Sa Tabi Ng Pasig

Pascual: Ako ay may pito naman na niyari sa kawayan

La Liga de Sisa

(Ang lahat ay nagtawanan)

Sa Tabi ng Pasig

Lahat: Ha! HA! HA! HAAA!!

Tagpo 1.

Pascual: Kayo bay nagtataka? Kayo ngayo’y manaingat

Koro: Lahat Mga rosas, klabel

tutugtugin ko ang flawta

Ng masayang Pasig

B2: Bulaklak ko’y higit diyan!

Na iginigilas Ang kanyang dikit

Pascual: Kaysa aking pitong alay?

Ang kanyang langit Ay kumikinang

B1: Kaululan! Kabaliwan! Mainam pa ang kukungan ng

Ang kanyang mata’y parang banal

ibon kong nakalaan

At noo’y mistulang araw

B3: Pseh! Ang paputok koy hihigit

Kanyang labi’y nagpapaningas

B1: Maginoong nagpipilit iyay wlang masasapit

Sa payapang dibdib

B3: Maginoo, tila kayo’y namumuwisit!

Sa pambihirang ganda

B1: Ke gago mo!

Ang isip ay tiyak na lumiligaya

B3: Wlang isip! Ang hula moy isang tulig

Candido: Kay ganda ng umaga Ang pasig! Dinig ba ninyo ang lagitik ng kawayan sa dalampasigan? Ang mga ibong nag aawitan?

may kagandahan

Sa wika niyang matatas di ba kayo nabibihag? Hindi bat ang kanilang kasiyahan ay dahil sa Inang Birhen? Kaya sya ay may ganitong karangyaan? Lahat: Di sasala! Ang

ligaya

ng

bayan

ay

nadarama,

nagkakatuwaan Sa tanawing sakdal mga bata at matatanda, humahanga B1: Nananalig akong lahat ay madaling nagsasabit ng pabiting maririkit At bandilang mapang -kit B2: Heto at ako’y may mga bulaklak na pang- alay sa Birhen ng ating bayan.. B1: Inaku! Tingnan nga natin! Panghandog na di magaling (may paghamak na tumitingin) Sa bahay koy may kulungan ng ibong sakdal inam At sya kung ibibigay sa birhen na magdaraan B3: Kaululan! Ako ay may sususuhang mga paputok, at pailaw ( nagmamayabang)

pambwisit Candido: Wag kayong magkagalit Anumang iaalay ay

Iyong sabihin kung hindi ka naaakit..

Pascual:

B1: Wala namang masasapit ang paputok mong

Ako’y mayroong pakiusap Isang bangka ang marapat nating maigayak At lululan tayong lahat at sa ilog ay babagtas Bandila’t mga bituing makulay na magniningming ang bihis nang bangka natin Yamang ikaw'y may bulaklak Ay dalhin mong lahat lahat Ang hula mong isinaad Dalhin mo rin nang malantad Ang paputok na malakas Ay dalhin mong tangkas tangkas Ang pito mong mataginting Ay dalhin mo’t dinggin natin Samantala’y patuloy rin Ang pag alay sa birhen Anong inyong sasabihin? Lahat: Mabuti nga! Mabuti nga! B3: Hindi karaniwang diwa! B1: Hanapin natin ang bangka! Candido: Ganyan din ang aking banta.. Si Leonido nasaan kaya? Saan naroo’t nawawala? Pascual: Ah totoo! Naghimala..

B2: Ngunit saan naparoon?

Ay! Ikaw ay aking muling makukuha,

Pascual: Gayon din lang ay hanapin

Ako’y nakatagong hihintayin kita.

Saan man sya dumating

(makukubli sa likod ng punong kahoy)

Ang bangka ay iwan natin

At isang Kristiyano ang dito’y daraan:

Na panghuli gayin na rin Ang higit na mahalagay ang

Nais kong sa aking kamay magulantang

pinunong wla pala

Iyang liping labis na kinapootan!

B1: Siyay ating hanapin na.. Candido: Ngayon na rin, tumalaga pagkat kung nawala

Ikatlong Tagpo

sya tayoy wlang makakaya..

Leonido: Napag-iisa na ang dalampasigan

B3: Maging pusod man ang dagat, saliksikin nating

At walang marinig na mga sigawan;

lahat..

Ang kataka-taka’y sikat na ang araw,

Koro: Tayo nat lumakad.. huwag nang maghuwat at ang

Ni isa mang tao’y walang natatanaw.

ating galak kay maria'Y ilagak.. At dapat na sila dito’y nagdatingan,

Ikalawang tagpo.

Ayon sa pangakong sa aki’y iniwan…

Lalabas si Satan—ang dimonyo –na nkasuot ng itim at

Umalis na sila sa aking palagay…

pula. Ang kulay ng kanyang mukha ay maputla. Kailan pa kaya kita tatalunin?

Sino naman kaya ang nakaaalam

Kahit ang impyernong talaga nang akin,

Kung naligaw ako? Ito nga ang daan,

Na ang tanang dusa’y sa kanya nanggaling

Na siyang patungo sa may kabayanan; Ito rinang ilog na lubhang makinang

Ako’y espiritu! Dakilang nilalang

Ang kaniyang agos na walang kapantay

Nilalang na dukha na sa buti’y kulang Sa madlang pahirap ako’y inilaan

Simbaha’y naroonpati aking bahay…

Ng kamay na sadyang sa aki’y nanatay.

Ang mga bandila, walang salang iyan!

Ngunit, kahit ako’y nagging talunan,

At mula nga rito kami’y maghihintay

Ay patuloy pa rin sa aking kasamaan

Na ang Inang Birhen ay dito magdaan.

Ipasimulan natin itong paghahamok

Ikaapat na Tagpo

Isipin din nating mabawi nang lubos

Satan: Tumigil ka! Saan ka ba paroroon?

Ang kaharian kong walang pagkatapos

Leonido: Sino ba kayo?

Sa pamamagitan ng inggit at imbot Ang lupang sa aki’y inggit pa ang alok.

S: Ako yaong isang makapangyarihang naghari, nag-iisang Diyos nitong Silanganan.

L: Kayoy’ hindi Diyos; kayo’y sinungaling

Ikaw’y bibigyan ko ng lahat ng iyong kaluwalhatian Ngunit kung nanaisin mong ako ay suwayin

S: Walang hunos-dili! Iyan ay isipin, hindi k aba takot na

ngayon di’y bubukang kakilakilabot asa iyong paanan

ako’y galitin?

ang maruming lupang tinuntungan mo nang buong

Saka sa tinig kong makapangyarihan,

kasiyahan

Kaya ang lupaing ito ay mayaman at nagtatamasa ng kaluwalhatian

L: Sayang ang nais mo na ako’y takutin sa pananalita

At ngayon ay wala ni munti mang saya

Diwang Sinungaling! Lumayo ka rito’t

Laging humihikbik sa kamay ng iba,

Ikaw ay magtago!

Saka dahan-dahang namamatay siya Sa kamay na walang habag na Espanya!

S: Kung gayon at yamang iyan ay kusa mo at siyang iniibig,

L: Kung lahat-lahat na’y nasa inyong kamay

Kailangang ikaw’y mamatay ngayon din

Bakit kaya kayo’y nagiging talunan

Mga diwa!

Ng mga Kristiyanong kinapopootan?

Halikayong lahat! Simulan na natin ang digma’t ligalig!

S: Ang batas ay aking batas! Ikaw’y haling!

Ikalimang tagpo

Sama, salot at digmaan, ang dito'y dadalhin ng

Koro ng mga Demonyo

mananalakay Samantala, ako naman, sa hangad kong makaganti

Sino ang sa ami’y

Bulabugin ang lahat ng elementong panduhagi

galit na tumawag?

Upang lahat ay mawasak at mapugnaw na mabuti

sino ang may ibig nitong aming dahas?

L: Kasinungalingang lahat! Ikaw’y walang magagawa! Mag-alis ka ng masakara, ilantad ang inyong mukha’t

Mamatay! Mamatay

Nang Makita sa impyernong nagniningas ka nagmula!

ang taong nagtaksil, na siyang sa ati’y

S: Kung gayon nga! Naririto ako ngayon.

galit na humamon!

Na ako ang si Satan, yaong anghel na kahapon Ngayon, kung sa pananalig ng kristyano’y talo ako,

Satan –

Sa araw na ito,

Ang nilikha’y kapootan sa gayon kong pagkatalo

ang ating pag-asang

Na sa iyoy’y ibubunto

makapaghiganti ay matutupad na.

L: Iya’y hindi mangyayari Mga Demonyo – Mahal sa demonyo S: kung yuko ang ulong iyong tatalikdan

ang kanyang hari

ang kanyang utos

Ay anak niyang mahal.

sa amin ay batas

Mga kasama mong tapat, Ngayon ikaw’y hinahanap;

Satan -

Tigil ang paglait;

Diyan ka na’t akoy dapat

(kay Leonido)

ikaw ay bumalik

Na sa langit ay lumipad;

sa pananalig ko

Paalam na batang liyag!

halika’t luhuran

Leonido:

ang aking larawan nang di ka tawanan. Leonido -

Paalam na kagandahang

Sa akin ay dumaramay Sa lahat kong kahirapan

Dinudusta kita ako’y sa Diyos lang

PANGWAKAS NA TAGPO

sumisintang tunay.

Candido:

Naku, Leonido! Hinanap ka namin;

At naririto na ang Mahal na Birhen: (KORO NG MGA DEMONYO)

Leonido:

Mga Demonyo - Mabuhay! Mabuhay!

Oo, Kaibigan at narinig ko, Nakikita ko ring siya’y paririto..

itong hari namin!

O! Lihim na tuwa ang tuwa kong ito

mamatay! mamatay!

Na nararamdamang sagad hanggang buto.

ang sa batas niya’y

Mga tinig nati’y ating pag-isahin,

hindi gumagalang

Sa araw na ito ng ligaya natin;

IKAANIM NA TAGPO

Ating pagpugayan ang Mahal na Birhen..

(Ang mga dating tauhan at isang Anghel)

Anong ibig ninyong sabihin sa akin?

Anghel: Magsiurong kayong lahat

Ang Lahat:

Siya’y salubungin!

Mga Anghel na sinumpa

PANGHULING KORO

Ng napoot na Bathala!

(Lilitaw ang mahal na Birheng naliliwanagan)

(Magsisialis ang mga demonyo ) Gumising ka, batang tapat, (Magigising)

Mabuhay ka! Rosang Kalinis-linisan, Reynang sakdal dilag nitong karagatan Antipolo’y dahil sa iyo nga lamang

At sa akin ay humarap

Kaya nagging bantog at nagkapangalan

Ako’y isang langit nagbuhat.

Sa maraming sama, ang nangbubuhay

Na sa iyo ay nagligtas

Ay naililigtas ng iyong larawan.

Sa kuhilang si Santanas;

Ang pagmamahal mong sa bata ay bigay’

Ang Birhen sa Antipolo’y

Siyang nagliligtas sa madlang kasamaan,

Nasa ilog, paririto;

Sa araw at gabi’y iyong inaakay

Siya’y iyong pagpugayan,

Sa tuwid na landas sa lupang ibabaw.

Papurihan at awitin,

WAKAS

Pagka’t ikaw, kailanman