Teacher and Deepa
May 5, 2017 | Author: saravanan2004 | Category: N/A
Short Description
hi...
Description
teacher and deepa ீதா தர்வு ழுிக் ககாண்டிருந்ாள். அன்று கித்தர்வு. அனணருக்கும் ிணாத்ாள் ககாடுக்கப்தட்டது. அள் கித்ில் ககாஞ்சம் ‘க்’. ீ இது ன ழுி தர்வுகபில் ாற்தது ார்க்னக ாண்டிில்னன. இன்று அள் ழுதுகின்நது பக்கிாண தர்ாணால், அளுக்குள் ான் தாஸ் ஆாதபா ன்ந தம். ஆகத அன்று கானனில், ீப்கதட்டி அபினாண எரு சின்ண துண்டு காகித்ில் சின கி சூத்ிங்கனப ழுி ன் காலுனநக்குள் னநத்து னத்ிருந்ாள். தர்ன கண்காித்து ககாண்டிருந் ஆசிரிர் தாண்டின், ன்னுனட தனைில் அர்ந்தும், கதுாக அந் திட்டுத் ானப டுத்து ன் ிணாத்ாபிணடித னத்துக் ககாண்டாள். அந் அகாண திகர், ன்னுனட னனன தரீட்னச ாபின் தல் கிழ்த்ி பம்பாய் ழுிக்ககாண்டிருக்க, ணக்கு தின்ணால் ந்து ின்றுககாண்டிருந் தாண்டின் சான கணிக்கில்னன. ிடீகண எரு னக ந்து அந் துண்டுத்ானப டுக்க, அளுனட கண்கள் அச்சத்ால் அகன ிரிந்து. “தரீட்னச படிந்தும், ன்னண ந்து தார்” ன்ந தாண்டின் அந் துண்டு சீட்டுடன் கடந்து கசன்நார். சுற்நி இருந் ார்கள் ரும் இன கணிக்க கூட இல்னன. கண் இனக்கும் தத்ிற்குள் ல்னாம் டந்து படிந்ிருந்து. தரீட்னச படிந்து அனணரும் கபித கசன்நதும், ீதா தாண்டின் சாரின் அனநில் ின்று ககாண்டிருந்ாள். “சாரி சார். கரிால் கசஞ்சுட்தடன்….. இந் எரு டன ன்னண ிட்டுிடுங்கள் ப்ப ீஸ்..” “ீ ன்ண கசஞ்ச? புரிபம்தடி கசால்” ன்று அட்டிணார் தாண்டின். “ான் தரிட்னசில் திட் அடித்து ிட்தடன் சார்.. ன்னண ன்ணித்து ிடுங்கள்” “ீ ன் கித் தர்ில் திட் அடித்ாய்… இல்னனா ீதா?” “ஆா” ன்நாள் கல்னி குனில். தாண்டின் உடதண ன் தனைில் உள்ப டிான ிநந்து எரு சின்ண
ாக்தனண டுத்ார். அில் உள்ப தகசட்னட ரினன்டு கசய்து தின் PLAY தட்டனண அழுத்ிணார். ீதாின் ன் னந எப்புக்ககாண்ட குல் அந் அனந ங்கும் எனித்து. உடதண ீதாவுக்கு தலும் தம் காற்நிககாண்டது. “ன்ன்.. அன திவு கசஞ்கசங்க சார்?” ீதா தகட்டாள். “ஆாம்…! ீ திட் அடித்ற்கு” ன்நார் கிழ்ச்சிாக. ீதாவுக்கு அந் ததச்சு சரிாகதடில்னன. அன காடர்ந்து அங்கு டந் உனாடனன அள் சற்றும் ிரும்தில்னன. “உணக்கு கண்டு சாய்ஸ் ருகிதநன், ீதா!” ிட்டிணார் தாண்டின். “ான் இந் திட்டுத் ானபபம், tape-பம் டுத்துகிட்டு தத னனன ஆசிரிர் அனநக்கு ததாகனாம். அங்க உன்தணாட அப்தா அம்ான கூப்திடுதாம். அர்கள் ந்தும் ீ திட் அடித் ித்ன கசால்னி உணக்கு கித்ில் பட்னட ார்க் ககாடுக்க படிபம். தின் கிபாசிதனத இன்கணாரு ரும் தடிக்க தண்டி இருக்கும்” எரு ீண்ட கதருபச்சுடன் காடர்ந்ார் தாண்டின், “இல்னனகன்நால்……….” “உன் றுக்கு தரிகாம் என்று இருக்கிநது. ீ இன்று ானன ஸ்கூல் ிட்டதும் ன்னுனட அனநக்கு ந்துிடு. ான் உணக்கு ணிகுப்புகள் (டிபசன்) டுக்க ததாகிதநன். ான் கசால்லுகிநதடி ல்னாம் ீ டந்ால் உணக்கு இந் தரிட்னசில் 80 ார்க் ததாட்டு தாஸ் ஆக்குதன். படிவு உன் னகில் ான் இருக்கிநது.” ீதாால் அந் தத்ில் கபிாக சிந்ிக்க படிில்னன. ான் தா கதரி ஆதத்ில் சிக்கி ககாண்டாக அள் உள்ளுர்வு கூநிது. அளுக்கு ன்ண கசால்கன்தந கரிில்னன. ார்த்னகள் காண்னட னக்கும் ந்து அங்தகத சிக்கி ககாண்டது. “ணக்கு ககாஞ்சம் அகாசம் ககாடுங்கள், தாசித்து கசால்கிதநன்” ன்று கூந ினணத்ள் கறுதண னனன ட்டும் ஆட்டிணாள். தாண்டின் புன்ணனகத்ார். ***** ி துபிகள் தகதகாக கடந்து ககாண்டிருந்து. ீதாின் ண்கல்னாம் ான் ப்தடி இந் சிக்கனாண ினனனில் ாட்டிக்ககாண்தடாம் ன்று. ான் இணிதல் ிணபம் கடிணாக தடித்து அடுத் தர்ில் ல்ன ிப்கதண்கள் கதற்நால் தாண்டின் ன்னண ிட்டு
ிடுாதா ன்று ினணத்ாள். ஆணால் தாண்டின் ன்னண ற்கு சந்ிக்க ிரும்புகிநார் ன்று அளுக்கு புரிில்னன. இன தாசிக்னகில் தனசாக னன னித்து. எருதனப ற்ந ஆண்கனப ததான தறு துவும் ிர்தார்கிநாதா ன்ந ண்ம் தான்நிது. “அர் ணிகுப்பு டுப்தாக ான் கூநிணார்” ன்று ன் ணதாடு கசால்னி ககாண்டாள். “ஆணாலும் அருக்கு அப்தடி எரு தகனாண புத்ி இருக்கவும் கசய்னாம்” ன்று எரு ண்பம் த்ான் கசய்து. அன்று ானன… ான்கு ி. ார் அனணரும் ம்ம் ட்டுக்குச் ீ கசன்று ிட்டணர். ாண்டா அனிாக இருந்து. அள் கால்கள் தாண்டிணின் அனநன தாக்கி டந்து ககாண்டிருந்து. கின் தல் எரு தனனக “ிரு.தாண்டின் M.Sc., M.Phil., கி ஆசிரிர்” ன்று ககாட்னட ழுத்ில் கூநிது. கவு தனசாக ிநந்ிருந்து. கன தனசாக ள்பி தாண்டின் உள்தப இருக்கிநாா ன்று ட்டி தார்த்ாள். ன் ாற்கானிில் தனைின் தின்தாக அர்ந்ிருந் தாண்டின் னனன உர்த்ி தார்த்ார். “ஆ… ீதா! உள்தப ா” ன்று புன்சிரிப்புடன் கூிணார். அந் அகி இபம்கதண் ன் அனநக்குள் தனன கண்களுக்குள் ாங்கி சித்ாதந, “கன சாத்ிிடு. ாாது ந்து காந்வு கசய்து ககாண்டிருப்தார்கள்” ன்நார். அள் கபணாக ிரும்தி கன சாத்ி ாபிட்டாள். “கடவுதப.. இள் இவ்வுபவு அகாக இருக்கிநாதப” ன்று ணக்குள்பாக ினணத்து ககாண்டார். எரு சிநி டுக்கத்துடனும், பகத்ில் அச்சத்தாடும் தாண்டினண தாக்கி டந்ாள். “ன் உம்கன்று பகத்ன னத்ிருக்கிநாய்.. ககாஞ்சம் சிரிதன்… ” ன்நதடி அள் கண்களுக்குள் கூர்னாக தாக்கிணார். ீதா ன் அச்சத்ன னநத்து சிரிக்க பன்நாள். தாண்டின் ன் கண்கபால் அனப ததனபம் கீ தபம் தார்த்ார். அர் ன் தார்னால் ன்னண ீண்டுனப் ததான உர்ந் ீதாின் உடல் தகாதத்ால் அிர்ந்து. “அனிாக இரு.. ன் தற்நாக இருக்கிநாய்” ன்ந தாண்டின், “இங்தக கிட்தட ா ீதா, ான் என்றும் உன்னண கடித்து ின்றுிட ாட்தடன்” ன்று தகனிாக சிரித்தடி ன் னகன அனப தாக்கி ீட்டிணார்.
ீதா அனசால் அர் பகத்னத உற்றுப் தார்த்துக் ககாண்டு ின்நாள். ‘இங்தக ிற்தா, இல்னன ஏடிப் ததாய்ிடனாா’ ன்று தான்நிது அளுக்கு. தாண்டின் தருணாக, பன்ணந்னனில் தபதபகன்று ழுக்னகதாடு இருந்ார். அருக்கு ன் அப்தாின் து இருக்கும். “இர் ததாய்… ப்தடி நாக டந்து ககாள்ப படிபம்?.” அந்ச் சத்ில் தாண்டிணின் தாற்நத அளுக்கு அசிங்காகத் தான்நிது. ஆணாலும் தறு ிின்நி தாண்டிணின் அருதக கசன்று அர் னகக்குள் ன் சின்ணக்னகன னத்ாள். அள் கூந்னில் இருந்து ந் கசன்ட் ாசனண தாண்டிணின் ாசின துனபத்து. “கதாறுனாக இரு, தாண்டின்!” ன்று ணக்குத்ாதண கசால்னி ககாண்டார். “ீ அகாக இருக்கிநாய், ீதா” ன்று கல்னி குனில் கூநிணார். “ஆஹ்..” தா கசால்ன பன்று தாற்றுப்ததாண ீதா னன குணிந்ாள். ன் ில்கபால் அள் ாடின காட்டு ிிர்த்ி தாண்டின்“ங்தக அந் அகாண உன்னுனட சிரிப்னத எரு டன காட்டு தார்ததாம்” ன்று கிண்டல் கசய்ார். அள் தண்டாகறுப்தாக சிரிக்க பன்நாள். அர் எரு ிிடம் னக்கும் ன் கண்கபால் அள் அனக அப்தடித தருகிணார். ீதாின் கண்கள் தகாதத்ால் சிந்ண. அள் பகம் இறுக்காகி தல்னன கடித்து ககாண்டாள். “தகாதம் ந்ால் இள் எரு புனினப் ததான சண்னட ததாடுாள் ததான…… இல்னன, இல்னன புனினப் ததான எழ்க்கவும் கசய்ாள்!” ன்று ணத்ிற்குள் ண்ி சிரித்து ககாண்டார் தாண்டின். ன் இருக்னகில் சாய்ந்ாத, “உன் னபவுகள் ிகவும் அற்புாக இருக்கிநது” ன்ந தாண்டின் கடுக்ககன்ண ன் னகன அள் தாானடக்குள் ிட்டார்! ன்ண டக்கிநது ன்று ீதா ிாணிப்தற்குள், அள் கி ஆசிரிரின் ‘னக’ அபது கதண்ன திதசத்ன ைட்டிினுாதட தலும் கீ ழுாய் டிக் ககாண்டிருந்து! “ல்னா இருக்கு ீதா..” ன்று பணுபணுத்ார். “ய்ய்…. ிறுத்த்து…” ன்று குிநி ீதா, ன் கால் ில்கபில் ம்தி ின்று தாண்டிணின் னகன ிர்க்க பன்நாள். ஆணால் ன் னி னகன அபது உள்பந்கானடக்குள் தனத்து, று னகால் அள் இடுப்னத தற்நி
அனப ஆடால் ிறுத்ிணார். அந் இரும்பு திடிினிருந்து ீதாால் க படிில்னன. அளுனட ிருதுாண கானடகளுக்கு இனடத காப்தட்ட இணி கப்தத்ில் கசாக்கிண தாண்டின், இண்டு ில்கனப அள் சுங்கத்துக்கு தத னத்து அழுத்ிணார். “தா…. தண்டாம்ம்ம்…” தத்ாலும் அாணத்ாலும் கத்ிணாள் ீதா. “ன் இப்தடி கத்துந ீதா, ீ இதுனக்கும் அங்தக காட்டத இல்னனா ன்ண?” அன்று அனப அனிப்தடுத்ிணார் தாண்டின். ீதாவுக்கு இப்ததாது அழுனக ருது ததால் இருந்து. “இல்னன… ான்ன்…” ன்நாள் அழுகிந குனில். ான் கதரி கதண், அக்கூடாது ன்று ன்னண அடக்கி ககாண்டாள். “இது ன்ண, ீதா கண்ணு அனாா?” ன்ந தாண்டின் அனப ன்னண தாக்கி ிருப்திணார். அள் பகம் கட்கத்ால் ிம்தி இருந்து. எவ்காரு பனந தாண்டின் ீதான தார்க்கும் ததாதும் அள் ன் பகத்ன ிருப்திக் ககாள்ாள். கனடசிாக ன்னண தார்க்கும்தடி தாண்டின் அளுக்கு கட்டனபிட தண்டிாிற்று. ிருப்தில்னால் தாண்டினண தார்த்ாள். அளுனட கண்கபில் தபம் குப்தபம் கரிந்து. “இந்ப் கதண்கபின் ணன புரிந்துககாள்து வ்வுபவு கஷ்டப்தா! எரு ிிம் கர்த்தாடு ன் அகால் ஆண்கனப அனன னக்கிநாள், றுிிம் அழுகிந சின்ணப் திள்னபனப் ததாதன டந்து ககாள்கிநாள்” ன்று சனித்து ககாண்டார் தாண்டின். “ரினாக்ஸ் தண்ணு ீதா. ீ ன் இப்தடி கடன்ணா இருக்கிநன்னு ணக்கு புரின” ன்ந தாண்டின் அள் கானடிலுள்ப னசகனப சாஜ் கசய்ார். அபின் ககட்டிாண சனன தினசந்ாத அருனட னக, அளுனட கல்கட் ைட்டிக்கு தத கசன்நது. தாண்டின் சுரில் காங்கி கடிகாத்ன தார்த்ார். ானன ன்நது. இன்னும் ினந தம் இருக்கிநது.. ஆணால் ல்னாம் ககாஞ்சம் கதுாக ததாய்க் ககாண்டிருகிநது. சீக்கிாக தட்டருக்கு ததாக தண்டும் ன்று ண்ி தாண்டிணின் னககள் அள் ைட்டிின் னாஸ்டிக்னக தடிக் கண்டுதிடித்து.
“ீ னக அடித்ிருக்கா, ீதா?” ன்று சாாாக தகட்ட தாண்டினண அிர்ச்சிபடன் தார்த்ாள் ீதா. “ன்ணணணது….?” ன்று திரிந் அளுனட உடுகபால் தலும் ததச ார்த்னகள் ில்னன. “ீ சு இன்தம் கதற்நிருக்கிநாா? அல்னது கசக்ஸ் உநவு னத்ிருக்னகா ீதா?” “இல்னன.. ான்ன்….” ன்று அாணத்துடனும் கட்கத்துடனும் னனகுணிந்ாள். “ன்னண தார்த்து ததசு ீதா….! ஆாா?, இல்னனா?” ீதாின் கண்கள் இப்கதாழுது குபாகிது.. ார்த்னகள் ில்னன. “சரி … ீ னடம் தஸ்ட் தண்ணுகிநாய்” ன்ந தாண்டின், கடுக்ககண எத இழுப்தில் அபது ைட்டின அிழ்த்ார். “கானனத் தூக்கு ீதா, இன கபித டுத்துடுதாம்” ல்னாம் தகாக டந்ிருந்து. ான் ன் கி ஆசிரிரின் பன்தாக ைட்டிில்னால் ிற்கிதநாம் ன்தன ம்த படிில்னன அளுக்கு. ல்னாம் தின ததான இருந்து. “இந்க் கானனபம் தூக்கு” ன்ந தாண்டிணின் ார்த்னகள் ணின் தூத்ில் ங்தகா தகட்தது ததான இருந்து. இது எரு ககட்ட கணாக இருக்குதா ன்று எருகம் ண்ிணாள். எரு கானன தூக்கிில் ினன டுாநிண அபின் னககள் ாணாக தாண்டிணின் தானப தற்நிது. என்றும் ததசால் ன் கால்கனப தூக்கி அந் ைட்டின டுக்க உிண ீதாவுக்கு னபம் ம்த படிில்னன. ன் சட்னட தட்டன்கனப எவ்கான்நாக அிழ்த்துக் ககாண்டிருந் தாண்டினண தார்த்தின் ீ ண்டும் சுினணிற்கு ந்ாள். ஆணால் ினனன அங்தக ப்ததா ல்னன ீ நிிட்டது. “ன்ன்ண..?” ன்று கதருபச்சுிட்டள், ன் தாானட ழுி ன் குிகானிணருதக ிழுன கசற்னகாக தார்த்ாள். தின் ன் ஆசிரிர் தாண்டினண தார்த்ாள். ஆணால் தாண்டின் இப்கதாழுது அனப தார்க்க றுத்ார். கணன்நால் அருனட கண்கள் தறு ங்தகதா இருந்து. இப்கதாழுது ீதா கறும் திாவுடன் ன் கி ஆசிரிரின் பன்தாக ின்று ககாண்டிருந்ாள். அந் திாின் கீ த அளுனட ாதி ழுழுப்தாக
கள்னபாக டதான்றும்தடி இருந்து. அற்கும் சற்று கீ த தாண்டின் கண்ட காட்சி அன பச்சினக்க னத்து. அருனட கண்கள் அபின் பக்தகா டித் ங்கச் சுங்கத்ின் தல் திந்ிருந்து. “ஆஹ்.. ன் ீதா.. ங்கக்கட்டி” ன்ந தாண்டின் அன அப்தடித கய்நந்து தார்த்ார். தினணந்து ில் அளுக்கு அங்தக சுருள் சுருபாக படி ிட்டிருந்து. ஆணாலும் அவ்வுபவு அடர்த்ி ன்று கசால்ன படிாது. அந் படிின் ஊடாக அபின் கதண்ன இழ்கள் கபிாக கரிந்து. தாண்டினுக்கு அப்கதாழுத அந் புருக்குள் னகன ிட்டு தினச தண்டும் ன்ந கநி ற்தட்டது. ஆணாலும் கதாறுனாக கசல்தட தண்டும் ன்று ன்னண அடக்கிக் ககாண்டார். “ப்ப ீஸ்.. தண்டாம் சார்.. ன்னண ிட்டு ிடுங்கள்” ன்று ககஞ்சி ீதா ன் இரு னககபாலும் ன் ‘பூ’ன னநத்துக் ககாண்டாள். எரு ஆண்கன் அன உற்று உன்ணிப்தாய் தார்ப்தன அபால் ாங்க படிில்னன. அள் ன் கால்கனப என்நாக அழுத்ி அன படி, ிரும்தி ின்று ககாண்டாள் . தாண்டின் என்றும் கசால்னில்னன. அர் அளுனட தின்தகுினபம் தார்க்க ிரும்திணார். அது ிகவும் அருனாக இருந்து. ங்தக அள் ஏடிப் ததாய்ிடுாதபா ன்று அஞ்சி தாண்டின் அளுனட இனடன ன் எரு னகால் ககட்டிாக தற்நிணார். “கட்கப்தடாத கசல்னம்…” ன்ந தாண்டின், ன் அடுத் னகால் அளுனட புட்டத்ன தினசந்ார். அது உருண்னடாக கள்னப கள்தனகண ாிசப் தந்ாக இருந்து. “ான் ற்ககணத கசான்ண ாிரி, ீ ல்ன திகர் ீதா! உன்னண ாிரி கதண்கள் ங்கள் உடம்னத குநித்து கதருனப்தட தண்டும். கட்கப்தடக் கூடாது!” ன்று அள் புட்டத்ன கசல்னாக கிள்பிணார். அந் தால் ிநக்குண்டிின் இனடத உள்ப தள்பத்ாக்கின் ித கசன்ந இண்டு ில்கள் பன்புநாக கசன்று அபது ‘பு’-வுக்குள் கசல்ன பற்சிக்க கூச்சத்ால் ீதா கபிந்ாள். “னகன டு ீதா!!” இப்கதாழுது கத்ிணார் தாண்டின். “ப்ப ீஸ் சார்…. ான் இனச் கசய் படிாது” ன்று அழுாள் ீதா.
“உன்ணால் ல்னாம் கசய் படிப.. இப்ததா னகன டு” ன்று அள் புட்டத்ில் எரு அனந ிட்டார் தாண்டின். “ிர்ர்ர்….” ன்று னித்து அளுக்கு. அளுனட குண்டிச் சிந்து ததாணது. ன் னககனப ன் ன் தட்டிணின்று ீக்கிணாள். இப்ததா ிரும்பு.. ன்று அள் குண்டின திடித்து அனப ன் தக்காக ிருப்திணார். “இப்கதாழுது ான் ன் னகன உணக்குள் ிடப்ததாகிதநன். ீ ஆடால் அனசால் ிற்க தண்டும். ான் உணக்கு னிக்காதடி கசய்கிதநன்” ன்று கசால்னிிட்டு அளுனட ிருதுாண புண்னடன தினசந்ார். “தண்டாம்…. ிறுத்துங்கள்…” ன்று கநிணாள் ீதா. தின் ன் கானடகபால் ன் புண்னடன படிக்ககாண்டாள். ஆணால் இனடத ாட்டிக்ககாண்ட தாண்டிணின் னககள் அள் புண்னடக்குள் தனந்து. அப்தடி எரு கன்னாண புண்னடன தாண்டின் இது னக்கும் ாரிடபம் தார்த்ில்னன. உடதண ன் னகன கீ த ககாண்டு ந்ாள் ீதா. “னகய் டு ீதா! கானன அகனாக ிரி…. இல்னனகன்நால் ா, இப்கதாழுத னனன ஆசிரிர் அனநக்கு கசன்று ீ திட் அடித் ித்ன கசால்னனாம்”. “தண்டாம் சார்… ீங்கள்… தா….” அளுக்கு உனகத சுற்நிது. “ான் இப்கதாழுது உன்னண எழ்க்கப் ததாகிதநன் ீதா… உணக்கு அது கரிபம் ன்று ினணக்கிதநன்”. ீதாின் ாய் அிர்ச்சிில் ிநந்ாதந இருந்து. “ீ இன ன்ைாய் தண்ணுனதா இல்னனதா ணக்கு கரிாது… ஆணால் பண்டு திடித்ாகன்நால் அன் ினபவுகள் தங்காக இருக்கும்.. ன்ண கசால்லுகிநாய்?”, ிட்டிணார் தாண்டின். ீதா ன் ினனனன தாசித்துப் தார்த்ாள். ப்திக்க ி துவும் தான்நில்னன. கதுாக ிிர்ந்து ன் ஆசிரிரின் கண்கனப தார்த்ாள். கபணாக னனன தலும் கீ ழுாக அனசத்து ன் சம்த்ன கரிித்ாள். “ட்ஸ் கதட்டர்… இப்ததாான் ீ ன்னுனட ீதா….” ன்று அளுக்கு ட்டிக்ககாடுத்ார். தின்ணர் ன் ில்கனப அள் புண்னடக்குள் னத்து இடிக்க ஆம்தித்ார். “ஆஹ்.. ஆ…. அம்ா…..” இன்த சுகத்ில் அிர்ந்ாள் ீதா..
“இன்னும் கானன அகனா ிரிடா கசல்னம்….” தாண்டிணின் ில்கள் இன்னும் அளுக்குள் ஆாக கசன்நது. “ீதா, ீ உன் புண்னட ின திங் தண்ணுனா?” தகட்டார். “ஆஹ்… ன்ணது?” கண்கள் ிரி தகட்டாள் ீதா. கதுாக அள் புண்னட ிர்கபின் ஊதட அனப ன் ில்கபால் எழ்த்ாத, “சின கதண்கள் இந் படின அப்த அப்த தவ் தண்ி ிடுாங்க. அப்த ான் புண்னட தடு ழுழுப்தாக இருக்கும்.” ன்று கசான்ணார். அபின் குப்தம் ினநந் பகத்ன தார்த்தும் சிரிப்பு ான் ந்து தாண்டினுக்கு! இப்ததாழுது அரின் ான்கு ில்கள் அளுக்குள்தப! அந் அனநில் ந் குபிர்ந் காற்று அள் புண்னடின் தல் தட்டதும் கூசிது அளுக்கு. “சும்ா ிக்காத ீதா… உன் புண்னடால் ன் ில்கனப அழுத்து” “ன்ண கசய்ணும் சார்..?” புரிால் தகட்டாள் ீதா. “கரிாாிரி டிக்காத ீதா. ல்னா ன் ில்கனப சுக்கு. பத்ிம் ததாகால் அடக்குற்கு ீ உததாகிக்கும் அத னசகனப தன்தடுத்து.” அர் ில்கள் அள் புண்னடக்குள் ‘உள்தப – கபித’ ினபாடிக் ககாண்டிருந்து. ீதா அர் ில்கனப ன் புண்னடின் உள்தகுிால் அழுத்ிணாள். “அப்தடித்ான்… இன்னும் ன்நாக அழுத்து” அனப கச்சிக்ககாண்டார் தாண்டின். அது அனப ககுாக அாணப்தட னத்ாலும் தறு ிின்நி எரு இந்ிம் ததாதன அர் கசான்ணன ல்னாம் கசய்ாள். “குட்… அப்தடித கசய்…..இன்னும் சின ிிடத்ில் ீ கடி ஆகிிடுாகன்று ினணகின்தநன்” ன்நார் தாண்டின். சின ி தங்கள் ததான தான்நி அந் ிிடங்களுக்கு தின்ணால், தாண்டின் எரு ிாக ன் ில்கனப அளுக்குபிருந்து கபித டுத்ார். ன் இருக்னகில் சாய்ந்து அர்ந் அர், “ீதா, ீ இனப் தார்க்க தண்டும் ன்று ான் ினணக்கின்தநன்” ன்று கசால்னி அபின் பகத்துக்கு தத ன் கதருினனபம் ஆட்காட்டி ினனபம் தய்த்துக் காண்தித்ார். தனச ததான அபது ஈம் அந் ில்கனப னணத்து
இருந்து. “ீ காம்த ஈாக இருக்கிநாய்” ன்நார் சிரித்தடி. ீதாவுக்கு அனப் தார்த்தும், அந் இடத்ிதனத கசத்துனாம் ன்றுக் கூட தான்நிது. அருனட ான்கு ில்களுத அபது ண ீால் பழுதுாக னணந்து திசு திசுகன்று இருந்து. “இங்க ாடா கசல்னம், உன் திான கட்டி ிடனாம்” அனத்ார் தாண்டின். ீதா இன்னும் அிர்ச்சிில் இருந்து ீ பில்னன. ன் ஆசிரிாால் ன்னுனட கசக்ஸ் உர்ச்சிகள் தூண்டப்தட்டன அபால் ைீிக்க படிில்னன. அள் திான கற்நி தனைின் ீ து நிந்ார். தின் னில் கிடந் அபது தாானட சட்னடனபம் டுத்து தனைின் ததன னத்ார். “ீ அககாண உனடகனப அிகிநாய் ீதா…. அது ான் ணக்கு உன்ணிடத்ில் காம்த திடிக்கும்” ன்று ன்னண தாாட்டி தாண்டினண ினணத்து சிரிப்தா அழுா ன்று அளுக்கு கரிில்னன. “இங்குட்டு ிரும்பு ீதா… உன் காய்கனபப் தார்ததாம்”. ீதாவுக்கு சுத்ாக ிர்ப்பு சக்ி தனன கசய்ில்னன. அந் குட்டி பனனகனப ன் இரு னககபால் னா தினசன ததான தினசந்ார் தாண்டின். அது தார்ப்தற்கு கண் ககாள்பாக் காட்சிாக இருந்து. “எரு ிிம் ீதா…. ீ உன் ில்கனப உன் புண்னடக்குள் ிட்டு அன ஈாக ன. ான் கடி ஆகிக் ககாள்கிதநன்” ன்நர் எரு னகால் ீதாின் இடுப்னத திடித்து றுனகால் ன் கதல்ட்னட அிழ்த்ார். ினாக ன் ததண்னட கற்நி அிணின்று ிடுதட்டார். இன தார்த்து ககாண்டிருந் ீதா கட்கத்ால் னனன ிருப்தி ககாண்டாள். ததண்னட தனைின் ீ து னத்ர், ன் இரு னககபால் ீதாின் இடுப்னத திடித்து தின்ணாக இழுத்ார். ீதாின் இரும் இப்கதாழுது தகாக அடிக்கத் துங்கிது. “ன் தனைின் தனாக குப்புநச் சாய்ந்துக் ககாள் ீதா…. உன் னககனபபம் தனைின் தல் ன.” ன்று கதாறுனில்னால் கத்ிணார் தாண்டின். ன்ண டக்க ததாகிநது ன்று தனசாக புரிந்து அளுக்கு. “ாய் ஸ்னடனில்” கசக்ஸ் ககாள்ன சின தனாண தத்ிரிக்னககபில் தார்த்ிருக்கிநாள். சின
ததர் ின்று ககாண்தட கசய்னபம் தார்த்ிருக்கிநாள். ஆணால் ீதா ன் பல் கசக்ஸ் அனுதம் இப்தடி இருக்கும் ன்று சற்றும் ிர்தார்க்கில்னன. ீதா ன்னுனட பல் கசக்ஸ் அனுதம் ப்தடி இருக்க தண்டும் ன்று ண்ி னத்ிருந்ாள் – “அளுனட பல் ாத்ிரிில், எரு தஞ்சு கத்னில், ன் கணவுக் கானணின் தந் தாள்கனப தற்நிாறு, அனண அள் ததன ரும்தடி கசால்னி, கசக்ஸ் ககாள்ப தண்டும்” ன்று. “கால்கனப அகனாக ிரி ீதா!” ன்ந தாண்டிணின் குனன தகட்டு ிகழ்வுக்கு ிரும்திணாள் ீதா. எரு னகால் அள் இடுப்னத திடித்து று னகால் ன் சுன்ணின அள் குண்டிின் ிாக அள் புண்னடக்கு தாக கசலுத்ிணார். தனைின் ததன குணிந்ிருந் ீதா தின்ணாக ிரும்தி தார்த்ாள். அள் கண்களுக்கு கரிந்கல்னாம் அர் சுன்ணிின் னனப்தகுி. அது சிகப்பு கனரில், இண்டு இன்ச் சுற்நபில் ின்ணிக் ககாண்டிருந்து. அிர்ச்சிில் ானப் திபந்து தார்த்துக் ககாண்டிருந் ீதா, அன் னனப்தகுிின் டுில் உள்ப சின்ண துாத்ின் ிாக ட்டிப் தார்த் எரு துபி ண்னப் ீ தார்த்ாள். அந் சுன்ணி வ்வுபவு ீபம் ன்று ீதாால் சரிாக தார்க்க படிில்னன. அள் தார்த் னக்கும் அற்கு தனாக தன ம்புகள் சுற்நிப் புனடத்து ககாண்டு இருந்து. அடர்த்ிாண தாண்டிணின் கருப்பு புருக்குள் இருந்து அது ட்டி தார்த்து . ீதாவுக்கு இது ல்னாம் புது அனுதாய் இருந்து. அளுனட ினங்கில் தாடத்ில் தடித்கல்னாம் இப்கதாழுது ினணவுக்கு ந்து. அளுனட புண்னட அந் சுன்ணி தனர்ககன்தந கசய்ப்தட்டது ததான இருந்து. கண்ட் plug-ல் கசாருகுற்கு கசய்ப்தட்ட plugpoint- ததான அளுனட குண்டி, கானடகள், இழ்கள், புண்னட ண அனணத்தும் சுன்ணின ஈசிாக கசாருகுர்ககன்தந கசய்ப்தட்டது ததான இருந்து. “ிறுத்துங்கள் சார்… ப்ப ீஸ்” ன்ந ீதாிற்குள், தாண்டிணின் சுன்ணி இப்ததாது இடித்துக் ககாண்டிருந்து. “ஆஹ்.. ஆ.. ஆ.. ப்ப ீஸ்… தா… ” ீதாின் குல் தகட்தாற்று அனநில்
திணது. “ஆஹ்….ஆஆ..” ீதாவுக்கு அள் புண்னட கிிந்து ிடுது ததான னித்து. அள் தின்புநாக ின்நால் தாண்டிணால் அபது பகத்ன தார்க்க படிில்னன. அள் இன்தம் கனந் அந் னிில் கசாக்கி ன் கண்கனப படி, ன் னனன தின்ணாக சாய்த்ாள். பல் அனுதம் ன்நாலும் தாசில்னன. அப்கதாழுது அந் அனநின் கவுக்கு தின்ணால் எரு குல் தகட்டது. அது அனநன கதருக்குதணின் குல். “அனநக்குள் ார்? ல்னாம் சரிாக இருக்கின்நா?” தாண்டின் ன் காண்னடன சரி கசய்து ககாண்டார். ததச பற்சித்ார். அிர்ச்சிில் இருந் ீதாின் கண்களுக்குள் தார்த்ார். தின் அள் புண்னடக்குள் பன்று இன்ச் ன னநந்து ததாிருந் ன்னுனட தத்து இன்ச் சுன்ணின தார்த்ார். அது தால் ததான கள்னபாய் இருந் அபது இண்டு குண்டிின் ிாக அள் புண்னடக்குள் ததாதும் ருதுாய் இருந்து. “ல்னாம் சரிாக இருக்கிநது சீஷ், ீ ததாகனாம்.” கட்னடாண குனில் கத்ிணார் தாண்டின். ீதா “ப்ப ீஸ்.. ஆஹ்..” ன்று பணகிக் ககாண்டிருந்ாள். அள் கண்கள் அகன ிரிந்ிருந்து. பச்சு ிடவும் சிாக இருந்து. சீஷ் இன்னும் அங்தக இருந்து ததாகில்னன. தாண்டிணின் சுன்ணி இப்ததாது இன்னும் இண்டு இன்ச் ீதாின் புண்னடக்குள் கசன்நிருந்து“ீ ததாகனாம் சீஷ். எரு ாிக்கு தாடம் டுத்துக் ககாண்டு இருக்கிதநன்” ன்நார் தாண்டின். “அப்தடிா… தா அழுகுல் தகட்ட ாிரி இருந்து.. அான் தகட்தடன்….. உண்னிதனத துவும் திச்சனண இல்னனத?” ன்நான் சீஷ். “ஏ… அது ீதா… ான் தகாக டத்துகிதநன் ன்று கூறுகிநாள்.. இல்னனா ீதா?” ன்நார் தாண்டின் சிரித்தடி. ீதாிடம் கண் சிிட்டிதடி தகாக இடிக்க ஆம்தித்ார். டந் னபம் ம்த படிாதடி திிப்தில் தார்த்ாள் ீதா. “எரு திச்சனணபம் இல்னனல்ன ீதா?” ன்று தகட்ட தாண்டின் தின்
கல்னி குனில் “தில் கசால்” ன்று அனப குத்ிணார். “ஆஹ்.. ாங்கள் னாக இருக்கிதநாம்…” ன் குல் குனால் கஷ்டப்தட்டு ததசிணாள் ீதா. “அப்ததா சரி.. ான் ததாய் ருகிதநன்” ன்று ினட கதற்நான் சீஷ். இப்கதாழுது சுன்ணி பழுதுாக அள் புண்னடக்குள் கசன்நிருந்து. தாண்டிணின் தந்துகள் அள் புட்டங்கபின் ீ து அடித்து சத்ம் ழுப்திக் ககாண்டிருந்து. ீதா தின்ணாக ிரும்தி தாண்டினண தார்த்தடி, “கதுாக..! அனுக்கு தகட்டுடப் ததாகுது.” ன்நாள் கின் தக்காய் னசனக காட்டி. தற்நாய் இருந் ீதான தார்த்து சிரித் தாண்டின் கசான்ணார், “சீஷ் இப்ததாது ததாய் ிட்டான். அன் கூட தார்ப்தற்கு அகாக இருப்தான். ாருக்கு கரிபம், அன் கூட எரு ாள் உன்னண ததாடுற்கு ாய்ப்பு கினடத்ாலும் ஆச்சிரிதடுர்கில்னன” “டப்” அள் குண்டிில் கதரிாக எரு அடி ிழுந்து. “எஹ்..” அள் னிால் கத்ிணாள். அளுனட குண்டிில் தாண்டிணின் னகத் டம் அப்தடித சிப்தாக தடிந்ிருந்து. “ககாஞ்சம் பதுனக தூக்கு.. னனன பன் புநாக சாய்..” தாண்டின் ஆனிட்டார். ீதா தாண்டினண தகாதத்துடன் தார்த்ாள். ஆணால் கசான்ணதடி கசய்ாள். அந் அனநன சுற்நி தார்த்ாள். சுரில் தன தசித் னனர்கபின் புனகப்தடங்கள் ஃததம்கபில் காங்கிது. ன் தசி ந்னின் புனகப்தடத்ன அள் கண்கள் தார்த்து ககாண்டிருக்க அள் புண்னடக்குள் ன் கி ஆசிரிரின் சுன்ணி தாய்ந்து ககாண்டிருப்தனபம் உர்ந்ாள். “ன் சுன்ணின அழுத்து ீதா….” ன்நார் தாண்டின். சிந்னணகபில் பழ்கி இருந் ீதா தாண்டிணிடம் ிரும்தி “ன்ண?” ன்நாள். “காது தகக்கனனா? ன் சுன்ணிக்கு அழுத்ம் ககாடு ன்தநன். ககாஞ்சம் தத்ிற்கு பன்ணால் ன் ில்களுக்கு ககாடுத் ாிரி…” கசான்ண தாண்டினண அனசால் தார்த்ாள். தாண்டின் அனப அடிக்க ன் னகன ஏங்க அள் தகாக “சரி.. சரி…. கசய்கிதநன்…” ன்று ன் புண்னடால் அர் சுன்ணின திிந்ாள்.
“கரி குட் ீதா…… உணக்கு இற்கு பன்பு இில் அனுதம் இருக்கிநா ன்ண?” ன்ந தாண்டினண கறுப்தாக தார்த்ாள். தாண்டின் அள் குண்டின திடித்து ன் தக்காக இழுத்ார். “உண்னிதனத ீ எரு ிநன ாய்ந் கதண்… ீதா.” அனப தாாட்டிணார் தாண்டின். “ாம் சின ாங்கள் காடர்ந்து இந் திற்சிில் ஈடுதட ததாகிதநாம்”.. “தங்க்ஸ் சார்” ன்று க்கனாக கூநி ீதா ிடீகன்ண அிர்ச்சிில் கத்ிணாள், “ன்ணது சின ாங்கபா?” “ஆாண்டி கசல்னம்.. எத ாபில் ீ கசய் றுக்கு ண்டனண படிந்து ததாகுா ன்ண? இன்னநக்தக தண்டாம். அடுத்து ானபக்கு கசய்ால் ததாதும்” ன்று சிரித்ார் தாண்டின். இப்கதாழுது தாண்டிணின் சுன்ணி ீதாின் கருப்னத ாிலுக்கு தாக இருந்து. அளுனட ிறு எரு ாிரி பன்தண திதுங்கி இருந்து. தாண்டிணின் சுன்ணி ிர் அள் கல்னி குண்டிில் குத்ிணது. சரிாக இருதது ிிடங்கள் கித்து தாண்டிணின் சுன்ணி ீதாின் புண்னடக்குள்தப ினடத்து. உடதண எரு சூடாண ீர் அள் புண்னடக்குள் தாய்ந்ன ததான இருந்து. சற்று ின்நனப் ததால் இருந் சுன்ணி, ீ ண்டும் அள் ிறு னக்கும் சுடுீனப் தீச்சி அடித்து. “எரு ிிம்.. சார்…” கநிணாள் ீதா.. “ான் கர்ப்தாகி ிடுதன்… ஆஹ்…” ாரும் தகட்டு ிட கூடாது ன்று குனன ாழ்த்ி கசான்ணாள். உடதண தாண்டின் அள் உட்டில் சூடாக எரு பத்த்ன ககாடுத்ார். தின்ணர் ழுந்து ின்நார். இன்னும் அது சுன்ணி அளுக்குள்தப ான் இருந்து. ஆணால் அது இப்கதாழுது சுருங்க ஆம்திப்தன உர்ந்ாள் ீதா. சின ிணாடிகள் கித்து “தசக்” ன்ந சத்த்துடன் அர் சுன்ணி அபிடிருந்து கபித ந்து. கபித டுத் திநகும் அந் இடத்ில் தா இருப்தது ததான ணக்குள்பாக உர்ந்ாள் ீதா. அள் எரு குந்னபடன் (கர்ப்தாக) இருப்தாக அள் உள்ளுர்வு கூந, அள் தத்ில் உனநந்து ததாணாள். ன் கி ஆசிரிால் ான் கர்ப்தாக இருக்கனாம் ன்ந சாத்ிம் அனப அாணத்ால் னன குணி னத்து.
“இன்னநக்கு சாங்கானம் ீ ன்நாக கசய்ாய்.. கசல்னம்” ன்ந தாண்டின் கடிகாத்ன தார்த் ததாது ி ஆறு. “ீ இப்ததா டிஸ் ததாட்டுக்கனாம் ீதா” ன்ந தாண்டினண பனநத்துப் தார்த்ாள் ீதா. ீதா துவும் ததசில்னன. அரிடம் ததச இப்கதாழுது ீதாவுக்கு துவும் இல்னன. அள் தனைில் இருந் ன் ைட்டின டுத்து அி பற்தட்டததாது, “எரு ிிம் ீதா.” ன்று ிறுத்ிணார் தாண்டின். “உணக்கு எரு சர்தினஸ் னத்ிருக்கிதநன்” ன்நர் ன் தனைின் டிான ிநந்து எரு கதாருனப டுத்ார். “தனைின் தல் தடு ீதா, உன் கால்கனப ிரி” ன்ந தாண்டினண ஆச்சிரித்துடன் தார்த் ீதா, “இப்ததாது ான்….. அது…. படிந்து ிட்டது…. ன்று ினணத்தன்” ன்நாள். “தகள்ி தகட்கால் தடு ீதா” ன்ந தாண்டின், அள் குப்புந தனைின் ீ து சாய்ந்தும், ப்தரில் ஆண எரு சிநி டில்தடான அள் புண்னடக்குள் ிித்ார். அது ஈசிாக உள்தப கசன்நது. “ன்ண கசய்கிநீர்கள்… ??” ீதா குப்தத்ில் கூிணாள். “ககாஞ்சம் ஆடால் இரு ீதா” ன்ந தாண்டின் அந் டில்தடான அபது ண ீரில் ஈப்தடுத்ிண தின்பு அன அபின் தின் ாசல் ிாக அழுத்ிணார். “ில்லுங்கள் சார்… ீங்கள் நாண ஏட்னடில் ிடுகிநீர்கள் ன்று ினணக்கிதநன்” ன்று குறுக்கிட்டாள் ீதா. தாண்டின் அந் ப்தர் கட்னடன அள் குண்டிக்குள் ிருகி கசாருகிணார். “ஆஹ்….” ன்று னிால் ீதா கந அது அள் குண்டிில் சிக்ககன்று ாட்டிக் ககாண்டது. இப்கதாழுது அள் புட்டங்களுக்கு இனடத சப்னதாக எரு ப்தர் ஸ்து கரிந்து. அது பன்று இன்ச் ீபபம், என்நன இன்ச் சுற்நபவும் ககாண்ட எரு டில்தடா. அது குண்டிின் உள்தப கசன்நதும் னடட்டாக கதாருந்தும்தடி டினக்கதட்டிருந்து. “இன ீ, ாம் ானப சந்ிக்கும் ன உள்தபத னத்ிருக்க தண்டும்” ன்நார் தாண்டின். “ீ இப்கதாழுது ழுந்து ககாள்பனாம்” ன்று அள் புட்டங்கனப கசல்னாக ட்டிணார் தாண்டின். “ஆணால்..” ன்று இழுத்ாள் ீதா. அளுனட அங்கனாய்ப்னத கதாருட்தடுத்ா தாண்டின் “சும்ா சும்ா
புனம்தாத ீதா. ீ அன ானப ிம் னக்கும் உள்தபத னத்ிருக்க தண்டும்.. அது இப்ததாது க்குள் டந்ன உணக்கு ஞாதகப்தடுத்ிக்ககாண்தட இருக்கும். ணக்காக இன கசய்ாா ீதா?” “அதததான உன்னண ான் ினணப்தற்க்கு ணக்கும் எரு ஞாதகார்த்ம் தண்டும்” ன்ந தாண்டின் அள் ைட்டின டுத்து ன் ாசிில் னத்து ஆாக அன் ாசனணன தகர்ந்ார். ீதா கட்கத்ால் சிந்ாள். “ானப சந்ிக்கனாம்… bye கசல்னம்” ன்நதடி கன தாக்கி டந்ார் தாண்டின்.
View more...
Comments