Teori Epstein

Teori Epstein Huraikan enam (6) jenis penglibatan ibubapa menurut model Epstein dan diikuti dengan contoh yang relevan dan berkaitan dalam menjalin hubungan sekolah dengan ibu bapa dan komuniti.

Pendahuluan. Penglibatan keluarga dapat dilihat dalam pelbagai cara bergantung kepada situai tertentu.Epstein mencadangkan enam jenis penglibatan ibu bapa terhadap sekolah. Teori

Epstein

juga

menggambarkan

kerjasama

yang

perlu

wujud

antara

sekolah,keluarga dan masyarakat.Jenis penglibatan bukan hiraki tetapi ia adalah satu rangka kerja untuk menghubungkan keluarga,anggota

masyarakat dan

profesional pendidikan awal kanak-kanak. Dalam bukunya’School,Family and Community Partnership-Your Handbook for Action,Joyce Epstein (2009),telah menggariskan enam jenis penglibatan dan kerjasama ibu bapa, komuniti dan pihak luar yang dapat dianjurkan oleh pihak sekolah.Enam jenis kerjasama yang digariskan ialah:

1,Kerjasama keibubapaan (parenting) Pihak

sekolah

bertindak

sebagai

membantu

ibu

bapa

menyediakan

persekitaran yang sesuai untuk pembelajaran di rumah. AKtiviti yang dilakukan oleh ibu bapa di rumah dapat membantu mempertingkatkn kesediaan murid untuk untuk menjalani proses pengajaran dan pembelajaran di sekolah. Di samping itu, pihak sekolah membimbing ibu bapa menyediakan keperluan asas kepada pelajar seperti makanan, tempat tnggal yang selesa dan memastikan pelajar mempunyai emosi yang seimbang. Selain itu, pihak sekolah juga boleh menjalankan aktiviti untuk membimbing ibu bapa dalam kemahiran keibubapaan dan mendidik serta mengasuh anak-anak mereka dengan cara yang betul.

Ibu bapa juga perlu dibimbing bagi

menyediakan pesekitaran yang kondusif untuk menyokong pembelajaran anak-anak di rumah mereka. Ibu bapa juga perlu memahami peringkat-peringkat perkembangan

kanak-kanak dan remaja agar setiap perkara yang dijalankan mengambil kira peringkat perkembangan ini.

2.Kerjasama Berkomunikasi (communication) Pihak sekolah dan keluarga perlu berhubung antara satu sama lain dengan pelbagai cara. Komunikasi yang berkesan antara kedua-dua pihak ini memudahkan pelaksanaan sesuatu aktiviti dengan jayanya. Pihak ibu bapa dapat mengetahui aktiviti-aktiviti yang berlaku di sekolah dengan adanya penyampaian makluman yang dilakukan oleh pihak sekolah melalui media-media tertentu. Pihak sekolah boleh menggunakan media yang difikirkan sesuai untuk semua lapisan pelajarnya. Bagi mendapatkan penglibatan yang positif, komunikasi mestilah bercirikan dua hala antara pihak sekolah dengan para ibu bapa. Ibu bapa hendaklah sentiasa bersama dengan pihak sekolah dalam semua program yang melibatkan ibu bapa, guru dan murid yang diadakan di sekolah. Pihak sekolah hendaklah sentiasa proaktif dalam menggunakan pelbagai aplikasi dalam menyampaikan maklumat sekolah kepada pihak ibu bapa . Pihak sekolah perlu sentiasa menyampaikan makluman mengenai perkara atau program yang sekolah adakan kepada ibu bapa dengan menggunakan media yang sesuai. Selain itu, pihak sekolah boleh mengambil inisiatif dengan membuka sebuah laman web yang boleh menjadi medium tambahan berkomunikasi dengan ibu bapa dan keluarga pelajarnya. Laman web ini juga memudahkan ibu bapa untuk mendapatkan makluman terkini berkenaan dengan sekolah.

3.Kerjasama kesukarelawanan (volunteering) Pihak sekolah mengalu-alukan bantuan dan penglibatan ibu bapa semasa pelaksanaan sesuatu aktiviti di sekolah. Hal ini

juga termasuklah semua aktiviti

kesukarelawanan yang berlaku dalam bilik darjah maupun persekitaran sekolah (school environment) . Penglibatan sukarela ibu bapa ini amat diperlukan bagi membantu mencapai kecemerlangan sekolah. Bagi ibu bapa yang berkebolehan dalam pengajaran, ibu bapa boleh membantu guru-guru mengajar dalam kelas tambahan . Ibu bapa juga boleh membantupihak sekolah mencari dana bagi mengukuhkan kewangan sekolah. Pihak sekolah memerlukan kewangan yang kukuh untuk melaksanakan program-program yang melibatkan pelajar. Selain itu, pihak ibu

bapa seharusnya sentiasa menyokong setiap program yang dijalankan oleh pihak sekolah untuk anak –anak mereka.

4. Pembelajaran di rumah (Learning at home) Penglibatan ibu bapa dalam pembelajaran anak-anak di rumah amat penting sebagai kesinambungan pengajaran guru di sekolah. Sekiranya ibu bapa mengamalkan hal ini, ianya akan memberikan kesan yang positif terhadap perkembangan anak-anak mereka . Ibu bapa boleh membantu guru dengan memantau dan membantu dalam aktiviti pembelajaran anak-anak mereka semasa berada di rumah. Pelajar yang mendapat sokongan pembelajaran di rumah lebih cenderung menunjukkan pencapaian akademik yang baik. Dengan pemantauan yang sistematik daripada ibu bapa ini kebiasaannya pelajar tidak menimbulkan masalah disiplin di sekolah seperti meniru jawapan kawan, tidak menyiapkan kerja rumah serta tidak membawa buku ke sekolah. Pembelajarandi rumah ini juga dapat melahirkan pelajar yang mempunyai kemahiran membuat keputusan dan tidak hanya bergantung sepenuhnya kepada pihak sekolah semata-mata. 5.

Membuat Keputusan ( Decision Making ) Kerjasama ini dicapai apabila ibu bapa mengambil bahagian semasa pihak

sekolah membuat sebarang keputusan tertentu. Keistimewaan ini diperolehi sekiraya ibu bapa tersebut menjadi sebahagian daripada jawatan kuasa tadbir sekolah seperti ahli jawatankuasa Persatuan Ibu Bapa dan Guru ( PIBG )atau Persatuan Ibu Bapa dan Komuniti( PIBK) . Pada masa kini, hal ini dikenali sebagai E-sarana, di mana ibu bapa boleh bersama-sama memberikan pandangan dan idea ketika pihak sekolah ingin membuat sebarang keputusan tertentu. Walau bagaimanapun , hal ini hanya menglibatkan hal-hal tertentu sahaja seperti yang termaktub dalam garis panduan penglibatan ibu bapa dalam urus tadbir sekolah. 6.

Kolaborasi dengan komuniti Pihak sekolah mengadakan kerjasama dengan komuniti setempat dalam

pelbagai program yang boleh membawa kebaikan kepada pelajar. Pihak sekolah boleh berkerjasama dengan pihak tertentu seperti mengundang individu-individu yang berjaya dalam bidang tertentu untuk dikongsikan punca-punca kejayaan mereka kepada pelajar. Secara tidak langsung, hal ini juga akan meningkatkan motivasi pelajar. Selain itu,ibu bapa bersama dengan komuniti setempat boleh

memantau pendidikan murid di luar kawasan sekolah. Bekas-bekas pelajar sekolah tersebut yang berjaya juga boleh dilibatkan dalam program-program memotivasikan murid sekolah tersebut. Pihak sekolah juga boleh menjalankan aktiviti atau program mentor-mentee antara komuniti

dengan pelajar, menyelaraskan sumber dan

perkhidmatan komuniti untuk murid dan keluarga dan sebagainya.

Secara rumusannya, pihak sekolah mesti mengadakan hubungan dengan pihak luar untuk kepentingan sekolah tersebut. Pihak sekolah sehausnya sentiasa mencari ruang dan peluang untuk menjalinkan hubungan denganpihak luar yang boleh memberikan manfaat kepada sekolah.