ΣΙΝΕΜΑ τ.61 (10-1995)

Χιού Γι«ΡΟIff Τ\μΜηάριον

όλες οι χαΐΝήες

f/?C XpOHΊας Μ Λ ο Χ ίχ ε ς

ο ϋ ’90

Η Π Ρ Ω ΊΗ Σ Ε Λ ΙΔ Α ΝΥΧΤΕΣ 1

5

-

2

4

στ ο Α Τ Τ Ι Κ Ο Ν

ΠΡΕΜΙΕΡΑΣ Σ ε π τ ε μ β ρ ί ο υ κ αι σ τ ο ν Α Π Ο Λ Λ Ω Ν Α

Καλά, ακόμα εκεί είστε; Εδώ μιλάμε για κάτι που δεν ξανάγινε στα χρονικά της Αθήνας. Πενήντα ολοκαίνουριες ταινίες, τις μισές απ' τις οποίες κινδυνεύετε να μη δεί­ τε ποτέ (για λόγους ανεξήγητους όπως θα διαπιστώσετε), πανευρωπαϊκές πρε­ μιέρες, ό,τι πιο φρέσκο και μοντέρνο έχει να παρουσιάσει το παγκόσμιο— και κυρίως το ανεξάρτητο αμερικάνικο — σινεμά με κάποιους απ' τους σκηνοθέτες τους πα­ ρόντος (με επικεφαλής τον Χαλ Χάρτλει και τους πρωταγωνιστές της πρόσφατης — ακόμα δεν μπήκε στα κουτιά — ταινίας του), με αφιερώματα, cult μεταμεσονύ­ κτιες προβολές (από τον Ed Wood του Τιμ Μπάρτον έως τον... αληθινό Ed Wood, πιο γνωστό ως «χειρότερο σκηνοθέτη του κόσμου» — πράγμα, τελικά, συζητήσιμο), avant-premieres, ταινίες από Ελληνες της διασποράς (μετά απ' αυτό, δε θα 'χετε καμιά αμφιβολία ότι υπάρχουν ταλαντούχοι «Ελληνες» σκηνοθέτες) και, για κερα­ σάκι, επιλογές από μια «ιδιαίτερη» κινηματογραφία που θα σας αφήσει άφωνους, αυτή του Χονγκ Κονγκ. Με δυο λόγια, μια ιδανική Κ Ο Υ Π Ο Ν Ι

ευκαιρία να γνωρίσετε σήμερα, όλα τα μεγάλα ονόματα

του

αύριο.

Οπως βλέπετε, εμείς δε

Γ Ι Α

μ π ο ρ είτε ν α π ρ ο μ η θ ε ύ ε σ τ ε ο π ό τ ο τα μ ε ίο το υ κ ιν η μ α τ ο γ ρ ά φ ο υ Α Τ Τ Ι Κ Ο Ν

Χ Ο Υ Ι

τη ν κ ά ρ τ α δ ιά ρ κ ε ια ς το υ 1 ·*

Α Ν Α Γ Ν Ω Σ Τ Ε Σ

πέρασαν όσο αυτά που

Δ ιε θ ν ο ύ ς

Φ ε σ τ ιβ ά λ Κ ιν η μ ε τ ε γ ρ ο φ ε ιι σ τ η ν Α θ η ν ο

Τ Ο Υ

Δ ώ σ τ ε α υ τ ό τ ο κ ο υ π ό ν ι μ α ζ ί με 1 2 .0 0 0 δ ρ χ .

ΕΣΠΖΖ3

και ε ξ α σ φ α λ ίσ τ ε το δ ικ α ίω μ α ν α π α ρ α κ ο λ ο υ θ ή σ ε τ ε

γιορτάζουμε τόσο τα 100 χρόνια σινεμά που

Α η ό τ ο πρω ί τη ς Τ ε τ ά ρ τ η ς 1 3 Σ ε π τ ε μ β ρ ίο υ

Π Ρ Ο Σ Φ Ο Ρ Α !

Μ Ο Ν Ο

ύ λ ε ς τ ι ς π ρ ο β ο λ έ ς του Φ ε σ τ ιβ ά λ ο π ό 1 5 - 2 4

θα

Σ ε π τ ε μ β ρ ί ο υ

προβληθούν

' 9 5

συνολικά

4 5 ταινίες.

έρχονται. Γ ιώ ρ γ ο ς Τ ζιώ τζιο ς

J) ΥΧΤΕΣ

ΠΡΕΜΙΕΡΑΣ j

Ο

Κ

I ■ Τ

Ω

Β

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Ρ

Ι

Ο

Σ

'9

6 Ζ Α Κ ΤΑ ΤΙ Ο Θείος μου από τη Γαλλία

14 Ο Σ Κ Η Ν Ο Θ Ε Τ Η Σ Τ Ο Υ Μ Η Ν Α

Στο εξώφυλλο η ΛΛ Τά λερ Φωτό: Lara Posstgnol ONYX/APERON

Σαμ Ράιμι 1 6 — 4 7 TRAVELLING Must and Dust, Ειδήσεις, Γυρίσματα, Shew business και ό,τι ά λλο πρεπει να ξερετε

5 8 -7 1 Σ ΙΝ Ε Μ Α Σ Κ Ο Π Ο λ ε ς οι τ α ιν ίε ς τ ο υ μ ή ν α

76

BABY DOLLS Λολπ ες για τα 9 0 s Λιβ Τάιλερ, Αλίσια Σίλβερστοουν, Ντριού Μ η ά ρ μ ο ρ , Μ ίλα Γκόγιοβιτς, Νάταλι Πόρτμαν, Βανεσα Παραντί, Κίρστεν Ντανστ, Κ λερ Ντεινς, Πάρκερ Πόουζι, Ζιλί Ντελπί, Μ ία Κίρσνερ

Ο ΣΤΑΡ Τ Ο Υ Μ Η Ν Α

92 IΟ απαντήσεις για τον κινηματογράφο: Θ ανάσης Καστανιωτης 9 4 Αννα Φάνσου: «Δ ε βάζω ποτέ όπισθεν»

48

Σ Ο μ ιο υ ε λ Τ ζ ά κ σ ο ν

ΙΟ Ο CULT 104 ΔΙΑΦ Η Μ ΙΣΗ

Τ ζ ο ν Μ α κ Τ ίρ ν α ν Ν τέρ εκ Τζά ρ μ α ν Μ πάρμπετ Σρέντερ

106 S O U N D TR A C K S 108 VIDEO

Λ ο τ ζ Κ έ ρ ιγ κ α ν

72

88

Χ ιο ύ Γ κ ρ α ν τ

Τιμ Μ π ά ρ τ ο ν

l l O SERIAL KILLERS 112 PRIVATE EYE

5

Α Π Ο

TO N

Π Ο Ρ ΤΟ

------------------------------------------—

—

Ζα κ

r/ JO T/ JO t --------------------------------

IN IO d

Οταν, στις 4 Νοεμβρίου ιου 1982, ο Ζακ Τατί κρέμασε το καπέλο του στο βεστιάριο του Παραδείσου, ένιωσα σαν να είχα χάσει τον αγαπημένο μου θείο. Την πρώτη φορά που τον συνάντησα, στις Διακοπές του κ. Ιλό, πήγαινα ακόμα στο δημοτικό και η ταινία μου είχε αφήσει ανάμεικτες εντυπώσεις. Είχα διασκεδάσει αρκετά, αλλά δυσκολευόμουν να θυμηθώ έστω και ένα πρόσωπο. Ολα συνέβαιναν τόσο μακριά, δ εν είχα ξαναδεί μια ολόκληρη ταινία · σε γενικό πλάνο» και μόνο η ψιλόλιγνη φιγούρα του Ιλό και των κινήσεών του έμεινε ανεξίτηλη. Αρκετά χρόνια αργότερα θα καταλάβαινα ότι η φιγούρα αυτή ανήκε σε μία από τις μεγαλύτερες κωμικές ιδιοφυίες στην ιστορία του σινεμά, του μόνου ; μετά τον Κίτον, που κατάφερε να κάνει τόσους ανθρώπους να γελάσουν με το θέαμα των πραγμάτων ενώ αποσυντίθενται. Η κυκλοφορία της Μέρας ΓΊοριής, της πρώτης του ταινίας και μάλιστα έγχρωμης, όπως την είχε σκεφτεί και την είχε γυρίσει ο δημιουργός της (ανεξάρτητα αν, για τεχνικούς λόγους, δεν μπόρεσε τότε να τυπώσει έγχρωμες κόπιες), είναι η ιδανική ευκαιρία για ένα μικρό αφιέρωμα σ ' ένα μεγάλο ζωγράφο του σινεμά, ένα σπουδαίο designer, που δημιούργησε τον κόσμο (του) σε έξι ταινίες και ύστερα ξεκουράστηκε στον Ουρανό.

Θείος μου απ’• τηΓαλλία •

υτυχώς, ο ουρα νός του Τα τΙήτα ν πάντα καθαρός, τα Αίγα σύννεφα κατάλευκα, η βροχή δεν ήρθε ποτέ να κάνει γλιστερή την άσφαλτο του Traffic, να διακόψει τις Διακοπές το ν κ. Ιλό ή τους περιπάτους του Μ θειο υ μας, δεν έσβησε την nma του ούτε τον ανάγκασε ν' ανοίξει την αιώνια ομπρέλα του Εδώ δεν υηάρχουν «τοπία στην ομίχλη», το τζάμι της οθόνης είναι πάντα καθαρό κι όταν πέφτει η νύχτα το καταλαβαί­ νουμε όλοι. Πέρα απ' τις ταινίες ή τους χαρακτήρες που υηοδυθπκε, ο Τατί είναι ένας κόσμος (ή Tatrworid ή TatHand), κάτι ηου δεν μπορούμε να πούμε για όλες τις κωμικές ιδιοφυίες. Πάρτε τον Τσάπλ/ν (για τον οποίο ο Τατί έτρεφε ανάμεικτα συναισθήματα όπως κι εγώ, \ϊ όλο το θάρρος): ο κόσμος του Τσάηλτν δεν υπάρχει, υπάρχουν μόνο οι ταινίες του. Τα ίδια και ο Κίτον: ο χαρακτήρος του έχει πάντα μκ3 ιδιόμορφη σχέση με τον κόσμο, αλλά πρόκειται για το δικό μας κό­ σμο Η ζωή είναι γεμάτη αφιερώματα στον Τατί και το σινεμά δεν πάει πίσω. Ο ταχυδρόμος με το ποδήλατο στη θυσία του Ταρκόφσκι, οι δύο καλόγριες στο Ρ6μα του Φελινι (καλού φίλου του Τατί), το Πόρτι του Μηλέικ Εντουαρντς, ηου είναι ολόκληρο αφιερωμένο στη σκηνή του Royal Garden του Playtime, ακόμα και το εργοστάσιο στο Eraserhead του Ντέιβιντ Λιντς (μεγάλου θαυμαστή του Τατί) ήρθε μετά το Ptastac του θείο υ μου. Κι όμως, στο τέλος της ζωής του, ο Τατί δε διέθετε παρά το όνομά του και μκί φούχτα αριστουργήματα, των οποί­ ων δεν είχε καν τα δικαιώματα, μετά την εμπορική καταστροφή του Playtime. Δεν είχε συνέλθει ποτέ απ' αυτή την αποτυχία αλλά σε όσους του έλεγα ν πόσο όμορφη ταινία ήταν, απαντούσε: «Είχα δίκιο, δεν είχα,» Δεν του αρκούσε να είναι ένας απαράμιλλος κλόουν, να μπορεί να μιμείται μια παρτίδα τένις, την κυκλοφορία των αυτοκινήτων ή την αγωνία του τερματοφύλακα μπροστά στο ηέναλτι όλα ουτά ηου έκανε σκόρπια στις ταινίες του και μαζεμένα στο Parade, την τελευταία του δουλειά, ηου χρηματοδοτήθηκε απ' τη... σουηδική τηλεόραση. Ολοι όσοι έχουν δει τις ταινίες του (η ΕΤ-3 και το New Channel παίζουν τις «πειρατικές» κασέτες των Διακοπών, του θ ε ίο υ μου και του Traffic κάθε μήνα και το πάλαι ποτέ ανήσυχο Seven X κάθε βδομάδα) θυμούνται το θόρυβο της πόρτας στις Διακοπές (οι ταινίες του Τατί είναι γεμάτες από πόρτες και ιστορίες γύρω από τις πόρτες και ο

-

6

-

•Href;·

1# .'":·ν'

A B ^HHffifvi ■/ \*

iv i την εξρυσία την τυραννία και τη Δημοκρατία «Εμείς» (δηλα­

σταθεροποηθεί στην ιδιόμορφη διαχειριστική γραμμή ανάμε-

δή η HPRESCI, η Διεθνής Ενωση Κροκώ ν) τμήσεμε το Γερμανό Ρόζο φ ονΠ ράουνχάμ

Γερμανία «Νεύρωση

-

50 Χρονιά Διοστροφης»,

σα στα «μ ε γά λα » («ά ννες, Βενετία, Βερολίνο) κ α τα εκστο-

για το

ντέιδες^ζκρά φεσπβάλ, το Λοκά ρνο έπαιζα ρ ό λο διερευνητι­

βιογραφία τοποθετημένη στην κοννωπκή και ηολ/πσμκή ιστορία της πατρίδας του γεμά­

μ ο σ ερ κ ο σ τικ η αυτο­

κά, αναζητώντας νέα ταλέντα σ το πεδίο των πρωτοεμφσνιζόμενωντη χιούμορ κ α σ π α ν » ποιότητα αισθημάτων, ενώ η Ειδική Μνεία πήγε στο Γάλλο ΑΑαλ* δημιουργών, προτείνοντος πρωτοποριακές «γλώ σ σ ε ς» κ α ά ν ο δ οΣμπέτν για τη Γλυκιά

Γαλλία, μα κοινωνκή κομεντί που σνπμετωηίζμ με θέρμη τα προ­

κνύοντος άγνωστες εθνικές κινηματογραφίες ή πειρομσπκές σ)χολές.βλήματα των προοστίων.

Η ταν το μεγαλύτερο οπό τα «μ κ ρ ά » - το «πρώτο η τάζει». Α πό το

Κ α η Piazza G ran de ; Εδώ υπήρξρν κάποια προβλήματα Τ ο μεγαλύτερο ανοιχτό σινεμά

1992, όμως, ο Μ άρκο Μ ούλερ εηχειρεί νο |#ια στα χωρέιφιο των με­

της Ευρώπης, με 7 0 0 0 θέσεις, τέ λο ο μηχανήματα ι^ ο υ και εκ όνος και μ α οθόνη 364

γ ά λε * κ α νο καθιερώσει το Λοκάρνο ισ ά ξρ τους.

τετραγωνικών μέτρων, το βρήκε σκούρο με τον κα ρό . Εξ> από τις ένδεκα βροδινές προ­

Στο δο γω νισ τκά πρόγραμμα με δυσκολία βρίσκουμε raa πρωτοεμ-

βολές καταστράψηκαν από τις ζοφ νκές μιό ρ ες της Ελβετίας.

φσνιζόμενους σκηνοθέτες, το β δ « ά αφιερώματα αποποιούντα τον

Οπω ς κ α να έχει, το Φ εσ π βά λ του Λοκάρνο πήρε πκ> έναν ά λλο δρόμο. Μεγαλύτερο σν

ευκρινή δκρευνηπκό τους άξρνα κι α ρεπροσπεκτίβες δεν ανοφέρο-

κ α λιγοτερο ά νδηρο και πέιντα ανήσυχο κ α πρωτοποριακά, σαψώς δεν ανήκα πλέον

ν τα στους παραγνωρισμένους που πρέπει να επσνεκτμηθοεν, αλλά

στα μ κ ρ ά φ εστβάλ, α λλά έχοντας κατακτήσα την τέταρτη θ έ σ η είναι το μκρότερο με­

ακολουθούν τα διεθνή ρεύματα Η φεπνή ρεπροσπεκτίβα για παρά-

τά ια τρία μ ε γά λα -

Ο ρ .Α .

π α ν το δ υ ν α μ ία τω ν m a jo r ε λ λ η ν ικ ώ ν γρ α φ ε ίω ν δ ια ν ο μ ή ς

η

δ έχετο ι τα τελευ τα ία χ ρ ό νιο κ α λλιτεχνικά χτυπήματα, που επ ικροτούνται όχι μ ό ν ο α π ό τ ο ν Τύ π ο , α λ λ ά κο ι α π ό το κ α ­ νό, το ο π ο ίο έτσι έχει τη ν ευκα ιρ ία ν α γνω ρ ίζει ν έ ο υ ς δ η μιο υ ρ γο ύ ς , εθ νικ έ ς κινημα τογρ α φ ίες και τά σεις και να κάνει ίσως κ α λύ τε ρ ε ς επ ιλο γές που δ ε ν β α - λ .

σ ίζο ν τα ι μ ό ν ο στη... β ρ ο δ τνή δ ιο σ κ έ δ ο σ η .

Π ρ ω τε ρ γ ά τη ς τω ν α νεξά ρ τη τω ν, ο Α ντώ ν η ς Σ τε ρ -

γ ό κ η ς , ιδιοκτήτης το υ « Α λ φ ο β ι λ » και (μετέπειτα) το υ «A rt S tu d io », μα ζί με το υ ς δ υ ο

γιο υ ς του, έσ τη σ ε πριν α π ό λ ίγ α χ ρ ό v ia τη ν Α Μ Α

Films, β γ ά ζρ ν τ ο ς Φτερά της

το τν ίες ό π ω ς Τα

Δια σ ημότη τος,

Δε

Φ ιλώ στο Ζτόμα The A dju ste r,

και

^

π α ρ ο υ σ ία

ζ ο ν τ ο ς π ρ ώ το ς σ τη ν Ε λ λ ά δ α τη δ ο υ λε ιά το υ Α τ ό μ Εγκογκτν. Η π ερ σ ι­

Κ όντρα

νή σ ε ζ ό ν για τη ν Α Μ Α έκ λεισ ε με τη ν επι­ τυχία του

Ζέχοοέ με,

σμα

τα ινία ς που έμεινε

γκ σ ν, το κλινικ ό

σ τα ο ζή τη τα α π ό τα υ πόλοιπα γρα φ εία δ ια ν ο ­

Τ ο ν τ Χ ά ιν ς το

μής, π α ρ ά τα δ ύ ο β ρ α β ε ία και τις θ ε τικ ό τα τε ς

Δεύτερος

α ντιδ ρ ά σ ε ις το υ κοινού το υ Φ ε σ τ ιβ ά λ Θ ε σ σ α λ ο ν ί­ το

κ η ς όπ ου δ ια γω νιζό τα ν. Φ τά νο υ μ ε , λο ιπ ό ν, σ τη σ ε ζ ή ν

μεσ ά το υς φ τγουράρει το

Μίσος

τα ινίες που 8 α σ υ ζ η τ η θ ο ύ ν π ο λύ φ έ τ ο ς φ ορτω μένη με τ ο β ρ α β ε ίο σ κ η ν ο θ ε σ ία ς σ τ ο τε λευ τα ίο Φ ε σ τ ιβ ά λ τω ν Κ α ννώ ν. Ο ι φ ανατικοί ο π ο δ ο ί το υ Χ ο λ Χ ά ρ τ λ ε ϊ θ α α π ο λ ο ύ σ ο υ ν τ ο γυρ ίστηκε α ν ά μ ε σ α σ τ ο

Trust

και

Sim ple M en,

A m a te u r.

R e g a rde

τα ινία που

Α π ό το π ερ σ ινό ξέ ν ο

Justino

τω ν Λ ο υ ί

Γκ ο υ ρ ιν τί και Σ ο ν τ ιά γ κ ο Α γ κ ο υ ιλ έ ιρ και τ ο

του Μ α τ ιέ Κ ο σ ο β ίτ ς α π ό τις

M oor's H e a d

του

του Ζ α κ Ο ν τ ιά ρ , ο

σ υ ν τα ξιο ύ χ ο ς ε γ κ λη μ α τία ς

έξι π ο λύ ενδ ια φ έρ ο υ σ ες α ν όχι σ ημα ντικές π ρ ο τά σ εις Α ν ά -

Safe

Εδουάρδος ο

το υ Ν τ έ ρ ε κ Τ ζ ό ρ μ α ν ,

« ν ο υ α ρ ικ ό »

H om m es T o m b e r

' 9 5 - ' 9 6 και σ ε έν α ν κ α τ ά λ ο γ ο ταινιών που περ ιλα μβ ά νει

Ζύρι-

το υ Λ ο τ ζ Κ έ ρ ι-

The

το υ Π ό ο υ λ ο υ ς Μ ά ν κ ε ρ , σ ε σ ε ν ά ρ ιο Μ ί-

κ α ε λ Χά νεκε, είναι μερικές α π ό τις π ρ ο τά σ ε ις π ου ξεχω ρ ί-

The Passion (Διάφ ανο Δέρμα) και Doom

ζρ υ ν. Μ ο ν τέ ρ ν ε ς α κ ρ ό τη τες θ α χα ρ α κτη ρ ίζα με τα

of D a rk ly N oon

του Φ ίλ χ ι Ρτντλει

δ ισ γω ν ισ τικ ό το υ Φ ε σ τ ιβ ά λ Θ ε σ σ α λ ο ν ίκ η ς έρ χοντα ι δ ύ ο πρω τοεμ-

G e n e ra tio n

φ σντζάμενοι σ κ η ν ο θ έ τε ς που ξεχώ ρισ αν, ο Κ σ ν ο δ ό ς Τζς ρ ε μ ι Π ο ν τέ -

τ ο υ _ ), που μπορεί να αγα π ήσετε ή να μισήσ ετε α π ό λυ το ! Στ ο ν κ α λα ί­

σ ο υ α με τη ν

Εκλειψη

Ο γ λυ κ ό π ικ ρ ο ς

Ailsa.

(Ειδικό Β ρ α β ε ίο Φ ε σ τ ιβ ά λ Κ α ν ­

δ ια φ έρ ο υσ α σ ειρ ά ν το κ φ α ν τέρ The

(Lam erica)

α π ό τη ν Ιταλία και το λ ε σ β ια κ ό

πρέπει ν α χά σετε ό τα ν π ρ ο β λ η θ ε ί α π ό τη ν τη λε ό ρ α σ η . Ο «π λ α ν ή τη ς »

(Ακόυσα

Σινεμά γιο ρ τά ζε ι τα ΙΟ Ο χ ρ ό ν ια ^ ο ή ς το υ και κ ά θ ε χώ ρ α με «π ρ ό ξ ε -

α π ό το ν Κ α να δ ά , σ υ μ π λη ρ ώ νο υ ν

ν ο » ένα ν α π ό το υς δ ιο σ η μ ό τε ρ ο υ ς σ κ η ν ο θ έ τε ς της (όπω ς ο Σ κ ο ρ σ έ -

Ο τα ν Πέφτει η Ν ύχτα

τις Ζειρήνες να Τραγουδάνε)

της Π σ τρ ίτσ ια Ρ οζεμά

Century of Cinem a,

που δ ε ν

ζε για τις Η Π Α , ο Φ ρ ία ρ ς για τη Βρετανία, ο Κ ισ λόφ σ κι γ ιο τη ν Π ο λ ω ­

τ ο ν κ α τά λο γο . Π ιο φ ιλό δ ο ξ η και το λμ η ρ ή η O V O

Films το υ Β ά σ ο υ Γεώ ργα, που ξ ε ­

κίνησε πέρσι με τοινίες όπ ω ς το Φ όνοι

Αβραάμ,

σ θ η τ ο και π ρ ο σ ε γμ έ ν ο κ α τ ά λ ο γ ο της Ο'V O β ρ ήκ α με και τη ν π ο λύ ε ν ­

Κλέφτης Παιδιών

νώ ν) το υ Τζιά νι Α μ έ λ ιο ερ ω τικό

και ο Ιρ λ α ν δ ό ς Π έιντα Μ π ρ ε ν α με τη ν

το υ Γ κ ρ ε γ κ Α ρ ά κ ι (η π ρ ώ τη «h e te r o s e x u a l» τα ινία

Παιδιών και η Κοιλάδα του

νία, ο Ο σ ψ α για τη ν Ιαπωνία, ο Γκ ο ντά ρ για τη Γα λλία και ο Μ π ε ρ το λο ύ τσ ι για τη ν Ιταλία), π α ρ ο υ σ ιά ζει τα επττεύγμστά της.

π α ρ ου σ ία σ ε για τη ν έ ο σ ε ζ ρ ν έν α ν κ α τ ά λ ο γ ο α π σ τε λο ύ -

Α ν πά ρ ουμε σ α ν π α ρ ά δ ειγμ α το ν «απ οστέττη» Ζ ή ν ο Π α νσ γιω τίδ η που

μ ε ν ο α π ό 19 (!) τα ινίες με α υ σ τη ρ ές κ α λλιτεχνικές π ρ ο δ ισ γρ ο φ ές . Ο ι

κ σ τά φ ε ρ ε ν α δ η μ ιο υ ρ γ ή σ ε ι και ν α με τσ τρ έ ψ ε ι σ ε «m in i m a jo r » τη

π ερ ισ σ ό τερ ες α π ό ο υ τέ ς π ρ ο β λ ή θ η κ α ν φ έτος σ τις Κ σννες. T o

Steps to H eaven

Three

του ε λ λη νικ ή ς κα τα γω γή ς Κ ω νστα ντίνου Γιάννα-

ρ η, τ ο π α ρ ά δ ο ξα κω μικό

Augustin

τη ς Α ν Φ ο ν τέ ν , το σ ο κ α ρ ισ τικ ό

Rosebud, μ έ σ α σ ε δ ύ ο , μ ό λ ις , Α Μ Α και τη ν O V O περιττεύουν.

χ ρ ό νια , τό τε ο ι ευ χέ ς μ α ς γ ια την

Η ανΐξάρτητη «αναρχία» άναι γ(γονός!

Η. Φ.

IMVEIUNG Α Π Ο TO N ΡΟ Μ ΠΥ ΕΚΣ1ΕΛ

bO*

Λ® *

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΤΟΡ-20 ΣΤΙΣ’ ΗΠΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ TOY AYTCΙΥΣΤΟΥ

1.

Batmen Forever

Τ ζ , Σουροχερ

Β. ΚιΑρερ. Ν. Κιντμον Τ. Χονκς, Κ. Μπέικον

9 | 177,9

2.

Apollo 13

P. Xdouqpvr

3.

Pocahontas

Μ .Γ«νπ ρ κλΕ.Γ>ο* ντμπ φ ηι

4.

Die Hard With a Vengeance

T C Mos Τίρναν

Μ η. Γουίλις, Τζ. Αιρονς

5.

Casper

Μ η Σιλμπερλινγκ

Κ. Ρ ήοι, Μη. Πούλμαν

6.

Crimson Tide

Τ .Σ κ ο τ

Ντ.Γουοοτγκτον,Τζ,ΧοίΦον

7.

Congo

♦ . Μ ορσολ

Ντ. Γ ο ο ο λς.Λ . Λινει

8.

While You Were Sleeping

Τ ζ , Τερτλτοοομπ

Σ. Μπουλοκ. Μπ. Πουλρον

9.

The Br idges of Madison County

Κ. Ιστγουντ

Κ. Ιατγουντ, Μ .Σ τρ ιπ

10.

PoH auc Pdo P poys

Μ. Μπει

Μ. Λόρενς, Γ. Σμι6

11.

Waterworld

Κ. ΡεινοΑντς

Κ, Κόστνερ, Ντ. Χόπερ

12.

Braveheart

Μ. Γκιμπσον

Μ. Γ κίμπσον, Σ. Μ ορσό

13.

Nine Months

Κ. Κολομπους

X. Γκροντ. T C Moup

14.

Species

Ρ. Ντόναλντσον

Μπ. ΚινγκΑεί, Μ. Μ όντσεν

15.

Clueless

Ε. ΧεκερΑινγκ

Α, Σιλβερστοουν. Γ. Σοουν

16.

Under Siege II: Darfc Territory

17.

150 133.7

I

Σ. Σιγκολ, Ε. Μ πογκοσιον

French Kiss

Λ. Κοσνταν

Κ.ΚΑοιν, Μ .Ρ ο ιο ν

First Kmqht

TC Ζόκερ

Ρ. Γ κιρ, Σ. Κονερι

1

59,6

τι

κ m

58,3 | 47.6

| 4 ΐ

Μ π ο ρ ε ί ν α μ η μ ιλ ά μ ε γ ια τα α σ τ ρ ο ν ο μ ικ ά ν ο ύ μ ε ρ α

το υ

1 9 9 4 , ω σ τ ό σ ο τ ό σ ο τ α σ ί­

44.4

γ ο υ ρ α μ π λο κμ π ά σ τερ

38,8

m a n Forever, A p o llo 13,

(B a t­

Pocahontas, C a sp e r, Die

Mighty Morphin Power Rangers Μ. Σποισερ

Ντ, Γ κ χ π , Ε. Τζό νσ ο ν

The Net

Σ. Μπουλοκ. Ντ. ΜιΑερ

Ι.Γου ίνκ λερ

H o rd W ith a V enge a nce ), ό σ ο και οι μ ε γ ά λ ε ς ε κ π λ ή ξ ε ις

(C o n g o , C lu e le ss, S p e ­ cies)

κο τά φ ερ σ ν να εκ το ­

ξε ύ σ ο υ ν σ τα

ύψ η το

box

o ffic e τ ο υ α μ ε ρ ικ ά ν ικ ο υ κ α λ ο κ α ιρ ιο ύ . Σ τ η δ ε ύ τ ε ρ η κ α τ η γ ο ρ ία οξίξ/ει ν α π ρ ο σ θ έ σ ο υ μ ε και τ ρ ε ις π ρ ό σ φ α ­ τε ς κ υ κ λ ο φ ο ρ ίε ς τ ο υ Α υ γ ο ύ σ τ ο υ : τ ο α ισ θ η μ α τ ικ ό δ ρ ά μ α

S o m e th in g to T a lk A b o u t

σ τ ρ ο μ ( 4 0 ε κ α τ ο μ μ ύ ρ ια σ ε 3 ε β δ ο μ ά δ ε ς ), τ ο μ ε λ ό δ ρ α μ α τ ο υ Α λ φ ό ν σ ο Α ρ ό ο υ ( 2 5 ε κ α τ ο μ μ ύ ρ ια σ ε 2 ε β δ ο μ ά δ ε ς ) κα ι τ η ν κ ο ιν ω ν ικ ή π ερ ιπ έ τε ια

το υ Λ ο σ ε Χ α λ -

A W a lk in th e C lo uds

D a n g e ro u s M in d s

μ ε τη Μ ι σ έ λ Φ ά κ ρ ε ρ

( 3 5 ε κ α τ ο μ μ ύ ρ ια σ ε 2 ε β δ ο μ ά δ ε ς ). Π α ρ ά τ η ν α ν α λ ο γ ικ ά α ο ο γ ο η τ ε υ τ ικ ή τ ο υ ς ε ισ π ρ α κ τ ικ ή π ο ρ ε ία σ τις Η .Π Α , είν α ι α κ ό μ η π ο λ ύ ν ω ρ ίς ν α κ α τ α δ ικ ά σ ε ι κ α ν ε ίς τις δ α π α ν η ρ έ ς υ π ε ρ π α ρ α γ ω γ έ ς χ ισ ε 1 8 0 ε κ α τ. δ ο λ ά ρ ια κι έχ ει μ έ χ ρ ι σ τ ιγ μ ή ς α π ο φ έ ρ ε ι μ ό λ ις 8 0 ), ε π ε σ τ ρ ά φ η σ α ν μ ο ν ά χ α τα 3 8 ) και

Ju d g e D re d d

First K n ig th

W a t e r w o r ld

(σ το ί­

(ο π ό τ α 4 5 ε κ α τ. κ ό σ τ ο ς

(6 0 ε κ α τ . κ ό σ τ ο ς , 3 3 ε κ α τ. ε ισ π ρ ά ξ ε ις ), μ ια κ α ι ο ι π ο ρ α -

γ ω γ ο ί τ ο υ ς δ ε ίχ ν ο υ ν ν α π ο ν τ ά ρ ο υ ν π ε ρ ισ σ ό τ ε ρ ό σ τ η δ ιε θ ν ή α γ ο ρ ά . Α λ λ ε ς κ ε ρ δ ο φ ό ρ ε ς π α ρ α γ ω γ έ ς το υ α μ ε ρ ικ ά ν ικ ο υ κ α λ ο κ α ιρ ιο ύ : τ ο α σ τ υ ν ο μ ικ ό θ ρ ί λ ε ρ μ ύ ρ ια ), η τα ιν ία κ ιν ο υ μ έ ν ω ν σ χ ε δ ίω ν

C u p b o a rd C o m b a t,

Babe

V irtu o s ity

με το ν Ν τ έ ν ζ ρ λ Γου ά σ τνγκτον (2 5 εκ α το μ ­

( 3 0 ε κ α το μ μ ύ ρ ια ), τ ο π α ιδ ικ ό π α ρ α μ ύ θ ι

T h e In d ia n in the

( 3 5 ε κ α τ ο μ μ ύ ρ ια ), κ α ι, κ υ ρ ίω ς , η κ ιν η μ α τ ο γ ρ α φ ικ ή ε κ δ ο χ ή τ ο υ β ιν τ ε ο π α ιχ ν ιδ ιο ύ

M o rta l

π ο υ ε ισ έ π ρ ο ξ ε 2 4 ε κ α τ ο μ μ ύ ρ ια δ ο λ ά ρ ια σ τις τρ ε ις π ρ ώ τε ς μ έ ρ ε ς π ρ ο β ο λ ή ς το υ . Σ ε μ ικ ρ ό κ ύ ­

κ λ ω μ α α ιθ ο υ σ ώ ν , ο ι τα ιν ίες

K id s , S m o k e , II Postino

χ ίζ ρ υ ν ν α π ρ ο σ ε λ κ ύ ο υ ν τα π λ ή θ η .

και

Ω ρ α ία της Ημέρα ς

(σ ε ε π α ν έ κ δ ο σ η ) σ υ ν ε -

Σιγά

τοΤανκ...

Ο ι χ ιλ ιά δ ε ς φ α ν τω ν Χ ιο ύ λ ε τ και Μ ά ρ τ ιν , ό μ ω ς , είν α ι έ ξ α λ λ ο ι μ ' α υ τ ά π ο υ ε ίδ α ν σ τις 1 6 τ ο υ π ε ρ ο σ μ έ ν ο υ Ιο υ ν ίο υ , μ έ ρ α π ρ ε μ ιέ ρ ο ς τ ο υ φ ιλμ σ τ η ν Α γ γ λ ία . Μ έ χ ρ ι τ ώ ρ α ε ίχ α ν σ υ ν η θ ίσ ε ι ν α τρ έ φ ο υ ν τη φ α ν τ ο σ ία τ ο υ ς μ ε μ ια η ρ ω ίδ α π ο υ ή τ α ν φ α λ α κ ρ ή , σ κ ύ λ α σ τ ο A tt it u d e , έ κ α ν ε σ ε ξ μ ε κ σ γ κ ο υ ρ ό κι έ λ ε γ ε « Α ν τ ε γ σ μ ή σ ο υ ! » σ ' ό π ο ιο ν τ ο λ μ ο ύ σ ε ν α β ρ ε θ ε ί σ τ ο δ ρ ό μ ο τη ς. Α ν τ ί γ ι' α υ τ ό , μ ε τ ρ ό ­ μ ο ε ίδ α ν μ π ρ ο σ τ ά τ ο υ ς έ ν α «ε υ ν ο υ χ ισ μ έ ν ο » ο π ό τ ο Χ ό λ ιγ ο υ ν τ κ ο ­ ρ ίτσ ι π ο υ είχ ε μ α λ λ ιά , ά ψ ο γ α β γ α λ μ έ ν α φ ρ ύ δ ια σ α ν τη Μ ά ρ λ ε ν Ν τ ίτ ρ ιχ , π ρ ο σ τ α τ ε ύ ε ι με σ τ ο ρ γ ή έ ν α κ ο ρ ιτ σ ά κ ι, δ ε δ ε ίχ ν ε ι κ α μ ιά ρ ο π ή π ρ ο ς τη ν κ τ η ν ο β α σ ία και τ ο μ ό ν ο π ο υ κ ά ν ε ι με τ ο ν Μ π ο ύ γ κ α τ ο κ σ γ κ ο υ ρ ό είν α ι ν α το υ δ ε ίχ ν ε ι μ ε θ ρ ά σ ο ς π ό σ ο τ ο ν α γ α π ά ε ι! Η σ κ η ν ο θ έ τ ιδ α Ρ έ ιτ σ ε λ Τ ά λ α λ ά ϊ, π ο υ έχ ει δ ε ι π ο λ λ ά σ τ η ν κ α ρ ιέ ρ σ τ η ς έ χ ο ν τ α ς σ τ ο β ιο γ ρ α φ ικ ό τ η ς τη σ κ η ν ο θ ε σ ία το υ

D e a d : T h e Fina l N ig h t m a r e M a c h in e ,

τη ν π α ρ α γ ω γ ή το υ

και το υ

H a irs p r a y

F re d d y 's

G h o s t in th e

και το υ

C ry B a b y

το υ

Τ ζ ρ ν Γ ο υ ό τ ε ρ ς - είχ ε πει σ τ η ν π ρ ώ τη τη ς ή ρ ε ς κ ό μ φ ε ρ σ ν ς γ ια τη ν τα ιν ία π ω ς φ ιλ ο δ ο ξ ία τη ς ε ίν α ι ν α γ υ ρ ίσ ε ι «κ ά τ ι π α ρ α π ά ν ω α π ό τ ο ν

Μ α ντ Μ α ξ

με β υ ζ ά » . Τ ώ ρ α έχ ει ν ' α ν τιμ ε τω π ίσ ε ι ό λ ο υ ς α υ τ ο ύ ς

τ ο υ ς π α ρ α π ο ν ε μ έ ν ο υ ς δ ιε σ τ ρ α μ μ έ ν ο υ ς α ν α γ ν ώ σ τ ε ς τ ο υ π α λ ιο ύ κ ό μ ικ ς , τις α π α ν τ α χ ο ύ λ ε σ β ί ε ς π ο υ ε ίδ α ν τ ο ε ί δ ω λ ό τ ο υ ς ν α θ υ σ ιέ ιζ ε το ι σ τ ο β ω μ ό το υ Χ ό λ ιγ ο υ ν τ και τ ο υ ς Α γ γ λ ο υ ς κ ρ ιτικ ο ύ ς π ο υ έ γ ρ α ψ α ν π ω ς α ν η Τ ά λ α λ α ϊε ίχ ε τα κ ό τ σ ια τ ο υ Ο λ ι β ε ρ Σ τ ό ο υ ν θ α 'κ ά ν ε τ ο

T a n k G irl

ρ ο ν με το υς

Γεννημ ένο υς Δ ο λ ο φ ό ν ο υ ς .

ε ξ ίσ ο υ α μ ο ρ α λ ισ τ ικ ό και ο π τικ ά ε ν δ ιο φ έ -

Σ τ η ν Α μ ε ρ ικ ή η τ ο ιν ία κ σ τ ά φ ε ρ ε ν α μ ε ίν ει μ ό λ ις δ ύ ο ε β δ ο μ ά δ ε ς σ τ ο T O P 3 0 τ ο υ B o x O f f i c e κ α ι ν α ε ισ π ρ ό ξ ε ι 4 α π ο γ ο η τ ε υ τ ικ ό

ριάντα τρ ία χ ρ ό ν ια

μ ε τά α π ' τ ο δ ια β ό η τ ο τ έ λ ο ς της

ε κ α τ ο μ μ ύ ρ ια δ ο λ ά ρ ια . Η U IP , π ο υ δ ια ν έ μ ε ι τ η ν το ιν ία , π ρ ο σ ε ύ χ ε ­

χ ιλιε τία ς , ο π λ α ν ή τ η ς έχ ει μ ε τα μ ο ρ φ ω θ ε ί σ ε μια ά ν υ δ ρ η

τα ι ν α 'χε ι κ α λ ύ τ ε ρ η τύ χ η σ τ η ν Ε υ ρ ώ π η . Ο σ ο γ ια τ η ν Ε λ λ ά δ α , κ ά ­

κ ό λ α σ η . Τ ο ν ε ρ ό ε ίν ο ι ε ίδ ο ς π ο λ υ τ ε λ ε ία ς και ο ι λ ίγ ο ι κ ά ­

τι α κ ο ύ γ ε τ α ι π ω ς τ ο

τ ο ικ ο ι π ο υ έ χ ο υ ν α π ο μ ε ίν ε ι ζ ο υ ν μ έ σ α σ ε κ ο ιν ό β ια

Τ ζ ά μ ι Χ ιο ύ λ ε τ κ α ι Α λ α ν Μ ά ρ τ ιν , π ά ν τω ς , α κ ό μ η π ρ ο σ π α θ ο ύ ν ν α

κ ρ υ μ μ έ ν α σ τις π έ τ ρ ε ς και τη σ κ ό ν η . Ο ι δ υ ν ά μ ε ις το υ κ α ­

σ υ ν έ λ θ ο υ ν α π ' τ ο π α ρ ά ξ ε ν ο β ά π τ ισ μ ό τ ο υ ς σ τ η ν κ ο λ υ μ π ή θ ρ α

κ ο ύ β α σ ιλ ε ύ ο υ ν κα ι υ π η ρ ε τ ο ύ ν μ ια δ ιε σ τ ρ α μ μ έ ν η ιδ ιο ­

τ ο υ Χ ό λ ιγ ο υ ν τ .

φ υία μ ε τ ο ό ν ο μ α Κ έ σ λ ι, ο ο π ο ίο ς κ υ β ε ρ ν ά τ ο Υ π ο υ ρ γ ε ίο Ν ε ρ ο ύ και Ε ν έ ρ γ ε ια ς και δ ο λ ο φ ο ν ε ί τ ο υ ς π ό ν τε ς μ ε τ ο ο π ι ο λ ο γ ικ ό πως ε ίν α ι κ λ έ φ τ ε ς τ ο υ π ο λ ύ τ ιμ ο υ ν ε ρ ο ύ . Η Τ ζ ε τ , ο Ρ ίτ σ α ρ ν τ , η R a in L a d y , η Σ α μ , η π α ρ ό ξιε νη φ υ λ ή τω ν R ip p e rs π ο υ είν α ι μ ισ ο ί ά ν θ ρ ω ­ ποι κα ι μ ισ ο ί κ σ γ κ ο υ ρ ό , ε ν ώ ν ο υ ν τις δ υ ν ά μ ε ις τ ο υ ς μ ε τη Ρ ε β έ κ κ α - T a n k G iH , η ο π ο ία ξ ρ υ ν ά ε ι π ά ν ο π λ η γ ια τη μ ά χ η εν ά ν τ ια σ τ ο ν Κ έ ­ σ λ ι. Τ ο κ α λ ό θ α β α σ ιλ ε ύ σ ε ι κα ι π ά λ ι σ ' α υ τ ό τ ο ν τ α λ α ιπ ω ρ η μ έ ν ο π λ α ν ή τ η το υ 2 1 ο υ α ιώ να . To

T a n k G ir l

είνα ι τ ο ν το σ τό π α ρ ά δ ε ιγ μ α τη ς υ σ τ ε ρ ία ς τω ν 9 0 s

« π α ίρ ν ω -έ ν α ν -π α λ ιό -κ α ρ τ ο ύ ν -υ η ε ρ ή ρ ω α -κ α ι-τ ο ν -ζ ω ν τ ο ν ε ύ ω - μ ε - μ ι ο - 3 5 Μ Μ - κ ά μ ε ρ α » κα ι σ ε π ο λ λ ο ύ ς θ υ μ ίζ ε ι λ ί γ ο

M ad M ax, A fte r. Η

λ ί γ ο E r a s e r h e a d και λ ί γ ο μ ε τ α λ λ α γ μ έ ν ο

The D a y

ισ τ ο ρ ία τ ο υ π ιο π α ρ ά ξ ε ν ο υ ίσ ω ς κ ο ρ ιτ σ ιο ύ -τ ιμ ω ρ ο ύ τω ν

κ ο κ ώ ν ξ ε π ή δ η σ ε ο π ό τη ν κ α ρ τ ο ύ ν σ ε ιρ ά π ο υ δ η μ ο σ ιε υ ό τ α ν επ ί ε φ τά χ ρ ό ν ια σ τ ο β ρ ε τ α ν ικ ό π ε ρ ιο δ ικ ό D e a d lin e κο ι σ χ ε δ ια ζ ό τ α ν α π ό τα χ έ ρ ια τω ν - ε λ α φ ρ ώ ς δ ιε σ τ ρ α μ μ έ ν ω ν - Τζ έ ιμ ι Χ ιο ύ λ ε τ και Α λ α ν Μ ά ρ τ ιν , ο ι ο π ο ίο ι α π ο φ ά σ ισ α ν π έ ρ σ ι π ω ς β α ρ έ θ η κ α ν ν α 'ν α ι φ τω χο ί, τ α λ α ν τ ο ύ χ ο ι κ α λ λ ιτ έ χ ν ε ς και ν α π ο υ ν να ι σ τ α θ η ρ ία τη ς U n it e d A rtists π ο υ τ ο υ ς π ρ ό τ ε ιν σ ν τ η ν π α ρ α γ ω γ ή τη ς τα ινία ς.

T a n k G ir l

θ α β γ ε ι κ α τ ε υ θ ε ία ν σ ε β ίν τ ε ο . Ο ι

Β .Κ .

υντακτον

KtMemΙκφοθάικ'Al0\i EyKOyiOV Kataepa; Αψ κόζ PokK: ομ Χανκς KaMiepaς

imincia;

> ko P c ·' B oA cpIQ

Μπρούνι TevieoKi ΙίΜ φ ίΕ Χ φ κ ή Ταινία: M ciQ IXpiO 1.

ΟΡΕΣΤΗΣΑΝΔΡΕΑΔΑΚΗΣ Sm oking - No Sm oking (Α λ έ ν Ρ ε ν έ ) 2. Εξότικα (Α τ ό μ Ε γ κ ο γ ιά ν ) 3. Α γ α π η μ ό ν ο μου Η μ ε ρ ο λ ό γιο (Ν ά νι Μ ο ρ έ τ ι)

4. Ζουίτι (Τ ζέ ιν Κ ά μ π ιον) 5. A m a te u r (Χαλ. Χ ά ρ τ λ ε ι) 6. Ιέ χ α σ έ με (Ν ο ε μ ί Λ β οβ σ κ ί) 7. Χ ρ ισ το υ γ ε ν ν ιά τικ ο ς Εφ ιάλτης (Χ έ ν ρ ι Σέλικ)

S. Το Δ έ ν τ ρ ο , ο Δ ή μ α ρ χ ο ς και η Β ιντεοθ ήκ η (Ε ρ ικ Ρ ο μ έ ρ ) 9. Γυ μ νό ς (Μ α ικ Λ ι) 10. La d y b ird L a d y b ird (Κ ε ν Λ ό ο υ τ ς ) Κ α λύτερ ο ς Σκηνοθέτης: Α τό μ Εγκογιάν (Ε ξό τικα )

Κ α λ ύ τ ε ρ ο ς Α ν τ ρ ικ ό ς Ρ ό λο ς: Πιέρ Α ρ τ ιν τ ί (Smoking - No Smoking) Κ α λ ύ τ ε ρ ο ς Γυ να ικείο ς Ρ ό λο ς: Βαλέριο Μ ηρούνι Τεντέσ κ ι (Ιέχο σ έ με) ΓΙΑΝΝΗ! Δ ΙΛΗ Ο Λ Α Ν Η Ζ 1. Eraserhead (Ν τ έ β ιν τ Λ ιν τ ς ) 2. Α γ α π η μ έ ν ο μου Η μ ε ρ ο λ ό γιο 3. Τρία Χ ρ ώ μ α τα : Η Κόκκινη Ταινία (Κ ρ ισ τό φ Κισλόψ οκι)

1. Τρία Χρώματα Η Κόκκινη Ταινία 2. Εξότικα 3. Αγαπημένο μου Ημερολόγιο 4. Σφαίρες Πάνω από το Μπρόντγουέί 5. Φόρεστ Γ καμπ 6. Χριστουγεννιάτικος Εφιάλτης 7. Συνέντευξη με έναν Βρικόλακα 8. Pulp Fiction 9. Υπόθεση Καρλίτο 10. Trust

4. Επικίνδυνο Π αιχνίδι (Ειμπελ Φ ε ρ ά ρ α ) S. Σ υ ν έ ν τε υ ξ η με έ ν α ν Βρικόλακα (Νιλ Τζό ρ ν τ α ν )

6. Εξότικα 7. L a d y b ird La d y b ird Β. Υ π ό θ εση Κ α ρ λίτο (Μ πράιαν Ν τ ε Π ά λμ α )

9. A m a te u r 10. Χ ρ ισ το υ γ ε ν ν ιά τικ ο ς Εφ ιάλτης Κ.Ζ.: Ν τέ ιβ ιν τ Λ ιν τ ς (E ra se rh e a d ) Κ.Α.Ρ.: Α λ Π α τσ ίνο (Υ π ό θ ε σ η Κ α ρ λ ίτο ) Κ.Γ.Ρ.: Τ ζ ό ν τι Φ ό σ τε ρ (Ν ε λ ) Κ.Ε.Τ.: Μ ετα ίχμ ιο (Π ό νο ς Κ α ρ κ α νε β ό το ς ) ___________ Ρ Ο Μ Π Υ Ε Κ Σ Ι Ε Λ ___________ 1. Τρία Χ ρ ώ μ α τα : Η Κόκκινη Ταινία 2. Σ υ ν έ ν τ ε υ ξ η μ ε έ ν α ν Βρικόλακα 3. Γυ μ νό ς 4. Τε λ ε υ τα ία Εξοδος: Ρίτα Χ έ ιγο υ ο ρ θ (Φ ρ α ν κ Ν τ ά ρ α μ η ο ν τ )

5. Φ ό ρ ε σ τ Γκαμπ (Ρ ό μ π ε ρ τ Ζ ε μ έ κ ις ) 6. Fam ily V io w in g (Α τ ό μ Ε γ κ ο γ ιά ν ) 7. L a d y b ird La d y b ird Β. Pulp Fiction (Κ ο υ έ ν τ ιν Τα ρ α ν τίνο ) 9. Υ π ό θ εσ η Κ α ρ λίτο

10. Σφ α ίρες πάνω αηό το Μ π ρ ό ν τγ ό υ € ί(Γ ο ύ ν τ ιΑ λ ε ν )

Κ.Ζ.: Μάικ Λ ι (Γ υ μ ν ό ς ) Κ.Α.Ρ.: Μ ό ρ γ κ α ν Φ ρίμ α ν ( Τ ε λ ε υ τα ία Ε ξο δ ο ς : Ρ ίτα Χ έ ιγ ο υ ο ρ θ )

Κ.Γ.Ρ.: Β α λέρ ιο Μ π ρ ο ύνι Τε ν τέ σ κ ι Κ.Ε.Τ.: Μ ετα ίχ μ ιο / ΓΙΑΝΝΗΣ Ζ Ο Υ Μ Π Ο Υ Λ Α Κ Η Σ 1. Γε ν ν η μ έ ν ο ι Δ ο λ ο φ ό ν ο ι (Ο λ ιβ ε ρ Σ τ ό ο υ ν )

2. Φ ό ρ ε σ τ Γκαμπ 3. Pulp Fiction 4. Α γ α π η μ έ ν ο μου Η μ ε ρ ο λ ό γ ιο 5. Σφ α ίρες Πάνω από τ ο Μ π ρ ό ν τγ ο υ έ ί 6. Τ ε λ ε υ τα ία Εξοδος: ΡΙτα Χ έ ιγ ο υ ο ρ θ 7 .0 θ ά ν α τ ο ς και η Κόρη (Ρ ο μ ά ν Π ο λά νσ κ ι)

Β. Q uiz S h o w (Ρ ό μ π ε ρ τ Ρ έ ν τ φ ο ρ ν τ ) 9. Υπ ό θ εσ η Κ α ρ λίτο 10. Τρία Χ ρ ώ μ α τα : Η Κόκκινη Ταινία Κ.Σ.: Ο λ ιβ ε ρ Σ τό ο υ ν (Γ ε ν ν η μ έ ν ο ι Δ ο λ ο φ ό ν ο ι)

Κ .Α.Ρ .:Τομ Χ α νκς (Φ ό ρ ε σ τ Γκαμπ)

Κ-Γ.Ρ. Σ ιγκ ο ύ ρ νε ι Γουίβερ

Κ.Ε.Τ.: Μ ετα ίχ μ ιο

( Ο θ ά ν α τ ο ς και η Κ ό ρ η ) Κ Α Τ .: Τέ λ ο ς Εποχής (Α ν τώ ν η ς Κόκκινος)

β Ο Δ Ω Ρ Η Ι Κ Ο Υ Τ Σ Ο Γ ΙΑ Ν Ν Ο Π Ο Υ Λ Ο Σ 1. Τρία Χ ρ ώ μ α τα : Η Κόκκινη Τα ινία 2. Ιυ ν έ ν τ κ υ ξ η μ ' έ ν α ν Βρικόλακα 2. Σφ αίρες π άνω απ ' το Μ π ρ ό ν τγ ο υ ε ι 4. Εξότικα S. Φ ό ρε στ Γκαμπ 6. Q uiz Show 7. Ψ εύ τη ς Η λιος (Νικίτα Μ ιχά λκο φ ) Β. Α γ α π η μ έ ν ο μου Η μ ε ρ ο λ ό γιο 9. Βασίλισσα Μ α ρ γ κ ό (Π α τρ ίς Σ ε ρ ό ) 10. Χτη Χ ώ ρα τη ς Ζκιάς (Ρ ίτσ α ρ ν τ Α τ έ ν μηορο)

U : Κ ρ ισ τό ό Κισλόφοκι

ΙΩΑΝΝΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ 1. Eraso rho ad 2. Σ υ ν έ ν τε υ ξ η με έ ν α ν Βρικόλακα 3. Εξότικα 4. Α γ α π η μ έ ν ο μου Η μ ε ρ ο λ ό γιο S. Τρία Χ ρ ώ μ α τα : Η Κ όκκινη Τα ινία 6. Σφ α ίρες Πάνω από τ ο Μ π ρ ό ν τγ ο υ ε ι 7. Χ ρ ισ το υ γ ε ν ν ιά τικ ο ς Εφ ιάλτης Β. A m a te u r 9. La d y b ird La d y b ird 10. Υ π ό θ εσ η Κ α ρ λίτο Κ.Σ.: Α τ ό μ Ε γκ ο γιά ν Κ.Α.Ρ.: Τομ Χ α νκς Κ.Γ.Ρ.: Τ ζ ό ν τι Φ ό σ τε ρ Κ.Ε.Τ.: Μ ετα ίχ μ ιο

[Τρία Χ ρ ώ μ α τα : Η Κόκκινη Ταινία)

KJL.P.: Τομ Χ α νκς ΚJJP. Β α λέρ ιο Μ προύνι Τ «ν τ έ σ κ ι Κ Α Τ . Τ έ λ ο ς Εποχής ΓΙΟΡΓΟΙ Κ Ρ Α ΙΙΑ Κ Ο Π Ο Υ Λ Ο Ι 1. Τρία Χ ρ ώ μ α τα : Η Κόκκινη Ta iv ia 2. Εξότικα 3. Σφ αίρες πάνω από το Μ π ρ ό ν τγ ο υ ε ι 4. Ν έοι, Ω ρ α ίοι και Α ν κ ρ γ ο ι (Μ π ε ν Σ τ ίλ ε ρ ) 5. Tru*t (Χ α λ Χ ό ρ τ λ ε ι)

4. Α γ α π η μ έ ν ο μο υ Η μ κ ρ ο λ ό γ ιο 7. Ο υ ρ ά νια Π λά σ μ α τα (Π ίτε ρ Τζά κ σ ο ν) Β. Φ ό ρε σ τ Γκαμπ 9. Χ ρ ισ το υ γ έ ν ν ιά τικ ο ς Εφ ιάλτης 10. Pulp Fiction Κ Α : Νάνι Μ ο ρ έ τι (Α γ α η η μ έ ν ο μ ο υ Η μ ε ρ ο λ ό γ ιο )

________ Γ Ι Ω Ρ Γ Ο Σ Τ Ζ Ι Ω Τ Ζ Ι Ο Χ ________ 1. Α γ α π η μ έ ν ο μου Η μ ε ρ ο λ ό γιο 2. Trust 3. Εξότικα 4. Σφ α ίρες Πάνω από τ ο Μ π ρ ό ν τγ ο υ ε ι S. Υ π ά λλ η λο ι (Κ έ β ινΣ μ ιθ ) 6. Χ ρ ισ το υ γ ε ν ν ιά τικ ο ς Εφ ιάλτης 7. Τρία Χ ρ ώ μ α τα : Η Κόκκινη Τα ινία β. Τέ σ σ ε ρ ις Γάμοι και Μία Κ ηδεία (Μάικ Ν ιο ύ ε λ) 9. Φαί, Π ο τό , Α ρ σ ε ν ικ ό , θ η λ υ κ ό (Α ν γ κ Λ ι)

10. Pulp Fiction

Κ.Α.Ρ.: Ρ ο μ π έρ το Μ η ε ν ίν ι (Το Τέ ρ α ς ) Κ.Γ.Ρ.: Β α λέρια Μ πρ ο ύνι Τε ν τέ σ κ ι Κ.Ε.Τ.: Τ έ λ ο ς Εποχής

ΗΛΙΑΣ Φ ΡΑΓΚΟΥΛΗΣ 1. Pulp Fiction 2. Χ ρ ισ το υ γ ε ν ν ιά τικ ο ς Εφ ιάλτης 3. Α γ α π η μ έ ν ο μου Η μ ε ρ ο λ ό γιο 4. Φ ό ρ ε σ τ Γκαμπ 8. Trust 6. Σφ α ίρες Π άνω από τ ο Μ π ρ ό ν τγ ο υ ε ι 7. Τέ σ σ ε ρ ις Γάμοι και Μία Κηδεία Β. Τρ ία Χ ρ ώ μ α τα : Η Κόκκινη Ταινία 9. Ο υ ρ ά ν ια Π λά σ μ α τα 10. Εξότικα Κ.Σ.: Κ ο υ έ ν τ ιν Τ α ρ α ν τ ίν ο (P u lp Fiction ) KJL.P.: Τομ Χ α νκς Κ.Γ.Ρ.: Κριοί Ροκ (L a d y b ird L a d y b ird ) Κ.Ε.Τ.: Μ ετα ίχ μ ιο

To Pulp Fiction, η τα ιν ία που σ υ νά ρ π α σ ε τ ο υ ς α ν α γ ν ώ σ τ ε ς , δε φ α ίν ε τα ι να έ κ α ν ε τ ο ίδιο και σ το υ ς σ υ ν τ ά κ τ ε ς τ ο υ π ερ ιοδ ικού , οι οποίοι τ η ν έ β α λ α ν σ τ η ν βη θ έσ η και δ ιά λ ε ξ α ν τ η ν Κόκκινη Τα ινία ω ς τ η ν κ α λ ύ τ ε ρ η τ η ς χ ρ ο ν ιά ς . Σ τις τ ρ ε ις π ρ ώ τε ς θ έ σ ε ις δ ε ν υ π ά ρ χ ε ι α μ ε ρ ικ ά ν ικ η τα ινία , από ε κ ε ί κα ι κ ά τω όμω ς,

Κ.Σ.: Νάνι Μ ο ρ έ τι Κ.Α.Ρ.: Τομ Χ α νκς Κ.Γ.Ρ.: Ν τά ια ν Γουίστ

η λ η ν τ ο υ Trust, και τ ο υ Pulp Fiction, « α ν α λ α μ β ά ν ε ι» τ ο Χ ό λ ιγ ο υ ν τ .

K JLP .: Τομ Χ α νκς Κ.Γ.Ρ.: Κ έιτ Γο υ ίν σ λέ τ

(Σφ α ίρ ε ς Π ά ν ω α π ό τ ο Μ π ρ ό ν τ γ ο υ ε ι)

Κ.Ε.Τ.: Α ν τ ίο Β ερ ο λίνο

Α π ό τις υπ ό λο ιπ ες κ α τη γ ο ρ ίε ς ,

Κ Χ ιρ ά ν κ ι Π λ ά σ μ α τα )

(Δ η μ ή τ ρ η ς Α θ α ν ίτ η ς )

σ υμφ ω νία μ ε τ ο υ ς α ν α γ ν ώ σ τ ε ς

Κ Α Τ .: Μ ετα ίχ μ ιο

_________ Χ Ρ Η Ι Τ Ο Ι Μ Η Τ Ι Η Ι _________ 1. Τρία Χ ρ ώ μ α τα : Η Κόκκινη Τα ινία 2. Σ υ ν έ ν τε υ ξ η μ ' έ ν α ν Βρικόλακα 3. Εξότικα 4. Γυ μ νό ς S. Trust 6. Φ ό ρ ε σ τ Γκαμπ 7. Επικίνδυνο Παιχνίδι β. Σφ αίρες Πάνω από τ ο Μ π ρ ό ν τγ ο υ ε ι 9. Υ π όθ εση Κ α ρ λίτο 10. A m a te u r

υ π ά ρ χ ε ι μ ό ν ο σ το πρόσω π ο τ ο υ Τομ Φ ΑΝΟΣ ΦΟΥΡΓΙΟΤΗΣ 1. Εξότικα 2. Τρία Χ ρ ώ μ α τα : Η Κόκκινη Ταινία 3. Ψ εύ τη ς Η λιος 4. Λ α μ έ ρ ικ α (Τζιάνι Α μ έ λ ιο ) 5. Ζ έχ α σ έ με 6. Ενα Α ξ έ χ α σ τ ο Κ αλοκαίρι (Α ο υ ο ιέ ν Π ιντίλιε)

7.

Α γ α π η μ έ ν ο μου Η μ ε ρ ο λ ό γιο β. Η Μ ίρ ιε λ Π α ν τρ ε ύ ε τα ι (Π ο λ Τ ζ έ ιΧ ό γ κ α ν ) 9. Να Σεις (Γ ια ν γκ Γιμ ο υ )

10.0 Βασιλιάς τ ω ν Λ ιο ν τ α ρ ιώ ν (Ρ ό τ ζ ε ρ Κ Α : Κριστόφ Κισλόφ οκι Κ Λ .Ρ : Το μ Χ α νκς Κ.Γ.Ρ. Β αλέρια Μ πρ ούνι Τε ν τέ σ κ ι

Α λ ε ρ ς , Ρ ομ π Μ ίνκοφ )

Χ α νκ ς . Σ τις γ υ ν α ίκ ε ς η β α λ έ ρ ια Μ π ρ ο ύνι Τ ε ν τ έ σ κ ι ξε π έ ρ α σ ε μ ε ά ν ε σ η τ η ν Τ ζ ό ν τι Φ ό σ τε ρ , ε ν ώ σ το υ ς σ κ η ν ο θ έ τ ε ς (έ κ π λ η ξ η !) ο Α τ ό μ Σ γ κ ο γ ιά ν κ β γ ή κ ε π ά ν ω » από τ ο υ ς Κ ισλό φ οκι κα ι Μ ο ρ έ τι. Τέ λο ς , σ τις ε λ λ η ν ικ έ ς τα ιν ίε ς , α ν κα ι ο δ ιε υ θ υ ν τή ς π ρ ό τ ε ιν ε Α ν τ ίο Β ερ ο λίνο και οι α ν α γ ν ώ σ τ ε ς Τ έ λ ο ς Εποχής, οι π ε ρ ισ σ ό τ ε ρ ο ι από ε μ ά ς δ ιά λ ε ξ α ν μια ταινία, που, αδίκω ς, ε ίδ α ν ε λ ά χ ισ τ ο ι: Το Μ ετα ίχ μ ιο τ ο υ Π ά ν ο υ

Κ.Σ.: Α τ ό μ Ε γ κ ο γ ιά ν

Κ ά ρ κ α νεβ ά το υ .

PAPER Ακόμη δεν έχυ καταλαβει γη ποιον / ακριβώς λόγο η Τζουλια / Ορμονι άρπαζε εν ρηή / οφθαλμού to Χόλιγουνι από τα / κέρατα. Για ιο ταλέντο της δε μ έχα / πείσα ακόμη, όσο για τα looks, μου / ήταν σχεδόν επίπονο να βλέπω τα γκρο / ηλαν της ομορφόσχημης φάτσας της επί της οθόνης στους θρύλους ιου Πόθους. Εν τούτοις, η νεαρή Εγγλέζα δε σταματά πουθενά λΛηρεί βέβαια και το First Knight να μοιάζει αφόρητη πατάτα, αλλά ένας ρόλος δίπλα στον Ιον Κόνερι και τον Ρίτσαρντ Γκιρ είναι κάτι για το οπού πολλές θα σκότωναν ή, έστω, θα ενέδιναν στον παραγωγό. Η Τζουλια, όμως, είμαι σίγουρος σα δεν κέρδισε άσι το ρόλο. Δεν μπορώ να φανταστώ άλλωστε σα τα σεξουαλικά ανταλλάγματα μπορούν στην περίπτωσή της να είναι θελκπκά στον οηοηνδήηστε Χάρη ά αυτή την υπέροχη φωτογραφία του Αλιστερ Μοςκοον. όμως, που δημοσιεύει το γαλλικό Premiere του Αυγουστου, κατάφερε να τρυπώσει και ά αυτές ας σελίδες και ίσως να κερδίσα ένο-δύο πόντους στην εκπμησή μου. Σ οηοιαδήηοτε περίπτωση, πάντως, το σα ο Χάρισαν Φορντ την ερωτεύεται στο ρψ έ* του Sabrina δεν παύει να ακούγεται σαν ένα κακόγουστο αστείο. Ε λ ε ο ς . . . /

/

Α Π Ο ΤΟ Ν Π ί Ι Ρ Γ Ο Κ Ρ Α Σ Σ Α Κ Ο Π Ο Υ Λ Ο

bight and Sound

Το κότα γενική ομολογία κομματάκι δυσκοίλιο

Sight And Sound μπορεί να φιλοξενεί συνέντευξη του Ζ ο υ Ι ά ο Βεν για το

Ermo, όμως, με ά λ λ ο θ ι το Johny Mnemonic, κάνει εξώ φ υλλο τον

Κ ια ν ο υ Ρ ιβ ς σ το τεύχος Ιουλίου, γεγονός που, σ ν μη τι ά λλο , αποκαλύπτει τον τρόπο που οι περισσότεροι σκέφτονται γ ι' αυτόν, Ο Κ ά ν ο υ μοιάζει καλός για να πουλήσουν μερικό φ ύλλα, α λ λ ά όχι και γιο να τον πάρουν στα σοβαρα. Α π ό την ά λλη , το

Vanity Fair του Α ύγουστου τον βάζει σ το εξώ φ υλλό του χωρίς αναστολές και στις σελίδες του ♦αποκαλύπτεται η αλήθ εια ». Τα στερεότυπο υπάρχουν για να κσταρρκττονται και ο νεαρός κύ ρ ο ς Ριβς δεν είναι απαραίτητα ο κουφιοκεφαλόκιος για το ν οποίο όλοι έχουν β αλθεί να μας πείθουν. Π έρ α απ ό το ότι στγά σιγά μεταμορφώνεται σ ' έναν ικανό ηθοποιό, δεν είναι απαραίτητα β λοκο ς επειδή, απλά, είνοι όμορφος. Ο σ ο για τις φήμες (φαντάζομαι ότι αυτό σας καίει), απαντά ευθέως κ α ο Ντειβτντ Γκέφεν το επιβεβαιώνει: «I've never met the m a n ..»

lip a rt on

to

μπαστούνι του Riddler στο

ζυγίζχι ιφτα και κάη κιλά, όη ο Μηονο παρ' ολίγον να

εμφανιστεί και στην ταινία, όη η Γκόθαρ Στι σχεδιάστηκε με βάση πς αρχικκτονικις ιδίες του αρχιτέκτονα του Χίτλιρ Αλμικρτ hup, όη ο

Υ ΐΚ ΙΙΐμ ,ιιιιιΙ

μοσκοφόρος εκδικητής εχει όχι μία αλλά τρώντο

κοπές στην ντουλάπα του, όη οι γρίφοι του

restless

Riddlor βγήκαν από το μυαλό του υπεύ&/νου γρίφον κοι στουρολέξμν τον Now York Timet Γουίλ Ζορτζ; Οχι; Αυτές κοι πολλές ακόμη (ψιλό) άχρησπες αλλά ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες έμαθα στις ότοκοοές μου αοο το τοίχος Ιουλίου

του U.S. ίν τούτοις, ομαι αγουρος όη μέχρι να 6ο την ταινία θα τα έχο ξεχύσει όλα. Η μοίρα οτιδήποτε trivial, αλλοση, όνοι η λήθη™

•Zed's d e a d b a b y, Z e d 's d e a d ·- To

Bikini Ιουλίου μπορεί να είχε

εξώ φ υλλο τον Κρίστοφ ερ Γουόκεν, σ το εσω τερικό όμως ανακάλυψ α κάτι m o ενδιαφ έρον. Μ ια συνέντευξη του Π ίτε ρ Γ κ ρ ιν που ίσως τσνξεχά σα τε σ το ρ ό λ ο του Ζ εντ σ το Pulp Fiction, α λλά ότα ν δείτε το Cleon

S h a ven του Λ σ τ ζ Κ έριγκαν η φ άτσα του θ α μείνει κολλημένη στο μ υ α λό σας. Εκεί υποδύεται ένα ν τύπο «π ου τα πράγματα πάνε στρα β ά στη ζω ή του και είναι μπερδεμένος εξαιτίος τους. Ενα δεσμώ τη των αρνητικώ ν σκέψεων οι οποίες κα τακλύζουν το κεφάλι του και που ττς εκτονώ νει μ ' ένα βίαιο, σχιζοφρεντκό τρόπο απέναντι σ το ν εαυτό του και τους ά λλο υ ς » όπως λέει μ ε δικά του λόγια . Π ιο απλά, ένα ν τύπο εντελώ ς σχιζοφ ρενή.. Η ερμηνεία του Γκριν τσακίζει κόκα λα και σας υπόσχομαι o n d a κλείσετε τα μάτια σας περισσότερες από μία φορές ό τα ν θ α δείτε την ταινία σ το φ εστιβάλ του ΣΙΝ ΕΜ Α που ξεκινά σε μερικές

Μ **·

Τι μηορα να ορά κάποια

άλογο ράτσος). Σαν μοντέρνοι καουμπόηδες, οι δύο ανταγωνιστές προσπαθούν να εηβάλλουν με τη βίο τις απόψεις τους, χωρίζοντας το πελαγωμένο πλήρωμα σε δύο στρατόπεδα. Στα χέρια τους, δυστυχώς, βρίσκεται η τύχη του κόσμου και όχι ένα παιχνίδι ηόκερ. Ο Σκοτ παρακολουθεί αηοφεύγοντας όσο μπορεί να πάρει άμεσα θέση, γιατί αυτό που τον ενδιαφέρει είναι να μελετήσει τις αντιδράσεις και τα όρια διοφορεηκών χαρακτήρων μέσα σε συνθήκες εξαιρετικής ψυχολογκής και συναβθημσηκής πίεσης. Η κλειστοφοβική ατμόσφαιρα που διατηρεί στη ματιά του και η χωρίς ταχυδακτυλουργού κόλπο λειτουργική σκηνοθεσία του, βοηθούν ουτήν του την προσπάθεια Δυστυχώς γι' ουτόν, όμως, η δράση της τατνιος - που θέλει να κσνοτκχήσει το κοινό της - εξελίσσεται όπως ακριβώς την ηερφίένεις καλός ήρωός της σνακηρύσσεται εμμέσως, ηλην σαφώς, ο Χόντερ, ενώ το αναμενόμενο nappy-end κλέβει πόντους από το κέντρο βάρους της. Ετσι, το Crimson Tide ταλαντεύεται ανάμεσα στο ψυχολογικό θρίλερ και την περιπέτεια δράσης κερδίζοντας (με τη συνδρομή μος εξαίρετης ομάδας ηθοποιών) τις εντυπώσεις μόνο Οταν προσπαθεί να καταφέρει το πρώτο. Τελικά, όμως ακόμα κι αυτό δεν είναι στο ελάχιστου ευκαταφρόνητο. Ιοχίννα Παπαγιωμγίον Παραγωγή Ντον Ιμηοον, Τσο>ςεί­ ναι αυτό που καθρεφτίζει την κα­ λή της ψυχή. Η δεκαεξάχρονη Κλερ εκπέμπει μια ανεπιτήδευτη θέρμη που της έχει εξασφαλίσει ως τώρα λίγους, αλλό φανατι­ κούς οπαδούς. Ανάμεσα σ' αυτούς και η Γουινόνα Ράιντερ, π οποία την πρόσεξε στην αμερι­ κάνικη σειρά που πρωταγωνι­ στούσε, το «My So-Called Life» και τη σύστησε στη σκηνοθέτιδα Γκιλιαν Αρμστρονγκ για ένα ρόλο στις Μικρές Κυρίες. Ενα δοκιμαστικό ήταν υπεραρκε­ τό και η Ντέινς καταπιάστηκε με τον πρώτο κινηματογραφικό της ρόλο, που έμοιοζε να είναι γραμ­ μένος ειδικά γι' αυτήν. Ενσαρκώ­ νει μια εξαιρετικά καλοσυνάτη κοπέλα, την «αγία» Μπεθ όπως τη χαρακτηρίζουν χαϊδευτικά. Μι­ κρότερη αδερφή της Ράιντερ στο φιλμ, έβαλε την υπογραφή της στην πιο αξέ( χαστη και συγκινητική σκηνή του. Η Μπεθ πεθαίνει και η Αρμστρονγκ θυμάται. I «Οταν γυρίζαμε τη συγκεκριμένη σκηνή κάποιοι από τους ανθρώπους του I συνεργείου έβαλαν τα κλάματα και αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν Η δουλειά που κάνει π Κλερ πηγάζει από ένα πολύ βαθύ κομμάτι της ψυχής της». Η Ντέινς, αν και ανησυχεί για το αβέβαιο προς το παρόν μέλλον του «My So-Called Life», συνεχίζει να δοκιμάζει με θάρρος τις δυνάμεις της στη μεγάλη οθόνη. Το How to Make an American Quilt όπου ξαναβρίσκει τη Γουινόνα και το I Love you, I Love you not στο πλευρό της θρυλικής Ζσν Μορό, είναι δύο αηό τα άμεσα σχέδιό της. «Προσπα­ θώ να είμαι αληθινή και ανοικτή όταν παίζω», λέει σεμνά η ίδια, «ίσως ο· άνθρωποι ανταηοΙ.Π. κρίνονται πιο άμεσα σ' ουτό»

baby

do/|s -

84

-

Ετσι τρελοί ervoi ολοι στο Μισιwm. Γιατί η Πάρκερ Πόουζι που μος ερχεται από 'κει, σίγουρα κουβαλάει μια τρέλα Παρουσιαστικό διχασμένο Κότι αναμεσα σε αθώα παιδούλα χαι σε σκαμπρόζικο τσουλί!Ι Ετών 25, με έμπνευση στο να φτιάχνει ρού­ χα από ό,τι υλικό της πέσει στα χέρια Ακό­ μη και από το καπάκι μιας λεκάνης· Η γκαρνταρόμηο της τεράστια, για παπούτσια ος μη συζητήσουμε καλύτερα, τα 70s ζουν και βασιλεύουν και από αξεσουάρ, μπορεί και ζει χωρίς αυτά. Στη χειρότερη περίπτωση, μια αντρική τσέπη για το κραγιόν της καλό είναι να βρίσκεται... Το ερμηνευτικό ντεμηούτο της Πάρκερ έγινε με μια daytime σαπουνόπερα, όπου ξεχώρισε στο ρόλο μιας εγκύου teenager! Σαν η μεγαλύτερη σκύλα του σχολείου στο Dated and Confused του Ρίτσαρντ Λινκλειτερ μπαίνει στο σωστό δρόμο των. comeο εμφανίσε­ ων Στο Sleep With Me του Ρόρι Κέλι δε βά­ ζει γλώσσα στο στόμα και το γέλιο πέφτει σύννεφο. Με τη συμμετοχή της στο Amateur του Χαλ Χάρτλει θεωρείται η επόμενη σταρ, τουλάχιστον για το ανεξάρ­ τητο αμερικάνικο σινεμά Η ίδια αστειεύε­ ται: «Δεν είμαι τόσο σημαντική, ηκττέψτε με Αν ο κόσμος έβλεπε τον τραπεζικό λογαριοσμό μου θα σταματούσε να σκέφτε­ ται ότι είμαι ένα είδος σταρ» Τα περιοδικά διαφωνούν και της αφιερώνουν σελίδες, ενώ η Πάρκερ τρέχει από πάρτι σε πάρτι Στο τελευταίο Φεστιβάλ του Σάντσνς την κυνηγούσαν οι ηάντες. «Ούτε ένα πακέτο τσιγάρο δεν πρόλαβα να καπνίσω»» Οι δύο ταινίες της που προβλήθηκαν εκεί ήταν το Doom Generation του Γκρεγκ Αράκι και το Party Girt της Ντέιζι βον Σέρλερ Μοιερ, στο οποίο πρωταγωνιστεί και βοσσνίζεται από το δίλημμα: βιβλιοθηκάριος η κορίτσι χαβαλές; Φαντάζεστε το αποτέλεσμα... Μετά οπό αυτή τπ «γλυκά ταινία όπου κανείς δεν πε­ θαίνει», θα τη δούμε στα σίγουρα στο Wirt του Χάρτλει και αν μας γίνει συνήθεια, θα ευχό­ μαστε να μη χάσουμε τα ίχνη της.. Η.Φ

Ενας ά γ γ ελ ο ς στην ο θ ό ν η

Από πλευράς ηλικίας είναι σίγουρα λίγο μεγάλη για Λολίτα. άλλο η 25χρονη Πορί­ ζανε Ζιλί Ντελπί διαθέτει ηολλό προσό­ ντα για να μπορεί να διεκδικεί επάξια τον τίτλο αλαβάστρινο δέρμα, ξανθές μηου κλες. βλέμμα γεμάτο υποσχέσεις και, βέ­ βαια, την ικανότητα να ξελογιάζει τους άντρες που ηαρασυρονται απ' το οθώο ηαρουσιαστικό της Η αγγελική της εμ­ φάνιση, όμως, φαίνεται ότι ξεγελά τα αρ­ σενικά όχι μόνο εντός αλλά και εκτός οθόνης «Εχω την τάση να πληγώνω τους άντρες Με φοβούνται γιατί βλέπουν την εικόνα μιας καλής ξσνθιάς κοπέλας, αλ­ λά εγώ είμαι διαφορετική Κάνω αστεία, μερικες φορές είμοι στ' αλήθεια τρελή, μ' αρεσει να τρώω, να πίνω καλό κρασί Εί­ μαι πολύ γήινη» Γήινη, λοιπόν, αλλά με μια αιθέρια ομορ­ φιά, η Ντελπί, κόρη ηθοποιών του πειρα­ ματικού θεάτρου, ηρωτοεμφανιστηκε στο σινεμά στα 14 της, στην ταινία του Γκοντάρ Ντετέκτιβ. Μ' ένα τέτοιο ξεκίνημα η μετέπειτα πορεία της ήταν αναμενόμενη Συνεργάστηκε με μερικούς αη' τους σημαντικότερους Ευρωπαίους σκηνοθέτες: τον Λεό Καράξ (Mauvais Sang), την Ανιέσκα Χόλαντ (Europe, Europa), τον Φόλκερ Σλέντορφ (Ο Ταξιδιώτης) και τον Κριστόφ Κισλοφκσι (Τρία Χρώματα: Η Λευκή Ταινία). Απο­ γοητευμένη, όμως, οπό τη χώρα της («Δεν μένω εκεί γιατί μου έχουν επιτεθεί Υπάρχουν πράγματα στη Γαλλια που δεν θέλω ν' αντιμετωπίσω»), το 1900 μετακόμισε στη Νέα Υόρκη όπου σπούδασε σκηνοθεσία, για να 'ναι σίγουρη, σε περίπτωση που δεν την θέλει κα­ νένας σκηνοθέτης, ότι θα μπορεί να παίξει στις δβές της ταινίες Μετά σειρά είχε το Λος Αντζελες και η πρώτη της ταινία σε μεγάλο στούντιο, Οι Τρεις Σωματοφυλακές, που σίγουρα δεν ήταν π κα­ λύτερό της. Ετσι, αποφάσισε να στρέψει την προσοχή της στους νεαρούς ανεξάρτητους δημι­ ουργούς. Ο Ρότζερ Ειβαρι (συν - σεναριογράφος του Pulp Fiction) την διάλεξε γιο να πρωταγωνι­ στήσει στην πρώτη του ταηηα με τίτλο Killing Ζ ο ·, ενώο Ρίτσαρντ Λτνκλεηερ, στο M f o r · Sunri * ·, της επέτρεψε να αυτοσχεδιάσει για να ερμηνεύσει το ρόλο της, δίνσντάς μας έτσι την ευκαιρία να σνοκαλυψουμε μια άλλη, πιο ειρωνική και ευφυή πλευρά της. «Μπορώ να δείχνω το στήθος μου 24 ώρες το εικοσιτετράωρο», είπε πρόσφατα η Ντελπί ότσν ρωτή­ θηκε πώς θα αισθανόταν αν έπρεπε να εμφανισθει topteis σε μκ3 ταινία. Απροσδόκητη απάντηση από μια ηθοποιό που μέχρι τώρα έχει ξεχωρίσει περισσότερο για το ταλέντο της παρά για τα φυσικά της προσόντα, αν και τα δεύτερα δεν υστερούν σε τίποτα. Είναι, τελικά, μια γνήσια Λολίτα. Μ.Κ.

ba&y

do/|s

-

86

-

I ΝΕ Ρ Strip g irl

•0Τ0: HIT imiTOSU IMHO·

Πώς ένα νεαρό κορίτσι μεταμορφώνεται αυτοστιγμεί σε όνοχο αντικείμενο του πόθου. Απλώς προσθέστε Ατομ Εγκογιόν και σνακινήστε καλό! Το μείγμα φέρει το όνομα Κριστινα και ένα πρόσωπο που καλύπτει με τη λόμψη του το σκοτεινό εσωτερικό. Η Μία Κίρσνερ,ντυμένο μαθήτρια με πλισέ φού-Γ στα και λευκό πουκόμισο, χορεύει στο στριπτιζόδικο του| Exotica υπό τους ήχους του «Everybody knows» και ακόμη| και όσοι δεν ξέρουν παίρνουν μια ιδέα για το «τι είναι αυτό που κόνει μια μσθπτριούλα να δείχνει τόσο αθώα» όπως ρωτόει ο Ηλιος Κοτέσς κόθε φορά που η Κριστινα βγαίνει στη σκηνή, μέσα σε μια τόσο πυκνό φορτι­ σμένη ατμόσφαιρα που μπορείς σχεδόν να την κόψεις με μαχαίρι ΦλερτΟρσντος με την παιδεραστία, ο ΕγκογιΟν πλάθει μια Λολίτα που σου επι­ τρέπει να βλέπεις αλλό όχι και ν' αγγίζεις και η Κίρσνερ αποτελεί την τέλεια ενσάρκωση ενός πλά­ σματος που πίσω από τη σεξουαλι­ κότητα κρύβει ένα κουβάρι τραύ­ ματα Μια Λολιτα γεμότη δισταγ­ μούς που ερεθίζει την επιθυμία και μαζί τις ενοχές, μια γυναικα-παιδι που δε νιώθει όνετα με τη δύναμη που της δίνει ο πόθος που γεννό στους Οντρες «Δεν ήθελα να παί­ ξω την Κριστινα σαν ένα ακόμη σέ­ ξι ηλόσμα, μια μικρή βαμπ», λέει η Κίρσνερ. «Δεν είναι, άλλωστε, κα­ θόλου έτσι. Είναι δυσλειτουργική, δυστυχισμένη, δεν έχει απολύτως κανόναν έλεγχο κοι ουτό είναι που την κόνει τόσο ενδιαφέρουσα». Και φυσικό αυτό είναι που την κόνει ηρωίδα μιας τοινίος του Εγκογιόν Το αγγελικό πρόσωπο της δεκαεννιόχρονπς Κανοδέζος ταί­ ριοξε τόσο καλό στον παράδοξο κόσμο της διεστραμμένης σεξου­ αλικότητας του σκηνοθέτη, που μοιΟζει να υηήρχε εκεί από πόντα. Εγινε συνώνυμο του Exotica και δημιούργησε εθισμό στους θεα­ τές Αν ανήκετε σ' αυτούς που κόλ­ λησαν τον ιό που κουβαλΟει ουτό το κορίτσι, ηρεμήστε Δε χρειόζετοι να περιμένετε ως την επόμενη ταινία του Ατομ για να ξανοδείτε ουτό το τόσο γοητευτικό ηλόσμα θα τη συναντήσετε τόσο στο Ι ο ν · and Human Domains του Ντενί Αρκόν (μάλλον όχι στις ελληνικές αίθουσες, όμως) και στο T h · ©ra­ ts Harp κοι το Murdor in t h · First τον επόμενο χειμώνα. Μοναδικό πρόβλημα; Σε κανένα αηό τα τρία δε φορόει σχολική στολή ευτυχώς το Exotica έχει ήδη κυ­ κλοφορήσει σε βίντεο ΓΧ.

*

Τιμ Μ π άρτον

ι h * «

Από κ ο ν ιά ξεκ α ρ δ ισ τικ ό ς. Υ π ερ κινηιικό ς, χαρω πός, ομιλητικότατος και λ ίγ ο χαμένος. Στον κόσ μο του; Τ ε λ είω ς χα μένος τ ό τ ε . Τ ο τρως της δημοσιότητας ή η λάμψ η του Χ όλιγουντ και της επ ιτυχίας δ ε ν τον σ υγκινούν. Προτιμά τις σ κ ο τειν ές κρ υ ψ ώ νες του μυαλού του και το φ α ντα σ τικό τείχ ο ς που τον π ερικυκλώ νει και το ν π ροστατεύει από τους έξω . Τα έρ γ α του π ροπαγανδίζουν ένα δ ικ ό του έσ ω διάστημα, που χω ρ ά ει όσ ους ο π α δ ο ύ ς-α δ έλφ ία νιώ σ ουν το κάλεσμα. 0 Τ ιμ Μ πάρτον δ ε ν ε ίν α ι μόνος σ' αυτό το ν π λανήτη.

/

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Α Π Ο ΤΟ Ν

ΗΛ1Α ΦΡΑΓΚΟΥΛΗ

ο glam φυγαναδύνατο v/autoσκέφτομαισνηφοριζοντας και φέτος για το Hotel du C o p Εγκαταλείποντας την Κρουαζέτ, ο δρόμος για το Καπ ντ' Αντίμη θυμίζει κότι αηό Αττική στο ηκ> καλοβαλμένο και χωρίς τόσο σκουπίδι... Ο ουρανός πάνω αηό το εστιατόριό του ξενοδοχείου υποδέχεται τα πρώτα σύννε­ φα ανησυχίας Προμηνύεται βροχή Ενας μικρός όχλος δημοσιο­ γράφων και φωτογράφων σκορπίζεται στην τεράστια βεράντα. Ακολουθεί ένα χαριτωμένο ανακάτεμα εθνικοτήτων και γλω σ­ σών, ό,τι πιο συνηθισμένο στις Κάννες Μια Ιταλίδα με ρωτάει αν έχουμε και άλλους σκηνοθέτες εκτός αηό τον Αγγελόηουλο και περιμένει να ενθουσιαστώ επειδή θα περάσει τις καλοκαιρινές διακοπές της στην Ελλάδα, ένας Αγγλος μου ζητάει ένα DunhHI και προσπαθεί να ξεηερόσει το σοκ της τιμής των τσιγάρων εδώ κι εγώ παρατηρώ τους ταλαίπωρους ηαηαράτσι που έχουν κατα­ λάβει τα απέναντι βράχια, ηεριμένοντας τον Τζόνι Ντεη. «Mr Frogotis?» Κάπως έτσι, ναι Ηρθε η ώρα μου. Ο Τιμ Μπάρτον έρχεται με ένα δεκανίκι. Ατύχημα κάνοντας κάποιο σπορ, υποθέτω; «Οχι ακριβώς... Αισθάνομαι αμήχανα Δ εν ξέρω πώς το έηοθα* Επεσα στο κρεβάτι περπατώντας και όταν σηκώ­ θηκα δεν μπορούσα... Είναι ένα αντι-θαυμαί» Πεθαίνουμε στα γέ ­ λια. Τα χέρια του πηγαίνουν πέρα-δώθε μιλώντας, πάντα με το χο-

μόγελο στο στόμα και ένα ζευγάρι γυαλιών ήλιου που κρύβει το βλέμμα του. Δεν έκρυψε, όμως, το ενδιοφερον του για το t-shirt μου με τις καρτουνκτπκες φάτσες σκύ­ λων. ίσως να του θύμισε τον Σηάρκι του Fronkenweenie, της πμίωρπς ταινίας που είχε γυρίσει το 1984 Ακόμα γ ε ­ λάει... «Μια δημοσιογράφος με ρώτησε πριν αν γύρισα επίτηδες τώρα το Ι ν τ Γοιιντ, ώστε η προβολή του να συμηέσει με το φετινό εορτασμό για τα 100 χρόνια « ν ε μά. Λοιπόν, δεν ήξερα ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο* (γέλια) Πρόκειται για σύμπτωση Οι συμπτώσεις είναι καλό πράγ­ μα...» θεω ρεί το Εντ Γουντ απελευθερωτική εμπειρία. «Το να κάνεις μια ταινία στην οποία δε χρειάζεται να ανη­ συχείς για τα McDonalds (εννοεί τα προβλήματα που αντιμετώπισε με την αλυσίδα fast-food στο Ο ΜπΟτμαν Επιστρέφει), το merchandising και όλα αυτά τα πράγ­ ματα που αποτελούν το μηχανισμό του Χόλιγουντ. Πάνω απ' όλα, αισθάνθηκα ελεύθερος... Εμοιαζε με εξορ κ ισμόί Σαν να ξόρκιζα όλα ουτά τα πράγματα απ' το μυα­ λό μου... Το να κάνεις ταινίες είναι μια πολύ δαπανηρή μορφή ψυχοθεραπείας!» Τι ήταν αυτό που σε συγκινούσε στο χαρακτήρα του Εντ Γουντ; «Μ' άρεσαν τόσα πράγματα πάνω σ' αυτό τον άνθρωπο... Οσο άσχημη κι αν ήταν η ζωή του, εκείνος διατηρούσε πάντα έναν πα­ ράξενο ενθουσιασμό. Ηταν παράδοξα θετικός. Ακόμα και στα τελευταία του... Αν διαβάσεις ένα γράμμα του Εντ Γουντ, θα νομίσεις ότι έζησε μια υπέροχη ζωή και ότι γύρισε τις καλύτερες ταινίες. Μιλούσε για τις ταινίες του σαν να είχε γυρίσει τον Π ολίτη ΚέινΙ Ηταν απί­ στευτος. Ετσι, αυτό που με οδήγησε στο να κάνω την ταινία ήταν ουτός ο, κατά κάποιον τρόπο, διεστραμμέ­ νος ενθουσιασμός του». Συνήθως δημιουργείς σχεδόν ποιητικούς, χαρούμε­ νους εφιάλτες. Πώς θα χαρακτήριζες το Εντ Γουντ; Γελάει «Δ εν ξέρω πώς να το χαρακτηρίσω.. Εχει να κάνει με την αντίληψη που έχει ο καθένας γι' ουτό που βλέ­ πει. Αν έκανα κάτι σε μια ταινία και κάποιος δεν το κατά­ λαβε, αλλά αυτό το κάτι τον άγγιξε με ένα διαφορετικό τρό­ πο, εντελώ ς προσωπικό, τότε... αυτό είναι το σωστό* Ακόμα κι αν αυτό που τον άγγιξε δεν έχει σχέση με ό,τι σκεφτόμουν εγώ.. Είναι ωραίο να έχεις επαφή με τους ανθρώπους κι όταν συμβαίνει μ' αυτό τον τρόπο είναι αγνό και είναι, μάλλον, ο σωστότερος τρό­ π ος- Κάθε αντίδραση είναι καλό να υπάρχει. Ακόμα και οι αρνητι­ κές είναι προτιμότερες αηό το τίποτα- Γενικά, όταν γυρίζω μια ται­ νία μπαίνω στην παγίδα του "ό,τι γυρίζω είναι καταπληκτικό" και μάλλον είμαι ο μονοδικός άνθρωπος σ' όλο τον κόσμο που το η στεύει αυτό». Πολλές φορές χάνει τα λόγια του, οι προτάσεις του δεν ολοκληρώνονται ή χάνουν το νόημα, αλλά ο ίδιος παραμένει

πάντα χαρούμενος «Ο λα αυτά είναι λίγο οφπρπμένα για μένα. Τι είναι πραγματικό και τι δεν είναι, τι είναι φυσιολογικό... Μ εγαλώ ­ νοντας κατάλαβα πως αυτές οι λέξεις χάνουν το νόημά τους», ισορροπεί πάνω σε μια λεπτό γραμμή, είτε σε μια πορεία που λ έ ­ γεται ζωή είτε σε μια πορεία που λέγεται δημιουργία Ακόμα δεν έχει καταλάβει πως έχει κατακτήσει την επιτυχία σ' αυτό το τε ­ λευταίο. «Κάθε ταινία μου είχε τις ίδιες πιθανότητες σ το νο δουλέψει ή όχι... Ο Εντ Γουντ θεωρείται ο χειρότερος σκηνοθέ­ της όλων των εποχών. Και οι υπόλοιποι; Γιατί όχι κι εγώ; Γιατί να μην

έχει κάποιος άλλος αυτό το ν τίτλο; Πώς μπορεί να κρίνει κό­ νε ις κάτι τέτοιο; Το ερώ τημα για το ποιος είναι ταλαντούχος και ποιος δεν είναι πετυχημένος δεν είναι τόσο ξεκάθαρο όσο φαί­ νεται Εγώ αισθάνομαι τυχερός, θ α μπορούσα πολύ εύκολα να βρίσκομαι στην άλλη πλευρά της γραμμής...» Πολύ κλειστός τύ­ πος. Υποψιάζομαι ότι το αγαπημένο του «χόμπι» είναι οι... ψυχο­ λογικές μεταπτώσεις. Ας πάμε οε κάτι που θα τον ανεβάσει. Εντ Γουντ - Μπελά Λουγκόσι και Τιμ Μ ηάρτον - βινσεντ Πράις Οι συγκρίσεις δεν αποφεύγονται. «Ναι, όταν μια έμπνευση για να

Τιμ -----Μπάρτον

κάνω την ταινία. Η διαφορά βρίσκεται στο ότι το τέλος του Βίνσεντ δεν ήταν τόσο σκοτεινό... Δηλαδή, ο Βινσεντ δε 'χτυπούσε' μορφίνες ούτε έπινε μέχρι το θάνατό του. Είχε μια πολύ mo θετι­ κή οπτική για τα πράγματα. Ο Μηέλα ήταν ένας σκοτεινός τύπος, που αντιμετώπιζε τα πάντα με πικρία...». Ο Τζόνι Ντεπ έχει γίνει κάτι σαν alter ego σου; Δεν το παραδέχεται. Εχει μείνει, όμως, απόλυτα ικανοποιημένος από τη συνεργασία τους, εδώ και στον Ψαλιβοχερη. Βρίσκει τους δύο ρόλους τελεί­ ως αντίθετους. «Εννοώ, για παράδειγμα, ότι ο Εντουαρντ δε μιλά­ ει, ενώ του Εντ δεν μπορείς να του κλείσεις το στόμα! (γέλια) Ηταν πολύ διασκεδαστική η δουλειά μαζί του». Και για το cross dressing του Εντ Γουντ; «Ηταν ένα ενδιαφέρον στοιχείο του χαρακτήρα του. Του άρεσε να φοράει αυτά τα ρούχα Ηταν απλά ένα γεγονός. "Τι θα φορέσω σήμερα; Κοστούμι και γραβάτα ή ανγκορά σουέτερ και φόρεμα,'.. Και το καταπληκτικό ήταν ότι το άμεσο περιβάλλον του τον δέχτηκε έτσι. Δεν τον κατηγόρησαν γΤ αυτό. Τουλάχιστον στην πλειοψπφία. Νομίζω πως αυτού του είδους π αποδοχή δε βρίσκεται εύκολα στον ηθικό μας κόσμο » Η φωνή του σβήνει με ειρωνία. Το Ι ν τ Γουντ είναι ασπρόμαυρο, ο ίδιος αγαπά τις ασπρό­ μαυρες ταινίες και δεν καταλαβαίνει το θέμα διαμάχης με το έ γ ­ χρωμο που δημιούργησε τ ο Χόλιγουντ Αυτή π ταινία έφερε ξανά στην επιφάνεια και τις ταινίες του Γουντ. Πώς αισθάνεσαι γι' αυτά, «Μάλλον περισσότεροι θεατές αηό ποτέ θα έχουν τηνευκαιρία να δουν τις ταινίες του., (γέλια) Μερικοί θα τις αγαπήσουν, άλλοι θα νκοσουν ένα... χτύπημα στο κεφάλι» (Δυνατά γέλια.) Πώς προστατεύεις το προσωπικό σου στιλ απέναντι σ' αυτό που λες μηχανισμό του Χόλιγουντ; «Είναι δύσκολο. Χάνεις την ουσία του τι σημαίνει να κάνεις μια ταινία όταν προσπαθείς να σνταηεξέλθεις σε τόσα πολλά πράγματα. Το να κλείνεις συμφωνίες με τα στούντιο και όλες αυτές οι πιέσεις που σου ασκούν εξαπίος της επιτυχίας ή όχι_ Εγώ προσπαθώ να έχω μια ζεν αντίληψη πάνω σε όλα αυτά Απλά, χτίζω ένα φανατικό τοίχο γύρω αηό μένα και προ­ σπαθώ να κάνω μόνο αυτά που μ' ενδιαφέρουν»» Το μαρτύριό του ακούει στη λέξη Μπότμα ν. «Δεν κατάλαβα ποτέ μου τι ήταν ο Μηάτμαν·» (Γελάει). Είσαι περίεργος να δεις πώς βγή­ κε το Batman Forever; «Ναι, είναι μια καινούρια εμπειρία για μένα. Είναι σαν ένα μωρό που το έδωσα σ' έναν άλλο γονιό. Είναι παρά­ ξενο. Πραγματικά, δεν ξέρω πώς να αισθανθώ γι' αυτό». Μου έκαναν εντύπωση οι τίτλοι στην αρχή του Εντ Γουντ. Πέρα αηό κάποιες αναφορές στους τίτλους του Bride of the Monster και του Plan 9 From Outer Space, θυμάμαι πως και οι τίτλοι του

Ο

Εντ Γ ουντ

μιλούσε

για τις ταινίες του O O V

να είχε γυρίσει τον

Πολίτη Κέιν!

Frankenw eenie έπεφταν σε... νεκροταφείο. Σ' αρέσουν τα ν ε ­ κροταφεία, Λάμπει από χαρά «Ναι, μ' αρέσουν πραγματικά. Μ εγά­ λωσα κοντά σε ένα νεκροταφείο. ΓΓ ουτόν το λόγο είχα δει μικρός το Flan 9. Υπήρχαν πολλές αναφορές στο αεροδρόμιο Μηέρμησνγκ και σ' αυτό το νεκροταφείο. Κι εγώ μεγάλωσα εκεί κοντά». Σκέφτεται και μιλάει με ενθουσιασμό «Τότε θεωρούσα την ταινία σοκορκτπκά αληθινή! Ακόμα και τώρα δεν τη βρίσκω κακή, για τον ίδιο λόγο». Για τα επόμενα λεπτά προσπαθεί να συγκροτήσει τις σκέψεις του, που χάνουν όλο και περισσότερο την αρμονία με το λό γο του. «Υπάρχει κάτι που με συγκινεί στα νεκροταφεία. Με κά­ ποιον παράξενο τρόπο, βέβαια...» Γελάει και ξαναχάνεται. «...ανα­ ζητώ τπ συγκίνηση ή κάποια ιστορία.-» Κινηματογραφικές επιρροές. Ποιες είναι οι λιγότερο εμφανείς στη δουλειά σου; «Οι λιγότερο εμφανείς... Ισως ο γονείς μου!» Γί­ νομαι κουραστικός αν σας πω ότι ξαναγελόσαμε; «Ενδιαφέρουσα ερώτηση, αλλά δεν ξέρω τι να σου πω» Εδώ δεν ξέρω ούτε τις mo εμφανείς επιρροές μου!» Κάτι σαν γερμανικός εξπρεσιονισμός και Φριτς Λανγκ, σου θυμίζει τίποτα; «Ναι, φυσικά. Νομίζω πως π αγάπη μου γι' αυτό το στνεμά έχει να κάνει περισσότερο με την αντίδρασή μου ενάντια στο τετράγωνο, λευκό, φωτεινό περιβάλ­ λον. Είναι σαν να βρίσκεσαι μέσα στο μυαλό κάποιου... Και είναι οστείο, γιατί την ύπαρξη αυτών των ταινιών και των σκηνοθετών τους άργησα να την ανακαλύψω. Εγώ μεγάλωσα με ταινίες τρό­ μου...» Δηλαδή, τι ταινίες έβλεπες μικρός; «Πολλές. Πάρα πολλές για να τις αναφέρω Flan 9 ,Ο Ιάσων και οι Α ρ γο να ύ τες , Κινγκ Κονγκ, Φ ρα νκενστόιν, Δράκουλας, τέτοια πράγματα... Αρχισα να βλέπω ταινίες με τέρατα αηό τα πρώτα χρόνια της ζωής μου. Και τις αγόηησα αηό την αρχή... θυμάμαι κάποτε που πήγα στο Chinese Theatre στο Χόλιγουντ. Υπήρχε κρεμασμένος κάπου ένας πίνακας με τους τίτλους των ταινιών που είχαν κερδίσει το Οσκαρ, αηό την αρχή του θεσμού Εκεί συνειδητοποίησα πως απ' όλες αυτές δεν είχα δει ούτε ένα 5%! (γέλια). Ζοφερές low budget ταινίες, Ρότζερ Κόρμαν.. Τέτοιου είδους ταινίες θεωρούσα εγώ κλασικές!» Τώρα περνάμε θαύμα. Κάποια στιγμή ακούστηκε πως σε ενδιέφερε να κάνεις το ριμέικ του Πύργου τω ν Καταραμένων (The House of Usher). Tελικά το θέμα ξεχάστηκε. Πώς βλέπεις εσύ όλη αυτή την ιστορία με τα ριμέικ; «Οι περισσότερες από εκείνες τις ταινίες για μένα ήταν καταπληκτικές Αν και δε νομίζω πως εί­ ναι απαραίτητο, ένα ριμέικ χρειάζεται προσοχή στο πώς θα γίνει. Τώρα θέλουν να κάνουν τον Γκοτζίλα. Μ' αρέσει ο Γκοτζίλα Οι ται­ νίες μ' αυτό το τέρας ήταν αηό τις αγαπημένες μου Αλλά αυτό που κάνουν τώρα είναι κάτι σαν Godzilla Die Hardin Τρελό γέλιο. Ηρθαν σε επαφή μαζί σου γι' αυτό; «Κάποια στιγμή μίλησα με το στούντιο, αλλά ήξερα τι γραμμή ήθελαν να ακολουθήσουν. Μεγά­ λη παραγωγή χολιγουντιανής δράσης...» Με το M ary Reilly τι συνέβη; Εγκατέλειψες το project για να τιμω­ ρήσεις, κατά κάποιον τρόπο, την Columbia (η οποία δεν έγινε το οριστικό πρόσινο φως στον ασπρόμαυρο Ι ν τ Γουντ); Γελάει δυνα­ τά. Πονηρεύει... «Δ εν ξέρω... Σέρ εις .. Αυτοί το μόνο που ήθελαν ήταν να γίνει η ταινία. Εγώ δεν ήθελα να βιαστώ, γιατί δεν είχε ξε­ καθαριστεί καλά το τι είδους ταινία θα είναι». Δεν επιμένω. Επίλογος. Ας πούμε ότι μπορείς να σκηνοθετήσεις την κηδεία σου. Τι βλέπουμε; Εχει ήδη ηεθόνει στα γέλια. «Λοιπόν, είσαι καλεσμέ­ νος. Νομίζω πως θα γίνει αύριο!» Την επόμενη μέρα είναι η επίση­ μη προβολή του Ι ν τ Γουντ στο διαγωνιστικό πρόγραμμα του Φ ε­ στιβάλ... «θ α δεις Το αισθάνομαι πως θα 'ναι ούριο. Είμαι σίγουρος ότι κι εσύ αισθάνεσαι σαν μισοπεθαμένος, ε.» Ο ταν σας λέμε ότι πεθαίνουμε στις Κάννες, εσείς κάνετε τους δύσπιστους... Τι έχετε να πείτε τώρα; Οτι είδα το Χάρο με τα. γέλια μου, ίσως; Εξω έχει μαυρίσει ο ουρανός. «Κηδεία» με βροχή, σκέφτομαι Ταιριάζει... ■

1 ■Γ"

ο Έντ Γ έλεγε κάθε πρωί:

W «Τ ι θα φορέσω σήμερα;

Κοστούμι και γραβάτα Β ή ανγκορά σουέτερ I

10 ΑΠ ΑΝ ΤΗ ΣΕ ΙΣ Π Α ΤΟ Ν ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ

Α ρ χ ισ ε να γ ίν ε τα ι φ ίλ ο ς το υ κινημα ­ το γ ρ ά φ ο υ στα κα­ λο κα ίρ ια τω ν παιδι­ κώ ν το υ χ ρ ό νω ν μάντρα, χαλίκι, πα­ νί, φ ε γ γ ά ρ ι, α γ ιό ­ κλη μ α Γ εννή θ η κε και μ εγά λω σ ε στην Α Π Ο Τ Ο Ν Μ Α Ν Ο ΤΣ ΙΛ ΙΜ ΙΔ Η Φ Ο Τ Ο : Α Ο Η Ν Α ΚΑΖΟΑΕΑ

Αθήνα, κα κιλοβα ίνσ ντα ς εγ κ α ίρ ω ς ότι σ τις μ έρ ες μας τα μηνύματα ε ίν α ι πολλά και δ ε χ ρ ειά ζετα ι να σ ε κα ­ τα β ρ έξο υ ν γ ια να «ξυπνήσεις». Ο Θ ανάσ ης Καστανιώ της ε ίν α ι εκ δ ό τη ς και π ισ τεύ ει ό τι η λ ο γ ο τεχ ν ία κα ι το σ ινεμ ά ε ίν α ι τέ χ ν ε ς α ν α γ κ α ίες , μια κα ι το ό ν ειρ ο

Θ

- πολύ σ υχνά - α ν ή κ ει σ τις π ρ ο τερ α ιότη τες τη ς κα­

Κ Α Σ Τ Α Ν Ι Ο Τ Η Σ

θ η μ ερ ινή ς ζω ή ς.

Α

Ν

Α

Σ

Η

Σ

Τι Εργο Παίζει Απόψε Στο Σούπερ Μ άρκετ; Στο «χεμωνιάτκα» σινεμά, ως μικρό παιδί, δεν μπορούσα να πάω Μόνο «ότι μεσημέρια Κυριακής στο «Σινεάκ»... Εβλεπα, όμως, όλα τα έργα στα θερινά της γειτονιός μου, στο Νέο Κόσμο. Είχαμε τπν «Οσσπ» χαι την «Ευρώπη» Εγώ ήμουν θαμώνας της «Ευρώπης», ήταν mo κοντό στο σπίτι μου Εμπορα τζόμηα, γιατί κόθε απόγευμα μοίρσζα πόρτα - πόρτα τα διαφημιστικό φυλλόδια της ταινίας, οπότε είχα εξασφαλισμένο το εισι­ τήριο Το «πανί» της «Οοσης» το χάζευα από μοκριό, φαινόταν απ' το ιηαλκόνι του σπιτιού μου Εβλεπα, λόγω απόστασης, διόφορες ασαφείς εκόνες και υπόθετα τπν υπόθεση του έργου Αυτός οι «μόντρος» δεν υπάρχουν πια, όγιναν εμπορικό κόντρα.

εκατό χιλιάδες θεατές γίνεται εθνικό πανηγύρι- Το «Ελληνχό Κέντρο Κινη­ ματογράφου» έχει μισθώσει και ανακαινίσει το παλιό «Αστυ» της οδού Κοραη Το ξέρεις ότι ταινίες ηου έχει χρηματοδοτήσει με εκατοντάδες εκατομύρο τις προβάλλει εκεί, τρεις μοζί στην τμή του ενός εισιτηρίου;

Ανοιξε Τα Καθημερινά Σου Μ άτια Είμαστε με τη Λουκία Ρκόκη ένα απόγευμα σε μ ο παραλία Αγριο κύμα δυνατός σέρας, τα νερά πλημμύριζαν την άμμο, σκέποζαν ένα ξύλινο noγκάκι σχεδόν μέχρι τη μέση κιαυτό φατ/ότσν σαν να έπλεε στη θάλασσα. Σε μο γωνιά, δίπλα σε κάτι δέντρα, ένα Φίστ παλιό κοι μέσα βρισκόταν ένα ζευγάρι ηου έβλεπε τηλεόροαη από μο φορητή συσκευή Εδωσαν ραντε­ βού μέσα στο κύμα γ ο να δουν ένα τηλεπαιχνίδι- To no τρελά πράγματα Λίμβαίνουν στη ζωή Βλέπεις γύρω σου εκάνες ηου σε κάνουν να τα χάνεις Που αν τις βάλεις μέσα σε μο το μ ο θα πουν οι άλλοι «Κοίτα τι οκέφτηκεί·. Πρέπει ν' αφήσουμε τη ζωή να επιδράσει πάνω μος και να μος λυτρώσει

^Λαθητευόμενοι Μάγοι Η πρώτη προσόγγιση λόγεται «Μαγεία του Κινηματογράφου» Πρόηει να ήμουν περίπου δόκα ετών τπν πρώτη φορά.. Λίγο αργότερα, όταν φτιά­ ξαμε τη «συμμορία» μας στη γειτονιά, ένα από τα αιτήματα που διεκδι« ουσαμε ήταν η «κάθοδος» όλης της παρόος σε διάφορες κινηματογροΦ«ες αίθουσες. Βλέπαμε ουόστερν Αίμα Χτον Πράσινο Βάλτο. Κερκ Ντσγκλος - Μηαρτ Λάνχαστερ. Πηγαίνομε σινεμά για να δούμε δράση «οι να εκτονώσουμε τπν ενέργεια που νιώθομε Χωριζόμαστε και σε ομσδες, ανάλογα με τον ήρωα που είχε ταυτιστεί ο καθόνος μος Συνεχίζαμε τη «μάχη» και τις «αντιπαραθέσεις» των ηρώων του όργου, ηηγαινοντος προς τα σπίτια μος με γρήγορο βήμα, διότι όταν τελειώνει η βραδινή προ­ βολή είναι αργά

Πες Μ ου Ποιον Ηρώα Διάλεξες, Να Σου Πω Ποιος Είσαι Μόνοο λυτρωμένος θεατής ιοορεί να μπει ολόψυχα μέσα στην πλοκή και ν'απολαύσει τους χυμούς μος ταινίας Ο κινηματογράφος, γ ο να ηετύχει το στόχο του, πρέπει να αφομοιώσει το κοινό και να το συμπεριλάβει μέσα στο ίδιο το έργο Πρέπει να σε κάνει να γελάσεις να κλάψεις, να εκνευρι­ στείς ή να Βγεις θιγμένος από την σντιδροση του ήρωα που έχεις ειχλέξει να τουτιστείς - ανάλογα με το χαρακτήρα, την προέλευσή σου και τη φάση που βκονεις στην καθημερινή ζωή,. Εμένα - μο φορά κι έναν καιρόπήγαν να με πάρουν από κάτω « «κατατρεγμένοι» ήρωες παραλίγο να ταυτιστώ με τους «κυνηγημένους» της τοινίος αλλά αυτοί« ρόλοι με έθι­ γαν ταυτόχρονα κι έτσι τους οπέφεύγα εηιμελώς, οηοφεύγσντσς τη συγκίνηση που μου ηροκαλούσσν

Μικρές, Μεσαίες, Μεγάλες Προσδοκίες Ο κινηματογράφος ήτσνλαχό θέαμα, κοινά αποδεκτό και χωρίς κινδύνους YW μας τα παιδιά Η γειτονιά το προσέφερε αφειδώς, άρα είχε και την κόλίΛμη του κοινωνικού περίγυρου Εβρισκες στις αίθουσες τους γνωστούς, τους συγγενείς, τους φίλους Κανείς δεν έχασε βλέποντας σινεμά. θυμά­ μαι ότι δεν έβλεπα ποτέ μου ελληνικά έργα, τα θεωρούσα κοινότοπα και κουτό Τώρα no \ί ενδιαφέρει να τα βλέπω στην τηλεόραση, αν έχω χρό­ νο, διότι περιέχουν τα ήθη και τη σκηνογραφία της εποχής τους, βλέπεις Αθήνα του'SO, του'60, που αλλιώς θα έσβηνε απ'τη μνήμη Βλέπεις ηαποτζήδες, γυρολόγους με εμπορεύματα, κράχτες,άνεργους, τσιλιαδόρους, την κουτσομπόλα της περιοχής, την ωραία της γειτονιάς που θέλει να ξεφυγει, να βρει το ηριγκιηοπουλο της μεγαλοαστικής τάξης και στο τέλος ηροδίδεται και ξσνσγυρνάει στο φτωχό, ηλην τίμο, γείτονό της. Βλέπεις τον κοφετζή, το κοινό τηλέφωνο στο περίπτερο... Βλέπεις πώς λει­ τουργούσε αυτή η μίζερη μκροκοινωνία η οποία καθόριζε τη στάση των μελών της και επέβαλε τα όρια Ευτυχισμένοι όσοι μπόρεσαν να τα ξεηε ράσουν και να δημιουργήσουν το δικό τους κόσμο

Ραντεβού Στην Είσοδο Εχω ένα ελάττωμα Δεν συγκροτώ στη μνήμη μου τίτλους και ονόματα ηθοποιών Τυχαίνει πολλές φορές κάηοο ταινία που είδα το χεμώνα να την ξαναβλέπω σε θερινό σινεμά επειδή - στο μεταξύ - είχα ξεχάσει του τίτλο... Μπαίνω πάντα στον κινηματογράφο σαν μκρό παιδί και ρουφάω την ταινία ως το τέλος. Είμαι πάντα έκπληκτος και έτοιμος για το επόμενο φιλμ. Οταν πηγαίνω σινεμά, θέλω να συναντιέμαι στην είσοδο με τον κό­ σμο ηου βγαίνει αηό την προηγούμενη προβολή τυλιγμένος την ατμό­ σφαιρα του έργου ηου είδε Εχουν πάνω τους διάχυτη μα ενέργεια - θε­ τική ή αρνητική- ηου με προεηχμάζει Τους βλέπω και καταλαβαίνω αμέ­ σως τι ταινία με ηεροένει.

Η Ηττοπάθεια Των Ηττημένων Ο «Νέος Ελληνικός Κινηματογράφος» - απ'το 74 κι εδώ - έκανε μεγάλες προσπάθειες να καταχωνιάσει στο «χρονοντούλαπο της Ιστορίας» όλο το παρελθόν του Ενα παρελθόν που δεν είχε παρά ελάχιστα θουμαστά έργα να δείξει, αλλά - έτσι κι αλλιώς - δεν χρειάζεται να υποβαθμίζεις άξιες για να σταθείς,. Οι σκηνοθέτες μος πίστεψαν ότι για να ορθοποδήσουν έπρε­ πε να κατοστρέψουν το προηγούμενο μοντέλο και να το σβήσουν στα μά­ τια του κόσμου για να περάσουν το δικό τους, το οποίο περιείχε έναν όχι και τόσο καλά αφομοιωμένο ευρωπαϊκό προβληματισμό μος εναγόμε­ νης κουλτούρας. Το μόνο που κστάφερε αυτή η μίμηση ήταν να γυριστούν ταινίες που δεν αφορούσαν κανένα και να διωχτεί το κοινό οπό τις αί­ θουσες Και φτάσαμε στο σημείο να έχουμε πέντε - έξι σκηνοθέτες που ανταγωνίζονται ο ένος τον άλλον, με την ηττοπάθειά των ηττημένων, γ ο το ποιος θα κάνει την καλύτερη ταινία που δεν θα δει κανείς.

Τρεις Ταινίες Ενα Τάληρο

Θεατής Δεσμώτης Μπορεί να μένεις τριάντα χρόνια σ' ένα δρόμο που σιχαίνεσοι και αν τον δεις ξαφνικά στην οθόνη του σινεμά ανακαλύπτεις πως σου αρέσει. Δεν ξέρω πόσοι άνθρωποι - ανέβαινοντος με το αυτοκίνητό τους την οδό Σκουφό - έχουν προσέξει στο βάθος τον Υμηττό, με καθαρό ουρανό, τι όμορφος και ετκβλητικός ξεπροβάλλει πέρα απ' την πλατεία Κολωνακίου, πίσω απ' τα κτίρια ηου τον πνίγουν- Ο κινηματογράφος έχει υποχρέωση να μας προβάλλει ουτό που εμείς σβήνουμε από μέσα μος κάνοντας «αυτόματη λογοκρισία» στον εαυτό μας,. Ο κινηματογράφος πρέπει να μπορεί να σε «τορπιλίσει» και να σε κρατήσει «αιχμάλωτο» στην προκαθο­ ρισμένη διάρκεια της ταινίας Να σε «πάρει» μοζί του στο δίωρο ταξίδι,. Αν τα καταφέρει, σου αφήνει την ευφορία που μόνο η τέχνη μπορεί να προ­ σφέρει. Αν όχι, βγαίνεις αηό την αίθουσα «τενεκές» - όπως πήγες.

Πέρα Από Τα Ορια

Το κεφάλαο ηου δκτπθεται για την «Εθνική Κινηματογραφία» μος το διαχει­ ρίζονται κάτι ατάλαντοι «νεκροθάφτες» του κινηματογράφου που δεν έχουν καταλάβει τι σημαίνει ταλέντο, χρήμα, παραγωγή, κοινό Κάποιος πρέπει να τους μάθει ότι, στην εποχή μος, το σινεμά είναι και «βαριά βιο­ μηχανία». Είναι ακρβό «χόμπι» θέλει επαναπροσδιορισμό της στρατηγικής... Εχουμε φτάσει στοσημείο να θεωρούμε τα διακόσιες χιλιάδες εοπήρια ως μέση κίνηση μος ξένης τάινίος και μόλις μια δ*ή μας μαζέψει πάνω οηό

I

Η μεγάλη διαφορά του κινηματογραφικού έργου αηό το λογοτεχνικό είναι όη η οθόνη του σινεμά δεν σου οφήνει τα χρονκά ηεριθώρ« να συμηερκρερθείς σαν «σύνθετο κοι έμπειρο ζώο» Δεν μπορείς να σπρώξεις τις λειτουργίες σου στα όριά τους διότι η πλοκή, η ατμόσφαιρα, τα πρόσωπα, οι καταστάσεις, οι ήχοι, οι ρυθμοί, είναι όλα προκστασκευασμένα από τον σκηνοθέτη της ταινίος.-Ενώ η λογοτεχνία σε αναγκάζει να δημιουργήσεις μόνος σου - διαβάζοντας - την προσωπική σκηνογραφία και τη μουσκή σου, ν' αφήσεις τους ήρωες να σχηματιστούν στη φσντοσία σου, να νιώ­ θεις τον καιρό να περνάει, να σημειώσεις στο περιθώριο του τυπωμένου κε^ένου τις σκέψεις κοι τις παρατηρήσεις σου ή - έστω - απλώς να κλείσεις το βΚϊλιο τσακίζοντας τη σελίδα στην άκρη ■

Ξεκινήσαμε t n v κουβέντα σ το ν πεζόδρομο της Φωκίωνος Νέγρη, π εριμ ένοντα ς τους καφέδες μας. Της ζήτησα να α υ το σ χεδ ιά σ ει ένα μ ικ ρ ό βιο γρα φ ικό σημείωμα που να απολύτωα

παντρεμέν; Φ6νφ>. Τα έ ίχ α πι τετρ α κ ό σ ια κ ι αυτό ήτ π ιο μεγάλο δώρο πο χά ριο ε |η φύση. Ε ίμ ε ι λ ι κ ρ ιν ή ς ως ε κ ε ί που με ι λέω δεκάδες τα. Παίζω στό μην πλήττω με εαυτό μου. Η α ε ί ν α ι ο π ιο υ εχθρός. Δεν ρεύω. Δε βάζω *' — ούτε σ τ ' — γ ι α να μην αναγκαστώ να κοιτά ξω πίσω. Ε ίμ α ι μ ια γυ να ίκ α δεμένη με το παρελθόν, ζω στο παρόν κ α ι δ εν επιδιώt κω κανένα , μ έλλο ν. . . » . Μας διέκοψε ο σ ερ β ιτό ρ ο ς. Αφησε μπροστά μας τα φ λ ιτ ζ ά ν ια .

β

Α Π Ο

ΤΟ Ν

Μ Α Ν Ο

Τ Σ ΙΛ ΙΜ ΙΔ Η Φ Ο ΤΟ : ΠΑΥΑΟ Σ Ε Υ Θ Υ Μ ΙΟ Υ

ΑΝΝΑ ΦΟΛΤΖΌΚ.ΓΝακερθσω,ηεςάτιεχωτην«τιμητική»μου,ωςηο λιό δόζα του Βωβού κινημςπσγράφου. (γελάει) Σ ΙΝ ΙΜ Α : I την υγεά σας. ΑΦ.;Μηατνω μια -πως το κτίριο ήταν ξενοδοχείο πήγα στη νοσοκέιμα υπηρεσίας και της λέω: «Παρακαλώ, δώστε μου το κλειδί του δωματίου 11». (γέλια) Τοουίσκι «σκότωσε» την ανηβίωσή έκανα μκι μετεγχειρητική υποτροπή και ψήθηκα στους σαράντα ένα βαθμούς για άλλες δεκαπέντε μέρες_ θυμάμαι έτη το mo μεγάλο άγχος μου ήταν η αναμονή να πέσει ο ηυρε τός. Μ" έστελνε «αλλού», μ1έκανε να ονειρεύομαι μ' ανοιχτά τα μάτια X.· Ο υψηλός πυρετός σπάνια οδηγεί σε όνειρα συνήθως σε εφιάλτες αγωνίας βγάζει. Α.Φ--Ναι Κυρίως ότσν αδειάζει το δωμάτιο του νοσοκομείου και μένεις μόνος σου_ Και πρέπει να σου ηω όη για πάρα πολλά χρόνια της ζωής μου δεν είχα μείνει ούτε στιγμή μόνη μου. Μεγάλωσα στο σπίτι των γο­ νιών μου, ύστερα άρχισα να παντρεύομαι συνέχεια (χαμογελάει) X: Τρεις φορές Α.Φ.: Ναι, αλλά για βάλε αηό μκι πενταετία τον κοθένα και θα δεις πόσο χρόνο μου φάγετνε-Δε μου είχε δοθεί ποτέ η ευκαρία να μείνω μόνη Τώ­ ρα είναι η πρώτη φορά. Και το αστείο είναι πως έχω ψιλοσυνηθίσα στη νέα κατάσταση και μ1αρέσει. Δηλαδή, αν διάλεγα τώρα έναν άντρα θα ήταν επειδή θέλησα να μείνω μαζ του και όχι επειδή φοβάμαι να μείνω μόνη μου (χαμογελάει) Ο πατέρας μου— ξέροντας τι χαρακτήρα εχω μου είχε δώσει την εξής συμβουλήν απ' όταν ήμουν δεκαοκτώ χρονών «Αννα ότσν είσαι μ' έναν άντρα και δεν καταφέρεις να γίνεις το "μωρό" του, την έχεις πατήσει άσχημα». Με κυνηγάει αυτή η φράση. Εκηοδευα πάντα τους άντρες μου και τους έκανα να με προστατεύουν, να με πε­ ριποιούνταν να μου λένε ιστορίες. X: Τι προσέξατε στον πρώτο άντρα σας Α.Φ.; Μ' άρεσε σαν φιγούρα. Ηταν πολύ ωραίο παιδί και σκέφτηκα: «Ας τον πάρω. Πού θα ξαναβρώ εγώ κάποιον τόσο όμορφο, πλούσιο και καλό ηαιδέ» Ημουν σαν «Σταχτοπούτα»- (γελάει) Ο δεύτερος, με είχε κσταπλήξει με το πολλά ταλέντα του. Ηταν ο καλύτερος αρχιτέκτονας, ο εμπειρότερος μηχανικός μιλούσε άψογα ξένες γλώσσες, είχε γοητεία. Εβλεπα στα μάτια του το βλέμμα του Μοντγκόμερι Κλκρτ- Πότντως, μκι γυναίκα οφείλει να γνωρίσει δύο τουλάχιστον καθοριστικούς άντρες. Τον «άντρα της ζωής της» και τον «τελευταίο». Αυτόν ηου θα μοιραστεί μοζ) του πράγματα επικίνδυνα και δύσκολα- Εγώ, για παράδειγμα, έχω γί­ νει παράξενη έχω γεροντο-ερωτο-κορισμούς, αρθριτικά, (χαμογελά­ ει). Λέω μκι μέρα στο- φίλο μου: «Πσνάω, Γιώργο. Λες να έβγαλα το χέρι μου ή μήπως έχω αυτό ηου παθαίνουν οι μεγάλες,» Μου λέει: «Μωρό μου, δον πειράζει Αρθριτικά είναι Αλλά σου ηάνο» Του λέω: «Ολα τα βρτ σκοις ωρακι επάνω μου,» Και μου λέει: «Ολα Γκττί ούτε κι εγώ είμαι είκο­ σι χρονών. Εχω πίεση και τη σέβεσα». Κατάλαβες, Μκι πίεσή σου σντοποδίδει ένα αρθριτικό* (γέλια). ■

To 5mo μου σκοτανο ονπκφηα.. του πόθου* ητσν πσντο το σανίδι του θέατρου - %

-

CULT

Ενα Χορό

κά. ο θίασος, με τη συμφωνία του Κόρντοβα. αποφασίζει να επκττρέψει στην αρχικό. ηκ>απλή ιδέα του έργου κι ύστερα αηό μκι θριαμβευτικό τουρνέ στην επαρχία το έργο ανεβαίνει με την ίδια επιτυχία στο Μηρόντγουεί. Ενα μιούζικαλ, απόγειο του είδους, γύρω αηό το στόσνο μιας παράστασης του Μηρόντγουει, όπως και στα παλιά μκχιζικαλ της δεκαετίας του '30, μόνο ν ΟΙ ταινίος Ινος Αμερικανός στο Παρίσι και Τραγουδώ­ που τη φορά αυτό οι χοροί και τα τραγούδια είναι τέλεια εντσγμένα στην ντας στη ΒροχΛ είναι οι ταινίες που έρχονται συχνό στο νου όταν πλοκό. Το σενάριο της τατιίος, το οποίο έγραψε το ζευγάρι Μηέτι Κόμντεν θυμάται κανείς τα κλασικό μιούζικαλ της Metro GokJvvyn Mayer, η και ΑντολφΓκριν και μέχρι σ' ένα βαθμό το ζευγάρι της ταινίας Λέστερ και Λί­ λι Μόρτον (που ερμηνεύουν η Φαμηρέ και ο Λεβάντ). εκπροσωπεί τη δικό ταινία που έχει ιδιαίτερα αγαπηθεί από τους κινηματογραφόφι­ λους είναι αναμφισβήτητα το Ινα Χορό γιο Ιό να (The Bond Wogon) τουτους βιν- ζωό και εμπειρίες Σενάριο εξαιρετικό, με ωραίους χαρακτήρες. Οπως σεντε Μπόλι, μουοκοχορευτικό κωμωδία που περιέχει ένα από τα καλύτε­ Ο Τόνι Χόντερ. που θύμιζε την ίδια την καριέρα του Αστέρ (Οταν γυρίστηκε η ρα και ηκ>μαγευτικό χορευτικό που μος έδωσε το Χόλιγουντ. ταινία π κοριέρα του μεσόλκα τότε ηθοποιού βρισκόταν στην κατιούσα) ό ο Η ιστορία αρχίζει με την άφιξη στη Νέα Υόρκη του Τόνι Χόντερ, δίσημου χο­ σκηνοθέτης του θεάτρου Τζέφρι Κόρντοβα. βασισμένος σε χαρακτήρες διά­ ρευτή του μκχιζικ-χολ και του κινηματογράφου, που τώρα έχει ξεχοστει Στη σημων σκηνοθετών (όπως του Ορσον Γουέλς αλλά και, μέχρι σ' ένα βαθμό, κι Νεα Υόρκη ο Τόνι συναντά τους φίλους του, Λέστερ και Λίλι Μόρτον. που του εκείνο του ίδιου του Μινέλι). προτείνουν ν' ανεβάσουν μαζί ενα μιούζικαλ, με το διάσημο σκηνοθέτη του Παραγωγός της ταινίας ήταν ο εμπνευσμένος, πρώην συνθέτης τρσγουδιών. θεάτρου Τζέφρι Κόρντοβα Ο Κόρντοβα δέχετοι να το ανεβάσει εηειδίι μέ­ Αρθουρ Φριντ. ηου το 1939είχε αρχίσει μκτ ιδιαίτερα αηοδοτκόκαριέρα στην σα από την ιστορία θέλει να παρουσιάσει μια σύγχρονη βερσιάν του «ΦόMGM με το μκχιζικαλ Ο Μάγος του Οζ και που όταν υπεύθυνος για τη δημι­ ουργία των κλασικών μκχιζικαλ της ετοιρειος. ταινίες που έδωσαν μκι άλλη ουστ». Πέρα αηό την πα­ ράξενη, για τον υπόλοι­ μορφό στο είδος, όπου ο χορός και τα τραγούδια δε χρησμοηοιούντσν για να διανθίσουν την ιστορία, αλλά όταν δεμένα τέλεια με την Ολη πλοκό. πο θίασο, αυτό ερμη­ Ο Φριντ κατοφερε να μαζέψει εδώ Ο,τι καλύτερο ηροσψερε ο χώρος του μι­ νεία, ο Κόρντοβα θέλει να χρησιμοποιήσει για ούζικαλ τον Φρεντ Αστέρ, έναν τέλειο, οέρτνο χορευτό, που εξακολουθού­ ηαρτενέρ του Τόνι μια σε να κινείται με την ίδια πάντα σβελτάδα και χάρη, τη Σιντ Τσαρίς. μια σγαλχορεύτρια κλασικού χο­ ματένκι χορεύτρια με τις ωραιότερες γάμπες, τους ΚΟμπντεν και Γκριν, δύο σεναριογράφους ηου γνώριζαν το χώρο του θεάματος και όξερσν να τον εκ­ ρού, την Γκαμπριέλ 2εράρ. Παρόλο που αρχι­ φράζουν με αίσθημα αλλά και χιούμορ, τον Τζακ Μηιουκάνσν, έναν Αγγλο οοκά στις πρόβες ο Τόνι φκτηκέ ηθοποιό ηου όταν τέλειος στο ρόλο του Κόρντοβα (αν και αρχικά για το ρόλο προορίζονταν « ηθοποιοί Κλίφτον Γουέμπ, Εντουαρντ Ρόμητνσον και και η Γκομηριέλ τσακώ­ Βίνσεντ Πράις). τον Μάικλ Κιντ, έναν από τους καλύτερους χορογράφους του νονται, ύστερα αηό έναν περίπατό τους Μηρόντγουει, τους Ολιβερ Σμιθ και Πρέστον Εμις. σκηνογράφους που έδω­ στο Σέντραλ Παρκ ανα­ σαν το στιλιζάρκιμα και τη μαγεία (ιδιαίτερα στα χορευτικά) που απαιτούσε καλύπτουν πως είναι η ταινία και, βέβαια, τον Βτνσέντε Μινέλι, έναν Ολο δυναμισμό και φαντασία δημιουργό, οποίος είχε κιόλος δείξει θαυμάσια δείγματα του ταλέντου του ερωτευμένοι Η πρεμιέ­ ρα, όμως, αποτυγχάνει σε τοινίες όπως, Ζίγκφελντ Φόλις, Ραντεβού στο Ζβντ Λουις, Η Γιολάντα εξοιτιος των πολλών ει­ και ο Κλέφτης, ο Πειροτός και Ινος Αμερικανός στο Παρίσι. δικών, δύσκολων να Γιατί το μκχιζικαλ αυτό, όπως και τα περισσότερα ηου γυρίστηκαν με παρα­ πραγματοποιηθούν εγωγό τον Φριντ, δεν είναι μκι μουσκοχορευτκό ταινία γύρω από έναν σταρ, Φέ του Κόρντοβα. Τελι­ αλλά ένα φιλμ ηου χρησμοηοιεί τους σταρ του για να ηροωθόσει μκ> ιστορία

για Σένα

α

■β να παρουσιάσει ένα θέαμα συνόλου Ο ΙΛνέλι χρηαμοηοίησε όλη τη δεξιοτεχνίσ του γιο να φτιάξει μκι υπέροχη ταινία, με την κάμερά του σε διαρκή κίνοΟή με το ντεκόρ, τα χρώματα κα τα κοστούμά (φτάνει να θυμηθούμε το νού­ μερο του φινάλε «The G*1Hunt») να σχολιάζουν τους χαρακτήρες We αηοτέλεαμο το Th· land Wagon /aείναι ano τα r»o ευχάριστά. r»o απολαυστικά, ταυτό­ χρονα no μσγευτκά, μαζ) καιπκ>ερωτικό, μιούζικαλ της MGM Το γυριομο της ταινίας κράτησε πέντε σχεδόν μήνες (οπό ης αρχές του Σε­ πτέμβρη του 1962μέχρι το τέλος του Γενάρη του 1953), στοιχίζοντας συνολικά ακεδόντρα εκατομμύρια δολάριο-αηό τα οποίαοι 315000ξοδεύτηκαν γιο το μεγάλο νούμερο του φινάλε - καικάνοντος συνολβά εισπράξεις πουέφτασαν σκεδόν τα έξι εκατομμύρια δολάρια-το ηηεμπορκόμάύζικαλ στην περίοδο μεταξύ του Τραγουδώντας στη βροχή (1952) και το ΖιζΙ (1968) Ητο μ ο ήταν ένα είδος φάρου τμής στον κόσμο του θεάματος με επίκεντρο ης πρόβες γιο το στήσμο ενός οόου - βρίσκοντος έτσι την ευκαιρία να τονί­ σει τις σχεσεκ;. τη φιλία, τη συναδελφικότητα και τη συνεργασία ανάμεσα στους διάφορους συντελεστές Τα τραγούδια και οι χοροί συμμετέχουν στην εξέλιξη της πλοκής Κάθε ένα από τα νούμερο της ταηιίας προετοιμά­ στηκαν με στόχο να αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της ταινίος, πράγμα που το πετυχαίνουν πέρα για πέρα Στο «βγ Mysert», για παράδειγμα, ο Αστέρ τραγουδά και χορεύει μόνος του, εκφράζοντας τη μοναξιά του πρωταγωνι­ στή Στο εξαιρετικό «Shin* on γουι Shoe*», όπου ο Αστέρ χορεύει και τρογουδό μ' έναν Μούρο λούστρο, βλέπουμε την ατμόσφαιρα του Penny Arcade Ενώ στο «Oancing in the Dark» βλέπουμε τον Αστέρ και την Τοαρίς.

από μη σατιρ«ή ματιά, στο φιλμ νουάρ αλλά και στα αστυνομκά μυθκηορήμά τα του MhoΣτχλέιν. Εδώ, ένος κυνκός ιδιωτικός ντετέκτβ (Αστέρ) ψάχνει να βρει τη μοιραία νυνώκα (Τοαρίς) που είναι σναμειγμένη σ ένα φόνο. Γυναίκα που του παρουσιάζεται με διάφορες μορφές (άλλοτε ξανθά κι άλλοτε καστανή), πάντο­ τε, όμως, εηκίνδυνο, με την οποία τελικά θα σμίξει σχολιάζοντας, με το ψυχρό, cool στιλ του Στχλέιν «Ηταν κακή ήταν επικίνδυνη. δε θα την εμηστευόμουνα ού­ τε καν μερκό βήματα μακριά μου, εκτός από Οσα θα μπορούσα να την ηετάξω αλλά ήταν η γυνακα πουμου ταίριαζε» Εδώ.ηκόμερα ξεχνάει γιαλίγο τοναυστη­ ρό Κώδικα Χέιζ για να τονίσει τον ερωτισμό και τηνέκσταση πουκυριαρχούνστηνστμά σφοιρα. με την Τοαρίς, με σκισμένοφόρεμα να γλιστράει προκλητικά μπροστά στα πό­ διατου Αστέρ («είχε κάτι αυτή η κοπέλα που σ έκανε να θέλεις να την προστατέψεις», ακούγεται η φωνή του ντετέκτιβ που σχα λιάζει όπως καιστα μυθιστορήματα του Στ*· λέιν, αλλά και του Τσάντλερ, τα δρώμενα) Παρόλο που μόλις τέλειωσε η ταινία στο χώρο του κινηματογράφου είχε εισβάλει το Σινεμασκόπ και όλες οι μεγάλες παρα­ γωγές των στούντιο είχαν αρχίσει να γυρί­ ζονται με το νέο σύστημα, το The land Wagon κυκλοφόρησε σε κόηιες των35χι-

λιοστων, σε κανονικού μεγέθους οθόνη (η πρεμιέρα έγτνε τον Ιούλιο του 1953 στο Ράδιο Σπι Μιούζικ Χολ της Νέος Υόρκης) Από την πρώτη στιγμή χαιρετίστη­ κε αηό την κρπκή ως ένα αηό τα καλύτερα δείγματα του είδους ενώ ο ίδιος ο Αστέρ, ύστερο οηό χρόνια, τόνισε πως τη θεωρούσε ανάμεσα στα φαβορί του. Με το πέρασμα του χρόνου και με τη συχνή προβολή της αηό την τηλεόρασή η ταινία άρχισε V αποκτά και νέους οπαδούς Στο βίντεο που κυκλοφόρησε στο εξωτερικό προστέθηκε και το νούμερο «Two Faced lady·, που χόρευε η Σιντ Τοαρίς κα που είχε κοπεί στην αρχική διανομή της ταινίος.

μετά τους καβγάδες τους στις πρόβες, να κάνουν μια βόλτα στα Σέντραλ Παρκ, βόλτα που μετστρέπεται σ' έναν ρομαντικό, ερωτκό χορό, εκφράζοντος τον έρωτα που αρχίζει ν' αναπτύσσεται σνάμεσά τους. Από το νούμερα που έχουν σχέση με το ίδιο το σόου. απολαυστικό είναι το «ΤιίρΙβΙ»» με τους Τζακ Μηκχικάνσν, Φρεντ Αστέρ και Νσνέτ Φομηρέ (ευτυχώς αντικατέστησε την τελευταία στιγμή τον Λεβάντ, που δεν ήταν ιδιοίτερο αυνεργάομος), μεταμφιεσμένους αε τρομερά τρίδυμα νήπκα, να περπατάνε γοτσηστοί, φορώντας μωρουδίστκο παπούτσια και να τραγουδάνε τη φρίκη της ζωής τους - ένα κομμάτι γεμάτο μπρίο και χιούμορ, από τα καλύτερα που μας έδωοε το αμερκάνκο μιούζικαλ Αναφέρουμε ακόμη το νούμερο «Thar* Entertainment· (που παρουσιάζεται και δίνει και τον τίτλο στις ταηιίες ανθολο­ γίας από μκχύζικαλ Thor* Entertainment) γραμμένο ειδικά για την ταινία από το δίδυμο Ντίετζ και Σβαρτζ και που εκφράζει ολόκληρη τη φιλοσοφία του μι­ ούζικαλ. Το καλύτερο, όμως, νούμερο και μκι από τις ανεπανάληπτες στιγμές που μας εδωσε το είδος είναι εκείνο του φινάλε, «The Girt Hunt βαββΐ», αφιέρωμα, μέσο

The la n d Wagon. ΗΠΑ, 19SJ. [γχρωμη. Αρβουρ Φριντ (για την ΜβΜ). Ικηνοβισία: βινσέντ* ΜινέΑι. I t νάριο: Μηέτι Κόμντ « ν και Αντολψ Γκριν, βασισμένο στο σόου του 19J1 του Μηρόντγου*1. Χάρι Τζάκσον. Α ντοΑψ Ντόιτς. Αρβουρ Ιβαρτς και Χάουορντ Η τιτζ Χορογραφίος: ΜάικΑ Κιντ. Ιέντρικ Γκίμπονς, Πρέστον [μις O A iltp Ιμιθ, Πρέστρον ίμις. Φ ρ ιντ Αστέρ (Τόνι Χόντ«ρ), Ιιν τ Τοαρίς (Γκαμηριέλ ZtpOp), Νσνέτ Φαμηρέ (ΛΙΑι Μαρτον), Τζακ Μηιουκάναν (Τζέψρι Κόρντοβα), Οσκαρ Λκβάντ (Λέστκρ Μύρτον), Τζέιμς ΜιTotA (ΠοΑ Μηκρντ), 9όμπ