Ta 20 Prwtokolla Ths Prodosias

4

ΚΩ ΝΣΤΑΝτΙ Ν ΟΣ Α. ΠΛΕΥΡΗΣ

Κωνσταντίνος Α. Πλεύρης ΤΑ ΕΙΚΟΣΙ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΆ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

1 η έκδοσις άπό τόν έκδοτικό οίκο ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ ΙΠΠΟΚΡΑΤΟΥΣ 69α, 106 80 ΑΘΗΝΑΙ Τηλ.: 3634932, Fax: 3617592

Τήν έπιμέλειαν είχε ό έιcδότης 'Ιωάννης Σχοινάς

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Α. ΠΛΕΥΡΗΣ

ΤΑΕΙΚΟΣΙΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΗΣΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

ΑΘΗΝΑΙ

1995

ΝΕΑ

ΙΙΕΣΙΣ

ΤΑ ΕΙ ΚΟΣΙ Π ΡΩΤΟΚΟΛΛΆ ΤΗΣ Π ΡΟΔΟΣ Ι ΑΣ

«Δεν θa κρίνετε Σείς οί Φράγκοι - τa χΟεσινa άγριογούρουνα­ Έμάς, άλλa Έμείς Oa κρίνωμε Σάς καi τον πολιτισμόν σας»

Περ ικλή ς Γιαννόπουλος ' (« Έκκλη σ ις πρός τό Π ανελλήνι ον Κοι νόν»)

7

Περιεχόμενα l. ΣΗΜΕΙί1ΣΕΙΣ

2.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

9

ΒΑΣΙΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΙ .............................. 15

31 41 Αίγαίον . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 42 'Απόδημος Έλληνισμός . . . 44 Άρχαία μνημεία . 46 'Αρχαίοι συγγραφείς . 47 Γλώσσα 49 Δημογραφικόν . 52. Έλληνικός ρυθμός . .. 53 WΕνοπλοι δυνάμεις .. 55 'Επέτειοι . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 57 Ίδανικα . . . 59 Ίστορία . 61 Κατεχόμενα έδάφη . 63 Μειονότητες . . . . 65 Οίκονομία . . . . 67 Όρθοδοξία .. . 68 Παιδεία. . . . 70 Προσωπικότητες . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 72 Τέχνη . ... . .. . 74 Τρόπος ζωής . 76 Φυλη 78 5. ΤΑ ΤΕΧΝΑΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΧΘΡΩΝ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ 81 6. ΕΚΚΛΗΣΙΣ . . . . .. . . . . 91 3. ΚΑΤΑΓΓΕΛΩ ΚΑΙ ΚΑΛΩ

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

•

.

.

.

.

4. ΤΑ ΕΙΚΟΣΙ ΠΡίΠΟΚΟΛΛΑ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Ι. ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ 'Απευθύνομαι πρός τους 'Έλληνας, που πιστεύουν στήν 'Ελλάδα καί άγωνίζονται δι' αύτήν. Μάς συνδέουν τα Έλ­ ληνικα 'Ιδεώδη. Είμεθα δμαιμοι, όμόφρονες, όμόγλωσσοι, όμότροποι, όμόθρησκοι. Είμεθα άδελφοί, τους όποίους οί μισέλληνες διήρεσαν είς δεξιούς-άριστερούς, είς κόμμα­ τα, είς συμφέροντα, στό γλωσσικό, στήν θρησκεία κ.τ.λ. με σκοπό να μάς έξασθενήσουν, δια τής έμφυλίου διχο­ νοίας. Κάπως, στήν έποχήν μας, μέχρις ώρισμένου ση­ μείου τό κατώρθωσαν. Είμεθα συνεπώς ύποχρεωμένοι, δια παντός μέσου, να έ­ πιτύχωμεν τήν έθνικήν μας ένότητα, δια τήν Μητέρα 'Ελ­ λάδα. 'Οτιδήποτε έξυπηρετεί τήν ένότητα τών 'Ελλήνων συντελεί στήν ίσχυροποίησίν των. Ή πολιτική ένότητος είναι ή μόνη πολιτική που μάς χρειάζεται. Θα κάνω μερικας παρατηρήσεις: Δι' ότιδήποτε κακό συμβαίνει στήν 'Ελλάδα συνήθως κατηγορούνται οί ξένοι. Πότε οί 'Άγγλοι, πότε οί 'Αμερι­ κανοί, πότε οί Ρώσσοι κ.τ.λ. πάντοτε εύρίσκομεν κάποιον ξένον, δια να τοϋ φορτώσωμεν τας ίδικας μας εύθύνας. Διότι αύτή είναι ή άλήθεια. Έμείς οί 'Έλληνες εύθυνόμε­ θα πρωτίστως καί κατόπιν οί ξένοι. Ό ξένος είναι ξένος. Δέν έχει ύποχρέωσι να ένδιαφέρεται δια τα Έλληνικα συμφέροντα. Ό 'Έλλην καί μόνον αύτός έχει καθήκον να φροντίζΊ], δια τό καλό τής 'Ελλάδος. 'Άλλως τε οί ξένοι ούδέποτε θα κατώρθωναν κάη είς βάρος τής 'Ελλάδος, Ciν δέν ύπήρχαν οί πρόθυμοι 'Έλληνες να τους έξυπηρετή­ σουν, μέ πολλα άσφαλώς άνταλλάγματα.

10

ΚΩΝΣΤΑ ΝτΙΝΟΣ Α . Π ΛΕΥΡΗΣ

Πρώτη παρατήρησις: Δι' δλα δσα γίνονται στην Έλλά­ δα, καλα η κακά, εύθυνόμεθα άποκλειστικώς έμείς οί ·Έλ­ ληνες. 'Όσας φοράς, στην έποχήν μας, είχαμε δικαίας διεκδι­ κήσεις έτρέχαμε είς διαφόρους διεθνείς η πολυεθνείς ορ­ γανισμούς, δια να ίκανοποιήσουν τα αίτήματά μας. Μέ τό παραμικρό, προσφεύγομε στόν ΟΗΕ, ΝΑΤΟ, ΕΟΚ κ.τ.λ. έ­ ιcλιπαροϋντες συμπαράστασιν η έπίλυσιν τών διαφορών μας μέ τρίτους, ώς έπi τό πλείστον μέ γείτονας. Τό έθνικώς άξιοπρεπές είναι άσφαλώς να έπιδιώκωμεν την ίκανοποίησιν τών δικαίων μας βασιζόμενοι στους έ­ αυτούς μας. ·Έχομεν έξευτελισθή, έχομεν γίνει ό περίγε­ λως τών ξένων, που καταφεύγομεν είς αύτους έπαιτοϋντες τα δικαιώματά μας. Να είμεθα άξιοι να ύπερασπιζώμεθα τfιν πατρίδα μας καi τα δικαιώματά μας μόνοι μας καi να μην περιμένωμεν κάτι άπό τους ξένους, οί όποίοι τέλος πάντων' ούδέν μάς οφείλουν. Δευτέρα παρατήρησις: 'Επιβάλλεται να στηριζώμεθα στους έαυτούς μας. Να έχωμεν έθνιιcfιν αύτοπεποίθησιν καi να μην βασιζώμεθα στους ξένους. Αί δυνάμεις τοϋ Έλληνισμοϋ είναι τεράστιαι. Πνευμα­ τικώς, ψυχικώς, ηθικώς καi ύλικώς, ό Έλληνισμός είναι πανίσχυρος. Άλλα έθνικοi μειοδόται άποτρέπουν την έκ­ δήλωσιν τών δυνάμεων τοϋ ·'Έθνους. Αύτοi οί μειοδόται κατέχουν, χάρις στfιν βοήθεια τών ξένων (χρήματα, γνω­ ριμίαι, προβολή, πιέσεις κ.τ.λ.) θέσεις ιcλειδια μέσα στό κράτος καi προδίδουν την πατρίδα. Ή προδοσία των έγκειται στό δτι καταπνίγουν κάθε Έλληνικη δύναμι, δια να μην έιcδηλωθτJ καi να μην έπι­ κρατήσ1J. Οί ξένοι γνωρίζουν καλώς την ίσχυν τών ·Ελλή­ νων καi τfιν έξουδετερώνουν κυρίως μέ τα έγχώρια όργα­ νά των (πολιτικοί, καθηγηταi πανεπιστημίων, οίκονομι­ κοi παράγοντες κ.τ.λ.) τα όποία άφελληνίζουν τόν .Ελλη­ νικό λαό μέ τους τρόπους που στην συνέχεια θα περιγρά­ ψω.

ΤΑ ΕΙΚΟΣΙ ΠΡίΗΟΚΟΛΛΑ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

11

Τρίτη παρατήρησις: Οί ξένοι εύρίσκουν προδότας, οί όποίοι, χάριν aνταλλαγμάτων (χρήματα, aξιώματα κ.τ.λ.), aφελληνίζουν τόν Έλληνικόν λαόν. Οί ξένοι έχουν aπέναντί μας ένα κληρονομικό σύ­ μπλεγμα κατωτερότητος. Ή ίστορία που είναι ή ζωfι τών λαών έπιβεβαιώνει, δτι όταν έμείς είχαμε φθάσει εiς τα ϋψη του πολιτισμοί), δλοι οί άλλοι λαοi έστεροuντο στοι­ χειώδους πνευματικοί) βίου. Αί aρεταi τών Έλλήνων (πο­ λεμικαί-πολιτιστικαί) τους έδωσαν τfιν έξέχουσαν θέσιν στfιν ίστορίαν τής aνθρωπότητος. Οί ψοφοδεείς θα ψιθυρίσουν: Καλα αότά, ι:Ιλλα aνή­ κουν στό παρελθόν, τώρα τi γίνεται; Μα δέν βλέπουν, ότι μόλις χθές aπεδείξαμεν την δύναμίν μας; Λησμονοuν τό 1940; Όταν ή Γαλλία κατέρρεε έντός 20 ήμερών, όταν χι­ λιάδες Άγγλογάλλοι ήττημένοι διέφευγον στfιν Άγγλίαν (liν είχαμεν έμείς στα σύνορα 400.000 στρατό aντi 8.000 μό­ νον, οόδέποτε θα διήρχοντο οί Γερμανοi) καi ή μισή Γαλ­ λία μέ τόν Στρατάρχη Πεταiν έγινε σύμμαχος του Χίτλερ. 'Η Πολωνία διελύθη εiς 1 6 ήμέρας, τό Βέλγιον καi ή 'Ολ­ λανδία εiς 2-3 ώρας, τηλεφωνικώς ή Δανία κ.τ.λ. 'Όλοι αότοί, οί όποίοι έπέταξαν τα όπλα των καi έπαι­ σχύντως έλιποτάκτησαν έχ: του πεδίου τfjς μάχης, δέν συγχωροuν την ήρωϊκfιν μας στάσιν. Τό ίδιο συμβαίνει καi μέ τfιν άλλην πλευράν, δηλαδfι μέ τους Γερμανοϊταλούς. Οί Ίταλο\ δέν μποροuν να ξεχά­ σουν τi έπαθαν στα όρη τfjς Βορείου Ήπείρου, οϋτε οί Γερμανοί, που δια πρώτην φοραν δέν διέσπασαν τfιν άμυ­ να τfjς «Γραμμfjς Μεταξά», που aπώλεσαν τό άνθος τών αλεξιπτωτιστών των εiς τfιν Κρήτην, ποu τους καθυστε­ ρήσαμεν στfιν έκστρατείαν κατα τής Ρωσσίας κ.τ.λ. Τό 1940, τό σήμερα δηλαδή, άπέδειξε τfιν ϋπαρξι τών πολεμικών aρετών τfjς φυλfjς. Αί πολιτιστικαi aρεταi δέν aποδεικνύονται έντός του νεοελληνικοί) κρατιδίου, διότι οί προδόται δέν aφήνουν έλεύθερον τόν Έλληνισμό να δράσJ], ι:1λλα aποδεικνύονται στό έξωτερικό, όπου οί όμο-

12

ΚΩ ΝΣΤΑΝτΙ Ν ΟΣ Α. ΠΛΕΥΡΗΣ

γενείς θριαμβεύουν. 'Εiιν τό κράτος, άντi νά εμποδίζ1J, διευκόλυνε τάς πολιτιστικάς άρετάς τών Έλλήνων, τότε θά εβλέπατε νέαν πολιτιστικην άκμην στην Έλλάδα. Τετάρτη παρατήρησις: Ύπερέχομεν τών Εύρωπαίων νεοβαρβάρων. Τούς τό έχομεν άποδείξει. Πρέπει νά στα­ ματήσωμεν νά ύποτιμώμεν τόν 'Έλληνα, δπως μάς προπα­ γανδίζουν οί εχθροi τοϋ WΕθνους. 'Οπωσδήποτε, ύπάρχουν αί μεγάλαι δυνάμεις, πού είναι αί ύλικώς iσχυραi χώραι, αί όποίαι άναμιγνύονται στά ε­ σωτερικά τών μικρών χωρών. Στην πατρίδα μας, τό κακό τών επεμβάσεων τών μεγά­ λων δυνάμεων έχει παραγίνει. Στην πολιτικη π.χ. παίρ­ νουν νέους, τούς σπουδάζουν εiς τά πανεπιστήμιά των καi κατόπιν μάς τούς στέλλουν νά πολιτευθοϋν καi νά κυβερ­ νήσουν την Έλλάδα. Τά πρόσωπα καi οί μέθοδοι είναι γνωστά. Όμως, δέν γίνεται πάντοτε αύτό πού θέλουν αί μεγάλαι δυνάμεις. Ή ζωη τών λαών έχει πλήθος παραδειγμάτων, πού βεβαιώνουν, δτι οϋτε τό λεγόμενο διεθνές κλίμα, οϋτε αί μεγάλαι δυνάμεις κατευθύνουν την ίστορία, δπως σχε­ διάζουν. Κάτι συμβαίνει, κάποιος παρουσιάζεται κ.τ.λ. καi άνατρέπονται τά σχέδια π.χ. 182 1 , 1912-13, 191 9-22 κ.τ.λ. Έάν συνέβαινε δ,τι καi δπως τό ήθελαν αί μεγάλαι δυ­ νάμεις, τότε αύταi θά εκυριάρχουν άπό αiώνων διά πα­ ντός. Άντιθέτως, ή ίστορικη εξέλιξις κατευθύνεται άπό ά­ σταθμήτους παράγοντας, πού ελάχιστα ύπολογίζουν τά σχέδια τών μεγάλων δυνάμεων. Πέμπτη παρατήρησις: Μην ύπερβάλλετε ηΊν iσχύν τών μεγάλων δυνάμεων. Αύταi πράγματι επεμβαίνουν στά ε­ σωτερικά μας, διότι εύρίσκουν προδότας νά τάς εξυπηρε­ τήσουν. Άλλά δεν κατορθώνουν ποτέ νά ελέγξουν την ί­ στορία μας, δταν εμείς δεν λογαριάζομεν τούς ξένους καi πράττομεν τό καθήκον μας. Τέλος, πρέπει με την εντονωτέραν έμφασιν νά ύπο­ γραμμίσω δτι αί επιδιώξεις τών μισελλήνων δεν πρόκει-

ΤΑ ΕΙΚΟΣΙ Π ΡΩΤΟΚΟΛΛ-\ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

13

ται νά επικρατήσουν. Δtν κάνω εuχήν, άλλά λογικιlν πρόβλεψιν. Γνωρίζω άπό τήν ίστορίαν, δτι ή Έλληνική φυλή άναδεικνύει προσωπικότητας αί όποίαι έρχονται, κυριαρχοϋν καί άποκαθιστοϋν τήν Έλληνικήν τάξιν πραγμάτων καί τότε ή Έλλας μεγαλουργεί. Οί προδόται επικρατοϋν προσωρινώς καί επιφανεια­ κώς. Μόλις τούς άντιληφθή ό λαός άρχίζει ή άντίστρο­ φος μέτρησις δι' εκείνους. Καταγγέλλω τούς προδότας καί τάς πράξεις των καί περιμένω τούς άνδρας πού θα έλ­ θουν άπό τό μέλλον, μέ συνείδησιν τοϋ παρελθόντος, δια να ξεκαθαρίσουν τό παρόν. Κωνσταντίνος Πλεύρης

ΒΑΣΙΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΙ ίστορία ύπαγορεύει τα ίδανικα τοϋ λαοϋ - Ό -Ελλην άποδεδειγμένως ύπερέχει τών άλλων - τα ψεύδη τής μι­ σελληνικής προπαγάνδας - Άνά-yκη έθνικής αύτοπε­ ποιθήσεως - Τό άντιδραστικό κατεστημένο τών έχθρών τοϋ Εθνους - Ό έλληνικός λαός «ένεργείφ> καί «δυνάμει» - Αί ώργανωμέναι δυνάμεις τής έθνικής κοινωνίας - Πο­ λιτικfι καi πολιτικοi - Ή άποστολfι τής έλληνικής νεο­ λαίας - Πολιτικαi άντιλήψεις έπi τών διεθνών σχέσεων - Έθνικισμός, Έθνισμός, Πατριωτισμός. Ή

Ό Έλληνικός Λαός άξίζει να άγωνίζεται ΜΟΝΟΝ ύπέρ τών 'Ιδανικών τοu 'Έθνους. Ποία είναι αύτα τα Ίδανικα; Είναι εκείνα τα όποία ύπαγορεύονται, άπό την ίδια την ί­ στορίαν Του. Άπό τα πανάρχαια χρόνια, εδώ καi πολλας χιλιετίας, τi μάς διδάσκει ή ίστορία; Διδάσκει δτι άνέκαθεν οί 'Έλ­ ληνες ήγωνίζοντο, δια την δημιουργίαν ύψηλοu πολιτι­ σμού καi Αύτοκρατορίας. Χάριν στας πολεμικας καi πολιτιστικας άρετας τής φυ­ λής μας κατωρθώσαμε να δημιουργήσωμεν τόν άνθρώπι­ νον πολιτισμόν καi να εγκαθιδρύσωμεν πολλας αύτοκρα­ τορίας καi μερικας φορας κοσμοκρατορίας. Έπιτεύγματα, που ούδεiς aλλος λαός ούδέποτε επέτυχε. Μετα άπό μίαν εκθαμβωτικην πορείαν διεμορφώσαμεν η1ν παγκόσμιον ίστορίαν, κατα την θέλησιν μας καi επε­ βλήθημεν επi τής οίκουμένης τών βαρβάρων, δια του ε-

16

ΚΩΝΣΤΑΝτJΝΟΣ Α . ΠΛΕΥΡΗΣ

κτυφλωτικού φωτός τού πνευματικού μας βίου καi δια τής aκαταβλήτου ίσχύος μας. Τό 1453 έτελείωσε μία ύπερχιλιετης αύτοκρατορία-κο­ σμοκρατορία μας. Οί διωκόμενοι ·Έλληνες διέφυγαν στην δύσιν, δπου μετέδωσαν τα έπιτεύγματά των καi έτσι οί βαρβαροευρωπαίοι έπεκοινώνησαν με τόν πολιτισμόν, aποκλειστικόν προϊόν τής Έλληνικής εύφυίας. Ταυτο­ χρόνως ήρχισε ό aγrον aποκαταστάσεως τής Έλληνικής Πατρίδος, ή όποία ύπεδουλώθη είς τοuς ύπανθρώπους Τούρκους. Άπωλέσαμεν την αύτοκρατορίαν λόγφ φυσικής κοπώ­ σεως. Δf.ν είμεθα Θεοi δια να έξουσιάζωμεν αίωνίως τόν κόσμον. Συνέπεια τής κοπώσεώς μας ήτο ή aποφυγη τής στρατεύσεως. Έμειώθη ή στρατιωτικη μας δύναμις (ψυ­ χιχ:η καi ύλικη) με aποτέλεσμα να ύποχ:ύψωμεν στην βίαν τών έπιδρομέων. την έπομένην τής άλώσεως τής Πόλεως έκλεισε εν κε­ φάλαιον τής .Ελληνικής ίστορίας, δια να άνοίξη εν νέον. Ό ήρωϊκός Αύτοκράτωρ Κωνσταντίνος Παλαιολόγος δf.ν παρεδόθη. ·Έπεσε μαχόμενος. Οϋτε ό Έλληνικός Λαός παρεδόθη. Άλλα aπεφάσισε να άγωνισθή κατa τfιν έπιτα­ γην τής λαϊκής παραδόσεως, δτι: «πάλι μi χρόνια μi και­ ρούς - πάλι δικd. μας θό.vαι» καί «διπλό, τριπλΟ θd. πάρουμε αύτο που μάς έπάρθη».

Άποκορύφωσις τής έθνικής προσπαθείας άναγεννήσε­ ως τής αύτοκρατορίας μας ύπήρξε τό 1 821 . Μέ συνεχείς θυσίας καί παρα την άδελφοκτόνον διχόνοιαν κατωρθώ­ σαμεν να άπελευθερώσωμεν μικρόν μέρος τής Πατρίδος καi να όργανώσωμεν άδύναμον κρατίδιον. Έν τούτοις χά­ ριν είς νέας θυσίας, άγώνας, έπαναστάσεις καi πολέμους άπηλευθερώθη μέρος τής 'Ηπείρου, τών Νήσων, τής Μα­ κεδονίας καί Θράκης καi τό 1 921 , μόλις έκατόν έτη άπό την έπανάστασιν τού 1 821 ό ύπέροχος Έλληνικός στρα­ τός πλησιάζει στην '"Άγκυρα, πλησιάζει στό όνειρο τού έκδιωγμού τών Τούρκων καi τής έπανιδρύσεως τής αύτο-

ΤΑ ΕΙΚΟΣΙ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

17

ιφατορίας μας. Τό όραμα τής «ΚόΚΙ(ινης Μηλιάς»! Έχάσαμεν τότε, έξ αίτίας τοϋ διχασμοϋ. Αύτοϋ τοϋ ό­ λεθρίου έλαττώματος τής φυλής, που άπό τα πανάρχαια χρόνια μάς άκολουθεί καταστρεπτικώς. Τό 1940 άπεδείξαμεν, χάριν, σηΊν ένότητά μας, τi)ν ά­ ξίαν μας άλλα δέν έκερδίσαμεν όσο έδικαιούμεθα, διότι κατεσφάγημεν είς τριετή έσωτερικόν πόλεμον καi φθάνο­ μεν στi)ν λεγομένην μεταπολεμικi)ν έποχήν. Άπό τοϋ 1950 με φωτεινi)ν έξαίρεσιν τόν Στρατάρχην Παπάγον, όλοι οί άλλοι πολιτικοi έγιcαταλείπουν την Μεγάλην Ίδέαν τοϋ 'Έθνους. 'Όλα τα κόμματα άνεξαιρέ­ τος προπαγανδίζουν τό «δiν διεκδικούμε τίποτε». Προπα­ γανδίζουν δηλαδi) τi)ν προδοσίαν τής Πατρίδος. Οί γραικύλοι πολιτικοi διέγραψαν τας ύποθήκας τών περασμένων γενεών, αί όποίαι έθυσιάσθηκαν δια την άνα­ γέννησιν τής Πατρίδος. Φυσικα δέν είχαν αύτό τό δικαίω­ μα. Τό 1821 είχε ώς σιcοπόν, όπως σαφώς προκύπτει άπό την διακήρυξιν τοϋ Ύψηλάντου (25 Φεβρ. 1821) καi τήν «Χάρτα» τοϋ Ρήγα καi ιcυρίως άπό τi)ν λαϊιci)ν παράδοσιν τi)ν άπελευθέρωσιν ΟΛΟΚΛΉΡΟΥ τής Έλλάδος καi δχι τμήματος αύτής. Οί γραικύλοι πολιτικοi που έγιcατέλειψαν τi)ν Ίωνίαν, τi)ν Β. 'Ήπειρον τi)ν Β. Μακεδονίαν, τi)ν Θράκην, κ.τ.λ. στους άξέστους κατακτητaς είναι ένοχοι προδοσίας. 'Ό­ λοι τους. Καi άσφαλώς κάποτε θα λογοδοτήσουν. Τους περιμένει τό φυσικόν τέλος κάθε προδότου: ή άγχόνη. Ό ·ελληνικός Λαός χρειάζεται μιαν ήγεσίαν, ή όποία θα τόν όδηγήση, στi)ν όδό τών πεπρωμένων τής φυλής. Ναi ύπάρχουν πεπρωμένα. Άλλα δια να τα ίδής άπαιτεί­ ται να τα πιστεύης. Ti πρέπει να γίνη; Πρώτον, πρέπει να άπαλλαγij ό Έλληνικός λαός άπό τα άσφυκτικα δίκτυα τής μισελληνικής προπαγάνδας, ή

18

ΚΩΝΣΤΑΝΠΝΟΣ Α . ΠΛΕΥΡΗΣ

όποία έχει διαδώσει καi έν μέρει έπιβάλλει τα ήττοπαθή συνθήματα δτι: «τίποτε δiν άλλάζει», «όλα τd ρυθμίζουν οί ξένοι», «είναι άλλοι τώρα οι' κωροι' και' αι' συνθήκω», «είμεθα είς τήν ΕΟΚ» καi άλλα παρόμοια ψοφοδεή, ήθικοδιαλυτι­

κα καi όπωσδήποτε ψευδή. Δεύτερον, πρέπει τό 'Έθνος να έπανεύρη η1ν αύτοπε­ ποίθησιv του καi τήν έμπιστοσύνην στήν άξίαν του. Δf.ν είμεθα έμείς λαός, που του καθορίζουν άλλοι τό μέλλον του. Οί κάθε λογής ξένοι να μάθουν - iiν δf.ν γνωρίζουν ήδη- δτι εϊθεμα λαός ιcυριάρχων, που δλους τοi>ς άλλους λαους τους ώδηγήσαμεν στόν πολιτισμόν καi τους έιcυ­ βερνήσαμεν έπi χιλιετίας ώς άγέλας άνθρωποειδών. Τρίτον, πρέπει να άφυπνίσωμεν είς δλους τους 'Έλλη­ νας τήν Μεγάλην ίδέαν, ή όποία ζή στήν ψυχή του καθε­ νός μας καi άναμένει τό έγερτήριον σάλπισμα. Έκεί δπου έφθάσαμεν τό 1921 μπορεί να φθάσωμεν τό 2001 η δf.ν ξέ­ ρω πότε. Έκεί δπου έφθασαν οί γονείς μας, μπορεί να φθάσωμεν έμείς η τα παιδιά μας η τα έγγόνια μας. Τέταρτον, πρέπει να όργανωθij άπελευθέρωσις τών ύ­ ποδούλων 'Ελλήνων καi τών κατεχομένων έδαφών τής Πατρίδος. τα έπαναστατικα άπελευθερωτικα κινήματα εί­ ναι άναγιcαία. Όσοι τα άρνοuνται είναι δειλοi η προδόται η καi τα δύο μαζί. Θα χρειασθij να πολεμήσωμεν. Να χυθij αίμα. Ούδέποτε οί 'Έλληνες έφοβήθησαν τόν πόλε­ μον καi τήν θυσίαν. Ούδέποτε. Μιϊς έχουν άποχαυνώσει μf. τα παραμύθια τής τάχα «ένωμένης Εύρώπης» τής έξαρτήσεώς μας άπό τους ξέ­ νους, τής θεοποιήσεως τής δημοκρατίας, τών διαφόρων πομφολύγων, δπως «μετεξέλιξη», «κοινωνικός μετασχη­ ματισμός», «είρηνική έπενάσταση», «θεσμοθετημένες δέ­ σμες», καi άλλας παρεμφερείς άερολογίας, τας όποίας πέρδονται έκ του στόματός των. Καi ένφ οί πολιτικοi προθύμως συζητούν άπό τηλεορά­ σεως δια τα δικαιώματα τών μειονοτήτων, δια τόν «ρατσι­ σμόν» καi τήν «ξενοφοβίαν>> ούδείς έξ αύτών όμιλεί δια

ΤΑ ΕΙΚΟΣΙ ΠΡ!ΗΟΚΟΛΛΑ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

19

τήν Έλλάδα καί τόν Έλληνισμόν. Οόδείς όμιλεί δια τήν ί­ στορίαν τού Έλληνικού 'Έθνους καί τα δικαιώματά του. 'Απεναντίας μέ πολλούς τρόπους άποσιωπούν τα αίτήματα τού Έλληνισμού. Καί τό χειρότερο άφελληνίζουν τήν νεο­ λαία μας, ή όποία άκούει δια τήν 'Αρχαίαν Έλλάδα η τό Βυζάντιον καί τής φαίνεται, δτι άκούει δια πράγματα άπό­ μακρα, άγνωστα, ξένα πρός αύτήν. Ή σκόπιμος καταφρό­ νησις τής Έλληνικής ίστορίας άποβλέπει άκριβώς στό να μη μάθουν οί 'Έλληνες τό παρελθόν τους. Διότι ίiν τό μά­ θουν θα γεμίσουν έθνικ-ην ύπερηφάνειαν καί τό κυριώτε­ ρον θα θελήσουν να φανούν άντάξιοί των. Να επαναλά­ βουν, δηλαδή, τα κατορθώματα τών προγόνων. Ή ίστορία παραδειγματίζει καί οί έχθροί τού 'Έθνους φοβούνται τα παραδείγματά της. Πραγματικώς είναι αίσχος, πού έξήρεσαν άπό τcΙς πα­ νελλαδικας έξετάσεις στό μάθημα τής «Ίστορίας τών νεω­ τέρων χρόνων» τούς Βαλκανικούς πολέμους. Πραγματικώς είναι αίσχος πού δέν άνηγέθησαν μνη­ μεία στήν πρωτεύουσα τών ενδόξων σταθμών τής ίστο­ ρίας μας. Αύτα καί πολλcΙ άλλα αίσχη κάποτε θα σταματήσουν. Τό λέγω δχ ι ώς έλπίδα, άλλα ώς βεβαιότητα. Διότι ό Έλ­ ληνισμός επεκράτησε ίσχυροτέρων έχθρών του, άπό όσον είναι οί σημερινοί γραικύλοι. Τό μέλλον πού έρχεται είναι ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ. 'Άς εύχηθώμεν λοιπόν: «Τού χρόνου στήν Πόλιν» καί ίiς άγωνισθώμεν δι' αύτό. Ή ίστορία τού κάθε λαού άποτελεί τήν μοναδικilν ά­ πόδειξιν τή ς άξίας του. 'Όταν διακηρύσω την ύπεροχην τών Έλλήνων βασίζω αύτήν μου την γνώμην έπί τής Έλ­ ληνικής ίστορίας. Ίστορικώς πράγματι άποδεικνύεται άμέσως ότι ύπήρ­ ξαμεν οί πρωτουργοί τού πολιτισμού. Ίστορικώς έπίσης άποδεικνύεται άμέσως, ότι έδημιουργήσαμεν αύτοκρατο­ ρίας καί κοσμοκρατορίας, τας όποίας ούδείς άλλος λαός

20

ΚΩ ΝΣΤΑΝτΙΝΟΣ Α. ΠΛΕΥΡΗΣ

έκανε. Αύτή είναι ή άναμφισβήτητος άλήθεια. Μόνον οί WΕλληνες έκυβέρνησαν κάποτε πολλας φορας τόν κό­ σμον. Ή ίστορία δμως άναφέρεται στό παρελθόν. Τώρα τί γί­ νεται; Είμεθα σήμερον άξιοι να κατορθώσωμεν δσα έπε­ τύχαμεν στό παρελθόν; Θα δώσω άπάντησιν εiς τούτο τό λογικόν έρώτημα. Βεβαίως ή βιολογία με τόν 'Έλλην, που φαίνεται άπαίδευτος, πτωχός, ύπανάπτυκτος, άμόρφωτος κ.τ.λ. δεν είναι ό άληθης 'Έλλην. Ό άληθης 'Έλλην είναι «δυνά­ μει» πρώτος είς δλα άρκεί να έχει ώρισμένας συνθήκας δια να έκδηλωθi] τό «δυνάμει» τής όντότητός του. Αuτας τας συνθήκας τα άρχαία Έλληνικα κράτη καi τό βυζαντινόν τας παρείχον στους 'Έλληνας καi αuτοi έ­ θριάμβευαν. Κατα την διάρκειαν τής τουρκοκρατίας ή Έλληνικη κοινωνία έκαλλιέργησε τό «δυνάμει» τών 'Ελλήνων καi έ­ πανεστάτησαν. Μετέπειτα τό κράτος έφρόντισε δια τας συνθήκας έκδηλώσεως τοϋ «δυνάμεω μας, ίδίως τό 191213, τό 1919-22, τό 1940 καi έδοξάσθημεν. Τώρα άπεναντίας τό νεοελληνικό κρατίδιο μετα τό 1950 στερεί τας συνθή­ κας-προϋποθέσεις, μi; συνέπειαν οί 'Έλληνες να μη δει­ κνύουν τόν άληθή έαυτόν των καi να έχουν έκπέση («έ­ νεργείφ>) είς εναν λαόν τοϋ εuκόλου πλουτισμοϋ, τής δη­ μοσιοϋπαλληλίας, τής ήττοπαθείας, τής ξενολατρείας, τής άπουσίας ίδεωδών, τής κοινωνικής παρακμής κ.τ.λ. ένφ ό 'Ελληνικός λαός είναι («δυνάμει») άγωνιστικός, φι­ λόδοξος, δημιουργικός, ίδεαλιστής, ένωτικός, ύπερήφα­ νος κ.τ.λ. Οί έχθροi τοϋ έθνους άποστεροϋν στόν λαόν τας Ο'ι)ν­ θήκας- προϋποθέσεις έκδηλώσεως τοϋ «δυνάμει» του, με σκοπόν δια τοϋ μειονεκτικού «ένεργείφ> να μάς διαλύ­ σουν ώς 'Ελλάδα, ώς φυλή, ώς Πατρίδα. Ποίαι αί «ί�ψισμέναι συνθήκαι» που θα έπιτρέψουν τfιν έκδήλωσιν τού «δυνάμει» τοϋ Έλληνικοϋ λαοϋ; τών δυνα­ τοτήτων δηλαδη ύπεροχής που διαθέτει;

22

ΚΩΝΣΤΑΝτΙΝ ΟΣ Α . ΠΛΕΥΡΗΣ

Αί συνθήκαι αuταi είναι ή πολιτική, ή πνευματική, ή οίκονομικι) καi ή στρατιωτικιl ήγεσία του 'Έθνους να έ­ πιβάλουν στόν λαό: α) έθνικfιν ένότητα β) Έλληνικιlν Παιδείαν γ) οίκονομικfιν ανάπτυξιν δ) στρατιωτικfιν δύ­ ναμιν ε) τό ίδανικόν τής Μεγάλης Ίδέας. Όταν οί 'Έλληνες άποκτήσουν τα άνωτέρω θα μεγα­ λουργήσουν, διότι θα άπελευθερωθουν αί ύπεράνθρωποι δυνάμεις, μέ τας όποίας έκ φύσεως, έκ Θεου liν θέλετε, εί­ ναι προικισμένοι. 'Εν συμπέρασματι: Οί ύπερέχοντες «δυνάμει» 'Έλληνες μειονεκτουν «ένεργείφ>, διότι οί έχθροi του έθνους έμπο­ διζουν τας συνθήκας χάριν στας όποίας μπορεί να έκδη­ λωθή ή ύπεροχfι τών Έλλήνων. Τό πρόβλημα λοιπόν του Έλληνισμου είναι πώς θα ά­ νατρέψη τό μισελληνικό κατεστημένο, που ύποβαθμίζει τους 'Έλληνας, μέ τfιν τακτικfιν τής παρεμποδίσεως, έκ­ δηλώσεως τών δυνατοτήτων τής ύπεροχής των. Τό πρόβλημα αuτό έχει δύο λύσεις: Πρώτη, βαθεία Έλληνοκεντρικfι πολιτιστικfι άναγέν­ νησις δια τfιν όποίαν δλοι μας θα έργασθώμεν σθεναρώς. Δευτέρα, λαϊκιl έπανάστασις μέ μοναδικόν σκοπόν τfιν σωτηρίαν τής πατρίδος, που πάντοτε ύπήρξεν ό ύπέρτα­ τος νόμος. Ότιδήποτε liλλον είναι έκτός πραγματικότη­ τος η χωρiς έλπίδα. Ή Έθνικfι κοινωνία έχει rοργανωμένας δυνάμεις, δπως είναι: ή 'Εκκλησία, αί 'Ένοπλοι δυνάμεις, ή Άστυνομία, ή Παιδεία, ή Δικαιοσύνη, τό Κεφάλαιον, οί Καλλιτέχναι, οί 'Επιστήμονες, ή Νεολαία, οί Πολιτεύομενοι κ.τ.λ. 'Όπως εlναι φυσικόν στους aνωτέρω πολιτικούς, πνευ­ ματικο6ς, οίκονομικούς, θρησκευτικούς, καλλιτεχνικους κ.τ.λ. κλάδους τής έθνικής κοινωνίας περιλαμβάνονται καλοi καi κακοί. Τουτο είναι φυσικόν καi συνεπώς άκίν­ δυνον δια τfιν κοινωνίαν. Ό κίνδυνος προέρχεται, liν ό ά­ ριθμός τών κακών αuξηθή άπειλητικώς η liν οί κακοi πα­ ραμένουν έλάχιστοι, άλλα έξ αίτίας ξένης ύποστηρίξεως

ΤΑ ΕΙΚΟΣΙ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΆ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

23

κυριαρχούν καi έπιβάλλονται τών πολλών καλών. Ό Στρατός, ή 'Εκκλησία, ή Δικαιοσύνη, ή Παιδεία, ή 'Αστυνομία κ.τ.λ. aποτελούν τα θεμέλια τού 'Έθνους. Δια τόν λόγον αότόν χρειάζεται δσοι έκπροσωπούν αότα να είναι liξιοι τής aποστολής των. Ό 'Αξιωματικός, ό Ίε­ ρεύς, ό Δικαστής, ό Καθηγητής, ό 'Αστυνομικός κ.τ.λ. δεν είναι κάποιοι τυχαίοι έπαγγελματίαι. Άσκούν κοινω­ νικόν καi έθνικόν λειτούργημα. Ό 'Αξιωματικός μάλιστα έχει τιlν μοναδικότητα να έπωμίζεται Άξίωμα. Έπομένως φύσει καi θέσει έπιτελούν μέγιστον καθήκον, ό δέ 'Αξιω­ ματικός ϋψιστον, aφού πρός έκπλήρωσίν του ύποχρεού­ ται να προσφέρει καi αότην την ζωην του ακόμη. Οί έχθροi τού 'Έθνους προσπαθούν μέ ποικίλους τρό­ πους καi κυρίως μέ τιlν έξαγοραν να ύποσκάψουν, να δια­ βρώσουν τα θεμέλια που προανέφερα, lόστε να κλονισθή καi τελικώς να καταρρεύση τό οiκοδόμημα τής έθνικής κοινωνίας. Θα τό κατορθώσουν; Πιστεύω δχι. Διότι ή πλειοψηφία τών έντίμων είναι iσχυροτέρα τής μειοψη­ φιας τών ιiτίμων. 'Εμπιστεύομαι στην δύναμι τών έντίμων 'Αξιωματικών, ίερέων, δικαστών, aστυνομικών, καθηγητών κ.τ.λ. οί ό­ ποίοι παρα τας πικρίας που σκοπίμως τους προκαλούν παραμένουν πιστοi στόν αiώνιον liγραφον ήθικόν νόμον τής ιiκεραιότητος τού χαρακτήρος. Δυστυχώς δέν μπορώ να iσχυρισθώ τό ίδιο καi δια τους πολιτικούς. 'Ίσως ύπάρχουν έξαιρέσεις. Δέν τας βλέ­ πω, ιiλλα πρός ιiποφυγην aπολύτου γενικεύσεως έπανα­ λαμβάνω ίσως μεταξυ τών πολιτικών να ύπάρχουν ακέ­ ραιοι χαρακτήρες. Θα πρόκειται περi έξαιρέσεων, που ύ­ πογραμμίζουν τόν κανόνα, δτι δέν πρέπει να έμπιστευώμε­ θα τους πολιτικούς, δι' δσα πράττουν καi κυρίως δι' δσα παραλείπουν να πράξουν, ένφ ώφειλαν. Τό πολιτικόν aπόστημα διεπυiJθη. Κάποιος, κάποτε θα τό ιiνοίξη. Είθε οί πολιτικοi να διορθώσουν τιlν κατάστα­ ση. Είθε. 'Άς τό κάνουν έστω δια την σωτηρίαν των.

24

ΚΩΝΣΤΑΝτΙ ΝΟΣ Α . ΠΛΕΥΡΗΣ

Οί κύριοι πολιτικοi έθελοτυφλοϋν liν νομίζουν, δτι δύ­ νανται δια παντός να κοροϊδεύουν τόν έλληνικόν λαόν. τα μηνύματα τούς έχουν έλθει. Άποχη παρα τό ύποχρεω­ τικόν τής ψηφοφορίας, άποκαρδιωτικαi σφυγμομετρή­ σεις, που τους δίδουν μόνον τό 2% τοϋ λαοϋ να τους εμπι­ στεύεται, έδραίωσις τής διαχύτου άνυποληψίας των κ.li. Πάντως οί πολιτικοi άπτόητοι συνεχίζουν τα ίδια. Σκέ­ πτονται: Ti θα κάνουν οί ψηφοφόροι; κάτι παροχαί, κάτι διορισμοί, κάτι μεταθέσεις, μερικα δάνεια, μια προεκλογι­ κη τεχνικη έντασις καi πάλη θα εγκλωβίσωμεν τόν «κυ­ ρίαρχο λαό» στό σύστημα. 'Ίδωμεν μέχρι πότε. "Οταν όμιλώ δια πολιτικους καi πολιτικην εξηγοϋμαι, δτι δεν εννοώ τους πολιτιιcους καi την πολιτικην με την άρχαιοελληνικην άντίλnψην τών δρων. Άλλα με την προσφάτως κρατοϋσαν •�ατα την όποίαν πολιτικός δεν εί­ ναι ό γνωρίζων τα προβλήματα τοϋ έθνους, τοϋ κράτους, τής κοινωνίας καi άγωνιζόμενος δι' αύτά, άλλα ό ύποψή­ φιος ψηφοθήρας, ποi' προσπαθεί με τας γνωστας εξυπηρε­ τήσεις να άθροίση ψήφους, &στε να εκλεγή βουλευτής. Οϋτε πλέον ή πολι τικη είναι τό κράμα επιστήμης-τέχνης τής διακυβερνήσεως λαών επ' ώφελεί� των, άλλιi ή συ­ ναλλαγη δια νci πλουτίσουν οί μετέχοντες στην δημοσίαν ζωήν. Δι' αύτό τώρα, δσοι είσέρχονται στην πολιτικην πτωχοί, εξέρχονται πλούσιοι επαυλοϋχοι, ενφ πρiν εί­ σήρχοντο στην πολιτικη πλούσιοι καi εξήρχοντο φτω­ χοί. 'Άλλοι καιροί, άλλα ήθη. Καi μαζί των τα άδηφάγα δραχμοβόρα Μ.Μ.Ε., τci όποία έχουν συναιτερισθfί με τους πολιτικους προσφέροντα δημοσιότητα, με ϋποπτα α­ νταλλάγματα. 'Όσοι γνωρίζουν ίστορίαν αίσθάνονται ύπερήφανοι, που είναι 'Έλληνες. Δέν πρόκειται, για κάποιον παράλλο­ γον εθνικόν εγωϊσμόν, άλλα δια μίαν εύλογον συνείδησιν ύπεροχής. Οί άλλοι λαοi διακατέχονται άπό σύμπλεγμα κατωτερότητος άπέναντί μας. Ποϋ καi είς τi να συγκριθfί ό όποιοσδήποτε λαός με τόν Έλληνικόν;

ΤΑ ΕΙΚΟΣΙ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

25

Άντi νά τονώση τά προτερήματα του Έλληνισμού, έ­ ναντ ι δλων τών λαών τής γης, τi πράττει σήμερον τό πο­ λιτικό καi «πνευματικό» κατεστημένο τής Χώρας; Μειώ­ νει aδιαντρόπως η1ν aξίαν του 'Έλληνος. 'Ακρωτηριάζει την Έλληνικi]ν ίστορίαν. Καταστρέφει τiιν Έλληνικi]ν γλώσ σαν. Ψεύδεται ώς πρός την καταγωγήν μας. Παρα­ γκωνίζει τάς μεγάλας έθνικάς προσωπικότητας. Έπιδιώ­ κει την λήθη του ένδόξου παρελθόντος μας. Έγκαταλεί­ πει τά ίδεώδη του Έλληνισμου καi γενικώς μέ πείσμα ύ­ ποβιβάζει τόν Έλληνισμόν. Έμείς δεν είμεθα κάφροι, οϋτε σημίται, οϋτε χαζοϊν­ δοί, οϋτε κουτόφραγκοι, οϋτε βουτυροσκανδιναυοί, οϋτε γύφτοι, οϋτε aπόγονοι Οϋνων η Πελεκυφόρων βαρβάρων Γότθων, Γαλατών, Βανδάλων, Σλάβων, οϋτε εiμεθα χθεσι­ νός λαός, aλλά είμεθα ΕΛΛΗΝΕΣ, οί όποίοι έπi χιλιετίας έκυβερνήσαμεν τόν κόσμον, οί όποίοι είχομεν πολιτι­ σμούς, δταν δλοι οί άλλοι ήσαν aνθρωποφάγοι τρωγλο­ δύται καi τώρα διατηρουμεν aκεραίας τάς ίδιότητας τής φυλετικής μας aνωτερότητος καi θά τάς έπιδείξωμεν ξανά στην aνθρωπότητα. 'Αρκεί νά πιστέυσωμεν στοuς έαυτούς μας καi νά aπαλλαγώμεν aπό τοuς γραικύλους. Άνθρωr:ότης! Έμείς πρώτοι έδώσαμεν την φιλοσο­ φίαν, τάς έπιστήμας, την τέχνην, την πολιτικήν, τόν a­ θλητισμόν, τάς έννοίας, την aρετή, την δόξα, την λογι­ κήν, τό θέατρον, τόν ήρωϊσμόν, καi τά πάντα, ποu έξύψω­ σαν τό σύνολον τών aνθρώπων, στην έννοιαν τής aνθρω­ πότητος. Με άλλα λόγια είς ήμάς όφείλεται ό έξανθρωπι­ σμός της οίκουμένης καi οί λαοί μάς τό χρεωστουν εu­ γνωμοσύνην. την όφειλήν των την aντιλαμβάνονται καθημερινώς και παντου, διότι liν aπό τάς γλώσσας των aφαιρέσετε τάς έλληνικάς λέξεις θά σταματήση ό δποιος πολιτισμός των, δεν θά λειτουργήσουν αί έπιστήμαι, τάς όποίας τοuς έδώ­ σαμεν μαζί μέ τάς λέξεις καi θά έπανέλθουν έκεί δπου τοuς aνεύρομεν.

26

ΚΩΝΣΤΑΝτΙ ΝΟΣ Α. ΠΛΕΥΡΗΣ

Νά προτείνω κάτι aκόμα. Άφαιρέσατε aπό τά ξένα μουσεία τά κλαπέντα aριστουργήματα τής Έλληνικής τέ­ χνης καi κοιτάξατε κατόπιν τi θά aπομείνη. Μάλιστα κύ­ ριοι Γάλλοι, 'Άγγλοι, Γερμανοί, κ.τ.λ. είσθε κοινοi λωπο­ δύται τών Έλληνικών καλλιτεχνημάτων. Γιατi δέν μάς τά επιστρέφετε; Άπό δπου επεράσαμε, δπου εκυριαρχήσα­ μεν, δπου επi αiώνας κατείχομεν άλλους λαούς οόδέν τούς επήραμεν, διότι οόδέν είχον. Μόνον οί ξένοι μάς ε­ λήστευσαν καi δπως ήρπασαν τούς καλλιτεχνικούς μας θησαυρούς, έτσι εσφετερίσθησαν τάς ίδέας καi τάς ε­ μπνεύσεις μας καi τώρα παριστάνουν, «τά χθεσινά aγριο­ γούρουνα» τόν κάποιον. Σε ποιόν; Σε μάς!! «Hel/as! Was wiire die Welt ohne Dich»!

«Ti θά ήτο ό κόσμος χωρiς εσε Έλλάς»! διερωτάται ό μέγας Γερμανός ποιητής Γουλιέλμος Μύλλερ. Θά ήτο τί­ ποτε. Μηδέν. Καi οί άνθρωποι; δίποδα ζώα. �Ελληνες έγερθητε! Γίνετε αότοi πού είσθε. Έπανεύρα­ τε τούς έαυτούς σας. Είμεθα ό Έκλεκτός Λαός. Όχι διότι μάς εδιάλεξε μεταφυσικώς κάποιος Θεός, aλλά διότι ίστο­ ρικώς κατεκτήσαμεν ΜΟΝΟΙ μας τήν ύπερέχουσα θέσιν μας, με τό πνεuμα καi τό ξίφος. 'Όταν οί 'Έλληνες ένωθοuν καi όργανωθοuν γίνονται αότομάτως παγκόσμιος δύναμις. Νά μη σάς παραπλανοuν οί προδόται πολιτικοί. Όχι στην ήττοπάθεια. Ναi στόν aγώνα. Άκόμη χθές τούς εδεί­ ξαμε τό 1912-13, τό 1919-22, τό 1940 την aξίαν μας. Κάποτε πρέπει νά ύψώσωμεν τήν Έλληνικην φωνήν μας πρός δ­ λους. Ποίοι είσθε εσείς; Ποίοι είμεθα εμείς;; Προηγουμένως βεβαίως πρέπει νά τακτοποιήσωμεν τούς λογαριασμούς μας με τούς εγχωρίους εχθρούς του έ­ θνους, οί όποίοι εκ τών έσω δολιοφθείρουν την πατρίδα, ύπονομεύουν τά ίδεώδη τής φυλής καi διαιροuν τόν Έλ­ ληνικόν λαόν, τόν όποίον εξαπατοuν, διά νά τόν εξουσιά­ ζουν καi τόν εκμεταλλεύωνται, διά νά πλουτίζουν. Ό προ-

ΤΑ ΕΙΚΟΣΙ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

27

δωμένος Έλληνικός λαός ζητεί έκδίκησιν. Θα την έχη. Διεφθαρμένοι πολιτικοί, μισέλληνες καθηγηταi πανε­ πιστημίων, άνάξιοι ίερωμένοι, οiκονομικοi λεηλάται, λα­ οπλάνοι τών Μ.Μ.Ε., liν νομίζουν δτι μποροϋν να κοιμώ­ νται ήσυχοι aυταπατώνται. Οί γραικύλοι πάντοτε ύπήρχαν στιlν Πατρίδα. Δυστυ­ χώς αuτη είναι ή άλήθεια. 'Ελάχιστοι έχθροi τοϋ Έθνους, μέ την βοήθεια τών ξένων προσκαίρως διαμορφώνουν την κοινιlν γνώμην, επιφανειακώς έπικρατοϋν. Άλλα είτε εiς κρισίμους στιγμας Εξαφανίζονται, είτε γενναίοι άνδρες τούς συνθλίβουν. Κάτι άπό τα δύο θα συμβij καi στό μέλ­ λον, διότι είναι άδύνατον να χαθij ό Έλληνισμός, άπό τi)ν ϋπουλον δράσιν μερικών προδοτών. Ή-!Ελληνικi) νε­ ολαία θα κληθij να ύπερασπίστι τi)ν Πατρίδα. Άπό τα βάθη τών χιλιετιών έρχεται τόν όμηρικόν μή­ νυμα «Αίεν Άριστεύειν». 'Απευθύνεται στi)ν Έλληνικiι νεολαία. την καλεί «ύπείροχον έμμεναι άλλων» να ύπερέχΊJ τών άλλων. Μπορεί να ύπερέχΊJ, liν θέλΊJ, liν γνωρίζΊJ την άξίαν της, liν πιστεύΊJ στόν έαυτόν της. Ή Έλληνικi) νεολαία προορίζεται να κυριαρχήστι. Θα άποτινάξΊJ καi θα ποδοπατήστι τό ξενόδουλο κατεστημέ­ νο καi τότε οί Βαλκάνιοι, οί Εuρωπαίοι καi ό κόσμος δ­ λος θα άκούσουν τόν Έλληνικό βρυχηθμό. Καi θα μάς ύ­ πολογίσουν δπως πρέπει. Ένψ τώρα οuδεiς λογαριάζει τα βελάσματα. Ύπάρχουν δύο πολιτικαi άντιλήψεις, δια τας διεθνείς σχέσεις τής Έλλάδος. Ή πρώτη, δέχεται την κατάστασιν δπως είναι. Δf.ν διεκδικεί κάτι. Προσπαθεί μέσφ τών διεθνών οργανισμών να εϋρΊJ τό δίκαιον, δταν άδικοϋν τi)ν Πατρίδα. Βασίζεται εiς φίλους, συμμάχους, ύποστηρικτας τής διεθνοϋς νομι­ μότητος. Παροτρύνει τόν λαόν να εuημερή ύλικώς. Καi φυσικα τα περασμένα μεγαλεία παρήλθαν δια παντός. Ή δευτέρα, άρνείται τi)ν κατάστασιν δπως είναι. Διεκ­ δικεί μαχητικώς δλα δσα δικαιοϋται ή Έλλάς. Καλοi εί-

28

ΚΩΝΣΤΑΝΠΝΟΣ Α. Π ΛΕΥΡΗΣ

ναι οί διεθνείς οργανισμοί, άλλά τελικώς ή Πατρίς θά δι­ καιωθij μέ τόν άγώνα του λαού της. Βασίζεται έλάχιστα είς φίλους, «συμμάχους», ύποστηρικτάς τής διεθνούς νο­ μιμότητος καί περισσότερον ση1ν δύναμιν τού Στρατού της. Προτρέπει τόν λαόν νά εύτυχήση έκπληρών τό καθή­ κον του. Καί φυσικά τά περασμένα μεγαλεία μπορούν καi πρέπει νά έπαναληφθοuν. 'Άν οί προπάτορές μας ήκολούθουν τήν πρώτην πολι­ τικήν άντίληψιν οϋτε τό 1821 θά έγένετο, οϋτε 1912-13, οϋτε ή δόξα τό 1919-22, οϋτε τό έπος του 1940 καi οί ·Έλληνες θά άνεφέροντο στά βιβλία τών έξαφανισθέντων έθνών. Οί έχθροi τού 'Έθνους έπιδιώκουν νά παρασύρουν τόν Έλληνικόν λαόν νά πιστεύσΊJ είς αύτήν τήν ήττοπαθή ά­ ντίληψιν τών προδοτών. Στολίζουν μάλιστα τήν προδο­ σίαν μέ ώραίας λέξεις δπως είρηνοφιλία, ίσότης φυλών, άνεξιθρησκεία, διεθνής κατανόησις κ.τ.λ. Ή δευτέρα πο­ λιτική άντίληψις στάς διεθνείς μας σχέσεις είναι ή μόνη, πού άρμόζει είς ένσυνειδήτους ·Έλληνας. Διότι μόνον μέ αύη1ν τήν άντίληψιν έπεζήσαμεν ίστορικώς καi έξησφα­ λίσαμεν τήν έθνικήν μας έλευθερίαν. Αύτό βεβαιώνει ή πραγματικότης. Αύτή είναι μία άλήθεια, τήν όποίαν δέν άλλάζουν, οϋτε χίλια ψεύδη τής μισελληνικής προπαγάν­ δας. Ή έπιλογή τής πρώτης η τής δευτέρας άντιλήψεως εί­ ναι θέμα Πατριωτισμού καί χαρακτήρος. Στήν πρώτην συμφωνούν οί συμφεροντολόγοι καi οί δειλοί. Στήν δευ­ τέραν οί ίδεολόγοι καi οί άνδρείοι. Ό έπιφανής καθηγητής πολλών Πανεπιστημίων Δημή­ τριος Βεζανής προσδιώρισε στήν «Γενικήν Πολιτειολο­ γίαν» του τήν διαφοράν μεταξύ έθνικισμοu καi έθνισμού. Ό έθνικισμός άποτελεί τij «ένεργητικήν κατάφασιν τής Ι­ δέας τού 'Έθνους». Δηλαδή πιστεύεις στα ίδεώδη τού 'Έ­ θνους σου καί άγωνίζεσαι δι αύτά. Ό Έθνισμός άποτελεί «τήν παΟητικιjν κατάφασιν τής Iδέας τού "Εθνους». Δηλαδη πιστεύεις στά iδεώδη του 'Έθνους, άλλα ήθελημένως δέν

29

ΤΑ ΕΙΚΟΣΙ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΆ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

αγωνίζεσαι δι' αύτά. Φαίνεται λοιπόν καθαρώς δτι ό εθνικιση)ς είναι είς δρών aγωνιστης ύπf:ρ του 'Έθνους ενφ ό εθνιστης άπλώς πιστεύει στό 'Έθνος aνήκει είς αύτό, άJ....λό. δf:ν θέλει νό. 0.­ γωνισθή ύπf:ρ τοu 'Έθνους. Είναι παθητικός φορεύς τής ε­ θνικής ίδέας. Άνέφερα τό.ς aνωτέρω διακρίσεις, διότι τελευταίως οί εχθροί του έθνους μέσφ των οργάνων των προκαλούν σκόπιμον σύγχυσιν επi των εννοιων του εθνικιστοu καί ε­ θνιστοu. την σύνδεσιν του εθνικισμοί) με την ενέργειαν την εί­ χε επισημάνει καί ό »Ιων Δραγούμης, ό όποίος χαρακτη­ ριστικως γράφει aπό τό 1 904: «Ό έθνικισμΟς είναι μορφiι τής ένέργειαι;, . Ή ένέρ­ γειά μου με κάνει έθνικιστή... » ('Ίων Δραγούμης «Ό Έλληνισμός καi οί 'Έλληνες», :4.θ. 1991, έκδ. "ΝΕΑ θΕΣΙΣ" ΣΕΛ. 62 κ.'έ.) .

.

Τό πολιτικόν λοιπόν σύνθημα, που aνταποκρίνεται στην aνάγκην τής εποχής είναι ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ ΤΩΡΑ! Νό. δείξωμεν εμπράκτως την aγάπην μας πρός την Έλ­ λάδα. 'Όχι με λόγια, οϋτε με κρυφό. αίσθήματα. Άλλό. με έργα καί aγωνα. Αί σχέσεις πατριωτισμού καi εθνικισμού είναι αί έξής: Πατρίς είναι ή γή των πατέρων. Τό. άρχαία χρόνια οί Κρήτες που είχαν μητριαρχίαν, ώμίλουν δχι περί τής Πα­ τρίδος (γής των πατέρων) άλλό. περί τής Μητρίδος (γής των μητέρων). Ή άγάπη πρός την Πατρίδα καί ό άγrον ύ­ πf:ρ αύτής ονομάζεται Πατριωτισμός. Ό 'Εθνικισμός βασίζεται στό 'Έθνος. Ό πατριωτισμός στην Πατρίδα. Έπομένως ό. 'Εθνικισμός ύπάρχει στόν πνευματικόν χωρον, στόν βιολογικόν (προϋποθέτει φυ­ λήν) καi είναι διαχρονικός, διότι στην έννοιαν του Έ­ θνους περιλαμβάνονται οί aγέννητοι καί οί νεκροί. Τό 'Έ-

30

ΚΩΝΣΤΑ ΝτΙΝΟΣ Α. ΠΛΕΥΡΗΣ

θνος έπεκτείνεται στό παρελθον καi στό μέλλον. ·Η πα­ τρiς πάλιν έχει συναισθηματικόν περιεχόμενον, διότι συνδέει τa άτομα του όμοεθνοuς λάου πρός γεωγραφικόν χώρον. Μπορεί νa ύπάρξη 'Έθνος χωρiς Πατρίδα (π.χ. διότι κατεκτήθη καi τό έξεδίωξαν). ·Η έννοια του 'Έθνους βεβαίως είναι διαφορετικη τής έννοίας τής πατρίδος καi όπωσδήποτε εύρυτέρα. Πάντως δλα τa έθνη aγωνίζονται νa δημιουργήσουν Πατρίδα που νa περιλαμβάνη δλους τοi>ς όμοεθνείς. Όλα τa έθνη μάχονται νa aπελευθερώ­ σουν τa τμήματα τής Πατρίδος των που είναι ύπόδουλα. Προκύπτει έπομένως δτι ό Έθνικισμός καi ό Πατριω­ τισμός είναι δύο αλληλένδετοι έννοιαι, ώστε δυνάμεθα νa συμπεράνωμεν, δτι ό καλός έθνικιστης είναι καi καλός πατριώτης καi aντιστρόφως. ·Η ·Ελληνικη νεολαία πλήρης πατριωτισμοί> καi έθνι­ κισμοu θα aναπετάξ1J την σημαίαν του aγώνος διa την ·Ελλάδα. Στό βήμα της ή γή θa τρέμ1J.

ΚΑΤ ΑΓΓΕΛΛΩ ΚΑΙ ΚΑΛΩ Πρώτη άρχη πάσης συνωμοσίας είναι νa διαδίδη, δτι δi:ν ύπάρχει!

Σήμερον, εκτυλίσσεται μια συστηματική προδοσία εiς βάρος τής Πατρίδος μας. Διάφοροι γραικύλοι 'Ελληνόφω­ νοι βάρβαροι, που κατέχουν δημόσια aξιώματα, συμμετέ­ χουν ενεργώς στήν προδοσία τής Έλλάδος. τα Ύπουρ­ γεία, τα Πανεπιστήμια, ό πολιτικός κόσμος, οί καλλιτέ­ χναι, οί πνευματικοί άνθρωποι καί aρκετοί άλλοι παράγο­ vrες έχουν διαβρωθή aπό τοUς μισέλληνας συνωμότας. 'Έχομεν καθήκον να καταγγείλλωμεν τήν προδοσίαν, να δείξωμεν τοuς χώρους, δπου αϋτη τελείται καί να επι­ σημάνωμεν τοuς ύπευθύνους. Είμεθα ή συvrριπτική πλειοψηφία τοϋ φιλοπάτριδος καί εύσεβοϋς Έλληνικοϋ Λαοϋ. Άλλά, δυστυχώς, δεν δραστηριοποιούμεθα, με aποτέλεσμα μια aσήμαvrος μειο­ ψηφία προδοτών να δολιοφθείρη τα θεμέλια τοϋ ''Έθνους μας. Οί μισέλληνες έχουν διεισδύσει στό κράτος καί τό ρέφο στ υν εναντίον τοϋ Έλληνικοϋ 'Έθνους. Πράγματι, δ­ πως θα aποδείξωμεν εν συνεχεί�, τό ψευδεπίγραφον Έλ­ ληνικόν κρατίδιον είναι εχθρικόν. Ναί, ζώμεν εiς έχθρι­ κόν κράτος. Με τας διαφόρους ύπηρεσίας του, τό Κράτος aφελλη­ νίζει τόν Έλληνικόν λαόν! Ύποτιμά, μειώνει, aποσιωπά,

32

ΚΩΝΣΤΑΝτΙΝΟΣ Α . ΠΛΕΥΡΗΣ

παραγκωνίζει, ύπονομεύει, ότιδήποτε Έλληνικό καi με φανατισμό μάχεται παντοϋ νά έξαφανίστι τήν Έλληνικήν παρουσίαν στήν ζωήν, στόν πολιτισμόν, στήν τέχνην, στάς έπιστήμας, στά ήθη κ.τ.λ. Οί πολιτικοi δέν βλέπουν τάς έπομένας γενεάς, άλλά τάς έπομένας έκλογάς. Ταυτίζουν ηΊν πολιτικήν με τόν κομματισμόν, με συνέπεια ή ύπέροχος aρχαιοελληνική σύλληψις τής πολιτικής νά έξευτελισθij εiς έπαίσχυντον συναλλαγήν. Οί πολιτικοί, iδιαιτέρως, είναι ένοχοι τής καταπτώσεως τοϋ δημοσίου βίου. Μετά aπό αύτούς, έρχε­ ται τό πνευματικό κατεστημένο, τό όποίον έμποδίζει με πάθος τήν προβολήν τοϋ Έλληνισμοϋ καi τών ύψηλών a­ ξιών του. Ό μισελληνισμός εύκόλως, με τά χρήματα που διαθέ­ τει, εύρίσκ:ει προθύμους ύπηρέτας νά τοϋ δουλεύσουν. Οί έχθροi τοϋ 'Έθνους μας, άλληλοβοηθούμενοι, κατέλαβαν τάς θέσεις κλειδιά μέσα στό κράτος, στόν στρατό, στά πα­ νεπιστήμια, στους οργανισμούς, κυρίως στήν παιδεία, στήν έκ:κ:λησία καi aπό τάς θέσεις που κατέχουν, κατα­ στρέφουν τήν .Ελλάδα. Διά τήν έργασίαν των αύτήν, α­ μείβονται οiκονομικώς, ίκανοποιοϋν τάς φιλοδοξίας των, προάγονται κοινωνικώς. ·ο ανεπαρκής έπιστήμων, με τήν ύποστήριξιν τών μι­ σελλήνων, ανακηρύσσεται ταχέως καθηγητής Πανεπι­ στημίου καi παραμερίζει τους aξίους έπιστήμονας. Ό έ­ ξαργυρωμένος πολιτικός ένισχύεται χρηματικώς, προβάλ­ λεται aπό τά Μ.Μ.Ε. καi έκ:λέγεται βουλευτής, γίνεται ύ­ πουργός. ·ο έξηρτημένος στρατιωτικός θά ύπερπηδήση τους ίκανους καi θά φθάση στρατηγός. Ό «δικός τους» ίε­ ρεύς θά πάρlJ Μητρόπολιν. ·ο έπιχειρηματίας θά δανειο­ δοτηθij. Ό καλλιτέχνης θά προβληθή κ.τ.λ. Γενικώς, δ­ σοι έξυπηρετοϋν τάς έπιδιώξεις τών μισελλήνων θά aντα­ μειφθοϋν πλουσιοπαρόχως. Λειτουργεί ϋπουλο κύκλωμα αλληλοϋποστηρίξεως δλων δσων μισοϋν τήν Έλλάδα. Τό ύποχθόνιον έργον τους έχει μοναδικόν στόχον: τόν aφελ-

ΤΑ ΕΙΚΟΣΙ ΠΡίΗΟΚΟΛΛΑ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

33

ληνισμόν τοu Έλληνικοu Λαοu. Θέλουν μέ την προπα­ γάνδα, την βίαν, τόν ψυχολογικόν πόλεμον, την τρομο­ κρατίαν, την εξαγοραν καί μέ όποιοδήποτε πρόσφορον μέσον να εξαφανίσουν άπό την μνήμη, την σκέψιν, την συνε{δησιν καί τόν τρόπον ζωής του λαοu μας την Έλλά­ δα. ·Η προδοτικη συνωμοσία τών εχθρών του 'Έθνους έχει είκοσι σημεία δράσεως. Ύπάρχουν είκοσι χώροι, όπου εκδηλοuται ή προδοσία. Τοuς άναφέρω παρακάτω συνο­ πτικώς. Καλώ τόν άναγνώστην να προσέξη γύρω του. Παντοu eα εϋρΌ εκδηλώσεις τής προδοτικής συνωμοσίας. Μερικαί πράξεις, αί όποίαι φαίνονται άσήμαντοι, είναι άληθώς σημαντικαί, διότι άποτελοuν ψηφίδα του άπε­ χθοuς ψηφιδωτοί) τής προδοσίας. Έπί παραδείγματι: Αί πινακίδες άριθμών τών αύτοκινήτων δέν φέρουν Έλληνι­ κα γράμματα, δήθεν δια να τας διαβάζουν οί ξένοι (οί προδόται είς όλα έχουν κάποια «προοδευτικήν» δικαιολο­ γίαν). 'Έχουν εγκαταλειφθή οί άλύτρωτοι ·Έλληνες. Δια τοuς ..Έλληνας τής Β. Μακεδονίας, Άνατολικής Ρωμυ­ λίας, Ίωνίας κ.τ.λ. ούδείς όμιλεί εκ του πολιτικοu, πνευ­ ματικοί), εκκλησιαστικοί) κ.τ.λ. κατεστημένου. Μετονο­ μάζονται άπό τα ίστορικα όνόματά των αί όδοί, όπως ή Ίσσός έγινε UΟλαφ Πάλμε, ή Μάχη Πέτα έγινε Καρόλου Κοuν κ.τ.λ. 'Εγκαταλείπονται τα άρχαία μνημεία, όπως Τύμβος Σαλαμινομάχων, Μαραθωνομάχων κ.τ.λ. Λησμο­ νοuνται αί επέτειοι π.χ. ούδέποτε ή βουλή, τό Πανεπιστή­ μιο, ή Έκκλησία, ό στρατός κ.τ.λ. έώρτασαν την επέτειον τής Μάχης τών Θερμοπυλών, Μαραθώνος, Ναυμαχίας Σαλαμίνος. Παραγκωνίζονται αί επιφανείς προσωπικότη­ τες του UΕθνους π.χ. τα πανεπιστήμια δέν δίδουν εργα­ σίας, διατριβας κ.τ.λ. δια τόν Σωκράτη, Κωνσταντίνο Πα­ λαιολόγο κ.τ.λ. Ύποτιμοuν τάς ίστορικιlς φυσιογνωμίας, π.χ. ό Μέγας 'Αλέξανδρος, ό 'Όμηρος κ.τ.λ. δεν έχουν άν­ δριάντας στi]ν πρωτεύουσα. Έπιζητοuν την λήθην δια τα

34

ΚΩΝΣΤΑΝτΙ ΝΟΣ Α. ΠΛΕΥΡΗΣ

κοσμοϊστορικό όρόσημα τοϋ έθνικοϋ μας παρελθόντος π.χ. δεν άνηγέρθησαν μνημεία διa η)ν Κωνσταντινούπο­ λιν, τό 1912-13, τό 1920, τό 1 940, οϋτε δια τα γεγονότα τής άρχαίας καί βυζαντινής ίστορίας. Ύπονομεύουν έν όνό­ ματι δήθεν τής άνεξιθρησκ:είας η)ν Όρθόδοξον πίστιν, κυρίως διa τής διαδόσεως τών αίρέσεων κ.τ.λ. Δεν έκδί­ δουν τους Άρχαιοέλληνας συγγραφείς, οϋτε τό κράτος, οϋτε τα δήθεν άνώτατα πνευματικό ίδρύματα, δια να μην έχtJ ό λαός έπαφη με την πολιτιστικην του κ:ληρονομίαν. Δεν δίδουν ίδανικa στην Νεολαία, ίδίως τό δραμα τής Μεγάλης Ίδέας. 'Εξαφανίζουν κάθε μορφη 'Ελληνικής Τέχνης, π.χ. μολύνουν την Έλληνικη γη με aρχιτεκτονι­ κό τερατουργήματα, άντίθετα πρός τους Έλληνικους ρυθ­ μους aποθεώσεις τής αίσθητικής π.χ. Ώδείον Άθηνών, Πινακοθήκη, νέον Ύπουργείον Έξωτερικών. Μειώνουν την άξίαν τής .Ελληνικής φυλής, ή όποία aπέδειξε την a­ νωτερότητά της με πολιτισμους (πελασγικός, κυκλαδικός, μινωϊκός, μυκηναϊκός, κλασσικός, έλληνιστικός, βυζαντι­ νός) καί αυτοκρατορίας, κοσμοκρατορίας, που ουδείς ου­ δέποτε ιϊλλος λαός έδημιούργησε. Διαλύουν την οίκονο­ μίαν καί καταχρεώνουν τόν λαόν, διa να διάγουν πλουτό­ κρατικην ζωήν. Έξασθενοϋν τaς Ένόπλους Δυνάμεις καί ύποβαθμίζουν την σπουδαιότητα τών Άξιωματικών. Ευθύ­ νονται διa την διάδοσιν τών ναρκωτικών π.χ. 15 έτη συ­ νεζήτουν στην βουλη τόν άντιναρκωτικόν νόμον, που ου­ δέποτε έφήρμοσαν. Άδιαφοροϋν διa τaς δυσμενείς έξελί­ ξεις στό δημογραφικόν, με aποτέλεσμα νa καταντήσωμεν λαός γερόντων, που μοιραίως χάνεται κ.τ.λ. Πολλa άλλα διαπράττονται είς βάρος τής πατρίδος μας. ουδείς πολιτικός, έπιστήμων, ίερωμένος, καλλιτέ­ χνης, έπιχειρηματίας, στρατιωτικός κ.τ.λ. άντιδρά. Διότι φοβοϋνται η άδιαφοροϋν η είναι πουλημένοι πράκτορες τοϋ έχθροϋ. Μολαταϋτα, άπό παντοϋ άκούγονται φωναί διαμαρτυ­ ρίας, άγανακτήσεως, πραγματικής έπαναστάσεως ένα-

ΤΑ ΕΙΚΟΣΙ ΠΡ,ΗΟΚΟΛΛΑ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

35

vrίον τών μισελλήνων. Ή συντριπτική πλειοψηφία τών •Ελλήνων λατρεύει τήν Έλλάδα. Οϋτε είναι δυνατόν δό­ ξαι καί πολιτισμοί χιλιετιών νά χαθοϋν, έπειδή έλάχιστοι μισέλληνες τό έπιδιώκουν. Τους γνωρίζομεν. Θά τους συ­ vrρίψωμεν. ·Η ·Ελλάς θά ζήσ1J, εiς πείσμα τών προδοτών. Καί δέν θά ζήσ1J άπλώς. Προορίζεται νά θριαμβεύσ1J. 'Αρ­ κεί νά τό θελήσουν οί γνήσιοι 'Έλληνες. 'Αρκεί νά τό ά­ ποφασίσουν καi τότε, έντός 24 ώρών ό μισελληνισμός θά ταφij. Οί μισέλληνες στό σημείο αύτό, νά μήν αύταπατώ­ νται. Μέ δσα κάνουν έξασφαλίζουν θέσιν στό νεκροτα­ φείον. Ούδέν διαπράττεται τυχαίως έναντίον τής Πατρίδος. Ύπάρχει ξενικός, σαθρός έγκέφαλος, που έκπονεί σχέδια καί έλληνόφωνοι βάρβαροι, που τά έφαρμόζουν. Ό ρόλος τών ξένων είναι σημαντικός. Άλλά δέν θά κατώρθωναν κάτι, έάν δέν εϋρισκαν τους έγχωρίους ύπηρέτας, οί ό­ ποίοι πωλοϋν τήν ·Ελλάδα. Πρωτίστως λοιπόν, αύτοi οί άσυνείδητοι ψευδοέλληνες πρέπει νά τιμωρηθούν σκλη­ ρώς. Θά έλθ1] ή ώρα που θό συνθλιβοϋν ώς μιαροi σκώ­ ληκες κάτωθεν τοϋ πέλματος τοϋ χαλυβδίνου γίγαvrος, που ονομάζεται .Ελληνισμός. 'Όποιος ζij σάν σκουλήκι, θά πεθάV1] σάν σκουλήκι. Δέν γίνεται διαφορετικώς. ·Η •Ελλάς διαθέτει πλήθος δυνάμεων στήν πολιτικήν, στόν στρατό, στήν οiκονομία (κυρίως στόν έφοπλισμόν), στήν έπιστήμη, στήν τέχνη, στήν έΚ'Κλησία κ.τ.λ. Αύταi. αί δυνάμεις τών γνησίων Έλλήνων θά είπουν τήν τελευ­ ταίαν λέξιν. ·ο δυναμισμός τοϋ "Έθνους μας είναι άνυπο­ λόγιστος, άσυναγώνιστος. Στό έξωτερικό οί 'Έλληνες ά­ ναδεικνύοvrαι διότι έκεί έχουν τάς εύκαιρίας, τάς όποίας τό νεοελληνικόν έχθρικόν κρατίδιον τους τάς στερεί. Έν τέλει, συνοψίζωμεν τήν παροϋσαν κατάστασιν. α) Οί μισέλληνες θέλουν νά καταστήσουν τήν Έλλάδα ψοφοδdς 'Έθνος, που τελικώς θά διαλύσουν έκβαλκανί­ ζοντές το. β) Έλάχιστοι έχθροί τοϋ ΥΕθνους μας έξαγορασθέντες

36

ΚΩΝΣΤΑΝτΙ Ν ΟΣ Α . ΠΛΕΥΡΗΣ

ψευδοέλληνες ύπηρετουν τους ξένους μισέλληνας καί ύ­ πονομεύουν την Έλλάδα. γ) Σύμπας ό Όρθόδοξος καί φιλόπατρις Έλληνικός λαός θα έξεγερθfj έναντίον τών προδοτών καί τότε... Προοίμιον αύτής τής έξεγέρσεως είναι ή καταγγελία τών 20 Πρωτοκόλλων τής προδοσίας. Στα πρωτόκολλα αύτά, περιέχονται περιληπτικώς τα σημεία τής συνομωτι­ κής δράσεως τών προδοτών. Άπό έδώ καi. έμπρός, μόνοι σας αναζητήσατε τόν έχθρόν του έθνους μας. Θα τόν συ­ ναντήσετε δπου ύπάρχει ΈλλcΙς να ύποσκ:άπτ1J, να ύπονο­ μεύ1J, να διαβρώV1J ότιδήποτε Έλληνικόν. Άντιδράσατε aμέσως. Διαμαρτυρηθfjτε, aγανακτήσατε, έξεγερθfjτε καί μήν έπιτρέπετε στόν χώρον τής έργασίας σας, στήν κοι­ νωνικήν έκδήλωσιν, στό κόμμα σας, στόν σύλλογόν σας, στήν οiκογενειάν σας, στό λεωφορείο κ.τ.λ. να γράφουν η να όμιλουν η να κάνουν κάτι έναντίον τής Πατρίδος. Άρχiσατε aπό τήν iδιωτικ:ήν σας ζωήν. Άπό τό άμε­ σον περιβάλλον σας, aπό έσάς τους ίδιους. Στόν aφελλη­ νισμό aπαντήσατε μέ τήν Έπανελλήνισιν. Οί έχθροί του έθνους έπιδιώκουν μέ χιλίους δύο τρό­ πους να σάς ί(άνουν να λησμονήσετε τήν Έλλάδα. ·Έχετε καθήκον να αντισταθfjτε. Άρχίσατε λοιπόν σήμερον, τώρα, aμέσως, aκολουθου­ ντες πιστώς τcΙς έξής ένδεικτικας προτροπάς: - Μή χρησιμοποιήτε ξενικας λέξεις, δπου βεβαίως ύ­ πάρχουν αί aντίστοιχοι Έλληνικαί. - Βαπτίζετε τα Έλληνόπαιδα μέ Έλληνικα ονόματα. - Δίδετε Έλληνικους τίτλους εiς προϊόντα που κατασκευάζετε. - Διακοσμήσατε τας οiκίας μέ έργα Έλληνικής τέ­ χνης. - Πλουτίσατε τήν βιβλιοθήκην σας μέ Άρχαιοέλλη­ νας συγγραφείς. - Όνομάζετε τcΙς έταιρείας που ίδρύετε η τα σωμα-

ΤΑ ΕΙΚΟΣΙ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΆ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

37

τεία, η τους συλλόγους δπου μετέχετε κ.τ.λ. μέ ·ελληνι­ κάς όνομασίας. - 'Αναζητήσατε, δσοι είσθε έπιστήμονες, τεχνικοί, καλλιτέχναι κ.τ.λ. τους Άρχαιοέλληνας πρωτοδημιουρ­ γούς, που πάντοτε ύπάρχουν. - Φροντίζετε νά μαθαίνετε άρχαιοελληνικάς λέξεις καί νά τάς μεταχειρίζεσθε. - Διαβάζετε aρχαία ·ελληνική ίστορία καi βυζαντινή. - Έπισκεφθήτε μουσεία καi ίερους τόπους τού ·ελληνισμού. - Τιμήσατε στήν οiκίαν σας, στήν έργασίαν σας, στό σωματείον σας κ.τ.λ. τάς μεγάλας ίστορικάς έπετείους. - Χρησιμοποιήτε μικροαντικείμενα (κρίκοι κλειδιών, διακοσμητικά γραφείου, έμβλήματα, ήμερολόγια κ.τ.λ.) μέ aρχαιοελληνικάς παραστάσεις. - Οί φοιτηταί, μαθηταi κ.τ.λ. νά ζητούν περισσοτέρας γνώσεις καi έργασίας έπi τού Έλληνισμοu, iδίως 'Αρ­ χαίας καί Βυζαντινής ίστορίας. - Διαψεύσατε τους έθνοπροδότας που διδάσκουν τόν iνδοευρωπαϊσμόν καί τόν φοινικισμόν, τά έπιστημονικά στοιχεία ύπέρ ήμών είναι άφθονα καi συντριπτικά. - Φοιτηταi καi μαθηταί, δταν τό έκπαιδευτικό κατε­ στημένο προβάλλει ξένους, aπαιτήσατε στοιχεία π.χ. δ­ ταν σάς λέγουν γιά Αiγυπτίους aστρονόμους, ζητήσατε ό­ νόματα καi βιβλία. - Διαβάζετε περιοδικά καi βιβλία ·ελλήνων καi ξέ­ νων που aσχολούνται μέ τήν ·ελλάδα καi τόν ·ελληνι­ σμόν. Προηγουμένως, προσέξατε μήπως είναι έργα μισελ­ λήνων διά νά σάς παραπληροφορήσουν. - Έπιμείνατε παντού καi πάντοτε στό πανάρχαιον τών ·ελλήνων καi τής γλώσσης των (πρωτογλώσσα τού άνθρώπου)· έπ' αύτών έδημοσιεύ�σαν πλήθος aποδεικτι­ κών στοιχείων. - ·ελληνίδες, καλλωπισθήτε μέ τήν aρχαιοελληνικήν κόμμωσιν καi τό aρχαιοελληνικόν κόσμημα.

38

ΚΩΝΣΤΑΝτΙ Ν ΟΣ Α . ΠΛΕΥΡΗΣ

- Μην ένισχύετε με συνδρομας κ.τ.λ. έκδόσεις, περιο­ δικα κ:.τ.λ. που συκοφαντούν την Έλλάδα. - Όργανώσεις δπως οί «Ίεχωβάδες», μισοϋν την Έλ­ λάδα. Μην άδιαφορήτε. Άνταποδώσατε τό μίσος. Πολε­ μήσατε τους έχθρους τοϋ 'Έθνους. - Προσέξατε τας διεθνείς όργανώσεις καί τας μειονό­ τητας. Κατα κανόνα δροϋν άντεθνικώς. - Έπαναφέρατε στόν Δήμον, στην Κοινότητα, στό χωριό σας κ.τ.λ. τα Έλληνικα τοπωνύμια. τα διάφορα Κριεκούκ:ια, Μπογιάτια, Χαϊδάρια (πρός τιμην τοϋ Χαϊ­ δαρ πασά!), Κιούρκα, Βάρκ:ιζες κ.τ.λ. να έπανελληνι­ σθοϋν. Θέλομεν 'Ερυθραί, 'Ίον, Άφίδναι, 'Αλίανθος κ.τ.λ. - Άγωνισθήτε στοi>ς τοπικοi>ς συλλόγους κ.τ.λ. ώστε οί δημόσιοι χώροι να μην ρυπαίνωνται με άποτρόπαια κα­ τασκευάσματα ξενικής τέχνης, άλλα να στολίζωνται με άν­ δριάντας άρχαιοελλήνων καί γλυπτα Έλληνικοϋ κάλλους. - Μ ην άγοράζετε άπό καταστήματα που φέρουν ξενι­ κας έπιγραφας καi να τα ειδοποιήσετε για την άπόφασίν σας. 'Άν θέλουν 'Έλληνας πελάτας, να γράφουν Έλληνι­ κά. - Είς έορταστικας έκδηλώσεις, όνομαστικ:ας έορτας κ.τ.λ. στην οiκ:ίαν σας, πάντοτε να προσιcαλήτε ίερέαν, δια την εύλογίαν τής έκ:κ:λησίας. - Δεικνύετε παντοϋ καi πάντοτε την άγάπην καi τόν σεβασμόν σας πρός τόν Έλληνικόν Στρατόν. - Στό γραφείον σας τοποθετήσατε την Έλληνικην σημαίαν, τό ένδοξον σύμβολον τοϋ VΕθνους μας. - Κτυπήσατε τόν εiσαγόμενον έκ:φυλισμόν, κυρίως στα πορνοπεριοδικά. Άγοράζετε δ,τι θέλετε άπό περίπτε­ ρα που δεν πωλοϋν τα έντυπα τοϋ σεξισμοϋ. - Παρακινήσατε τους φίλους σας να τεκ:νοποιοϋν. - Αiσθανθήτε ύπερήφανοι που είσθε 'Έλληνες. Ύπερέχετε δλων τών άλλων λαών. - Γυμνάζεσθε καθημερινώς με δλην την οiκογένειάν σας. Ή γύμνασις είναι έκ:δήλωσις Έλληνισμοϋ.

ΤΑ ΕΙΚΟΣΙ ΠΡίΠΟΚΟΛΛΑ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

39

- Νά τρέφεσθε με 'Ελληνικά τρόφιμα που παράγει ό τόπος σας καi ηΊν έπου1ν που τά παράγει. Μην πίνετε ξε­ νόφερτα συνθετικά ποτά. - 'Αγοράσατε οίκόπεδον, οίκίαν είς μικράν νήσον του Αίγαίου μας. κ. τ.λ. κ. τ.λ. κ. τ.λ. Δίχως δισταγμόν δλοι μας νά δώσωμεν την καθημερι­ vην μάχην τής έπανελληνίσεως. Έάν κάποιος άφελης σaς είρωνευθή, τσακίσατέ τον άμέσως. Ή 'Ελληνική ίστορία δέν έγράφη άπό ήττοπαθείς άφελείς, άλλά άπό άγωνιστάς πιστους στήν Μεγάλη Ίδέα του Έλληνισμου, πού είναι τό μοναδικό Ίδεώδες τής Φ\Jλής.

ΤΑ ΕΙΚΟΣΙ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΆ 'fΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ Μετα aπό μελέτην, κατέληξα στό συμπέρασμα δτι οί έ­ χθροι του 'Έθνους δραστηριοποιουνται εiς είκοσι τομείς του έθνικου βίου. και εiς τούς είκοσι, aπό συμφώνου, ό.­ κολουθουν τακτικfιν ύπονομεύσεως του Έλληνισμου έκ τών έσω. τα είκοσι πρωτόκολλα τής προδοσίας αναφέρονται κατ' ό.λφαβητικfιν σειραν στα έξής θέματα: ΑΙΓΑΙΟΝ - Α­ ΠΟΔΗΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ - ΑΡΧΑΙΑ ΜΝΗΜΕΙΑ - ΑΡΧΑΙΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ - ΓΛΩΣΣΑ - ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟΝ - ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΡΥΘΜΟΣ - ΕΝΟΠΛΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ - ΕΠΕτΕΙΟΙ - ΙΔΑΝΙΚΑ - 1ΣΊΌΡΙΑ - ΚΑΤΕΧΌΜΕΝΑ ΕΔΑΦΗ - ΜΕΙΟΝΟτΗΤΕΣ - ΟΙΚΟ­ ΝΟΜΙΑ - ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ - ΤΕ­

ΧΝΗ - ΤΡΟΠΟΙ ΖΩΗΣ - ΦΥΛΗ.

Έν συνεχεί�, παραθέτω συνοπτικi)ν ό.νάλυσιν τών a­ νωτέρω. Δεν χρειάζονται περισσότερα λόγια, διότι τα γε­ γονότα τα βλέπετε καθημερινώς. 'Αρκεί να προσέξετε και θα ό.ντιληφθητε την προδοσίαν.

42

ΚΩΝΣΤΑΝτΙΝ ΟΣ Α. ΠΛΕΥΡΗΣ

Α ίγαίον Τό Αίγαίον Πέλαγος πρέπει νά γίvτι πάλι εσωτερικi} Έλληνική θάλασσα, διότι aποτελεί ζωτικόν χώρον τοϋ Έλληνικοϋ 'Έθνους. Οί 'Έλληνες είναι λαός τής θαλάσσης. ·σποιαδήποτε ενέργεια aποξενώσεως τοϋ 'Έλληνος aπό τήν θάλασσαν είναι ενέργεια aνιστόρητος καi καταστρεπτική διά τόν Έλληνισμόν. Τό κράτος, avτi νά φροντίσtJ διά τήν πληθυσμιακήν, οίκονομικήν καi πολιτιστικi}ν aνάπτυξιν τοϋ Αίγαίου, πράττει aκριβώς τό aντίθετον. Μερικαi vήσοι επελέγη­ σαν διά τόν «τουρισμόν» καi αί χιλιάδες ύπόλοιποι εγκα­ τελείφθησαν βάσει ύπούλου σχεδίου. Συγκεκριμένως τό κράτος φορολογεί τοi>ς κατόχους σκαφών, ενφ θά έπρεπε νά τοi>ς είχε aπαλλάξει πάσης φο­ ρολογίας καi ακόμη νά εχρηματοδότει (δάνειο καi επιδό­ τησι) τήν aγοράν οίουδήποτε σκάφους, aσχέτως μεγέ­ θους, χρήσεως κ.τ.λ. Έάν ή πολιτεία έστρεφε τόν Έλληνικόν λαόν καi ί­ δίως τήν νεολαίαν είς τήν θάλασσαν (χάριν διασκεδάσε­ ως, aθλητισμοϋ κ.τ.λ.), τότε χιλιάδες σκάφη θά εξήρχο­ ντο πρός τάς νήσους τοϋ Αίγαίου, αί όποίαι θά aνεπτύσ­ σοντο aρχικώς οίκονομικώς καi κατόπιν θά ήρχοντο δλα τά άλλα, ώς φυσικά επακόλουθα. Θά fιγοράζοντο οίκόπε­ δα, θά έκτίζοντο οίriαι, θά κατεσκευάζοντο λιμένες, ξενο­ δοχεία καί, τό σπουδαιότερον, θά συνεδέοντο οί ·Έλληνες μέ τό Αίγαίον, πράγμα ποi> οί κρατοϋντες μισέλληνες δεν

ΤΑ ΕΙΚΟΣΙ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΆ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

43

θέλουν, διότι προορίζουν τό Αίγαίον πρός πώλησιν στους ξένους δια τα πετρέλαιά του. Τό Αίγαίον δμως έπιβάλλεται να τό έχουν μόνον οί 'Έλληνες, διότι μόνον είς αύτους aνήκει, δπως καi να έξε­ τασθij τό ζήτημα (έθνολογικώς, ίστορικώς, γεωγραφικώς, πολιτιστικώς κ.τ.λ.). Ti σχέσιν έχουν με ηΊν θάλασσάν μας οί άξεστοι Τούρκοι, που ήλθαν aπό τα βάθη τής Ά­ σίας; Έπi πλέον καi κυρίως μάς χρειάζεται ή aπόλυτος κυριαρχία στό Αίγαίο, δια να aποτελέστι αύτό την βάσιν έξορμήσεως του Έλληνισμοu, δια ηΊν aπελευθέρωσιν τής Ίωνίας, που πάντοτε παραμένει έθνικός σκοπός τού Έλλη­ νικοu λαού, παρ' δσα λέγουν οί προδόται τής Μεγάλης Ί­ δέας, περi δήθεν «χαμένων Πατρίδων». •Η σύνδεσις τού λαού με τό Αίγαίον προϋποθέτει, έ­ κτός τών άλλων, την γνωριμίαν με τας νήσους του Αί­ γαίου καi την έγκατάστασιν έκεί. Ή έθνικη πολιτικiι έπι­ βάλλει κάθε 'Έλλην να έχΌ οίκόπεδον, κατοικίαν είς νή­ σον του Αίγαίου. Τό προδοτικόν κράτος aποτρέπει κάτι τέτοιο. 'Εμποδί­ ζει τους 'Έλληνας να aποκτήσουν σκάφη, δια να μην με­ ταβούν καi έγκατασταθοuν είς τό Αίγαίον. Σχετικώς όμι­ λοuν περi τεκμηρίων διαβιώσεως δια τα σκάφη, ένφ αλη­ θώς δεν θέλουν να στραφij ό λαός είς την θάλασσαν. Εί­ ναι πανοuργον, μακροπρόθεσμον σχέδιον, που συμπλη­ ρώνεται καi με την δια τής aπογοητεύσεως έγκατάλειψιν τών νήσων τού Αίγαίου aπό τους κατοίκους των. Τελι­ κώς, θα μάς κάνουν να aκούωμεν Αίγαίον καi να τό θεω­ ρώμεν κάτι aγνωστον, κάτι ξένον πρός έμάς, ένφ είναι ό πνεύμων τής Πατρίδος.

44

ΚΩΝΣΤΑ ΝτΙ Ν ΟΣ Α. ΠΛΕΥΡΗΣ

sΑ πόδημος Έ λληνισμΟς Τό Έλληνικόν 'Έθνος, φύσει avήσυχον καi περιπε­ τειώδες, πάντοτε εξηπλοϋτο στήν οiκουμένην, πρός aνα­ ζήτησιν τύχης. Αί Έλληνικαi aποικίαι εiς τα παράλια τής Μεσογείου, τοϋ Εuξείνου Πόντου, μέχρι τοϋ Θιβέτ a­ κόμη, επιζοϋν στας λαϊκας παραδόσεις εκείνων τών πε­ ριοχών, στας όνομασίας πόλεων, ποταμών, όρέων κ.τ.λ., στα πολιτιστικα μνημεία τοϋ Έλληνισμοϋ, aλλα aκόμη καi φυλετικώς στήν ϋπαρξι ύπολειμμάτων aνθρώπων Έλ­ ληνικής καταγωγής. Μετα τήν πτώσιν τής Αuτοκρατορίας, εξεδηλώθη μέγα κϋμα μεταναστεύσεως Έλλήνων, πρός δλας τας κατευθύν­ σεις καi iδίως πρός τήν Δύσιν, δπου κατέφυγον οί μορφω­ μένοι, οί πλούσιοι καi οί στρατιωτικοί 'Έλληνες, οί ό­ ποίοι δέν ηδύναντο να επιβιώσουν ύπό τοi>ς ύπανθρώπους Τούρκους. Άργότερον, ηκολούθησαν άλλα κύματα μετα­ ναστών, κυρίως τό 1922 καi μέχρι τό 1960, ώστε σήμερον ό Έλληνισμός εύρίσκεται παντοϋ εiς τόν κόσμοv καi aκμά­ ζει. Ό aπόδημος Έλληνισμός aποτελεί διεθνώς πολιτικήν, οiκονομικiιν καi πνευματικήν δύναμιν καi aπό ιΪποψιν ε­ θνικοϋ φρονήματος είναι Έλληνικώτερος τών εντός τών όρίων τοϋ Έλληνικοϋ κράτους πολιτών. Τό κρατίδιον αuτό δέν aξιοποιεί τοuς aποδήμους. Εί­ ναι aνάξιον να τοuς aξιοποιήσι;ι, ιlλλα καi οϋτε θέλει νό. τό ΚάVΊJ. Διότι δέν ενδιαφέρεται δια τήν πατρίδα. 'Απενα­ ντίας μάλιστα, βλάπτει τόν aπόδημον Έλληνισμόν, τόν

ΤΑ ΕΙΚΟΣΙ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

45

όποίον έπί πλέον δηλητηριάζει μi; η1ν έξαγωγήν του τυ­ φλού κομματισμού. 'Έτσι, άντί νa ένώσι;ι τοi>ς άποδή­ μους, έπιδιώκει να τοi>ς διαιρέ01]. Εότυχώς, οί άπόδημοι 'Έλληνες ζοuν μακρaν τών άνα­ θυμιάσεων τής άποπνικτικής δημοσίας ζωής του νεοελλη­ νικού κράτους. Ώστόσον, σημειοuμεν δτι aν έφηρμόζετο πολιτική άποδήμου Έλληνισμοu θa: α) είχαμε άγοράσει, ίδρύσει, λειτουργήσει πανεπιστήμια είς ΗΠΑ, Εύρώπην, Αύστραλίαν καί Άφρικήν β) έκυκλοφόρει καθημερινή παγκόσμιος Έλληνόφωνος έφημερίς διa τοi>ς άποδήμους γ) ώργανοίιτο ή έκπαίδευσις τών Έλληνοπαίδων μi; είδικa ταχύρρυθμα σχολεία δ) καθιεροuτο διετές συνέδριο άπο­ δήμου Έλληνισμοu ε) έχρηματοδοτοuντο Έλληνικής κα­ ταγωγής πολιτικοί στ) ίδρύετο Τράπεζα άποδήμων Έλλή­ νων ζ) περιήρχοντο τaς παροικίας πολιτιστικαί άποστο­ λαί (θέατρα, μουσικοί κ.τ.λ.) η) έτελοuντο άνa τετραετίαν 'Ολυμπιακοί Άγώνες διa τοi>ς άποδήμους θ) διενέμοντο είδικa βιβλία διa τήν ίστορικήν μόρφωσιν τών Έλληνο­ παίδων του έξωτερικοu ι) ώργανοuτο είδική στρατιωτική μονaς έξ έθελοντών άποδήμων Έλλήνων ια) προσελκύο­ ντο έπενδύσεις έξ άποδήμων μi; προνομιακοi>ς δρους ιβ) κατεκλύζοντο οί άπόδημοι άπό έθνικa σύμβολα, έμβλή­ ματα, σημαίας, παραστάσεις κ.τ.λ. ιγ) ίδρύετο παγκόσμιον συμβούλιον Έλληνισμοu ιδ) ........................... ιε).................................. και. ο"λ α οσα .. ακομη , ' θα' συνετε'λσυν στήν έθνικήν άξιοποίησιν τών άποδήμων, οί όποίοι δια­ τηρούν liσβεστον τόν πατριωτισμόν, χάρις στήν ίδικήν των πρωτοβουλίαν, πίστιν καί δραστηριότητα. Ή δύναμις τού Άποδήμου Έλληνισμοu, σκοπίμως, δεν ποιείται άπό τό κράτος. Διa νa μήν ένισχυθij ή Έλ-

��

46

ΚΩΝΣΤΑΝΠΝΟΣ Α . ΠΛΕΥΡΗΣ

Άρχαία μνημεία Τά aρχαία μνημεία aποτελοϋν τfιν μεγαλοπρεπή aπό­ δειξιν τής πολιτιστικής μας ύπεροχής. Παντοϋ aπό δπου οί 'Έλληνες διήλθον, έκόσμησαν τfιν γή μέ ναούς, θέα­ τρα, στάδια, γυμναστήρια, aγάλματα κ.τ.λ. Ή Έλληνικfι παρουσία συνδέεται μέ aνυπέρβλητα aρχιτεκτονικά καi άλλα καλλιτεχνικά δημιουργήματα. Ή Έλληνική χερσόνησος, ή Νότιος Ίταλία, ή Μικρά Άσία, ή Μέση Άνατολή, τά παράλια τοϋ Εύξείνου Πό­ ντου καί τής Βορείου Άφρικής, ή Αίγυπτος, ή Μεσοπο­ ταμία κ.τ.λ. είναι χώραι κατάσπαρτοι aπό μνημεία τής θείας Έλληνικ:ής αίσθητικής. Πολλά aπό αύτά έχουν κα­ ταστραφή aπό τους μισέλληνας η έχουν κ:λαπή καί έκ:τί­ θενται είς ξένα μουσεία. Τά μάρμαρα βεβαιώνουν τό aθά­ νατον καλλιτεχνικόν πνεϋμα τής φυλής μας. Δυστυχώς, έδώ στό νεοελληνικόν κρατίδιον, τά aρχαία μας μνημεία καταστρέφονται καθημερινώς aπό τό κρά­ τος. Θέατρα έΎJCαταλείπονται καi καταρρέουν (Οίνιάδες κ:.τ.λ.), πόλεις όλόκ:ληραι θάπτονται (διαλυτήρια πλοίων είς Άστακόν κ:.τ.λ.), πολύτιμα έκθέματα aφανίζονται ( 1 4.000 aντικείμενα έχουν στοιβαχθή ε\ς κιβώτια aπό πορ­ τοκαλάδες κ.τ.λ.). Περίλαμπρα μνημεία δέν συντηροϋνται (Κνωσός κ:.τ.λ.). Ούδεiς σεβασμός, ούδεμία εύλάβεια πρός τfιν ίερaν μνημειακfιν κ:ληρονομίαν μας.

ΤΑ ΕΙΚΟΣΙ ΠΡΩΤΌΚΟΛΛΑ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

47

Άρχαίοι συγγραφείς Ό ύπέρλαμπρος 'Ελληνικός πολιτισμός συνιστά πολύ­ τιμον iθνικήν κληρονομίαν. Οί iχθροi του έθνους, iνφ -yνωρίζουν τήν αλήθειαν, προσπαθούν νά μειώσουν τήν ά­ ξίαν του 'Ελληνικού πολιτισμού. 'Έτσι, σκοπίμως, εμφανίζουν στήν σχολικήν iκπαίδευ­ σιν καi στήν Άνωτάτην Παιδείαν ξένους λαοi>ς ώς, τάχα, δημιουργοi>ς πολιτισμού, τόν όποίον, δήθεν, οί πρόγονοί μας άντέγραψαν. Ή πραγματικότης κρύπτεται, άλλά δέν διαψεύδεται. Μέ τήν συνενοχήν τών πανεπιστημίων, τό κράτος ύπο­ βαθμίζει, δπου δέν μπορεί νά άποσιωπήστJ τελείως, τόν •Ελληνικόν πολιτισμόν. Άρκεί εν άπό χίλια παραδείγμα­ τα. Τό κράτος ούδέν άρχαιοελληνικόν σύγγραμμα iξέδω­ σεν, διότι θέλει ό 'Ελληνικός λαός νά μήν επικοινωνlj μέ τήν iθνικήν του κληρονομίαν. ·Οπουδήποτε άλλου είς τόν κόσμον, αν ύπήρχαν άρχαίοι συγγραφείς, τό κράτος έκεί θά iφρόντιζε διά τήν έκδοσίν των καi τήν διάδοσίν των. Έδώ, άντιθέτως, πλήθος άρχαιοελλήνων λογοτε­ χνών, ίστορικών, επιστημόνων, φιλοσόφων κ.τ.λ. συγγρα­ φέων τής 'Αρχαίας 'Ελλάδος, άγνοείται, παραμελείται, ά­ ποσιωπάται. Παραγκωνίζουν τοi>ς Άρχαιοέλληνας συγγραφείς, διό­ τι δποιος τοi>ς διαβάση θά διαπιστώστJ άμέσως, δτι δλα τά είπαν οί πρόγονοί μας πού, αναμφισβητήτως, ήσαν οί πρωτοδημιουργοi τού πολιτισμού. Πρώτοι οί "Ελληνες συνέλαβον, άνέπτυξαν καi εξήντλησαν τάς φιλοσοφίας,

48

ΚΩΝΣΤΑΝΠΝΟΣ Α. ΠΛΕΥΡΗΣ

τας έπιστήμας, τας τέχνας, τόν άθλητισμόν, η1ν πολιτι­ κην κ.τ.λ. Πράγματι, ποίος άλλος άρχαίος λαός είχε ά­ θλητισμόν, θέατρον, φιλοσοφίαν, πολιτικην κ.τ.λ.; Μό­ νον οί 'Έλληνες. Καί δι' δλα αuτα διεσώθη πλήθος βιβλίων άρχαίων συγγραφέων, τα όποία δυστυχώς δεν κυκλοφορούν στην 'Ελλάδα. Διατί; Ποία δύναμις έμποδίζει τόν έλληνικόν λαόν να έπικοινωνij με την πνευματικην του κληρονο­ μίαν; Ή προσπάθεια άναγεννήσεως τοu 'Ελληνισμού έκκινεί άπό την γνώσιν τοu 'Ελληνικού πολιτισμοί>. Αuτό τό γνω­ ρίζουν οί μισέλληνες καί δι' αuτό άκριβώς έμποδίζουν τόν Έλληνικόν λαόν να πληροφορηθή τα έπιτεύγματα τών προγόνων του.

ΤΑ ΕΙΚΟΣΙ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΆ ΤΗΣ Π ΡΟΔΟΣΙΑΣ

49

Γλώσσα Ή Έλληνική γλώσσα είναι ή πλουσιωτέρα τοϋ κό­ σμου, δπως γενικώς έχει άναγνωρισθή. Άποτελεί έργα­ λείον πολιτισμού, διότι δι' αuτής τό πρώτον aπεδόθησαν έννοιαι, έπi τών όποίων στηρίζονται δλαι αί έπιστήμαι καi ή φιλοσοφία. Τό πανάρχαιον τής γλώσσης μας δεν άμφισβητείται. Είναι ή πρωτογλώσσα, έκ τής όποίας προήλθον αί λοιπαi γλώσσαι η τοuλάχιστον έδανείσθησαν έκ τής Έλληνικής τό λεξιλόγιόν των, είς θέματα διανοήσεως. Ύπάρχει διαχρονική ένότης τής γλώσσης μας, ποu ση­ μαίνει, δτι τώρα χρησιμοποιοϋμεν τήν γλώσσαν, τήν ό­ ποίαν πρό χιλιετιών ώμίλουν οί πρόγονοί μας. Όσαι άρ­ χαιοελληνικαi λέξεις δεν aπαντώνται άπλαί, εύρίσκονται έν συνθέσει. Δηλαδή λέγομεν μακράν, άλλά στήν σύνθεσι έπικρατεί τό άρχαίον τήλε (τηλέφωνον, τηλεόρασις, τη­ λεπάθεια κ.τ.λ.). Τό ίδιο παρατηρείται με χιλιάδας aρ­ χαίων λέξεων ποu έπιζοϋν καi όμιλοϋνται στήν σύνθεσι π.χ. πλοίον (σύνθεσις δμως, με τό ναϋς: ναυτικόν, ναυτι­ λία, ναυάγιον κ.τ.λ.) νερό (σύνθεσις δμως, με τό ϋδωρ: ύ­ δραγωγείον, ύδραυλικός, aφυδάτωσις κ.τ.λ.) αUγό (σύνθε­ σις όμως, με τό ώόν: έπώασις, ώοθήκη κ.τ.λ.), μάτι (σύν­ θεσις δμως, με τό όφθαλμός: όφθαλμίατρος, έποφθαλμιώ κ.τ.λ.), πέτρα (σύνθεσις δμως, με τό λά: λατομείον, λα­ ξεύω κ.τ.λ.), προστατεύω (σUνθεσις δμως, με τό άλέξω: α­ λεξίπτωτον, άλεξικέραυνον κ.τ.λ.). Γενικώς, τά Έλληνικά διαθέτουν πολλάς μορφάς γλώσ-

5Ο

ΚΩΝΣΤΑΝτΙΝΟΣ Α. ΠΛΕΥΡΗΣ

σης (βυζαντινά, κοινά, λόγια, δημοτικά, ίωνικά, μυκηναϊ­ κά , κρητικά, δωρικά κ.τ.λ.), ή βάσις των δμως είναι μία καi χάνεται είς τά βάθη τών χιλιετιών. Οί εχθροi τοϋ 'Έθνους πλήττουν ηΊν Έλληνικ-ιlν γλ&σσαν, διότι χωρiς αύτιΊν καταστρέφεται τό 'Έθνος. Πολεμοϋν τά άρχαία Έλληνικά, τά όποία κατέστησαν σκοπίμως άντιπαθητικά, διέλυσαν την Έλληνικην γραμ­ ματικην μέ νομοθετήματα, διά τών όποίων κατήργησαν ε­ γκλίσεις (άπαρέμφατον, ύποτακτικη κ.τ.λ.) κλίσεις (γ' κλίσις) καταλήξεις ρ, ν, ξ, ψ κ.τ.λ., χρονικάς αύξήσεις, ά­ ναδιπλασιασμους καi πτώσεις (π. χ. δοτική). Έδημιούργησαν ένα γλωσσικόν τερατούργημα, που ταυτοχρόνως είναι καi γελοίον π.χ. ό γονεύς, τοϋ γονέως, έγινε ό γονέας τοϋ γονέα, πληθυντικός οί γονιοί. 'Όμως, στό κουρευς τοϋ κουρέως, που έγινε ό κουρέας τοϋ κου­ ρέα, ποιός είναι ό πληθυντικός; Μήπως οί κουριοi; Ή επάνοδος στην γλωσσικi]ν μας ρίζα είναι επιβεβλη­ μένη. Καi κυρίως, ή εκμάθησις τής μίας, ένιαίας, προγο­ νικής γλώσσης μας, τής όποίας αί λέξεις αίωνίως ζοϋν κ:αi θά ζοϋν, δσον ύπάρχουν 'Έλληνες. Ή γλ&σσα μας είναι ή εθνικη μας ύπερηφάνεια. Οί ε­ χθροi τοϋ 'Έθνους, διά νά τιΊν μειώσουν, έπέβαλαν τιΊν εiσ­ βολην ξένων λέξεων. Στην άντεθνικην αύτιΊν ένέργειαν, πρωτοστατεί τό κράτος, τό όποίον άδιαντρόπως ξενοτι­ τλοφορεί διαφόρους ύπηρεσίας του π. χ. «Παιδαγωγικό 'Ιν­ στιτούτο» «'Ινστιτούτο Μάναντζμεντ» κ.τ.λ. Άκόμη τό κράτος δεν έπιβάλλει την νομοθεσίαν περi ξενογλώσσων έπιγραφών στά καταστήματα, κατά την όποίαν έπιτρέπε­ ται ή ξενόγλωσσος έπιγραφή, ύπό την προϋπόθεσιν νά ύ­ πάρχη καi Έλληνικη κ:.τ.λ. Άνάλογα διαπράττονται εiς βάρος τής γλώσσης μας καi στά μέσα μαζικής ένημερώ­ σεως, δπως στην τηλεόρασιν, δπου σχεδόν δλοι οί τηλεο­ πτικοi σταθμοi ξενοτιτλοφοροϋνται, χρησιμοποιούν ξενι­ κους δρους π.χ. κ:άμερμαν (εiκονολήπτης) μιξάζ (μείξις) πρες ρουμ (αίθουσα τύπου) κ.τ.λ. Μάλιστα τάς άγγλικάς

ΤΑ ΕΙΚΟΣΙ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

Sl

λέξεις, τας γράφουν μt έλληνικα γράμματα π.χ. Σκάϊ κ.τ.λ. Πλήρης δηλαδη Ο:ποδιοργάνωσις στό γλωσσικόν ζήτημα, τό όποίον τό κράτος ώφειλε να προσέχ1J ώς κό­ ρη ν όφθαλμοϋ. Οί προδόται δολιοφθείρουν τ'Ι)ν Έλληνικ'Ι)ν γλώσσαν, δια να ύποσκάψουν τό ίδιο τό 'Έθνος. 'Έχομεν καθή κον να άντισταθώμεν στόν γλωσσικόν έκφυλισμόν που έπι­ βάλλει στόν Έλλη νικόν λαόν τό σαθρό κατεστημένο.

52

ΚΩΝΣΤΑΝτΙ ΝΟΣ Α. ΠΛΕΥΡΗΣ

Δ ημογραφικον Καθημερινώς διαπιστούται δτι ή Έλληνικη φυλη aρ­ γοπεθαίνει, έξ αiτίας τής ύπογεννητικότητος. Άφανιζόμε­ θα βιολογικώς καi τό κράτος ούδεν πράττει. Έπιδεικνύει έγκληματικην ιlδιαφορίαν. Ί-i στατιστικη ύπηρεσία μίiς πληροφορεί δτι οί θάνατοι ύπερβαίνουν τας γεννήσεις. Καθ' έκαστον έτος μειούμεθα. Κατέστημεν λαός γερό­ ντων, ό όποίος μοιραίως θνήσκει. ·εαν συνεχισθή αύτη ή κατάστασις, μετα έναν αiώνα θα είμεθα έθνος ανάμνησις. Μόνον παρελθόν. Έπιβάλλεται άμεσος δυναμικη πολιτικi] έπιλύσεως τού δημογραφικού. τα μέτρα πού πρέπει να ληφθούν είναι γνωστά, ιllli τό κράτος δεν θέλει να τα λάβτJ. Άπενα­ ντίας, έφαρμόζει τα aντίθετα έξ όσων ώφειλε να πράξ1]. 'Έ­ φθασε μάλιστα μέχρι του σημείου να καταδιώκτJ τούς πο­ λυτέκνους ιlντi να τούς ύποστη ρίζ1]. Άκόμη, τό κράτος aρνείται να αύξήστJ τα έπιδόματα στούς πολυτέκνους, aρ­ νείται να χρηματοδοτήσΙJ γάμους, aρνείται να ένισχύσl] οiκονομικώς γεννήσεις, aρνείται να όργανώσι:J δημογρα­ φικην τράπεζαν, aρνείται να δώσ1J κίνητρα για τεκνοποι­ ίαν κ.τ.λ. ένφ τό ίδιο τό κράτος ένομιμοποίησε τας αμ­ βλώσεις (400 .000 'Ελληνόπουλα χάνονται έτησίως), δεν φροντίζει την aγαμον μητρότητα, δεν νομοθετεί την οiκο­ γεvειακην προστασίαν κ.τ.λ.

ΤΑ ΕΙΚΟΣΙ ΠΡίΠΟΚΟΛΛΑ τΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙ ΑΣ

53

�Ε λληνικός Ρυθμός ·Όταν προσγειωθήτε είς τό αεροδρόμιον τής πρωτευού­ σης, δεν aντιλαμβάνεσθε είς ποίαν πόλιν ήλθατε. Διότι a­ πουσιάζει ό Έλληνικός ρυθμός, τά Έλληνικa γλυπτά, ή ΈλληνιΚ'ι) διακόσμησις, τά Έλληνικά χαρακτηριστικά. Πρέπει νά φθάσετε στην Συγγρού, διά νά ίδήτε την Άκρό­ πολιν καi νά είπήτε δτι είσθε είς τaς Άθήνας. Άληθώς αί πόλεις μας καί κυρίως αί Άθήναι, στερού­ νται έθνικής ταυτότητος. Λείπει παντελώς ό Έλληνικός ρυθμός. Πρό παντός είς την Άρχιτεκτονικήν, ή όποία έ­ παυσε νά είναι Έλληνική, έπρόδωσε τοuς πρωτουργούς της καi έξεφυλλίσθη είς δουλικόν aντιγραφέα ξένων a­ ντιαισθητικών προτύπων. Τά έξαμβλώματα (π. χ. ώδείον (!) Άθηνών, πινακοθήκη, δικαστή ρια, νέον κτίριον ύπουργείου έξωτερικών κ.τ.λ.) μέ τά όποία έγέμισαν την πόλιν του κάλλους, δέν έγιναν τυχαίως. Οϋτε τυχαίως έτοποθετήθησαν aπαίσια έκτρώ­ ματα (π.χ. πλατεία Κολωνακίου, Πανεπιστημίου έναντι κυριολεκτικώς όργιάζουν στfιν πατρίδα μας. Άπό μέγα 'Έθνος, οί 'Έλληνες έμειναν δίχως άποστο­ λή ν. Έκπίπτουν εiς πληθυσμόν μέ προορισμόν ενα καλό αUτοκίνητο, τό εύκολο κέρδος, τfιν άποφυγfιν του άγώ­ νος. Μοιραίως, καταλήγουν . εiς τfιν παρακμή ν, τfιν ό­ ποίαν τό ένοχο κράτος δέχεται καί επαυξάνει. 'Έχουν aπαγορεύσει στfιν εκπαίδευσιν τοi>ς λογοτέ­ χνας, ποιητάς, ίστορικούς, συγγραφείς κ.τ.λ. οί όποίοι ε-

60

ΚΩ ΝΣΤΑΝτΙΝ ΟΣ Α. ΠΛΕΥΡΗΣ

ξυμνοϋν την πατρίδα, την Μεγάλη 'Ιδέα, τους νικηφόρους πολέμους 1912-13, την προσπάθειαν τοϋ 19 19-1922, τό έπος τοϋ 1940, την αύτοθυσίαν τής ΕΟΚΑ. Τα ίδια πράττουν καί δια τό ή ρωϊκόν παρελθόν τής φυλής, μέ σκοπόν να aφαι­ ρέσουν aπό την μνήμην τοϋ λαοϋ την ίστορίαν του, που aποδεικνύει την aξίαν του, πού περιγράφει τό παρελθόν του καί χαράσσει τό μέλλον του. Άντί τό κράτος να διαδίδη παντοϋ τα Έθνικα 'Ιδεώδη τοϋ Έλληνισμοϋ, τα aποσιωπά, τα έξαφανίζει, διότι είναι κράτος έχθρικόν κατα παντός Έλληνικοϋ. Άκόμη, τό ίδιο τό κράτος, δταν έκδηλοϋνται εiς τόν λαόν τα Έθνικα 'Ιδεώδη, τα εiρωνεύεται καί μέ την βοή­ θειαν τών μαζικών μέσων ένημερώσεως τα δυσφημεί, τα καταπνίγει, &στε να aπομακρύνεται ό λαός aπό αύτά. Ή Μεγάλη 'Ιδέα, ή όποία aποτελεί τό ύπέρτατον iδεώ­ δες τής φυλής, ένοχλεί τους μισέλληνας, διότι γνωρίζουν δτι ζή εiς την ψυχην τοϋ λαοϋ, παρα την ϋπουλον πολεμι­ κην που τής κάνουν οί έχθροί τοϋ 'Έθνους. 'Επιβάλλεται λοιπόν ή προβολη τής Μεγάλης 'Ιδέας, ώς τοϋ μόνου iδανικοϋ τοϋ Έλληνισμοϋ. Καί δταν λέγο­ μεν Μεγάλη Ίδέα, έννοοϋμεν την aπελευθέρωσιν τών a­ λυτρώτων Έλλήνων, την έπαναπόκτησιν τών κατεχομέ­ νων Έλληνικών έδαφών καί την δημιουργίαν νέου Έλλη­ νικοϋ κράτους, μέ νέον Έλληνικόν πολιτισμόν. Αύτοκρα­ τορία καί πολιτισμός. Τίποτε όλιγώτερον. Πάντως στην έποχήν μας, τό κράτος δέν προσφέρει i­ δανικα εiς τόν λαόν καί iδίως εiς την νεολαίαν, διότι σκο­ πίμως έπιθυμεί οί 'Έλληνες να μένουν δίχως έθνικας έπι­ διώξεις. Κατόπιν, έρχονται οί ξένοι μέ διαφόρους δοξα­ σίας καί καλύπτουν τό iδεολογικό κενό, που έπίτηδες έ­ δημιούργησεν τό μισελληνικόν κράτος.

ΤΑ ΕΙΚΟΣΙ Π Ρ,ΗΟΚΟΛΛΑ ΤΗΣ Π ΡΟΔΟΣΙΑΣ

61

Ί στορία Ή Ίστορία aποτελεί τόν aσφαλέστερον τρόπον διακρι­ βώσεως τής έθνικής μας ταυτότητος καi τονώσεως τοϋ φρονήματος τών Έλλήνων. Δι' αύτό οί μισέλληνες στρέφονται έναντίον της με φα­ . νατισμόν. Κατώρθωσαν να την ύποβαθμίσουν στην σχο­ λικ:η καi πανεπιστημιακ:η έκπαίδευσι καi ούσιαστικώς την έχουν έξοβελίσει aπό την δημοσίαν ζωήν. Έπi πλέον, διέδωσαν καi έπέβαλαν πλήθος ψευδών ί­ σχυρισμών, ώς τάχα ίστορικών aληθειών, με aποτέλεσμα να έξαπατοϋν τόν Έλληνικόν λαόν είς βασικα θέματα τοϋ παρελθόντος του π.χ. aκρωτηριάζουν την ίστορίαν μας στό 2.000 π.Χ., ένψ δλα τα έπιστημονικά (aρχαιολογία, φι­ λολογία, aνθρωπολογία, aστρονομία κ.τ.λ.) στοιχεία βε­ βαιώνουν δτι ή ζωη τοϋ 'Έθνους μας aρχίζει τούλάχιστον πρό 50.000 έτών. Άδιαντρόπως στην προδοσία τής ίστορίας μετέχουν τα πανεπιστήμια, τα όποία, έξοργιστικώς, aποφεύγουν να δώσουν διδακτορικας διατριβάς, μεταπτυχιακας έργασίας κ.τ.λ . έπi τών παγκοσμίου σημασίας σταθμών τής ίστο­ ρίας μας, δπως Μαραθών, Σαλαμίς, κοσμοκρατορίαι, διά­ δοχοι Μ . Άλεξάνδρου, βυζαντιvη περίοδος κ.τ.λ. Χαρακτηριστικόν παράδειγμα προδοσίας τής ίστορίας μας είναι, δτι οί ύποψήφιοι στας πανελλαδικας έξετάσεις τής Γ' καi Δ' δέσμης, έξετάζοviαι στό μάθημα τής ίστο­ ρίας aπό τό βιβλίον τής Γ' Λυκείου «θέματα νεότερης καi σύγχρονης ίστορίας aπό τiς πηγές» (όργ. έκδ. Σχ. βιβλίων

62

ΚΩΝΣΤΑΝΊΊΝΟΣ Α . ΠΛΕΥΡΗΣ

1992), aπό δπου έχουν aφαιρέσει τους ένδόξους βαλκανι­ κους πολέμους, οί όποίοι έδι�λασίασαν ηΊν Έλλάδα, δια να μήν ένδυναμοϋται τό φρόνημα τής νεολαίας, καi προ­ βάλλουν έντόνως τήν μικρασιατικήν καταστροφήν, δια να aπογοητεύουν τους νέους μας. Τό Έλληνικόν (!) βι­ βλίον μάλιστα στη ρίζεται εiς τουρκικας πηγας π.χ. στατι­ στική (σελ. 290).

ΤΑ ΕΙΚΟΣΙ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΆ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

63

Κατεχόμενα έδάφη Στό σημερινόν Έλληνικόν κράτος δέν περιλαμβάνο­ νται τα έδάφη τα όποία δικαιοϋται ή Έλλάς. Μετα τό 1821, τεράστιο μέρος περιοχών τής πατρίδος παρέμεινε ύπό κατοχήν. Έχρειάσθησαν να γίνουν έπανα­ στάσεις (1 854, 1866, 1881 κ.τ.λ.), aπελευθερωτικοί πόλεμοι (191 2-13, 191 9-1922), δια να έπαναποκτηθοϋν μέ αίμα Έλλη­ νικα έδάφη, πού μετα τό ένδοξο 1940 ηύξήθησαν aκόμη δια της προσαρτήσεως τής Δωδεκανήσου. Ώστόσον, ή Β. 'Ήπειρος, ή Κύπρος, ή 'Αν. Ρωμυλία, ή Β . Μακεδονία, ή 'Αν. Θράκη καί φυσικα ή Ίωνία, περιμέ­ νουν ηΊν νέαν έξόρμησιν τοϋ έθνους, δια ηΊν aπελευθέρω­ σίν των. Οί έχθροί τοϋ έθνους προπαγανδίζουν τάς «χαμένας πατρίδας» καί ηΊν έγκ:ατάλειψιν τών ύποδούλων τμημά­ των της "Ελλάδος. Διότι δέν θέλουν η1ν Μ. Έλλάδα, aλ­ λα ένα ήττοπαθές, έτοιμόρροπον βαλκανικόν κρατίδιον. Οί δειλοί πολιτικοί δέν τολμοϋν να aναφερθοϋν, οϋτε είς την Β. 'Ήπειρον, την όποίαν μάλιστα aδιαντρόπως a­ ποκαλοϋν Νότιον Άλβανίαν, οϋτε είς την Κύπρον (ποϋ είναι ή «'Ένωσις»;) καί aσφαλώς, τρέμουν να όμιλήσουν δια την Άν. Θρ�κην καί την Ίωνίαν, ένψ παρα τας διε­ θνείς συμφωνίας έγκ:ατέλειψαν την Β . Θράκην ('Αν. Ρωμυ­ λίαν). Είναι καθήκον μας ή aπελευθέρωσις τών κατεχομένων ·Ελλη νικών έδαφών, τό όποίον μόνον ριψάσmδες καί έ­ χθροί τοϋ έθνους μποροϋν νά ιlρνηθοϋν.

64

ΚΩΝΣΤΑΝτΙΝΟΣ Α. ΠΛΕΥΡΗΣ

Oi μεγάλοι ποιητές μας, ό ύγη1ς πνευματικός κόσμος, ή Έκκλησία, ό Στρατός, ή νεολαία, όλόκληρος ό Έλληνι­ κός λαός, aπαιτοuν, πάσΙJ θυσί�. τήν έδαφικήν aποκατά­ στασιν τής Πατρίδος. 'Όλα τι! άλλα είναι ύπεκφυγαί δει­ λών η προδοτών. Τό 1821 συνεχίζεται, διότι δέν ώλοκλη­ ρώθη ή aπελευθέρωσις τής ·ελλάδος.

ΤΑ ΕΙΚΟΣΙ ΠΡίΗΟΚΟΛΛΑ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

65

Μειονότητες Αί ξέναι μειονότητες στην Έλλάδα άποτελοϋν άσήμα­ ντον ποσοστόν τοϋ πληθυσμοϋ τής Χώρας. Έν τούτοις, δη μιουργοϋν σοβαρώτατα προβλήματα, δυσανάλογα πρός τό μέγεθος τής παρουσίας των. Τό κράτος φροντίζει διά τους ξένους προκλητικώς περισσότερον άπό δσον ένδια. φέρεται διά τους 'Έλληνας. Εiδικώτερον, δσον άφορι} στους Τούρκους, τους κτίζει σχολεία, Τζαμιά, χώρους άθλήσεως, έντευκτήρια κ.τ.λ. καί άναιδώς καυχάται δι' αότό. Ταυτοχρόνως, στους νο­ μους δπου διαβιοϋν οί Τοϋρκοι, άπομακρύνονται οί 'Έλ­ ληνες, πωλοϋν τάς άκινήτους ίδιοκτησίας των καί έyκα­ ταλείπουν όριστικώς τάς περιοχάς των, δπου κλείνουν τά ·ελληνικά σχολεία, δεν γίνονται έπενδύσεις, οϋτε τό κρά­ τος έγκαθιστι} έκεί δπου ύπάρχουν Τοϋρκοι όργανωμένας δυνάμεις τοϋ Έλληνισμοϋ, δπως Σχολη Εόελπίδων, Σχο­ λη Άστυνομίας, Σχολη ίερέων κ.τ.λ. Άλλά άφήνει όλο­ κλήρους έπαρχίας ερμαιον είς τάς Τουρκικάς έπεκτατικάς βλέψεις . Ή έβραϊκη μειονότης είναι προνομιοϋχος εiς δικαιώ­ ματα άστικοϋ καi δημοσίου δικαίου (αί έβραϊκαi κοινότη­ τες είναι νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, είδικόν κλη­ ρονομικόν δίκαιον, τό Κεντρικόν Ίσραηλινόν Συμβού­ λιον άνηγορεύθη είς Νομικόν. Πρόσωπον Δημοσίου Δι­ καίου κ.τ.λ.) καi εiς άλλα προνόμια, τά όποία στεροϋνται οί 'Έλληνες πολίται (άποζημιώσεις έκ Γερμανίας, παρεμ­ βάσεις είς σχολικά βιβλία περi έβραίων κ.τ.λ.).

66

ΚΩΝΣΤΑΝτΙ Ν ΟΣ Α. ΠΛΕΥΡΗΣ

Ή σλαβικη μειονότης καί ή 'Αλβανική, είναι liνευ ση­ μασίας πλήν τών παραβιάσεων τοϋ ποινικοϋ νόμου καi τών ένοχλήσεων είς βάρος τών 'Ελλήνων ποu κατοικοϋν είς τιlς άκριτικιlς περιοχάς. Δι' δλας τιlς μειονότητας άνεξαιρέτως έπεβάλλετο νιl έ­ φαρμοσθ1j ή νομοθεσία περί άλλοδαπών, έν συνδυασμiρ μέ την ένίσχυσιν τοϋ Έλληνικοϋ στοιχείου είς ώρισμένας εύαισθήτους περιοχιlς π.χ. μετακινήσεις πληθυσμών κ.τ.λ.

ΤΑ ΕΙΚΟΣΙ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΆ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

67

Ο ίκονομία Ό πολιτικός κόσμος τής Χώρας, κυριολεκτικώς διέλυ­ σε η1ν οiκονομίαν, τήν όποίαν ώδήγησεν εiς πλή ρην έ­ ξάρτησιν άπό τούς ξένους. Αί πλουτοπαραγωγικαi πηγαi τής πατρίδος μας, σκοπίμως παραμένουν άνεκμετάλλευ­ τοι. τα οiκονομικα προγράμματα άπέβλεψαν στήν μή ά­ ξιοποίησι τών οiκονομικών δυνατοτήτων τής Χώρας. Ή οiκονομική όργάνωσις, άπεσκόπησε πάντοτε εiς τήν λεηλασίαν τοϋ έθνικοϋ πλούτου. Όμάδες άγρίων «κα­ πιταλιστών», ληστεύουν τήν έθνηcήν οiκονομίαν ύπό τας εύλογίας καi τήν προτροπήν τών πολιτικών. 'Άλλως τε, οί πολιτικ�i ώς πρώτον σκοπόν των, έταξαν τόν πλουτι­ σμόν. Ή οίκονομική παρακμή προετοιμάζεται κυρίως δια τής ύπερχρεώσεως στό έξωτερικόν καi τής άπουσίας πά­ σης έπενδύσεως στό έσωτερικόν. τα κάνουν αύτά, διότι έξασθενοϋντες τήν οiκονομίαν, έξασθενοϋν τόν στρατόν, τήν παιδείαν καi τούς άλλους τομείς δράσεως τοϋ 'Έθνους, &στε να τό καταστήσουν ά­ νίσχυρον. Με ύπανάπτυκτον οίκονομίαν, δεν άσκείται δυ­ ναμική έξωτερική πολιτική, οϋτε έπιδιώκονται έθνικοi στόχοι. Οί άδύνατοι οiκονομικώς, παραμερίζονται πολιτι­ κώς. Έκτός τών άλλων, οί έχθροi τοϋ 'Έθνους ψεύδονται δ­ ταν διαδίδόυν δτι ή ·Ελλας έίναι μια πτωχή Χώρα. Άνα­ κριβές. Τό άληθες είναι δτι μισελληνικα συμφέροντα δεν τήν άφήνουν να άναπτυχθij .

70

ΚΩ ΝΣΤΑΝτΙΝΟΣ Α : ΠΛΕΥΡΗΣ

Παιδεία Σκοπός τής παιδείας είναι ή διαμόρφωσις χαρακτή ρος καi ή μετάδοmς γνώσεων. 'Εν τούτοις, στην εποχήν μας, ή παιδεία οϋτε χαρακτήρα διαμορφώνει, οϋτε . γνώσεις παρέχει, πλην τής τεχνικής εκπαιδεύσεως. Τό ήθος (διαμόρφωσις χαρακτήρος) δημιουργείτάι aπό την μελέτην τής Έλληνικής γραμματείας καί, κυρίως, τής ίστορίας, δπου εν τί] πράξει, εξαίρονται αί aνθρώπιναι a­ ρεταί (αύτοθυσία, ή ρωϊσμός, aνδρεία, θάρρος, ιlλληλεγ­ γύη, φιλία κ.τ.λ.). Ή γνώσις είναι aπαραίτητος δια τόν ε­ πιστημονικόν εφοδιασμόν του aνθρ