UKR Part-21

October 18, 2017 | Author: Nivetha J Karthikeyan | Category: N/A
Share Embed Donate


Short Description

UKR Part-21...

Description

அத்தியாயம் – 21

இருைள மட்டுேம கிரகிக்கப் பழகியிருந்த என் கண்களுக்கு.. குளி

தந்து ெவளிச்சம்

பரப்பியவள் ந( ....!

ேமடிட்டிருந்த

வயிற்ைறத்

தடவியபடிக்

கண்ணாடியில்

ெதrந்தத்

தன்

பிம்பத்ைத வியப்புடன் பாத்துக் ெகாண்டிருந்தாள் ெவண்ணிலா. அவளுக்கும் ஒரு குழந்ைத வரப் ேபாகிறது! சின்னச் சின்னக் ைக,கால்களுடன், ெபாக்ைக வாய்ச் சிrப்புடன் அவைள அம்மா என்றைழக்க ஒரு ஜ3வன் வரப் ேபாகிறது! “என்ன தவம் ெசய்தைன யேசாதா.. எங்கும் நிைறப் பரப்பிரம்மம் அம்மா என்றைழக்க..” என்கிற வrகைளக் ேகட்கும் ேபாெதல்லாம் பூrப்பாேள! ஒவ்ெவாரு தாய்க்கும் தன்

குழந்ைத

சின்னக்

உலைகேய

ெவன்று

நிைலையக்

கடந்து

கண்ணன்

விட்ட

தாேன!

அளவிற்கு!

புனிதமான

இது

என்ன

திடீெரனச்

விடயமாக

மாறி

மாதிr

சாதாரண

விட்டது

உணவு! மனிதைன

ேபால்!

ெநஞ்சுச்

சுைமகளும்,ேகாப தாபங்களும் ெநாடியில் மைறந்து ேபாய், இனி வாழ்வில் என்ன நடந்தால் என்ன! எனக்ெகன்று என் குழந்ைத இருக்கிறெதன்று பலம் ேதான்றுகிறேத! படுகிறேத!

இதற்காகத்

தாய்ைம

ஒரு

தான்

இந்தப்

ெபண்ணின்

பிறவிெயன்று

மனதில்

மனம்

இத்தைன

திருப்தி

மாற்றங்கைள

விைளவிக்குமா? தனக்குத்

தாேன

ேகள்வி

ேகட்டபடி

வயிற்றில்

திடீெரன வயிற்றுக்குள் எழுந்த அைசவில் ைவத்துச்

ேசாதித்தாள்.

மனம்

படபடெவன

ைக

திடுக்கிட்டு அடித்துக்

ைவத்து

நின்றவன்

ேவக,ேவகமாய் ைக ெகாள்ள

என்னேவா

ஏேதா என்று அவள் த3மானிப்பதற்குள் அைசவு நின்று விட்டது. “ஏண்டா

அம்மாைவ

குனிந்து

பாத்துக்

பயமுறுத்துகிறாய்?”என்று

ெகாண்டிருந்தவைள

ேகட்டபடி

தன்

வயிற்ைறக்

“நிலா...”என்றைழத்தபடி

அைறக்குள்

வந்தான் நிரஞ்சன். அவைன நிமிந்து ேநாக்கி மீ ண்டும் குனிந்தவளின் அருேக

வந்து

நின்றவன்

பாத்துக்

“என்ன

ெகாண்டிருக்கிறாய்?,என்னம்மா?,என்ன

ெசய்கிறது?”என்று கவைலயாய் வினவினான். அவன்

சத்தம்

ேகட்டதும்

மீ ண்டும்

வயிற்றுக்குள்

அைசவு

ெதrய

முகம்

மலந்து அவனிடம் “உஷ்...”என ைசைக ெசய்து விட்டு ெமல்ல ைகைய ந3ட்டி அவன் கரத்ைதப் பற்றி வயிற்றில் ைவத்தாள். குழப்பமாய் அவைள ஏறிட்டுக் ெகாண்டிருந்தவன் அவள் வயிற்றினுள் அைசைவ உணந்து விழி விrயத் தன் கரத்ைத ேமலும் அழுந்தப் பதித்தான். சில

வினாடிகேள

ஆனாலும்

உச்சத்திற்ேகக்

ெகாண்டு

உருவானவள்!

எங்ேக

ேநந்து

சந்ததியற்று

எத்தைன

இரவுகள்

அந்த

ெசன்று

அைசவு

விட்டது.

இப்படிேய

ஒற்ைற

அநாைதயாகேவ

கலக்கமுற்றிருப்பான்!

என்

அவைன குழந்ைத!

மரமாய்

கண்

என்

ரத்தத்தில்

வாழ்க்ைகையக்

கழிக்க

விடுேவாேமா

என்று

மூடி

அந்தத்

சந்ேதாசத்தின்

துன்பம்

ந3ங்க

அவேனாடு

கரம் ேகாத்தவள் இன்று அடுத்த தைலமுைறக்கும் வித்திட்டிருக்கிறாள். குடும்பம்

என்கிற

ஒன்ைறத்

தன்

வாழ்வில்

கண்டிராதவனுக்கு

மைனவி,குழந்ைதெயன அழகாய் ஒரு சின்னக் கூடு! முழங்காலிட்டு அவள் இைடையக் கட்டிக் ெகாண்டு வயிற்றில் அழுந்த இதழ் பதித்தான். “என் குட்டி ேதவைதக்கு அப்பாைவத் ெதrயுதா?”எனக் ேகட்டு மீ ண்டும் முத்தமிட்டவனின் தைலைய நிமித்தி “ம்ஹ்ம், குட்டி ேதவைதயில்ைல. குட்டிக் கண்ணன் தான் ேவண்டும் எனக்கு”என்றாள் அவள். சிrத்தபடி

எழுந்தவைன

முைறத்துக்

ெகாண்டு

மறுபுறம்

திரும்பி

நின்றிருந்தவைளப் பின்னிருந்து அைணத்துக் ெகாண்டான் நிரஞ்சன். ேலசாய்ச் சிrத்தபடிக்

கண்

மூடி

அவள்

கழுத்து

வைளவில்

மந்தகாசத்துடன்

சாய்ந்தவனின் முகத்ைதக் கண்ணாடியில் கண்ட நிலாவிற்கு மனம் மயங்கிப் ேபானது.

அழகன்!

சிrப்பும்,கிறக்கமும்

ேமாகம் அவைள

ெகாள்ளும் வழ்த்திச் 3

ேநரங்களில் சாய்த்து

அவனிடம்

விடுவதில்

ேதான்றும்

ஆச்சrயப்பட

ஏதுமில்ைல. இந்த அன்பும்,காதலும் அவளுக்கு மட்டுேம ெசாந்தமா? மலந்த மனம் மறுபடி ேசாந்தது. ெநகிழ்ந்து

ெகாண்டிருந்த

மைனவியின்

உடல்

திடீெரன

இறுகவும்

அவள்

முகத்ைதத் தன் புறம் திருப்பியவன் “ெபண் குழந்ைத தான் டி வட்டிற்கு 3 அழகு ேசக்கும்,

பாவாைட

கட்டி,ெகாலுசு

மாட்டி,வைளயல்

ேபாட்டு

பூ,ெபாட்டு

ைவத்து அலங்கrத்து அவள் நடக்கும் அன்னநைட இந்த வட்ைட 3 நிைறக்க ேவண்டாமா?, அைனத்திற்கும் ேமேல உன்ைனப் ேபாலேவ,உன் சாயலில் தான் டி

பிறக்க

ேவண்டும்.”என்று

என்ெறண்ணியபடி ெகாண்டிருந்தாள் நிலா.

அவன்

கூற..

இந்தக்

விழிகைளேய

கண்கள்

துேராகம்

இைமக்காது

ெசய்யுமா ேநாக்கிக்

“என்ன குட்டிமா?”என்றவனின் ேகள்விக்குப் பதில் கூறாமல் நின்றிருந்தவைளக் கைளத்தது

அவனது

உைறந்து

ேபாய்

ெசல்ஃேபான்

விடுபவைள

அைழப்பு.

என்ன

அடிக்கடி

தான்

ேபச்சற்று

ெசய்வது

இப்படி

என்று

எண்ணி

வருந்தியபடிேய மனமின்றி விலகிச் ெசன்றான் நிரஞ்சன். உங்களுக்கு என் மீ து அன்பில்ைல,நம் திருமண வாழ்வு ேநைமயாயில்ைல என்ெறல்லாம்

குற்றப்பத்திrக்ைக

வாசித்தவள்

அதன்

பின்பு

அவன்

எத்தைனேயா முைற என்னப் பிரச்சைன,என்ன ேகாபம் என்று வற்புறுத்திக் ேகட்ட ேபாது கூற மறுத்து விட்டாள். தான் சந்ேதகம் ெகாண்டது ெபாய்ேயா என்று எண்ணுமளவிற்குத் தன் முழு அன்ைபயும் ெபாழிந்து மைனவிையக் கண்ணும்,கருத்துமாய்க் கவனித்துக் ெகாள்பவனிடம் என்னெவன்று கூறுவாள்? காைல பத்து மணிக்கு அலுவலகம் ெசல்பவன் மாைல ஐந்து மணிக்ெகல்லாம் வட்ைட 3

அைடந்து

விடுகிறான்.

அவனில்லாத

ேநரங்களில்

அவளுக்கு

ஒத்தாைசயாக இருப்பதற்கு ஒரு ேவைலக்காrைய ேவறு நியமித்திருக்கிறான். ெபரும்பாலான

ேநரங்கைள

அவளுடன்

மட்டுேம

ெசலவிடுகிறான்.

முன்பு

ேபால் விடுமுைற நாட்களில் எங்கும் ஓடி விடுவதில்ைல. அவளருகிேலேய தானிருக்கிறான். அன்றும்,இன்றும்

அவன்

ெதrயவில்ைல.

தவறு ெசய்பவனால் எப்படி “என்ைனப் பற்றிய எைதயும்

உன்னிடம்

இதுவைர

நான்

அன்பில்

மாற்றம்

ஏதுமிருப்பதாய்

மைறத்ததில்ைல”

என்று

அவளுக்குத்

கண்கைளப்

பாத்துத்

ைதrயமாய் கூற முடியும்? ஆனால்.. அந்தப் ெபண்ைணப் பற்றி அவன் எந்த விளக்கமும்

அளிக்கவில்ைலேய!

வினவினால்

எங்ேக

வருத்தம்

என்ைனச்

ெகாள்வாேனா

என்று

வாய்

விட்டுக்

ேகட்கவும்

சந்ேதகப்படுகிறாயா பயந்தும்

நிலா?.

குழப்பமான

துணிவின்றி.. என்று

ேகட்டு

மனநிைலயிேலேய

இருந்தாள் நிலா. அவன் தன்ைன ெபாறுப்பாய்க் கவனித்துக் ெகாள்ளும் ேநரங்களில் பூrக்கும் மனம்

உள்ளுக்குள்

உழன்று

ெகாண்டிருக்கும்

குழப்பத்ைதயும்

தவிக்க

முடியாமல் திண்டாடியது. ேயாசைனயுடன் ஃேபான்”

அமந்திருந்தவைள

என்றபடி.

ெசால்கிறாள்?”என்ற

“ஹேலா” ரகுவின்

ேவைலக்காr

என்றவளிடம்

வந்தைழத்தாள்

“நிலாக்குட்டி,

புன்னைகக்குரல்

ஒலித்தது.

“அம்மா,

மருமகள்

என்ன

சிrப்புடன்

“அது

என்னடா மருமகள்?,மருமகன் என்று ெசால். ந3யும் அவேராடு ேசந்து ெகாண்டு ெபண் பிள்ைள தான் என்று முடிவு ெசய்து விட்டாயா?”என்றாள். “ம்ஹ்ம், இந்த விசயத்தில் ரஞ்சன் விருப்பம் தான் எனக்கும். ெபண் குழந்ைத தான் டி ெகாள்ைள அழகு.”என்றவனிடம் “இப்ேபாெதல்லாம் உனக்கு என்ைன

விட அவ மீ து தான் பாசம் அதிகமாகிப் ேபாய் விட்டது. அெமrக்கா ெசன்ற பிறகு அவrடம் தாேன டா எந்ேநரமும் ேபசிக் ெகாண்டு திrந்தாய்?, நான் கப்பமாயிருக்கும்

விசயத்ைதக்

ேகள்வி

பட்டபிறகு

தான்

என்னிடம்

ேபசுகிறாய்”என்று சிணுங்கிக் ெகாண்டாள். “ஹா ஹா..”என்று நைகத்தவன் “எனக்கு ந3ங்கள் இருவருேக ஒன்று தான் டா குட்டி. எங்கள் ஆைசக்காக இப்ேபாது ெபண் பிள்ைள ெபற்றுக் ெகாடு. அடுத்து ைபயன். சr தானா?”என்றவனிடம் சிrத்து ேமலும் சிறிது ேநரம் ேபசி விட்டு ஃேபாைன ைவத்தாள் நிலா. ேரகாவிற்கு இரண்டு

இப்ேபாது

ஒன்பதாம்

மாதங்களில்

ரகு

மாதம்

நாடு

நடந்து

ெகாண்டிருந்தது.

திரும்புவதாக

முடிவு

அடுத்த

ெசய்திருந்தான்.

உடலளவில் அவன் நிைறயேவ ேதறியிருந்தான். அத்ேதாடு டபிள் வரவாக மைனவியும்,தங்ைகயும் ஒேர ேநரத்தில் குழந்ைத ெபறப் ேபாவது அவனுக்குக் கூடுதல் மகிழ்ச்சிைய அளித்திருந்தது. இங்ேக அலுவலகத்தில் நாக்ஸ் மற்றும் கயல்விழிக்கிைடேய நடக்கும் ெகாடூர ெராமான்ைஸ

பாக்க

முடியாமல்

பrதாபத்திற்குrய

நிைலக்கு

ஆளாகியிருந்தான் நிரஞ்சன். “ந3

பைழயபடி

குண்டாகினால்

தான்

எனக்கு

இஷ்டம்”எனக்கூறி

தினமும்

அவள் இடத்திற்கு ஐஸ்க்rம்கைளயும்,ேகக் துண்டுகைளயும் விடாது அனுப்பி அருகிலிருப்ேபாைர ெபரும் வயிற்ெறrச்சலுக்கு ஆளாக்கிக் ெகாண்டிருந்தான் நாக்ஸ்.

ேபாதாதற்கு

“நல்லா

சாப்பிடுடா

பட்டுக்குட்டி”என்றபடி

ஊட்டல்கள்

ேவறு! ஒரு நாள் இைதச் சகிக்க முடியாத ரஞ்சன் ேபாகிற ேபாக்கில் கயலின் ெடஸ்க் அருேக நின்று “உன்ைன மான,ேராஷமிக்கப் ெபண் என்று எப்படிெயல்லாம் எண்ணியிருந்ேதன்?,ந3 ெபண்ணாக வாத்ைத

இருப்பாய்

உப்பு

ேபாட்டுச்

ேபாலும்!”என்று

ெசான்னாய்?”rதியில்

சாப்பிடாத ஆரம்பிக்க

வாயில்

பரம்பைரையச் “யாைரப்

அைடத்த

ேசந்த

பாத்து

முட்ைட

என்ன

பப்ஸூடன்

ெகாதித்ெதழுந்து நின்றாள் கயல். “பின்ேன?,உன்ைன

அந்த

நாக்ஸ்

எப்படிெயல்லாம்

என்னிடம்

கெமண்ட்

அடித்திருக்கிறான் ெதrயுமா?, அவன் வட்டில் 3 ஒரு தாத்தா காலத்து மர பீேரா ஒன்று

இருக்கிறதாம்.

அதற்கும்

உனக்கும்

வித்தியாசம்

ஏதுமில்ைலயாம்!

அவன் புது வட்டு 3 கட்டுைகயில் உன்ைன அைழத்துக் ெகாண்டு ேபாய் ஒரு தூணாக

நிற்க

ைவப்பானாம்!

ந3

ஒரு காய்ந்து

ேபான பீட்சாவாம்!

நமத்துப்

ேபான ஃபிங்க சிப்ஸாம்!”என்று அவள் பாைஷயிேலேய வற்றி ைவத்தவன் குேராதம்

ெகாப்பளிக்கும்

அவள்

முகத்ைதக்

கண்டு

திருப்தி

பட்டு

“முதன்

முதலில் உன்ைனக் காட்டி இந்தப் ெபண்ைண ந3 காதலிக்கிறாயாடா என்று நான்

ேகட்டதற்கு,

அவன்

வட்டில் 3

சாப்பாட்டுக்குப்

பஞ்சம்,உனக்ெகல்லாம்

ேசாறு ேபாட்டு ெசாத்ைத அழிக்க முடியாது என்றான்”என்று முடித்ததும் “பட்டு குட்டி...”என்றபடி வருைக ெகாடுத்தான் நாக்ஸ். “ேடய்...

உன்ைன...”என்று

அவன்

தைலையப்

பிடித்து

ெடஸ்க்கில்

சாய்த்து

அவன் முதுகில் கும்மாங்குத்ைத ஆரம்பித்தாள். “ஏய்.. விடு,குண்டூஸ் விடுடி. ஆைசயாக

உனக்கு

வடாபாவ்

கும்முகிறாயா?”என்று பீட்சாவா?,நான்

வாங்கி

சீ றியபடி

நாயக்க

வந்தால்

நிமிந்தான்.

மஹால்

என்ைனக்

“ஏண்டா

தூணா?,

குனிய

நான்

என்ைன

காய்ந்து

ைவத்துச்

ைவத்து ேபான ேசாறு

ேபாட்டால் உன் ெசாத்து அழிந்து விடுமா?,ராஸ்கல்.. ஐ ேஹட் யூ..” என்று கத்தியவைள குழப்பத்துடன் பாத்து என்ன உண்ைமகளாகப் ேபசுகிறாள் என்று சிந்தித்தவைன

இங்கிருக்கிேறன்

“நான்

மச்சி”எனக்

கூறித்

தன்

ைகைய

ஆட்டினான் ரஞ்சன். “ஓ! சகுனி ந3 தானா?”என்று ெபாறுமியவன் “இேதா பா பட்டுக்குட்டி, நான் அப்படிெயல்லாம் ேகலி ெசய்தது உண்ைம தான் டா. அெதல்லாம் அப்ப்ப்ப்ேபா. இப்ேபாது

நான்

இந்தக்

குண்டு

ைசைஸ

எவ்வளவு

ேநசிக்கிேறன்

என்று

உனக்குத் ெதrயாது. ேதாைச ஒல்லியாக இருக்கிறது என்பதற்காகேவ அைதத் தவித்து

விட்டு

இட்லி

சாப்பிடுகிேறன்.

ெதrயுமா?,

ந3..

யா

ேபச்ைசேயா

ேகட்டு என்ைனத் திட்டுகிறாேய!”என்று வராத கண்ணைரச் 3 சுண்டி விடவும் “சாr நாக்ஸ்.. இனி யா என்ன ெசான்னாலும் நம்ப மாட்ேடன். ந3 அழாேத” என்று சமாதானத்தில் இறங்கினாள் கயல். “அய்ேயா!”என்று ரஞ்சனிடம்

தைலயில்

உண்ைமக்

“கண்ணா,

முடியாது.”என்று

அடித்துக்

சூளுைரத்தான்.

ெகாண்டு

காதைல

“எல்லாம்

இருவைரயும்

பிrக்க

எந்த

ேநரம்!”என்று

முைறத்த

சகுனியாலும்

விட்டு

நகந்தான்

நிரஞ்சன்.

அன்று

நிலாைவ

ெசன்றிருந்தான்

ெசக்கப்பிற்காக

ரஞ்சன்.

சிrப்புடன்

டாக்ட

அனுராகாவிடம்

இருவrடமும்

ேபச்சு

அைழத்துச்

ெகாடுத்த

படிேய

தனது ேசாதைனைய முடித்த அனு “என்ன ரஞ்சன், ஏழாம் மாதம் முடியப் ேபாகிறேத!

வைளகாப்பு

நடத்தும்

எண்ணமில்ைலயா

உனக்கு?,அல்லது

ஒன்பதாம் மாதம் பாத்துக் ெகாள்ளலாம் என்று நிைனத்திருக்கிறாயா?” என்று விசாrத்தாள். அவள் ேகட்ட பின்பு தான் அப்படிெயாரு விேசஷம் இருப்பேத நிைனவிற்கு வந்தது

அவனுக்கு.

ேவண்டுமில்ைலயா?,

“ேஹ.. நிலா..

ந3

ஆமாம் என்ன

அனு..

வைளகாப்பு

ெசால்கிறாய்?,உனக்குச்

நடத்த

சம்மதமா?”

என்று ஆவமாய் வினவினான். ெமல்லிய சிrப்புடன் தைல குனிந்தவைளக்

கண்டு “அவளிடம் என்னடா ேகள்வி?,அெதல்லாம் சம்மதம் தான். ந3 சீ க்கிரம் ஏற்பாடு

ெசய்.

என்ைனக்

கண்டிப்பாக

அைழக்க

ேவண்டும்”என்று

கூறிச்

சிrத்தாள். அடுத்து வந்த நாட்களில் அனுவின் ேயாசைனைய ெசயல்படுத்தும் ேநாக்குடன் த3விரமாகச் ெசயல்பட்டான் நிரஞ்சன். ரகுவிடம் தன் விருப்பத்ைதச் ெசான்ன ேபாது “நாேன ேகட்க ேவண்டுெமன்று நிைனத்ேதன் டா. ெபண் வட்டிலிருந்து 3 தான்

ெசலவு

என்றவனிடம்

அைனத்தும் ேலசாகத்

ெசய்வாகள்.

தயங்கி

நான்

பாத்துக் ெசய்ய

“ேரகாவிற்குச்

ெகாள்கிேறன்.”

ேவண்டாமா

டா?”

என்று வினவினான். “கல்யாணத்திற்கு

முன்னாடி

நிச்சயம்

விரும்பமாட்டாகள்.

அைத

ேவண்டாம்டா.”என்றான்

எப்படிடா?,அவளும்,அவளுைடய

ரகு.

வணாக 3

யாைரயும் தைலயாட்டி

“ஹ்ம்,சr”என்று

ெபற்ேறாரும் சங்கடப்படுத்த விட்டுத்

தன்

ஏற்பாட்ைடப் பற்றிக் கூறினான். தான்

கூறியபடி

ெகாண்டான்

வைளகாப்பிற்கான

ரகுவரன்.

முழுச்

ெசலைவயும்

நண்பகள்,அருகில்

தாேன

வசிப்பவகைள

ஏற்றுக்

அைழத்து

வட்டளவில் 3 நடத்த முடிவு ெசய்திருந்தன. வழக்கம் ேபால் நாக்ஸ்,கயலுடன் அலுவலகப் பட்டாளேம பாதி வட்ைட 3 நிைறத்திருந்தது. ஃப்ளாட்டில் வசிக்கும் அைனவrடமும்

நிலாவிற்கு

நல்ல

பழக்கம்

என்பதால்

ஒருவ

விடாமல்

வருைக தந்திருந்தன. கல்யாணப் பட்டுப் புடைவைய அணிவது தான் சம்பிரதாயம் என்பதால் அேத மரூன் நிறப் புடைவைய அணிந்திருந்தாள் நிலா. ந3ளமாய்த் ெதாங்கியிருந்த பின்னலில் பூக்கைளச் சுற்றி எளிைமயாய் அலங்கrத்திருந்தன கயலும்,கீ ழ் வட்டுச் 3 ெசட்டியாரம்மாவும். “ேநரமாகி விட்டது. அைழத்து வா கயல்”என்று ரஞ்சன் சத்தமிட்டதும் “வா நிலா..”என்றைழத்துக் ெகாண்டு ெவளிேய வந்தாள் கயல். அவளுக்காக தாம்பாளத்

ேபாடப்பட்டிருந்த தட்டுக்களின்

ெகாண்டிருந்த

நிரஞ்சன்

நாற்காலியின்

நடுவிலிருந்தத்

கீ ேழயிருந்த

தட்டில்

பல

குங்குமத்ைதக்

மைனவியின் ெகாலுெசாலிைய உணந்து

வைகத் ெகாட்டிக் நிமிந்து

ேநாக்கினான். நன்றாகேவ பூசியிருந்த அவளது உடைல முழுவதுமாய்ச் சுற்றியிருந்த பட்டுப் புடைவ அவளது பளிங்கு நிறத்ைத அதிகமாய் எடுத்துக் காட்ட முகம் முழுதும் நிைறந்திருந்த விேசஷ

பூrப்பும்,ெவட்கப்புன்னைகயும்

நாளுக்ெகன்ேற

புதிதாய்க்

அழகுக்கு

குடிேயறிக்

அழகு

ெகாள்ளும்

ேசத்தது.

மூக்குத்தி

புது

ேசாைபைய

உருவாக்கியிருந்தது.

குைட

ஜிமிக்கிகள்

அைசந்தாட

அழகு

மயிலாய் ஒயிலுடன் நடந்து வந்தாள் நிலா. பட்டு,ேவஷ்டி சட்ைடயில் அவைளேய பாத்தபடி எழுந்து நின்றவைனக் கண்டு முறுவலித்து நாற்காலியில் அமந்தாள். அதன் பின் அவளுக்கு மாைலயிட்டு இரு

கன்னங்களிலும்

சந்தனம்

பூசி

வைளயலிட்டு

அச்சைத

தூவ

ஆரம்பித்தன ஒவ்ெவாருவராய். கயல், நாக்ைஸத் ெதாடந்து நிரஞ்சைன அைழத்தன அைனவரும். சிrப்புடன் அருேக

வந்தவன்

அவள்

கன்னங்களில்

சந்தனத்ைதயிட்டுப்

பின்

தன்

பாக்ெகட்டிலிருந்து தங்க வைளயல்கைளெயடுத்து அவள் ைகயில் மாட்டினான். வியப்பாய்

அவைன

ேநாக்கியவள்

ெசால்லேவயில்ைல?”என்று

வாங்கின 3கள்?,என்னிடம்

“எப்ேபாது

ெமல்லிய

குரலில்

வினவ

“சப்ைரஸ்..”என்று

சிrத்து அவள் கன்னம் தட்டினான் நிரஞ்சன். அதன் பின் ஐந்து வைக சாதங்கள்,இனிப்புகளுடன் சாப்பாடும் திருப்திகரமாய் அைமய

அைனவரும்

வைளயல்களுடன் ெகாண்டிருந்த

வாழ்த்தி

விைடெபற்றன.

அங்குமிங்கும்

மைனவிைய

நடந்து

அைழத்துக்

ைக

வந்ேதாைர

ெகாண்டு

நிைறய

வழியனுப்பிக்

அைறக்குள்

நுைழந்தான்

நிரஞ்சன். படுக்கப்

“இரவு

ேபாகும்

முன்

சுத்திப்

ேபாடச்

ெசால்லியிருக்கிறா

கீ ழ்

வட்டம்மா.”என்று 3 கூறியபடிேய கண்ணாடி முன்பு நின்றுத் தன் பின்னைலச் சுற்றியிருந்த

மல்லிைகப்

பூக்கைள

எடுக்க

முயற்சித்துக்

ெகாண்டிருந்தாள்

நிலா. “இரு,இரு நான் உதவி ெசய்கிேறன்”எனக் கூறியபடிேய அருேக வந்து பூக்கைளப் பிrத்ெதடுத்தான். அவைள

ெநருங்கி

சந்ேதாச

மனநிைலைய

ந3க்கி

அவளுக்கு

மூக்குத்திைய மூக்கு

ந3க்க

நுனியில்

நின்றதில்

அவளிடமிருந்து

இன்னும்

விடுதைல

அதிகப்படுத்த அளித்தான்.

எத்தனித்தவைளத் முத்தமிட்டு

புறப்பட்ட வாய்

தடுத்துத்

“ேபசாமல்

ெமல்ல

ந3

தன்

வாசம்

அவனது

அவள்

நைககைள

ஓயாமல்

ேபசியபடி

புறம்

ஒரு

திருப்பி

மூக்குத்திக்

அவள் குத்திக்

ெகாள்ேளன் குட்டிமா, உனக்கு ெராம்பவும் அழகாயிருக்கிறது”என்றான். “மூக்குத்தியா?”என்றபடி பண்ணும் ேசத்துக்

மூக்ைகச்

அத்தான்”என்றாள். ெகாண்டவன்

சுருக்கியவள்

அழகாய்ச்

“இன்று

ந3

“அது

சிrத்தபடி

எவ்வளவு

ெராம்ப

அவைளத்

அழகாயிருந்தாய்

டிஸ்டப் தன்ேனாடு ெதrயுமா

குட்டிமா?, முகத்தில் புதிய ேதஜஸ் வந்தது ேபாலிருக்கிறது. என் ேதவைத உன்ைன எப்படி அழகாக்கியிருக்கிறாள் பா”என்று கூற.. ேகாபமாய் முகத்ைத

ைவத்துக் ெகாண்டவள் “அப்படியானால் இதற்கு முன்ேன நான் அழகாயில்ைல என்கிற3களா?”என்றாள். கலகலெவனச்

சிrத்து

அவள்

முகத்ைத

அருேகயிழுத்தவன்

“ந3

எப்பவுேம

அழகு தான் டி என் ராட்சசி”எனக் கூறி அவள் கன்னத்ைத அழுந்தக் கடித்தான். “ஆ!,மறுபடி

ஆரம்பித்து

விட்டீகளா?,வலிக்கிறது

அத்தான்”என்று

சிணுங்கியவைள இறுக அைணத்துக் ெகாண்டான். “இன்று நான் மிக மிக சந்ேதாசமாய் இருக்கிேறன் ெதrயுமா?,எப்ேபாதடா என் ஏஞ்சைலப் அவள்

பாப்ேபன்

ெநற்றியில்

என்றிருக்கிறது”என்றவன்

இதழ்

பதித்தான்.

அவன்

“ேதங்க்யூ

இவ்வளவு

குட்டிமா”என்று ேநசிக்கும்

அந்த

உயிைரத் தான் சுமந்து ெகாண்டிருப்பைத நிைனத்து அந்த ெநாடியில் கவம் ெகாண்டாள் அவள். கம்பீர

ஆண்மகன்!

உன்னதக்

கணவன்!

எல்ைலயற்ற தன்

காதைல

ேதாளில்

தைல

மைனவியின்

மீ து

சாய்த்திருந்தவனின்

ெசலுத்தும் சிைகைய

ெமல்லத் தன் விரல்களால் ேகாதினாள். ெவகு நாைளக்குப் பிறகு அவளாகேவ அளித்த ஸ்பrசத்ைதக் கண் மூடி அனுபவித்தபடி நின்றிருந்தான் நிரஞ்சன்.

View more...

Comments

Copyright ©2017 KUPDF Inc.
SUPPORT KUPDF