TLG Printable Search Results Use of TLG materials is subject to the TLG License Agreement. Results for διαινω 1. Etymologicum Gudianum, Etymologicum Gudianum (ἀάλιον—ζειαί). {4098.001} Alphabetic entry delta page 356 line 15. καὶ τοῦ θήκη διαθήκη. Διαίνω· εἰς τὸ Διερός. (15) Δίαιτα· δαῖς δαιτός δαῖτα καὶ δίαιτα. 2. Etymologicum Magnum, Etymologicum magnum. {4099.001} Kallierges page 266 line 56. εἴτε κύριον, εἴτε προσηγορικὸν, εἴτε ὑποκοριστικόν. (55) Διαίνω: Τὸ βρέχω, τὸ ὑγραίνω. Ὅμηρος, δίαινε δέ μιν μέλαν ὕδωρ. 3. Suda, Lexicon. {9010.001} Alphabetic letter delta entry 880 line 1. σώματος διεβέβληντο. (880.) Διαίνεσθαι: βρέχεσθαι. Διαίνω γὰρ τὸ ὑγραίνω. (881.) Διαίρεσις: ἡ διαχώρισις. 4. Aelius Herodianus et Pseudo–Herodianus Gramm. et Rhet., Περὶ παθῶν. {0087.009} Part+volume 3,2 page 188 line 3. (188.) E. Gud. 288, 38 coll. E. M. 274, 5: ἱερὸν ἰχθύν: τινὲς παρὰ (2) τὸ διαίνω διερός καὶ ἱερὸν τὸν ἀεὶ ἐν ὕδασι βρεχόμενον κατὰ ἀποβολὴν οἷον «ἔνθ’ ἤτοι μὲν ἐγὼ διερῷ ποδί» (Od. ι 43)· οἱ δὲ παρὰ τὸ δίω 5. Aelius Herodianus et Pseudo–Herodianus Gramm. et Rhet., Partitiones [Sp.?] (= Ἐπιμερισμοί) (e codd. Paris. 2543 + 2570). {0087.036} Page 242 line 16. τὸ ἐπιτηρῶ· βαμβαίνω, τὸ κτυπῶ τοὺς ὀδόντας· αὐαίνω, (15) τὸ ξηραίνω· διαίνω, τὸ βρέχω· ἰαίνω, τὸ εὐφραίνω· πημαίνω, τὸ βλάπτω· φαίνω, τὸ λάμπω· καὶ ἁπλῶς 6. Orion Gramm., Etymologicum. {2591.001} Alphabetic letter delta page 48 line 1. Δίκη. δίζω ῥῆμα, παρὰ τὸ δίζεσθαι. @1 (48.) Διερός, παρὰ τὸ διαίνω διαρός· καὶ Ἰωνικῶς, μεταθέσει τοῦ α εἰς ε, διερός. 7. Pseudo–Zonaras Lexicogr., Lexicon. {3136.001} Alphabetic letter delta page 543 line 1. Διαιρεῖται. διαμερίζεται. @1 (543.) Διαίνεσθαι. βρέχεσθαι. διαίνω γὰρ τὸ βρέχω
καὶ ὑγραίνω, οἷον· 8. Pseudo–Zonaras Lexicogr., Lexicon. {3136.001} Alphabetic letter delta page 543 line 5. παρὰ τὸν Δία. κυρίως γὰρ τὸ ἐκ Διὸς βρέχεσθαι. Διὸς, δίω καὶ διαίνω, ὡς μείω, μειαίνω, (5) δρῶ, δραίνω. 9. Gennadius Scholarius Theol., Grammatica. {3195.052} Part 2 page 434 line 13. συστροφή, καὶ δινῶ· Διομήδης, ὄνομα κύριον· διπλόη, ἡ ἀπάτη· δίσκος· Δίρκη· δίκελλα· διηθῶ· διαίνω· διερός· διωλύγιον· διηγοῦμαι· διήγησις· διφθέρα, ἡ γοῦνα· δίφρος· διφῶ, τὸ ψηλαφῶ· δίψα· 10. Eustathius Thessalonicensis Philol. et Scr. Eccl., Commentarii ad Homeri Iliadem. {4083.001} Volume 4 page 768 line 14. ἕτερον δίημι Ἀττικόν, γινόμενον οὕτω. Ζεύς Διός, ἐξ οὗ διερός, ὁ δίυγρος. Διὸς δὲ ῥῆμα δίω, ἀφ’ οὗπερ οὐ μόνον τὸ διαίνω, καθὰ πολλαχοῦ δηλοῦται, ἀλλὰ καὶ δίημι, οὗ μετοχὴ παθητικὴ «διέμενος», ὡς τιθέμενος. Ἀριστοφάνης «διέμενος (15) 11. Etymologicum Gudianum, Etymologicum Gudianum (ἀάλιον—ζειαί). {4098.001} Alphabetic entry delta page 349 line 4. Δεύω· εἰς τὸ Δέω. σημαίνει δὲ τὸ βρέχω· ἀπὸ τοῦ Ζεύς Διός δεύω, ἐξ οὗ καὶ διαίνω. Δέω· εἰς τὸ Ξυνεδεδέατο. (5) 12. Etymologicum Gudianum, Etymologicum Gudianum (ἀάλιον—ζειαί). {4098.001} Alphabetic entry delta page 359 line 7. Διερός· κατὰ Ἰωνικὴν μετάθεσιν τοῦ α εἰς τὸ ε διερός· παρὰ γὰρ τὸ διαίνω, τὸ πλύνω. Διαρραίω · ῥαίω, τὸ φθείρω. καὶ γίνεται ἐκ τοῦ φθείρω 13. Etymologicum Gudianum, Etymologicum Gudianum (ἀάλιον—ζειαί). {4098.001} Alphabetic entry delta page 362 line 10. καὶ διέπω, ὁ μέσος παρακείμενος διεῖπα, τὸ ει δίφθογγον. Διερός· ὁ ὑγρός· παρὰ τὸ διαίνω, τὸ πλύνω. καὶ εἰς τὸ Ἱερόν (10) καὶ Ὑγιής· @1 14. Etymologicum Gudianum, Etymologicum Gudianum (ζείδωρος—ὦμαι). {4098.002} Alphabetic entry iota page 272 line 52. πίοις θεοῖς, ἀπὸ δὲ μεσημβρίας τοῖς Χθονίοις. Ἱερὸν ἰχθῦν, τινὲς παρὰ τὸ διαίνω. διερὸς καὶ διερὸν, τὸ ἀεὶ ἐν ὕδατι βρεχόμενον, οἷον· ἔνθ’ ἤτοι 15. Etymologicum Gudianum, Etymologicum Gudianum (ζείδωρος—ὦμαι). {4098.002}
Alphabetic entry iota page 288 line 38. τὸ λεγόμενον ἐν τῇ συνηθείᾳ κοράκιον. Ἱερὸν ἰχθὺν, τινὲς δὲ παρὰ τὸ διαίνω διαιρὸς, καὶ ἱερὸν, τὸν ἀεὶ ἐν ὕδασι βρεχόμενον, κατὰ ἀποβολὴν, 16. Etymologicum Gudianum, Additamenta in Etymologicum Gudianum (ἀάλιον—ζειαί) (e codd. Vat. Barber. gr. 70 [olim Barber. I 70] + Paris. suppl. gr. 172). {4098.003} Alphabetic entry delta page 362 line 23. ἀλλὰ πέτω. Διερός· ὁ ὑγρός· παρὰ γὰρ τὸ διαίνω, τὸ πλύνω ἢ θερμαίνω, ἀποβολῇ τοῦ ι διανός καὶ κατὰ Ἰ[[ωνικὴν]] μετάθεσιν τοῦ [[α]] εἰς τὸ ε καὶ τοῦ [[ν 17. Etymologicum Magnum, Etymologicum magnum. {4099.001} Kallierges page 267 line 1. δίαινε δέ μιν μέλαν ὕδωρ. (267.) Κυρίως τὸ ἐκ Διὸς βρέχεσθαι. Διὸς διῶ, διαίνω, ὡς μιῶ, μιαίνω. 18. Etymologicum Magnum, Etymologicum magnum. {4099.001} Kallierges page 274 line 6. γὰρ ζῶντες ὑγροὶ, αὖοι δ’ οἱ τεθνεῶτες. Παρὰ τὸ (5) διαίνω, τὸ ὑγραίνω, γίνεται διαρὸς, ὡς μιαίνω, μιαρός· λιπαίνω, λιπαρός· καὶ τροπῇ, διερός. 19. Etymologicum Magnum, Etymologicum magnum. {4099.001} Kallierges page 468 line 20. Ἀλλ’ ἄγε δή τινα μάντιν ἐρείομεν ἢ ἱερῆα. (20) Ἱερὸν ἰχθῦν: Τινὲς παρὰ τὸ διαίνω, τὸ βρέχω, (20) διερός· καὶ ἱερὸν, τὸ ἀεὶ ἐν ὕδατι βρεχόμενον, κατὰ 20. Scholia in Apollonium Rhodium, Scholia in Apollonii Rhodii Argonautica (scholia vetera). {5012.001} Page 23 line 10. 184 διερῇ πεφόρητο: διερὴ κυρίως ἡ ἐκ Διὸς γινομένη κάθυγρος γῆ, ἐξ οὗ καὶ διαίνω τὸ βρέχω. παρὰ δὲ τὸ Ὁμηρικόν (10) (Υ 226—29)· ‘αἱ δ’ ὅτε δὴ σκιρτῷεν ἐπὶ ζείδωρον ἄρουραν’ καὶ τὰ 21. Scholia in Oppianum, Scholia et glossae in halieutica (scholia vetera et recentiora). {5032.002} Hypothesis-book 1 scholion 5 line 2. (5.) Ἐννέμεται· βόσκεται, τρέφεται, βόσκονται. διερούς· διΰγρους. διεροὶ ἀπὸ τοῦ διαίνω τὸ βρέχω, ὡς μιαίνω μιαρός καὶ τροπῇ τοῦ α εἰς ε διερός. γαμούς· 22. Scholia in Theocritum, Scholia in Theocritum (scholia vetera). {5038.001}
Prolegomenon-anecdote-poem 13 section-verse 41f line 2. (41f.) τὸ ἀδίαντον βοτάνη ἐστὶν ἀεὶ ἄβροχος. ὅθεν καὶ τὸ ὄνομα, ἀπὸ τοῦ α στερητικοῦ μορίου καὶ τοῦ διαίνω τὸ βρέχω, ἤγουν τὸ μηδόλως βρεχόμενον διὰ τὸ εἶναι ὀρθόν τι καὶ ὀξὺ 23. Anthologia Graeca, Anthologia Graeca. {7000.001} Book 9 epigram 384 line 3. Αὐσονίης θ’ ὕψος δέρκεται Ἠέλιος. αὐτὰρ ἐγὼ θαμινῇσι γύην νιφάδεσσι διαίνω τεύχων εἰαρινῆς ἔγκυον ἀγλαΐης. @1 24. Athenaeus Soph., Deipnosophistae. {0008.001} Book 3 Kaibel paragraph 48 line 22. θερμὸν ἰχθὺν ἐπαναπλάττων, ἡμίβρωτα λείψανα συντιθείς, οἴνῳ διαίνων, ἔντερ’ ἁλὶ καὶ σιλφίῳ σφενδονῶν, ἀλλᾶντα τέμνων, παραφέρων χορδῆς 25. Axionicus Comic., Fragmenta (Kock). {0424.001} Fragment 8 line 3. θερμὸν ἰχθὺν ἐπαναπλάττων, ἡμίβρωτα λείψανα συντιθείς, οἴνῳ διαίνων, ἔντερ’ ἁλὶ καὶ σιλφίῳ σφενδονῶν, ἀλλᾶντα τέμνω, παραφέρω χορδῆς τόμον, 26. Nonnus Epic., Dionysiaca. {2045.001} Book 9 line 282. ὑπναλέης ἔχρισεν ὅλον χρόα πενθάδος Ἰνοῦς λυσιπόνῳ ῥαθάμιγγι μεμηνότα γυῖα διαίνων. καὶ χρόνον αὐτόθι μίμνεν ἔσω Παρνησσίδος ὕλης 27. Nonnus Epic., Dionysiaca. {2045.001} Book 23 line 41. ταρσὸν ἔχων ψαμάθοισι κατάσχετον· ἵστατο δ’ ἄλλος @1 (40) κνήμης λουομένης· ὁ δὲ γούνατος ἄκρα διαίνων ὑγρὴν αἱμαλέοιο δι’ ὕδατος εἶχεν ἐνυώ· 28. Nonnus Epic., Dionysiaca. {2045.001} Book 23 line 47. ἄλλος ἐνὶ προχοῇσιν ὅλον δέμας ἐκ ποδὸς ἄκρου ἄχρι μέσου στέρνοιο κατάρρυτος, ὃς δὲ διαίνων ὤμους διχθαδίους, ὁ δὲ βόστρυχον ἄκρον ἐρεύσας 29. Nonnus Epic., Dionysiaca. {2045.001} Book 27 line 162. καὶ στρατιὴν εὔχαλκον ἄναξ ἔστησε τετάρτην (160) ἀντολίης ὑπὸ πέζαν, ὅθεν δονακῆα διαίνων (162) στέλλεται εὐόδμοισι κατάρρυτος ὕδασι Γάγγης. 30. Manuel II Palaeologus Imperator Rhet. et Theol., Dialogi cum mahometano. {3200.002} Dialogue 11 page 141 line 40. δοκούσης μᾶλλον ἢ οὔσης, ἅτε τῶν γνωμῶν μὴ κρατούσης, ὁ Δαυὶδ προανεκήρυττεν,
ἀλλὰ περὶ βασιλείας ἀληθινῆς, ἣν καὶ προεῖδε διαινωνίσουσαν, αὐτὴν δὴ ταύτην, (40) ἣν ὁ τῶν ὅλων δεσπότης καὶ κύριος ἐβασίλευσεν· „ὁ κύριος“ γάρ φησιν „ἐβασίλευσε“. @1 Use of TLG materials is subject to the TLG License Agreement. Created: Tue Mar 19 06:40:08 2013 (UTC). Contact
[email protected] for enquiries. TLG® is a registered trademark of The Regents of the University of
TLG Printable Search Results Use of TLG materials is subject to the TLG License Agreement. Results for διαίνω Searched 100 out of 242 instances 1. Nonnus Epic., Dionysiaca. {2045.001} Book 10 line 167. ἀγχιβαθὴς ἀτίνακτος· ὁ δ’ οὔατα γυμνὰ τιταίνων χεύματι μαρμαρέῳ λασίους ἐδιήνατο μηρούς, καὶ ῥόον αὐτοέλικτος ἐμάστιε σύμφυτος οὐρή. 2. Nonnus Epic., Paraphrasis sancti evangelii Joannei (fort. auctore Nonno alio). {2045.002} Demonstratio 11 line 114. πὰρ ποσὶν ἀμβροσίοις ἐπεκέκλιτο. μυρομένη δὲ ἰκμάδι πενθαλέῃ ζαθέους ἐδιήνατο ταρσοὺς @1 μῦθον ἐρευγομένη βεβιημένον· ἐκ φάρυγος δὲ (115) 3. Eustathius Thessalonicensis Philol. et Scr. Eccl., Commentarii ad Homeri Iliadem. {4083.001} Volume 3 page 435 line 23. ἢ ὑπ’ ἀνέμων ἐλαύνεται. Σημειωτέον δὲ καὶ ὅτι οὐκ εἶπεν ὡς οἱ τροχοὶ οὐκ ἐδιαίνοντο, ἵνα μὴ ἀπιθάνως εἴπῃ. αὐτοὶ γὰρ ἐπιπολῆς, ὡς εἰκός, τοῦ ὕδατος ἐστρέφοντο, καθάπερ εἰ καὶ ἐπὶ γῆς, οὐκ ἐβυθίζοντο δέ. ὅθεν ὁ ἄξων ἀδίαντος 4. Nonnus Epic., Dionysiaca. {2045.001} Book 36 line 182. ἰὸν ἀκοντιστῆρα κατέπτυε Δηριαδῆος, καὶ φονίῃ ῥαθάμιγγι χάλυψ ἐδιαίνετο θώρηξ. καὶ νέκυς ἐν χθονὶ κεῖτο τυπεὶς ζώοντι βελέμνῳ, 5. Oppianus Epic. Apamensis, Cynegetica. {0024.001} Book 1 line 232. ἵππος ἐπ’ ἀνθερίκων ἔθεεν κούφοισι πόδεσσιν, ἄλλος ὑπὲρ πόντοιο, καὶ οὐ στεφάνην ἐδίηνεν. ἵππος ὑπὲρ νεφέων Χιμαροκτόνον ἤγαγε φῶτα,
6. Lucianus Soph., Apologia. {0062.059} Section 6 line 5. ἃ λέγεις καὶ ἐφ’ οἷς ἐπαινεῖσθαι ἀξιοῖς, χείλεα μέν σου ἐδίηνεν, ὑπερῴην δὲ αὐχμῶσαν καταλέ- (5) λοιπεν. τοιγαροῦν παρὰ πόδας εὐθὺς ἔτισας δίκην, 7. Maximus Soph., Dissertationes. {0563.002} Dissertatio 34 section 5 line 9. ἐπαινῶ βίον γευόμενον κακῶν, ἀλλὰ γευόμενον μόνον— χείλεα μέν τ’ ἐδίην’, ὑπερῴην δ’ οὐκ ἐδίηνεν— ἔχοντα μὲν τὴν ἀρετήν, χρώμενον δὲ αὐτῇ καὶ πρὸς ἀκου- (10) 8. Meletius Med., De natura hominis. {0730.001} Page 84 line 4. ρισμένων ὑπὲρ τὴν ἔραν, ἥ ἐστιν ἡ γῆ· φησὶ δὲ καὶ Ὅμηρος, χείλεα μέν τ’ ἐδίηνεν, ὑπερώην δ’ οὐκ ἐδίηνε. (Il. Χ. 495.) τοῦτο δὲ τὸ μέρος καὶ φάρυγξ καλεῖται, παρὰ τὸ φέρω, δι’ οὗ (5) 9. Aristonicus Gramm., De signis Iliadis. {1194.002} Book of Iliad 22 verse in book h485-500 line of scholion 11. τῶν δ’ ἐλεησάντων κοτύλην τις τυτθὸν ἔπεσχεν, (10) χείλεα μέν τ’ ἐδίην’, ὑπερῴην δ’ οὐκ ἐδίηνεν. τὸν δὲ καὶ ἀμφιθαλὴς ἐκ δαιτύος ἐστυφέλιξεν, 10. Empedocles Poet. Phil., Fragmenta. {1342.004} Fragment 73 line 3. ὀλίγα· ὡς δὲ τότε χθόνα Κύπρις, ἐπεί τ’ ἐδίηνεν ἐν ὄμβρωι, εἴδεα ποιπνύουσα θοῶι πυρὶ δῶκε κρατῦναι ... 11. Nonnus Epic., Dionysiaca. {2045.001} Book 32 line 16. καὶ περόνην συνέεργεν, ἑοῦ κληῖδα χιτῶνος· (15) καὶ πλεκτὴν θυόεντι κόμην ἐδίηνεν ἐλαίῳ, τοῦ καὶ κινυμένοιο μετ’ αἰθέρα καὶ μετὰ πόντον @1 12. Eudocia Augusta Poeta, Homerocentones. {2766.003} Section 1 line 1900. στεῦτο δὲ διψάων, πιέειν δ’ οὐκ ἤθελ’ ἑλέσθαι, χείλεα μέν τ’ ἐδίην’, ὑπερῴην δ’ οὐκ ἐδίηνεν. (1900) ὧδε δέ τις εἴπεσκε νέων ὑπερηνορεόντων· 13. Theophylactus Scr. Eccl., Λόγος εἰς τὸν πορφυρογέννητον κῦρ Κωνσταντῖνον. {3129.004} Page 203 line 7. παρὰ τοῦ Κρείττονος· ἀλλ’ ἡ γλῶσσ’ ὀμώμοχ’, ἡ δὲ φρὴν ἀνώμοτος, καὶ τὰ χείλη μὲν ἐδίηνεν, ὑπερῴην δ’ οὐκ ἐδίηνε, καὶ δέδοικε μὲν ἐξειπεῖν ὅτι μισεῖ καὶ βδελύττεται, καιροῦ δὲ λαβόμενος, οὐ λόγοις, ἀλλὰ 14. Gennadius Scholarius Theol., Epistulae Georgii Scholarii (ante 1450). {3195.043}
Epistle 24 page 446 line 14. τούτοις ὀλίγοις, καταλιπόντων· ἀλλ’ ὅσον „χείλη μὲν τ’ ἐδίην’, ὑπερῴην δ’ οὐκ ἐδίηνεν“, ὥς τις εἶπε, δεξαμένοις παρὰ τῶν ἄλλων, ὑπὸ τῆς ἄνωθεν χάριτος, τὴν ἡμετέραν ἀμειβομένης σπουδήν, ἐμπλησθῆναι τῆς ἐπιθυμίας (15) 15. Simplicius Phil., In Aristotelis quattuor libros de caelo commentaria. {4013.001} Volume 7 page 530 line 6. καὶ μετ’ ὀλίγα (5) ὣς δὲ τότε χθόνα Κύπρις, ἐπεί τ’ ἐδίηνεν ἐν ὄμβρῳ, αἰθέρ’ ἐπιπνείουσα θοῷ πυρὶ δῶκε κρατῦναι, 16. Pamprepius Epic., Fragmenta (P. Vindob. 29788 A–C). {4038.001} Fragment 3 line 165. χαίτην ἀμφιέλισσαν ἀποθλίψασα κομάων [.....]ιην ἐδίηνεν ὅλην ῥάχιν, οὐδέ μιν αἴγλη (165) [ἑσ]π̣ερίη τ[έρ]σ̣αινεν ἀποστάζουσαν ἐέρσην. 17. Eustathius Thessalonicensis Philol. et Scr. Eccl., Commentarii ad Homeri Iliadem. {4083.001} Volume 4 page 665 line 7. «χαλκοδέτοις κοτύλαις ὀτοβεῖ».] (v. 494) Τὸ δὲ «ἐπέσχε» τί σημαίνει, δεδήλωται καὶ ἐν ταῖς Λιταῖς. (v. 495) Τὸ δὲ «χείλεα μὲν ἐδίηνεν, ὑπερῴην δ’ οὐκ ἐδίηνε» κάλλους μέν ἐστι σχῆμα, ὅμοιον τῷ «ταξιάρχους παρ’ ὑμῶν, 18. Hesychius Lexicogr., Lexicon (Α—Ο). {4085.002} Alphabetic letter epsilon entry 467 line 1. (466.) ἐδῄωσαν· ἐπολέμησαν Thuc. 1, 114,2 ps (467.) ἐδίηνεν· ἔβρεχεν S ἐμόλυνεν Χ 495 (468.) *†ἐδίδον· κατέμαθον A 19. Hesychius Lexicogr., Lexicon (Α—Ο). {4085.002} Alphabetic letter epsilon entry 471 line 1. (470.) [ἐδεήδιεν· ἔβρεξεν] (471.) ἐδίηνεν· ἔβρεχεν Χ 495 (472.) ἐδικραιώθη· ἴσως ἐμερίσθη (Hippocr.) 20. Nicephorus Gregoras Hist. et Scr. Rerum Nat., Epistulae. {4145.002} Epistle 83 line 7. λέγειν ὡς χείλεα μέν τ’ ἐδίηνεν, ὑπερῴην δ’ οὐκ ἐδίηνεν. Ἐπεὶ δὲ κατὰ τοὺς τὰ μαλλα ἀνορύττοντας καὶ αὐτὸς 21. Nicephorus Gregoras Hist. et Scr. Rerum Nat., Epistulae. {4145.002} Epistle 83 line 7.
λέγειν ὡς χείλεα μέν τ’ ἐδίηνεν, ὑπερῴην δ’ οὐκ ἐδίηνεν. Ἐπεὶ δὲ κατὰ τοὺς τὰ μαλλα ἀνορύττοντας καὶ αὐτὸς 22. Magica, Papyri magicae. {5002.001} Preisendanz number 7 line 91. εγβ μή ποτ[ε τῆς εὐνῆς] ἐπιβήμεναι ἠδὲ μιγῆναι (Ι 133) (90) εγγ χείλεα μ[έν τ’ ἐδίην·] ὑπερῴην δ’ οὐκ ἐδίηνεν (Χ 495) εγδ θάρσει· [μή τοι ταῦτα] μετὰ φρεσὶ σῇσι μελόντων (Σ 463) 23. Homerus Epic., Ilias. {0012.001} Book 22 line 495. {2—}2 τῶν δ’ ἐλεησάντων κοτύλην τις τυτθὸν ἐπέσχε· {2—}2 χείλεα μέν τ’ ἐδίην’, ὑπερῴην δ’ οὐκ ἐδίηνε. (495) {2—}2 τὸν δὲ καὶ ἀμφιθαλὴς ἐκ δαιτύος ἐστυφέλιξε 24. Lucianus Soph., De mercede conductis potentium familiaribus. {0062.033} Section 20 line 8. ἔσεσθαι νομίζεις, οὐκ εἰδὼς ὅτι τὰ τοιαῦτα χείλεα μέν τ’ ἐδίην’, ὑπερῴην δ’ οὐκ ἐδίηνε. τελευταῖον δ’ ὑπ’ αἰδοῦς αὐτῷ ἐπέτρεψας. ὁ δὲ @1 25. Meletius Med., De natura hominis. {0730.001} Page 84 line 4. ρισμένων ὑπὲρ τὴν ἔραν, ἥ ἐστιν ἡ γῆ· φησὶ δὲ καὶ Ὅμηρος, χείλεα μέν τ’ ἐδίηνεν, ὑπερώην δ’ οὐκ ἐδίηνε. (Il. Χ. 495.) τοῦτο δὲ τὸ μέρος καὶ φάρυγξ καλεῖται, παρὰ τὸ φέρω, δι’ οὗ (5) 26. Gregorius Nazianzenus Theol., Carmina de se ipso. {2022.061} Page 1386 line 1. Εἰς πόδας ἐκ κεφαλῆς, ῥεύματι δεσμὰ λύσας (1386.) Τῷ ξηρὴν ἐδίηνε Θεὸς φύσιν, ὡς ἐκέρασσε Τῇ ψυχρῇ λιαρὴν κοσμογόνῳ σοφίῃ, 27. Valerius Apsines Rhet., Ars rhetorica. {2027.001} Page 396 line 28. καὶ χείλεα μέν τ’ ἐδίηνε καὶ 28. Nonnus Epic., Dionysiaca. {2045.001} Book 11 line 163. πυκνὸν ἐρευγομένοιο ποτὸν πολυχανδέι λαιμῷ ἡβητὴν ἐδίηνε κατάρρυτος ἰκμὰς ἐέρσης, ἐσσομένων ἅτε μάντις, ὅτι χθονίῳ βόες ὁλκῷ 29. Nonnus Epic., Dionysiaca. {2045.001} Book 12 line 366. δεξιὸν ἐκ λαιοῖο μετήλυδα ταρσὸν ἀμείβων, (365) καὶ λασίας ἐδίηνε γενειάδας ἰκμάδι Βάκχου·
ἄλλος ἀνεσκίρτησε, μέθης δεδονημένος οἴστρῳ, 30. Nonnus Epic., Dionysiaca. {2045.001} Book 38 line 213. εἶπε, καὶ οὐ παρέπεισε· πάις δ’ ἑὸν ἦτορ ἀμύσσων δάκρυσι θερμοτέροισιν ἑοὺς ἐδίηνε χιτῶνας· χερσὶ δὲ πατρῴης φλογερῆς ἔψαυσεν ὑπήνης, 31. Nonnus Epic., Paraphrasis sancti evangelii Joannei (fort. auctore Nonno alio). {2045.002} Demonstratio 11 line 7. καὶ πλοκάμοις ἀπέμαξε καὶ ἀμβροσίων ἀπὸ ταρσῶν ἀκροφανὴς ἐδίηνε διάβροχον ἰκμάδι χαίτην, Χριστοῦ καλλιέθειρα θεηδόκος, ἧς τότε θερμῷ 32. Joannes Gramm. et Poeta, Ἔκφρασις τοῦ κοσμικοῦ πίνακος. {2578.001} Section 2 line 43. βαιὴν χεῖρα τάνυσσε περίσσυτον ἠέρι πέμπων, καὶ παλάμην ἐδίηνε χυτὸς ῥόος ἐκ νεφελάων δίψιον ἐκ νιφετοῖο διάβροχον ἄνθος ἀέξων. 33. Theophylactus Scr. Eccl., Λόγος εἰς τὸν πορφυρογέννητον κῦρ Κωνσταντῖνον. {3129.004} Page 203 line 7. παρὰ τοῦ Κρείττονος· ἀλλ’ ἡ γλῶσσ’ ὀμώμοχ’, ἡ δὲ φρὴν ἀνώμοτος, καὶ τὰ χείλη μὲν ἐδίηνεν, ὑπερῴην δ’ οὐκ ἐδίηνε, καὶ δέδοικε μὲν ἐξειπεῖν ὅτι μισεῖ καὶ βδελύττεται, καιροῦ δὲ λαβόμενος, οὐ λόγοις, ἀλλὰ 34. Eustathius Thessalonicensis Philol. et Scr. Eccl., Commentarii ad Homeri Iliadem. {4083.001} Volume 4 page 659 line 17. μὲν χλαίνης ἐρύων, ἄλλον δὲ χιτῶνος. τῶν δ’ ἐλεησάντων κοτύλην τις τυτθὸν ἐπέσχε, χείλεα μέν τ’ ἐδίην’, ὑπερῴην δ’ οὐκ ἐδίηνε. τὸν δὲ καὶ ἀμφιθαλὴς ἐκ δαιτύος ἐστυφέλιξε, χερσὶ πεπληγὼς καὶ ὀνειδείοις ἐνίσσων. ἔρρ’ οὕτως· οὐ σός 35. Eustathius Thessalonicensis Philol. et Scr. Eccl., Commentarii ad Homeri Iliadem. {4083.001} Volume 4 page 665 line 8. δεδήλωται καὶ ἐν ταῖς Λιταῖς. (v. 495) Τὸ δὲ «χείλεα μὲν ἐδίηνεν, ὑπερῴην δ’ οὐκ ἐδίηνε» κάλλους μέν ἐστι σχῆμα, ὅμοιον τῷ «ταξιάρχους παρ’ ὑμῶν, ἱππάρχους παρ’ ὑμῶν» ἑλκυσθὲν δὲ καὶ εἰς παροιμίαν λέγεται ἐπὶ τῶν μικρά τινα 36. Nicephorus Gregoras Hist. et Scr. Rerum Nat., Historia Romana. {4145.001} Volume 2 page 663 line 18. πάζουσι μικρὰ πολλάκις ἢ οὐδὲν ὤνησεν, ἀλλ’ ὡς ἔπος εἰπεῖν, Χείλεα μέν τ’ ἐδίην’, ὑπερῴην δ’ οὐκ ἐδίηνε. ταῦτ’ οὖν ἐμοὶ μὲν, στρατιωτικαῖς ἐμπειρίαις συντεθραμμένῳ, 37. Suda, Lexicon. {9010.001} Alphabetic letter upsilon entry 348 line 2.
(348.) Ὑπερώη καὶ Ὑπερώα: ὁ οὐρανίσκος. Ὅμηρος· χείλεα μέν τ’ ἐδίην’, ὑπερώην δ’ οὐκ ἐδίηνε. καὶ Σιμόκατος· εἰς μὲν γὰρ τὴν ὑπερώαν χελύνην Μηδικὴν ὀϊστὸς ἐς βάθος ἐσδὺς ἀνὰ τὸ κρανίον 38. Arsenius Paroemiogr., Apophthegmata. {9018.001} Centuria 18 section 21a line 1. (19a.) Χειμὼν κατ’ οἴκους ἐστὶν ἀνδράσι γυνή. @1 (21a.) Χείλεα μέν τ’ ἐδίην’, ὑπερῴην δ’ οὐκ ἐδίηνε: ἐπὶ τῶν σμικρὰ δῶρα διδόντων. @1 39. Nonnus Epic., Dionysiaca. {2045.001} Book 22 line 278. ὄμβρου καρποτόκοιο καὶ αἱμαλέου νιφετοῖο—, ὄμβρῳ μὲν γονόεσσαν ὅλην ἐδίηνας ἀλωὴν Ἑλλάδος, Ἰνδῴην δὲ κατέκλυσας αὔλακα λύθρῳ, 40. Nonnus Epic., Dionysiaca. {2045.001} Book 7 line 169. αἵματι κόλπον ἔδευσε, φόνῳ δ’ ἐρραίνετο κούρη· καὶ πλοκάμους ἐδίηναν ἀφειδέες αἵματος ὁλκοί, καὶ βοέαις λιβάδεσσιν ἐπορφύροντο χιτῶνες. (170) 41. Homerus Epic., Ilias. {0012.001} Book 22 line 495. {2—}2 τῶν δ’ ἐλεησάντων κοτύλην τις τυτθὸν ἐπέσχε· {2—}2 χείλεα μέν τ’ ἐδίην’, ὑπερῴην δ’ οὐκ ἐδίηνε. (495) {2—}2 τὸν δὲ καὶ ἀμφιθαλὴς ἐκ δαιτύος ἐστυφέλιξε 42. Lucianus Soph., De mercede conductis potentium familiaribus. {0062.033} Section 20 line 8. ἔσεσθαι νομίζεις, οὐκ εἰδὼς ὅτι τὰ τοιαῦτα χείλεα μέν τ’ ἐδίην’, ὑπερῴην δ’ οὐκ ἐδίηνε. τελευταῖον δ’ ὑπ’ αἰδοῦς αὐτῷ ἐπέτρεψας. ὁ δὲ @1 43. Maximus Soph., Dissertationes. {0563.002} Dissertatio 34 section 5 line 9. ἐπαινῶ βίον γευόμενον κακῶν, ἀλλὰ γευόμενον μόνον— χείλεα μέν τ’ ἐδίην’, ὑπερῴην δ’ οὐκ ἐδίηνεν— ἔχοντα μὲν τὴν ἀρετήν, χρώμενον δὲ αὐτῇ καὶ πρὸς ἀκου- (10) 44. Aristonicus Gramm., De signis Iliadis. {1194.002} Book of Iliad 22 verse in book h485-500 line of scholion 11. τῶν δ’ ἐλεησάντων κοτύλην τις τυτθὸν ἔπεσχεν, (10) χείλεα μέν τ’ ἐδίην’, ὑπερῴην δ’ οὐκ ἐδίηνεν. τὸν δὲ καὶ ἀμφιθαλὴς ἐκ δαιτύος ἐστυφέλιξεν, 45. Eudocia Augusta Poeta, Homerocentones. {2766.003} Section 1 line 1900. στεῦτο δὲ διψάων, πιέειν δ’ οὐκ ἤθελ’ ἑλέσθαι,
χείλεα μέν τ’ ἐδίην’, ὑπερῴην δ’ οὐκ ἐδίηνεν. (1900) ὧδε δέ τις εἴπεσκε νέων ὑπερηνορεόντων· 46. Gennadius Scholarius Theol., Epistulae Georgii Scholarii (ante 1450). {3195.043} Epistle 24 page 446 line 13. κοινῶν δυστυχημάτων ἀφελομένων καὶ σκιὰν μόνην αὐτῶν ἔν τισι, καὶ τούτοις ὀλίγοις, καταλιπόντων· ἀλλ’ ὅσον „χείλη μὲν τ’ ἐδίην’, ὑπερῴην δ’ οὐκ ἐδίηνεν“, ὥς τις εἶπε, δεξαμένοις παρὰ τῶν ἄλλων, ὑπὸ τῆς ἄνωθεν 47. Eustathius Thessalonicensis Philol. et Scr. Eccl., Commentarii ad Homeri Iliadem. {4083.001} Volume 4 page 659 line 17. μὲν χλαίνης ἐρύων, ἄλλον δὲ χιτῶνος. τῶν δ’ ἐλεησάντων κοτύλην τις τυτθὸν ἐπέσχε, χείλεα μέν τ’ ἐδίην’, ὑπερῴην δ’ οὐκ ἐδίηνε. τὸν δὲ καὶ ἀμφιθαλὴς ἐκ δαιτύος ἐστυφέλιξε, χερσὶ πεπληγὼς καὶ ὀνειδείοις ἐνίσσων. ἔρρ’ οὕτως· οὐ σός 48. Nicephorus Gregoras Hist. et Scr. Rerum Nat., Historia Romana. {4145.001} Volume 2 page 663 line 18. πάζουσι μικρὰ πολλάκις ἢ οὐδὲν ὤνησεν, ἀλλ’ ὡς ἔπος εἰπεῖν, Χείλεα μέν τ’ ἐδίην’, ὑπερῴην δ’ οὐκ ἐδίηνε. ταῦτ’ οὖν ἐμοὶ μὲν, στρατιωτικαῖς ἐμπειρίαις συντεθραμμένῳ, 49. Suda, Lexicon. {9010.001} Alphabetic letter upsilon entry 348 line 2. (348.) Ὑπερώη καὶ Ὑπερώα: ὁ οὐρανίσκος. Ὅμηρος· χείλεα μέν τ’ ἐδίην’, ὑπερώην δ’ οὐκ ἐδίηνε. καὶ Σιμόκατος· εἰς μὲν γὰρ τὴν ὑπερώαν χελύνην Μηδικὴν ὀϊστὸς ἐς βάθος ἐσδὺς ἀνὰ τὸ κρανίον 50. Arsenius Paroemiogr., Apophthegmata. {9018.001} Centuria 18 section 21a line 1. (19a.) Χειμὼν κατ’ οἴκους ἐστὶν ἀνδράσι γυνή. @1 (21a.) Χείλεα μέν τ’ ἐδίην’, ὑπερῴην δ’ οὐκ ἐδίηνε: ἐπὶ τῶν σμικρὰ δῶρα διδόντων. @1 51. Manuel Gabalas Philol. et Theol., Epistulae. {3212.001} Epistle B27 line 7. λήλου τεθείσης, καὶ χείλη μὲν ἡμῶν ὁ γάμος ἐδίῃνε τὸ τοῦ ἔπους, ὑπερῴην δ’ ἁπλῶς οὐκ ἐδίῃνεν. ὅμως τῷ ἑνί γε τούτῳ καὶ φυσικῷ μοι παιδὶ λογικούς τινας παῖδας προσθεῖναι φιλονεικῶ, ἔστιν οὓς 52. Orion Gramm., Etymologicum. {2591.001} Alphabetic letter upsilon page 155 line 8. Ὑπερώα. ὁ οὐρανίσκος. Ὅμηρος· χείλεα μέν τ’ ἐδίῃν’, ὑπερῴην δ’ οὐκ ἐδίῃνε. παρὰ τὸ ὑπ’ αὐτὴν ὁρμᾶσθαι τὴν τροφήν· ἐρωὴ γὰρ ἡ ὁρμή. ἢ μετενήνε53. Manuel Gabalas Philol. et Theol., Epistulae. {3212.001} Epistle B27 line 6. τὰς γὰρ τοῦ τίκτειν ἀφορμὰς αὐτίκ’ ἀφῃρέθην τῆς φθορᾶς ἐκ παραλ- (5)
λήλου τεθείσης, καὶ χείλη μὲν ἡμῶν ὁ γάμος ἐδίῃνε τὸ τοῦ ἔπους, ὑπερῴην δ’ ἁπλῶς οὐκ ἐδίῃνεν. ὅμως τῷ ἑνί γε τούτῳ καὶ φυσικῷ 54. Orion Gramm., Etymologicum. {2591.001} Alphabetic letter upsilon page 155 line 8. Ὑπερώα. ὁ οὐρανίσκος. Ὅμηρος· χείλεα μέν τ’ ἐδίῃν’, ὑπερῴην δ’ οὐκ ἐδίῃνε. παρὰ τὸ ὑπ’ αὐτὴν ὁρμᾶσθαι τὴν τροφήν· ἐρωὴ γὰρ ἡ ὁρμή. ἢ μετενήνε55. Nicetas Choniates Hist., Rhet. et Scr. Eccl., Historia (= Χρονικὴ διήγησις). {3094.001} Reign Man1,pt6 page 185 line of page 31. εστώτων τινὰ λαβόντα ὑδρεῖον ὕδωρ ἀρύσασθαι καὶ αὐτῷ ἀποκομίσαι (30) πιεῖν. σπάσας τοίνυν τοῦ ὕδατος ὅσον ἂν τὴν ἐκείνου ἐδίανεν ὑπερῴην @1 (186.) τὸ λοιπὸν ἐξέχεεν, οἷα μὴ τοῦ ποθέντος ἡδέως διὰ τοῦ οἰσοφάγου 56. Nicetas Choniates Hist., Rhet. et Scr. Eccl., Historia (= Χρονικὴ διήγησις). {3094.001} Reign Alex2 page 235 line of page 19. πλείονας, ἀφαυρὸν δὲ τὸ ἐκ τοῦ ἰδιώσασθαι κέρδος καὶ μηδ’ ὅσον τὸν ἐκείνων ἐδίανεν ἂν οἰνοποτάζοντα φάρυγγα. Οἱ περὶ τὸν πρωτοσεβαστὸν τοίνυν ὁρῶντες ἀεὶ τὰ χείρω προ- (20) 57. Moschus Bucol., Megara [Sp.]. {0035.004} Line 59. μνησαμένῃ τέκνων τε καὶ ὧν μετέπειτα τοκήων. ὣς δ’ αὔτως δακρύοισι παρήια λεύκ’ ἐδίαινεν Ἀλκμήνη· βαρὺ δ’ ἥγε καὶ ἐκ θυμοῦ στενάχουσα (60) 58. Andromachus Poet. Med., Fragmentum. {0280.001} Line 152. ἄννησον χυλόν θ’ ὑποκιστίδος ἠδέ νυ καρπόν βαλσάμου λιπαρὸν κόμμι διηνάμενος καὶ μαράθοιο σπέρμα καὶ Ἰδαῖον κραδάμωμον 59. Galenus Med., De antidotis libri ii. {0057.078} Volume 14 page 41 line 4. Ἄνισον, χυλόν θ’ ὑποκιστίδος, ἠδέ νυ καρπὸν Βαλσάμου, λιπαρὸν κόμμι διῃνάμενος, Καὶ μαράθρου σπέρμα, καὶ Ἰδαῖον καρδάμωμον, (5) 60. Aelius Herodianus et Pseudo–Herodianus Gramm. et Rhet., Περὶ παθῶν. {0087.009} Part+volume 3,2 page 228 line 20. ποιεῖ εἰς ρος ὀνόματα ἰσοσύλλαβα οἷον μιῆναι μιαρός, ῥυπῆναι ῥυπαρός, διῆναι διερός, σταθῆναι σταθερός, οὕτω στῆναι στερός καὶ στερρός. @1 (20) (229.) St B. 471, 13: Νέδη πόλις Ἀρκαδίας: Εὐφορίων δὲ Νεδέην (2) 61. Hippocrates et Corpus Hippocraticum Med., De morbis i–iii. {0627.023} Book 2 section 28 line 7.
τὴν γλῶσσαν ἔσωθεν ᾗ ἂν οἰδέῃ· ἔπειτα ἀναζέσας σῦκα, ἀποχέας τὸ ὕδωρ, τρίψας τῆς ῥόου, ὀλίγην διῆναι τῷ συκίῳ τούτῳ, καὶ ἀναγαργαρίζειν, ἐὰν δύνηται· ἢν δὲ μὴ, διακλύζεσθαι· πίνειν δὲ διδόναι τὸ 62. Hippocrates et Corpus Hippocraticum Med., De affectionibus interioribus. {0627.032} Section 12 line 53. ἡμικοτύλιον καὶ ὕδατος κοτύλης ἥμισυ· ἔπειτα ἄνθεα τρίψας λεῖα, διῆναι τούτῳ τῷ συγκεκρημένῳ, καὶ ἐγχέαι ἐς κύλικα· ἔπειτα ἐπι- @1 βαλεῖν ἄλευρα ὀρόβων, ὁκόσον ὀξύβαφον, καὶ ἄλφιτον ἴσον, καὶ τυ63. Heliodorus Trag., Ἰταλικὰ θαύματα. {0750.001} Line 14. οἶδος πιαλέοισι περιβριθῇ πελανοῖσι, κείνῳ καίριόν ἐστι καὶ ἀσφαλὲς ὄμμα διῆναι ἀμπετές, ἀκλήϊστον, ἄφαρ δ’ ἀπὸ πᾶσα τελέσθη (15) 64. Heliodorus Trag., Fragmenta. {0750.002} Fragment 472 line 14. οἶδος πιαλέοισι περιβρίθῃ πελανοῖσι, κείνῳ καίριόν ἐστι καὶ ἀσφαλὲς ὄμμα διῆναι ἀμπετὲς ἀκλήϊστον. ἄφαρ δ’ ἀπὸ πᾶσα τελέσθη (15) 65. Joannes Stobaeus Anthologus, Anthologium. {2037.001} Book 4 chapter 36 section 8 line 15. οἶδος πιαλέοισι περιβρίθῃ πελάνοισι, κείνῳ καίριόν ἐστι καὶ ἀσφαλὲς ὄμμα διῆναι (15) ἀμπετὲς ἀκλήιστον· ἄφαρ δ’ ἀπὸ πᾶσα τελέσθη 66. Pseudo–Zonaras Lexicogr., Lexicon. {3136.001} Alphabetic letter sigma page 1669 line 4. ρέμφατα ποιεῖ εἰς ρος ὀνόματα ἰσοσύλλαβα. οἷον μυῆναι μυαρός· διῆναι διερός· ῥυπῆναι ῥυπαρός· στηθῆναι σταθερός· στῆναι στερὸς, (5) 67. Gregorius Antiochus Rhet., Epitaphia. {3209.005} Oration 4 page 107 line 22. πολλοί, ἐς τοσοῦτον προνενευκότες αὐτῷ ἐς ὅσον ἄκρῳ θίξαι μόνον τῷ λιχανῷ καὶ χείλεα μὲν διῆναι, ὑπερῴην δὲ μή· καὶ μικρὰν τῷ καλῷ ῥοπὴν δεδωκότες, αὖθις πρὸς κόσμον ἐ68. Eustathius Thessalonicensis Philol. et Scr. Eccl., Commentarii ad Homeri Iliadem. {4083.001} Volume 4 page 670 line 3. ὀρφανίαν ἀποδύρεται, καὶ ὅτι ἐντεῦθέν τις πενητεύων μεταλαβὼν συγκριτικῶς ἐπὶ ἀνηλεοῦς καὶ σμικροδώρου ἐρεῖ, ὡς κρεῖττον χείλεα μὲν διῆναι, ὑπερῴην δὲ μὴ διῆναι ἤπερ ἐκ δαιτύος στυφελίξαι χερσὶ πεπληγότα. (v. 501—3) Τὸ δὲ
69. Eustathius Thessalonicensis Philol. et Scr. Eccl., Commentarii ad Homeri Iliadem. {4083.001} Volume 4 page 670 line 4. ἐπὶ ἀνηλεοῦς καὶ σμικροδώρου ἐρεῖ, ὡς κρεῖττον χείλεα μὲν διῆναι, ὑπερῴην δὲ μὴ διῆναι ἤπερ ἐκ δαιτύος στυφελίξαι χερσὶ πεπληγότα. (v. 501—3) Τὸ δὲ μυελὸν ἐσθίειν καὶ θρεμμάτων δημοὺς ἐπὶ τρυφώντων ῥηθήσεταί ποτε καθ’ (5) 70. Georgius Choeroboscus Gramm., Epimerismi in Psalmos. {4093.008} Page 126 line 12. στῆναι. Ἰστέον ὅτι τὰ εἰς ΝΑΙ λήγοντα ἀπαρέμφατα ποιοῦσιν εἰς ΡΟΣ ὀνόματα ἰσοσύλλαβα, οἷον, διῆναι διερὸς, μιῆναι μιαρὸς, σταθῆναι σταθερός· οὕτως οὖν καὶ ἀπὸ τοῦ 71. Etymologicum Magnum, Etymologicum magnum. {4099.001} Kallierges page 726 line 20. ὀνόματα ἰσοσύλλαβα· οἷον, μιῆναι, μιαρός· ῥυπῆναι, ῥυπαρός· διῆναι, διερός· σταθῆναι, σταθερός· οὕτω (20) στῆναι, στερὸς, καὶ στερρός. 72. Anthologia Graeca, Anthologia Graeca. {7000.001} Book 9 epigram 808 line 8. πόντος ἁλὸς προχοῇσι κυλίνδεται εἰς ἅλα δῖαν τόσσον ἐπιψαύων, ὁπόσον χθονὸς ἄκρα διῆναι. πολλάκι δ’ ἐξ ἐμέθεν τις ἑὸν μέγα θυμὸν ἰάνθη 73. Maximus Planudes Theol. et Polyhist., Idyllium. {4146.017} Line 257. αἴ κεν ὄρεσσιν ἄποικον ἀποίσῃ καὶ μετανάστην, τίς μοι ὕδωρ κομίσῃ βοῇ, ὕδατι τίς με διήνῃ, ὡς ἀποσεισάμενον θήρεσσιν ὁμοίιον εἶδος 74. Anthologia Graeca, Anthologia Graeca. {7000.001} Book 16 epigram 181 line 3. μαῖαν Ἀπελλείην εὑραμένη παλάμην, ἀλλὰ τάχος γραφίδων ἀποχάζεο, μή σε διήνῃ ἀφρὸς ἀποστάζων θλιβομένων πλοκάμων. 75. Joannes Cinnamus Hist. et Gramm., Epitome rerum ab Joanne et Manuele Comnenis gestarum. {3020.001} Page 105 line 23. σάμενος “νῦν αἰφνίδιον Δαλμάται Ῥωμαίοις ἐπεισπεσεῖσθαι δια- @1 (106.) νοῦνται” ἦσαν γὰρ οὐ μακρὰν ἄποθεν ἤδη ποιούμενοι τὴν παρεμβολήν. ἐπειδὴ γοῦν τάχιστα νὺξ ἤδη ἐγένετο, τοιάδε τινὰ ἐνε76. Michael Phil., In parva naturalia commentaria. {4034.002} Page 61 line 17. δόξης εἰσὶ πάθη. τοῦτο δὲ ταὐτόν ἐστι τῷ ‘οὐδὲ τῆς διανοίας’· τὰ γὰρ διανούμενα δοξάζει. ἐπεὶ γὰρ ἐν τοῖς ὕπνοις οὐ μόνον φαμὲν καὶ συγκατα-
τιθέμεθα, ὅτι τὸ προσιὸν ἄνθρωπός ἐστιν (τὸ δὲ συγκατατίθεσθαι δόξης 77. Herodotus Hist., Historiae. {0016.001} Book 8 section 98 line 1. μένων πολεμήσειν· Μαρδόνιον δ’ οὐδὲν τούτων ἐλάνθανε (98.) ὡς μάλιστα ἔμπειρον ἐόντα τῆς ἐκείνου διανοίης. Ταῦτά τε ἅμα Ξέρξης ἐποίεε καὶ ἔπεμπε ἐς Πέρσας 78. Galenus Med., In Hippocratis librum vi epidemiarum commentarii vi. {0057.091} Kühn volume 17b page 233 line 9. Ἀνευρίϲκει ἡ φύϲιϲ ἑαυτῇ τὰϲ ἐφόδουϲ οὐκ ἐκ διανοίηϲ, τὰ μὲν οἷον τὸ ϲκαρδαμύϲϲειν, τὰ δὲ καὶ ἡ γλῶϲϲα ὑπουργέει καὶ ὅϲα ἄλλα τοιαῦτα. (10) 79. Hippocrates et Corpus Hippocraticum Med., De morbis popularibus (= Epidemiae). {0627.006} Book 6 chapter 5 section 1 line 2. (1.) Νούσων φύσιες ἰητροί. Ἀνευρίσκει ἡ φύσις αὐτὴ ἑωυτῇ τὰς ἐφόδους, οὐκ ἐκ διανοίης, οἷον τὸ σκαρδαμύσσειν, καὶ ἡ γλῶσσα ὑπουργέει, καὶ ὅσα ἄλλα τοιαῦτα· ἀπαίδευτος ἡ φύσις ἐοῦσα 80. Hippocrates et Corpus Hippocraticum Med., De diaeta i–iv. {0627.031} Section 1 line 19. οὐκ ἀποδέχονται τὸν ὕστερον περὶ τούτων διαλεγόμενον, οὐ γι- @1 νώσκοντες ὅτι τῆς αὐτῆς διανοίης ἐστὶ γνῶναι τὰ ὀρθῶς εἰρημένα, ἐξευρεῖν τε τὰ μή πω εἰρημένα. Ἐγὼ γοῦν, ὥσπερ εἶπον, τοῖσι μὲν (20) 81. Hippocrates et Corpus Hippocraticum Med., Praeceptiones. {0627.051} Section 1 line 11. τῶν φαινομένων μεθοδεύῃ· ἐκ γὰρ τῶν ἐναργέως ἐπιτελεομένων (10) ἢν τὴν ἀρχὴν ποιήσηται ὁ λογισμὸς, ἐν διανοίης δυνάμει ὑπάρχων εὑρίσκεται, παραδεχομένης αὐτῆς ἕκαστα παρ’ ἄλλων. Ὑπολη82. Hippocrates et Corpus Hippocraticum Med., Epistulae. {0627.055} Epistle 17 line 209. ὁ δὲ αὐτέων κατακρίνει τὴν ἀπροαιρεσίην, μήτε ὁρήσιος μήτε ἀκοῆς μετέχοντας· μούνη δ’ αἴσθησις ἀνθρώπου ἀτρεκείῃ διανοίης τηλαυγὴς, τό τε ἐὸν καὶ τὸ ἐσόμενον προορεομένη. Δυσαρεστεῦνται (210) 83. Hippocrates et Corpus Hippocraticum Med., Epistulae. {0627.055} Epistle 17 line 303. ἐξιχνεύσαντος καὶ νοήσαντος. Θεραπείην δὲ λαβὼν παρὰ σεῦ τῆς ἐμῆς διανοίης, ἀπαλλάσσομαι, τῆς ὥρης τοῦτο ἀπαιτεούσης καὶ τῆς τοῦ σώματος τημελείης· αὔριον δὲ καὶ κατὰ τὸ ἑξῆς ἐν ταὐτῷ γε84. Hippocrates et Corpus Hippocraticum Med., Epistulae. {0627.055} Epistle 23 line
13. λειαν ἐμπεπιστευμένος, ὑμέσι νευρώδεσι συνεισκατοικέων, ὑπὲρ ὧν ὀστέων διπλῶν φύσιες ἀναγκαίῃ ἀρηρυῖαι δεσπότην φύλακα διανοίης καλύπτουσιν ἐγκέφαλον. Τριχῶν εὐκοσμία χρῶτα κοσμεῦσα· τὸ δὲ 85. Manetho Astrol., Apotelesmatica. {2583.001} Book 5 line 116. Πλησιφαὴς δ’ ἀκτῖσιν ἀπορρείουσα Κρόνοιο (115) ψυχαῖς πλαζομένους, ἐξισταμένους διανοίης, σαρκῶν ἐξ ἰδίων ἀπογευομένους, ἱεροῖσιν 86. Theodorus Metochites Phil. et Polyhist., Carmina XIV–XX. {3191.003} Poem 20 line 160. μὴ δ’ ἀθυμίης μὴ δαρὸν εἰν νέφεσι σκοτόεντα ὄσσε διανοίης ἐχέμεν διὰ σοῖς ἀλεγεινοῖς, (160) τὰ δὲ σὺ καί τε πάρος δόκεες πλεῖν ἠὲ κατ’ ἄλλους @1 87. Lucianus Soph., De astrologia. {0062.048} Section 20 line 11. ἑωυτοῖσι πάντα ἰκέλους ἐκτελέουσιν καὶ χρόην καὶ (10) μορφὴν καὶ ἔργα καὶ διανοίην, καὶ βασιλεὺς μὲν ὁ Μίνως Διὸς ἡγεομένου, καλὸς δὲ Αἰνείης Ἀφρο88. Lucianus Soph., De astrologia. {0062.048} Section 10 line 6. φάος τὸν λόγον προήνεγκεν, ἀλλ’ ἐς γοητείην καὶ (5) ἱερολογίην, οἵη διανοίη ἐκείνου. πηξάμενος γὰρ λύρην ὄργιά τε ἐποιέετο καὶ τὰ ἱερὰ ἤειδεν· 89. Christodorus Epic., Epigrammata. {2119.002} Book 2 epigram 1 line 34. λάθρῃ ὑπὸ κραδίην τραγικαῖς ὡμίλεε Μούσαις, ἔργα σαοφροσύνης διανεύμενος· ἦν γὰρ ἰδέσθαι οἷά τέ που θυμέλῃσιν ἐν Ἀτθίσι θύρσα τινάσσων. (35) 90. Anthologia Graeca, Anthologia Graeca. {7000.001} Book 2 epigram 1 line 34. λάθρῃ ὑπὸ κραδίην τραγικαῖς ὡμίλεε Μούσαις, ἔργα σαοφροσύνης διανεύμενος· ἦν γὰρ ἰδέσθαι οἷά τέ που θυμέλῃσιν ἐν Ἀτθίσι θύρσα τινάσσων. (35) 91. Marcellus Poet. Med., De piscibus fragmentum. {0281.001} Line 76. Παλλαδίου πλήθοντι πυρὸς καθύπερθεν ἐλαίου, (75) κεῖνο λίπος τρητοῦ διανεύμενον ἠθητῆρος ἤν τις ἑλὼν τήξειεν Ἐλευσινίου μετὰ κηροῦ, @1 92. Plato Phil., Phaedrus. {0059.012} Stephanus page 264 section a line 5. {ΣΩ.} Ἦ πολλοῦ δεῖν ἔοικε ποιεῖν ὅδε γε ὃ ζητοῦμεν, ὃς
οὐδὲ ἀπ’ ἀρχῆς ἀλλ’ ἀπὸ τελευτῆς ἐξ ὑπτίας ἀνάπαλιν διανεῖν (5) ἐπιχειρεῖ τὸν λόγον, καὶ ἄρχεται ἀφ’ ὧν πεπαυμένος ἂν ἤδη @1 93. Julius Pollux Gramm., Onomasticon. {0542.001} Book 7 section 138 line 3. ὑπτίας μάθημα κολυμβητῶν εἴρηκεν Ἀριστοφάνης (fg 665) καὶ Πλά- @1 των (Rp VII 529C Phdr 264A). ῥητέον τοίνυν νεῖν διανεῖν, παρανεῖν καὶ παρανέοντες, νήχεσθαι παρανήχεσθαι διανήχεσθαι, 94. Joannes Eugenicus Theol., Oratio gratiosa. {3287.014} Page 307 line 16. δωσον δή. Ἦν γὰρ ἔτι τὸ ὑποθρᾶττον ἧττον μὲν τοὺς ἄλλους, (15) τῶν πλειόνων ἐμπείρων ὄντων διανεῖν καὶ ἅμα κούφων ἐς τὸ ἀποβῆναι πάντων, ἐμὲ δὲ οὐχ ἥκιστα μή τι ἀνήκεστον ἐν τῷ τέλει 95. Scholia in Platonem, Scholia in Platonem (scholia vetera). {5035.001} Dialogue Phdr Stephanus page 264a,bis line 1. ὄντως, οὐδαμῶς. (264a,bis.) διανεῖν. διακολυμβᾶν, διαπερᾶν. 96. Lucianus Soph., Quomodo historia conscribenda sit. {0062.053} Section 19 line 15. Ἡράκλεις, ὅσαι μυριάδες ἐπῶν ἕκαστον τούτων, καὶ οἵα ἦν ἡ Ὀσρόου κόμη, διανέοντος τὸν (15) Τίγρητα, καὶ ἐς οἷον ἄντρον κατέφυγε, κιττοῦ καὶ 97. Anonymi Historici (FGrH), De bello Parthico. {1139.013} Volume-Jacoby#-T+F 2b,203,F fragment 2c line 2. κλεις, ὅσαι μυριάδες ἐπῶν ἕκαστον τούτων. (2c.) καὶ οἵα ἦν ἡ Ὀσρόου κόμη διανέοντος τὸν Τίγρητα, καὶ ἐς οἷον ἄντρον κατέφυγε, κιττοῦ καὶ μυρρίνης καὶ δάφνης ἐς ταὐτὸ συμπεφυκότων καὶ σύσκιον ἀκριβῶς ποιούν98. Claudius Aelianus Soph., De natura animalium. {0545.001} Book 3 section 6 line 1. ἀσχολίαν. (6.) Λύκοι ποταμὸν διανέοντες, ὑπὲρ τοῦ μὴ πρὸς βίαν ἐκ τῆς τοῦ ῥεύματος ἐμβολῆς ἀνατρέπεσθαι 99. Manuel Philes Poeta, Scr. Eccl. et Scr. Rerum Nat., Carmina varia de naturali historia. {2718.003} Part 1 line 1106. ΠΕΡΙ ΛΥΚΩΝ. (1106t) Ὕδωρ διανέοντες ἀθρόοι λύκοι, (1106) μή πως τὸν ἐσμὸν ἡ ῥοὴ περιτρέποι, 100. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Mirabilium auscultationes. {0086.027} Bekker page 845b line 12.
γίγνεσθαι. πολλοὺς γὰρ φαίνεσθαι περὶ τὰ χείλη τοῦ ποταμοῦ καὶ διανέοντας ἐφ’ ἑκάτερα, ὥστε τῆς δείλης ἐνταῦθα θεωρουμένους ἅμα τῇ ἡμέρᾳ ἐπὶ θατέρου μέρους φαίUse of TLG materials is subject to the TLG License Agreement. Created: Tue Mar 19 06:57:36 2013 (UTC). Contact
[email protected] for enquiries. TLG® is a registered trademark of The Regents of the University of California
101. Joannes Stobaeus Anthologus, Anthologium. {2037.001} Book 3 chapter 20 section 70 line 8. τως ἐπιχειρεῖν τοῖς κατὰ τὸν βίον ἔργοις τὰς ἑκάστοτε προσπιπτούσας ὀργὰς διωθούμενον καὶ διανέοντα ὥσπερ οἱ κυβερνῆται τὰ κύματα προσφερόμενα. ἔστι γοῦν οὐκ 102. Proclus Phil., In Platonis Parmenidem. {4036.008} Page 633 line 34. γεμόνα, πρὸς τὸν ἐρώμενον καὶ τὸν ὑπ’ αὐτοῦ τελεωθέντα, τοσοῦτον πέλαγος διανέοντα λόγων· πολὺ δὲ καὶ τὸ πλημμελὲς, ὡς ἄν τις @1 (35) 103. Maximus Planudes Theol. et Polyhist., Publii Ovidii Nasonis Metamorphoseon libri XV graece versi. {4146.018} Book 11 line 1025. τις, αὐτὸν οἰκτείρασα πίπτοντα, ὑπεδέξατο πεφει{785} σμένως, καὶ διανέοντα τὰ κύματα πτεροῖς τε (1025) ἐσκέπασε, καὶ ἡ εὐκταία τοῦ θανάτου εὐπορία 104. Cassius Dio Hist., Historiae Romanae. {0385.001} Book 62 chapter 5 section 6 line 3. ταῦτα ἡμῖν μὲν συνήθη καὶ σύμμαχα, ἐκείνοις δὲ δὴ καὶ ἄγνωστα καὶ πολέμια· καὶ τοὺς ποταμοὺς ἡμεῖς μὲν γυμνοὶ διανέομεν, ἐκεῖνοι δὲ οὐδὲ πλοίοις ῥᾳδίως περαιοῦνται. ἀλλ’ ἴωμεν ἐπ’ αὐτοὺς 105. Cassius Dio Hist., Historiae Romanae (Xiphilini epitome). {0385.010} DindorfStephanus page S161 line 25. νοις δὲ δὴ καὶ ἄγνωστα καὶ πολέμια· καὶ τοὺς ποταμοὺς ἡμεῖς μὲν γυμνοὶ διανέομεν, ἐκεῖνοι δὲ οὐδὲ πλοίοις ῥᾳδίως περαιοῦνται. (25) ἄλλ’ ἴωμεν ἐπ’ αὐτοὺς ἀγαθῇ τύχῃ θαρροῦντες. δείξωμεν αὐτοῖς (25) 106. Olympiodorus Phil., In Aristotelis meteora commentaria. {4019.003} Page 335 line 4.
Ποία; ἡ ὑπὸ τοῦ χρόνου. καὶ ὅρα, πῶς ταῦτα λέγει μὴ διαίνειν (3) μήτε πνεῦμα ποιεῖν, τουτέστι λιγνύν, ὡς τῆς ἑτέρας διαινούσης καὶ χρωννύσης. Ἔστι δὲ πνεῦμα ῥύσις συνεχὴς ἀέρος ἐπὶ μῆκος. (5n) 107. Nonnus Epic., Dionysiaca. {2045.001} Book 12 line 202. καὶ γλυκερὸν ποτὸν εὗρε· καὶ οἰνοχύτου Διονύσου λευκὰ διαινομένων ἐρυθαίνετο δάκτυλα χειρῶν. καὶ δέπας ἀγκύλον εἶχε βοὸς κέρας· ἡδυπότου δὲ 108. Simplicius Phil., In Aristotelis libros de anima commentaria [Sp.?] (fort. auctore Prisciano Lydo). {4013.005} Volume 11 page 163 line 12. οὐ μόνον ἐν τῇ περιτάσει τοῦ ὑμένος, ἀλλὰ καὶ εἰ ἀεί τι μέσον ὑποτεθείη τοῦ ἁπτικοῦ τε καὶ τοῦ ἁπτοῦ, ὡς ἐπὶ τῶν ὕδατι ἀμφοῖν διαινομένων καὶ μεταξὺ τοῦ ὕδατος ὑπάρχοντος, σώματος ὄντος καὶ διὰ τοῦτο καὶ βάθος 109. Oppianus Epic. Anazarbensis, Halieutica. {0023.001} Book 3 line 376. τέσσαρας ἀκταίους διεροὺς κάχληκας ἱεῖσι· (375) τοῖς δὲ διαινομένοισι περιτρέφεται γλαγόεσσα μύξα θαλασσαίη, τῆς ἵμερος ἰχθύας ἕλκει 110. Nonnus Epic., Dionysiaca. {2045.001} Book 4 line 199. ἄσχετος ἱμερόεντι δαϊζομένη νόον οἴστρῳ· καὶ κινυρῇ ῥαθάμιγγι διαινομένοιο προσώπου Ἠλέκτρης κύσε χεῖρα καὶ ὄμματα καὶ πόδας ἄκρους (200) 111. Nonnus Epic., Dionysiaca. {2045.001} Book 31 line 71. ὣς φαμένη συνέχευεν ὅλην φρένα Περσεφονείης, (70) δάκρυσι ποιητοῖσι διαινομένοιο προσώπου, αἱμύλα κωτίλλουσα. θεὰ δ’ ἐπένευσε θεαίνῃ, 112. Nonnus Epic., Dionysiaca. {2045.001} Book 4 line 461. ἄλλῳ δ’ ἄλλος ἔριζεν· ἐρευθιόωντι δὲ λύθρῳ (460) στικτὰ διαινομένης ἐμελαίνετο νῶτα βοείης Γηγενέος κταμένοιο· κατουδαίης δὲ μαχαίρης 113. Posidippus Epigr., Epigrammata (et elegi). {1632.005} Epigram 113 line 11. ἡ δ’ ἀφ’ Ὑμηττοῦ πέτρος ἐρευγομένη πόμα κρήνης (10) ἐκδέχεται σπιλάδων ὑγρὰ διαινομένη. εἰκόνα δ’ ὑμετέρην ἐτυπώσατο πίονι λύγδωι 114. Adespota Papyracea (SH), Epigrammata. {2648.003} Fragment 978 line 11. ἡ δ’ ἀφ’ Ὑμηττοῦ πέτρος ἐρευγομένη πόμα κρήνης (10) ἐγδέχεται σπιλάδων ὑγρὰ διαινομένη.
εἰκόνα δ’ ὑμετέρην ἐτυπώσατο πίονι λύγδωι 115. Anthologia Graeca, Anthologia Graeca. {7000.001} Book 5 epigram 60 line 2. Παρθένος ἀργυρόπεζος ἐλούετο, χρύσεα μαζῶν (1) χρωτὶ γαλακτοπαγεῖ μῆλα διαινομένη· πυγαὶ δ’ ἀλλήλαις περιηγέες εἱλίσσοντο, 116. Sophronius Soph., Epigr. et Scr. Eccl., Laudes in sanctos Cyrum et Joannem. {4042.005} Section 29 line 19. λυρὸν ἐκεῖνο τοῦ δαίμονος τέμενος, ἐν ᾧ τὰς ψευδεῖς φαντασίας ὁ δραπέτης εἰργάζετο, ἐν ᾧ βωμὸς ἦν ἀεὶ τοῖς αἵμασι διαινόμενος καὶ τὸ γυναικόμορφον ἵστατο ξόανον, παραλίᾳ ψάμμῳ κατέχωσαν καὶ κατὰ (20) 117. Sophronius Soph., Epigr. et Scr. Eccl., Narratio miraculorum sanctorum Cyri et Joannis. {4042.006} Miracle 25 line 18. σκετο, πηγὴν στελλομένην τοῦ πάθους οὐκ ἔχουσα, οὐκ ἀεννάου νάματος, ἀλλὰ βρύοντος αἵματος· καὶ κρουνὸς ἀεὶ διαινόμενος, οὐκ ἀργυροειδέσι τοῖς ὕδασιν, ἀλλὰ φοινικόχρωσι στάζουσιν αἵμασιν. Ἐντεῦθεν νεκρὰ μὲν 118. Orphica, Lithica. {0579.011} Line 263. βάρβαρον ἀγγέλλω, Συριηγενέος κελαδεινοῦ ὕδασιν Εὐφρήταο διαινόμενον ζαμίλαμπιν· ὅς τοι φυταλιῆς ἕνεκεν ῥέξαντι θυηλὰς 119. Nonnus Epic., Dionysiaca. {2045.001} Book 10 line 82. ἄστατον ἴχνος ἔχων σφαλερῷ ποδί, δὴ τότε δειλὴ ἀγχιπόρῳ στήσασα διαινόμενον πόδα πόντῳ παιδὶ φιλοθρήνῳ κινυρὴν βρυχήσατο φωνήν, @1 120. Joannes Philoponus Phil., In Aristotelis libros de generatione et corruptione commentaria. {4015.006} Volume 14,2 page 183 line 21. (συνέβαινε γὰρ ὅλον εἶναι πόρον), οὕτω δεῖ νομίζειν καὶ ἐπὶ τοῦ σώματος (20) γίνεσθαι, ἐκ τοῦ βάθους κατὰ συνέχειαν ἄλλο ἐξ ἄλλου διαινόμενον μόριον οὕτως εἰς τὴν ἐπιφάνειαν ἀποκρίνειν τὸ ὑγρόν. οὗτος δὲ ὁ λόγος πιθανὸς 121. Eustathius Thessalonicensis Philol. et Scr. Eccl., Commentarii ad Homeri Odysseam. {4083.003} Volume 1 page 322 line 30. ἀνθρώπου καλοίη τὸ λικμητήριον. ἀρέσκει γοῦν μᾶλλον τοῖς παλαιοῖς, πόδα νῦν διερὸν λέγειν, ἢ τὸν τῇ θαλάσσῃ διαινόμενον ὅ ἐστιν ὑγραινόμενον ἢ τὸν σπουδαῖον καὶ μὴ ξηραινόμενον τῆς ἐξ ἱδρώτων (30) νοτίδος, ἵνα ᾖ διερῷ ποδὶ φεύγειν, τὸ παραχρῆμα σπουδαίως διὰ θαλάσσης φυγεῖν. ὅπερ Ὀδυσσέως
122. Anthologia Graeca, Anthologia Graeca. {7000.001} Book 14 epigram 74 line 4. ὅστις δ’ οὐλοὸν ἦτορ, ἀπόστιχε· οὔποτε γὰρ σὴν ψυχὴν ἐκνίψει σῶμα διαινόμενον. (75.) Εἰπὲ Ποσειδάωνι· „Κασιγνήτοις πεπιθέσθαι 123. Orphica, Lithica. {0579.011} Line 564. στείχων ἔκ τ’ ὀλοοῖο πόνου δολιχῆς τε κελεύθου, τόφρα δὲ πορφυρέοιο διαινόμενοι κορέσαντο αἵματος οἵ ῥα κέχυντο χαμαὶ ὑπὸ κράατι θάμνοι. (565) 124. Eustathius Thessalonicensis Philol. et Scr. Eccl., Commentarii ad Homeri Iliadem. {4083.001} Volume 4 page 68 line 21. ἐνέφηνεν ὡς οὐκ ἂν εἴη κάλλιον, καὶ ἅμα πραγματικῶς ἔδειξε τί τὸ χρήσιμον τοῦ (20) τὰς βύρσας τείνεσθαι. ἐλαίῳ γὰρ ἤ τινι τοιούτῳ διαινόμεναι καὶ οὕτω μαλαττόμεναι καὶ τῆς σκληρότητος ἀνιέμεναι ἐπιδιδόασιν, ὡς τοῦ πάχους λεπ- @1 125. Plutarchus Biogr. et Phil., De facie in orbe lunae (920b–945e). {0007.126} Stephanus page 939 section E line 4. φασιν οὐδὲ τὰς δρόσους ἀνέχεται, καθάπερ τὰ πλεῖστα τῶν Ἀραβικῶν, ἀλλ’ ἐξαμαυροῦται διαινόμενα καὶ φθείρεται, τί δὴ θαυμαστόν ἐστιν εἰ γίνονται περὶ τὴν σε- (5) 126. Olympiodorus Phil., In Aristotelis meteora commentaria. {4019.003} Page 324 line 1. Ἐνταῦθα τὰς διαφορὰς τῶν μαλακτῶν λέγει. φησὶ γάρ, ὅτι δεῖ ταύ- @1 (324.) τας εἶναι ἢ ἑλκτὰ ἀδίαντα, τουτέστι μὴ διαινόμενα ἤτοι βρεχόμενα ἀλλοτρίῳ ὑγρῷ (ἵνα εἴπῃ τὸ νεῦρον) ἢ ἐλατά (καὶ ταῦτα ἢ πυρὶ ἢ χειρὶ ἢ 127. Scholia in Aratum, Scholia in Aratum (scholia vetera). {5013.001} Scholion 970 line 6. ζητεῖν σκέπας, ἀνατινάσσοντες τὰ πτερὰ σημεῖόν εἰσι (5) χειμῶνος. πάντα δὲ τὰ ὄρνεα διαινόμενα τινάσσει τὰ πτερά. 128. Athenaeus Soph., Deipnosophistae. {0008.001} Book 3 Kaibel paragraph 48 line 22. θερμὸν ἰχθὺν ἐπαναπλάττων, ἡμίβρωτα λείψανα συντιθείς, οἴνῳ διαίνων, ἔντερ’ ἁλὶ καὶ σιλφίῳ σφενδονῶν, ἀλλᾶντα τέμνων, παραφέρων χορδῆς 129. Axionicus Comic., Fragmenta (Kock). {0424.001} Fragment 8 line 3. θερμὸν ἰχθὺν ἐπαναπλάττων, ἡμίβρωτα λείψανα συντιθείς, οἴνῳ διαίνων, ἔντερ’ ἁλὶ καὶ σιλφίῳ
σφενδονῶν, ἀλλᾶντα τέμνω, παραφέρω χορδῆς τόμον, 130. Nonnus Epic., Dionysiaca. {2045.001} Book 9 line 282. ὑπναλέης ἔχρισεν ὅλον χρόα πενθάδος Ἰνοῦς λυσιπόνῳ ῥαθάμιγγι μεμηνότα γυῖα διαίνων. καὶ χρόνον αὐτόθι μίμνεν ἔσω Παρνησσίδος ὕλης 131. Nonnus Epic., Dionysiaca. {2045.001} Book 23 line 41. ταρσὸν ἔχων ψαμάθοισι κατάσχετον· ἵστατο δ’ ἄλλος @1 (40) κνήμης λουομένης· ὁ δὲ γούνατος ἄκρα διαίνων ὑγρὴν αἱμαλέοιο δι’ ὕδατος εἶχεν ἐνυώ· 132. Nonnus Epic., Dionysiaca. {2045.001} Book 23 line 47. ἄλλος ἐνὶ προχοῇσιν ὅλον δέμας ἐκ ποδὸς ἄκρου ἄχρι μέσου στέρνοιο κατάρρυτος, ὃς δὲ διαίνων ὤμους διχθαδίους, ὁ δὲ βόστρυχον ἄκρον ἐρεύσας 133. Nonnus Epic., Dionysiaca. {2045.001} Book 27 line 162. καὶ στρατιὴν εὔχαλκον ἄναξ ἔστησε τετάρτην (160) ἀντολίης ὑπὸ πέζαν, ὅθεν δονακῆα διαίνων (162) στέλλεται εὐόδμοισι κατάρρυτος ὕδασι Γάγγης. 134. Aelius Herodianus et Pseudo–Herodianus Gramm. et Rhet., Περὶ παθῶν. {0087.009} Part+volume 3,2 page 188 line 3. (188.) E. Gud. 288, 38 coll. E. M. 274, 5: ἱερὸν ἰχθύν: τινὲς παρὰ (2) τὸ διαίνω διερός καὶ ἱερὸν τὸν ἀεὶ ἐν ὕδασι βρεχόμενον κατὰ ἀποβολὴν οἷον «ἔνθ’ ἤτοι μὲν ἐγὼ διερῷ ποδί» (Od. ι 43)· οἱ δὲ παρὰ τὸ δίω 135. Aelius Herodianus et Pseudo–Herodianus Gramm. et Rhet., Partitiones [Sp.?] (= Ἐπιμερισμοί) (e codd. Paris. 2543 + 2570). {0087.036} Page 242 line 16. τὸ ἐπιτηρῶ· βαμβαίνω, τὸ κτυπῶ τοὺς ὀδόντας· αὐαίνω, (15) τὸ ξηραίνω· διαίνω, τὸ βρέχω· ἰαίνω, τὸ εὐφραίνω· πημαίνω, τὸ βλάπτω· φαίνω, τὸ λάμπω· καὶ ἁπλῶς 136. Orion Gramm., Etymologicum. {2591.001} Alphabetic letter delta page 48 line 1. Δίκη. δίζω ῥῆμα, παρὰ τὸ δίζεσθαι. @1 (48.) Διερός, παρὰ τὸ διαίνω διαρός· καὶ Ἰωνικῶς, μεταθέσει τοῦ α εἰς ε, διερός. 137. Pseudo–Zonaras Lexicogr., Lexicon. {3136.001} Alphabetic letter delta page 543 line 1. Διαιρεῖται. διαμερίζεται. @1 (543.) Διαίνεσθαι. βρέχεσθαι. διαίνω γὰρ τὸ βρέχω
καὶ ὑγραίνω, οἷον· 138. Pseudo–Zonaras Lexicogr., Lexicon. {3136.001} Alphabetic letter delta page 543 line 5. παρὰ τὸν Δία. κυρίως γὰρ τὸ ἐκ Διὸς βρέχεσθαι. Διὸς, δίω καὶ διαίνω, ὡς μείω, μειαίνω, (5) δρῶ, δραίνω. 139. Gennadius Scholarius Theol., Grammatica. {3195.052} Part 2 page 434 line 13. συστροφή, καὶ δινῶ· Διομήδης, ὄνομα κύριον· διπλόη, ἡ ἀπάτη· δίσκος· Δίρκη· δίκελλα· διηθῶ· διαίνω· διερός· διωλύγιον· διηγοῦμαι· διήγησις· διφθέρα, ἡ γοῦνα· δίφρος· διφῶ, τὸ ψηλαφῶ· δίψα· 140. Eustathius Thessalonicensis Philol. et Scr. Eccl., Commentarii ad Homeri Iliadem. {4083.001} Volume 4 page 768 line 14. ἕτερον δίημι Ἀττικόν, γινόμενον οὕτω. Ζεύς Διός, ἐξ οὗ διερός, ὁ δίυγρος. Διὸς δὲ ῥῆμα δίω, ἀφ’ οὗπερ οὐ μόνον τὸ διαίνω, καθὰ πολλαχοῦ δηλοῦται, ἀλλὰ καὶ δίημι, οὗ μετοχὴ παθητικὴ «διέμενος», ὡς τιθέμενος. Ἀριστοφάνης «διέμενος (15) 141. Etymologicum Gudianum, Etymologicum Gudianum (ἀάλιον—ζειαί). {4098.001} Alphabetic entry delta page 349 line 4. Δεύω· εἰς τὸ Δέω. σημαίνει δὲ τὸ βρέχω· ἀπὸ τοῦ Ζεύς Διός δεύω, ἐξ οὗ καὶ διαίνω. Δέω· εἰς τὸ Ξυνεδεδέατο. (5) 142. Etymologicum Gudianum, Etymologicum Gudianum (ἀάλιον—ζειαί). {4098.001} Alphabetic entry delta page 359 line 7. Διερός· κατὰ Ἰωνικὴν μετάθεσιν τοῦ α εἰς τὸ ε διερός· παρὰ γὰρ τὸ διαίνω, τὸ πλύνω. Διαρραίω · ῥαίω, τὸ φθείρω. καὶ γίνεται ἐκ τοῦ φθείρω 143. Etymologicum Gudianum, Etymologicum Gudianum (ἀάλιον—ζειαί). {4098.001} Alphabetic entry delta page 362 line 10. καὶ διέπω, ὁ μέσος παρακείμενος διεῖπα, τὸ ει δίφθογγον. Διερός· ὁ ὑγρός· παρὰ τὸ διαίνω, τὸ πλύνω. καὶ εἰς τὸ Ἱερόν (10) καὶ Ὑγιής· @1 144. Etymologicum Gudianum, Etymologicum Gudianum (ζείδωρος—ὦμαι). {4098.002} Alphabetic entry iota page 272 line 52. πίοις θεοῖς, ἀπὸ δὲ μεσημβρίας τοῖς Χθονίοις. Ἱερὸν ἰχθῦν, τινὲς παρὰ τὸ διαίνω. διερὸς καὶ διερὸν, τὸ ἀεὶ ἐν ὕδατι βρεχόμενον, οἷον· ἔνθ’ ἤτοι 145. Etymologicum Gudianum, Etymologicum Gudianum (ζείδωρος—ὦμαι). {4098.002}
Alphabetic entry iota page 288 line 38. τὸ λεγόμενον ἐν τῇ συνηθείᾳ κοράκιον. Ἱερὸν ἰχθὺν, τινὲς δὲ παρὰ τὸ διαίνω διαιρὸς, καὶ ἱερὸν, τὸν ἀεὶ ἐν ὕδασι βρεχόμενον, κατὰ ἀποβολὴν, 146. Etymologicum Gudianum, Additamenta in Etymologicum Gudianum (ἀάλιον— ζειαί) (e codd. Vat. Barber. gr. 70 [olim Barber. I 70] + Paris. suppl. gr. 172). {4098.003} Alphabetic entry delta page 362 line 23. ἀλλὰ πέτω. Διερός· ὁ ὑγρός· παρὰ γὰρ τὸ διαίνω, τὸ πλύνω ἢ θερμαίνω, ἀποβολῇ τοῦ ι διανός καὶ κατὰ Ἰ[[ωνικὴν]] μετάθεσιν τοῦ [[α]] εἰς τὸ ε καὶ τοῦ [[ν 147. Etymologicum Magnum, Etymologicum magnum. {4099.001} Kallierges page 267 line 1. δίαινε δέ μιν μέλαν ὕδωρ. (267.) Κυρίως τὸ ἐκ Διὸς βρέχεσθαι. Διὸς διῶ, διαίνω, ὡς μιῶ, μιαίνω. 148. Etymologicum Magnum, Etymologicum magnum. {4099.001} Kallierges page 274 line 6. γὰρ ζῶντες ὑγροὶ, αὖοι δ’ οἱ τεθνεῶτες. Παρὰ τὸ (5) διαίνω, τὸ ὑγραίνω, γίνεται διαρὸς, ὡς μιαίνω, μιαρός· λιπαίνω, λιπαρός· καὶ τροπῇ, διερός. 149. Etymologicum Magnum, Etymologicum magnum. {4099.001} Kallierges page 468 line 20. Ἀλλ’ ἄγε δή τινα μάντιν ἐρείομεν ἢ ἱερῆα. (20) Ἱερὸν ἰχθῦν: Τινὲς παρὰ τὸ διαίνω, τὸ βρέχω, (20) διερός· καὶ ἱερὸν, τὸ ἀεὶ ἐν ὕδατι βρεχόμενον, κατὰ 150. Scholia in Apollonium Rhodium, Scholia in Apollonii Rhodii Argonautica (scholia vetera). {5012.001} Page 23 line 10. 184 διερῇ πεφόρητο: διερὴ κυρίως ἡ ἐκ Διὸς γινομένη κάθυγρος γῆ, ἐξ οὗ καὶ διαίνω τὸ βρέχω. παρὰ δὲ τὸ Ὁμηρικόν (10) (Υ 226—29)· ‘αἱ δ’ ὅτε δὴ σκιρτῷεν ἐπὶ ζείδωρον ἄρουραν’ καὶ τὰ 151. Scholia in Oppianum, Scholia et glossae in halieutica (scholia vetera et recentiora). {5032.002} Hypothesis-book 1 scholion 5 line 2. (5.) Ἐννέμεται· βόσκεται, τρέφεται, βόσκονται. διερούς· διΰγρους. διεροὶ ἀπὸ τοῦ διαίνω τὸ βρέχω, ὡς μιαίνω μιαρός καὶ τροπῇ τοῦ α εἰς ε διερός. γαμούς· 152. Scholia in Theocritum, Scholia in Theocritum (scholia vetera). {5038.001}
Prolegomenon-anecdote-poem 13 section-verse 41f line 2. (41f.) τὸ ἀδίαντον βοτάνη ἐστὶν ἀεὶ ἄβροχος. ὅθεν καὶ τὸ ὄνομα, ἀπὸ τοῦ α στερητικοῦ μορίου καὶ τοῦ διαίνω τὸ βρέχω, ἤγουν τὸ μηδόλως βρεχόμενον διὰ τὸ εἶναι ὀρθόν τι καὶ ὀξὺ 153. Anthologia Graeca, Anthologia Graeca. {7000.001} Book 9 epigram 384 line 3. Αὐσονίης θ’ ὕψος δέρκεται Ἠέλιος. αὐτὰρ ἐγὼ θαμινῇσι γύην νιφάδεσσι διαίνω τεύχων εἰαρινῆς ἔγκυον ἀγλαΐης. @1 154. Plutarchus Biogr. et Phil., Quaestiones convivales (612c–748d). {0007.112} Stephanus page 699 section D line 8. τες κατ’ ὀλίγον διιέντες τὸ ποτὸν ἡσυχῆ τὴν ἀρτηρίαν διαίνουσι καὶ τέγγουσι. μαρτύρων μὲν οὖν ἅλις. ὁ δὲ λόγος τῷ Πλάτωνι πρῶτον ἐκ τῆς αἰσθή155. Aeschylus Trag. Atheniensis, Persae. {0085.012} Line 1065. {80Χο.}80 ἄπριγδ’ ἄπριγδα μάλα γοεδνά. {80Ξε.}80 διαίνου δ’ ὄσσε. {80Χο.}80 τέγγομαί τοι. (1065) {80Ξε.}80 βόα νυν ἀντίδουπά μοι. {72[ἐπωιδ.]}72 156. Aeschylus Trag. Atheniensis, Choephoroe. {0085.016} Line 73. ἄκος, πόροι τε πάντες ἐκ μιᾶς ὁδοῦ διαίνοντες τὸν χερομυσῆ φόνον καθαίροντες ἴθυσαν μάταν. 157. Aeschylus Trag. Atheniensis, Persae. {0085.012} Line 1047. {80Ξε.}80 ἔρεσσ’ ἔρεσσε καὶ στέναζ’ ἐμὰν χάριν. {72[ἀντ. ζ]}72 {80Χο.}80 διαίνομαι γοεδνὸς ὤν. {80Ξε.}80 βόα νυν ἀντίδουπά μοι. 158. Scholia in Aeschylum, Scholia in Persas (scholia vetera et recentiora Thomae Magistri et Demetrii Triclinii). {5010.006} Scholion-gloss gloss hypothesis-verse 1047b line 1. σεαυτόν. (1046b.) ἐμὴν] † ἤγουν χάριν ἐμοὶ διδοὺς διὰ τούτων. (1047a.) ἀντιστροφὴ κώλων ηʹ. (1047b.) διαίνομαι] καταραίνομαι τοῖς δάκρυσιν. (1047c.) γοεδνὸς] θρηνητικός. (1048a.) βόα] θρήνει. (1048b.) νυν] δή. (1048c.) ἀντίδουπα] ἐξ ἐναντίας ἐμοὶ 159. Scholia in Aeschylum, Scholia de metris Aeschyli (scholia recentiora Demetrii Triclinii). {5010.019} Play Pers verse of play 1047 line 1. (1046.) ἔρεσσ’ ἔρθεσσε] ἰαμβικὸν τρίμετρον. (1047.) διαίνομαι] ἰαμβικὰ δίμετρα ἀκατάληκτα δʹ.
(1051.) ὀτοτοτοτοῖ] ἰαμβικὰ γʹ. τὸ αʹ μονόμετρον ἐκ τριβράχου, 160. Homerus Epic., Ilias. {0012.001} Book 13 line 30. {2>}2 γηθοσύνῃ δὲ θάλασσα διίστατο· τοὶ δὲ πέτοντο ῥίμφα μάλ’, οὐδ’ ὑπένερθε διαίνετο χάλκεος ἄξων· (30) τὸν δ’ ἐς Ἀχαιῶν νῆας ἐΰσκαρθμοι φέρον ἵπποι. 161. Flavius Claudius Julianus Imperator Phil., Περὶ τῶν τοῦ αὐτοκράτορος πράξεων ἢ περὶ βασιλείας. {2003.003} Section 6 line 12. Γηθοσύνῃ δὲ θάλασσα διίστατο· τοὶ δ’ ἐπέτοντο Ῥίμφα μάλ’, οὐδ’ ὑπένερθε διαίνετο χάλκεος ἄξων, ἅτε οὐδενὸς ἐμποδὼν ὄντος, πάντων δὲ ἐξισταμένων καὶ 162. Eustathius Thessalonicensis Philol. et Scr. Eccl., Commentarii ad Homeri Iliadem. {4083.001} Volume 3 page 434 line 6. ἠγνοίησεν ἄνακτα, γηθοσύνῃ δὲ θάλασσα διΐστατο· τοὶ δ’ ἐπέτοντο ῥίμφα (5) μάλα». Εἶτα ἑρμηνεύων, ὡς ἐπέτοντό φησιν «οὐδ’ ὑπένερθε διαίνετο χάλκεος ἄξων». Καὶ ὅρα, ὡς τερατωδέστεροι οὗτοι τῶν ἐφεξῆς που, οἳ ἐπὶ ῥηγμῖνος, 163. Joannes Philoponus Phil., In Aristotelis libros de generatione et corruptione commentaria. {4015.006} Volume 14,2 page 183 line 29. οὐσίαν μὴ διά τινων πόρων, σῶμα διὰ σώματος ἐχώρησεν. ἢ οὖν οὐδὲ ὅλως ἡ οὐσία αὐτὴ τοῦ λίνου διαίνεται, ἀλλὰ μόνον τοῦ ὑγροῦ παράθεσίς ἐστιν, ἢ εἰ διαίνεται, δεῖ νομίζειν πάσχειν τι τὴν οὐσίαν τῇ παραθέσει (30) 164. Joannes Philoponus Phil., In Aristotelis libros de generatione et corruptione commentaria. {4015.006} Volume 14,2 page 183 line 30. ὅλως ἡ οὐσία αὐτὴ τοῦ λίνου διαίνεται, ἀλλὰ μόνον τοῦ ὑγροῦ παράθεσίς ἐστιν, ἢ εἰ διαίνεται, δεῖ νομίζειν πάσχειν τι τὴν οὐσίαν τῇ παραθέσει (30) τοῦ ὑγροῦ καὶ μεταβάλλειν κατὰ ποιότητα, οὐ τῆς οὐσίας αὐτῆς τοῦ ὕδατος 165. Hesychius Lexicogr., Lexicon (Α—Ο). {4085.002} Alphabetic letter delta entry 1025 line 1. (1024.) *διαθρύψεις· συγκόψεις Lev. 2,6 AS (1025.) διαίνεται· *βρέχεται. r(Sn) δακρύει [διαίνεσθαι] (1026.) διαιολᾶν· ἐξαπατᾶν. ποικίλλειν 166. Hesychius Lexicogr., Lexicon (Α—Ο). {4085.002} Alphabetic letter delta entry 1040 line 1. (1039.) [δίαιτρον· δίοπτρον διαφανές] (1040.) διαίνεται· βρέχεται, ὑγραίνεται. διαχεῖται, ὑπὸ ὄμβρου βρέχεται (1041.) διὰ καλάμας ἄρνες· παρὰ Ῥοδίοις ἔριφοι οὕτως εἴρηνται ἐν 167. Lexica in Opera Gregorii Nazianzeni, Lexicon in carmina Gregorii Nazianzeni (=
Lexicon Casinense) (e cod. Casinensi Arch. Abbat. T 550). {4303.002} Alphabetic letter delta line 43. †δηφήσαν(τες)· ζητήσαντ(ες), ψηλαφήσαντ(ες) διαίνεται· ὑγραίνεται διακριδὸν· διακεκριμένον 168. Scholia in Nicandrum, Scholia et glossae in Nicandri theriaca (scholia vetera et recentiora). {5031.001} Vita-scholion 846a line 4. καὶ πολύτριχον καὶ τριχομανές. @1 τὸ ἀδίαντον, ὅτι οὐ διαίνεται, ὅ ἐστι βρέχεται, ὑπὸ ὑετοῦ καὶ δρόσου. τοῖς φύλλοις γὰρ αὐτοῦ ῥανὶς οὐκ ἐφιζάνει. (5) 169. Aeschylus Trag. Atheniensis, Persae. {0085.012} Line 257. {80Χο.}80 †ἄνι’ ἄνια κακὰ† νεόκοτα καὶ {72[στρ. α]}72 δάι’· αἰαῖ, διαίνεσθε Πέρσαι τόδ’ ἄχος κλύοντες. 170. Scholia in Aeschylum, Scholia in Persas (scholia vetera). {5010.004} Hypothesisverse of play 258 line 1. (257.) νεόκοτα] νεωστὶ μηνυθέντα ἡμῖν ὑπό τινος τῶν δαιμόνων. (258.) διαίνεσθε] δακρύετε. (259.) τόδ’ ἄχος] ὃ εἶπον. 171. Scholia in Aeschylum, Scholia in Persas (scholia vetera et recentiora Thomae Magistri et Demetrii Triclinii). {5010.006} Scholion-gloss gloss hypothesis-verse 257b line 1. κοτα] † ἐκ νέας ὀργῆς δαίμονος ἐπελθόντα. (257a.) δάϊ’] @1 πολεμικά, ἀφανιστικά. (257b.) διαίνεσθε] βρέχεσθε ἤγουν δακρύετε. (257c.) Πέρσαι] ὦ. (258a.) τόδ’ ἄχος] τὴν λύπην· 172. Scholia in Aeschylum, Scholia in Aeschylum (scholia recentiora). {5010.009} Play Pers hypothesis-verse of play 258 line 1. δάϊα] πολεμικὰ, ἀφανιστικά. B. (258.) διαίνεσθε] δακρύετε κλύοντες καὶ ἀκούοντες τόδ’ ἄχος ὃ εἶπον, ἀντὶ τοῦ ταύτην τὴν λύπην. A. 173. Scholia in Aeschylum, Scholia in Persas (scholia recentiora). {5010.021} Hypothesis-scholion 261 line 1. γενόμενα. (261.) διαίνεσθε Πέρσαι: ἤτοι δακρύετε καὶ βρέχεσθε ἐν δάκρυσιν, ὦ Πέρσαι, κλύοντες καὶ ἀκούοντες τόδ’ 174. Eustathius Thessalonicensis Philol. et Scr. Eccl., Commentarii ad Homeri Iliadem.
{4083.001} Volume 3 page 435 line 19. ῥίμφα μάλα πέτονται, οἱ δ’ αὐτοὶ καὶ εὔσκαρθμοι, ὡς εἰρήσεται. Τὸ δὲ μὴ διαίνεσθαι τὸν ἄξονα συμπέτεσθαί τε δηλοῖ καὶ τὸ ἅρμα τοῖς ἵπποις, καὶ σθεναροὺς δὲ εἶναι τοὺς ἵππους ἐμφαίνει τοιοῦτον ἅρμα κουφίζοντας, οὗ καὶ (20) 175. Eustathius Thessalonicensis Philol. et Scr. Eccl., Commentarii ad Homeri Iliadem. {4083.001} Volume 4 page 485 line 12. εἰπεῖν, διαβρέχειν. ἐξ αὐτοῦ δὲ καὶ ἀδίαντον βοτάνης εἶδος, ἧς τὰ φύλλα οὐ θέλει διαίνεσθαι ὑετῷ. τοιούτου δὲ Διὸς παράγωγον καὶ ὁ διερός, ὅπερ ἐστὶ δίυγρος.] (v. 203—4) Ὅτι ἐν τῷ εἰπεῖν, ὡς ἐγχέλυες καὶ ἰχθύες ἀμφεπένοντο τὸν 176. Hesychius Lexicogr., Lexicon (Α—Ο). {4085.002} Alphabetic letter delta entry 1025 line 1. (1024.) *διαθρύψεις· συγκόψεις Lev. 2,6 AS (1025.) διαίνεται· *βρέχεται. r(Sn) δακρύει [διαίνεσθαι] (1026.) διαιολᾶν· ἐξαπατᾶν. ποικίλλειν 177. Etymologicum Magnum, Etymologicum magnum. {4099.001} Kallierges page 280 line 46. διεύνη τὶς ἐστὶν, ἡ πρώτη διευνασθεῖσα. Ἢ ἀπὸ (45) τοῦ διαίνεσθαι καὶ ὑγραίνεσθαι ἀπὸ τῶν ὑετῶν· ἡ αὐτὴ γάρ ἐστι τῇ γῇ. 178. Lexica Segueriana, Collectio verborum utilium e differentibus rhetoribus et sapientibus multis (Σb) (recensio aucta e cod. Coislin. 345). {4289.005} Alphabetic entry delta page 197 line 28. διενέγκαντες: ὑπενέγκαντες. διαίνεσθαι: βρέχεσθαι. @1 (198.) διέπει: ἐνεργεῖ. διοικεῖ. καθίσταται. 179. Scholia in Aeschylum, Argumentum in margine et glossae interlineariae ad Persas (glossae recentiores) (e codd. Vindob. 197; Palatino 18; Guelferbytano 88; Lipsiensi rep. I.4.43; Cantabrigiensi 1). {5010.020} Scholion 261 line 4. λείπει ἐν τοῖς δάκρυσι H. —super διαίνεσθαι (sic): βρέχεσθαι τοῖς δάκρυσι G. (5) 180. Scholia in Homerum, Scholia in Iliadem (scholia vetera). {5026.001} Book of Iliad 21 verse 202 line of scholion 1. κρημνόν. Aim T (202.) {2ex.}2 δίαινε: διαίνεσθαι κυρίως τὸ ἐκ Διὸς βρέχεσθαι. T (203a.) {2Ariston.}2 ἐγχέλυές τε καὶ ἰχθύες: ὅτι Ὅμηρος διαστέλλει τὰς
181. Sophocles Trag., Fragmenta (Radt). {0011.008} Fragment 210** line 35. {80}80 τρίτην δ’ ἐπ’ ἐμ̣[εὲ ca. 11 ll.] {80}80 κ ̣[α]ιὲ̣γ̣αὲρ ο
ὖν
προσάγ̣[α]γ̣’ ωδι̣[.].ι̣γ̣[...]υ̣ διαίνεις· (35) ⸏ἐπεὶ κτησίων φρενῶν ἐξέδυς. 182. Lucius Annaeus Cornutus Phil., De natura deorum. {0654.002} Page 58 line 1. οἶνός ἐστι. τυγχάνει δὲ ὁ Διόνυσος ἤτοι [διόνυξος @1 (58.) ὢν ἢ] οἷον διάνυσος παρὰ τὸ διαίνειν ἡμᾶς ἡδέως ἢ ὡσανεὶ διάλυσος κεκλημένος, ἀφ’ ἧς ἀρχῆς καὶ λύσιον 183. Aretaeus Med., De curatione acutorum morborum libri duo. {0719.003} Book 2 chapter 11 section 3 line 3. καὶ τὴν πλιχάδα καὶ τοὺϲ ὄρχιαϲ εἰρίοιϲι τοῖϲι ἀπὸ ὄϊοϲ ῥυπῶϲι· ῥοδίνῳ δὲ καὶ οἴνῳ διαίνειν χρὴ τὰ εἴρια. καὶ τέγγειν τὰ μέρεα, πολλόν τι μᾶλλον τάδε καταιονοῦντα, ὅκωϲ μήτε θάλψιϲ ἐκ τῶν εἰρίων 184. Apollonius Soph., Lexicon Homericum. {1168.001} Page 58 line 20. ἔσται διαβαίνοντες. διαίνειν βρέχειν. (20) διατρύγιος ἔγκαρπος, διὰ τὸ τρύγην ἔχειν· τρύγη δὲ ὁ πύ185. Chrysippus Phil., Fragmenta logica et physica. {1264.001} Fragment 1063 line 2. (1063.) Ioannes Laurentius Lydus de mensibus IV 48 n. 224 ed. Ro+ther. Κράτης δὲ ἀπὸ τοῦ διαίνειν, τουτέστι πιαίνειν τὴν Γῆν βούλεται ὀνομασθῆναι τὸν Δία, τὸν εἰς πάντα διήκοντα· Ποσειδώνιος 186. Nonnus Epic., Dionysiaca. {2045.001} Book 15 line 359. βαιὸν ἐμοὶ χέε δάκρυ, τόσον μόνον, ὅσσον ἐέρσαις ἱμερτῆς ῥοδόεντα παρηίδος ἄκρα διαίνειν, χειρὶ δὲ σεῖο χάραξον ἔπος τόδε πενθάδι μίλτῳ· (360) 187. Joannes Laurentius Lydus Hist., De mensibus. {2580.002} Book 4 section 71 line 3. ἀθρόως καὶ ἑνὶ χρόνῳ τὰ ὄντα τῷ Διὶ αὔξουσαν· ἄλθειν γὰρ τὸ αὔξειν. Κράτης δὲ ἀπὸ τοῦ διαίνειν τουτέστι πιαίνειν τὴν γῆν βούλεται ὀνομασθῆναι τὸν Δία, 188. Olympiodorus Phil., In Aristotelis meteora commentaria. {4019.003} Page 332 line 5. δοκεῖ γὰρ ἀντιφάσει περιπεπτωκέναι ὁ φιλόσοφος ποτὲ μὲν λέγων αὐτὸ διαίνειν, ποτὲ δὲ μὴ διαίνειν. ἢ ῥητέον, ὡς ἐπελύσατο ὁ μέγας φιλόσοφος, (5) ὅτι οὐκ ἀντιφάσει περιπέπτωκεν ὁ Ἀριστοτέλης. τὰ γὰρ θυμιάματα καὶ 189. Olympiodorus Phil., In Aristotelis meteora commentaria. {4019.003} Page 332 line
6. δοκεῖ γὰρ ἀντιφάσει περιπεπτωκέναι ὁ φιλόσοφος ποτὲ μὲν λέγων αὐτὸ δι- (5) αίνειν, ποτὲ δὲ μὴ διαίνειν. ἢ ῥητέον, ὡς ἐπελύσατο ὁ μέγας φιλόσοφος, ὅτι οὐκ ἀντιφάσει περιπέπτωκεν ὁ Ἀριστοτέλης. τὰ γὰρ θυμιάματα καὶ 190. Olympiodorus Phil., In Aristotelis meteora commentaria. {4019.003} Page 334 line 26. τὴν γεώδη, τουτέστι τὴν λιγνύν. εἶτα προσέθηκεν ἐξ ὑγροῦ διαντική. (25) καὶ ἄπορος ὁ λόγος, πῶς εἶπε διαίνειν τὰ θυμιώμενα. ἢ διαίνει μὲν αὐτά, τουτέστι τὴν οἰκείαν ἐπιφάνειαν· ὁρῶμεν γάρ, ὅτι καὶ λιβανωτὸς καὶ στύραξ 191. Olympiodorus Phil., In Aristotelis meteora commentaria. {4019.003} Page 334 line 29. θυμιώμενα ὑγραίνονται μὲν αὐτά, οὐχ ὑγραίνουσι δὲ τὰ παρακείμενα, ἀλλὰ χρώννυσιν. ὅθεν παρακατιὼν ἐρεῖ αὐτὰ μὴ διαίνειν. Τὰ δὲ θυμιατὰ χρόνῳ εἰς ἀέρα ἐκκρίνεται. (30n) 192. Olympiodorus Phil., In Aristotelis meteora commentaria. {4019.003} Page 335 line 3. γίνεται. (2n) Ποία; ἡ ὑπὸ τοῦ χρόνου. καὶ ὅρα, πῶς ταῦτα λέγει μὴ διαίνειν (3) μήτε πνεῦμα ποιεῖν, τουτέστι λιγνύν, ὡς τῆς ἑτέρας διαινούσης καὶ χρωννύσης. 193. Olympiodorus Phil., In Aristotelis meteora commentaria. {4019.003} Page 335 line 16. σμένην, εἴ γε προσεχῶς ἔλεγε τοῦτο πνεῦμα ῥύσιν εἶναι συνεχῆ ἀέρος. (15) ὅρα, πῶς νῦν λέγει αὐτὴν οὐ διαίνειν. εἴρηται δ’ ἡ ἐπίλυσις. Ἔστι δ’ ἡ μὲν ξυλώδους σώματος θυμίασις καπνός. (17n) 194. Eustathius Thessalonicensis Philol. et Scr. Eccl., Commentarii ad Homeri Iliadem. {4083.001} Volume 3 page 314 line 12. ὡς οἷον ἐνίδιοι, παρὰ τὸ ἶδος καὶ τὸ ἰδίειν, καὶ ἐν συγκοπῇ ἔνδιοι. ἴσως δὲ καὶ παρὰ τὸν ὑγρὸν Δία, ὅ ἐστιν ἀέρα. ὅθεν καὶ τὸ διαίνειν καὶ τὸ «διέμενος» δὲ παρὰ τῷ Κωμικῷ. ἀκολούθως δὲ ἐκ τοῦ τοιούτου ἔνδιος καὶ ὁ διερός, ὁμοίως 195. Eustathius Thessalonicensis Philol. et Scr. Eccl., Commentarii ad Homeri Iliadem. {4083.001} Volume 3 page 715 line 24. συντιθέναι εἰς ψευδάγγελον ἑαυτόν. (v. 161) Ὅτι ἅλα δῖαν ἢ τὴν μεγάλην λέγει κατὰ τοὺς παλαιούς, ἢ ὑγρὰν παρὰ τὸ διαίνειν, ἢ φοβερὰν παρὰ τὸ δέος ἢ παρὰ τὸ δίω, τὸ φοβοῦμαι, ὡς καὶ δῖα, φασί, Χάρυβδις, ἡ δεινή. (v. 162—8) (25) 196. Eustathius Thessalonicensis Philol. et Scr. Eccl., Commentarii ad Homeri Iliadem. {4083.001} Volume 4 page 485 line 10.
ἐπιτρέχει ὕδωρ. διὸ καὶ τὰ περὶ ποταμὸν αὐτὸν ἀμφιπένεται ζῷα. [Ἰστέον δὲ ὅτι ἐκ τοῦ Διός, ἤτοι ἀέρος, τὸ διαίνειν παρῆκται, καὶ δηλοῖ τὸ ὑγραίνειν καί, ὡς (10) εἰπεῖν, διαβρέχειν. ἐξ αὐτοῦ δὲ καὶ ἀδίαντον βοτάνης εἶδος, ἧς τὰ φύλλα οὐ θέλει 197. Etymologicum Gudianum, Etymologicum Gudianum (ἀάλιον—ζειαί). {4098.001} Alphabetic entry delta page 360 line 5. Δίας· ὁ Ζεύς· ὡς ἂν εἰ δι’ οὗ ζῶμεν. {Ἰωάννου Λυδοῦ} Δίας· ὁ Ζεύς· παρὰ τὸ διαίνειν, τουτέστι πιαίνειν, τὴν (5) γῆν· ἢ παρὰ τὸ δεῖν, ὅ ἐστι δεσμεύειν καὶ συνέχειν, τὸ σύμπαν 198. Scholia in Homerum, Scholia in Iliadem (scholia vetera). {5026.001} Book of Iliad 15 verse 161c line of scholion 2. (161c.) {2ex.}2 εἰς ἅλα δῖαν: δῖαν τὴν T μεγάλην. οἱ δὲ ὑγράν, παρὰ τὸ διαίνειν. οἱ δὲ φοβεράν, b(BCE3)T παρὰ τὸ δέος, T ὡς „δῖα Χάρυβδις“ (μ 104). b(BCE3)T 199. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Meteorologica. {0086.026} Bekker page 387a line 28. κρίνεται, καὶ τὰ μὲν ἀφανιζόμενα ξηρά, τὰ δὲ γῆ γίγνεται. διαφέρει δ’ αὕτη ἡ ἔκκρισις, ὅτι οὔτε διαίνει οὔτε πνεῦμα γίγνεται. ἔστιν δὲ πνεῦμα ῥύσις συνεχὴς ἀέρος ἐπὶ 200. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Meteorologica. {0086.026} Bekker page 387a line 31. μῆκος· θυμίασις δ’ ἐστὶν ἡ ὑπὸ θερμοῦ καυστικοῦ κοινὴ ἔκκρι- (30) σις ξηροῦ καὶ ὑγροῦ ἀθρόως· διόπερ οὐ διαίνει, ἀλλὰ χρωματίζει μᾶλλον. ἔστι δ’ ἡ μὲν ξυλώδους σώματος θυUse of TLG materials is subject to the TLG License Agreement. Created: Tue Mar 19 07:00:06 2013 (UTC). Contact
[email protected] for enquiries. TLG® is a registered trademark of The Regents of the University of California.
201. Theophrastus Phil., Fragmenta. {0093.010} Fragment 5 section 58 line 11. ρείοις· αἴτιον δὲ ὅτι τὰ μὲν βόρεια ξηραίνει καὶ σκλη- (10) ρύνει, τὰ δὲ νότια ἀνυγραίνει καὶ διαίνει· πᾶν δὲ ἀργότερον διακεχυμένον ἢ ὑπεσκληρυμμένον· ἅμα δὲ 202. Olympiodorus Phil., In Aristotelis meteora commentaria. {4019.003} Page 332 line 1.
ὑδατώδη ἐκκρίνει, οὐ μὴν καὶ γεώδη οὐσίαν. καὶ ὅτι γεώδη οὐσίαν ἐκ- @1 (332.) κρίνει τὸ θυμιώμενον, δῆλον, ἐπειδὴ τὰ παρακείμενα οὐ διαίνει, τουτέστιν οὐχ ὑγραίνει, ἀλλὰ μόνον χρωματίζει (μελαίνει γὰρ αὐτά)· ἡ γὰρ ὑγρότης 203. Olympiodorus Phil., In Aristotelis meteora commentaria. {4019.003} Page 332 line 4. ἐξικμαζομένη ἀναλίσκεται ὑπὸ τοῦ πυρός. εἶτα ὥσπερ ἑαυτοῦ ἐπιλανθανόμενος ὁ φιλόσοφός φησιν, ὅτι τὰ θυμιατὰ διαίνει, καὶ ἄπορος ὁ λόγος. δοκεῖ γὰρ ἀντιφάσει περιπεπτωκέναι ὁ φιλόσοφος ποτὲ μὲν λέγων αὐτὸ δι- (5) 204. Olympiodorus Phil., In Aristotelis meteora commentaria. {4019.003} Page 332 line 8. ὅτι οὐκ ἀντιφάσει περιπέπτωκεν ὁ Ἀριστοτέλης. τὰ γὰρ θυμιάματα καὶ διαίνει καὶ οὐ διαίνει· διαίνει μὲν τὴν οἰκείαν ἐπιφάνειαν ἐξατμιζομένου τοῦ ἐν αὐτοῖς ὑγροῦ, καθάπερ οἱ κέραμοι τὴν ἀρχὴν ἐμβληθέντες ἐν τῇ καμίνῳ, 205. Olympiodorus Phil., In Aristotelis meteora commentaria. {4019.003} Page 332 line 8. ὅτι οὐκ ἀντιφάσει περιπέπτωκεν ὁ Ἀριστοτέλης. τὰ γὰρ θυμιάματα καὶ διαίνει καὶ οὐ διαίνει· διαίνει μὲν τὴν οἰκείαν ἐπιφάνειαν ἐξατμιζομένου τοῦ ἐν αὐτοῖς ὑγροῦ, καθάπερ οἱ κέραμοι τὴν ἀρχὴν ἐμβληθέντες ἐν τῇ καμίνῳ, 206. Olympiodorus Phil., In Aristotelis meteora commentaria. {4019.003} Page 332 line 8. ὅτι οὐκ ἀντιφάσει περιπέπτωκεν ὁ Ἀριστοτέλης. τὰ γὰρ θυμιάματα καὶ διαίνει καὶ οὐ διαίνει· διαίνει μὲν τὴν οἰκείαν ἐπιφάνειαν ἐξατμιζομένου τοῦ ἐν αὐτοῖς ὑγροῦ, καθάπερ οἱ κέραμοι τὴν ἀρχὴν ἐμβληθέντες ἐν τῇ καμίνῳ, 207. Olympiodorus Phil., In Aristotelis meteora commentaria. {4019.003} Page 332 line 10. ἐν αὐτοῖς ὑγροῦ, καθάπερ οἱ κέραμοι τὴν ἀρχὴν ἐμβληθέντες ἐν τῇ καμίνῳ, ὅθεν ἐλέγομεν αὐτοὺς καὶ διαστρέφεσθαι· οὐ διαίνει δὲ τὰ παρακείμενα, (10) ἀλλὰ μόνον μελαίνει. οὕτω τοίνυν ἐπιλύονται τὴν ἀπορίαν. ταῦτα δὲ τὰ 208. Olympiodorus Phil., In Aristotelis meteora commentaria. {4019.003} Page 334 line 26. τὴν γεώδη, τουτέστι τὴν λιγνύν. εἶτα προσέθηκεν ἐξ ὑγροῦ διαντική. (25) καὶ ἄπορος ὁ λόγος, πῶς εἶπε διαίνειν τὰ θυμιώμενα. ἢ διαίνει μὲν αὐτά, τουτέστι τὴν οἰκείαν ἐπιφάνειαν· ὁρῶμεν γάρ, ὅτι καὶ λιβανωτὸς καὶ στύραξ 209. Olympiodorus Phil., In Aristotelis meteora commentaria. {4019.003} Page 335 line 1n. Τὴν ἑτέραν τῶν θυμιατῶν λέγει διαφόρησιν τὴν διὰ τοῦ χρόνου. @1 (31)
(335.) Διαφέρει δὲ αὕτη ἡ ἔκκρισις, ὅτι οὐ διαίνει οὔτε πνεῦμα (1n) γίνεται. (2n) 210. Olympiodorus Phil., In Aristotelis meteora commentaria. {4019.003} Page 335 line 11n. Θυμίασις δ’ ἐστὶν ἡ ὑπὸ θερμοῦ καυστικοῦ κοινὴ ἔκ- (10n) κρισις ξηροῦ καὶ ὑγροῦ ἀθρόως. διόπερ οὐ διαίνει, ἀλλὰ (11n) χρωματίζει. (12n) 211. Athenaeus Soph., Deipnosophistae. {0008.001} Book 2 Kaibel paragraph 24 line 6. χρᾶσθαι διὰ τοὺς πολλοὺς ἱδρῶτας καὶ λουτροῖς, ὡς (5) διᾶναί τε τὸ σῶμα καὶ μαλαχθῆναι· μετὰ δὲ ταῦτα προπίνειν ὕδωρ ὡς χρηστότατον, ἐν μὲν χειμῶνι καὶ 212. Nicetas Choniates Hist., Rhet. et Scr. Eccl., Orationes (1–18). {3094.002} Oration 12 page 116 line 20. σύμπαν ὑποπτευόμενος. θέρους δὲ ἢ βραχεῖα ψεκὰς καταλείβεται μηδὲ διᾶναι γοῦν ἔχουσα τὸ τῆς γῆς πρόσωπον ἢ σφοδρὸς καταρραγεὶς (20) ὑετὸς παρέσυρε τὰς ἀρούρας καὶ τὰς ἅλως κατέκλυσε καὶ τοὺς τῶν 213. Nicolaus Mesarites Rhet., Epitaphius in Joannem Mesaritem. {3190.001} Page 36 line 2. (36.) πολλὰ πρὸς ὅπερ ἔδαφος ἐπεστήρικτο, πρὶν ἢ τοῦ τὴν ἑωθινὴν δρόσον διᾶναι τὴν τῆς γῆς ἐπιφάνειαν. οἱ γοῦν ἐνσηκαζόμενοι τούτῳ ὅρον εἶχον τοῦτον νυκτερινὸν ᾗ τὰ πολλὰ τὸν ἀλέκτορα. 214. Hesychius Lexicogr., Lexicon (Α—Ο). {4085.002} Alphabetic letter delta entry 1179 line 1. Hdt. 1,133,2 καὶ τὴν νῦν καλουμένην Νάξον λ 324 (1179.) διᾶναι· σμῆξαι. πλῦναι (1180.) διανακωχή· διανάπαυσις, οἷον ὁ μεταξὺ χρόνος 215. Joannes Apocaucus Epist., Epistulae et acta. {3009.005} Epistle 7 line 29. ὡς εἴ γε παρῆν αὐτίκα μακρόουρος μῦς καὶ τὴν οὐρὰν τῷ στόματι τοῦ ἄγγους διηυλωνίσατο, ὡς τῷ ἐλαίῳ ταύτην διάνῃ καὶ ἀνελκύσας ἐκεῖθεν ἐκπιέσῃ τὸ ἔλαιον τῇ πρὸς τὸ στόμα κάμψει, οὐδ’ ἂν οὐδὲ ἐκείνῳ τὴν οὐρὰν λιπᾶναι ἤρκεσε τὸ (30) 216. Scholia in Aratum, Scholia in Aratum (scholia vetera). {5013.001} Scholion 73 line 37. δὲ αὐτὴν εἰς τὰ ἄστρα ἔθηκεν. ὅτε τοὺς γάμους ἐποίησαν ἐν τῇ καλουμένῇ διάνῇ. βουλόμενος ἐπιφανῆ γεγενῆσθαι ᾧ καὶ πρῶτον ἡ νύμφη ἐστεφανώσατο. παρ’ Ὡρῶν 217. Constantinus Manasses Hist. et Poeta, Breviarium Chronicum. {3074.005} Line
4114. καὶ μέλαιναν ἀμπίσχεται στολὴν ἀντὶ πορφύρας, μόνα τὰ χείλη μέλιτι τῷ τῆς ἀρχῆς διάνας, αὐτὴν τὴν ὑπερῴαν δὲ μὴ δυνηθεὶς γλυκᾶναι. (4115) 218. Quintus Epic., Posthomerica. {2046.001} Book 3 line 475. πολλάκι παππάζεσκες ἔτ’ ἄκριτα χείλεσι βάζων, καί μευ νηπιέῃσιν ὑπ’ ἐννεσίῃσι δίηνας (475) στήθεά τ’ ἠδὲ χιτῶνας· ἔχον δέ σε χερσὶν ἐμῇσι 219. Quintus Epic., Posthomerica. {2046.001} Book 3 line 733. ἀργυρέην, χρυσῷ δὲ διαυγέι πᾶσ’ ἐκέκαστο. Καὶ τὰ μὲν ἀμβροσίῃ καὶ ἀλείφασι πάγχυ δίηναν κοῦραι Νηρῆος μέγ’ Ἀχιλλέα κυδαίνουσαι, 220. Homerus Epic., Ilias. {0012.001} Book 21 line 202. τὸν δὲ κατ’ αὐτόθι λεῖπεν, ἐπεὶ φίλον ἦτορ ἀπηύρα, κείμενον ἐν ψαμάθοισι, δίαινε δέ μιν μέλαν ὕδωρ. τὸν μὲν ἄρ’ ἐγχέλυές τε καὶ ἰχθύες ἀμφεπένοντο 221. Aeschylus Trag. Atheniensis, Persae. {0085.012} Line 1038. {80Χο.}80 φίλων ἄταισι ποντίαισιν. {80Ξε.}80 δίαινε δίαινε πῆμα, πρὸς δόμους δ’ ἴθι. {72[στρ. ζ]}72 {80Χο.}80 αἰαῖ αἰαῖ δύα δύα. 222. Aeschylus Trag. Atheniensis, Persae. {0085.012} Line 1038. {80Χο.}80 φίλων ἄταισι ποντίαισιν. {80Ξε.}80 δίαινε δίαινε πῆμα, πρὸς δόμους δ’ ἴθι. {72[στρ. ζ]}72 {80Χο.}80 αἰαῖ αἰαῖ δύα δύα. 223. Pseudo–Zonaras Lexicogr., Lexicon. {3136.001} Alphabetic letter delta page 543 line 3. καὶ ὑγραίνω, οἷον· —δίαινε δέ μιν μέλαν ὕδωρ. παρὰ τὸν Δία. κυρίως γὰρ τὸ ἐκ Διὸς βρέχε224. Eustathius Thessalonicensis Philol. et Scr. Eccl., Commentarii ad Homeri Iliadem. {4083.001} Volume 4 page 485 line 6. ποιητὴς λέγων ἔστιν ὅτε καὶ ἁπλῶς οὕτω ἐπὶ ἀναπληρώσει στίχων, ποιεῖ τοῦτο (5) κἀνταῦθα, ἔνθα εἰπὼν τὸν Ἀστεροπαῖον ἐν ψαμάθοις κεῖσθαι, ἐπιφέρει «δίαινε δέ μιν μέλαν ὕδωρ». τοῦτο γὰρ ἁπλοϊκῶς ἐπῆκται καὶ ἀφελέστερον, ἴσως δὲ 225. Etymologicum Magnum, Etymologicum magnum. {4099.001} Kallierges page 266
line 57. Διαίνω: Τὸ βρέχω, τὸ ὑγραίνω. Ὅμηρος, δίαινε δέ μιν μέλαν ὕδωρ. (267.) Κυρίως τὸ ἐκ Διὸς βρέχεσθαι. Διὸς διῶ, διαίνω, 226. Scholia in Aeschylum, Scholia in Persas (scholia vetera). {5010.004} Hypothesisverse of play 1038 line 1. (1035.) σθένος] τῶν Περσῶν. @1 (1038.) δίαινε πῆμα] δάκρυε τὸ ἀτύχημα. (1041.) δόσιν κακάν] δίδου τοῖς κακοῖς τὴν κακὴν δόσιν, ὅ ἐστι τὰ 227. Scholia in Aeschylum, Scholia in Persas (scholia vetera et recentiora Thomae Magistri et Demetrii Triclinii). {5010.006} Scholion-gloss gloss hypothesis-verse 1038a line 1. (1036a.) γυμνὸς] ἐστερημένος. (1036b.) προπομπῶν] τῆς θεραπείας τῆς βασιλικῆς. (1038a.) δίαινε] ἤγουν θρήνει καὶ δάκρυσι τίμα τὴν συμφοράν. (1038b.) πρὸς] ἵνα ἐκεῖ θρη228. Scholia in Aeschylum, Scholia de metris Aeschyli (scholia recentiora Demetrii Triclinii). {5010.019} Play Pers verse of play 1038 line 1. ἰαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον. (1038.) δίαινε] ἰαμβικὸν τρίμετρον. (1039.) αἶ αἶ] ἰαμβικὰ δίμετρα ἀκατάληκτα δʹ. 229. Scholia in Homerum, Scholia in Iliadem (scholia vetera). {5026.001} Book of Iliad 21 verse 202 line of scholion 1. κρημνόν. Aim T (202.) {2ex.}2 δίαινε: διαίνεσθαι κυρίως τὸ ἐκ Διὸς βρέχεσθαι. T (203a.) {2Ariston.}2 ἐγχέλυές τε καὶ ἰχθύες: ὅτι Ὅμηρος διαστέλλει τὰς 230. Scholia in Aeschylum, Scholia in Persas (scholia vetera et recentiora Thomae Magistri et Demetrii Triclinii). {5010.006} Scholion-gloss gloss hypothesis-verse 1065a line 1. τὸν. (1063a.) ἄπριγδ’] διόλου. (1063b.) μάλα] λίαν. (1063c.) γοεδνὰ] λυπηρά. (1065a.) δίαιν’] † βρέχε τοὺς ὀφθαλμούς. (1065b.) τέγγομαι] † βρέχομαι τοῖς δάκρυσι. (1066a.) βόα] θρήνει. (1066b.) νυν] δή. (1066c.) ἀντίδουπα] ἐξ ἐναντίας ἐμοί. (1066d.) μέλος] 231. Aelius Herodianus et Pseudo–Herodianus Gramm. et Rhet., De prosodia catholica. {0087.001} Part+volume 3,1 page 241 line 2. (241.) ιαʹ (p. 504). Γονεῖς πόλις Θρᾴκης καὶ οἱ κατοικοῦντες ὁμοίως. Γουνεύς ὁ ἀπόγονος Κύφου, ἀφ’ οὗ Γόννοι πόλις Περραιβίας. Διανεῖς ἔθνος Γαλατικόν, Ἐρατοσθένης ἐν δʹ Γαλατικῶν. Δωριεῖς—καὶ οἱ
232. Stephanus Byzantius Gramm., Ethnica (epitome). {4028.001} Page 229 line 16. δίονος υἱός. οἱ δημόται Διακριεῖς. (15) Διανεῖς, ἔθνος Γαλατικόν, Ἐρατοσθένης ἐν δʹ Γαλατικῶν. Διάς, πόλις Λυκίας, ἣν Διάδης ἔκτισε. τὸ ἐθνικὸν 233. Scholia in Oppianum, Scholia et glossae in halieutica (scholia vetera et recentiora). {5032.002} Hypothesis-book 3 scholion 376 line 1. πέμπουσιν, ἐμβάλλουσιν. (376.) Διαινομένοισι· βρεχομένοις. περιτρέφεται· γίνεται, αὐξάνεται. γλαγόεσσα· γαλακτώδης, ἀφρώδης, 234. Etymologicum Gudianum, Etymologicum Gudianum (ἀάλιον—ζειαί). {4098.001} Alphabetic entry delta page 356 line 15. καὶ τοῦ θήκη διαθήκη. Διαίνω· εἰς τὸ Διερός. (15) Δίαιτα· δαῖς δαιτός δαῖτα καὶ δίαιτα. 235. Etymologicum Magnum, Etymologicum magnum. {4099.001} Kallierges page 266 line 56. εἴτε κύριον, εἴτε προσηγορικὸν, εἴτε ὑποκοριστικόν. (55) Διαίνω: Τὸ βρέχω, τὸ ὑγραίνω. Ὅμηρος, δίαινε δέ μιν μέλαν ὕδωρ. 236. Suda, Lexicon. {9010.001} Alphabetic letter delta entry 880 line 1. σώματος διεβέβληντο. (880.) Διαίνεσθαι: βρέχεσθαι. Διαίνω γὰρ τὸ ὑγραίνω. (881.) Διαίρεσις: ἡ διαχώρισις. 237. Scholia in Homerum, Scholia in Iliadem (scholia vetera) (= D scholia). {5026.017} Book of Iliad 13 verse 30 line of scholion 1. τῶν καταδύσεων καὶ φωλεῶν. (29.) Γηθοσύνῃ. Τῇ χαρᾷ. (30.) Διαίνετο. Διάβροχος ἐγίγνετο. (31.) Ἐΰσκαρθμοι. 238. Pseudo–Zonaras Lexicogr., Lexicon. {3136.001} Alphabetic letter delta page 543 line 1. Διαιρεῖται. διαμερίζεται. @1 (543.) Διαίνεσθαι. βρέχεσθαι. διαίνω γὰρ τὸ βρέχω καὶ ὑγραίνω, οἷον· 239. Suda, Lexicon. {9010.001} Alphabetic letter delta entry 880 line 1. σώματος διεβέβληντο. (880.) Διαίνεσθαι: βρέχεσθαι. Διαίνω γὰρ τὸ ὑγραίνω.
(881.) Διαίρεσις: ἡ διαχώρισις. 240. Etymologicum Gudianum, Additamenta in Etymologicum Gudianum (ἀάλιον— ζειαί) (e codd. Vat. Barber. gr. 70 [olim Barber. I 70] + Paris. suppl. gr. 172). {4098.003} Alphabetic entry delta page 356 line 25. καὶ τὴν ἐπίθεσιν καὶ τὴν τιμωρίαν καὶ κόλ[[ασιν]]. Διαίνειν· τὸ ὑγραίνειν ἀπὸ μεταφορᾶς τοῦ ὑετοῦ. (25) Διαίρεσις· παρὰ τὸ διαιρεῖν καὶ διαχωρίζειν τόδε ἐκ τοῦδε. 241. Orion Gramm., Etymologicum. {2591.001} Alphabetic letter delta page 45 line 19. ποιὸς ἐστί. Διαίνει. κυρίως τὸ ὑπὸ ὑετοῦ Διὸς βρέχεσθαι. Δέρματα. κατὰ μετάθεσιν τοῦ τ εἰς δ, ὡσπερεὶ τέρμα (20) 242. Scholia in Oppianum, Scholia et glossae in cynegetica (scholia vetera et recentiora). {5032.001} Book 1 scholion 232 line 1. (231.) Ἐπ’ ἀνθερίκων· ἐπάνω τῶν ἀσταχύων. (232.) Ἐδίῃνεν· ἔβρεχεν, ὕγραινεν. (233.) Χιμαιροκτόνον· ὁ τὴν χίμαιραν κτανών· τὸν Use of TLG materials is subject to the TLG License Agreement. Created: Tue Mar 19 07:01:09 2013 (UTC). Contact
[email protected] for enquiries. TLG® is a registered trademark of The Regents of the University of California
