Therari+Vantha+Nila

தத்஥ர கற஧கதுர஧

த஡த஧நற ஬ந்஡ ஢றனர

1

஬஫க்கம்ததரல் ஍ந்஡டிக்க ஍ந்து ஢ற஥றடம் இபேந்஡ ததரத஡ ஬ி஫றப்பு ஬ந்து஬ிட்டது . அ஡ன் திநகு இபேபில் அரந஦ின் த஥ல் கூர஧ர஦ வ஬நறத்஡தடி தடுத்஡றபேந்஡ரள் ர஬சரனற .சரி஦ரக ஍ந்து ஥஠ிக்கு அனர஧ம் அடிக்க ஆ஧ம்தித்஡தும் த஬க஥ரக வசல்ததரரண ஆப் வசய்஡ரள் . ஧஬ந்஡பேம் ீ , ஧ர஡ரவும் ஬ி஫றத்துக்வகரள்஬ரர்கதப ...அத்த஡ரடு அம்஥ர ஡ணனட்சு஥றப௅ம்஡ரன் .தர஬ம் அம்஥ர஬ிற்கு இந்஡ குபிரில் இவ்஬பவு அ஡றகரரன ஬ி஫றத்஡ரல்

஬சறங் ீ ஬ந்து கஷ்டப்தடு஬ரர்கள் . ,

தன்ணிவ஧ன்டு தடிக்கும் ஧ர஡ரவும் , ஧஬ந்஡பேம் ீ இ஧வு தன்ணிவ஧ன்டு ஥஠ி ஬ர஧ தடித்஡தடி இபேந்த்து அ஬ளுக்கு வ஡ரிப௅ம் . ஆறு ஥஠ி ஬ர஧ ப௄஬பேம் உநங்கட்டும் ஋ண ஋ண்஠ி஦தடி , ஡ரன் ஋ழுந்஡ரள் ர஬சரனற . ப௃கம் கழு஬ி ர஢ட்டி஦ினறபேந்து சுடி஡ரபேக்கு ஥ரநற஦஬ள் ,தரல் தரக்வகட் ரதர஦ப௅ம் கூப்தரணப௅ம் ஋டுத்துக் வகரண்டு வ஬பித஦ ஬ந்஡ரள் .஬ட்டிற்தக ீ தரல் தரக்வகட் ஬பேம் .ஆணரல் அ஡ற்கு இபேத௄று பேதரய் அ஡றகம் வகரடுக்க த஬ண்டும் .எபே ஬ரக்கறங்

தத்஥ர கற஧கதுர஧

த஡த஧நற ஬ந்஡ ஢றனர

ததரனவும் இபேக்கும் .இபேத௄றும் ஥றச்சம் ஋ன்று ஡ரதண ஢டந்து ததரய் ஬ரங்கற ஬பே஬ர஡ ஬஫க்க஥ரக்கறக் வகரண்டிபேந்஡ரள் ர஬சரனற . க஡ர஬ பூட்டி஬ிட்டு ஬ரசல் இநங்கவுத஥ , ஬ிஜ஦ர ஬ந்து அ஬ளுடன் தசர்ந்து வகரண்டரள் .அ஬ள் தக்கத்து ஬ட்டு ீ வதண் .பு஡ற஡ரக ஡றபே஥஠ம் ப௃டிந்து த஡ணி அபேதக ஌த஡ர எபே கற஧ர஥த்஡றனறபேந்து வசன்ரணக்கு ஬ந்஡றபேப்த஬ள் .அ஬ள் க஠஬ன் தசகர் .சந்஡ர்ப்தம் கறரடக்கும் ததரவ஡ல்னரம் ர஬சரனற஦ிடம் ஬஫றந்து வகரண்டிபேப்தரன் . ஡றபே஥஠த்஡றற்கு ப௃ன் அ஬ன் தரச்சுனவ஧ன்ந ததரில் இத஡ தக்கத்து ஬ட்டில்஡ரன் ீ இபேந்஡ரன் .அப்ததர஡றபேந்து இத஡ ஢றரன஡ரன் .ஆணரல் அப்ததரது ர஬சரனற஦ின் ஡ந்ர஡ ஡ீண஡஦ரபன் உ஦ித஧ரடு இபேந்஡ரர் .஋ணத஬ எபே ஋ச்சரிக்ரகப௅டதணத஦ தரர்ர஬ர஦ ர஬சரனற த஥ல் தட஧ ஬ிடு஬ரன் . ஡ந்ர஡ ஥ரந஬ிற்கு தின் ர஬சரனற கூட இ஬ன் ஋ன்தநர எபே ஢ரள் ஢றச்ச஦ம் னவ்வனட்டர் ஋ழு஡ற ஢ீட்டத்஡ரன் ததரகறநரன் ஋ண ஋ண்஠ிக் வகரண்டிபேந்஡ரள் . ஆணரல் அ஬ளுக்கு அந்஡ க஬ரன ஡஧ரது

, ப௄ன்று

஥ர஡ங்களுக்கு ப௃ன் ஊபேக்கு ததரண஬ன் இந்஡

தத்஥ர கற஧கதுர஧

த஡த஧நற ஬ந்஡ ஢றனர

஬ிஜ஦ரர஬ ஥஠ம் ப௃டித்து ஬ந்து஬ிட்டரன் .ஆணரலும் ச஥஦ம் கறரடக்கும் ததரவ஡ல்னரம் அ஬ணது அந்஡ ஬஫றசல் வ஡ரட஧ , இ஬வணல்னரம் வதண்வ஠ன்று த஡ரன்றும் ஋஬ரபப௅ம் தரர்ர஬஦ரல் த஥ப௅ம் ஧கவ஥ண ர஬சரனற புரிந்து வகரண்டரள் .அ஬ணது தரர்ர஬ர஦ எபே அனட்சற஦ தர஬த்துடன் கடக்கவும் கற்றுக்வகரண்டரள் . " ஋ன்ண ர஬சரனற த஢ற்று இ஧வு எபே ஥஠ி ஬ர஧ உங்கள் ஬ட்டில் ீ ததச்சு சத்஡ம் தகட்டத஡ .அவ்஬பவு த஢஧ம் ஬ி஫றத்஡றபேந்து ஬ிட்டு இப்ததரதும் ஋ப்தடி இவ்஬பக௃ சலக்கற஧ம் ஋஫ ப௃டிந்த்து ... ? இன்னும் வகரஞ்ச த஢஧ம் தூங்கற஦ிபேக்கனரத஥ ..." ஬ிஜ஦ர தகட்டரள் . " ஡ம்திப௅ம் , ஡ங்ரகப௅ம் தடித்து வகரண்டிபேந்஡ரர்கள் ஬ிஜ஦ர .஢ரன் இரட஦ில் அ஬ர்களுக்கு டீ ததரட்டு வகரடுக்க ஋ழுந்த஡ன் .அப்ததரது சத்஡ம் தகட்டிபேக்கும் .஢ீ ஋ன்ண அவ்஬பவு த஢஧ம் ஬ி஫றத்஡ர இபேந்஡ரய் ... ? " தகட்டு஬ிட்டு ஢ரக்ரக கடித்துக் வகரண்டரள் .தகட்டிபேக்க கூடரது ...இணி இ஬ள் ஆ஧ம்தித்து ஬ிடு஬ரப. ... ஬ிஜ஦ரவுக்கு அ஬ள் க஠஬ன் த஥ல் அ஡ீ஡ தித஧ர஥ . ஌த஡ர இந்஡ தட்ட஠த்து ஧ரஜர ..இந்஡ தட்டிக்கரட்டு

தத்஥ர கற஧கதுர஧

த஡த஧நற ஬ந்஡ ஢றனர

வதண்ர஠ இநங்கற ஬ந்து ஥஠ம்ப௃டித்஡றபேக்கறநரன் ஋ன்ந ஋ண்஠ம் அ஬ளுக்கு .அ஬பது க஠஬ணின் தரர்ர஬ த஥ய்ச்சல்கரப கண்டநற஦ ப௃டி஦ர஡ அப்தர஬ி஦ரக இபேந்஡ரள் அ஬ள் . " அது ..஬ந்து த஢ற்று இ஧வு அ஬ர் ஬ந்து ...." ஋ண ஆ஧ம்திக்கவும் ர஬சரனற ஡ன் வச஬ிகரப அரடத்து ஬ிட்டு ஥ண஡றரண ஡ணது அன்ரந஦ த஬ரனக்கு வசலுத்஡ வ஡ரடங்கறணரள் . இன்று அம்பே஡ர஬ிற்கு ஋ன்ண ஬ரக த஥க்கப் ததரடனரவ஥ண த஦ரசறக்க ஆ஧ம்தித்஡ரள் .அம்பே஡ர... இப்ததரது ஡஥றழ் ஡றர஧ப௅னகறல் த஬க஥ரக ப௃ன்ண஠ிர஦ த஢ரக்கற ஬ந்து வகரண்டிபேக்கும் இபம் ஢டிரக . அ஬பிடம்஡ரன் ர஬சரனற த஥க்கப் உ஥ணரக த஠ிபுரிகறநரள் . சறணி஥ரத்துரந ஋ன்தது அவ்஬பவு தரதுகரப்தரண துரந கறரட஦ரது .குநறப்தரக வதண்களுக்கு .ஆணரல் ர஬சரனறக்கு ஡ந்ர஡஦ின் ஥ரந஬ிற்கு திநகு த஬று ஬஫ற வ஡ரி஦஬ில்ரன .த஠ம் அ஡றகம் த஬ண்டி஦ிபேந்த்஡ரல் ஡ரன் வசரந்஡஥ரக ர஬த்து ஢டத்஡றக் வகரண்டிபேந்஡ ப்பெட்டிதரர்னர஧ ப௄டி஬ிட்டு அ஡றர்ஷ்ட஬ச஥ரக கறரடத்஡ இந்஡ வ஡ர஫றலுக்கு ஬஧ த஬ண்டி஦ கட்டர஦த்஡றற்கு ஆபரணரள் .

தத்஥ர கற஧கதுர஧

த஡த஧நற ஬ந்஡ ஢றனர

எபே ஢ரகக்கரட ஡றநப்பு ஬ி஫ர஬ிற்கரக ர஬சரனற஦ின் தரர்னர் இபேந்஡ த஧ரட்டின் ஬஫ற஦ரக ஬ந்஡ அம்பே஡ர , அப்ததரது அந்஡ ஌ரி஦ர஬ில் ஢டந்஡ கனரட்டர஬ில் சறக்கற ஏடி கல த஫ ஬ிழுந்து ..திநகு ததரலீஸ் ஬ந்து ஬ிடு஬ித்஡து .ஆணரல் த஥க்கப் ப௃ழுர஥஦ரக கரனந்து தகர஧஥ரக கரட்சற஦பித்஡஬ள் இப்தடித஦ ஋ப்தடி ஬ி஫ர஬ிற்கு ததர஬து ஋ண அழுரக ஬பேத஬ள் ததரல் ஢றற்க ...அ஬ரப ஡ணது ப்பெட்டிதரர்னபேக்குள் அர஫த்து வசன்று த஡றரணந்து ஢ற஥றடங்கபில் தர஫஦ த஥க்கப்ரத ஬ிட , அ஫கரக அனங்கரித்து அ஬ரப தபதபவ஬ண ஥ரற்நறக் கரட்டிணரள் ர஬சரனற . அ஡றல் ஥றகவும் க஬஧ப்தட்ட அம்பே஡ர ..ர஬சரனற ஡஦ங்க ..஡஦ங்க அ஬ரப ச஥ர஡ரணப்தடுத்஡ற ஡ணது தர்சணல் த஥க்கப் உ஥ணரக ர஬த்துக்வகரண்டரள் .சம்தப஥ரக அ஬ள் வகரடுத்஡ வதபேந்வ஡ரரக ர஬சரனறர஦ சம்஥஡றக்க ர஬த்஡ரலும் , ஡ணது வதண்ர஥க்கு கபங்கம் ஬பேம் ஢றரன ஬பேம் ஢ற஥றடம் ஡ரன் உடதண வ஬பித஦நற ஬ிடுத஬ன் ஋ன்ந கண்டிசனுடன்஡ரன் அ஬பிடம் த஬ரனக்கு தசர்ந்஡ரள் . அ஡ரண ப௃ழு஥ணத஡ரடு ஌ற்றுக்வகரண்ட அ஥பே஡ர இன்று஬ர஧ அப்தடி எபே ஢றரனர஥ ர஬சரனறக்கு

தத்஥ர கற஧கதுர஧

த஡த஧நற ஬ந்஡ ஢றனர

஬஧஬ிட்ட஡றல்ரன .அது ததரன்ந இடங்களுக்கு ஋ன்நரல் அ஬பரகத஬ " அந்஡ இடம் த஥ரசம் ர஬சரனற .஢ீ த஬ண்டரம் .஢ரன் ச஥ரபித்துக் வகரள்த஬ன் " ஋ன்று஬ிடு஬ரப .இ஡ணரல் ர஬சரனற஦ின் த஬ரன ஆச்சரி஦஥பிக்கும் ஬ி஡஥ரக கழுகு கூட்டங்கபிரடத஦ தரதுகரப்தரண புநரவ஬ண சறக்கனறன்று ததரய் வகரண்டிபேந்த்து . இன்று தசரக சலன் ..ஆ஦ில் த஥க்கப் ஋ன்று த஥டம் வசரன்ணரர்கதப ... ஭ீர் ஃதவுண்தட஭ன் ததரட்டு ஆ஧ம்திக்க த஬ண்டி஦து஡ரன் .அ஡ற்கரண க்ரீம்கவபல்னரம் இபேக்கறந஡ர ... ? ஥ணக்கண்஠ில் த஥க்கப் தரக்ரம வகரண்டு஬ந்து அனசறக் வகரண்டிபேந்஡ ததரது , " தரத஧ன் இ஬ர஧ ... " ஋ன்நரள் ஬ிஜ஦ர . ஡றபேம்தி அ஬ரப தரர்க்க ப௃கம் சற஬ந்து ஢டப்தர஡ ஢றறுத்஡ற ஢றன்நரல் கரனரல் த஧ரட்ரட த஢ரண்டி தகரனம் ததரடு஬ரள் ததரன்ந த஡ர஧ர஠஦ில் இபேந்஡ரள் .ரச ஋ன்ண கண்நர஬ிர஦ வசரல்னற வ஡ரரனஞ்சரதபர ...஢ல்னத஬ரப தகட்டு வ஡ரரன஦ரன...஡ப்தித்த஡ன் ஋ண ஢றரணத்஡தடி " உன் அ஬ர் கரதிக்கரக கரத்஡றபேப்தரத஧ ் ..." ஋ண ஢றரணவுறுத்஡ற அ஬ள் ஢ரடர஦ த஬கப்தடுத்஡றணரள் .

தத்஥ர கற஧கதுர஧

த஡த஧நற ஬ந்஡ ஢றனர

஬ட்டிற்கு ீ ஬ந்து , கரதிக்கு டிகரசன் இநக்கற஬ிட்டு குபித்து கரரன டிதன் த஬ரனகரப ப௃டித்஡ ததரது எவ்வ஬ரபே஬஧ரக ஋ழுந்து ஬ந்஡ணர் . " ஋ன்ணம்஥ர ஋ன்ரண ஋ழுப்தி஦ிபேக்க கூடர஡ர .. ? " சறறு குற்நவு஠ர்வுடன் தகட்டதடி ஡ணனட்சு஥ற ஋ழுந்து ஬ந்஡ரள் . " த஢ற்று ர஢ட் வ஧ரம்த த஢஧ம் ப௄ச்சு ஬ிட சற஧ம்ப்தட்டுக் வகரண்டிபேந்஡ீங்கதபம்஥ர ..஬ிடிந்து வகரஞ்ச த஢஧ம் தூங்குங்கதபன் அ஡ணரல் ஋ன்ண ... ? இத஡ர தர஡ற த஬ரன ப௃டித்து஬ிட்தடன் .இணி ஢ீங்க தரபேங்க .஢ரன் ததரய் குபித்து கறபம்புகறதநண. .." " ஧ரது ஢ீ ஧஬ி தகட்ட க஠க்ரக அ஬னுக்கு வசரல்னறக் வகரடுக்க ப௃டிப௅஡ரன்னு தரபே .ப௃டி஦ரனன்ணர குபித்து ஬ிட்டு ஢ரன் ஬ந்து தரர்க்கறதநன். " ஡ம்தி ..஡ங்ரக஦ிடம் வசரல்னற஬ிட்டு வசன்நரள் . அ஡றகரரன ஌ழு ப௃ப்த஡றற்வகல்னரம் ஭ூட்டிங் .ஆ஡னரல் ஌ழு ஥஠ிக்வகல்னரம் கறபம்திணரள் . " குட்஥ரர்ணிங் ..அவ஡ப்தடிங்க இவ்஬பவு கரரன஦ின இப்தடி அ஫கர கறபம்தி஦ிபேக்கல ங்க ... ? " தக்கத்து ஬ட்டு ீ ஬ரசரன அரடத்து ஢றன்நதடி தகட்டரன் தசகர் .

தத்஥ர கற஧கதுர஧

த஡த஧நற ஬ந்஡ ஢றனர

஬஫க்கம்ததரல் கர஡றல் ஬ரங்கர஡து ததரல் வசல்஬ர஡ ஬ிடுத்து ஢றன்று " ஬ிஜ஦ர ...." அர஫த்஡ரள் . " அ...அ஬ரப ஋துக்கு கூப்திடுநீங்க .. ? " " ஋ன்ண ர஬சரனற .... ? " ஬ிஜ஦ர உடதண ஆஜர் . " உன் யஸ்தண்ட் ஌த஡ர தகட்கறநரர் தரத஧ன் ..." ஋ன்று஬ிட்டு னறப்ட்டுக்கரக கூட ஢றற்கர஥ல் அந்஡ ஍ந்஡ர஬து ஥ரடி஦ினறபேந்து த஬க஥ரக தடிகபில் இநங்கறணரள் . வயல்வ஥ட் ததரட்டுக்வகரண்டு ஸ்கூட்டிர஦ ஋டுத்஡஬ள் ததரக்கு஬஧த்஡றல் கனந்஡ரள் .எவ்வ஬ரபே சறக்ணலும் அ஬ள் வதரறுர஥ர஦ தசர஡றத்துக் வகரண்டிபேந்த்து .இவ்஬பவு அ஡றகரரன இத்஡ரண ததபேக்கு ஋ன்ண த஬ரன இபேக்ககூடு஥ .. ? அலுப்ததரடு ஢றரணத்஡தடி ஥஠ிர஦ தரர்த்துக்வகரண்டரள் . த஢஧஥ரகற஬ிட்டத஡ ...அப்ததரது தக்க஬ரட்டு ஬஫றவ஦ரன்நறனறபேந்து சரரன஦ில் தசர்ந்து வகரண்ட அந்஡ கரர் ர஬சரனற஦ின் க஬ணத்ர஡ க஬ர்ந்த்து .தபதபவ஬ண ஊ஡ரவும் , வ஬ள்ரபப௅ம் கனந்஡ த஧ரல்ஸ்஧ரய் கரர் .஥றக ஬ிரனப௅஦ர்ந்த்து .அத்஡ரண ததரக்கு஬஧த்஡றல் குப்ரத஦ரய் த஡ரன்நற஦ ஬ரகணங்கபிரடத஦ அது எபே த஡ரிரண ததரல்

தத்஥ர கற஧கதுர஧

த஡த஧நற ஬ந்஡ ஢றனர

஡ணித்து வ஡ரிந்த்து.இது ததரன்ந எபே கரரிரண ஏட்டும் சந்஡ர்ப்தம் ஬ரய்த்஡ரல் .... ர஬சரனறக்கு ரககள் துறுதுறுத்஡ண. ர஬சரனற஦ின் ஡ந்ர஡ ஡ீண஡஦ரபன் , எபே கரர் வ஥க்கரணிக் .அரணத்து ஬ரக கரர்கரபப௅ம் அநற஬ரர் .எபே஬ரக஦ில் கரர்கபின் ஥ீ து அ஬பேக்கு எபே஬ி஡ கர஡ல் ஋ன்தந வசரல்னனரம் .அ஬ர் ஢கரின் தி஧தன வ஥க்கரணிக் ஭ரப்தில் த஬ரன தரர்த்துக் வகரண்டிபேந்஡ரர் . அ஬பேக்கு ஢றரந஦ த஠க்கர஧ கஸ்ட஥ர்கள் உண்டு .அ஬பேரட஦ த஬ரன திடித்து ததரய் குநறப்தரக அ஬ர்஡ரன் ஡ங்கள் கரர஧ சர்஬ஸ் ீ வசய்஦ த஬ண்டும் ஋ண கூறுத஬ர்கள் ஢றரந஦ உண்டு . இ஡ணரல் ஢றரந஦ ஬ிரனப௅஦ர்ந்஡ கரர்கரப ஏட்டி தரர்க்கும் ஬ரய்ப்பு அ஬பேக்கு கறரடக்கும் .எவ்வ஬ரபே ஥ரடல் கரர்கபின் ஢ட்டு , ததரல்டு ...஬ர஧ அத்஡ரண ஬ிச஦ங்கரபப௅ம் ஬ி஧ல் த௃ணி஦ில் ர஬த்஡றபேப்தரர் .ர஬சரனற அ஬஧து வசல்னப்வதண்஠ர஡஡ரல்

, அ஬ர்

஡றணப௃ம் ஬ட்டிற்கு ீ ஬ந்த்து ப௃஡ல் அ஬ர஧ உ஧சற஦தடி தின்ணரதனத஦ ஡றரி஬ரள் .஡ணது த஬ரன ஬ித஧ங்கரப அ஬ர் தகறர்ந்து வகரள்஬து ர஬சரனற஦ிடம்஡ரன் .இன்று இந்஡ கரர஧ தரர்த்த஡ன் ...அ஡றல் இந்஡

தத்஥ர கற஧கதுர஧

த஡த஧நற ஬ந்஡ ஢றனர

தி஧ச்சறரண ...இப்தடி சரி தண்஠ிதணன் ..஋ண கர஡ கர஡஦ரக வசரல்஬ரர் . ஢ரள் ததரக ..ததரக ர஬சரனறக்கும் ஡ந்ர஡ர஦ ததரன கரர்கபிடம் எபே கர஡ல் உண்டரணது .஥கபது ஆர்஬த்ர஡ தரர்த்து த஡றவணட்டு ஬஦஡றதனத஦ அ஬ளுக்கு டிர஧஬ிங் வசரல்னறக் வகரடுத்து ரனவசன்சும் ஬ரங்கறக் வகரடுத்஡றபேந்஡ரர் .இ஡ற்வகல்னரம் ஡ணனட்சு஥ற ஆ஧ம்தத்஡றல் ஥றகுந்஡ ஋஡றர்ப்பு வ஡ரி஬ித்஡ரள் .திநகு ஥கபின் ஆர்஬த்ர஡ தரர்த்து அ஬ளும் ஬ிட்டு஬ிட்டரள் . " ஋ன் வதரண்ணுக்கு ஢றச்ச஦ம் எபே஢ரள் கரர் ஬ரங்கற ஡பேத஬ன் தரபேடி " ஡ணனட்சு஥ற஦ிடம் கூறு஬ரர் ஡ீண஡஦ரபன் .த஥லும் ஥கபின் ஆரசர஦ தரர்த்து ஡ன்ணிடம் சர்஬மறற்கு ீ ஬பேம் கரர்கரப டிர஧஦ல் தரர்க்கும் ததரது , ஬ட்டிற்கு ீ வகரண்டு ஬ந்து அ஬ள் ரக஦ில் வகரடுத்து த஢ர்த்஡ற஦ரண அ஬பது கரத஧ரட்டரன வதபேர஥஦ரய் அ஫கு தரர்ப்தரர் . " இது ததரல் வதரி஦ வதரி஦ கரர்கரப ஏட்ட த஬ண்டி஦஬ள்டி ஋ன் வதரண்ணு .஢ீ த஬ணும்ணர தரத஧ன் எபே஢ரள் இது ததரன வதரி஦ கரர் ஋ன் ஥களுக்கு வசரந்஡஥ரக ததரகறநது " ஥ரண஬ி஦ிடம் வதபேர஥஦டிப்தரர் .

தத்஥ர கற஧கதுர஧

த஡த஧நற ஬ந்஡ ஢றனர

இத஡ர இப்ததரது ப௃ன்ணரல் வசல்கறநத஡ இந்஡ கரர் ..இந்஡ ஬ரக கரர்கரப இது ஬ர஧ ர஬சரனற ஏட்டி தரர்த்஡஡றல்ரன .ஆணரல் அந்஡ கரர்கரப தற்நற஦ ஬ித஧ங்கள் அ஬ளுக்கு அத்துதடி .஥றக ஬ிர஧஬ில் இந்஡ கரர஧ அ஬ளுக்கு எட்டிப் ் தரர்க்க வகரண்டு ஬பே஬஡ரக வசரன்ண ஡ந்ர஡ ஡றடுவ஥ண வ஢ஞ்சு ஬னற஦ில் இநந்து ததரணரர் .அ஬ர஧த஦ சரர்ந்து ஬ர஫ த஫கற஦ிபேந்஡ ஡ணனட்சு஥றப௅ம் , சறறு஬ர்கபரண ஧ர஡ர , ஧஬ந்஡பேம் ீ வசய்஬஡நற஦ரது த஡ம்தி ஢றற்க

, ஬ட்டிற்கு ீ

ப௄த்஡஬பரய் ஬ிர஧஬ில் ஢ற஥றர்ந்து ஢றன்று ர஬சரனற குடும்தத்ர஡ ஡ரங்க த஬ண்டி஦஬பரணரள் . ததரக்கு஬஧த்஡றல் க஬ணம் இபேந்஡ரலும் ஡ணது கணவு கரர஧ப௅ம் கண்கள் ப௃ழு஬தும் ஢ற஧ப்தி஦தடி ஬ண்டிர஦ ஏட்டிணரள் .இத஡ர இந்஡ சறக்ணனறல் இன்னும் வகரஞ்சம் ப௃ன்ணரல் ததரகனரம் ..அந்஡ கரர஧ அபேகறல் தரர்க்கனரத஥ ...த஬க஥ரக ஬ண்டிர஦ ஏட்டி அந்஡ கரரின் தின்ணரல் ததரய் ஢றன்நரள் .வ஥து஬ரக ரகர஦ ஢ீட்டி அந்஡ கரரிரண வ஡ரட்டு தரர்த்஡ரள் .஋வ்஬பவு அ஫கு ...கண்கரப ஬ிரித்து தரர்த்஡஬ள் ' ஡ட் ' ஋ன்ந அந்஡ சத்஡த்஡றல் ஡றபேம்திணரள் . அந்஡ கரரின் தக்க஬ரட்டில் ஢றன்நறபேந்஡ அந்஡ ரதக்கறல் அ஥ர்ந்஡றபேந்஡ இபே இரபஞர்கள்

தத்஥ர கற஧கதுர஧

த஡த஧நற ஬ந்஡ ஢றனர

.஡ங்களுக்குள் ஋஡ற்கரகத஬ர ஬ிரப஦ரட்டுத்஡ண஥ரக சண்ரட஦ிட்டதடி இபேந்஡஬ர்கள் , அ஥ர்ந்஡றபேந்஡ ரதக் ஢ழு஬ி அந்஡ கரரின் ஥ீ து தன஥ரக உ஧சற஦து .ஆ஫஥ரண எபே கல நல் அந்஡ அ஫கரண கரரின் ஥ீ து .஡ன் ஥ீ த஡ கல நல் ஬ிழுந்த்து ததரனறபேந்த்து ர஬சரனறக்கு . இப்ததரது அந்஡ கரரின் ஏணர் இ஬ர்.கரப எபே ஬஫ற தண்஠ ததரகறநரர் ஋ண ஋ண்஠ி஦தடி ஡றநக்க ததரகும் க஡஬ிற்கரக அ஬ள் கரத்஡றபேக்க , ஋ந்஡ சனணப௃஥றன்நற இபேந்த்து கரர் க஡வு .அர஡த஦ ஋஡றர்தரர்த்து சறறு த஦த்துடன் இபேந்஡ அந்஡ இரபஞர்களு஥ ஦ரபேம் ஬஧஬ில்ரனவ஦ன்நதும் , ர஡ரி஦஥ரக ஥ீ ண்டும் ஡ங்கள் ஬ிரப஦ரட்ரட வ஡ரடர்ந்஡ணர் .஥ீ ண்டும் ரதக் சரி஦ தரர்க்க .. " ஌ய் ஥றஸ்டர் ஢டுத஧ரட்டில் வகரஞ்சம் டீசன்டரக ஢டந்து வகரள்ப ஥ரட்டீர்கபர .. ? இத஡ர இந்஡ ஥ர஡றரி கரர஧ தச஡ப்தடுத்து ர஬த்஡றபேக்கறநீ஧.கதப .. ? இ஡ற்கு த஡றல் வசரல்லுங்கள் " " த்த஡ரடர ...஬ந்துட்டர ...஬ரர஦ ஢ீட்டிக்கறட்டு ..இன்ணரம்த஥ ..உன் கர஧ர இது ...ஏணத஧ எண்ணும் வசரல்னர஥ல் இபேக்கரன் .உணக்தகன் த஬குது ... ? "

தத்஥ர கற஧கதுர஧

த஡த஧நற ஬ந்஡ ஢றனர

" ஌ய் ஥ரி஦ரர஡஦ர ததசு ...கண்ணு ப௃ன்ணரடி ஢டக்கறந ஡ப்ரத ஦ரர் த஬ணும்ணரலும் தகட்கனரம் ." " அட...அன்ணிவதசன்ட் அம்ர஥஦ரர்டர ...ரக ஬ிபக்தகந்஡ற இந்஡ அம்ர஥஦ரர் ஊபேக்வகல்னரம் தசர஬ தண்஠ ஬ந்஡஬ங்க " இந்஡ ஡க஧ரநறல் கரர஧ சுற்நற கூட்டம் கூடி஬ிட , அந்஡ கரர் ஏணர் ஥ட்டும் இன்னும் இநங்கற ஬ந்஡தரடில்ரன . " ஌ய் ஢ரங்க அப்தடித்஡ரன் , இப்ததர தரர்க்குநற஦ர ஡றபேம்த த஥ரதுதநரம் " அ஬ர்கள் ரதக்ரக ஥ீ ண்டும் கரர஧ த஢ரக்கற சரிக்க வ஡ரடங்க , ர஬சரனற கரரின் க஡வு கண்஠ரடிகரப ஡ட்டிணரள் . " சரர் வ஬பித஦ ஬ரங்க ..." இப்ததரது க஡ர஬ ஡றநந்து இநங்கற஦஬ன் ஡ணது கரர஧ இடித்஡ அந்஡ இரபஞர்கரபத஦ர , அ஬ர்கள் தச஡ப்தடுத்஡ற஦ ஡ணது கரர஧ தற்நற஦ க஬ரனத஦ர தடர஥ல் , வ஬பித஦ ஬ந்த்தும் குத஧ரத்த்துடன் இ஬ரப த஢ரக்கறணரன் . " இது ஋ன்ண எபே ஬ரக஦ரண புது டிரிக்கரக இபேக்கறநத஡ ... ?" ஋ன்நரன் .

தத்஥ர கற஧கதுர஧

த஡த஧நற ஬ந்஡ ஢றனர

஋ன்ண டிரிக் ...஦ரர் இ஬ன் ... ? ஌ன் இப்தடி ததசுகறநரன் ..? புரி஦ர஥ல் கு஫ம்தி ஢றன்நரள் ர஬சரனற .

தத்஥ா கி஧கதுர஧

த஡த஧நி

஬ந்஡ ஢ினா

என்ண ச ால்நீங்க ... ார் புரி஦ரன ...? " எரிச் னாக அ஬ரண தார்த்஡ாள் ர஬ ானி . " ஆள் ர஬த்து என் கார஧ இடித்து ஬ிட்டு , திநகு அ஡ரண ஢ீத஦ தகட்தது ததால் ...஢ல்ன ச ட்டப்஡ான் ..." இ஬ன் என்ண ததசுகிநான்...஢ான் ஏன் அப்தடி ச ய்஦ த஬ண்டும் ...? " ஆ஥ாம்

ார் இந்஡ சதாண்ணு஡ான் எங்கரப காரில்

இடிக்க ச ான்ணது ." அந்஡ இபே஬பேம்

ந்஡ர்ப்தத்ர஡

஡ங்கள் தக்கம் ஥ாற்நிக் சகாண்டணர் . ர஬ ானி ஡ிபேம்தி அ஬ர்கரப ப௃ரநத்஡ாள் .திநகு ஡ிபேம்தி அ஬ரண தார்த்து," ஢ாணா ...? ஏன் அப்தடி ச ய்஦ ததாகிதநன் ...? " " இத஡ா இப்தடி எர஡஦ா஬து தத ி஦தடி என் கண் தார்ர஬஦ில் தடத்஡ான் " இப்ததாது அ஬ன் ச ால்ன ஬பே஬து

ிநிது புரி஦

ச஡ாடங்க , இ஬ன் ...஡ி஥ிர்திடித்஡஬ன் ... ரி஦ாண த஠த்஡ி஥ிர்....எண எண்஠ி஦தடி ...

தத்஥ா கி஧கதுர஧

த஡த஧நி

஬ந்஡ ஢ினா

" ஢ீங்கள் என்ண அந்஡ குபே தக஬ாணா ...? உங்கள் தார்ர஬ தட த஬ண்டுச஥ண உங்கள் தின்ணாதனத஦ ஡ிரி஬஡ற்கு ...? " என்நாள் . " குபே தக஬ாணா ...? " அ஬ன் புரி஦ா஥ல் இழுத்஡ான் . " ஆ஥ாம் அ஬ர் கடவுள் .அ஬ர் தார்ர஬ தட்டால் ஢ல்னது எண தக்஡ர்கள் அ஬ர் ப௃ன் ஢ிற்க ஬ிபேம்பு஬ார்கள் .ஒபே த஬ரப ஢ீங்கள் அப்தடித஦ா ...எண எண்஠ிதணன் " உணக்சகன்ண அந்஡ கடவுள் என்ந ஢ிரணப்ததா ..எண ச ால்னா஥ல் ச ான்ணாள் ...தகட்டாள் . " உனரக காக்கும் கடவுள் என்ந ஢ிரணப்தா உணக்கு ...? என்று தகட்கிநாய் ...ம் ...." என்நதடி ஡ன் கண்கரப ஥ரநத்஡ிபேந்஡ கூனர்ரை சு஫ற்நி஦஬ணின் கண்கபில் சு஬ா஧ஸ்஦ம் இபேந்த்஡து . "

ார் ஢ான்கு

ிக்ணலுக்கு ப௃ன் இந்஡ சதாண்ணு

எங்கரப ஢ிறுத்஡ி உங்க கார஧ காட்டி இர஡ இடிக்கனும்னு ச ான்ணது

ார் ..." இ஬ர்கபின்

ண்ரடர஦ ஡ங்களுக்கு

ா஡க஥ாக்கி ஡ாங்கள்

஡ப்தி஬ிட எண்஠ி இரட஦ில் ஬ந்஡ணர் அந்஡ ரதக் ஓட்டிகள் .

தத்஥ா கி஧கதுர஧

த஡த஧நி

஬ந்஡ ஢ினா

ர஬ ானி எரிச் லுடன் அ஬ர்கரப தார்க்க , " ஹதனா தி஧஡ர்ஸ்" எண அ஬ர்களுக்கு ரக சகாடுத்஡ான் அ஬ன் . ந்த஡ா ஥ாக ரக சகாடுத்஡஬ர்கள் " ஏன்

ார்

த஧ாட்டில் ததாகும் ததாது ..஬பேம் ததாது இப்தடி இடிப்தது ...உ஧சு஬து

கஜம்஡ான் .அது ச஡ரி஦ா஥ல்

என்ணா கத்து கத்துது ...ஏத஡ா அத஡ாட கார஧ இடிச் ஥ா஡ிரி ..." எண சகாஞ் ம் உண்ர஥ தத ி஬ிட்டு , திநகு ஡டு஥ாநி .." அ..அங்தக ..ர஬த்து கார஧ காட்டி இடிக்க ச ான்ணது இந்஡ சதாண்ணு஡ான்

ார் ..." எண

உபநி ப௃டித்஡ணர் . " ஏன் இப்தடி சதாய் ச ால்லுகிநீர்கள் ..? ஢ீங்கள் த஬ண்டுச஥ன்தந கார஧ இடிக்க஬ில்ரன ..? " ர஬ ானி தகட்டாள் . அ஬ரப ரகப௅஦ர்த்஡ி ஢ிறுத்஡ி஦஬ன் , அந்஡ இபே஬ரின் த஡ாள்கபிலும் ஡ணது ரககரப ததாட்டு ஡ன் அபேகில் இழுத்துக் சகாண்டான் , " தி஧஡஧ஸ் இன்னும் ஒத஧ ஒபே ஢ி஥ிடம்஡ான் உங்களுக்கு ரடம் .உங்க ஓட்ரட ரதக்ரக தூக்கிட்டு ஓடிடனும் .இல்ரன இந்஡ காரில் தட்ட கீ நல் ஥ா஡ிரி உங்கள் உடம்பு ப௃ழு஬தும் கீ நல் இபேக்கும் " ஡ாழ்ந்஡ கு஧னில் ஏத஡ா அ஬ர்கபிடம் ஢னம் ஬ி ாரிப்தது

தத்஥ா கி஧கதுர஧

த஡த஧நி

஬ந்஡ ஢ினா

ததான்ந தா஬ரண஦ில் ப௃கத்ர஡ ர஬த்துக் சகாண்டு இ஡ரண கூநிணான் அ஬ன். ஡ாழ்ந்஡ கு஧சனன்நாலும் அ஡ில் ச஡ரிந்஡ ஬ன்஥ம் அந்஡ இபே஬ரின் ரக கால்கரப ஢டுங்க ச ய்த்து ." ாரி

ார் ..இத஡ா ..ததாய் ஬ிடுகிதநாம் "

஡டு஥ாநி஦தடி த஬க஥ாக ரதக்ரக எடுத்துக் சகாண்டு ஓடிணர் . அ஬ர்கபது அந்஡ ஓட்டத்ர஡ ஡ிபேப்஡ி஦ாக தார்த்து஬ிட்டு ஡ிபேம்தி஦ ர஬ ானி அ஬ன் ஡ன்ரணத஦ தார்த்஡தடி ஢ிற்தர஡ தார்த்து " அந்஡ தக்கம் ஬ந்து தாபேங்கள் .உங்கள் கார஧ எப்தடி இடித்஡ிபேக்கிநார்கள் என்று ..." காரின் ஥றுதக்கம் அ஬ரண அர஫த்து ச ன்நாள் . " தாபேங்கள்

ார் .எவ்஬பவு அ஫காண கார் இ஡ரண

இப்தடி கா஦ப்தடுத்஡ எப்தடி அ஬ர்களுக்கு ஥ணசு ஬ந்த்த஡ா ..? " கு஫ந்ர஡ர஦ ஡டவும் ஡ா஦ாய் ஬ாஞ்ர ப௅டன் காரிரண ஡ட஬ிணாள் . ஢ி஥ிர்ந்஡஬ள் அ஬ரண தார்த்து புபே஬ம் சுபேக்கிணாள் .அவ்஬பவு த஢஧ப௃ம் ஡ன் ஡ரன஦ில் ததாட்டுக் சகாண்டிபேந்஡ சஹல்ச஥ட்டின் ப௃ன் கண்஠ாடிர஦ ஥ட்டும் தூக்கி஬ிட்டு தத ிக் சகாண்டிபேந்஡஬ள் , இப்ததாது ப௃ழு஬து஥ாக சஹல்ச஥ட்ரட

தத்஥ா கி஧கதுர஧

த஡த஧நி

஬ந்஡ ஢ினா

சு஫ட்டி஬ிட்டு , அ஬ணிடம் காரின் கீ நரன காட்டிக் சகாண்டிபேந்஡ாள் . ச஥ச்சு஡னாண ஬ி஫ிகதபாடு அ஬ள் ப௃கத்஡ில் தார்ர஬ த஡ித்஡ிபேந்஡ான் அ஬ன் .என்ண என்த஡ாண தா஬ரணப௅டன் அ஬ரண தார்க்க அ஬ன் அ஬ள் ப௃கத்஡ில் தார்ர஬ர஦ த஡ித்து " ப்பெட்டிபுல் ..." என்நான் . " ஬ாட் ...? " " ஢ீங்கள் அ஫காக இபேக்கிநீர்கள் என்தநன் " தபிச்ச ண

ிரித்஡ான் .

தகாதத்஡ில் ப௃கம் சுபேங்க " ர

..." என்ந஬ள்

த஬க஥ாக ஡ன் ஸ்கூட்டிர஦ த஢ாக்கி ஢டந்஡ாள் . சஹல்ச஥ட்ரட ஡ரன஦ில் ஥ாட்டிக்சகாண்டு ஬ண்டிர஦ ஸ்டார்ட் தண்஠ி஦ததாது , " உங்கள் சத஦ர஧ கூட ச ால்னா஥ல் ததாகிநீர்கதப ஥ிஸ் " என்நதடி அ஬ன் கார் க஡ர஬ ஡ிநந்஡ான் . அ஬ன் தக்கத஥ ஡ிபேம்தா஥ல் ஬ண்டிப௅டன் ததாக்கு஬஧த்஡ில் கனந்஡ாள் அ஬ள் .

தத்஥ா கி஧கதுர஧

த஡த஧நி

஬ந்஡ ஢ினா

ஸ்டுடித஦ா஬ினுள் ஬ண்டிர஦ ஢ிறுத்஡ி஬ிட்டு த஬க஥ாக ர஬ ானி உள்தப த௃ர஫ந்஡ததாது அ஬ரப ப௃ரநத்஡தடி எ஡ித஧ ஬ந்஡ாள் த஬஡ா . "

ாரி த஬஡ாக்கா ..த஥டம் ஬ந்துட்டாங்கபா ..?

தனட்டா஦ிடுச்சுக்கா ..." " அர஧஥஠ி த஢஧஥ாக காத்஡ிபேக்காங்க .ததா..." கடிண஥ாண கு஧னில் கூநிணாள் .அ஬ள் அம்பே஡ா஬ின் தூ஧த்து உநவுப்சதண் .எப்ததாதும் அ஬ளுடன் இபேப்த஬ள் .ர஬ ானிர஦ த஬ரனக்கு ர஬த்஡து த஬஡ா஬ிற்கு ஆ஧ம்தத்஡ினிபேந்த஡ திடிக்க஬ில்ரன .அ஬ரப தற்நி அம்பே஡ா஬ிடம் எப்ததாதும் ஏ஡ா஬து குரந ச ால்னி஦தடித஦ இபேப்தாள் . அம்பே஡ா அ஬பது குரநகரப சதபேம்தாலும் கா஡ில் ததாட்டுக் சகாள்ப ஥ாட்டாள் . " ஬ிடுங்க த஬஡ாக்கா ...ர஬சு ... ின்ணப்சதண் ...சகாஞ் ம் சகாஞ் ஥ாக த஫கி஬ிடு஬ாள் ..." எண ப௃டித்து஬ிடு஬ாள் . இது ததான்ந

ா஥ாபிப்பு சூழ்஢ிரனகரப

அம்பே஡ா஬ிற்கு உண்டாக்க கூடாது எண ர஬ ானி எப்ததாதும் எச் ரிக்ரக஦ாகத஬ இபேப்தாள் .இன்று அந்஡ ரதக்கா஧ன் ...கார்க்கா஧ணால் எல்னாம் சகட்டு ததாய்஬ிட்டது .

தத்஥ா கி஧கதுர஧

த஡த஧நி

஬ந்஡ ஢ினா

கார஧ எ஬தணா இடித்து஬ிட்டு ததாகிநான் ..எண ச ால்ன ஬ந்஡ால் ப௃஡னில் இநங்கி ஬஧த஬஦ில்ரன ...திநகு என்ரண தார்க்கச஬ன்று ஢ீ஡ாதண அ஬ர்கரப ஏற்தாடு தண்஠ிணாய் என்கிநான் ...திநகு ஢ீ அ஫காக இபேக்கிநாய் என்கிநான் ...ஒன்றுக்சகான்று ச஡ாடர்தற்ந இந்஡ ஢ட஬டிக்ரககபால் இ஬னுக்கு ப௄ரபக் தகாபாறு சகாஞ் ம் இபேக்குத஥ா ...? எண ர஬ ானிக்கு "

ந்த஡கம் ஬ந்த்து .

ாரி த஥டம் ..இன்று டி஧ாதிக்கால் சகாஞ் ம்

தனட்டாகி஬ிட்டது " அம்பே஡ா த஥க்கப்திற்கு ஡஦ா஧ாக ாய்ந்து அ஥ர்ந்஡ிபேந்஡ாள் . " சகாஞ் ஥ில்ரன ..஢ிரந஦ தனட் ...அம்பே எவ்஬பவு த஢஧஥ாக ச஬஦ிட் தண்நான்னு ச஡ரிப௅஥ா ...? " த஬஡ா எரிச் ல் கு஧னில் ச ான்ணாள் . " த஬஡ாக்கா ஢ம்஥ ச ன்ரண டி஧ாதிக் தத்஡ி உங்களுக்கு ச஡ரி஦ா஡ா ...? ர஬சுர஬ ஏன் குரந ச ால்நீங்க .஢ீ ஆ஧ம்திம்஥ா ...."

ாய்ந்து அ஥ர்ந்து

சகாண்டாள் அம்பே஡ா . ர஬ ானி த஬ரனர஦ ஆ஧ம்தித்஡ாள் .ப௃கத்ர஡ சுத்஡஥ாக துரடத்து஬ிட்டு , ஡ர கரப திடித்து ஬ிட்டு ிநிது ப௃கத்ர஡ இனகு஬ாக்கி஦஬ள் , இறுக்கம்

தத்஥ா கி஧கதுர஧

த஡த஧நி

஬ந்஡ ஢ினா

஡பர்த்஡ ச஥ல்ன ஢ீ஬ிணாள் .இ஡ணால் ப௃கம் ரடட்டாகி ...இபர஥஦ாக காட் ி஦பிக்கும் . ச஡ா஫ினில் இது ததான்ந அ஬பது

ிறு

ிறு

க஬ணங்கள்஡ான் அம்பே஡ார஬ க஬ர்ந்து , அ஬ரப இந்஡ த஬ரன஦ில் ஢ி஧ந்஡஧஥ாக இபேக்க ர஬த்஡ிபேந்த்து.ப௃க த஥க்கப் ப௃டித்து஬ிட்டு , கழுத்஡ிற்கு ஬ந்஡ாள் . தவுண்தட ரண கழுத்஡ிநகு ஡ட஬ிக் சகாண்டிபேந்஡ ததாது , த஬க஥ாக உள்தப ஬ந்஡ த஬஡ா " அம்பே ...பு஧டிபெ ர் ஬ந்துபேக்கிநாபே ." என்நாள் . ட்சடண எழுந்஡஬ள் " என்ண இப்ததா஬ா ...? எப்தடிக்கா ....? " என்நாள் . " ச஡ரி஦ரன .எ஡ற்கும் ஢ீ ததாய் தார்த்஡ிடுநது ஢ல்னது " " ர஬சு ...சகாஞ் ம் ச஬஦ிட் தண்ணும்஥ா .஬ந்஡ிடுதநன் " தா஡ி த஥க்கப்தில் எழுந்து ததாய்஬ிட்டாள் . ர஬ ானிக்கு சகாஞ் ம் எரிச் ல் ஬ந்த்து .இப்தடி தா஡ி஦ில் ததாணால் த஥க்கப் கன்ட்டிணிப௅ட்டி ததாய் ஬ிடாது ...? எண எண்஠ி஦஬ள் , ஥று஢ி஥ிடத஥ ..த

தத்஥ா கி஧கதுர஧

த஡த஧நி

஬ந்஡ ஢ினா

...தா஬ம் த஥டத்஡ிநகு என்ண தி஧ச் ிரணத஦ா ...? எண எண்஠ிக் சகாண்டாள் . த஥க்கப் பைர஥ ஬ிட்டு ச஬பித஦ ஬ந்து ஢ின்று அந்஡ ச ட்டிரண த஬டிக்ரக தார்த்஡தடி ஢ின்நாள் .ஒபே சதரி஦ ஬ட்டிற்குரி஦ ீ ச ட் அங்தக ததாடப்தட்டிபேந்த்து .தூ஧த்஡ில் ஒபே

ிறு கும்தல் ஦ார஧ சுற்நித஦ா

஢ின்நதடி஦ிபேந்த்து . அந்஡ கும்தனில்

ிணி஥ா

ம்தந்஡ப்தட்ட தன ப௃க்கி஦

புள்பிகள் ச஡ரி஦ ...இப்தடி ப௃க்கி஦஥ாண஬ர்கள் எல்தனாபேம் சுற்நி ஬ரபத்து ஢ிநகு஥பவு ப௃க்கி஦஥ாண ஆள் ஦ா஧ாக இபேக்கும் ...? சுற்நி஦ிபேந்஡ ஥ணி஡ ஡ரனகபிரடத஦ தன ாண இடுக்குகபில் ச஡ரிந்஡ அந்஡ தஹர்ஸ்ரடல் தரிச் ஦ ஢ிரணவுகரப சகாடுக்க , அந்஡ ஆரப தார்க்க ஡ரனர஦ அங்கு஥ிங்கும் அர த்து ப௃஦ற் ித்஡ாள் . ரி஦ாக ப௃ன்ணால் ஥ரநத்து ஢ின்ந அந்஡ சதண் ிநிது ஢கர்ந்த்தும் , தன ாக ச஡ரிந்஡ அந்஡ தக்க஬ாட்டு ப௃கம்

ிறு அ஡ிர்ர஬ சகாடுத்஡து . அது ...அ஬ன்஡ான்

... ற்று ப௃ன் ர஬ ானிப௅டன்

ண்ரட஦ிட்ட அந்஡

காஸ்ட்னி காபேக்கு ச ாந்஡க்கா஧ன் .இங்தக எ஡நகு ஬ந்஡ான் ...?

தத்஥ா கி஧கதுர஧

த஡த஧நி

஬ந்஡ ஢ினா

எ஡ற்காக அ஬ரண சுற்நி இவ்஬பவு கூட்டம் ..? இப்தடி இ஬ரண சுற்நிக்சகாள்஬஡ற்கு ஆட்கள் இபேப்த஡ால்஡ான் , இன்று இ஬ர்கரபப் ததான்தந என்ரணப௅ம் ஢ிரணத்஡ான் ததான ...எண்஠஥ிட்டதடி அ஬ரண தார்த்஡தடி ஢ின்நாள் . ஡ிடீச஧ண தார்ர஬ர஦ ஡ிபேப்தி஦ அ஬ன் இ஬ரப தார்த்து஬ிட்டான் .புபே஬ங்கரப உ஦ர்த்஡ி஦஬ன் சுற்நி஦ிபேந்஡஬ர்கரப ஏத஡ா ச ால்னி ஒதுக்கி஦தடி ஢கர்ந்஡ான் . இ஬ன் என்ண ரட஧க்ட஧ா ...? புத஧ாடிபெ ஧ா ...? இல்ரன ஹீத஧ா஬ாக இபேக்குத஥ா ...தார்த்஡ால் ஹீத஧ா ததானத்஡ான் ச஡ரிகிநான் .எதுவும் புது அநிப௃க஥ாக இபேக்க்குத஥ா ....? அ஬ரண தார்த்஡தடி த஦ா ித்துக சகாண்டிபேந்஡஬ள் ஡ிடீச஧ணத்஡ான் க஬ணித்஡ாள் .அ஬ன் புன்ணரகப௅டன் அ஬ரப த஢ாக்கி஡ான் ஬ந்து சகாண்டிபேந்஡ான் . இ஬சணன்ண என்ரண தார்த்து ஬பேகிநான் ...? என்ணிடம் தத ஬ா ...஬பேகிநான் ....இல்ரன இ஬ணிடம் இப்ததாது ததசும் எண்஠ம் எணக்கில்ரன ...இந்஡ ப௃டி஬ிற்கு ஥ணம் ஬ந்த்தும்

ட்சடண ஡ிபேம்தி

த஥க்கப் அரந஦ினுள் த௃ர஫ந்து க஡ர஬ ப௄டிக்சகாண்டாள் .

தத்஥ா கி஧கதுர஧

தடதடக்கும் ச஢ஞ்சுடன்

த஡த஧நி

஬ந்஡ ஢ினா

ிநிது த஢஧ம் உள்தப

அ஥ர்ந்஡ிபேந்஡ாள் .இத்஡ரண ததர் சுற்நி஦ிபேக்கும் ததாது அத்஡ரண ததர஧ப௅ம் ஒதுக்கி஬ிட்டு அ஬ன் தாட்டுக்கு என்ரண த஢ாக்கி ஬பேகிநாதண ..! தார்ப்த஬ர்கள் என்ண ஢ிரணப்தார்கள் . அத்஡ரண ததர஧ ஡ள்பி஬ிட்டு உன்ணிடம்஡ான் தத ஬ந்஡ான் என்று என்ண ஢ிச் ஦ம் ...? ர஬ ானி஦ின் ஥ணம் ஢ி஦ா஦஥ாண தகள்஬ி ஒன்ரந எழுப்தி஦து .அப்தடிப௅ம் இபேக்குத஥ா ...? அ஬ன் ஦ார஧த஦ா தார்க்க ததாக , ஢ான் என்ரண தார்க்கத்஡ான் ஬பேகிநாசணண அ஡ிக஥ாக கற்தரண தண்஠க் சகாள்கிதநதணா ...? அப்தடித்஡ான் எண அ஬ள் ப௃டிவு ச ய்஡ததாது ,ச஥ன்ர஥஦ாக க஡வு ஡ட்டும்

த்஡ம் தகட்க

஡ிடுக்கிட்டாள் .ஒபே த஬ரப அ஬ன்஡ான் ஬ந்து஬ிட்டாணா ...? ஡஦க்கத்துடன் க஡ர஬ ச஥ல்ன ஡ிநந்஡ாள் .தகாத ப௃கத்துடன் த஬஡ா ஢ின்நிபேந்஡ாள் .தின்ணால் அம்பே஡ா . " க஡ர஬ பூட்டிக்சகாண்டு உள்தப என்ண ச ய்கிநாய் ...? " த஬஡ா கத்஡ிணாள் .

தத்஥ா கி஧கதுர஧

த஡த஧நி

஬ந்஡ ஢ினா

" ஷ் அக்கா ...ஏன் கத்துநீங்க ...ர஬சு ஒபே தாதுகாப்திற்காக அப்தடி ச ய்஡ிபேப்தாள் " ச ான்ணதடி த஥க்கப்திற்காக ஏநி அ஥ர்ந்஡ாள் அம்பே஡ா . குரந த஬ரனர஦ ச஡ாடர்ந்஡ாள் ர஬ ானி .அம்பே஡ா஬ின் ப௃கம் இப்ததாது சதானி஬ி஫ந்த்து ததால் த஡ான்ந , ப௃க த஥க்கப்ரத த஥லும் சகாஞ் ம் டச் ச ய்஦ ஆ஧ம்தித்஡ாள் ர஬ ானி . ரககரப கன்ணத்஡ில் ர஬த்஡ததாது ஡ிடுக்கிட்டாள் .கன்ணங்கள் ஈ஧஥ா஦ிபேந்஡ண.அழுகிநாபா என்ண ? " என்ணாச்சு த஥டம் ..?? " ச஥ல்ன தகட்டாள் . " ஒன்று஥ில்ரன " என்ந அம்பே஡ா஬ின் கு஧னில் கனக்கம் இபேந்த்து .அ஡ரண புரிந்து சகாண்ட ர஬ ானி க்ரீர஥ ஡டவும் ததாது ஆ஡஧஬ாக அ஬ள் கன்ணங்கரப ஡ட஬ி , த஡ாள்கரப அழுத்஡ி஬ிட்டாள் . " எல்னாம் ஢ல்னதடி஦ாக ஢டக்கும் த஥டம் " என்நாப . " த஡ங்க்ஸ் ர஬சு ..." என்ந஬ள் டிஷ்பெ஬ால் கண்கரப அழுந்஡ துரடத்துக் சகாண்டாள் .அந்஡ ததப்தர஧ ஡ான் ஬ாங்கி கண் அனங்கா஧ம் கரன஦ா஥ல் தக்கு஬஥ாக துரடக்க ச஡ாடங்கிணாள் ர஬ ானி .

தத்஥ா கி஧கதுர஧

த஡த஧நி

஬ந்஡ ஢ினா

" என்ண ...ஏதுன்னு துபே஬ா஥ல் ...உடதண ஆறு஡ல் ச ால்கிநாய் தார் ...பெ ஆர் க்த஧ட்஥ா ...இது஡ான் உன்ரண எணக்கு திடிக்கிநது ..." ர஬ ானி஦ின் ரககரப ஡ணது கன்ணத்஡ில் த஡ித்த௃க் சகாண்டாள் .த஬஡ா஬ின் ப௃கம் கடுத்஡து . அன்று த஬ரன ப௃டிந்து ஬ட்டிற்கு ீ ஡ிபேம்புரக஦ில் அந்஡ ரதக்கும் , காபேம் ர஬ ானி஦ின் ஢ிரண஬ில் ஬ந்த்து .கூடத஬ அ஬ரப த஢ாக்கி த஬க஢ரட஦ில் ஬ந்஡ அ஬னும் .அ஬ன் ஬ந்஡ த஬கப௃ம் , ஬ி஡ப௃ம் அ஬பிடம் தத

஬ந்஡ாற் ததானத்஡ாதண஦ிபேந்த்து

. ிந்஡ரணகள் அங்தக஦ிபேந்஡ாலும்

ரி஦ாக

இன்டிதகட்டர஧ ததாட்டு ஸ்கூட்டிர஦ ஬னப்தக்கம் ஡ிபேப்திணாள் . அ஬பபேதக ஒபே கார் உ஧ ி஦தடி ஡ிபேம்தி஦து .இத்஡ரண இடத்஡ில் எ஡ற்காக இப்தடி இடிப்தது ததால் ஬பேகிநான் ...தகாத஥ாக அ஬ள் ஡ிபேம்தி தார்த்஡ாள் .அந்஡ காரினுள் இபேந்஡ ஢ான்கு இரபஞர்கபில் இபே஬ர் இ஬ள்புநம் ஡ரனர஦ ஢ீட்டி சகாச்ர ஦ாக

ின ஬ார்த்ர஡கரப உ஡ிர்த்஡ணர் .

ஒபே ஢ி஥ிடம் அப்தடித஦ ஬ண்டிர஦ ஢ிறுத்஡ி ஢ின்று஬ிட்டாள் .சதண்ணுடரன தக஬ன஥ாக

தத்஥ா கி஧கதுர஧

த஡த஧நி

஬ந்஡ ஢ினா

குநிக்கும் அந்஡ ஬ார்த்ர஡கள் அ஬ளுள் சகா஡ிப்ரத உண்டாக்கி஦து . இந்஡ கார஧ப௅ம் இ஬ர்கரபப௅ம் அ஬ள் அநி஬ாள் .இது ததால்

ாரன஦ில் ததாகும் ததாது அடிக்கடி

அ஬பது ஬஫ி஦ில் குறுக்கிடு஬ர் .ஏ஡ா஬து அ஬பிடம் தத

ப௃஦ல்஬ர் . அ஬ர்கபது தார்ர஬ ததாகும்

ததாக்கு திடிக்கா஥ல் எப்ததாதும் அ஬ர்கரப ப௃ரநத்஡தடி இபேப்தாள் . இ஬ர்கள் ச஬குத஢஧஥ாக அ஬ரப தின்ச஡ாடர்ந்து ஬ந்஡ிபேக்க த஬ண்டும் .இங்தக த஬கம் குரநத்து ஡ிபேம்பும் ததாது த஬ண்டுச஥ன்தந அபேதக ஬ந்து இது ததால் ஬ம்பு ஬பர்க்கின்நணர் . அப்தடித஦ அ஬ர்கரப அரந஦ த஬ண்டும் ததால் இபேந்த்து ்ஆணால் அ஬ர்கள் கார் எப்ததாத஡ா தநந்து஬ிட்டது .ஆணால் அடுத்஡

ிக்ணனில்

஬ண்டிர஦ ஢ிறுத்஡ி஦ ததாது , அந்஡ கார் அபேதக஦ிபேந்஡ தஹாட்டனினுள் ஢ின்நிபேப்தது ச஡ரிந்த்து . ஒபே ப௃டிவுடன் ஡ணது ஸ்கூட்டிர஦ தஹாட்டனினுள் ஡ிபேப்தி஦஬ள் , ஡ணது தஹண்ட்ததக்கினிபேந்து அர஡ எடுத்஡ிக்சகாண்டு , சுற்றும் ப௃ற்றும் தார்த்஡தடி அந்஡ கார஧ த஢ாக்கி ஢டந்஡ாள் .

தத்஥ா கி஧கதுர஧

த஡த஧நி

஬ந்஡ ஢ினா

அந்஡ கார஧ ச஢பேங்கி஦தும் , அர஡ தார்த்து ச ய்஦ ஢ிரணத்஡ ச ஦ரன ச ய்஦ ஥ண஥ின்நி அ஡ரண தார்த்஡தடி ஢ின்நாள் .தபதபச஬ன்ந க்த஧ ஬ர்஠த்஡ில் ஥ின்ணி஦தடி ஢ின்நது அந்஡ ததார்ட் கார் . ச஥ல்ன அ஡ரண ஬பேடிணாள் .கண்கரப இறுக ப௄டி அ஬ர்கள் ஡ன்ரண தார்த்து உ஡ிர்த்஡ ஥ட்ட஥ாண ஬ார்த்ர஡கரப ஢ிரண஬ிற்கு சகாண்டு ஬ந்து சகாண்டாள் . திநகு ஦ாபேம் தார்க்க஬ில்ரனத஦ எண க஬ணித்துக் சகாண்டு , ஡ணது ரக஦ினிபேந்஡ தாதுகாப்திற்காக எப்ததாதும் ர஬த்஡ிபேக்கும் அந்஡

ிநி஦ கத்஡ி஦ிணால்

கார் ட஦ர஧ குத்஡ி கி஫ித்஡ாள் . " அ஫காக கண்ர஠ உபேட்டிக் சகாண்டு உட்கார்ந்஡ிபேக்கும்

ாம்தல் ஬ண்஠ ப௃஦ல்குட்டி

ததான இபேக்கிநாய் .உன்ரணக் கா஦ப்தடுத்஡ ஥ண஥ில்ரன .ஆணால் இன்று உன் த஥ல் ஏநி ஬ந்஡஬ர்கள் என்ரண ச஧ாம்த தக஬ன஥ாக தத ி ஬ிட்டணர் .என் ஥ணது ததாசனன்நால் அ஬ர்கரபத்஡ான் இப்தடி குத்஡ி கி஫ிக்கத஬ண்டும் .ஆணால் அது ப௃டி஦ாத்஡ால் உன்ரண ...஥ன்ணித்து஬ிடு " உ஦ிபேள்ப ஜீ஬ன் ஒன்றுடன் ததசு஬து ததால் ச஥ல்னி஦ கு஧னில் தத ி஦தடி அந்஡ கார் ட஦ர்கள் ஢ான்ரகப௅ம் குத்஡ி கி஫ித்஡ாள் .

தத்஥ா கி஧கதுர஧

த஡த஧நி

஬ந்஡ ஢ினா

சகாஞ் ம் த஬஡ரண கனந்஡ ஡ிபேப்஡ிப௅டன் ரககரப ஡ட்டி஦தடி எழுந்஡஬ள் ஡ிடுக்கிட்டாள் .இடுப்தில் ரககரப ஡ாங்கி஦தடி எ஡ித஧ ஢ின்நிபேந்஡ அ஬ன் " என்ண஡ிது ....? " என்நான் ரக஦ர ஬ில் . ரக஦ினிபேந்஡ கத்஡ிர஦ அ஬ ஧஥ாக தின்புநம் ஥ரநத்஡ாள் ர஬ ானி .

பத்஫ா கி஭கதுர஭

தேத஭மி லந்ே நியா

஑ம௅ பிஸினஸ் யன்ஞ்சுக்காக அங்தக லந்ேிம௅ந்ோன் ஫தனாக஭ன் .஫ாடி஬ில் சன்னயம௅தக இம௅ந்ே நாற்காயி஬ில் அ஫ர்ந்து யன்ஞ்சுடன் அந்ே ஜப்பானி஬ர்கல௃டன் பிஸினஸ் தபசிக் ககாண்டிம௅ந்ே தபாது ,ேற்கச஬யாக ஜன்னல் லறி஬ாக பார்த்ே தபாது ரலசாயி ஸ்கூட்டிம௃டன் லம௅லரே பார்த்ோன் . சட்கடன உடயில் ஑ம௅ சிறு ப஭ப஭ப்பு தசர்ந்து ககாண்டது அலனுக்கு .இலள் இங்தக எங்கு லம௅கிமாள் ...? அலள் ஑ம௅ ஫ாேிரி ஭கசி஬ம் தபாய லண்டிர஬ சிமிது ஫ரமலாக நிறுத்துலரே கலனித்ோன் .கோடர்ந்து ஬ாம௅ம் ேன்ரன பார்க்கிமார்கரா ...என சுற்மி சுற்மி பார்த்துக் ககாண்டாள் அலள் .அலரது இந்ே நடலடிக்ரககள் அலனுக்கு சுலா஭ஸ்஬த்ரே கூட்ட , " எக்ஸ்ம௄ஸ் ஫ீ ...பிப்டீன் ஫ினிட்ஸ் ப்ர ீஸ் " என ோன் தபசிக் ககாண்டிம௅ந்ேலர்கரிடம் கூமிலிட்டு , இமங்கி லந்து ஫ரமந்து நின்று அலரர கலனிக்கயானான் . அலள் நான்கு ட஬ர்கரரம௃ம் குத்ேி கிறித்து முடித்ேதும் அலள் முன் லந்து நின்று " என்னேிது ...? " என்மான் .ேிம௅ேிம௅கலன லிறித்ோள் அலள் .கேரி஬ா஫ல் இனிப்ரப ேிம௅டி ேின்றுலிட்டு அம்஫ாலிடம் ஫ாட்டிக் ககாண்ட குறந்ரநர஬

பத்஫ா கி஭கதுர஭

தேத஭மி லந்ே நியா

நிரனவுறுத்ேினாள் .அந்ே கத்ேிர஬ பின்புமம் ஫ரமேத௃க் ககாண்டாள் . " இ...இது ...உங்க ...கா஭ா ...? " அலன் க஫ௌன஫ாக ரக சுட்டிக் காட்டினான் .அங்தக கார் பார்க்கிங்கில் அன்று காரய ரலசாயி சண்ரட தபாட்டு காப்பாற்மி஬ அலனது அதே கார் .அந்ே கீ மரய சரி பண்ணிலிட்டானா ...என சற்று எட்டி பார்த்ோள் . " இல்ரய ..இன்னும் சரி பண்ணலில்ரய ..." பேில் லந்த்து . நான் நிரனத்ேது இலனுக்கு எப்படி கேரிம௃ம் ...? என நிரனத்ேபடி க஫ல்ய அந்ே இடேரே லிட்டு நழுல மு஬ற்சித்ோள் .அேரன எேிர்பார்த்ேலன் தபால் அலன் அலரது லறிர஬ ஫மித்து நின்மான் . " உனக்கு கார்கள்னா பிடிக்கும்ோதன ...? பின் ஏன் இப்படி பண்ணினாய் ...? " எனக்கு கார் பிடிக்கும்னு இலனுக்கு எப்படி கேரிம௃ம் ....? த஬ாசித்ேபடி நின்மாள் . " கசால்லு ரலசாயி ...." என்க ேிடுக்கிட்டாள் .

பத்஫ா கி஭கதுர஭

தேத஭மி லந்ே நியா

" என் கப஬ர் உங்கல௃க்கு எப்படி ...? " அலன் கப஬ர் தகட்டதபாது ோன் பேில் தபசாது லண்டிர஬ ஸ்டார்ட் பண்ணி஬து நிரனவு லந்த்து . " அது கபரி஬ லிச஬஫ில்ரய .இந்ே தலரய நீ ஏன் கசய்ோய் ...? " என ரககரால் குத்துலது தபால் ஜாரட கசய்ோன் . " அது ...அலர்கல௃க்கு ஑ம௅ பனிஷ்க஫ன்ட் ஫ாேிரி இம௅க்கட்டுக஫ன்று ...." ேரயகுனிந்து முணுமுணுத்ோள் . " " பனிஷ்க஫ன்ட் ...அது எேற்கு ...? " " அலர்கள் உங்கல௃க்கு கேரிந்ேலர்கரா ...? " " ம் ...ககாஞ்சம் பறக்கம்ோன் .கசால்லு என்ன கசய்ோர்கள் ் ...? " இலனிடம் ஏன் இரேக஬ல்யாம் கசால்ய தலண்டுக஫ன்று ஫னேிற்குள் நிரனத்ோலும் , " அலர்கள் .... என்ரன ...இப்தபாது ...ககாஞ்ச தந஭த்ேிற்கு முன்னால் ...கிண்டல் கசய்ோர்கள் ...." " என்ன கசான்னார்கள் ....? " " ல...லந்து ..ககாஞ்சம் ...அசிங்க஫ாக ...." முகம் சிலக்க ேரய குனிந்ேபடி பேில் கசான்னாள்

பத்஫ா கி஭கதுர஭

தேத஭மி லந்ே நியா

.அலனிட஫ிம௅ந்து பேியில்யா஫ல் தபாக நி஫ிர்ந்து பார்த்ோள் . கர்ச்சீப்ரப ரலத்து முகத்ரே அழுந்ே துரடத்துக் ககாண்டிம௅ந்ோன் அலன் ." நீ தபா ...நான் அலர்கரிடம் தபசுகிதமன்...." என்மான் . என்ன தபச தபாகிமான் ...? அலரன அண்ணாந்து பார்த்ோள் . " நான் கண்டிக்கிதமன் .நீ தபா ...." என்மான் . ஏதோ ஑ம௅ நம்பிக்ரகம௃டன் ேரய஬ாட்டிலிட்டு நடந்ோள் . லடு ீ ேிம௅ம்பி ...அம்஫ாலிற்கு சர஫஬யில் உேலி , ேம்பி ேங்ரகக்கு லட்டுபாடத்ேில் ீ உேலி படுத்ே பிமகு , ஏதோ க஭ாம்ப கேரிந்ேலன் தபால் , உமலின்ன் தபால் இலனிடம் ஏன் இரேக஬ல்யாம் ் பகிர்ந்து ககாண்தடன் ..? அலனும்ோன் ஏதோ உரிர஫஬ானலன் தபால் நான் கண்டிக்கிதமன் தபா ..என்மாதன ...ஏன் ...? ரலசாயி அலரன நீ இன்று காரயோன் பார்த்ோய் .நிரனவு ரலத்துக்ககாள் ...அலன் கப஬ர் கூட உனக்கு கேரி஬ாது . ேனக்குத்ோதன நிரனவுறுத்ேி஬படி தூங்கிப் தபானாள் .

பத்஫ா கி஭கதுர஭

தேத஭மி லந்ே நியா

஫றுநாள் காரய லறக்கம் தபால் பால் பாக்ககட் லாங்க கிரம்பினாள் .உடன் தசர்ந்து ககாண்ட லிஜ஬ா , " ரலசாயி தநற்று அலம௅ ..." என ஆ஭ம்பிக்க ...மும௅கா காப்பாற்மப்பா ..என ஫னேினுள் நிரனத்ேபடி ...காதுகரர அரடத்துக் ககாண்டாள் . பேிபக்ேி இம௅க்க தலண்டி஬துோன் .ஆனாலும் இப்படி இம௅க்கக் கூடாது ..." என்ரன ...இப்படி ஑ம௅ அறகான கபாண்ரண நான் பார்த்ேதே இல்ரயங்கிமாம௅ " நாண கபம௅மூச்சுடன் அலள் கூமிக்ககாண்டிம௅க்க , ஆ஫ாம் உன் பும௅சன் தநற்று காரய என்ரன பார்த்ே பார்ரலர஬ நீ பார்க்கலில்ரயத஬ ...ஏரன஫ாக ஫னேிற்குள் நிரனத்துக ககாண்டாள் . " ககாஞ்சம் தலக஫ாக நடந்ோ஬ானால் நன்மாக஬ிம௅க்கும் .." என அலரர லிர஭வுபடுத்ேி஬படி நரடர஬ எட்டிப் தபாட்டாள் .அலர்கரது தலக நரடக்கு ேரட஬ாக இரட஬ில் லந்து நின்மனர் அந்ே ஆட்கள் .அந்ே அேிகாரய அர஭ இம௅ரில் இப்படி ேிடீக஭ன இ஭ண்டு கரி஬ உம௅லம் லறி ஫மிக்கவும் லாய் ேிமந்து கத்ே தோன்மி஬து ரலசாயிக்கு . அம௅தக லிஜ஬ா ..த஬ாசரன ஏது஫ின்மி கத்ேித஬ லிட்டாள் .அங்கு஫ிங்கும் பால் லாங்க , லாக்கிங் என

பத்஫ா கி஭கதுர஭

தேத஭மி லந்ே நியா

கசன்று ககாண்டிம௅ந்ேலர்கரில் சியர் ேிம௅ம்பி பார்க்க , " ஐத஬ா சிஸ்டர் நாங்கள்ோன் .." கசல்தபான் ப்ராஷ் அடித்து ேங்கள் முகத்ரே அலர்கல௃க்கு அரட஬ாரம் காட்டிக் ககாண்டலர்கள் அன்று ஫ாரய ரலசாயிர஬ ே஭ங்குரமந்ே லார்த்ரேகரால் கா஬ப்படுத்ேி஬ அந்ே கார்க்கார்ர்கள் . " நீ ..நீங்கள் ...? இ...இங்தக ஏன் ...? எப்படி ...? " ேடு஫ாமினாள் ரலசாயி .அடக்கடவுதர இலர்கள் கார் ட஬ர஭ கிறித்ே லிச஬ம் கேரிந்து லிட்டது தபாயதல .அதுோன் இப்படி கால்ங்கார்த்ோதய லடு ீ தேடி சண்ரடக்தக லந்துலிட்டார்கள் .இப்படி ஑ம௅ ஫ன ஒட்டம் அலல௃ள் . " நாங்கள் உங்கரிடம் ஫ன்னிப்பு தகட்க லந்தோம் சிஸ்டர் " என்ன ..!!! இப்தபாதுோன் அலர்கரின் சிஸ்டர஭ கலனித்ேலள் " எப்படி ...? இது ....எப்படி ...? " கு஭ல் ேடு஫ாம தகட்டாள் . ஫ாரய அலர்கள் லா஬ியிம௅ந்து லந்ே அந்ே லார்த்ரேகள் நிரனலில் லந்து தகாப அரய உடல் முழுலதும் ஒடி஬து .அலரது முக ஫ாறுேல்கரிதயத஬ அலரது ஫ன ஒட்டத்ரே அமிந்து ககாண்ட அலர்கள் " சாரி சிஸ்டர் தநற்று எங்கல௃க்கு

பத்஫ா கி஭கதுர஭

தேத஭மி லந்ே நியா

ககாஞ்சம் புத்ேி ஫ழுங்கிப் தபா஬ிடுச்சு ...அதுோன் அந்ே ஫ாேிரி தபசிட்தடாம் .இப்தபாது அேற்கு ஫ன்னிப்பு தகட்கத்ோன் லந்தோம் " " என்னது ஫ன்னிப்பா ...!!! " அலள் ஆச்சரி஬஫ாக அலர்கரர பார்க்க , அலர்கள் சற்றும் ே஬ங்கா஫ல் ேங்கள் க஭ங்கரர குலித்து " எங்கரர ஫ன்னித்து லிடுங்கள் சிஸ்டர் ..." என்மனர் தகா஭ஸாக. கண்டிக்கிதமன் தபா ...என்ம அலனது கசால்ரய அரச தபாட்டபடி ேரய஬ாட்டினாள் ரலசாயி .எப்படி இேரன சாத்ேி஬஫ாக்கினான் ....? " ஐத஬ா ேரயக஬ல்யாம் ஆட்டாேீங்க .஫ன்னிச்சிட்தடன்டா ...லாய் ேிமந்து கசால்லுங்க ப்ர ீஸ் " இரமஞ்சினான் ஑ம௅லன் . இலன் தநற்று என்ரன ..என்ன லார்த்ரே கசான்னான் ....? ரலசாயி஬ின் ரககள் இறுகின ."தலண்டு஫ானால் இ஭ண்டு அரம கூட அரமந்து ககாள்ல௃ங்கள் சிஸ்டர் ." கன்னத்ரே ேிம௅ப்பி காட்டினான் ஫ற்கமாம௅லன் . இேழ் ஫ய஭ ேிம௅ப்ேி஬ான ஫னதுடன் " ஫ன்னித்து லிட்தடன் .இனி ஑ழுங்காக இம௅ங்கள் " ஫கா஭ாணி தோ஭ரண஬ில் ரககரர அரசத்ோள் .

பத்஫ா கி஭கதுர஭

தேத஭மி லந்ே நியா

இவ்லரவு தந஭ம் ஏதோ ஑ன்மின் பிடி஬ில் இம௅ந்த்து தபான்ம முக பாலரன஬ில் இம௅ந்ேலர்கள் இப்தபாது லிடுேரய மூச்சு லிட்டனர் .ரலசாயி அம௅கியிம௅ந்து எல்யாலற்ரமம௃ம் தலடிக்ரக பார்த்துக் ககாண்டிம௅ந்ே லிஜ஬ாலிற்கு நடக்கு஫ாறு ஜாரட காட்டிலிட்டு நடக்க கோடங்க , ஫ீ ண்டும் அலரர லறி஫மித்ேனர் அலர்கள் . " என்ன ...? " " நீங்கள் எங்கரர ஫ன்னித்து லிட்டீர்ககரன்ம லிச஬த்ரே சாம௅க்கு ஑ம௅ தபான் பண்ணி கசால்யி லிடுங்கதரன் " " எந்ே சாம௅க்கு ..? " " என்ன சிஸ்டர் இப்படி தகட்கிமீங்க ...? ஫தனாக஭ன் சார஭ கேரிம௃ம்னு ஑ம௅ லார்த்ரே கசால்யி஬ிம௅ந்ோல் நீங்கள் இம௅க்கும் ேிரச பக்கம் ேிம௅ம்பிம௃ம் பார்ேநிம௅க்க ஫ாட்தடாத஫ ...." ஒ...அலன் கப஬ர் ஫தனாக஭னா ...? ... " ஫தனாக஭ா ...அப்படி ஬ார஭ம௃ம் எனக்கு கேரி஬ாதே ...? " ரலசாயி உண்ர஫ர஬த்ோன் கசான்னாள் .ஆனால்

பத்஫ா கி஭கதுர஭

தேத஭மி லந்ே நியா

அலர்கரிம௅லம௅ம் அலள் கால்கரில் லிழுபலர்கள் தபால் லந்துலிட்டனர் . " சிஸ்டர் இப்படி எங்கரிடம் லிரர஬ாட்டாக அலர஭ கேரி஬ாது என்பது தபால் , அலரிடம் எங்கரர கேரி஬ாது என்று லிடாேீர்கள் ....எங்கள் கேி அவ்லரவுோன் " நடுங்கினர் . என்னடா஬ிது ....இப்படி இலர்கரிம௅லம௅ம் நடுங்கும் அரவு அலன் என்ன கபரி஬ ஆள் ...? த஬ாசித்ேலள் முன் ஑ம௅ தபப்பர஭ நீட்டினர் .அேில் ஑ம௅ தபான் நம்பரிம௅ந்த்து . " இந்ே நம்பரில்ோன் இப்தபாது சாரிடம் தபசமுடிம௃ம் .நீங்கள் இந்ே நம்பரில் அலர஭ அரறத்து நாங்கள் உங்கரிடம் ஫ன்னிப்பு தகட்ட லிச஬த்ரே கூமிலிடுங்கதரன் " " சரி ..." என ரலசாயி அந்ே தபப்பர஭ லாங்கி஬ பின்பும் , " ப்ர ீஸ் ஫மந்துலிடா஫ல் கசால்லுங்கள் சிஸ்டர் .உங்கள் தபானில் அந்ே நம்பர஭ ஏற்மிக் ககாள்ல௃ங்கதரன் " என பிடிலாே஫ாக நின்மனர் . ரலசாயி ேனது தபானில் அந்ே நம்பர஭ தசவ் கசய்து ககாண்டு " நான் பிமகு எனக்கு ரடம்

பத்஫ா கி஭கதுர஭

தேத஭மி லந்ே நியா

கிரடக்கும் தபாது தபசுகிதமன் ்இப்தபாது நீங்கள் தபாகயாம் " என்மாள் உத்ே஭லாக . நிச்ச஬ம் தபான் தபாடு஫ாறு ஫ீ ண்டும் இம௅முரம அலரர லயிம௃றுத்ேிலிட்டு சிறு கயக்கத்துடதனத஬ அலர்கள் நடந்ேனர் . லில஭ம் தகட்ட லிஜ஬ாலிற்கு ஒ஭ரவு லிப஭ம் கூமி஬படி நடந்ோள் ரலசாயி . அலரன அன்று காரயோன் பார்த்ேரே ஫ட்டும் கசால்யலில்ரய .கேரிந்ே நண்பன் என்மாள் . " நண்பகனன்று கசால்கிமாய் ...ஆனால் அலர் கசய்ேிம௅க்கும் காரி஬ங்கள் அலர் உன்ரன தோறிக஬ன நிறுத்ேலில்ரய என்மல்யலா கசால்கிமது ...? " " ஏன் அப்படி கசால்கிமாய் ...? " " ஫னேிற்கு பிடித்ேலல௃க்குத்ோன் இது தபான்ம துன்பம் லம௅லரே ஆண்கரால் கபாறுத்துக் ககாள்ர முடி஬ாது .இந்ே அரவு லடு ீ தேடி லந்து ஫ன்னிப்பு தகட்கு஫ரவு இலர்கரர ஫ி஭ட்டி஬ிம௅க்கிமாக஭ன்மால் ...எனக்ககன்னத஫ா ...தோன்றுகமது ..." குறும்பாக கூமினாள் .

பத்஫ா கி஭கதுர஭

தேத஭மி லந்ே நியா

ஆ஫ாம் உனக்கு எப்தபாதும் கண்மாலி஬ாகத்ோதன தோன்றும் .்என நிரனத்ேபடி " என்ன ..? என்ன தோன்றுகிமது உனக்கு ...? " எரிந்து லிழுந்ோள் . " அந்ே ..அலர் ...உன்ரன லிம௅ம்புகிமாத஭ா ...அதுோன்பா காேயிக்கிமாத஭ ...என்று ...." " ஫ண்ணாங்கட்டி ...நீம௃ம் உன் ஫ேிப்பீடும் .஑ழுங்காக லார஬ மூடிக்ககாண்டு லா .இல்ரய நாரர பால் லாங்க உன்ரனக் கூப்பிடா஫ல் நான் ஫ட்டுத஫ லந்துலிடுதலன் " லிஜ஬ாலால் ேனி஬ாக பால் லாங்க ல஭ முடி஬ாகேன்போலும் , துரணக்கு அலள் கணலரன த௄க்கேநியிம௅ந்து எழுப்பி அரறத்ோல் அலன் அரமந்ோலும் அரமலான் என்போலும் லார஬ மூடிக்ககாண்டாள் அலள் . ஆனால் அலள் தூலி஬ லிரே ரலசாயி஬ின் ஫னேினுள் லிழுந்து ஆறப்புரேந்து முரரக்க லறி பார்த்துக் ககாண்டிம௅ந்த்து. காரய஬ில்ோன் பார்த்ே கப஬த஭ கேரி஬ாே ஑ம௅த்ேிர஬ , ஑ம௅லன் ...அதுவும் அவ்லரவு காஸ்ட்யி காரில் லந்து இமங்குபலன் லிம௅ம்புலானா஫ா ...?இந்ே லிஜ஬ா சரி஬ான லூசு ...

பத்஫ா கி஭கதுர஭

தேத஭மி லந்ே நியா

ஆனால் அது எப்படி ஫ாரயக்குள் என் கப஬ர஭ கேரிந்து ககாண்டான் ...? இதோ என் லட்ரடக் ீ கூட கேரிந்து ககாண்டு ...இலர்கரர ஫ன்னிப்பு தகட்க என் லட்டிற்தக ீ அனுப்பி ...இரலக஬ல்யாம் ஏன் ....? குறம்பினாள் . இேற்ககல்யாம் பேில் கசால்யக்கூடி஬லன் அலன் ஫ட்டும்ோன் .லட்டிற்கு ீ தபானதும் முேல் தலரய஬ாக அந்ே நம்பம௅க்கு தபான் கசய்ோள் .எப்படிம௃ம் அலர்கள் ஫ன்னிப்பு தகட்டரே கசால்ய தலண்டு஫ல்யலா ...? இ஭ண்டாலது ரிங்கிதயத஬ அலள் கால் கட் கசய்஬ப்பட்டது .ேிம௅ம்பவும் மு஬ற்சிக்க , இப்தபாது முேல் ரிங்கிதயத஬ கட் கசய்஬ப்பட்டது .ஏ஫ாற்மத்தோடு , ககாஞ்சம் தகாபமும் ல஭ ..தபாத஬ன் என முகத்ரே சுரித்ேபடி குரிக்க தபானாள் . அன்று அலள் கடக்கும் ஑வ்கலாம௅ சிக்னயிலும் அலன் காரிரன தேடினாள் .ஆனால் அலன் கேன்படலில்ரய . அன்று ஫ட்டு஫ல்ய அேன் பிமகு இ஭ண்டுநாட்கள் அலள் கண்கரில் படலில்ரய .தபானும் பண்ணலில்ரய .

பத்஫ா கி஭கதுர஭

தேத஭மி லந்ே நியா

பத்஫ா

கி஭கதுர஭

தேத஭மி லந்ே நியா

" இன்று டூ஬ட் சீன் ரலசாயி .எங்க புர஭ாட்ம௄சர் டி஭ஸ் லிச஬த்ேில் ர஭ாம்ப கஞ்சத்ேனம் .அேனால் இன்று என்தனாட டி஭ஸ் இதோ இது ...." லி஭க்ேிர஬ தலடிக்ரகத஬ாடு ரசால்யி஬படி அம்ம௅ோ தூக்கி தபாட்ட டி஭ஸ்ரை கண்ணால் பார்க்கவும் கூசினாள் ரலசாயி . " என்னம்஫ா ..பார்க்கதல அம௅ரலறுப்பாக இம௅க்கிமேில்ரய஬ா ...? ஆனால் நான் இேரன அணிந்து நடித்ோக தலண்டும் .சுற்மி சுற்மி நடன஫ாட தலண்டும் .என் ேரயர஬ழுத்து " த஫க்கப்பிற்கு ே஬ா஭ாக ேன் முகத்ரே துரடத்ேபடி சாய்ந்து படுத்ோள் . அலள் முகத்ரே ேடலி பார்த்ே ரலசாயி " ரடம் இம௅க்கிமேில்ரய஬ா த஫டம் .அழுக்கு நிரம஬ ரேரிகிமது .கிர ீன் பண்ணிலிடுகிதமன் " என்மாள் . " ரடர஫ல்யாம் இம௅க்கு .நீ நிோன஫ாகதல தலரயர஬ ரோட்ங்கு " எனவும் , காட்டரன பாயில் நரனத்து முகம் , கழுத்ேில் ேடலினாள் .மூன்று நி஫ிடம் உய஭லிட்டு சுத்ே஫ான காட்டனால் அழுத்ே஫ாக துரடத்து எடுத்துலிட்டு , இப்தபாது முகத்ரே ேிம௅ப்ேிம௃டன் பார்த்துலிட்டு பவுண்தடசரன ேடல ரோடங்கினாள் .

பத்஫ா

கி஭கதுர஭

தேத஭மி லந்ே நியா

அலரது கண்கள் அம௅கியிம௅ந்ே நாற்காயி஬ில் கிடந்ே அந்ே உரட஬ில் படிந்த்து .எவ்லரவு த஫ாச஫ான உரட ...!! இரே அணிந்து ரகாண்டு ஐம்பது தபர் சுற்மி நிற்க எப்படி ஑ம௅ ரபண்ணால் ஆட முடிம௃ம் ...? ரச ..பார்ரலர஬ ேிம௅ப்பிக் ரகாண்டாள் . ஑ம௅ லிே஫ான ஫஭த்ே முகத்துடன் ரோய்லாக சாய்ந்ேிம௅ந்ே அம்ம௅ோரல பார்த்ோள் . " உங்களுக்கு பிடிக்கலில்ரயர஬ன்மால் இரேர஬ல்யாம் லிட்டு லிடயா஫ில்ரய஬ா த஫டம் ..? " இன்று தலோ இல்ரய .அலள் அம௅கியிம௅க்கும் தபாது ரலசாயி , அம்ம௅ோலிடம் இப்படிர஬ல்யாம் தபசி லிட முடி஬ாது .எந்தந஭மும் ேள்ரி நில்லு என்ம பார்ரலம௃டன் இலரர பார்த்ேபடி அம்ம௅ோலின் அம௅கிதயத஬ நிற்பாள் அலள் .இன்று அலள் இல்யாத்ோல் ரலசாயி஬ால் இப்படி தபச முடிந்ேது . " எந்ே ரபண்ட௃ம் இரேர஬ல்யாம் லிம௅ம்பி ரசய்஬ ஫ாட்டாள் ரலசாயி .." " அது எனக்கு ரேரிம௃ம் த஫டம் .உங்களுரட஬ லிம௅ப்ப஫ின்ர஫ர஬ம௃ம் நான் நிரம஬ தந஭ங்கரில் உணர்ந்தே இம௅க்கிதமன் .ரேரிந்தே எேற்காக இந்ே பள்ரத்ேிற்குள் லிற தலண்டுர஫ன்று நிரனக்கிமீர்கள் ...? "

பத்஫ா

கி஭கதுர஭

தேத஭மி லந்ே நியா

" ரலரித஬ம ஬ா஭ாலது ஑ம௅ சிறு குச்சிர஬ நீட்டினால் கூட தபாதும் .பிடித்துக்ரகாண்டு ரலரித஬மிலிடுதலன .ஆனால் அந்ே குச்சி நீட்டும் ரககள்ோன் இல்ரய .஑வ்ரலாம௅ ரக஬ாக ேடலி ேடலி பார்த்து ஏ஫ாந்து ரகாண்டிம௅க்கிதமன் ..." அம்ம௅ோலின் கு஭ல் க஭க஭த்ேது . " த஫டம் த஫க்கப் ...." கண்ணரில் ீ கரயந்துலிடக்கூடாதே ..என நிரனவுறுத்ேினாள் ரலசாயி . " ம் ...ப஬ப்படாதே இப்தபாது அற஫ாட்தடன் .இன்னும் ரகாஞ்ச தந஭த்ேில் ஹீத஭ாதலாடு தசர்ந்து உம௅ரதலண்டும் .அப்தபாது காேல் லறி஬தலண்டும் கண்கரில் .இப்தபாது தபாய் அழுோல் எப்படி ..? " என்மலள் ரக கண்ணாடிர஬ கண் முன் ரலத்து பார்த்து லிேம் லிே஫ான காேல் , தபாரே பார்ரலகரர ப஬ிற்சி ரசய்஬ ரோடங்கினாள் . " த஫டம் அந்ே டி஭ஸ்ரை ஫ாற்மிக் ரகாண்டீர்கரானால் , உடம்பிற்கும் த஫க்கப் தபாட்டுலிடுதலன் ...." அம்ம௅ோ அந்ே உரடர஬ ஫ாற்மிக்ரகாண்டு நின்மதபாது ரலசாயிக்கு உண்ர஫஬ாகதல

பத்஫ா

கி஭கதுர஭

தேத஭மி லந்ே நியா

கண்கரர மூடிக்ரகாள்ர தலண்டும் தபாயத்ோன் இம௅ந்த்து . " என்ன கண்ரண குத்ேிக்கயாம் தபாய இம௅க்கா ...? ரகாஞ்சம் ரபாறுத்துக்தகா ...என்ன ..!!ஏன்னா உனக்கும் தலறு லறி஬ில்ரய ..எனக்கும் தலறு லறி஬ில்ரய ..நீ ரேம௅லில் தபாகும் தபாது எத்ேரன நாய் , பன்னி , கழுரேன்னு பார்த்ேிம௅ப்பாய் .அேில் ஑ன்மாக என்ரன நிரனத்துக்ரகாள் ...என்ன ..." சாோ஭ண஫ாக இரே கூமி஬லரர பரிோப஫ாக பார்த்ோள் ரலசாயி . " ஏன் த஫டம் இப்படி தபசுமீங்க ....? " " உண்ர஫ர஬ ரசான்தனன்஫ா ...நீ ஆ஭ம்பி ..." உரட ஫ரமத்ே பாகங்கரர ேலிர்த்து பிம பாகங்களுக்கு கிரீ஫ினால் ர஫ம௅தகற்ம ஆ஭ம்பித்ோள் ரலசாயி .உடம்பில் ஆங்காங்கு இம௅ந்ே ேழும்பு , ஫ம௅ , ஫ச்சம் தபான்மலற்ரம ஫ரமத்து த஫க்கப்பால் த஫னி஬ிரன பரிங்கு தபால் பரபரப்பாக்கினாள் . " ஏற்ரகனதல நீங்கள் நல்ய நிமம் த஫டம் .இப்தபாது ேங்கம் தபால் ர ாயிக்கிமீர்கள் ..." என்மாள் த஫க்கப் முடித்து ேிம௅ப்ேித஬ாடு அலரர பார்த்து .

பத்஫ா

கி஭கதுர஭

தேத஭மி லந்ே நியா

" ஆ஫ாம் இந்ே ேங்க நிமத்ேினால்ோதன ோக்கு பிடித்து ஐந்து லம௅டங்கராக இந்ே பீல்டில் நின்று ரகாண்டிம௅க்கிதமன் .ஆனால் இப்தபாரேல்யாம் ஏதனா ஫னேிற்கு ஫ிகவும் ரலறுப்பாக இம௅க்கிமது ரலசாயி .." " தபசா஫ல் ேிம௅஫ணம் முடித்து ரசட்டியாகி லிடுங்கள் த஫டம் ..." " ேிம௅஫ண஫ா ..? எனக்கா ...? த ாக் பண்ணாதே ரலசாயி .அரேல்யாம் ேினமும் நான் தூங்கி஬ பிமகு எனது கனலில்ோன் நடக்கிமது .எனக்கு அவ்லரவு உ஬ர்ந்ே லாழ்வு கூட தலண்டாம்஫ா .஬ா஭ாலது ஑ம௅த்ேனுடன் ரசட்டியானால் கூட தபாதும் ." அலள் கூமி஬ேன் ரபாம௅ளுணர்ந்து அேிர்ந்து " என்ன த஫டம் இப்படி ரசால்கிமீர்கள் ...? " என்மாள் . " பின்தன ...என்ரன பத்ேினின்னு தபாற்மி புகழ்ந்து எனக்காக அக்கினி லரர்த்து ோயி கட்ட ஑ம௅த்ேன் லம௅லாரனன்மா நிரனக்கிமாய் ..? அப்படித஬ ஑ம௅த்ேன் லந்ோலும் ஫ற்மலனுங்க லிட்டுடுலானுங்கரா ...? இந்ே ஆம்பரரங்கரரர஬ல்யாம் ..." என்று பல்ரயக் கடித்ேலள் ரகாச்ரச஬ாக ஑ம௅ ரகட்ட லார்த்ரேர஬ உேிர்த்ோள் .

பத்஫ா

கி஭கதுர஭

தேத஭மி லந்ே நியா

அந்ே லார்த்ரே஬ில் அேிர்ந்து லிறித்ேலரர பார்த்து " சாரிம்஫ா ...என் ஫னதலேரன இப்படி லம௅கிமது ...." உன் தபான்ம குடும்ப ரபண்களுக்ரகல்யாம் இது கஷ்ட஫ாகத்ோன் இம௅க்கும் .எனக்கு ஫஭த்துலிட்டது ..." என்மாள் . அரமக்கேவு ேட்டப்பட்டது ." தலோ அக்காலான்னு பாம௅ .அலரர ஑ம௅ முக்கி஬ தலரய஬ாக அனுப்பிநிம௅ந்தேன் " த஫தய ஏமிக் ரகாண்தட தபான அந்ே உரடர஬ கீ தற இழுத்து லிட லறி஬ிம௅க்கிமோ ..என கண்ணாடிர஬ பார்த்து ஆ஭ாய்ந்ேபடி கூமினாள் அம்ம௅ோ . " ஹாய் ப்ம௄ட்டி ... " என ரலரித஬ இரித்ேபடி நின்மான் ஑ம௅லன் .அலச஭஫ாக அரம஬ின் ஒ஭ம் ஑துங்கினாள் ரலசாயி .மூதேலி முறிக்கிம முறிர஬ பாம௅ ..என அலரன ரலேபடி . அலள் லியகி஬தும் உள்தர தபான அலனது பார்ரல அம்ம௅ோரல கண்டதும் அகய஫ாக லிரிந்த்து ." ஏய் அம்ம௅ ...அட..அட ...இந்ே டி஭ஸ்ைில் என்ன஫ாக ர ாயிக்கிமாய் நீ ....ஐத஬ா எனக்கு கண்தண கூசுதே " என்மபடி தலக஫ாக உள்தர லந்து அம்ம௅ோரல இறுக அரணத்ோன் .

பத்஫ா

கி஭கதுர஭

தேத஭மி லந்ே நியா

இ஬ந்ேி஭஫ாக அலனது அரணப்ரப ஏற்றுக் ரகாண்ட அம்ம௅ோ அலன் தோள் லரரவு லறி஬ாக பார்த்ேபடி ரலரித஬ தபாய்லிடும்படி ரலசாயிக்கு

ாரட

காட்டினாள் .அேற்காகதல காத்ேிம௅ந்ோற் தபால் துடிக்கும் ஫னதுடன் தலக஫ாக ரலரித஬மிலிட்டாள் . ரச ..ரபாறுக்கிங்க ...இலன் தகர஫஭ா அைிஸ்ரடன்ட் ...எவ்லரவு சுயப஫ாக அரணக்கிமான் .சற்றுமுன் அம்ம௅ோ ரசான்ன ரகட்ட லார்த்ரே சரி஬ானோக தோன்மி஬து .முேயில் அலன் ேன்ரன பார்த்ே பார்ரல நிரனவு ல஭ ,கூடதல அம்ம௅ோரல அரணத்ேபடி ேன்ரன உரிப்பது தபால் பார்த்ே பார்ரல.... உடம்ரபல்யாம் ேீ பிடித்ோற்தபால் எரிந்த்து . ரலரித஬ டூ஬ட் சீனுக்காக குட்டி஬ாக ஑ம௅ ேடாகமும் , அேில் அம௅லி தபாலும் ஏற்பாடு ரசய்஬ப்பட்டிம௅ந்த்து .அம்ம௅ோ தபாட்டுக் ரகாண்டிம௅க்கும் உரடத஬ ..ர஭ாம்ப யட்சணம் .இேில் இந்ே நீரினுள் தலறு நரனந்ோரயன்மால் ...ரலசாயிக்கு உடதன அந்ே இடத்ரே லிட்தட ரலரித஬மி லிட தலண்டுர஫ன்று தோன்மி஬து .

பத்஫ா

கி஭கதுர஭

தேத஭மி லந்ே நியா

" ஏய் ...த஫க்கப் முடிந்த்ோ ...? இங்தக என்ன ப஭ாக்கு பார்த்துக் ரகாண்டிம௅க்கிமாய் ...? " அேட்டி஬படி லந்ோள் தலோ . " முடிந்ேதுக்கா ..." என்மலள் அலள் அரமர஬ தநாக்கி தபாக " அக்கா ..உள்தர ..." என ே஬ங்கி நிறுத்ேினாள் . " ஬ார் உள்தர ..? " நின்று தகட்டாள் தலோ . " தகர஫஭ா அைிஸ்ரடன்ட் ...." ேரயகுனிந்து முட௃முட௃த்ோள் . அப்தபாது அம்ம௅ோ உேிர்த்ே லார்த்ரே இப்தபாது தலோ உேடுகரில் . " ம௅பார஬ எண்ட௃ம்தபாது ஫ட்டும் நூறு கணக்கு பார்ப்பான் .இப்தபாது ஫ட்டும் ஑ம௅ கணக்கு , லறக்கு ...கிரட஬ாது " என்று ோழ்ந்ே கு஭யில் கூமி஬லள் ... " ஏன் ஫஭ம் ஫ாேிரி நிற்கிமாய் ...? தபாய் கேரல ேட்தடன் ..." என்மாள் . " நானா ..? ஫ாட்தடன் ..." " ஏன் ...? " " எனக்கு பிடிக்கலில்ரய .நான் தபாக ஫ாட்தடன் ." அழுத்ே஫ாக கூமினாள் .

பத்஫ா

கி஭கதுர஭

தேத஭மி லந்ே நியா

" அப்தபா ஏன் இந்ே தலரயக்கு லந்ோய் ..தபா ...஑த஭டி஬ாக தபாய்லிடு ..." என்மாள் .ரலசாயி஬ின் தலரயர஬ எப்படி஬ாலது பமித்து லிட தலண்டுர஫ன்பேில் குமி஬ாக இம௅ப்பாள் தலோ . இது பற்மி ஑ம௅நாள் அம்ம௅ோலிடம் கூமி஬தபாது அலள் " தலோக்கா அலர்கள் ரசாந்ேக்கா஭ ரபண்ரணன்று ஑ம௅த்ேிர஬ இந்ே தலரயக்கு அரறத்து லந்ோர்கள் .எனக்கு அலரர லிட உன்ரனப் பிடித்து தபானோல் உன்ரன தலரயக்கு ரலத்துக் ரகாண்தடன் .அேனால் ஏோலது தபசுலார்கள் .நீ கண்டுரகாள்ராதே " என ரசால்யி஬ிம௅ந்ோள் . நி஫ிர்ந்து அலரர பார்த்துலிட்டு " ரசட்டுக்கு ரலரித஬ ஫஭த்ேடி஬ில் நிற்கிதமன். அடுத்ே டி஭ஸ் தசஞ்சிங்கில் த஫க்கப்பின் தபாது கூப்பிடுங்கள் " என்று ரலரித஬ நடந்ோள் . அலள் முதுரக முரமத்ோள் தலோ .சீக்கி஭த஫ உன்ரன இந்ே தலரயர஬ லிட்டு து஭த்துகிதமனா ..இல்ரய஬ா பாம௅ ..என ரசால்யிக்ரகாண்டாள் . ரலரித஬ ஫஭த்ேடி஬ில் லந்து சற்று ஫ரமலாக அ஫ர்ந்து ரகாண்டாள் ரலசாயி .அலளுக்கும் இந்ே தலரய பிடிக்கலில்ரயோன் .இதே தபான்ம

பத்஫ா

கி஭கதுர஭

தேத஭மி லந்ே நியா

சம்பரத்ேில் தலறு தலரய கிரடத்ோல் உடதன இேரன லிட்டு லிட தலண்டும் என நிரனத்துக் ரகாண்டாள் . ரபாழுது தபாலேற்காக ேனது தபாரன ஆன் ரசய்ோள் .தலரய பார்க்கும் தபாது அேரன ஆப் பண்ணிலிடுலது அலரின் லறக்கம் .ஆன் பண்ணவும் லரிரச஬ாக ஫ிஸ்டு கால்கள் . ேனயட்சு஫ி஬ின் ஑ம௅ கால் .஫ீ ேி அரனத்து஫ அந்ே ஫தனாகரிட஫ிம௅ந்து . நான் தபாட்ட தபாது எடுக்கலில்ரய .இப்தபாது என்ன இத்ேரன அரறப்பு ...அலன் அரறப்ரப அயட்சி஬ப்படுத்ேி ேனயட்சு஫ிக்கு தபான் பண்ணினாள் .தலரய முடித்து லம௅ம்தபாது லாங்கிக் ரகாண்டு லந்துலிடும்படி அலள் ஑ன்மி஭ண்டு லட்டு ீ சா஫ான்கள் ரசான்னாள் .லாங்கி லம௅லோக கூமிலிட்டு கட் பண்ணி஬லள் ஏதோ எேிர்பார்ப்தபாடு தபாரன பார்த்ேபடி இம௅ந்ோள் . இலள் எேிர்பார்ப்ரப உணர்ந்ோற் தபால் தபான் ஑யிக்க ரோடங்கி஬து .஫தனாகரிட஫ிம௅ந்து ....அலன் கட் பண்ணி஬து தபால் கட் பண்ணிலிடயா஫ா என த஬ாசிக்க ஆ஭ம்பித்ோள் ரலசாயி .

Padma GrahaduraiThereriVanthaNila

அன்று அத஻க஺ல஬ இரு஭ில் யந்து ஥஻ன்று இல஫ஞ்ச஻ நன்஦ிப்பு ககட்ட இருயரின் ஥஻ல஦வும் யப , இயர்கள் நன்஦ிப்ல஧ சச஺ல்஬ கயண்டுகந ...எ஦ ஥஻ல஦த்த஧டி சநல்஬ ஆன் சசய்து க஺த஻ல் லயத்து " ஹக஬஺ .." என்஫஺ள் . " கதங்க் க஺ட் ...எங்கக ஥஺ன் கட் ஧ண்ணினது க஧஺ல் கட் ஧ண்ணியிடுய஺கன஺ ..எ஦ ஧னந்து சக஺ண்டிருந்கதன் ..." ச஧ருப௄ச்சு யந்த்து எத஻ரி஬஻ருந்து . " என்஦ யிசனம் ...? " என்஫஺ள் க஫஺ப஺க . " அட எதற்கம்ந஺ இவ்ய஭வு கக஺஧ம் ...? அப்க஧஺து ஥ீ க஧஺ன் ஧ண்ணின க஧஺து ஥஺ன் சக஺ஞ்சம் ஧ிஸ஻ன஺க இருந்தத஺ல் ..." எ஦ அயன் க஧ச஻க்சக஺ண்டிருக்கும் க஧஺கத ... " இப்க஧஺து ஥஺ன் சக஺ஞ்சம் ஧ிஸ஻ன஺க இருக்க஻க஫ன் .லயத்துயிட்ட்டுந஺ ...? " என்஫஺ள் ஧ட்சடன்று . " ம் ..஥஻ஜம்ந஺ககய ஧ிஸ஻ன஺ ...? " " ஏன் ஥ீங்கள் நட்டும்த஺ன் ஧ிஸ஻ன஺க இருப்஧ீர்க஭஺ ...? ஥஺னும் ஧ிஸ஻த஺ன் ....அத஦஺ல் ஧ி஫கு ஥஺க஦ அலமக்க஻க஫ன் "

Padma GrahaduraiThereriVanthaNila

" இல்ல஬ ச஧஺ய் .஥ீ கயல஬ ஧஺ர்த்துக் சக஺ண்டிருந்த஺ல் க஧஺ல஦ அலணத்து லயத்துயிடுய஺ய் .ம் ....உ஦க்க஺ககய க஧஺ன் சசய்து க஧சும் எண்ணந஻ருந்த஺ல் அந்த எண்ணத்லத அம஻த்துயிடு .஥ீ த஺ங்க ந஺ட்ட஺ய் ...." ச஧ரின இயன் ...சப஺ம்஧ சதரிந்தயன் க஧஺஬த்த஺ன் ... அசதன்஦ த஺ங்கந஺ட்ட஺ய் .... " ஏக஦஺ ....? " " உன் க஧஺ன் க஧஬ன்ஸ் எவ்ய஭வு இருக்க஻஫து ஐம்஧து ,நூறு ...஑ரு ஐந்து ஥஻ந஻டம் க஧ச஻஦஺ல் எல்஬஺ம் க஺஬஻ன஺க஻யிடும் .அத஦஺ல் கயறு உன் க஧஺ல஦ கட் ஧ண்ணிக஦ன் ." " ஏக஦஺ ...? ...எ஦ நீ ண்டும் ககட்டயள் சட்சட஦ ஥஻த஺஦ித்து " ஥ீங்கள் எங்கக இருக்க஻஫ீர்கள் ...? " என்஫஺ள் . சட்சடன்஫ அய஭து புரிதல஬ சநச்ச஻ன஧டி " லச஦஺யில் ..த஻டீசப஦ அன்று இபகய க஻஭ம்஧ கயண்டினத஺னிற்று . ஧ில஭ட்டிக஬஺ ..அங்குந஻ங்கும் ஧னணத்த஻க஬஺ எப்஧டி உன்஦ிடம் க஧ச ப௃டிப௅ம் சச஺ல்லு ..." என்஫஺ன் . " ம் ..." என்஫யள் சநௌ஦ந஺஦஺ள்.எத஻ர்பு஫ப௃ம் சநௌ஦ம் க஺த்தது .஧ி஫கு

Padma GrahaduraiThereriVanthaNila

" கநக்கப் கயல஬லன ப௃டித்து யிட்ட஺ன஺ ...? இப்க஧஺து எங்கக இருக்க஻஫஺ய் ...? " என்஫஺ன் . ஸ்டுடிகன஺ ச஧னலப சச஺ல்஬஻ " இந்த ச஼ன் ப௃டிந்த்தும் அடுத்த ச஼ன் கநக்கப்஧ிற்கு க஧஺க கயண்டும் ்சய஭ிகன இருக்க஻க஫ன் " என்஫யளுக்கு இன்று ஥டந்த ஥஻கழ்வுகல஭ அய஦ிடம் சக஺ட்ட கயண்டும் க஧஺ல் ஑ரு கயகம் யந்த்து .கு஫஻ப்஧஺க அந்த அஸ஻ஸ்சடன்ட் டின் அருசயறுப்஧஺஦ ஧஺ர்லயலன . சச஺ன்஦஺ல் ஥஺ல஭ க஺ல஬ அயனும் தன் யட்டு ீ ப௃ன் நன்஦ிப்பு கயண்டி யந்து ஥஻ற்஧஺க஦஺ ...? எ஦ சந்கத஺சந஺க ஥஻ல஦த்த஺ள் . " என்஦ம்ந஺ என்஦ ஧ிபச்ச஻ல஦ ...? " என்஫஺ன் அயன் நறுப௃ல஦னில் . எப்஧டி இயன் எல்஬஺யற்ல஫ப௅ம் கண்டு ஧ிடிக்க஻஫஺ன் ..? எ஦ எண்ணின஧டி " ஑ன்றுந஻ல்ல஬ ..." என்஫஺ள் . " ஥஻ஜம்ந஺க ....? " " ஆந஺ம் ஥஻ஜம்ந஺க ஑ன்றுந஻ல்ல஬ "ஆனிபக்கணக்க஺஦ லநல் தள்஭ி இருப்஧ய஦ிடம் இங்ககனிருப்஧லத கூறுயத஻ல் என்஦ ஧஬஦ிருக்கும்

Padma GrahaduraiThereriVanthaNila

.கநலும் அவ்ய஭வு தூபம் இருப்஧ய஦ிடம் இலதசனல்஬஺ம் கூ஫஻ கஷ்டப்஧டுத்துய஺க஦ன் ...எ஦ ஥஻ல஦த்த஺ள் . " தூபந஺க தள்஭ினிருந்த஺லும் ...என்஦஺ல் சக஺ஞ்சம் ஏத஺யது சசய்ன ப௃டிப௅ம்ந஺ ..." என்஫க஧஺து அயள் அனர்ந்து க஧஺஦஺ள் . " இங்ககத஺ன் ஧க்கத்த஻ல் எங்க஺யது இருக்க஻஫ீர்க஭஺ ...? " சுற்஫஻ சுற்஫஻ ஧஺ர்த்த஺ள் . " யண஺க ீ ஏன் கழுத்லத கஷ்டப்஧டுத்துக஻஫஺ய் ...? " எவ்ய஭வு ஧஺ர்த்த஺லும் லச஦஺ கண்ணிற்கு சதரின஺து" என்஫஺ன் . " ம் ...உங்களுக்கு ஥ன்஫஻ சச஺ல்஬ கயண்டும் .நறு஥஺ள் க஺ல஬கன அயர்கள் இருயரும் எங்கள் யட்டிற்கக ீ யந்து நன்஦ிப்பு ககட்ட஦ர் " " சரி ...஥஺ல஭ ன஺லப அப்஧டி யப லயக்க கயண்டும் ...? " எ஦ அயன் அத஻க஬கன கு஫஻ன஺க இருக்க ,ந஦த஻ற்குள் ச஻ரித்த஧டி ... " உங்கள் ச஧னர் என்஦ ..?எ஦க்கு சதரின஺கத ..." என்஫஺ள் . " க஧ச்லச ந஺ற்றுக஻஫஺ய் .சரி யிடு .என் ச஧னர் சதரின஺த஺ உ஦க்கு ...? "

Padma GrahaduraiThereriVanthaNila

" உங்கல஭ப் க஧஺ல் கநஜ஻க் எதுவும் எ஦க்கு சதரின஺கத ஧஺ர்த்த ச஻஫஻து க஥பத்த஻க஬கன அயர் சச஺ல்஬஺நக஬கன அயர் ச஧னர் அ஫஻ந்து சக஺ள்ளும் யித்லத ..." ச஻று ஥க்கல் க஬ந்து அயள் கூ஫ நறுப௃ல஦னில் அயன் ச஻ரித்த஺ன் . " கஹய் ...லயச஺஬஻ ..சச஺ல்லுட஺ ..இப்க஧஺து உ஦க்கு என்஦ யி஧பங்கள் கயண்டும் ...? " அய஦து இந்த கரிசல஦ன஺஦ க஧ச்சு ந஦த஻ல஦ யருட " உங்கள் யி஧பங்கள்த஺ன் ..." என்஫஺ள் . " என் ச஧னர் நக஦஺கபன் .என் அப்஧஺ கத஻கபசன் .அம்ந஺ சகௌசல்ன஺ .என் தங்லக நஹ஻ந஺ .என் தந்லத சசன்ல஦னில் சக஺ஞ்சம் சச஺ல்஬஻க் சக஺ள்ளும்஧டி ப௃க்க஻னபுள்஭ி .஥஻ல஫ன சத஺ம஻ல்கள் , சச஺த்துக்கள் ...ம் ...கயச஫ன்஦ட஺ யி஧பம் கயண்டும் ...? " நக஦஺கபன் எ஦ ந஦த஻ற்குள் உச்சரித்து ஧஺ர்த்துக் சக஺ண்டு , அந்த ச஧னரில஦ சய஭ிகனப௅ம் சச஺ல்லும் ஆய஬஻ல் " இது க஧஺ல் நக஦஺கபன் எ஦ ச஧னர் லயத்த஻ருப்஧யர்களுக்சகல்஬஺ம் எத஻ரில் யந்து ஥஻ற்஧யர்கள் ஧ற்஫஻ன எல்஬஺ யி஧ர்ங்களும் இபண்டு நணி க஥பத்த஻ல் சதரிந்து யிடுகந஺ ....? " என்஫஺ள் .

Padma GrahaduraiThereriVanthaNila

" ஑ரு நணி க஥ர்த்த஻க஬கன சதரிந்துயிடும் .நக஦஺கபன் என்஫ ச஧னருக்க஺க இல்ல஬ .சசல்ய஺க்க஻ற்கும் , ஆள் ஧மக்கத்த஻ற்கும் ..." " அப்க஧஺து அன்று என்ல஦ ஧ற்஫஻ன யி஧பங்கல஭ ஑ரு நணி க஥பத்த஻க஬கன அ஫஻ந்து சக஺ண்டீர்க஭஺ ...? " " அன்று கம்ச஧஦ி ஆட் ஧ி஬஻ம் சம்஧ந்தந஺க க஧ச ஸ்டுடிகன஺யிற்கு யந்கதன் .அங்கக உன்ல஦ப் ஧஺ர்த்ததும் க஧ச஬஺சந஦ யந்த஺ல் ஥ீ ஒடிப் க஧஺ய் ஑஭ிந்து சக஺ண்ட஺ய் .஧ி஫கு யிச஺ரித்தத஻ல் உன் யி஧பங்கள் சதரியது ஑ன்றும் கஷ்டந஻ல்ல஬கன ..." " ம் ...ச஧ரின ச஺தல஦த஺ன் ..." என்஫஺ள் கக஬஻ன஺க . " இல்ல஬ன஺ ஧ின்க஦ ...சயறுநக஦ ச஧னர் ககட்டதற்கக அன்று ஏன்ட஺ அந்த ப௃ல஫ ப௃ல஫த்த஺ய் ...? அத்கத஺டு ஸ்கூட்டிலன ஸ்ட஺ர்ட் ஧ண்ணி ஒடி யிட்ட஺ய் ..." " ஥ீங்கள் ஥டுகப஺ட்டில் ஥஻றுத்த஻ லயத்து, ஧஺ர்த்து ஧த்து ஥஻ந஻டகந ஆ஦ ச஧ண்லண அமக஺னிருக்க஻஫஺ய் என்஧ீர்கள் .஥஺ன் இ஭ித்துக் சக஺ண்டு ச஧னர் சச஺ல்஬கயண்டுந஺ ....? " " அமக஺க இருந்த஺ல் அமக஺னிருப்஧த஺கத்த஺ன் சச஺ல்கயன் .அது யலப சஹல்சநட்ட஺ல் ஧஺த஻

Padma GrahaduraiThereriVanthaNila

ப௃கத்லத நல஫த்த஧டி க஧ச஻க் சக஺ண்டிருந்த஺ய் .கருயண்டு க஧஺ல் அங்குந஻ங்கும் அல஬ப௅ம் உன் கண்கல஭ ஧஺ர்த்த஧டி ஥஺னும் க஧ச஻க்சக஺ண்டிருந்கதன் .த஻டீசப஦ சஹல்சநட்லட சுமட்டி யிட்ட஺ய் .அந்த ஥஻஬வுத஺ன் தலபனி஫ங்க஻ யந்து யிட்டது ....எ஦ அப்஧டிகன த஻லகத்து யிட்கடன் ...." நக஦஺கப஦ின் இந்த க஥படி ஧஺ப஺ட்டில் கூச்சப௃ற்஫ லயச஺஬஻ " க஧஺தும் ...சப஺ம்஧கய ஒட்ட஺தீர்கள் ..." என்஫஺ள் சநல்஬஻ன குப஬஻ல் .ஏக஦஺ ஧னத்துடன் சுற்று ப௃ற்றும் ஧஺ர்த்துக் சக஺ண்ட஺ள் .கயறு ன஺ர் க஺த஻லும் அய஦து இந்த க஧ச்சு யிழுந்து யிடுகந஺ ...எ஦ க஺பணந஻ன்஫஻ ஧னந்த஺ள் . " இல்ல஬ ச஺஬஻ ...இது கயடிக்லக க஧ச்ச஻ல்ல஬ .அப்க஧஺து என் ந஦து உணர்ந்த்லதத஺ன் சச஺ன்க஦ன் .அன்று உன் ப௃டிலன உனப தூக்க஻ இறுக்கந஺க ஑ரு க஧ன்டில் கட்டி ஧ின்஦஺ல் யிட்டிருந்த஺ய் .தல஬லன ப௃க்க஺டிட்டு கழுத்லத சுற்஫஻ கறுப்பு ச஺஬஻ல஦ க஧஺ட்டிருந்த஺ய் .இந்த அ஬ங்க஺பம் உன் யட்ட ப௃கத்லத ஥஻஬வு க஧஺ல் எடுத்து க஺ட்டினது எ஦க்கு ..." குபல஬ சநன்லநன஺க்க஻ நக஦஺கபன் கூ஫ லயச஺஬஻க்கு ப௄ச்சலடப்஧து க஧஺ல் இருந்த்து .

Padma GrahaduraiThereriVanthaNila

" ஏய் ல஬஦ில் இருக்க஻஫஺ன஺ ...? இல்ல஬ன஺ ...? " நக஦஺கபன் ககட்க , " ம் ..஥ீங்கள் ...ஏகதகத஺ க஧சுக஻஫ீர்கள் .஥஺ன் க஧஺ல஦ கட் ஧ண்ணி யிடுக஻க஫஦ " எ஦ க஧஺ல஦ கட் ஧ண்ணியிட்ட஺ள் .தன் லகக஭ிக஬கன ப௃கத்லத புலதத்த஧டி சநல்஬ அய஦து க஧ச்லச உள்ய஺ங்க஻஦஺ள் .உச்சந்தல஬னி஬஻ருந்து உள்஭ங்க஺ல் க஥஺க்க஻ பூய஺஦ம் ஑ன்று பூ ச஻த஫஻ன஧டி சசன்஫து க஧஺ல் உணர்ந்த஺ள் . அசதன்஦ ச஺஬஻ ...? ஏன் அப்஧டி அலமக்க஻஫஺ன் ...? அடுத்த ப௃ல஫ க஧சும் க஧஺து ககட்ககயண்டும் .ஆ஦஺஬ இ஦ி க஧஺ன் ஧ண்ணுய஺஦஺ ...? ஑ரு கயல஭ இப்க஧஺கத நறு஧டிப௅ம் க஧஺ன் ஧ண்ணுய஺க஦஺ ...? க஧஺ல஦ லகக஭ில் லயத்து ஧஺ர்த்த஧டி இருந்த஺ள் . நக஦஺கபன் க஧஺ன் ஧ண்ணயில்ல஬ .ஆ஦஺ல் ..."எ஦க்கு இபவு இபண்டு நணி லயச஺஬஻ .உன்னுடன் க஧சுயதற்க஺ககய இவ்ய஭வு க஥பம் யிம஻த்த஻ருந்கதன் .஥஺ல஭ க஺ல஬ ஏழு நணிக்கு ஑ரு நீ ட்டிங் இருக்க஻஫து .அத஦஺ல் இப்க஧஺து தூங்க க஧஺க஻க஫ன் . நீ ண்டும் ஥஺ல஭ க஧சுக஻க஫ன்.அதற்குள் சக஺ஞ்சம் உன்ல஦ ஥஻த஺஦ப்஧டுத்த஻க் சக஺ள் ...." எ஦ க஻ண்டக஬஺டு ஑ரு சநகசஜ் ' ய஺ட்ஸ் அப் " ஧ில் அனுப்஧ினிருந்த஺ன் .

Padma GrahaduraiThereriVanthaNila

கூடகய ஑ரு குட்ல஥ட் இகநஜ஽ம் . இப்க஧஺து என்஦ ஥஻த஺஦ந஻ல்஬஺ந஬஺ இருக்க஻க஫ன் ...? எ஦ அயல஦ த஻ட்டினயள் ...ஆ஦஺ல் இன்னும் ச஻஫஻துக஥பம் அயக஦஺டு க஧ச஻னிருந்த஺ல் ஥஻த஺஦ந஻ல்஬஺நல் ஏகதனும் க஧ச஻னிருப்க஧஺கந஺ ...என்஫ சந்கதகம் அயளுக்கக யந்த்து . இபவு இபண்டு நணி யலப எ஦க்க஺க யிம஻த்த஻ருந்த஺஦஺கந ..எதற்க஺கய஺ம் ...? இப்஧டி அயனுடன் க஧ச஻ன க஧ச்ச஻ல஦ யரிலசன஺க நீ ண்டும் ந஦த஻னுள் ஒட யிட்ட஧டி , அநர்ந்த஻ருந்த஺ள் . அயள் ப௃கத்த஻ன் ப௃ன் இரு லககள் ஥ீண்டு ஧஬ந஺க தட்டி஦. தூக்கத்த஻஬஻ருந்து யிம஻ப்஧யள் க஧஺ல் தன்னுணர்யிற்கு யந்தயள் எத஻கப லககல஭ இடுப்஧ில் லயத்த஧டி ஥஻ன்஫஻ருந்த கயத஺லய ஧஺ர்த்ததும் அயசபந஺க த஦து க஧஺ல஦ ஧ின்பு஫ம் நல஫த்த஺ள் . அதல஦ த஦து கூர்லநன஺஦ ஧஺ர்லயன஺ல் கண்டு சக஺ண்ட கயத஺ ..."அலபநணிக஥பந஺க கூப்஧ிட்டுக் சக஺ண்டிருக்க஻க஫ன் .க஺த஻க஬கன ஏ஫஺நல் ஏகத஺ க஦வு஬க஻ல் ந஻தந்த஧டி இருக்க஻஫஺ய் .க஧஺஦ில் ன஺ரிடம் க஧ச஻க் சக஺ண்டிருக்க஻஫஺ய் ...? " குத்தும் ஧஺ர்லயப௅டன் ககட்ட஺ள் .

Padma GrahaduraiThereriVanthaNila

" அடுத்த ச஼ன் யந்துயிட்டத஺ ..?ய஺ருங்கள் க஧஺க஬஺ம் ..." உள்க஭ ஥டந்஥஺ள் லயச஺஬஻ . க஧ச஻க்சக஺ண்டிருக்கும்க஧஺கத உள்க஭ க஧஺க஻஫஺ன஺ ...? இரு உன்ல஦ ....஧஺ர்த்துக் சக஺ள்க஻க஫ன் .ந஦த஻னுள் கருயின஧டி உள்க஭ க஧஺஦஺ள் கயத஺ .

PadmaGrahaduraiThereriVanthaNila " இப்஧டி ச ொல்஬ொநல் ,ச ொள்஭ொநல் சய஭ி஥ொட்டில் ப஧ொய் உட் ொர்ந்து ச ொண்டொல் ஋ப்஧டி ...? " நறு஥ொள் பயல஬க்ச ஦ உள்ப஭ த௃லமல னில் னொலபப் ஧ற்஫ிபனொ பயதொ ...அம்ருதொயிடம் ப ட்டுக் ச ொண்டிருந்தொள் . அதொப஦ இப்஧டி திடீசப஦ ல ஦ொயில் ப஧ொய் உட் ொர்ந்து ச ொண்டொல் ஋ப்஧டி ...? தன் ல ப்ல஧லன பதொ஭ி஬ி஬ிருந்து ஋டுத்து லயத்துயிட்டு , பயல஬க்கு தனொபொ஦஧டி ஥ில஦த்துக் ச ொண்டொள் லய ொ஬ி . " ஷ் ...பயதொக் ொ அயருக்கு ஋ன்஦ பயல஬பனொ ...? யிடுங் " ஋஦

....஋ன்஫ அம்ருதொ , " ஥ொன் தனொர் லய ொ஬ி ொய்ந்து அநர்ந்தொள் .

" அதுதொன் யிபப஬ொடு யிப஬ொ

எட்டிக் ச ொண்டு

லயத்திருப்஧ொபப ..அந்த ப஧ொ஦ில் எரு ஥ிநிடம் ப஧ ி த யல் ச ொல்஬ முடினொதொநொ ...? " " அய ப ஧னணத்தில் அப்஧டி ப஧ொன் ஧ண்ணக் கூட ப஥பநில்஬ொநல் ப஧ொனிருக்கும் .஥ொடு யிட்டு ஥ொடு ப஧ொகும் ப஧ொது ..இப்஧டி ஥ில஦த்த இடத்தில் ..஥ில஦த்த஧டி ப஧ொன் ஧ண்ணுயது

ஷ்டம்தொப஦

பயதொக் ொ ..." அம்ருதொயின் மு த்லத பநக் ப்஧ிற்கு தனொர் ச ய்த஧டி ஧தில் ச ொன்஦

PadmaGrahaduraiThereriVanthaNila லய ொ஬ிலன இருயருபந ஆச் ரினநொ

஧ொர்த்த஦ர்

. " னொலர் ஧ற்஫ி ச ொல் ி஫ொய் லய ொ஬ி ...? அம்ருதொ ப ட்டொள் . " அது ...அது ..஥ொன் சும்நொ ...஥ீங் ள் ப஧ ினதற்கு ஧தி஬ொ

...." திண஫ி஦ொள் .

" ஋ன்஦ ஥ில஦ப்஧ில் இருக் ி஫ொய் ...? " கூர்லநனொ அயல஭ ஧ொர்த்த஧டி ப ட்டொள் பயதொ . த஦து முட்டொள் த஦த்லத ச஥ொந்த஧டி " இல்ல஬ பநடம் ..஥ீங் ள் னொபபொ ..ச ொல்஬ொநல் சய஭ி஥ொடு ப஧ொ஦தொ

யருத்தப்஧ட்டுக் ச ொண்டிருந்தீர் ப஭

...அது ...அப்஧டி ப஧ொகும் ப஧ொது ...த யல் ..ப஧ொ஦ில் ஋ன்஫ொலும் ... ஷ்டம்தொப஦ ...அதுதொன் ...஥ொன் ..." யொர்த்லத ல஭

டித்து துப்஧ி஦ொள் .

" ஋ல்஬ொம் சதரிந்தயள் நொதிரி ஌ன் ஋ல்஬ொ யி னங் ஭ிலும் தல஬னிடு ி஫ொய் ...? " ஋ரிச் ஬ொ ப ட்டொள் பயதொ . " அக் ொ ..அயள் ஥ொன் யருத்தத்தில் இருக் ிப஫ச஦஦

நொதொ஦த்திற் ொ

ச ொல்஬ினிருக் ி஫ொள் .யிடுங்

"

PadmaGrahaduraiThereriVanthaNila அம்ருதொ ச ொல்஬வும்

ிறு குற்஫வுணர்வு

லய ொ஬ிக்கு .இது அம்ருதொலய

நொதொ஦ப்஧டுத்த

ச ொன்஦தில்ல஬பன , அயளுக்ப

அயப஭ ந஦

நொதொ஦நொ

ச ொன்஦தொனிற்ப஫ ...உதட்லட

டித்துக் ச ொண்டு த஦து பயல஬னில் ண்ணொ஦ொள் . " இப்஧டி திடீசப஦ சய஭ி஥ொட்டிற்கு பயல஬சன஦ ஧஫ப்஧யர் ல஭ ஋ல்஬ொம் சதரிந்து லயத்திருக்கும் அ஭வு ...இயள் ச஧ரின ஆ஭ொ ...? " பயதொ குத்த஬ொய் கூ஫ி஦ொள் . ஆநொம் ..஋ன்று கூ஫ி நப஦ொ பல஦ ஧ற்஫ி இப்ப஧ொது இய஭ிடம் ச ொன்஦ொல் இயள் மு ம் ஋ப்஧டி நொறும் ...? ந஦திற்குள் ஋ழுந்த இந்த ஥ில஦வு இதழ் ளுக்கு புன்஦ல

ச ொடுக்

, பபொஜொயொய் இதழ் ந஬ப "

மு ம் நி வும் ய஫ண்டு சதரி ி஫து பநடம் .எரு ஧த்து ஥ிநிடம் ..எரு ப஧க் ப஧ொட்டு யிட்ட்டுநொ ...? ஧ி஫கு பநக் ப்ல஧ ஆபம்஧ிக் ஬ொம் ," ஋ன்஫ொள் . யமக் நொ

இயல஭ இது ப஧ொல் நட்டம் தட்டி஦ொல்

அப்஧டிபன சுடுநணல் ப஧ொல் மு த்லத நொற்஫ி ஋ரிப்஧ொள் .இன்று ஋ன்஦ அப்஧டிபன மு ம் ந஬பொ ந஬ர்ந்து

ிடக் ி஫து .ஆமநொ

லய ொ஬ிலன

ப஥ொட்டநிட்ட஧டி " ஋ன்஦ லய ொ஬ி இன்று சபொம்஧ ந்பதொ நொ

இருக் ி஫ொய் ..? " ஋ன்஫ொள் பயதொ .

PadmaGrahaduraiThereriVanthaNila " ப஧க் ப஧ொட்டுயிட்பட ஆபம்஧ி லய ொ஬ி . ஥ொனும் ரி஬ொக் ொ

எரு ஧த்து ஥ிநிடம் ஧டுத்துக்

ச ொள் ிப஫ன் .பயதொக் ொ ..அயல஭ பயல஬ ஧ொர்க் யிடுங்

.சதொண சதொணக் ொதீர் ள் " அம்ருதொ .

குல஬த்து லயத்திருந்த யொலமப்஧மத்துடன் பதல஦

஬ந்து ஋டுத்துக் ச ொண்டு , பயதொ ஧க் ம்

திரும்஧ொநல் அம்ருதொயின் மு த்தில் தடய ஆபம்஧ித்தொள் லய ொ஬ி . " இன்று உன் மு த்திற்கு ஋துவும் யிப ரநொ஦ ப஧க் ப஧ொட்டொனொ ..லய ொ஬ி .஥ொலு ஋ல் .இ. டி ஧ல்பு ல஭ என்஫ொ

ப ர்த்து ப஧ொட்டது ப஧ொல்

அவ்ய஭வு ஧ிப ொ நொ

இருக் ி஫பத உன் மு ம் "

ப ஬ி ப஧ொல் ப ட்ட஧டி அயள் மு த்லத கூர்ந்து ஧ொர்த்தொள் பயதொ . " அட

ொல஬னிப஬பன கு஭ித்து யிட்டொனொ ...?

சபொம்஧ ஧ிபஷ்ரொ

சதரி ி஫ொபன லய ொ஬ி .." ஋஦

அன்று அதி ொல஬ யிஜனொ ப ட்டது ஥ில஦வு யப , அப்஧டினொ ...஋ன் மு ம் நொ஫ியிட்டது ஋஦ ஥ில஦த்த஧டி தல஬லன

யிழ்ந்து ச ொண்டொள் .

" ஋ன்ல஦ நொதிரி ப஧க் ,஧வுண்பட ன் , பநக் ப் ஋ன்று ஋துவும் லய ொ஬ிக்கு பதலயனில்ல஬ பயதொக் ொ .அயள் இனற்ல னிப஬பன அமகு " ஋ன்஫ொள் அம்ருதொ .

PadmaGrahaduraiThereriVanthaNila " பநடம் ..." ஋஦ கூச் த்துடன் ஆட்ப ஧ித்தொள் லய ொ஬ி. " ஥ிஜம்தொன் லய ொ஬ி .஥ீசனல்஬ொம் ஥டிக் பயண்டுசந஦ ஥ில஦த்து யிட்டொசனன்஫ொல் ஥ொன் மூட்லட

ட்டிக் ச ொண்டு ஆந்திபொவுக்ப

ப஧ொய்

யிட பயண்டினதுதொன் .஋ன்஫ொள் .அம்ருதொயின் ச ொந்த ஊர் ஆந்திபொயில்தொன் இருக் ி஫து . " ஍ய்பனொ சும்நொனிருங்

பநடம் .஌தொயது

ச ொல்஬ிக்ச ொண்டு..." ஋஦ ஥ிநிர்ந்தயள் பயதொயின் குபபொத ஧ொர்லயலன " ஥டிக் "

ந்தித்தொள் .

பயண்டுசநன்று பயறு ஥ில஦ப்஧ொனொ ஥ீ ...?

இந்த ப ள்யினில் துணுக்குற்று " ஋஦ அய பநொ

ீச் ி ..இல்ல஬ ..."

கூ஫ியிட்டு ஥ொக்ல

டித்து

ச ொண்டொள். " அதுதொப஦ இந்த

ொக் லடக்குள் யிம

பயண்டுசநன்று இந்த

ந்த஦த்திற்கு ஋ன்஦

தல஬சனழுத்து ...? " ஋ன்஫ொள் அம்ருதொ . "

ொரி பநடம் ..."

PadmaGrahaduraiThereriVanthaNila " ஋துக்கும்நொ

ொரி .஋ன் சதொமில஬ ஋஦க்கு

சதரினொதொ ...? " ஆ஦ொல் இந்த ஧தி஬ொல் திருப்திம௃ற்஫ பயதொ அங் ிருந்த ஥ொற் ொ஬ிலன

ொய்யதற்கு ய தினொ

ொய்த்து லயத்து , அதன் நீ து ஌஫ி ஧டுத்துக் ச ொண்டு " ப஥ற்று னொருடப஦ொ ப஧ொ஦ில் ப஧ ிக் ச ொண்டிருந்தொபன ...? னொர். லய ொ஬ி அது ..? " ஋ன்஫ொள் . ச஥ஞ் ில் திக்ச ஦ " அது ...஋ன் ..அம்நொயிடம் ..." ஋ன்஫ொள் . " அப்஧டினொ ..?கூப்஧ிடக் கூப்஧ிட

ொது ப ஭ொநல்

எரு நொதிரி ஧ிபலந ஧ிடுத்தயள் ப஧ொல் இருந்தொனொ ...அதுதொன் ப ட்படன் .அம்நொதொ஦ொ ...? " துருயி஦ொள் . " அட அப்஧டினொ ...? ஋ன்஦ லய ொ஬ி ..னொர் அது ...? ஌தொயது ஥ல்஬ ச ய்தி இருக் ி஫தொ ஋ன்஦ ....? " அம்ருதொவும் ப ர்ந்து ப ட்

திண஫ி஦ொள் லய ொ஬ி

. " ஍பனொ அசதல்஬ொம் இல்ல஬ பநடம் .பயதொக் ொ சும்நொ ஌பதொ ச ொல் ி஫ொர் ள் " " இல்ல஬ அம்ரு ...஥ிஜம்தொன் லய ொ஬ினிடந ஌பதொ ப

ினம் இருக் ி஫து " ஋ன்஫ொள் பயதொ .

PadmaGrahaduraiThereriVanthaNila " இல்ல஬ பயதொக் ொ .அயள் குடும்஧ ஥ில஬லநலன ஧ற்஫ி ஥ம்நிடம் ச ொல்஬ினிருக் ி஫ொப஭ .லய ொ஬ி ஥ல்஬ ச஧ண் .அப்஧டிசனல்஬ொம் ந஦தில஦ யிட நொட்டொள் " ஋ன்஫ொள் அம்ருதொ . எரு

ணம் அல யற்று ஥ின்஫ லய ொ஬ினின்

பங் ள் நீ ண்டும் இனங்

சதொடங் ின ப஧ொது ,

அதில் எரு உறுதி சதரிந்த்து . " ஆநொம் பநடம் ..." ஋ன்஫ ப஧ொது அயள் யொர்த்லத ஭ில் எரு சத஭ியிருந்த்து . ண் ள் ப஬ ொ

ல ப்ல஧னி஬ிருந்து சய஭ிபன ஋டுத்து

லயத்திருந்த ப஧ொ஦ின் ஧க் ம் ஧ொய்ந்து நீ ண்ட஦ . ப஥ற்று ப஧ொல் இன்றும் ப஧ொன் ப஧ொடுயொ஦ொ ...஋ன்஫ ஋ண்ணத்தில் ப஧ொல஦ ஆப் ஧ண்ணொநல் ' ஆன் ' ஦ிப஬பன லயத்திருந்தொள் . " இன்றும் உ஦க்கு ப஧ொன் யருநொ லய ொ஬ி ...? " அயள் ஧ொர்லயலன

ய஦ித்து யிட்டு ப ட்டொள்

பயதொ . இயச஭ன்஦ இப்஧டி

ய஦ிக் ி஫ொள் ....?

஋ன்ச஫ண்ணின஧டி " இல்ல஬ ..." ஋஦ அயள் நறுத்துக் ச ொண்டிருந்த ப஧ொது ப஧ொன் நணி எ஬ித்தது .நப஦ொ பன்தொன் .லய ொ஬ினின் உட஬ில் எரு நொதிரி ஧ப஧பப்பு ப ர்ந்து ச ொண்டது .

PadmaGrahaduraiThereriVanthaNila ப஥ற்று இன்஦மும் தொநதநொ த்தொப஦ அலமத்தொன் ...? இன்று ஌ன் அதற்குள் ...?ஆ஦ொல் முன்ப஧ அலமத்திருந்தொப஦ ...அப்ப஧ொபத ஧ொயம் இபவு இபண்டு நணி ஋ன்஫ொப஦....எரு ஥ிநிடத்தில் ஏபொனிபம் ஋ண்ணங் ள் ந஦தில் ய஬ம் யந்த்து .ல

ள் ப஧ொல஦ ஋டுக்

துடித்த஦.

லய ொ஬ிலன முந்திக்ச ொண்டு ப஧ொல஦ ஋டுத்து யிட்ட பயதொ ஥ம்஧லப ஧ொர்த்துயிட்டு " ப஧சு ..." ஋஦ எரு நொதிரி மு

஧ொயத்துடன் அய஭ிடம்

ச ொடுத்தொள் .லய ொ஬ி ப஧ொல஦ யொங் ி

ட்

஧ண்ணி஦ொள் . ொட்டல஦ ஥ீரில் ஥ல஦த்து அம்ருதொயின்

ண் ஭ின் பநல் லயத்தொள் .

" எரு ஧த்து ஥ிநிடம் அப்஧டிபன இருங் ள் பநடம் " ஋ன்஫ொள் . "

ரி ..஥ீ ப஧ொன் ப஧ ியிட்டு யொ "

ப஧ொயதொ ...? பயண்டொநொ ..? ஋஦ லய ொ஬ி தடுநொ஫ி ஥ின்஫ ப஧ொது " ப஧ொ ...ப஧ொய் ப஧சு " த஦து

ிறுத்த

இலந ல஭ பநலும் இடுக் ின஧டி கூ஫ி஦ொள் பயதொ . இல்ல஬ ந஦தில஦ அல஬ ஧ொன யிடக்கூடொது .இ஦ி இப்஧டி ப஧ொன் ஧ண்ணொபத ஋஦ அய஦ிடம் கூ஫ியிட பயண்டுசந஦ ஥ில஦த்த஧டி சய஭ிபன

PadmaGrahaduraiThereriVanthaNila யந்து அயனுக்கு ப஧ொன் ச ய்தொள் .முதல் ரிங் ிப஬பன ப஧ொன்

ட் ச ய்னப்஧ட்டு ஧ின்

நீ ண்டும் எ஬ித்தது . " பேய்

ொ஬ி ..இன்று ஥ம்ந

ம்ச஧஦ிக்கு ச஧ரின

ஆர்டர் என்று ஧ிடித்து யிட்படன் சதரிம௃நொ ...? இதில் ஥நக்கு ஥ல்஬ ஬ொ஧ம் .அத்பதொடு இதற்கு அக்ரிசநன்ட் பயறு ஧தில஦ந்து யருடங் ள் .யருடொ யருடம் ஬ொ஧ யி ிதம் கூடிக் ச ொண்பட ப஧ொகும் ..஍ ஆம் ப ொ பேப்஧ி டொ .இன்஦மும் அப்஧ொயிற்கு கூட ச ொல்஬யில்ல஬ .முத஬ில் உ஦க்கு ச ொல்஬ பயண்டும் ப஧ொல் இருந்த்து .அத஦ொல் உடப஦ அலமத்துயிட்படன் .பயல஬னொ இருந்தொனொடொ ...? " ஋திர் முல஦னில் குமந்லதனொய் குதூ ஬ித்தொன் நப஦ொ பன் . அய஦து ந ிழ்ச் ி நொனம் ப஧ொல் இயளுக்கும் சதொற்஫ிக் ச ொள்஭ " யொழ்த்துக் ள் ஧ொ ...இப்ப஧ொதுதொன் பநடத்திற்கு எரு ப஧க் ப஧ொட்டுயிட்டு யந்஥ிருக் ிப஫ன் .஧த்து ஥ிநிடத்தில் ப஧ொ "

பயண்டும் " ஋ன்஫ொள் .

ரி ஥ீ ப஧ொய் பயல஬லன ஧ொர் .திரும்஧ ஋ப்ப஧ொது

ப்ரீனொயொய் ...? ஋ப்ப஧ொது அலமக் ட்டும் ....? " " சதரினயில்ல஬பன .஥ொப஦ ப஧ொன் ஧ண்ணு ிப஫ப஦ " ஋஦ லய ொ஬ி ஧தில் ச ொன்஦ப஧ொது , இயல஦

PadmaGrahaduraiThereriVanthaNila இ஦ி ப஧ொன் ஧ண்ணொபத ஋஦ ச ொல்஬ிட பயண்டுசநன்று

ற்று முன் லய ொ஬ி ச ய்த

முடிவு அயளுக்கு ந஫ந்பத ப஧ொ஦து . " ஏ.ப டொ ...ல஧ ...஥ொன் அப்஧ொவுடன் ப஧ ப஧ொ ிப஫ன் ..." ஋ன்஫ொன் . " ேொ...சபொம்஧ ப஬ட்டொனிடுச்சுன்஦ொ ஋஦க் ொ சயனிட் ஧ண்ணொதீங் . தூங் ிடுங்

" ப஥ற்று

உன்னுடன் ப஧சுயதற் ொ பய இபண்டு நணி யலப யிமித்திருந்பதன் ஋ன்஫ொப஦ ...஧ொயம் இன்று பயல஬ பயறு அதி நொ

இருந்திருக்கும்

.ஏய்சயடுக் ட்டும் ஋ன்஫ ஋ண்ணத்தில் இதல஦ கூ஫ி஦ொள் . " ம்ேூம் ...அப்஧டினொ ....?தூங் ியிடயொ ...? ம் ...உன்஦ிடம் ப஧ ொந஬ொ ...? ...தூக் ம் யருநொ ...? ொ஬ி ச ொல்லுடொ...." அய஦து குபல் குலமன சதொடங்

, லய ொ஬ிக்கு மு ம்

" ஌ய் ...஋ன்஦டொ ஧தில஬பன

ியந்த்து .

ொபணொம் ...? " நீ ண்டும்

ீண்டி஦ொன் . இயன் எருத்தன் அங்ப இங்ப

உட் ொர்ந்து ச ொண்டு

உள்஭யர் ல஭ இஷ்டம் ப஧ொல்

ஆட்டுயிப்஧ொன் ஋஦ ஥ில஦த்த஧டி " ஧த்து ஥ிநிடநொனிற்று .஥ொன் ப஧ொ ிப஫ன் " ஋ன்஫ொள் .

PadmaGrahaduraiThereriVanthaNila ரி ப஧ொ ...ஆ஦ொல் திரும்஧ ப஧சும் ப஧ொது இந்த

"

ப ள்யிக்கு ஧தில் சபடி ஧ண்ணிக் ச ொண்டு யொ .அப்ப஧ொது இபத ப ள்யிலனத்தொன் முத஬ில் ப ட்ப஧ன் " ஋ன்று திரும்஧வும் ப஧ ப் ப஧ொயலத உறுதி ச ய்துயிட்டு ப஧ொல஦

ட் ச ய்தொன் .

ண் மூடி ஥ின்று தன்ல஦ ஥ிதொ஦ப்஧டுத்திக் ச ொண்டொள் லய ொ஬ி .நிஞ் ிப் ப஧ொ஦ொல் ஧த்து முழு ஥ிநிடங் ள் அயப஦ொடு ப஧ ினிருக் நொட்டொள் ஆ஦ொல் அதற்கு இவ்ய஭வு ஧ொதிப்஧ொ....? அசதப்஧டி ...இப்஧டி நின் ொபம் ப஧ொல் உடல் , ந஦சநங்கும் ஧பவு ி஫ொன் . உண்லநனிப஬பன சநல்஬ின நின் ொபம் ஧ொய்ந்தது ப஧ொல் எரு நொதிரி சுருசுருசய஦ ல

ி஬ிர்த்திருந்த

ல஭ பதய்த்து யிட்ட஧டி , அயள் பநக் ப்

அல஫னினுள் யந்தப஧ொது ," ஌ன் பயதொக் ொ ...஥ொன் இலதசனல்஬ொம் யிட்டு யிட்டு ஥ிம்நதினொ ச ட்டி஬ொயதில் உங் ளுக்கு ச ொஞ் ம் கூட ந்பதொ ம்

ிலடனொதொ ....? " ஋஦ ப ட்ட஧டி அழுது

ச ொண்டிருந்தொள் அம்ருதொ .

பத்஫஺ க஻஭கதுர஭

தேத஭ம஻ லந்ே ந஻ய஺

அந்ே தகள்லிக்கு பே஻ல் தகட்ட஺ல் என்ன ச ஺ல்லது ...? என்ம த஬஺ ரனம௃டதனத஬ தப஺ரன ஆன் ச ய்ே஺ள் ரல ஺ய஻ . " ரல ஺ய஻ தநற்று உனக்கு ஏதே஺ பி஭ச் ஻ரன தப஺ல் தே஺ன்ம஻஬தேட஺ ...? இப்தப஺து எதுவும் ...ந஺ன் அேற்கு என்ன ச ய்஬ட்டும் ச ஺ல்லு ..." ஹதய஺ ச ஺ன்னதும் தகட்ட஺ன் ஫தன஺க஭ன் . எந்ே பி஭ச் ரன ...? எரே ச ஺ல்க஻ம஺ன் ...? மு஬ன்று த஬஺ ஻த்து அந்ே தக஫஻஭஺ அஸ஻ஸ்சடன்ட் ப஺ர்ரலர஬ ந஻ரனலிற்கு சக஺ண்டு லந்து " அது ஑ன்று஫஻ல்ரயப்ப஺ .சும்஫஺ .. ஻ன்ன பி஭ச் ஻ரனே஺ன் .இப்தப஺து ஑ன்று஫஻ல்ரய " என்ம஺ள் . ஫ீ ண்டும் பி஭ச் ஻ரன஬ில்ரயே஺தன என அலரிடம் தகட்டு உறுே஻ப்படுத்ே஻க் சக஺ண்டு ,

஻று

சே஺ந்ே஭சலன்ம஺லும் ேன்னிடம் உடதன கூம஻லிட தலண்டுச஫ன ச ல்ய஫஺க அேட்டிலிட்டு தலறு தப துலங்க஻ன஺ன் . நல்யதலரர இலன் அந்ே தகள்லிர஬ ஫மந்து லிட்ட஺ன் என ந஻ம்஫ே஻ மூச்சு லிட்டு லிட்டு அலன் தபச் ஻ல் இயகுல஺க கயக்க துலங்க஻ன஺ள் .ேனது அன்ரம஬ ந஻கழ்வுகரர உற் ஺க஫஺க பக஻ர்ந்து

பத்஫஺ க஻஭கதுர஭

தேத஭ம஻ லந்ே ந஻ய஺

சக஺ண்டலன் , ேனது சே஺ற஻ல் சலற்ம஻கரர அலரிடம் இ஬ல்ப஺க கூம஻ன஺ன் . அலன் குடும்பம் , அம்஫஺ , அப்ப஺ , ேங்ரகச஬ன அரனத்து லிப஭ங்கரரம௃ம் கூம஻஬லன் , ரல ஺ய஻ குடும்ப லிப஭ங்கரரம௃ம் தகட்டு சேரிந்து சக஺ண்ட஺ன் . ஫ீ பத்ே஻ல்ே஺ன் அம஻முக஫஺னலர்கள் தப஺ல் இல்ய஺஫ல் , சநடுந஺ள் பறக஻஬ உமலினர்கள் தப஺ல் ஑ருலத஭஺சட஺ருலர் தப ஻க் சக஺ண்டனர் . அன்று க஺ர஭ லிட்டு இமங்க஻ ல஭ ஫ன஫஻ல்ய஺஫ல் உள்தரத஬ அ஫ர்ந்ே஻ருந்ேலன஺ இலன்...? என ரல ஺ய஻க்கு

ந்தேகம் லந்த்து .

" ஏய் என்ன த஬஺ ரன ...? " " இல்ரய இப்தப஺து இவ்லரவு ப்ரீ஬஺க தபசுக஻மீர்கதர .அன்று ந஺ன் அத்ேரன ேடரல அரறத்தும் , சலரித஬ அவ்லரவு கய஺ட்ட஺ நடந்து சக஺ண்டிருந்ே஺லும் , இமங்க஺஫ல் க஺ருக்குள்தரத஬ உட்க஺ர்ந்ே஻ருந்ேீர்கதர "

஻று ஫னத்ே஺ங்கலுடன்

தகட்ட஺ள் . " ஆ஫஺ம் அன்று க஺ர் கண்ண஺டி லற஻த஬ ப஺ர்த்ே தப஺து நீ

ரி஬஺க சேரி஬லில்ரயத஬ .சஹல்ச஫ட்

பத்஫஺ க஻஭கதுர஭

தேத஭ம஻ லந்ே ந஻ய஺

தலறு தப஺ட்டிருந்ே஺ய் .ந஻யவு த஫கத்ே஻ற்குள் ஫ரமந்ே஻ருக்கும் தப஺து அேன் பி஭க஺ த்ரே என்ன஺ல் எப்படி உணர்ந்து சக஺ண்டிருக்க முடிம௃ம் ...? " குறும்ப஺க கூம஻ன஺ன் . " ஆ஭ம்பித்து லிட்டீர்கர஺ ...? " " எரே ..? " " ம் ...உரமரய ..." " சலறு஫தன கு஭ரய ஫ட்டும் தகட்டு என்ன உரம ...? அசேல்ய஺ம் தநரில் லந்து உன்ரன ...உன் அந்ே கருலண்டு கண்கரர , இரம் பஞ்சு உேடுகரர , அந்ே கன்னக் குற஻ர஬ ... ப஺ர்த்ே பிமகு ..." " தப஺தும் ...தப஺தும் ..தப஺னிதயத஬ இவ்லரவு உரமல் .தநரில் என்ம஺ல் ...ஐத஬஺ ...தலண்ட஺ம் ..." " என்ன தலண்ட஺ம் ...? ந஺ன஺ ..." என தகட்டு ந஻றுத்ே஻ பின் " ந஺ன் ல஭ தலண்ட஺஫஺ ...? " என்ம஺ன் . " ஆ஫஺ம் இப்படி உரறுலே஺க இருந்ே஺ல் அப்படித்ே஺ன் ..." " எப்படித்ே஺ன் ....? "

பத்஫஺ க஻஭கதுர஭

தேத஭ம஻ லந்ே ந஻ய஺

எப்தப஺து லருல஺ன் என உள்ளூம ஏக்கம் கனன்று சக஺ண்டிருக்ரக஬ில் ல஭஺தே என்று ேன் ல஺஬஺ல் எப்படி ச ஺ல்லுல஺ள் ...? ஆன஺ல் அலன் லிடுபலன் தப஺ல் சேரி஬லில்ரய . " ஏன் ச஫ௌன஫஺க஻ லிட்ட஺ய் . ஺ய஻ ச ஺ல்லுட஺ .எப்படித்ே஺ன் ..? " " எனக்கு சேரி஬஺து .ந஺ன் தப஺ரன கட் பண்ண தப஺க஻தமன் .." " அப்படி஬஺ ...? கட் பண்ணிலிடுல஺஬஺ நீ ...? ம் ...எனக்கு எவ்லரவு பே஻ல் ச ஺ல்யதலண்டி஬ிருக்க஻மது .அரேச஬ல்ய஺ம் ச ஺ல்ய஺஫ய஺ ...? " " என்னது ...என்ன தகள்லி ...? என்ன பே஻ல் ...? நீங்கள் தபசுலதே புரி஬லில்ரயத஬ ..." " ஒ...ல஺ய் தபச்சு புரி஬஺ே஺ உனக்கு ...! அப்தப஺து இனி தநரில் லந்த்தும் ல஺஬஺ல் தப ப்தப஺லே஻ல்ரய ந஺ன் ..." பிமகு என்ன ச ய்஬ப்தப஺க஻ம஺ன் என தகட்க ல஺ச஬டுத்து லிட்டு , உேட்ரட கடித்து ல஺ர஬ மூடிக்சக஺ண்ட஺ள் .தலண்ட஺ம் , இலன் லில்யங்கம்

பத்஫஺ க஻஭கதுர஭

தேத஭ம஻ லந்ே ந஻ய஺

பிடித்ேலன் ...எரே஬஺லது ஏட஺கூட஫஺க ச ஺ல்ய஻ ரலப்ப஺ன் . " அசேன்ன தப ஻க்சக஺ண்டிருக்கும் தப஺தே ே஻டீச஭ன ச஫ௌனம் ஆக஻ லிடுக஻ம஺ய் .என் தகள்லிக்கும் பே஻ல் ச ஺ல்லே஻ல்ரய .தகள்லி தகட்ப஺ச஬ன ப஺ர்த்ே஺ல் அரேம௃ம் ச ய்லே஻ல்ரய ..." "

ய஻த்துக்சக஺ண்ட஺ன் .

ரி .. ரி ...எேற்க஺க உேட்டிரன அந்ே கடி கடித்துக்

சக஺ண்டிருக்க஻ம஺ய் .லிட்டுலிடு ...." என்ம஺ன் இயகுல஺க . " அசேப்படி உங்களுக்கு சேரிம௃ம் ...? ஏதே஺ லடித஬஺ ீ க஺ய஻ங் தப஺ய சேரில஺க ச ஺ல்க஻மீர்கதர ...! ! " " ஆ஫஺ம் இப்தப஺து உன் உருலம் அப்படித஬ என் ஫னே஻னுள் பட஫஺க ஒடிக்சக஺ண்டிருக்க஻மது .கண்கரரம௃ம் , உேடுகரரம௃ம் , கன்னக்குற஻ர஬ம௃ம் ச ஺ல்ய஻லிட்டு முக்க஻஬஫஺னரே லிட்டு லிட்தடதன ...உன் மூக்க஻ல் குட்டி஬஺க தப஺ட்டிருக்க஻ம஺த஬ அந்ே மூக்குத்ே஻....அேற்குக் கூட என் உரமய஻ல் பங்குண்டு சேரிம௃஫஺ ...? "

பத்஫஺ க஻஭கதுர஭

தேத஭ம஻ லந்ே ந஻ய஺

" ச஫஺த்ே஫஺க ஑ரு ஐந்து ந஻஫஻டம் என்ரன ப஺ர்த்ே஻ருப்பீர்கர஺ ...? அேற்குள் மூக்குத்ே஻ லர஭ கலனித்ே஻ருக்க஼ ர்கதர ..." " அப்படி஬஺ ...? ஐந்தே ந஻஫஻டம்ே஺ன஺ ...ந஺ம் ப஺ர்த்ேது ...? எனக்சகன்னதல஺ ஆண்ட஺ண்டு க஺ய஫஺க ப஺ர்த்து பறக஻஬து தப஺ல் அல்யல஺ தே஺ன்றுக஻மது ..? உனக்கு தே஺ன்மலில்ரய஬஺

஺ய஻ ...? "

இேற்கு பே஻ல் ச ஺ல்லும் ே஻஭஺ணி஬ின்ம஻ " ம் ...." என்ம஺ள் . " சலறு஫தன " ம் " ஫ட்டும்ே஺ன஺ ....? ந஺ன் இங்கு ஬஺ரனப்ப ஻஬ில் இருக்க஻தமன்ட஺ .இந்ே ஑ற்ரமச஬ள௃த்து பே஻ல் பத்ே஺து எனக்கு ...ச ஺ல்லு ..ந஻ரம஬ ச ஺ல்லு ...." " இப்தப஺து ஫ணி என்ன உங்களுக்கு ...? தந஭஫஺கலில்ரய ....தூக்கம் ல஭லில்ரய஬஺ ...? " " ம் ... ரி அப்தப஺து ச ஺ல்ய ஫஺ட்ட஺ய் .தூக்கம் எங்தக லருக஻மது .என்று உன்ரன

஻க்னய஻ல்

ப஺ர்த்தேதன஺ ...அன்தம தூக்கம் தூ஭ தப஺ய்லிட்டது ... " " ஫னு ..ப்ர ீஸ் ந஺ம் தலறு ஏே஺லது தப ய஺த஫ ..."

பத்஫஺ க஻஭கதுர஭

தேத஭ம஻ லந்ே ந஻ய஺

" ஏய் ...ச ஺ல்லு ...ச ஺ல்லு ..ே஻ரும்ப ச ஺ல்லு எப்படி அரறத்ே஺ய் என்ரன ...? " தப஺ச்சு சும்஫஺தல ...தபச் ஻தயத஬ ஫டக்க஻க் சக஺ண்டிருந்ே஺ன் .இனி அவ்லரவுே஺ன் ...எப்படி என்ரன஬ம஻஬஺஫ல் அப்படி அரறத்தேன் என ந஻ரனத்ேபடி " அந்ே க஺ன்ட்஭஺க்ரட நீங்கள் பிடித்ேது சபரி஬ லி ஬஫஺க சேரி஬லில்ரய எனக்கு .ந஺தய ந஺லு ல஺ர்த்ரேகரிதயத஬ எே஻஭஺ரிர஬ லழ்த்ே஻ ீ லிடுக஻மீர்கள் .அக்ரிச஫ன்டில் என்ன எள௃ே஻஬ிருக்க஻மது என ப஺ர்க்க஺஫தயத஬ ர ன் பண்ணி஬ிருப்ப஺ர்கதர ...." " ஑ரு லி ஬ம் தப ஻க்சக஺ண்டிருக்கும் தப஺து ம்பந்ே஫஻ல்ய஺஫ல் தலறு லி ஬த்ே஻ற்கு ே஺லி லிடுக஻ம஺த஬ ..." குரமபட்டுு்சக஺ண்ட஺ன் . " எல்ய஺ம்

ம்பந்ே஫஺கத்ே஺ன் தபசுக஻தமன் .."

முணுமுணுத்ே஺ள் . " என்ன

ம்பந்ேம்

..." ஫ீ ண்டும்

஺ய஻ ...? நம் இருலருக்குள்ளும் ...ம்

஼ண்டின஺ன் .

" அது எனக்கு சேரி஬஺து .."

பத்஫஺ க஻஭கதுர஭

" எது சேரி஬஺து ..? ந஫க்குள்தர஬஺ன

தேத஭ம஻ லந்ே ந஻ய஺

ம்பந்ே஫஺ ..?

ந஺ன் ச ஺ல்யட்டு஫஺ ...? " " தலண்ட஺ம் ..தலண்ட஺ம் " இலன் என்ன ச ஺ல்ய஻ ரலப்ப஺தன஺ ...என்று எண்ணி஬படி அல ஭஫஺க ஫றுத்ே஺ள் . " ஒ...தப஺னில் தலண்ட஺ம் என்க஻ம஺஬஺ ...?

ரிே஺ன்

ந஺ன் தநரிதயத஬ லந்து ..." என அலன் கூம஻க் சக஺ண்டிருக்கும்.தப஺தே ... " எப்தப஺து லருக஻மீர்கள் ...? " என அல ஭஫஺க தகட்டுலிட்டு ஫ீ ண்டும் உேட்ரடக் கடித்துக் சக஺ண்ட஺ள் . ஑ரு ந஻஫஻டம் ச஫ௌன஫஺னலன் " இப்தப஺து இந்ே க஺ன்ட்஭஺க்ட் க஻ரடத்ே஻ருக்க஻மே஻ல்ரய஬஺ட஺ ....அேன஺ல் ந஻ரம஬ தலரய இருக்க஻மது .஑ரு ஫஺ேம் லர஭ கூட ஆகய஺ம் .ஆன஺ல் முடிந்ேலர஭ ... ஼க்க஻஭ம் முடித்துலிட்டு ..இ஭ண்டு ல஺஭ங்கரில் ல஭ப் ப஺ர்க்க஻தமன் .என்ன ...? " என்ம஺ன் . அவ்லரவு ந஺ட்கர஺கு஫஺ ...? என ஫னே஻னுள் எண்ணி஬படி " ப஭ல஺஬ில்ரய தலரய முக்க஻஬ம்

பத்஫஺ க஻஭கதுர஭

தேத஭ம஻ லந்ே ந஻ய஺

.அேரன முடித்துலிட்தட ல஺ருங்கள் " என்றுலிட்டு தப஺ரன ரலத்ே஺ள் . அப்தப஺தும் கட் ச ய்஬஫஺ட்தடன் என அடம்பிடித்து , ஻ம஻துதந஭ம் அலரர

஼ண்டிலிட்தட தப஺ரன

ரலத்ே஺ன் ஫தன஺க஭ன் . _------_-------------

஻க்னய஻ல் பச்ர

எரி஬வும் லண்டிர஬ எடுத்ேலள்

,஫தன஺க஭னின் தபச்சுக்கரர ஫னே஻ல் ஒட்டி஬படி ஑த஭ ல஺஭த்ே஻ல் எப்படி இப்படி ஫஺ம஻தனன் என ேன்ரனத் ே஺தன லி஬ந்து சக஺ண்ட஺ள் .஫தன஺க஭ன் ஑ரு ல஺஭஫஺க ே஻னமும் தப ஻க் சக஺ண்டிருந்ே஺ன் .அலளுக்கு தலரய஬ற்ம தந஭஫஺க ப஺ர்த்து லிற஻த்ே஻ருந்து ஫ணிக்கணக்க஻ல் தப ஻ன஺ன் . தப஺ய் தூங்குங்கள் என்ம஺ல் ...அேற்குள்ர஺கல஺ ... என்ப஺ன் .அப்தப஺து தப

ஆ஭ம்பித்து ஑ரு ஫ணி

தந஭஫஺லது ஆக஻஬ிருக்கும் . , தப஺ன் பில் எக஻ம தப஺க஻மது என்ம஺ல் ...இசேல்ய஺ம் ஑ரு த஫ட்ட஭஺ ..? என்ப஺ன் . ஑ரு சபண் ேன் இரண஬ிடம் முேய஻ல் எே஻ர்ப஺ர்ப்பது ேனக்கும் , ேன் சபண்ர஫க்கு஫஺ன ப஺துக஺ப்ரபத஬

பத்஫஺ க஻஭கதுர஭

தேத஭ம஻ லந்ே ந஻ய஺

...அன்தப஺ ..ப஺ த஫஺ ...க஺ேதய஺....஫ற்மரலச஬ல்ய஺ம் அேற்கு பின்ே஺ன் . ந்ே஻த்ே முேல் ந஺ரிதயத஬ ேனக்குரி஬ ப஺துக஺ப்ரப லறங்க஻஬ அந்ே ஆண்ர஫஬ின் கம்பீ஭த்ே஻ல் ேன்ரன சே஺ரயத்ே஻ருந்ே஺ள் ரல ஺ய஻ .அவ்லரவு தகலய஫஺க தப ஻஬லர்கரர லடு ீ தேடி லந்து க஻ட்டேட்ட ஫ண்டி஬ிட ரலத்ே஺தன ...என ந஻ரனத்து ..ந஻ரனத்து சநக஻ழ்ந்ே஺ள் . இந்ே அலனின் அன்பின் பிமகு எந்ே ஑ரு பி஭ச் ஻ரனர஬ம௃ம் ேரய ந஻஫஻ர்ந்து ரேரி஬஫஺க தந஺க்கும் ே஻டம் அலளுள் லந்ே஻ருந்த்து .ேலம஺ன தந஺க்கத்ே஻ல் த஫னி஬ில் படிம௃ம் அருசலறுப்ப஺ன ப஺ர்ரலகரர கண்டு கூ ஻ ஑துங்க஺஫ல் , என்னட஺ ச ய்ல஺ய் ...? என ரேரி஬஫஺க எே஻ர்தந஺க்க முடிந்த்து . தக஺பத்தே஺டு ப஺ர்ப்பலர்கரர , தப஺ட஺ எனக்கு என்னலன் இருக்க஻ம஺ன் ..அலன் ப஺ர்த்துக் சக஺ள்ல஺ன் உன்ரன ...என ே஻஫஻஭஺க ஑துக்க முடிந்த்து . எங்தக஺ ஆ஬ி஭க்கணக்க஺ன ர஫ல் ேள்ரி இருந்து சக஺ண்டு ேனது தபச் ஻ன஺தயத஬ ரேரி஬த்ரேம௃ம் ,

பத்஫஺ க஻஭கதுர஭

தேத஭ம஻ லந்ே ந஻ய஺

லல்யர஫ர஬ம௃ம் அலளுக்கு லறங்க஻க் சக஺ண்டிருந்ே஺ன் ஫தன஺க஭ன் .இந்ே சக஺டுப்பிரன எல்ய஺ சபண்களுக்கும் ல஺ய்ப்பே஻ல்ரய .இது தப஺ல் ஑ரு ல஭ம் ல஺ய்க்க சபற்ம சபண்கள்ே஺ன் முே஺஬த்ே஻ல் ந஻ரம஬

஺ே஻க்க஻ன்மனர் .

இதே஺ இலனது துரண ஫ட்டு஫஻ருந்ே஺ல் தப஺துத஫ ...இந்ே மூன்று உயகங்கரரம௃ம் ந஺ன் சலன்று லிடுதலதன ..என ந஻ரனத்துக் சக஺ண்ட஺ள் ரல ஺ய஻ . அரேத஬ே஺ன் அலனும் உன்னிடம் ந஻ரம஬ ே஻மர஫ இருக்க஻மதுட஺

஺ய஻ ..நீ ந஻ரம஬

஺ே஻க்கதலண்டும்

என ்ு் கூம஻க்சக஺ண்டிருந்ே஺ன் . அப்படி என்ன ே஻மர஫ர஬ கண்ட஺தன஺...? என எண்ணி஬படி " ஒ... ஺ே஻க்க஻தமதன ...நீங்கள் கூட இருந்ே஺ல் எரேம௃ம்

஺ே஻ப்தபன் "

" நீ என் கூட இருந்ே஺ல் ந஺னும் கூட

஺ே஻ப்தபன்

ரல ஺ய஻ " " அப்படி஬஺ ..! இருந்துலிட்ட஺ல் தப஺ச்சு ..." " ஏய் ...ந஺ன் எவ்லரவு

஻ரித்ே஺ள் .

஻ன் ஻஬஭஺க தப ஻க்

சக஺ண்டிருக்க஻தமன் .நீ க஻ண்டல் ச ய்க஻ம஺஬஺ ...? "

பத்஫஺ க஻஭கதுர஭

" க஻ண்டய஺ ...! த

தேத஭ம஻ லந்ே ந஻ய஺

..த

இல்ரயப்ப஺ ...ந஺னும்

உண்ர஫஬஺கத்ே஺ன் தப ஻க்சக஺ண்டிருக்க஻தமன் . " ந஻ச் ஬஫஺க ...எப்தப஺தும் எந்ே ந஻ரய஬ிலும் ,என்னுடன் இருப்ப஺஬஺ ...? " அன்று அலன் ஏன் அப்படி தகட்ட஺ன் என சேரி஬லில்ரய .அப்படி கு஭ல் சநக஻ற தகட்பலனுக்கு எே஻ர்஫ரம பே஻யரிக்க ரல ஺ய஻஬஺ல் முடி஬லில்ரய . " ந஻ச் ஬ம் எந்ேசல஺ரு ந஻ரய஬ிலும் உங்கரர லிட்டு பிரி஬ தலண்டுச஫ன ந஻ரனக்க ஫஺ட்தடன் " உறுே஻஬ரித்ே஺ள் . ஆன஺ல் அது தப஺ன்ம ஑ரு ந஻ரய லந்ேதப஺து ,முன்பு ே஺னரித்ே உறுே஻ ஫மந்து ஫தன஺கர஭ பிரிந்தே ஆக தலண்டும் என்ம உறுே஻க்கு ரல ஺ய஻ லந்ே஺ள் .

THERERI VANTHA NILA

8 PADMA GIRAHADURAI | NOVEL | February 14, 2016

PAGE 1

அன்று அம்ரு஡ா ஥ிகவும் சந்த஡ாச஥ாக இருந்஡ாள் .வ஬சானி உள்தப ஬஧வும் த஬க஥ாக அ஬வப அவ஠த்துக் ககாண்டாள் . " எணக்கு ஑ரு ஬ிடிவு ஬ந்துடுச்சுன்னு ஢ிவணக்கிதநன் வ஬சானி " " சந்த஡ாச஥ாக இருக்கிநது த஥டம் .உங்கள் ஢ல்ன ஥ணதுக்கு ஢ிச்ச஦ம் ஢ல்னது஡ான் ஢டக்கும் " " என் ..஢ல்ன ஥ண஡ா ...? உன்வண ததால் ஢ல்ன உள்பங்கவப அருகில் வ஬த்஡ிருப்த஡ால் இது ததான்ந ஢ல்னவ஬கள் எணக்கும் ஢டக்கிநது " " ஢ீங்கள் க஧ாம்த சந்த஡ாச஥ாக இருப்தது க஡ரிகிநது த஥டம் .என் த஥ல் புகழுவ஧கவப அள்பி ஬சுகிநீ ீ ர்கதப .." சிரித்஡தடி ஡ணது த஥க்கப்வத ஆ஧ம்தித்஡ாள் . " அக஡ல்னாம் இல்வன ..உண்வ஥வ஦த்஡ான் கசான்தணன் ...தாரு வ஬சானி இன்று ஢ான் ஥ிகவும் சந்த஡ாச஥ாக இருக்கிதநன் . இன்று தார்த்து எணக்கு தசாக சீன் .கா஡னன் திரிந்து ததாகிநாணாம் .குடம் குட஥ாக கண்஠வ஧ ீ ககாட்டத஬ண்டும் .எணக்கு எப்ததாதும் PAGE 2

இப்தடித்஡ான் ஢டக்கிநது ..ம் ...அ஡ற்தகற்நாற் ததால் த஥க்கப் ததாடு ...." சனித்துக்ககாண்டாள் . " அட ...டா ...஢ீங்கள் உங்கள் கா஡னில் கெ஦ித்஡ிருக்கிநீர்கள் .இப்ததாது ததாய் இப்தடி ஑ரு கா஡ல் த஡ால்஬ி சீணா..." அ஬தபாடு ஑ட்டி ததசி஦தடி த஥க்கப்வத க஡ாடர்ந்஡ாள் . ஡வனவ஦ அண்஠ாந்து த஦ாசித்து " கா஡னில் கெ஦ித்஡ிருக்கிதநணா ...என்று க஡ரி஦ாது .ஆணால் கெ஦ித்஡ிருக்கிதநன் .சும்஥ா ஬ினாங்கு ததால் ஢ழு஬ிக் ககாண்டிருந்஡ான் .எப்தடித஦ா என் ஬வனக்குள் இழுத்து ஬ிட்தடகணண ஢ிவணக்கிதநன் ..." க஬ற்நி கதரு஥ி஡ம் அம்ரு஡ா கு஧னில் . ஏதணா வ஬சானி஦ின் ஥ண஡ிவண ஏத஡ா கசய்த்து .஑ழுங்காண ஡ிரு஥஠ ஬ாழ்஬ில்வன அம்ரு஡ா கசால்஬து . ஦ாத஧ா ஑ரு஬னுவட஦ ஬ாழ்஬ில் இவட புகும் அ஬பது இந்஡ ஬ாழ்வு ஢ிச்ச஦ம் த஬கநாரு குடும்தத்வ஡ தா஡ிக்க ததாகிநது . மு஡னில் அம்ரு஡ா஬ின் ஥கிழ்ச்சி஦ில் ஡ானும் தங்ககடுத்துக் ககாண்ட஬ளுக்கு இந்஡ எண்஠ம் ஬ந்த்தும் ,அ஬பது ககாண்டாட்டத்஡ில் தசரும் PAGE 3

எண்஠ம் ஬஧஬ில்வன .எணத஬ க஥ௌண஥ாக ஡ன் த஬வனவ஦ க஡ாடர்ந்஡ாள் . " த஬஡ாக்காவ஬ எங்தக த஥டம் ...? " " அ஬ள் மு஡னில் ஢ான் இப்தடி கசட்டினா஬஡ற்கு ஥ிகவும் ஡க஧ாறு தண்஠ிணாள் ....கஷ்டப்தட்டு அழுது ...அடம்திடித்து அ஬வப ச஥ாபித்து வ஬த்஡ிருக்கிதநன் .இந்஡ த஬வன஦ாகத்஡ான் அ஬வப க஬பித஦ அனுப்தி஦ிருக்கிதநன் " " ஏன் த஥டம் ...உங்களுக்கு திடித்஡ிருக்கிநத஡ ...? இ஡ில் அ஬ர்கள் குவநதடத஬ண்டும் ...? " " அப்தடித஦ ஢ான் குடும்தம் ,கு஫ந்வ஡க஦ன்று கசட்டினாகி஬ிட்டால் ....தட ஬ாய்ப்பு ததாய்஬ிடுத஥ ...஬ரு஥ாணம் ததாய்஬ிடுத஥ ...எண த஦ப்தடுகிநாள் .த஬கநன்ண ...? " " அப்தடி ஢ீங்கள் குடும்த஥ாக கசட்டினாகி஬ிட்டால் ஢ல்னது஡ாதண த஥டம்...." முவந஦ற்ந ஬ாழ்வ஬ ஬ிடுத்து இ஬ள் ஡ிரு஥஠ம் முடித்துக் ககாள்பனாத஥ என்ந எண்஠ம் வ஬சானிக்கு .

PAGE 4

" ஆ஥ாம் வ஬சானி .எணக்கும் அந்஡ எண்஠ம் இருக்கிநது .இத஡ா இப்ததாது ஥ாட்டி஦ிருப்த஬ன் ஥ட்டும் ஡ிரு஥஠த்஡ிற்கு சம்஥஡ித்து ஬ிட்டாகணன்நால் திநகு எணக்கு ஬ாழ்க்வக முழு஬தும் க஬வன இல்வன ...ஆணால் ...அ஬ன் ...தார்ப்ததாம் .஢ிச்ச஦ம் என் குடும்தம் தா஧ம்தரி஦ம் ..எண கசால்லு஬ான் .க஥ல்ன க஥ல்னத்஡ான் ஬சப்தடுத்஡ த஬ண்டும் ..." வ஬சானி க஢ாந்து ததாணாள் .ஐத஦ா அப்தடி எந்஡ குடும்தத்வ஡ இ஬ள் கவனக்க ததாகிநாள் ..? " அ...அது ...஦ார் த஥டம் ....? " ஡ிக் ...஡ிக் ...஥ணதுடன் க஥ல்ன தகட்டாள் . " உணக்கு க஡ரி஦ா஡ா ...? ஢ம்஥ வதணான்சி஦ர் ...இந்஡ ஸ்டுடித஦ா மு஡னாபி ...அ஬வண க஡ரி஦ாது உணக்கு ...? தார்த்஡ிருப்தாத஦ ...? " வ஬சானி அ஡ிர்ந்஡ாள் .அந்஡ ஸ்டுடித஦ா அ஡ிதவ஧ ஒரிரு முவந தூ஧த்஡ில் வ஬த்து தார்த்஡ிருக்கிநாள் .இது ததான்ந கதரி஦ ஥ணி஡ர்கள் ஢ட஥ாடும் இடத்஡ில் த஬வன தார்த்஡ாலும் அ஬ர்கள் முன் ததாக வ஬சானி ஬ிரும்தி஦஡ில்வன .இது ததால் கதரி஦ PAGE 5

஥ணி஡ர்கவப ச஥஦ம் ஬ாய்க்கும் ததாது அநிமுகப்தடுத்஡ிக ககாள்ப துடிக்கும் சின கதண்கவப க஬றுப்புடன் தார்த்஡ிருக்கிநாள் . இந்஡ ஸ்டுடித஦ா அ஡ிதவ஧ம௃ம் அ஬ள் அருதக தார்த்஡஡ில்வன .ஆணால் அ஬பது அ஡ிர்ச்சிக்கு கா஧஠ம் , அ஬ருக்கு எப்தடிம௃ம் அறுதது ஬஦஡ிருக்கும் .இத஡ா இந்஡ அம்ரு஡ா ஬஦஡ில் அ஬ருக்கு ஥கதப இருக்கும் .அ஬வ஧ப் ததாய் .... " அ஬஧ா .....? " ஡ன்வண஦நி஦ா஥ல் அ஡ிர்ச்சிவ஦ க஬பிப்தடுத்஡ிணாள் . " ஆ஥ாம் ...அ஫காக இருப்தாணில்வன஦ா ...? " கண் சி஥ிட்டிணாள் அம்ரு஡ா . அ஬ர் ஬஦துக்தகற்ந அனங்கா஧ம் கசய்து ககாள்஬஡ில்வன .஡ணது முடிக்கு வட அடித்து கருப்தாக்கி , ெீன்ஸ் , டி஭ர்ட் என்று ஡ணது த஡ாற்நத்வ஡ இபவ஥஦ாக காட்ட மு஦ன்நிருப்தார் .அ஡ணால் அம்ரு஡ா இப்தடி கூநிக் ககாள்கிநாள் ததாலும் . " அ...அ஬ருக்கு ...குடும்தம் ...? " த஥தன தகட்க முடி஦ா஥ல் த஢ாக்கி ஡ி஠நிணாள் . PAGE 6

" ம் ....ம் ...அக஡ல்னாம் இருக்கிநது ...அ஬ர்கவப ஡ாண்டி இ஬வண ஢ான் என் தக்கம் இழுக்க த஬ண்டும் ..." வ஬சானிக்கு இப்ததாது அந்஡ இடத்஡ில் இருக்கத஬ திடிக்கா஥ல் ததாணது .உடதண ...உடதண ..அந்஡ இடத்வ஡ ஬ிட்டு ததாக த஬ண்டுக஥ண ஢ிவணத்஡ாள் .இத஡ா த஥க்கப் முடிந்து஬ிட்டது .உடதண ததாய் ஬ிடுத஬ாக஥ண எண்஠ி஦ ததாது த஬஡ா உள்தப த௃வ஫ந்஡ாள் . அ஬பது முகத்஡ில் க஬ற்நிப் கதரு஥ி஡ம் .வக஦ினிருந்த்வ஡ அம்ரு஡ா஬ிடம் தூக்கி ததாட்டாள் ." டீ ...஢ீ சா஡ித்து ஬ிட்டா஦டி ...இத஡ா அந்஡ தங்கபா சா஬ி ..." என்நாள் . " தார்த்஡ா஦ா வ஬சானி ...இத஡ா ...எணது ஬ட்டிற்காண ீ சா஬ி ..." அந்஡ சா஬ிவ஦ த஥தன தூக்கி ததாட்டு திடித்஡தடி குதூகனித்஡ாள் . " ஏன்க்கா ...அ஬ர் எப்ததாது ஬ருகிநா஧ாம் ...? " என்நாள் அங்தக மூச்சு முட்டு஬து ததானிருக்க " த஥டம் த஥க்கப் முடிந்த்து .஢ான் க஬பித஦ ததாய் ஑ரு PAGE 7

ததான் ததசி஬ிட்டு ஬ருகிதநன் " என்று஬ிட்டு க஬பித஦நிணாள் வ஬சானி . க஬பித஦ ஬ந்஡஬ளுக்கு ஥ணம் ஥ிகவும் தா஧஥ாக த஡ான்நி஦து .ததாணில் ஥தணாக஧ணின் ஢ம்தவ஧ அழுத்஡ிணாள் . " சானி ..என்ணடா ..என்ண தி஧ச்சிவண ...? " ஥தணாக஧ணின் ஬ருடும் கு஧னில் ஡ணது க஬வனகள் உடதண கா஠ா஥ல் ததா஬வ஡ உ஠ர்ந்஡ாள் . " ஑ன்று஥ில்வனத஦ ..." என்நாள் இனகு஬ாக . " ஏய் ...ஏத஡ா க஬வன இல்னா஥ல் ஢ீ஦ாக ததான் கசய்஡ிருக்க ஥ாட்டாய் .கசால்லு என்ண கசய்஦த஬ண்டும் ...? " தன தகாடிகவப திமிணசில் அங்தக பு஧ட்டிக் ககாண்டிருப்த஬ன் .இங்தக ஢ான் என்ண கசய்஦ த஬ண்டும்...எண அ஬பிடம் வக கட்டுகிநான் .அ஬ணது த஢சத்வ஡ எண்஠ி கதருவ஥ப்தட்டதடி ..

PAGE 8

" கதாய் கசால்னா஡ீர்கள் .஢ாணாக உங்கவப அவ஫த்஡த஡ இல்வன஦ா ...? " கதாய்஦ாய் தகாதம் ககாண்டாள் . " எப்ததாது த஥டம் ஢ீங்கபாக அவ஫த்஡ிருக்கிநீர்கதபா ...? ஢ான் ஑ரு ஢ான்கு ஡டவ஬஦ா஬து ததான் கசய்து உங்களுக்காக ஑ருத்஡ன் இங்தக காத்துக் ககாண்டிருக்கிதநன் எண ஞாதகப்தடுத்஡ி஦ திநகு , ஢ி஡ாண஥ாக உங்கள் த஬வனகவப முடித்து஬ிட்டு ஬ந்து என்வண அவ஫ப்தீர்கள் ...ஏத஡ா எப்கதாழுதும் என்வணத஦ ஢ிவணத்துக் ககாண்டிருப்தது ததானத்஡ான் " " ஥னு ..." எண சிணுங்கிணாள் வ஬சானி . " ம் ...என்வண ச஥ா஡ாணப்தடுத்஡ என்ண கசய்஬க஡ன்று ஢ன்நாக க஡ரிந்து வ஬த்஡ிருக்கிநாய் .அ஡ில் ஑ன்று இந்஡ " ஥னு " .இப்தடி த஬று கூப்திட்டு ஬ிட்டா஦ா ..? த஬று ஬஫ி஦ில்வன ஢ீ கசால்஬வ஡ ஢ான் கசய்த஡ ஆக த஬ண்டும் .ம் ...கசால்லு ...." ஏத஡ா அ஬ன் எதுவும் கசய்஦ ஬ிருப்த஥ில்னா஥ல் இருப்தது ததான்றும் , இ஬ள் அ஡வண கசய்஦ கட்டா஦ப்தடுத்து஬து ததான்றும் ..ததசு஬வ஡ தார்

PAGE 9

.அ஬ணது ததச்வச ஢ிவணத்து சிரித்஡தடி " வ஥ ஸ்஬ட் ீ ஥னு " எண ககாஞ்சிக்ககாண்டாள் .஥ண஡ிற்குள்஡ான் . இ஡வண க஬பிப்தவட஦ாக கசால்னி஬ிட்டாகபன்நால் அவ்஬பவு஡ான் .அ஬வப சீண்டித஦ ஑ரு ஬஫ி தண்஠ி஬ிடு஬ான் ஥தணாக஧ன் .அ஡ணால் இது ததான்ந ஬ார்த்வ஡கவப கஷ்டப்தட்டு ஡ணக்குள்தபத஦ அடக்கிக் ககாள்஬ாள் . " இன்னும் எத்஡வண ஢ாட்களுக்கு ஥ண஡ில் ஢ிவணப்தவ஡ இப்தடி க஬பித஦ கசால்னா஥ல் ஥வநக்கிநாய் எண ஢ானும் தார்க்கிதநன் .஢ான் அங்தக ஬ரும் ஬வ஧஡ான் இப்தடி ஬ிழுங்கி ஬ிழுங்கி ததச முடிம௃ம் .த஢ரில் ஬ந்஡ திநகு ..." எண கூநி ஢ிறுத்஡ிணான் . " ததாதும் ஥னு ...." எண ஥ீ ண்டும் ககாஞ்சிணாள் . " ஏய் ..஢ான் ஑ன்றுத஥ கசய்஦஬ில்வனத஦ .எவ஡ ததாதும் ததாதுக஥ன்கிநாய் ...? " இ஬ன் ஑ருத்஡ன் அ஬ள் ததச்சினிருந்த஡ த஡ில் ததசி ..அ஬வப ததச஬ிடா஥தனத஦ கசய்஬ான் PAGE 10

.இந்஡ ஢ிவணவு ஡ந்஡ க஢கிழ்வுடன் சற்று முன் ஥ண஡ினுள் கசால்னிக் ககாண்டவ஡ இப்ததாது க஬பித஦ கசான்ணாள் . " வ஥ ஸ்஬ட் ீ ஥னு " "ம் ..இது சரி .஥ண஡ின் உ஠ர்ச்சிகவப இது ததால் ஥வநக்கா஥ல் க஬பிப்தடுத்஡ி ஬ிட்டா஦ாணால் ஥ணது எப்ததாதும் தனசாக இருக்கும் . என்ணடா இப்ததாது த஧஬ா஦ில்வன஦ா ...? " அ஬ள் டல்னாக இருப்தவ஡ ததச்சிதனத஦ க஠ித்஡ிருக்கிநான் .அ஡வண ஥ாற்ந இப்தடிக஦ல்னாம் ததசி அ஬வப சகெ஥ாக்கி஦ிருக்கிநான் . ஡ன்ண஬ணின் கா஡னில் கணிந்து ஢ின்நாள் வ஬சானி .

- Continue -

PAGE 11

9 " இத ோ வருகிதேன் ..அத ோ வருகிதேன்...என ச ோல்லி ச ோல்லி இரண்டு மோ ங்களை தே ிதே கடத் ி விட்டீர்கள் ..." குளேேட்டோள் . "

ோலி எனக்கிருக்கும் தவகத் ிற்கு இப்தேோத

உன் எ ிரில் வந்து நிற்க தவண்டும் தேோல் உள்ைது .ஆனோல் அன்று கிளடத் ச ோடர்ச் ிேோக இன்னும்

ஆர்டரின்

ில ஆர்டர்கள்

வந் ேடிதே இருக்கின்ேன. எல்லோதம ச ோடர்ச் ிேோன லோேத்ள

ருேளவ .உடதன

அவற்ளே உ ேிவிட்டு வர முடிேோதுடோ ச ல்லம் .இல்ளல ...நீ ச ோல்லு ...நீ

ம்ேோ ித் து தேோதும்டோ முட்டோள் .உடதன கிைம்ேி வோ என்று ச ோல்லு .அடுத் ப்ளைட்ளட ேிடித்து வந்துவிடுகிதேன் "

" ஐதேோ ...தவண்டோம் நோன் சும்மோ ச ோன்தனன் ....நீங்கள் தவளலளே முடித்துவிட்தட வோருங்கள் ..." "

ரி ...இப்தேோது உன் ேிரச் ிளனளே ச ோல்லு

..." " மனு எனக்கு இங்தக தவளல ச ய்ே

ேிடிக்கவில்ளலப்ேோ ..." அன்ளனேிடம் புகோர் கூறும் மழளலேோய் மோேி

ிணுங்கினோள்

ளவ ோலி . " என்னடோ

ோலி ...? என்ன ேிரச் ிளன ...? "

என்ேதேோது மதனோகரனின் குரலில் ஆழ்ந் கவனம் இருந்த்து . ஏற்சகனதவ இந்

தவளல தவண்டோசமன

அவன் கூேிக்சகோண்தட ோன் இருக்கிேோன் ."உனது தகரக்டருக்கு நீ எப்ேடி இங்தக தவளலக்கு த ர்ந் ோய் ளவ ோலி ...? "என ஆச் ரிேமோக தகட்ேோன் .

" எனக்கு தவறு வழிேில்ளல மனு .அப்ேோ இேந்

ேிேகு ோன் நிளேே கடன் இருப்ேது

ச ரிந் து .அ ற்கு வட்டிேோகதவ மோ ம் சேரிே ச ோளக எடுக்க தவண்டிேிருந்த்து .எனது

ப்யூட்டிேோர்லர் வருமோனம் வட்டு ீ ச லவிற்கு மட்டும் ோன் தேோதுமோன ோக இருந்த்து . என்ன ச ய்வச ன ச ரிேோமல் விழித்துக் சகோண்டிருந் ேோர்லர் இருந்

தேோது ோன் அம்ரு ோ என் தரோடு வழிேோக வந் ோர்கள்

.களலந்துவிட்ட அவர்கள் தமக்கப்ளே ஐந்து நிமிடத் ில் நோன்

ரி ேண்ணிே வி த் ில்

மகிழ்ந்து என்ளன அவர்கைிடம் தவளல ச ய்ே அளழத் ோர்கள் .எனக்கும் அப்தேோது தவறு வழிேிருக்கவில்ளல .அத்த ோடு அந் ப்யூட்டிேோர்லளர விற்ேோல் சகோஞ் ம் கடன் அளடே வோய்ப்ேிருப்ே ோல் , அ ளன விற்று சகோஞ் ம் கடளன அளடத்துவிட்டு அம்ரு ோவிடதம தவளலக்கு த ர்ந்துவிட்தடன் " .

னது நிளலளமளே அவனிடம் விைக்கினோள்

" இப்தேோது தவறு இடத் ில் தவறு நல்ல தவளல ேோர்க்கலோதம ளவ ோலி " " ேோர்க்கலோம் ோன் .ஆனோல் உடனடிேோக தவறு தவளல எங்தக கிளடக்கும் ...? அதுவும் இவ்வைவு அ ிக

ம்ேைத் ில் ....? "

" நோன் உனக்கு ...." என ஆரம்ேித் வளன ... " இல்ளல தவண்டோம் ...அது

ரி வரோது ..."

" என்ன ...எது ... ரி வரோது ...? " " உங்கைிடமிருந்து ேணசமல்லோம் நோன் வோங்கிக் சகோள்ை மோட்தடன். ..." சமல்லிே குரலில் கூேினோள். " உனக்கு ேணம் கூேிதனன் ....? "

ருவ ோக நோன் எப்தேோது

ளவ ோலி சமௌனமோனோள் . " நோன் உனக்கு தவறு தவளல ஏற்ேோடு ச ய்வது ேற்ேி தே ிக்சகோண்டிருந்த ன் ..."

" இந்

தமக்கப் தவளலக்கு இது தேோல் அ ிக

ம்ேைம் தவறு எங்கும்

ர மோட்டோர்கள்

மதனோகர் ..." " ஓத

ோ ..."

" அம்ரு ோ .. ிளரத்துளேளே த ர்ந் வர்கசைன்ே ோல் ோன் அவர்கைோல் இவ்வைவு

ம்ேைம்

ர முடிகிேது

.மற்ேவர்கைோல் முடிேோது ..." " ஓத

ோ ..." என்ேோன் மீ ண்டும் .

அவனது குரலில் அடக்கப்ேட்ட தகோேம் ச ரிே , தே ோமல் சமௌனமோனோள் ளவ ோலி . " ஏன் தேச்ள

நிறுத் ிவிட்டோய் .அது ோன்

எல்லோ விேரங்களும் உனக்தக ச ரிகிேத .நீதே ச ோல்லு .நோன் தகட்டுக் சகோள்கிதேன் ..." " நோன் உண்ளமளே ச ோன்தனன் ...." முணுமுணுத் ோள் .

"

ரி ோனம்மோ உண்ளமவிைம்ேி ..இப்தேோது

இந்

தமக்கப் தவளல

விர தவறு என்ன

தவளல உங்களுக்கு ச ரியும் ...? " தவறு என்ன ச ரியும் அவளுக்கு ..?உடன் ேேின்ே த ோழிகசைல்லோம் ஏத த ோ ச ோழில்நுட்ே ேடிப்ளே எடுத்து ேடிக்க , எனக்கு அலங்கோர களலேில் ோன் இன்ட்சரஸ்ட் என அப்ேோவிடம் கூேி அடம்ேிடித்து இந் த ர்ந் து நிளனவு வந்த்து .இள ஒன்றும் ச ரிேோத

ேடிப்ேில் விர தவறு

அவளுக்கு ...சகோஞ் ம்

அவமோனமோக உணர்ந் ோள் . " தவ...தவறு ..ஒன்றும் ..ச ரிேோது ..." அவைது குரல்

ிேிது

டுமோேிேது .

" ஓத

ோ ...தவறு ஒன்றுதம ச ரிேோ ோ ...?

இவ்வைவு அேிவு ஜீவிேோக நீ இருப்ேோசேன்று நோன் நிளனக்கவில்ளல .ம் ... ரி ..நோதன ேோர்த்துக் சகோள்கிதேன் ..." ளவத்துவிட்டோன் .

ட்சடன தேோளன

ளவ ோலிக்கு அழுளக வந்த்து .இப்தேோது எ ற்கு இவ்வைவு தகோேம் ...? இப்ேடி ஒன்றும் ச ரிேோ

மக்கு சேண்ணின் மீ து மன ிளன

விட்டு விட்தடோசமன்ேோ ...? உன்னிடம் மனள

விட்டு விட்தடசனன்று

அவன் ச ோன்னோனோ ...? அவைது மன ோட் ி அவளை

ீண்டி

ிரித் து .இல்ளலேோ ...?

அப்ேடி இதுவளர ச ோன்னத ேில்ளலேோ ....? ளவ ோலிேின் மன ினுள் ேேப்ேந்துகள் உருை ச ோடங்கின . அவனது "

ோலி " நிளனவு வர , அன்தேோ

...ஆள தேோ இலலோ வனின் அளழப்ேோ அது ....!!! ீச் ி அப்ேடி எதுவும் இருக்கோது என ன்ளனத் ோதன சகோண்டோள் . இந்

மோ ோனம ச ய்து

தவளலளே விட்டுவிடுமோறு

மதனோகரன் ோன்

ிலமுளே ளவ ோலிளே

வற்புறுத் ிேிருக்கிேோன் .அ ற்கு

ரிேோன ே ில்

ச ோல்லோது மழுப்ேி வந் ிருக்கிேோள் ளவ ோலி

.இப்தேோது அவதை தவளல ேிடிக்கவில்ளல என ச ோல்லும்தேோதும் ேோர்த் ோேோ நோன் அப்தேோத

ச ோன்தனதன ...? என அவளை

குத் ிக்கோட்டோமல் என்னம்மோ வி ேம் ...? என ஆ ரவோக தகட்டோதன ...மன ில் அன்ேில்லோமல் இப்ேடி தகட்க முடியுமோ ...? ஆனோல் ேிேகு ஏன் இந்

எரிச் ல் ...? ஒரு

தவளை ேணம் வோங்கமோட்தடன் என்ே ோலோ ...? இருக்கலோம் .ஆனோலும் அ ற்கோக அவனின் தகோேத்ள

தேோக்குவ ற்தகனும் ேணம் தகட்க

ளவ ோலிேின் .அது

ன்மோனம் இடம்

ரவில்ளல

னது குடும்ேத் ிேகு ச ய்யும் அநீ ி என

நிளனத் ோள் . இப்தேோது இந்

ேவுடர் பூசுவள

விர தவறு

ஒன்றுதம ச ரிேோ வளை ளவத்துக்சகோண்டு அவன் என்ன ச ய்வோன் ...? ளவ ோலி ன்னிரக்கத் ிற்கும் ,

ன்மோனத் ிற்கும்

இளடேில் அல்லோடிேேடி இருந் ோள் . னது தேோளன ளகேில் ளவத் ேடி எப்தேோது அளழப்ேோசனன ேோர்த்துக்சகோண்தட இருந் ோள்

. அன்று முழுவதும் அவளை

விக்க

விட்டுவிட்டு மறுநோள் ோன் அவளை அளழத் ோன் மதனோகரன் . "

ோரிம்மோ தநற்று ேகல் முழுவதும் இங்தக

எனக்கு ச

வி ஒர்க் .அத்த ோடு அங்தக

இந் ிேோவில் உன் தவளல நிளேே ஏற்ேோடுகள் ச ய்ே தவண்டிேிருந்

ம்ேந் மோக

ோல் ...அ ளன இங்தக

இரவில் ோதன ச ய்ே முடிகிேது . அ ற்தக தநற்ளேே இரவு

ரிேோக தேோய்விட்டது

.இப்தேோது நோன் தூங்கி ஒரு முழுநோள் ஆேிற்று ...," ச ோல்லும்தேோத வந்த்து அவனுக்கு .

சகோட்டோவி

" மனு ... ோரிப்ேோ மு லில் நீங்கள் தூங்குங்கள் மற்ே விேரங்கள் ேிேகு தே ிக்சகோள்தவோம் ..." கவளலேோக கூேினோள். " ஆமோம் கோளல ே ிதனோரு மணிக்கு எனக்கு இங்தக ஒரு மீ ட்டிங் இருக்கிேது .அ ற்குள்

ஒரு இரண்டு மணி தநரமோவது தூங்கிதே ஆகதவண்டும் .அ னோல் இப்தேோது தூங்க தேோகிதேன் .உனது தவளல

ம்ேந் மோக இன்று

ஸ்டுடிதேோவிற்கு ஒருவளர ...சேேர் கரண் ... உன்ளன

ந் ிக்க வரச்ச ோல்லிேிருக்கிதேன்

.அவர் உனக்கு எல்லோ விேரங்களும் ச ோல்லுவோர் ..." தேசும்தேோத சகோட்டோவி வந்த்து . "

மீ ண்டும்

ரி .. ரி ...நோன் ேோர்த்துக்சகோள்கிதேன் .நீங்கள்

தூங்குங்கள் ..." தமதல தே ிக்சகோண்தடேிருப்ேோசனன தேோளன கட் ச ய் ோள் . தேோன் மீ ண்டும் ஒலித் து .மதனோகரன் ோன் ... " ளவ ோலி ...அந்

கரளண ேற்ேி நீ எந்

கவளலயும் ேட த ளவேில்ளல .அவன் நம்ேிக்ளகேோனவன் ோன் ..." என்ேோன் .

" ஓ.தக..ஓ.தக ...நோன் ேோர்த்துக்சகோள்கிதேன்.நீங்கள் தூங்குங்கள் ..." எனவும் தேோளன ளவத் ோன் . அன்று .. " என்னக்கோ ..மோட்டினோசனன்று ேோர்த் ோல் ிரும்ேவும் நழுவிக் சகோண்தட இருக்கிேோதன

...." அம்ரு ோ தவ ோவிடம் புலம்ேினோள் . "

ோ...

ோ...உன் ரோ ி அப்ேடி ...." என

ிரித் ோள் தவ ோ . ஒரு குடும்ேத்ள

களலக்கோமல் விட்டு

விதடன் என மன ிற்குள் தே ிேேடி அவளுக்கு க்ரீளம

டவிக்சகோண்டிருந் ோள் ளவ ோலி

.விளரவோகதவ இந்

தவளலளே விட்டு

விட்டு தேோக தவண்டும் என நிளனத்துக் சகோண்டோள் . அவள் மனம் அந் தநரத்ள

கரளண

ந் ிக்கும்

எ ிர்ேோர்க்க துவங்கிேது .மீ ண்டும்

தேோன் ச ய்து அந்

கரணுக்கோக கோன்டோக்ட்

ர்ட்டிேிதகட் வழங்கினோதன ..ஏன் ...? என தேோ ித் ோள் . மதனோகரனின் அந் அந்

ச ய்ளகக்கோன கோரணம்

கரளண ேோர்த் தும் ளவ ோலிக்கு

விைங்கிேது . "

ோய்

ிஸ்டர் ..." என

ிரித் ேடி வந்து

நின்ேவன் அன்று ளவ ோலிேிடம் வம்ேிழுத்து , அவைோல் கோர் டேர் கிழிக்கப்ேட்டு , ேிேகு அ ிகோளல அவள் வடு ீ த டி வந்து மன்னிப்பு தகட்டவர்கைில் ஒருவன் .

10 அந்த பிரம்மாண்டமான பில்டிங்கை விழிைகை விரித்து ஆச்சரியமாை பார்த்தபடி இருந்தாள் கவசாலி . இந்த இடத்திலா நான் வவகல சசய்ய வபாைிவேன் .என்னால் முடியுமா ...? அந்த தகுதி எனக்கு இருக்ைிேதா ...? எப்படி என் மீ து இவ்வைவு நம்பிக்கை கவத்துள்ைார் ..? மவனாைரகன சபருகமயாை நிகனத்துக் சைாண்டாள் . அது ஒரு ைார் வைர் சசன்டர் .மிை அதிை சபாருட்சசலவில் பிரம்மாண்டமாை உருவாைிக் சைாண்டிருந்த்து . இன்னமும் ஆரம்பிக்ைப்படவில்கல .வவகலைள் நடந்துசைாண்டிருந்தன.ைாகர வமவல ஏற்ேி வாட்டர வாஷ் சசய்வதற்குரிய வமகட ..ஒவர வநரத்தில் பத்து ைார்ைகை வமவலற்ேி சர்வஸ் ீ சசய்ய வசதியாை சபரியதாை ைட்டப்பட்டுக்சைாண்டிருந்த்து .

ைார் டயர்ைகை சுழட்டி பார்க்ை வசதியாை , சுரங்ைம். வபான்ே அகமப்பு ...படிைளுடன் ..அதுவும் ஒவர வநரத்தில் பத்து ைார்ைகை

அதில் சபாருத்தி நிறுத்த வசதியாை ...சபரிதாை தயாராைிக் சைாண்டிருந்த்து . டயர் ஏர் சசக் பண்ணுவது , வல் ீ அகலன்சமன்ட் பார்ப்பது ..டிங்ைரிங் பார்ப்பது , சபயிண்ட் பண்ணுவது ...என எல்லாவம ஒவர வநரத்தில் பத்து ைார்ைளுக்கு சமாத்தமாை பண்ணுவது வபால சபரியதாை இருந்த்து .நிகேய சதாழிலாைர்ைள் அதற்ைான வவகலைைில் சுறுசுறுப்பாை ஈடுபட்டிருந்தனர் . " சடப்லான் வைாட்டிங் ...." என்ே கவசாலிக்கு " அது அந்தப்பக்ைம் இருக்ைிேது சிஸ்டர் .வாருங்ைள் ... " என அகழத்து சசன்ோன் சுவரஷ் .இவனும் அன்று கவசாலியிடம் மன்னிப்பு வைட்ை வந்தவன்தான் . ஆனால் அன்று அது வபால் வைவலமாை நடந்து சைாண்டவர்ைசைன்ே அேிகுேி இருவரிடமும்

சிேிது கூட இல்கல .மிை சைஜமாைவும் , மரியாகதயாைவும் , நட்புடனும் வபசினார்ைள் . " வாட்டர் வாஷுக்கு பதிலாை ஸ்டீம் வாஷ் யூஸ் பண்ணலாவம .இதனால் தண்ணர்ீ சசலவு நமக்கு குகேயும் .சுத்தமும் நன்ோை இருக்கும் .." சசான்ன கவசாலிகய சிரிப்புடன் பார்த்தான் சுவரஷ் . " உங்ைகை பற்ேி மவனா சார் சசான்னது சரிதான் சிஸ்டர் ...இந்தாங்ை குடிங்ை ..." ஒரு தட்டில் டீ ைிைாஸ்ைகை சைாண்டு வந்த ைரணிடமிருந்து ஒரு ைிைாகை எடுத்து கவசாலிக்கு சைாடுத்தபடி சசான்னான் சுவரஷ். " என்ன ..என்ன சசான்னார் ...? " " இந்த சதாழிலில் உங்ைளுக்கு இருக்கும் இன்ட்சரஸ்கட சசான்னார் .இந்த சதாழிகல பற்ேி நீங்ைள் அேிந்து கவத்திருக்கும் விபரங்ைள் பற்ேி சசான்னார் ... " என்ோன்

ைரண் தனக்சைாரு டீ ைிைாகை எடுத்துக்சைாண்டு . " அவருக்சைன்ன எகதயாவது சசால்வார் ...." முணுமுணுத்தபடி அந்த வபப்பர் ைப்பின் விைிம்புைகை தடவி வட்டமிட்டாள் கவசாலி . " இல்கலங்ை சிஸ்டர் ..அவர் சசான்னது

எதுவும் அதிைமாை சதரியவில்கல .ஒவ்சவாரு இடத்கதயும் நீங்ைள் ஆர்வத்துடன் பார்த்த விதம் , சசான்ன விபரங்ைள் ..எல்லாவம இந்த சதாழிலில் உங்ைளுக்கு இருக்கும் அனுபவத்கத கூறுைிேது " சுவரஷ் . அனுபவமா ...? இதில் அவளுக்குன்ன அனுபவம் இருக்ைிேது ...? மனதிற்குள் தவித்தாள் . " மவனா சார் இந்த ைார் சசன்டருக்கு நீங்ைள்தான் வமவனஜர் என முதலில் கூேியவபாது நாங்ைள் இருவரும் மிைவும் தயங்ைிவனாம் .ஒரு சபண்ணான உங்ைளுக்கு என்ன சதரியுசமன்ே எண்ணம்

எங்ைளுக்கு ...? ஆனால் இந்த இரண்டு மணி வநரத்தில் இந்த சதாழிகல ஆணிவவர் வகர அலசிவிட்டீர்ைள் வபாங்ைள் .எப்வபாதும் வபால்

மவனா சார் சரியாைத்தான் ைணித்திருக்ைிோர் .." ைரண் . " ஏவதா சதரிந்த விபரங்ைகை சசான்வனன் .மற்ேபடி சபரிதாை இந்த சதாழிகல பற்ேி எனக்கு ஒன்றும் சதரியாது ..." அடக்ைமாை சசான்னவகை ஆச்சரியமாை பார்த்தனர் இருவரும் . சைாஞ்சம் விபரம் சதரிந்தாவல அகனத்தும் அேிந்தவர்ைள் வபால் அலட்டும் மனிதர்ைள் நிகேந்திருக்கும் இன்கேய உலைில் இந்த சபண்ணிற்கு எவ்வைவு அடக்ைம் . " இகதயும் மவனா சார் சசான்னார் .எனக்கு ஒன்றும் சதரியாது என்பாள் .ஆனால் எல்லாம் சதரிந்து கவத்திருப்பாள் .வபசி பாருங்ைள் என்ோர் .அது சரியாைத்தான் இருக்ைிேது " சிரித்தார்ைள் இருவரும் .

கூச்சத்தில் முைம் சிவந்த்து கவசாலிக்கு . " உங்ைள் இருவருக்கும் எத்தகன நாட்ைள் பழக்ைம் சிஸ்டர் ..? ஒரு வருடம் இருக்குமா ...? " அவகன திகைப்புடன் பார்த்தாள் . " இல்கல இருவரும் ஒருவகரசயாருவர் நன்ோை அேிந்து கவத்திருக்ைிேீர்ைவை .அதனால் வைட்வடன்" என்ேவன் சற்று

தயங்ைி ."அன்று ..உங்ைகை வைலி சசய்த அன்று ...எங்ைள் இருவகரயும் வநரிவலவய வந்து பார்த்து எச்சரித்தவர் எவ்வைவு வைாபமாை இருந்தார் சதரியுமா ..? இரண்டு அகே கூட விட்டுவிட்டார் " ைன்னத்கத பிடித்துக் சைாண்டனர இருவரும் . அந்த பாவகனயில் சிரித்த கவசாலி அன்றுதான் உங்ைள் சாகர முதன்முதலில் பார்த்வதன் என்ோல் , இவர்ைள் முைம் எப்படி மாறும் ..என நிகனத்துக் சைாண்டாள் .நிச்சயம் நம்ப மாட்டார்ைள் .அவர்ைசைன்ன

..அவைாவலவய மவனாைரகன அன்றுதான் முதன் முதலில் சந்தித்தாசைன்பகத நம்ப முடியவில்கலவய ... கவசாலிக்கு உடவன மவனாைரனுடன் வபச வவண்டும் வபாலிருந்த்து . இவதா இந்த வவகலக்கு நன்ேி சசால்லவவண்டும் .கூடவவ வநற்கேய அவனது வைாபத்திற்ைான ைாரணத்கத சதரிந்து சைாள்ை வவண்டும் .பிேகு அவகன சமாதானப்படுத்த வவண்டும். இந்த நிகனவு வந்த பிேகு சுவரஷும் , ைரணும் வபசிய எதுவும் கவசாலியின் மண்கடக்குள் ஏேவில்கல .விழிைகை அைற்ேி கவத்துக்சைாண்டு சவறுமவன அவர்ைள் வபச்சுக்கு தகலயாட்டிை சைாண்டிருந்தாள் . ஏவதவதா வபச வவண்டும் என ஒத்திகை பார்த்துக்சைாண்டு வபாகன எடுத்தவளுக்கு " மனு ..." என்ேதற்கு வமல் எந்த வார்த்கதயும் வரவில்கல .

எப்வபாதும் ைலைலசவன வபசும் அவனும் " ம் " என்ே வார்த்கதகய தவிர வமவல வபசவில்கல . " மனு ..." என்ோள் மீ ண்டும் . இப்வபாது " ம் " கூட இல்லாமல் சமௌனமாைவவ இருந்தான் அவன் . " மனு ..ப்ை ீஸ் ..." என்ோள் சைாஞ்சலாை . ம்ஹூம் ..அவன் அகசவதாை இல்கல .அவத சமௌனம் .இவன் வவண்டுசமன்வே வகதக்ைிோன் .

" சாரி மனு ...நன்ேி மனு " " எதற்கு ..? " ஹப்பா ..வபசிவிட்டான் . " எல்லாவற்ேிற்கும் .நன்ேி ... இந்த வவகலக்கு" " ஹப்பா ..."என இப்வபாது சபருமூச்சு விட்டான் அவன் .

" எ..என்ன ..? எதற்கு இப்வபாது இப்படி ஒரு மூச்சு ...? " " எனக்கு நீ எப்படி வவகல தரலாசமன்று வைட்டுவிடுவாவயா என நிகனத்வதன் " " வச ..வச அசதப்படி அப்படி வைட்வபன் ..? " " ஏன் உன்னிடம் பணசமல்லாம் வாங்ை

மாட்சடசனன்ேவள் .இகதயும் சசால்ல மாட்டாயா ...? " " என்ன மனு ..இதுதான் உங்ைள்

வைாபத்திற்ைான ைாரணமா ..? என்கன புரிந்து சைாள்ைவில்கலயா நீங்ைள் ...? " வருத்தமாை வைட்டாள் . " நான் உன்கன சரியாைத்தான் ைணித்திருக்ைிவேன் .நீதான் என்கன புரிந்து சைாள்ைவில்கல .உனது தன்மான த்கத நான் அேிவவன் .அந்த உணர்விகன மதிக்ை வவண்டுசமன்றுதான் உனக்கு பணம் சைாடுக்ை வவண்டுசமன்று நான் ஒருநாளும்

நிகனத்ததில்கல .ஆனால் எனது உணர்கவ நீ புரிந்து சைாள்ைவில்கலவய .பட்சடன உங்ைைிடம் நான் பணம் வாங்ை மாட்வடசனன்ோவய ..."

மவனாைரனின் வைாபத்தின் ைாரணம் புரிய , கவசாலி சநைிழ்ந்தாள் .எல்லாவம அவளுக்ைாைத்தான் வயாசித்திருக்ைிோன் . அவன் வைாபத்கத சமாதானப்படுத்தும் வழி சதரியாமல் , அவதவநரம் அவனது வைாபம் ஒரு வகையில் சந்வதாசத்கதயும் சைாடுக்ை தன்கனயேியாமல் " கம ஸ்வட் ீ மனு ..." என்ோள் . " நிஜம்மாைவா ...? " என்ோன் அவன் ஆழ்ந்த குரலில் . " என்ன நிஜம்மாைவா ..? " " நான் ஸ்வட்டா ீ ...? " " ஆமாம் ...நிச்சயமாை .தித்திக்கும் இனிகமயான ஸ்வட் ீ நீங்ைள் ..." அவனது

இனிய வபச்கச மனதில் கவத்துக்சைாண்டு இதகன கூேினாள் கவசாலி . " பிேகு ஸ்வட்கட ீ சும்மா பார்த்துக்சைாண்வட ஐ...மீ ன் வைட்டுக்சைாண்வட மட்டும் இருந்தால் எப்படி சாலி ..? ம் ..." என்ேவன் நிறுத்தி " தின்னாமல் .." என்ோன் குகழவான குரலில் . முைம் சிவக்ை சமௌனமானாள் கவசாலி . " என்ன சாலி எப்வபாது தின்ன வபாைிோய் ...? " வமலும் சீண்டினான் . " மனு நான் இப்வபாது லன்ஞ் டயமில் ஸ்டுடிவயாவில் சவைிவய வந்து உட்ைார்ந்து உங்ைளுடன் வபசிக் சைாண்டிருக்ைிவேன் .இப்வபாது வபாய் இப்படி வபசினால் எப்படி ...? " " இப்படின்னா ...எப்படி ..சாலி ...? அப்படி ...எப்படி வபசுைிவேன. ...? " " அசதப்படி மனு எனக்கு ைார்ைைின் மீ து

இன்ட்சரஸ்ட் என்று ைண்டுபிடித்து இந்த

வவகலகய எனக்ைாை ஏற்பாடு சசய்தீர்ைள் ...? " மவனாைரனின் சீண்டலிலிருந்து தப்ப இந்த வைள்விகய வைட்டாள் கவசாலி . ஒரு நிமிடம் வபசாமல் இருந்தான் .பின் " ஒரு விசயம் வபசிக் சைாண்டிருக்கும் வபாது , இப்படித்தான் உன் வசதிக்கு வவறு விசயம் மாற்ேிக் சைாள்வாயா ..? " ைிண்டலாை வைட்டான் . " இதுவும் வபச வவண்டிய விசயம்தான். சசால்லுங்ைவைன் மனு ...," " ஆமாம் இதுவும் வபச வவண்டிய விசயம்தான் . .உனக்வை உன்கன சதரியவில்கல .என்ன சதரியுசமன்ோல் வமக்ைப்கப தவிர ஒன்றும் சதரியாது என்ைிோய் .குரலில் அவமானம் வவறு .எனக்கு அப்படிவய உன்கன அகேயலாம் வபால் இருந்த்து .இப்படியா தந்நிகல உணராது இருப்பாய் ...? "

" எனக்வை என்கன சதரியவில்கல .நீங்ைள் எப்படி உணர்ந்தீர்ைள் மனு ..? " ஆச்சரியமாை வைட்டாள் . " ஏசனன்ோல் நான் உன்கன ...உன்கன விட அேிவவன் . நீ என்னுடன. வபசிய ஒவ்சவாரு வார்த்கதகயயும் என் மனதிற்குள் பூட்டி கவத்திருக்ைிவேன் .உன்கனவய அேியாமல் நீ என்னுடன் வபசியசதல்லாம் இந்த ைார்ைகைப் பற்ேிதான் .அதன் சின்ன சின்ன நுணுக்ைங்ைள் கூட சதரிந்து கவத்திருந்தாய் .எவ்வைவு விபரங்ைள் சதரிந்திருக்ைிோய் என ஆச்சரியப்பட்வடன் " " இசதல்லாம் எனக்கு அப்பா எனது விபரம் சதரிந்த வயதிலிருந்து கூேி வந்த விசயங்ைள் மனு .அது அப்படிவய பசுமரத்தாணி வபால் மனதில் பதிந்துவிட்டது " " ஆமாம் அகத நான் உணர்ந்து சைாண்வடன் .உனக்குரிய வழி இதுதான் என முடிசவடுத்வதன் .ைரணும் , சுவரைும் அவர்ைள்

அப்பா சதாழில் வபாை தனியாை தங்ைளுக்சைன சசய்ய என இந்த சதாழிகல வதர்ந்சதடுத்து விட்டு , கபனான்ைுக்ைாை என்கன அணுைியிருந்தார்ைள் ."

" ஓ...இகத சசால்லி மிரட்டிதான் அன்று அவர்ைகை மன்னிப்பு வைட்ை கவத்தீர்ைைா ...? " " இது மட்டுமல்ல , அவர்ைள் தந்கதயின் சதாழில் நம் சதாழிவலாடு பிகணந்துை ைது. என்கன பகைத்துக் சைாண்டால் அவர்ைள் தந்கதவயா, அவர்ைவைா சதாழில் சசய்யமுடியாது .இப்வபாது அவர்ைைால் உனக்கு ஏதாவது ...." " வச..வச ...மிைவும் நல்ல பிள்கைைைாைி விட்டார்ைள்பா ..." " எனக்கும் வவறு சதாழில்ைள் உண்டு .அவர்ைள். இருவருக்கும் வவறு சதாழில்ைள் உண்டு .நாங்ைள் எப்வபாதாவதுதான் வருவவாம்

.நீதான் முழு சபாறுப்வபற்று இந்த சசன்டகர நடத்த வவண்டும் சாலி .." " என்னால் முடியுமா மனு..? " கவசாலிக்கு மீ ண்டும் பிரமிப்பு உண்டானது . " முடியனும்.உன்வனாட சம்பைம் எவ்வைவுன்னு சதரியுமா ..? அதற்வைற்ே

வவகல சசய்ய வவண்டாம் ...? " சசல்லமாை அதட்டினான் . இவன்தான் எவ்வைவு ஆதரவானவன் .அனுகூலமானவன் .கவசாலிக்கு வபச்சு வரவில்கல . " இதற்சைல்லாம் நான் எப்படி நன்ேி சசால்ல வபாைிவேன் மனு ...? " குரல் தழுதழுக்ை வைட்டாள் . " வாய் வழியாைத்தான் ...." ைிண்டல் சசய்தான் . " அது எனக்கு சதரியும் .வைட்டுக் சைாள்ளுங்ைள் .உங்ைளுக்கு எனது ஆயிரமாயிரம் நன்ேிைள் ...."

" ம்ஹூம் இது அழுகுணி ஆட்டம் .இந்த நன்ேிகய நான் ஏற்றுக்சைாள்ை மாட்வடன் ..." " ஏன் ...? " " நான் வாய் வழியாை வைட்டால் ....? " " வாய் வழியாைத்தாவன ..." என ஆரம்பித்தவள் சட.சடன சமௌனமானாள் . " என்னடா சாலி ...பாதியில் நிறுத்தி விட்டாய் ...? "

" மனு ..நான் இங்வை ..." " சரி ..சரி சவைியில் இருக்ைிோய் அதுதாவன...? உன்னுகடய இந்த பிரச்சிகனக்கும் பதில் நாவன தருைிவேன் " சநஞ்சம் படபடக்ை எதிர்பார்ப்வபாடிருந்த கவசாலியின் ைாதுைைில் அழுத்தமாை விழுந்த்து " இச் " என்ே சத்தத்துடன் ஒரு முத்தம் .

ைன்னங்ைள் ஈரம் உணர ,சூடான மூச்சுக் ைாற்றுடன் ைண்ைகை இறுை மூடி அந்த முத்தத்கத உள் வாங்ைினாள் கவசாலி . " இதிலும் நான்தான் பர்ஸ்ட் சசல்லம் ...சைாடுப்பதில் ...அப்வபா ...வாங்குவதில் .... " என அவன் குறும்பாய் நிறுத்த ... " சைாடுப்பகத விட வாங்குவது எைிதானது .ஆனால் எைிதில் வாங்ைி விட முடிவதில்கல ..." உதடு நடுங்ை தன் நிகலகய கூேிவிட்டு , அவனது ஆழ்ந்த சிரிப்கப வைட்கும் முன்வப வபாகன ைட் சசய்தாள் .ைன்னங்ைகை இரு கைைைிலும் தாங்ைி சுைமான சபருமூச்சு ஒன்றுடன் மரத்தில் சாய்ந்து ைண் மூடிக்சைாண்டாள் . விவநாதமாை அவகை பார்த்தபடி தள்ைி நின்று சைாண்டிருந்தாள் வவதா .

11 " வைசாலி இந்த 'கஸ்டமர் ககர் சர்ைஸ் ீ ' நமது கார் சசன்டரில் நிச்சயம் இருக்க கைண்டுமா ...? " என்றான் கரண் . ஆரம்பத்திலிருந்கத இந்த திட்டத்தில் உடன்பாடில்வல அைனுக்கு . " ஏன் கரண் , இதில் என்ன பிரச்சிவன உங்களுக்கு ..? " வைசாலியின் உதடுகள் இந்த ககள்ைிவய உதிர்த்தாலும் சநஞ்சம் நிவலயின்றி தைித்துக் சகாண்டிருந்த்து . " நம்மிடம் கார் சர்ைஸ் ீ சசய்பைர்களின் கார்கள் இவடயில் எங்கக நின்றாலும் நாம் கபாய் அைர்களுக்கு சர்ைஸ் ீ சசய்ைது நல்ல திட்டம்தான் .இதனால் நமக்கு ைாடிக்வகயாளர்கள் சபருகுைாரகள்தான் .ஆனால் இது பிராக்ட்டிகலாக கடினம் சிஸ்டர் .எங்காைது அத்துைானக் காட்டிற்குள்

ைண்டிவய நிறுத்தி ைிட்டு கூப்படுைார்கள் .நாம் ஓடகைண்டும் .முடியுமா நம்மால் ..? " " அந்த மாதிரி கஷ்டமான ைிசயங்கவள நாம் சசய்ைதனால்தான் ைாடிக்வகயாளர்களிடம் நம் மதிப்பு உயரும் .கமலும் இதற்கான சதாவகவய கபாக்குைரத்து சசலவு உட்பட நாம்தான் ைசூலித்து ைிட கபாகிகறாகம கரண் .ஒரு 'வடமிங் சபல்ட் ' அறுந்து கார் ஓடாதகபாது சாதாரணமாக நாம் ைசூலிப்பது ஆயிரம் ருபாய் .ஆனால் நடுைழியில் இந்த பிரச்சிவனயால் நின்றிருக்கும் காருக்கு நாம் ைசூலிக்க கபாைது இரண்டாயிரம் .நமது சமக்கானிக்கிற்கு வபக் சபட்கரால் சசலவு நூறு ருபாய் ஆகும் . அவ்ைளவுதான் .அது கபான்ற இக்கட்டான நிவலயில் இந்த அதிக பண சசலவு அைர்களுக்கு சபரியதாக சதரியாது " கரணிற்கு ைிளக்கம் அளித்துைிட்டு ...தனது கபாவன பார்த்துக் சகாண்டாள் வைசாலி .

" இன்னமும் கபான் பண்ணைில்வலகய ..." மனதிற்குள் முணுமுணுத்துக் சகாண்டாள் . " இப்படி ஓட சமக்கானிக்குகள் தயாராக இருக்க மாட்டார்கள் வைசாலி ...? " கரண் குவறபட்டான். " அப்படிசயனில் சர்ைஸ் ீ சார்ஜ் என ஒரு

அசமௌன்ட் பில்கலாடு கசர்த்து கபாடுகைாம் .அதவன அந்த சமக்கானிக்குகளுக்கக சகாடுத்து ைிடலாம் ." மீ ண்டும் கபாவன பார்த்தாள் . " ம் இந்த கயாசவன பரைாயில்வல .முயற்சித்துதான் பார்க்க கைண்டும் .." கரண் . " என்ன சிஸ்டர் இன்வனக்கு சகாஞ்சம் டல்லாக சதரிகிறீர்கள் ...? " கிண்டலாக ககட்டபடி அருகக ைந்து அமர்ந்தான் சுகரஷ். " நானா ..?அப்படி ஒன்றும் இல்வலகய ...." என மறுத்தாள் வைசாலி .

" ஏன்டா கரண் , சிஸ்டர் இன்று சகாஞ்சம் மூட் அவுட்டில் இருக்கிறார்ககள .அது சதரியாமல் நீ ஏன்டா அைர்கவள ககள்ைி ககட்டு ைவதத்துக் சகாண்டிருக்கிறாய் ...? " " அப்படியா சிஸ்டர் ....? ஆனால் ...ஏன் ...? " " அசதல்லாம் ஒன்றுமில்வல ..." என்ற அைளது மறுப்வப அலட.சியம் சசய்து...

" இன்று நம் மகனா சார் ைருகிறாகர .வைசாலியின் மனது இங்கக இருக்குமா என்ன ...? " குறும்பாக ககட்டைவன ககாபம் கபால் பார்த்தாள் . " அட டா ..இது எனக்கு மறந்து கபானகத ...என்ன வைசாலி ,சார் இன்று ைருகிறார் .நீங்கள் என்னசைன்றால் ஏர்கபார்ட் கபாகாமல் இங்கக உட்கார்ந்து பிஸினஸ் கபசிக் சகாண்டிருக்கிறீர்கள் ..." சுகரஷ் ைிட்ட ககலிவய கரண் சதாடர்ந்தான் .

அதுதான் ைரகைண்டாசமன்று கூறிைிட்டாகன ...மனதிற்குள் மகனாகரவன வைதபடி ..." அது ...இல்வல ..எனக்கு கைறு கைவல இருக்கிறது

.நான் ைருகிகறன் . " என எழுந்து வகயவசத்து ைிட்டு சைளிகயறினாள் . சைளிகய ைந்து ஸ்கூட்டிவய எடுத்த கபாது கபான் .ஆைகலாடு எடுத்து பார்த்தைள் அம்ருதாைின் நம்பவர பார்த்ததும் எரிச்சலவடந்தாள் .இன்னமும் பத்கத நாட்கள்தான் .அதன்பிறகு இைளிடமிருந்து ைிடுதவலயாகிைிடலாம் . கார் ககர் சசன்டர் முழுவமயாக கைவல முடிந்து ஆரம்பிக்க கமலும் ஒரு மாதங்கள் ஆகும் என்பதால் அது ைவர வைசாலி சதாடர்ந்து அம்ருதாைிடகம கைவல பார்க்க கைண்டியதானது . உடகன கைவலவய ைிட்டு நின்றுைிட்டு ைந்து கார் சசன்டரின் துைக்க கைவலகவள பார்த்துக் சகாள்ளுமாறும் , அதற்சகன ஒரு சம்பளம் தந்து ைிடுைதாகவும. மகனாகரன் சசால்லியிருந்தாலும் , அந்த

சம்பளத்தில் சுகரஷ் , கரணிற்கு உடன்பாடில்வல . சதாழிகல ஆரம்பிக்காமல் சம்பளம் எப்படி ...? என்பது அைர்கள் எண்ணமாக இருந்த்து .அம்ருதாவும் கைசறாரு நல்ல கமக்கப் உமன் கிவடக்கும் ைவர...ஒரு மாத்த்திற்கு சதாடர்ந்து கைவல சசய்யுமாறு ககட்டுக் சகாள்ள , வைசாலியால் மறுக்க முடியைில்வல .எனகை அம்ருதாைிடமும் ...இங்ககயுமாக அவலந்து சகாண்டிருந்தாள் .இன்னமும் பத்து நாட்களில் கார் ககர் சசன்டர் கைவலகள் முடிந்து ஆரம்பிக்கும் நிவலயிலிருந்த்து . ஒரு பிரபல அரசியல்ைாதிவய திறப்புைிழா சிறப்பு ைிருந்தனராக ஏற்பாடு சசய்திருந்தான் மகனாகரன் .வசனாைில் உட்கார்ந்து சகாண்டு இங்கக எல்லாைற்வறயும் எப்படி இைனால் சசய்ய முடிகிறது...? வைசாலியால் ைியக்காமல் இருக்க முடியைில்வல .

ககட்டால் ைளர்ந்து ைிட்ட ைிஞ்ஞானத்தில் இது சபரிய ைிசயமா ..என்பான் .இல்வல ...உன்னிடமிருந்து கற்றதுதான் ..என்பான் .இைள் புரியாமல் ைிழிக்கும் கபாது ....

,"நீ அங்கிருந்து சகாண்டு இங்கக என்வன ஆட்டி வைக்கிறாகய ...அது கபாலத்தான் .".என்பான் .வைசாலியால் பதில் கபச முடியாமல் கபாகும் . அைளின் சமௌனத்வத "கபானில் பாதி கநரம் நான் மட்டுகம தனியாக கபசிக்சகாண்டிருக்க கைண்டியிருக்கிறது "என கிண்டல் சசய்ைான் . அன்று ...அப்படி கபானில் மகனாகரன் முத்தமிட்ட பின் வைசாலிக்கு மிகவும் கூச்சமாகி கபானது . மறுநாள் கபான் ஒலித்த கபாது எடுக்ககை மிகவும். கயாசித்தாள் .மூன்று முவற ரிங் கபாய் முடித்த பின் நான்காைது முவற சமல்ல எடுத்தாள் .ஹகலா சசால்லாமல் காதில் வைத்தபடி இருந்தாள் .

" வைசாலி ...ஆர் யு ஓ.கக ...? என்னம்மா ...ஏதாைது பிரச்சவனயா ...? " மகனாகரன் பதறிைிட்டான் . " இ...இல்வல ...ஐ..ஆம் ஆல்வரட் ...." திணறினாள் . " கநா...உன்கனாட ைாய்ஸ் சரியில்வல .எனிதிங் ராங் ...? "

" இல்வலப்பா ..நா..நான் ..எனக்கு ஒன்றுமில்வல ...அது ...ைந்து ..உங்களுடன் கபச சகாஞ்சம் ...கூச்சமாக ...." ைார்த்வதகளுக்காக தடுமாறினாள் . " என்ன ...! கூச்சமா ...? பதிலுக்கு பதில் என்ன ைாயடிக்கிறாய் ...? இப்கபாது இந்த திடீர் கூச்சம் ஏன் ைந்த்து ..? என்ன ைிசயம்டா சாலி ..? ம் ...சசால்லுடா ..சதரியாமல்தாகன ககட்கிகறன் " கிண்டவல சதாடர்ந்தான் .

" மனு ...இனி இப்படிசயல்லாம் சசய்தால் நான் உங்களுடன் கபச மாட்கடன் ...கபாங்க ..." ஊடலாய் சிணுங்கினாள் . " எப்படி சசய்தால் ....? என்னடா ..இன்று உன் கபச்சு ஒன்றுகம புரிய மாட்கடசனன்கிறகத ....." " மனு ...ப்ள ீஸ் ..." இப்கபாது அைளது

கூச்சத்வத உணர்ந்தைன் .." சரி ..பிவழத்து கபா ..." என சதாழில் பற்றிய கபச்சுக்கு மாறினான் . கார்களின் உள் அலங்காரம் பற்றிய தனது ஐடியாக்கவள அைனிடம் கூறியைள் " இவைசயல்லாம் சராம்ப எக்ஸ்சபன்சிவ் என்பதால் , நம்ம கஸ்டமருக்கு பிடிக்குகமா ...என கரண் சந்கதகப்படுகிறார் " என்றாள். " இல்வல ...நமது கஸ்டமர்கள் அதிகமாக வஹ சசாவசட்டிதான் .அதனால் உனது ஐடியா நிச்சயம் ஒர்க் அவுட் ஆகும் .நான் கரணிடம் கபசுகிகறன் "

" வஹ சசாவசட்டி மட்டுமில்லாமல் மிடில் கிளாஸ் மக்களுக்கும் சர்ைஸ் ீ கைண்டுசமன்று சசான்கனகன ..மகனா ..கயாசித்தீர்களா ...? " " அது ...கயாசிப்கபாம்மா ....அரசியல்ைாதிகள் , நடிகர்கள் ...என ைசதியானைர்கவள குறி வைத்துதான் இந்த சதாழிவல ஆரம்பித்திருக்கிகறாம் .இைர்கசளன்றால் லாபம் உறுதிசயன சகாள்ளலாம்.முதலில் இைர்களிடம் நின்றுசகாள்கைாம் .ஒரு ைருடம் கபாகட்டும் .பிறகு ..நீ சசான்னது கபால் சசய்யலாம் .அல்லது அைர்களுக்கு தனி யூனிட் கபாடலாம் ..." " சமர்சிடஸ் சபன்ஸ் கபால மாருதி 800 , இன்டிகாவும் கூட கார்கள்தான் மகனா ..." " ஏய் ...நான் மறுக்கைில்வலகய ...சகாஞ்சம் நாள் கபாகட்டுசமன்றுதான் சசால்கிகறன் டியர் ..." " ம் ...சரி ..."

" அப்புறம் சாலி ...நீ ஏகதா ..என்னகைா ைாங்குைது சராம்ப எளிதாயில்வல என்று சசான்னாகய ...சகாடுப்பது எளிதாயிருக்கிறதா

என கசாதித்து பார்க்கிறாயா ...? " கலாட்டாைில் இறங்கினான் . இவ்ைளவு கநரம் தீைிரமாக சதாழில் கபசியைன் இைனா ...என்றிருந்த்து வைசாலிக்கு . " கபாச்சு ....ஆப்சசன்ட் ஆயாச்சா ...? ஹகலா ...இங்கக இவ்ைளவு கநரம் நான்ஸ்டாப்பாக ஒரு அம்மா வமக் பிடித்துக் சகாண்டிருந்தார்ககள ..அைர்கவள எங்கக காகணாம் ...? " " ஹகலா ...இவ்ைளவு கநரமாக தீைிரமாக சதாழில் கபசிக்சகாண்டிருந்தாகர ஒரு பிஸினஸ் கமன் .அைவர எங்கக காகணாம் .. ? இப்கபாது ஒரு ைிடவலப் வபயன் என்னிடம் ைம்பிழுத்துக் சகாண்டிருக்கிறான் ..."

" ஹா...ஹா ...சாலி ...நீ கதறிைிட்டாய் ." மகனாகரனுக்கும் , தனக்கும் நடந்த கபான் உவரயாடல்கவள மனதிற்குள் ஓடைிட்டபடி ைண்டியில் கபாய் சகாண்டிருந்தாள் வைசாலி .அைசரசமன உடகன ைருமாறு அவழத்திருந்தாள் அம்ருதா . ககாலத்திற்கு புள்ளி வைப்பதிலிருந்து ....அம்ருதாைிற்கு கமக்கப் கபாடுைது ைவர எந்த கநரமும் மனதிற்குள் கலகலகபச்சும் , நிவறந்த புன்னவகயுமாக மகனாகரகன ைலம் ைந்து சகாண்டிருந்தான் . இகதா இந்த டிராபிக் இவரச்சல்கவளயும் மீ றி , கநற்வறய அைனது கபச்சு ஒரு ஓரமாக மனதினுள் நீரூற்றாய் கதசனன ைழிந்து சகாண்டுதானிருக்கிறது .அதுகை சதா காதினுள்ளும் ஒலித்துக் சகாண்டிருப்பதாய் ஒரு பிரவம வைசாலிக்கு .இப்படிகய இன்னும் சகாஞ்சநாள் கபானாள் எனக்கு வபத்தியம்தான்

பிடிக்க கபாகிறது .தனக்குள் எண்ணி சிரித்துக்சகாண்டாள் வைசாலி .அப்கபாது .... அகதா அங்கக வபக்கில் கபாைது யார் ...? குைிந்திருக்கும் ைாகனங்களுக்கிவடகய , கண்கவள கூர்வமயாக்கி பார்த்தாள் .அைளது சந்கதகம் சரிதான் .அது பக்கத்து ைட்டு ீ கசகர்தான் .பின்னால் யாகரா ஒரு சபண் .இந்த நாகரீக காலத்தில் வபக்கில் பின்னால் உட்கார்ந்து கபாகும் சபண்வணசயல்லாம் சந்கதகம் சகாண்டு பார்க்க கூடாதுதான் . ஆனால் இந்த சபண் பின்னால் உட்கார்ந்து சசன்ற கதாரவண சந்கதகம் சகாள்ளகை கதான்றியது .அவ்ைளவு சநருக்கம் .ைிஜயாைின் நிவனவு பரிதாபத்கதாடு வைசாலி நிவனவுக்கு ைந்த்து. பாைம் .அப்பாைி கிராமத்து சபண் .இைவன மிக நல்ல கணைன் என்று நம்பி காதலித்துக் சகாண்டிருக்கிறாள் துயரத்கதாடு நிவனத்தபடி தனது ைண்டிவய கைகமாக்கி ைிவரந்தாள் .

அம்ருதா அைசரமாக சைளிகய எங்கககயா கிளம்பிக்சகாண்டிருந்தாள் . " ைந்துைிட்டாயா ...? ைா ..என்கனாடு காரிகலகய ைந்துைிடு ..." காரில் ஏறினாள் . " எங்கக கமடம் ...? " " என் பங்களாவுக்கு ...." என்றைளின் கண்கள் சஜாலித்தன . " அங்கக நான் எதற்கு ...? ைரைில்வல ..." " ஏய் வைசாலி ...முக்கியசமன்றுதாகன

கூப்பிடுகிகறன் .இதற்கு முன் இப்படி உன்வன அவழத்திருக்கிகறனா ...? அங்கக எனக்கு கமக்கப் கபாட கைண்டும் .அதனால்தான் ..ைா " உண்வமதான் இது கபால் சைளியிடங்களுக்கு முன்பு எபகபாதும் அைவள அம்ருதா அவழத்ததில்வல .

" சரி நீங்கள் காரில் கபாங்கள் .நான் என் ஸ்கூட்டியில் பின்னாகலகய ைருகிகறன் ." அவர மனகதாடு கிளம்பினாள் . " இன்று அைர் இங்கு ைருகிறார் .அைவர இம்ப்சரஷ் பண்ண கைண்டும் . நீ எனக்கு சகாஞ்சம் உடம்பு சரியில்லாதைள் கபால் கமக்கப் கபாட்டுைிடு " அங்கக கபானதும் அம்ருதா சசான்ன கபாது , அதவன வைசாலியால் மறுக்க முடியைில்வல .அைள் ைிருப்பம் கபால் கமக்கப் கபாட்டுைிட்டு " நான் ைருகிகறன் கமடம் " என்றாள் . " வைசாலி உள்களயிருந்து தண்ண ீர் ஜக்வக மட்டும் இங்கக சகாண்டு ைந்து வைத்துைிட்டு கபாகயன் " கசாபாைில் ஒரு மாதிரி கபாஸில் படுத்துக் சகாண்டு கூறினாள் அம்ருதா . கண்கவள அைளிடமிருந்து திருப்பிக் சகாண்ட வைசாலி , உள்கள ப்ரிட்ஜில் இருந்த தண்ண ீவர ஜக்கில் ஊற்றிக் சகாண்டு ைந்த கபாது , அங்கக அம்ருதாவும் , ஓர் ஆணும் நடு

ஹாலில் அவணத்தபடி ஒரு இதழ் முத்தத்தில் ஆழ்ந்திருந்தனர் . வச ....சட்சடன உடசலல்லாம் அருசைறுத்து ைிட நகர எண்ணிய வைசாலி , அந்த ஆண் இப்கபாது நிமிரவும் கண்கள் இருள , பாதாளத்திற்குள் உருள்ைது கபால் உணர்ந்தாள் . ஏசனனில் அந்த ஆண் ...மகனாகரன் .சந்கதகமன்றி அைளுவடய மகனாகரகனதான் .

12 உயிரற்ற உடல் ப ோல் சலனமின்றி விழுந்து கிடந்த

மகளை

தனலட்சுமி

துயரத்துடன்

.அடிக்கடி

மட்டும்

எழும்

ோர்த்தோள்

சிறு

பகவல்கள்

இல்ளலயயனில்

மகளுக்கு

துடிப் ில்ளல என்ற முடிவிற்பக வந்திருப் ோள் .என்ன

ஆயிற்று

..? ஒன்றும்

அவளுக்கு

.கோளலயில்

வட்ளட ீ

விட்டு

.பேரமோகிவிட்டயதன உண்ணோமல் ஓடினோள் . மதியம்

வடு ீ

வந்த

புரியவில்ளல சந்பதோசமோகபவ

யசன்ற

மகள்

கோளல

உணளவ

மகளை

ோர்த்து

திடுக்கிட்டோள் .தளல களலந்து , விழிகள் ேிளல குத்த

,

ள த்தியக்கோரி

ப ோல்

ேிளலத்த

,

ோர்ளவயுடன் வந்து ேின்றோள் .தனலட்சுமியின் பகள்விகள் ேிளலயில் வந்தோயைன ோர்ளவயுடன்

எதற்கும் எப் டி

திலில்ளல ஸ்கூட்டிளய

யதரியவில்ளல ஹோலில்

அப் டிபய

.இந்த ஓட்டி .யவறித்த

தளரயில்

சரிந்துவிட்டோள்

. ற்றி

எழுப் ிய

ப ோது

அவைிடம் எந்த சலனமும் இல்ளல . மகளுக்கு விட்டபதோ

ேடக்க ..??

தனலட்சுமி வந்த

ரோதோவும்

ேிளலளயக் யோருளடய

கூடோத என

எதுபவோ

தவித்து

.மோளல கண்டு

விட்டோள்

ள்ைியிலிருந்து

ரவந்தரும் ீ

,

ேடந்து

திளகத்தனர்

பகள்விகளையும்

அக்கோவின் .வட்டினர் ீ

...அவர்கைின்

அருகோளமளயயும் கூட ளவசோலி உணர்ந்த்தோக யதரியவில்ளல . இரவு கஷ்டப் ட்டு அவளை எழுப் ி கட்டிலில் டுக்க

ளவத்துவிட்டு

,

கோளல

ள்ைிக்கு

குழந்ளதகளை அனுப் ிக் யகோண்டிருந்த ப ோது விஜயோ வந்தோள் . " ஆன்ட்டி

ளவசோலி

... ோலுக்கு

என்ன

யகோஞ்சம்

இருக்கு

வோங்க

வரளல

...?

ஏன்

இன்ளனக்கு

ேீங்களும்

ண்ணுன ீங்க யகோண்டு

வைவைத்த டி வந்தோள் .

ோல்

வரளலபய ...? என்கிட்ட

வரட்டுமோ

...? "

"

ளவசோலிக்கு

உடம்பு

..அதுதோன் . ளழய

சரியில்ளலம்மோ

ோல் யகோஞ்சம் இருந்த்து

.சமோைித்துவிட்படன்

"

" என்ன உடம்புக்கு ...? கோய்ச்சலோ ...? " என்ற டி உள்பை

நுளழந்த

மூடிக்யகோண்டு ளவசோலிளய

விஜயோ

...கண்களை

கட்டிலில் ரிதோ மோக

சுருண்டருந்த

ோர்த்தோள் .

" ளவசோலி ..." என அவளை எழுப் "

விஜயோ

அவள்

இறுக

முயன்றவள்

இரவு

முழுவதும்

கூறவும்

சரியயன்று

தூங்கவில்ளல .தூங்கட்டும்மோ .எழுப் ோபதம்மோ "

என

தனலட்சுமி

விட்டு யசன்றோள் . ரோதோவும் , ரவந்தரும் ீ ளவசோலியிடம் அவள்

வந்து

தளலளய

ள்ைிக்கு யசல்லவும் , அவைருபக

எடுத்து

தனது

ளவத்துக்யகோண்டோள் தனலட்சுமி . "

ளவசும்மோ

..அப் ோ

ப ோன ிறகு

அமர்ந்து மடியில்

,

ேோம்

எவ்வைவு கஷ்டப் ட்படோம் .திக்கு யதரியோமல்

ேோங்கள் எல்பலோரும் ேின்றப ோது , ேீதோபனம்மோ ..அப்ப ோது

ளதரியமோக

குடும் த்ளத

ேிமிர்த்தினோய்

ேின்று .இப்ப ோது

ேமது ேீபய

உளடந்து ப ோனோல் எப் டிம்மோ ...? உன் அப் ோ ேம்ளம விட்டு ப ோனளத விட ய ரிய துக்கம் ேமக்கு என்னம்மோ வந்துவிட ப ோகிறது ..? அந்த யகோடுளமயிலிருந்பத

ேோம்

யவைிபய

வந்துவிட்படோம் .இப்ப ோது இந்த துக்கத்ளத ேீ மறப் தோ ய ரிய விசயமோயிருக்க ப ோகிறது ...? ரோதோளவயும்

,

ரவந்தளரயும் ீ

.என்ளன ேிளனத்து விட்டோல யதரியோமல்

என்ன

ேிளனத்து ோர்

ோர் .அம்மோவிற்கு உன்ளன யதரியும்

இருந்துவிட்படன்

உளடந்துப ோய்விட்டோல்

.யவைியுலகபம .ேீ

இப் டி

வருடிய டி

தனது

ேோங்கள்

என்னம்மோ

யசய்பவோம் ...? " மகைின்

தளலளய

ஒவ்யவோரு வோர்த்ளதயும் மகைின் மனதினுள் இறங்கும்

வளகயில்

யசோன்னோள்

.இதற்கு

அழுத்தி

யமல்ல

லனிருந்த்து

.தோயின்

வோர்த்ளதகளை யமல்ல உள்வோங்கிக் யகோண்ட

ளவசோலி விசும்

, ஒரு

கட்டத்திற்கு

ஆரம் ித்து

அழத்துவங்கினோள் மகளை

,

பமல் ின்

.தன்னுணர்வின்றி

அளணத்த டி

யமல்ல சத்தமோக கதறும்

யேஞ்சு

வலிக்க

.எவ்வைவு

ய ரிய

ோர்த்திருந்தோள் அன்ளன . "

அழுதுவிடும்மோ

துக்கத்திற்கும்

கண்ணர்தோன் ீ

வடிகோல்

.அழுதுவிடு ...." தனது கண்ணளர ீ துளடத்த டி மகளை அவள் ப ோக்கில் விட்டோள் .அழுதழுது யதோண்ளட கோய்ந்து , கண்ணர்ீ வற்றி கண்களும் கோய்ந்த்தும் சிறு பகவல்கைில் ளவசோலி வந்து ேிற்கும்

வளர

ோத்திரத்தில்

அவளை

விட்ட

தண்ணருடன் ீ

தனலட்சுமி

வந்து

,

, டவலோல்

ேளனத்து மகைின் முகத்ளத துளடத்தோள் . இைஞ்சூட்டுடன்

இருந்த

மறுத்தவளை

"

மகைின்

வோயில்

சோப் ிடவில்ளல

சத்துமோவு

ளவத்தோள் பேற்று .இப்ப ோது

குடிக்கவில்ளலயயன்றோல்

கஞ்சிளய

.முகம்

சுைித்து

முழுவதும் இந்த

ேடப் பத

ேீ

கஞ்சிளய பவறு

..."

என அன்ளனயோக மோறி மிரட்டி

ோதிளயயோவது

விழுங்க ளவத்தோள் . " எந்த

ிரச்சிளனயும்

தூங்கும்மோ

..."

முத்தமிட்டுவிட்டு

இல்ளல

.ேிம்மதியோக

மகைின் அவளுக்கு

யேற்றியில் ப ோர்ளவளய

ப ோர்த்திவிட்டு , யவைிபய வந்து ஹோலிலிருந்த முருகன் மகளை யகோண்டு

டத்ளத இந்த

ோர்த்த டி

"

முருகோ

ிரச்சிளனயிலிருந்து

வோப் ோ

..."

என

என் மீ ட்டு

பவண்டிய டி

அப் டிபய கீ பழ அமர்ந்தோள் . த்து ேிமிடங்கைில் உள்ைிருந்து வந்த ளவசோலி தோயின்

மடியில்

தளல

ளவத்து

.யமல்ல மகளை வருடினோள் . "

அம்மோ

..ேோன்

ஏமோந்து

தனலட்சுமிக்கு சுரீயரன்றது .

டுத்தோள்

விட்படன்மோ

..."

" ளவசு ...என்னம்மோ யசோல்கிறோய் ...? " தோயின் ளவசோலி

தட்டத்ளத "

உடம் ோல்

உணர்ந்து

யகோண்ட

ஏமோறுவளத

விட

மனதோல் ஏமோறுவது யகோடுளமம்மோ .அது ஒரு மனிதளன சோகடித்துவிடும்

...அவனின்

யசத்துவிட்டதும்மோ

.என்

.இனி

உணர்வுகளை ேோன்

உணர்வுகள்

எப் டி

வோழ

ப ோகிபறன். " மீ ண்டும் அழ ஆரம் ித்தோள் . " மனம் என் து ேமது கட்டுப் ோட்டில் இருக்க பவண்டியதும்மோ ளவஷு .எப்ப ோதும் அதளன ேமது

பவளலயோைோகத்தோன்மோ

ளவத்துக்யகோள்ை

பவண்டும்

.எஜமோனனோக

விடக்கூடோது ...ேீ ளதரியமோன ய ண் ..தைர்ந்து விடோபதம்மோ..."

இப்ப ோது

ளவசோலி

அவைது

பஹன்ட்ப க்கில் ளவத்தருந்த ப ோன் ஒலிக்க துவங்கியது விளறத்தது . " பேற்று

ேீ

.உடபன

ளவசோலியின்

உடல்

வட்டிற்கு ீ

வந்த்திலிருந்து

ப ோன்

வந்து யகோண்படயிருக்கறதும்மோ .எடுத்து ப சு ..." ப ோளன எடுத்து யகோடுத்தோள் தனலட்சுமி .

" இல்ளல ...பவண்டோம் .ேோன் ப சமோட்படன் ..." தோயின் மடியில் முகம் புளதத்துக்யகோண்டோள் ளவசோலி .ப ோன் ேின்று ப ோனது . "

சரிம்மோ

துணிகளை தனலட்சுமி ஒலித்தது

ேீ

யகோஞ்சபேரம்

துளவத்துவிட்டு எழுந்த .அவள்

ப ோது

பகோ த்தில்

சுவற்றில்

வசினோள் ீ

ப ோன்

ளவசோலி

..."

மீ ண்டும்

திரும் ி

ோர்க்க

துடிக்க

ப ோளன

ோர்த்த ளவசோலியின்

.அது

அதிர்ந்தோள் எவ்வைவு

ஓங்கி

துண்டு

துண்டோக

.இந்த

ப ோளன

உளடந்து வடு ீ முழுவதும் சிதறியது . தனலட்சுமி

.ேோன்

வருகிபறன்

ேின்று

ப ோளன ளகயில் எடுத்து முகம்

தூங்கு

ஆளசயோக

வோங்கினோயைன் ளத அவள் அறிவோள் .மிகவும் த்திரமோக

ய ோக்கிசமோக

அதளன

வந்தோள் .இப்ப ோது ஏனிப் டி....????

ோதுகோத்து

மகளுருபக அமர்ந்து அவளை அளணத்த டி " ஏன்மோ ...???" என்றோள் .

" இதுதோன் ...இந்த ப ோன்தோன் எல்லோவற்றிற்கும் கோரணம்

"

விழுந்தோள்

ளவசோலி

மீ ண்டும்

அழுளகக்குள்

.இப்ப ோதும்

வளகயறியோது

பதற்றும்

மகளை

வருடிய டி

அமர்ந்திருந்தோள் தனலட்சுமி. வோசலில்

கோலிங்ய ல்

யோளரயும்

ோர்க்கும் ேிளலயில் ேோன் இல்ளல

ர ரப்புடன்

எழுந்த

அளழத்தது ளவசோலி

.யோரோக

இருந்தோலும்

ப சிபய

அனுப் ிவிடுங்கள்

வந்தோல்

ேோன்

"

யவைியில்

உயிளர

என்றுவிட்டு

அளறயினுள்

தனலட்சுமி

ப ோய்

பூட்டிக்யகோண்டோள் .

.ஒரு அம்மோ ளவத்து

....மீ றி

யோரோவது

விட்டுவிடுபவன் யசன்று

கதளவ

"

கதளவ

திறந்தோள்

."

வணக்கம் ஆன்ட்டி .ேோன் மபனோகரன் .உங்கள் மகள் பவளல முதலோைி

."

ோர்க்க ப ோகும் கோர் பகர் யசன்டர் என்று

ேின்றிருந்தோன் மபனோகரன் .

ளக

கூப் ிய டி

பயோசளனபயோடு

அவளன

ோர்த்த டி

"

அவளுக்கு யகோஞ்சம் உடம்பு சரியில்ளலபய ..." என்றோள் . " ஓ..."

என்றவன்

தயங்கி

"

ேோன்

அவர்களை

ோர்க்கலோமோ ....? " என்றோன் . " அவள் தூங்குகிறோள் .ேோளை வோருங்கபைன் ...." " சரி

இப்ப ோது

எனக்கு

யகோஞ்சம்

குடிக்க

தண்ண ீர் யகோடுங்கபைன் ...." என்றோன் . மகைின் ப ோ

பவறு

முதலோைி

என்று

எப் டி

வழியின்றி

என்றுவிட்டு யசன்றோள் . மபனோகரன்

.இதற்கு

பமல்

யசோல்வது

"

உள்பை

தண்ணிருக்கோக

உள்பை

ேோசூக்கோக

...?தனலட்சுமி

வோருங்கள்

...."

அடுப் டிக்கு

நுளழயவுபம

அவன்

கோல்கைில் சுருக்யகன எதுபவோ குத்த , குனிந்து ோர்த்தோன் .யசல்ப ோனின் சிதறிய துண்டுகைில் ஒன்று

.யதோடர்ந்து

ப ோனின்

தளர

ோகங்களை

முழுவதும்

கிடந்த

பவதளனயுடன்

ோர்த்தோன்

.ேிமிர்ந்து

மூடி

ப ோடப் ட்டிருந்த கதளவயும்

தோழ்ப் ோள்

ோர்த்தோன் .

ஒரு முடிவுடன் கதளவ பேோக்கி ேடந்தவளன " ேில்லுங்கள்

சோர்

...."

என்ற

தனலட்சுமியின்

அதட்டலோன குரல் ேிறுத்தியது . ளகயில்

தண்ண ீர்

இங்பக

டம்ைருடன்

உட்கோருங்கள்

பவண்டும்

"

வந்தவள்

.உங்களுடன்

என்றோள்

. தில்

"

ப ச

யசோல்லோமல்

யமௌனமோக அமர்ந்தவனின் முகத்ளத ஆழமோக ோர்த்தோள் . " யோர் ேீங்கள் ...? பேற்று என் மகள் குற்றுயிரும் ,

குளலயுயிருமோக

பசர்ந்தோபை

.அதில்

உணர்வின்றி உங்கள்

ங்கு

வந்து எதுவும்

இருக்கிறதோ ...? " குரளல உயர்த்தி கம் ர ீ மோக பகட்டோள் . தில்

யசோல்ல

முடியோமல்

அளசத்தோன் மபனோகரன் .

தளலளய

"

அப்ப ோது

உங்களுக்கு

இந்த

வட்டில் ீ

இடமில்ளல .யவைிபய ப ோங்கள் ..." வோசளல கோட்டினோள் . " ஆன்ட்டி ...ேோன் யசோல்வளத யகோஞ்சம் ...." " பவண்டோம் ...உங்கள்

க்க ேியோயம் எதுவும்

பவண்டோம் .எனக்கு என் .அவள்

உங்களைப்

மகபை ேியோயவோதி

ோர்க்க

விரும் வில்ளல

.ேீங்கள் ப ோகலோம் ...." "

ஆன்ட்டி

ப்ை ீஸ்

...ப சோமல்

தீரக்கூடிய

ிரச்சிளனயில்ளல இது .ளவசோலியிடம் ேோன் என்ளன விைக்கிபய தீரபவண்டும் ...." "

விைக்க ோர்த்தோபல

ப ோகிறீர்கைோ உயிளர

...?

விட்டு

உங்களைப் விடுபவன்

என்கிறோள் .ேீங்கைோனோல் அவளுக்கு விைக்கம் யகோடுக்க ப ோகிபறன் என்கிறீர்கள் .... " இதற்கு

அவனது

பவதளனளய

முகம்

கோட்டியது

மூடிக்யகோண்டோன் .

எல்ளலயில்லோ .கண்களை

இறுக

" இரண்டு வருடங்களுக்கு முன் என் கணவர் இறந்த

ப ோது

யசன்றோர் விசோரிக்க

ளக

.கடன்

ேிளறய

வி ரம் வந்த

வோசல் டியிபலபய வோர்த்ளதயிபலபய ப ோய்விட்டனர்

கடளன

விட்டு

யதரிந்ததும்

துக்கம்

உறவினர்கள்

ேின்றுவிட்டு கடளமளய

இருந்தப ோது

துக்கத்திலிருந்து யதோழியலோன்ளற

,

ித்து

யவைிபய கோப் ோற்றியவள்

யசல்லய ண்

.எப்ப ோதும்

,

,

எங்கள் ளவசோலி

அவள் திரிவோள்

அந்த

வந்து

ஆரம் ித்து

ின்னோபலபயதோன்

ிடித்தது

உடனடியோக

குடும் த்ளத .இவ்வைவிற்கும்

ஆற்றிவிட்டு

.சூன்யமோகிவிட்ட

எதிர்கோலத்ளத ேிளனத்து ேோன் ப ோல்

வோய்

,

அப் ோவிற்கு அவர் .அப் டிப் ட்ட

ளதரியசோலிளய ஒரு ேோைில் உளடத்து ப ோட்டு விட்டீர்கபை ..." " பேற்று என் மகள் எப் டி கதறினோள் யதரியுமோ ...?

மீ ண்டும்

என்

கிளடப் ோயைன்ற

மகள்

எனக்கு

ேம் ிக்ளகபய

மகைோக எனக்கு

இல்ளல ...உயிரற்ற

.அவ்வைவு

பவதளன

ிணம்

ப ோல்

..."தனலட்சுமி அழுளகயுடன் கூற ... "

ஆன்ட்டி

ப்ை ீஸ்

...துக்கம் கிடந்தோள்

...அப் டியயல்லோம்

யசோல்லோதீர்கள் .எனக்கு ...ஒரு

த்து ேிமிடம்

மட்டும் ளடம் யகோடுங்கள் .ேோன் ளவசோலியிடம் ...." "

எதற்கு

அவைது

யமல்லியதோக

உடலில்

ய யருக்கு

ஓடிக்யகோண்டிருக்கிறபத

மூச்சுக்கோற்ளறயும் ேிறுத்தவோ ...? " இந்தக் பகள்வியில் வோர்த்ளதளய பவண்டுயமன உங்களுக்கு ஏற்யகனபவ

தறி எழுந்தவன் " இந்த என்ளன

ேீங்கள் பதோல்வி

அனுப்

.ஏயனன்றோல்

உங்கள்

...சோரி ேோன்

மரணகோயத்பதோடு .என்ளன

பவண்டுயமன் தற்கோக

யசோல்லியிருந்தீர்கைோனோல் இதளன

கோயப் டுத்த

கூறியிருந்தோல்

ப ோரோடிக்யகோண்டிருக்கிபறன் யவைிபய

...அந்த

...இப்ப ோளதக்கு

யவற்றியோக

எடுத்துக்

யகோள்ளுங்கள்

.ேோன்

ப ோகிபறன்

"

என்றவன்

குனிந்து வடு ீ முழுவதும் சிதறிக் கிடந்த ப ோன் துண்டுகளை ய ோறுளமயோக பசகரித்து எடுத்து ளவத்தோன் . "

ளவசோலிளய

கவனமோக

ோர்த்துக்

யகோள்ளுங்கள் .ஏயனன்றோல் அவள் என் உயிர் ..." என்றுவிட்டு வோசல் கதளவ திறந்தோன் . " என்ன

ஆன்ட்டி

...ேம்ம

சரியில்ளலயோபம யசோல்லபவயில்ளலபய இருக்கிறோள்

.இப்ப ோது

...? ளவஷு....ளவஷு

உரிளமப் ட்டவன் வந்தோன் பசகர். பகோ மோக

ளவஷுக்கு

ப ோல்

அவளன

கத்திய டி

உடம்பு ....ேீங்க

...."

எப் டி என

உள்பை

முளறத்த டி

யவைிபயறோமல் ேின்றோன் மபனோகரன்.

13 யாரிவன் ...? கண்களாலேலய லேகரை குத்தியபடி தனேட்சுமி

யிடம்

திரும்பி

புருவம்

உயர்த்தேிலேலய லகட்டான் மலனாகைன். " பக்கத்து வட்டுக்கார்ர் ீ .." மலனாகைனின் ஜாரடக் லகள்விக்கு

தன்ரனயறியாமல்

தனேட்சுமி

"

இப்லபாது

பதிேளித்த அவளுக்கு

பைவாயில்ரே .தூங்குகிறாள் ..." என லேகருக்கு பதிேளித்தாள் . "

ஓ...என்ன

ஆயிற்று

சோல்ேியிருக்கோலம இருப்பரதலய

மறந்து

ஆன்ட்டி ..நான்

...என்னிடம் ஒருவன்

விட்டீர்களா

..?

ேரி

விடுங்க ...இப்லபாது ரவசுரவ எழுப்பி கூட்டி வாருங்கள் .ஆஸ்பிடல் கூட்டிப் லபாகிலறன் ...." ேட்டமாக அமர்ந்து சகாண்டான் . '

இப்படித்தான்

எப்லபாதும்

சதால்ரே

பண்ணுவானா ...? என்ற மலனாகைனின் விழிக் லகள்விக்கு

தரேயரேத்தபடி

...தனேட்சுமி

"

பைவாயில்ரே

...நீங்கள்

லபாங்கள்

.நான்

பார்த்துக்சகாள்கிலறன் " என்றாள் லேகரிடமும் கூடலவ மலனாகைனிடமும் ... பதிோக

தன்

பட்டரன பார்த்தபடி பக்கத்து

முழுக்ரக

சுழற்றியபடி சநருங்கிய வட்டுக்கார்ர் ீ

ேட்ரடயின் லகாபமாக

லேகரை

மலனாகைரன .சபயர்

ரக

லேகர்

"

இவர் .சும்மா

படபடசவன லபசுவாலை தவிை மனதில் கல்மிேம் கிரடயாது

"

என

விஜயாரவ

மனதில்

நிரனத்தபடி அவேைமாக நிறுத்தினாள். " ஓலஹா..." என்ற மலனாகைன் " ஹலோ பிைதர் ..." என அவனுக்கு ரக சகாடுத்தான் . " நீங்க யார் ோர் ...? " லேகர் . " நான் ...வாங்க சோல்லறன் ." அவன் ரகரய பிடித்து எழுப்பினான் மலனாகைன் . " வர்லறன் .சகாஞ்ேம் ரகரய விட்டுடுங்கலளன் ..."

அவேைமாக

தனது

ரகரய

மலனாகரிடமிருந்து லேகர்

தடவிப்

விடுபட்ட பார்த்துக்

சகாண்டிருந்த லபாது " அட ..வாங்க பிைதர் ..." என அவன் லதாள்களில் ரக லபாட்டுக்சகாண்டு தனேட்சுமிரய கதரவ

பார்ரவயால்

பூட்டிக்சகாள்ளுங்கள்

என

ஜாக்கிைரத

எச்ேரித்து

விட்டு சவளிலயறினான் மலனாகைன் . அவனது இந்த அணுகுமுரற மனதிற்கு இதமாக இருக்க

சமல்ே

,

பூட்டிவிட்டு

அரறயினுள்

தனேட்சுமி கதரவ

புன்னரகத்தபடி

.மலனாகைன்

திறந்துவிட்ட

கதரவ

நுரழந்தாள்

லபாகவும் ரவோேி

அரறக்

ேன்னேின்

வழியாக கீ லழ பார்த்துக் சகாண்டிருந்தாள் . அங்லக எதிசைதிைாக

இருந்த அமர்ந்து

ஐஸ்கிரீம்

பார்ேரில்

லபேிக்சகாண்டிருந்தனர்

மலனாகைனும்

, லேகரும்

மலனாகைன்

லபேிக்சகாண்டிருந்தான்

ஐஸ்கிரீரம

.தன்

நிதானமாக

ரகயிேிருந்த சுரவத்தபடி .தன்

ரகயிேிருந்த ஐஸ்கிரீரம ோப்பிட முடியாமல் உருக ரவத்தபடி விழித்துக் சகாண்டிருந்தான் லேகர் .

" இனி

இவனால்

நமக்கு

ரநரநசயன்ற

இருக்க்காது

என

சதாந்தைவு

நிரனக்கிலறன்

..." மகரள பார்த்தபடி கூறினாள் தனேட்சுமி . " நிச்ேயம் இருக்காது ..." பார்ரவரய அங்லக பதித்தபடி கூறினாள் ரவோேி . "

ரவசு

...அவர்

ரககாட்டிவிட்டு லகட்டுக்

"

...."

நான்

என்ற

அன்ரனக்கு

எல்ோவற்ரறயும்

சகாண்டுதான்மா

இருந்லதன்

"

என்றவள் ..." நான் சகாஞ்ேலநைம் படுக்கிலறன்மா "

என

கட்டிேில்

படுத்து

விழிகரள

மூடிக்சகாண்டாள் .மகளுக்கு இதமாக ேன்னரே பூட்டி

அரறரய

சவளிலயறினாள் தனேட்சுமி .

இருளாக்கிவிட்டு

மூடிய ரவோேியின் விழிகளுக்குள் அன்ரறய காட்ேி தூக்கிப்

அப்படிலய லபாட

முத்தமிட்டபடி மலனாகைனும்

படம்

ரவத்தது நின்ற ....அன்று

லபால்

ஓடி

உடரே

.ஒருவலைாசடாருவர் அம்ருதாவும் அந்த

,

கன்றாவி

காட்ேிரய பார்த்ததும் அப்படிலய கண்கள் இருள

நின்றவள் மூரள சேயேிழந்து மயக்க நிரேக்கு லபாய்

சகாண்டிருப்பரத

உணர்ந்தாள்

.அலத

லநைம் நிமிர்ந்த மலனாகைனும் அவரளப் பார்த்து அதிர்ந்தான் . சோருகிக்

சகாண்டு

சேன்ற

தன்

விழிகரள

இடத்தில்

மயங்க

மனது

மூரளக்கு

கட்டரளயிட , அந்த இடலம

அடுப்பாக மாறி

அவரள

எரிக்க

,

விரித்தவள் ...இல்ரே இந்த லநைத்தில் , இந்த

அங்கிருந்து

கூடாது துவங்க

சவளிலயறி

விட

உடனடியாக லவண்டுசமன

முடிசவடுத்தவள் , தரேசதறிக்க ரபத்தியக்காரி லபால் பின்புறமாக தனது வண்டிரய லநாக்கி ஓடினாள் . யாலைா பின்சதாடர்வது லபால் சதரிய , அப்படி யாலைனும் பயந்து

அரழத்து

திரும்பியும்

விடுவார்கலளா பாைாமல்

, என

ஸ்கூட்டிரய

ஸ்டார்ட் பண்ணியவள் அதன் பிறகு எப்படி வடு ீ வந்து லேர்ந்தாள் என்பது அவளுக்லக புதிர்தான் .ரக பழக்கத்தில் வண்டிரய ஓட்டியிருக்கிறாள் .நைகசமான்றின்

வாேரனயிலேலய

சநடுலநைம்

இருந்த பிறகு , சுைரண வந்த முதல் விநாடி அவள் அன்ரனயின் மடியில் , அவளின் பாே வருடேில் இருந்தாள் .நிதர்ேனத்ரத அவளுக்கு புரிய ரவக்க முயன்று சகாண்டிருந்தாள் அவள் அன்ரன .ரவோேி அம்மாவிற்காக்

, தம்பி ,

தங்ரகக்காக

சமல்ே

சமல்ே

தன்ரன

தன்னுணர்வு

மீ ண்டதும்

இப்லபாது

லயாேித்து

மீ ட்சடடுத்துக் சகாண்டாள் .

பார்த்தால்

அம்ருதாவின்

அரனத்தும் மலனாகைனுக்கு ஸ்டுடிலயா

இப்லபாது

விளக்கங்கள் அப்படிலய

சபாருந்திப்லபானது

.அந்த ...அது

மலனாகைனுரடயதுதான்.அதாவது தந்ரதயுரடயது

.ரவோேி

அவனது மலனாகைனின்

தந்ரதரயத்தான் பார்த்து அம்ருதா சோல்லும் ஆள் அவர்தாசனன தவறாக நிரனத்துவிட்டாள் .ஆனால்

திருமணம்

முடிக்காத

இளரமயான

இந்த

மலனாகைரனத்தான்

வேமிழுத்து

விட

லவண்டுசமன

சவகு தன்

அம்ருதா

முயன்று சகாண்லடயிருந்திருக்கிறாள் .

முதேநாள்

திடீசைன

வந்த

மலனாகைரன

பார்க்கத்தான் அம்ருதா ஓடியிருக்கிறாள் .அவன் இவரள

பார்க்காமலேலய

சேன்றதால்தான்

அந்த அழுரக .பிறகு அவன் திடீசைன ரேனா சேன்றதும் அரதத்தான் அன்று அம்ருதாவும் , லவதாவும்

லபேியிருக்கின்றனர்

.இதில்

லதரவயில்ோமல் நுரழந்து ரவோேி லவறு அவனுக்கு ேப்லபார்ட் பண்ணியிருக்கிறாள் . பிறகு எப்படிலயா லபானிலேலய அவரன லபேி வரளத்து

தனக்சகன

வந்த்தும்

,

அந்த

பங்களாரவ

வாங்கிவிட்டாள் .இப்லபாதும் ரேனாவிேிருந்து அவரள

லவண்டியிருந்ததால் ஏர்லபார்ட்டுக்கு கூறிவிட்டான் சகாஞ்ேிவிட்டு .நானும்

தான் வை

.இவன் என்ரன

பார்க்க

லபாக

ரவோேிரய லவண்டாசமன

நிதானமாக பார்க்க

இளித்துக்சகாண்டு

அவரள வருவான்

நிற்லபசனன

நிரனத்தான் லபாே ...இப்படி நிரனத்தவரள ...நீ அப்படித்தாலன அவனிடம் இளித்துக் சகாண்டு நின்றாய்

என

குத்தியது

மனோட்ேி

.

இதயம் வேிக்க கண்ணர்ீ வடிந்த்து ரவோேிக்கு .அவ்வளவு

தூைம்

தள்ளியிருந்து

சகாண்டு

லபானிலேலய ஒருபுறம் என்னிடமும் , மறுபுறம் அவளிடமும்

சகாஞ்ேிக்

சகாண்டிருந்திருக்கிறான் . அவன் அங்கிருக்கும் லபாலத இங்லக அந்த பங்களாரவ அவளுக்சகன வாங்கி அவர்களது நான்

விடும் உறவு

ஒருபுறம்

அளவு

இருந்திருக்கிறது

அவரன

சகாஞ்ேிக்சகாண்டு

.இரதசயல்ோம்

அறியாது

....லே..லே... அன்று லபானில் மலனாகைன் அளித்த முத்தம் நிரனவு லமனி

வை, அப்லபாது

இப்லபாது

ேந்தனமாய்

தனோய்

எரிந்த்து

குளிர்ந்த .

எப்படி

ஏமாந்துவிட்லடன் என தன்னிைக்கம் லமலோங்க ...தீயாய்

எரியும்

பாத்ரூமிற்குள்

லமனிரய

சேன்றவள்

குளிர்விக்க

ஷவரை

திருப்பி

அவள்

உடரே

விட்டு அப்படிலய அதன் கீ ழ் நின்றாள் . ேில்சேன்று

குளிர்ந்தபடி

குளிர்வித்தாலும்

,

, சகாதிக்கும்

ரவோேியின்

மனதிரன

ஆற்றும்

திடம்

இல்ோது லபாயிற்று .

அந்த

நீருக்கு

--------------" ஒரு வாைமாயிற்று நீங்கள் ஆபீஸிற்கு வந்து .என்னதான் ரவோேி

நிரனத்துக் ...? " லகட்ட

சகாண்டிருக்கிறீர்கள் கைரண

பார்க்காமல்

சுவரை பார்த்தாள் . " ப்ள ீஸ் என்ரனப் பார்த்து பதில் சோல்லுங்கள் .இந்த

சதாழிலுக்காக

லகாடிக்கணக்கில்

வாரி

.இன்னமும்

ஒரு

இரறத்திருக்கிலறாம்

வாைத்தில் திறப்புவிழா .நிரறய லவரேகரள

உங்கரள நம்பித்தான் , உங்களுக்லகற்றபடிதான் சேட்

சேய்திருக்கிலறாம்

வாைமாக .எங்களுக்கு ரவோேி

அந்த லவறு .இதரன

.நீங்களானால்

பக்கலம சதாழில்கள் உங்கரள

ஒரு

வைவில்ரே இருக்கின்றன நம்பித்தாலன

சகாடுத்லதாம் ...? பதில் சோல்லுங்கள் ...."

" நீங்கள் லவறு ஆரள லபாட்டுக்சகாள்ளுங்கள் .என்னால் உங்களிடம் லவரே பார்க்க முடியாது ," கைணின் கண்கள் லகாபத்துடன் சஜாேித்தது . "

என்ன

எங்களுடன்

விரளயாடுகிறீர்களா இைண்டு

லபாட்டிருக்கிறீர்கள்

வருடம்

.நீங்கலள

...?

நீங்கள் பாண்ட்

சோல்லுங்கள்

அம்மா .அன்று உங்கள் முன்னாலேலய இங்லக இலத

இடத்தில்

லபாட்லடாம் சோல்கிறாலை

ரவத்துதாலன

.இப்லபாது

உங்கள்

...திடீசைன

இது

ரகசயழுத்து மகள் லபால்

இப்படி ஒரு

விவைமான ஆளுக்கு நாங்கள் எங்லக லபாலவாம் ..? " தனேட்சுமியிடம் திரும்பி லகட்டான் . தனேட்சுமி

தயங்கி

ரவோேிரய

ரவோேி ..." என்றாள் .

பார்த்து

"

" கைண் ..ேிஸ்டர் லயாேிக்கட்டும் விடுடா .நாம் நாரள வைோம் " ஆதைவாக லபேினான் சுலைஷ்.

" நாரள

வந்தாலும்

உங்கள்

இலத

பதில்தான்

கம்சபனி

வைப்லபாவதில்ரே ரவோேி .

"

உறுதியாக

.நான்

லவரேக்கு சோன்னாள்

" அப்லபாது நான் இந்த பிைச்ேிரனரய ேட்டப்படி அணுக

லவண்டியதிருக்கும்

..."

கூறினான் கைண் . அவரன

அேட்ேியமாக

சேய்யுங்கள் சகாண்டாள்

"

பார்த்துவிட்டு

என்றுவிட்டு

ரவோேி

சவளிலயறினர் .

லகாபமாக

.இருவரும்

"

திரும்பிக் லவகமாக

" ஏய் என்னடா , சைாம்ப ஓவைாக லபேிவிட்டாய் ...?

"

சுலைஷ்

கடிந்தான் . "

மலனா

லவரேக்கு

சவளிலய

ோர்

வந்த்தும்

எப்படியாவது

அரழத்து

வை

கைரண

ேிஸ்டரை

லவண்டுசமன

சோன்னாலை .மறந்துவிட்டாயாடா ...? " என்றபடி நடந்தான் கைண் .

" ேட்டம்

...நடவடிக்ரக

பயமுறுத்துகிறாலை

ரவசு

...என

அந்த

தம்பி

....? " கவரேயாக

லகட்டாள் தனேட்சுமி . " அசதல்ோம் ஒன்றும் சேய்ய மாட்டார்களம்மா " " எப்படிம்மா அவ்வளவு உறுதியாக சோல்கிறாய் ...? "

" என் கணிப்புபடி அந்த மலனாகர் அனுப்பிதான் இவர்கள்

வந்திருக்க

.அப்படியில்ரேசயன்றாலும் ேட்டப்படி

என்

லமல்

லவண்டும் ,

இந்த

நடவடிக்ரக

கைண் எடுக்கும்

அளவு மலனாகைன் விட மாட்டார் " எவ்வளவு உறுதி குைேில் .மகரள ஆச்ேரியமாக பார்த்தாள் தனேட்சுமி .தாயின் பார்ரவரய ேந்திக்காமல் உள்லள எழுந்து லபானாள் ரவோேி . உண்ரமயாகலவ லபாேலவ தன்ரன

தனேட்சுமியிடம்

, மலனாகைன் விட்டு

விட

சோன்னது

அவ்வளவு மாட்டான்

எளிதில் என்பதில்

இன்னமும் அவளுக்கு நம்பிக்ரகதான் .பக்கத்து வட்டு ீ லேகரை ...அவரள பார்த்தாலே சஜாள் விட்டுக்

பார்த்தாலே

சகாண்டிருந்தவரன சேய்து

லவரேரய

அவரள

சகாண்டிருக்கும்

லபாட்டுவிட்டு

ஓட

ரவத்திருக்கிறாலன ... ஆனால் இவனது இந்த கண்காணிப்பு வரளயம் சுகமாக இருக்கிறசதன இதனுள்லளலய இருந்து விடக்கூடாது .இது எனது அறிரவ மழுங்கடித்து விடும்

.எப்படியாவது

.என்ரனயறியாமலேலய வரளயத்ரத

இறுக்கி

சவளி என்

வைலவண்டும் மீ தான

சகாண்டிருக்கிறாலன

...மீ ள என்ன சேய்வது ...? ரவோேியின் தீவிை ேிந்தரனக்கு பதில் மறுநாள் காரே தானாகலவ வடு ீ லதடி வந்த்து . மறுநாள் காரே லகாபத்லதாடு வட்டிற்லக ீ வந்து நின்றாள் லவதா . " உன் லபான் என்ன ஆச்சு ..? ஏன் லவரேக்கு பத்து நாட்களாக வைவில்ரே ...? அம்ரு உன்ரன

லதடிக்சகாண்லடயிருக்கிறாள் லநரிலேலய

லபாய்

.என்ரன

பார்த்து

விட்டு

வைச்சோன்னாள் .என்ன சேய்ய லபாகிறாய் ...? " அம்ருதாவிடம்

லவரே

பார்த்தால்

மலனாகைனுக்கு பிடிக்காது . இவளிடம் லவரே பார்த்தால் அவனுக்கு லகாபம் வரும் .முதேில் இருந்லத

இங்லக

லவரே

சோல்ேிக்சகாண்லட நிரனவுகள்

பார்க்காலத

இருக்கிறான்

ரவோேிக்கு

என்று .இந்த

ேந்லதாேத்ரத

தை

நிமிர்ந்து லவதாரவ பார்த்தாள் . " ோரி லவதாக்கா .எனக்கு உடம்பு ேரியில்ரே .லபான் சதாரேந்து விட்டதால் தகவல் சோல்ே முடியவில்ரே.

நாரளயிேிருந்து

லவரேக்கு

வருகிலறசனன லமடமிடம் சோல்ேி விடுங்கள் " என்றாள் .

14 " இங்கே எதற்கு வந்தாய் ...? ," மகனாேரனின் கோபமான சந்கதாசத்வத

கேள்வி

வவசாலிக்கு

மிகுந்த

கோடுத்தது

.அவவன

அலட்சியப்படுத்தி திரும்பினாள் . அன்று

அதிோவலயிகலகய

ஷூட்டிங்

என்பதினால் ஆறு மணிக்கேல்லாம் ஸ்டுடிகயா வந்துவிட்டாள்

.உள்கே

மகனாேரனின்

ோவர

.இவகனன்ன வந்து

இவ்வேவு

நிற்ேிறான்

நுவையும்

கபாகத

பார்த்துவிட்டாள் அதிோவலயிகலகய

.அவனது

ஸ்டுடிகயா

...அவன் ஆவசநாயேியின் நடிப்வப பார்க்ே வந்து இருப்பான் .மனது வலிக்ே நிவனத்தவள் , எவன் எப்படி கபானால் எனக்கேன்ன என எண்ணியபடி உள்கே நுவைந்தாள் . எதிரில்

வந்த

மகனாேரன்

அவவே

நம்பமுடியாமல் பார்த்தான் . அவனது குற்றம் சாட்டும்

பார்வவ

கசய்தாற்கபால்

ஏகதா

வவசாலிதான்

ஒரு உணர்விவன

தப்பு

அவளுக்கு

கோடுத்தது

.இவன்

இப்கபாது

வந்து

கபசுவாகனா ...? அப்படி கபசினால் என்ன பதில் கசால்வது

..? கபசாமல்

திரும்பி

வட்டிற்கே ீ

கபாய்விடலாமா ....? என்று எண்ணிய வவசாலி இரண்டு

எட்டுேள்

பின்னால்

கூட

எடுத்து

என்ன

பராக்கு

வவத்துவிட்டாள் . " ஏய்

வந்துவிட்டு

அங்கே

பார்த்துக்கோண்டு நிற்ேிறாய் ...? அம்ரு கவயிட் பண்ணிக்கோண்டிருக்ேிறாள்

வா

..."

தள்ேி

நின்று ேத்தினாள் கவதா .திரும்பி பார்த்த கபாது மகனாேரவன ோணவில்வல .வவசாலி உள்கே நடந்தாள் . கமல்லிய

குரலில்

சந்கதாசமாே

இருந்தாள்

பாடியபடி

மிேவும்

அம்ருதா

.கவேமாே

வந்து வவசாலிவய ேட்டிக்கோண்டவள் " வா வவசாலி .உடம்பு இப்கபாது எப்படி இருக்ேிறது ..? நீயில்லாமல் கபால்

எனக்கு

இருந்த்து

வரகவற்றாள் .

ஒரு

கதரியுமா

வே ...?

ஒடிந்த்து "

என

அசூவசயுடன் விலக்ேியவள்

"

அவேது கவவலவய

கமடம் ...? " என்றாள் . " வவசாலி

நான்

நிவனத்தது

அவணப்வப ஆரம்பிப்கபாமா

நடந்துவிட்டது

.இப்கபாது மிேவும் சந்கதாசமாே இருக்ேிகறன் .மகனா என் இழுப்புக்கு வந்துவிட்டார் கதரியுமா ...?

"

அவள்பாட்டுக்கு

விவரித்துக்கோண்டிருக்ே

தனது

சாதவனவய

வவசாலிக்கு

வாந்தி

வரும் கபாலிருந்த்து . " இப்கபாது கபசுவவத நிறுத்த கபாேிறாயா ..? இல்வலயா

...?

"

என

அவள்

ேன்னத்தில்

அவறயும் ஆவல் வந்த்து .ஆனால் குற்றவாேி இவள் மட்டும் அல்லகவ ....இவளுக்கு மட்டும் ஏன் தண்டவன தரகவண்டும் .கபசாமல் தனது நரே

விநாடிேவே

வவசாலி .

எண்ணியபடி

இருந்தாள்

அருேிலிருந்த நாற்ோலியில் அமர்ந்து கோண்டு அவவேகய உறுத்தபடி இருந்தாள் கவதா .ஏகதா

ஓர்

எதிர்பார்ப்புடன்

வவசாலிவய

இருந்தாள் அவள் .

பார்த்தபடி

கமக்ேப் முடித்து அம்ருதா தனது ஷாட்டுக்கு கபானதும்

கமக்ேப்

,

ரூமிற்குள்கேகய

உட்ோர்ந்திருந்தாள் வவசாலி. " அடுத்த ஷாட் உடகன இருக்ேலாம் .கபாவன தூக்ேிக்கோண்டு .இங்கேகய

கவேிகய

இரு

"

ஓடிவிடாகத

ேட்டவேயிட்டு

விட்டு

கபானாள் கவதா .கபாவனயா ....? அவோ ...? இனி

கென்மத்திற்கும்

கபாவன

எண்ணம் வருமா அவளுக்கு ...?்

கதாடும்

கவேியில் கபாகும் எண்ணம் வவசாலிக்குகம இல்வல

.கவேிகய

கபானால்

மகனாேரவன

சந்திக்ே கவண்டியிருக்குகமா ...என்ற பயத்வத விட

, மகனாேரனுடன்

கோண்டு மரத்தடிவய

கபானில்

உட்ோர்ந்திருந்தாகே சந்திப்பதில்தான்

கோஞ்சிக் அந்த அவளுக்கு

கவதவன அதிேமிருந்த்து .அப்கபாது எவ்வேவு சந்கதாசமாே இருந்தாள் ....அவனது கபச்சுக்ேள்

வரிவசயாே கநஞ்சுக்குே. வலம் வர ஆரம்பிக்ே மூக்கு விவடத்து ேண்ணர்ீ வர பார்த்தது . வச

...தகுதியற்ற

வடிப்பதற்கேன்கற ேண்ண ீர்

...தன்

ஒருவனுக்ோே

ோத்திருக்ேிறகத மீ கத

துவடத்துக்கோண்டாள் .

ஆத்திரம்

இந்த கோண்டு

பத்துநிமிடகம பார்த்த ஒருவனிடம் எப்படி என் மனதிவன பறிகோடுத்கதன் ....? இது ஏன் எனக்கு நடந்த்து ...? அவ்வேவு பலவனமானவோ ீ நான் ...? ேண்ணாடியில்

கதரிந்த

கோண்டிருந்தாள்

.திடீகரன

தன்

பிம்பத்வத

கவறித்தபடி தனக்கு தாகன கேள்வி எழுப்பிக் தனக்கு

பின்னால்

கதரிந்த

ேண்ணாடியில் மகனாேரனின்

உருவத்தில் திவேத்து , பிறகு தவலவய உலுக்ேி ேண்ேவே விைித்து பார்த்தாள் . " நான் இங்கேதான் உன் பின்னால்தான் நின்று கோண்டிருக்ேிகறன் மகனாேரன் .

..."

குரல்

கோடுத்தான்

கவேமாே

எழுந்தவள்

கவேிகய வாசவல

கபாே

.பாதங்ேவே

அவறவய

எண்ணும்கபாது

மவறத்து

தவரயில்

நிற்பவத

நேரப்கபாவதில்வல உணர்த்தினான்

அழுந்த

என அவன்

வந்தாகயன்றான் ...கோபமாே .

விட்டு ,

அவன்

பார்த்தாள்

ஊன்றி

அவளுக்கு .இங்கே

ஏன்

" யாராவது பார்த்தால் என்ன நிவனப்பார்ேள் ..? கவேிகய

கபாங்ேள்

..."

குரவல

குவறத்து

ேத்தினாள் . "

அதனால்தான்

ேதவவ

மூடவில்வல

"

திறந்திருந்த ேதவவ ோட்டி கசான்னவன் . " எனக்கு

உன்னிடம்

கபசகவண்டும்

.கவேிகய

எங்கேயாவது ..." " இல்வல ..நான் வரமாட்கடன் .உங்ேளுடன் கபச ஒன்றுமில்வல எனக்கு .கவேிகய கபாங்ேள் ..." அவன் முடிக்கும் முன்கப ேத்தினாள் .

"

ஷ்

...ஏன்

ேத்துேிறாய்

....?

இருப்பவர்ேகேல்லாம் கவண்டுகமன்று

கவேிகய

இங்கே

நிவனக்ேிறாயா

...?

அதட்டினான் .பின் தணிந்து ... "

வவசாலி

உன்னிடம்

சில

கேட்ேகவண்டும் ..." என்றான் . "

வர "

கேள்விேள்

ஓ...கசய்யக்கூடாத

தப்பிவன

கசய்பவர்ேளுக்கேல்லாம்

ஆசிரியர்

கோடுத்து

...? "வவசாலியின்

விடுேிறார்ேகே

பதவி

நக்ேலில் அவன் முேத்தில் புன்னவே வந்த்து. " சரி ...நீகய கேளு ...? நான் பதில் கசால்ேிகறன் ..."சமாதானமாே கசான்னான் . என்னகவா

கபரிய

மோராொ

...விட்டுக்கோடுப்பது கபான்ற பாவவனவய பார் ....மனதிற்குள் அவவன திட்டி தீர்த்தாள் . " இது உங்ேள் ஸ்டுடிகயாதாகன ...? ஆட் பிலிம் சம்பந்தமாே

வந்த்தாே

கசான்ன ீர்ேள் ..? " கேட்டாள் .

கபாய்தாகன

"

கபாய்யில்வல

.அன்று

அதற்ோேத்தான்

வந்கதன் ." "

என்னிடம்

எவதகயன்று

ஏன்

கசால்லவில்வல

கசால்லாவிட்டாலும்

குறிப்பிடுேிறாகேன

உணர்ந்த

...?

"

எவதக்

மகனாேரன்

கமௌனமானான் . " நிறுத்தாமல்

கபசுவர்ேகே ீ

...இன்று

என்ன

இவ்வேவு அவமதி ...? " ேிண்டலாே கேட்டாள் . "

வவசாலி

இது

விசயம்

நாம்

நிவறய

கபசகவண்டும் .கோஞ்சகநரம் தனியாே ...."

" நான் வரமாட்கடன் ..." பட்கடன கூறினாள் ." உங்ேள் பணக்ோர கசய்வேேள் எதுவும் எனக்கு ஒத்துவராது

.அதனால்

பிரிந்துவிடுகவாம்

எனக்

நாம் கூற

இருவரும்

..."

மனமில்லாது

அவள் நிறுத்தியது கபாலகவ , அதவன கேட்ே மனமில்லாது இவடமறித்தான் .

அவசரமாே

மகனாேரனும்

" வவசாலி முன்கப நான் உன்னிடம் என்வன விட்டு

பிரியக்கூடாது

என்று

கேட்டிருக்ேிகறன்.நீயும் சம்மதித்திருக்ேிறாய் ..." " ஆமாம்

நீங்ேள்

சுற்றிவிட்டு கூவடகயாடு

உங்ேள்

வருவர்ேள் ீ

.என்

.நான்

நோயினியாே

ோத்திருக்ே கவண்டுகமா....." " எனக்ோே

இஷ்டப்படி

ோத்திரு

தவலயில் உங்ேளுக்ோே

.நோயினியாே

மனங்ேவர்ந்த

ஊர்

இல்வல

ராவதயாே

..."

உணர்ச்சியுடன் மகனாேரன் இதவன கூற இேே கதாடங்ேிய மனவத இறுே பிடித்தபடி ... "

ஓ....ராவத

...அப்கபாது

ேண்ணகனா

...ஆமாம்

தாங்ேள் ..அது

கோகுல உண்வம

கபாலத்தான் கதரிேறது ...." ஏற இறங்ே அவவன பார்த்தபடி நக்ேலாே கசான்னாள் .மகனாேரனின் முேம் ேறுத்தது. " நான் ராமன் இல்வல வவசாலி .இது வவர அதற்ோே நான் வருத்தப்பட்டதில்வல. ஆனால்

என்று உன்வன சந்தித்கதகனா ..அன்றிலிருந்து ராமனாே

இல்லாமல்

ஒவ்கவாரு

கநாடியும்

கபாகனாகம

..என

வருத்தப்பட்டுக்

கோண்டிருக்ேிகறன் ..."

" அன்று அம்ருதாவுடன் நீ என்வன பார்த்தாகய ...அதுதான் என் வாழ்விகலகய மிே கமாசமான நிமிடம்

என

நான்

நிவனக்ேிகறன்.

"

மகனாேரனின் குரலில் மிகுந்த வருத்தமிருந்த்து. உண்வமயாே படுேிறாகனா கபாழுதில்

...?

இவன் விநாடிக்கும்

வருத்தம்தான்

நிவனத்துவிட்டு

உலுக்ேிக்கோண்டாள் வவசாலி .

குவறவான தன்வனகய

" நீ நிலவு கபான்றவள் வவசாலி .புள்ேிேேற்ற , மாசற்ற

,

சுத்தமான

அதிசய

என்வன

மாற்றிக்கோள்ே

நிலவு

.அது

கபாலகவ உனக்கு இவணயாே சுத்தமானவனாே பின்தான்

உன்வன

கவண்டுகமன்றுதான்

கவண்டும் கநரில் அன்று

.அதன் சந்திக்ே உன்வன

ஏர்கபார்ட்டிற்கு

வரகவண்டாகமன்கறன்

."

கமல்லிய குரலில் கூறினான் . .கச

...உடகன

கவண்டும்

இந்த

.இவன்

இடத்வத கபச்சில்

கதரியும்தாகன.இன்னும் இங்ேிருந்தால்

'

விட்டு

வல்லவன்

கோஞ்ச கபாய்

கபாே என கநரம்

அம்ருதாவவ

பார்த்துவிட்டு வாருங்ேள் என என் வாயாகலகய கசால்ல வவத்து விடுவான் . இந்த எண்ணம் கதான்றவும் கவேிகயறி விட எண்ணி

மீ ண்டும்

தவலயாட்டி மவறத்து முவறத்தபடி .திருத்தமான

மறுத்தபடி நின்றான்

அவன்

அவனது சிறு

பார்த்தாள்

வைிவய

நிமிர்ந்தவள்

அதனருேிலிருந்த விழுந்த்து .

வாசவல

நன்றாே .அவவன

திவேத்தாள்

புருவங்ேளும்

தழும்பும்

.

,

பார்வவயில்

இந்த தழும்பு முன்பு ோயம் பட்டகபாது ஆைமாே இருந்திருக்ே

கவண்டும்

.இப்கபாது

அழுத்தம்

குவறந்து

மங்ேலாே

ஆைமாே

எப்படி

வவசாலியின்

எனக்கு

.இவ்வேவு

பட்டிருக்ே

மனதினுள்

ஓடும்கபாது ... " இது

அடி

கதரிேிறது

ஆறு

இப்படி

கூடும்

...?

கயாசவன

வயதிருக்கும்

கபாது

மாடிப்படியில் ஏறும்கபாது சறுக்ேி விழுந்த்தில் அடிபட்டது

.அப்கபாகத

கபாட்டார்ேோம்

..."

ஒற்வறவிரலால்

எட்டு தனது

வதயல் தழும்வப

கதாட்டுக்கோண்டு

வவசாலிவய பார்த்தபடி கூறினான் மகனாேரன் . மகனாேரனும்

,

வவசாலியும்

பார்த்துக்கோண்டது , அன்று கராட்டில் வவத்து , பிறகு

க

கமாத்தமாே

ாட்டலில் பத்து

வவத்து

நிமிடங்ேள்தான்

...என்று இருக்கும்

.அதன்பிறகு கபானில்தான் கபசிக்கோண்டார்ேள் .அப்கபாதும்

கபானில்

கபாட்கடா

அனுப்பி

ஒருவவரகயாருவர் பார்த்துக் கோள்ேகவண்டும் என்ற எண்ணம் இருவருக்குகம வந்த்தில்வல .முதலில் மனதில் தங்ேிய , சரியாே யாகரன

உணராத கபாகத ஒருவவரகயாருவர் பரஸ்பரம் ஈர்த்த பதித்து

அந்த

முதல்

தங்ேள்

ோதவல

இருவரும் . அதன்பிறகு

உருவத்வதகய

சுமந்திருந்தனர்

...இகதா

ஒருவவரகயாருவர்

மனதில்

இப்கபாதுதான்

கநரில்

பார்க்ேிறார்ேள்

.நான்கு மாதங்ேோே குரல் வைியாே மட்டுகம தங்ேள்

அன்பிவன

, ோதவல

கசால்லாமல்

கசால்லியபடியிருந்த இரு இேம் கநஞ்சங்ேளும் இப்கபாது கநரில் ேண்டதும் ,கபாங்ேி வைிந்த ோதலில் விைிேள் தின்றன.

தவித்த

உள்ேங்ேள்

ஆர்வமுடன்

உணர்ச்சியுடன் மகனாேரன்

"

சாலி

ஒற்வற

கநக்குருே,

ஒருவவரகயாருவர்

..."

என

அவைத்தபடி

ஆட்ோட்டி

விரவல

அவவே கநாக்ேி நீட்டி " உனக்கு இந்த மூக்குத்தி மிே அைகு ..கதரியுமா ...? " என்றான் .அவேின் மூச்சுக்ோற்று தீண்டியது .

ஆர்வமுடன்

அவனது

விரவல

திடுக்ேிட்டாள் வவசாலி .இகதன்னதிது ...எப்படி இவ்வேவு

அருேில்

எண்ணத்தில்

வந்கதன்

அவள்

...கவேிகயறும்

ஓகரட்டு

எடுத்து

வவத்திருக்ே , மறுக்கும் எண்ணத்தில் அவனும் ஈகரட்டு

எடுத்து

அவறயில் வந்திருந்தனர் மூக்ேில்

வவத்திருக்ே இருவருமாே

.இருப்பகத

மினுங்ேிக்

சிறிய

,அந்த

அருேருகே

கதரியாமல்

கோண்டிருக்கும்

அவள் அந்த

மூக்குத்தி அருகே நீண்டிருந்த்து மகனாேரனின் ஒற்வறவிரல் . இவன் ...எவ்வேவு வதரியமிருந்தால் அவவே கதாட வருவான் .தன் முேத்தருகே நீண்டிருந்த அவன் விரல்ேோல் ேலவரமவடந்து அவசரமாே பின்னவடந்தாள்

."

கபாங்ேள்

..உடகன

கபாய்விடுங்ேள் இங்ேிருந்து ...உடகன ...ப்ே ீஸ் ..." ேத்தினாள் . அப்கபாது திறந்திருந்த ேதவு வைியாே உள்கே நுவைந்த ேத்தியபடி

அம்ருதா

"

ாய்

அவவன

அவணத்துக்கோண்டாள்

மகனா ."

..."

என

பின்னிருந்து என்வன

பார்க்ேத்தாகன கோஞ்சலுடன் . உடகலல்லாம் கவேிகயறிகய எண்ணத்தில்

வந்தீர்ேள்

தீ

பிடித்தாற்

கபால்

ஆே , வைியில்

கலசாே

டியர்

உரச

கபாருட்படுத்தாமல்

"

என்ற

எரிய

,

கவண்டுகமன்ற நின்ற

மகனாேரவன

கநர்வவத கவேிகய

கூட ஓடினாள்

வவசாலி .வாசவல தாண்டும் கபாது " உனக்கு கோஞ்சம் கூட டீசன்ஸிகய ேிவடயாதா ...? " என்ற

மகனாேரனின்

விழுந்தது. கவேமாே

கவேிகய

கோப

குரல்

வந்தவவே

ோதில்

அவேது

வைக்ேமான மரத்தடி கவறு கவதவனபடுத்த , இங்கே இருக்ேகவ முடியாது என்ற முடிவுடன் ஸ்கூட்டிவய கவேிகயறினாள் .

எடுத்துக்கோண்டு

15 " வைசாலி சசான்னால் கேளு .இனி இங்கே ைராகே ...இந்ே இடம் உனக்கு பாதுோப்பில்வல ..." மகனாேரன் கலசான இவைஞ்சலுடன் கூைினான் . " ஏன் ...இங்கேயிருந்ோல் உங்ேள் லீவலேவைசயல்லாம் ேண்டு

சோள்கைகனசயன்ை பயமா ...? பிைகு உங்ேள் கமலுள்ை ஹீகரா அப்பியரன்ஸ் கபாய்ைிடுகம ...அந்ே ேைவலோகன உங்ேளுக்கு ...? " முயன்று கேலி கபால் கோற்ைமைிக்கும்படி கேட்டாள் . " இல்வல அப்படி இல்வல .நான் எப்கபாதும் ஹீகராைாே மிே நல்லைனாே கோற்ைமைிக்ே கைண்டுசமன்று நிவனத்ேேில்வல ...." " ஆமாம் ராமனாே இருக்ே கைண்டுசமன்று கூடத்ோன் நிவனத்ேேில்வலகய ..." அைைது குத்ேவல ேைனிக்ோேைன் கபால் ...

" ஆனால் உனக்கு எப்கபாதும் ஹீகராைாே இருக்ே கைண்டுசமன்றுோன் நிவனக்ேிகைன் ..." எனக் கூைி நிறுத்ேினான் .வைசாலி முேம் சிைக்ே நிற்ே ...

" அேனாகலகய இனி என்வன புதுப்பித்துக்சோண்டு ராமனாே இருக்ே கைண்டுசமன ஆவசப்படுேிகைன் " என குைிப்பாே கூைி சோடர்ந்து முடித்ோன். இைன் இப்படி ஏோைது கபசுைாசனன்று சேரியும் .அேனால்ோன் ேனியாே இைனிடம் மாட்டிக்சோள்ை கூடாது என்கை நிவனத்து ைந்ோள் .அன்று அம்ருோ நடந்து சோண்ட முவை கைறு இங்கே ைரகைண்டுசமன்ை எண்ணத்வே பின்கன ேள்ைிக்சோண்டு கபானது .ஆனால் அைைது குடும்ப சூழ்நிவல ... " அம்ருோ எப்பவுகம இப்படித்ோன் ...எங்கே எப்படி நடந்து சோள்ைது என்ை நாேரீேமின்ைி நடந்து சோள்ைாள் .அைைது ைாழக்வே முவை அப்படி ...சில கநரங்ேைில் எேிர்பார்க்ோமல்

இப்படி நடக்கும்கபாது ....அன்று ...அைவை ேள்ைிைிடுைேற்குள் ...." அன்வைய ேனது நிவலவய ேயக்ேத்துடன் வைசாலிக்கு ைிைக்ே முயன்ைான் .

ைலுக்ேட்டாயமாே கமகல ைந்து ைிழும்கபாது , அதுவும் ேிடீசரன ஒட்டிக்சோள்ளும் கபாது உடகன ேள்ைி ைிடுைசேன்பது ேஷ்டம்ோகன ...அன்று கூட கமக்ேப் அவைக்குள் ேிடீசரன்று ைந்துோகன ஒட்டிக்சோண்டாள் ....இப்படி ேனக்குள் ஒலித்ே குரவல கேட்டதும் பயந்து கபானாள் வைசாலி .இல்வல இது சரி ைராது ...இன்னும் சோஞ்ச கநரம் இைவன கபசைிட்டால் இைன் என்வனகய அைனுக்கு நியாயம் கபச வைத்துைிடுைான் . " எவ்ைைவு இலகுைாே கபசுேிைீர்ேள் சார் .இது கபான்ை ைசேி பவடத்ேைர்ேைின் பழக்ேங்ேசைல்லாம் என்வனப் கபான்ை நடுத்ேரைாேிேளுக்கு ஜீரணமாோது .அேனால் ப்ை ீஸ் ...சார் ...ைிட்டுைிடுங்ேள் சார் ..." அைவன அந்நியப்படுத்ே கைண்டுசமன்கைோன்

இத்ேவன சார்ேவை கபாட்டாள் . " சாரா ....? " அைனது முேம் ைிழுந்துைிட்டது . சிைிேைைாைது அைவன பாேிக்ே முடிந்ே மேிழ்ச்சியில் " ஆமாம் சார் .நீங்ேள் என் முேலாைியில்வலயா ....? இனி முேலாைி என்கை அவழக்ேைா ...? முன்சபல்லாம் இந்ே ஸ்டுடிகயா பக்ேகம ைரமாட்டீர்ேகை ...இப்கபாது என்ன ேினமும் ைந்துைிடுேிைீர்ேள் ...? " இதுவும் வைசாலிவய உறுத்ேிக் சோண்டிருந்ே ைிசயம்ோன் .முன்பு அைள் மகனாேரவன இங்கே பார்த்ேகே இல்வல .ஓரிரு முவை அைனுவடய அப்பாவை பார்த்ேிருக்ேைாள் .முேலாைி என்ை கோரவணயில் ேள்ைி வைத்து தூரமாய் பார்த்ேிருக்ேிைாள் .மகனாேரன் இப்படி ைந்த்ேில்வல .முன்கப அைவன பார்த்ேிருந்ோல்ோன் இப்கபாது இப்படி ஏமாந்து நிற்ே மாட்டாகை ...அப்கபாசேல்லாம் ைரகை மாட்டாகன .இப்கபாது ேினமும் ைந்து ைிடுேிைாகன ...என்ை உறுத்ேல் அைளுக்கு .

" அம்ருோ கமடத்வே பார்க்ேத்ோகன ேினமும் ைந்துைிடுேிைீர்ேள் ...? " கேலி கபால் கேட்ேகைண்டுசமன நிவனத்து கேட்டு

முடிக்ேவும் சநஞ்சம் ைலித்துைிட ேண்ேைின் ஓரம் நீர் ைரட்டுமா ...என கேட்டது வைசாலிக்கு . " ஏன் ..உன்வன பார்க்ேசைன்று ைரமாட்கடனா சாலி ...? " அன்புடன் அைவை பார்த்ேபடி கேட்டான் மகனாேரன் . இவமவய ோண்டி ைழிந்துைிட்ட நீவர மவைக்ே ேனது முேத்வே ேிருப்பிக்சோண்டைள் " அப்படி கூப்பிடாேீர்ேள் என்வன ..." சமலிந்ே குரசலன்ைாலும் ேீைிரமாே கூைினாள் . " ேினமும் உன்வன பார்க்ே மட்டும்ோன் , எத்ேவனகயா கைவலேவை ைிட்டுைிட்டு இங்கே ைருேிகைன் சாலி ..." அைைது கபச்வச அலடசியம் சசய்து ேனது நிவலவய சோடர்ந்ோன் மகனாேரன் .

" கைண்டாம் ...அப்படி ைராேீர்ேள் ...ேயவுசசய்து இனி ைராேீர்ேள் ...." " நீ இந்ே கைவலவய ைிட்டு நின்று ைிடு .நீயும் ைராகே .நானும் ைர மாட்கடன் ." கபரம் கபசினான் . " அது சரி ..இந்ே கைவலவய ைிட்டு ைிட்டால் , என் குடும்பம் கசாத்துக்கு என்ன

சசய்கைாசமன்று நிவனக்ேைீர்ேள் ..? ஈரத்துணிவய ையிற்ைில் கபாட்டுக் சோள்ைைா ....? " ேண்ேவை இறுே மூடி ேன்வனக் ேட்டுப்படுத்ேிக் சோண்டைன் " என்வன கநாேடிக்ே கைண்டுசமன்கை இது கபான்ை கபச்சுக்ேவை நீ கபசுைோனால் , எனது ைருத்ேத்ேில் உனக்கு சிைிோைது மேிழ்ச்சி இருக்குமானால் , நீ இப்படி கபசு சாலி ....எனக்கு ஒன்றுமில்வல ...ஆனால் உனக்குரிய

கைவல ஒன்று ஏற்சேனகை ோத்ேிருப்பவே நிவனவு சோண்டு கபசு ..." " அது நீங்ேள் சோடுத்ே கைவலோகன ...உங்ேள் ஆருயிர் நண்பர்ேள் ேந்ே கைவல .ம் ...உங்ேள் நண்பர்ேைின் லட்சணத்வே சோண்கட அன்கை உங்ேவையும் ேணித்ேிருக்ே கைண்டும் .மிஸ் பண்ணிைிட்கடன் ...." வைசாலியின் மனேில் முேலில் ேரணும் , சுகரஷும் அைைிடம் நடந்து சோண்ட முவையற்ை ேன்வம நிவனைில் ைந்த்து . " ஏன் ...? இப்கபாது எதுவும் சோந்ேரவு சசய்ேிைார்ேைா ...? " மகனாேரனின் குரலில் சிறு படபடப்பு . " சிறுத்வே ேனது புள்ைிேவை மாற்ைிக்சோள்ைேில்வல என கேள்ைிப்பட்டிருக்ேிகைன் " முணுமுணுத்ோள் . ேவலயவசத்து மறுத்ேைன் " அது சிறுத்வே .இைர்ேள் சிறுத்வேசயன ேன்வன ோகன

நிவனத்துக் சோண்டிருப்பைர்ேள்." மகனாேரனின் இந்ே பேிலில் வைசாலிக்கு சிறு புன்னவே ைந்த்து . " பார் வைசாலி . இைர்ேள் இருைரும் நமது சில சோழில்ேைில் சோடர்புவடயைர்ேள்."பின்னால் "நீ இைர்ேவை அடிக்ேடி சந்ேிக்ே கைண்டி ைரலாம் .அப்கபாது அந்ே உனது முேல் சந்ேிப்பு இைர்ேளுக்கு நிவனவு ைர கூடாது .உன்வன மரியாவேயாே பார்க்ே கைண்டுசமன்றுோன் .உனக்சேன ஒரு கைவல என்ைதும் இைர்ேவைகய உன்னிடம் அனுப்பி வைத்கேன் .என் ேணிப்பு ேப்பாது .அைர்ேள் மேிப்பில் நீ இப்கபாது உயர்ந்ே இடத்ேில் இருக்ேிைாய் .நிச்சயம் உனக்கு அைர்ேைால் சோந்ேரவு இருக்ோது ...." எல்லா சசயல்ேளுக்கும் மகனாேரனிடம் பேில் இருந்த்து .அைனது ைிைக்ேங்ேள் வைசாலிவய பலைனமாக்ேிக் ீ சோண்கட கபானது ...."பின்னால் " ...என்று சசான்னானா ..? "பின்னாள் " என்று சசான்னானா ....?இேற்கு

அர்த்ேசமன்ன ேவலவய வேயால் ோங்ேிக் சோண்டாள் . " என்வன சோஞ்சம் ேனிகய ைிடுங்ேள் ..." " நீ நாவையிலிருந்து ோர் கேர் சசன்டர் கைவலக்கு ைந்துைிடுேிைாயா ....? " எவ்ைைவு எேிர்பார்ப்பு அைன் குரலில் .நிமிர்ந்து அைவன முவைத்ோள் .

" கைண்டாம்டா சாலி ...இங்கே ...கைண்டாம் .இந்ே இடம் இப்கபாது உனக்கு பாதுோப்பில்வல ..." மகனாேரனின் குரலில் மிகுந்ே அன்கபாடு ...ோேலும் அப்பட்டமாே சேரிய , ேன்னுடன் கபானில் ேருவணயும் , ோேலுமாே கபசிய மகனாேரனின் குரவல இப்கபாது உணர்ந்ே வைசாலி , ேன்வன ேட்டுக்குள் சோண்டு ைரும் ைவேயற்று அைவன நிமிர்ந்து கநாக்ேினாள் . அது மேிய உணவு இவடகைவை கநரம் .அன்று ஸ்டுடிகயாைில் அந்ே

கநரம் அம்ருோைின் ஷூட்டிங் ஒன்று மட்டுகம இருந்த்து .அேனால் ஆள் நடமாட்டம் குவைைாே இருந்த்து .உணைிற்கு பின்

அவனைரும் ஒரு சிறு ஓய்ைில் இருந்ேனர் .இந்ே ஓய்வு உடவல சரப்ரஷ் பண்ணும் என்று கநரம் ேிவடக்கும் கபாசேல்லாம் அம்ருோ இந்ே குட்டித் தூக்ேத்வே ேைிர்க்ே மாட்டாள் . இந்ே இவடசைைியில் சந்ேடியற்ை இடத்ேில் அவமேியாே இருக்ேலாம் என எண்ணித்ோன் ஸ்டுடிகயாைின் பின்புைம் , சில மரங்ேள் இருந்ே அந்ே இடத்ேில் ேிடந்ே மரசபஞ்சில் ைந்து அமர்ந்ோள் வைசாலி .இரண்கட நிமிடங்ேைில் மாயம் கபால் அருேில் ைந்ேமர்ந்து ைிட்டான் மகனாேரன் .வைசாலி அைசரமாே எழுந்து மரம் ஒன்ைின் பின்புைம் சற்று மவைந்ோற் கபால் நின்று சோண்டாள் . " ஒரு ைாரமாே என் பார்வையில் படாமல் ஓடிக்சோண்டிருக்ேிைாய் ..." என்றுோன் கபச்வச ஆரம்பித்ோன் .இந்ே இடம் உனக்கு பாதுோப்பில்வல என்று சசால்லும்கபாது

ோனும் எழுந்து வைசாலியின் அருோவமயில் மரத்வே பிடித்ேபடி நின்ைிருந்ோன் . ேனது சசால்லுக்கு மேிப்பு சோடுத்து ேன்வன நிவைய சமயங்ேைில் ோத்து நின்ை அம்ருோ நிவனவு ைர , அைசரமாே மகனாேரனின் ைிழிேவை சந்ேிக்ோது ேிரும்பிக்சோண்டாள் . " எனக்கு கமடம் கமல் நம்பிக்வே இருக்ேிைது " " உனக்கு அம்ருோவை சேரியாது ..." " ஆமாம் உங்ேைைவு எனக்கு அைர்ேளுடன்

சநருக்ேம் ேிவடயாது " ேிண்டலாே பார்த்ோள் . " நீ ைண்ைாேம் ீ சசய்ேிைாய் ..." " எப்கபாதுகம நீங்ேள் நிவனத்ேகே நடக்ே கைண்டுசமன்று நிவனக்ோேீர்ேள் சார் ...." அைவன சைறுப்கபற்ை கைண்டுசமன்கை ேிண்டலாே கூைினாள் . " நான் நிவனத்ேோ ...? நான் நிவனத்ேவே

நடத்ேியிருந்ோல் இப்கபாது நீ இங்கே இந்ே

மரத்ேடியில் நின்று சோண்டு சட்டம் கபசிக்சோண்டிருக்ே மாட்டாய் .எனது ைட்டில் ீ எனது சபட்ரூமில் இருந்ேிருப்பாய் ...." என நிறுத்ேினான் .

இைன் என்ன சசால்ேிைான் ...? முேம் ேலைரத்ேில் சைளுக்ே , அைவன நிமிர்ந்து, பார்க்ே குரவல குவழத்து அைள் புைம் சாய்ந்து சமன்வமயான குரலில் " என் மவனைியாே ..." என்ைான் . சைண்வம மாைி வைசாலியின் முேம் சிைக்ே சோடங்ே ," அது பின்னால் இல்வலடா சாலி ...பின்னாள் ோன் .நமது ேிருமணத்ேிற்கு பின்னாள் ...." ைிைக்ேமைித்ோன் . ஏகனா நாசி மூச்சுக் ோற்றுக்கு ேிணை சோடங்ே , பின்னால் நேர்ந்து மரத்ேில் சாய்ந்து ேன்வன ஆசுைாசப்படுத்ேிக் சோள்ை முயன்ைாள் .அைளுக்கு மிே அருகே ோனும மரத்ேில் சாய்ந்து சோண்டான் மகனாேரன் .

" இப்கபாது கூட நான் நிவனத்ேகே நடக்ே கைண்டுசமன்ைால் , உன்வன அப்படிகய இறுே அவணத்து ...இகோ துடித்துக் சோண்டிருக்கும் உன் இேழ்ேவை ...."

" கபாதும் நிறுத்துங்ேள் ...." வேேைால் ோதுேவை மூடிக்சோண்டாள் . " ஆனால் எங்கே ...நான் நிவனத்ேசேல்லாம் நடக்ேிைது ...." ஒரு ஏக்ே சபருமூச்கசாடு நிறுத்ேினான் ." கபானில் கபச்சு ைழியாே ேிவடத்ே ேருவண கூட இப்கபாது கநரில் ேிவடக்ேைில்வல " என முணுமுணுத்ோன் . " கநரில் பார்க்ே ைராகே என்று கூைியைர் நீங்ேள் ..." அைனுக்கு நிவனவுபடுத்ேினாள் . " ம் ...நான்ோன் சசான்கனகன ...அம்ருோவை என் ைாழ்ைிலிருந்து ைிலக்ேிைிட்டுத்ோன் உன்வன பார்க்ே கைண்டும் என ஒரு வைராக்ேியம் சோண்டிருந்கேன் "

" அேனால்ோன் பிவைட்டிலிருந்து இைங்ேியதும் அங்கே ஓடின ீர்ேைா ...? " " ம்ப்ச் ...உடம்புக்கு முடியைில்வல .உடகன ைராைிட்டால் தூக்கு ..அது ..இதுசைன ஏகேகோ ..மிரட்டிக் சோண்டிருந்ோள் .அைவை எச்சரிக்ேத்ோன் அங்கே ைந்கேன் .உன்வன அங்கே எேிர்பார்க்ேைில்வல .ஆனால் அைள் ேிடீசரன்று ....." என்றுைிட்டு கமகல கபச முடியாமல் சைைிவய சைைித்ோன் . எனக்கு உடம்பு சரியில்லாேைள் கபால் கமக்ேப் கபாடு என அம்ருோ அன்று கேட்டது நிவனவு ைந்த்து வைசாலிக்கு .ஆனால் அேன் பிைகு ....கபச முடியாகே ...எப்படி கபசுைான் ...சைைிவய சைைித்ேைவன சைைித்ோள் . " சில சம்பைங்ேள் மைக்ே முடியாமல் ஆணியடித்ேது கபால் அடி மனேில் ேங்ேி ைிடுேிைது ..." துயருடன் கூைினாள் .

" ோலம் ோயங்ேவை ஆற்றும் மருந்து சாலி .உனது ோயம் ஆறுைேற்ோேத்ோன் நான் ோத்ேிருக்ேிகைன் ..."

" இது மன ரணோயம் .இது ஆைாது ...." " என்னால் ஆற்ை முடியும் ...," " இது அேீே நம்பிக்வே ..." " இல்வல .ோேல் நம்பிக்வே .நம் உண்வமயான ோேலின் மீ துள்ை நம்பிக்வே .இப்கபாதும் சசால்ேிகைன் சாலி .சோழிலிலும் சரி ..ோேலிலும் சரி ... .உன்வன நீ அைியைில்வல ...நான் அைிய வைக்ேட்டுமா ...? " ஒரு ைிேமான பார்வையுடன் அைன் சநருங்ே உள்ைம் துடிக்ே அைவன பார்த்ேபடியிருந்ோள் அைள் .

பத்஫ஶ கஷ஭கதுர஭

தேத஭மஷ லந்ே நஷயஶ

சஷறு துரர஬ிலும் த௃ரறம௃ம் உன் ஫ஶ஬ப்புரக஬ல்ய ...என் தநசம் கல்லுரைத்து வலரில஭ துடிக்கும் லிரே஬ின் லஶரே .

தேத஭மஷ லந்ே நஷயஶ

பத்஫ஶகஷ஭கதுர஭

பத்஫ஶ கஷ஭கதுர஭

தேத஭மஷ லந்ே நஷயஶ

இண்டு , இடுக்கு கஷரைத்ேஶல் கூை எப்படி ...இப்படி புரக தபஶல் கஶேயஶல் நஷ஭ம்புகஷமஶன் ..? எனக்வகல்யஶம் ஫ஷக கடின஫ஶக கல்லுரைப்பது தபஶல் இருக்கஷமதே இந்ே கஶேல் ...ரலசஶயஷ஬ின் ஫னம் கலிரே஬ஶய் கஶேல் லஶசஷக்க , ேன்ரன வநருங்கஷ஬லரன என்வனன்று தேஶன்மஶே உணர்வுைன் பஶர்த்ேஶள் . அலள் பஶர்ரல஬ில் என்ன உணர்ந்ேஶதனஶ ...஑ற்ரம லி஭யஶல் அலள் முகத்ேஷனடி஬ில் ரக ரலத்து முகத்ரே தூக்கஷ , அலள் லிறஷகளுக்குள் ஆ஭ஶய்ந்ேஶன் .சுற்மஷலுமுள்ர உயகத஫ நஷசப்ேம் ஆனது தபஶல் , எங்தகஶ லிண்ணில் சுறலும் தகஶள்களுக்கஷரைத஬ ேஶனும் சுறல்லது தபஶன்ம ஑ரு ஫ஶ஬லரய஬ில் சஷக்குண்ைஶள் ரலசஶயஷ. சஷமஷது தந஭ம் வசன்தம , ேன்ரன வேஶட்டிருந்ே அலன் த௃னி லி஭யஷன் ேீத்ேீண்ைரய உணர்ந்ேலள் , " இது தபஶல் வேஶடுேல்கரில் என்ரன லசப்படுத்ேஷ லிையஶவ஫ன்று நஷரனத்ேீர்கரஶ ..? அந்ே அம்ருேஶரல தபஶய ....? " என்மஶள் . ேீச்சுட்ைஶற் தபஶல் லி஭ல்கரர எடுத்துக் வகஶண்ைலன் " நீ என்ரன ஫ஷகவும் கஶ஬ப்படுத்துகஷமஶய் ரலசஶயஷ " என்மஶன் தலேரன நஷ஭ம்பி஬ கு஭யஷல் .

பத்஫ஶ கஷ஭கதுர஭

தேத஭மஷ லந்ே நஷயஶ

" உங்கரர லிைலஶ ...? " பேஷயஷன்மஷ அலரர பஶர்த்ேபடி இருந்ேலரன ேலிர்த்து ேஷரும்பி஬ தபஶது " ரலசஶயஷ " என தலேஶலின் கு஭ல் தகட்ைது .ஸ்டுடித஬ஶலின் பின்புமம் லந்து நஷன்று அங்கு஫ஷங்கு஫ஶக ரலசஶயஷர஬ தேடிக்வகஶண்டிருந்ேஶள் அலள் . அலள் கண்கரில் பட்டுலிைக்கூைஶதே என அலச஭஫ஶக கஷரம்பினஶள் ... " என் ஫னேஷல் இப்தபஶது பட்ை கஶ஬த்ேஷற்கு நீ பேஷல் வசஶல்யஷத஬ ஆகதலண்டும் ரலசஶயஷ " கு஭ல் குரமத்து இலரிைம் முணுமுணுத்ேலன் சட்வைன லியகஷ ஫ரமந்ேஶன் . தலேஶ இலரர வநருங்கஷ லந்ேதபஶது கஶற்மஶய் கஶணஶ஫தயத஬ தபஶ஬ிருந்ேஶன் .தலேஶ பஶர்க்க என்னிைம் தபசஷக்வகஶண்டிருந்ேஶல் அலனது ஆரசநஶ஬கஷக்கு பேஷல் வசஶல்ய தலண்டுத஫ ...கசப்புைன் நஷரனத்ேபடி உள்தர நைந்ேஶள் ரலசஶயஷ . --------------" இன்று அந்ே பங்கரஶ வ஭ஜஷஸ்ட்த஭சன் ரலசஶயஷ .என் வப஬ரில் ஫ஶற்ம தபஶகஷமஶன் . முேயஷல் பங்கரஶ

பத்஫ஶ கஷ஭கதுர஭

தேத஭மஷ லந்ே நஷயஶ

...பிமகு அலன் ...லிர஭லில் இ஭ண்டும் என் லச஫ஶகும் " அ஫ருேஶ லஶழ்க்ரகர஬ வகஶண்ைஶடிக்வகஶண்டிருந்ேஶள் .ரலசஶயஷ லஶழ்க்ரகர஬ வேஶரயத்துக் வகஶண்டிருந்ேஶள் .இல்ரய ...இனி இங்தக தலரய வசய்஬முடி஬ஶது ....இலரது வலற்மஷகரர தகட்ைபடி இலரருகஷல் இருப்பது ஫ஷகக் கடினம் .என்ன வசய்஬ தபஶகஷதமன் நஶன் ...? எப்படி என் குடும்பத்ரே வகஶண்டு வசல்ய தபஶகஷதமன் .ரலசஶயஷக்கு த஬ஶசஷக்க த஬ஶசஷக்க ேரய வலடித்து லிடும் தபஶல் இருந்த்து . ஑ரு லஶ஭஫ஶக ஫தனஶக஭ன் அலள் கண்கரிதயத஬ பைலில்ரய .ஸ்டுடித஬ஶ பக்கத஫ ல஭லில்ரய .நல்யதுேஶதன ...அலரன பஶர்க்க கூைஶது என்றுேஶதன நஶனும் நஷரனக்கஷதமன் .என ேன்ரனத்ேஶதன ச஫ஶரித்துக் வகஶண்ைஶலும் , ஏதனஶ ...ஏதேஶ ஑ரு லிரும்பத்ேகஶே நஷகழ்ரல உள்ரம் எேஷர்பஶர்த்துக் வகஶண்தை இருந்த்து. நஶன்கு நஶட்கள் அலரன பஶர்க்கஶலிட்ைஶல் இப்படி஬ஶ தேஶணுலது ...? ஐந்ேஶறு ஫ஶேங்களுக்கு முன்பு அலரன ேஷனமும் பஶர்த்துக்வகஶண்ைஶ இருந்ேஶய் ...?

பத்஫ஶ கஷ஭கதுர஭

தேத஭மஷ லந்ே நஷயஶ

இல்ரய தபசஷக்வகஶண்டிருந்ேஶ஬ஶ ...? தகஶப஫ஶக ேன் ஫னதுைன் ேஶதன தபசஷக்வகஶண்ைஶள் . ேஷடீவ஭ன ேன் வநருக்கத்ேஷல் ஑ரு ஆள் நஷற்க கண்டு தலக஫ஶக பின்னஶல் தபஶனஶள் .ஏதேஶ நஷரனலில் நைந்து வகஶண்டிருந்ேஶல் , இப்படி஬ஶ த஫ஶதுலது தபஶல் லந்து நஷற்பது ..? தகஶப஫ஶக நஷ஫ஷர்ந்ேலரர " ஈ" வ஬ன பல்ரயக் கஶட்டி஬படி அலன் பஶர்த்ேஶன் . இலன் ஏதேஶ ஑ரு ரை஭க்ைரின் அழஷஸ்வைன்ட் .முன்தப ஑ரு முரம நடிக்க லருகஷமீர்கரஶ ...? என இலரிைம் தகட்டு இலள் ஫றுத்து , அலன் நடித்தே ஆகதலண்டுவ஫ன லி஭ட்டி ...பிமகு அம்ருேஶ ேரய஬ிட்டு அலள் நடிக்க஫ஶட்ைஶள் என அலனிைம் சண்ரை஬ிட்டு ரலசஶயஷர஬ ஫ீ ட்டிருந்ேஶள் .வகஶஞ்சநஶட்கள் இலரர முரமத்துக் வகஶண்தை ேஷரிந்ேஶன் .பிமகு கண்ணிதயத஬ பைலில்ரய .இப்தபஶது எேற்கு லந்து வேஶரயந்ேஶதனஶ ...? அலரன முரமத்ேபடி கைக்க மு஬ன்மலரின் ரககரர பிடித்ேஶன் .பேமஷ லியகஷனஶள் .஑ற்ரமலி஭ரய ஆட்டி அலரன எச்சரித்ேலள் தலக஫ஶக லந்து ழகூட்டிர஬ எடுத்துக் வகஶண்டு வலரித஬மஷனஶள் .அலன் வேஶட்ை இைம் அ஫ஷயம் பட்ைது தபஶல் எரிந்த்து .

பத்஫ஶ கஷ஭கதுர஭

தேத஭மஷ லந்ே நஷயஶ

நஶத஬ ..! இருைஶ ...உன்ரன என் ஫னுலிைம் வசஶல்யஷ ....ேன் தபஶக்கஷல் எண்ணிலிட்டு , பிமகு ேன்னிரய புரிந்து ேரயர஬ குலுக்கஷ ேன்ரன ஫ீ ட்டுக்வகஶண்ைஶள் .இல்ரய ...அலன் ல஭஫ஶட்ைஶன் ...அலன் ல஭ ே஬ஶவ஭ன்மஶலும் ..நஶன் அலனிைம் தபஶக தபஶலேஷல்ரய ...இந்ே நஷரனப்பு ஫ஷகுந்ே து஬஭த்ரே வகஶடுக்க கண்கள் கயங்கஷ எேஷர்ப்படும் லஶகனங்கள் ஫ங்கயஶக வேரி஬ வேஶைங்க லண்டிர஬ நஷறுத்ேஷ கண்கரர துரைத்துக்வகஶண்ைஶள் . ஆறு ஫ஶேங்களுக்கு முன்பு லர஭ , இலனில்யஶ஫ல்ேஶதன லஶழ்ந்து லந்தேன் .என்ரன நஶரனேஶதன பஶர்த்துக்வகஶண்தைன் .இப்தபஶது ஫ட்டும் எேற்கு இந்ே சூன்஬ம் ...? எல்யஶம் இந்ே ஫னது படுத்தும் பஶடு .இேரன கட்டுப்படுத்ேஷ லிட்ைஶல் எல்யஶம் சரி஬ஶகஷலிடும் .ேன்ரனத஬ தேற்மஷக்வகஶண்ைஶள் . இனி அம்ருேஶலிைம் நஷச்ச஬ம் தலரய வசய்஬ முடி஬ஶது .வலரித஬மஷலிை தலண்டும் .தலறு தலரய தேைதலண்டும் என முடிவு வசய்து வகஶண்ைஶள் .தலரய பற்மஷ஬ சஷந்ேரனக்கு மு஬ன்று ஫னரே ேஷருப்பினஶள் .஑வ்வலஶரு சஷக்னயஷல் நஷற்கும்தபஶதும் தலரய அது ...இதுவலன ...சஷந்ேரன஬ில்

பத்஫ஶ கஷ஭கதுர஭

தேத஭மஷ லந்ே நஷயஶ

இருந்ேஶலும் கண்கள் சஶரய஬ில் ஫தனஶக஭னின் த஭ஶல்ஸ்஭ஶய் கஶர஭ தேடி஬து .சஷமஷதுதந஭ம் கறஷத்தே அேரன உணர்ந்ே ரலசஶயஷ ேன்ரனத்ேஶதன கடிந்துவகஶண்ைஶள் . லட்டிற்கு ீ ல஭வும் அம்ருேஶலிை஫ஷருந்து தபஶன் .பைத்ேஷல் முன்தப எடுத்ே ஑ரு கஶட்சஷர஬ ரீ ளூட் பண்ணதலண்டு஫ஶம் .அதே த஫க்கப் ேஷரும்ப தபஶைதலண்டும் உைதன லஶ என்மஶள் . " த஫ைம் நஶன் லட்டிற்கு ீ லந்துலிட்தைன் ..." " நஶனும் லட்டிமகு ீ லந்துலிட்தைன் ரலசஶயஷ .இனித்ேஶன் கஷரம்பி ல஭ தபஶகஷதமன் .அப்தபஶதே வசஶல்ய நஷரனத்தேன். நீேஶன் இப்தபஶது தபஶன் ரலத்துக் வகஶள்லேஷல்ரயத஬ .அேனஶல் நீ லட்டிமகு ீ தபஶகும் லர஭ கஶத்ேஷருந்து தபஶன் வசய்தேன் .இங்தக நஶன் கஷரம்பிலிட்தைன் .நீம௃ம் கஷரம்பி லஶ ...." என்மஶள் . தலறு லறஷ஬ின்மஷ ஫ீ ண்டும் கஷரம்பினஶள் ரலசஶயஷ .஫ணி இப்தபஶதே ஆறு ஆகஷலிட்ைதே .இனி தபஶய் ேஷரும்புலேற்குள் இருட்டிலிடுத஫ ....த஬ஶசஷத்ேபடி லந்ேஶள் .

பத்஫ஶ கஷ஭கதுர஭

தேத஭மஷ லந்ே நஷயஶ

ஸ்டுடித஬ஶ ஫ஷகவும் அர஫ேஷ஬ஶக இருக்க குறம்பினஶள் .அம்ருேஶலிைம் தகட்தபஶவ஫ன்மஶல் ரக஬ில் தபஶன் இல்ரய . " ளூட்டிங் ...஫ஶடி஬ில் ...எல்தயஶரும் அங்தகேஶன் இருக்கஷமஶர்கள் ..." ேகலல் ேந்ேலன் அந்ே தகவ஫஭ஶ அழஷஸ்வைன்ட். த஫தயம௃ம் சத்ே஫ஷல்ரய .ஆனஶல் அது ஏ.சஷ வஶல் .சத்ேம் வலரித஬ ல஭ஶது என்வமண்ணி஬படி கேரல ேஷமந்து த௃ரறந்ேஶள் .஑த஭ இருட்ைஶக இருந்த்து .ஏதேஶ ரயட்டிங்குக்கஶக லிரக்குகரர அரணத்ேஷருப்பஶ஭கவரன எண்ணி஬படி கண்கரர தேய்த்ேபடி நஷ஫ஷர்ந்ே தபஶது லிரக்குகள் ேஷடீவ஭ன எரிந்து அலள் கண்கரர கூச வசய்த்து. லந்ே வலரிச்சத்ேஷல் தகவ஫஭ஶ என எதுவும் கண்ணுக்கு வேரி஬லில்ரய. ஑ரு ஆரர கூை கஶதணஶம் .இங்தக என்ன ளூட்டிங் நைக்கஷமது ...? ஏதேஶ ேலமஶக பை வலரித஬ தபஶய் லிை ேஷரும்பி஬லள் ேஷடுக்கஷட்ைஶள் .அந்ே அழஷஸ்வைன்ட் ரை஭க்ைர் கேவுகரர மூடிலிட்டு இரித்துக்வகஶண்டிருந்ேஶன் . " ஏய் ...என்ன வசய்கஷமஶய் ...? கேரல ேஷம ..."

பத்஫ஶ கஷ஭கதுர஭

தேத஭மஷ லந்ே நஷயஶ

" புதுசஶ ஑ரு பைம் எடுக்கஷதமன் .கேஶநஶ஬கஷ஬ஶக நடிக்க லஶன்னு எவ்லரவு டீசன்ைஶக கூப்பிட்தைன் .வபரி஬ இலஶ ஫ஶேஷரி அயட்டிக்கஷட்டீத஬....உனக்வகல்யஶம் நல்ய பைத்ேஷல் நடிக்கஷம வகஶடுப்பிரன இல்ரய .இந்ே ஫ஶேஷரி பைத்ேஷல்ேஶன் நீ நடிக்கனும்னு உனக்கு ேரய஬ில் இருக்கு ...." தபசஷ஬படி நைந்து அலரர வநருங்கஷனஶன் . ரலசஶயஷக்கு ேஷடுக்வகன்மது .இலன் என்ன வசஶல்கஷமஶன் ..." எ...எந்ே ..஫ஶ...஫ஶேஷரி பைம் .... ? " ேஷணமஷக் தகட்ைஶள் . அலன் த஫தய ...அங்தக ..இங்தகவ஬ன சுற்மஷக் ரக கஶட்டினஶன் ." எல்யஶ இைமும் தகவ஫஭ஶ .இப்தபஶது நஶம் இருலர் ஫ட்டும் நடிக்க தபஶகும் பைத்ேஷற்கு எல்யஶ ஏற்பஶடுகளும் வசய்துலிட்தைன் .தகஶணல் சஷரிப்புைன் அருதக வநருங்கஷனஶன். அலன் வசஶல்லது புரிந்துலிை உைவயல்யஶம் நடுங்க எடுத்து அடிக்க ரக஬ில் என்ன கஷரைக்கும் என தேடினஶள் .

பத்஫ஶ கஷ஭கதுர஭

தேத஭மஷ லந்ே நஷயஶ

ஐத஬ஶ ஫தனஶக஭ன் வசஶன்னஶதன .இங்தக உனக்கு பஶதுகஶப்பில்ரயவ஬ன்மஶதன ...தகட்கஶ஫ல் தபஶதனதன ...ஆனஶல் அலதன இப்படி என்ரன அநஶே஭லஶக லிட்டுலிட்ைஶதன ...஫னேஷற்குள் அலரன ேஷட்டி ேீர்த்ேஶலும் , அலன் உருலத்ரே ஫னம் முழுலதும் நஷ஭ப்பிக்வகஶண்டு அந்ே ரேரி஬த்ேஷல்ேஶன் தபஶ஭ஶடினஶள் ரலசஶயஷ . ஆ஬ிற்று ...அர஭஫ணி தந஭஫ஶக அந்ே அரமர஬ சுற்மஷ சுற்மஷ ஒடி஬ஶ஬ிற்று ..ரக஬ில் கஷரைத்ே சஶ஫ஶன்கரரவ஬ல்யஶம் எடுத்து எரிந்ேஶ஬ிற்று .ஆன ஫ட்டும் அலன் ரக பைஶ஫தயத஬ ேப்பி஬ஶ஬ிற்று . " ஒடு ...ஒடு ...இது தபஶல் ஒடி ..ஒடி ...ளூட்ைஶகும் பைத்ேஷற்குத்ேஶன் இப்தபஶது வநட்டில் நல்ய ஫ஶர்வகட் ." இரித்ேபடி அலரர ஒைலிட்டு தலடிக்ரக பஶர்த்துக் வகஶண்தை஬ிருந்ேலன் , ஑ரு கட்ைத்ேஷல் வபஶறுர஫஬ிறந்து அலரது முதுகுபக்கம் சுடிேஶர஭ பிடித்து இழுக்க , அது நீர஫ஶக கஷறஷந்து லந்த்து .கூைதல அலனது நகமும் ஆற஫ஶக ரலசஶயஷ஬ின் முதுகஷல் தகஶடிழுத்ேது . அப்தபஶது கேவு பைபைவலன ேட்ைப்பட்ைது .இப்தபஶது இலன் தபஶய் கேரல ேஷமப்பஶன் , வலரித஬ ஒடி லிடுதலஶம் என இலள் எேஷர்பஶர்த்ேஷருக்க ,

பத்஫ஶ கஷ஭கதுர஭

தேத஭மஷ லந்ே நஷயஶ

அயட்சஷ஬஫ஶக ேட்ைப்பட்டுக்வகஶண்டிருந்ே கேரல பஶர்த்ேலன் , ஫ீ ண்டும் அலரர லி஭ட்ை வேஶைங்கஷனஶன் .ஆனஶல் இப்தபஶது அேஷகதந஭ம் ரலசஶயஷ ஒை தலண்டி஬ தேரல இருக்கலில்ரய . அடுத்ே இ஭ண்தை நஷ஫ஷைங்கரில் வலரி஬ியஷருந்து கேவு ேஷமக்கப்பை , தலக஫ஶக உள்தர லந்ே ஫தனஶக஭ன் , அலரன அடித்து , துரலத்து எடுப்பரே கண்ணில் நீத஭ஶடு சுலரில் சஶய்ந்து கஸ தற உட்கஶர்ந்து வகஶண்டு பஶர்த்ேபடி஬ிருந்ேஶள் ரலசஶயஷ .வசஶல்யமுடி஬ஶே அர஫ேஷம௃ம் , ேஷருப்ேஷம௃ம் உைரயம௃ம் , உள்ரத்ரேம௃ம் ஆக்஭஫ஷத்ேஷருக்க , எழுந்து நஷற்பேற்கும் உையஷல் வேம்பில்யஶ஫ல் அப்படித஬ கஷைந்ேஶள் . " ஭ஶஸ்கல் ...ளூட்ைஶ பண்ம ...? இதேஶ இப்தபஶ நீ என்கஷட்ை லஶங்கஷனது எல்யஶத஫ தக஫ஷ஭ஶலில் பேஷலஶகஷ஬ிருக்கும் .இந்ே ஫ஶேஷரி லடித஬ஶவுக்கும் ீ வநட்ய நல்ய வ஭ஸ்பஶன்ஸ் இருக்கும் .நஶரரக்கு வநட்ய ஏத்ேஷலிடுதமன் பஶரு ..." அலரன தூக்கஷ அரமக்கு வலரித஬ எமஷந்ேஶன் .அலன் கஸ தற லிழுந்து எழுந்து அரய஬ குரய஬ ஒடினஶன் . " கஸ தற஬ிருந்து இன்வனஶரு சஶலி எடுத்துக்வகஶண்டு லந்து கேரல ேஷமந்தேன் . எனக்கு ேகலல்

பத்஫ஶ கஷ஭கதுர஭

தேத஭மஷ லந்ே நஷயஶ

வசஶல்பலர் வகஶஞ்சம் தயட்ைஶக வசஶல்யஷலிட்ைஶர் .அேனஶல்ேஶன் இவ்லரவு கஷ்ைம் உனக்கு ...சஶரிைஶ ..." அலள் முன் லந்து நஷன்று அலள் எழுந்து வகஶள்ர ரக நீட்டினஶன் . நஶன் முன்தப வசஶன்தனதன ..தகட்ைஶ஬ஶ ...? உனக்கு அமஷலில்ரய஬ஶ ...? வசஶல் தபச்சு தகட்கரயன்னஶ இப்படித்ேஶன் கஷ்ைப்பைனும் ....என்பது தபஶன்ம குத்ேல் தபச்சுக்கள் ஏது஫ஷல்யஶ஫ல் , ேஶன் ேஶ஫ே஫ஶக லந்துலிட்தைவனன்று ஫ன்னிப்பு தகட்ைபடி எேஷத஭ நஷற்பலரன கண்ணில் லறஷம௃ம் நீத஭ஶடு ஏமஷட்டு பஶர்த்ேஶள் . " அது ஬ஶர் ...? உங்களுக்கு ேகலல் ேருபலர் ...? " " இப்தபஶது லருலஶர் .நீத஬ பஶர்த்துக்வகஶள் ..." என்மலன் ேனது ரககரர பற்மஷ எழுந்து வகஶள்ர மு஬ற்சஷக்கஶ஫ல் அ஫ர்ந்ேஷருந்ேலரர தகள்லி஬ஶக பஶர்த்ேஶன் . " சஶயஷ ...எழுந்ேஷருைஶ ..." " ம்வூம் ..." ேரய஬ரசத்து ஫றுத்ேஶள் ரலசஶயஷ .

17 ச ொல்ல

முடியொத ொர்

உடசலங்கும்

இன்ப

பரவியிருக்க

,

உணர்வு தூக்கமின்றி

படுக்ககயில் புரண்டொள் கவ ொலி .உள்ளத் ில் மட்டுமின்றி உடலின் ஒவ்சவொரு அணுவிலும் மதேொகரதே

நிரம்பியிருந் ொன்

படுக்ககயில்

புரள

கருகணயின்றி தூக்கத்க .தமலும் மடித்து

புரண்டு

எழுந்து

கவத்து

ொய்த்துக்சகொண்டொள் . எத் கேதயொ

பிடுங்கி , அவகள

கவத்துக்சகொண்டிருந் ொன்

..தமலும்

படுக்ககயில்

.சகொஞ் மும்

முகற

பொர்த்துவிட்டு

அமர்ந்து

கொல்ககள

அ ில்

கலகய

மே ினுள்

ஓட்டிப்பொர்த்து விட்டொலும் , அது

படமொக லிக்கொமல்

தபொக மீ ண்டுசமொரு முகற மதேொகரன் கொக்க க கவ வந்

ிறந்து சகொண்டு தூணுகடத்து

நர ிம்மமொய்

மேத் ிகரயில் ஒவ்சவொரு அகறயொய்

ன்கே

வந் ொதே ஓடவிட்டொள்

அடியும் விழுந் ே

கர்ஜிக்கும் அந்

...அ ிலிருந்து .அவேது ிம்மத் ின்

அஸிஸ்சடன்ட்

டின் ஒரு

மீ து

.சஜன்மத் ிற்கும்

சபண்கண

என்ேதவொ

விழுந் வன்

விரட்ட

...?

அகற

ககசயடுத்து

அவன்

இதுதபொல்

துணிவொதேொ வொ லில்

கும்பிட்டு

...?

தபொய்

விட்டு

ஓடிதயதபொேொன் . ேது

ொமத் ிேொல்

கவ ொலிக்கு

தநர்ந்து

விட்ட துயருக்கொக மன்ேிப்பு தகட்டபடி அவள் எழுவ ற்கொக கக நீட்டிேொன் . " ம்ஹூம் "

கலயக த்து மறுத் ொள் கவ ொலி.

புருவம் சுருக்கி தயொ ித் ொன் மதேொகரன் ." ஏன் ...?

ககககள

...ஓ...என்

பிடிக்கவில்கலசயன்றொல் பிடித்துக்சகொண்தடனும் எக தயொ

எடுத்து

அப்தபொது மிகுந்

.."எே

நீட்டிேொன்

கீ தே .அவன்

இ கே கிடந் முகம்

தவ கேகய கொட்டியது .

கவ ொலி இப்தபொதும் . ிறு

இத ொ

ச ொட

கூச் த்துடன்

கலயக த்து மறுத் ொள் கலகய

குேிந்து

சகொண்டொள் ொய்ந்துசகொண்டொள் . அவளருகில்

.சுவதரொடு

குேிந்து

அழுத் ி

அமர்ந்

மதேொகரன்

ொலி ..என்ேடொ..? " என்றொன் . உ ட்கட

ஈரமொக்கிக்

குேிந் படி

"

எேது

...கி..கிேிந்து...விட்டது

"

சகொண்டு

கலகய

டிரஸ்

பின்ேொல்

...."

யங்கி

.. யங்கி

ச ொன்ேொள் . " ரொஸ்கல் ..." எே பற்ககள கடித் ொன் . " எேது

ட்கடகய

..."

என்றபடி

ேது

டி

ஷர்ட்கட சுேட்ட தபொேவன் " மொடியிலிருந்து கீ தே கொர் பொர்க்கிங் வகர இருவருதம தபொக தவண்டும் .யொருகடய பொர்கவயிலும் ச ரிந்து .கவ ொலி

விடக்கூடொத அவன்

அமர்ந் ிருந் ொள் . "

ொலி ...கொரில் ஒரு

..."

முகத்க

வறொக

தயொ ித் ொன் பொர்த் வொதற

ட்கட கவத் ிருக்கிதறன்

.நொன் தபொய் எடுத்து வருகிதறன் .நீ அதுவகர

இங்தக

...."

எேவும்

,

பயத்துடன்

ககககள பற்றிேொள் கவ ொலி .

அவன்

" எேக்கு பயமொக இருக்கிறது .." ஒண்ணுமில்லடொ

"

....இங்தக

தகமிரொ

எல்லொவற்கறயும் அடித்து சநொறுக்கிவிட்தடன் .க கவ நொன் சவளிப்புறமொக பூட்டிக்சகொண்டு தபொகிதறன்

.நீயும்

தபொட்டுக்சகொள் க ரியப்படுத் ி

உள்தள

ொழ்பொள்

..."

அவகள

பற்றி

எழுப்பிேொன்

...வொ ககககள

.தமதல எழுந் வளின் முதுகு சுவதரொடு உரொய , அந் "

நகக்கொயம் பட்டு எரிய , " ஷ் " என்றொள் .

என்ேடொ

அவ ரமொக அவகள

..?

என்ேொச்சு

அவள் ிருப்பி

"

ப றியபடி

த ொள்ககள பற்றியவன் முதுகக

பொஸ்டர்ட் " எே முேகிேொன் . "

..?

பொர்த் ொன்

, ."

ரி .இரு நொன் வருகிதறன் ..."

முன்ேொல் நடந்து சவளிதய ச ன்று நின்றபடி கண்ணொல்

அகேத் ொன்

.கவ ொலி

சமல்ல

நடந்து

வரவும்

பூட்டிேொன் தபொட்டுவிட்டு

க விகே

. ொனும் துடிக்கும்

சவளியிலிருந்து உள்புறம்

இ யத்துடன்

கொத் ிருந் ொள் கவ ொலி . இரண்தட

நிமிடங்களில்

ொழ்

ிரும்பி

வந் வேின்

கககளில் இருந்த்து ஒரு சஜர்கின் ." குளிருக்கு தபொட்டுக்சகொள்ள கவத் ிருப்தபன்

"

கொரில்

எப்தபொதும்

எே

கூறியபடி

ஒன்று க கவ

மீ ண்டும் உட்புறம் பூட்டிேொன் .கவ ொலி சுவரில் ொய்ந் படி

கலகுேிந்து நின்றொள் .ஆ ரவொக

அவள்

கலகய

வருடியவன்

ஷர்ட்கட சுேட்டி நீட்டிேொன் . " நீ இக

தபொட்டுக்சகொள் .இந்

ேது

டி

சஜர்க்கின் நொன்

தபொட்டுக்சகொள்கிதறன் ..." கவ ொலி அ கே வொங்க கக நீட்டும்தபொது , அவள்

ககயில்

கவத் ொன் .எரிச் ல் பொக்ஸில்

."

ஒரு

மு லில்

குகறயும்

இக

.கொரில்

கவத் ிருப்பது

"

ஆயின்சமன்கட டவிக்சகொள் பர்ஸ்ட்

எய்ட்

சகொடுத்துவிட்டு

ேது தபொகே எடுத்துக் சகொண்டு அவளுக்கு முதுகு

கொட்டி

நின்றபடி

தப த்ச ொடங்கிேொன் . கலயொட்டி

வொங்கியவள்

ஏத ொ

,முதுகிலுள்ள

கொயத் ிற்கு நொன் எப்படி மருந்து தபொடுவது ...? , பேியன் முதுகிகே

அணிந் ிருந் பொர்த் படி

அவேது

அப்படிதய

விேித்துக்சகொண்டு நின்றிருந் ொள் . ொழ்ந்

குரலில்

ிரும்பியவன்

"

பரந்

யொரிடதமொ

தப ிவிி்ட்டு

என்ேடொ

...?

தபொட்டுக்சகொண்டொயொ ...? எேக் தகட்டுவிட்டு , ட்சடே நிகலகமகய உணர்ந்து சகொண்டொன். " நொன் பிறகு தபொட்டுக்சகொள்கிதறே. "

கலகய

குேிந்து சகொண்டு சமல்ல கூறிேொள் கவ ொலி. ,"

ொலி..

உேக்கு

ஆட்த பகே

இல்கலசயன்றொல் ...." ககககள நீட்டிேொன் . நிகறய

யக்கமிருந் ொலும் கொயத் ின் எரிச் ல்

ஆயின்சமன்கட அவேிடம் சகொடுக்க கவத் து

.அ கே

வொங்கிக்சகொண்டவன்

த ொள்ககள பற்றி சமன்கமயொக ரித்துக்சகொண்டொன்

தபொடத்துவங்கிேொன் . இவ்வளவு

தநரம்

பொய்ச் லில்

ன் மொர்பில்

.மருந் ிகே

கொயத் ிற்கு

சுேன்றடிக்கும்

உயர்ந்

,

கவ ொலியின்

மகல

கொற்றின் உச் ியில்

டுமொறியபடி நிற்கும் உணர்வில் இருந் வள் , அவேது இந்

அன்பொே அரவகணப்பில் மிகப்

பொதுகொப்பொே இடம் த ர்ந்து விட்ட உணர்வில் சமய்

ிலிர்த் ொள் .இந்

அருகொகம

ற்று முன்

ொய்த் ிருந்

அவேது

அவள் பட்ட துன்பத் ின் நிகேவுககள தூண்டி விட

தல ொக

கல

ிண்சணன்ற த ொள்ககள சமல்லிய கரங்களொல் பற்றியபடி

ன்கே மறந்து க றிவிட்டொள் .

மதேொகரன்

ஆ ரவுடன்

அவள்

கல

தகொ ியபடி நின்றிருந் ொன் . ிறிது தநரம் கேித்து அவகள

நிமிர்த் ியவன்

துகடத்துவிட்டு ிரிப்ப ற்கு

"

ொலி

மட்டும் ொன்

.அழுவச ன்றொல்

அவள்

கண்ககள

தபொதும்டொ உேக்கு

என்ேிடம்

.இேி

அனும ி

முன்அனும ி

வொங்கதவண்டும் .ஆேொல் அந் உேக்கு

ரதவ

சகொஞ் லும்

,

ககயிலிருந்

மொட்தடன் ர முமொக

அனும ி நொன் ச ரியுமொ

...? "

கூறியவன்

டி ஷர்ட்கட அவள்

. ேது

கலயில்

நுகேத்து தபொட்டு விட்டொன் .சஜர்கிகே

ொன்

அணிந்து சகொண்டொன் . "

ொலி

கொர்

தப ிக்சகொண்டு ப ட்டத்க அவள்

பொர்க்கிங்

வகர

தபொதவொம்

கொட்டிக்சகொள்ள

கலமுடிகய

ச ய்துவிட்டு

.முகத் ில் தவண்டொம்

."

ன் கககளொல் தகொ ி

ரி

, நகர்ந்து

அவளது சபொட்டிகே

ொ ொரணமொக

ஒட்டிக்சகொண்டிருந்

ரியொக சநற்றியில் ஒட்டி

விட்டொன் .அவள் கககளுடன்

ன் ககககள

தகொர்த்துக்சகொண்டு

சவளிதயறிேொன்

வகர

இகடயில்

யொரும்

.பொர்க்கிங்கக சநருங்கும் தபொத ரிதமொட்டிேொல் மு லில்

கொர்

தவகமொக

ிறந்துவிட்டொன் .

க கவ அவளுக்கு

.வொ ல்

வரவில்கல ...ககயிலிருந் ிறந் வன் கொர்

,

க கவ

உள்தள ஏறி அமர்ந்

பின்தப கவ ொலி ப ட்டம்

ணிந்து அகம ியொேொள் .கொர் ஸ்டுடிதயொகவ விட்டு

சவளிதயறும்

ஆட்தடொவிலிருந்து .மதேொகரன் நின்று மு லில்

ஒரு

கொகர

குேிந்து

நிறுத் ிேொன்

.அவன்புறம்

தப ிய

அந்

உருவத்க

கவ ொலியொல்

ச ரிந்த்தும்

அருகிலிருந்

நின்ற

இறங்கியது

முடியவில்கல

அகடயொளம்

, வந்து

உருவம்

இருளில்

பொர்க்க

தபொது

ரியொக

.ஆேொல்

குரகல

....ப ட்டத்துடன்

மதேொகரேின்

ககககள

பற்றிேொள் . கவ ொலியின் ப ட்டத்க மதேொகரன்

ன்

,

சுற்றி தபொட்டு அகணத் படி

உணர்ந்து சகொண்ட

ககககள

அவள்

த ொகள

பயப்படொ டொ

...தவ ொ

ன்ேருகில் இழுத்து ஆ ரவொக "

ொலி

நம்ம பக்கம் ொன் ..." என்றொன் . நன்கு

குேிந்து

என்ேங்க தமடம்

தமடம்

நொனும்

அவகள

பொர்த்

..எப்படியிருக்கீ ங்க கண்சகொத் ிப்

கவேித்துக்சகொண்டு ொன்

தவ ொ

பொம்பு

இருந்த ன்

...?

" ொரி

தபொல .ஆேொல்

அம்ரு ொ

என்கே

...என்ேதவொ

உணர்ந்து

...என்கே

உங்களுக்கு

தபொன்

வரகவத் ிருக்கிறொள் சகொஞ் தநரம் வந்த்து

.நொன்

கேித்து ொன்

.மதேொ

ச ொல்லிட்டு

ள்ளி

ொருக்கு

, இத ொ

சகொண்டொதளொ அனுப்பவிட்டு தபொட்டு

தபொே

இடத் ில்

எேக்கு

ந்த கம்

தபொன்

பண்ணி

நொனும்

ஓடி

.உங்களுக்கு ஒன்றுமில்கலதய ...."

வர்தறன்

" என்ே அம்ரு ொவொ ...? அவர்கள் ஏன் இப்படி ...? " கவ ொலியொல் நம்பமுடியவில்கல . " நீதய ச ொல்லு தவ ொ .நொன் ச ொன்ேொல் தமடம் நம்பமொட்டொர்கள் . " மதேொகரன் தகலி தபொல் ன் ஆ ங்கம் ச ொன்ேொன் . " மு லில் நிகறய என்கே ...இப்தபொது

வறொே பொர்கவகளிலிருந்து

கொப்பொற்றியத ஏன்

இப்படி

நம்பமுடியவில்கல .

அம்ரு ொ

ொதே

...? " கவ ொலியொல்

" அது...

உங்ககள

அவளது

மொர்சகட்

இந்

பீல்டில்

தபொய்விடும்னு

விட்டொல் அவளுக்கு

ச ரியும் .ஏன்ேொ ...அவகள பொர்க்க வர்றவங்க

மு லில் உங்ககளத் ொன் வி ொரித் ொங்க .நடிக்க வருவியொன்னு மொர்சகட்

...சகொஞ் நொள்

இருக்கிற

.அ ற்கு

பிறகு

வகர

உங்ககள

அவளுக்கு

அவள்

நடிக்கனும்

பீல்டில்

இறக்கி

விடனும் .அதுவகர யொர் பொர்கவயும் படொமல் உங்ககள பத் ிரமொக பொதுகொக்கனும் .இது ொன் அவள் நொன்

ிட்டம் .இக உங்ககள

ச ரிந்து சகொண்டு ொன்

தவகலகய

விட்டு

தபொக

கவக்க விரட்டிக்சகொண்தட இருந்த ன் .ஆேொல் நீங்கள் ீரேிந்

அக யவில்கல

.உங்கள்

வொழ்வு ொன்

தபொலன்னு

நிகேக்கும் தபொது ொன் மதேொகரன் வொழ்வில்

வந் ொர்

.அன்று

தபொன் பண்ணும் தபொத அவகர

ச ரிந்து

உங்ககள

வி ி

அவர்

இந் நொன்

ொர் உங்கள் உங்களுக்கு

அவர் நம்பகர பொர்த்து

சகொண்தடன் .பிறகு மீ ட்க

தப ியதபொது உ விதேன் ...."

அவதர

என்ேிடம்

" அம்ரு ொகவ அடக்க அவகர விட்டொல் தவறு ஆள்

கிகடயொது

.உங்க

நல்லதநரம்

தமடம்

,... ொர் உங்களுக்கு கிகடத் து .நீங்கள் இரண்டு தபரும்

ந்த ொ மொக வொேதவண்டும் ."

" இப்தபொது

ிடீசரன்று என் தமல் ஏன் இவ்வளவு

தகொபம் ...? " கவ ொலியின் குரல் நடுங்கியது . " ஏசேன்றொல் இரண்டு நொட்களுக்கு முன்பு நொன் அம்ரு ொவிடம்

உன்கே

கல்யொணம்

ச ய்து

" இவகள

ிருமணம்

கொ லிப்ப ொக

சகொள்ள

,

தபொவ ொக

உறு ியொக கூறிதேன் " என்றொன் மதேொகரன் . முடிக்க

தபொகிறொேொம்

...எப்படி என்று பொர்க்கிதறன் . ிருமணம் என்ற ஒன்தற என்று

அவளுக்கு

நடக்கொமல்

இரண்டு

ச ய்கிதறன் நொட்களொக

புலம்பிக்சகொண்டிருந் ொள் ...உன்கே இது தபொல் படசமடுத்து சநட்டில் ரிலீஸ் பண்ணிவிட்டொல் ..பிறகு

ிருமணம்

நடக்கொது

என்ற

எண்ணம்

அவளுக்கு ..." என்றொள் தவ ொ .கவ ொலியின் உடலும் இப்தபொது நடுங்க ச ொடங்கியது .அந்

நடுக்கத்க

உணர்ந்

அகணப்கப

இறுக்கி

மதேொகரன் ,

த ர்த்துக்சகொண்டொன் . ொர்

...நொன்

ஆந் ிரொ

ன்னுடன்

அம்ரு ொகவ

பக்கதம

ேது அவகள

இழுத்துக்சகொண்டு

தபொய்விடுகிதறன்

ொர்

.ஏற்சகேதவ அங்தக இரண்டு ச லுங்கு படம் அவளுக்கு புக் ஆகியிருக்கிறது .அக அவகள

அங்தகதய

ங்க

கவத்து

கவத்துவிடுதவன்

.நீங்கள் கவகலப்படொ ீர்கள் .உங்கள் பங்களொ ...." " அந் அக

பங்களொதவொடு தபொகட்டும் என்று ொன் அவள்

சபயருக்கு

அன்தற

சகொடுக்க

ஏற்பொடு ச ய்த ன் தவ ொ ...அவகள அத்த ொடு ிருப் ி

சகொள்ள

ச ொல்லு

.இப்தபொது

அவள்

ச ய் ிருக்கும்

கொரியத் ிற்கு

, இேி

அவள்

.அப்படியின்றி

எக யொவது

ச ொல்லி

யபடி

முகத் ில்

விேிக்க

இேிசயொருமுகற

கூட

நொன்

அவள்

என்

நின்றொள் என்றொல் , அந் வொழ்வின்

ககட ி

யொரில்கல முன்

வந்து

நொள் ொன் அவளது

நொளொக

இருக்கும்

..."

மதேொகரேின்

குரலில்

ச ரிந்

கவ ொலிக்கு உ றசலடுத் து.

குரூரத் ில்

18 "

ஏதாவது

நிறுத்துகிறேன்

ஒரு

வாங்கிவிைலாம் வட்டிற்கு ீ ஒலித்த

சாலி

.இந்த

ற ாக

ஜவுளிக் .உனக்கு டி

ஒரு

ஷர்ட்றைாடு

முடியாறத

மறனாகரனின்

கடையில்

குரல்

..."

ைாப் நீ

ஆதரவாய்

சற்று

முன்பு

குரூரமாய் ஒலித்த குரல் இவனதுதானா ..?? என சந்றதகம் ககாள்ள டவத்தது . அவளிைமிருந்து அவடளப்

திலில்லாமல் ற ாக திரும் ி

ார்த்து விட்டு அவள் டககறளாடு

தன் டககடள றகார்த்துக்ககாண்ைான் . " என்னைா ...? ம் ...? " என்ோன் . " ம் ..." என்ோள் டவசாலி . அவள் டககடள றகார்த்த டிறய காடர ஓட்ை கதாைங்கினான் . "

நீ

என்டனப்

ார்த்தாறல

துன் ப் டுவது

ற ால்

.அதனால்தான்

ககாஞ்சம்

தள்ளியிருப்ற ாகமன்று

கதரிந்ததுைா உன்டன நான்கு

மிகவும் சாலி விட்டு நாட்கள்

உன்டன விட்டு தள்ளியிருந்றதன் .ஆனால் உன் மீ திருந்த

கண்காணிப்ட

.அப் டியிருந்தும் முன்னாறலறய

அகற்ேவில்டல

....இன்னும்

வராமல்

ககாஞ்சம்

ற ாறனன்

....,"

வருந்தினான் . திலின்ேி அவன் டககளில் அழுத்தி தன்டன உணர்த்தினாள் டவசாலி . அந்த

ஜவுளிக்கடை

ார்க்கிங்கில்

காடர

நிறுத்தியவன் ." நீ இங்றகறய இரு .நான் ற ாய் வாங்கி வருகிறேன் .எப் டி கசால்லி றகட்க ...? " என்ோன் . " எக்ஸ் .எல் ( xl ) டசஸ் என்று றகளுங்கள் .எனக்கு

சரியாக

இருக்கும்

.தடலயடசத்து கசன்ோன் . த்து ைாப்ட கார்

நிமிைங்களில்

வந்தவன்

என்ோள்

அவளிைம்

நீட்டி " உள்றளறய மாற்ேிக்ககாள் " என

கதடவ

.கிழிந்த

"

மூடிவிட்டு

ைாப்ட

கவளிறய

சுழட்டிவிட்டு

நின்ோன் புதியடத

ற ாட்டுக்ககாண்டு

கார்

திேந்தாள் டவசாலி . டவசாலியின் கசலுத்தினான்

."

வட்டை ீ

எடதயும் கசால்ல வருத்தப் டுவார்கள்

உன்

கதடவ

றநாக்கி அம்மாவிைம்

றவண்ைாம்

சாலி

அ ார்ட்கமன்ட்

நிறுத்தியவன்

"

நிம்மதியாக வட்டில் ீ எடதயும்

ஒரு

. ிேகு

நிடனத்து

அருறக

இரண்டு

நைந்த .மிகவும்

கசால்லிக்ககாள்ளலாம் ," என்ோன் . டவசாலியின்

காடர

காடர நாட்கள்

டுத்து ஓய்கவடு சாலி . மனடத

உளப் ிக்

ககாள்ளாறத ..." என்ே டி தனது டி ஷர்ட்டுக்காக டகடய நீட்டினான் . புது ைாப்ட

ற ாட்ை

ிேகு மறனாகரனின் டி

ஷர்ட்டை சுழற்ேியிருந்தாள் டவசாலி. ஆனால் அதடன

சுழற்ேியவுைன்

ஏறனா

ஒரு

ாதுகாப் ற்ே உணர்வு உண்ைாக , அதடன கீ றழ டவக்கவும் டவத்து

மனமின்ேி

இறுக்க

தனது

ிடித்திருந்தாள்

மடியிறலறய .மறனாகரன்

இப்ற ாது தனது டி ஷர்ட்டை எடுக்க முயல , விைாமல் இறுக்க

ிடித்து தன்புேம் இழுத்தாள்.

" என்னைா சாலி ...? " ஆச்சரியமாக "

இ...இது

...என்னிைம்

ார்த்தான் .

இருக்கட்டுறம

.இது

இருந்தால் எனக்கு டதரியமாக இருக்கிேது ..." தனது

ிடிடய விட்ைவன் , சட்கைன அவடள

இழுத்து இறுக அடணத்தான் .

" டம ஸ்வட் ீ சாலி ...." என்ோன் அவளது டம ஸ்வட் ீ

மனு

அழுத்தமாக

ற ால்

.அவளது

இதழ்கடள

கன்னத்தில்

தித்தவன்

"

நிஜமாகறவ ஸ்வட்தான் ீ ... " என்ே டி அவளது இதழ்கடள

ார்க்க , டவசாலி சிறு மறுப்புைன்

தடலடய நகர்த்தினாள் . " சாலி ...இந்த ஒறர ஒரு முத்தத்திற்காக ஆறு மாதங்களாக இப்ற ாது மறுக்காறதைா

காத்திருக்கிறேன் எல்லாம் ப்ள ீஸ்

எளிதாயிருக்கும் டி

கதரியுமா

கூடிவரும்ற ாது ....வாங்குவது

ார்த்துக்

...?

உனக்கு

ககாள்கிறேன்

.சரியா

..?

எனக்

"

ககாஞ்சிய டி

தனது

ககஞ்சிக்ககாண்றை றதடவடய

சாதித்துக்ககாண்ைான் . " அப் டி ஒன்றும் கஷ்ைமாக இல்டலதாறன ..." என அவடள சீண்டினான் . சிவந்து தடுமாேிய தனது முகத்டத அவனுக்கு காட்ை

முடியாது

,

அவன்

மார் ிறலறய

முகத்டத புடதத்துக்ககாண்ைாள் டவசாலி . அவள் தடலடய வருடிய டி " திங்கட்கிழடம நம் கார் றகர் கசன்ைர் திேப்பு விழா .நீ இரண்டு நாட்கள் காடல

வட்டில் ீ கார்

கரஸ்ட்

எடு.திங்கட்கிழடம

அனுப்புகிறேன்

.வந்துவிடு

...ஓ.

றக ..? " என்ோன் . காரா

"

...?

ார்த்த டி றகட்ைாள் . " ம்

...ஆமாம்

.

அண்ணாந்து

இவ்வளவு

க ரிய

அவடன

கார்

றகர்

கசன்ைர் றமறனஜர் .இனி ஸ்கூட்டியிகலல்லாம் ற ாக முடியுமா...? இது சுறரஷ் , கரண் நாங்கள்

மூவரும்

றசர்ந்து

கசய்த்துதான்

சாலி

றவண்டும்

ற சி

முன்ற

.கசால்லுைா உனக்கு

கசன்ைருக்ககன்றே மூன்று முடிவு

கசய்திருக்கிறோம்

முடிவு எந்த

கார் .நமது

கார்கடள

நிறுத்த

...அதில்

உனக்கு

ிடித்தடத எடுத்துக்ககாள் .இந்த காடர மட்டும் றகட்டுவிைாறதைா

..இடத

நான்

யாருக்கும்

தரமாட்றைன் .உனக்கு கூை ...." ஒரு டகயால் அந்த காரின் ஸ்டியரிங்டக வருடினான் . " ஏன் ...இந்த காரில் என்ன ஸ்க சல் ...? " "

இந்த

கார்தான்

அேிமுகப் டுத்தி

எனக்கு

டவத்தது

.உன்

உன்டன மூலமாக

எனக்கு என்டன கதரிய டவத்தது . உன்டனப் ற ால

இதுவும்

கசால்வது

ற ால்

முக்கியம் இந்த

காடர

எனக்கு

ராமரித்து வருகிறேன் " என்ோன் . " எடதயாவது

நீ

முடேயாக

உளேிக்ககாண்றையிருங்கள்

."

அவன் மார் ினுள் றமலும் புடதந்துககாண்ைாள் .

" நீ

க்கத்திலிருந்தாறல இப் டி என்கனன்னறவா

உளேத்தான் வருகிேது " கசால்லிய டி அவள் முகத்டத

நிமிர்த்த

எண்ணம்

புரிந்தவள்

முயன்ோன் சட்கைன

தள்ளிவிட்டு

கார்கதடவ

முயன்ோள்

.ஆனால்

டககளில்...

.அவனது

அவடன

திேந்து

இேங்க

ரிறமாட்

அவன்

" கதடவ திேங்க மனு ..ப்ள ீஸ் ..." சிணுங்கினாள். "

ம்ஹூம்

..."

அருறகயிழுத்தவன்

என

மறுத்த டி தன்

அவடள றதடவடய

தீர்த்துக்ககாண்றை விடுவித்தான் .சிவந்து விட்ை இதழ்கடள டவசாலி .

துடைத்த டி

" திங்கட்கிழடம இதழ்

கீ ழிேங்கினாள்

சந்திக்கலாம்

குவித்துவிட்டு

...ட

கிளம் ி

..."

என

ற ானான்

.மாேிவிட்ை ைாப் ிற்காக தனலட்சுமி நம்பும் டி ஏறதா

கசால்லிவிட்டு

டுத்தவள்தான்

.இறதா

உள்றள

வந்து

இப்ற ாது

வடர

தூக்கமின்ேி புரண்டு ககாண்டிருந்தாள் .

ம்ஹூம் வருவதாக வழியாக . ார்டவ

...எவ்வளவு

முயன்றும்

கதரியவில்டல நிலடவ

கீ றழ

அருகிலிருந்த

.எழுந்து

ககாஞ்சறநரம்

ற ானது ார்க்

தூக்கம் ஜன்னல் ார்த்தாள்

.அ ார்ட்கமன்ட்டின்

கண்ணில்

ட்ைது

.மங்கலான நிலகவாளியில் ஏறதா மாயறலாகம் ற ால்

றதாற்ேமளிக்க

ககாஞ்சறநரம்

அங்றக

ற ாய் உட்கார்ந்திருந்து விட்டு வந்தாகலன்ன ...? றதான்ேியவுைறனறய எழுந்து கிளம் ிவிட்ைாள் .சத்தமின்ேி கதடவ திேந்து ககாண்டு , கவளிறய வந்து கதடவ கவளியிலிருந்து பூட்டிக்ககாண்டு கீ றழயிேங்கினாள் . சிறுகுழந்டதகள் சறுகுவது .அப் டிறய வானத்டத

ற ால்

விடளயாடும் காடல

நீட்டி

ின்னால் சாய்ந்து ார்த்தாள்.

சறுக்கில் அமர்ந்தாள்

டுத்துக்ககாண்டு

மனம்

முழுவதும்

மறனாகரன் சிரிக்க , உைல் முழுவதும் அவனது ஸ் ரிசம் இதழ்கடள

இதமான மடித்து

சூைாக

ரவியது

அவனது

நிடனவுறுத்திக்ககாண்ைாள்

.தனது

முத்தத்டத

.கவட்கத்தில் மூடிக்ககாண்ைாள் .

முகத்டத

டககளால்

திடீகரன்று அடத உணர்ந்தாள் .அவடளத் தவிர றவறு யாறரா அங்றக இருக்கிோர்கள் .றவகமாக எழுந்தவள் அந்த சறுக்கின் .அதன்

டிக்கட்டில்

அமர்ந்திருந்தாள் இருந்தாற்

ின்புேம் ற ானாள்

தடலடய

விஜயா

.மிகுந்த

ற ாலிருந்தாள்

தாங்கிய டி துயரத்தில்

.டவசாலிடய

கவனிக்கவில்டல . " விஜயா ..இங்றக என்ன சட்கைன

நிமிர்ந்து

ண்ே ...? "

இவடள

ார்த்தவள்

தன்

கண்கடள துடைத்துக்ககாண்டு " ஏய் டவசாலி ..நீ எங்றக இங்றக ...? " என்ோள் . "

எனக்கு

ககாஞ்சறநரம்

தூக்கம் இங்றக

வரடல

.அதுதான்

உட்கார்ந்நிருக்கலாம்னு

வந்றதன் .நீ ஏன் இங்றக உட்கார்ந்திருக்கிோய் ...? "

" எனக்கும்

தூக்கம்

வரடல

இங்றக வந்றதன் "

.அதனால்தான்

" க ாய் ...உன் ஆடச கணவடன விட்டுவிட்டு இப் டி

நடுராத்திரி

இங்றக

வந்து

உட்கார்ந்திருக்க றவண்டிய அவசியம் என்ன ...?" இடதக்

விட்ைாள் .

றகட்ைதும்

" என்னால் நாட்கள்தான்

விஜயா

முடியடல ஒரு

அழத்துவங்கி

டவசாலி நல்ல

.எத்தடன வாழ்க்டக

வாழுறேன்னு றவசம் ற ாட்டுட்றை இருப்ற ன் .இப் டி எல்லாரிைமும் றவசம் ற ாட்டு ற ாட்டு என் உண்டமயான மனறம எனக்கு மேந்தடும் ற ால ...." " என்னம்மா அவளது டவசாலி . "

என்ன டககடள

உனக்கு

கதரியாமலிருக்க

கசால்ே

அவர்

...? " ஆதரவாக

ிடித்துக்ககாண்ைாள்

குணத்டத

வாய்ப் ில்டல

ற்ேி

.அவர்தான்

மரத்திற்கு ஜாதியாச்றச

றசடல

கட்டினாலும்

.உன்

சுத்தி

ின்னாலும்

வர்ே

நிச்சயம்

சுற்ேியிருப் ார் .இவர் எனக்கு தூரத்து கசாந்தம் .விவரம் எனக்கு

கதரிந்த

ஒரு

வயதிலிருந்றத

டமயல்

.இவரது

இவர்

மீ து

ட்ைாம்பூச்சி

குணம் கதரிந்து என் அப் ா , அம்மா , அண்ணன் எல்றலாரும் இவர் றவண்ைாகமன்று என்னிைம் எவ்வளறவா அைம் ிடித்து

கூேினர் இவடரறய

ண்ணிக்ககாண்றைன்

.நான்

மறுத்து கல்யாணம்

.திருத்திவிைலாகமன்று

நிடனத்றதன் .ஆனால் .... திருந்தி விட்ைதாகத்தான் ஒவ்கவாரு முடேயும் கசால்லுவார்

.என்

தடலயிலடித்றத

சத்தியம்

கசய்வார் .என்னுைன் இருக்கும்ற ாது எல்லாம் என் மனம் ற ால் ற சி , எனக்கு நைந்து

ககாள்வார்

ற ாகவும்

.வட்டைவிட்டு ீ

மாேிவிடுவார்

ற ாவார். ிேகு

ிடித்தவாறு

இங்றக

.என்டன வந்து

கவளிறய மேந்து என்டன

சாமாளிக்க ஏறதறதா கடத கூேி , என்டன ..."

றமறல ற ச முடியாமல் நிறுத்தி விம்மினாள் விஜயா . "

முதலில்

என்டன

இந்த

சமாதானப் டுத்தத்தான்

அடணப்க ல்லாம்

என்று

எண்ணியிருந்றதன் .ஆனால் இப்ற ாகதல்லாம் இது அவருடைய றதடவ .ஏறதறதா சர்க்கடர காரணங்கடள

கசால்லி

என்டன

ஏமாற்ேி

,

அவரது றதடவகடள தீர்த்து ககாள்கிோர் என இப்ற ாது

றதான்றுகிேது

மறுக்க

என்னால்

.இடதகயல்லாம் அவமானமாக

ிேகு

.ஆனாலும்

அவடர

முடியவில்டல நிடனத்தால்

இருக்கிேது

மிகவும்

.எனது

அந்த

அவமானத்டததான் இறதா இப் டி தனிடமயில் உட்கார்ந்து ஆற்ேிக்ககாண்டிருக்கிறேன் . டவசாலி உனக்கு ஒன்று கசால்கிறேன் .இந்த ஆண்கள் .நமது

எல்றலாரும் லவனத்டத ீ

றதடவகடள உதேிவிட்டு .நாம்தான்

ஒன்று

ற ாலத்தான்

யன் டுத்தி

நிடேறவற்ேி

விட்டு

அவர்கள் நம்டம

ற ாய்க்ககாண்றையிருப் ார்கள் முழுவதுமாக

அவர்களிைம்

சிக்கிக்ககாள்ளாமல் றவண்டும்

ஜாக்கிரடதயாக

.இது

ற ாகலல்லாம்

மாட்டிக்ககாள்ளாறத ..." தனது

துயரத்டத

டவசாலியின் அேியாத ..ற ாகலாம்

கூேியதன்

கநஞ்சில்

விஜயா ...," என

"

இழுத்து ற ானாள் . கீ

ககாடுக்கப் ட்ை

ற ானாள்

தீ

நீ

மூலம்

டவத்துவிட்ைடத

றநரமாகிவிட்ைது அவள்

டககடள

க ாம்டமயாக

டவசாலி

ஒவ்கவான்றும்

இருக்க

.வா ற்ேி

அவளுைன்

.அவளது

கசாற்கள்

டவசாலியின்

இடியாக

இேங்கியது

.இறதா

..அவடள

அேிவில்லாமல்

அவள்

மனதினுள் இந்த

விஜயாவுக்கும் , எனக்கும் என்ன வித்தியாசம் கணவன்

றமல் அளவில்லாத காதல் டவத்திருக்கிோள் என

எத்தடன

நிடனத்திருக்கிறேன்

முடே

இகழ்ச்சியாக

்இப்ற ாது

நானும்

அடதறயதாறன கசய்து ககாண்டிருக்கிறேன் .

இல்டலகயன்ோல்

என்

இன்கனாருத்திக்கு

கண்

முத்தம்

ககாண்டிருந்தவடன , நன்ோக கசான்ன

ஏறதறதா

...இப்ற ாது அவன் மறனாகரன்

முன்னாறலறய ககாடுத்துக் ார்த்தும் , அவன்

காரணங்கடள

நம் ி

ின்னாறலறய ....

அவளுக்களித்த

இதழ்

முத்தம்

இப்ற ாது கநருப் ாய் இதகழரிக்க , எவ்வளவு டதரியமாக இவன் என்டன முத்தமிடுவான் ...? நான் ...அப்ற ாது ஏன் அப் டி சும்மாயிருந்றதன் .எப் டி கநருப் ாக உலா வந்தவள் நான் .இவன் என்டன

எவ்வளவு

லவனமாக்கி ீ

விட்ைான்

.இவடன திருமணம் முடித்தால் இறத கதிதாறன எனக்கு ற ால்

தினமும் தினமும்

நிடற்றவற்ேிவிட்டு புலம்

..இறதா

இந்த

அவனது

விஜயாடவ றதடவகடள

ிேகு தனிடமயில் கிைந்து

றவண்டும் .

இல்டல ...அப் டி ஒரு றகவலமான வாழ்விற்கு நான் முடிவுக்கு

தயாரில்டல வந்தற ாது

...டவசாலி

ஒரு

விடிந்துவிட்ைது

.அயரவுைன்

தன்டனயேியாமல்

உேங்க ஆரம் ித்தாள் .

கண்

மூடி

19 " வைசாலி

எழுந்திரும்மா

..இந்தா

காபி

..."

தனலட்சுமி அைவை எழுப்பினாள் . கண் ைிழிக்கவும் வையில் முகத்தில் சுை ீவென்று அடித்தது ." ொதாவும் , ெைந்தரும் ீ ஸ்கூலுக்கு பபாயிட்டாங்கைாம்மா ...? " முகம் கழுைிைிட்டு காபிவய ைாங்கினாள் .

" ஆமாம். நீ சாப்பிட ைருகிறாயா ...? நான் துணி ஊற வைத்திருக்கிபறன் .துவைக்கனும் " " குைிச்சிட்டு ைர்பறம்மா ...." குைிக்கும் பபாது ஊற வைத்த துணிகவை துவைத்து வகாண்பட , தட்டிலிருந்த சாப்பாட்வட .பிறகு வகாண்பட

கிைறிக்வகாண்பட

படுத்துக்வகாண்பட .

பயாசித்துக்வகாண்பட ைார்த்வதகவை முயன்றாள் .

நடந்து பபச

மனதிற்குள்

பயாசித்தாள் ,.உட்கார்ந்து வகாண்பட பைண்டிய ைரிவசப்படுத்த

எவ்ைைபைா

ைரிவசப்படுத்தனாலும்

முதலில்

ைரிவசயில வைத்த ைார்த்வத மறந்து பபானது .பயாசிப்பதற்குள்

அடுத்த

நிவனவுகைிலிருந்து

ைார்த்வத

நழுைியது

.எப்படி

எல்லாைற்வறயும் பசர்த்து பயாசித்து அைனிடம் பபச

பபாகிபறன்

.தம்பியும்

,

தங்வகயும்

பள்ைியிலிருந்து ைரும் ைவெ வைசாலி மனதில் ஒன்றும் தங்கைில்வல .சரி நாவை ஒருநாள் இருக்கிறபத ...பயாசிப்பபாம் என நிவனத்தபடி ொதாைிற்கும்

,ெைந்தருக்கும் ீ

டிபன்

எடுத்து

வைத்தாள் . ஏபதா பாட சம்பந்தமான அைர்கைின் பகள்ைிக்கு பதிவல

வசால்லியபடி

,

ஒலித்த

காலிங்வபல்லிற்காக கதவை திறந்தைள் , அங்பக நின்ற

மபனாகெவன

.இ..இைவன

நாவை

கண்டு

திவகத்தாள் மறுநாள்தாபன

..சந்திக்கபைண்டும் .அதற்குள் ைந்து நிற்கிறாபன ...ஐய்யய்பயா ...இைனிடம் என்ன பபச ..? நான் எதுவும்

பயாசித்து

வைக்கைில்வலபய

..பதட்டத்துடன் அைவன பார்க்க ...அைன் ..

" இன்னமும் பார்க்காமல் அைளுக்கு

ஒரு

முழு

...முடியவலடா மட்டும்

வதாட்டு

...உன்வனப்

சாலி

பகட்கும்

முணுமுணுத்தைன், பதாள்கவை

நாள்

இயல்பாக

நகர்த்திைிட்டு

..."

என

குெலில் அைள்

உள்பை

ைந்தான் . " ஹாய் ...." என அைள் தம்பி , தங்வககளுக்கு வக

வகாடுத்தைன்

இயல்பாக

அமர்ந்து

அைர்களுடன் பபச வதாடங்கினான் .தனலட்சுமி வைைிபய

ைந்து

பார்த்துைிட்டு

,

ைிழித்துக்வகாண்டு நிற்கும் மகைிடம் கண்ணால் பகள்ைி

பகட்டாள்

.சமாைித்துக்வகாண்ட

வைசாலி " காபி வகாண்டு ைாங்கம்மா ..." என கூறிைிட்டு பசாபாைில் அமர்ந்தாள் . கார் பகர் வசனடர் பைவலக்கு பபாக பபாைதாக தனலட்சுமியிடம் கூறிைிட்டாள் .அந்த பைவல சம்பந்தமாக முடிைிற்கு

வைசாலிபய ைெைில்வல

இன்னமும்

ஒரு

.மபனாகெனிடம்

பபசிைிட்டுத்தான் அம்மாைிடம் பபச பைண்டும் ..நிவனத்தபடி

நிமிர்ந்த

வைசாலி

முகம்

சிைந்தாள் .எதிரில் அமர்ந்தபடி அப்படி அைவை பார்வையிட்டுக் வகாண்டிருந்தான் மபனாகென் . ஏபதா ஒரு பவழய சுடிதாவெ பபாட்டுக்வகாண்டு , தவலவய பின்னிக்வகாள்ை கூட வசய்யாமல் ைிரித்து அைைது

பபாட்டபடி

காதபலாடு

எைிய

துைி

பமக்கப்

பதாற்றத்வத

பார்த்துக்

இல்லாத

அப்படி

ஒரு

வகாண்டிருந்தான்

.வகாஞ்சம் கூச்சத்பதாடு அைனது பார்வைவய சந்திக்காமல்

இைனிடம்

எப்படி

பபச

வகாடுத்த

காபிவய

..? நகம்

கடித்தாள் . தனலட்சுமி

அைனுக்கு

வகாடுத்த பபாது , " பசா..ப்யூட்டிபுல் ...." எனக் கூறி உதடு குைித்தான் . " வமன்ட் யுைர் பைர்ட்ஸ் ..." பதிலுக்கு சீறினாள் அைள் .சிந்தவன படர்ந்த்து அைன் முகத்தில் . தனலட்சுமியிடம் திரும்பி " ஆன்ட்டி கார் பகர் வசன்டரில் .நான்

ஒரு

சின்ன

வைசாலிவய

பைவல

இருக்கிறது

கூட்டிக்வகாண்டு

பபாய்ைிட்டு

ஒரு

மணி

பநெத்தில்

திரும்ப

வகாண்டு ைந்து ைிட்டு ைிடுகபறன் " என்றான் . நீ பகட்டால் உடபன நான் ைந்துைிடனுமா ...? என முதலில் நிவனத்தைள் ..இல்வல இப்பபாது பபாய்

பபசிைிட

நிவனத்துக்வகாண்டு பபாய்ைிட்டு அனுமதி

பைண்டியதுதான் ,

ைெட்டுமா ைாங்கிக்

மாற்றிைிட்டு

"

ஆமாம்

...? " என வகாண்டு

ைருகிபறன்

"

"

என அம்மா

தாயிடம் டிெஸ்

அர்த்தத்பதாடு

அைவன பார்த்து ைிட்டு உள்பை பபானாள் . காரில் ஏறி அமர்ந்த்தும் " எங்பக பபாபைாம் ...? " என்றான் மபனாகென் . " பபச பைண்டும் . ..." என்றாள் . "

சிட்டி

உட்கார்ந்பத

தாண்டி

பபாய்ைிடலாம்

பபசலாம்

.அதுதான்

.காரில் டிஸ்டர்ப்

இல்லாமல் இருக்கும் ." சாவலவய பார்த்தபடி கூறினான் .

வகாஞ்சம்

டிொபிக்

அம்மா, அப்பாைிடம்

குவறந்த்தும் பபசிைிட்படன்

"

பநற்பற வைசாலி

.உன்வன பற்றி வசால்லிைிட்படன் .அைர்களுக்கு வொம்ப சந்பதாசம் .எப்பபாது கல்யாணம் பபச

ைெட்டும் என பகட்கிறார்கள் .என்னடா வசய்ய ...? உடபன கல்யாணம் பண்ணிக்வகாள்பைாமா ...இல்வல

இன்னும்

ைிட்டு

பிறகு

இது

வபரிய

வகாஞ்சநாள்

காதலித்து

பண்ணிக்வகாள்ைலாமா

மபனாகென் குெலில் சந்பதாசம் இருந்த்து .

படைில்வல மபனாகென் சம்மதம்

ைிசயமாக .அைர்கள்

எப்படியும்

ைாங்கி

தாய்

...?

"

வைசாலிக்கு திருமணத்திற்கு , தந்வதயிடம்

ைிடுைாவனன

அைளுக்கு

வதரியும் .அைன் ஆளுவம அைளுக்கு வதரியும் .யாவெயும் ஆளுவம

...எதற்கும்

தவலயாட்ட

.அதற்குத்தாபன

அஞ்சுகிறாள் .எனபை.... "

இதில்

எனக்கு

சந்பதாசப்பட

அைள்

எதுவும்

வதரியைில்வல

..."

வைக்கும் இவ்ைைவு

இருப்பதாக குெலில்

அலட்சியத்வத பசர்த்துக்வகாண்டு வசான்னாள் .

" எதில்

....? " அைன்

பகள்ைியில்

கைனம்

இருந்த்து . " இந்த

காதல்

....இது

...கல்யாணம்

சரி

பதான்றைில்வல..."

...இைற்றில்தான்

ைருவமன்று

எனக்கு

" எது சரி ைொது ...? " " சும்மா எதிொைி ைாயிலிருந்து ைார்த்வதகவை பிடுங்குைவத கல்யாணம்

நிறுத்துங்கள்

...எல்லாம்

சரி

.

இந்த

காதல்

ைரும்னு

,

எனக்கு

பதாணவல .நான் ..நிவறய பயாசிக்கனும் ....,"

ஒரு ஐந்து நிமிடம் பபசாமல் காவெ ஓட்டியைன் " என்னாச்சு வைசாலி ...? " என்றான் . பதில்

வசால்லாது

வைைிபய

பைடிக்வக

பார்த்தாள் வைசாலி . " சாலி ...என்னடா ..என்ன ைிசயம் ...? " இடது வகயால் அைள் பதாள்கவை வதாட ைந்தான் .

"

வதாடாதீர்கள்

ைிலகிக்வகாண்டு எடுத்துக்வகாண்டு

..."

அைன் கத்தினாள்

காயம்

அைவை பார்த்தான் .

வககைிலிருந்து .வககவை

பட்ட

பார்வையுடன்

" வசால்லு ...என்ன வசால்லனுபமா ...வசால்லு ...." வதாண்வடவய பலசாக வசருமிக்வகாண்டான் . " உங்கள் குடும்ப நிவலவம பைறு .என் குடும்ப நிவலவம பைறு . நம் இருைருக்குள்ளும் ஒரு காதபலா

...கல்யாணபமா

..சாத்தியமாகப்படைில்வல எனக்கு ..." " புரியைில்வல ..." " நீங்கள் ைசதி பவடத்த பணக்காெ குடும்பம். நாங்கள்

சாதாெண

நடுத்தெைர்க்கம்

.உங்கள்

ைாழ்க்வகயில் நிவறய பணக்காெ வபண்கள் , நடிவககள் என ைந்து வகாண்பட இருப்பார்கள் .அவதல்லாம் கூட

உங்களுக்கு

இருக்கலாம்

ஒரு

வகௌெைமாக

.ஆனால்

அப்படி

இவதவயல்லாம்

என்னால்

சாதாெணமாக

எடுத்துக் வகாள்ை முடியாது ...." " ஓபஹா ..." என்றான் கவத பகட்பது பபால் .... அைனது அந்த பாைவன ஆத்திெமூட்ட , " நம் இருைருக்குமிவடபய ஒரு உறவைன்பது எனக்கு சாத்தியமற்றதாய் பதான்றுகிறது .அதனால் நாம் ...." என்றைவை ..

" பபாதும் நிறுத்து ..." என அதட்டினான் . சிறிதுபநெம் .கார்

காருக்குள்

இப்பபாது

.மவழயால்

எந்த

சத்தமுமில்வல

அவுட்டருக்கு

ைந்திருந்த்து

குழிகைாய்

மாறிப்பபாயிருந்த சாவலயில் , அந்த குழிகவை கைனிக்காமல்

அதில்

ைண்டிவய

ைிட்டுக்வகாண்டிருந்தான் மபனாகென் . அதனால் பார்த்து ைிட்டால்

கார் வமல்ல கார்

ஓட்டுங்கள் ..."

குலுங்கிக்வகாண்டிருந்த்து பபாங்க

.இப்படி

பாழாகிடும்

."

குழியில்

...கைனமாக

" கார் பமல் இருக்கிற அக்கவற கூட என் பமல் கிவடயாது ...ம் ..." வமௌனமாய்

வைைிபய

வைறித்தாள்

.பிறகு

"

இந்த குழிவயல்லாம் சரி பண்ணலாமில்வலயா ...இப்படிபய என்றாள் . அைவை பநெத்தில் .பிறகு

ைிட்டு

வைத்திருக்கின்றனபெ

ைிபநாதமாக என்ன

பார்த்தான்

பபசுகிறாய்

வதாண்வடவய

என்பது

...."

.எந்த பபால்

கவனத்துக்வகாண்டான்

.என்ன வசால்ல பபாகிறாபனா ..என வைசாலி படபடப்பாய் எதிர்பார்த்திருக்க ... "

வகாஞ்சம்

வகாஞ்சமாக

பண்ணிக்வகாண்டுதான் ..மணவல

குைித்து

இருக்கின்றனர்

சரி .இபதா

வைத்திருக்கின்றனபெ

என்றான் நிதானமாக . ம்

...என்றபடி

வைைிபய

...."

வகாட்டியிருந்த

மணவல பார்க்க ஆெம்பித்தாள் வைசாலி .

சிறிதுபநெம் என்றான் . இைன்

கழித்து

இது

"

சாலி

பபான்ற

...என்னடா

குெலில்

...? "

பரிைாக

பபசுைதற்கு பதில் , சத்தத்வத உயர்த்தி நாலு ைார்த்வத என்வன திட்டிபயனும் ைிடலாம் என நிவனத்தாள்

வைசாலி

.இவதத்தான்

பரிைிவனத்தான்

அைைால்

தாங்கமுடியைில்வல . உதட்வட

கடித்தபடி

"

இந்த

பைண்டாம்

மபனாகர்

.மவனைி என்ற வபயரில் ஒப்புக்கு ஒரு ைாழ்வு அவமந்து

ைிடுமானால்

தாங்கமுடியாது ....." " இவத

நான்

வைசாலி ...? "

உனக்கு

அவத

எப்படி

என்னால்

நிரூபிக்கட்டும்

உயிவெ ைிட்டாவழாழிய இவத நிரூபிக்க ைழி கிவடயாது .அப்படி உயிர் பபாய்ைிட்டால் பிறகு ைாழ்ைபதது ....எனபை ...

" இவதவயல்லாம் நிரூபிக்கமுடியாது .அதனால் அைெைர்

ைழிவய

அைெைபெ

பார்த்துக்வகாள்பைாம் ..." முகத்வத

நிதானம்

பபால்

வைத்துக்வகாண்டு

பைகத்வத காரிடம் காட்டினான் மபனாகர் .கார் கட்டுப்பாடற்று பறந்த்து .இெண்டு முவற ஸ்பீட் ப்பெக்கில் தட்டி எழுந்த்து .மூன்று முவற சாவல நடுபை

இருந்த

தடுப்புச்சுைரில்

உொய்ந்து

ைந்த்து . "

மபனாகர்

ப்ை ீஸ்

.வகாஞ்சம்

இருங்கள் ..." வைசாலி கத்தினாள் . " நிதானிக்கும்படியான

நிதானமாக

ைார்த்வதகவையா

நீ

உதிர்த்துக் வகாண்டிருக்கிறாய் ...? ஒரு பைவை உன்

சந்பதகத்திற்கு

என்

உயிவெத்தான்

பணயமாக வைக்க பைண்டுபமா ...? " " அவதல்லாம் ஒன்றும் பதவையில்வல .நீங்கள் காவெ

நிறுத்துங்கள்

ஓட்டுகிபறன் ..."

.நகருங்கள்

காவெ

நான்

வைசாலியின் காரின்

பபச்வச

பைகத்வத

கூட்டிக்வகாண்பட

காதில் மபனாகென்

பபாக

,

ைாங்காமல் பமலும் வைசாலி

ஸ்டியரிங்கில் வகவய வைத்து தடுத்து அைன் பைகத்வத

குவறக்க

முயற்சித்தாள்

.முடியைில்வல ... சட்வடன்று

ஒன்று

பதான்ற

,

தனது

சீட்

வபல்ட்வட சுழற்றியைள் மபனாகெனின் அருகில் அைன் பமல் சாய்ந்தாற் பபால் அமர்ந்து " மனு ப்ை ீஸ் ...கன்ட்பொல் யுைர் வசல்ப் ...." என்றபடி அைன் கன்னங்கவை வமதுைாக ைருடினாள் . இது மபனாகெனின் பாணிதான் .மிக பகாபமாக அல்லது

மிக

ைருத்தமாக

வைசாலி

இருந்தாைானால் இது பபால் குெவல குவழத்து பபசி அைவை சாமாதானப்படுத்த முயல்ைான .அவதபய

இப்பபாது

.அதற்கு பலனிருந்த்து .

வைசாலி

வசய்தாள்

தன்னருகில் வைசாலிவய

வநருங்கி வமல்ல

மபனாகென் .

தன்

கன்னம்

திரும்பி

ைருடிய

பார்த்தான்

" காவெ நிறுத்துங்க ப்ை ீஸ் ..." என்றைளுக்காக காரின் ப்பெக்வக மிதித்தைனின் முகம் மாறியது. " வைசாலி ப்பெக் பிடிக்கைில்வல ...." "

முருகா

..."

பயத்தில்

அலறி

கடவுவை

அவழத்தாள் வைசாலி . " பயப்படாபத ...நான் பைகம் குவறத்து நிறுத்த முயற்சிக்கிபறன் "

" அந்த மணல் குைியல்கைில் பமாதி நிறுத்த பாருங்கள்

"

என்றபடி

அைவன

ஒட்டி

முயன்ற வைசாலிவய உதறினான் .

அமெ

" தள்ைி உட்கார் . இல்வல வபல்ட் பபாடாபத .சாலி

இங்பக

சிறியதாக

நிற்பதற்கு

பாருடா

இருக்கிறது ஐம்பது

...மணல் .இதில்

குைியல்

பமாதி

பர்வசன்ட்தான்

கார்

சான்ஸ்

இருக்கிறது வகாண்பட

.நான்

பைகத்வத

ைருகிபறன்

.நாம்

அந்த

குவறத்துக்

குதித்து ைிடலாம் ...." வசான்னைன்

மணலில் , அடுத்து

ைந்த மணல் குைியலில் கார் கதவை திறந்து வைசாலிவய தள்ைிைிட்டான் . அந்த

மணலில்

...உடலில்

ைிழுந்து

சிறு

சிறு

மபனாகெனும்

அடுத்த

குதித்திருப்பான்

உருண்டு

, புெண்டு

சிொய்ப்புகளுடன்

,

மணல்குைியலில்

என்ற

நம்பிக்வகயுடன்

வைசாலி எழுந்து பார்த்த பபாது , சாவலயின் பக்கைாட்டு

பள்ைத்திற்குள்

வகாண்டிருந்த

காரின்

பின்புறத்தின்

அங்பகயிருந்த

மணல்

குைியல்கள்

ஓெத்வத பலசாக பார்த்தாள் .

இறங்கிக் கவடசி

எதிலும்

மபனாகென் குதித்ததற்கான எந்த அறிகுறியும் வதரியைில்வல .

20 மன

ோகரன்

தள்ளிய

னேகத்தில்

மணலில்

ேிழுந்து , முகம் , மூக்கு , கண் , ேோயயங்கும் மணல்

அப்பிக்யகோள்ள

முடியோமல்

தேித்து

னபோய்ேிட்ை உமிழ்ந்து

கண்களள யதோண்ளை

,

மணளல

, கண்களள

யெருமி

னபோது

கோரிள

போர்த்தோள் ளேெோலி .

அளதப்பற்றி

பள்ளத்தினுள்

அங்குமிங்குமோக

கேளல குேித்து

மணல் குேியல்களில் மன

ேளர

...யேளினய

கஷ்ைப்பட்டு

போர்த்த

,

திறக்க

ேிரித்து இறங்கிய

யகோள்ளோமல் ளேக்கபபட்டிருந்த ோகரள

னதடி

ோள்

.அேன் ...இல்ளல .ஒரு னேளள அந்தப்பக்கம் தள்ளியிருக்கும் ...இல்ளலனய

மணலில் கோர்

குதித்திருப்போன

இங்னகதோன

ோ

ேிழுந்து

யகோண்டிருக்கறது .பத்து நிமிைமோக ஒவ்யேோரு மணல் மன

ோகரன்

னதோன்ற

குேியலோக கோரினுள் ம

திற்குள்

அலெியபிறகுதோன் இருக்கிறோன அலறியபடி

பள்ளத்தினுள் இறங்க துேங்கி

ோ

...எ அந்த

ோள் ளேெோலி .

ஒரு பத்து அடிக்கு னமல் அந்த பள்ளம் னமலும் ெரிய

,

அந்தப்

பக்கம்

முதலில்

ஒன்றும்

இருக்க

ஒன்றும்

யதரியேில்ளல .னமலும் அங்னக மரங்களும் , யெடிகளும்

அைர்த்தியோக

யதரியோமல் கே

தேித்தோள்

.ஆ

ோல்

பிறகு

ித்தனபோது கோர் உரோய்ந்து இறங்கிய இைம்

யதளிேோக யதரிய , அதன் ேழினய இறங்கிய னபோது ஒரு பத்தடி தூரம் இறங்கியதுனம தள்ளி ஒரு மரத்தில் னமோதி நின்றிருந்த கோர் யதரிந்த்து. கோல்களள பலமுளற

ெிறு கீ னழ

ெிறு

கற்கள்

ேிழுந்து

உருட்டி

, எழுந்து

ேிை உைல்

முழுேதும் ெிரோய்த்துக் யகோண்டு , மனு ...மனு ...எ

கத்தியபடி அந்த கோளர னநோக்கி ஓடி

ளேெோலி .அது ஆழமோ

ோள்

பள்ளமில்ளல .கோர்

னமோதி நின்றிருந்த இைத்திலிருந்து அந்தப்பக்கம் கிட்ைதட்ை யபரிதோக

ெமதளமோகனே

இருந்த்து

பயமில்ளலயயன்றோலும்

.எ

னே

, துடிக்கும்

யநஞ்ளெ ளககளோல் இறுக பிடித்தபடி கோரினுள் எட்டிப்போர்த்த அலறிேிட்ைோள் .

ளேெோலி

,

மனு

...எ

உள்னள மன

...ஸ்டியரிங்

ோகரன்

கோருைன் அேள

.கோர்

னமல் மரத்தில்

இளணந்திருந்த

கேிழ்ந்திருந்தோன் னமோதியதும்

பலூன்

கோத்திருந்தது

,

யேளியோகி

.இருந்தும்

முன்

கண்ணோடி உளைந்து அேன் மீ து துகள்களோக கிைந்தது. தளலயிலிருந்து ரத்தம் ேடிந்திருந்த்து . ஒரு மோதிரி னகோணலோ னமல் கிைந்தோன் . மயக்கயமன்று

நிளலயில் ஸ்டியரிங்

போர்த்ததும்

யதரிந்தோலும்

,

எப்னபோதும் சுறுசுறுப்போக னபச்சும் , ெிரிப்புமோக இருபபேள

இப்படி

போர்த்ததில்

ேலித்தது .கோர் கதளே பைபையே ...மனு

..."

எ

கத்திப்

ின்

கோலில்

போர்த்தோள்

யநஞ்சு

தட்டி " மனு .அே

ிைம்

அளெேில்ளல .உள்னள எட்டிப் போர்த்த னபோது மன

ோகர

கோயம்

பட்டு

ரத்தம்

ேடிந்து யகோண்டிருந்த்து யதரிந்த்து. கதவு திறக்க முடியோமல் லோக் ஆகியிருந்த்து . மிக

..உைன

...மன

ோகரனுக்கு

ட்ரீட்யமன்ட்

உணர்ந்த

ளேெோலி

அேெியயமன்பளத பதட்ைத்துைன்

சுற்றும்

முற்றும்

போர்த்தோள்

.கண்ணோடிளய உளைத்தோலும் கதளே திறக்க முடியுமோ யதரியேில்ளலனய ....!! நீ யெோன் ...மன

படி

கோளர

ோகரன் யெோன்

பரோமரித்து து நிள

ேருகினறன்

வு ேர , முருகோ

டிக்கி லோக் ஆகியிருக்க கூைோனத ...னேண்டியபடி பின்

ோல் ேந்தோள் .னமோதிய னேகத்தில் டிக்கி

திறந்து கிைக்க உள்னள எட்டிப் போர்த்துேிட்டு , அங்னக இருந்த ெிறு டூல்ஸ் யபட்டிளய போர்த்து திருப்தியோகி

,

முன்

ேந்தோள்

ோல்

அத்யோேெியமோ

அதள

தூக்கிக் .எல்லோ

யகோண்டு கோரிலும்

ெில டூல்களுைன் ஒரு போக்ஸ்

னேண்டுயமன்பது அேளது ேலியுறுத்தல் .இனதோ அேள் யெோன்

படி ஒரு போக்ளை மன

ளேத்திருக்கிறோன் .

ோகரன்

அந்த டூல்ஸ் உதேியுைன் கோர் கதளே சுழட்ை துேங்கி

ோள்

.கண்களில்

இளையிளைனய மன

நீர்

ோகரள

யகோண்னை ...மனு ...மனு ...எ

ேழிய

போர்த்து அழுது அளழத்தபடி கோர்

கதளே சுழட்டி எடுத்து ேிட்ைோள் .மன கன்

த்தில்

தட்டி

...ேழிய

..அேள

ோகர

ின்

அளழக்க

அே

ிைம்

ெல

மில்ளல

.அே

து

னபோள

எடுத்து போர்த்தோள் .அது யேறுளமயோக கறுப்பு திளரளய கோட்டியது . னமனல ேோக

னபோய்

ெோளலயில்

னபோகும்

ங்களள நிறுத்தி உதேிக்கு அளழத்து ேர

னேண்டியதுதோன் .நோன்யகட்டு நைந்த்தும் .ஒரு னேளள

கோர்

ஆகிேிட்ைோல் மன

ோகரள

னமோதிய ...ஏதோேது கடித்து

னேகத்தில் நோய்

, நரி

பயர் ..ேந்து

னபோட்டுேிட்ைோல்

,

இல்லோத ெந்னதகயமல்லோம் னதோன்ற ஆரம்பிக்க ..அேள

ேிட்டுச்யெல்ல

ம

மில்லோமல்

னயோெித்தோள் .பிறகு ஒரு முடிவுைன் அேள யநருங்கி

ோள் .

ளேெோலியின் கண்ணில் ெோளலயின் ேிளிம்பு பட்டு அங்கு னபோ போர்த்து ஆட்கள்

ேண்டிளய அேளள

லோரி ஒன்று ளேெோலிளய நிறுத்தி னநோக்கி

போர்த்ததும் அேள் நிள ேிழுந்தோள் .

, ஓடி

அதிலிருந்த ேருேளத

வு தப்பி கீ னழ மயங்கி

ளேெோலி கண் ேிழித்ததும் அேள் போர்ளேயில் முதலில்

பட்ைது

ஒரு

அறிமுகமற்ற

முகம்

.மிகுந்த அன்புைன் அேள் தளலளய ேருடி "

இப்னபோது எப்படி இருக்கிறோயம்மோ ...? " என்றோள் அேள் . " ம் ..." என்று தளலயளெத்த ளேெோலி உைல் முழுேதும் ேலிளய உணர்ந்தோள் . " இளத குடிம்மோ ...யகோஞ்ெம் யதம்பு ேரும் ..." தன் ேோயில் யபோருத்தப்பட்ை ஜூஸ் ைம்ளளர தள்ளி

ோள் .

" மனு ...எ..எப்படி இருக்கிறோர் ..? " மன

ோவுக்கு ஒன்றுமில்ளலம்மோ .அேன் எதிர்

அளறயில்தோன்

இருக்கிறோன்

இருக்கிறோன்

.நீதோன்

நோன்

மனுளே

என்

ேிட்ைோனய ..." ஓ...இேர் மன "

யபட்டிலிருந்து இறங்கி

மகள

.நன்றோக கோப்போற்றி

ோேின் அம்மோேோ...!!

போர்க்கனேண்டும் ோள் .

"

" இரும்மோ ..உன்

ோல் நைக்க முடியோது .நோன்

னபோய் ேல்னெர் ீ எடுத்து ேருகினறன் " அேள் னபோ

வுைன

தளரயில்

அளறளய

னய ரணமோய் ேலித்த போதங்களள

ஊன்றி

, முயன்று

அளைந்துேிட்ைோள்

அளறக்கதளே தள்ளி அங்னக திரும்பி எழுந்து

கட்டிலில் "

ெோலி அமர,

எதிர்

.மூடியிருந்த

ோள் . படுத்திருந்த

..போர்த்து அே

"

மன

ோகரன்

நின்று

ஏனதோ

எ

ருகில்

கலக்கிக் யகோண்டிருந்த த ..." எ

நைந்து

அேெரமோக

லட்சுமி " ளேசும்மோ

னேகமோக ேந்து அேளள தோங்கி

ோள் .

அம்மோேிைமிருந்து தடுமோறி கட்டிலில் அமர்ந்த ளேெோலி " மனு .." எ

அேன் முகத்ளத தோங்கி

அேன் உைளல போர்ளேயோல் ஆரோய , அளதனய மன

ோகரன்

அேளுக்கு .இருேளரயும்

"

ெோலி யெய்து

"

என்ற

யகோண்டிருந்தோன்

கண்ணில்

போர்த்தபடியிருந்தோள் த

அளழப்புைன்

லட்சுமி .

நீருைன்

" ெரிதோன் ேளர

...அண்ணி உங்கள்

ேல்னெர் ீ

எடுத்து

யபோண்ணோல்

ேரும்

யபோறுக்க

முடியேில்ளல போர்த்தீர்களோ ...? " னகோபம் னபோல கூற முயன்ற யகௌெல்யோேின் குரலில் மிகுந்த யபருமிதம்தோன் இருந்த்து. "

உங்க

ளபயள

.யகோஞ்ெனநரம் தூக்க

முன்

ோல்

முடியோமல்

.இப்னபோது

போருங்க ேளர

தளலளய

படுகளகயில்

எப்படி

கிைந்தோர்

புத்துணர்ச்ெியோக

உட்கோர்ந்நிருக்கிறோர் த

அண்ணி

போருங்கள்

.."

லட்சுமியின் குரலிலும் யபருமிதம் .

தங்களள

யபற்றேர்களின்

யபருமிதங்களள

உணரும் நிளலயில் இரு இளம் உள்ளங்களும் இல்ளல போர்த்தபடி, ேருடியபடி

.அேர்கள் ஒருேர்

மூழ்கியிருந்த "இ மன

,

கன்

ஒருேளரயயோருேர்

தங்களுக்குள்

த்ளத

ர் .

த

மற்றேர் ி

உலகில்

ி ஒரு முளற இப்படி யெய்ேோயோ ..? " எ ோகரனும்

...."

நீங்களும்

இ

ி

இப்படி

யெய்யக்கூைோது ஒருேளரயயோருேர் யகௌெல்யோ த "

"

எ உலுக்கிக்

ளேெோலியும் யகோள்ள

,

லட்சுமிளய போர்த்தோள் .

அண்ணி

இன்னும்

இங்னகயிருந்தோல்

நம்

யகோஞ்ெ

னநரம்

பிள்ளளகனள

நம்ளம

யேளினய னபோ என்று ேிரட்டி ேிடுேோர்கள் .நம் மரியோளதளய நோனம கோப்போற்றிக் யகோள்னேோம் ேோருங்கள் .." த

லட்சுமியின் ளகளய பிடித்து

இழுத்துக் யகோண்டு யேளினயறிேிட்ைோள் . " ஏய்

உன்

ெந்னதகயமல்லோம்

தீர்ந்த்தோ

...?

இல்ளல இன்னும் யகோஞ்ெம் மிச்ெம் ஏதோேது இருந்தோல் அளத தீர்ப்பதற்கோக நோன் இன்னும் ஒருமுளற

பள்ளத்தில்

உருளனேண்டுமோ

...? " மன

ோகர

மூடிய ளேெோலி கதறிேிட்ைோள் .

கோருைன் ின்

ேோளய

" ெோரி ...ெோரி ..மனு .நோன் தப்பு பண்ணிட்னைன் .ஆ

ோல் நீங்கள் ஏன் கீ னழ குதிக்கேில்ளல ...? "

உயிளர ேிைேோ எ

க் னகட்ைோன

....அதற்கோக

இப்படி

பண்ணி

ளேெோலிக்கு . " உன்ள

ோன

பிடித்து

ோ

...என்ற

தள்ளிய

பயம்

னேகத்தில்

கோர்

கட்டுப்போட்ளை இழந்து , பள்ளத்ளத னநோக்கி ேிழ ஆரம்பித்து ேிட்ைதுைோ ....எ ெோன்ஸ் கிளைக்கேில்ளல ."

க்கு கீ னழ குதிக்க

" நீங்கள் முதலில் குதித்திருக்கலோமில்ளலயோ...? " " என் கோரில்

...? பள்ளத்தில் ேிழுந்து யகோண்டிருக்கும் உன்ள

ேிட்டுேிட்டு

நோன்

கீ னழ

குதிப்பதோ ...? அதற்கு பதில் என் கழுத்ளத நோன அறுத்துக் யகோண்டிருப்னபன் . எ

க்கு இரண்டும்

ஒன்றுதோன் ." இயல்போக அேன் கூற யபரிய ேிம்மல் யேடித்தது ளேெோலியிைமிருந்து . " ஏன்ைோ ..ஏன் இப்படி பண்ணுகிறோய் ...? நோன் உ

க்கு அப்படி என்

என்ள

கோப்போற்றி

யெய்னதன் ...? ஏன் இப்படி உன்

உயிளர

ேிை

துணிந்தோய் ..? " அேன் ெட்ளைக் கோலளர பற்றி இழுத்தபடி னகட்ைோள் .

" ஏய மன

ன்றோல் நோன் உன்ள ோகர

ின்

ளேெோலிளய

அலட்ைலில்லோத னமலும்

யதோைர்ந்து ேிம்மி "

உங்களது

தகுதியோ

க் கோதலிக்கினறன் ."

ேள்தோ

இந்த

கோயப்படுத்த

ோள் .

இந்த

பதில் அேள்

அன்புக்கு

நோன்

ோ ....மனு ...? "

" ஏன் ...இல்ளல ...அந்த பள்ளத்தில் மயங்கிக் யகோண்டிருந்த

என்ள

னமனல

ேளர

, உன்

னதோள்களில் சுமந்து யகோண்டு ேந்து னெர்த்தோனய ..இதள

..இந்த அன்பிள

எதனுைன் னெர்க்க

ெோலி ...? யெோல்லுைோ ...? " மன கரகரத்தது . அேன் இதள

யெோன்

அந்த நிகழ்வு நிள ேிட்டுப் னபோக ம எ

ோகர

ின் குரல்

தும்தோன் ளேெோலிக்னக

வு ேந்த்து .அேள

த

ினய

மில்லோது , தூக்கிப் னபோனேோம்

முடிவு யெய்து , தன்

ோல் முடியுமோ ..எ

ளேெோலி னயோெித்தது இரண்னை ேிநோடிகள்தோன் .முடியனேண்டும் உருேத்ளத

தன்

...மன யநஞ்ெம்

ோகர

ின்

முழுேதும்

ெிரித்த நிரப்பி

த

க்கு உரனமற்றிக் யகோண்ைேள் , அதன் பிறகு

அேள

தூக்கிய

னபோது

போரயமதுவும்

அேளுக்கு யதரியேில்ளல .ேிளரேில் ெோளல ேிளிம்ளப

அளைந்து

னேண்டுயமன்ற

உதேி

அளைய

ஒரு

எண்ணம்

மட்டுனமயிருந்த்து . " இயதல்லோம் யபரிய ெோதள அன்ளப பிரிய

ம

தில்

எண்ணி

ளேத்துக்யகோண்டு ோனய

...?

யெோல்ேது னபோல் உன்ள

மட்டுமல்ல

அறியேில்ளல .உங்களள மன

ோகரள

அளற

முழுதோக

எப்னபோதும்

மனு

.உங்களளயும்

.என்ள

...ஓரளவு

.ஆ

அறிந்துயகோண்னைன்

நோன்

என்ள

நீ அறியேில்ளலைோ

ெோலி ..." " என்ள

ெோலி .இவ்ேளவு

ோல்

இப்னபோது

..பரிபூரணமோக

ஆரத்தழுேிக்யகோண்ைோள் . ேோெலில்

நோற்கோலிகளில் போர்த்துக்யகோண்டு

கிைந்த

..."

ஸ்டீல்

ஒருேளரயயோருேர் அமர்ந்திருந்த

யகௌெல்யோளேயும் , த திளகத்தோர் கதினரென் . "

என்

இருக்கிறீர்கள்

லட்சுமிளயயும் போர்த்து

..இரண்டு

னபரும்

..? பிள்ளளகளள

யேளினய

போர்க்களலயோ

...? அவுங்க எப்படி இருக்கிறோங்க ...? " என்றபடி அளறக்கதளே திறக்க முயல அேர் ளகளய பிடித்து தடுத்தோள் யகௌெல்யோ . "

னேண்ைோங்க

ேிரட்டி

ோலும்

.உள்னள

னபோ

ேிரட்டுேோங்க

எண்ணத்தில்தோன்

எங்களள

ோல்

அடித்து

.அப்படி

ஒரு

போர்த்தோர்கள்

.நோங்கள் பயந்து னபோய் இங்னக ேந்து உட்கோர்ந்து யகோண்டிருக்கினறோம் ...." த

லட்சுமியும் ,கதினரெனும் ெிரிக்க ...கரணும் ,

சுனரஷும் ேந்த

ர் .

" ேணக்கம் ெோர் .மன

ோ ெோளர போர்க்கனுனம ..."

தடுக்கும் முன் சுனரஷ் கதளே தட்டிேிட்ைோன் . "

எஸ்

...கமின்

...."

மன

ோகர

ின்

ஒலிக்கவும் எல்னலோரும் உள்னள நுளழந்த

குரல் ர் .

" எப்படியிருக்கீ ங்க ெோர் ..? " என்று ேிெோரித்தபடி கரண்

மன

ோகர

கண்ைதும் .மன

ோகரள

அேன

ோ

கரண்

ிைம்

யகோடுத்த

ளேெோலியின்

முளறத்தோள் .

அேள்

, சுனரஷின்

போர்ளேளய நல

யெோல்லிக்யகோண்டிருந்தோன் யபற்று

முகம்

யென்றபிறகும்

யபோருளள கறுத்தது

ெந்திக்கோமல்

ேிெோரிப்புக்கு .இருேரும்

அேளது

பதில் ேிளை

போர்ளேளய

ெந்திக்க மறுத்து திரும்பிக் யகோண்டிருந்தோன் . "

ளேஷு

...நீ

உன்

ரூமிற்கு

னபோய்ேிைலோனமம்மோ ...மோப்பிள்ளள ேெதியோக படுப்போர் ...." த " அயதல்லோம் இங்னகதோன் அளறயினலனய

லட்சுமி கூறி ஒன்றும் இருப்போள் இன்ய

ோள் .

னேண்ைோம் ோரு

.அம்மோ கட்டில்

.அேள் இந்த னபோை

யெோல்லுங்கள் .ைோக்ைர் இரண்டு நோட்கள்தோன இங்னக இருக்க யெோல்லியிருக்கிறோர் .அதுேளர நோங்கள்

ஒனர

என்றோன் மன

அளறயில்தோன் ோகரன் .

இருப்னபோம்

"

" நோங்கள் யேளினய

இங்னக

இருக்கலோமோ

னபோய்ேிைேோ

மகன

...இல்ளல

...? " னபோலிப்

பணிவுைன் னகட்ை யகௌெல்யோேிற்கு .... " அளத பிறகு னயோெித்து யெோல்கினறன் " எ பதில்

யெோன்

படி

, ளேெோலிளய

பின்

ோல்

ெோய்த்து அமர ளேத்துேிட்டு , தோனும் ெோய்ந்து அமர்ந்து யகோண்ைோன் . "

னநரம்ைோ

மகன

..."

என்றேள்

தளலயில் யெல்லமோக யகோட்டி

அேன்

ோள் .

" நோன் னபோய் ைோக்ைளர போர்த்து ேருகினறன் " கதினரென் த

யேளினயறியதும்

ோனலனய

லட்சுமியும் , யகௌெல்யோவும் யேளினயறி

" மனு

...அளதக்

ளேெோலி . "

...பின்

மோட்னைன்

குடுங்க

..."

மளறத்தோன் அேன் .

..."

ளக

நீட்டி

ர். ோள்

தளலயளணக்கடியில்

" னேண்ைோம் மனு ...அது நமக்கு னேண்ைோம் ..."

" இல்ளல எ அனத

க்கு னேண்டும் ..."

அளறயில்

இன்ய

ோரு

யபட்ளை

யகோண்டுேந்து னபோட்டு அதில் ளேெோலி படுக்க ஏற்போடு

பண்ணிய

பிறகு

ஒருேருக்யகோருேர்

, இரண்டு

முகத்ளத

னபரும் திருப்பிக்

யகோண்டு இருப்பளத ஆச்ெரியமோக போர்த்த அன்ள

யர் இருேரும் .

"

ளேஷு

த

லட்சுமியிைம், "

இவுங்க நம்ம

...என்

ம்மோ

அண்ணி

ெண்ளையில் மண்ளைதோன்

தடுத்தோள் யகௌெல்யோ . இரவு த

என்ற

"

னேண்ைோம்

தளலயிட்ைோல்

உருளும்

..."

என்று

யகௌெல்யோ

தூங்கியதும்

ோகரன் யமல்ல ளேெோலிளய எழுப்பி

.யேளினய ேோ ..எ மோட்னைன் ...எ கோட்டி

,

லட்சுமி ேட்டிற்கு ீ யென்றுேிை , உைன்

தங்கியிருந்த மன

...?

ர்

ோள்

ஜோளை கோட்டி

க்கு னகோபம் ..எ அேள்

.எழுந்து

ோன் .

ோன்

பதில் ளெளக அேளருகில்

கட்டிலில்

அமர்ந்தேன்

ேரேில்ளலயயன்றோல்

" உன்ள

ஏய்

நீயோக அப்படினய

தூக்கி னபோய்ேிடுனேன் " கிசுகிசுத்தோன் . " ஐய்னய ...ஓட்ளை கோளல ளேத்துக்யகோண்டு னபச்ளெ

போர்

..."

ேருகினற

. ..." எ

போர்க்கிறோயோ ...? " எ

ெிணுங்கியேளள

,

"

தூக்க முயல " நோன எழுந்தோள் .

" யெோல்ல யெோல்ல னகட்கோமல் ஏன் இவ்ேளவு பிடிேோதம் மனு உங்களுக்கு ..? " குளறபட்ைபடி லிப்ட்டில் உைன் ேந்த ளேெோலிளய மன

ோகரன்

அளழத்து னபோ

இைம் அந்த ஹோஸ்பிைல் கோர்

அங்னக

யெய்து

போர்க்கிங் . ரிப்னபர்

ெரி

போர்க்கப்பட்டு

,

முதன்முதலில் ளேெோலி போர்த்தோனல அனத புது யமருகுைன்

,

ஊதோவும்

....யேண்ளமயுமோய்

நின்றிருந்த்து ...அந்த னரோல்ஸ்ரோய் கோர் .இந்த கோளரத்தோன் யகோண்டுேந்து மன

ோகர

பழுது

போர்த்து

நிறுத்திேிட்டு

, கோர்

ிைம் தந்திருந்தோன் கரண் .

இங்னக ெோேிளய

அந்த

கோளர

போர்த்ததும்

இளத

திருப்பிக்

யகோண்ைோள்

ளேெோலி

"எ

ந்தமோக இருக்கிறதுைோ ெோலி .ேோ

எ

."

முகத்ளத

க்கு எரிச்ெலோக ேருகிறது மனு " க்கு ஆ

போர்த்தோல்

...உள்னள யகோஞ்ெனநரம் உட்கோர்ந்திருக்கலோம் " அேன்

அளழக்க

மறுத்தேளள

ளககளில் தூக்கிக் யகோண்ைோன் .

கு

ிந்து

தன்

" மனு ...போர்த்து ..என் போரம் ...உங்களுக்கு .." பதறிய ளேெோலிளய " ஒன்றும் யெய்யோது ...எ கோரினுள் ேிட்டு தோனும் ஏறி " இந்த கோர் உங்களள என் போர்த்தது

இளத

எ

க்கு

ோன் . ிைமிருந்து பிரிக்க

பிடிக்கேில்ளல

..."

ளேெோலி முகம் சுளித்தோள் . " இந்த கோர்தோன் முதலிலிருந்து களைெி ேளர உன்ள எ

என்னுைன் னெர்த்திருக்கிறது .அத

க்கு யரோம்ப பிடிக்கிறது "

" என்

...எப்படி னெர்த்தது ...? "

ோல்

" இந்த கோளர போர்த்துதோன னரோட்டில் நிறுத்தி

நீ என்ள

அன்று

ோய் ..இல்ளலயயன்றோல் நீ

போட்டுக்கு உன் ேழியில் னபோயிருப்போய் .நோனும் என் ேழியில் னபோயிருப்னபன் ." "

இந்த

கோரில்தோன

யகோண்னைோம் முடிக்கோது ேருடி " அந்த

.அத

மன

ோகர

ோள் . ெண்ளையி

நோம் ோல்தோன ின்

ெண்ளையிட்டுக்

யநற்றிக்

ோல்தோன

....,"

எ

கோயத்ளத

நம்ளம

நோனம

அறிந்து யகோள்ளும் ேோய்ப்பு கிளைத்தது .." " ஐனயோ...எப்னபர்பட்ை னமோெமோ .னேண்ைோம்

மனு

ேோய்ப்பு அது

அதள

நிள

வு

படுத்தோதீர்கள் ." அேன் மோர்பில் ெோய்ந்து அேன் கழுத்ளதக் கட்டிக்யகோண்ைோள் . " அதற்கு

முன்

ேிட்ைோனயைோ

ஒரு ெோலி

ெம்பேத்ளத ..?இந்தக்

மறந்து கோரில்

ளேத்துத்தோன் முதன்முதலில் நோம் ...." என்றபடி அேள் இதழ்களள ேருடி

ோன் மன

ோகரன் .

அன்ளறய தளல கு

முத்த

நிள

ேில்

முகம்

ெிேக்க

ிந்தோள் ளேெோலி ." முதல் முத்தத்ளத

மறக்க

முடியுமோ

நமக்கு

ேோய்ப்பனதது

இல்ளலயயன்றோல் தளரயிறங்கி

ெோலி

..?

அந்த

ெந்தர்ப்பம்

.

ேந்து

இந்த

என்

அன்று

கோர்

அன்று

ேோன்நிலவு

என்

பிடியில்

யநகிழ்ந்திருந்த்னத ....அளத மறக்க முடியுமோ ..? என்ள

ப்

யபோறுத்த

நிலவுக்கோ ஏறி பே

னதர் ி

ேளர .இந்த

ேரனேண்டிய

இந்த நிலவு

னதர்

கோர் தி

.இதள

என் மும் நம்

ேோழ்ேிலிருந்து என்றுனம பிரிக்க முடியோதுைோ ெோலி ..." மன

ோகர

ளேெோலி

ின்

யஜோலித்தபடி

ஆழ்ந்த இன்றும்

யநகிழ யதோைங்க மன இதழ் னநோக்கி கு கோரின்

கோதலில் அேன்

களரந்த நிலயே

ளககளுக்குள்

ோகரன் ஆேலுைன் அேள்

ிந்தோன் .

கூளரயில்

மின்

ிய

யெயற்ளக

நட்ெத்திரங்கள் , இந்த நிலேின் ஒளியில் கூெி

பின் , முத்த ெத்தங்களுக்கு ெிரித்து கண் ெிமிட்டி ...ெிமிட்டி ஒளிர துேங்கி

- இ

.

ிளம -