tamizhar sirappu

அறிஞர் ப ோற்றிய அருந்தமிழ் குமரிக்கண்டத்திலிருந்து தமிழர் புலம்பெயர்ந்த நாடுகளை இந்த வளைெடம் காட்டுகிறது. இது 3000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு கடலில் மூழ்கிப்பொன தமிழர் வைலாறாகும் 1. டாக்டர் ஜி.யு.பொப் (DR.G.U.POPE) அவர்கள் தமிளழப் ெடித்து , தமிழிபல உள்ை கருத்துகளை ஆய்ந்தறிந்து, இந்த பமாழி உயர்ந்த பமாழி; இது ஒரு பெம்பமாழி என்பறல்லாம் எடுத்துக்கூறினார் . ஜி.யு.பொப் அவர்கள் 50 ஆண்டுகாலம் தமிழுக்குத் பதாண்டு பெய்தவர் . அவர் மளறயக்கூடிய இறுதி பநைத்தில் தம்முளடய கல்லளறயில் "இங்கு ஒரு தமிழ் மாணவன் உறங்குகிறான்" என்று எழுதச் பொன்னவர் . கிறித்துவ ெமயத்ளதப் ெைப்புவதற்காகத் தமிழ் நாட்டுக்கு வந்தவர் தமிழ்த்திருவாெகத்ளதப் ெடித்துவிட்டு "எலும்ளெ உருக்கும் ொட்டு திருவாெகம் " என்று உருக்கத்பதாடு கூறியுள்ைார். 2. பெர்சிவல் ொதிரியார் (REV.PERCIVAL) அவர்கள் தமிளழக் கற்றுணர்ந்தபின் "ஆற்றல்மிக்கதாகவும் பொல்லவந்த ெல கருத்துகளைச் சில பொற்கைால் புலப்ெடுத்தும் தன்ளமயும் தமிழ்பொல் பவறு எம்பமாழியிலும் இல்ளல " என்று உறுதிெடக் கூறியுள்ைார். 3. டாக்டர் பைாெர்டு கால்டுபவல் (DR.ROBERT CALDWELL) அவர்கள் தமிளழ ஆய்ந்துொர்த்தும் பிறபமாழிகபைாடு ஒப்பிட்டுப் ொர்த்தும் தமிழ் தனித்து இயங்கும் ஆற்றல் பகாண்டது ; பிறபமாழி துளணயின்றி இயங்கவல்லது; இந்திய பமாழிகளில் தமிழ் தனிச்சிறப்பு வாய்ந்தது என்று கூறியுள்ைார். 4. கமில் சுபவலபில் (KAMIL ZVELEBIL) என்ெவர் பெக்நாட்டுத் தமிழ் அறிஞர். தமிழில் உள்ை ஏடுகளை எல்லாம் ஆய்ந்துொர்த்தும் சிலப்ெதிகாைத்ளத ஆய்ந்துொர்த்தும் தமிழின் உண்ளமளய ; பமன்ளமளய உலகறியச் பெய்தவர். 5. ஈைாசுப் ொதிரியார் (FATHER HERAS) என்ற இசுபெயின் நாட்டு அறிஞர் இந்தியாவில் நீண்டகாலமாக வைலாற்று ஆைாய்ச்சிப் ெணிகளில் ஈடுெட்டவர் . கடல்பகாண்ட குமரிக் கண்டத்தில் பதான்றிய தமிழர் நாகரிகம்தான் பதன்னாட்டின் திைவிட நாகரிகமாக மலர்ந்து, சிந்துபவளி (அைாப்ொ - பமாகஞ்ெதாபைா) நாகரிகமாக மிளிர்ந்து, பின்னர் சுபமரியர் - எகுெதியர் - கிபைக்கர் - உபைாமானியர் - ஐபைாப்பியர் நாகரிகரிகங்கைாக மாறின என்று தம் ஆைாய்ச்சிக் கண்டுபிடிப்புகளை பவளிப்ெடுத்தினார் . 6. ஆல்ெர்ட் சுளவட்ெர் (ALBERT SWITZER) என்ற பெருமானிய பமய்யியல் அறிஞர் ஏசுநாதரின் மறுபிறவி என்ற புகழுடன் வாழ்ந்தவர். அவர் திருக்குறளில் மனம் பதாய்ந்து ெல குறட்ொக்களை மனப்ொடம் பெய்திருந்தார். "சீரிய பகாட்ொடுகளின் பதாகுப்ொன திருக்குறளில் காணப்ெடும் அத்துளண உயர்ந்த ஞானம் உலக இலக்கியத்தில் பவறு எந்த நூலிலும் இல்ளல " என்று பொல்லிச் பென்றுள்ைார். 7. கவியைெர் இைவிந்திைநாத் தாகூர் (RABINDRANATH TAGORE) என்ெவர் புகழ்பெற்ற வடநாட்டுப் ொவலர். திருக்குறளைப் ெடித்தபின் அவர் கூறியதாவது , "ொைத நாடு முழுவதற்கும், ஏன் உலகம் முழுவதற்குபம மகான் வள்ளுவரின் பகாட்ொடு பொருந்தும்". தமிழில் பதான்றிய திருக்குறளை அவர் இவ்வாறு ொைாட்டியுள்ைார் .

1

8. மாக்சு முல்லர் (MAX MUELLER) என்ற பெருமானிய நாட்டுக்காைர் தளலசிறந்த பமாழிநூல் வல்லுநைாக விைங்கியவர். இவர் "தமிழ் மிகப் ெண்ெட்ட பமாழி; தனக்பக உரிதாக இயல்ொய் வைர்ந்த சிறந்த இலக்கியச் பெல்வமுள்ை பமாழி" என்றார். 9. வீைமாமுனிவர் எனும் பெசுகி ொதிரியார் (FATHER JOSEPH BESCHI) என்ொர் இத்தாலி நாட்டிலிருந்து வந்த கிறித்துவ மதகுரு. பிபைஞ்சு, இலத்தின், கிபைக்கம், இப்ரு, இத்தாலி, ொைசீகம், ஆங்கிலம், வடபமாழி ஆகிய பமாழிகளில் புலளம பெற்றிருந்தார் இவர் 20 ஆண்டுகள் தமிழ்ப் ெயின்றார். இவபை தமிழில் முதன் முதலில் அகைாதிளய எழுதி பவளியிட்டவர். திருக்குற¨ளைக் கற்று அதன் சிறப்பில் பதாய்ந்துபொய் இத்தாலியில் பமாழிபெயர்த்தார். தமிழில் உளைநளட இலக்கியம் வைர்வதற்கும்; தமிழில் நிறுத்தக்குறிகள் புகுவதற்கும் இவர்தான் முன்பனாடி. 10. மகாத்மா காந்தி (MAHATMA GHANDHI) உலகிற்கு அகிம்ளெளயக் கற்பித்துச் பென்ற இவருக்கு அந்த அகிம்ளெளயக் கற்றுபகாள்ை தூண்டுபகாைாக இருந்தது திருக்குறள்தான் . திருக்குறளைப் ெடிப்ெதற்காகபவ தமிளழக் கற்றவர். அதளனக் அவபை இப்ெடி கூறியுள்ைார் "திருக்குறளை அதன் மூலத்திலிருந்து கற்ெதற்காகபவ நான் தமிளழக் கற்பறன் ". 11. சுவாமி விபவகானந்தர் (SWAMI VIVEKANANDA) என்ற ஞானி இைளமயிபலபய துறவுபகாலம் பூண்டு இந்தியாவின் இமயம் பதாடங்கி குமரி வளை ெயணம் பெய்து பின்னர் அபமரிக்கா வளையில் பென்று ஆன்மிகக் கருத்துகளைப் ெைப்பியவர் . "ஆரிய இனம் பதான்றுவதற்குத் தாய் இனங்களில் ஒன்றான தமிழினத்தின் இைத்தம் நம் உடலில் ஓடுகின்றது என்ெது நமக்குப் பெருளம அளிப்ெதாகும்" என்றும் "இந்திய நாட்டின் ஞானபநறி பதன்னாட்டிலிருந்து நமக்குக் கிடக்கப்பெற்றதாகும்" என்றும் இவர் பொல்லியிருக்கிறார். 12. பெைாசிரியர் ப ார்ஜ் எல்.ஆர்ட் (Prof. George L.Hart) என்ற கலிபொர்னியா ெல்களலக்கழகத் தமிழ்ப் பெைாசிரியைான இவர் அண்ளமயில் பொல்லியிருக்கும் கூற்பற வாழும் நற்ொன்றாக இருக்கின்றது . இவர் ெமஸ்கிருதம், தமிழ், கன்னடம், பதலுங்கு, மளலயாைம் ஆகிய பமாழிகளைக் கற்றுத் பதர்ந்தவர். கடந்த 2004 ஆம் ஆண்டில் இந்திய அைசினால் தமிழ் பெம்பமாழியாக அறிவிக்கப்ெட்டபொது " தமிழ் உலகின் மிகச் சிறந்த இலக்கியங்களையும் ெண்ொட்டுப் ொைம்ெரியத்ளதயும் பகாண்ட பெம்பமாழியாகும். ஒரு பமாழி பெம்பமாழி (Classical Language) ஆகபவண்டுமானால் அது சில அடிப்ெளடயான தகுதிகளைப் பெற்றிருக்க பவண்டும் . அந்த அத்தளனத் தகுதிகளையும் தமிழ்பமாழி பெற்றுள்ைது" என இவர் கூறியுள்ைார். இவர்கபைாடு, டாக்டர் வின்சுபலா (DR.WINSLOW), இளைசு படவிட்டு (RHYS DAVIDS), டாக்டர் பிலிபயாொ (DR.FILIOZAT), கில்ெர்ட்டு இசுபலட்டர் (GUILBERT SLATER), பெைாசிரியர் ெபைா (PROF.T.BURRO), பெைாசிரியர் ொனர்ஜி (PROF.R.D.BANERJI) பக.எம்.முன்சி (K.M.MUNSHI), பொன்பறார் தமிளழக் கற்றும் - பதளிந்தும் - ஆய்ந்தும் ெல உண்ளமகளை பவளிப்ெடுத்திக்காட்டி தக்க ஆய்வுச் ொன்றுகபைாடு தமிழின் பதான்ளம; தளலளம ; பதய்வத்தன்ளம; உண்ளமளய நிறுவியுள்ைனர். தமிழின் சிறப்புகளைத் தமிழர் அல்லாத பமற்கண்படார் உணர்ந்துள்ைது பொல நம் தமிழர்கள் எத்தளனபெர் உணர்ந்துள்ைனர்? அப்ெடிபய உணர்ந்தவர்களில் தமிழுக்காக உண்ளமயாய் உளழப்ெவர்கள்தாம் எத்தளன பெர் ?தமிழைாய் பிறந்ததற்காகப் பெருளமெடுபவாம்! தமிளழ வைர்ப்ெதற்காகப் ொடுெடுபவாம்! தமிழனால் தமிழுக்கு வாழ்வு உண்டானால்... தமிழால் தமிழனுக்கும் வாழ்வு உண்டாகும்! இட்டவர் முளனவர் இை.வாசுபதவன்,

2

தமிழில் மருத்துவ இலக்கியங்கள்: ஓர் ஆய்வு - ஆர். ொர்த்தொைதி

பென்ளனப் ெல்களலக் கழக முளனவர் ெட்டத்துக்காகப் புலவர் இை. வாசுபதவன் எழுதிய ஆய்வுளை இந்நூல். பதாடக்கத்திபலபய ஓருண்ளமளய எடுத்துச் பொல்ல பவண்டும். அதாவது தமிழ் மருத்துவம் எனக் கருதப்ெடும் சித்த மருத்துவம் ெற்றிய இலக்கியங்கள் குறித்த ஆய்வு என்ெபதாடு மட்டுமளமயாமல் சித்த மருத்துவத்தின் ெல்பவறு கூறுகளை இந்நூல் விைக்குகிறது. ெல வளககளில் இதளன இருெத்து ஓைாம் நூற்றாண்டில் எழுந்த சித்தமருத்துவ முதல் நூல் எனக் கருதலாம். தமிழில் “சித்தர்” என்னும் பொல் ஏறத்தாழ 15 நூற்றாண்டுகைாக வழக்கில் இருந்து வந்துள்ைது. சித்தர் என்ற பொல்லுக்கு இயற்ளக இகந்த பெயல்ொடு, அற்புதம், மனநிளறவு, திடமனம் எனப் ெல பொருள் உண்டு. அதாவது மனிதன் புறத்பத உள்ை பொருள்களை மட்டுமல்லாமல் தன் அகத்பத உள்ை மனத்ளதயும் அடக்கிக் கட்டுப்ெடுத்தி, மனித ெக்திக்கு அப்ொற் ெட்ட பெயல்களைச் பெய்து முடிப்ெவர். தமிழில் “அபிதான சிந்தாமணி” கூறுவது பொல முதலில் நவசித்தர்கள் இருந்தார்கள். பின்பு ெதிபனட்டு சித்தர்கள் ஆனார்கள். காலப் பொக்கில் நூற்றுக்கணக்காபனார் பெர்க்கப்ெட்டனர். இைாமலிங்கர், மகாகவி ொைதியாரும் சித்தர் எனக் கருதப் பெற்றனர். தமிழகத்தில் கதிைவனின் ஒளிக்கற்ளறகள் புகமுடியாத மளலகளில், குளககளில், கானகங்களில் சித்தர்கள் வாழ்ந்திருந்ததாக தவமிருந்ததாக நம்ெப்ெடுகிறது. எனபவ பொதுவாகச் “சித்தர்கணம்” என்னும் பொல்லாட்சி தமிழில் இடம்பெற்றது. வித்தகச் சித்தர் கணத்துக்கு வாய்த்த அைப்ெரிய வலிளம ெற்றித் தாயுமானவர் ெல ொடல்களில் எடுத்துச் பொல்லியுள்ைார். சித்தர் எனப்ெடுபவார் இந்திய நாடு கண்ட ெமணம், பெௌத்தம், ளெவம் என்னும் ெமயங்களில் சிறப்ொன இடம் பெற்றுள்ைனர். புத்தர் “சித்தர்” எனப்ெட்டார். ெமண ெமயத்தில் துறவில் மிக உயர்ந்த நிளல அளடந்தவர்களைச் சித்தர், ஆரூகதர்கள், ெைபமட்டிகள் என்றனர். ளெவத்தில் சிவளனச் சித்தன் எனக் குறிப்பிடுவதும் உண்டு. எனபவ “சித்தர் சிந்தளன” இந்தியர், தமிழர்களுக்குப் பொதுவானது எனலாம். இதற்கு நிகைாக இஸ்லாமில் சூபி இயக்கமும் கிருத்துவத்தில் பமய்ஞானிகளும் இருந்ததாகக் கூறுவர். சித்தர்கள் நம் நாட்டில் குறிப்ொக, தமிழகத்ளதப் பொறுத்தவளை மூவளகயாகப் பிரித்து ொர்க்கப்ெடுகின்றனர். முதலாவதாக, இளற நம்பிக்ளகயில் ஊறித் திளைத்து மனநிளறவு பெற்றவர்கள். இைண்டாவதாக சித்தத்ளதச் சிவன் ொல் பெலுத்திய பொதிலும் இயற்ளகளய எதிர்த்துப் பொைாடி இயற்ளகளய வெப்ெடுத்தி மனித ெமூகத்தின் நல்வாழ்வுக்காக இயற்ளகப் பொருள்களைப் ெயன்ெடுத்தியவர்கள். மூன்றாவது இயற்ளகளய எதிர்த்துப் பொைாடும் பொது கடவுள் நம்பிக்ளகயில் ஈடுெடாது பொருள் முதல்வாதிகைாக இலங்கியவர்கள். இம்முப்பிரிவுகளிலும் மருத்துவர்கள் உண்டு. இந்தப் ொகுொட்டிளன மிக விரிவாக ஆைாய்ந்து விைக்கமாக எடுத்துக் கூறுவது இந்நூல். மைபு வழிப்ெட்ட இறுக்கமான ளவணவமும், ளெவமும் அதாவது விசிட்டாத்ளவதமும் ளெவச்சித்தாந்தமும் சித்தர்களை ஏற்றுக் பகாண்டதில்ளல. ளவதிக ெமயங்கள் இவர்களைப் புறத்தவர்கைாக, மைபு வழுவியவர்கைாக ஒதுக்கி ளவத்து வந்துள்ைன. இருப்பினும், புத்தெமயம் ளவதிக ெமயங்களை ஊடுருவியபதாடு அளவ மக்களிளடபய 3

பெல்வாக்குக்குப் பெறச் “சித்த சிந்தளன உணர்வு” காைணம் என்னும் உண்ளமளயப் ெல பகாணங்களிலிருந்தும், ெல நிளலகளிலிருந்தும் ஆைாய்ந்து ஆசிரியர் நிளல நாட்டுவது ொைாட்டத்தக்கது. உலகாயதம் எவ்வாறு ொதாைண மக்களுளடய நல்வாழ்வுக்குத் பதளவயான பவைாண்ளம அைெளமவு, மக்கைாட்சி என்னும் னநாயக மைபுகள் வைைத் துளண பெய்தபதா அது பொலபவ சித்த மருத்துவமும் மக்களுளடய நல்வாழ்வுக்காக அரும்ெணியாற்றி வந்துள்ைது. ெல்லவர், பொழர் காலத்தில் இருந்த ஏைாைமான கல்பவட்டுகள் இதளன மிகச் சிறப்ொக எடுத்துச் பொல்கின்றன என்ெதளனக் காட்டுகிறார். குறிப்ொக “அகத்தியர், ெரிபூைணம்” என்னும் மருத்துவ நூல், சித்த மருத்துவம் பமபலார், கீபழார், பெல்வர் - வறியவர் என்னும் ெமூக பவற்றுளமகளை, குறிப்ொக நால்வருணப் ொகுொட்ளடப் புறம் தள்ளிப் ொமைமக்களுக்காகச் சித்த மருத்துவம் நளடமுளறப் ெடுத்தப்ெட்டது என்ெளதயும் பெல்வர் ெணம் பகாடுத்து மருத்துவம் பெய்து பகாள்ளும் வெதி ெளடத்தவர்கள், ஆனால் கீழ்த்தட்டு மக்கள் வறிய நிளலயில் இருப்ெதால் அவர்களுக்குச் சித்த மருத்துவம் முக்கியத்துவம் தை பவண்டும் என்ெளதயும் வலியுறுத்துகிறது. இந்த பநாக்கத்தின் அடிப்ெளடளய உணர்த்தும் பொருட்டு இந்த ஆய்வு பமற்பகாள்ைப்ெட்டுள்ைது. ெக்கந்பதாறும் அரிய பெய்திகளும், விவைங்களும் விைக்கங்களும் இடம் பெற்றுள்ைன. மருத்துவத்தின் பதளவ சித்த மருத்துவத்தின் சிறப்பு, உடல்நலம் பெண அடிப்ெளடத் பதளவகள், பநாயற்ற வாழ்வு, பநாய்வரின் பநாய்நாடி, அதுதணிக்கும் வாய் நாடிச் பெய்ய பவண்டிய மருத்துவம், உணபவ மருத்துவம், மருந்பத உணவு என்னும் பகாட்ொடு, தாவைங்களும் உயிரினங்களும் உபலாகங்களும் அதாவது ெஞ்ெ பூதங்கள் எல்லாம் மனித நலன்களுக்காகப் ெயன்ெடுமாற்றல் ஆகிய எல்லாவற்ளறயும் மிக அருளமயாகத் திைட்டித் தந்துள்ைார் ஆசிரியர். சித்த மருத்துவம் எப்ெடித் தமிழ் நாட்டில் வைர்ந்து வந்துள்ைது என்ெளதயும் முைண்ொடுகள் - அறுசுளவ உணவு, நட்பு, ெளக என்ெனவற்ளறயும் அதாவது பொருளை முதலாவதாகக் காணும் பகாட்ொட்டில் உணபவ மருந்து - மருந்பத உணவு என்னும் அடிப்ெளடயில் ெல பெய்திகளை நூல் எடுத்துச் பொல்லுகிறது. ெல்லவர் காலம் பதாடங்கி வி யநகை மன்னர் காலம்வளை அன்று நிளலத்திருந்த அைசுகள் சித்த மருத்துவத்ளத ஊக்குவித்துப் ெைாமரித்து வந்தளதக் கல்பவட்டு ொன்றுகளுடன் நிறுவுவபதாடு தஞ்ளெ மைாட்டிய பவந்தைான ெைபொஜி ளவத்திய நூல்கள் திைட்டுவதற்காக எடுத்து பகாண்ட முயற்சிகளைச் சிறப்ொக எடுத்துச் பொல்லுகிறார். மைணமிலாப் பெருவாழ்வு திருமூலர் காலம் பதாடங்கி இைாமலிங்க அடிகைார் காலம் வளை பெெப்ெட்டு வந்துள்ைது. சித்த மருத்துவத்ளத எவ்வாறு பநாக்க பவண்டும் என்ெதளனத் தமிழிலுள்ை சித்த மருத்துவ நூல்கள் துளணயுடன் ஆசிரியர் சுளவப்ெட எடுத்துச் பொல்லியுள்ைார். ஐம்பூதங்களை மருந்தாக மாற்றுதல், நாடி வழி வாதம் பித்தம், ஐயம், பநாய் பதர்வு பெய்தல், வாயுக்கள் தாதுக்கள் இளடபய உள்ை தாக்குறவு, நாடி பநாய்க்குறிகளை காட்டும் முளறளம, மருத்துவத்தில் சுளவ பெறும் நிளலளம, மருந்துத்பதர்வு, உறுப்புகளும் அவற்றுக்கான தனி மருந்துகளும், நிலத்ளதபயாட்டிய ொத்திைங்கள், பநாய் நீைாடல், உண்கலம், பநாய், ஆளட, அகமருந்து, புறமருந்து, அளவ பெய்யும் முளற என்ென ெற்றிபயல்லாம் ஆசிரியர் ஆய்ந்து தரும் உண்ளமகள்-இன்று வாழும் மக்களுக்கும் பதளவப்ெடும் பெய்திகள் ஆகும். எடுத்துக்காட்டாக இைத்தத்ளத உண்டாக்கத் துவர்ப்பு, எலும்ளெ வைர்க்க உப்பு, தளெளய வைர்க்க இனிப்பு, பகாழுப்ளெ உண்டாக்கப் புளிப்பு, நைம்ளெ வலுவாக்கக் கெப்பு, சுைப்பிகளைச் சீைாக்கக் காைம் பதளவ என்ென பொன்ற பெய்திகளை விரிவாகக் கூறியுள்ைார். இத்தளகய ெகுப்ொய்வு இன்ளறய ெல்பவறு ெல் மருத்துவ முளறகளிலும் ஏற்கப்ெட்டு வருகிறது. நஞ்ளெயும் மருந்தாக்குவது சித்த மருத்துவம். மூலிளககள், அவற்றின் சிறப்பு, மருத்துவப் ெயன்கள், மருந்து பெய்தல், புடம் பொடுதலின் சிறப்பு, அதற்காகப் ெயன்ெடுத்தப்ெடும் எரிபொருள்கள், எரிபொருள்கைால் பெய்யப்ெடும் மருந்துகள், மருந்து வளககள், அளவ ெயன்ெடும் காலம் (வயது) என்ென ெற்றிபயல்லாம் பதளிவாக ஆசிரியர் எடுத்துக்கூறுகிறார். ெல சித்த மருத்துவ நூல்கள் கூறும் பெய்திகள் ெல இந்த நூலில் சுருக்கமாக எடுத்துக் கூறப்ெடுகின்றன. இது ொைாட்டப் ெடபவண்டியதாகும். நூலின் சிறப்ொன ெகுதி சித்தர்கள் மனித ெமுதாய நலன் 4

பமம்ெட ஆற்றிய பதாண்டு ெணி ெற்றியதாகும். சித்த மருத்துவத்தில் ெரிணாம வைர்ச்சி - காலம் பதாறும் ெடிப்ெடியாக அது வைர்ந்தளடந்த நிளலளமளயத் திருமூலர் காலம் முதல் இன்றைவும் அளவ பெற்ற மாற்றங்கள் உள்ளிட ெல பெய்திகளை விரிவாக எடுத்துக் கூறுகிறது. தமிழ் இலக்கியத்தில் சித்தர் பநறி பெறும் ெங்கு - சித்துகளின் எண்ணிக்ளக எண்ணிலடங்கா, அதாவது, இயற்ளக கடந்த பெயல் தன்ளமயாலும், இடத்தாலும் பவறுெடுவதால் கணக்கிட்டுச் பொல்ல முடியாது என்ெதளன இலக்கியச் ொன்றுகளுடன் நிறுவ முற்ெடுகிறார். மைணமில்லாப் பெருவாழ்ளவ வலியுறுத்தும் சித்த மருத்துவம் பெத்தாளை எழுப்புதல் ெற்றியும் கூறுகிறது. அபத பொது வாழ்க்ளகயில் கண்டறிந்த உண்ளமகளைத் பதளிவாக எடுத்துச் பொல்லும் சித்தர்கள் ொதி, ெமயம் கடந்தவர்கள் உடம்ளெ வைர்க்கும் உொயம் அறிந்தவர்கள். சித்தர்கள் வகுத்த பநறி பவதங்கள் ஆகா. மக்களுக்கான நல்வாழ்வு, இலக்கியம், ஆனால் ெல இடங்களில் ெங்பகதச் பொற்களைப் ெயன்ெடுத்தும் இலக்கியம் என்ெதளனத் பதளிவுெட எடுத்துக் கூறுகிறார். வைலாற்று அடிப்ெளடயில் பநாக்குபவாமானால், சித்த மருத்துவம் அடித்தட்டு மக்களுளடய பதாழிலாக, ெணியாக இருந்து வந்துள்ை ொன்ளமளய அறியலாம். அபலாெதி முளற பமல் தட்டு மக்களுக்கு மட்டுபம பெரும் வாய்ப்புத் தருவதாக வைர்ந்து வந்துள்ைது. ஆனால் உலக மயமாக்கல் என்னும் புதிய பொருைாதாைக் பகாள்ளக நளடமுளறப்ெடுத்தப்ெட்டால் சித்த மருத்துவ பநாக்கமும் தன்ளமயும் மாறிவிடுவதற்கான வாய்ப்புண்டு. இது தவிர்க்கப்ெட பவண்டும். கடந்த நூற்றாண்டில் ொம்ெசிவம் பிள்ளை என்னும் அறிஞர் பதாகுத்த சித்த மருத்துவக் கைஞ்சியம் முன்பனாடி நூல், முளனவர் வாசுபதவன் ெளடத்துள்ை இவ்வாய்வு நூல் வரும் தளலமுளறயினருக்கு அறிவுக் கருவூலமாகச் சித்த மருத்துவர்க்கும் மாணாக்கர்களுக்கும் வழிகாட்டியாக அளமயும். வாெகர்களுக்கு இவ் உண்ளம புலனாகும். தமிழில் மருத்துவ இலக்கியங்கள் - ஓர் ஆய்வு ஆசிரியர் : முளனவர் இை. வாசுபதவன், பவளியீடு : பூங்பகாடி ெதிப்ெகம், 14, சித்திளைக்குைம் பமற்கு வீதி, மயிலாப்பூர், பென்ளன - 4, விளல : ரூ. 240.00 இட்டவர் முளனவர் இை.வாசுபதவன், 'தமிழ் மன்றம்'

5

ஏழு வள்ளல்களில் சிறப்பு பகாடுத்துச் சிவந்த கைங்களுக்குச் பொந்தக்காைர்கள்…........ வாரி வாரி வழங்கியதாபலபய வள்ைல்கள் என்ற பெயர்பெற்றவர்கள்............ பிற உயிர்களையும் தன்னுயிர் பொல மதித்தவர்கள்...... எனப் ெல்பவறு சிறப்புக்களுக்கும் பொந்தக்காைர்கைாக விைங்கியவர்கள் களடபயழு வள்ைல்கைாவர்................ இன்பறல்லாம் சிறு உதவி பெய்தால் கூட அளதப் பெரிய அைவில் விைம்ெைப்ெடுத்திக்பகாள்பவாளைபய அதிகம் காணமுடிகிறது......... ஒரு பகாயிலுக்கு ஒருவர் மின்விைக்ளக பகாளடயாக அளிக்கிறார் என்றால் அவ்விைக்கு மளறயும் அைவுக்கு அதில் தன் பெயளை எழுதிளவத்துவிடுகிறார்............. காைணம் தான் பகாளட தந்தளம அடுத்தவருக்குத் பதரியபவண்டும் என் எண்ணம்....... இன்று மட்டுமல்ல காலந்பதாறும் இவ்வாறு தான் மக்களின் மனநிளல இருந்திருக்கும். இது பொன்ற ெண்புளடய மக்களுக்கு இளடபய எந்த ஒரு புகளழயும் எதிர்ொர்க்காமல் பகாளட பகாடுத்ததால் புகழ்பெற்றனர் களடபயழு வள்ைல்கள், கால பவள்ைத்தில் அவர்கள் மளறந்தாலும் அவர்களின் பகாளடத்திறம் மளறந்து விடாது பொற்றப்ெட்டுதான் வருகிறது. களடபயழு வள்ைல்களைப் ெற்றி, ெங்க இலக்கியத்தில் ெத்துப்ொட்டில், சிறுொணாற்றுப்ெளடயில் குறிப்புள்ைது... வானம் வாய்த்த வை மளலக் கவா அன் கான மஞ்ளஞக்குக் கலிங்கம் நல்கிய 85 அருந் திறல் அணங்கின் ஆவியர் பெருமகன், பெருங் கல் நாடன், பெகனும்; சுரும்பு உண நறு வீ உளறக்கும் நாக பநடு வழிச் சிறு வீ முல்ளலக்குப் பெருந் பதர் நல்கிய, பிறங்கு பவள் அருவி வீழும் ொைல் 90 ெறம்பின் பகாமான், ொரியும்; கறங்கு மணி வால் உளைப் புைவிபயாடு ளவயகம், மருை, ஈை நல் பமாழி, இைவலர்க்கு ஈந்த, அழல் திகழ்ந்து இளமக்கும் அஞ்சு வரு பநடு பவல், கழல் பதாடித் தடக் ளக, காரியும்; நிழல் திகழ் 95 நீலம், நாகம் நல்கிய, கலிங்கம் ஆல் அமர் பெல்வற்கு அமர்ந்தனன் பகாடுத்த, ொவம் தாங்கிய ொந்து புலர் திணி பதாள், ஆர்வ நன் பமாழி, ஆயும்; மால் வளைக் கமழ் பூஞ் ொைல் கவினிய பநல்லி 100 அமிழ்து விளை தீம் கனி ஒைளவக்கு ஈந்த, உைவுச் சினம் கனலும் ஒளி திகழ் பநடுபவல், அைவக் கடல் தாளன, அதிகனும்; கைவாது, நட்படார் உவப்ெ, நளடப் ெரிகாைம் முட்டாது பகாடுத்த, முளன விைங்கு தடக் ளக, 105 துளி மளழ பொழியும் வளி துஞ்சு பநடுங் பகாட்டு நளி மளல நாடன், நள்ளியும்; நளி சிளன நறும் பொது கஞலிய நாகு முதிர் நாகத்துக் 6

குறும் பொளற, நல் நாடு பகாடியர்க்கு ஈந்த, காரிக் குதிளைக் காரிபயாடு மளலந்த 110 ஓரிக் குதிளை, ஓரியும்; என ஆங்கு, எழு ெமம் கடந்த எழு உறழ் திணி பதாள் எழுவர் பூண்ட ஈளகச் பெந் நுகம் ( சிறுொணாற்றுப்ெளட)-ெத்துப்ொட்டு. வள்ைல்கள் என்றவுடன் நம் நிளனவுக்கு வருெவர்கள் கர்ணர், தர்மர், அவர்களுக்கு அடுத்து நம் நிளனவுக்கு வருெவர்கள் களடபயழு வள்ைல்கைாகவர். பெகன்,ொரி,காரி,ஆய்,அதிகன்,நள்ளி,ஓரி ஆகிய ஏழு வள்ைல்கள் பெய்த பகாளடளய இந்நாளில் நல்லியக் பகாடன் ஒருவபன பெய்கிறான் என்று சிறுொணாற்றுப்ெளட குறிப்பிடுகிறது. 1. ெருவமளழ தவறாது பொழிவதால் காட்டு மயில் அகவியளதக் பகட்டு அது குளிைால் நடுங்கியது என எண்ணி இைக்கமுற்று தம் பொர்ளவளயக் பகாடுத்தான் பெகன். மயிலுக்குப் பொர்ளவளயத் தருவது அறிவுளடளமயா? அது ெரியா? தவறா? பொர்ளவ கீபழ விழுந்தால் மயில் அதளன மீண்டும் எடுத்துப் பொர்த்திக் பகாள்ளுமா? எனப் ெல ஐயங்கள் பதான்றுவது இயற்ளகபய.... பதாளக விரித்து ஆடுவது என்ெது இயற்ளக என்று பெகனின் அறிவு பொல்கிறது.. இல்ளல அது தன்ளனப் பொலக் குளிைால் நடுங்குகிறது.......... என்கிறது பெகனின் உணர்வு.... உணர்வு ,அறிளவ பவல்கிறது...... இளதபய பகாளட மடம் என்கிபறாம்..... 2.முல்ளலக் பகாடி ெடை தம் பெரிய பதரிளன ஈந்தான் ெறம்பு மளலக்கு அைெனான ொரி. முல்ளலக் பகாடி ெடை சிறுெந்தல் பொதுபம.... ஆனால் அந்த கண்பணாட்டத்தில் முல்ளலக் பகாடிளயப் ொரியால் ொர்க்க முடியவில்ளல. முல்ளலக் பகாடி, தான் ெடர்வதற்கு வழி இல்ளலபய என்று வாடுவது பொல ொரிக்குத் பதான்றுகிறது. அடுத்த பநாடிபயா அக்பகாடியின் துயர்நீக்க,தன்னால் என்ன பெய்ய இயலும் என்று சிந்திக்கிறான்.. தன்னிடமிருந்த பதரிளன அக்பகாடி ெடர்வதற்காக அவ்விடத்பத விட்டுச்பெல்கிறான்.. 3.வலிளம மிக்க குதிளைளயயும்,நல்ல பொற்களையும் பகாளடயாக இைவலர்க்கு வழங்கியவன் காரி. துன்ெத்துடன் வாடிவரும் களலஞர்களுக்கு வலிளமமிக்க குதிளையும் நல்ல பொற்களும் வழங்கியதால் வள்ைல் எனப்ெட்டவன் காரி... பொருள் பகாடுத்துத்து துயர் நீக்குதல் ஒரு வளக, நல்ல துயர் நீக்கும் பொற்கைால் துயர் நீக்குதல் இைண்டாவது வளக.. அவ்வளகயில் நல்ல பொற்கள் வாயிலாகபவ களலஞர்களைக் கவர்ந்தவன் காரி. 7

4.ஒளிமிக்க நீலமணிளயயும், நாகம் தந்த கலிங்கத்ளதயும் இைவலர்க்குக் பகாடுத்தவன் ஆய். தான் மிகவும் உயர்வாகக் கருதும் நீலமணிளயயும், நாகம் தனக்குத் தந்த கலிங்கம் என்னும் ஆளடளயயும் இைவலர்களுக்கு அளித்து மகிழ்வித்தவன் ஆய். 5.அமிழ்தம் பொன்ற பநல்லிக் கனிளயயும் தாம் உண்ணாமல் ஒைளவக்கு ஈந்தவன் அதியன். நீண்ட நாள் உயிர் வாழ்க்ளகயளிக்கும் அரிய பநல்லிக்கனி தனக்குக் கிளடத்தபொது... சிந்தித்தான் அதியன்... இக்கனிளயத் தான் உண்டால் இன்னும் தன் நாட்டின் ெைப்பு அதிகமாகும்.. ெல உயிர்கள் பமலும் அழியும்.. ஆனால் இக்கனிளய ஔளவயால் உண்டால் நீண்ட காலம் அவர் உயிர் வாழ்வார் ... தன்ளன விட இவ்வுலகில் அதிக காலம் வாழ பவண்டியவர் புலவபை... அவைால் தமிழ் பமலும் சிறப்புப் பெறும்... என்று கருதிய அதியன் கனிளய ஒளைக்குத் தந்து வள்ைள் என்னும் பெயர் பெற்றான்... 6.இைவலர்க்கு பவண்டிய பொருள்களை அதிகமாக வழங்கி ஆவர்கள் மனநிளறவு கண்டு மகிழ்ந்தவன் நள்ளி. ெசிப்பிணிபயாடு வாடி வந்த இைவலர்களுக்கு அதிகமாகப் பொருள் வழங்கி அவர்களின் மன நிளறவு கண்டு மகிழ்ந்தவன் நள்ளி.. 7.கூத்தாடுபவாருக்கு வைமான நாடுகளை வழங்கி மகிழ்தவன் ஓரி. கூத்தாடும் களலஞர்களின் களலத்திறளன மதித்து வைமான ெல நாடுகளை வழங்கி மகிழ்ந்தவன் ஓரி. மண்ணில் எத்தளனபயா பெர் வள்ைல்கைாக வாழ்ந்து மளறந்திருந்தாலும். இன்றைவும் களடபயழு வள்ைல்கள் என நாம் இவர்களை மதிக்கிபறாம் என்றால் அதற்கு அவ்வள்ைல்களிடம் இருந்த சிறந்த ெண்புைான, அஃறிளண உயிர்களிடத்தும் அன்பு பகாள்ளுதல், களலஞளைப் பொற்றுதல் இைவலளை ஓம்புதல் ஆகியளவபய காைணமாகும்.

8

குமரிக் கண்டம் அல்லது கடல்ககோண்ட கதன்னோடு ென்பமாழிப்புலவர் கா.அப்ொத்துளை, எம்.ஏ., எல்.டி இன்ளறய தமிழ்நாடு திருபவங்கடம்(இன்ளறய திருப்ெதி) முதல் கன்னியாகுமரி வளை ெைந்து கிடக்கின்றது. இதில் இன்ளறய அைசியல் பிரிவுப்ெடி ஏறக்குளறய ெத்துக் பகாட்டங்கள்(தற்பொது 30 மாவட்டஙகள்) அடங்கியுள்ைன. ஆனால், முன் நாட்களில் தமிழ்நாட்டின் ெைப்பு இதனினும் ென்மடங்கு மிகுதியாக இருந்தபதன்று பகாள்ைச் ொன்றுகள் ெல உள்ைன. மிகப் ெளழய இலக்கணங்களிலும், நூல்களிலும், உளைகளிலும் குமரிமுளனக்குத் பதற்பக பநடுந் பதாளல நிலமாயிருந்தது என்றும், அந் நிலப்ெகுதி ெல்லூழிக் காலம் தமிழ்நாட்டின் ஒரு கூறாயிருந்து பின் ெடிப்ெடியாகக் கடலுள் மூழ்கிவிட்டபதன்றும் ஆசிரியர்கள் உளைக்கின்றனர். இப் ெைப்பிலிருந்த நாடுகள், அைசுகள், மளலகள், ஆறுகள் ஆகியவற்ளறப் ெற்றிய குறிப்புக்களும், விவைங்களும் சிலப்ெதிகாைம், புறநானூறு முதலிய ெளழய நூல்களில் காணப்ெடுகின்றன. அங்கிருந்த மளலகளுள் குமரி மளல ஒன்று என்றும், ஆறுகளுள் குமரி, ெஃறுளி இளவ தளலளமயானளவ என்றும் பதரிகின்றன. இந் நாடு தமிழகத்தின் ஒரு ெகுதி மட்டுமன்று; தமிழரினம், தமிழ் நாகரிகம் என்ெவற்றின் தாயகபம என்று கூற பவண்டும்.ஏபனனில், தமிளழத் பதான்று பதாட்டு வைர்த்த ெங்கங்கள் மூன்றனுள், தளலச் ெங்கம் நளடபெற்ற பதன்மதுளையும் இளடச்ெங்கம் நளடபெற்ற கவாடபுைமும் இக் குமரிப் ெகுதியிபலபய இருந்தன. எனபவ, தளலச்ெங்க காலமாகிய முதல் ஊழியிலும்(ஊழி என்றால் பநடுங்காலம் என்று பொருள்) இளடச்ெங்க காலமாகிய இைண்டாம் மூன்றாம் ஊழிகளிலும் இக்குமரிப் ெகுதியிபலபய தமிழர் ஆட்சியும் நாகரிகமும் பமாழி வைர்ச்சியும் ஏற்ெட்டன என்ெதும், பதற்கிலிருந்து கடல் முன்பனறி வைவை அவர்கள் வடக்கு பநாக்கிப் ெைந்து பென்றனர் என்ெதும் விைங்குகின்றன. தமிழ் நூல்களில் காணப்ெடுகின்றன.

மூன்று

கடல்

பகாள்களைப்

ெற்றித்

பதளிவான

குறிப்புக்கள்

முதல் கடல்பகாைால் ெஃறுளியாறும் குமரிக்பகாடும் கடலில் பகாள்ைப்ெட்டன. ப்ஃறுளியாற்றின் களையிலிருந்த பதன்மதுளைபய ொண்டியன் தளலநகரும், தளலச்ெங்கம் இருந்த இடமும் ஆகும். இக்கடல்பகாள் நிகழ்ந்த காலத்திருந்த ொண்டியபன பநடிபயான் என்று புறநானூற்றிலும், நிலந்தரு திருவிற் ொண்டியன் என்று பதால்காப்பியப் ொயிைச் பெய்யுளிலும் குறிக்கப்ெட்டவனாவன். கடல்பகாளின் பின்னர் இவன் வடக்பக பொய்க் கவாடபுைத்ளதத் தளலநகைாக்கிக் பகாண்டான். இங்பக தான் இளடச் ெங்கம் நளடபெற்றது. தளலச்ெங்க நாட்களில், ெஃறுளியாற்றிற்கும் குமரியாற்றிற்கும் இளடப்ெட்ட ெகுதி, அைவிலும் சிறப்பிலும் ொண்டி நாட்டின் மிகச் சிறந்த ொகமாயிருந்திருக்க பவண்டும். அது 49 நாடுகைாக வகுக்கப்ெட்டிருந்தபதன்றும், இைண்டு ஆறுகட்குமிளடபய 700 காவத(ஒரு காவதபமன்றால் ஏறக்குளறய ஒரு ளமல், 700 ளமல்கள்=1125கி.மீ) அைவு அகன்று கிடந்தபதன்றும் அறிகிபறாம். இைண்டாவது கடல்பகாைால் கவாடபுைம் கடல் பகாள்ைப்ெட்டது. அதன்பின் சிலகாலம் மணவூர் ொண்டியன் தளலநகைமாக இருந்தது. பின் மூன்றாம் முளறக் கடல்பகாைால் அம் மணவூறும், குமரியாறும் அழியபவ, ொண்டியன் மதுளை வந்து அங்பக களடச் ெங்கத்ளத நிறுவினான்.

9

சிலப்ெதிகாைத்தில் மாடலன் குமரியாற்றில் நீைாடியதாகக் கூறப்ெட்டிருக்கிறது. ஆனால், களத முடிந்தபின் எழுதப்பெற்ற ொயிைத்தில் பதாடிபயாள் பெௌவ பமனக் குமரிக் கடலாகக் கூறப்ெட்டுள்ைது. இவ்விரு காலப்ெகுதிகளுக்கிளடபய, அஃதாவது பகாவலனிறந்து சில நாட்களுக்குப் பின்னாகக் குமரியாறு கடல் பகாள்ைப்ெட்டுக் குமரிக் கடலாயிற்று என்ெர் பெைாசிரியர். குமரியாறு கடலுள் அமிழ்ந்த காலத்ளத ஒட்டிபய மணிபமகளலயுட் கூறப்ெட்டெடி காவிரிப்பூம்ெட்டினம் கடல் வயமானது. வங்காைக் குடாக்கடலில் உள்ை சில பெரிய தீவுகளும் இதனுடன் அழிந்திருக்க பவண்டும். "நாகநன் னாட்டு நானூ றிபயாெளன வியன்ொ தலத்து வீழ்ந்துபக படய்தும்" என்றது காண்க. இதபனாடு, பமற்குத் பதாடர்ச்சிமளல இன்று கடலிருக்கும் இடத்திலும் பதாடர்ந்து கிடந்தபதன்றும், ஆண்டு அதற்கு மபகந்திைம் என்ெது பெயர் என்றும் வடநூல்கள் கூறுகின்றன. இைாமயணமும் அனுமான் கடல்தாண்டியது மபகந்திை மளலயிலிருந்பத பயன்றும், அது பொதிளகக்கும் கவாடபுைத்திற்கும் பதற்கிலிருந்தபதன்றும் விவரித்துளைக்கின்றது. முருகன் சிவன் முதலிய தமிழ்த் பதய்வங்கள் மபகந்திை மளலயில் உளறந்தனர் என்பற தமிழர் முதலில் பகாண்டனர். கடல்பகாளின் பின்னர் அவர்கைது இடம் அன்ளறய தமிழ்நாட்டின் வடக்கில் இருந்த பமளலத் பதாடர் என்று பகாள்ைப்ெட்டு, வடமளல ஆயிற்று. நாைளடவில் வடமளல என்ெபத பமருமளல என்றும் கயிளல என்றும் கருதப்ெட்டது. சிவதருபமாத்தைத்தில் குறிப்பிட்டுள்ை உன்னதத் பதன் மபயந்திைம் இதுபவ என்க. திருவாெகத்தில், "மன்னு மாமளல மபகந்திை மதனில் பொன்ன ஆகமம் பதாற்றுவித் தருளியும்" என்று இதளனபய மணிவாெகப் பெருந்தளகயார் ஆகம்ங்கருளிய இடமாகக் குறிப்பிடுகின்றார். தமிழ்நாட்டின் பதன்களை மட்டுமன்று, அதன் கீழ்க்களையும் இலங்ளகயுங் கூடப் ெல் சிறு கடல்பகாள்களுக்கு உட்ெட்டன என்று பதான்றுகிறது. வடபமாழி வானநூலார் தமது உலக நடுவளைளய இலங்ளகயில் ஏற்ெடுத்தினர். ஆனால், இன்று அஃது இலங்ளக வழிச் பெல்லாமல் கடலூடு பெல்வதிலிருந்து, அந்த இடம் முன்பு இலங்ளகளயச் ொர்ந்திருந்தபதன்று உய்த்துணைக் கிடக்கின்றது. பமலும் பகள்வியறிவால் பதன் இந்தியாளவப் ெற்றி எழுதும் பமகஸ்தனிஸ் என்ற கிபைக்க அறிஞர் இலங்ளகளயத் தாப்பிைெபன என்று கூறுவதுடன் அஃது இந்தியாவினின்று ஓர் ஆற்றினால் பிரிக்கப்ெட்டுள்ைது என்றும் கூறியிருக்கின்றார். இதிலிருந்து தாமிைெைணி என்ற பொருளநயாறு கடலுள் மூழ்கிய நிலத்தின் வழியாக இலங்ளகயூடு பென்றிருக்க பவண்டும் என்பறற்ெடும். கந்தபுைாணத்தில் பொல்லப்ெடும் வீைமபகந்திைம் கடல்பகாள்களுக்குத் தப்பிக் கிடந்த ஒரு சிறு தீபவயாகும்.

இலங்ளகயின்

பதற்பக

ெல

கிழக்குக் களையில் காவிரிப்பூம்ெட்டினபமயன்றி பவறு ெல தீவுகளும் அழிந்தன என்று பமபல கூறிபனாம். புதுச்பெரிக்கு பமற்பக ொகூர்ப்ொளறயிலுள்ை கல்பவட்டில் அது கடலிலிருந்து நாலுகாதம் பமற்பக இருப்ெதாகக் குறிப்புக் காணப்ெடுகிறது. ஆனால், இன்று அது கடலிலிருந்து ஒரு காதபம விலகியிருப்ெதால் கடல் மூன்று காதம் உட்பொந்தபதன்ெது விைங்கும். சீகாழி, பதாணிபுைம் என்றளழக்கப்ெடுவதும், மதுளைவளை ஒருகால் கடல் முன்பனறி வை, ொண்டியன் பவல் எறிந்து அதளன மீண்டும் சுவறச் பெய்தான் என்ற திருவிளையாடற் களதயும், கன்னியாகுமரியில் இன்று உள்ை மூன்று பகாயில்களும் ஒன்று கடலுள் மூழ்கி அழிந்து பகாண்டிருப்ெதாகச் பொல்லப்ெடுவதும் தமிழ்நாட்டுள் கடல் ெலகால் புகுந்து அழிவுபெய்தபதன்ெளதக் காட்டுவனவாகும். பமலும் பகள்வியறிவால் பதன் இந்தியாளவப் ெற்றி எழுதும் பமகஸ்தனிஸ் என்ற கிபைக்க அறிஞர் இலங்ளகளயத் தாப்பிைெபன என்று கூறுவதுடன் அஃது இந்தியாவினின்று ஓர் ஆற்றினால் 10

பிரிக்கப்ெட்டுள்ைது என்றும் கூறியிருக்கின்றார். இதிலிருந்து தாமிைெைணி என்ற பொருளநயாறு கடலுள் மூழ்கிய நிலத்தின் வழியாக இலங்ளகயூடு பென்றிருக்க பவண்டும் என்பறற்ெடும். கந்தபுைாணத்தில் பொல்லப்ெடும் வீைமபகந்திைம் கடல்பகாள்களுக்குத் தப்பிக் கிடந்த ஒரு சிறு தீபவயாகும்.

இலங்ளகயின்

பதற்பக

ெல

கிழக்குக் களையில் காவிரிப்பூம்ெட்டினபமயன்றி பவறு ெல தீவுகளும் அழிந்தன என்று பமபல கூறிபனாம். புதுச்பெரிக்கு பமற்பக ொகூர்ப்ொளறயிலுள்ை கல்பவட்டில் அது கடலிலிருந்து நாலுகாதம் பமற்பக இருப்ெதாகக் குறிப்புக் காணப்ெடுகிறது. ஆனால், இன்று அது கடலிலிருந்து ஒரு காதபம விலகியிருப்ெதால் கடல் மூன்று காதம் உட்பொந்தபதன்ெது விைங்கும். சீகாழி, பதாணிபுைம் என்றளழக்கப்ெடுவதும், மதுளைவளை ஒருகால் கடல் முன்பனறி வை, ொண்டியன் பவல் எறிந்து அதளன மீண்டும் சுவறச் பெய்தான் என்ற திருவிளையாடற் களதயும், கன்னியாகுமரியில் இன்று உள்ை மூன்று பகாயில்களும் ஒன்று கடலுள் மூழ்கி அழிந்து பகாண்டிருப்ெதாகச் பொல்லப்ெடுவதும் தமிழ்நாட்டுள் கடல் ெலகால் புகுந்து அழிவுபெய்தபதன்ெளதக் காட்டுவனவாகும். தளல இளட களடச்ெங்கங்களில் இன்னின்ன புலவர்கள் இருந்தனர், இன்னின்ன நூல்கள் பெய்தனர், இன்ன இலக்கணம் ளகயாைப்ெட்டது என்ற விவைங்கள் இளறயனாைகப் பொருளுளையிலும், பிற நூல்களிலும் கூறப்ெடுகின்றன. கடல்பகாள்கள் காைணமாகவும், பொற்றுவாைற்றும் அந்நாளைய நூல்களுள் ெல இறந்துெட்டன. களடச் ெங்கப் புலவர்கள் காலத்திலும், ஏன், பிந்திய நாட்புலவர்கள் காலத்திலும் கூட, இவற்றுட் ெல நூல்கள் முழுளமயாகபவா, ெகுதியைவிபலா நிலவியிருந்தன என்ெது அவர்கள் குறிப்புக்கைாலும் பமற்பகாள்கைாலும் அறியக் கிடக்கின்றன. இங்கனம் தளலச்ெங்க இளடச்ெங்க நூல்கள் மிகுதியாக அழிந்துபொக, நமக்கு இன்று மீந்துள்ைது பதால்காப்பியம் என்ற இலக்கண நூபலான்பறயாகும். அகத்தியம் முதலிய பவறு ெல நூல்களுக்கு பமற்பகாள்கள் வாயிலாகச் சில சில ொக்கபைா அல்லது குறிப்பு வாயிலாகப் பெயர் மட்டிலுபமா கிளடக்கின்றன. ஆன்பறார் உளையும், முன்பனார் மைபும் இங்ஙனம் பதளிவாகச் ெங்கங்ககது வைலாற்ளறயும் குமரிநாட்டின் பமய்ம்ளமளயயும் வலியுறுத்துகின்றன; ஆயினும் இக்காலத்தார் சிலர் இவற்ளற ஐயுறத் பதாடங்குகின்றனர். இந்நூல்களில் ெங்கங்கள் நளடபெற்றதாகக் கூறும் கால எல்ளல ஆயிைக்கணக்காயிருப்ெதும், அளவ தரும் நூற்ெட்டிளககள் பெரும்ொலன இன்று காணப்பெறாளமயுபம இவ்ளவயப்ொட்டிற்குக் காைணமாவன. தமிழ் நாகரிகத்தின் பதான்ளமளயக் கணித்தறிவார்க்கு இச்ெங்க வாழ்வின் எல்ளல அவ்வைவு நம்ெத் தகாததன்று. இன்று வடநாட்டில் ஹைப்ொ, பமாஹஞ்ெதாபைா முதலிய இடங்களில் கண்ட கல்பவட்டுக்கைால் தமிழர் நாகரிகம் ெல்லாயிைக்கணக்கான ஆண்டுகட்கு முன்னபைபய இந்தியநாடு முழுவதும் ெைவியிருந்தது என்ெது புலனாகின்றது. அபதாடு அவற்ளறப் ெற்றிய குறிப்புக்கள் காலத்தாலும் இடத்தாலும் பிரிக்கப்ெட்ட பவறுபவறான ெல நூல்களிலும் ஒன்றுக்பகான்று முைணாகாமல் பொருத்தமாகபவ கூறப்ெட்டிருக்கின்றளமயும், தமிழ் நூல்கபையன்றி வடநாட்டு நூற்குறிப்புகளும் ெண்ளடய கிபைக்க அறிஞர்தங் குறிப்புகளும் ெங்க வைலாற்ளறப் ெல இடங்களில் வலியுறுத்துகின்றளமயும், தற்கால பமனாட்டு ஆைாய்ச்சியுளைகளும், கண்கூடான ெல நளடமுளறயறிவுகளும் பெர்ந்து இச்பெய்தி பவறும் புளனந்துளையன்று, மைபு வழக்காக வந்த மிகப் ெழளமயானபதாரு பெய்திபய என்ெளத பமய்ப்பிக்கும். வடபமாழிச் ொன்றுகளுட் சிலவற்ளற முன்பெ குறிப்பிட்டுள்பைாம். அவற்றுள் மறுக்கக்கூடாத பதளிவான ொன்று முதல் கடல்பகாள் ெற்றியதாகும். அக்கடல்பகாளுக்குத் தப்பிநின்று திரும்ெத் தமிழ் நாகரிகத்ளத நிளலநாட்டிய நிலந்தரு திருவிற் ொண்டியளன திைாவிட 11

நாட்டைெனாகிய ெத்திய விைதபனன்றும், அைெ முனி என்றும், மனு என்றும் வடநூல்கள் ெலவாறாகக் கூறின. ஊழி பவள்ைத்தினின்றும் தப்பி அவனது பெளழ தங்கிய இடம் பொதிளகமளல ஆகும். இதளனபய வடபமாழியாைர் மளலயமளல என்ெர். இஃது அன்ளறயப் ொண்டியன் பெரும்ெகுதிக்கும் வடக்பக இருந்ததால் வடமளல எனப்ெட்டுப் பின் பெயர் ஒற்றுளமயால் பமருவுடன் ளவத்பதண்ணப்ெட்டது. இவ்பவள்ைக் களதகள் ெல புைாணங்களிலும் காணப்ெடுெளவ. அன்றியும் இைாமாயணத்தில் இைண்டாம் ஊழியில் மணிகைாலும் முத்துக்கைாலும் நிைம்ெப் பெற்றுச் சிறப்புடன் விைங்கிய ொண்டியன் தளலநகைான கவாடபுைத்ளதப் ெற்றியும், மகாொைதத்தில் அதன்பின் மூன்றாம் ஊழியில் தளலநகைாயிருந்த மணவூளைப் ெற்றியும் விவரிக்கப்ெட்டிருப்ெதுங் காண்க. இங்ஙனம் இயற்ளகச் ொன்றுகளும், பதன்பமாழி வடபமாழி பமற்பகாள்களும் ஒபை முகமாக நிளல நாட்டும் இவ்வுண்ளமளய எளிதில் மறுக்கபவா, புறக்கணிக்கபவா இயலாது. பின்வரும் பிரிவுகளில் பமல்நாட்டறிஞர் ெல பவறு ஆைாய்ச்சித் துளறகளையும் சீர்தூக்கிப் ொர்த்து இபத முடிளவ ஏற்கின்றனர் என்ெளத எடுத்துக் காட்டுபவாம். மனித நாகரிகத்தின் ெழளமெற்றிய பெய்திகளை ஆைாய்ந்து முடிவுகட்டும் வளகயில் ெல அறிவியற் ெகுதிகள் நமக்குப் ெயன்ெடுகின்றன. ஆயினும், முதன் முதலாக அத்துளறயில் வழிகாட்டியாய் நின்றது பமாழியியல் என்பற கூறபவண்டும். உலகிலுள்ை ெல பமாழிகளையும் ெயின்று ஆைாய்ந்து அவற்றின் ஒற்றுளம பவற்றுளமகள் மூலம் அவற்ளறக் பகாளவப்ெடுத்துவது பமாழியியலார் பொக்கு. அங்ஙனம் பெய்பதார் ெலரும், உலகில் பதன் இந்தியா பதாடங்கிப் ெல ெக்கங்களிலும் பநடுந்பதாளல ெைந்து கிடக்கும் பமாழிக்பகாளவகள் (Language Families) ெல உள்ைன என்று கண்டனர். அவற்றுள் ஒன்று பதன் இந்தியா முதல் இங்கிலாந்து நாட்டிலுள்ை பவல்ஸ்வளை ஒபை பகாளவயாய்க் கிடக்கின்றது; இக்பகாளவளய அறிஞர் ஆரிய இனம் என்றனர். இவ்வாைாய்ச்சிளய பயாட்டிப் ெலர் மனித நாகரிகம் அவ் ஆரிய இனத்தார் முதலில் இருந்த இடத்திலிருந்து ஐபைாப்ொவிலும், ஆசியாவிலும் பென்று ெைந்தது எனக் பகாண்டனர். ஆரியர் முதலிடமும் இதற்பகற்ெ நடு ஆசியா (Central Asia) அல்லது பதன் உருசியா (Southern Russia) என்று பகாள்ைப்ெட்டது. ொலகங்காதை திலகர் என்னும் வைலாற்றறிஞர், "மனிதர் முதலிடம் நடு ஆசியாவுமன்று; பதன் உருசியாவுமன்று. வடதுருவப் ெகுதிபய(North Pole)," என்று ெல ொன்றுகளுடன் காட்டினர். இக்பகாள்ளக ஆரிய இனத்ளதப் ெற்றிய வளையில் ஒவ்வுமாயினும், மனித நாகரிகத்தின் பதாடக்கத்திற்குப் ெயன்ெடாததாயிற்று. ஏபனனில், ஆரிய இனத்தார் வந்த இட்ங்கள் ெலவற்றுள் அவரினும் உயர்ந்த நாகரிகமுளடய மக்கள் வாழ்ந்து வந்தனர் என்ெது பதளிவாகக் காணப்ெடுகின்றது. கிபைக்க நாட்டில் முளகனிய (Mycaenina) நாகரிகமும் ஐகய (Aegean) நாகரிகமும் கி.மு. 3000 ஆண்டு முதல் பமபலாங்கியிருந்தன. இந்தியாவில் திைாவிட நாகரிகத்தின் சிறப்ளெ வான்மீகியார் இைாமாயணமும், இருக்கு பவத உளைகளும் ஏற்கின்றன. ஆரிய இனக்பகாளவபயயன்றி பவறு ெல பமாழிக் பகாளவகளும் பதன் இந்தியாவளை எட்டுகின்றன என்று பமபல கூறிபனாம். எனபவ, நாகரிகம் பதற்கிலிருந்து வடக்கு பநாக்கி ஏன் பென்றிருக்கக் கூடாது என்ெதும் ஆைாயத்தக்க பதான்றாகும்.

12

பமாழியியல் ஆைாய்ச்சி, இத்தளகயபதாரு பகாள்ளகளய எழுப்ெப் பொதியதாயினும் அதன் உண்ளமளய நிளலநாட்டப் பொதிய ொன்றுகளை உளடயதன்று. பமலும், பமாழிக்பகாளவகளின் பொக்கால் பமாழித் பதாடர்பு இருக்கிறது என்று மட்டும் பொல்ல முடியுபமயன்றி, அத்பதாடர்பின் பொக்குத் பதற்கினின்று வடக்கு பநாக்கியதா, வடக்கு நின்றும் பதற்கு பநாக்கியதா என்ெளத வளையறுக்க முடியாது. இந் நிளலயிபலதான் வானநூல் (Astronomy), ஞாலநூல் (Geology), நிலநூல் (Geography), ஆவிமண்டல நூல்(Meteorology), முதலிய அறிவியற் ெகுதிகள் நமக்குப் ெயன்ெடுகின்றன. இளவ யளனத்தும் ஒபை முகமாக உலகில் மிகப் ெளழய ெகுதியும், நாகரிகத் பதாடக்கம் ஏற்ெட்ட இடமும் பதன் இந்தியா அல்லது அதற்கும் பதற்கில் இருந்த பலமூரியா ஆகபவ இருக்க பவண்டும் என்ெளத வலியுறுத்துகின்றன. ஆயினும் உண்ளமளய நிளலநாட்டும் வளகயில் பமாழி இயல் ஆைாய்ச்சியால் ஏற்ெடும் துளண பகாஞ்ெ நஞ்ெமன்று. எடுத்துக்காட்டாக இந்தியாவில் ஆரியர் நாகரிகத் தாக்கு மிகவும் குளறவு; திைாவிடர் நாகரிகத்துக்பக பெரும்ொன்ளம என்ெளத, அண்ளமயில் சிந்து நாட்டில் கண்படடுக்கப்ெட்ட கல்பவட்டுக்கள் காட்டுவதற்கு முன்னபம, பதளிவுெட உணர்த்தியது பமாழியியபல. "கற்காலம்"(Stone Age) என்ற தளலப்புக் பகாண்ட நூலில் திரு. பி.டி. சீனிவாெ ஐயங்கார் அவர்கள், "பமாழி ஒப்புளமயால் பநாக்கத் பதன் இந்திய பமாழிகள் மட்டுமல்ல; வட இந்திய பமாழிகளும், வடபமாழியுங்கூடச் பொற்ெயன், பொற்பறாடர் அளமப்பு முதலிய வளககளில் ஒன்று பொலபவ இருக்கின்றன. இம் பமாழிகளுள் ஏதாவபதான்றினின்றும் இன்பனான்றுக்கு பமாழிபெயர்க்க பவண்டுமாயின் அகை வரிளெயின் துளணபகாண்டு பமாழிக்கு பமாழி மாற்றினால் பொதும்", என்று கூறுகிறார். இவ் வளகயில் வட இந்திய பமாழிகள் பிற ஆரிய பமாழிகள் பொலாளம பநாக்க, அவற்றின் அடிப்ெளடச் ெட்டம் வடபமாழிபயா ஆரியபமா அன்று; ெழந்தமிழ் அல்லது திைாவிட மூல பமாழிபயயாகும் என்ெது பவள்ளிளடமளல. இன்னும் ெற்று நுணுகி பநாக்கினால் வட நாட்டார் தம் மூலபமாழி எனக் பகாண்ட வடபமாழிதானும் திைாவிடத்தாக்கு உளடயபத என்ெது பதரியவரும். பமலும் பமாழியியலின் தந்ளத என்று புளனந்து கூறப்ெடும் பெைைறிஞர் கால்டுபவல் (Caldwell) அவர்கள் திைாவிட பமாழிகள் சித்திய (Scythian) பமாழிகளுடன் இன்றியளமயா உறவுளடயது என்று கூறுகிறார். அஃதாவது நான்காம் ஆறாம் பவற்றுளம உருபுகள், உைப்ொட்டுத் த்ன்ளமப் ென்ளம, எதிர்மளறவிளன, தழுவும்பொல் முந்தி நிற்றல், எச்ெங்கபை உரிச்பொல்லாக நிற்றல், விளனத் பதாடர்ச்சியினிடமாக எச்ெங்களையாளுதல், உயிரிளடப்ெட்ட வன்ளம திறந்த உயிர்ப்புளடய பமன்ளம இனமாக மாறி ஒலித்தல், நாவடி பமய்கைாகிய ட ண ை உளடளம, சுட்டு, எண், இடப்பெயர் முதலியளவ இம் பமாழிகளுள் ஒற்றுளம யுளடயளவயாகக் காணப்ெடும். சித்திய இனம் ஆசியா ஐபைாப்ொ முழுளமயிலும் ெைந்து கிடப்ெதால் திைாவிட இனத்தின் பதாடர்பும் இவ்விரு கண்டங்களையும் தழுவியுள்ைபதன்று பெறப்ெடுகிறது. பெைறிஞர் பொப்ளெயர் (G.U.Pope), "தமிழ், ஐபைாப்பிய பமளல நாடுகளில் உள்ை பகல்த்திய (Celtic) மற்றும் பதயுத்தானிய (Teutonic) பமாழிகளை ஒத்திருக்கின்றது என்கிறார். இவ்விைண்டு இனங்களும் ஆரிய இனத்தின் மிகத் பதாளலவுக் கிளைகள் என்ெர். இன்னும் ஆப்பிரிக்க, ஆஸ்திபைலிய, அபமரிக்க பமாழிகளும் வியத்தகு முளறயில் தமிழ்க்குழுளவ ஒத்துள்ைன" என்று அறிஞர் கூறுகின்றார். இதனால் தமிழ்க்குழு உலக முழுளமயும் உறவுளடயது எனப் பெறப்ெடுகின்றது.

பதாகுப்பு : ந.தமிழ்வாணன், ஸ்கூடாய் இளடநிளலப்ெள்ளி, ப ாகூர். 13

தமிழரின் மறறந்த இறைக்கருவி இளெ இனிளம ெயப்ெது, பகட்ெவளைத் தன் வயப்ெடுத்தும் இயல்புளடயது. ெண்ளடத் தமிழகத்தில் பவட்ளடச் ெமூகத்திபலபய இளெ பதான்றியிருந்தாலும் உற்ெத்திச் ெமூகபம இளெயின் வைர்ச்சிக்கு வழிவகுத்தது. பொதுவாக இளெளயத் பதாற்றுவிக்கும் கருவிகளைத் பதாற்கருவி, துளைக்கருவி, நைம்புக் கருவி, மிடற்றுக் கருவி என்று வளகப்ெடுத்தியுள்ைனர். இவற்றில் நைம்புக்கருவியாகிய யாபழ, தமிழர் வாசித்த முதல் இளெச்கருவி. நைம்புக்கருவிகளின் வைர்ச்சிக்குக் காைணமான ஆதி கருவி யாழ். இது யாளி என்ற ஒரு பூர்வகால மிருகத்தின் தளலளயப் பொல் பெய்யப்ெட்டிருந்ததால் யாழ் என்று பெயர் பெற்றது. இக்கருவி முற்றிலுமாக மளறந்து அதன் ெரிணாமமான வீளண இன்று முதன்ளமயிடம் வகிக்கிறது. இந்த நிளலயில் யாழிளன மீட்டுருவாக்கம் பெய்தல் அவசியமான ஒன்று. எனபவ, யாழின் பதாற்றம், வடிவம் - வளக அதன் ெரிணாமம் அது அழிந்ததற்கான ெமூகப் பின்புலம் முதலியவற்ளற காண்ெபத இக்கட்டுளையின் பநாக்கம்.

யாழின் த ாற்றம்: பவட்ளடச் ெமூகத்தில் ெயன்ொட்டில் இருந்த கருவிகளின் ஒன்று வில். வில்லில் முறுக்பகற்றிக் கட்டப்பெற்ற நாணிலிருந்து அம்பு பெல்லும்பொழுது பதான்றிய இளெபயா யாழின் உருவாக்கத்திற்கு மூல காைணம். இந்த வில்பல வில்யாழாக மலர்ந்தது. ெதிற்றுப்ெத்து, வில்யாழ் முல்ளல நிலத்திபலபய முதலில் பதான்றியது என்று கூறினாலும், குறிஞ்சி நிலத்தில் பதான்றியது என்ெபத பொருத்தமுளடயது. ஏபனனில் குறிஞ்சி நிலத்தில் தான் பவட்ளடத் பதாழில் மிகுதியாக நளடபெற்றது. இந்த வில்யாழ் மனிதனின் முயற்சியால், உளழப்ொல் ெல்வளக யாழாக மலர்ந்தது. வடிவம் வளக:யாழின் வடிவத்ளதத் துல்லியமாக அறியப் பொதிய சிற்ெங்கபைா, ஓவியங்கபைா இன்று நம்மிடம் இல்ளல. ெங்க இலக்கியங்கைான புறநானூறு, கலித்பதாளக, ெரிொடல் மற்றும் ஆற்றுப்ெளட நூல்களிலும், திருக்குறளிலும் சிலப்ெதிகாைம், பெருங்களத, சீவகசிந்தாமணி முதலிய காப்பியங்களிலும் ெக்தியிலக்கியங்களிலும் யாழ் ெற்றிய பெய்திகள் இடம் பெற்றுள்ன. என்றாலும் யாழின் வளககளைப் பெரியாழ், சீறியாழ், மகையாழ், ெபகாடயாழ் என்று அறிய முடிகிறபத ஒழிய அதன் வடிவிளன அறிய முடியவில்ளல. பெரும்ொணாற்றுப்ெளட (3-16 அடிகள்) 'பூளவ இைண்டாகப் பிைந்தது பொன்ற உட்ெக்கம், ொக்கு மைப்ொளையிலுள்ை கண்களைப் பொன்ற துளை, இளணத்த பவறுொடு பதரியாதெடி உருக்கி ஒன்றாய்ச் பெர்த்தது பொன்ற பொர்ளவ, நீர் வற்றிய சுளன உள் இருண்டிருப்ெது பொன்ற உட்ொகம், நாவில்லாத வாய்ப்ெகுதி பிளறநிலவு பொலப் பிைவுப்ெட்ட ெகுதி, வளைபொர்ந்த பெண்களின் முன்ளகளயப் பொன்ற வார்க்கட்டு, நீலமணி பொலும் நீண்ட தண்டு, பொன்னுருக்கிச் பெய்தது பொன்ற நைம்புகள் பகாண்ட யாழ்' என்று கூறுவளத ளவத்து யாழின் பதாற்றத்ளத ஓைைவு மனக்கண்ணில் காண முடிகிறது. யாழின் வளககள் என்று ொர்க்கும் பொழுது வில்யாழ், பெரியாழ் (21 நைம்புகள்), சீறியாழ் (9 நைம்புகள்), என்ென ெங்ககாலத்திலும், மகையாழ் (17 (அ) 19 நைம்புகள்), ெபகாடயாழ் (14 (அ) 16 நைம்புகள்), பெங்பகாட்டு யாழ் (7 நைம்புகள்) என்ென காப்பியக் காலங்களிலும் இருந்திருக்கின்றன. கல்லாடர் (கி.பி.9-ஆம் நூற்றாண்டு) தமது நூலில் நாைதயாழ், தும்புருயாழ், கீெகயாழ், மருத்துவயாழ் (பதவயாழ்) முதலியவற்ளறக் குறித்துள்ைார். ொத்தான் குைம் அ.இைாகவன் தமது 'இளெயும் யாழும்' என்னும் நூலின் யாழின் 24 வளககளைக் குறித்துள்ைார். யாழின் ெரிணாமம்: வில்லின் அடியாகத் பதான்றிய வில்யாழ் முதலில் குறிஞ்சி நிலத்தில் பதான்றியது என்றாலும் நாைளடவில் முல்ளல, மருதம், பநய்தல், ொளல என்ற நான்கு நிலங்களுக்கும் உரியதாக அளமந்தது. யாழிளன இளெப்ெதற்பகன்பற 'ொணர்' என்ற குழு இருந்தளத இலக்கியங்கள் வாயிலாக அறியலாம். யாழ் மீட்டுவளதபய பதாழிலாக உளடயவர்கள் என்றாலும் அவர்கள் யாழ்ப்ொணர், இளெப்ொணர், மண்ளடப்ொணர் என்று மூன்று வளகயாகப் பிரிக்கப்ெட்டனர். அதில் யாழ்ப்ொணர், இளெக்கும் யாழின் அடிப்ெளடயில் பெரும்ொணர், சிறுொணர் என்று ெகுக்கப்ெட்டுள்ைார். 14

தமிழர்கள் யாழினின்று எழும் இளெக்பக முதன்ளம அளித்தனர். அதனாபலபய ஒரு நைம்பில் பதாடங்கி மூன்று, ஐந்து, ஏழு..... என்று ஆயிைம் நைம்புகள் பகாண்ட யாழ் உருவாகியது. பதாடக்கத்தில் வடிவம் ெற்றிய சிைத்ளத இல்ளலபயன்றாலும் சில காலங்களின் மகைம், பெங்பகாடு எனப் ெல வளகயான யாழ்கள் பதான்றின. இவ்வாறாக யாழ் கி.பி.9-ஆம் நூற்றாண்டுவளை ெலவளகயாக வைர்ந்தது. இதற்குப் பிறகு வடிவில் ஓரிரு பவறுொடுகள் பகாண்டு வீளணயாக ெரிணாமம் பகாண்டது. அந்த வீளணபய இளெயுலகில் இன்றைவும் முதலிடம் வகிக்கிறது.

யாழ் மறறந்

ற்கான சமூக பின்புலம்

யாழ் இளெக்களலஞர்கைான ொணர்கள் பெயரிபலபய இைண்டு ெங்கநூல்கள் பதான்றியுள்ைதில் இருந்து யாழ் மற்றும் ொணர்களின் மதிப்ளெ அறியமுடிகிறது. அந்நூல்கள், மன்னர்கள் ொணர்களைப் பொற்றியும், புைந்தும் வந்தள்ைளமளயக் காட்டுகின்றன. யாழ் ொடிக் பகாண்பட இளெக்கும் கருவியாக இருந்துள்ைது. ொதாைண மக்களிடம் புழக்கத்தில் இருந்த யாழ் ஒரு காலக்கட்டத்தில் பதய்வத்தன்ளம பெற்று வணக்கத்திற்கு உரியதாக மாறியது. ெங்க இலக்கியம் மற்றும் முற்காலக் காப்பியங்களில் இளெக் கருவியாக யாழ் மட்டுபம இடம் பெற்றுள்ைது. ஆனால் ெக்தியிலக்கிய காலத்தில் யாழும் அதன் ெரிணாமமான வீளணயும் ஒருங்பக காணப்ெட்டன என்ெளத 'ஏழிளெ யாழ், வீளன முைலக்கண்படன்' 'ெண்பணாடி யா‘ வீளண ெயின்றாய் பொற்றி' என்ற மாணிக்க வாெகரின் ொடல்கள் பிைதிெலிக்கின்றன. ஆனால் கி.பி.9ஆம் நூற்றாண்ளடச் பெர்ந்த சீவக சிந்தாமணியின் 'வீளண என்ற யாளழயும் ொட்ளடயும் (730அடி)' என்ற அடி யாழும், மிடறும் உடன்நிகழ்ந்த இளெபய வீளண என்ற பொருள் தருகிறது. பமலும், 'பவள்ளிமளல பவற்கண்ணாளைச் சீவகன் வீளண பவன்றான் (730 அடி)' என்ற அடிக்கு உளை எழுதிய ஆசிரியர், சீவகன் காந்தர்வ தத்ளதளய யாழும், ொட்டும் பவன்றான் என்று குறித்துள்ைார்.எனபவ, யாபழ வீளண என்று குறிக்கப்ெட்டு பிற்காலத்தில் தனி இளெக்கருவியாக வைர்ந்தது என்ெளத அறிய முடிகிறது. பமலும், யாழ் என்ற இளெக்கருவி மக்களிடம் பெல்வாக்குப் பெற்றிருந்த காலகட்டத்தில் அதிலிருந்த பவபறாரு இளெக் கருவியான வீளண பதான்றியதற்கான காைணம் ஆய்விற்கு உரியது. ெங்க காலத்திபலபய ஆரியர்களின் ஆதிக்கம் பதாடங்கியது. ஆரியர்கள் தங்களுக்கான பமாழிளய, நூல்களை, பதய்வங்களை, ெழக்கவழக்கங்களை, களலகளை உருவாக்கிக் பகாண்டனர். தமிழரின் ெண்ொட்டிளன உள்வாங்கி, அவற்ளற தங்களுக்கானதாக மாற்றிக் பகாண்டனர். அதற்குச் ெரியான ொன்று ெைதநாட்டியம், கணிளகயர் வீட்டில் வைர்ந்த ெைதநாட்டியம், ஒரு காலகட்டத்தில் ஆரியர்களின் களல ஆசிரியர்களுக்பக உரிய களலயாக மாற்றப்ெட்டது. வீளணயும் அவ்வாறு உருவாக்கப்பெற்றபத. தமிழரின் ஆதி கருவியாக யாழின் வடிவிலிருந்து வீளண என்ற ஒரு இளெக்கருவிளய உருவாக்கித் தங்களுக்குரியதாக அளமத்துக் பகாண்டனர். அதளனத் பதன்னிந்தியா முழுவதும் ெைப்பினர்.வீளணயின் மீது பதய்வத்தன்ளமளய ஏற்றி அதளனத் பதய்வங்களுக்கு உரியதாக அளமத்தனர். வீளணளய ஒரு குறிப்பிட்ட குழு மட்டுபம வாசிக்கும் நிளலயிளன உருவாக்கினர். ஆரியர்களின் ஆதிக்கமும் வீளணயின் வைர்ச்சியும் தமிழர்களின் இளெக்கருவிகளின் முதன்ளமயான யாழிளன முற்றிலுமாக அழித்துவிட்டன. இந்த நிளலயில் நமது இளெக் கருவியான யாழிளன இலக்கியங்கள் வாயிலாக மீட்படடுப்ெது அல்லது நிளனவுெடுத்துவது பதளவயான ஒன்று.

15

மறவர் ப ோற்றும் வீரப்ப ோர் தமிழர் திருமகனாம் பதால்காப்பியர் வாழ்ந்த காலம் வீையுகக்காலம். உலபகார் பொற்றும் மறக்காலம். அந்த ெங்ககால மக்கள் வாழ்க்ளக முளற அம்மக்களின் நாட்டுணர்வு, அவர் தம் வீைச்சிறப்பு, வாணிகம், அக்காலப் புலவர்களின் ஆழ்ந்த புலளம, மகளிரின் வீைப்ெண்பு பொன்ற பெய்திகளையும் பதால்காப்பியம் பதள்ைத் பதளிவாகக் காட்டுகிறது.

பறை பலம் அன்று ஒரு நாட்டின் வீைத்திளன நிளல நிறுத்திக் காட்டியது, நால்வளகப் ெளடெலங்கபை ஆகும். தனி ஒரு வீைரும் தம் வீைத்ளதத் தயங்காது முன்பனறிக் காட்டினர். அவர்களின் பொர்ப்ெளடகளிபல பதர்ப்ெளட, யாளனப்ளட, குதிளைப்ெளட, காலாட்ெளட என்ற நால்வளகப் ெளடகளும் இருந்தன என்ெளத, “பதரும், யாளனயும், குதிளையும், பிறவும் ஊர்ந்தனர் இயங்கவும் உளடயர் என்ெ” (பொ. பமல்.17) என்று பதால்காப்பியபை பதளிவாகக் காட்டியுள்ைார். இச்சூத்திைம் பதால்காப்பியர் காலத்திலிருந்த ஊர்திகளைக் காட்டுகிறது. இவ்வூர்திகளை ெளடகைாபல ெயன்ெடுத்திக் பகாண்டு தம் வீைப் பொளை நிகழ்த்தினர். இதளனபய, “தாளன, யாளன, குதிளை, என்ற பநானார் உட்கும் மூவளக நிளலயும்” (பதால். பொ.புற. 14) என்ற நூற்ொவினால் பதளிவாக உணைலாம். அன்று பதால்காப்பியர் குறிப்பிட்ட இப்பொர் வளககபை இன்றும் உலக அைவில் ஒரு நாட்டிற்கு ொதுகாப்ளெத் பதடித் தருகின்றது. “பதபைார் பதாற்றாய பவன்றியும், பதபைார் பவன்ற பகாமான் முன் பதர்க் கறளவயும்” (பதா.பொ.புற.17) பதரிபல ஏறிவந்த பொருைர் முதலிபயாடு புகழ்ந்து கூறிக்காட்டி பவற்றியும், பதபைறிப் பொர் பெய்ய வந்த அைெர்களை பவன்ற பவந்தன், தன் பவற்றிக்களிப்ொல் பதர்த்தட்டிபல ஏறி நின்று ஆடும் குைளவக் கூத்து என்று வந்துள்ைளமயால் பதர்ப்ெளடயின் சிறப்புக் கூறப்ெடுகிறது. பதால்காப்பியர் காலத்துத் தமிழ்மக்கள் கடல் கடந்து பென்றனர். அதாவது கப்ெபலறிக் கடல் கடந்து பென்றனர். இதனடிப்ெளடயில் கால்நளடயாகப் பொருள் பதடச் பெல்வதற்குக் காலிற் பிைவு என்று பெயர். ெண்ளடத் தமிழர் ெண்ொட்டில் “திளைகடபலாடியும் திைவியம் பதடு” என்ெது இன்றும் வழங்கிவரும் ஒன்றாகும். ஆகபவ தான் கடல் தாண்டி பெல்வதற்குக் கருவிகளையும், ஓடங்களையும், கட்டு மைங்களையும் அளமப்ெதற்கு அவர்கள் அறிந்திருந்தனர். இது பிற்காலத்தில் அவர்களுக்குக் கப்ெற்ெளட அளமக்கும் திறளம உண்டாகக் காைணமாக இருந்தது. கப்ெற்ெளட பதால்காப்பியர் காலத்தில் இருந்ததாகச் பொல்வதற்கு இடமில்ளல.

முறறயான தபார் ெண்ளடத் தமிழர்கள் ஆக்கிைமிப்புப்பொளை அடிபயாடு பவறுத்தனர். எதிர்த்து வந்தவர்களைக் கண்டு அஞ்ெவில்ளல. தற்காப்புப் பொர் புரிந்து பவற்றி பகாண்டனர். தங்கைது குடிகளை நடுங்களவக்கும் பகாடுங்பகால் மன்னர்களைப் ெண்ளடயத் தமிழர்கள் சும்மா விட்டு ளவக்கவில்ளல. அவர்களைப்பொரிளனக் பகாண்டு விைட்டினர். “வஞ்சி தாபன முல்ளலயது புறபனஎஞ்ொ மன்னளை பவந்தளன பவந்தன் அஞ்ொதத் தளலச் பென்று அடல்குறித்தன்பற” (பதால். பொ. பு. 6) வஞ்சிபயன்ெது முல்ளலபயன்னும் அகத்திளணபயாடு பதாடர்புளடயது. அடங்காத மன்னளனக் பகாண்டு, நாடு பிடிப்ெதற்காகப் ெளடபயடுத்து வந்த பவந்தளன, அறங்கருதும் மற்பறாரு பவந்தன், ெளடபயடுத்து வந்து அதிகப்ெடி ெளட திைட்டிச் பென்று அவபனாடு பொர் பெய்வது. “தும்ளெ தாபன பநய்தலது புறபன 16

ளமந்து பொருைாக வந்த பவந்தளனச் பென்றுதளல யழிக்கும் சிறப்பிற் பறன்ெ” (பதா. பொ. புற. 12) தும்ளெ என்ெது பநய்தல் என்னும் அகத்திளணபயாடு பதாடர்புளடயது. தனது ஆற்றளல உலகம் புகழ பவண்டும் என்ெளதபய பநாக்கமாகக் பகாண்டு, பொர் புணை வந்த அைக்களன, எதிர்த்துச் பென்று பொர் பெய்து அவன் கர்வத்ளதப்பொர்க்கைத்திபல அழிக்கும் சிறந்த பெயல் ஆகும். தமிழர்கள் அகந்ளத பகாண்டு ஆக்கிைமிப்புப் பொரிபல இறங்கமாட்டார்கள், எதிரிகளுக்கு அடிெணியவும் மாட்டார்கள். தற்காப்புப்பொரின் மூலம் தங்கள் வீைத்ளதயும், வாழ்க்ளகயும், ொதுகாத்துக் பகாள்ளும் ெண்புளடயவர்கள். இவ்வுண்ளமகளை பமபல காட்டிய வஞ்சித்திளண, தும்ளெத்திளண இைண்டும் விைக்கும். அறப்பொர் என்று பநட்டியளமயார் ொண்டியன் ெல்யாகொளல முதுகுடுமிப் பெருவழுதிளயப் ொடிய ொட்டால் அவன் ெளடபயடுக்கும் முன்னர் ஆநிளை முதலியளவகளைக் கவர்ந்து பகாள்ளுமாறு ெளகவர்க்கு அறிவித்தான் என்ெது பதளிவாகிறது. இந்தப் ொடலிளன விதிமுளறயாகக் பகாண்பட ெங்க காலத்தில் பொர்ச்பெயல்கள் நளடபெற்றன. மறவர்கள் அறத்ளத மானமாகக் காத்து வந்தனர் என்ெதும் இப்ொடலால் அறியலாம். இப்ொட்டு பொரின் பகாடுளமயிலிருந்து விலக்கப்ெட பவண்டியவர்களைத் பதாகுத்துக் கூறுகிறது. வீைர்கள் யாருக்கு ெணியாவிட்டாலும் ொர்ப்ெனருக்குப் ெணிந்தனர் என்ெளத “ொர்ப்ொர்க்கல்லது ெணியறியளலபய”, “ொர்ப்ொர்த் தப்பிய பகாடுளம பயார்க்கும்” என்ற பதாடர்கள் ொப்ெனளைக் பகாளல புரிதல் பகாடும்ொவபமக் கருதினர் என்ெளதயும் எடுத்துளைக்கின்றன. ொர்ப்ொர் என்னும் பொல் எவ்வுயிர்க்கும் பெந்தண்ளம பூண்படாழுகும் அந்தணளைக் குறிக்கும் எனலாம். பதால்காப்பியர் கால அைெர்கள் “அறபநறி முதற்பற அைசின் பகாற்றம்” என்ற உணர்ளவ தளலபயனக் காத்து பொர் பெய்து வந்தனர்.

தமிழர் விறளயோட்டுகள் எழுதியவர்: மாத்தளை பொமு (ஈழத்தில் பிறந்து, ஆஸ்திபைலியாவில் வசிக்கும் மாத்தளை பொமு, அவர்களின் 'வியக்களவக்கும் தமிழர் அறிவியல்' என்ற நூல் பவளியாகியுள்ைது. அதில் தமிழரின் உலகம், பமாழி, பிறப்பும் வாழ்வும், உழவு, உளட, உணவு, உடல் அறிவியல், தமிழர் மருத்துவம், இலக்கியம், நுண்களல, தமிழிளெ, ஆடல் களல, அணிகலன், தாவைவியல், தமிழர் அைளவகள், கடல் நாகரிகம், கட்டடக் களல, மண்ணியல், வானவியல், விளையாட்டு என இருெது தளலப்புகளில் எழுதியுள்ைார். அதிலிருந்து தமிழர் விளையாட்டுகள் என்ற ெகுதி நன்றியுடன் இங்கு பதாகுக்கப்ெட்டுள்ைது.) இன்ளறக்கு உலபகங்கும் ெைவியிருக்கிற கிரிக்பகட் (cricket), படன்னிஸ் (tenis), ஹாக்கி (hockey), பெட்மின்டன் (batminton), உளதப் ெந்தாட்டம் (foot ball) எனப் ெல விளையாட்டுகள் யாவுபம பமற்றிளெ நாடுகளில் உருவாக்கப் ெட்டளவ. இவற்ளறப் ெைப்ெ ஆங்கில ஏகாதி ெத்தியம் தனது காலனித்துவ ஆட்சியின் மூலம் உதவியது. இன்ளறக்கு பமற்பொன்ன விளையாட்டுகபைாடு கூடிய வர்த்தகத்தின் பதாளக கணக்கிட முடியாது. இவற்றின் மூலம் பநைடியாக - மளறமுகமாக லாெம் அளடந்தவர்கள் பமல்நாட்டவபை! பமற்பொன்ன விளையாட்டுகளை ஆங்கிலத் திளைப்ெடங்கள் உலபகங்கும் அறிமுகப்ெடுத்தின. இபத பொன்று புரூஸ்லீ என்ற நடிகைால் கைாத்பத, குங்பூ, பதக்வாண்படா பொன்ற விளையாட்டுகள் உலபகங்கும் ெைவின. இதற்குத் தமிழகம் விதி விலக்கு அல்ல. தமிழகத்தில் சிறிய-பெரிய நகைங்களில் சீன, ப்ொனிய விளையாட்டுகளைச் பொல்லிக் பகாடுக்கின்ற சிறு சிறு நிளலயங்கள் உருவாகிவிட்டன.

17

இவ்வளக விளையாட்டுகளைத் தமிழ்த் திளைப்ெட நாயகர்களும் தூக்கிப் பிடித்திருக்கிறார்கள். தமிழர்களைச் சுலெமாக பென்றளடயக் கூடிய பதாளலக்காட்சி ஒளிெைப்புகள், அந்நிய விளையாட்டுகளைத் தூக்கிப் பிடிக்கின்றன. பெரும்ொலான நாளிதழ்களும் வாை இதழ்களும் ஏளனய ஊடகங்களும் இபத வழிளயபய பின்ெற்றுகின்றன. இதன் எதிபைாலியாக கைாத்பத, குங்பூ, பதக்வாண்படா பொன்றளவ ெயிற்சி வகுப்புகைாக இங்குப் ெைவி இருக்கின்றன. பெண்களும் இவற்ளறப் ெழகுகின்றனர். ஏளனபயார் கிரிக்பகட், பெட்மிட்டன், உளதப்ெந்தாட்டம், படன்னிஸ் பொன்ற விளையாட்டுகளைப் ெயின்று வருகிறார்கள். மிகக் குளறந்பதாபை தமிழர் விளையாட்டுகளைப் ெயின்று வருகிறார்கள். தமிழர்களுக்பகன்று தனித்துவமான விளையாட்டுகள் இருந்தன என்ெபத பமல்ல பமல்ல தமிழர்களுக்பக மறந்து வருகிறது. ஆங்கிபலயரின் ஆட்சி முளறயினால் தமிழகத்திலும் தமிழர் ொர்ந்த நிலங்களிலும் ஆங்கில விளையாட்டுகள் பமன்ளம அளடந்து தமிழர் விளையாட்டுகள் கிைாம விளையாட்டுகைாகத் தள்ைப்ெட்டன. கிைாமங்களிலும் அளவ வலுவிழந்து தள்ைப்ெட்டன. அளவ ஆண்களுக்கான ெல்லிக்கட்டு, ொரி பவட்ளட, சிலம்ெம், ெடுகுடு, ஓட்டம், இைவட்டக்கல், உரிமைம் ஏறுதல், வண்டி ஓட்டம், ஆடுபுலி ஆட்டம், மல், வில் பெண்களுக்கான தாயம் ெல்லாங்குழி, தட்டாங்கல், பநாண்டியாட்டம், கண்ணாமூச்சி, உயிர்மூச்சு, கிச்சு கிச்சு தாம்ெலம், ஊஞ்ெல் எனச் பொல்லலாம். பநற்றுவளை கிைாமப்புறத் பதருக்களில் இருந்த தட்டாங்கல், பநாண்டியாட்டம், கண்ணாமூச்சி என்ெனவற்ளற இன்று காண வில்ளல. அதற்குக் காைணம் நகர்ப்புறக் காற்றில் கலந்துவிட்ட அந்நியக் கலாொைபமயாகும். கண் மூடித்தனமான ஆங்கில வழிக்கல்வியுடன் கூடிய நாகரிகம், கிைாமத்துத் தமிழ்மைபுகளை இன்று எல்லாத் துளறகளிலும் அழித்து வருகிறது. ஆங்கிலம் ொர்ந்த விளையாட்டு பவண்டாம் என்ெது என் கருத்தல்ல. தமிழரின் விளையாட்டும் இருக்கட்டுபம. உலபகங்கும் வாழ்கிற எட்டு பகாடிக்கு பமற்ெட்ட தமிழர்கள் தனித்தன்ளமயுடன் கூடிய தமிழர் விளையாட்ளட முன் பனடுக்க முடியாதா என்ன? தமிழர் சுய அளட யாைத்ளதப் ெறிபகாடுத்து இன்பனார் இனத்தின் அளடயாைத்ளதச் சுமக்க பவண்டுமா? தமிழரின் ெமமானது.

விளையாட்டுகளைப்

புறக்கணிப்ெது

நம்ளம

நாபம

புறக்கணிப்ெதற்குச்

ெங்க காலத்தில் விளையாட்ளட விளனத் பதாழிலாகக் பகாண்ட ஆசிரியர்கள் இருந்திருக்கிறார்கள். கடுவன் இை மள்ைனார், கருவன் மள்ைனார், ஞாழார் மகனார் மள்ைனார், மள்ைனார் ஆகிய நான்கு புலவர்களின் பெயர்கள், மள்ைன் என்னும் பெயளைக் பகாண்டு முடிகின்றன. இவர்கள் மள்ைற் களலளயக் கற்பிக்கும் குடும்ெத்ளதச் ொர்ந்தவைாக இருக்க பவண்டும். ஆகபவ அக்காலத்தில் இயற்றமிழிலும் உடல்ெயிற்சிக் களலயிலும் வல்லவர்கள் இருந்திருக்க பவண்டும். தற்காலத்தில் உடல்ெயிற்சி நிளலயங்கள் இருப்ெளதப் பொல் ெங்க காலத்தில் இருந்த தற்கான ொன்றுகைாக பொைளவ, முைண்கைரி பொன்ற பொற்கள் ெயிற்சிக் கூடங்களுக்காக இருந்திருக்கின்றன. ெட்டினப் ொளலயில் 'முைண்கைரி' என்ெது ெயிற்சிக்கூடபம. இன்ளறக்குக் கைரி என்ற பொல், பகைைாவில் இருக்கிறது. கைரிப் ெணிக்கர் என்ெது உடல்ெயிற்சிக் களலளயக் கற்பிக்கும் ஆசிரியபை. ெங்க கால இலக்கியக் குறிப்புப்ெடி 37-க்கும் பமற்ெட்ட விளையாட்டுகள் இருந்துள்ைன. அவற்றுள் சிலவற்ளற மட்டும் விரிவாகக் காணலாம்.

ஊசல் எனும் ஊசலாட்ைம்: இது இப்பொது ஊஞ்ெல் எனப்ெடுகிறது. மைக்கிளைகளில் அல்லது வீடுகளில் உயர் விட்டங்களில் கயிறுகைால், பகாடிகளின் தண்டுகைால் ஊஞ்ெல் கட்டி அதில் அமர்ந்து ஆடி மகிழ்தல் ஆகும். இதில் பெரும்ொலும் பெண்கபை ெங்பகற்ெர். ெங்க காலத்தில் தளலவிளய ஊஞ்ெலில் ளவத்து ஆடியவாறு ொடியதாகக் குறிப்புகள் இருக்கின்றன. 18

ஒறையாைல்: மகளிர் ஆடும் ஒரு வளக விளையாட்டு, நண்டு, ஆளம என்ெனவற்ளறச் சிறு பகால் பகாண்டு அளலத்து விளையாடும் விளையாட்பட ஒளையாடல் ஆகும். இன்றும் கடற்களை, நதிக்களை, குைக்களை ஆகிய ெகுதிகளில் சிறுவர்கள் ஊர்ந்து திரியும் சில பூச்சிகளைக் பகால் பகாண்டு அளலத்து ஆடி மகிழ்வர்.

ஏறுதகாள் இது ஆடவரின் வீை விளையாட்டு. கூரிய பகாம்புகளை உளடய எருதுகளை ஆயுதம் ஏதுமின்றித் தம் உடல் வலிளமயால் இளைஞர்கள் அடக்குவர். இதுெற்றிக் கலித்பதாளக, சிலப்ெதி காைம் பொன்ற நூல்களில் பொல்லப்ெடுகிறது. இதுபவ இன்று ெல்லிக்கட்டு, மஞ்சு விைட்டு, எருதுக்கட்டு என உருமாறித் தற்காலத்தில் நிகழ்ந்து வருகிறது. 4)குதிளை ஏற்றமும் யாளன ஏற்றமும் : குதிளை, யாளன மூலம் ஓடுவது, அளெவது பொன்ற விளையாட்டு. குதிளை ஓட்டமும் இதன் வழிபய வந்ததுதான். இதுவும் ெழங்கால விளையாட்பட!

சிறுத ர்: பதரிளன உருட்டியும் இழுத்தும் சிறுவர்கள் விளையாடும் விளையாட்டு. இதற்கு உருள், ெகடம், பதர் எனப் பெயரிட்டு அளழத்தனர். கிைாமங்களில் பதன்ளன மைங்களிலிருந்து விழும் பிஞ்சு இைநீர்க் காய்களின் மூலம் பதர் பெய்து விளையாடுவர்.

நீர்விறையாைல்: நீரிபல விளையாடுவது, நீச்ெலடிப்ெது, உயைமான இடத்திலிருந்து குதிப்ெது, ெட பகாட்டுவது என்ென நீர் விளையாட்டு. இதளனப் 'புனலாடல்' என்ெர். தமிழில் ெங்க இலக்கியங் களிலும் சிற்றிலக்கியங்களிலும் இவ்விளையாட்டு, மிகச் சிறப்ொன இடம் பெற்றுள்ைது.

பந்து: ெந்பதற்கைம், ெந்தடி பமளட இருந்த விெைங்களை ெங்க இலக்கியங்கள் ொன்று கூறுகின்றன. ெந்து என்பற ெங்க இலக்கியம் விைக்குகிறது. ெந்துகளைப் ெஞ்ெளடப் ெந்து, பெம்பொன் பெய்த வரிப்ெந்து, பூப்ெந்து என்ற வளககள் இருப்ெதாக அதன் மூலம் பதரிகின்றது. இருெத்பதாரு ெந்துகளைப் ெயன்ெடுத்தி 'எண்ணாயிைம் ளக' ெந்தடித்த மானணீளக என்ற பெண்ளணச் சீவக சிந்தாமணி குறிப்பிடுகிறது.

கழங்காடு ல்: மகளிர் விளையாட்டுகளில் கழங்காடுதல் ஒருவளக. இளதச் சுட்டிப் பிடித்தல் என்றும் வழங்குவர். வீடுகளின் திண்ளணகளில் அல்லது ெற்று பமடான ெகுதிகளில் 'கழங்கிளன' ளவத்து (கழங்கு சூது, கழற்சி விளையாட்டு, கழற்சிக்காய்) ஆடுவர். பொன்னாலான கழங்கிளன ளவத்துத் திண்ளணகளில் ஆடிய பெய்தி, புறநாநூற்றிலும் பெரும்ொணாற்றுப்ெளடயிலும் பொல்லப் ெடுகிறது. இப்பொழுது கழங்கிற்குப் ெதில், சிறிய உருளை வடிவக் கற்கள் ெயன்ெடுத்தப்ெடுகின்றன.

வட்ைாைல்: ெண்ளடத் தமிழர் விளையாட்டுகளில் சிறப்புற்றிருந்த ஒன்று வட்டாடுதல். (வட்டாடல்-வட்ளட உருட்டிச் சூதாடுதல்) இதற்காக அைங்கம் இளழத்துக் காய்களை நகர்த்தி விளையாடும் இவ்வளக ஆட்டம், ஒருவளகச் சூதாட்டத்ளத ஒத்தது. கல்லாத சிறுவர்கள் பவப்ெ மைத்து நிழலில் வட்டைங்கிளழத்து பநல்லிக்காளய வட்டாகக் பகாண்டு ஆடிய பெய்திளய நற்றிளணயில் காணலாம். இவ்விளையாட்ளடத் திருவள்ளுவர், அைங்கு இன்றி வட்டுஆடி அற்பறநிைம்பிய நூல்இன்றிக் பகாட்டி பகாைல் (401) என்ற திருக்குறளில் சுட்டிக் காட்டுகிறார். ஆகபவ இந்த வட்டாடல் எனும் விளையாட்டு, குறள் காலத்து விளையாட்டு என்று ஆகிறபொது அதன் வயது 2036 ஆண்டுகளுக்கு பமலாகின்றன என்ெது உறுதியாகத் பதரிகின்றது. எனபவ ெழந் தமிழரும் விளையாட்டுகளிலும் அறிவியல் வழி சிந்தளன பகாண்டவர்கைாக இருந்திருக்கிறார் கள் என்ெபத தமிழருக்கு மைபு ொர்ந்த பெருளமயாகும். 19

மிழர் ஒலிம்பிக் தற்காலத்தில் எல்லாப் பொழுதுபொக்கு ஆட்டங்களையும் விளையாட்டுக்கைாக எடுத்துக்பகாள்வது இல்ளல. ஒரு பெயளல விளையாட்டாகக் கருத பவண்டுமானால் ஐந்து விதிகளுக்குள் அது அளமய பவண்டும். அந்த ஐந்து விதிகள்: 1) அளமப்பு பகாண்ட விளையாட்டாக இருக்கபவண்டும். 2) பொட்டிளய ஏற்ெடுத்துவதாக இருக்க பவண்டும். 3) இைண்டு அல்லது அதற்கு பமற்ெட் படார் குழுக்கைாக இருந்து ெங்பகற்க பவண்டும். 4) பவற்றிளய ஏற்றுக்பகாள்ைத் தக்க விதிகளை உள்ைடக்கி இருக்கபவண்டும். 5) ொதுகாப்புக் கவெம் பகாண்டதாக இருக்க பவண்டும். பமற்கண்ட ஐந்து விதிகள் இருந்தால்தான் நவீன உலகில் ஒரு விளையாட்டு, உலக மயமாகக் கூடியதாக இருக்கும். இந்த வளகயில் ொர்க்கிற பொது தமிழரின் தனித்துவமான விளையாட்டுகள் உலகமயமாக்கப் ெடுகிறபொது ெல சிக்கல்களைச் ெந்திக்கும். இது அனுெவபூர்வமான உண்ளம. பமலும் ெழந்தமிழர் விளையாட்டுகள் ெைவலாக்கெடாமல் குறிப்பிட்ட மக்கள் ொர்ந்த ெகுதியில் இருப்ெதால் அளவ எல்ளலகளைக் கடக்க முடியவில்ளல. அபத பநைத்தில் அந்நிய ெளடபயடுப்புகளினால் இவ்விளையாட்டுகள் வலுவிழந்து களையத் பதாடங்கின. சில உருமாறிப் பெயர் மாறத் பதாடங்கியது. உதாைணத்திற்குச் சிலவற்ளறப் ொர்ப்பொம்.

மல், மற்தபார்: கருவிகளின் துளணயில்லாமல் தமது உடல் வலிளமயால் இருவர் தமக்குள் ெண்ளடயிடும் ஒருவளக வீை விளையாட்டு. இதற்கு நடுவர் நியமிக்கப்ெட்டிருந்தார். மற்பொரின் பதாடக் கத்ளத மற்ெளற ஒலித்து அறிவிக்க, அைெர், வீைர், பெண்டிர் அளனவரும் காண மகிழ்ந்து குழுமிய பெய்திளயப் 'பெருங்களத' என்ற (52;3155-3117) இலக்கியத்திபல காணலாம். சிலப்ெதிகாைத்தில் இருவர் பமாதிய மல்யுத்தத்ளத 'அளையும் யாளன பொற் ொய்ந்து மல்பலாற்றியும்' என்று வர்ணித் துள்ைார் இைங்பகா அடிகள். அதாவது இரு யாளனகள் பமாதி பொருந்துவது பொல் மல்யுத்தம் நிகழ்ந்துள்ைது. நம்முளடய இந்த மல்யுத்தம் ப்ொனில் அப்ெடிபய விளையாட்டாக நிலவி வருகிறது. அது இங்கிருந்து பொனதுதான். இன்று மல்யுத்தம் ஏளனய நாடுகளில் பமல்நாட்டினர் வகுத்த விதிமுளறகளுடன் மல்யுத்தமாக (ைதஉநெகஐெஎ) நடத்தப்ெடுகின்றது. அபத பநைத்தில் இவ்விளையாட்டு மாற்றம் பெற்றுப் ெல தற்காப்புக் களல விளையாட்டுகைாக உருப்பெற்றுள்ைது.

வில்விறையாட்டு: வில் விளையாட்டு என்ெது அம்பிளனச் பெறித்துக் குறிொர்த்து எய்தல். வில்வித்ளதயிளனக் கற்றுத்தைக் ளக பதர்ந்த ஆசிரியர்கள் இருந்துள்ைனர். பெக்கிழாரின் பெரிய புைாணத்தில் விற்பொர், வாட்பொர் ஆகிய வற்ளறப் ெற்றிக் குறிப்பிடப்ெடுகிறது. தஞ்ளெயில் உள்ை கல்பவட்டில் இைா இைா பொழனின் காலத்தில் நடந்த விற்பொர் ெற்றிய பெய்தி இருக்கிறது. ஆங்கிலத்தில் 'அதஇஏஉதவ' (வில்வித்ளத) என்று அளழக்கப்ெடும். இவ்விளையாட்டு, நவீனப் ெடுத்தப்ெட்டு 'ஒலிம்பிக்' வளை வந்துவிட்டது.

கறலக்கூத்து: களலக்கூத்து எனப்ெடும் கயிற்று நடனம். 60களிபல திளைப்ெடங்களிபல இருந்த இக்களல, வலுவிழந்து பொய் இருக்க, பமளல நாடுகளில் அது ெல ெரிணாமங்கள் பெற்று உடல்வித்ளதயாக (எவஙஅெஅெஐஇந) மாறி நிற்கிறது.

கிலி/கிலியாைல்: கிலி கிலியாடல் என்ெது சிறுவர்கள் கிலுகிலுப்ளெ என்னும் கருவிளயக் பகாண்டு ஒலிபயழுப்பி மகிழ்கிற விளையாட்டு. ெங்க காலத்தில் இருந்து இந்த வழக்கம் பவறுொடின்றி இன்றைவும் பதாடர்ந்து வருகின்றது.

20

தகாழிப் தபார்: பகாழிப்பொர்-தமிழர்கள் விலங்கு கள், ெறளவகள் பொன்ற வற்றுக்கும் வீைம் இருக்கிறது என்ெளதக் காட்ட அவற்ளற பமாதவிட்டு பவடிக்ளக ொர்ப்ெளத ஒரு ெழக்கமாகக் பகாண் டிருந்தனர். ெங்க இலக்கியமான குறுந் பதாளகயில் 'குப்ளெக் பகாழித் தனிப் பொர் பொல' என்று குறிப்பிடுவதிýருந்து பகாழிப்பொர் ெங்க காலத்திபலபய வழக்கிýருந்தளமளய அறிய முடிகிறது. இன்றும் சிறிய நகைங்களில், பெரிய கிைாமங்களில் சிறுசிறு கத்திகள் கட்டிப் ெறளவகளை பமாதவிடு கிறார்கள். பமளலநாடுகளில் மிருக, ெறளவ ொதுகாப்பு இயக்கம் என்றதன் பெரில் இப்பொட்டிகளைத் தளட பெய்துவிட்டனர். விதி விலக்காக கிரீஸ், இத்தாலி நாடுகளில் மட்டும் நடக்கிறது.

சடுகுடு: இது, தமிழர்களின் விளையாட்டு. ஆனால், இந்தியாவில் ெல மாநிலங்களில் இது இருக்கிறது. தமிழகத்தில் 'தினத்தந்தி' நாளிதளழ நிறுவிய சி.ொ.ஆதித்தனார் இவ்விளையாட்டு வைை, ெல முயற்சி களை பமற்பகாண்டார். 60களில் ெடுகுடு வாக இருந்த இவ்விளையாட்ளட, இப்பொது 'கெடி'யாகத் தமிழ்த் திளைப் ெடம் அளடயாைப்ெடுத்துகிறது. இது, திைாவிட விளையாட்டு. இப்பொது, இந்திய விளையாட்டாக மாறிப் பொய்விட்டது.

ாயம்: தாயம், இது தமிழரின் ொைம்ெரிய விளையாட்டு. உள்ைைங்க விளையாட்டு (ஐய்க்ர்ர்ழ் எஹம்ங்) எனச் பொல்லலாம். ெழங்கால நாகரிகத்தில் தாய விளையாட்டில் சுடுவண் காய்களைப் ெயன்ெடுத்தி விளையாடியதாகத் பதால்பொருள் ஆய்வாைர்கள் குறிப்பிடுவார்கள்.

பல்லாங்குழி: இது பெண்கைால் ஆடப்ெடும் விளையாட்டு. தளையில் அல்லது மைப் ெலளகயில் உள்ை ெதினான்கு அல்லது இருெத்துநான்கு குழிகளுள் புளிய விளதகளை அல்லது பொழிகளை ளவத்து விளையாடுவர். ஒரு ெமயத்தில் இருவர் விளையாடலாம். இது கணித முளற ொர்ந்த விளையாட்டாகும். சிக்கலான இவ்விளையாட்டு, ெதுைங்க விளையாட்டுக்குச் ெமமாகக் கருதப்ெடுகின்றது.

கிட்டிப் புள்: இது ஆடவர்கைால் ஆடப்ெடும் பவளி அைங்க (ஞன்ற்ஈர்ர்ழ் எஹம்ங்) விளையாட்டு. இந்த விளையாட்டில் பெரிய குச்சியும் சிறிய குச்சியும் ெயன்ெடுகின்றன. கிைாமங்களில் ெைவலாக இருந்த விளையாட்டு. இதுதான் தற்கால கிரிக்பகட் விளையாட்டிற்கு மூல வடிவமாகக் கருதப்ெடுகின்றது. இவ்விளையாட்ளட நவீனப்ெடுத்தினால் உலகப் புகழ்பெற வாய்ப்புண்டு.

சிலம்பம்: சிலம்ெத்ளத ஒரு களலயாக முதற்ெங்க காலம் முதற்பகாண்பட மூபவந்தர்கள் ஆதரித்து வந்துள்ைார்கள். திருவிளையாடற்புைாணத்தில் சிலம்ொட்டம் இருந்ததற்கான குறிப்புகள் இருக்கின்றன. ளவத்திய நூலான 'ெதார்த்த குணசிந்தாமணி'யில் சிலம்ெப் ெயிற்சி, குதிளைப் ெயிற்சி மூலம் ஒருவரின் உடல் வலுவளடயுபமன்றும் ெல பநாய்களைத் தீர்க்கும் என்றும் பொல்லப் ெடுகிறது. சிலம்ொட்டத்தின் முக்கியத்துவம் அதன் அடி (கால்) வரிளெயில் இருக்கிறது. ஒவ்பவாரு அடிக்கும் தனித்தனிப் பெயருண்டு. இவ்வடிவரிளெ ெைதத்பதாடு பொருந்தி வருகிறது. சிலம்ொட்டம் என்ெது கம்ளெ மட்டும் ளவத்து விளையாடுவதல்ல. சுருள்வால், ஈட்டி, கட்டாரி, ெங்கிý, மான்பகாம்பு ளவத்தும் இவ்விளையாட்ளட விளையாடலாம். முன்பு பொர்ச்சிலம்ெம் இருந்தது. அளதப் பொருக்கு மட்டும் ெயன் ெடுத்தியிருக்கிறார்கள். இைண்டாவது அலங்காைச் சிலம்ெம். திருவிழாக் காலங்களில் முக்கிய நிகழ்ச்சிகளில் கம்ளெப் ெல விதமாகச் சுழற்றுவது. தீச்சிலம்ெம், இைவில் சிலம்புக் கம்புடன் தீப்ெந்தம் ளவத்து சுழற்றுவது. பவலூரில் உள்ை ஒரு பகாட்ளடயில் சிலம்ெக் கூடம் இருக்கிறது. குறுநில மன்னர்களின் ஆட்சியிலும் சிலம்ெம் ெைவியிருந்தது. ஆங்கிபலயரின் வருளகக்குப் பிறகு வைர்ச்சி குன்றியது. 21

இன்ளறக்குச் சிலம்ெம் உலக விளையாட்டாகப் ெரிணமிக்கிற காலம் வந்து பகாண் டிருக்கிறது. அதற்குக் காைணம், மபலசியாவில் இயங்கும் சிலம்ெக் கழகம், சிலம்ெத்ளதக் களல என்ற வட்டத்தில் இருந்து மீட்டு, விளையாட்டாக மாற்றியபத ஆகும். அவ்வடிப் ெளடயில் ஆஸ்திபைலியா, ப ர்மனி, சுவிஸ் பொன்ற நாடுகளில் சிலம்ெம் அறிமுகமாகியிருக்கிறது. இபத பொல் தமிழரின் ஏளனய களலகளையும் மறு சீைளமத்து விளையாட்டாக மாற்றினால் இன்ளறக்கு 40 நாடுகளில் வாழ்கிற தமிழர்கள் கலந்துபகாள்கிற தமிழர் ஒலிம்பிக் விளையாட்டு நடத்தலாபம! நன்றி: 'வியக்க ளவக்கும் தமிழர் அறிவியல்'- மாத்தளை பொமு பதாகுப்பு : திரு. ந. தமிழ்வாணன், ஸ்கூடாய் இளடநிளலப்ெள்ளி, ப ாகூர்.

தமிழ் கமோழியின் வரலோறு -

ோகம் 1

தமிழினத்தின் சிறப்ளெ அறிய பவண்டுபமனில் தமிழ் பமாழிளயப்ெற்றி அறிதல் பவண்டும். பமாழியின் இலக்கண கட்டளமப்பில் திகழக்கூடிய திகட்டாத இலக்கியங்களை அறிதல் நலம். இளவகளுக்பகல்லாம் பதாடக்கமாகத் திகழும் தமிழ் வரிவடிவங்களைப் ெற்றியும் பதளிவாக அறிந்து பகாள்வது சிறப்ொகும். ஏபனனில் பிறிபதாரு உதவி ஏதுமின்றி தமிழினம் தனக்காக, தாபன முயன்று உருவாக்கிய பமாழிபய தமிழ். இத்தனித்துவபம தமிழினத்தின் சிறப்பு. இது குறித்து அறிய இதன் வைலாற்ளற நான்பகனப் ெகுத்து அதன் பதாற்றத்ளதயும், தனித்துவத்ளதயும் விரிவாகப் ொர்ப்பொம். அளவயாவன: பமாழி வைலாறு  தமிழ் எழுத்து வைலாறு  இலக்கிய வைலாறு  பமாழியின் பதாற்றம்  இன வைலாறு ஒரு அளமப்பொ, ெமுதாயபமா தன் கருத்துக்களை ெரிமாறிடவும், ஒத்த கருத்ளதப் ெகிர்ந்து பகாள்ைவும் அவசியம் பதளவ பமாழி. தமிழர்கள் பெசிய பமாழி எக்காலத்ளதச் பெர்ந்தது, என்கிற வினாவுக்கு அறிஞருலகம் பதளிவாகபவ விளட தருகிறது. அகழ்வு ஆய்விலும் ெல இடங்களில் காணப்ெடும் கல்பவட்டுக்கள், ொளற பெதுக்கல்களில் உள்ை ஆதாைங்கள் கிளடத்த காலம் வைலாற்றுக் காலபமனவும், ொன்றுகள் இல்லாத ெழளமயான மக்கள் வசித்த இருப்பிடங்கள், அங்கு கண்ட சீைற்ற கருவிகைால் கற்காலம் அதாவது கல்வி அறிவு, சிந்திக்கும் திறனற்ற வைர்ச்சியுறா காலத்ளத ெளழய கற்காலம், புதிய கற்காலம் என பிரித்து வழங்கிடுவர். சிந்தளன வைர்ச்சிபய நாகரிக காலத்தின் பதாடக்கம், அத்துடன் பவட்ளட 22

கருவிகளை சீைாக பெப்ெனிட்டுப் ெயன்ெடுத்தத் பதாடங்கிய பொது ஏற்ெட்டதுதான் பமாழித் பதாற்றத்தின் காலமாகும். இவ்வாறான பமாழியின் பதாற்றம் ஏற்ெட ெல்பவறு கட்டங்களை புதிய கற்காலம் பகாண்டிருந்தது. ஒலிகளைக் கூர்ளமயாக அறிந்து, புரிந்து பகாள்வது பதாடக்கமாகும். பின்னர் புள்ளினங்கள், விலங்குகளின் ஓளெ பொன்பற தாமும் ஒலி எழுப்ெ முயன்று ஒலிளய பவளிப்ெடுத்தியது ஒரு கட்டம். இதளனக் பகட்பொலிக் காலம் என்ெர். பெவியால் பகட்ட ஒலிக்குத்தக்கவாறு தாம் ொர்த்தளத, பகட்ட ஒலிகளை நிளனவில் பதக்கி, சிந்தித்து மறுெடியும் அவற்ளற கண்ட பொதும், பகட்ட பொதும் ெக மனிதருக்கு சுட்டிக் காட்டும் அல்லது அந்த உணர்ளவப் ெகிர்ந்து பகாள்ளும், ெரிமாறிக் பகாள்ளும் காலபம சுட்படாலிக் காலம் எனலாம். பகட்பொலியின் பெழுளமயும் சுட்படாலியின் ெயனும் இளணந்த பொது அழுத்தமான ளெளககள் வாயிலாக உணர்வுகளை பவளிப்ெடுத்தும் காலம் பதான்றியிருக்கலாம். பகட்பொலி, சுட்படாலி, ளெளககளுக்கு பின் ஒபை விதமான ஓளெ நயம் அச் ெமூகத்தில் ெகிர்ந்திடும் பொது ஓளெகள் ஒரு வடிவாகி ஒரு பமாழியாய் பதான்றியது. தமிழும் இவ்வாறு தான் பதான்றியதாக பமாழியியல் ஆய்வில் தன்ளனபய ஒப்ெளடத்த பதவபநயப் ொவாணர் அவர்கள் கருத்துளைக்கிறார்.

இலக்கியத் த ாற்றம் மனித மனங்களில் பதான்றும் கருத்துக்களின் ெரிமாற்ற ொதனபம இலக்கிய ெதிவுகள். இலக்கியம் என்ெது எல்பலாரும் அறியத்தக்க, அறியபவண்டிய ஒரு உண்ளம பொன்றபதாரு கருத்து. அந்த கருத்ளதச் பொல்ெவரின் பமளதத் தன்ளம, பமளதளமயுடன் இளணந்த கற்ெளன, கற்ெளனளய உருவகமாக்கும் ஒன்ளறப் ெற்றிய முழுளமயான பெதி அறியும் ஆர்வம். இளவகபைல்லாம் ஒருங்பக பெர்ந்தால் தான் இலக்கியம் உருவாகும். இது பொன்ற தன்ளம பகாண்ட ஏைாைமான இலக்கியங்கள் பவபறந்த இயற்ளக பமாழியிலும் இந்தைவுக்குப் ெளடக்கப்ெடவில்ளல. தமிழில்தான் உண்டு. ெங்க காலத்திற்கு முன்பெ இலக்கியம் என்ெது இருந்துள்ைது. அக்காலப்புலபவார் புளனந்த ெல ொடல்கள் வாய் பமாழியாக, வழிவழியாகக் கூறி இைசிக்கும் ெண்பு மிகுந்திருந்தது. பின்னர் வாய்பமாழி இலக்கிய காலத்தின் சீரிய பமம்ொடாக உருவானது ெதிவு பெய்து ொதுகாக்கும் ஏட்டிலக்கிய காலமாகும். ஏட்டிலக்கிய காலம் பதாடங்கி ெலநூறு ஆண்டிற்குப் பின் அறிவியல் பமம்ொட்டால் ஒரு சுவடி இலக்கியம் ஆயிைக்கணக்கான நூல் பிைதியாக மாறியது. இது இலக்கியப் ெதிவு காலமாகும். இவ்வாறான இலக்கியப் ெதிவின் பொதுதான் மூல ஏட்டுச் சுவடிகள் ெலவும் ெதிப்பிக்கப்ெட்டதுடன் மூல இலக்கியங்களுக்கு விைக்கவுளை, ெதிப்புளை, ெதவுளை என இலக்கியத் தைம் வாசிப்பிற்கு எளிதானது. தமிழின் ெங்க இலக்கியம் அளனத்தும் பெய்யுள் வடிவங்கள். இச் பெய்யுள் வடிவ இலக்கியங்களுக்கு குறுகிய அடிகளைக் பகாண்ட தனிப்ொடல்கள், நூற்றுக்கு பமற்ெட்ட அடிகளைக் பகாண்ட ொடல்கள், பதாடர் நிளலச் பெய்யுைாக வரும் காப்பியங்கள் எனப்ெல வளகயுள்ைது. இச்பெய்யுள்களை ெளடக்கும் புலவர்கள் அதற்பகன வகுக்கப்ெட்டுள்ை இலக்கண பநறிகளைக் ளகயாண்டுள்ைனர். அந்த இலக்கண பநறிகள் இன்றும் ளகயாைப்ெட்டு மைபு பெய்யுள்களில் ொடல்கள் புளனகின்றனர். ‘விருந்பத தானும்புதுவது கிைந்த யாப்பின் பமற்பற’ என பதால்காப்பியர் யாப்பு எனும் பெய்யுள் ெளடப்புக்கு பநறிவகுக்கிறார். இதனால் எத்துளறயாயினும் தமிழ் பமாழிளய அத்துளறக்கு ஏற்றவாறு ெயன்ெடுத்திட இயல்கிறது. 23

தமிழ் கமோழியின் வரலோறு -

ோகம் 2

இனத் த ாற்றம் பமாழிதான் ஒரு இனத்தின் மூலம் பமாழிளயப் ெயன்ெடுத்தும் இனக் குழுக்களை வளகப்ெடுத்தும் பொது அம்பமாழி பெசும் கூட்டம், ெமூகம், நாட்டவர்கள் என்கிற ெல உள்ைார்ந்த அளடயாைத்ளத பவளிப்ெடுத்தும் வளகயில் ஒரு இனம் அளடயாைம் காணப்ெடுகிறது. இனங்கள் பெசும் பமாழி இரு வளகப்ெடும் ஒன்று இயற்ளக பமாழி பிரிபதான்று உருவான பமாழி. இயற்ளக பமாழி ெலவும் மனித இனத்பதாடக்க காலத்திலிருந்து மக்கள் ெயன்ொட்டில் இருப்ெது. உருவான பமாழி ெல இனத்திலிருந்து பிரிந்தவர்கள் கூடி தமக்குள் ஒரு ெரிமாற்ற ொதனமாகப் ெயன்ெடுத்தும் பொருட்டு உருவாக்கிக் பகாள்ளும் பமாழி. காட்டாக ஆங்கிலத்ளதக் குறிப்பிடலாம். தமிழர் தமிளழத் தங்கள் பமாழியாகக் பகாண்டதால் தமிழினம் என சுட்டப்ெடுகிற்து. இயற்ளக பமாழிக் குடும்ெத்தில் தமிழ் ெழளமயானது. அதன் ெழளமயின் கால அைளவத் பதளிவாக வளையளற பெய்ய இயலாத அைவுக்கு ெல்லாயிைம் ஆண்டுகால மனித நாகரீக காலத்தின் வளையளைகைான ெழங்கற்காலம், புதிய கற்காலம் என்ெவற்பறாடு பதாடர்புளடயது. மானுடவியல் ஆய்வாைர்கள் உலகைவிலான மானுட ெமூகத்ளத நான்கு பிரிவாக பிரித்து அறிவித்துள்ைனர். 1. திைாவிட இனம் 2. ஆப்பிரிக்க இனம்

3. மங்பகாலிய இனம் 4. ஐபைாப்பிய இனம்.

பமற்காணும் இந்த நிலஅைவிலான இனக்குழுக்களின்அளடயாைம் உடல் அளமப்பு, தளலமயிரின் வடிவம், பதாலின் நிறம், முக அளமப்பு என்கிற ென்முகத் தன்ளமயான ஆய்வில் மூலமாக விைங்கும். இந்த நான்கு இனப்பிரிவுகளில் தனித்த, ஒன்றுடன் ஒன்று கலந்த மனித இனங்கபை இன்று உலபகங்கும் உள்ைனர். அந்த வளகயில் குவார்ட்சு எனப்ெடும் இயற்ளகயாக நிலத்தில் உருவாகும் தனிமமான ெடிகக் கற்களை ெழங்கால திைாவிட இனம் ெயன்ெடுத்தத் பதாடங்கியது. நிலத்தில் விளையும் இந்த ெடிகக் கற்கள் உறுதியாகவும், கூர்ளமயாகவும் விைங்கத்தக்கது. இதளனப் ெயன்ெடுத்திய காலபம ெழங்கற் காலம். உலகில் அபத ெமயம் பிற இனமக்களும் ஆங்காங்கு நிலத்தில் கிளடத்திட்ட கூர்ளமயான கூழாங்கற்கள், ொளறக் கற்களை பவட்ளடக்குப் ெயன்ெடுத்தினர். பதாடக்க கால மனிதன் கைடுமுைடான கற்களைப் ெயன்ெடுத்தி, பின்னர் பிரிபதாரு கற்கைால் ஏளனய ஆயுத கற்களைத் தயாரிக்கும் நிளலக்கு உயர்ந்தனர். இக்காலத்ளத வைலாற்றாய்வாைர்கள் "பலவ்ல்பலாசியன்" என்ெர். பவட்ளடக் கருவிகளை குவார்ட்சு கற்களில் தயாரிக்கத் பதாடங்கிய திைாவிட இனம் காலப்பொக்கில் இதை ெயன்ொட்டுக் கருவிகளையும் பெய்யும் ஆற்றல் பெற்றது. திைாவிடர்களின் நுண்ணறிவுத் திறன் வைை வைை கருவிகள் மட்டும் சீைாகவில்ளல, அவர்கள் உச்ெரிக்கும் பமாழிகளும் சீைாகத் பதாடங்கியது. இவ்வாறுதான் திைாவிட இனக் குழுக்களில் மூத்த பமாழியான தமிழ் பெெப்ெட்டு பெரியபதாரு மனித இனத்தின் ெயன்ொட்டில் விைங்கியது. காலப்பொக்கில் திளண நிலங்களின் தன்ளமகளுக்பகற்றவாறும் உணவிற்காகவும் நீர் நிளலகளை நாடி இடம் பெயைத் பதாடங்கினர். இவ்வாறு இடம் பெயர்ந்து இந்தியா எங்கும் ெைவிய திைாவிட இனம், மூல பமாழியான தமிழுடன் பவறு வளக ஒலிகளையும் பெர்த்து பிரிபதாரு பமாழிகைாகப் ெயன்ெடுத்தத் பதாடங்கியது. 24

திைாவிட பமாழிக் குடும்ெத்ளத பமாழியியலார். பதன் இந்தியத் திைாவிட பமாழிகள், மத்திய இந்திய திைாவிட பமாழிகள், வடஇந்திய திைாவிட பமாழிகள் எனப் ெகுப்ொர்கள். பதன்னக திைாவிட பமாழிகளை இைண்டு ெகுதியாக பநாக்கப்ெடுகிறது. இலக்கிய வைமுள்ை திைாவிட பமாழிகள். இலக்கிய வைமில்லா திைாவிட பமாழிகள் என இதளன வளையளற பெய்கின்றனர். தமிழ், பதலுங்கு, கன்னடம், மளலயாைம் பொன்றளவ இலக்கிய வைமிக்களவ. மளலயின திைாவிட மக்கைால் பெெப்ெடும் பதாடா, பகாத்தர், ெடுகு, பகடகு, துளு, வை, பகாலமி, நயினி முதலான பமாழிகள் பெெப்ெடினும் இலக்கிய வைம் இல்லாதளவ. அபத பொன்று ெலுகிசுதானில் திைாவிட ெழங்குடி மக்கைால் பெெப்ெடும் பிபைாகுய், மத்திய இந்தியாவில் பெெப்ெடும் ெர்சி, ஒல்லரி, குய்யி, பகாண்டி, பென்பகா, குவி, பொர்ரி, பகாய், குரூக், பமாசுைா முதலிய பதான்ளம திைாவிட பமாழிகள் பெச்சு வழக்கில் உள்ைபதயன்றி இலக்கிய வைம் இல்லாதளவ. பெருங்கற்காலத் பதாடக்கத்திபலபய திைாவிட பமாழிகளின் தாயான தமிழ் சீரிய ெயன்ொட்டில் விைங்கியுள்ைது. அச்ெமயம் ெதிவு பெய்திடும் ொதனபமா, வழிமுளறகபைா, அதளன உருவாக்கும் சிந்தளனபயா எழவில்ளல. காலப்பொக்கில் ொளறகளைப் ெண்ெடுத்தும் நுட்ெம் அறிந்த பவகுகாலத்திற்குப் பின்புதான் ொளறயில் பெதுக்கத் பதாடங்கி இருத்தல் கூடும். இந்தப் ெதிவுகளைச் பெய்திடும் முன்பு தமிழ் பமாழி மனங்களிலும், மனத்திளைகளிலும் நிளனவாற்றல் எனும் திறனாபலபய ெதிவு பெய்யப்ெட்டன. மனித மனம் ஒன்ளற அறிந்தவுடன் அதளன மறவாமல் நிளனவில் நிறுத்தும் பொருட்டு இயல்ொன இலக்கண சூத்திைங்கள் தமிழ் பமாழியில் அன்பற ெயன்ெடுத்தியுள்ைனர். திைாவிட பமாழிக் குடும்ெத்திலிருந்து ெலபமாழிகள் பிரிந்தாலும் மூலபமாழியான தமிழ் இன்றைவும் தன் நயத்ளத இழக்காமல் என்றும் இைளமயாக விைங்கக் காைணபம அதன் இலக்கண கட்டளமப்புதான். இயற்ளக பமாழியாம் தமிழ் தன் குடும்ெத்திலிருந்து பிற திைாவிட பமாழிகள் பிரிந்த பொதும் எவ்வித மாற்றமும் இல்லாமல் எத்தளகய மாற்றங்களுக்கு தன்ளன ஆட்ெடுத்திக் பகாள்ளும் வளகயில் உரிய கட்டளமப்புடன் இயங்குவதால் கி.மு.ஆயிைமாவது ஆண்டுகளில் அதாவது கற்காலப் ெண்ொட்டின் இளடக் காலத்திபலபய கிளை பமாழிகள் பிரிந்தாலும் தனித்துவமாக இன்றும் துலங்கி வருகிறது.இவ்வாறு பமாழி மட்டுபம துலங்கவில்ளல. தமிழும் அளதப் பெசும் தமிழினமும் உலபகங்கும் ெைவி உலக பமாழிகளில் தனக்பகன ஓர் உன்னதமான நிளலளய அளடந்துள்ைது. தமிழ் பமாழியின் வைர்ச்சிதான் தமிழினத்தின் வைர்ச்சியும் என்ெது பநாக்கத்தக்கது.

வரிவடிவ வைலாறு தமிழ் எழுத்துக்கள் இன்ளறய வடிவிற்கு மாற்றம் காண ெல நூற்றாண்டுகளைக் கடந்தன. ஒலியாய் விைங்கிய பெச்சுத் தமிழ் பமாழி வரிவடிவாய் உருப்பெற்றிட்டது எக்காலம் எனும் ஆய்வு இன்னமும் பதாடர்கிறது. எனினும் (ஒலிளய வரிவடிவமாக்கும் திண்ளம, அச்சிந்தளன எக்காலத்தில் உருவாகி இருக்கலாம் என்று ஊகிப்ெதற்கும் அந்த ஊகங்கள் நிளல பெற்றிடவும் ஏைாைமான ொன்றுகள் அகழ்வு ஆய்வுகளில் கிளடத்துள்ைன.) பொதுவாக தமிழ் எழுத்து வரிவடிவத்திற்கான சிந்தளன வடக்கிலிருந்து பதன்னகமாம் தமிழ் நிலத்தில் புகுந்ததாக ெல வைலாற்றுத் பதால்லியலார் கூறுகின்றனர். எனினும் பெைறிஞர் ொவாணரின் கூற்றுப்ெடி மனித நாகரீக பதாற்றபம பதன்னகத்தில் தான் நிகழ்ந்தது. எனபவ எத்தளகய ஆய்வுகளும் இங்கிருந்து தான் பதாடங்க பவண்டும் என்கிறார். இது குறித்து அவர் கூறியது,

25

"ஒரு வீட்டிற்கு ஆவணம் பொன்றபத ஒரு நாட்டிற்கு உரிளம வைலாற்று ொன்றாகும்.ஆயின் ஓர் ஆவணத்தில் எதிரிகைால் ஏபதனும் கைவடமாகச் பெர்க்கப்ெடலாம். அது பொன்பற ஒரு நாட்டு வைலாறும் ெளகவைால் அவைவர்க்கு ஏற்றவாறு மாற்றப் ெடலாம். ஆதலால் இவ்விரு வளகயிலும் உரிளமயாைர் விழிப்ொயிருந்து தம் உரிளமளயப் பொற்றிக் காத்துக் பகாள்ை பவண்டும்" என்கிறார். இவருக்கு முன்பனாடியாக பெைாசிரியர் சுந்தைம் பிள்ளை, பி.டி.சீனிவாெய்யங்கார், வி.ஆர்.இைாமச்ெந்திை தீட்சிதர் பொன்ற அறிஞர் பெருமக்களும் கூறியுள்ைனர். இவர்கள் கூற்று பமய்பய என்ெது பொல் அரிக்கபமடு, உளறயூர் பதாடங்கி ஈழம் வளை பமற்பகாள்ைப்ெட்ட அகழ்வாய்வுகளில் காணப்ெட்ட திைாவிட வரிவடிவம் தமிபழ என பமய்ப்பிக்கப்ெட்டுள்ைது. அரிக்கபமட்டில் கிளடத்த பொருட்களில் பொரித்துள்ை எழுத்து வரி உருக்கள் கி.பி.முதல் நூற்றாண்டுக்கும் முன்னம் பொரிக்கப்ெட்டுள்ைதாகக் கூறப்ெடுகிறது. இபத பொன்ற எழுத்துருக்கள் ஈழத்தில் நிகழ்ந்த அகழ்விலும் கண்டறிந்துள்ைனர் என்ெளத இலங்ளக வைலாற்று அறிஞர் கருணா இைத்தினா சுட்டிக் காட்டுகிறார். புத்தர் காலத்திற்கு முன்பெ கி.மு.5ஆம் நூற்றாண்டில் அதாவது அபொகரின் காலத்திற்கு சில நூற்றாண்டிற்கு முன்பெ திைாவிட நிலத்தில் வழக்கிலிருந்த பமாழிகளைப் ெற்றியும் வரிவடிவங்கள் ெற்றியும் அபொகர் காலத்து ெவுத்த நூலான லலிதவிசுதாைம் அன்ளறக்கு வழக்கில் இருந்த பிைாமி, திைாவிட வரிவடிவங்களுடன் பமாத்தம் அறுெத்து நான்கு வரிவடிவம் காணப்பெற்றதாகக் கூறுகிறது. அளதப் பொன்பற ெமண நூல் ெமவயாங்க சூக்தமும், ென்னவான சூக்தமும் கி.மு.5ஆம் நூற்றாண்டில் ெதிபனட்டு வரிவடிவம் காணப்ெட்டதாகவும் அதில் திைாவிடமும் ஒன்று எனக் கூறுகிறது. தமிழ்கத்திலும், ஈழத்திலும் காணப்ெட்ட தமிழ் வரிவடிவங்கள் ஒன்றுடன் ஒன்று ஒத்திருந்தன என்கிறார் பியூலர் எனும் அறிஞர். தமிழின் பதான்ளம வரிவடிவம் பதாடர்ொன ஆய்வுகள் 19ஆம் நூற்றாண்டின் பதாடக்கத்தில்தான் பெருமைவு பதாடங்கின. பதாடக்கத்தில் கல்பவட்டு, ொளற பெதுக்கல் வரிவடிவங்களைப் ெடித்து விைக்கம் கூறி ஆய்வுக்கு வழிவகுத்தவர் பிரின்பெப் எனும் ஆய்வாைைாவார். இவ்வாறு ஆய்வில் பவளிப்ெட்ட ெல உண்ளமகளை பமலும் பதளிவாக அறிஞர்கள் ஆய்வு பெய்து ஒரு ெட்டியளல பவளிட்டுள்ைனர். அதில் காலம் பதாறும் தமிழ் வரிவடிவம் அளதப் ெதிவு பெய்யும் பொருட்களைபயாட்டி மாறுதளலக் கண்பட வந்துள்ைளத ெடத்தில் காண்க. 19ஆம் நூற்றாண்டு வளையுள்ை இந்த வரிவடிவங்கள். 17ஆம் நூற்றாண்டில் அச்பெறிய பொது சுவடி எழுத்துக்களை ஒட்டிபய காணப்ெட்டன. பின்னர் வீைமா முனிவர் தமிழ் பநடுங்கணக்கில் உள்ை எழுத்தில் சீர்ளம கண்டவுடன் தமிழின் வரிவடிவம் பமலும் அழகு பெற்றன. அது பமலும் அண்ட் எனும் அச்சுவியலாைைால் பெம்ளமயாக ஈய அச்சுருக்களின் உதவியால் அதன் பமாத்த வடிவமும் ஓர் உலகார்ந்த கட்டளமப்புக்குள் உருப்பெற்றது. காலங்கள் மாறிடினும் இன்று கணியத்தில் அழகுற தமிழ் தன் இைளமயான பதாற்றப் பொலிவுடன் விைங்கி வருகிறது. நன்றி : திருத்தமிழ் வளலப்ெதிவகம் பதாகுப்பு : ந.தமிழ்வாணன், ஸ்கூடாய் இளடநிளலப்ெள்ளி, ப ாகூர். 26

தமிறழப் ற்றி வரலோற்றுக் குறிப்புகள் சில..... தமிழ் மக்கள் பதான்றிய காலத்ளதக் குறிப்பிடும் பொழுது "கல்பதான்றி மண் பதான்றாக் காலத்து வாைாடு முந்பதான்றிய மூத்தக் குடியினர்" எனக் கூறப்ெடுகிறது. இது கற்ொளறகள் பதான்றிய காலத்திற்குப் பின்னும், அது மளழ பெய்து, பெய்து களைந்து மணலாகத் பதான்றிய காலத்திற்கு முன்னும் உள்ை காலத்ளதக் குறிப்பிடுவதாகும். இத்தளகய மக்கள் பெசிய பமாழிபய தமிழ்பமாழியாகும். உலக பமாழி ஆைாய்ச்சியாைர்களில் சிலர் "தமிழ் பமாழிபய உலக முதன் பமாழி" எனக் கூறுவர். இன்னும் சிலர் ' இலத்தின்', 'கிரிக்' பமாழிகளுக்கு முந்திய பமாழி எனக் கூறுவர். முற்காலத்திய சீன யாத்திரிகர் திரு. யுவாங் சுவாங் முதல் பிற்காலத்தில் ஜி.யு.பொப், பைாெட் கால்பவல் முதலான பவற்று நாட்டினர்; பவற்று மதத்தினர்; பவற்று பமாழியினர் ஆகிய ெலைால் தமிழின் ெண்ெட்ட தன்ளம பொற்றிப் ொைாட்டப்ெடுகிறது. 1700 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு பொழ மன்னர்கள் மலாயாளவ, பகடாளவ, ெயாளம (தாய்லாந்து) ளகப்ெற்றி ஆண்ட பெய்திகளும், முதலாம் குபலாத்துக்க மன்னன் ெர்மாளவ ( மியன்மார்) ஆண்ட பெய்தியும், பொழன் கரிகாலன் இலங்ளகளயக் ளகப்ெற்றி ஆண்ட பெய்தியும் இலக்கியங்கள்-வைலாறுகள் - கல்பவட்டுகள் ஆகியவற்றின் வழி அறியப்ெடுகின்ற உண்ளமகைாகும். 2000 ஆண்டுகளுக்கு முன் கிபைக்கர்கள் இந்தியாளவப் ெற்றி எழுதியிருக்கும் குறிப்புகளில் ெல தமிழ்ப் பெயர்கள் காணப்ெடுகின்றன. 2300 ஆண்டுகளுக்கு முந்ளதய சில பிைாமியக் கல்பவட்டுகள் தமிழ்பமாழியில் எழுதப்ெட்டுள்ைன. 2400 ஆண்டுகளுக்கு முன்புள்ை ொணினி காலத்திபலபய தமிழில் "நற்றிளண" என்னும் இலக்கண நூல் பதான்றியிருக்கிறது. 2800 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு பைாமாபுரிளய ஆண்ட ஏழாவது ொலமன் காலத்தில் தமிழ் நாட்டிலிருந்து கப்ெல்களில் தமிழ்நாட்டுப் ெண்டங்களை, தமிழ்நாட்டு வணிகர்கள் கிபைக்க நாட்டிற்குக் பகாண்டுபென்று தமிழில் விளலபெசி விற்று வந்திருக்கின்றனர். அப்பொருட்களுக்கு இன்றைவும் தமிழ்ச்பொற்கபை வழங்கப் பெற்று வருகின்றன. அரிசி -"ளைஸ்", மயில் பதாளக "படா-ளக", ெந்தனம் - "ொண்டல்", பதக்கு -"டீக்கு", கட்டுமைம்- "கட்டமாைன்", இஞ்சி "ஜிஞ்ெர்", ஓளல - "ஒல்லா", கயிறு - " காயார்" என வழங்கி வருகின்றன. இத்தமிழ்ச் பொற்கள் அவர்களின் பொற்கைாக மாறி பிபைஞ்சு, ஆங்கிலம் அகைாதிகளில் இடம்பெற்றுள்ைன. 3000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு எழுதப்ெட்ட நூலான பதால்காப்பியமும் இன்றும் நம்மிளடபய உள்ைது. அதற்கு முன்னும் ெல இலக்கண நூல்கள் இருந்துள்ைன என்ெளத பதால்காப்பியபம கூறுகின்றது. தமிழ் மக்களின் தாயகமான குமரிநாட்டில் மூன்று கடற்பகாள்கள்(சுனாமி) 3000ஆம், 5000ஆம், 9000ஆம், ஆண்டுகளில் நடந்துள்ைன. இந்தப் பெரிடரில் கடல்நீர் நாட்டிற்குள் புகுந்து நிலப்ெைப்ளெயும் மக்கையும், தமிழ் பெல்வங்களையும் அழித்துவிட்டன. நன்றி: தமிழியல் ஆய்வுக்கைம் http://aivukalam.6te.net/ இடுெணி : தமிளழப் ெற்றிய வைலாற்றுக் குறிப்புகளைத் பதாகுத்து எழுதுக.

27

தமிழ் அறிஞர்கள் "மமாழிஞாயிறு" த வதேயப் பாவாணர் "பமாழிஞாயிறு" என்று பொற்றப்ெடும் பதவபநயப் ொவாணர் 1902ம் ஆண்டு பிப்ைவரி 7ம் பததி பநல்ளல மாவட்டம், ெங்கைநயினார் பகாயிலில், ஞானமுத்தன் - ெரிபூைணம் ஆகிய இருவருக்கும் ெத்தாவது மகனாகப் பிறந்தார். பெற்பறார் இட்டபெயர் "பதவபநென்". இைம் ெருவத்திபலபய தமது தாய் - தந்ளதயளை இழந்தார். ஐந்தாம் அகளவயிபலபய பகாடிய வறுளமக்கு ஆைானார். அதனால் தாளயப் பெற்ற தந்ளதயார் குருொதம் என்ெவரின் அைவளணப்பில் வைர்ந்தார். அவைது உதவியால் வட ஆர்க்காடு மாவட்டத்திலுள்ை ஆம்பூர் மிபெைரி நல்லஞ்ெல் உலுத்தரின் விளடயூழிய நடுநிளலப்ெள்ளியில் ெயின்றார். பின்னர் பநல்ளல மாவட்டம் ொளையங்பகாட்ளடயில் திருச்ெளெ விளடயூனியக் கூட்டுறவு உயர்நிளலப் ெள்ளியில் ெயின்றார். 1921ம் ஆண்டு ஆசிரியப் ெணிக்குச் பெல்ல அவர் விரும்பியபொது, அவருக்கு, அவைது ஆசிரியர், ெண்டிதர் மாசிலாமணி என்ெவர் ஒரு ொன்றிதழ் வழங்கினார். அதில் ொவாணரின் பெயளை, "பதவபநெக் கவிவாணன்" என்று குறிப்பிட்டார். பின் அப்பெயளைபய தம் பெயைாகக் பகாண்டார் ொவாணர். அவ்வாண்டிபலபய தாம் இைளமயில் ெயின்ற ஆம்பூர் நடுநிளலப்ெள்ளியில் உதவித் தமிழாசிரியைாகப் ெணியில் பெர்ந்தார். 1924ம் ஆண்டு மதுளைத் தமிழ்ச்ெங்கப் ெண்டிதத் பதர்வு எழுதி பவன்றார். "பநென்" என்ெதும் "கவி" என்ெதும் வடபொற்கள் என்ெளத அறிந்துபகாண்ட பின்னர், தம் பெயளைத் "பதவபநயப் ொவாணர்" என அளமத்துக்பகாண்டார். 1926ம் ஆண்டு திருபநல்பவலி பதன்னிந்திய தமிழ்ச் ெங்கம் நடத்திய தனித் தமிழ்ப் புலவர் பதர்பவழுதி அதில் பவற்றி பெற்றார். பின்னர் பி.ஓ.எல் பதர்வும் பென்ளனப் ெல்களலக் கழகத்தில் எழுதி பவன்றார். எம்.ஓ.எல். ெட்டம் பெறுவதற்கு "திைாவிட மைபு பதான்றிய இடம் குமரி நாபட" என்னும் பொருள் குறித்து இடுநூல் எழுதி, பென்ளன ெல்களலக்கழகத்தில் அளித்தார். ஆனால் ொவாணரின் இந்நூளல ெல்களலக்கழகம் ஏற்கவில்ளல. ொவாணர் ஓரிடத்தில் நிளலத்து ெணி பெய்யவில்ளல. முகளவ மாவட்டத்திலுள்ை சீபயான் மளல உயர்நிளல பதாடக்கப்ெள்ளியில் சிறிது காலம் ெணியாற்றினார் தஞ்ளெ மாவட்டத்திலுள்ை மன்னார்குடி பின்பல கல்விச்ொளலயில் சில ஆண்டுகள் ெணிபுரிந்தார்.  திருச்சி பிஷப் ஹீெர் உயர்நிளலப் ெள்ளியிலும்  அண்ணாமளலப் ெல்களலக்கழகத்தில் விரிவுளையாைைாகவும் பெலம் நகைாண்ளமக் கல்லூரியிலுமாகப் ெற்ெல இடங்களில் ெணிபுரிந்தார். இஃது இவைது பொல்லாய்வுக்கு உறுதுளணயாய் இருந்தது. வறுளம வாட்டியபொதும் வாழ்நாபைல்லாம் பொல்லாய்வுக்காக நூல்களை வாங்கிக் பகாண்டிருந்தார். 1974ம் ஆண்டு ொவாணர் பெந்தமிழ்ச் பொற்பிறப்பியல் அகைமுதலி இயக்குநைாக இருந்தபொது, அவருக்கு மைாட்டிய பமாழி அகைமுதலி ஒன்று பதளவயாய் இருந்தது. அப்பொது மூர் அங்காடியில் இைாெபவல் என்ற ெளழய புத்தக வணிகரிடம் அந்நூல் இருந்தது. அந்த அகைாதிளயப் ொவாணர் அைசு ெணத்தில் வாங்காது தமது ெணத்திபலபய வாங்கினார் என்ெது குறிப்பிடத்தக்கது. ென்பமாழிப் புலவைாகிய ொவாணர் வீட்டில் உலக பமாழிகளில் உள்ை அளனத்து அகைாதித் பதாகுப்புகளும் இருந்தன. ொவாணர் தாபம முயன்று ெல பமாழிகளையும் கற்றார். திைாவிட பமாழிகள், இந்திய பமாழிகள், உலகபமாழிகள் ஆகியவற்றில் பெருபமாழிகைாய் அளமந்த 23 பமாழிகளைக் கற்று, அவற்றின் இலக்கண அறிவும் பெற்றவர் என அறிஞர் கூறுவர். 28

பென்ளனப் ெல்களலக்கழக அகைமுதலியிளன ஆைாய்ந்து அதில், ஆயிைக்கணக்கான பதன் பொற்கள் விடப்ெட்டிருப்ெதும், தமிழின் அடிப்ெளடச் பொற்களைபயல்லாம் வடபொல்பலன்று காட்டியிருப்ெதும் தமிழ்ச் பொல் மளறப்ொகும் என ொவாணர் சுட்டிக்காட்டினார். காலபமல்லாம் ொவாணர் பொல் வழக்காறுகளைத் பதாகுத்தார். அவர் பதாகுத்த பொற்கைஞ்சியச் பெல்வத்திளனத் தாம் எழுதியவற்றில் வாரி வழங்கினார். எழுதுவது பொலபவ பெசுவார். அவர் நூல்கள் பொலபவ உளையாடலிலும் ஊடகமாகச் பொல்லாய்வு தளலதூக்கி நிற்கும். ொவாணளைப் ெற்றி, "பொல்லாைாய்ச்சித் துளறயில் பதவபநயனார் ஒப்ெற்ற தனித் திறளமயுளடவர் என்று யாம் உண்ளமயாகபவ கருதுகின்பறாம்," என மளறமளலயடிகைார் குறிப்பிடுகிறார். ெலபொற்கள் வடபமாழியில் இருந்பத வந்தது என்று ெலர் கூறியபொது அதளன மறுத்து அளவ தூயதமிழ்ச் பொற்கபை என பமய்ப்பித்தவர் ொவாணர். "புத்தகம்" எனும் பொல் வடபொல்லில் இருந்து வந்ததாகக் கூறுவர். இதளன மறுத்து ொவாணர், "புத்தகம்" என்னும் பொல் "பொத்தகம்" என்ெதன் வழிவந்த பொல்லாகும். அதாவது புல்லுதல் - பொருந்துதல், புல் - பொல் - பொரு - பொருந்து - பொருத்து - பொத்து - பொட்டு, பொத்துதல் - பொருத்துதல், பெர்த்தல், ளதத்தல், மூட்டுதல், மூடுதல், பொத்து - பொத்தகம் - பொத்திய (பெர்த்தல்) ஏட்டுக்கற்ளற, எழுதிய ஏட்டுத் பதாகுதி என விைக்கி இஃது தூய தமிழ்ச்பொல் என்று பமாழிகிறார். பொல்லாய்விற்காக அரும்ொடுெட்டவர் ொவாணர். "பமாழியாைாய்ச்சி" என்ற ொவாணரின் முதற்கட்டுளை, பெந்தமிழ்ச்பெல்வி ூன் - ூளல திங்களிதழில் 1931ம் ஆண்டு அவைது 29ம் அகளவயில் பவளிவந்தது. "உலகத் தமிழ்க் கருத்தைங்கு மாநாடு" என்ற அவைது இறுதிக் கட்டுளை அபத இதழில் 1980ம் ஆண்டு டிெம்ெர் திங்களில் பவளிவந்தது. இருப்பினும் ஐந்தாம் உலகத் தமிழ் மாநாடு மதுளை நகரில் 1981ம் ஆண்டு னவரி 4ம் பததி பதாடங்கியபொது பவளியிடப்ெட்ட மலரில் இடம்பெற்றதும், ொவாணைால் மாநாட்டைங்கில் ெடிக்கப்பெற்றதும் ஆகிய கட்டுளை, "தமிழனின் பிறந்தகம்" என்னும் கட்டுளையாகும். மாநாட்டு அைங்கில் இக்கட்டுளைக்கு ொவாணர் விைக்கம் கூறிக்பகாண்டிருக்கும்பொபத அவருக்கு மாைளடப்பு ஏற்ெட்டு, அவைது 79ம் அகளவயில் இயற்ளக எய்தினார். பதாகுப்புக் களலத்பதான்றலாகிய ொவாணர் அகைமுதலிகளைத் பதாகுப்ெதில் பெைார்வம் பகாண்டுளழத்தார். அப்ெணி வைர்ந்து பகாண்பட இருந்தது. அவைது மூச்சின் ஓய்வில்தான் அத்பதாகுப்பு முடிவுற்றது. வாழ்நாளின் இறுதிவளை தமிழுக்காகபவ வாழ்ந்தார். இதளன தமிழ்கூறும் நல்லுலகத்தார் அளனவரும் அறிவர். ொவாணர் பதான்றி 107 ஆண்டுகள் ஆகிய நிளலயில் அவைது தமிழ்ப்ெணிளய தமிழ் ஆர்வலர்கள் அளனவரும் நிளனந்து, அவர்தம் வழியில் பென்று தமிழ் பமாழிக்கு சிறப்பு பெர்ப்ெதுடன், அதளனக் காப்ெதும் அளனவரின் கடளமயாகும்.

"தனித்தமிழ்த் தந்றத" மறறமறலயடிகள் சு. அனந்தைாமன் "என்ளன நன்றாக இளறவன் ெளடத்தனன், தன்ளன நன்றாக தமிழ் பெய்யுமாபற" என்ற திருமூலர் வாக்கின் வழி நின்று தமிழ்த் பதாண்டும் சிவத் பதாண்டுபம வாழ்க்ளகக் குறிபகாைாகக் பகாண்டு வாழ்ந்தவர் மளறமளலயடிகள். அறிவுச் சுடைான இவர் தமிபழ சிவமாகவும் சிவபம தமிழாகவும் வாழ்ந்தவர்.

29

"பதன்னாடு ென்பனடுங்காலம் தன்ளன மறந்து உறங்கியது. அவ்வுறக்கம் பொக்கிய பெருளம மளறமளலயடிகளுக்கு உண்டு. அவர் தம் தமிழ்ப் புலளமயும், வடபமாழிப் புலளமயும், ஆங்கிலப் புலளமயும், ஆைாய்ச்சியும், பெச்சும், எழுத்தும், பதாண்டும் பதன்னாட்ளட விழிக்கச் பெய்தன. பதன்னாடு அடிகைால் விழிப்புற்றது என்று மண்ணும் முழங்கும்; மைமும் முழங்கும்; அடிகள் பெச்சு ெல பெச்ொைளைப் ெளடத்தது; எழுத்து ெல எழுத்தாைளை ஈன்றது; நூல் ெல நூலாசிரியர்களை அளித்தது. அடிகபை பதன்னாடு, பதன்னாபட அடிகள்", என்று ொைாட்டுகிறார் தமிழ்த் பதன்றல் திரு.வி.க. நஞ்ளெயும், புஞ்ளெயும் பகாஞ்சி விளையாடும் தஞ்ளெத் தைணியில் உள்ை நாகப்ெட்டினத்துக்கு அருபக காடம்ொடிளயச் பொந்த ஊைாகக் பகாண்ட பொங்கலிங்கம் பிள்ளை - சின்னம்ளம தம்ெதிக்கு 1876ஆம் ஆண்டு ூளல 15ஆம் பததி பிறந்தார் மளறமளலயடிகள். திருக்கழுக்குன்றத்து இளறவன் பவதகிரீசுவைர் அருைால் பிறந்ததால் அவருக்கு "பவதாெலம்" என்று பெயர் சூட்டப்ெட்டது. பின்னாளில் தனது பெயளைத் தனித் தமிழில் "மளறமளல" என்று மாற்றிக்பகாண்டார். நாகப்ெட்டினத்தில் உள்ை பவசுலி மிஷன் கல்லூரி உயர்நிளலப் ெள்ளியில் ெள்ளிக் கல்விளயப் ெயின்றார். ஒன்ெதாம் வகுப்பு வளைதான் ெடித்தார். சிறு வயதில் தந்ளதளய இழந்தார். பின்னர் தாயாரின் வழிகாட்டுதலால் ெல நூல்களைக் கற்று பெைறிவாைைாகத் திகழ்ந்தார். மகாவித்துவான் திரிசிைபுைம் மீனாட்சிசுந்தைம் பிள்ளையின் மாணவைாக இருந்த பவ.நாைாயணொமிப் பிள்ளையின் நட்பு இவைது தமிழ் அறிவுக்குப் பெரிதும் உதவியது. மாதம்பதாறும் ஐம்ெது ரூொய்க்கு புதிய நூல்களை வாங்கிப் ெடிப்ெளத வழக்கமாகக் பகாண்டிருந்தார் மளறமளலயடிகள். இப்ெடி தாபன ஒரு நூலகமாகவும், ஆைாய்ச்சி மாணவர்களுக்குத் தன் வீட்டிபலபய நூலகம் ஒன்ளறயும் அளமத்துத் தந்தார். பின்னாளில் பெரிய அைவில் "மளறமளலயடிகள் நூலகம்" அளமய அது உதவியது. மாமன் மகைான பெைந்தைவல்லிளய மணமுடித்தார். நான்கு ஆண் பிள்ளைகளையும் மூன்று பெண் பிள்ளைகளையும் மக்கட் பெல்வங்கைாகப் பெற்றனர் அத்தம்ெதியினர். மபனான்மணீயம் எழுதிய சுந்தைம்பிள்ளையின் காப்பியத்திற்குப் ொடல்கைாபலபய நயவுளை எழுதி அனுப்பினார் மளறமளல. சுந்தைம்பிள்ளைளய அது மிகவும் கவர்ந்தது. அதன் காைணமாக உண்டான நட்பு மளறமளலயின் வாழ்க்ளகயில் ஒரு திருப்புமுளனயாக அளமந்தது. திருவனந்தபுைத்தில் மார்த்தாண்டன் தம்பி என்ெவைால் நடத்தப்ெட்ட ஆங்கிலப் ெள்ளியில் அடிகளுக்குச் சுந்தைம்பிள்ளை மூலம் தமிழாசிரியர் ெணி கிளடத்தது. ஆனால், சில காலம் ெணியாற்றிய பிறகு அதிலிருந்து விலகிவிட்டார். தமிழ்பமாழியின் வைர்ச்சிக்கு ஆக்கபூர்வமாகச் பெயல்ெட்ட மளறமளலயடிகள், ளெவ ெமயத்தின் பகாள்ளகயில் அைவிட முடியாத ஈடுொடு பகாண்டவைாகத் திகழ்ந்தார். இலங்ளகக்குச் பென்று ெலமுளற ளெவ ெமயச் பொற்பொழிவுகளை நிகழ்த்தினார். 1911இல் பென்ளன அருபக உள்ை ெல்லாவைத்தில் "ெமைெ ென்மார்க்க நிளலயத்ளத"த் பதாற்றுவித்து ெமயப்ெணிகளைச் பெய்துவந்தார். தமிழும், ளெவமும் தமது இரு கண்கைாகக் கருதினார் மளறமளலயடிகள்.  முண்டகம்  ஆைண்யகம்  ஈொவாசி  பகபனா ளதத்தீரியம்  அதர்வசிளக, ளகவல்யம்  ொந்பதாக்கியம்  சுபவதாசுவதாைம் 30

பொன்ற உெநிடத நூல்களைக் கற்றபதாடு மட்டுமன்றி ஆய்வு பெய்து ெல கட்டுளைகளும் எழுதினார். மூடப்ெழக்க வழக்கங்களும், பொலிச் ெடங்குகளும் அறபவ ஒழிய பவண்டும் என்ெதில் மிகவும் உறுதியாக இருந்தார். உயிர்ெலிளய கடிந்தபதாடு ெமுதாயம் நன்பனறியில் உய்வதற்குச் ெமய உணர்வு இன்றியளமயாதது என்ெது அவரின் அளெக்க முடியாத கருத்து. "ெமய உணர்ச்சி சிலர் மட்டும் விரும்ெக்கூடிய அலங்காைப் பொருள் அன்று. மக்களை விலங்கினின்று பிரித்து பதய்வமாக்குவதற்கு இன்றியளமயாது பவண்டப்ெடும் ெக்தியாகும் அது", என "ளெவ ெமயத்தின் தற்கால நிளல", என்ற நூலில் ெமய உணர்வின் அவசியத்ளத வலியுறுத்தியுள்ைார். மளறமளலயடிகள் பெரும்ொலும் எதிர்நீச்ெல் அடித்பத பவற்றி கண்டவர். தனித்தமிழ் இயக்கத்ளத பதாற்றுவித்த பொதும் கடுளமயான கண்டனத்துக்கும், எதிர்ப்புக்கும் ஆைானார். தனித்து இயங்கக் கூடிய ஆற்றல் தமிழ்பமாழிக்கு உண்டு என்ெதனாபலபய "தனித்தமிழ்" என்றார் அடிகள். ஆனால் இளத எதிர்த்த சிலர், தனித்தமிழ் என்ெது தனித்து அமிழ்கின்ற அதாவது மூழ்கிப்பொகிற பமாழி என்பற பொருள் தருவதாக உள்ைது. அப்ெடிபயன்றால் தமிழ் தனித்து பெயலாற்றினால் மூழ்கிப் பொய்விடுமா! என்று ஏைனம் பெய்தனர். ஆனால் அடிகள் தன் சீரிய பெயல்ொட்டினால் நளகத்தவரின் கூற்றுக்களை பொய்யாக்கிக் காட்டினார். அடிகள் சிறந்த இதழாைைாகவும் விைங்கினார். இைளமப் ெருவத்திபலபய பெய்திகளைச் பெகரித்து "நாளக நீலபலாசினி" என்ற நாளிதழுக்கு அளித்தார். பின்னாளில் "ஞானபெகைம்" என்ற இதளழ அவபை நடத்தினார். ளெவ சித்தாந்த பநறிமுளறகளை பவளிநாட்டவரும் புரிந்து பகாள்ைபவண்டும் என்ெதற்காக;  மிஸ்டிக் ளமனா  தி ஓரியண்டல் விஸ்டம் என்ற ஆங்கில இதழ்களையும் நடத்தினார். இளவ உலகில் ெல நாடுகளிலும் ெல்லாயிைக்கணக்கில் விற்ெளனயாயின. 1897ஆம் ஆண்டு பெ.எம்.நல்லாொமிப் பிள்ளை என்ெவர் பதாடங்கிய "சித்தாந்த தீபிளக" என்ற தமிழ், ஆங்கில பமாழிகளுக்கான இைண்டு இதழ்களிலும் ஆசிரியைாகப் ெணியாற்றினார். 16 வயதிபலபய இந்து மதாபிமான ெங்கத்ளதத் பதாற்றுவித்து, தாம் எழுதிய நூல்களுக்கு ஆங்கிலத்திலும் முன்னுளை எழுதுவளத வழக்கமாகக் பகாண்டிருந்த மளறமளலயடிகள், ஐம்ெத்தி ஆறு நூல்களை எழுதியுள்ைார். திருபநல்பவலி பதன்னிந்திய ளெவ சித்தாந்த நூற்ெதிப்புக் கழகம் பதான்றுவதற்கு இவபை காைணமாக இருந்தார். தன் வாழ்நாளில் பெகரித்த நான்காயிைம் நூல்களைக் பகாண்டு "மணிபமாழி நூல் நிளலயம்" என்ற பெயரில் நூல் நிளலயம் ஒன்ளறத் பதாற்றுவித்தார்.  முல்ளலப்ொட்டு ஆைாய்ச்சி உளை  மைணத்தின் பின் மனிதர் நிளல  தமிழர் மதம்  தனித்தமிழ்மாட்சி  ெழந்தமிழ்க் பகாள்ளகபய ளெவம்  ெண்ளடக்காலத் தமிழரும், ஆரியரும்  சிறுவருக்கான பெந்தமிழ் நூல்  உளைமணிக்பகாளவ  மாணிக்கவாெகர் காலமும், வைலாறும்  பொன்ற 40க்கும் பமற்ெட்ட சிறந்த ஆைாய்ச்சி நூல்களை எழுதியுள்ைார். ெமயபநறி, இலக்கியத்தில் ஹரி னங்கள் பின்தங்கியிருப்ெளதக் கண்டு அவர்களை மாணவர்கைாக ஏற்றுக் பகாண்டார். ஹரி னங்களைத் தீண்டத்தகாதவர் என்று ஒதுக்கக் கூடாது; ஆலயங்களிலும் ெள்ளிகளிலும் அவர்களுக்கு ெம உரிளம வழங்க பவண்டும் என்பறல்லாம் பெசி அவர்கள் முன்பனற்றத்துக்கு வழிவகுத்தார் மளறமளலயடிகள். 1937ல் இைா ாஜி முதல்வைாக ெதவி வகித்த பொது உயர்நிளலப் ெள்ளிகளில் இந்திளய கட்டாயமாக்கினார். இளதக் கண்டு தமிழகம் பவகுண்படழுந்தது. அப்பொது இந்திளய 31

எதிர்ப்ெதில் முழு மூச்ொக ஈடுெட்டார் அடிகைார். எந்த அைசியல் கட்சியிலும் உறுப்பினைாய் இல்லாத, தமிளழபய மூச்ொக பகாண்ட அடிகள், இந்தி எதிர்ப்புத் பதாடர்ொன மறியலில் கலந்து பகாண்டு சிளற பென்றார். தமிழ்பமாழி சீர்பகடுற்று ளெவ பநறி தாழ்வுற்றிருந்த காலத்தில் வீறுபகாண்ட ஞாயிபைனத் பதான்றி, தமிழுக்கும், ளெவத்துக்கும் மிகுந்த ெணியாற்றினார் அடிகள். வடபமாழிளய எதிர்க்காமல், வடபமாழிக் கலப்ளெ எதிர்த்து, கடவுளை எதிர்க்காமல் கடவுள் வழிவந்த கற்ெளனக் களதகளை எதிர்த்து நடுநிளல தவறாமல், பிறழாமல் வாழ்ந்து காட்டிய அடிகளின் சித்தாந்தத்ளத இன்ளறய தளலமுளற கண்டிப்ொகத் பதடிப்பிடித்துப் ெடிப்ெதும், அவர் பநறிமுளறகளைக் களடபிடிப்ெதும் மிகவும் அவசியம். மளறமளல என்பறாரு மனிதன் மட்டும் பதான்றியிருக்காவிட்டால் இன்ளறய தமிழின் வடிவம் எப்ெடி இருந்திருக்கும்? என்ற பகள்விளய பகட்க முடியாமல் பெய்த அவளை தமிழ் உலகும், ளெவ உலகும் என்பறன்றும் பொற்றிப் புகழும் என்ெதில் ஐயமில்ளல. தங்க விைக்பக ஆனாலும் தூசி ெடிந்து மூளலயில் கிடந்தால் அதன் அருளமளய யாைால் அறிந்து பகாள்ை முடியும். தங்கத் தமிழ் தீெத்ளத பெச்ொல், எழுத்தால் தூசி தட்டித் துளடத்து ஏற்றி ளவத்தவர் மளறமளலயடிகள் என்றால் அதில் இைண்டாவது கருத்துக்பக இடம் கிளடயாது. இப்பொளதய ொதுகாப்ெதுதான்.

நமது

கடளம,

அந்தத்

தீெத்ளத

என்பறன்றும்

அளணயாமல்

தமிழறிஞளைப் பொற்றுபவாம்; தமிளழ வைர்ப்பொம்; தமிளழக் காப்ொம்; தமிழைாக வாழ்பவாம்.

"மபனோன்மணீயம்" சுந்தரனோர் முளனவர் கி. முப்ொல்மணி துளையில் இருந்து ஒரு காலத்தில் பகைைத்து ஆலப்புளழக்குக் குடிபயறிய ளெவ பவைாைர் வழியில் வந்த பெருமாள் பிள்ளை, மாடத்தி தம்ெதிக்கு 1855ம் ஆண்டு ஏப்ைல் 5ம் பததி சுந்தைனார் பிறந்தார். இவர் நாற்ெத்து இைண்டு ஆண்டுகள் மட்டுபம இந்த உலகினில் இருந்திருந்தாலும், வாழ்வாங்கு வாழ்ந்து 1897ம் ஆண்டு ஏப்ைல் 26ம் பததி மளறந்தார்.

"மதனான்மணீயம்" சுந் ைனார் சுந்தைத்துக்கு 1877 ளத மாதம், 22 வது வயதில், அவைது பெற்பறார், சிவகாமிளய மணம் பெய்து ளவத்தனர். நடைாென் என்பறாரு மகன் பிறந்தார். சுந்தைம் அன்ளறய கல்விளய முழுளமயாக, முளறயாகப் பெற்றவர். ஆலப்புளழயில் ஆங்கில - தமிழ்ப் ொடொளலயில் பிைபவெம் பதர்ச்சி பெற்று, பமட்ரிக் (1871), எஃப்.ஏ (1873), பி.ஏ (1876) ெடிப்புகளைத் 32

திருவனந்தபுைம் மகாைாொ கல்லூரியில் பதறினார். பமட்ரிக் பதர்வில் - முதலாவதாகத் பதறி உதவித் பதாளக பெற்று, அளனத்துப் ெடிப்புகளையும் முடித்தார். பின்பு 1880ல் எம்.ஏ. பதறினார். இலக்கியம், வைலாறு, தத்துவம் ஆகிய துளறகளில் ொண்டித்தியம் பெற்று உயர்ந்தார். இைங்களல முடித்ததும், இவைது புலளமத் பதளிவு, திறம் கண்டு திருவனந்தபுைம் மகாைாொ கல்லூரி முதல்வர் இைாஸ், தமது கல்லூரியிபலபய ஆசிரியைாக நியமித்தார். 1877ல் திருபநல்பவலி ஆங்கில - தமிழ்ப் ெள்ளியில் முதல்வைானார். இவர் தமது காலத்தில் எஃப்.ஏ. கல்விளய ஏற்ெடுத்தி, அந்த நிறுவனத்ளதக் கல்லூரியாக ஆக்கினார் அது "இந்துக் கல்லூரி" எனப் பெயர் பெற்றது. 1879ல் அபத மகாைாொ கல்லூரியில் மீண்டும் தத்துவ ஆசிரியர் ஆனார். 1885ல் மகாைாொ கல்லூரியில் தத்துவ பெைாசிரியைாக நியமிக்கப்ெட்டு இறுதி வளை அங்கு ெணிபுரிந்தார்.

மிழ்ப்பணி:சுந்தைனார் ஆங்கிலபமாழி அறிவு நிைம்ெப் பெற்றவர்.  திருமுருகாற்றுப்ெளட,  பநடுபநல்வாளட  ஆகிய ெழந்தமிழ் நூல்களை ஆங்கில உளைநளடயில் பவளிநாட்டார் அறியும்ெடி அளித்தார். பமலும்,  திருஞானெம்ெந்தர் காலம்,  ெத்துப்ொட்டு (1891),  முற்காலத் திருவாங்கூர் அைெர் (1894),  ஆறாம் நூற்றாண்டுத் திருவாங்கூர் அைெர் (1896),  திருவாங்கூர் கல்பவட்டுகள் (1897)  ஆகிய ஆய்வுக் கட்டுளை மற்றும் நூல்களை அளித்தார்.  ஆகிய அறிவியல் நூல்களை எழுதினார்.

 நூற்பறாளக விைக்கம் (1885,1889),  மபனான்மணீயம் (1891),  நம்பியாண்டார் நம்பி கால ஆய்வு,  பொதுப்ெள்ளிபயழுச்சி,  நற்றாயின் புலம்ெல்,  சிவகாமி ெரிதம்  ஆகிய நூல்களைத் தமிழில் ெளடத்தார்.  சீவைாசிகளின் இலக்கணமும் பிரிவும் (1892),  மைங்களின் வைர்ச்சி (1892),  புஷ்ெங்களும் அவற்றின் பதாழில்களும் (1892)

இவருளடய குடிளமப் ெண்புகள் கண்டு, ஆங்கில அைசு "இைாவ் ெகதூர்" விருளத (1896) அளித்தது. கிைாண்ட் டஃப் என்ற ஆங்கில அறிஞர் இவருளடய வைலாற்றுப் புலளம உணர்ந்து, அைசுக்குரிய வைலாற்று ஆைாய்ச்சிக் கழக உறுப்பினர் தகுதிக்குப் (Fellow of Royal Historical Society)ெரிந்துளைத்தார். திருவாங்கூர் அைெர் வைலாறு எழுதியதால் அைெருக்குரிய ஆசிய ஆைாய்ச்சிக் கழக உறுப்பினைாக (Fellow of Royal Asiatic Society) ஏற்றுக் பகாள்ைப்ெட்டார். இவருளடய ெணிக் காலத்தில் 1891 முதற்பகாண்டு பென்ளனப் ெல்களலக்கழக உறுப்பினைாக (Fellow of Madras University) ஏற்றுக்பகாள்ைப்ெட்டார். அதனால் இலக்கியம், வைலாறு, தத்துவத் துளறப் ெல்களலக் கழகத் பதர்வுகளுக்குத் பதர்வாைைாக உயர் ெணி புரிந்தார். சுந்தைனார் எம்.ஏ. பதர்வு எழுதும்பொது ெம்மல் வி யைங்க முதலியார் வீட்டினில் தங்கித் தயார் பெய்தார். ொமிநாதப் பிள்ளை, வலிய பமபலழுத்து திைவியம் பிள்ளை, சுப்பிைமணிய பிள்ளை ஆகிபயாருளடய நட்புறவால் திருவனந்தபுைத்தில் "ளெவப் பிைகாெ ெளெ"ளய ஏற்ெடுத்தி, 1885ல் அதற்கு ஒரு கட்டடம் கட்டினார்கள். அந்தக் கட்டடம் இன்றும் உள்ைது. இங்குதான் விபவகானந்தருடன் ெந்திப்பு நிகழ்ந்தது. அப்பொது, ஒரு திைாவிடன் என அவரிடம் தம்ளமக் குறிப்பிட்டுக் பகாண்டார். அன்று கல்வி உலகினில் புகபழாளி பெற்றுத் திகழ்ந்த, பூண்டி அைங்கநாத முதலியார், வி.பகா. சூரியநாைாயண ொஸ்திரி, அைங்காச்ொரி, உ.பவ.ொமிநாதய்யர் ஆகிபயாருடன் சுந்தைனார்

33

நட்பு பகாண்டிருந்தார். அருட் தந்ளத ஜி.யு. பொப்புடன் இளடயறாத நட்பும் பதாடர்பும் பகாண்டு இருந்தார். சுந்தைனார் தத்துவயியலாைரும், பவதாந்தியும் ஆவார். அபதாடு சிறந்த கல்பவட்டு ஆய்வாைரும், வைலாற்று அறிஞரும் கூட. இந்த முளறயிபலபய திருவாங்கூர் மற்றும் பென்ளன இைாெதானியில் உயர்வாக அறியப்ெட்டிருந்தார். இந்தத் துளறயினில் இவைது ஆய்வுகளை "Tamilnadu Antiquary", பென்ளன கிறித்தவக் கல்லூரி ெத்திரிளக ஆகிய இதழ்கள் பவளியிட்டன. சுந்தைனாரின் தத்துவ, பவதாந்த ஞான குருவாகத் திகழ்ந்த பகாடகநல்லூர் சுந்தைசுவாமிகள் தமது நி ானந்த விலாெம், சுவானுெவ மஞ்ெரி, ஸ்வானுபூதி இைொயனம் ஆகிய நூல்களைப் பொதித்தார். தத்துவைாயர் உணர்த்திய பிைம்ம கீளதக்கு உளையும் தந்தார். சுந்தைனார் நி ானந்த விலாெம் நூளல மாவடி சிதம்ெைம் பிள்ளையுடன் பெர்ந்து ெதிப்பித்தார். இந்த நூல் இன்றும் உண்டு. சுந்தைனார் உயிரினப் ெரிணாம அறிளவ ஆல்ஃப்ைட் இைஸ்ஸல் வாலஸ் எழுதிய டார்வினியம் நூலின் வழி (1889) பெற்றார். விளதகள், மலர்கள், வண்டுகள், புழுக்கள் முதலான உயிர்களின் பெயல்களை விைக்குவதற்கு அந்த அறிளவ அனுெரித்துக் பகாண்டார். 1894ல் கல்பவட்டு ஆதாைங்களின் அடிப்ெளடயில் கி.பி.13ம் நூற்றாண்டுத் திருவாங்கூர் (பவணாடு) மன்னர்களின் வைலாற்ளறக் கண்டார். தம் ெங்கிற்கு 14 கல்பவட்டுகளை கண்டு பிடித்தும் காட்டினார். ஆதி ெங்கைர் பகால்லம் ஆண்டிற்கு நான்கு ஆண்டுக்கு முன் மளறந்தார் எனவும் உளைத்தார். சுந்தைனாரின் ொதளனயால் திருவாங்கூர் மன்னர் வைலாறு முழுளம கண்டது. 1891ல் சுந்தைனார் தாம் இயற்றிய மபனான்மணீயம் நாடகத்ளத பவளியிட்டார். 1877-78ல் பநல்ளலயில் பகாடகநல்லூர் சுந்தைசுவாமிகளிடம் பிைம்ம கீளத, சூதெம்ஹிளத, பெருந்திைட்டு காட்டும் அத்ளவத சிந்தளனகளைக் கற்றறிந்தார். அதனால் "ெைமாத்துவித" என்ற பவதாந்த ஞானத்ளத உணர்ந்தார். தத்துவைாயர் முளறப்ெடுத்திய ெைமாத்துவித பவதாந்தத்ளதபய உட்பொருைாக ளவத்து மபனான்மணீயம் நாடகத்ளதப் ெளடத்தார். ென்னிைண்டு ஆண்டுகளுக்கு பமலாக எழுதினார். உ.பவ.ொமிநாதய்யரிடம் பகாடுத்து திருத்தங்கள் பெய்து பகாண்டார். இந்த நாடகம், தைத்தாலும், நுட்ெத்தாலும் கட்டுக்பகாப்ொலும் சிறந்து விைங்குகிறது. பமலும் ெல்களலக் கழகப் ொடநூலாகவும் கற்பிக்கப்ெட்டது. அத்பதாடு இந்த நூலில் இடம் பெற்றுள்ை "நீைாடும் கடலுடுத்த நிலமடந்ளத" என்ற ொடல்தான் தமிழ்த்தாய் வாழ்த்தாக தமிழகம் முழுவதும் இன்றைவும் ஒலிக்கிறது. பதசிய இயக்கம் உருவாகிக்பகாண்டுவந்த அந்தக் காலத்தில், பமாழி அபிமானம், பதெ அபிமானங்களைக் பகாள்ளகப் ெற்பறாடு புலப்ெடுத்தினார். அதனால் தமிழ் மக்களிளடபய பமாழி மற்றும் நாட்டுப் ெற்றுகளுடன் இயக்கங்கள் பதான்ற உள்பைாளியாகத் திகழ்ந்தார். சுந்தைனாரின் மகன் நடைாென் இந்திய சுதந்திைப் பொைாட்டம் வீறு பகாண்ட பொது, 34வது வயதினில் மகாைாொ ெமஸ்தான எதிர்ப்புப் பொைாட்டத்தினில் முன்னணியில் நின்றார். இது கண்ட ஆங்கில அைசு அவருளடய பொத்துக்கள் அளனத்ளதயும் ெறிமுதல் பெய்துவிட்டது. ஆதலால் அவர் ஓளலக் குடிளெயில் வாழ பநரிட்டது. ஓளலக் குடிளெயில் வாழ பநரிட்டாலும் நடைாென் பதசிய ஆன்ம ஒளிபயாடு திகழ்ந்தார். சுந்தைனார் அதி உன்னத வாரிசுச் பெல்வத்ளதயும், வீறார்ந்த இயக்கத் பதாடர்ச்சிகளையும் பகாண்டு வைலாற்றினில் பெம்மாந்த நிளலயினில் திகழ்கிறார்.

பன்மமாழிப்புலவர் ம .மபா.மீனாட்சிசுந் ைனார் இருெதாம் நூற்றாண்டின் பதாடக்கம் 1901ம் ஆண்டு னவரி 8ம் நாள் தமிழுலகம் ஒரு தவப்புதல்வளனக் கண்படடுத்தது. ஆம்! அந்த நாள்தான் பத.பொ.மீ. உலளகக் கண்திறந்து ொர்த்த நாள். பென்ளன சிந்தாதிரிப்பெட்ளடயில் தமிழ்ப்ெற்றும், இளறப்ெற்றும் ஒருங்பக பெற்ற பொன்னுொமி கிைாமணியார் இவளை மகவாகப் பெற்ற நாள். தமிழ் இலக்கிய உலகில் பெைாசிரியர் பத.பொ.மீ.யின் இடத்ளத இன்பனாருவைால் நிைப்ெ முடியாது என்ெது முற்றிலும் உண்ளம.

34

பொன்னுொமி கிைாமணியாருக்குத் தமிழின் மீதும் தமிழறிஞர்களின் மீதும் இருந்த காதலால்தான் மகாவித்வான் மீனாட்சிசுந்தைம் பிள்ளையின் பெயளைத் தன் மகவுக்கு இட்டார். இவர் பத.பொ.மீ. எனத் தமிழுலகில் அளழக்கப்பெற்றவர். இவைது தளமயனார் பத.பொ. கிருஷ்ணொமி ொவலர், நாடகத்தின் வாயிலாக நாட்டிற்கு உளழத்த பதாண்டர். பத.பொ.மீ.யும் இந்திய விடுதளலப் பொைாட்டத்தில் ஈடுெட்டுப் புகழ் பெற்றவர். பென்ளன மாநகைாட்சியிலும், ெல்பவறு துளறகளில் தளலவைாகவும், மதுளைப் ெல்களலக்கழகத் துளணபவந்தைாகவும், மகரிஷி மபகஷ்பயாகியின் அளமப்ளெத் பதன்னாட்டில் ெைப்பும் ெணிக்குப் பொறுப்ொைைாகவும் ெணியாற்றித் தமது நிர்வாகத் திறளமளய பவளிப்ெடுத்தியவர். தமிழக அைொல் "களலமாமணி" விருளதயும் மத்திய அைொல் "ெத்மபூஷண்" விருளதயும் பெற்ற பெைாசிரியர் பத.பொ.மீ. வைலாறு, அைசியல், ெட்டம் முதலிய துளறகளில் ெட்டம் பெற்றவர். தமது இளடயறாத முயற்சியால் தமிழ் இலக்கியம், இலக்கணம், பமாழியியல், ெமயம், தத்துவம், ஒப்பிலக்கியம், காந்தியியல் முதலிய ெல்பவறு துளறகளில் கற்றுத்பதர்ந்து அளனவரும் வியக்கும் வளகயில் இளணயற்ற அறிஞர் ஆனார். அபதாடன்றி ெல்பவறு ெரிணாமங்கைால் துளறபதாறும் தளலவர் ஆனார். எளதக் கற்றாலும் கெடறக் கற்றளமயால் எல்லாத்துளறயும் தளலளமத் தன்ளம பகாடுத்து அவளைப் பொற்றியது. ெதிபனட்டு பமாழிகளைக் கற்றிருந்தாலும் ஈைாயிைம் ஆண்டு தமிழ் பமாழியிலும் இலக்கியங்களிலும் அவர் பெற்ற புலளமக்கு ஈடில்ளல. பமாழியின் மீது அவர் பகாண்ட பநசிப்பும் வாசிப்புபம இதற்குக் காைணம். 1920ல் ெச்ளெயப்ென் கல்லூரியில் பி.ஏ. ெட்டம் பெற்று 1922ல் பி.எல். ெட்டமும் பெற்றார். பெரும்ொலும் ெட்டம் ெயின்ற வல்லுநர்கள் தமிழார்வலர்கைாக இருந்தளமளய தமிழ் வைலாறு காட்டும். அவர்களுள் பத.பொ.மீ.யும் ஒருவர். 1923ல் எம்.ஏ. ெட்டம் பெற்றார். வைலாறு, பொருளியல், அைசியல் ஆகிய துளறகளில் முதுகளலப் ெட்டமும் பெற்றார். 1923ல் பென்ளன உயர்நீதி மன்றத்தில் வழக்கறிஞைாக தன்ளனப் ெதிவு பெய்து பகாண்டார். எனினும் தமிழ் கற்பிக்கும் பெைாசிரியைாகபவ இவர் ெணி பின்னாளில் பதாடர்ந்தது. 1924ல் பென்ளன நகைாண்ளமக் கழக உறுப்பினைாகப் ெணியாற்றினார். 1925ல் அலுமினியத் பதாழிலாைர் ெங்கத் தளலவைாய் இருந்து பதாண்டு புரிந்தார். தமிழ் இலக்கிய இலக்கண ஆர்வத்தால் 1934க்குள் பி.ஓ.எல், எம்.ஓ.எல். ெட்டங்களும் பெற்றார். 1941ல் நாட்டு உரிளமக்காக மறியல் பெய்து சிளற பென்றார். இவைது தமிழ்ப் புலளமளயக் கண்ட அண்ணாமளல அைெர், ெல்களலக்கழகத்திற்கு இவளைப் பெைாசிரியைாக நியமித்தார். 1944ல் பொறுப்பெற்ற பத.பொ.மீ. 1946ம் ஆண்டு வளை அங்கு ெணியாற்றினார்.

அண்ணாமளலப் பெைாசிரியைாகப்

மீண்டும் 1958ல் அண்ணாமளலப் ெல்களலக்கழகத்தில் பமாழியியல், இலக்கியத் துளறகளின் தளலளமப் பெைாசிரியைாகப் பொறுப்பெற்றார். இவைது தமிழ்ப்புலளமளய உலகுக்கு அளடயாைம் காட்டிய பெருளம, அண்ணாமளல அைெளைபய ொரும். பமாழிப்புலளம இவளை அயல்நாட்டுப் ெல்களலக்கழகமான சிகாபகா ெல்களலக்கழகத்தில் 1961ல் தமிழ்ப் பெைாசிரியைாக பொறுப்பெற்க ளவத்தது. 1973, 74ம் ஆண்டுகளில் திருபவங்கடவன் ெல்களலக்கழகத்தில் திைாவிட பமாழியியல் கழகச் சிறப்ொய்வாைைாக பொறுப்பெற்றார். 1974 முதல் ஆழ்நிளலத் தியானத் பதசியக் குழுவில் உறுப்பினைாக இருந்து பதாண்டு பெய்துள்ைார். தருமபுை ஆதீனம் "ெல்களலச் பெல்வர்" என்றும், குன்றக்குடி ஆதீனம் "ென்பமாழிப் புலவர்" என்றும் விருதுகள் அளித்துச் சிறப்பித்தன. அபமரிக்கா, ப்ொன், இைஷ்யா பொன்ற பவளிநாடுகளுக்குச் பென்று தமிழின் புகழ் ெைப்பிய பெருமகனார் பத.பொ.மீ. யுபனஸ்பகாவின் "கூரியர்" என்னும் இதழ்க்குழுவின் தளலவைாக விைங்கிய இவர், ஒரு நடமாடும் ெல்களலக்கழகம் எனில் மிளகயில்ளல. 35

தமிழ் ெடித்தவர்கள் தமிழ்பமாழிளய மட்டுபம கற்க முடியும், பிற பமாழிகள் அவர்களுக்கு வைாது என்ெளத மாற்றி, பமாழியியல் என்ற புதிய துளறயின் புதுளமளயத் தமிழுக்குக் பகாண்டுவந்து அளத வைை ளவத்த முதல் முன்பனாடி ெல்களலச் பெல்வர் பத.பொ.மீ.தான். தமிழ்பமாழியின் மைபு சிளதயாமல், மாண்பு குளறயாமல், மாசுபநைாமல் நவீனப்ெடுத்தி உலளக ஏற்றுக் பகாள்ைச் பெய்த தமிழ்த்பதாண்டர் பத.பொ.மீ. உலகப் ெல்களலக்கழகங்கள் ெலவற்றிலும் மதிக்கப்ெட்டு, ெட்டங்களையும் ொைாட்டுகளையும் பெற்ற பெருந்தளக. "தமிழின் முக்கியத்துவம், அது ெழளமச் சிறப்பு வாய்ந்த ஒரு பெவ்வியல் பமாழியாக இருப்ெதுடன் அபத பவளையில் வைர்ந்து வரும் நவீன பமாழியாகவும் ஒருங்பக விைங்குவதில்தான் சிறப்புப் பெறுகிறது," என்ெது ென்பமாழிப் புலவைான பத.பொ.மீ.யின் கருத்து. பெவ்வியல் பமாழியான தமிழுக்கு நாம் பெய்திருக்க பவண்டிய ெணி குறித்து பத.பொ.மீ, "ஏைாைமாகத் தமிழில் ெளடக்கப்ெட்டுள்ை ெளடப்புகள் பிற ஐபைாப்பிய பமாழிகளில் பமாழிபெயர்க்கப் ெடாளமயால் ெைவலாக அறிஞருலக ஆய்வுக்குக் கிளடக்காமல் இருக்கின்றன," என்று பெவ்வியல் பமாழியான தமிழுக்கு நாம் பெய்திருக்க பவண்டிய ெணிளய நிளனவூட்டியுள்ைார். இவர் மிகச் சிறந்த இலக்கியத் திறனாய்வாைைாகவும் விைங்கியவர். தமிழுக்குப் ெல புதிய சிந்தளனகளைத் தன் ஆய்வின் மூலம் தந்தவர். ஆைாய்ச்சி என்றால் எப்ெடி இருக்க பவண்டும் என்ெளத அவர்தம் நூல்கள் காட்டுகின்றன. இதனால் அவர் "மின்பவட்டுப் பெைாசிரியர்" என்பற பிறைால் அளழக்கப்ெட்டார். இலக்கியத் துளறயில் இருட்டாக இருந்த இடங்களைத் தன்னுளடய பெைறிவால், திறனாய்வுப் ொர்ளவயில் விைங்கச் பெய்தவர் பத.பொ.மீ. திறனாய்வுத் துளறயில் ெல புதிய தடங்களைப் ெதித்தவர். "ஒரு பமாழியின் இலக்கியத்ளதச் சிறந்தது எனச் பொல்ல பவண்டுமானால், பிறபமாழி இலக்கியங்களைப் ெற்றிய அறிவும், சிறப்பெனக் குறிப்பிடும் இலக்கியத்தின் பமாழியில் நுண்மாண் நுளழபுலமும் பெற்றிருக்க பவண்டும். பிறவற்ளற அறியாமபலா, தன்னுளடயளத முழுளமயாக உணைாமபலா புதிய தடங்களைக் காண முடியாது," என்று கூறியுள்ைார் பத.பொ.மீ. உலகக் காப்பியங்கபைாடும், உலக நாடகங்கபைாடும் சிலப்ெதிகாைத்ளத ஒப்பிட்டுப் ொர்த்து, அளத "நாடகக் காப்பியம்" என்றும் "குடிமக்கள் காப்பியம்" என்றும் ஒருவரியில் கூறியவர். சிலப்ெதிகாைத்துக்கு இவளைப் பொன்று பவறு யாரும் திறனாய்வு எழுதியதில்ளல. "தமிழ்பமாழி உயை பவண்டுமானால் தமிழன் உயைபவண்டும்," எனச் ெங்க நாதமிட்ட முதல் ொன்பறார் பத.பொ.மீ. தன்னலம் கருதாத மாமனிதர் பத.பொ.மீ. இவைது எழுத்துகள் தமிழுக்கும் தமிழ் இனத்துக்கும் பெருளமயும் புகழும் பெர்ப்ென.

மிழ்மணி:- திரிசிைபுைம் மகாவித்துவான் மீனாட்சிசுந் ைம் பிள்றை "பொதியமளலப் பிறந்த பமாழி வாழ்வறியும் காலபமல்லாம் புலவர் வாயில் துதியறிவாய், அவர் பநஞ்சில் வாழ்த்தறிவாய், இறப்பின்றித் துலங்குவாபய." என ொைதி, உ.பவ.ொமிநாதய்யளைப் பொற்றுகிறார். ஓளலச் சுவடிகளிலிருந்த ெழந்தமிழ் நூல்களைத் பதடித்பதாகுத்து அச்சிட்டுப் பெரும்புகழ் பெற்றார் உ.பவ.ொ எனில், அத்தளகய உ.பவ.ொ.வுக்கு அருந்தமிழ் பொதித்து அவளைக் கற்பறாைளவயில் முந்தியிருக்கச் பெய்த பெருளமக்குரியவர் மகாவித்துவான் மீனாட்சிசுந்தைம் பிள்ளை ஆவார். 36

ஆசிரியைால் மாணாக்கர் தமிழ்நூற்கடளல நிளலகண்டுணர்ந்தார். மாணாக்கர் தம் ஆசிரியர் மகாவித்துவானின் வைலாற்ளற நூலாக்கி அவரின் அைக்கலாகாப் புலளமளய உலகறியச் பெய்தார்.  கற்றல்  கற்பித்தல்  கவிபுளனதல் எனும் இவற்ளற நற்றவமாய் பமற்பகாண்ட நற்புலவர் மகாவித்துவான் எனக் கூறுதல் மிளகயன்று. ெலர்க்கும் இன்ன காலபமன்னாது எத்தளகய பெருநூலும் எளிதுணர்த்திப் ெயனுறுத்தும் இளணயிலா ஆொன் எனத் தம் ஆொளனப் ெற்றிச் ொமிநாதய்யர் குறிப்பிடுவார். ஆொனின் மற்பறாரு மாணாக்கர் சி.தியாகைாெ பெட்டியார். பிள்ளை எழுதிக்பகாடுத்த நூல்கள் ெற்றிக் கூறுளகயில், "எத்தளனபயா பகாளவகள் மற்றும் எத்தளனபயா புைாணங்கள், எண்ணிலடங்கா நூல்கள் அத்தளனயும் இத்தளனபயன்று எத்தளன நாவிருந்தாலும் இயம்ெ இயலாது," என்ொர். சிதம்ெைம்பிள்ளை - அன்னத்தாச்சி தம்ெதியர் மதுளையில் ளெவக் குடும்ெத்தில் பிறந்தவர்கள். சிதம்ெைம் பிள்ளை மதுளை மீனாட்சியம்ளம திருக்பகாயிலில் மீன் முத்திளையிடும் ெணி பெய்துவந்தார். திருக்பகாயில் நிர்வாகத்பதாடு கருத்து பவறுொடு ஏற்ெட்டதால், திருச்சிக்கு பமற்பக காவிரியின் பதன்ொலுள்ை எண்பணய் மாகாணம் என்னும் ஊரில் வந்து தங்கினார். தமிழறிவு நிைம்ெப் பெற்றிருந்த சிதம்ெைம் பிள்ளை அவ்வூரிலிருந்பதார்க்கு தமிழ் நூல்களைக் கற்பித்தார். சிறிது காலத்துக்குப்பின் அங்கிருந்து அதவத்தூர் பென்று அங்கும் ஆசிரியப்ெணிளய பமற்பகாண்டார். குடும்ெம் அதவத்தூரில் இருந்தபொது ஸ்ரீெவ ஆண்டு ெங்குனித் திங்கள் 26ம் நாள் (6.4.1815) அன்னதாச்சி ஓர் ஆண் மகளவ ஈன்பறடுத்தார். மதுளை மீனாட்சி சுந்தபைசுவைர் திருவருைால் பிறந்தளமயின் மீனாட்சிசுந்தைம் எனப் பெயர் சூட்டினர். குடும்ெம் பொமைெம்பெட்ளடக்குக் குடிபெயர்ந்தது. மீனாட்சிசுந்தைம் தந்ளதயிடம் தமிழ் கற்றார்.  பநடுங்கணக்கு  ஆத்திச்சூடி  அந்தாதிகள்  கலம்ெகங்கள்  பிள்ளைத்தமிழ் நூல்கள்  பொன்ற இலக்கண நூல்களையும் கற்றுத் பதர்ந்தார்.

    

மாளலகள் ெதகங்கள் நிகண்டு கணிதம் மற்றும் நன்னூல்

கவிபுளனயும் ஆற்றலும் பெற்றார். இவரின் கவிபுளனயும் ஆற்றளலச் பொதிக்க விரும்பிய முருங்கப்பெட்ளட பெல்வர் ஒருவர், "இப்ொட்டுக்கு அருத்தம் பொல்" என்று முடியுமாறு ஒரு பவண்ொ இயற்றச் பொன்னாைாம். உடபன மீனாட்சிசுந்தைம் பநல்லுக்கும் திரிமூர்த்திகளுக்கும் சிபலளட அளமத்து ஒரு பவண்ொ ொடினார். "ஒண்கமலம் வாழ்ந்து அன்னமாகி உைலளணந்து தண்கயநீர்த் தூங்கித்தகும் ஏறூர்ந்து - ஒண்கதிரின் பமயவித்தான் மூவைாகும் விைம்பியபதன் தூயஇப் ொட்டுக் கருத்தம் பொல்." இப்ொட்டில், ஒண்கமலம் வாழ்ந்து அன்னமாகி - பநல்லுக்கும் பிைமனுக்கும் சிபலளட உைலளணந்து தண்கயநீர்த்தூங்கி - பநல்லுக்கும் திருமாலுக்கும் சிபலளட ஏறூர்ந்து ஒண்கதிரின் பமயவித்தால்-பநல்லுக்கும் சிவனுக்கும் சிபலளட "பொல்" என்ெதற்கு "பநல்" என்று பொருளுண்டு. "இப்ொட்டுக் கருத்தம் பொல் என்றால்", "இப்ொட்டுக் கருத்தம் பநல்" என்ெது பொருைாகும். 37

மீனாட்சிசுந்தைத்தின் 15ம் வயதில் தந்ளத சிதம்ெைம் பிள்ளை காலமானார். அவர் தந்ளத இறந்த ஆண்டின் பெயர் "விபைாதி". "விபைாதி" என்னும் பொல்ளல இருபொருளில் அளமத்து அவர் எழுதிய பவண்ொ, இைம் வயதிபலபய அவரின் கவிொடும் ஆற்றலுக்குச் ொன்றாக உள்ைது. அவ்பவண்ொ வருமாறு: "முந்ளத அறிஞர் பமாழிநூல் ெல நவிற்றும் தந்ளத எளனப் பிரியத் தான்பெய்த- நிந்ளத மிகும் ஆண்பட விபைாதிபயனும் அப்பெயர் நிற்பக தகுமால் ஈண்படது பெய்யாய் இனி." பொமைெம்பெட்ளடயில் இருந்தபொது காபவரியாச்சி என்ற பெண் இவரின் வாழ்க்ளகத் துளணவியானார். தமிழ்ப் புலவர்களைக் கண்டு உளையாடுவதற்கும், தம் ஐயங்களைப் பொக்கிக் பகாள்வதற்கும் வாய்ப்ொகத் திருச்சி மளலக்பகாட்ளட கீழவீதியில் குடிபயறினார். முத்துவீரியம் என்னும் இலக்கண நூளலச் பெய்த, முத்துவீை வாத்தியார் திரிசிைபுைம் பொமசுந்தை முதலியார் முதலான புலவர்களுடன் அைவைாவும் வாய்ப்பிளனப் பெற்றார். பவளியூர்ப் புலவர்கள் இவளைத் "திரிசிைபுைம் மீனாட்சிசுந்தைம் பிள்ளை" எனக் குறிப்பிட்டனர். மளலக்பகாட்ளட பமைனமடம் பவலாயுத முனிவர் காஞ்சிபுைம் ெொெதி முதலியார் திருவம்ெலம் தின்னமுதம் பிள்ளை மழளவ மகாலிங்ளகயர் ஆகிய தமிழ்ப் புலவர்களை அணுகித் தம் ஐயங்களைப் பொக்கிக் பகாண்டார். எழுத்து யாப்பு பொல் அணி பொருள் ஆகிய ஐந்திலக்கணங்களையும் தக்கவரிடம் ொடங்பகட்டார். திருவாவடுதுளற அம்ெலவாண முனிவரிடம் கம்ெைந்தாதிளயயும் கீழ்பமலூர் சுப்பிைமணிய பதசிகரிடம் குட்டித் பதால்காப்பியம் என்று அளழக்கப்ெடும் இலக்கண விைக்கத்ளதயும் ொடங்பகட்டார். இதனால் அவர் தமிழ்ப் புலளம பமலும் சிறப்புற்றது. ெல சிவத்திருத்தலங்களுக்குச் பென்று, அத்தலங்களைப் ெற்றித் தலபுைாணங்களும் ெதிகங்களும் அந்தாதிகளும்

அங்குள்ை இளறவன், இளறவி பிள்ளைத்தமிழ் கலம்ெகம் பகாளவ உலா தூது குறவஞ்சி முதலான நூல்களும் இயற்றினார்.

மீது

1851ல் திரிசிைபுைத்திலிருந்தவர்கள் விரும்பிய வண்ணம் ளெவ எல்லப்ெ நாவலர் இயற்றிய "பெவ்வந்திப்புைாணம்" என்னும் நூளலப் ெதிப்பித்தார். 1860 முதல் மாயூைத்தில் வசிக்கத் பதாடங்கி, அங்கிருந்து அடிக்கடி திருவாவடுதுளற மடத்திற்குச் பென்று வந்தார். மீனாட்சிசுந்தைம் பிள்ளை. திருவாவடுதிளற ஆதீன வித்துவானாக நியமிக்கப்ெட்டார். ஆதீனகர்த்தர் அம்ெலவாணபதசிகர் மீது கலம்ெகம் ொடினார். ஆதீனகர்த்தர் மீனாட்சிசுந்தைம் பிள்ளைக்கு "மகாவித்துவான்" என்ற ெட்டத்ளத வழங்கி மகிழ்ந்தார். அன்று முதல் மகாவித்துவான் மீனாட்சிசுந்தைம் பிள்ளை என்று அளழக்கப்ெட்டார்.

38

1871ல் உ.பவ.ொமிநாதய்யர் மகாவித்துவானின் மாணாக்கைானார். இறுதிவளைத் தம் ஆொபனாடிருந்து ெல்பவறு நூல்களைப் ொடங்பகட்டார். மகாவித்துவான் திருவாவடுதுளறயிலிருந்து ெட்டீஸ்வைம், திருப்பெருந்துளற, குன்றக்குடி முதலிய தலங்களுக்குச் பென்றுவந்தார். பிள்ளையவர்கள் 1876ல் பநாய்வாய்ப்ெட்டார். மாணாக்கர் ெபவரிநாத பிள்ளை மார்பில் ொய்ந்த வண்ணம், திருவாெம் ெடிக்குமாறு கூறினார். உ.பவ.ொ திருவாெகம் அளடக்கலப்ெத்ளதப் ொட, 1.2.1876ல் தம் 61ம் வயதில் இளறவனடி பெர்ந்தார். ெத்பதான்ெதாம் நூற்றாண்டின் கம்ென் இளணயிலாப் புலவன்

பமய்ஞானக் கடல் நாற்கவிக்கிளற சிைமளலவாழ் ளெவசிகாமணி

முதலிய முப்ெதுக்கும் பமற்ெட்ட ெட்டங்களையும் விருதுகளையும் பெற்றார்.  தலபுைாணங்கள் 22  பிள்ளைத்தமிழ் 10  ெரித்திைம் 3  கலம்ெகம் 2  மான்மியம் 1  பகாளவ 3  காப்பியம் 2  உலா 1  ெதிகம் 4  தூது 2  ெதிற்றுப்ெத்தந்தாதி 6  குறவஞ்சி 1  யமக அந்தாதி 3  பிறநூல்கள் 7  மாளல 7 என இவர் பெய்துள்ை பமாத்த நூல்கள் ஏறத்தாழ 80. பமலும் ெல தனிச் பெய்யுள்களையும் இயற்றியுள்ைார். "ொர்பகாண்ட புகழ் முழுதும் ஒருபொர்ளவ எனப் பொர்த்த ெண்பின்மிக்க ஏர்பகாண்ட மீனாட்சி சுந்தைபவள்." - என்று சி.ொமிநாதபதசிகர் ொைாட்டுவது பொருத்தபம.

ஒளிரும் மிழ்மணி, ேம் ஒப்பற்ற கவிமணி! ெத்பதான்ெதாம் நூற்றாண்டில் பிறந்து புகழ்பெற்று விைங்கிய கவிஞர்கள்;

இருெதாம்

நூற்றாண்டில்

சுப்பிைமணிய ொைதியார் ொபவந்தர் ொைதிதாென் நாமக்கல் இைாமலிங்கம் பிள்ளை ஆகிய நால்வருமாவர். அவருள்; ொைதி ஒரு விடுதளல இயக்கக் கவிஞர்; ொபவந்தர் ஒரு திைாவிட இயக்கக் கவிஞர்; நாமக்கல்லார் ஒரு பதசிய இயக்கக் கவிஞர். ஆயின், கவிமணி பதசிக விநாயகம் பிள்ளை ஓர் இயக்கம் ொைா இனிளமக் கவிஞர், எளிளமக் கவிஞர், உண்ளமக் கவிஞர், உணர்ச்சிக் கவிஞர் எனக் கூறுதல் ொலப் பொருந்தும். "அழகு என்ெபத உண்ளம, உண்ளம என்ெபத அழகு" என்றார் ஆங்கிலக் கவிஞர் கீட்ஸ். கவிமணியின் ொடல்களில் உண்ளமயும் அழகும் ளகபகார்த்துச் பெல்வளத உணை முடியும். கரும்பினும் இனிளம பெற்ற கவிமணி பதசிக விநாயகம் பிள்ளையின் ொடல்கள் தமிழ் மக்களுக்குக் கிளடத்த பெருஞ்பெல்வம், அரிய பெல்வம், பதவிட்டாத அமிர்தம் என புகழ்வார் இைசிகமணி டி.பக.சி.

39

"த சிக விோயகத்தின் கவிப்மபருறம தினமும் பகட்ெது என் பெவிப்பெருளம." எனப் புகழ்பமாழி சூட்டுவார் நாமக்கல் கவிஞர். "இவைது உண்ளமயுள்ைம், உண்ளமப் ொடல்களின் மூலமாய் உண்ளம வித்துக்களைக் கற்ெவர் மனத்தில் விளதத்து, உண்ளமப் ெயிளைச் பெழித்பதாங்கச் பெய்கிறது. இவர் ொடல்களில் காணும் பதளிவும், இனிளமயும், இவைது உள்ைத்திபலயுள்ை பதளிவு, இனிளம முதலிய சிறந்த இயல்புகளின் நிழற்ெடபமயாகும்," என்ொர் பெைாசிரியர் ளவயாபுரிப்பிள்ளை. "உள்ைத்துள்ைது கவிளத - இன்ெம் உருபவடுப்ெது கவிளத பதள்ைத் பதளிந்த தமிழில் - உண்ளம பதரிந்துளைப்ெது கவிளத." என்னும் கவிமணியின் கவிளத ெற்றிய விைக்கம் அவரின் கவிளதகளுக்கு நன்கு பொருந்துவதாகும். பதசிக விநாயகம் கன்னியாகுமரி மாவட்டம் நாகர்பகாவிளல அடுத்த பதரூரில் 1876 சூளல 27ம் நாள் பவைாைர் குலத்தில் சிவதாணுப்பிள்ளை - ஆதிலட்சுமியம்மாள் தம்ெதியருக்கு மகனாகப் பிறந்தார். ஐந்து வயதில் பதரூர் ஆைம்ெப்ெள்ளியில் பெர்க்கப்ெட்டார். அவர் வாழ்ந்து வந்த நாஞ்சில்நாடு மளலயாை நாட்டின் ஒரு ெகுதியாக இருந்ததால், ெள்ளியில் மளலயாை பமாழி கற்க பவண்டியவைானார். எனினும் பதரூளை அடுத்த வாணன்திட்டிலிருந்த திருவாவடுதுளற மடத்தின் தளலவர் ொந்தலிங்கத் தம்பிைானிடம் தமிழ் இலக்கிய, இலக்கணங்களைக் கற்றுத் பதர்ந்தார். கவிபுளனயும் ஆற்றலும் ளகவைப் பெற்றார். ஆைம்ெப் ெள்ளிக் கல்விக்குப்பின் பகாட்டாறு அைசுப் ெள்ளியில் ெயின்றார். திருவனந்தபுைம் ஆசிரியப் ெயிற்சி நிறுவனத்தில் ஆசிரியர் ெயிற்சி பெற்றார். முப்ெத்தாறு ஆண்டுகள் ெள்ளி ஆசிரியைாகவும், கல்லூரி விரிவுளையாைைாகவும் ெணிபுரிந்து, 1931ல் ஓய்வு பெற்றார். ஓய்வுக்குப் பின் தம் மளனவியின் ஊைாகிய புத்பதரியில் தங்கிக் கவிளத இயற்றுவதிலும் கல்பவட்டு ஆைாய்ச்சியிலும் ஈடுெட்டார். ெழந்தமிழ்ப்ெண்பும், தமிழ் மணமும், புதுளமக் கருத்துக்களும் நிளறந்த ெல ொடல்களைக் கவிமணி எழுதியுள்ைார். இப்ொடல்களின் பதாகுப்பு "மலரும் மாளலயும்" என்னும் நூலகாக பவளியிடப் பெற்றது. 



ஆசியப ாதி

உமர்கய்யாம் ொடல்கள்

ஆகிய இருகவிளத நூல்களும் ஆங்கில நூல்களைத் தழுவி எழுதப் பெற்றளவ. நாஞ்சில் நாட்டில் நிலவிய மருமக்கள் தாய முளறயிளன எள்ளி நளகயாடும் முளறயில் எழுதப் பெற்ற நூல் "நாஞ்சில் நாட்டு மருமக்கள் வழிமான்மியம்" என்ெதாகும். "பதவியின் கீர்த்தனங்கள்" கவிமணி இயற்றிய இளெப்ொடல்களின் பதாகுப்ொகும். "கவிமணியின் உளை மணிகள்" என்ற நூல் அவைால் எழுதப்பெற்ற கட்டுளைகளின் பதாகுப்ொகும். கவிமணி ஆங்கிலத்தில் எழுதிய வைலாற்று ஆய்வுநூல் "காந்தளூர் ொளல" ஆகும். பதசிக விநாயகம் பிள்ளையின் கவிொடும் புலளமளயப் ொைாட்டிச் பென்ளன மாகாணத் தமிழ்ச்ெங்கம் 1940ல் "கவிமணி" என்னும் ெட்டத்ளத வழங்கிச் சிறப்பித்தது. மலரும் மாளலயும் நூலில் இடம்பெற்றுள்ை ொடல்கள் மூலம் கவிமணியின்  நாட்டுப்ெற்று  ொதிபெதம் கடிதல்  பமாழிப்ெற்று  குழந்ளதகளிடம் பகாண்ட ெற்று  இளறவழிொடு  ஆகியவற்ளற அறியலாம். ஆனந்த சுதந்திைம் அளடந்துவிட்டதாகக் குதூகலித்த ொைதிக்கு சுதந்திை இந்தியாவில் வாழக் பகாடுத்து ளவக்கவில்ளல. ஆயின் கவிமணி விடுதளல பெற்ற இந்தியாவில் ஏழாண்டுகள் வாழும் பெறு பெற்றார். "பெற்ற சுதந்திைத்ளதப் பெணிக்காப்ெது நமது கடளம என்றும், உரிளம வாழ்வின் ெயளன நிளனயாது வாதிளன விளைவித்துச் ெண்ளட பெய்வது பதளவயற்றது," என்றும் வலியுறுத்தினார். நம் நாட்டு மக்களுக்கு ஊக்கமும் உளழப்பும் பவண்டும். 40

"உண்ணும் உணவுக்கும், உடுக்கும் உளடக்கும் அந்நியளை நம்பி வாழ்தல் கூடாது." "ெலபதாழில்கள் பெய்து ெஞ்ெப் பெயிளனத் துைத்த பவண்டும்." "அண்ணல் காந்தியிளன அடிபயாற்றி வாழ்பவாம்," என்ெளதக் கீழ்காணும் கவிளத வலியுறுத்தும். "ஆக்கம் பவண்டுபமனில்- நன்ளம அளடய பவண்டுபமனில் ஊக்கம் பவண்டுமப்ொ - ஓயாது உளழக்க பவண்டுமப்ொ

வாழ்தல் வாழ்வாபமா? உண்ணும் உணவுக் பகங்காமல் உடுக்கும் ஆளடக் களலயாமல் ெண்ணும் பதாழில்கள் ெலகாண்பொம் ெஞ்ெப் பெளயத் துைத்திடுபவாம் அண்ணல் காந்திவழி ெற்றி அகிலம் புகழ வாழ்ந்திடுபவாம்."

உண்ணும் உணவுக்கும் - இடுப்பில் உடுக்கும் ஆளடக்கும் மண்ணில் அந்நியளை நம்பி

கவிமணி தமிழுக்குத் பதாண்டாற்றிய புலவளைப் பொற்றுகிறார். தமிழ்நூல்களின் சிறப்புகளைக் கூறுகிறார். தமிழ்பமாழி வைைப் ெளழளமபயாடு புதுளமளயயும் வைபவற்கின்றார். தமிழில் புதுப்புதுத் துளறகளைத் பதாற்றுவித்து வைர்க்க பவண்டியதன் அவசியத்ளத வலியுறுத்துகிறார். "அறிவின் எல்ளல கண்படான், உலளக அைந்து கணக்கிட்படான்," என வள்ளுவளையும், "பநல்லிக்கனிளயத் தின்றுலகில் நீடுவாழும் தமிழ்க் கிழவி," என ஔளவயாளையும், "இந்திை ொலபமல்லாம் கவியில் இயற்றிக் காட்டிடுவான்," எனக் கம்ெளையும், "ொட்ளடக் பகட்டு கிறுகிறுத்துப் பொபனபனயடா அந்த கிறுக்கில் உைறுபமாழி பொறுப்ொயடா," எனப் ொைதிளயயும் பொற்றிக் கவியாைம் சூட்டுகிறார். மனத்தூய்ளமயின்றிச் பெய்யும் இளறவழிப்ொட்டினால் ெயனில்ளல என்ெது கவிமணியின் கருத்து. இதளன வலியுறுத்தும் ொடல்: "கண்ணுக் கினியன கண்டு - மனளதக் காட்டில் அளலய விட்டு ெண்ணிடும் பூளெயாபல - பதாழி ெயபனான்றில்ளலயடி உள்ைத்தில் உள்ைானடி - அது நீ உணை பவண்டும் அடி உள்ைத்தில் காண்ொபயனில் - பகாயில் உள்பையும் காண்ொயடி." கவிமணி தம் கவிளதகளில் ொதிபெதங்களைச் ொடுகிறார். "ொதியிைண்படாழிய பவறில்ளல," என்றார் ஔளவயார். ொதி இளறவனால் வகுக்கப்ெடவில்ளல. மக்களின் கற்ெளனபய. பிறர்க்காக உளழப்ெவர் உயர்ந்தவர். தன்னலம் பெணுபவார் தாழ்ந்தவர். இதளன, "மன்னுயிர்க்காக உளழப்ெவபை - இந்த மாநிலத் பதாங்கும் குலத்தினைாம் தன்னுயிர் பொற்றித் திரிெவபை - என்றும் தாழ்ந்த குலத்தில் பிறந்பதார் அம்மா." எனப் ொடுகிறார். கவிமணி ஒரு தளலசிறந்த குழந்ளதக் கவிஞர். இவர் குழந்ளதகளுக்காகத் தாய்மார் ொடும் தாலாட்டுப் ொடல்களையும், குழந்ளதகள் தாபம ொடி மகிழத்தக்க எளிய அழகிய ொடல்களையும் ொடியுள்ைார். காக்ளக, பகாழி முதலிய ெறளவகளைக் குழந்ளத விளித்துப்ொடும் ொடல்கள் சுளவமிக்கன. காக்காய்! காக்காய்! ெறந்து வா கண்ணுக்கு ளம பகாண்டு வா

பகாழி! பகாழி! கூவி வா குழந்ளதக்குப் பூக்பகாண்டு வா 41

பகாழி! ஓடி வாவா பகாழி! பகாழி! வா வா பகாண்ளடப்பூளவக் காட்டு வா பகாக்பகாக்பகா என்று வா ெர். எட்வின் அர்னால்டு எழுதிய "The Light of Asia" என்னும் நூளலத் தழுவி எழுதப் பெற்ற அரிய நூல் "ஆசிய ப ாதி" ஆகும். இந்நூல் புத்தர் பெருமானின் வைலாற்ளற விைக்குவது. சுத்பதாதனர் மளனவி மாயாபதவி இளறவன் தன் மூலமாகப் பிறக்க விருப்ெளதக் கணவாகக் காண்கிறாள். "Dreamed a strange dream" என்ெளத "எந்நாளும் காணாத கனபவான்று கண்டாள்" எனக் கவிமணி, பமாழியாக்கம் எனத் பதான்றா வளகயில் ஆக்கியுள்ை அருளம பொற்றத்தக்கது. ொைசீகக் கவிஞர் உமர் கய்யாம் ொடல்களை எட்வர்ட் பிட்ஸ் ப ைால்டு ஆங்கிலத்தில் ஆக்கியுள்ைார். கவிமணி ஆங்கில நூளலத் தழுவித் தம் நூளலப் ெளடத்துள்ைார். இப்ொடலின் தழுவலாக கவிமணி எழுதிய கீழ்க்கண்ட ொடல் அறிஞர்களின் ொைாட்ளடப் பெற்றது. பவய்யிற்பகற்ற நிழலுண்டு வீசும் பதன்றல் காற்றுண்டு ளகயில் கம்ென் கவியுண்டு கலெம் நிளறய மதுவுண்டு

பதய்வகீதம் ெலவுண்டு பதரிந்து ொட நீயுண்டு ளவயந் தருமிவ் வனமன்றி வாழும் பொர்க்கம் பவறுண்படா!

கவிமணி பதசிக விநாயகம் பிள்ளை 78 ஆண்டுகள் நிளறவான வாழ்க்ளக வாழ்ந்து 26.09.1954ல் இம் மண்ணுலக வாழ்விளன நீத்தார். வாழ்நாள் முழுவதும் தமிழ்மணி ஒலித்துக் பகாண்டிருந்த கவிமணியின் நா ஓய்ந்தது. எனினும் அவர் ொடல்கள் பெவிகளில் ஒலித்துக் பகாண்பட உள்ைன.

42

பன்மமாழிப் புலவர் கா.அப்பாதுறையார் ஆய்வறிஞர் அப்ொதுளையார் எடுக்க எடுக்கக் குளறயாத ஓர் அறிவுச் சுைங்கம்; ென்பமாழிப் புலவர்; பதன்பமாழி பதர்ந்தவர்; யாரும் பெய்ய முடியாத ொதளனயாகப் ெலதுளறகள் ெற்றிய நூற்றுக் கணக்கான நூல்களைத் தமிழுக்குத் தந்தவர்; அகைாதி பதாகுத்தவர்; அக்களலயில் ஆழம்கால் பகாண்டவர்; சிறந்த சிந்தளனயாைர்; ெளகவர் அச்சுறும்ெடி பொல்லம்புகளை வீசும் பொற்பொழிவாைர்; பமாழிபெயர்ப்ொைர்; கனிந்து முதிர்ந்து ெழுத்த பெைறிவாைர்" என்று இவ்வாபறல்லாம் ெதிப்புச் பெம்மல் ெ.பமய்யப்ெனால் பொற்றிப் புகழ்ந்திட்ட பூந்தமிழ் அறிஞர் கா.அப்ொதுளையார். கா.அப்ொதுளையார், கன்னியாகுமரி மாவட்டத்தில் ஆைல்வாய்பமாழி என்னும் சிற்றூரில், காசிநாதப்பிள்ளை முத்துபலட்சுமி அம்மாள் வாழ்விளணயருக்கு 1907ஆம் ஆண்டு ூன் 24ஆம் பததி பிறந்தார். பெற்பறார் சூட்டிய பெயர் "நல்லசிவம்" என்ெதாகும். பதாடக்கக் கல்விளய ஆைல்வாய் பமாழியிலும், ெள்ளிக் கல்விளய நாகர்பகாவிலிலும், கல்லூரிக் கல்விளய திருவனந்தபுைத்திலும் ெயின்றார். ஆங்கில இலக்கியத்தில் முதுகளலப் ெட்டம் பெற்றார். இந்தி பமாழியில் "விஷாைத்" பதர்ச்சியளடந்தார். திருவனந்தபுைம் ெல்களலக்கழகத்தில் தனிவழியில் ெயின்று தமிழில் முதுகளலப் ெட்டதாரியானார். ளெதாப்பெட்ளட ஆசிரியர் ெயிற்சிக் கல்லூரியில் பெர்ந்து எல்.டி.ெட்டம் பெற்றார். திருபநல்பவலி, மதுளை திைவியம் தாயுமானவர் இந்துக் கல்லூரியில் 1937 முதல் 1939 முடிய இந்தி ஆசிரியைாகப் ெணிபுரிந்தார். காளைக்குடி, அமைாவதி புதூர் குருகுலப் ெள்ளியில் அப்ொதுளையார் தளலளம ஆசிரியைாகப் ெணியாற்றிய பொது, இவரிடம் கல்வி ெயின்ற மாணவர் கவிஞர் கண்ணதாென் என்ெது குறிப்பிடத்தக்கது. பென்ளன ெச்ளெயப்ென் கல்லூரியில் சில காலம் ஆசிரியைாகப் ெணிபுரிந்தார். மத்திய அைசின் பெய்தித் பதாடர்புத் துளறயில் 1947 முதல் 1949 வளை ெணியாற்றினார். அப்பொது, "இந்தியாவின் பமாழிச்சிக்கல்" என்ற ஆங்கில நூளல எழுதியதால் தனது பவளலளய இழந்தார். பென்ளனப் ெல்களலக்கழக ஆங்கிலம் - தமிழ் அகைாதித் தயாரிப்பில் 1959 முதல் 1965 வளை அதன் ஆசிரியைாகப் ெணி பெய்தார். பமலும் தமிழக வைலாற்றுக்குழு உறுப்பினைாக 1975 முதல் 1979 வளை இருந்துள்ைார். திைாவிடன், ஸ்டிஸ், இந்தியா, ொைதபதவி, சினிமா உலகம், இலிெபைட்டர், விடுதளல, பலாபகாெகாரி, தாருல் இஸ்லாம், குமைன், பதன்றல் முதலிய இதழ்களில் இவைது எழுத்துப் ெணி பதாடர்ந்தது. அப்ொதுளையார் இந்தி பமாழி ஆசிரியைாகப் ெணி புரிந்தவர். ஆனால் தமிழகத்தில் இந்திபமாழி கட்டாயப் ொடமாகத் திணிக்கப்ெட்டபொது, 1938 - 39ஆம் ஆண்டுகளில் நாபடங்கும் நடந்த இந்தி எதிர்ப்புப் பொரில் ெங்கு பகாண்டார்.  குமரிக்கண்டம் அல்லது கடல்பகாண்ட பதன்னாடு  பதன்னாட்டுப் பொர்க்கைங்கள்  ெரித்திைம் பெசுகிறது

 பென்ளன நகை வைலாறு  ஐ.நா.வைலாறு  பகாங்குத் தமிழக வைலாறு

முதலிய வைலாற்று நூல்களை எழுதியுள்ைார்.  திைாவிட நாகரிகம்  திைாவிடப் ொைம்ெரியம்  திைாவிடப் ெண்பு  திைாவிட பமாழி என்ெனவற்றுக்பகல்லாம் மிகப் பொருத்தமான விைக்கங்களைத் தம் வைலாற்று நூல்களில் அளித்துள்ைார். அப்ொதுளையாரின், பதன்னாட்டுப் பொர்க்கைங்கள் என்ற வைலாற்று நூல், பொர்க்கைங்களில், ெட்டியலன்று,  பொர்க்காைணங்கள்  பொரின் விளைவுகள்  பொர்களின் பின்புலங்கள்  பொர்களின் வழியாக புலப்ெடும் அைசியல் பநறிகள்  பொர்ச் பெயல்கள் 43

ஆகியவற்ளறபயல்லாம் ஆைாயும் நூலாக அளமந்துள்ைது என வைலாற்று அறிஞர்கள் அந்நூளலப் பொற்றுகின்றனர். பதன்னாட்டுப் பொர்க்கைங்கள் என்ற நூல் குறித்து அறிஞர் அண்ணா, "இந்நூல் என்ளன மிகவும் கவர்ந்த நூலாகும். அந்த நூலின் ஒபை ஓர் ஏட்ளட எழுத, அவர் எத்தளன ஆயிைம் ஏடுகளைத் பதடிப் ொர்த்திருக்க பவண்டும். எத்தளன ஆயிைம் கவிளதகள், இலக்கியங்களைத் திைட்டிப் ொர்த்திருக்க பவண்டும் என்ெளத எண்ணி வியந்பதன்" என்று வியந்து கூறியுள்ைார்!  கிருஷ்ண பதவைாயர்  பநதாஜி சுொஷ் ெந்திைபொஸ்  படவிட் லிவிங்ஸ்டன்  அரியநாத முதலியார்  களலயுலக மன்னன் இைவி வர்மா மற்றும்,

   

வின்ஸ்டன் ெர்ச்சில் அறிவியல் முளனவர் ஐன்ஸ்டீன் அறிவுலக பமளத பெர்னாட்ஷா கன்னட நாட்டின் பொர்வாள் ளஹதர் அலி

 ஆங்கிலப் புலவர் வைலாறு  அறிவியலாைர் பெஞ்ெமின் ஃபிைாங்கிளின்  ெங்க காலப் புலவர் வைலாறு உள்ெட ெலரின் வாழ்க்ளக வைலாறுகளை அரிய ெல நூல்கைாகப் ெளடத்துள்ைார். பமலும் ெங்க காலப் புலவர்களில்,  பிசிைாந்ளதயார்  ஒைளவயார்  பகாவூர்கிழார்  பெருந்தளலச் ொத்தனார் முதலிய நால்வர் ெற்றியும் எழுதியுள்ைார் அப்ொதுளையார்.  அபலக்ஸாண்டர்  ொணக்கியர்  ெந்திைகுப்தர் ஆகிய மூவளைப் ெற்றி ஏ.எஸ்.பி. ஐயர் எழுதிய நூளல பமாழிபெயர்த்துத் தந்துள்ைார். இளைஞர்கள் ெயிலும் ொடநூல்களுக்காகபவ, ொதளனயாைர்கள் ெலரின் வாழ்க்ளக வைலாறுகளை எழுதிக் குவித்துள்ைார். திருக்குறளுக்கு விரிவும் விைக்கமுமாக ெல்லாயிைம் ெக்கங்கள் ஓயாமல் எழுதிக் குவித்தவர். அவைது "திருக்குறள் மணி விைக்க உளை" என்ற தளலப்பில் அளமந்த நூல், ஆறு பதாகுதிகைாக பவளியிடப்ெட்டுள்ைன. பமலும், கவியைசு கண்ணதாென் நடத்திய "பதன்றல்" வாை இதழிலும், "அன்ளன அருங்குறள்" என்ற தளலப்பில் புதிய குறள்ொ ெளடத்துள்ைார். திருக்குறள் உளைக்பகனபவ "முப்ொல் ஒளி" என்ற இதளழ ஆறு ஆண்டுகள் பதாடர்ந்து பவளியிட்டார். அவைது திருக்குறள் விைக்க உளையில், உலகின் ெல பமாழிகளில் உள்ை அறிவார்ந்த அற நூல்கபைாடு ஒப்பிட்டு, திருக்குறளைக் காணும் காட்சி மிகப் புதியது எனலாம். "உலக இலக்கியங்கள்" என்ற நூலில்,  பிபைஞ்ச்  கன்னடம்  சீனம்  பதலுங்கு  உருசியா  ப ர்மனி  உருது  வடபமாழி  ொைசீகம்  கிபைக்கம் எனப் ெத்து பமாழிகளின் இலக்கியங்களை ஆைாய்ந்து அரிய ெல பெய்திகளைத் தந்துள்ைார்.  வைலாறு  நாடகம்  வாழ்க்ளக வைலாறு  பொது அறிவு நூல்  பமாழிபெயர்ப்பு  அகைாதி  இலக்கியத் திறனாய்வு  உளைநூல்  சிறுகளத  குழந்ளத இலக்கிய நூல் என எத்துளறக்கும் ஏற்றதான நூற்று இருெது அரிய நூல்களைப் ெளடத்த ஆழ்ந்தகன்ற தமிழறிஞர் அப்ொதுளையார்.

44

இப் ென்பமாழிப் புலவர் 1989ஆம் ஆண்டு பம 26ஆம் பததி இவ்வுலக வாழ்ளவ நீத்தார். எனினும், அவனிளய விட்டு என்பறன்றும் நீங்காமல் அவைது புகழும், அவைது ெளடப்புகளும் நின்று விைங்கும்.

தபைாசிரியப் மபருந் றக மு.வ.! "ஆசிரியர் வைதைாெனாளை யான் நீண்டகாலமாக அறிபவன். அவளை யான் முதல் முதல் ொர்த்த பொது அவர் தம் மலர்ந்த விழியும், கூரிய மூக்கும், ெைந்த பநற்றியும், நீண்ட முகமும், நிமிர்ந்த பிடரியும் என்னுள்ைத்ளதக் கவர்ந்தன,"என்று தமிழ்த் பதன்றல் திரு.வி.கல்யாணசுந்தைனாைால் புகழ்ந்து ொைாட்டப் பெற்ற பெருளமக்குரியவர்தான் டாக்டர்.மு.வைதைாெனார்.

நிளலத்துவிட்டது.

மு.வைதைாெனார் மு.வ. என்று அளனவைாலும் அறியப்ெட்ட மு.வைதைாெனார், வட ஆர்க்காடு மாவட்டம் பவலம் என்னும் சிறிய கிைாமத்தில் முனுொமி முதலியார் அம்மாக்கண்ணு தம்ெதிக்கு 25-04-1912ல் பிறந்தார். திருபவங்கடம் என்று பெயரிடப்ெட்டு அளழக்கப்ெட்டாலும் தாத்தாவின் பெயைான வைதைாென் என்ற பெயபை அவருக்கு

மு.வ. வின் இைளம வாழ்வும் பதாடக்கக் கல்வியும் பவலம் என்னும் சிறிய கிைாமத்துடன் இளயந்து வைர்ந்தது. உயர்நிளலக் கல்விளயத் திருப்ெத்தூரில் கற்றுத் பதர்ந்தார். திரு.வி.க. ஆசிரியைாகப் ெணியாற்றிய "நவெக்தி" வாை இதளழத் தவறாமல் ெடித்து வந்த மு.வ.வின் மனத்தில் தமிழ் ஆர்வம் ஆல் பொல் தளழத்து வைர்ந்ததில் வியப்பொன்றும் இல்ளல. ெதினாறு வயதில் ெள்ளி இறுதித் பதர்வில் பவற்றி பெற்றார். 1928ம் ஆண்டில் திருப்ெத்தூர் தாலுகா அலுவலகத்தில் சில காலம் எழுத்தைாகப் ெணியாற்றினார். எழுத்தைாகப் ெணியாற்றிய பொது உடல் நலம் குன்றியதால் அந்தப் ெணியிலிருந்து விடுெட்டு ஓய்வுக்காக கிைாமத்துக்குச் பென்று, அங்கு திருப்ெத்தூர் முருளகய முதலியார் என்ெவரிடம் தமிழ் கற்கத் பதாடங்கினார். தமிழின் மீதிருந்த காதலால் 1931ல் வித்வான் முதல் நிளலத் பதர்வில் பதர்ச்சி பெற்றார். பின்னர் தாபம ெயின்று 1935ல் வித்வான் பதர்வு எழுதி, அதில் மாநிலத்திபலபய முதல் மாணாக்கைாகத் பதர்ச்சி பெற்றார். இதற்காக திருப்ெனந்தாள் மடம் ரூ.1000 ெரிெளித்தது. 1935ல் மாமன் மகளை மணம்புரிந்த அவருக்கு, மூன்று மகன்கள் பிறந்தனர். 1935 முதல் 1938 வளை திருப்ெத்தூர் ெள்ளியில் தமிழ் ஆசிரியைாகப் ெணியாற்றினார். 1939ல் பி.ஓ.எல். பதர்ச்சி பெற்றார். தளலநகைப் ெணி: 1939ல் ெச்ளெயப்ென் கல்லூரி விரிவுளையாைர் ெணி நிமித்தம் பென்ளன பென்ற மு.வ. அக் கல்லூரியின் "கீழ்த்திளெ பமாழிகளில் விரிவுளையாைர்" என்ற பொறுப்ளெ ஏற்றார்.  1944ல் "தமிழ் விளனச் பொற்களின் பதாற்றமும் வைர்ச்சியும்" என்ற தளலப்பில் ஆைாய்ந்து எம்.ஓ.எல். ெட்டம் பெற்றார்.  1948ல் பென்ளன ெல்களலக்கழகத்தின் மூலம் "ெங்க இலக்கியத்தில் இயற்ளக" என்ற தளலப்பில் ஆைாய்ச்சி பெய்து முளனவர் ெட்டம் பெற்றார். பென்ளனப் ெல்களலக்கழகத்தின் மூலம் முதல் முதலாக முளனவர் ெட்டம் பெற்ற பெருளமக்குரியவர் மு.வ. 45





1939ல் ெச்ளெயப்ென் கல்லூரியில் பெர்ந்த மு.வ. 1961 வளை அங்கு ெணியாற்றினார். 1945ல் அக்கல்லூரியின் தமிழ்த் துளறத் தளலவர் ஆனார். இளடபய ஓைாண்டு பென்ளனப் ெல்களலக்கழகத்தின் துளணப் பெைாசிரியைாகப் ெணியாற்றினார். 1961 முதல் 1971 வளை பென்ளனப் ெல்களலக்கழகத்தின் தமிழ்த் துளறத் தளலவைாகப் ெணியாற்றினார். பின்னர் 1971ல் மதுளைப் ெல்களலக் கழகத் துளணபவந்தைாகப் பொறுப்பெற்றார்.

எழுத்துப் ெற்று:"தமிழ்ப் பெைாசிரியர் ெதவியிலிருந்து நான்கு ஆண்டுகளுக்கு முன்பெ ஓய்வு பெற்றுவிட்படன். துளணபவந்தர் ெதவியிலிருந்தும் இன்னும் சில திங்களிபலா ஓர் ஆண்டிபலா விளட பெற்றுவிடுபவன். பிறகு ஆைாய்ச்சிப் பெைாசிரியைாக இருக்க பநர்ந்தாலும் அதிலிருந்து சில நாள்களில் விளடபெற்றுவிடுபவன். நான் களடசி வளையில் ஓய்வு பெற விரும்ொத ெதவி ஒன்று உண்டு என்றால் அது எழுத்தாைர் ெதவிதான். எழுத்து என் உயிருடன் கலந்து விட்ட ஒன்றாகும். என் களடசி மூச்சு உள்ை வளையில் ஏதாவது எழுதிக் பகாண்டிருப்பென். எழுத முடியாத பொது பொல்லிக் பகாண்டாவது இருப்பென்," என்று மதுளைப் ெல்களலக்கழகத்தில் 1974ல் ஆற்றிய பொற்பொழிவில் குறிப்பிட்டுள்ைார் மு.வ. என்று டாக்டர் இைா.பமாகன் எழுதிய "அறிஞர் மு.வ." என்ற நூலில் குறிப்பிட்டுள்ைார். மு.வ. பென்ளன, திருப்ெதி, அண்ணாமளலப் ெல்களலக் கழகங்களின் பெனட் உறுப்பினர் ெதவி வகித்துள்ைார். பகைை, ளமசூர் உஸ்மானியா, பெங்களூர், ஆந்திை, தில்லி, மதுளை, பகம்பிரிட்ஜ் ெல்களலக்கழகங்களின் கல்வி வாரிய உறுப்பினர் ெதவிகளையும் வகித்துள்ைார்.  நாவல்கள்  பொன்றவற்ளற தமிழுக்குத் தந்துள்ைார்.  சிறுகளதகள்  பெர்னாட்ஷா  சிறுவர் நூல்கள்  திரு.வி.க.  நாடகங்கள்  காந்தியடிகள்  கட்டுளைகள்  இைவீந்திைநாத் தாகூர்  தமிழ் இலக்கிய நூல்கள்  ெயணக் கட்டுளை ஆகிபயாைது வாழ்க்ளக வைலாறுகளை நூல்கைாக வடித்துள்ைார். இவைது திருக்குறள் பதளிவுளைளய ளெவ சித்தாந்த நூற்ெதிப்புக் கழகம் நூற்றுக்கும் பமற்ெட்ட ெதிப்புகள் பவளியிட்டு பெருளம பதடிக்பகாண்டுள்ைது. (நமது குழுமத்தில் திரு.வி.இைாமொமி வாைந்பதாறும் வழங்கி வருகிறார் என்ெது குறிப்பிடத்தக்கது.) "மு.வ.எழுதிய நூல்களில் கி.பி.2000 (சிந்தளனக் களத) ஒரு தனிச் சிறப்புளடயது. இதில் மு.வ.வின் இன்ளறய நிளனவும்,நாளைய கனவும் உள்ைன. சிந்தளனயும் கற்ெளனயும் இளயந்து இந்நூளல நடத்திச் பெல்வதால் இதளனச் சிந்தளனக்களத என்று அவர் குறிப்பிட்டுள்ைார். புதினங்களில் ெண்ளடத் தமிழ் இலக்கியங்களை அறிமுகப்ெடுத்துவதில் மு.வ. தனித்து நின்றார். ெழளமக்கும் புதுளமக்கும் ொலமாய்த் திகழ்ந்தார். ெழந்தமிழ் இலக்கியங்களைப் பொற்றுவதிலும், பதான்றுபதாட்டு வரும் தமிழ்ப் ெண்ொடுகளை, பநறிகளைக் காப்ெதிலும் அவர் தளலசிறந்து விைங்கினார். அபத ெமயத்தில் இன்ளறய உலகப் பொக்ளக ஒட்டி அறிவுக்கு ஒத்த முளறயில் நம் பமாழிளய வைர்க்க பவண்டும், நம் ெழக்க வழக்கங்களைச் சீர்திருத்திக்பகாள்ை பவண்டும் என்ெனவற்றிலும் அவர் முன்பனாடியாக விைங்கினார். குறிப்ொக நாளை மலர்ந்து மணம் வீெ இருக்கும் இன்ளறய அரும்புகைாகிய இளைஞர்களை உருவாக்குவதில் மு.வ. கண்ணும் கருத்துமாக இருந்தார்," என்று ொகித்ய அகாபதமி பவளியீடான மு.வ. என்ற நூலில் பொன் .பெைரிைா ன் குறிப்பிட்டுள்ைார். "வாழ்க்ளகயில் ஒவ்பவாரு சிக்களலயும் எதிர்ெடும் பொது ஒதுக்கிச் பெல்வதும் உண்டு; ஒதுங்கிச் பெல்வதும் உண்டு. ஒதுங்கிச் பெல்லும் வாழ்க்ளக அச்ெம் நிளறந்த வாழ்க்ளக; ஒதுக்கிச் பெல்லும் வாழ்க்ளக அச்ெமற்ற வாழ்க்ளக. இந்த இைண்டும் ெயனற்றளவ. சிக்களலத் தீர்த்து பவல்லும் வீைபம 46

பவண்டும். அதுபவ புத்துலகத்தின் திறவுபகால்," என்று கி.பி.2000 என்ற நூலின் முன்னுளையில் குறிப்பிட்டுள்ைார் மு.வ. ொகித்ய அகாபதமி விருது:மு.வ.வின் "அகல் விைக்கு" எனும் நாவலுக்கு ொகித்ய அகாபதமி விருது கிளடத்துள்ைது. "கள்பைா காவியபமா" என்ற நூலுக்குத் தமிழக அைசின் விருது கிளடத்துள்ைது. முதல் நாவல்:1944ம் ஆண்டு மு.வ. எழுதிய "பெந்தாமளை" நாவளல பவளியிட யாரும் முன்வைாததால், அந்நாவளல அவபை பவளியிட்டார். ஏமாற்றத்ளதயும், புறக்கணிப்ளெயும் தாங்கி அந்நாவல் பவளிவந்ததாலும் மு.வ. ஆறுதலும், மகிழ்ச்சியும் அளடந்தார். இது குறித்து மு.வ. மளறவுக்குப் பின் "களலமகள்" இதழில் எழுதிய அகிலன், "அவருளடய முதல் நாவளல அக்காலத்தில் ெதிப்ெகங்கள் சில பவளியிட ஏற்றுக் பகாள்ைவில்ளலயாம். களடசியாக அளத பவளியிடத் துணிந்த ொரி நிளலயம் பெல்லப்ெனிடமும் அன்ளறய நிளலயில் பொதிய பொருள் வெதி இல்ளல. பின்னர் மு.வ. தன் துளணவியார் இைாதா அம்ளமயாரின் நளககளை அடகு ளவத்து தமது முதல் நாவளல பவளியிட்டாைாம். பெர்னாட்ஷா எழுத்து வாழ்க்ளகப் பொைாட்டம் ெற்றித் தமிழில் ஒரு நூல் எழுதிய மு.வ. தாபம அப்ெடி ஒரு பொைாட்டத்ளத நடத்தியுள்ைார் என்ெது ெலருக்குத் பதரியாது," என்று குறிப்பிட்டுள்ைார். பெந்தாமளை பவற்றிக்குப் பின் 20 ஆண்டு காலம் உளழத்து ஆண்டுக்கு இவ்வைவு நூல்கள் என எழுதி பெரும் புகழும் பெற்றார். இந்த இருெது ஆண்டு காலத்ளத மு.வ. என்ற எழுத்தாைரின் "பொற்காலம்" என்பற பொல்லலாம். மு.வ.ளவப் ெற்றி ஆர்.பமாகன் முதன் முதலில் "மு.வ.வின் நாவல்கள்" என்ற நூளல 1972ல் எழுதியுள்ைார். பமலும் இைா.பமாகன் மு.வ.ளவப் ெற்றி 5 நூல்கள் எழுதியுள்ைார். 1972ம் ஆண்டு மு.வ.வுக்கு அறுெது ஆண்டு நிைம்ெப் பெற்றபொது மணிவிழாக் பகாண்டாடச் சிலர் முன்வந்தனர். "யான், எனது என்னும் பெருக்குக்கு இடம் தருகின்ற தனிமனிதர் ொைாட்டு விழாக்கள் குளறய பவண்டும். மனித இனம் கடவுளின் குடும்ெம் என்ற நல்லுணர்ளவ வைர்க்கும் ெமுதாய விழாக்கள் பெருக பவண்டும். ொைாட்டு விழாக்களுக்கு உரியவர்களும் தமக்காக விழா நடப்ெது குறித்து உள்ைம் ஒடுங்க பவண்டும்," என்று எழுதிய மு.வ. தம் மணிவிழாக் பகாண்டாட்டத்ளத மறுத்துவிட்டார். பெரிபயாருக்கு மரியாளத:1940ல் எழுதிய "ெடியாதவர் ெடும் ொடு" என்னும் நூலின் களடசிக் கட்டுளையில், "நமக்குமுன் வாழ்ந்த பெரிபயார்களின் வாழ்ளவ நாம் அறிதல் பவண்டும். அவர்கள் வாழ்வு நமக்கு வழிகாட்டியாகும். அவர்களைக் காண்ெதும் பகட்ெதும் அவர்கபைாடு ெழகுவதும் இப்பொது கூடுபமா? ஒரு வளகயால் கூடும். அவர்கள் நூல்களின் வடிவாக விைங்குகிறார்கள். அந்நூல்களைக் கற்றலும் பகட்டலும் பவண்டும். அப்பெறு எவர்க்கு உண்டு? கற்றவர்க்பக உண்டு; மற்றவர்க்கு இல்ளல," என்று எழுதியுள்ைார். மு.வ.வுக்கு உடல் தைர்ச்சி மிகுந்துபகாண்பட பென்று 1974 அக்படாெர் 10ம் பததி இளறயடி பெர்ந்தார். நம் காலத்தில் நமக்காக வாழ்ந்த பெரியார் மு.வ. வின் வாழ்வு நமக்கு மிகச் சிறந்த வழிகாட்டியாகும்.

47

தமிழ் பைோறு ப ோடுமோ? (மபலசியாவில் நல்ல தமிளழ முன்பனடுக்கும் ஏடாகிய 'உங்கள் குைல்' திங்களிதழில் அதன் ஆசிரியர் கவிஞர் பெ.சீனி ளநனா முகம்மது அவர்கள் எழுதிய கட்டுளை) தமிழ் பொறு பொடுமா? இப்பொபதல்லாம் இப்ெடி வினவுவது தமிழரில் ெலருக்குப் புது மைொகி (Trend) விட்டது. தங்களை முற்பொக்குச் சிந்தளனயாைர்கள் என்று நம்பிக் பகாண்டிருக்கின்ற சிலர், தங்களின் 'முன்பொக்ளக' பவளிப்ெடுத்தும் முயற்சியில், வாயினிக்க எழுப்பும் வழக்கமான வினா இது. இவர்கள் பொறு உண்ெது மட்டுபம வாழ்க்ளக என்றும், எது பொறு பொடுபமன்று பதான்றுகிறபதா அளத மட்டுபம பெய்வதுதான் பவற்றிக்கு வழி என்றும் கருதுெவர்கள். இன்னும் பகாஞ்ெம் நாளில் இவர்கள், ெமயம் பொறு பொடுமா? ெண்ொடு பொறு பொடுமா? உண்ளம பொறு பொடுமா? ஒழுக்கம் பொறு பொடுமா? என்று வரிளெயாக வினாக்களை எழுப்பி இவற்றுள் எதுவுபம பொறு பொடாது என்றும், எனபவ இளவபயல்லாம் பதளவயில்ளல என்றும் கூறத் பதாடங்கினாலும் வியப்ெதற்கு ஒன்றுமில்ளல. இந்தச் பொற்றுப் ெட்டாைத்ளத பநாக்கி நாமும் சில வினாக்களை எழுப்ெலாம். 1. தமிழ் என்ெது பமாழி. பமாழியின் முதற்ெயன் நம் கருத்ளதப் புரிந்து பகாள்ளுமாறு பவளிப்ெடுத்தவும் பிறர் கருத்ளத நாம் ெரியாகப் புரிந்து பகாள்ைவும் கருவியாக இருப்ெது. இந்தப் ெணிளயச் ெரியாகவும் திறம்ெடவும் பெய்வதில் பவறு எந்த பமாழிளயயும் விடத் தமிழ் தாழ்ந்ததன்று. 2. இன்று அளனத்துலக பமாழியாக முதனிளல பெற்றுள்ை ஆங்கிலத்ளதயும் மிஞ்சிய கருத்துக் பதளிவு பகாண்டது தமிழ். எடுத்துக் காட்டுகள் எத்தளனபயா உை. ஆங்கில வாக்கியத்தில் "யூ" (You) என்னும் பொல் ஒருவளைக் குறிக்கிறதா ெலளைக் குறிக்கிறதா என்ெளத நாம் புரிந்து பகாள்ை முடியாது. ஏபனனில் ஆங்கிலத்தில் ஒருவருக்கும் ெலருக்கும் அந்த ஒபை பொல்தான் ெயனீட்டில் உண்டு. தமிழில் நீ என்றும் நீங்கள் என்றும் தனித்தனி பொல் உண்டு. அ•றிளணயான 'அளவ'க்கும் உயர்திளணயான 'அவர்'களுக்கும் ஆங்கிலத்தில் 'பதய்' (They) என்னும் ஒபை பொல்தான். மாமாவும் 'அங்கிள்'தான் சிற்றப்ொவும் 'அங்கிள்'தான். அத்ளதயும் 'ஆண்டி'தான். சிற்றன்ளனயும் 'ஆண்டி'தான். 3. மபலசியாவில் நடந்த முதலாவது தமிழ் ஆைாய்ச்சி மாநாட்டில் மளறந்த பெைாசிரியர் தனிநாயக அடிகள் ஒரு வினா எழுப்பினார். "நீ உன் தந்ளதக்கு எத்தளனயாவது பிள்ளை?" என்றும் வினாளவ ஆங்கிலத்தில் ஒபை வாக்கியத்தில் கூற இயலுமா என்றார். இன்று வளை முடியும் என்று யாரும் முன்வந்து விைக்கக் காபணாம். 4. இன்ளறய அறிவியலுக்குத் பதளவயான ெல பொற்கள் தமிழில் இல்ளலபய என அலுத்துக் பகாள்கிறார்கள் சிலர். அன்ளறய அறிவியல் ஆக்கங்களுக்கான பொற்கள் எல்லாம் ஆங்கிலத்தில் மட்டும் முன்னபை இருந்தனவா என்ன? ஆய்வுகளும் கண்டு பிடிப்புகளும் ஆங்கிலத்திபலபய பெய்யப்ெடுவதால் அவற்றுக்கான புதிய பொற்களும் அதிபலபய உருவாக்கப்ெடுகின்றன. 5. ொதிக்குபமல் பிறபமாழிச் பொற்களை ளவத்துப் பிளழத்துக் பகாண்டிருக்கும் ஆங்கிலத்தில் புதிய பொற்களை உருவாக்க முடியும்பொது தன்காலிபலபய நிற்கவல்ல தமிழில் அளதச் பெய்ய முடியும். அப்ெடிச் பெய்யாமலிருப்ெது தமிழரின் குளறபய அன்றித் தமிழின் குளறயன்று.

48

தமிழ் பொறு பொடுமா? என நாக்கில் நைம்பில்லாமல் பெசுெவர்கள், தமிழுக்கு உள்ை தனித் தன்ளமகளை அறிவார்கைா? 1.

பமாழியின் மற்பறாரு ெயன் அம்பமாழியில் உள்ை நூல்களிலிருந்து கிளடப்ெது. தமிழ் நூல்களில் இல்லாத ெடிப்ெறிவுச் பெல்வமும் ெண்ொட்டு வைமும் பவபறம் பமாழியில் உள்ைன? உயர்ந்த வாழ்க்ளகக்கு உரிய பநறியும் அதன்ெடி ஒழுகும் முளறகளும் தமிழ் இலக்கியங்களிலும் அறிவு நூல்களிலும் கிளடக்குமைவுக்கு பவபறங்குக் கிளடக்கும்?

2.

திருக்குறள் பொன்ற அறிவு நூல் மனித வாழ்க்ளகயில் எத்துளணப் பெரும்ெயளன உருவாக்கவல்லது! 99 மலர்களைப் பெயர்கூறி அளடயாைம் காட்டும் கபிலரின் குறிஞ்சிப் ொட்டுப் பொபலாரு ெழம் ொடல் தமிழிலன்றி பவபறம் பமாழியில் உள்ைது? விபவக சிந்தாமணியின் விபவகம் கண்டால் வியக்காதவர் யார்?

3.

தமிழின் பொல்வைம் என்ெது பவறும் பொற்களின் எண்ணிக்ளகயா? அ•து ஓர் ெழம் பெரும் இனத்தின் ெல்லாயிைம் ஆண்டுப் ெட்டறிவுப் பெட்டகம் அன்பறா!

4.

பூ என்னும் ஒரு பொருளுக்கு அரும்பு, வீ, பொது, முறுக்கு, பமாட்டு, அலர், மலர் என அதன் ஒவ்பவாரு பெயர் பகாண்ட பமாழி உலகில் எத்தளன உண்டு? கல்விளய முளறயாகத் தமிழில் பதாடங்கும் குழந்ளத, பூ என்னும் ஒரு பொருளைத் பதரிந்து பகாள்ளும்பொபத அதன் ெல நிளலகளையும் அவற்றுக்கான பொற்களையும் பெர்த்பத பதரிந்து பகாள்கிறது! இப்ெடி ஒன்ளற அறியும்பொபத அளதப் ெலவாகப் ெகுத்தும் ஆய்ந்தும் ொர்க்கப் ெழகும் குழந்ளதயின் ெகுத்தறியும் ஆய்வாற்றலும் எத்தளகயதாக இருக்கும் எனச் பொல்லவும் பவண்டுபமா!

5.

இதனால் அன்பறா தமிழர்கள் குறிப்ொகத் தமிழ் ெயின்றவர்கள், அறிவியலிலும் கணிதத்திலும் அரும்திறம் பெற்றிலங்குகின்றனர்! உலபகங்கும் தளலசிறந்த மருத்துவர்கைாகவும் கணினித் துளற வல்லுநர்கைாகவும் திகழ்கின்றனர்.

6.

ஒரு ெழம் 75 காசு. 46 ெழங்கள் எவ்வைவு என்றால், மற்றவர்கள் தாளில் எழுதிப் பெருக்கிக் பகாண்டிருக்கிற அல்லது கணக்கிளயத் (கல்குபலட்டளைத்) பதடிக் பகாண்டிருக்கிற பநைத்தில், பெரிய அைவில் கல்வி இஆல்லாத, ஆனால் தமிழ் ெயின்ற முதியவர்கள் "நாமுக்கா மூணு, அற முக்கா நாலளை ஆக முப்ெத்து நாலு பவள்ளி ஐம்ெது காசு (34.50)" என்று ெட்படன்று கூறி விடுகின்றனபை! இந்தத் திறம் எங்கிருந்து கிளடத்தது. தமிழ் ெயின்றதால் வந்த தனித்திறம் அன்பறா இது.

7.

பமாழியின் இன்பனாரு ெயன் அதன் இலக்கணத்தாலும் பமாழி மைொலும் உருவாகும் மனப்பொக்கு, உறவினளை, ளம ளவபு (my wife), ளம ென் (my son) என்னுளடய மளனவி, என்னுளடய மகன் என்று குறிப்ெது ஆங்கிலத்திலும் மற்ற ெல பமாழிகளிலும் மைொக இருக்கிறது. தமிழ் இலக்கணபமா, உறவினர்கள் உளடளமப் பொருள்கள் அல்லர்; அவர்களை எனக்கு மளனவி, எனக்கு மகன் என்று முளறப்பொருளில்தான் குறிப்பிட பவண்டும். "உளடய" என்னும் பொல்ளலக் பகாண்டு உளடளமப் பொருைாகக் குறிக்கக் கூடாது என்கிறது.

49

8.

தமிழ் இலக்கணம் தருக்க முளறயிலானது. அறிவியல் அடிப்ெளடயிலானது; எனபவ அளதக் கற்ெவன் ெகுத்தறிவுத் திறம் பெறுகிறான். எளதயும் முளறயாகச் சிந்திக்கின்ற, பெய்கின்ற ஆற்றல் பெறுகிறான். தமிழின் பொருளிலக்கணம் இயற்ளகபயாடு ஒட்டிய வாழ்க்ளகளயக் கற்பிக்கிறது. யாப்பிலக்கணம் கற்ெவன் இளெயறிவும் கற்ெளன வைமும் பெறுகிறான். தமிழ் இலக்கியங்கள் ெல்துளற ொர்ந்த அறிளவக் கற்ெவனுக்கு வழங்குகின்றன.

9.

பொதுவாகத் தமிழ் இலக்கண இலக்கியங்களை முளறயாகப் ெயில்ெவன், ெகுத்தறிவுக் கூர்ளம அளடகிறான். ெண்ொடு பகாண்டவனாகிறான். இளெ, கணிதம், அறிவியல், மருத்துவம், ஆன்மிகம் என மனித வாழ்க்ளகக்குத் பதளவயான எண்ணற்ற துளறகளில் அடிப்ெளட அறிவு பெறுகிறான்.

10.

தமிழ் இனியது; பமல்லியது. அதுபொலபவ தமிளழ முளறயாகப் ெயின்பறார் இனிளமயான, பமன்ளமயான, பமன்ளமயான இயல்புகள் பகாண்ட ெண்ொைர்கைாக விைங்குெவர் என்ெது கண்பணதிபை எண்ணற்ற ொன்றுகள் பகாண்ட உண்ளமயன்பறா! இப்ெடி பமாழியால் ஏற்ெடக்கூடிய ெயன்கள் அளனத்ளதயும் பெம்ளமயாகவும் சிறப்ொகவும் வழங்கி வருவதன்பறா; தமிழ், பமாழி, பமாழியால் விளையக்கூடிய ெயன்களைத்தான் விளைக்கும்.

அளத விடுத்து, அது பொறுபொடுமா என்று குருட்டு வினாத் பதாடுப்ெவர்களை என்னபவன்று பொல்வது? கண் ொர்த்தற்குரியது. பெவி பகட்டற்குரியது. கண்ணால் பகட்க முடியுமா என்று வினவுவதும் தமிழ் பொறு பொடுமா என்று பகட்ெதும் ஒபை தன்ளமயிலான பெளதளமயன்பறா!

எத் றன தபருக்குத் மிழ் தசாறு தபாடுகிறது ம ரியுமா? தமிழின் உலகைாவிய நிளல இருக்கட்டும். தமிழ் நாட்டைவில் அதன் நிளலயும் இருக்கட்டும். நமது மபலசிய நாட்டிபலபய எத்தளன பெருக்குச் பொறு பொட்டுக் பகாண்டிருக்கிறது தமிழ்! பதசிய பமாழியாகபவா பெரும்ொன்ளம இனத்தவர் பமாழியாகபவா இல்லாத இந்நாட்டில்கூட தமிழ் எண்ணற்றவருக்கு என்பனன்னபவா தந்து பகாண்டிருக்கிபத! அந்த உண்ளம இவர்களுக்குத் பதரியவில்ளலயா? பதரிந்திருந்தும் பதரியாதது பொல நடிக்கிறார்கைா? 1. இங்பக ஆயிைக்கணக்கான பகாண்டிருப்ெது எது?

தமிழ்ப்ெள்ளி

ஆசிரியர்களுக்குச்

பொறுபொட்டுக்

2. வாபனாலியிலும், பதாளலக்காட்சியிலும் தமிழ்ப்பிரிவுகளில் ெணிபுரிபவாருக்குச் பொறு பொட்டுக் பகாண்டிருப்ெது எந்த பமாழி? 3. காவல்துளற, உைவுத்துளற, ெட்டத்துளற, உள்துளற அளமச்சு, தகவல் அளமச்சு, கல்வி அளமச்சு ஆகியவற்றிற்பகல்லாம் தமிளழ முதலாக ளவத்துப் ெணிபுரிெவர்கள் எத்தளன பெர் பதரியுமா? 4. ெல்களலக் கழகங்களிலும் கல்லூரிகளிலும் அமர்ந்திருப்பொர் இல்ளலயா?

தமிழாபலபய

பெரும்

ெணிகளில்

5. தமிழில் நூல்கள் பவளியிடும் ெதிப்ெகங்கள் தமிழால் வாழவில்ளலயா? 6. ஏன் அந்தக் காலத்து துன் ெம்ெந்தன் முதல் இன்ளறய டத்பதாஸ்ரீ ொமிபவலு வளை ெலர் அளமச்ெர்கைாக வழிவகுத்தது அவர்கள் அறிந்த தமிழன்பறா! 7. அன்றும் இன்றும் இந்நாட்டு அைசியலில் பெயர்பொட்டுக் பகாண்டிருக்கும் தமிழர்கள் தமிழ்ப்ெள்ளி மாணவர்களும் ஆசிரியர்களும் அல்லபைா!

50

இவர்களுக்பகல்லாம் தமிழ் பொறுமட்டுமா பொட்டுக் பகாண்டிருக்கிறது? வாழ்வாங்கு வாழும் ளவயப் பெருவாழ்ளவபய அன்பறா தந்திருக்கிறது! பொற்றுத் தமிழர்கள் பொற்று பமாழிளயத் பதடிக்பகாள்ைட்டும். பொறு பொடும் பமாழிளய மட்டும் கற்றவன் நன்றாகச் பொறு உண்ணலாம். ஆனால் அவன் யார்? அவன் அளடயாைம் என்ன? அவன் ெண்ொடு எது? ொைம்ெரியம் யாது? அவன் பமாழியால் அடிளம, ெண்ொட்டால் அடிளம. ஏபனனில், பமாழி இனத்தின் உயிர், பமாழி வாழ்ந்தாபல ெண்ொடு வாழும், பமாழியும் ெண்ொடும் ெமுதாயத்தின் இைண்டு கண்கள். ஒன்று பொனால் அளைக்குருடு. இைண்டும் இழந்தால் முழுக்குருடு. முழுக்குருடளன யாரும் எதுவும் பெய்யலாம். இத்தளகயவன் உரிளம பெற்ற நாட்டில் வாழ்ந்தால்கூட அடிளமக்குச் ெமமானவபன என்ெதில் ஐயபமது? குறுகிய காலத்தில் ெல துளறகளில் பெரு முன்பனற்றம் அளடந்திருக்கும் ெப்ொனியர் தம் பமாழி பொறு பொடுமா என்று வினவவில்ளல. நம் நாட்டில் எல்லா வளகயிலும் உயர்ந்து நிற்கும் சீன மக்கள் தம்பமாழி பொறு பொடுமா என்று பகட்கவில்ளல. இவர்கள் தங்கள் பமாழிக்குத் தாங்கபை பொறு பொட்டு வைர்த்துக் பகாண்டிருக்கிறார்கள். அதற்கு வலிளமயூட்டி வாழ ளவத்துக் பகாண்டிருக்கிறார்கள். ஆனால், தமிழரில் ெலபைா தம் தனிக்குணச் சிறப்ொல், தாளய காக்கக் கூலி பகட்ொர்பொல, இன்று தமிழிடத்தில் பொறு பகட்டுக் பகாண்டிருக்கிறார்கள். தமிழால் பொறு உண்ெவர்களிபலபய ெலருக்குத் தமிழின்ொல் அன்பில்ளல, மதிப்பில்ளல, நன்றி கூட இல்ளல; பொற்றுக்காகத் தமிளழபய விற்கவும் துணிந்து விடுகிறார்கள். இந்த நிளலயில் எல்பலாருக்கும் பொறு பொட்டால் இருக்கும் தமிழாவது இருக்குமா? தமிழுக்காகபவ தமிழ் பவண்டுபவார் தமிழுக்குப் பொதும். பொற்றுக்காகபவ பவண்டுபவார் பொறு பொடும் பமாழிபய பொந்தபமன்று பொகட்டுபம!

பமாழி

நன்றி: திருத்தமிழ் வளலப்ெதிவகம் www.thirutamil.blogspot.com பதாகுப்பு: ந.தமிழ்வாணன், ஸ்கூடாய் இளடநிளலப்ெள்ளி.

51

தமிழ் பைோறு ப ோடுமோ? (மபலசியாவில் நல்லதமிளழ முன்பனடுக்கும் ஏடாகிய 'உங்கள் குைல்' திங்களிதழில் அதன் ஆசிரியர் கவிஞர் பெ.சீனி ளநனா முகம்மது அவர்கள் எழுதிய கட்டுளை) தமிழ் பொறு பொடுமா? இப்பொபதல்லாம் இப்ெடி வினவுவது தமிழரில் ெலருக்குப் புது மைொகி(Trend) விட்டது. தங்களை முற்பொக்குச் சிந்தளனயாைர்கள் என்று நம்பிக் பகாண்டிருக்கின்ற சிலர், தங்களின் 'முன்பொக்ளக' பவளிப்ெடுத்தும் முயற்சியில், வாயினிக்க எழுப்பும் வழக்கமான வினா இது. இவர்கள் பொறு உண்ெது மட்டுபம வாழ்க்ளக என்றும், எது பொறு பொடுபமன்று பதான்றுகிறபதா அளத மட்டுபம பெய்வதுதான் பவற்றிக்கு வழி என்றும் கருதுெவர்கள். இன்னும் பகாஞ்ெம் நாளில் இவர்கள், ெமயம் பொறு பொடுமா? ெண்ொடு பொறு பொடுமா? உண்ளம பொறு பொடுமா? ஒழுக்கம் பொறு பொடுமா? என்று வரிளெயாக வினாக்களை எழுப்பி இவற்றுள் எதுவுபம பொறு பொடாது என்றும், எனபவ இளவபயல்லாம் பதளவயில்ளல என்றும் கூறத் பதாடங்கினாலும் வியப்ெதற்கு ஒன்றுமில்ளல. இந்தச் பொற்றுப் ெட்டாைத்ளத பநாக்கி நாமும் சில வினாக்களை எழுப்ெலாம். 1.

தமிழ் என்ெது பமாழி. பமாழியின் முதற்ெயன் நம் கருத்ளதப் புரிந்து பகாள்ளுமாறு பவளிப்ெடுத்தவும் பிறர் கருத்ளத நாம் ெரியாகப் புரிந்து பகாள்ைவும் கருவியாக இருப்ெது. இந்தப் ெணிளயச் ெரியாகவும் திறம்ெடவும் பெய்வதில் பவறு எந்த பமாழிளயயும் விடத் தமிழ் தாழ்ந்ததன்று.

2.

இன்று அளனத்துலக பமாழியாக முதனிளல பெற்றுள்ை ஆங்கிலத்ளதயும் மிஞ்சிய கருத்துக் பதளிவு பகாண்டது தமிழ். எடுத்துக் காட்டுகள் எத்தளனபயா உை. ஆங்கில வாக்கியத்தில் "யூ" (You) என்னும் பொல் ஒருவளைக் குறிக்கிறதா ெலளைக் குறிக்கிறதா என்ெளத நாம் புரிந்து பகாள்ை முடியாது. ஏபனனில் ஆங்கிலத்தில் ஒருவருக்கும் ெலருக்கும் அந்த ஒபை பொல்தான் ெயனீட்டில் உண்டு. தமிழில் நீ என்றும் நீங்கள் என்றும் தனித்தனி பொல் உண்டு. அஃறிளணயான 'அளவ'க்கும் உயர்திளணயான 'அவர்'களுக்கும் ஆங்கிலத்தில் 'பதய்' (They) என்னும் ஒபை பொல்தான். மாமாவும் 'அங்கிள்'தான் சிற்றப்ொவும் 'அங்கிள்'தான். அத்ளதயும் 'ஆண்டி'தான். சிற்றன்ளனயும் 'ஆண்டி'தான்.

3.

மபலசியாவில் நடந்த முதலாவது தமிழ் ஆைாய்ச்சி மாநாட்டில் மளறந்த பெைாசிரியர் தனிநாயக அடிகள் ஒரு வினா எழுப்பினார். "நீ உன் தந்ளதக்கு எத்தளனயாவது பிள்ளை?" என்றும் வினாளவ ஆங்கிலத்தில் ஒபை வாக்கியத்தில் கூற இயலுமா என்றார். இன்று வளை முடியும் என்று யாரும் முன்வந்து விைக்கக் காபணாம்.

4.

இன்ளறய அறிவியலுக்குத் பதளவயான ெல பொற்கள் தமிழில் இல்ளலபய என அலுத்துக் பகாள்கிறார்கள் சிலர். அன்ளறய அறிவியல் ஆக்கங்களுக்கான பொற்கள் எல்லாம் ஆங்கிலத்தில் மட்டும் முன்னபை இருந்தனவா என்ன? ஆய்வுகளும் கண்டு பிடிப்புகளும் ஆங்கிலத்திபலபய பெய்யப்ெடுவதால் அவற்றுக்கான புதிய பொற்களும் அதிபலபய உருவாக்கப்ெடுகின்றன.

5.

ொதிக்குபமல் பிறபமாழிச் பொற்களை ளவத்துப் பிளழத்துக் பகாண்டிருக்கும் ஆங்கிலத்தில் புதிய பொற்களை உருவாக்க முடியும்பொது தன்காலிபலபய நிற்கவல்ல தமிழில் அளதச் பெய்ய முடியும். அப்ெடிச் பெய்யாமலிருப்ெது தமிழரின் குளறபய அன்றித் தமிழின் குளறயன்று.

52

தமிழ் பொறு பொடுமா? என நாக்கில் நைம்பில்லாமல் பெசுெவர்கள், தமிழுக்கு உள்ை தனித்தன்ளமகளை அறிவார்கைா? 1.

பமாழியின் மற்பறாரு ெயன் அம்பமாழியில் உள்ை நூல்களிலிருந்து கிளடப்ெது. தமிழ் நூல்களில் இல்லாத ெடிப்ெறிவுச் பெல்வமும் ெண்ொட்டு வைமும் பவபறம் பமாழியில் உள்ைன? உயர்ந்த வாழ்க்ளகக்கு உரிய பநறியும் அதன்ெடி ஒழுகும் முளறகளும் தமிழ் இலக்கியங்களிலும் அறிவு நூல்களிலும் கிளடக்குமைவுக்கு பவபறங்குக் கிளடக்கும்?

2.

திருக்குறள் பொன்ற அறிவு நூல் மனித வாழ்க்ளகயில் எத்துளணப் பெரும்ெயளன உருவாக்கவல்லது! 99 மலர்களைப் பெயர்கூறி அளடயாைம் காட்டும் கபிலரின் குறிஞ்சிப் ொட்டுப் பொபலாரு ெழம் ொடல் தமிழிலன்றி பவபறம் பமாழியில் உள்ைது? விபவக சிந்தாமணியின் விபவகம் கண்டால் வியக்காதவர் யார்?

3.

தமிழின் பொல்வைம் என்ெது பவறும் பொற்களின் எண்ணிக்ளகயா? அ•து ஓர் ெழம் பெரும் இனத்தின் ெல்லாயிைம் ஆண்டுப் ெட்டறிவுப் பெட்டகம் அன்பறா!

4.

பூ என்னும் ஒரு பொருளுக்கு அரும்பு, வீ, பொது, முறுக்கு, பமாட்டு, அலர், மலர் என அதன் ஒவ்பவாரு பெயர் பகாண்ட பமாழி உலகில் எத்தளன உண்டு? கல்விளய முளறயாகத் தமிழில் பதாடங்கும் குழந்ளத, பூ என்னும் ஒரு பொருளைத் பதரிந்து பகாள்ளும்பொபத அதன் ெல நிளலகளையும் அவற்றுக்கான பொற்களையும் பெர்த்பத பதரிந்து பகாள்கிறது! இப்ெடி ஒன்ளற அறியும்பொபத அளதப் ெலவாகப் ெகுத்தும் ஆய்ந்தும் ொர்க்கப் ெழகும் குழந்ளதயின் ெகுத்தறியும் ஆய்வாற்றலும் எத்தளகயதாக இருக்கும் எனச் பொல்லவும் பவண்டுபமா!

5.

இதனால் அன்பறா தமிழர்கள் குறிப்ொகத் தமிழ் ெயின்றவர்கள், அறிவியலிலும் கணிதத்திலும் அரும்திறம் பெற்றிலங்குகின்றனர்! உலபகங்கும் தளலசிறந்த மருத்துவர்கைாகவும் கணினித் துளற வல்லுநர்கைாகவும் திகழ்கின்றனர்.

6.

ஒரு ெழம் 75 காசு. 46 ெழங்கள் எவ்வைவு என்றால், மற்றவர்கள் தாளில் எழுதிப் பெருக்கிக் பகாண்டிருக்கிற அல்லது கணக்கிளயத் (கல்குபலட்டளைத்) பதடிக் பகாண்டிருக்கிற பநைத்தில், பெரிய அைவில் கல்வி இல்லாத, ஆனால் தமிழ் ெயின்ற முதியவர்கள் "நாமுக்கா மூணு, அற முக்கா நாலளை ஆக முப்ெத்து நாலு பவள்ளி ஐம்ெது காசு (34.50)" என்று ெட்படன்று கூறி விடுகின்றனபை! இந்தத் திறம் எங்கிருந்து கிளடத்தது. தமிழ் ெயின்றதால் வந்த தனித்திறம் அன்பறா இது.

7.

பமாழியின் இன்பனாரு ெயன் அதன் இலக்கணத்தாலும் பமாழி மைொலும் உருவாகும் மனப்பொக்கு, உறவினளை, ளம ளவபு (my wife), ளம ென் (my son) என்னுளடய மளனவி, என்னுளடய மகன் என்று குறிப்ெது ஆங்கிலத்திலும் மற்ற ெல பமாழிகளிலும் மைொக இருக்கிறது. தமிழ் இலக்கணபமா, உறவினர்கள் உளடளமப் பொருள்கள் அல்லர்; அவர்களை எனக்கு மளனவி, எனக்கு மகன் என்று முளறப்பொருளில்தான் குறிப்பிட பவண்டும். "உளடய" என்னும் பொல்ளலக் பகாண்டு உளடளமப் பொருைாகக் குறிக்கக் கூடாது என்கிறது.

8.

தமிழ் இலக்கணம் தருக்க முளறயிலானது. அறிவியல் அடிப்ெளடயிலானது; எனபவ அளதக் கற்ெவன் ெகுத்தறிவுத் திறம் பெறுகிறான். எளதயும் முளறயாகச் சிந்திக்கின்ற, பெய்கின்ற ஆற்றல் பெறுகிறான். தமிழின் பொருளிலக்கணம் இயற்ளகபயாடு ஒட்டிய வாழ்க்ளகளயக் கற்பிக்கிறது. யாப்பிலக்கணம் கற்ெவன் இளெயறிவும் கற்ெளன வைமும் பெறுகிறான். தமிழ் இலக்கியங்கள் ெல்துளற ொர்ந்த அறிளவக் கற்ெவனுக்கு வழங்குகின்றன.

9.

பொதுவாகத் தமிழ் இலக்கண இலக்கியங்களை முளறயாகப் ெயில்ெவன், ெகுத்தறிவுக் கூர்ளம அளடகிறான். ெண்ொடு பகாண்டவனாகிறான். இளெ, கணிதம், அறிவியல், மருத்துவம், ஆன்மிகம் என மனித வாழ்க்ளகக்குத் பதளவயான எண்ணற்ற துளறகளில் அடிப்ெளட அறிவு பெறுகிறான். 53

10.

தமிழ் இனியது; பமல்லியது. அதுபொலபவ தமிளழ முளறயாகப் ெயின்பறார் இனிளமயான, பமன்ளமயான, பமன்ளமயான இயல்புகள் பகாண்ட ெண்ொைர்கைாக விைங்குெவர் என்ெது கண்பணதிபை எண்ணற்ற ொன்றுகள் பகாண்ட உண்ளமயன்பறா! இப்ெடி பமாழியால் ஏற்ெடக்கூடிய ெயன்கள் அளனத்ளதயும் பெம்ளமயாகவும் சிறப்ொகவும் வழங்கி வருவதன்பறா; தமிழ், பமாழி, பமாழியால் விளையக்கூடிய ெயன்களைத்தான் விளைக்கும்.

அளத விடுத்து, அது பொறுபொடுமா என்று குருட்டு வினாத் பதாடுப்ெவர்களை என்னபவன்று பொல்வது? கண் ொர்த்தற்குரியது. பெவி பகட்டற்குரியது. கண்ணால் பகட்க முடியுமா என்று வினவுவதும் தமிழ் பொறு பொடுமா என்று பகட்ெதும் ஒபை தன்ளமயிலான பெளதளமயன்பறா!

எத் றன தபருக்குத் மிழ் தசாறு தபாடுகிறது ம ரியுமா? தமிழின் உலகைாவிய நிளல இருக்கட்டும். தமிழ் நாட்டைவில் அதன் நிளலயும் இருக்கட்டும். நமது மபலசிய நாட்டிபலபய எத்தளன பெருக்குச் பொறு பொட்டுக் பகாண்டிருக்கிறது தமிழ்! பதசிய பமாழியாகபவா பெரும்ொன்ளம இனத்தவர் பமாழியாகபவா இல்லாத இந்நாட்டில்கூட தமிழ் எண்ணற்றவருக்கு என்பனன்னபவா தந்து பகாண்டிருக்கிபத! அந்த உண்ளம இவர்களுக்குத் பதரியவில்ளலயா? பதரிந்திருந்தும் பதரியாதது பொல நடிக்கிறார்கைா? 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.

இங்பக ஆயிைக்கணக்கான தமிழ்ப்ெள்ளி ஆசிரியர்களுக்குச் பொறுபொட்டுக் பகாண்டிருப்ெது எது? வாபனாலியிலும், பதாளலக்காட்சியிலும் தமிழ்ப்பிரிவுகளில் ெணிபுரிபவாருக்குச் பொறு பொட்டுக் பகாண்டிருப்ெது எந்த பமாழி? காவல்துளற, உைவுத்துளற, ெட்டத்துளற, உள்துளற அளமச்சு, தகவல் அளமச்சு, கல்வி அளமச்சு ஆகியவற்றிற்பகல்லாம் தமிளழ முதலாக ளவத்துப் ெணிபுரிெவர்கள் எத்தளன பெர் பதரியுமா? ெல்களலக் கழகங்களிலும் கல்லூரிகளிலும் தமிழாபலபய பெரும் ெணிகளில் அமர்ந்திருப்பொர் இல்ளலயா? தமிழில் நூல்கள் பவளியிடும் ெதிப்ெகங்கள் தமிழால் வாழவில்ளலயா? ஏன் அந்தக் காலத்து துன் ெம்ெந்தன் முதல் இன்ளறய டத்பதாஸ்ரீ ொமிபவலு வளை ெலர் அளமச்ெர்கைாக வழிவகுத்தது அவர்கள் அறிந்த தமிழன்பறா! அன்றும் இன்றும் இந்நாட்டு அைசியலில் பெயர்பொட்டுக் பகாண்டிருக்கும் தமிழர்கள் தமிழ்ப்ெள்ளி மாணவர்களும் ஆசிரியர்களும் அல்லபைா!

இவர்களுக்பகல்லாம் தமிழ் பொறு மட்டுமா பொட்டுக் பகாண்டிருக்கிறது? வாழ்வாங்கு வாழும் ளவயப் பெருவாழ்ளவபய அன்பறா தந்திருக்கிறது! பொற்றுத் தமிழர்கள் பொற்று பமாழிளயத் பதடிக்பகாள்ைட்டும். பொறு பொடும் பமாழிளய மட்டும் கற்றவன் நன்றாகச் பொறு உண்ணலாம். ஆனால் அவன் யார்? அவன் அளடயாைம் என்ன? அவன் ெண்ொடு எது? ொைம்ெரியம் யாது? அவன் பமாழியால் அடிளம, ெண்ொட்டால் அடிளம. ஏபனனில், பமாழி இனத்தின் உயிர், பமாழி வாழ்ந்தாபல ெண்ொடு வாழும், பமாழியும் ெண்ொடும் ெமுதாயத்தின் இைண்டு கண்கள். ஒன்று பொனால் அளைக்குருடு. இைண்டும் இழந்தால் முழுக்குருடு. முழுக்குருடளன யாரும் எதுவும் பெய்யலாம். இத்தளகயவன் உரிளம பெற்ற நாட்டில் வாழ்ந்தால்கூட அடிளமக்குச் ெமமானவபன என்ெதில் ஐயபமது? குறுகிய காலத்தில் ெல துளறகளில் பெரு முன்பனற்றம் அளடந்திருக்கும் ெப்ொனியர் தம் பமாழி பொறு பொடுமா என்று வினவவில்ளல. நம் நாட்டில் எல்லா வளகயிலும் உயர்ந்து நிற்கும் சீன மக்கள் தம்பமாழி பொறு பொடுமா என்று பகட்கவில்ளல. இவர்கள் தங்கள் பமாழிக்குத் தாங்கபை பொறு பொட்டு வைர்த்துக் பகாண்டிருக்கிறார்கள். அதற்கு வலிளமயூட்டி வாழ ளவத்துக் பகாண்டிருக்கிறார்கள். 54

ஆனால், தமிழரில் ெலபைா தம் தனிக்குணச் சிறப்ொல், தாளய காக்கக் கூலி பகட்ொர்பொல, இன்று தமிழிடத்தில் பொறு பகட்டுக் பகாண்டிருக்கிறார்கள். தமிழால் பொறு உண்ெவர்களிபலபய ெலருக்குத் தமிழின்ொல் அன்பில்ளல, மதிப்பில்ளல, நன்றி கூட இல்ளல; பொற்றுக்காகத் தமிளழபய விற்கவும் துணிந்து விடுகிறார்கள். இந்த நிளலயில் எல்பலாருக்கும் பொறு பொட்டால் இருக்கும் தமிழாவது இருக்குமா? தமிழுக்காகபவ தமிழ் பவண்டுபவார் தமிழுக்குப் பொதும். பொற்றுக்காகபவ பவண்டுபவார் பொறு பொடும் பமாழிபய பொந்தபமன்று பொகட்டுபம!

பமாழி

நன்றி : திருத்தமிழ் வளலப்பூ (www.thirutamil.blogspot.com) பதாகுப்பு : ந.தமிழ்வாணன், ஸ்கூடாய் இளடநிளலப்ெள்ளி, ப ாகூர்.

தமிழின் வரலோறு -

ோகம் 1

தமிழினத்தின் சிறப்ளெ அறிய பவண்டுபமனில் தமிழ் பமாழிளயப்ெற்றி அறிதல் பவண்டும். பமாழியின் இலக்கண கட்டளமப்பில் திகழக்கூடிய திகட்டாத இலக்கியங்களை அறிதல் நலம். இளவகளுக்பகல்லாம் பதாடக்கமாகத் திகழும் தமிழ் வரிவடிவங்களைப் ெற்றியும் பதளிவாக அறிந்து பகாள்வது சிறப்ொகும். ஏபனனில் பிறிபதாரு உதவி ஏதுமின்றி தமிழினம் தனக்காக, தாபன முயன்று உருவாக்கிய பமாழிபய தமிழ். இத்தனித்துவபம தமிழினத்தின் சிறப்பு. இது குறித்து அறிய இதன் வைலாற்ளற நான்பகனப் ெகுத்து அதன் பதாற்றத்ளதயும், தனித்துவத்ளதயும் விரிவாகப் ொர்ப்பொம். அளவயாவன..  பமாழி வைலாறு  இலக்கிய வைலாறு  இன வைலாறு  தமிழ் எழுத்து வைலாறு  பமாழியின் பதாற்றம் ஒரு அளமப்பொ, ெமுதாயபமா தன் கருத்துக்களை ெரிமாறிடவும், ஒத்த கருத்ளதப் ெகிர்ந்து பகாள்ைவும் அவசியம் பதளவ பமாழி. தமிழர்கள் பெசிய பமாழி எக்காலத்ளதச் பெர்ந்தது, என்கிற வினாவுக்கு அறிஞருலகம் பதளிவாகபவ விளட தருகிறது. அகழ்வு ஆய்விலும் ெல இடங்களில் காணப்ெடும் கல்பவட்டுக்கள், ொளற பெதுக்கல்களில் உள்ை ஆதாைங்கள் கிளடத்த காலம் வைலாற்றுக் காலபமனவும், ொன்றுகள் இல்லாத ெழளமயான மக்கள் வசித்த இருப்பிடங்கள், அங்கு கண்ட சீைற்ற கருவிகைால் கற்காலம் அதாவது கல்வி அறிவு, சிந்திக்கும் திறனற்ற வைர்ச்சியுறா காலத்ளத ெளழய கற்காலம், புதிய கற்காலம் என பிரித்து வழங்கிடுவர். சிந்தளன வைர்ச்சிபய நாகரிக காலத்தின் பதாடக்கம், அத்துடன் பவட்ளட கருவிகளை சீைாக பெப்ெனிட்டுப் ெயன்ெடுத்தத் பதாடங்கிய பொது ஏற்ெட்டதுதான் பமாழித் பதாற்றத்தின் காலமாகும். 55

இவ்வாறான பமாழியின் பதாற்றம் ஏற்ெட ெல்பவறு கட்டங்களை புதிய கற்காலம் பகாண்டிருந்தது. ஒலிகளைக் கூர்ளமயாக அறிந்து, புரிந்து பகாள்வது பதாடக்கமாகும். பின்னர் புள்ளினங்கள், விலங்குகளின் ஓளெ பொன்பற தாமும் ஒலி எழுப்ெ முயன்று ஒலிளய பவளிப்ெடுத்தியது ஒரு கட்டம். இதளனக் பகட்பொலிக் காலம் என்ெர். பெவியால் பகட்ட ஒலிக்குத்தக்கவாறு தாம் ொர்த்தளத, பகட்ட ஒலிகளை நிளனவில் பதக்கி, சிந்தித்து மறுெடியும் அவற்ளற கண்ட பொதும், பகட்ட பொதும் ெக மனிதருக்கு சுட்டிக் காட்டும் அல்லது அந்த உணர்ளவப் ெகிர்ந்து பகாள்ளும், ெரிமாறிக் பகாள்ளும் காலபம சுட்படாலிக் காலம் எனலாம். பகட்பொலியின் பெழுளமயும் சுட்படாலியின் ெயனும் இளணந்த பொது அழுத்தமான ளெளககள் வாயிலாக உணர்வுகளை பவளிப்ெடுத்தும் காலம் பதான்றியிருக்கலாம். பகட்பொலி, சுட்படாலி, ளெளககளுக்கு பின் ஒபை விதமான ஓளெ நயம் அச் ெமூகத்தில் ெகிர்ந்திடும் பொது ஓளெகள் ஒரு வடிவாகி ஒரு பமாழியாய் பதான்றியது. தமிழும் இவ்வாறு தான் பதான்றியதாக பமாழியியல் ஆய்வில் தன்ளனபய ஒப்ெளடத்த பதவபநயப் ொவாணர் அவர்கள் கருத்துளைக்கிறார்.

இலக்கியத் த ாற்றம் மனித மனங்களில் பதான்றும் கருத்துக்களின் ெரிமாற்ற ொதனபம இலக்கிய ெதிவுகள். இலக்கியம் என்ெது எல்பலாரும் அறியத்தக்க, அறியபவண்டிய ஒரு உண்ளம பொன்றபதாரு கருத்து. அந்த கருத்ளதச் பொல்ெவரின் பமளதத் தன்ளம, பமளதளமயுடன் இளணந்த கற்ெளன, கற்ெளனளய உருவகமாக்கும் ஒன்ளறப் ெற்றிய முழுளமயான பெதி அறியும் ஆர்வம். இளவகபைல்லாம் ஒருங்பக பெர்ந்தால் தான் இலக்கியம் உருவாகும். இது பொன்ற தன்ளம பகாண்ட ஏைாைமான இலக்கியங்கள் பவபறந்த இயற்ளக பமாழியிலும் இந்தைவுக்குப் ெளடக்கப்ெடவில்ளல. தமிழில்தான் உண்டு. ெங்க காலத்திற்கு முன்பெ இலக்கியம் என்ெது இருந்துள்ைது. அக்காலப்புலபவார் புளனந்த ெல ொடல்கள் வாய் பமாழியாக, வழிவழியாகக் கூறி இைசிக்கும் ெண்பு மிகுந்திருந்தது. பின்னர் வாய்பமாழி இலக்கிய காலத்தின் சீரிய பமம்ொடாக உருவானது ெதிவு பெய்து ொதுகாக்கும் ஏட்டிலக்கிய காலமாகும். ஏட்டிலக்கிய காலம் பதாடங்கி ெலநூறு ஆண்டிற்குப் பின் அறிவியல் பமம்ொட்டால் ஒரு சுவடி இலக்கியம் ஆயிைக்கணக்கான நூல் பிைதியாக மாறியது. இது இலக்கியப் ெதிவு காலமாகும். இவ்வாறான இலக்கியப் ெதிவின் பொதுதான் மூல ஏட்டுச் சுவடிகள் ெலவும் ெதிப்பிக்கப்ெட்டதுடன் மூல இலக்கியங்களுக்கு விைக்கவுளை, ெதிப்புளை, ெதவுளை என இலக்கியத் தைம் வாசிப்பிற்கு எளிதானது. தமிழின் ெங்க இலக்கியம் அளனத்தும் பெய்யுள் வடிவங்கள். இச் பெய்யுள் வடிவ இலக்கியங்களுக்கு குறுகிய அடிகளைக் பகாண்ட தனிப்ொடல்கள், நூற்றுக்கு பமற்ெட்ட அடிகளைக் பகாண்ட ொடல்கள், பதாடர் நிளலச் பெய்யுைாக வரும் காப்பியங்கள் எனப்ெல வளகயுள்ைது. இச்பெய்யுள்களை ெளடக்கும் புலவர்கள் அதற்பகன வகுக்கப்ெட்டுள்ை இலக்கண பநறிகளைக் ளகயாண்டுள்ைனர். அந்த இலக்கண பநறிகள் இன்றும் ளகயாைப்ெட்டு மைபு பெய்யுள்களில் ொடல்கள் புளனகின்றனர்.

56

விருந்பத தானும்புதுவது கிைந்த யாப்பின் பமற்பற என பதால்காப்பியர் யாப்பு எனும் பெய்யுள் ெளடப்புக்கு பநறிவகுக்கிறார். இதனால் எத்துளறயாயினும் தமிழ் பமாழிளய அத்துளறக்கு ஏற்றவாறு ெயன்ெடுத்திட இயல்கிறது. இன வைலாறு, தமிழ் எழுத்து வைலாறு ஆகியளவப் ெற்றி அடுத்தப் ெகுதியில் விளைவில் வரும்... • தமிழின் வைலாறு - ொகம் 1 • தமிழின் வைலாறு - ொகம் 2 நன்றி:கணியத்தமிழ் எழுத்தாக்கம்:- சுெ.நற்குணன்

தமிழின் வரலோறு -

ோகம் 2

இனத் த ாற்றம் பமாழிதான் ஒரு இனத்தின் மூலம் பமாழிளயப் ெயன்ெடுத்தும் இனக் குழுக்களை வளகப்ெடுத்தும் பொது அம்பமாழி பெசும் கூட்டம், ெமூகம், நாட்டவர்கள் என்கிற ெல உள்ைார்ந்த அளடயாைத்ளத பவளிப்ெடுத்தும் வளகயில் ஒரு இனம் அளடயாைம் காணப்ெடுகிறது. இனங்கள் பெசும் பமாழி இரு வளகப்ெடும் ஒன்று இயற்ளக பமாழி பிரிபதான்று உருவான பமாழி. இயற்ளக பமாழி ெலவும் மனித இனத்பதாடக்க காலத்திலிருந்து மக்கள் ெயன்ொட்டில் இருப்ெது. உருவான பமாழி ெல இனத்திலிருந்து பிரிந்தவர்கள் கூடி தமக்குள் ஒரு ெரிமாற்ற ொதனமாகப் ெயன்ெடுத்தும் பொருட்டு உருவாக்கிக் பகாள்ளும் பமாழி. காட்டாக ஆங்கிலத்ளதக் குறிப்பிடலாம். தமிழர் தமிளழத் தங்கள் பமாழியாகக் பகாண்டதால் தமிழினம் என சுட்டப்ெடுகிற்து. இயற்ளக பமாழிக் குடும்ெத்தில் தமிழ் ெழளமயானது. அதன் ெழளமயின் கால அைளவத் பதளிவாக வளையளற பெய்ய இயலாத அைவுக்கு ெல்லாயிைம் ஆண்டுகால மனித நாகரீக காலத்தின் வளையளைகைான ெழங்கற்காலம், புதிய கற்காலம் என்ெவற்பறாடு பதாடர்புளடயது. மானுடவியல் ஆய்வாைர்கள் உலகைவிலான மானுட ெமூகத்ளத நான்கு பிரிவாக பிரித்து அறிவித்துள்ைனர். 1) திைாவிட இனம் 2) ஆப்பிரிக்க இனம்

3) மங்பகாலிய இனம் 4) ஐபைாப்பிய இனம்.

பமற்காணும் இந்த நிலஅைவிலான இனக்குழுக்களின்அளடயாைம் உடல் அளமப்பு, தளலமயிரின் வடிவம், பதாலின் நிறம், முக அளமப்பு என்கிற ென்முகத் தன்ளமயான ஆய்வில் மூலமாக விைங்கும். இந்த நான்கு இனப்பிரிவுகளில் தனித்த, ஒன்றுடன் ஒன்று கலந்த மனித இனங்கபை இன்று உலபகங்கும் உள்ைனர். அந்த வளகயில் குவார்ட்சு எனப்ெடும் இயற்ளகயாக நிலத்தில் உருவாகும் தனிமமான ெடிகக் கற்களை ெழங்கால திைாவிட இனம் ெயன்ெடுத்தத் பதாடங்கியது. நிலத்தில் விளையும் இந்த ெடிகக் கற்கள் உறுதியாகவும், கூர்ளமயாகவும் விைங்கத்தக்கது. இதளனப் ெயன்ெடுத்திய காலபம ெழங்கற் காலம். உலகில் அபத ெமயம் பிற இனமக்களும் ஆங்காங்கு நிலத்தில் கிளடத்திட்ட கூர்ளமயான கூழாங்கற்கள், ொளறக் கற்களை பவட்ளடக்குப் ெயன்ெடுத்தினர். 57

பதாடக்க கால மனிதன் கைடுமுைடான கற்களைப் ெயன்ெடுத்தி, பின்னர் பிரிபதாரு கற்கைால் ஏளனய ஆயுத கற்களைத் தயாரிக்கும் நிளலக்கு உயர்ந்தனர். இக்காலத்ளத வைலாற்றாய்வாைர்கள் "பலவ்ல்பலாசியன்" என்ெர். பவட்ளடக் கருவிகளை குவார்ட்சு கற்களில் தயாரிக்கத் பதாடங்கிய திைாவிட இனம் காலப்பொக்கில் இதை ெயன்ொட்டுக் கருவிகளையும் பெய்யும் ஆற்றல் பெற்றது. திைாவிடர்களின் நுண்ணறிவுத் திறன் வைை வைை கருவிகள் மட்டும் சீைாகவில்ளல, அவர்கள் உச்ெரிக்கும் பமாழிகளும் சீைாகத் பதாடங்கியது. இவ்வாறுதான் திைாவிட இனக் குழுக்களில் மூத்த பமாழியான தமிழ் பெெப்ெட்டு பெரியபதாரு மனித இனத்தின் ெயன்ொட்டில் விைங்கியது. காலப்பொக்கில் திளண நிலங்களின் தன்ளமகளுக்பகற்றவாறும் உணவிற்காகவும் நீர் நிளலகளை நாடி இடம் பெயைத் பதாடங்கினர். இவ்வாறு இடம் பெயர்ந்து இந்தியா எங்கும் ெைவிய திைாவிட இனம், மூல பமாழியான தமிழுடன் பவறு வளக ஒலிகளையும் பெர்த்து பிரிபதாரு பமாழிகைாகப் ெயன்ெடுத்தத் பதாடங்கியது. திைாவிட பமாழிக் குடும்ெத்ளத பமாழியியலார். பதன் இந்தியத் திைாவிட பமாழிகள், மத்திய இந்திய திைாவிட பமாழிகள், வடஇந்திய திைாவிட பமாழிகள் எனப் ெகுப்ொர்கள். பதன்னக திைாவிட பமாழிகளை இைண்டு ெகுதியாக பநாக்கப்ெடுகிறது. இலக்கிய வைமுள்ை திைாவிட பமாழிகள். இலக்கிய வைமில்லா திைாவிட பமாழிகள் என இதளன வளையளற பெய்கின்றனர். தமிழ், பதலுங்கு, கன்னடம், மளலயாைம் பொன்றளவ இலக்கிய வைமிக்களவ. மளலயின திைாவிட மக்கைால் பெெப்ெடும் பதாடா, பகாத்தர், ெடுகு, பகடகு, துளு, வை, பகாலமி, நயினி முதலான பமாழிகள் பெெப்ெடினும் இலக்கிய வைம் இல்லாதளவ. அபத பொன்று ெலுகிசுதானில் திைாவிட ெழங்குடி மக்கைால் பெெப்ெடும் பிபைாகுய், மத்திய இந்தியாவில் பெெப்ெடும் ெர்சி, ஒல்லரி, குய்யி, பகாண்டி, பென்பகா, குவி, பொர்ரி, பகாய், குரூக், பமாசுைா முதலிய பதான்ளம திைாவிட பமாழிகள் பெச்சு வழக்கில் உள்ைபதயன்றி இலக்கிய வைம் இல்லாதளவ. பெருங்கற்காலத் பதாடக்கத்திபலபய திைாவிட பமாழிகளின் தாயான தமிழ் சீரிய ெயன்ொட்டில் விைங்கியுள்ைது. அச்ெமயம் ெதிவு பெய்திடும் ொதனபமா, வழிமுளறகபைா, அதளன உருவாக்கும் சிந்தளனபயா எழவில்ளல. காலப்பொக்கில் ொளறகளைப் ெண்ெடுத்தும் நுட்ெம் அறிந்த பவகுகாலத்திற்குப் பின்புதான் ொளறயில் பெதுக்கத் பதாடங்கி இருத்தல் கூடும். இந்தப் ெதிவுகளைச் பெய்திடும் முன்பு தமிழ் பமாழி மனங்களிலும், மனத்திளைகளிலும் நிளனவாற்றல் எனும் திறனாபலபய ெதிவு பெய்யப்ெட்டன. மனித மனம் ஒன்ளற அறிந்தவுடன் அதளன மறவாமல் நிளனவில் நிறுத்தும் பொருட்டு இயல்ொன இலக்கண சூத்திைங்கள் தமிழ் பமாழியில் அன்பற ெயன்ெடுத்தியுள்ைனர். திைாவிட பமாழிக் குடும்ெத்திலிருந்து ெலபமாழிகள் பிரிந்தாலும் மூலபமாழியான தமிழ் இன்றைவும் தன் நயத்ளத இழக்காமல் என்றும் இைளமயாக விைங்கக் காைணபம அதன் இலக்கண கட்டளமப்புதான். இயற்ளக பமாழியாம் தமிழ் தன் குடும்ெத்திலிருந்து பிற திைாவிட பமாழிகள் பிரிந்த பொதும் எவ்வித மாற்றமும் இல்லாமல் எத்தளகய மாற்றங்களுக்கு தன்ளன ஆட்ெடுத்திக் பகாள்ளும் வளகயில் உரிய கட்டளமப்புடன் இயங்குவதால் கி.மு.ஆயிைமாவது ஆண்டுகளில் அதாவது கற்காலப் ெண்ொட்டின் இளடக் காலத்திபலபய கிளை பமாழிகள் பிரிந்தாலும் தனித்துவமாக இன்றும் துலங்கி வருகிறது.இவ்வாறு பமாழி மட்டுபம துலங்கவில்ளல. தமிழும் அளதப் பெசும் தமிழினமும் உலபகங்கும் ெைவி உலக பமாழிகளில் தனக்பகன ஓர் உன்னதமான நிளலளய அளடந்துள்ைது. தமிழ் பமாழியின் வைர்ச்சிதான் தமிழினத்தின் வைர்ச்சியும் என்ெது பநாக்கத்தக்கது.

வரிவடிவ வைலாறு தமிழ் எழுத்துக்கள் இன்ளறய வடிவிற்கு மாற்றம் காண ெல நூற்றாண்டுகளைக் கடந்தன. ஒலியாய் விைங்கிய பெச்சுத் தமிழ் பமாழி வரிவடிவாய் உருப்பெற்றிட்டது எக்காலம் எனும் ஆய்வு இன்னமும் பதாடர்கிறது. எனினும் (ஒலிளய வரிவடிவமாக்கும் திண்ளம, அச்சிந்தளன 58

எக்காலத்தில் உருவாகி இருக்கலாம் என்று ஊகிப்ெதற்கும் அந்த ஊகங்கள் நிளல பெற்றிடவும் ஏைாைமான ொன்றுகள் அகழ்வு ஆய்வுகளில் கிளடத்துள்ைன.) பொதுவாக தமிழ் எழுத்து வரிவடிவத்திற்கான சிந்தளன வடக்கிலிருந்து பதன்னகமாம் தமிழ் நிலத்தில் புகுந்ததாக ெல வைலாற்று பதால்லியலார் கூறுகின்றனர். எனினும் பெைறிஞர் ொவாணரின் கூற்றுப்ெடி மனித நாகரீக பதாற்றபம பதன்னகத்தில் தான் நிகழ்ந்தது. எனபவ எத்தளகய ஆய்வுகளும் இங்கிருந்து தான் பதாடங்க பவண்டும் என்கிறார். இது குறித்து அவர் கூறியது, "ஒரு வீட்டிற்கு ஆவணம் பொன்றபத ஒரு நாட்டிற்கு உரிளம வைலாற்று ொன்றாகும்.ஆயின் ஓர் ஆவணத்தில் எதிரிகைால் ஏபதனும் கைவடமாகச் பெர்க்கப்ெடலாம். அது பொன்பற ஒரு நாட்டு வைலாறும் ெளகவைால் அவைவர்க்கு ஏற்றவாறு மாற்றப் ெடலாம். ஆதலால் இவ்விரு வளகயிலும் உரிளமயாைர் விழிப்ொயிருந்து தம் உரிளமளயப் பொற்றிக் காத்துக் பகாள்ை பவண்டும்" என்கிறார். இவருக்கு முன்பனாடியாக பெைாசிரியர் சுந்தைம் பிள்ளை, பி.டி.சீனிவாெய்யங்கார், வி.ஆர்.இைாமச்ெந்திை தீட்சிதர் பொன்ற அறிஞர் பெருமக்களும் கூறியுள்ைனர். இவர்கள் கூற்று பமய்பய என்ெது பொல் அரிக்கபமடு, உளறயூர் பதாடங்கி ஈழம் வளை பமற்பகாள்ைப்ெட்ட அகழ்வாய்வுகளில் காணப்ெட்ட திைாவிட வரிவடிவம் தமிபழ என பமய்ப்பிக்கப்ெட்டுள்ைது. அரிக்கபமட்டில் கிளடத்த பொருட்களில் பொரித்துள்ை எழுத்து வரி உருக்கள் கி.பி.முதல் நூற்றாண்டுக்கும் முன்னம் பொரிக்கப்ெட்டுள்ைதாகக் கூறப்ெடுகிறது. இபத பொன்ற எழுத்துருக்கள் ஈழத்தில் நிகழ்ந்த அகழ்விலும் கண்டறிந்துள்ைனர் என்ெளத இலங்ளக வைலாற்று அறிஞர் கருணா இைத்தினா சுட்டிக் காட்டுகிறார். புத்தர் காலத்திற்கு முன்பெ கி.மு.5ஆம் நூற்றாண்டில் அதாவது அபொகரின் காலத்திற்கு சில நூற்றாண்டிற்கு முன்பெ திைாவிட நிலத்தில் வழக்கிலிருந்த பமாழிகளைப் ெற்றியும் வரிவடிவங்கள் ெற்றியும் அபொகர் காலத்து ெவுத்த நூலான லலிதவிசுதாைம் அன்ளறக்கு வழக்கில் இருந்த பிைாமி, திைாவிட வரிவடிவங்களுடன் பமாத்தம் அறுெத்து நான்கு வரிவடிவம் காணப்பெற்றதாகக் கூறுகிறது. அளதப் பொன்பற ெமண நூல் ெமவயாங்க சூக்தமும், ென்னவான சூக்தமும் கி.மு.5ஆம் நூற்றாண்டில் ெதிபனட்டு வரிவடிவம் காணப்ெட்டதாகவும் அதில் திைாவிடமும் ஒன்று எனக் கூறுகிறது. தமிழ்கத்திலும், ஈழத்திலும் காணப்ெட்ட தமிழ் வரிவடிவங்கள் ஒன்றுடன் ஒன்று ஒத்திருந்தன என்கிறார் பியூலர் எனும் அறிஞர். தமிழின் பதான்ளம வரிவடிவம் பதாடர்ொன ஆய்வுகள் 19ஆம் நூற்றாண்டின் பதாடக்கத்தில்தான் பெருமைவு பதாடங்கின. பதாடக்கத்தில் கல்பவட்டு, ொளற பெதுக்கல் வரிவடிவங்களைப் ெடித்து விைக்கம் கூறி ஆய்வுக்கு வழிவகுத்தவர் பிரின்பெப் எனும் ஆய்வாைைாவார். இவ்வாறு ஆய்வில் பவளிப்ெட்ட ெல உண்ளமகளை பமலும் பதளிவாக அறிஞர்கள் ஆய்வு பெய்து ஒரு ெட்டியளல பவளிட்டுள்ைனர். அதில் காலம் பதாறும் தமிழ் வரிவடிவம் அளதப் ெதிவு பெய்யும் பொருட்களைபயாட்டி மாறுதளலக் கண்பட வந்துள்ைளத ெடத்தில் காண்க. 59

19ஆம் நூற்றாண்டு வளையுள்ை இந்த வரிவடிவங்கள். 17ஆம் நூற்றாண்டில் அச்பெறிய பொது சுவடி எழுத்துக்களை ஒட்டிபய காணப்ெட்டன. பின்னர் வீைமா முனிவர் தமிழ் பநடுங்கணக்கில் உள்ை எழுத்தில் சீர்ளம கண்டவுடன் தமிழின் வரிவடிவம் பமலும் அழகு பெற்றன. அது பமலும் அண்ட் எனும் அச்சுவியலாைைால் பெம்ளமயாக ஈய அச்சுருக்களின் உதவியால் அதன் பமாத்த வடிவமும் ஓர் உலகார்ந்த கட்டளமப்புக்குள் உருப்பெற்றது. காலங்கள் மாறிடினும் இன்று கணியத்தில் அழகுற தமிழ் தன் இைளமயான பதாற்றப் பொலிவுடன் விைங்கி வருகிறது. • தமிழின் வைலாறு - ொகம் 1 • தமிழின் வைலாறு - ொகம் 2 நன்றி:கணியத்தமிழ் எழுத்தாக்கம்:- சுெ.நற்குணன்

தமிழ் வோழ்த்து நிளலபெறநீ வாழியபவ! ஆக்கம்: கவிஞர் சீனி ளநனா முகம்மது இளெ: ஆர்.பி.எஸ்.ைா ூ குைல்: துருவன், ொபு பலாகநாதன் காப்பியளன ஈன்றவபை! காப்பியங்கள் கண்டவபை! களலவைர்த்த தமிழகத்தின் தளலநிலத்தில் ஆள்ெவபை! தாய்ப்புலளம யாற்புவியில் தனிப்பெருளம பகாண்டவபை! தமிழபைாடு புலம்பெயர்ந்து தைணிபயங்கும் வாழ்ெவபை! எங்கபைழில் மளலசியத்தில் சிங்ளகதனில் ஈழமண்ணில் இலக்கியமாய் வழக்கியலாய் இனக்காவல் தருெவபை! பொங்கிவைர் அறிவியலின் புத்தாக்கம் அத்தளனக்கும் பொருந்தியின்று மின்னுலகில் புைட்சிவலம் வருெவபை! பெவ்வியலின் இலக்கியங்கள் பெழித்திருந்த பொற்காலம் பெர்த்துளவத்த பெயுள்வைத்தில் பெம்மாந்த ெளழயவபை! அவ்வியலில் பவரூன்றி அறிவுயர்ந்த தற்காலம் அழகழகாய் உளைநளடயும் ஆளுகின்ற புதியவபை! குலங்கடந்து பநறிகடந்து நிலவைம்பின் தளடகடந்து பகாமகைாய்த் தமிழர்மனம் பகாலுவிருக்கும் தமிழணங்பக! நிலவினுக்பக பெயர்ந்தாலும் நினதாட்சி பதாடருமம்மா! நிளறகுளறயாச் பெம்பமாழிபய நிளலபெறநீ வாழியபவ!

60

தமிழ் வோழ்த்து

61

தமிழ் ைோன்பறோர்கள் இலக்கியச் பெம்மல் கப்ெபலாட்டியத் தமிழர் வ. உ. சிதம்ெைனாரின் நிளனவு நாள் நவம்ெர் 18ஆம் பததி. தமிழ்கூறு நல்லுலளக விட்டு அவர் பிரிந்துச் பென்று 72 ஆண்டுகள் ஆகின்றன (2008). *********************************************************** பெக்கிழுத்தச் பெம்மல் என்று புகழப்ெடும் வ.உ.சி எனும் சுருக்கப் பெயருக்குச் பொந்தக்காைர் வ.உ.சிதம்ெைனார் உண்ளமயில் தமிழ் இலக்கியத்திலும் பெருஞ்பெம்மல். தளடகளைக் கண்டு முடங்கி விடாமல் வீறுபகாண்ட மனத்தினைாய் களடசி வளை வாழ்ந்த வ.உ.சியின் வாழ்க்ளக இன்ளறயத் தமிழர்களுக்கு நல்ல ொடமாகும். திருபநல்பவலி ஒட்டப் பிடாைத்தில் உலகநாதர் ெைமாயி அம்ளமயார் வாழ்விளணயருக்கு 5-9-1872இல் மூத்த மகனாகப் பிறந்தார் சிதம்ெைானார். 1894-இபலபய வழக்கறிஞைாகத் தம்முளடய வாழ்க்ளகளயத் பதாடங்கினார். இந்தியாவுக்குத் பதாழில்புரிய வந்த ஆங்கிபலயன் நாட்ளடபய ஆள்வதற்கு முளனந்துவிட்ட காலம் அது. அப்பொது ஆங்கிபலயளன எதிர்த்து பநஞ்சுைத்பதாடு பொைாடிய முன்பனாடிகளில் சிதம்ெைனார் குறிப்பிடத்தக்கவர். ஆங்கிபலயனின் பொருள்களை புறக்கணிக்க பவண்டும் என்று பொர்க்பகாடி தூக்கி மக்களிளடபய முழங்கினார். அதற்காகபவ பொந்தமாகச் ெைக்குக் கப்ெளல ஓடவிட்டார். தமிழர் வைலாற்றில், இைாபெந்திைச் பொழனுக்குப் பின் கடலில் கப்ெளல விட்டவர் வ.உ.சிதான். அதனாபலபய அவர் கப்ெபலாடியத் தமிழன் என்ற அழியாப் புகழுக்குச் பொந்தக்காைர் ஆனார். தமிழனால் முடியாதது எதுவும் இல்ளல; தமிழன் நிளனத்தால் ொதித்துக் காட்டுவான் என்ெதற்குக் கப்ெபலாட்டியத் தமிழன் வ.உ.சி மிகச் சிறந்த முன்மாதிரி என்றால் மிளகயன்று. ஆங்கிபலயரின் சூழ்ச்சியால் வ.உ.சியின் கப்ெல் நிறுவனம் முடக்கப்ெட்டது. அவர்மீது வழக்குகள் பொடப்ெட்டு சிளறதண்டளனயும் வழங்கப்ெட்டது. சிளறயில் இருந்தபொது, மாடுகள் இழுக்கின்ற பெக்ளக இழுக்கச் பொல்லி ஆங்கிபலயர்கள் பகாடுளமெடுத்தினர். பதாளிலும் உடலிலும் குருதிச் பொட்டச் பொட்ட அவளை அடித்து துன்புறுத்தித் பெக்கிழுக்க ளவத்தனர். சிளறயிலிருந்து விடுதளலயான பின்பு ஆங்கிபலயர்கள் அவளை விட்டொடில்ளல. அவருளடய பொத்துகள் அளனத்ளதயும் ெறிமுதல் பெய்துபகாண்டனர். அவர் பதாடர்ந்து வழக்கறிஞர் ெணிபெய்வதற்கும் தளட பொட்டனர். ஆங்கிபலயனில் வல்லாண்ளமயில் தனக்கு ஏற்ெட்ட அத்தளன இடர்களையும் துயர்களையும் வ.உ.சி வைலாற்று நூலாக எழுதினார். இலக்கியத்தைம் மிகுந்த வைலாற்று நூலாக இது அளமந்தது. தமிழ்பமாழியின் மீது மிகுந்த ெற்றும் புலளமயும் பகாண்டிருந்தார் வ.உ.சி. அவர் திருக்குறளுக்கு அகல விரிவுளை எழுதியுள்ைார். பதால்காப்பியத்திற்கும் விைக்கநூல் எழுதியுள்ைார். அவருளடய எழுத்துகள் அளனத்தும் புைட்சி சிந்தளனகளை ஏற்ெடுத்துவதாக இருந்தன. தமிழில் ெல நூல்களையும் புதினங்களையும் எழுதியுள்ைார். பெம்சு ஆலன் என்னும் ஆங்கில நாவலாசிரியர் எழுதிய நூல்களை இவர் பமாழிப்பெயர்த்து எழுதியுள்ைார் என்ெது குறிப்பிடத்தக்கது. பமய்யாைம், பமய்யறிவு பொன்ற இவருளடய ெளடப்புகள் காலத்தால் அழியாதன. எழுத்தில் மட்டுமல்லாது, பமளடகள் பதாறும் தம்முளடய உணர்ச்சிமிகு உளைகைால் தமிழர்களிளடபய எழுச்சிளய ஏற்ெடுத்தியவர்.பெரும் பெல்வந்தைாக இருந்தபொதும் மக்களின் துயைங்களைத் துளடத்பதறிய மக்கபைாடு நின்று பொைாடிய மாபெரும் பொைாட்ட 62

உணர்வாைைாக அவர் திகழ்ந்தார். துயைவாழ்க்ளக வாழ்ந்தார்.

அதனாபலபய,

வாழ்நாள்

முழுவதும்

தாங்கமுடியாத

அடிளமப்ெட்டிருந்த இந்தியாளவயும் தாழ்ந்திருந்த தமிழர் குமுகாயத்ளதயும் மீட்படடுக்க தன்னுளடய உடல், பொருள், ஆவி அத்தளனயும் ஈகப்ெடுத்தி இறுதிவளையில் திண்ணிய மனத்பதாடு பொைாடிய வ.உ.சிதமெைனார் 18-11-1936ஆம் நாள் தன்னுளடய இன்னுயிளைத் துறந்தார். தமிழுக்காகவும் தமிழருக்காகவும் பொைாடி உயிர்விட்ட வ.உ.சியின் புகழ் தமிழ் உள்ை அைவும் பொற்றப்ெடும் என்ெது திண்ணம். இன்ளறய இைம் தளலமுளறயினர் வ.உ.சி பொன்ற தமிழ்ப் பெரிபயார்களின் வைலாற்ளறப் ெடித்து விழிப்புணர்வு பெற்று எழுச்சிபகாள்ை பவண்டும். தமிழ் இனம் வாழ; தமிழ்பமாழி வாழ நமது முன்பனார்கள் எப்ெடிபயல்லாம் ொடுெட்டு பொைாடி இருக்கிறார்கள் என்ெளத அறிந்துபகாள்ை பவண்டும். தமிழ் பமாழியின் வைலாற்றுப் ொளதயில் கிறித்தவர்களின் ெணிளயக் குளறத்து மதிப்பிட முடியாது. ெமயப் ெணி புரிவதற்காகபவ ஐபைாப்பிய நாடுகளிலிருந்து தமிழகம் வந்த மளறத்பதாண்டர்கள் தமிழுக்கு ஆற்றியுள்ை ெணி வியப்புக்குரியது. தமிளழத் தாய் பமாழியாகக் பகாள்ைாத இவர்கள் தமிளழப் ெயின்று, அம் பமாழிக்பக வைம் பெர்த்தனர். ெமயப் ெணியாற்ற வந்த அவர்கள் தமிழின் இனிளமயில் மனத்ளதப் ெறிபகாடுத்து தமிழ்ப்ெணிளயபய முழுபநைப் ெணியாகக் பகாண்டனர். அவர்களுள் தமிழ் இலக்கிய உலகம் மறக்க முடியாத ஒருவர் வீைமாமுனிவர். இத்தாலியில் இவர் பிறந்தது 1680 நவம்ெர் 9ஆம் நாள். கான்சுடாண் ளடன்யுபெபியுசு பொெப்பு பெசுகி என்ெது இவைது இயற்பெயர். இந்தியாவில் கிறித்துவ ெமயப்ெணி புரிவதற்காக வந்த முனிவர், 1711 மதுளை மளறப்ெணிக் கைத்துக்கு வந்தார். மதுளைப் ெகுதியில் 1606 முதல் 1645 வளை ெணியாற்றிய இைாெர்ட் பத பநாபிலி அடிகைார் ஐபைாப்பிய வாழ்க்ளக முளறளகளைக் ளகவிட்டு, தமிழ்ப்ெண்ொட்டின் அடிப்ெளடயில் வாழ்ந்தார். காவியுளட அணிந்து, ளெவ உணவு உண்டு வாழ்ந்தார். வீை மாமுனிவரும் இவைது வாழ்க்ளக முளறளயபய பின்ெற்றினார். பெசுகி என்ற தம் பெயளை 'ளதரியநாதர்' என்று மாற்றிக் பகாண்டார். ளதரியநாதர் என்ெது வடபமாழி என அறிந்தார். அவரின் தமிழ்ப்ெற்று காைணமாக, அதுபவ 'வீை மாமுனிவர்' என பின்னாளில் மாற்றம் பெற்றது. பெயைாலும், ெண்ொட்டாலும் தமிழைாகபவ வாழத் பதாடங்கினார்.

வீைமாமுனிவரின் மிழ்ப்பணிகள் 1. தமிழ் அச்சுக்களலக்கு அடிபகாலியவர் கிறித்தவ குருமார்கபை. 1586 ஆம் ஆண்டில் பதன்ொண்டி நாட்டு புன்ளனக்காயில் என்னும் ஊரில் 'அடியார் வைலாறு' என்னும் நூல் அச்சிடப்ெட்டது. ஆண்டிறீக்குப் ொதிரியார் தமிழில் பதாகுத்து, பமாழி பெயர்த்து பவளியிட்ட இந் நூல்தான் தமிழ் மண்ணில் அச்சிட்ட முதல் தமிழ் நூல். 2. இந்தக் காலகட்டத்தில் வீை மாமுனிவர் தமிழ் எழுத்துச் சீைளமப்ளெ பமற்பகாண்டார். இப்பொது நாம் ெயன்ெடுத்தும் 'ஏ' 'ஓ' பொன்ற எழுத்துகள் வீைமாமுனிவர் உருவாக்கியளவ. அதற்கு முன் 'எ' 'ஒ' ஆகிய எழுத்துகளின் பமல் புள்ளியிட்டு பமய்பயழுத்து பொல எழுதப்ெட்டது. 3. எழுத்துச் சீைளமப்பு, இலக்கணம், அகை முதலி, உளைநளட என இவர் பதாடாத துளறகபை இல்ளல. 'பதம்ொவணி' என்னும் பெருங்காப்பியமும், 'திருக்காவலூர் கலம்ெகம்' முதலிய சிற்றிலக்கியங்களும் இவைால் ொடப்ெட்டளவ. பகாடுந்தமிழ் இலக்கணம், பெந்தமிழ் 63

4. 5.

6.

7.

இலக்கணம், பதான்னூல் விைக்கம், திறவுபகால் (CLAVIS) முதலிய இலக்கண நூல்கள் அவர் பெயளை எப்பொதும் கூறிக் பகாண்படயிருக்கும். திருக்குறளை இலத்தீன் பமாழியில் பெயர்த்து மாபெரும் ொதளன நிகழ்த்தினார். தமிழில் கடினச் பொற்களுக்குப் பொருள் காண 'நிகண்டு'களைபய நம்பிக் பகாண்டிருந்த நிளலளய மாற்றினார். 1732 ஆம் ஆண்டு இவர் பதாகுத்த 'ெதுைகைாதி' முதல் தமிழ் அகை முதலி என்னும் பெருளம பெற்றது. இது பெயர் அகைாதி, பொருள் அகைாதி, பதாளக அகைாதி, பதாளட அகைாதி என நான்கு ெகுப்புகளைக் பகாண்டது. இது தவிை, 'தமிழ் - இலத்தீன் அகைாதி', பொர்த்துகீசியம் - தமிழ் - இலத்தீன் அகைாதி என்னும் பவறு இைண்டு அகைாதிகளையும் பதாகுத்தளித்தார். அவற்றுள் தமிழ் இலத்தீன் அகைாதியில் ஒன்ெதாயிைம் தமிழ்ச் பொற்களுக்கு இலத்தீன் பமாழியில் பொருள் விைக்கம் பெய்துள்ைார். பொர்த்துகீசியம் - தமிழ்- இலத்தீன் அகைாதியில் 4400 பொர்த்துகீசியச் பொற்களுக்குத் தமிழிலும், இலத்தீனிலும் உளை எழுதியுள்ைார். இந்த அகைாதிகளின் துளணயால் அயல்நாட்டினர் தமிளழக் கற்ெதற்கும், தமிழர் பிற பமாழிகளைக் கற்ெதற்கும் கதவு திறக்கப்ெட்டது. வீை மாமுனிவர் பமல்நாட்டு பமாழிகளைக் கற்றறிந்த பெைறிஞர். அம் பமாழிகளைப் பொலபவ தமிழிலும் உளைநளட நூல்கள் வை பவண்டுபமன்று விரும்பி ெல உளைநளட நூல்களை எழுதினார்.

''தமிழ் உளைநளடக்குத் தந்ளத தத்துவ பொதகபை என்ெர். அது உண்ளம எனினும், இவைால் அது வைம் பெற்று மிக்குயர்ந்தது'' என்று தவத்திரு. தனிநாயகம் அடிகைார் கூறுவளத யாரும் மறுக்க இயலாது. ''18 ஆம் நூற்றாண்டின் மிகச் சிறந்த தமிழ்ப்புலவருள் வீைமாமுனிவரும் ஒருவர்'' என்று 'திைாவிட பமாழிகளின் ஒப்பிலக்கணம்' எழுதிய அறிஞர் கால்டுபவல் எழுதியுள்ைார். திருக்குறளையும், திருவாெகத்ளதயும் ஆங்கிலத்தில் பமாழிபெயர்த்த அறிஞர் சி.யு.பொப்(G.U.Pope), இவளைத் 'தமிழறிஞருள் மிகச் சிறந்தவர்' என்று பொற்றியுள்ைார். ''திைாவிட பமாழியியல் வல்லுநர்களுக்பகல்லாம் மிகச் சிறந்த முன்பனாடி வீை மாமுனிவபை'' என்று பெக் நாட்டுத் தமிழறிஞர் 'கமல் சுவலமில்' ொைாட்டியுள்ைார். எமிலிபயா பதவி என்ற இத்தாலி அறிஞர், ''கீழ்த்திளெ அறிஞருள் மிகவும் புகழ் பெற்றவர் வீை மாமுனிவர்'' என்று கூறியுள்ைார். இவ்வாறு அவர் வாழ்ந்த காலத்திபலபய அவளைப் ெலரும் புகழ்ந்து பொற்றியுள்ைனர்.

மாபாவலர் பாைதியார் கடந்த 126 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் ஓர் ஓப்புயர்வற்ற ொவலளை.. சிந்தளனயாைளை.. சீர்திருத்தவாைளை.. புைட்சியாைளைச் சுப்பிைமணிய ொைதி என்னும் பெயரில் தமிழ்நாடு இந்த உலகிற்பக உவந்து அளித்தது. 1882 ஆம் ஆண்டு திெம்ெர் திங்கள் 11 ஆம் நாள் எட்டயபுைத்தில் சின்னச்ொமி ஐயருக்கும் லட்சுமி அம்மாளுக்கும் மகவாகப் பிறந்தார் ொைதியார். அப்பொது, அந்தக் குழந்ளத பின்னாளில் உலகபம பொற்றும் மாொவலனாக (மகாகவியாக) உருவாகும் என பெற்றாரும் உற்றாரும் மற்றாரும் அறிந்திருக்கவில்ளல. ஆனால், 39 ஆண்டுகள் மட்டுபம இம்மண்ணில் வாழ்ந்த அந்தத் தமிழ்ப்ொவலர் தம்முளடயப் ொட்டுத் திறத்தாபல தமிழர் உள்ைபமல்லாம் நாட்டு உணர்ளவயும் தமிழ் உணர்ச்சிளயயும் மிக ஆழமாகப் ெதித்துச் பென்றுவிட்டார்.அந்தப் ொைதி "பமல்லத் தமிழ் இனிச் ொகும்" என்று ஒரு கருத்ளதச் பொன்னதாக ெலரும் பெசி வருகின்றனர். இது எந்த அைவுக்கு உண்ளம?

64

"யாமறிந்த பமாழிகளிபல தமிழ் பமாழி பொல் இனிதாவது எங்கும் காபணாம்" என்றும், "பதமதுைத் தமிபழாளெ உலகபமலாம் ெைவும் வளக பெய்தல் பவண்டும்" என்றும், "வாழ்க நிைந்தைம் வாழ்க தமிழ்பமாழி வாழிய வாழியபவ" என்றும், "பெமமுற பவண்டுபமனில் பதருபவல்லாம் தமிழ் முழக்கம் பெழிக்கச் பெய்வீர்!"

என்பறல்லாம் தமிழ்பமாழிளய ஏற்றியும் பொற்றியும் ொைதி ொடியிருப்ெளத நாம் அறிபவாம். அப்ெடிப்ெட்ட ொைதியாபை தம்முளடய ஒரு ொடலில் "பமல்லத் தமிழினிச் ொகும்" என்று ொடியிருக்கிறார் என்கின்ற கூற்று உண்ளமயா? தமிழ் பெமமுற பவண்டும் தமிழ் பெழித்திட பவண்டும் தமிழ் உலகபமலாம் ெைவ பவண்டும் என்பறல்லாம் தமிழுக்கு உைமூட்டி தமிழருக்கு உணர்வூட்டிய ொைதி "பமல்லத் தமிழ் இனிச் ொகும்" என்ற நம்பிக்ளகயின்ளமளய கருத்ளதச் பொல்லியிருப்ொைா? "பமல்லத் தமிழ் இனிச் ொகும்" என்ற முடிவிளன அறிவிக்கும் அைவுக்குப் ொைதியாருக்கு என்ன வளகயில் பநருக்கடி ஏற்ெட்டிருக்கும்? அல்லது தமிழுக்குத்தான் என்ன வளகயில் பநருக்கடி ஏற்ெட்டிருக்கும்? "பமல்லத் தமிழ் இனிச் ொகும்" என்று ொைதி பொன்னதாகச் பொல்லப்ெடும் அந்த வரிகள் வருகின்ற ொடல் இதுதான். "கன்னிப் ெருவத்திபல அந்நாள் - என்றன் காதில் விழுந்த திளெபமாழி எல்லாம் என்பனன்னபவா பெயருண்டு - பின்னர் யாவும் அழிவுற்று இறந்தன கண்டீர்!

பமன்ளமக் களலகள் தமிழினில் இல்ளல பொல்லவும் கூடுவதில்ளல - அளவ பொல்லுந் திறளம தமிழ்பமாழிக் கில்ளல பமல்லத் தமிழினிச் ொகும் - அந்த பமற்கு பமாழிகள் புவிமிளெ பயாங்கும்"

தந்ளத அருள் வலியாலும் - முன்பு ொன்ற புலவர் தவ வலியாலும் இந்தக் கணமட்டும் காலன் - என்ளன ஏறிட்டுப் ொர்க்கவும் அஞ்சி இருந்தான்

என்றந்தப் பெளத யுளைத்தான் - ஆ! இந்த வளெ எனக்பகய்திடலாபமா? பென்றிடுவீர் எட்டுத் திக்கும் - களலச் பெல்வங்கள் யாவுங் பகாணர்ந்திங்கு பெர்ப்பீர்!

இன்பறாரு பொல்லிளனக் பகட்படன் - இனி ஏது பெய்பவன்? எனதாருயிர் மக்காள்! பகான்றிடல் பொபலாரு வார்த்ளத - இங்கு கூறத் தகாதவன் கூறினான் கண்டீர்!

தந்ளத அருள் வலியாலும் - இன்று ொர்ந்த புலவர் தவ வலியாலும் இந்தப் பெரும்ெழி தீரும் - புகழ் ஏறிப் புவிமிளெ என்றும் இருப்பென்."

"புத்தம் புதிய களலகள் - ெஞ்ெ பூதச் பெயல்களின் நுட்ெங்கள் கூறும் பமத்த வைருது பமற்பக - அந்த

புதிய எழுச்சி.. புதிய ொதளன.. புதிய வைலாறு ெளடக்க பவண்டித் தன் மக்களை; தமிழளைப் ொர்த்து தமிழ்த்தாபய பகட்ெதாக அளமந்த இந்தப் ொடலில்தான் "பமல்லத் தமிழினிச் ொகும்" என்ற வரி வருகின்றது. தமிழ் இறந்துபொகும்.. தமிழ் அழிந்துபொகும்.. தமிழ் பெத்துப்பொகும் என்ற பொருளில் ொைதியார் எழுதபவ இல்ளல. மாறாக, சில பெளதகள்.. சில அறிவிலிகள்.. சில மூடர்கள் "தமிழ் இனிச் ொகும்" என்று புலம்பிக் பகாண்டிருக்கின்றனர் என்றுதான் ொைதி பொல்லியிருக்கிறார். 65

தமிழ் வழக்கிறந்து; வாழ்விழந்து பொகும் என்று பொல்லும் சிலளைப் ொர்த்து ொைதி 'பெளதகள்' என்று மிகக் கடுளமயாக உளைக்கின்றாபை தவிை, ொைதி ஒருபொதும் தமிழுக்கு எதிைாக நம்பிக்ளகயின்ளமளய விளதக்கவில்ளல என்ெது பதளிவு. "தமிழ் இனி பமல்ல பெத்துப்பொய் ஆங்கிலம் பொன்ற பமற்குபமாழிகள் ஓங்கி நிற்கும் என்று பெளத ஒருவன் உளைக்கின்றான். அப்ெடிபயாரு ெழி எனக்கு ஏற்ெடலாமா தமிழா? எழுந்திரு.. எட்டுதிக்கும் ஓடு! உலகில் கிளடக்கும் அறிவுச்பெல்வங்கள் அளனத்ளதயும் பகாண்டுவந்து தமிழுக்கு உைபமற்று" என்று மிக உைத்தத் பதானியில் தமிழருக்பகல்லாம் தன்னம்பிக்ளகளய ஊட்டுகிறார் மாொவலன் ொைதி.

பன்மமாழிப் புலவர் கா.அப்பாதுறறயார் தமிழ் இலக்கிய வைலாற்றில் “ென்பமாழிப் புலவர்” என்று பொன்னாபல பொதும், அது அப்ொதுளையாளைத்தான் குறிக்கும். அவளைப் ெற்றி ஒபை வரியில் பொல்ல பவண்டுமானால், ‘ஆைாய்ச்சி அறிஞர்’ எனலாம். ஒருவளகயில், பதவபநயப் ொவாணர் வழியில் தமிழ், தமிழினம் ஆகிய துளறபொகிய மாபெரும் அறிஞர். தமிழகத் திைவிட இயக்கத்தின் மிகச்சிறந்த சித்தாந்திகள் சிலருள் ென்பமாழிப் புலவர் குறிப்பிடத் தக்கவர். இவளை நீக்கிவிட்டு திைவிட இயக்க வைலாற்ளற எவைாலும் எழுதிவிட முடியாது. கா.அப்ொதுளையார் 24.6.1907ஆம் நாள் குமரி மாவட்டத்தில் காசிநாத பிள்ளை இலக்குமி அம்ளமயார் வழ்விளணயர்க்கு அருஞ்பெல்வமாக வந்துப் பிறந்தார். இவர் தமிழ், ஆங்கிலம் இைண்டிலும் முதுகளலப் ெட்டம் பெற்றவர். இந்தி, பதலுங்கு, கன்னடம், மளலயாைம், பிபைஞ்சு, உருது ஆகிய பமாழிகளில் நிளறபுலளம பகாண்டவர். தம்முளடய ஆய்வாற்றல் காைணமாக மளறமளல அடிகைாரின் நன்மதிப்ளெப் பெற்றவர். ென்பமாழிப் புலவர் என்ற அளடபமாழிக்கு ஒப்ெ ென்பமாழி அய்வுகபைாடு இருநூறு அரிய நூல்களை எழுதிய பெைறிஞர். இவர் எழுதிய நூல்கள் அளனத்திலும் பதான்ளமத் தமிழின் இனிளமளயயும் வைலாற்று மைளெயும், மாண்ளெயும், தமிழ்மண்ணில் முளைத்துத் தளழத்த தமிழ்மக்களின் ெண்ொட்டு உயர்ளவயும், தமிழர்தம் வைலாற்றுப் ெைப்ளெயும், நாகரிக பமன்ளமளயயும் ஆய்ந்து ஆைாய்ந்து ொன்றுகபைாடு எழுதியுள்ைார். அபதாடு, கடல்வைம், மளலவைம், காட்டுவைம், நீர்வைம், நிலவைம் ஆகியன சூழ்ந்த தமிழ் மண்ணின் வைங்களையும் சிறப்புகளையும் தம்முளடய நூல்களுள் ெதிவு பெய்துள்ைார். ென்பமாழிப் புலவர் அப்ொதுளையார் தாய்பமாழியாம் தமிழ்பமாழிளய அழிக்கவந்த இந்தி பமாழியின் ஆதிக்கத்ளத எதிர்த்துப் பொைாடியவர். அதற்காக, தடியடியும் சிளறதண்டளனயும் பெற்று தமிழுக்காகப் ெல விழுப்புண்களைத் தாங்கியவர். அறிவுச் சுடர்விைக்காய் ஒளிவீசித் பதாண்டாற்றிய அப்ொதுளையார்,

தமிழுக்கும்

தமிழ்

இலக்கியத்திற்கும்

பெரும்

பிற ோட்டு ேல்லறிஞர் சாத்திைங்கள் தமிழ்பமாழியில் பெயர்த்தல் பவண்டும்” என்று மாொவலன் ொைதியின் ொடியளத தம் வாழ்நாள் ெணியாக பமற்பகாண்டு, பிறபமாழி நூல்களை பமாழிபெயர்த்துத் தமிழுக்கு பமலும் வைமூட்டினார். தம் எழுத்தும் எண்ணமும், பெச்சும் மூச்சும் தமிழாகபவ இருந்த ென்பமாழிப் புலவர், தமிழ்பநறியாம் குறள்பநறிளய உலகபநறியாகவும் உயிர்பநறியாகவும் பகாண்டிருந்தார். வாழ்நாள் முழுவதும் தமிளழயும் தமிழளையும் உயர்த்திப்பிடித்து ஓயாது உளழத்து, பகாள்ளக குன்றா பவழமாக வாழ்ந்த ென்பமாழிப் புலவர் கா.அப்ொதுளையார் வைலாற்ளறயும் அவருளடய அரிய 66

நூல்களையும் ெடித்தறிந்து இன்ளறய இைம் தளலமுளறயினர் ஆகியவற்றின் பமன்ளமக்காகப் ொடாற்ற முன்வைபவண்டும்.

தமிழ்பமாழி,

தமிழினம்

பாவேந்தர் பாரதிதாசன் ொைதிதாென்....! உண்ளமத் தமிழ் உணர்வாைர்களுக்கு நன்கு ெழகிய பெயர். தமிழர் உள்ைங்களிலும் நாவிலும் என்பறன்றும் நிலவிவரும் தமிழ் உரு ஒன்றின் பொல்லுருவம் அது! "கவி எப்ெடி உருவாகிறான் என்ெது ெற்றி எழுதியிருக்கிபறன். அதில் ொைதிதாெளனத் தான் உவளமயாகக் காட்டியிருக்கிபறன். என் கவிளத மண்டலத்தில் ொைதிதாென் ஒரு ெகுதி" புைட்சிக்கவி ெற்றி மகாகவி ொைதி எழுதியிருக்கிறார். "முகிளலக் கிழித்து பவளிக்கிைம்பும் முழுமதி பொல தமிழ்நாட்டில் பதாழர் ொைதிதாென் கவிளத பதான்றியுள்ைது. புைட்சிக் கருத்துகள் அவைது உள்ைத்தில் பொங்கிப் பூரித்து முதுளமக் கவிளதகைாக பவளிவருகின்றன" என பெைறிஞர் அண்ணா ொபவந்தளைப் ெற்றி பொல்லியிருக்கிறார். எனக்குக் குயிலின் ொடலும்; மயிலின் ஆடலும்; வண்டின் யாழும்; அருவியின் முழவும் −னிக்கும்; ொைதிதாென் ொட்டும் −னிக்கும்' என பமாழிகின்றார் தமிழ்த்பதன்றல் திரு.வி.க. ''ெழளம - மதவாதம் - ஆொைம் ஆகியவற்றில் ஊறிக் கிடந்த தமிழ்மக்களிளடபய அவருளடய ொடல்கள் பெரும் புைட்சிளய ஏற்ெடுத்தியுள்ைன. ஆதலால் −வளைப் புைட்சிக்கவி எனலாம். அபமரிக்கா கண்ட புைட்சிக்கவி வால்ட் விட்மன் பொல் தமிழ்நாடு கண்ட புைட்சிக்கவி ொைதிதாென்'' எனக் கவிமணி பதசிக விநாயகம் பிள்ளை குறிப்பிடுகிறார். ''மாொவலன் ொைதியார் −ன்று நமக்கு ளவத்து விட்டுப் பொன பொத்துக்கள் ெல. அவற்றுள் முகாளமயாளவ ஞானைதம், குயில்ொட்டு, ொஞ்ொலி ெெதம் ஆகியனவும் கனகசுப்புைத்தினம் என்ற ொைதிதாெனும்'' எனக் குறிப்பிடுகிறார் புதுளமப்பித்தன். ''நிமிர்ந்த ொர்ளவ, அச்ெமில்ளல என்று ெளறொற்றும் முறுக்கான மீளெ, வயளத விழுங்கிய வாலிெ வீறு, உணர்ச்சி பொங்கும் பெச்சு, புதுளம பவட்ளக பகாண்ட உள்ைம் ஆகியவற்றின் கலளவபய ொைதிதாெனார்'' என முழங்குகிறார் சுத்தானந்த ொைதியார். ொைதிதாெனின் உள்ைத்தில் பொங்கி எழுந்த ொவுணர்வு தமிழர் விடுதளல பநாக்கிப் புதுவழியில் நளடயிடல் ஆயிற்று! அது புைட்சி மனப்ொங்கு வாய்ந்தது! எனபவதான், ொைதிக்கு வாய்க்காத புைட்சிப் ொவலர் என்ற ெட்டம் ொைதிதாெனுக்கு மக்கைால் பகாடுக்கப்பெற்றது என்று எழுதுகிறார் ொவலபைறு பெருஞ்சித்திைனார். ''புைட்சிகைமான கருத்துக்களைத் துணிபவாடு பவளிப்ெடுத்திய முதல் கவியும் களடசிக் கவிஞரும் ொைதிதாெனார் ஒருவபை. அவருக்குப் பிறகு அவருக்கு ஈடாக பவறு எந்தக் கவிஞரும் இதுவளை பதான்றபவயில்ளல. அவ்வாறு பதான்றியவர்களும் ெழளமக் கருத்துக்களைக் பகாண்டவர்கைாகபவ உள்ைனர். ொைதிதாென் பொல புைட்சிக் கவிஞர்கள் பதான்றியிருந்தால், கடந்த இைண்டு மூன்றாயிைம் ஆண்டுக்காலமாக தமிழரிளடபய இழிவுகளும் இன்னல்களும் − ருந்திருக்குமா?'' எனக் பகள்வி பகட்கின்றார் ெகுத்தறிவுப் ெகலவன் தந்ளத பெரியார். இப்ெடியாக, தமிழகத்தின் மிகச் சிறந்த அறிஞர்கைாகவும், சிந்தளனயாைர்கைாகவும், தளலவர்கைாகவும் விைங்கிய ெலரும் ொைதிதாெனின் வைலாற்றுச் சிறப்பு எத்தளகயது என்ெளதக் கூறிச் பென்றுள்ைனர். ஏறத்தாழ எழுெத்து நான்காண்டுகள் வாழ்ந்து, பெந்தமிழ்க்கும் தமிழர்க்கும் தமிழ்நாட்டிற்கும் நல்லரிய பதாண்டுபெய்து, எண்ணற்ற ொமணிகளை வாரி வழங்கி, தமிபழ மூச்ொய், வாழ்வாய், இன்ெமாய் இருந்தவர் ொைதிதாென் என்னும் புளனப்பெயர் பகாண்ட திரு.கனக.சுப்புைத்தினம். அவர் 1891, ஏப்பிைல் 29ஆம் நாள் புதுளவயில் பிறந்தார். 67

'நல்லுயிர், உடம்பு, பெந்தமிழ் மூன்றும் நான் நான் நான்' என்று தம் பதாற்றத்ளத விைக்கும் அவ்வரிய தமிழ்ப்ொபவந்தர், பவறும் ொைதிதாெனாக இல்லாமல், தமிழ்ப்புைட்சி பெய்த முதல் புைட்சிப் ொவலைாய் தமிழகத்திளடபய வாழ்ந்து வந்தார். அவர் வைலாறு தமிழரின் மறுமலர்ச்சி வைலாறாகும்; தமிழ்நாட்டின் உணர்பவழுச்சிக் களதயாகும்; தமிழர்தம் மான உணர்வுக்குக் கலங்களை விைக்காகும். ொைதியாரின் உள்ைம் இந்திய நாட்டு விடுதளலளய எதிர்பநாக்கிப் ொடியபொழுது, ொைதிதாென் தமிழ்நாட்டு விடுதளலக்பகனக் குைல்பகாடுத்தார். தமிழ்மக்களின் ஆறாத் துயரும் அவல நிளலயும் ொைதிதாெனின் உள்ைத்தில் ஒரு புத்பதழுச்சிளய உண்டாக்கின. இதன் ெயனாக, தமிழுக்காகவும் தமிழ் மக்களுக்காகவும் உளழப்ெது ஒன்பற தம் வாழ்பவன வளையறுத்துக் பகாண்டார். "எளனயீன்ற தந்ளதக்கும் தாய்க்கும் மக்கள் தளனயீன்ற தமிழ்நாட்டு தனக்கும் என்னால் திளனயைவு நலபமனும் கிளடக்கு பமன்றால், பெத்பதாழியும் நாள்எனக்குத் திருநாைாகும்" என்ெது அவர் கூற்று. இப்புைட்சி மனப்ொன்ளமயால் இவர் பெற்ற துயைங்கள் ெலப்ெல. இவர் பெறாத நன்ளமகள் பகாடி. இருப்பினும் 'தமிழுக்குத் பதாண்டு பெய்பவான் ொவதில்ளல' என்று தம்ளமத் தாபம பதற்றிக் பகாள்கிறார். தமிழன் உய்வுக்கும் வாழ்வுக்கும் அடிப்ெளடயாக நிற்ெது தமிபழ என்றுகூறித் தமிழ் இளைஞர் தமக்கு இவர் ஊக்கம் பகாடுப்ெளதப்பொல் பவறு எந்தப் புலவரும் பெய்ததில்ளல. "உைம்பெய்த பெந்தமிழுக் பகான்றிங்கு பநர்ந்தபதன உளைக்கக் பகட்டால், நைம்பெல்லாம் இரும்ொகி நனபவல்லாம் உணர்வாகி நண்ணி டாபைா" என்றும், "வண்டமிழ் ளநந்திடில் எது நம்ளமக் காக்கும்?" என்றும் தமிழ் உணர்ளவ ஊட்டினார். "ொன்றாண்ளம இவ்வுலகில் பதான்றத் துளிர்த்த தமிளழ" அவர் காதலித்தது பொல் கம்ெனும் காதலிக்கவில்ளல. தமிபழ அவர் உயிர்! மூச்சு! அவர் தமிழின் உருவம்! "தமிழ், தமிழினம், தமிழிலக்கியம் இவற்றில் ஒன்றுபொம் எனில் மற்றவும் ஒழியும்." என்று தமிழர்க்கும் தமிழ்ப்புலவர்க்கும் இருக்கபவண்டிய பமாழி, இன நலளனயும் கடளமளயயும் எடுத்துக்கூறினார். "ெங்கம் விளைத்திடில் தாய்பமாழிக்பக - உடல் ெச்ளெ ைத்தம் ெரிமா றிடுபவாம்" என்று தீப்பொறி ெறக்கும் தமிழ் உணர்ச்சிளயத் தமிழரிளடபய விளதத்து தமிழ்; தமிழர் விடுதளலக்கு வித்திட்ட விடுதளலப் ொவலர் தமிழக வைலாற்றில் ொபவந்தர் ஒருவபை. இவ்வுலகிளட தமிழும் தமிழரும் நிளலத்திருக்கும் காலம் முழுளமக்கும் ொபவந்தர் ொைதிதாெனாரின் புகழ் மளறயாதிருக்கும்; உண்ளமத் தமிழர் அவளை மறவாதிருப்ெர். பகா.ொ என்று அளழக்கப்ெடும் அமைர் தமிழபவள் பகா.ொைங்கொணி சிங்ளக, மலாயாவில் தமிழும் தமிழரும் நிளலப்பெற்று இருப்ெதற்கு தன்ளனபய ஈகப்ெடுத்திக் பகாண்ட வைலாற்று நாயகர். தமிழபவள் பகா.ொைங்கொணி தமிழ்நாட்டின் தஞ்ளெ மாவட்டத்தில் 20-04-1903ல் பிறந்து தமது 21ஆம் வயதில் 1924ல் சிங்கப்பூர் வந்தார். சிங்கப்பூரிலும் பின்னர் மலாயாவிலும் தமிழர் திருநாள் கண்டவர். அப்பொளதய மலாயா சிங்கப்பூரில் ெல வளகயிலும் தமிழ்த் பதாண்டாற்றினார். மலாயாவில் வாழ்ந்த தமிழர்கள் குடியுரிளம பெற்றவர்கைாக வாழவும், தாய்பமாழியாம் தமிபழாடு தமிழ்க் களல இலக்கியத்ளதப் பொற்றி வைர்த்பதடுக்கவும் பவண்டி ெல்லாற்றானும் ொடாற்றியவர். 68

பிரிட்டிொரின் காலனித்துவ ஆட்சியின்பொது மலாயா இைப்ெர் பதாட்டங்களில் பதாழிலாளிகைாக இருந்த தமிழர்களுக்கு எதிைாக இளழக்கப்ெட்ட பகாடுளமகளைக் கண்டு மனம் பொறுக்காமல் பகாதித்பதழுத்து தமிழர் சீர்திருத்த ெங்கத்தின்வழி பொைாடியவர். தமிழ் முைசு என்ற நாளிதளழத் பதாடங்கி மலாயாவிலும் சிங்ளகயிலும் தமிழியச் சிந்தளனகள் ெைவுவதற்கும் தமிழர் விழுமியங்கள் நிளலபெறவும் ஓயாது உளழத்து பவற்றி கண்டவர். மிகுந்த தமிழ்ப்ெற்று பகாண்டவைாகவும், தமிழர் நலபமான்ளறபய பமலாகக் கருதியவைாகவும் திகழந்தார். தமிழ் முைசு நாளிதழ் வழியாகபவ எழுத்தாைர் பெைளவ, மாணவர் மணிமன்ற மலர், தமிழ் இளைஞர் மணிமன்றம் ஆகிய அளமப்புகளை உருவாக்கினார். இதன் வழியாக ஆயிைமாயிைம் எழுத்தாைர்களையும், கவிஞர்களையும், பெச்ொைர்களையும், சிந்தளனயாைர்களையும் உருவாக்கிக் காட்டினார். தமிழகத்திலிருந்து மிகச் சிறந்த அறிஞர்களையும் ொன்பறார்களையும் தளலவர்களையும் அளழத்துவந்து நாடுதழுவிய நிளலயில் தமிழர்களிளடபய தமிழ் உணர்ளவ ஊட்டி மாபெரும் தமிழ் எழுச்சிளய ஏற்ெடுத்தினார். தவத்திரு குன்றக்குடி அடிகைார் 1955ல் பகாலாலம்பூர் வந்திருந்தபொது பகா.ொ அவர்களுக்கு “தமிழபவள்” எனும் சிறப்புப் ெட்டமளித்துப் ொைாட்டினார். அளனத்திற்கும் பமலாக, மாலாயாவிலும் சிங்கப்பூரிலும் தமிழ்பமாழிக் கல்வி நிளலப்ெதற்கு மிக உறுதியான அடித்தைத்ளத ஏற்ெடுத்தியவர் அமைர் பகா.ொ என்ெது பொன்பனழுத்துகைால் பொறிக்கப்ெட்டுள்ை வைலாறு. மலாயாவில் முதன் முதலாகப் ெல்களலக்கழகம் அளமக்கப்ெட்டபொது அதில் ெமற்கிருத பமாழிளயப் ொட பமாழியாக ளவக்கபவண்டும் என பெைாசிரியர் நீலகண்ட ொஸ்திரி ெரிந்துளை பெய்தார். ஆனால், அமைர் பகா.ொ இந்தப் ெரிந்துளைளய மிகத் தீவிைமாக எதிர்த்தார். ெல்களலக்கழகத்தில் தமிழபய ளவக்கபவண்டும் என்று பொைாடினார். ெல்களலக்கழகத்தில் தமிளழ இடம்பெறச் பெய்வதற்காக ‘தமிழ் எங்கள் உயிர்’ என்ற நிதித்திட்டத்ளதத் பதாடங்கி நாடுமுழுவதும் சுற்றித்திரிந்து ெணத்ளதத் திைட்டி தமிளழக் காப்ொற்றிய பெருமகனார் இவைாவார். இவருளடய அயைாத உளழப்பின் ெயனாகவும் தமிழ்மக்கள் ஒன்றுதிைண்டு வழங்கிய ஆதைவினாலும் மலாயா ெல்களலக்கழகத்தில் தமிளழ முதல் பமாழியாகக் பகாண்ட இந்திய ஆய்வியல் துளற அளமந்தது. 'தமிழர் திருநாள்' என்ற பெயரில் மாபெரும் தமிழ்; தமிழர் எழுச்சிப் பெருவிழாவிளன ஏற்ெடுத்தி மலாயாவில்(மபலசியாவில்) வாழும் தமிழர்களிளடபய மாபெரும் தமிழ் அறிளவயும் தமிழ் உணர்ளவயும் தமிழின எழுச்சிளயயும் ஏற்ெடுத்தி, இன்றைவும் தமிழும் தமிழரும் தங்களின் தாய்பமாழி உரிளமபயாடு வாழ்வதற்குரிய வாழ்வாதாைத்ளத வழங்கிய தமிழபவள் பகா.ொைங்கொணி என்னும் அந்த பமாழி, இனநலச் ொன்பறான் பொன்னடிகளை ஒவ்பவாரு தமிழனும் தமிழச்சியும் பொற்றிக் கும்பிட பவண்டும். இருெதாம் நூற்றாண்டின் தமிழ்ப் ொவலர்களுள் ொவலபைறு பெருஞ்சித்திைனார் குறிப்பிடத்தக்கவர். தனித்தமிழ்த் தந்ளத மளறமளலயடிகைார், பமாழிஞாயிறு ொவாணர் ஆகிபயாரின் பகாள்ளககளும் கருத்துகளும் பெைைவில் ெைவப் பெருங்காைணமாக விைங்கியவர். ொவலபைறு எனவும், பெருஞ்சித்திைனார் எனவும் தமிழ் உணர்வாைர்கைால் பொற்றி மதிக்கப்ெடும் பெருஞ்சித்திைனார் 10-03-1933இல் பிறந்தவர். பெருஞ்சித்திைனாரின் இயற்பெயர் இைாெமாணிக்கம் என்ெதாகும். பெருஞ்சித்திைனார் புதுளவயில் அஞ்ெல் துளறயில் முதன்முதலில் ெணியில் இளணந்தார். ஐந்து ஆண்டுகள் புதுளவயில் வாழ்க்ளக அளமந்தது. அக்காலத்தில் ொபவந்தருடன் பநருங்கிய பதாடர்பு ஏற்ெட்டது. 1959இல் பெருஞ்சித்திைனாருக்குப் ெணிமாற்றல் கிளடத்துக் கடலூருக்கு மாற்றப்ெட்டார். இச்சூழலில் ொவாணர் அவர்கள் அண்ணாமளலப் ெல்களலக்கழகத்தில் அகை முதலித் துளறயில் ெணிபயற்றார். ொவாணர் விருப்ெப்ெடி பதன்பமாழி என்னும் பெயரில் இதளழ 1959இல் பெருஞ்சித்திைனார் பதாடங்கி நடத்தினார். அைசுப் ெணியில் இருந்ததால் தன் இயற்பெயைான துளை-மாணிக்கம் என்ெளத விடுத்துப் பெருஞ்சித்திைன் என்னும் புளனபெயரில் எழுதினார். தமிழ்ப்ெற்றும் தமிழ் உணர்வும் பகாண்டு தம் ொட்டு ஆற்றலால் இதளழ நடத்திய பெருஞ்சித் திைனார் அக்காலத்தில் சுடர் விட்டு எழுந்த இந்தி எதிர்ப்புப் பொரில் தம் உளையாலும் ொட்டாலும் பெரும் ெங்காற்றினார். இந்தி எதிர்ப்புப் பொரில் இவர்தம் பதன்பமாழி இதழிற்குப் பெரும் ெங்குண்டு. தம் இயக்கப்ெணிகளுக்கு அைசுப்ெணி தளடயாக இருப்ெதாலும் 69

முழுபநைம்பமாழிப் ெணியாற்றவும் நிளனத்து அைசுப்ெணிளய உதறினார். இவர் எழுதிய ொடல்கள் இந்தி எதிர்ப்பு உணர்ளவத் தூண்டுவதாக அைொல் குற்றம் ொற்றப்பெற்றது. இவருக்கு இதனால் சிளறத் தண்டளன கிளடத்தது. பெருஞ்சித்திைனார் சிளறயில் இருந்து பவளிவந்த பிறகு மாணவர்கள் ெடித்துப் ெயன்பெறும் வண்ணம் தமிழ்ச்சிட்டு என்னும் இதளழத் பதாடங்கினார். ொவாணரின் உலகத்தமிழ்க்கழகம் பதாற்றம் பெற்றபொழுது அதில் இளணந்து ெணிபுரிந்தவர். அதுபொல் ொவாணர் அகைமுதலி பதாகுப்ெதற்கு பொருளுதவி பெய்யும் திட்டத்ளதத் பதாடங்கி உதவியவர். பெருஞ்சித்திைனார் தமிழ் உணர்வுடன் ொடல் வளைந்த உயர்பெயல் நிளனத்துப் ொவாணர் அவர்கள் "ொவலபைறு' என்னும் சிறப்புப் பெயளைச் சூட்டி மகிழ்ந்தார். தமிழகம் முழுவதும் பதன்பமாழி இதழ் வழியாகவும் பொது பமளடகள் வழியாகவும் தனித்தமிழ் உணர்ளவப் ெைப்பிய பெருஞ்சித்திைனாரின் விளனப்ொடு உலகம் முழுவதும் ெைவியது. எனபவ மபலசியா, சிங்கப்பூர் முதலான நாடுகளில் வாழ்ந்த தமிழ் மக்களின் அளழப்பிளன ஏற்று 1974இல் சிங்ளக மளலயகச் சுற்றுச்பெலளவ பமற்பகாண்டார். "என்பமாழி, என்னினம், என்நாடு நலிளகயில் எதளனயும் பெரிபதன எண்ண மாட்படன் - பவறு எவளையும் புகழ்ந்துளை பொல்ல மாட்படன்! - வரும் புன்பமாழி, ெழியுளை, துன்ெங்கள் யாளவயும் பொருட்படன மதித்துைம் பகாள்ை மாட்படன்! - இந்த(ப்) பூட்ளகயில் ஓைடி தள்ை மாட்படன்!'' என்று தமிழ்பமாழியின் வைர்ச்சிளயவிட, தனக்பகனத் தனியான ஒரு வைர்ச்சி இல்ளல என்று ொடியவர் பெருஞ்சித்திைனார்.பெருஞ்சித்திைனார் 1981இல் உலகத் தமிழின முன்பனற்றக் கழகம் என்னும் அளமப்ளெ நிறுவி தமிழகம் முழுவதும் இயக்கம் கட்டி எழுப்பினார். அதன் அடுத்த முயற்சியாக 1982இல் தமிழ் நிலம் என்னும் ஏட்ளடத் பதாடங்கி நடத்தினார். 1983-84ஆம் ஆண்டில் பமற்கு உலக நாடுகளில் இவர்தம் சுற்றுச் பெலவு அளமந்தது. 1985இல் மபலசிய நாட்டிற்கு இைண்டாவது முளறயாகப் ெயணம் பெய்தார். 1988இல் பெயலும் பெயல்திறனும் என்னும் நூல் பவளிவந்தது. பமாழி, இனம், நாட்டு உணர்வுடன் ொடல்கள் புளனந்து, இதழ்கள் நடத்தி, பமளடபதாறும் தமிழ் முழக்கம் பெய்து, இயக்கம் கட்டளமத்து உண்ளமயாகத் தமிழுக்காக வாழ்ந்த பெருஞ்சித்திைனார் 11.06.1995இல் இயற்ளக எய்தினார். இவர்தம் நிளனளவப் பொற்றும் வண்ணம் பென்ளன பமடவாக்கத்தில் "ொவலபைறு தமிழ்க்கைம்' என்னும் நிளனவகம் அளமக்கப்ெட்டுள்ைது. தமிழ்பமாழி, தமிழக வைலாற்றில் அைப்ெரும் ெணிகளைச் பெய்த ொவலபைறு பெருஞ்சித்திைனாரின் வாழ்வும், ெளடப்புகளும், இதழ்களும் தமிழ்மக்கள் மனங்களில் இன்றைவும் நிளலத்து வாழ்கின்றன. 7-2-2008ஆம் நாள் பமாழிஞாயிறு பதவபநயப் ொவாணரின் 106ஆவது பிறந்தநாள். வாழ்ந்த காலம் முழுவளதயும் தமிழுக்காக ஈகம் பெய்து, தமிழ் தளலநிமிை தம்முளடய வாழ்க்ளகளய ஒப்ெளடத்துக்பகாண்ட அந்த ஊழிப் பெைறிஞர், கடந்த இருெதாம் நூற்றாண்டுத் தமிழறிஞர்களில் தனித்தன்ளமயானவர்; தளலளமயானவர்; இன்னும் பொல்லப்பொனால் தமிழுக்குப் ொடாற்ற எல்லாம் வல்ல இளறவனாபலபய பதர்ந்பதடுக்கப்ெட்டவர் பமாழிஞாயிறு பதவபநயப் ொவாணர் எனலாம். 23 உலகப் பெருபமாழிகளில் இலக்கண இலக்கிய ஆைாய்ச்சி அறிவும் 58 பமாழிகளில் பவர்ச்பொல் ஆய்வறிவும் பகாண்ட மாத்திறம் பகாண்டவர். பமாத்தம் 81 பமாழிகளை அறிந்த பெைறிஞர் உலகத்திபலபய ொவாணர் ஒருவைாகத்தான் இருக்க முடியும். அவர் நம்மினத்தில் பிறந்தவர்; ஒரு தமிழர் என்ெது ஒட்டுபமாத்த உலகத்தமிழர்களுக்பக பெருளமயாகும். பமளல பமாழிகளுக்கு மட்டுபம பொந்தாமாயிருந்த பவர்ச்பொல் ஆைாய்ச்சி முளறளமயக் கற்றித் பதர்ந்து தமிழில் பவர்ச்பொல் ஆய்வுகளை பெய்ததவர். பமளலநாட்டவபை வியந்துநிற்கும் அைவுக்கு தமிளழயும் மற்ளறய உலக பமாழிகளையும் நுணுகிநுணுகி ஆய்ந்தவர். 70

பவர்ச்பொல்லாய்வுத் துளறயில் பகாண்டிருந்த தன்னிகைற்ற பெைாற்றலால் உலக பமாழி ஆய்வாைர்களையும் வைலாற்று அறிஞர்களையும் கலங்கடித்தவர். தமிழ் திைவிடத்திற்குத் தாய், தமிழ் ஆரியத்திற்கு மூலம், உலக முதல்பமாழியும்(தமிழ்) முதல் மாந்தனும்(தமிழன்) பதான்றிய இடம் மளறந்த குமரிக்கண்டம் எனவாகிய முப்பெரும் உண்ளமகளை எந்த வைலாற்று ஆசிரியரும் மறுக்கவியலாத அைவுக்கு பமாழியியல் ொன்றுகளுடன் நிறுவிக்காட்டியவர். உலகத்தின் முதல் தாய்பமாழியாகிய தமிழ்பமாழிபய ெல்பவறு காலங்களில் ெல்பவறு மாறுதல்களை அளடந்து ெல்பவறு பமாழிக் குடும்ெங்கைாக மாறிப் பிரிந்து இருக்கிறது என்றும் உலக மக்கள் யாவரும் தமிழ்பமாழியால் உறவினர்கள் ஆகின்றனர் என்றும் அறுதியிட்டுச் பொன்னவர். 50 ஆண்டுகள் பதாடர்ந்து பமாழியாைாய்ச்சி பெய்து 35க்கும் பமற்ெட்ட அரிதிலும் அரிதான ஆய்வியல் நூல்களை தமிழுக்கும் தமிழருக்கும் வழங்கியவர். 7-2-1902இல் மண்ணுலகில் வந்துதித்த ொவாணர் என்னும் ஊழிப் பெைறிஞர் 1981 ஆம் ஆண்டு ெனவரி 15 ஆம் நாள் இைவு 12:30க்கு பதவபநயர் இளறவனடி பெர்ந்தார். ொவாணளைப் பொன்ற பெைறிஞர் ஒருவளைப் பெற்றதற்காக தமிழ்க்கூறு நல்லுலகம் என்றுபம பெருளமயளடயலாம். ொவாணரின் கண்டுபிடிப்புகளை உலகம் மதித்து ஏற்கும் பொற்காலம் கண்டிப்ொக மலரும். உலக உருண்ளடயின் மிகநீண்ட வைலாற்றில் பெரும்ெகுதிளயத் தமிழ்பமாழி தன்னுள் பகாண்டிருக்கும் உண்ளம கண்டிப்ொக பவளிப்ெடும். அதுவளையில் ொவாணரின் புகழ் உலகத்தில் நிலவும்; அதன்பின்னர் உலகத்தின் உச்சியில் ொவாணரின் புகழ் மிளிரும்.

வள்ைலார் இைாமலிங்க அடிகள் அருட்பெரும் பொதி! அருட்பெரும் பொதி! தனிப்பெருங் கருளண! அருட்பெரும் பொதி! அருள்வருளகத் திருநாள். ஆருயிர்க்பகல்லாம் அன்புபெய்ய இப்பூவுலகம் வருவிக்கவுற்ற வள்ைலார் வாழ்ந்த காலத்தில் தாம் ொர்ந்திருந்த ெமயமும், தாம் வாழ்ந்துவந்த குமுகாயமும் குளறயுளடயளவ என்ெளதயும், அவற்றின் பகாள்ளககளும் ெணியும் அன்ளறயத் பதளவகளை ஈடுபெய்வதுபொல் அளமயவில்ளல என்ெளதயும் உணர்ந்தார். அடிகைார் குமுகாயத்திலும் ெமயத்திலும் கண்ட மிகப்பெரும் குளறகள் மூன்றாகும். அவற்ளற இனி காண்பொம். 1. அவர் காலத்தில் கண்ட முழுமுதற் குளறொடு ெமயப்பூெல் ஆகும். அன்று ெமயங்கள் ெலவாக இருந்தன. ெமயங்களிளடபய உட்பூெலும் பவளிப் பூெலுமாக பெரும்பொர் நளடபெற்று வந்தது. ளெவ ெமயத்தார்க்கும் ளவணவ ெமயத்தார்க்கும் இளடபய கருத்து முைண்ொடு; ளெவ பவதாந்திகளுக்கும் சித்தாந்திகளுக்கும் இளடபய பிணக்கு; ளெவ வடகளலயாைர்களுக்கும் பதன்களலயாைர்களுக்கும் இளடபய பொைாட்டம்; இந்துக்களுக்கும் கிறித்துவர்களுக்கும், இந்துக்களுக்கும் முகமதியர்களுக்கும் இளடபய கடும் எதிர்ப்புணர்வு; கடவுளை நம்புபவார்க்கும் கடவுள் மறுப்ொைர்களுக்கும் இளடபய தகைாறு. இவற்ளறபயல்லாம் கண்ணுற்ற வள்ைலார் இந்தப் பொர்களும் பிணக்குகளும் பொருைற்றளவ என்று உணர்ந்தார். 71

2. இந்தச் ெமயங்களுக்கும் மதங்களுக்கும் அடிப்ெளட அவற்றின் தத்துவ நூல்கைான ொத்திைங்கள், புைாணங்கள்; இதிகாெங்கள்தாம். எனபவதான், ெமயம் ொர்ந்த நூல்களில் அவருக்கு நம்பிக்ளக குளறந்தது. அளவ நன்ளம பெய்வதற்குப் ெதிலாகப் பெரும் தீளமபய பெய்கின்றன என்று வள்ைலார் கருதினார். 3. அடிகைார் கண்ட அடுத்த குளற, குமுகாய அளமப்பில் நிலவிய குளறயாகும். ொதி உயர்வு தாழ்வுகள் தளலவிரித்தாடின. ொதிச் ெண்ளடகளும் தீண்டாளமயும் பெருகிய அைவில் இருந்தன. ொதிக்குள்ளும் பகாத்திை குலப் பிரிவுகள் மக்களுக்குள் பமலும் பிைவுகளை ஏற்ெடுத்தின. இவற்றால் இழப்புகள்தாம் அதிகபம தவிை நலமிக்க வாழ்க்ளக இல்ளல; ஒற்றுளம இல்ளல; மாந்தபநயம் இல்ளல. இதன் காைணத்தினால் மக்களிளடபய முன்பனற்றமும் இல்ளல. மாறாகக் கலகமும், ெண்ளடயும், ெளகளமயும், காழ்ப்பும் வைர்ந்தன. பமாத்தத்தில், அன்று வழக்கில் இருந்த ெமயங்கள், அவற்ளறத் தாங்கிநின்ற நூல்கள்; அளவகளை ஆதரித்து நின்ற குமுகாய அளமப்பு ஆகிய இளவ அளனத்ளதயும் அடிகைார் கண்டு மனம் வருந்தினார். வாடிய ெயிளைக் கண்டதும் தம்முளடய மனம் வாடிப்பொன வள்ைலார் மக்கள் வாடுவளதக் கண்டு எவ்வைவு மனபவதளனக்கு ஆைாகியிருப்ொர் என்ெளதச் பொல்லவும் பவண்டுமா? அவர்க்கு இயல்ொக அளமந்திருந்த இளறநம்பிக்ளக மட்டும் எந்தச் சூழலிலும் ஆட்டம் காணவில்ளல. எனபவ பதய்வநம்பிக்ளகபயாடு கூடிய சீர்திருத்தப் ெணிபெய்ய அவர் முன்வந்தார். ஆளகயால், அவர் ெமயவாதியாக மட்டும் இல்லாமல் சீர்திருத்தவாதியாகவும்; பதய்வ நம்பிக்ளகயற்ற பவற்றுச் சீர்திருத்தவாதியாக இல்லாமல் பதய்வ நம்பிக்ளகபயாடு இளணந்த சீர்திருத்தக்காைைாகவும் அவைால் திகழ முடிந்தது. வள்ைலார் காலத்தில் இருந்த இந்தக் குளறொடுகள் தற்காலத்தில் ெற்பற குளறந்திருந்தாலும் முற்றிலுமாக அழிந்துவிடவில்ளல. தமிழினத்தின் இந்தக் குளறொடுகள் நீங்கபவண்டுமானால், தமிழ் மக்கள் வள்ைலார் காட்டியுள்ை வழிநடந்து பதய்வநம்பிக்ளகயுடன் இளணந்த சீர்திருத்தக் பகாள்ளககளைக் பகாண்டிருக்க பவண்டும். மூலம்:- வள்ைலாரின் இளறளமக் பகாட்ொடு இளணய இளணப்பு:- http://www.vallalar.org/ நன்றி : திருத்தமிழ் வளலப்ெதிவு வரிளெ 1 வீைமா முனிவர் 2 ொவாணர் 3 வள்ைலார் 4 ொைதியார் 5 ொைதிதாென்

6 7 8 9

72

வ உ சி அப்ொதுளை பெருஞ்சித்திைனார் பகாொ

தமிழ்ப் பேறு! தவப் பேறு! தாய்பமாழி என்ெது தாயின்பமாழி - அது தாயும் நீயும் பெசும்பமாழி ஆயிைம் பமாழிகள் நீயறிந் தாலும் ஆன்மா உணர்பமாழி அந்தபமாழி - அது அன்ளனயின் கருவில் வந்தபமாழி!

தன்னிளல மறந்பத தாய்மனம் பொங்கி தவிப்புடன் உன்ளனக் பகாஞ்சுபமாழி அது தைணியில் எளதயும் மிஞ்சுபமாழி! பதால்ளலகள் அறியாப் ெருவத்திபல - நீ துருதுருத் தாடிய உருவத்திபல ெல்லுமில் லாமல் பொல்லுமில் லாமல் ெலகளத பொல்லிய மயக்குபமாழி - அது ெயிலுமுன் பெசிய இயற்ளகபமாழி!

அன்ளனயின் மடியில் கிடக்ளகயிபல - அவள் அன்பிளனப் ொலாய்க் குடிக்ளகயிபல சின்னவுன் பெவியில் சில்பலனப் ொய்ந்து பதனாய் இனித்திடக் பகட்டபமாழி - உன் சிந்ளதயில் விளதகள் பொட்டபமாழி!

உன்னுடன் இளணந்பத பிறந்தபமாழி - உன் உள்ைமும் உணர்வும் புரிந்தபமாழி எண்ணியல் என்ன மின்னியல் என்ன எளதயும் ெயின்றிடச் சிறந்தபமாழி - அது இளறவன் உனக்பகன வளைந்தபமாழி!

பதாளிலும் மார்பிலும் ொய்ளகயிபல - நீ பதாட்டிலில் ஆடி ஓய்ளகயிபல ஏழிளெ மிஞ்சிடும் தாயிளெ பகட்பட இதமாய்த் தூங்கிய ொட்டுபமாழி - அது இதயங்கள் பெசிடும் வீட்டுபமாழி!

தமிழினம் எய்திய பெரும்பெறு - அது தாய்பமாழி தமிபழனும் அரும்பெறு அமிழ்திளன உரிளம அளடந்தவர் யாரும் அருந்தா திருந்தால் அவப்பெறு - தமிழ் அமிழ்தம் அருந்துதல் தவப்பெறு!

அன்ளனளய அளழத்பத அழுளகயிபல அவள் அளணத்ததும் உடன்நீ சிரிக்ளகயிபல

கவிஞர் பெ.சீனி ளநனா முகம்மது

73

74

மறறமறல அடிகள் மளறமளல அடிகள் ( ூளல 15, 1876 - பெப்டம்ெர் 15, 1950) புகழ் பெற்ற தமிழறிஞர், தமிழ் ஆய்வாைர். தமிளழயும் வடபமாழிளயயும் ஆங்கிலத்ளதயும் நன்கு கற்றவர். உயர்தனிச் பெம்பமாழியாம் தமிளழ, வடபமாழிக்கலப்பின்றித் தூய நளடயில் எழுதிப் பிறளையும் ஊக்குவித்தவர். சிறப்ொக தனித்தமிழ் இயக்கத்ளதத் பதாடங்கித் தமிளழச் பெழுளமயாக வைர்த்தவர். ெரிதிமாற் களலஞரும் மளறமளல அடிகளும் தனித்தமிழ் இயக்கத்தின் இரு பெரும் முன்பனாடித் தளலவர்கள். ொதிெமய பவறுொடின்றிப் பொதுமக்களுக்குக் கடவுட்ெற்றும், ெமயப் ெற்றும் உண்டாக்கும் முளறயில் பொற்பொழிவுகள் ஆற்றுவதில் வல்லவர். ளெவத் திருப்ெணியும், சீர்திருத்தப் ெணியும் பெவ்வபன பெய்து தமிழர்தம் உள்ைங்களில் நீங்காத இடம் பெற்றவர்.

பிறப்பு மளறமளல அடிகளின் இயற்பெயர் பவதாெலம். இவர் 1876 சூளல 15 ஆம் நாள் மாளல 6.35க்குப் திருக்கழுக்குன்றத்திபல பிறந்தார். இவர் தந்ளதயார் பொக்கநாதர், தாயார் சின்னம்ளமயார். தந்ளதயார் நாகப்ெட்டினத்தில் அறுளவ மருத்துவைாய் ெணியாற்றி வந்தார். ெல்லாண்டுகள் பிள்ளைப்பெறு இல்லாமல் இருந்து திருக்கழுக்குன்றம் சிவன் பவதாெலளையும், அம்ளம பொக்கம்ளமளயயும் பவண்டி பநான்பிருந்து பிள்ளைப்பெறு பெற்றதால், தம் பிள்ளைக்கு பவதாெலம் என்று பெயரிட்டார். பின்னர்த் தனித்தமிழ்ப்ெற்று காைணமாக 1916-ல் தம் பெயளை மளறமளல (பவதம் = மளற, அெலம் = மளல) என்று மாற்றிக்பகாண்டார். அவருக்குப் பின் 4 தம்பிமாரும் (திருஞான ெம்ெந்தம், மாணிக்க வாெகம், திருநாவுக்கைசு, சுந்தைமூர்த்தி ஆகிபயார்) 2 தங்ளகமாரும் (நீலாம்பிளக, திரிபுைசுந்தரி ஆகிபயார்) பிறந்தனர். மளறமளலஅடிகள், நாளகயில் பவஸ்லியன் மிஷன் கல்லூரிளயச் பெர்ந்த உயர்நிளலப்ெள்ளியில் நான்காம் ெடிவம் வளை ெடித்தார். அவருளடய தந்ளதயாரின் மளறவு காைணமாக அவைால் ெள்ளிப்ெடிப்ளெத் பதாடை முடியவில்ளல. ஆனால், தமிழ்ப்புலளம மிகுந்த நாைாயணொமி பிள்ளை என்ெவரிடம் தமிழ் கற்றார். 'ளெவ சித்தாந்த ெண்டமாருதம்' என்று புகழ் பெற்றிருந்த பொமசுந்தை நாயக்கரிடம் ளெவ சித்தாந்தம் கற்றார். பென்ளனக்கு வந்த பின்னர்க் கிறித்தவக் கல்லூரியில் வீ.பகா.சூரியநாைாயண ொத்திரியாருடன் தமிழாசிரியைாகப் ெணிபுரிந்தார். ெல ஆண்டுகள் பெைாசிரியைாகப் ெணியாற்றியபின், ெல்லாவைத்தில் இைாமலிங்கரின் பகாள்ளகப்ெடி 1905 இல் ளெவ சித்தாந்த மகா ெமா ம் என்ற அளமப்ளெத் பதாற்றுவித்தார். அதன் மாநாட்டுத் தளலளமளயயும் ஏற்றார். திருமுருகன் அச்சுக்கூடத்ளத ஏற்ெடுத்திப் ெல நூல்களை பவளியிட்டார். மணிபமாழி நூல்நிளலயம் என்னும் நூல்நிளலயத்ளத உருவாக்கினார். இவர் காலத்தில் ெல புகழ் பெற்ற தமிழறிஞர்கள் வாழ்ந்தனர். மபனான்மணீயம் இயற்றிய சுந்தைனார், பெரும்புலவர் கதிளைபவலர், திரு. வி. கலியாணசுந்தைனார், நாவலர் ெ. பொமசுந்தை ொைதியார், தணிளகமணி வ.சு.பெங்கல்வைாயர், ைசிகமணி டி. பக. சிதம்ெைநாதர், பெைாசிரியர் ெ. ளவயபுரியார், பகாளவ இைாமலிங்கம், சுப்பிைமணிய ொைதியார், மீனாட்சி சுந்தைனார், பொத்தக வணிகரும் மபனான்மணீயம் ஆசிரியர் சுந்தைனாரின் ஆசிரியரும் ஆன நாைாயணொமி, 'ளெவசித்தாந்த ெண்டமாருதம்' என்று புகழப்ெட்ட பொமசுந்தை நாயகர், என்று ெலர் வாழ்ந்த காலம்.

னித் மிழ் ஆர்வம்   

ஆக்கிய நூல்கள்

அருட்ொ-மருட்ொ பொர் ெமயத்பதாண்டுகள் இந்தி எதிர்ப்பு 75

                        

     

பொருந்தும் உணவும் பொருந்தா உணவும் (1921) மக்கள் நூறாண்டு உயிர்வாழ்க்ளக, இரு பதாகுதிகள் (1933) மனித வசியம் அல்லது மனக்கவர்ச்சி (1927) பயாக நித்திளை: அறிதுயில் (1922) பதாளலவில் உணர்தல் (1935) மைனத்தின்பின் மனிதர் நிளல (1911) ொகுந்தல நாடகம் (ெமசுகிருதத்தில் இருந்து பமாழி பெயர்த்தது) (1907) ொகுந்தல நாடக ஆைாய்ச்சி (1934) ஞானொகைம் மாதிளக (1902) Oriental Mustic Myna Bimonthly (1908-1909) Ocean of wisdom, Bimonthly(1935) Ancient and Modern Tamil Poets (1937) முற்கால பிற்காலத் தமிழ்ப் புலபவார் (1936) முல்ளலப்ொட்டு- ஆைாய்ச்சியுளை (1903) ெட்டினப்ொளல (1906) முதற்குறள் வாத நிைாகைணம் (1898) திருக்குறள் ஆைாய்ச்சி (1951) முனிபமாழிப்ப்ைகாசிளக (ொடல்கள்) (1899) மளறமளலயடிகள் ொமணிக் பகாளவ (ொடல்கள்) (1977) அம்பிகாெதி அமைாவதி (நாடகம்) (1954) பகாகிலாம்ொள் கடிதங்கள் (புதினம்) (1921) குமுதவல்லி: அல்லது நாகநாட்டைசி (புதினம்) (1911) மளறமளல அடிகள் கடிதங்கள் (1957) அறிவுளைக் பகாத்து (1921) அறிவுளைக் பகாளவ (1971)

                      

ஆகிய 54 நூல்களை எழுதியுள்ைார்.

76

உளைமணிக் பகாளவ (1972) கருத்பதாவியம் (1976) சிந்தளனக் கட்டுளைகள் (1908) சிறுவற்கான பெந்தமிழ் (1934) இளைஞர்க்கான இன்றமிழ் (1957) திருபவாற்றி முருகர் மும்மணிக்பகாளவ (1900) மாணிக்க வாெகர் மாட்சி (1935) மாணிக்க வாெகர் வைலாறும் காலமும் (இரு பதாகுதி) (1930) மாணிக்க வாெகர் வைலாறு (1952) பொமசுந்தைக் காஞ்சியாக்கம் (1901) பொமசுந்தை நாயகர் வைலாறு (1957) கடவுள் நிளலக்கு மாறான பகாள்ளககள் ளெவம் ஆகா (1968) திருவாெக விரிவுளை (1940) சித்தாந்த ஞான பொதம், ெதமணிக்பகாளவ குறிப்புளை (1898) துகைறு பொதம், உளை (1898) பவதாந்த மத விொைம் (1899) பவத சிவாகமப் பிைாமண்யம் (1900) Saiva Siddhanta as a Philosophy of Practical Knowledge (1940) ளெவ சித்தாந்த ஞானபொதம் (1906) சிவஞான பொத ஆைாய்ச்சி (1958) Can Hindi be a lingua Franca of India? (1969) இந்தி பொது பமாழியா ? (1937) ொதி பவற்றுளமயும் பொலிச் ளெவரும் (1913) Tamilian and Aryan form of Marriage (1936) தமிழ் நாட்டவரும், பமல்நாட்டவரும் (1936) ெழந்தமிழ்க் பகாள்ளகபய ளெவ ெமயம் (1958) பவைாைர் நாகரிகம் (1923) தமிழர் மதம் (1941) ெண்ளடக்காலத் தமிழரும் ஆரியரும் (1906)

இளணயத்தில் அடிகைாரின் நூல்கள்  முல்ளலப்ொட்டு - ஆைாய்ச்சியுளை, மதுளைத்திட்டம் புலவர் இைா இைங்குமைன், தமிழ் மளல - மளறமளல அடிகள், திருபநல்பவலி பதன்னிந்திய ளெவ சித்தாந்த நூற்ெதிப்புக் கழகம், பென்ளன-8, 2ம் ெதிப்பு 1992 (முதல் ெதிப்பு 1990). ெக். 1 - 112.

மறறமறல அடிகள் மளறமளல அடிகள் ( ூளல 15, 1876 - பெப்டம்ெர் 15, 1950) புகழ் பெற்ற தமிழறிஞர், தமிழ் ஆய்வாைர். தமிளழயும் வடபமாழிளயயும் ஆங்கிலத்ளதயும் நன்கு கற்றவர். உயர்தனிச் பெம்பமாழியாம் தமிளழ வடபமாழிக்கலப்பின்றித் தூய நளடயில் எழுதிப் பிறளையும் ஊக்குவித்தவர். சிறப்ொக தனித்தமிழ் இயக்கத்ளதத் பதாடக்கி தமிளழச் பெழுளமயாக வைர்த்தவர். ெரிதிமாற் களலஞரும் மளறமளல அடிகளும் தனித்தமிழ் இயக்கத்தின் இரு பெரும் முன்பனாடித் தளலவர்கள். ொதிெமய பவறுொடின்றிப் பொதுமக்களுக்குக் கடவுட்ெற்றும், ெமயப் ெற்றும் உண்டாக்கும் முளறயில் பொற்பொழிவுகள் ஆற்றுவதில் வல்லவர். ளெவத் திருப்ெணியும், சீர்திருத்தப் ெணியும் பெவ்வபன பெய்து தமிழர்தம் உள்ைங்களில் நீங்காத இடம் பெற்றவர். மளறமளல அடிகளின் இயற்பெயர் பவதாெலம். இவர் 1876 சூளல 15 ஆம் நாள் மாளல 6.35க்குப் திருக்கழுக்குன்றத்திபல பிறந்தார். இவர் தந்ளதயார் பொக்கநாதர், தாயார் சின்னம்ளமயார். தந்ளதயார் நாகப்ெட்டினத்தில் அறுளவ மருத்துவைாய் ெணியாற்றி வந்தார். ெல்லாண்டுகள் பிள்ளைப்பெறு இல்லாமல் இருந்து திருக்கழுக்குன்றம் சிவன் பவதாெலளையும் , அம்ளம பொக்கம்ளமளயயும் பவண்டி பநான்பிருந்து பிள்ளைப்பெறு பெற்றதால், தம் பிள்ளைக்கு பவதாெலம் என்று பெயரிட்டார். பின்னர் தனித்தமிழ்ப்ெற்று காைணமாக 1916-ல் தம் பெயளை மளறமளல (பவதம் = மளற, அெலம் = மளல) என்று மாற்றிக்பகாண்டார். அவருக்குப் பின் 4 ஆண் ெபகாதைர்களும் (திருஞான ெம்ெந்தம், மாணிக்க வாெகம், திருநாவுக்கைசு, சுந்தைமூர்த்தி ஆகிபயார்) 2 பெண் ெபகாதைர்களும் (நீலாம்பிளக, திரிபுைசுந்தரி ஆகிபயார்) பிறந்தனர். மளறமளல அடிகள், நாளகயில் பவஸ்லியன் மிஷன் கல்லூரிளயச் பெர்ந்த உயர்நிளலப்ெள்ளியில் நான்காம் ெடிவம் வளை ெடித்தார். அவருளடய தந்ளதயாரின் மளறவு காைணமாக அவைால் ெள்ளிப்ெடிப்ளெத் பதாடை முடியவில்ளல. ஆனால் தமிழ்ப்புலளம மிகுந்த நாைாயணொமி பிள்ளை என்ெவரிடம் தமிழ் கற்றார். ளெவ சித்தாந்த ெண்டமாருதம் என்று புகழ் பெற்றிருந்த பொமசுந்தை நாயக்கரிடம் ளெவ சித்தாந்தம் கற்றார். பென்ளனக்கு வந்த பின்னர் கிறித்தவக் கல்லூரியில் வீ.பகா.சூரியநாைாயண ொத்திரியாருடன் தமிழாசிரியைாகப் ெணிபுரிந்தார். ெல ஆண்டுகள் பெைாசிரியைாகப் ெணியாற்றியபின், ெல்லாவைத்தில் இைாமலிங்கரின் பகாள்ளகப்ெடி 1905 இல் ளெவ சித்தாந்த மகா ெமா ம் என்ற அளமப்ளெத் பதாற்றுவித்தார். அதன் மாநாட்டுத் தளலளமளயயும் ஏற்றார். திருமுருகன் அச்சுக்கூடத்ளத ஏற்ெடுத்தி ெல நூல்களை பவளியிட்டார். மணிபமாழி நூல்நிளலயம் என்னும் நூல்நிளலயத்ளத உருவாக்கினார். இவர் காலத்தில் ெல புகழ் பெற்ற தமிழறிஞர்கள் வாழ்ந்தனர். மபனாண்மணீயம் இயற்றிய சுந்தைனார், பெரும்புலவர் கதிளைபவலர், திரு. வி. கலியாணசுந்தைனார், நாவலர் ெ. பொமசுந்தை ொைதியார், தணிளகமணி வ.சு.பெங்கல்வைாயர், ைசிகமணி டி. பக. சிதம்ெைநாதர், பெைாசிரியர் ெ. ளவயபுரியார், பகாளவ இைாமலிங்கம், சுப்பிைமணிய ொைதியார், மீனாட்சி சுந்தைனார், பொத்தக வணிகரும் மபனாண்மணீயம் ஆசிரியர் சுந்தைனாரின் ஆசிரியரும் ஆன நாைாயணொமி, ளெவசித்தாந்த ெண்டமாருதம் என்று புகழப்ெட்ட பொமசுந்தை நாயகர், என்று ெலர் வாழ்ந்த காலம்.

77

இறடநிறலப் ள்ளி மோணவர்களுக்கோன வாசிப்புப் பேழை KHAZANAH PEMBACAAN (UNTUK SEKOLAH MENENGAH) பதாகுப்பு : ந.தமிழ்வாணன், ஸ்கூடாய் இளடநிளலப்ெள்ளி. உள்ைடக்கம் 1) பமாழி 2) இலக்கியம் 3) வைலாறு 4) அறிவியல்

5) 6) 7) 8)

மருத்துவம் ொன்பறார் அழகியல் தன்முளனப்பு

மமாழி தமிழ் பமாழி வைலாறு தமிழினத்தின் சிறப்ளெ அறிய பவண்டுபமனில் தமிழ் பமாழிளயப்ெற்றி அறிதல் பவண்டும். பமாழியின் இலக்கணக் கட்டளமப்பில் திகழக்கூடியத் திகட்டாத இலக்கியங்களை அறிதல் நலம். இளவகளுக்பகல்லாம் பதாடக்கமாகத் திகழும் தமிழ் வரிவடிவங்களைப் ெற்றியும் பதளிவாக அறிந்து பகாள்வது சிறப்ொகும். ஏபனனில் பிறிபதாரு உதவி ஏதுமின்றி தமிழினம் தனக்காக, தாபன முயன்று உருவாக்கிய பமாழிபய தமிழ். இத்தனித்துவபம தமிழினத்தின் சிறப்பு. இது குறித்து அறிய இதன் வைலாற்ளற நான்பகனப் ெகுத்து அதன் பதாற்றத்ளதயும், தனித்துவத்ளதயும் விரிவாகப் ொர்ப்பொம்.  

 

பமாழி வைலாறு இலக்கிய வைலாறு

இன வைலாறு தமிழ் எழுத்து வைலாறு

மமாழியின் த ாற்றம் ஒரு அளமப்பொ, ெமுதாயபமா தன் கருத்துக்களைப் ெரிமாறிடவும், ஒத்த கருத்ளதப் ெகிர்ந்து பகாள்ைவும் அவசியம் பதளவ பமாழி. தமிழர்கள் பெசிய பமாழி எக்காலத்ளதச் பெர்ந்தது, என்கிற வினாவுக்கு அறிஞருலகம் பதளிவாகபவ விளட தருகிறது. அகழ்வு ஆய்விலும் ெல இடங்களில் காணப்ெடும் கல்பவட்டுக்கள், ொளற பெதுக்கல்களில் உள்ை ஆதாைங்கள் கிளடத்த காலம் வைலாற்றுக் காலபமனவும், ொன்றுகள் இல்லாத ெழளமயான மக்கள் வசித்த இருப்பிடங்கள், அங்கு கண்ட சீைற்ற கருவிகைால் கற்காலம் அதாவது கல்வி அறிவு, சிந்திக்கும் திறன் வைர்ச்சியுறா காலத்ளதப் ெளழய கற்காலம், புதிய கற்காலம் எனப் பிரித்து வழங்கிடுவர். சிந்தளன வைர்ச்சிபய நாகரிக காலத்தின் பதாடக்கம், அத்துடன் பவட்ளடக் கருவிகளைச் சீைாக பெப்ெனிட்டுப் ெயன்ெடுத்தத் பதாடங்கிய பொது ஏற்ெட்டதுதான் பமாழித் பதாற்றத்தின் காலமாகும். இவ்வாறான பமாழியின் பதாற்றம் ஏற்ெட ெல்பவறு கட்டங்களை புதிய கற்காலம் பகாண்டிருந்தது. ஒலிகளைக் கூர்ளமயாக அறிந்து, புரிந்து பகாள்வது பதாடக்கமாகும். பின்னர் புள்ளினங்கள், விலங்குகளின் ஓளெ பொன்பற தாமும் ஒலி எழுப்ெ முயன்று ஒலிளய பவளிப்ெடுத்தியது ஒரு கட்டம். இதளனக் பகட்பொலிக் காலம் என்ெர். பெவியால் பகட்ட ஒலிக்குத்தக்கவாறு தாம் ொர்த்தளத, பகட்ட ஒலிகளை நிளனவில் பதக்கி, சிந்தித்து மறுெடியும் அவற்ளறக் கண்ட பொதும், பகட்ட பொதும் ெக மனிதருக்கு சுட்டிக் 78

காட்டும் அல்லது அந்த உணர்ளவப் ெகிர்ந்து பகாள்ளும், ெரிமாறிக் பகாள்ளும் காலபம சுட்படாலிக் காலம் எனலாம். பகட்பொலியின் பெழுளமயும் சுட்படாலியின் ெயனும் இளணந்த பொது அழுத்தமான ளெளககள் வாயிலாக உணர்வுகளை பவளிப்ெடுத்தும் காலம் பதான்றியிருக்கலாம். பகட்பொலி, சுட்படாலி, ளெளககளுக்கு பின் ஒபை விதமான ஓளெ நயம் அச் ெமூகத்தில் ெகிர்ந்திடும் பொது ஓளெகள் ஒரு வடிவாகி ஒரு பமாழியாய்த் பதான்றியது. தமிழும் இவ்வாறு தான் பதான்றியதாக பமாழியியல் ஆய்வில் தன்ளனபய ஒப்ெளடத்தத் பதவபநயப் ொவாணர் அவர்கள் கருத்துளைக்கிறார்.

இலக்கியத் த ாற்றம் மனித மனங்களில் பதான்றும் கருத்துக்களின் ெரிமாற்ற ொதனபம இலக்கியப் ெதிவுகள். இலக்கியம் என்ெது எல்பலாரும் அறியத்தக்க, அறியபவண்டிய ஒரு உண்ளம பொன்றபதாரு கருத்து. அந்த கருத்ளதச் பொல்ெவரின் பமளதத் தன்ளம, பமளதளமயுடன் இளணந்த கற்ெளன, கற்ெளனளய உருவகமாக்கும் ஒன்ளறப் ெற்றிய முழுளமயான பெதி அறியும் ஆர்வம். இளவகபைல்லாம் ஒருங்பக பெர்ந்தால் தான் இலக்கியம் உருவாகும். இது பொன்ற தன்ளம பகாண்ட ஏைாைமான இலக்கியங்கள் பவபறந்த இயற்ளக பமாழியிலும் இந்தைவுக்குப் ெளடக்கப்ெடவில்ளல. தமிழில்தான் உண்டு. ெங்க காலத்திற்கு முன்பெ இலக்கியம் என்ெது இருந்துள்ைது. அக்காலப்புலபவார் புளனந்த ெல ொடல்கள் வாய் பமாழியாக, வழிவழியாகக் கூறி இைசிக்கும் ெண்பு மிகுந்திருந்தது. பின்னர் வாய்பமாழி இலக்கிய காலத்தின் சீரிய பமம்ொடாக உருவானது ெதிவு பெய்து ொதுகாக்கும் ஏட்டிலக்கிய காலமாகும். ஏட்டிலக்கிய காலம் பதாடங்கி ெலநூறு ஆண்டிற்குப் பின் அறிவியல் பமம்ொட்டால் ஒரு சுவடி இலக்கியம் ஆயிைக்கணக்கான நூல் பிைதியாக மாறியது. இது இலக்கியப் ெதிவுக் காலமாகும். இவ்வாறான இலக்கியப் ெதிவின் பொதுதான் மூல ஏட்டுச் சுவடிகள் ெலவும் ெதிப்பிக்கப்ெட்டதுடன் மூல இலக்கியங்களுக்கு விைக்கவுளை, ெதிப்புளை, ெதவுளை என இலக்கியத் தைம் வாசிப்பிற்கு எளிதானது. தமிழின் ெங்க இலக்கியம் அளனத்தும் பெய்யுள் வடிவங்கள் ஆவன. இச் பெய்யுள் வடிவ இலக்கியங்களுக்கு குறுகிய அடிகளைக் பகாண்ட தனிப்ொடல்கள், நூற்றுக்கு பமற்ெட்ட அடிகளைக் பகாண்ட ொடல்கள், பதாடர் நிளலச் பெய்யுைாக வரும் காப்பியங்கள் எனப்ெல வளகயுள்ைது. இச்பெய்யுள்களைப் ெளடக்கும் புலவர்கள் அதற்பகன வகுக்கப்ெட்டுள்ை இலக்கண பநறிகளைக் ளகயாண்டுள்ைனர். அந்த இலக்கண பநறிகள் இன்றும் ளகயாைப்ெட்டு மைபுச் பெய்யுள்களில் ொடல்கள் புளனகின்றனர். விருந்பத தானும்புதுவது கிைந்த யாப்பின் பமற்பற என பதால்காப்பியர் யாப்பு எனும் பெய்யுள் ெளடப்புக்கு பநறிவகுக்கிறார். இதனால் எத்துளறயாயினும் தமிழ் பமாழிளய அத்துளறக்கு ஏற்றவாறு ெயன்ெடுத்திட இயல்கிறது.

இனத் த ாற்றம் பமாழிதான் ஒரு இனத்தின் மூலம். பமாழிளயப் ெயன்ெடுத்தும் இனக் குழுக்களை வளகப்ெடுத்தும் பொது அம்பமாழி பெசும் கூட்டம், ெமூகம், நாட்டவர்கள் என்கிற ெல உள்ைார்ந்த அளடயாைத்ளத பவளிப்ெடுத்தும் வளகயில் ஓர் இனம் அளடயாைம் காணப்ெடுகிறது.

79

இனங்கள் பெசும் பமாழி இரு வளகப்ெடும். ஒன்று இயற்ளக பமாழி, பிரிபதான்று உருவான பமாழி. இயற்ளக பமாழி ெலவும் மனித இனத்பதாடக்க காலத்திலிருந்து மக்கள் ெயன்ொட்டில் இருப்ெது. உருவான பமாழி ெல இனத்திலிருந்து பிரிந்தவர்கள் கூடி தமக்குள் ஒரு ெரிமாற்ற ொதனமாகப் ெயன்ெடுத்தும் பொருட்டு உருவாக்கிக் பகாள்ளும் பமாழி. காட்டாக ஆங்கிலத்ளதக் குறிப்பிடலாம். தமிழர் தமிளழத் தங்கள் பமாழியாகக் பகாண்டதால் தமிழினம் என சுட்டப்ெடுகிற்து. இயற்ளக பமாழிக் குடும்ெத்தில் தமிழ் ெழளமயானது. அதன் ெழளமயின் கால அைளவத் பதளிவாக வளையளற பெய்ய இயலாத அைவுக்கு ெல்லாயிைம் ஆண்டுகால மனித நாகரீக காலத்தின் வளையளைகைான ெழங்கற்காலம், புதிய கற்காலம் என்ெவற்பறாடு பதாடர்புளடயது. மானுடவியல் ஆய்வாைர்கள் உலகைவிலான மானுட ெமூகத்ளத நான்கு பிரிவாக பிரித்து அறிவித்துள்ைனர். 1. திைாவிட இனம் 2. ஆப்பிரிக்க இனம்

3. மங்பகாலிய இனம் 4. ஐபைாப்பிய இனம்.

பமற்காணும் இந்த நிலஅைவிலான இனக்குழுக்களின் அளடயாைம் உடல் அளமப்பு, தளலமயிரின் வடிவம், பதாலின் நிறம், முக அளமப்பு என்கிற ென்முகத் தன்ளமயான ஆய்வில் மூலமாக விைங்கும். இந்த நான்கு இனப்பிரிவுகளில் தனித்த, ஒன்றுடன் ஒன்று கலந்த மனித இனங்கபை இன்று உலபகங்கும் உள்ைனர். அந்த வளகயில் குவார்ட்சு எனப்ெடும் இயற்ளகயாக நிலத்தில் உருவாகும் தனிமமான ெடிகக் கற்களை ெழங்கால திைாவிட இனம் ெயன்ெடுத்தத் பதாடங்கியது. நிலத்தில் விளையும் இந்த ெடிகக் கற்கள் உறுதியாகவும், கூர்ளமயாகவும் விைங்கத்தக்கது. இதளனப் ெயன்ெடுத்திய காலபம ெழங்கற் காலம். உலகில் அபத ெமயம் பிற இனமக்களும் ஆங்காங்கு நிலத்தில் கிளடத்திட்ட கூர்ளமயான கூழாங்கற்கள், ொளறக் கற்களை பவட்ளடக்குப் ெயன்ெடுத்தினர். பதாடக்க கால மனிதன் கைடுமுைடான கற்களைப் ெயன்ெடுத்தி, பின்னர் பிரிபதாரு கற்கைால் ஏளனய ஆயுத கற்களைத் தயாரிக்கும் நிளலக்கு உயர்ந்தனர். இக்காலத்ளத வைலாற்றாய்வாைர்கள் "பலவ்ல்பலாசியன்" என்ெர். பவட்ளடக் கருவிகளை குவார்ட்சு கற்களில் தயாரிக்கத் பதாடங்கிய திைாவிட இனம் காலப்பொக்கில் இதை ெயன்ொட்டுக் கருவிகளையும் பெய்யும் ஆற்றல் பெற்றது. திைாவிடர்களின் நுண்ணறிவுத் திறன் வைை வைை கருவிகள் மட்டும் சீைாகவில்ளல, அவர்கள் உச்ெரிக்கும் பமாழிகளும் சீைாகத் பதாடங்கியது. இவ்வாறுதான் திைாவிட இனக் குழுக்களில் மூத்த பமாழியான தமிழ் பெெப்ெட்டு பெரியபதாரு மனித இனத்தின் ெயன்ொட்டில் விைங்கியது. காலப்பொக்கில் திளண நிலங்களின் தன்ளமகளுக்பகற்றவாறும் உணவிற்காகவும் நீர் நிளலகளை நாடி இடம் பெயைத் பதாடங்கினர். இவ்வாறு இடம் பெயர்ந்து இந்தியா எங்கும் ெைவிய திைாவிட இனம், மூல பமாழியான தமிழுடன் பவறு வளக ஒலிகளையும் பெர்த்து பிரிபதாரு பமாழிகைாகப் ெயன்ெடுத்தத் பதாடங்கியது. திைாவிட பமாழிக் குடும்ெத்ளத பமாழியியலார். பதன் இந்தியத் திைாவிட பமாழிகள், மத்திய இந்திய திைாவிட பமாழிகள், வடஇந்திய திைாவிட பமாழிகள் எனப் ெகுப்ொர்கள். பதன்னக திைாவிட பமாழிகளை இைண்டு ெகுதியாக பநாக்கப்ெடுகிறது. இலக்கிய வைமுள்ை திைாவிட பமாழிகள். இலக்கிய வைமில்லா திைாவிட பமாழிகள் என இதளன வளையளற பெய்கின்றனர். தமிழ், பதலுங்கு, கன்னடம், மளலயாைம் பொன்றளவ இலக்கிய வைமிக்களவ. மளலயின திைாவிட மக்கைால் பெெப்ெடும் பதாடா, பகாத்தர், ெடுகு, பகடகு, துளு, வை, பகாலமி, நயினி முதலான பமாழிகள் பெெப்ெடினும் இலக்கிய வைம் இல்லாதளவ. அபத பொன்று ெலுகிசுதானில் திைாவிட ெழங்குடி மக்கைால் பெெப்ெடும் பிபைாகுய், மத்திய இந்தியாவில் பெெப்ெடும் ெர்சி, ஒல்லரி, குய்யி, பகாண்டி, பென்பகா, குவி, பொர்ரி, பகாய், குரூக், பமாசுைா முதலிய பதான்ளம திைாவிட பமாழிகள் பெச்சு வழக்கில் உள்ைபதயன்றி இலக்கிய வைம் இல்லாதளவ. 80

பெருங்கற்காலத் பதாடக்கத்திபலபய திைாவிட பமாழிகளின் தாயான தமிழ் சீரிய ெயன்ொட்டில் விைங்கியுள்ைது. அச்ெமயம் ெதிவு பெய்திடும் ொதனபமா, வழிமுளறகபைா, அதளன உருவாக்கும் சிந்தளனபயா எழவில்ளல. காலப்பொக்கில் ொளறகளைப் ெண்ெடுத்தும் நுட்ெம் அறிந்த பவகுகாலத்திற்குப் பின்புதான் ொளறயில் பெதுக்கத் பதாடங்கி இருத்தல் கூடும். இந்தப் ெதிவுகளைச் பெய்திடும் முன்பு தமிழ் பமாழி மனங்களிலும், மனத்திளைகளிலும் நிளனவாற்றல் எனும் திறனாபலபய ெதிவு பெய்யப்ெட்டன. மனித மனம் ஒன்ளற அறிந்தவுடன் அதளன மறவாமல் நிளனவில் நிறுத்தும் பொருட்டு இயல்ொன இலக்கண சூத்திைங்கள் தமிழ் பமாழியில் அன்பற ெயன்ெடுத்தியுள்ைனர். திைாவிட பமாழிக் குடும்ெத்திலிருந்து ெலபமாழிகள் பிரிந்தாலும் மூலபமாழியான தமிழ் இன்றைவும் தன் நயத்ளத இழக்காமல் என்றும் இைளமயாக விைங்கக் காைணபம அதன் இலக்கண கட்டளமப்புதான். இயற்ளக பமாழியாம் தமிழ் தன் குடும்ெத்திலிருந்து பிற திைாவிட பமாழிகள் பிரிந்த பொதும் எவ்வித மாற்றமும் இல்லாமல் எத்தளகய மாற்றங்களுக்கு தன்ளன ஆட்ெடுத்திக் பகாள்ளும் வளகயில் உரிய கட்டளமப்புடன் இயங்குவதால் கி.மு.ஆயிைமாவது ஆண்டுகளில் அதாவது கற்காலப் ெண்ொட்டின் இளடக் காலத்திபலபய கிளை பமாழிகள் பிரிந்தாலும் தனித்துவமாக இன்றும் துலங்கி வருகிறது.இவ்வாறு பமாழி மட்டுபம துலங்கவில்ளல. தமிழும் அளதப் பெசும் தமிழினமும் உலபகங்கும் ெைவி உலக பமாழிகளில் தனக்பகன ஓர் உன்னதமான நிளலளய அளடந்துள்ைது. தமிழ் பமாழியின் வைர்ச்சிதான் தமிழினத்தின் வைர்ச்சியும் என்ெது பநாக்கத்தக்கது.

வரிவடிவ வைலாறு தமிழ் எழுத்துக்கள் இன்ளறய வடிவிற்கு மாற்றம் காண ெல நூற்றாண்டுகளைக் கடந்தன. ஒலியாய் விைங்கிய பெச்சுத் தமிழ் பமாழி வரிவடிவாய் உருப்பெற்றிட்டது எக்காலம் எனும் ஆய்வு இன்னமும் பதாடர்கிறது. எனினும் (ஒலிளய வரிவடிவமாக்கும் திண்ளம, அச்சிந்தளன எக்காலத்தில் உருவாகி இருக்கலாம் என்று ஊகிப்ெதற்கும் அந்த ஊகங்கள் நிளல பெற்றிடவும் ஏைாைமான ொன்றுகள் அகழ்வு ஆய்வுகளில் கிளடத்துள்ைன.) பொதுவாக தமிழ் எழுத்து வரிவடிவத்திற்கான சிந்தளன வடக்கிலிருந்து பதன்னகமாம் தமிழ் நிலத்தில் புகுந்ததாக ெல வைலாற்று பதால்லியலார் கூறுகின்றனர். எனினும் பெைறிஞர் ொவாணரின் கூற்றுப்ெடி மனித நாகரீக பதாற்றபம பதன்னகத்தில் தான் நிகழ்ந்தது. எனபவ எத்தளகய ஆய்வுகளும் இங்கிருந்து தான் பதாடங்க பவண்டும் என்கிறார். இது குறித்து அவர் கூறியது, "ஒரு வீட்டிற்கு ஆவணம் பொன்றபத ஒரு நாட்டிற்கு உரிளம வைலாற்று ொன்றாகும்.ஆயின் ஓர் ஆவணத்தில் எதிரிகைால் ஏபதனும் கைவடமாகச் பெர்க்கப்ெடலாம். அது பொன்பற ஒரு நாட்டு வைலாறும் ெளகவைால் அவைவர்க்கு ஏற்றவாறு மாற்றப் ெடலாம். ஆதலால் இவ்விரு வளகயிலும் உரிளமயாைர் விழிப்ொயிருந்து தம் உரிளமளயப் பொற்றிக் காத்துக் பகாள்ை பவண்டும்" என்கிறார். இவருக்கு முன்பனாடியாக பெைாசிரியர் சுந்தைம் பிள்ளை, பி.டி.சீனிவாெய்யங்கார், வி.ஆர்.இைாமச்ெந்திை தீட்சிதர் பொன்ற அறிஞர் பெருமக்களும் கூறியுள்ைனர். இவர்கள் கூற்று பமய்பய என்ெது பொல் அரிக்கபமடு, உளறயூர் பதாடங்கி ஈழம் வளை பமற்பகாள்ைப்ெட்ட அகழ்வாய்வுகளில் காணப்ெட்ட திைாவிட வரிவடிவம் தமிபழ என பமய்ப்பிக்கப்ெட்டுள்ைது. அரிக்கபமட்டில் கிளடத்த பொருட்களில் பொரித்துள்ை எழுத்து வரி உருக்கள் கி.பி.முதல் நூற்றாண்டுக்கும் முன்னம் பொரிக்கப்ெட்டுள்ைதாகக் கூறப்ெடுகிறது. இபத பொன்ற 81

எழுத்துருக்கள் ஈழத்தில் நிகழ்ந்த அகழ்விலும் கண்டறிந்துள்ைனர் என்ெளத இலங்ளக வைலாற்று அறிஞர் கருணா இைத்தினா சுட்டிக் காட்டுகிறார். புத்தர் காலத்திற்கு முன்பெ கி.மு.5ஆம் நூற்றாண்டில் அதாவது அபொகரின் காலத்திற்கு சில நூற்றாண்டிற்கு முன்பெ திைாவிட நிலத்தில் வழக்கிலிருந்த பமாழிகளைப் ெற்றியும் வரிவடிவங்கள் ெற்றியும் அபொகர் காலத்து ெவுத்த நூலான லலிதவிசுதாைம் அன்ளறக்கு வழக்கில் இருந்த பிைாமி, திைாவிட வரிவடிவங்களுடன் பமாத்தம் அறுெத்து நான்கு வரிவடிவம் காணப்பெற்றதாகக் கூறுகிறது. அளதப் பொன்பற ெமண நூல் ெமவயாங்க சூக்தமும், ென்னவான சூக்தமும் கி.மு.5ஆம் நூற்றாண்டில் ெதிபனட்டு வரிவடிவம் காணப்ெட்டதாகவும் அதில் திைாவிடமும் ஒன்று எனக் கூறுகிறது. தமிழ்கத்திலும், ஈழத்திலும் காணப்ெட்ட தமிழ் வரிவடிவங்கள் ஒன்றுடன் ஒன்று ஒத்திருந்தன என்கிறார் பியூலர் எனும் அறிஞர். தமிழின் பதான்ளம வரிவடிவம் பதாடர்ொன ஆய்வுகள் 19ஆம் நூற்றாண்டின் பதாடக்கத்தில்தான் பெருமைவு பதாடங்கின. பதாடக்கத்தில் கல்பவட்டு, ொளற பெதுக்கல் வரிவடிவங்களைப் ெடித்து விைக்கம் கூறி ஆய்வுக்கு வழிவகுத்தவர் பிரின்பெப் எனும் ஆய்வாைைாவார். இவ்வாறு ஆய்வில் பவளிப்ெட்ட ெல உண்ளமகளை பமலும் பதளிவாக அறிஞர்கள் ஆய்வு பெய்து ஒரு ெட்டியளல பவளிட்டுள்ைனர். அதில் காலம் பதாறும் தமிழ் வரிவடிவம் அளதப் ெதிவு பெய்யும் பொருட்களைபயாட்டி மாறுதளலக் கண்பட வந்துள்ைளத ெடத்தில் காண்க. 19ஆம் நூற்றாண்டு வளையுள்ை இந்த வரிவடிவங்கள். 17ஆம் நூற்றாண்டில் அச்பெறிய பொது சுவடி எழுத்துக்களை ஒட்டிபய காணப்ெட்டன. பின்னர் வீைமா முனிவர் தமிழ் பநடுங்கணக்கில் உள்ை எழுத்தில் சீர்ளம கண்டவுடன் தமிழின் வரிவடிவம் பமலும் அழகு பெற்றன. அது பமலும் அண்ட் எனும் அச்சுவியலாைைால் பெம்ளமயாக ஈய அச்சுருக்களின் தவியால் அதன் பமாத்த வடிவமும் ஓர் உலகார்ந்த கட்டளமப்புக்குள் உருப்பெற்றது. காலங்கள் மாறிடினும் இன்று கணியத்தில் அழகுற தமிழ் தன் இைளமயான பதாற்றப் பொலிவுடன் விைங்கி வருகிறது.

உயர் னிச் மசம்மமாழி உலகில் பதான்ளமயான தற்பொது மக்கள் ெயன்ொட்டில் உள்ை பமாழிகள் சிலவற்ளற பெம்பமாழிகள் என அறிவித்துள்ைனர். உலக மக்கள் பெசும் பமாத்த பமாழிகளின் எண்ணிக்ளக 6760 என கணக்கிட்டுள்ைனர். இவற்றில் இந்தியாவில் மட்டும் 1652 பமாழிகள் பெெப்ெடுவதாக பமாழியிலாைர்கள் கூறுகின்றனர். பமாழிகள் எண்ணிக்ளக உலக அைவிலும் நம் நாட்டைவிலும் கூடுதலாக இருக்க ஒபை காைணம் ஆயிைக்கணக்கான ெழங்குடி இன மக்கள் பகாண்டது இந்த உலகம் என்ெபத. பமற்காணும் ஆைாயிைத்து எழுநூற்று அறுெது பமாழிகளுக்கும் பமாழிக் குடும்ெம் உண்டு. அந்த பமாழிக் குடும்ெத்தில் தாய்பமாழி எனும் மூலபமாழியும் உண்டு. அம்மூலபமாழிக்கு அடிப்ெளடயான பிறிபதாரு பமாழிக் குடும்ெத்துடன் உறவும் உண்டு. ஆக உலகம் ெல பமாழி பெசும் ெல இனக் குழுக்களின், ெல நிறத்தவர்களின், ெல ெண்ொடுகளின், ெல திளண நிலங்களின் ெங்கமம். திைாவிட பமாழிகளுக்பகன்று குடும்ெம் உண்டு. ஆறாயிைத்திற்கு பமற்ெட்ட பமாழிகளின் மூல பமாழிகளுளடய எண்ணிக்ளகளய ஆய்ந்தால் சில நூறு பமாழிகள் ெட்டியலிடப்ெடலாம். அது பொன்ற ெட்டியலில் இரு பிரிவுகள் காணப்ெடும். 1. 2.

இயற்ளக பமாழி மனித இனத் பதாடக்கத்தின் ஊடாகபவ இளணந்து வைரும் பமாழி இயற்ளக பமாழி. பெயற்ளக பமாழி 82

3.

ஒரு இனக் கூட்டத்தாரிடம் இருந்து பிரிந்து புதியபதாரு இனக் கூட்டமாக ெல்கிப் பெருகும் ெமூகம் இயற்ளக பமாழிக் கூறுகளின் அடிப்ெளடயுடன் புதிதாகக் குடிபயறிய சூழலுக்கு ஏற்றவாறு புதிய ஒலிக்குறிகளை தங்கள் மூதாளதயர்களின் மூல பமாழியுடன் கலந்து பெசும் பொது பிறப்ெளவ பெயற்ளக பமாழி.

இவ்வாறு தான் இன்று நூற்றுக்கணக்கான (மூல பமாழிகளிலிருந்து) இயற்ளக பமாழிகளிலிருந்து கிளைத்து பெயற்ளக பமாழித் தகுதியுடன் இருப்ெளவ ெல்லாயிைம் பமாழிகைாகும். திைாவிட இயற்ளக பமாழிக் குடும்ெமும் அவற்றில் ஒன்று. உலகின் பதான்ளமயான பமாழிக் குடும்ெம் என்ற பெருளமயும் இவற்றிற்கு உண்டு. திைாவிட பமாழிக் குடும்ெத்தில் தாயாக இருப்ெது தமிழ் பமாழி. திைாவிட பமாழிக் குடும்ெத்திலுள்ை பமாழிகளின் எண்ணிக்ளக 22. இதில் இலக்கியத் திறனுள்ை பமாழிகள் இலக்கியத்திறன் இல்லா பமாழிகள் என இருபிரிவுகள் உள்ைன. ொகிஸ்தானிலுள்ை ெலூசிஸ்தான் பதாடங்கி மத்திய இந்தியாவில் வாழும் ெழங்குடி திைாவிட இன மக்கள், பதன்னிந்தியாவில் கர்நாடகம், ஆந்திைம், மைாட்டியம், பகைை எல்ளலகள் மற்றும் மளலகளின் மீது வாழும் ெழங்குடி இன திைாவிடர்கள். பதற்கு ஆசிய நாடுகைான மபலசியா, சிங்கப்பூர், பமாரீசியஸ், பிஜீ தீவு, பதன்னாப்பிரிக்கா, இலங்ளக (ஈழம்) எனப் ெல்பவறு ெகுதிகளில் திைாவிட இன பமாழிக் குடும்ெ மக்கள் வாழ்கின்றனர். திைாவிட பமாழிக் குடும்ெத்தில் தமிழ், மளலயாைம், பதலுங்கு, கன்னடம் என்ெளவ இலக்கியத் திறன் பெற்றளவ. இலக்கியத் திறன் இன்றி பெச்சு வழக்கில் ெயன்ொட்டிலுள்ை திைாவிடக் கிளை பமாழிகள் பகாலமி, ொர்ஜி, நாய்ன்னி, பகாண்டி, குய், கூவி, பகாண்டா, மால்ட்டா, ஒையன், பகாயா, பொர்ரி, முதலான பமாழிகள் ெலவும் வட மற்றும் மத்திய இந்தியப் ெகுதிகளில் பெெப்ெடுகிறது. தமிழகம், கன்னட நாடு, பதலுங்கு நாடு மற்றும் மளலயாை நாடுகளில் உள்ை அடர்ந்த காடுகளிலும், பமற்கு மளலத் பதாடர்ச்சிப் ெகுதியிலும் வாழ்ந்து வரும் ெழங்குடி திைாவிடர்கள் பதாட, பகாத், ெடக, பகடகு, துளு முதலான தமிழின் கிளை பமாழிகளைப் பெசுகின்றனர். இவற்றில் துளு பமாழிக்கு தற்பொது வரிவடிவமும் இலக்கியங்கள் ெளடப்ொக்கமும் பதாடங்கியுள்ைது. இவ்வாறு திைாவிட பமாழிக் குடும்ெத்தின் மூல பமாழியான தமிழ் பதான்றி நின்று நிளலபெற்று பெழிந்திருப்ெதால் பெம்பமாழி எனும் தகுதி வழங்கியுள்ைனர். ஏற்பகனபவ சீனம், ஹீப்ரு, பெர்சியன், அைபி, லத்தீன், கிரீக், ெமஸ்கிருதம் முதலானளவ இத் தகுதிளயப் பெற்றுள்ைன. இந்தியாவில் பெம்பமாழியாக ெமஸ்கிருதம் உள்ைது. இந்த வரிளெயில் தற்பொது தமிழும் இளணந்துள்ைது. உலகில் உள்ை ெல கண்டங்களில் ஒபை நாட்டில் ஒன்றுக்கு பமற்ெட்ட பெம்பமாழிகள் இருக்கும் பெருளம இந்தியாளவ மட்டுபம ொரும். அந்த வளகயில் தமிழ், ெமஸ்கிருதம் இைண்டும் தங்கள் பதான்ளமயால் உலக பமாழிகளுக்கு முன்பனாடியாய் விைங்குகின்ற்ன. ஒரு பமாழிளய பெம்பமாழியாக தகுதி உயர்த்த பமாழியியல் அடிப்ெளடயில் விதிகள் வகுத்துள்ைனர். அந்த விதிகள் அளனத்தும் தமிழுக்குப் பொருந்தி வருவதால் பெம்பமாழி எனும் நிளலக்கு தமிழ் உயர்ந்து விட்டது. உலக இயற்ளக பமாழிகளிபலபய மிக மிக மூத்த பமாழியாக தமிழ் இருப்பினும் அதற்கு உரிய காலத்தில் பெம்பமாழி எனும் மதிப்பு காலம் தாழ்த்தி வழங்கியுள்ைளம ெற்பற பநருடலானது.

குதிகள் பெம்பமாழிக்கான தகுதிகள் ெதிபனாரு விதிகைாக வழங்குகின்றனர். அளவ : 1. பதான்ளம 6. ெண்ொட்டுக் களல அறிவு ெட்டறிவு 2. தனித்தன்ளம பவளிப்ொடு 3. பொதுளமப் ெண்பு 7. பிற பமாழித் தாக்கமில்லா தன்ளம 4. நடுவு நிளலளம 8. இலக்கிய வைம் 5. தாய்ளமப் ெண்பு 9. உயர் சிந்தளன 83

10. களல இலக்கியத் தனித்தன்ளம

1.

11. பமாழிக் பகாட்ொடு

ம ான்றம

பெம்பமாழி நிளலக்கு ஒரு பமாழி ஆயிைம் ஆண்டுக்கால பதான்ளம ெளடத்ததாக விைங்க பவண்டும். தமிபழா ஆயிைமல்ல ஈைாயிைம் ஆண்டிற்கும் பமலாகப் பெசி, எழுதி, ெளடத்து தனக்குள்பை பெரும் இலக்கியச் பெல்வங்களைக் பகாண்டது. இதளன எவைாலும் மறுக்கப்ெடாமல் ஏற்கத்தக்க அைவிற்கு இதன் பதான்ளம சிறப்ொனது. அத்துடனில்லாமல் இன்றைவும் உலகபமங்கும் ெைவியுள்ை தமிழர்களின் பெச்சு பமாழியாகவும், எழுத்து பமாழியாகவும், கல்வி கற்கும் பமாழியாகவும், ெளடப்பு புளனதலில் புதிய புதிய துளறகளிலும் நிகைற்று விைங்குவது அதன் தனிச் சிறப்பு.

2.

னித் ன்றம

ெல்பவறு திளண நிலங்களிலும் திைாவிட குடும்ெ பமாழிகள் கிளைத்திட ளவத்த தமிழ், தாயாக விைங்கி தனக்பகன ஒரு பமாழிக் குடும்ெத்ளத உருவாக்கி தன்ளனச் சுற்றி பவர்கைாகவும், விழுதாகவும் பமாழிகள் கிளைப்பினும் தன்னிளல மாறாத உன்னத நிளலயுடன் நிளலபெற்று விைங்குவது இதன் தனித்தன்ளமயாகும்.

3.

மபாதுறமப் பண்பு

உலகின் எந்த இயற்ளக பமாழிக்கும் இல்லாத சிறப்புமிக்க இலக்கணக் கட்டளமப்பு பகாண்டது தமிழ் பமாழி. தமிழின் இலக்கணப் பொதுளமப் ெண்பு பநறிகள் திைாவிட பமாழிக் குடும்ெத்திற்கு மட்டுமல்லாமல் இதை இயற்ளக பமாழி அளனத்தும் ெயனுறும் வளகயில் அளமந்துள்ைது இதன் சிறப்ொகும்.

4.

ேடு நிறலறம

தமிழின் இலக்கண விதி உன்னத பநறியுடனான ென்முகத் தன்ளம பகாண்டது. எனினும் இதன் இலக்கண விதிகள் பவறு எதனுடனும் ொைாமல் தனித்தியங்கி நடுநிளலயுடன் விைங்குவது.

5.

ாய்றமத் ன்றம

தமிழ் எனும் மூல பமாழி தான் மட்டுபம என்ற தன்னலமின்றி தாய்ளமப் ெண்புடன் திைாவிட பமாழிக் குடும்ெம் உருவாகிட அடிப்ெளடயில் விைங்கியது. பெச்சு பமாழிபயன்றும், இலக்கிய வைமிக்க பமாழிகபைன்றும், ெல்பவறு தன்ளமயுள்ை பமாழிக் குடும்ெத்தில் முதலாய் ஏளனயவற்றுக்குத் பதாடக்கமாய் விைங்கும் தாய்ளமப் ெண்பு ஏளனய இயற்ளக பமாழிகளை விட சிறப்ொனது.

6.

பண்பாட்டுக் கறலயறிவு பட்ைறிவின் மவளிப்பாடு

தமிழின் உன்னதபம அதன் இலக்கிய வைங்கள் தாம். தமிழரின் அகத்திளணக் பகாட்ொடும், புறத்திளணக் பகாட்ொடும் இலக்கியப் ெளடப்ொைர்கைான முன்பனார்களின் ெண்ொட்டுக் களலயறிவின் பவளிப்ொடாகும். அகத்திளண புறத்திளண மட்டுமல்லாமல் பமய்யியல் பகாட்ொடும், அறவழிக் பகாட்ொடும் பவபறந்த இயற்ளக பமாழிப் ெளடப்பிலும் தமிழில் உள்ை அைவுக்கு இல்ளல. இந்த இலக்கிய வைபம தமிழ்ப் புலவர் பெருமக்களின் அறிவுப் புலன் ொன்றாக இன்றைவும் திகழ்கிறது.

7.

பிறமமாழித் ாக்கமில்லா னித் ன்றம

உலகில் நிலவும் பமாழிக் குடும்ெங்களில் மூல பமாழியாய்த் திகழும் பமாழிகள் யாவும் பவர்ச் பொல்லாக்கத் திறன் குளறவால் பிறபமாழிகளின் கூறுகளை சில துளறகளில் தாங்கி நிற்கின்றன. விளனகைால் ஒரு புதிய துளற ொர்ந்த பொற்களைத் தமிழில் எளிதாக உருவாக்கும் அைவுக்கு இலக்கண வைம் பெறிந்தது தமிழ். ஆளகயினால் கடந்த காலமாயினும் ெரி, நிகழ்காலமாயினும் ெரி, எதிர்காலமாயினும் ெரி எக்காலத்திலும் ெமூகப் ெண்ொட்டில் நிகழும் மாற்றங்களுக்பகற்ெ தனித் தன்ளமயுடன் தனக்பகயுரிய இலக்கணச் பெழுளமயுடன் தமிழில் புதிய பொற்களை, துளறகளை உருவாக்குதல் எளிது.

84

காட்டாக, கம்ப்யூட்டர் எனும் 20ஆம் நூற்றாண்டு ொதனம், உலபகங்கும் ெல துளறகளில் ெைவியது பொன்பற தமிழ் நிலத்திலும் காலூன்றியது. பிறபமாழிகள் அதில் வழங்கும் துளற ொர்ந்த பொற்களை பநைடியாகப் ெயன்ெடுத்தும் நிளலயில் தமிழில் அதளன பொருளுணர்ந்து கணியம், கணினி, கணிப்பொறி என ஆக்கம் பெய்து ெயன்ெடுத்தல் ஒன்பற தமிழின் பிறபமாழி கலவாத் தனிந்தன்ளம விைங்கிக் பகாள்ைத்தக்கது.

8.

இலக்கிய வைம்

தமிழர், தமிழ் இனம் எனும் மக்களினத்ளதத் பதளிவாக அறியக்கூடிய காலக் கண்ணாடியாக விைங்குவது தமிழில் உள்ை இலக்கியங்கபை. இலக்கியங்கள் வழியாக தமிழளைப் ொர்க்கும் பொது தமிழ் நிலத்தில் ஓங்கி இருந்த ெண்ொட்ளட, ெமூக, பொருைாதாை, இயற்ளகக் பகாட்ொட்டுடன் இளணந்த தமிழரின் வாழ்ளவ, வைத்ளத அறிய இயலும். ெங்க காலத்திலிருந்து பதாடங்கும் தமிழ் இலக்கிய வைலாற்றில் ஒவ்பவாரு காலம் பதாறும் அந்தந்த சூழல்களுக்பகற்ெ அைென், தளலவன், பதய்வம், அற வாழ்க்ளக, அக வாழ்க்ளக, புற வாழ்க்ளக, வீைம், இயற்ளக வைம், ெழக்க வழக்கம், வழிொட்டு முளறகள் என்ென பொன்றவற்றின் தாக்கம் எப்பொபதல்லாம் அதிகரிக்கின்றபதா அப்பொபதல்லாம் அது பதாடர்ொன இலக்கியங்கள் ெளடக்கப்ெட்டன. எந்த இலக்கியமாக இருந்தாலும் அதில் ளகயாைப்ெடும் பமாழியின் ஓளெ, எழுத்து, பொல், பொருள் பொன்றளவ பொதுளமப் ெண்புடன் துலங்கும் வளகயில் இலக்கணக் கட்டளமப்புடன் இலக்கியங்கள் ெளடக்கப்ெட்டுள்ைன. தமிழிலக்கியத்தின் சிறப்பு: பொதுவில் ெங்க இலக்கியப் ெளடப்புகள் தனிநெர், தன்னார்வக்குழு, அைசு நிறுவனம் எனும் மூன்று தைங்களில் உருவாக்கப்ெட்டன. சிற்சில இலக்கியம் தனிப்புலவர்கைால் உருவாக்கப்ெட்டது. அளதப் பொலபவ கூட்டாக புலவர்கள் குழுக்களும் நூல்களைப் ெளடத்துள்ைனர். இது பொன்ற ெளடப்பிலக்கியப் ெணிகளுக்கு பகாளடயாைர்கைாக அைெர்கள், அைொங்கம் விைங்கியுள்ைது. சில அைெர்கபை புலளமமிக்கவர்கைாக விைங்கி இருந்தளமயால் பநைடி இலக்கியப் ெளடப்பிலும் ஈடுெட்டுள்ைனர். பெரும்ொலான ெங்க இலக்கிய நூல்கள் புலவர்கள் அமர்ந்த பெரும் குழுவால் உருவாக்கப்ெட்டு அளவகளை பிரிபதாரு புலவர் குழு அந்த இலக்கிய திறளன அதன் பமாழியளமப்ளெ ஆய்வு பெய்வர். பிறிபதாரு புலவர் குழு, அப்ெளடப்பு எக்காலமும் தமிழர்களுக்குப் பொதுவில் ெயன்ெட பவண்டும் எனும் உயரிய சிந்தளனயால் அதன் இலக்கணக் கட்டளமப்ளெ ஆய்ந்திடுவர். இவ்வாறு ஒரு ெளடப்பு ஆய்வுக்குப்பின்னபை மக்களை அளடந்ததால் பமாழிப் ெயன்ொடு, பொதுளமப்ெண்ொடு தமிழரிடம் மிகுந்திருந்தது. தமிழ் இலக்கிய நூல்களில் கற்ெளன நயத்ளத விட இளயபுறு பநாக்கு அதிகமிருக்கும். இயற்ளகபயாடு இளணந்த வாழ்வியல் ெண்ொட்ளட தமிழர்கள் பகாண்டிருந்ததால் அது இலக்கியப் ெளடப்புகளிலும் எதிபைாலித்தன. தமிழ் இலக்கியப் ெளடப்புகள் ெங்க காலம் பதாடங்கி 16ஆம் நூற்றாண்டு வளை பெய்யுள் நளடயிபலபய ெளடப்புகள் உருவாக்கம் நிகழ்ந்துள்ைது. ஐபைாப்பியர் வருளகக்குப் பின்னபை உளைநளட எனும் புதிய நளட தமிழில் இடம் பெற்றது. பின்னர் ஈழத்து ஆறுமுகநாவலர் பதாடங்கி நாடகத்தந்ளத ெம்மல் ெம்ெந்த முதலியார், திரு.வி.க. வளை ெலர் உளை நளட இலக்கியம் வைை வித்திட்டனர். பமளலநாட்டு இலக்கியங்களைபயாத்த புதினங்கள், சிறுகளதகள் கட்டுளைகள் எனத் தமிழிலக்கியம் உளைநளட ெரிமாணம் பெற்றது. பெய்யுள் நளடகளில் ெளடத்த இலக்கியங்களில் இலக்கணக் கட்டளமப்புடன் ெல்பவறு சிற்றிலக்கியங்களும், காப்பியங்களும் விைவியுள்ைன. இவற்றில் தூது, பிள்ளைத் தமிழ், ெைணி, கலம்ெகம், குறவஞ்சி, ெள்ளு, உலா, ெல்ெந்தம் எனச் பெய்யுள் வடிவ இலக்கியத்துள் உறுப்புகைாக விைங்குகிறது. இது பொலபவ மைபு நளடச் பெய்யுள் வடிவிலிருந்து புதுக்கவிளத, அய்க்கூ எனும் வடிவுடனும் தமிழ்க் கவிளத ெளடக்கப்ெடுகிறது. தமிழ் தன் இலக்கியச் பெல்வங்கைால் இளயபுறு, கற்ெளன இலக்கியத்துடன் நில்லாமல் பதாழில் நுட்ெம் ொர்ந்த அறிவியல் நூல்கள் ெளடப்ொக்கத்திற்கும் உட்ெட்டுள்ைது. ெளடப்பின் எந்த உறுப்ொக இருப்பினும் அதற்பகற்ற பொல்வைமும், பொருள் வைமும் தமிழில் சிறப்புடன் விைங்குவதால் உலக இயற்ளக பமாழிகளின் இலக்கிய தைத்தில் தமிழுக்பகன தனித்துவமான இடமுள்ைது. 85

9.

உயர் சிந் றன

இலக்கியத்தில் உயர் சிந்தளன என்ெது அது எத்தளகய ெளடப்ொக விைங்கிடினும் மக்கள் ெமூகத்திற்கு ெயன் விளைவிப்ெதாக விைங்குதபல. இந்த அடிப்ெளடதான் தமிழ் இலக்கியங்களின் கருப் பொருைாக விைங்குகின்றன. தமிழ் இலக்கியங்கள் எத்தளகய காலத்தளவயாக இருப்பினும் அளவ மானுடம் பொற்றும் உயர் சிந்தளனகளின் பதாகுப்ொகபவ மிளிர்வளதக் காணலாம். ெங்க இலக்கியங்களில் ொடுபொருைாக விைங்கும் அகத்திளணயும், புறத்திளணயும், அறவியலும் தமிழர் வாழ்வுடன் இளணந்த உயர் சிந்தளன மைொகும். உயர் சிந்தளன மைபுகள் இலக்கியத்தில் நிளல பெற்றிட பவண்டி இலக்கண பநறிகள் பிளழயுற பின்ெற்றப்ெட்டன. தனிமனிதர் பதாடங்கி ெமூகம், அைசு என்ற மூன்று நிளலகளிலும் பகாட்ொடுகளை, வாழ்வியல் பநறிகளை வலியுறுத்தும் தமிழ் இலக்கியங்களில் உள்ை உயர்ந்த சிந்தளன மைபு உலக சிந்தளன மைபிலிருந்து உயர்ந்பதாங்கியளவ என்ெது மறுக்கவியலாது.

10.

கறல இலக்கிய னித் ன்றம மவளிப்பாடு

தமிழ் இலக்கியங்களில் திகழும் களல நயம் தனித் தன்ளம பெற்றது. தமிழ் இலக்கியங்களில் தனிப்ொடலாயினும், புலவர்கள் குழு ெளடத்து, பதாகுத்த ொடலாயினும் அைெர்கள் அைசு உதவியுடன் ெளடப்புகளை உருவாக்கிய இலக்கியங்களில் இளழபயாடும் களல நயமும், கவி நயமும் பொற்றத்தக்களவ. ஏளழப்புலவைான ெத்திமுத்தாப் புலவர் அக்காலத்தில் ொடிப்ெரிசு பெறும் வண்ணம் ஓர் ஊருக்குச் பென்றார். அது ெனிக்காலம் என்ெதால் பமலாளட இல்லா கவிஞர் குளிர்தாங்காமல் ஊர் புறத்பத இருந்த குட்டிச் சுவருக்கருகில் நடு நடுங்கி இருந்தார். அச்ெமயம் இளைபதடப் ெறந்த நாளைபயான்ளறப் ொர்த்த ெத்திமுத்தாப் புலவரின் சிந்தளன கவிபுளனயத் பதாடங்கியது. அவர் கவிளதளய உைக்கக் கூறிய பொது அந்த வழியாக இைவுக் காவலுக்குத் தாபம பொறுப்பெற்ற அவ்வூர் அைென் குட்டிச் சுவைருபக ஒரு கவிளத ஒலிப்ெளதக் கண்டு கூர்ளமயாக அளதக் பகட்டனன். "நாைாய் நாைாய் பெங்கால் நாைாய் ெழம்ெடு ெளனயின் கிழங்கு பிைந்தன்ன ெவைக் கூர்வாய் பெங்கால் நாைாய் நீயு நின் மளனவியும் பதன்றிளெக் குமரியாடி வட திளெக்கு ஏகு வீைாயின் எம்மூர்ச் ெத்திமுத்த வாவியுட் டங்கி நளனசுவர்க் கூளறகளை குைற் ெல்லி ொடு ொர்த்திருக்குபமன் மளனவிளயக் கண்டு எங்பகான் மாறன் வழுதி கூடலில் ஆளடயின்றி வாளடயின் பமலிந்து ளகயது பகாண்டு பமய்யது பொத்திக் காலது பகாண்டு பமபல தழீஇப் பெளழயுள் இருக்கும் ொம்பென வுயிர்க்கும் ஏளழயாைளனக் கண்டனும் எனுபம" என்று ொடினார் ெத்திமுத்தப் புலவர். ொடி முடித்ததும் மளறவிலிருந்த அைென் அவைறியாமல் தன் பமலாளடளய அவர் பமல் பொர்த்துமாறு வீசி விட்டு உடனிருந்த காவலளை ெணிந்து இப்புலவளை அைண்மளனக்கு அளழத்து வை ஆளணயிட்டுச் பென்றான். தமிழகத்ளத ஆண்ட ெல அைெர்களும் சிறந்த புலளமயுளடபயார். இயற்ளகபயாடு இளணந்த வாழ்வில் ஊறித் திளைப்ெவர்கள். அதனால் அவர்கள் நாட்டு நலத்துடபனபய தங்களின் புலளம வைர்க்கும் திறத்தால் அறிவு ொர் புலவர் பெருமக்கள் எப்பொதும் அைெளவயில் சூழ்ந்திருக்குமாறு வாழ்ந்தனர். இது பொன்ற அளவக்கைத்தில்தான் கருத்துப் ெரிமாற்றம், புதிய பொருட்களை ெற்றிய ஆய்வு, இலக்கியம் ெளடத்தல் பொன்ற தமிழ்ப் ெணிகள் நடந்தது. பமற்காணும் அைெனும் அத்தளகயவபன. நாளையின் கூர்ளமயான நீை மூக்கிற்கு இயற்ளகயான எடுத்துக்காட்ளட அறிய ெல புலவர்களையும், நூல்களையும் ஆய்வு பெய்தும் ெரியான விளட பதரியாத நிளலயில் அைெனின் ஐயத்ளதயும் பொக்கி, தன் நிளலளயயும் தன் மளனவியின் பிரிவாற்றாளமளயயும் நயம்ெடக் கூறிப் ொடிய பெய்யுள்.

86

ஒரு புலவனின் புலளம அவன் வறுளம. அைெனின் ஐயம் என்ெவற்ளற மட்டும் பகாண்டதல்ல. அந்நாளில் ஆள்பவாரும், புளனபவாரும் இயற்ளகபயாடு இளணந்த இயல்பு வாழ்க்ளகயில் திளைத்தனர். அவர்கள் வாழ்க்ளக முழுவதும் ஒரு பகாட்ொட்டுடன் விைங்கியுள்ைது. வாழ்வதற்பகற்ற நிலம், காலம் அளமயப் பெற்றதால் அன்பு தளழக்கும் அளமதி வாழ்ளவ பகாண்டிருந்தனர். அதனால் அவர்களின் சிந்தளன எச்சூழலிலும் இயற்ளக வயப்ெட்டதாகபவ விைங்கியுள்ைது. இந்த ெண்பெ பொதுளமயாக இக்கால இலக்கியங்களிலும் பவளிப்ொடாக விைங்குகிறது.

11.

மமாழிக்தகாட்பாடு

உலகில் சில இனங்களின் அளடயாைமாக பமாழி காணப்ெடுகிறது. அந்த பமாழியில் ெளடக்கப்ெட்டுள்ை ெளடப்புகளும், பமாழியின் ெயன்ொடும், அதன் பொதுளமப்ெண்புகளும் எல்லா காலங்களுக்கும் பொருந்தும் வளகயில் பமாழியானது தனக்குள் உரியவாறு கட்டளமப்ளெக் பகாண்டிருப்ெபத அம் பமாழியின் அடிப்ெளடக் பகாட்ொடாகும். இந்த அரும்ெண்புகள் தமிழுக்குண்டு. பமாழியியலார் ஒரு பமாழிளய மதிப்பிடுளகயில் பமாழியில் உருவான இலக்கியங்களை திறனாய்வு பெய்வர். அதில் அம்பமாழிக்குரிய இனம், அது வாழ்ந்த, வாழ்ந்துவரும் சூழல், காலம் எனும் மூன்ளறயும் பநாக்குவர். ஏபனனில் ஒரு பமாழியால் உருவான இலக்கியம் அச்ெமூகத்ளத மட்டுபம நமக்குத் பதரிவிப்ெளவ அல்ல. கூடபவ அச்ெமூகத்ளத பதாடர்ந்து வரும் மைொர்ந்த ெண்பு நலன்கள் ெலவற்ளறயும் பதரிவிக்கின்றன. எனபவ தான் முன்பனார்கள் தமிழ் பமாழிகளின் ெளடப்புகள் ெமுதாயத்தில் தாக்கத்ளத உருவாக்கும் வல்லளம பகாண்டது என்கிற காைணத்தால் இலக்கியங்கள் கற்ெதற்கும், கற்பிப்ெதற்கும் வழங்கும்பொது பொருைளமதி குறித்த பகாட்ொட்ளட வகுத்தனர். இந்த பகாட்ொட்ளட பநறிபிறழாமல் விைங்க இலக்கணத்ளத வகுத்தனர். அதனால் தான் தமிழ்பமாழி தனக்குள்பை இலக்கணம் என்கிற கட்டளமப்ளெ பெற்றுள்ைதால் தைமிக்க இலக்கியப் ெளடப்புகள் அளனத்தும் ெங்ககாலம் முதல் ஓர் ஒழுங்களமதியுடன் பெணப்ெட்டுவருகிறது. அத்துடன் வைர்ந்து வரும் புதிய துளறகள் எதுபவன்றாலும் அதளனயும் ஏற்று தனித்தன்ளம மாறாமல் தூய தமிழ் பொற்களிபலபய அத்துளறகளை அறியும் வண்ணம் சீரிைளமத் திறனுடன் தமிழ் பமாழி விைங்குகிறது. இத்திறபன அதன் பகாட்ொடாகும். இந்தப் ெதிபனாரு தகுதிப்ொடுகளும் தமிழுக்கு மட்டுபம பொருந்துவனவாகும் என்ெதுதான் தனிச் சிறப்பு ெமஸ்கிருதத்துக்கு ஏழு தகுதிப்ொடுகளும், லத்தீன், கிபைக்க பமாழிகளுக்கு எட்டுத் தகுதிப்ொடுகளும் மட்டுபம பொருந்துகின்றன என்ெது பமாழியியலாைர் கணிப்பு.

தமிழின் சிறப்பு தமிழ் ெங்க காலத்திற்கு முன்பும் பின்பும் சுவடிகளில் ெளடப்புகள் ெலவற்றுக்கு உளையாசிரியர்கள் உளைகண்டனர். அப்பொதும் அதற்குப் பின்னர் காகித அச்சு பதாழில் நுட்ெத்திற்கு மாறிடும் பொதும் அதன் வரி வடிவங்கள் சிற்சில மாற்றம் கண்டன. இவ்வாறு மாற்றம் கண்டிடினும், அதன் வைளம மாறவில்ளல. இது தமிழின் சிறப்ொகும். அபத பொல் அச்சுருக்களிலும் காலத்துக்பகற்ெ மாறுதல்கள் வந்த பொதும் அந்த மாற்றங்களுக்கும் தமிழ் உட்ெட்டது. அச்சுக்களலயின் பவகமான ெல்பவறு மாற்றங்களுக்கும் தமிழ் உட்ெட்டது. இபதபொல் கணித்பதாழில் நுட்ெம் பதாடங்கிய பொதும் அதில் ஏற்ெட்டு வரும் ெல மாற்றங்களிலும் தமிழ் தன் தனித்தன்ளமளய இழக்காமல் அத்துளண மாற்றங்களையும் எதிர்பகாண்டு காலங்கள் பதாறும் நிகழ்ந்த மாற்றங்களை உள்வாங்கி தனித்தன்ளமயுடன் மிளிர்கிறது. 87

ஆங்கிலம் மற்றும் பிபைஞ்சு பமாழிகளில் புதிய பதாழில் நுட்ெ அறிவியல் துளறகள் உருவான பொது புதிய புதிய பொற்கள் உருவாயின. உலக பமாழிகள் ெலவும் ஆங்கிலம் பிபைஞ்சு பொல் வடிவங்களை அப்ெடிபய ஏற்றது. ஏபனனில் அளவகளுக்கு புதிய பொல்லாக்கம் பெய்திடும் வண்ணம் பமாழி வைம் குளறவு. ஆனால் தமிழ் பவர்ச்பொல் அடிப்ெளடயிலும் விளனகளின் அடிப்ெளடயிலும் புதிதாக உருவான பொல்லுக்கு நிகைான பொற்களை உருவாக்கும் திண்ளம பெற்றதால் தன் தனித்தன்ளமளய நிளல பெற ளவத்துள்ைது. காட்டாக ப்ொனியர்கள் பதாளலக்காட்சி பதாழில் நுட்ெத்தில் பமற்குலளகபய ஆச்ெரியத்தில் மூழ்கடித்து வருகின்றனர். எனினும் ஆங்கில பொல்லான படலிவிஷன் என்ற பொல்லுக்கு மாற்றாக அக்கருவிளய ப்ொன் பமாழியில் வழங்க இயல்வில்ளல. எனபவ அவர்களும் படலிவிஷன் என்பற வழங்குகின்றனர். ஆனால் படலிவிஷன் எனும் கருவி புரியும் விளனளய தமிழில் உட்கிடத்தி அதளன பதாளலக்காட்சி என வழங்குகிபறாம். இதுபவ பமாழிச் சிறப்பு. தமிழில் வழங்கப்ெட்டு வரும் பொற்கைாயினும் புதிய பொல் ஆக்கம் எதுவாயினும் இயற்ளக - ஆக்கம் - பெயற்ளக என உருவாக்கிட பதால்காப்பியத்தின் பொல் அதிகாைம் பதளிளவத் தருகிறது. இது தமிழுக்பக உரித்தானதாகும். எனபவ தான் இன்று வைர்ந்து வரும் எத்தளகய புதிய துளறயாக இருப்பினும் அதற்கான பொல்லாக்கம் தமிழால் பெய்ய இயலும். மனித அறிவின் எல்ளலயற்ற வைர்ச்சிக்கு ஈடாக தமிழும் இளணயற்றதாக உள்ைது. மக்கள் தம் கருத்ளதப் பிறருக்குத் பதரிவிப்ெதற்குப் ெயன்ெடும் ஊடகமாக அல்லது கருவியாகப் ெயன்ெடுவதுதான் பமாழி. ஒரு குறிப்பிட்ட ஒலிக் கூட்டம் காலங்காலமாக மக்களிளடபய ெயின்று, ெழகி, ெக்குவமளடந்து, ெண்ெட்டு இறுதியில் ஒரு பமாழியாக அளடயாைம் பெறுகின்றது. ஒரு பமாழிளயப் பெசும் ஒவ்பவாருவரும் அம்பமாழிளயப் ெயன்ெடுத்தும் ஆற்றளலக் பகாண்டிருக்கின்றனர். எழுத்துகளைச் பெர்த்துச் பொற்கைாவும், பொற்களைச் பெர்த்துச் பொற்பறாடர்கைாகவும் உருவாக்கும் திறளனப் பெற்றிருப்ெதால் குறிப்பிட்ட சூழலுக்கு ஏற்றாற்பொல் வாக்கியங்களை உருவாக்கிக் கருத்துகைாக பவளிப்ெடுத்துகின்றனர். இவ்வாறு, வாக்கியங்களை முளறப்ெடுத்தி கருத்ளதத் பதளிவாக பவளிப்ெடுத்தும் முயற்சிதான் அம்பமாழிக்கான வைம்புகளையும் வளையளறகளையும் ஏற்ெடுத்தியது. இதுபவ பின்னாளில் அந்தக் குறிப்பிட்ட பமாழிக்குரிய இலக்கணமாக நிறுவப்ெட்டது. ஒரு பமாழிக்கு இலக்கணம் உருவாகுவதற்கு முன் அம்பமாழி பெச்சு வழக்கிலும் இலக்கியத்திலும் ென்னூற்றாண்டுகள் ெயின்று ெக்குவமளடந்து வைம்பெற்றிருக்க பவண்டும். ஒரு பமாழியின் பெருளம முதலில் அம்பமாழியிலுள்ை இலக்கியங்கைாலும் பின்னர் அம்பமாழிக்குரிய இலக்கணத்தாலும் விைங்கும். எந்தபவாரு பமாழிளயயும் பிளழயில்லாமல் திருத்தமாகப் பெெவும் எழுதவும் கற்கவும் கற்பிக்கவும் அதன் இலக்கணம் இன்றியளமயாததாகும். ஒரு பமாழிளயப் ெழுதுெடாமல் ொதுகாக்கும் அைண் இலக்கணபம என்றால் மிளகயன்று. அவ்வளகயில், தமிழ் பமாழியின் இலக்கண வைம்பு மிகவும் சிறப்புளடயது. தமிழ்பமாழியின் முதல் இலக்கண நூல் பதால்காப்பியம் ஆகும். பதால்காப்பியம் கி.மு. ஆறாம் நூற்றாண்டில் பதால்காப்பியைால் எழுதப்பெற்ற நூபலன்ெது ஆய்வறிஞர்களின் கருத்தாகும். பதால்காப்பியம் காலத்தால் மிகவும் பதான்ளமயானது; கருத்தால் மிகவும் பெப்ெமானது. உலகபமாழிகளின் இலக்கண வைம்பிளன விைக்கும் நூல்கள் அளனத்திற்கும் முற்ெட்டதாகத் பதால்காப்பியம் கருதப்ெடுகிறது. தமிழ் இலக்கணத்ளத எழுத்து, பொல், பொருள் என்ற மூன்று நிளலகளில் ெகுத்துக் கூறுவபதாடு, தமிழ்ப் ெண்ொட்டின் பெம்மாந்த நிளலளய பதளிவுற விைக்கும் ஒப்ெற்ற நூலாகவும் பதால்காப்பியம் இருக்கிறது. பதான்றிய நாள்முதல் இன்ளறய நாள்வளையிலும் இனிவரும் காலங்கள் பதாறும் பெந்தமிழின் பெல்வக்கடலாக வீற்றிருக்கும் தனிப்பெரும் நூல் பதால்காப்பியபம என்றால் அதளன மறுப்ொர் எவருமிலர். பதால்காப்பியத்திற்கு அடுத்து, வடபமாழியின் பெல்வாக்கு ஓங்கியிருந்த காலத்தில் அதன் ஆதிக்கத்திற்கு ஈடுபகாடுக்கும் வளகயில் எழுந்த மற்பறாரு இலக்கண நூல்தான் நன்னூல். கி.பி 13ஆம் நூற்றாண்டு வாக்கில் பதான்றிய இந்நூலின் ஆசிரியர் ெவணந்தி முனிவர் என்ொர். நன்னூல் 88

எழுத்திலக்கணம் பொல்லிலக்கணம் ஆகியன ெற்றி மிகவும் நிளறவாக விைக்கும் நூலாகக் கருதப்பெருகின்றது. தமிழ் இலக்கணத்ளத விைக்க வீைபொழியம், யாப்ெருங்கலம், யாப்ெருங்கலகாரிளக, தண்டியலங்காைம், புறப்பொருள் பவண்ொமாளல, இலக்கண விைக்கம், பதான்னூல் விைக்கம் முதலிய ெல்பவறு நூல்களும் இருந்துள்ைன. பமலும், பிற்காலத்தில் ொட்டியல் என்னும் இலக்கண நூல்களும் எழுந்துள்ைன. பதால்காப்பியர் காலத்தில் எழுத்து, பொல், பொருள் என முப்பிரிவுகைாக இருந்த தமிழ் இலக்கணம், பின்னாளில் எழுத்து, பொல், பொருள், யாப்பு, அணி என ஐந்தாக விரிந்து இன்றைவும் நிளலபெற்று வருகின்றது. உலக பமாழிகளுள் முதன் முதலாக இலக்கணம் கண்ட பெருளம தமிழ் பமாழிளயபய ொரும் என்று அறிஞர்கள் கூறுகின்றனர். தமிழிலக்கணம் பொன்றபதாரு இலக்கணச் சிறப்பும் பெழுளமயும் பவபறந்த பமாழிக்கும் இல்ளல. அதனால்தான் என்னபவா தாம் பதான்றிய காலத்தில் இருந்த இலத்தீனம், கிபைக்கம், உபைாமானியம், எகிப்தியம், ெமஸ்கிருதம், ொலி, சீனம், இப்ரூ முதலான ெழம்பெரும் பமாழிகள் எல்லாம் அழிந்தும்; சிளதந்தும்; திரிந்தும்பொன பின்பும்கூட இன்றைவும் உலகப் பெருபமாழிகளுக்கு நிகைாக வலம் வந்துபகாண்டிருக்கிறது; வாழ்ந்துபகாண்டிருக்கிறது நம் தாய்த் தமிழ்பமாழி. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. 19. 20.

அந்தமிழ்:- அம் + தமிழ் = அழகிய தமிழ் அருந்தமிழ்:- அருளம + தமிழ் = அருளமப்ொடுளடய தமிழ் அழகுதமிழ்:- எல்லாவளகயிலும் அழகுநலம் மிக்க தமிழ் அமுதத்தமிழ்:- அமுதம் பொன்று வாழ்வளிக்கும் தமிழ் அணித்தமிழ்:- அணிநலன்கள் அளமந்த தமிழ், தமிழினம் பெருமிதமுறும் அணியாக இலங்கும்தமிழ் அன்ளனத்தமிழ்:- நம் அன்ளனயாகவும் பமாழிகளுக்பகல்லாம் அன்ளனயாகவும் விைங்கும் தமிழ் இளெத்தமிழ்:- முத்தமிழில் ஒரு பிரிவு (இளெ பமாழியின் கூறாவது ஏளனய பமாழிகளுக்கு இல்லாத சிறப்பு) இயற்றமிழ்:- முத்தமிழின் மற்பறாரு பிரிவு. ஆயகளல அறுெத்து நான்கும் அவற்றின் வழிவந்தனவும் உணர்த்தும் அறிவுநூல்கள் அடங்கியது, இன்றமிழ்:- இனிக்கும் தமிழ் (ஒலிக்க, உளைக்க, சிந்திக்க, பெவிமடுக்க, எழுத, இளெக்க என எதற்கும் இனியது) இன்ெத் தமிழ்:- இன்பூட்டும் ஒலியளமப்பும் பமாழியளமப்பும் இலக்கண இலக்கிய மைபும் பகாண்டு, கற்ெவர்க்கு எஞ்ஞான்றும் இன்ெம் ெயப்ெது. எந்தமிழ்:- எம் + தமிழ் (கால்டுபவல், பொப்பு பொன்ற பிறபமாழிச் ொன்பறாரும், கற்றதும் 'எந்தமிழ்' என்று பெருமித உரிளம ொைாட்டும் தமிழ்) உகக்குந்தமிழ்:- மகிழ்ச்சியளிக்கும் தமிழ் ஒண்டமிழ்:- ஒண்ளம + தமிழ் (அறிவின் பெறிவும் நுட்ெமும் பகாண்டு ஒளிதரும் தமிழ்) கனித்தமிழ்:- கனிகள் பொன்ற இயற்ளகச் சுளவயுளடய தமிழ் கற்கண்டுத்தமிழ்:- கற்கண்டு கடிதாய் இருப்பினும் சுளவக்கச் சுளவக்கக் களைந்து இனிளம தருவது பொல, அடர்ந்து பெறிந்த நிளலயிலும் மாந்தமாந்த பமலும் பமலும் இன்ெம் ெயக்கும் தமிழ் கன்னித் தமிழ்:- எந்நிளலயிலும் தனித்தன்ளம பகடாமலும் இைளமநலம் குன்றாமலும் விைங்கும் தமிழ் ெங்கத்தமிழ்:- மன்னர்கைாலும் புலவர்கைாலும் ெங்கங்கள் அளமத்துப் பொற்றி வைர்க்கப்ெட்டத் தமிழ் சுடர்தமிழ்:- அறிவுக்கும் உணர்வுக்கும் சுடர்தரும் தமிழ் சுளவத்தமிழ்:- பொற்சுளவ, பொருட்சுளவ, களலச்சுளவ, கருத்துச்சுளவ என எல்லாச் சுளவயும் பெறிந்தது பெந்தமிழ்:- பெம்ளம + தமிழ் = எல்லா வளகயிலும் பெம்ளம உளடயது (பெந்தமிழ் தளகளமயால் அன்பற பெந்தமிழ் எனப்ெட்டது தமிழ்) 89

21. 22. 23. 24. 25. 26. 27. 28. 29. 30. 31. 32. 33. 34. 35. 36. 37. 38.

பெழுந்தமிழ்:- பெழுளம + தமிழ் - வைம் குன்றாத தமிழ் தனித்தமிழ்:- தன்பனரிலாத தனித்தன்ளம வாய்ந்த தமிழ் தண்டமிழ்:- தண்ளம + தமிழ் - குளிர்ச்சி நிளறந்தது தாய்த்தமிழ்:- தமிழினத்தின் தாயாகவும் பமாழிகளுக்பகல்லாம் தாயாகவும் மூலமாகவும் விைங்கும் தமிழ் தீந்தமிழ்:- (பதன் > பதம் > தீம்) இனிளம நிளறந்த தமிழ் பதய்வத்தமிழ்:- பதய்வத்தன்ளம வாய்ந்தது பதன்தமிழ்:- நாவுக்கும் பெவிக்கும் சிந்ளதக்கும் இனிளம ெயக்கும் தமிழ் ெசுந்தமிழ்:- ெசுளம + தமிழ் - என்றும் பதாடந்து பெழித்து வைரும் தமிழ் ளெந்தமிழ்:- ளெம்ளம + தமிழ் (ெசுளம > ளெம்ளம) ெழந்தமிழ்:- ெழளமயும் பதாடக்கமும் அறியாத பதான்ளமயுளடய தமிழ் ொற்றமிழ்:- ொல் + தமிழ் - ொல் பொன்று தூய்ளமயிலும் சுளவயிலும் தன்ளமயிலும் இயற்ளகயானது ொகுதமிழ்:- பவம்ளமயிலும் பவல்லம் உருகிப் ொகாகி மிகுசுளவ தருவது பொன்று, காய்தலிலும் கடிதலிலும் நயம் குளறயாதது நற்றமிழ்:- நன்ளம + தமிழ் - இனிய, எளிய முளறயில் எழுதவும் கற்கவும் பெெவும் கருவியாகி நன்ளமகள் விளையத் துளணபுரிவது நாடகத்தமிழ்:- முத்தமிழுள் ஒன்று - நாடகத்தின் பமய்ப்ொடுகளை நுட்ெமாய் உணர்த்தும் பொல்வைமும் பொருள்வைமும் ஒலிநயமும் நிளறந்தது மாத்தமிழ்:- மா - பெரிய - பெருளமமிக்க தமிழ் (மங்கலப் பொருளுணர்த்தும் உரிச்பொல் மா) முத்தமிழ்:- இயல், இளெ, நாடகம் என முத்திறம் பகாண்டு அளமந்த தமிழ் வண்டமிழ்:- வண்ளம + தமிழ் (வைஞ்பெறிந்த தமிழ்) வைர்தமிழ்:- காலந்பதாறும் வைர்ந்துபகாண்பட வரும் தமிழ் தைவு: பெைாசிரியர் முளனவர் இ.மளறமளல

மிறழப்பற்றி வைலாற்றுக் குறிப்புகள் சில...... தமிழ் மக்கள் பதான்றிய காலத்ளதக் குறிப்பிடும் பொழுது "கல்பதான்றி மண் பதான்றாக் காலத்து வாைாடு முந்பதான்றிய மூத்தக் குடியினர்" எனக் கூறப்ெடுகிறது. இது கற்ொளறகள் பதான்றிய காலத்திற்குப் பின்னும், அது மளழ பெய்து, பெய்து களைந்து மணலாகத் பதான்றிய காலத்திற்கு முன்னும் உள்ை காலத்ளதக் குறிப்பிடுவதாகும். இத்தளகய மக்கள் பெசிய பமாழிபய தமிழ்பமாழியாகும். உலக பமாழி ஆைாய்ச்சியாைர்களில் சிலர் "தமிழ் பமாழிபய உலக முதன் பமாழி" எனக் கூறுவர். இன்னும் சிலர் ' இலத்தின்', 'கிரிக்' பமாழிகளுக்கு முந்திய பமாழி எனக் கூறுவர். முற்காலத்திய சீன யாத்திரிகர் திரு. யுவாங் சுவாங் முதல் பிற்காலத்தில் ஜி.யு.பொப், பைாெட் கால்பவல் முதலான பவற்று நாட்டினர்; பவற்று மதத்தினர்; பவற்று பமாழியினர் ஆகிய ெலைால் தமிழின் ெண்ெட்ட தன்ளம பொற்றிப் ொைாட்டப்ெடுகிறது. 1700 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு பொழ மன்னர்கள் மலாயாளவ, பகடாளவ, ெயாளம (தாய்லாந்து) ளகப்ெற்றி ஆண்ட பெய்திகளும், முதலாம் குபலாத்துக்க மன்னன் ெர்மாளவ ( மியன்மார்) ஆண்ட பெய்தியும், பொழன் கரிகாலன் இலங்ளகளயக் ளகப்ெற்றி ஆண்ட பெய்தியும் இலக்கியங்கள்-வைலாறுகள் - கல்பவட்டுகள் ஆகியவற்றின் வழி அறியப்ெடுகின்ற உண்ளமகைாகும். 2000 ஆண்டுகளுக்கு முன் கிபைக்கர்கள் இந்தியாளவப் ெற்றி எழுதியிருக்கும் குறிப்புகளில் ெல தமிழ்ப் பெயர்கள் காணப்ெடுகின்றன. 2300 ஆண்டுகளுக்கு முந்ளதய சில பிைாமியக் கல்பவட்டுகள் தமிழ்பமாழியில் எழுதப்ெட்டுள்ைன. 2400 ஆண்டுகளுக்கு முன்புள்ை ொணினி காலத்திபலபய தமிழில் "நற்றிளண" என்னும் இலக்கண நூல் பதான்றியிருக்கிறது.

90

2800 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு பைாமாபுரிளய ஆண்ட ஏழாவது ொலமன் காலத்தில் தமிழ் நாட்டிலிருந்து கப்ெல்களில் தமிழ்நாட்டுப் ெண்டங்களை, தமிழ்நாட்டு வணிகர்கள் கிபைக்க நாட்டிற்குக் பகாண்டுபென்று தமிழில் விளலபெசி விற்று வந்திருக்கின்றனர். அப்பொருட்களுக்கு இன்றைவும் தமிழ்ச்பொற்கபை வழங்கப் பெற்று வருகின்றன. அரிசி -"ளைஸ்", மயில் பதாளக "படா-ளக", ெந்தனம் - "ொண்டல்", பதக்கு -"டீக்கு", கட்டுமைம்- "கட்டமாைன்", இஞ்சி "ஜிஞ்ெர்", ஓளல - "ஒல்லா", கயிறு - " காயார்" என வழங்கி வருகின்றன. இத்தமிழ்ச் பொற்கள் அவர்களின் பொற்கைாக மாறி பிபைஞ்சு, ஆங்கிலம் அகைாதிகளில் இடம்பெற்றுள்ைன. 3000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு எழுதப்ெட்ட நூலான பதால்காப்பியமும் இன்றும் நம்மிளடபய உள்ைது. அதற்கு முன்னும் ெல இலக்கண நூல்கள் இருந்துள்ைன என்ெளத பதால்காப்பியபம கூறுகின்றது. தமிழ் மக்களின் தாயகமான குமரிநாட்டில் மூன்று கடற்பகாள்கள்(சுனாமி) 3000ஆம், 5000ஆம், 9000ஆம், ஆண்டுகளில் நடந்துள்ைன. இந்தப் பெரிடரில் கடல்நீர் நாட்டிற்குள் புகுந்து நிலப்ெைப்ளெயும் மக்கையும், தமிழ் பெல்வங்களையும் அழித்துவிட்டன.

மிழ் தசாறு தபாடுமா? (மபலசியாவில் நல்ல தமிளழ முன்பனடுக்கும் ஏடாகிய 'உங்கள் குைல்' திங்களிதழில் அதன் ஆசிரியர் கவிஞர் பெ.சீனி ளநனா முகம்மது அவர்கள் எழுதிய கட்டுளை) தமிழ் பொறு பொடுமா? இப்பொபதல்லாம் இப்ெடி வினவுவது தமிழரில் ெலருக்குப் புது மைொகி (Trend) விட்டது. தங்களை முற்பொக்குச் சிந்தளனயாைர்கள் என்று நம்பிக் பகாண்டிருக்கின்ற சிலர், தங்களின் 'முன்பொக்ளக' பவளிப்ெடுத்தும் முயற்சியில், வாயினிக்க எழுப்பும் வழக்கமான வினா இது. இவர்கள் பொறு உண்ெது மட்டுபம வாழ்க்ளக என்றும், எது பொறு பொடுபமன்று பதான்றுகிறபதா அளத மட்டுபம பெய்வதுதான் பவற்றிக்கு வழி என்றும் கருதுெவர்கள். இன்னும் பகாஞ்ெம் நாளில் இவர்கள், ெமயம் பொறு பொடுமா? ெண்ொடு பொறு பொடுமா? உண்ளம பொறு பொடுமா? ஒழுக்கம் பொறு பொடுமா? என்று வரிளெயாக வினாக்களை எழுப்பி இவற்றுள் எதுவுபம பொறு பொடாது என்றும், எனபவ இளவபயல்லாம் பதளவயில்ளல என்றும் கூறத் பதாடங்கினாலும் வியப்ெதற்கு ஒன்றுமில்ளல. இந்தச் பொற்றுப் ெட்டாைத்ளத பநாக்கி நாமும் சில வினாக்களை எழுப்ெலாம். 1.

தமிழ் என்ெது பமாழி. பமாழியின் முதற்ெயன் நம் கருத்ளதப் புரிந்து பகாள்ளுமாறு பவளிப்ெடுத்தவும் பிறர் கருத்ளத நாம் ெரியாகப் புரிந்து பகாள்ைவும் கருவியாக இருப்ெது. இந்தப் ெணிளயச் ெரியாகவும் திறம்ெடவும் பெய்வதில் பவறு எந்த பமாழிளயயும் விடத் தமிழ் தாழ்ந்ததன்று.

2.

இன்று அளனத்துலக பமாழியாக முதனிளல பெற்றுள்ை ஆங்கிலத்ளதயும் மிஞ்சிய கருத்துக் பதளிவு பகாண்டது தமிழ். எடுத்துக் காட்டுகள் எத்தளனபயா உை. ஆங்கில வாக்கியத்தில் "யூ" (You) என்னும் பொல் ஒருவளைக் குறிக்கிறதா ெலளைக் குறிக்கிறதா என்ெளத நாம் புரிந்து பகாள்ை முடியாது. ஏபனனில் ஆங்கிலத்தில் ஒருவருக்கும் ெலருக்கும் அந்த ஒபை பொல்தான் ெயனீட்டில் உண்டு. தமிழில் நீ என்றும் நீங்கள் என்றும் தனித்தனி பொல் உண்டு. அஃறிளணயான 'அளவ'க்கும் உயர்திளணயான 'அவர்'களுக்கும் ஆங்கிலத்தில் 'பதய்' (They) என்னும் ஒபை பொல்தான். மாமாவும் 'அங்கிள்'தான் சிற்றப்ொவும் 'அங்கிள்'தான். அத்ளதயும் 'ஆண்டி'தான். சிற்றன்ளனயும் 'ஆண்டி'தான்.

3.

மபலசியாவில் நடந்த முதலாவது தமிழ் ஆைாய்ச்சி மாநாட்டில் மளறந்த பெைாசிரியர் தனிநாயக அடிகள் ஒரு வினா எழுப்பினார். "நீ உன் தந்ளதக்கு எத்தளனயாவது பிள்ளை?" என்றும் வினாளவ ஆங்கிலத்தில் ஒபை வாக்கியத்தில் கூற இயலுமா என்றார். இன்று வளை முடியும் என்று யாரும் முன்வந்து விைக்கக் காபணாம். 91

4.

இன்ளறய அறிவியலுக்குத் பதளவயான ெல பொற்கள் தமிழில் இல்ளலபய என அலுத்துக் பகாள்கிறார்கள் சிலர். அன்ளறய அறிவியல் ஆக்கங்களுக்கான பொற்கள் எல்லாம் ஆங்கிலத்தில் மட்டும் முன்னபை இருந்தனவா என்ன? ஆய்வுகளும் கண்டு பிடிப்புகளும் ஆங்கிலத்திபலபய பெய்யப்ெடுவதால் அவற்றுக்கான புதிய பொற்களும் அதிபலபய உருவாக்கப்ெடுகின்றன.

5.

ொதிக்குபமல் பிறபமாழிச் பொற்களை ளவத்துப் பிளழத்துக் பகாண்டிருக்கும் ஆங்கிலத்தில் புதிய பொற்களை உருவாக்க முடியும்பொது தன்காலிபலபய நிற்கவல்ல தமிழில் அளதச் பெய்ய முடியும். அப்ெடிச் பெய்யாமலிருப்ெது தமிழரின் குளறபய அன்றித் தமிழின் குளறயன்று.

தமிழ் பொறு பொடுமா? என நாக்கில் நைம்பில்லாமல் பெசுெவர்கள், தமிழுக்கு உள்ை தனித்தன்ளமகளை அறிவார்கைா? 1.

பமாழியின் மற்பறாரு ெயன் அம்பமாழியில் உள்ை நூல்களிலிருந்து கிளடப்ெது. தமிழ் நூல்களில் இல்லாத ெடிப்ெறிவுச் பெல்வமும் ெண்ொட்டு வைமும் பவபறம் பமாழியில் உள்ைன? உயர்ந்த வாழ்க்ளகக்கு உரிய பநறியும் அதன்ெடி ஒழுகும் முளறகளும் தமிழ் இலக்கியங்களிலும் அறிவு நூல்களிலும் கிளடக்குமைவுக்கு பவபறங்குக் கிளடக்கும்?

2.

திருக்குறள் பொன்ற அறிவு நூல் மனித வாழ்க்ளகயில் எத்துளணப் பெரும்ெயளன உருவாக்கவல்லது! 99 மலர்களைப் பெயர்கூறி அளடயாைம் காட்டும் கபிலரின் குறிஞ்சிப் ொட்டுப் பொபலாரு ெழம் ொடல் தமிழிலன்றி பவபறம் பமாழியில் உள்ைது? விபவக சிந்தாமணியின் விபவகம் கண்டால் வியக்காதவர் யார்?

3.

தமிழின் பொல்வைம் என்ெது பவறும் பொற்களின் எண்ணிக்ளகயா? அ•து ஓர் ெழம் பெரும் இனத்தின் ெல்லாயிைம் ஆண்டுப் ெட்டறிவுப் பெட்டகம் அன்பறா!

4.

பூ என்னும் ஒரு பொருளுக்கு அரும்பு, வீ, பொது, முறுக்கு, பமாட்டு, அலர், மலர் என அதன் ஒவ்பவாரு பெயர் பகாண்ட பமாழி உலகில் எத்தளன உண்டு? கல்விளய முளறயாகத் தமிழில் பதாடங்கும் குழந்ளத, பூ என்னும் ஒரு பொருளைத் பதரிந்து பகாள்ளும்பொபத அதன் ெல நிளலகளையும் அவற்றுக்கான பொற்களையும் பெர்த்பத பதரிந்து பகாள்கிறது! இப்ெடி ஒன்ளற அறியும்பொபத அளதப் ெலவாகப் ெகுத்தும் ஆய்ந்தும் ொர்க்கப் ெழகும் குழந்ளதயின் ெகுத்தறியும் ஆய்வாற்றலும் எத்தளகயதாக இருக்கும் எனச் பொல்லவும் பவண்டுபமா!

5.

இதனால் அன்பறா தமிழர்கள் குறிப்ொகத் தமிழ் ெயின்றவர்கள், அறிவியலிலும் கணிதத்திலும் அரும்திறம் பெற்றிலங்குகின்றனர்! உலபகங்கும் தளலசிறந்த மருத்துவர்கைாகவும் கணினித் துளற வல்லுநர்கைாகவும் திகழ்கின்றனர்.

6.

ஒரு ெழம் 75 காசு. 46 ெழங்கள் எவ்வைவு என்றால், மற்றவர்கள் தாளில் எழுதிப் பெருக்கிக் பகாண்டிருக்கிற அல்லது கணக்கிளயத் (கல்குபலட்டளைத்) பதடிக் பகாண்டிருக்கிற பநைத்தில், பெரிய அைவில் கல்வி இல்லாத, ஆனால் தமிழ் ெயின்ற முதியவர்கள் "நாமுக்கா மூணு, அற முக்கா நாலளை ஆக முப்ெத்து நாலு பவள்ளி ஐம்ெது காசு (34.50)" என்று ெட்படன்று கூறி விடுகின்றனபை! இந்தத் திறம் எங்கிருந்து கிளடத்தது. தமிழ் ெயின்றதால் வந்த தனித்திறம் அன்பறா இது.

7.

பமாழியின் இன்பனாரு ெயன் அதன் இலக்கணத்தாலும் பமாழி மைொலும் உருவாகும் மனப்பொக்கு, உறவினளை, ளம ளவபு (my wife), ளம ென் (my son) என்னுளடய மளனவி, என்னுளடய மகன் என்று குறிப்ெது ஆங்கிலத்திலும் மற்ற ெல பமாழிகளிலும் மைொக இருக்கிறது. தமிழ் இலக்கணபமா, உறவினர்கள் உளடளமப் பொருள்கள் அல்லர்; அவர்களை எனக்கு மளனவி, எனக்கு மகன் என்று முளறப்பொருளில்தான் குறிப்பிட பவண்டும். "உளடய" என்னும் பொல்ளலக் பகாண்டு உளடளமப் பொருைாகக் குறிக்கக் கூடாது என்கிறது. 92

8.

தமிழ் இலக்கணம் தருக்க முளறயிலானது. அறிவியல் அடிப்ெளடயிலானது; எனபவ அளதக் கற்ெவன் ெகுத்தறிவுத் திறம் பெறுகிறான். எளதயும் முளறயாகச் சிந்திக்கின்ற, பெய்கின்ற ஆற்றல் பெறுகிறான். தமிழின் பொருளிலக்கணம் இயற்ளகபயாடு ஒட்டிய வாழ்க்ளகளயக் கற்பிக்கிறது. யாப்பிலக்கணம் கற்ெவன் இளெயறிவும் கற்ெளன வைமும் பெறுகிறான். தமிழ் இலக்கியங்கள் ெல்துளற ொர்ந்த அறிளவக் கற்ெவனுக்கு வழங்குகின்றன.

9.

பொதுவாகத் தமிழ் இலக்கண இலக்கியங்களை முளறயாகப் ெயில்ெவன், ெகுத்தறிவுக் கூர்ளம அளடகிறான். ெண்ொடு பகாண்டவனாகிறான். இளெ, கணிதம், அறிவியல், மருத்துவம், ஆன்மிகம் என மனித வாழ்க்ளகக்குத் பதளவயான எண்ணற்ற துளறகளில் அடிப்ெளட அறிவு பெறுகிறான்.

10.

தமிழ் இனியது; பமல்லியது. அதுபொலபவ தமிளழ முளறயாகப் ெயின்பறார் இனிளமயான, பமன்ளமயான, பமன்ளமயான இயல்புகள் பகாண்ட ெண்ொைர்கைாக விைங்குெவர் என்ெது கண்பணதிபை எண்ணற்ற ொன்றுகள் பகாண்ட உண்ளமயன்பறா! இப்ெடி பமாழியால் ஏற்ெடக்கூடிய ெயன்கள் அளனத்ளதயும் பெம்ளமயாகவும் சிறப்ொகவும் வழங்கி வருவதன்பறா; தமிழ், பமாழி, பமாழியால் விளையக்கூடிய ெயன்களைத்தான் விளைக்கும்.

அளத விடுத்து, அது பொறுபொடுமா என்று குருட்டு வினாத் பதாடுப்ெவர்களை என்னபவன்று பொல்வது? கண் ொர்த்தற்குரியது. பெவி பகட்டற்குரியது. கண்ணால் பகட்க முடியுமா என்று வினவுவதும் தமிழ் பொறு பொடுமா என்று பகட்ெதும் ஒபை தன்ளமயிலான பெளதளமயன்பறா!

எத் றன தபருக்குத் மிழ் தசாறு தபாடுகிறது ம ரியுமா? தமிழின் உலகைாவிய நிளல இருக்கட்டும். தமிழ் நாட்டைவில் அதன் நிளலயும் இருக்கட்டும். நமது மபலசிய நாட்டிபலபய எத்தளன பெருக்குச் பொறு பொட்டுக் பகாண்டிருக்கிறது தமிழ்! பதசிய பமாழியாகபவா பெரும்ொன்ளம இனத்தவர் பமாழியாகபவா இல்லாத இந்நாட்டில்கூட தமிழ் எண்ணற்றவருக்கு என்பனன்னபவா தந்து பகாண்டிருக்கிபத! அந்த உண்ளம இவர்களுக்குத் பதரியவில்ளலயா? பதரிந்திருந்தும் பதரியாதது பொல நடிக்கிறார்கைா? 1.

இங்பக ஆயிைக்கணக்கான பகாண்டிருப்ெது எது?

தமிழ்ப்ெள்ளி

2.

வாபனாலியிலும், பதாளலக்காட்சியிலும் தமிழ்ப்பிரிவுகளில் பொறு பொட்டுக் பகாண்டிருப்ெது எந்த பமாழி?

3.

காவல்துளற, உைவுத்துளற, ெட்டத்துளற, உள்துளற அளமச்சு, தகவல் அளமச்சு, கல்வி அளமச்சு ஆகியவற்றிற்பகல்லாம் தமிளழ முதலாக ளவத்துப் ெணிபுரிெவர்கள் எத்தளன பெர் பதரியுமா?

4.

ெல்களலக் கழகங்களிலும் கல்லூரிகளிலும் அமர்ந்திருப்பொர் இல்ளலயா?

5.

தமிழில் நூல்கள் பவளியிடும் ெதிப்ெகங்கள் தமிழால் வாழவில்ளலயா?

6.

ஏன் அந்தக் காலத்து துன் ெம்ெந்தன் முதல் இன்ளறய டத்பதாஸ்ரீ ொமிபவலு வளை ெலர் அளமச்ெர்கைாக வழிவகுத்தது அவர்கள் அறிந்த தமிழன்பறா!

7.

அன்றும் இன்றும் இந்நாட்டு அைசியலில் பெயர்பொட்டுக் பகாண்டிருக்கும் தமிழர்கள் தமிழ்ப்ெள்ளி மாணவர்களும் ஆசிரியர்களும் அல்லபைா! 93

ஆசிரியர்களுக்குச்

தமிழாபலபய

பொறுபொட்டுக்

ெணிபுரிபவாருக்குச்

பெரும்

ெணிகளில்

இவர்களுக்பகல்லாம் தமிழ் பொறு மட்டுமா பொட்டுக் பகாண்டிருக்கிறது? வாழ்வாங்கு வாழும் ளவயப் பெருவாழ்ளவபய அன்பறா தந்திருக்கிறது! பொற்றுத் தமிழர்கள் பொற்று பமாழிளயத் பதடிக்பகாள்ைட்டும். பொறு பொடும் பமாழிளய மட்டும் கற்றவன் நன்றாகச் பொறு உண்ணலாம். ஆனால் அவன் யார்? அவன் அளடயாைம் என்ன? அவன் ெண்ொடு எது? ொைம்ெரியம் யாது? அவன் பமாழியால் அடிளம, ெண்ொட்டால் அடிளம. ஏபனனில், பமாழி இனத்தின் உயிர், பமாழி வாழ்ந்தாபல ெண்ொடு வாழும், பமாழியும் ெண்ொடும் ெமுதாயத்தின் இைண்டு கண்கள். ஒன்று பொனால் அளைக்குருடு. இைண்டும் இழந்தால் முழுக்குருடு. முழுக்குருடளன யாரும் எதுவும் பெய்யலாம். இத்தளகயவன் உரிளம பெற்ற நாட்டில் வாழ்ந்தால்கூட அடிளமக்குச் ெமமானவபன என்ெதில் ஐயபமது? குறுகிய காலத்தில் ெல துளறகளில் பெரு முன்பனற்றம் அளடந்திருக்கும் ெப்ொனியர் தம் பமாழி பொறு பொடுமா என்று வினவவில்ளல. நம் நாட்டில் எல்லா வளகயிலும் உயர்ந்து நிற்கும் சீன மக்கள் தம்பமாழி பொறு பொடுமா என்று பகட்கவில்ளல. இவர்கள் தங்கள் பமாழிக்குத் தாங்கபை பொறு பொட்டு வைர்த்துக் பகாண்டிருக்கிறார்கள். அதற்கு வலிளமயூட்டி வாழ ளவத்துக் பகாண்டிருக்கிறார்கள். ஆனால், தமிழரில் ெலபைா தம் தனிக்குணச் சிறப்ொல், தாளய காக்கக் கூலி பகட்ொர்பொல, இன்று தமிழிடத்தில் பொறு பகட்டுக் பகாண்டிருக்கிறார்கள். தமிழால் பொறு உண்ெவர்களிபலபய ெலருக்குத் தமிழின்ொல் அன்பில்ளல, மதிப்பில்ளல, நன்றி கூட இல்ளல; பொற்றுக்காகத் தமிளழபய விற்கவும் துணிந்து விடுகிறார்கள். இந்த நிளலயில் எல்பலாருக்கும் பொறு பொட்டால் இருக்கும் தமிழாவது இருக்குமா? தமிழுக்காகபவ தமிழ் பவண்டுபவார் தமிழுக்குப் பொதும். பொற்றுக்காகபவ பவண்டுபவார் பொறு பொடும் பமாழிபய பொந்தபமன்று பொகட்டுபம! சீனா நாட்டுச் சிவன் ஆலயத்தில் தமிழில் கல்பவட்டு

பமாழி

சீனாவில் எழுப்ெப்ெட்ட சிவன் பகாயில் சீன ெக்கைவர்தியான குப்லாய்கானின் ஆளணயின் கீழ் கட்டப்ெட்டது என்ெளதக் குறிக்கும் கல்பவட்டு உள்ைது. இக்கல்பவட்டின் களடசி வரிகள் சீன எழுத்தில் பொறிக்கப்ெட்டுள்ைன. சீன நாட்டில் காண்டன் எனும் நகருக்கு 500 கல் வடக்பக உள்ை சூவன்பெௌ என்னும் துளறமுக நகர் உள்ைது. ெண்ளடய காலத்திலும் இது சிறந்த துளறமுகமாக விைங்கிற்று. அந்தக் காலத்தில் தமிழ் வணிகர்கள் இந்நகருக்கு அடிக்கடி வந்து பென்றுள்ைனர். தமிழ்நாட்டிலிருந்து புறப்ெடும் வணிகக் கப்ெல்கள் தாய்லாந்து பென்று அதன் பமற்குக் களைபயாைமாக உள்ை சில துளறமுகங்களிலும் தங்கிப் பிறகு வியத்து நாம் பென்று அங்கிருந்து சீனநாட்ளட அளடந்துள்ைனர். தமிழ் நாட்டிலிருந்து பநைடியாகச் சீனாவிற்குக் கடல் வழியாகச் பெல்லபவண்டுமானால் வங்காை விரிகுடாளவக் கடந்து உள்ை மாலக்கா வழியாகத் பதன்சீனக் கடளல அளடயலாம். மபலசியத் தீெகற்ெத்ளதச் சுற்றி இவர்கள் பெல்லபவண்டியிருக்கும். ஆனால் இந்தவழி சுற்றுவழியாகும். ஆயிைம் கல்களுக்கு அதிகமாகப் ெயணத்பதாளலவு நீளும். பமலும் ெயணபநைத்திலும் ெல மாதம் கூடிவிடும். சீனாவில் தமிழர்கள் காண்டன் நகரில் மட்டுமன்று. பவறு சில இடங்களிலும் வணிகக் குடிபயற்றங்களை அளமத்திருந்தனர். பிற்காலச் பொழர் காலத்தில், புகழ்பெற்ற வணிகக் குழாமான திளெ ஆயிைத்து ஐந்நூற்றுவர் எனும் குழுவினர் சீனநாட்டின் ெல்பவறு ெகுதியிலும் வணிகம் பெய்துள்ைனர் என்ெதற்குப் ெல ஆதாைங்கள் கிளடத்துள்ைன. சூவன்லிபெௌ துளறமுக நகரில் சிவாலயம் ஒன்று உள்ைது. இந்த ஆலயத்தில் நிறுவப் பெற்றுள்ை சில விக்கிைகம் குப்லாய்கான என்னும் புகழ்ப் பெற்ற சீனச் ெக்கைவர்த்தியின் 94

ஆளணயால் அளமக்கப் ெட்டதாகும். இவருக்குச் பெகாளெகான் என்ற பெயரும் உண்டு. இவரின் உடல் நலத்திற்காக இந்த ஆலயம் எழுப்ெப்ெட்டது.

குப்லாய் கான் இந்தக் பகாயில் திருக்கதாலீசுவைம் என வழங்கப்ெட்டது. இந்த ஆலயத்தில் உள்ை சிவன் திருக்கதாலீசுவைன் உதயநாயனார் என அளழக்கப்ெட்டார். சீனச் ெக்கைவர்த்தியின் இந்த ஆளணளய நிளறபவற்றியவரின் பெயர் தவச்ெக்கைவர்த்திகள் ெம்ெந்தப் பெருமாள் என்ெதாகும். ெக யுகம் சித்திைாெவுர்ணமி அன்று இந்த ஆலயம் நிறுவப்ெட்டது. கி.பி 1260ம் ஆண்டு குப்லாய்கான் முடிசூடினான். இவன் உலளகபய நடுங்க ளவத்த மங்பகாலியச் ெக்கைவர்த்தியான பெங்கிசுகானின் பெைனாவான. மங்பகாலியச் ெக்கைவர்த்திகள் ஆளுளகயில் சீனாவும் இருந்தது. இவன்தான் பெய்சிங் நகளைக்கட்டி அளதத் தனது பெைைசின் தளலநகைாக்கினான். அவருளடய பெைைசு விரிந்து ெைந்திருந்தது. வலிளம வாய்ந்த ெக்கைவர்த்தியாக அவன் திகழ்ந்தான் புகழ்பெற்ற யுவான் அைெமைளெ இவபன பதாடங்கியவனாவான். தமிழ்நாட்டில் பிற்காலப் ொண்டியப் பெைைசு அைபொச்சிய காலத்தில் இவன் சீனப்பெைைசின் ெக்கைவர்த்தியாகத் திகழ்ந்தான். ொண்டிய அைெ குலமும் குப்லாய்கானும் மிகுந்த நட்புறவுடன் திகழ்ந்தனர். அப்பொதிருந்த ொண்டிய மன்னன் குலபெகை ொண்டியன் ஆவான். இருநாடுகளுக்கிளடபயயும் தூதர்கள் ெரிமாற்றம் பெய்துபகாள்ைப்ெட்டது. சீனாவில் எழுப்ெப்ெட்ட இந்த சிவன் பகாயில் சீன ெக்கைவர்தியான குப்லாய்கானின் ஆளணயின் கீழ் கட்டப்ெட்டது என்ெளதக் குறிக்கும் கல்பவட்டு இக்பகாவிலில் உள்ைது. இக்கல்பவட்டின் களடசி வரிகள் சீன எழுத்தில் பொறிக்கப்ெட்டுள்ைன. இக்பகாவிலில் பொழர்காலச் சிற்ெங்கள் அளமக்கப்ெட்டுள்ைன. தமிழ்நாட்டுக்கு பவளிபய கண்டுபிடிக்கப்ெட்ட மிக அபூர்வமான தமிழ்க்கல்பவட்டு இதுவாகும்.

பல சமயத் ாரும் தபாற்றிய றபந் மிழ் உலகப் பெருபமாழிகள் ஒவ்பவான்றும் ஏபதனும் ஒரு ெமயத்ளதச் ொர்ந்திருக்கின்றன. பமாழிக்கும் பவறு ெமயம் பவறாக இருந்தாலும், மாந்தவியல் பதாடர்பின் காைணமாகவும், புவியியல் பதாடர்பின் காைணமாகவும், ெழங்காலத் பதாடர்பின் காைணமாகவும் சில பமாழிகளுக்கும் ெமயங்களுக்கும் ஆழமான உறவு ஏற்ெட்டுவிட்டளதக் காணமுடிகிறது. விவிலியம் எழுதப்பெற்ற இலத்தின்பமாழி கிறித்துவத்திற்குத் பதாடர்ொன பமாழியாக இருக்கின்றது. புத்தர் பெசிய ொலிபமாழி புத்த ெமயத்பதாடு பிளணந்துள்ைது. அைபுபமாழி இசுலாத்தின் பமாழியாக ஆகியுள்ைது. அதுபொல், ெமற்கிருதம் இந்துமதத்தின் பமாழியாக வழங்குகிறது. பமற்குறித்த அத்தளன பமாழிகளைப்பொல் அல்லாமல், தமிழ்பமாழி மட்டும் மாறுெட்டும் தனிச்சிறப்புப் பெற்றும் விைங்குகிறது. குறிப்பிட்ட எந்தபவாரு மதத்ளதயும் அல்லது ெமயத்ளதயும் ொைாமல், அளனத்து ெமயங்களுக்கும் பொதுவான பமாழியாகவும் எல்லா

95

மதத்ளதயும் அைவளணத்துப் பொற்றும் பமாழியாகவும் உலகப் பெருபநறிகள் அளனத்தும் ஏற்றுக்பகாள்ளும் பமாழியாகவும் தமிழ்பமாழி விைங்கிவருவது வியப்ெளிக்கும் பெய்தியாகும். ெல ெமயத்ளதச் ொர்ந்பதார் தங்கள் ெமயத்ளதப் பொற்றிய அபத அைவீட்டில் ஒரு பமாழிளயப் பொற்றியுள்ைார்கள் என்றால் அது தமிழ்பமாழியாக மட்டும்தான் இருக்கமுடியும். இந்த மாபெரும் உண்ளம தமிழ் இலக்கியங்களில் மிகத் பதளிவாகப் ெதிவாகியுள்ைது. அதற்கான சில ொன்றுகள் பின்வருமாறு:1. வான்புகழ் பகாண்ட தமிழர் மளறயாம் திருக்குறள் எந்தபவாரு ெமயத்ளதயும் ொைாமல் மிகமிகப் பொதுளமயான முளறயில் எழுதப்பெற்ற முந்துதமிழ் நூலாக விைங்குகிறது. திருக்குறள் தமிழ் எந்தபவாரு ெமயமதத்திற்கும் உட்ெட்டு இயங்கவில்ளல. உலகம் முழுவதற்கும் ஏற்றதாகிய திருவள்ளுவர் காட்டும் கடவுள்பநறி தமிழ்பமாழியில் குறட்ொக்கைாகப் ொடப்பெற்றுள்ைது. 2. வள்ளுவரின் கடவுள்பநறிக்கு இளணயாக பொதுளமயாக ளவத்துச் பொல்லப்ெடும் தகுதிளயக் பகாண்டது சிலப்ெதிகாைம். பநஞ்ளெ அள்ளும் இந்தச் சிலப்ெதிகாைத்ளத இயற்றியவர் இைங்பகாவடிகள். இவர் ஒரு ெமயத்துறவியாவார். இதுபொலபவ, சீவகச் சிந்தாமணிளய அருளிய திருத்தக்க பதவரும் ெமணபை ஆவார். வளையாெதியும் குண்டலபகசியும் கூட ெமணக் காப்பியங்கபை. 3. சிலம்பொடு பெர்த்து இைட்ளடக் காப்பியமாகப் பொற்றப்ெடும் மணிபமகளல நூளல ஆக்கியவர் ொத்தனார். இவர் புத்த ெமயத்ளதச் பெர்ந்தவர். 4. ஐஞ்சிறு காப்பிய நூல்கைான சூைாமணி, உதயணன்காளத, நீலபகசி, நாககுமாை காவியம், யபொதை காவியம் ஆகியவற்ளற ொடிபயாரும் பெௌைத்தரும் ெமணருபம ஆவர். 5. கம்ெர் ொடிய கம்ெைாமாயணமும் வில்லிப்புத்தூைார் ொடிய மகாொைதமும் ளவணவ ெமயத்ளத வலியுறுத்தும் காபியங்கள். திருமால் பெருளம ொடும் நாலாயிைத் திவ்விய பிைெந்தங்களும் ளவணவ வழிவந்த நூல்கபை. 6. சிவ பநறிளய பொற்றவும் தமிழ்பமாழிளய அடிளம விலங்கிலிருந்து மீட்கவும் பெக்கிழார் ொடிய பெரிய புைாணம் ளெவ ெமயக் காப்பியம். அபதாடு, திருஞானெம்ெந்தர், திருநாவுக்கைெர், மாணிக்கவாெகர், சுந்தைர் ஆகிய நால்வர் அருளிய பதவாை திருவாெகத் திருப்ொடல்களும் ென்னிரு திருமுளறகளும் ளெவ ெமயம் ொர்ந்தளவ. 7. கிறித்துவ பநறிொர்ந்த பதம்ொவணி எனும் நூளல வீைமாமுனிவர் எனும் கிறித்துவப் ொதிரியார் வளைந்தார். அழகுத் தமிழில் ஏசுகாவியம் ொடிய கிருட்டிணப் பிள்ளை ஒரு கிறித்துவர். 8. இசுலாமியக் கருத்துகளைச் சீறாப்புைாணம் வழி தமிழில் வழங்கியவர் முகமதியச் ெமயத்தவைான உமறுப் புலவர். இப்ெடி உலகின் முகாளமயான ெமயங்களைச் ொர்ந்தவர்கள் ெலரும் பெருமதிப்புடன் ஏற்றுக்பகாண்ட பமாழி தமிழாகும். தமிழ்ப் புலபவார்களும் ொன்பறார்களும் தங்களின் ெமயம் எதுவாக இருந்தாலும் அதற்கு நிகைாகத் தமிளழ ஏற்றுக்பகாண்டு பொற்றிவைர்த்துள்ைனர். ெமய பவற்றுளமகளைக் பகாண்டிருந்தாலும் தமிழால் ஒற்றுளமளயப் பெணிவந்துள்ைனர். இலக்கியம் மபலசியாவில் தமிழ் தமிழாக நிலவுவதற்கும் நிளலபெறுவதற்கும் அரும் ொடாற்றி வரும் விைல்விட்டுச் பொல்லத் தகுந்தவர்களில் குைல்விட்டுச் பொல்லத்தக்கவர் கவிஞர் ஐயா பெ.சீனி ளநனா முகம்மது அவர்கள். தமிபழ தம் மூச்ொக வாழ்ந்து வருெவர் இவர். இதழியல் துளறயில் மிக ஆழ்ந்த ஈடுொடும் நீண்ட ெட்டறிவும் பகாண்டவர். தமிழ் இலக்கணத்தின் மைபியளலயும் மைபுக் கவிளதயின் மாண்பியளலயும் தனியைாகபவ முயன்று காப்ெபதாடு, இவ்விைண்ளடயும் இளைபயாருக்குப் ெயிற்றுவிக்கும் அரிய ெணிளயயும் அயைாது பமற்பகாண்டு வருெவர். அதற்காகபவ, நாபடங்கிலும் ெம்ெைமாகச் சுற்றிச்சுழன்று வகுப்புகள், ெட்டளறகள், ெயிலைங்குகள் என பெயற்கரிய பெய்ெவர். இலக்கணமும் மைபுக் கவிளதயும் கடுளமயானது என்ற பொய்யான ெைப்புளைகளை அடித்து பநாறுக்கி அளவ இைண்ளடயும் எளிதாகவும் இனிதாகவும் ஆக்கிக்காட்டிய பெருளம இவளைபய ொரும்.

96

இவருளடய பதால்காப்பியத் திருப்ெணிளயப் பொற்றி, தமிழகத்தின் தமிழ்ச்சுைங்கம் அளமப்பு கடந்த 2007ஆம் ஆண்டில் இவருக்கு ‘பதால்காப்பிய விருது’ வழங்கி சிறப்பித்தது குறிப்பிடத்தக்கது. இளறயருட்கவிஞர் நல்லார்க்கினியர் என்று எல்லாைாலும் அன்பொழுக அளழக்கப்பெறும் இவர் ‘உங்கள் குைல்’ மாதிளகயின் ஆசிரியைாகவும் இருந்து நல்லதமிழ் வாழ்வுக்கும் தமிழ்க்கல்வி வைர்ச்சிக்கும் வருந்தி உளழக்கின்றவர். கடந்த 2008இல் தனிபயாருவைாக இருந்து உலக அைவில் முதன்முதலாக பவளியிட்டு ொதளனளய நிகழ்த்திக் காட்டியவர்; மபலசியத் தமிழ் வைலாற்றில் கண்டிப்ொக இடம்பெற பவண்டியவர். கவிஞர் ஐயா பெ.சீனி ளநனா முகம்மது அவர்கள் தம்முளடய உங்கள் குைல் இதழில் (ஆகத்து 2007) எழுதிய இவனா தமிழன்? என்ற கவிளத ெற்றிய எனது ொர்ளவளய இங்கு ெதிவு பெய்வதில் பெருமிதம் பகாள்கிபறன். *************** எடுத்த எடுப்பிபலபய இவனா தமிழன்? என்று நச்பென்று பதாடங்கும் சீர்களில் பகாப்ெளிக்கும் அறச்சீற்றம் கவிளதளய ஆறவமை இறுதிவளை ெடிக்கச் பெய்துவிடுகிறது. பொல்லுக்குச் பொல் தமிழுக்கு எதிைான பகடுகளையும் பமாழிமானங்பகட்டக் பகடர்களையும் ெல்லுக்குப் ெல் தட்டுகிறார். இவனா தமிழன்? இருக்காது யாளனக்குப் பூளன பிறக்காது! இவனுக்குப் ொட்டன் ொண்டியன் என்றால் எதிரிக்கும் கூடப் பொறுக்காது - இவன் இனத்துக்கு பநர்ந்த குளறபெறு! தமிழ்மைபுவழி வந்த தமிழர்கபை இன்று பகாடரிக் காம்புகைாக மாறி, தமிளழபய பவட்டிச் ொய்க்கவும் பவறித்தனமாக சிளதக்கவும் பெய்கின்றனர். பொந்த பமாழிக்கு எதிைாக இப்ெடிபயாரு ஈவிைக்கமற்றச் பெயளல எப்ெடித்தான் பெய்கிறார்கபைா? என்று நாம் நிளனப்ெதற்குள் இப்ெடித்தான் பெய்கிறார்கள் என்று கவிஞபை பொல்லிவிடுகிறார். தமிழால் பவளலயில் பெருகிறான் தமிழால் ெதவியில் ஏறுகிறான் தமிழ்ப்ெளக கூடி தன்னலம் நாடி தமிழ்மை பெல்லாம் மீறுகிறான் - அளத தடுத்தால் ொம்ொய்ச் சீறுகிறான்! மபலசியாளவப் பொறுத்தவளையில் தமிழர்களுக்கான அைசுப்ெணிகள் பெரும்ொலும் தமிழ்ப் ெடித்ததன் ெயனாகபவ கிளடக்கிறது. தமிழ் பொட்ட பிச்ளெயால் பிளழப்பு நடத்திக்பகாண்பட நன்றிபகட்டத்தனமாகத் தமிழுக்கு இைண்டகம் பெய்கிறார்கள். அண்ளமயில் ??????? ??????????? ??????????????? அைங்பகறிய அவலங்களை இதற்குச் ொன்றாகச் பொன்னால் மிகப் பொருந்தும். இப்ெடியான இைண்டகச் பெயல்களைக் கண்டு நற்றமிழர் ெலரும் பநாந்துபகாண்டிருக்கின்றனர்; கவிஞரும் வருந்திக்பகாண்டிருக்கிறார். இந்த பநாவும் வருத்தமும் இத்பதாடு நின்றதா? என்றால் இல்ளல. இன்னும் பதாடர்கிறது இப்ெடி, வடபமாழி பொல்ளலப் பொற்றுகிறான் வம்புக்கு தமிழில் ஏற்றுகிறான் கடுபமாழி என்பற கனித்தமிழ்ச் பொல்ளலக் கண்டவர் பமாழியில் மாற்றுகிறான் - அளதக் கடிந்தால் உடபன தூற்றுகிறான்! 97

பவண்டுபமன்பற, பவண்டாத பொற்களைத் தமிழில் கலப்ெது இன்று நவினமாகிவிட்டது. மக்கள் பெசுகிறார்கள், பதாட்டத்தில் பெசுகிறார்கள், நகை மக்களுக்கு இதுதான் புரிகிறது, இதுதான் நடப்பியல் என்பறல்லாம் நியாயங்கள் கூறிக்பகாண்டு ஆங்கிலம், மலாய், ெமற்கிருதம் என இன்னும் பிற அன்னிய பமாழிகளை அைவுக்கதிகமாகக் கலந்து தமிளழச் சீைழிக்கின்றனர். இளதவிட பகாடுளம ஒன்றும் உண்டு. என கூறிக்பகாண்டு ஒருதைப்பினர் இப்பொது பகாச்ளெ பமாழிகளையும் ெச்ளெப் ெச்ளெயாகவும் எழுதத் பதாடங்கிவிட்டனர். இவற்றால், எதிர்காலத்தில் ஏற்ெடப்பொகும் எதிர்விளைவுகளை இவர்கள் அறிந்தார்களில்ளல. யாைாவது அதளன எடுத்துச்பொன்னாலும் பகாஞ்ெமும் காதுபகாடுப்ெபத இல்ளல. இந்த நிளலளம பதாடர்ந்தால் நம் கண்முன்னாபலபய தாய்பமாழி அழியும் என்றால் பொய்யில்ளல. ஆனால், இவர்கள் இதளன நம்புவபத இல்ளல. ெரி, இவர்கள் ஏன் இப்ெடி பெய்கிறார்கள் பதரியுமா? தானும் முளறயாகப் ெடிப்ெதில்ளல தகுந்தவர் பொன்னால் எடுப்ெதில்ளல தாபனனும் வீம்பில் தாங்கிய ெணியில் தன்கடன் பெணி நடப்ெதில்ளல - நல்ல தமிபழ இவனுக்குப் பிடிப்ெதில்ளல! இப்ெடிபயல்லாம் தமிளழ அழிக்கிறார்கபை என வருந்தி அழுதுபகாண்டிருக்கும் உணர்வாைர்கள் ெற்ெலர். அவர்களுக்பகல்லாம் கவிஞர் ஓர் ஆறுதளலயும் பொல்லிளவக்கிறார் அடுத்து. இவனுக்கு முன்பன ெலபெர்கள் இவனுக்கும் பின்பன வருவார்கள் தவளணகள் தீரும் தவறுகள் மாறும் தமிழுக்கு நன்ளம புரிவார்கள் - இவன் தந்தளதத் பதருவில் எறிவார்கள்! தமிழுக்கு எதிைாகக் பகடுகளும் கீழறுப்புகளும் நடப்ெது வைலாற்றில் புதிதல்ல. ஒரு காலத்தில் முக்கால் ெங்கு வடபமாழி கலந்து எழுதப்ெட்ட ‘மணிப்பிைவாைம்’ இன்று சுவடு இல்லாமல் அழிந்துபொயிருப்ெது இதற்பகாரு நற்ொன்று. காலந்பதாறும், பகடுபுத்திபகாண்டு தமிழுக்கு பகடிளழத்த பகடர்கள் பெத்பதாழிந்தார்கபை அன்றி தமிழ் இன்றும் வைபமாடு வாழுகின்றது. இன்று அப்ெடிபய ஆங்கிலம் பொன்ற அன்னிய பமாழிகளைக் கலந்பதழுதும் கயவர்களும் காலத்தால் காணாமல் பொய்விடுவர்; அவர்களின் ெளடப்புகளும் களைந்துபொய்விடும் என்று கவிஞர் உணர்த்துவதாகபவ பதான்றுகிறது. அடுத்து வரும் கண்ணியும் இளதத்தான் வலியுறுத்துகிறது. தமிழ்நலம் பகான்பற பிளழப்ெவனும் தமிழுக்குத் தீங்பக இளழப்ெவனும் அமுபதன நஞ்ளெ அருந்துவர் பொபல அழிவிளனக் கூவி அளழப்ெவபன - தான் அடந்தளத எல்லாம் இழப்ெவபன! இவனா தமிழன்? என்ற கவிஞரின் வினாவுக்கு இந்பநைம் விளட கிளடத்திருக்க பவண்டுபம!

இறசயால் அைமபடுத் இனிய குறள் தமிழர்கள் ஓவு, ஓவம் என்றளழக்கப்ெடும் ஓவியம் - அர்த்தச் சிற்ெம், முப்ெரிமாண முழுச்சிற்ெம், அழகிய கட்டடம், பமய்ம்மறக்க ளவக்கும் இனிய இளெ என்பறல்லாம் ெல களலகளில் பதர்ந்த கலா வல்லுநர்கைாகத் திகழ்ந்தனர்.

98

பெண்ணின் இளடயிலிருந்து பகாடிபயான்று புறப்ெட்டுத் பதாளில் ெைந்து மார்ெகமாகிய மலர்கள் பூக்க அளமந்த கற்ெளனயில் 'பதாய்யில்' எனும் ஒப்ெளனக் களலபயாவியம் தமிழில் பிறந்தது. இதுபொல் இன்றும் மருதாணியிட்டும், அரிதாைம் பூசி ஆடியும் ொடியும், அைங்கில் கூத்தாடி நாடகமாடியும் உணர்வுமயமாய் வாழும் தமிழைது வாழ்வியல் முளற கலாபூர்வமாக அளமந்திருக்கின்றது. தமிழ் இனத்ளத உலக இனத்தவபைாடு ஒப்பிட்டுப் ொர்க்ளகயில் இவர் தம் வாழ்க்ளக வியப்புறும் வண்ணம் களலைெளனயுடன் அளமந்திருப்ெளத மார்கபைட் ட்ைாவிக் (Margrett Trawic) என்ற அபமரிக்க மானுடவியல் அறிஞர் (Anthropologist) 'Notes on the love of a Tamil family' எனும் நூலில் வியந்து ொைாட்டுகின்றார். தமிழர்களின் ெண் எனும் இளெக்களலபயா இவர் தம் வாழ்வில் இளழபயாடும் இன்ெ நாதமாய் உள்ைது. இளெக்களல தமிழர் வாழவின் ஓர் அடிநாதமாய் லய கதிபயாடு அளமந்திருப்ெது அருளமயிலும் அருளம. ொயும் ஆற்று பவள்ைத்ளதயும், பெய்க்பகாண்டடிக்கும் காற்ளறயும், விண்ளணயிடிக்கும் பமகத்ளதயும் தாைகதியாய்த் தாம்தரிகட, தீம்தரிகட என்பறல்லாம் இளெ வடிவமாய்க் கண்டவர்கள் தமிழர்கள். யாப்பிலக்கண வழியில் பவண்ொவில் குறள் இயற்றிய வள்ளுவரும் எதுளக பமாளனச் ெந்தங்களின் ஓளெயின் இனிளமபயாடு ொக்களை இயற்றினார். இவைது குறள்கள் ெல இலக்கண முழுளம பெற்ற பிறகும் இளெக்காகப் ெலமுளற 'பகடுப்ெதூஉம் எடுப்ெதூஉம்' என்பறல்லாம் ஊம், ஊம் என்று அைபெடுத்து இன்னிளெத்தன. இளெக்கு மயங்கினார் வள்ளுவர். குழலின் இளெளய இனிது என்றார். யாழின் இளெளயயும் இனிது என்றார். குழந்ளதயில் மழளல ஓளெளயப் பெரின்ெ இளெ என்று பெரிதும் லயித்தார் இவர். வளைவில்லா பநர்க்பகாடாய் நீட்டித்து நின்ற அம்பிளனக் பகாடிது என்றளழத்த இவர்தான், வளைந்த யாழின் இளெயிளனச் பெவ்விது என்றார். இளெயால் பெரிதும் ஈர்க்கப்ெட்டவர் திருவள்ளுவர். இருப்பினும், இவ் இளெயினுள் பதான்றும் பவற்று ஓளெளமளய (resonance) மட்டும் அவர் ைசிக்கவில்ளல. இளெக்கு ஆதாைமான ொடளல மிக முக்கியமான ஒன்றாகக் கருதினார். ொடல் இல்லாத ெண்ணா? வள்ளுவைால் இதளன நிளனத்துக் கூடப் ொர்க்க முடியவில்ளல. ஏற்க மறுத்தார். இவ் இளெயில்லாத எழுத்துருவான ொடலால் ெயபனது? அதுபொல் ெண் (இளெ) இல்லாத ொடலாலும் ெயனில்ளல என்றார். ொடளலப் ெண்பணாடு இளணக்கும் 'இளயளெ' வாழ்த்தினார் வள்ளுவர். ெண் எதற்கு? ொடலுக்கு இளயபு இல்ளலபயன்றால் ெண் எதற்கு? (ெண்பணண்ணாம் ொடற்கு இயல்பின்பறல்) என்ற பகள்விளய நம் முன் நிறுத்துகிறார் வள்ளுவர். ொடல் இல்லாத ெண்பண எதற்கு எனும் பொது, ெண் இல்லாத ொடலும்தான் நமக்கு எதற்கு? என்பற பகள்வியும் நம் முன் தானாகபவ எழுந்துவிடுகிறது. வள்ளுவர் பொற்றும் இளயபிளனத் தற்பொதுள்ை கீர்த்தளனகள், ெண்கள், விருத்தங்கள் அல்லது வர்ண பமட்டுகள் பொன்ற compositions கபைாடு ஒப்பிட்டுச் பொல்ல பவண்டும். இளெ இல்லாத ொகித்தியமும் (ொடலும்), ொகித்தியம் இல்லாத பவறும் சுைபெத வாகாய் அளமந்துள்ை இளெயும் இன்று மக்கைால் பொற்றப்ெடுவதில்ளல. எழுத்துருவான தனித்திட்ட ொடளலயும், அதற்கு இதமான இளெளயயும் இளணத்து ளயபுடன் புதிய எழுத்திளெளய வலியுறுத்தியவர் வள்ளுவர். பவறும் ைாக ஆலாெளனயாக மட்டும் அளமந்திைாமல், தனித்திட்ட பவறும் ொடலாகவும் அளமந்திைாமல் இளவ இைண்ளடயும் அழகான வடிவில் பகார்க்கப்ெட்டு கட்டளமக்கப்ெட்ட (composition) இளெப்ொடல்களுக்குத் தற்பொதுள்ை கீர்த்தளனகளை உதாைணமாகச் பொல்லலாம். அருணாெலக் கவிைாயர், மாரிமுத்தாப்பிள்ளை, தியாகைா சுவாமிகள், முத்துத்தாண்டவர், முத்துொமி தீட்சிதர், சியாமா ொஸ்திரிகள், பவங்கட ைமண ொகவதர் பொன்பறாரின் அழகழகான விதவிதமான பமைகர்த்தா ைாகங்களில் அளமந்த கீர்த்தளனகளை இவற்றிற்கு உதாைணமாகச் பொல்லலாம். தமிழிலும், பதலுங்கிலும் ொடப்ெட்ட இக் கீர்த்தளனகள் சிட்டாஸ்வை அழபகாடு ப ாலிப்ெதற்குத் தமிழ்ப் ெண் இளெ வழிபய காைணம் என்று தமிழறிஞர்கள் கூறுகின்றனர். குறிஞ்சிப் ெண், முல்ளலப்ெண், காந்தாைப் ெண் எனும் ெண் வழி இளெளய இன்றும் ஓதுவாரிளடபய நாம் ைசித்து மகிழலாம். ஞானெம்ெந்தரின் பகாைறு ெதிகத்ளத விலம்ெகாலகதியிலிருந்து துரிதகால கதிவளை ெல்பவறு தாை லயகதியில் தருமபுைம் 99

சுவாமிநாதன் பொன்ற ஓதுவாமூர்த்திகள் ெண்ணிளெத்துப் ொடும் விருத்தங்கள் நம் பெவிகளில் இன்றும் ரீங்காைமிட்டுக் பகாண்படயிருக்கின்றன. பகாயில்களில் வாணபவடிக்ளகபயாடு சுவாமி வீதி உலா வரும் காலங்களில் மணிக்கணக்கில், நாள்கணக்கில் அக்காலத்தில் நாதசுவை வித்வான்கள் ைாக மளழயால் வீதிகளை நளனத்தனர். ெல்பவறு தாைகதியில் அளமந்த ொடல் இல்லாத மல்லாரிகள், ைக்திகள் அப்பொது பிைெலமாகியிருந்த பொதும் கீர்த்தளனகளை வாசித்து மக்களை பமய்ம்மறக்கச் பெய்தனர் இவர்கள். ெல வாக்பகயக்காைர்களின் (composers) கீர்த்தளனகளை நாதசுவை இன்னிளெ மூலம் தமிழிளெ உலகுக்கு அறிமுகப்ெடுத்தியவர்களுள் திருவீழிமிழளல ெபகாதைர்கள் டி.என். ைா ைத்னம், திருபவண்காடு சுப்பிைமணியம் பொன்ற மாபமளதகளைக் குறிப்பிட்டுச் பொல்ல பவண்டும். அவர்களுக்கு இளெவாகக் கீர்த்தளனகளுக்கு ஒட்டுதலாக, அவற்ளற ஏந்தும் விதமாகத் தவில் வாசித்த தவில் ெக்கைவர்த்தி நீடாமங்கலம் மீனாட்சிசுந்தைம், கும்ெபகாணம் தங்கபவலு பிள்ளை, கூளறநாடு பகாவிந்தைா ூ பிள்ளை, நாச்சியார் பகாயில் ைாகவப் பிள்ளை, ெந்தநல்லூர் ைத்னம் பொன்ற தவில் பமளதகளைச் பொல்ல பவண்டும். நாதஸ்வை வித்வான்கைால்தான் கீர்த்தளனகள் மக்கள் மத்தியில் பெல்வாக்கு பெற்றன. வாய்ப்ொடலாகப் ொடியவர்கள் கூட கீர்த்தளனகளின் ொகித்தியத்தின் (ொடல்) அர்த்தம் விைங்க பமளடயில் ொடினர். ஆனால் இன்பறா 'தாமளைப் பூத்த தடாகமடி' என்ற தண்டொணி பதசிகர் ொடிய ொடளலத் 'தாமளைப்பூ த்தடா கபமடி' என்று பவட்டி பவட்டி விண்ணப்ெடுத்தி ைத்தக்கைரியாய்ப் ொடும் இளெக்களலஞர்கள் இன்றும் உண்டு. இன்ளறய தமிழ்த் திளைப்ெடங்களில் இடம் பெறும் ொடல்களைப் ெற்றிச் பொல்லபவ பவண்டியதில்ளல. பவட்டி பவட்டித் துண்டு துண்டாக்கப்ெட்ட ொடல்கைாய் இவ் இளெப் ொடல்கள் எழுதப்ெடுவது பவதளன தருவதாகும். அதிர்ச்சிளயத் தந்து அளனவைது கவனத்ளதயும் ஈர்க்கும் இப் ொடல்கள் அபத பவகத்தில் மறுநாபை மரிக்கவும் பெய்கின்றன. நிளலத்து நிற்ெதில்ளல. ஆனால் கீர்த்தளனப் ொங்காய் அளமந்த எம்.பக.டி. ொகவதர், கிட்டப்ொ, எம்.எஸ். சுப்புலட்சுமி, எம்.எல். வெந்தகுமாரி மற்றும் ஜி. ைாமநாதன் இளெ அளமத்த ொடல்கள் இன்றும் ஆயிைமாயிைம் பெர் விரும்பிக் பகட்கும் சிறந்த இளெப் ொடல்கைாய் அளமந்துள்ைன. 'ஆடல் காணீபைா' எனும் ொருபகசி ைாகத்தில் அளமந்த திளைப்ெடப் ொடல் இன்றும் இக்கால ைசிகர்கைாலும் மிகவும் விரும்பிக் பகட்கப்ெடும் ொடலாகும். இளெயில் பெவ்வியல் தன்ளமளயக் (classicity) பகாண்டு வை விரும்புபவார் கீர்த்தளன, ெண், விருத்தம் பொன்ற இளெ வழியில்தான் அவற்ளறக் பகாண்டு வை இயலும். அவ்வாபற ொடலுக்குச் பெவ்வியல் தன்ளமளயயும் ெண், கீர்த்தளன வழியில்தான் பகாண்டு வை இயலும். அப்பொதுதான் இப் ெண்ணும், ொடலும் இவ்ளயயினால் மக்களைச் பென்றளடயும். நீடித்த புகளழ அளடந்து இளவ பெவ்வியல் தன்ளமளய அளடய முடியும். ொடல்களைப் ெண்பணாடு இழுத்திளணத்துக் பகார்ளவப்ெடுத்தும் கீர்த்தளனயின் அழகிய கட்டளமப்பெ (composition) இதன் பெவ்வியல் தன்ளமக்குக் காைணம். பவறும் ொடல்கைாய் இவற்ளற நாம் பெற முடியாது. வள்ளுவன் வியந்து பொற்றிய கவி ொைதியும் 'அக்னிக் குஞ்சு' என்ற தன் கவிளதயில் அக்கினிக் குஞ்பொன்று கண்படன் - அளத அங்பகாரு காட்டிபலார் பொந்திளட ளவத்பதன்; பவந்து தணிந்தது காடு; இதழல் வீைத்திற் குஞ்பென்று மூப்பென்று முண்படா ? என்று தன் கவிளதளய இவ்விடத்திபலபய முடித்திருக்க பவண்டும். யாப்பிலக்கண முழுளமபயாடு கவிளதயும் இங்பக முடிந்து பொக பவண்டும். ஆனால் ொைதிக்கு யாப்பினும் மிஞ்சிய இளெபயான்று பதளவப்ெடுகிந்து இவ்விடத்தில். இதனால் தத்தரிகிட தத்தரிகிட தித்பதாம் என்று நீட்டித்த லய கதிபயாடு அழகான இளெக் கவிளதயாய் மலை விடுகிறார் இவர்.' களல 1) வியக்க ளவக்கும் தமிழர் களலகள் அ) 100

மக்களைக் காத்தல் மன்னர்க்குக் கடன். உள்நாட்டுக் கலவைம் முதல் பவளிநாட்டு ெளடபயடுப்பு வளை தம் குடிமக்கள் எதிலும் ொதிப்ெளடயா வண்ணம் ொதுகாக்கும் பொறுப்ளெ நாடாள்வார் ஏற்க பவண்டும். மண், பெண், பொன் என எக்காைணத்தாலும் பொர் எழலாம். அதளனத் தடுக்கவும் பதாடுக்கவும் அைசுக்குப் ெளடெலம் பவண்டும். பொரினால் உயிர், உளடளம இழப்பு மிகும்; அழிவும் மிகும். தமிழ்ச்ொன்பறார் இவற்ளற எல்லாம் எண்ணி வருந்தி, பொர் இன்றியளமயாதவிடத்தும், அது அறத்தின் அடிப்ெளடயிபலபய இருத்தல் பவண்டும் எனச் சில பநறிமுளறகளை வகுத்தனர்.ெளக நாட்டின் மீது ெளடபயடுக்கும் முன், அந்நாட்டு அறபவாளையும் தன்னாட்டு அறபவாளையும் அல்லலின்றி ொதுகாப்ெது அைெனின் முதற்கடளம என முளற பெய்தனர். அத்பதாடு ெசு, ெசுவின் இயல்புளடய அந்தணர், மகளிர், பநாயுற்பறார், சிறார்கள், தம்முன்பனார்க்கு ஆற்ற பவண்டிய கடளமகளைச் பெய்ய வல்ல புதல்வளைப் பெற்றிைாபதார் ஆகிய அளனவளையும் ொதுகாப்பு நாடி பவற்றிடத்துக்கு பெல்வித்தல் பவண்டும். இதளன முைெளறந்து பதரிவித்தல் பவண்டும். பொர் பதாடங்கும் முன் தன் ெளடவீைர்களை ஏவி எதிரி நாட்டுப் ெசுக்களைக் கவர்ந்து வை பவண்டும். அப்பொழுது தம் ெசுக்களை மீட்க அவற்றுக்கு உரியவர் வருவர். ெசுக்களைக் கவர்தல் “கைந்ளத” என்றும் அப்ெசுக்களை மீட்டல் “பவட்சி” என்றும் பொல்லப்ெடும். பொளைத் பதாடங்கிய மன்னன் ெளகவன் நாட்ளட எதிர்நின்று தாக்குதளல “வஞ்சி” என்ெர். ெளகவன் நாடு புறமதிளல முற்றுளக இடலும் முற்றுளகயிடப்ெட்ட தன் மதிளலக் காத்தலும் “உழிளஞ” எனப்ெடும். இரு மன்னரும் கைமிறங்கிக் கடும்பொர் புரிதளலக் “தும்ளெ” என்ெர். இதில் பவற்றி பெறுதல் “வாளக” எனப்ெடும். இளவ அளனத்டும் பூக்களின் பெயர்கபை! மன்னரும் பொர் மறவரும் அப்பூக்களை அணிந்பத பொரிடுவர். பதர்ப்ெளட, யாளனப்ெளட, குதிளைெளட, காலாள்ெளட என நால்வளகப் ெளடகளையும் பொரில் ஈடுெடுத்துவர். பொரிடும் வீைர்கள் கண்ணிளமத்தல், புறமுதுகிடுதல் கூடாது. அப்ெடிச் பெய்தவர்களுடன் பொரிடபவா பொர்க் கருவிகளை எய்தபலா கூடாது. தைர்ந்து விழுந்தவளன, பின் வாங்கியவளன, ெளடக்கலம் இழந்பதாளன, ஒத்த கருவி எடாபதாளன பகால்லலாகாது. பொர் வீைன் வீைபனாடும், தளலவன் தளலவபனாடும் பொரிடுதல் பவண்டும். பொழுது ொய்ந்த பின் பொர் பதாடைலாகாது; தத்தம் ொெளறக்குச் பென்றுவிடல் பவண்டும். பொரில் பவன்ற மன்னன், பவற்றிக்பகாடி எடுத்து விழாக் பகாண்டாடுதல் மைபு. அவ்விழாவில் விழுப்புண்ெட்டு மடிந்த வீைர்களுக்கும் விழுப்புண்ணுடன் பவற்றிபகாண்டு தன்னுடன் மீண்ட வீர்ர்களுக்கும் முளறப்ெடி சிறப்புச் பெய்து பொருள் குவியல்களைக் பகாடுத்தலும் ெட்டமளித்துப் ொைாட்டலும் மைபு. பொர்க்கைத்தில் விழுப்புண்ெட்டு மடிந்த மறவர்களுக்கு, சிறந்த கல் எடுத்து, அளத நன்னீைாட்டி, அவ்வீைனின் ெடிமம் ெளமத்து, அதனடியில் அம்மறவனின் புகளழயும் பெயளையும் பவற்றிளயயும் பொறித்து விழாக் பகாண்டாடுதளலக் கல்நாட்டல் என்ெர். அக்கல்ளலத் பதய்வமாக்கிப் ெளடயலிடுதலும் வழக்கமாயின. தமிழனின் பொர்க்களல அறத்ளத அடிப்ெளடயாக்க் பகாண்ட ஓர் அருங்களல ஆ) ெண்ளடயத் தமிழர் தம் பமாழிளய இயல், இளெ,நாடகம் என மூவளகப்ெடுத்தி வைர்த்தனர். எனபவ, தமிழ், முத்தமிழ் ஆயிற்று. முத்தமிழுள் இளெத்தமிழ் ஒன்று. இளெத்தமிழ் ஒரு களலயாய்நுண்களலயாய் இளெக்களலயாய் வைர்ந்தது. இளெக் களல ஒலியின் அடிப்ெளடயில் அளமயும் களல; பெவி வழி துய்க்கும் களல. குழல் இளெ, ொடல் இளெ பொன்றளவ இனியளவ என்றும், பூளன கத்தல், காக்ளக களைதல் பொன்றளவ ொதாைணமானளவ என்றும், புலியின் உறுமல், இடியின் ஓளெ பொன்றளவ கடுளமயானளவ எனவும் ஒலிளய மூவளகப்ெடுத்துவர். இனிய ஒலிகள் தனித்து இனிப்ெளவ;இளணந்து இனிப்ெளவ என இருவளகப்ெடும். தனித்து ஒருவர் ொடுதல், குழல் மட்டும் இளெத்தல் பொன்றளவ தனித்து இனிப்ெளவ. குைல், குழல், யாழ், முழவு, தாைம் ஆகியளவ கூட்டாய்ச் பெர்ந்து இளெத்தல் இளணந்து இனிப்ொனளவ. 101

இனிய ஒலி பெவி வழி புகுந்து, இதய நாடிகளைத் தழுவி உயிரினங்களை இளெயவும் பொருந்தவும் ளவக்கின்ற பொழுது, அது இளெ எனும் பெயளைப் பெறுகின்றது. இளெ எனும் பொல் இளயவிப்ெது-பொருந்தச் பெய்வது, தன்வயப்ெடுத்துவது எனப் பொருள்ெடும். இளெ கல் மனத்ளதயும் களைந்துருகச் பெய்யும் ஆற்றல் வாய்ந்தது. கற்பறாரும் மற்பறாரும் இளெ வயப்ெட்டு நிற்ெர். அன்ளெப் பெருக்கி ஆருயிளை வைர்ப்ெது இளெ. இளெ பநாய் தீர்க்கும் மருந்தாகவும் ெயன்ெடுகிறது. ெயிர் வைர்ந்து நிளறந்த ெயன் விளையவும், ெசு மிகுந்த ொல் சுைக்கவும் தூண்டும் அது. இளெ உயிரினங்கள் அளனத்ளதயும் தன்ொல் ஈர்த்து உய்விக்கும் தன்ளமளயப் பெற்றது. ெண்ளடய தமிழர் வைர்த்த நுண்களலகளுள் இளெக்களல முதன்ளமயானது; தளல சிறந்தது. முற்காலத்தில் இளெத்தமிழ் நூல்கள் ெல இருந்தன. ெரிொடல், முதுநாளை, முதுகுருகு பொன்றளவ குறிப்பிடத்தக்கவனளவயாகும். முத்தமிழ்க் காப்பியமான சிலப்ெதிகாைம் ெல்வளகப் ெண்கள், இளெக்கருவிகள், இளெக்களலஞர்கள் பதாடர்ொன பெய்திகளைச் பொல்கின்றது. பதால்காப்பியர் நிலத்ளத நான்கு வளகயாகப் பிரித்து அவற்றுக்குரிய கருபொருளைக் கூறும் பொழுது, யாழும் யாழின் ெகுதியும் ெற்றிக் குறித்துள்ைார். சிலப்ெதிகாை உளையாசிரியர் அடியார்க்கு நல்லார், ெதிக உளையில் ஐந்து நிலங்களுக்கும் அவற்றுக்குரிய ஐந்து பெரும்ெண்களையும் சுட்டி விரித்துள்ைார். இளவ தமிழிளெயின் பதான்ளமளயத் பதள்ைத் பதளிவாய் விைக்குகின்றன.இைங்பகாவடிகள் முல்ளல யாழ், குறிஞ்சி யாழ், மருத யாழ், எனும் பெரும்ெண்களுக்குரிய ஏழ் நைம்புகளைப் ெல்பவறு காளதகளில் குறிப்பிட்டு விைக்கியுள்ைார். தமிழர் வைர்த்த மற்பறந்த களலகளைக் காட்டிலும் இளெக்களலபய மைபு மாறாது பதாடர்ந்தும் வழிவழியாக வைர்ந்து வரும் நுண்½¢ய அருங்களலயாகும். நன்றி : http://tamilaalayam.blogspot.com

இ) சிற்பக்கறல மனிதன் ெளடத்த களலகளுள் மிகச் சிறந்த்து சிற்ெக்களல என்ெர். வைலாற்றுக்கு முற்ெட்ட காலத்திலிருந்பத இக்களல வைர்ந்து வருகின்றது. மனித நாகரீகத்ளதயும் அதன் வைர்ச்சிளயயும் எடுத்துக்காட்டும் ொன்றுகளில் சிற்ெக்களலளயவிட சிறந்தது பவபறான்றில்ளல. நாடுகளின் பதான்ளம வைலாற்ளற அம்மக்கள் வைர்த்த சிற்ெக்களல வழியாகபவ பெரிதும் அறிய முடிகின்றது. கண்ணால் கண்ட உருவங்களைபயா கற்ெளன உருவங்களைபயா வடிவளமத்துச் பெய்வது சிற்ெம் எனப்ெடும். அதளன வடிெவன் சிற்பி எனப்ெடுவான். கல், உபலாகம், பெங்கல், மைம், சுளத, தந்தம், வண்ணம், கண்டெருக்களை, பமழுகு என்ென சிற்ெம் வடிக்க ஏற்றளவ என பிங்கல நிகண்டு கூறும். கல்லில், கருங்கல், மாக்கல், ெளிங்குக்கல், ெலளவக்கல் என்ெனவும் உபலாகங்களில் பொன், பவள்ளி, பவண்கலம், பெம்பும் ஏற்றனவாகக் கருதப்ெட்டன. வடிவம் முழுவளதயும்-முன்புறம் பின்புறம் இைண்ளடயும்-காட்டும் சிற்ெங்களை “முழுவடிவச் சிற்ெங்கள்” என்றும் வடிவத்தின் ஒருபுறம் மட்டும் காட்டும் சிற்ெங்களைச் “புளடப்புச் சிற்ெங்கள்” என்றும் வளகப்ெடுத்துவர். பகாயில்களில் காணப்ெடும் முதன்ளமத் பதய்வத் திருபமனிகளும் உற்ெவச் திருபமனிகளும் முழுவடிவச் சிற்ெங்கள் ஆகும். தமிழ்நாட்டுச் சிற்ெங்களின் சிறப்பியல்புகளில் ஒன்று ஆடற்களல இலக்கணங்கள் அவற்றில் அைவாய் அளமந்துள்ை நிளலயாகும். இவ்விரு களலகளுபம பகாயில்கைால் வைர்க்கப்ெட்டளமயால், இளவ எளிதாக ளகவைப்பெற்றன. சிற்ெ வடிவங்கள் நின்றாலும் அமர்ந்தாலும் கிடந்தாலும் பவபறந்த அளமதியில் பதான்றினாலும், அளவ பெரும்ொலும் ஆடற்களல இலக்கணத்ளதபயாட்டி அளமந்திருப்ெளதக் காணலாம். சிற்பிகள் ஆடற்களல இலக்கணத்ளத நன்கறிந்து தம் களலஉணர்வு, கற்ெளனத் திறன் கலந்து அளமப்ெதால், பதய்வத் திருபமனிகள் நிறுவப்ெடும் இடத்துக்குத் தக்கவாறு களலயழளக மட்டுமன்றி அவ்வடிவ அளமப்புகளின் உட்கருத்ளதயும் உணர்த்தும் வளகயில் உள்ைன. தமிழகத்தில் ெல்லவர்களின் மாமல்லக் குளகக் பகாயில் சிற்ெங்கள் வைலாற்றுப் புகழ் பெற்றளவ. ொண்டியர் கால சிற்ெங்களும் தமிழகச் சிற்ெங்களின் களலத்திறனுக்குச் ொன்றாய் 102

விைங்குகின்றன. தமிழகத்தில் பொழர்காலக் குடந்ளத நாபகசுவைர் பகாயில், தஞ்ளெப் பெரிய பகாயில், கங்ளக பகாண்ட பொழீச்சுைம், தைாசுைத்து ஐைாவபதசுவைர் திருக்பகாயில் ஆகியவற்றிலுள்ை சிற்ெங்கள் உலகப் புகழ் பெற்றளவ. இளவ சிற்ெக் களல வைர்ச்சிளயயும், அக்களலயில் தமிழகச் சிற்பிகள் பெற்றிருந்த பெருந்திறளனயும் உலகுக்கு உணர்த்துவன. இைண்டாம் இைாெைாெனின் களலப்ெளடப்ொய் எழுந்த ஐைாவபதசுவைர் திருக்பகாயில், சிற்ெக்களலச் ொதளனகளின் உச்ெம் என்ெர். அழகிலும் நுணுக்கத்திலும் ஆற்றலிலும் மிக உன்னத நிளலயிலிருந்பத இச்சிற்ெக் களலயின் எச்ெமாக கம்பொடியாவின் ‘அங்பகார் வாட்’ பகாயில்களிலும் நம் நாட்டு ‘பலம்ொ ெந்தாய்’ ெள்ைத்தாக்கிலும் சிளதவுற்றிருக்கும் சிற்ெங்கபை சீரிய எடுத்துக்காட்டுகள். ஈ)

தமிழ் முத்தமிழ் என வழங்கப்பெறும். இயல்,இளெ, கூத்து என்ென முத்தமிழின் கூறுகள்.வரி வடிவத்தில் இதயத்துக்கு இன்ெம் ெயப்ெது “இயல்” என்றும், ஒலி நயத்துடன் ொடப்பெறும் பொழுது இளெயுடன் இளயந்தது “இளெ” என்றும் பமய்ப்ொடுகளினால் பவளிப்ெடுத்தப் பெறுவது “கூத்து” என்றும் வழங்கப்பெறும்.ஆடற்களலயும் நடிப்புக் களலயும் ஒருங்பக வைர்ந்தளவ.‘ொவ, ைாக, தாை வளக பகாண்டு ெதத்தால் ொட்டுக்கு இளயய நடிப்ெது கூத்து என்று அபிதான சிந்தாமணி விைக்கும். கூத்து என்ெளத இைங்பகா அடிகைார்தாம் நாடகம் என முதன் முதலில் குறிப்பிட்டவர் என்ெர். ெங்க கால மக்கள் வாழ்வில் வழிொடு முக்கிய இடத்ளதப் பெற்றிருந்தது. அவர்கள் ஆடியும் ொடியும் இளறவளன வழிெட்டனர்.இளறவளனக் கூத்தாடும் நிளலயில் கண்டு மகிழ்ந்தனர். ெங்க காலத்தில், வழிொட்டு நிளலயில் மட்டுமன்றிப் பொழுதுபொக்கு நிளலயிலும், பதாழில் அடிப்ெளடயிலும் கூத்துகள் நிகழ்த்தப் பெற்றன.குைளவக்கூத்து, துணங்ளகக்கூத்து,பவறியாட்டு, ஆரியக்கூத்து, ொளவக்கூத்து, வள்ளிக் கூத்து பொன்ற ெல்வளகக் கூத்துகள் நடத்தப்பெற்றன என்ெளத ெங்க நூல்களில் ெைவலாகக் காணலாம். கூத்தர், பொருநர் பொன்ற பொற்கள் பதாழில் அடிப்ெளடயில் கூத்துகள் நளடப்பெற்றன என்ெளதக் குறிக்கும்.இளடக்காலத்தில் இளறவன் முன்பும் அைெர் முன்பும் சிலவிடங்களில் பொழுது பொக்குக்காகவும் கூத்து நிகழ்த்தப்பெற்றது. இன்று, நாட்டுப்புற இலக்கிய வளககளுள் ஒன்றாகக் கூத்து கருதப்பெறுகின்றது. இந்தக் கவினுறு களல அருகி வரினும் அதன் சிறப்பு இன்னும் குளறயவில்ளல எனலாம்.இக்காலத்தில் காணப்பெறும் கூத்து வளககளுள் ொளவக்கூத்து, பதருக்கூத்து, கணியான் கூத்து ஆகியன களத ொர்ந்தளவ என்றும் புைவியாட்டம், ொமியாட்டம், கழியாட்டம், காவடியாட்டம், கைகாட்டம், குறவன் - குறத்தி ஆட்டம், ஒயிலாட்டம், மயிலாட்டம் பொன்றளவ களத ொைாதளவ என்றும் ொகுெடுத்துவர்.பொருக்குப் புறப்ெடும்பொழுது பவறிக்குைளவயும், பொரில் பவற்றிக்காகக் துணங்ளகக் கூத்தும் ஆடுவர் எனச் ெங்க இலக்கியம் கூறும். கூத்து எனும் பொல் முதலில் நடனத்ளதயும், பின்னர் களத தழுவி வரும் கூத்தாகிய நாடகத்ளதயும் குறித்தது. அக்காலத்தில் இயற்றமிளழப் புலவர்களும், இளெத் தமிழ்ப்ொணர்களும் வைர்த்தளம பொன்பற நாடகத்தமிழாகிய கூத்ளதயும் நாடகத்ளதயும் கூத்தர் என்பொர் வைர்த்தனர். இயல், இளெ, ஆகிய இைண்டும் பகட்பொருக்கு இன்ெம் தருவன. கூத்து, பகள்வி இன்ெத்பதாடு காட்சி இன்ெத்ளதயும் தைவல்லது.கூத்து பெரிதும் விரும்ெப்ெட்டதால் கூத்தர் பெருகினர்; கூத்து வளககளும் பெருகின. பொட்டிகள் உருவாகின. அதன் விளைவுதான் இன்ளறய நாடகங்களும் திளைப்ெடங்களும் ஆகும். சுருங்கக் கூறின், தமிழர் வாழ்வில் கூத்துக் களல இைண்டறக் கலந்துவிட்டபதன்பற பகாள்ைலாம். நன்றி : உமா ெதிப்ெகம் நன்றி : http://tamilaalayam.blogspot.com/ கி.பி 15-நூற்றாண்டுவாக்கில் மலாயாவில் மலாக்கா நகைம் வணிகச் ெந்ளதயாக சிறந்து விைங்கியது. அந்தக் காலகட்டத்தில் இந்தியாவிலிருந்து துணிமணிகள், யாளனத்தந்தம், அரிசி, பகாதுளம முதலியவற்ளறக் பகாண்டுவந்து விற்றுவிட்டு, அதற்குப் ெதிலாக மிைகு, தகைம், பீங்கான், வாெளனத்திைவியம், பொன் முதலியவற்ளற வாங்கிச் பென்று வியாொைம் பெய்துள்ைனர். 103

வணிகத்திற்காக வந்த தமிழர்களில் சிலர் ஆறு மாதம் வளை மலாக்காவில் தங்கி இருப்ெதுண்டு. அப்ெடிப்ெட்ட காலத்தில் சிலர் மலாய்ப்பெண்களைக் காதலித்து இந்து முளறப்ெடி தாலிகட்டி மணந்துபகாண்டு இங்பகபய தங்கினர். ஒரு சில தடளவகளில் கப்ெல் புயலில் சிக்கியதால் தப்பிக் களைபயறிய தமிழர்களும் இங்ஙனம் மலாக்காவில் தங்க பநர்ந்த களதயும் உண்டு. இவர் பிள்ளை என்றும், பெட்டி என்றும், முதலியார் என்றும், ெளடயாச்சி என்றும் ெலவளகப் பிரிவினைாக இருந்தாலும் மலாக்காவிபலபய தங்கி மலாக்காச் பெட்டிகைாகி விட்டனர். அவர்களின் பமாழி மளறந்தும் ெண்ொடு, வழிொடு மளறயாத மக்கைாக இருப்ெளத இன்றும் காணலாம். இவர்கள் கட்டிய பொய்யாத வியாகர் பகாயில் இன்ளறக்கு 350 ஆண்டுகள் ெழளமயுளடயது. இவ்வாபற தமிழர்களும்- தமிழ் முசுலிம்களும் மலாயாவில் ெல்பவறு ெகுதிகளுக்குக் குடிபயறி வாழ்ந்ததற்கு ஆதாைங்கள் நிைம்ெ உள்ைன. அவர்களை அடுத்துத் தனளவசியம் ெண்ணவந்த நகைத்தார் பெருமக்களும்- கல்விமான்களும்- உயர் அலுவல் ொர்க்கும் ஆற்றல் ெளடத்தவர்களும் விரும்பியும், அளழக்கெட்டும் மலாயாவிற்குப் ெைவலாக வந்துள்ைனர் என்ெது பவள்ளிளடமளல. 1938 இல் கங்குரும்ளெ பெ.நா.மு.முத்துப்ெழனியப்ென் ப .பி அவர்கள் எழுதிய “மலாயாவின் பதாற்றம்” என்ற நூலில் இதன் விவைத்ளதக் காணலாம். இவ்வாறு குடிபயறிய தமிழர்கைால் தமிழ்ப்ெண்ொடுகள்- தமிழர் நளடயுளட ொவளணகளின் ொயல்கள் மலாயாவில் பமலும் பவரூன்றியதால் பவண்கலக் குத்துவிைக்குகளைப் ொவிக்கும் ெழக்கமும் பவற்றிளலப் ொக்கு பொடும் ெழக்க வழக்கமும் ெைவத் பதாடங்கின. வணிகத் துலாக்பகாலும், வாழ்வியலில் நல்பலண்ணப் புரிந்துணர்வும், விளையாட்டில் ெல்லாங்குழியும், ெண்ொட்டில் மலர்மாளலகளும் தமிழர்களின் வருளகயால் பமலும் இைண்டறக் கலந்தன.மற்றும் தமிழ்ச்பொற்களும் ெமற்கிருத பமாழிச் பொற்களும்- இந்தியச் பொற்களும் மலாய்பமாழியிற் கலந்து மலாய் பமாழிளயயும் வைர்த்தன. மலாய் பமாழியிலுள்ை ெண்ொட்டுச் பொற்களில் பெரும்ொன்ளம இந்தியச் பொற்களும், வழிொட்டுச் பொற்களில் பொரும்ொன்ளம அைபுச் பொற்களும், அறிவியலில் ஆங்கிலச் பொற்களும் இைண்டறக் கலந்து ெயன்ெடுத்தப்ெடுவளதக் கல்விமான்கள் மறுப்ெதற்கு இல்ளல. கப்ெல், பெட்டி, மீளெ, பைாமம், ரூெம், ைகம், திரி, ப யம், ஆகம்ம், ெக்தி, பதவி, புத்ரி, குரு, ொக்கி பொன்ற நூற்றுக்கணக்கான பொற்கள் அப்ெடிபய எவ்வித மருவுமின்றிப் ெயன்ெடுத்தப்ெடுகின்றன. சிங்கம்- சிங்கா, தருமம்- தருமா, ெங்காெனம்- சிங்காெனா, நாமம்நாமா, நீலம்-நீலா, உெவாெம்- புவாொ, ொளஷ- ெகாொ, ொஸ்திைம்- ொஸ்திைா, வைம்- சுவாைா, கங்ளக- சுங்ளக என்ென சில. இன்னும் சில பொற்கள் முன்பின் இளணப்புப் பெற்று வழங்குகின்றன. கும்ெல்- கும்புலான், ைா ாங்கம்- அைொங்கம் என்ென பொன்று ஏைாைமாகும். இவ்வாறு மலாய்பமாழிளயத் தமிபழாடும் தமிழ் ெண்பொடும் பெர்ந்து வைர்த்த ெங்கிளன மளறக்க முடியாது. மலாய்பமாழி இலக்கியத்தின் தந்ளத என்றும் முன்பனாடி என்றும் பொற்றப்ெடுகின்ற முன்ஷி அப்துல்லாவும் ஒரு தமிழ் முசுலிம் என்ெளதயும் மறுப்ெதற்கில்ளல. இது பொன்ற வைலாற்றுச் ொன்றுகளைக் பகடாவிலுள்ை பூ ாங் ெள்ைத்தாக்கின் அகழ்வாய்வுகள் உறுதிப்ெடுத்தும். தமிழ் மன்னர்களின் வருளகயாலும், வணிகர்களின் வருளகயாலும் மபலசியாவின் பமாழியும்,களலயும் ெண்ொடும் ெழக்கவழக்கங்களும் வைம் பெற்றன, நலம் பெற்றன என்றும் கூறலாம்.

ஊ) தகாலக்கறல ெழங்கால மக்கள் இயற்ளகபயாடு இளயந்து வாழ்க்ளக நடத்திய பொது இயற்ளகயிடம் மனிதன் தானாகக் கற்றது அல்லது பதரிந்து பகாண்டது ஏைாைம். அவ்வளகயில் வந்ததுதான் பகாலக்களல.பகாலம் என்றால் அழகு,ஒப்ெளன எனப் பொருள்ெடுகிறது. எழுத்துகள் வருவதற்கு முன்னபை பகாடுகள், குறியீடுகள் இருந்தன என வைலாற்று ஆய்வாைர்கள் பொல்கின்றனர். பதாடக்கத்தில் மனிதன் பவறும் பகாடுகளைப் பொட்டிருக்கின்றான்.பிறகுதான் அவற்ளற வளைத்துக் பகாலமாக இட்டிருக்கின்றான்.பதாடக்கத்தில் மாட்டு பதாழுவத்தில் ொணத்தால் பமழுகிய ெகுதிகளில் பூச்சிப்பொட்டுகள் வைாமலிருப்ெளதயும் கவனித்தவர்கள் வீட்டினுள்பை இம்முளறளயப் ெயன்ெடுத்தினர். பின்னர் அதுபவ பகாலமாக மாறியிருக்கிறது. இயற்ளகயிடம் இருந்து ெலவற்ளற அறியும் அறிளவக்பகாண்ட மனிதனின் களல உணர்வின் பவளிப்ொடுதான் பகாலம். அது பதாடக்கத்தில் வாெல் பகாலமாக பதாடங்கியிருக்கிறது. பமலும் மண்ணில் ஊறும் உயிரினங்களுக்கு உணவாக ஆகும் என்ெதால் அரிசிப் பொடியில் பகாலம் பொடப்ெட்டிருக்கிறது. புள்ளிகளையும்,பகாடுகளையும் பகாண்டு உருவாக்கப்ெடும் பகாலங்கள் நம்பிக்ளகயின் பவளிப்ொடாக ெண்ொட்டின் அளடயாைமாக தமிழர் வாழ்க்ளகயில் திகழ்ந்தன. அளவ அைங்கக் 104

பகாலம், மணல் பகாலம், புனல் பகாலம், அனல் பகாலம் எனப் ெல்வளகப்ெடும். அக்காலங்களில் நடன அைங்கில் அைங்கக்பகாலம் பொடப்ெட்டது. அைங்கம்+பகாலம்= அைங்கக்பகாலம். அது ைங்பகாலம் என மருவி ைங்பகாலி எனப் பெயர் மாறி வடநாடுகளில் ெைவின என்ெது வைலாற்று உண்ளமயாகும். ஆண்டுபதாறும் அமங்கல நாட்கள் தவிை ஏளனய நாட்களில் வாெலில் பகாலம் பொட்டாலும் மார்கழி மாதத்தில் பொடுகிற பகாலம் சிறப்ொனளவ. மாதங்களில் மார்கழி என ஆன்மீக ரீதியில் பொன்னாலும் அறிவியல் ரீதியாகவும் ளத மாதத்ளத எதிர்பநாக்குகிற மிகச்சிறந்த மாதமாகும். மார்கழி மாதம் என்ெதனால் விவொயப் பொருட்களைச் பெகரிக்கிற ெழக்கம் தமிழர்களிளடபய இருந்தது. எனபவ, அம்மாதத்தில் திருமணம் பெய்யாமல் ளதமாதத்ளத எதிர்பநாக்கிய சிந்தளனபயாடு நிலத்ளத உழுதுண்டு வாழ்ந்தவர்கள் இருந்தார்கள். எனபவ, நிலம் ொர்ந்த மைபுவழிச் சிந்தளன அவர்களுக்கு இருந்தது. மார்கழி மாதம் ெனிமளழ பெய்யும் மாதமானதால் அக்காலத்தில் ெசியில் தவிக்கக்கூடாபதன்று, சிற்றுயிர்கள் குறிப்ொக எறும்புகளுக்கு உணவிடுவது பொல் அரிசிப்பொடியில் வாெல்பகாலம் இட்டனர். அவ்வாறு இடுகிற உணளவ எறும்புகள் உண்ணுவது உண்ளமயாகும். பகாலம் வளைகிற ெண்ொட்டு நளடமுளறயில் கூட நுண்ணுயிர்களின் ெசிப்பொக்குகின்ற உயர்ந்த ெண்ொட்ளட அக்காலத்தமிழர் பகாண்டிருந்தனர் என்ெது வியப்ொனதுதான்? ஆனால், இன்று நாகரிகம் என்ற உணர்வில் உண்ெதற்கு உதவாத பவறுவளக(கற்களின்) பொடிகளில் பகாலம் இடுதல், ெழந்தமிழர் பகாலப் ெண்ொட்ளட உள்வாங்கவில்ளல என்று பொருள்ெடுகிறது. இன்ளறய தமிழர்கள் சிந்தித்துத் பதளிவு பெறுவார்கைாக! நன்றி:- வியக்க ளவக்கும் தமிழர் அறிவியல் நன்றி: உமா ெதிப்ெகம் நன்றி : http://tamilaalayam.blogspot.com/

'பேச்ைர்' வைலாறு கடந்த 26-9-2009இல் மபலசிய நாளிளககளில் பவளிவந்த பெய்தி இது. 'பநச்ெர்' என்ற ஆங்கில ஏட்டில் பவளிவந்த இந்தச் பெய்திளயத் தமிழ் நாளிளககளும் பவளியிட்டுள்ைன. இந்தியா என்று இன்று பொல்லப்ெடுகின்ற நாட்டின் ஆதி(பூர்வீக) குடிமக்கள் பதன்னிந்தியர்கபை அதாவது தமிழர்கபை என்றும், இன்ளறக்கு இந்தியாளவ ஆதிக்கம் பெய்யும் வட இந்திய இனம் பிற்காலத்தில் இந்தியாவில் குடிபயறியவர்கள் என்றும் இந்தச் பெய்தியில் கூறப்ெட்டுள்ைது. இப்ெடிபயாரு உண்ளமளய ஒரு தமிழன் கண்டறிந்து பொல்லியிருந்தால் இப்ெடி நாளிதழ் பெய்தியாக வந்திருக்காது. காலங்காலமாக தமிழளை வல்லாதிக்கம் பெய்துவருெவர்கள் இந்தச் பெய்திளயகூட இந்பநைம் இருட்டடிப்புச் பெய்திருப்ொர்கள். எவபனா இருட்டடிப்புச் பெய்வது இருக்கட்டும். வைலாற்று அறிவும் அறிவாைாச்சிப் ொர்ளவயும் பகட்டுப்பொய்விட்ட தமிழர்கபை இந்த ஆைாய்ச்சி உண்ளமளய நம்ெ மறுத்திருப்ொர்கள்; மறுதளித்திருப்ொர்கள். காலந்பதாறும் தமிழன் பெய்து வந்திருக்கும் வைலாற்றுப் பிளழளய இப்பொதும் பெய்திருப்ொர்கள். ஆனால், இந்த ஆைாய்ச்சிளய பமற்பகாண்டு இந்த உண்ளமளய உலகத்திற்கு பவளிச்ெம் பொட்டுக் காட்டியிருப்ெவர்கள் தமிழர்கள் அல்லர். ஐதைாொத்தில் உள்ை மூலக்கூறு உயிரியல் ஆய்வு ளமயம், அபமரிக்காவின் ஆர்வர்டு பொது சுகாதாை கல்லூரி, ஆர்வர்டு பிைாட் கழகம், மாெசூெட்டு பதாழில்நுட்ெக் கழகம் ஆகிய அளமப்புகள் இளணந்து இப்ெடிபயாரு ஆய்விளன பமற்பகாண்டுள்ைனர். இந்த ஆய்வின் முடிவுகளை ஐதைாொத் ளமயத்தின் முன்னாள் இயக்குநரும், இந்த ஆய்வறிக்ளகயின் ஆசிரியருமான லால்ஜி சிங் என்ெவரும் அபத ளமயத்தின் மூத்த அறிவியலாைர் 105

குமாைொமி தங்கைா ன் அறிவித்துள்ைனர்.

என்ெவரும்

பமற்கண்ட

வளகயில்

ஆைாய்ச்சி

உண்ளமளய

இவர்களின் ஆய்வின்ெடி, இந்தியாவின் பதான்ளம இனங்கைாக வட இந்தியரும் பதன் இந்தியரும் (தமிழரும்) தான் என்ெது பதளிவாகிறது. ஆனால், இந்த இரு பதான்ளமயான இந்தியர்களில், வடவர்கள் தற்பொளதய பமற்கு ஆசிய மக்களிடனும் ஐபைாப்பிய மக்களுடனும் மைபியல் அடிப்ெளடயில் 40 முதல் 80 விழுக்காடு வளை ஒத்து இருக்கிறார்கள். அதாவது, அன்னியர்களின் மைபியல் கூறுகபைாடு அதிகம் ஒத்துப் பொகிறார்கள். ஆனால், பதன்னவர்கள் உலகின் எந்த இன மக்கபைாடும் மைபியல் அடிப்ெளடயில் பதாடர்பு அற்றவர்கைாக இருக்கிறார்கள். அதாவது, அன்னியரின் கலப்ெடம் அறபவ இல்லாமல் (தூய்ளமயாக) இருக்கிறார்கள். இதன்மூலம், பதன்னக மக்கள்தான், இந்திய நாட்டின் ஆதிமக்கள் அல்லது முதல் குடிமக்கள் என்ெது பதள்ைத் பதளிவாக விைங்குகிறது. இந்திய நாட்டின் பதான்ளமயான இனம் எது? என்ெது மீதான ஆய்வில் கிளடக்கப் பெற்றிருக்கும் இந்தப் புதிய முடிவுகள் மிகவும் முக்கியமானளவயாகக் கருதப்ெடுகின்றன. காைணம், இதுவளை எழுதப்ெட்டுள்ை வைலாற்ளற மாற்றி எழுதக்கூடிய அைவுக்குச் ொன்றுகள் கிளடத்திருப்ெதாகக் கூறப்ெடுகிறது. இதனால், இந்த ஆய்வு முக்கியமான ஒன்றாகவும் அறிஞர்களின் விவாதத்திற்குரிய ஆய்வுப் பொருைாகவும் ஆகியிருக்கிறது. ொவாணர் என்னும் தமிழன் கண்டுபொன்ன உண்ளம இப்பொது பவளிவந்துள்ை இந்தச் பெய்தி இப்ெடி இருக்க, தமிழினத்தில் பதான்றிய மாபெரும் அறிஞர் - ஆய்வாைர் - ென்பமாழிப் ெயின்ற பமளத இந்த உண்ளமயயயும்; இதற்கு பமபல இன்னும் ெல உண்ளமகளையும் தம்முளடளய 50ஆண்டுகால ஆய்வுகளின் அடிப்ெளடயில் நிறுவியிருக்கிறார் என்ெது நம்மில் ெலர் அரியாமல் இருக்கலாம். 1. மாந்தனின் முதல்பமாழி தமிபழ. 2. அந்தத் தமிபழ ஆரியத்திற்கு மூலம். 3. தமிளழத் தாய்பமாழியாகக் பகாண்ட மாந்தன் பிறந்தகம் குமரிக்கண்டம். என்னும் முப்பெரும் உண்ளமகளைக் கண்டுகாட்டினார் - பமாழியியல் ொன்றுகளுடன் நிறுவிக்காட்டினார். ொவாணருளடய கண்டிபிடிப்ளெ ஆதிக்க இனத்தவரும் கற்றறிந்த இந்திய பமளதகளும் தமிழினப் ெளகவர்களும் ஏைனமும் ஏகடியமும் பெய்தார்கபை அன்றி, இதுவளை எவரும் ொன்றுெட மறுக்கவில்ளல. ொவாணர் கண்டறிந்து பொன்ன தமிழியற் கண்டுபிடிப்புகளை இருட்டடிப்புச் பெய்து மளறப்ெதற்பக இந்தியாவின் தளலவர்கைாகவும் அறிஞர்கைாகவும் ஆய்வாைர்கைாவும் பொல்லப்ெட்டவர்கள் முளனந்திருக்கிறார்கள் என்ெது மறுக்க முடியாத உண்ளம. ொவாணர் என்ற ஒரு பெைறிஞரின் கண்டுபிடிப்புகள் எங்பகயும் எந்தக் காலத்திலும் எந்தச் சூழலிலும் பவளிப்ெட்டுவிடக் கூடாது என்ெதில் தமிழினப் ெளகவர்கள் கண்ணும் கருத்துமாக இருந்துள்ைனர்; இப்பொதும் இருந்துவருகின்றனர் என்ெது மளறக்க முடியாத வைலாறு. ஆனால், ொவாணர் அன்று கண்டு பொன்ன உண்ளமகள் இன்று மற்றவர்கள் வாயிலாக மாற்றார்கள் மூலமாக பவளிவைத் பதாடங்கிவிட்டன என்றுதான் எண்ணத் பதான்றுகிறது. இப்பொது வந்துள்ை இந்தச் பெய்தியும் அளதபயதான் ெளறொற்றுகிறது. காலம் ஒருநாள் கண்டிப்ொக மாறும். உண்ளமகள் தற்காலிகமாக மளறக்கப்ெடலாம். ஆனால், முற்றிலுமாக ஒழித்துக்கட்டி இல்லாமல் பெய்துவிட முடியாது. 106

உலகம் ஒருநாள் நமது தமிளழயும் தமிழ் இனத்ளதயும் தமிழரின் ெழந்தமிழ்நாடாகிய குமரிக்கண்டத்ளதயும் கண்டிப்ொகத் திரும்பிப் ொர்க்கும் - திறந்து ொர்க்கும் - ஆழந்து அகன்று ஆைாய்ந்து ொர்க்கும். அப்பொது, உலகத்தின் ெல வைலாறுகள் திருத்தப்ெடலாம் - உலக இனங்களின் வைலாறுகள் மாற்றி எழுதப்ெடலாம் - உலக பமாழிகளின் வைலாற்று ஆவணங்கள் புதுப்பிக்கப்ெடலாம். அளனத்திற்கும் காலம் கண்டிப்ொக ெதில் பொல்லிபய தீரும். அப்ெடி, காலம் ெதில் பொல்லும் காலத்தில் அதளன எண்ணிப் பெருளமெடுவதற்கு.. ஒருபவளை பூமிப்ெந்தில் எந்த மூளலயிலும் ஓர் ஒற்ளறத் தமிழன்கூட இல்லாமல் பொகலாம்.

அறிவியல் 1)

றகத்ம ாறலதபசி: அவசியமா, அனாவசியமா?

இன்ளறய பதாழில்நுட்ெ வைர்ச்சியில் மனிதர்கள் தத்தம் அன்றாட வாழ்க்ளகயில் ெல புதிய ொதனங்களைப் ெயன்ெடுத்தி வருகின்றனர். இப்ெடிப்ெட்ட பொருள்கள் நமது பநைத்ளதச் பெமிக்கின்றபதன சிலர் கூறுகின்றனர். பமலும் சிலர், இந்தக் கருத்ளத மறுத்துத் தற்கால ொதனங்கள் மனித குலத்தின் மத்தயில் பொம்ெல் குணத்ளத வைர்க்கின்றன என்றும் கூறியுள்ைனர். எது எப்ெடி இருப்பினும், இன்றுவளை மனிதர்களுக்கு உதவியாகவும் அதற்கு மாறாக அொயகைமாக விைங்குவதும் ளகத்பதாளலபெசி என்பற கூறலாம். ஒரு ளகத்பதாளலபெசியின் மூலம் நாம் ஒரு தகவளல மிகவும் சுலெமாக மற்பறாருவரிடம் பெர்த்துவிடலாம். அவர் எவ்வைவு பதாளலவில் இருந்தாலும் ளகத்பதாளலபெசிளயப் ெயன்ெடுத்தி அந்தத் தகவளலத் பதளவயானவரிடம் பெர்த்துவிடலாம். கூற பவண்டிய தகவளல நம்மால் கூற முடியாமல் பொனாலும் குறுந்தகவல் (S.M.S) என்ற எளிய முளறயில் நாம் அந்தத் தகவளலச் பெர்த்துவிடலாம். இந்த முளற தற்பொழுது இளைஞர்களின் மத்தியில் மிகவும் பிைெலமாகி வருகின்றது. ஒருவரிடம் அளழத்துப் பெசுவளதத் தவிர்த்து, இவ்வாறு பெய்வதால் ெணமும் சிக்கனப் ெடுத்த முடியும். தற்கால ளகத்பதாளலபெசிகளில் உள்ை சில பதாழில் நுட்ெ விஷயங்கள் ெலளை பிைமிக்க ளவக்கின்றது என்று பொன்னால் அது மிளகயாகாது. ெடம் பிடிக்கும் வெதி, பெவிக்கு இனிய கானங்கள் பகட்ெதற்கும், ஏன் இளணயத்ளத வலம் வை கூட வாய்ப்பு தந்திருக்கின்றது ளகத்பதாளலபெசி. எது எப்ெடி இருந்தாலும், ளகத்பதாளலபெசி சில பநைங்களில் அனாவசியமாகவும் பதாற்றமளிக்கின்றது . பதாளலப்பெசியின் கட்டணம் கட்டப்ெடாமல் இருந்தாபலா அல்லது ளகத்பதாளலபெசியில் பொதிய ெணத்பதாளக இல்லாமல் பொனாலும் நாம் ஒருவளை பதாடர்பு பகாள்ை முடியாது. ஏன்,ஒரு குறுந்தகவல் கூட அனுப்ெ முடியாது. சிலர், ளகத்பதாளலபெசிளயத் பதால்ளலபெசியாக மாற்றுகின்றனர். பொது இடங்களிலும், ெள்ளிகளிலும், ளகத்பதாளலபெசிகளைப் ெயன்ெடுத்துகின்றனர். சில வருடங்களுக்கு முன்பு ளகத்பதாளலபெசியின் ெயன்ொட்டினால் புற்றுபநாய் வைக்கூடிய வாய்ப்பு இருக்கின்றது எனக் கண்டறியப்ெட்டு கூறப்ெட்டாலும், அது நிருெனமாக்கப்ெடவில்ளல. பமலும், ளகத்பதாளலபெசியின் பதாடர்பு அளல மருத்துவமளனகளில் உள்ை சில கருவிகளின் வாசிப்ளெத் தவறுதலாகத் தருவதால், பநாயாளிகளுக்கு அொயகைமான விளைவுகளை விளைவிக்கக்கூடும் என்றும் கூறப்ெடுகின்றது. ஆகபவ, ளகத்பதாளலபெசியின் ெயன்ொடு மனிதர்களுக்கு நன்ளமயும் அளிக்கின்றது, தீளமயும் அளிக்கின்றது என்பற கூற பவண்டும். குறிப்ொக, மாணவர்கைாகிய நாம் கீழ்க்காணும் விதிகளைக் களடப்பிடித்தால் அளனவருக்கும் நன்ளமபய: 1. கருத்தைங்கிபலா அல்லது கூட்டத்திபலா கலந்து பகாள்ளும்பொது ளகத்பதாளலபெசியின் ஒலிளய அளமதி நிளலயில் (silence mode) ளவக்கவும் அல்லது அளடத்து விடவும். 107

2. ெலர் இருக்கும் இடத்தில் பதாளலபெசியில் உளையாடும்பொது குைளலத் தாழ்த்திப் பெெ பவண்டும். 3. முக்கியமான அளழப்பு கிளடத்தால், ஆள் நடமாட்டம் இல்லாத இடத்திற்குச் பென்று பெெலாம். 4. குறுந்தகவல் அனுப்புவளதப் ெழக்கமாக்கிக் பகாள்ை பவண்டும். 5. ளகத்பதாளலபெசிளய குறிப்பிட்ட பநைத்தில் மட்டும்தான் ெயன்ெடுத்த பவண்டும். ொட பநைத்திபலா அல்லது கலந்துளையாடலின் பொபதா ெயன்ெடுத்துவது நமது கல்விக்கும் ெணத்துக்கும் பகடு என்றால் அது மிளகயாகாது. ஆக்கம்: களலயமுதன் ைவீந்திைன், பதபமங்பகாங் இப்ைாஹிம் ஆசிரியர் ெயிற்சிக் கல்லூரி

அழகியல் தமிழர் வாழ்வு இலக்கியத்துவமிக்க வாழ்வாகும். உழவால் உணவாக்கி, உளட பநய்து, உண்ளமநூல் பவளியிட்டு அதளனக் கற்பித்து உயர்ந்த பநறியுடன் விைங்கிபயார் தமிழர். உடலுக்கு திண்ளம பெற, உைமூட்ட உணவும், ஒழுக்கமுடன் திகழ உளடயும், உணர்வுகள் பெம்ளமயுற நூல்கள் புளனந்து ெரிமாறியுள்ைனர். தமிழரின் நூல் திறம் தனிச் சிறப்பு வாய்ந்தது. நூலில் ளகயாளும் தமிழ்ச் பொல்ளல பதால்காப்பியர் அைவிடுளகயில் உயர்திளண என்மனார் மக்கட் சுட்பட அஃறிளண என்மனார் அவைல பிறபவ ஆயிரு திளணயின் இளெக்குமன் பொல்பல -என்கிறார். பொல்லில் மட்டுமல்ல. வாழ்வியல் ெமூக ெண்ொட்டிலும் ஓர் வளையளற ஒழுங்ளக பின்ெற்றி வருெவர்கள் தமிழர்கள். இன்ளறய ஆலய வழிொட்டின் பதாடக்க காலத்தில் காட்சி, கால்பகாள் நீர்ப்ெளட, நடுகல், பெரும்ெளட, வாழ்த்தல் என்ற பநறிளய வழிொட்டில் பகாண்டவர் தமிழர். இளத முளறபய காட்சி, கால்பகாள் நீர்ப்ெளட நடுகல் சீர்த்தகு சிறப்பின் பெரும்ெளட வாழ்த்தல் - என்ற பதால்காப்பியம் கூறும் புறத்திளண இயலில் அறியலாம். காதலும் வீைமும் தமிழர் ெண்ொட்டின் அடிப்ெளட உயிளையும் உடளமளயயும் காக்கும் வீைமறவர்களைப் பொற்றுவதும் ெமூகம் என்ற பெர்ந்து வாழும் ெண்ொட்டின் அளடயாைம். இதளன தமிழர் தம் வாழ்வியல் பகாட்ொடாகபவ இன்றும் ளகக்பகாள்கின்றனர். உயிர்காத்த, ஊளைக்காத்த வீைனுக்கு அவன் நிளனவு பொற்ற நடுகல் ளவப்ெது தமிழ் மைபு. அதற்குரிய கல்ளல பொர் நிகழ்ந்த இடம், உயிர் துறந்த இடம் பொன்ற இடங்களில் பதடி எடுப்ெது காட்சி என்ெதாகும். தாம் கண்டு காட்சிப்ெடுத்திய நடுகல்ளலக் பகாணை திைைாகச் பென்று எடுத்து வருவது கால்பகாள். கால்பகாள் கல் பகாணர்ந்தும் ஊர் நீைால் உவப்புடன் கழுவி சுத்தப்ெடுத்துவது நீர்ப்ெளட என்ெது. நீர்ப்ெளடயால் ஊைார் உதவியுடன் சுத்தம் பெய்து ஊரின் ளமயத்பத அல்லது வீைருக்கு உகந்த இடத்தில், ஊர் எல்ளலயில் நடுவபத நடுகல். நடப்ெட்ட நடு கல்லுக்கு சிறப்பு பெய்யும் வளகயில் அந்நடுவில் வீைரின் உருவாகபவ ொவிப்ெதால் விரும்பிய உணளவ ெளடத்து ெளடயிலிடுவது பெரும்ெளட. பெரும்ெளட எனும் உணவுப்ெளடயலிட்டு ஊர்க்கூடி வழிெடுவது. வாழ்த்தல். இந்த முளறயில் தான் தமிழர் வாழ்வில் வீைத்ளதப் பொற்றினர்.

108

நடுகல் வாழ்த்து வீைத்ளத உயர்த்திக் கூறும் இலக்கியமாக விளைந்தன.ஈளக, வீைம், காதல் இளவகளை ெளறொற்றும் எண்ணற்ற நூல்கள் தமிழர் ெளடத்தனர்.இந்நூல்கள் தமிழரின் உணர்வு நிளலயின் பெழுளமளயப் ெளற ொற்றுவன எனலாம்.

மிழ் தபாற்றிய மனி தேயம் மனித பநயம் பதாடர்ொக பிறபமாழிகளில் எண்ணற்ற இலக்கியங்கள் உள்ைது. ஆனால் தமிபழ மனித பநயத்ளத தன்னுள் பகாண்டுள்ை சிறப்பு பமாழியாகும். பிறபமாழிகளில் மனித பநயத்ளத மனிதளன உயர்திளணயாக பநாக்கும் பொல்லில்ளல. விலங்ளகச் சுட்டினாலும் மனிதளனச் சுட்டினாலும் ஒபை விதமாகத் தான் பவளிப்ெடும். ஆனால் தமிழில் மனிதளை மக்களைச் சுட்டும் பொது உயர்திளணயாகத்தான் சுட்ட பவண்டும். மனிதர் அல்லாத ஏளனயவற்ளற அஃறிளணயாக சுட்ட பவண்டும் என்ற இலக்கணம் உள்ைது. இதனடிப்ெளடயில் தான் புலவர்கள் அவர்கள் வாழ்ந்த, கண்ட, பகட்டளவகளை இலக்கியமாகப் ெதிவு பெய்துள்ை ெலவற்றில் திளண நிலங்களும், அங்கு வாழ்ந்த மக்கள், இயற்ளக, உணவு, இளெ, உணர்வுகளை ெதிவு பெய்துள்ைனர். திளண நிலங்கைான ொளல, முல்ளல, மருதம், குறிஞ்சி, பநய்தல் என்ென ொடுபொருள்களுக்கான தைமாக உள்ைன. இதளன நாற்கவிைாய நம்பியகப் பொருள் விைக்கவுளையின் இறுதியில் உள்ை கீழ்க்காணும் ொடலால் சுட்டிக் காட்டுகிறார் உ.பவ.ொ. பொக்பகல்லாம் ொளல புணர் - தனறுங்குறிஞ்சி ஆக்கஞ் பெரூட லணிமருதம் - பநாக்பகான்றி இல்லிருக்ளக முல்ளல யிைங்க னறுபநய்தல் பொல்லிருக்கு ளமம்ொற் பறாளக - எனத் பதளிவுடன் உளைக்கிறது. தமிழும், தமிழர் தம் வாழ்வும் அவர்கள் வாழ்ந்த நிலத்பதாடு பதாடர்பு பகாண்டது. அது மட்டுமல்ல, வாழ்க்ளக அங்குள்ை இயற்ளகச் சூழல்களுடன் ஒன்று கலந்தது. தமிழர் இயற்ளகபயாடு ஒன்றி வாழ்ெவர்கள், உணவும் அவ்வாபற. இயற்ளகபயாடு இளணந்த உடலியக்கத்ளதப் பெறும் வளகயில் உணவுப் ெழக்க வழக்கம் உள்ைவர் தமிழர். அது மட்டுமல்ல வைமான வாழ்க்ளகக்கும் பொந்தக்காைர்கள் தமிழர்கபை. புறநானூற்றில் "நீர் நாண பநய்பிழிந்து" என வரும் இந்தப்ொடல், இன்ளறக்கு தர்மபுரி எனவும் ெண்ளடய இலக்கியத்தில் தகடூர் எனவும் வழங்கிய நாட்களில் அப்ெகுதிளய அைொண்ட அைென் பொருக்கு பெல்லும் முன்பு வீைர்களுடன் ஒன்றாக அமர்ந்து பெருஞ்பொறு உண்ணவும். அப்பொது பொற்று உருண்ளடயில் நீபை பவட்கமுறும் அைவுக்கு பநய்ளய நீைாக ஊற்றி ெகிர்ந்துண்டதாகப் ொடல் பதரிவிக்கிறது. நீர் நாணும் அைவுக்கு பொற்றில் பநய் பிழிந்து உண்ணும் அைவிற்கு கால்நளடச் பெல்வம், ொல்ெடு பொருட்கள், காய், கனி, கிழங்கு, கீளைகளை தன் உணவில் ளகயாண்டுள்ைனர். அந்தைவிற்கு இயற்ளக அறிவும், பவைாண் அறிவும், பெல்வச் பெழுளமயும் நிைம்பிபயார் தமிழர்கள்.

ஆறாம் திறண தமிழர்களின் இலக்கியங்கள் ஐந்திளணகள் நிலப்ெகுதிளயக் பகாண்டு ெளடக்கப்ெட்டளவ. ொளல, குறிஞ்சி, முல்ளல, மருதம், பநய்தல் என்ற அளனத்து நிலப்ெகுதிகளிலும் இயற்ளகயின் இயக்கம் சுழற்சியாக ெருவ நிளலகளை மாறி மாறி நிகழ்த்தும். ொளல நிலத்தில் ெனியும், மளழயும், பதன்றலும் குறிப்பிட்ட ெருவத்தில் இயற்ளக தம் பெயல்ொட்ளட நிகழ்த்தும். அளதப்பொலபவ முல்ளல, மருதம், குறிஞ்சி பநய்தலில் ெனி, மளழ, வெந்தம் என்ற ெருவ காலம் குறிப்பிட்ட திங்கள்களில் வந்து இயற்ளக நிகழ்ளவ நிகழ்த்தும். ஆனால் பமற்கு மளலத் பதாடர்களில் நிலவும் ெனியும், பமகங்களின் உலாவலும் பிற நிலங்களில் நிளலயாய்க் காண இயலாது. குறிஞ்சி நிலத்தில் பகாளட, வறட்சி நிலவினாலும் ஆங்பகான்றும் இங்பகான்றுமாக ெனி பிற இடத்தில் பொழியும். ஆனால் வாழ்க்ளகச் சூழல் பமாத்தமும் ெனிப் பொழிவிற்குள்பைபய அளமந்த நிளல ெண்ளடக்கால தமிழர்க்கில்ளல.

109

ஆனால் இன்று ெல்பவறு காைணங்களுக்காக புலம் பெயர்ந்து தமிழர்கள் தம் ெண்ொட்டுச் சூழல் மாறாமல் உலகின் ெனி நிலங்கள் அளமந்த ெல்பவறு நாடுகளிலும் வாழ்கின்றனர். ெல்பவறு இடங்களில் தமிழர்கள் வாழ்ந்தாலும் பமாழியாலும், இனத்தாலும் ஒன்றுெடும் ெல்பவறு அளமப்புகளை தங்களுக்குள் உருவாக்கி தமது உணர்வுகளை ஐந்திளணகளுக்கு அடுத்ததாக ஆறாம் திளண எனும் புதிய நிலத் திளண இலக்கியங்களை தற்கால தமிழ் இலக்கிய புது மைொகத் தமிழ் பமாழிக்கு தந்துள்ைனர். தமிழர்கள் வாழ்விடம் பதடி புலம் பெயர்ந்தது ஒரு பொகபமனினும் தம் ெண்ொட்டு மைபுகளை ளகவிடாமல், திளணப் புலம் பதாறும் முன்பனார் ஆக்கிளவத்த இலக்கியச் பெல்வம் பொன்பற இன்று இந்த புதிய இலக்கியங்களில் அவர்தம் வழியில் ெளடப்புகள் பவளி வருகின்றன. தாய் மண்ளண விட்டுப் பிரிந்த அவர்களின் உணர்வின் பவளிப்ொடான அவலச்சுளவ இலக்கியங்கள் ஊடாக ெனித் திளண தமிழர்களுக்குள் புதிய பகாட்ொடாக இன்று நாம் அறிவது என்னபவனில் ஆறாம் திளண வாழ்த் தமிழர்கள் உளழப்ெது, உளழப்ொல் வரும் பொருளை பெமிப்ெது எனும் குறிக்பகாள்கள் அவர்களிடம் உருவாகியுள்ைன. அத்துடன் பமாழியின் அடிப்ெளடக் கூறுகைான இலக்கணச் பெழுளமயும் சில நாட்டுத் தமிழர்களிடம் வைமாகபவ உள்ைது. அறிவியல் நுட்ெங்களில் தமிழர்கள் பெருமைவில் பகாபலாச்சுகின்றனர். இதனால் அறிவியல் கருவிப் ெயன்ொட்டில் பிற பமாழி இனத்தவளை விட அயல்நாட்டுத் தமிழர்கள் பமபலாங்கியுள்ைனர். இந்தப் ெயன்ொட்டுப் பெருக்கத்தால் உலக பமாழியில் ஊடக நுட்ெக் கருவி மற்றும் பமல்லியம் தயாரிப்பொர் தமிழ் பமாழியிலும் அத்தளகயவற்ளற உருவாக்க முளனந்துள்ைனர் என்ெது குறிப்பிடத்தக்கதாகும்.

மிழரின் மறறந் இறசக்கருவி இளெ இனிளம ெயப்ெது, பகட்ெவளைத் தன் வயப்ெடுத்தும் இயல்புளடயது. ெண்ளடத் தமிழகத்தில் பவட்ளடச் ெமூகத்திபலபய இளெ பதான்றியிருந்தாலும் உற்ெத்திச் ெமூகபம இளெயின் வைர்ச்சிக்கு வழிவகுத்தது. பொதுவாக இளெளயத் பதாற்றுவிக்கும் கருவிகளைத் பதாற்கருவி, துளைக்கருவி, நைம்புக் கருவி, மிடற்றுக் கருவி என்று வளகப்ெடுத்தியுள்ைனர். இவற்றில் நைம்புக்கருவியாகிய யாபழ, தமிழர் வாசித்த முதல் இளெச்கருவி. நைம்புக்கருவிகளின் வைர்ச்சிக்குக் காைணமான ஆதி கருவி யாழ். இது யாளி என்ற ஒரு பூர்வகால மிருகத்தின் தளலளயப் பொல் பெய்யப்ெட்டிருந்ததால் யாழ் என்று பெயர் பெற்றது. இக்கருவி முற்றிலுமாக மளறந்து அதன் ெரிணாமமான வீளண இன்று முதன்ளமயிடம் வகிக்கிறது. இந்த நிளலயில் யாழிளன மீட்டுருவாக்கம் பெய்தல் அவசியமான ஒன்று. எனபவ, யாழின் பதாற்றம், வடிவம் - வளக அதன் ெரிணாமம் அது அழிந்ததற்கான ெமூகப் பின்புலம் முதலியவற்ளற காண்ெபத இக்கட்டுளையின் பநாக்கம்.

யாழின் த ாற்றம்: பவட்ளடச் ெமூகத்தில் ெயன்ொட்டில் இருந்த கருவிகளின் ஒன்று வில். வில்லில் முறுக்பகற்றிக் கட்டப்பெற்ற நாணிலிருந்து அம்பு பெல்லும்பொழுது பதான்றிய இளெபயா யாழின் உருவாக்கத்திற்கு மூல காைணம். இந்த வில்பல வில்யாழாக மலர்ந்தது. ெதிற்றுப்ெத்து, வில்யாழ் முல்ளல நிலத்திபலபய முதலில் பதான்றியது என்று கூறினாலும், குறிஞ்சி நிலத்தில் பதான்றியது என்ெபத பொருத்தமுளடயது. ஏபனனில் குறிஞ்சி நிலத்தில் தான் பவட்ளடத் பதாழில் மிகுதியாக நளடபெற்றது. இந்த வில்யாழ் மனிதனின் முயற்சியால், உளழப்ொல் ெல்வளக யாழாக மலர்ந்தது. வடிவம் வளக:யாழின் வடிவத்ளதத் துல்லியமாக அறியப் பொதிய சிற்ெங்கபைா, ஓவியங்கபைா இன்று நம்மிடம் இல்ளல. ெங்க இலக்கியங்கைான புறநானூறு, கலித்பதாளக, ெரிொடல் மற்றும் ஆற்றுப்ெளட நூல்களிலும், திருக்குறளிலும் சிலப்ெதிகாைம், பெருங்களத, சீவகசிந்தாமணி முதலிய காப்பியங்களிலும் ெக்தியிலக்கியங்களிலும் யாழ் ெற்றிய பெய்திகள் இடம் பெற்றுள்ன. என்றாலும் யாழின் வளககளைப் பெரியாழ், சீறியாழ், மகையாழ், ெபகாடயாழ் என்று அறிய முடிகிறபத ஒழிய அதன் வடிவிளன அறிய முடியவில்ளல. பெரும்ொணாற்றுப்ெளட (3-16 அடிகள்) 'பூளவ இைண்டாகப் பிைந்தது பொன்ற உட்ெக்கம், ொக்கு மைப்ொளையிலுள்ை கண்களைப் 110

பொன்ற துளை, இளணத்த பவறுொடு பதரியாதெடி உருக்கி ஒன்றாய்ச் பெர்த்தது பொன்ற பொர்ளவ, நீர் வற்றிய சுளன உள் இருண்டிருப்ெது பொன்ற உட்ொகம், நாவில்லாத வாய்ப்ெகுதி பிளறநிலவு பொலப் பிைவுப்ெட்ட ெகுதி, வளைபொர்ந்த பெண்களின் முன்ளகளயப் பொன்ற வார்க்கட்டு, நீலமணி பொலும் நீண்ட தண்டு, பொன்னுருக்கிச் பெய்தது பொன்ற நைம்புகள் பகாண்ட யாழ்' என்று கூறுவளத ளவத்து யாழின் பதாற்றத்ளத ஓைைவு மனக்கண்ணில் காண முடிகிறது. யாழின் வளககள் என்று ொர்க்கும் பொழுது வில்யாழ், பெரியாழ் (21 நைம்புகள்), சீறியாழ் (9 நைம்புகள்), என்ென ெங்ககாலத்திலும், மகையாழ் (17 (அ) 19 நைம்புகள்), ெபகாடயாழ் (14 (அ) 16 நைம்புகள்), பெங்பகாட்டு யாழ் (7 நைம்புகள்) என்ென காப்பியக் காலங்களிலும் இருந்திருக்கின்றன. கல்லாடர் (கி.பி.9-ஆம் நூற்றாண்டு) தமது நூலில் நாைதயாழ், தும்புருயாழ், கீெகயாழ், மருத்துவயாழ் (பதவயாழ்) முதலியவற்ளறக் குறித்துள்ைார். ொத்தான் குைம் அ.இைாகவன் தமது 'இளெயும் யாழும்' என்னும் நூலின் யாழின் 24 வளககளைக் குறித்துள்ைார். யாழின் ெரிணாமம்: வில்லின் அடியாகத் பதான்றிய வில்யாழ் முதலில் குறிஞ்சி நிலத்தில் பதான்றியது என்றாலும் நாைளடவில் முல்ளல, மருதம், பநய்தல், ொளல என்ற நான்கு நிலங்களுக்கும் உரியதாக அளமந்தது. யாழிளன இளெப்ெதற்பகன்பற 'ொணர்' என்ற குழு இருந்தளத இலக்கியங்கள் வாயிலாக அறியலாம். யாழ் மீட்டுவளதபய பதாழிலாக உளடயவர்கள் என்றாலும் அவர்கள் யாழ்ப்ொணர், இளெப்ொணர், மண்ளடப்ொணர் என்று மூன்று வளகயாகப் பிரிக்கப்ெட்டனர். அதில் யாழ்ப்ொணர், இளெக்கும் யாழின் அடிப்ெளடயில் பெரும்ொணர், சிறுொணர் என்று ெகுக்கப்ெட்டுள்ைார். தமிழர்கள் யாழினின்று எழும் இளெக்பக முதன்ளம அளித்தனர். அதனாபலபய ஒரு நைம்பில் பதாடங்கி மூன்று, ஐந்து, ஏழு..... என்று ஆயிைம் நைம்புகள் பகாண்ட யாழ் உருவாகியது. பதாடக்கத்தில் வடிவம் ெற்றிய சிைத்ளத இல்ளலபயன்றாலும் சில காலங்களின் மகைம், பெங்பகாடு எனப் ெல வளகயான யாழ்கள் பதான்றின. இவ்வாறாக யாழ் கி.பி.9-ஆம் நூற்றாண்டுவளை ெலவளகயாக வைர்ந்தது. இதற்குப் பிறகு வடிவில் ஓரிரு பவறுொடுகள் பகாண்டு வீளணயாக ெரிணாமம் பகாண்டது. அந்த வீளணபய இளெயுலகில் இன்றைவும் முதலிடம் வகிக்கிறது.

யாழ் மறறந்

ற்கான சமூக பின்புலம்

யாழ் இளெக்களலஞர்கைான ொணர்கள் பெயரிபலபய இைண்டு ெங்கநூல்கள் பதான்றியுள்ைதில் இருந்து யாழ் மற்றும் ொணர்களின் மதிப்ளெ அறியமுடிகிறது. அந்நூல்கள், மன்னர்கள் ொணர்களைப் பொற்றியும், புைந்தும் வந்தள்ைளமளயக் காட்டுகின்றன. யாழ் ொடிக் பகாண்பட இளெக்கும் கருவியாக இருந்துள்ைது. ொதாைண மக்களிடம் புழக்கத்தில் இருந்த யாழ் ஒரு காலக்கட்டத்தில் பதய்வத்தன்ளம பெற்று வணக்கத்திற்கு உரியதாக மாறியது. ெங்க இலக்கியம் மற்றும் முற்காலக் காப்பியங்களில் இளெக் கருவியாக யாழ் மட்டுபம இடம் பெற்றுள்ைது. ஆனால் ெக்தியிலக்கிய காலத்தில் யாழும் அதன் ெரிணாமமான வீளணயும் ஒருங்பக காணப்ெட்டன என்ெளத 'ஏழிளெ யாழ், வீளன முைலக்கண்படன்' 'ெண்பணாடி யா‘ வீளண ெயின்றாய் பொற்றி' என்ற மாணிக்க வாெகரின் ொடல்கள் பிைதிெலிக்கின்றன. ஆனால் கி.பி.9ஆம் நூற்றாண்ளடச் பெர்ந்த சீவக சிந்தாமணியின் 'வீளண என்ற யாளழயும் ொட்ளடயும் (730அடி)' என்ற அடி யாழும், மிடறும் உடன்நிகழ்ந்த இளெபய வீளண என்ற பொருள் தருகிறது. பமலும், 'பவள்ளிமளல பவற்கண்ணாளைச் சீவகன் வீளண பவன்றான் (730 அடி)' என்ற அடிக்கு உளை எழுதிய ஆசிரியர், சீவகன் காந்தர்வ தத்ளதளய யாழும், ொட்டும் பவன்றான் என்று குறித்துள்ைார்.எனபவ, யாபழ வீளண என்று குறிக்கப்ெட்டு பிற்காலத்தில் தனி இளெக்கருவியாக வைர்ந்தது என்ெளத அறிய முடிகிறது. பமலும், யாழ் என்ற இளெக்கருவி மக்களிடம் பெல்வாக்குப் பெற்றிருந்த காலகட்டத்தில் அதிலிருந்த பவபறாரு இளெக் கருவியான வீளண பதான்றியதற்கான காைணம் ஆய்விற்கு உரியது. ெங்க காலத்திபலபய ஆரியர்களின் ஆதிக்கம் பதாடங்கியது. ஆரியர்கள் தங்களுக்கான பமாழிளய, நூல்களை, பதய்வங்களை, ெழக்கவழக்கங்களை, களலகளை உருவாக்கிக் பகாண்டனர். தமிழரின் ெண்ொட்டிளன உள்வாங்கி, அவற்ளற தங்களுக்கானதாக மாற்றிக் பகாண்டனர். அதற்குச் ெரியான ொன்று ெைதநாட்டியம், கணிளகயர் வீட்டில் வைர்ந்த ெைதநாட்டியம், ஒரு காலகட்டத்தில் ஆரியர்களின் களல ஆசிரியர்களுக்பக உரிய களலயாக மாற்றப்ெட்டது. வீளணயும் அவ்வாறு உருவாக்கப்பெற்றபத. 111

தமிழரின் ஆதி கருவியாக யாழின் வடிவிலிருந்து வீளண என்ற ஒரு இளெக்கருவிளய உருவாக்கித் தங்களுக்குரியதாக அளமத்துக் பகாண்டனர். அதளனத் பதன்னிந்தியா முழுவதும் ெைப்பினர்.வீளணயின் மீது பதய்வத்தன்ளமளய ஏற்றி அதளனத் பதய்வங்களுக்கு உரியதாக அளமத்தனர். வீளணளய ஒரு குறிப்பிட்ட குழு மட்டுபம வாசிக்கும் நிளலயிளன உருவாக்கினர். ஆரியர்களின் ஆதிக்கமும் வீளணயின் வைர்ச்சியும் தமிழர்களின் இளெக்கருவிகளின் முதன்ளமயான யாழிளன முற்றிலுமாக அழித்துவிட்டன. இந்த நிளலயில் நமது இளெக் கருவியான யாழிளன இலக்கியங்கள் வாயிலாக மீட்படடுப்ெது அல்லது நிளனவுெடுத்துவது பதளவயான ஒன்று.

மறவர் தபாற்றும் வீைப்தபார் தமிழர் திருமகனாம் பதால்காப்பியர் வாழ்ந்த காலம் வீையுகக்காலம். உலபகார் பொற்றும் மறக்காலம். அந்த ெங்ககால மக்கள் வாழ்க்ளக முளற அம்மக்களின் நாட்டுணர்வு, அவர் தம் வீைச்சிறப்பு, வாணிகம், அக்காலப் புலவர்களின் ஆழ்ந்த புலளம, மகளிரின் வீைப்ெண்பு பொன்ற பெய்திகளையும் பதால்காப்பியம் பதள்ைத் பதளிவாகக் காட்டுகிறது.

பறை பலம் அன்று ஒரு நாட்டின் வீைத்திளன நிளல நிறுத்திக் காட்டியது, நால்வளகப் ெளடெலங்கபை ஆகும். தனி ஒரு வீைரும் தம் வீைத்ளதத் தயங்காது முன்பனறிக் காட்டினர். அவர்களின் பொர்ப்ெளடகளிபல பதர்ப்ெளட, யாளனப்ளட, குதிளைப்ெளட, காலாட்ெளட என்ற நால்வளகப் ெளடகளும் இருந்தன என்ெளத, “பதரும், யாளனயும், குதிளையும், பிறவும் ஊர்ந்தனர் இயங்கவும் உளடயர் என்ெ” (பொ. பமல்.17) என்று பதால்காப்பியபை பதளிவாகக் காட்டியுள்ைார். இச்சூத்திைம் பதால்காப்பியர் காலத்திலிருந்த ஊர்திகளைக் காட்டுகிறது. இவ்வூர்திகளை ெளடகைாபல ெயன்ெடுத்திக் பகாண்டு தம் வீைப் பொளை நிகழ்த்தினர். இதளனபய, “தாளன, யாளன, குதிளை, என்ற பநானார் உட்கும் மூவளக நிளலயும்” (பதால். பொ.புற. 14) என்ற நூற்ொவினால் பதளிவாக உணைலாம். அன்று பதால்காப்பியர் குறிப்பிட்ட இப்பொர் வளககபை இன்றும் உலக அைவில் ஒரு நாட்டிற்கு ொதுகாப்ளெத் பதடித் தருகின்றது. “பதபைார் பதாற்றாய பவன்றியும், பதபைார் பவன்ற பகாமான் முன் பதர்க் கறளவயும்” (பதா.பொ.புற.17) பதரிபல ஏறிவந்த பொருைர் முதலிபயாடு புகழ்ந்து கூறிக்காட்டி பவற்றியும், பதபைறிப் பொர் பெய்ய வந்த அைெர்களை பவன்ற பவந்தன், தன் பவற்றிக்களிப்ொல் பதர்த்தட்டிபல ஏறி நின்று ஆடும் குைளவக் கூத்து என்று வந்துள்ைளமயால் பதர்ப்ெளடயின் சிறப்புக் கூறப்ெடுகிறது. பதால்காப்பியர் காலத்துத் தமிழ்மக்கள் கடல் கடந்து பென்றனர். அதாவது கப்ெபலறிக் கடல் கடந்து பென்றனர். இதனடிப்ெளடயில் கால்நளடயாகப் பொருள் பதடச் பெல்வதற்குக் காலிற் பிைவு என்று பெயர். ெண்ளடத் தமிழர் ெண்ொட்டில் “திளைகடபலாடியும் திைவியம் பதடு” என்ெது இன்றும் வழங்கிவரும் ஒன்றாகும். ஆகபவ தான் கடல் தாண்டி பெல்வதற்குக் கருவிகளையும், ஓடங்களையும், கட்டு மைங்களையும் அளமப்ெதற்கு அவர்கள் அறிந்திருந்தனர். இது பிற்காலத்தில் அவர்களுக்குக் கப்ெற்ெளட அளமக்கும் திறளம உண்டாகக் காைணமாக இருந்தது. கப்ெற்ெளட பதால்காப்பியர் காலத்தில் இருந்ததாகச் பொல்வதற்கு இடமில்ளல.

முறறயான தபார் ெண்ளடத் தமிழர்கள் ஆக்கிைமிப்புப்பொளை அடிபயாடு பவறுத்தனர். எதிர்த்து வந்தவர்களைக் கண்டு அஞ்ெவில்ளல. தற்காப்புப் பொர் புரிந்து பவற்றி பகாண்டனர். தங்கைது குடிகளை நடுங்களவக்கும் பகாடுங்பகால் மன்னர்களைப் ெண்ளடயத் தமிழர்கள் சும்மா விட்டு ளவக்கவில்ளல. அவர்களைப்பொரிளனக் பகாண்டு விைட்டினர். 112

“வஞ்சி தாபன முல்ளலயது புறபனஎஞ்ொ மன்னளை பவந்தளன பவந்தன் அஞ்ொதத் தளலச் பென்று அடல்குறித்தன்பற” (பதால். பொ. பு. 6) வஞ்சிபயன்ெது முல்ளலபயன்னும் அகத்திளணபயாடு பதாடர்புளடயது. அடங்காத மன்னளனக் பகாண்டு, நாடு பிடிப்ெதற்காகப் ெளடபயடுத்து வந்த பவந்தளன, அறங்கருதும் மற்பறாரு பவந்தன், ெளடபயடுத்து வந்து அதிகப்ெடி ெளட திைட்டிச் பென்று அவபனாடு பொர் பெய்வது. “தும்ளெ தாபன பநய்தலது புறபன ளமந்து பொருைாக வந்த பவந்தளனச் பென்றுதளல யழிக்கும் சிறப்பிற் பறன்ெ” (பதா. பொ. புற. 12) தும்ளெ என்ெது பநய்தல் என்னும் அகத்திளணபயாடு பதாடர்புளடயது. தனது ஆற்றளல உலகம் புகழ பவண்டும் என்ெளதபய பநாக்கமாகக் பகாண்டு, பொர் புணை வந்த அைக்களன, எதிர்த்துச் பென்று பொர் பெய்து அவன் கர்வத்ளதப்பொர்க்கைத்திபல அழிக்கும் சிறந்த பெயல் ஆகும். தமிழர்கள் அகந்ளத பகாண்டு ஆக்கிைமிப்புப் பொரிபல இறங்கமாட்டார்கள், எதிரிகளுக்கு அடிெணியவும் மாட்டார்கள். தற்காப்புப்பொரின் மூலம் தங்கள் வீைத்ளதயும், வாழ்க்ளகயும், ொதுகாத்துக் பகாள்ளும் ெண்புளடயவர்கள். இவ்வுண்ளமகளை பமபல காட்டிய வஞ்சித்திளண, தும்ளெத்திளண இைண்டும் விைக்கும். அறப்பொர் என்று பநட்டியளமயார் ொண்டியன் ெல்யாகொளல முதுகுடுமிப் பெருவழுதிளயப் ொடிய ொட்டால் அவன் ெளடபயடுக்கும் முன்னர் ஆநிளை முதலியளவகளைக் கவர்ந்து பகாள்ளுமாறு ெளகவர்க்கு அறிவித்தான் என்ெது பதளிவாகிறது. இந்தப் ொடலிளன விதிமுளறயாகக் பகாண்பட ெங்க காலத்தில் பொர்ச்பெயல்கள் நளடபெற்றன. மறவர்கள் அறத்ளத மானமாகக் காத்து வந்தனர் என்ெதும் இப்ொடலால் அறியலாம். இப்ொட்டு பொரின் பகாடுளமயிலிருந்து விலக்கப்ெட பவண்டியவர்களைத் பதாகுத்துக் கூறுகிறது. வீைர்கள் யாருக்கு ெணியாவிட்டாலும் ொர்ப்ெனருக்குப் ெணிந்தனர் என்ெளத “ொர்ப்ொர்க்கல்லது ெணியறியளலபய”, “ொர்ப்ொர்த் தப்பிய பகாடுளம பயார்க்கும்” என்ற பதாடர்கள் ொப்ெனளைக் பகாளல புரிதல் பகாடும்ொவபமக் கருதினர் என்ெளதயும் எடுத்துளைக்கின்றன. ொர்ப்ொர் என்னும் பொல் எவ்வுயிர்க்கும் பெந்தண்ளம பூண்படாழுகும் அந்தணளைக் குறிக்கும் எனலாம். பதால்காப்பியர் கால அைெர்கள் “அறபநறி முதற்பற அைசின் பகாற்றம்” என்ற உணர்ளவ தளலபயனக் காத்து பொர் பெய்து வந்தனர்.

அறிவியல் பெரும்ொலும் பமளல நாட்டுத் தளலவர்களையும் அறிஞர்களையும் அறிவியலாைர்களையும் எப்பொதுபம பதடிச் பெல்லும் பநாெல் ெரிசு, இந்த 2009இல் ஒரு தமிழளைக் கட்டித் தழுவியிருக்கிறது. இதன்வழி தமிழ் இனத்திற்பக பெருளம வந்து குழுமியிருக்கிறது. தமிழகம், சிதம்ெைத்தில் பிறந்து; அபமரிக்காவில் குடியிருந்து; இங்கிலாந்தில் உள்ை பகம்பிரிட்சு நகரில் உயிரியல் ஆய்வாைைாகப் ெணியாற்றும் முளனவர் பவங்கட்ைாமன் இைாமகிருஷ்ணன் (வயது 57) அவர்கள் இவ்வாண்டுக்கான பநாெல் ெரிசு பவற்றியாைைாக அறிவிக்கப்ெட்டுள்ைார். ப்ெடிபயாரு ொதளனளய நிகழ்த்திக் காட்டியிருப்ெவர் ஒரு தமிழர் என்ெது குறிப்பிடத்தக்கது. பவதியல் துளறக்கான (Chemistry) இந்தப் ெரிசு பவங்கட்ைாமன் இைாமகிருஷ்ணன் அவர்களுக்கும், இவருடன் இளணந்து ஆய்விளன பமற்பகாண்ட அபமரிக்கர் தாமசு ஏ. இஸ்படல்ட்ஸ் (Thomas A. Steitz), இசுபைல் நாட்ளடச் பெர்ந்த பெண் அறிவியலாைைான ஆடா இ பயானத் (Ada E. Yonath) ஆகிய மூவருக்கும் வழங்கப்ெடுகிறது.

113

இவர்கள் பமற்பகாண்ட ஆய்வு என்ெது மிகவும் நுட்ெமானது. மனிதனுக்கும் மற்ளறய உயிரினங்களுக்கும் உடலில் புைதம் (Protein) என்று இருக்கிறது. இதளன நாம் அறிபவாம். புைதம் உடலில் நிகழும் பவதியல் மாற்றங்களைக் கட்டுப்ெடுத்துகிறது. இந்தப் புைதத்ளத உருவாக்கும் ‘ரிபொெம்’ (Ribosome) என்கிற அணுக்களின் பெயல்ொடுகளை இவர்கள் ஆைாய்ந்துள்ைனர். ‘ரிபொெம்’ 25நாபனா மீட்டர் அைவு பகாண்ட ஒரு நுண்ளமயான அணு. 25 நாபனா மீட்டர் என்ெது ஒரு மில்லி மீட்டளைப் ெத்து இலக்கம்(இலட்ெம்) ெங்காகப் பிரித்தால் அதில் உருவாகும் ஒரு ெகுதி அைவினது. (1 மில்லி மீட்டளை 100,000ஆல் வகுத்தல்). இவ்வைவு நுண்ளமயான ஒரு பொருளைக் கண்டுபிடித்து - அதன் பெயல்ொட்ளடத் துல்லியமாகக் கண்டறிந்து பொன்னபதாடு மட்டுமல்லாமல், அதளனப்ெற்றி முப்ெரிமாணப் ெடத்ளதயும் உருவாக்கி மாபெரும் ொதளன ெளடத்துள்ைனர். இந்தக் கண்டுபிடிப்பின் மூலம் உடலுக்குத் பதளவயான பநாய் எதிர்ப்பு மருந்துகளை புதிய நுட்ெங்கபைாடு உருவாக்குவதற்கான வாய்ப்பு ஏற்ெட்டிருக்கிறது. இது உலக மாந்த இனத்திற்பக பெரும் நன்ளமயளிக்கும் என கருதப்ெடுகிறது. பவங்கட்ைாமன் இைாமகிருஷ்ணன் 1952இல் சிதம்ெைம் அண்ணாமளலப் ெல்களலக்கழகத்தில் பி.யூ.சி ெடிப்பும் குெைாத் ெபைாடா ெல்களலக்கழகத்தில் பி.எஸ்.சி -யும் ெடித்தவர். பிறகு, ஓகாபயா ெல்களலக்கழகத்தில் இயற்பியல் துளறயில் முளனவர் (பி.எச்.டி) ெட்டம் பெற்றார். கலிபொர்னியா ெல்களலக்கழகம், பயல் ெல்களலக்கழகம், யாத் ெல்களலக்கழகம், புரூக்பகலன் பதசிய ஆய்வுக்கூடம் ஆகிய இடங்களில் பெைாசிரியைாகவும் ஆய்வாைைாகவும் ெணியாறினார். 1999ஆம் ஆண்டில் இங்கிலாந்து பகம்பிரிட்சு ெல்களலகழகத்தில் இளணந்து ெல்பவறு ஆைாய்ச்சிகளை பமற்பகாண்டார். அதில் ஒன்றுதான் ‘ரிபொெம்’ பதாடர்ொனது. இந்த ஆைாய்ச்சியில் அவர் கடந்த ஒன்ெது ஆண்டுகைாக ஈடுெட்டுள்ைார். தம்முளடய ஆய்வுகளைப் ெற்றி இதுவளை 95 ஆய்பவடுகளை இவர் எழுதியுள்ைார். தற்பொது இவருக்கு பநாெல் விருளதப் பெற்றுக்பகாடுத்துள்ை ‘ரிபொெம்’ ெற்றி மட்டும் மூன்று ஆய்வுக்கட்டுளைகள் எழுதியிருக்கிறார். உலகத்திபலபய மிக உயரிய விருதாகப் பொற்றப்ெடுவது பநாெல் ெரிசு. சுவிடன் நாட்டின் அறிவியலாைர், மளறந்த ஆல்பிைட் பநாெல் என்ொரின் நிளனவாக நிறுவப்ெட்டுள்ை பநாெல் ெரிசு பதர்வுக் குழு, ஒவ்பவாரு ஆண்டும் இந்த மாபெரும் ெரிளெ வழங்கி வருகிறது. பவங்கட்ைாமன் இைாமகிருஷ்ணன் அவர்களையும் பெர்த்து, இதுவளையில் மூன்று தமிழர்களுக்கு இந்த பநாெல் ெரிசு கிளடத்திருக்கிறது. 1930ஆம் ஆண்டில் இயற்பியல் துளறக்காக ெர்.சி.வி.இைாமன், 1988இல் அபத இயற்பியலுக்காக ெந்திைபெகர் சுப்பிைமணியன் ஆகிய இரு தமிழர்கள் ஏற்கனபவ பநாெல் விருளதப் பெற்றிருக்கின்றனர் என்ெது குறிப்பிடத்தக்கது. பநாெல் விருது பெற்றுள்ை, பவங்கட்ைாமன் இைாமகிருஷ்ணன் அவர்கள் தமிழினத்தில் பிறந்ததினால் தமிழைாகப் பிறந்த அளனவருக்குபம பெருளமதான்.

நுறரப் ப் ோத்திரங்களோல் ஏற் டும் சுகோதோரக்பகடுகள் உணவுகள் வழங்கப்ெடும்பொது ெயன்ெடுத்தப்ெடுகின்றன.

பெரும்ொலும்

114

நுளைப்ெப்

ொத்திைங்கபை

இந்த நுளைப்ெப் ொத்திைங்கள் சுற்றுச்சூழலுக்கும் மனித ஆபைாக்கியத்திற்கும் ெல பகடுதல்களை ஏற்ெடுத்துகின்றன. ெயன்ெடுத்திய பிறகு தூக்கி எறியப்ெடும் இந்த நுளைப்ெப் ொத்திைங்கள் குப்ளெக் கூைங்கைாக உருபவடுக்கின்றன. நுளைப்ெக் குப்ளெகள் மண்பணாடு மண்ணாக மக்கி அழிந்து பொவதற்கு 500 ஆண்டுகளுக்கும் பமல் பிடிக்கும். நுளைப்ெப் ொத்திைங்கள் புற்றுபநாளய வைவளழக்கும் ஸ்ளடரின் என்ற இைொயனத்ளத பவளிப்ெடுத்துகின்றன. எண் “6” அல்லது “PS” என்று ொத்திைத்தின் அடிப்ெகுதியில் குறிப்பிடப்ெட்டிருந்தால் அது நுளைப்ெமாகும். நுளைப்ெம் புதியதாக இருக்கும் ெட்ெத்தில் அதனுள் உணளவ நிைப்பும்பொழுது அதிலுள்ை இைொயனங்கள் உணவுக்கு இடம் பெயர்கின்றன. நுளைப்ெப் ொத்திைம் ெளழயதாக இருந்தாலும் ஆெத்துதான். பவப்ெம் காைணமாக அதிலிருந்து இைொயனங்கள் கசிகின்றன. இப்ெடி நுளைப்ெப் ொத்திைத்தில் உணவு உட்பகாள்ளும்பொழுது அதில் உள்ை இைொயனங்கள் ெடிப்ெடியாக உணவின் மூலமாக நம் உடலுக்குள் பென்று நமக்கு ஆபைாக்கியக் பகாைாறுகளை ஏற்ெடுத்துகின்றன. உலக சுகாதாை நிறுவனத்தின் ஆய்வுக்குழு, பிரிவு 2B ஸ்ளடரிளன புற்றுபநாளய வைவளழக்கும் வஸ்துவாக வளையறுத்துள்ைது. ஸ்ளடரின் உடலில் மைெணு மாற்றத்ளத ஏற்ெடுத்தும். இன விருத்தி உறுப்புக்களுக்கும் ஸ்ளடரின் பெதத்ளத ஏற்ெடுத்துகிறது. குளறந்த அைவு ஸ்ளடரினுக்கு ஒருவர் இலக்கானாலும் கூட உடலில் உள்ை சிவப்பு அணுக்கள் கணிெமான அைவுக்குக் குளறந்துவிடும் என்று ஆய்வுகள் காட்டுகின்றன. ெணியிடத்தில் ஸ்ளடரின் வாயுக்களை தினந்பதாறும் சுவாசித்து வரும் பெண்கள் மாதவிடாய்க் பகாைாறுகளினால் அவதிப்ெடுவதாக ஆய்வுகள் காட்டுகின்றன. மபலசியாவில் ொளல விெத்துக்கு அடுத்து அதிமான மக்கள் இறந்துபொவது புற்றுபநாயால்தான். ஒவ்பவாரு வருடமும் சுமார் 40,000 பெருக்குப் புற்றுபநாய் ஏற்ெடுவதாகக் கண்டறியப்ெட்டுள்ைது. ஒவ்பவாரு வருடமும் 4 மபலசியர்களில் ஒருவருக்கு தன் வாழ்நாளில் புற்றுபநாய் ஏற்ெடுவதாகத் பதசிய புற்றுபநாய் ெதிவகம் கணித்துள்ைது. ஆளகயால் மபலசியர்கள் நுளைப்ெப் ொத்திைத்ளத உெபயாகிப்ெளதக் குளறத்துக் பகாள்ளும் ெட்ெத்தில் புற்றுபநாய் ஏற்ெடும் ொதிப்புக்களையும் குளறத்துக்பகாள்ைலாம் என்றார் சுப்ொைாவ். இடுெணி : நுளைப்ெப் ொத்திைங்கைால் ஏற்ெடும் சுகாதாைக்பகடுகளைப் ெட்டியலிடுக. ளகப்பெசிகள் புற்றுபநாய் ஏற்ெடும் ஆெத்துக்களை அதிகரிப்ெதால், ளகப்பெசிகளில் அது பதாடர்ொன அொய எச்ெரிக்ளககள் பொறிக்கப்ெட பவண்டும் என்று பினாங்கு ெயனீட்டாைர் ெங்கத் தளலவர் எஸ்.எம்.முகம்மது இத்ரிஸ் பகட்டுக்பகாண்டார். ளகத்பதாளலபெசியிலிருந்து பவளிப்ெடும் மின்காந்த கதிர் வீச்சுக்கைால் மூளைப்புற்றுபநாய் ஏற்ெடுவதற்கான வாய்ப்புக்கள் இருப்ெதால் ளகப்பெசி உற்ெத்தியாைர்கள் இந்தத் தகவளலக் குறிப்பிட பவண்டும். குழந்ளதகளுக்கும் கர்ப்பிணிப் பெண்களுக்கும் ளகப்பெசியிலிருந்து பவளிப்ெடும் கதிர்வீச்சு இன்னும் அதிகமான ஆெத்துக்களைக் பகாண்டு வரும் என்ெளதயும் இந்த அொய அறிவிப்பில் குறிப்பிட பவண்டும் என்றார் இத்ரிஸ். கடந்த சில ஆண்டுகளில் மின்கம்பி இல்லாத பதாளலத்பதாடர்பு முளற பெருத்த முன்பனற்றம் கண்டுள்ைது. ளகப்பெசியிலிருந்து வரும் மின்காந்தக் கதிர் மூளைக்குப் ெக்கத்திபலபய பதாடர்ச்சியாக பவளியாக்கப்ெடுவதால்தான் இந்த மூளைப்புற்று அொயம் ஏற்ெடுகின்றது. ளகப்பெசிளய பதாடர்ந்து 10 வருடங்களுக்கு பமற்ெட்டு உெபயாகித்து வருெவர்களுக்கு மூளைப்புற்று வரும் ஆெத்துக்கள் ென்மடங்கு பெருகுவதாக சுவீடனில் உள்ை ஓபைபொ ெல்களலக்கழகத்ளதச் பெர்ந்த முளனவர் பலன்னார்ட் ஹார்டல் கூறுகிறார். ளகப்பெசி 115

உெபயாகிப்ெட்ட ஒவ்பவாரு 100 மணி பநைத்திற்கும் புற்றுபநாய் ஏற்ெடும் வாய்ப்பு 5 விழுக்காடு அதிகரிக்கிறது என்கிறார் இவர். பதாடர்ச்சியாக நீண்ட பநைத்திற்குக் ளகப்பெசி உெபயாகிப்ெவர்களுக்கும், அைவுக்கு அதிகமான வருடங்களுக்கு உெபயாகிப்ெவர்களுக்கும், அதிகமான மின்காந்த கதிர்களை பவளிப்ெடுத்தும் ளகப்பெசிகளை உெபயாகப்ெடுத்துெவர்களுக்கும், ஒரு ெக்க காதிபலபய பெசுெவர்களுக்கும், வயது குளறந்தவர்களுக்கும் ளகப்பெசிகைால் மூளைப் புற்று வரும் வாய்ப்பு அதிகரிக்கிறது என்றார் இத்ரிஸ். குழந்ளதகளின் மூளையும் நைம்பு மண்டலமும் வைரும் ெருவத்தில் இருக்கின்ற காைணத்தால் ளகப்பெசி, வீ-பி பொன்ற ொதனங்கள் அவர்களுக்கு இன்னும் அதிகமான அொயங்களை அள்ளித்தைக்கூடியளவ. குழந்ளதகளுளடய தளல சிறியது. மண்ளட ஓடும் இன்னும் உறுதி பெறாத நிளலயிலிருக்கும். ஆளகயால் மின்காந்தக் கதிர்கள் மிகவும் எளிதாக குழந்ளதகளின் மண்ளடளயத் துளைத்துப் ொயும். ளகப்பெசி, மைெணுக்களுக்கு (DNA) நிைந்த பெதத்ளதக் பகாண்டு வருவதாகவும் சில விஞ்ஞானிகள் கூறுகிறார்கள். புற்றுபநாய் ஏற்ெடுவதற்கு இதுவும் முக்கியமான காைணமாகும். பெல்களுக்கு இளடபயயான தகவல் ெரிமாற்றத்தில் இளடயூறுகள் ஏற்ெட்டு பெல்கள் அெரிமிதமாகப் பெருகத் பதாடங்குகின்றன. இபத நிளல மூளையிலும் ஏற்ெடுகிறது. மூளையில் நஞ்சு பெை விடாமல் தடுப்ெதற்கு உடம்பில் பநாய் எதிர்ப்பு பெயல்முளற இருக்கும். ஆனால் ளகப்பெசி கதிர்வீச்சுக்கள் இதளனத் உளடத்பதறிகின்றன என்றார் இத்ரிஸ். புற்றுபநாளயத் தவிர்த்து பவறு சில ஆபைாக்கியக் பகாைாறுகளையும் ளகப்பெசி ஏற்ெடுத்துகிறது. விந்தணுக்களின் எண்ணிக்ளக குளறதல், நிளனவாற்றல் ொதிப்பு, எலும்பு ெலவீனம், ஆட்டிஸம், மின்காந்தக் கதிர்கைால் ஏற்ெடும் அயர்வு, மன அழுத்தம், தளவவலி, மனக்கவளல, கவனச் சிதறல் மற்றும் தூக்கமின்ளம எல்லாம் ளகப்பெசியால் ஏற்ெடும். ளகப்பெசிகளின் இந்த ஆெத்துக்களை ெயனீட்டாைர்கள் இன்னும் முழுளமயாக உணைாமபலபய இருக்கின்றனர். ஆளகயால் அைொங்கம் ெயனீட்டாைர்களின் ஆபைாக்கியத்ளதப் ொதுகாக்கும் பொருட்டு நடவடிக்ளககளை எடுக்க பவண்டும். ளகப்பெசி புற்றுபநாளய வைவளழக்கும் என்ற விெைத்ளத ளகப்பெசியில் பொறிக்க பவண்டும். 12 வயதிற்குக் கீழ்ப்ெட்ட குழந்ளதகளைக் ளகப்பெசி உெபயாகிக்க அனுமதிக்க பவண்டாம் என பெற்பறார்களுக்கு அறிவுறுத்த பவண்டும். ளகப்பெசியிலிருந்து பவளிப்ெடும் மின்காந்தக் கதிர்கைால் ஏற்ெடும் ஆெத்துக்க¨ளை மக்களுக்கு அறிவிக்க பிைச்ொைங்களையும் பமற்பகாள்ை பவண்டும். ெயனீட்டாைர்கள் முடிந்த வளையில் ளகப்பெசி உெபயாகிக்காமல் இருப்ெபத நல்லது. இதளன ஆெத்து அவெைங்களுக்கு ெயன்ெடுத்தும் கருவியாகபவ ெயன்ெடுத்திக்பகாள்ை பவண்டும். ளகப்பெசி ெயன்ெடுத்துெவர்கள் ஸ்பீக்கர் முளறளய உெபயாகித்து ளகப்பெசி காதிலிருந்து 20 பெமி தூைத்தில் இருக்குமாறு ொர்த்துக்பகாள்ை பவண்டும். முடிந்த வளையில் வீட்டுத் பதாளலபெசிகளைப் ெயன்ெடுத்திக்பகாள்வது நல்லது என்று பினாங்கு ெயனீட்டாைர் ெங்கத் தளலவர் எஸ்.எம்.முகம்மது இத்ரிஸ் கூறினார். எஸ்.எம்.முகம்மது இத்ரிஸ் தளலவர், பினாங்கு ெயனீட்டாைர் ெங்கம்.

116

தமிழ்த் திறரப் டங்கள் இறளஞர்கறளச் சீரழிக்கின்றது! குற்றம் ைோட்டுகின்றது பினோங்கு யனீட்டோளர் ைங்கம் தங்களுளடய ஆண் குழந்ளதகள் வன்முளற ெம்ெவங்களிலும், குற்றச்பெயல்களிலும் ஈடுெடாமலிருக்க பவண்டுபமன்றால் அவர்கள் வன்முளற மலிந்த தமிழ்ப்ெடங்களைப் ொர்க்காமலிருக்கப் பெற்பறார்கள் ஆவன பெய்ய பவண்டும் எனப் பினாங்கு ெயனீட்டாைர் ெங்கம் பவண்டுபகாள் விடுத்திருக்கின்றது. இப்பொழுது வருகின்ற பெரும்ொலான தமிழ் சினிமாப் ெடங்கள், இந்திய இளைஞர்களைத் தவறான வழிகளுக்கு சுலெமாக இட்டு பென்று விடுகின்றன எனப் பி..ெ.ெங்க கல்வி அதிகாரி என்.வி. சுப்ொைாவ் கூறினார். ெள்ளிக்கூடங்களில் ெடித்த பொது தமிழ்ப்ெடங்களை அதிகம் ொர்த்ததால், அதில் வரும் திருட்டு, வழிப்ெறி பகாள்ளை காட்சிகளைப் ொர்த்து அதன்ொல் கவைப்ெட்டு திருடர்கைாக மாறிவிட்டதாக மூன்று இந்திய இளைஞர்கள் பொலிொரிடம் வாக்குமூலம் பகாடுத்திருப்ெளதத் பதாட்டு அவர் இவ்வாறு கூறினார். ொைாங்கத்திளயத் தூக்கிபகாண்டு பவட்டுவதற்கு ஓடுவது, நடுபைாட்டில் உளதப்ெது, கும்ெலாகச் பென்று வீட்டினுள் இருப்ெவர்களை வலுக்கட்டாயமாக இழுத்து வீட்ளடச் பெதப்ெடுத்துவது, அங்கிருப்ெவர்களை எல்பலாருக்கும் முன்பெ பொட்டு அடிப்ெது, ெந்ளதயில் கலாட்டா பெய்து, உணவுப்பொருட்களைச் பெதப்ெடுத்துவது, ஓடும் ெஸ்ஸில் ஏறி உள்பை இருப்ெவர்களை அடிப்ெது, திருவிழாவின் பொது பின் ெட்ளடயிலிருந்து கத்திளய எடுத்து பவட்டுவது, கல்யாண வீட்டில் கலாட்டா பெய்வது, மிக ளதரியமாக அளனவருக்கும் முன்னிளலயிபல பகாளல பெய்வது, உளதப்ெது, துப்ொக்கியால் சுடுவது, பகாள்ளையடிப்ெது, காலளை தூக்கியவாறு அசிங்கமான ளக ொளடயால் விைட்டி விைட்டி உளதப்ெது, மண்பணண்பணய் ஊற்றி எரிப்ெது பொன்ற மிகக் பகாடூைமான, வன்முளறயான காட்சிகளைக் பகாண்ட தமிழ்ப்ெடங்கள் ெரியான வழிகாட்டல் இல்லாத இளைஞர்களின் மனளதயும் எண்ணத்ளதயும் சீைழித்துத் தவறான ொளதக்கு இட்டுச் பென்று விடுகின்றது என சுப்ொைாவ் கூறினார். ெல இளைஞர்களின் எதிர்காலம் கண்ணாடித் துண்டுகளைப் பொல் பநாறுங்கிப் பொயிருப்ெதற்கு இந்த வன்முளற தமிழ்ச் சினிமா முக்கிய காைணம் என சுப்ொைாவ் குற்றஞ்ொட்டினார். பவறித்தனம், பொர்குணம், ெட்ட ஒழுங்ளக பின்ெற்றாமலிருத்தல் பொன்ற உணர்ளவ வன்முளற சினிமாப் ெடங்கள் இளைஞர்களிளடபய சுலெமாகப் புகுத்தி விடுகின்றன என சுப்ொைாவ் கூறினார். ெமூகச் சீர்பகடுகளில் இளைஞர்கள் அதிக அைவு ஈடுெடுவதற்குப் ெல காைணங்கள் இருந்தாலும் தமிழ்ச் சினிமாவும் மிகப்பெரிய பொறுப்ளெ ஏற்க பவண்டியிருக்கிறது. பொக்கிரி, மன்மதன், சுப்பிைமணியபுைம் பொன்ற ெடங்களில் காட்டப்ெட்ட வன்முளறக் காட்சிகள் எப்ெடி இளைஞனின் சிந்தளனளயச் சீர்குளலக்காமல் இருக்கும் என சுப்ொைாவ் பகள்வி எழுப்பினார். இந்திய இளைஞர்கள் ஆயுததத்ளதயும்-துப்ொகிளயயயும் ஏந்துவதற்கு தமிழ்ச் சினிமா காைணமல்ல என சினிமாப் ெட விநிபயாகஸ்தர்கள் காைணம் கூறலாம். நாங்கள் பொறுப்ெல்ல என நடிகர்களும் பொல்லிக் பகாள்ைலாம்.

117

அைசியல்வாதிகளும் தங்களின் ெங்குக்குப் பெற்பறார் மீது ெளுளவச் சுமத்தி ஒதுங்கி விடுகின்றார்கள். ஏற்பகனபவ தாங்க முடியாத சுளமயால் தள்ைாடிக் பகாண்டிருக்கும் பெற்பறார்கள் இளைஞர்கள் மீது ெழிளயப் பொட்டுவிடுகிறார்கள். பமாெமான குடும்ெச்சூழல் அல்லது முளறயான வழிகாட்டல் இல்லாமல் இருக்கும் ஒரு இளைஞன் மிக எளிதாகச் சினிமா ெடக் கதாநாயகளனத் தனக்கு ஆசிரியைாக, வழிகாட்டியாக, வழிநடத்துெவைாக, குருவாக ஏற்றுக் பகாள்கிறான். அடாவடித்தனத்ளதப் பின்ெற்றித் தானும் ெமுதாயத்தில் பெெப்ெடும் ஒருவனாக திகழ்வதற்கு வன்முளறயில் ஈடுெடுகின்றான் என சுப்ொைாவ் கூறினார். வன்முளற தமிழ்ச்சினிமாவின் தாக்கம் நமது இந்திய இளைஞர்களின் ெடுபமாெமான ெமுதாய சீர்பகட்டிற்கு காைணமாகத் திகழ்கின்றது. இப்பொழுது நமது மாணவர்களும் - இளைஞர்களும் பெசும் பொது, நாக்ளக கடித்துக் பகாண்டும், கதாநாயகர்கள் பெய்யும் ெல்பவறு பெட்ளடகளைச் பெய்து பகாண்டும் பெசுகின்றார்கள். இதளன நமது இளைஞர்கள் எந்தப் ெள்ளிக்கூடத்திலும் பென்று கற்றுக்பகாள்ைவில்ளல. தமிழ்ப்ெடங்களிலிருந்து கற்றுக் பகாள்ைப்ெட்டளவபய இளவ. ஆண்கள் மத்தியில் வன்முளற ஒருபுறமிருக்க, பெண்கள் உளட உடுத்தும் விதம் மாறியிருப்ெதற்கும் தமிழ் சினிமா காைணமாக இருக்கின்றது. பெண்கள் அணியும் ஆடளகளின் அைவு குளறந்து பகாண்பட பொகிறது. ளகக்குட்ளடளய ஆளட¨யாக ளதத்துக் பகாண்டு நடிளகககள் தமிழ் சினிமாவில் பதான்றி கவர்ச்சி காட்டுகின்றார்கள். நமது இைம் பெண்களும் நடிளகககள் பொல் உடுத்திக் பகாண்டு கவர்ச்சி காட்ட முளனகிறார்கள். இத்தளகளய பெயல்கள் கலாச்ொை ஒழுக்கச் சீர்கு¨ளலவுக்கு இட்டுச் பெல்கின்றது. இந்நாட்டில் நம்முளடய நிளலளய நிளலநாட்டிக்பகாள்ை பவண்டும். வாழ்ந்தவன் வீழ்ந்து விட்டால் அவன் குடும்ெம் ெந்திக்கு வந்து விடுகிறது. ளவைம் மண்ணில் விழுந்து விட்டால் நாய்கூட மிதிக்கின்றது. ஆகபவ இருக்கும் இடமும், இருக்கும் நிளலயும் தாழ்ந்தால் எல்பலாரும் நம்ம மிதிப்ொர்கள். இன்ளறய இந்திய இளைஞர்கள் அளனவைாலும் மதிக்கப்ெடபவண்டும் என்றால், அவர்களை நல்வழிக்குக் பகாண்டு வை பவண்டியது ெமூக அக்களற பகாண்ட அளனவரின் கடளமயாகிறது. பெற்பறார்களும் தங்கள் குழந்ளதகள் வன்முளற சினிமாக்களைப் ொர்க்காமல் இருப்ெதற்கு நடவடிக்ளக எடுக்க பவண்டும் என சுப்ொைாவ் பகட்டு பகாண்டார். நன்றி: ெயனீட்டாைர் குைல்

மருத்துவம் நீரிழிவு பநாய் எனப்ெடும் ெக்களை வியாதியால் அவதிப்ெடும் மக்கள் பதாளக நாளுக்கு நாள் அதிகரித்து வரும் இவ்பவளையில் இந்பநாய்யின் தாக்கம் மருந்து மாத்திளை, ஊசிகள் மூலம் கட்டுப்ெடுத்தப் ெடுகிறது. எனினும் பூைணகுணம் அளடவது அரிதாகபவ உள்ைது. நீரிழிவு வியாதிளய கட்டுெடுத்தாத நிளலயில் பதாடர்ந்து இருக்க பநர்ந்தால் அதனால் ஏற்ெடும் ெக்க அல்லது பின் விளைவுகளில் முக்கியமானது நைம்புகள் ொதிக்கப்ெடுவதாகும். நைம்புகள் ொதிக்கப்ெட்டால் அதனால் பமலும் ெல முக்கியமான உடலின் பெயல்ொடுகளும் ொதிப்புக்கு உள்ைாகின்றன. நம் உடலில் பதாடு உணர்ச்சி, வலி உணர்ச்சி, உடல் அளெவு, நடமாட்டம், உணவு ஜீைணம், ொலியல் பெயல்ொடு பொன்றவற்றுக்கு பதளவயான அளனத்துபம ொதிப்புக்கு உள்ைாகின்றன. பெரும்ொலும் இந்த இனிப்புநீர் வியாதி பதான்றிய பின் 10 அல்லது 15 வருடங்களுக்கு பின்புதான் இவ்வாறு நைப்புகள் ொதிக்கப்ெடலாம். உண்ளமயில் நீரிழிவு பநாயால் நைம்புகளின் ொதிப்பு ெரியாக பதரியாவிட்டாலும் சில காைணங்கள் யூகிக்கப்ெடுகின்றன.

118

நைம்புகளின் மூலமாக தகவல் ெமிக்ளஞகள் பெல்கின்றன. இளத பெயல்ெடுத்துவது சில இைொயன மாற்றங்கள். உயர்ந்த இனிப்பு இதன் ெம நிளலளய ொதித்து பெயல் இழக்கச் பெய்யலாம். உயர்வான இனிப்பு இைத்தக் குழாய்களில் அளடப்ளெ உண்டு ெண்ணி விடுவதால் நைம்புகளுக்கு இைத்த ஓட்டம் குளறவுெடுகிறது. இதனால் நைம்புகளுக்கு பதளவயான பிைாணவாயு குளறவுெடுகிறது. அபதாடு நைம்புகளை சுற்றியுள்ை சுவர் ெகுதிளயயும், இனிப்பு ொதித்து பகடுக்கலாம். இந்த நீைழிவுபநாய் இதை ெகுதிகளில் உள்ை நைம்புகளையும் ொதிப்ெளடய பெய்யும். ஆனால் இதில் ஓர் விபனாதம் என்னபவற்றால் இந்த பநாய் மூளைளய அல்லது நைம்பு மண்டலத்ளத தாக்குவதில்ளல. அப்ெடி மற்றும் பநர்ந்தால் வீெரிதம்தான் இந்த நைம்புகள்தான் உடலின் அளனத்து ொகங்களுக்கும் மின்ொை ெமிக்ளஞகளை, சிக்கலான கம்பிவளல பொல் ெைவியுள்ைன. நீைழிவு பநாயால் இந்த 'பதாளலத்பதாடர்பு' பவகம் குளறயலாம். பெய்தி தவறாகலாம் அல்லது தளடப்ெடலாம். இவ்வாறு நைம்புகள் பகடுவளத நைம்பு அழற்சி என்றும் கூறுவர். இது மூன்று வளகப்ெடும்: ெலநைம்புகள் பகாைாறு, குவிளமய நைம்பு பகாைாறு, தன்னியக்க நைம்புக் பகாைாறு எனப்ெடும். இவற்ளற விரிவாகப் ொர்த்தால் ஒவ்பவான்றும் பவவ்பவறு விதமாக ொதிப்ளெ ஏற்ெடுத்துகின்றன. ெலநைம்புகள் பகாைாறு(Poly Neuropathy): உடலின் எல்லாப் ெகுதி நைம்புகளையும் இது ொதிக்கலாம். ஆனால் முக்கியமாக ளககளிலும். கால்களிலும் உள்ை பெரிய நீண்ட நைம்புகளைத்தான் கடுளமயாகத் தாக்குகிறது. அதிலும் கால்களின் அடிப்ெகுதிளயயும் ஒபைமாதிரி இைண்டு கால்களையும் ொதிக்கும். இதில் கால் அளெவு, நடப்ெது பொன்றளவ ொதிக்கப்ெடுவதில்ளல. அதற்கு மாறாக உணர்வு குன்றிப்பொதல், வலி மதமதப்பு, கூசுதல், CRAMPS என்ற தளெச்சுழுக்கு, பொன்றளவ காணப்ெடும். குவிளமய நைம்புக்பகாைாறு(Focal Neuropathy): இதில் ஒரு குறிப்பிட்ட நைம்பு ொதிக்கப்ெடலாம். அல்லது சில நைம்புகள் ொதிக்கப்ெடலாம். உடலின் ஒரு ெகுதி மட்டுபம ொதிக்கப்ெடும். ஒற்ளறவளகயில் ொதிப்பு பகாஞ்ெங் பகாஞ்ெமாக முன்பனறும், ஆனால் இந்த வளக தாக்குதல் திடிபைன்று ஏற்ெடும். இதிலும் மதமதப்பு, வலி, ெலகீனம் உண்டாகும். இதுவும் எப்ெகுதியிலும் ஏற்ெடலாம். அதாவது முகத்தில் கூட ஏற்ெடலாம். முகத்தில் கன்னப் ெகுதியின் தளெகள் ொதிக்கப்ெட்டால் அப்ெகுதி பெயலற்றும் மறுெக்கம் இழுத்துக் பகாண்டும் காணப்ெடும். இதனால் முக அளமப்பு பகாணாலாகும். இவ்வாறு கண் நைம்புகள், ளக நைம்புகளும் ொதிக்கப்ெடும். தன்னியக்க நைம்புக்பகாைாறு(Autonomic Neuropathy): இந்த நைம்புகள் நாம் எண்ணிப் ொர்க்காத வளகயில் தாபம பெயல்ெட்டு வரும். இளவ உறுப்புகளை கட்டுப்ெடுத்துெளவ. இருதயத்துடிப்பு, ஜீைணம், வியர்ளவ சுைத்தல், சிறுநீர் கட்டுப்ொடு பொன்றளவ சில உதாைணங்கள். இப்ெகுதி நைம்புகள் இவ்வாறு தாக்கப்ெட்டால், இந்த உறுப்பு பெயலற்றுப் பொவதால் நமது கவன்பமல்லாம் அங்பகபய திரும்ெ பநரிடும்.

நுறரப் ப் ோத்திரங்களோல் ஏற் டும் சுகோதோரக்பகடுகள் உணவுகள் வழங்கப்ெடும்பொது ெயன்ெடுத்தப்ெடுகின்றன.

பெரும்ொலும்

நுளைப்ெப்

ொத்திைங்கபை

இந்த நுளைப்ெப் ொத்திைங்கள் சுற்றுச்சூழலுக்கும் மனித ஆபைாக்கியத்திற்கும் ெல பகடுதல்களை ஏற்ெடுத்துகின்றன. ெயன்ெடுத்திய பிறகு தூக்கி எறியப்ெடும் இந்த நுளைப்ெப் ொத்திைங்கள் குப்ளெக் கூைங்கைாக உருபவடுக்கின்றன. நுளைப்ெக் குப்ளெகள் மண்பணாடு மண்ணாக மக்கி அழிந்து பொவதற்கு 500 ஆண்டுகளுக்கும் பமல் பிடிக்கும். நுளைப்ெப் ொத்திைங்கள் புற்றுபநாளய வைவளழக்கும் ஸ்ளடரின் என்ற இைொயனத்ளத பவளிப்ெடுத்துகின்றன. எண் “6” அல்லது “PS” என்று ொத்திைத்தின் அடிப்ெகுதியில் குறிப்பிடப்ெட்டிருந்தால் அது நுளைப்ெமாகும். 119

நுளைப்ெம் புதியதாக இருக்கும் ெட்ெத்தில் அதனுள் உணளவ நிைப்பும்பொழுது அதிலுள்ை இைொயனங்கள் உணவுக்கு இடம் பெயர்கின்றன. நுளைப்ெப் ொத்திைம் ெளழயதாக இருந்தாலும் ஆெத்துதான். பவப்ெம் காைணமாக அதிலிருந்து இைொயனங்கள் கசிகின்றன. இப்ெடி நுளைப்ெப் ொத்திைத்தில் உணவு உட்பகாள்ளும்பொழுது அதில் உள்ை இைொயனங்கள் ெடிப்ெடியாக உணவின் மூலமாக நம் உடலுக்குள் பென்று நமக்கு ஆபைாக்கியக் பகாைாறுகளை ஏற்ெடுத்துகின்றன. உலக சுகாதாை நிறுவனத்தின் ஆய்வுக்குழு, பிரிவு 2B ஸ்ளடரிளன புற்றுபநாளய வைவளழக்கும் வஸ்துவாக வளையறுத்துள்ைது. ஸ்ளடரின் உடலில் மைெணு மாற்றத்ளத ஏற்ெடுத்தும். இன விருத்தி உறுப்புக்களுக்கும் ஸ்ளடரின் பெதத்ளத ஏற்ெடுத்துகிறது. குளறந்த அைவு ஸ்ளடரினுக்கு ஒருவர் இலக்கானாலும் கூட உடலில் உள்ை சிவப்பு அணுக்கள் கணிெமான அைவுக்குக் குளறந்துவிடும் என்று ஆய்வுகள் காட்டுகின்றன. ெணியிடத்தில் ஸ்ளடரின் வாயுக்களை தினந்பதாறும் சுவாசித்து வரும் பெண்கள் மாதவிடாய்க் பகாைாறுகளினால் அவதிப்ெடுவதாக ஆய்வுகள் காட்டுகின்றன. மபலசியாவில் ொளல விெத்துக்கு அடுத்து அதிமான மக்கள் இறந்துபொவது புற்றுபநாயால்தான். ஒவ்பவாரு வருடமும் சுமார் 40,000 பெருக்குப் புற்றுபநாய் ஏற்ெடுவதாகக் கண்டறியப்ெட்டுள்ைது. ஒவ்பவாரு வருடமும் 4 மபலசியர்களில் ஒருவருக்கு தன் வாழ்நாளில் புற்றுபநாய் ஏற்ெடுவதாகத் பதசிய புற்றுபநாய் ெதிவகம் கணித்துள்ைது. ஆளகயால் மபலசியர்கள் நுளைப்ெப் ொத்திைத்ளத உெபயாகிப்ெளதக் குளறத்துக் பகாள்ளும் ெட்ெத்தில் புற்றுபநாய் ஏற்ெடும் ொதிப்புக்களையும் குளறத்துக்பகாள்ைலாம் என்றார் சுப்ொைாவ். இடுெணி : நுளைப்ெப் ொத்திைங்கைால் ஏற்ெடும் சுகாதாைக்பகடுகளைப் ெட்டியலிடுக.

ளகப்பெசிகள் புற்றுபநாய் ஏற்ெடும் ஆெத்துக்களை அதிகரிப்ெதால், ளகப்பெசிகளில் அது பதாடர்ொன அொய எச்ெரிக்ளககள் பொறிக்கப்ெட பவண்டும் என்று பினாங்கு ெயனீட்டாைர் ெங்கத் தளலவர் எஸ்.எம்.முகம்மது இத்ரிஸ் பகட்டுக்பகாண்டார். ளகத்பதாளலபெசியிலிருந்து பவளிப்ெடும் மின்காந்த கதிர் வீச்சுக்கைால் மூளைப்புற்றுபநாய் ஏற்ெடுவதற்கான வாய்ப்புக்கள் இருப்ெதால் ளகப்பெசி உற்ெத்தியாைர்கள் இந்தத் தகவளலக் குறிப்பிட பவண்டும். குழந்ளதகளுக்கும் கர்ப்பிணிப் பெண்களுக்கும் ளகப்பெசியிலிருந்து பவளிப்ெடும் கதிர்வீச்சு இன்னும் அதிகமான ஆெத்துக்களைக் பகாண்டு வரும் என்ெளதயும் இந்த அொய அறிவிப்பில் குறிப்பிட பவண்டும் என்றார் இத்ரிஸ். கடந்த சில ஆண்டுகளில் மின்கம்பி இல்லாத பதாளலத்பதாடர்பு முளற பெருத்த முன்பனற்றம் கண்டுள்ைது. ளகப்பெசியிலிருந்து வரும் மின்காந்தக் கதிர் மூளைக்குப் ெக்கத்திபலபய பதாடர்ச்சியாக பவளியாக்கப்ெடுவதால்தான் இந்த மூளைப்புற்று அொயம் ஏற்ெடுகின்றது. ளகப்பெசிளய பதாடர்ந்து 10 வருடங்களுக்கு பமற்ெட்டு உெபயாகித்து வருெவர்களுக்கு மூளைப்புற்று வரும் ஆெத்துக்கள் ென்மடங்கு பெருகுவதாக சுவீடனில் உள்ை ஓபைபொ ெல்களலக்கழகத்ளதச் பெர்ந்த முளனவர் பலன்னார்ட் ஹார்டல் கூறுகிறார். ளகப்பெசி உெபயாகிப்ெட்ட ஒவ்பவாரு 100 மணி பநைத்திற்கும் புற்றுபநாய் ஏற்ெடும் வாய்ப்பு 5 விழுக்காடு அதிகரிக்கிறது என்கிறார் இவர். பதாடர்ச்சியாக நீண்ட பநைத்திற்குக் ளகப்பெசி உெபயாகிப்ெவர்களுக்கும், அைவுக்கு அதிகமான வருடங்களுக்கு உெபயாகிப்ெவர்களுக்கும், அதிகமான மின்காந்த கதிர்களை பவளிப்ெடுத்தும் ளகப்பெசிகளை உெபயாகப்ெடுத்துெவர்களுக்கும், ஒரு ெக்க காதிபலபய 120

பெசுெவர்களுக்கும், வயது குளறந்தவர்களுக்கும் ளகப்பெசிகைால் மூளைப் புற்று வரும் வாய்ப்பு அதிகரிக்கிறது என்றார் இத்ரிஸ். குழந்ளதகளின் மூளையும் நைம்பு மண்டலமும் வைரும் ெருவத்தில் இருக்கின்ற காைணத்தால் ளகப்பெசி, வீ-பி பொன்ற ொதனங்கள் அவர்களுக்கு இன்னும் அதிகமான அொயங்களை அள்ளித்தைக்கூடியளவ. குழந்ளதகளுளடய தளல சிறியது. மண்ளட ஓடும் இன்னும் உறுதி பெறாத நிளலயிலிருக்கும். ஆளகயால் மின்காந்தக் கதிர்கள் மிகவும் எளிதாக குழந்ளதகளின் மண்ளடளயத் துளைத்துப் ொயும். ளகப்பெசி, மைெணுக்களுக்கு (DNA) நிைந்த பெதத்ளதக் பகாண்டு வருவதாகவும் சில விஞ்ஞானிகள் கூறுகிறார்கள். புற்றுபநாய் ஏற்ெடுவதற்கு இதுவும் முக்கியமான காைணமாகும். பெல்களுக்கு இளடபயயான தகவல் ெரிமாற்றத்தில் இளடயூறுகள் ஏற்ெட்டு பெல்கள் அெரிமிதமாகப் பெருகத் பதாடங்குகின்றன. இபத நிளல மூளையிலும் ஏற்ெடுகிறது. மூளையில் நஞ்சு பெை விடாமல் தடுப்ெதற்கு உடம்பில் பநாய் எதிர்ப்பு பெயல்முளற இருக்கும். ஆனால் ளகப்பெசி கதிர்வீச்சுக்கள் இதளனத் உளடத்பதறிகின்றன என்றார் இத்ரிஸ். புற்றுபநாளயத் ஏற்ெடுத்துகிறது.

தவிர்த்து

பவறு

சில

ஆபைாக்கியக்

பகாைாறுகளையும்

ளகப்பெசி

விந்தணுக்களின் எண்ணிக்ளக குளறதல், நிளனவாற்றல் ொதிப்பு, எலும்பு ெலவீனம், ஆட்டிஸம், மின்காந்தக் கதிர்கைால் ஏற்ெடும் அயர்வு, மன அழுத்தம், தளவவலி, மனக்கவளல, கவனச் சிதறல் மற்றும் தூக்கமின்ளம எல்லாம் ளகப்பெசியால் ஏற்ெடும். ளகப்பெசிகளின் இந்த ஆெத்துக்களை ெயனீட்டாைர்கள் இன்னும் முழுளமயாக உணைாமபலபய இருக்கின்றனர். ஆளகயால் அைொங்கம் ெயனீட்டாைர்களின் ஆபைாக்கியத்ளதப் ொதுகாக்கும் பொருட்டு நடவடிக்ளககளை எடுக்க பவண்டும். ளகப்பெசி புற்றுபநாளய வைவளழக்கும் என்ற விெைத்ளத ளகப்பெசியில் பொறிக்க பவண்டும். 12 வயதிற்குக் கீழ்ப்ெட்ட குழந்ளதகளைக் ளகப்பெசி உெபயாகிக்க அனுமதிக்க பவண்டாம் என பெற்பறார்களுக்கு அறிவுறுத்த பவண்டும். ளகப்பெசியிலிருந்து பவளிப்ெடும் மின்காந்தக் கதிர்கைால் ஏற்ெடும் ஆெத்துக்க¨ளை மக்களுக்கு அறிவிக்க பிைச்ொைங்களையும் பமற்பகாள்ை பவண்டும். ெயனீட்டாைர்கள் முடிந்த வளையில் ளகப்பெசி உெபயாகிக்காமல் இருப்ெபத நல்லது. இதளன ஆெத்து அவெைங்களுக்கு ெயன்ெடுத்தும் கருவியாகபவ ெயன்ெடுத்திக்பகாள்ை பவண்டும். ளகப்பெசி ெயன்ெடுத்துெவர்கள் ஸ்பீக்கர் முளறளய உெபயாகித்து ளகப்பெசி காதிலிருந்து 20 பெமி தூைத்தில் இருக்குமாறு ொர்த்துக்பகாள்ை பவண்டும். முடிந்த வளையில் வீட்டுத் பதாளலபெசிகளைப் ெயன்ெடுத்திக்பகாள்வது நல்லது என்று பினாங்கு ெயனீட்டாைர் ெங்கத் தளலவர் எஸ்.எம்.முகம்மது இத்ரிஸ் கூறினார்.

கவங்கோயம் நமக்கு எதாவது முக்கியமான பவளலயாக இருக்கும்பொது தான் தளலவலி வரும். மருத்துவரிடம் பொகபவண்டும் என்ற எண்ணம் பதான்றும். பவளல காைணமாக தள்ளிப் பொட்டுவிடுபவாம். நாம் ெடும் துன்ெத்ளதக் கண்டு, நமது தாய் பவங்காயத்ளதக் கல்லில் நசுக்கி ளமபொல் அளைத்துபநற்றிப்பொட்டில் ெத்தாகப் பொட்டுவிடுவார். பவங்காயப்ெத்துக் காயக்காய தளலவலி ெறந்துவிட்டது. பவங்காயத்திற்கு அப்ெடிபயாரு அொை ெக்தி உண்டா என்று நாம் ஆச்ெரியப்ெட்டு விடுபவாம். பவங்காயத்தின் மருத்துவ குணங்களைக் பகட்கக் பகட்க ஆச்ெரியம் தரும். ‘‘பவங்காயம் முற்காலத்திலிருந்பத அளனவைாலும் ெயன்ெடுத்தப்ெட்டு வரும் ஓர் உணவுப்பொருைாகும். ஆறாயிைம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பெ, எகிப்தியர்கள் பவங்காயத்ளதப் ெயன்ெடுத்தி வந்திருக்கின்றனர். பதன் இந்தியர்களும் ெழங்காலம் முதபல ெயன்ெடுத்தி உள்ைனர். அபைபியர்கள் ஏைாைமான பவங்காயத்ளத உட்பகாள்கிறார்கள். பநொைத்தில் பவங்காயம் 121

கடவுளுக்கு நிபவதனம் இருக்கின்றனர்.

பெய்யப்ெடுகிறது.

யூதர்கள்

முற்காலத்திபலபய

ெயன்ெடுத்தி

அல்குர்ஆனில் (2:261) பவங்காயமும் பொல்லப்ெட்டுள்ைது. மருத்துவத்தின் தந்ளத எனப் பொற்றப்ெடும் ஹிப்பொகிபைட்ஸ் பவங்காயத்தின் ெயளனப்ெற்றிக் கூறியுள்ைார். அபமரிக்கரும், இங்கிலாந்து நாட்டவரும் சிறந்த பநாய் தீர்க்கும் ஒன்றாக பவங்காயத்ளதப் ெயன்ெடுத்துகிறார்கள். பவங்காயத்தின் காைத்தன்ளமக்குக் காைணம் ‘அளலல் புபைாப்ளெல் ளடெல்ளெடு’ என்ற எண்பணய் ஆகும். இதுபவ பவங்காயத்தின் பநடிக்கும், நமது கண்களில் ெட்டு கண்ணீர் வைவும் காைணமாக இருக்கிறது. சிறிய பவங்காயம், பெரிய (பெல்லாரி) பவங்காயம் இைண்டும் ஒபை தன்ளமளய உளடயன. ஒபை ெலளனத் தான் தருகின்றன. பவங்காயத்தில் புைதச் ெத்துக்கள், தாது உப்புக்கள், ளவட்டமின்கள் உள்ைன. எனபவ, நம் உடம்புக்கு ஊட்டச்ெத்து தருகிறது. ெல்பவறு நாடுகளில் பவங்காயத்ளத மருந்துப் பொருைாகவும் ெயன்ெடுத்துகிறார்கள். நமது ொட்டி ளவத்தியத்திலும், பவங்காயம் பிைதான இடத்ளத வகிக்கின்றது. ெல்பவறு நாட்டு விஞ்ஞானிகள், பவங்காயத்தின் மகிளமளயப் ொைாட்டுகிறார்கள். பவங்காயம் ெல்பவறு பநாய்களைக் குணமாக்க வல்லது. இதய ெக்திளயத் தருகிறது. நளை, தளல வழுக்ளகளயத் தடுக்கும். உடல் பவம்ளமளயத் தணிக்கும். இைத்த விருத்தி, எலும்புக்கு வலிளம அளிக்கிறது. பித்த பநாயாளிகள், கண் பநாயாளிகள், வாத பநாய்களைக் குணமாக்குகிறது. இனி பவங்காயத்ளத எந்பதந்த முளறயில் ெயன்ெடுத்தினால் என்பனன்ன ெயன்களை நாம் பெறலாம் என்ெது ெற்றிப் ொர்ப்பொம். 1) நாளலந்து பவங்காயத்ளதத் பதாளல உரித்து அபதாடு சிறிது பவல்லத்ளதச் பெர்த்து அளைத்துச் ொப்பிட, பித்தம் குளறயும். பித்த ஏப்ெம் மளறயும். 2) ெம அைவு பவங்காயச் ொளறயும், வைர் ெட்ளடச் பெடி இளலச் ொளறயும் கலந்து காதில் விட, காது வலி குளறயும். 3) பவங்காயச் ொறு, கடுகு எண்பணய் இைண்ளடயும் ெம அைவில் எடுத்துச் சூடாக்கி, இைம் சூட்டில் காதில் விட, காது இளைச்ெல் மளறயும். 4) பவங்காயத்ளதத் துண்டுகைாக நறுக்கி, சிறிது இலவம் பிசிளனத் தூள் பெய்து பெர்த்து, சிறிது கற்கண்டுத் தூளையும் இவற்ளறப் ொலுடன் பெர்த்துச் ொப்பிட, எல்லாவிதமான மூலக்பகாைாறுகளும் நீங்கும். 5) பவங்காய பநடி சில தளலவலிகளைக் குளறக்கும். பவங்காயத்ளத வதக்கிச் ொப்பிட,பவப்ெத்தால் ஏற்ெடும் ஆெனக் கடுப்பு நீங்கும். 6) பவங்காயத்ளதச் சுட்டு, சிறிது மஞ்ெள், சிறிது பநளிணி பெர்த்து, பிளெந்து மீண்டும்பலொகச் சுட ளவத்து, உளடயாத கட்டிகள் பமல் ளவத்துக் கட்ட, கட்டி உடபன ெழுத்து உளடயும். 7) பவங்காயச் ொறு, சில வயிற்றுக் பகாைாறுகளை நீக்கும். பவங்காயச் ொற்ளற பமாரில்விட்டுக் குடிக்க, இருமல் குளறயும். 8) பவங்காயச் ொற்ளறயும், பவந்நீளையும் கலந்து, வாயில் பகாப்ெளித்து, பவறும்பவங்காயச் ொளற ெஞ்சில் நளனத்து ெல் ஈறுகளில் தடவி வை, ெல்வலி, ஈறுவலிகுளறயும். 9) பவங்காயப்பூ, பவங்காயத்ளதச் ெளமத்து உண்ண, உடல் பவப்ெநிளல ெமநிளலஆகும். மூலச்சூடு குளறயும். 10) பவங்காயத்ளத அவித்து, அபதாடு பதன், கற்கண்ளட பெர்த்துச் ொப்பிட, உடல்ெலம் ஏறும். 11) பவங்காயத்ளத வதக்கி பதன் விட்டு இைவில் ொப்பிட்டு, பின் ெசும்ொல் ொப்பிட ஆண்ளம பெருகும். 12) பவங்காயத்ளத வதக்கி, பவறும் வயிற்றில் ொப்பிட்டு வை, நைம்புத் தைர்ச்சிகுணமாகும். 13) ெளட, பதமல் பமல் பவங்காயச் ொற்ளறப் பூசிவை மளறந்துவிடும். 14) திடீபைன மூர்ச்ளெயானால், பவங்காயத்ளதக் கெக்கி முகைளவத்தால், மூர்ச்ளெபதளியும். 15) பவங்காயச் ொற்ளறயும், பதளனயும் கலந்து அல்லது பவங்காயச் ொற்ளறயும், கற்கண்ளடயும் பெர்த்துச் ொப்பிட்டால், சீதபெதி நிற்கும். 16) பவங்காய ைெத்ளத நீர் கலந்து குடிக்க, நன்கு தூக்கம் வரும். 122

17) ெளனமைப் ெதநீபைாடு பவங்காயத்ளத நறுக்கிப் பொட்டு, சூடுெடுத்தி குடித்துவை, பமக பநாய் நீங்கும். 18) பவங்காயம், அவளை இளல இைண்ளடயும் ெம அைவு எடுத்து அளைத்துச் ொப்பிட,பமக பநாய் குளறயும். 19) பவங்காயம் குளறவான பகாழுப்புச் ெத்து பகாண்டது. எனபவ, குண்டானவர்கள் தாைாைமாக பவங்காயத்ளதப் ெயன்ெடுத்தலாம். 20) ெச்ளெ பவங்காயம் நல்ல தூக்கத்ளதத் தரும். ெச்ளெ பவங்காயத்ளதத் பதனில் கலந்து ொப்பிடுவது நல்லது. 21) பவங்காயம் வயிற்றில் உள்ை சிறுகுடல் ொளதளயச் சுத்தப்ெடுத்துகிறது. ஜீைணத்திற்கும் உதவுகிறது.

மனிதனின் மர ணுப் ட்டியல்: இந்திய விஞ்ஞோனிகள் ைோதறன மனிதனின் ெளடத்துள்ைனர்.

மைெணுப்

ெட்டியளலத்

தயாரித்து

இந்திய

விஞ்ஞானிகள்

ொதளன

ஒவ்பவாரு மனிதனின் குணாதிெயம், பெயற்ொடுகள், திறளம, நிறம், பதாற்றம், பநாய் உள்ளிட்டவற்றுக்கு அவனது மைெணுக்கபை காைணமாக இருக்கின்றன. ஒவ்பவாரு மனிதனின் மைெணுவுக்கும், அவனது தந்ளதயின் மைெணுவுடன் பநருங்கிய பதாடர்பு உள்ைது. தந்ளதயின் மைெணுப் ெட்டியலில் ஏதாவது ஓரிடத்தில் பநாய் இருந்தால், அவைது மகனுக்கும் அந்த பநாய் தாக்க வாய்ப்புள்ைது. மைெணுப் ெட்டியல் இருந்தால், மகனுக்கு முன்கூட்டிபய மருந்து பகாடுத்து அந்த பநாளய தடுத்து விடமுடியும். இத்தளகய சிறப்பு வாய்ந்த மைெணு ெட்டியளலத் தயாரிப்ெது மிகவும் கடினம். இருப்பினும், அபமரிக்கா, பிரிட்டன், கனடா, பகாரியா, சீனா உட்ெட 14 நாடுகள் தனித்தனியாக இப்ெட்டியளலத் தயாரித்து ொதளன புரிந்துள்ைன. இந்நிளலயில், சில மாதங்களுக்கு முன்பு, அறிவியல் மற்றும் பதாழிலக ஆைாய்ச்சி கவுன்ஸிளலச் (சி.எஸ்.ஐ.ஆர்.) பெர்ந்த மைெணு விஞ்ஞானிகள், மைெணுப் ெட்டியளலத் தயாரிக்கும் ெணிளயத் பதாடங்கினர். 9 வாை தீவிை ஆைாய்ச்சிக்குப் பிறகு மனிதனின் மைெணுப் ெட்டியளலத் தயாரித்து ொதளன ெளடத்துள்ைனர். இத்தகவளல சி.எஸ்.ஐ.ஆர். தளலவர் ெமீர் பிைம்மச்ொரி டில்லியில் பதரிவித்தார். இந்திய விஞ்ஞானிகளின் இச்ொதளனக்கு துளண னாதிெதி ஹமீது அன்ொரி ொைாட்டு பதரிவித்துள்ைார். இச்ொதளன குறித்து நாடாளுமன் றத்தின் இரு அளவகளிலும் மத்திய அறிவியல் மற்றும் பதாழில் நுட்ெத்துளற அளமச்ெர் பிருதிவிைாஜ் ெவான் அறிவித்தார். விஞ்ஞானிகளுக்கு அவர் ொைாட்டுத் பதரிவித்தார். இச்ொதளன காைணமாக மைெணுப் ெட்டியல் தயாரித்த நாடுகளின் ெட்டியலில் இந்தியாவும் இளணந்துள்ைது. உலபகங்கும் 17 ஆயிைம் உயிரினங்கள் அழியும் ஆெத்து: ஆய்வில் தகவல் உலபகங்கும் 17 ஆயிைத்துக்கும் பமற்ெட்ட உயிரின வளககள் அழிந்துபொகும் ஆெத்தான நிளலயில் உள்ைன என ெர்வபதெ இயற்ளக ொதுகாப்பு ஒன்றியம் சிவப்புப் ெட்டியல் பவளியிட்டுள்ைது. இயற்ளகயினதும், உயிரினங்களினதும் ொதுகாப்பு நடவடிக்ளககளில் ஈடுெட்டுவரும் இந்த அளமப்பு இந்தாண்டு உலகம் முழுவதுமுள்ை விலங்கினங்கள், தாவைங்கள் என பமாத்தம் 47 ஆயிைத்து 677 உயிரின வளககள் ெற்றிய ஆய்ளவ பமற்பகாண்டது. இதில் 17 ஆயிைத்துக்கும் பமற்ெட்ட உயிரினங்கள் இனி உலகில் இல்லாமபல பொய்விடும் நிளல உள்ைது என பதரியவந்துள்ைது. ொலூட்டி இனத்தில் ஐந்தில் ஒரு ொகமும், ஊர்வன, 123

மிதப்ென இனங்களில் மூன்றில் ஒரு ொகமும், தாவை வம்ெங்களில் ொதிக்கும் பமற்ெட்ட ொகமும் முற்றாக அழிந்துபொகும் நிளலயில் உள்ைன என ஆய்வில் பதரியவந்துள்ைது. குறிப்ொக, பிலிப்ளென்ஸில் காணப்ெடும் ெல்லி இனத்ளதச் பெர்ந்த "ெனாய் பமானிட்டர் லிஸார்ட்', "பெயில் பின்பவாட்டர் லிஸார்ட்' ஆகியளவ உணவுக்காக அதிகைவில் பவட்ளடயாடப்ெடுகின்றன என ஆய்வாைர்கள் பதரிவிக்கின்றனர். மனித குலத்தின் பதளவக்காக வனப் ெகுதிகள் சுருங்கி வருகின்றன. இதனால் வாழ்விடங்களை இழந்து வரும் மிகக் குளறவான எண்ணிக்ளகயிலுள்ை விலங்குகளும், தாவைங்களும் முற்றிலும் அழியும் சூழல் உருவாகியுள்ைது என்றும் இந்த அளமப்பு எச்ெரித்துள்ைது. மூளைளய வைர்க்கும் இளணயத் பதடல் இண்படர்பநட்ளட பொருத்தவளை மூன்றுவிதமான தளலமுளற இருகின்றன பதரியுமா? முதல் தளலமுளற இண்படர்பநட்படாடு பிறந்து இளணய சூழலில் வைரும் டிஜிட்டல் தளலமுளற.இைண்டாவது தளலமுளற இண்படர்பநட்டின் வைர்ச்சிளய ொர்த்து அதபனாடு ெரிட்ெயம் பெய்து பகாண்ட தளலமுளற.30 வயதுக்கு பமற்ெட்டவர்களை இந்த தளலமுளறயில் தான் பெர்க்க பவண்டும். மூன்றாவது தளலமுளற இண்படர்பநட் என்றாபல ெயந்து ஒதுங்கி பகாள்ளும் முத்த தளலமுளற.விதிவிலக்கான ஒரு சிலளைத்தவிை பெரும்ொலான தாத்தா ொட்டிகளை இந்த பிரிவில் தான் பெர்க்க பவண்டும். இப்ெடி இண்படர்பநட் என்றால் ஏபதா புரியாத பதாழில்நுட்ெம் என்று கருதக்கூடிய தாத்தக்களுக்கும் ொட்டிகளுக்கும் இண்படர்பநட்ளட அறிமுகம் பெய்து ளவப்ெளத விட பெரிய பெளவ பவறு இருக்க முடியாது பதரியுமா? இண்படர்பநட் அறிமுகம் வயதானவர்களுக்கு புதிய உலளக திறந்துவிடும் என்ெது ஒருபுறம் இருக்க அது அவர்களின் மூளை பெயல்ொட்டின் பமம்ொட்டிற்கு முக்கிய ெங்கு வகிக்கும் என்ெபத விஷயம்.அதாவது இண்படர்பநட்டில் தகவல்களை பதடுவது மூளைக்கான மிகச்சிறந்த ெயிற்சியாக அளமயும் என பதரிய வந்துள்ைது. அதிகம் இல்ளல ஒரு வாை காலம் கூகுல் பதடலில் எடுெட்டாபல பொதும் பெரியவர்களின் மூளை பெயல்ொடு சுறுசுறுப்ொகி முடிபவடுக்கும் மற்றும் புரிந்து பகாள்ளும் ஆற்றல் பமம்ெடுெவதாக கண்டறியப்ெட்டுள்ைது. அபமரிக்காளவச்பெர்ந்த யுசிஎல்ஏ என்னும் அளமப்பு இது பதாடர்ொன ஆய்ளவ நடத்தியுள்ைது.55 வயது முதல் 78 வயதானவர்களை பகாண்டு நடத்தப்ெட்ட இந்த ஆய்வில் எப் எம் ஆர் ஐ ஸ்கான் முளறயில் முளையின் பெய்ல்ொடு ஆலசி ஆைாயப்ெட்டது. ஆய்வில் ெங்பகற்பறார் இண்படர்பநட்ளட ெயன்ெடுத்தும் பொது அவர்கள் மூளலயில் நிகழும் ைாொயண மாறுதல்கள் கவனிக்கப்ெட்டன. அப்பொது பதடலில் ஈடுெட்டவர்களின் மூளை பெயல்ொடு மிகவும் சுறுசுறுப்ொக இருப்ெது கண்டுபிடிக்கப்ெட்டது.முளையில் முடிபவடுக்க ெயன்ெடும் ெகுதியில் இந்த பெயல்ொடு அளமந்திருந்தளத ஆய்வாலர்கள் கவனித்துள்ைனர். இந்த வளக பெயல்ொடு முடிபவடுப்ெது மற்றும் புரிந்து பகாள்ளுதலில் முக்கிய ொங்காற்றும் என்று கருதப்ெடுகிறது.எனபவ இண்படர்பநட்டில் தகவல்களை பதடுவது மூளைக்கான ெயிற்சியாக அளமயும் என்று கருதப்ெடுகிறது.ஒரு வாை காலம் பதடலில் ஈடுெட்டாபல பொதுமானது என்றும் பதரிய வந்துள்ைது. அல்ளெமர்ஸ் பொன்ற நிளனவுத்திறன் குளறொட்டினால் இளணய பதடல் உதவலாம் என்று எதிர்ொர்க்கப்ெடுகிறது.

124

ொதிக்கப்ெட்டவர்களுக்கு

எனபவ உங்கள் வீட்டில் பெரியவர்கள் இருந்து அவர்கள் இண்படர்பநட் விஷயத்தில் ெயந்தாங்பகாலிகைாக இருந்தால் அவர்களுக்கு இண்படர்பநட்ளட கற்றுக்பகாடுப்ெது மிகச்சிறந்த உதவியாக இருக்கும்.

மூறளறயச் சுறுசுறுப் ோக்கும் வோறழப் ழம் ெழம்.

வாளழப்ெழம் எல்லாத் தைப்பு மக்களுக்கும் எளிதில் கிளடக்கும் ெத்துகள் ெல நிைம்பிய

வாளழப்ெழத்திற்கு இன்பனாரு விபெஷமும் இருக்கிறார்கள் இங்கிலாந்து ஆைாய்ச்சியாைர்கள்.

இருக்கிறது

என்ெளத

கண்டுபிடித்து

அங்குள்ை ஒரு ெள்ளிக்கூடத்தில் ெடிக்கும் 200 மாணவர்கள் இந்த ஆய்வுக்கு உட்ெடுத்தப்ெட்டனர். அவர்கள் காளல, மதியம், இைவில் ொப்பிட்டு முடித்ததும் அவர்களுக்கு உட்பகாள்ை வாளழப்ெழம் பகாடுக்கப்ெட்டது. சில வாைங்களுக்கு பிறகு அவர்களிடம் எந்த திறன் பமம்ெட்டு இருக்கிறது என்று ஆைாய்ந்தார்கள். அந்த ஆய்வில், உணவுக்கு பிறகு வாளழப்ெழம் ொப்பிட்ட அளனத்து மாணவர்கைது மூளையின் பெயல்ொட்டுத் திறனும் அதிகரித்து இருப்ெது கண்டுபிடிக்கப்ெட்டது. இளத, அப்பொது நடந்த அந்த மாணவர்கைது பதர்வு முடிவும் உறுதி பெய்தது. அதாவது, அந்த பதர்வில் பமற்ெடி மாணவர்கள் அளனவரும் வழக்கமாக பெறும் மதிப்பெண்களைக் காட்டிலும் அதிக மதிப்பெண்கள் பெற்றிருந்தனர். மூளைளய சுறுசுறுப்ொக்குவதுடன் ெல்பவறு நன்ளமகளையும் தருகிறது என்ெதால், நீங்களும் குளறந்த விளலயில் எளிதாக எங்கும் கிளடக்கும் வாளழப்ெழத்ளத தினமும் வாங்கி ொப்பிடலாபம…

ன்றிக் கோய்ச்ைறல இஞ்சி, கவங்கோயம், பூண்டு குணப் டுத்தும் ென்றிக்காய்ச்ெல் பநாய் பவகமாக ெைவுகிறது. இதனால் நாடு முழுவதும் மக்களிளடபய பீதி ஏற்ெட்டுள்ைது. இளடவிடாத ெளி, இருமல் இருந்தால் உடபன மருத்துவரிடம் பென்று ெரிபொதளன பெய்து பகாள்ளுமாறு மத்திய, மாநில அைசுகள் அறிவுறுத்தி உள்ைது. இது ஒருவர் மூலம் மற்றவர்களுக்கு எளிதில் ெைவும் பதாற்று பநாய். முதன் முதலில் பமக்சிபகா நாட்டில்தான் ென்றிக்காய்ச்ெலுக்கான பநாய் கிருமி உருவானது. நூற்றுக்கணக்காபனார் ெலியானார்கள். ஆயிைக்கணக்கில் ொதிக்கப்ெட்டு ஆஸ்ெத்திரிகளில் அனுமதிக்கப்ெட்டார்கள். அங்கிருந்து காற்றின் மூலம் மற்ற உலக நாடுகளுக்கும் ெைவியது. இந்த பநாய் தாக்கப்ெட்ட மனிதன் இருமல், தும்மல் மூலம் நிபமானியா காய்ச்ெலுக்கு ஆைாகிறான். பிறகு நுளையீைல் ொதிக்கப்ெட்டு உடல் உறுப்புகள் பெயல் இழுக்க ஆைம்பிக்கும்.

125

ென்றி காய்ச்ெலுக்கு படமி புளு மாத்திளை எடுத்துக்பகாண்டால் பநாய் முழுளமயாக கட்டுப்ெடுத்தப்ெடும் என்று ஆங்கில மருத்துவர்கள் பதரிவிக்கிறார்கள். இதற்கான தடுப்பூசி எதுவும் கண்டறியப்ெடவில்ளல. ென்றிக்காய்ச்ெல் தாக்கினால் ெயபமா, ெதட்டபமா பதளவ இல்ளல. 7 நாட்களுக்கு கண்டிப்ொக அைசு மருத்துவமளனயில் தங்கி சிகிச்ளெ எடுத்தால் அதன் பிறகு தாக்கம் குளறந்து விடும். இதற்கிளடபய சித்த மருத்துவத்தின் மூலம் ென்றிக்காய்ச்ெளல வரும் முன்பன தடுத்து விடலாம் என்று சித்த மருத்துவர்கள் பதரிவித்துள்ைனர். ென்றிக்காய்ச்ெல் ளவைஸ் கிருமியானது சுகாதாைமற்ற சுற்றுப்புற சூழலாலும், பநாய், எதிர்ப்புச் ெக்தி இல்லாதவர்களிடமும் இந்த ளவைஸ் எளிதில் பதாற்றி விடும். உடலில் ெளி பிடிக்காமல் இருப்ெதன் மூலம் ளவைஸ் தாக்கத்தில் இருந்து தப்பிக்கலாம். ஆடா பதாடா, அைளெ, அதி மதுைம், கண்டங்கத்திரி, திப்பிலி பொன்றளவ மார்பு ெளிளய பவளிபயற்றும் தன்ளம பகாண்டளவ. என்றாலும் ெளி பிடிக்க விடாமல் தடுக்கும் சிறப்பு மருத்துவ குணம் இஞ்சிக்கு மட்டுபம உண்டு. உணவில் அதிக அைவில் இஞ்சி, சுக்கு, வறுத்த பவர்க்கடளல, முந்திரி, அக்ரூட், ொதாம், பூமி ெர்க்களை கிழங்கு, பூளனக்காலி அமுக்ைாங் கிழங்கு பொன்றவற்ளற பெர்ப்ெதன் மூலம் உடலில் பநாய் எதிர்ப்பு ெக்தி அதிகரிக்கும். இதன் மூலம் சிக்குன் குனியா, ென்றிக்காய்ச்ெல் பொன்ற பநாய்களின் தாக்கத்தில் இருந்து தப்பிக்கலாம். ென்றிக்காய்ச்ெலுக்கு இதுவளை சித்த மருத்துவத்தில் அதிகாைப்பூர்வ மருந்து கண்டுபிடிக்கப்ெடவில்ளல. முன் எச்ெரிக்ளக நடவடிக்ளக மூலம் பநாய் தாக்கத்தில் இருந்து தப்பிக்கலாம். இபதபொல் ென்றிக் காய்ச்ெளல தடுக்கும் அற்புத மருந்துகள் இயற்ளக மூலிளககளில் கிளடப்ெதாக ஆயுர்பவத நிபுணர்கள் கூறியுள்ைனர். அவர்கள் பதரிவித்து இருப்ெதாவது:ென்றிக்காய்ச்ெல் பநாய் தாக்காமல் இருக்க இந்திய இயற்ளக மூலிளககைான பவம்பு, துைசி, பவங்காயம், பூண்டு ஆகியவற்ளற உணவில் பெர்ந்து வை பவண்டும். இளவ உடலுக்கு எதிர்ப்பு ெக்தி அளிக்கிறது. ஆங்கில மருந்துகளை ொப்பிட்டபொதும் இயற்ளக மூலிளககளை ொப்பிட்டு வைலாம். பவம்பு நீரிழிவு பநாளய தடுப்ெதுடன் ளவைஸ் கிருமிகள் மனிதளன தாக்காமல் எதிர்ப்பு ெக்தியாக பெயல் ெடுகிறது. காய்ச்ெளலயும் குளறக்கும். ப்ளு காய்ச்ெல், பதாண்ளட வறட்சி, ெளி, அலர்ஜி, பதால் வியாதிகள், மபலரியா பொன்றவற்றுக்கு பவம்பு ஒரு தீர்வாகும். மற்பறாரு இயற்ளக மூலிளகயான துைசி ொக்டீரியாக்களை பகால்கிறது. ைத்தத்ளத சுத்தப்ெடுத்துகிறது. பவங்காயத்தில் ெல்பவறு ளவைஸ் எதிர்ப்பு ைொயன பொருட்கள் உள்ைன. பதளவப்ெடும் பொபதல்லாம் அவற்ளற ொப்பிடுவதன் மூலம் பநாய் வைாமல் தடுக்கலாம். இபதபொல் பூண்டும் ெல்பவறு பநாய்களை குணப்ெடுத்தும் ெக்தி பகாண்டது. ொக்டீரியா ளவைஸ்களை எதிர்க்கும் எதிர்ப்பு ெக்தி உள்ைது. ைத்தத்ளத சுத்தி கரித்து இலகுத்தன்ளமயாக்குகிறது. இது தவிை ென்றிக்காய்ச்ெல் வைாமல் தப்பிக்க அளனத்து வளகயான மாமிெ உணவுகளை தவிர்க்க பவண்டும். காய்கறி உணவுகளை அதிகம் ொப்பிட பவண்டும்.

126

மாமிெ உணவு பதாடர்ந்து ொப்பிடுெவர்களுக்கு ென்றிக்காய்ச்ெல் ளவைஸ் எளிதில் தாக்கும் ஆெத்து உள்ைது என ஆயுர்பவத நிபுணர்கள் கூறி உள்ைனர்.

சித்த மருத்துவம் -

ஞ்ைபூத மரபு

இன்ளறய உலகில் சிறந்த பதான்ளமயான மருத்துவங்களில் ஒன்றாக விைங்குவது சித்த மருத்துவம். இந்த மருத்துவத்ளதத் பதாற்றுவித்தவர்கள் சித்தர்கள். சித்த மருத்துவம் பதான்றுவதற்கு அடிப்ெளடயாக அளமந்தது ெஞ்ெபூதம். ெஞ்ெபூதத்தின் தன்ளமளய அறிந்த பின்பெ, சித்த மருத்துவம் பகாட்ொட்டு முளறயில் அளமந் திருக்க பவண்டும். ெஞ்ெபூதம் ஒன்றுடன் ஒன்று கலந்பத உயிர்கள், உலகிலுள்ை பொருள்கள் அளனத்தும் பதான்றின. அவ்வாறு பதான்றிய உயிரும், பொருளும் ெஞ்ெபூதங்களின் கூறுகைாகும். உயிரும், பொருளும் பதான்றவும், காக்கவும், நிளலக்கவும், அழிக்கவும், பெய்வது ெஞ்ெபூதமாகும். இதுபவ, ெஞ்ெபூதக் பகாட்ொடு. இக்பகாட் ொட்டிளனப் பின்ெற்றித் பதாடர்ந்து பமற்பகாண்டு வரும் இனத்த வளைப் ெஞ்ெபூத மைபினர் எனலாம். அத்தளகய மைபினைாகக் கருதத்தக்கவர்கள் சித்தர்கள். ெஞ்ெபூதக் பகாட்ொடு உருவாகிய காலத்ளதச் சித்தர் காலபமனவும், சித்த மருத்துவத்தின் பதாடக்கக் காலம் எனவும் பகாள்ைத் பதான்றுகிறது. ெஞ்ெபூதங்களைப் ெற்றிய சிந்தளன பதால்காப்பியக் காலத்துக்கும் முந்தியது. கடல்பகாைால் அழிந்துெட்ட இைண்டாம் தமிழ்ச்ெங்க நூல்களில் ஒன்று ெஞ்ெபூதக் பகாட்ொட்ளட விவரிப்ெதாக இருந்திருக்கிறது. ‘பூத புைாணம்’30 என்னும் அந்நூல் பதால்காப்பியக் காலத்துக்கும் முந்ளதய நூலாக இருக்கலாம். அல்லது பூதக் பகாட்ொட்டறிவு பதால்காப்பியக் காலத்துக்கு முந்ளதயதாக இருக்கலாம். அதனால் தான், பதால்காப்பியம் ெஞ்ெ பூதங்கைால் உலகம் உருவானபதன உளைக்கிறது. பதால்காப்பியர் காலத்துத் தமிழர், உயிர் அழியாது; என்றும் நிளலத்திருக்கக் கூடியது என்னும் கருத்துளடயவர்கைாக இருந்திருக்கின்றனர். “உயிர்கள் என்றும் அழிவில்லன என்ெது தமிழர் பகாள்ளக. உயிர்கள் என்றும் நிளல பெறுளடய வாதலின் அவற்ளற மன்னுயிர் என வழங்குதல் தமிழ் வழக்கு. இப்ெளழய வழக்கிளனத் ‘பதால்லுயிர்’ என்ற பதாடைால் பதால்காப்பியரும் உடன்ெட்டு வழங்கியுள்ைார்’’31 என்னும் கருத்துக்கு உரிளமயுள்ைவர்கள் சித்தர்கபை. சித்தர்கபை மருத்துவ முளறயால், உடல் அழியாமல் உயிளைப் ொதுகாக்க முடியும் என்று கூறியவர்கள். “உடம்ளெ வைர்க்கும் உொயம் அறிந்பத உடம்ளெ வைர்த்பதன் உயிர்வைர்த் பதபன’’32 என்றதால் அறியலாம். சித்தர்கள் கூறிய இந்தக் கருத்ளத பமய்ப்பிக்கும் அடிப் ெளடயாக இருப்ெது சித்த மருத்துவத்தின் ெஞ்ெபூதக் பகாள்ளகயாகும். ெஞ்ெபூதம் ெற்றிய கருத்து மருத்துவத்தில் மட்டுமல்லாமல் பதால்காப்பியம், புறநானூறு, ெரிொடல், சிறுெஞ்ெமூலம் பொன்ற ெங்ககால நூல்களிலும் காணப்ெடுகிறது. சிலப்ெதிகாைத்தில் இடம் பெற்ற ‘ெஞ்ெமைபு’ என்னும் இளெநூல் ெஞ்ெபூதத்ளத விவரிக்கிறது. பதன்னாட்டில் அளமந்திருக்கும் ளெவத் திருக்பகாயில் லிங்கங்கள்-காஞ்சி, திருவாளனக்கா, திருவண்ணாமளல, திருக் காைத்தி, சிதம்ெைம் ஆகியளவ முளறபய மண், நீர், தீ, காற்று, ஆகாயம் ஆகிய பூதங்கள் எனக் கூறப்ெடுகின்றன.33 இவற்றால் பூதங்களின் தாக்கம் பகாயில்களிலும் மதங்களிலும் இடம் பெற்றிருப்ெது அறியலாம். இக்பகாயில்களில் ஒன்றான திருவண்ணாமளலளயப் ெற்றிய பெய்தி அகநானூறு.34, நற்றிளண35 ஆகிய இலக்கியங்களில் இடம் பெற்றிருப்ெதால் அக்பகாயில் ெழளம வாய்ந்த ெங்ககாலத்தில் ஏற்ெட்டபதன்று கூறலாம்.

127

ெஞ்ெபூதங்களைப் ெற்றிய பெய்திகள் தமிழிலக்கியங்களில் ளெவத் திருக்பகாயில்களில் காணப்ெடுவளதப் பொல பவறிடங்களில் காணப் பெறவில்ளல என்ெதால், ெஞ்ெபூதக் பகாள்ளக தமிழகத்துக்கு மட்டுபம உரியபதனலாம். ெஞ்ெபூதங்களை அளடயாைமாகக் கூறும் ளெவக் பகாயில்களிலும், பவறு சில ளெவக் பகாயில்களிலும் சித்தர்கள் ெமாதி அளடந்ததாகக் கூறுவர். ெழளமயான ளெவக் பகாயில்களில் சித்தர் ெமாதி இருப்ெளதக் பகாண்டு சித்தர்களுக்கும் ளெவக் பகாயில்களுக்கும் பநருக்கமான பதாடர்பு இருப்ெது பதரியவரும். (சித்தர் ெமாதி இளணப்பு 6). ளெவ மத மைபு, சித்த மருத்துவ மைபு, சித்தர் மைபு ஆகியளவ ெஞ்ெபூதத்துடன் பதாடர்புளடயளவயாகக் காணப்ெடுகின்றன. இதனால், பமற்கண்ட மைபுகள், ெஞ்ெபூத மைபின் விரிவாகபவா பதாடர்ச்சியாகபவா பகாள்ை முடிகிறது என்ெதால், ெஞ்ெபூத மைபினர் எனக்கருத பவண்டியவர்கள் ெழளமயான சித்த மைபினர் எனபல பொருத்தமாக இருக்கும். ெஞ்ெபூத மைபின் பதாற்றம், இளடச்ெங்க காலத்திலிருந்து பதாடங்குவதனால், அது இன்ளறக்கு சுமார் 5000 ஆண்டிற்கும் முற்ெட்டபதனலாம். அதுபவ, சித்தர் காலமாகவும், சித்த மருத்துவக் காலமாகவும் பகாள்ை ஏதுவாக அளமகிறது. ெஞ்ெபூத மைபெ சித்தர் மைபு எனவும் சித்த மருத்துவ மைபு (அ) சித்த மருத்துவக் பகாட்ொடு என்று பகாள்ளும் கருத்தும் இறுதியாகிறது.

ப ோரோடுகிற வறரதோன் மனிதன் இளலகளை உதிர்த்துவிட்டு பவள்ைாளட கட்டாத விதளவயாய் மைங்கபைல்லாம் வாடி நிற்கிறபொது இபதா அளவ துளிர்த்து சிரிக்கிற வெந்த காலத்ளத நிளனத்தால் மகிழ்ச்சியளிக்கிறது. ஆற்றுப் ெடுளகயின் பவடிப்புகளைப் ொர்க்கிறபொபதல்லாம் நாளை அங்கு ஈைவாளடபயாடு ெசுளம நம்பிக்ளகக் பகாலங்கள் வளைவளத நிளனத்தால் உற்ொகம் உள்ளூை ஊற்பறடுக்கிறது. பகாளட காலத்தில் பவப்ெம் தகித்து வியர்ளவ ஆறு ஓடுகிறபொது ளத மாத சுகந்தமான குளிர்க்காற்று மனத்திற்கு சுகாமாயிருக்கிறது. பவப்ெமும், பவதுபவதுப்பும், குளிரும், கூதலும் ஒரு அதுபொலத்தான் மனிதவாழ்விலும் சுகமும் துக்கமும் வந்து பொகும்.

வருடத்தின்

ெருவங்கள்

இன்ளறய இைவு நாளை விடிந்து விடும்; துன்ெங்கள் துயைங்கள் மடிந்து விடும். நடக்கிறவளை நட ொளலவனப் ெயணத்திலும் ஒருநாள் ெசுஞ்பொளல பதன்ெடும் என்ற நம்பிக்ளகபயாடு நட. முள்பெடியின் கீறல்களை ெகித்துக்பகாள்ைாவிட்டால் பதன் எப்ெடி எடுக்க இயலும்?. கல்லிலும் கால் நடக்காது; முள்ளிலும் வளதெடாது ஒரு காலும் முன்பனற்றத்ளத முத்தமிட முடியாது பதாழா. உயர்வின் உச்சியிபல ஒளி வீசிக்பகாண்டிருக்கும் உயர்ந்த மனிதர்களின் உயைத்ளத மட்டுபம நம்மில் ெலர் எண்ணி வியக்கின்பறாபமபயாழிய அந்த நிளலக்குயை அவர்கள் ெட்ட துன்ெங்களையும் எடுத்தத் பதாடர் முயற்சிகளையும் எண்ணிப்ொர்ப்ெதில்ளல. தந்ளதயின் திருவாக்ளகக் காப்ெதற்கு துணியாவிட்டால் இன்று இைாமன் நாமமில்ளல

ெதினான்கு

ஆண்டுகள்

கானகம்

பெல்ல

பதாளிபல சிலுளவ சுமந்து கல்வாரிக்கு நடக்காவிட்டால் இபயசு பிைானுமில்ளல; கபிலவஸ்துளவவிட்டு பவளிபயறாவிட்டால் பொதிமை புத்தனுமில்ளல. 128

கல்லடி, பொல்லிடி, பகாளல மிைட்டல் பொன்ற எதிர்ப்புகளை பொறுளமபயாடும் நம்பிக்ளகபயாடும் ெமாளித்தப் பின்னபை நபிகள் இஸ்லாத்ளத உலகுக்குப் ெைப்பினார். வாழ்க்ளகயின் ஒவ்பவாரு கட்டத்திலும் பதால்விளயபய தழுவிய ஆப்ைகாம் லிங்கன் பின்னாளில் அதிெைாக எழவில்ளலயா? எத்துளண பதால்விகளையும் பவற்றியாக உருமாற்றிய எடிெளன உலகம் பகாண்டாடவில்ளலயா? உடல் ெழுதுெட்டாலும் உயர் எழுத்துக்கைால் எலன் பகல்லர் பிைகாசிக்கவில்ளலயா? இன்றும் நம்பமாடு வாழும் சிலர் புயளலயும் கடந்து பவள்ளி நிலவாய் பிைகாசிக்க நாம் மட்டும் இயலாளமகளைபய வாழும் இலக்கணமாய் ளவத்துக்பகாண்டு வாழ்வது தகுமா? நமது பொந்தச் சிளறகளிலிருந்து முதலில் பவளிபயற பவண்டும். காட்டு யாளனளயப் ெழக்குவதற்காக முதலில் அதன் காளல ெங்கிலியால் பிணித்துத் தூணில் கட்டுவார்கள். காலப்பொக்கில் எதிலும் கட்டப்ெடாத சிறிய ெங்கிலி மட்டுபம அதன் காலில் பதாங்க அந்த யாளன நிளனவால் வாழ்நாள் முழுவதும் சிளறப்ெட்டிருக்கும். நாம் என்ன நிளனக்கின்பறாபமா அதுவாகபவ ஆகிபறாம் என்ெது மாபெரும் உண்ளம. நம்பிக்ளகபயாடு நாள்களை நடத்திக் பகாண்டிருப்ெவர் பவள்ளி நட்ெத்திைமாகிறார். நம்பிக்ளக நலிந்து பொனவர் தம்முள் நைகத்ளத உருவாக்கி தம்ளமபய ெலியிட்டுக் பகாள்கிறார். எல்லா இைவுகளும் விடிந்திருக்கின்றன; நாளை விடியல் இல்ளலபயன்று யார் கூறினாலும் நாம் ஏற்கப் பொவதில்ளல. மனிதர்கள் பவறும் காற்ளறச் சுவாசிப்ெதால் வாழவில்ளல; நம்பிக்ளகளயச் சுவாசிப்ெதால்தான் வாழ்கிறார்கள். பிளழக்கபவ மாட்படன் என நிளனக்கும் பநாயாளிக்கு எத்தளகய மருந்து பகாடுத்தும் ெயபனன்ன? தூந்திை பவளிகளில் துயைத்ளதபய சுவாசித்துக் பகாண்டிருக்கின்ற எஸ்கிபமாக்களை வாழளவப்ெபத என்பறனும் ஒரு பொழுது சூரியக் கதிர் எட்டிப் ொர்க்குபமன்ற நம்பிக்ளகதான். எப்பொதும் பவளிச்ெத்ளத பநாக்கி நடக்க பவண்டும். நிதமும் எதிர்காலம் ஒளிமயமானது என்கிற நம்பிக்ளகளயச் சுமந்து நளடெயில பவண்டும். அப்பொதுதான் இந்த வாழ்க்ளகயின் மீது ெலிப்பொ பவறுப்பொ இருக்காது. ொளதகள் ெசுளமயானளவ; ெயணங்கள் இனிளமயானளவ என்று நிதமும் எண்ண பவண்டும். துன்ெங்கள் எதிர்ெட்டாலும் அளதக் கண்டு துவண்டுவிடாமல் பமபல பமபல முன்பனற பவண்டும். துன்ெம் பதாடாத மனிதன் யாபைனும் உண்டா? துன்ெத்ளதத் தாங்கிக்பகாண்டு நம்பிக்ளகபயாடு ெயணம் பெய்தால் இன்ெம் தானாக நம்ளம வாழ்த்தும். சுடச்சுடத்தான் தங்கம் ஒளிரும்; ெட்ளட தீட்டத் தீட்டத்தான் ளவைம் ஒளி வீசும். அதுபொல நம்ளம வருத்தும் துயைம் யாவும் நம்ளம ெக்குவப்ெடுத்தி சிறந்த மனிதனாக உருவாக்குகின்றது. வாழ்க்ளகளய வைப்ெடுத்தும் பநாக்கிபல எதிர்ெடும் ெவால்களை நம்பிக்ளகபயாடு பொைாடி பவல்ல பவண்டும். ‘சுற்றுகிற வளைதான் பூமி - பொைாடுகிற வளைதான் மனிதன்’ என்ற கவிஞர் ளவைமுத்து கூற்றுக்கிணங்க முன்பனற்றத்ளதத் தரிசிக்க முட்டுக்கட்ளடகளை எல்லாம் தகர்த்பதறிந்து பொைாடுகிறவபன மனிதன். நமது முயற்சிக்கு நிச்ெயம் ெலன் உண்டு. ெசுளமயான நிலத்தில் தூவப்ெட்ட விளதகள் முளைக்காமல் பொனதில்ளல. நம்பிக்ளக நம்ளம மனிதர்கைாக்கின்ற மகாமந்திைம். நம்பிக்ளகதான் வாழ்க்ளக. அளத எப்பொதும் பநஞ்சிபல ளவத்து வைர்த்தாக பவண்டும். ‘காலம் இருண்டிருந்தாலும் இதயத்ளதபய தீெமாகப் பிடித்துக்பகாண்டு தீர்க்க தரிெனத்பதாடு முன்பனறுபவாம், உளழப்புச் பெங்பகாளல உயர்த்திப் பிடிப்பொம், நம் காலடிச் சுவடுகைால் எதிர்காலங்கள் பிைகாசிகட்டும்’ என்ற சூரிய காந்தன் வரிகளை துவழும் பொபதல்லாம் நிளனவு பகாள்பவாம். 129

130