SS - AHNENERBE.pdf

Στο εξώφυλλο: Το λογότυπο της Ahnenerbe (Bundesarchiv Berlin).

Τίτλος Σειράς: SS AHNENERBE, Η ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ Συγγραφέας: Γιώργος Ηλιόπουλος, Εκδότης - Διευθυντής: Γιώργος Ν. Χριστογιαννάκης, Εξώφυλλο: Γιώργος Ηλιόπουλος, Νίκος Πάνος, Σχεδιασμός τίτλου SS-Ahnenerbe: ©2008 Νίκος Πάνος Σελιδοποίηση: Βίκυ Γιακατού, Ατελιέ: Γιάννης Γιαννακόπουλος, Γιώργος Σαμπάνης, Βίκυ Γιακατου Διαχωρισμοί: Σωτήρης Σεργιάννης, Γραμματεία: Μαρία Γαβριελάτου, Μίλλυ Παπανικολάου, Διεκπεραίωση: Γιάννης Χάρης, Διόρθωση: Πάγκος Κωνσταντινίδης, Υπεύθυνος Διανομής: Νίκος Παναγόπουλος, Εκτύπωση: ΛΥΧΝΙΑ, Ανδραβίδας 7,13671 Χαμόμυλο Αχαρνών Διάθεση - Διανομή: ΑΡΓΟΣ Α.Ε. Πρακτορείο διανομής Τύπου, Ιερά Οδός 150,12242 Αιγάλεω Εκδόσεις: ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΕΠΕ, Λεωφόρος Μεσογείων 10, Αμπελόκηποι 11527, Αθήνα, τηλ.: (210) 7716390,7714199, fax: (210) 7717357 www.hellenicdefense.gr, email: [email protected] Υπεύθυνος Σύμφωνα με το Νόμο: Γιώργος Ν. Χριοτογιαννάκης Γ Α/ιαγορεύε, αι σε οποιονδήποτε η αναδημοσίευση άρθρων, αποσπασμάτων, ή άλλου ολικού χωρίς την έγγραφη άδεια ιου εκδοιη.

Εισαγωγή

SS Ahnenerbe, η αιρετική αρχαιολογία Η ανακάλυψη των σχέσεων μεταξύ διαφόρων ευρωπαϊκών γλωσσών και η αιφνιδιαστι­ κή άνθηση διαφόρων σχολών έρευνας που ορμώνται από διαφορετικούς κλάδους, όπως η Αρχαιολογία, η Λαογραφία, ή η Συγκριτική Φιλολογία, δημιουργεί περί τα τέλη του XIX αιώνα ένα περιβάλλον γενικής σύγχυσης, όπου η επικράτηση ενός άνευ προηγουμένου σκεπτικισμού, δεν αμφισβητεί μόνον την ορθότητα των αντιλήψεων των πρώτων μεγάλων ερευνητών, όπως οι Kuhn, Muller και Grimm, αλλά προβάλλει σθεναρά την άποψη ότι είναι αδύνατον να υποστηριχθεί με βεβαιότητα οτιδήποτε αφορά τις πρώιμες θρησκευτικές πεποιθήσεις και αντιλήψεις ή τα ήθη των Ευρωπαίων, όπως και να ανασυσταθεί το πρώιμο πολιτιστικό π ε ρ ι β ά λ λ ο ν Σ τ α δ ι α κ ά όμως, με την είσοδο στον XX αιώνα και χάρη στις συνε­ χείς αρχαιολογικές έρευνες, αποκαλύπτεται πληθώρα στοιχείων που επαληθεύουν ολονέν και περισσότερα ευρήματα των πρώτων ερευνητών. Πρωτοπόρος στην σημαντική αυτή απόπειρα διάσωσηςτου έργου ζωήςτων διασήμων φυσιογνωμιών όπως ο Kuhn, ο Muller ή οι αδελφοί Grimm, είναι ο Μ. Winternitz, που μέσω μιας σειράς εκπληκτικών δοκιμίων με γενικό θέμα WASWISSENWIRVON DEN INDOGERMANEN (Τι γνωρίζουμε για τους I νδογερμανούς) (2) διερωτάται, ίσως προφητικά, ως προςτο εάν και κατά πόσον είναι δόκιμο να αποκηρύσσεται ως κενή και αναξιόπιστη η εργασία μιας ολόκληρης ζωής διακεκριμένων ερευνητών, αφής στιγμής, οι νεώτερες ανακαλύψεις συγκλίνουν προς την διάσωση των αποτελεσμάτων της σε αρκετά σημαντικό βαθμό. Παράλληλα αναδύεται μια ιδιόμορφη αντίληψη, η οποία εξελίσσεται σε αναπόσπαστο συστατικό του πνευματικού περιβάλλοντος του XX αιώνα με την δημιουργία του μύθου των Αρίων και της Αριας φυλής. Η αντίληψη αυτή συνδέεται απόλυτα με την κατακόρυφη άνοδο της ανθρωπολογίας και την ανάπτυξη της εννοίας της φυλής, την οποία διάφορες ομάδες ταυτίζουν και ταυτόχρονα συγχέουν με το εθνοτικό σύνολο, το έθνος και την γλώσσα, με μία άνευ προηγουμένου ευκολία. Η κατά τα άλλα αδιανόητη επιστημονικά, αυτή σύγχυση, οδηγεί σε σοβαρώτατες παρενέργειες, καθώς διάφοροι ακραίοι κύκλοι στην Μεγάλη Βρεταννία, την Ολλανδία, την Σκανδιναβία, την Γαλλία, την Αυστρία και την Γερμανία, αξιοποιούν ως εφαλτήριο την ήδη τεκμηριωμένη ανθρωπολογική θεωρία της ποικιλίας των φυλών για να προωθήσουντην ιδέα της φυλετικής υπεροχής, με την οποία περιβάλλουντους Ευρωπαίους και ειδικάτουςλαούς της Βορείου Ευρώπης. Στην εξέλιξη αυτή συντελεί και η μάλλον ατυχής εμπλοκή της συγκριτικής φιλολογίας, η οποία ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την ανάπτυξη του φυλετισμού κατά την διάρκεια του XX αιώνα, ευνοώντας αντιλήψεις και ακραία πολιτικά ρεύματα με καταστροφικές για την Ευρώπη συνέπειες. Ειδικώτερα η γλωσσολογική χρήση του όρου Αριος στην εφαρμογή της λεγόμενης Αριας υπεροχής από τον εθνικοσοσιαλισμό και τους οπαδούς του, είναι εντελώς αδόκιμη, καθώς η Yiddish (το σύνολο των γερμανικών διαλέκτων του XVI αιώνα που μιλούν οι Εβραίοι της Ανατολικής Ευρώπης) είναι καθαρά ένα ευρωπαϊκό ιδίωμα, όπως οποιαδήποτε άλλη σκανδιναβική ή γερμανική διάλεκτος. Μετο ίδιο λογικό πρίσμα οι τσιγγάνοι που μιλούν την διάλεκτο Romani, ένα επίσης καθαρό ευρωπαϊκό ιδίωμα, διεκδικούν τον τίτλο των Αρίων, με ισχυρότερες γλωσσικές αποδείξεις σε σχέση με τους κατοίκους της Βορείου Ευρώπης. Ο διάσημος Max Muller, ο διαπρεπής ακαδημαϊκός που επινοεί τον όρο Άριος, προς αντικατάσταση των όρων Ινδοευρωπαίος και Ινδογερμανός, ώστε να αποσοβήσει τις έριδες μεταξύ γλωσσολόγων, φιλολόγων και ανθρωπολόγων στο ζήτημα της πατρότητας αυτής

της νεοανακαλυφθείσας αρχέγονης πολιτιστικής

έρημο Gobi και τα οροπέδια των Ιμαλαΐων. Μεταπολεμικά, ο Ρώσσος

ταυτότητας, αναγκάζεται προς τα τέλη της ζωής

Vyachislav Ivanov και ο Βρεταννός Col in Renfrew τοποθετούν την αρχική

του να μεταβάλει την στάση του. Ο μεγάλος αυτός

κοιτίδα στις ανατολικές ορεινές περιοχές της Μικράς Ασίας, προσθέτο­

γλωσσολόγος και ινδολόγος, ενοχλημένος από την

ντας ακόμη μία άποψη στις δεκάδες υπάρχουσες, και ακόμη περισσότερα

σχιζοφρενική σχεδόν κατάσταση, στην δημιουργία

ερωτήματα και προβλήματα.

της οποίας αντιλαμβάνεται ότι κατέχει σημαντικό

Όμως αν και το θέμα για τον προσδιορισμό της αρχικής κοιτίδας

μερίδιο ευθύνης, κατακεραυνώνει τους ανθρωπο­

εξακολουθεί να αποτελεί ζήτημαπολεμικής, αλλά και έρευνας, η υπόθεση

λόγους και τους αρχαιολόγους που κηρύσσουν για

για την ύπαρξη της κοινής αρχικής γλώσσας, έχει παύσει προ πολλού

την αρία φυλή, το άριο αίμα, τα άρια μάτια ή τα άρια

να συνιστά ζήτημα προς αμφισβήτηση. Πέραν του ότι είναι η μόνη που

μαλλιά, χαρακτηρίζοντας τις αντιλήψεις αυτές ως

εξηγεί πειστικά και με σαφήνεια τους λόγους για τους οποίους οι σύγ­

καθαρή παραφροσύνη. Είναι όμως ήδη πολύ αργά,

χρονοι Ευρωπαίοι μιλούν γλώσσες και διαλέκτους που σχετίζονται στενά

καθώς οι Άριοι και ο φυλετισμός με την έννοια της

μεταξύ τους, αποκαλύπτει και την ύπαρξη ενός βασικού κορμού ιδεών

φυλετικής υπεροχής, αποτελούν πλέον μία αδιαίρε­

και αντιλήψεων που είναι κοινές για όλους τους Ευρωπαίους. Αυτό το

τη ενότητα όχι μόνον για πολλούς επιστήμονες, αλλά

πολιτιστικό απολίθωμα, στοιχεία του οποίου εντοπίζονται σε διάφορους

και για πολλούς απλούς ανθρώπους.

ευρωπαϊκούς λαούς ακόμη και κατά τον XX αιώνα, οδηγεί ακόμη εντονώ-

Έως και την έκρηξη του II Παγκοσμίου Πολέμου,

τερα σε σχέση με τη ν συγγένεια των ευρωπαϊκών γλωσσών, στην βάσιμη

το μεγαλύτερο μέρος των ερευνών μετατοπίζεται

υπόνοια ότι σε κάποια, γεωγραφικά εκτενέστατη, περιοχή της Ευρασίας

προς την αναζήτηση της αρχικής κοιτίδας των πρώ­

υπάρχει προ επτά ή και οκτώ χιλιετηρίδων, ένας πληθυσμός που χρησιμο­

των Ευρωπαίων. 0 Γερμανός αρχαιολόγος Gustav

ποιεί μια γλώσσα που είναι ο άμεσος πρόγονος όλων των γλωσσών που

Cossina, ο γλωσσολόγος Herman Hirt και οι γλωσ­

αναγνωρίζονται στην εποχή μας ως ευρωπαϊκές. Χάρη στην γλώσσα αυτή

σολόγοι/αρχαιολόγοι Otto Schrader, Sigmund Feist,

χαρακτηρίζονται έννοιες κυρίως αφηρημένες, οι οποίες παραμένουν σε

Alfons Nehring, Wilhelm Brandenstein, Wilhelm

πείσμα του χρόνου ανεξέλικτες και κοινές για όλους τους Ευρωπαίους.

Koppers, προτείνουν την ευρασιατική στέππα. Ο

Μέσα στο ιδιόμορφο αυτό περιβάλλον όπου η λαϊκή φιλολογία

Αμερικανός Charles Morris προτιμά τον ορεινό όγκο

κατακλύζεται μετον ινδοευρωπαϊκό μύθο καιτααναρίθμηταπαράγωγά

του Καυκάσου για να δημιουργήσει ένα υπόδειγμα

του, ένας Ολλανδός καθηγητήςτης ιστορίας, ο Dr. Hermann Wirth, ιδρύει

φυλετικού στερεότυπου, που ανταποκρίνεται πε­

με την μορφή μη κερδοσκοπικού οργανισμού, το 1928, το ομώνυμο

ρισσότερο στις προσωπικές του αντιλήψεις, παρά

ίδρυμα (HERMANN WIRTH GESELLSCHAFT), που ασχολείται με τα μυ­

στα επιστημονικά ευρήματα. Ο Ινδός Gokamaya

στήρια της προϊστορικής εποχής. Ο Wirth είναι επηρεασμένος από την

Bal GangadharTilak συγκεντρώνει όλες τις διαθέ­

λαϊκή μυθολογία για την Ατλαντίδα και στρέφει τις προσπάθειες του

σιμες μυθολογικές μαρτυρίες για να τοποθετήσει

στην ανακάλυψη σχέσεων της Ευρώπης με την χαμένη ήπειρο, καθώς

την αρχική κοιτίδα στον Βόρειο Πόλο. Ο Ισλανδός

εκείνη τηνπερίοδο είναι διάχυτη η αντίληψη ωςπροςτην προέλευση των

Alexander Johanesson, αξιοποιώντας φωνολογι­

λεγόμενων Ινδοευρωπαίων ή Ινδογερμανών από την μυστηριώδη αυτή

κά στοιχεία συσχετίζει τους ήχους των πρώιμων

νήσο*. Επί μία τριετία οι έρευνες του Wirth διατηρούνται σε ασφυκτικά

ευρωπαϊκών ριζών των λέξεων με το περιβάλλον

περιορισμένες κλίμακες, καθώς οι πηγές χρηματοδότησης του στην

της Βαλτικής, όπου είναι δυνατόν να ακούγονται

Ολλανδία περιορίζονται ουσιαστικά στον στενό κύκλο των μελών και

καλύτερα. Ακολουθούν δεκάδες, που προτείνουν

των συνδρομητών του.

διάφορους μυθικούς ή πραγματικούς τόπους ως αρχέγονη κοιτίδα των Ευρωπαίων, από τις χαμένες νήσους του Ατλαντικού και την Αιγηΐδα, έως την

* Η περίεργη αυτή θεωρία προέρχεται κατά κύριο λόγο από κύκλους εσωτεριστών, μυστικιστών, αποκρυφιστών και θεοσοφιστών, οι οποίοι είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς εκείνη την περίοδο στην Ευρώπη.

1. Ο Richard Walter Darre, πρώτος από αριστερά, το 1933 στο Υπουργείο Γεωργίας (Bildarchiv, Preussischer Kulturbesitz). 2. Ο προθάλαμος του γραφείου του Richard Walter Darre Ι στο Υπουργείο Γεωργίας, όπου διακρίνεται στον τοί­ χο το Irminsul, το έμβλημα της Ahnenerbe, καθώς ο Darre, είναι εκείνη την περίοδο ο Γενικός Διαχειρι­ στής της (Bildarchiv, Preussischer Kulturbesitz). Ι 3. Darre και Himmler στην έναρξη της Πράσινη Εβδομάδας (GriineWoche)TOu 1939, που αποτελεί θεσμό προώθη­ σης οργανικών καλλιεργειών (Bundesarchiv Berlin). 4. Ο Frederick Hielscher στο γραφείο του στο Potsdam του Βερολίνου το 1937 (Frederick Hielscher Archiv). 5 . 0 Γενικός Διαχειριστής της Ahnenerbe, Wolfram Sievers (NARA/ National Archives, Washington D.C). To επόμενο σημαντικό βήμα πραγματοποιεί­ ται τον Ιούλιο του 1935, όταν ο Wirth μαζί με τους Frederick Hielscher, Richard Walter Darre (ηγείται πλέον του γερμανικού Υπουργείου Γεωργίας) και Heinrich Himmler (ηγείται πλέον του γερμανικού Υπουργείου Αστυνομίας και της SS) ιδρύουν την AHNENERBE έναν οργανισμό για την έρευνα της γερμανικής παράδοσης και γνώσης (AHNENERBE FORSCHUNGS UND LEHRGEMEINSCHAFT), με την μορφή ιδιωτικού μη κερδοσκοπικού πολιτιστικού φορέα, υιοθετώντας την βασική δομή του ιδρύμα­ τος του Wirth, το οποίο και ενσωματώνουν στον νέο οργανισμό, του οποίου Πρόεδρος εκλέγεται ο Hermann Wirth και Γενικός Διαχειριστής ο Darre. Το 1937 οι Wirth και Darre αποχωρούν (ο πρώτος λόγω ηλικίας και ο δεύτερος λόγω υποχρεώσεων) από την ενεργό δραστηριότητα της AHNENERBE, αφού έχουν οργανώσει υπό την αιγίδα της 46 Ιν­ στιτούτα (από τα οποία 36 είναι Κέντρα Ερευνών), στα οποία από τους επικεφαλής, 19 είναι καθηγητές πανεπιστημίων και άλλοι 19 κάτοχοι διδακτορικών τίτλων. Τα Ινστιτούτα αυτά ασχολούνται με την αρ­ χαιολογία, την ανθρωπολογία, την γλωσσολογία, την αρχιτεκτονική, την τέχνη, την αστρονομία, την βιολογία, την βοτανολογία, την χαρτογραφία, την χημεία, την εναλλακτική ιατρική, την χειρουργική, την γεωλογία, την ιστορία, τα μαθηματικά, την φαρ-

Χάρτης των προϊστορικών Αθηνών μετά τον XV προ­ χριστιανικό αιώνα με βάση τις σημειώσεις του Dr. Ernst Schafer, του 1937 (NARA/ National Archives, Washington D.C/Γιώργος Ηλιόπουλος/Νίκος Πάνος).

διάσημου ινδολόγου να ευθυγραμμίσει την AHNENERBE με τα ακαδη­ μαϊκά πρότυπα της εποχής, αποφεύγοντας τις ακρότητες 171 . Με την αποχώρηση των Wirth και Darre στις αρχές του 1937, Πρό­ εδρος αναλαμβάνει ο Frederick Hielscher, ενώ την θέση του Γενικού

μακολογία,την μουσικολογία,την φωτογραφία,την*

Διαχειριστή καταλαμβάνει ο στενός φίλος και συνεργάτηςτου Wolfram

φυσική ιστορία και τον μυστικισμό |6) . Η εκπληκτική

Sievers.Τον Απρίλιο του 1940, ο Heinrich Himmler αναλαμβάνει Πρόε­

αυτή οργανωτική δομή οφείλει πολλά στην καταλυ­

δρος της AHNENERBE την οποία και εντάσσει στην SS, αν και αναμφί­

τική παρουσία του Dr. Wa Ither Wust, που εισέρχεται

βολα οι δεσμοί της SS με τον οργανισμό πιθανότατα ανάγονται στην

ως Γενικός Επιμελητής στην AHNENERBE από το

περίοδο πριν από την κατάληψη της εξουσίας από το εθνικοσοσιαλι-

1935, ενώ παράλληλα είναι και ο Κοσμήτωρ του

στικό κόμμα στην Γερμανία. Στις 9 Ιουνίου του 1942 με Διάταγμα της

Πανεπιστημίου του Μονάχου. Ο Wust θεωρείται

Καγκελαρίας η AHNENERBE αναγνωρίζεται επίσημα ως Ομοσπονδιακό

ένας από τους μεγαλύτερους ινδολόγους της επο­

Ίδρυμα Ερευνών, καταλαμβάνοντας κυρίαρχη θέση στους ακαδημαϊ­

χής και οι πληθωρικέςτου γνώσεις στα σανσκριτικά

κούς κύκλουςτης Γερμανίας (8) . Η χρηματοδότηση της, που από το 1935

και την ινδική λογοτεχνία, αποτελούν και την αιτία

υπερβαίνει τα 500 χιλιάδες δολλάρια σε ετήσια βάση (σε τρέχουσες

για τον ειρωνικό χαρακτηρισμό του ως Ανατολιστή

τιμές 5 εκατομμύρια USD) αυξάνεται περαιτέρω για να ενισχυθούν κυ­

(Orientalist), από τον Γενικό Διαχειριστή της Wolfram

ρίως οι αποστολές, οι βιβλιοθήκες, οι εκδόσεις και η συγκέντρωση των

Sievers. To 1937 ο Wust απομονώνει εντελώς τον

συλλογώντης. Κύριοιχρηματοδότες απότηνπλευράτου κράτουςείναι

Karl Maria Wiligut Weisthor έναν στενό συνεργάτη

το Γερμανικό Κέντρο Ερευνών και το Υπουργείο Γεωργίας (Darre), αλλά

του Heinrich Himmler, τον οποίο χαρακτηρίζουν

και ιδιώτες, όπως το μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Deutsche

στους κύκλουςτηςSS μετοπροσωνύμιο Ρασπούτιν,

Bank, Emil Georg von Strauss, που σχηματίζει ένα κύκλο δωρητών που

που περιγράφει με έντονο σαρκασμό τις αλλοπρό­

εισφέρει 50.000 μάρκα (ReichsMark), ή επιχειρήσεις όπως η BMW και

σαλλες θρησκευτικές του μονομανίες. Ο Weisthor

η Daimler Benz, ενώ το 1937 και χάρη στις χρηματοδοτήσεις, ο Wust

ελέγχειτην RuSHA (Rasse und SiedlungsHauptAmt),

μεταφέρει την έδρα στην περιοχή Dahlem του Βερολίνου, με δαπάνη

το γραφείο φυλετικών υποθέσεων που ασχολείται με

μετεγκατάστασης 300.000 μάρκων (ReichsMark) 19) . Παράλληλατο1936

τα πιστοποιητικά καταγωγήςτων μελών n ^ S S και η

η SS σχηματίζει ένα κοινοπρακτικό σχήμα μετον μηχανικό και καθηγη­

απομόνωση του εντάσσεται στην προσπάθεια του

τή ασφαλούς οδήγησης Anton Loibl, που επινοεί τους ανακλαστήρες

ασφαλείας για τους ποδηλάτες, κατοχυρώνοντας

ρωπαϊκών γραφών με σύμβολα (δείγματα έχουν εντοπισθεί και στην

την σχετική ευρεσιτεχνία, με συνέπεια το 1938, το

Ελλάδα), από τα οποία καταλήγει στην άποψη ότι τουλάχιστον από την

μερίδιο κερδώνπου αναλογεί στην AHNENERBE να

Πρώϊμη Εποχή του Χαλκού έχει διαμορφωθεί στον ευρωπαϊκό χώρο μία

ανέλθει σε 77.740 μάρκα (ReichsMark), ενώ μετά το

τάση δημιουργίας γραφής, η οποία εστιάζεται στην λογική της αναπα­

1939 και την ψήφιση νέου κώδικα οδικής κυκλο­

ράστασης διαφόρων ήχων με συγκεκριμένα σύμβολα και δεν συσχετί­

φορίας από τον Himmler, που μεταξύ των άλλων

ζεται με την ανάπτυξη των εικονογραφικών γραφών της Εγγύς και της

περιλαμβάνει διάταξη για την υποχρεωτική χρήση

Άπω Ανατολής. Προς την κατεύθυνση αυτή αξιοποιείται και το πρώιμο

ανακλαστήρων, τα έσοδα της, αν και δεν καταγρά­

ελληνικό σύστημα γραφής φθόγγων και όχι εικόνων, το οποίο θεωρείται

φονται, αναμφίβολα πολλαπλασιάζονται ,10) .

λαϊκή γραφή (σε αντίθεση μετην μυκηναϊκή και ανερμήνευτη τότε γραφή

Οι γλωσσολογικές έρευνες συνιστούν κομβικό

των πινακίδων) που αποδίδεται από τον Όμηρο στον Παλαμήδη

Η

σημείο των δραστηριοτήτωντης AHNENERBE, στοι­

άποψη αυτή υποστηρίζεται και από τον διάσημο Ελβετό αρχαιολόγο και

χείο που πιστοποιείται από το γεγονός ότι ένα από

αιγυπτιολόγο Eduard Naville, φίλο του Wirth, ο οποίος ανακαλύπτει σε

τα πρώτα Ινστιτούτα είναι το Ινστιτούτο Γλωσσολο­

ανασκαφές στην Αίγυπτο το 1885, στις οπίσθιες όψεις διακοσμητικών

γίας με υπεύθυνο τον ίδιο τον Wirth έωςτο 1937 και

πλακιδίων που προορίζονται για το ανάκτορο του Ραμσή III (XII προχρι­

τον Πρύτανι του Πανεπιστημίου του Μονάχου και

στιανικός αιώνας) 9 γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου, που προφανώς

παράλληλα Γενικό Επιμελητή της AHNENERBE Dr.

δηλώνουν τα αρχικά των ονομάτων των κεραμοποιών τους, οι οποίοι

Walter Wust. To 1936 ο βασικός κορμός του Ινστι­

σχετίζονται με τον ελλαδικό χώρο ( 1 2 ) . Οι υποψίες για την ύπαρξη ενός

τούτου που επικεντρώνεται σε θέματα συγκριτικής

παλαιοευρωπαϊκού φθογγικού αλφαβήτου, αξιοποιούνται κατά κόρον

γλωσσολογίας με ιδιαίτερη έμφαση στα σανσκριτι­

για την θεμελίωση του διαχωρισμού (με την έννοια της υπεροχής) των

κά (το πεδίο της ακαδημαϊκής δραστηριότητας του

Αρίων, έναντι των άλλων προϊστορικών λαών και εξακολουθούν να

Wust) διαχωρίζεται από τις υπόλοιπες έρευνες και

επιβιώνουν και στην εποχή μας, με διάφορες παραλλαγές.

δημιουργείται ένα ακόμη Ινστιτούτο που συγκε­

Ένα άλλο Ινστιτούτο, το οποίο έστω και σε υποτυπώδη μορφή, εξελίσ­

ντρώνει και συντονίζει τις έρευνες στην ρουνική

σεται αρχικά στους κόλπουςτου ολλανδικού ιδρύματος Η ERMAN Ν WIRTH

γραφή και ειδικά σε δείγματα προϊστορικών ευ-

είναι το Ινστιτούτο Κεντρικής Ασίας, το οποίο από το 1937 ονομάζεται

Ινστιτούτο SVEN HEDIN, προς τιμήν του μεγάλου Σουηδού εξερευνητή Sven Hedin, που από τα τέλη του XIX αιώνα έως και την πρώτη δεκαετία του XX αιώνα εξερευνά και χαρτο­ γραφεί συστηματικά και μεθοδικά το Θιβέτ. Ο Sven Hedin στο σημα­ ντικό του έργο με τίτλο 1Μ HERZEN VON ASIEN (F.A. Brokhaus, Leipzig, 1903), περιγράφει τις απρόσιτες θιβετιανές πόλεις και συγκροτήματα μονών, κρυμμένες στο ανάγλυφο του τεράστιου ορεινού όγκου των Ιμαλαΐων, εξάπτοντας το ενδιαφε­ ρόντων Ευρωπαίων. Αν και ο Hedin δεν εντάσσεται ποτέ επίσημα στην AHNENERBE, η συχνή του αλληλο­ γραφία με τον οργανισμό και η παρουσία του στο Μόναχο τον Ιανουάριο του 1943 για τις πανηγυρικές εκδηλώσεις του Ινστιτούτου που φέρει το όνομα του, επιβεβαιώνουν τις στενές του σχέσεις. Του Ινστιτούτου ηγείται ο αρχαιολόγος και διάσημος κειμηλιοθήρας Dr. Ernst Schafer, που επισκέπτεται για πρώτη φορά το Θιβέτ το 1930 υπό την αιγίδα της Ακαδημίας Φυσικών Επιστημών της Φιλαδέλφειας των ΗΠΑ. Το 1931 επανέρχεται στο Θιβέτ με την αμερικανική απο­ στολή του Brook Dolan και κατά την περίοδο 1934-1936 συνεχίζει τις αποστολές του στο Θιβέτ αρχικά υπό την αιγίδα της HERMANN WIRTH GESELLSCHAFT και αργότερα της AHNENERBE. Το 1938 ηγείται της πλέον φιλόδοξης αποστολής της AHNENERBE στο Θιβέτ και τους ορεινούς όγκους των Ιμαλαΐων (13) , ενώ παράλληλα οργανώνει και την αποστολή στο Καφιριστάν της ορεινής Πενταποταμίας (σύγχρονο βορειοανατολικό Πακιστάν) με στόχο την συγκέντρωση στοιχείων, κυρίως λαογραφικού, πολιτιστικού και γλωσσολογικού ενδιαφέροντος, που επιβεβαιώνουν τα ευρήματα της αποστολής του Βρεταννού στρα­ τηγού Elphinstone στην Kabul στα μέσα του XIX αιώνα (πρόκειται για την πρώτη αποτυχημένη εμπλοκή στο Αφγανιστάν), για την επιβίωση θυλάκων αρχέγονων ευρωπαϊκών κοινοτήτων στις ορεινές κοιλάδες του ποταμού Panjkora (Γουραίος) 0 4 ·. Το Ινστιτούτο Γερμανικού Πολιτισμού ιδρύεταιτο 1938 και σχεδόν αμέσως εγκαινιάζει ανασκαφές στην Γερμανία (Paderborn, Detmold, Haithabu, Extersteine, Nebra και Goseck). Ειδικότερα το Haithabu θεωρείται ακόμη και στην σύγχρονη εποχή από τους αρχαιολόγους ως ένας από τους κομβικούς χώρους για την ανακάλυψη διαφόρων μεσαιωνικών Νορσικών ευρημάτων και αντικειμένων και βρίσκεται στα σύνορα της Γερμανίας με την Δανία και σε μικρή απόσταση από το Detmold και το Extersteine, τόπους με μεγαλιθικά μνημεία που η λαϊκή παράδοση συνδέει με το Yggdrasil, το δένδρο του κόσμου της σκανδιναβικής μυθολογίας. Πρόσφατες ανακαλύψεις στο Nebra σε σημεία που ήδη έχει εντοπίσει το Ινστιτούτο (ο περιβόητος ορει­ χάλκινος δίσκος που αποκαλύπτεται το 2002, μετά από πολύμηνη παρακολούθηση αρχαιοκαπήλων) και στο Goseck (ο εντυπωσιακός κύκλος αστρονομικών παρατηρήσεων που ανάγεται σύμφωνα με

1. Οργανόγραμμα της Ahnenerbe κατά το 1941 (878, Bundesarchiv Berlin). 2. Παγανιστική τελετή της θερινής τροπής το 1937 στο Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου, οργανω­ μένη από την Ahnenerbe (Robin Lumsden). 3. Ο Karl Maria Wiligut Weisthor, στενός συνεργάτης του Himmler και σημαντικός παράγοντας στην Ahnenerbe έως το 1937 (Kreismuseum Wewelsburg). 4. Οι σχεδιασμένοι από τον Karl Maria Wiligut Weisthor δακτύλιοι της SS, που δίδονται τιμής ένεκεν στα μέλη της (Robin Lumsden). 5. Παγανιστική τελετή της συγκομιδής το φθινόπωρο του 1936, με ενδυματολογία της Εποχής του Χαλκού σχεδι­ ασμένη από την Ahnenerbe (Bundesarchiv Berlin).

τις σύγχρονες μετρήσεις στα τέλη της VI προ­

συσχετίζεται με μουσικά δρώμενα, από την λαϊκή μουσική παράδοση

χριστιανικής χιλιετηρίδας) πιστοποιούν ότι το

έωςτουςγρηγοριανούς εκκλησιαστικούς ύμνους, ηχογραφώντας εκα­

Ινστιτούτο διαθέτει εξαιρετικά αξιόπιστες πηγές

τοντάδες παραδοσιακούς σκοπούς από την Φινλανδία και τις νήσους

που καθοδηγούν τις έρευνες του. Σχεδόν ένα έτος

Faroe του βορά, έως την Μεσόγειο, την Ρωσσία και τον Καύκασο, με

μετά την δημιουργία του, διαχωρίζονται όλες οι

ιδιαίτερη έμφαση στο Νότιο Τυρόλο όπου χρησιμοποιείται ακόμη το

ανασκαφικές δραστηριότητες και μετατοπίζονται

lur (ορειχάλκινο πνευστό, που θυμίζει τον κάρνυκα), ένα όργανο που

σε ένα νέο Ινστιτούτο, το Ινστιτούτο Ανασκαφών,

είναι γνωστό από την Εποχή του Χαλκού και θεωρείται κομβικό στην

που συντονίζει και οργανώνει μεγάλης κλίμακας

εξέλιξη της τονικής μουσικής*. Σχηματίζεται επίσης ένα αρχείο με

ανασκαφές στην Βουλγαρία, στην Κροατία, στην

χιλιάδες φωτογραφίες και πολλές βωβές ταινίες μικρού μήκους από τις

Πολωνία (μετά το 1939), στην Ουκρανία (μετά

κινηματογραφήσεις λαϊκών χορών (στις οποίες προστίθεται ο ήχος από

το 1941), στην Βόρειο Αφρική (μετά το 1940) και

τις αντίστοιχες ηχογραφήσεις), με στόχο την διερεύνηση της σχέσης

στην Ελλάδα.

του χορού με τις αρχέγονες θεουργικές αντιλήψεις και πεποιθήσειςτης

Ένα άλλο Ινστιτούτο, που είναι και αυτό από τα

Ευρασίας. Παρά τον όγκο του έργου το Ινστιτούτο απασχολεί σε μόνιμη

πρώτα που σχηματίζονται, έλκοντας την καταγωγή

βάση ελάχιστους ανθρώπους, καθώς λόγου χάρη οι μουσικολογικές

του από το HERMANN WIRTH GESELLSCHAFT, είναι

έρευνες στο ΝότιοΤυρόλο διενεργούνται μόνον από ένα στέλεχος της

το Ινστιτούτο Γερμανικής Γλώσσας και Παράδοσης,

AHNENERBE με την υποστήριξη 8 τοπικών συνεργατών ( 1 7 ) .

που ασχολείται μετααρχαία κείμενα της EDDA και

Η σκοτεινή πλευρά της AHNENERBE εστιάζεται στο διαβόητο

την Ισλανδία, προσπαθώντας να διαλευκάνει τον

Ινστιτούτο Ανθρωπολογίας, στο οποίο η ηγετική φυσιογνωμία είναι ο

μύθο της Υπερβόρειας και της Έσχατης Οούλης,

αρχίατρος της LUFTWAFFE Dr. Sigmund Rascher, που φέρει και τιμής

που πρώτος αναζητεί ο Πυθέας ο Μασσαλιώτης,

ένεκεν τον τίτλο του υπολοχαγού της SS. Ο Rascher και η μεγάλη ομά­

ο μεγαλύτερος εξερευνητής του αρχαίου κόσμου

δα των ιατρών της LUFTWAFFE που ασχολούνται με μυστικά ιατρικά

,15)

. Με το Ινστιτούτο συνδέονται οι αποστολές

πειράματα, έρχονται στο προσκήνιο στις 20 Μαρτίου του 1941, όταν

στην Ισλανδία, οι οποίες πέραν των ανθρωπολο­

με επίσημη αίτηση που υποβάλλεται από τον Rascher προςτον ίδιο τον

γικών, λαογραφικών και πολιτιστικών μελετών,

Himmler ζητούν την άδεια για την χρησιμοποίηση καταδικασμένων σε

αναζητούν ένα μυστηριώδες κυκλικό μεγαλιθικό

θάνατο κρατουμένων σε πειράματα προσομοίωσης συνθηκών πτήσης

μνημείο, που θεωρείται ότι ανήκει στον πρώιμο

σε μεγάλα ύψη , 1 8 ) . Από την επίσημη αλληλογραφία που αξιοποιείται

κύκλο των τευτονικών θρησκευτικών αντιλήψεων.

ως τεκμήριο ενοχής στην δίκη του Sievers, του Γενικού Διαχειριστή της

Αν και οι έρευνες στην Ισλανδία δεν καταλήγουν σε συγκεκριμένα αποτελέσματα, τα στοιχεία που συ­ γκεντρώνονται παρέχουν αρκετές ενδείξεις, παρά το γεγονός ότι περιπλέκουν ακόμη περισσότερο το μυστήριο ( 1 6 ) . Σημαντικό επίσης είναι και το Ινστιτούτο Μου­ σικολογίας, που συλλέγει και ταξινομεί οτιδήποτε

"Από τα αρκετά ορειχάλκινα πνευστά αυτού του τύπου που ανάγονται στην Ύστερη Εποχή του Χαλκού, σημαντικώτατα είναι τα 6 μήκους 2,20 μέτρων, που ανακαλύπτονται το 1797 στο Brudevaelte της Δανίας, χρονολογημένα στον VIII προχριστιανικό αιώνα, τα οποία είναι συντονισμένα στους μουσικούς φθόγγους C, D, Ε, G και Ε flat. ** Οι Weltz και Schafer μαζί με τον επίσης απαλλαγέντα πριν από την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας Dr. Thtodor Benziger, μεταφέρονται και αυτοί στις ΗΠΑ,

Ινστιτούτα ασχολούνται με την έρευνα και την πα­ ράδοση των Κελτών, επιχειρώντας και ανασύσταση της αρχαϊκής τους γλώσσας, όπως επίσης και με τις λαϊκές παραδόσεις διαφόρων ευρωπαϊκών λαών. Παράλληλα και κατά την διάρκεια του II Παγκο­ σμίου Πολέμου συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό η οργάνωση εξερευνητικών αποστολών όχι μόνον στις κατεχόμενες περιοχές, αλλά και στην Λατινική Αμερική ή στην Βόρειο Αφρική. Τον Αύγουστοτου 1943 η έδρα της AHNENERBE και το μεγαλύτερο μέρος των αρχείων της μεταφέ­ ρονται στο Waischenfeld της Φρανκονίας στην περιοχή της Νυρεμβέργης (οι βιβλιοθήκες μεταφέ­ ρονται στο U lm), προς αποφυγή των αδυσώπητων AHNENERBE στην Νυρεμβέργη το 1947 (ο Sievers είναι παράλληλα

βομβαρδισμών των Συμμάχων, ενώ τα ανώτατα

και ο διοικητής του στρατοπέδου του Άουσβιτς), πιστοποιείται ότι

κλιμάκια της σχεδιάζουν να την μετασχηματίσουν

ο Rascher και άλλοι εμπλέκονται μέσω του Ινστιτούτου σε δεκάδες

μετά την λήξη του πολέμου (σε περίπτωση νίκης

.ΌμωςτονΔεκέμ­

της Γερμανίας), σε Πανεπιστημιακό Οργανισμό με

βριο του 1944 ο Rascher εμπλέκεται σε μία περίεργη υπόθεση, όταν

κέντρο και επίσημη έδρα το Leyden της Ολλανδίας

αναγνωρίζεται τυχαία από δύο κατοίκους ενός ορεινού οικισμού της

(η γενέτειρα του Hermann Wirth).

πειράματα στα οποία χρησιμοποιούν ανθρώπους

ι19,

Βαυαρίας ως απαγωγέας ανηλίκων παιδιών. Στην δίκη του στο ειδικό

Τα σχέδια όμως αυτά ανατρέπονται με την

δικαστήριο της SS αποκαλύπτεται ότι έχει απαγάγει δύο ανήλικα παι­

ήττα της Γερμανίας και τα περισσότερα στελέχη

διά, τα οποία μέσω πλαστών εγγράφων παρουσιάζει ως δικά του. Τον

της εξαφανίζονται μετά την λήξη του πολέμου,

Ιανουάριο του 1945 ο Rascher καταδικάζεται σε θάνατο για απαγωγή

καθώς καταζητούνται από τις μυστικές υπηρεσίες

ανηλίκων, απάτη και πλαστογραφία δημοσίων εγγράφων και εκτελείται

των Συμμάχων, φυγαδεύοντας και μεγάλο μέρος

στις αρχές Απριλίου του 1945. Όλως περιέργως όμωςοι2.000 ιατρικές

των προσωπικών τους αρχείων. Ορισμένοι συλ­

μελέτες και εκθέσειςτου καταλήγουν στον Αμερικανό χειρουργό-ιατρό

λαμβάνονται αργότερα και προσάγονται σε δίκες,

και συνταγματάρχη της 8ης USAF Harry Armstrong, ο οποίος σπεύδει

χωρίς όμως ουσιαστικά αποτελέσματα και σχεδόν

να συγκεντρώσει τους σημαντικότερους ιατρούςτης LUFTWAFFE που

όλοι απαλλάσσονται ή αθωώνονται. Οι περισσό­

σχετίζονται με τον Rascher στην Χαϊδελβέργη, από όπου στις αρχές του

τεροι επανεμφανίζονται στον ακαδημαϊκό χώρο

1947 μεταφέρει στις ΗΠΑ 34 εξέχοντες ιατρούς (αρχικά 22 και αμέσως

της Γερμανίας και άλλων ευρωπαϊκών χωρών κατά

μετά τους υπόλοιπους 12), που συνεχίζουν σε διάφορα ερευνητικά

την διάρκεια της δεκαετίαςτου'50 είτε μετα πραγ­

κέντρα από την άλλη πλευρά πλέον του Ατλαντικού, τα πειράματα τους.

ματικά τους ονόματα, είτε με πλαστά, καταλαμ­

Παράλληλα σε δίκη τριών ιατρών στην Νυρεμβέργη τον Δεκέμβριο του

βάνοντας σημαντικές θέσεις σε πανεπιστημιακά

1946 (πρόκειται για τους Ruff, Weltz και Schafer, που είναι και οι μόνοι

ιδρύματα. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του

που παραπέμπονται)** η ακροαματική διαδικασία δεν καταλήγει σε

Wust, που μετά τις ανακρίσεις του χαρακτηρίζεται

κανένα συμπέρασμα και απαλλάσσονται και οι τρεις 1 2 0 1 .

απλώς ως συνοδοιπόρος και το 1950 επανέρχεται

Πέραν του Ινστιτούτου Ανθρωπολογίας και τηρώντας αποστά­ σεις από τις περίεργες και μυστικές του δραστηριότητες, τα υπόλοιπα

στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου με την ιδιότητα του καθηγητή σε εφεδρεία | 2 1 ) .

(5) Louis P. Lochner: TYCOONS AND TYPANT, GERMAN INDUSTRY FROM HITLERT0 ADENAUER, Chicago, 1954, σελίς 111. Οι έρευνες πάντως της AHNENERBE στο ομι­ χλώδες παρελθόν της προϊστορικής Ευρασίας και στους λεγόμενους προκατακλυσμιαίους πολιτι­ σμούς, εξακολουθούν σποραδικά να αναδύονται σε διάφορα φιλολογικά ή παραφιλολογικά έργα της σύγχρονης εποχής, συγκινώντας εκατομμύρια αναγνώστες, καλυμμένες με διάφορες μυστηρι­ ώδεις θεωρίες, οι οποίες κατά κανόνα δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Στις πλέον πρόσφατες και αναμφίβολα εντυπωσιακότερες αναφορές κυριαρχούν οι κινηματογραφικές ταινίεςτου σκηνοθέτη Steven Spielberg, με κεντρικό ήρωα τον αρχαιολόγο και τυχοδιώκτη κειμηλιοθήρα Indiana Jones, του οποίου όχι μόνον ο χα­ ρακτήρας, αλλά και η εμφάνιση ανταποκρίνονται στον Dr. Ernst Schafer και μάλιστα η τελευταία ταινία (2008), σχετίζεται με την αμφιλεγόμενη υπόθεση των κρυστάλλινων κρανίων. Από τις έρευνες αυτές πάντως, κυρίαρχες στην φιλολογία και κυρίως παραφιλολογία των τριών τελευταίων δεκαετιών εμφανίζονται, i. οι έρευνες για το Οιβέτ, Μ. οι έρευνες για το Graal, iii. οι έρευνες για την Υπερβόρεια και την Έσχατη θούλη, ίν. οι έρευνες για τους Κέλτες και την θέση τους στην Ευρώπη, ν. οι έρευνες για τον προκολομβιανό πολιτισμό των Άνδεων, vi. οι έρευνες για την Ατλαντίδα.

(6) Δίκη Sievers στην Νυρεμβέργη (1947): Πειστήριο (Document) No 303, Prosecution Exhibit 32 [Έγγραφο της Εισαγγελικής Αρχής]. (7) Heather Pringle: THE MASTER PLAN, HIMMLER'S SCHOLARS ANDTHE HOLOCAUST, Hyperion, 2006. (8) Δίκη Sievers στην Νυρεμβέργη (1947): Πειστήριο (Document) No 894, Prosecution Exhibit 38 [Έγγραφο της Εισαγγελικής Αρχής]. (9) Heather Pringle:THE MASTER PLAN, HIMMLER'S SCHOLARS ANDTHE HOLOCAUST, Hyperion, 2006. (10) Heather Pringle: THE MASTER PLAN, HIMMLER'S SCHOLARS AND THE HOLOCAUST, Hyperion, 2006. (11) Υγίνος: FABULAE, 95,105, B.G.Teubner, Leipzig, 1993 & Δίκτυς: EPHEMERID0S BELLI TR0IANILIBRI, 1,1-6., B.G.Teubner,Leipzig,1994. (12) F.L. Griffith:THE ANTIQUITIES OF TELL-EL-YAHUDIVEH (Naville:THE MOUNT OF THE JEW), Egyptian Exploration Fund, 1887, σελίς 65 & J. Breasted: ANCIENT RECORDS OF EGYPT, IV, Sec. 408,1906-7. (13) To μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού αρχείου του Schafer έχει κατασχεθεί από τους Αμερικανούς και βρίσκεται στο συγκρότημα αρχείων της Ουάσιγκτον/Τομέας Γερμανικών Αρχείων (National Archives, Washington, D.C.). (14) G. Robertson: KAFIRS ON THE HINDU KUSH, London, 1896 & E.T. Shuyler Jones: KAFIRS, Annotated Bibliography of Nuristan, 1966. (15) Joscelyn Godwin: ARKT0SJHE POLAR MYTH IN SCIENCE, SYMBOLISM AND NAZI SURVIVAL, Thames & Hudson, London, 1993, σελίς 146. (16) Peter Levenda: UNHOLY ALLIANCE, A HIST0RY0F NAZI INVOLVEMENT WITHTHE OCCULT, Avon Books, New York, 1995, σελίδες 171-172. (17) GilTrevizo & D.R. Festus Festerling: AHNENERBE SS, Bantam, New York, 2003, σελίς37. (18) A. Mitscherlick & F. Mielke: THE DEATH DOCTORS, Elek Books, 1962, σελίς 24. (Πρόκει­ ται για καταγραφή πρακτικών των δικών Sievers και Ruff στην Νυρεμβέργη. (19) Δίκη Sievers στην Νυρεμβέργη (1947): Πειστήριο (Document) No 422, Prosecution Exhibit 33, Πειστήριο (Document) No 085, Prosecution Exhibit 175, Πειστήριο

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

(Document) No 086, Prosecution Exhibit 177, Πειστήριο (Document) No 087,

(1) Ε. Zupitza, στην έκδοση ZEITSCHR1FT DES VEREINS FUR

Prosecution Exhibit 181, Πειστήριο (Document) No 089, Πειστήριο (Document) No

FOLKSKUNDE, 1901. (2) M.Winternitz:WASWISSENWIRVON DEN INDOGERMANEN, Beilage zur Miinchner, AZ1903, Οκτώβριος και Νοέμβριος. (3) Otto Dietrich: WITH HITLER ON THE ROAD TO POWER, ίοηαΌη,1934,σελίς 12 & Δίκη Flick στην Νυρεμβέργη (1948): Πειστήριο (Document) No 679. (4) James Pool & Susanne Pool: WHO FINANCED HITLER, Raven Books, London, 1979,σελίς 68.

088 [Έγγραφα της Εισαγγελικής Αρχής]. (20) Tom Bower: PROJECT PAPERCLIP, Paladin Grafton Books, 1988, σελίδες 281-287 & Γιώρ­ γος Ζ. Ηλιόπουλος: ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΟΠΛΑ ΤΟΥ Γ ΡΑΙΧ, Επικοινωνίες, 2001, σελίδες 66-69. (21) Heather Pringle: THE MASTER PLAN, HIMMLER'S SCHOLARS ANDTHE HOLOCAUST, Hyperion, 2006.

οποία ο μεγάλος Σ ο υ η δ ό ς δεν έχει επιτύχει να χαρτογραφήσει με ακρίβεια λόγω τ η ς έ χ θ ρ α ς τ ο υ με τον Βρεταννό α ρ μ ο σ τ ή , που προβάλλει διάφορα εμπόδια και κωλύματα στις μετακινήσεις του στην περιοχή, όταν ο Hedin αποπειράται την χαρτογράφηση της κατά την α π ο σ τ ο λ ή τ ο υ 1893-1897 και κατά την α π ο σ τ ο λ ή τ ο υ 1899-1902

141

. Ό μ ω ς κατά την διάρκεια της απουσίας τ ο υ σ τ ο Θι­

Αυτό που αγνοεί ο Schafer είναι ότι ο κομ­

βέτ μεσολαβούν σημαντικά γεγονότα, καθώς οι Hermann Wirth,

ψευόμενος και φαινομενικά ανέμελος συνο­

Frederick Hielscher, Richard Walter Darre (ηγείταιτου Υπουργείου

μιλητής του, δεν είναι ένας ακόμη φανατικός

Γεωργίας) KaiHeinrich Himmler (ηγείται του Υπουργείου Αστυνο­

ερασιτέχνης αρχαιολάτρης, αλλά ο ε κ π ρ ό σ ω ­

μίας και της SS) ιδρύουν τον Ιούλιο του 1935 με την μορφή ιδιω­

π ο ς τ ύ π ο υ τ ο υ εθνικοσοσιαλιστικού κόμμα­

τικού μη κερδοσκοπικού πολιτιστικού φορέα, την A H N E N E R B E ,

τ ο ς για τις αγγλοσαξωνικέςχώρες. Ο HanfstagI

έναν οργανισμό για την έρευνα της προγονικής παράδοσης και

συναντά για π ρ ώ τ η φ ο ρ ά τ ο ν Hitler το 1922

γνώσης (AHNENERBE F O R S C H U N G S - U N D LEHRGEMEINSCHAFT)

κατά π ρ ο τ ρ ο π ή τ ο υ υ π α σ π ι σ τ ή τ ο υ στρατι­

στον οποίο συγχωνεύουν το ίδρυμα HERMANN WIRTH.

ωτικού α κ ο λ ο ύ θ ο υ των ΗΠΑ σ τ η ν Γερμανία, λοχαγού Truman Smith

(1)

Με την επιστροφή του, ο Schafer αναλαμβάνει το Ινστιτούτο

και εμπλέκεται σχε­

Κεντρικής Ασίας της A H N E N E R B E , το οποίο φέρει τ ο ν τίτλο SVEN

δόν αμέσως με το ασήμαντο και περιθωριακό

HEDIN π ρ ο ς τιμήν του Σ ο υ η δ ο ύ εξερευνητή (μετά το 1942) και

ακραίο πολιτικό κίνημα, αναλαμβάνοντας να

στις αρχές του 1937 συνοδεύει καταχωρημένος ως ειδικός βοτα­

διασφαλίσει πηγές χρηματοδότησης, χάρη στις

νολόγος την αρχαιολογική αποστολή του LaufferoTa υδραυλικά

διασυνδέσεις τ ο υ και την κοινωνική του θέση.

ε ρ γ ά τ η ς Κωπάί'δοςπου ανάγονται στην Εποχή του Χαλκού, όπου

Ο Schafer επίσης αγνοεί (τουλάχιστον εκείνη

αποπειράται χρονολογήσεις των έργων, και στην Ακρόπολη, όπου

τ η ν περίοδο), ότι ο βασικός σ υ ν ε ρ γ ά τ η ς και

προσπαθεί να προσδιορίσει την έ κ τ α σ η και τ η ν σχεδίαση τ η ς

υποστηρικτήςτου Wirth, είναι ο Richard Walter

αρχικής προϊστορικής οχύρωσης. Η μεγάλη πάντως στιγμή για

Darre, ένα από τα σημαντικότερα στελέχη τ ο υ

τον Schafer έρχεται το 1938, όταν οργανώνει την αποστολή του

εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος.

1938-1939 σ τ ο Θιβέτ. Στην πενταμελή τ ο υ ομάδα συμπεριλαμ­

Ο πραγματικός αυτός Indiana J o n e s 1 2 1

βάνει τον ανθρωπολόγο Bruno Beger, τον βοτανολόγο και εντο­

επιστρέφει στις ΗΠΑ κατά τα τ έ λ η τ ο υ 1932,

μολόγο, αλλά και έμπειρο κινηματογραφιστή Ernst Krause, τ ο ν

αλλά ένα εξάμηνο αργότερα, μετά την νίκη του

γεωφυσικό Karl Wienert καιτον μετεωρολόγο E d m u n d Geer, ενώ

Hitler στις εκλογές του 1933, εμφανίζεται στην

απορρίπτει από ενδεχόμενη συμμετοχή στην αποστολή τον θεα­

Γερμανία, όπου σ χ ε δ ό ν α μ έ σ ω ς ε γ γ ρ ά φ ε τ α ι

τρικό συγγραφέα και αξιωματούχο της SS E d m u n d Kiss ως άτομο

στο εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα και παράλληλα

αναξιόπιστο, αντιεπιστημονικό και φαντασιόπληκτο. Ο Kiss όμως

εισέρχεται ω ς μέλος σ τ η ν S S

131

όπως αποκα­

επιτυγχάνει να οργανώσει την αποστολή τ η ς A H N E N E R B E στην

λύπτεται από τ ο ν Τομέα Γερμανικών Αρχείων

Βολιβίατο 1939, όπου με την βοήθεια του Αυστριακού μηχανικού

τ ο υ Εθνικού Αρχείου τ ω ν Η Π Α ( W a s h i n g t o n

Arthur Possnansky εξερευνά το Τιαχουανάκο, την αινιγματικότερη

D.C.). Συνεχίζει ό μ ω ς κανονικά να κοινοποιεί

ίσως περιοχή της Νοτίου Αμερικής. Ο Schafer πάντως, αντιμετωπί­

ε π ι σ τ η μ ο ν ι κ έ ς δ η μ ο σ ι ε ύ σ ε ι ς σε ακαδημαϊ­

ζει από την αρχή σοβαρά προβλήματα, λόγω των δημοσιεύσεων

κά έντυπα τ ω ν Η Π Α , ό π ω ς το P R O C E E D I N G S

σε γερμανικές εφημερίδες (Volkischer Beobachter), που θέτουν

OF THE ACADEMY OF NATURAL SCIENCES,

σε συναγερμό τις βρεταννικές αρχές στην Ινδία, καθώς οι μυστι­

P H I L A D E L P H I A . Σ τ ο σ τ ά δ ι ο αυτό συνδέεται

κές υπηρεσίες φοβούνται το ενδεχόμενο ενός πολέμου με την

στενά με τον μεγάλο Σ ο υ η δ ό εξερευνητή Sven

Γερμανία, αλλά οι Himmler και Schafer, ειδοποιούν με επιστολή

Hedin, τον τελευταίο ίσως μεγάλο εξερευνητή

τον ναύαρχο Barry Domvile* π ρ ώ η ν γενικό διευθυντή του κλά­

του XX αιώνα, ο οποίος ολοκληρώνει κατά την

δου αντικατασκοπείας τ ο υ βρεταννικού ναυτικού, ο οποίος με

περίοδο 1890-1910 την π ρ ώ τ η σ υ σ τ η μ α τ ι κ ή

παρέμβαση του στον τότε πρωθυπουργό, Neville Chamberlain,

χαρτογράφηση ακριβείας του Θιβέτ, μετά από α λ λ ε π ά λ λ η λ ε ς α π ο σ τ ο λ έ ς . Με υπόδειξη τ ο υ H e d i n ο Schafer εξερευνά κατά τ η ν περίοδο 1934-1936 δ ι ά φ ο ρ ε ς περιοχές τ ο υ Θιβέτ και ειδικά την περιοχή της πρωτεύουσας Λάσα, την

εξασφαλίζει άδεια εισόδου σ τ ο S i k k i m , τ η ν παραμεθόριο περι­ φέρεια π ρ ο ς το Θιβέτ. Με τ η ν άφιξη τ η ς σ τ η ν πρωτεύουσα τ ο υ Sikkim, Gangtok, η αποστολή συγκεντρώνει 50 υποζύγια, όπως επίσης διερμηνείς και ο δ η γ ο ύ ς , όπου ο τ ο π ι κ ό ς διοικητής Sir Basil Gould περιγράφει τον Schafer ως κράμα ακαδημαϊκού και τυχοδιώκτη, που διακατέχεται σχεδόν από παιδική ματαιοδοξία και αδιαφορεί για κάθε έννοια τ η ς έννομης τ ά ξ η ς , με μόνο τ ο υ στόχο τ η ν είσοδο με κάθε τ ρ ό π ο και μέσο στο Θιβέτ ( 5 ) . Η αποστολή φθάνει στην Λάσα, μετά από σχεδόν δίμηνη τα­ λαιπωρία στην Ινδία, τον Ιανουάριο τ ο υ 1939, με άδεια παραμονής μόλις δύο εβδομάδων, καθώς οι βρεταννικές αρχές τ η ς Ινδίας δεν επιθυμούν τ η ν παρουσία τ ω ν Γερμανών σ τ η ν Α π α γ ο ρ ε υ μ έ ν η Πόλη. Το Γραφείο Ινδικών Υποθέσεων αρνείται να σφραγίσει τα ταξειδιωτικά έγγραφα τ η ς αποστολής, αλλά κάποιοι Βρεταννοί φίλοι της AHNENERBE, υποδεικνύουν τον τρόπο και τις διαδρομές π ρ ο ς το Θιβέτ, ώστε να παρακαμφθούν οι βρεττανικές α ρ χ έ ς ( 6 ) . Οι ταλαιπωρίες οφείλονται σ τ ο γ ε γ ο ν ό ς ότι επιλέγεται στις 21 Ιουνίου τ ο υ 1938, η δ ι α δ ρ ο μ ή μέσω τ η ς κοιλάδας Teesta, π ο υ είναι ιδιαίτερα κουραστική, με συνέπεια μόλις τον Δεκέμβριο να π ρ ο σ ε γ γ ι σ θ ο ύ ν τα όρια τ ο υ Θιβέτ, όπου οι Γερμανοί δέχονται την επίσημη άδεια για είσοδο στην χώρα από το υπουργικό τ η ς συμβούλιο. Μετά από επιστροφή σ τ ο G a n g t o k για ανεφοδιασμό, επανέρχονται μέσω τ η ς ίδιας διαδρομής και στις 19 Ιανουαρίου του 1939, μαζί με την συνοδεία τους, καταλήγουν στην Λάσα | 7 ) . Με τ η ν άφιξη του στην πρωτεύουσα, ο Schafer σπεύδει να καλλιερ­ γήσει τις κοινωνικές του σχέσεις με τους ανώτατους Θιβετιανούς αξιωματούχους, δ η μ ι ο υ ρ γ ώ ν τ α ς μάλιστα εξαιρετικά φιλικούς δεσμούς με τον κυβερνήτη. Στην επιτυχία αυτών του των προσπα­ θειών, συμβάλλει αποφασιστικά ο χ α ρ α κ τ ή ρ α ς τ ο υ - ήρεμος, ν η -

τ η τ ο ς τ ω ν Θ ι β ε τ ι α ν ώ ν και τ η ς π ρ ο σ ή λ ω σ η ς τ ο υ ς σ τ ο υ ς ιερούς νόμους), όπου μία μικρού μήκους ταινία τ ο υ Krause με πρωταγωνίστρια μία Θιβετιανή δεκαπέντε ετών που αυνανίζεται σ τ η ν π ρ ο σ τ α τ ε υ τ ι κ ή δ ο κ ό μιας γέφυρας, προκαλεί αργότερα θύελλα αντιδράσεων στην Γερμανία

181

.

Από τις σημαντικότερες επιτυχίες του είναι το γ ε γ ο ν ό ς ότι τ ο υ δίδεται άδεια να π α ρ α κ ο ­ λουθήσει και να φωτογραφίσει τις λεγόμενες κηδείες του ουρανού (τελετουργίες π ρ ο ς τιμήν των νεκρών), όπως επίσης τ ο υ επιτρέπεται να φωτογραφίσει και να κ ι ν η μ α τ ο γ ρ α φ ή σ ε ι τις ε ξ α ι ρ ε τ ι κ ά θ ε α μ α τ ι κ έ ς ε ο ρ τ α σ τ ι κ έ ς και λα­ τρευτικές εκδηλώσεις τ η ς έλευσης τ ο υ Νέου Έ τ ο υ ς , ό τ α ν δ ε κ ά δ ε ς χιλιάδες π ρ ο σ κ υ ν η τ έ ς κ α τ α κ λ ύ ζ ο υ ν τ η ν Α π α γ ο ρ ε υ μ έ ν η Π ό λ η . Πα­ ράλληλα μετά την αναχώρηση από την Λάσα οι Γερμανοί επισκέπτονται την κοιλάδα Yarlung, περιοχή σ τ η ν οποία οι βρεταννικές αρχές τους απαγορεύουν την είσοδο, αλλά τελικά εισέρχο­ νται και προχωρούν σε χαρτογράφηση της, με επίκεντρο της περιοδείας τους το αρχαίο οχυρό Y u m b u l a g a n g , όπου σκέπτονται το ενδεχόμε­ νο ανασκαφής, αλλά η απειλή τ ο υ επερχόμε­ νου πολέμου, τ ο υ ς αναγκάζει να οργανώσουν το ταξείδι τ η ς επιστροφής αερπορικώς μέσω Καλκούτας σ τ η ν Β α γ δ ά τ η (ενώ τα ευρήματα π ρ ο β λ έ π ε τ α ι να μ ε τ α φ ε ρ θ ο ύ ν με πλοίο) και από την Βαγδάτη να καταλήξουν σιδηροδρο­ μικώς σ τ η ν Γερμανία. Εξαιρετικά ευεργετικό πάντως σ τ η ν διευ­ κόλυνση τ ω ν ερευνών τ η ς α π ο σ τ ο λ ή ς , είναι το φαρμακευτικό υλικό, που έχει μεταφέρει ο Beger.Xάpη στις πληροφορίες του Sven Hedin, ο ανθρωπολόγος γνωρίζει ότι η θιβετιανή αρι­ στοκρατία και μεγάλος αριθμός μοναχών υπο­ φέρουν από σοβαρά αφροδίσια νοσήματα, με συνέπεια να εκτελεί χ ρ έ η ιατρού, και να απο­ τελεί ένα από τα προσφιλέστερα πρόσωπα της α ν ώ τ ε ρ η ς πολιτικής και θ ρ η σ κ ε υ τ ι κ ή ς τ ά ξ η ς της χ ώ ρ α ς ( 9 ) . Π ρ ο σ φ έ ρ ο ν τ α ς αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες τ ο υ ο Beger με ευκολία προχωρεί σ τ η ν υλοποίηση τ ο υ π ρ α γ μ α τ ι κ ο ύ τ ο υ σ κ ο ­ πού, που είναι η διενέργεια ανθρωπολογικών μελετών. Καταγράφει π λ ή ρ η ανθρωπολογικά δεδομένα για 376 άτομα, ακολουθώντας στα­ τιστική μέθοδο κατά περιοχές, συγκεντρώνει αποτυπώματα δακτύλων και παλαμών ακόμη 350 ατόμων με την μέθοδο της τυχαίας δειγμα­ τοληψίας και κατασκευάζει 17 ολοκληρωμένα

πολιτικές ιδεολογίες, αρνούμενος κάθε συνά­ φεια της δράσης τ ο υ με το εθνικοσοσιαλιστικό κ α θ ε σ τ ώ ς . Ό λ ω ς π ε ρ ι έ ρ γ ω ς οι δηλώσεις τ ο υ θεωρούνται ειλικρινείς και απελευθερώνεται μετά την κ α τ α β ο λ ή ε ν ό ς μικρού π ρ ο σ τ ί μ ο υ . Το 1949 μεταναστεύει στην Βενεζουέλα όπου ιδρύει ένα μεγάλο οικολογικό π ά ρ κ ο για τ η ν διάσωση των αγρίων ζώων και εγκαινιάζει τις π ρ ώ τ ε ς προσπάθειες για τ η ν διαφύλαξη των τροπικών δασών τ ο υ Αμαζονίου, χωρίς όμως να επιτύχει κάποια ουσιαστική παρέμβαση. Το 1970 υποβάλλει αίτηση π ρ ο ς την κυβέρνηση της Ινδίας για να επαναλάβει το εγχείρημα τ η ς Βενεζουέλας σ τ η ν περιοχή τ ο υ Κασμίρ, αλλά οι ινδικές αρχές του απαγορεύουν την είσοδο σ τ η ν χώρα. Πεθαίνει το 1992, χωρίς να παρα­ δώσει ποτέ το πλήρες αρχείο του*. Οι Wienert, Krause και Geer επανέρχονται αθόρυβα και σιωπηλά σ τ η ν ακαδημαϊκή ζ ω ή τ η ς Γερμανίας στις αρχές τ ο υ 1950, καταλαμ­ βάνοντας έδρες πανεπιστημίων. Ο Beger ενο­ χοποιείται το 1971 από στοιχεία που π ρ ο κ ύ ­ πτουν στην δίκη του Eichmann το 1961, με την κατηγορία τ η ς διενέργειας ανθρωπολογικών μ ε τ ρ ή σ ε ω ν σε 115 κ ρ α τ ο ύ μ ε ν ο υ ς σ τ ο σ τ ρ α ­ τόπεδο του Άουσβιτς, οι οποίοι αργότερα εξο­ ντώνονται. Ο Beger αρνείται κάθε σχέση τ ο υ με την τ ρ α γ ι κ ή μοίρα αυτών των ανθρώπων,

θέση που γίνεται α π ο δ ε κ τ ή από το δ ι κ α σ τ ή ­ ριο που τ ο ν καταδικάζει σε τριετή φυλάκιση με αναστολή για απλή συνεργεία χωρίς γ ν ώ σ η των συμβάντων, αλλά παράλληλα εκδιώκεται από τ η ν πανεπιστημιακή τ ο υ έδρα. Ζεί ακόμη στα περίχωρα τ η ς Φρανκφούρτης και σε ηλικία 96 πλέον ετών, διατηρεί σ τ ο μεγάλο εξοχικό τ ο υ σ υ γ κ ρ ό τ η μ α ένα από τα μεγαλύτερα ιδιωτικά μουσεία θιβετιανής παράδοσης και λαογραφίας στην Γερμανία 1 1 3 1 ... ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ (1) Ernst Hanfsta'gl: UNHEARD WITNESS, σελίς 54, Philadelphia, 1957. (2) Peter Levenda: UNHOLY ALLIANCE, A HISTORY OF NAZI INVOLVEMENT WITH THE OCCULT, σελίς 175, Avon Books, New York, 1995. (3) Peter Levenda: UNHOLY ALLIANCE, A HISTORY OF NAZI INVOLVEMENT WITH THE OCCULT, σελίδες 173-174, Avon Books, New York, 1995. (4) Sven von Hedin: IM HERZEN VON ASIEN, i & ii, F.A. Brokhaus, Leipzig, 1903. (5) Heather Pringle: THE MASTER PLAN, HIMMLER'S SCHOLARS AND THE HOLOCAUST, Hyperion, 2006. (6) Kathy Brewis: THE QUEST OF THE NAZIS, Sunday Times Magazine, 20/7/2003 (Συνέντευξη Bruno Beger). (7) Heather Pringle: THE MASTER PLAN, HIMMLER'S SCHOLARS ANDTHE HOLOCAUST, Hyperion, 2006. (8) Peter Levenda: UNHOLY ALLIANCE, A HISTORY OF NAZI INVOLVEMENT WITH THE OCCULT, σελίς 178, Avon Books,

27

μουσικές εναλλαγές που υπερτόνισαν την γόνιμη

κύκλους εσωτεριστών και μυστικιστών, που προτιμούν την εκδοχή

ατμόσφαιρα του πλούτου και της πληθώρας των

τ η ς τελετουργικής αυτοκτονίας, καθώς συνάδει απόλυτα με τον

σκέψεων [Dr.

μύθο του Graal και την φιλοσοφία των Καθαρών, σύμφωνα με τις

Wolff Heinrichsdorff,

WESTFALIA

LANDESZEITUNG, Dortmund, 9/1/1938].

πεποιθήσεις τους.

Περίπου δεκατρείς μήνες α ρ γ ό τ ε ρ α , στις

Η φυσιογνωμία του Otto Rahn αναβιώνει το 1980 χάρη στον

29 Φεβρουαρίου του 1939, ο Rahn υποβάλλει

διάσημο ταλαντούχο συγγραφέα Umberto Eco καιτο μυθιστόρημα

τ η ν παραίτηση του από την SS επικαλούμενος

(;) με τίτλο ΤΟ Ο Ν Ο Μ Α Τ Ο Υ Ρ Ο Δ Ο Υ , στην μορφή του William of

πολύ σοβαρούς προσωπικούς λόγους και στις

Baskerville, τ ο υ σκεπτικιστή ορθολογιστή Φραγκισκανού μονα­

13 Μαρτίου του 1939 εξαφανίζεται μέσα σε μία

χ ο ύ π ο υ ανακαλύπτει μετά από μία έρευνα φόνων, ένα από τα

σφοδρή χιονοθύελλα στην περιοχή του Kufstein

απωλεσθέντα συγγράμματα του Αριστοτέλους. Ο Eco σκιαγραφεί

στις ΒαυαρικέςΆλπεις.Τέσσερις ημέρες αργότε­

ιστορικά την δράση του κατά την διάρκεια του XIV αιώνα σε μία

ρα στις 17 Μαρτίου του 1939 ο προσωπάρχης

οχυρή μονή που θυμίζει το Montsegur καιτοποθετεί τον ερευνητή

και στρατηγός της SS Karl Wolff αποδέχεται επί­

ως μέλος του τάγματος τ ω ν Φραγκισκανών, που υιοθετεί πολλά

σημα την παραίτηση του και στις Ί 8 Μαΐου του

σημεία από την βιοθεωρία τ ω ν Καθαρών και την αντίθεση τους

1939, προχωρεί στην δημοσίευση μιας επίσημης

στο Βατικανό.

νεκρολογίας του, την οποία υπογράφει ο ίδιος,

Νέα ώ θ η σ η στην υπόθεση του Graal δίδεται στα μέσα της δε-

στην μεγάλης κυκλοφορίας ημερήσια εφημερί­

καετίαςτου '80 από τους Michael Baigent, Richard Leigh και Henry

δα του Βερολίνου BERLINER AUSGABE. Σχεδόν

Lincoln, που εκδίδουν με τ ρ ο μ ε ρ ή επιτυχία το έργο τους με τίτλο

δύο μήνες αργότερα, ο π α τ έ ρ α ς τ ο υ Rahn, Karl,

HOLY B L O O D , HOLY GRAIL. Οι συγγραφείς συνδέουν τον απωλε­

ανακοινώνει επίσημα με επιστολή του, στις 14

σθέντα θησαυρό του Montsegur με τα μυστήρια της Rennes-le-

Ιουλίου τ ο υ 1939, τον θάνατο τ ο υ Otto Rahn

Chateau, ενός οικισμού σε μικρή α π ό σ τ α σ η από το οχυρό, που

στην Έ ν ω σ η Γερμανών Συγγραφέων, υπογρά­

π ρ ώ τ ο ς περιγράφει ο Rahn, θεωρώντας ότι το Graal είναι το χει­

φοντας εντελώς περίεργα ως R. R a h n ( 1 8 ) .

ρόγραφο αρχείο τ η ς γενεαλογίας του Χριστού, το οποίο κατέχεται

Ο μυστηριώδης θάνατος του νεαρού συγ­

από τ η ν οικογένεια του και καταλήγει λάφυρο τ ω ν Ρωμαίων μετά

γραφέα αποδίδεται σε ατύχημα, αλλά πολλοί με

την καταστροφή του Ναού το 71 μ.Χ. Κατά τους συγγραφείςτο αρ­

π ρ ώ τ ο τον επιμελητή τ ω ν εκδόσεων του στην

χείο αυτό ανακαλύπτεται από τους Βησιγότθους όταν λεηλατούν

Γαλλία Rene Nelli θ ε ω ρ ο ύ ν ότι πρόκειται για

με τον Αλάριχο την Ρώμη το 410 και μεταφέρεται στο L a n g u e d o c

τ ε λ ε τ ο υ ρ γ ι κ ή αυτοκτονία, με βάση το τυπικό

στην νότιο Γαλλία. Οι αιρετικοί Αρειανοί μονοφυσίτες Βησιγότθοι

τ ω ν Καθαρών, τ η ν περίφημη E n d u r a , για τ η ν

είναι αυτοί που δημιουργούν μέσω της επιμειξίας τους με τον τ ο ­

οποία ο ίδιος ο Rahn επισημαίνει ότι, ...το δόγ­

πικό πληθυσμό το υπόβαθρο για τ η ν ανάπτυξη τ η ς αίρεσης των

μα τους επιτρέπει την αυτοκτονία, όχι όμως για

Καθαρών κατά την διάρκεια του Μεσαίωνα. Το αρχείο φυγαδεύεται

λόγους απογοήτευσης, φόβου ή πόνου, αλλά σε

το 1244 από το Montsegur, στην Rennes-le-Chateau (τιμάριο του

κατάσταση πλήρους αποστασιοποίησης από την

Μεγάλου Μαγίστρου των Ναϊτών Bertrand de Blanchfort), όπου

ύλη. Αυτός ο τρόπος θανάτου που αποκαλείται

κατά τα τ έ λ η του XIX αιώνα, ανακαλύπτεται από τον τοπικό ιερέα

Endura είναι αποδεκτός όταν εξελίσσεται σε στιγ­

που το αξιοποιεί εκβιάζοντας το Βατικανό και α π ο σ π ώ ν τ α ς το

μή μυστικιστικής θέασης του θείου κάλλους και

δυσθεώρητα υψηλό για τα δεδομένα τ η ς εποχής π ο σ ό ν των 3,5

ευσπλαχνίας... Είναι μόλις ένα βήμα πριν από το

εκατομμυρίων φράγκων, το οποίο δαπανά για την κατασκευή και

τελικό στάδιο, την αποχή από κάθε είδους τροφή,

διακόσμηση μιας εκκλησίας τ ό σ ο π α ρ ά δ ο ξ η ς , που τα μυστήρια

που τελικά οδηγεί στον θάνατο. Η αποχή απαιτεί

τ η ς ανταγωνίζονται επάξια το μυστήριο του Graal.

θάρρος, αλλά ως ύστατη πράξη ασκητισμού απαι­

Η φυσιογνωμίατου Otto Rahn στοιχειώνει όμως και την τελευ­

τεί ηρωισμό. Οι συνέπειες δεν είναι τόσο σκληρές

ταία περιπέτεια του Harry Potter και όπως διαφαίνεται εξακολουθεί

και ανελέητες, όσο φαινομενικά δείχνουν [Otto

να σαγηνεύει συγγραφείς, ιστορικούς και ερευνητές.

Rahn: KREUZZUG GEGEN DEN GRAAL]. Η ε ξ α φ ά ν ι σ η τ ο υ R a h n αποτελεί και τ η ν

Αλλά ποιο είναι και πού βρίσκεται το διαβόητο μυστηριώδες

αφετηρία ενός θρύλου που διαρκεί επί μία πε­

χειρόγραφο, το πραγματικό Graal, για το οποίο γράφει ο Rahn; Α ρ ­

ν τ η κ ο ν τ α ε τ ί α , κατά τ η ν διάρκεια τ η ς οποίας

κετοί συγγραφείς και ερευνητές που ασχολούνται με την απόκρυφη

διατυπώνονται πάμπολλες απόψεις, πολλές από

πλευρά του εθνικοσοσιαλισμού, θεωρούν ότι το χειρόγραφο εντο­

τις οποίες εγγίζουν τα όρια του παραλόγου. Η ει­

πίζεται τελικά χάρη σε μία περιπετειώδη αποστολή του διαβόητου

κόνα του νεαρού ερευνητή και τ η ς αναζήτησης τ ο υ Graal εξακολουθεί να σαγηνεύει δεκάδες χιλιάδες α ν θ ρ ώ π ο υ ς , υπερτονισμένη και από

* Ημερομηνίες και διάρκειες των επιχειρήσεων του με βάση το αρχείο της μονάδας του.

συνταγματάρχη της SS Otto S k o r z e n y r o 1943, υπεύθυνου για μία

στο Ιράκ, όπου ξεσπούν σφοδρές συγκρούσεις

πλειάδα θεαματικών ανορθόδοξων επιχειρήσεων, και φυγαδεύ­

μεταξύ τ ω ν γαλλικών δυνάμεων τ ο υ Βισύ και

εται στην Γερμανία. Ό μ ω ς ο ίδιος ο Skorzeny σε τηλεοπτική του

των Βρεταννών.

συνέντευξη στην γαλλική τ η λ ε ό ρ α σ η το 1974 και αργότερα σε συνέντευξη του στην Γαλλία

m

Ο ίδιος διπλωμάτης αναφέρεται και από τον

αρνείται κάθε εμπλοκή του στην

διευθυντή τ ο υ Γαλλικού Ινστιτούτου στην Βη-

υπόθεση και αποδεικνύει με επιχειρήματα, αλλά και με βάση την

ρυττό Henri Seyrig, ως ένα από τα δύο βασικά

χρονική αλληλουχία των γεγονότων* ότι η θεωρία της ανάμειξης

στελέχη που αποστέλλονται από τον Υ π ο υ ρ γ ό

του είναι εντελώς ανυπόστατη.

Πολέμου του Βισύ Huntziger στην Μέση Ανατο­

Ποια είναι όμως η ταυτότητα του χειρογράφου; 0 Rahn παρέχει

λή για τις ανάγκες των διπλωματικών επαφών

αρκετές ενδείξεις, καθώς το συνδέει με τον χώρο της Ακαδημίας

του επιτελείου του στρατηγού Dentz. Ως πρώτος

τ ο υ Πλάτωνος και τους Πέρσες οπαδούς τ ο υ Μανιχαϊσμού, θε­

καταγράφεται ο Μ. Guerard, ενώ ως δεύτερος

ω ρ ώ ν τ α ς ότι πρόκειται για κομβικό κείμενο τ ω ν θρησκευτικών

ο Otto Rahn, με πλαστά γαλλικά ταξειδιωτικά

πεποιθήσεων των Καθαρών. Κανένα όμως έργο του Πλάτωνος δεν

έγγραφα, με το ψευδώνυμο Robert Renoir, που

ανταποκρίνεται απόλυτα σε αυτά τα χαρακτηριστικά, ενώ και όλα

πάντα εκνευρίζεται όταν τον αποκαλούν επί­

τα έργα του μεγάλου φιλοσόφου είναι γνωστά. Μήπως πρόκειται

σημα ως διπλωματικό ακόλουθο Otto Rahn και

για το απωλεσθέν πρώϊμο έργο του Αριστοτέλους Ε Υ Δ Η Μ Ο Σ

(20

>,

γραμμένο σε μορφή πλατωνικού διαλόγου (στοιχείο που δημιουρ­ γεί την σύγχυση), στο οποίο εκτίθεται το πρόβλημα της αθανασίας

επιμένει να χρησιμοποιείται παντού το ψευδώ­ νυμο τ ο υ ( 2 2 ) . Αυτός ο δεύτερος Otto Rahn ή Rudolf

της ψυχής, αναπτύσσεται η θεωρία της αναζήτησης και σκιαγρα­

Rahn εμφανίζεται ως σ ύ μ β ο υ λ ο ς τ ο υ Γερμα­

φούνται οι βαθμίδες της ανέλιξης της προς την αποθέωση;

ν ο ύ π ρ έ σ β ε ω ς σ τ ο Παρίσι Otto A b e t z , μετά

Άποψη του γράφοντος είναι ότι ο Πέρσης Parzival που υπαι­

την συνθηκολόγηση της Γαλλίας (1940), με πο­

νίσσεται ο R a h n , αποτελεί το κεντρικό π ρ ό σ ω π ο τ η ς περσικής

λυσχιδή διπλωματική δραστηριότητα, καθώς

μετάφρασης τ ο υ διαλόγου, που κατέχουν οι Καθαροί. Επιπλέον

π έ ρ α ν τ η ς δ ρ ά σ η ς τ ο υ σ τ η ν Γαλλία τ ο υ Βισύ

οι R a h n , Schafer και Wust, θεμελιώνουν και αποδεικνύουν την

και σ τ η ν Μέση Ανατολή, είναι και ο τελευταί­

ετυμολογική προέλευση του όρου Graal μέσω της αλυσσου, ΜΕ­

ος Γερμανός πρέσβυς σ τ η ν Ιταλία από το 1942

Σ Α Ι Ω Ν Ι Κ Α ΓΑΛΛΙΚΑ: Gra(d)al ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΑ ΛΑΤΙΝΙΚΑ: Gradalis (ο

έως τ η ν λ ή ξ η τ ο υ πολέμου, όταν συλλαμβά­

σταδιακά σχηματιζόμενος) ΛΑΤΙΝΙΚΑ: Gradilis (ο βαθμιδωτός),

νεται και καταδικάζεται σε τ ρ ι ε τ ή φυλάκιση

Gradus (βαθμίς), έννοιες που παραπέμπουν άμεσα στον ΕΥΔΗΜΟ,

από γαλλικό δικαστήριο για την εμπλοκή τ ο υ

αλλά και στην κομβική ιδέα των Καθαρών για την σταδιακή ανέλιξη

στις υποθέσειςτηςκυβέρνησηςτου Βισύ. Ό π ω ς

και την αποθέωση της ψυχής.

και ο Otto Rahn είναι και αυτός απόφοιτοςτου Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης, ενώ μεταξύ

Ό μ ω ς και η εξαφάνιση του Otto Rahn παραμένει ένα στρυφνό

των ετών 1925-1932 κινείται μεταξύ Γενεύης,

μυστήριο, καθώς καμμία από τις επικρατούσες εκδοχές (ατύχημα,

Παρισίων και νοτίου Γαλλίας, σύμφωνα με τα

αυτοκτονία ή δολοφονία) δεν είναι πειστική, αφού μεταγενέστερες

απομνημονεύματάτου μετίτλο UN DIPLOMATE

έρευνες κατά την διάρκεια της δεκαετίας του '60, πιστοποιούν ότι

DANS LA TOURMENTE. Ειδικότερα σ τ η ν νότιο

κατά την συγκεκριμένη περίοδο των π ρ ώ τ ω ν μηνών τ ο υ 1939,

Γαλλία επισκέπτεται την A v i g n o n και επί διετία

είναι εντελώς άγνωστος στην περιοχή της εξαφάνισης του, η οποία

τ η ν περιοχή τ η ς A r i e g e , όπου περιγράφει με

αποτελεί αυστριακό και όχι γερμανικό έδαφος (η Αυστρία ενσω­

έ ν τ ο ν ο συναισθηματισμό δύο π ρ ό σ ω π α , μία

ματώνεται στην Γερμανία μόλις δώδεκα μήνες ενωρίτερα στις 18

σεβάσμια κυρία της αριστοκρατίας με εκπλη­

Μαρτίου του 1938). Μετά από πολυετείς έρευνες ο Γάλλος ιστορικός Christian

κτικές γνώσεις σε ιστορικά θέματα, την οποία θεωρεί π ν ε υ μ α τ ι κ ή τ ο υ μητέρα (η κ ό μ η σ σ α

Bernadac καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο Otto Rahn εξαφανίζεται

Pujol-Murat;) και έναν υπέργηρο απόμαχο συ­

το 1939 και επανεμφανίζεται το 1940 ως Rudolf Rahn. Η π ρ ώ τ η

νταγματάρχη που κατέχει μία πλούσια συλλογή

σοβαρή υπόνοια αναδύεται κατά το 1973, όταν η ιστορικός Jeanne

εξαιρετικών ιστορικών κειμένων και εικόνων

de Schoutheete σύζυγος του Βέλγου πρέσβεως στην Αίγυπτο κατά

για την περιοχή. Ο απόμαχος συνταγματάρχης

το διάστημα 1938-1942, δημοσιεύει ένα ιστορικό δοκίμιο με θέμα

επικεντρώνει το ενδιαφέρον τ ο υ σ τ η ν Ολβία

τα γεγονότα της περιόδου 1940-1941 στην Μέση Ανατολή ( 2 , ) , όπου

την ελληνική αποικία των Φωκαιέων τ η ς Μασ­

περιγράφει έναν ανώτερο υπάλληλο του γερμανικού Υπουργείου

σαλίας, όπου α ρ γ ό τ ε ρ α οι Ρωμαίοι δημιουρ­

Εξωτερικών, με το όνομα Otto R a h n , εξειδικευμένο σε θέματα

γούν την εμπορική τους αποικία Pomponiana.

Μέσης Ανατολής, που μιλά και γράφει άπταιστα τα γαλλικά. Ο

Ό μ ω ς κατά τον Otto Rahn η Ολβία είναι ο χώρος

συγκεκριμένος υπάλληλος ακολουθεί τον Γάλλο στρατηγό Dentz

τ ο υ Graal, το M o n t s e g u r τ ω ν Κ α θ α ρ ώ ν και ο

απόμαχος σ υ ν τ α γ μ α τ ά ρ χ η ς τ ο υ R u d o l f Rahn είναι μάλλον ο Antonin Gadal, ο πνευματικός μ έ ν τ ο ρ α ς τ ο υ Otto Rahn. Επιπλέον ο Otto Rahn και ο Rudolf Rahn χρησιμοποιούν την ίδια γραμ­ ματέα, ο O t t o κατά τ η ν π α ρ α μ ο ν ή τ ο υ σ τ η ν νότιο Γαλλία και ο Rudolf από το 1942 έως την λ ή ξ η τ ο υ πολέμου σ τ η ν γ ε ρ μ α ν ι κ ή πρεσβεία σ τ η ν Ιταλία. Αποκαλούν και οι δύο τ η ν κοπέλα ως αγαπημένη Tita, υποκοριστικό του σανσκρι­ τικού ό ρ ο υ Titthakara που δηλώνει αυτήν που ανακαλύπτει την ευτυχία. Η κοπέλα εντοπίζεται κατά την μεταπολεμική περίοδο ως υπάλληλος στην Επιτροπή Επαναπατρισμού Π ρ ο σ φ ύ γ ω ν του ΟΗΕ στην Γενεύη και δεν είναι άλλη από την κόρη τ ο υ Antonin Gadal, J e a n n e Gadal ( 2 3 ) ...

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ (1) Petrus Siculus: HISTORIA DE VANA MANICHAEORUM HAERESI, Ignolstadt, 1604, σελίδες 579-763 & Γεώργιοι; Κεδρηνός: ΣΥΝΟΨΙΣ ΙΣΤΟΡΙΩΝ, Becker, Bonn, 1838-39, σελίδες 432-435. (2) Γεώργιος Κεδρηνός: ΣΥΝΟΨΙΣ ΙΣΤΟΡΙΩΝ, Becker, Bonn, 1838-39, οελίς 463. (3)

Αννα Κομνηνή: ΑΛΕΞΙΑΣ, 1 .v., 1 .vi., 1 .xiv., 1 .χν., Έκδοση Johann Lorenz von Mosheim, DISSERTATIONS AD HISTORIAM PERTINENTIUM VOLUMEN PRIMUM ET ALTERUM, Altona & Liibeck, 1767.

(4) Edward Gibbon: THE HISTORY OFTHE DECLINE AND FALL OF THE ROMAN EMPIRE, LIV, Vol. Ill, Penguin Classics, London, 1995, σελίδες 423-439. (5) Pierre des Vaux-de-Cerny: HISTORIA ALBIGENSIS, i-ii-iii, P. Guebin & E. Lyon, 1926-1939 & αγγλική μετάφραση HISTORY OF THE ALBIGENSIAN CRUSADES, W.A. Sibly & M.D. Sibly, Boydell, Suffolk, 1999. (6) INQUISITION RECORDS: DoatV22 f 207 (Κατάθεση Raymond de Pereille). (7) CHRONICLES OF THE AGE OF CHIVALRY, Public Record Office, Dr. Elizabeth Hallam, Tiger Books, London, 1995, σελίδες 180-182. (8) Wolfram von Eschenbach: PARZIVAL (Trans. A.T. Hatto), Penguin Books, 1967, Harmondsworth, Middlesex,

Στις αρχές του XX αιώνα, σε μία περίοδο που οι συγκριτικές έρευνες για τις ευρω­ παϊκές γλώσσες γνωρίζουν μία πρωτοφανή άνθηση σχεδόν σε όλα τα πανεπιστήμια της Ευρώπης, αναδύεται με εξαιρετική ισχύ ο μύθος της Υπερβόρειας και της Έσχατης Θούλης, που προβάλλεται κατά κόρον από θεοσοφικές και μυστικιστικές εταιρείες, συνδεδεμένες με τ η ν π ε ρ ι β ό η τ η θεωρία τ η ς αριοσοφίας. Κατά τ η ν διάρκεια τ η ς δεκαετίας του '20 ο Ολλανδός καθηγητής τ η ς Ιστορίας στο Leyden Hermann Wirth (ο μεταγενέστερος πρώτος πρόεδρος τ η ς AHNENERBE) ασχολείται συστηματικά με την υπόθεση τ η ς Έ σ χ α τ η ς θ ο ύ λ η ς , καταλήγοντας σ τ ο συμπέρασμα ότι ο μεγάλος εξερευνητής της κλασσικής αρχαιότητας Πυθέας ο Μασσαλιώτης είναι ο π ρ ώ τ ο ς που αντικρύζει τον μυστηριώδη αυτό τόπο. Αν και ο Wirth δεν έχει την δυνατότητα να τεκμηριώσει τα κίνητρα, αλλά κυρίως τις προγενέστερες γεωγραφικές πληροφορίες του αρχαίου κόσμου που οδηγούν τον Πυθέα στα όρια του Αρκτικού Κύκλου (όπως λόγου χάρη τις σχεδόν μυθικές διηγήσεις για τις χώρες των Υπερβορείων), παγιώνει την θέση ότι η Ισλανδία είναι η Έ σ χ α τ η Θούλη του Πυθέα και όχι η Νορβηγία ή οι νήσοι Shetland, όπως υποστηρίζουν αρκετοί ακαδημαϊκοί τ η ς εποχής του. Ο Στράβων που απορρίπτει ως φαντασιοπληξία τα στοιχεία που καταγράφει ο Πυθέας στο απωλεσθέν γεωγραφικό του έργο με τίτλο ΠΕΡΙ Ω Κ Ε Α Ν Ο Υ ( , ) , διασώζει το στοιχείο ότι η μυστηριώδης αυτή νήσος απέχει έξ ημέρες πλεύσης από το βορειότερο άκρο της Βρεταννίας ( 2 ) , ενώ ο Κλαύδιος Πτολεμαίος απηχώντας τον Πυθέα τονίζει ότι απέχει μιας ημέρας πλεύση από την πεπηγυία θάλασσα, δηλαδή τον παγωμένο αρκτικό ωκεανό ( 3 ) . Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος διασώζει την παρατήρηση του Πυθέα για την διάρκεια 6 μηνών για την ημέρα ( 4 ) και άλλων 6 μηνών για τ η ν νύκτα ( 5 ) στην θ ο ύ λ η , ενώ από τις 6 μετρήσεις γεωγραφικού πλάτους που διασώζει ο Ίππαρχος από το έργο του Πυθέα, η βορειότερη ανταποκρίνεται στο γεωγραφικό πλάτοςτων 66ο, όπου όπως παρατηρεί ο Γεμίνος ο Ρόδιος, καταγράφοντας σχόλιο του Πυθέα, η μέγιστη ημέρα έχει διάρκεια 2-3 ωρών (χειμερινό ηλιοστάσιο), χαρακτηριστικά που απαντώνται μόνον στην Ισλανδία. Μάλιστα ο Ίππαρχος σημειώνει πως όπως παρατηρεί ο Πυθέας, ο Αρκτικός Κύκλος δικαιολογεί απόλυτα τ η ν ονομασία του, καθώς ο αστερισμός τ η ς Μικρής Άρκτου* δεν χάνεται ποτέ κάτω από την γραμμή του ορίζοντα. Ειδικότερα ο Κλεομήδης,** τον οποίο οι Ευρωπαίοι εκείνης τ η ς περιόδου γνωρίζουν πολύ καλά, είναι βέβαιος για τη ανακάλυψη τ η ς θ ο ύ λ η ς από τον Πυθέα, τονίζοντας ότι ο μεγάλος εξερευνητής εξηγεί ότι ο Τ ρ ο π ι κ ό ς τ ο υ Καρκίνου και ο Αρκτικός Κύκλος ισαπέχουν, ο μεν πρώτος από τον Μέγιστο Παράλληλο, δηλαδή τον Ισημερινό (24°) και ο δεύτερος από τον Πόλο (66°), δηλαδή 90°-24°=66°. Αλλά για το γεωγραφικό πλάτος των 66°, η μόνη ξηρά π ρ ο ς την γενική κατεύθυνση τ η ς πλεύσης του Πυθέα είναι οι βόρειες ακτές τ η ς Ισλανδίας. Τ η ν απορία για τ η ν απουσία σχολίων για τα πάμπολλα ενεργά ηφαίστεια τ η ς Ισλανδίας από τον Πυθέα, επιλύει ο Απολλώνιος ο Ρόδιος, που σχολιάζει τον μύθο των κατοίκων τ η ς περιοχής που αναφέρει ο Πυθέας και εστιάζεται στον αργό σίδηρο που χρησιμοποιεί ο Ήφαιστος για να κατασκευάζει έναντι αντιτίμου όπλα και εργαλεία. Αν και ο Απολλώνιος θεωρεί ότι πρόκειται για τα ηφαίστεια των νήσων Λιπάρα και Στρογ-

* Ο αστερισμός της Μικρής Άρκτου χαρακτηρίζεται από τον Πολικό, το ασχρο οδηγό των ναυτικών της αρχαιότητας. ** Το έργο του Κλεομήδους περί αστρονομικών δεδομένων, αποτελεί κατά τον XIX αιώνα, το βασικό εγχειρίδιο αστρονομίας για τους μαθητές των Λυκείων σε πολλά ευρωπαϊκά κράτη.

για κάθε αποστολή στο επίπεδο των 5 έως 6 εβδομάδων ανά έτος, χρόνος που κρίνεται εντελώς ανεπαρκής

ως εξαίσιο, πλην όμως ο καθηγητής και Γενικός Επιμελητής της AHNENERBE Wust ζητά πληρο­

Ή δ η κατά την θερινή περίοδο του 1938 ο Schweizer έχει σχη-

φορίες για την ακαδημαϊκή σταδιοδρομία του

ματίσειτο πρόπλασμα ενός σχεδίου για μία αποστολή έρευνας στην

κατά τα άλλα άγνωστου Dr. Bruno Schweizer που

Ισλανδία, λαμβάνοντας υπόψιν του όλες τις περιοριστικές παραμέ­

δρά στους κόλπουςτης. Η απαίτηση αυτή οδηγεί

τρους, αλλά και υπερτονίζοντας τις πιθανότητες ανακάλυψης ευρη­

στην αποστολή ενός βιογραφικού σημειώματος,

μάτων που ανάγονται στο ευρύτερο γερμανικό πολιτισμικό πλαίσιο

όπου πέραν της λακωνικής παράθεσης στοιχείων

και την νορσική διανόηση, καθώς αναδεικνύουν την σημασία της

από την στρατιωτική εμπλοκή τ ο υ Schweizer

τευτονικής παράδοσης στον πολιτισμό του δυτικού κόσμου. Επιση­

στον I Παγκόσμιο Πόλεμο (Υπαξιωματικός σε

μαίνει επίσης πέραν της μεσαιωνικής ιστορίαςτηςνήσου, σημαντικά

μονάδα πολεμικών ανταποκριτών στην Φλάν­

στοιχεία που επιβιώνουν και ανάγονται στο προϊστορικό παρελθόν,

δρα, στην Συρία και στην Παλαιστίνη)

όπως την τεχνική της κατασκευής δόμων από ξύλινους δοκούς και

γράφεται η ενασχόληση του με την γερμανική

ί13)

κατα­

χόρτο, τις ωδές των σκάλδων που διαχέονται στην λαϊκή μουσική,

παράδοση και την λαϊκή τέχνη, η δημοσίευση

την τέχνη της αρχαϊκής ποίησης, όπως και την αρχέγονη πίστη των

της πραγματείας του με τίτλο KONSONANTISMUS

κατοίκων στην φύση και τις δυνάμεις της.

DES LECH-ISARLANDES [Φωνολογία Συμφώνων

Το πρόπλασμα του σχεδίου αναδεικνύει την καταγραφή χαρα­

Περιοχής Lech-lsar] (1925), η ο ρ γ ά ν ω σ η τ η ς

κτηριστικών προσώπων (ανθρωπολογική μελέτη), την λεπτομερή

Συλλογής Λαϊκών Θρύλων Περιοχής Diessen και

εξέταση μουσειακών θησαυρών και πέραν των γενικών μελετών για

U m g e b u n g (1926), η επιμέλεια τ η ς Σ υ λ λ ο γ ή ς

την χώρα, προσδιορίζει τρείς βασικούς άξονες ερευνών.

Λαϊκών Θρύλων Περιοχής Ammersee (Ί 926), η

Ο πρώτος επικεντρώνεται στην έρευνα διάφορων υπαίθριων

συμμετοχή στον Άτλαντα της Γερμανικής Γλώσ­

χώρων, όπωςτόπους αρχαίων λαϊκών συνελεύσεων και συγκεντρώ­

σας (1928). Επίσης με χρηματοδότηση του Κέ­

σεων (Allthing), όπου οι κάτοικοι λαμβάνουν αποφάσεις, πεδία μα­

ντρου DFG και μέντορες τους Ludwig Sutterlins

χών, χ ώ ρ ο υ ς ναών με λεπτομερείς περιγραφές των τοποθεσιών,

(Πανεπιστήμιο Freiburg) και Karl Bohnenbergr

προσδιορισμούς γεωγραφικών θέσεων, τοπογραφικά σχέδια, φω­

(Πανεπιστήμιο Tubingen), συνεχίζει τις εργασίες

τογραφήσεις, συλλογή προφορικών παραδόσεων και αποτύπωση

του στο μεγάλο γλωσσολογικό έργο με τίτλο Γεω­

ηλιακών συμβόλων.

γραφική Εξερεύνηση των Διαλέκτωντης Αυστρί­

Ο δεύτερος επικεντρώνεται στην μελέτη παλαιών οικοδομη­

ας [DIALEKT-GEOGRAPHISCHE ERFORSCHUNG

μάτων, συμπεριλαμβάνοντας σχέδια υπό κλίμακα των δόμων από

O S T E R E I C H S ] και στο ανάλογο με τίτλο Άτλας

ξύλινους δοκούς και χόρτα και των αρχαίων κτισμάτων. Επίσης προ­

Διαλέκτων της Αρχαίας Βαυαρίας και των Γειτο­

βλέπει έρευνες σπηλαίων, εξέταση και περιγραφή συγκροτημάτων

νικών Περιοχών [DIALEKTATLAS FUR ALTBAYERN

αρχαίων οικισμών, κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων συνδυάζοντας

UND NACHBARGEBIETE] ( 1 4 ) .

εσωτερική και εξωτερική φωτογράφηση. Επίσης περιλαμβάνει εκτε­

Αυτή την περίοδο οι ελπίδεςτης AHNENERBE

νή καταγραφή παλαιών χρηστικών αντικειμένων (χειροποίητων) και

γιατην συγκέντρωση σημαντικώνπρόίστορικών

απλών οικιακών μηχανισμών.

στοιχείων για την Ισλανδία φθάνουν στο κατακό­

Ο τρίτος εστιάζει στην λαϊκή τέχνη και παράδοση με κυρίαρχο

ρυφο, καθώς οι γλωσσολογικές και ετυμολογικές

στοιχείο τις κινηματογραφήσεις τυπικών ισλανδικών εκδηλώσεων,

έρευνες τοπωνυμιών της Ισλανδίας, όπως Papa

της καθημερινής ζωής καιτων συνηθισμένων εργασιών, όπως καιτων

Stronsay (Papey), Papa Westray (Papey) ή Paplay

ιδιαίτερων οικογενειακών εορτών. Παράλληλα προβλέπει φωτογρα­

(Papuli), όπου το πρώτο συνθετικό είναι ο όρος

φική καταγραφή ταφικών εθίμων και τυπικών εκδηλώσεων διασκέδα­

Papa, καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι πρόκειται

σης. Σημαντικό στοιχείο επίσης συνιστά η μελέτη αρχαϊκών παιδικών

για επιβίωση προϊστορικών ονομασιών. Αν και η

παιγνίων (αστράγαλοι), κατασκευής οικίσκων, και της απασχόλησης

ευρύτατα διαδεδομένη άποψη δέχεται την προ­

των παιδιών με τα ζώα, ενώ κομβική θεωρείται η καταγραφή λαϊκών

έλευση των τοπωνυμίων αυτής της μορφής από

θρύλων, επών, μύθων, ηθών και προφορικής ποίησης, όπως επίσης

τηνπερίοδοτων ιρλανδικών ιεραποστολών στην

και διακριτικών συμβόλων οικογενειών και οικιών ( 1 2 ) .

νήσο, ο Wust και οι γλωσσολόγοι της AH Ν ΕΝ ERBE

Ο Schweizer περιορίζει τον χρόνο της αποστολής σε 6 εβδομά­

πιστεύουν ότι οι σύνθετοι αυτοί όροι απηχούν

δες, από τις οποίες οι 2 απορροφώνται από το ταξείδι της άφιξης και

την αρχέγονη διαδικασία της προσωποποίησης

της επιστροφής, ενώ ο υπόλοιπος χρόνος διαιρείται σε 3 δεκαήμερα

θείων στοιχείων. Η ερμηνεία αυτή εξηγεί πιθα­

από τα οποία το πρώτο αφιερώνεται στο βόρειο τμήμα της νήσου,

νότατα το γεγονός ότι σε πολλές βασικές ευρω­

το δεύτερο στο ανατολικό και το τρίτο στο νότιο και δυτικό, όπου

παϊκές γλώσσες στον αρχέγονο όρο *dyeus που

βρίσκεται και η πρωτεύουσα.

δηλώνει τον επουράνιο, προστίθεται και ο όρος

Σ τ ο Μόναχο, με την υποβολή του το σχέδιο χαρακτηρίζεται

πατήρ ή πατάρ ως τίτλος, όπως ΕΛΛΗΝΙΚΑ: Ζευς

σ υ ν α ν τ η θ ο ύ ν με τον S e a m u s O ' D o n o v a n και τον επιτελικό αρχηγό της ο ρ γ ά ν ω σ η ς S t e p h e n Hayes, ό π ο υ καταλήγουν α π ό κοινού, ότι μ ό ν ο ν ο Stuart έχει την δ υ ν α τ ό τ η τ α να μεταφέρει ένα μ ή ν υ μ α σ τ ο αρχηγείο τ η ς A B W E H R , χωρίς ν α κινήσει υποψίες. Μ ε τ η ν ά φ ι ξ η τ ο υ σ τ ο Βερολίνο τον Ιανουάριο τ ο υ 1940, έρχεται σε ε π α φ ή με τον παλαιό τ ο υ γνώριμο Helmut C l i s s m a n n , π ο υ είναι πλέον σ ύ μ β ο υ ­ λος τ ο υ σ υ ν τ α γ μ α τ ά ρ χ η τ η ς S S Dr. E d m u n d V e s s e n m a y e r και τον διευθυντή τ η ς Γερμανικής Εταιρείας Κελτικών Σ π ο υ δ ώ ν Kurt Haller ί26)

. Στις αρχές Α υ γ ο ύ σ τ ο υ τ ο υ 1940 ο Haller συναντά τον Stuart για

να διερευνήσει τις π ρ ο θ έ σ ε ι ς τ ο υ για ε ν δ ε χ ό μ ε ν η σ υ μ μ ε τ ο χ ή τ ο υ στην U n t e r n e h m e n T a u b e (Επιχείρηση Περιστέρι), π ο υ αποσκοπεί σ τ η ν λ α θ ρ α ί α μ ε τ α φ ο ρ ά τ ο υ S e a n Russell (του ε ξ ό ρ ι σ τ ο υ στις Η Π Α αρχηγού τ ο υ IRA) στην Ιρλανδία με υποβρύχιο, σχέδιο π ο υ ο τελευταίος αποδέχεται χωρίς ε ν δ ο ι α σ μ ο ύ ς , αν και τελικά α π ο φ α ­ σίζεται να σ υ ν ο δ ε ύ σ ε ι τον Russell, ένα άλλο σ η μ α ν τ ι κ ό στέλεχος της ο ρ γ ά ν ω σ η ς , ο Frank R y a n . Ο Russell καταφθάνει με α π ό λ υ τ η μυστικότητα σ τ ο Βερολίνο, ό π ο υ εκπαιδεύεται από τ η ν A B W E H R στην χ ρ ή σ η εκρηκτικών και την οργάνωση α ν ο ρ θ ό δ ο ξ ω ν επιχειρή­ σεων στο σύνταγμα B r a n d e n b u r g (Quenzgut) επίτρείς μήνες, αλλά η α π ο σ τ ο λ ή καταλήγει σε αποτυχία, καθώς πεθαίνει αιφνιδιαστικά σ τ ο υ π ο β ρ ύ χ ι ο U-65 π ο υ τον μεταφέρει στις 14 Α υ γ ο ύ σ τ ο υ , 100 ναυτικά μίλια έξω από τις ακτές τ ο υ Gallway, ενώ ο Stuart εξακο­ λουθεί να διατηρεί τις επαφές τ ο υ με τον Ryan έως τον θ ά ν α τ ο τ ο υ τελευταίου τ ο 1 9 4 4 1 2 7 ) . Α π ό τ ο ν Μ ά ρ τ ι ο τ ο υ 1 9 4 2 έως τον Ι α ν ο υ ά ρ ι ο τ ο υ 1 9 4 4 , είναι μέλος της συντακτικής ο μ ά δ α ς τ ο υ Redaktion Irland, π ο υ προετοι­ μάζει τα κείμενα τ ο υ ραδιοφωνικού σ τ α θ μ ο ύ για την Ιρλανδία και η α π ο χ ώ ρ η σ η του οφείλεται στην διαφωνία τ ο υ με τον εκφυλισμό της αντιρωσσικής π ρ ο π α γ ά ν δ α ς π ο υ π ρ ο ω θ ε ί α κ ό μ η και σε αυτούς του ειδικού τ ύ π ο υ κατά μία έννοια ραδιοφωνικούς σ τ α θ μ ο ύ ς ο Dr. G o b b e l s , α π ο λ ο γ ο ύ μ ε ν ο ς μετά τον π ό λ ε μ ο , πως τ ο μ ό ν ο κίνητρο για την σ υ μ μ ε τ ο χ ή τ ο υ πηγάζει α π ό τον διακαή τ ο υ π ό θ ο για τ η ν ε ν ο π ο ί η σ η της Ιρλανδίας ( 2 8 ) . Κατά τ η ν μ ε τ α π ο λ ε μ ι κ ή π ε ρ ί ο δ ο ασχολείται σχεδόν αποκλει­ στικά με τ η ν λογοτεχνία και το Ί 9 9 6 εκλέγεται S a o i * (Σοφός) της A o s d a n a (Ένωση Γραμμάτων και Τεχνών), αν και η ιδιαίτερα αγα­ π η τ ή ποιήτρια τ η ς Ιρλανδίας Maire M h a c a n S a o i , παραιτείται α π ό τ η ν A o s d a n a , σ ε έ ν δ ε ι ξ η δ ι α μ α ρ τ υ ρ ί α ς για τ η ν ε κ λ ο γ ή τ ο υ και στήμιο τ ο υ Βερολίνου για το 1940, την οποία και αποδέχεται 0 5 1 . Ε π ι σ τ ρ έ φ ο ν τ α ς σ τ η ν Ιρλανδία, α ν τ ι μ ε τ ω ­

σ χ ε δ ό ν τ α υ τ ό χ ρ ο ν α ο γ ν ω σ τ ό ς δ η μ ο σ ι ο γ ρ ά φ ο ς Kevin M y e r s τ ω ν IRISH T I M E S , τ ο ν καταγγέλλει για το σκοτεινό π α ρ ε λ θ ό ν τ ο υ και τις στενές τ ο υ σχέσεις με το Εθνικοσοσιαλιστικό Κ ό μ μ α . Ο Stuart

πίζει τ ο π ρ ό β λ η μ α τ η ς έ κ ρ η ξ η ς τ ο υ π ο λ έ μ ο υ ,

α π α ν τ ά με α γ ω γ ή για σ υ κ ο φ α ν τ ι κ ή δ υ σ φ ή μ ι σ η και η υ π ό θ ε σ η

αλλά ο Hempel τον π λ η ρ ο φ ο ρ ε ί ότι το Πανεπι­

τ ε ρ μ α τ ί ζ ε τ α ι μ ε ε ξ ω δ ι κ α σ τ ι κ ό σ υ μ β ι β α σ μ ό τ ω ν δ ύ ο διαδίκων,

σ τ ή μ ι ο τ ο υ Βερολίνου εξακολουθεί να επιθυμεί

καθώς ο σχετικός ιρλανδικός ν ό μ ο ς απαιτεί εξαντλητική και α υ ­

την συνεργασία μαζί του. Α υ τ ή την π ε ρ ί ο δ ο τον

σ τ η ρ ό τ α τ η τ ε κ μ η ρ ί ω σ η των καταγγελιών, π έ ρ α ν τ ω ν α ν ά λ ο γ ω ν

συναντά ο γυναικάδελφος τ ο υ και μ έ λ ο ς τ ο υ IRA

α π α ι τ ή σ ε ω ν τ η ς ε υ ρ ω π α ϊ κ ή ς ν ο μ ο θ ε σ ί α ς και ο M y e r s δ ε ν έχει

S e a n MacBride, π ο υ αντιμετωπίζει μεγάλα π ρ ο ­

την δ υ ν α τ ό τ η τ α ν α π ρ ο σ κ ο μ ί σ ε ι α δ ι ά σ ε ι σ τ α στοιχεία. Α ρ γ ό τ ε ρ α ,

β λ ή μ α τ α μετά την ανακάλυψη τ ο υ π α ρ ά ν ο μ ο υ α σ υ ρ μ ά τ ο υ της ο ρ γ ά ν ω σ η ς στις 29 Δ ε κ ε μ β ρ ί ο υ τ ο υ 1 9 3 9 , π ο υ ε ξ υ π η ρ ε τ ε ί τ η ν επικοινωνία μ ε το Βερολίνο. Οι δ ύ ο συγγενείς α π ο φ α σ ί ζ ο υ ν να

"Τίτλος που είναι δυνατόν να φέρουν ταυτόχρονα μόνο επτά μέλη της Ένωσης Γραμμάτων και Τεχνών και απονέμεται μετά από τ η ν σχετική εκλογική διαδικασία από τ ο ν εκάστοτε Πρόεδρο της Ιρλανδικής Δημοκρατίας.

αλλά α υ τ ή την εποχή το αυτονομιστικό κίνημα δ ρ ά ω ς ν ό μ ι μ ο ς πολιτικός σ χ η μ α τ ι σ μ ό ς (Parti Nationaliste Integral Breton/PNIB), εκδίδοντας την εφημερίδα

B R E I Z D A Ζ Ο Ν Τ (Βρετάνη τ ο υ

Μέλλοντος). Η κατάσταση μεταβάλλεται δρα­ στικά με την ε μ φ ά ν ι σ η τ ο υ Celestin Laine, ενός φοιτητή τ η ς χ η μ ε ί α ς καιτης ιρλανδικής γλώσσας σ τ ο Πανεπιστήμιο τ η ς Σ ο ρ β ό ν ν η ς , π ο υ κατά τα τα τ έ λ η τ ο υ Ί 9 3 0 έρχεται σε ε π α φ ή με κύκλους των α υ τ ο ν ο μ ι σ τ ώ ν σ τ ο Παρίσι πιστεύοντας ότι πρόκειται για μία οργάνωση π ο υ ακολουθεί πιστά τα π ρ ό τ υ π α τ ο υ ιρλανδικού IRA ( 3 3 ) . Π α ρ ά την ν ε α ρ ή τ ο υ ηλικία, ο Laine θεωρεί πως είναι π α ρ ά λ ο γ ο (αν όχι ύποπτο) να να προ­ ωθούνται π α ρ ά ν ο μ ε ς δ ρ α σ τ η ρ ι ό τ η τ ε ς από ένα ν ό μ ι μ ο πολιτικό κίνημα π ο υ μάλιστα εκδίδει και ε φ η μ ε ρ ί δ α μαζικής κυκλοφορίας, με συνέπεια ό τ α ν τ ο ηγετικό στέλεχος Gwilherm Berthou*TOu ζητά έναν κατάλογο των νέων μελών με τα οποία έρχεται σ ε ε π α φ ή , ν α α π ο φ α σ ί σ ε ι ν α διακόψει κάθε επικοινωνία μαζί τ ο υ με την π ρ ό φ α σ η ότι είναι επικίνδυνο π λ έ ο ν ν α σ υ μ μ ε τ έ χ ε ι σ ε δ ρ α σ τ η ρ ι ό τ η τ ε ς π ο υ ίσως ο δ η γ ή σ ο υ ν σε π α ρ ά ν ο μ ε ς

μεία και επιπλέον είναι και έ φ ε δ ρ ο ς υπολοχαγός τ ο υ πυροβολικού, πράξεις 1 3 4 1 .0 νεαρός Βρετανός κατανοεί πως εάν

αλλά τελικά χ ά ρ η στο εξαιρετικό τ ο υ άλλοθι, δεν κρατείται ( 3 7 ) . Τον

πρόκειται να π ρ ο χ ω ρ ή σ ο υ ν κάποιοι σε ακραίες

ε π ό μ ε ν ο Ν ο έ μ β ρ ι ο η G w e n n - h a - D u ξανακτυπά, καταστρέφοντας

ενέργειες, η μ ό ν η λύση είναι οι μ έ θ ο δ ο ι τ ο υ ιρ­

τις σ ι δ η ρ ο δ ρ ο μ ι κ έ ς γ ρ α μ μ έ ς σ τ ο I n g r a n d e s για να κ α θ υ σ τ ε ρ ή σ ε ι

λανδικού IRA και όχι η ελπίδα για κάποια ελεη­

τ η ν επίσκεψη τ ο υ Γάλλου π ρ ω θ υ π ο υ ρ γ ο ύ E d o u a r d Herriot, σ τ η ν

μ ο σ ύ ν η α π ό το γαλλικό κράτος < 3 5 ) . Η ε π ό μ ε ν η

Ν ά ν τ η με την ευκαιρία τ η ς επετείου της ε ν σ ω μ ά τ ω σ η ς τ η ς Β ρ ε τ ά ν η ς

κίνηση τ ο υ είναι να σχηματίσει ά μ ε σ α (τέλη τ ο υ

στην Γαλλία, ενέργεια π ο υ αποδίδεται από τις γαλλικές αρχές, όπως

1 9 3 0 ) μ ε τ ο υ ς σ τ ε ν ο ύ ς τ ο υ φίλους Fant R o z e c

και η α ν ά λ ο γ η τ ο υ Α υ γ ο ύ σ τ ο υ , σε Γ ε ρ μ α ν ο ύ ς κ α τ α σ κ ό π ο υ ς και

' M e a v e n n ; Herve'Bob'Helloco και A r m a n d Girard,

καταδικάζεται μ ε σ φ ο δ ρ ό τ η τ α α π ό τον γαλλικό τ ύ π ο τ η ς εποχής

τ ο ν π υ ρ ή ν α μίας μ υ σ τ ι κ ή ς ο ρ γ ά ν ω σ η ς , μ ε την

(38)

. Μ ί α ά μ ε σ η συνέπεια αυτών των εξελίξεων και τ ο υ κύματος των

α π ό φ α σ η να φθάσει στα άκρα για να προκαλέσει

σ υ λ λ ή ψ ε ω ν είναι η α π ό φ α σ η τ η ς G w e n n - h a - D u να α π α γ ο ρ ε ύ σ ε ι

μία αυτονομιστική εξέγερση μεγάλης κλίμακος,

την είσοδο τ ο υ Gwilherm Berthou με την απειλή τ ο υ θ α ν ά τ ο υ στην

υ ι ο θ ε τ ώ ν τ α ς τον τίτλο G w e n n - h a - D u , δ η λ α δ ή

Βρετάνη, κ α θ ώ ς τ ο ν κατηγορεί για την αδιάκριτη σ υ μ π ε ρ ι φ ο ρ ά τ ο υ

Λ ε υ κ ό και Μ α ύ ρ ο (τα χ ρ ώ μ α τ α τ η ς Βρετάνης),

σε ευαίσθητα ζ η τ ή μ α τ α και κυρίως για το γεγονός ότι είναι π λ η ρ ο ­

εγκαταλείπονταςπαράλληλα όπως και οι υπόλοι­

φ ο ρ ι ο δ ό τ η ς των Γάλλων 1 3 9 1 .

ποι κάθε ε μ φ α ν ή πολιτική δ ρ α σ τ η ρ ι ό τ η τ α , ενώ

Οι κινήσεις αυτές προκαλούν κύμα ε ν θ ο υ σ ι α σ μ ο ύ σ τ η ν νεολαία

ο Herve'Bob'Helloco αναλαμβάνει την διοίκηση

τ η ς Βρετάνης, με α π ο τ έ λ ε σ μ α οι ηγέτες τ ο υ μεγαλύτερου αυτονομι­

των επιχειρήσεων τ ο υ π υ ρ ή ν α

(36)

.

Η πρώτη εντυπωσιακή εμφάνιση της G w e n n -

στικού κ ό μ μ α τ ο ς , τ ο υ Parti National Breton/PNB (Βρετονικό Εθνικό Κόμμα) και εκδότεςτης εφημερίδας ΒΡΕΙΖ ΑΤΑΟ (Βρετάνη για Πάντα),

h a - D u , δημιουργεί μεγάλα π ρ ο β λ ή μ α τ α στην

Fanch D e b a u v a i s και OlierMordrel, να τ ρ ο μ ο κ ρ α τ η θ ο ύ ν με την ιδέα

γαλλική κ υ β έ ρ ν η σ η , κ α θ ώ ς τ α μ έ λ η τ η ς κατα­

ότι ο νεαρός Laine είναι πιθανόν να τουςπεριθωριοποιήσει στην πο­

σ τ ρ έ φ ο υ ν τον Α ύ γ ο υ σ τ ο τ ο υ 1 9 3 2 στην Rennes

λιτική σκηνή ( 4 0 ) , καθώς οι νέοι Βρετανοί στρέφονται πλέον σε ακραίες

το μ ν η μ ε ί ο τ η ς ενσωμάτωσης της Βρετάνης στην

μ ο ρ φ έ ς δ ρ ά σ η ς ε π η ρ ε α σ μ έ ν ο ι και α π ό τ η ν ά ν ο δ ο τ ο υ ιταλικού

Γαλλία, ό π ο υ α ν α π α ρ ί σ τ α τ α ι η δ ο ύ κ ι σ σ α Α ν ν α

φ α σ ι σ μ ο ύ σ τ η ν εξουσία. Η α ν ά δ υ σ η ενός βρετονικού φασιστικού

τ η ς Βρετάνης να γονατίζει στον Γάλλο μονάρχη

ρεύματος, σε σ υ ν δ υ α σ μ ό με τις φυλετικές και εθνοτικές ιδέες π ο υ

π ρ ο τ ε σ σ ά ρ ω ν αιώνων, σ η μ α τ ο δ ώ ν τ α ς τ ο τέλος

αναπτύσσονται σε β α θ μ ό μονομανίας σ τ η ν Γερμανία* δημιουργούν

τ η ς ανεξαρτησίας τ η ς περιοχής, μνημείο π ο υ οι

πιέσεις π ο υ π α ρ α μ ε ρ ί ζ ο υ ν τ η ν ήπια και συνταγματικά α π ο δ ε κ τ ή

αυτονομιστές χαρακτηρίζουν με την έκφραση

τακτική των αυτονομιστών τ η ς π ρ ο η γ ο ύ μ ε ν η ς γενεάς, με συνέπεια

Honte Nationale (Εθνικό Αίσχος). Σε μία πρωτο­

α κ ό μ η και η ιδιαίτερα π ρ ο σ ε κ τ ι κ ή σ τ α πολιτικά τ η ς σχόλια BREIZ

φ α ν ή εκστρατεία αντιποίνων οι γαλλικές αρχές

ΑΤΑΟ, να χαρακτηρίσει τις τ ρ ο μ ο κ ρ α τ ι κ έ ς επιθέσεις ως το π ρ ώ τ ο

σ υ λ λ α μ β ά ν ο υ ν δ ε κ ά δ ε ς μ έ λ η τ ο υ Ρ Ν Ι Β , μ ε την

σ ή μ α , την π ρ ώ τ η κραυγή μίας αφύπνισης τ η ς Βρετάνης

(41)

.

υποψία τ η ς σ υ μ μ ε τ ο χ ή ς στην τ ρ ο μ ο κ ρ α τ ι κ ή επί­

Σ τ η ν π ρ ο σ π ά θ ε ι α τ ο υ ς ν α α π ο σ ο β ή σ ο υ ν τ ο ν ο ρ α τ ό πολιτι­

θ ε σ η δικαιώνοντας τ ο υ ς παλαιούς ε ν δ ο ι α σ μ ο ύ ς

κό κίνδυνο π ο υ α ν τ ι π ρ ο σ ω π ε ύ ε ι ο Laine και οι σ ύ ν τ ρ ο φ ο ι τ ο υ ,

τ ο υ Laine, αν και ο ίδιος επίσης ανακρίνεται ως

ο ι D e b a u v a i s και M o r d r e l π ρ ο τ ε ί ν ο υ ν τον Μ ά ι ο τ ο υ 1 9 3 3 τ η ν δ η ­

ύ π ο π τ ο ς , κ α θ ώ ς η ε π ί θ ε σ η απαιτεί σ χ ε δ ι α σ μ ό

μιουργία τ ο υ Μ υ σ τ ι κ ο ύ Σ υ μ β ο υ λ ί ο υ (Kuzul M e u r ) των Βρετόνων

από π ρ ό σ ω π ο με άριστες γνώσεις στην χη-

αυτονομιστών, μ ε τ η ν σ υ μ μ ε τ ο χ ή τ ο υ Ρ Ν Β , τ η ς G w e n n - h a - D u και

της τ ο υ Ρ Ν Β , Fanch Debauvais, ο οποίος διανύει

της Βρετάνης), ενισχύουν μεικτά α π ο σ π ά σ μ α τ α π ο υ αποτελούνται

το τελευταίο στάδιο της φυματίωσης, κατονομά­

από υπολείμματα των γερμανικών δυνάμεων, μονάδων τ η ς καταρ­

ζει σ τ η ν πολιτική τ ο υ δ ι α θ ή κ η τον Laine, ως κλη­

ρέουσας κυβέρνησηςτου Βισύ και ομάδωντηςΰΓουρε α"Action (που

ρ ο ν ό μ ο και διάδοχο του, αλλά στις αρχές Α υ γ ο ύ ­

ελέγχεται α π ό το φασιστικό Γαλλικό Λαϊκό Κόμμα) και κατά την FFI

σ τ ο υ τ ο υ 1944, όταν γ ε ρ μ α ν ι κ ή διοίκηση δίδει

((Forces Frangaises de I'lnterieur, οι ενωμένες δ υ ν ά μ ε ι ς τ η ς αντίστα­

την εντολή υ π ο χ ώ ρ η σ η ς τ η ς Bezen Perrot μαζί με

σης μετά τον Μ ά ρ τ ι ο τ ο υ Ί 944), υποστηρίζονται από τις γερμανικές

τις υπόλοιπες γερμανικές δυνάμεις, ο Laine αντί

διοικήσεις στους άθικτους θύλακες τ ο υ Lorient, τ ο υ St.-Nazaire και

ν α καταλάβει τ α δ η μ ό σ ι α κτίρια σ τ η ν R e n n e s

της Βρέστης, αλλά και με νυκτερινές ρίψεις εφοδίων α π ό μυστηριώ­

και να κηρύξει τ η ν α ν ε ξ α ρ τ η σ ί α τ η ς Βρετάνης,

δη α ε ρ ο σ κ ά φ η ( 8 8 ) . Οι συγκεχυμένες αυτές πληροφορίες, συνδέονται

όπως ελπίζουν οι αυτονομιστές, αδιαφορώντας

με το γεγονός ότι μερικές ο μ ά δ ε ς ενόπλων α υ τ ο ν ο μ ι σ τ ώ ν δ ρ ο υ ν

.

στην Β ρ ε τ ά ν η μετά τ η ν α π ε λ ε υ θ έ ρ ω σ η τ η ς κατεχόμενης Γαλλίας,

Η πολιτικά α λ ό γ ι σ τ η κ ί ν η σ η σε σ υ ν δ υ α σ μ ό με

ε κ π α ι δ ε υ μ έ ν ε ς σ ε επιχειρήσεις α ν ο ρ θ ό δ ο ξ ο υ π ο λ έ μ ο υ α π ό τ ο υ ς

για τις συνέπειες, ακολουθεί τ ο υ ς Γερμανούς

1841

την αντιπάθεια π ο υ διογκώνεται λόγω των επιχει­

Γερμανούς αλλά ο κύριος όγκος προέρχεται α π ό την πολιτοφυλακή

ρήσεων της Bezen Perrot κατά της αντίστασης,

τ η ς κ υ β έ ρ ν η σ η ς τ ο υ Βισύ και το γαλλικό φασιστικό κ ό μ μ α P P F ( 8 9 ) .

προκαλεί τελικά το σχίσμα και τα π ε ρ ι σ σ ό τ ε ρ α

Στην Γερμανία η Bezen Perrot, τ η ς οποίας τα μέλη μάλλον αγνο­

μέλη π α ρ α μ έ ν ο υ ν σ τ η ν Βρετάνη, εξαιρουμένων

ούν τ α τ ε κ τ α ι ν ό μ ε ν α σ τ η ν Β ρ ε τ ά ν η , σχηματίζει δ ύ ο ο μ ά δ ε ς π ο υ

π ε ρ ί π ο υ 1 0 0 π ο υ α κ ο λ ο υ θ ο ύ ν τ ο ν Laine σ τ η ν

π ρ ο ο ρ ί ζ ο ν τ α ι να ε κ π α ι δ ε υ θ ο ύ ν στις δ ο λ ι ο φ θ ο ρ έ ς και σ τ η ν χ ρ ή σ η

Γερμανία, αντί να αξιοποιήσουν το κενό εξουσίας

α σ υ ρ μ ά τ ω ν , ενώ ένα μικρό α π ό σ π α σ μ α ε ν τ ά σ σ ε τ α ι σ τ α Waffen-

που δημιουργείται με την γερμανική υποχώρηση,

S S και έ ν α α κ ό μ η π ο υ π α ρ α μ έ ν ε ι σ τ ο T u b i n g e n , στελεχώνει ένα

κ α θ ώ ς ο η γ έ τ η ς τ ο υ ς α σ χ ο λ ε ί τ α ι π ε ρ ι σ σ ό τ ε ρ ο με

γραφείο προπαγάνδας, με αμφίβολη όμως αποτελεσματικότητα

τον παγανισμό των Κελτών*, α δ ι α φ ο ρ ώ ν τ α ς για

(90)

τα τρέχοντα ζ η τ ή μ α τ α και ίσως πιστεύει α κ ό μ η

ο Laine και οι υπόλοιποι π ο υ ε ξ α κ ο λ ο υ θ ο ύ ν να π α ρ α μ έ ν ο υ ν σ τ η ν

. Π ά ν τ ω ς τον Απρίλιο τ ο υ Ί 9 4 5 μετά τ η ν αυτοκτονία τ ο υ Hitler,

Γερμανία σε α π ο σ τ ο λ έ ς φ ρ ο ύ ρ η σ η ς όπως σ τ ο M a r b u r g , προ­

στην τελική νίκη ( 8 5 ) . Στην Γερμανία προτείνεται αρχικά η αξιοποί­

σ π α θ ο ύ ν ν α σ χ ε δ ι ά σ ο υ ν τ η ν διαφυγή τ ο υ ς και σ τ η ν π ρ ο σ π ά θ ε ι α

η σ η τ η ς Bezen Perrot σε επιχειρήσεις α ν ο ρ θ ό δ ο ­

α υ τ ή αποδεικνύεται πολύτιμος σ ύ μ μ α χ ο ς ο καθηγητής κελτικών

ξου πολέμου στα μετόπισθεν των Συμμάχων, αλλά

σ π ο υ δ ώ ν Leo Weisgerber, ο ά ν θ ρ ω π ο ς π ο υ χ ά ρ η σ τ η ν κάλυψη τ η ς

λόγω τ ο υ ότι προβλέπει χ ρ ο ν ο β ό ρ α εκπαίδευση

A H N E N E R B E οργανώνει τα δίκτυα επαφών τ ω ν κελτολόγων, ό π ω ς

για πτώσεις με αλεξίπττωτο, εγκαταλείπεται και η

ο vonTevenar, με τ ο υ ς Κέλτες α υ τ ο ν ο μ ι σ τ έ ς σ τ η ν Ε υ ρ ώ π η , με χρη­

μικρότερη μ ο ν ά δ α τ η ς S S , όπως χαρακτηρίζεται

μ α τ ο δ ό τ η σ η τ η ς A B W E H R ' 9 ' 1 . Το χάος π ο υ επικρατεί σ τ η ν Γερμανία

από πολλούς, εγκαθίσταται στο T u b i n g e n , ό π ο υ

μετά τ η ν π τ ώ σ η και την άνευ ό ρ ω ν σ υ ν θ η κ ο λ ό γ η σ η , διευκολύνει

ο ι Γ ε ρ μ α ν ο ί τ η ρ ώ ν τ α ς τ η ν αρχική τους δ έ σ μ ε υ σ η ,

τις κινήσεις των Βρετανών, αν και αρκετοί π ρ ο σ π α θ ο ύ ν να διαφύ­

δεν απαιτούν α π ό τ ο υ ς Βρετανούς την εμπλοκή

γουν μ έ σ ω Β α β α ρ ί α ς και β ο ρ ε ί ο υ Ιταλίας, τ ρ ο μ ο κ ρ α τ η μ έ ν ο ι α π ό

.

την π ρ ο ο π τ ι κ ή τ η ς ε ν δ ε χ ό μ ε ν η ς σ ύ λ λ η ψ ή ς τ ο υ ς α π ό τ ο εκδικητικό

Α υ τ ή την π ε ρ ί ο δ ο ο Laine προάγεται σε λοχαγό

Δ ε ύ τ ε ρ ο Γραφείο (2e Bureau) των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών. Ο

τ η ς S S (Untersturmfuhrer), ε ι δ ο π ο ι ώ ν α τ α ς π α ­

Weisgerber πάντως παρέχει άσυλο στον Laine και αρκετούς άλλους

ράλληλα τα μέλη τ η ς Bezen Perrot, πως πρόκειται

σ τ ο M a r b u r g , έως ό τ ο υ εμφανίζεται ο Fried rich Hielscher, ο οποίος

να σ χ η μ α τ ί σ ο υ ν δ ύ ο ο μ ά δ ε ς , α π ό τις ο π ο ί ε ς η

α π ε λ ε υ θ ε ρ ώ ν ε τ α ι α π ό τις σ υ μ μ α χ ι κ έ ς δυνάμεις α π ό σ τ ρ α τ ό π ε δ ο

π ρ ώ τ η προβλέπεται να ασχοληθεί με δ ο λ ι ο φ θ ο ­

συγκέντρωσης, ό π ο υ κρατείται μετά τον Ιούλιο τ ο υ 1944, ως ύπο­

τ ο υ ς σε κανένα α π ό τα μέτωπα τ ο υ π ο λ έ μ ο υ

(86)

ρές, επιστρέφοντας σ τ η ν Βρετάνη, ενώ η δεύτε­

πτος για τ η ν υ π ό θ ε σ η τ η ς α π ο τ υ χ η μ έ ν η ς απόπειρας δ ο λ ο φ ο ν ί α ς

ρη αναμένεται να ε ν σ ω μ α τ ω θ ε ί σε μ ο ν ά δ α των

τ ο υ Hitler. Χ ά ρ η σ τ η ν σ τ ε ν ή φιλία τ ο υ Hielscher με τ ο υ ς Laine και

Waffen-SS

ί87)

. Η α π ό φ α σ η συμπίπτει χρονικά με

Feutren και τ ο π ά θ ο ς τ ο υ για τ ο κελτικό ζ ή τ η μ α , ο ρ γ α ν ώ ν ε τ α ι

μία περίεργη φ ή μ η π ο υ κυκλοφορεί στην Γαλλία,

μία σ ε ι ρ ά κινήσεων, μ ε π ρ ώ τ η τ η ν ε γ κ α τ ά σ τ α σ η τ ω ν Β ρ ε τ α ν ώ ν

σύμφωνα μ ε τ η ν οποία κάποιοι καταδρομείς π ο υ

σ ε α σ φ α λ ή χ ώ ρ ο (λόγω τ ω ν παλαιών σ χ έ σ ε ω ν τ ο υ

χαρακτηρίζονται ως Μαύροι-Λευκοί (τα χρώματα

σ η μ α ν τ ι κ ο ύ ς α ν θ ρ ώ π ο υ ς σ τ η ν περιοχή) και τ α υ τ ό χ ρ ο ν α μ ε την

Hielscher μ ε

β ο ή θ ε ι α τ ο υ δ η μ ά ρ χ ο υ τ ο υ M a r b u r g , εκδίδονται π λ α σ τ ά έγγραφα και βεβαιώσεις για τ η ν αντιστασιακή δ ρ ά σ η των Βρετανών, με τα ο π ο ί α ο Laine και οι σ ύ ν τ ρ ο φ ο ι τ ο υ μετακινούνται με α σ φ ά λ ε ι α σε διάφορες αγροικίες 1 9 3 . Π α ρ α μ έ ν ε ι άγνωστο εάν τα έγγραφα πιστο­ ποιούν αντιστασιακή δ ρ ά σ η στην Γαλλία ή την α π ε λ ε υ θ έ ρ ω σ η τους α π ό γερμανικά σ τ ρ α τ ό π ε δ α , ό π ο υ υποτίθεται πως κρατούνται ω ς πολιτικοί κ ρ α τ τ ο ύ μ ε ν ο ι ή εάν απλώς είναι θ ύ μ α τ α τ ο υ καταναγκα-

65

νολογίες κατασκευής (15.000 π.Χ., 10.150 π.Χ., 4.050 π.Χ.). Αυτή την περίοδο εμφανίζεται και ο Γερμανός συγγραφέας Hanns Fischer στο Tiahuanaco, αποκτώντας και αυτός μία πρώτη συνταρακτική εμπειρία των επιβλητικών ερειπίων. Ο Fischer ανήκει στον κύκλο των οπαδών της θεωρίας των πολλαπλών σεληνών που διατυ­ πώνεται το 1913 από τον Αυστριακό μηχανικό ορυχείων Hanns Horbiger (1860-1931) στο έργο του με τίτλο GLAZIAL-KOSMOGONIΕ καιεπικεντρώνειτοενδιαφέροντου στο περίφημο ημερολόγιο του Tiahuanaco. Κατά την άποψη του, όπως επίσης και του Horbiger και του Philip Fauth (1867-1941) του διάσημου πρωτοποριακού χαρτογράφου της Σελήνης, το ημερολόγιο είναι ένα μνημείο της Τεταρτογενούς Περιόδου, κατάτην διάρκεια τηςοποίας ένας άλλος δορυφόρος, πολύ μικρότερος σε μάζα και μέγεθος είναι δέσμιος σε τροχιά περί την Γή. Σε αυτόν, τον τέταρτο κατά σειράν δορυφόρο της Γής (σύμφωνα με τον Horbiger η Σελήνη είναι ο πέμπτος) και στην επίδραση του, οφείλεται το ανεξήγητο ημερολόγιο(5). Το 1928 ο Posnansky αποστέλλει στον Wirth συγκεντρωτικούς πίνακες με δείγματα γραφής που αποτελείται από σύμβολα και εικόνες, αναζητώντας παράλληλα υποστήριξη και επιστημονικό προσωπικό, καθώς τα συμπεράσματα του αμφισβητούνται με δρι­ μύτητα από τους ακαδημαϊκούς κύκλους, που τον κατηγορούν για αντιεπιστημονική συμπεριφορά, θεωρώντας τον ως φαντασιόπληκτο. Για τον Wirth, το έργο και τα ευρήματα του Αυστριακού μηχανικού αποτελούν ουσιαστικά τον χαμένο κρίκο στις έρευνες του για την Ατλαντίδα. Η ύπαρξη των μεγαλιθικών μνημείων στις Άνδεις, σε υψόμετρο 3.600 μέτρων ενισχύει δραστικά τις ενδείξεις για την διασπορά του πολιτισμού της Ατλαντίδος και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού, στο οποίο αποδίδει τον πολιτισμό των μεγαλίθων στην Ευρώπη. Την ίδια περίοδο ο Fischer συνεργάζεται με τον Dr. Edmund Kiss, έναν αρχιτέκτονα που κατέχει την θέση του διευθυντή του Ομοσπονδιακού Κέντρου Πολεοδομίας και είναι γνωστός στην Γερμανία, όχι τόσο για την αρχιτεκτονική του δεινότητα, όσο για (δ)

τα μυθιστορήματα του με κύριο θέμα την Ατλαντίδα . Όπως και ο Fischer, και ο Kiss ακολουθεί τις απόψεις του Horbiger με τον οποίο διατηρεί συχνή επαφή έως τον θάνατο του τελευταίου το 1931. Ειδικότερα, και παρά το γεγονός ότι η θεωρία για την

-,4

69

75

77

91

93

ΕΠΙΜΥΘΙΟ