Rimska fantazija -Dmitrij Bajda, Elena Ljubimova

RIMSKA FANTAZIJA

RIMSKA FANTAZIJA

-1-

RIMSKA FANTAZIJA

Knjiga je zasnovana na istraživanju Dmitrija Bajde i Elene Ljubimove (svi su tekstovi njihovi osim treće i dvanaeste glave), Jedan od njegovih tekstova na ovu temu poslužio je kao naslov. Ovaj materijal nikada do sada nije objavljen u formatu knjige…Zbog izuzetnih informacija, sadržanih u ovom istraživanju, smatrao sam da ih je potrebno sakupiti, prevesti i obraditi, kako bi bile dostupne svakome ko oseća da nešto ne štima u istorijskim pričama, a nije siguran šta …… Autori: Dmitrij Bajda, Elena Ljubimova Obradio i preveo Dušan Mitrović

https://www.facebook.com/dusanmitrovic11

Beograd 2016. godine

-2-

RIMSKA FANTAZIJA

SADRŽAJ: 1. RIMSKA IMPERIJA ----------------------------------------- 4 2. IZVORI ZNANJA O RIMSKOM CARSTVU --------------- 13 3. ZABORAVLJENO “IZGUBLJENO” ZNANJE ------------- 22 4. RIMSKO CARSTVO U BRITANIJI ------------------------ 26 5. RIMSKO CARSTVO U FRANCUSKOJ --------------------- 72 6. RIMSKO CARSTVO U ŠPANIJI --------------------------- 98 7. RIMSKO CARSTVO U PORTUGALIJI -------------------- 160 8. RIMSKI AKVADUKTI -------------------------------------- 178 9. RIMSKO CARSTVO U SEVERNOJ AFRICI -------------- 209 10. RIMSKO CARSTVO NA BLISKOM ISTOKU ------------- 241 LIBAN ------------------------------------------------------ 241 PALESTINA I IZRAEL ------------------------------------ 269 11. RIMSKO CARSTO U GRČKOJ I NA KIPRU -------------- 322 12. RIMSKO CARSTVO U SRBIJI I NA BALKANU --------- 340

-3-

RIMSKA FANTAZIJA

1. RIMSKA IMPERIJA Sada postajemo svesni brojnih činjenica i događaja koji omogućavaju da se zaključi: istorija više hiljada godina zemaljske civilizacije je namerno skraćena i potpuno falsifikovana u srednjem veku po julijanskom kalendaru. Ovde su neke činjenice koje ubedljivo dokazuju da je takozvano Rimsko carstvo - jeftina fikcija, na osnovu mitova i legendi u cilju prikrivanja važnijih informacija. Zvanični istoričari su odlučili da je Rimsko carstvo postojalo nešto više od 500 godina: od 30 g.p.n.e. do 476 g.n.e., praktično tačno pet vekova. Autentičnost postojanja Rimske imperije nije dovođena u pitanje od davnih vremena. Međutim, zvanična nauka, pod čvrstom kontrolom vlasti u proteklih nekoliko stotina godina, neumorno se bori sa neslaganjima i odlučno zaustavlja bilo kakve sumnje i pokušaje da se sazna istina po ovom pitanju. Rezultat ovih napora je rasprostranjeno priznavanje postojanja Rimskog carstva i njegovog neprocenjivog doprinosa u stvaranju Evrope i evropske kulture. U međuvremenu, materijalnih dokaza o postojanju takvog carstva nema! Samo razne ruševine starih zgrada, ali nema dokaza da su ih sagradili rimljani i to u vremenima Carstva !! Štaviše, ne postoje više ili manje ozbiljni dokumentovani dokazi da je u toku 500 godina postojalo carstvo, koje se sada iz nekog razloga smatra velikim i sl. Nema ovih dokumenata! Naučnici, čvrsto stojeći na ortodoksanim pozicijama po ovom pitanju, izvukli su se iz te situacije (kako oni misle) na sledeći način: dokumenti, na osnovu kojih baziraju svoje teorije, oni su lukavo nazvali narativnim. I rešili su stvar, sada je sve u redu! U međuvremenu, reč "narativ", prema rečniku stranih reči, znači sledeće: [FR. narratif, lat. narrativus] - pričanje, opisivanje, epsko. Tj, dokumenti, na kojima se zasniva mišljenje da je Rimsko

-4-

RIMSKA FANTAZIJA

Carstvo postojalo u stvarnosti, su narativni, opisni, epski, ili jednostavnije - mitovi i legende !!! Iz toga sledi vrlo jednostavan zaključak: naša zvanična nauka cinično nas laže već nekoliko stotina godina. I to je potpuno moguće, i to ne samo za istoriju. Potvrde za to je veoma lako naći. Potrebno je samo da pažljivo pogledamo, šta se prikazuje. Na primer, pretraživanjem u Guglu, upitom za pretragu "Rimsko Carstvo", imamo mnogo odgovora. Prvi od njih, kao što smo navikli, je veoma opširna i obimna Vikipedija. Može se odmah pročitati da je Rimsko carstvo postojalo od 30. do 476 godine nove ere. Sledi nekoliko mapa Rimskog carstva.

-5-

RIMSKA FANTAZIJA

Dobro pogledajmo datu kartu Rimskog carstva, kao ilustraciju ka članku Rome iz enciklopedije Brokhausa i Efrona (ista karta, samo veća http://upload.wikimedia.org/wikiped... ), moguće je u donjem levom uglu primetiti datum, znatno većeg perioda postojanja "carstva" od 30 pne do 476 ne. I ta gruba greška ili manipulacija nije jedina. Evo, šta piše u 5. poglavlju 2. toma svoje neverovatne knjige "Ogledalo moje duše" akademik Nikolaj Levašov: "... Najzanimljivije je da nikakvog Rimskog carstva u prvom veku nove ere nije bilo, i za to je mnogo dokaza, počevši sa tim, kako su drsko savremeni" istoričari "izfabrikovali istoriju starog Rima! Ne, grad Rim je postojao je u davna vremena, ali nije bilo nikakvog Rimskog Carstva! I da se uverimo da je to tako i nikako drugačije, samo pogledajmo realnu mapu stare Evrope, stvorenu 1595.godine od strane svetski poznatog i priznatog kartografa u srednjem veku A. Orteliusa (slika).

-6-

RIMSKA FANTAZIJA

Činjenica, da je taj kartograf priznat i visoko cenjen od strane savremenih istoričara, ne dozvoljava im da ga se odreknu! I veoma je važno da se razotkriju falsifikatori. Dakle, ovu kartu je A. Ortelius izradio 1595. godine. I na ovoj mapi je prikazana antička Evropa! Antička Evropa u odnosu na srednjovekovnu (1595), što znači da ova karta pokazuje Evropu najmanje hiljadu godina pre stvaranja same mape! To znači da se na karti prikazuje Evropa ne kasnije od 5-6 veka nove ere! I ... šta može da se vidi na ovoj karti? Na njoj nema ni zapadnog ni istočnog Rimskog Carstva !! A prema savremenoj istoriji, ono bi trebalo da postoji i da napreduje! I ova karta - nije jedina! Bez obzira koliko su pokušavali tvorci "istorije" da unište sve stvarne dokaze o prošlosti, njima to nije uspelo, iako su to pokušali vrlo jako ... " I u prošlosti, 2008. godine, pronašao je svoj put do ljudi još jedan zanimljiv podatak o Rimu i njegovom glavnom simbolu, za dugo ućutkavši "slobodnu" štampu "civilizovane" Evrope: "Grupa istraživača sa Univerziteta Salerno predvođena profesorom Adrianom La Redžinom potvrdila je objavljenu 2006. godine hipotezu restauratora Ane Marije Karubi, da je " Kapitolska vučica "- simbol Rima - napravljena u 13. veku, a ne u 5. veku pre nove ere, kako je bilo priznato do sada. Od 18. veka, kada je "Kapitolsku vučicu" opisao najveći nemački istoričar umetnosti Johan Vinkelman, naučnici su verovali da je slavna skulptura rad nepoznatog etruskog majstora. U 19. veku starost skulpture pokušala su da ospore najmanje dva istraživača, koji su mislili da je vučica kasniji srednjevekovni rad, ali njihovi pokušaji nisu doveli do ničega. 2006. godine, Ana Marija Karuba, specijalista metalurgije, obnavljala je "Kapitolsku vučicu", i otkrila da je skulptura izrađena u celini, a ne iz delova, kao što je bilo uobičajeno u drevna vremena, što znači da nije mogla da se izradi pre nego 8-10. veka... » -7-

RIMSKA FANTAZIJA

Tu se zanimljivi kolač ispekao. U srednjem veku, posle Velike Tartarije - veliko Sloveno-Arijevsko Carstvo - pretrpelo je nekoliko poraza od mračnih sila, uz pomoć "izabranog" naroda otkinuvši od njega zapadne provincije, čitavu istoriju ljudske civilizacije su počeli da falsifikuju i prepisuju u cilju prikrivanja istine o postojanju i prosperitetu na Zemlji više hiljada godina stare napredne civilizacije naroda bele rase. U tom cilju, palili su knjige, biblioteke i čitave zemlje, uništili spomenike antike i neugodne narode. Falsifikovali su sve, uključujući i brojne novčiće, koji su navodno korišteni u "Rimskom carstvu". Istoričari i kolekcionari bez ikakvog ograničenja i razumevanja stavljaju na sajtove desetine pa čak i stotine novčića, koji su tada bili navodno sredstvo plaćanja. Tu se odmah postavlja nekoliko jednostavnih pitanja: 1. Kako su mogli normalno da se vode bilo kakvi trgovački poslovi i finansijske kalkulacije sa takvim obiljem različitih novčića? 2. Kako je moguće napraviti takvo obilje novčića za pet stotina godina pre pronalaska tehnologije kovanja tih novčića? Odgovor na ova jednostavna pitanja, takođe, je jednostavan: sve je fikcija, a novčići su srednjevekovna laž! Na prelazu milenijuma novčići su mogli samo da se liju, ali ne i kuju. Nije bilo potrebne tehnologije. Ali livenje i kovanje - su, kako kažu neki veseljaci, dve različit stvari. Livenje novca je mnogo teži i dugotrajniji postupak nego kovanje. Zbog toga, tih novčića je bilo vrlo malo. Ova grandiozna mahinacija sa antičkim novčićima je bila potrebna da se potvrde sve prethodne laži o postojanju "Rimskog carstva". Ona je izvršena u srednjem veku, zajedno sa stvaranjem mita o samoj "Imperiji" i drugim podjednako ubedljivim "dokazima" njenog postojanja. -8-

RIMSKA FANTAZIJA

Uzgred, tokom iskopavanja Pompeje, koja je nestala navodno početkom prošlog milenijuma, nije pronađen nikakav novac iz nekog razloga. Objašnjenje za to može biti samo jedno: u nedavno raskopanoj Pompeji, zasutoj pod pepeo, novčići su verovatno nađeni. Ali to nisu bili ti novčići, koji su već predstavljeni javnosti ranije od strane naučnika falsifikatora. Dakle, oni su bili sakrivani, ili češće, nemilosrdno uništavani ... Takođe bih želeo da pomenem ovde brojna dela akademika A.T. Fomenka i G.V. Nosovskoga. Oni su matematički dokazali postojanje brojnih falsifikata istorije, počinjenih u srednjem veku, kada su birani "sigurni" događaji i malo promenjeni pripisvani stvarnim i izmišljenim zemljama, kulturama i epohama. Tim izmišljotinama su zamenili i sakrili pravu istoriju mnogih država. To je tipično za izmišljanje i "Rimskog carstva". Ovde je mali fragment 1. toma njihove veoma informativne knjige "Rusija i Rim. Da li pravilno razumemo istoriju ": "... Pogledajmo ovde podudaranja - koja su posledica statističkog prikrivanja carstva Rimsko-Germanske imperije 10.-13. veka n.e. Broj posle imena vladara pokazuje trajanje njegove vladavine, u godinama. Izrailjski i judejski carevi (po bibliji) - rimski imperatori 1. Jerovoam prvi - 22 godine - Konstantin prvi (nakon pobede nad Maksencijem) - 24 godine (313-337) 2. Nadav - 2 godine - Konstantin drugi - 3 godine (337-340) 3. Vaasa - 24godine - Konstancije drugi - 21 godina (340-361) 4. Ila - 2 godine - Julian 2 godine (361-363) 5. Zami - manje od 1 godine - Jovian - manje od 1 godine (363)

-9-

RIMSKA FANTAZIJA

6. Amrij 12 godina - Valentinijan - 11 godina (364-375) 7. Ahab (sa njim je bio veliki prorok Ilija) 22 godine - Valent (sa njim je bio Sveti Vasilije Veliki) - 14 godina (364-378) 8. Ahazija 2 godine - Gracian - 4 godine (379-383) 9. Joram 12 godina - Valentinijan drugi - 13 godina (379-392) 10. Jehuj i prorok Jelisije 28 - Propusk (ili Alarih i Jovan Zlatousti - 25 godina (378-403 ili 32 godina (378-410) 11. Joahaz 17 godina - Feodosije - 16 godina (379-395) 12. Joaš 16 godina - Arkadij - 13 godina (395-408) 13. Jerovoam drugi 14 godina - Honorius - 28 godina (395-423) 14. Zaharija - manje od 1 godine (6 meseci) - Konstancije treći - manje od 1 (7 meseci) (423 godina) (421 godina) 15. Solom - manje od 1 godine (1 mesec), Joan - manje od 1 godine (2 meseci) 16. Međucarstvo 24 godine - međucarstvo-nadzor 21 godina (423-444) 17. Menahem - 10 godina - Valentinijan treći 11 godina (444-455) 18. Fakij 2 godine - Petronije Maksim - 1 godina (455-456) 19. Fakej 20 godina - Recimer 16 godina (456-472) 20. Anarhija 2, 6, 9 godina (tri opcije) - Anarhija - 3 godine (472-475)

Sada je vreme da postavimo davno nerešivo pitanje: kome i zašto je sve to bilo potrebno?

- 10 -

RIMSKA FANTAZIJA

Danas, pouzdan odgovor na ovo pitanje je već poznat: to je bilo neophodno društvenim parazitima (mračnim silama) kako bi transformisali zemaljsko stanovništvo u bezumne robove - zombije - i koristili ih sve dok na svetu ne nestane prirodnih resursa. Najozbiljnija i obrazložena potvrda za ovo se može naći u knjizi Nikolaja Levašova "Rusija u zakrivljenim ogledalima." A mi ćemo dati još mali dokaz istinite priče iz članka Viktora Šipilova "Živeti na Midgard Zemlji": "... Među gradovima čiji su osnivači Etrurci, bio je Rim. Tu je izgrađen moćan sistem za navodnjavanje ( Kloaka Maksima), pomoću koga je osušena malarična močvara između sedam brda, gde su boravila primitivna plemena Sebena, Latina i drugih Italika. Po uspostavljanju i jačanju moćnih odbrambenih zidova Rima, Etrurci su tamo vladali. Prvi kralj Rima je Tarkvini Drevni, onda Servije Tulije, zvani Masterna, a poslednji - Tarkvinije Ponosni. Legenda o Romulu i Remu, koje je navodno uzgojila na tom mestuu vučica, nema činjenični osnov. Iz raznih razloga, narodi Sredozemlja su bili potpuno istrebljeni u borbama protiv okupatora i predati zaboravu. Ni drevni osvajači, ni njihovi uslužni savremeni "istoričari" nisu bili u stanju da trajno izbrišu iz istorije sećanje o moćnom mediteranskom narodu. Geografska imena, ruševine gradova, inženjerske konstrukcije, još uvek u upotrebi, i na kraju, proizvodi etrurskih umetnika su opipljivi dokazi za to " U zaključku naša mala napomena, radi potpune slike, mali fragment 39. poglavlja 1. toma zaista izuzetne knjigae Svetlane Levašov "Otkrovenje": "... Merovinzi su severni Rusi, koji su došli da nauče slobodne Franke, vojnom umeću, vladanju zemljom, politici i nauci (kao što su radili i u svim drugim zemljama, za dobrobit drugih i učenje živih ljudi). I oni su

- 11 -

RIMSKA FANTAZIJA

se pravilno zvali - Miravingli (Mi-Ra-u-Inglija, Mi, deca Ra, koja nose svetlost svoje prvorodne Inglije). Ali, naravno, onda su tu reč, kao i mnogo toga drugog, "pojednostavili" ... i ona je počela da zvuči kao "Meroving". Tako se stvara nova "istorija", u kojoj se kaže da ime Merovinga, kralja Franaka, potiče od imena - kralja Franaka Merovija. Iako ime kralja Merovija sa tim nikakve veze nema. Osim toga, kralj Merovij je bio trinaesti od kraljeva Merovinga. I logično je, naravno, da se cela dinastija zove imenom prvog kralja, zar ne? Tako, kao i druge glupe legende o "morskim čudovištima", koja su, navodno rodila svetlu Meroving dinastiju. Očigledno, Tamnima se moglo, da ljudi ne znaju značenje imena vladajuće dinastije Franaka. Dakle, oni su pokušali da ih brzo preimenuju i pretvore u "slabe, nesrećne i mizerne" kraljeve, lažući o svetskoj istoriji. Merovinzi su svetla, inteligentna i nadarena dinastija severnih Rusa. Dobrovoljno su napustili svoju veliku domovinu i mešali svoju krv sa višim dinastijama savremene Evrope, da bi se iz toga rodili novi moćni magovi Roda i ratnici, koji su mogli da mudro upravljaju državama i narodima koji su naseljavali u to vreme, polu divlju Evropu. Oni su bili divni magovi i ratnici, mogli su da leče bolesne i uče dostojne. ... " Ova knjiga je jedinstvena u svojoj vrsti, zbog određenih sposobnosti i mogućnosti koje koristi autor u pisanju. Informacije sadržane u knjizi su neprocenjive, posebno za nas, ljude, koji još ne možemo sa sigurnošću da razlikujemo istinu od laži, a koji obično verujemo svemu što su rekli i čime nas hrane vlasti iz ruku svojih "naučnika".

- 12 -

RIMSKA FANTAZIJA

2.Izvori znanja o Rimskom Carstvu.... Vidno je primetno da postoje veliki problemi istoriografa da daju verodostojnost rimskom carstvu..u nastavku su neki od njihovih pokušaja..... Prvi rimski analista je bio Fabio Pikt, koji je živeo u toku drugog punskog rata, i pisao na grčkom. Ni njegovi anali, ni spisi načinjeni od analista nakon njega nisu stigli do nas; tradicionalna istorija Rima je utemeljena skoro isključivo na čuvenom radu Tita Livija, sjedinivši 142 knjige kao rezultate rada svojih prethodnika. Prva dekada (desetak) ovih knjiga sačuvano je i obuhvata istoriju Rima od njegovog osnivanja do potpunog osvajanja Italije (295 godine pne). Zajedno sa Livijem u Rimu živeo je grčki retoričar Dionisije od Halikarnasa, koji je napisao za upoznavanje svojih zemljaka sa Rimom "Arheologiju", tj, najstariju rimsku istoriju u 20 knjiga, od kojih su preživele prvih 10 - od početka Rima do decemvirata. Izlaganje Dionisa je opširno, kao rezultat retoričkih argumenata i govora, ali daje malo značajnog. Dok se kod samog Livija ponekad skriva kritički stav prema svom materijalu, njegov tekst ispoljava kanonski autoritet kod potomaka, tako da je čak i dolazak Eneja iz Troje u Lacio dugo prihvaćan od strane svih kao nesporna istorijska činjenica. Osim nekih povremenih primedbi od strane humaniste Lorenca i Periconija, kritički odnos prema Liviju i rimskoj istoriji započinje tek Viko (1668-1744), pod uticajem njegovih filozofskih konstrukcija.

- 13 -

RIMSKA FANTAZIJA

Karta centra Rima za vreme Rimskog carstva

Kritika istine (del vero) je bila za Vika u proučavanju univerzalnih zakona razuma. Ustanovljava tri faze u kulturnom razvoju naroda - religioznu, herojsku i demokratsku - Viko smatra jednim od znakova herojskog doba dominaciju poezije, zbog čega su ljudi tog doba mislili u poetskim obrascima, a istorijske ličnosti ovog perioda su ništa drugo nego vrsta ili personifikacija istorijskog procesa :. tako na primer, Romul personifikuje ideju osnivanja grada. I kako Viko dovodi herojsko doba kod rimljana na isteku 5. veka od izgradnje grada, i on je počeo da daje pouzdanost istoriji Rima samo u epohi punskih ratova. Do istog rezultata je, ne znajući za Vika, i ne na osnovu filozofskih, već skeptičnih osnova, stigao je francuz Bofor u svom "Rasuđivanje o nepouzdanosti prvih pet vekova rimske istorije" (1737). Bofor održava - 14 -

RIMSKA FANTAZIJA

ideju, da je tradicionalna istorija Rima lišena stvarnih fakata: po priznanju samog Livija, drevni spomenici rimske istorije su uništeni tokom spaljivanja Rima od strane Gala. Ako su neki spomenici i preživeli tu epohu, tada su se rimski istoričari, kao što je dokazao primerima Bofor, malo interesovali u dokumentovanim izvorima i spomenicima, a često nisu mogli ili nisu znali da ih koriste, ne znajući drevni jezik. U osnovi drevnosti rimske istorije je vrlo malo dokaza. Oni su uglavnom - plod ambicija poznatih rimskih porodica, veličajući na nadgrobnim rečima slavu svojih predaka i unoseći u svoj rodoslov izmišljene trijumfe i uspehe. Naučnokritički razvoj rimske istorije je započeo Nibur, koji je živeo u eri procvata klasične filologije u Nemačkoj. On je strasno voleo tu nauku, kao sredstvo da se pronikne u klasičnu antiku, prema kojoj se odnosio sa entuzijazmom, videći u njoj ostvarenje najviših ljudskih ideala u sferi misli, umetnosti, politike i etike. On je zvao istoriju "posrednik večnosti," koja nas zbližava sa delima duha i podvizima najplemenitijih antičkih naroda, "kako ne bi bilo ponora vremena između nas, i obezbeđujući nam puno uživanje saznanja našeg identiteta sa njima." Nibur se odnosio sa nepoštovanjem prema naučnoj tehnici u filologiji jer zahvaljujući njoj, ne beremo "mudrost i veličine duša najboljih ljudi iz davnina, ne osećamo i ne mislimo kao oni." Sa takvim pristupom Nibur ne bi mogao, u odnosu na rimsku istoriju, da se odnosi sa skepticizmom: on je stremio ka tome, da pobije tradicionalnu rimsku istoriju sa pozitivnim znanjem o njoj, a sanjao je o tome, da na licu mesta proveri često pogrešne priče prošlosti Rima i ustanovi kako je to bilo u stvarnosti. On je želeo da nastavi rad Livija, ali bolje i punije. Nibur je verovao, da na raspolaganju savremeni istoričari antike imaju mnogo krhotina, koje zahtevaju tumačenje. Otkrio je još kao dete da ima veću sposobnost da ispravi ili dopuni oštećene tekstove antičkih

- 15 -

RIMSKA FANTAZIJA

autora. Nije ni čudo da su mu pripisivali istoričari poseban njuh, posebnu sposobnost da pogodi prošlost, i kao umetnik, dopisivao je nedostajuće u nastradale istorijske slike. Rimska istorija se zasniva na pretpostavkama Nibura, ponekad briljantnim, uvek divnim i sa razlogom za razmišljanje. Glavna među ovim hipotezama je misao Nibura o epskom poreklu drevne rimske istorije. Još je Periconi ukazivao na epiku Rimljana; kod Vika su epski elementi igrali značajnu ulogu; nezavisno, Nibur je otkrio u priči Livija sled rimskog epa. Nibur je pretpostavio kod rimljana, ne samo kao epske pojedinačne careve, već i čitav ep Tarkvinija; epsko delo, po Niburu, nastavilo se nakon carskog doba, skoro do početka istoriografije, kada je u nju bila uključena literatura, pozajmljena iz grčkih epova. Na osnovu ove pretpostavke, Nibur je priznavao istoriju rimskih careva kao ep, pomešan sa poetskom fikcijom, i otkrio da je čak moguće povratiti celu i koherentnu priču. Od početka republike - ili, tačnije, secesije plebejaca na svetu planinu - Nibur je započeo istorijski period Rima, tj, period , potvđen savremenim njemu pisanim spomenicima. Nibur je čitao službene spise, svete knjige različitih svešteničkih fakulteta i anale, liste konzula vođene od početka republike; u svešteničkim knjigama je sačuvano sećanje na mnoge događaje koji su bili relevantni za aktivnosti sveštenika. Nibur veruje, da su imena patricija, koji su sklopili dogovor sa plebejcima na svetoj planini, sačuvana u svešteničkim knjigama, i na toj osnovi, tvrdi da su imena patricijskih amasadora 493 pne nama poznata, kao i imena diplomata koji su potpisali Vestfalski mir 1648.god. Nibur se više oslanjao na anale. U Rimu je bilo anala, pod nazivom veliki (maksimi). Ti anali su nastali iz godišnjih zapisa na drvenoj, ofarbanoj u belo (album) dasci, izloženoj na forumu starijih pontifeksa (Pontifex maximos). Prema Ciceronu, ti zapisi su od samog početka Rima. Ako je to slučaj, rimska istorija bi imala ispod sebe čvrsto tlo. Ali Nibur je obratio pažnju na drugo mesto Cicerona, u radu "Republika", iz kojeg je

- 16 -

RIMSKA FANTAZIJA

vidljivo, da se prvo svedočenje pomračenja sunca u analima odnosi na 354 pne.; ostala, još ranija, su izračunata pomoću astronomije. Otuda je Nibur zaključio da su veliki anali sačuvali samo vreme galskog pogroma, tokom kojeg su drvene daske verovatno izgorele u kući Pontifeka. Međutim, po analogiji sa srednjovekovnim analima, Nibur je predpostavio postojanje u Rimu i privatnih anala porodičnih hronika, sa samog početka republike. Takvi anali bi mogli biti sačuvani u kućama plemstva na Kapitolu, koji nije bio spaljen, a podaci u njima sačuvani bi činili okosnicu antičke rimske istorije; sve u njenom životu, sve u čemu je njena snaga, sve što joj daje povezanost, prenešeno potomstvu. Nibur je predpostavio, da su neki odlomci iz drevnih anala očuvali autentičan tekst Livija. Ova dva izvora istorije, zapisana - i govorna hronika - epska, tekla su odvojeno, dok ih nije sjedinio Fabius Piktor. Takva tanka teorija istoriografije, je služila kao stub rimske istorije Niburu. Prva od njegovih osnova, hipoteza o epskom elementu rimske istorije - je prošla kroz ozbiljne naučne kritike Šveglera. U prvom tomu svoje knjige, objavljene 1853. godine, Švegler je bio sledbenik poznate tjibingenske škole, gde je postavio temelje istorijske kritike novozavetnih knjiga. Sa istorije crkve, on je prešao na rimsku istoriju. Na osnovu kritičke analize dokaza o istorijskim pesmama rimljana i na proceni karaktera ljudi, Švegler je odbacio hipotezu o postojanju epa u starom Rimu; ali negira poeziju rimljana, on je ukazao na istoriju rimske narodne umetnosti druge vrste, koja se ne zasniva na fantaziji, već na refleksiji. Švegler je video u brojnim mitovima i istorijskim legendama etiološki rad, koji je imao za cilj da objasni poreklo poznatog obreda, istorijskog spomenika, govora ili imena. Ova objašnjenja se nisu uvek zasnivala na kontinuitetu istorijske tradicije, ali u svakom slučaju izražavaju ideje starih rimljana o istorijskoj prošlosti, ili njihovom načinu života i stoga su dragoceni materijal za istoričare. Hipotezu - 17 -

RIMSKA FANTAZIJA

Nibura je o ranoj annalistici kod rimljana Švegler je usvojio. Iz te perspektive, Švegler je smatrao mogućim da sa svoje strane ponovo stvori izgubljenu za nas istoriju starog Rima i celu prvu knjigu obimne istorije posvetio je epohi careva. Zbog prerane smrti autora ovaj izuzetnan rad je doveden samo do Licinijevih zakona. Gotovo istovremeno sa Šveglerom i pod istim naslovom stigle su dve "studije o pouzdanosti rane rimske istorije": jedna nemca Brekera - u korist autentičnosti, druga britanaca sir Džordž Kornval Luisa - u ultrakritičkom duhu. Breker se vratio na donburovsku tačku gledišta; on je nabrojao i vreme careva u istorijskoj eri; novo je, da je Servije Tulije dao rimljanima opštenarodne skupštine, to je bilo u njegovim očima pouzdano, kao parlamentarna vlada pod Ludovik-Filipom, a bitka kod Regilskog jezera je podjednako dobro svedočena činjenica, kao bitka kod Vaterloa. Ubedljivije može zvučati njegov argument u prilog autentičnosti rane republikanske istorije. Njegov glavni argument je pozajmio iz analogije sa nemačkom istoriografijom. Breker je istakao, da naučnici našeg doba znaju bolje udaljeniju od njih epohu Hohenštaufena, nego što znaju svoju istoriju, na primer, reformaciju, delimično zato što je od tada otkriveno mnogo istorijskih spomenika, delimično zbog toga, što je zahvaljujući naučnoj kritici, istorijski materijal razvijeniji. Isti progres u istoriografiji Breker je prepoznao i kod rimljana, tako da, na primer, Livije je mogao biti po arheološkim istraživanjima Varona, najbolji poznavalac antike, bolji od Fabiusa Piktora ili Pizona. Rast i razvoj rimske istoriografije od Fabiusa do Livija ne može da se ne prepozna kao činjenica, ali Breker nije ni pokušavao da dokaže da je ta evolucija postigla pravac većeg kredibiliteta i nije pratio veštačko ukrašavanje i ispunjavanje praznine u antici. Najslabija strana argumentacije Brekera je ta, što stalno govori o drevnim spomenicima, koji su bili na raspolaganju rimskim

- 18 -

RIMSKA FANTAZIJA

istoričarima literarnog doba, on nije preuzeo dužnost da istraži detaljno šta su ovi spomenici i koji je njihov istorijski značaj. Dž. K. Luis, poznat i kao državnik i kao naučnik, govorio je protiv uticaja Nibura, smatrajući da je on izazvao veliki broj sukobljenih pogleda, u čijem je rezultatu rimska istorija u stalnom pokretu, ali se ne pomera napred. Glavnu grešku Nibura i njegove škole, Luis vidi u tome, da se on odnosi prema rimskoj istoriji vođen znacima neke vrste "unutrašnjih dokaza", da istina u istoriji ne može biti ustanovljena drugačijim putem, nego kao u drugim naukama, naime, tajanstvenim njuhom istoričara. Luis se protivi tom uslovu, da istoričari primenjuju prema antici iste tehnike i metode, kojima se rukovode i sudovi - a to je uslov da su dokazi došli od očevidaca. Luis se osvrće na Bejla, nalazeći, da je razlika između poverljivog svedoka iz prve ruke i dokaza, velika kao razlika između pravih i krivotvorenih novčića. Provera sa tačke gledišta tog principa rimske istorije i čini glavni zadatak rada Luisa. Dokazujući, da rimljani nisu imali do vremena cara Pira istorijske podatke, zasnivajući se na savremenim dokazima, Luis je došao do zaključka da se rimska istorija mora smatrati nevažećom do doba careva On je podvrgao pitanju, da li su raspolagali rimljani, u nedostatku dokaza savremenika, bilo kojim drugim izvorima, kojima se daje vrednost tradicionalnoj rimskoj istoriji, i tim povodom podvrgava negativnoj kritici hipotezu Nibura o rimskom epu, i njegovu veru u važnost usmene tradicije. Luis pokušava da dokaže da se sećanje na važne događaje skladišti u sećanju naroda, u nedostatku pisanih dokaza, preko usmene tradiciji ne više od 100 godina, a samo u veoma retkim slučajevima - do 150 ili 180 godina, tako da je još uvek moguće pretpostaviti, da je Fabio Ciktor znao, zahvaljujući predanju, o spaljivanju Rima od strane Gala, ali ne više od toga. Luis se snažno protivi i protiv metode Nibura protiv upotrebe u istoriji hipoteza, kojima Nibur ispunjava prazan okvir po svojoj slici. Luis dopušta hipoteze samo u prirodnim naukama, gde - 19 -

RIMSKA FANTAZIJA

one mogu da se testiraju eksperimentima. On insistira dalje na potpunoj analogiji zadataka istoričara i suda, koji odbija da sudi, kada on pri ruci nema očevidaca. Zbog ukupne nepouzdanosti drevne rimske istorije, istraživači, prema Luisu, bi trebalo da odustanu od besplodne potrage za nepostojećim predmetima, i ne pokušavaju da traže blaga, uništena vremenom, da posvete svoju aktivnost pouzdanijoj eri rimske istorije. Kroz Luisa, kritički princip je našao sjajnu potvrdu u čuvenoj rimskoj istoriji Momsena. Oslobođen istovremeno od pisanja Luisa (1855), u prvom tomu svoje istorije Momsen ćuti o epohi careva, a istoriji republike do decemvirata, opisanoj od strane Šveglera na 700 strana, posvećuje samo malo više od jedne stranice. U sledećem izdanju Momsen je otišao još dalje u skepticizmu, priznajući da se naveden Polibijev drevni sporazum između rimljana i kartaginjana ne odnosi na prvu godinu republike, već na mnogo kasnije vreme. U svojoj popularnoj napisanoj istoriji Rima Momsen je ukratko objasnio svoje viđenje rimske istoriografije, ali kasnije se razvio dalje u velikom broju kritičkih studija ( «Romische Forschungen»). Načinjući pouzdanu istoriju Rima dva veka posle Nibura, Momsenu nije potrebna hipoteza o postojanju kod rimljana privatnih anala i izjavljuje, da takvim analima nema "traga". Polazna tačka u rimskoj analistici za Momsena su službeni zapisi: koji su ispravno ukazali na blisku vezu između rimske hronike sa kalendarskom, za koju su odgovorni pontiji. Njihovi kalendari sadrže u sebi ukaze suda i ostalih dana (dies fasti): iz tih listova do danas su stigli, tačno vreme, spisak godina, označavajući imena konzula, što objašnjava, da službeni spisi daju spiskove konzula, a zatim i drugih magistrata . U tim spisima, kako Mommsen veruje, pontiji su pisali kratke vesti o velikim događajima svog vremena, i na taj način su nastali prvi anali, kao što su u srednjem veku hroničarska dela evoluirala u manastirima iz kratkih beleški, pripisujući ih uskršnjim - 20 -

RIMSKA FANTAZIJA

pločicama, koje su napravljene 20 godina ranije. Iz službenih spisa formiralo se tokom vremena pravilno vođenje propisane evidencije koju Momsen naziva liber annalis. Pravilna hronografija nije mogla nastati u Rimu pre drugog samnitskog rata (326-304 pne), jer su samo iz tog vremena poznati dani stupanja na dužnost magistrata. Međutim, čak i u ovom vremenu analističkog materijala je bilo veoma malo, što je Momsen potvrdio ukazivanjem na suprotnosti između vesti Livija o pohodu rimljana protiv samnitijana i neoborivog dokaza drevnog rimskog natpisa na sačuvanom sarkofagu jedne od ličnosti samnitskih ratova, konzula Lucija Kornelija Scipiona Barbata. Iz raznih istoriografskih istraživanja Momsen posvećuje posebnu pažnju svom istraživanju o Korneliju i njegovoj analizi tri najstarija politička procesa u Rimu. U ovim istraživanjima, Momsen ne samo da razbija tradicionalnu legendu, već i pokušava da objasni kada i kako je nastala. On pokazuje, da je priča o agrarnom zakonu Sp. Kasija, koga Švegler naziva prvom istorijskom ličnosti u Rimu, fikcija, a da su procesi protiv Sp. Kasija, Sp. Melija i Manlija - plod "etiološke gipkosti" epohe, kada rimski demagozi sprovode svoje agrarne i frumentarne zakone. U odnosu ka antici i autentičnosti činjenica je važno istraživanje Momsena o rimskm cognomina, iz kojih sledi da je običaj da se daju nadimci - prilično novijeg datuma i da, stoga, takav cognomina, kao Regillensis, ukazuje na kasniju prepravku činjenica.

- 21 -

RIMSKA FANTAZIJA

3. Zaboravljeno “izgubljeno” znanje …. Čuvene rimske vile, zgrade visoke klase, datiraju sa početka prvog milenijuma nove ere, i mogu se naći gotovo svuda. U Evropi, severnoj Africi, maloj Aziji, Bliskom Istoku, na Balkanu. One - nisu samo velike kuće, to su dobro dizajnirane, visoko sofisticirane i pažljivo izgrađene inženjerske konstrukcije, koje obično uključuju još nekoliko pratećih delova, vodovod, kanalizaciju, kupatila sa podnim grejanjem, puteve, itd. Pa ipak, gde smo ranije videli u rimskoj mitologiji svastiku? Postoje brojne fotografije, na kojima su jasno vidljivi vedski (arijevski) simboli, koje krase gotovo sve sagrađene vile, koje bi bilo korektno nazvati vedskim vilama, a ne rimskim! Slike su materijalni dokazi! To nisu mitovi i legende već su to poznate i dosta precizno datirane antičke građevine, superiornije na mnogo načina od današnjih modernih evropskih "kreacija". Nivo umeća izgradnje tih vila od pre 15-20 vekova u mnogim aspektima je nadmašio današnji! I to je značajni dokaz da pre 2000 godina naši preci nisu živeli na drveću, kao što pokušavaju da nas ubede naši “prijatelji”, već su posedovali značajno znanje i tehnologiju koja danas nije dostignuta! Dva su razloga, zbog kojih znanje,nauka i tehnologija mogu biti zaboravljene: 1. namernim uništavanjem naučnog znanja i njenih nosilaca zbog verskih ili političkih ciljeva. Ovo možemo videti na primeru hrišćanske Evrope. Kineski carevi su takođe masovno spaljivali knjige koje su smatrali štetnim. (U Rusiji, Romanovi i crkva su uradili istu stvar) 2. Uništavanje napredne civilizacije, kao rezultat neke katastrofe. Primer - Mohendžo Daro; on sigurno nije jedini primer. Štaviše, čak i ako je naučno znanje sačuvano za potomstvo, a ljudi nisu dovoljno razvijeni da ga koriste - može da nestane i slučajno. Na primer, u drevnom Istočnom Rimskom carstvu naučni i književni tekstovi su

- 22 -

RIMSKA FANTAZIJA

čuvani u biblioteci u Carigradu. Ova centralizacija je bila pogubna: biblioteka je izgorela 1203. tokom napada krstaša na Carigrad. To se ne bi desilo da književni spomenici nisu samo jednostavno ležali u biblioteci, da su čitani i korišten i da su napravljene kopije. Veruje se da su stari rimljani bili ti koji su imali široko znanje iz oblasti arhitekture i urbanizma. U stvari, oni su bili samo korisnici. U 1. veku nove ere su imali kuće sa 6 spratova. Opet, evropljani su to naučili tek u 19. veku. Naravno, visoki tornjevi su građeni i u srednjem veku, ali je njih mnogo lakše izgraditi od zgrada velikih površina. Kupola Panteon u Rimu, ima prečnik od 41 metra. U srednjem veku, evropljani nisu znali da izgrade kupolu; tek u renesansi pojavljuje se mala kupola od 15-20 metara, a tek na kraju 18. veka u izgradnji kupola evropske arhitekte su dostigle nivo iz doba od pre i za vreme rimskog carstva. Nivo koji su rimljani imali u građevinarstvu, a i u mnogom drugim oblastima nauke, mogu zahvaliti samo Tireniji, kako su je Grci zvali, u stvari Etruriji, civilizaciji vedske tradicije, koju su ti isti rimljani prisvajali sebi. Nakon što su i poslednji etrurski znalci nauke i umetnosti nestali, nestalo je i umeće rimljana, a nakon svrgavanja dinastije Meroving, počele su polako da propadaju banje i kupatila, kao i kultura njihovog korišćenja! “Drevnorimska” zdanja, izgrađena nakon usvajanja hrišćanstva, pokazuju mnogo primitivniju građevinsku tehniku u odnosu na vrhunac rimskog carstva. Hrišćanske bazilike su bile kopije jedna druge, sastojale su se od mnogih ponavljanja i nemaju kupole. Nešto bolji slučaj je bio u Istočnom Rimskom carstvu, ali ni tamo graditelji nisu imali tačne metode obračuna. Zgrade su građene nasumice. Kupola katedrale Sofije u Carigradu u toku izgradnje, pala je nekoliko puta; na kraju su napravili manju u odnosu na prvobitni projekat, i sa velikom razlikom u sigurnosti. Iz istog razloga, pravoslavne crkve su građene sa mnogo malih "kupola", koje su se mogle graditi bez ikakvih proračuna.

- 23 -

RIMSKA FANTAZIJA

Razlog za neuspeh, je dobro poznat: pri građenju hrišćanskih crkvi uništena je većina naučnih i filozofskih dela. Biblioteku u Aleksandriji su prvi put spalili fanatični hrišćani. Graditelji u poslednjim vekovima Rimskog carstva i ranog srednjeg veka nisu znali za proračune za izgradnju naselja; oni su ili kopirali elemente ranijih objekata, ili su gradili iz hira, na sopstveni rizik. U 9.veku je došlo do značajnog događaja za celu srednjovekovnu arhitekturu: u Francuskoj u jednom od manastira je otkriven “drevnorimski” traktat - rasprava "O arhitekturi". Posle proučavanja ove rasprave, srednjovekovni graditelji ponovo su naučili da grade ramove zgrada, što je dovelo do pojave novog stila - Gotskog. Zapravo su u to vreme nastale tajne lože zidara, zatim pretvorene u masoneriju. Samo na osnovu tog jednog traktata, lože zidara nisu imale znanja za nešto više od graditeljstva. Postavlja se pitanje, šta je sve od starih znanja pronađeno u tom Francuskom manastiru, a što je širokogruda sveta crkva čuvala, ne znajući kakvo znanje se krije kod nje. Sigurno mnogo više od prostog slaganja cigli. Imajući informacije sadržane u raspravi "O arhitekturi", mogli su da - 24 -

RIMSKA FANTAZIJA

smanje troškove izgradnje za skoro 10 puta - od uštede kamena i savršenije tehnologije. Samo jedno nisu mogli da shvate srednjovekovni graditelji u raspravi "O arhitekturi": kako izgraditi kupolu? Ako je Gotiskim zdanjima potrebno za obračun samo četiri matematičke operacije, za izračunavanje kupole nužno je znati račun kvadratnog korena. Ako su drevni rimljani bili u stanju da izgrade ove "kupole", kao i da množe i dele, u srednjem veku pojam korenovanja je odavno bio zaboravljen. Njega su se setili zahvaljujući Univerzitetu u Kordobi, koju su osvojili Arapi. U muslimanskom svetu u tim vremenima nauka je bila daleko naprednija nego u Evropi. Iz jednostavnog razloga. Njihova religija nije sakrivala znanja prethodno prisutne razvijenije vedske civilizacije, za šta postoji puno dokaza. Tako da je njihovo znanje još uvek bilo dostupno, a ono što je najvažnije – osim što su ga prisvajali, niko ga nije skrivao.Tada hrišćanska crkva više nije mogla da priuštiti sebi da guši bilo kakva znanja: Hrišćane su posvuda ugnjetavali Arapi i Turci, i nauka i tehnologija su bile potrebne za rat. Naučna dostignuća više nisu skupljala prašinu u manastirima, i počela su da se koriste sa početkom renesanse i u samoj Evropi.

- 25 -

RIMSKA FANTAZIJA

4. RIMSKO CARSTVO U BRITANIJI Majstori savremene istorijske "nauke" pažljivo nas uče, da su zli i ratnički rimljani osvojili Britaniju u sredini 1. veka ne, a početkom 5. veka otišli odatle. Zvanično ova pseudonaučna fikcija zvuči ovako: sistematsko osvajanje Velike Britanije od strane Rima je počelo u 43. godini ne (skoro ceo vek posle pohoda Julija Cezara 55. i 54. godine pre nove ere.) i slavodobitno je završeno do kraja 60-ih godina. Osvajanje je bilo osigurano sistemom utvrđenih naselja ( "rimski logori") i vojnih puteva, a duž severne granice izgrađeni su "rimski bedemi." Lokalna plemena (Britanaca, Kelta, Pikta) žestoko su pružala okupatoru otpor, podizali ustanke, jedan za drugim, koji su uspešno bili potisnuti od strane rimljana, i "rimska civilizacija se brzo širila" po Velikoj Britaniji. Od kraja 3. veka počeli su prepadi saksonskih plemena, a na početku 5. veka (419) rimljani su napustili Britaniju. Na osnovu ove "naučne" informacije o "brzoj i sveprisutnoj" "rimskoj civilizaciji", "rimljani" su postojali svega nekoliko vekova. Tj, žele da nas ubede da je rimska vojska, pre 2000 godina, došla do kršovitog kamenitog ostrva, počela mahnito da gradi sve što joj je potrebno za stvaranje i dugoročno postojanje visoko razvijene civilizacije! I, najgluplje, uveravaju nas da su sve ovo počeli da grade vojnici! Nisu gradile arhitekte, već vojnici ratnici, obučeni da ubijaju i uništavaju! Ove zanatlije su navodno uspele da stvore pravo ČUDO! Pogledajmo na karti, gde su sve oznake "rimskih" objekata - "rimski" gradovi, "rimska" vila "rimska" kula, "rimski" vodovod i tako dalje.

- 26 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mapa Britanije sa «rimskim» objektima

- 27 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mapa «rimskih» puteva u Britaniji

Impresivno, zar ne?

- 28 -

RIMSKA FANTAZIJA

A evo šta kažu neke zvanične statistike. Tokom ovog perioda, "rimljani" su imali vremena da izgrade u skoro celoj Britaniji 2000 milja ili 3218 kilometara (engleska milja = 1609 m) visokokvalitetnih puteva, čijoj izgradnji su se posvetili veoma temeljno. Oni su napravili veoma detaljna geodetska merenja i katastar (!) i napravili skoro savršeno prave puteve sa jednog punkta na drugi, pri čemu su ovi punktovi udaljeni na desetine ili čak stotine kilometara. Prvo su graditelji odmeravali maršutu, onda probijali duž nje dva paralelna jarka na unapred određenoj udaljenosti jedan od drugog -. 2,5 ... 4,5 m. Zatim su uklanjali zemlju između rovova do tvrde osnove ili do dobrog sloja tla (dubina iskopa može biti do 1.5 m). A onda u nastalom rovu slagali sloj grubog kamenja, na njega - sloj šljunka, pričvršćenog vezujućim rastvorom, zatim sloj zacementiranih malih delova lomljenog kamena, i na kraju, popločavali put velikim kamenjem. Tj, "rimski" put - nije samo ugažena i kompaktna zemlja. To je složena inženjerska konstrukcija, čiji kvalitet i trajnost daleko prevazilaze sve što možemo da gradimo danas! Očigledno je, da su "rimski" graditelji znali mnogo o svom poslu, jer neki putevi koji su izgrađeni pre oko 2.000 godina, savršeno su očuvani do danas! Ali sve to se gradilo rukama, bez bagera, buldožera, grejdera, dampera, finišera i drugih komplikovanih mašina, zahvaljujući kojima su današnji putevi, izgrađeni tačno na istim principima, ali su zato neverovatno skupi, i moraju da se stalno popravljaju uz vrlo veliki dodatni novac!. .

- 29 -

RIMSKA FANTAZIJA

«Rimski» put u okolini Mančestera (Blackstone Edge, near Manchester)

Pored puteva, na svakih 10-15 km izgrađene su duž "rimskih" puteva uređene stanice za promenu konja, a na udaljenosti od 25-50 km jedne od drugih kafane, koje su pružale putniku sto, krevet, negu konja i manje popravke "transportnog" sredstva. Povrh toga, na putevima, često na glavnim, postavljeni su stubovi, od kojih svaki predstavlja kameni cilindrični stub visine od 1,5 do 4 metra, postavljen na kamenoj kvadratnoj osnovi. Svaki "stub" je težak u proseku oko dve tone. Pored toga, ukazuju na udaljenost do najbližeg naselja, i na njima mogu da se pročitaju informacije o tome ko i kada je izgradio put i kada je ovaj kamen podignut na njemu.

- 30 -

RIMSKA FANTAZIJA

«Rimski» stub na putu

- 31 -

RIMSKA FANTAZIJA

Svaki normalan ili čak samo racionalan čovek će shvatiti da su izgradnju takvog nivoa i kvaliteta morali da grade stručnjaci visoke klase, koji su imali posebne alate, znanja, veštine i iskustva. Ali naši istoričari već decenijama sa manijakalnom istrajnošću govore da su sve to podigli rimski vojnici, pa čak i uz učešće lokalnog stanovništva kao roblja! Ovde odjednom nastaje mnogo rezonskih pitanja. Evo nekih od njih: 1. Gde su u toj pustahiji skupili potreban broj robova? 2. Ko i čime je hranio celu ovu hordu parazita - i osvajača i njihovih slugu? 3. Ko je sproveo geodetska merenja i uradio neophodne inženjerske proračune? 4. Zbog čega su "rimski" vojnici izgradili veliki broj civilnih objekta? Istoričari i dalje glupo ponavljaju da su "rimljani", u osvajanju teritorija, ubijali na desetine hiljada meštana! Na primer: kada se kraljica bretonskog plemena Icena Budika (Boudicca) pobunila, "rimljani", potisnuvši ih, navodno, ubili su 70-80 hiljada britanaca .. Šta mislite, kakva budala bi podigla pobunu protiv "okupatora" koji grade gradove sa vodovodom, kanalizacijom, kupatilima i bazenima, puteve, mostove, vodovode, svetionike, vile i druga, do tada neviđena čuda? Kakva budala bi podigla pobunu protiv ljudi, koji nose obrazovanje i znatno veći životni standard lokalnom stanovništvu? Očigledno, takva budala, koja je još gluplja i zlobnija od današnjih istoričara, koji šire takve gluposti ...

- 32 -

RIMSKA FANTAZIJA

«Rimski» zimni vojni logor

«Rimski» akvadukt (most) u Lankasteru

- 33 -

RIMSKA FANTAZIJA

"Rimski" svetionik u Doveru, Kent

- 34 -

RIMSKA FANTAZIJA

«Rimska » banj u «rimskom» gradu Bat (Bath).

- 35 -

RIMSKA FANTAZIJA

Karta prikazuje zidove Adrijana i Antonina

- 36 -

RIMSKA FANTAZIJA

Osim puteva, "rimski okupatori" su uspeli da izgrade još i vojne kampove, akvadukte, utvrđenja, svetionike, gradove sa razvijenom infrastrukturom (centralna kanalizacija i vodosnabdijevanje), javne zgrade, uključujući kupatila, i da podignu ozbiljna utvrđenja, kao što su "Zid Adriana" i "Zid Antonina". Zid ili "Stena Adriana" je tvrđava na severu Britanije. Sagrađen je između 122 i 126 godina. Dužina - 117 km, širina - 3 m, visina - 5,6 m (predstava o "Steni Adriani" može se dobiti iz vrlo dobrog filma "Kralj Artur"). Celom dužinom u redovnim intervalima stajale su kule, a iza njih se nalazilo 16 utvrđenja sa kanalima na obe strane. Zid Antonina (sa sličnim karakteristikama) je izgrađen još severnije oko 142-144 godina ne. Neverovatno po obimu, kvalitetu i roku, za koji je urađen navedeni posao - sve za nešto više od dva veka. A savremeni Španci svoj jadni "Sabor Svete Familije" u Barseloni već drugi vek grade (od 1882.) i još uvek ne mogu da ga završe. I to pored postojanja detaljne projektne dokumentacije, horde inženjera, dizajnera i sertifikovanih graditelja, kompjutera, dizalica, svih vrsta tehnologija "visokih" zgrada i drugih sumnjivih dostignuća naše bolesne civilizacije ... Još jedna zanimljiva činjenica je da je bedem iste vrste kao i "rimski" takozvani "Trajanov zid" - istovremeno izgrađen skoro na suprotnoj strani "rimskog carstva" - u Dakiji, koja se nalazila na teritoriji savremene Ukrajine, Moldavije i Rumunije. Utisak je, da "naučniciistoričari", ako bi mogli, onda bi i izgradnju "kineskog" zida takođe, pripisali "rimljanima". Ali njega su izgradili slavjano ariji za zaštitu od stanovnika zemlje "Velikog Zmaja" - drevne Kine, kao i sve ostale zidove i bedeme, uključujući i - i "Serpent zid" na Dnjepru. Politika kod Slovena je bila takva - nisu uništavali svoje neprijatelje "u korenu", a znajući dobro razloge za masovno zamagljivanje mozga kod evropljana,

- 37 -

RIMSKA FANTAZIJA

oni su se jednostavno distancirali od njih, u nadi da će im se vratiti ljudska svest ... Da sumiramo naše kratke beleške, obratite pažnju na potpuno legitimno pitanje, koje se neminovno javlja pri analizi tradicionalnih škrabotina "naučnika." Otkuda je bilo moguće finansirati kolosalni obim skupih i dugotrajnih građevinskih radova na tako velikim površinama, izvršenih navodno za tako kratko vreme? Mi, naravno, nismo prvi koji postavljaju to i druga slična pitanja. Mnogo zanimljivih pitanja ortodoksalnim istoričarima ima u nizu članaka Georgija Kostilijeva "Vojno istorijski vicevi". Citiram jedan mali fragment iz knjige Lava Šilnika "Da li je postojao dečak? Skeptična analiza tradicionalne istorije ": "Zapanjite se kada naiđete u radu nekog specijaliste iz kabineta na takav, na primer, velelepni deo:". Na veliku izgradnju proterano je na desetine hiljada robova ". Našem genijalcu se čini, da je okupiti toliki narod i primorati ga na teške radove, i za kratko vreme izgraditi neki Koloseum, prosto ko pasulj. Njega ni najmanje ne zanima, što te ljude okupljene na jednom mestu, treba nekako razmestiti i barem im obezbediti nekakvu hranu. Jer kako bi u suprotnom skupio te desetine hiljada ljudi. Ko se time bavio? Drugi robovi, druge desetine hiljada. A put, kojim će se dovesti hrana i građevinski materijal? Bezbednost - da li je potrebna ili ili nije, tako da radnici ne beže? Koliko čuvara treba, šta on jedu i gde žive? I nastaje situacija koja ima kao rezultat začarani krug. Otkuda je uzeo antički Rim svoje nebrojeno bogatstvo? Jasno je: osvojio je pola sveta, opljačkao te zemlje do kostiju i kože i pokorio ih. A kako je, pitam se, rečeno da je Rim bio u stanju da osvoji pola sveta, bez odgovarajuće materijalne baze? S kakve smokve je nastala i čime se naoružala pobednička vojska, i zašto krhka ekonomija provincijalnog grada nije u isto vreme popucala po šavovima? I tu postoji odgovor - borbenim - 38 -

RIMSKA FANTAZIJA

duhom bez presedana !!!... Sve je zapravo vrlo jednostavno: potrebno je da kralj naredi, i sa pokretom njegove moćne ruke u pustinji izrasta cvetajući grad. Kao čuda što su Svetionik u Aleksandriji ili Kolos sa Rodosa! Arhitekta ima, postoje majstori, sluga ima u izobilju - jedan, dva i spremni. A koliko će sve to koštati..... Šalu na stranu. Da biste kreirali globalnu državu, potrebna je stabilna ekonomija i jaka industrija. I sve te stvari koštaju, štaviše, značajno. I uzeti novac niotkuda, pogotovo ako se uzme u obzir da vaš glavni grad leži sa strane najvažnijih trgovačkih puteva - i morskih i kopnenih. A da li su rimljani na početku svoje istorije, imali sklonosti za međunarodnu trgovinu. Nemilosrdno eksploatišući robove, prehranjujući ih, naravno, moguće je, ali pola se sveta tako ne može nikako osvojiti... " A šta je sa "rimskim" vilama? Na teritoriji Velike Britanije se nalazi njih 277. Napominjemo, da su to samo one koje su iskopali britanci i odlučili da ih sačuvaju. Podsećamo da "rimske" vile prestavljaju uglavnom poljoprivredni proizvodni kompleks, gde je proizvođeno od domaćih sirovina gotovo sve neophodno za normalan život. To nisu bile samo seljačke kuće ili gospodska imanja. To su industrijski kompleksi, projektovani, izgrađeni i njima su upravljali obrazovani ljudi! Kao što verovatno znate, ove kuće nisu gradili vojnici, a živeli i radili na njima nisu robovi! Ove kuće su bile deo izgubljene kulture otpadnika, slaveno-arijevske civilizacije, u kojima su Rasi pokušali da angažuju razna divlja plemena otpadnika koji su napustili svoja evroazijska ognjišta sa teritorije imperije - Velike Tartarije i južne Evrope - i naselili se u današnjoj Evropi pre nekoliko hiljada godina. Niže su slike mozaika iz "rimskih" vila u Odlborou, grofovije Nju Jorkšir, severoistočna Engleska (Aldborough, New Yorkshire),

- 39 -

RIMSKA FANTAZIJA

Basildon, Berkšir, južna Engleska (Basildon, Berkshire), Bat, Somerset, jugozapadna Engleska (Bath, Somerset), Lalingston, Kent, jugo-zapadna Engleska (Lullingstone, Kent) i "rimski" dvorac u Fišbournu, grofovija zapadnog Saseksa, jugoistočna Engleska (Fishbourne, West Sussex). Kao što se vidi, sve su bogato ukrašene sa slaveno-arijevskim simbolima.

Mozaik u "rimskoj" vili u Oldborou, grofovija Nju Jorkšir, severoistok Engleske (Aldborough, New Yorkshire)

- 40 -

RIMSKA FANTAZIJA

Rekonstrukcija mozaika u "rimskoj" vili u Oldborou, grofovija Nju Jorksšir, severoistok Engleske (Aldborough, New Yorkshire)

- 41 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik u "rimskom" gradu Bat, Somerset, jugozapad Engleske (Bath, Somerset)

- 42 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik u "rimskom" gradu Livingston, grofovija Kent, jugo-zapad Engleske (Lullingstone, Kent)

Mozaik u "rimskom" dvorcu u Fišbournu, grofovija zapadni Saseks, Jugoistočna Engleska (Fishbourne, West Sussex)

- 43 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik u "rimskoj" vili u Čedvortu, Glosteršir, jugo zapad Engleske (Chedworth, Gloucestershire)

Mozaik u "rimskoj" vili u Čedvortu, Glosteršir, jugo zapad Engleske (Chedworth, Gloucestershire) - 44 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik u "rimskoj" vili Norsli, Oksford, južna Engleska (North-Leigh, Oxfordshire)

Mozaik u "rimskoj" vili u Kolčesteru, grofovija Eseks, jugoistok Engleske (Colchester, Essex)

- 45 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik u "rimskoj" vili u Norsliju, grofovija Oksfordšir, jug Engleske (NorthLeigh, Oxfordshire)

- 46 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik u "rimskoj" vili u Dorčesteru, Okfordšir, jug Engleske (Dorchester, Oxfordshire)

- 47 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik u "rimskoj" vili u Dorčesteru, Okfordšir, jug Engleske (Dorchester, Oxfordshire)

Mozaik u "rimskoj" vili u Litlkot, grofovija Viltšir, jugozapad Engleske (Littlecote,Wiltshire)

- 48 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik u "rimskoj" vili u Vinčesteru, grofovija Hempšir, jug Engleske (Winchester, Hampshire)

Mozaik u "rimskoj" vili u Vinčesteru, grofovija Hempšir, jug Engleske (Winchester, Hampshire)

- 49 -

RIMSKA FANTAZIJA

Poslednji mozaik je nedavno potpuno obnovljen. Početkom aprila 2010. godine, britanski mediji izveštavali su da su dva brata, Bob i Džon Vudvord napravili kopiju jedinstvenog, tzv rimskog mozaika od 200 kvadratnih metara. Ovaj mozaik je jedan od najvećih od svih, ikada pronađenih na teritoriji Velike Britanije. Originalni mozaik datira iz 325 godina ne. Prvi put je otkriven 1793.god. na području svetilišta drevnog Vudčestera, gorofovija Glosteršir, na jugo-istoku Velike Britanije. Tu su otkrili ruševine zgrade sa 60 prostranih soba, 20 od njih su pokrivene sa prekrasnim mozaicima, najveće i najlepše među njima su povremeno pokazivali ljudima, kao što su ih i periodično ponovo prekrivali. To se dešavalo na svakih deset godina. Poslednji put su pokazani javnosti 1973. godine. Tada je 150.000 posetilaca preplavilo selo. Braća su shvatila da veliko umetničko delo starih majstora ne može da preživi još jednu sličnu demonstraciju i odlučili da naprave kopiju u punoj veličini. Da bi to uradili, trebalo im je 10 godina i 1,6 miliona kamenčića-blokova.

- 50 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik u "rimskoj" vili u Vinčesteru, grofovija Hempšir, jug Engleske (Winchester, Hampshire)

Mozaik u "rimskoj" vili u Vinčesteru, grofovija Hempšir, jug Engleske (Winchester, Hampshire)

- 51 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik u "rimskoj" vili u Vinčesteru, grofovija Hempšir, jug Engleske (Winchester, Hampshire)

Mozaik u "rimskoj" vili u Vinčesteru, grofovija Hempšir, jug Engleske (Winchester, Hampshire)

- 52 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik u "rimskoj" vili u Vinčesteru, grofovija Hempšir, jug Engleske (Winchester, Hampshire)

Obnovljen mozaik upadljiv je ne samo zbog svoje veličine, već i složenosti kompozicije. U centru mozaika je osam petokraka zvezda. Zatim, tu su tri koncentrična kruga, na jednom od njih je predstavljen, kako savremeni stručnjaci veruju, Orfej sa lirom okružen divljim životinjama i pticama. U svakom uglu su četvorougli, u kojima je zaključen poslednji krug, gde su dve nimfe. Ceo sastav je uokviren izvanrednim, fascinantnim po svojoj lepoti i složenosti, ornamentima.

- 53 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaika u "rimskoj" vili u Vudčesteru, Glosteršir, jugozapadna Engleska (Woodchester, Gloucestershire)

Mozaika u "rimskoj" vili u Vudčesteru, Glosteršir, jugozapadna Engleska (Woodchester, Gloucestershire)

- 54 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaika u "rimskoj" vili u Vudčesteru, Glosteršir, jugozapadna Engleska (Woodchester, Gloucestershire)

Mozaika u "rimskoj" vili u Vudčesteru, Glosteršir, jugozapadna Engleska (Woodchester, Gloucestershire)

- 55 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaika u "rimskoj" vili u Vudčesteru, Glosteršir, jugozapadna Engleska (Woodchester, Gloucestershire)

Ornamenti uključuju neverovatan broj slaveno-arijevskih vedskih simbola u raznim kombinacijama, među kojima se lako prepoznaju svastike Svaor, Rubežnik, Risič i Kolovrat. Sudeći po broju simbola i njihovoj lokaciji, kao i broju životinja u sredini kruga (12), mozaik je igrao ulogu ne samo kao dekorativni element enterijera, već je svojom neupitnom lepotom i harmonijom oduzimao dah. Činjenica je, da su slaveno arijevci u davna vremena živeli na teritoriji Albiona i imali ogroman uticaj na njegovu kulturu i običaje, posebno one koji pripadaju aristokratiji i koji se smatraju britanskim, kako zagovaraju i sami istoričari Velike Britanije. 2004. godinie, Holivud je pustio svetu novu verziju istorije svetski poznatog Kralja Artura - glavnog junaka antičkog britanskog epa, legendarnog vođe Britanaca, koji je pobedio osvajače sakse u 5. veku ne. Verzija Antoana Fukua, režisera filma "Kralj Artur", šokirala je publiku neočekivanim tumačenjem priče.

- 56 -

RIMSKA FANTAZIJA

U filmu, kralj Artur i vitezovi Okruglog stola su u službi u Rimu i predstavljaju neku vrstu specijalnih snaga, čuvajući na krajnjem zapadu granicu rimske imperije u pokrajini Britanija od napada saksonaca. Međutim, najšokantniji deo filma bilo je poreklo poznatih vitezova. Oni su "varvari" - Sarmati iz stepa severno od obala Crnog mora.

Sarmatski vitezovi Kralja Artura

Verovatno ne bi trebalo reći da je takvo tumačenje događaja dočekano na Zapadu sa ogorčenjem. Njihova reakcija je razumljiva. Od detinjstva, na kraju krajeva, svi smo odrastali na činjenici da su kralj Artur i njegovi vitezovi okruglog stola, Merlin i Gospa od jezera starosedeoci Albiona i isključivo vlasništvo britanske istorije. Čini se da ne postoji ništa više engleskog od toga, a za bolje prosvećenu javnost Keltskog, u legendi o tajanstvenom gradu Kamelotu i magičnom maču Ekskaliburu.

- 57 -

RIMSKA FANTAZIJA

I šta vidimo u filmu? Čistu sprdnju nad "svetim" simbolima Britanije. Plemeniti engleski vitezovi nose "varvarsko" sarmatsko vojno ruho, praktikuju svoju "varvarsku" veru i ništa manje "varvarski" uzvikuju pre napada svoj bojevi poklič "RU-U-U-S!" To je dovoljno da se zbunjeni iritiraju. Međutim, bez obzira na emocije, ogorčeni kritičari ipak moraju da priznaju da pravog, dokumentarnog dokaza o postojanju kralja Artura nema. Informacije o njemu nisu sačuvane u bilo kojoj vladinoj uredbi ili u hronikama za njegovog života ili privatnim pisamima. Međutim, o mnogim događajima su vekovima preživele samo razbacane glasine, rekla-kazala, koje su napisane mnogo vekova kasnije. Dakle, Arturovska istorija u obliku u kojem smo je znali, je bila oformljena 1139. god. (više od 500 godina nakon navodnih događaja), kada je episkop Džefri Monmoutski završio "Istoriju kraljeva Britanije" u dvanaest tomova, od kojih su dve posvećene Arturu. Zapravo, tu je on prvi put imenovan kao kralj. Uprkos činjenici šta većina britanaca misli o tome, legenda o kralju Arturu ima svoj temelj u mitovima sarmatskih plemena sa obala severnog Crnog mora, to se javlja skoro kao svetogrđe, ali engleski istoričari su pobili tradicionalnu verziju. 2000. godine, u Njujorku i Londonu, objavljena je knjiga Skota Litltona i Linde Malkolm «Od Skitije do Kamelota: temeljiti pregled legendi o kralju Arturu, vitezovi okruglog stola i Sveti gral" (From Scythia to Camelot: Radical Reassessment of the Legends of King Arthur, the Knights of the Round Table and the Holy Grail). Knjiga je izazvala pravu senzaciju. Autori istražuju legendarnu epiku drevnih britanaca koju istražitelji prate unazad do drevnih stanovnika Crnomorskih stepa:

- 58 -

RIMSKA FANTAZIJA

Skita, Sarmata i Alana, i definitivno dokazuju Skitsko-Sarmatsku osnovu većine glavnih elemenata Arturovskog ciklusa. Na primer, jedan od ključnih elemenata je kult mača: Artur ga je izvadio iz kamena, a samim tim je priznat kao punopravan kralj Britanije; mač mu daje Gospodarica jezera. Poznato je da su Alani obožavali boga rata u obliku mača, zabijenog u zemlju, a mač Batraza, glavnog junaka nartskog epa, posle smrti su bacili u more, a njega je uhvatila ruka koja izilazi iz talasa. Slika kralja Artura je povezana sa simbolom zmaja. Zapravo, zmajeve su koristili standardno ratoborni Sarmata i Alani kao plemenski simbol.

Poštovanje mača kod Sarmata

- 59 -

RIMSKA FANTAZIJA

Sarmatski vitezovi sa simbolom zmaja

- 60 -

RIMSKA FANTAZIJA

Sarmatski zmaj na stubuTrajana u Rimu

- 61 -

RIMSKA FANTAZIJA

Sarmatski oklop na stubuTrajana u Rimu

- 62 -

RIMSKA FANTAZIJA

Sarmatski vitezovi Kralja Artura

- 63 -

RIMSKA FANTAZIJA

Ali kada su sarmatski mitovi mogli da uđu na teritoriju Velike Britanije? Odgovor na ovo pitanje je dat od strane doktora antropologije Kambridžskog univerziteta Rid Hauarda. 2001. je objavio knjigu "Kralj Artur - Kralj zmajeva: kako je nomadski varvarin postao britanski najveći junak» (Arthur the Dragon King: How a Barbarian Nomad Became Britain's Greatest Hero). Proučio je 75 primarna izvora i došao do zaključka da legenda o kralju Arturu, kraljici Gvinervi, mađioničaru Merlinu, vitezovima okruglog stola, dolazi iz istorije Sarmata, koji su živeli u stepama severne obale Crnog mora. Rid je skrenuo pažnju na podatke koji se čuvaju u Sankt Peterburškom Hermitažu, predmete sa slikama zmajeva; ti predmeti su pronađeni u grobnicama vojnikanomada Sibira i datiraju iz 500. godine pre nove ere. Zmajevi su slični sarmatskim, obeleženi u ilustrovanom irskom rukopisu pisanom oko 800. godine. Uzgred, britanska konjica se i danas naziva dragoni (dragoons). Rid kaže, da su se prvi odredi visokih, plavokosih jahača, zaštićenih metalnim oklopom, pod zastavama sa likom zmajeva pojavili u u rimskoj vojsci na teritoriji Velike Britanije u 175. godini. U to vreme oko 5.500 sarmatskih najamnika je stiglo na ostrvo. Oni i njihovi potomci dali su osnov za legendu o Arturu. Poznato je da ni Kelti ni Britanci nisu imali profesionalnu konjicu, a Sarmati su imali. Čak i u 1. veku nove ere Plutarh je slikovito opisao teško naoružanu konjicu, tzv katafrakte koji su formirali jezgro sarmatskih konjanika :. "... sami sa šlemovima i oklopom od markianskog, zaslepljujućeg blistavog čelika, kao i konji u oklopu od bakra i gvožđa" Vizantijska enciklopedija 10. veka, takođe je, opisala borbenu moć katafrakta: "... Svi oni su sedeli na svojim konjima kao kipovi, njihovi udovi su bili prekriveni oklopom koji tačno odgovara obliku ljudskog tela. Oni su

- 64 -

RIMSKA FANTAZIJA

pokrivenih ruku od zgloba do lakta, a odatle do ramena, oklop štiti ramena, leđa i grudi. Njihove glave i lica su prekriveni kacigom sa metalnom maskom, što čini da nosilac izgleda kao statua, jer čak i kukove i noge, i sami vrhovi nogu su pokriveni oklopom. On je povezan sa pancirom od fing tkanja, kao tkanina, tako da nijedan deo tela nije nepokriven i vidljiv, a pleteni pokrov od pruća štiti ruke i tako je fleksibilan da se mogu čak i saviti prsti. " Ništa ovako nisu imali ni rimljani, ni autohtona plemena maglovitog Albiona 5, 6 i 7. veka, naše ere. Katafrakti nisu bili poznati u Evropi pre dolaska istočnih "varvara", što je još jedan šok za ljubitelje rimskog viteštva - poreklo srednjovekovnog evropskog viteštva je na istoku, u stepama severnih obala Crnog mora. Rid sugeriše, da prototip kralja Artura može biti vožd (kralj) alan (rex alanorum) Eotar ili Goar, koji su živeli u 5 veku i bili saveznici rimljana u Galiji tokom 40 godina. Uzgred, autor pretpostavlja da reč "alan", verovatno potiče od reči "ariji", što znači "plemeniti", koji je sada vezan za rasne stereotipe, čudesno se poklapajući sa opisom drevnih alana, visokih stasitih svetlokosih sa žestokim plavim ili zelenim očima.

- 65 -

RIMSKA FANTAZIJA

Vitraž -Artur

Vitraž - Tristan

- 66 -

RIMSKA FANTAZIJA

Vitraž - Galahad

- 67 -

RIMSKA FANTAZIJA

Vitraž – Bors Gobelen

- 68 -

RIMSKA FANTAZIJA

Vitezovi okriglog stola kreću za Svetim Gralom

Do tog vremena, kada su rimljani postepeno napustili svoju vladavinu, Sarmati (Alani) su već postali uticajni zemljoposednici, i potpuno očuvali svoje vojne pozicije i uticaj, očuvali svoju slavu najbolje konjice na svetu. Sarmati su zauzimali visoku poziciju u Evropi u vlasti do 12. veka. Među njima je bili mnogo episkopa, pa čak i svetac po imenu Alanus. Isto ime su nosile mnoge plemenite evropske porodice. Barem do početka 10. veka n.e., Bretane su nazvali Alani. Uzgred, Vilijam Osvajač, onaj koji je u 11. veku osvojio Britaniju, tvrdio je da njegova majka - bretonka vodi svoje poreklo od kralja Artura, i pozvao je bretonskog grofa Alana Crvenog da vodi njegovu konjicu u bici kod Hastingsa, gde su se borili mnogi visoki plemići, koji su takođe nosili ime Alan. Francuski istoričar Bernard Bahrah je napisao knjigu "Istorija Alana na Zapadu", u kojoj je tvrdio, da je pojava srednjevekovnog viteštva na

- 69 -

RIMSKA FANTAZIJA

Zapadu, pre svega, skitsko-sarmatska, čija je uloga u osvajanju Evrope u "mračnom" veku ignorisana od strane savremenih naučnika, uprkos činjenici da su oni dugovekovni stanovnici na teritoriji savremene Francuske, izvršili invaziju na Italiju, zajedno sa vandalima otišli u Španiju i osvojili Afriku. U knjizi, on primećuje da "... viši krugovi srednjovekovnog društva smatraju jahanje i lov na zveri, kao glavni sport. Lov ove vrste je deo života Alana tokom vremena, a možda su postajući vlasnici zemlje u ranom srednjem veku u Evropi, nastavili lov na jelene i vukove više za zabavu, nego za proizvodnju hrane, kao što je bilo ranije. "

Lov na lisice – tradicionalna zabava engleskih aristokrata

- 70 -

RIMSKA FANTAZIJA

Treba spomenuti da je i do danas tradicionalna zabava engleskih plemića lov na lisice. Na osnovu gore navedenih argumenata ozbiljni evropski naučnici mogu nedvosmisleno da zaključe, da su ti naučnici sramota, zbog političke pristrasnosti istorijskog istraživanja. Ovaj zaključak zvuči vrlo jednostavno: čuveni engleski kralj Artur je bio Sloven - ratnik Sarmat a cela Evropa u drevnim vremenima govorila je istim jezikom, i bila je naseljena slavenima...

- 71 -

RIMSKA FANTAZIJA

5. RIMSKO CARSTVO U FRANCUSKOJ Na naše iznenađenje, materijala o rimskim vilama u Francuskoj nije bilo mnogo. To je toliko čudno, jer, kako nam govori ortodoksalna istorija, Francuska je bila prva zemlja na drugoj strani Alpa od Italije, koja je podvrgnuta rimskim "civilizatorima". Još je tačnije reći da je Francuska bila deo Galije - ogromna teritorija, koja je obuhvatala celu savremenu Francusku, Belgiju, Holandiju i Švajcarsku, i znatan deo leve obale Rajne. Glavni i gotovo jedini izvor informacija o ranoj istoriji Francuske (Galije) su "Napomene o galskim ratovima" Gaja Julija Cezara (Commentarii de Bello Gallico). Rat je trajao 8 godina - 58-50 godina pne. Iz "Napomena", napisanih, uzgred, od strane trećeg lica, sledi, da je navodno Cezar osvojio ovu ogromnu teritoriju, na putu za Englesku. U "Napomenama" neosvojene teritorije Galije su se podelile na tri dela: Akvitaniju (jugozapad današnje Francuske), u gde su živeli Kelti iberijsko pleme Akvitanije, Keltiku (centralni i najveći deo zemlje), gde su živela brojna plemena Kelta i Belgiku na severu, gde su živela nemačko - keltska plemena Belga.

- 72 -

RIMSKA FANTAZIJA

Spisak plemena u Galiji u vreme "rimskog osvajanja", koja se pominju u dokumentu, je impresivan: Adui, Segusiavi, Ambivareti, Branovikijski Aulerki, Blanovi Arverni, Eleui, Kadurci, Gabali, Velavi, Sekvani, Senoni, Biturici, Santoni, Ruteni, Karnuti, Belovaci, Lemovici , Piktoni, Turoni, Parizi i Helveti, Andi, Ambiani, Mediomatrici, Petrokori, Nervi i Morini, Nitiobrogi, Kenomanski aulerci, Atrebati, Veliokasi i Aulerci Eburovikijsci, Raurici, Boji, Koriosolici, Redoni, Ambibariji, Kadeti, Osismi, Veneti, Leksovi i Veneli.

- 73 -

RIMSKA FANTAZIJA

Iz "Napomena" se ispostavlja, da je, uprkos "varvarstvu", Galija gusto naseljena zemlja (oko 15-20 miliona ljudi), razvijena ekonomski, i veoma bogata, uprkos razlikama u nivou razvijenosti pojedinih plemena. Postojao je veliki broj gradova i sela, i napredna sredstva komunikacije (drumski i morski putevi). Na primer, pleme Helveta je imalo 12 gradova i 400 sela. U slučaju rata, plemena su mogla da uspostave vojsku od 3 do 50 hiljada dobro naoružanih vojnika. Poljoprivreda Gala je bila jako dobro razvijena, pa se Cezar tokom pohoda u potpunosti oslanjao na lokalne resurse hrane. Bio je razvijen kako uzgoj stoke, tako i poljoprivreda. Gali su znali za plug (sa točkovima i bez točkova), kosu i žetvene sprave. Rukotvorstvo u Galiji je takođe bilo na veoma visokom nivou razvijenosti. Gali su razvili obradu gvožđa, osvojili su tehniku u izgradnji zidova tvrđava, savršeno obrađivali drvo (izrađivali velike i male sudove, razne vrste kolica, vrčeva, itd). Uveliko su obrađivali i metale - od vojne opreme i naoružanja do najfinijeg nakita, nije manje bila razvijena tehnika prerade kože, tekstila, stakla. U Galiji je trgovina cvetala, a bilo je rašireno novčano plaćanje, iako jedan univerzalan monetarni sistem nije postojao. Da bi se dobila ideja o galskim gradovima ili opidumu (oppidum), kako su ih nazvali u "Napomenama" Cezara, da pogledamo jedan od trenutno najpoznatijih takvih utvrđenih gradova - Bibrakta (Bibracte), koji se nalazi u istočnom delu Francuske, Burgundiji, gradu Oten. Kao i većina galskih opiduma, Bibrakta je bio okružen visokim kamenim širokim zidom (6 m) sa kulama (220) i vratima (2), koji se nalazio na platou brda i zauzimao solidnu površinu (135 hektara). On je bio glavni politički i važan trgovački i zanatski centar keltskog plemena Aduia.

- 74 -

RIMSKA FANTAZIJA

Bibrakta (Bibracte) - drevni keltski grad Bibrakta (Bibracte).

Unutar zidina grad je bio podeljen u nekoliko blokova. Od severoistoka je išao veliki popločan put. Na početku se nalazila zanatska četvrt, naseljena grnčarima, tkačima i kovačima. Radionice su građene od zemlje i drveta, i bile su pokrivene slamom, i bile su istovremeno trgovačke prodavnice. U tom delu, koji je bio namenjen za trgovinu, pod je bio pokriven sa jakim daskama. Nakovanj se nalazio u rupi dva metra dubine. Pri radu sa metalom je stalno potrebna voda, a ona je dovođena do zanatskih naselja iz južnog dela grada, specijalnim pola metara dubokim kanalima.

- 75 -

RIMSKA FANTAZIJA

Rekonstrukcija grada prema iskopavanjima 2001.godine Bibrakta (Bibracte). .

- 76 -

RIMSKA FANTAZIJA

Rekonstrukcija dela grada sa velikim kućama lokalne aristokratije, u skladu sa iskopavanjima iz 2001. Bibrakta (Bibracte).

Galski mozaik - 77 -

RIMSKA FANTAZIJA

Bliže centru grada su bile ulice prošarane stambenim zgradama i tu su se nalazile juvelirske radionice. Kuće su obično imale četverougaoni oblik. One su građene od drveta i kamena, pokrivene slamom, šindrom povremeno. Uglovi kuća i ramovi prozora rađeni su od pažljivo tesanog kamena. Većina kuća koje su pripadale bogatijim galima, bile su polupodzemnog tipa, što je omogućavalo da se ne smrzavaju u hladnim zimama. Podovi su pokrivani sabijenom glinom ili su bili popločani. Kuće ne tako bogatih Gala, su se nalazile u posebnoj četvrti. U jednoj od njih (na površini od 1000 kvadratnih metara) je bilo 30 soba, poređanih oko pokrivenog dvorišta. Postojao je sistem grejanja. Zidovi su bili prekriveni slikama, a podovi jednostavnim mozaicima.

Bibrakta (Bibracte) - Zid tvrđave Bibrakta (Bibracte).

- 78 -

RIMSKA FANTAZIJA

Kanali kroz koje je voda distribuirana u gradu Bibrakta (Bibracte).

- 79 -

RIMSKA FANTAZIJA

Galska keramika Bibrakta (Bibracte).

- 80 -

RIMSKA FANTAZIJA

Bibracte Gallic alati (Bibracte).

- 81 -

RIMSKA FANTAZIJA

Bronzani novac Aduia

Posebna četvrt je bila gradska tržnica. Tokom iskopavanja u Bibrakti je pronađena zlatna, bakarna, staklena i emajlirana dekoracija, gvozdeni mačevi, noževi, bačve za mešanje vina i drugi "proizvodni pribor", kao i veliki broj novčića. Od 1 579 novčića, 430 su izbrisani ili nedovršeni, 1006 - galski, 27 - grčki, 114 - rimski, 1 - keltberijski i 1 - iz Mauritanije. Trenutno, u blizini iskopavanja je muzej keltske civilizacije.

- 82 -

RIMSKA FANTAZIJA

Dakle, Galija, je na sredini 1. veka pre nove ere bila prilično civilizovana zemlja u punom smislu te reči. Ipak, ortodoksni istoričari, bez ikakvog stida govore o divljim plemenima Gala i Kelta, kojima su rimljani doneli svetlost civilizacije. Kako su na primer, za manje od 3 veka pokrili zemlju putnom mrežom, visokog kvaliteta "autoputeva" sa mostovima i tunelima, tako i masom sekundarnih puteva, izgradili mnoge gradove, uključujući Narbon, Nim, Lion, Arl, Bordo, Pariz, razvili poljoprivredu , metalurgiju, keramiku i proizvodnju tekstila i uspostavili divljacima spoljnu i unutrašnju trgovinu.

Rimski putevi

- 83 -

RIMSKA FANTAZIJA

"Rimske" puteve u Francuskoj su postavljali, kako nam kažu istoričari, vojnici u slobodno vreme, između bitki. U principu, govore priču kao i kod "rimske izgradnje" Engleske: "Rimljani" su izgradili sve od nule puteve, kupatila, pozorišta, amfiteatre, vile. I zanimljivo, sve to gotovo u isto vreme. Opet se postavlja isto pitanje: "Otkuda Italiji, zemlji, koja uopšte nije na zavidnom nivou i koja je mala, tako veliki finansijski i ljudski resursi za istovremene mega-projekte u različitim zemljama?" Govorimo o vilama. Evo, nekih od "rimskih" vila sa slaveno-arijevskim simbolima u Francuskoj. Vila u gradu Lupian (Loupian) datira iz 2. veka ne i nalazi se na obali Sredozemnog mora. Vila je površine tri hektara. Na vili se proizvodilo vino, što dokazuje skladište koje može da prihvati 1500 hekalitara vina i malu fabriku za proizvodnju amfora.

Mozaik u "rimskoj" vili u Lupianu (Loupian), na mediteranskoj obali Francuske, u centru Narbonske Galije.

- 84 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik u "rimskoj" vili u Lupianu (Loupian), jugoistok Francuske

. Mozaik u "rimskoj" vili u Lupianu (Loupian), jugoistok Francuske

- 85 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik u "rimskoj" vili u Lupianu (Loupian), jugo istok Francuske

- 86 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik u "rimskoj" vili u Lupianu (Loupian) na jugoistoku Francuske

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima u gradu Ale (Ales) na mediteranskoj obali Francuske

- 87 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima u gradu Ale (Ales) na mediteranskoj obali Francuske

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima u Bordou (Bordeaux), zapad Francuske

- 88 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima u Lionu (Lyon), jugo istok Francuske

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima u Lionu (Lyon), jugo istok Francuske

- 89 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima u Ale (Ales), u centru mediteranske obale Francuske

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima u Bordou (Bordeaux), zapadna Francuska

- 90 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima u Lionu (Lion), jugoistok Francuske

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima u Lionu (Lion), jugoistok Francuske - 91 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik slaveno-arijevskim simbolima u Ale (Ales), u centru mediteranske obale Francuske

- 92 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima u Motrou (Montreal), jugozapadna Francuska

- 93 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima u Montobanu (Montauban), na jugu Francuske

- 94 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima u Valansu (Valence), jugo-zapad Francuska

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima u vili la Lonkuette-Bordo, zapadna Francuska

- 95 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima u Nimu (Nimes), villa la Lonkuette-Bordo, zapadna Francuska

U svom članku "Šta je tamo još rimsko" Jevgenij Gabovič govori o bavarskom istraživaču Gernot Gaju, koji je objavio 1994. knjigu "Ko su bili Rimljani zaista?", koji zaključuje da su rimljani - najviše od svega obični korenski stanovnici Evrope: Kelti, Gali, Franci, koji nemaju veze ni sa Italijom niti latinskom kulturom. Onda autor daje još zanimljiviju izjavu: "... Zanimljiva je identifikacija kelta sa "rimljanima" prema hipotezi H + F utirući put sledećem otkriću Salona Valter Hauga. Otkrio je da su mnogi keltski geografski nazivi mesta u blizini grada Karlsrua, odnosno

- 96 -

RIMSKA FANTAZIJA

u tom delu južne Nemačke, koji se sada direktno graniči sa Francuskom (od Karlsrua do francuske granice je 15km) slovenskog porekla. Iz ovoga zaključuje, da je u kasnom srednjem veku u južnoj Nemačkoj postojala snažna slovenska podloga i da su možda sami Kelti bili prilično slični Slovenima (ako ne i identični njima) ... "

Iz knjige Olge Luković Pjanović “U samom početku po mom dolasku u Francusku, smestila sam se kod jedne ljubazne francuske porodice. Jednog dana domaćica, Francuskinja, rođena u Alzasu, postavila mi je pitanje: "Meni su moji roditelji, a i njihovi roditelji pričali, da ste vi Srbi vladali nekada u Alzasu, a vi mi o tome nikada ništa ne kažete... " Uzvratila sam zbunjeno i još više uz iznenađenje: "Ja o tome ništa ne znam... " "Čudnovato! Međutim, to mora biti tačno, jer se u domu mojih roditelja nikada nisu pričale neistine!... " Mnogo kasnije, otišla sam da posetim svoje domaćine, koji su ostali moji prijatelji. Tada sam im ispričala, šta sam u njihovoj zemlji i u njenim bibliotekama otkrila i koliko me je sram zbog sopstvenog neznanja, no isto toliko i zbog neznanja mojih profesora, zavedenih, kao što sam i sama bila... Moja priča je bila propraćena ćutanjem, protkanim tugom... Čini mi se, da smo se pri tome međusobno izvanredno razumeli, jer ništa nije toliko žalosno i tako teško kao prekasno otkriće pokopane prošlosti celog jednog naroda...”

- 97 -

RIMSKA FANTAZIJA

6. RIMSKO CARSTVO U ŠPANIJI Evo nekoliko fotografija vile "La Olmeda» u Španiji, i drugih, na kojima su jasno vidljive svastike i drugi vedski simboli na veličanstvenom podnom mozaiku. Ova vila datira iz 4. veka n.e. Nalazi se u provinciji Palensija na severozapadu Španije i bila je otkrivena slučajno. Lokalni stanovnik Havijer Kortes je 1968. godine odlučio da iskopa mali kanal za navodnjavanje njive. Motikom je naišao na gomilu ruševina. Tako je otkrivena vila ukupne površine 4000 kvadratnih metara.

Plan vile "la Olmeda".

- 98 -

RIMSKA FANTAZIJA

Fragment mozaika sa poda sa vedskim simbolima u vili "La Olmeda"

Fragment mozaika sa poda sa scenama života i lova u vili "La Olmeda"

- 99 -

RIMSKA FANTAZIJA

Fragment mozaika sa poda sa scenama iz života vila "La Olmeda".

Maketa "Rimske Vile"

- 100 -

RIMSKA FANTAZIJA

Pored konaka, u kojimа je bilo više od 30 sobа (na planu su označenе slovom V), u vili postoji nekoliko kupatila, bazen (u planu označen slovom V), vrt hodnik, okružen sa stubovima i tri nekropole (u jednoj od njih je otkriveno 500 grobova). Vila prosto poražava sa kvalitetоm izrade i dobrom osmišljenošću - sve je u njoj napravljeno za dug, komforan i siguran život velike porodice od 20-30 ljudi. Na petoj fotografiji je pokazana maketa druge "rimske" vile - jedne od nekoliko stotina rasutih širom Evrope ... Nastavimo našu priču o rimskim vilama u Španiji. Prema ortodoksnoj istoriji, "rimsko" prisustvo u Španiji je trajalo od 218 godine pre nove ere do sredine 5. veka nove ere, odnosno skoro 7 vekova (isto, koliko i "arapsko" 7-14 vek.ne). Tokom ovog perioda "rimske" vladavine, zemlja se značajno promenila. "Rimljani" su osnovali mnoge velike gradove sa dobro razvijenom infrastrukturom i jednim arhitektonskim stilom, pokrili zemlju sa mrežom ugodnih i kvalitetnih puteva, koje španci još uvek koriste, kao osnovu za izgradnju savremenih saobraćajnica, izgradili veliki broj vila, vodovoda, utvrđenja, hramova, foruma i pozorišta. Dovoljno je samo pogledati na mapu moderne Španije, gde su označeni objekti iz vremena "rimskog carstva", da bi uvideli njihovu brojnost ...

Mapa Španije sa "rimskim" objektima

- 101 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mapa Španije sa "rimskim" putevima i gradovima.

Kako su "rimljani" gradili puteve

- 102 -

RIMSKA FANTAZIJA

"Rimski" grad Taragona (Tarraco), severoistok Španije, mediteranska obala.

Slučajno otkriće prethodno "sahranjene" "rimske" vile, Karmona (Karmona), provincija Sevilji (jugo-zapad Španije).

- 103 -

RIMSKA FANTAZIJA

Zašto stavljamo reč "rimski" pod navodnike? Zato, jer "Rimsko Carstvo" su izmislili lažni istoričari da nas prevare i sakriju slaveno arijevsko carstvo i Veliku Tartariju, koja je upravo vladala zemljama koje se pripisuju "rimljanima". I ne samo vladala, već i gradila sve objekte koji se sada smatraju rimskim. Dokaz za to je, što su na mnogim vilama, posebno onim otvorenim relativno skoro (u pravom smislu te reči) prikazani mnogi i raznovrsni slovensko-arijevski simboli. Pored simbola, tu su zastupljeni i vlasnici ovih kuća, koji ne izgledaju kao niski, tamne kose i kovrdžavi Latini, koji u to vreme još uvek vode na ispašu svoja stada oko malarijskih močvara u brdima, koje će kasnije oni nazvati rimskim. Mi smo već pokazali veliki mozaik, nađen u vili "La Olmeda». Evo još nekoliko fotografija divnih dela umetnika. Neke od ovih fotografija su nažalost bile nedostupne u vreme virtuelnog obilaska Vile ...

Podni mozaik u "rimskoj" vili La Olmeda (La Olmeda), severozapad Španije

- 104 -

RIMSKA FANTAZIJA

. Podni mozaik u "rimskoj" vili La Olmeda (La Olmeda), severozapad Španije

Podni mozaik u "rimskoj" vili La Olmeda (La Olmeda), severozapad Španije

- 105 -

RIMSKA FANTAZIJA

Podni mozaik u "rimskoj" vili La Olmeda (La Olmeda), severozapad Španije

Podni mozaik u "rimskoj" vili La Olmeda (La Olmeda), severozapad Španije.

- 106 -

RIMSKA FANTAZIJA

Vila Almenara-Puras, Provincija Valjadolid (Almenara-Puras, Valladolid), centralna Španija; Aguilafuente (Aguilafuente, Segovia), severocentralna Španija; "Rimsko" terme u Badaloni (kod Barselone), severoistok Španije; Delakuesa (De la Cueza, Palencia), centralna Španija.

Podni mozaik u "rimskoj" vili Almenara-Puras (Almenara-Puras, Valjadolid), centralna Španija.

- 107 -

RIMSKA FANTAZIJA

Podni mozaik u "rimskoj" vili Almenara-Puras (Almenara-Puras, Valladolid), centralna Španija

Podni mozaik u "rimskoj" vili Aguilafuente (Aguilafuente, Segovia), severo-centralna Španija

- 108 -

RIMSKA FANTAZIJA

Podni mozaik u "rimskoj" vili Aguilafuente (Aguilafuente, Segovia), severo-centralna Španija

- 109 -

RIMSKA FANTAZIJA

Podni mozaik u "rimskoj" vili Dedakuesa (Ve la Cueza,Palencia), severoo centralna Španija

- 110 -

RIMSKA FANTAZIJA

Vila Elsmunts, Province Taragona (Els Munts, Tarragona), severoistok Španije; Batitalis (Lugo, Galicia), severozapad Španije; Fortunatus De Fraga (Fortunatus de Fraga, Huesca), centar Španije.

Podni mozaik u "rimskoj vili Elsmunts (Els Munts, Taragona), severo istok Španije

Podni mozaik u "rimskoj vili Elsmunts (Els Munts, Taragona), severo istok Španije - 111 -

RIMSKA FANTAZIJA

Podni mozaik , muzej Taragona, severoistok Španije.

Podni mozaik u "rimskoj vili Batitalis (Lugo, Galicia), severozapadna Španija

- 112 -

RIMSKA FANTAZIJA

Podni mozaik u "rimskoj vili Fortunatus de Fraga (Fortunatus de Fraga, Huesca), centralna Španija

Još jedna "rimska" vila - Tore Jauder (Torre Llauder) - je slučajno otkrivena 1961. godine, kada su u priobalnom španskom gradu Mataro (kod Barselone), koji se tokom "rimskog" carstva zvao Iluro (Iluro), izvršeni građevinski radovi. Tada je turistički bum u Španiji bio tako organizovan, da su graditelji uništavali sve redom što je smetalo da se zaradi novac. Tako je uništeno i neveliko zdanje iz 18. veka, koje je, kako se ispostavilo, bilo izgrađeno direktno na temeljima antičke "rimske" vile. Hajde da objasnimo šta se podrazumeva pod terminom "rimska vila". Ti objekti su bili rezidencije "rimskog" plemstva, i celi poljoprivredni proizvodni sistemi, u kojima su se uzgajali i prerađivali poljoprivredni proizvodi. Danas se, takvi sistemi nazivaju "farme". Vila Tore Jauder je bila takav kompleks. Sagrađena je u 1. veku pre nove ere. Na njoj je bio vinograd, pravilo se vino, sipalo u proizvodene amfore i odmah prodavalo. Očigledno, vino je bilo dobro i skupo, inače bi se prodavalo u burićima ... Vila je obnavljana i proširivana tokom životnog veka jednog vlasnika do drugog. U 3. veku nove ere ona je služila kao rezidencija bogatih aristokrata. Pri tome je stvarni deo vile zauzimao površinu od 17.000 m2, uključujući i smeštaj za vlasnika i zaposlene, kupatila, skladišta i industrijske objekate.

- 113 -

RIMSKA FANTAZIJA

Opšti pogled na "rimsku" vilu Tore Jauder (Torre Llauder)

). "Rimska" vila Torre Jauder (Torre Llauder). Atrijum, fragment podnog mozaika - 114 -

RIMSKA FANTAZIJA

, "rimska" vila Tore Jauder (Torre Llauder). Fragment podnog mozaika

"rimska" vila Tore Jauder (Torre Llauder). Fragment podnog mozaika

- 115 -

RIMSKA FANTAZIJA

Fragment podnog mozaika, "rimska" vila Tore Jauder (Torre Llauder).

Radovi u gradu Mataro sasvim su ozbiljno oštetili strukturu vile (drevnog industrijskog i poljoprivrednog kompleksa) i danas su više ili manje očuvani samo osnovni zidovi rezidencije domaćina, na površini od oko 800 m2, i fragmenti veličanstvenih mozaika, uključujući i one sa slaveno-arijevskim vedskim simbolima. Ali ovde - http://www.viaavgvsta.anonai.com/VVTLL1.html - našli smo 3d-verziju nekih soba glavne zgrade i sada možemo da dobijemo jasnu ideju o tome, kako su živeli stari "rimljani". Obilazak vile počinje sa unutrašnjim dvorištem (atrijumom) - pokrivenog dvorišta sa bunarom (compluvium) iznad bazena (impluvium), u koji se prikupljala kišnica. Po podu ovog bazena su raspoređene cisterne za skladištenje rezervne vode, odakle se vodila kroz rupu, okruženu ogradom od kamena, kao što je konvencionalni bunar.

- 116 -

RIMSKA FANTAZIJA

Pogled na "rimsku" vilu Tore Jauder (Torre Llauder).

3D-verzija "rimske" vile Tore Jauder (Tore Llauder)

- 117 -

RIMSKA FANTAZIJA

). «Rimska» vila Tore Jauder (Tore Llauder) – atrijum

"Rimska" vila Tore Jauder (Tore Llauder) – atrium

- 118 -

RIMSKA FANTAZIJA

"rimska " vila Tore Jauder (Tore Llauder) - atrijum.

- 119 -

RIMSKA FANTAZIJA

Kroz atrijum je moglo da se stigne u prostorije kompleksnog zdanja. Na primer, u sobu, predviđenu za prijem gostiju (oecus) i trpezariju(triklinijum).

"Rimska" vila Tore Jauder (Tore Llauder).

. "Rimska" vila Tore Jauder (Tore Llauder) - 120 -

RIMSKA FANTAZIJA

"Rimska" vila Tore Jauder (Tore Llauder)

). "Rimska" vila Tore Jauder (Tore Llauder) – trpezarija

- 121 -

RIMSKA FANTAZIJA

"Rimska" vila Tore Jauder (Tore Llauder) – trpezarija

Dugi koridor (fauces) vodio je u peristil (peristylium) - otvoreno unutrašnje dvorište, za članove porodice vlasnika vile. Okruženo je stubovima koji pridržavaju krov. U peristilu se obično nalazila prostorija za kućne bogove larari (lararium) ili sakrari (sacrarium).

- 122 -

RIMSKA FANTAZIJA

"Rimska" vila Tore Jauder (Tore Llauder) – koridor

"Rimska" vila Tore Jauder (Tore Llauder) – dvorište - 123 -

RIMSKA FANTAZIJA

. "Rimska" vila Tore Jauder (Tore Llauder) – dvorište

. "Rimska" vila Tore Jauder (Tore Llauder) - unutrašnje dvorište

- 124 -

RIMSKA FANTAZIJA

"Rimska" vila Tore Jauder (Tore Llauder) - banjski kompleks

Od posebnog interesa za nas su kupatila, odnosno, da budemo precizniji banjski kompleks. On se sastojao od nekoliko prostorija: svlačionice (apodyterium), sobe sa hladnom vodom (frigidarium), toplom vodom (tepidarium) i vrućom vodom (caldarium), raspoređenih zapravo u tom nizu. Pod i zidovi u poslednje dve prostorije se zagrevao sistemom sa vrućim vazduhom (hypocaust). Na specijalnoj peći (praefurnium) zagrevala se velika posuda sa vodom, koja se stalno odovodila u mali bazen u kaldarijum. Vruć vazduh (od dima iz peći) je cirkulisao ispod poda i u specijalno napravljenim šupljinama u zidovima. Da ne bi bilo bilo previše vruće, koristili su dvostruki sloj. Gornji sloj se sastojao od velikih opeka, sloja gline i osnovnog sloja, obično ukrašenog prelepim mozaicima. Sve se to držalo na malim zidanim stubovima (pilae), koji su razmešteni po sistemu šahovskih polja.

- 125 -

RIMSKA FANTAZIJA

"Rimska" vila Tore Jauder (Tore Llauder) - banjski kompleks - bazen u frigidarijumu

"Rimska" vila Tore Jauder (Tore Llauder) - kbanjski ompleks - bazen u kaldarijumu.

- 126 -

RIMSKA FANTAZIJA

. "Rimska" vila Tore Jauder (Tore Llauder) - banjski kompleks - sistem za grejanje poda.

. "Rimska" vila Tore Jauder (Tore Llauder) - banjski kompleks - podni sistem grejanja

- 127 -

RIMSKA FANTAZIJA

"Rimska" vila Tore Jauder (Tore Llauder) - banjski kompleks - toalet

Ništa manje interesantna nije ni organizacija "toaleta» u "rimskim" vilama. Sada se setimo šta se dešavalo nedavno u tzv prosvećenoj Evropi, obavijenoj "svetlom" hrišćanstva. Tamo svuda ima fekalnog blata i prljavštine koji se samo bacaju kroz prozore na ulicu, pravo na glave prolaznika. Dakle, "rimski" toaleti su opremljeni kanalizacijom, koja obezbeđuje brzo uklanjanje otpada i bilo kakvih neprijatnih mirisa. Pored toga, prostorija je bila opremljena žlebom, kojim neprestano teče tekuća voda, a imali su i spužve na dugim drškama, koje su korišćene umesto toalet papira - prototip modernog bidea! Tu se takođe nalazio mali dozator vode. Dakle, kao što vidimo svojim očima, pre više od 2 hiljade godina, naši preci su gradili "vile", koje danas mogu samo da se sanjaju. Uradili su to tako dobro i pouzdano, da su današnji graditelji od njih udaljeni veoma daleko, samo mozganje i naporan rad nisu dovoljni, a znanja je gotovo nestalo ...

- 128 -

RIMSKA FANTAZIJA

Ove kupke se nalaze u mnogim "rimskim" vilama. I onda se postavlja pitanje: otkuda je mogla da nikne "banjska" kultura? A gde je ona posle nestala? Sada u Španiji praktično nema banja! I mesni žitelji o njima ne znaju ništa! Nakon relevantnih pretraga i razmišljanja, dobija se samo jedan logičan odgovor na ovo pitanje: terme (banje) i kulturu njihovog korišćenja doneli su na Iberijsko poluostrvo Slaveno-Arijevci. Drugog odgovora nema! A nakon svrgavanja dinastije Meroving, počele su polako da propadaju banje i kupatila, kao i kultura njihovog korišćenja! Eto, takva je istorija ... Da bacimo malo svetla na pitanje, odakle u Španiji i drugim evropskim zemljama tolika količina "rimskih" objekta sa slaveno-arijevskim simbolima, pomoći će nam autor 17. veka Orbini Mauro (Mauro Orbini). 1601.godine, on je napisao knjigu pod nazivom "Knjiga istoriografije otvorenog imena, slave i proširenja predloženih slovenskih naroda i njihovih kraljeva i gospodara pod mnogim imenima sa mnogim carstvima, kraljevstvima, i pokrajinama. Sabrano iz mnogih istorijskih knjiga, preko gospodin Mauro Orbina arhimandrita Ragužojskog ". Knjiga je bila prevedena sa italijanskog na ruski i objavljena po ukazu Petra 1. u Petrogradu 1722. godine, a od tada nema reizdanja, što je neobjašnjivo, s obzirom da sadrži informacije o veličini i vojnoj slavi Slovena. Trenutno, šest primeraka knjige čuvaju se u Moskvi u Istorijskoj biblioteci na Odeljenju retkih knjiga. Orbini piše: Sloveni "narod, osvojio je svojim oružjem gotovo sve narode u Vaseljeni; Persiju razorio; Azijom vladao, i Afrikom, borio se sa Egipćanima i sa velikim Aleksandrom; potčinio sebi Grčku, Makedoniju, Illirsku zemlju; zavladao Moravijom, Šlenskom zemljom, Češkom, Poljskom, i obalama mora Baltičkog, držao Italiju, gde se mnogo vremena borio protiv Rimljana. Na kraju, pošto je osvojio za sebe državu Rimsku, zavladao je mnogim njenim provincijama, razorio - 129 -

RIMSKA FANTAZIJA

Rim, danak su mu plaćali cezari Rimski, što nijedan drugi narod širom sveta nije. Vladao je Francuskom, Engleskom, i postavio deržavu u Španiji; ovladao najboljim provincijama u Evropi ... I ne bez razloga nazivaju ih Raseni, jer nakon toga, kako su Sloveni zauzeli svu Evropu i deo azijske Sarmatije, njihove kolonije su bile rasejane od Jadranskog i Sredozemnog mora do Velikog mora i Baltičkog okeana ... " Eto tako. Analizirajući rad Orbina, Nosovski i Fomenko u svojoj knjizi "Slovensko osvajanje sveta", imenuju jedan od razloga za ovakvu situaciju: "Mislio je Orbini, da u slovenskim zemljama u prošlosti nisu imali veliku istorijsku školu. Ili, kako sada razumemo, nje je možda i bilo, ali do nas, i uzgred, do Orbinija nije stigla. Zbog različitih razloga. Mnogo je uništeno tokom Reformacijo 16.-17.. veka. Za razliku od uništenih dokumenata, utvrđeno je da su novi, uglavnom lažni. Reformacija u Zapadnoj Evropi, a posebno u Italiji, iznikla je iz nove reformatorske istorijske škole. ********** A danas mi učimo antičku i srednjovekovnu istoriju koje se u velikoj meri zasnivaju na tački gledišta zapadnoevropske reformatorske škole 16--18. veka, koje se vremenom stapaju u jednu svetsku istorijsku školu, koja je sada mejnstrim. Ova okolnost, verujemo, objašnjava što preovladava u 16-18 veku lažna ideja da je italijanski Rim vladao nad svim "starim" svetom. U stvari, italijanska mnogovekovna svetska dominacija Rima postoji samo na papiru. U stvari, kako sada razumemo, nije bilo tako kako nam govore. "

- 130 -

RIMSKA FANTAZIJA

A kako? Mi apsolutno ne možemo da prihvatimo skraćenu verziju istorije koje nude Fomenko i Nosovskij, tvrdeći posebno, da je slovensko osvajanje sveta bilo samo jednom - u 14. veku. Naravno, da nije, svetska istorija čuva evidenciju o bezbroj slaveno-arijevskih osvajanja u raznim delovima sveta, bilo da je Kina, Indija ili Mala Azija. Slaveno-arijevci su odlazili tamo u civilizacijske misije - uništavali moći mračnih sila, stopirali ljudska žrtvoprinošenja, podelili znanja i veštine u različitim oblastima ljudskog delovanja - od ustrojstva države do pečenja hleba. A koliko nas je svesno postojanja Sredozemne Vedske imperije? Verovatno ne mnogo, ali je postojala tokom 2 hiljada godina - od 4. milenijuma pre nove ere do 2. milenijuma pre nove ere. O tome govori Anatolij Abraškin u svojoj knjizi "Skitska Rus", objavljenoj 2008. godine: "... Oko sredine 13.veka. pne, maloazijska Arsava je uspela da se oslobodi vlasti Hetita. U to vreme to je bilo samo "ostrvo" u prednjoj Aziji i na Bliskom istoku, gde su predstavnici arijevskih plemena mogli da smatraju da su nezavisni. Ali tu se već nazire predznak Trojanskog rata - rata u kome je Sredozemno carstvo izgubilo Mediteran. Njegova propast je sumirala period arijevske hegemonije u Mediteranu i Mesopotamiji u toku od više od dve hiljade godina. Prodrevši tu oko sredine 4. milenijuma pne., oni su, zajedno sa autohtonim narodima Egipta, Mesopotamije i Bliskog istoka stvorili jedinstvenu civilizaciju. Ariji su organizovali zemlju savremene Grčke, i bili su među osnivačima krito-mikenske kulture. Tragovi arijevaca su svuda. Profesionalci su svesni da su u Troji nađeni predmeti sa svastikom (simbol kolovrata, kružnog kretanja sunca i galaksije) - karakterističnog znaka drevnih arijevaca. Ali sve zasluge za izgradnju mediteranske države se pripisuje Egipćanima, Grcima i Semitima. - 131 -

RIMSKA FANTAZIJA

Sve je zaboravljeno. Šta možemo reći o događajima od pre četiri milenijuma?Ali logika istorije je takva, da se ime "RAS", rođeno u ogromnim azijskim ravnicama, zajedno sa imigrantima arijevcima proširilo u različitim pravcima. Naši preci su bili direktno uključeni u živote najstarijih svetskih civilizacija. U 2. milenijumu pre nove ere na teritoriji Palestine, Sirije i zapadne Anadolije su uspostavili državu Rasa (Rutenija, Arsava). I to je takođe naša istorija! " Savremenik A. Puškina - Jegor Ivanovič Klasen, poznati istoričar i društveni aktivista - je napisao divne reči u knjizi "Novi materijali za drevnu istoriju Slovena uopšte i sloveno rusa do rurjikovskog vremena u posebnosti, sa lakim okvirom istorije Rusa pre Hrista": "Slavjanorusi, kao narod, pre Rimljana I Grka obrazovan, ostavio je iza sebe u svim delovima sveta mnoge spomenike, svedoke njihovog boravka i drevnu literaturu, umetnost i obrazovanje. Spomenici su uvek ubedljivi dokazi; oni nam govore o delima naših predaka na jeziku, nama rodnom, sastavljajući prototip svih slovenskih dijalekata ... " *** Pođimo još jednom po Španiji od severa ka jugu i pogledajmo druge "rimske" vile. Narimer, Vila De las Muzas (de las Musas) u pokrajini Navara u severnoj Španiji, a na granici sa Francuskom, koja je prema svedočenju naučnika postojala od 1. do 5. veka nove ere, povremeno dograđivana i obnavljana. Tu se proizvodilo vino, i to je rađeno veoma ozbiljno. Očuvani su skoro svi poljoprivredni objekti - prostorije i alati za presovanje grožđa, soba za "starenje" vina, velika burad za čuvanje vina sa stepenicama, kao i rezervoari od 250 m3 za skladištenje vode.

- 132 -

RIMSKA FANTAZIJA

Maketa "rimske" vile De las Muzas (de las Musas, Navarra), sever Španije na granici sa Francuskom

- 133 -

RIMSKA FANTAZIJA

Podni mozaik u "rimskoj" vili de las Muzas (de las Musas, Navarra).

Podni mozaik u "rimskoj" vili de las Muzas (de las Musas, Navarra) (detalj).

- 134 -

RIMSKA FANTAZIJA

Podni mozaik u "rimskoj" vili de las Muzas (de las Musas, Navarra) (detalj)

- 135 -

RIMSKA FANTAZIJA

Podni mozaik u "rimskoj" vili (Villafranca, Navarra)

Pogledajmo još nekoliko vila u severnim i centralnim provincijama Španije - Kastilja i Leon, Avila i Saragosa: "rimske" vile de Banjo Valdearados (Bano de Valdearados), De Klunija (de Clunia) i De Vijavidel (de Villavidel)

- 136 -

RIMSKA FANTAZIJA

Podni mozaik u "rimskoj" vili Banjo de Valdearados (Bano de Valdearados, Burgos, Castilla y Leon), sever Španije

- 137 -

RIMSKA FANTAZIJA

. Podni mozaik u "rimskoj" vili de Klunija (de Clunia, Burgos, Castilla y Leon), sever Španije

Podni mozaik u "rimskoj" vili de Vijavidel (de Villavidel, Leon), sever Španije

- 138 -

RIMSKA FANTAZIJA

"Rimski "mozaik, Nacionalni Muzej Saragose (Zaragosa), centralna Španiji.

- 139 -

RIMSKA FANTAZIJA

. Podni mozaik u "rimskoj" vili u pokrajini Avila, centralna Španija

U centralnoj Španiji, provinciji Toledo, u gradu Karanke (Carranque) je arheološki kopleks "rimska " vila De Materna" (od Materna) 4. vek ne, koja se sastoji od tri zgrade: vila je opremljena po ondašnjem poslednjem slovu najnovije "tehnologije "- podno i zidno grejanje, vodovod, kanalizacija, sauna i veličanstveni mozaici. Dve druge zgrade kojima pripisuju religiozni i društveni karakter su mali hram i kuća za okupljanje, koja je kasnije takođe postala hram.

- 140 -

RIMSKA FANTAZIJA

Arheološki park "rimska" vila de Materna" (de Materna, Carranque, Toledo), centralna Španija

- 141 -

RIMSKA FANTAZIJA

Maketa "rimske" vile De Materna (de Materna, Carranque, Toledo), centralna Španija

Podni mozaik u "rimskoj" vili de Materna (de Materna, Carranque, Toledo), centralna Španija

- 142 -

RIMSKA FANTAZIJA

Podni mozaik u "rimskoj" vili de Materna (de Materna, Carranque, Toledo), centralna Španija

Podni mozaik u "rimskoj" vili de Materna (de Materna, Carranque, Toledo), centralna Španija.

- 143 -

RIMSKA FANTAZIJA

Podni mozaik u "rimskoj" vili de Materna (de Materna, Carranque, Toledo), centralna Španija

- 144 -

RIMSKA FANTAZIJA

Podni mozaik u "rimskoj" vili de Materna (de Materna, Carranque, Toledo), centralna Španija

Podni mozaik u "rimskoj" vili de Materna (de Materna, Carranque, Toledo), centralna Španija(detalj).

- 145 -

RIMSKA FANTAZIJA

Podni mozaik u "rimskoj" vili de Materna (de Materna, Carranque, Toledo), centralna Španija(detalj)

Podni mozaik u "rimskoj" vili de Materna (de Materna, Carranque, Toledo), centralna Španija(detalj)

- 146 -

RIMSKA FANTAZIJA

Hajde da vidimo još neke vile: Sisapo (Sisapo) u centralnoj provinciji Kastilja i La Manča, na zapadu Španije u gradu Merida, u pokrajini Ekstremadura i na jugoistoku Španije, u pokrajini Mursija - Vila de los Sipreses (La villa de los Cipreces). Tamo, u Murciji, možete videti slovenski znak "rubežnik" na podnom mozaiku katedrale u Kartageni.

Podni mozaik u "rimskoj" vili Merida (Merida, Extremadura), zapadna Španija.

- 147 -

RIMSKA FANTAZIJA

Podni mozaik u "rimskoj" vili Sisapo (Sisapo,Ciudad Real, Castill la Mancha), centralna Španija

Podni mozaik u "rimskoj" vili Merida (Merida, Extremadura), zapadna Španija - 148 -

RIMSKA FANTAZIJA

Podni mozaik u "rimskoj" vili de los Sipreses (La villa de los Cipreces, Jumilla, Murcia), jugoistočna Španija

Podni mozaik u katedrali Kartagena (Cartagena, Murcia), jugoistok Španije.

- 149 -

RIMSKA FANTAZIJA

"Rimljani" nisu izostavili ni jug Španije. Sjajna vila sa predivnim mozaicima sa slaveno-arijevskim simbolima koji se nalaze u pokrajini Andaluzija, u gradovima Ecija (Ecija) i Italika (Italica): «Casa de Ilas» (Casa de Hylas) i "Casa de Planetarija» (Casa de Planetario).

Podni mozaik u "rimskoj" vili Ecija (Ecija, Andalucia), na jugu Španije

- 150 -

RIMSKA FANTAZIJA

Podni mozaik u "rimskoj" vili Ecija (Ecija, Andalucia), na jugu Španije

- 151 -

RIMSKA FANTAZIJA

Podni mozaik u "rimskoj" vili "Kasa de Ilas» (Casa de Hylas, Italica, Andalucia), na jugu Španije

Podni mozaik u "rimskoj" vili "Kasa de Ilas» (Casa de Hylas, Italica, Andalucia), na jugu Španije - 152 -

RIMSKA FANTAZIJA

Podni mozaik u "rimskoj" vili "Kasa de Planetario» (Casa de Planetario, Italica, Andalucia), jug Španije

I opet, Italika, kao i vile u južnim provincijama Kordobe, Jaena i Marbelje.

Podni mozaik u "rimskoj" vili u "rimskom" gradu Italika (Italica, Andalucia), na jugu Španije

- 153 -

RIMSKA FANTAZIJA

Podni mozaik u "rimskoj" vili u "rimskom" gradu Italika (Italica, Andalucia), na jugu Španije

- 154 -

RIMSKA FANTAZIJA

Podni mozaik u "rimskoj" vili Almenidila (Almenidilla, Cordoba), na jugu Španije

Podni mozaik u "rimskoj" vili Rioverde (RioVerde, Marbella), jug Španije.

- 155 -

RIMSKA FANTAZIJA

Podni mozaik u "rimskoj" vili Brunelkesada (Brunel Quesada, Jaen, Andalicia), jug Španije

- 156 -

RIMSKA FANTAZIJA

Sa ovim završavamo upoznavanje sa "rimskim" vilama u Španiji. Njih je veoma mnogo u ovoj zemlji, ali pronaći kvalitetnu i pouzdanu informaciju je veoma teško. Sve što se može naći na Internetu, mi smo izložili. *** Paralelno sa potragom i analizom fotografija, koje su nas, u stvari, navele na razmišljanje o slovenskom poreklu "rimskih" vila širom sveta, mi proučavamo i radove raznih autora, koji se ne plaše da krenu protiv mutne struje ortodoksalne istorijske "nauke" i koji izveštavaju u svojim knjigama čak i samo male mrvice informacija o stvarnoj prošlosti naših slavnih predaka. Pored činjenice, da je sve to veoma zanimljivo i informativno, mi i dalje želimo da pronađemo logično objašnjenje za veoma visok nivo znanja i veština, koje su potrebne za izgradnju ponekad vrlo složenih inženjerskih konstrukcija, danas nazivanih opštim terminom "rimsko". U cilju sticanja nivoa znanja evolucionim putem, neophodne su stotine hiljada godina nesmetanog razvoja. I, sudeći po ortodoksnoj istoriji, tih stotina hiljada godina na Zemlji nije bilo. Pa kako se odjednom pojavilo ovo znanje i veštine kod primitivne civilizacije, kakvu nam crtaju lukavi "naučnici"? Osnovne informacije i temelj za ove najvažnije teme daju nam knjige akademika Nikolaja Levašova. A pravi temelj je već mnogo lakše pronaći kao delove ovog mozaika u analima o moru zabluda, falsifikata i otkrivenih laži. Nešto interesantno smo našli u jednoj od knjiga Valerija Demina "Od Arijevaca do Rusiča", u poglavlju "ponovna kolonizacija slavenoarijevcima ruske ravnice i Evrope". "Izvodi iz" Velesove knjige "," Joakimovski letopisi " i "Mazurinski hroničar" za nas važne, jer nam omogućavaju da rekonstruišemo našu istoriju, koja apsolutno ne odgovara akademskoj istorijskoj nauci. Slaveno-Arijevci, predvođeni Slovenom, Rusom i Skitom, počeli su kretanje od Južnog Urala na zapad pre oko 4430 godina, i zbog male naseljenosti ruske ravnice, relativno brzo, već 2409. pne, osvojili crnomorski region do Dunava, i osvojili semitsku - Tripoljsku civilizaciju u Poddnjepru i na Dunavu. U čast kneza Skita Slaveno-

- 157 -

RIMSKA FANTAZIJA

Arijevci se sebe nazvali Skiti, a zemlju i državu (plemenski savez) nazvali Velika Skitija. Tu je realizovana velika slaveno-arijevska tradicija, da se imenom svojih slavnih predaka nazve novoformirani arijevski narod i zemlja. Dalje, Slaveno-Arijevci su bili podeljeni na tri dela. Prvi deo na čelu sa Slovenom i Rusom, preselio se na sever i naselio u blizini jezera Ilmen i na jugoistočnoj obali Baltičkog mora. Taj deo je sebe nazvao Slovenima po imenu kneza Slovena. Zemlja i država (rodovski savez) je nazvana Slovenija. Glavni grad Slovenije je postao Slovensk (Veliki Novgrad). Drugi deo Slaveno-Arijevaca, na čelu sa sinom Skita Vendom, nastavio je kretanje prema zapadu i severozapadu. Pobedničko kretanje Slaveno-Arijevaca na zapad završilo se vladanjem nad skoro celom Evropom "od mora do mora". To znači: do krajnjeg mora na zapadu i od Skandinavije do Jadranskog mora. Zapravo, u tom trenutku su Kelti postali podređeni slaveno-arijevcima. Izlaz slaveno-arijevaca na Jadransko more zaustavilo je grke-ahajce da napreduju u pravcu jugoistoka. Ovaj deo slaveno-arijevaca u čast kneza Venda se nazvao vendima, a zemlja i država su nazvani Venedija. Kasnije su se naselili u Pomeraniji i počeli sebe da zovu pomorskim rusima (prusima). Glavni grad Vendije je postao Stargrad na Labi (Elbi). Skandinavsko more je preimenovano u Venedsko more.

Treći deo slaveno-arijevaca, koje je predvodio unuk Skita Kolom, ostao je u Crnomorskom regionu ... Zapravo, u čast kneza Kola slavenoarijevci (skiti) su počeli da nazivaju sebe skoloti, odnosno slovenima Kolo. Zemlja i država (rodovni savez) po imenu kneza se zvao Ruskolanja, što označava zemlju - Rusa i Kolo ... "

- 158 -

RIMSKA FANTAZIJA

Slavjano-Ariji, koji su došli na zapad iz Zauralja, bili su izvor znanja i profesionalnih veština, otpadnicima iz svog naroda koji su savladali divlju i polupraznu Evropu pre nekoliko hiljada godina. I zapravo su slaveno-arijevci gradili gradove, hramove, vijadukte, vile, puteve... Da bi se ubedili u to, hajde da pogledamo "rimsko" carstvo u Portugalu.

- 159 -

RIMSKA FANTAZIJA

7. RIMSKO CARSTVO U PORTUGALIJI Na Iberijskom poluostrvu, na teritoriji savremene Portugalije, "skraj mora" (Atlantski okean) nalazi se još jedan "rimski" grad Koinimbriga (Coinimbriga), postojao je 6 vekova - od 1. pne, do 5. veka ne. On je izgrađen na mestu naselja gde su živeli Kelti od 9. veka pne. Grad se prostire na površini od 60 hektara i okružen je 4 metra visokim zaštitnim zidom.

"Rimski" gradGrad Koinimbriga (Coinimbriga), Portugalija

- 160 -

RIMSKA FANTAZIJA

"Ri mski" gradGrad Koinimbriga (Coinimbriga), Portugalija

- 161 -

RIMSKA FANTAZIJA

"Rimski" grad Koinimbriga (Coinimbriga), Portugalija

"Rimski" grad Koinimbriga (Coinimbriga), Portugalija

- 162 -

RIMSKA FANTAZIJA

"Rimski" grad Koinimbriga (Coinimbriga), Portugalija

To je jedan od najbolje očuvanih "rimskih" gradova u Portugalu, ako ne i najveći. Prema procenama arheologa, raskopano je samo 10% grada, iako je njegovo postojanje bilo poznato još od kraja pretprošlog veka, a neka iskopavanja su počela na početku prošlog. Ali, ono što je izašlo na svetlo dana, dostojno je najvišeg divljenja - kuće, prodavnice, pozorišta, forum, kupatila i velelepne urbane vile. Jedna od tih kuća je tzv "Vila fontana» (La Casa dos Repuxos), čija veličina je 569 kvadrata Vrhunski očuvani mozaici krase površinu svih spratova

- 163 -

RIMSKA FANTAZIJA

. "Rimska" vila Fontana (La Casa de los Repuxos, Coinimbriga), Portugalija

Slaveno-arijevski simboli u "rimskoj" vili Fontana (La Casa de los Repuxos, Coinimbriga), Portugalija

- 164 -

RIMSKA FANTAZIJA

Slaveno-arijevski simboli u "rimskoj" vili Fontana (La Casa de los Repuxos, Coinimbriga), Portugalija

Slaveno-arijevski simboli u "rimskoj" vili Fontana (La Casa de los Repuxos, Coinimbriga), Portugalija

- 165 -

RIMSKA FANTAZIJA

Slaveno-arijevski simboli u "rimskoj" vili Fontana (La Casa de los Repuxos, Coinimbriga), Portugalija

- 166 -

RIMSKA FANTAZIJA

Hajde da vidimo još neke mozaika sa slaveno-arijevskim simbolima. Danas je čak moguće da virtuelno putovanje kroz "Vilu fontana" - na internetu je otvoren poseban sajt za tu vilu (za punu funkcionalnost ovog sajta, morate da skinete QuickTime softver kompanije Apple).

Slaveno-arijevski simboli u "rimskoj" vili Fontana (La Casa dos Repuxos, Coinimbriga), Portugalija

- 167 -

RIMSKA FANTAZIJA

Slaveno-arijevski simboli u "rimskoj" vili Fontana (La Casa dos Repuxos, Coinimbriga), Portugalija (u rombovima je stilizovana svastika)

Slavenoarijevski simboli u "rimskoj" vili Fontana (La Casa dos Repuxos, Coinimbriga), Portugalija

- 168 -

RIMSKA FANTAZIJA

Slaveno-arijevski simboli u "rimskoj" vili Fontana (La Casa dos Repuxos, Coinimbriga), Portugalija

- 169 -

RIMSKA FANTAZIJA

Slaveno-arijevski simboli u "rimskoj" vili Fontana (La Casa dos Repuxos, Coinimbriga), Portugalija

Svoj naziv vila nije dobila tek tako. Arheolozi su raskopali sistem kanalizacije i vodovoda, koji obezbeđuje vodu sistemu većem od 500 fontana i česmi, od kojih su neki dovodile vodu u unutrašnji bazen kuće.

- 170 -

RIMSKA FANTAZIJA

Slaveno-arijevski simboli u "rimskoj" vili Fontana (La Casa dos Repuxos, Coinimbriga), Portugalija

- 171 -

RIMSKA FANTAZIJA

Slaveno-arijevski simboli u "rimskoj" vili Fontana (La Casa dos Repuxos, Coinimbriga), Portugalija

Slaveno-arijevski simboli u "rimskoj" vili Fontana (La Casa dos Repuxos, Coinimbriga), Portugalija (u rombovima - stilizovana svastika)

- 172 -

RIMSKA FANTAZIJA

Slaveno-arijevski simboli u "rimskoj" vili Fontana (La Casa dos Repuxos, Coinimbriga), Portugalija

Slaveno-arijevski simboli u "rimskoj" vili Fontana (La Casa dos Repuxos, Coinimbriga), Portugalija

- 173 -

RIMSKA FANTAZIJA

Pored veličanstvenih mozaika i arhitektonskih objekata, poražava i nivo inženjerskih veština, sa kojima su drevni "rimski" graditelji koristili vodu. A vodu su koristili dosta - oko 500 litara po čoveku dnevno, što, generalno, nije iznenađujuće, s obzirom na broj bazena u gradu i privatnih kupki i fontana u domovima i na ulicama. Za poređenje prosečan evropljanin danas koristi 140 litara vode dnevno. Baš kao i u drugim "rimskim" gradovima, u Koinimbrigu, pored privatnih bazena, grad je imao veliki banjski kompleks. Možemo pogledati vrlo zanimljiv i živopisan film, u kojem je prkazana 3D verzija ovog kompleksa u predstavljanju savremenih stručnjaka o ovim pitanjima. Još jedan zanimljiv podatak je: da se voda dopremala do grada akvaduktom sa izvora dužinom 3,5 km.

Gradsko kupatilo u "rimskom" gradu Koinimbriga (Coinimbriga), Portugalija

- 174 -

RIMSKA FANTAZIJA

Elementi banjskog kompleksa u privatnoj vili (La Casa de Cantamber, Coinimbriga), Portugalija

Elementi banjskog kompleksa u privatnoj vili (La Casa de Cantamber, Coinimbriga), Portugalija

- 175 -

RIMSKA FANTAZIJA

Elementi banjskog kompleksa u privatnoj vili (La Casa de Cantamber, Coinimbriga), Portugalija

Elementi banjskog kompleksa u privatnoj vili (La Casa de Cantamber, Coinimbriga), Portugalija

- 176 -

RIMSKA FANTAZIJA

Poslednje četiri fotografije pokazuju elemente livene kanalizacije i kompleks sistema banjskog grejanja u drugom delu vile - La Casa de Cantamber. Veličina kompleksa je 252 kvadratna metra i predstavlja nekoliko tipičnih, koje smo ranije pomenuli, kada smo opisivali vilu Tore de Jauder, ali s obzirom na veličinu, i shodno tome na dužinu kanala kroz koje je cirkulisao topao vazduh, grejala se sa 4 peći. Od interesa je sledeća činjenica: arheolozi su u Koinimbrigeu pronašli 200 tabli sa natpisima ispisanim na njima, kao i sa imenima ljudi, na kojima je "rimsko" ime napisano samo jednom. Koje je to ime, i zašto se smatra "rimskim" nije navedeno. Nije navedeno ni to, čija su imena napisana na drugim tablama. Očigledno su, lokalni "naučnici" smatrali da to ne bi bilo interesantno za javnost ...

- 177 -

RIMSKA FANTAZIJA

8. RIMSKI AKVADUTI Akvadukt (latinski Aquaeductus, od aqua - voda i duco - dovesti) je vodovod za snabdevanje vodom naselja i sistema za navodnjavanje, sa izvora koji se nalaze iznad njih na terenu. Akvadukt je takođe poznat kao deo vodovoda u obliku lučnog mosta preko klanca, reke, puta. Hajde da pogledamo neke od najistaknutijih "rimskih" vodovoda - najlepša čuda arhitekture i inženjeringa. Drevni graditelji postavljali su akvadukte kako pod zemlju, tako i na njenoj površini. Gde je bilo potrebno da se izgradi akvadukt preko klanca, reke, klisure, izgrađeni su lučni prelazi, koji su imali mnogo nivoa, koji nisu samo izgledali lepo, već su i obezbeđivali snagu i izdržljivost celog objekta. Akvadukt Pont du Gard (bukvalno - "Most preko Garda") nalazi se u gradu Nim u južnoj Francuskoj. Njegova dužina je 275 metara, visina 48 metara. Naučnici nemaju jasan odgovor o vremenu izgradnje tog akvadukta. Neki veruju da je sagrađena u 19. god. p.n.e, a drugi - u sredini 1. veka nove ere. Akvadukt je podignut od kamenih blokova, od kojih su neki teški skoro 6 tona, nanizani jedni na druge, bez vezivne smeše. Skoro 50 kilometara te strukture se protezalo po veoma teškom terenu (preko visokih brda i reka). Vodovod u delu, predastavljen na slici se sastoji od 3 nivoa, jedan iznad drugog. Niži nivo se sastoji od šest lukova, visina svakog je do 20 metara. Srednji sloj ima 11 lukova, a iznad njih je izgrađeno 35. Nagib vodovoda je samo 34 cm po kilometru (1: 3000), i on ima razliku od samo 17 metara vertikalno po celoj svojoj dužini od 50 km. U davna vremena, akvadukt je bio povezan sa vodozahvatom prečnika 6 metara. Transport vode samo zbog sile gravitacije je bio veoma efikasan: kroz Pont du Gard je prolazilo 20 000 kubnih metara vode dnevno. Zanimljivo je, da je akvadukt u 9. veku prestao da se koristi za šta je namenjen i pretvoren je u most za saobraćaj (on je bio u upotrebi - 178 -

RIMSKA FANTAZIJA

"samo" 1000 godina!). Da bi propustio velika transportna vozila, deo nosača je probušen, tako da sada preti kolaps cele konstrukcije. 1747. godine, u blizini je sagrađen moderan most, a saobraćaj na Pont du Garou je postepeno zatvoren, a drevni spomenik po naređenju Napoleona 3. je obnovljen.

Akvadukt Pont du Gard u Nimu (Nimes), na jugu Francuske

- 179 -

RIMSKA FANTAZIJA

Akvadukt Pont du Gard u Nimu (Nimes), na jugu Francuske

Akvadukt Pont du Gard u Nimu (Nimes), na jugu Francuske

- 180 -

RIMSKA FANTAZIJA

Akvadukt Pont du Gard u Nimu (Nimes), na jugu Francuske

- 181 -

RIMSKA FANTAZIJA

Akvadukt Pont du Gard u Nimu (Nimes), na jugu Francuske

- 182 -

RIMSKA FANTAZIJA

Veoma poznat i neverovatno lep vodovod je sačuvan u Segoviji (Segovia), koji se nalazi na severu Španije. Njegova dužina je 728 m, visina 28 m. Osnovni segment nadzemnog dela vodovoda ima 18 kilometara i sastoji se od 166 lukova. Nagib akvadukta iznosi 1%. Izgrađen je, verovatno, u 1. veku n.e.

Akvadukt Segovija (Segovia), sever Španije

- 183 -

RIMSKA FANTAZIJA

Akvadukt Segovija (Segovia), sever Španije

Akvadukt Segovija (Segovia), sever Španije

- 184 -

RIMSKA FANTAZIJA

Akvadukt Segovija (Segovia), sever Španije

Akvadukt Segovija (Segovia), sever Španije

- 185 -

RIMSKA FANTAZIJA

Ništa manje velelepni ostaci kolosalnog akvadukta i dalje su sačuvani u gradu Merida (Merida), koji se nalazi na zapadu Španije. Njegova dužina je 840 m, visina 25 m. Dužina celog sistema vodosnabdevanja je gotovo 12 kilometara, i do sadašnjeg vremena sačuvano je 73 stubova različitog stepena razrušenosti .. Izgrađen je, verovatno, na kraju 1. veka n.e.

Akvadukt u Meridi (Merida), zapadna Španija

- 186 -

RIMSKA FANTAZIJA

Akvadukt u Meridi (Merida), zapadna Španija

Akvadukt u Meridi (Merida), zapadna Španija

- 187 -

RIMSKA FANTAZIJA

Akvadukt u Meridi (Merida), zapadna Španija

Akvadukt u Meridi (Merida), zapadna Španija

- 188 -

RIMSKA FANTAZIJA

Kada vidimo takvu lepotu i monumentalnost, koja je služila hiljadama godina, odmah se postavlja pitanje: ko je mogao da dizajnira takav složeni kompleks, sa inženjerske tačke gledišta, konstrukcije? Ko je napravio potrebna, komplikovana merenja i proračune? Ko je stvorio tehnologiju izrade? I ko je bio u stanju da izgradi sve to?! Otkuda iznenada mnogo hiljada inženjera, poslovođa i radnika najvišeg kalibra, koji su mogli vrlo efikasno, precizno i pouzdano i neshvatljivo, da izgrade objekte, koje mi danas nismo u stanju da izgradimo? Prema savremenim istoričarima, ove su tri džinovske konstrukcije, koje su na udaljenosti od hiljade kilometara, gradili praktično istovremeno. I njih su izgradili, kako govore "naučnici", robovi i legionari (vojnici). Dakle, jeftino i veselo. Glavna stvar je dovesti što više robova i legionara, i najsloženije strukture rastu kao pečurke posle kiše! U ovu verziju "naučnika" može da veruje samo onaj ko ne zna gotovo ništa, i nema ni o čemu pojma, tj čovek neznalica, kome sve to nije uopšte zanimljivo! I čitaoci koji nisu zaboravili kako da koristite svoj razum, će odmah prepoznati da nešto nije u redu! To nije tako !! Ako je u prošlosti bila kontinuirano divljina, kako nam je rečeno od strane istoričara, kako su naši 'divlji' preci mogli izgraditi nešto, što je radilo vekovima, i nije uništeno? I po čemu mi, toliko pametni i civilizovani, gradimo kuće koje padaju u roku od nekoliko decenija? Ko je stvarno lud i neobrazovan? Kako su "rimske" legije robova mole da grade ogromne objekte koje stoje 2.000 godina, a mi imamo kolaps brane za 30-40 godina? Ispostavilo se da su "rimske legije" (običnih vojnika) tog vremena bile neuporedivo pametnije od današnjih "docenta?" I još, javlja se jedno veliko pitanje: odakle sav taj novac? Koliko god da je bilo veliko "rimsko" carstvo po pričama istoričara, veoma je teško

- 189 -

RIMSKA FANTAZIJA

poverovati da je ono bilo u stanju da finansira izgradnju svega toga. Mi čitamo da su se "rimljani" sve vreme borili i navodno nekoga osvojili, a i same takve aktivnosti su vrlo skupe! Međutim, kao što smo već videli, u isto vreme carstvo je izgradilo dosta kvalitetnih puteva, dobro ustrojenih gradova sa kupatilima, fontanama, pozorištima i hramovima, kao i vile za odmor, mostove i mnoge druge male i velike vodovode u gotovo svim osvojenim zemljama. Odakle je stalno zaraćena zemlja mogla uzimati novac za izgradnju sveta? Hajde da pogledamo još neke akvadukte (odnosno, njihove nadzemne delove), koji se nalaze kao što je rečeno, u većini zapadnih pokrajina "rimskog carstva". Vodovod u provinciji Granada, grad Nerha (Nerja), Kordoba (Cordoba), Malaga (Malaga) na jugu Španije.

Akvadukt u provinciji Granada, jug Španije

- 190 -

RIMSKA FANTAZIJA

Akvadukt u provinciji Granada, jug Španije

Akvadukt u gradu Nerha (Nerja), jug Španije

- 191 -

RIMSKA FANTAZIJA

Akvadukt u grdu Kordoba (Cordoba), jug Španije

- 192 -

RIMSKA FANTAZIJA

Akvadukt u gradu Malaga (Malaga), jug Španije

Vrlo impresivni akvadukti su ostali u gradu Sevilji (Sevilla) na jugu Španije, u pokrajinama Ueska (Huesca) i Navara (Navarra) na severu Španije, i u gradu Plasencija (Plasencia) na zapadu Španije.

- 193 -

RIMSKA FANTAZIJA

Akvadukt u gradu Sevilja (Sevilla), jug Španije

Akvadukt u provinciji Hueska (Huesca), sever Španije - 194 -

RIMSKA FANTAZIJA

Akvadukt u provinciji Navara (Navarra), sever Španije

Akvadukt u provinciji Navara (Navarra), sever Španije

- 195 -

RIMSKA FANTAZIJA

Akvadukt u gradu Placensija (Plasencia), zapad Španije

Akvadukt u gradu Toledo (Toledo) u centru Španije, u Tarragoni (Tarragona) i u provinciji Valensija (Valencia) na istoku Španije, i akvadukt u Portugalu.

- 196 -

RIMSKA FANTAZIJA

Akvadukt u gradu Toledo (Toledo), centar Španije

Akvadukt u provinciji Valensija (Valencia), istok Španije

- 197 -

RIMSKA FANTAZIJA

Akvadukt u gradu Taragona (Tarragona), istok Španije

- 198 -

RIMSKA FANTAZIJA

Akvadukt u provinciji Valensija (Valencia), istok Španije

Akvadukt u Portugaliji

- 199 -

RIMSKA FANTAZIJA

Ovde smo dali listu nekih divnih drevnih vodovoda (ne svih naravno), koji se nalaze na malom delu "rimskog" carstva - samo na Iberijskom poluostrvu, ne razmatravši Severnu Afriku ili Britaniju ili Balkan ili Bliski Istok. A i tu su izgrađeni akvadukti. Da, i još kakvi! Na primer vodovod u Kartagini u Tunisu, čija je dužina bila 132 km, a visina 20 m. Prolazi kroz nekoliko dolina. Smatra se da je sagrađen početkom 2. veka. Ili akvadukt Ajfel, koji se nalazi u Nemačkoj i snabdeva vodom grad Keln, koji je donosi sa planine na udaljenost od 130 km. Njega datiraju u 1. vek nove ere (još jedan mega-projekat 1. veka!). Specifičnost ovog vodovoda je da je skoro svom svojom dužininom pod zemljom. Kao i kod svih ostalih vodovoda, voda u njemu se kreće zbog gravitacije, bez ikakvih dodatnih uređaja (pumpi, još nije bilo!). Neverovatna inženjerska tehnika! U skorije vreme, nemački istraživači su otkrili još jedan "rimski" akvadukt u Siriji, koji je zapanjujući. Izgrađen je na dubini od više desetina metara i prostire skoro 200 kilometara, a povezuje Siriju i Jordan. Izgrađen je za 120 godina (od 90. do 210. godine nove ere). U najboljim vremenima kroz skrivene tunele po brdima je slao do 700 litara vode u sekundi. Naučnici takođe kažu da je za izgradnju vodovoda postavljeno oko 600.000 kubnih metara kamena i zemlje, što je jednako jednoj četvrtini Velike piramide, i da su se građevinske ekipe verovatno sastojale od legionara (opet legionari! A ko se borio svo to vreme? ).

- 200 -

RIMSKA FANTAZIJA

Akvadukt u Kartagini

Šema izgradnje akvadukta u Siriji

- 201 -

RIMSKA FANTAZIJA

Tunis

- 202 -

RIMSKA FANTAZIJA

Ajfel akvadukt u Kelnu, Nemačka.

- 203 -

RIMSKA FANTAZIJA

Šema gradnje akvadukta u Siriji

- 204 -

RIMSKA FANTAZIJA

Gledajući ove ogromne, složene inženjerske konstrukcije, u glavi se nevoljno ponovo postavlja sledeće pitanje: Otkuda je čuveno "rimsko carstvo" crpilo finansijske, materijalne i ljudske resurse, za gotovo istovremenu izgradnju grandioznih projekata u različitim delovima Evrope? Otkuda su skupili toliku hordu, prvo, kvalifikovanih stručnjaka - rukovodioca, inženjera, stručnjaka srednjeg nivoa, kvalifikovanih radnika, i, kao drugo, legionara i samih robova? Kakvu je "vojsku" moralo da ima “rimsko carstvo”, da bi širom Evrope kontinuirano izvodilo kolosalnu po složenosti i obimu izgradnju! "Naučnici" su došli sa pričom da su robovi bili lokalni naseljenici, koje su rimljani bezočno osvojili i zatim odveli na projekat veka. Recimo. Onda sledeće pitanje: ko i čime je hranio celu ovu hordu? Ko je čuvao robove, ako su legionari radili krampovima i lopatama? I zašto bi bezčovečni osvajači, u takvom slučaju, ulagali herkulovske napore da dramatično poboljšaju uslove života u osvojenim zemljama: izgradili akvadukte, puteve, pozorišta i to na desetine hiljada mesta, javna kupatila, kanalizaciju i druge pogodnosti civilizacije? Za koga su bila predviđena ta dobra, ako su svi lokalni naseljenici bili robovi? Za same legionare? Za njihove porodice? Za "rimljane"? Oni su u Rimu ionako živeli dobro! Nešto se ovde ne uklapa! Osvajanje drugih zemalja "rimljanima" izgleda sasvim logično. Ali zašto trošiti fantastične resure za izgradnju u ovim zemljama, društvenih objekata? Da li to rade normalni osvajači? Da li neko zna barem jedan stvaran primer toga, da zavojevači grade puteve, mostove, gradove, pozorišta, plovne puteve, kupatila, kanalizaciju? Takvih primera nema! Koliko društvenih objekata su izgradili američki "šampioni demokratije" posle osvanja Avganistana i Iraka? A u drugim zemljama, "usrećenim" američkim prisustvom? Ništa! Samo smrt i razaranje! - 205 -

RIMSKA FANTAZIJA

Dakle, nameće se jedinstven zaključak: da to nisu gradili ni robovi, a ni vojnici! A ko je, onda, sve ovo napravio? To su gradili oni, koji su bili jedini ljudi sa potrebnim znanjem, tehnologijom, iskustvom, naukom, školom, kadrovima, sredstvima i drugim neophodnim komponentama za uspešnu realizaciju takvih projekata. U svom članku "Šta je tu još rimsko" Jevgenij Gabovič govori o bavarskom istraživaču Gernot Gaju, koji je izdao 1994. knjigu "Ko su bili Rimljani zaista?", koji zaključuje da su rimljani - najviše od svega obični korenski žitelji Evrope: Kelti, Gali, ali Franci, koji nemaju veze ni sa Italijom ili latinskom kulturom. "... Brojni " rimski "akvadukti u Galiji i Nemačkoj, takođe su svi, bez izuzetka, ručni rad jednih istih Etruraca: ispostavilo se da je monopol na izgradnju takvih objekata bio čvrsto u rukama etrurskih građevinskih zadruga. G. Gaj veruje da su etrurski majstori "akvedukskih poslova" bili poznati širom Evrope i pozivani su da grade akvadukte na različitim mestima ... " Sve države, za koje "naučnici" navode da su ulazile u sastav "rimske" imperiju, nisu bile u poziciji osvojenih robova, već su bile ravnopravni članovi "Saveza slovenskih država." Takav savez je stvarno postojao na teritoriji, koja se pripisuje "Rrimskom" carstvu, posebno osmišljenom da sakrije pravu sliku o prošlosti naše civilizacije. O ovom savezu se može saznati čitanjem zanimljive knjige ruskog naučnika, akademika Valerija Čudinova, "Hajde da vratimo Etruriju Rusiji", koji je mnogo etrurskih natpisa dešifrovao (u knjizi je detaljno analizirao 150 artefakta sa natpisima). Ispostavilo se da poznata fraza «hetruscum

- 206 -

RIMSKA FANTAZIJA

non ligatur» (etrursko se ne čita), kojom su hranili respektabilnu publiku vekovima, nije tačna. Iz knjige sledi, da etrurci nisu nestali, već su bili izloženi nasilnoj asimilaciji, da je njihov jezik zabranjen, njihova istorija, svi dokumenti u vezi sa njima su nestali ( najmanje 20 tomova knjige "Istorije Etruraca “ - 8 tomova " Kartagke " i 12 tomova" Tirrenike " napisane od Klaudija, koji je, pre nego što je postao car, bio oženjen etrurskom princezom Urgulanile, i postepeno i sam " ušao " u arenu istorije hiljadama godina unazad. Uverava nas, da su takvi procesi bili u stvarnosti. Upadljiv primer za to su grozna dela koja se odvijaju u Ukrajini i u svim drugim zemljama istočne Evrope i pribaltičkim državama nakon prinudne demokratizacije. Nažalost, vladajuća elita u Ukrajini, na čijem čelu je jevrejska finansijska mafija, čini sve moguće i nemoguće da se zabrani ruski jezik, da se obriše ruska istorija iz pamćenja naroda, i da nametne svoju judoedemokratiju, a sve pobede i dostignuća Rusa ućutka, ili pripiše isključivo sebi ... Knjiga V. Čudinova takođe kaže da su Etrurci živeli u ne samo u Etruriji, nego i na Kritu i u Miziji, na Siciliji i u Grčkoj, i da je u to vreme postojao moćan savez slovenskih naroda. Uključivao je u sebe područje savremene Rusije, Belorusije, Balkana, Pribaltika, Nemačke, Apeninskog poluostrva, takođe i Skitije, Sarmatije i Mizije (Rumunija). Istovremeno, Sloveni ne samo da su imali vodeću ulogu u savezu, već su zidali gradove i cele države, i uopšte, odlučivali o sudbini sveta. U slučaju rata savez je okupljao ujedinjeni kontingent vojnika, u kojem su učestvovali Etrurci (sa Kipra, Krita i Korzike), pribaltički sloveni, sloveni iz crnomorskih zemalja - Tračani i Firgijci, kao i Česi, Anti i Rugi.

- 207 -

RIMSKA FANTAZIJA

Logično je pretpostaviti da je savez, pored toga što je bio politički i vojni, bio i ekonomski. U tom slučaju, pitanja o izvoru materijalnih i ljudskih resursa za izgradnju velikog broja ogromnih objekata širom Evrope otpadaju sama. A cilj izgradnje se smešta na svoje mesto: ljudi su gradili za sebe, za svoju decu i unuke, a ne za tuđe robove! Zbog toga su gradili da sve traje vekovima, milenijumima ...

- 208 -

RIMSKA FANTAZIJA

9.RIMSKO CARSTVO U SEVERNOJ AFRICI Prema zvaničnoj istoriji rimljani su došli do mediteranske obale Severne Afrike nakon što su u sredini 2. veka pre nove ere (146 g) slomili svog bivšeg saveznika - Kartaginu, visoko razvijenu finikijsku državu, postojeću na toj teritoriji skoro 7 vekova. Za to su, rimljani navodno utrošili stotinu trideset i dve godine ratova, koji su postali poznati kao "punski". Punamima su rimljani zvali stanovnike Kartagine. Svi znaju njihovo grčko ime - Feničani, sami sebe su nazivali hanaancima. Kako nam govore istoričari, rimljani su bili užasno ljubomorni na bogatstva Kartagine, i plašili su se njene ekonomske moći - uprkos produženom ratu, u zemlji i gradu istog imena iznova i iznova se ponovo uspostacljala njihova moć. Uzgred, Feničani su stekli svoje bogatstvo svojim radom, a ne pljačkajući i razbojništvom. U osnovi njihovog blagostanja ležale su poljoprivreda (ratarstvo, vinogradarstvo, gajenja maslina i smokava) i trgovina. Poznati su bili Feničani i kao veliki moreplovci. U principu, cela priča sa rimskim osvajanjem Kartagine je prilično tamna, ima više pitanja nego odgovora. Kako je, na primer, uspeo osiromašeni Rim, koji u sredini 3. veka pre nove ere još nije vlado ni celim Apeninskim poluostrvom, u više navrata da pobedi jaku, razvijenu državu, da je natera da plati značajnu odštetu, i, na kraju, da je uništi? Možda je cela stvar u tome da je glavni izvor informacija o punskim ratovima - "Istorija od osnivanja grada" - Tita Livija, koja je bila napisana i objavljena u Italiji u 15. veku?

- 209 -

RIMSKA FANTAZIJA

"Kartagina mora biti uništen" - poznata je ova fraza senatora Katona (po svemu sudeći, uglavnom starijim osobama) iz školskih udžbenika. Prema istoričarima Kartagina je dugi niz godina bila jedinstvena. Mržnja i zavist rimljana je bila toliko velika, da ih čak ni povoljan položaj najbogatijeg hahaanskog grada za trgovinu i vojna luka i njegova profitabilnost, tako reći geopolitički položaj, nije zaustavilo, i oni su uništili grad i spalili ga do temelja, a potom preorali čitav prostor i zasejali ga solju, tako da ništa živo ne izraste na prokletoj zemlji. Eto, zamislite sada nivo mržnje tih zamišljenih rimljana. Stanovništvo Kartagine je brojalo u to vreme oko 700 hiljada ljudi, sa površinom od oko 20 kvadratnih kilometara. Da, sve je to tzv Rim izgradio. Svi ti pastuvi -latini za ceo svoj život ne bi mogli da naprave sve to što tvrde naši istoričari. I najverovatnije nikad i nisu! Bila je to izmišljena priča. Više vekova zemlja Kartagine je, navodno, stajala pusta, dok 29. godine pre nove ere sveprisutnom Juliju Cezaru nije nešto "palo na pamet", i on je naredio da se na mestu Kartagine napravi ortodoksalni rimski grad sa svim svojim pravim ulicama, amfiteatrima, forumima, kupatilima, cisternama za skladištenje vode, vodovodima i ostalim inženjerskim konstrukcijama visoke tehnologije, koje se sada na neki način smatraju znakom "rimske" civilizacije.

- 210 -

RIMSKA FANTAZIJA

Teritorija imperije Kartagine pred prvi punski rat 264.g. p.n.e

"Rimska" luka Kartagina

- 211 -

RIMSKA FANTAZIJA

Luka Kartagina

Amfiteatar u Kartagini

- 212 -

RIMSKA FANTAZIJA

Amfiteatar u Kartagini

Graditelji navodno nisu štedeli robove. Stubovi u amfiteatru bili su pola metra u prečniku, rezervoari za vodu su bili prečnika do 9 metara, a bilo ih je 65 komada, a akvadukt je mogao davati gradu do 32 miliona litara dnevno (370 litara u sekundi). Pored toga, oni su navodno obnovili kartaginsku luku, vratili staru lučku strukturu, koja je izgrađena još u 3. veku pre nove ere. To je bila najveća "dvostruka" luka Mediterana, jedan deo se smatra komercijalnim, drugi - vojnim. Zaliv je pregrađen branom, kroz koji su prolazila plovila do 30 metara širine. Ona je odvajala od mora trgovačku luku sa dobro opremljenim marinama. Uskim kanalom trgovačka luka se povezivala sa specijalno iskopanom površinom od oko 10 hektara, što je bila vojna luka. Ona je mogla da primi 200-220 velikih ratnih brodova. Po obimu vojne luke bilo je raspoređeno više od dve stotine dokova. U centru luke je bilo nasuto ostrvo.

- 213 -

RIMSKA FANTAZIJA

Ako samo jednim okom pogledamo kartaginsku luku, odmah postaje jasno da su je njeni stručnjaci izgradili na veoma visokom nivou, zahtevala je vrlo ozbiljnu stručnost i iskustvo. Izgraditi takav objekat, a to je i danas veoma teško, a tek pre skoro 3.000 godina, bez građevinskih mašina, brodova, kompjutera, inženjera, kvalifikovanih graditelja, potrebnog građevinskog materijala, je prosto nezamislivo! Međutim, jeste, napravili su je! Pa ... tako su i luka i grad izgrađeni, to su bili ljudi koji su imali znanje, koje verovatno prevazilazi naše sadašnje! Jer su morali sve da grade RUKAMA. A to znači, da je u pravu akademik N.V. Levašov, mi smo sada samo poludivlji potomci naših velikih predaka slaveno-arijevaca, o čemu on piše u svojoj knjizi "Rusija u zakrivljenim ogledalima" ... Međutim, jednom Kartaginom naši istoričari nisu bili zaudovoljni. Za samo dva veka, rimljani, tvrde oni, izgradili su gomilu gradova u "rimskoj" Africi, prostirući se od Atlantika do Crvenog mora na dve hiljade kilometara. Sve su podveli pod staru "rimsku" kulturu visokokvalitetne široke puteve, mostove, akvadukte, brane, rezervoaree i vodovode, pozorišta i forume, itd. Takav grad je postao Leptis Magna (Leptis Magna), bivši feničanski grad, koji se nalazio na teritorije sadašnje Libije.

- 214 -

RIMSKA FANTAZIJA

"Rimski" gradovi

"Rimski" grad Leptis Magna u Africi (Leptis Magna) - rekonstrukcija Leptis Magna

- 215 -

RIMSKA FANTAZIJA

Forum Leptis Magna (Leptis Magna)

Forum Leptis Magna (Leptis Magna)

- 216 -

RIMSKA FANTAZIJA

Slavoluk imperatora Septimius Severa

- 217 -

RIMSKA FANTAZIJA

U vreme vladavine cara Septimija Severa (2. vek ne) dostigla je vrhunac veličina ovog grada. Njegova populacija je iznosila 100 hiljada ljudi. Grad je ukrašen sa monumentalnim lukovima i zgradama, čije dimenzije poražavaju. Dužina sale bazilike cara Septimija Severa, izgrađena je od asuanskog granita je160 metara, a širine - 69 metara. Kolonada ulice 410 metara dužine povezuje centar grada sa lukom. Koloseum, iskopan u zemlji i izgrađena 56. godine, ima 16 000 mesta.

Leptis Magna (Leptis Magna) - Bazilika cara Septimija Severa

- 218 -

RIMSKA FANTAZIJA

Leptis Magna (Leptis Magna) - javno kupatilo i palestra (gimnastička škola) rekonstrukcija

Leptis Magne (Leptis Magna) - javni toalet

- 219 -

RIMSKA FANTAZIJA

Leptis Magna (Leptis Magna) - Koloseum u Leptis Magni

(Leptis Magna) - deo gradske pijace

- 220 -

RIMSKA FANTAZIJA

Hajde da vidimo još neke veličanstvene građevine: Hram Zevsa u Kireni i pozorište u Sabrati u Libiji, pozorište u El Džemu i cisterne u Dougi, Tunis; i trijumfalna kapija u Volubilisu, Maroko.

Kirena (Cyrene), Hram Zevsa, Libija

Sabrata (Sabratha), teatar, Libija

- 221 -

RIMSKA FANTAZIJA

El Džem (El Jem), teatar, Tunis

Douga (Dougga), cisterne, Tunis

- 222 -

RIMSKA FANTAZIJA

Trijumfalna kapija, Maroko

Gradove su navodno sagradili rimljani, ne samo na mestu osvojenih primorskih gradova, već i u unutrašnjosti kontinenta, na području savremenog Alžira, na plodnim zemljištima sa razvijenom poljoprivredom. Jedan od tih gradova je navodno bio Timgad, osnovao ga je car Trajan u 100. godini, na lokaciji za razmeštaj vojnih veterana (!). U njemu su bili podignuti kapitoli, terme, pijace i kuće. Glavna ulica je bila nastavak puta koji je povezivao Timgad sa dva druga slična gradova - Lambezis i Tevestoj. Ona je bila široka oko 15 metara, imala je trotoare i kolonade svom svojom dužinom, i bila popločana pravilnim, dijagonalno postavljenim kamenim pločama.

- 223 -

RIMSKA FANTAZIJA

Plan Timgada

- 224 -

RIMSKA FANTAZIJA

Timgad

Timgad - 225 -

RIMSKA FANTAZIJA

Timgad

Timgad

- 226 -

RIMSKA FANTAZIJA

Veliki teatar Timgad dostizao je šezdeset tri metra u prečniku i mogao je da primi do 4 000 gledalaca. Fond biblioteke, koja je bila zgrada sa dva sprata sa polukružnim nišama za svitke, ormarima za knjige i čak skladištem za knjige u dvorištu, bio je veliki čak i po savremenim standardima - oko 25 000 knjiga. (Imajmo na umu, da su prema vreziji istoričara, gotovo istovremeno, "rimljani" iz nekog razloga, u istom kolosalnom obimu obnovljali Španiju, Englesku i Francusku, sa istim tempom.) Sa padom carstva, ovi gradovi su propadali. Klimatske promene i zemljotresi su samo ubrzali propadanje. Voda je isušila, a to, što je u rimsko doba izgledalo kao jednostavan inženjerski zadatak - da se pronađu novi izvori i da se sprovede još nekoliko kilometara vodovoda - na početku srednjeg veka novim osvajačima Severne Afrike više nije bilo aktuelno.

Timgad

- 227 -

RIMSKA FANTAZIJA

Timgad

Lambezis

- 228 -

RIMSKA FANTAZIJA

Lambezis

I pošto nije bilo vode u blizini, ljudi su se naselili pored ruševina i pljačkali dragocene ploče za svoje kuće. Sahara, uništivši te gradove, sačuvala ih je za potomstvo. Zajedno sa njima su sačuvani i veličanstveni mozaici sa slaveno-arijevskim simbolima. Ispod možemo videti mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima iz grada Sabrata, Libija.

- 229 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima Sabrata, Libija.

- 230 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima Sabrata, Libija

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima Sabrata, Libija

- 231 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima Sabrata, Libija

- 232 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima Sabrata, Libija

- 233 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaici sa slaveno-arijevskim simbolima u gradu Leptis Magna (vila Silina), Libija; Rabat, Maroko; Muzej Bardo, Tunis.

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima vila Silina, Libija

- 234 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima, Rabat, Maroko

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima muzej Bardo, Tunis

- 235 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima, El Džem, Tunis

- 236 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima, Turburbo Madžus, Tunis

Mozaici sa slaveno-arijevskim simbolima u gradu El Džem i Turburbo Madžusi u Tunisu i Volubilisu, Maroko.

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima, El Džem, Tunis

- 237 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima Turburbo Madžus, Tunis

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima, Volubilis, Maroko

- 238 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima, Volubilis, Maroko

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima Volubilis, Maroko

- 239 -

RIMSKA FANTAZIJA

Na žalost, nismo uspeli da pronađemo na internetu informacije o "rimskim" vilama u zemljama Severne Afrike. Ali kao što vidite, pronašli smo mnogo drugih, ne manje zanimljivih podataka koji potvrđuju, da su civilizaciju i kulturu doneli tu slaveno-arijevci...

- 240 -

RIMSKA FANTAZIJA

10.RIMSKO CARSTVO NA BLISKOM ISTOKU Nismo bili u mogućnosti da pronađemo na imternetu informacije o "rimskim" vilama na Bliskom istoku. Ali, u procesu traganja, pronašli smo veliki rezervoar, ništa manje interesantnih informacija. Ove informacija još bolje govore o tome, da se pod "rimskom" kulturom i "rimskim" građevinama, pokušavaju sakriti tragovi ogromne, napredne civilizacije ljudi bele rase - Slaveno-Arija - koja je procvetala na planeti pre mnogo stotina hiljada godina. Zapravo, ta civilizacija je bila u stanju da izgradi, to što je stiglo do nas u obliku neverovatnih objekata, od kojih većinu danas nismo u mogućnosti da ponovimo. Beskrupulozni istoričari nam tvrde, da je sve to, kako kažu, podignuto rukama robova. Ali kakve ruke je trebalo da imaju ti robovi, ako mi danas, čak i sa našom tehnologijom nismo sposoban da im držimo ni sveću ...

LIBAN Liban je mala arapska zemlja, nalazi se na istočnoj obali Sredozemnog mora. Ljudi su se naselili u toj oblasti u antičko doba. Kako nam govore ortodoksni istoričari, od 4. milenijuma pre nove ere postojali su i procvetali foenikijski gradovu-države Bibl, Tir i Sidon. Oni su bili aktivni u pomorskoj i zemaljskoj trgovini i organizovali kolonije širom Mediterana, od kojih je najpoznatija bila Kartagina u Severnoj Africi. Najveći procvat finikijske civilizacije dešava se od 12-8. veka p.n.e. U 6.veku p.n.e. Finikiju su osvojili persijanci, u 4. veku p.n.e. Aleksandar Makedonski. Od 1. veka p.n.e. do 4. veka n.e. libanska teritorija je bila pod rimskim carstvom. Zatim je postala deo Vizantijskog carstva. U 7. veku n.e. nju su osvojili arapi, a od početka 16. do početka 20. veka. ona se nalazila u sastavu Otomanskog carstva.

- 241 -

RIMSKA FANTAZIJA

Međutim, mi smo sada, naravno, zainteresovani za "rimski" period. Liban nije izuzetak iz neubedljivog "rimskog" pravila, kojima kojima nas uče istoričari. Oni pokušavaju da nas ubede da su hrabri "rimski" vojnici i tamo izgradili već postojeću, dobro nam poznatu i veoma izreklamiranu "rimsku" infrastrukturu i napravili gomilu svega: gradove, puteve, mostove, vodovode, kupatila, hramove i drugo.

Karta Libana

- 242 -

RIMSKA FANTAZIJA

Trijumfalna kapija

- 243 -

RIMSKA FANTAZIJA

hipodrom u Tiru

Akvadukt, Tir

- 244 -

RIMSKA FANTAZIJA

ruševine, Sidon

Arhitektonskih spomenika, ili bolje rečeno ostataka "rimskog" perioda u Libanu ima veoma mnogo, a čini se da bi ih i neće uskoro dovesti u red. Ali, generalno, to nije iznenađujuće. To je zemlja, koja se tek nedavno oporavila od iscrpljujućeg 15 godina dugog građanskog rata (19751990) između hrišćana i muslimana, iniciranog od strane drugih, dobro pripremljena za produženi sukob - između Palestinaca i Izraelaca, i ne može se baviti sa "rimskim" ruševinama.

Rimske" ruševine, Tir

- 245 -

RIMSKA FANTAZIJA

"Rimske" ruševine, Tir

"Rimske" ruševine, Faira Vani, Bejrut

- 246 -

RIMSKA FANTAZIJA

Rimske" ruševine, Faira Vani, Bejrut

"Rimske" ruševine, Biblos

- 247 -

RIMSKA FANTAZIJA

Međutim, postoje drevne ruševine u Libanu, koje zaista zaslužuju pažnju i brigu. Govorimo o hramskom kompleksu, pred kojim čak i egipatske piramide izgledaju prilično skromno. Nalazi se u malom, ničim poebnom libanskom gradu Baalbeku. Feničani su ga nazivali grad Vaala, a Grci - grad Sunca. Grad se nalazi u centru doline Beka, 85 km severoistočno od glavnog grada Libana, Bejruta.

Hramski kompleks, Baalbek

- 248 -

RIMSKA FANTAZIJA

Hramski kompleks, Baalbek

Hramski kompleks, Baalbek

- 249 -

RIMSKA FANTAZIJA

Hramski kompleks, Baalbek

Hramski kompleks, Baalbek – rekonstrukcija

- 250 -

RIMSKA FANTAZIJA

Hramski kopleks, za koji se veruje, da su ga rimljani podigli na mestu antičkogfinikijskog svetilišta impresionira sa svojim kolosalnim dimenzijama. Posebno smo pokušali da izaberemo slike sa ljudima u pozadini ovih velikih objekata, tako da može da se proceni njegova veličina. Kompleks se sastoji od nekoliko zgrada, danas ih nazivaju iz nekog razloga - hramovima. Danas se nazivaju hram Jupitera, hram Bahusa i hram Venere. Kako su se oni stvarno zvali, danas mi još uvek ne znamo. Ulaz u kompleks se sastoji od 12 granitnih stubova, onda ide šestougaono dvorište, posle njega sledi veliko glavno dvorište veličine 134 x 112 metara, a iza njega - hram Jupitera, odnosno ono što je ostalo od njega u obliku ogromnih 22 metara visokih stubova (visine, otprilike, sedmospratne zgrade) sa prečnikom od 2 metra. Od 54 stubova koji su okruživali hram u davna vremena, do danas je sačuvano svega 6. Dimenzije hrama su dužina 91 metar i 52 m širine. Poređenja radi, prema njemu, svetski poznati Partenon u Atini izgleda kao bedni patuljak.

Hramski komplek,s Baalbek.

- 251 -

RIMSKA FANTAZIJA

Glavni ulaz u hramski kompleks, Baalbek

Hram Jupitera, hramski kompleks, Baalbek

- 252 -

RIMSKA FANTAZIJA

Hram Bahusa, hramski kompleks Baalbek

. Hram Venere, hramski kompleks Baalbek

- 253 -

RIMSKA FANTAZIJA

Blizu hrama Jupitera su ruševine hrama Bahusa, koji je očuvan mnogo bolje.Do ulaza u hram vodi 33 stepenika. Hram stoji postolju visine 5 m. Okružen je sa 46 stubovia visine 17 m. Stubovi su postavljeni na sledeći način: Bočno po 15, na široj strani i 8 po užoj. Ukrašeni su sa neverovatnom kamenom rezbarijom, portala vodi u zatvorenu unutrašnjost hrama dužine 27 metara i širine 23 metara.

Hramski kompleks, Baalbek

- 254 -

RIMSKA FANTAZIJA

Hram Bahusa, hramski kompleks Baalbek

Stepenice hramskog kompleksa, Baalbek. Hram Bahusa

- 255 -

RIMSKA FANTAZIJA

Ulaz sa svastočnim ornamentima, hramski kompleks Baalbek

- 256 -

RIMSKA FANTAZIJA

hramski kompleks Baalbek. Hram Bahusa

- 257 -

RIMSKA FANTAZIJA

Za bolji utisak stvarnih dimenzija i da bi istinske veličine ovih struktura postale jasnije, pogledajmo još nekoliko slika. Oni su vredne toga!

Hramski kompleks, Baalbek.

Hramski kompleks, Baalbek - 258 -

RIMSKA FANTAZIJA

Hramski kompleks, Baalbek

Hramski kompleks, Baalbek

- 259 -

RIMSKA FANTAZIJA

Hramski kompleks, Baalbek.

Međutim, na našu mašta ne utiče samo veličina stubova i samih hramova, već i terasu na kojoj stoje. To je gigantska platforma izgrađena od velikih kamenih blokova. Na primer, terasa na kojoj je hram Jupitera, u jugoistočnom zidu se sastoji od devet redova kamenih blokova, svaki veličine 11h4,6h3,3 metara i težine od preko 300 tona. A u zidu na severozapadnoj strani su tri najveća obrađena monolita na svetu. Oni se zovu Triliton ili Čudo tri kamena. Ti kamenovi imaju dužinu od 29 m, visinu 4 metra i debljinu 3,6 m. Težina svakog od tri velikana je od 800 do 1000 tona! Osim toga, kamenje Triliton je tako uredno složeno i tako precizno međusobno povezano bez vezivnog tkiva, i gotovo je nemoguće čak zabiti iglu između njih.

- 260 -

RIMSKA FANTAZIJA

Hramski kompleks, Baalbek

Triliton, hramski kompleks Baalbek

- 261 -

RIMSKA FANTAZIJA

Triliton, hramski kompleks Baalbek

- 262 -

RIMSKA FANTAZIJA

Južni kamen, hramski kompleks, Baalbek.

hramski kompleks, Baalbek. Južni kamen

- 263 -

RIMSKA FANTAZIJA

Na veličini Trilitona može se suditi po veličini velikog monolita, poznatog kao "Južni kamen" - koji nije daleko, deset minuta hoda na jugo-zapad. Dimenzije tog bloka kamenasu 23 m dužine, 5,3 m širina i 4,55 m visina. On je težak oko 1000 tona - koliko i tri "Boinga -747". Pa ko je mogao da izgradi tu gigantsku kamenu osnovu i ove ogromne kamene strukture? Verzija sveprisutnih rimljana otpada odmah, pri više ili manje ozbiljnom razmatranju. Prvo, ne postoji prismeni dokaz o tome, da su rimljani ikada postojala u obliku carstva, o kojem stalno govore iznova istoričari. Niti ima dokaza da su oni izgradili radove ove veličine. To je veoma čudno, jer je izgradnja "zlatnog" dvorca Nerona u Rimu, koji je navodno izgrađen u isto vreme kao hram Jupitera u Baalbeku, veoma je dobro dokumentovana. Drugo, te zgrade, koje su podignute u Rimu - prestonici navodne imperije - nisu pogodne da se grade na njenoj navodnoj periferiji. Uključujući i gore spomenuti "zlatni" dvotac, koji je izgrađena od uobičajenih standardnih cigli. Postoje dokazi da je svetilište u Baalbeku postojalo mnogo pre pojave i rimljana, pa čak je bila i močvara u tom brdskom području, oko koje su ispasali stoku latinjani. Njegovo ime se pominje u vezi sa legendarni kraljem Nimrodom, biblijskim Kainom, egipatskim sveštenicima, Finikijcima, Aleksandrom Velikim. Međutim, nijedan od izvora, trenutno poznatih i uglavnom legendarnih, očigledno ne navodi kada i ko ga je napravio. Oni samo kažu da je to svetilište obnovljeno. Na primer, Nimrod, koji je poslao gigante, da ga rekonstruišu posle potopa, ili egipatski faraon Akhenaten, koji je poslao sveštenike da ga ustanove posle zemljotresa. Aleksandar Veliki je tu donosio poklone. - 264 -

RIMSKA FANTAZIJA

Lokalni stanovnici nisu ubedljivi za ulogu autora ove megalitske strukture. Feničani su bili veliki moreplovci i stanovnici doline Beka farmeri i pastiri. I, ako su imali vekovima staru tradiciju izgradnje takvih objekata, njih bi trebalo da bude bar još nekoliko. Međutim, Baalbek kompleks je jedini te vrste u svetu uopšte. Odgovor na pitanje: "Ko je podigao ove velike zgrade," mogu dati dobro očuvani simbole, kojima su one ukrašene na mnogim mestima.

Hramski kompleks, Baalbek

- 265 -

RIMSKA FANTAZIJA

Slaveno-arijevska svastika Hramski kompleks, Baalbek

Hramski kompleks, Baalbek. Slaveno-arijevska svastika

- 266 -

RIMSKA FANTAZIJA

Hramski kompleks, Baalbek. Slaveno-arijevska svastika

- 267 -

RIMSKA FANTAZIJA

Hramski kompleks, Baalbek. Slaveno-Arijevska svastika

Kao što sami možete da vidite, ti simboli su slaveno-arijevski. I to ne iznenađuje. Zapravo, slaveno-ariji su bili visoko razvijeni ljudi bele rase - vladali su znanjima, tehnologijom i tehničkim mogućnostima za izgradnju ovakvih megalitskih objekata, pa čak i do nedavno. Dovoljno je podsetiti na činjenicu, da su u južnom Uralu vajtmani sletali samo jednu i po hiljadu godina ranije - u 5. veku nove ere! (Videti knjigu N. Levašova "Priča o JasnomSokolu: Prošlost i sadašnjost"). Pored toga, gradnje ovog arhitektonskog stila i istih kolosalnih dimenzija nađene su na Antarktiku, gde zloglasni "rimljani" sigurno nisu stigli, čak ni u holivudskim delima. Pored toga, veliki stubovi su nađeni u Antarktiku, na zgradama, sa dobro očuvanim slikama slaveno-arijevskih runa.

- 268 -

RIMSKA FANTAZIJA

Tako, rimski vojnici zajedno sa robovima, prognanim iz okolnih sela, nemaju veze sa izgradnjom tih velikih objekata. Gradili su ih naši daleki Veliki Preci, jedini koji su bili u stanju da to urade. Oni su bili u stanju da uspostave red u našem sunčanom sistemu, a zatim da kolonizuju prilagođene za to planete, uključujući i našu Midgard-Zemlju. I samo su oni mogli da izgrade ove kolosalne objekte! Samo oni - naši preci - Rasi. Obratimo pažnju: nije bilo rimskih vojnika sa robovima, dovođenih iz okolnih sela, i ekskluzivnih profesionalaca sa takvim znanjima, tehnologijom i mašinama, do čijeg rasta imamo još mnogo hiljada godina

PALESTINA I IZRAEL Na teritoriji savremene Palestine i Izraela moguće je naći "rimske" gradove, i shodno tome, vile. Njih nije baš mnogo, i njihovo stanje je loše generalno, i to je razumljivo. Trenutno, u Palestini nema arheoloških istraživanja njihovog sadržaja, a izraelski arheolozi su isključivo u potrazi za artefaktima iz Starog zaveta. Jedan od ovih "rimskih" gradova je grad koji se danas naziva Bet - Šean, na severu Izraela. Danas je to nacionalni arheološki park. To, što su arheolozi iskopali do danas predstavlja samo 5% površine drevnog grada, koji je zauzimao 1.500 hektara (600 ha) i bio je uništen usred snažnog zemljotresa 749 n.e., zaliven je lavom i prekriven pepelom. U takozvanom vizanitijskom periodu - od 4. do 7 veka. - stanovništvo grada je sastavljalo 40 000 ljudi.

- 269 -

RIMSKA FANTAZIJA

Skitopolis

Skitopolis

- 270 -

RIMSKA FANTAZIJA

Skitopolis

- 271 -

RIMSKA FANTAZIJA

Skitopolis

Skitopolis

- 272 -

RIMSKA FANTAZIJA

U ovom arheološkom parku nalazi se amfiteatar za 7 hiljada gledalaca, pozorište za 8 hiljada gledalaca, hipodrom, terme i hramovi, stubovi u glavnoj trgovačkoj ulici (modernog naziva Paladius). Dimenzije strukture su impresivne. Na primer, stubovi hrama su teški oko 250 tona svaki, a visina tzv hrama Bahusa je 15 m, što odgovara 4-5 spratova moderne zgrade. Zapanjujućа arhitektonska i inženjerska rešenja drevnih graditelja. Dakle, u neposrednoj blizini hrama nalazi se nimfeon - dvospratna polukružna fontana, ukrašena sa skulpturama, sa vodom koja pada uskom ulicom duž koje se nalazi dekorativni bazen. Bazen je obložen višebojnim mermerom, a iza njega se nalaze veliki stubovi. Još jedan hram, otprilike iste veličine, bio je posvećen boginji Persefoni. Hram je bio okružen fontanom i stubovima. U okviru ove strukture, pod zemljom su bili izgrađeni veštački kanali za za odvod vode u toku prolećnih meseci da bi se izbeglo plavljenje grada. Amfiteatar je bio eliptični i bio je ogroman - 100 m sa 50 m.

Skitopolis - 273 -

RIMSKA FANTAZIJA

Skitopolis

Amfiteatar Skitopolis

- 274 -

RIMSKA FANTAZIJA

pozorište Skitopolis

nimfeon i Hram Bahusa, rekonstrukcija

- 275 -

RIMSKA FANTAZIJA

Kao građevinski materijal korišćeni su mermer i bazalt. Na primer, prvih 14 redova pozorišta je napravljeno od belog mermera, a galerija od bazalta. Ulice su takođe prekrivene bazaltnim pločama i mozaicima. Mozaicima su uređeni i stambeni prostori, a i prodavnice. Ukupno je iskopano oko 500 kvadrata različitih mozaika, uključujući i one sa slaveno-arijevskim simbolima. Fotografija pokazuje da su oni kasnije sakriveni drugom pokrivkom - glatkim mermernim pločama.

Skitopolis. Glavna trgovačka ulica

- 276 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima Skitopolis.

Glavna trgovačka ulica. Rekonstrukcija Skitopolisa

- 277 -

RIMSKA FANTAZIJA

Glavna trgovačka ulica. Mozaik sa slaveno-arijevskom simbolima Skitopolis

- 278 -

RIMSKA FANTAZIJA

Skitopolisa. Glavna trgovačka ulica. Rekonstrukcija.

Mermerna su bila i wc sedišta u javnim toaletima, koja su raspoređena u skladu sa higijenskim zahtevima tog vremena: voda protiče žlebom ispod sedišta i odmah odnosi sav otpadni materijal, a u centru prostorije su se palila aromatična ulja i trave. U skladu sa "rimskim" gostima su uređene i posete kupatilima, što je bilo sastavni deo kulturne tradicije stanovnika grada. Kupatilo je imalo tri prostrane dvorane i bazene sa hladnom, prohladnom i toplom vodom, kao i podno grejanje i grejanje zidova. Kupatilo i sport su bili neraskidivo povezani. U kupatilo se stizalo kroz gimnastičku salu, gde su posetioci mogli da se bave gimnastičkihm vežbama. U sredini sale bio je mali bazen u kojem se umivalo nakon vežbanja. I tek onda se dolazilo u prvu salu kupatila. Tamo su se nalazile masažne i pedikir-manikir sobe. Javnih kupatila u gradu je bilo nekoliko. Ova kulturna tradicija je potpuno zaboravljena, i

- 279 -

RIMSKA FANTAZIJA

na Istoku i na Zapadu sa dolaskom avramovske religije - judaizma, hrišćanstva i islama.

Skitopolis. Javni toilet

Skitopolis. Javni toalet. Rekonstrukcija

- 280 -

RIMSKA FANTAZIJA

Jedan od bazena u kupatilu Skitopolis.

- 281 -

RIMSKA FANTAZIJA

Kupatilo Skitopolis

Mozaik sa svastikom na podu u kupatilu

- 282 -

RIMSKA FANTAZIJA

U principu, čak i sada kvalitet, zanatstvo i racionalnost, sa kojim je izgrađen taj grad, izazivaju divljenje i poštovanje. U tom smislu, za nas je od posebnog interesa drugo ime ovog grada - Skitopolis, odnosno Grad Skita. On je ulazio u grupu od deset drevnih gradova izgrađenih na teritoriji savremene Sirije, Jordana i Izraela, kako govori ortodoksalna istorija, u periodu od 4. do 1. veka p.n.e. Takvih gradova je bilo deset (prema drugim izvorima do dvadeset), tako da su ih istoričari nazvali Dekapolisima ili Dest gradova. Oni ističu, da gradovi nisu formirali savez i nisu bili politički ujedinjeni, ali da je to grupa na osnovu jezika, kulture, lokacije i političkog statusa. I ta kultura, kako nam je rečeno od strane istoričara, bila je grčko-rimska. Samo ime Skitopolis, nekako bode oči. Vrlo je, po mnogima, neočekivano "varvarsko" u poređenju sa suptilnim-helenističkim imenima drugih gradova -. Pella, Dion, Hippos, Damaskus, Filadelfija, itd. "Pametni" istoričari su izrazili po ovom pitanju vrlo originalnu hipotezu, kažu, grad je dobio ime jer su ga u grčko-rimskom periodu naseljavali veterani plaćenici Skiti, i da su specijalno za njih rimljani izgradili svoju čuvenu rimsku infrastrukturu : puteve, pozorišta, kupatila, cirkuse, hipodrome, itd. Nisu samo koristili najnoviju nauku i tehnologiju, već su i ukrašavali složene mozaike i mermerne staze. Evo, kako je to dirljivo, kako su rimljani brinuli o svojim plaćenicima! Ne samo da su im plaćali, već su im toliko bili zahalni za njihove usluge, da su se pobrinuli da plaćenici žive u svojoj penziji sa maksimalnom udobnošću. O cenama usluga Skita moguće je dobiti predstavu iz sledeće informacije. Početkom 6. veka p.n.e. Skiti su se nalazili u javnoj službi u Atini kao strelci, pa čak i policijaci. Njihov broj je bio u različitim periodima od 300 do 1.000 ljudi. Plaćano je mnogo novca za njihove usluge u Atini. 300-1000 Skita su godišnje koštali riznicu od 9 do 30 talenata, što je bilo od 0,5 do 3,2% godišnjeg prihoda atinskog polisa.

- 283 -

RIMSKA FANTAZIJA

Skiti su uopšte u mnogim mestima i u velikom broju učestvovali kao plaćenici. I za nezavisne akcije su bili dobro pripremljeni, mešali su se u poslove centralne Evrope. Skitski strelci u velikom broju su se nalazili na mestu savremenog Berlina. Zanimljivo je , da je u 19. veku, Francuska akademija nauka objavila knjigu "Epoha krstaških ratova" u redakciji E.Lavissa i A.Ramboa, u kojoj u opisu života objavljuje planove Džingis Kana da povrati drevnu Skitiju, koja se prostirala od Tihog okeana do Atlantskog okeana tokom hiljada godina . Pored toga, Crkveno Istorijski rečnik 19. veka, u redakciji protojereja Leonid Petrova saopštava, da su "Skiti u Palestini, osnovali grad Skitopolis ili Befsan (Bef-san, Bel-san) na obali reke Kišon, pritoke reke Don (sada Jordan) 730. godine pne. " Uzgred, judeo-hrišćanska Biblija takođe potvrđuje i činjenicu da su Skiti živeli u Palestini. Na primer, u njoj se govori o gradu Skita, a Makabejske knjige pominju skitske narode i običaje. "Olofern, vojni upravitelj Nabukodonosora, se utaborio između Gavane i skitskog grada ..." "Drevni istoričari kažu da je građanski rat u skitskim stepama na Crnom moru, doveo do toga, da se mnogo Skita vratilo u Aziju. Ovi Skiti su osvojili Midiju i vladali njom 28 godina; Oni su takođe osvojili Asiriju i stigli do Egipta, a na tom putu podigli u Maloj Aziji, grad Skitopolis ... "Jegor Klasen iz članka" Gde su nestali Skiti i Sarmati "(iz rada" Novi materijali za drevnu istoriju slovena uopšte i slaveno-rusa do Rurjikovskog vremena posebno, i sa malim skicama istorije rusa do rođenja Hrista ", 1854). Osim toga, poznato je da je u to vreme u Siriji postojao grad Rusos (Rosos ili Rusopolis), koji nije bio daleko od Skitopolisa, i, najverovatnije je, takođe, bio deo Dekapolisa. S obzirom na činjenicu, da su, prema naučnicima, svi Dekapolisi imali zajednički jezik i kulturu, onda je zaključak jedan - to je kultura slaveno-arijevska, a ne grčko- 284 -

RIMSKA FANTAZIJA

rimska. Ovo je takođe potvrđeno i slaveno-arijevskim simbolima koji krase ulice i zgrade Skitopolisa ... Ovi simboli krase različite zgrade, koje se nalaze s vremena na vreme na teritoriji Palestine i Izraela, a pripisuju sa bilo kome - rimljanima, vizantincima, grcima ili arapima. Samo ne onima koji su ih izgradili ... Tako je nedavno na internetu bila vest o tome, da je u Jerihonu otkriven najveći na Bliskom istoku mozaik, koji krasi veličanstvenu palatu. Jerihon se nalazi na teritoriji palestinske autonomije u Izraelu, u blizini Jerusalima i poznat je kao najstariji grad u kojem su ljudi živeli bez prekida 10 hiljada godina. U knjizi "Istorija Rusa. 40-5 hiljada. Pne. " J.D. Petuhov u poglavlju "Rusko doba" neolitska revolucija. " 9-7 milenijuma pne. Jerihon. Dokeramički period ", govori da su prvi stanovnici Jerihona-Jariho, koji se nalazi na reci JordanJardon bili rusi. Prvo, oni su organizovali na tom mestu naselje, u kome je živelo ne manje od 3 hiljade ljudi. "... Ali u punoj meri gradom Jariho - Jerihon je postao kroz nekoliko generacija, nakon što su u steni, na kojoj je stajala tvrđava, probili dva metara duboki rov i ogradili Jariho kamenim zidom. Zid je bio širok više od pet metara i imao je visinu od četiri metra. Kasnije je zid izdignut za još jedan metar i postavljena su dva devet metara okrugla tornja sa prečnikom od sedam metara, sa unutrašnjim stepeništem. U tim danima to je bio nečuveni objekat. Ali podsjećamo, da je moguće da su neotkopane strukture još grandioznije. Iskopati ih je zadatak arheologa u budućnosti. Zašto u budućnosti, a ne u sadašnjosti? Jer se sva iskopavanja u poslednjih nekoliko decenija na Bliskom istoku vode i finansiraju u okviru "biblijske arheologije", to jest, prioritet je dat objektima arheologije i istorije jevrejsko-izraelske etničke grupe. Pošto istraživači otkrivaju

- 285 -

RIMSKA FANTAZIJA

gradove i sela indoevropljana, onda su iskopavanja zamrznuta, pa čak i već dobijene informacije nisu objavljivane je u naučnoj štampi ... " Na žalost, zbog navedenih razloga, većini ljudi, ovaj grad je poznat samo u vezi sa biblijskom legendom o trubama jerihonskim.

Jerihon. Hišam Palata

Jerihon. Hišam Palata

- 286 -

RIMSKA FANTAZIJA

Jerihon. Hišam Palata

Jerihon. Hišam Palata

- 287 -

RIMSKA FANTAZIJA

Jerihon. Hišam Palata

Hajde da se vratimo palati i mozaiku. Naučnici utvrđuju, da je palatu izgradio Hišam ibn Abdal Malik (691-742), jedan od kalifa iz dinastije Omejada. Palata je zaista jedinstvena. Ona je veličine 60 hektara. Tako da je sasvim moguće govoriti o mini-gradu. Pogotovo zato što se tamo nalaze razne radionice i skladišta. Kaže se da je kalif ujedinio arhitektonska dostignuća Istoka i Zapada, u ovom drugom slučaju, marljivo kopirajući sva "rimska" arhitektonska ostvarenja. Dakle, arheolozi su otkrili, da na mestu, gde je bio izgrađen grad, nije bilo podzemnih izvora vode, a nju su "sproveli" sa severoistoka izgradnjom tri kilometra dugog akvadukta kroz dve doline. To je omogućilo gradu opremanje široke podzemne kanalizacije, a na teritoriji palate je izrastao bogat vrt, izgrađen veliki banjski kompleks i raskoši bazen sa fontanama. - 288 -

RIMSKA FANTAZIJA

Jerihon. Hišam Palata

Jerihon. Hišam Palata - 289 -

RIMSKA FANTAZIJA

Jerihon. Hišam Palata. Plan dvorca

- 290 -

RIMSKA FANTAZIJA

Ulaz u dvorski kompleks. Rekonstrukcija Jerihona

Hišam Palata. Fontana. rekonstrukcija

- 291 -

RIMSKA FANTAZIJA

Postoji nekoliko varijanti za rekonstrukciju ovih objekata. Svi su rađeni u stilu "rane muslimanske arhitekture." Kako su zapravo izgledali, sada je teško zamisliti. Nakon što je palata uništena u zemljotresu 747. godine, od tada nije obnavljana, a lokalnio stanovništvo je uzimalo ciglu po ciglu za svoje potrebe, dok je skoro u potpunosti nisu očistili. Da nije bilo debelog sloja peska, koji je nanesen na ruševine, ne bi verovatno ništa preživelo. Naučnici ne mogu ni da postignu konsenzus o imenovanju pojedinih prostorija. Kao što proističe iz opisa, od istočnih dostignuća u palati je bila jedino džamija. Šta je bilo na mestu tih prostora zapravo, niko ne zna. Na primer, Vikipedija utvrđuje, odnoseći se na naučnike, da je kompleks kupatilo takođe služio kao mesto gde su održavani prijemi i banketi. Možda su pomešali omejadske kalife sa ruskim biznismenima i političarima? Uzgred, kompleks kupatila je skoro jedini objekat, čija se svrha može precizno odrediti. Njegov zaštitni znak je određeni skup prostorija i bazena sa različitim temperaturama, raspoređenih u određenom redu, a standardna konstrukcija mu omogućava etažno grejanje sa toplim vazduhom. Obično pod kupatila ima dvostruki sloj, tako da se posetioci ne bi pregrejavali. Na početku su velike cigle, a zatim preko njih sloj gline. Na vrhu, obično je pod ukrašen sa predivnim mozaikom. Sve se to držalo na malim zidanim stubovima, koji su postavljeni u šahovskom poretku.

- 292 -

RIMSKA FANTAZIJA

Jerihon. Hišam Palata

. Rekonstrukcija Jerihona. Hišam Palata

- 293 -

RIMSKA FANTAZIJA

Kompleks kupatila. Rekonstrukcija prostorije, Jerihon. Hišam Palata.

- 294 -

RIMSKA FANTAZIJA

. Mozaika u sobi za rekreaciju, Jerihon. Hišam Palata.

- 295 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik u sobi za odmor. Fragment

Uprkos činjenici na to, kako nam govore, da je rezidencija pripadala muslimanskim vladarima, ona je bogato ukrašena statuama ljudi, što je za muslimane veoma čudno. Zašto? Da, jer u islamu (kao i u judaizmu) zabranjene su slike živih bića. Ova zabrana se bazira na nekoliko izreka koje se pripisuju proroku Muhamedu, na osnovu kojih su razvijeni zakoni i principi, umetnost vladanja, naročito u problemu prikazivanja. U jednoj od izreka kaže: "Anđeli ne ulaze u kuću u kojoj je pas u kući, i gde je naslikan", što se tumači kao nepoželjnost bilo kakvih slika svih živih bića kao ometanje pažnje vernika. A šta mi vidimo u palati Hišam? Slike ljudi - muškarci sa bradom, a istraživači tvrde da je to kalif Hišam, i polugole žene (!) što je za islam prosto nezamislivo. Dakle, ili Omajadski kalif nije bio musliman ili nije izgradio grad, a čovek sa bradom i u kaftanu se zvao sasvim drugačije.

- 296 -

RIMSKA FANTAZIJA

Sada se te statue nalaze u Arheološkom muzeju Rokfelera u Jerusalimu.

Jerihon. Hišam Palata. Statue

Jerihon. Hišam Palata. Statue

- 297 -

RIMSKA FANTAZIJA

Jerihon. Hišam Palata. Statue

Jerihon. Hišam Palata. Statue

- 298 -

RIMSKA FANTAZIJA

Jerihon. Hišam Palata. Statue

Dakle, mozaik, koji je otkriven, nalazi se u sauni i prostire se na površini od oko 900 kvadratnih metara. On je pronađen 30-tih godina prošlog veka, ali osim arheologa njega tada niko nije video. On je prekriven platnom i zasut zemljom. Govore, da ne bude podvrgnut vremenskim uslovima. Sauna će, takođe, biti zatvorena na isti način, jer Palestinci nemaju novca ni da izgrade krov nad njom, a Izrael se neće baviti iskopavanjima koja imaju bilo kakav odnos prema slaveno arijevcima ...

- 299 -

RIMSKA FANTAZIJA

Jerihon. Hišam Palata. Mozaik

Jerihon. Hišam Palata. Mozaik sa osmokrakom zvezdom

- 300 -

RIMSKA FANTAZIJA

Jerihona. Hišam Palata. Mozaik

- 301 -

RIMSKA FANTAZIJA

Hišam Palata. Mozaik

- 302 -

RIMSKA FANTAZIJA

zvezdom Jerihon. Hišam Palata. Sve prelepi mozaici

Na mozaiku su jasno vidljivi svastični simboli, slaveno-arijevski simbol bogovnika i osmokraka zvezda, koja se u tradiciji starih vernika zove "Štit Daždboga" ... Na teritoriji Izraela, na autoputu, koji prolazi između grada Bet - Šean (Skitopolisa) i jordanske granice je kibuc Maoz Haim. 1974. su tamo započeli izgradnju vojnog utvrđenog punkta, usled čega su graditelji otkrili ruševine nekih objekata. Pod je bio ukrašen dobro očuvanim mozaicima.

- 303 -

RIMSKA FANTAZIJA

Kibuc Maoz Haim. Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima

Kibuc Maoz Haim. Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima

- 304 -

RIMSKA FANTAZIJA

Kibuc Maoz Haim. Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima

Kibuc Maoz Haim. Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima

- 305 -

RIMSKA FANTAZIJA

Kibuc Maoz Haim. Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima

Uprkos činjenici da je podni mozaik gotovo u potpunosti pokriven svastičnim znacima, stigavši na mesto odmah, arheolozi su pripisali strukturu sinagogi. Zašto? Jer, kažu, bila je jedna slika, na menori sedmokrake lampe - simbol judaizma. Tora kaže da je Gospod zapovedio svojim sledbenicima da naprave svećnjak za ukrašavanje svog prenosnog hrama, posebno napravljenog u periodu od 40 godina, kada je on lično učestvovao u prevaspitavanju jevreja u pustinji. Jevrejski rabini tvrde da menora predstavlja "kontinuitet generacija jevrejskog naroda od Mojsija." Međutim, poznato je da su Jevreji kao narod vrlo mladi, i kao i svaki mlad narod, skoro sve svoje simbole, "znanja" i neke filozofske koncepte, pozajmili su od starijih i stoga više razvijenijih naroda. Kreativno su ih preradili i sada ih predstaljaju kao svoje, što se može

- 306 -

RIMSKA FANTAZIJA

lako uvideti, čak i ako se samo pročita u Starom Zavetu, knjiga Postanka. I ultra-ortodoksni Jevreji smatraju, da grane ove menore nisu zaobljene, veći prave. U poslednje vreme pojavilo se dosta informacija koje dokazuju, da su jedinstven izvor znanja i temelj zemaljske civilizacije - slavenoarijevci, kolonizrajući našu planetu pre više od 500 hiljada godina. Poznato je da je kod slaveno-arijevaca simbol - drvo života - osa sveta, centar sveta i otelotvorenje svemira u celini. Drvo Sveta pokazuje trojnu vertikalnu strukturu sveta - tri kraljevstva: Prav, Nav i Jav, četvorostranu horizontalna strukturu (sever, zapad, jug, istok), život i smrt (zeleno, cvetajuće drvo i suvo drvo, drvo u kalendarskim obredima), i tako dalje. Tako da je sasvim moguće, da tu sinagoga nikada nije bila, a ako jeste, onda upotreba u toj količini slaveno arijevskih simbola u judaizmu, još jednom potvrđuje, da savremena karta sveta, koju nam popmeće zvanična nauka ima vrlo malo veze sa realnošću.

Slavensko Drvo Života

- 307 -

RIMSKA FANTAZIJA

Slavensko Drvo Života

Slavensko Drvo Života

- 308 -

RIMSKA FANTAZIJA

Slavensko Drvo Života

Slavensko Drvo Života

- 309 -

RIMSKA FANTAZIJA

Slaveno-arijevski simboli se mogu videti u palati rimskog guvernera Judeje Iroda Velikog (73-74. god do 4. god. pne). Zapamtite ovo? Njemu su pripisali zloglasni biblijski "masakr prvorođenih", iako je, čak i prema zvaničnoj istoriji, umro 4 godine pre rođenja Hrista i, prema tome, nije mogao da uradi ono što mu pripisuju "svete knjige". Irod je bio idumej. Možda je cela stvar u tome da idumeji, najblaže rečeno, nisu voleli Jevreje jer su ih istisnuli iz svog zavičaja - zemlje Hanaan? I u svakoj prilici, oni su se svetili. Ovo poslednje se odnosi na Idumeje sa jednakom mržnjom. Vila sa mozaicima sa slaveno-arijevskim simbolima ima i u gradu Cezarija. Irod ga je navodno tako nazvo u čast rimskog cara (cezara) Oktavijana Avgusta, koji je dao ovaj grad Irodu, kao navodno ranije izgubljenu zemlju Jevreja.

Svastika u palati Iroda grad Cezarija

- 310 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik u vreme Iroda

Mozaik u "rimskoj " vili grad Cezarija

- 311 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik u "rimskoj" vili Cezarija vreme Iroda

Svastika grada Cezarija vreme Iroda

- 312 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaične slike, objekti, koji prema naučnicima pripadaju drevnoj (do 7. veka nove ere), vizantijskoj crkvi, koji se nalaze na teritoriji Izraela, takođe sadrže mnoge slaveno-arijevske svastične simbole.

Svastika u drevnoj vizantijskoj crkvi

Svastika u drevnoj vizantijskoj crkvi

- 313 -

RIMSKA FANTAZIJA

Svastika u drevnoj vizantijskoj crkvi

Svastika u drevnoj vizantijskoj crkvi

- 314 -

RIMSKA FANTAZIJA

Svastika u drevnoj vizantijskoj crkvi

Drevni galilejski grad Sepforis, ili Seforija (trenutno Cipori), čiji se veliki deo nalazi pod debelim slojem zemlje, takođe sadrži i "rimske" vile i, shodno tome, "rimske" mozaike. Najpoznatija nađena vila se sada zove "Dionisova vila." Izgrađen je na početku nove ere u 3. veku. Sudeći po bogatstvu dekoracije i izgledu objekta, vila je pripada vladaru grada ili pokrajine. Vila je dvospratna, izgrađena najnovijom "rimskom" tehnikom i sastojala se od mnogih zgrada, unutrašnjeg dvorišta okruženog stubovima, i imala je brojne podrume. Ali se ispostavilo da je najimpresivniji sprat. Mozaik na podu prostorije (dužine 6 m) prikazuje pir Dionisa.

- 315 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik u "rimskoj" vili u Seforiji

Mozaik u "rimskoj" vili u Seforiji - 316 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik u "rimskoj" vili u Seforiji

Mozaik u "rimskoj" vili u Seforiji

- 317 -

RIMSKA FANTAZIJA

Da bi ga sastavili, majstori su iskoristili 1,5 miliona mozaičnog kamenja u 28 boja. Preživeo je samo zato što je 363 godine, vila bila potpuno uništena snažnim zemljotresom a podni mozaik je sačuvan pod ruševinama. Veliki fragment na podu je uništen, od četiri ženska lica na ivicama, samo je jedan sačuvan, i njega zovu Mona Liza iz Galileje zbog izuzetne lepote. Ko je ona, nikada nećemo saznati. Postoje pretpostavke, da je majstor naslikao predivnu domaćicu ovog prelepog doma. Godine 1996, Izrael je otkrio nekoliko lepih mozaika u "rimskoj" vili 3. veka nove ere u drevnom gradu Lida (danas Lod). Ukupna površina mozaika 10 x18 metara.

Mozaik u "rimskoj" vili u Lodu

- 318 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik u "rimskoj" vili u Lodu

- 319 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik u "rimskoj" vili u Lodu

Mozaik u "rimskoj" vili u Lodu

- 320 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik u "rimskoj" vili u Lodu

Na mozaicima su prikazani tzv bestiari - slike raznih ptica, riba i životinja. U centru se nalazi veliki osmougaonik, u kojem se takođe nalaze životinje, ali divlje - lav i lavica, slon, žirafa, nosorog, tigar i divlji vo. Odvojeni mozaik je posvećen morskim ribama, na njemu su prikazana dva rimska trgovačka broda.

- 321 -

RIMSKA FANTAZIJA

11. RIMSKO CARSTVO U GRČKOJ I NA KIPRU Prema teoriji, koju nam daje ortodoksalna istorijska nauka, rimljani su osvojili Grčku, pobedivši je u bitci kod Korinta 146. godine pne i nastavili da vladaju do 330. godine nove ere, kada je grad Vizantija preimenovan u Konstantinopolj i postao prestonica Rimskog carstva. Drugim rečima, Rim je navodno vladao Grčkom više od 5 vekova. A do tog trenutka, od 215. godine pne, rimljani su navodno imali stalne ratove sa grčkom za prevlast u Grčkoj i Makedoniji.

Karta Grčke

Trebala su tri makedonska krvava rata i 60 godina za kompletno potčinjavanje Grčke. I gotovo istovremeno su bili takozvani Punski ratovi sa Kartaginom, kojih je takođe bilo tri, i na njih je utrošeno više od deset godina. A paralelno sa time, rimljani su imali druge manje ratove i bavili se izgradnjom puteva ... - 322 -

RIMSKA FANTAZIJA

Još jednom smo se našli u nedoumici zbog takve "istorijske" informacije. Da li je u mladosti, još malo carstvo imalo moćnu ekonomiju, a novac je izgleda rastao na drveću, da li ti ratovi mpžda i nisu bili ratovi, već samo mali naleti na polja seljaka; da li je sve to je fikcija koja postoji samo u mašti istoričara koji su pisali istoriju Rima. S tim u vezi, primećena je zanimljiva činjenica. Jedan od široko priznatih istoriografa Rimskog carstva Teodor Momzen (1817-1903) nemački istoričar, lingvista i advokat, dobio je Nobelovu nagradu za književnost 1902. godine, za njegovo osnovno delo "Rimska istorija" u 5 tomova, uprkos činjenici da je negirao etrurski uticaj na rimsku kulturu i ne uzimajući u obzir arheološke dokaze prilikom rešavanja pitanja o poreklu Rima. Međutim, nigde nije oglašen podatak da je u pisanju svog rada koristio rukopise iz Vatikana, Berlinske i Bečke biblioteke. A onda su odjednom ti rukopisi spaljeni u njegovoj kući u požaru 12. jula 1880.godine. Ukupno je požar uništio 40 hiljada istorijskih izvora. I proveriti, da li je pravilno ili ne prepisao Momsen, više nije bilo moguće, iako činjenica da je dobio Nobelovu nagradu govori dosta toga. Dakle, pošto su osvojili Grčku, govore nam vredni istoričari, pretvorivši grčke zemlje u rimsku provinciju u 2. veku pre nove ere, rimljani su nemilosrdno pljačkali siromašnu zemlju više od 200 godina, do 1. veka n.e. Oni ništa nisu doneli Grčkoj, osim ekonomske propasti i kulturnog osiromašenja. A i šta su mogli da donesu? Ako pogledamo istoriju Rima, sastavljenu od ortodoksalnih istoričara, možemo videti da je u tom trenutku i sam Rim bio u groznici. Rimljani su dosledno potisnuli ustanak nekih robova, napadali su "varvarska" plemena, zemlja je bila rastrzana građanskim ratom, a porobljene zemlje od Rima povremeno su pokušavale da ostvare nezavisnost, što takođe znači rat.

- 323 -

RIMSKA FANTAZIJA

Zbog toga, govore nam istoričari, osvojivši Grčku, Rimljani su isisavali iz zemlje ne samo materijalna dobra koja je imala, već i ljudski kapital. Dešavalo se, da tako kažemo, odliv mozgova i ruku. Grčki robovi, zanatlije, stvarali su za rimljane luksuzne tkanine, vaze, nameštaj. Grci su naučili rimljane da izgrade lepe vile, produžavaju dalje neumorni istoričari, i pokazali im kako da žive u luksuzu: uživaju, zavaljeni na pozlaćenim ležajevima, jedu ukusnu hranu sa muzikom i plesom lepotica. Grci su doneli u Rim pozorište i njihove bogove. Čini se, nastavljaju istoričari, rimska književnosti i umetnost, filozofija i nauka, to je skoro potpuna imitacija svega grčkog. Rimljani nisu stvorili skoro nijedno originalno delo. Osim toga, oni i ne bi mogli da dostignu savršenstvo grčkih originala. Prvi rimski naučnici i pisci su bili Grci. Prvi rimski istoričar Polibije je bio Grk koji je napisao "Svetsku istoriju" o događajima u Rimu, Grčkoj, Makedoniji i Maloj Aziji, a grk Enij napisao je na latinskom poemu o ratu sa Hanibalom, po ugledu na Homerovu "Ilijadu". Pored toga, oduševljeno maštaju istoričari, bogati Rimljani su odlazili da uče u Atinu, Aleksandriju i Rodous. Tako se desila čudna metamorfoza - osvojeni su osvojili svoje osvajače brutalni tlačitelji i nemilosrdni eksploatatori su sami kulturno porobljeni. Nakon kontinuirane, nasilne trovekovne pljačke, ekonomske i kulturne eksploatacije Grčke, rimljani su odjednom hitno počeli da grade na sve strane "rimska" dostignuća, kao dve kapi vode slične onima koje smo opisali u prethodnom tekstu. Mi govorimo o "rimskim" vilama, vodovodima, kupatilima i drugim, prilično složenim inženjerskim konstrukcijama, izgrađenim isto za oko tri veka - od 1. do 3. veka nove ere. Tj, "stranci rimljani" u Grčkoj su učinili isto kao i u svim drugim zemljama "Rimskog carstva", udaljenih međusobno na hiljade kilometara.

- 324 -

RIMSKA FANTAZIJA

Ortodoksni istoričari crtaju nam uvek oskudnu sliku "rimskog" osvajanja: provalili su u neku zemlju, opljačkali je do kostiju, a onda su počeli hitno da je oplemenjuju na svoj visokotehnološki "rimski" manir, i iz nekog razloga, koristili kao dekoraciju slaveno-arijevske simbole, a i ne samo njih. Ni Grčka nije izuzetak. Mozaici sa slaveno-arijevskim simbolima su prisutni u vilama razbacanim na celoj teritoriji kopna Grčke i ostrva koje je okružuju: na Kikladskom ostrvu Delos, u gradu Eretrija na ostrvu Evija, na ostrvu Kefalonija, na ostrvu Kipar u gradu Pafos.

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima na ostrvu Delos

- 325 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima na ostrvu Eubeja.

. Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima na ostrvu Kefalonija.

- 326 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima u Atini

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima u Atini

- 327 -

RIMSKA FANTAZIJA

Trenutno, najveći broj obnovljenih "rimskih" vila u Grčkoj je na ostrvu Kipar, u malom gradu Pafos. Postoji vila Dionisa, površine 556 kvadratnih metara, koja se sastoji od 14 soba, čiji su podovi u potpunosti pokriveni sa prekrasnim mozaicima. Vila datira iz 2. veka n.e. Vila Tezej, za koju se veruje da je bila rezidencija guvernera Kipra, sastoji se od 100 soba, koje su takođe ukrašene sa veličanstvenim tematskim mozaicima sa mitološkim temama kao što su "Tezej ubija Minotaura" i "Rođenje Ahila."

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima na ostrvu Kipar, Pafos

- 328 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima na ostrvu Kipar, Pafos

- 329 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima na ostrvu Kipar, Pafos.

- 330 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima na ostrvu Kipar, Pafos.

- 331 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima na ostrvu Kipar, Pafos

Vila Orfej - kraj 2. početak 3. veka n.e. Kao što se jasno vidi iz njenog modernog naziva, jedna od glavnih sala vile je ukrašena mozaikom, koji prikazuje Orfeja među životinjama. Još jedna soba je uređena sa mozaikom "Herkules i Nemejski Lav" i "Amazonka na konju". Vila "Četri godišnja doba" (prva polovina 3. veka nove ere), nazvana je tako zbog mozaika, koji prikazuje ljude koji predstavljaju ta ista četiri godišnja doba. Ogromna većina mozaika je uokvirena prelepim platnom slavenoarijevskih simbola.

- 332 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima na ostrvu Kipar, Pafos

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima na ostrvu Kipar, Pafos.

- 333 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima na ostrvu Kipar, Pafos.

Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima na ostrvu Kipar, Pafos.

- 334 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik sa slaveno-Aarijevskim simbolima na ostrvu Kipar, Pafos

Slike ljudi - heroja i bogova na drevnim mozaicima su od posebnog interesa. Sasvim je neuobičajeno da današnji Grci imaju crnu kosu, crne oči, nizak rast i tamnu kožu, odnosno, imaju karakteristike svojstvene mediteranskoj podrasi belih ljudi. Na mozaicima su prikazani ljudi dobro građeni, plavokosi, svetle kože i svetlih očiju. Razlog za ovakvu situaciju je jednostavan. Grci su bili pridošli narod Mediterana. Pre njih na teritoriji Mediterana živeli su narodi drevnog i velikog roda Pelazgi, Trojanci i Etrurci pre 3-4 hiljada godina. A onda, kada su se Pelazgi smešali sa Grcima, oni su bili još dugo vremena njihovi bogovi, heroji i vladari.

- 335 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik sa slikama ljudi, heroja i bogova

- 336 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik sa slikama ljudi, heroja i bogova

Mozaik sa slikama ljudi, heroja i bogova

- 337 -

RIMSKA FANTAZIJA

Mozaik sa slikama ljudi, heroja i bogova

Mozaik sa slikama ljudi, heroja i bogova

- 338 -

RIMSKA FANTAZIJA

Na pitanje, ko je, po svoj prilici, mogao izgradi sve "rimske" vile i druge objekte, "rimske arhitekture", govorili smo u odeljku "rimski akvadukti." Sve ove mega strukture na tako velikoj teritoriji država članica su izgradili narodi "Saveza slovenskih država", koje je postojalo na teritoriji koja se pripisuje "rimskom" carstvu, specijalno osmišljenom, da bi se sakrila prava slika o prošlosti naše civilizacije. O ovom savezu je pisano je u knjizi ruskog naučnika, akademika Valerija Čudinova, "Hajde da vratimo Etrurce Rusima".

- 339 -

RIMSKA FANTAZIJA

12. RIMSKO CARSTVO U SRBIJI I NA BALKANU Ovo poglavlje će biti najkraće, iako zaslužuje da bude najopširnije od svih prethodnih. Tiče se direktno našeg porekla, naše istorije i stvarnosti. Naši ortodoksni istoričari, školovani na zapadu i po zapadnjačkoj verziji istorije, idu dalje od samog zapada. Svuda ćete čuti – to je rimsko, tu su živeli rimljani…..Nikada od njih nećete čuti – to je iz rimskog vremena. Ne, za njih ne postoji narod koji je naseljavao to područje i pre rimske uprave. A sami mu pripadaju. Valjda ni oni sami ne postoje. Pitanje je kime su to upravljali? Sami sobom? Sve prethodno, opisano i ilustrovano, nalazi se istovetno i kod nas. Nema razlike. Ni u čemu. Rimska uprava, došla je na teritorije gde su već postojali izvanredni arhitektonski podvizi naših predaka, koristila za svoje potrebe i verovatno joj nikada nije ni palo na pamet da to pripiše sebi. Ne. To su učinili naši istoriografi po ugledu na zapadnu školu, gde ne postoji istorija slaveno arijevaca, rodnog naroda i začetnika civilizacije na planeti Zemlji. Deo tog naroda smo i mi. Moramo biti ponosni na naše pretke, čija se umeća, znanja i veštine pripisuju svima, samo ne njima. Ko se ne slaže ili ima još uvek nekih nedoumica, neka sprovede svoje samostalno istraživanje na teritoriji na kojoj živi, gde ima “rimskih” objekata. To i jeste suština. Istražujte, upoređujte i sklapajte mozaike, koje je daleko lakše sklopiti od svih viđenih mozaika, koje su slagali naši preci i u koje su ugrađivali svoje simbole. To su simboli vremena i trajanja i govore nam više od bilo koje laži ortodoksnih istoričara. Govore nam priču, koju je tako divno slušati.. Govore nam ko smo… Dušan Mitrović

- 340 -