదుఃకరణమ ఇదాందపయమల మూలమన ప దవస బాహర్యు పదర ర మలను జీవుడ గ ర యదాందర. అనగ ప హదాంచటను జగ ప దవస

జీవుడ బహరహ్మఖ మనసుత గూడ ఇదాంద ప యమల దర్వరా వషయమలను తెలిసికొనునని భావమ. సూ ర ల శరీరమదాంద జీవుడ అనిన్న అవయవమలను అభిమానిదాంచచ వర్యువహరిదాంచను. అపుడ జీవునద భూ శ మధర్యుమ సా ర నమ. ఈ సి ర తిలో బ ర యదాంద ప హహ్మమ కదాంట యదాంద బాగగ ప ప కాశదాంచను. ఈ అవస జీవుని ట వె శర్వనరడ

ట వశుర్వడ) (వె

అనెదర.

ఇదాంద

జీవాతహ్మ

శకత్తు

21 మకుక్కుటమగటచ పా ప ణకరహ్మ (జొల ల కారరట) యుదాండద. నిరాకరణ శకత్తు జీవునకు కలద. సతర్వగణ ప ట నద. జీవుడదాంద ఈ లోకపు ప ధన మ సుఖాదలనుభవదాంచను.

సర్వపాన్నవస ర . ర :— నిద ప కాలమలో గదాంచన ప ప పదాంచమ సర్వపాన్నవస సర్వపన్నమ ఉనన్నద కాద. లేనిద కాద. కలత నదాందన మనమన జనిదాంచను. ఇదాంద జీవుడ ఈ శరీరమను వడచ సర్వపన్నక శరీరమన కలిల్పుదాంచకొని

ట తాను నిద సర్వయదాం జర్యుతిసర్వరపుడ ప దాంపక ట బట తిరగచదాండను. అపడ జీవుడ ఉచరనిచరసి ర తలను బదాంద కలల గదాంచను. ఆదాంతరిదాంద ప యమల నిదరిదాంపగ పా ప ణమ మలక్కునియుదాండను. అపడ చతత్తుమదాందలి జగరత్తు వాసనలకు వషయసదాంపరక్కుమ లేకపోయినను చతత్తుమ యొకక్కు సహ్మతి రపమచ మనసు చదాంతిదాంచ దనిని సర్వపన్నమనెదర. సన్నపన్నమ ఇహలోక, పరలోక సదాంధి. జీవుడ పరలోక సుఖమల చవజూచను. జీవునకు నిరాకరణ శకత్తు ఇదాందదాండద. ఇదాందలి జీవుని ట తె జసుదాండదాందర. ట తె జనున వష ష గ ప దాంధి అనెదర. ఈ గ జ నమచ ద శ దాంపనగను. ప దాంధిని గరకటాక్షమ వలన నిశరలజ సర్వపన్న కాలమన బ ప హహ్మమ కదాంఠమదాంద మగల ప ప కాశదాంచను. ఇద రజ గణ ప ట నద. సర్వపన్నమన జీవుని శరీర దోషమల తరమచనన్నటే ప ధనమ ల యుదాండను. వీటని సర్వపన్నజీవ అనుభవదాంచనగని నిజమ ట న జీవుడ కాడ. ఇదాంద వషయమల అలల్పుకాలమదాండను. మలక్కునినదాంతన పా ప ణమ నదాంద లయమ ట న అవయమల మరల పా ప ణమ నుదాండ జనిదాంచను.

సుషపు :త్తు — ఇదాంద జీవుడ తన కారణ శరీరమన లీనమగను.

ట నపడ కలగను. అదాందచ జీవుడ పరమాతహ్మ ఇద జీవుడ ఉపాదరహతడ

22 యదాందేకభవదాంచను. కానీ సదాంపూర ర మగ అవదర్యు నశదాంపనదాందన మరలా జీవుడ జగ ర నదాందదాండను. సుషపు త్తు మగిసిన పదప ప ప దవస ప తి జీవుడను నియమమగ వానివాని శరీరమదాందే మలకవనదాందను. సుషపులో త్తు మఖమ

ప ట , కనున్నల మూతబడ యుచాచర్వసనిశర్వసమల సమాన కాలమగ ప సనన్నమ

ట వ లేకుదాండను. ఇదాంద మనసు మొదల ట నవ వచరచ, వణుకు మొదలనె ట హ్మకర్యుమనెదర. తమోగణ ప ఏవయూ ఉదాండవు. దీనిని ఆతె ట నద. ఇదాంద ప ధనమ బ ష లేకునన్నను ప హహ్మమ హమృదయమ మకక్కులి ప ప కాశదాంచచదాండను. ఇదాంద దమృష సాక్షి

కలద.

నాచరిదాంచను.

జీవుడ

అదాంతదుఃకరణ

జీవుడ

దేహభిమానమను

సరర్వదాంద ప యమల

ఉపాదవలన

మనహదాంకారమలత

గమనాగమనమల

పరితర్యుజదాంచను. గూడ

కారణ

దనిచ

శరీరమన

లీనమగను. దీనియదాందలి జీవుని పా జ డదాండ శ . ఈ పా జ డే రద ప జ ప జ ప గదాంధి. సర్వసా ర నరపమ తెలయుటే దీనిని భేదదాంచట యగను. ఇదాంద బద ద సదాంబదాంధమ లేనదాందన జీవునకు సోకాదల సదాంబదాంధమ లేద. ప జ యుదాండద. ప జ అదాంతదుఃకరణ మదమృశర్యుమగను.

కారణావస ర :—

దీనికే

తరీయావస ర ,

ఉనహ్మని

లేక

సహజనమసక్కు మదాందర. ఇద నిద ప యదాంద తెలియును. ఉదహరణకు నిద ప నాచ సుఖమగ గడపబడనద. ఇదాంద బద ద యొకక్కు కారార్యుకారణ సర్వరపమదాంతయూ అజ జ న మదాంద లయమగను. ఇదాంద సజతి వజతి సర్వగత బేధమల లేవు. దమృష ష దమృశర్యుమలదాండవు. రపమ అ ఉ మ కలిపన ఓదాంకారమ.

23 కోశమల:— జీవాతహ్మ లోకమన ప ప వేశదాంపలయుననన్న ఐద ఆవరణలలో దూరి రావలయును. ఈ ఐద ఆవరణులకు కోశమలని పేర. కోశమనగ ఆవరిదాంచయుదాండనద అర ర మ. వీనిక అనన్నమయ, పా ప ణమయ, మనమయ, వజ జ నమయ, ఆనదాంద మయమలని పేర ల . ఉతత్తురతత్తుర కోశమల

సూక్షహ్మమల. ఇవ పదాంచభూతమలచ చయబడనవ. వీనిచ జీవాతహ్మ కటు ష బడ తనను అజ జ నమచ దలియలేకయుదాండను. వీనిలో అనన్నమయ, పా ప ణమయ మనమయ కోశమల జనహ్మజనహ్మకు మారచదాండను. జీవాతహ్మ ఐద కోశమలకు చవర యుదాండను. ఈ ఐదదాంటలో వజ జ నమయ, ఆనదాందమయ కోశమల పరమాతహ్మకు చెదాందనవ.

1. అనన్నమయకోశమ:— ఆర వకారమల సపత్తుధత మయమ ట కనపడ సూ ర లశరీరమ అనన్నమయ కోశమ. ఇద తలి శ ల ల దదాండ భజదాంచన ఆహరమచ వమృద ద పదాందను. ఇపల్పుట అనన్నమయ కోశమ అపల్పుటద కాద. ఇదాంద చతల, కాళ ల మొదలగ అవయమల గలవు. ఇద మనుజ ధరహ్మమలను ఆరపదాంచకొనును. అనన్నమయ కోశమను పా ప ణమయ కోశమ నుదాండ వేర చయుటకు గదాంజయి, లకోరఫారమల వదాంట మతత్తుపదర ర మలచ చయవచరను. అటుల చసినను పా ప ణమయ కోశమ దని సమపమనన యుదాండను. రజసుస్సూ, వీరర్యుమ వలన మాతమృజఠరమదాంద పుట ష చనిపోయిన పదప పమృధిర్వయదాంద లయమగను.

2. పా ప ణమయకోశమ:— ఇద ఆకాశ పదరరమత నిరిహ్మదాంపబడ వాయువచ నిదాంపబడనద. ఇద ప ప తేర్యుకమన శరీరమ కాద. పా ప ణ

24 పదాంచకమ, కరహ్మదాంద ట నద. ఇద సూ ర ల ప య పదాంచకమ చరి పా ప ణమయ కోశమ శరీరమను అనుసరిదాంచ నశదాంచను. ఇపల్పుట పా ప ణమయకోశమ అపల్పుట పా ప ణమయకోశమ కాద. దీనికని అనన్నమయ కోశమనకును అవనాబావ సదాంబదాంధమ గలద. అనగ ఒకటవడచ మరియొకట యుదాండద. ఒక దనిక హని గలిగిన రదాండవదనికు కూడ హని కలగను. ఇద భూలోకమను దట ఇతర లోకమలకు ఉపయోగపడద. దీని దర్వరా (ఎకస్సూ ర వల) భూమలోని, దేహమలోని పదర ర మలను చెపల్పుగలమ. దేవతా

గణమను గూడ

జూడగలమ. ఇద కామదేహమనకు అనన్నమయకోశమనకును సదాంబదాంధమ కలపును. పా ప ణశకత్తుని దేహమదాందదాంట వార్యుపదాంప జేయును. ఈ వార్యుపకమ దీని

ట పె యుదాండ చక ప మల వలన జరగ చదాండను.

3. మనమయకోశమ:— జ జ నదాంద ప యమల, మనసు, చతత్తుమ చరి మనమయ కోశమ ట నద. ఇపల్పుట మనమయకోశమ అపల్పుట మనమయ కోశమ కాద. మనసు యొకక్కు సదాంపరక్కుమ ఇదాంద ఎకుక్కువగ నుదాండను.

4. వజ జ నమయకోశమ :— ఇదాందపయమలకు గోచర మగ శబ ద , సల్పురర,రప,రస, గదాంధమలకు వషయమలత బద ద చరి వజ జ నమయ కోశమ ట నద. అహదాంకారమదాంద లేద. దీనిక మహర ల కమని పేర. ఇద జీవుని సర్వసా ర నమ.

పూరర్వపు

జ జ నమదాంద

నిలచయుదాండను.

ఇదాంద ప యమననిగ ప హమ

గలవార

వజ జ నమయ

మమృగమలదాందదాండద.

కోశమ

ఈ

జ జ నమను కాని

ట అదాంతరహ్మఖుల

నెరదాంగ

గలర.

మమృగమ

లదాంద

25 కామకో ప ధమల ప ప బలియుదాండను. సహ్మమృతి కానరాద. ఇదయ మానవునకు, మమృగమలకు గల తేడ. ట న ప 5. ఆనదాందమయకోశమ:— అజ జ న జనర్యుమల ప య ప ట న అవదర్యుయు చరి ఆనదాందకోశమాయెను. ఇద ప మోద వమృతత్తుల అనాదయె కారార్యుతహ్మకమ కాని, కారణాతహ్మకమగని కాద. ఆనదాందమ బ ప హహ్మమ. ఆ ఆనదాందమ అదాంతదుఃకరణ బద ద వలన కలగను. సుషపు త్తు యదాంద వలీనమగ వమృతిత్తు.

5. కరహ్మల - నిరర్వచనాల - రకమల కరహ్మ ట నెతిక శకత్తు సదాంరక్షణ కొరకు ఏరల్పుడనద. తరదాంగమల నాపలేనటుల ట నె తిక పరిణామ క ప మమను నాపజలమ. మన నీడను మనమ దట పోనటుల కరహ్మ సూత ప మను దటలేమ. ఎవరి కరహ్మకు వార బాధుర్యుల. భౌతిక ప ప పదాంచమన చసిన కరహ్మకు దనిక సమానమగ ప ప తికపయ వెదాంటన

యుదాండను. మనకేద గలిగినను నద మన గతకరహ్మమ. ఏ గిదాంజనాటన నా పదాంట పదాండననునటు ప తికపయమ దనిక తగినదాంత శీలమను నిరిహ్మదాంచను. ల ప

ట తన ప కరహ్మ నియమమ మనుజని సర్వభావమపె ప భావమను జూపును. ఇవ కరహ్మ సిద ద దాంతమదాందలి కొనిన్న ప ప ధనాదాంశమల. కరహ్మమన కరణమలచ చయబడని కపయ. ఇద దేహేదాంద ప యమల ట మనగణ వకారమలను ప వార్యుపారమల ష నద. క ప కమృతి వలన పట ప మ మనగ జరగచనన్నపని.

జరగటయనగ

ఒక

కరహ్మకు

కారణమ ట యుదాండట. ఇదాంద కరత్తు లేనిచో కరహ్మ జడమగను.

మరక

కరహ్మ

26 (3) కరహ్మమన ట దవమ. ట ద వమ క ప మ ఫలసర్వరపమ.

(4) జీవాతహ్మ మనసుత చసిన కారర్యుమ యొకక్కు ఫలమ కరహ్మ. ఇదాంద మనసుకు బద ద , అహదాంకారమల తడల్పుడను. (5) పుణర్యు పాపమల వార్యుపారమ కరహ్మ మనుబడను. కాని కను రపల్పులారరట, ఊపరి పీలరట, వడచట యనునవ కరహ్మల కావు. (6) మననియమమ కరహ్మ. మననియమన జీవతమను మదాందకు గని పోవు చరిత ప రచనమ.

(7) ప ప తి కరహ్మ పూరర్వ కరహ్మ ఫలితమ.

ట పె యడను కరహ్మ యొకక్కు కొనిన్న నిరర్వచనమల. కరాహ్మచరణమనకు మనమ కరత్తులమ. భోకత్తులమ కూడ. అదాంద వలన ఆతహ్మకు కరత్తుమృతహ్మమగని పరమాతహ్మకు సదాంబదాంధమ గని ఇదాంద లేద. కరహ్మ గణమల కారమచ ప ప కమృతి వలన కలగను. కరహ్మకు తెలిసి, తెలిసికోదగినద, తెలిసికొనువాడ అను మూడ కారణమల గలవు. వీటక ఆధరదాం సాధనమ, చసపని, చయువాడ అని మూడ వధమల. 1. క జ నకరహ్మదాంద ప రహ్మనాచరిదాంచటకు కరత్తు, కరహ్మ, జ ప య సాధనమల అను మూడ పదర ర మ లదాండవలయును. ఇదాంద కరత్తుకు సార్వతదాంత ప ర్యు మనవసరమ. చసిన క ప మ సదాంసాక్కురమ మన ఆతహ్మలోని సూక్షహ్మ శరీర మదాందేరల్పుడను. ఇద కరహ్మయొకక్కు గరతగని దని ఫలమ గద. అజ జ ని ట , జ కరహ్మ నదాంగడ జ ని అసకుత్తుట డ కరహ్మమల చయుదర. కరహ్మను లోకమను కాపాడటకు చయవలయును.

27 2,

పుషర ర మ

కొరకు

కరహ్మ

నాచరిదాంపవలను.

కరహ్మచ

సతర్వశుద ద యగను. కరహ్మచయుటకు దేహ దరఢర్యుమవసరమ. ట న పదాంద వచరను. 3. కరాహ్మచరణు వలన మనుషర్యుడదాంతట సి ర తినె దీనిక పురష ప ష మల నుభవదాంచట వలన కరహ్మ ప యతన్నమ మఖర్యుమ. కష నశదాంచను. కరహ్మ అనాద, క ప మసర్వభావమ బదాంధమ. బదాంధమనగ పూరర్వ

ట మనసుపె ట అభార్యుసమ లేక చసిన క ప మ యొకక్కు ప ప భావమ ఇదాంద ప యమలపె పడయుదాండ తరవాత చయు పనులకు కారణమ ట యుదాండనదని భావమ. కరహ్మ బదాంధమ జీవునిద కాని, కరహ్మ జీవునిద కాద. మోక్షమచ క ప మ బదాంధమ తొలగను. తొలగటకు సతాస్సూదాంగతర్యుమ సజ ర న గణ శ ప వణ కరత్తునమల మఖర్యుమ. ఇద దదుఃఖమనకు కారణమ. కరహ్మ వలన దరితమల పోవును కాని పుణర్యుమ లనుభవదాంచన తీరను. కరహ్మ జనిదాంచటకు శరీరధరణకు కారణమల. మనమట ష జనహ్మమతత్తువలన మనకరహ్మ నిర ర యిదాంచను. సకల కరహ్మలకు ఆచారమవసరమ. కాని సర్వతదాంత ప మగ ఫలమ నిచరనద కరహ్మమ. క ప మగతి తెలియ శకర్యుమ కానిద. కరహ్మ ఆతాహ్మవలోకనమ కలగ వరకు చసి తీరవలను. కరహ్మకు నియమల గలవు. కరహ్మ వలన ఆచరణ శకత్తు తొలగి చతత్తుశుద ద యగను. దీని మూలమన జ జ నచచ గలగను. కాని జ జ నమ కలగద. దీపమ చటు ష ఉనన్న మసి చమన్న దీపమను ప ప కాశదాంప జేయలేద.

కాని చమన్నని తడచన (సదాంసాక్కురమన) దీపమ ప ప కాశదాంచను. అటులన కరహ్మ అదాంతదుఃకరణమలోనునన్న మాలినర్యుమ పోగొట ష శుద ద మ చయును.

28 కరహ్మచత

కరహ్మ

నిరహ్మలనమ

కాద.

కాని

ప ప తికపయచ

నిరహ్మలమగను.

మనవాకర్యుయమలలో దేనిత చయబడన కరహ్మయె ట నను మనసు

దనిని అనుభవదాంచను. కరహ్మ భౌతిక శరీరమనకు సదాంబదాంధిదాంచనదని ట పెక కనబడనను దని సదాంపరక్కుమ చాల వరకు మనమయకోశమనకు చెదాందను. ట కరహ్మ మద మనసుపె ప వేయుటయ కాక నద యచటన పరిణామమను, లయమనుగూడ పదాందను. ఏలయన ఉతల్పుతిత్తు యెచటన లయమచటన యుదాండను. ఉదహరణకు మట ట మట ష కుదాండ పగలి మరల మట ష యె ష యదాందే లయమగను. అదాందకే మనసు కరహ్మలకు కరత్తుయు కరహ్మ ఫలాలనుభవమ ట నద. కరహ్మలను పలవుర పలరకమలగ వభజదాంచరి. అదాంద—

1. గణకరహ్మల:— ఇవ బాధలకు మూలకారణమ. ఇవ మరణానదాంతరమన ఉతత్తుర జనహ్మమను కలిగిదాంచను. ఇవ సదాంసార హేతవుల. వీని సర్వభావమను బట ష జనహ్మల గలిగి వర ర మ లేరల్పుడనవ. ఈ వర ర నిర ర యమ సోపానమలగ

సతర్వగణమను

సదాంపాదదాంపవలయునను

ఉదే ద శర్యుమత

నరల్పుడనద. కరహ్మ రీతార్యు లోక వర్యువహరమల బాగగ సాగటకును ధరహ్మమ నిలవ తావుదాండటకును జతల వభజన మఖర్యుమ. ఏయ వర ర మల వారిక ఆయా కరహ్మ లేరల్పుడ సర్వధరహ్మమలని పేరదాందనవ. ఇతర కరహ్మల పరధరహ్మమల. సర్వధరహ్మమ పరధరహ్మమకదాంటే హీనమ ట నను శేపష ష మ ట నద. సర్వధరహ్మమచ ట దవమను పూజదాంచనట ల గను. సర్వధరహ్మ మాచరిదాంచవాడ పాపమను పదాందడ. సర్వధరహ్మమన హమృదయ ప ద యు ప వతిత్తుయు చతత్తుశుద గలద. ఇదాంద సార్వర ర మ పోయు కరహ్మ యోగమనకు దరి తీయును.

29 పగచ అగిన్న ఆవరిదాంబడనటుల అనిన్న కరహ్మల దోషమచ ఆవరిదాంబడనవ. శస ప మాణమలగ గ ప హదాంచ అదాంద తనకు స మలను ప నిర ర యిదాంచన కరహ్మల చయుట యుకత్తుమ.

2. కరహ్మల కరహ్మ, వకరహ్మ, అకరహ్మయని మూడ వధమల. (ఎ)

కరహ్మయన

సతక్కురహ్మ.

దీని

వలన

సదపాయమల

లభిదాంచనుగని పరమార ర మ లబదాంపద. (2) వకరహ్మ మన నిషద ద మ ట న దషక్కురహ్మ. ఇద ఫలాపేక్షత చయుట. (సి) అకరహ్మమన కరహ్మ సనార్యుసమ. అనగ ఫలాపేక్ష లేక చయుట.

3. నితర్యు కరహ్మల:— ఇవ ప ప యోజనమనుకోరకయ తన ధరహ్మమగ నాచరిదాంపవలసిన కరహ్మ. దీని వలన లోకాన శదాంతి కలగను. అదాంతరాతహ్మ శుద ద యగను. ఇవ సాన్నన, సదాంధర్యు, జప, హోమ, దేవవజ, ఆతిధర్యు, ట వె శర్యుదవమల అనునవ.

ట మూడ సదాంధర్యు జీవాతహ్మను రజతమోగణమలదాంట కుదాండటక

కాలమలదాంద సదాంధర్యువదాందనమ ఆచరిదాంపవలను. ఇవ ఆచరిదాంపనిచో ధరహ్మ అర ద కామమల సిద ద దాంపవు. అదాందచ మోక్షమ కూడ లేద. ఆచరిదాంచన పాపక్షయమగను.

4. ట నె మత కత్తు మ:— కాలనియమమ లేక తనకు కావలసినపుడ చయు సర్వప ప యోజనక కరహ్మ. ఉదహరణకు వ ప తమ. ఇదాంద నిరడ్భదాంధమల, నియమమల మదాండ. ఇదాంద కామర్యుకరహ్మల గూడ గలవు. ఉదహరణకు అమావాసర్యు గ ప హణ కాలమదాంద చయునవ.

30 కామర్యుకరహ్మల ఇదాంద ప యమల తమృపత్తు కొరకు ఆచరిదాంపబడను. దీని వలన ఫలమ వెదాంటన లభిదాంచను. ఇద ఫలాసకత్తుత చయబడను. కామర్యుకరహ్మచ అభార్యుసమ సి ర రమగను.

5. సదాంఘాత కరహ్మ:— పా ద మ సదాంఘాతకరహ్మగ మారను. ప రబ ఉదహరణకు ట ర ల ప ప మాదమన చచరట.

6. కరహ్మల (ఎ) ఉతాల్పుదర్యుమ :— కొ ష దాంచనవ. ప తత్తుగ పుట ఉదహరణ మట ష నుదాండ కుదాండ. (బ) అపర్యుదాం :— చరవసిన గమర్యుదాం. ఉదహరణకు కాశీక పోవుట. (సి) సదాంసాక్కురమ :— చకక్కుచయుట. ఉదహరణకు మరికని నీట నుదాండ తీసివేయుట. (డ) వకారర్యుమ :— ఉనన్నదనిని మారల్పు చయుట. ఉదహరణకు మొద ద ను సత్తుదాంభమగ చయుట అని నాలగ వధమల . నన బ ప హహ్మమమకొనువానికవ లేవు. నన శరీరమనుకొను వారిక కలవు.

7(ఎ) కాయిక కరహ్మ:— ద ప వార్యుపహరణ, పరదరకూడక జీవహదాంసలచ సా ర వరమలగను (బ) వాచక కరహ్మ— అప ప య, అసతర్యు

దోషరషణ, వర్యుర ర ప ప సదాంగమలచ పశుపక్షార్యుదలగను (సి) మానసిక కరహ్మ— పరద ప వర్యుమ, బ ప హహ్మహతర్యు, దేహమ ఆతహ్మయనుటచ అదాంతర్యుజతిగ నరడ జనిదాంచను.

8. కరహ్మల సకామమలని, నిషక్కుమమలని రదాండ వషయమల. (1) సకామ కరహ్మ : ఫలమ కొద ద కాలమ మాత ప మదాండను. మానిన ఫలమయద. నియమమల హెచర. బద ద చలిదాంచను. (2) నిషక్కుమ కరహ్మ :

31 శశర్వతమ ట నద. చసినదాంత వరకు ఫలమచరను. నియమమల తకుక్కువ. బద ద నిలకడగ ఉదాండను. అచరకాలమలోన బ ప హహ్మసాక్షాతాక్కురమ లభిదాంచను.

9. కరహ్మల లౌకక కరహ్మలని, ట వె దక కరహ్మలని రదాండ వధమల (1) ఇష ష మ. దీనిక వహత కరహ్మయని పేర. ఇవ యజ జ యాగదల. (2) త్తు . తటాకాదల నిరాహ్మణమ. (3) దత మ త్తు . దనమ చయుట. ట వె దక పూర మ కరహ్మ దేహమ పోయిన తరవాత ఫలమొసగను. దనిక తగిన శరీరమ కలిల్పుదాంచను.

10. కరహ్మల శదాంతి కరహ్మచ కష ష మలను తొలగిదాంచకొన వచరను. (బ) పౌష ష క కరహ్మచ సదాంపదల పెదాంపదాందదాంచనగను. (సి) అభిచార కరహ్మచ కడ కలిగిదాంచవచరను. కరహ్మ సదాంచతమ, పా ద మ, ఆగమ యని మూడ వధమల ప రబ

11.

సదాంచతమ:—

అనగ

కూరరబడనద.

ఇద

జనాహ్మదాంతరమలదాందను, ప ర మ ట దచ ప సుత్తుత జనహ్మయదాంద నాచరిదాంబడ భోగర యుదాంచన ధనమ వదాంటద. ఇద కాలక ట కొనిన్నకొనిన్న కరహ్మల ప మన పరిపకర్వమ అయా జనహ్మమలదాంద దని ఫలమలనుభవదాంప జేయును. ఇద యుపుడ కారణరపమగ చయుచనన్న పనులయదాందలి అపల్పుట ఫలితమ పోగ మగిలినద. ఇద ట ర త అనుభవదాంపగ మగిలి వదాంట వదాంటనద. దీనిని కొద ద కొద ద గ అనక జనహ్మలలో అనుభవదాంపబడను. ఇద రాబోవు జనహ్మలో అనుభవమనకు నిలవయునన్నద. పా ద మనకు లదాంగినటు ప రబ ల దీనిక లదాంగవలయునద లేద. వర్యుకత్తు ఈజనహ్మలో చయుచనన్న అభార్యుసమను బట ష యిద యుదాండను. దూదబేల

32 అగిన్నరవచ భసహ్మమగనటుల బ జ నమచ నిద నశదాంచను. అదాందవలన ప హహ్మజ పునర ర నహ్మ యుదాండద. ఇద సుకమృత, దషక్కుమృతమలని రదాండ వధమల. వీని ఫలమను జీవుడ తపల్పుక అనుభవదాంపవలను. మరణదాంచన పదప యివ జీవుని నెదాంబడదాంచ ఫలమనుభవదాంప చయును. ఫలమ తీరగన జీవునకు

మరక

జనహ్మ

కలగను.

సుకమృతమచ

దేవతాజనహ్మమ

దషక్కుమృతమచ సా ర వరజదాంగమలగ జీవుడ పుటు ష ను.

12. పా ద మన పా ద మ:— పా ప రబ ప రదాంబదాంపబడనద. ఇద ప రబ

సదాంచతమలో ప ప సుత్తుత జనహ్మమన ఫలమలిచరటకు కొదాంత ప ప తేర్యుకదాంపబడ

ఆరదాంభిదాంచన కరహ్మ. దీనిన అదమృష ష మని గూడ పలతర. ఏద పా ద మో యద ప రబ కాదో యెవర్వరికని మదాందగ తెలియద. దీనిని కరహ్మ దేవతల నిర ర యిదాంతర. దీని వలన పుటు ష క వవరమల తెలియును. ఇద జననకాలమ నదాందదాండ గ ర ల శరీరాదల దీని సర్వభావాలను బట ష ప హసదాంపతత్తు సూచదాంచను. సూ లభిదాంచను. పా ద మ ననుసరిదాంచ సుఖదదుఃఖ సదాంఘటనల జీవతమదాంద ప రబ తటసి ర దాంచను. వీని నుదాండ తపల్పుదాంచకొన శకర్యుమ కాద. కాని నడచబదాండని ఆపనటు ద మను కొదాంత వరకు ఆవవచరను. ఇద చయునట ష ప ప రబ ప తికపయ ల పా బలమను బట ష యుదాండను. జతకచక ద ఫలితమను సూచదాంచను ప మ పా ప రబ గని మన ప ప యతన్నమచ మార ఫలితమల జూపద. దీని ననుసరిదాంచ భోగభాగర్యుమల పా ద ఫలమచరనదాంత తకక్కున కరహ్మల కొరకుదాండను. ప రబ పా ద మ ప రబ

నశదాంచనదాంతన

శరీరమ

తానదాంత

అదే

రాలిపోవును.

పా ద మనకును చస పనులకును సదాంబదాంధమ లేద. దీనిక ఇదాందలి ప రబ తమోగణమ కారణు ఉదహరణకు రామ వనవాసమ, బలి బదాంధనమ.

33 మరియు దేహబీజమలదాందలి వాసనల ఏ వధమన కపయా రపమగ మారరనద పా ద మ. ఇద సదాంఘాత కరహ్మగ మారను. ఉదహరణకు ప రబ వరదలదాంద చచరట.

బాధ పా ట నను పురషకారమ వలన నద తగి ద మయె ర నచో ప రబ

పా ద మ నశదాంచను. అద యొట ప రబ ల న ఒక వసుత్తువు తినుట వలన కడపు నపల్పు వచరనచో

మరియొక

వసుత్తువు

తినుటచనానపల్పు

పోవచరను.

కరాహ్మచరణమనకే పురషకారకమని పేర. పా ద కరహ్మ ననుభవదాంచటకు శరీరమ కావలను. అద లేనపుడ ప రబ శరీరమకక్కురలేద. శరణాగతనిక పా ద మ సహ పోవును. ప రబ పా ద మ ఇచార, అయిచార, పరచాచ యని మూడ వధమల ప రబ

(1) ఇచార - ఆశీర్వజమాస మఘమ వదాంటద. తొలత కొద ద గ నుదాండ రానురాను

ఎకుక్కువగను. అనిన్నటని నిరహ్మలిదాంచను. కడ చయును. (2) అయిచార కోరికయ కలగ దదుఃఖమ. ఇరవురిక సమానమ. (3) పరచచ – ఇతరల వేడగ తానాపని చసి సుఖ దదుఃఖమలనుభవదాంచను.

(3) ఆగమ:— ఆగమయన రాబోవు సిరతిని దలపునద. ఉతత్తుర జనహ్మమన

ఫలమనుభవదాంచజేయుటకు

నుపక ప మదాంప

బోవు

కరహ్మను

ఆగమయదాందర. దీనిన వరత్తుమాన లేక కపయమాన కరహ్మ యదాందర. ప ప తి

అపకారమ చయుట ఆగమ కరహ్మ. తమృపత్తు, ఆతహ్మనిగ ప హమ ఆగమ కరహ్మను నశదాంపజేయును. దీనిలో కొదాంత పా ద మగను, కొదాంత సదాంచతమగను ప రబ మారిపోవును. దగ ద బీజమవల జ జ నాగన్నచ ఆగమ కరహ్మ నశదాంచను. మరియు

34 సదాంచత ఆగమల భగవదశ ప యమత నశదాంచను. ఆగమ సదాంచతమల ఉతత్తుర జనహ్మమను కలిగిదాంప లేవు.

ట పె మూడ వధమల ట న కరహ్మల మనసున సదాంసాక్కుర రపమన

ట యుదాండ నిలిచ యుదాండను. పరిపాకవస ర కలగక మనుపు మూఢమల పరిపాకవస ర

కలిగి

పదప

ప ప కాశమొదాంద

వాసనల

రపమన

నవ

ట సార్వనుగణమగ కాలమచ మనసును పే ప రపదాంచను. ఈ పే ప రణకు లోనె

యాయా కరహ్మల నావరిదాంచ మనసు యా ఫలమలను సుఖ దదుఃఖమల రపమన అనుభవదాంచను. ఒక సమయమన పే ష సాధనాదల ప రణలేనిచో ఇష వపరీతమగ గ ప హదాంచ వపరీతఫలమలచెదాందను.

బీజమలో వమృక్ష మమడ యునన్నటుల కరహ్మ కరహ్మఫలమ భినన్నమ

కాద.

కరహ్మయొకక్కు

చవరి

దశయ

కరహ్మయొకక్కు

ఫలమ.

కరహ్మ

చయబడపనికని దనిని అనుభవదాంచ ఫలమనకు గూడ పేర. కరహ్మ ఫలమ పరక్షమ.

కరహ్మ

ఫలిదాంచటకు

కాలమ

రావలను.

అదాంతవరకు

వేచయుదాండవలను. ఫలితమ కరత్తును మాత ప మ ఆశ ప యిదాంచ యుదాండను. కరహ్మ బదాంధమనకు కరహ్మ ఫలితమనకును సదాంబదాంధమ లేద. మోక్షమచ కరహ్మబదాంధమ అనుభవదాంచటచ కరహ్మఫలమ తొలగను. మరియు కరహ్మకును, దని ఫలితమనకును గల అనుసదాంధన కాల వార్యుపారమనకు అపూరర్వమని పేర. జీవుడ దేహమల వదలనపుడల ల తానిద వరకు చసికొనిన సకల కరహ్మమలను సూక్షహ్మ రపమన తనవెదాంటగొనిపోవును. దీనిక తేజశచక ప మకారణమ. దీనిని గరిత్తుదాంచ శకత్తు మానవునకు లేద. ఇదే అదాంతరాతహ్మ లేక రడయషన. కరహ్మ ఫలిదాంచటకు శరీరమ, జీవుడ, ఇదాంద ప యమల,

35 ఇదాంద ప యవార్యుపారమల, ట దవమ అను ఐద కారణమల పని చయును. ఈ అయిదదాంటలో

మొదట

ట దవమను

పా ర దాంచ, ప రి

పదప

కరహ్మయదాంద

ప ర న లేనిదే ట ద వ సహయమ గలగద. వతత్తు ప వేశదాంపవలయును. ఏలయన పా ప ర

సహకారి కాకునన్న రితత్తు నల సదాంధర్యుయగనటు ల ట ద వ సహయమ లేనిదే పురష ప ర మగను. అదాందకే కారర్యుమ ఫలవదాంతమగతకు ప యతన్నమదాంతయు వర్యుర

ట దవమ పురష కారమ రదాండను మఖర్యుమల.

కరహ్మచ గలగ ఫలితమల (1) మఘమ నీటనియర్యు నా నీర స ర ల బేధమలచ తీపు, జవర్వ రచలగనటుల జీవుని కరహ్మ ఫలమల నీశర్వరడ ఆయా జీవపులకు తగినటుల ఒసగను. ప ప కమృతి నియమమలనుసరిదాంచ

ప ప తికరహ్మకు ఎదాంత ఫలమ ఏ వధమ ఎపడ చెదాందవలయున అపుడ చెదాందను. కరహ్మ ఫలమనుభవదాంచటకు ఈ దేమనన్నదాంతలో కానిచో దనిని వేరక శరీరమన అనుభవదాంప వలసి వచరను. ఇదయ పునరహ్మనహ్మకు బీజమ. (2) భోజనమ పకర్వమ ట న వెదాంటన అగిన్నని చలా ల రరనటుల కరహ్మ ఫలమ క్షీణదాంపగన సాధన కమృతర్యుమదమృశర్యుమగను. అదాందచ కరహ్మ ఫలమ మగిసిన పదప నా కరహ్మయ లేద. (3) కరహ్మ ఫలాపేక్ష వదలి కరహ్మనాచరిదాంచన పాపమదాంటద. కరహ్మ ఫలమల ఉదే ద శర్యుమల సర్వభావమల ననుసరిదాంచ నిశరయిదాంపబడను. ప ప తి కరహ్మఫలమ మదాంచచెడగలత కూడ యుదాండను. కాన వదర్యుకత్తుమగ ట నను నిదాందదాంపరాద. నకరహ్మనె

36 (4) యజమాని కారర్యుమదాంద నియుకుత్తుట డన మానవుడ తాను చయు

కరహ్మ యొకక్కు ఫలమను తానెటు పదాందజలడ నిషక్కుమ కరహ్మ యొగి ల కరహ్మఫలమను పదాందలేద. (6)

కరహ్మఫలమనితహ్మమ.

దీనియనుభవమ

అభివమృద ద క

ట జీవుడ పెకుక్కు జనహ్మ జ మార ర మగను. అదాందలక జ నమ సదాంపాదదాంచ సదాంసార వమకుత్తుడగను. (6)

కపయ

అదాంతరాతహ్మలో

జరగను.

ప ప తికపయ

బయట

ప ష గ ప పదాంచమలో నుదాండ వచరను. కరహ్మనుబట ప హమల పని చయును. ట నీర పోసిన నద మొలకతత్తును. వతత్తునమ ఉదహరణకు వతత్తునమనన్న దనిపె లేకునన్న మొలక లేద. కాలమ లోపల ఉనన్న దనిన వెలిక తీయును. (7) గతిదాంచన దనిక నిరిర్వచారమ రాబోవు దనిక ట ధరర్యుమను కరహ్మ యొసదాంగను. కరహ్మల దర్వరా గణమల వర్యుకత్తుని బదాంధిదాంచను. కరహ్మబదాందమ పోవలయుననన్న గణమల అణగి పోవలను. దీనిక సాధనపాయమ కరహ్మ., జ జ న భకత్తు యోగమల. (8) కరహ్మ ఫలమల ఇష ష మ, అయిష ష మ, మశ ప మమలని మూడ వధమల. వీనిని వడచన వర్యుక త్తు బదాంధిపబడడ. పాప కరహ్మ ఫలమలే వార్యుధుల. ట నను కలగ వచరను. శుభకరహ్మల ఫలమలేజనహ్మయదాంద (9) కరహ్మల సర్వతదాంత ట నను పెరగ ప మగ భినన్న ఫలమలిచరనవయె

జర్వరమను కలిల్పుదాంచనను దనిలో బల జ జ న ల మ వేసిన దోషమ పోవునటు ల సదాంయోగమచ క ప మ మోక్షమను గూడ నియర్యు వచరను.

37 (10) కాలిన ఇనుమను తాకన వెదాంటన చయు బబబ్బులకుక్కునటు ల

ట న పుణర్యుకరహ్మల ఇకక్కుడే అనుభవదాంతమ. అతి బలవదాంతమల

(11) ఎవని కరహ్మ ఫలమ వాని ఆయువు యొకక్కు వమృద ద క్షయమలను నిర ర యిదాంచను. (12) కరహ్మ ఫలతార్యుగమ వలన మనశరదాంతి కలగను. కరహ్మ

తార్యుగమనగ అనాసకత్తు ఫలమని భావమ లేక సకల కరహ్మల ఫలితమలను వదలట.

(13) కరాహ్మనుభవమ కాలమ పా ప పత్తుదాంపక ఏ ప ప యతన్నమ

ఫలిదాంపద. ప ద ట వె భవమ నిమతత్తుమాత ప యతన్నమ కరాహ్మదీనమ. బద ప మ.

ట దవమ బలవతత్తురమ ట బారమదాంచ ట నదగటచ ట ద వమను వశర్వసిదాంచ ఆయనపె అహదాంకారమ వదలి ప ప యతన్నమ చయవలయును. అపుడ పౌరష

ట దవమల కలసి సతల్పులితమచరను. కరహ్మ ఫలమ మనశరకత్తు, ట ద వపే ప రితమ. మనసరకత్తు లేని వారలకు కారర్యుమ ఫలిదాంపద.

6. గణమల - రకమల గణమల కరహ్మలకు కారణమల. అదాందచ గణమలకును, కరహ్మలకును అవనాభావ సదాంబదాంధమ గలద. గణమల మాయాజతహ్మల. ఇవ ప ప కమృతిక చెదాందనను ప ప కమృతిక అదాంటవు. ఇవ జీవుని దేహమన పరిత్తుదాంచనటులజేసి అదాంద బదాంధిదాంచను. ఇవ పూరర్వకరహ్మల వలనను, ఆహర ట వె షమార్యుదల వలనను, హెచరతకుక్కువలగ కనబడనను అవ వడవడవు. గణమల అధికమగ కొలద భూతమల సూ ర లమలగను. వీని కలయికచ భూమ, నీర, అగిన్న, వాయువు, ఆకాశమ

38 అను పదాంచభూతమల గలిగి వాని వల ష యరల్పుడ చనన్నద. ఈ మూడ ల సమృష

గణమలలో రజతమనుస్సూల లేనిచో శరీరమ, మనసుల ఏరల్పుడవు. వీనిననుసరిదాంచ అదాంతదుఃకరణమ పని చయును. గణమల సమమ ట న సమృష ష లేద. ఇవ చక ప మల వల తిరగచ మారల్పు కలిగిదాంచ చదాండను. వీనిక లోబడని భూతమ లేద. ఇవ యొపల్పుటకని తమ యాశ ప యమల వడచ సర్వతదాంత ప మగ నుదాండవు. ధరహ్మమల జీవుని యదాంద వర్యుకత్తుమగనపుడ అవ గణమలగ మారను. ధరహ్మమల భకుత్తులయదాంద గణమలగ వర్యుకత్తుమగను. అపుడ భగవదాంతని సానిన్నధర్యుమ కలగను. ధరహ్మమ, ఋజవరత్తునమ, ఆశ ప తరక్షణ యనునవ భగవదాంతని కళర్యుణ గణమల గణకరత్తునమ వలన తమృపత్తు కలగను. ట నను, వాట అనర్యునర్యుమ కలిసి లకక్కులేననన్న గణమల మూడ రపమ ట ల నవ. ఇవ రచ, భేధమనకు కారణమల. ఈ భేదమవలను అభిపా ష లేగని వేర ప య భేదమల గలగచనన్నవ. తపల గణమల చష గద. వీని ప ప భావమచ జగమ భ ప మ చెదాంద బ ప హహ్మమను తెలిసికొనలేకునన్నద. రామానుజచారర్యుల గణమ వలన దేహమ, ఇదాంద ప యమల భోగవసుత్తువులనెను. గణత ప యమలకు బదలగ బ ప హహ్మమ రదాండ భేదమలచ గయతి ప , భూదుః భూవదుః సువదుః అను వార్యుహతలను చరిర 27 అక్షరమలగ

నుదాండను. దీనిక మారగ యజ జ పవీతమ ధరిదాంపబడను. యజ జ పవీతమన మూడ సూత ప మల, సుత ప మనకు 3 అదాంతర సూత ప మల, అదాంతర సూత ప మనకు మూడ పోగలదాండను. ఈ మూడ తదాంతవుల కూడలి సా ర నమనకు బ ప హహ్మమడయని పేర. దీనిని ధరిదాంచ కరహ్మకాదాండ జరపబడను.

39 గణమల సతర్వమ, రజమ, తమోయని మూడ రకమల. జగ ర ల వరసగ సతర్వ, రజ, తమో గణమల ప త, సర్వపన్న, సుషమన్న అవస రపమల. సతర్వ గణమ:— ఇద జీవునకు జ జ న, సుఖమలదాంద ఆశ ప యమ కలగజేసి

శరీరమను

బదాంధిదాంచను.

ఇద

సర్వయదాంపోషకమనకును

ఆరగర్యుమనకు కారణమ. దీనిచ వసుత్తువుల యదర ర జ జ నమ కలగను. ఇద నిరహ్మలమ, శదాంతమ, ప ద యదాందనన్న ప కాశ సర్వభావమ గలద. ఇద వమృద సమయమన మరణదాంచన ఆతహ్మ సర్వరపమరిదాంగిన బా ప హహ్మణ కులమన

బటు ష ను. తెలపు రదాంగ దీని సర్వభావమ. దీని ప ప యోజనమ జీవుని

ట దవమనకు ఉనుహ్మఖునిను చయుట, దీనిత చరిన పదాంచభుతమల కనున్న, మకుక్కు, చెవ, నాలక, చరహ్మమను జ జ నదాంద ద , ప యమలను వానిచ మనసు, బద చతత్తుమ, అహదాంకారమను అదాంతదుఃకరణమను గలిగెను. దీని కరహ్మ ఫలమ సుఖమ. రజగణమ:—

ఇద

తమృష ష కును,

మమకారమనకును

జనహ్మసా ర నమ. ఇద కరహ్మలను పురికొలిల్పు ఆతహ్మను శరీరమన బదాంధిదాంచను. కామమ,

భావోదే ప కమ,

లోభమ,

అశదాంతత

దీని

లక్షణమల,

పుణర్యుపాపమలను గలిగిదాంచ వానిక దగిన జనహ్మల నిద యెతిత్తుదాంచను. మరరణసమయమన రజ గణమ అధికమగనునన్న క్షతి ప య కులమన జనిహ్మదాంతర. ఎరపు రదాంగ దీని సర్వభావమ. ఇద తమృష ష ను పెదాంపదాందదాంచను. సదాంకలల్పుమన తీవ ష క కారణమ. ప త గలిగిదాంచట దీని ఉపయెగమ. ఇద సమృష దీనితగూడన

పదాంచభుతమల

వాకుక్కు,

చయి,

కాల,

గదమ,

40 మూత ప వసర ర కావయమ అను కరహ్మదాంద ప యమలను కలిగిదాంచను. దీని కరహ్మ ఫలమ దదుఃఖమ. తమోగణమ:— ఇద అజ జ నమచ గలగను. ఇద బద ద కమ, నిద ష దాంచను. ప ప , మరపులను పుట ప మాదమలదాంద గూడ పరిత్తుదాంపజేయును. ఇద మరణ సమయమదాందనన్న పశుపక్షార్యుద యోనులదాంద జనిహ్మదాంచెదర. దీనిక ధరాహ్మధరహ్మమల తెలియమవు. ఇదాంద అహదాంకారమ మదాండ. నలపు రదాంగ దీని సర్వభావమ. అభార్యుసమలకు కారణమ. ఇద లేనిచో జీవునకు వాసనల అదాంటవు.

అనుభవమలదాండవు.

అభార్యుసమలను

దీని

ఉపయెగమ

మలచట. కోపమ,

అనన్నపానాదలదాంద

బద ద మకమ, అపరిశుభ ప త

దీని

లక్షణమల. భయమను కలగజేయును. దీని ఫలమ అజ జ నమ.

యోగమల

యోగమల జ జ నమను

బ ప హహ్మ

సాక్షాతాక్కురమనకు

పెదాంపదాందదాంచటకు సాధనమల.

ఉపాయమలను,

ఇవ అనిన్నయు

సాధన

మార ర మల. ఇవ ధరహ్మపా ప పత్తుక లక్షణమల. యోగమనమ కలియుట. అనగ జీవాతహ్మను పరమాతహ్మత కలపుట. బహసార్యుదాం వలన సల్పుదాందన శకత్తుచ వేరపడన ప జ నాదాంశువులను ప జ కలపుటయని

భావమ.

దర్వదాందర్వదాంమలచ

మనసు

మాత ప మ

కలత

నదాందకుదాండటయ యోగమ. ఇద ప ప తిదనమ ధర్యున సమయమన పీ ప తిత సమానాకారమగ చయబడ ప ప ధన ఉపాసనమ. అభార్యుసాసమ వలన యోగమరల్పుడను. దని వలన మనసు ఏకాగ ద ప త నెదాందను. శరీరమను శుద పరచకొనుటను యోగమదాందర. దీని వలన రాజస, తామస అణవుల

41 రాలిపోయి మగిలిన సాతిర్వక అణువుల వలన సూక్షహ్మ సల్పుదాందమల గ ప హదాంచ శకత్తు కలగను. దని మూలమన దూర దరరన శకత్తు లభిదాంచను. యోగమ నదాంద అదాంతరిదాంద ప య నిగ ప హమ మఖర్యుమ. కరహ్మ, భకత్తు, జ జ న యోగమలలోన ఒకట సదాంపాదదాంచన తకక్కున రదాండ చసినటు ల గను. యోగశస స మన

మనుజనకు

ప ప కాశతర్వకమ

వమరరతర్వకమ

అను

జ జ నబదాందవొకట, మోక్షతహ్మకమగ చదబ్బుదాంద వొకట కలదదాందర. అదాంద జ జ నమనకు

కేదాంద ప మ

(హసిత్తునాపురి)

శరసహసా ప రమ

మోక్షమనకు

హమృదయమ (దర్వరక) సా ర నమనిరి.

యోగమల పెకుక్కు గలవు. అదాంద యోగిక కరహ్మ యోగమ, సాదాంఖుర్యులకు జ జ నయోగమ మఖర్యుమ. ఈ రదాండ యోగమల వడదీయ సాధర్యుమ కానివ. యోగమ

ఇదాంద ప యమలదాంద

సదాంయమ

చసిన

తీవ ట ప ధరణాబలమన నక దేహమ మరియొక దేహమగ, కటకమ భ ప మరమ నటుల యగను. ఈ శరీరధరణ శకత్తు యెదాంత వరకుదాండన యెదాంత వరకే ఆ శరీరమదాండను.

మనసు

యధప ప కారమగను.

చెదరిన

కావునన

వెదాంటన

మరణ,

ఆ

సురత,

దేహమ నిద ప లదాంద

పోయి మాయా

శరీరమల నిలవవు. ఆలేశర్యుదాం, చతత్తుచాదాంఛలర్యుమ, వషయ సుఖసదాంపాదనకు ప ప యతన్నదాం, అతి

సదాంభోగమ,

ఆటదాంకమల.

సదాంశయమ,

నిద ప ,

భాదాంతి

అనునవ

యోగసిద ద క

42 యోగమ సిద ద దాంచటకు అనిన్నటయదాంద సమమగ నుదాండటయను నియమాదల

అవసరమ.

యోగభార్యుసమ

చయు

నిశరలచతత్తునకు

ఆరనెలలలో, చతత్తుశుద ద లేనివారిక ఒక సదాంవతస్సూరమ, అపరిశుద ద చతత్తునకు 12 సదాంవతస్సూరమలత యోగమ సిద ద దాంచను. ధర్యునయోగమ:—

దీనిక

అష ష దాంగయోగమని

పేర.

అష ష దాంగమలన యమ, నియమ, ఆసన, పా ప ణయామ, ప ప తార్యుహరమలను బహరదాంగ సాధనమల. ధరణ, ధర్యున, సమాదలనునవ అదాంతరదాంగ సాధనమల. ధర్యునయోగమన వాయువును కడపులో నుదాండ బడ ర లోనిక, అటు నుదాండ మడ దగ ర రి యెమక లోనిక, అదాంద నుదాండ కనుపాపల వరకు, ట న పదప మదడ లోనిక పదాంపబడను. ఈ యోగమ వలన జీవుడేలోకమనక పోగలడ. కరహ్మయోగమ :—

ఇద

మనసును

నిరహ్మలమ

చయును.

కరహ్మయోగి ప ప తిదనమ యోగభార్యుస కాలమన జనుల లేనిచోట వొదాంటరిగ కూరరదాండ, చదాంతల లేని మనసుత, ఆతహ్మదరరన నిష ష తత నుదాండ వలను, అమతమగ లేక అసలే తినని వానిక, మగల నిద ప దాంచ వానిక, ఎపడ మలోక్కుని యుదాండ వానిక కరహ్మయోగమ సిద ద దాంపద. దీనిచ పాపమ రాద. జ జ నయోగమ :— దీనిక కరహ్మయు భకత్తుయు సాధనమల. దీనిన సాదాంఖర్యు యోగమదాందర. ఇద అనన్నధరహ్మమ. చతత్తుశుద ద గలవారలకద అవసరమ. దీనిని నితర్యుజీవతమదాంద అనుష ష దాంప వలను. ఇదాంద మనసు శుద ద గ

43 నుదాండ వశీకరిదాంపబడ యుదాండవలను. సాధన చతష ష య సదాంపతిత్తుని పదాంద యుదాండవలయును. త్తు భక యో గమ :— ఇదాంద వషయమలనిన్నదాంట నుదాండ మనసును

మరలిదాంచ పరమాతహ్మ యదాంద మనసు నిలిప ట తె లధరవల ఎడతెగకుదాండ చయు

ప ప యతన్నమ భకత్తుయోగమ. ఇదాంద భకత్తు సల్పుదాందమల అదాంతదుఃకరణమను ధ ప వీకరిదాంచను. తారకయోగమ :— ఇద సదాంసార సాగరమను తరిదాంపజేయుటచ తారమయోగ మాయెను. రామతారక మదాంత ప మ “ఓదాం నమో రామయ” యను పదక్షరి. దీనికే బ ప హహ్మతారకమనియు కూడ పేర. రామ అను మదాంత ప మను 18 మారల జపదాంచన జననమరణ రహతమ ట న మోక్షమ లభిదాంచను. "శీ ప రామ చదాంద ప య" ఇద కూడ పదక్షరి. ఇదాంద మఖర్యుమమగ ఐద మద ప ల గలవు. అవ ఖేచరి, భూచరి, మధర్యుమ, షణుహ్మఖ, శదాంభవీ అనునవ. జీవ

రపుడగ

వర్యువహరిదాంపబడచనన్న

అనిన్న

హదాంస

జగ ర యదాంద ప దవస

వర్యువహరమలదాందను

తాను

మనసుచ సాక్షి

రపుడనియు, చలిదాంచనద మనసయయనియు తనకు సర్వభావమగ చలనమ

లేదని

యెరదాంగటయ

యెరక.

దీనిన

తారకయెగమన

అచలసిద ద దాంతమని పేర. తారకయోగమన మాయా కలిల్పుతమగ భా ప దాంతి వలను బదాంధమ కలిల్పుదాంపబడ భా ప దాంతియదాంతయు మనమయమని తెలిసికొనుట. పా ప ణాయామమచ

భూ శ మధర్యుమమన

ఓదాంకారమను ధర్యునమ చయుట తారకయోగమ.

జర్యుతిలరిదాంగమగ

44 తారకయోగమనకును

సాదాంఖర్యుయోగమనకును

అభార్యుస

భేదమగని ఫలితమొకటే. ఉపాధిలేనిద సాదాంఖర్యుయోగమ. ఉపాదత గూడనద తారకయోగమ. రాజయోగమ :— రాజయోగమన ఉపవాసాద వ ప తమల సలిల్పు దేహమను

శుషక్కుదాంప

జేయరాద.

అమతమగ

భుజదాంపకూడద.

ట నిద ర దాంధ ద ప దాంపకూడద కూడ. ప ప దేశమ వశలమగ నుదాండ దర ప వర్యుమల లేనిద యుదాండ వలయును. దోమలదాండరాద. జనసదాంచారమ తగద. ప ప దేశమ

ట కమృష ట సమతలమగ నుదాండవలను. దరాడ్భసనమ దనిపె ర దాంజనమ దనిపె వస స మ పరచవలను. ఇదాంద పదహ్మసనమన గూరచదాండ నడమ, కదాంఠమ, తలను

అటునిటు

నాశకాగ ప మదాందదాంచ

వొదాంపక

వలను.

నిలవుగ

నిలపవలయును.

ఇదాంద ప యమలన

ట వషయమపె

చూపు

పోనియక

జ జ నకరహ్మదాంద ప యమల జయిదాంపలవలయును. పా ప ణాద వాయువులను వశమ జేసికొనవలయును. అదాంతశరత శ వులగ తాపత ప యదాంబలను పారత ప లవలను. ఇటు ల రదాండ జమల (16 గదాంటల) ఉదాండవలయును.

హదాంస మదాంత ప దాంబచ చతత్తుమ నిశరలభావమొదాందను దనదాం జేసి

దశవధనాదదాంబల వనదగను. అపడ భూమధర్యుమనదాంద చూపు నిలిప యదాంతర ద మృష ష త జూడ నానావధ కళల కలబడను. పదవ జూడజూడ సర్వయదాంజర్యుతి పడగటు ష ను.

7. సమృష ష - వాదల

45 సమృష ష సిద ద దాంతమల :— (1) దేవుని యదాంద సర్వతదాంత ట న జడ ప మ పదర ర మ శశర్వతమగ నునన్నద. దనిని దేవుడ సమృజదాంపలేద. కాని దనిత జగతర్వసుత్తులను జేసెను. (2) సమృష ష ని శనర్యుమ నుదాండ ట దవమ చసెను. (3) దేవుడ తానె లోకమగ మారను. (4) దేవుడొకక్కుడేయునాన్నడ. సమృష ష లేనలేద. సమృష ష

వాదమల :— (1) పరిణామవాదమ :—

కొనిన్న

కారణమల అవ కారర్యురపమగ మారినపుడ వభినన్న సర్వభావమల గలిగి యుదాండను. ఉదహరణకు పాల పెరగగ మారట. దని వపరర్యుమ సాధర్యుమ కాద. పరిణామమనగ ఆటదాంక శకుత్తులను దలగిదాంచ వసుత్తువులలో అణగియునన్న యదాంతశరకుత్తులను బయల పరచటయ. తేజసుస్సూ, నీర, అనన్నమ తి ట అదాంద జీవజ, ఉదడ్భజదాం అనునవ కలిగినవ. ప వమృతక్కురమ త్తు దమ :— కొనిన్న కారణమల కారర్యుమలగ (2) నివర వా మారినను

వాని

సర్వభావమను

కోలోల్పువు.

ఉదహరణకు

బదాంగర

ఆభరణమలగ మారినను అనిన్నదాంటయదాంద బదాంగర సర్వభావమ యుదాండను. (3) ఆరదాంభవాదమ :— దీనిక పరమాణవుల మాలమ. ఈ అణువుల నాశమల కావు. నితర్యుమల, శశర్వతమల. ఈ అణువుల కలయకచ దర్వనర్యుణుకణ మరల్పుడను. కాని యిద యిదాంద ప యి గోచరమ కాద. ఈ దర్వనర్యుణుకణాల మూడ చరి తమృనర్యుణు కణాలేరల్పుడ కదాంటక కనబడను. ఇవ ఆతహ్మల కరహ్మఫలమల ననుసరిదాంచ సమృష ష గలిగినద. సమృష ష క ఉపాదన కారణమ అచతనమ. కారర్యు రపమ ట నద. నిమతత్తుకారణమ అదాంతర బాహర్యుమన సద చతనమ. కారర్యుమ నదాందదాండద.

46 ఈ రదాండ కారణమల సమృష ష బ ష సర్వపన్నమ వదాంటద. ప హహ్మమ. సమృష భ ట న నియమమ (ఆర ష ర ర) కలద. ఉద|| చెటు ప మాతహ్మకమ. ఇదాంద వచత ప మ పెరగ

క ప మమ.

(2)

ఏకత

(యూనిట)

కలద.

ఉద||

పెకుక్కు

ఆవయమలనన్నను శరీర యొకక్కుటయ అనిన్నమదాండలమల బ ప హహ్మదాండమన నిమడయునన్నవ. (3) ప ప యోజనమ కలద. (4) అదాంద వశలత కలద.

సమృష ష ని గూరిరన కారణమల: - (1) సమృష ష సర్వభావమ వలన యరల్పుడనద. దీనిక కరత్తు లేడ. (2) ప ష క కారణమ. కాని ప ప కమృతియ సమృష ప కమృతి యదాంద జ జ నమ లేద. ట చెతనర్యువదాంతయు కాద. జడ పదర ర మ మూల ద ష లేదని ప వర్యుమన వసుత్తువులటులన యుదాండను. కనుక ప ప కమృతిచ సమృష

ట న పేడ మొదలగ వాని నుదాండ ట చెతనర్యుమ గల కొదాందరదాందర. కాని జడమల జీవులను, ట చెతనర్యువదాంతమ ట న శరీరమ నుదాండ జడమలగ గోళ ల కేశమల పుటు చనన్నవ. అదాందవలన సమృష ఆశరరర్యుమను గలిగిదాంచ ష ష చత ట ప చత ప మ

చనన్నద. (3) సమృష ష ఆకసిహ్మకమ (4) సమృష ష ని గలిగిదాంచ సతాత్తు యొకట గలద. అద సి ర తిని, లయమను గలిగిదాంచను. వీనిక కారణమల సల్పుదాందనమల. వేదమననుసరిదాంచ మొదట బ ప హహ్మమ ఒదాంటరిగ నుదాండ బహ సార్యుదాం ప ష క ఆరదాంభమ. ఇదాంద ప జయన అనుకానగ ఎకుక్కువాయెను. ఇద సమృష పలకువాడ, పలకవలయునను కోరిక, అద అభిపా ప యమగ మారిన భావన, భావన నుదాండ వచరన నామ రపమల గల ప ప పదాంచమ అవ నాలగ భాగమలనన్నవ. శస జ ల వీనిని పరా వశర్యుదాంతి మధర్యుమ ట వె ఖరియని పేరిడరి. స జ

47 బ ష శదాంభుల సతర్వరజతమసుస్సూ గణమల సహయమన ప హహ్మ వష

ట వక, ఆధర్యుతిహ్మక ఇచర, జ జ న, కపయా శకుత్తుల వేగమన ఆదభౌతిక, ఆదద

సమృష ష ల గవదాంచరి. అదభౌతికమన అణువుల ఒకదనితవోకట కలిసి ట వక సమృష యుదాండక యుదాండను. ఈ కలయని అణువులను ఆదద ష చ కలపబడను. ఆధర్యుతిహ్మక సమృష ష చ మానవ శరీర మరల్పుడగ, చదర్యుసుత్తువు అదాంద ప ప వేశదాంచెను. సమృష ష యెల ప దాంతి వరామల లేనిద. పురష సూకత్తుమ దీనిని ల పుడ వశ

వవరిదాంచను.

ప ద , ప కమృతి :— భూమ, నీర, అగిన్న, గలి, ఆకాశమ, మనసు, బద

అహదాంకారమను యెనిమద చరి ప ట పరమ ట శర్వరని మాయాశకత్తుగ ప కమృతియె పరిణమదాంచనద. ఇదాంద తెలపు, ఎరపు, నలపు రదాంగలదాండను. అవయ సతర్యు, రజ, తమో గణమల. ఈ గణమలను ప ప కమృతి నుదాండ వడదీయు

సాధర్యుమ కాద. అదాందచ ప ప కమృతిని గణాతహ్మకమమని, గణమయి అని పలవబడను. ఇద జగమను పరమాతహ్మ మాలమన వరిత్తులల చయును. సుఖదదుఃఖమలకు

ప ప కమృతియ

కారణమ.

కాని

దనిని

అనుభవదాంచనద పురషడ. దని వలన పురషడ సదాంసారమన జకక్కు సదనదోర్యుమలయదాంద పుటు ష ను. ఇద జ జ నమను మరగ పరచ అజ జ నులగ జేసి దషర్యురర్యుమలను చయిదాంచను. భగవదాంతడ దీనిని భోగర్యువసుత్తువుగ

48 పరిగ ర మ ప హదాంచను. దీని మూలమనగక భగవదాంతని దలిసికొను మార మరియోకట లేద. ప ర మ కాద. వర్యుతిరకమల ప కమృతి ఒకే జతిక చెదాందన పదర

సదాంయోగమదాం మధర్యుదాం చయుటకు పదర ర మలదాంద మదశకత్తు లేకునన్నను వాని కలయిక వలన ఆ శకత్తు కలగనటుల, ప ట నను అనిన్నట కలయికచ ప కమృతి జడమ

ట చెతనర్యుమగను. అదాందచ ఇద సమృష ష క ఉపాదన కారణమగను.

జగతత్తు లేక ప ప పదాంచమ :— జగతత్తునకు పరార్యుయ నామమ ప ప పదాంచమ. ఇద ఆరపతమ. ఇద ప ప కమృతి వలన ఉనన్నద. పురషని వలన లేద. మఘమల వాయువేగమచ కలిసి వడవనటుల, కాలమన అలి ల కచ నిద కలిసికొనుచ వడపోవుచదాండను. ఇద పుటు ష క నుదాండ చావునకు యొక వదాంతెన వదాంటద. దీనిక అసిత్తుతర్వమ లేనదాందన అనదూ శ పమ. జగమ దమృశర్యుమ, జడమ వషయమ. ఇద భగవదాంతని లీలలకు కపడరదాంగమ. ఇద పరమాతహ్మని వర్యుకత్తు రపమ. ఇద లేనిదే భగవదాంతడ లేద. ఇద వర్యుకత్తుమగచనన్న భూతమల సమదయమ. ఇద పుటు ష చ గిటు ష చదాండను. దీనిక కారణమ అవదర్యు. ఇద బ జ ట నెక సాధనమ. ప హహ్మజ బదాంగరమచ చయబడన నగ లనిన్నయునన్నను దనిక కారణమ ట న బదాంగరమ

ఒకక్కుట యె ట నటుల, పరమ ట శర్వర నుదాండయ జనిదాంచనను జగమ నానారప సమదయమగ నుదాండను.

49 భూమ, నీర, అగిన్న, గలి, ఆకాశమ అను పదాంచభూతమలత జగమరల్పుడనద. ఇదాంద లోకమలిన్నయు

పదనాలగ లోకమలిమడ

పరమాతహ్మని

యునన్నవ.

నిరాడ శ పమలోనివ.

ఈ

జగమొనకు

ప ప కమృతి(మాయ)య కారణమని తెలిసినదాంతచన జగమ మాయమగను. అదాందచ వేదదాంతల జగమ మధర్యుయనిరి. జీవునకు బహతహ్మమదాండటచ పరమాతహ్మ నుదాండ వేరగను. అదాంద వలన జగతత్తు అసతర్యుమని ట దర్వతలనిరి. జీవుల బ ప హహ్మదాంశమను తదదీనులగట వలనను

బ ప హహ్మపరిణామమ

జగమగటచ

జగమ

సతర్యుమని

ట ర్వతల జీవుని బహతర్వమను అదాంగీకరిదాంపక వశష ష ట దర్వతలనెదర. కాని అద జగమ జలమదాందలి ఘటాదలవలే వకార పదర ర మ, ఇద సతత్తు కాద, అసతత్తుకాద, ఇదాంద జ న, ఆనదాంద శకత్తుని ప జలమ వల మధర్యుయనిరి. జగమ జ వెచరదాంచ సా ర నమ. దీనిక బ ప హహ్మదాండమని పేర. లోకమల :— ఇవ బ ప హహ్మమనకు కపడ రదాంగమల. లోకమలన ట పెలోకమల.

తలమనల

కపదాంద

లోకమల.

భూలోక

భువలో ల క

సర్వర ర లోకమలల సూ ర ల తి ప లోకమలల. వీనిని ఆలోకమలదాందర. జనతపో సతర్యు లోకమలల సూక్షహ్మతి ప లోకమల. వీనిని బ ప హహ్మలోకమదాందర. ఈ రదాండదాంట కలిప యుదాంచనద మహర ల కమ. దీనిని లోకలోకమదాందర. ఇవ

ట నవ. జీవుడే లోకమనకు పోయినను మరల పుట కరహ్మ బదాంధితమల ష వలయును.

అనిన్న లోకమలదాంద కరహ్మలల వాని ఫలితమలల కారర్యుకారణరపమ

50 ఫలిదాంపక తపవు. వీనిని కలిల్పుదాంగ గల మాయమను యోగమాయయదాందర. ఇవ ద ట మన దేహమన సపత్తుధతవులగ నుదాండను. భూలోకమన ప వర్యుమయమ వషయ సర్వరపమ. భూవర ప య సర్వరపమ. సువర ల కమ ఇదాంద ల కమ ఆధిదేవతా సర్వరపమ. భూలోకమ మాతాపతమృల వలన గలిగినద. తకక్కున లోకమల జీవుని శరీరమ కరాహ్మనుసారమ దేవతల సాయమన గలగను. మనుజని మనుసుననుసరిదాంచ నరని ప జ కు ట పెన ఏడ ప జ లనన్నవ. ప జ ప జ ఇవయ యడ లోకమల. ఇవ దేహమ లోపల బయట నుదాండను. ఏడవ లోకమ బ ప హహ్మలోకమ. కపదాందద పాతాళమ. జదాంతవుల మనసు కపదాంద లోకమల నుదాండను. దని కపదాందక పోను చెటు ల ఖనిజమలల గలవు. మనుజని ట న మనసుపె

పదాంచభూతమలల.

మహదహదాంకారమలల

తనాహ్మత ప

ప జ లదాండను. వీర దేవ, గదాంధరర్వ, కనన్నర, కదాంపురషదల. మనసునకు కపదాంద ప జ కామ, కో ప ధదలదాండను. వరాటుల్పురషని అనుసరిదాంచ లోకమల, తలమల. లోకమలల

తలమలల

భూలోకమ (నాభి)

ఆవతలమ (పాదమల)

భువర ల కమ (జఠరమ)

నితలమ (మడమల)

సర్వర ర కమ (వక్షమ)

నుతలమ (జదాంఘల)

51

మహర ల కమ (కదాంఠమ)

రసాతలమ (జనవుల)

జనలోకమ (మఖమ)

మహతలమ (ఊరవుల)

తపోలోకమ (భూమధర్యుదాం)

తలాతలమ (కట)

సతర్యులోకమ (శరమ)

పాతాళమ (నాభి అధోభాగమ)

8. సదాంసారమ సదాంసారమ ఆగదాంతకమ. దీనిక ఆధర్యుదాంతమలల లేవు. ఇద జనన మరణన

పదాంపదాంపరయగటచ

బ ప హహ్మచక ప

మనబడను.

దీని

యదాంద

హదాంసయను జీవుడ సదాంచరిదాంచను. సదాంసారమన నడచపోవుట లేక మారల్పు నదాందటయని

భావమ.

దీనిక

ప ప ధన

కారణమ

అజ జ నమ.

ఇద

దదుఃఖమయమ ట నను ఆనదాందమగ తచను. ఇదాందచ చతత్తుమ దనియదాందే లగన్నమ ట యుదాండను. కామమత గూడన కరహ్మల దీనిక దోహదమల. అహదాంకారమను కారమల దీనిని వమృద ద చయును. జ జ నదయమచ నిద నశదాంచను. ఆనదాందమ కొరకు సదాంసారమ. ఇదాందలి భారర్యు, బడ ర ల, ఇదాండ ల , వాకళ ల తమవ యనుకొని సదాంసారల పెకుక్కు బాధలకు గరియయెర్యుదర.

52 ధరాహ్మర ర కామమలకు కారణమ ట నద భారర్యు. ఈ సదాంబదాంధమచ సదాంసారమ బదాంధమ ట , యదాంద జీవుడ చకక్కుయుదాండను. చప నీటయదాంద తిరగచనన్నను, దని పలసును దర ర దాంధమను

నెటుల పగొటు ష కొనలేదో యటుల మానవుడ సదాంసారమదాంద తిరగడచ

మోత ర మను వెదకజూలడ. మరియు పతత్తురగలకు బల ప మార ల మ చదగనటు ల , సదాంసారలకు ఆతహ్మసుఖమ చదగను.

సదాంసారమ జీవశక్షణ సాధనమ. ఇదాంద గలగ అనుభవమల బ జ నమనకు సోపానమల. బ జ నమను గరిత్తుదాంచటక సదాంసారమ ప హహ్మజ ప హహ్మజ బద ద కొక చకక్కుని అవకాశమను గలిలిదాంచను. సదాంసారమొక మహరణర్యుమ. ఇద పెదాంపదాందటకు మాయ కారణమ. సుఖదదుఃఖమల దీని ఫలితమల. కామకో ష ను. ప ధదలిదాంద సర్వచచగ వహరిదాంచను. రాగమల దీనిని భయపెటు అదాందచ నిద తాపత ప యమలకు తరచ గరియగను. సూరర్యునిచ చీకట, అగిన్నచ చలిబాధ తొలగనటుల ట ద వమను నాశ జ నమ తొలగను. ఆకలి బాధ ప యిదాంచన జీవునకు సదాంసార భయమ, అజ సర్వయమగ భుజదాంచననగని తీరనటుల, సదాంసారనివమృతిత్తు కొరకు జీవయ వమకత్తు చసికొన వలయమను గని ఇతరల నివమృతిత్తు చయలేర. ఇద జీవునకు వ ప కమృతి సాదాంగతర్యుమ వలన లభిదాంచనద. కావున ప ప కమృతి తొలగిన సదాంసారమ తొలగను. ప ప కమృతి తొలగటకు ఉపాయమ హరిభకత్తు యొకక్కుటయ.

53 సదాంసారమన తాపత ప యబాధల తపల్పువు. అవ (1) అధర్యుతహ్మకమ: ఇద తనను గూరిర భయాదల వలన గలగ బాధ. ఉదహరణ దేహ, మనవార్యుదల. (2) అదభౌతికమ: ఇద పశుపక్షార్యుదల వలన గలగ బాధ. ట వకమ: ఇద వెలి నుదాండ బాధిదాంచనవ. ఉద|| వమృశరకసరాల్పుదల. (3) ఆదద దేవుని చష ష వలన గలగ బాధ. ఉదహరణకు వరదల, తపానుల.

ట పెబాధల

తొలగటకు

వశర్వమను

వష ష వుగ

దరిరదాంచ

అదాందలకు

సదాంబదాంధిమగ కరహ్మలను ననర్యుసిదాంపవలను. అదాందచ సదాంసారన ఆశకత్తు గలిగియుదాండక, యద వచరనను దనిని ట జీవుడ ప ఆసకత్తుచతత్తుమత అనుభవదాంచచ మోక్షమనక ప యతిన్నదాంచవలను.

మాయ మాయయన

లేనిద

యునన్నటుల

తచట.

ఇద

పరమాతహ్మనియదాంద అవనాభావమగ నుదాండ శకత్తు. ఇద ఉనన్నద కాద. లేనిద కాద. సదసతత్తుకాద. అదాందచ అద అనిరర్వచనీయమ. ఇద ఒకసారి కనిపదాంచ మరకసారి కనబడకుదాండట జీవక బదాంధుతర్వ సన్నహనిరధమల కలగచ పోవుచదాండను. దీని మోహనశకత్తు జీవుని గణమల ట వె పు మరలిదాంచను. ఇద అనాద పరబ ప హహ్మమనకు ఉపాధి. దీని యదాంద సతార్వదాంశమ యొకుక్కువ. దీనిని దట ఆశకర్యుమ కాని ట ద వమను ఆశ ప యిదాంచన గెలవ వచరను. మాయను దటుటకు జ జ నమ, భకత్తు అను రదాండ మార ర మల గలవు.

54 మాయకు రదాండ శకుత్తుల గలవు. (1) ఆవరణ శకత్తు అనగ కపల్పునద. ఇద జీవుని కపల్పునదాందన, జీవుడ తనను తాను తెలియలేడ. (2) వక్షేపశకత్తు అజ జ నమ వలన గలిగిన భ ప మచ ఒక వసుత్తువు మరియొక వసుత్తువుగ

తలపదాంచను. ఆభ ర రపమ ప మ తొలగగన వసుత్తువు యొకక్కు యదర కనబడను. ఉదహరణకు రజ ర సరల్పుమ. దీనిని అధర్యునమదాందర. ఇద అవసరమ. అగిన్నయదాంద ఉష ర మ వల మాయ ఈశర్వరని యదాంద గలద. ఇద ఈశర్వరని సూక్షహ్మశరీరమ. ఇద జగతత్తునకు భౌతికాధరమ. ఇద బ ప హహ్మ సర్వరపమను అచాచదదాంచట వలన దీనిని అవదర్యు యదాందర. మాయకును అవదర్యుకునుగల భేదమల (1) మాయయదాంద సతార్వదాంశమకుక్కువ.

అవదర్యులో

రజతమోగణమలకుక్కువ.

(2)

మాయ

బ ప హహ్మమనకు ఉపాధి. అవదర్యు జీవునకు ఉపాధి. (3) మాయఏకమ. అవదర్యు అనదాంతమల. మాయమోసగిదాంచ శకత్తున అవదర్యుయనబడను. మాయ

అనక

కష ష మలను

పెటు ష ను.

ఇద

మనసు,

దేహేదాంద ప యమలకు మాత ప మ వరిత్తుదాంచను. ఇద హదాంసయను మదాంత ప మదాందలి 'న' కారమ. సూరర్యునకు చీకట యెటు ప హహ్మమ మాయకు ల సదాంబదాంధమలేదో అటే ల బ సదాంబదాంధమ లేద.

55 మాయతచరిన పరమాతహ్మ సగణమ. ఇద ఈశర్వరని ఆట వసుత్తువు. దీని వలన జీవునకు బదాంధమ, పరమాతహ్మకు సదాంబదాంధమ గలిగి దని మూలమన జగతత్తు సమృష ష దాంపబడను. దీపమ నుదాండ వెలగ జనిదాంచ అద దీపమ కనన్న వేరగ నునన్నటుల, బ ప హహ్మమ నుదాండ మాయజనిదాంచ యద వేరగవరిత్తుదాంచను. మాయ యొకక్కు ప జ పత్తుక రాకుదాండను. ప భావమచ పరమాతహ్మజ

9. జననమరణమల ట నటుల, జనహ్మ జననమ :— వతత్తునమ వమృక్షమ వపాల్పురటక మోక్షమార ర లాభమ కొరకు ఏరల్పుడనద. ఇద ట దవమను తెలియుట కొరకు గలిగినద. దీని సార ర కమ హరిభకత్తు కాని దేహమను పదాందటకాద. దేహమ సాధనమ మాత ప మ. జననమ మనసు, దేహేదాంద ప యమలకు చెదాందనద. జననమనకు కరహ్మల నిమతత్తు కారణమల. కరహ్మలకు ఫలితమగ జీవాతహ్మ మరల పుటు ష ను. మానవజనహ్మ 84 వ లక్ష జనహ్మ యనియదాండ శ . జననమ మొదట అవదర్యుయను ప ప కమృతిలో బ ప హహ్మమ మడపడట ట బ వలన దేహశకత్తు కలగను. దని కొరక ప హహ్మమ సస పురష శరీరమల ధరిదాంచను.

ట అటుపె

కామమ

పరసల్పురకామమమగ

వమృద ద

చెదాంద

కామకరహ్మయను సదాంభోగమ జరగను. ఈ సస, పురష సదాంయోగ సా ర నమ

వెనెన్నమక చవర భాగమన నుదాండను. ఈ సా ర నమనకు బదాందసరమని పేర. సస, పురష సదాంయోగమ జీవ యొకక్కు నూతన రపమనకు కావలసిన సామాగి ష చయు శకత్తు దనిక లేద. దేహమ శుక ప నదాందదాంచను. కాని జీవసమృష ప మ

56 అను జలమలో నావరడ్భవదాంచను. అమావాసర్యు ఋతకాలమనకు, పూరి ర మ గరడ్భతల్పుతిత్తుక కారణమల.

ఈ

ట నద మొదల 16 దనమలల ఋతకాలమ. ససక రజదరరనమ

కాలమలలో

అధికమ ట యునన్న

సరిదనమల

కూడక

పురషడను,

బేసి

యదాంద

దనమల

పురష

వీరర్యుమ

కూడకయదాంద

ట న ససయును గలగను. సమానమ ట న నపుదాంసకుడగని, సస ససయావరత్తుమధికమ పురష జదాంటగగని కలగను.

తలి ప ల గరడ్భమన పడనపడ జీవునకు శరీర మదాండద. తదాండ

బీజమ మాత ప మదాండను. చదాంద ప కళల కారణమగ పతమృదేవతల పదాండతల్పుతిత్తుని కలగజేయుదర. తలి ష దాంచ ప ధతవు దర్వరా జీవుని ప ప తిష ల గరడ్భమన శుక మొదట సారమ ఓజసుస్సూ. ఓజసుత్తు అనగ జీవశకత్తు యను ధతవు. ఇద లేనిచో శుక ద డ కాడ. ప దతవున వీరర్యుమనన్నను జీవుడ గరబ్బుసు

ఒకరాతి ట , ప పలచని రతసుస్సూ బదాందవగను. ఐదవరాతి ప బడగయె పదవరజనకు రగపదాండదాంతయె ట మాదాంసపు మద ద యగను. ఒకనెలకు గడ ర ఆకారమ దలిర తలగమారి, రదాండవనెల యదాంద కాళళ చతల కలగను. మూడవనెల గోళ ర చరహ్మమ, లిదాంగచచద ప దాంబల గలగను. ల రమమల అస నాలగవనెలలో

సపత్తుధతవులను,

ఐదవనెలలో

క్షతత్తుమృష ర లను,

ఆరవమాసమలో మావచ బాదగబడ తలి ల కుక్షిన దక్షిణ భాగమన దరగచ, తలి ల

భుజదాంచన

వానిని

భుజదాంచ,

తమృపత్తుబదాంద,

వమృద ద

చెదాందను.

57 వణహ్మతమృగరత్తుదాంబదాంద

దరగచ

కపమభక్షిత

ట శరీరదాండ

మూరచలదాంబదాందచదాండను. మావచ కపల్పుబడ బయట పే ష బడ కుక్షి ప గలచ కట ట సార్వదాంగచలమన యదాంద సిరదాంబలదాంచ మడచకొనిన పమృష ష గీ ప వోదరడ

ట న జ అసమర ర ట డ ట దవ కమృతదాంబ జ నవదాంబన పూరర్వజనహ్మ దషక్కుమృతమల దలదాంచచ నిట ష రల్పుల వడచచ నసుఖమ బదాందకుదాండను. ఏడవనెలలో ట చష లబ ద జ జ నుదాండ ష లగలిగి యొక దకుక్కున నుదాండక తిరగచ ప ప సూతి

ట నూరతదాంబలచ మగల ఊపబడన వాడగచ పునర ర రడ్భవాసుబనకు భీతడ చతల జడదాంచ సరర్వశర్వరని సుత్తుతిదాంచను. ఇటు ర న ప ర ల తొమహ్మదవ నెలవరకు పా

ట నుచాచర్వస నిశర్వసదాంబల లేక వగత చయును. పదవ మాసమన అదోమఖుడ ట నలదాంబడ యడరచ జడడనివల నుదాండను. జ జ నుదాండ మాతమృగరడ్భమలో నునన్నపుడ నాభినాళసూత ప మ గదాండ తలి ల రకత్తుమ శశువు శరీరమన ప ప వేశదాంచను. ఈ నాళమ తెగిన శశువు

మరణదాంచను. మరియు సూరర్యు శకత్తు, తలి ప మ దర్వరా ల యొకక్కు మణపూరక చక పదాండమ యొకక్కు శరమను చరను. గరడ్భమ నుదాండ వెలవడన శశువునకు నిద ప దాంచట, పాలద ప గట, శర్వశదాంచట వణర్వత ప వసర ర మ తపల్పు వేరమయు లేవు. కొనాన్నళ ల కు

ఇదాంద ప యవార్యుపారమ పా ప రదాంభమగను. తరవాత వరసగ తర్వక, నత ప , రచల తెలియును. పదప కొనిన్న వతస్సూరమలకు అదాంతదుఃకర వార్యుపారమ కలగను.

58 మరణమ :—

జీవుడ

సూ ద ల

శరీరమను

వడచటను

మరణమదాందర. శరీరమనకు బాల, కౌమార, యవర్వన, వమృద ద పర్యుమల వల జీవునకదయొక అవసా ర న భేదమ. గొదాంగళ పురగ ఒక గడ ష కొని, ర పోచను పటు దని నుదాండయ యిదాంకొక దని మద ప ష ప వేశదాంచ, మొదట దనిని వడచ పెట

నటు ల , జీవ ఈ దేహమను వదలి యిదాంకొక దేహమన చొచరను. మరణమనకు సదాంచారమత పని లేద. జీవుడ శరీరమను వడడ పోవునపుడల ల

తన

వెదాంట

ఆ

శరీరమదాందలి

ఇదాంద ప యమలను

భూతసూక్షహ్మమలను తీసికొని పోవును. మరణమనునద వసుత్తునాశమ గక రపాదాంతరమ చెదాందటే. కాని అద పరిణామమ మాత ప మ. కరాహ్మనుసారమ నియమత కాలమన మరణమ సదాంభవదాంచనుగని, కోరినపుడ రాద. ఈ మరణకాలమ

నిరదాంతరయోగభార్యుసమ

వలన

జీవక

తెలియనగను.

మరణకాలమన కొదాందరకు మమృతర్యువు ఐదపడగల సరల్పుమగ దోచను. మరికొదాందర మాతా ష గరత్తుల జీవుడ పామల, ప దలను వసరి ర దాంతర. ఇట

ట న తేళ ల గ జనిహ్మదాంతరని తెలపును. జీవునకు ఎపల్పుటకపడ కొదాంతవరక ట ప వార్యుమోహమల తెగిపోయి తేలికపడటక ప కమృతి మరణమను నరల్పురచెను.

ట పుల నుదాండ లోపలకు మరణ సమయమన నాడల అనిన్నవె మడచకొనును.

అవ

హమృదయసా ర నమను

చరగన

అదాంగదాంగమల

చల ప ణకళ భూతసూక్షహ్మమలత, నాడ మదాండలమత సహ ట పెక ల బడను. పా లేచను. హమృదయమ నుదాండ కదాంఠచక శ మధర్యు ప మ నకు అచట నుదాండ భూ చక ప మనకు పదప సహసా ప రమనకు వెళ ల శరీరరమను వదలను. ఆవల

59 సూత ర లశరీరమ నుదాండ లేచపోవును. భకత్తుత ప మ తెగగన ఛాయా శరీరమ సూ ధర్యునిదాంచ దేవత నా సూత ర లశరీర ప మను తెదాంచను. దనిత జీవాతహ్మకు సూ సదాంబదాంధమ తెగను. మరణావస ర యదాంద

పా ప ణమకు

ఉష ష సల్పురరయునుదాండవు.

పతత్తురసమ సూరర్యుని తేజసుస్సూ. అదాందచ పతత్తురసమ ఉదాండద. వాగిదాంద ప యమ, మనసును మనసు, పా ప ణమన పా ప ణమ, తేజమ పరమాతహ్మ యదాంద లీనమగను. జీవుడ సహ్మమృతి తపల్పుగన యిదాంద ప యమల హమృదయమను చరగ నద ప ప కాశదాంచను. ఆదతర్యు లోకమ కదాంట దర్వరా, హరణర్యు గరడ్భలోకమ శరమ దర్వరా జీవుడ లేచ పోవును. అపుడ శరీరమదాందలి చరహ్మమ బగసుకుపోయి ఎమకను కరచకొనియుదాండను. అదాందచ శరీరమ కొయర్యుబారను. రకత్తునాళమల సదాంకోచ వార్యుకోచమలాగి పోవును. దీనిని వాతమ క ప మహ్మటయదాందర. మరణ సమయమన జీవునకు సార్వతదాంత ప ర్యుమ లేద. దీనిక పూరర్వ వాసనలే కారణమ. సహ్మరణ ప ప యతన్నమదాండద. కావున అదాంతరదాంగసాధనమ ట న అదాంతరదాంగ అభార్యుసమచ నిరదాంతర సహ్మరణజేసి జీవుడ బ ప హహ్మమను పదాందనగను. జీవుడ

శవమ

వద ద

నుదాండ

దదుఃఖకారణమడగటకు

వాగిదాంద ప యమవశమ నదాందదాండట వలన ఉచచరిదాంపలేడ. దని హెచరరికలను మనకు సూక్షహ్మదమృష ష లేనదాందన ఎరగజలమ. సూక్షహ్మలోకమ నుదాండ జీవుడ కామలోకమనకు పోయి అచట నిద ప లో రదాండదనమ లదాండను. దహన కాలమన జీవుడ దగడ్భత్ప్రమ చెదాందగ, జ జ నదాంద ప యమలకు మూగజెపుడ

60 వచరను. అదాందకే అపుడ నగన్నశ ద కరహ్మ చయుదర. పదప మట ష త ప ద సాన్ననమ చయుదర. అనన్నమయకోశమన ఒక సూత ప మదాండను. అద తెగిపోయిన పా ప ణమ

పోవును.

సూ ద ల

శరీరమను

జీవుడ

నిద ప లో

వడచనను

పా ష కొని యుదాండను. ప ణమయకోశమ అనన్నమయ కోశమను అదాంటపెటు అదాందచ శరీరమన పా ప ణమ వార్యుపదాంచ యుదాండను. దని వలన శరీరమ కుళళద. మరణదాంచన వెదాంటన అతివాహకమను దేహమ జీవునకు కలగను. పే ప తపదాండ దనమ వలన దీనిక బదలగ భోగదేహమ సదాంభవదాంచను.

సదాంవతస్సూరాదాంతమన నపదాండకరణమను శ ద మొనరిదాంప దీనిక బదలగ ప ద మరియొక దేహమ లభిదాంచను. అపుడ సర్వకరహ్మనుసారమ జీవుడ సర్వర ర నరకమల కరగను. సూ ద లశరీరమను

వడచన

జీవుడ

సూక్షహ్మశరీరమత

చదాంద ప లోకమనకేగ యచట భోగమలనుభవదాంచన పదప మఘమదాందదాండ

జలమ ట , ఆ జలమ జీవుని జనాహ్మనుగణమగ జదాంతవునకు ఆహరదాంబగను. ధనర్యుమనబడ అనన్నమ ట , పదవ రకత్తుమ ట , శుక ట ససగరడ్భమన జనిదాంచనని ప మ

కొదాందరిమతమ. మరికొదాందర జీవుడ ఈ శరీరమ నుదాండయ వేరక శరీరమ నదాంద ప ప వేశదాంచ పూరర్వ శరీరమను వడచనదాందర.

61 జీవుడ దేహమను వీడపోవుటకు రదాండ మార ర మల కలవు (1) దేవయాన మార ర మ: దీనికే అరరరాద మార ర మ లేక జర్యుతిరహ్మర ర మదాందర. అగిన్నజర్యుతి పగల, శుక ల పక్షమ, ఉతత్తురాయణ కాలమదాందకు సదాంబదాంధిదాంచనద. ఈ కాలమన మరణదాంచన వర్యుకత్తుక బ ప హహ్మమ పా ప పత్తు కలగను. పునర ర నహ్మమ

లేద. (2) పతమృయానమ: దీనిన ధూమ మార ర మదాందర. పోగ రాతి ప , కమృష ర పక్షమ,

దక్షిణాయనమదాందలకు

సదాంబదాంధిదాంచనవ.

ఈ

కాలమన

మరణదాంచన వార చదాంద ప లోకమనకు బోయి పుణర్యుమనుభవదాంచ మరల ఈ లోకమనకు

వచెరదర.

(3)

తకక్కున

మార ర మల:

కపమకటకాదల

గలిగిదాంచను. మరణకాలమన జీవుడ తానా జనహ్మలో చసిన పనులనిన్నదాంటని ఒక క్షణకాలమ పరీక్షిదాంచను. మరల తాను మదాంచ పనుల జేతనని ప ప తిన చయును. పునర ర ల శరీరమను పదాందచ ఈ ర నహ్మ : జీవుడ మరల మరల సూ లోకమన పుటు ష చదాండటను పనర ర నహ్మయదాందర. పునర ర నహ్మ జీవునకు గని, శరీరమనకు గద. జీవాడచరిదాంచన పుణర్యు పాప ఫలమలనుభవదాంచటకు కాలమ ఈ దేహమనన్నదాంతలో యా కరహ్మ రానిచో, వేరకశరీరమనదాంద జీవుడనుభవదాంచవలసి వచరను. ఇదయ పునర ర నహ్మకు బీజమ. ఈ పునర ర నహ్మ జీవునకు

భూలోకమ

నుదాండ

సర్వర ర లోకమ

వరకు

గలగవచరను.

62 మరణకాలమన జీవుడే భావమలను సహ్మరిదాంచచ చనిపోవున ఆ భావమలను జీవుడ పునర ర నహ్మలో పదాందను. జీవుడ తాను సదాంపాదదాంచన పుణర్యుపాపమలను సూక్షహ్మకరహ్మల రపమలగ మరణాదాంతరమ తన వెదాంట తీసుకొని పోవును. ఏలయన సూక్షహ్మ శరీరమ లేకునన్న మరల జనిహ్మదాంచట సదాంభవదాంపద. మరల జీవడకరహ్మలత పుటు ష ను. కాని జీవుడపుడే శరీరమను గలిగియుదాండన తెలియరాద. జ జ పకమదాంచకొనునద మదడ: పునర ర నహ్మ వలన జీవునకు కొ ప తత్తు మదడ, సూ ర ల సూక్షహ్మశరీరమల గలగచ గతజనహ్మల వషయమల య జనహ్మ యదాంద జ జ పకమనకు రావు. సదాంచత కరహ్మ ఫలమ నశదాంచన జనహ్మ మతత్తువలసిన పని లేద. సదాంచత కరహ్మ జ జ నమచ భసహ్మమగను. కావున తి ట న ప ప గణాతహ్మకమ ప కమృతిని దట పరమాతహ్మను పదాందన వారికని బ ప హహ్మతతత్తుర్వమ లరిగిన వారికని పునర ర నహ్మ లేద. మోక్షమ : మోక్షమన అరరరాద గమర్యుమ. అద నితర్యుమ. అవర్యుయమ. పునరావమృతిత్తురాహతర్యుమగ వష ష నివాసమగ పరపద సా ర నమ. దీనిక పరదాంధమమని, ట వె కుదాంఠమని యనెదర. దీనినసగ అధికారమ వష ష వునకొకక్కునికే కలద. తకక్కున వారిక లేద. ఇద దేవుని నితర్యువభూతి. ఇద మనధరహ్మమగని, బహరదాంగ సాధనమ కాద. ఇదాంద ఒకే వెలగదాండను.

63 ట , మనసున కులా పరిసరమల దవర్యుమల ల సమ కలిగిదాంచను. ఇదాందలి వారి నితర్యుయౌవనుల. శరీరధరణ వారి యిష ష మ. అచట ప ప కమృతి నిరడ్భదాంధమ

లేద. ఇదాంద రజగణమగని, అహదాంకారమగని లేద. ఇదాంద ప ప వేశదాంచన వారలకు పునరావమృతిత్తు లేద. దీనిని అనుభవదాంచటకు ఇదాంద ప యమలత పనిలేద. సకల కామమల ఒకేసారి అనుభవదాంచవచరను. మనుజ జనహ్మమ మాత ట నద. ప మ మోక్షర ర మ సమద ప మన

ప ప వేశదాంచన

నదల

తన

నామరపమలను

వడచనటుల జీవుడ బ నామ రపమల నుదాండ ట ప హహ్మమత నకమ వడవడటను మోక్షమనెదర. మోక్షమ సాలోకర్యు, సారపర్యు, సామపర్యు, సాయుజర్యుమలని నాలగ రపమలగ నుదాండను. మోక్షమను పదాందటయ పురషర ర మ. దీనిని సాధిదాంచటకు జీవుడ ప ష వాని జనహ్మమ వర్యుర ద మ. సదాంసారమ ప యతిన్నదాంపవలను. లేనిచో అట

నుదాండ మకత్తు నదాందట మోక్ష ప ప యోజనమ. దని ఫలమ దదుఃఖనివమృతిత్తు. మోక్షమ ఓమ అను ప ప ణవమ పఠదాంచట చతను, యజరర్వదమదాందలి శతరదీ ష నామ సదాంకరత్తునమల ప యమ పఠదాంచట చతను, కాశీనివాసమ, వష వలనను కలగను. మరణ సమయమన జీవుడ దేవుని సహ్మరిదాంచచ శరీరమను వదలినచో మోక్షమ గలద. మోక్షమ నివమృతిత్తు మార ర మ. వరకత్తు కలిగినన మకత్తు గలగను. వరకత్తు కామమ ననుభవదాంచనగని గలగను. కుల, మత, సస, పురష భేదమలేకుదాండ ఎల ల ర సమానమగ మోక్షమను అనుభవదాంచటకు అర ర ల.

64 మోక్షమ

జ జ నమ

వలనన

కలగను.

జ జ నమనకు

చతత్తుశుద ద యవసరమ. చతత్తుశుద ద క యజ జ యాగదల బహరదాంగ సాధనమల. శమదమాదల అదాంతరిదాంద జ నమచ వామదేవాదలేకాక, ప య సాధనమల. జ యోగమచ సనకసనదాందనాదల, ధర్యునమచ శుకసూతాదలల, భకత్తుచ నారద, ప ష , వరాశరల, గమృహసా ర శ ప లహదల, కరహ్మయోగమచ వశష ప మచ

జనకాదల సాదాంఖ తర్యుత త్తుర్వమచ కపలదాండ, తపమచ వశర్వమత శ డ,

ట వె రాగర్యుమచ జడభరతడ కూడ మోక్షమను పదాందరి.

10. శరీరమ: - రకమల శరీరమ పదాంచభూతమల, మహతత్తు, అహదాంకారమ, మూల ప ప కమృతి

అను

ఎనిమద

తతత్తుర్వమలచో

నిరిహ్మదాంపబడనద.

ఇదాంద

పదాంచజ జ నదాంద జ నదాంద ప యమల, పదాంచకరహ్మదాంద ప యమల, మనసు, జ ప యమలచ గ ప హదాంపబడ

శబ ద ,

సల్పురర,

రప,

రస,

గదాంధమలనెడ

అయిద

వషయమల, కోరిక, దేర్వషమ, ఆనదాందమ, దదుఃఖమ అను శరీర వకారమల కలవు. దీనిక సదాంబదాంధిదాంచనవ పుత ప , మత ప , కళత ప , గమృహ, క్షేతా ప దల కరహ్మచయుటకు శరీరమ మఖర్యు సాధనమ. ఇద యెదాంత చకక్కుగనునన్న కారర్యుమదాంత బాగగ చయనగను. దీనిక పదాండదాండమని పేర. శరీరమనకు పుటు ష ట, చచరట, పెరగట, మారట, తరగట, లేకుదాండట అను షడడ్భవమల గలవు. సర్వజతి, వజతి భేదమనన్నద. వాత, పతత్తు, లశేషహ్మమల

మూడను

శరీర

ధరణమ

చయును.

నిరహ్మణమనకు

65 శుక ప శోణతమల మఖర్యుసాధనమల. శరీరమ నిలచటకు వెనెన్నమక ఆధరమ. కరహ్మ నిమతత్తు కారణమ. వర్యుక త్తు పా ద మనును అనుసరిదాంచ శరీర ప రబ నిరాహ్మణమను వవధ దేవతల నిరిహ్మదాంతర. అద మన యిష ష మ కాద. శరీరమ కారర్యుమ. ఇద జడమ. ఇద జీవాతహ్మకు ఉపాధి. పుటు ష నద, చచరనద శరీరమ. ఇద జీవునకు సుఖదదుఃఖమల ననుభవమలనిచర జ జ న సాధనమ. పనితీరిన వెదాంటే నశదాంచ పనిమటు ష వదాంటద. మనుజ శరీరమ 96 అదాంగళమల ప ప మాణమ కలద. శరీరమన జనహ్మకు జీవుడ వేర. దేహమను జయిదాంపని వానిక ఆతాహ్మవలోకమనమ లేద.

దేహమ

లోనిక

బోవుటకు

నవ

దర్వరమల

గలవు.

ఇవ

శరీరమనయడ, కపదాంద భాగమన రదాండ, ఆతహ్మయదాంద మనసు పోవుటక దర్వరమల పనిక రావు. ఏడ సదాంవతస్సూరమల కొకమాటు పరిపూర ర నూ తన దేహమ వచర చదాండను. ఇదాందలి సూ ర ల, సూక్షహ్మ, కారణ శరీరమల ఒకదనిత నకట చరియునన్నవ. జీవుడ అనిన్న శరీరమలదాంద జ జ నమ గలిగి వరిత్తుదాంచ చదాండను. ఒక శరీరమదాందనన్న జీవుడ శరీర వషయమల గమనిదాంపడ. శరీరమను, చతత్తుమను సవరిదాంచకొనినచో ఇతర లోకమలత సదాంప ప దదాంచ కొనవచరను. భూలోకమదాందలి సూ ర ల పదర ర మల నుదాండ వచర సల్పుదాందనమలను గ ప హదాంచటకు మన శరీరమ సవరిదాంపబడనద. కాని కమృషచ సూక్షహ్మలోకమల

66 నుదాండ వచర లఘుతర సల్పుదాందనమలగ గూడనిద గ ప హదాంపనగను. చెటు బీజమలదాందచకొనున ష యెదాండ పోవునపడ తన అవయమలనెటు ల

అటులలే శరీరమ వడనపుడ బీజమలదాండను. ఈ అణువు లకక్కుకక్కుట సూత్తు లనుభవమను

సూక్షహ్మమను

కామమయ,

మనమయకోశమ

లదాందదాంచను. దీనిని శశర్వత అణువుల లేక దేహ బీజమలదాందర. పశుపక్షార్యుధుల దేహమల కరహ్మను మాత ప మ నుభవదాంచను. ఇదాందలి వసుత్తువులనిన్నయు ఆతహ్మ సహయమత పని చయును. యతనా శరీరమ దదుఃఖమ. జనన మరణాదల శరీర ధరహ్మమల. ఇద ఎచట నుదాండ ఉతల్పుతిత్తుయె ట నశదాంచ ఏమగన తెలియద. మధర్యుమావసత్తు తెలియును. దీనిక శశర్వతమ ట న ఉనిక లేద. కరహ్మబీజమల ఫలమల

నసదాంగటకు

నాటుటకును, శరీరమ,

అవ

ఆతహ్మకు

సుఖదదుఃఖ

రపమగ

ఆధరమగటచ

దీనిని

క్షేత ప మదాందర. ఇద ఆతహ్మకాద. సాలగ ప మమమ హరిని చూచనటు ల , శరీరమన పరమశర్వరని ప ప ధనమగ జూడనగను. ఏ కరహ్మల నాచరిదాంచనను దేహమ యాచరిదాంచను. దని వలన గలగ సుఖదఖలను మనసు అనుభవదాంచను. దేహమనకు వతత్తునమ

67 లిదాంగమ. లిదాంగమనకు మాలమ గణమల.. గణమలకు ఆధరమ ప ప కమృతి. మట ష

ఒకటయె ట మ ట నను

కుదాండ,

కూజ

ట నటుల వేర

శరీరమలనిన్నటయదాంద పదాంచభూతమల లకటయె ట నను ఉపాద వేర. ఇదాంద 96 తతర్వమలనునన్నవ. నితర్యుపరిణామ మొదాందను. దేహధరహ్మమచ సస, పురష కులాదల.

శరీరమనన్నదాంత

పదాంచభూతమల

వరకు

ధరహ్మమ

సూ ర లశరీరమగ,

నారి ర దాంపవలయును.

మదహదాంకారమనసుల

పదాంచజ జ నకరహ్మదాంద ప యమలగ, పదాంచతనాహ్మత ప ల సూక్షహ్మశరీరమగను, ప ప కమృతి కారణశరీరమగ దేహమ వభజదాంపబడనవ. సూ ద ల శరీరమ :— ఇదాంద ర నమచ నరల్పుడ కనబడ ప యమల సదాంసా శరీరమద. ఇద మనమ భుజదాంచనట ష యు, పానమ చయునట ష వానిచ వమృద ద ట నను సుఖదదుఃఖమభవమ లేద. అదాందచ చెదాందను. ఇద లేకునన్న నెచరటనె నితర

లోకమలలోగూడ

కరచరణాదల

కలవు.

వానిక

తగినటు ల

మనుజని

సూ ర లశరీరమ సూ ర లశరీరమ

గలవు. క్షీతార్యుద

పదాంచభూతాతహ్మకమ. అనిన్న భూలోకమలకు పనిక వచరను. ఇతర భవర ల కమలనకు పనిక రాద. ఇదాంద నరమల, ఎమకల, రకత్తుమాదాంసమల కలవు. దీనిని అనన్నమయ కోశమని కూడ పలితర. దీనిక లిదాంగభేదమ కలద.

68 ఇదాంద కేవలమ వదాంశపారదాంపరర్యు లక్షణమల కనబడను. ఇద చనన్నద, సూ ర లమ. కొద ద కాలమదాండను. ఇదాంద జీవతహ్మ సుఖదదుఃఖమ లనుభవదాంచను. పా ద కరహ్మ ననుసరిదాంచ శరీరమ కట ష బడను. దీని యదాంద ప రబ గల

సూక్షహ్మ

పా ప ణమచ

సూ ర లశరీరమత

పనిలేద.

పా ప ణమయకోశ దీనిలో

(ఎ)

మదాందర.

సర్వపన్నమన

ఛాయాశరీరమ :

ఇదాందలి

ఛాయాశరీరమను చనన్న దేవతల నిరిహ్మదాంతర. ఇద సూరర్యుని నుదాండ పా ట కపు మదాందచ ఛాయశరీరమను సూ ర ల శరీరమ నుదాండ ప ణశకత్తుని లాగను. మ పారదో ప లవచరను.

అపుడ

సూ ర లశరీరమనకు

బాధల

తెలియవు.

ఛాయాశరీరమ సూ ర లశరీరమనకు ఒక సూత ష బడ యుదాండను. ఈ ప మచ కటు సూత ప మ తెగిన వెదాంటన శరీరమ పతన మదాందను. సూక్షహ్మశరీరమ : చతష ష మయమ

పదాంచ

పా ప ణపదాంచకమ,

సూక్షహ్మభూతమల,

అదాంతదుఃకరణ

పదాంచజ జ నకరహ్మదాంద ప యమల

చరి

సూక్షహ్మశరీరమ ట నద. ఇదాంద వజ జ న, మనమయ, పా ప ణమయ కోశమల గలవు. కాని వీనిని మనమ చూడలేమ. ఏలయన ఇద పారి ర మలత ర వ పదర నునన్నను

సునిన్నతమ ట న

అకాశ

పదర ర మతే

గూడ

యునన్నద.

ఇద

అనన్నమయమ దట ¼ అదాంగళమ చటు ష ఆవరిదాంచ యునన్నద. ఇద లేత ఊదరదాంగత గని, నీలమత గూడన బూడద రదాంగతగని కనబడను. ఇద శీతష ర దలచ వకారమొదాందను. కావున నిద భూలోకమ దట యితర లోకమ లదాందపయోగిదాంపద. ఇద కామమయ కారణశరీరమల వల నక ప ప తేర్యుక

69 శరీరమ కాద. దీని యదాందలి మలిన పదర ర మల వేళ ల చవరల నుదాండ పోవు చదాండను.

సూక్షహ్మ శరీరమ బయట ప ప కమృతిలో మనిగిన మనసనియు, అదాంతరహ్మఖమ ట న వమృతిత్తులో నిరహ్మలమ ట న బద ద యని చెపల్పుబడను. ఇద బద ద ని వడచ యుదాండజలద. ఇదాంద రాగభయ కో ప ధమలదాండను. దీనిక జగమృత, సర్వపన్న, సుషపత్తు అవస ర ల గలవు. దీనిక చెదాందనద వేడమ. ఈ వేడమ మరణమన

తెలియును.

సూక్షహ్మకారణమలగల

కనున్న,

చెవ

ఇదాంద ప యమలిదాందనన్నవ.

మొదలగ వీనిచ

గోళమల సరర్వజ జ నమ

కలగను. మమృతి చెదాందన వానిక గోళమలల అటులన యునన్నను జ జ నమల జనిదాంపవు. సూక్షహ్మ శరీరమను దరల్పుణమన బ ప హహ్మభానుడ ప ప తిబదాంప మరల దని ప ష య ప తిఫలమగ సూరర్యుడే జీవుతహ్మ. ఈ సదాంసాక్కురమల సమష

అదమృష ర మ. దీని వలన ఉతక్కుమృష ర , నికమృష ర జనహ్మల. దీనిని పా ప ణమయ శరీరదాం, లిదాంగశరీరదాం, యాతన శరీరమ, భూతాతహ్మయని పలిచెదర. కారణశరీరమ :

మలిన

సతర్వగణ

సహత

అవదర్యుదాంశమ

కారణశరీరదాం. దీనిని ఆనదాందమయకోశ మదాందర. అతర్యుదాంత సూక్షహ్మమ. సుషపత్తు యదాంద జీవునకు దీని యనుభవమదాండను. ఈ అనుభవమ ఆనదాందరపమల

నుదాండటచ

సుఖదదుఃఖాద

లదాండవు.

జనహ్మజనహ్మల

కారణశరీరమ జీవాతహ్మను అదాంటవచరను. ఈ శరీరమన వచరన చారల కనబడను. ఆ చారల మారక అటే ల యుదాండను.

70 11. ఇదాంద ప యమల ఇదాంద ప యమల ఉతల్పుతిత్తుక కారణమ ప ప కమృతి. ఇవ జడమల. వీని అధిపతి అశర్వని దేవతలగటచ నివ జదాంటలగ, కుడయెడమలగ నరల్పుడను. ఇవ

జనహ్మజనహ్మమలదాందలి

అభార్యుసమలచ

ప ప భలినవ.

ఇదాంద ప యమల

సూక్షహ్మశరీరమను, వాని గోళమల సూ ద లశరీరమను నుదాండను. ఇదాందచ జీవుడ సూ ర లశరీరమను వదలిన యివ పనిచయవు. ఇవ సదాంసారమ నదాందలి సుఖదదుఃఖమలను అనుభవదాంచటకు అవసరమ. దీనిని ఒకదని తరవాత నిదాంకొకట అనుభవదాంపనగను. కాని యివ మోక్షమను అనుభవదాంచటకు అనవసరమ. వీని వషయమల శబ ద , సల్పురర, రప, రస గదాంధమల. ఇవ ట వషయమలకులోనె

శీతష ర ద

దర్వదాందర్వమల

ననుభవదాంచను.

వీనిక

వషయమల సార్వభావకమల కావు. ఇవ తమ తమృపత్తు కొరకు మనసును కపయలకు

పురికొలల్పును.

ఇవ

వెలగ

శబ ద తరదాంగమల

కొదాంత

పరిమతిలోనునన్న గ ర లనన్న గ ప హదాంపగలవు. హెచరతగ ప హదాంపజలవు. ఇవ దేహమ కదాంట గొపల్పువ. ఇవ పా ప ణవాయువును అనుసరిదాంచ పనిచయును.

ఇదాంద ప యమల పలి బయటగల వషయమల గ ప హదాంచన వానిని

అదాంతదుఃకరణమ గదాండ జీవాతహ్మకు తెలపుట మరియు ఆలోచదాంచట. అతాహ్మభిమానమచ నివ పనిచయును. వీనిని కామమ ఆశ ప యిదాంచ యుదాండను. చతత్తుమను అరికట ష న యివ యమయు చయలేవు. ఆహరమ లేనిచో ఇవయణగి యుదాండను. వీనిని అదపు నదాందదాంచన మనశరదాంతి గలద. నిద ప యదాంద

ఇవ

పని

చయనీయకుదాండ

మలాక్కుదాంచనదాంతన

పని

చయిదాంచను.

ఉదన జీవుడ

వాయువను

ఆప,

జనిహ్మదాంచనపుడను,

71 మరణదాంచనపుడను వీనిని వెదాంటనిడకొని పోవును. ఇవ తి ప గణమలచ సి ర మతమ గోలోల్పుయి తిపల్పుల బడచదాండను. ఇవ సూక్షహ్మమల. ఇవ బాహర్యుమనకు తెరచటచ, నరడ బాహర్యుమనకే కాని లోనిక చూడలేడ. కాని యోగి నిమలితనత శ ట డ పరమాతహ్మను దరిరదాంప గలడ. ఇదాంద ప యమల బాహేర్యుదాంద ప యమల, అదాంతదాంరిదాంద ప యమలని రదాండ వధమల. బాహేర్యుదాంద ప యమల :

ఇదాంద

జ జ నదాంద ప యమల,

కరహ్మదాంద ద క కారణమల. ప యమలని రదాండ రకమల. ఇవ పరసల్పురాభివమృద పరమాతహ్మ పా జ నరపమన ప ణరపమన పాదమల గదాండ ప ప వేశదాంచ జ

శరీరమ దర్వరా ప జ నదాంద ప వేశదాంచెను. అదాందచ జ ప యమల శరీరమనదాందను, కరహ్మదాంద ప యమల శరమ కపదాందను కలవు. వీనిక ఆధిదేవతల కలర. ఊదహరణకు కదాంటక సూరర్యుడ, నటక అగిన్న. ఎ. జ జ నదాంద ప యమల :

ఇవ కనున్న, మకుక్కు, చెవ, నాలక,

చరహ్మమ అనునవ. ఇవ సతర్యుగణమచ గలిగినవ. వీనిని పనిచయిదాంచనద జ జ నశకత్తు. సూరర్యుని వలన కనున్న చూచచనన్నద. కనున్న సూరర్యురశహ్మని గ ప హదాంచటచ శరీరమన ఓజసుస్సూ, బలమ, సహసుస్సూ, భా ప జసుస్సూ అను శకుత్తుల

గలిగి వాని దర్వరా శుక ప ధతవు కలగను. ఇద జీవునకు వసుత్తు, వషయ జ జ నమను కలిగిదాంచను. వీనిక శబా ద దలదాంద పూరర్వవాసనను బట ష ఆదరమో, అసహర్యుమో గలగను. ఇవ సుఖదదుఃఖమలనుభవదాంచను. బ. కరహ్మదాంద ర ప యమల : ఇవ వాకుక్కు, చయి, కాల, ఉపస వాయువు అనునవ. ఇవ రజగణపరిణామమల. వీనిని పనిచయదాంచనద

72 కపయాశకత్తు. వీనిక నాగదలదాంద పూరర్వవాసనను బట ష ఆదరమో, అసహర్యుమో గలగను. ఇవ సుఖదఖమలను అనుభవదాంచటకు పని చయును. అదాంతరిదాంద ప యమల :—

దీనిక

అదాంతకరణమని

పేర.

అదాంతదుఃకరణమల ఒకటయమ ట నను అద చయు వేరవేర పనులను బట ష

అనగ సదాంకలల్పువకలల్పుమల - మనసు అని, నిశరయమ – బద ద యని, సహ్మరణమ – చతత్తుమని, అభిమానమ - అదాంకారమని నాలగ వధమలగ పలవబడను. ఇద హమృదయమదాందదాండను. ఇద పదాంచజ జ నదాంద ష చ ప య సమష గలిగినద.

కాని

యిదాంద ప యమలచ

మూయబడనద.

ఇద

యిదాంద ప య

జ జ నమనకు ప ప ధన కారణమ. ఇద తి ప గణులననుసరిదాంచ పనిచయును. ఉచతానుచతమల తెలిసి కొనును. సదాంతషమచ వకసిదాంచ, దదుఃఖమచ కు శ దాంగను. ఇద జీవునకును బహర్యు ప జ పకశకత్తు ప పదాంచమనకు మధర్యువరిత్తు. ఇదాంద జ యుదాండను. అదాంతదుఃకరణమను మల, నిక్షేప, ఆవరణ, దోషమల ఆవరిదాంచ యుదాండను. మలమనగ జనాహ్మదాంతర పాపమ. నిక్షేపమనగ చతత్తుచాదాంపలర్యుమ. ఆవరణమనగ సర్వరప అచచదన. నిషక్కుమకరహ్మచ మల దోషమను, ఉపాసనచ

నిక్షేపమను,

జ జ నమచ

ఆవరణ

దోషమలను

తొలగిదాంచకొనవచరను. అదాంతదుఃకరణమనన్న దనిని ట చెతనర్యు మనెదర. లేనిద జడమ. అదాంతకరణమచ ఆతహ్మ ప ప తిబదాంబమరల్పుడ వసుత్తువును ట చెతనర్యుమగ

చయును. దీనిక జ జ నశకత్తు, కపయాశకత్తు అను రదాండ శకుత్తులనన్నవ. సుషపులో త్తు జ జ నశకత్తు నశదాంచను. కాని కపయాశకత్తు నశదాంపద. అదాందచ పా ప ణ పాన వార్యుపారమలకు ఆటదాంకమదాండద.

73 ఎ. మనసుస్సూ : మనసు సదాంకలల్పువకలల్పుమల గలద, సూ ర ల సూక్షాహ్మదలగ దమృశర్యుమ ట న సమసత్తు ప ప పదాంచమ. మనస సదాంసారమను గలిలిదాంచ, వమృద ద చసి, నశదాంపచయును. అదాందచ సరర్వసదాంసారమ మనస, ఇద గఢసుషపు త్తు యదాందదాండద. అపుడ ప ప పదాంచమ కనుపదాంచద. ఇద బదాంధమోక్షమలకు కారణమ ట నద. జగమృత, ప ప పదాంచరపమన

సర్వపన్నమలదాంద సదాంకలిల్పువకలల్పుమలగనుదాండను.

సదాంకలల్పుమ,

సదాంసారమ

బదాంధమోక్షమలల

కారణరపమన అనగ సుషపులో జ నమను ప కమృతియని, అజ త్తు అవదర్యును ప

మాయయని చెపల్పుబడను. శరీతత ప యమ మనసు. బ ప హహ్మనుభూతిక మనసు ఉదాండద. మనసు కట ష వదాంటద. కట ష యదాందలి నిప ఆ కట ష ను తగలబట ష తాను గూడ నశదాంటునటుల బ ప హహ్మవేతత్తు మనసు, తనయదాందే తాను నశదాంచను. సూరర్యుడసత్తువదాంచనదాంతన అతని కరమల గూడ నశదాంచనటుల, మనసు నశదాంచన

తి ప గణమల

వకారమల

గూడ

నశదాంచను.

మనసును

జనహ్మవాసనల ఇమడ యుదాండను. ఇవ బ ప హహ్మనదాందమనదాందే నశదాంచను. సమాదయదాంద మనసునన్నను తదర్వకారమలదాంటవు. మనసు అచతనమ. అదాందవలన చతనాచతనమల తెలియుశకత్తు దనిక లేద. మన నిగ ప హమ సాధర్యుమ కాద. ఇద కామాద దోషమల నాశ ప యిదాంచ శకత్తుని కోలోల్పువును. నదర్వరత్తునమ మనసును రక్షిదాంచను. మనసు ఉతస్సూహపూరితమగట రానునన్న శుభ, సదాంపద కానవాల. మనభా ద టనమ గవదాంచవలను. ప దాంతి పోవుటకు తీరా మనసు లక్షర్యుమదాంద నిమగన్నమ గవదాంపవలను. మనసు లక్షర్యుమదాంద నిమగన్నమకాగ శరీరశ ప మల తొలగను.

74 బద ద : ఇద వాకుక్కునదాందదాండను. ఇద ట చెతనర్యుమ కాద. చతత్తుమచరన

అనసదాంధనమ నిద వవేకమత వచారణ చసిన మదట కరత్తువర్యుమను నిశరయిదాంచకొనును. శుద ట నను ద మ ట నదయె

ఇద

అహదాంకరామనకు

వషయవాసనలచ

కారణమ.

మలినమ ట నద.

దీని

ఇద ఉపాద

యిదాంద ద కుశలత తగ ర ను. ఉపాధి ప యమలచ వకారమొదాందట వలన, బద పూరర్వజనహ్మ సదాంసాక్కురమ వలన కలగను. ఇద హమృదయమదాందదాండ తపల్పుపల తెలియచయును. బద ద క అనుభవదాంచ శకత్తు లేద. దీని పే ప రణచ ఇదాంద ప యమల ఆయా పదర ర మలను చూచను. దీనిక తనున్నతాను నిగ ప హదాంచకొనుశకత్తు గలద. దీనిన వవేకమదాందర. బద ద ధర్యునమ నదాంద పరిపూర ర త గలిగి పరమాతహ్మను చూడగలద. ఇద మనసు కదాంట శేపష ష మ ట నద. తెలియుట, నిశరయదాంచట, ఊహదాంచట, జీవదాంపవలయునను కోరిక, నిగ ద యొకక్కు ప హమ అనునవ బద లక్షణమల. దీని ధరహ్మమల కరత్తుతర్వభోకత్తుమృతర్వమల. ధరాహ్మచరణమ ట ఆధరపడను. ఇద మమకారమచ నశదాంచను. మనుజని బద ద బలమపె శ ద యకాగ ప వణ,మనన, ధర్యునాదలచ బద ప త చెదాందను. మనసును సాధనమగ జేసికొని పా ద ని ప ణవాయువునకును, మనసునకును ఆగ ప మదాందదాంచనపుడ బద బదాందవదాందర.

ఈ

బదాందవు

కారణమలకు,

కారర్యుమలకు

ఆధరమ ట యుదాండను. సుషపులో త్తు నిద జడ సర్వభావమ గలిగియుదాండను.

త్తు : ఇద నాభియదాందదాండను. మనసు, బద చత మ ద , అహదాంకారమ

కలిసి

చతత్తుమదాందర.

ఇద

అతి

సూక్షహ్మతతత్తుర్వమ.

దీని

ధరహ్మమల

వషయపరిణామ, సహ్మమృతి, సదాంసాక్కురమల. ఇద సమసత్తు వషయమలను

75 సదాంకలిల్పుదాంచకొనుచ జనాహ్మదాంతరమల నుదాండ తన యదాంద దచకొనిన వానిని కాలానుసారమగ

సదాంసారమను

కలిగిదాంపచయును.

దీనియకాగ ప త

జ జ నమనకు మూలమ. చతత్తుశదాంతి వలన రజగణమ నశదాంచను. చతత్తుమన కోరికలదాండను. ట బోక చతత్తుమ సతత్తుర్వగణణుచ నిరహ్మలమగ కొలద, నీచ వషమపె

ట యుదాండను. ఇద అనుసదాంధనకారి. అనగ ఇదాంతకుమదాంద యుకత్తువషమలపె చసిన కారర్యుమల వలన ఫలితమలకు జ జ పకమచరశకత్తు. చతత్తుమనకు అయిద అవస ర ల కలవు. 1. మూఢమ: ఇదాంద తమోగణమ ప ట , వవేకజ జ నమ ప భావమ లేక కామ కో ర రమ ట నద. ప ధదలదాండను. 2. క్షిపత్తుమ: రజగణ ప ప ధనమ. అసి సుఖదదుఃఖమలదాంద ప ప వేశదాంచను. దీనిని కషయమనిగూడ పలతర. దీనిక చదాంచలత కలగటకు ఫలభోగపేక్ష కారణమ. 3. వక్షిపత్తుమ: సతర్వగణమత గూడనద. దేహభిమానమ లేకుదాండను. 4. ఏకాగ ప మ: బయట ప ప సరిదాంపని మనసు.

5.

వరద ద మ:

వమృతత్తుల,

సదాంసాక్కురమల

లేని

చతత్తుమ.

కారర్యుమలోనరిదాంచను. చతత్తుమదాందలి

మాలినర్యుమల

తొలగటకు

కాయకవాచక

మానసికతపమొనరిదాంపవలయును. అహదాంకారమ : జడ చతనమలచ అహదాంకారమ కలగను. జడమన నాద అను అభిపా ట నద. చతనమన నను అను ప యమనకు గరియె అభిపా ప యమ. ఇద హమృదయమదాందడను. అభిమానమచ నిద కలగను. ఇద మనసు, చతత్తుమ, బద ద ని బహదుఃప ష ను. ప పదాంచ వార్యుపారమలదాంద ప ప వేశ పెటు

76 దీనిని వాసన యనెదర. ఇద కలగట దేహతహ్మ సదాంయోగమ కారణమ. దీని వలన దదుఃఖమ కలగను. ఆతహ్మ యొకక్కు సాయమనకు ప ప కమృతి వషమలన నను అని అనును. ఇద జ జ నదమృష ష త నశదాంచను. ఇద నశదాంచన తకక్కున బాధల తమదాంతతామ వీడపోవును. అదాందచ నిషక్కుమకరహ్మ సులభమగ జేయనగను. జీవరాశులను సమృష ష దాంచటకు బ ష దాంచెను. ఇద ప హహ్మ దీనిని సమృష మనసునన్నదాంతవరకు ఉదాండను. కావున నిద నిద ప యదాందదాండద. ఏలయన నిద ప లో మనసుదాండద. అహదాంకార మమకారమలను లోననుదాంచకొని జీవ పా ర మలదాంచ వెలపల ప యశరతమ చసికొనుట, ఒక పాత ప లోపల మలిన పదర మరియునటు శుద ద చయునటు ల ల దాండను. అహదాంకారమ వలన వార్యుధుల, కోరికల, చదాంతల కలగచదాండను. ఇద తమృష ష ను వకసిదాంపజేయును.

12. చక ప మల, పా ప ణమ, నాడల చకా ప ల:

సూ ద లశరీరమదాందలి

పనిచయుటకు

నాడకేదాంద ప మలదాంద

వషయమల

శరీరశస స మన

పదాంచభూతమల

చకా ప లనన్నవ.

కానరావు.

వీనిని

మరియు

చకక్కుగ గూరిరన

అవ

ఎట ష

కటకయదాంత ష బడవు. కాని యోగభార్యుసపరల వీనిని తమ ప మలకు గూడ పటు తపోసమాధియదాంద

మననత ప మలచ

గదాంచన

వధమగ

లోకమనకు

వెల ల డదాంచనార.

ఈ చక ప మల కదాంచమల వల కమలాకారమన నుదాండ రకుల

కలిగియుదాండను. ప ప తిచక ప మ చవర కాడ యొకట యుదాండను. ఈ కాడల వెనెన్నమక యదాందలి సుషమాన్ననాడని చరియుదాండను. మనుజలలో గల

77 తారతమర్యుమను బట ష చక ప మల కాదాంతియు, పరిమాణమను మారచదాండను. ట పెరగను. వీని వకాసమ బద ద వకాసమ, సదర్వరిత్తునమలపె

వీనిని కదలిదాంచ శకత్తు బ ప హహ్మమడ. ఈ శకత్తుక అనాహత ధర్వనియని పేర. మరణ సమయమన అనాహత ధర్వని క్షీణదాంచను. ఈ చక ప మల వెనన్నమకను అధరమగ జేసికొని నాడ మదాండలమచ పనులను చయిదాంచను. ఇవ వెనన్నమకలోని భౌతిక పదర ర మన మదాండవు. ప ప తిచక ప మ వవధ భూతమలచ

చయబడనద.

ఉపాసకుడ

పా ప ణాయామమ

దర్వరా

అపానవాయువును గరమఖమన ట పెక చరిరన, ప ద కొనిన్న ప తి చక ప మ యొద అనుభూతలను పదాందగలడ. ఈ చక ప మల మదడలేని మనసువల ట నిరదాంతరమ పనిచయుచదాండను. వెనన్నమక వెదాంట శకత్తుమయ సుడగదాండమల

ఇవ పా ప ణశకత్తుని గ ప హదాంచ దనిని దేహమదాందతట వార్యుపదాంప జేయును. సూ చయును. పరమాతహ్మశకత్తు వీని ర ల శరీరమను బ ప తికయుదాండనటు ల

మూలమన లోపలకు అదాందను. హదాంసయను జీవుడ 24 గదాంటలలో ఈ చక ప మలదాంద

21600

పరార్యుయమల

సదాంచరిదాంచ

చదాండను.

బ ప హహ్మమరదాంగటకు ఈ చక ప మమల ఉపయోగపడను. ఈ చక ప మల ఆర. (1) మూలాధరమ

:— ఉనిక : దీనికే ఆధరచకపమ లేక

ట న, లిదాంగమూలమనకు కపదాంద కుదాండలనియని పేర. ఇద గదమనకుపె ప ప దేశమన,

వెనన్నమకకు

కపదాంద

భాగమన

గలద.

అనగ

మూత ప పరీషవయమల సదాంకోచ వార్యుకోచ శకత్తు యెచట జరగన అద

78 కేదాంద ప మగ మూలాధరచక ప మ తిరగచదాండను. ఇద సుషమన్ననాడక అతికదాంచబడనద. వర ర న: ఇద నాలగ దళమలగ గల పదహ్మమ. ఈ దళమలల ఎఱ ఱ్ఱ గ నుదాండ అదాంద 'వశషస' అను బదాంగర రదాంగ గల అక్షరమల కుడ నుదాండ ఎడమకు వా ప యబడ యుదాండను. ఈ అక్షరమల నాలగ వేదమలకు గరత్తు. కపదాంద భాగమ చదరాకారమగ, ధరామదాండలమ వల నుదాండ ఎనిమద

శలమలచ చట ష బడయుదాండను. దని లోపల ధరాభీజమనగ ‘లదాం’ గలద. ‘లదాం’ నాలగ చతలగ గలిగి, ఐరావతమ ఎకక్కు పసుపు రదాంగత గూడ యుదాండటయెగక చతి యదాంద వజ ప యుధమను గలిగి యుదాండను. మరియు దని లోపల బదాందవున శశురపమన ఎఱ ప ని కాదాంతితే బ ప హహ్మమ నాలగ

చతల గలిగియుదాండను. ఆ చతలలో దదాండమ, కమదాండలమ, జపమాల, అభయమద ప గలిగియుదాండను. దీని అధి దేవతయగ ఢాకని యను శకత్తు అపదహ్మకర ఱ్ఱ ని రదాంగ గలదయె ట , నాలగ ర కయదాందదాండను. ఈయె ఎఱ ట పుఱ చతలదాంద శలమ, ఖటార్వదాంగమ (శలమపె ఱ్ఱ ), ఖడ ర మ, చనకమ (పానపత ప )

యుదాండను.

పాయసానన్నప ప య,

చదమ

మధర్యుమన

తి వెలగను. దీనిక ట పెన శర్యుమవర ట ర మగల ప కోణాకారమ ప ప కాశవదాంతమ సర్వయదాంభూలిదాంగమ గలద. ఈ లిదాంగమను మూడనన్నర చటు తి ప పల్పున ల ఆడపామ గలద. అదయ కుదాండలినీ శకత్తు లేక చతక్కుళ. ఉపయోగమ: ఇద మకుక్కునకు కారణమ. అసురీసదాంపదకు సా ర నమ. ఇదాంద చతత్తుమనన్నద. ఘనపదర ర మ దేహమన పదాంచబడను. భూమ, మూలాధర చక ప రపమన ఉదాండటచ దేహమ నిలబడగలద.

79 ఇదాందలి పా ప ణమను జనదాంద ప యమలకు పదాంపక శరమనకు పదాంపన ధీశకత్తు, అధర్యుతిహ్మక జ జ నమ కలగను. ఇదాందలి కుదాండలినీ శకత్తు శరీర భారమను మోయజలక

రచక

పూరక

రపమన

బసకొటు ష చదాండను.

మూలబదాంధమన అపాన వాయునును బలతాక్కురమగ ఊర ర ర్వ గమనమ

గలగనటు చసిన సాధకునకు వెనుకగని, గోడలకు అవతలనునన్న ల ప ప దేశమలదాందగని జరగచనన్న వషయమల కనబడను. దీనిన మోహని శకత్తుయదాందర. (2) సార్వధిష ష నమ :— ఎ) ఉనిక: ఇద మూలదర్వరదాం కడ నునన్నద. మూత ర నమ. ప , శుక ప వసర ర నక సా బ) వర ర న: సిదాంధూర వర ర న. ఆరదళమల గలిగిన పదహ్మకారమ. ట మరపు రదాంగ గల “బభమయరల” అను ఆర అక్షరమల ఈ దళమలపె గలవు. వీని యదాంద బదాందవు కలద. ఈ పా ప దాంతమ జలమగ నుదాండ, దని

మధర్యు అరా ద కార చదాంద శ డ గలడ. దనిలో వరణ బీజమమగ "వదాం" ట కూరరని యదాండను. ఆ బీజమ చతియదాంద పాశమదాండను. మకరమపె ట , చతరడ్భజమల బీజమదాందలి రదాంధ ష వు గరడ వాహనారడడ ప మన వష గలిగి, శదాంకచక ప గద పదహ్మమల ధరిదాంచ యుదాండను. ఇతడ పీతాదాంబరడ. మడయదాంద వనమాల. వక్ష స ర లమన శీ ప వతాస్సూదాంకమ, కౌసుత్తుభమను రతన్నమను గలిగి, యువకుడగ కనబడను. పదహ్మమదాందలి కరి ర కలో యిష ష ట దవతయగ రాకని గలద. ఈమ శర్యుమల వరి ర . ఆమ నాలగ చతలదాంద శలమ, పదహ్మమ, ఢమర, టదాంకమ (గదాండ ర లి) గలవు. ప గొడ

80 తి ప నతి ప . భయదాంకరమగ కోరల మదాందకు చొచరకొని వచరనటు ల దాండను. శుకా ప య, మకుక్కుల నుదాండ నెతత్తుల ప ప వహదాంచ చదాండను. ల నన్నప

సి) ఉపయోగల: జలతతత్తుర్వమ, లిదాంగమనకు సా ర నమ, నాలకకు

ట కారణమ. ఈ చక ప మను సార్వధీన పరచకొనిన సాధకుడ జలమపె నడవగలడ. అరిషడర్వర ర మల బాధను పదాందడ. అహదాంకారమ పోయి యోగీశర్వరడగను. ఇతనిక మాయ మాయమగను. జ జ నభివమృద ద కలగను. ఈ చక ప మ లీవర, లసల్పున అను అవయవమల మూలమన వేడమని రసాయనమగ పుట ష దాంచ పా ప ణమయకోశమ

శరీర

యొకక్కు

ఉషో ష గ ప తను

ప ప వాహమ

నిలపును. దీని వలన

అఖదాండమ ట

ధరావాహనిగ

పనిచయును. పా ప ణశకత్తు ఈ చ ప కమ గదాండ శరీరమలో ప ప వేశదాంచను. 3. మణపూరమ :— ఎ) ఉనిక: ఇద బడ ర నదాంద గలద. జననదాంద ర న: నిదాండ మఘ ప ప యమల చెదాంతనునన్నద. బ) వర ప కాశమ గలిగి పద ట ప దళమల గలిగిన పదహ్మకారమ. ఈ దళమలపె ప కాశదాంచ నీలి రదాంగలో "డఢణతథదధనపఫ"

అను

పదఅక్షరమల

గలవు.

అగిన్నప ప దేశమ.

తి ప కోణాకారమగ నుదాండ సర్వసిత్తుక రపమ కలిగి యుదాండను. దీనిలో అగిన్న

ట కూరరని, నాలగ బీజమగ "రదాం" గలద. ఈ బీజమ పటే ష ల వాహనమపె చతలదాంద వజ ప , శకత్తు ఆయుధమలను వర, అభయ మద ప ల గలిగి

ట ఒడలినిదాండ యుదాండను. "రదాం" బీజమన రద శ డ వమృషభవాహనారఢుడ వభూతి

రాచటచ

తెల ల గ

కనబడను.

పదహ్మమదాందలి

కరి ర కయదాంద

అధిదేవతయగ లాఖని యను శకత్తు గలద. ఈమ మూడ మఖమల గలిగి, ప ప తిమఖమన మూడ కనున్నల కలవు. మదాందకు వచరనటుల యుదాండ

81 కోరల

భయదాంకరమగ

నుదాండను.

ఈమకు

ఖేచరానన్నమ

(అనగ

బయర్యుమ, పప మాదాంసమ కలిప వదాండన వదాంటకమ) మగలపీ ప తి. సి) ఉపయోగల: అగిన్నతతత్తుర్వమ నత ప మలకు కారణమ. ఈ శకత్తు పెరగదలచ భవర జ పకమదాండను. సాధకుని అగిన్న దహదాంపద. జలమ ల కానుభవమల జ దేహమన పదాంచబడను. సాన్ననపానాదలచ తీసికొనిన నీర దీని మూలమన రసరకాత్తుద ధతవులదాంతట వార్యుపదాంచను. ఇద సూరర్యుకరణమల నుదాండ పా ర దాంచను. ప ణమను ఆకరి 4. అనాహతచక ర నమన ప మ :— ఎ) ఉనిక: ఇద హమృదయ సా నునన్నద. బ) వర ర న: మదాంకన పూరదాంగ గలిగి పదాండ ప దాండ దళమల గల పదహ్మకారమ.

ఈ

ట రకులపె

‘కఖగఘఙచఛజఝఞటఠ’ షడడ్భజకారమగ

నుదాండ

అను

తేనతొనల అక్షరమల

వాయుమదాండలమలోని

రదాంగ గలవు. పగరదాంగ

గలిగిన కరి ర క

గలిగి

యుదాండను. దనిక ట పెన సూరర్యుమదాండలమ మగల ప ప కాశదాంచ చదాండను.

వాయు బీజమగ 'యదాం' నల ష దాంచ, నాలగ చతలదాంద ల ని జదాంకను అధిష అదాంకుశమలదాండను. అవాయుబీజమదాందలి అదాంకమన మకక్కుదాంటయగ ఈశర్వరడ కూరరని యుదాండను. హదాంస వదాంట అతని రదాండ చతలదాంద వర, అభయ మద ప ల కనబడను. దీని అధిదేవతా శకత్తు కాకని, తి ప నతి ప . ఈమ నాలగ చతదాంద పాశమ, కపాలమ, వర అభయ మద ప లదాండను. ఈమ బదాంగర ఛాయగలద. పీతాదాంబరధరి. రకరకమల ఆభరణమలను ధరిదాంచ యుదాండను.

మడ

యదాంద

కపాలమాల

గలద.

అమమృతపానమచ

మతత్తుకాశనియె ట మనసు కరిగి యుదాండను. తి ప కొణ మధర్యుమదాందలి శవుని

82 ట ధరిదాంచ యుదాండను. దనిపె ట బాణలిదాంగమదాందర. అతడ అర ర చదాంద శ ని శరమపె బదాందవుదాండను. అతనిద బదాంగర ఛాయ. కామోద ర మోల ల సితడ. అతనిన కపదాంద భాగమన హదాంసవల జీవాతహ్మ సి ర రమగ ప ర క కపదాంద ప కాశదాంచ చదాండను. కరి ఎనిమద

దళమల

గల

పదహ్మమదాండను.

అవ

ఊర ర ర్వమఖమను

చూచచదాండను. ఇదాంద కలల్పువమృక్షమ కలద. ఈ చెటు ష అలదాంకరిదాంపబడ మనసు నదాంద పూజదాంచటకు అనువుగ నుదాండను. సి) ఉపయోగల: ఇద వాయుతతత్తుర్వమ. చరహ్మమనకు కారణమ. ఇదాంద ప ట నద. ఇదాంద ప తర్యుగతహ్మయను హదాంస నివసిదాంచను. మహప ప కాశవదాంతమ

ట , సిద ద పదాందన యోగి పరకాయ ప ప వేశమ చయగలడ. యోగి ఈశర్వరడ సమృష ష సి ర తిలయమల నదాందదాంప గలగను. అతని అవయవమలనిన్నయు సార్వధీన మదాందదాండను. వాగ ద ట కలగను. హదాంస ఒకొక్కుకక్కు దళమన తిరగనపు డొకక్కుకక్కు కారర్యుమ చయుచదాండను. 'హదాంస' యదాందలి హకారమ పురషడ, సకారమ మాయ. వీని సదాంయోగమ జీవుడ బద ద యదాంద ప జ నమ, వేదదాంతవచారమ ప తిబదాంబదాంచను. దీని వకాసమచ ఇదాంగితజ కలగను.

హమృదయమను,

పా ప ణాపానమలను

సదాంకోచ

ఊపరితితత్తులను

వార్యుకోచవార్యుపారమలను

నడపదాంచను. కలిగిదాంచ

రకత్తు

ప ప సారమను ఉచారర్యుస నిశర్వసమలను నడపదాంచను. 5. వశుద ద చక ప మ :— ఎ) ఉనిక: కదాంఠ ప ప దేశమన ట ద రాయిడ ర న: ధూళదూనరమతరదాంగగలిగిన పదనార లగదాండ నదాంద గలద. బ) వర దళమల

గల

పదహ్మకారమ

"అఆఇఈఉఊఋౠఎఏఐఒఓఔఅదాంఅదుః"

ఈ

అను

ట రకులపె

అచరలగ

పదర

అక్షరమల

83 ట బదాందవులదాండను. దీని తొడమ ఎరపు, దని ఎరపురదాంగన గలిగి దనిపె కరి ర క

నభోమదాండలమ ట

గదాండ ప మగ,

తెల ల గ

నుదాండను.

దని

లోపల

ట న "హదాం" ఆకాశబీజమ ఏనుగ ట పెనెకక్కు చదాంద ప మదాండలమ గలద. దనిపె నాలగ చతలదాంద పాశమ, అదాంకుశమ, వర, అభయ మద ప లదాండను. దని ట సిదాంహపు చరహ్మమ పరచ, అదాంద అర వడయదాంద ఎద ద మూపరమపె ర

ట యుదాండను. అతనిక ఐద మఖమల. పద నారీశర్వరరడ ఆసనుడ చతలలో శలమ, టదాంకమ, ఖడహ్మమ, వజ ప మ, పడగ, దహన (ఆగన్నయా)స ప మ, ఘదాంట, అదాంకుశమ, పాశమ కలిగి అభయ స మ, నాగదాంద

మద ట , మడ చట ష ప ను చూపుచదాండను. అతడ పులి చరాహ్మదాంబరధరియె పామల

దదాండను,

నసట

చదాంద శ ని

అమమృత

ధరలలకుచదాండను.

ట ఇష పదహ్మమదాందలి కరి ష దేవతయగ శకని ర కలోని చదాంద ప మదాండలమన ఎమకలపె

కూరరనియుదాండను. ఆమ రదాంగ తెలపు. నాలగ చతల అయుద మఖమల, మూడ కనున్నలను గలిగి యుదాండను. ఆమ పీతాదాంబరధరి. చతలదాంద బాణమ, పాశమ, అదాంకుశమల గలవు. సి) ఉపయోగమ: ఇద శబ ద మనకు

సా ర నమ,

ఆకాశతతర్వమ.

దీని

రసమనకు, వలన

శోతే ప దాంద ప యమలకు

కారణమ.

దూరశ ప వణమ,

దూరదమృష ష

మధశకత్తు,

సాధనకునకు కలగను. శబో ద తల్పుతిత్తు మూలమన ఆకాశమత మనకు గల సదాంబదాంధమను నిలపును. కదాంఠనాళ సదాంఘర ర ణ వలన శబ ద తరదాంగమల పే ప రపదాంప

బడను.

సదాంకలల్పుబదాందవు నుదాండ నాదమను

పుట ష దాంచను.

సదాంకలల్పుమ, సదాంకేతమ, ఉచారరణ దీని మూలమన బహర ర తమలగను.

84 6. ఆజ చక జ ప మ :— ఎ) ఉనిక: ఇద కనుబమల మధర్యు పటర్యుటరీ లగదాండ నదాంద గలద. ఈ లగదాండ ఎదాంతపరిశుభ ప మగ నుదాండన అదాంత తర్వరగ సిద ద ల లభిదాంచను. ట బ) వర ర న: ఇద తెల ల ని రదాండదళమల గలిగిన పదహ్మకారమ. వీనిపె

'హ', 'క్ష' అను రదాండ అక్షరమలనన్నవ. కరి ర క యదాంద దని అధిదేవతయగ

హకని గలద. ఈమకు ఎర ప ని ఆర మఖమల గలవు. ప ప తి మఖమన ట అధిష మూడ నత ష దాంచ యుదాండను. ప మల. చతల ఆర. తెల ల ని పదహ్మమపె

చతలదాంద వర, అభయ మద ప ల, రద ప క్షమాల, కపాలమ, డమరకమ, పుసత్తుకమదాండను. ఈమ శుద ద మనసు గలద. ఆమకు ట పెన నుదాండ తి ప కోణమదాంద

ఇతర లిదాంగమ గలద. దనిక ట పెన ప ప జర్వరిల ల చదాండ అదాంతరాతహ్మ కలద. దీనిక నాలగ ట వె పుల గలిలో తేలియాడ ప ప కాశమ మూల బ ప హహ్మరదాంధ ప మన ట మనసు, దనిక ట పెన చదాంద కనబడను. అటుపె ప లోక ప ప దేశమలో హదాంస గలద. దని యదాంద పరమ శవుడ తన శకత్తుత గూడ యుదాండను. సి) ఉపయోగల: ఇద అదాంతదుఃకరణ సా ర నమ. సరర్వదాంద ప యమల వార్యుపారమలకు కారణమ. దీని పరివరత్తునమ వలన మనసు, శకత్తు పదర పదాంచదాంద ర మలకతీతమ ట ప య వమృతత్తులగ వనుట, చూచట, వాసన, చూచట, రచ, సల్పురరమ గలగను. కపదాంద నుదాండ ఐద చక ప మల ఆజ జ పదాంచను. ఈ కేదాంద ప మ తల నడమ ఇదాంద ప , వరణ అను రదాండగ ప దాంధుల

ట , గలవు. ఈ రదాండగ ష వెలగ మనసె ప దాంధుల నడమ సదాందదాండటచ ఇదాంద పటు ఇదాంద ప యమలలోనిక వార్యుపదాంచ బయట ప ప పదాంచ మదాంద చెదరిపోవును. అదాందచ

85 యోగి య సదాందను పూడరవలను. ఇటు ర మల ల చయుటకు రదాండ మార గలవు.

1) బాహర్యుసదాంకలల్పుమ:— దీని మూలమన వాకుక్కు, భావమ, శబ ద , సల్పురర, రప, రస గదాంధమలగ వెలపలకు చెదరిపోవును. 2) అదాంతసస్సూదాంకలల్పుమ:— ఇద గరసహ్మరణ వలన గలగను. ఇద ఆరక్కులాదాందరలోని జర్వలనమ వదాంటద. కుదాండలినీ శకత్తు ఈ చక ప మనకు తగిలిన దూర, శ ప వణాద దవర్యుశకుత్తుల పూరిత్తుగ గలగను. సహసా ప రమ :— ఎ) ఉనిక: ఇద నడనెతిత్తున గలద. పరమ వోర్యుమ

సా ర నమన శదాంఖనియను నాడక కపదాంద నుదాండ వసర ర కును, మషమన్ననాడక ట పెన

నుదాండ వేయి రకులగల పదహ్మకారమ. దీని శరమ కపదాందకు తిరిగి యుదాండను. ఇద మణపూరకమల జదాంట. వకసిదాంచన పళళమ బోరి ల దాంచ ట 'అ' మొదల 'ల' వరకు గల నటు ర న: ఇదాందలి రకులపె ల దాండను. బ) వర ట హదాంస అక్షరమల రకుల వెదాంబడ ఇరవద చటు ర కపె ల తిరిగి యుదాండను. కరి

ట గరడగ పరమ శవుడదాండను. గరనిపె ట న సూరర్యు యుదాండను. దనిపె చదాంద ప మదాండలమల గలవు. వీనిక ట పెభాగమన మహమాయ గలద. దనిక ట పెన బ ప హహ్మరదాంధ ప మ గలద. దని లోపల మహశదాంఖని యునన్నద. ఇదాంద శశదాంకుడ లేని చదాంద శ డ గలడ. దని యదాందలి తి ప కోణమన పరబదాంద లేక ఈశర్వరడనాన్నడ. సి)

ఉపయోగల:

ఇద

పదాండదాండమలోనునన్న

బ ప హహ్మదాండ ప ప తినిధి. ఇదాందలి శకుత్తుల వర్యుకుత్తులకు చెదాందనవ కాక గ ప హమలకు, సూరర్యునకు బ జ ప హహ్మదాండమనకు చెదాందనవ. యగి దీనిని తాకన జీవుని ప ప జ

86 వెలగొదాందను. అదాందచ యోగి తాను ఆశదాంచనద జరగను. పరమ శవుని ట న గదాంచను. ఇదాంద 'అనర్యుమ' అనబడ సల్పురర యుదాండను. దేహధరహ్మమల కలహ్మషమలనిన్నయు భసహ్మమగను.

పా ప ణమ పా ప ణమ ఇదాంద ప యమ వల ఉపకరణమ మాత ప మ. శరీరమదాంద పా ప ణమ గొపల్పుద. ఇద ఆతహ్మ వలన గలగ చనన్నద. ఇద నాడల దర్వరా ఇదాందయమలలో కలపబడనద. దీని ధరహ్మమ కదలట. ఇద లేని పదర ద మదాండజలద. పదర ద మలేక పా ప ణమ గోచరిదాంపద. ఇద మానవ జగతత్తులకు సదాంబదాంధమ కలపును. ఇద పాషణాదలయదాంద సతాత్తు మాత ప మగ నుదాండను. వనసల్పుతల యదాంద రసరపమగ నుదాండను. చతనులలో చతత్తుమదాండను. అదాంద కొనిన్నదాంటలో మనసు పా ప ణమల మాత ప మదాండను. మరికొనిన్నదాంటలో మనసు గోచరిదాంచను. పా ప ణధివాయువుల యొకక్కు ధర్వనియ ఓదాంకారమ.

ఆకలిదపల

పా ప ణకరహ్మల

మనసునకు

పా ప ణమనకు

సార్వభావకమ ట న సదాంబదాంధమనన్నద. పా ప ణగతి నిరదదాంచన వెదాంటన మనగతి కూడ నిరధిదాంపబడను. దేవతల గూడ పా ప ణమను పీలరదర. పా ప ణశకత్తు సూరర్యుని నుదాండ వచరను. ఇద యదాంత ప మలకు పటు ష బడద. పగట వేళ పా ప ణశకత్తు యెకుక్కువ. నిద ప యదాంద అవయమల పా ప ణశకత్తుని పీలరకొనును. రాతి ప ఉతత్తురభాగమన పా ప ణశకత్తు తకుక్కువయగటచ చావులకుక్కువ. రావ, వేప, తలసి, యూకలిప ష సు చెట ప ణ ల సమపమన పా శకత్తుయెకుక్కువ. నరమలకు, కదాండరమలకు వశ ప దాంతి యునన్నపుడే అవ పా ర యదాంద పీలరట యుదాండద. ప ణశకత్తుని పీలరకొనును. జగమృదవస

87 ట న నీరసమ వచరను. సూరర్యు నమసాక్కురమలచ పా ప ణపూరిత కణాల తకుక్కువె పా ప ణశకత్తుని మదాంత ప బలమచ పదాందనగను. ఈ శకత్తు శరీరమ నుదాండ అనిన్న ట వె పులకు ప ప వహదాంచను. అదాంద వలన కాలిచతివేళ ప మగ నుదాంచ ల ను శుభ వలయును.

పా ప ణమ జలమయమ. ఇద శుక ప శోణత సదాంయోగమ కలిగినద. జననమ మొదల మరణదాంచ వరకు దేహమను ఆశ ప యిదాంచ యుదాండను. నిద ప యదాంద ఇదాంద ప యమల నిదరిదాంచ సమయమన పా ప ణమ మలక్కుని యుదాండను.

దీనిక

మమృతర్యుభయమ

లేద.

ఇద

అచతనమ ట నను

ఇదాంద ప యమలత కలిసిగని పని చయద. దేవుడ పా ప ణ రపమన పాదమల దర్వరా శరీరమదాంద ప ప వేశదాంచను. పా ప ణ శకత్తుని సదాంగ ప హదాంచట కొరకు దేవాలయమల వగ ష చయుదర. ఇటులన పా ప హమలదాంద పా ప ణప ప తిష ప ణశకత్తు నిలవ జేసి రక్షరకుల, కవచమల, మదాంతి ప దాంచన వబూధి ఇచెరదర. వీని ప ష యు, వారి శకత్తుని బట ష ప భావమ మదాంతి ప దాంచవారి పారిశుదర్యుమను బట యుదాండను. ఈ వధమగన ఇతరల వస స మల, పడకల ఉపయోగిదాంచన వారి

శకత్తు

ధరిదాంచవానిక

కలగను.

పా ప ణశకత్తు

వార్యుపనదాం

బదాంగర

మణులయదాందకుక్కువ. అదాంద వజ ప మలో చాలా ఎకుక్కువ. రద ప క్ష, తలసి,

పూసలదాంద నిశరల ధర్యునశకత్తుయు, భకత్తుయు తర్వరగ నిమడ యుదాండను. ఈ శకత్తు గదాండ నుదాండ ఇడ పదాంగళమల మలమన 12 అదాంగళమల వెలపల భాగమ నుదాండ వాయువును పీలిర దేహమ నదాందలి మలినమల పోగొటు ష ను. పా ప ణశకత్తు తల నుదాండ కాళ ల ట వె పునకు పోవును. ఇద ఆరగర్యుమను గలిగిదాంచను. సుఖదదుఃఖమలకు కారణమ.

88 పా ప ణుల అయిద వధమల. 1. పా ప ణమ: ఇద ఉచారసర్వమను

కలిగిదాంచ శకత్తు. దీనిద హమృదయమన నివాసమ. ఇద మకుక్కు దర్వరా చక్షుశరత ప మలదాందడను. ఇద ఇడపదాంగళల నుదాండ 12 అదాంగళమల వచర నిలిచ పోవును. దీనిచ అహరమ లోనిక పోవును. ఇద నాలక దర్వరా ట జరగను. అదాందకే యోగల నాలకపె జీజక్షరాల వా ప సిరి. దీని మూలమన కుదాండలనీ శకత్తు కదలను. దీనిక ఉపదేశదాం అని పేర. ఇద మదాంత ట ప మ ఫలిదాంచను. కావున నాలకను సార్వధీనదాం చసికొనవలయును. దీనిక మౌనదాం ట వా పాటదాంప వలయును. అనన్నపా ప సన రజన బదాంగరత నాలకపె ప యుదర. (2)

ఆపానవాయువు:

ఇద

గదసా ర నమదాందదాండను.

ఇద

నిశర్వసమను కలిగిదాంచ శకత్తు. దీని నుదాండ మమృతర్యువు జనిదాంచను. ఇద మలమూత ష ను. ఇద పా ప దలను వెలపలిక నెటు ప ణశకత్తుక ఎదర దశలో పోవును. దీని వలన శర్వసమ ట పెక లోపలిక తర్వరతర్వరగ పీలరగలద. కకుక్కుట, తమహ్మట, ఎకక్కుళ ల , నవుర్వ దీని శకుత్తుల. ఇద బాగగ పని చయుటకు జహర్వఛాపలర్యుమను

తగి ర దాంచవలయును.

ఊపరి

రదాండ

మకుక్కులలో

సమానమగ పని చయద. ఇద ఆయుషర్యు హేతవగను. (3) వార్యునవాయువు: ఇద శరీరమదాంతట వార్యుపదాంచ యుదాండను. వెలపలి వేడమ లోనిక, లోని చల ర మను ల దనమను వెలపలిక నడప సమశీతష కలగ జేయును. భుజదాంచన పదర ర మలను రసరపమగ మారిర నాడల దర్వరా శరీరమదాంతకు పదాంచయిచరను.

89 (4) ఉదన వాయువు: దీనిద కదాంఠసా ర నమ. మనసుయొకక్కు సదాంకలల్పువకలల్పుమలచ కదాంఠమను శబ ద రపమగ పలికదాంచను. ఇద ట పెక పోవుటనుగని, ఆకర ర ణ శకత్తుచ కపదాందక లాగబడ, శరీరమను ఒక ఆకార నిరహ్మణమగ నిలబడటకు లోపలి నుదాండ తనిన్న గట ష గ పటు ష ను. నిద ప యదాంద

ఇదాంద ప యమల బరవును గ ప హదాంచ అవ వాని కారర్యుమలదాంద ప ప వేశదాంపకుదాండ జేయును. మలకొనన్నపడ ఇదాంద ర నమల వానిని చరరను. ప యమల సర్వసా సర్వపాన్నదలలో ఇతర లోకమలకు పోయు మరల వచరను. సుషమన్న దర్వరా బ ప హహ్మ రదాంధ ప మనకు పోవును. ఇద దేహమ నుదాండ పోవుటకును తిరిగి ప ట నద. ప వేశదాంచటకును పరకాయప ప వేశవదర్యుల ననుసరిదాంచటకు ఆధరమ మరియు పా ప ణమపోవు సమయమన పా ప ణమత పాటు జీవ చసిన

వాసనలను, సదాంసాక్కురమలను శరీరమ నుదాండ అనదాంతవాయువులోనిక ఉదనపాయును త ప సి పుచరను. 5) సమాన వాయువు: ఇద నాభి సా ర నమదాందదాండను. జఠరాగిన్నని ప ర మను పకర్వమొనరిదాంచ, రస రపమగ ప జర్వరిదాంపజేసి, భజదాంచన పదర మారరను. తినిన, తా ప గిన అనన్నజలమల సమకరణమ దీని కరహ్మ. ఉపవాయువు

ట ల దదాంటలో

నాగమ

తే ప ణువును

తెచరను.

రకహ్మనాళమల వెదాంట నరమల వెదాంట ప జ పా ప జ ప కునటు ల చయును. 2. కూరహ్మమ: కుతత్తునకు కపదాందన ఉదాండను. కనున్నల మూయనటుల తెరచనటుల చయును. 3. కమృకురమ: తమహ్మలను తెపల్పుదాంచను. శరీరమదాందలి భాగమల మనసున కదాంటపెటు ష కొని ఒకటగ నుదాండనటుల చయును. 4. ధనదాంజయమ:

90 మమృతిచెదాందన శరీరమను ఉబబ్బుదాంచను. శరీరమను వదలద. శరీరమను వదాంచన వల ల వల బగవుగ నిలవును. 5. దేవదతత్తుమ: ఆవులిదాంతలను గలగ జేయును. పా ప ణయామమ:

పా ప ణమనగ

ఉచాచర్వసనిశర్వసమలను

గలిగిదాంచశకత్తు. వీని గమనమను వడగొటు ష టయ పా ప ణాయమమ. దీని వలన దేహమన వాతపతత్తులశేషహ్మమలను సమానధతవులగ నిలవవచరను. సరిలేని

పా ర మ, తలనపల్పు, క్షయను కలిగిదాంచను. దీనిని రఖ ప ణాయామమ అజీర ఉపరఖల ననుసరిదాంచ చయవలయును. దీని పరర్యువసానమ కుదాండలనీశకత్తుని మల కొనునటు ల చయుట. చతత్తువమృతిత్తుని నిరధిదాంచను.

ఇదాంద రచక, పూరక, కుదాంభకమను మూడవమృతత్తుల కలవు. ఇట ష

పా ష హదాంసల ఒక నిమషమనకు 15 ప ణవాయువును హదాంస యదాందర. అట ఉదాండను. రచకమ: నామారపమల సతర్యుమని త ప సివేటుటకు రచకమని

పేర. శర్వసిదాంచనపుడ 'హ' కారమ కపదాందక పోయెడ ఆపానవాయువును ట పెక తెచర పా ప ణవాయువు నదాంద చరరటయ రచక భావమ.

2. పూరకమ: బ ప హహ్మమ ననను వమృతిత్తు పూరకమ. అనగ బ ప హహ్మమను మనసున నిలపుట. పూరకమను ఎనిన్న మాత ప ల కాలమ చయుదమో దనిక రదాండదాంత మాత ప ల కాలమ రచకమ, నాలగిదాంతల మాత ప లకాలమ కుదాంభకమ ఉదాండను. పూరిదాంచనపుడ 'స' కారమ. ట పెక

91 పోయెడ పా ప ణవాయువును కపదాందక పోనిచర ఆపాన వాయువు నదాంద చరరటయననగ. 3. కుదాంభకమ: ఉచారర్యుసమను నిశర్వసమను నిలిప యుదాండటను కుదాంభకమదాందర. దీనిచ ఆవమృతిత్తు చలిదాంపక బ ట వెలగను. దీని వలన ప హహ్మకారమ దశవధ

వాయువుల

మకక్కులి

చలనమొదాంద

హమృదయ

కమలమను

వకసిదాంపజేయును. ఇటు మూడ సదాంకలల్పుమల అభర్యుసిదాంచన యోగ ల సిద ద కలగను. ఈ పద ద తిలో సుగణ బ ప హహ్మమను ధర్యునిదాంపవలయును.

(సి) నాడల నాడ మదాండలమ బీరకాయ పీచవదాంటద. దీని మొదల, చవర తెలియద. ఇదాంద 72 వేల నాడలనన్నవ. ఇద దేహమదాంతయు ఆవరిదాంచ యుదాండను. ఇదాంద పా ప ణశకత్తు సదాంచరిదాంచను. ఈ సదాంచరణ నరమల తేజసుస్సూ, సూరర్యుని నుదాండ వచరన పా ప ణశకత్తు అను రదాండ శకుత్తుల వలన గలగను. ఈ రదాండ శకుత్తులకు ఉపాధి చాయాశరీరమ. నరమల తేజసుస్సూ దేహ కోరినటుల సూ ర లశరీరమను నడపదాంచను. మరియు బహదుఃప ప పదాంచమ నదాందలి వషయమలను మదడకు తెలపును. ఈ తేజమ సూ ర లశరీరమనకు అదాందని యెడల సరర్వదాంద ప యమల పనిచయవు. అదాందవలన బాధల తెలియవు. వెడల గొట ష బడన నరమల తేజసుస్సూ మరల శరీరమదాంద గలిగిదాంచనచో బాధ తెలియును. రకత్తునాళమల పుటు ష క, లయమ రదాండను హమృదయమనన. నరమల ఇదాంద ప య గోళమలకు బలమ నిచరను. వీనిని కోపమ

92 బలహీనపరచను. దని వలన జ జ నదాంద ర ల పదర ర మల నుదాండ ప యమల సూ వచర సల్పుదాందమలను తెలిసి కొనును.

నాడలలో కుహదాం సినీవాలి రకాత్తుదాంహర్యుయమ అను మూడనాడల

అధోమఖమగ ప ప వహదాంచను. కుహదాం మల వసర ర నమను, సినీవాలీ మత ష ను. ప మను వడచను. రకాత్తుదాంహర్యుయమ శుకపశోణతమలను వెలిక నెటు శదాంకని దమని అను నాడల ఆహర మదాందలి సారమను తలపుఱ ఱ్ఱ కు జేరిర

అమమృతమగ చయును. దదాంధరి హసిత్తుజహర్వ యనునాడల రదాండ కదాంట కొనల వరకు వార్యుపదాంచను. వష అలదాంపూష యనునని చెవుల వరకు నిలిచ శబ ద మలను వనిపదాంపజేయును. శుక ల కనుబమల నడమ వరకును సరసర్వతి నాలక కొనవరకును వార్యుపదాంచను. వసోల్పుదరి రచల దలపును. పయసిర్వని కదాంఠ మదాందదాండ జలపానమ చయుదాంచను. నరమలకు

జవసతర్వమ

గలగ

జేయునుద

సార్వదష ష న

చక ప మదాందలి గలాబరదాంగ కణమల. ఇదాంద ప యమలదాందదాంచన సదాందేశమను మనసునకు కదాందదాంచ పదప బద ద సదాందేశ నిర ర యమలను మరల ఈ నరమల ఇదాంద ప యమల కదాందదాంచ వానిని కారర్యు రపమన రపదాందదాంచను. నాడల.

నాడలలో కల ట నవ ఇడ, పదాంగళ, సుషమన్న ల చాల మఖర్యుమ సుషన్నమన్ననాడ: ఇద హమృదయమ నుదాండ బ ప హహ్మ రదాంధ ప మ వరకు

వార్యుహదాంచనద. దనిక బ జ చక ప హహ్మనాడ అజ ప మని పేర ల . ఇద ట పెకపోవును. ఇద తామరతూడ మధర్యు నునన్న దరమ వల సనన్నగను, పడవుగను ఉదాండను. ఇద మరపువల ప ప కాశదాంచను. దీని యదాంద కుదాండలిని శకత్తు గలద. ఇదాంద

93 పరబ ప హహ్మమదాండను. సుషమన్ననాడ చదాంద ప , సూరర్యు, అగిన్న రపణ కాన ఇదాంద కలగ వర ర సమానాన్నయమ సౌమర్యు, సర, ఊషహ్మమలని మూడ వధమల. ఇద గదాంగ నద. దీని మహమల ఇట ష వని చెపల్పులేమ. ఇదాంద హదాంస అచల సర్వరపమ నదాందను. మనసును బద ద ని వకాశదాంపజేసి తాను గూడ ప జ నమ. ప కాశదాంచను. ఇద బ ప హహ్మమ నన అనుజ ఇడ నాడ: ఇద ఎడమ మకుక్కునదాందదాండను. దీనిని చదాంద ప నాడ యదాందర.

యమన

జ జ నాతహ్మక

నాడ

(sensery

nerve).

ఇద

ఇదాంద ప యమమల అనుభవమలను మదడకు గొనిపోవును. ఆకారమ (12 మాత ర మ పునరావమృతిత్తుని కలిగిదాంచను. ఇద ప ల). ఇద భూమ మార నాభియదాందలి నాడచక మకుక్కు కొనవరకు చరను. ష ప మ నుదాండ పుట దక్షిణాయనమ. పదాంగళనాడ: ఇద కుడ మకుక్కు నదాందదాండను. దీనిని సూరర్యు నాడ యదాందర. సరసర్వతీ నద. ప ప వకత్తుక (మొటార సరర్వ) నాడ. మదడ నుదాండ

వారత్తులను బయటకు తెచరను. యకారమ 12 మాత ర మ ప ల. ఆరిరనాద మార లేక దేవయాన మార ర మ. ఉతత్తురాయణమ. నాభియదాందలి నాడచక ప మదాంద సుషమన్ననాడత కలియును.

మానవుడ - కర వత్తు ర్యుమ పా ట నద. పలి ప ణకోటలోకల ల నరజనహ్మ ఉతత్తుమోతత్తుతమ ల తన కూనలను

కనున్నల తెరచ లోపల పెకుక్కుతావుల మారరనటుల మాయయను పలి ల జీవుడను కూనను పెకుక్కుశరీరమ లదాంద మారరను. తదకు మానవ జనహ్మ

94 నసదాంగెను. ఈ నరజనహ్మ 84 వ లక్ష జనహ్మ. ఇద కరహ్మను జయిదాంచ ట దవతర్వమను గరిత్తుదాంచటకు కలిగినద. తకక్కున జనహ్మల జనహ్మల కావు. ఇదాంద మానవుడ. ఏడ జనహ్మల కదాంట నెకుక్కువగ ఒకజతి యదాంద పుట ష డ. మూడజనహ్మల వరకు సస ససగను, పురషడగను పురషడగను జనిహ్మదాంచను.

ఇట ష మానవజనహ్మకు ఇతర జీవరాశుల వల ఆహర, నిద ప , భయ,

మ ట ధునమల

ట నను సమానమల

పరమాతహ్మ

మానవునకు

జ జ నమొసగి

ఆలోచదాంచ శకత్తుని ప ప సాదదాంచెను. అదాందచ పశుపక్షార్యుదల ప ప కమృతి నియమమల పాటదాంపవు. మనుజడ నియమమలను, తనకు తగినటుల మలచకొని ట ఆచరిదాంప గలగను. కాని అతడ తన జీవతమన శోకమోహమలకు లోనె మానసిక దదుఃఖమను పదాంద చనాన్నడ. ఈ వషయమ తెలిసియు గూడ మానవుడ పూరర్వజనహ్మ సదాంసాక్కురమననుసరిదాంచ నడచనగని శస స వధి

ననుసరిదాంచ కాద. కాని పురషకారమచ అతడ క ర మన కొదాంత వరకు ప మమార నడచకొనగలగటకు వీలగను. అదాంతేగక పరమాతహ్మ మోక్షమనకు అర ర మకాని శరీరమలను ఇతర

జీవులకచర

మానవశరీరమను

మాత ప మ

మోక్షార ర మ

జేసెను.

ట న అర ట మగల పాటుపడక పురషర ర మలలో అశశర్వతమల ర కామమలక ట న ధరహ్మ మోక్షమ లదాంద మనసును లగన్నమ చయవలయును. శశర్వతమల

అటులని అరా ర ర ర న కూడదని కాద. దనిని లౌకక జీవమనకు ఉనన్నదాంతలో తమృపత్తుపడ జీవదాంపవలయునుగని దని కొరకు పా ప కులాడరాద. వషయమల భోగమల. మానవునకు సాధనమల మాత ప మ. దని వలన మోక్షమ

95 లభిదాంపద. నరజనహ్మ సార ర కర్యుమ తానా జనహ్మమలో చయ వలసిన పనియగని, అతడనుభవదాంప వలసినవకావు. కరత్తువర్యుమ:— మనుజడ ఉషదుఃకాలమన లేచ అనుష ష నమల ఆచరిదాంచన,

శరీరమనకు

సోమరితనమదాండద.

అతడ

ఉదయమన

ధరహ్మమను గూరిర, మధర్యుహన్నమన అర ర మను గూరిర, సాయదాంకాలమన కామమను

గూరిర

సదాంగమదాండరాద. ఉపయోగ

చదాంతిదాంపవలయును.

భారార్యుపుతా ప దల

వడవలయున

అదాంత

సదాంసారిక

శస స య

వరకు

పదర ర మలదాంద

కరహ్మలకు మాత ప మ

ఎదాంతవరకు

ఉపయోగిదాంచ

కొనవలయును. ఇష ష నిష ష పదర ద మలదాంద మనసు పదాంగకు శ దాంగల లేక ఒకేవధమగ నుదాండవలను. యోగభార్యుసమచ అతడ దవర్యులోకమలకు పోగలగను. నరడ కోరక్కులను వీడ నను, నాదయను భావమల వదలినచో సదాంసార దదుఃఖనివమృతిత్తుయగ పరమశదాంతిని బడయును. ఆతహ్మయదాందే పీ ప తిని, తమృపత్తుని, సదాంతష ష ని పదాందన అతని కట ష కరత్తువర్యుమను లేద. కరహ్మ ఫలమను

తర్యుజదాంచ కరహ్మ యొనరరనాతడ మకత్తుని పదాందను. మానవుని అజ జ నమ అశ ద అనుమానమ అతనిని చెరచను. సదాందేహపరనకు ఇహపరమలదాంద ప ద గూడ సుఖశదాంతలదాండవు. ఒకక్కుమాటలో చెపల్పువలయుననన్న శలిల్పు యొకక్కు సమహ్మట పోటుల సహదాంచన శల వగ ట పూజదాంపబడనటుల, మానపుడ కష ష మలకోరిర ప హమ ట భగవదాంతని శ సవదాంచన, తపల్పుక ద భకుత్తులత వశర్వసిదాంచ, శరణాగతడ ప ద

96 పునర ట శశర్వతానదాందకరమ ట న జనన మరణ జరా రగమలలేని ర నహ్మ రహతమ పరమపదమను జేరి శదాంతి సుఖమల బడయగలగను.

ఇద వేదదాంతామమృత సారమను గ ప దాంధమన మొదట భాగమ సమాపత్తుమ. ---

97

వేదదాంతామమృతసారమ: - రదాండవ భాగమ (ఇదాంద మొదట భామదాందలి వషయాదాంశమల పోను మరికొనిన్న కొ ప తత్తు అదాంశమల చరరబడనవ. వషయమల అకారాదస నునన్నవ.) అరిషడర్వర ర మ : ఇవ కామ, కో ప ధ, లోభ, మోహ, మద, మాతస్సూరర్యుమలనునవ.

కామమన

ధన,

వసుత్తు,

కనక,

వాహనమల

కావలయునను చతత్తువమృతిత్తు. కొ ప ధమన భదాంగమ చయువారిని శక్షిదాంపవలయునను తలదాంపు. లోభమన కావలయునను అభిలాష. మోహమన భారర్యుపుతా ప దలదాంద, ధనాదలదాంద ఎకుక్కువ పే ప మ కలిగి యుదాండట. మదమన సదాంపద, బలమ, కులాదలగలవని గరిర్వదాంచట. మాతస్సూరర్యుమన ఇతరల తనకనన్న ఎకుక్కువ వారని ఓరర్వలేకుదాండట. అష ష దాంగమల :

యమ,

నియమ,

ఆసన,

పా ప ణాయామ,

ప ప తార్యుహర, ధరణ, ధర్యున, సమాధులనునవ. యమమన అహదాంస, సతర్యుమ, అసత్తుయమయమ

కలిగియుదాండట.

నియమమన

శౌచమ,

తపసుస్సూ,

వేధధర్యుయనమ, తమృపత్తు, ఈశర్వరధర్యునమ కలిగియుదాండట. ఆసనమన ఒక కాలిపాదమ మరియొక కాలితొడ తాకునటు ల గ చసి నమసాక్కుర రపమగ చతల జడదాంచట. పా ప ణాయామమన పూరక, కుదాంభక, రచమలచ వాత, పతత్తు, లశేషహ్మమలను

సమానమగ

దేహమన

నిలచనటు ల

చయుట.

ప ప తార్యుహరమన ఇదాంద ప యమలను వాట వార్యుపారమల నుదాండ మరలిదాంచట. దీనిన

ఏకాగ ప చతత్తుమ

గలిగి

యుదాండటయని

యనెదర.

ధరణమన

98 వషయమను మనసుని సి ర రమగ నిలపుట, ధర్యునమన కూరరదాండ నాచరిదాంచ చకక్కునిసి ర తి. సమాధియన చతె త కాగ ప త. ఆసనమల : పా ప ణయామమచ శరీరాయవమలకు చకక్కుని రకత్తుప ప సారమను, తగినదాంత పా ప ణవాయునును అదాందదాంచటకు అనుకూలమగ శరీరమను ఉదాంచ సి ర తిని ఆసనమదాందర. ఇద శరీరమ యొకక్కు, మనసుస్సూ యొకక్కు చదాంచచలమ ట న రజధరహ్మమను పోగొట ష , సి ర రతర్వమగ నుదాంచ రగమ లేకుదాండనటు చయును. చతత్తు, వక్షేపమను పోగొట ష యోగ వఘన్నమల ల రపుమాపును.

అదాంగలాఘవమను

పెకుక్కువధమల.

ఒకొక్కుకక్కు

మలనరిదాంచను.

సర్వసిత్తుకాసనమ,

గలగజేయును.

ఆసనమ

ఒకొక్కుకక్కు

నీరాసనమ,

ఆసనమల

శరీరావయమనకు మయూర,

హల,

కపాలాసనాదల అదాందకొనిన్న. వీని వషయమల పూరిత్తుగ నెరగదలచన హఠయోగ ప ప దీపకయను గ ప దాంధమను జూచనద. ఈషణత ప యమ : ఇవ ధనషణ, ధరషణ, పుతే ప షణ యని మూడ వధమల. ధనషణ వదలమని ఈశవాసోర్యుపనిషతత్తు తెలపును. గరవు : పరమాతహ్మ సర్వరపమ గరవు. ఇతడ ఆతహ్మయును తెలివని గలగజేయును. యోగవఘన్నమల నాప లక్షర్యుసిద ద క తడల్పుడను. భవసారమను దటుటకు సాయపడను. ఇతడ పదాంచమోపాయమ. చతనమ : నను అను అభిపా ద , శకుత్తుల గలవు. ప యమ. దీనిక బద

99 టచె తనర్యుమ : అదాంతదుఃకరణమనన్నద.

ఇద

బ ప హహ్మమ

యొకక్కు

వకాసమ.

దీనిక

లేనిద. ట చెతనర్యుజీవుల

పదర ర సదాంబదాంధమ

సదాంఖర్యు

అనదాంతమ. జడమ :

నాదయను

అభిపా ప యమనకు

గరియె ట నద.

అదాంతదుఃకరణమ లేనిద. జీవుడ : ఆతహ్మను సమూహమగను ఏకవచనమగను చెపదర.

అదటు ష లన ఉదహరణమనకు పెకుక్కు గిదాంజలనన్నను దనిననిన్నటని ధనర్యుమని ఏకవచనమగ చెపచనాన్నమ. అటులన జీవుల శరీరమలలో పరమాతహ్మ ఆతహ్మగనునాన్నడ. శరీరరమ నుదాండ ఆతహ్మను వేరచయసాధర్యుమ కానటుల, జీవుని

యదాందలి

పరమాతహ్మను మకుత్తుల,

మమక్షువుల,

బ ప హహ్మశరీరమ, ట చెతనర్యు

వేరచయలేమ.

నితర్యులని సర్వరపుడ.

నాలగ కాని

జీవుల

బద ద ల,

రకమల.

జీవుడ

అణుపరిమాణయుకుత్తుడ.

సజతీయ, వజతీయ భేదమల లేవు. సర్వగత భేదమనన్నద. అసదాంపూర ర డ. ప ప తి

శరీరమన

ఖనున్నడ.

సర్వరపమ

సుఖమయమ ట నను

సదాంసార

దశయదాంద దదుఃఖమను పదాందను. ప ప కమృతినపేక్షిదాంచ శరీరి, ఈశర్వరనపేక్షిదాంచ శరీరడ. జ జ నమ : ఇద జీవుని ఉద ద రిదాంచటకు పరమాతహ్మ జీవుని కచరన ఆసిత్తు. దీని వలన జీవుడ వమృద ద చెదాందను. ఇద సాధనమకాని సాధర్యుమ కాద. యదర ర వసుత్తుసర్వరపమను తెలపును. దీనిని తెలిసికొనుటకు సాధనమల ఇదాంద ప యాల.

ఇద

ప ప తర్యుగతహ్మ

సర్వరమనిరి

ఆదశదాంకరల.

కాని

100 రామానుజచారర్యుల

ఇద

పనిశేషవషయమనిరి.

ఇద

సర్వరపమగ

జ జ నమని, సర్వభావమగ జ జ నమని రదాండ వధమల. 1. సర్వరపమగ జ జ నమనకు ధరహ్మభూతజ జ నమని కూడ పేర. ఇద అణువుగ నుదాండను. ఒకర ఇద ఉనన్నటుల చెపనవసరమ లేకయ తాన తెలియబడచదాండను. ఉదహరణకు ఒక దీపమను చూచటకు ఇదాంకొక దీపమ అవసరమ లేనటు ల .

2. సర్వభావమగ జ జ నమనకు ధరహ్మభూతజ జ నమనియు పేర. ఇద అదాంతటను వార్యుపదాంచ యుదాండను. కాని ఇద ఒక వసుత్తువును గరిదాంచ మాటలాడనపుడ గని లేక వార్యుపదాంచనపుడ గని మాత ప మ. తతత్తుర్వమల: తతత్తుర్వమనగ మూల ప ర తి లేక ప కమృతి యొకక్కు సి పరిణామమని కొదాందర, మరికొదాందర వకారమలేనిదనగ, ఇదాంకొకర ఒకదని తీరతెనున్నలనిరి. ఇవ ట తెత్ప్రకాలికా బాధర్యుమ ట నవ. ఇవ పరమాణువులను సర్వయదాంసిద ద మల గూడ. ఇదాందలి సా ర యి (సి ర ర) తతత్తుర్వమల కారర్యురపమన నుదాండవు. ఆసా ర యితతత్తుర్వమలకు నామరపమల గలవు. ఈ అణువులకు ఇష ష మ వచరన చోటక పోగల శకత్తు గలద. ఇవ ఏ దేహమననునన్న ఆ దేహగణమలను

పదాందను.

వీని

ననుసరిదాంచ

దేహమ

నడచను.

పదాంచభూతమలను ఆకాశమ, వాయువు, అగిన్న, నీర, భూమ అను వానిక తతత్తుర్వమలని యదాందర. ఇవ ఒకదని కదాంట మరకట సూ ర లమలను, ట యునన్నవ. ఆకాశమ, వాయువు, అగిన్న, నీర, భూమ ఇదాంద ప యగోచరమల ట ద, యను పదాంచభూతమలో తనాహ్మత ద సల్పురరరపరస గదాంధమల ప ట లన శబ కనున్న, మకుక్కు, చెవ, నాలక, చరహ్మమను పదాంచ జ జ నదాంద ప యమల, చయి, కాల, నర, ఉపస ర వాయువను ఐద కరహ్మదాంద ద , చతత్తుమ ప యాల, మనసు, బద

101 అహదాంకారమను నాలగ వమృతత్తుల గల అదాంతకరణమ చరి 24 తతత్తుర్వమలత 25 వ తతత్తుర్వమగ జీవ లేక పరమాతహ్మ చరి శరీరమరల్పుడనద.

తాపత ప యమల : ఇవ శరీరమనకు సదాంబదాంధిదాంచనవ. ఇవ తనను గూరిర భయమ వలన గలిగినవ. ఇవ సదాంసార జీవులకు తపల్పువు. ఇవ ట వకమని మూడ వధమల. ఆధర్యుతిహ్మకమ. ఆదభౌతికమ, ఆదద దరరనమల : దరరనమగ చూపు లేద దమృష ష యని అర ర మ. ఇవ అసిత్తుక దరరనమల. నాసిత్తుక దరరనమలని రదాండ వధమల. అసిత్తుక దరరనమల ఆర 1. నార్యుయమ. దీనిని గౌతమడ రచదాంచెను. దీనిక తరక్కుమ, మూలమ, బద ద ఆధరమ. పరమాణువాదల. 2. ట వె శేషకమ. దీనిక కణాయడ కరత్తు. 3. సాదాంఖర్యుమ దీనిని కపలడ రచదాంచెను. ఇదాంద 25 మూలతతత్తుర్వమల గలవు. ఈశర్వరని అదాంగీరకరిదాంపర. ప ప కమృతి సహజమగన

పరిణమదాంచను. జ జ నమ వలన దదుఃఖమ పోవును. 4. యోగమ దీనిని పతదాంజలి రచదాంచెను. చతత్తువమృతత్తుల నిరధమ యోగమ. 5. పూరర్యుమమాదాంస. దీనిక ట జెమని కరత్తు. వేదబోధిత కరహ్మలనాచరిదాంపుమ. అతహ్మనితర్యుమ. చతనమ గలద. ఇవ కపయా పదమల. వీరిక సమృష ష ర్యుద సమృష ష ధర్వదాంసల లేవు. జగతత్తు నితర్యుమ మదాంత ప మలను ఒపకొని, ఈశర్వరని దేవతను ఒపకొనర. 6. ఉతత్తురమమాదాంసమ. దీనిని వార్యుసుడ రచదాంచెను. ఉపనిషతత్తుల మాలమ. అతహ్మతతత్తుర్వమను తెలపును. దీనిక వేదదాంత దరరనమని కూడ పేర. నాసిత్తుక దరరనమల అవ చారార్వక,బౌద ద , ట జెన దరరనమల అనునవ.

102 ధతవుల : ఇవ ఏడ. అవ వస (కడపులోబడ ర కపదాంద నుదాండడ ఉలి ప వుర్వ.) అసల్పుకుక్కు (రకత్తుమ). మాదాంసమ, మధసుస్సూ (మదడ), ల పర వదాంట కొ అసి ర (ఎమక), మజ ర (ఎమకల యదాందలి వేయ), శుక ప మ (వీరర్యుమ ) అనునవ.

నవదర్వరమల : ఇవ రదాండ కనున్నల, రదాండ చెవుల, రదాండ మకుక్కు రదాంధ ర , గదమ. ప ల, నర, ఉవస నను : బద ద అహదాంకారమల చరి ‘నను’ అయెర్యును. నను అని పలిచనట ష అతహ్మలో, పరమాతహ్మకదాంటే లోపల నుదాండను. కావున నను అనుటచ అహదాంబ ప హహ్మసిహ్మ అని బోధిదాంచను గని నన బ ప హహ్మమని కాద. ఇద

అయిదమయమలకు లోనునన్న ట చెతనర్యుమ మన నిజసర్వరపమ. ఇద యెల జ నరపమ ట నదాందన చతత్తు. దని యదాంద పీ ప తి ల పడ ఉదాండటచ సతత్తు. జ యుదాండటచ ఆనదాంద రపమగచనన్నద. పురషర ర మల :

అనగ

వదర్యు,

బడ ర ల

మొదలగనవ

కావలయునని కోరట. ఇవ ధరాహ్మర ర కామమోక్షమలని నాలగ వధమల 1. ట ఆధర పడన ధరహ్మమ: అనగ ప ర మ. దీనిపె ప పదాంచమను ధరిదాంచనద అని ఆర దనిక బడమ అని అనెదర. అనగ సజ ర మను తపల్పుని వాడని ర నాచరిత మార అర ర మ. ఈ లోకమన వాటని పరలోకమన అనుభవమనకు వచర ఫలితమద. దీనిక మూలమ వేదమ. మను ధరహ్మ శస స మల మఖర్యుమ. ఇద జీవులదాంద వర్యుకత్తుమగనపుడ గణమల మారను. 2. అర ర మ: అనగ ఇల ల

ఉదోర్యుగదల కావలయునని కోరట. ఇద జీవతమనకు పనిక వచర ప ర కామమల ఐహకజీవతమనకు ప యోజనకర సమదయమ ధరహ్మ అర

103 సదాంబదాంధిదాంచనవ. అదాందచ వీనిని తి ర మలదాందర. ధరహ్మ మార ర మన వతాత్తు ర ప వర ర న చయవలయును. 3. కామమ: సస పురషలకుదాండ అనర్యునార్యును రాగమ. 4.

మోక్షమ: మోక్షమను పదాందటయ పురషర ర మ. దీనిని సాధిదాంచటకు ఓమ అను ప జ నమ వలన కలగను. ప ణవమను జపదాంపవలయును. ఇద జ ప ప ణవమ : ఓదాంకారమనకు ప ప ణవమనిపేర. ఇద పరబ ప హహ్మ భావనకు వతత్తునమ వదాంటద. ఇద అకార చకార మకారమల కలిసి యరల్పుడనద. ఇద నిర ర ణ సుగణ బ ప హహ్మవాచకమ. దీని యదాందే వేదమదాంతయు యిమడ ఉనన్నద. దీనిని ఉచచరిదాంచటకు ఉచార్వసనిశర్వసల దేహమ కావలను. ఆకారవాచర్యుడే బ ర వని మకార వాచర్యుడ ప హహ్మయని ఉకారవాచర్యుడ వష శవుడని జెపటచ నిద తి ప మూరత్తులను దలిల్పునట ల యినద. వ ర మ. ఇవ ప మాణమల : అనగ తెలిసికొను సాధనమల అని అర ప ద మ అని నాలగ వధమల. ప తర్యుక్షమ, అనుమానమ, ఉపమానమ, శబ ప ష (తెలసుకొనువాడ) 2) దమృశర్యుమ (తెలిసికొను ప మాణమనకు 1) ద ప ష పదర ద మ) 3) దమృష ష (జ జ నమ) అను మూడ అదాంశమల గలవు. 1.

ప ప తర్యుక్షమ. ఇదాంద ప యమలచ వషమను తెలిసికొనుట. 2. అనుమానమ (ఊహదాంచట) 3. ఉపమానమ. తెలియని దనిని తెలిసినదనిత పోలరట. 4. శబ ద మ. ప ప తర్యుక్ష అనుమాన ప ప మాణమచ తెలియ సాధర్యుమకాని వషయమను వేదమ మూలమన తెలిసికొనుట. ప ర నత ప సా ప యమ : భగవదీ ర త

అను

అనగ

గ ప దాంథమల.

ఉపనిషతత్తుల, ఇవ

బ ప హహ్మసూతమల,

వేదదాంతమను

తెలియుటకు

104 మూలకారణమల. 1. ఉపనిషతత్తుల: అనగ అజ జ నమను నశదాంపజేసి

బ ప హహ్మమను పదాందట లేక గర నమపమన శషర్యుడ రహసర్యుమగ నరరకొను వదర్యు లేక అతహ్మతతత్తుర్వమత నిదాంపబడనదను అర ర మల గలవు. అదాందచ

నివ

మోక్షమసదాంగ

వదర్యుయని

భావమ.

మరియు

వీనిని

బ ప హహ్మవదర్యుయని గూడ అదాందర. ఇవ శ ప వణరపమన తతత్తుర్వమను ట న వషయమల ఉపదేశమల. వీని అనిన్నదాంట బోధిదాంచను. ఇదాంద ప ప ధనమల

సారాదాంశమ అఖదాండమ ట న ఆతహ్మవొకక్కుటే. ఈ ఉపనిషతత్తుల 108 గలవు. అదాంద మఖర్యుమ ట నవ పద. అవ ఈశవాసోర్యుప, కేనప, కఛోప, ప ప శోర్యుప, మదాండక, మూదాండక,

ట తెతత్తురీయ,

ఒతత్తురీయ,

ఛాదాందోగర్యు,

బమృహదరణర్యుకోపనిషతత్తులనెడవ. ఇవ చాలా కాలమ కపదాందట వా ప య బడనను అదాందలి వషయమల మనకు దగ ర రగ నునన్నవయ. అవ జతిక అతీతమ ట మనుజని యొకక్కు అనుభవమలను తెలిల్పు వానినెల ప కాశదాంపజేయును. 2. ల ప బ ప హహ్మ సూత ప మల: వీనిని బాదరాయణుడ రచదాంచెను. ఇదాంద ఒకొక్కుకక్కు అధర్యుయమన నాలగపాదమల వదాంతన, నాలగ అధర్యుయమల గలవు. ఇవ అనిన్నయు మనకు మానవ రపమన దలపును. ఇదాందలి మొదట అధర్యుయమ ప ప మాణమలత బ ప హహ్మకారణతర్వమను, రదాండవ అధర్యుయమన పూరర్వపక్షమల

ఖదాండదాంచ

కారణతర్వమను

నిలపును.

మూడవ

అధర్యుయమన బ ప హహ్మమను ధర్యునిదాంపవలసిన వషయమను, నాలగవ అధర్యుయమన ఉపాసనకు ఫలమ అరిరరాదమార ర మ పరమపదపా ప పత్తుక

తవయనును. 3. భగవదీ ర త: దీనిని శీ ర డ అర ప కమృష ర నకు బోధిదాంచెను. ఇద అనుభవరపమ, నిధి ధర్యుసలకు మఖర్యుమ. అదాంద 18 అధర్యుయమదాందలి

105 66 లశోకమను చరమ లశోక మదాందర. ఏలయన అనిన్న ఊపాయమలకనన్న

నిద చవరి ఉపాయమను సులభమగ కారర్యుమను సాధిదాంచటకు అనువుగ నుదాండను. బదాంధమల :

బదాంధత ప యమ

వార ర కార్యుద

వార్యుద

మమృతర్యు

భయమల లేక మోక్ష సామా శ జర్యు పట ష భద ప త గలిగిదాంచను. ఇవ మూడ రకమల. 1. జలదాంధర బదాంధమల: కదాంఠమ సదాంకుచతమ చసి గడ ర మను హమృదయమ నదాంద సా ర పదాంచ దనిక పేర. 2. ఉధర్యున బదాంధమ: ప ప యతన్న వశేషమవలన నాభి ప ప దేశమను వెనుక ప ప కక్కుగ లాగట. 3. మూల బదాంధమ:

వేగమగ ఆధరమను సదాంకుచతమ చయుట. ట పె మూటచ పా ప ణమ సుషపత్తు నాడ యదాంద చరను. బీజక్షరమల : 'ఇ' శకత్తు బీజమ. 'యదాం' వాయు బీజమ. 'రదాం' అగిన్నబీజమ. 'లదాం' ధరాబీజమ. 'రదాం' అగిన్న బీజమ. 'లదాం' పమృధీర్వబీజమ. 'హదాం' ఆకాశ బీజమ. య ర ల వ శ ష స హ ళ క్ష అనునవ వార్యుపక బీజమల. ఈ బీజక్షరమలను యదాంత ప మలదాందపయోగిదాంచ రగహ్మతలను బోగొట ష వచరను. ఈ బీజ సదాంపుటచ మదాంత ప మలను కూరిర జపమొనరిదాంచన కారర్యుసిధి ద పదాందనగను. ట భ ప మ : అనగ అనుకొనుట. కోపమచ నరమల బలహీనమల భయమ గలిగి దని వలన భ ప మ గలగను.

106 భా ప దాంతి : ఉనన్నద లేనటు ల , లేనిద ఉనన్నటు ల తలచట. దీని గణమ

ఉనన్న దనిని కపల్పుపుచర, లేని దనిని ఆరపదాంచను. ఇవయ ఆవరణ నిక్షేపణ శకుత్తుల.

మమకారమ : అనగ నాద నావార అను భావమ. ఇద ట దనర్యుమనకు కారణమ. మమకారదోషమ వలన బద ద నశదాంచను. మాయ : శదాంకరాచారర్యుల మాయ అజ జ నమల ఒకే పదర ర మని,

జ జ నమ ప జ నమ ప తర్యుగతహ్మ సర్వరపమ అనగ రామానుజచారర్యుల జ అవవేకమ మాయ భగవదాంతని శకత్తు రదాండ వేరనిరి. మాయ భగవదశ ప తమ. అజ జ నమ జీవాశ ప తమ.

మధర్యు : లేకుదాండనను రజ ర సరల్పుమ వల ఉనన్నటుల తచనద. అసతత్తు కాద. ప ప తిబదాంబమ. ఉదహరణకు జగమ మధర్యు అనగ లేనిద ఉనన్నటు ల కనబడట. మద ప ల : ఇవ ఖేచరి, భూచరి, మధర్యుమ, షణుహ్మఖ, శదాంభవ అని అయిద వధమల. 1. ఖేచరి: కనున్నల తెరిచ కాని, మూసికొని గని భూమధర్యుమమన దమృష ష ని నిలపుట. 2. భూచరి: కనున్నల కదపక మకుక్కుకు చవర దమృష ర ని నిలపుట. 3. మధర్యుమ: మకుక్కుకు మధర్యు చూపునును అదాంతర ర ల క్షర్యుమదాంద మనసు నిలపుట. 4. షణుహ్మక: కనున్నల, నాసిక, కర రదాంధ శ మధర్యు లక్షర్యుమను నిలపుట. 5. శదాంభవ: ప మల మూసి భూ అదాంతర ర కలిగినచో వకారమను నదమపటు ష ట. ల క్షర్యుమ బాహర్యుదమృష

107 యోగమ : యోగమన తాదాంత ద ప క వాదమదాందర. యోగసిద ఉతాస్సూహమ,

సాహసమ, ట ధ రర్యుమ,

తతత్తుర్వజ జ నమ నిశరయమానమ

సదాంగపరితార్యుగమ వలన కలగను. అభార్యుసమ చతన యోగసిద ద కలగను గని యితరతా ప గలగద. కలవు.

యె ట గి ఆచరిదాంపదగిన జ జ నభూమకల యడ

అవ 1. సుఖేచచ- వవేక ట వె గలర్యుమలత గూడన శ ప మదమాద

పూరర్వకమ ట న తీవ ట న మోక్షతర్వమ. 2. వచారణ – శ ప మ ప మణమనన లక్షణమల గలద. 3. తను మానసి – అవేశర ర మల వడచ మనసు ఒకే వమృతిత్తు యదాంద ఉదాండ దనిక పేర. 4. సతాత్తు ర్వసతిత్తు అదాంతదుఃకరణమన అహదాం బ ప హహ్మసిహ్మ అని

అనుకొనుట. 5. అసదాంసకత్తు – ట పె నాలగిదాంట యదాంద కోరిక లేకుదాండట. 6. పరార ర భావని – పరబ ప హహ్మమను తపల్పు యితర వసుత్తువులను భవదాంపకుదాండట. 7. తరీయమ – యోగి తాను పేలక్కునడ. ఇతరల లేపనను మలక్కునడ.

వషయమల : ఇదాంద ద , సల్పురర, రప, ప యమలకు గోచరిదాంచ శబ రస, వాసనల. వేదమల :— వేదమన తెలియజేయునద అని అర ర మ. ఇవ ఋక, యజ, సామ, అధరర్వణమలని నాలగ. ఇవ భారతీయులకు పురాణ ట నవ. ఇదాందలి వాకర్యుమల రదాండ ఇతిహసమలకదాంట అతి పా ప చీనమల

వధమల. 1. మదాంత ప మ అనగ ఇటు ప మ బోధిదాంచను. ల చయవలయునని మాత 2. బ ప హహ్మణమ కరత్తు, దేవతా ఫలమ మొదలగ వషయమలను బోధిదాంచను.

ప ప తర్యుక్ష అనుమాన ప ప మాణమలచ తెలియసాధర్యుమకాని వషయమలను ఈ వేదమల చెపటచ వీనిని అపౌరషేయమలనబడను. అనాద, నితర్యుమ. ఇవ

108 శు శ తికాని గ ద మ ప దాంధమ కాద. 1. ఋగర్వదమ: ఇదాంద పద రజల యుద వరి ర ర దాంపబడనద. నిరదాంతరమ పోరాటమ సాగెను. పరిపాలనా వర్యువస పా ర నల యజ జ యాగదలను గూరిర తెలపును. 2. యజరర్వదమ: ప ర యజ జ మల చయు వధమను దలపును. 3. సామ వేదమ: ఋగర్వదమన గల వషయమను గీతమలగ పాడ వధమను దలపును. 4. అధరర్వణ వేదమ: ఆరర్యుల మత వశర్వసమ వార్యుదల నివారణకు చరర్యుల మొదలగ వానిని దలపును. ప ప తి వేదమన బా ప హహ్మణమ, అరణర్యుకమల, ఉపనిషతత్తుల గలవు. బా ర మలను వవరిదాంచను. ప హహ్మణమల వేద మదాంత ప మల అర

అరణర్యుకమలదాంద వచన రపమనున గరశషర్యుల మధర్యు జరిగిన తతత్తుర్వ సిద ద దాంత చరరలను వవరిదాంచను. ఉపనిషతత్తుల వేదదాంత తతత్తుర్వమను దలియ జేయును.

ఇవనిన్నయు

గ ప హదాంచటకు

శక్ష

కలిప

శు శ తియని

(ఉచారరణ),

పలవబడను.

కలల్పుమ

వేదమల

(మజ జ దప ప యోగమ),

వార్యుకరణమ (భాషనర్వయబోధనమ), నిరకత్తుమ (నిఘదాంటవు), చదాందసుస్సూ (గణాదపదమ), జర్యుతిషర్యుమ (తిధివారనక్షత ప మల) మఖర్యుమ. ఒకొక్కుకక్కు వేదమ నుదాండ ఒక వాకర్యుమ ట గె కొనబడనద. వీనిక

మహవాకర్యుమలని పేర. అవ 1. ప జ నదాం బ ప జ ప హహ్మ. ఇద ఋగర్వదమలోనిద. ప జ నమన ఇదాంద జ నమ. బ ప జ ప యాదలచ పదాంద జ ప హహ్మ వలన ట చెతనర్యుమ. ఇవ రదాండ వేరవేరగ కనిపదాంచనను వసుత్తువు ఒకక్కుటే. 2. అహదాం బ ప హహ్మసిహ్మ. ఇద

యజరర్వదమ లోనిద. అనుభవ వాకర్యుమ. 3. తతత్తుర్వమసి. ఇద సామ వేదమ నుదాండ గ ప హదాంపబడనద. ఇద ఉపదేశ వాకర్యుమ. తర్వమ అనగ భా ప దాంతి

109 మూలమన గలిగిన శరీరమగ నీవు. తత అనగ బ ప హహ్మమ అసిహ్మ అగచనాన్నను. 4. ఆయమాతాహ్మ బ ప హహ్మ. ఇద యధరర్వణవేదమలోనిద. ఇద సమాపత్తువాకర్యుమ. పాలను నీరను వేరవేరగ చయలేక పోయునను హదాంస పాలను గో ప ల వధమన మోక్షమ గోర వార పరమాతహ్మను దరిహ్మదాంచ తరిదాంచెదర. వేదదాంతమ : ఇద పరమాతహ్మ చదాంతనను గూరిర తెలపును. దీని పఠనమ సదాంసారదదుఃఖమను నడగదాంటదాంచ మోక్షమను సిద ద దాంపజేయును. హదాందూ వేదదాంతమ ట హెదాందవుల జ జ నమనకు మచరతనకల. ఇదాందలి వేదఋఋుషల

సూకుత్తుల,

ఉపనిషతత్తుల

ఉపదేశమల,

బౌద ద ల

ట న లపేట, తతత్తుర్వవమరరనమల, శదాంకరని వషయ ప ప తిపాదనల, పాశరతర్యుల అరిష ష టల, కాదాంతి, హెగల వదాంట వారి పాశరతర్యు వేదదాంత అభిపా ప యమలకు మరగ పెటు ష న కాని వారి అభిపా ప యమలకవ ఎనన్నటకని తీసిపోవు. హదాంద

ట వేదదాంత మదాంతయు సర్వతదాంత ప ప ప తిపతిత్తు గలిగిన శస స మగటచ ఈ శస స మపె

తకక్కున యితర శస స మల సహయమ కొరకు ఎదరచూడకుదాండగ,

ట ఆధరపడయునన్నద. ఈ పాశరతర్యు వేదదాంతమదాంతయు ఇతర శస స మలపె ట రి. హదాందూ పాశరతర్యు శస ప యతిన్నదాంచ అదాంద వఫలల స మను నిరహ్మలిదాంప ప వేదదాంతమలదాందలి తారతమర్యుమలేవనహదాందూ వేదదాంతమ 1

నిరాధర అలోచనల

1

గలద. 2

కమృతి ప మ మనద.

2

పా ప శరతర్యు వేదదాంతమ

ట ఆధరపడనద శస స మలపె వభజదాంచ పరిశీలన జేయును.

110 సదాంయోగమ గలద. 3 4

ఆదరరపా ట నద. ప యమ

ఆతహ్మజ జ న సదాంబదాంధమ

3 4

గలద

వవరమలత గూడనద. ట అనుభవ వదర్యుపె ఆధరపడను

శమాదషటక్కుమ :— 1. శమ (బహరిదాంద ప య నిగ ప హమ) 2. దమ

(అదాంతరిదాంద ప య నిగ ప హమ అనగ బ ప హహ్మచరర్యుమ. దీనిచ మధనాడ

ఉతల్పునన్నమగను). 3. ఉపరతి (నిగ ప హదాంచన ఇదాంద ప యమల నిలచనటు ల

చయుట) 4. తితీక్ష (శీతష ర మల, కష ష సుఖమల సహదాంచట). 5. సమాధనమ (బ ద ని నిలపుట). 6. శ ద (శస ప హ్మహమన బద ప ద స గర వాకర్యుమలదాంద సతర్యుబద ద గలిగియుదాండట)

శరీరమ : సూ ర ల సూక్షహ్మ శరీరమలకు గల భేదమ. సూ ర ల శరీరమ సూక్షహ్మభూతమలచ చయబడనద. సూక్షహ్మ శరీరమ సూక్షహ్మ భూతమలచ చయబడను. సూ ర లశరీరమను ఇదాంద ప య గోళమలదాండగ వానిని నడపదాంచ ఉపకరణమల సూక్షహ్మ శరీరమదాందనన్నవ. అదాందచ మరణానదాంతరమ సూ ర లశరీరమన గోళమలనన్నను అవ పనిచయవు. అటులచ సూక్షహ్మశరీరమన ఉపకరణమలనన్నను గోళమల లేనదాందన పని

చయవు. సూ ర ల, సూక్షహ్మ శరీరమల వీడపోకునన్నదాంత వరకు ఇవ పనిచయును. సూ ర ల శరీరమ జీవుని ఇల ల . సూక్షహ్మశరీరమ కరాహ్మచరణమనకు, కరహ్మ ఫలాచరణకును నిలయమ. సూ ర లశరీరమ కరహ్మల ననుసరిదాంచ జనహ్మ జనహ్మలకు వేరవేరగ నుదాండను. కాని సూక్షహ్మశరీరమ జీవుని మోక్ష

111 పరర్యుదాంతమ మారల్పు చెదాందక ఒకటగన యుదాండను. సూ ర ల శరీరమదాందగల వేడని

సూక్షహ్మశరీరమనకు

సదాంబదాంధిదాంచనడగటచ

మరణానదాంతరమ

సూ ర లశరీరమ చల ర లశరీరమ కరహ్మలత మడవడటచ ల బడచనన్నద. సూ అనకమల. అటు ల కాక సూక్షహ్మశరీరమ జీవుని మోక్ష పరర్యుదాంతమ ఒకటగన యుదాండను. సదాంసాక్కురమ : అవయవమలదాందలి మాలినర్యుమను శుభ ప పరచట. సత : మూడ కాలమలదాందదాండనద. అనగ ఏకమగ నునన్న వసుత్తువు. సాధన చతష ష యమల: ఇవ శ ప వణ, మనన, నిధి, ధర్యుసల. సిద ద ల: వీనిన ఐశర్వరర్యుమలని వభూతలని పలిచెదర. ఇవ ఎనిమద. అవ 1. అణమ (సూక్షహ్మమగట) 2. మహమ (గొపల్పుకాయుడగట) 3. గరిమ (గొపల్పుతనమ పదాందట) 4. లఘిమ (తేలికయగట) 5. పా ప పత్తు (అనుకొననివ ఎదరగట) 6. పా ప కామర్యు (భూమ మద నుదాండయ ఆకాశమ

వరకు గల పదర ద మల కోరిన వధమన పదాందట) 7. ఈశతర్వమ (భూతభౌతికమలను సమృష ష సి ర తి లయ మోదదాంచ శకత్తు గలిగియుదాండట) 8. వశతర్వమ (భూత భౌతికమలను సార్వధీమ చసికొనుట.) ఇద వేదదాంతామమృతసారమను గ ర మ. ప దాంధమ సదాంపూర ఓదాం తత సత.