Patrinorama Magazine Revolution v2.03

ba ba loo

ÃäùóóÛá ¶ìàôè 48 & »åçÀìïù °ìåêÀîäòïù ðåòéïøÜ ¤áäÞðïùìïù (ðáòáðìåàòö÷ ª.¶.¡.°.ª.) ô: 2610 311213 e.mail: [email protected] www.babaloo.gr

Το babaloo είναι ένας πολυχώρος για παιδιά που σκοπό έχει να τα ψυχαγωγήσει μέσα από παιχνίδια και εκδηλώσεις. Οι γονείς των παιδιών μπορούν να απολαύσουν τον καφέ τους ή ένα σνακ από το μπαρ, καθώς περιμένουν.

Εκδότης: Καρόκη Διονυσία Υπεύθυνος Δημοσίων Σχέσεων Παπαποστολόπουλος Βαγγέλης Δημόσιες Σχέσεις Τσουκαλάς Στάθης Κοσμόπουλος Φάνης Υπεύθυνος Παραγωγής Ραχιανιώτης Δημοσθένης

ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑ 50 _ ΤΗΛ./FAX.: 2610 362 579 _ [email protected]

Creative Director Φελέκου Δώρα Στασινού Σταυρούλα Συντακτική Ομάδα: Περισανίδη Μαρούλα Φελώνης Σωτήρης Ραχιανιώτης Δημοσθένης Βασιλόπουλος Χαράλαμπος Γήτας Μίλτος Φάκου Σοφία Φελέκου Δώρα Κολιγλιάτη Κωνσταντίνα Παπαγεωργοπούλου Χριστίνα Δεβελέγκα Δήμητρα Φελέκος Ζώης Καραβασίλης Βασίλης Θεοδώρου Νίκος Λεωνίδας Κουλιαβέτας Παπαποστολόπουλος Βαγγέλης Καραγιάννη Άννα Σακελλαρίου Αλέξανδρος Νομικός Σύμβουλος: Μιχαλόπουλος Γεώργιος Οικονομικός Σύμβουλος: Ποτός Σωτήρης Χατζής Ανδρέας Διαφημιστικό Τμήμα: koun.gr Διόρθωση Κειμένων: Γιώργος Παπαδόπουλος Φωτογραφίες: Μάριος Α Μουλινός Π. Εκτύπωση:

10

12...........................Versus 14............Μεγάλες Αλήθειες 16...................Μάης του 68 20..........Άνοιξη της Πράγας 24...................Rumble Fish 30......Μάθε Παιδί Μου Γράμματα 34...Σχολές και Βαθμολογίες 36...................Heavy Metal 42..................Μάνος Λοίζος 48...................Πολυτεχνείο 52........Δεκέμβρης του 2008 56..........Δίπλωμα Οδήγησης 58.............Σύγχρονο Λεξικό 60.................Μαργαριτάρια 62...................Black Salute 66..........................Γράμμα 68..................Umberto Eco 72..............Hackers Manual 76........Δούκας Χατζιδούκας 80....................Serial Killer 84......Ο Μαθητής Έχει Δίκιο 88.......Γράμμα Ενός Φοιτητή 90....................Εκδηλώσεις

Πάτρα 09/09/09 – The day after tomorrow... Την αγαπώ την Πάτρα...Πραγματικά...Θυμάμαι τον εαυτό μου να παίζει μπάλα στον Άγιο Ανδρέα στις αρχές της δεκαετίας του 80’...Θυμάμαι να πηγαίνω στο σχολείο με τα πόδια, μια διαδρομή από τα Ψηλά Αλώνια ως το Νοσοκομείο του Αγίου Ανδρέα ...Θυμάμαι τις κουβέντες που κάναμε κατά τη διαδρομή αλλά και το αίσθημα ασφάλειας που ένιωθα ότι τίποτε κακό δεν μπορεί να μου συμβεί...Θυμάμαι τις βόλτες στα Ψηλά Αλώνια, το Νυφοπάζαρο που λέγανε όλοι, το ατέλειωτο περπάτημα πέρα-δώθε από τα Ψηλά Αλώνια ως το Λιμάνι...Αργότερα το Tiffany’s και την Arena...Το Πανεπιστήμιο μόνο 15km από την πόλη... Αρχές δεκαετίας του 90’ μπήκα στο Πανεπιστήμιο ακριβώς την εποχή που η πόλη άρχιζε να αλλάζει... Σήμερα η Πάτρα είναι μια πόλη όπου σχεδόν κανείς δεν περπατά...όπου ο πατέρας δύσκολα θα εμπιστευτεί στον 12χρόνο γιο του να γυρίσει το βράδυ σπίτι περπατώντας...Σήμερα η Πάτρα θυμίζει εγκαταλελειμμένο εργοτάξιο, παντού έργα που δεν λεν να τελειώσουν...Σήμερα η Πάτρα έχει ένα Νοσοκομείο και αυτό με χιλιάδες προβλήματα, κόσμος πεθαίνει χωρίς λόγο...Σήμερα η Πάτρα έχει σοβαρά οικονομικά προβλήματα, νέοι άνθρωποι έχουν προβλήματα ανεργίας και επιχειρηματίες προβλήματα επιβίωσης...Σήμερα η Πάτρα....θα μπορούσα να γεμίσω όλες τις σελίδες του περιοδικού συνεχίζοντας έτσι αλλά δεν θα το κάνω...

ΣΗΜΕΡΑ Η ΠΑΤΡΑ ΔΕΝ ΑΓΑΠΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ Έχω την τύχη λόγω της δουλειάς της γυναίκας μου να μπορώ να ταξιδεύω συχνά ανά την Ελλάδα. Ήμουν Ηράκλειο όπου τα μόνα Super Market που βλέπεις είναι τα “Χαλκιαδάκης”, ήμουν Καλαμάτα όπου τέλη Ιουλίου δεν υπήρχε διαθέσιμο δωμάτιο σε κανένα ξενοδοχείο...Στην Θεσσαλονίκη πουλάνε και γάλα MILKO αλλά δεν θα το βρεις πουθενά όλοι πίνουν ΤΟΠΙΝΟ! Εμείς όμως δεν είμαστε τοπικιστές, δεν θα μπορούσαμε να έχουμε Νομάρχη έναν γραφικό τύπο όπως τον Ψωμιάδη. Σίγουρα δεν φταίνε μόνο οι πολιτικοί αυτού του τόπου. Όχι δεν έχω σκοπό να καταλήξω έτσι. Φταίνε κυρίως οι πολίτες. Είμαστε κουτοπόνηροι... κοιτάζουμε ο ΚΑΘΕΝΑΣ την πάρτη του...κάνοντας το όμως ΟΛΟΙ ταυτόχρονα δεν καταλαβαίνουμε πως στο τέλος χάνουμε ΟΛΟΙ? Να η πιο απλή σκέψη του κόσμου πηγαίνοντας σε Πατρινές Επιχειρήσεις να αγοράσουμε αγαθά τα λεφτά μας μένουν στον τόπο μας και έτσι θα επωφεληθούμε και ΕΜΕΙΣ πάλι από αυτά!!!! Φταίει το γεγονός ότι απέχουμε μόνο 200km από την Αθήνα; ή Μήπως το ότι δεν βρέθηκε ποτέ αυτός που θα παρασύρει και τους υπόλοιπους; Ένας ΨΩΜΙΑΔΗΣ ρε παιδιά! Τον έχει ανάγκη αυτή η πόλη...ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ Υ.Γ.1 Είναι το μοναδικό editorial απ΄ όσα “Πατρινοράματα” και να έχεις που ασχολούμαι αρνητικά με κάτι...Έκανα και εγώ την επανάσταση μου! Υ.Γ.2 Στο περιοδικό αυτό δεν θα μπορούσε να μην είσαι συνέχεια στη σκέψη μου.

11

Info shots:

Ο Τσε Γκεβάρα ήταν ένας μαρξιστής, επαναστάτης και πολιτικός συνάμα. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Πανεπιστήμιο του Μπουένος Άιρες εργάστηκε και ως νοσοκόμος σε εμπορικά πλοία της Αργεντινής. Στα πολλά ταξίδια του στην κεντρική Αμερική γνώρισε από κοντά τις άθλιες κοινωνικές συνθήκες υπό τις οποίες ζούσαν οι χώρες αυτές και έτσι άρχισαν να τον απασχολούν περισσότερο τα πολιτικά θέματα. Το 1955 γνώρισε τον Φιντέλ Κάστρο στο Μεξικό, όπου και διέμενε τότε και απασχολήθηκε σε διάφορες δουλειές ,όπως πλανόδιος φωτογράφος, νυχτοφύλακας, φωτορεπόρτερ κλπ. Μετά την πρώτη γνωριμία με τον Κάστρο, ακολούθησαν πολλές συναντήσεις και συζητήσεις για την πολιτική κατάσταση στη Λατινική Αμερική και τελικά αποφάσισαν την οργάνωση επανάστασης στην Κούβα κατά της δικτατορίας του Μπατίστα.

Από μικρή ηλικία υπέφερε από άσθμα, ασθένεια που θα τον ταλαιπωρούσε ολοένα και περισσότερο κατά τους ανταρτοπολέμους του.

versus

Mini Biogrphy

Η φωτογραφία της αρχικής σελίδας “Guerillero Heroico” από τον Alberto Korda στις 5 Μαρτίου 1960 έχει ανακυρηχθεί στη διασημότερη όλων των εποχών. Η μορφή του υπάρχει στο κουβανέζικο χαρτονόμισμα των 3 πέσο και κάθε πρωί τα παιδιά στα σχολεία της Κούβας τραγουδούν “Θα είμαστε σαν τον Τσε”.

Eρνέστο Τσε Γκεβάρα Ο μύθος Τσε Γκεβάρα 1928.. Γέννηση του Ερνέστο Γκεβάρα ντε λα Σέρνα. 1947 .. Γράφεται στην ιατρική σχολή του Μπουένος Άιρες. 1948.. Εργάζεται σε λεπροκομείο στα ορεινά της Κούβας. 1951.. Περιπλάνηση με μοτοσικλέτα και ωτοστόπ σε όλη σχεδόν την Λατινική Αμερική. 1953.. Πτυχιούχος Ιατρικής και δεύτερο ταξίδι στη Λατινική Αμερική 1954.. Συμμετοχή του στην ένοπλη πολιτοφυλακή. 1956.Ασχολείται στο Μεξικό με διάφορες μικροδουλειές 1956.. Ο γάμος του με την Ιλντα Γκαντέα. 1957. Προβιβάζεται σε Κομαντάντε της Φάλαγγας. 1958. Τελική νίκη στη Σάντα Κλάρα. 1959. Αναλαμβάνει Πρόεδρος Εθνικής Τράπεζας. 1967. Σύλληψή του και εκτέλεσή του στη Βολιβία.

12

Mini Biography Info shots: - Ο Γκάντι γεννήθηκε αστός και πλούσιος αλλά πέθανε αγωνιζόμενος για το λαό.

- Δυο φορές απέτυχε σαν δικηγόρος γιατί διέθεσε την καριέρα του και την προσωπική του ζωή για να δεί ελεύθερη και ενωμένη την Ινδία.

- Θεωρείται σαν ο κύριος συντελεστής για την απελευθέρωση της χώρας του.

-Δολοφονήθηκε πληρώνοντας το τίμημα της προσφοράς του στην Ινδία.

versus

Mαχάτμα Γκάντι

O Μαχάτμα Γκάντι, Ινδός πολιτικός, στοχαστής αλλά και επαναστάτης. Υπήρξε γενικά η κεντρική μορφή του εθνικού κινήματος για την ανεξαρτησία των Ινδιών, και εμπνευστής της μεθόδου της παθητικής αντίστασης χωρίς τη χρήση βίας κατά των καταπιεστών των λαών, μια μέθοδος που επηρέασε ακόμα και το παγκόσμιο κίνημα για την ειρήνη. Ο Γκάντι γεννήθηκε το 1869 σε μια μικρή πόλη στην δυτική ακτή της Ινδίας, όπου ο παππούς του και αργότερα ο πατέρας του ήταν τοπικός κυβερνήτης. Το δε προσωνύμιο Μαχαμτα, γιατί το πραγματικό του όνομα ήταν Μοχάντας, του δόθηκε επειδή στα σανσκριτικά σημαίνει «μεγάλη ψυχή».

13

14

IN THE MIX Κάθε Σάββατο βράδυ :

9:00 - 10:00 Party Zone με τον Γιώργο Παπαιωάννου 22:00 - 00:00 Dance Sessions με τον Βαγγέλη Παπαποστολόπουλο

15

της Περισανίδη Μαρούλας

Γαλλία - Μάης του 68 Ίσως η πιο διάσημη φοιτητική επανάσταση παγκοσμίως, αυτή του Μάη του 68, έχει αφήσει για τα καλά τα σημάδια της στην γαλλική κοινωνία. Κάθε Γάλλος είναι περήφανος για τις πληρωμένες διακοπές του καθώς και για το αναπόσπαστο δικαίωμά του να βγει στους δρόμους προσπαθώντας να αλλάξει τον κόσμο. Τώρα πια στην Γαλλία οι απεργίες θεωρούνται κάτι σαν εθνικό σπορ ενώ ένα από τα αγαπημένα θέματα συζήτησης είναι αυτό της αγοραστικής δύναμης. Ο Μάης του 68 ήταν το αποτέλεσμα των κοινωνικών και οικονομικών αλλαγών που ακολούθησαν το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Η εκβιομηχάνιση, η αγροτική έξοδος, η εγκαθίδρυση του καπιταλισμού και η δημιουργία μιας καταναλωτικής κοινωνίας είχαν αλλάξει δραστικά τον τρόπο ζωής κι οι νέες συνθήκες απαιτούσαν νέους τρόπους

16

διακυβέρνησης. Μετά από 10 χρόνια στην εξουσία ο εβδομηνταοχτάχρονος Charles de Gaule έμοιαζε να μην ανταποκρίνεται στο πνεύμα της νέας γενιάς που είχε αρχίσει να χειραφετείται και να διεκδικεί τη θέση της ως ξεχωριστή κοινωνικοπολιτική ομάδα, με τη δική της κουλτούρα και τις δικές της ανάγκες. Παρόλο που η δεκαετία της κυβέρνησης de Gaule ήταν ικανοποιητική σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο (μην ξεχνάμε πως λέγεται το αεροδρόμιο του Παρισιού!) τα τελευταία χρόνια η ανεργία είχε αρχίσει να αυξάνεται. Δύο εκατομμύρια εργαζόμενοι λάμβαναν τον κατώτατο μισθό, ενώ ολόκληρες πόλεις από παράγκες ορθώνονταν στα περίχωρα του Παρισιού, με πιο γνωστή αυτή της Nanterre. Εκεί βρίσκεται και η αρχή του επαναστατικού κινήματος: στις καταλήψεις των φοιτητών του πανεπιστημίου της Nanterre και της Σορβόννης. Οι καταλήψεις αυτές ήταν αρχικά μεμονωμένες και αποτελούσαν ένα μέσο διαμαρτυρίας για

Δύο εκατομμύρια εργαζόμενοι λάμβαναν τον κατώτατο μισθό, ενώ ολόκληρες πόλεις από παράγκες ορθώνονταν στα περίχωρα του Παρισιού, με πιο γνωστή αυτή της Nanterre.

Η κρίση άρχισε να γενικεύεται όταν η αστυνομία επενέβη για να συλλάβει τους διαμαρτυρόμενους φοιτητές και να εκκενώσει το πανεπιστήμιο της Σορβόννης.

Όταν δύο βδομάδες μετά, στις 30 Μάιου, η κατάσταση δεν φαίνεται να εξομαλύνεται ο de Gaule αποφασίζει να διάλυση την γαλλική Εθνοσυνέλευση και να προκηρύξει εκλογές.

την γενικότερη κατάσταση στη Γαλλία και στον κόσμο (βλέπε πόλεμος του Βιετνάμ). Η κρίση άρχισε να γενικεύεται όταν η αστυνομία επενέβη για να συλλάβει τους διαμαρτυρόμενους φοιτητές και να εκκενώσει το πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Αυτή η παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου οδήγησε τους φοιτητές στους δρόμους. Ενώ δεν άργησαν να ακολουθήσουν άνθρωποι από όλες τις κοινωνικές ομάδες, δημιουργώντας το μεγαλύτερο λαϊκό κίνημα της Γαλλίας του εικοστού αιώνα. Παρά την σοβαρότητα της κατάστασης ο de Gaule αφήνει αρχικά τον έλεγχο στον πρωθυπουργό, George Pompidou, και μόλις στις 12 του μηνός αποφασίζει να ασχοληθεί προσωπικά. Σε μια προσπάθεια να ηρεμήσει τα πνεύματα ζητάει από την αστυνομία να βάλει τέλος στην κατοχή του πανεπιστημίου της Σορβόννης. Η ενέργεια του όμως αυτή δεν σταματά τις κινητοποιήσεις που είχαν προκαθοριστεί

για την επόμενη μέρα. Στις 13 Μάη η γενική απεργία θα παραλύσει κυριολεκτικά το γαλλικό κράτος. Οι απεργίες και οι καταλήψεις εργοστασίων θα συνεχιστούν μέχρι το τέλος του μήνα. Πρόκειται για μια περίοδο απόλυτης ελευθερίας του λόγου, μια στιγμή επαναστατικού λυρισμού που δίνει την ψευδαίσθηση στους φοιτητές ότι μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο. Ένας διάλογος ξεκινάει μέσα στους δρόμους, ανάμεσα σε αγνώστους κάθε ηλικίας αλλά και ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους διαδηλωτές. Όταν δύο βδομάδες μετά, στις 30 Μάιου, η κατάσταση δεν φαίνεται να εξομαλύνεται ο de Gaule αποφασίζει να διαλύσει την γαλλική Εθνοσυνέλευση και να προκηρύξει εκλογές. Οι διαμαρτυρίες αρχίζουν σταδιακά να μειώνονται, όμως οι εκλογές του Ιουνίου θα έχουν ένα αναπάντεχο αποτέλεσμα: ο de Gaule θα επανεκλεγεί θριαμβευτικά.

17

Η επανάσταση του Μάη του 68 μπορεί να απέτυχε σε πολιτικό επίπεδο, αποτέλεσε όμως την αρχή για πολλές κοινωνικές μεταρρυθμίσεις και ο όρος Μάης του ‘68 έγινε συνώνυμος με την αλλαγή των κοινωνικών αξιών. Οι εργαζόμενοι απέκτησαν άλλη μία βδομάδα πληρωμένων διακοπών και ο κατώτατος μισθός αυξήθηκε κατά 35%. Ίσως ακόμα πιο σημαντική ήταν η μετάβαση από τον συντηρητισμό του de Gaule στις πιο φιλελεύθερες ιδέες τις γαλλικής νεολαίας, που άνοιξαν το δρόμο για την σεξουαλική απελευθέρωση, την ισότητα και την διεκδίκηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων. της Περισανίδη Μαρούλας

18

19

Τσεχία Η Βελούδινη επανάσταση Όταν μιλάμε για Τσεχία και επαναστάσεις το μυαλό μας συνήθως πηγαίνει στην Άνοιξη της Πράγας. Η Βελούδινη επανάσταση ήταν ο τελικός σταθμός αυτού του ταξιδιού που ξεκίνησε την άνοιξη του 68 με πολιτικές μεταρρυθμίσεις και ολοκληρώθηκε το φθινόπωρο του 89 με φοιτητικές διαδηλώσεις. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Στις 25 Φεβρουαρίου του 48 το Κουμουνιστικό Κόμμα της Τσεχοσλοβακίας ανέλαβε την εξουσία. Για 40 χρόνια, μέχρι την Βελούδινη επανάσταση του 89, παρέμεινε το κυρίαρχο κόμμα καταστέλλοντας οποιαδήποτε αντίσταση μέσω της αστυνομίας και των μυστικών υπηρεσιών. Όλα τα σχολεία, τα μέσα ενημέρωσης και οι επιχειρήσεις άνηκαν στο κράτος. Πρόκειται για μια περίοδος λογοκρισίας ιδιαίτερα δύσκολη για τους καλλιτέχνες και κυρίως τους συγγραφείς. Η κατάσταση φαίνεται να αλλάζει όταν στις 5 Ιανουαρίου του 68, ο Αλεξάντερ Ντούμπτσεκ γίνεται Γραμματέας του Κουμουνιστικού κόμματος. Η περίοδος από τον Ιανουάριο ως τον Αύγουστο είναι γνωστή ως Άνοιξη της Πράγας. Ο Ντούμπτσεκ προτείνει ένα « σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο ». Πρακτικά πρόκειται για μεταρρυθμίσεις που αφορούν την ελευθερία του τύπου και της έκφρασης, την ελεύθερη μετακίνηση των πολιτών καθώς και οικονομικές αλλαγές έτσι ώστε οι μισθοί των εργατών και το κόστος των προϊόντων να αντικατοπτρίζουν την πραγματική τους αξία. Προτείνει ακόμα την αναγνώριση της ισότητας των Τσέχων και των Σλοβάκων και τη δημιουργία ενός ομοσπονδιακού κράτους. Παρόλο που ο Ντούμπτσεκ προσπάθησε να μην αμφισβητήσει το κουμουνιστικό σύστημα στο σύνολο του, οι μεταρρυθμίσεις αυτές που χειροκροτήθηκαν από το λαό, προκάλεσαν την αντίδραση του σοβιετικού μπλοκ. Στις 21 Αυγούστου του 68 οι χώρες που είχαν υπογράψει το σύμφωνο της Βαρσοβίας εισέβαλαν στην Πράγα.

20

Η εισβολή αυτή αντιμετωπίστηκε από τη μεριά του λαού με μια σειρά από ειρηνικές διαδηλώσεις και ένα κύμα μετανάστευσης. Υπολογίζεται ότι αμέσως μετά την εισβολή 70.000 Τσεχοσλοβάκοι εγκατέλειψαν την χώρα, ενώ καθόλη τη διάρκεια αυτής της περιόδου συνολικά 400.000 από τους πιο μορφωμένους πολίτες ζήτησαν καταφύγιο στο εξωτερικό. Ο Αλεξάντερ Ντούμπτσεκ αντικαταστάθηκε από τον Γκουστάβ Χούσακ και η πλειοψηφία των μεταρρυθμίσεων εγκαταλείφτηκε. Ως ένδειξη διαμαρτυρίας στις 16 Ιανουαρίου του 69 ένας νεαρός φοιτητής, αυτοπυρπολείται στην Πράγα. Ένα μήνα αργότερα άλλος ένας φοιτητής ακολουθεί το παράδειγμά του. Η περίοδος που ακολουθεί, μέχρι το 87 και την περεστρόικα, είναι γνωστή ως « ομαλοποίηση » και σημαίνει επαναφορά της λογοκρισίας και της καταπίεσης. Όλα αυτά θα πάρουν τέλος με την Βελούδινη επανάσταση του 89 και την πτώση του κουμουνιστικού καθεστώτος στην Τσεχοσλοβακία. Πρόκειται για μια φοιτητική επανάσταση που ξεκινάει με μια σειρά από διαδηλώσεις υπέρ των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Οι φοιτητές βγαίνουν στους δρόμους στις 16 και 17 Νοεμβρίου του 1989 στην Μπρατισλάβα και στην Πράγα αντίστοιχα. Παρόλο που οι διαδηλώσεις ήταν ειρηνικές αντιμετωπίστηκαν με ιδιαίτερη βαρβαρότητα από την αστυνομία, γεγονός που προκάλεσε την κατακραυγή του λαού και οδήγησε σε μαζικότερες διαμαρτυρίες. Στις 19 Νοεμβρίου 200.000 διαδηλωτές βγήκαν στους δρόμους. Μια μέρα μετά ο αριθμός των διαδηλωτών εκτοξεύτηκε στους 500.000. Δεδομένης της κατάρρευσης των γειτονικών κομμουνιστικών καθεστώτων και της αυξανόμενης αντίδρασης του λαού, στις 28 Νοεμβρίου το Κουμουνιστικό κόμμα της Τσεχοσλοβακίας, αποφασίζει να αποσυρθεί. Ο Χούσακ παραιτείται και τη θέση του παίρνει ο Αλεξάντερ Ντουμπτσεκ. Λίγες μέρες μετά ανοίγουν τα σύνορα προς την Αυστρία και την Δυτική Γερμανία. Μετά από 40 χρόνια διεξάγονται στην Τσεχοσλοβακία οι πρώτες δημοκρατικές εκλογές.

21

22

Χρονολογία: 1η φάση: 3 με 13 Μάη, η φοιτητική επανάσταση 2η φάση: 13 με 26 Μάη, η κοινωνική επανάσταση 3η φάση: 27 με 30 Μάη, η πολιτική επανάσταση 3 Μαΐου: 400 φοιτητές κάνουν κατάληψη του προαυλίου της Σορβόννης, η αστυνομία προβαίνει σε εκκένωση και συλλήψεις.

13 Μαΐου: η γενική απεργία παραλύει το κράτος για εβδομάδες 30 Μαΐου: διάλυση της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης από τον de Gaule και προκήρυξη εκλογών

23 με 30 Ιουνίου: οι εκλογές δίνουν αναμφισβήτητο προβάδισμα στο κόμμα του de Gaule, το κίνημα έχει αποτύχει σε πολιτικό επίπεδο

της Περισανίδη Μαρούλας

23

του Λεωνίδα Κουλιαβέτα

24

«Όταν θέλεις να ηγηθείς μιας «ζωντανός θρύλος» της περιόδου των ομάδας ανθρώπων, πρέπει να έχεις συμμοριών στην πόλη και είναι το πρότυπο, στο οποίο ο Rusty James θέλει διακαώς κάπου να τους πας…» Η ταινία Rumble Fish χωρίς δεύτερη σκέψη συγκαταλέγεται στις ταινίες, που είτε θα αγαπήσεις, είτε θα μισήσεις από τα πρώτα κιόλας λεπτά της. Βασισμένη στη νουβέλα της Susan Hinton, έγινε ταινία από τον πασίγνωστο σκηνοθέτη Francis Ford Coppola το 1983, ενώ το σενάριο γράφηκε από κοινού από τους δύο δημιουργούς (Coppola – Hinton). To “Rumble Fish” αποτέλεσε μεγάλη εισπρακτική αποτυχία, καθώς οι εισπράξεις από τα εισιτήρια μόλις και μετά βίας ανήλθαν στα 2,5εκ. δολάρια, περίπου δηλαδή το ένα τέταρτο από το αρχικό budget. Στο ντεμπούτο της ταινίας στη Νέα Υόρκη (New York Film Festival) επικράτησε απογοήτευση, καθώς πολλοί αποδοκίμασαν την ταινία, ως δυσνόητη και πολύ μακριά από τα στερεότυπα του Hollywood. Η επιβράβευση ήρθε από το Φεστιβάλ του Σαν Σεμπάστιαν (San Sebastian International Film Festival), όπου η ταινία κέρδισε το διεθνές βραβείο κριτικής επιτροπής. Η κριτική που δέχτηκε γενικά το “Rumble Fish” από τους πιο συντηρητικούς εστιάστηκε (κατά την γνώμη των κριτικών) στο πρόδηλο ύφος της ταινίας και στην έλλειψη δυνατών χαρακτήρων. Η πλοκή επικεντρώνεται στη σχέση του Rusty James (Matt Dillon), ενός νεαρού «επαναστάτη χωρίς αιτία», ο οποίος προσπαθεί να αναβιώσει τις παλιές και πολυφημισμένες συμμορίες μιας ασήμαντης βιομηχανικής πόλης, με τον μεγαλύτερο και αινιγματικό αδερφό του, τον Motorcycle Boy (Mickey Rourke) που παραμένει ο

να μοιάσει.

Ο Motorcycle Boy εμφανίζεται ως ο «από μηχανής θεός» σ’ έναν καυγά του Rusty James με τον Biff Wilcox (αρχηγό της αντίπαλης συμμορίας), μετά από μια δίμηνη απουσία του από την πόλη. O νεαρός και πεισματάρης Rusty James παρόλο τον τραυματισμό του στον καυγά και την πρότερη αμφισβήτηση στο πρόσωπο του αδερφού του, ενθουσιάζεται και επιμένει με περισσότερη σθεναρότητα, να αναβιώσει την δόξα των παλιών συμμοριών, στις οποίες ο Motorcycle Boy κατείχε ηγετική θέση. Στην πορεία ο νεαρός Rusty James, στην προσπάθεια του να καταλάβει καλύτερα τον μεγαλύτερο αδερφό του και τον τρόπο σκέψης του, ώστε να αποκτήσει και αυτός τις αρετές εκείνες, που θα τον καθιέρωναν ως πρόσωπο σεβασμού στην μικρή κοινωνία της μίζερης πόλης, έρχεται αντιμέτωπος με την πραγματικότητα και ανατρέπεται όλο το σκηνικό στο οποίο πίστευε μέχρι πρότινος. Μαθαίνει για την περίοδο που η μητέρα του εγκατέλειψε την οικογένειά του, κατανοεί καλύτερα τον μέθυσο πατέρα του (Dennis Hopper) και τους λόγους που τον έριξαν στο αλκοόλ, χάνει την κοπέλα του Patty (Diane Lane) από τον φίλο του Smokey (Nicolas Cage) και ανακαλύπτει πως οι συμμορίες στις οποίες πίστευε, δεν ήταν τελικά τίποτα το σπουδαίο. Τα στοιχεία αυτά κλονίζουν τον θερμόαιμο χαρακτήρα του, που δεν μπορούσε να μένει μόνος και πάντα του άρεσε κάπου να ανήκει. Χάνει την αυτοπεποίθησή του και περιπλανιέται πίσω από τον αδερφό του αναζητώντας

25

εναγωνίως ένα στήριγμα στην φαινομενικά αδιέξοδη κατάσταση που τον περιβάλλει. Τελικά λυτρώνεται μέσω του Motorcycle Boy, από τις προσδοκίες των άλλων και τους «εσωτερικούς δαίμονες» που τον περιβάλλουν. Η ταινία είναι αξιοσημείωτη για τον στυλιζαρισμένο τρόπο οπτικοποίησης της πλοκής και τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται τον ρυθμό και τον χρόνο. Γυρισμένη σε ασπρόμαυρο φίλμ και παρά τις αρκετές τεχνολογικές δυνατότητες που παρείχε η εποχή (80’s), ο σκηνοθέτης προτιμά να μην κάνει χρήση χρωμάτων και παρουσιάζει την ασπρόμαυρη εκδοχή, δίνοντας έτσι μια νότα μεταμοντέρνου, τείνοντας αρκετά στις ταινίες της nouvelle vague και του γερμανικού εξπρεσιονισμού, αντλώντας όμως κατά κόρον στοιχεία από την αμερικανική κινηματογραφική παράδοση. Στα μοναδικά σημεία όπου υπάρχει χρώμα είναι στα πλάνα όπου

26

φαίνονται τα επιθετικά ψάρια (rumble fish), ώστε να τονιστεί καλύτερα και να αναδειχθεί η ομορφιά των χρωμάτων τους, αλληγορώντας στην αίσθηση της αλήθειας που έγινε ορατή από τον πρωταγωνιστή. Σε κάθε ευκαιρία τονίζεται η παρουσία του χρόνου με πλήθος από διαφορετικά ρολόγια, άλλα που γυρνούν γρήγορα, άλλα που δεν έχουν δείκτες και άλλα που μετράνε τις μέρες, δίνοντας έτσι μια αίσθηση πως ο χρόνος είναι αμβλυμένος και οι καταστάσεις, οι οποίες διαδραματίζονται μέσα σε αυτόν δεν έχουν λόγο χρονικής βίας. Η απειλή όμως αυτής της έντονης διαστολής του χρόνου είναι πως ο θεατής μπορεί εύκολα να κουραστεί και να του προκληθεί ανία. Για τον λόγο αυτό κλήθηκε ο ντράμερ των Police, Stewart Copeland να επενδύσει μουσικά την ταινία και να δώσει ρυθμό, όπως μόνο ένας ντράμερ μπορεί να κάνει. Το αποτέλεσμα είναι μοναδικό και η ταινία δίνει μια αίσθηση γνήσιας αφήγησης.

Για πολλούς θα μπορούσε να είναι ο διάδοχος του James Dean, καθώς το ύφος των περισσότερων ρόλων του, έχει να κάνει με κάποιον ανένταχτο νεαρό που αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα με τον κοινωνικό του περίγυρο. Γεννήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου το 1964 στο New Rochelle της Νέας Υόρκης. Η καριέρα του ως ηθοποιός ξεκίνησε σε ηλικία 14 μόλις ετών, όταν μια μέρα σε μια κοπάνα του από το σχολείο, πήγε σε ένα casting νέων ταλέντων του Vic Ramos από την Warner Bros. Γυρίζοντας σπίτι, ο έφηβος τότε Matt είπε στη μητέρα του, ότι θα έπαιζε σε μια ταινία που γύριζαν κάτι αδέρφια (εννοώντας αφελώς τους Warner Brothers). Από τότε η καριέρα του ως επαγγελματίας ηθοποιός του κινηματογράφου εκτινάχθηκε, γυρίζοντας πλήθος ταινιών, από το “Over the Edge”, “Little Darlings”, “My Bodyguard” μέχρι τις ταινίες “Tex”, “The Outsiders” και “Rumble Fish”, οι οποίες του απέφεραν μεγάλη καταξίωση. Γνωστές ταινίες επίσης που πρωταγωνίστησε ο Dillon είναι το “Wild Things”, “One Night at McCool’s” και “Deuces Wild”, ενώ αξιομνημόνευτη είναι η ερμηνεία του στο “Drugstore Cowboy”, όπου υποδύεται έναν νέο εξαρτημένο από τα ναρκωτικά. Το Όσκαρ ήρθε το 2005 για τον Dillon, με την ταινία “Crash”, κερδίζοντας το Βραβείο Β’ Ανδρικού Ρόλου.

Γεννήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου του 1953 και το πλήρες όνομα του είναι Philip Andre “Mickey” Rourke, Jr. Απόφοιτος του Actor’s Studio στη Νέα Υόρκη υιοθέτησε την τεχνική της method acting, της υποκριτικής δηλαδή κατά την οποία ο ηθοποιός μπαίνει σε τόσο μεγάλο βαθμό μέσα στον ρόλο, ώστε συμπεριφέρεται και στην πραγματική του ζωή σα να ήταν ο χαρακτήρας τον οποίο υποδύεται. Ο Mickey Rourke εμφανίστηκε στον κινηματογράφο με δευτερεύοντες ρόλους στο “Πύλη του Παραδείσου” του Michael Cimino (1980) και το “Έξαψη” του Lawrence Kasdan (1982). Η καριέρα του καθορίστηκε από την ερμηνεία του στις ταινίες “9 ½ Εβδομάδες” , “H χρονιά του Δράκου” και το αριστουργηματικό “ Αngel Heart” του Alan Parker (1987). Στο απόγειο της καριέρας του δήλωσε ότι εγκαταλείπει την ηθοποιία και ότι πρόκειται να ασχοληθεί επαγγελματικά με το μποξ. Συμμετείχε σε πολλούς αγώνες πυγμαχίας ως επαγγελματίας μποξέρ, γεγονός που έχει παραμορφώσει το πρόσωπό του σε αρκετά μεγάλο βαθμό. Η παραμόρφωσή του αυτή είναι αρκετά εμφανής και στο πρόσφατο come back του με την ταινία “O Παλαιστής”, χάρη στην οποία απέσπασε Υποψηφιότητα για Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου. Προκλητικός με τις δηλώσεις του στον Τύπο, βίαιος κάποιες φορές, έχει δημιουργήσει έναν μύθο γύρω από το όνομά του.

27

28

Δίνουμε βάρος στην «πράσινη ανάπτυξη», καθώς είναι η μοναδική βιώσιμη πρόταση για την οικονομική πρόοδο του τόπου και τη μείωση της ανεργίας, με παράλληλη προστασία του περιβάλλοντος. Δημιουργούμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα αληθινά δημόσιο, δωρεάν και υψηλής ποιότητας. Θέλουμε οι νέοι άνθρωποι να έχουν ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση και την εργασία.

Τώρα ΠΑΣΟΚ με νέο πρόσωπο

ΑΝΔΡEΑΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΣ Δρ. Χημικός Μηχανικός - Περιβαλλοντολόγος Υποψήφιος Βουλευτής ΠΑΣΟΚ Αχαΐας

29

Κινηματογραφική ταινία γυρισμένη το 1981. Ήταν στη δεκαετία που γυρίστηκε ένα πλήθος ελληνικών κινηματογραφικών ταινιών και που η ποικιλία των θεμάτων κάλυπτε την κουλτούρα και το μεσογειακό χαρακτήρα του λαού μας και είχαν επιτυχία, γιατί ο Έλληνας έβλεπε μέσα από τους ήρωες, μερικών μάλιστα όχι και τόσο ποιοτικών έργων, τον μεσογειακό εαυτό του και γελούσε πολύ. Ανάμεσα σ’ αυτές γυρίστηκε και η ταινία «Μάθε παιδί μου γράμματα» με πολύ αξιόλογους ηθοποιούς, που απέδωσαν με πειστικότητα τους χαρακτήρες ενός καλού σεναρίου και που μας έμπαζαν μέσα στο πνεύμα της «Μεταπολίτευσης». Στο «καστ» της ταινίας εμφανίζονται ο Βασίλης Διαμαντόπουλος που ενσαρκώνει το ρόλο συντηρητικού Γυμνασιάρχη ενός επαρχιακού σχολείου που δεν το άγγιξε το πνεύμα της εποχής του, παραμένοντας στις στέρφες αντιλήψεις του παρελθόντος, αλλά και την εξάρτηση της εκπαίδευσης στην Ελλάδα, από νοοτροπίες και τις σκοπιμότητες που ταλανίζουν ανέκαθεν τη χώρα μας. Εκτός από τον Βασίλη Διαμαντόπουλο, τον πολύ μεγάλο αυτό καλλιτέχνη, που υποδύεται το Γυμνασιάρχη του εκεί Γυμνασίου, παίζει και η επίσης αξιόλογη ηθοποιός Άννα Ματζουράνη, που υποδύεται την σύζυγο του Γυμνασιάρχη, την καθηγήτρια Ελπίδα. Ακόμη ο Νίκος Καλογερόπουλος που υποδύεται τον μεγάλο γιό τους τον Δημοσθένη, που μόλις επέστρεψε από το εξωτερικό, που είχε πάει για μεταπτυχιακές και ο Κώστας Τσάκωνας, ο δεύτερος γιός τους, απόφοιτος του εκεί Γυμνασίου, επίσης αξιόλογοι ηθοποιοί, που κάτω από τη διδασκαλία του Σκηνοθέτη Θόδωρου Μαραγκού, μας χάρισαν ακόμα μια καλή κοινωνική κωμωδία. Η υπόθεση του έργου αυτού εκτυλίσσεται σε ένα ορεινό αρκαδικό χωριό, (έχει γυριστεί στη Δημητσάνα και σε άλλα γειτονικά χωριά), όπου τα αποκαλυπτήρια ενός Μνημείου των πεσόντων κατά την Κατοχή, δημιουργούν

30

αναστάτωση στην τοπική κοινωνία, επειδή παραλείπεται το όνομα ενός αντιστασιακού κομουνιστή, του Χρήστου Καναβού, που σκοτώθηκε στην περιοχή και που η εγγονή του Χρυσάνθη είναι τώρα μαθήτρια του εκεί Γυμνασίου. Στην εξέλιξη του έργου ο Γυμνασιάρχης (Βασίλης Διαμαντόπουλος) αρνείται στην οικογένεια του νεκρού κομουνιστή να καταθέσει στεφάνι στο Ηρώο και έτσι συγκρούεται με τη γυναίκα του Ελπίδα (Α. Ματζουράνη) και με τους δυο γιούς του το Δημοσθένη (Ν.Τσάκωνας) και το Σωκράτη (Ν. Καλογερόπουλος) που αυτοί υπερασπίζονται το δικαίωμα της οικογένειας του ήρωα που πολέμησε και εκτελέστηκε, έστω και από άλλο μετερίζι, να καταθέσει στεφάνι και να γραφεί το όνομά του στη στήλη των νεκρών ηρώων της Κατοχής. Ο Βασίλης Διαμαντόπουλος, ο μεγάλος αυτός θεατράνθρωπος, που γεννήθηκε στον Πειραιά το 1920 μας χάρισε με την ερμηνεία του μεγάλους ρόλους και αξέχαστες στιγμές, ιδιαίτερα στο θέατρο. Σπούδασε στις δραματικές Σχολές του Εθνικού Θεάτρου και του Θεάτρου Τέχνης, όπου έκανε την πρώτη του εμφάνιση παίζοντας μαζί με το δάσκαλό του Κάρολο Κουν, όπου παρέμεινε και ερμήνευσε περισσότερους από 30 ρόλους των μεγαλύτερων δραματουργών στον κόσμο, όπως οι Πιραντέλο, Ίψεν, Τσέχοφ, Λόρκα, όλα τα έργα του Σαίξπηρ, αλλά και πολλών άλλων Ελλήνων και ξένων μεγάλων δημιουργών. Αργότερα προσελήφθη σαν στέλεχος και πρωταγωνιστής του Εθνικού Θεάτρου όπου Έπαιξε τον «Ερρίκο» του Πιραντέλο, το «Βυσσινόκηπο» του Τσέχωφ κ.α. Επίσης στον κινηματογράφο σαν πρωταγωνιστής βέβαια σε έργα του Τσιφόρου, Τζαβέλλα, Τερζάκη και πολλών άλλων. Μετά δε την επιστροφή του από το Παρίσι, που είχε αυτοεξοριστεί το 1967, εμφανίζεται στην τηλεόραση με την εκπληκτική σειρά «Εκείνος κι Εκείνος» (Ο Λουκάς και ο Σόλων), «Ο Συμβολαιογράφος», το «Χατζηεμμανουήλ» και άλλα που άφησαν εποχή. Αλλά και η προσφορά του σαν δάσκαλος ήταν μεγάλη. Δίδαξε υποκριτική από νέος στις δραματικές σχολές του «Θεάτρου Τέχνης»

31

και του Εθνικού Θεάτρου, ενώ δημιούργησε αργότερα και δική του Δραματική Σχολή και μετέφερε το ήθος σε πολλούς άξιους νέους ηθοποιούς μας. Επίσης θα πρέπει να αναφέρουμε το πορτρέτο των δύο ακόμη ηθοποιών που μετείχαν στο «τιμ» της ταινίας, του Θ. Μαραγκού, τον Νίκο Καλογερόπουλο και τον Κώστα Τσάκωνα. Ο Νίκος Καλογερόπουλος γεννήθηκε στα Φιλιατρά. Παρακολούθησε μαθήματα στις Σχολές Θεάτρου «Κ. Μιχαηλίδη», και «Βεάκη».Η πρώτη του εμφάνιση στην Τηλεόραση ήταν στο έργο του Νίκου Καζατζάκη «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται». Στη συνέχεια ακολούθησαν η «Μεθυσμένη πολιτεία», το «Χαίρε Τάσο Καρατάσο», το «Κάμπιγκ» κα. Στον Κινηματογράφο πρωτοεμφανίζεται στο «Μάθε παιδί μου γράμματα», όπου παίζει τον έναν από τους δυο γιούς του Γυμνασιάρχη και κερδίζει το ειδικό Βραβείο Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Συνεχίζει με το «Άρπα κόλλα», το «Ρεμπέτικο», όπου παίρνει το βραβείο Εξαιρετικής Ερμηνείας, το «Λούφα και παραλλαγή» (το Βραβείο α’ ανδρικού ρόλου). Ακολουθούν και μερικές άλλες ταινίες μέχρι το 1986 όπου επιχειρεί την πρώτη δική του παραγωγή, η οποία όμως δεν παίχτηκε και μένει μέχρι σήμερα «στα συρτάρια». Αυτό στάθηκε η αφορμή να μείνει ο ίδιος «εκτός πλατό» μέχρι το 2000,όπου ξαναεμφανίζεται με το «Ένας κι Ένας», κερδίζοντας πάλι το βραβείο α’ ανδρικού ρόλου. Κατά το διάστημα όμως της απουσίας του από τις «οθόνες» έγραψε τα θεατρικά «Σατιρικό των Ελλήνων», «Οι κυνικοί ξανάρχονται». Το πρώτο του θεατρικό έργο «Ο Μπαμπούλας» παίχτηκε στο θέατρο ΚΑΒΑ. Επίσης το 1981 εξεδόθη η πρώτη ποιητική του συλλογή «Θετή Ταυτότης» και το 1991 η δεύτερη συλλογή του, τα «Επιστρόφια». Επίσης το 1994 κυκλοφόρησε το πρώτο του CD με τίτλο«Τα Δέοντα».

32

Ο Κώστας Τσάκωνας που στο παραπάνω έργο υποδύεται τον δεύτερο γιό του Γυμνασιάρχη, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1943. Φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Λεωνίδα Τριβιζά και αποφοίτησε από τη Σχολή Βεάκη. Πρωτοεμφανίστηκε στον Κινηματογράφο τυχαία σε μια ταινία μικρού μήκους, του Κώστα Ζιρίνη, όπου και φάνηκε το μεγάλο ταλέντο του και στη συνέχεια βρέθηκε να παίξει σε πολλούς πρωταγωνιστικούς ρόλους στον Κινηματογράφο, στο θέατρο και στην τηλεόραση. . Η υποκριτική του επάρκεια στην πρώτη ταινία το 1981 «Μάθε παιδί μου γράμματα» που υποδύεται το ένα από τα δύο παιδιά του Γυμνασιάρχη του έδωσε την ευκαιρία να πρωταγωνιστήσει σε πλήθος άλλων ταινιών, όπως «Τι έχουν να δουν τα μάτια μου», « Ο τοκογλύφος», «Ο ιππότης της λιγούρας», «Ο παπαμαφίας», «Για μια χούφτα τούβλα», «Η μεγάλη απόφραξη», «Ο φακίρης» και πολλές ακόμη ταινίες που μας χάρισαν γέλιο και ευθυμία. Επίσης τον βλέπουμε σε πολλές τηλεοπτικές παραγωγές αλλά και στη θεατρική σκηνή, στο καστ επίσης αξιόλογων συναδέλφων του. Τον Κώστα Τσάκωνα εκτός από ταλαντούχο ηθοποιό τον ακούμε κατά καιρούς σαν τραγουδοποιό μια και έχει και καλή φωνή και ταλέντο στον τομέα αυτό. Ιδιαίτερα σε τραγούδια του πόντου, μια και είναι πόντιος την καταγωγή και μάλιστα υπερηφανεύεται πολύ για την καταγωγή του αυτή.

Το φιλµ αυτό πήρε

του Βασιλόπουλου Λάμπη

4 βραβεία στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης το 1981. α΄ βραβείου ανδρικού ρόλου στο Β. ∆ιαµαντόπουλο. β΄ βραβείο γυναικείου ρόλου στην Α. Ματζουράνη Ειδικό βραβείο ερµηνείας στο Ν. Καλογερόπουλο.

33

ΣΧΟΛΕΣ (ΠΕΡΙΟΧΗ) - ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΕΣ ΑΛΒΑΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ(ΟΜΟΝΟΙΑ) - 19,992 / Σ.Π.Ε (ΣΠΑΤΑΛΗ ΠΑΤΡΙΚΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ) (ΣΠΙΤΙ) - Μονο για φραγκατους / ΜΙΖΑΔOΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ (ΣΥΝΤΑΓΜΑ) - Θα τα βρουμε εμεις!... / ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΥΔΡΑΥΛΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΔΟΝΗΤΩΝ(ΚΙΛΚΙΣ) - 6,95 / ΔΑΣΟΠΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΕΜΠΡΗΣΜΟΥ ( ΣΕΙΧ ΣΟΥ) - 1 Γκαζακι και στοuπι... / ΦΥΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΧΑΣΙΣΟΦΥΤΕΙΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ( ΚΑΛΑΜΑΤΑ) - 17,387 / ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΠΟΡΝΟΓΡΑΦΙΑΣ (ΚΑΒΑΛΑ) - 6.98 / ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ ΨΑΡΟΚΑΙΚΩΝ ΑΡΓΟΣΑΡΩΝΙΚΟΥ (ΣΠΕΤΣΕΣ) - 4.729 / ΠΥΡΗΝΙΚΩΝ ΥΔΡΑΥΛΙΚΩΝ (ΚΛΟΖΛΟΝΤΟΥΙ) - 18.6210 / ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΠΙΝΔΟΥ (ΑΓΡΑΦΑ) - 0,0311 / ΒΟΗΘΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ ΧΑΡΤΑΕΤΩΝ ΚΡΗΤΗΣ (Ν. ΗΡΑΚΛΕΙΟ) - 14.8912 / ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΩΝ ΦΩΤΑΓΩΓΩΝ (Ε.Μ.Π.) - 1,3213 / ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΟΚΟΜΩΝ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΩΝ (ΧΑΛΚΙΔΑ) - 11.3814 / ΙΚΑΡΩΝ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΣΑΙΤΩΝ (Σ.Μ.Α.) ( ΤΑΤΟΙ) - 19.8615 / ΜΑΛΑΚΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΠΑΛΙΔΡΟΜΙΚΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ - 316 / ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΑΝΤΙΣΚΗΝΩΝ (Ε.Μ.Π) - 9,5317 / ΜΑΓΕΙΡΙΚΗΣ ΣΟΥΒΛΑΚΟΠΟΙΙΑΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΒΡΟΜΙΚΩΝ ( ΠΛ. ΒΑΘΗΣ) - 2 Γυρο με απ' ολα18 / ΟΠΤΙΚΗΣ ΤΥΦΛΩΝ ( ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑ )19 / ΜΟΡΙΑΚΗΣ ΒΙΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΕΡΑTΟΓΕΝΕΣΗΣ ΓΕΝΕΤΙΚΗΣ 9Α.Π.Θ.) - 17,5420 / ΔΟΜΙΚΩΝ ΙΕΡΟΔΟΥΛΩΝ Λ. ΣΥΓΓΡΟΥ ( ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ) - ΣΟΥΤΙΕΝ Νο 721 / ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗΣ ΚΤΙΡΙΩΝ (Ε.Μ.Π.) - 15 Αλβανους εργατες 22 / ΜΟΝΙΜΩΝ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ Κ.Ψ.ΜΤΖΙΔΩΝ(ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ) - 1 Σκετο χωρις γαλα23 / ΤΡΑΜΠΟΥΚΩΝ ΑΣΤΥΦΥΛΑΚΩΝ ΜΑΣΤΡΟΠΩΝ (ΚΑΚΑΒΙΑ) - Μεσο στα συνορα24 / ΤΕΙ ΧΑΜΑΛΙΚΗΣ (ΠΕΡΑΜΑ) - FREE25 / ΜΠΑΦΙΑΡΙΔΩΝ ΣΤΡΙΒΟΚΟΛΑΡΙΔΩΝ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ (ΧΑΝΙΑ) - 0,029ΕΥΡΩ26 / ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΟΙΚΩΝ ΑΝΟΧΗΣ (ΑΓ. ΟΡΟΣ) - 30ΕΥΡΩ/ωρα(24ώρες)27 / ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΠΕΤΡΩΜΑΤΩΝ (ΜΕΤΕΩΡΑ) - Υπομονη....28 / ΠΕΟΞΥΡΙΣΤΙΚΗ ΘΡΑΚΗΣ (ΞΑΝΘΗ) - 329 / ΜΟΝΙΜΩΝ ΔΙΑΚΟΠΩΝ ΚΑΙ ΚΩΛΟΒΑΡΕΜΑΤΟΣ (ΙΚΑΡΙΑ) - Πολύ Πάρα Πολύ...30. / ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΩΦΑΛΑΛΩΝ(ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑ) - Εεε?31. ΖAMΠΟΝΟΚΟΠΤΙΚΗΣ (ΧΑΛΚΙΔΑ)32 / ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΩΝ ΠΟΚΕΜΟΝ (ΠΑΤΡΑ)34 / ΠΕΟΞΥΡΙΣΤΙΚΗ35 / ΙΧΘΥΟΚΟΜΜΩΤΚΗ36 / ΣΧΟΛΗ ΜΟΝΙΜΩΝ ΑΡΓΟΣΧΟΛΩΝ(Σ.Μ.Α.) (ΑΘΗΝΑ)40 / A.Σ.B.O.N. (ANΩTATH ΣXOΛH BOΣKΩN OΡEINHΣ NAXOY)50 / Σ.Α.Μ.Π. [ΣΧΟΛΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΜΠΟΜΠΩΝ ΠΟΤΩΝ] (ΑΜΑΛΙΑΔΑ)63 / XEI.XA. (XΕΙΡΙΣΤΗΣ ΧΑΡΤΑΕΤΩΝ)-(ΥΜΗΤΤΟΣ) 17.80064 / ΜΑΓΕΙΡΙΚΗΣ ΣΟΥΒΛΑΚΟΠΟΙΙΑΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΒΡΟΜΙΚΩΝ ( ΠΛ. ΒΑΘΗΣ) - 2 Γυρο με απ' ολα67 / ΣΧΟΛΗ ΕΝΤΟΠΙΣΜΟΥ ΚΡΥΦΟ-ΝΥΜΦΟΜΑΝΩΝ (Σ.Ε.Κ.Ν.) 68 / T.E.I ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΠΑΙΚΤΩΝ REALITY73 / ΒIOΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥ ΆΜΜΟΥ (ΣΑΧΑΡΑ)75 / ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗΣ ΤΣΙΠΟΥΡΟΠΟΣΙΑΣ (ΒΟΛΟΣ) ,προς ίδρυση....76 / T.E.I. ΠΥΡΗΝΙΚΗΣ MΠΑΦΟΠΟΙÏΑΣ ZΩΝΙΑΝΑ College (10.5) ΜΥΛΟΠΟΤΑΜΟΣ (2.00) KΑΛΑΜΑΤΑ (1.54)ΠΥΡΓΟΣ (ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ KΑΛΑΜΑΤΑΣ) (1.0)77

34

Οδηγός των Αραβικών ∆ηµοκρατιών. Ένα ταξίδι στον εγκέφαλο της Πέπης. Τα ανθρώπινα δικαιώµατα στην Τουρκία. Τουριστικός οδηγός νήσου Ρω. Οδηγός εστιατορίων Αιθιοπίας. Τρόποι προφοράς της λέξης ΟΧΙ. Οσα ξέρει ο άντρας για την γυναίκα. Τα δικαιώµατα µιας Ξανθιάς. Οδηγίες χρήσεως για αναπήρους. Η τηλεφωνική αντζέντα ενός µουγκού.

Φ ι λ ο π ο ί μ ε ν ο ς 5 4 τ η λ . : 2 6 1 0 2 7 3 9 0 3

ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΑ ΓΑΛΛΙΚΑ

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΣΤΟ DELF / DALF ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΣΤΟ SORBONNE ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΕΝΗΛΙΚΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

35

της Δώρας Φελέκου

36

Οι πρώτες εικόνες που έρχονται στο μυαλό όταν αναφέρεται η λέξη heavy metal είναι σίγουρα μακριά μαλλιά, ηλεκτρικές κιθάρες, φωνές, μαύρα ρούχα και πολύ μα πολύ headbanging. H metal μουσική εκτός από έντονες εικόνες, φέρει μαζί της ένα ιδιαίτερα αφοσιωμένο κοινό και μια μεγάλη ιστορία, που ξεκινά στα τέλη της δεκαετίας του ‘60. Το όνομά της προέρχεται μάλλον από την παρομοίωση του ήχου της με χτύπημα μετάλλου και ταυτίζεται με το στίχο του τραγουδιού του 1968 των Steppenwolf “Born to be wild”. «I like smoke and lightning/Heavy metal thunder/Racin’ with the wind/And the feelin’ that I’m under.»

καθώς ο κιθαρίστας Tony Iommi δεν μπορούσε να παίξει φυσιολογικά εξαιτίας ενός ατυχήματος στο εργοστάσιο μετάλλου που εργαζόταν όταν ήταν 17 ετών. Έχασε τις άκρες των δαχτύλων του και χρειαζόταν να κουρδίζει την κιθάρα του σε αρκετά χαμηλότερες νότες για να παίζει. Η οριστική στροφή και των Deep Purple στο metal (“Black Night”) υπήρξε ένα ακόμα ορόσημο προς την οριστικοποίηση του είδους.

Στη δεκαετία του ‘70 οι Judas Priest οδήγησαν τη metal σε άλλα επίπεδα, απαλάσσοντάς την από κάθε είδους blues επιρροή. Οι Motorhead υπήρξαν πρωτοπόροι του punk rock metal και του γρήγορου ήχου, όπως και οι Iron Maiden, εισάγοντας το Εμφανίστηκε κυρίως στην Αγγλία και στις επονομαζόμενο “Νέο κύμα της Βρετανικής ΗΠΑ, με ρίζες στα rock blues και την ψυ- metal”. Μέχρι τα τέλη του ‘80 η metal χεδελική rock. Την αρχή έκανε το τρίο Cream, με τους Eric Clapton, Jack Bruce και Ginger Baker με τη δημιουργία ενός νέου, έντονου ήχου. Οι δύο δίσκοι τους Fresh Cream (1966) και Disraeli Gears (1967) καθώς και το Purple Haze (1967) του Jimmy Hendrix θεωρούνται τα πρώτα hits της metal μουσικής. Χαρακτηριστικά της ο βαθύς, μαζικός ήχος, έντονα παραμορφωμένος και φυσικά τα σόλο ηλεκτρικής κιθάρας. Σημαντικό στοιχείο ήταν και η τεχνολογική πρόοδος της εποχής, με τους νέους ενισχυτές να δίνουν άλλη διάσταση στον ήχο της ηλεκτρικής κιθάρας. Το 1968 ο Jimmy Page μετά τους Yardbirds παρουσιάζεται με το νέο του συγκρότημα Led Zeppelin (Jimmy Page, Robert Plant, John Paul Jones, John Bonham) στο κοινό. Την ίδια εποχή οι Beatles κυκλοφορούν το “Helter Skelter”, το τραγούδι με τον πιο παραμορφωμένο ήχο που είχε ακουστεί από συγκρότημα. Το 1969 βρίσκει τους Led Zeppelin να μετράνε δύο albums στη δεκάδα των charts (με το “Led Zeppelin II” να καταλαμβάνει την κορυφή). Το single “Whole Lotta Love” φθάνει στο νούμερο 4. Όλα δείχνουν πως η metal ήρθε για να μείνει. Το 1970 δύο άλλα metal groups καθιερώνουν ακόμα περισσότερο το είδος: οι Black Sabbbath (“Black Sabbath”, “Paranoid”) και οι Deep Purple (“In Rock”). Ο ήχος των Black Sabbath ήταν ιδιαίτερα βαρύς

37

είχε οριστικά καθιερωθεί, έχοντας εκατομμύρια υποστηρικτές παγκοσμίως. Από το χαρακτηριστικό χτύπημα του κεφαλιού στις συναυλίες, οι φαν της metal ονομάστηκαν headbangers. Η metal μουσική δεν αποτελεί στατικό είδος καθώς διάφορες παραλλαγές της έχουν δημιουργηθεί από τις αρχές της και εξακολουθούν να δημιουργούνται και σήμερα.

χαρακτηριστικά του είδους που επηρέασε όσο κανένα άλλο την πορεία της metal από τη δεκαετία του 80 μέχρι και σήμερα. Τα ονόματα των Iron Maiden, Saxon, Diamond Head και Motörhead που την καθιέρωσαν δεν χρειάζονται συστάσεις.

Η δεκαετία του ‘90 βρήκε τα groups να πειραματίζονται με το κυρίαρχο τότε new wave british metal. Οι επιρροές της punk Νεοκλασική metal ήταν ακόμα τεράστιες και ο νέος ήχος που Προφανώς και δεν έχει να κάνει με το προέκυψε ήταν πιο γρήγορος και πιο εσωκίνημα του νεοκλασικισμού! Οι εισηγη- τερικός, με έντονα αλληλοκαλυπτόμενα τές της υιοθέτησαν κάτι αντίστροφο, όχι μπάσα και σκληρές συγχορδίες. την επιστροφή σε κάτι λιτό (απαρχές της heavy metal / hard rock) αλλά εμπλου- Thrash metal τισμό της μουσικής με δύσκολες τεχνικές Το κυρίαρχο είδος της δεκαετίας του ‘90 επίδειξης ικανοτήτων, ακόμα και εντάσ- ξεκίνησε από τις ΗΠΑ και συγκεκριμένα σοντας πιο λυρικά όργανα στη σύνθεση. από τις underground μουσικές σκηνές του Εμφανίστηκε στις αρχές του ‘80 με βασι- San Francisco. Οι στίχοι των τραγουδιών κούς εκπροσώπους τους Eddie Van Halen, είναι μηδενιστικοί και χρησιμοποιούν βίYngwie Malmsteen,Tony Macalpine, Vinnie αιη γλώσσα. Η μεγάλη τετράδα της thrash Moore. Metallica, Anthrax, Megadeth και Slayer θεωρούνται σήμερα ογκόλιθοι της metal Glam metal σκηνής ενώ το album των Slayer “Reign Εμφανίστηκε τη δεκαετία του ‘80 με βα- in Blood”(1986) χαρακτηρίστηκε από το σικό χαρακτηριστικό την έντονη θεατρική περιοδικό Metal Hammer ως το πιο “metal” διάθεση (βαρύ μακιγιάζ και υπερβολική album όλων των εποχών. σκηνική παρουσία). Οι στίχοι είχαν ιδιαίτερα ηδονιστικό και άγριο χαρακτήρα ενώ Death Metal η μουσική χαρακτηριζόταν από φλεγόμενα Μια μίξη στοιχείων thrash και hardcore solo και ρεφρέν που επαναλαμβάνονταν οδήγησαν στη δημιουργία της death metal ως ύμνοι μανιωδώς στις συναυλίες. Χα- που πήρε το όνομά της από το κομμάτι ρακτηριστικοί εκπρόσωποι οι Kiss, Alice “Death Metal”(1984) των Possessed. Μαζί Cooper, Twisted Sister. με τους Venom αποτελούν βασικούς εκπροσώπους του είδους που συσχέτισε τη New Wave (of british) Metal metal με διαβολικά στοιχεία, υποχθόνιο ήχο Περισσότερο punk, λιγότερα blues, ακόμα και “κραυγές θανάτου”. Έντονη υπήρξε και πιο γρήγορος ήχος και “σκληρότερη” σκη- η επιρροή της death στην εμφάνιση των νική παρουσία αποτελούν τα βασικότερα μουσικών και οπαδών της metal, κάνοντας

38

απαραίτητο στοιχείο ταυτότητας το σκισμένο τζιν και το μαύρο δερμάτινο τζάκετ., ενίοτε και τα νεοφασιστικά υπονοούμενα (Morbid Angel).

Progressive Metal Πολύ κοντά στον ήχο της power, δημιουργήθηκε για να εκφράσει τον ήχο groups όπως οι Rush, King Crimson, Dream Theater, Meshuggah. Είδος γεμάτο πειBlack Metal ραματισμούς, δε διακρίνεται εύκολα και Έντονα παραμορφωμένος ήχος, κραυγές, διαρκώς εξελίσσεται. μουγκρητά και σατανιστικοί στίχοι είναι το έργο groups όπως οι Bathory, Hellhammer, Doom / Gothic Metal Gorgoroth. Η black metal επιδιώκει χαμηλή Μέσα από τους όλο και πιο γρήγορους ρυθποιότητα μουσικών και οπτικών παραγω- μούς κιθάρας, groups όπως οι Saint Vitus, γών ώστε ο ήχος να στρεβλώνεται ακόμα The Obsessed, Candlemass και Trouble περισσότερο. Κοινός “εχθρός” η Εκκλησία, χαμήλωσαν τους ρυθμούς αισθητά, με ρίζες η Δημοκρατία και ο Σοσιαλισμός. Ακρότητες στα λυρικά θέματα των πρώτων χρόνων που κυμαίνονταν από νεκρώσιμο μακιγιάζ των Black Sabbath. Το μελαγχολικό ήχο μέχρι κάψιμο εκκλησιών οδήγησαν την εξέλιξαν ακόμα περισσότερο οι Paradise black metal στο περιθώριο ακόμα και της Lost, My dying Bride και Anathema, ονοίδιας της metal κοινότητας. Στα τέλη του μάζοντάς τον πλέον gothic metal. Ο πει‘90, groups όπως οι Dimmu Borgir και οι ραματισμός συνεχίστηκε, με τους Therion, Cradle of Filth (που έχουν κατονομαστεί Nightwish και Within Temptation να εκαπό το Metal Hammer ως η πιο επιτυχημέ- προσωπούν αυτό που σήμερα ονομάζουμε νη metal μπάντα μετά τους Iron Maiden) συμφωνική metal. έκαναν και πάλι τη black metal όχι απλά mainstream αλλά απόλυτα επιτυχημένη. Η εμφάνιση των Nirvana στις ΗΠΑ στις αρχές του ‘90 σημάδεψε τη στροφή του Power Metal κόσμου προς πιο εναλλακτική, grudge Δημιουργήθηκε ως αντίδραση στη σκλη- μουσική, απορρίπτοντας τη σκληρή μουρότητα της black και death metal. Συν- σική και τις επιδείξεις δεξιοτεχνίας των δυάζει τη γρηγοράδα του thrash με τον βιρτουόζων της ηλεκτρικής κιθάρας. Μόνο καθαρό ήχο του New Wave, επιμένοντας σε πιο hardcore metal συγκροτήματα όπως οι επικούς στίχους, θέματα που αφηγούνται Metallica μεσουράνησαν την περίοδο αυτή, τη δόξα και την ανδρεία. Groups όπως διατηρώντας φανατικό κοινό, κάνοντας οι Manowar, Iced Earth και Hammerfall ωστόσο αλλαγές στο στιλ τους – έκοψαν αποτελούν κλασικούς, πλέον, εκπροσώ- τα μαλλιά τους και συμμετείχαν σε πιο πους του είδους. Δεν ήταν λίγοι αυτοί εναλλακτικά, μη metal φεστιβάλ. Αυτό τους που πειραματίστηκαν και με την εισαγωγή κόστισε οπαδούς, κέρδισαν όμως πολλούς οπερετικών φωνητικών στην power metal περισσότερους και καθιερώθηκαν ως ένα (Kamelot, Nightwish). από τα πιο επιτυχημένα συγκροτήματα (όχι μόνο metal) όλων των εποχών. Ενδεικτικά οι μέχρι σήμερα παγκόσμιες πωλήσεις

39

τους αγγίζουν τα 100.000.000 αντίτυπα. Κάθε προσπάθεια δημιουργίας νέας metal χαρακτηριζόταν αόριστα ως “εναλλακτική metal”. Groups όπως οι Limp Bizkit, Linkin Park και Korn εισάγουν στη μουσική τους στοιχεία που κυμαίνονται από τη death metal ως το hip hop και γνωρίζουν τεράστια επιτυχία. Η nu metal αποτελεί επίσημα τη νέα μορφή της mainstream metal και στρέφει προς αυτήν νέο κοινό. Το είδος ακούστηκε πολύ μέχρι το 2004 περίπου, με εκπροσώπους όπως οι System of a Down που διαφοροποιήθηκαν αρκετά, να διατηρούν κοινό μέχρι σήμερα. Η metal σήμερα διατηρεί ακόμα το κοινό της, με όλο και περισσότερους να στρέφονται προς κλασικά πλέον συγκροτήματα (Slayer, Metallica, Iron Maiden). Η metal σκηνή της Ευρώπης είναι ιδιαίτερα ισχυρή, κυρίως στις σκανδιναβικές χώρες, ενώ πλέον η metal δε θεωρείται κάτι αντιδραστικό (προς απογοήτευση ίσως των πρωτεργατών της) αλλά ένα ακόμα είδος στη διάθεση του μουσικού κοινού. Οι συνεργασίες των εκπροσώπων του είδους με εκπροσώπους διαμετρικά αντίθετων ειδών είναι συχνή – πολλές φορές με τεράστια επιτυχία όπως συνέβη με το “In and out of love”, σε μουσική του Νο1 DJ παγκοσμίως Armin Van Buuren και φωνητικά της Sharon Den Adel, τραγουδίστριας του gothic metal συγκροτήματος Within Temptation.

Για να κεντρίσει το ενδιαφέρον των εκπροσώπων δισκογραφικής εταιρείας, ο Ozzy Osbourne θα απελευθέρωνε περιστέρια στον αέρα. Όταν κανείς δεν τον πρόσεξε, δάγκωσε ένα περιστέρι αφαιρώντας του το κεφάλι και με αίμα ακόμα στο πρόσωπό του η ασφάλεια του κτιρίου τον απομάκρυνε. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με το δάγκωμα μιας ζωντανής νυχτερίδας σε συναυλία το 1982 έκαναν τον Ozzy ακόμα πιο διάσημο. Ο πρώτος κιθαρίστας των Metallica Kirk Mustaine, μετά την αποπομπή του από το group λόγω καταχρήσεων, κατηγορούσε πάντα το διάδοχό του Kirk Hammett ότι έγινε διάσημος με κομμάτια που είχε γράψει ο πρώτος. Στο πρώτο album του νέου συγκροτήματος που ίδρυσε (Megadeth) περιέλαβε το κομμάτι “Mechanix” το οποίο κυκλοφόρησαν και οι Metallica ως «The Four Horsemen» την ίδια ακριβώς περίοδο προς μεγάλη ευχαρίστηση του Mustaine που ήθελε να “δώσει ένα μάθημα” σε όσους τον θεωρούσαν έναν αλκοολικό που δεν μπορούσε να παίξει κιθάρα. Μετά το θάνατο του ντράμερ John Bonham από αναρρόφηση (πέθανε στον ύπνο του έπειτα από υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ το 1981), οι Led Zeppelin διαλύθηκαν, αρνούμενοι να συνεχίσουν χωρίς αυτόν. Το 2007 επανενώθηκαν, με το γιο του Bonham να αναλαμβάνει την κενή για 26 χρόνια θέση του πατέρα του. Η υποδοχή από κοινό και κριτικούς ήταν φυσικά ενθουσιώδης. Το group “The Polka Tulk Blues Company” μετονομάστηκε σε “Polka Tulk” και αργότερα σε “Earth”. Επειδή όμως υπήρχε ήδη group με αυτό το όνομα, τα μέλη του βρέθηκαν σε αδιέξοδο. Περνώντας μπροστά από ένα κατάμεστο σινεμά που έπαιζε την ταινία τρόμου Black Sabbath, o Geezer Butler εντυπωσιάστηκε από την αγάπη του κόσμου για τον τρόμο και έγραψε το ομώνυμο τραγούδι. Οι Black Sabbath πλέον, έχτισαν την ταυτότητά τους στη δημιουργία του μουσικού αναλόγου των ταινιών τρόμου.

40

Μεγάλου Αλεξάνδρου κ’ Ερισσού ( έναντη Α.Τ.Ε.Ι. )

41

42

«Μου αρέσουν τα γιασεμιά και τα έγχρωμα πράγματα. Θέλω να κάνω έγχρωμη και ανεξίτηλη μουσική, Σαν και τον πίνακα του Θεόφιλου που είδαμε σε ένα καφενείο στο Βόλο.»

Ήταν και θα μείνει για πάντα ένας από τους πιο αγαπητούς και χαρισματικούς δημιουργούς της σύγχρονης ελληνικής μουσικής σκηνής. Άλλοτε ευαίσθητος και μελαγχολικός, άλλοτε ρομαντικός και άλλοτε αγωνιστής, ιδεαλιστής και επαναστάτης. Μέσα από τα τραγούδια του υμνεί όλο το φάσμα της ανθρώπινης ύπαρξης, τον έρωτα, τη φιλία, την ελευθερία, τη δικαιοσύνη και την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Μπορεί ο ίδιος να έφυγε πρόωρα από τη ζωή, ωστόσο το έργο του και η μουσική του θα μείνουν για πάντα ανεξίτηλα στο χρόνο, όπως ο ίδιος επιθυμούσε.

της Χριστίνας Παπαγεωργοπούλου

Ο Μάνος Λοΐζος γεννήθηκε στις 22 Οκτωβρίου του1937 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου και έζησε τα παιδικά του χρόνια. Ήταν το μοναχοπαίδι του Ανδρέα Λοΐζου και της Δέσποινας Μανάκη. Σε ηλικία 14 χρονών έρχεται σε πρώτη επαφή με τη μουσική, όταν ο πατέρας του του κάνει δώρο ένα βιολί και γράφεται στο Ωδείο Ιωαννίδη. Τελικά τον κέρδισε η κιθάρα. Το καλοκαίρι του 1955, φτάνει στην Αθήνα και γράφεται στην Φαρμακευτική Σχολή, την οποία όμως εγκαταλείπει για

43

να φοιτήσει στην Ανωτάτη Εμπορική. Ούτε και εκεί όμως κατάφερε να «στεριώσει» αφού η μουσική είχε μπει για τα καλά στη ζωή του. Εφόσον η πολιτική κατάσταση που επικρατούσε εκείνη την εποχή (19601961) στην Αλεξάνδρεια (κατάληψη της εξουσίας από τον Νάσερ) δεν του επιτρέπουν να επιστρέψει, αποφασίζει να μείνει στην Αθήνα και προκειμένου να επιβιώσει εργάζεται ως σερβιτόρος και αργότερα ως γραφίστας. Παράλληλα, αρχίζει να συνθέτει και βρίσκεται σε στενή επαφή με τους φοιτητικούς -πολιτιστικούςμουσικούς κύκλους της Αριστεράς της εποχής. Το 1962 διαβάζει στο περιοδικό «Επιθεώρηση Τέχνης» το ποίημα του Λόρκα, «Το τραγούδι του δρόμου», σε ελληνική μετάφραση του Νίκου Γκάτσου και το μελοποιεί. Ήταν το πρώτο του τραγούδι που κυκλοφόρησε σε δισκάκι με ερμηνευτή τον Γιώργο Μούτσιο. Τον Απρίλιο του 1962 ιδρύεται ο «Σύλλογος Φίλων Ελληνικής Μουσικής» (ΣΦΕΜ), με στόχο τη στήριξη του έργου του Μίκη Θεοδωράκη και την ανάδειξη νέων δημιουργών. Στα μέλη του Συλλόγου ανήκαν ο Χρήστος Λεοντής, ο Γιάννης Μαρκόπουλος, ο Διονύσης Σαββόπουλος, η Μαρία Φαραντούρη, ο Νότης Μαυρουδής, ο Φώντας Λάδης, ο Μάνος Ελευθερίου και πολλοί άλλοι. Το ίδιο καλοκαίρι, ως διευθυντής της χορωδίας του ΣΦΕΜ, ο Μάνος Λοΐζος συνεργάζεται με τον Μίκη Θεοδωράκη και τον Μιχάλη Κακογιάννη στην «Όμορφη Πόλη», που ανεβαίνει στο θέατρο Παρκ γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία. Στις 11 Μαρτίου 1963 δίνει την πρώτη του συναυλία, από κοινού με το Χρήστο Λεοντή, στο «Ακροπόλ», την οποία προλόγισε ο Μίκης Θεοδωράκης. Το 1964 , στην μπουάτ «Στοά» στο Κολωνάκι, όπου εμφανίζεται με τον Διονύση Σαββόπουλο και την Μαρία Φαραντούρη, γνωρίζει την Κωστούλα Μητροπούλου που του προσφέρει τους στίχους του «Δρόμου» και του «Στρατιώτη». Τον Μάρτιο του 1965 παντρεύεται τη Μάρω Λήμνου (μετέπειτα γνωστή ως τη συγγραφέα παιδικών βιβλίων Μάρω Λοΐζου), με την οποία είχαν γνωριστεί στον ΣΦΕΜ και τον Αύγουστο του 1966 αποκτούν την κόρη τους Μυρσίνη. Τα

44

χρόνια που ακολούθησαν ήταν πολύ δημιουργικά για τον συνθέτη καθώς γράφει τραγούδια και μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο. Την ίδια εποχή γνωρίζει τον Λευτέρη Παπαδόπουλο με τον οποίο θα τους δέσει πέρα από μια άριστη συνεργασία και μια δυνατή φιλία. Το 1967 γράφει «Τα Νέγρικα» σε ποίηση του Γιάννη Νεγρεπόντη. Το έργο παρουσιάστηκε πρώτη φορά στο κοινό το Φεβρουάριο του 1967, σε μια φοιτητική συναυλία, με ερμηνευτές τη Μαρία Φαραντούρη και τον Γιώργο Ζωγράφο. Οι πολιτικές ανακατατάξεις τον Απρίλιο του 1967 αναγκάζουν την ακύρωση της συναυλίας του για την παρουσίαση των Νέγρικων υπό τη διοργάνωση την Πανσπουδαστικής. Τελικά ο δίσκος θα κυκλοφορήσει πολύ αργότερα, το 1975, μιας και η δικτατορία είχε απαγορεύσει αυτά τα τραγούδια. Οι συλλήψεις εκείνη την εποχή ήταν καθημερινό φαινόμενο. Μετά τη σύλληψη του Μίκη Θεοδωράκη, ο Μάνος Λοΐζος εγκαταλείπει τη χώρα και βρίσκει καταφύγιο στο Λονδίνο για τους επόμενους έξι μήνες. Στις αρχές του 1968 επιστρέφει στην Αθήνα και κυκλοφορεί τον πρώτο του μεγάλο δίσκο «Ο Σταθμός», σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου, από τον οποίο ξεχωρίζουν τα κομμάτια «Δελφίνι, δελφινάκι», «Παλιό ρολόι» και «Η δουλειά κάνει τους άντρες». Δυο χρόνια μετά κυκλοφορούν οι «Θαλασσογραφίες» πάλι σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου και ερμηνευτές τον Γιάννη Καλατζή, τον Γιώργο Νταλάρα, τον Γιάννη Πάριο και τη Μαρίζα Κωχ. Στο δίσκο συμπεριλαμβάνονται τα τραγούδια «Τζαμάικα», «Καφενές» και «Δέκα παλικάρια», καθώς και ο «Σεβάχ ο Θαλασσινός» που ερμηνεύει ο ίδιος ο Λοΐζος. Το 1971 γράφει τη μουσική για την ταινία του Αλέξη Δαμιανού «Ευδοκία» και συνθέτει το πιο κλασσικό ζεϊμπέκικο όλων των εποχών, το «Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας». Στην ταινία του Ορέστη Λάσκου «Διακοπές στην Κύπρο», της οποίας είχε αναλάβει τη μουσική επιμέλεια, γνωρίζει τη Δώρα Σιτζάνη και παντρεύονται το 1978. Ακολουθούν οι δίσκοι «Να ‘χαμε τι να ‘χαμε» (1972) σε συνεργασία με το Λευτέρη Παπαδόπουλο, «Καλημέρα Ήλιε»

(1974) σε συνεργασία με τον ποιητή Δημήτρη Χριστοδούλου, ενώ ο τίτλος του δίσκου προέρχεται από το μοναδικό τραγούδι του δίσκου σε στίχους του ίδιου του Λοΐζου. Ερμηνευτές των τραγουδιών ήταν οι πρωτοεμφανιζόμενοι Κώστας Σμοκοβίτης, Αλέκα Αλιμπέρτη και Χαρούλα Αλεξίου. Το 1974 κυκλοφορεί και ο δίσκος «Τραγούδια του δρόμου» ανάμεσα στα οποία συμπεριλαμβάνονται τα ανατρεπτικά τραγούδια «Τρίτος Παγκόσμιος» και «Ο στρατιώτης», με την εκπληκτική ερμηνεία του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, καθώς και πέντε τραγούδια («Ο δρόμος», «Το ακορντεόν», «Ο μέρμηγκας», «Τσε» και «Μη με ρωτάς») που ερμηνεύει ο ίδιος ο Λοΐζος. Επόμενες δισκογραφικές του κυκλοφορίες ήταν «Τα Τραγούδια μας» (1976) με ερμηνευτή τον Γιώργο Νταλάρα και στιχουργό τον Φώντα Λάδη και «Τα Τραγούδια της Χαρούλας» (1979) σε συνεργασία με τον Μανώλη Ρασούλη και τον Πυθαγόρα και ερμηνεύτρια τη Χαρούλα Αλεξίου. Το 1981 κυκλοφορεί ο τελευταίος του δίσκος «Για μια μέρα ζωής» σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου,

Μανώλη Ρασούλη, Φώντα Λάδη, Τάσου Λειβαδίτη, Δώρας Σιτζάνη και του ίδιου. Ερμηνευτές ήταν η Δήμητρα Γαλάνη, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, η Δώρα Σιτζάνη και ο ίδιος, ενώ στο δίσκο συμπεριλαμβάνονται τα χιλιοτραγουδισμένα κομμάτια «Σ’ακολουθώ», « Κι αν είμαι ροκ», «Σε ψάχνω», «Κουτσή κιθάρα» και «Η μέρα εκείνη δε θ’αργήσει». Τον Μάιο της ίδιας χρονιάς δίνει μια σειρά συναυλιών στο εξωτερικό (Καναδάς, Η.Π.Α., Αγγλία, Σουηδία) και τον Ιούνιο, μαζί με το Θάνο Μικρούτσικο και Χρήστο Λεοντή, ξεκινούν νέες εμφανίσεις στην Ελλάδα που είναι και οι τελευταίες του. Με την υγεία του ήδη επιβαρυμένη, καθώς έπασχε από νεφρική ανεπάρκεια και προβλήματα πίεσης, νοσηλεύεται στις 8 Ιουνίου 1982 στο Γενικό Κρατικό, ύστερα από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο. Στις 16 Αυγούστου αναχωρεί για το νοσοκομείο της Μόσχας για περαιτέρω εξετάσεις και γνωματεύσεις από ειδικούς γιατρούς. Ωστόσο, η μοίρα του επιφύλασσε άλλα σχέδια. Στις 7 Σεπτεμβρίου τον «χτυπά» δεύτερο εγκεφαλικό επεισόδιο και όλα δείχνουν πλέον πως το τέλος πλησιάζει.

45

Δέκα μέρες μετά, στις 17 Σεπτεμβρίου 1982 και ώρα 3 το απόγευμα αφήνει την τελευταία του πνοή, λίγο πριν συμπληρώσει τα 45 του χρόνια. Ένα χρόνο μετά το θάνατο του κυκλοφορούν σε ημιτελή μορφή τα «Γράμματα στην αγαπημένη» σε στίχους του Τούρκου ποιητή Ναζίμ Χικμέτ και σε ελληνική απόδοση του Γιάννη Ρίτσου. Το τελευταίο του έργο κυκλοφόρησε σε νεότερες εκτελέσεις το 1995 και είναι τα παιδικά τραγούδια «Κάτω από το κουνουπίδι» που έγραψε μαζί με το Γιάννη Νεγρεπόντη. Το 2007 συμπληρώθηκαν 70 χρόνια από τη γέννησή του και 25 χρόνια από το θάνατό του και η καλλιτεχνική κοινότητα προκειμένου να αποτίσει ελάχιστο φόρο τιμής στον αγαπημένο σε όλους μας Μάνο του αφιέρωσαν το έτος (2007 = «έτος Μάνου Λοΐζου»). της Χριστίνας Παπαγεωργοπούλου

«Τώρα η μέρα σε τρομάζει Γύρω αποτσίγαρα σωρός Και πια δεν είναι γυρισμός Γερνάς και σκοτεινιάζει.» «Τίποτα δεν πάει χαμένο Στη χαμένη σου ζωή Τ’ όνειρό σου ανασταίνω Και το κάθε σου ‘γιατί’»

46

Σ' ακολουθώ στην τσέπη σου γλιστράω σαν διφραγκάκι τόσο δα μικρό Σ' ακολουθώ και ξέρω πως χωράω μες στο λακκάκι που 'χεις στο λαιμό Έλα κράτησέ με και περπάτησέ με μες στο μαγικό σου το βυθό πάρε με μαζί σου στο βαθύ φιλί σου μη μ' αφήνεις μόνο θα χαθώ Σ' ακολουθώ και πάνω σου κολλάω σαν φανελάκι καλοκαιρινό Σ' ακολουθώ σ' αγγίζω και πονάω κλείνω τα μάτια και σ' ακολουθώ

47

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2008

48

Στις 21:20 το βράδυ του Σαββάτου 6 Δεκεμβρίου του 2008 ένα παιδί 15 χρόνων ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός από σφαίρα ειδικού φρουρού στα Εξάρχεια. Σύμφωνα με τους δύο ειδικούς φρουρούς ο θανάσιμος τραυματισμός του προήλθε από εξοστρακισμό σφαίρας μετά από επίθεση που δέχθηκαν από αντιεξουσιαστές. Οι αυτόπτες μάρτυρες διαψεύδουν τους ισχυρισμούς των αστυνομικών και μιλούν για εν ψυχρώ εκτέλεση… Μόλις γίνεται γνωστή η δολοφονία του 15χρονου η οργή για τον μάταιο χαμό ενός παιδιού ξεχειλίζει σε όλη τη χώρα. Οι συγκρούσεις των αντιεξουσιαστών με την αστυνομία ξεκινούν και πορείες διαμαρτυρίες πραγματοποιούνται στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα και άλλες πόλεις το ίδιο κιόλας βράδυ!

Οι συγκρούσεις θα συνεχιστούν όλη τη νύχτα. Από το μεσημέρι της Κυριακής μετά από πορείες διαμαρτυρίας, διεξάγονται οδομαχίες μεταξύ αντιεξουσιαστών και αστυνομίας σχεδόν σε κάθε πόλη της Ελλάδας. Πετροπόλεμος, ρίψεις χημικών και μολότοφ συνθέτουν ένα σκηνικό καταστροφής που απλώνεται σε όλη την χώρα. Τράπεζες, καταστήματα και αυτοκίνητα καταστρέφονται. Τη Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου, τις ειρηνικές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας μαθητών για τη δολοφονία του Αλέξη και οι πορείες που διεξάγονται το μεσημέρι και το απόγευμα θα ακολουθήσουν ταραχές, καταστροφές και βιαιοπραγίες σε μια από τις χειρότερες νύχτες της Μεταπολίτευσης. Τράπεζες, μικρά και μεγάλα καταστήματα, αυτοκίνητα πυρπολούνται σε όλη τη χώρα. Άνθρωποι εγκλωβίζονται σε κτίρια... Η Ελλάδα θυμίζει εμπόλεμη ζώνη. Οι οδομαχίες και οι εμπρησμοί συνεχίζονται μέχρι το επόμενο πρωί.

49

Την Τρίτη 9 Δεκεμβρίου σε κλίμα συγκίνησης χιλιάδες κόσμου αποχαιρετούν τον 15χρονο Αλέξη Γρηγορόπουλο σε μια κηδεία που προβάλλεται από όλα τα μέσα ενημέρωσης της χώρας μας. Η κατάσταση όμως δεν εκτονώνεται. Το απόγευμα της Τρίτης οι οδομαχίες και οι καταστροφές σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Λάρισα και άλλες πόλεις συνεχίζονται. Στο Παλαιό Φάληρο στήνονται οδοφράγματα και η κατάσταση δείχνει και πάλι να ξεφεύγει από κάθε έλεγχο. Την ίδια μέρα προβάλλεται βίντεο με αστυνομικούς της ομάδας «Ζ» να πυροβολούν στον αέρα…

Το κύρος της Αστυνομίας και της Πολιτικής Εξουσίας ακόμα πληγώνονται από τα γεγονότα του Δεκεμβρίου, τα παιδιά μας όμως μήπως δεν ξέρουν τελικά μόνο από playstation; Είπαν... “Εάν έπρεπε να πεθάνει ή όχι ο μικρός Αλέξανδρος… αυτό θα το κρινει η Ελληνική Δικαιοσύνη” Αλ. Κούγιας, συνήγορος των ειδικών φρουρών που κατηγορούνται για την δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια στις 6 Δεκεμβρίου 2008

Η ηρεμία στην χώρα θα αποκατασταθεί σταδιακά και ύστερα από μέρες... του Περισανίδη Γιώργου Ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος 15 ετών, ζούσε με τη μητέρα, τη γιαγιά και την κατά δύο χρόνια μεγαλύτερη αδελφή του. Οι φίλοι του Αλέξανδρου λένε ότι δεν είχε καμία σχέση με τον αντιεξουσιαστικό χώρο. Ήταν ένα παιδί με τα ενδιαφέροντα των συνομήλικών του και πολλές από τις παρέες του ήταν από το ιδιωτικό σχολείο των Βορείων προαστίων όπου φοιτούσε. Απλά βρέθηκε τη λάθος στιγμή στο λάθoς μέρος...

50

51

52

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 1973

17

Νοεμβρίου 1973

“Εδώ Πολυτεχνείο! Εδώ Πολυτεχνείο! Σας μιλά ο Ραδιοφωνικός Σταθμός των ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων. Κάτω η χούντα, κάτω ο Παπαδόπουλος, έξω οι Αμερικάνοι, κάτω ο φασισμός, η χούντα θα πέσει από το λαό… Λαέ, κατέβα στο πεζοδρόμιο, έλα να μας συμπαρασταθείς, τη λευτεριά σου για να δεις…”

Η χώρα μας βρισκόταν από τις 21 Απριλίου του 1967 υπό τη διακυβέρνηση του στρατού, ενός καθεστώτος που είχε καταργήσει τις ατομικές ελευθερίες, είχε διαλύσει τα πολιτικά κόμματα και είχε εξορίσει, φυλακίσει και βασανίσει πολιτικούς και πολίτες με κριτήριο τις πολιτικές τους πεποιθήσεις. Οι αναταραχές που οδήγησαν στα γεγονότα του Πολυτεχνείου ξεκίνησαν στις 5 Φεβρουαρίου, όταν οι φοιτητές αποφάσισαν αποχή από τα μαθήματά τους. Στις 13 Φεβρουαρίου γίνεται διαδήλωση μέσα στο Πολυτεχνείο και η χούντα παραβιάζει το πανεπιστημιακό άσυλο, δίνοντας εντολή στην αστυνομία να επέμβει. 11 φοιτητές συλλαμβάνονται και παραπέμπονται σε δίκη. Με αφορμή αυτά τα γεγονότα, στις 21 Φεβρουαρίου, περίπου 4.000 φοιτητές της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κατέλαβαν το κτίριο της σχολής στο κέντρο της Αθήνας επί της οδού Σόλωνος, ζητώντας ανάκληση του νομού 1347 που επέβαλε την στράτευση «αντιδραστικών νέων», καθώς 88 συμφοιτητές τους είχαν ήδη στρατολογηθεί με τη βία.

Στις 14 Νοεμβρίου 1973 φοιτητές του Πολυτεχνείου αποφάσισαν αποχή από τα μαθήματα και άρχισαν διαδηλώσεις εναντίον του στρατιωτικού καθεστώτος. Καθώς οι αρχές παρακολουθούσαν αμέτοχες, οι φοιτητές που αυτοαποκαλούνταν «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», οχυρώθηκαν μέσα στο κτίριο της σχολής επί της οδού Πατησίων και ξεκίνησαν τη λειτουργία του ανεξάρτητου ραδιοφωνικού σταθμού του Πολυτεχνείου. Εκφωνητές του σταθμού ήταν η Μαρία Δαμανάκη, ο Δημήτρης Παπαχρήστος και ο Μίλτος Χαραλαμπίδης.

Στις 3 τα ξημερώματα της 17ης Νοεμβρίου αποφασίζεται από την τότε κυβέρνηση η επέμβαση του στρατού και ένα από τα τρία άρματα μάχης που είχαν παραταχθεί έξω από τη σχολή, γκρεμίζει την κεντρική πύλη. Ο σταθμός του Πολυτεχνείου έκανε εκκλήσεις στους στρατιώτες να αψηφήσουν τις εντολές των ανωτέρων τους και στη συνέχεια ο εκφωνητής απήγγειλε τον Ελληνικό Εθνικό Ύμνο.

53

Η μετάδοση διακόπηκε με την είσοδο του άρματος στον χώρο της σχολής. Οι φοιτητές βλέποντας το άρμα μάχης να εισβάλλει, ακολουθούμενο από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, ρίχνουν την πόρτα του Πολυτεχνείου στην οδό Στουρνάρη και αρχίζουν να εξέρχονται μαζικά. Οι αστυνομικές δυνάμεις επιτίθενται στους φοιτητές, την έξοδο των οποίων αποφασίζουν να περιφρουρήσουν κάποιοι από τους στρατιώτες που βρίσκονταν στην περιοχή, οι οποίοι σε ορισμένες περιπτώσεις επενέβησαν και εναντίον των αστυνομικών που βιαιπραγούσαν στους φοιτητές. Πολλοί φοιτητές βρίσκουν καταφύγιο σε γειτονικές πολυκατοικίες. Ελεύθεροι σκοπευτές της αστυνομίας ανοίγουν πυρ από γειτονικές ταράτσες...

ο διοικητής της Στρατιωτικής Αστυνομίας, ταξίαρχος Δημήτριος Ιωαννίδης, που επέβαλλε ένα καθεστώς σκληρότερο από εκείνο του Παπαδόπουλου. Η δικτατορία κατέρρευσε στις 23 Ιουλίου του 1974, αφού είχε ήδη προηγηθεί η τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Ο Γκιζίκης και ο αντιστράτηγος Ντάβος, διοικητής του Γ’ Σώματος Στρατού, κάλεσαν τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να επιστρέψει στην Ελλάδα για να επαναφέρει τη δημοκρατική διακυβέρνηση. O ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ-ΟΔΗΓΟΣ TOY TANK που γκρέμισε την πύλη του Πολυτεχνείου σπάει τη σιωπή του και μιλάει πρώτη φορά για το μακελειό της 17ης Νοεμβρίου 1973

«ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΓΙ’ AYTO ΠΟΥ HMOYN, ΓΙ’ AYTO ΠΟΥ EKANA. Τότε αισθανόμουν ότι έκανα κάτι καλό, κάτι μεγάλο. Στους «μαυροσκούφηδες», στο Γουδί, είχα γίνει ο ήρωας που διέλυσε τους εχθρούς της πατρίδας, τα «παλιοκουμμούνια», Ακολούθησε γενική αναταραχή σ’ολη όπως λέγαμε τότε τους φοιτητές. την Ελλάδα. Ο δικτάτορας Γεώργιος Αυτά μου έλεγαν, αυτά πίστευα. Παπαδόπουλος θα ανατραπεί στις 25 Νοεμβρίου με πραξικόπημα. Πρόεδρος Τι περιμένεις!.. Ούτε μια εφημερίδα δεν ορίστηκε ο αντιστράτηγος Φαίδων Γκιζίκης είχα διαβάσει μέχρι τότε. Είχα γίνει και και πρωθυπουργός της νέας κυβέρνησης εγώ φασίστας. Μέχρι που μπήκα μέσα, ο Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος. Όμως ο πίστευα αυτό που έκανα. Στη συνέχεια ισχυρός άνδρας του νέου καθεστώτος ήταν έγινε ο εφιάλτης της ζωής μου. » Στρατιώτες και αστυνομικοί έβαλαν με πραγματικά πυρά κατά πολιτών μέχρι και την επόμενη μέρα, με αποτέλεσμα πολλούς θανάτους στον χώρο γύρω από το Πολυτεχνείο αλλά και στην υπόλοιπη Αθήνα.

54

Βαρειά σιωπή, διάτρητη απ’ τους πυροβολισμούς, πικρή πολιτεία, αίμα, φωτιά, η πεσμένη πόρτα, ο καπνός, το ξύδι- ποιος θα πει : περιμένω

απ’το μέσα μαύρο; Μικροί σκοινοβάτες με τα μεγάλα παπούτσια μ΄ έναν επίδεσμο φωτιά στο κούτελοκόκκινο σύρμα, κόκκινο πουλί, και το

μοναχικό σκυλί στ’ αποκλεισμένα προάστια ενώ χαράζει η χλωμότερη μέρα πίσω απ’ τα καπνισμένα αγάλματακι ακούγεται ακόμη η τελευταία κραυγή

διαλυμένη στις λεωφόρους. Πάνω απ’ τα τανκς, μέσα στους σκόρπιους πυροβολισμούς πώς μπορείτε λοιπόν να κοιμάστε; Γ.Ρίτσος

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 1973

του Περισανίδη Γιώργου

55

56

57

Μπάρκουλης είσαι; ... Είσαι τρελός Βισµατώθηκα . ...Έχω πολύ δουλειά Ποδανά . ∆ιάλεκτος των νέων (ανάποδα) Έφαγα ήττα .... Έπαθα σοκ Στην πίπα σου .... Βούλωστο Μάτσας .... Προδότης Σοβάτισµα .... Ο αυνανισµός (πεοπαλινδρόµηση) Τον σακουλιάσανε .... Τον πιάσανε, τον συλλάβανε Έφαγα φλάς .... Μου ήρθε ξαφνικά Κουκουρούκου .... ∆εν µπορούµε να συνεννοηθούµε Τα πήρα στο κρανίο .... Νευρίασα Μαδοµούνι γίνεται .... Τσακώνονται γκόµενες Στην ψύχρα .... Στα ίσια, κατάµουτρα Κατέβασα παροχή .... Αδιαφόρησα Τον έκανε εµετό .... Τον τρέλανε Σπερµατοκτόνο .... Aπλησίαστη γκόµενα Έγινα παζλ, χώµα .... Κουράστηκα Νταλίκα .... Αντρογκόµενα Τσάγια, Τσίου .... Aντε γεια Ο φιδέµπορας .... Ο ψεύτης, ο απατεώνας Έφαγα πίκρα .... Απογοητεύτηκα Παλεύουµε; .... To λες αν δεις χοντρή γκόµενα Μπουρούχα .... Η άσχηµη γκόµενα Φρικάρισα .... Τρελάθηκα Ξέρει γαλλικά και πιάνο .... Αυτός που µιλάει αισχρά Κάνει τον Kινέζο .... Κάνει πως δεν ξέρει Κάνει τον Σηµίτη .... Το ίδιο µε το παραπάνω Φατσοκόφτης .... Ο πορτιέρης των club Τον κόβω . ...Τον κοιτάω Ρετάρισα . ...Χάζεψα Κόβω το... "όργανό" µου .... Είµαι σίγουρος, βάζω στοίχηµα Τα είδα όλα .... Έµεινα έκπληκτος Γιάφκα .... Συγκέντρωση φίλων στο σπίτι Την κάτσαµε .... Την πατήσαµε Ξελαµπικάρω . ...Ξεδίνω Έφαγα αγγούρι / παλούκι .... Είχα πολύ δουλειά Έπαθα νίλα .... Την πάτησα Έχω δόντι .... Έχω µέσον

58

προσοχή, περιέχει ..βρωµόλογα φακράνας Βγαίνει από τις δύο αγγλικές λέξεις: fuck + run. Αυτός που πηδάει από δω κι από κει, αφου παραµυθιάζει τον ηλίθιο κόσµο µε αγάπες και λουλούδια κι όταν κάνει την δουλειά του, εξαφανίζεται τυχαία επειδή ξέχασε τον θερµοσίφωνα ανοιχτό ή επειδή ο αδελφός του δεν έχει κλειδιά να µπει στο σπίτι κλπ.

αργάµιση Περασµένη ώρα, όταν έχει πάει αργά. Αγγλιστί: half past late. σάπινγκ Η κατάσταση σαπίλας, σήψης, αποσύνθεσης. Προκύπτει απ' το σαπίζω και την κατάληξη ing του αγγλικού γερούνδιου. Στα αγγλικά θα γραφόταν sapping.

οκέικ Τ ο ΟΚ στα cool-έζικα. ΟΚ + κέικ (cake) = οκέικ

59

60

61

του Ζώη Φελέκου

62

“For those individuals that were και ύψωσαν δύο γροθιές, μια δεξιά (που lynched, or killed and that no-one ήταν ο επίσημος χαιρετισμός των μαύρων said a prayer for” πανθήρων) και μια αριστερή. Το πρωί της 16ης Οκτωβρίου του 1968 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μεξικού, δύο αθλητές των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής , ο Tommie Smith που κέρδισε την κούρσα των 200m καταρρίπτοντας και το παγκόσμιο ρεκόρ με 19,83 δευτερόλεπτα και ο John Carlos που στο ίδιο αγώνισμα κατέλαβε την τρίτη θέση με χρόνο 20,10 δευτερόλεπτα κατά την διάρκεια απονομής των μεταλλίων παρέλασαν περπατώντας χωρίς παπούτσια και με μαύρες κάλτσες...

Η εικόνα έκανε αμέσως το γύρω του κόσμου, ενώ οι αθλητές αποδοκιμάστηκαν όταν κατέβηκαν από το βάθρο. Ο Αυστραλός Norman συμμερίστηκε τα ιδεώδη των συναθλητών του, φορώντας και αυτός όπως και εκείνοι, κονκάρδα του OPRH (Ολυμπιακό Κίνημα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων). Ο Smith αργότερα δήλωσε πως η πράξη τους είχε σαφώς επηρεαστεί από το έργο του κοινωνιολόγου Harry Edwards, ιδρυτή του OPRH που είχε μάλιστα προτρέψει όλους τους μαύρους αθλητές να μποϋκοτάρουν τους αγώνες. «Γιατί να Ο Tommie Smith φορούσε ένα μαύρο τρέχουμε στο Μεξικό και να σερνόμαστε μαντήλι γύρω στο λαιμό του και ο John στις ΗΠΑ;». Carlos δεν κούμπωσε το πάνω μέρος της Αθλητικής του φόρμας και φόρεσε ένα Ο Smith, εκφράζοντας την αγανάκτηση κολιέ από χάντρες ! Και οι δυο αθλητές ενός ολόκληρου λαού είχε πει: «Όταν φορώντας μαύρo γάντι ύψωσαν τα χέρια κερδίζω είμαι Αμερικάνος, όχι μαύρος. τους σε σχήμα γροθιάς, ο Tommie Smith Όταν χάνω ή κάνω κάτι λάθος, γίνομαι το δεξί του χέρι και ο John Carlos το νέγρος. Είμαστε μαύροι και περήφανοι γι’ αριστερό. αυτό. Όλη η μαύρη Αμερική θα κατανοήσει το συμβολισμό της αποψινής μας πράξης.» Μετά την ολοκλήρωση του αγώνα, οι Λίγους μήνες πριν, η μαύρη κοινότητα είχε τρεις ολυμπιονίκες ανέβηκαν στο βήμα δεχθεί το καταλυτικό πλήγμα: ο Martin για να παραλάβουν τα μετάλλιά τους. Οι Luther King είχε δολοφονηθεί. δύο Αφροαμερικάνοι ανέβηκαν στο βάθρο χωρίς παπαούτσια αλλά με μαύρες κάλτσες Ο τότε πρόεδρος της ΔΟΕ Avery Brundage μόνο, υπονοώντας τη μαύρη φτώχεια. Το με δήλωσή του αποδοκίμασε την πράξη, μαντίλι που φορούσε ο Smith γύρω από χαρακτηρίζοντάς την ακατάλληλη για τον το λαιμό του εκπροσωπούσε τη μαύρη απολιτικό, διεθνή στίβο των Ολυμπιακών περηφάνια ενώ ο Carlos είχε αφήσει τη ζακέτα του ξεκούμπωτη ως ένδειξη αλληλεγγύης στους μαύρους εργάτες των ΗΠΑ. Το κολιέ από χάντρες στο λαιμό του ήταν «για όλους εκείνους που είχαν λιντσαριστεί ή σκοτωθεί στις ΗΠΑ, για εκείνους που κανείς δεν είπε μια προσευχή πάνω από το σώμα τους, που ρίχνονταν στη θάλασσα από τα σκάφη σαν απόβλητα». Φόρεσαν ο καθένας από ένα μαύρο γάντι και όχι δύο, καθώς ο Carlos είχε ξεχάσει τα γάντια του στο ολυμπιακό χωριό. Ο ασημένιος ολυμπιονίκης Αυστραλός Peter Norman πρότεινε να φορέσει ο Carlos το αριστερό γάντι του Smith. Έτσι, υπό την υπόκρουση του εθνικού ύμνου των ΗΠΑ, καθώς η αστερόεσσα υψωνόταν στο στάδιο, οι δύο αθλητές έσκυψαν τα κεφάλια τους

63

Αγώνων. Ως ποινή για τις ενέργειές τους απαίτησε την άμεση αποπομπή τους από το ολυμπιακό χωριό. Όταν η Ολυμπιακή Επιτροπή των ΗΠΑ αρνήθηκε, η ΔΟΕ απείλησε να αποκλείσει όλη την αμερικάνικη ομάδα στίβου από τους αγώνες και έτσι οι δύο αθλητές, τελικά, αποβλήθηκαν. Εκπρόσωπος της οργάνωσης δήλωσαν πως επρόκειτο για μία «εσκεμμένη και βίαιη παράβαση των θεμελιωδών αρχών του Ολυμπιακού πνεύματος». Ο Brundage μάλιστα ήταν πρόεδρος της ΔΟΕ και το 1936, όταν οι Ναζί χρησιμοποιούσαν το χαιρετισμό τους στο γήπεδο κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου. Τότε ο χαιρετισμός δεν μπορούσε να παρεμποδιστεί και είχε γίνει αποδεκτός, καθώς επρόκειτο για χαιρετισμό της εκλεγμένης κυβέρνησης της Γερμανίας και χρησιμοποιούνταν από όλο σχεδόν το έθνος, αποτελούσε δηλαδή τον εθνικό χαιρετισμό της Γερμανίας την περίοδο εκείνη. Αντίθετα ο χαιρετισμός των δύο αθλητών δεν αντιπροσώπευε κάποιο έθνος και κρίθηκε ακατάλληλος. Εν έτει 2008. Η επίσημη ιστοσελίδα της ΔΟΕ γράφει ότι οι αθλητές Carlos και Smith, εκτός των Ολυμπιακών τους διακρίσεων «έκαναν όνομα» μέσω μιας πράξης φυλετικής διαμαρτυρίας. Οι ΗΠΑ δεν «γκρέμισαν τα τείχη τους» για την υποδοχή των δύο Ολυμπιονικών. Οι δύο αθλητές παρέμειναν εξοστρακισμένοι από κάθε αθλητικοί διοργάνωση για αρκετά χρόνια, ενώ παράλληλα βάλλονταν από τα ΜΜΕ για την πράξη τους. Το περιοδικό TIME δημοσίευσε τους Ολυμπιακούς κύκλους με το σύνθημα «Πιο θυμωμένα, κακά και άσχημα» αντί για το καθιερωμένο «Πιο γρήγορα, ψηλά και δυνατά». Μετά την επιστροφή τους έπεσαν και θύματα επιθέσεων ενώ και οι ίδιοι και οι οικογένειές τους έλαβαν αρκετές φορές μηνύματα που απειλούσαν τη ζωή τους. Ο σκύλος του Carlos δολοφονήθηκε βίαια και το σώμα του αφέθηκε από τους δράστες στη βεράντα του σπιτιού του. Ο Smith ήταν και πριν τους αγώνες σε δυσχερή θέση, έχοντας χάσει τη δουλειά του λόγω της ακτιβιστικής του δραστηριότητας. Μετά τους Αγώνες, συνέχισε στο στίβο,

64

για παίξει στη συνέχεια ράγκμπι με την αμερικάνικη Cincinnati Bengals και να γίνει βοηθός καθηγητή φυσικής αγωγής στο κολέγιο Oberlin. Παράλληλα ο γάμος του άρχισε να περνά από μεγάλη κρίση, ταυτόχρονα με τις διαρκείς απειλές και εκδηλώσεις βίας (συχνά πετροβολούσαν το σπίτι του). Το 1995 έγινε βοηθός του προπονητή της ομάδας των ΗΠΑ στο παγκόσμιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου στη Βαρκελώνη. Το 1999 του απονεμήθηκε το βραβείο του αθλητή της χιλιετίας. Πλέον είναι δημόσιος ομιλητής, μετέχοντας σε αθλητικά συνέδρια ανά τον κόσμο. Ο Carlos είχε ανάλογη πορεία. Συνέχισε τον πρωταθλητισμό, ισοφαρίζοντας το παγκόσμιο ρεκόρ των 100μ τον επόμενο χρόνο. Έπαιξε και αυτός ράγκμπι με τους Philadelphia Eagles ωστόσο ένας τραυματισμός στο γόνατο τον ανάγκασε να τερματίσει πρόωρα την καριέρα του. Έζησε δύσκολα τη δεκαετία του 1970, χρησιμοποιώντας ακόμα και τα έπιπλα του σπιτιού του για προσάναμμα και το 1977 η σύζυγός του αυτοκτόνησε. Το 1982 ο Carlos προσελήφθη από την οργανωτική επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων τους Λος Άντζελες (1984) για να μετάσχει στην προώθηση των παιχνιδιών και να λειτουργήσει ως σύνδεσμος με τη μαύρη κοινότητα της πόλης. Το 1985 ανέλαβε τη θέση του προπονητή στίβου στο Λύκειο του Palm Springs, θέση που κατέχει μεχρι σήμερα. Όσο για τον Peter Norman, τον Αυστραλό ασημένιο Ολυμπιονίκη, δέχτηκε επίπληξη από τη χώρα του για τη συμμετοχή του στην πράξη διαμαρτυρίας και κρίθηκε έντονα από τα αυστραλιανά μέσα ενημέρωσης. Δεν επιλέχθηκε ως μέρος της αποστολής για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972 παρά το γεγονός ότι έτρεξε στον απαιτούμενο χρόνο, τερματίζοντας μάλιστα τρίτος. Συνέχισε να ασχολείται με τα σπριντ μέχρι το 1985 όταν προσβλήθηκε από γάγγραινα, έπειτα από σοβαρό τραυματισμό που είχε ως αποτέλεσμα να αποκοπεί εντελώς ο αχίλλειος τένοντάς του. Μετά βίας έσωσε το πόδι του από βέβαιο ακρωτηριασμό. Η περίοδος που ακολούθησε τον βύθισε στην κατάθλιψη και τον αλκοολισμό. Πέθανε

το 2006 έπειτα από ανακοπή καρδιάς. Οι Smith και Carlos ήταν παρόντες στην κηδεία του, έχοντας διατηρήσει στενούς φιλικούς δεσμούς όλα αυτά τα χρόνια. Μάλιστα, το 2000, χρονιά διεξαγωγής των Αγώνων στην πατρίδα του ήταν ο μοναδικός Αυστραλός ολυμπιονίκης που δεν έκανε τιμητικά το γύρο του θριάμβου κατά την τελετή έναρξης, παρά το γεγονός ότι βάσει επιδόσεων και διακρίσεων αποτελούσε έναν από τους ταχύτερους Αυστραλούς, καταρρίπτοντας μάλιστα το παγκόσμιο ρεκόρ των 200μ στον ημιτελικό του αγωνίσματος στους Ολυμπιακούς της ζωής του, ρεκόρ Αυστραλίας μέχρι σήμερα. Ήταν οι Αμερικανοί Ed Moses και Michael Johnson που τον αγκάλιασαν λέγοντάς του: «Είσαι ο ήρωάς μας.» Οι επιβραβεύσεις των δύο αθλητών και η αναγνώριση της συμβολικής τους πράξης άργησαν να έρθουν, ωστόσο την τελευταία κυρίως πενταετία είναι διαρκείς. Στον απόηχο της πράξης τους, οι μαύροι ολυμπιονίκες άρχισαν να λαμβάνουν αξιώματα στις επιτροπές και να μην αντιμετωπίζονται απλά ως «κάποιοι γρήγοροι νέγροι». Πρώτος ο θρυλικός Jesse Owens έλαβε θέση εκπροσώπου της αμερικάνικης οργανωτικής επιτροπής. Το 2005 το Πανεπιστήμιο του San Jose τίμησε τους δύο πρώην φοιτητές του με μπρούντζινο άγαλμά τους σε διπλάσιες του κανονικού διαστάσεις, στο οποίο αναπαριστώνται ανεβασμένοι στο βάθρο των νικητών με υπερυψωμένη γροθιά. Η δεύτερη θέση του βάθρου είναι κενή για να ανεβαίνουν οι επισκέπτες και να παίρνουν και αυτοί θέση στον αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα.Το 2007 το Τμήμα Ιστορίας του πανεπιστημίου εγκαινίασε μόνιμη έκθεση με θέμα «Πόλη και ταχύτητα: από τα ανθρώπινα δικαιώματα στη μαύρη δύναμη», καλύπτοντας όλο τα φάσμα του αθλητικού προγράμματος του πανεπιστημίου από το οποίο «πολλοί σπουδαστές έγιναν παγκοσμίως αναγνωρισμένοι πρέσβεις των πολιτικών δικαιωμάτων των μαύρων και του κινήματος αναμόρφωσης της αμερικάνικης κοινωνίας».

ντοκιμαντέρ για τη διαμαρτυρία αυτή με τίτλο «Χαιρετισμός». Η σκηνοθεσία και η παραγωγή γίνονται από τον Matt Norman, Αυστραλό ηθοποιό και σκηνοθέτη και ανιψιό του Peter Norman. Σήμερα η πράξη τους συνεχίζει να αποτελεί έμπνευση για πολλούς και περίτρανη απόδειξη ότι Ολυμπιακοί αγώνες και κοινωνικοπολιτικές διαμαρτυρίες δεν είναι έννοιες ασύμβατες. Αρκετά είναι τα δημοσιεύματα του διεθνούς τύπου που χαρακτηρίζουν τους σύγχρονους ολυμπιονίκες ως «ρηχό χρυσάφι», νοσταλγώντας τη συνειδητοποιημένη ιδεολογία των Smith και Carlos. Μάλιστα ο φόβος να ακολουθηθεί το παράδειγμά τους στους πρόσφατους Ολυμπιακούς με πράξεις διαμαρτυρίας κατά του Κινέζικου κράτους, οδήγησε στο να ζητηθεί από τους Βρετανούς αθλητές να υπογράψουν συμβόλαιο με απαγορευτική ρήτρα. Κανείς δε δέχθηκε. Η κοινωνία προφανώς και έχει αλλάξει από το 1968, ωστόσο η ανάγκη του ανθρώπου για δικαιοσύνη και αναγνώριση των ανθρώπινων δικαιωμάτων παραμένει ίδια. Ίσως ήρθε η ώρα για την επόμενη γενιά των Smiths και Carloses.

Στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σίδνεϊ στα μέσα του 2008 παρουσιάζεται

65

66

http://www.allaboutprint.gr

www.allaboutprint.com

Τυπώστε Πάνω σε:

67

της Δήμητρας Δεβελέγκα

68

Σημειολόγος, φιλόσοφος, γλωσσολόγος, κριτικός λογοτεχνίας, ιστορικός του μεσαίωνα και συγγραφέας είναι λίγες μόνο από τις ιδιότητες του Umberto Eco. Οι περισσότεροι τον γνωρίζουν ως συγγραφέα του περίφημου έργου “Το Όνομα του Ρόδου” ωστόσο η πολυπραγμοσύνη του τον ωθεί στο να γράφει για πολύ διαφορετικά κοινά, αγγίζοντας από λόγιους και ακαδημαϊκούς κύκλους ως τους φαν των εκάστοτε bestsellers. Ο Eco γεννήθηκε στην Αλεσσάντρια του Πιεμόντε το 1932. Ο πατέρας του Τζούλιο ήταν λογιστής και πολέμησε σε τρεις πολέμους. Προερχόμενος από μεγάλη οικογένεια (είχε δεκατρία αδέλφια), ο πατέρας του ήθελα ο γιος του να σπουδάσει Νομική. Ωστόσο ο Umberto επέλεξε να σπουδάσει μεσαιωνική φιλοσοφία και λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο του Τορίνο. Στη διπλωματική του ασχολήθηκε με το έργο του Θωμά Ακινάτη, παίρνοντας αμέσως διδακτορικό στη Φιλοσοφία. Το 1954, έπειτα από κρίση συνείδησης αρνείται την πίστη του στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. “Κατά κάποιον τρόπο η μελέτη μου με γιάτρεψε από την πίστη μου”, λέει γελώντας. Από το 1954 ως το 1959 εργάζεται ως καλλιτεχνικός σύμβουλος της RAI, της ιταλικής ραδιοτηλεόρασης, δίνοντας παράλληλα διαλέξεις στο Πανεπιστήμιο του Τορίνο. Εργάζεται ως αναπληρωτής καθηγητής στα Πανεπιστήμια του Μιλάνο (1964-65) και της Φλωρεντίας (1965-69). Το 1971 σε ηλικία 39 μόλις ετών κερδίζει έδρα καθηγητή σημειολογίας στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια. Έχει επίσης διδάξει στο Χάρβαρντ και στο Γέηλ. Η ενασχόλησή του με τη λογοτεχνία είναι έντονη καθώς από το 1959 ως το 1975 ήταν υπέυθυνος των εκδόσεων Bompiani του Μιλάνο. Ωστόσο η μεγάλη του αγάπη ήταν και θα είναι η σημειολογία. Από το 1979 είναι αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Σημειολόγων ενώ ο ίδιος ίδρυσε και εκδίδει την περιοδική έκδοση Σημειολογίας VS. “Η άποψη ότι ο Μεσαίωνας ήταν πουριτανικός με την

έννοια ότι απέρριπτε κάθε έκφανση λογικής, δείχνει μόνο άγνοια σχετικά με τα γραπτά κειμήλια της περιόδου και σοβαρή παρεξήγηση της μεσαιωνικής φιλοσοφίας”, έχει γράψει στο “Τέχνη και Ομορφιά στο Μεσαίωνα” (1986). Το πιο διάσημο από τα μυθιστορήματά του, “Το Όνομα του Ρόδου”, εκδόθηκε το 1980. Λαμβάνει χώρα σε ένα μοναστήρι του 14ου αιώνα στην Ιταλία, εποχή στην οποία ζητήματα ζωής και θανάτου αποφασίζονται μόνο από την Ιερά Εξέταση. Μια σέκτα μοναχών απειλεί τον πλούτο και την επιρροή της εκκλησίας. Ο Γουίλιαμ του Μπασκερβιλ με το νεαρό μαθητευόμενό του Άντσο φθάνουν στο μοναστήρι για να αποδείξουν πως μια σειρά δολοφονιών μοναχών δεν είναι τελικά “έργο του Διαβόλου”. Ο Eco δεν περιορίζεται μόνο στην εξιστόρηση μιας πολύπλοκης και αγωνιώδους πλοκής αλλά θέτει προβληματισμούς σχετικά με τον εαυτό μας, τα ανθρώπινα όρια, την τέχνη, την εκπαίδευση, τους φορείς της και εν τέλει το σκοπό της μόρφωσης του ατόμου. Το βιβλίο έχει μεταφραστεί σε 16 γλώσσες, κερδίζοντας το 1981 δύο από τα κυριότερα λογοτεχνικά βραβεία της Ιταλίας: το Βραβείο Viareggio και το Βραβείο Strega. Έχει μάλιστα γυριστεί και σε ταινία (1986) σε σκηνοθεσία JeanJacques Annaud και με τον Sean Connery στον πρωταγωνιστικό ρόλο του μοναχού – ντετέκτιβ Γουίλιαμ του Μπασκερβιλ. Το βιβλίο αποτελεί φόρο τιμής στον Jorge Luis Borges ο οποίος σκιαγραφείται στο πρόσωπο του τυφλού μοναχού Jorge de Burgos. O Borges, όπως και ο μοναχός, έζησε μια λιτή ζωή προσηλωμένος στα βιβλία του και αργότερα τυφλώθηκε. Στο σημαντικότερο σημειολογικό του έργο “Opera Aperta” ο Eco υποστήριξε πως τα λογοτεχνικά έργα δεν είναι πεδία εννοιών αλλά δέσμες εννοιών. Πρόκειται δηλαδή για αφορμές που δεν έχουν όρια, είναι δυναμικές και “κινούνται” διαρκώς, οδηγώντας σε νέα νοήματα και αφορμές. Τα λογοτεχνικά κείμενα που περιορίζουν τη νόηση σε μια προδιαγεγραμμένη πορεία δεν αποφέρουν κάποιου είδους απόλαυση του νου. Αντιθέτως, εκείνα

69

που έχουν πιο “ανοιχτούς ορίζοντες” και επιτρέπουν τη συσχέτιση της πλοκής με το νου και την κοινωνία είναι τα πιο ζωντανά. Για τον Eco Οι λέξεις δεν έχουν νόημα από μόνες τους αλλά αποκτούν νόημα σε συνδυασμό με άλλες λέξεις, στη ροή ενός κειμένου. Η θεωρία αυτή έχει προφανώς ξαναειπωθεί αλλά ο Eco τη στηρίζει μέσω της γλωσσολογίας και της σημειωτικής, όχι μέσω ψυχολογίας ή της ιστορικής ανάλυσης όπως γίνεται συνήθως και βασίζει πάνω της όλο το λογοτεχνικό του έργο. Το δεύτερο διάσημο διήγημά του έρχεται το 1988. «Το Εκκρεμές του Φουκώ» σκιαγραφούσε ολόκληρη την πλοκή του «Κώδικα Ντα Βίντσι» σε μερικές μόνο παραγράφους. Αποκαλείται κάποιες φορές “Ο Κώδικας Ντα Βίντσι των λόγιων”. Στο βιβλίο τρεις σχεδόν αποτυχημένοι εκδότες αποφασίζουν να διασκεδάσουν δημιουργώντας μια φανταστική θεωρία συνωμοσίας. Η συνωμοσία, την οποία αποκαλούν “Το Σχέδιο” αφορά στην κατάληψη του κόσμου από μια μυστική οργάνωση, άμεσα συνδεδεμένη με το Τάγμα των Ναϊτών. Κάποιος, όμως, τους παίρνει στα σοβαρά… «Το Εκκρεμές του Φουκώ» δεν είναι ένα ακόμα μυθιστόρημα που καταπιάνεται με ιστορικά στοιχεία και τα εμποτίζει με συνομωσιολογικές εικασίες. Ο Umberto Eco πηγαίνει ένα βήμα πιο πέρα. Φτιάχνει μια ιστορία μυστηρίου, μια εναλλακτική ιστορία του Δυτικού Ερμητικού Πολιτισμού και μας κλείνει πονηρά το μάτι. Πρόκειται για ένα αριστουργηματικά δομημένο

70

μυθιστόρημα στο οποίο έντεχνα ο Umberto Eco, ως μέγας σημειολόγος, παραθέτει πλήθος πληροφοριών, πληροφορίες που κρύβονται πίσω από τις λέξεις και τις οποίες ο αναγνώστης πρέπει να ψάξει προσεκτικά για να βρει. Ο Eco κρύβεται πίσω από την αξέχαστη θεωρία Mac εναντίον DOS. Υποστήριξε ότι οι Mac είναι Καθολικοί, με “μεγάλες εικόνες” και την υπόσχεση πως όλοι θα φτάσουν στη Βασιλεία των Ουρανών (ή τουλάχιστον τη στιγμή εκτύπωσης ενός αρχείου) με μια σειρά έυκολων βημάτων. Από την άλλη οι DOS είναι Προτεστάντες. Επιτρέπουν μια ελεύθερη μετάφραση του λογισμικού, απαιτούν δύσκολες προσωπικές αποφάσεις και θεωρούν δεδομένο πως δεν μπορούν όλοι να φτάσουν στη ...σωτηρία. Ακολουθώντας αυτή τη λογική, τα Windows αποτελούν ένα Αγγλικανικό σχίσμα – μεγάλες τελετές στον καθεδρικό αλλά με τη δυνατότητα μυστικής επιστροφής στους DOS για τροποποιήσεις! Παρ’ όλη την επιτυχία των διηγημάτων του, διατηρεί μια ισορροπία στη συχνότητα συγγραφής. Δε δημοσιεύει μυθιστόρημα αν δεν έχουν περάσει τέσσερα ή πέντε χρόνια από τη δημοσίευση του προηγούμενου. Αυτό φαίνεται και από τις ημερομηνίες έκδοσή τους. Το όνομα του Ρόδου (1980), To Εκκρεμές του Φουκώ (1988), Το νησί της προηγούμενης ημέρας (1994), Μπαουντολίνο (2000) και Η μυστηριώδης φλόγα της βασίλισσας

Λοάνα (2004). Το γεγονός αυτό του επιτρέπει να ασχολείται εξίσου επιτυχώς με όλες τις δραστηριότητές του και να δημιουργεί αληθινά μυθιστορήματα Το όνομα Eco είναι στην πραγματικότητα και όχι best sellers που γρήγορα θα ένα ακρωνύμιο. Προέρχεται από τις ξεχαστούν. λατινικές λέξεις Εx Caelis Oblatus που σημαίνει “Δώρο από τους Ουρανούς”. To 2007 συνταξιοδοτήθηκε από τη Το προσωνύμιο αυτό δόθηκε από έναν θέση την οποία πρώτος κατέλαβε – τοπικό άρχοντα στον παππού του, ο αυτή του καθηγητή Σημειολογίας του οποίος είχε βοηθήσει πολύ την κοινότητά Πανεπιστημίου της Μπολόνια. Προφανώς τους σε οικονομικά ζητήματα. έχει λάβει τον τίτλο του επίτιμου καθηγητή, διατηρώντας το γραφείο του - “το πρώτο Καπνίζει σβηστή την αγαπημένη του Οβάλ Γραφείο”, όπως υποστηρίζει, πίπα σε χώρους που απαγορεύεται το “παλαιότερο από αυτό του Λευκού κάπνισμα για να παίρνει έστω και λίγη Οίκου. Ήταν κομμάτι ενός μεγάρου που ποσότητα νικοτίνης. Όταν οι υπάλληλοι εξαγόρασε το πανεπιστήμιο, με μυστικές του λένε πως δεν επιτρέπεται, απαντά εισόδους.”. Αποφεύγει τεχνηέντως να χαριτολογώντας πως δε βάζει νικοτίνη απαντήσει σε ερωτήσεις δημοσιογράφων στην πίπα του αλλά κοκαΐνη, προκαλώντας σχετικά με κάποιο νέο λογοτεχνικό γενική θυμηδία. πόνημα - “Η μυστηριώδης φλόγα της βασίλισσας Λοάνα” γράφτηκε άλλωστε Το Σεπτέμβριο του 1962 παντρεύτηκε πριν από πέντε χρόνια. Αφήνει ωστόσο τη Γερμανίδα καθηγήτρια Τέχνης Renate να διαρρεύσουν πιθανοί τίτλοι τους Ramge, με την οποία έχει αποκτήσει ένα οποίους εναλλάσσει με μεγάλη ταχύτητα: γιο και μια κόρη. Ο χρόνος του μοιράζεται «Η Τελευταία Νύχτα του Ναπολέοντα». ανάμεσα στο διαμέρισμά του στο Μιλάνο Ή «Ο Εραστής του Κοπέρνικου». Ή και στο εξοχικό του στο Ρίμινι. Και τα δύο ίσως «Η πτώση του Σπιτιού του Όσκαρ φυσικά διαθέτουν εκτενή βιβλιοθήκη: Ουάιλντ». Ή πάλι ίσως «Η Ψυχή των 30000 τόμων το πρώτο και 20000 τόμων Ζώων σε Επανάληψη». Όποιος και να το δεύτερο. είναι τελικά ο τίτλος, ο Umberto Eco είναι από τους λογοτέχνες εκείνους Έχει πει: ”Η φιλοσοφία ξεπερνά την που το όνομά τους στο εξώφυλλο έχει κοινή λογική με την έννοια ότι οι μεγαλύτερη σημασία από τον τίτλο του φιλόσοφοι αμφισβητούν αυτά που άλλοι βιβλίου. Ένας λογοτέχνης που ποτέ δεν θεωρούν δεδομένα. Το να υπερβαίνεις επεδίωξε να γίνει λογοτέχνης και εστιάζει την κοινή λογική δε σημαίνει όμως να μόνο στην ποιότητα της αφήγησής του, την απορρίπτεις ή να εναντιώνεσαι σε όχι στον αριθμό αντιτύπων. αυτήν. ”

71

Αγαπητό ηµερολόγιο: Ηµέρα 1η Σήµερα αποφάσισα να εγκαταστήσω Linux. ∆εν γίνεται να είσαι hacker αν δεν έχεις linux. Βασικά θέλω να ρίξω την Μαιρούλα και να πουλάω µούρη στην παρέα που είµαι hacker και µπορώ να τους κλέψω τους κωδικούς, τα λεφτά τους, και να τους κυνηγάει η Interpol, η CIA και η Ελένη Λουκά.Ρώτησα τον Μιχάλη που έχει linux και είναι hacker και µου είπε να κατεβάσω ένα bistro δεν θυµάµαι καλά, σε -ware τελείωνε. Αυτό λεεί έχουν όλοι οι σκληροπυρηνικοί hacker. Έτσι και εγώ... θα γίνω σκληροπυρηνικός hacker.Υ.Γ Αν και ο Μιχάλης είναι hacker είναι ακόµη παρθένος, περίεργο... Ηµέρα 2η Έψαξα να βρω τo bistro στο Internet. Κάτι περίεργο συµβαίνει, τα bistro είναι λέει εστιατόρια και σε -ware βρήκα µόνο κάτι tupperware. Η µαµά µου πάει σε επιδείξεις tupperware θυµάµαι.Πρέπει να ξαναρωτήσω τον Μιχάλη, κάτι µάλλον δεν κατάλαβα ή τα linux έχουν σχέση µε τα φαγητά ή η µαµά µου είναι hacker. Ηµέρα 3η Τελικά είναι Distro και όχι bistro µου είπε ο Μιχάλης και Slackware όχι tupperware.∆εν πρόκειται όµως να του ξαναµιλήσω, γιατί όταν τον ρώτησα αν θα µε βοηθήσει να κλέψω τον κωδικό του MSN της Μαιρούλας µε µούτζωσε και είπε ότι είµαι µαλάκας. Μάλλον γουστάρει και αυτός την Μαιρούλα.Βρήκα τα slackware και ξεκίνησα να τα κατεβάζω. Όσο κατέβαιναν έψαξα και βρήκα ένα οδηγό για το πώς να κλέψεις κωδικούς MSN. Ακολούθησα τις οδηγίες και έστειλα mail στον [email protected] µε τον δικό µου κωδικό και username από το MSN και αυτός θα µου στείλει µέσα σε 3 ώρες τον κωδικό την Μαιρούλας.Είµαι πολύ χαρούµενος, ήδη νοιώθω λίγο hacker. Ηµέρα 4η Γράφω το cd µε τα slackware, για κάποιο λόγο δεν µπορώ να µπω στο MSN µου, σίγουρα φταίει η Microso� (Micro$o� ή Microsucks όπως την έλεγε ο Μιχάλης). Πρέπει να αρχίσω να µισώ και να κοροϊδεύω την Micro$o�, όπως κάνει ο Μιχάλης, έτσι κάνουν οι hackers.Συνεννοήθηκα µε τον Γιάννη που κάνει graffiti/bmx/brake dance να πάµε να γράψουµε στην Στουρνάρη Microso� Sucks.Πρέπει να βρω και τι είναι αυτό το GNU που έλεγε ο Μιχάλης.

72

73

Ηµέρα 5η Ο Γιάννης τελικά έγραψε κάτι βλακείες για µια "χρυσή αυγή" στον τοίχο και όχι για την Microsuck που του έλεγα. ∆εν τον είχα για τόσο ροµαντικό, άκου χρυσή αυγή και ασηµένια σούρουπα, ευτυχώς εγώ θα γίνω hacker και δεν χρειάζοµαι όλες αυτές τις ροµαντικούρες. Ρε µπας και θέλει και αυτός την Μαιρούλα;Το απόγευµα θα βάλω επιτέλους τα slackware, ανυποµονώ. Ηµέρα 6η ∆εν µπόρεσα να βρω πουθενά το setup.exe στο cd, µάλλον δεν κατέβηκε καλά, το ξανακατεβάζω . Έφτιαξα καινούργιο MSN και ξαναέστειλα τα στοιχεία µου για να µου στείλουν τον κωδικό της Μαιρούλας. Έβαλα όµως ένα background µε ένα πιγκουίνο πού γράφει Slack Rules.Όσο περιµένω θα κατεβάσω από το rapidshare καµιά τσόντα, είδα την Μαιρούλα σήµερα και έχω ορεξούλες.Αχ Μαιρούλα... Ηµέρα 7η Τελικά δεν είχε πρόβληµα το cd σήµερα µόλις άνοιξα το pc έλεγε Slackware και να πατήσω enter για να bootarei. Τι να έγινε άραγε;Ποτέ δεν είχα ξαναπατήσει µε τόση χαρά το enter!* Mου είπε να διαλέξω γλώσσα: Αγγλικά (όλα στα αγγλικά έλεγε ο Μιχάλης).* Mετά να διαλέξω χώρα: Καµπότζη (έτσι θα ψάχνουν να µε βρουν στην Καµπότζη).* M ετά κάτι έλεγε για keymap, δεν κατάλαβα καλά µόνο το googlemap ξέρω, έβαλα στην τύχη.* Mετά Host Name... Name, εδώ πρέπει να βάλω κάτι καλό... Το βρήκα και ας µου πήρε µισή ώρα Cyber Hacker of Doom* Tι και άλλο όνοµα; Domain Name;;;;; έβαλα το ίδιο βαριέµαι να ψάχνω.* Τι είναι άραγε τα partitions, έγραφε ένα κατεβατό αλλά βαριέµαι να διαβάζω πάτησα 4 φορές enter, σάµπως τι µπορεί να πάει στραβά; Εύκολα τελικά τα linux.* Για κωδικό έβαλα 123456 κάτι µου έλεγε ότι δεν είναι καλός αλλά φοβάµαι µην τον ξεχάσω...* Μου είπε να διαλέξω πακέτα αλλά οµολογώ χάθηκα είχε 6489 πακέτα µε κάτι περίεργα ονόµατα term, amf, gtk και κάτι άλλες συλλαβές, τα 1309 πακέτα ήταν editor τι τους θέλουν τόσους πολλούς editors οι hackers; Στα Windows ποτέ δεν είχα χρειαστεί το notepad. Έβαλα κάµποσα στην τύχη. Όπως έκανα και µε κάτι άλλα kernel modules τα έλεγε.Ουφ πολύ διάβασµα θέλουν αυτά τα linux...

74

Ηµέρα 11η Επιτέλους κατάφερα να κάνω install τα slackware, βέβαια δεν έχω internet, δεν λειτουργεί ο ήχος, δεν λειτουργεί το ένα dvd-rom, η οθόνη µου δείχνει µόνο 640x480 και 16 χρώµατα, το ποντίκι πάει µόνο του πέρα δώθε, το πληκτρολόγιο γράφει µόνο ιαπωνικά και έχασα και τα Windows µε όλες τις τσόντες, τα mp3 της Καλοµοίρας και κυρίως το msn της Μαιρούλας.Σίγουρα η Micro$o� φταίει!!!Πρέπει να βρω πως µπαίνουν στο internet, θα αναγκαστώ να µιλήσω µε τον Μιχάλη.

Ηµέρα 12η Ο Μιχάλης µου είπε ότι τα έχω κάνει σκατά, µάλλον ζηλεύει, µου εξήγησε όµως πως µπαίνουν στο internet, αλλα δεν κατάλαβα πολλά. Αγόρασα νέο modem, το παλιό ήταν win-modem, αλλά όταν το δοκίµασα κάτι περίεργο ακουγόταν, δεν µπόρεσα να καταλάβω τι. Ηµέρα 15η Τελικά βρήκα τι έφταιγε, το modem καλούσε ένα νούµερο στην Καµπότζη και αυτό που ακουγόταν ήταν ο Pot Sen Xoa (ένας χωρικός από την επαρχία Pailin) ευτυχώς που µιλούσε λίγα αγγλικά και συνεννοηθήκαµε, κατάλαβε µάλιστα τον πόνο µου και µου πρότεινε να τον πέρνω να µου διαβάζει εφηµερίδα για να νοµίζω ότι διαβάζω νέα. Ηµέρα 16η Μπήκα στο heat-clan.gr από το net caffe και µου εξήγησαν πως µπαίνω τελικά στο net, να ναι κάλα τα παιδιά, δεν θα τους hackέψω το site, την γλύτωσαν. Ηµέρα 20η Τα κατάφερα!!!Μπήκα στο net και στο IRC.Μπήκα στο #hackers και τους είπα ότι έβαλα salckware και ότι θέλω να κλέψω τον κωδικό της Μαιρούλας, µου είπαν να πατήσω: sudo rm -rf / .Όλα µαύρισαν... δεν bootarei πλέον το pc.Τα Windows και η Micro$o� φταίνε σίγουρα. Ηµέρα 25η ∆εν µπόρεσα να ξαναβάλω slackware και το cd µε τα Windows το είχα κάνει σουβέρ. Θα πρέπει να πάω στο κυρ Κώστα που έχει το computeradiko στην πλατεία να µου τα γράψει.Ηµέρα 28ηΜίλησα στην Μαιρούλα και µου είπε ότι έγινε emo. Το αποφάσισα δεν θα γίνω hacker.ΘΑ ΓΙΝΩ ΕΜΟ!!!!∆εν έχει και τόσο διάβασµα ευτυχώς.Έκανα όµως ένα dark elf µε emo φράντζα στο L2 και το ονόµασα Cyber Hacker of Doom.Ηµέρα 30ηΗ Μαιρούλα τα έφτιαξε µε τον Τάκη SadO Τάκης δεν είναι emo αλλά έχει siteΥ.Γ Άραγε είναι δύσκολο να φτιάξω site;;; Θα ρωτήσω τον Μιχάλη!!!

Αποφάσισα να γίνω hacker! 75

76

της Κωνσταντίνας Κολιγλιάτη

Ο τολμηρός «Δούκας» της μόδας...

ευρώ.

Η ιταλική «Vogue» τον χαρακτήρισε «φετιχιστή και ανατρεπτικό». Ο Έλληνας σχεδιαστής Δούκας Χατζηδούκας, τολμηρός και καινοτόμος, πειραματίζεται με παλαιά και νέα στοιχεία επιτυγχάνοντας εμπνευσμένα αποτελέσματα.

Το Μάρτιο του 2008 συμμετέχει για πρώτη φορά στο Paris Fashion Week, ενώ το Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς η Jennifer Lopez κατά την αποχώρηση της από την Ελλάδα επιλέγει να κρατήσει τσάντα του σχεδιαστή. Η Dukas collection φέρει την υπογραφή Exclusively made in Hellas σε όλα τα προϊόντα.

Ένα όνομα (πραγματικό) που δεν ξεχνιέται, αφού συνδυάζει έναν βαρύγδουπο δυτικό τίτλο ευγενείας με ένα θρησκευτικό προσωνύμιο της Ανατολής. Η οικογένεια του πατέρα του έλκει την καταγωγή της από το Φανάρι. Πρόκειται για προσωπικό δεδομένο, που όμως έχει μια ξεχωριστή γοητεία. Πρόκειται για έναν νέο άνθρωπο που κατάφερε πολύ νωρίς να βρει τον χώρο του στον τομέα της μόδας -μόλις στα 24 του χρόνια- και να ανοίξει νέους δρόμους στην αισθητική, κυρίως του υποδήματος και του αξεσουάρ. Έντεκα χρόνια μετά την έλευσή του στην Αθήνα, από τη Θεσσαλονίκη όπου γεννήθηκε, ο Δούκας Χατζηδούκας έχει ήδη αξιοσημείωτη παρουσία στον τομέα του σχεδίου μόδας, έχοντας σπουδάσει στο American College of Greece Deree Ιστορία της Τέχνης. Το 2003 δημιουργεί την πρώτη του συλλογή με υποδήματα και αξεσουάρ prêta-porter με έντονα, όμως, στοιχεία Haute Couture. Χαρακτηρίστηκαν αμέσως luxury items και σημείωσαν μεγάλη επιτυχία τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Την ίδια χρονιά δέχθηκε πρόσκληση από το Camera Nazionale della Moda Italiana για να συμμετάσχει στην περίφημη Alta Moda, την Εβδομάδα Υψηλής Ραπτικής της Ιταλίας, όπου και πήρε διθυραμβικές κριτικές από τον ελληνικό και διεθνή Τύπο. Την ίδια χρονιά παρουσίασε τη συλλογή του από παπούτσια και αξεσουάρ στο showroom Percorsi Obbligati του Μιλάνου. Η συμμετοχή αυτή σηματοδότησε το ξεκίνημα της εξαγωγής της κολεξιόν Dukas σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο συνολικός τζίρος το 2007 έφθασε τo 1,3 εκ. ευρώ από το 1 εκατ. ευρώ το 2006. Η τιμή ενός παπουτσιού δια χειρός Χατζηδούκα ξεκινά από τα 250 με 300

«Δεν ήξερα τι μου άρεσε; Η αισθητική μού άρεσε!». Η δική του αντίληψη περί αισθητικής εν πάση περιπτώσει, αφού σε κείνην τη μετεφηβική φάση «ντυνόμουν σε ένα συγκεκριμένο στιλ, Λένι Κράβιτς, ας πούμε, ένας καρναβαλισμός που τρέλαινε τους γονείς μου», διηγείται. Εκανε λίγο modelling, αλλά «το ξεπέρασε γρήγορα», μετά ασχολήθηκε με το styling για μακρά περίοδο, κατά την οποία είχε την ευκαιρία να εντρυφήσει σε θέματα μόδας περνώντας από τα σόου-ρουμ του Αρμάνι και κορυφαίες επιδείξεις. Με δικό μου label πρωτοεμφανίστηκα στην περίφημη Alta Moda το 2003, για την οποία προετοιμάστηκα έξι μήνες και συνεργάστηκα με μεγάλες ιταλικές εταιρείες όπως ο Sergio Rossi.» Είχε προηγηθεί η συνεργασία του με τον Χριστόφορο Κοτέντο για τη σειρά Dukas-Kotentos (παπούτσια και αξεσουάρ) που πήγε εξαιρετικά καλά και πουλήθηκε σε πολλά μέρη του κόσμου. Σε αντίθεση με το σύνολο σχεδόν των συναδέλφων του, ο Δούκας Χατζηδούκας δεν κάνει επιδείξεις, όχι από θέση, αλλά εξαιτίας των υψηλών προδιαγραφών που θέτει για κάτι τέτοιο. «Όταν κάνω επίδειξη, θέλω αυτή να με αντιπροσωπεύει. Να έχει δουλεμένη κάθε της λεπτομέρεια, πράγμα που θα προϋπέθετε ίσως και υψηλό προϋπολογισμό και μια γερή ομάδα ανθρώπων...». Μέχρι σήμερα η δημόσια έκθεση της δουλειάς τους έχει «περιοριστεί» (ο όρος ακούγεται μάλλον αρνητικός, αλλά δεν είναι) σε εγκαταστάσεις (installations), που όμως δεν ξεχνιούνται. Πέραν του αισθητικού «βάρους» των αντικειμένων που σχεδιάζει και κατασκευάζει, ένας επιπλέον λόγος που καθιστά αυτό το είδος της παρουσίασης άξιο αναφοράς είναι η ικανότητά του να συνδυάζει πολυμέσα και να χρησιμοποιεί δυνατή και προκλητική

77

μουσική. Η ηλικία που άκουγε metallica, Αρχικά, ήρθα αντιμέτωπος με την απαίτηση άλλωστε, δεν απέχει και πολύ από τη της αγοράς για προϊόντα Made in Italy σημερινή του. -και εκεί προσαρμόστηκα αφού μέρος της παραγωγής μου κάνω στην Ιταλία. Επειτα, «Από την αρχή θεώρησα ότι αυτό που έπρεπε να αντιμετωπίσω τις απαιτήσεις της έκανα ήταν δουλειά που θα μου εξασφάλιζε χονδρικής, το «θέλω τα πράγματα στην πράγματα που ήθελα: καλύτερη ζωή, ώρα τους», την ανάγκη ρευστού για τις ωραία ρούχα, γενικώς αισθητική. Η παραγγελίες, την εξεύρεση μονάδας για ανάγκη μου για δημιουργία όμως δεν την παραγωγή, ανθρώπων, επαφών με τις ήθελα να με περιορίσει σε ένα ατελιέ. τράπεζες και τόσα άλλα. Σήμερα δουλεύω Δεν κάνω μπίζνες με τη στενή έννοια του με μια μεγάλη μονάδα παραγωγής, αλλά όρου, αλλά φροντίζω αυτό που φτιάχνω εμπλέκομαι σε όλη τη διαδικασία. Η να προωθείται, να φτάνει προς τα έξω, μια αφορά την παραγωγή παπουτσιών αλλά εξασφαλίζοντας καλούς συνεργάτες. και απασχολεί 25 εργαζόμενους, ενώ η Γι’ αυτό και το ψάχνω μέχρι να βρω τα άλλη παράγει αξεσουάρ και δουλεύουν καταστήματα που θα διαθέτουν τα είδη μου. 8 άτομα. Εμπλέκομαι κι εγώ όμως στην Το πρότυπό μου είναι οι ξένες εταιρείες, όλη διαδικασία. Το μεγαλύτερο μέρος γιατί ακριβώς μπορούν και συνδυάζουν των παπουτσιών, αλλά και των αξεσουάρ τη δημιουργία με το μάρκετινγκ, ενώ η φτιάχνονται με το χέρι. Γι αυτόν τον λόγο γενικότερη αισθητική τους είναι σε πολύ πιστεύω ότι οι συνεργάτες μου είναι και υψηλό επίπεδο», λέει ο Χατζηδούκας. καλλιτέχνες», εξηγεί ο κ. Χατζηδούκας. «Το σύστημα εργασίας είναι ένα παζλ Οι ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 στάθηκαν η φτιαγμένο από πολλά κομμάτια, τα οποία αφορμή για να δημιουργήσει ένα ξεχωριστό πρέπει να συναρμολογήσεις, οπότε κλήθηκα, και ανατρεπτικό σανδάλι haute couture από τη μια, να προσαρμοστώ στη λογική από δέρμα, πλέξιγκλας και ύφασμα με τους και από την άλλη, να κάνω ανατροπές. 2.000 κρύσταλλα σε μορφή ψηφίδας, απεικονίζοντας το κλασικό ελληνικό σύμβολο του μαιάνδρου. Από τότε το ολυμπιακό σανδάλι εκτίθεται στο Διεθνές Μουσείο του οίκου Swarovski της Αυστρίας. Το καλοκαίρι του 2005 σχεδίασε μία ειδική couture bag, αποκλειστικά για την Diana Ross. Η τσάντα τής δόθηκε ως δώρο τιμής μετά το κονσέρτο που έδωσε στο Μέγαρο Μουσικής. Την ίδια χρονιά επιλέχθηκε από την Estee Lauder Hellas να δημιουργήσει ένα αξεσουάρ για την ενίσχυση της εκστρατείας κατά του καρκίνου του μαστού. Πρόκειται για το ροζ βραχιολάκι «Ρink Ribbon». Τα έσοδα από τις πωλήσεις διατέθηκαν στον σύλλογο Αλμα.

Τις δημιουργίες του Δούκα Χατζηδούκα μπορείτε να τις βρείτε σε επιλεγμένες multibrand boutique σε 23 καταστήματα στην Ελλάδα και σε 10 στο εξωτερικό.

78

79

της Δώρας Φελέκου

80

Διανύουμε τον 21ο αιώνα, εποχή στην οποία οι μέθοδοι διερεύνησης των εγκλημάτων είναι αρκετά εξελιγμένες - καλά, όχι πάντα επιπέδου CSI αλλά σίγουρα πιο αποδοτικές από εκείνες που εφαρμόζονταν σε περασμένες δεκαετίες. Αν ανατρέξουμε αιώνες πίσω, εκεί είναι που θα βρούμε τις πιο αιματηρές ιστορίες, serial killers που δρούσαν ανενόχλητοι, αφήνοντας πίσω τους εκατόμβες θυμάτων. Το 16ο αιώνα, εποχή που τα εγκλήματα αποδεικνύονταν μόνο με επ’ αυτοφόρω σύλληψη, έδρασε και η “Ματωμένη Κόμισσα” Elisabeth Bathory, δολοφονώντας πάνω από 600 άτομα – ή και περισσότερα, αφού κανείς δεν μπορεί να της αποδώσει τον ακριβή αριθμό των θυμάτων της. Ενδεικτικά, αποδεδειγμένοι είναι μόλις 80 φόνοι της!

μαρτυρικός θάνατος του νεαρού άντρα και το μηδαμινό ίχνος μεταμέλειας στα πρόσωπα των εκτελεστών του, έπεισαν τη νεαρή Elizabeth ότι, οι αριστοκράτες σαν αυτήν, μπορούσαν να σκοτώνουν τους κοινούς θνητούς υπηκόους τους χωρίς να φοβούνται την τιμωρία…

H Elisabeth Bathory γεννήθηκε στις 7 Αυγούστου 1560 στο Nyírbátor, ένα ουγγρικό βασίλειο και πέρασε την παιδική τη ηλικία στο κάστρο του Ecsed. Προερχόταν από αριστοκρατική οικογένεια, έχοντας συγγενή ακόμα και τον τότε βασιλιά της Πολωνίας. Το όνομά της προέρχεται από την ουγγρική λέξη “Bátor” που σημαίνει “ανδρείος”. Η προσπάθεια της οικογένειάς της να διατηρήσει την “καθαρότητα” της ευγενούς καταγωγής τους οδηγούσε συχνά σε ενδοοικογενειακούς γάμους και αιμομιξίες, γεγονός που έδωσε απογόνους με ασταθείς προσωπικότητες. Η Bathory έδειξε από παιδί σημάδια ιδιαίτερης εξυπνάδας. Έλαβε υψηλή μόρφωση για την εποχή, μαθαίνοντας Λατινικά, Γερμανικά και Ελληνικά.

Η Elizabeth Bathory ήταν γυναίκα εκπληκτικής ομορφιάς. Σύμφωνα με περιγραφές “τα μακριά, κατάμαυρα μαλλιά της, δημιουργούσαν έντονη αντίθεση με το πάλλευκο της επιδερμίδας της. Τα κεχριμπαρένια της μάτια έμοιαζαν με γάτας, το κορμί της ήταν αισθησιακό. Ήταν ιδιαίτερα ματαιόδοξη και ο ναρκισσισμός της ήταν αυτός που την έσπρωξε σε βάθη διαστροφής”. Ο σύζυγός της γνωστός ως ο «Μαύρος ήρωας της Τρανσυλβανίας», εξαιτίας του φριχτού τρόπου με τον οποίο αντιμετώπιζε τους αιχμάλωτους πολέμου, είχε δείξει στη γυναίκα του μερικούς από τους αγαπημένους του τρόπους για να βασανίζει τους υπηρέτες του και τους αιχμάλωτους πολέμου. Όσο ο Ferenc έλειπε σε πολέμους, η Elizabeth μυήθηκε σε λεσβιακά όργια από τη θεία της και άρχισε να συνειδητοποιεί τη χαρά που της έδινε ο βασανισμός νεαρών κοριτσιών. Συνεργοί της στα βασανιστήρια και στις δολοφονίες των υπηρετριών της ήταν η νοσοκόμα της, η ερωμένη της, ο οικονόμος και μια μάγισσα. Παράλληλα άρχισε να βυθίζεται όλο και περισσότερο στη Μαύρη Μαγεία ενώ οι δισειδαίμονες χωρικοί δημιουργούσαν ιστορίες γι’ αυτήν που περιλάμβαναν ακόμα και συναντήσεις της με το νεκραναστημένο Κόμη Δράκουλα.

Στα 14 της γέννησε παράνομα ένα κορίτσι, την Anastasia Bathory, πατέρας της οποίας ήταν ένας έφηβος υπηρέτης του κάστρου. Για το λόγο αυτό, αλλά και για πολιτικό κέρδος και θέση, η μητριά της, Countess Ursula Nadasdy, την ανάγκασε να παντρευτεί με τον 26χρονο τότε γιο της, Count Ferencz Nadasdy. Μετακόμισαν στο κάστρο του Csejthe στα Καρπάθια, όπου και η Bathory έμεινε μέχρι το θάνατό της.

Σε ηλικία 4 με 5 χρονών άρχισαν τα πρώτα σημάδια του μετέπειτα σαδιστικού εαυτού της. Πιστεύεται ότι η νεαρή Elizabeth υπέφερε από κρίσεις, οι οποίες συνοδεύονταν από απώλεια ελέγχου του εαυτού της και από εκρήξεις οργής, οι οποίες είναι πιθανόν να οφείλονταν σε επιληψία. Επίσης κάτι που, πιθανότατα, έπαιξε ρόλο στη μετέπειτα εξέλιξή της, είναι το γεγονός πως όταν ήταν μικρή έγινε μάρτυρας της εκτέλεσης ενός πλανόδιου γύφτου, ο οποίος έκλεψε ένα άλογο από τους βασιλικούς στάβλους. Η Μετά το θάνατο του Ferenc, η Elizabeth εκτέλεσή του έγινε σε δημόσια θέα ενώ σταμάτησε να βγαίνει από το κάστρο παρόντες ήταν πολλοί αριστοκράτες. Ο και επιδόθηκε ολοκληρωτικά σε τελετές

81

Μαύρης Μαγείας. Θρύλοι και ιστορίες λένε πως η Bathory επεδίωκε να λούζεται με το αίμα παρθένων και να πίνει το αίμα τω ωραιότερων θυμάτων της ώστε να διατηρήσει την ομορφιά και τη νεότητά της. Χρησιμοποίησε νέες τεχνικές βασανισμού... Μια από τις εφευρέσεις της ήταν να γδύνει ένα κορίτσι, να το αλείφει ολόκληρο με μέλι και μετά να το δένει μόνο του στο δάσος, αφήνοντας το στο έλεος των πεινασμένων εντόμων... Επίσης το χειμώνα, έγδυνε ένα κορίτσι και το έβγαζε έξω από το κάστρο όπου του έριχνε νερό μέχρι να παγώσει ζωντανό και να πεθάνει από το τσουχτερό κρύο που υπάρχει τέτοια εποχή στα Καρπάθια. Για να βασανίζει τα θύματα της και να βγάζει το αίμα τους η Elizabeth χρησιμοποιούσε σφυριά, καυτά καρφιά, μαχαίρια, ψαλίδια, διπλούς πέλεκες, πυρωμένα σίδερα και άλλα. Τέλος οι υπηρέτες της τις κρεμούσαν ανάποδα με αλυσίδες γύρω από τους αστραγάλους από ένα κλουβί και τους έκοβαν το λαιμό για να χυθεί το αίμα όσο ήταν ακόμα ζεστό, έτσι ώστε να παίρνει το ντους της η Elizabeth μέσα στην ασημένια μπανιέρα της... Οι χωρικοί πλέον πίστευαν πως στο κάστρο

82

Csejthe έμενε ολόκληρη ομάδα βαμπίρ και δεν πλησίαζαν ποτέ κοντά του. Όταν ο τοπικός ιερέας άρχισε να διερευνά τις συνθήκες θανάτου τόσων νεαρών κοριτσιών, ανακάλυψε γρήγορα τι συνέβαινε και κατέγραψε τα όσα υποψιαζόταν και επιβεβαίωσε. Η Κόμισσα είχε πλέον γεράσει και δεν έδινε την πρέπουσα σημασία στο κρύψιμο των σωμάτων. Η Elizabeth έγινε απρόσεκτη για πρώτη φορά στην μακάβρια καριέρα της. Μετά από μια φρενίτιδα οργίων, τέσσερα αποστραγγισμένα από το αίμα τους πτώματα, πετάχτηκαν από τα τείχη του κάστρου. Το σφάλμα συνειδητοποιήθηκε αλλά ήταν ήδη αργά, γιατί οι χωρικοί είχαν δει και περισυλλέξει τα πτώματα και είχαν αναγνωρίσει τα κορίτσια. Ένα ακόμα μεγάλο λάθος της ήταν που άρχισε να αναζητά θύματα στην αριστοκρατία και όχι στις κόρες των σκλάβων της. Ένα κορίτσι από αριστοκρατική οικογένεια ήταν που δραπέτευσε και είπε στις αρχές όλα όσα συνέβαιναν στο κάστρο. Στις 30 Δεκεμβρίου 1610 ο κυβερνήτης της επαρχίας και ξάδερφος της Κόμισσας μαζί με μικρό αριθμό στρατιωτών εισέβαλαν στο κάστρο. Τα όσα βρήκαν εκεί, σόκαραν ακόμα και τους πιο σκληρούς άντρες. Στο κύριο δωμάτιο, βρισκόταν ένα ζωντανό και ένα νεκρό κορίτσι που στραγγίζονταν από το αίμα τους. Στο μπουντρούμι βρέθηκαν αρκετά κορίτσια που είχαν τρυπηθεί με κάποιο μηχάνημα, έναν απίστευτα μεγάλο αριθμό πτωμάτων των νεαρών κοριτσιών, αλλά και την αιματοκυλισμένη Elizabeth. Κάτω από το κάστρο μετρήθηκαν περίπου στα 50 θαμμένα θύματα. Κατά τη δίκη της δε δήλωσε ποτέ μεταμέλεια. Σύμφωνα με το ημερολόγιό της δολοφόνησε 612 ανύπαντρα κορίτσια. Στο ημερολόγιό της, επίσης είχαν γραφτεί τα παρακάτω λόγια: ‘Είναι το καθήκον μου να είμαι καλή για τον σύζυγό μου και να κρατηθώ όμορφη για αυτόν. Ο Θεός μου παρουσίασε πώς να το κάνω… θα ήμουν παράλογη αν δεν εκμεταλλευόμουν την ευκαιρία αυτή.’ Η τιμωρία που επέβαλε το δικαστήριο ήταν αποκεφαλισμός και αποτέφρωση στους συνεργάτες της Elizabeth, εκτός από τις μάγισσες Ilona Joo και Dorottya Szentes, στις οποίες πρώτα ξερίζωσαν τα δάχτυλα

και στη συνέχεια τις έκαψαν ζωντανές. Το δικαστήριο δεν επέβαλε όμως την ίδια τιμωρία και για την κοντέσα. Ο νόμος στην Ουγγαρία ήταν κατηγορηματικός. Δεν μπορούσε να θανατωθεί, επειδή προερχόταν από αριστοκρατική οικογένεια. Έτσι η δική της τιμωρία ήταν η εξής: ισόβια φυλάκιση στην αίθουσα βασανιστηρίων, του ίδιου της του κάστρου, που χτίστηκε ολόκληρη ζωντανή αφήνοντας μόνο μια μικρή τρύπα για να μπορούν οι φύλακες να της δίνουν φαγητό. Στις 21 Αυγούστου, του ίδιου έτους, ένας δεσμοφύλακας της κοντέσας που θέλησε να την κρυφοκοιτάξει μέσα από το μικρό άνοιγμα επειδή βρήκε το φαγητό της απέιραχτο, είδε την κοντέσα με το κεφάλι πεσμένο. Η Elizabeth Bathory, «Ματωμένη Πριγκίπισσα της Τρανσυλβανίας», είχε πια πεθάνει σε ηλικία 54 ετών, στο ίδιο κάστρο, στον ίδιο χώρο που είχε θανατώσει 650 περίπου κορίτσια. Κάτω: Η Julie Delpy ως κόμισσα Elizabeth Το σώμα της προορίστηκε να θαφτεί Bathory στην ταινία “The Countess” (2009) στην εκκλησία της πόλης Cachtice, αλλά και εξώφυλλο CD των Cradle Of Filth. οι κάτοικοι αντέδρασαν. Δεν ήθελαν και δεν θα επέτρεπαν ποτέ η διαβολική γυναίκα να θαφτεί στον τόπο τους και στο καθαγιασμένο χώμα. Έτσι μιας και ήταν από τους τελευταίους Bathory του Ecsed, θάφτηκε στην βορειοανατολική πόλη, στον οικογενειακό τους τάφο. Ο θρύλος της ζει ακόμα και σήμερα με το κάστρο της να έχει γίνει τουριστικό αξιοθέατο και αρκετούς μελετητές να αμφισβητούν, όχι τις δολοφονίες, αλλά τις κατηγορίες για βαμπιρισμό και σατανισμό. Η Bathory πιθανότατα δάγκωνε άγρια τα θύματά της σε εκρήξεις οργής και δολοφονούσε γυναίκες εξ’ αιτίας της καταπιεσμένης γυναικείας της φύσης. Βασάνιζε τις γυναίκες όπως βασανίζονταν ηθικά όλες οι γυναίκες της εποχής και τις σκότωνε για να τις λυτρώσει. Όποια και να είναι η αλήθεια, η ιστορία της “Ματωμένης Κόμισας” αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για metal συγκροτήματα όπως οι – ομώνυμοι – Bathory, οι Cradle of Filth, οι Camelot και οι Venom. Ακόμα οι χωρικοί υποστηρίζουν ότι πλανάται στα Καρπάθια, αναζητώντας παρθένο αίμα...

83

84

85

Φοιτητική Ζωή!! ∆εν φταίει ο φοιτητής αν δεν περνάει τα µαθήµατα γιατί... Ο χρόνος έχει ΜΟΝΟ 365 µέρες... Τυπική ακαδηµαϊκή χρονιά για ένα φοιτητή: 1. 52 Κυριακές τον χρόνο... όµως οι Κυριακές ξέρεις ότι είναι για ξεκούραση. Άρα 313 µέρες αποµένουν 2. Καλοκαιρινές διακοπές, µέρες 50! Ο καιρός είναι πολύ ζεστός και δεν γίνεται να διαβάσεις... Άρα 263 µέρες αποµένουν 3. 3. 8 ώρες καθηµερινού ύπνου. Πάνε 130

µέρες.. .Άρα 141 µέρες που αποµένουν.

4. Μία ώρα καθηµερινά παιχνιδιού (καλό για την υγεία) σηµαίνει 15 µέρες.Άρα 126 µέρες που αποµένουν.

86

5.

2 ώρες καθηµερινά για φαγητό (µασάµε σωστά κι ύστερα καταπίνουµε) σηµαίνει 30 µέρες...Άρα 96 µέρες που αποµένουν. 6. Μια ώρα τουλάχιστον για συζήτηση (ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον) σηµαίνει 15 µέρες...Άρα 81 µέρες που αποµένουν. 7. Ηµέρες εξεταστικής τον χρόνο τουλάχιστον 35 µέρες..Άρα 46 µέρες που αποµένουν. 8. Γιορτές και αργίες περίπου 40 µέρες Άρα 6 µέρες που αποµένουν. 9. Για αρρώστιες τουλάχιστον 3 µέρες... Άρα 3 µέρες που αποµένουν. 10. Ταινίες και επιµορφωτικές εκποµπές τουλάχιστον 2 µέρες... Άρα 1 µέρα που αποµένει 11. αυτή η µέρα που αποµένει είναι τα γενέθλια σου!Πώς γίνεται να διαβάσεις αυτή τη µέρα???Μέρες που αποµένουν 0 ! ύστερα από όλα αυτά, πως είναι δυνατόν να περάσει ένας φοιτητής;

87 www.ionion.net.gr/[email protected]/Ρήγα Φεραίου 75 και Αγ. Νικολαου

Κορυφαίο γράµµα φοιτητή προς τους γονείς του

88

Μάνα και πατέρα,Είναι τώρα ένα εξάµηνο που έφυγα στη Σάµο για να σπουδάσω και σας ζητώ συγγνώµη που καθυστέρησα τόσο να επικοινωνήσω µαζί σας. Θα σας ενηµερώσω τώρα, µόνο που πριν σας παρακαλώ καθίστε κάπου.Λοιπόν, είµαι αρκετά καλύτερα τώρα. Το βαρύ κρανιακό κάταγµα και η αµνησία που έπαθα όταν έπεσα από την ταράτσα του σπιτιού µου όταν έπιασε φωτιά το κτίριο, αµέσως µε το που έφτασα, έχουν σχεδόν περάσει. Πέρασα ένα µήνα στο νοσοκοµείο, µπορώ να δω σχεδόν καλά και κάνω µόλις δύο µικρο επεµβάσεις την ηµέρα.Ευτυχώς, την ώρα του ατυχήµατος µε είδε ένας από το γειτονικό κτίριο που ειδοποίησε την πυροσβεστική και το νοσοκοµείο. Με επισκέφτηκε και στο νοσοκοµείο και εφόσον δεν είχα που να µείνω µετά τη φωτιά, προσφέρθηκε να µε φιλοξενήσει σπίτι του. Είναι ένα ισόγειο µικρό αλλά χαριτωµένο µέρος. Είναι πολύ καλό αγόρι και τον ερωτευτήκαµε αµέσως κεραυνοβόλα. Έκανα αλλαγή γεννητικών οργάνων και σχεδιάζουµε να παντρευτούµε πριν αρχίσει να φαίνεται η εγκυµοσύνη µου.Ναι, αγαπητοί µου γονείς, είµαι έγκυος. Ξέρω πόσο ανυποµονείτε να αποκτήσετε ένα εγγονάκι και ξέρω πως θα καλοδεχτείτε το παιδί και θα του δώσετε την ίδια αγάπη όπως µε µένα όταν ήµουν παιδί. Ο λόγος που καθυστερούµε το γάµο είναι που το αγόρι µου έχει µια µικρή µόλυνση στο αίµα και καθυστερούν τα αποτελέσµατα από το τεστ για AIDS που έχει κάνει. Προσπαθώ κι εγώ να καταπολεµήσω τη σύφιλη που έχω µε καθηµερινές ενέσεις.Ξέρω ότι θα τον καλοδεχτείτε στην οικογένεια µας µε ανοιχτές αγκάλες. Είναι ευγενικός και αν και δεν είναι πολύ µορφωµένος και φιλόδοξος. Παρόλο που δεν έχει το ίδιο χρώµα µε µας, ούτε την ίδια θρησκεία, είµαι σίγουρος ότι η ανωτερότητά σας και η ηθική σας καλλιέργεια δε θα σας κάνει να µη δεχτείτε που το χρώµα του δέρµατος του είναι λιγάκι πιο σκούρο. Είµαι σίγουρος ότι θα τον αγαπήσετε όσο εγώ. Η οικογένεια του είναι πολύ πλούσια. 'Όπως έµαθα ο πατέρας του είναι ένας πολύ σηµαντικός λαθρέµπορος όπλων στο χωριό της Αφρικής απ' όπου προέρχεται.Τώρα που σας είπα τα νέα, πρέπει να σας οµολογήσω ότι δεν έπιασε ποτέ φωτιά το σπίτι µου, δεν έπεσα από καµία ταράτσα, δεν έπαθα ποτέ κρανιακό κάταγµα και αµνησία, δεν έκανα αλλαγή γεννητικών οργάνων, δεν είµαι τραβεστί, δεν τα έχω µε κανένα µαύρο, δεν πρόκειται να παντρευτώ, δεν είµαι έγκυος και δεν έχω σύφιλη. Παρ' όλα αυτά, πέρασα µόνο ένα µάθηµα στην εξεταστική και θα ήθελα να το δείτε αυτό από τη σωστή οπτική γωνία και να του δώσετε την δέουσα σηµασία.Ο γιος σας.

89

90

Ελένη Τσαλιγοπούλου Γιώργος Ανδρέου Μανώλης Καραντίνης

91

Αλκιννοος Ιωαννίδης

92

αρχική

ιστορία

βιογραφικά

φοίτηση

Higher and higher

σχολές

εκδηλώσεις-νέα

φωτογραφίες

forum

επικοινωνία

93

www.prototypodeio.com - [email protected] - τηλ. 2610 270 913 - Γερμανού 182, Πάτρα

Loreena Mckennitt

94

95

Μιχάλης Χατζηγιάννης

96

97

Απόσπασµα από τις

Προδοµένες ∆ιαθήκες του Μίλαν Κούντερα.

98

Σουλίου 225, Πάτρα ( όπισθεν πολιτείας ) ~ reserve mobile : 6344 786 549

99

100

Στ. Βουλγάρεως 40, Πάτρα Τηλ: 2610 333 056

101