paraman ragasiyam

் ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

பரம(ன்) ரகசியம்

ப

என்.கணேசன்

அத்தியாயம் - 1

்

ரக

ச

ிய

ம

புறநகர்ப்பகுதியில் அமமந்திருந்த அந்தத் ணதாட்ட வீட்டுக்கு அவன் வந்து ணசர்ந்த ணபாது இரவு மணி இரண்டு. சுற்றிலும் இருந்த பபரிய மதில் சுவமரயும், முன்னால் இருந்த பபரிய இரும்புக் கதமவயும் அவன் ஒருவித அலட்சியத்துடன் ஆராய்ந்தான். இரும்புக் கதமவ ஒட்டிய சுவரில் ஒட்டியிருந்த கரும்பலமகயில் ”சர்வம் சிவமயம்” என்ற வாசகம் கரும்பலமகயில் தங்க எழுத்துகளில் மின்னியது பதருவிளக்கின் பவளிச்சத்தில் பதரிந்தது. உள்ணள நாய்கள் இல்மல என்ற தகவமல அவனுக்கு அந்த ணவமலமயக் பகாடுத்தவர்கள் முன்ணப பசால்லி இருந்தார்கள். பதருவில் ஆள் நடமாட்டணம இல்மல, யாரும் தன்மனக் கவனிக்கவில்மல என்பமத ஒரு முமற உறுதிப்படுத்திக் பகாண்டு அவன் அனாயாசமாக அந்த இரும்புக் ணகட்டில் ஏறி உள்ணள குதித்தான்.

ப

ரம (ன )்

வீட்டினுள்ணள அந்த ணநரத்திலும் மின்விளக்கு எரிந்து பகாண்டிருந்தது. அவன் அமத எதிர்பார்த்திருக்கவில்மல என்றாலும் பயப்படவும் இல்மல. அவன் தன் சிறிய வயதில் இருந்து அறியாத ஒரு உேர்ச்சி பயம் தான். பன்னிரண்டு வயதில் திருடவும், பதிணனழு வயதில் பகாமல பசய்யவும் ஆரம்பித்தவன் அவன். எத்தமன பகாள்மள அடித்திருக்கிறான், எத்தமன பகாமல பசய்திருக்கிறான் என்ற முழுக்கேக்மக அவன் மவத்திருக்கவில்மல. ணபாலீசாரிடமும் அதன் முழுக்கேக்கு இல்மல. அத்தமன பசய்த ணபாதும் சரி, அதில் சிலவற்றிற்காக பிடிபட்ட ணபாதும் சரி அவன் பயத்மத சிறிதும் உேர்ந்திருக்கவில்மல.

்

ிய

ம

ஒரு அமானுஷ்ய அமமதிமயத் துமளத்துக் பகாண்படழுந்த சுவர்க்ணகாழியின் சத்தம் தவிர அந்த இடத்தில் ணவபறந்த ஒலியும் இல்மல. அவன் சத்தமில்லாமல் வீட்மட ணநாக்கி முன்ணனறினான். வீட்மட முன்ணப விவரித்திருந்தார்கள். ஒரு ஹால், படுக்மகயமற, பூமையமற, சமமயலமற, குளியலமற, கழிப்பமற பகாண்டது அந்த வீடு. வீட்டின் முன் கதவு மிகப்பமையது, மரத்தினாலானது, பமைய பலவீனமான தாழ்ப்பாள் பகாண்டது, அதனால் உள்ணள நுமைவது அவனுக்கு அத்தமன கஷ்டமான காரியம் அல்ல என்று பசால்லி இருந்தார்கள்.

ரம (ன )்

ரக

ச

ஹாலில் தான் மின்விளக்கு எரிந்து பகாண்டிருந்தது. ஹால் ைன்னல் திறந்து தான் இருந்தது. மமறவாக நின்று பகாண்டு உள்ணள பார்த்தான். முதியவர் ஒருவர் ஹாலில் ைன்னலுக்கு ணநபரதிரில் இருந்த பூமையமறயில் தியானத்தில் அமர்ந்திருந்தார். பூமையமறயில் இரண்டு அகல்விளக்குகள் ஒளிர்ந்து பகாண்டிருந்தன. பூமையமறயில் ஒரு சிவலிங்கத்மதத் தவிர ணவறு எந்த விக்கிரகணமா, படங்கணளா இல்லாதது விளக்பகாளியில் பதரிந்தது. இந்த சிவலிங்கம் தான் அவர்கள் குறி. அந்த சிவலிங்கத்மத அவன் உற்றுப்பார்த்தான். சாதாரே கல் லிங்கம் தான். இதில் என்ன விணசஷம் இருக்கிறது என்பது அவனுக்குப் புரியவில்மல. அவனுக்கு உடல் வலிமமயும், மன மதரியமும் இருந்த அளவுக்கு அறிவுகூர்மம ணபாதாது. அதனால் அவன் அமதத் பதரிந்து பகாள்ளவும் முமனயவில்மல.

ப

அந்த முதியவர் மிக ஒடிசலாக இருந்தார். அவமரக் பகால்வது ஒரு பூச்சிமய நசுக்குவது ணபாலத் தான் அவனுக்கு. இந்த ணவமலமய முடிக்க எவ்வளவு பேம் ணவண்டும் என்று ணகட்ட ணபாது ணபரம் ணபசுவார்கள் என்று நிமனத்து இரண்டு லட்சம்

ணவண்டும் என்று ணகட்டான். அவர்கள் மறுணபச்சு ணபசாமல் ஒத்துக் பகாண்டமத இப்ணபாது நிமனத்தாலும் அவனுக்கு ஆச்சரியமாகத்தான் இருந்தது. மூன்று லட்சமாகக் ணகட்டிருக்கலாணமா?

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

ஆனால் பே விஷயத்தில் ணபரம் ணபசாதவர்கள், முன்னதாகணவ ஒரு லட்ச ரூபாமயயும் முன்பேமாகக் பகாடுத்தவர்கள், மற்ற சில நிபந்தமனகள் விதித்தார்கள். எந்தக் காரேத்மதக் பகாண்டும் அந்த முதியவமர பூமையமறயில் பகால்லக் கூடாது, எந்தக் காரேத்மதக் பகாண்டும் அவன் அந்த பூமையமறக்குள் நுமையணவா, சிவலிங்கத்மதத் பதாடணவா கூடாது என்று உறுதியாகச் பசால்லி இருந்தார்கள். அவன் அறிவுகூர்மம பற்றி அவர்கள் அறிந்திருந்தார்கணளா என்னணவா, பசான்னமத அவன் வாயால் திரும்பச் பசால்ல மவத்துக் ணகட்டார்கள். அந்த லிங்கத்தில் ஏதாவது புமதயல் இருக்குணமா? தங்கம் மவரம் ணபான்றமவ உள்ணள மவத்து மூடப்பட்டிருக்குணமா என்ற சந்ணதகம் அவனுக்கு இப்ணபாது வந்தது. அப்படி இருந்தால் ணகட்ட இரண்டு லட்சம் குமறவு தான். கிைவர் அந்த பூமையமறயில் அமர்ந்திருப்பது இப்ணபாது அவனுக்கு அனுகூலமாக இல்மல. முன்னால் சிவலிங்கம் சிமலயாக இருக்க, முதியவரும் இன்பனாரு சிமல ணபால அமசவில்லாமல் உட்கார்ந்திருந்தார். மனதுக்குள்ணள கிைவரிடம் பசான்னான். “ணயாவ் சாமி கும்பிட்டது ணபாதும்யா. பவளிணய வாய்யா”

ப

அவன் வாய் விட்டுச் பசால்லி அமதக் ணகட்டது ணபால் முதியவர் கண்கமளத் திறந்து அவனிருந்த ைன்னல் பக்கம் பார்த்தார். அவனுக்கு திக்பகன்றது. அவமன அறியாமல் மயிர்க்கூச்பசரிந்தது. ஒருசில வினாடிகள் ஹால் ைன்னமலப் பார்த்தார் அவர். கண்டிப்பாக இருட்டில் நின்றிருந்த அவமன அவர்

்

ம

பார்த்திருக்க வாய்ப்ணப இல்மல. என்றாலும் அவர் பார்மவ அவமனப் பார்ப்பதாக அவன் உேர்ந்தான். ஆனாலும் அவனுக்கு பயம் வந்து விடவில்மல. அவமனப்பார்த்து மற்றவர்கள் தான் பயப்பட ணவண்டுணம ஒழிய அவன் யாமரயும் பார்த்து பயப்பட ணவண்டிய அவசியணம இல்மல.

ரக

ச

ிய

கிைவர் முகத்தில் ணலசானபதாரு புன்னமக அரும்பி மமறந்ததாக அவனுக்குத் ணதான்றியது. அவர் அமமதியாக எழுந்து நின்று சாஷ்டாங்கமாக விழுந்து சிவலிங்கத்மத வேங்கினார். வேங்கி எழுந்து அவர் திரும்பிய ணபாது அவர் முகத்தில் அசாதாரேமானபதாரு சாந்தம் பதரிந்தது. அவர் பூமையமறமய விட்டு பவளிணய வந்தார். பவளிணய வந்தவர் பத்மாசனத்தில் அந்த சிவலிங்கத்மதப் பார்த்தபடிணய ஹாலில் அமர்ந்தார்.

ப

ரம (ன )்

அவன் உள்ளுேர்வு பசான்னது, அவன் அங்ணக இருப்பது அவருக்குத் பதரியும் என்று. அவனுக்கு சந்ணதகம் வந்தது. வீட்டுக்குள் ணவறு யாராவது ஒளிந்து பகாண்டிருக்கிறார்கணளா? அதனால் தான் அவர் அவ்வளவு மதரியமாக அப்படி உட்கார்கிறாணரா? பமல்ல வீட்மட சத்தமில்லாமல் ஒரு சுற்று சுற்றி வந்தான். எல்லா ைன்னல்களும் திறந்து தான் இருந்தன. அதன் வழியாக உள்ணள ணநாட்டமிட்டான். இருட்டில் பார்த்துப் பைகிய அவன் கண்களுக்கு உள்ணள ணவறு யாரும் இருப்பதாகத் பதரியவில்மல. மறுபடி அவன் பமைய இடத்திற்ணக வந்து ஹால் ைன்னல் வழியாக அவமரப் பார்த்தான். அவர் அணத இடத்தில் பத்மாசனத்திணலணய இன்னமும் அமர்ந்திருந்தார். பூமையமறயில் அகல்விளக்குகள் அமேந்து ணபாயிருந்தன. இனி தாமதிப்பது வீண் என்று எண்ணியவனாக அவன் வீட்டின் கதவருணக வந்தான். கதவு ணலசாகத் திறந்திருந்தமத அவன் அப்ணபாது தான் கவனித்தான். அவனுக்கு இது எல்லாம் இயல்பாகத்

்

ம

பதரியவில்மல. அவனுக்குப் புரியாத ஏணதா ஒரு விஷயம் மிகவும் பிரதானமாக அங்ணக இருப்பதாக அவனுக்குத் ணதான்றியது. ஆனாலும் கத்திமயக் மகயில் எடுத்துக் பகாண்டு அவன் பமல்ல கதமவத் திறந்து ஒரு நிமிடம் தாமதித்தான். பின் திடீபரன்று உள்ணள பாய்ந்தான். அவமன ஆக்கிரமிக்க அங்ணக யாரும் இல்மல.

ரக

ச

ிய

அவன் பாய்ந்து வந்த சத்தம் அவமரப் பாதித்ததாகத் பதரியவில்மல. அவர் தியானம் கமலயவும் இல்மல. அவனுக்கு அவர் நடவடிக்மக திமகப்மப ஏற்படுத்துவதாக இருந்தது. இன்னும் சிறிது ணநரம் அங்கிருந்தால் மபத்தியணம பிடித்து விடும் ணபால இருந்தது. ”என்ன இைவுடா இது. இந்த ஆள் மனுசன் தானா?” என்று தனக்குள்ணள அவன் ணகட்டுக் பகாண்டான். உடனடியாக ணவமலமய முடித்து விட்டு இந்த இடத்மத விட்டுப் ணபாய் விடுவது தான் நல்லது என்று அவனுக்குத் ணதான்றியது.

ப

ரம (ன )்

அதற்குப் பின் அவன் தயங்கவில்மல. மின்னல் ணவகத்தில் பசயல்பட்டு தியானத்தில் அமர்ந்திருந்த அவர் கழுத்மத அசுர பலத்துடன் பநரித்தான். அவர் உடல் துடித்தாலும் அவரது பத்மாசனம் கமலயவில்மல. அவர் அவமனத் தடுக்கணவா, ணபாராடணவா இல்மல. அவர் உயிர் பிரியும் வமர அவன் தன் பிடிமயத் தளர்த்தவில்மல. அவர் உயிர் பிரிந்த அந்த கேத்தில் பூமையமறயில் ஒரு ஒளி ணதான்றி மமறந்தது. அவன் திமகத்துப் ணபானான். ஒளி ணதான்றியது பூமை அமறயின் எந்த விளக்காலும் அல்ல, அந்த சிவலிங்கத்தில் தான் என்று ஏணதா ஒரு உேர்வு வந்து ணபானது. யாணரா சிவலிங்கத்தில் பவள்மள ஒளிமய பாய்ச்சியது ணபால, ஒரு மின்னல் ஒளி அந்த சிவலிங்கத்தில் வந்து ணபானது ணபால, அந்தக் கிைவரின் உயிணர ஒளியாகி அந்த சிவலிங்கத்தில் ணசர்ந்து மமறந்தது ணபால... அணத ணநரத்தில் அவமன வந்து ஏணதா ஒரு சக்தி தீண்டியமதப் ணபாலவும் உேர்ந்தான். அது என்ன என்று

அவனுக்கு விளக்கத் பதரியவில்மல என்றாலும் அவன் ஒரு அபசௌகரியத்மத உேர்ந்தான்.

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

முதல் முமறயாக இனம் புரியாத ஒரு பயம் அவனுள் எட்டிப்பார்த்தது. ணயாசித்துப் பார்க்மகயில் அந்த முதியவர் சாகத் தயாராக இருந்தது ணபாலவும் அதற்காகக் காத்துக் பகாண்டு இருந்தது ணபாலவும் அவனுக்குத் ணதான்றியது. கடவுமள நம்பாத அவனுக்கு, அமானுஷ்யங்கமளயும் நம்பாத அவனுக்கு, சிவலிங்கத்தில் வந்து ணபான ஒளி கண்டிப்பாக பவளிணய இருந்து யாணரா டார்ச் மூலம் பாய்ச்சியதாகணவா, அல்லது ஃப்ளாஷ் காமிராவில் படம் எடுத்ததாகணவா தான் இருக்க ணவண்டும் என்று சந்ணதகம் எழும்ப ணவகமாக பவளிணய ஓடி வந்து வீட்மட சுற்றிப் பார்த்தான். யாரும் இல்மல. ணதாட்டத்தில் யாராவது ஒளிந்து இருக்கலாணமா? அவனுக்கு இந்த ணவமல தந்தவர்களில் யாராவது ஒருவணரா, அவர்கள் அனுப்பிய ஆள் யாராவணதா இருக்கலாணமா என்பறல்லாம் சந்ணதகம் வந்தது. ஆனால் அணத ணநரத்தில் அவமன வந்து தீண்டியதாக அவன் உேர்ந்த சக்தி என்ன? அது பிரமமணயா?

அவனுக்கு குைப்பமாக இருந்தது. தமல ணலசாக வலித்தது. அவர்கள் ஒரு பமாமபல் ணபாமனத் தந்து அதில் ஒரு எண்ணிற்கு ணவமல முடிந்தவுடன் அமைக்கச் பசால்லி இருந்தார்கள். அவன் பவளிணய வந்து அவர்கள் பசான்னபடிணய அந்த பமாமபல் ணபாமன எடுத்து அந்த எண்ணிற்கு அமைத்துச் பசான்னான்.

ப

“கிைவமனக் பகான்னாச்சு”

“பூமையமறக்கு பவளிய தாணன?” “ஆமா”

“நீ பூமையமறக்குள்ணள ணபாகமல அல்லவா?”

்

ம

“ணபாகமல”

ிய

“அந்த சிவலிங்கத்மத பதாடமல அல்லவா?”

ச

அவனுக்குக் ணகாபம் வந்தது. “உள்ணள ணபாகாம எப்படி அமதத் பதாட முடியும்? என் மக என்ன பத்தடி நீளமா”

ரக

அந்தக் ணகாபம் தான் அவன் உண்மமமயச் பசால்கிறான் என்பமத அந்த மனிதருக்கு உேர்த்தியது ணபால இருந்தது. அமமதியாகச் பசான்னார். “அங்ணகணய இரு. கால் மணி ணநரத்தில் என் ஆட்கள் அங்ணக வந்து விடுவார்கள்”

ப

ரம (ன )்

அவன் காத்திருந்தான். காத்திருந்த ணநரத்தில் ஒவ்பவாரு பநாடியும் மிக மிக மந்தமாக நகர்ந்தது ணபால இருந்தது. வீட்டின் உள்ணள எட்டிப்பார்த்தான். முதியவரின் உடல் சரிந்து கிடந்தாலும் கால் பத்மாசனத்திணலணய இருந்தது இயல்பில்லாத ஒரு விஷயமாகப் பட்டது. அப்ணபாது தான் அந்தக் கிைவரின் முகம் பார்த்தான். மூக்கிலும் வாயிலும் இரத்தம் வழிந்திருந்தாலும் அந்த முகத்தில் வலியின் சுவடு பகாஞ்சம் கூட இல்மல. மாறாக ணபரமமதியுடன் அந்த முகம் பதரிந்தது. உள்ணள நுமைந்து ஹாலில் இருந்தபடிணய அந்த சிவலிங்கத்மதக் கவனித்தான். சிவலிங்கம் சாதாரேமாகத் தான் பதரிந்தது. அமதத் பதாடக்கூடாது, பூமையமறக்குள் நுமையக் கூடாது என்று திரும்பத் திரும்ப அவர்கள் பசால்லி இருந்ததும், இப்ணபாதும் கூட அமதக் ணகட்டு உறுதிப்படுத்திக் பகாண்டதும் ஏணதா ஒரு

்

ரக

ச

அத்தியாயம் - 2

ிய

ம

ரகசியம் இந்த சிவலிங்கத்மதச் சூழ்ந்து இருப்பமத அவனுக்கு உேர்த்தியது. சிறு வயதிலிருந்ணத பசய்யாணத என்பமத பசய்து பைகியவன் அவன்.... அவன் கடிகாரத்மதப் பார்த்தான். அவர் பசான்ன கேக்குப்படி அவர்கள் வர இன்னும் பன்னிரண்டு நிமிடங்கள் இருக்கின்றன. அதற்குள் அந்த சிவலிங்கத்தில் அப்படி என்ன தான் ரகசியம் புமதந்து இருக்கிறது என்பமதத் பதரிந்து பகாள்ளும் ஆவல் வலிமமயாக அவனுக்குள்ணள எை அவன் அந்தப் பூமையமறக்குள் நுமைந்தான்.

ரம (ன )்

அந்தக் பகாமலகாரனிடம் ணபானில் பதரிவித்தபடி ஆட்கள் மூன்று ணபர் இரண்டு கார்களில் பசான்ன ணநரத்திற்குள் வந்து ணசர்ந்தார்கள். அவர்கள் வந்த ணபாது அவன் ணதாட்டத்தின் முன் இரும்புக் கதவு பாதி திறந்து கிடந்தது. மறுபாதிக் கதவின் கீழ்க்கம்பிகளில் ஒன்மறப் பிடித்தபடி அவன் கீணை உட்கார்ந்திருந்தான். பதருவில் ஆள் நடமாட்டணம இல்லாமல் இருந்தால் கூட இப்படியா பதருவிளக்கின் ஒளியில் அலட்சியமாக உட்கார்ந்திருப்பது என்று நிமனத்தவனாய் முதல் காரில் இருந்து இறங்கியவன் அவமன பநருங்கினான்.

ப

கார்கள் வந்து நின்ற சத்தம் கூட அந்தக் பகாமலகாரன் கவனத்மதத் திருப்பவில்மல. அதனால் ஏணதா பிரச்சிமன என்பமத உேர்ந்த முதல் கார் ஆசாமி குனிந்து அந்தக் பகாமலகாரமன உற்றுப்பார்த்தான். பின் மூக்கருணக மகமய மவத்துப் பார்த்தான். மூச்சில்மல. அப்ணபாது தான் அந்தக் பகாமலகாரன் இறந்து ணபாயிருந்தது உமறத்தது. திமகப்புடன் அவமன முதல் கார் ஆசாமி கூர்ந்து பார்த்தான். உடலில் எந்தக் காயமும் இல்மல. முகத்தில்

மட்டும் எமதணயா பார்த்து பயந்த பீதி பிரதானமாகத் பதரிந்தது. ஏணதா அதிர்ச்சியில் இறந்து ணபாயிருக்க ணவண்டும்....

்

ம

இரண்டாவது காரில் இருந்து ஒருவன் தான் இறங்கி வந்தான். “என்னாச்சு”

ிய

“பசத்துட்டான்”

ச

“எப்படி?”

ரக

“பதரியல. முகத்தப் பார்த்தா ஏணதா பயந்து ணபான மாதிரி பதரியுது”

ரம (ன )்

“பயமா, இவனுக்கா....” என்று பசான்ன இரண்டாவது கார் ஆசாமி அருகில் வந்து இறந்தவமன உற்றுப்பார்த்தான். அவன் பசான்னது உண்மம என்று பதரிந்தது. ணதர்ந்பதடுக்கும் ணபாணத பயணமா, இரக்கணமா, தயக்கணமா இல்லாத ஆளாகப்பார்த்துத் தான் அவர்கள் அவமனத் ணதர்ந்பதடுத்து இருந்தார்கள். அப்படிப்பட்ட அவமனணய இந்தக் ணகாலத்தில் பார்த்த ணபாது ஏற்பட்ட அதிர்ச்சியில் ஒருகேம் இரண்டாவது கார் ஆசாமி ணபச்சிைந்து ணபானான். “என்ன பசய்யலாம்?” முதல் கார் ஆசாமி ணகட்டான்.

ப

ஆயிரம் ணகள்விகள் மனதில் எழுந்தாலும், இந்த சூழ்நிமலமய சிறிதும் எதிர்பாராமலிருந்தாலும் கூட இரண்டாவது கார் ஆசாமி தன்மன உடனடியாக சுதாரித்துக் பகாண்டான். ஒரு முமற ஆைமாக மூச்மச உள்ளிழுத்து பவளி விட்டவன் அமமதியாகச் பசான்னான். “முதலில் இவனுக்கு நாம் பகாடுத்த பசல்மல எடு”

் யாரிடமாவது

எங்காவது

ிய

“நம் பசல்ணபானில் ணவறு ணபசியிருக்கிறானான்னு பார்”

ம

முதல் கார் ஆசாமி இறந்தவன் சட்மடப்மபயில் மவத்திருந்த இரண்டு பசல் ணபான்கமள பவளிணய எடுத்தான். ஒன்று பகாமலகாரனுமடயது. இன்பனான்று அவர்கள் அவனுக்குக் பகாடுத்தது.

ரக

ச

முதல் கார் ஆசாமி தாங்கள் பகாடுத்திருந்த பசல்ணபானில் ஆராய்ந்து விட்டுச் பசான்னான். “நம்மிடம் மட்டும் தான் ணபசியிருக்கான். ணவற எந்தக் காலும் இதுக்கும் வரல. இவமன என்ன பண்ேறது?”

ரம (ன )்

”இவமன சுவரின் மமறவுக்கு இழுத்து விடு. பவளிணய இருந்து பார்த்தால் பதரியாதபடி இருந்தால் ணபாதும்” கவனமாக பிேத்மத சுவர்ப்பக்கம் அவன் இழுத்துப் ணபாட்ட பிறகு இரண்டாம் கார் ஆசாமி பசான்னான். “ணபாய் உள்ணள என்ன நிலவரம்னு பார்க்கலாம் வா”

ப

அவர்கள் இருவரும் ணவகமாக வீட்மட ணநாக்கி நடந்தார்கள். நடக்கும் ணபாது முதல் கார் ஆசாமி ணகட்டான். “அவன் பயத்துலணய பசத்திருப்பாணனா? என்ன ஆகியிருந்திருக்கும்?” ”பதரியல. எனக்கு சந்ணதகம், நாம பசான்னமதயும் மீறி அந்த பூமையமறக்குள்ணள நுமைஞ்சிருக்கலாம். ஏதாவது பசய்திருக்கலாம்.....”

“அது அவ்வளவு அபாயமானதா?”

்

ச

ிய

ம

இரண்டாம் கார் ஆசாமி பதில் பசால்லவில்மல. அதற்குள் அவர்கள் வீட்மட எட்டி விட்டிருந்தார்கள். சர்வ ைாக்கிரமதயுடன் வாசலிணலணய நின்று பகாண்டு உள்ணள எட்டிப்பார்த்தார்கள். பத்மாசனத்ணதாணட கவிழ்ந்திருந்த முதியவர் பிேம் அவர்கமள பவறித்துப் பார்த்தது. முகத்தில் இரத்த வரிகள் இருந்தாலும் அவர் முகத்தில் இருந்த அமமதிமயயும் அவமரக் பகான்றவன் முகத்தில் இருந்த பீதிமயயும் ஒப்பிடாமல் அவர்களால் இருக்க முடியவில்மல....

ரக

“இபதன்ன இந்த ஆள் பத்மாசனத்துலணய இருக்கார். இது இயல்பா பதரியலணய...” முதல் கார் ஆசாமிக்குத் தன் திமகப்மப பவளிக்காட்டாமல் இருக்க முடியவில்மல.

ரம (ன )்

“உன்னால பகாஞ்ச ணநரம் ணபசாமல் இருக்க முடியுமா?” என்று குரமல உயர்த்தாமல் பல்மலக் கடித்துக் பகாண்டு பசான்ன இரண்டாம் கார் ஆசாமி ஹாமல ஆராய்ந்தான். கிைவரின் பிேத்மதத் தவிர ணவறு எதுவும் வித்தியாசமாக இருப்பதாகத் ணதான்றவில்மல.

ப

உள்ணள அவன் நுமைந்தான். படபடக்கும் இதயத்துடன் பூமையமறமயப் பார்த்தான். சிவலிங்கம் இன்னும் அங்ணகணய இருந்தது. ஒரு நிம்மதிப் பபருமூச்சு விட்டான் அவன். அவமனத் பதாடர்ந்து முதல் கார் ஆசாமியும் உள்ணள நுமைந்தான். இரண்டாம் கார் ஆசாமி பதாட்டுடாணத. கவனமா இரு”

எச்சரித்தான்.

“எமதயும்

்

ம

முதல் கார் ஆசாமி தமலயமசத்தான். இருவரும் பமல்ல பூமையமறக்கு இரண்டடி தள்ளிணய நின்று பூமையமறமய ணநாட்டமிட்டார்கள். பூமையமறயில் திருநீறு டப்பா கவிழ்ந்து திருநீறு தமரயில் பகாட்டிக் கிடந்தது. ஹாலின் விளக்பகாளியில் அதற்கு ணமல் பூமையமறயில் ணவறு அசாதாரேமானதாக எதுவும் பதரியவில்மல.

ரக

ச

ிய

இரண்டாம் கார் ஆசாமி தன் மகக்குட்மடமய எடுத்து அமதப்பிடித்தபடி ஹாலில் இருந்த பூமையமற ஸ்விட்ச்மசப் ணபாட்டான். ஓரடி தூரத்தில் இருந்ணத பூமையமறமய ணமலும் ஆராய்ந்தான். அப்ணபாது தான் பூமையமறயின் ஒரு ஓரத்தில் அடுக்கி மவக்கப்பட்டிருந்த ணதவார, திருவாசகப் புத்தகங்கள் சரிந்து கிடந்தது பதரிந்தது.

ரம (ன )்

“முட்டாள்... முட்டாள்.... அவன் உள்ணள ணபாயிருக்கிறான்” இரண்டாம் கார் ஆசாமி ஆத்திரத்துடன் பல்மலக் கடித்தான். சில வினாடிகளில் சுதாரித்துக் பகாண்ட அவன் அடுத்தவனிடம் பசான்னான். “அவமன வரச் பசால்...” முதல் கார் ஆசாமி அவசரமாகப் ணபானான். பவளிணய இருந்த முதல் காரின் பின் கதமவத் திறந்து அங்கு அமர்ந்திருந்தவமன “வாங்க” என்றான்.

ப

இடுப்பில் ஈரத்துண்மட கச்மச கட்டிக் பகாண்டிருந்த ஒரு ஆைானுபாகுவான இமளஞன் காரில் இருந்து இறங்கினான். அவன் பசருப்பு இல்லாமல் பவறும் காலுடன் இருந்தான். அவன் பநற்றியிலும், மககளிலும், புைங்களிலும், பநஞ்சிலும் திருநீறு பூசி இருந்தான். அவன் வாய் ஏணதா மந்திரங்கமள முணுமுணுத்துக் பகாண்டிருந்தது.

்

ம

இருவரும் உள்ணள ணபானார்கள். அந்த இமளஞன் அக்கம் பக்கம் பார்க்காமல் ணநர் பார்மவயுடன் சீரான ணவகத்தில் பசன்றான். வீட்டினுள்ணள நுமையும் ணபாது முதியவரின் பிேத்மதப் பார்க்க ணநர்ந்த ணபாது மட்டும் அவன் ஒரு கேம் அப்படிணய நின்றான். அவமனயும் அந்த விலகாத பத்மாசனம் திமகப்மப அளித்திருக்க ணவண்டும்.

ரக

ச

ிய

தாமதமாவமத சகிக்க முடியாத இரண்டாம் கார் ஆசாமி அவனுக்கு பூமையமறமயக் மக நீட்டி காண்பித்தான். அந்த இமளஞன் திமகப்பில் இருந்து மீண்டு பூமையமறக்குள் நுமைந்தான். உள்ணள நுமைந்தவுடன் சாஷ்டாங்கமாய் நமஸ்கரித்தான். மந்திரங்கமள உச்சரித்தபடிணய அந்த சிமலமய அவன் பயபக்தியுடன் பதாட்டு வேங்கினான். ஏணதா ஒரு ணலசான மின் அதிர்ச்சிமய உேர்ந்தது ணபால அவனுக்கு உடல் சிலிர்த்தது.

ரம (ன )்

அமதக் கவனித்த முதல் கார் ஆசாமி “என்ன?” என்று சற்ணற பயத்துடன் ணகட்டான். அந்த இமளஞன் பதில் பசால்லவில்மல. அவன் பக்கம் திரும்பிப் பார்க்கவும் இல்மல. இரண்டாம் கார் ஆசாமி தன் சகாவிடம் அவசரமாய் தாழ்ந்த குரலில் எச்சரித்தான். “அவன் கவனம் இப்ணபாது எதிலும் திரும்பக்கூடாது. நீ எதுவும் ணகட்காணத....ணபசாமலிரு”

ப

முதல் கார் ஆசாமி அதற்குப் பிறகு வாமயத் திறக்கவில்மல.

அந்த இமளஞன் மக கூப்பி ஒரு முமற வேங்கி விட்டு அந்த சிவலிங்கத்மதத் தூக்கினான். அந்த சிவலிங்கம் மிக அதிக கனம் இல்மல. சுமார் பத்து அல்லது பன்னிரண்டு கிணலா தான் இருக்கும்.

அமதத் தூக்கிக் பகாண்டு அந்த இமளஞன் பவளிணய வந்தான். அவன் உதடுகள் ஏணதா மந்திரத்மத உச்சரித்தபடி இருந்தன.

்

ரக

ச

ிய

ம

அவன் ணவகமாக சிவலிங்கத்துடன் பவளிணய பசல்ல மற்ற இருவரும் அவமனப் பின் பதாடர்ந்தார்கள். அந்த இமளஞன் தன் மகயில் இருக்கும் சிவலிங்கம் கனத்துக் பகாண்ணட ணபாவது ணபால் உேர்ந்தான். அவன் ஆரம்பத்திணலணய எச்சரிக்கப்பட்டிருந்தான். ” அந்த சிவலிங்கம் இங்கு வந்து ணசர்வதற்குள் நீ எதிர்பாராத எத்தமனணயா நடக்கலாம். சிவலிங்கம் உன் மகயில் இருக்கும் ணபாது பிரளயணம ஆனாலும் சரி, இந்த மந்திரத்மத பசால்வமத மட்டும் நீ நிறுத்தி விடக்கூடாது. இது தான் உன் பாதுகாப்பு கவசம். அணத ணபால சிவலிங்கத்மதக் கீணை ணபாட்டு விடவும் கூடாது....”

ரம (ன )்

அந்த நள்ளிரவுக் குளிரிலும் அந்த இமளஞனுக்கு வியர்க்க ஆரம்பித்தது. சிவலிங்கம் அநியாயத்திற்கு எமட கூடிக்பகாண்டு ணபானது. ஏணதா ஒரு அபசௌகரியத்மத உடபலல்லாம் அவன் உேர்ந்தான். முன்ணப அறிவுறுத்தப்பட்டபடி அவன் அந்த மந்திரத்மத மட்டும் விடாமல் பசால்லிக் பகாண்டிருக்க, காமர வந்தமடந்தான்.

ப

முதல் காரின் பின் சீட்டில் முன்ணப புதிய பட்டுத்துணி ஒன்று விரிக்கப்பட்டு இருந்தது. அதில் மிகக் கவனமாய் அந்த சிவலிங்கத்மத மவத்து விட்டு அதன் அருகில் அந்த இமளஞன் தானும் அமர்ந்தான். இறக்கி மவத்த பின் தான் அவனுக்கு நிம்மதியாக இருந்தது. கார் ணவகமாகக் கிளம்பியது. முதல் காமரத் பதாடர்ந்ணத இரண்டாவது காரும் ணவகமாகத் பதாடர்ந்தது. இரண்டாவது கார் ஆசாமி நிம்மதிப் பபருமூச்சு விட்டான். வந்த ணவமல நன்றாகணவ முடிந்து விட்டது. அந்தக் பகாமலகாரன் தான் ணதமவ இல்லாமல் உயிமர விட்டு விட்டான்....

்

ிய

ம

அவன் எப்படி இறந்தான்? பயணம அறிந்திராத அவன் எமதப்பார்த்து பயந்தான்? கிைவமரக் பகான்று விட்டு பதரிவித்த ணபாது கூட அவன் சாதாரேமாகத் தாணன இருந்தான்! பிறகு ஏணதா ஒரு உந்துதலில் அவன் பூமையமறக்குள் நுமைந்திருக்க ணவண்டும். பின் என்ன ஆகியிருந்திருக்கும்?... மனதின் நீண்ட ணகள்விகள் பசல் ணபான் சத்தத்தில் அறுபட்டன. பசல் ணபாமன எடுத்துப் ணபசினான். “ஹணலா”

ரக

ச

முதல் கார் ஆசாமி தான் ணபசினான். “ஏ.சி ணபாட்டுக்கூட இவனுக்கு அதிகமா வியர்க்குது. ஏணதா ைுரத்தில் இருக்கிற மாதிரி ணதாணுது. இவ்வளவு ணநரமா மந்திரத்மத பமல்ல உச்சரிச்சிட்டு இருந்தவன் சத்தமாய் பசால்ல ஆரம்பிச்சிருக்கான். ஏணதா மபத்தியம் பிடிச்சிட்ட மாதிரி ணதாணுது. என்ன பசய்யறது?” அவன் குரலில் பயம் பதானித்தது.

ரம (ன )்

இரண்டாம் கார் ஆசாமி காதில் அந்த இமளஞன் சத்தமாகச் பசால்லும் மந்திரம் நன்றாகணவ ணகட்டது. இரண்டாம் கார் ஆசாமி அமமதியாகச் பசான்னான். “இதுல நாம் பசய்யறதுக்கு எதுவுமில்மல. சீக்கிரமா அந்த சிமலமய அங்ணக ணசர்த்திட்டா ணபாதும். மீதிமய அவர் பார்த்துக்குவார். நீ கண்டுக்காணத”

ப

ஆனால் முதல் கார் ஆசாமிக்கு அப்படி இருக்க முடியவில்மல. நடக்கிற எதுவுணம இயல்பானதாக இல்மல.... ஆைம் பதரியாமல் காமல விட்டு விட்ணடாணமா என்று ணதான்ற ஆரம்பித்தது.

அத்தியாயம் - 3

மிக ணநசித்த மனிதர்களின் மரேத்மதக் காண்பது பரணமஸ்வரனுக்கு அறுபத்தி எட்டாண்டு கால வாழ்க்மகயில்

்

ரக

ச

ிய

ம

புதியபதான்றும் அல்ல. பதிணனழு வயதில் தந்மத, முப்பத்பதட்டு வயதில் மமனவி, அறுபத்தி ஏழு வயதில் மகன் என மூவர் மரேத்மத சந்தித்திருக்கிறார். மூன்றுணம அகால மரேங்கள் தான். அதற்பகல்லாம் யாமரயும் அவரால் குற்றப்படுத்த முடியவில்மல. விதி என்று தாங்கிக் பகாள்ள முடிந்தது. ஆனால் அண்ேன் பசுபதியின் மரேம் பகாமலயாக இருந்ததால் அவரால் தாங்கிக் பகாள்ள முடியவில்மல. தகவல் கிமடத்ததும் தளர்ந்து ணபாய் அப்படிணய இரண்டு நிமிடங்கள் உட்கார்ந்திருந்தார். மருமகமனயும் ணபரமனயும் அமைத்து அங்கு நடக்க ணவண்டியமதப் பார்த்துக் பகாள்ளச் பசால்லி அனுப்பிய அவருக்கு அண்ேனின் மரேத்மதத் தாயிடம் எப்படி பசால்வது என்ற கவமல மமல ணபால் மனமத அழுத்தியது.

ரம (ன )்

ஆனந்தவல்லிக்கு எண்பத்தி எட்டு வயது ஆகியிருந்த ணபாதும் உடல் ஆணராக்கியணமா, மன உறுதிணயா குமறந்திருக்கவில்மல. என்றாலும் மூத்த மகன் மரேத்மத அவளால் தாங்கிக் பகாள்ள முடியுமா என்று அவர் பயப்பட்டார். கடிகாரத்மதப் பார்த்தார். மணி காமல ஏழு. அம்மா ஐந்தமர மணிக்ணக எழும் வைக்கம் உமடயவள். இன்ணனரம் குளித்து விட்டு சாய்வு நாற்காலியில் அமர்ந்து தினசரிப் பத்திரிக்மகமயப் படிக்க ஆரம்பித்திருப்பாள்... கனத்த இதயத்துடன் தாயின் அமறக்குள் நுமைந்தார். அவர் கணித்த படிணய சாய்வு நாற்காலியில் அமர்ந்து பசய்தித்தாமளப் படித்துக் பகாண்டிருந்த ஆனந்தவல்லி மகமனப் பார்த்ததும் புன்னமக பூத்தாள்.

ப

அவருக்கு நிமனவு பதரிந்த நாளிலிருந்து அவமளப் பட்டுப்புடமவ அல்லாமல் ணவபறந்த புடமவ அணிந்தும் அவர் பார்த்ததில்மல. அவள் உடலில் சுமார் முப்பது பவுன்களுக்கு குமறந்து நமககள் இல்லாமல் இருந்ததில்மல. ஒரு நாள் பார்த்த

நமகமய பதிமனந்து நாட்களாவது கழியாமல் மறு முமற அவள் உடலில் பார்க்க முடியாது. அணத ணபால் ஒரு நாள் அணிந்த பட்டுப்புடமவ சில மாதங்கள் கழியாமல் அவள் அணிவதில்மல....

்

ம

“என்னடா வாக்கிங் ணபாகமலயா?” அவள் ணகட்டாள்.

ிய

“இல்லம்மா”

ச

“ஏண்டா உடம்பு சரியில்மலயா. என்னணவா மாதிரி இருக்ணக?”

ரக

பரணமஸ்வரன் பசால்ல வாய் வராமல் தவித்தார். எந்தபவாரு சூழ்நிமலயிலும் தயக்கமில்லாமல் பசய்ய ணவண்டியமதச் பசய்ய முடிந்த அவளுமடய இமளய மகனின் தயக்கம் ஏணதா ஒரு விபரீதம் நடந்திருக்க ணவண்டும் என்பமத அவளுக்கு உேர்த்த அவள் பசய்தித்தாமள கீணை மவத்தாள்.

ரம (ன )்

“யாருக்கு என்ன ஆச்சு”

எந்தத் தாயும் ணகட்க விரும்பாத பசய்திமய அவர் அவளுக்கு எப்படிச் பசால்வார்? பமல்ல வந்து அவள் அருணக அமர்ந்து அவள் மககமளத் தன் மககளால் பிடித்துக் பகாண்டு கண்கள் கலங்க பரணமஸ்வரன் பசான்னார். “அண்ோ காலமாயிட்டான்மா”

ப

ஆனந்தவல்லி இடி விழுந்தது ணபால் உேர்ந்தாள். நம்ப முடியாதவளாய் சில வினாடிகள் இருந்து விட்டு ணகட்டாள். “என்ன ஆச்சு?” அவள் குரல் உமடந்திருந்தது.

அவர் சுருக்கமாக அண்ேன் பகாமல பசய்யப்பட்டார் என்பமதச் பசான்னார். அவமரணய பவறித்துப் பார்த்தபடி சிறிது ணநரம் அமர்ந்திருந்த அவள் கண்களில் நீர் நிமறந்தது.

்

ிய

ம

அவளுக்கு இன்னமும் ணகட்டமத நம்ப முடியவில்மல. “யாருக்குணம எந்த தீங்மகயும் மனசால கூட அவன் நிமனச்சதில்மலணயடா. நமக்பகல்லாமாவது ஆகாத ஆள் இருப்பாங்க. அவனுக்கு அப்படி யாரும் இருக்க முடியாணதடா... பின்ன எப்படிடா?” அவள் நம்ப முடியாமல் ணகட்டாள்.

ரம (ன )்

ரக

ச

அவள் பசான்னது ணபால பசுபதி புழு பூச்சிக்குக் கூட தீங்கு எண்ேத் பதரியாதவர். ணகாடிக்கேக்கான பசாத்துக்கமள தன் தம்பிக்ணக எழுதிக் பகாடுத்து விட்டு “எனக்கு இது ணபாதும்” என்று ஒரு சிவலிங்கத்ணதாடு ணதாட்ட வீட்டில் ஒதுங்கியவர். ஒரு துறவிமயப் ணபால வாழ்ந்தவர். எமதயும் யாரிடமும் எதிர்பாராதவர். அன்மபத் தவிர ணவறு ஒரு தன்மம அறியாதவர். அவமரக் பகாமல பசய்ய யாருக்கு எப்படி மனம் வந்தது? அந்தக் ணகள்விக்குப் பதில் அந்த காோமல் ணபான சிவலிங்கத்தில் இருப்பதாகத் தான் அவருக்குத் ணதான்றியது. அமதத் தாயிடம் அவர் வாய் விட்டுச் பசான்னார். அவள் அதிர்ச்சியும் துக்கமும் மனமத மமலயாய் அழுத்த சிமலயாய் சமமந்தாள்....

ப

அந்த சிவலிங்கம் சுமார் அறுபது வருடங்களுக்கு முன் அவர்கள் குடும்பத்திடம் வந்து ணசர்ந்தது. பரணமஸ்வரனின் மூதாமதயர்கள் சிவனின் பரம பக்தர்கள். பபரும் பேக்காரரான பரணமஸ்வரனின் தந்மதயும் சிவபக்தர்கள், சிவன் ணகாயில்களுக்கு ஆதரவாக இருந்ததால் அவரிடம் பல மசவ அடியார்கள் வந்து பசல்வது வைக்கம். இரண்டமர ஏக்கர் ணதாட்ட வீட்மட பரணமஸ்வரனின் தந்மத அவர்கள் வந்து தங்கிச் பசல்வதற்காகணவ ஒதுக்கி மவத்திருந்தார். அப்படித்தான் ஒரு நடுத்தர வயது சித்தர்

்

ம

அறுபது வருடங்களுக்கு முன் அந்தத் ணதாட்ட வீட்டிற்கு வந்தார். அந்த சித்தர் தன்னுடன் ஒரு சிவலிங்கத்மதக் பகாண்டு வந்திருந்தார். அப்ணபாது பசுபதிக்கு வயது பத்து. பரணமஸ்வரனுக்கு வயது எட்டு. பிள்மளகள் இருவமரயும் அமைத்துக் பகாண்டு அவர்கள் தந்மத அந்த சித்தமர தரிசிக்கச் பசன்றார்.

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

அந்த சித்தர் ணதாற்றத்தில் கருத்து பமலிந்து இருந்தாலும் அவர் கண்களில் இருந்த பைாலிப்பு இப்ணபாதும் பரணமஸ்வரனுக்கு நிமனவிருக்கிறது. ணநராக அவர் கண்கமள சில வினாடிகள் பார்த்துக் பகாண்டிருப்பது முடியாத காரியம் தான். ஆனால் சிறுவன் பசுபதி அந்த சித்தமரப் பார்த்தபடிணய வசீகரப்பட்டபடி நிமறய ணநரம் நின்றிருந்தான். அவர்கள் தந்மத கிளம்பிய ணபாது பசுபதி திரும்ப வீட்டுக்கு வர மறுத்தான். அன்று அங்ணகணய தங்க விருப்பம் பதரிவித்தான். அந்த சித்தரும் அவர்கள் தந்மதயிடம் அவன் இருக்கட்டுணம என்று பசால்ல, அவருக்கு மகன் நடவடிக்மக ஆச்சரியத்மத ஏற்படுத்தினாலும் சம்மதித்து இமளய மகமன மட்டும் அமைத்துக் பகாண்டு வீடு திரும்பினார்.

ப

அன்று அவருக்கு மமனவி ஆனந்தவல்லியிடம் இருந்து கிமடத்த அர்ச்சமனகள் பகாஞ்சநஞ்சமல்ல. ஆன்மிக விஷயங்களில் அவரளவு ஈடுபாடு இல்லாத ஆனந்தவல்லி மூத்த மகன் நடவடிக்மகயில் ஏணதா ஒரு ஆபத்மத உேர்ந்தாள். அவள் உேர்ந்தமத உறுதிப்படுத்துகிற மாதிரி மறு நாள் வீடு திரும்பிய பசுபதி நிமறய மாறியிருந்தான். விமளயாட்டிலும், சாப்பிடுவதிலும், மற்றவர்களுடன் பைகுவதிலும் ஆர்வம் அவனுக்குப் படிப்படியாகக் குமறய ஆரம்பித்தது. அந்த சித்தர் இரண்டு நாளில் ணதாட்ட வீட்மட விட்டுப் ணபாயிருந்தாலும் சிவலிங்கத்மத மட்டும் அங்ணகணய விட்டுச் பசன்றிருந்தார்.

்

ரக

ச

ிய

ம

பசுபதி அடிக்கடி ணதாட்ட வீட்டுக்குச் பசன்று அந்த சிவலிங்கத்துடன் அதிகப் பபாழுமதக் கழிக்க ஆரம்பித்தான். ஆனந்தவல்லி தன் மகமன மாற்ற தன்னால் ஆன அத்தமனயும் பசய்து பார்த்தாள். ஆனால் பசுபதி மாறியவன் மாறியவன் தான். ஒரு நாள் அங்கு ணபானவன் வீடு திரும்பணவ இல்மல. இனி தனக்கு அது தான் வீடு என்றான். ணகாடிக்கேக்கான பசாத்துகள் இருக்மகயில் அதற்குப் பாத்தியப்பட்டவன் இப்படி மாறுவதில் சிறிதும் விருப்பமில்லாத ஆனந்தவல்லி ஒரு நாள் ணதாட்ட வீட்டில் மகன் முன்னிமலயில் உண்ோ விரதம் கூட இருந்து பார்த்தாள். தற்பகாமல பசய்து பகாள்வதாக பயமுறுத்தியும் பார்த்தாள். தானிறந்தால் பகாள்ளி ணபாடக் கூட அவன் வரக்கூடாது என்று பசான்னாள். தாமய இரக்கத்துடன் பசுபதி பார்த்தாணன ஒழிய அமசந்து பகாடுக்கவில்மல.

ரம (ன )்

ஆனந்தவல்லி ணதாற்றுப் ணபாய் வீடு திரும்பினாள். பசுபதி அடுத்ததாக அவர்கள் வீட்டுக்குத் திரும்பியது தந்மதயின் மரேத்தின் ணபாது தான். தந்மதயின் அந்திமக் கிரிமயகள் முடிந்த பின் மறுபடி ணதாட்ட வீட்டுக்குச் பசன்ற பசுபதி பின் கமடசி வமர அங்கிருந்து ணவறங்கும் பசன்றதில்மல. அவர் வாழ்க்மக ஒரு துறவியினுமடயதாக இருந்தது. எல்லா பசாத்துக்கமளயும் தம்பியின் பபயருக்கு மாற்றிக் பகாடுத்தார். அதற்குப் பின் வீட்டின் எந்த சுப, அசுப நிகழ்ச்சிகளிலும் அவர் பங்பகடுத்தது இல்மல.

ப

ஆனால் அண்ேன் மீது அதீத பாசம் பகாண்டிருந்த பரணமஸ்வரன் மட்டும் மாதபமாரு முமறயாவது அண்ேமனப் ணபாய் சந்திப்பார். சில முமற தன் மமனவிமயயும், குைந்மதகமளயும் உடன் அமைத்துப் ணபாயிருக்கிறார் என்றாலும் அதிகம் அவர் ணபானது தனியாகத் தான். அப்ணபாபதல்லாம் பசுபதி ணபசிய வார்த்மதகமள விரல் விட்டு எண்ணி விடலாம். ஆனால் சணகாதரமனச் பசன்று சந்தித்து விட்டுத் திரும்பும் ணபாபதல்லாம்

்

ம

மன அமமதிமய பரணமஸ்வரன் உேர்ந்தார். ஏதாவது பிரச்சிமனகள் வரும் ணபாபதல்லாம் அண்ேனிடம் மனம் விட்டு பரணமஸ்வரன் பசால்வார். பசுபதி அமமதியாகக் ணகட்டுக் பகாண்டிருப்பார். சில சமயங்களில் ஓரிரு பசாற்கள் பதிலாக வரும். பல சமயங்களில் பமௌனணம பதிலாக அமமயும். ஆனாலும் வீடு திரும்பும் ணபாது பரணமஸ்வரன் பதளிவமடந்து இருப்பார்.

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ஆரம்பத்தில் இமளய மகன் ணபாய் விட்டு வரும் ணபாபதல்லாம் தன்மனப் பற்றி மூத்த மகன் விசாரித்தானா என்றறிய ஆனந்தவல்லி ஆர்வம் காட்டினாள். இல்மல என்பமத அறிந்த ணபாது அவள் முகத்தில் பரவிய ணசாகம் பரணமஸ்வரனுக்கு இப்ணபாதும் நிமனவில் இருக்கிறது. இயல்பிணலணய சுயமரியாமத, பகௌரவம், தன்மானம் ஆகியமவ அதிகம் உள்ள அவள் மூத்த மகனின் பாராமுகத்தில் மனமுமடந்து ணபானாலும் பவளிணய காட்டிக் பகாண்டதில்மல. பின் மூத்த மகமனப் பற்றி விசாரித்ததும் இல்மல, ணபசியதும் இல்மல. எத்தமனணயா முமற அண்ேமனப் பார்க்கச் பசல்லும் ணபாது தாமயயும் உடன் வர பரணமஸ்வரன் அமைத்திருக்கிறார். ஆனால் அவள் ணபானதில்மல. மகணன ஆனாலும் சுய பகௌரவத்மத விட்டுப் ணபாய் பார்ப்பதில் அவளுக்கு உடன்பாடில்மல. இரண்டு மாதங்களுக்கு முன் பரணமஸ்வரன் பசன்றிருந்த ணபாது முதல் முமறயாக பசுபதி ணகட்டார். “அம்மா எப்படி இருக்கா?”

ப

பரணமஸ்வரனிற்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. “நல்லா இருக்கா” “ஒரு தடமவ கூட்டிட்டு வா. பார்க்கணும் ணபால இருக்கு”

்

ிய

ம

வீட்டுக்கு வந்த பின் பரணமஸ்வரன் தாயிடம் பசான்ன ணபாது அவள் அப்படிணய உமறந்து ணபானது ணபால் இருந்தது. கனவா நனவா என்பது ணபால கண்கமள கசக்கி விழித்துப் பார்த்தாள். நிைம் தான் என்றானவுடன் அவள் கண்களில் அவமளயும் மீறி நீர் ணகார்த்தது. அவன் கூப்பிட்டவுடணன ணபாய்த்தான் ஆக ணவண்டுமா என்று அவள் ணயாசித்தது ணபால இருந்தது. ஆனாலும் மறு நாணள பரணமஸ்வரனுடன் ணதாட்ட வீட்டுக்குச் பசன்றாள்.

ரம (ன )்

ரக

ச

மூத்த மகமனப் பார்த்தவுடன் அத்தமன ஆண்டுகள் சுமந்து பகாண்டு இருந்த உள்ளக் குமுறமல எல்லாம் ஆனந்தவல்லி பகாட்டித் தீர்த்தாள். அம்மா என்று ஒருத்தி இருப்பது உனக்கு இப்ணபாது தானா ஞாபகம் வந்தது என்று ஆரம்பித்தவள் அமர மணி ணநரம் அழுமகயுடனும் ஆத்திரத்துடனும் மகமன வாயிற்கு வந்தபடி திட்டித் தீர்த்தாள். ஒரு குைந்மதயின் புலம்பமலக் ணகட்டுக் பகாள்வது ணபால புன்னமகயுடன் தாமயப் பார்த்துக் பகாண்டிருந்த பசுபதி அவள் ஓய்ந்த பிறகு ஒரு அன்பான மகனாய் இயல்பாய் ணபசினார். தாயின் உடல்நலம் விசாரித்தார். அவள் தன் உடல் உபாமதகமளச் பசான்ன ணபாது சாப்பிட ணவண்டிய காய்கறிகள், உேவுகமளயும், தவிர்க்க ணவண்டிய காய்கறிகள் உேவுகமளயும் பசான்னார். ஆனந்தவல்லி பசான்ன குடும்ப விஷயங்கமளப் பபாறுமமணயாடு ணகட்டார். இரண்டு மணி ணநரம் அங்கு இருந்து விட்டுக் கிளம்பிய ணபாது ஆனந்தவல்லி மூத்த மகனிடம் கறாராகச் பசான்னாள். “இனிணம நான் வர மாட்ணடன். அம்மா ணவணும்னா நீ தான் என்மனப் பார்க்க வரணும்”

ப

பதிலாக பசுபதி புன்னமகக்க மட்டுணம பசய்தார். ஆனால் அதுணவ தாயிற்கும் மகனிற்கும் இமடணயயான கமடசி சந்திப்பாக அமமந்து விட்டது.....

பரணமஸ்வரன் எழுந்தார். ”அம்மா அண்ோ பிேத்மத இங்ணக பகாண்டு வரணுமா?” “ணவண்டாம்.” ணயாசிக்காமல் வந்தது பதில்.

்

வந்து

ம

அங்ணக

ிய

”அண்ோமவ கமடசியா ஒரு தடமவ பார்க்கறியா?” அவர் தயக்கத்துடன் ணகட்டார்.

ரக

ச

”அவமன அந்தக் ணகாலத்துல பார்க்கற சக்திய கடவுள் தரமலடா. நீ ணபா.... ணபாய் ஆக ணவண்டியமதப் பார்...” என்று கரகரத்த குரலில் பசான்ன ஆனந்தவல்லி இமளய மகன் அமறயிலிருந்து பவளிணயறிய பிறகு வாய் விட்டு அை ஆரம்பித்தாள்...

ரம (ன )்

அண்ேனின் கமடசி காரியங்கமளக் கவனிக்க விமரந்த பரணமஸ்வரன் மனதில் அந்த சிவலிங்கத்மதக் குறித்து சிறு வயதிலிருந்து ணகள்விப்பட்ட சில விஷயங்கள் நிமனவுக்கு வர ஆரம்பித்தன. எல்லாம் நிைமாக இருக்குணமா என்ற சந்ணதகம் வந்தது. “ணசச்ணச... இந்த இருபத்தி ஓராம் நூற்றாண்டில் இபதல்லாம் என்ன முட்டாள் தனம்” என்று அறிவு பசான்னது. அப்படிபயன்றால் ஏன் இந்தக் பகாமல? ஏன் சிவலிங்கம் களவாடப்பட்டது? என்று மனம் ணகட்டது.

ப

அதற்கு அவரிடம் பதில் இருக்கவில்மல.

அத்தியாயம் - 4

அந்த

மயானத்தில் இருந்து திரும்பி வந்து நிமறய ணநரம் ஆன பின்னும் கூட சணகாதரன் மரேத்மத ஜீரணிக்க முடியாதவராய் பரணமஸ்வரன் தவித்தார். நள்ளிரவாகி விட்ட ணபாதும் அவருக்கு உறக்கம் வரவில்மல.

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

பசுபதியின் மரேம் நிமறய ணகள்விக்குறிகமள எழுப்பி இருந்தது. பல வைக்குகளில் சம்பந்தப்பட்டு, மகதாகி, சமீபத்தில் சிமறயிலிருந்து தப்பி வந்த ஒரு பகாமலயாளியின் பிேம் அந்தத் ணதாட்ட வீட்டின் உள்ணள மதில்சுவர் அருணக விழுந்து கிடந்தது பல குைப்பங்கமள ஏற்படுத்தி இருந்தது. இன்னும் பிணரத பரிணசாதமன மற்றும் மகணரமகத் தடய அறிக்மககள் எல்லாம் வர ணவண்டி இருக்கிறது என்றாலும் அவன் தான் பசுபதிமயக் பகான்றிருக்க ணவண்டும் என்ற அபிப்பிராயத்தில் தான் ணபாலீசார் இருந்தார்கள். ஆனால் அவமன யாரும் பகான்ற அறிகுறிகள் இல்மல. அவன் எப்படி இறந்தான் என்பமத இனி வரும் பரிணசாதமன முடிவுகள் தான் பசால்ல ணவண்டும். அவன் முகத்தில் பதரிந்த பயம் தான் ணபாலீசாமர ஆச்சரியப்படுத்தியது ணபால் இருந்தது. அவமன அறிந்த ணபாலீசார் பயம் என்பது அவன் அறியாத உேர்ச்சி என்றார்கள்.

ப

அணத ணபால் ணபாலீசாமர ஆச்சரியப்படுத்திய இன்பனாரு விஷயம் பசுபதியின் மரேத்திலும் கமலயாத பத்மாசனம். பசுபதிமயப் பற்றி அவர்கள் நிமறய ணகள்விகள் ணகட்டார்கள். எல்லா விதமான ணயாகாசனங்களும் முமறயாக அவர் அறிந்திருந்தார் என்றும் கமடசி வமர அவற்மற பசய்து பகாண்டிருந்தார் என்று மட்டும் பரணமஸ்வரன் பசான்னார். அடுத்தபடியாக ணபாலீசாரின் ணகள்விகள் அதிகம் சிவலிங்கத்மதச் சுற்றிணய இருந்தன. அந்த சிவலிங்கம் மரகத லிங்கம், ஸ்படிக லிங்கம் ணபான்ற விமலயுயர்ந்த லிங்கமா, இல்மல

்

ச

ிய

ம

லிங்கத்திற்குள்ணள ஏதாவது விமல உயர்ந்தவற்மற மமறத்து மவத்திருந்தீர்களா, இல்மல விமல மதிப்பற்ற வரலாற்று சிறப்பு மிக்க புராதன லிங்கமா என்பறல்லாம் ணகட்டார்கள். அப்படிபயல்லாம் இல்மல என்று அவர் பசான்ன ணபாது ணபாலீசாருக்கு நம்பக் கஷ்டமாக இருந்தது அவர்கள் முகபாவத்திணலணய பதரிந்தது. இறந்தவருக்கு எதிரிகளும் கிமடயாது, களவு ணபான பபாருள் விமலயுயர்ந்ததும் கிமடயாது என்றால் பகாமல நிகைக் காரேணம இல்மல என்று அவர்கள் நிமனத்ததில் பரணமஸ்வரனுக்குத் தவறு பசால்லத் ணதான்றவில்மல....

ரக

”இன்னும் தூங்கமலயா”- தாயின் குரல் ணகட்டு பரணமஸ்வரன் திரும்பினார். ஆனந்தவல்லி அவர் அமறக் கதமவப் பிடித்தபடி நின்றிருந்தாள். இந்த ஒணர நாளில் ணமலும் பல வருடங்கள் கூடியது ணபாலத் தளர்ந்து பதரிந்தாள்.

ரம (ன )்

“தூக்கம் வரலம்மா. வா, உட்கார்”

ப

ஆனந்தவல்லி அவருமடய படுக்மகயில் பமல்ல வந்து உட்கார்ந்தாள். கண்ணீணராடு பசான்னாள். “அவனுக்கு சாகப்ணபாகிறது முதல்லணய பதரிஞ்சுடுச்சு. அதான் என்மன ஒரு தடமவ பார்க்கணும்னு பசால்லி இருக்கான். அவமன அன்மனக்கு மட்டும் நான் ணபாய் பார்க்காம இருந்திருந்தா இன்மனக்கு என்மனணய என்னால மன்னிச்சிருக்க முடியாது. என் குைந்மத எனக்கு அந்தக் குமற இருந்துடக்கூடாதுன்னு தான் கூப்பிட்டு ணபசியிருக்கான்” பரணமஸ்வரனுக்கும் அப்படிணய ணதான்றியது. இப்ணபாதும் அம்மாவின் திட்டுகமள எல்லாம் மலர்ச்சி சிறிதும் குமறயாத முகத்ணதாடு அண்ேன் ணகட்டுக் பகாண்டு அமர்ந்திருந்தது அவர்

்

ம

மனதில் பசுமமயாக நிமனவில் நின்றது. தாமயப் பார்த்தார். அவளும் மூத்த மகனுடன் கழித்த அந்தக் கமடசி கேங்கமள மனதில் ஒருமுமற வாழ்ந்து பார்த்தது ணபால் இருந்தது. கண்கள் ஈரமாக அவள் பிறகு பமல்லக் ணகட்டாள். ”ணபாலீஸ் என்ன பசால்றாங்க?”

ிய

”அந்த சிவலிங்கத்திற்காகத் தான் இது நடந்திருக்கணும்னு நிமனக்கிறாங்க”

ரக

ச

சிவலிங்கத்மதப் பற்றி பசான்னவுடணனணய ஆனந்தவல்லி பமௌனமானாள். அம்மா ஏதாவது பசால்வாள் என்று எதிர்பார்த்த பரணமஸ்வரன் சிறிது ணநரம் பபாறுத்திருந்து விட்டுக் ணகட்டார்.

ரம (ன )்

“அந்த சிவலிங்கத்மதப் பத்தி நாம நிமறயணவ ணகள்விப்பட்டிருக்கிணறாம். அபதல்லாம் உண்மமயாய் இருக்குமாம்மா?” அந்தக் ணகள்விணய அவமள சங்கடப்படுத்தியது ணபால் இருந்தது. சிறிது ணநரம் பமைய நிமனவுகளில் ஆழ்ந்து விட்டு “பதரியமலணயடா....” என்ற ஆனந்தவல்லி ஆதங்கத்துடன் பசான்னாள். “அந்த சிவலிங்கத்மத ஏதாவது ணகாயிலுக்குக் பகாடுக்காமல் அந்த சித்தர் இங்ணக பகாண்டு வந்தது என்ன கர்மத்துக்குன்னு பதரியல. அதுணவ அவனுக்கு எமனாயிடுச்சு பார்த்தியா”

ப

பரணமஸ்வரன் பமல்ல பசான்னார். “அம்மா அந்த சித்தமர இன்மனக்கு நம்ம ணதாட்ட வீட்டுல நான் பார்த்த மாதிரி இருந்துச்சு” ஆனந்தவல்லிக்கு மயிர் கூச்பசறிந்தது. “என்னடா பசால்ணற”

“அண்ோ பிேத்மதப் பார்க்க வந்த கூட்டத்ணதாட கூட்டமா அவரும் நின்னிருந்த மாதிரி இருந்துச்சு”

்

ிய

ம

ஆனந்தவல்லி திமகப்புடன் மகமனப் பார்த்தாள். பின் சந்ணதகத்ணதாடு பசான்னாள். “நீ பார்த்தது ணவற யாமரயாவது இருக்கும். நீ அந்த ஆமள சின்னதுல பார்த்தது. இப்ப எப்படி உனக்கு சரியா ஞாபகம் இருக்கும். ”

ரக

ச

பரணமஸ்வரன் ணயாசித்தபடிணய பசான்னார். “பார்த்தது சின்ன வயசுலன்னாலும் அவணராட கண்கமள மறக்க முடியாதும்மா. பிரகாசமா பைாலிக்கற அந்தக் கண்கமள மறுபடி இன்மனக்கு பார்த்த மாதிரி இருந்துச்சு. அந்த ணநரமா பார்த்து ணமயர் துக்கம் விசாரிக்க வந்தார். ணமயர் கிட்ட ணபசிட்டு திரும்பிப் பார்த்தா அவர் இருக்கல…”

ரம (ன )்

ஆனந்தவல்லி திமகப்பு மாறாமல் பசான்னாள். “அந்த ஆள் இப்பவும் உயிணராட இருக்க முடியுமாடா? அப்பணவ அந்த ஆளுக்கு வயசு கம்மியா இருக்கல. இப்ப இருந்தா அவருக்கு வயசு நூறுக்கு ணமல இருக்குணமடா?” “சித்தர்களுக்கு பசால்றாங்க”

எல்லாம்

ஆயுசு

அதிகமா

இருக்கும்னு

ப

பரணமஸ்வரனின் கண்கள் மிகக்கூர்மமயானமவ. அவர் பார்த்தது ணபால் இருந்தது என்றால் பார்த்ணத தான் இருக்க ணவண்டும். ஆழ்ந்த ணயாசமனயுடன் மகமனக் ணகட்டாள். “அந்த ஆள் எதுக்குடா இப்ப வரணும்?”

“பதரியமலம்மா”

்

ச

ிய

ம

ஆரம்பத்திலிருந்ணத தன் கேவர் ஆதரவு பகாடுத்து வந்த சாமியார் கூட்டத்மத ஆனந்தவல்லியால் சகிக்க முடிந்ததில்மல. அதுவும் மூத்த மகன் துறவி ணபாலணவ வாை ஆரம்பித்த பிறகு அது ணபான்ற ஆட்கள் தன் வீட்டுக்குள் எந்தக் காரேத்மதக் பகாண்டும் நுமையக் கூடாது என்று கண்டிப்பாகச் பசான்னவள் அவள். மீறி நடந்தால் நடப்பணத ணவறு என்று எச்சரிக்மகயும் பசய்திருந்ததால் அவள் கேவர் அவள் பசான்னமத ணசாதித்துப் பார்க்க விரும்பவில்மல. அதன் பின் எந்த சிவனடியாரும் அந்த வீட்டுக்குள் நுமைந்ததில்மல.

ரம (ன )்

ரக

ஆனால் ஆனந்தவல்லியால் அமத நிமனத்து சந்ணதாஷப்பட முடிந்ததில்மல. மூத்த மகமன இைந்தது இைந்தது தாணன. முதபலல்லாம் மகன் எப்படியானாலும் அவன் வழியில் சந்ணதாஷமாக இருக்கிறான், நன்றாக இருக்கிறான் என்கிற திருப்தியாவது அவளுக்கு இருந்தது. ஆனால் இப்ணபாணதா முழுவதுமாகப் பறி பகாடுத்தமத எண்ணுமகயில் அவள் பபற்ற வயிறு பற்றி எரிந்தது. ஆனந்தவல்லி அந்த சித்தர் அன்று வந்தமதயும் இன்று வந்தமதயும் எண்ணிப்பார்த்து விட்டு கண்கலங்க விரக்தியுடன் பசான்னாள். “அறுபது வருஷங்களுக்கு முன்னால் அந்த ஆள் வந்தப்ப என் மகன் வீட்மட விட்டுப் ணபானான். இப்ப வந்தப்ப அவன் உலகத்மத விட்ணட ணபாயிட்டான்...”

ப

பரணமஸ்வரனும் ஆரம்பத்தில் அப்படித்தான் நிமனத்திருந்தார். அறுபது வருடத்திற்கு முன்பு வந்த சித்தர் இத்தமன காலம் கழித்து மறுபடி பசுபதியின் மரேத்திற்குப் பின் வந்திருக்கிறார் என்று தான் நிமனக்கத் ணதான்றி இருந்தது. ஆனால் ணயாசித்துப் பார்த்த ணபாது

அப்படிணய இருந்திருக்க ணவண்டுபமன்ற கட்டாயம் இல்மல என்று ணதான்ற ஆரம்பித்திருந்தது. அமதத் தாயிடம் பவளிப்பமடயாகச் பசான்னார்.

்

ிய

ம

”அறுபது வருஷங்களுக்கு முன்னாலயும், இப்பவும் அவமரப் பார்த்திருக்ணகாம். அதனால பதரிஞ்சுது. ஆனா அந்த சித்தர் இமடயில பல தடமவ அண்ேன் கிட்ட வந்து ணபாயிருக்கலாம். ணதாட்ட வீட்டுல நடக்கற முழுசும் நமக்கு பதரியறதில்மலணயம்மா”

ரக

**************

ச

ஆனந்தவல்லி திமகப்புடன் மகமனக் ணகட்டாள். “என்னடா பசால்ணற?”

ரம (ன )்

ஒரு ணகாயிலுக்குள்ள சூைலில் தான் அந்த வீடு இருந்தது. “ஓம் நமச்சிவாய” என்ற பஞ்சாட்சர மந்திரம் ஒலித்தகடின் மூலம் பதாடர்ந்து ஒலித்துக் பகாண்ணட இருந்தது. பசுபதி பூஜித்து வந்த சிவலிங்கம் பல விளக்குகள் ஒளிர்ந்து பகாண்டிருந்த அமறயில் மவக்கப்பட்டிருந்தது. வில்வ இமலகளும், மலர்களும் அமத அலங்கரித்துக் பகாண்டிருந்தன. ஊதுபத்தியின் நறுமேம் வீபடல்லாம் நிரம்பி இருந்தது. ணபரமமதி அங்ணக நிலவியது.

ப

ஆனால் அமதத் தூக்கிக் பகாண்டு வந்து அங்ணக மவத்த இமளஞன் தான் அமமதியிைந்து தத்தளித்துக் பகாண்டிருந்தான். இன்னமும் அந்த மந்திரத்மத அவன் உச்சரித்துக் பகாண்டு தான் இருந்தான். அது தான் அவமன இன்னமும் காப்பாற்றிக் பகாண்டிருக்கிறது என்பமத அவன் இப்ணபாது உறுதியாக நம்பினான். அவன் உடல் இப்ணபாதும் அனலாய் பகாதிக்கிறது. பாரஸ்டமால் மாத்திமரகள் பல விழுங்கியும் அவன் ைூரம் குமறகிற மாதிரி பதரியவில்மல.

்

ச

ிய

ம

அந்த சிவலிங்கம் சாதாரே சிவலிங்கம் அல்ல என்பமத அவன் அனுபவம் பசான்னது. அந்த லிங்கத்மத ஆரம்பத்தில் அந்த ணதாட்ட வீட்டில் இருந்து தூக்கிய ணபாது அவன் உேர்ந்த கனணம ணவறு. அவன் காரில் அமத மவத்த ணபாது உேர்ந்த கனணம ணவறு. வினாடிக்கு வினாடி எமட கூடியது ணபால் இருந்தது. அணத ணபால காரில் இருந்து அமத மறுபடியும் எடுத்து இங்ணக அந்த பூமையமறயில் மவப்பதற்குள் அவன் நிமறயணவ திேறி விட்டான். நல்ல ணதக பலத்துடன் இருந்த அவனுக்கு இந்த சிவலிங்கத்தின் ஆரம்ப கனத்மதப் ணபால மூன்று மடங்கு சுலபமாகத் தூக்க முடியும். அப்படி இருக்மகயில் கமடசியாக எடுக்க பபரும்பாடு பட்டது திமகப்பாகணவ இருந்தது.

ரம (ன )்

ரக

இரண்டு பிேங்கமள இயற்மகயில்லாத விதத்தில் பார்த்தது தான் அவமன பயமுறுத்தி விட்டதாக இரண்டு கார்களில் வந்தவர்களும் ணபசிக் பகாண்டது அவன் காதில் விைாமல் இல்மல. அதில் உண்மமயும் இருந்தது. ஆனால் அமதயும் மீறி அவமனப் பயமுறுத்தியது அந்த சிவலிங்கம். அந்த சிவலிங்கத்தின் கனம் அவன் கற்பமனயல்ல, பிரமமயும் அல்ல என்று அவன் உறுதியாக நம்பினான். ஏபனன்றால் இப்ணபாதும் அவன் மககள் பயங்கரமாக வலித்தன. அந்த சிவலிங்கத்திற்கு ஏதாவது ணசதம் ஆனால் பகான்று விடுணவாம் என்று அவர்கள் பயமுறுத்தி இருந்தார்கள். எங்ணக கீணை ணபாட்டு உமடத்து விடுணவாணமா என்று அமத மவக்க ணவண்டிய இடத்தில் மவக்கும் வமர பயந்தபடிணய தான் அவனிருந்தான்.

ப

அதற்கு அபிணஷக பூமை பசய்ய ஆரம்பித்த ணபாது உடலில் ணலசாக எரிச்சலும் ஆரம்பித்தது அவன் திகிமல அதிகரித்திருந்தது. அமதபயல்லாம் இப்ணபாது நிமனத்து பார்த்து பிரணயாைனமில்மல என்று எண்ணிக் பகாண்டான். ஏழ்மமயின் அடித்தளத்தில் இருந்த அவனுக்கு அந்த சிவலிங்கத்மத எடுத்துக் பகாண்டு வந்து அங்ணக மவக்க இருபதாயிரம் ரூபாயும், தினசரி பூமை பசய்ய தினமும்

்

ம

ஆயிரம் ரூபாயும் தருவதாகச் பசான்ன ணபாது சுலபமாக பேம் வருகிறணத என்று தான் அவன் ஏமாந்து ஒத்துக் பகாண்டு விட்டான். மாதம் இரண்டாயிரம் சம்பாதிப்பணத பபரிய கஷ்டமான விஷயமாக இருந்த ணபாது இத்தமன பேம் சம்பாதிக்க எத்தமன காலம் கஷ்டப்பட ணவண்டி இருக்கும் என்று அவன் கேக்குப் ணபாட்டதன் விமளவு தான் இத்தமனக்கும் காரேம்.

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

இப்ணபாது ஆைம் பதரியாமல் இதில் இறங்கி விட்ணடாணமா என்ற சந்ணதகம் அவனுள் பலப்பட ஆரம்பித்தது. காரில் அவமன அமைத்து வந்தவர்கள் இது ணபான்ற பிரச்சிமனகமள அறிந்து மவத்திருந்து தாணனா என்னணவா சிவலிங்கத்திலிருந்து சில அடிகள் தூரத்திணலணய தான் ஆரம்பத்தில் இருந்து கமடசி வமர இருந்தார்கள். அவர்கள் இருவரும் இந்த சிவலிங்கத்மதத் தூக்க சக்தி இல்லாதவர்கள் அல்ல. அப்படி இருந்தும் அவர்கள் அவனுக்கு அந்த அளவு பேம் பகாடுத்து இமத எல்லாம் பசய்யச் பசால்லி இருப்பது அதில் உள்ள ஆபத்மத எண்ணித் தான் ணபால இருக்கிறது. அது ஆபத்தா ணபராபத்தா...? நல்ல திடகாத்திரமான அந்தக் பகாமலயாளி முகத்தில் பதரிந்த பீதியும், அவன் பசத்துக் கிடந்த விதத்மதயும் மறுபடி நிமனக்க நிமனக்க அவன் இதயத் துடிப்புகள் சம்மட்டி அடிகளாக மாற ஆரம்பித்தன. மாரமடப்பு வந்து தானும் பசத்து விடுணவாணமா என்று அவன் பயப்பட ஆரம்பித்தான்.

அத்தியாயம் - 5

ப

பரணமஸ்வரன் தாயிற்கு விளக்க ஆரம்பித்தார். ணதாட்ட வீட்டிற்கு அவர்கள் ஒரு ணவமலயாள் மவத்திருந்தார்கள். அவன் காமல வந்து இருந்த ணவமலகள் பசய்து விட்டு மதியம் பசன்று விடுவான். எப்ணபாதாவது கூடுதல் ணவமல இருந்தால் மட்டுணம அவன் மாமல வமர இருப்பான். அந்த

்

ச

ிய

ம

ணவமலக்காரன் சம்பளம் வாங்க மட்டும் ஒவ்பவாரு மாதமும் முதல் ணததி பரணமஸ்வரனிடம் வருவான். அவனிடம் பரணமஸ்வரன் அதிகம் ணபசியணதா, விசாரித்தணதா இல்மல. அதற்கான அவசியம் இருந்ததாக அவர் நிமனத்ததில்மல. இன்று காமலயில் முதலில் பிேத்மதப் பார்த்து விட்டு அமைத்தவன் அவன் தான். குடும்பத்தினமர விட அதிக ணநரம் பசுபதியுடன் இருந்தவன் என்பதால் இன்று ணபாலீசார் அவனிடம் இரண்டு மணி ணநரமாவது விசாரமே நடத்தி இருப்பார்கள். அவன் அவர்களிடம் என்ன பசான்னான் என்பது பதரியாது. ஆனால் அவன் ணவமலமய முடித்து விட்டுப் ணபான பிறகு யாராவது வந்து ணபானால் யாருக்கும் பதரிய வாய்ப்பில்மல.

ப

ரம (ன )்

ரக

யாபரல்லாம் வந்து ணபாவார்கள் என்று ணபாலீசார் ணகட்டதற்கு யாரும் வந்து ணபாக வாய்ப்பில்மல என்று அவர் பதில் பசால்லி இருந்தாலும் இப்ணபாது அதில் அவருக்கும் சந்ணதகம் வர ஆரம்பித்தது. அண்ேனாக எமதயும் பசால்லவில்மல. அவராக எமதயும் ணகட்டதும் இல்மல...... ”உன் கிட்ட எப்பவாவது பசுபதி அந்த சித்தமரப் பத்தி ணபசி இருக்கானா?” ஆனந்தவல்லி ணகட்டாள். “இல்மல. அவமரப்பத்தின்னு இல்லம்மா எமதப்பத்தியும் அதிகம் அவன் ணபசினதில்ல. எப்ப ணபாறப்பவும் ணபசறது நான் தான். அமமதியா அண்ோ நான் பசால்றமத எல்லாம் ணகட்டுகிட்டு மட்டும் இருப்பான். அதிசயமா அவன் அதிகம் ணபசினது கமடசி பரண்டு தடமவ தான். உன்மனக் கூட்டிகிட்டு ணபானப்பவும், அதற்கு அடுத்ததா நான் கமடசியா அவமன சந்திச்சப்பவும்....” ஆனந்தவல்லி ஆர்வத்துடன் ணகட்டாள். சந்திச்சப்ப அவன் என்ன பசான்னான்.....”

“கமடசியா

நீ

்

ம

பரணமஸ்வரன் உடனடியாக பதில் பசால்லவில்மல. அவர் பின் ணபசிய ணபாது அவர் குரல் கரகரத்தது. “அண்ோ சாவு வரும்னு அப்பணவ எதிர்பார்த்திருந்த மாதிரி இருந்துச்சும்மா. அவன் தன்ணனாட சாமவப் பத்தியும், அந்த சிவலிங்கத்மதப் பத்தியும் ணபசினான்....”

ிய

ஆனந்தவல்லி திமகப்புடன் இமளய மகமனப் பார்த்தாள். “அப்புறம் ஏண்டா என் கிட்ட அன்மனக்ணக பசால்லல...”

ரக

ச

”அப்ப நான் அமத சீரியஸா நிமனக்கலம்மா” என்றார் பரணமஸ்வரன்.

ரம (ன )்

எழுபது வயதானாலும் சர்க்கமர, இரத்த அழுத்தம், ணவறு உடல் பிரச்சிமனகள் எதுவும் இல்லாத பசுபதி அந்த கமடசி சந்திப்பில் அபூர்வமாக தன் மரேத்மதப் பற்றி தம்பியிடம் ணபசினார். இனி அதிக காலம் வாழ்வது சந்ணதகம் என்று பசான்னார். “எல்லா வியாதியும் இருக்கிற நாணன இன்னும் சாமவப் பத்தி ணயாசிக்கல. நீ ஏன் அமதப் பத்தி ணபசணற அண்ோ” “மரேம் வியாதி மூலமாய் தான் வரணும்கிற கட்டாயம் இல்லடா”

ப

அன்று அந்த வாக்கியத்திற்குப் பபரிய அர்த்தத்மதப் பார்க்க ணவண்டும் என்று பரணமஸ்வரன் நிமனக்கவில்மல. பசுபதி பரணமஸ்வரனிடம் ணகட்டார். “உன் ணபரன் என்ன பசய்யறான்?”

் ணகட்கல.

உன்

மகணனாட

மகமனக்

ிய

”நான் அவமனக் ணகட்ணடன்....”

ம

மகளின் மகமனத் தான் ணகட்கிறார் என்று நிமனத்த பரணமஸ்வரன் “மணகஷ் எம்பிஏ பசய்யறாண்ோ” என்றார். அண்ேன் இது வமர அவருமடய குடும்ப நபர்கமள விசாரித்ததில்மல. எனணவ அவர் ணகட்டது ஆச்சரியமாய் இருந்தது.

ரம (ன )்

ரக

ச

பரணமஸ்வரனுக்குத் திமகப்பு கூடியது. அவணர அந்த ணபரமனப் பற்றி நிமனத்ததில்மல. நிமனக்க விரும்பியதுமில்மல. என்மறக்கு அவர் மகன் தன் சக விஞ்ஞானியான ஒரு பதலுங்குப் பபண்மே அவருமடய விருப்பத்திற்கு மாறாகத் திருமேம் பசய்து பகாண்டாணனா அன்ணற அவமரப் பபாருத்தவமர இறந்து விட்டான் என்ணற நிமனத்தார். மகன் அபமரிக்காவிற்கு பசன்று அங்ணகணய நிரந்தரமாகத் தங்கி விட்டதும், அவனுக்கு அங்ணக ஒரு ஆண் குைந்மத பிறந்ததும் அவர் காதில் விழுந்தது. ஆனால் சம்பந்தமில்லாத நபர்கமளப் பற்றிய தகவல்கள் ணபால அவர் அமத எடுத்துக் பகாண்டார். அதனால் மகனுக்கு மகன் பிறந்த விஷயத்மதக் கூட அவர் அண்ேனுக்குத் பதரிவிக்கவில்மல. பசன்ற வருடம் அவர் மகன் இறந்து விட்டதாக அவர் மருமகள் ணபானில் பதரிவித்தாள். அப்ணபாது அவர் பசான்னார். “என் மகன் பசத்து இருபத்தி ஆறு வருஷம் ஆச்சு. நீங்க யாமரச் பசால்றீங்கன்னு எனக்குத் பதரியல”

ப

அந்த அளவு மனதால் அறுத்து விட்ட உறமவ அண்ேன் ஏன் ணகட்கிறார் என்று நிமனத்தவராய் “பதரியல அண்ோ. இப்ப அவங்கணளாட எனக்கு எந்த பதாடர்புணம இல்மல” என்றார். கூடணவ அப்படி ஒரு ணபரன் அபமரிக்காவில் இருக்கிறான் என்பமத இவருக்கு யார் பசால்லியிருப்பார்கள் என்ற சந்ணதகம் அவருக்கு

வந்தது. ஆனால் அவர் அமத வாய் விட்டு அண்ேனிடம் ணகட்கவில்மல.

்

ிய

ம

”ஒரு ணவமள எனக்கு ஏதாவது ஆச்சுன்னா இந்த சிவலிங்கத்மத அவன் கிட்ட ணசர்த்துடு. இது இனி அவனுக்கு பாத்தியப்பட்டது... ஒரு ணவமள இந்த சிவலிங்கத்துக்கு ஏதாவது ஆனாலும் கூட அவனுக்குத் பதரிவிச்சுடு”

ரக

ச

பரணமஸ்வரனுக்கு அண்ேன் அன்று ணபசுவபதல்லாம் விசித்திரமாக இருந்தது. ”அண்ேனுக்கு என்ன ஆயிற்று. என்பனன்னணவா ணபசுகிறாணன?” என்று நிமனத்தவராய் பசான்னார். “அபமரிக்காவிணலணய பிறந்து வளர்ந்து பசட்டிலானதால ஒரு அபமரிக்கனாணவ அவன் வாழ்ந்துட்டு இருப்பான் அண்ோ. அவன் இந்த சிவலிங்கத்மத வச்சு என்ன பண்ேப் ணபாறான்”

ரம (ன )்

“இருக்கிற மண் எதுவானாலும் விமத நம் வம்சத்ணதாடதுடா. எப்படியாவது இமத அவன் மகயில ணசர்த்துடு...” மகன் இறந்தமதச் பசான்ன மருமகளிடம் “என் மகன் பசத்து இருபத்தி ஆறு வருஷம் ஆச்சு. நீங்க யாமரச் பசால்றீங்கன்னு எனக்குத் பதரியல” என்று பசான்னமதயும், மகனின் மகன் பபயர் என்ன என்று கூடத் பதரியாது என்பமதயும் பரணமஸ்வரன் அன்று அண்ேனிடம் பசால்லப் ணபாகவில்மல.

ப

”உனக்குப் பிறகு ணபசாமல் இமத ஏதாவது ணகாயிலுக்குக் பகாடுத்துடறது நல்லது அண்ோ..” என்றார் பரணமஸ்வரன். சிமலக்கு ஏதாவது ஆனாலும் என்பதற்கு அவர் அன்று பபரிய

முக்கியத்துவம் தரவில்மல. அந்தக் கல் சிமலக்கு என்ன ஆகப் ணபாகிறது?

்

ம

”இது அவன் மகக்குப் ணபாகணும்கிறது விதி. அவன் கிட்ட ணபானதுக்கப்புறம் அவன் அமத என்ன ணவணும்னாலும் பசஞ்சுக்கட்டும்....” பசுபதி பசான்னார்.

ச

ிய

மறுபடி மறுக்க பரணமஸ்வரன் முற்படவில்மல. முதலில் அண்ோவிற்கு ஏதாவது ஆனால் தாணன இத்தமனயும் என்று நிமனத்தவராய் அந்தப் ணபச்மச அத்துடன் விட்டார்.

ரம (ன )்

ரக

கிளம்பிய ணபாது பசுபதி எப்ணபாதுமில்லாத வாத்சல்யத்துடன் தம்பியின் முதுமகத் தடவிக்பகாடுத்தார். அதுணவ அண்ேனுடன் இருந்த கமடசி தருேம்... இப்ணபாதும் அண்ேன் மக தன் முதுகில் இருப்பது ணபால பரணமஸ்வரன் உேர்ந்தார். அண்ேனுடனான கமடசி சந்திப்மபத் தாயிடம் பதரிவிக்மகயில் பரணமஸ்வரன் கண்கள் ணலசாகக் கலங்கின. எல்லாம் ணகட்ட ஆனந்தவல்லிக்கு நிமறய ணநரம் ணபச முடியவில்மல. ணகட்டபதல்லாம் அவளுக்கு மமலப்மபயும் துக்கத்மதயும் ஏற்படுத்தி இருந்தன. பரணமஸ்வரன் தாயிடம் ணகட்டார். “நான் என்ன பசய்யணும்னு நிமனக்கறம்மா நீ”

ப

“என் குைந்மத சாக யாபரல்லாம் காரேமா இருந்தாங்கணளா அவங்கள நீ சும்மா விட்டுடக்கூடாது. அவங்களுக்கு தண்டமன கிமடச்சா தான் இந்த பபத்த வயிறுல பத்தி எரியற பநருப்பு அமேயும்டா”

்

ம

“நான் ணபாலீஸ் கமிஷனர் கிட்ட ணபசிட்ணடன்மா. ஒரு திறமமயான ஆள் கிட்ட இந்தக் ணகமஸ ஒப்பமடக்கறதா பசால்லியிருக்கார். கண்டிப்பா சீக்கிரணம குற்றவாளிகமளப் பிடிச்சுடலாம்னு பசால்லியிருக்கார். நான் உன் கிட்ட ணகட்டது அந்த சிவலிங்கத்மதப் பத்தி...”

ரக

ச

ிய

ஆனந்தவல்லி சிறிதும் ணயாசிக்காமல் பசான்னாள். “அந்த சிவலிங்கம் இத்தமன நாள் நம்ம குடும்பத்துக்கு பசஞ்சபதல்லாம் ணபாதும். பதாமலஞ்சு ணபானது நல்லணத ஆச்சு. அது இன்னும் திரும்பக் கிமடச்சாலும் அமத வச்சு பகாண்டாட ணவண்டாம்டா...”

ரம (ன )்

அம்மா பசால்வது பரணமஸ்வரனுக்கு சரி என்ணற பட்டது. அந்த முடிவுக்கு வந்தால் அபமரிக்காவில் வசிக்கிற அந்தப் மபயனிடம் அது பற்றி ணபச ணவண்டியதில்மல. புதியதாய் ஒரு பதாடர்மப ஏற்படுத்திக் பகாள்ளத் ணதமவ இல்மல.... ஆனால் .... பரணமஸ்வரன் ஆைமாய் ணயாசிப்பமதப் பார்த்த ஆனந்தவல்லி பமல்ல ணகட்டாள். “நீ என்ன ணயாசிக்கிணற?” “அண்ேன் இத்தமன காலம் என் கிட்ட எமதயுணம ணகட்டதில்மல அம்மா. கமடசியா ணகட்ட இமதக் கூட நான் பசய்யணலன்னா நான் என்மனணய மன்னிக்க முடியும்னு ணதாேமலம்மா”

ப

ஆனந்தவல்லிக்குப் புரிந்தது. அந்த சிவலிங்கம் அவ்வளவு சுலபமாய் அவள் குடும்பத்மத விட்டு நிரந்தரமாகப் ணபாகப் ணபாவதில்மல. அவள் கேவர் வாழ்ந்த வமர அடிக்கடி ஒன்று

பசால்வார். “எல்லாம் சிவன் சித்தம்”. இப்ணபாது நடப்பதும் அவன் சித்தணமா?

்

ம

ஒன்றும் பசால்லாமல் தளர்ச்சியுடன் எழுந்தவள் சுவமரப் பிடித்தபடி தனதமறக்குச் பசன்றாள். **************

ரக

ச

ிய

மறு நாள் காமல பரணமஸ்வரன் தன் மகனின் பநருங்கிய நண்பர் பதன்னரசுக்குப் ணபான் பசய்து தன் அபமரிக்கப் ணபரனுமடய ணபான் நம்பமர வாங்கினார். பதன்னரசு கல்லூரிப் ணபராசிரியராக இருக்கிறார். அவர் பரணமஸ்வரன் திடீபரன்று ணகட்டதற்கு மிகவும் ஆச்சரியப்பட்டது ணபால இருந்தது. ஒரு கேம் ணபச்சிைந்த அவர் அமதக் காட்டிக் பகாள்ளாமல் அவன் ணபான் நம்பமரத் தந்தார்.

ரம (ன )்

பரணமஸ்வரன் தயக்கத்துடன் ணகட்டார். “அவனுக்கு....தமிழ் பதரியுமா. நான் தமிழில் ணபசினா அவனுக்குப் புரியுமா...” “அவனுக்கு தமிழ் நல்லாணவ பதரியும் சார். அவன் தமிழ்ல ணபசறமதக் ணகட்டா அபமரிக்காவிணலணய பிறந்து வளர்ந்த மபயன்னு யாரும் பசால்ல மாட்டாங்க” பரணமஸ்வரன் மீண்டும் “அவன்...அவன்.. பபயர் என்ன?”

தயக்கத்துடன்

ணகட்டார்.

ப

“ஈஸ்வர் சார்”

ஈஸ்வர்.... அவருமடய மகன் தன் மகனிற்கு அவருமடய பபயமரத் தான் மவத்திருக்கிறான்....மகனின் நிமனவுகளும்,

பமைய ணகாபமும் மனதில் ஒன்மற ஒன்று ணமணலாங்க சிறிது ணநரம் கனத்த மனத்துடன் உட்கார்ந்திருந்து விட்டு ணபரனுக்குப் ணபான் பசய்தார்.

்

ம

“ஹணலா”- ணபரனின் குரல் கம்பீரமாய் ணகட்டது.

ிய

“ஹணலா... நான் உன் தாத்தா....பரணமஸ்வரன் இந்தியாவில் இருந்து ணபசணறன்...”

ரக

ச

ஒரு சில வினாடிகள் பமௌனம் சாதித்த ஈஸ்வர் பசான்னான். “ஹணலா நீங்க தப்பான ஆளுக்கு ணபான் பண்ணியிருக்கீங்கன்னு நிமனக்கிணறன். எனக்குத் பதரிஞ்சு உங்க மகன் 27 வருஷங்களுக்கு முன்னாடிணய இறந்துட்டார்னு நிமனக்கிணறன். அவர் இறந்து ஒரு வருஷம் கழிஞ்சு பிறந்தவன் நான். அதனால நான் உங்க ணபரனாய் இருக்க வாய்ப்பில்மல”

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் ணபாமன மவத்து விட்டான். பரணமஸ்வரன் ஓங்கி அமறயப்பட்டது ணபால உேர்ந்தார்.

அத்தியாயம் - 6

”யார் ணபான்ல” கனகதுர்கா மகனிடம் ணகட்டாள்.

ப

“ராங் நம்பர்ம்மா” என்று அலட்டிக் பகாள்ளாமல் ஈஸ்வர் பசான்னான். மகன் ணபசியமத எல்லாம் முழுவதும் ணகட்டுக் பகாண்டிருந்த கனகதுர்காவிற்கு அவன் யாரிடம் ணபசி இருப்பான் என்பமத

ஊகிக்க முடிந்தது. கம்ப்யூட்டரில் ஏணதா ணவமலயாக இருந்த மகமனணய சிறிது ணநரம் பார்த்தாள்.

் கண்கமள

எடுக்காமல்

அவன்

ிய

கம்ப்யூட்டரில் இருந்து பசான்னான். “பதரியமல”

ம

பின் ராங் நம்பர் என்ற அவன் பதிமலப் பபாருட்படுத்தாதவளாக மீண்டும் ணகட்டாள். “என்ன விஷயமாம்?”

ச

”என்ன பசால்ல வந்தாங்கன்னாவது நீ ணகட்டிருக்கலாம்”

ரக

“நமக்கு சம்பந்தமில்லாதவங்க ணபச்மச நாம எதுக்கும்மா ணகட்கணும்?”

ரம (ன )்

கனகதுர்கா மகனுக்கு பதில் பசால்ல முடியாமல் சிறிது ணநரம் பமௌனமாக இருந்தாள். அவள் தன் மாமனாமர இது வமரயில் சந்தித்ததில்மல. என்றாலும் அவமரப் பற்றி அவள் கேவர் மூலம் நிமறயணவ அறிந்து மவத்திருந்தாள். கேவரின் மரேத்மத அவரிடம் பதரிவித்த ணபாது அவர் ணபசிய ணபச்சில் அவமரப் பற்றி முழுமமயாகணவ புரிந்து விட்டிருந்தது. அவர் எந்த விதத்திலும் அவர்கணளாடு உறவு பகாண்டாட விரும்பவில்மல என்பமத சந்ணதகத்திற்கிடமில்லாமல் பதரிவித்திருந்தார். அப்படிப்பட்டவர் இப்ணபாது அவராகணவ ஏன் ணபான் பசய்ய ணவண்டும்?

ப

”ஈஸ்வர்...” மறுபடி தயக்கத்துடன் ஆரம்பித்தாள். “என்ன?”

“உனக்கு ஈஸ்வர்னு உங்கப்பா ஏன் ணபர் வச்சார்னு பதரியுமா?” “பதரியும்”

்

ம

“அந்த அளவுக்கு அவர் அவங்கப்பாமவ ணநசிச்சார்டா....”

ச

ிய

“அந்த அளவு ணநசிச்ச மகணனாட சாவுல கூட அந்த ஆள் ணகாபம் ணபாகமலன்னா அந்த ஆள் என்ன மனுஷன்மா. நீ அந்த ஆள் ணபசின ணபச்சுல பரண்டு நாள் அழுதது மறந்துடுச்சா?”

ரக

”மறக்கமலடா. அவர் அப்ப ணபசினது தப்பு தான். ஆனா தப்பு பசஞ்ச ஆள்கள் திருந்தணவ மாட்டாங்களாடா? அதுக்கு நாம சந்தர்ப்பம் பகாடுக்காட்டி அதுணவ தப்பாயிடாதாடா?”

ரம (ன )்

முதல் முமறயாக கம்ப்யூட்டரிலிருந்து பார்மவமயத் தாயின் பக்கம் திருப்பிய ஈஸ்வர் புன்னமகத்தான். ”அந்த ஆள் அன்மனக்கு ணபசினதுக்கு மன்னிப்பு ணகட்கத்தான் ணபான் பசய்யறாருன்னு நிமனக்கிறியா. நல்ல கற்பமனம்மா உனக்கு. அதுக்பகல்லாம் அந்த ஆணளாட ஈணகா விடாது. ணவபறதுக்ணகா ணபான் பண்ணியிருக்கார்”

ப

ஈஸ்வர் ஆணித்தரமாகச் பசான்னான். அவளுக்கு அவன் பசான்னமத சந்ணதகிக்கத் ணதான்றவில்மல. மனித மனத்மத அவன் ஆைமாக அறிந்தவன். இது வமர அவன் கணித்த மனிதர்களின் குோதிசயங்கள் பபாய்த்ததில்மல. அவன் விர்ஜினியா பல்கமலக்கைகத்தில் உளவியல் துமறயில் உதவிப் ணபராசிரியராக இருக்கிறான். உளவியலில் Parapsychology என்று பசால்லப்படும் அதீத உளவியல் மற்றும் அதீத புலனாற்றல் குறித்து அவன் எழுதிய சில ஆராய்ச்சிக் கட்டுமரகள் உலக உளவியல் அறிஞர்களிடம் பபரும் பாராட்மடப் பபற்றிருந்தன....

மறுபடி ணபான் மணி அடித்தது. காலர் ஐடியில் பதரிந்த எண்மேப் பார்த்து விட்டு ஈஸ்வர் பசான்னான். “அந்த ஆள் தான் மறுபடி கூப்பிடறார்....”

்

ரக

ச

ிய

ம

கனகதுர்காவிற்கு அவர் முதல் தடமவ ணபான் பசய்து ணபசியணத ஆச்சரியமாகத் தான் இருந்தது. அவன் ணபசிய ணபச்சுக்கு இரண்டாவது முமற அவர் கூப்பிடுவார் என்று அவள் சிறிதும் எதிர்பார்த்திருக்கவில்மல. மிக முக்கியமாய் ஏணதா இருக்க ணவண்டும்.... அவள் மகமனப் பார்த்தாள். அவன் ணபாமன எடுப்பதாகத் பதரியவில்மல. மாறாக, தன் கம்ப்யூட்டரில் பசய்து பகாண்டிருந்த ணவமலமயத் பதாடர ஆரம்பித்தான்.

ரம (ன )்

கனகதுர்கா மககள் ணலசாக நடுங்க ணபான் ரிசீவமர எடுத்து மகன் காதில் மவத்தாள். அவன் முமறத்த ணபாது “ப்ளீஸ்” என்று உதடுகமள அமசத்தாள். ணவறு வழியில்லாமல் ஈஸ்வர் பசான்னான். “ஹணலா” “நான் பரணமஸ்வரன் ணபசணறன். நான் மறுபடி பதாந்திரவு பசய்யறதுக்கு மன்னிக்கணும். எந்த உறவு முமறயும் வச்சு நான் ணபச வரமல. இறந்து ணபான ஒரு நல்ல மனுஷன் கமடசியா உனக்கு பசால்லச் பசான்ன ஒரு விஷயத்மதத் பதரிவிக்கிற ஒரு சாதாரே ஆளா என்மன நீ நிமனச்சுகிட்டா ணபாதும்...”

ப

இறந்த தந்மத மூலமாகக் ணகட்ட தகவல்கமள மவத்ணத தாத்தாமவ மிகத் துல்லியமாக அறிய முடிந்த ஈஸ்வருக்கு அவர் இவ்வளவு தூரம் இறங்கி வந்து ணபசுவது சாதாரே விஷயம் அல்ல என்பது புரிந்தது. தன் ஈணகாமவயும், சுய பகௌரவத்மதயும் ஒதுக்கி

விட்டுத் தாழ்ந்து வருவது அவருக்கு முதல் முமறயாகக் கூட இருக்கலாம். அமமதியாக அவன் பசான்னான். “பசால்லுங்க”

்

ிய

ம

பசுபதி கமடசியாகச் சந்தித்த ணபாது பசான்னமத அப்படிணய ஈஸ்வரிடம் பரணமஸ்வரன் ஒப்பித்து விட்டு பசான்னார். “எங்கண்ோ ணநத்து இறந்துட்டார்.. அதனால தான் உன்மன நான் பதாந்திரவு பசய்ய ணவண்டியதாய் ணபாச்சு...”

ரக

ச

பசுபதி பசான்னதாக பரணமஸ்வரன் பசான்ன விஷயங்கள் ஈஸ்வருக்குத் திமகப்மபத் தான் ஏற்படுத்தின. ஆனால் அமத பவளிணய காட்டிக் பகாள்ளாமல் இயல்பாகக் ணகட்டான். ”உங்கண்ோ எப்படி இறந்தார்?” “அவமரக் பகான்னுட்டாங்க...” பரணமஸ்வரன் குரல் கரகரத்தது.

பசால்லும்

ணபாது

ரம (ன )்

“என்ன?...” ஈஸ்வருக்கு அதிர்ச்சியாக இருந்தது.

“ஆமா. அவமரக் பகான்னுட்டு எடுத்துட்டு ணபாயிட்டாங்க”

அந்த

சிவலிங்கத்மத

ப

ஈஸ்வருக்கு அதிர்ச்சி அதிகரித்தது. பபரிய தாத்தாமவப் பற்றியும், அந்த சிவலிங்கத்மதயும் பற்றியும் அவன் தந்மத நிமறயணவ அவனிடம் பசால்லி இருக்கிறார். அந்த சிவலிங்கத்மதப் பற்றி சின்ன வயதில் ணகள்விப்பட்ட சில தகவல்கமள அப்ணபாது அவனால் நம்பக்கூட முடிந்ததில்மல. ஆனால் விர்ஜினியா பல்கமலக்கைகத்தில் அவன் நடத்தின சில ஆராய்ச்சிகளிற்குப் பிறகு ணகள்விப்பட்டதில் சிலபதல்லாம் உண்மமயாக இருக்கவும் வாய்ப்பு உண்டு என்று உறுதியானது. ஒரு முமறயாவது அந்த

சிவலிங்கத்மதத் தரிசிக்க ணவண்டும் என்ற ஆவல் அவன் மனதில் பலமுமற எழுந்ததுண்டு. ணகள்விப்பட்டதும், ஆராய்ச்சிகள் பசான்னதும் உண்மம தானா என்று ணநரில் பதரிந்து பகாள்ள ணவண்டும் என்று நிமனத்ததுண்டு.....

்

ச

ிய

ம

திமகப்புடன் ஈஸ்வர் பரணமஸ்வரனிடம் பசான்னான். “எனக்குத் பதரிஞ்ச வமரக்கும் அந்த சிவலிங்கத்மத அப்படி சாதாரேப்பட்ட யாரும் தூக்கிட்டு ணபாக முடியாணத. அதுவும் அவமரக் பகாமல பசய்தவன் அமதக் கண்டிப்பாக தூக்கிட்டு ணபாக முடியாணத.”

ரம (ன )்

ரக

பரணமஸ்வரனுக்குத் தூக்கி வாரிப் ணபாட்டது. அவர் மனதில் கற்பமன பசய்திருந்த அந்த அபமரிக்கப் ணபரன் அந்த சிவலிங்கத்மதப் பற்றி நன்றாகத் பதரிந்தவன் ணபால் ணகட்பான் என்று அவர் சிறிதும் எதிர்பார்த்திருக்கவில்மல. திமகப்பு நீங்காதவராகச் பசான்னார். ”அவமரக் பகாமல பசய்ததாக ணபாலீசார் நிமனக்கிற ஆள் பவளிணய பசத்துக் கிடந்தான். அவன் எப்படி பசத்தான்னு ணபாஸ்ட் மார்ட்டம் ரிப்ணபார்ட் வந்தால் தான் பதரியும்....”

ப

ஈஸ்வர் தனக்குள் ணபசிக் பகாள்பவன் ணபால பசான்னான். “அப்படின்னா இந்தக் காரியத்மத பசஞ்சவங்க அந்த சிவலிங்கத்மதப் பத்தி முழுசா பதரிஞ்சவங்களா தான் இருக்கணும். அதனால தான் அவமரக் பகாமல பசய்ய ஒரு ஆமளயும், அந்த சிவலிங்கத்மத எடுத்துகிட்டு ணபாக ணவறு ஒரு ஆமளயும் ஏற்பாடு பசய்திருக்காங்க....” பரணமஸ்வரனுக்கு மபத்தியணம பிடித்து விடும் ணபால இருந்தது. அவமர விட அதிகமாக அவன் அந்த சிவலிங்கத்மதப் பற்றித் பதரிந்து மவத்திருந்ததாகத் ணதான்றியது. அவர் பசான்னார்.

் விமலமதிக்க முடியாத முடியாத சக்தின்னு சிலர்

ிய

“அதுல ஒளிஞ்சிருக்கறது பபாருளில்மல, விமல மதிக்க நம்பறாங்க...”

ம

“எனக்கு ஒண்ணுணம புரியமல. ணபாலீஸ்காரங்க அந்த சிவலிங்கத்துக்குள்ணள ஏதாவது விமலமதிக்க முடியாத பபாருமள நான் ஒளிச்சு வச்சிருக்ணகனான்னு கூட சந்ணதகப்படற மாதிரி இருக்கு. அமதத் பதரிஞ்சுக்க பலவிதமா என்மனக் ணகள்வி ணகட்டாங்க”

ரம (ன )்

ரக

ச

பரணமஸ்வரனுக்கு ணலசாக எரிச்சல் வந்தது. “நான் அந்த சிவலிங்கம் எங்க கிட்ட வந்த நாள்ல இருந்து பார்த்துட்டு வந்திருக்ணகன். அதுல நான் ஒரு சக்திமயயும் இதுவமரக்கும் பார்த்ததில்மல. நீ பசால்றத பார்த்தா அந்த வதந்திகமள நம்பிட்டு தான் யாணரா அந்த சிவலிங்கத்மதக் கடத்திட்டு ணபாயிருக்காங்கன்னு ணதாணுது....”

ஈஸ்வர் அவருக்கு விளக்கப் ணபாகவில்மல. அவர் பசால்வதும் பபாய்யில்மல. அவர் எந்த சக்திமயயும் உேர்ந்ததில்மல தான். ஒரு மரக்கட்மட எத்தமன காலமானாலும் மின்சாரத்மதப் புரிந்து பகாள்ள முடியாது. மின்சாரம் எதிபலல்லாம் ஊடுருவ முடியுணமா அதனால் மட்டுணம அதன் சக்திமயப் புரிந்து பகாள்ள முடியும்....

ப

அவன் ஏதாவது பசால்வான் என்று அவர் எதிர்பார்த்தார். ஆனால் அவன் ணபச்மச முடிக்கும் விதமாக “ணவபறாண்ணும் இல்மலணய?” என்று ணகட்டான். அவருக்கு ணவபறன்ன ”இல்மல...” என்றார்.

பசால்வபதன்று

பதரியவில்மல.

அவன் ணபாமன மவத்து விட்டான். **************

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

அந்த முதியவர் கண்கமள மூடிக் பகாண்டு வஜ்ராசனத்தில் அமர்ந்திருந்தார். அவருக்கு எண்பதிற்கும் ணமற்பட்ட வயதிருக்கும். அவர் வயது நமரத்த தமலமுடியிலும், தாடியிலும் பதரிந்தணத ஒழிய ஒடிசலான உறுதியான உடலில் பதரியவில்மல. அவர் கண்கமளத் திறக்கும் வமர அந்த மனிதன் மிகப் பபாறுமமயாகக் காத்திருந்தான். இந்த அமர மணி ணநரத்தில் அவன் எட்டு தடமவ உட்கார்ந்திருந்த நிமலமய மாற்றிக் பகாண்டு விட்டான். அவன் அங்கு வந்து அமர மணி ணநரம் ஆகி விட்டிருந்தது. ஆனால் இந்த அமர மணி ணநரத்தில் அவர் உட்கார்ந்த நிமலயிலிருந்து பகாஞ்சம் கூட அமசயவில்மல என்பமதக் கவனித்த அவனுக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. அவமர ஒவ்பவாரு முமற அவன் பார்க்கும் ணபாதும் ஏதாவது ஒரு விஷயத்திற்காகவாவது அவனால் ஆச்சரியப்படாமல் இருக்க முடிந்ததில்மல.... அவர் கண்கமள பமல்லத் திறந்தார். அவமனப் பார்த்தவுடன் ணகட்டார். “என்ன?”

ப

அந்த மனிதன் தயங்கித் தயங்கி பசான்னான். “அந்தப் மபயன் ஓடிட்டான்... சிவலிங்கத்மத நாம பசான்ன இடத்துல வச்ச பிறகும் அவன் ைுரமும் குமறயமல, மந்திரம் ைபிக்கறமத அவன் விடவும் இல்மல... பரஸ்ட் எடுத்தா சரியாயிடும்னு நிமனச்சு அவமனத் தனியா ரூம்ல விட்ணடாம். இன்மனக்கு காமலல பார்க்கறப்ப அவன் இல்மல....அவன் ணபாகக் கூடிய இடம் எல்லாம் ணதடிப் பார்த்துட்ணடாம். ஆனா அவமனக் கண்டுபிடிக்க முடியல”

கண்கமள மூடி சிறிது ணநரம் இருந்த அவர் அமமதியாகச் பசான்னார். “அவமனப் பத்தி கவமலப்பட ணவண்டியதில்மல. விட்டுடு”

்

ிய

ம

அவன் தமலயமசத்து விட்டு அவனுக்கு இப்ணபாதுள்ள பபரிய பிரச்சிமனமயச் பசான்னான். ”.... அந்தக் பகாமலகாரன் மர்மமா பசத்ததாலயும், இவன் இப்படி ஆகி ஓடிட்டதாலயும் மத்தவங்க யாரும் அந்த சிவலிங்கம் பக்கம் ணபாகணவ பயப்படறாங்க. நித்ய பூமை பசய்யக்கூட முன்வர மாட்ணடங்குறாங்க...”

ரக

ச

அந்த முதியவர் ணயாசிக்க ஆரம்பித்தார். அந்த சிவலிங்கத்மதப் பற்றி ணகள்விப்பட்ட சில விஷயங்கள் கற்பமன இல்மல என்பமத நடக்கின்றது எல்லாம் உறுதிப்படுத்துவது ணபாலத் ணதான்றியது.... அவர் முகத்தில் ஒரு மர்மப் புன்னமக வந்து ணபானது.

ரம (ன )்

அத்தியாயம் - 7

ப

அந்த மனிதனுக்கு அந்த முதியவரின் மர்மப் புன்னமகக்குப் பபாருள் விளங்கவில்மல. ஏணதா ஒரு தனிப்பட்ட நமகச்சுமவயான விஷயத்மத அவர் நிமனத்துக் பகாண்டது ணபாலத் ணதான்றியது. மிகவும் இக்கட்டான நிமலமமமயச் பசால்லும் ணபாது இந்த விதமான எதிர்பகாள்ளல் இயல்பான ஒன்றாய் அவனுக்குத் ணதான்றவில்மல. ணயாசித்துப் பார்த்தால் அவரிடம் எதுவுணம இயல்பாக இல்மல என்பமதயும் அவனால் நிமனக்காமல் இருக்க முடியவில்மல. பல விஷயங்களில் அவர் முரண்பாடுகளின் பமாத்த உருவமாக இருந்தார். வஜ்ராசனமும், ஆழ்நிமல தியானமும் சாத்தியப்பட்ட அந்த மனிதருக்கு பதய்வ நம்பிக்மக இருந்தது ணபாலத் ணதான்றவில்மல.

்

ரக

ச

ிய

ம

அவர் அமறயில் ஆன்மிகச் சின்னங்கணளா, அமடயாளங்கணளா இல்மல. எண்பதிற்கு ணமற்பட்ட வயது இருந்தாலும் அவர் நமட, உமட, பாவமன, இருப்பு எதிலுணம முதுமமயின் தாக்கம் இல்மல. அதிகார வர்க்கம், ணகாடீஸ்வரர்கள், ணமமதகள் எல்லாம் அவமரத் ணதடி வருவதும் ஆணலாசமனகள் ணகட்பதும் தினசரி நடப்பமவ. அணத ணபால அடித்தள மக்கள், பரம ஏமைகள், மந்த புத்திக்காரர்கள் ணபான்ற எதிர்மாறானவர்களும் அவமரத் ணதடி வருவதுண்டு. இந்த இரண்டு கூட்டங்களுக்கும் ஒணர வமகயான வரணவற்பு அவரிடம் இருக்கும். ஒருசில ணநரங்களில் ணமல்மட்ட ஆட்கமளக் காக்க மவத்து விட்டு அடித்தள மக்கமள உடனடியாக அமைத்துப் ணபசுவதும் உண்டு. பதாடர்ந்து சில நாட்கள் ஆட்கமள சந்தித்துப் ணபசுபவர் திடீர் என்று சில நாட்கள் முழுவதும் தனிமமயில் கழிப்பதுண்டு. எல்ணலாராலும் பபாதுவாக “குருஜி” என்றமைக்கப்பட்ட அந்த முதியவர் எந்தக் கணிப்பிற்கும் அடங்காத புதிராகணவ இருந்தார்....

ரம (ன )்

திடீபரன்று குருஜி பசான்னார். “நான் நாமளக்ணக நித்ய பூமை பசய்ய ஒரு ஆமள அனுப்பி மவக்கிணறன். கவமலப்படாணத” அந்த மனிதன் சிறிது நிம்மதி அமடந்தவனாகத் தமலயமசத்தான். ”அப்புறம்... இன்பனாரு விஷயம்..” ”என்ன”

ப

“இந்தக் ணகமஸ திறமமசாலியான ஒரு ணபாலீஸ் அதிகாரி கிட்ட ஒப்பமடச்சிருக்காங்க. பேம், பதவி, அதிகாரம், பயம்ங்கிற இந்த நாலுக்கும் வமளஞ்சு பகாடுக்காத ஆளுன்னு பபயபரடுத்தவராம்....” பசால்லும் ணபாது அவன் குரலில் கவமல பதரிந்தது.

”அப்படிப்பட்ட ஆளுங்க சிலர் எப்பவுணம எங்கயும் இருக்கத்தான் பசய்வாங்க. அது இயற்மக தான்....” அவர் சர்வ சாதாரேமாகச் பசான்னார்.

்

ச

“அந்த ணபாலீஸ் அதிகாரி பபயர் என்ன?”

ிய

ம

”பார்க்க கதாகாலட்ணசபம் பண்றவர் மாதிரி பதரிஞ்சாலும் அழுத்தமான ஆளு, பராம்பவும் புத்திசாலின்னு பசால்றாங்க. அவர் எடுத்துகிட்ட ணகஸ் எமதயும் கண்டுபிடிக்காமல் விட்டதில்மலன்னு ணபாலீஸ் டிபார்ட்பமண்டுல ணபசிக்கிறாங்க....”

ரக

“பார்த்தசாரதியாம்....”

ரம (ன )்

குருஜி புன்னமகயுடன் பசான்னார். “அந்த ஆள் அடிக்கடி என்கிட்ட வர்றவர் தான்” **************

ப

முனுசாமிக்கு ணபாலீஸின் ணகள்விகளுக்கு பதில் பசால்லிணய சலித்து விட்டது. பசுபதியின் ணதாட்ட வீட்டில் ஒரு அதிகாரி ணகள்விகள் ணகட்டார். அவன் பதில் பசான்னான். அடுத்ததாகப் ணபாலீஸ் ஸ்ணடஷனிற்கு அமைத்து இன்பனாரு அதிகாரி அவனிடம் ணகள்விகள் ணகட்டார். அதற்கும் அவன் பதில் பசான்னான். இப்ணபாது இன்பனாரு முமற அவனிடம் ணகள்வி ணகட்க அந்த ணதாட்ட வீட்டிற்கு புதிய அதிகாரி வரப் ணபாகிறார் என்று பதரிவிக்கப்பட்ட ணபாது அவனுக்கு வாழ்க்மகணய பவறுத்து விட்டது. ஒணர விதமான ணகள்விகளுக்கு எத்தமன தடமவ தான் பதில் பசால்வது?. அதிலும் அவர்கள் “நீணய ஏன் பகான்றிருக்கக் கூடாது?” என்ற வமகயில் ணகட்டது அவமன மனமத மிகவும் ணநாகடித்து விட்டது. இனி இந்த ஆளும் அமதணய தான் ணகட்பாணரா?

்

ரக

“உனக்கு மூலம் எதுவும் இல்மலணய?”

ச

”பரவாயில்மலங்க ஐயா. நான் நிக்கணறன்....”

ிய

ம

அவமன காமல பத்து மணிக்குத் ணதாட்ட வீட்டுக்கு வரச் பசால்லி இருந்தார்கள். அவன் ஒன்பணத முக்காலுக்குப் ணபான ணபாணத ணதாட்டத்தில் ஒரு நாற்காலியில் அவன் இது வமர பார்த்திராத அந்த புதிய ணபாலீஸ் அதிகாரி அமர்ந்து ணதாட்டத்மத ணவடிக்மக பார்த்துக் பகாண்டிருந்தார். முதலில் விசாரித்த இரண்டு ணபாலீஸ் அதிகாரிகளிடம் பதரிந்த ஒருவித முரட்டுத்தனம் இவரிடம் அவனுக்குத் பதரியவில்மல. நீண்ட காலம் பைகியவர் ணபால அவமனப் பார்த்துப் புன்னமகத்த அவர் அவமன எதிரில் உள்ள நாற்காலியில் உட்காரச் பசான்னார். “வா முனுசாமி, உட்கார்...”

“ஐணயா அபதல்லாம் இல்மலங்க...”

ரம (ன )்

“அப்ப உட்கார்”

பார்க்க கனிவாய் பதரிந்தாலும் இந்த ஆள் வில்லங்கமான ஆளாய் இருப்பார் ணபாலத் பதரிகிறணத என்று நிமனத்தவனாக அவசரமாக நாற்காலியின் நுனியில் முனுசாமி உட்கார்ந்தான்.

ப

பார்த்தசாரதி முனுசாமிமய ஆைமாகப் பார்த்தார். இந்தக் பகாமல வைக்கு ஒரு சவாலாகணவ அவருக்கு அமமந்திருந்தது. பகான்றவனும் பசத்து விட்டது, தடயங்கள் எதுவும் இல்லாதது, பகாமல பசய்யப்பட்ட பசுபதிக்கு பவளி உலகத் பதாடர்புகள் இல்லாதது, சிவலிங்கம் பற்றி அதிகத் தகவல்கள் கிமடக்காதது எல்லாமாகச் ணசர்ந்து ஆரம்பத்திணலணய விசாரமேக்கு அனுகூலமாக இல்மல. எடுத்தவுடன் பசுபதியின் தம்பி பரணமஸ்வரன் ணமல் தான்

சந்ணதகம் ணபாலீசாருக்கு எழுந்தது. பமாத்த பசாத்மதயும் கிட்டத்தட்ட நாற்பதாண்டுகளுக்கு முன்ணப தம்பிக்கு பசுபதி எழுதிக் பகாடுத்து விட்டார் என்ற தகவல் சந்ணதகத்மத ஆதாரம் இல்லாததாக்கி விட்டது.

்

ரக

ச

ிய

ம

அடுத்ததாக பசுபதியிடம் அதிகமாய் வந்து ணபாய்க் பகாண்டிருந்த ணவமலக்காரன் முனுசாமி ணமல் ணபாலீசுக்கு சந்ணதகம் வந்தது. ஆனால் விசாரமேயில் அவன் ணமல் சந்ணதகப்படவும் எந்த முகாந்திரமும் இருப்பதாகப் ணபாலீசாருக்குக் கண்டுபிடிக்க முடியவில்மல. அவன் அந்தக் கிைவமர மிகவும் ணநசித்ததாகத் பதரிகிறது என்று முந்மதய இரண்டு ணபாலீஸ் அதிகாரிகள் பதிவு பசய்து மவத்திருந்தனர். அவனிடமிருந்தும் அவர்களுக்கு பகாமலயாளிமயக் கண்டுபிடிக்க எந்தத் துப்பும் கிமடக்கவில்மல ....

ரம (ன )்

பார்த்தசாரதியின் பார்மவயால் முனுசாமி தர்மசங்கடத்துடன் பநளிந்தான். பார்த்தசாரதி பார்மவயின் தீட்சண்யத்மதக் குமறக்காமல் ணகட்டார். “முனுசாமி நீ இங்ணக எத்தமன வருஷமாய் ணவமல பார்க்கிறாய்?” “வர்ற ஆவணிக்கு இருபத்தியாறு வருஷம் முடியுதுங்கய்யா”

ப

”பசுபதி இங்ணக வந்து கிட்டத்தட்ட அறுபது வருஷங்கள் ஆகுதுன்னு ணகள்விப்பட்ணடன். உனக்கு முன்னால் இங்ணக யார் ணவமலக்கு இருந்தாங்க”

”என் தாய் மாமன் இருந்தாருங்கய்யா. அவருக்கு வயசாயிட்டதால அப்புறம் என்மன இங்ணக ணவமலக்கு ணசர்த்து விட்டார்...”

்

ம

“அவர் இப்ப இருக்காரா?”

ிய

“இல்மல ஐயா அவர் பசத்து இருபத்திஅஞ்சு வருஷம் ஆயிடுச்சுங்க”

ச

”பசுபதி ஆள் எப்படி?”

ரக

“அவரு மனுசணர இல்மலங்க மகானுங்க. இத்தமன வருஷத்துல அவர் ஒரு தடமவ கூட கடுமமயா ணபசினது இல்மலங்க... ஏன் ணகாபமா என்மனப் பார்த்தது கூட இல்மலங்க... அன்மபத் தவிர அவருக்கு ணவபறதுவும் பதரியாதுங்க..”

ரம (ன )்

ஆத்மார்த்தமாக வந்தது பதில்.

“முனுசாமி அந்த சிவலிங்கத்மதப் பத்தி பசால்ணலன்”

“அது சாதாரே சிவலிங்கம் தான் ஐயா. நாம ணகாயில்கள்ல எல்லாம் பார்ப்ணபாணம அந்த மாதிரி தான் இருக்கும்....”

ப

பார்த்தசாரதி ஒரு நண்பனிடம் சந்ணதகம் ணகட்கிற பதானியில் தன் சந்ணதகத்மதக் ணகட்டார். “ஏன் முனுசாமி, ஒரு சாதாரே கல் லிங்கத்திற்காக யாராவது ஒரு ஆமளக் பகால்வாங்களா?”

முனுசாமி குைப்பத்துடன் பசான்னான். “அது தான் எனக்கும் புரிய மாட்ணடங்குது ஐயா”

்

ம

”அந்த சிவலிங்கத்துக்குள்ணள ஏதாவது தங்கம், மவரம் மாதிரி ஏதாவது வச்சிருந்திருக்கலாணமா?”

ிய

முனுசாமி உறுதியாகச் பசான்னான். “அப்படி வச்சிருந்தா பசுபதி ஐயா அதுக்கு பூமை பசய்துகிட்டிருக்க மாட்டாருங்க ஐயா. காசு, பேம் எல்லாம் அவருக்கு தூசிங்க ஐயா.”

“இல்மலங்கய்யா”

ரக

ச

“நீ அந்த சிவலிங்கத்மதத் பதாட்டுப் பார்த்திருக்கிறாயா?”

ரம (ன )்

“அந்த பூமை அமறக்குள்ணள ணபாய் அமதப் பக்கத்தில் பார்த்திருக்கிறாயா?” “இல்மலங்கய்யா”

“ஏன், பசுபதி ைாதி எல்லாம் பார்ப்பாணரா”

ப

“ணசச்ணச அப்படிப் பார்க்கற ஆள் அவரில்மலங்க. எத்தமனணயா தடமவ என் கூட சரிசமமா இருந்து ணதாட்ட ணவமல பசஞ்சிருக்காரு. என் வீட்டுல இருந்து பகாண்டு வந்து எப்பவாவது பலகாரம் பகாடுத்தா மறுக்காமல் வாங்கி சாப்பிடுவாரு. என்மன வீட்டு ஆளா தான் நடத்தி இருக்காருங்க ஐயா. மாத்தி பசான்னா என் நாக்கு அழுகிடும்”

”பின்ணன எதனால நீ சிவலிங்கத்துக்குப் பக்கத்துல ணபானணதா, பதாட்டுப்பார்த்தணதா இல்மல...”

்

ிய

ம

“ஏன் ஐயா, ணகாயிலுக்குப் ணபாணறாம். அங்க சாமிய பதாட்டா பார்க்கணறாம். பகாஞ்ச தூரத்துல இருந்ணத தாணன கும்பிடணறாம். அப்படித்தான்னு வச்சுக்ணகாங்கணளன்...” ஒரு ணவகத்தில் பசால்லி விட்டாலும் அந்த ணபாலீஸ் ஐயா ணகாபித்துக் பகாண்டு விடுவாணரா என்று அவனுக்கு சிறிது பயமும் வந்தது.

ரக

ச

ஆனால் அவர் ணகாபித்துக் பகாள்வதற்குப் பதிலாக ணலசாக புன்னமக பசய்தார். “அவமரப் பார்க்க யாபரல்லாம் வருவாங்க?”

ரம (ன )்

“அவங்க வீட்டுல இருந்து அவணராட தம்பி அடிக்கடி வருவாரு. மத்தவங்க எல்லாம் எப்பவாவது அபூர்வமா வருவாங்க” “அவர் பவளிணய ணபாகிறதுண்டா” “ணபானதில்மலங்கய்யா” “ஏன்?”

ப

“அவரு ஒரு சாமியார் மாதிரி தான் வாழ்ந்தாருங்கய்யா. பவளிணய ணபாறதுலயும், மத்தவங்க கூட பைகறதுலயும் அவருக்குக் பகாஞ்சமும் விருப்பம் இருக்கமல. அவருக்கு ஏதாவது ணவணும்னா நான் தான் பகாண்டு வந்து தருணவன்...அவராய் எங்ணகயும் ணபாக மாட்டார்”

”ணவற யாராவது நீ ணபான பிறகு அவமரப் பார்க்க வந்தால் உனக்குத் பதரியுமா முனுசாமி”

்

ரக

ச

ிய

ம

முனுசாமிக்கு அந்தக் ணகள்வி ஏணதா ஒருவித அபசௌகரியத்மத ஏற்படுத்தியதாகத் ணதான்றியது. சற்று ணயாசமன பசய்தவனாகச் பசான்னான். “அப்படி அவமரப் பார்க்க வரக்கூடிய ஆள் ணவற யாரும் இல்மலங்கணள. அவரும் பவளியாள்கள் கிட்ட ணபசக் கூடியவரில்மலங்கய்யா. நான் பவளிணய இரும்புக் கதமவப் பூட்டிகிட்டு ணபானா மறு நாள் காமலல நான் வர்ற வமரக்கும் பூட்டித் தான் இருக்கும்...” ”அந்த பவளி இரும்புக்கதணவாட பூட்டுக்கு ஒரு சாவி தான் இருக்கா?”

ரம (ன )்

“இல்மலங்கய்யா. மூணு சாவி இருக்கு. ஒண்ணு பரணமஸ்வரன் ஐயா கிட்டயும், ஒண்ணு என் கிட்டயும், ஒண்ணு பசுபதி ஐயா கிட்டயும் இருக்கு. பசுபதி ஐயா அமத சுவரில் ஒரு ஆணியில பதாங்க வச்சிருப்பார். ஆனா அவரு அமத இது வமரக்கும் உபணயாகப்படுத்துன மாதிரி பதரியமல... ஒவ்பவாரு நாளும் நான் வந்து தான் திறந்திருக்ணகன். ஒரு நாள் கூட நான் வர்றப்ப கதவு திறந்திருந்து பார்த்ததில்மல....”

ப

“அவர் பசத்த நிமனவுபடுத்தினார்.

நாள்

தவிர...”

என்று

பார்த்தசாரதி

”ஆமா...” என்று அவன் குரல் வருத்தத்துடன் பலவீனமாய் வந்தது.

“நீ அந்த நாள் சரியா கதமவப் பூட்டினதா நிமனவிருக்கா?” “இருக்குங்கய்யா”

்

ிய

ம

அவமனணய ஒரு நிமிடம் உற்று பார்த்துக் பகாண்டிருந்து விட்டு திடீபரன்று பார்த்தசாரதி ணகட்டார். ”இந்த ணதாட்ட வீட்டுக்குள்ள ராத்திரியில ஆவிகள் நடமாட்டமும், அமானுஷ்யமா சிலபதல்லாம் நடக்கறதும் உண்டுன்னு ஒருசில ணபர் பசால்றாங்கணள அது உண்மமயா முனுசாமி”

ரக

ச

ஒரு கேம் முனுசாமிக்கு மூச்சு நின்றது ணபாலிருந்தது. அவன் முகம் பவளுத்துப் ணபானது.

அத்தியாயம் - 8

ரம (ன )்

பார்த்தசாரதி அவரது ணகள்வி அவனிடம் ஏற்படுத்திய மாற்றத்மதக் கூர்மமயாகக் கவனித்தார். அப்படியானால் அவர் ணகள்விப்பட்டும் நம்பாத அந்த ஆவி சமாச்சாரம் பவறும் வதந்தி அல்ல. ஏணதா ஒரு புரியாத விஷயம் அந்த வதந்தியில் இருக்கிறது....

ப

அந்தத் ணதாட்ட வீட்டின் இரு புறங்களிலும் உள்ள காலி நிலங்கள் ஒணர நபருக்குச் பசாந்தமானமவ. நான்கு ஏக்கரும், ஆறமர ஏக்கருமான அந்த இரு நிலங்களும் வைக்கில் சிக்கிக் பகாண்டுள்ளதால் பல ஆண்டுகளாக ணவலி மட்டும் ணபாடப்பட்டுக் கிடக்கின்றன. அந்தத் பதரு வலப்பக்கத்தில் உள்ள ஆறமர ஏக்கர் நிலத்ணதாடு முடிந்து விடுகிறது. இடப்பக்கத்திலும் ஒரு பர்லாங் தூரத்திற்குப் பின் தான் கமடகள், வீடுகள்

ஆரம்பமாகின்றன. அதனால் அந்தத் ணதாட்ட வீட்மடப் பற்றி அந்தப் பகுதி மக்களுக்கு அதிகமாக பதரிந்திருக்கவில்மல.

்

ரக

ச

ிய

ம

ணதாட்ட வீட்டின் எதிரில் உள்ள பபரிய பதன்னந்ணதாப்பிலும் ணவமலயாட்களும், நகரத்தின் மமயத்தில் வசிக்கும் பதன்னந்ணதாப்பின் உரிமமயாளரும் பகலில் தான் வந்து ணபாகிறார்கள். அவர்களுக்கு அந்த வீட்டிற்கு வந்து ணபாகும் முனுசாமிமயத் பதரிந்திருந்தது. ஆனால் யாருக்கும் வீட்டில் குடியிருக்கும் பசுபதிமயத் பதரிந்திருக்கவில்மல. பார்த்தசாரதி அந்தத் பதன்னந்ணதாப்புக்கு ணவமலக்கு வரும் ஆட்கள் பலமர விசாரித்தும் ஒரு உபணயாகமான தகவலும் அவருக்குக் கிமடக்கவில்மல.

ரம (ன )்

ணகள்விகள் ணகட்டு கிட்டத்தட்ட சலித்துப் ணபான சமயத்தில் தான் பல வருடங்களாக அங்ணக ணவமல பசய்யும் ஒருவன் அந்தத் ணதாட்ட வீட்டில் முன்பபாரு சமயம் ஆவிகள் நடமாட்டம் இருப்பதாக சிலர் ணபசிக் பகாள்வதாகச் பசான்னான். யார் அப்படிப் ணபசிக் பகாண்டார்கள் என்று ணகட்ட ணபாது ஐந்தாறு வருடங்களுக்கு முன் பின்புறம் இருக்கும் ணசரிமக்களில் சிலர் ணபசிக் பகாண்டது காதில் விழுந்ததாகவும், குறிப்பாக அப்படிப் ணபசியவர்கள் யார் என்று நிமனவில்மல என்றும், அதற்குப் பின் அந்தப் ணபச்சு அப்படிணய அமுங்கி விட்டதாகவும் அவன் பசான்னான்.

ப

ஆள் நடமாட்டம் இல்லாத இடங்களில் ணபய் நடமாட்டம் இருப்பதாகப் பலரும் நம்புவது இயற்மக என்ணற அமத பார்த்தசாரதி எடுத்துக் பகாண்டார். முனுசாமியிடம் இந்தக் ணகள்விமயக் ணகட்கும் வமர அவர் அந்த வதந்தியில் சாரம் இருப்பதாக நிமனக்கவில்மல. ஆனால் இப்ணபாணதா....

்

ம

அவர் தன் பதிலுக்காகக் காத்துக் பகாண்டிருக்கிறார் என்று நிமனவுக்கு வர முனுசாமிக்கு சிறிது ணநரமாகியது. ஏணதா ஒரு பமைய நிமனவில் ஒரு வித திகிலுடன் தங்கி விட்டவன் பின் சுதாரித்துக் பகாண்டவனாகச் பசான்னான். “அபதல்லாம் சும்மா வதந்திங்கய்யா”

ிய

”பநருப்பில்லாம புமகயுமா முனுசாமி?”

ரக

ச

“இந்த இடம் ஒரு ணகாயில் மாதிரிங்கய்யா. இந்த இடத்துல ஆவியும் ணபயும் இருக்க முடியாதுங்கய்யா.” சிறிதும் சந்ணதகமில்லாமல் உறுதியாக முனுசாமி பசான்னான். சற்று முன் பதரிந்த பயத்திற்கு எதிர்மாறாக அவனுமடய இந்தப் ணபச்சு இருந்தது. “அப்புறம் ஏன் இந்த மாதிரி ணபசிக்கிறாங்க முனுசாமி?”

ரம (ன )்

“அபதல்லாம் ஆறு வருஷத்துக்கு முன்னாடி ணபசிகிட்டது ஐயா. இப்ப அந்த மாதிரி யாரும் ணபசிக்கிறது இல்மல” ”ஆனா இமதப் பத்திக் ணகட்டப்ப நீணய பகாஞ்சம் பயந்த மாதிரி பதரிஞ்சுணத முனுசாமி”

ப

முனுசாமி தர்மசங்கடத்துடன் பநளிந்தான். அவர் அவமனணய கூர்ந்து பார்த்துக் பகாண்டிருந்தார். அவன் பின் பமல்ல பசால்ல ஆரம்பித்தான். “சாமி கும்பிடறதத் தவிர ணவற எதுவும் பதரியாத பசுபதி ஐயா இந்த இடத்தக் ணகாயில் மாதிரி வச்சிருந்தாருங்கய்யா. மனசுல எத்தமன பிரச்சமன இருந்தாலும் இந்த இடத்துல கால் மவக்கறப்ப அபதல்லாம் குமறஞ்சுடறத நாணன பார்த்திருக்ணகன் ஐயா. அந்த அளவு இங்ணக ஒரு சக்தி இருக்குங்கய்யா. அதனால சுத்த

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

பத்தமா இல்லாம இங்ணக நான் வர்றதில்மல.... ஏழு வருஷத்துக்கு முன்னால ஒரு நாள் இங்ணக சாயங்காலம் வமரக்கும் ணவமல இருந்துச்சு. முடிச்சுட்டு ணபாறப்ப என்ணனாட பசல் ணபாமன விட்டுட்டு ணபாயிட்ணடன். இங்க இருந்து ணபாறப்ப உடம்பபல்லாம் வலிங்கய்யா. அதனால ஒரு குவார்ட்டர் அடிச்சுட்டு அப்படிணய வீட்டுக்குப் ணபாயிட்ணடன். வீட்டுக்குப் ணபான பிறகு தான் பசல் ணபாமன இங்கணய வச்சுட்டு ணபானது ஞாபகம் வந்துச்சு. அமத எடுத்துட்டு ணபாக இங்ணக வந்தப்ப மணி எட்டிருக்குங்கய்யா. நான் தண்ணியடிச்சுட்டு சுத்தமில்லாம வந்ததால என்மனயும் பயமுறுத்தற மாதிரி ஒரு காட்சி பதரிஞ்சுச்சு. பயந்து ணபாய் பசல்மல எடுத்துட்டு ஓடினவன் வீட்டுக்குப் ணபாயி தான் நின்ணனன். பரண்டு நாளா நல்லா காய்ச்சல்ல படுத்துகிட்ணடன். முதல்ல நானும் பார்த்தது ணபயின்னு தான் நிமனச்ணசன். ஆனா நல்லா ணயாசிச்சப்ப புரிஞ்சுது. சுத்த பத்தமா ணபாறப்ப அங்க நிம்மதி கிமடக்கற மாதிரி அப்படி இல்லாம ணபாறப்ப தண்டமனயா பீதியும் கிளம்பும்னு பாடம் கத்துக்கிட்ணடன்யா. அப்பறம் என் சம்சாரம் ணபாய் பசுபதி ஐயாவ பார்த்து நான் எமதணயா பார்த்து பயந்திருக்ணகன்னும், காய்ச்சலா படுத்திருக்ணகன்னும் பசான்னா. அவர் பகாஞ்சம் விபூதி குடுத்தனுப்பிச்சார். அமத பூசிகிட்டவுடணன காய்ச்சல் குமறய ஆரம்பிச்சுதுங்கய்யா.....” பார்த்தசாரதி ணகட்டார். “அங்ணக பயமுறுத்தற மாதிரி என்ன பார்த்தாய் முனுசாமி?”

ப

”பார்த்ததும், பார்க்க பவச்சதும் ணபாமதங்கய்யா. அமதப் ணபாய் நீங்க ஒரு விஷயமா ணகட்கறீங்கணள” “பரவாயில்ல பசால்லு”

்

ச

ிய

ம

முனுசாமி எச்சிமல முழுங்கினான். அவர் விடுவதாக இல்மல என்பது அவர் பார்மவயிணலணய பதரிந்தது. ணவறு வழியில்லாமல் பசான்னான். “நான் பசல் எடுக்க வந்தப்ப வீட்டுக்குள்ணள ஒரு வித்தியாசமான மலட்டு பதரிஞ்சுதுங்கய்யா. அது விளக்கு பவளிச்சமுமில்ல, டியூப் மலட் பவளிச்சமும் இல்ல. மப்ணபாட பசுபதி ஐயாவப் பார்க்கற எண்ேணம எனக்கு இருக்கமலங்கய்யா. பசல் ணபாமன எடுத்துட்டு அப்படிணய ணபாயிடணும்னு தான் நான் நிமனச்சுட்டு வந்ணதன். ஆனா அந்த வித்தியாசமான பவளிச்சத்த வீட்டுல பார்த்தவுடணன அது என்னன்னு ைன்னல் வழியா பார்க்கப் ணபாணனனுங்கய்யா.....”

ரம (ன )்

ரக

அவன் நிறுத்தி விட்டு மற்படி எச்சிமல விழுங்கினான். பின் பதாடர்ந்தான். “உள்ணள பசுபதி ஐயா சிவலிங்கம் முன்னாடி உட்கார்ந்திருந்தாருங்கய்யா. அவர் பக்கத்துல இன்பனாரு ஆள் உட்கார்ந்திருந்த மாதிரி என்ணனாட ணபாமதயில எனக்கு பதரிஞ்சுது. பசுபதி ஐயா என்மன பார்க்கல. ஆனா அந்த ஆள் ைன்னல் பக்கமா பார்த்தாரு. அவர் கண்ணு பரண்டு பநருப்பா பைாலிச்சுட்டு இருந்துச்சுங்கய்யா. உடம்பபல்லாம் சூடாகற மாதிரி எனக்கு ணதாே ஆரம்பிச்சுது.....” பசால்லும் ணபாணத அவன் உடல் ணலசாக நடுங்கியது. மறுபடி ஒரு முமற அந்தக் காட்சிமய மனக்கண்ணில் பார்த்தது ணபால இருந்தது. “உடணன அங்க இருந்து ஓடி வந்துட்ணடங்கய்யா.”

ப

இருபத்தி ஓராம் நூற்றாண்டில் இது ணபான்ற சம்பவத்மத அவன் ணபாமதயின் பிரமமயாகத் தான் எடுத்துக் பகாள்ள ணவண்டும் என்று ணதான்றினாலும் அமத ஒணரயடியாக அவரால் ஒதுக்கித் தள்ள முடியவில்மல. பயணம அறியாத ஒரு பகாமலக் குற்றவாளி பயத்திணலணய பசத்துப் ணபாயிருக்க ணவண்டும் என்று ணபாஸ்ட் மார்ட்டம் ரிப்ணபார்ட் பசால்லி இருக்கும் இந்த ணநரத்தில் ணபய் பிசாசு அல்லாத ஏணதா ஒரு புதிர் இந்த

சம்பவங்களில் இருக்க ணவண்டும் என்பதில் அவருக்கு சந்ணதகம் இல்மல. என்ன அது?

்

ம

”முனுசாமி. இது உன் அனுபவம். பக்கத்துல இருக்கிற ணசரிக்காரங்களும் அப்படிணய பசால்ல என்ன காரேம்? நீ அவங்க கிட்ட ணபாய் ஏதாவது பசால்லி இருந்தாணயா?”

ப

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

”நான் ஏன் ஐயா அமதச் பசால்லி ணகாமாளியாகப் ணபாணறன். நான் அமத யாரு கிட்டயும் பசால்லமலங்கய்யா. ஆறு வருஷத்துக்கு முன்னாடி அந்தச் ணசரியில இருந்து ஒரு சில்லமறத் திருடனும் ராத்திரி சுவணரறி குதிச்சு திருட வந்திருக்கான். அவனும் ஏணதா பார்த்து பயந்து ணபாயிருக்கான்..அவனுக்கும் பயத்துல என்மன மாதிரிணய காய்ச்சல் வந்திருக்கு. என்ன மருந்து சாப்பிட்டாலும் காய்ச்சல் குமறயல. அவணனாட சம்சாரம் என்ணனாட சம்சாரத்துக்குத் பதரிஞ்சவ. வந்து இமதச் பசால்லி அழுதிருக்கா. என்ணனாட அனுபவத்த பார்த்திருந்த என் சம்சாரம் பசுபதி ஐயா கிட்ட விபூதி வாங்கிகிட்டு ணபாய் குடுத்து, “இமதப் பூசு சரியாயிடும். ஆனா இனிபயாரு தடமவ அந்த வீட்டுக்கு மறந்தும் ணபாயிட ணவண்டாம்னு பசால்லு”ன்னு புத்தி பசால்லி இருக்கா. அந்த திருட்டுப் பயலுக்கும் அமத பூசி சரியாயிடுச்சு. ஆனா அந்த பபாம்பள ஒரு ஓட்மட வாயிங்கய்யா. அந்த ணசரி முழுசும் இந்த வீட்டுல ராத்திரில ணபய் நடமாட்டம் அதிகம்னு பசால்லி இருந்திருக்கா. எல்லாரும் என் கிட்ட வந்து ணகட்க ஆரம்பிச்சுட்டாங்க. ணகட்டவங்க கிட்ட எல்லாம் எனக்கு ணபயும் இல்மல பிசாசும் இல்மலன்னு பசால்லிணய சலிச்சுடுச்சுங்கய்யா. அப்புறம் தானா இந்த வதந்தி அடங்கிடுச்சு....” ”அந்தத் திருடன் ணபர் என்ன முனுசாமி. இப்பவும் ணசரில தான் இருக்கானா?”

“அவன் ணபரு கந்தனுங்க. அவன் நாலு வருஷத்துக்கு முன்னாடிணய ணசரில இருந்து ணபாயிட்டானுங்கய்யா?” ”இப்ப அவன் எங்ணக இருக்கான்?”

்

ம

“பதரியமலங்கய்யா”

ச

ிய

“அவன் இங்ணக பார்த்ததும் நீ பார்த்தது தானா இல்மல ணவபறதாவதா?”

ரக

“பதரியமல. நான் ணகட்கப்ணபாகமலங்கய்யா”

“அவன் சம்சாரம் உன் சம்சாரத்து கிட்ட பசால்மலணயா?”

ரம (ன )்

“பயந்தான்னு மாத்திரம் பசால்லிச்சு. மத்த விவரம் ஒண்ணும் பசால்லமலங்கய்யா... நானாவது எப்பவாவது தண்ணியடிப்ணபன். அவன் எப்பவுணம தண்ணில தான் இருப்பான். என்மன மாதிரி அவனும் ணபாமதயில என்ன பார்த்தாணனா!” ”முனுசாமி நிைமாணவ பசுபதி ஐயா கூட இன்பனாரு ஆள் அந்த ராத்திரியில இந்த வீட்டுல இருந்திருக்கலாம் இல்மலயா?”

ப

முனுசாமி அவமரணய திமகப்புடன் பார்த்தான். அப்படி ஒரு சாத்தியணம அவன் அறிவுக்கு இது வமர எட்டி இருக்கவில்மல என்பது புரிந்தது. ”எப்பவுணம அவமரப் பார்க்க வர்ற அவணராட தம்பி கூட இங்ணக ராத்திரி வமரக்கும் இருந்ததில்மலங்கய்யா. குடும்பத்து ஆள்கள் தவிர ணவற யாரும் வர்றதும் இல்மலங்க. அப்படி இருக்கறப்ப யாரும் இங்ணக அந்த

்

ம

ணநரத்துல அவர் கூட இருந்திருக்க வாய்ப்ணப இல்மலங்கணள. அவணராட தம்பி உள்பட யாருணம அந்த பூமை ரூம்ல நுமைஞ்சமத நான் இது வமரக்கும் பார்த்ததில்மலங்கய்யா. பவளிணய இருந்ணத தான் கும்பிட்டுட்டு ணபாவாங்க. ஆனா நான் பார்த்த ஆள் இருந்தது பூமை ரூமுக்குள்ணளணய தானுங்கய்யா. அப்படி நான் பார்த்தது உண்மமன்னா என் சம்சாரம் பசால்ற மாதிரி கூட இருக்கலாம்....”

ிய

”உன் சம்சாரம் என்ன பசான்னா?”

ரக

ச

“அந்த சிவணன, பசுபதி ஐயா கூட இருந்திருந்திருப்பாருன்னு அவ பசால்றாளுங்கய்யா”

ரம (ன )்

இந்தப் பாமர மக்கள் எவ்வளவு சீக்கிரமாக இது ணபான்ற நம்பிக்மககமள ஏற்படுத்திக் பகாள்கிறார்கள் என்று நிமனக்மகயில் பார்த்தசாரதிக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. பகுத்தறிவு என்ற வார்த்மதணய இவர்கள் அகராதியில் இல்மலணயா? ”நீ அந்த சம்பவத்துக்கு அப்புறம் மறுபடி ணவமலக்கு வந்த பிறகு அவர் உன் கிட்ட இது பத்தி எதுவும் ணபசமலயா முனுசாமி” ”எதுவும் ணபாகமல....”

ப

”அந்தத் ணபசினாரா”

ணபசமலங்கய்யா.

திருடமனப்

”இல்மலங்கய்யா.”

நானும்

பத்தியாவது

எதுவும்

பசால்லப்

ஏதாவது

அப்புறமா

்

ிய

ம

பார்த்தசாரதி ஒரு நிமிடம் கண்கமள மூடிக்பகாண்டு ணயாசித்தார். அந்தத் திருடன் என்ன பார்த்தான் என்று பதரிந்தால், முனுசாமி பார்த்தமதயும் ணசர்த்து ஒப்பிட்டு ஒரு பதளிவான முடிவுக்கு வரலாம். ஆனால் அவன் எங்கிருக்கிறாணனா? பசுபதிசிவலிங்க-அந்த வீடு என்ற இந்த முக்ணகாேத்தில் நிமறய ரகசியங்கள் புமதந்து கிடப்பதாகத் ணதான்றியது. அந்த முக்ணகாேத்தில் பசுபதி இறந்து, சிவலிங்கம் காோமல் ணபாய் வீடு மட்டும் தான் இப்ணபாது இருக்கிறது.

ரம (ன )்

ரக

ச

அவருக்கு பதய்வ நம்பிக்மக உண்ணட ஒழிய மூட நம்பிக்மககள் கிமடயாது. ஆவி ணபய் அல்லாத ஏணதா ஒரு அறியாத விஷயம் இதில் பலமாக இருக்கிறது என்று மட்டும் அவர் திடமாக நம்பினார். அது என்ன? என்று மூமளமயக் கசக்கிக் ணகட்டுக் பகாண்டாலும் விமட கிமடக்கவில்மல. அப்ணபாது தான் குருஜி நிமனவு அவருக்கு வந்தது. ஒருணவமள குருஜியால் இமத விளக்க முடியுணமா!

அத்தியாயம் - 9

ப

ஈஸ்வர் விர்ஜினியா பல்கமலக்கைக அதீதமன (Parapsychology)ஆராய்ச்சிக் கூடத்தில் இருந்தான். அபமரிக்காவில் அதீத மன ஆராய்ச்சிகள் பல பல்கமலக் கைகங்களில் நமடபபற்றாலும் இரண்ணட இரண்டு பல்கமலக்கைகங்களில் தான் இதற்பகன்று தனியாக பபரிய ஆராய்ச்சிக்கூடங்கள் இருக்கின்றன. ஒன்று விர்ஜினியா பல்கமலக்கைகம், இன்பனான்று அரிணசானா பல்கமலக்கைகம். சிறிய வயதில் இருந்ணத ஆழ்மனசக்திகளில் ஆர்வம் இருந்த அவன் இரண்டு பல்கமலக்கைகங்களில் ஒன்றில் எப்படியாவது ணசர்ந்து விட ணவண்டும் என்று உறுதியுடன் இருந்தான். அவனுக்கு விர்ஜினியா பல்கமலக்கைகத்தில் சரியான

வாய்ப்பு கிமடத்தது. அங்கு அதீத மனம் மற்றும் புலனாற்றல் ஆராய்ச்சிகள் விஞ்ஞான முமறப்படி நடக்க வசதிகளும், வரணவற்பும் நிமறயணவ அவனுக்கு இருந்தது. அமத அவன் நன்றாகணவ பயன்படுத்திக் பகாண்டான்.

்

ப

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

அவன் தற்ணபாது ஈடுபட்டிருக்கும் ஆராய்ச்சி சுமார் ஆறு மாதங்களுக்கு முன் ஆரம்பிக்கப்பட்டது. படலிபதி பற்றிய ஆராய்ச்சி அது. அது பற்றி ஏராளமான ஆராய்ச்சிகள் முன்ணப நடந்திருந்தாலும் படலிபதியின் மூலம் அதிகபட்சமாக அனுப்ப முடிந்த தகவல்கமளப் பற்றியும், அதற்கு உதவும் மனநிமலகள் பற்றியும் விரிவான ஆராய்ச்சி பசய்ய அவன் முமனந்திருந்தான். ஒரு மனதில் இருந்து இன்பனாரு மனதிற்கு வார்த்மதகணளா, காட்சிகணளா இல்லாமல் தகவல்கள் அனுப்பும் இந்த ஆராய்ச்சிக்குத் தகுதி இருக்கக்கூடிய ஆட்கள் என்று இருவமரத் ணதர்ந்பதடுத்திருந்தான். ஒருவர் சீனர். அவருக்கு அறுபத்மதந்து வயதிருக்கும். மகன் அபமரிக்காவில் ஒரு பபரிய ணவமல கிமடத்து பசட்டில் ஆகி விட்டதால் அவரும் சீனாவில் இருந்து மூன்று வருடங்களுக்கு முன்பு இங்ணக வந்திருந்தார். ஆங்கிலம் அவருக்கு அமர குமறயாய் தான் வரும் என்ற ணபாதிலும் ஆழ்மன சக்தி ஆராய்ச்சிக்குப் பபாருத்தமான சில விணசஷத் தன்மமகள் அவருக்கு இருந்தன. இன்பனாரு நபர் பதன்னாப்பிரிக்காமவச் ணசர்ந்த முப்பது வயது கருப்புப் பபண். விர்ஜினியா பல்கமலக்கைகத்திற்கு நாற்பது மமல் பதாமலவில் உள்ள ஒரு டிபார்ட்பமண்டல் ஸ்ணடார்ஸில் பணி புரியும் அந்தப் பபண் அபமரிக்காவில் இருபது வருடங்களாக வாழ்கிறாள். அவளுக்கும் ஆழ்மன சக்தி ஆராய்ச்சிக்குப் பபாருத்தமான சில விணசஷத் தன்மமகள் இருந்தன. அத்துடன் அவள் நன்றாக வமரயும் திறமமயும் பபற்றிருந்தாள்.

ஆராய்ச்சியின் ணபாது சீனர் ஒரு அமறயிலும், ஆப்பிரிக்கப் பபண் இன்பனாரு அமறயிலும் அமர்த்தப்படுவார்கள். அவர்கள்

அமறகளுக்குள் நுமைந்த பிறகு சீனருக்கு அனுப்ப ணவண்டிய பசய்தி பசால்லப்படும். அது வமரயில் அவருக்கு என்ன பசய்தி அனுப்பப்ணபாகிணறாம் என்று பதரியாது. அந்த பசய்திமய ஆப்பிரிக்கப் பபண் வமரந்ணதா, எழுதிணயா காட்ட ணவண்டும்.

்

ப

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

ஒவ்பவாரு ஆராய்ச்சியின் ணபாதும் இருவமரயும் அந்த அமறகளில் இருந்த வீடிணயா காமிரா மூலம் வீடிணயா எடுத்து அந்தப் பதிவுகள் பத்திரப்படுத்தி மவக்கப்பட்டன. பவளிணய இருந்து பகாண்டு அவர்கமள ஈஸ்வர் கண்காணித்துக் பகாண்ணட இருப்பான். ஆராய்ச்சி முடிந்து அவர்கள் பவளிணய வந்த பின் தனித்தனியாக ஆராய்ச்சி சமயத்தில் அவர்கள் உேர்வுநிமலகள் எப்படி இருந்தன என்றும் எமதயாவது வித்தியாசமாக உேர்ந்தார்களா என்றும் ணகட்டு ஈஸ்வர் அமதயும் பதிவு பசய்து விடுவான். சீனரிடம் அந்த ஆப்பிரிக்கப் பபண்ணின் அன்மறய மனநிமலமய உேர முடிந்ததா என்றும், ஆப்பிரிக்கப் பபண்மணியிடம் அந்த சீனரின் அன்மறய மனநிமலமய உேர முடிந்ததா என்றும் ணகட்டு அமதயும் பதிவு பசய்வான். ஒவ்பவாரு ஆராய்ச்சியின் முடிவும் அந்த இரண்டு நபர்களுக்கும் பதரிவிக்கப்பட்டதில்மல. சரியாக இருந்ததா, இல்மலயா என்பதற்கு அவர்களுக்கு எந்த குறிப்பும் தரப்படவில்மல. அப்படி அவர்கள் அறிந்து பகாள்வது அடுத்த ஆராய்ச்சிகமளப் பாதிக்கும் என்பதால் அமத அவன் தவிர்த்தான். அந்த இருவரும் ஒருவமர ஒருவர் ஆராய்ச்சிசாமலயில் மட்டும் பார்த்து அறிவார்கணள ஒழிய அவர்களுக்கு இமடயில் ணவறு எந்த விதமான பதாடர்பும் இருக்கவில்மல. ஆராய்ச்சியின் முடிவிலும் சீனர் பசன்று ஒரு மணி ணநரம் கழித்து தான் ஆப்பிரிக்கப் பபண் பசல்வாள். அவர்கள் ஒருவமர ஒருவர் சந்தித்துப் ணபசிணய ஆக ணவண்டும் என்று விரும்பினால் ஒழிய பவளிணய சந்திக்க சாத்தியங்கள் குமறவு. அப்படி விரும்பி சந்திக்க அவர்களுக்குள் எந்தக் காரேமும் இருக்கவில்மல.

்

ப

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

இது வமர ஏழு பரிணசாதமனகள் நடத்தப்பட்டிருந்தன. முதல் பரிணசாதமனயில் பிரமிடுகளின் படத்மதக் பகாடுத்து அமத அனுப்ப ஈஸ்வர் பசான்னான். ஆப்பிரிக்கப் பபண் மமலகமள வமரந்திருந்தாள். கிட்டத்தட்ட ணதாற்றத்தில் ஒன்றாகணவ இருந்ததால் அவன் அமத ஆரம்பநிமலக்கு பவற்றியாகணவ நிமனத்தான். இரண்டாவது நான்காவது பரிணசாதமனகளில் அவன் அனுப்பச் பசான்ன தகவல்கமள அவள் சரியாக வமரயவில்மல. இரண்டாவது பரிணசாதமனயின் ணபாது ஆப்பிரிக்கப் பபண் கேவனிடம் சண்மடயிட்டு வந்திருந்தாள். நான்காவது பரிணசாதமனயின் ணபாது அவள் மகன் சின்ன விபத்தில் காயப்பட்டிருந்தான். ஆனால் அந்த பரிணசாதமனகளில் சீனர் அவளது மனநிமலமய ணகாபம், கவமல என்று சரியாகக் கணித்திருந்ததால் அமவகமளயும் ஈஸ்வர் பவற்றிகரமான பரிணசாதமனகளாகணவ நிமனத்தான். நான்காவது பரிணசாதமனயில் வானில் பறந்து பகாண்டிருக்கும் ஆகாய விமானத்தின் படத்மதக் பகாடுத்து அமதத் பதரிவிக்க ஈஸ்வர் பசான்னான். ஆப்பிரிக்கப் பபண் பறமவ பறப்பதாக வமரந்திருந்தாள். ஐந்தாவது ஆறாவது ஆராய்ச்சிகளில் இரண்டிரண்டு பபாருள்கள் தகவல்கள் அனுப்பப்பட்டன. அமவ இரண்டும் சில சின்னச் சின்ன வித்தியாசங்களுடன் ஓரளவு பதளிவாக வமரயப்பட்டன. இந்த ஆராய்ச்சிகளில் ஐம்பது சதவீதத்திற்கும் ணமல் இருப்பணத பபரிய விஷயம் என்பதால் ஈஸ்வருக்கு இந்த ணைாடியின் பவற்றி சதவீதம் மிகத் திருப்தியாக இருந்தது. ஆறு ணசாதமனகளில் நான்கு ஆராய்ச்சிக் கூடங்களில் நடந்தன. நான்காவதும் ஆறாவதும் ஆராய்ச்சிகள் கிட்டத்தட்ட நூறு மமல் இமடபவளியில் இருவமரயும் மவத்து நடத்தப்பட்டன. இந்த ஆராய்ச்சிகளில் இமடபவளிகள் ஒரு பபாருட்ணட அல்ல என்பதும் பதளிவாக நிரூபேம் ஆகியது. அடுத்த அமறயும் ஒன்று தான் அடுத்த நகரமும் ஒன்று தான்.

்

ச

ிய

ம

அந்த சீனர் ஆறு ஆராய்ச்சிகளில் ஐந்தில் அவளுமடய மனநிமலமய சரியாகக் குறிப்பிட்டிருந்தார். அந்த ஆப்பிரிக்கப் பபண் ஆறில் ஒணர ஒரு முமற அவர் மனநிமலமய வருத்தம் என்று குறிப்பிட்டாள். மற்ற நாட்கள் எல்லாம் அவளுக்கு குறிப்பிட்டுச் பசால்ல எதுவும் இருக்கவில்மல. வருத்தம் என்று குறிப்பிட்ட பரிணசாதமனக்குப் பிறகு சீனரிடம் ணபசிய ணபாது அவருக்கு தன் நாட்மடயும் நட்பு, உறவுகமளயும் விட்டு அபமரிக்கா வந்ததில் வருத்தம் இருப்பதாகவும், அன்று அமத அதிகம் உேர்ந்ததாகவும் பசான்னார்.

ரம (ன )்

ரக

“என் மகன் ஓரளவு நன்றாக சம்பாதித்த பிறகு நாம் சீனாவுக்ணக ணபாய் விடலாம், அது வமர பபாறுங்கள் என்கிறான். ஆனால் ‘ஓரளவு நன்றாக சம்பாதிப்பது’ என்றால் என்ன பதாமக என்று எனக்கு விளங்கவில்மல. நான் சாவதற்குள் அந்த அளவு சம்பாதித்து முடிப்பானா என்றும் பதரியவில்மல”. இந்த ஏைாவது ஆராய்ச்சியில் கடற்கமர மேலில் இரண்டு சிறுவர்கள் ணகாபுரம் கட்டிக் பகாண்டிருக்கும் ஒரு புமகப்படத்மத ஈஸ்வர் சீனரிடம் பகாடுத்து அனுப்பச் பசால்லி இருந்தான்.

ப

பவளிணய இருந்து அவர்கள் இருவமரயும் முன்னால் இருந்த கம்ப்யூட்டர் ஸ்கிரினில் பார்த்துக் பகாண்டிருந்த ஈஸ்வருக்கு அந்த சீனர் ஒருவித அபசௌகரியத்மத உேர்ந்தது ணபாலத் பதரிந்தது. முந்மதய ஆறு ஆராய்ச்சிகளிலும் அவர் அலட்டிக் பகாள்ளாமல் மிக அமமதியாக இருந்தவர். ஈஸ்வர் அந்த ஆப்பிரிக்கப் பபண்மேக் கவனித்தான். அவள் இரண்டாம், நான்காம் ஆராய்ச்சிகளில் பதாந்திரவான மனநிமலயில் இருந்தவள் என்றாலும் மற்ற ஆராய்ச்சிகளில் அப்படி இருக்கவில்மல. இந்த முமற மிக உற்சாகமாகத் பதரிந்தாள். அவள் முழு கவனத்துடன் வமரந்து

்

ம

பகாண்டிருந்தாள். எப்ணபாதும் அடிக்கடி ரப்பமரப் பயன்படுத்தி அழித்து சில மாற்றங்கள் பசய்பவள் இன்று ரப்பமரணய உபணயாகிக்காதது அதிசயமாக இருந்தது. ஈஸ்வர் சீனரின் அபசௌகரியத்திற்கும் ஆப்பிரிக்கப் பபண்ணின் உற்சாகத்துடன் கூடிய முழு கவனத்திற்கும் இமடணய பபரியபதாரு முரண்பாட்மட உேர்ந்தான். ஏணதா ஒன்று சரியில்மல....

ச

ிய

சீனர் பவளிணய வந்த பின் ஈஸ்வர் அவரிடம் ணகட்டான். “நீங்கள் ஏணதா அபசௌகரியம் உேர்ந்தது ணபால எனக்குத் ணதான்றியது. என்ன விஷயம்?”

ரக

சீனர் ஒரு நிமிடம் ணயாசித்து விட்டுச் பசான்னார். “என் தகவல் சரியாகப் ணபாகாதது ணபால ணதான்றியது... ணவறு யாணரா வாங்குகிற மாதிரி அல்லது இமடமறிக்கிற மாதிரி ணதான்றியது....எனக்கு விளக்கத் பதரியவில்மல..”

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் அவரிடம் ணகட்டான். “இன்மறக்கு ஏதாவது பாதிப்பில் உங்கள் மனம் இருந்ததா?”

பர்சனலாய்

“இல்மல. பசால்லப் ணபானால் இன்மறக்கு இங்ணக வரும் முன் பசய்த தியானத்தில் வைக்கத்மத விட அதிகமாய் நான் அமமதிமய உேர்ந்ணதன்”

ப

“உங்கள் தகவமல வாங்கியது ணபாலத் ணதான்றியவர் பற்றிணயா அவர் மனநிமல பற்றிணயா ஊகிக்க முடிந்ததா?” “சக்தி....பபரிய சக்தி... மனிதரா இல்மல ணவபறதாவதா எனக்குத் பதரியவில்மல..புதிய அனுபவமாக இருக்கிறது...”

்

ரக

ச

ிய

ம

அவன் அதற்கு ணமல் அவமர எதுவும் ணகட்கவில்மல. அனுப்பி விட்டான். இது ணபான்ற அனுபவம் அந்த சீனருக்கு மட்டுமல்ல அவனுக்கும் புதிது தான். அவனுமடய உதவியாளர் அந்த ஆப்பிரிக்கப் பபண் வமரந்த படத்மத ஒரு பவள்மள உமறயில் ணபாட்டுக் பகாண்டு வந்து பகாடுத்து விட்டுப் ணபானார். ஈஸ்வர் உமறயில் இருந்த படத்மத பவளிணய எடுத்தான். அவனுக்குத் தூக்கி வாரிப் ணபாட்டது. ஒரு கேம் இதயத்துடிப்பு நின்று ணபானது. குப்பபன்று வியர்த்தது. இத்தமனமயயும் ஏற்படுத்தியது அந்தப் படத்தில் அவன் பார்த்த சிவலிங்கம் தான். சிவலிங்கம் மிக தத்ரூபமாக வமரயப்பட்டிருந்தது. அந்த சிவலிங்கம் அந்தரத்தில் இருப்பது ணபால வமரயப்பட்டிருந்தது. ஈஸ்வருக்குத் தன்மன சுதாரித்துக் பகாள்ள சிறிது ணநரம் ணதமவப்பட்டது. சில நிமிடங்கள் கழித்து உதவியாளரிடம் அந்தப் பபண்மேத் தன்னிடம் அனுப்பச் பசான்னான். ஆப்பிரிக்கப் பபண் வந்தாள்.

ரம (ன )்

மிக இயல்பாக முகத்மத மவத்துக் பகாண்டு ஈஸ்வர் அவளிடம் ணகட்டான். “இது என்ன என்று உங்களுக்குத் பதரியுமா?” ”ஏணதா சிற்பக்கமலப் பபாருள் மாதிரி இருக்கிறது”.

அவளுக்கு சிவலிங்கம் பற்றி எதுவும் பதரியாதது அவனுக்கு ஆச்சரியம் தரவில்மல. ஆப்பிரிக்கா-அபமரிக்கா வார்ப்பான அவள் பபாது அறிவில் பூஜ்ஜியம் தான்.

ப

“இந்த முமற உங்கள் அனுபவம் எப்படி இருந்தது. ஏதாவது வித்தியாசமாக உேர்ந்தீர்களா?”

்

ம

அவள் பசான்னாள். “எப்ணபாதும் பகாஞ்சம் பகாஞ்சமாகத் தான் எனக்கு உேர முடியும். ஆனால் இந்தத் தடமவ அப்படி இல்மல.... என் கண் முன்னாணலணய இந்தக் கமலப்பபாருள் பதளிவாகத் பதரிந்தது. நான் என் மனமதக் குவித்து கவனிக்க ணவண்டி இருக்கவில்மல...”

ிய

ஈஸ்வர் அவளிடம் ணகட்டான். “இந்தக் கமலப் பபாருள் தமரயில் இல்லாமல் அந்தரத்தில் இருப்பது ணபாலத் தான் பதரிந்ததா?”

ரக

ச

”ஆமாம்.... அது மட்டுமல்ல அது ணலசாக நகர்கிற மாதிரியும் பதரிந்தது....”

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் தன் திமகப்மபக் காண்பிக்காமல் இருக்க மறுபடி சிறிது முயற்சி பசய்ய ணவண்டி இருந்தது. அவன் பசான்னான். ”இந்த தடமவ முழு கவனத்துடன் நீங்கள் இருந்த மாதிரித் பதரிந்தது. எப்ணபாதுணம அதிகமாக ரப்பமரப் பயன்படுத்தும் நீங்கள் இந்த முமற ஒரு தடமவ கூட ரப்பணர பயன்படுத்தணவயில்மல.....”

ப

அவள் சற்று வியப்பு கலந்த குரலில் பசான்னாள். “எப்ணபாதும் நான் உேர்கிற தகவலில் பதளிவு அதிகமாக அதிகமாக முதலில் வமரந்ததில் சிலமத விட்டு விட்டது புரியும். அதனால் தான் அமத சரி பசய்ய ரப்பர் ணதமவப்படும். ஆனால் இன்மறக்கு கண் முன்னால் இருப்பது ணபாலத் பதளிவாக இருந்ததால் ணதமவணய படவில்மல..” “அனுப்பிய அவர் மனநிமல பற்றி ஏதாவது உங்களால் உேர முடிந்ததா?”

்

ம

அவள் சிறிது ணயாசித்து விட்டுச் பசான்னாள். “இல்மல... ஆனால் எனக்கு தான் வித்தியாசமாய் இருந்தது. ஒரு பிரம்மாண்டமான சக்திக்கு முன்னால் நான் இருக்கிற மாதிரி.... நான் இதற்கு முன்னால் ஒணர ஒரு தடமவ தான் அப்படி உேர்ந்திருக்கிணறன். நயாகரா நீர்வீழ்ச்சிமயப் பார்த்துக் பகாண்டு நின்ற ணபாது....”

ரக

ச

ிய

அவள் ணபான பிறகு நிமறய ணநரம் ஈஸ்வர் தனிமமயில் அமர்ந்திருந்தான். இந்த ஆராய்ச்சியில் அவன் அனுப்பச் பசான்ன பசய்தி அந்த சீனர் மூலம் ஆப்பிரிக்கப் பபண்ணிற்குப் ணபாய் ணசரவில்மல. அதற்குப் பதிலாக ’யாணரா அல்லது ஏணதா’ அந்த ஆப்பிரிக்கப் பபண் மூலம் அனுப்பிய பசய்தி அவனுக்கு வந்து ணசர்ந்திருக்கிறது.

ரம (ன )்

கண்கமள மூடிக் பகாண்டு நிமறய ணநரம் ணயாசித்தவன் கமடசியில் இந்தியா பசல்வது என்று முடிபவடுத்தான்.

அத்தியாயம் - 10

பரணமஸ்வரன் மனதில் அன்று ஏணனா ஈஸ்வர் நிமனவுகணள திரும்பத் திரும்ப வந்து அமலக்கழித்தன.

ப

”நீங்க தப்பான ஆளுக்கு ணபான் பண்ணியிருக்கீங்கன்னு நிமனக்கிணறன்....” என்று வார்த்மதகளால் அமறந்தவனிடம் அவர் திரும்பவும் ணபச ஒணர ஒரு காரேம் அவர் அண்ேன் ணமல் மவத்திருந்த அன்பும், அளவுகடந்த மரியாமதயும் தான். அப்படி அவர் மறுபடி ணபசிய ணபாது நல்ல ணவமளயாக அவனும் ணபசினாலும் கூட, கமடசியில் “ணவபறாண்ணும் இல்மலணய?” என்று ணகட்டு விட்டு முடிவாக அவருக்கு பதில் ஏதும் பசால்லாமல்

ணபச்மச நிறுத்தியது அவருக்குப் பிடிக்கவில்மல. பசுபதி பசால்லச் பசான்னதற்கு அவன் என்ன நிமனக்கிறான், அதற்கு அவன் பதில் என்ன என்பது பற்றி அவன் ஒன்றுணம பசால்லாதது ணகாபத்மதக் கிளப்பியது....

்

ரக

ச

ிய

ம

அவரிடம் முகத்தில் அடித்தது ணபாலப் ணபச யாருக்கும் இது வமர மதரியம் வந்ததில்மல. அவர் மகன் சங்கர் ஒரு தடமவ கூட அவர் ணபச்சுக்கு எதிர்ணபச்சு ணபசியதில்மல. ஆனால் அவனுமடய மகன் நாக்கில் சவுக்கு மவத்திருக்கிறான்... ஈஸ்வரின் ணபச்சு அவர் மகனின் நிமனவுகமள மறுபடி முழுவதுமாக எழுப்பியது. ஒரு ஆறாத வடுமவ அவர் ணபரன் மறுபடி ஆைமாகக் கீறி ரேமாக்கி இருந்தான்.....

ரம (ன )்

பரணமஸ்வரனின் மமனவி இறந்த ணபாது அவர் மகன் சங்கருக்கு வயது ஐந்து, மகள் மீனாட்சிக்கு வயது மூன்று. அவர் தன் குைந்மதகமள உயிருக்கு உயிராக ணநசித்தார். மறுமேம் பசய்து பகாண்டால் அவருமடய இரண்டாம் மமனவி அந்தக் குைந்மதகமள நன்றாகப் பார்த்துக் பகாள்வாள் என்ற உத்திரவாதம் இல்லாததால் அவர் மறுமேம் கூட பசய்து பகாள்ளவில்மல.

ப

அவர் தாய் ஆனந்தவல்லியின் உலகம் நான்கு ணபர்கள் மட்டுணம பகாண்டது. அவள் தந்மத, அவள் கேவன், அவளுமடய இரண்டு மகன்கள். அந்த உலகில் அவளுமடய ணபரக் குைந்மதகளுக்குக் கூட இடம் இருக்கவில்மல. அவள் நிமனத்திருந்தால் அந்த தாயில்லாத குைந்மதகமள பாசத்துடன் வளர்க்க முன்வந்திருக்கலாம். ஆனால் அவள் அந்தக் குைந்மதகமளத் தன்னிடம் அண்ட விட்டது கூட இல்மல. பரணமஸ்வரன் தன் தாயிடம் ைாமட மாமடயாகச் பசால்லிப் பார்த்தார். ஆனந்தவல்லி தாட்சணியம் இல்லாமல் அவரிடம்

பசான்னாள். “நீ இன்பனாரு கல்யாேம் பண்ணிக்ணகா. இல்லாட்டி நல்ல ஆளா பார்த்து அவங்கமளப் பாத்துக்க ணவமலக்கு மவ. எனக்கு இனிணம இந்தக் குைந்மதகமளப் பார்க்கற ணவமலபயல்லாம் முடியாது”

்

ரக

ச

ிய

ம

பரணமஸ்வரன் தாயிடம் மிகுந்த பாசமுமடயவர் என்றாலும் அவளுமடய அந்த வார்த்மதகமள அவரால் இன்று வமர மன்னிக்க முடியவில்மல. ணபரக் குைந்மதகமளப் பார்த்துக் பகாள்வது ணவமலயா? எத்தமனணயா குடும்பங்களில் தங்கள் பிள்மளகளிடம் பாசம் இல்லாதவர்கள் கூட ணபரக்குைந்மதகளிடம் மிகப்பாசமாக இருப்பமத அவர் பார்த்திருக்கிறார். ஆனால் ஆனந்தவல்லிமய என்றுணம யாரும் சாதாரே பட்டியலில் ணசர்க்க முடியாது.

ப

ரம (ன )்

அவர் அன்றிலிருந்து என் குைந்மதகமளத் தாயில்லாத குமற பதரியாத மாதிரி வளர்த்துணவன், அவர்கமள சந்ணதாஷமாக மவத்துக் பகாள்ணவன் என்று மனதிற்குள் மவராக்கியமாய் நிமனத்துக் பகாண்டார். அப்படிணய வளர்த்தும் காட்டினார். சமமயலுக்கும், மற்ற ணவமலகளுக்கும் ஆள் இருந்தால் கூட அவர் குைந்மதகள் பபாருத்த ணவமலகள் எமதயும் ணவறு யாரிடமும் விடவில்மல. காமலயில் சீக்கிரம் எழுந்து குைந்மதகமள எழுப்பி குளிப்பாட்டி, டிரஸ் பசய்து, சாப்பிட மவத்து, ஸ்கூல் பஸ்ஸில் ஏற்றுகிற வமர அவர் தான் பசய்வார். மகள் மீனாட்சிக்குத் தமலவாருவதும் அவர் தான். அவர்களாகத் தங்கமளக் கவனித்துக் பகாள்ளும் வயது வமர சாயங்காலம் ஸ்கூல் பஸ் வரும் ணபாது அவரும் வீட்டில் இருப்பார். எத்தமன பபரிய வியாபார விஷயமானாலும் அவருக்கு அவர் குைந்மதகளுக்கு அடுத்தபடி தான். ணகாடிக்கேக்கான வியாபார ஒப்பந்தங்கமளக் மகபயழுத்துப் ணபாடும் ணபாது கிமடக்காத சந்ணதாஷம் அவருக்கு அவமரப்

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

பார்த்தவுடன் ‘அப்பா’ என்று கூப்பிட்டபடி ஓடிவரும் அவருமடய குைந்மதகமளப் பார்க்கும் ணபாது கிமடத்தது. அந்தக் குைந்மதகளும் அவர் ணமல் உயிமரணய மவத்திருந்தனர். அவர்கள் இருவரும் இயல்பாகணவ பமன்மமயானவர்களாகவும், நல்லவர்களாகவும் இருந்தனர். அவர் மகன் படிப்பிலும் மிகவும் சூட்டிமகயாக இருந்தான். என்றுணம வகுப்பில் முதலிடத்மத அவன் நழுவ விட்டதில்மல. மீனாட்சி படிப்பில் சுமாராக இருந்தாள். அந்தக் குைந்மதகள் எமதயாவது பார்த்து விரும்புகிறார்கள் என்று பதரிந்தால் ணபாதும் அது ணதமவயா இல்மலயா என்று நிமனக்கும் சிரமத்மதக் கூட பரணமஸ்வரன் ணமற்பகாண்டதில்மல. அந்தப் பபாருள் உடனடியாக வீட்டுக்கு வந்து விடும். அவர்களில் யாருக்காவது உடல்நிமல சரியில்லா விட்டால் அவர் வீட்டில் இருந்து பார்த்துக் பகாண்டார். அவர்கள் விருப்பப்பட்ட இடங்களுக்கு எல்லாம் கூட்டிக் பகாண்டு ணபாவார். அவர்களும் அப்பாவுக்கு மனம் வருத்தமாகும் என்று பதரிந்த எமதயும் பசய்யாமல் தவிர்த்தார்கள். ஒருவமர ஒருவர் நன்றாகப் புரிந்து பகாண்ட அப்பாவும், இரண்டு பிள்மளகளும் ணசர்ந்து ஒரு பசார்க்கத்தில் இருந்தார்கள். நண்பர்கமளப் ணபால இருந்தார்கள். மற்றவர்கள் பபாறாமமப்படும் அளவு அன்னிணயான்னியமாய் இருந்தார்கள்.

ப

சங்கர் எஸ்.எஸ்.எல்.சியில் மாநிலத்தில் முதலிடம் வந்தான். பத்திரிக்மகக் காரர்கள் வீடு ணதடி வந்த ணபாது அவர் அமடந்த மகிழ்ச்சிக்கு அளணவ இல்மல. இத்தமன நாள் அவருக்குக் கிமடத்த பகௌரவம் பேத்தின் மூலம் கிமடத்தது. ஆனால் முதல் முமறயாக மகன் மூலமாக ஒரு புதிய பகௌரவம் கிமடத்தது என்று உச்சி குளிர்ந்தார். அதன் பிறகு நிமறய பரிசுகள் வாங்கினான். நண்பர்கள் அவரிடம் பசான்னார்கள். “அதிர்ஷ்டம் பசய்த மனிதனய்யா நீ” என்றார்கள். அவர் எல்லாவற்மறயும் விட அதிகமாக மகணன பபரிய பசாத்து என்று நிமனத்தார். படிப்பில் மட்டுமல்ல குேத்தில் கூட

்

ிய

ம

ஒருவரும் அவமனக் குமற பசால்ல முடியாத அளவு ஒரு உதாரேமாக அவன் இருந்தான். அவனுக்கு என்ன ணவண்டுணமா அமத அவணர பார்த்து பார்த்து பசய்தார். எட்டு வயதில் மசக்கிளாகட்டும், பதினாறு வயதில் மபக்காகட்டும், இருபத்திபயாரு வயதில் காராகட்டும் எல்லாணம இருப்பதிணலணய மிகச் சிறந்தது, விமலயுயர்ந்தது என்கிறபடியாகத் ணதர்ந்பதடுத்து வாங்கிக் பகாடுத்தார்.

ரம (ன )்

ரக

ச

ஆனால் அவர் மகன் மமனவிமய மட்டும் தானாகணவ ணதர்ந்பதடுத்துக் பகாண்டான். அவன் தன்னுடன் படித்த ஒரு பபண்மேக் காதலிப்பதாகச் பசான்ன ணபாது அந்தப் பபண் ஒரு நடுத்தரக் குடும்பத்தவள், அதுவும் பதலுங்குக்காரி என்று பதரிந்த ணபாது அவரால் அனுமதிக்க முடியவில்மல. அவருமடய அருமம மகனுக்கு ஒரு ராைகுமாரி ணபான்ற பபண்மேக் கல்யாேம் பசய்து மவத்துப் பார்க்க ணவண்டும் என்று ஆமசப்பட்ட அவர் மகனின் காதலுக்கு எதிர்ப்பு பதரிவித்தார். என்றுணம அப்பாவிற்குப் பிடிக்காது என்று ணலசான குறிப்பு கிமடத்தால் உடணன அமத விட்டு விடக் கூடிய அவர் மகன் இதில் மட்டும் பிடிவாதமாக இருந்தான்.

ப

கமடசியில் பரணமஸ்வரன் பசான்னார். “சங்கர். இதுல நான் கண்டிப்பா மனசு மாற மாட்ணடன். நானா அவளான்னு நீ தீர்மானிச்சுக்ணகா.” பசால்லி விட்டு ஆபிசிற்குப் ணபாய் விட்டார். இமதக் ணகட்டதற்குப் பின் மகன் கண்டிப்பாக அந்தப் பபண்மே விட்டு விலகி விடுவான் என்று நூறு சதவீதம் அவர் நம்பினார். அவர் அருமம மகன், அவமர அந்த அளவு ணநசிக்கும் மகன் இந்த உலகில் யாரிற்காகவும் அவமர விட்டுக் பகாடுக்க மாட்டான் என்பதில் அவருக்கு சந்ணதகணம இருக்கவில்மல. ஆனால் சாயங்காலம் அவர் வீட்டுக்கு வந்த ணபாது அவனுமடய திருமேம் ரிஜிஸ்டர் ஆபிசில் முடிந்து விட்டது என்ற

்

ிய

ம

பசய்தி காத்திருந்தது. தன் காலின் கீழ் இருந்த நிலணம ஆட்டம் கண்டு விட்டது ணபாலவும், ணபரிடி தமலயில் விழுந்தது ணபாலவும் அவர் உேர்ந்தார். அவருக்கு ணகட்டமத உடனடியாக நம்பணவ முடியவில்மல. பசான்னது மகள் மீனாட்சியாக இல்லாமல் இருந்திருந்தால் சிறிதும் நம்பியிருக்க மாட்டார். உண்மம சிறிது சிறிதாக உமறத்த ணபாது உள்ணள உருவான ஒரு பிரளயம் அவமர உயிணராடு சிமதத்துப் ணபாட்டது.

ச

பரணமஸ்வரன் மகளிடம் பசான்னார். “மீனாட்சி. இனி எந்தக் காரேத்மதக் பகாண்டும் என் மூஞ்சில முழிக்க ணவண்டாம்னு உங்க அண்ேன் கிட்ட பசால்லிடு”

ரக

மீனாட்சி அண்ேனுக்கு சாதகமாக அவரிடம் ணபச முற்பட்ட ணபாது இறுகிய குரலில் ணகட்டார். “மீனாட்சி உனக்கு அப்பா ணவணுமா ணவண்டாமா”

ரம (ன )்

“என்னப்பா இப்படி ணகட்கறீங்க.? நீங்க எனக்கு ணவணும்ப்பா”

“அப்படின்னா அவமனப் பத்தி இன்பனாரு தடமவ நீ என் கிட்ட ணபசக் கூடாது”

ப

அவள் அவமர மிகுந்த துக்கத்துடன் பார்த்தாள். ஆனால் அவர் முகத்தில் பதரிந்த நூறு சதவீத உறுதிமய அவளால் உேர முடிந்தது. அதற்குப் பிறகு அவள் என்றுணம அவமனப் பற்றி அவரிடம் ணபசியதில்மல. அவர் மகமன அவர் பார்த்ததும் இல்மல. மனத்தின் ரேம் குமறய காலம் நிமறய ணதமவப்பட்டது. ஆனால் மகள் மீனாட்சியின் அன்பில் அவரால் தாக்குப் பிடிக்க முடிந்தது. மகமன இைந்த அவர் மகமளயாவது

்

ிய

ம

தக்க மவத்துக் பகாள்ளப் பார்த்தார். வீட்ணடாடு இருக்கும் படியான நல்ல மாப்பிள்மளயாகப் பார்த்து அவளுக்குத் திருமேம் பசய்து பகாடுத்தார். மாப்பிள்மள விஸ்வநாதன் சங்கருடன் கல்லூரியில் படித்தவன் தான். நல்ல குடும்பம். நல்ல புத்திசாலி. பே வசதியில் மட்டுணம அவர்களுக்குக் குமறந்தவன். பார்க்க லட்சேமாய் இருந்தான். மீனாட்சிக்கும் பிடித்திருக்கணவ அவர் அவளுக்கு அவமனத் திருமேம் பசய்து மவத்து வீட்ணடாடு மவத்துக் பகாண்டார். அவருமடய கம்பபனியில் ஒரு பபரிய நிர்வாகப் பபாறுப்மப அவனுக்குத் தந்தார்.

ரக

ச

விஸ்வநாதன் ஏணதா ணபச்சு வாக்கில் அவரிடம் சங்கர் பற்றி ஒரு முமற பசான்ன ணபாது அவனிடமும் பசான்னார். ”எனக்கு சில விஷயங்கமளத் திரும்பத் திரும்ப பசால்றது பிடிக்காது. அதனால ஒணர தடமவ பசால்றமத புரிஞ்சுக்ணகாங்க மாப்பிள்மள. அவமனப் பத்தி எப்பவுணம என் கிட்ட ணபசிடாதீங்க”

ரம (ன )்

அதற்கப்புறம் அவர் மாப்பிள்மளயும் அவரிடம் சங்கர் பற்றி ணபசினதில்மல. மகள் மீனாட்சி ஒரு ஆண் குைந்மதமயப் பபற்பறடுத்தாள். மணகஷ் என்ற அந்தப் ணபரப்பிள்மள அவருமடய பசல்லமாக ஆரம்பித்தான். சிறிது சிறிதாக அவர் மனக்காயம் ஆற ஆரம்பித்தது. காலம் ஓடிய ஓட்டத்தில் சிறிது சிறிதாக பமைய அமமதி திரும்ப ஆரம்பித்தது. எல்லாம் ஈஸ்வர் என்ற அந்தப் மபயனிடம் அவர் ணபசிய வமர....

ப

”என்னப்பா, தனியா ணயாசிச்சுகிட்டிருக்கீங்க?”

உட்கார்ந்து

என்ன

மீனாட்சி அவர் அமறக்குள் நுமைந்தாள். மகமளப் பார்த்த ணபாது எப்ணபாதும் ணபால மனம் பமன்மமயாகியது. அதனாணலணய மகன் நிமனவு ணமலும் வலித்தது. பநருக்கமான யாரிடமாவது

பசால்லி மனதில் உள்ளமத இறக்கி மவக்க ணவண்டும் என்றும் இல்லா விட்டால் தாங்காது என்றும் ணதான்றணவ முதல் முமறயாக அவராகணவ அவளிடம் ஈஸ்வர் பற்றிய ணபச்மச எடுத்தார்.

்

ம

“உன் அண்ேன் மபயன் கிட்ட நான் பரண்டு நாளுக்கு முன்னாடி ணபசிணனன்.”

ரக

ச

ிய

மீனாட்சி கண்கள் விரியத் தந்மதமயப் பார்த்தாள். அவள் ஒணரயடியாக சந்ணதாஷப்பட்டு விட ணவண்டியதில்மல என்று எண்ணிய பரணமஸ்வரன் பமல்ல பசுபதி கமடசியாகச் பசான்னமதயும், அதனால் அவருக்கு சங்கரின் மகனிடம் ணபச ணவண்டிய நிர்ப்பந்தம் ஏற்பட்டமதயும், அவன் முகத்தில் அடித்தது ணபால ணபசியமதயும் மகளிடம் பசான்னார்.

ரம (ன )்

ஈஸ்வரின் ஆரம்பப் ணபச்மசக் ணகட்டு ணலசாக மீனாட்சிக்குப் புன்னமக அரும்பினாலும் தந்மதயின் முகத்தில் பதரிந்த அவமானத்மதக் கவனித்த ணபாது அந்தப் புன்னமக அரும்பிணலணய கருகியது. அவள் முகமும் வாடியமதக் கவனித்த பரணமஸ்வரன் நிமனத்தார். “இவள் மட்டும் இல்லாமல் இருந்திருந்தால் நான் என்மறக்ணகா பசத்திருப்ணபன்....” ”அவன் பசான்னமதப் பபரிசா நிமனக்காதீங்கப்பா. அவன் நல்ல மபயன் தான். ஆனா ணகாவத்தில மட்டும் உங்க மாதிரியும், பாட்டி மாதிரியும்னு அண்ோ பசால்வான்....”

ப

அவமரயும் அவர் அம்மாமவயும் மாதிரி என்றமத அவரால் ரசிக்க முடியவில்மல. “நீ அந்தப் மபயன் கிட்ட ணபசியிருக்கியா?”

்

ம

”அண்ோ கிட்ட தான் அதிகம் ணபசுணவன்.... அவன் கிட்ட, எப்படி இருக்ணக? நல்லா இருக்கியான்னு மட்டும் தான் ணபசி இருக்ணகன். ணபான்ல அதுக்கு ணமல ணபச விஷயமும் இல்மல... அவமனப் பார்த்ததும் இல்மல. அண்ோ இறந்த பிறகு பரண்ணட தடமவ தான் ணபசி இருக்ணகன்..”

ிய

பரணமஸ்வரன் ணகட்டார். “நீ மட்டும் தான் ணபசுவாயா, இல்மல மாப்பிள்மள, மணகஷ் எல்லாருணம ணபசுவாங்களா?”

ரக

ச

“இல்மல அவங்க ணபச மாட்டாங்க......” என்று வருத்தம் பதானிக்க மீனாட்சி பசான்னாள். பரணமஸ்வரனுக்கு அந்தத் தகவல் சிறிது திருப்திமய அளித்தது.

அந்த ணநரமாய் பார்த்து அவள் பசல் ணபான் அடிக்க அவள் அமத அழுத்திப் ணபசினாள். “ஹணலா..”

ரம (ன )்

“ஹணலா அத்மத நான் ஈஸ்வர் ணபசணறன்”

மீனாட்சி அவமளயும் அறியாமல் சந்ணதாஷமாய் பசான்னாள். “ஈஸ்வர். நிைமாணவ உனக்கு நூறு ஆயுசு. இப்ப தான் உன்மனப் பத்தி ணபசிகிட்டிருந்ணதன்...” ”யார் கிட்ட?”

ப

பரணமஸ்வரன் முமறப்புடன் பபாய் பசான்னாள். “மணகஷ் எப்படியிருக்காங்க?”

தமலயமசக்கணவ கிட்ட தான்.

மீனாட்சி அண்ணி

“அம்மா நல்லாயிருக்காங்க. எப்படியிருக்காங்க?”

மாமாவும்

மணகஷும்

“எதுக்கு ணகட்கணற?”

்

ச

“நான் இந்தியா வர்ணறன். அதனால தான்”

ிய

“உங்க ஊர்ல தங்கற மாதிரி நல்ல ஓட்டல் எது?”

ம

”பசௌக்கியம் தான். பசால்லுப்பா என்ன விஷயம்?”

ரம (ன )்

ரக

மீனாட்சியின் மனதில் சந்ணதாஷ கங்மக கமர புரண்டு ஓடியது. இன்று தந்மத அவராகணவ ணபரதிசயமாக ஈஸ்வர் பற்றிய ணபச்மச எடுத்ததும், சரியாக அணத ணநரத்தில் அதிசயமாக அவன் வருவதாகப் ணபான் பசய்ததும் நல்ல சகுனமாகத் ணதான்றியது. தாத்தாணபரனாவது ணசர ஒரு பபான்னான சந்தர்ப்பம் வர ணவண்டும் என்று விரும்பிய அவள் மூமள மின்னல் ணவகத்தில் ணவமல பசய்தது. அவமர ணநரில் பார்த்துக் பகாண்டு மதரியமாக சிலமத எல்லாம் பசால்ல முடியாது என்று எண்ணி பரணமஸ்வரனிற்கு முதுமகக் காண்பித்து திரும்பியபடி மருமகனிடம் பசான்னாள். “இங்க வீடு இருக்கறப்ப நீ எதுக்கு ஓட்டல்ல தங்கணற?”

ப

“என்னணவா உங்க வீட்டுக்குக் கூப்பிடற மாதிரி கூப்பிடறீங்க?”

“நான் என் வீட்டுக்குக் கூப்பிடமல. உன்ணனாட வீட்டுக்குக் கூப்பிடணறன். இது உன் தாத்தா கட்டின வீடு கூட இல்மல.... உன் பகாள்ளுத்தாத்தா கட்டின வீடு. நீ உரிமமணயாட வரலாம்”

“ஓ அப்படியா. அப்ப சரி. அடுத்த புதன் கிைமம வர்ணறன். சார் கிட்ட பசால்லி மவயுங்க?”

்

ம

“எந்த சார் கிட்ட பசால்லி மவக்கிறது?”

ிய

“உங்க அப்பா கிட்ட தான்.. சரி அத்மத ணவபறாரு கால் வருது. நான் அப்புறமா ணபசணறன்.”

ச

அவன் ணபாமன மவத்து விட்டான்.

ரக

மீனாட்சி எச்சிமல விழுங்கியவளாக பரணமஸ்வரமன சமாளிக்கும் உபாயங்கள் அத்தமனமயயும் ணயாசித்தபடி பமல்ல அவர் பக்கம் திரும்பினாள். பகாள்ளும்

பவடிக்க

ரம (ன )்

பரணமஸ்வரன் முகத்தில் எள்ளும் மகமளப் பார்த்து பகாண்டிருந்தார்.

அத்தியாயம் - 11

ப

பரணமஸ்வரன் மகளிடம் ணகட்டார். ”அவன் சார்னு பசான்னது என்மனத்தாணன?” “....இல்மல.... உங்க மருமகமனத் தான்... அப்படி பசான்னான்”

்

ம

மீனாட்சிக்கு பபாய் இயல்பாக வராது. மகமளக் கண்ோடி ணபால படிக்க முடிந்த பரணமஸ்வரனுக்கு ஈஸ்வர் அவமரத் தான் சார் என்று பசால்லி இருக்கிறான் என்பதில் சந்ணதகணம இல்மல. ணநற்று பிறந்த சுண்டக்காய் என்ன திமிராய் ணபசுகிறான் என்று நிமனத்தவராக அடுத்ததாக ணகாபத்திற்கான காரேத்மத மகளிடம் கண்டுபிடித்தார்.

ச

ிய

“இந்த வீடு அவணனாட பகாள்ளுத் தாத்தா கட்டினது, அவனுக்கு அதில உரிமம இருக்குன்னு பசால்ல ணவண்டிய அவசியம் உனக்கு என்ன இருக்கு?”

ரம (ன )்

ரக

மீனாட்சி தானும் பபாய்யாய் ணகாபப்பட்டாள். “ஆமா பசான்ணனன். அது உண்மம தாணன. உங்க கிட்ட அவனும் என்னணமா ணகாபமா இருக்கான். அதனால இங்ணக வந்து தங்க ணயாசிக்கிறான். நீங்க தாணன அவனுக்கு ணபான் பசஞ்சு ணபசி பபரியப்பா பசான்னமதச் பசான்னீங்க. அதக் ணகட்டுகிட்டு அவன் உங்களுக்காக இங்ணக வந்து ஓட்டல்ல தங்கணுமா? நல்லா இருக்ணக நியாயம்.” “தாத்தாமவ தாத்தான்னு கூப்பிடாம அவன் சார்னு கூப்பிடறான். நாணன அவனுக்குத் தாத்தா இல்மலன்னா எங்கப்பா எப்படி அவனுக்குக் பகாள்ளுத்தாத்தா ஆவார்?”

ப

“அவணனாட அப்பா உங்களுக்கு மகன் இல்மலன்னு நீங்க பசான்னமத வசதியா மறந்துடுங்க” பரணமஸ்வரன் மகமள முமறத்தார். இந்த ணநரமாகப் பார்த்து ஆனந்தவல்லி அமறக்குள் நுமைந்தாள்.

்

ம

“எப்பப் பாரு அப்பனும், மகளும் பகாஞ்சிக்குவீங்க, இன்மனக்பகன்ன அதிசயமா பரண்டு ணபருக்குள்ணள சண்மட?”. அவளுக்கு எப்ணபாதுணம பரணமஸ்வரன் தன் குைந்மதகமளத் தமலக்கு ணமல் மவத்துக் பகாண்டாடுவது பிடித்ததில்மல. எதிலும் ஒரு அளவு ணவண்டும் என்று நிமனப்பவள் அவள்.

ிய

”இவணளாட அண்ேன் மகன் இந்தியா வர்றானாம். அவமன இங்ணகணய வந்து தங்கு, இது உன் பகாள்ளுத் தாத்தா கட்டினது, உனக்கு உரிமம இருக்குன்னு பசால்லித் தர்றா இவ”

ரக

ச

மீனாட்சி பசான்னாள். “அவன் இவர் பசால்லி வர்றான். அவன் இங்ணக வந்து தங்கறதுல என்ன தப்பு”

ரம (ன )்

“அவனாணவ இங்ணக வந்திருந்தா தப்ணப இல்மல. அவன் லார்டு கவர்னராட்டம் ஓட்டல்ல தங்கணறன்னு பசால்லி, நீ ணவண்டாம் உன் பகாள்ளுத்தாத்தா வீடு இது, உங்க தாத்தாவுக்கும் இந்த வீட்டுக்கும் எந்த சம்பந்தமுணம இல்மலங்கற மாதிரி பசால்லி அவமன இங்க வர சம்மதிக்க வச்ச பாரு அது தான் தப்பு” ஆனந்தவல்லி பசான்னாள். “அந்தப் மபயன் திமிர் பிடிச்ச மபயன்கிற மாதிரி தான் ணபச்சுல பதரியுது.... அன்மனக்கும் அவன் உன் அப்பன் கிட்ட அப்படி தான் ணபசினான்”

ப

மீனாட்சி அடுத்த அஸ்திரத்மத விட்டாள். “அவன் இங்ணக தங்காமல் ஓட்டல்ல தங்கினா நமக்குத் தான் அவமானம். அவன் பார்க்க ணவற எங்க தாத்தா மாதிரிணய இருக்கான்... இருங்க என்ணனாட லாப்டாப்புல அவணனாட ஃணபாட்ணடா இருக்கு. பகாண்டு வந்து காண்பிக்கிணறன்.”

பார்க்க தன் கேவன் மாதிரி இருப்பதாகக் ணகட்டவுடன் ஆனந்தவல்லிக்கு ஒரு புதிய ஆர்வம் பிறந்தது. அவள் ணபத்தியிடம் பசான்னாள். “பார்க்க மட்டும் தான் அப்படி ணபால இருக்கு. உங்க தாத்தாவுக்கு எப்பவுணம திமிரு இருந்ததில்மல....”

்

ிய

ம

“அது ஓவ்பவாண்ணு ஒவ்பவாருத்தர் கிட்ட இருந்து வரும்...” என்று பசால்லி விட்டு மீனாட்சி லாப்டாப் எடுத்து வர நகர்ந்தாள்.

ரக

ச

அவள் ணபான பிறகு ஆனந்தவல்லி மகனிடம் ணகட்டாள். “அப்படின்னா திமிரு யார் கிட்ட இருந்து அவனுக்கு வந்திருக்குன்னு உன் மகள் பசால்றா. என்மனச் பசால்றாளா, உன்மனச் பசால்றாளா?”

ரம (ன )்

பரணமஸ்வரன் ணலசாய் புன்னமகத்தார். அவருக்கு ஈஸ்வர் ணமல் ணகாபம் இருந்த ணபாதும் அமதயும் மீறி அவன் இந்தியா வருவதில் ஒருவித திருப்தி இருந்தது. அவர் ணபசினதுக்கு ஏணதா ஒரு மரியாமத இருக்கிறது. ஆனால் அவர் மீது இருக்கும் ணகாபத்மத ஒவ்பவாரு முமறயும் அவன் சுட்டிக்காண்பிக்காமல் இல்மல. இந்த வீடு கூட அவருமடயதாய் இருந்திருந்தால் அவன் வந்து தங்கியிருக்க மாட்டான் என்பது உறுத்தலாக இருந்தது. அமத நிமனக்மகயில் அவர் புன்னமக வந்த ணவகத்தில் மமறந்தது.

ப

மீனாட்சி லாப்டாப்புடன் வந்தாள். ஈஸ்வரின் படம் ஒன்மற அதில் அவர்களுக்குக் காண்பித்தாள். பரணமஸ்வரன் ணபச்சிைந்து ணபானார். அவருமடய தந்மதயின் மறு அச்சாக அவர் ணபரன் இருந்தான். பசுபதி பசான்னது நிமனவுக்கு வந்தது. “இருக்கிற மண் எதுவானாலும் விமத நம் வம்சத்ணதாடதுடா.” ணதாற்றம் முதற்பகாண்டு அவர் பசான்னமத நிரூபித்தது.

கண்கமள சுருக்கிக் பகாண்டு பார்த்த ஆனந்தவல்லியும் ஆச்சரியப்பட்டு தான் ணபானாள். “என் ரூம்ல ணடபிள் ணமல என்ணனாட கண்ோடி இருக்கும் பகாஞ்சம் பகாண்டு வாடி”

்

ிய

ம

மீனாட்சி பாட்டிக்கு மூக்குக் கண்ோடி பகாண்டு வந்து தந்தாள். ஆனந்தவல்லி கண்ோடிமயப் ணபாட்டுக் பகாண்டு தன் பகாள்ளுப்ணபரமன ஆராய்ந்தாள். எப்ணபாதுணம கடுகடுபவன்ணறா, இறுக்கமாகணவா இருக்கும் அவள் முகத்தில் அபூர்வமாக ஒரு பமன்மம படர்ந்தமத மீனாட்சி கவனித்தாள்.

ரக

ச

“ஏண்டி இது ஒண்ணு தான் இருக்கா, ணவறயும் இருக்கா?”

“நிமறய இருக்கு பாட்டி. சிலதுல அண்ோவும் அண்ணியும் கூட இருக்காங்க.. சிலது தனியா இருக்கு”

ப

ரம (ன )்

மீனாட்சி ணவண்டுபமன்ணற அவளுமடய அண்ேன், அண்ணியுடன் ஈஸ்வர் இருந்த படங்கமள ஆரம்பத்தில் அவர்களுக்குக் காண்பித்தாள். பரணமஸ்வரன் தன் மகனின் புமகப்படங்கமளக் கூட அவன் இங்கிருந்து ணபான பிறகு பார்த்ததில்மல. அவர் மகன் அந்தப் படங்களில் அவமரணய பார்த்தான். அவருமடய ஒணர மகன், அவருமடய உயிருக்கு உயிராய் இருந்தவன், புன்னமகமயத் தவிர முகத்தில் எந்த கடுமமயான உேர்ச்சிகமளயும் காட்டாதவன் இப்ணபாதும் அணத புன்னமகயுடன் அவமரப் பார்த்தான்.... அவருக்கு இரண்டு புமகப்படங்களுக்கு ணமல் மகனுமடய புமகப்படங்கமளப் பார்க்க முடியவில்மல. “எனக்கு முக்கியமாய் ஒரு ணபான் கால் பசய்ய ணவண்டி இருக்கு. மறந்ணத ணபாய்ட்ணடன்...” என்று அவர் எழுந்து பசான்ன ணபாது அவர் குரல் கரகரத்தது. அவர் ைன்னணலாரத்திற்கு நகர்ந்து

பபரிய அவசரமில்லாத ஒரு விஷயத்துக்கு யாமரணயா கூப்பிட்டு ணபச ஆரம்பித்தார்.

்

ிய

ம

ஆனந்தவல்லிக்குத் தன் ணபரமனப் பார்த்து அப்படி எந்த உேர்ச்சியும் பபரிதாக ஏற்பட்டு விடவில்மல. ஆனால் ஒவ்பவாரு புமகப்படத்திலும் அவளுமடய கேவனின் மறு அச்சு ணபால் இருந்த பகாள்ளுப்ணபரன் ஈஸ்வமர மட்டும் உன்னிப்பாகப் பார்த்தாள். அவள் பார்த்து முடித்து மீனாட்சி லாப்டாப்மப மூடிய ணபாது பரணமஸ்வரனும் தன் ணபச்மச முடித்திருந்தார்.

ரக

ச

”அந்தப் மபயன் ணபர் என்ன?” ஆனந்தவல்லி ணகட்டாள். அவள் குரலிலும் என்றுமில்லாத பமன்மமயும் ஆர்வமும் பதரிந்தது. “ஈஸ்வர்” மீனாட்சி பசான்னாள்.

ரம (ன )்

மகமனப் பார்த்து ஆனந்தவல்லி பசான்னாள். ”ஓ.. உன் ணபர் தான் அவனுக்கு உன் மகன் வச்சிருக்காணனா”. பரணமஸ்வரன் ஒன்றுணம பசால்லவில்மல. “எப்ப வர்றானாம்?” ஆனந்தவல்லி ணபத்திமயக் ணகட்டாள். “வர்ற புதன்கிைமம” மீனாட்சி பசான்னாள்.

ப

“ஏன், அதுக்கு முன்னாடி எந்த ஃபிமளட்லயும் டிக்பகட் கிமடக்கமலணயா?” **************

்

ரக

ச

ிய

ம

குருஜியின் வீட்டு ஹாலில் அவருமடய தரிசனத்திற்காகக் காத்திருந்தவர்கள் பதிபனட்டு ணபர். அவர்களில் இரண்டு பதாழிலதிபர்கள், ஒரு சினிமா மடரக்டர், ஒரு விஞ்ஞானி, ஒரு பிரபல கதாகாலட்ணசபக்காரர், ஒரு எம்.எல்.ஏயும் அடக்கம். அவர்களுடன் ணசர்ந்து காத்துக் பகாண்டு இருந்த கேபதிக்கு வயது 21 என்றாலும் உயரம் ஐந்தடி கூட இல்மல. குடுமி மவத்துக் பகாண்டிருந்தான். பமைய ணவட்டிமயக் கச்மச கட்டிக் பகாண்டிருந்த அவன் ணமல் உடம்பில் ஒரு அழுக்குத் துண்டு மட்டும் இருந்தது. அவமன அவர் வரச் பசான்னதாக குருஜியின் ணவமலயாட்களில் ஒருவன் காமலயில் தான் வந்து பசால்லி விட்டுப் ணபானான். பக்கத்து கிராமத்தில் ஒரு சிறிய வினாயகர் ணகாயிலில் பூமை பசய்யும் அர்ச்சகராக இருந்த அவனுக்கு குருஜி ணமல் மிகுந்த பக்தியும், மரியாமதயும் உண்டு. அத்தமன பபரிய மனிதர் அவமன ஒரு பபாருட்டாக நிமனத்தது மட்டுமல்லாமல் அன்பாகவும், மரியாமதயாகவும் கூடப் பைகுவார்.

ப

ரம (ன )்

பசன்ற வருடம் ஒரு பபாது நிகழ்ச்சியில் தான் அவமர அவன் முதல் முதலாக சந்தித்தான். கூட்டத்ணதாடு கூட்டமாக நின்றிருந்த அவமன ணமமடயில் உட்கார்ந்திருந்த அவர் சிறிது ணநரம் கூர்மமயாகப் பார்த்துக் பகாண்டிருந்து விட்டு நிகழ்ச்சி முடிந்தவுடன் தன்மன வந்து பார்க்கும்படி ஒருவரிடம் பசால்லி அனுப்பினார். கேபதிக்கு ஒரு கேம் ஒன்றுணம புரியவில்மல. நடிகர்கள், அரசியல்வாதிகள், பபரும் பேக்காரர்கள் ணபான்றவர்கள் எல்லாம் அவர் தரிசனத்திற்காகக் காத்துக் கிடக்கிறார்கள் என்று பத்திரிக்மககளில் பல முமற படித்திருக்கிறான். அப்படிப்பட்டவர் அவமனப் ணபான்றவமன அமைத்துப் ணபச முன்வந்தது ஆச்சரியமாக இருந்தது. நிகழ்ச்சி முடிந்ததும் அந்த ஹாலில் ஒரு அமறயில் அவமரச் சந்தித்தான். அவமனப் பற்றி அவர் விசாரித்தார். ஏன் அவமன மட்டும் ணதர்ந்பதடுத்து விசாரித்தார் என்பது கேபதிக்கு இன்று வமர

விளங்கவில்மல. ஆள் மாறி அமைத்து விட்டார் என்று தான் ஆரம்பத்தில் நிமனத்தான்.

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

ஒரு ஏமை பிராமே அர்ச்சகர் குடும்பத்தவனான அவனுக்குத் தன்மனப் பற்றி பசால்ல பபரிதாக ஒன்றும் இருக்கவில்மல. திருமேமாகாத இரண்டு அக்காள்கள், ஒரு விதமவத் தாய், ஒரு கிராமத்து சிறிய பிள்மளயார் ணகாயிலில் மிக பசாற்ப வருமானம் தரும் அர்ச்சகர் ணவமல இது மட்டுணம தான் அவனுக்கு பசால்ல இருந்த தகவல்கள். இத்தமனயும் பசால்லி விட்ட பிறகு நான் ணவபறாரு ஆள் என்று நிமனத்து உன்மன அமைத்து விட்ணடன் என்று பசால்லி அவர் அனுப்பி விடுவார் என்று தான் அவன் நிமனத்தான். ஆனால் அவர் அப்படி அனுப்பி விடவில்மல. அவமனப் பற்றி ஒரு புத்தகணம எழுதப் ணபாகிறவர் ணபால அவமனப் பற்றி சர்வமும் விசாரித்தார். அவன் படித்த ணவதபாடங்கள் பற்றி, அவன் பசால்லும் மந்திரங்கள் பற்றி, அவன் பூஜிக்கும் வினாயகர் பற்றி, பல விஷயங்கமளச் பசால்லி அமதப் பற்றி என்னபவல்லாம் அவன் நிமனக்கிறான் என்பது பற்றி எல்லாம் ணகட்டுத் பதரிந்து பகாண்டார். அறிவிலும் அவன் அவருக்கு சமமானவன் அல்ல, அந்தஸ்திலும் அவன் அவருக்கு சமமானவன் அல்ல, பபயர் புகழிலும் அவனிற்கு எத்தமன ஏணி மவத்தாலும் எட்டாத உயரத்தில் இருப்பவர் அவர். அப்படிப்பட்டவர் மிக அன்ணபாடு அவமன அமைத்துப் ணபசியதும், அவமனப் பற்றிக் ணகட்டதும் அவனுக்குக் கண்களில் நீமர வரவமைத்து விட்டது.

ப

கமடசியில் அவன் ணகட்டான். “ஐயா, என்மன மாதிரி ஒரு சாதாரேமானவமன எதுக்கு இவ்வளவு அன்பா விசாரிக்கறீங்கன்னு பதரியமலணய?”

அவன் ணகள்விக்கு அவர் உடனடியாகப் பதில் பசால்லவில்மல. பிறகு புன்னமகயுடன் பசான்னார். “எனக்கு நீ சாதாரேமானவன்னு ணதாேமல. அது தான்....”

்

ச

ிய

ம

கேபதிக்கு ஒன்றும் புரியவில்மல. அதற்குப் பிறகு அவர் தரிசனத்திற்கு ஆறு மாதங்களுக்கு முன் ஒரு முமற வந்தான். ஆனால் அன்று அவமர சந்தித்துப் ணபச முடியவில்மல. நிமறய கூட்டம் இருந்தது. நான்கு ணபமர மட்டும் கூப்பிட்டு ணபசிய அவர் அத்துடன் நிறுத்திக் பகாள்ள மற்றவர்கள் எல்லாம் ஏமாற்றத்ணதாடு திரும்பிப் ணபாக ணவண்டி வந்தது.

ரம (ன )்

ரக

இன்று அவராகணவ கூப்பிட்டு அனுப்பியது அவனுக்கு மகிழ்ச்சியாக இருந்தது. முதலில் எம்.எல்.ஏமவ அமைத்து ஐந்ணத நிமிடங்களில் ணபசி அனுப்பி விட்ட குருஜி இரண்டாவதாக அவமனத் தான் அமைத்தார். அத்தமன பிரபலங்கள் காத்திருக்மகயில் குருஜி தன்மனக் கூப்பிட்டனுப்பியது அவனுக்குப் பபருமமயாக இருந்தது. பசன்று அவமரப் பயபக்தியுடன் தமரயில் விழுந்து வேங்கினான். மிக பநருங்கிய நண்பமன விசாரிப்பது ணபால அவர் அவமனத் தட்டிக் பகாடுத்து விசாரித்தார். “எப்படி இருக்ணக கேபதி?” ”ஏணதா இருக்ணகன் குருஜி.”

ப

“உன்ணனாட பிள்மளயார் புன்னமகயுடன் ணகட்டார்.

எப்படி

இருக்கார்?.”

குருஜி

்

ிய

ம

”அவரும் ணபாரடிச்சுப் ணபாய் உட்கார்ந்திருக்கார்” என்று பசால்லி விட்டு களங்கமில்லாமல் கலகலபவன்று சிரித்தான் கேபதி. “என்மன மாதிரிணய அவமரயும் அதிகமா யாரும் கண்டுக்கறதில்மல குருஜி. எங்பகங்ணகணயா தூரமா எல்லாம் ணபாய் பபரிய ணகாயில்கள்ல சாமி கும்பிடற மனுஷங்க பக்கத்துல இருக்கிற சின்னக் ணகாயிலுக்கு வர ணயாசிக்கிறாங்க. வைக்கமா வர்ற நாலஞ்சு ணபர் தான் தினம் வர்றாங்க. அவமரப் பார்க்க கூட்டம் வரணும்னா பிள்மளயார் சதுர்த்தி வரணும்.”

ச

குருஜி புன்னமகயுடன் பசான்னார். “சாமிணய கூட பபரிய ணகாயில்ல இருந்தால் தான் மரியாமத. இல்மலயா?”

ரக

“அப்படித்தான் உலகம் இருக்குது குருஜி”

ரம (ன )்

சிறிது ணநரம் அவன் குடும்பத்மதப் பற்றி விசாரித்த அவர் பிறகு விஷயத்துக்கு வந்தார். “கேபதி. சில நாள் உன் பிள்மளயாருக்குப் பூமை பசய்ய ணவற ஆமள ஏற்பாடு பசய்து விட்டு ணவற ஒரு இடத்துக்குப் பூமை பசய்யப் ணபாக முடியுமா?”

ப

கேபதி ணயாசமனயுடன் பசான்னான். “என் ஒண்ணு விட்ட தம்பி சுப்புணி ணவமல இல்லாமல் சும்மா தான் இருக்கான். ஆனா அவமன பிள்மளயாருக்கு பூமை பசய்ய கூப்பிட்டா தினமும் எழுபது ரூபாய் ணகட்கிறான்... ணபான வாரம் என் தாய் மாமன் மகன் கல்யாேத்துக்கு நான் ணபாக ணவண்டி இருந்தது. ணவற வழியில்லாம தந்ணதன்....” “அது ஒரு பிரச்சிமன இல்மல. அவனுக்கு தினமும் எழுபது தரவும், உனக்கு தினமும் பூமை பசய்ய ஐநூறு ரூபாய் தரவும் ஒரு ணகாயில் நிர்வாகம் தயாரா இருக்கு. ணபாகிறாயா?”

்

ம

அவனுக்கு தினமும் ஐநூறு, அதுவும் சுப்புணிக்கும் எழுபது அவர்கணள தந்து விடுகிறார்கள் என்பது ணகட்டு கேபதி ஒரு கேம் கண்கமள ஆச்சரியத்துடன் விரித்தான். “எந்த சாமிக்கு பூமை? எத்தமன நாமளக்கு?”

ிய

“உன் பிள்மளயாணராட அப்பாவுக்கு – சிவலிங்கத்துக்கு. பதினஞ்சு இருபது நாளுக்கு மட்டும் தான்”.

ச

“எந்தக் ணகாயில்ல குருஜி?”

ரக

குருஜி ஒரு கமதமயக் கச்சிதமாகச் பசால்லத் தயாரானார்.

அத்தியாயம் - 12

ரம (ன )்

குருஜி ஒரு பரம ரகசியத்மத கேபதியிடம் மட்டும் பகிர்ந்து பகாள்ள முன் வந்தவர் ணபான்ற ஒரு அபிப்பியாயத்மத அவனிடம் ஏற்படுத்தியவராக அவனுக்கு மட்டுணம ணகட்கக் கூடிய தாழ்ந்த குரலில் பசான்னார்.

ப

“அபமரிக்காவில் ஒரு சிவன் ணகாயிமலக் கட்ட அங்ணக இருக்கிற சில பேக்கார இந்தியர்கள் ஏற்பாடு பசய்திருக்காங்க கேபதி. அதற்காக இங்ணக இருந்து ஒரு சக்தி வாய்ந்த சிவலிங்கத்மத அனுப்ப என் கிட்ணட பசால்லி இருந்தாங்க. கிட்டத்தட்ட நூறு சிவலிங்கத்மதப் பார்த்து அதில் ஒன்மன ணதர்ந்பதடுத்ணதன், கேபதி. அமத இங்கிருந்து அனுப்பறதுக்கும், அங்ணக பிரதிஷ்மட பசய்யறதுக்கும் நல்ல நாள் குறிக்க பல ணவத பண்டிதர்கள் கிட்ட கருத்து ணகட்டிருக்ணகாம். அவங்க அமத முடிவு

்

ிய

ம

பசய்யற வமரக்கும் அந்த சிவலிங்கத்திற்கு விணசஷ நித்ய பூமைகள் பசய்ய ஒரு ஆமளயும் ஏற்பாடும் பசய்து அவனும் தினம் நல்லபடியாய் பூமை பசய்துட்டு வந்தான். திடீர்னு இன்மனக்கு காமலல அவணனாட அப்பா காலமாயிட்டார். அதனால அவனுக்கு பூமை பசய்ய முடியாமல் ணபாயிடுச்சு. நித்ய பூமை தமடப்படக் கூடாதில்மலயா, அதனால ணவற ஒரு ஆமள பூமை பசய்ய ஏற்பாடு பசய்யச் பசான்னாங்க. அப்ப தான் எனக்கு உன் ஞாபகம் வந்துச்சு...”

ரம (ன )்

ரக

ச

கேபதி அப்பாவியாக அவர் பசான்னமதக் கவனமாகக் ணகட்டுக் பகாண்டிருந்தான். சக்தி வாய்ந்த சிவலிங்கம், விணசஷ நித்ய பூமைகள் என்ற வார்த்மதகள் அவமனத் தயக்கம் பகாள்ள மவத்தன. தினமும் ஐநூறு ரூபாய் என்பது அவனுமடய தற்ணபாமதய நிமலயில் பபரும் பதாமகணய என்றாலும் அவன் ணநர்மமயாகச் பசான்னான். “குருஜி. எனக்கு ஓரளவு மந்திரங்கள் பதரியுணம ஒழிய பபரிய அளவில் பதரியாதுங்கணள. சக்தி வாய்ந்த சிவலிங்கம்னு ணவற பசால்றீங்க, நான் பூமை பசய்தால் சரியாகுங்களா?”

ப

குருஜி அமமதியாகச் பசான்னார். ”நான் படிக்காத புராேங்கள் இல்மல கேபதி. எல்லாத்துலயுணம மந்திரத்மத விட பக்திக்கு தான் அதிகமா முக்கியத்துவம் பகாடுத்திருக்காங்க. பபரிய பபரிய ணஹாமங்கள்ல எழுந்தருளாத கடவுள்கள் பக்திமய பமச்சி எழுந்தருளினதா பசால்ற கமதகள் தான் அதிகம். இப்ப அந்த சிவலிங்கம் இருக்கிறணத ஒரு பபரிய ணவதபாடசாமல இருக்கிற இடத்தில் தான். பவறும் மந்திரங்கள் மட்டுணம அந்த சிவலிங்கத்துக்குப் ணபாதுமானதா இருந்திருந்தா நான் அங்ணக இருந்ணத ஒருத்தமரத் ணதர்ந்பதடுத்திருப்ணபன். பசால்ற மந்திரங்கணளாட பக்தியும் ணசரமலன்னா அபதல்லாம் பவறும் சத்தங்கள் தாணன கேபதி? பதரிஞ்சது பகாஞ்சமா இருந்தாலும்

பக்திணயாட பசால்லி சிரத்மதயா பசய்யக்கூடிய ணவணும்கிறதால தான் நான் உன்மனத் ணதர்ந்பதடுத்ணதன்....”

ஆள்

்

ிய

ம

கேபதி இரண்டு மககமளயும் பயபக்தியுடன் கூப்பி தமலமயத் தாழ்த்திக் பகாண்டு பசான்னான். “பதரிஞ்சமதப் பக்திணயாடு பசய்ணவன்கிறது மட்டும் உறுதி குருஜி. அது ணபாதும்னு நீங்க நிமனச்சா நான் பசய்யணறன்”

ச

குருஜி திருப்தியுடன் பசான்னார். “அது ணபாதும் கேபதி. இன்பனாரு விஷயம்...”

ரக

“என்ன குருஜி?”

ப

ரம (ன )்

மறுபடியும் தாழ்ந்த குரலில் ரகசியமாகணவ குருஜி பசான்னார். ”அந்த சிமலமயத் ணதர்ந்பதடுத்ததும், அபமரிக்காவுக்கு அனுப்பப் ணபாறதும் இன்னும் ரகசியமாகணவ தான் வச்சிருக்ணகாம். அந்த சிவலிங்கம் இருக்கிற ணவதபாட சாமலயில் கூட நிமறய ணபருக்கு அது பதரியாத மாதிரி ஒரு தனி ஒதுக்குப்புற இடத்தில் வச்சிருக்ணகாம். ைனங்களுக்குத் பதரிஞ்சா அமதக் கும்பிட தனிக்கூட்டம் ணசரும். இப்ப சிமலகமளக் கடத்தற ஆள்களும் அதிகமாயிட்டாங்கங்கறதால் அமத அபமரிக்காவில் பகாண்டு ணபாய் ணசர்க்கிற வமரக்குணம ரகசியமாய் வச்சிருக்கச் பசால்லி உளவுத் துமற அதிகாரிகளும் எங்க கிட்ணட பசால்லி இருக்காங்க. சமீபத்துல ஒரு பபரியவமரக் பகான்னுட்டு அவர் பூமை பசய்துகிட்டிருந்த சிவலிங்கத்மதக் கடத்திட்டாங்கன்னு பத்திரிக்மகல வந்தணத படிச்சியா கேபதி?” ”படிச்ணசன் குருஜி”

“ஒரு சாதாரேமான சிவலிங்கத்மதணய கடத்தறாங்கன்னு பசான்னா இமத எவ்வளவு பத்திரமாய் பாதுகாக்கணும் நீணய பசால்லு”

்

ம

“உண்மம தான் குருஜி”

”சரி குருஜி”

ரக

ச

ிய

”அதனால உன் மூலமாவும் இது பவளிணய யாருக்கும் பதரியக் கூடாது கேபதி. உன் வீட்டில கூட ஏணதா ஒரு ணகாயில்ல பூமை பசய்யப் ணபாறதா பசால்லிடு. நீ பூமை பசய்யற இடத்துலணய தங்க ணவண்டி இருக்கும். அதனால தினம் வீட்டுக்கு வந்து ணபாக முடியாது. வீட்டுல பவளியூர் ணபாறதாகணவ பசால்லிடறது நல்லது. அந்த ணவதபாட சாமலயிலணய கூட அதிகமா அந்த சிவலிங்கத்மதப் பத்தி யார் கிட்டயும் ணபசக்கூடாது. சரியா?”

ரம (ன )்

”நாமளக்கு அதிகாமல நாலு மணிக்கு வீட்டுல பரடியாய் இரு. உன்மனக் கூட்டிகிட்டுப் ணபாக காமர அனுப்பச் பசால்ணறன்” ”சரி குருஜி”

”இபதல்லாம் நல்லபடியாய் முடிஞ்சுதுன்னா கூடுதலா உனக்கு ஒரு பபரிய பதாமகயும் தரச் பசால்ணறன் கேபதி.”

ப

கேபதியின் கண்களில் நீர் ணகார்த்தது. ”இதுக்பகல்லாம் இந்த ஏமை உங்களுக்கு என்ன மகமாறு பசய்ய முடியும்னு பதரியமல குருஜி” என்று தழுதழுத்த குரலில் பசான்னான்.

குருஜி புன்னமகயுடன் பசான்னார். “சந்தர்ப்பம் கிமடக்கிறப்ப நல்ல மனுஷங்களுக்கு ஏதாவது நல்லது பசய்யணும்னு ஆமசப்படறவன் நான் கேபதி. அமத நிமறணவற்றிக் பகாடுக்கிறது பதய்வ சித்தம் அவ்வளவு தான்”

்

ிய

ம

கண்கமளத் துமடத்துக் பகாண்ட கேபதி அவர் கால்களில் சாஷ்டாங்கமாக விழுந்து கும்பிட்டான்.

ச

அவன் ணபான பின்பு அவருமடய உதவியாளன் வந்து ணகட்டான். “அடுத்தது யாமர உங்க கிட்ட அனுப்பறது?”

ரக

“அமர மணி ணநரத்துக்கு யாமரயும் அனுப்பாணத” என்ற குருஜி ணபானில் யாரிடணமா ணபசினார். “நித்ய பூமைக்கு ஆள் ஏற்பாடு பசய்துட்ணடன். அட்ரஸ் குறிச்சுக்ணகா”

ரம (ன )்

அவர் பசான்னமத எழுதிக் பகாண்ட அந்த ஆள் தயக்கத்துடன் ணகட்டான். “இந்த ஆள் சமாளிப்பானா?” ”நல்லாணவ சமாளிப்பான். கவமலப்படாணத. நாமளக்கு காமலல நாலு மணிக்கு ஆள் பரடியாய் இருப்பான். கூட்டிகிட்டு ணபாக ஆள் அனுப்பு. அவன் கிட்ட யாரும் அதிகம் ணபசாமல் இருக்கிறது நல்லது.”

ப

“சரி குருஜி. அந்த ணபாலீஸ் ஆபிசர் பார்த்தசாரதி உங்கமளப் பார்க்க வந்தாரா?” “ணபான் பசய்து பார்க்க வரட்டுமான்னு என் அஸிஸ்படண்ட் கிட்ட ணகட்டிருக்கார். நான் பரண்டு நாள் கழிச்சு வந்து பார்க்க

பசால்லி இருக்ணகன். உடனடியா பார்க்கறது ணதமவயில்மலன்னு நிமனக்கிணறன்...” “இன்பனாரு விஷயம்....”

்

ம

“என்ன?”

ரக

”அதனால என்ன?”

ச

ிய

“பரணமஸ்வரணனாட ணபரன் ஒருத்தன் அபமரிக்கால பாராமசக்காலஜில ஆராய்ச்சி பசய்துகிட்டிருக்கான். அவன் இந்தியாவுக்கு வர்றானாம்”

ரம (ன )்

”இறந்து ணபான பசுபதி அந்த சிவலிங்கத்மத அவன் கிட்ட ஒப்பமடக்க பரணமஸ்வரன் கிட்ட முதல்லணய பசால்லி இருக்கார். அதுக்கு ஏதாவது ஆனாலும் அவன் கிட்ட பசால்லச் பசால்லி இருக்கார். பரணமஸ்வரன் தன்ணனாட மகன் அவணராட விருப்பத்திற்கு எதிரா கல்யாேம் பசய்துகிட்டதால் இத்தமன நாள் பதாடர்ணப அவன் குடும்பத்ணதாட வச்சிருக்கமல. அண்ோ பசான்னதால இப்ப அவன் கிட்ட பசால்லி இருக்கார் ணபால இருக்கு. அவனும் வர்றான்”

ப

மரேத்திற்கு முன்ணப பசுபதி அவர் மரேம் பற்றியும், சிவலிங்கத்திற்கு ஏதாவது ஆனால் என்பது பற்றியும் பசால்லி இருந்தது குருஜிமய ணயாசிக்க மவத்தது. மரேத்திலும் விலகாத பத்மாசனத்துடனும், இந்தத் தகவலும் ணசர்ந்து ணயாசிக்கும் ணபாது ஏணதா ஒரு பநருடல் ஆரம்பித்தது. ஆனாலும் அமத அவர் பதரிவிக்கவில்மல. அமமதியாகச் பசான்னார். “அவன் வர்றதால என்ன பிரச்சிமன?”

”உங்களுக்கு அவமனப் பத்தி பதரியுமா?” பாராமசக்காலஜி

்

பசான்னாணய

ம

“அதான் ஆராய்ச்சியாளன்னு...”

”அவன் ணபர் என்ன?”

ரக

ச

ிய

“அவன் ஒரு சாதாரே ஆராய்ச்சியாளனில்மல. உலக அளவில் அவனுக்கு நல்ல பபயர் இருக்கு. அவன் சப்பைக்டுல அவன் அறிவு அசாதாரேமானதுன்னு எல்லாரும் பசால்றாங்க. அப்படி இருக்கறப்ப அந்தப் பபரியவரும் சாகறதுக்கு முன்னால் அவன் கிட்ட பசால்லச் பசால்லி இருக்கறது எனக்பகன்னணவா சரியா ணதாேமல. எதுக்கும் அவமனப் பத்தி இண்டர்பநட்டுல பகாஞ்சம் பாருங்க குருஜி. உங்களுக்குப் புரியும்...”

ரம (ன )்

“ஈஸ்வர். விர்ஜினியா யூனிவர்சிட்டியில் இருக்கிறான்” “சரி, நான் பார்க்கிணறன்.....”

ப

அதன் பிறகு மூன்று ணபமர மட்டும் வரச்பசால்லி அமர மணி ணநரத்தில் அனுப்பி விட்டு தியானத்தில் ஆழ்ந்து விட்டதாக மற்றவர்களிடம் பதரிவிக்க உதவியாளனிடம் பசால்லி விட்டு இமேயத்தில் ஈஸ்வர் பற்றி ஆராய ஆரம்பித்தார். அவன் மிகப் பிரபலம் என்பது ஆரம்பத்திணலணய பதரிந்தது. பதாடர்ந்து ணசகரித்த விபரங்கமளயும் அவன் எழுதிய சில கட்டுமரகமளயும் படித்த ணபாது, ணபானில் ணபசியவன் பசான்னது ணபால ஈஸ்வர் அசாதாரே அறிவுமடயவன் ணபாலத் தான் பதரிந்தது. அவன் புமகப்படங்கமள ஆராய்ந்தார். அவன் அைகாகவும், கம்பீரமாகவும் பதரிந்தான்.

எமதயும் சந்திப்ணபன், எப்படியும் சாதிப்ணபன் என்பது ணபால அவன் பார்மவ இருந்தது.....

்

ிய

ம

இரவு நீண்ட ணநரமாகியும் அவன் பற்றிய ஆராய்ச்சிகமளணய அவர். பதாடர்ந்தார். பதிபனாரு மணிக்கு இரவின் அமமதிமயக் குமலத்துக் பகாண்டு பசல்ணபான் அலறியது. இந்த அசாதாரே ணநரத்தில் யார் என்று பார்த்தவர் உடணன ணபசினார். “என்ன ஆச்சு?”

“பூமை.. பூமை....”

ரக

“சிவலிங்கத்துக்கு என்ன ஆச்சு?”

ச

ணபசியவன் ஓடி வந்து ணபசியது ணபால மூச்சு வாங்கியது ணபால் பதரிந்தது. “சிவலிங்கம்.... சிவலிங்கம்.....”

ரம (ன )்

“அதுக்குத் தாணன ஆமள ஏற்பாடு பசய்திருக்ணகன். நாமளக்கு காமலல இருந்து பூமைமய ஆரம்பிச்சுடலாம். இமடயில இந்த இரண்டு நாள் தமடப்பட்டது பபரிசா கவமலப்பட ணவண்டிய விஷயம் இல்மல...” ”....இல்மல.... பூமை யாணரா பசய்திருக்காங்க...” “என்ன உளறுகிறாய்? யார் பூமை பசய்தாங்க?”

ப

“....பதரியமல....குருஜி”

குருஜி திமகத்தார். ஆனால் ஒணர நிமிஷத்தில் சுதாரித்துக் பகாண்டவர் அமமதியாகச் பசான்னார். “முதல்ல அமமதியாய்

இரு....மூணு தடமவ நல்லா மூச்மச இழுத்து விடு...பசய்தாச்சா.... உம்... இப்ப அமமதியா நடந்தமதச் பசால்லு....”

்

ச

ிய

ம

அவன் சிறிது அமமதியமடந்தது ணபாலத் பதரிந்தாலும் ஒரு இனம் புரியாத பயம் அவன் குரலில் பதரிந்தது. “...சிவலிங்கம் இருந்த கட்டிடம் பக்கம் ணபானப்ப அணதாட பூட்டு திறந்திருந்துச்சு.. என்னடா நாம தாணன பூட்டிணனாம் எப்படி திறந்திருக்குன்னு நிமனச்ச நான் உள்ணள ணபாய் பார்த்ணதன்.... ணபானா சிவலிங்கத்துக்கு ணமல் ஃப்ரஷ்ஷான வில்வ இமலகளும், நிமறய பூக்களும் இருக்கு.. யாணரா பூமை பசய்துட்டு ணபானது மாதிரி இருக்கு....”

ரக

”அப்படின்னா நம்ம பசங்கள்ல யாராவது பசய்திருக்காங்கணளா என்னணவா?”

ரம (ன )்

”நம்ம பசங்க பதாமட நடுங்கிகளா நடந்துகிட்டதால தாணன ணவற ஆமள பவளிணய ணதடிணனாம். அவங்க எப்படி ணபாய் பசய்வாங்க.... ஆனாலும் விசாரிச்சு பார்த்துட்ணடன்.... அவங்க யாரும் பசய்யமலயாம்....” ”அப்படின்னா பசய்திருக்கலாம்...”

ணவதபாடசாமலல

இருக்கிற

யாராவது

ப

”நம்ம பசங்கமளத் தவிர மத்தவங்க கிட்ட இமதப் பத்தி நான் மூச்சு கூட விடமல. அப்படி ஒரு சிவலிங்கம் அங்ணக இருக்கிறது ணவற யாருக்குணம பதரியாது.... நான் அந்தக் கட்டிடத்மத பூட்டி ணவற வச்சிருந்ணதன்.... அமதத் திறந்தது யார், பூமை பசஞ்சது யாருன்னு பதரியமல....”

“நீ பூட்டினது நிைம் தானா? நல்லா ணயாசிச்சு பசால்லு” “நிைம். அமத மூணு தடமவ இழுத்து ணவற பார்த்ணதன்....”

்

ம

”சாவிமய எங்ணக வச்சிருந்தாய்?”

ிய

“என் கிட்ட தான் வச்சிருந்ணதன்....”

விட்டுப்

பூட்டியது

மாதிரி

ரக

“இல்மல. தாமள எடுத்து பதாங்கிகிட்டு இருக்கு குருஜி”

ச

“பூட்மட யாராவது உமடச்ச மாதிரி இருக்கா?”

ரம (ன )்

“அப்படின்னா நீ தாள் ணபாடாமணலணய பூட்டியிருப்பாய்” குருஜி உறுதியாய் பசான்னார். பூட்டியதாய் முன்பு உறுதியாகச் பசான்னவன் இப்ணபாது ணயாசிக்க ஆரம்பித்தான். இருக்கலாணமா. தாமளப் ணபாடாமணலணய பூட்டி விட்டு இழுத்துப் பார்த்திருப்ணபாணமா?

ப

குருஜி பசான்னார். “...ணவதபாடசாமலல படிக்கிற மபயன் யாராவது அங்ணக உள்ணள ணபாயிருப்பான். வாடின பூக்கள் எல்லாம் இருக்கிறமத பார்த்துட்டு எடுத்துட்டு புதுசாய் பூக்கள், வில்வ இமல எல்லாம் வச்சுட்டு ணபாயிருப்பான்..” ”அந்த அளவு பநருங்கி பூமை பசய்துட்டு ஒண்ணும் ஆகாம ஒருத்தன் இருந்திருக்க வாய்ப்பு இருக்குன்னா நிமனக்கிறீங்க”

குருஜி பசான்னார். “பசய்யற ஆள் கள்ளங்கபடமில்லாமல் இருந்தா அவனுக்கு எந்தப் பாதிப்பும் வராது. அதனால தான் நான் கேபதிமயத் ணதர்ந்து எடுத்ணதன்...”

்

ரக

ச

ிய

ம

”என்னணவா எனக்கு தமல சுத்துது.... ஒரு நிமிஷம் இருங்க. நீங்க பசான்ன மாதிரிணய இருந்திருக்கும்ணன வச்சுக்குணவாம். அந்த சிவலிங்கம் ணமல இருந்த பூக்கள்ல சில பூக்கமள நான் இது வமரக்கும் என் வாழ்க்மகலணய பார்த்தது இல்மல. அபதல்லாம் கண்டிப்பா இந்த ஏரியால கிமடக்கிற பூக்கணள இல்மலங்கறது மட்டும் உறுதியா பசால்ணவன்.. இங்ணக யாராவது பசய்திருந்தா அந்தப் பூக்கமள எங்ணக இருந்து பகாண்டாந்திருப்பாங்கன்னு பசால்றீங்க?” குருஜி ணயாசிக்க ஆரம்பித்தார். அந்தக் அவரிடத்திலும் விமடயில்மல.....

ணகள்விக்கு

ரம (ன )்

அத்தியாயம் - 13

ப

குருஜிக்கு பதில் பசால்ல முடியாத ணகள்விகமள ரசிக்க முடிந்ததில்மல. ணயாசித்ததில் இமடணய புகுந்து யாணரா விமளயாடுகிறார்கள் என்பது மட்டும் அவருக்குப் புரிந்தது. இபதல்லாம் கடவுளின் லீமல என்பறல்லாம் நம்பும் நிமலமய அவர் என்ணறா கடந்து விட்டிருந்தார். அவர் கடுமமயான குரலில் அவனிடம் பசான்னார். “முதல்ல பயந்து சாகறத நிறுத்து. இது சாமிணயாட ணவமல இல்மல. ஆசாமிணயாட ணவமல. அது எந்த ஆசாமின்னு தான் பதரிஞ்சுக்கணும்.....” அவர் வார்த்மதகளால் அவன் சிறிது மதரியமமடந்த அவன் ணகட்டான். “அமத எப்படித் பதரிஞ்சுக்கிறது?”

்

ம

சிறிது ணயாசித்து விட்டு குருஜி பசான்னார். ”அந்த சிவலிங்கம் இருக்கிற ரூம்ல என்ன நடக்கறதுன்னு கண்காணிக்க ரகசிய ணகமிரா மவக்கறது நல்லது. காமலல கேபதி வர்றதுக்குள்ணள உன்னால பசய்ய முடியுமா?”

ரக

ச

ிய

காமிரா மவக்கும் ஏற்பாட்மடக் ணகட்டவுடன் “இது நல்ல ஐடியாவா ணதாணுது.. நாம இல்லாத ணநரத்துல அங்ணக என்ன நடக்குதுன்னு பதரிஞ்சுக்க வசதியாயிருக்கும்...” என்று பரபரப்ணபாடு ஆரம்பித்தவன் பிறகு தயக்கத்ணதாடு பசான்னான். ”ஆனா ராத்திரி பதிணனாரு மணிக்கு ணமல ஆயிடுச்ணச?”

ரம (ன )்

“அப்படின்னா நாமளக்கு காமலல கேபதி பூமைய முடிச்சவுடணன அந்த ணவதபாடசாமலய சுத்திப் பார்க்க அமைச்சுகிட்டு ணபாக ஏற்பாடு பசய். அப்படி அவன் ணபானவுடணன ரகசிய வீடிணயா காமிராமவ மவக்க ஏற்பாடு பசய். அந்த ணவமல முடிஞ்சதுக்கப்புறம் அந்தக் கேபதி திரும்ப அங்ணக வந்தா ணபாதும்... ” அந்த ஆள் கேபதி ணபாயிட்டு வந்த பிறகு வீடிணயா காமிரா புதுசா வச்சிருக்கறமதக் கண்டுபிடிச்சுட மாட்டானா?”

ப

”அந்த அளவுக்கு எல்லாம் கவனிக்கற ரகம் அல்ல அவன். அதுவும் நாம அந்தக் காமிராமவ மமறவாய் தாணன மவக்கப் ணபாகிணறாம். அதனால அவன் கவனத்துக்கு அது வரணவ வராது” “சரி....”

்

ம

”நாமளக்கு காமலல கேபதிமயக் கூட்டிகிட்டு வர ஆளனுப்பு. காமலல கேபதிமய பூமை பசய்ய மவ. எதுக்கும் சிவலிங்கம் ணமல இருக்கிற, நீ இது வமரக்கும் இந்த ஏரியாவுல பார்த்ணத இருக்காத அந்தப் பூக்கமள, எடுத்து தனியாக வச்சு எனக்கு அனுப்பு. நான் என்னன்னு பார்க்கணறன்”.

ிய

”சரி குருஜி... அந்த ஆள் கேபதி கிட்ட நீங்க இந்த சிவலிங்கத்மதப் பத்தி என்னன்னு பசால்லி இருக்கீங்க.”

ரக

ச

“அபமரிக்காவில் ஒரு ணகாயிலுக்குப் ணபாக இருக்கிற சிவலிங்கம். பவளிணய பதரிஞ்சா கூட்டம் கூடும், சிமல கடத்தவும் படலாம்கிறதால ரகசியமா வச்சிருக்ணகாம். இது வமரக்கும் பூமை பசய்துகிட்டிருந்தவணனாட அப்பா காலமாயிட்டதால இவன் கிட்ட பசால்லியிருக்ணகன். நம்ம ஆள்கள் எல்லார் கிட்டயும் அப்படிணய பசால்லச் பசால்லு. புரிஞ்சுதா?”

ரம (ன )்

“ம்....”

”எந்த காரேத்மத வச்சும் அந்த சிவலிங்கம் பயப்பட ணவண்டிய ஒன்றுங்கற மாதிரி ஒரு அபிப்பிராயத்மத நீங்க யாரும் கேபதி கிட்ட ஏற்படுத்திடாதீங்க”

ப

“நாங்களா ஏற்படுத்த மாட்ணடாம்.....” என்று அவன் ஒரு மாதிரி இழுத்த ணபாது குருஜி எரிச்சணலாடு பசான்னார். “அவனாவும் பயப்பட மாட்டான். கவமலப்படாணத.....” ”சரி குருஜி.”

்

ம

“கூடுமான வமர நீங்க பரண்டு ணபரும் கேபதி கண்ணுல படாமல் இருக்கிறது நல்லதுன்னு நிமனக்கிணறன். அதனால அவமனக் கூட்டிகிட்டு வரவும், வந்த பிறகும் அவன் கிட்ட ணபசவும், கண்காணிக்கவும் ணவற ஆள்கமளணய ஏற்பாடு பசய். முடிஞ்ச வமரக்கும் யாரும் அவன் கிட்ட அதிகம் ணபசாமல் இருங்கள். அது நல்லது” **************

ரக

ச

ிய

மறுநாள் காமல நான்கு மணிக்கு கேபதி வீட்டு முன் கார் நின்ற ணபாது அவன் தயாராய் காத்திருந்தான். தாயிடமும் சணகாதரிகளிடமும் விமட பபற்று விட்டு காரில் கேபதி ஏறிய ணபாது காரில் இரண்டு இமளஞர்கள் அமர்ந்திருந்தார்கள். அவர்கள் இருவரும் ணமலதிகாரியின் கண்காணிப்பில் உள்ள இராணுவ வீரர்கள் ணபால ணநராக பார்த்துக் பகாண்டிருந்தார்கணள ஒழிய அவமன ஏபறடுத்துப் பார்க்கவும் இல்மல. பின் சீட்டில் அவன் ஏறி அமர்ந்தவுடன் கார் புறப்பட்டது.

ரம (ன )்

அவர்களாக ஏதாவது ணபசுவார்கள் என்று எதிர்பார்த்த கேபதி ஏமாந்து ணபானான். கார் சிறிது ணநரம் பசன்றவுடன் அவன் காமர நிறுத்தச் பசான்னான். “ஒணர நிமிஷம் நான் ணபாய் அவர் கிட்ட பசால்லிட்டு வந்துடணறன்” காமர ஓட்டி வந்தவன் காமர நிறுத்தி ணவறு வழியில்லாமல் அவமனப் பார்த்தான். ”யார் கிட்ட?”.

ப

எதிரில் இருந்த சிறிய பிள்மளயார் ணகாயிமலக் காண்பித்து கேபதி புன்னமகயுடன் பசான்னான். “இவர் கிட்ட தான்”

சுத்த கிறுக்கனாக இவன் இருக்க ணவண்டும் என்று நிமனத்தவனாக அவன் “சீக்கிரம் வாங்க” என்றான். கேபதி தமலயமசத்து விட்டு இறங்கினான்.

்

ிய

ம

கேபதி ணநற்ணற பிள்மளயாரிடம் எல்லாம் பசால்லி விமட பபற்றிருந்தான் என்றாலும் இன்றும் அணத வழியில் ணபாகும் ணபாது இறங்கி மறுபடி பசால்லாமல் ணபாவதற்கு அவன் மனம் ணகட்கவில்மல. அவனுக்கு பிள்மளயாரிடம் திரும்பத் திரும்ப பசால்ல நிமறய இருந்தது. மனதிற்குள் பசான்னான்.

ரம (ன )்

ரக

ச

“மறுபடியும் பசால்லணறன், என்மனத் தப்பா நிமனச்சுக்காணத. எவணனா ஐநூறு ரூபாய் தினம் தர்றான்னு பசான்னவுடணனணய உன்மன விட்டுட்டு அங்ணக ணபாணறன்னு நிமனக்காணத. என் நிமலமம உனக்குத் பதரியும்....தமலக்கு ணமல கடன் இருக்கு... ஆக ணவண்டிய ணவமலணயா எத்தமனணயா இருக்கு. ஏணதா நீ காட்டின வழின்னு தான் ணபாணறன். சுப்புணி கிட்ட உனக்கு ஒழுங்கா பூமை பசய்யச் பசால்லி இருக்ணகன். எழுபது ரூபாமயயும் வாங்கிட்டு ஏணனா தாணனான்னு பூமை பசய்தா ஏணைழு பைன்மத்துக்கும் நரகம் தான் வாய்க்கும்னு பசால்லி பயமுறுத்தி இருக்ணகன். ஆனா அவன் பயப்பட்ட மாதிரி பதரியமல... ணகலியா சிரிக்கிறான்... என்ன தான் சிரிச்சாலும் ஓரளவு ஒழுங்கா பசய்வான். ணவற வழியில்மல... பகாஞ்சம் அட்ைஸ்ட் பசய்துக்ணகா... அங்ணக ணபானாலும் உன்ணனாட நிமனப்பு இருக்கும்... வரட்டுமா?”

ப

அவன் பமௌனமாக அந்தக் ணகாயில் முன் மககமளத் தமலக்கு ணமல் கூப்பிக் பகாண்டு நின்றமதக் கண்ட காரில் இருந்தவர்கள் ஒருவமர ஒருவர் பார்த்து நமட்டு சிரிப்பு சிரித்துக் பகாண்டார்கள். காமர ஓட்டி வந்தவன் பக்கத்தில் இருந்தவனிடம் ணகட்டான். “இவன் ணதறுவான்கிணற...?”

”பார்த்தா அப்படித் பதரியமல... ஆனா குருஜி இவன் நல்லாணவ சமாளிப்பான்னு உறுதியா பசால்றாராம்....பரண்டு நாள்ல பதரிஞ்சுடும்”

்

ரக

ச

ிய

ம

கேபதி திரும்பவும் காரில் ஏறிய ணபாது அவர்கள் இரண்டு ணபரும் பமையது ணபாலணவ இறுக்கமான முகத்துடன் ணநராகத் பதருமவணய பார்த்தபடி இருந்தார்கள். கேபதி மூன்று மணிக்ணக எழுந்திருந்ததாலும், அவர்கள் அமமதி காத்ததாலும் சீக்கிரணம கண்ேயர்ந்தான். அவன் தர்மசங்கடமான ணகள்விகமளக் ணகட்டுக் பகாண்டிருக்காமல் காரிணலணய தூங்கிப் ணபானது அவர்களுக்கு நிம்மதியாக இருந்தது. கார் விமரந்தது.... **************

ரம (ன )்

பார்த்தசாரதி தன் மகயிலிருந்த மநந்து ணபான விசிட்டிங் கார்மட ஆராய்ந்து பகாண்டிருந்தார். அந்த வீட்மடச் சுற்றி இருந்த ணதாட்டத்தில் ஏதாவது தடயம் கிமடக்குமா என்று சல்லமடயிட்டுத் ணதடிய ணபாது கிமடத்த விசிட்டிங் கார்டு அது. துரதிர்ஷ்டவசமாக விசிட்டிங் கார்டின் முன் பக்கம் ஈரமண்ணில் இருந்ததன் விமளவு எழுத்துக்கள் எல்லாம் அழிந்து ணபாய் அது யாருமடய கார்டு என்பது பதரியவில்மல. அதன் பின் புறம் மகயால் எழுதப்பட்டிருந்த எழுத்துக்களும் கூட ஈரத்தால் பபருமளவு மங்கி அழிந்திருந்தாலும் பதாழில் நுட்பக் கருவிகளால் ணபாலீஸ் இலாகா அதில் எழுதப்பட்டிருந்த எழுத்துக்கமளக் கச்சிதமாகக் கண்டுபிடித்திருந்தனர்.

ப

“ஐயா, தங்களிடம் முக்கியமான விஷயம் ஒன்மறப் ணபச விரும்புகிணறன். தயவு பசய்து சந்திக்க அனுமதி தரவும்”

்

ிய

ம

யார் எழுதியது, எப்ணபாது எழுதியது, எதற்காக எழுதியது, அந்த சந்திப்பு எப்ணபாது என்று எதுவும் பதரியவில்மல. மறுபடியும் முனுசாமிமய விசாரமேக்கு அமைத்து விட்டு அவன் வருவதற்காகக் காத்திருந்த பார்த்தசாரதிக்கு இந்தப் புதிய தடயம் பற்றி முனுசாமி என்ன பசால்கிறான் என்றறிய ஆர்வம் இருந்தது. அவர் இன்னும் பரணமஸ்வரமனயும், ஆனந்தவல்லிமயயும் விசாரிக்கவில்மல. அவர்களிடம் ணகட்க நிமறய இருந்தது. நாமள பசல்லலாம் என்றிருக்கிறார்...

ரக

ச

முனுசாமி பபரும் சலிப்புடன் அவர் முன் வந்து நின்றான். அவமனத் தன் கூர்மமயான பார்மவயால் சிறிது ணநரம் பயமுறுத்திய பார்த்தசாரதி அவன் சங்கடத்துடன் பநளியணவ எதிரில் உட்காரச் பசான்னார். உட்காரவில்மல என்றால் மூலமா என்று ணகட்பார் என்று அவன் அறிந்திருந்ததால் அவன் உடனடியாக உட்கார்ந்தான்.

ரம (ன )்

”முனுசாமி. ஒரு விஷயத்மத உன் கிட்ணட நான் பவளிப்பமடயாய் பசால்ணறன். எங்க ணபாலீஸ் இலாகாணவ இந்தக் பகாமலயில உனக்கும் பங்கிருக்கும் என்று சந்ணதகப்பட்டப்ப, இருக்காது என்று உன் பக்கம் நின்றவன் நான். என்மனணய நீ ஏமாத்தினது புத்திசாலித்தனம் அல்ல”

ப

முனுசாமிக்குத் தூக்கி வாரிப்ணபாட்டது. ஒரு அநியாயமான சந்ணதகத்மதயும், அதற்கும் ணமலான அவதூமறயும் அவர் பசான்னமத அவனால் ஜீரணிக்க முடியவில்மல. பகாமலயில் எனக்கு பங்கா? நான் இவமர ஏமாற்றிணனனா? ”ஐயா இந்த ஏமைக்கு எப்பவாவது குடிக்கிற பைக்கம் இருக்குங்கறமதத் தவிர ணவபறந்த பகட்ட பைக்கமும் கிமடயாது. பகாஞ்சமானாலும் தவறாமல், நிரந்தரமாய் கிமடச்சுகிட்டிருக்கிற வருமானத்துல என் வாழ்க்மகமய ஓட்டிகிட்டிருக்கிணறன். நீங்க

பசால்றது என் தமலயில இடி விைற மாதிரி இருக்கு. பசுபதி ஐயாமவ நான் பகால்லவும் இல்மல... உங்கமள ஏமாத்தவும் இல்மல... தயவு பசய்து இந்த மாதிரி எல்லாம் பசால்லாதீங்க....”

்

ம

படபடபவன்று பசான்ன ணபாது அவனுக்கு அழுமகணய வந்து விடும் ணபால இருந்தது.

“ஆமா சார்”

ரக

ச

ிய

“பவளியாள் யாராவது பசுபதிமயப் பார்க்க வந்ததுண்டா, உனக்குத் பதரியுமான்னு நாங்க உன்மனப் பல தடமவ ணகட்ணடாம். இல்லணவ இல்மலன்னு நீ சத்தியம் பசய்யாத குமறயாக பசான்னாய். உண்டா இல்மலயா?”

ரம (ன )்

”அப்படின்னா இது என்ன?” என்று அந்த மநந்து ணபான விசிட்டிங் கார்மட அவனிடம் அவர் நீட்டினார். அவன் வாங்கிப் பார்த்தான். முன்பக்கம் எதுவுணம பதரியவில்மல. பின்பக்கம் ஏணதா எழுதி அமரகுமறயாய் அழித்த மாதிரி இருந்தது. கூர்மமயாகப் பார்த்தான். எதுவும் அவனுக்குப் புரியவில்மல.

ப

அவர் ணகட்ட ணகள்விக்கு அவன் பதில் பசான்னான். “ஏணதா விசிட்டிங் கார்டு மாதிரி பதரியுது. ஆனா மண்ணுல அமுங்கி இருந்ததால எழுத்துகள் எல்லாம் முக்கால் வாசி அழிஞ்சு ணபாயிருக்குங்கணள” ”முன்பக்கம் முழுசா பசல்லரிச்சுப் ணபாயிருந்தாலும் பின்பக்கத்துல எழுதுனது என்னன்னு எங்க டிபார்ட்பமண்ட்

்

ிய

ம

கண்டுபிடிச்சிருக்கு. இதுல என்ன எழுதியிருக்கு பதரியுமா? “ஐயா, தங்களிடம் முக்கியமான விஷயம் ஒன்மறப் ணபச விரும்புகிணறன். தயவு பசய்து சந்திக்க அனுமதி தரவும்”. விசிட்டிங் கார்டுல எழுதி அனுப்பணும்னா உன் கிட்ட தான் அந்த ஆள் எழுதி அனுப்பி இருக்கணும்... ணவற யார் மூலமாவும் பசுபதி கிட்ட இமத அனுப்பி இருக்க முடியாது. ஆனா நீணயா அவர் பவளியாள் யாமரயும் சந்திச்சதில்மலன்னு பசால்லி இருக்கிறாய்....” அவர் பசால்லி விட்டு அவமனணய கூர்ந்து பார்த்தார்.

ரம (ன )்

ரக

ச

முனுசாமிக்கு ஏணதா பபாறி தட்டியது ணபால பார்த்தசாரதிக்குத் ணதான்றியது. அவன் சற்று நிம்மதி அமடந்தவனாகச் பசான்னான். “ஏபைட்டு மாசத்துக்கு முன்னால ஒரு தடமவ இந்த விசிட்டிங் கார்மடக் குடுத்து பசுபதி ஐயாமவப் பார்க்கணும்னு பசால்லி பரண்டு ணபர் வந்தது உண்மம... ஆனால் அவங்க பசுபதி ஐயாமவ சந்திக்கமலங்கணள ஐயா” “ஏன்?”

ப

“பதரியமல.. பசுபதி ஐயா கிட்ட நான் இந்த விசிட்டிங் கார்மடக் பகாடுத்து உங்கமளப் பார்க்கணும்னு யாணரா வந்திருக்காங்கன்னு பசான்ணனன். அவர் இந்தக் கார்மட வாங்கிக் கூட பார்க்கமல. கண்மே மூடி பகாஞ்சம் ணயாசிச்சவர் நான் பார்க்க விரும்பமலன்னு பசால்லிடுன்னார். அப்படிணய ணபாய் பசான்ணனன். அவங்க ணபாயிட்டாங்க” ”அவங்க பரண்டு ணபரும் பார்க்க எப்படி இருந்தாங்க?” ”நான் பார்க்கமலங்கணள ஐயா”

பார்த்தசாரதி அவமன முமறத்தார்.

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

முனுசாமி அவரிடம் விவரமாகச் பசான்னான். “ஐயா அவங்க வந்தது ஒரு கால் டாக்சில. அவங்க கார்ல இருந்து இறங்கணவ இல்மல. டிமரவர் தான் அந்த விசிட்டிங் கார்மடக் பகாடுத்து பசுபதி ஐயாமவப் பார்க்க பரண்டு ணபர் வந்திருக்காங்கன்னு பசான்னான். நான் அமதக் பகாண்டு ணபாயிட்டு திரும்பி வந்து அவர் பசான்னமத அவன் கிட்ட தான் பசான்ணனன். அவன் ணபாய் அவங்க கிட்ட பசான்னான். பிறகு அவங்க ணபாயிட்டாங்க. நான் அந்த பரண்டு ணபமரயும் பார்க்கல....ஏ.சி கார்ல ைன்னல் கண்ோடிய முழுசுமா ஏத்தி மமறச்சிருந்ததால பார்க்க முடியல. ஆனா அவன் டாக்சிய ரிவர்ஸ்ல எடுக்கறப்ப முன்னாடி கண்ோடி வழியா பின்னாடி இருந்தவங்கள ஏணதா பகாஞ்சம் பார்க்க முடிஞ்சதுல பரண்டு ணபர்ல ஒருத்தன் பவள்மளக்காரன்னு பதரிஞ்சுது. மத்தபடி பரண்டு ணபர் பத்தியும் ணவற எதுவும் எனக்குத் பதரியாதுங்கய்யா.. நான் அதுக்கு முன்னாடி அவங்கமள பார்த்தது கூட இல்மல...” ”அவங்க பார்க்க வந்தமத ஏன் எங்க கிட்ட நீ முதல்லணய பசால்லமல?” ”அவங்க அவமரப் பார்த்து ணபசமலணய ஐயா. அவர் கிட்ட யாராவது வந்து ணபசினாங்களான்னு ணகட்டீங்க. ணபசமலங்கறதால தான் அமதச் பசால்லணும்னு ணதாேல”

ப

அவமன சந்ணதகம் நீங்காதவராய் பார்த்த பார்த்தசாரதி ணகட்டார். “அந்த விசிட்டிங் கார்டுல இருந்த பபயர், விலாசம் ஏதாவது நிமனவிருக்கா?”

”அது இங்கிலீஷ்ல புரியமலங்கய்யா”

இருந்ததால

எனக்கு

எதுவும்

“அவங்க திரும்பி எப்பவாவது அவமரப் பார்க்க வந்தாங்களா”

்

ம

“இல்மலங்கணள ஐயா”

ிய

”பசுபதி ஏன் அவங்கமளப் பார்க்கமலன்னு பசான்னாரா?”

அவமரப்

பார்க்க

வந்தாங்கன்னு

ரக

“அவங்க ஏன் நிமனக்கிறாய்?”

ச

“இல்மல. நானும் ணகட்கல”

ரம (ன )்

“பதரியல ஐயா” அவன் பரிதாபமாகச் பசான்னான்.

அவன் உண்மம பசால்கிறான் என்று அவர் நம்பினாலும் சந்ணதகப் பார்மவமயணய முகத்தில் காட்டிய அவர் அவனிடம் ணகட்டார். ”அந்த பவள்மளக்காரன் எப்படி இருந்தான். என்ன வயசிருக்கும்னு ஏதாவது பசால்ல முடியுமா?” “உயரமா இருந்தான்ய்யா. சின்ன வயசில்ல ..பகாஞ்சம் வயசானவனா தான் பதரிஞ்சுது. அதுக்கு அதிகமா பார்க்க முடியல”

ப

”கூட இருந்தவன்?”

“அந்த ஆமள சுத்தமாணவ பார்க்க முடியல ஐயா. அந்த ஆள் தமலய குனிஞ்சுகிட்டு இருந்தான்....”

்

ரக

ச

ிய

ம

இந்தக் பகாமல மற்றும் கடத்தலுக்கு சம்பந்தப்பட்டவர்களாக அவர்கள் இருவரும் இருக்கக்கூடுணமா என்ற சந்ணதகம் பார்த்தசாரதிக்கு வந்தது. அவர்கள் யார், எதற்காக பசுபதிமய சந்திக்க வந்தார்கள், விசிட்டிங் கார்மட வாங்கிக் கூடப் பார்க்காமல் பசுபதி அவர்கமள ஏன் சந்திக்க மறுத்தார் என்ற ணகள்விகள் எை அதற்கான பதில்கள் என்னவாக இருக்கக் கூடும் என்று பார்த்தசாரதி ணயாசிக்க ஆரம்பித்தார். பவள்மளக்காரன் இதில் சம்பந்தப்பட்டிருந்தால் அது சிமலமய பவளிநாட்டுக்குக் கடத்துவதற்காக இருக்கலாம். அப்படி பவளிநாட்டுக்குக் கடத்திச் பசல்ல அது சிற்ப ணவமலப்பாடுகள் அமமந்த சிமல ஒன்றுமல்ல என்பதால் ணவறு எதாவது காரேம் அதற்கு இருக்க ணவண்டும்... அந்த சிவலிங்கத்மதப் பற்றி சரியாகத் பதரிந்து பகாண்டால் ஒழிய இந்த விசாரமேயில் மற்றமவகமளயும் கண்டு பிடிப்பது கஷ்டம் தான் என்று அவருக்குத் ணதான்றியது.........

ரம (ன )்

அத்தியாயம் - 14

ப

அந்த ணவத பாடசாமல பதிபனட்டு ஏக்கரில் அமமந்திருந்த்து. அதனுள்ணள ஒதுக்குப்புறமாக இருந்த ஒரு தனிக்கட்டிடத்தின் முன்பாகக் கார் கமடசியாக நின்ற ணபாது தான் கேபதி கண்விழித்தான். கண்கமளக் கசக்கிக் பகாண்டு காரில் இருந்து கீணை இறங்கிய அவன் சுற்றும் முற்றும் பார்த்தான். பவகு பதாமலவில் வகுப்பமறகளும், தங்கும் அமறகளும் இருந்தன. மற்ற இடங்களில் எல்லாம் பச்மசப் பணசபலன்ற மரம், பசடி பகாடிகள், புல்பவளிகள் என்று அைகான இயற்மகக் காட்சிகள் பதரிய கேபதி ஒரு கேம் பமய் மறந்து நின்று அந்த அைமக ரசித்தான். ”உள்ணள வாங்க” என்று பபாறுமமயிைந்த குரல் ணகட்டது. கேபதி திரும்பினான். காமர ஓட்டி வந்தவன் கட்டிட முன்

வாசற்கதமவத் திறந்து மவத்துக் பகாண்டு அவனுக்காகக் காத்திருந்தான். இன்பனாருவன் முன்ணப உள்ணள ணபாயிருந்தான். கேபதி தன் துணிப்மபமய எடுத்துக் பகாண்டு அவசரமாக உள்ணள நுமைந்தான்.

்

ரக

ச

ிய

ம

உள்ணள ஒரு பபரிய ஹாலும் அதமனத் தாண்டி ஒரு பூமை அமறயும் இருந்தது. பக்கவாட்டில் ஒரு படுக்மக அமறயும், குளியலமறயும் இருந்தன. பூமை அமறயில் மவக்கப்பட்டிருந்த சிவலிங்கத்மதத் பதாமலவில் இருந்ணத இருவரும் மக காட்டினார்கள். அபூர்வமான பூக்களால் அலங்கரிக்கப் பட்டிருந்த சிவலிங்கத்மத ஆர்வத்துடன் கேபதி பார்த்தான். அந்த சிவலிங்கம் குருஜி பசான்னது ணபால சக்தி வாய்ந்தது ணபாலத்தான் அவனுக்கும் ணதான்றியது. ஏணதா ஒரு சிலிர்ப்மப அவன் உேர்ந்தான்.

ரம (ன )்

அந்த சிலிர்ப்மப அவர்கள் இருவரும் சற்று பீதிணயாடு பார்த்தார்கள். ஆனால் அவன் முகத்தில் எந்த வித பய உேர்ச்சி பதன்படாதது அவர்களுக்கு ஆசுவாசத்மத அளித்தது. சுற்றும் முற்றும் பார்த்த கேபதி அருகில் இருந்தகுளியலமறமயக் கவனித்து பசன்று மக கால் கழுவிக் பகாண்டு வந்தான்.

ப

காணராட்டி அங்கு ஒரு மூமலயில் மவக்கப்பட்டிருந்த ஒரு கூமடப் பூக்கமள எடுத்து கேபதியிடம் தந்து விட்டு பசான்னான். “பூமைக்கு ணவண்டிய மத்த சாமான் எல்லாம் உள்ணளணய இருக்கு. நீங்க ணபாய் பூமைமய முடிச்சீங்கன்னா இந்த ணவத பாடசாமலமய உங்களுக்கு சுற்றிக் காட்ட குருஜி பசால்லி இருக்கார்....”

்

ிய

ம

குருஜிக்குத் தன் மீது இருந்த அன்மப நிமனத்து ஒரு கேம் கேபதி பநகிழ்ந்தான். பூக்கூமடமய வாங்கிக் பகாண்டு பூமை அமறமய ணநாக்கி நடந்த கேபதிமய அந்த சிவலிங்கம் காந்தமாக இழுப்பது ணபாலத் ணதான்றியது. மிகுந்த பக்தியுடன் அவன் அந்த சிவலிங்கத்மதப் பார்த்த அவன் பூக்கூமடமய கீணை மவத்து விட்டு பூமை அமறக்கு பவளியிணலணய சாஷ்டாங்கமாக விழுந்து வேங்கினான்.

ரக

ச

“அப்பணன சிவணன. உன் சக்திக்ணகத்த மாதிரிணயா, எனக்குத் தினமும் கிமடக்கப் ணபாகிற ஐநூறு ரூபாய்க்ணகத்த மாதிரிணயா எனக்கு பபரிசா எல்லாம் பூமை பசய்யத் பதரியாது. பதரிஞ்சமத பக்தி சிரத்மதயா பசய்யணறன். குற்றம் குமற இருந்தா தயவு பசஞ்சு பபாறுத்துக்ணகா...” மானசீகமாக ணவண்டிக் பகாண்டு எழுந்தவன் பூக்கூமடமய எடுத்துக் பகாண்டு உள்ணள ணபானான்.

ரம (ன )்

உள்ணள சிவலிங்கத்மத அலங்கரித்துக் பகாண்டிருந்த அபூர்வப் பூக்கமள எடுத்தபடிணய ணகட்டான். “இந்த மாதிரி பூக்கள நான் இது வமரக்கும் பார்த்தணத இல்மலணய. இப்ப குடுத்த பூக்கூமடல கூட இந்த மாதிரி பூ இல்மலணய. இந்தப் பூ எல்லாம் எங்ணக வாங்கினது....?” ”ணநத்து ணவத பாடசாமலக்கு வந்த வடநாட்டுக்காரர் ஒருத்தர் குடுத்துட்டுப் ணபானார். அவருக்கு எங்கிருந்ணதா கிமடச்சுதாம்....” கூசாமல் ஒரு பபாய்மயச் பசான்னான் காணராட்டி.

ப

அந்தப் பதிலிணலணய திருப்தி அமடந்த கேபதி பூமைமய ஆரம்பிக்க, அவர்கள் இருவரும் அவமனணய ஒருவித பரபரப்புடன் பார்த்தனர். அவன் என்ணனரமும் ஓடிவந்து விடலாம் என்று அவர்கள் எதிர்பார்த்தனர்.

்

ிய

ம

அவர்கள் அவமனணய பார்ப்பது கேபதிக்கு கூச்சமாய் இருந்தது. அவனுக்கு சரியாகப் பூமை பசய்ய வருகிறதா என்று அவர்கள் கண்காணிப்பது ணபால அவனுக்குத் ணதான்றியது. அவன் ணலசாக பநளிய அவர்கள் ஒருமித்த குரலில் ணகட்டார்கள். “என்ன ஆச்சு?”. இதற்கு முன் ஓடிப்ணபானவனின் அனுபவம் அறிந்திருந்த அவர்களுக்கு அவனது ஒவ்பவாரு வித்தியாசமான அமசவும் சந்ணதகத்மதக் கிளப்பியது...

ரக

ச

“ஒண்ணுமில்மல... நான் உங்க மாதிரி அதிகமா எல்லாம் ணவதம், பூமை எல்லாம் படிக்கமல... அதனால் பதரிஞ்ச மாதிரி பசய்யணறன்..” என்று கேபதி பவளிப்பமடயாகச் பசால்ல அவர்கள் தமலயாட்டினார்கள். “பிரச்சிமன ஒண்ணும் இல்மலணய?” காணராட்டி சந்ணதகம் தீராமல் ணகட்டான்.

ரம (ன )்

”எனக்கு ஒண்ணும் இல்மல... இவருக்கு எப்படின்னு பதரியமல” என்று சிவலிங்கத்மதக் காட்டி விட்டு கேபதி கலகலபவன்று சிரித்தான். அவர்கள் அவமன ஒரு மாதிரி பார்த்தார்கள்.

ப

அப்ணபாது தான் தன் தவமற உேர்ந்த கேபதி மானசீகமாய் சிவனிடம் மன்னிப்பு ணகட்டான். “மன்னிச்சுக்ணகா. உன் பிள்மள கிட்ட இப்படித் தான் பகாஞ்சம் கிண்டலாய் ணபசிகிட்டிருப்ணபன். பைக்க ணதாஷத்துல அப்படிணய பசால்லிட்ணடன்...” பின் பூமைமய முழு மனணதாடு பசய்ய ஆரம்பித்த கேபதி பூமை முடிகிற வமர அவர்கள் இருவர் பக்கம் பார்மவமயத் திருப்பவில்மல. குருஜி பசான்னது ணபால அவன் எந்தப் பாதிப்பும்

இல்லாமல் இருந்தது ஏற்படுத்தியது.

அவர்கள்

இருவருக்கும்

ஆச்சரியத்மத

்

ிய

ம

கேபதி பூமைமய முடித்த பிறகு காணராட்டி அவமன ணவத பாடசாமலமயச் சுற்றிக் காட்ட அமைத்துச் பசல்ல, அவர்கள் பசன்ற அடுத்த நிமிடம் ரகசியக் காமிராமவப் பபாருத்த அவசர அவசரமாக இருவர் உள்ணள நுமைந்தனர். **************

ரம (ன )்

ரக

ச

பார்த்தசாரதி பரணமஸ்வரனின் வீட்டுக்கு வந்து தனித்தனியாக இது வமர மூன்று ணபர்கமள விசாரித்து நான்காவதாக பரணமஸ்வரனிடம் விசாரித்துக் பகாண்டிருந்தார். விசாரித்து முடித்த மூவரான விஸ்வநாதன் – மீனாட்சி தம்பதியரும், அவர்கள் மகன் மணகஷும் பசுபதியிடம் பிரத்திணயகத் பதாடர்பு மவத்திருந்தது ணபாலத் பதரியவில்மல. மிக அபூர்வமாக அவர்கள் பரணமஸ்வரனுடன் ணசர்ந்து ணபாய் சம்பிரதாயமாக ஒருசில முமற பசுபதிமயப் பார்த்து வந்திருக்கிறார்கணள அல்லாமல் மற்றபடி எந்தத் பதாடர்பும் மவத்திருக்கவில்மல.

ப

நான்காவதாக விசாரித்த பரணமஸ்வரன் தான் மாதம் ஒரு முமறயாவது ணபாய் அண்ேமனச் சந்தித்தவர். அதனால் அவரிடம் விசாரிக்க அவர் அதிக ணநரம் எடுத்துக் பகாண்டார். அவரும் முன்பு விசாரித்த ணபாலீஸ்காரர்களிடம் பசான்னமத மட்டுணம ஆரம்பத்தில் பார்த்தசாரதியிடம் பசான்னார். பின் கூடுதலாகத் துருவித் துருவிக் ணகட்ட பிறகு தான் அவர் கமடசி சந்திப்பின் ணபாது பசுபதி பசான்னமதச் பசான்னார். என்ணனரமும் மரேம் வந்து விடலாம் என்றும், சிவலிங்கத்திற்கு ஏதாவது ஆகிவிடலாம் என்றும் முன் கூட்டிணய தம்பியிடம் பசுபதி பசால்லி இருந்தது பார்த்தசாரதிமய ஆச்சரியப்பட மவத்தது. அப்ணபாது அண்ேன் பசான்னமதப்

பபரிதாக பரணமஸ்வரன் எடுத்துக் பகாள்ளவில்மல அவருக்கு இயல்பாகணவ ணதான்றியது.

என்பது

்

ிய

ம

“உங்க ணபரன் கிட்ட பசால்லச் பசான்னது எதற்காகன்னு நிமனக்கிறீங்க? உங்க பரம்பமரயிலணய சிவலிங்கம் இருக்கணும்கிறதற்காகவா, இல்மல ணவபறதாவது காரேமும் இருக்கலாம்னு நிமனக்கிறீங்களா?” “பதரியமல”

ரக

ச

“இதற்கு முன்னால் உங்க ணபரன் அந்த சிவலிங்கத்மதப் பார்த்திருக்காரா?”

ரம (ன )்

பரணமஸ்வரன் ணலசான தயக்கத்திற்குப் பின் பசான்னார். “என் மகன் காதல் கல்யாேம் பண்ணினதுக்கு அப்புறம் என் குடும்பத்துக்கும் அவனுக்கும் எந்த்த் பதாடர்பும் இருக்கமல. ஈஸ்வர் இந்தியாவுக்கு இது வமரக்கும் வந்தது கூட இல்மல...” “உங்க ணபரன் கிட்ட விஷயம் பசான்னதுக்கு அவர் என்ன பசான்னார்?” ”நாமளக்கு வர்றான்?”

ப

“நீங்க பசான்னமத அவர் எப்படி எடுத்துகிட்டார்?”

பதில் பசால்ல சில வினாடிகள் கூடுதலாக பரணமஸ்வரன் எடுத்துக் பகாண்டார். ”அவனுக்கும் அதிர்ச்சி தான்”

்

ம

நாமள வரப் ணபாகிற ஈஸ்வரிடம் விசாரிக்க ணவண்டும் என்று மனதில் குறித்துக் பகாண்ட பார்த்தசாரதி ணகட்டார். “அப்புறம் ணவபறதாவது இந்த வைக்குக்கு சம்பந்தமாய் நீங்கள் பசால்ல மறந்தது ஏதாவது இருக்கா? பபரிய விஷயம் இல்மலன்னு உங்களுக்குத் ணதாேறது கூட உண்மமல முக்கிய தகவலாய் கூட இருக்கலாம்.....”

ச

ிய

பரணமஸ்வரன் ணயாசித்தார். பிறகு அண்ேன் பிேத்மதப் பார்க்க வந்த மனிதர்கள் மத்தியில் பார்த்த சித்தமரப் பற்றிச் பசான்னார்.

ரக

பார்த்தசாரதி சந்ணதகத்துடன் ணகட்டார். ”இத்தமன வருஷத்துக்குப் பிறகு அந்த ஆள் உயிணராட இருந்திருப்பாரா? நீங்கள் பார்த்த்து அந்த ஆளாய் தான் இருக்குமா?”

ரம (ன )்

”அந்த சித்தர் கண்கமள என்னால் மறக்க முடியாது சார். பநருப்பாய் பைாலிக்கிற கண்கள்... பார்த்தவுடணன மனசுல பதியறது அந்தக் கண்கள் தான். அதனால நான் பார்த்த்து கண்டிப்பாய் அவராய் தான் இருக்கணும்” பார்த்தசாரதிக்கு முனுசாமி ஒரு இரவில் பார்த்ததாய் பசான்ன சம்பவம் நிமனவுக்கு வந்தது. அப்படியானால் அவன் பார்த்தது ணபாமதயின் விமளவு அல்ல, நிைமாகணவ இருக்க ணவண்டும். அடிக்கடி

உங்கண்ோமவப்

பார்க்க

ப

“அந்த சித்தர் வருவாணரா?”

“பதரியமல. இப்ப ணயாசிச்சுப் வந்திருக்கலாம்னு ணதாணுது”

பார்க்கறப்ப

அவர்

பார்த்தசாரதி ஏபைட்டு மாதங்களுக்கு முன் பசுபதிமயப் பார்க்க விரும்பிய இரண்டு மர்ம நபர்கமளப் பற்றி பரணமஸ்வரனிடம் பசான்னார்.

்

ிய

ம

பரணமஸ்வரனுக்கு அந்தத் தகவல் அதிர்ச்சியாகணவ இருந்தது. “அண்ோ அந்த சம்பவத்மதப் பற்றி என் கிட்ட பசால்லக் கூட இல்மல. அவசியம் இல்மலன்னு நிமனச்சிருக்கலாம்.....”

“பதரியமல”

ரக

ச

“ஒரு பவளிநாட்டு ஆசாமி உங்கண்ோமவப் பார்க்க வர என்ன காரேம் இருக்கும்னு நிமனக்கிறீங்க?”

ரம (ன )்

“அந்த சிவலிங்கம் தான் காரேமாய் இருக்கணும்னு நான் நிமனக்கிணறன். நீங்க என்ன நிமனக்கிறீங்க?” ”இருக்கலாம்”

“அந்த சிவலிங்கம் பத்தின முழு உண்மமகளும் பவளி வரமல. அது வந்தால் தான் இந்த வைக்குல நாம் முன்ணனற முடியும்....” பசால்லி விட்டு பார்த்தசாரதி பரணமஸ்வரமன ஆைமாகப் பார்த்தார்.

ப

பரணமஸ்வரன் பவளிப்பமடயாகச் பசான்னார். “அந்த சிவலிங்கம் பத்தி முழுசா பதரிஞ்சவங்க எங்கப்பாவும், எங்கண்ோவும் மட்டும் தான். ஓரளவு சிவலிங்கம் வந்தப்ப நான் சின்னவன். எனக்கு எட்டு வயசு தான் இருக்கும். அந்த சிவலிங்கம் பத்தி பதரிஞ்சுக்கற ஆர்வம் எனக்கு சுத்தமா இருக்கல....”

“உங்கம்மாவுக்குத் பதரிஞ்சிருக்குமா?”

்

ச

ிய

ம

”அம்மாவுக்கும் இந்த மாதிரி விஷயங்கமளத் பதரிஞ்சுக்கறதுல ஆர்வம் இருக்கமல... எத்தமனணயா தடமவ அப்பா அது பத்தி அம்மா கிட்ட ணபச ஆரம்பிச்சப்ப எல்லாம் அது அவங்களுக்குள்ணள சண்மடல தான் முடிஞ்சு இருக்கு. அண்ோ சாமியார் மாதிரி ஆனதுக்கு அந்த சிவலிங்கம் தான் காரேம்னு அம்மா நிமனச்சதால அமதப் பத்தி ணகட்கக் கூட அம்மாவுக்குப் புடிக்கமல....”

ரக

“உங்கப்பா என்ன பசால்ல வந்தார்னு நிமனவு இருக்கா?”

ரம (ன )்

“இல்மல... அவர் பசால்ல வந்தப்ப அம்மா ணபாட்ட சண்மட தான் ஞாபகம் இருக்கு.. அப்படி பசான்னமதப் புரிஞ்சுக்கற வயணசா, ஆர்வணமா எனக்கு அப்ப இருக்கமல” “ஆனா உங்கப்பா என்ன பசால்ல வந்தாருங்கறமத உங்கம்மா நிமனவு வச்சிருப்பாங்க இல்மலயா?” “எங்கம்மாவுக்கு மறதிங்கறணத கிமடயாது...”

ப

பரணமஸ்வரமன அனுப்பிய பார்த்தசாரதி ஆனந்தவல்லிமய விசாரிக்கத் தயாரானார்.

அடுத்த்தாக

ஆனந்தவல்லி வந்தாள். அவள் அணிந்திருந்த பட்டுப்புடமவயும், ஏராளமான நமககளும் ஏணதா கல்யாே வீட்டுக்கு அவள் ணபாகத் தயாராக இருந்தது ணபான்ற

அபிப்பிராயத்மத அவரிடம் ஏற்படுத்தியது. நமடயில் தளர்ச்சி பதரிந்தாலும் முகத்தில் அது பதரியவில்மல. கண்கமள ணலசாகக் குறுக்கிக் பகாண்டு அவமரணய உற்றுப் பார்த்தபடி ஆனந்தவல்லி அவர் எதிரில் இருந்த ணசாபாவில் அமர்ந்தாள்.

்

ச

ிய

ம

பார்த்தசாரதிக்கு அவரது ஆரம்பப் பள்ளி தமலமம ஆசிரிமயமய ஆனந்தவல்லி நிமனவுபடுத்தினாள். அவளும் இப்படித்தான் முகத்தில் சிறிதும் மலர்ச்சி இல்லாமல் மாேவர்கமள உற்றுப் பார்ப்பாள். அமர்ந்தவுடன் அவரது அபிப்பிராயத்மத அவள் வலுவாக்கினாள். “ஏம்ப்பா... குற்றவாளிமயக் கண்டுபிடிச்சுட்டீங்களா?”

ரக

அவள் அவமர ஒருமமயில் அமைத்து அப்படிக் ணகள்வி ணகட்டமத அவரால் ரசிக்க முடியவில்மல. “இன்னும் இல்மல....”

ப

ரம (ன )்

‘என்ன ணவமல பார்க்கிறீர்கள்’ என்பது ணபான்ற அதிருப்திமய ஆனந்தவல்லி படர விட்டாள். அது, பகாடுத்த ணவமலமய சரிவரப் பார்க்கவில்மல என்று முதலாளி பதாழிலாளி மீது காட்டும் அதிருப்தி ணபால பார்த்தசாரதிக்குத் பதரிந்தது. அவர் ஒரு உயர் ணபாலீஸ் அதிகாரி என்ற மரியாமத சிறிதும் அவளிடம் இல்லாமல் இருந்தது அவருக்கு எரிச்சமலத் தந்தது. பரணமஸ்வரன் கூட அவரிடம் அப்படி இருக்கவில்மல. பணிவு காட்டா விட்டாலும் அவமர பகௌரவமாகத் தான் நடத்தினார். ஒரு ைமீந்தாரின் மகள், ஒரு பதாழிலதிபரின் மமனவி, ஒரு மிகப்பபரிய பதாழிலதிபரின் தாய் என்று ஆரம்பத்தில் இருந்ணத ணமலான அந்தஸ்தில் இருந்த திமிணரா இந்தம்மாளுக்கு? ”ஆனந்தவல்லி அம்மா, உங்களுக்கும் இறந்து ணபான உங்கள் மகனுக்கும் இமடணய மனஸ்தாபம் இருந்ததுன்னு ணகள்விப்பட்ணடணன? அது உண்மமயா?” பார்த்தசாரதி ணகட்டார்.

ஆனந்தவல்லி ணகாபத்துடன் திரும்பக் ணகட்டாள். “எவன் பசான்னது?”

்

ிய

ம

பார்த்தசாரதி திமகத்துப் ணபானாலும் சமாளித்தார். “விசாரமேயில் கிமடக்கிற தகவல்கள் எங்கிருந்து கிமடச்சுதுன்னு நாங்க பசால்லக் கூடாது. அது உண்மமயா இல்மலயான்னு பசால்லுங்க.”

ரக

ச

ஆனந்தவல்லி இதற்பகல்லாம் நான் பதில் பசால்ல ணவண்டுமா என்பது ணபால் பார்த்தாள்.

பார்த்தசாரதி பசான்னார். “உங்க மகமன நீங்க பல வருஷமாய் பார்க்கல, அவரு பிேத்மதப் பார்க்கக் கூட நீங்க ணபாகல...”

ரம (ன )்

ஆனந்தவல்லி கண்களில் அக்னி பதரியக் ணகட்டாள். “நீ ணகட்கற ணகள்விக்கும் இந்த வைக்குக்கும் என்ன சம்பந்தம்? என் மகமன நாணன பகான்னிருக்கலாம்னு நிமனக்கிறியா?”

ப

ஆனந்தவல்லிக்கு வயது எண்பத்தி எட்டானாலும் ணகாபப்பட்ட ணபாது சுமார் பதிபனட்டு வயது குமறந்து பதரிந்தாள். அதிகாரியிடம் ணபசும் ணபாது முதலில் மரியாமத பகாடுத்து ணபசப் பைகுங்கள் என்று பசால்லத் ணதான்றினாலும் இத்தமன வயதானவளிடம் அப்படி மரியாமதமயக் ணகட்டு வாங்குவணத அசிங்கமாக பார்த்தசாரதிக்குப் பட்டது. ணயாசித்த ணபாது தான் ணகள்வி ணகட்ட விதமும் சரியில்மல என்று அவருக்குத் ணதான்றியது. எல்லாம் ணதாரமேயாணலணய அவள் அவமர சண்மடக்கு இழுத்ததன் விமளவு....

்

ிய

ம

பபாறுமமமய வரவமைத்துக் பகாண்டு பார்த்தசாரதி பசான்னார். “ஆனந்தவல்லி அம்மா. நான் பசான்னமத நீங்க தப்பா புரிஞ்சுகிட்டீங்கன்னு நிமனக்கிணறன். அசாதாரேமா ணதாேற எல்லா விஷயங்களுக்கும் காரேம் ணகட்டுத் பதரிஞ்சுக்கறது எங்களுக்கு முக்கியம். ஏன்னா அதுல ஏதாவது துப்பு கிமடக்கலாம். அதனால தான் ணகட்கணறன். ஒரு தாய் கிட்டத்தட்ட ஐம்பது வருஷங்களுக்கு ணமல மகமனப் பார்க்காமல் இருக்கறணதா, மகன் பசத்த பிறகு பிேத்மதப் பார்க்காமல் இருக்கறணதா இயல்பானதா இல்மலங்கறதால ணகட்கணறன்....”

ரம (ன )்

ரக

ச

ஆனந்தவல்லி ஓரளவு சமாதானமானவளாகச் பசான்னாள். “ஒரு தாய் தன்மன முதல் முதல்லா அம்மான்னு கூப்பிட்ட குைந்மதமய எந்தக் காலத்துலயும் பவறுக்க முடியாதுப்பா. அதுலயும் பசுபதி மாதிரி பத்தமர மாத்துத் தங்கத்மத அவன் தாயாலணய பவறுக்க முடியுமா? அவன் சாமியார் மாதிரி மாறினது பிடிக்கமல. அந்த நிமலமமல பார்த்து அடிக்கடி மனமச ரேமாக்கிக்க பிடிக்காததால அவமனப் பார்க்காம இருந்ணதன். கமடசியா அவனாணவ என்மன வரச் பசால்லிக் கூப்பிட்டான். ணபாணனன். அப்பவும் அவமன நல்லா திட்டிணனன். அவன் அப்பவும் ணகாவிச்சுக்கல....”

ப

ஆனந்தவல்லி குரல் உமடந்து ணபானது. ஆனால் உடனடியாகத் தன்மனக் கட்டுப்படுத்திக் பகாண்ட அவள் பமன்மமயான குரலில் பசான்னாள். ”பபாறுமமயா இருந்தான்... உடம்மப எப்படி எல்லாம் பார்த்துக்கணும்னு பசான்னான்.. அன்னிக்கு என் பிள்மளயா மட்டும் இருந்தான்.. அந்த நிமனணவாடணவ மீதி வாழ்க்மகய முடிச்சுக்கணும்னு முடிவு பசஞ்சுகிட்ணடன். கமடசியா அந்த நிமனவுக்கு ணமல அவன் பிேத்மதப் பார்த்த நிமனமவ வச்சுக்க விரும்பமல... அதுவும் பகாமல பசய்யப்பட்ட ணகாலத்மதப் பார்க்கற சக்தி எனக்கு இருக்கமல... இல்மல..”

்

ச

அத்தியாயம் - 15

ிய

ம

முதல் முமறயாக ஒரு தாயாக, பமன்மமயானவளாக அவமளப் பார்த்த அவருக்கு மனம் இளகியது. இவளிடம் எந்த முக்கியத் தகவமலயும் ணகாபமூட்டி வாங்க முடியாது என்ற பாடம் கற்றவராய் பார்த்தசாரதி சிவலிங்கம் பற்றிய ணகள்விகமள பமன்மமயாகக் ணகட்க ஆயத்தமானார். மறதி என்பணத கிமடயாது என்று பபயபரடுத்த ஆனந்தவல்லிக்கு அது பற்றி நிமறய பதரிந்திருக்க ணவண்டும் என்று அவரது உள்ளுேர்வு பசால்லியது.

ரம (ன )்

ரக

பார்த்தசாரதி ஆனந்தவல்லியிடம் ணகட்டார். “ஆனந்தவல்லி அம்மா, உங்கள் மகமனக் பகான்னுட்டு அந்த சிவலிங்கத்மத எடுத்துட்டுப் ணபாகிற அளவுக்கு அந்த சிவலிங்கத்துல ஏணதா இருக்கணும் இல்மலயா அது என்னன்னு உங்களால பசால்ல முடியுமா?” ஆனந்தவல்லி பசான்னாள். “அதுல ஒரு மண்ோங்கட்டியும் இல்மல”. “அப்படின்னா இல்மலணயம்மா”

அமதக்

கடத்திகிட்டு

ணபாக

காரேணம

ப

ஆனந்தவல்லி எதுவும் பசால்லாமல் அவமரணய பார்த்தாள்.

பார்த்தசாரதி பசான்னார். “ஸ்படிக லிங்கம், மரகத லிங்கம் மாதிரி இருந்திருந்தா நல்ல விமல ணபாகும்னு அமத எடுத்துகிட்டு ணபாயிருக்கலாம்னு பசால்லலாம். அதுக்குள்ணள ணவற விமல உயர்ந்த பபாருள் எதாவது ஒளிச்சு வச்சிருந்தா அதுக்காக

்

ரக

ச

ிய

ம

கடத்தப்பட்டிருக்கிறதா பசால்லலாம்.... இந்த வைக்கில் குற்றவாளிகமளக் கண்டுபிடிக்கணும்னா அவங்கணளாட ணநாக்கம் என்னன்னு முதல்ல பதரிஞ்சுகிட்டா தான் முடியும்.. சிவலிங்கம் வந்த காலத்தில் இருந்து இருக்கிறவங்க நீங்க... உங்களுக்குத் பதரிஞ்சமதச் பசான்னா தான் உங்க மகமனக் பகாமல பசய்துட்டு சிவலிங்கத்மதக் கடத்தினவங்கமளக் கண்டு பிடிக்க முடியும்.... ” ஆனந்தவல்லி கசப்பான மருந்மத சாப்பிடக் பகாடுத்தது ணபால சங்கடப்பட்டாள். ஆரம்பத்தில் இருந்ணத அவளுக்கு அந்த சிவலிங்கத்மதப் பிடித்ததில்மல. அவளிடமிருந்து அவள் மகமனத் திருடிய எதிரியாகணவ அமத அவள் நிமனத்து வந்தாள். அவள் மகமனக் பகால்லாமல் அந்த சிவலிங்கத்மத அவர்கள் எடுத்துக் பகாண்டு ணபாயிருந்தால் அவள் அமதப் பபரிய உதவியாகணவ கூட நிமனத்திருப்பாள்... அந்த சிவலிங்கத்மதப் பற்றி ணபசக் கூட அவளுக்கு கசந்தது... ஆனால் அந்தப் ணபாலீஸ் அதிகாரி பசால்வதிலும் உண்மம இருந்தது....

ரம (ன )்

பார்த்தசாரதி விடவில்மல. “அந்த சிவலிங்கம் வாயந்ததுன்னு சிலர் நிமனக்கிறாங்கணள அது உண்மமயா?”

சக்தி

ஆனந்தவல்லி காட்டமாகச் பசான்னாள். “அறுபது வருஷத்துக்கு ணமல அமதப் பூமை பசய்துட்டு வந்தவமனணய காப்பாத்தாத அந்த சிவலிங்கத்துக்கு ணவற என்ன சக்தி இருக்க முடியும்?”

ப

அவள் ணபச்சில் இருந்த யதார்த்த உண்மம பார்த்தசாரதிமய ணயாசிக்க மவத்தது. ஆனால் அடுத்த கேம் அவர் தன்மனயுமறியாமல் பசான்னார். ”ணமற்பகாண்டு உயிர் வாை விரும்பாத மனிதமன எந்த சக்தி தான் காப்பாற்ற முடியும்?” பசால்லி விட்டு அவணர ஒரு கேம் திமகத்தார். யாணரா அந்த

வார்த்மதகமள அவர் வாயில் ணபாட்டு வரவமைத்தது ணபாலத் ணதான்றியது. ஆனந்தவல்லி அவமரணய ஆைமாகப் பார்த்தாள்.

்

ரக

ச

ிய

ம

பார்த்தசாரதி சமாளித்துக் பகாண்டு பசான்னார். “பத்மாசனத்துல இருந்தபடிணய சாகறது சாதாரே விஷயமில்மல. அதுவும் பகாமல பசய்யப்பட்ட ணபாது கூட அப்படிணய இருக்க முடியறது அசாதாரேமான விஷயம். உங்க மகனுக்கு எழுபது வயசு ஆகியிருந்தாலும் நாற்பது வயசு மனிதணனாட ஆணராக்கியம் இருந்ததாய் டாக்டர்ங்க பசால்றாங்க. அவர் ஹத ணயாகின்னும் ணகள்விப்பட்ணடன். அதனால அவர் நிமனச்சிருந்தா அந்தக் பகாமலகாரமன சுலபமா தடுத்து இருக்கலாம்....” ணசாகம்

ரம (ன )்

ஆனந்தவல்லியின் முகத்தில் தமலமய மட்டும் அமசத்தாள்.

படர்ந்தது.

அவள்

பார்த்தசாரதி பதாடர்ந்தார். “அந்த சிவலிங்கத்துக்கு சக்தி இருக்ணகா இல்மலணயா அது சக்தி வாய்ந்ததுன்னு சில ணபரு நிமனச்சிருக்கற மாதிரி தான் பதரியுது. அமதக் பகாண்டு வந்து உங்க குடும்பத்துல ணசர்த்தது ஒரு சித்தர்னு ணகள்விப்பட்ணடன். அந்த சித்தமரப் பத்தி ஏதாவது பசால்ல முடியுமா?” ”நான் அந்த ஆமளப் பார்த்தணத இல்மல”

ப

“அந்த சிவலிங்கத்மத அவர் எங்ணக இருந்து பகாண்டு வந்தார்னு பதரியுமா? அது பத்தி உங்க கேவர் ஏதாவது பசால்லி இருக்காரா?”

ஆனந்தவல்லி ஒரு பபருமூச்சு விட்டாள். “அவர் அமதப் பத்தி என்பனன்னணவா பசால்ல ஆரம்பிச்சப்ப எல்லாம் நான் ணகட்கற மனநிமலயில் இருக்கல. நல்லா திட்டி அவர் வாமய அமடச்சிருக்ணகன்..”

்

ச

ிய

ம

இந்தம்மாளிடம் அந்த மனிதர் படாத பாடு பட்டிருக்க ணவண்டும் என்று நிமனத்த பார்த்தசாரதி அந்த மனிதருக்காகப் பச்சாதாபப்பட்டார். சிறிது ணநரம் இவமளச் சமாளிப்பணத பபரும்பாடாக இருக்கும் ணபாது அவர் நிமலமம எப்படி இருந்திருக்கும் என்று நிமனத்தவராகக் ணகட்டார். “அவர் என்ன பசால்ல வந்தார்?”

ரம (ன )்

ரக

ஆனந்தவல்லி தனக்குப் பிடிக்கா விட்டாலும் பதரிந்த்மதச் பசால்லி முடித்து விடுவது என்று முடிவுக்கு வந்தவளாக, ணபசப் ணபாகிற விஷயம் பிடிக்காதவளாக, ணலசாக முகம் சுளித்தபடிச் பசான்னாள். “அந்த சிவலிங்கம் பல நூறு வருஷத்துக்கு முந்தினதாம். சித்தர்கள் பூமை பசய்துட்டு வந்ததாம். ஏணதா ணசாை ராைா ணகாயில் கட்டக் ணகட்டுக் கூட சித்தர்கள் குடுக்கமலயாம்.. அந்த சிவலிங்கம் யார் கிட்ட ணபாய் ணசரணும்னு முடிவு பண்ே ஒரு ரகசிய குழு இருக்காம்.... அது பசுபதி கிட்ட வந்ததும் அப்படித் தானாம்.... பசுபதி பராம்ப புண்ணியம் பசஞ்சவன், அதனால தான் அவனுக்கு அது கிமடச்சிருக்கு, அதனால நான் சந்ணதாஷப்படணுணம ஒழிய வருத்தப்படக் கூடாது அப்படி இப்படின்னு பசான்னார்....”

ப

பார்த்தசாரதிக்கு இந்தத் தகவமல எப்படி எடுத்துக் பகாள்வது என்று பதரியவில்மல. ”அவர் பசான்னது உண்மமயாய் இருக்குணமா?”

்

ிய

ம

ஆனந்தவல்லி ணபாலீஸ் அதிகாரி என்றும் பார்க்காமல் அவமரக் கடிந்து பகாண்டாள். “அவர் தான் எவணனா மூமளச்சலமவ பசய்து பசான்னமத நம்பினார்னா உனக்கும் மூமள இல்மலயா என்ன? இப்ப அந்த சிவலிங்கம் யார் மகல ணபாய் ணசரணும்னு முடிவு பசஞ்சது யாரு அந்த ரகசியக் குழுவா? அந்தக் பகாமலகாரக் கூட்டம் தாணன முடிவு பண்ணி எடுத்துகிட்டு ணபானாங்க... அப்பணவ நான் அவமர சத்தம் ணபாட்ணடன்.. அம்புலி மாமா கமதல வர்ற மாதிரி எவனாவது ஏதாவது பசான்னா நம்பிடறதா, அறிவு இல்மலயான்னு....”

ரக

ச

‘பராம்பக் கஷ்டம் தான்’ என்று தனக்குள் பசால்லிக் பகாண்ட பார்த்தசாரதி பபாறுமமயுடன் பசான்னார். “நீங்க பசால்றது சரி தான்... அந்த ரகசியக் குழு எத்தமன ணபரு, யார் யார்னு ஏதாவது பசான்னாரா?”

ரம (ன )்

”அது அவருக்கும் பதரியமல... ஆனா அவர் கமடசி வமரக்கும் அப்படி இருக்கும்னு நம்பினார்.. ” ”நமக்கு நம்பக் கஷ்டமா இருக்கு... ஆனா உங்க கிட்ட அந்த சிவலிங்கத்மதக் பகாண்டு வந்த சித்தர் இப்பவும் இருக்கார்னும், உங்க மகன் பசுபதி பசத்த பிறகு அந்த சித்தர் ணதாட்ட வீட்டுக்கு வந்தமதப் பார்த்த மாதிரி இருந்ததுன்னு பரணமஸ்வரன் பசான்னாணர.... ஒருணவமள அது பிரமமயாய் இருக்குணமா”

ப

“பிரமமயும் இல்மல, பபாம்மமயும் இல்மல... பரணமஸ்வரன் அப்படி எல்லாம் ஏமாந்துட மாட்டான். அவன் பார்த்ணதன்னு பசான்னா பார்த்திருக்கணும்... எனக்கு மட்டும் அந்த ஆள் பார்க்கக் கிமடச்சிருந்தால் ணகட்டிருப்ணபன், ‘இப்ப திருப்தியா உனக்கு’ன்னு...”

‘அந்த சித்தர் தப்பிச்சுட்டார்’ என்று மனதில் பசால்லிக் பகாண்ட பார்த்தசாரதி “உங்க கேவர் ணவபறதாவது பசான்னாரா...?” என்று ணகட்டார்.

்

ச

ரக

”அந்த சக்தி என்னன்னு பசான்னாரா?”

ிய

ம

”திரும்பத் திரும்ப அவர் பசான்னபதல்லாம் இது தான். அந்த சிவலிங்கம் சாதாரே லிங்கம் இல்மல... சக்தி வாய்ந்தது.... அணதாட முழு சக்திமய புரிஞ்சுக்க நமக்கு ஞானம் ணபாதாது அப்படி இப்படின்னு அந்த சித்தர் பசான்னமத எல்லாம் நம்பி எனக்கும் ணபாதமன பசய்ய முயற்சி பசஞ்சார்...”

”நான் ணகட்கமல.... ணகட்டிருந்தா பசால்லி இருக்கலாம்....”

ரம (ன )்

””உங்க பகாள்ளுப் ணபரன் ஈஸ்வர் கிட்ட சிவலிங்கம் ணபாய் ணசரணும்கிறது தான் விதி.. ணசர்த்துடு”ன்னு பசுபதி பரணமஸ்வரன் கிட்ட பசான்னது பத்தி நீங்க என்ன நிமனக்கிறீங்க? என்ன காரேம் இருக்கும்” இந்தக் ணகள்விமயப் பல முமற அவளும் தனக்குள் ணகட்டுக் பகாண்டிருக்கிறாள். விமட பிடிபடவில்மல... பசான்னாள். ”பதரியமல...”

ப

“ஒரு ணவமள உங்க ணபரனும் பசுபதி மாதிரி ஆன்மிகத்துல அதிக நாட்டம் இருக்கிறவணரா?” ஆனந்தவல்லி இந்த இரண்டு மூன்று நாட்களில் தன் பகாள்ளுப்ணபரன் பற்றி ஒரு புத்தகணம எழுத முடிந்த அளவு தகவல்கள் ணசர்த்திருந்தாள். மீனாட்சிமய விடாமல் நச்சரித்து அவள்

்

ம

உதவியுடன் அவனது ஃணபஸ்புக் உட்பட இண்டர்பநட்டில் சகலமும் அறிந்திருந்தாள். அதனால் ஆணித்தரமாகச் பசான்னாள். “அவன் அந்த மாதிரி ரகம் இல்மல... ணராஷக்காரன்... நல்லா படிச்சவன்.. பபரிய ஆராய்ச்சியாளன்... இந்த சின்ன வயசுலணய பபரிய பபரிய விருது எல்லாம் வாங்கி இருக்கான்.... பார்க்க என் வீட்டுக்காரர் மாதிரிணய அச்சாய் அைகாய் இருக்கான்...”

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

பபருமிதம் பகாப்புளிக்க மலர்ச்சியுடன் பசான்ன ஆனந்தவல்லிமய பார்த்தசாரதி ஆச்சரியத்துடன் பார்த்தார். சற்று ணநரத்திற்கு முன் கேவமர நன்றாகத் திட்டிய ஆனந்தவல்லி, அவமரப் ணபாலணவ தன் பகாள்ளுப்ணபரன் அைகாய் இருப்பமதப் பபருமமயாகச் பசால்வமதப் பார்த்தால் அவள் கேவன் மீது காதலாகவும் இருந்திருக்க ணவண்டும் என்று புரிந்தது... முக மலர்ச்சிணயாடு இருக்கும் ணபாது இந்தக் கிைவியும் அைகாய் தான் பதரிகிறாள்.. ஆனால் முகம் மலர்வது மட்டும் அத்தி பூத்தது ணபாலத் தான்... அவர் நிமனத்து முடிப்பதற்குள் பமைய முகபாவத்துக்குள் வந்து விட்டிருந்தாள் ஆனந்தவல்லி. “உங்க கேவமரத் தவிர ணவற யாராவது அந்த சிவலிங்கத்ணதாட சக்தி பத்தி உங்க கிட்ட ணபசியிருக்காங்களா?” ”இல்மல...”

“உங்க மகன் பசுபதி?...”

ப

”அவன் ணபசறணத கம்மி தான்... நாம ஏதாவது ணபசினால் கூட ஒருசில வார்த்மதல பதிமல முடிச்சுடுவான்... அவனாய் பதாடர்ந்து அமர மணி ணநரமாவது ணபசினது நான் அவமனக் கமடசியா பார்த்தப்ப தான்.. அது தான் முதல் தடமவ... அதுணவ கமடசி

தடமவயும் கூட..” பசால்லும் ணபாது அவள் குரல் கரகரத்த்து. பசான்னதில் வலி பதன்பட்டது.

்

ிய

ம

”கிட்டத்தட்ட அறுபது வருஷமா அந்தத் ணதாட்ட வீட்டுல இருந்த சிவலிங்கம் ணமல இத்தமன வருஷம் கழிச்சு திடீர்னு யாணரா சிலருக்கு அக்கமற வரக் காரேம் என்னவாக இருக்கும்னு நீங்க நிமனக்கிறீங்க?”

ரக

ச

சற்று எரிச்சணலாடு ஆனந்தவல்லி பசான்னாள். “எல்லாத்மதயும் என் கிட்டணய ணகட்டா எப்படி? நீங்க தான் அமத எல்லாம் கண்டுபிடிக்கணும்” பபருமூச்சு விட்ட பார்த்தசாரதி விசாரமேமய அத்துடன் முடித்துக் பகாண்டார். அவர் கிளம்பும் முன் ஆனந்தவல்லி ணகட்டாள். “எத்தமன நாள்ல கண்டுபிடிப்பீங்க?”

ரம (ன )்

“சீக்கிரமா கண்டுபிடிச்சுடுணவாம்....”

ப

சற்று நின்றால் அந்த உத்திரவாதத்மத கிைவி எழுதிக் பகாடுக்கும்படி ணகட்டாலும் ணகட்பாள் என்று பயந்தவராக அவர் உடனடியாக இடத்மதக் காலி பசய்தார். சில ணகள்விகளுக்கு பதிமல ஈஸ்வரிடத்திலும், சில சந்ணதகங்களுக்குத் பதளிமவ குருஜியிடத்திலும் அவர் எதிர்பார்த்தார். ஈஸ்வர் நாமள தான் வருகிறான் என்பதால் இரண்டு நாட்கள் கழித்து அவமன சந்திக்க எண்ணினார். குருஜி இன்று மாமல அவமர சந்திக்க ஒப்புக் பகாண்டிருக்கிறார்.... **************

குருஜி பார்த்தசாரதிமயப் பார்த்ததும் தன் நீண்ட கால நண்பமனப் பார்ப்பது ணபால சந்ணதாஷம் காட்டினார். ”என்ன பார்த்தசாரதி எப்படி இருக்கீங்க?”

்

ம

”வேக்கம் குருஜி. நல்லா இருக்ணகன்”

ரக

ச

ிய

குருஜி சில நிமிடங்கள் குடும்பத்தினமரயும், ணவமலமயயும் பற்றி விசாரித்து விட்டு பின் பசான்னார். “நீங்கள் ஏணதா முக்கியமான விஷயம் பத்தி ணபசணும்னு பசான்னீங்களாம். பரண்டு நாளா ஓய்ணவ இல்மல. அதனால உங்கமள சந்திக்க முடியமல... என்ன விஷயம் பசால்லுங்க” பார்த்தசாரதி பசான்னார். “சில நாளுக்கு முன்னால் ஒரு பபரியவமரக் பகான்னுட்டு அவர் பூமை பசய்துட்டு இருந்த சிவலிங்கத்மத தூக்கிகிட்டு ணபாயிட்டாங்க குருஜி....”

ரம (ன )்

“....ம்ம்ம்... ணபப்பர்ல படிச்ணசன். பரணமஸ்வரணனாட அண்ோணவா தம்பிணயா தாணன அந்தப் பபரியவர்” “அண்ோ குருஜி”

“பசால்லுங்க. இப்ப அந்தக் ணகஸ் உங்க கிட்ட வந்திருக்ணகா?”

ப

“ஆமா குருஜி... ஆன்மிகம், சக்தி இந்த பரண்டு விஷயத்துலயும் உங்களுக்குத் பதரியாதது இருக்க முடியாதுங்கறதால சில சந்ணதகங்கமளத் தீர்த்துக்க உங்க கிட்ட வர முடிவு பசஞ்ணசன்... அந்த சிவலிங்கத்துல ஏணதா விணசஷ சக்தி இருக்கறதா ணபசிக்கறாங்க... என்னடா ஒரு நாத்திகன் ணகட்கற மாதிரி

ணகட்கறாணனன்னு நிமனச்சுடாதீங்க. உண்மமயாணவ அப்படி ஒரு சிமலல விணசஷ சக்தி இருக்குமா?”

்

ம

குருஜி அமமதியாகச் பசான்னார். “எல்லா சிமலலயும் சக்தி இருக்கும்னு பசால்ல முடியாது. சில சிமலகள்ல சக்தி இருக்கலாம்.”

ரக

ச

ிய

“இதுலயும் இருக்குன்னு தான் ணதாணுது. ஆனா இறந்து ணபானவணராட அம்மா ஒரு ஆணித்தரமான ணகள்வி ணகட்டாங்க. “அறுபது வருஷத்துக்கு ணமல அமதப் பூமை பசய்துட்டு வந்தவமனணய காப்பாத்தாத அந்த சிவலிங்கத்துக்கு ணவற என்ன சக்தி இருக்க முடியும்?”னு ணகட்டாங்க” “நியாயமான ணகள்வி தான்” குருஜி பசான்னார்.

ரம (ன )்

“அவங்க அப்படிக் ணகட்டவுடணன என்மனயறியாமல் நான் பசான்ணனன். ”ணமற்பகாண்டு உயிர் வாை விரும்பாத மனிதமன எந்த சக்தி தான் காப்பாற்ற முடியும்?” அது பசால்லி முடிக்கிற வமரக்கும் நான் பகாஞ்சம் கூட நிமனக்காதது...”

ப

குருஜி கண்கமள மூடிக் பகாண்டு அந்த வார்த்மதகமள உள்வாங்கினார். பின் கண்கமளத் திறந்தவர் பதிலுக்கு எதுவும் பசால்லாமல் அவமர ஆழ்ந்த ணயாசமனயுடன் பார்த்தார். பார்த்தசாரதிணய பதாடர்ந்தார். “ஆனால் நான் பசான்னதும் சரி தான். அந்தப் பபரியவர் நிமனச்சிருந்தா அந்த பகாமலகாரமன சுலபமா ஆக்கிரமிச்சிருக்கலாம். அவர் ஹத ணயாகி. பகாமலகாரன் வந்தப்ப அவர் தூங்கிட்டும் இருக்கமல. சாகறப்ப கூட

்

ச

ிய

ம

பத்மாசனத்மத விட்டு விலகாத அளவு சக்தி இருக்கிற அவர் அந்தக் பகாமலகாரனுக்கு ஒத்துமைப்பு தந்த மாதிரி தான் ணதாணுது. என்ணனாட இத்தமன வருஷ சர்வீஸ்ல நான் இந்த மாதிரியான ஒரு தன்மமய பார்த்ததில்மல. அடுத்ததா இன்பனாரு ஆச்சரியம் அந்தக் பகாமலகாரன் பசத்த விதம்.... அவன் பயம்னா என்னன்ணன பதரியாதவன். அப்படிப் பட்டவன் பயந்ணத பசத்துப் ணபானதா ணபாஸ்ட் மார்ட்டம் பசால்லுது. இந்த பரண்டுணம யதார்த்தமா எனக்குத் ணதாேமல. என்ன தான் நடந்ததுன்னு பதரியமல... ணயாகா, அபூர்வ சக்திகள், பத்திபயல்லாம் நீங்க நிமறயணவ பதரிஞ்சு வச்சிருக்கிறவர். அதனால உங்க கிட்ட ணகட்கணறன். நீங்க என்ன நிமனக்கிறீங்க..”

ரம (ன )்

ரக

இது வமர பார்த்தசாரதிக்கு என்னபவல்லாம் தகவல்கள் கிமடத்திருக்கின்றன என்பமத அறிய இந்த சந்தர்ப்பத்மதப் பயன்படுத்திக் பகாள்ள நிமனத்த குருஜி “இபதல்லாம் எளிமமயாய் பசால்லக் கூடிய விஷயம் இல்மல... முதல்ல அது சம்பந்தமான தகவல்கள் எல்லாம் பதரியணும்... பதரிஞ்சால் பசால்ல முயற்சி பசய்யலாம்...” பார்த்தசாரதி குருஜி மீது மிகுந்த மதிப்பு மவத்திருந்தவர் என்றாலும் இது வமர ணசகரித்த அமனத்து தகவல்கமளயும் அவரிடம் பசால்லப் ணபாகவில்மல. அமானுஷ்யமான விஷயங்கள் என்று நிமனத்தமத மட்டும் குருஜியிடம் பசால்லி கருத்துகள் ணகட்க முமனந்தார்.

ப

“அந்த சிவலிங்கம் 60 வருஷத்துக்கு முன்னால் ஒரு சித்தரால் பகாண்டு வந்து தரப்பட்டது. அந்த சித்தர் இன்னும் இருக்கிறாராம்... அவமர பரணமஸ்வரன், பசத்த வீட்டில் பார்த்திருக்கிறார். இது உண்மம மாதிரி தான் பதரியுது. அந்த சிவலிங்கம் பற்றிக் ணகள்விப்பட்ட இன்பனாரு விஷயம் கற்பமனணயாட உச்சக்கட்டமா

்

ம

இருக்கு... அந்த சிவலிங்கம் பல நூறு வருஷத்துக்கு முந்தினதாம். சித்தர்கள் பூமை பசய்துட்டு வந்ததாம். ஏணதா ணசாை ராைா ணகாயில் கட்டக் ணகட்டுக் கூட சித்தர்கள் குடுக்கமலயாம்.. அந்த சிவலிங்கம் யார் கிட்ட ணபாய் ணசரணும்னு முடிவு பண்ே ஒரு ரகசிய குழு இருக்காம்....”

ரக

ச

ிய

சிவலிங்கம் தந்த சித்தர் இன்னும் இருக்கிறார் என்ற தகவலும் சிவலிங்கம் யாரிடம் ணபாய் ணசர ணவண்டும் என்று முடிவு பசய்ய ஒரு ரகசியக் குழு இருக்கிறது என்ற தகவலும் குருஜிமயத் தூக்கிவாரிப் ணபாட்டன. சிந்தமன பசய்பவர் ணபால முகத்மத மவத்துக் பகாண்டு பார்த்தசாரதியின் பார்மவயில் இருந்து தப்பி மறுபக்கம் திரும்பியவர் மனதில் இது வமர குைப்பிக் பகாண்டிருந்த சில ணகள்விகளுக்குப் பதில் கிமடப்பது ணபால் இருந்தது. ஆனால் அவர் அந்தப் பதிமல ரசிக்கவில்மல.....

ரம (ன )்

அத்தியாயம் - 16

குருஜி மறுபடி பார்த்தசாரதி பக்கம் திரும்பிய ணபாது அவர் மனதில் ஓடிய எண்ேங்களின் சாயல் கூடத் பதரியவில்மல. அமமதியாகக் ணகட்டார். “அப்படிப் பார்த்தால் அந்த சிவலிங்கம் இப்ப யார் கிட்ட ணபாய் ணசரணும்கிறதும் முடிவாகி இருக்கணுணம?”

ப

”பசுபதி சாகறதுக்கு முன்னாடி அந்த சிவலிங்கம் பரணமஸ்வரணனாட ணபரன் கிட்ட ணபாகணும்கிற மாதிரி பசால்லி இருக்கார். ஆனா அந்தப் ணபரன் அபமரிக்கால ஏணதா ஆராய்ச்சியாளனா இருக்கான். அவன் பசுபதிமயணயா, அந்த சிவலிங்கத்மதணயா பார்த்தது கூட இல்மலயாம். அபமரிக்காலணய பசட்டில் ஆனவன். பசுபதி மாதிரி ஆன்மிகவாதியாவும் அவன் பதரியமல..”

்

பசய்தார்.

“இந்தக்

ணகஸ்ல

ிய

பார்த்தசாரதியும் புன்னமக எல்லாணம புதிரா தான் இருக்கு”

ம

முதல் முதலில் அந்தத் தகவமலக் ணகட்பவர் ணபால ணகட்ட குருஜி புன்னமகயுடன் பசான்னார். “சிவபக்தரான பசுபதி அந்த சிவலிங்கத்மத ஆராய்ச்சியாளனான ணபரன் கிட்ட அமத ணசர்க்க நிமனச்சதுக்குக் காரேம் அமதப் பற்றி அவன் ஆராய்ச்சி பசய்யட்டும்னு இருக்குணமா?”

ரம (ன )்

ரக

ச

குருஜி பசான்னார்.”ஒருணவமள அந்த சிவலிங்கம் யார் கிட்ட ணபாய் ணசரணும்கிறமத ஒரு குழு தீர்மானம் பசய்வதாகணவ வச்சுக்குணவாம். அந்தக் குழு ஆட்கள் யார்னு தீர்மானம் பசய்யறது யார்? பல நூறு வருஷங்களுக்கு முந்தின சிவலிங்கம்கிறப்ப அப்ப இருந்து இப்ப வமரக்கும் அந்தக் கால ஆள்கணள இருக்க வாய்ப்பில்மலணய? அந்த சித்தர் கூட அந்த ஆரம்பக்கால ஆளாக இருக்கவும் வாய்ப்பில்மல....”

ப

பார்த்தசாரதிக்கு குருஜி பசான்னதும் அறிவு பூர்வமானதாகணவ ணதான்றியது. அவர் சிரித்துக் பகாண்ணட குருஜியிடம் பசான்னார். “இபதல்லாம் நம்ப எனக்கும் முடியமல தான். ஆனால் ஆரம்பத்தில் இருந்து எல்லாணம புதிரா இருந்ததால எமத நம்பறது எமத விடறதுன்னு எனக்குத் பதரியமல. பசுபதிணயாட அம்மா கிட்ட பதரியாம ணகட்டுட்ணடன். “இபதல்லாம் உண்மமயா இருக்குணமா”ன்னு. கிைவி என் கிட்ட “மூமள இல்மல?”யான்னு பவளிப்பமடயாணவ ணகட்டுட்டாங்க. இப்ப அந்த சிவலிங்கம் யார் கிட்ட ணபாகணும்னு தீர்மானம் பண்ணி இருக்கறது அந்தக் குழு இல்மலணய, அந்தக் பகாமலகாரக் கூட்டம் தாணனன்னு ணகட்டு என் வாமயயும் அமடச்சுட்டாங்க...”

குருஜி அடுத்த ணகள்விமய மிகவும் கவனமாகப் புன்னமகயுடன் ணகட்டார். “உங்க ணபாலீஸ் உள்ளுேர்வு என்ன பசால்லுது”

்

அபமரிக்கா

ணபரன்

கிட்ட

ிய

“நீங்க பரணமஸ்வரணனாட ணபசினீங்களா?”

ம

“இதுல அறிவுக்கு எட்டாத நிமறய விஷயம் இருக்குன்னு பசால்லுது...”

ரக

ச

“அவன் நாமளக்கு தான் இந்தியா வர்றான் குருஜி. பரண்டு நாள் கழிச்சு தான் அவமனப் ணபாய் பார்க்கணும். அதுக்கு முன்னாடி அவமனப் பத்தின தகவல்களும் ணசகரிக்கணும்”

ரம (ன )்

அவமனப் பற்றி எல்லாத் தகவல்கமளயும் ணசகரித்து அறிந்திருந்த குருஜி மனதில் பசால்லிக் பகாண்டார். “அவனும் புதிரானவன் தான்” ************** மணகஷ் தந்மதயிடம் பசான்னான். “அம்மா பசய்யற அமர்க்களத்மதப் பார்த்தா அபமரிக்க ைனாதிபதிணய இந்த வீட்டுக்கு வர்ற மாதிரி ணதாணுது...”

ப

விஸ்வநாதன் புன்னமக பசய்தார். “அவளுக்கு அவங்கண்ோன்னா உயிர்டா. அவணனாட மகன் முதல் தடமவயா இங்க வரான்கிறதால அவளுக்குத் தமல கால் புரிய மாட்ணடங்குது. இது வமரக்கும் அவள் அவமனப் பார்த்தது கூட இல்மல. அதான்....”

மணகஷ் எதுவும் பசால்லாமல் அமமதியாக இருந்தாலும் ஈஸ்வரின் வருமக அவனுக்கு சுத்தமாகப் பிடிக்கவில்மல. அம்மா மீனாட்சி மருமகன் வரவுக்கு பசய்யும் ஆயத்தங்களும் அவனுக்குப் பிடிக்கவில்மல.

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

இது வமரயில் பரணமஸ்வரனின் பசல்லப் ணபரனாக வலம் வந்த அவனுக்கு ஈஸ்வர் வரவு எல்லா விதங்களிலும் ஒரு ணபாட்டி வரவாகத் தான் பட்டது. தாத்தாவிடம் ணகாடிக்கேக்கில் இருந்த பசாத்துகளுக்கு தான் தான் ஒணர ஒரு வாரிசு என்று அமசக்க முடியாத நம்பிக்மகயுடன் வளர்ந்தவன் அவன். மகமனப் பற்றி ணபசுவமதக் ணகட்கக் கூட விரும்பாதவராய் பரணமஸ்வரன் இருந்தமத மிக வரணவற்றவன் அவன். மீனாட்சி தன் அண்ேன் சங்கரிடம் அடிக்கடி ணபசி வந்தமத ஆதரிக்காதவன் அவன். தன் அண்ேமனப் ணபான்ற ஜீனியஸ், தங்கமான மனிதன் உலகத்தில் யாரும் இருக்க முடியாது என்று அவள் அடிக்கடி பசால்வமத அவனால் ரசிக்க முடிந்ததில்மல. இன்று வமர மாதம் ஒரு முமற அண்ேன் அமறக்குச் பசன்று அவர் வாங்கி இருந்த நூற்றுக் கேக்கான பதக்கங்கமளயும், ணகாப்மபகமளயும் அவள் துமடத்து பபாருட்காட்சிக்கு மவப்பது ணபால வரிமசயாக மவத்து ஒரு முமற ரசித்து விட்டு வருவது அவனுக்குக் குைந்மதத்தனமாகப் பட்டது. அவன் தாயிடம் அமத ைாமடயாக பசால்லியும் பார்த்திருக்கிறான். ஆனால் இயல்பிணலணய பவகுளியான மீனாட்சி அவன் தாய் மாமமன அறியாததால் அப்படிப் ணபசுகிறான் என்றும் அவமன சந்தித்திருந்தால் அந்த மாதிரி எல்லாம் ணபச மாட்டான் என்றும் நிமனத்திருக்கிறாள்.

ப

எத்தமனணயா முமற மீனாட்சி சங்கரிடம் ணபானில் ணபசும் ணபாது அவமனயும் ணபசச் பசால்லி இருக்கிறாள். ணவண்டா பவறுப்பாக எப்ணபாதாவது ஒரு முமற ஹணலா பசால்பவன் அவள் ணபான் ணபசும் சந்தர்ப்பத்தில் முடிந்த வமர அந்த இடத்தில்

்

ச

ிய

ம

இல்லாமல் இருக்கக் கற்றுக் பகாண்டிருந்தான். மாமா இறந்தமதக் ணகள்விப் பட்ட ணபாது, விட்டது சனியன் என்று அவன் நிமனத்திருக்கிறான். என்றாவது மாமா திரும்பி வந்து தாத்தாவும் மாமாவும் சமாதானமாகி விட்டால் என்ன பசய்வது என்ற பயம் அவன் மனதின் அடியில் இருந்தது தான் அதற்குக் காரேம். மாமா இறந்த பிறகு மாமாவின் மகன் ஈஸ்வமர ஒரு பபாருட்டாக அவன் நிமனத்தணத இல்மல. ஆனால் எதிர்பாராத விதமாக ஈஸ்வர் வருவது அவனுக்குள் பயத்மதயும் ஏமாற்றத்மதயும் ஏற்படுத்தியது. பரணமஸ்வரன் ஈஸ்வர் மீதும் பாசம் மவக்க ஆரம்பித்து விட்டால் என்ன பசய்வது என்ற ணயாசமன பபரிதாக உருவாக ஆரம்பித்து விட்டது.

ரம (ன )்

ரக

தாத்தா ஈஸ்வர் வரமவப் பற்றி என்ன நிமனக்கிறார் என்று அறிந்து பகாள்ள அவன் நிமறய முயற்சி பசய்தான். ஆனால் அமத அவனால் கண்டு பிடிக்க முடியவில்மல. ஈஸ்வர் வருமகமயப் பற்றி அவரிடம் ணபச்சு வாக்கில் பசால்லிப் பார்த்திருக்கிறான். ஆனால் அவர் அது காதில் விைாதது ணபாலணவ இருந்தாணர ஒழிய ஆதரவாகணவா, எதிராகணவா எதுவும் பசால்லவில்மல. “அம்மா எங்ணக?” மணகஷ் தந்மதயிடம் ணகட்டான்.

“கிைவி கிட்ட லாப் டாப்மப எடுத்துகிட்டு ணபாயிருக்கிறாள்...” விஸ்வநாதன் பசான்னார்.

ப

“கிைவிக்கு என்ன கம்ப்யூட்டரில் திடீர்னு ஈடுபாடு”

”ஈஸ்வர் பத்தி தினமும் ஏதாவது இண்டர்பநட்டில் கிைவி ணதடித் ணதடி படிக்குது. ஃணபஸ் புக்குல எல்லாம் ணபாய் அவமனப்பத்தி படிக்குது...”

்

ரக

ச

ிய

ம

மணகஷ் திமகப்புடன் தந்மதமயப் பார்த்தான். ஆனந்தவல்லிக்கு தன் மகன் பரணமஸ்வரமனத் தவிர யாருணம மனிதர்களாகத் பதன்பட்டதாக அவன் அறியவில்மல. மகமனப் பார்த்து மட்டும் அவள் புன்னமகப்பாள். ணபத்தியிடம் ஓரளவாவது முகத்மத இயல்பாக மவத்திருப்பாள். ஆனால் விஸ்வநாதமனயும், மணகமஷயும் பார்க்கும் ணபாபதல்லாம் அவள் முகத்தில் பமலிதான அலட்சியம் கலந்த இகழ்ச்சி என்றுணம நிலவும். அவள் தகுதிக்கு அவர்கள் குமறந்தவர்கள் என்பது ணபான்ற பாவமனயுடன் தான் அவள் என்றுணம பார்ப்பாள். அவர்கமள ஒரு பபாருட்டாக அவள் என்றும் நிமனத்தணத இல்மல. அது அவர்கள் இருவருக்கும் பபருத்த ணகாபத்மத ஏற்படுத்தியது. தன் மனதில் ணதான்றியமத எல்லாம் அபூர்வமாக மட்டுணம பவளியிடும் விஸ்வநாதன் தன் ணகாபத்மத பவளிப்படுத்தியதில்மல. ஆனால் மணகஷ் அமதத் தாங்க முடியாமல் தாத்தாவிடணம புகார் பசய்திருக்கிறான்.

ரம (ன )்

பரணமஸ்வரன் ணபரமன சமாதானப்படுத்தி இருக்கிறார். “எங்கம்மா எப்பவுணம அப்படித்தான். மாத்த முடியாத ணகஸ் அது. கண்டுக்காணத...”

ப

அப்படிப்பட்ட ஆனந்தவல்லி ஈஸ்வமரப் பற்றி அறிந்து பகாள்ள ஆர்வம் காட்டியமத மணகஷால் சகித்துக் பகாள்ள முடியவில்மல. ஆனந்தவல்லிக்கு தனிப்பட்ட பசாத்துக்கள் நிமறய இருந்தன.... ”கிைவிக்கு என்ன ஈஸ்வர் ணமல திடீர் அக்கமற. இத்தமன காலம் அவன் இருக்கானா பசத்தானான்னு கூட கிைவி பதரிஞ்சுக்க விரும்பினதில்மல....” ”கிைவிணயாட புருஷன் பார்க்க அப்படிணய அவன் மாதிரி அைகாய் இருப்பாராம். உங்கம்மா அவன் ஃணபாட்ணடாமவக் காண்பிச்ச பிறகு கிைவியும் உங்க தாத்தாவும் திமகச்சுப்

ணபாயிட்டாங்களாம்... அவமனப் பத்தி உங்க தாத்தா அப்புறம் எதுவும் ணபசமலயாம்.. ஆனா கிைவி அவமனப் பத்தி ணபசறமத அப்புறம் நிறுத்தமலயாம்...”

்

ிய

ம

’அம்மாவுக்கு ஏன் இந்த ணவண்டாத ணவமல’ என்று மணகஷ் மனதில் நிமனத்துக் பகாண்டான். சிறிது ணயாசித்து விட்டு தந்மதயிடம் ணகட்டான். “வர்றவன் எத்தமன நாள் இருப்பானாம்?”

ரக

ச

’பதரியமல” என்ற விஸ்வநாதன் குரமலத் தாழ்த்திக் பகாண்டு மகனிடம் பசான்னார். ”அவமனப் பிடிக்குணதா இல்மலணயா அமத பவளிப்பமடயாக அவன் கிட்ட காண்பிச்சுக்காணத. அவன் அபமரிக்கால நல்ல ணவமலயில் இருக்கிறவன். அதனால இங்ணக ஒண்ணும் நிரந்தரமா தங்கிடப் ணபாறதில்மல.... ஏணதா பகாஞ்ச நாள் தான் இங்ணக இருக்கப் ணபாறான். அது வமரக்கும் நல்லா நட்பாணவ இரு”

ரம (ன )்

மணகஷ் தமலயாட்டினான். பல விஷயங்களில் அவனும் அவரும் ஒத்துப் ணபானார்கள். அதனால் அவரிடம் அவனால் மனம் விட்டு பல விஷயங்கமளப் ணபச முடிந்தது. அவர் பசால்லுக்கு அவன் மதிப்பும் மவத்து இருந்தான். அவர் பசான்னது ணபால ஈஸ்வமர சில நாட்கள் சகித்துக் பகாள்வது என்று தீர்மானித்தான். ஆனால் ஈஸ்வமர சகித்துக் பகாள்வது எத்தமன கஷ்டம் என்பமத அவன் உேர்ந்திருக்கவில்மல... **************

ப

”நாமளக்கு ஃப்மளட் எத்தமன ஆனந்தவல்லி ணபத்திமயக் ணகட்டாள். “காமலல ஆறு மணிக்கு பாட்டி”

மணிக்கு

வருதுடி?”

”கூட்டிகிட்டு வர யாரு ணபாறீங்க?”

்

ம

மீனாட்சி உடனடியாகப் பதில் பசால்லாமல் எதிணர அமர்ந்திருந்த தந்மதமயப் பார்த்தாள். பரணமஸ்வரன் ணபசப்படும் விஷயத்துக்கு சம்பந்தணம இல்லாதவர் ணபால அமர்ந்திருந்தார்.

ரக

ச

ிய

மீனாட்சி பசான்னாள். “நான் மட்டும் தான் ணபாகணும் ணபால இருக்கு... மணகமஷக் கூப்பிட்ணடன். ஆறு மணிக்கு ஏர்ணபார்ட்டுல இருக்கணும்னா இங்கிருந்து அஞ்ணச காலுக்காவது கிளம்பணும். அத்தமன சீக்கிரம் காமலல எழுந்திருக்க முடியாதுன்னுட்டான். அவங்கப்பா கிட்ட ணகட்ணடன்... அவரும் அணத தான் பசால்றார்... ஈஸ்வர் முதல் தடமவயா வர்றான். பவறும் டிமரவமர மட்டும் அனுப்ப முடியுமா?...” “அவனுக்கு எந்த அமறமய ஒதுக்கி இருக்ணக?”

ரம (ன )்

“அண்ோ அமறமய தான்”

“அதுல பாதி அவன் வாங்கின பமடலு, கப்புன்னு அடுக்கி வச்சிருந்திணய. அமத எல்லாம் அப்புறப்படுத்திட்டியா?”

ப

”ணசச்ணச... அப்படிணய தான் வச்சிருக்ணகன்.. அவங்கப்பா ஆரம்பத்துல இருந்து வாங்கின அத்தமன பரிசுகமளயும் அவன் பார்க்க ணவண்டாமா... அதான்..” ”ஏண்டி மனுசன் பசௌகரியமா தங்க ணவண்டாமா?..”

“பசௌகரியத்மத விட முக்கியமான விஷயங்கள் நிமறய இருக்கு பாட்டி.. உங்களுக்குப் புரியாது...”

்

ிய

பரணமஸ்வரன் அவமரயும் மீறி புன்முறுவல் பூத்தார்.

ம

ணபத்திமய முமறத்து விட்டு ஆனந்தவல்லி மகனிடம் பசான்னாள். “மருமகன் வர்றான்னவுடணனணய இவளுக்கு வாய் ைாஸ்தியாயிடுச்சு...”

ரக

ச

அன்றிரவு அந்த வீட்டில் யாருணம சரியாக உறங்கவில்மல. எல்ணலார் நிமனவிலும் ஏணதா ஒரு விதத்தில் ஈஸ்வர் இருந்தான்....

அத்தியாயம் - 17

ரம (ன )்

பார்த்தசாரதிமய அனுப்பியவுடன் முதல் ணவமலயாக குருஜி ணபானில் ஒரு நபருடன் ணபசினார். பார்த்தசாரதியுடன் நிகழ்ந்த சந்திப்மப விவரமாகச் பசான்னார். குருஜிமயப் ணபாலணவ அந்த நபரும் பார்த்தசாரதி பசான்ன தகவமலக் ணகட்டுத் திமகத்தது ணபாலத் தான் பதரிந்தது. அந்த நபர் பமௌனம் சாதித்தார். “நீ என்ன நிமனக்கிறாய்?”

ப

“என்ன நிமனக்கிறதுன்னு பதரியமல குருஜி... இந்த விஷயத்மத நானும் முதல் தடமவயா தான் ணகள்விப்படணறன். ணவற யாரும் இமத என் கிட்ட பசான்னதில்மல...”

“கிைவிமயத் தவிர அந்தக் காலத்து ஆள்கள் அங்ணக யாருணம இல்மலணய.. ஆனா கிைவி கூட முழுசா ணகட்டு பதரிஞ்சுக்கமல... நம்பாதது காரேமாய் இருக்கலாம்...”

்

ச

ிய

ம

”ஆனா நீங்க பார்த்தசாரதி கிட்ட பசான்னபடி இத்தமன காலம் – நம்ம கேக்குப்படி ஆயிரம் வருஷம் – அந்த சிவலிங்கம் யார் யார் மகக்குப் ணபாகணும்கிறமத ஆரம்ப ஆட்கணள தீர்மானிச்சுகிட்டு இருக்க முடியாது. அப்படி தீர்மானிக்கிற ஆட்கள் அந்தந்த காலத்துக் காரங்கன்னா அந்த ஆள்கமளத் தீர்மானிக்கிறது யாருன்னு ணகள்வி வருது....”

ரம (ன )்

ரக

”அணத ணநரத்துல பசுபதி மகல வர்ற வமரக்கும் அப்படி யாணரா ணதர்ந்பதடுத்து வந்த மாதிரி தான் பசுபதிணயாட அப்பா நிமனச்ச மாதிரி இருக்கு... பசுபதி கூட தன் சாமவ முதல்லணய எதிர்பார்த்தது, தனக்குப் பின்னால தம்பி ணபரன் ஈஸ்வர் ணபமரச் பசால்லிட்டு ணபானது, அவனும் அமத மதிச்சு இந்தியா வர்றது எல்லாம் அலட்சியம் பசய்ய முடியாத விஷயங்கள்... இதுல அந்த சிவலிங்கத்து ணமல இருந்த வித்தியாசமான பூக்கள் ணவற குைப்புது... உன் ஆள் அமத எனக்கு அனுப்பி இருந்தான்... எனக்கும் அந்த வமக பூக்கமள இது வமரக்கும் பார்த்ததாய் ஞாபகம் இல்மல.... அந்தப் பூக்கமள ஒரு ஆராய்ச்சியாளர் நண்பருக்கு அனுப்பி இருக்கிணறன்....”

ப

”அந்தக் காமிரா மாட்டினதுக்கப்புறம் வித்தியாசமாய் எமதயும் பார்க்கமலன்னு என் ஆள் பசான்னான்.. நீங்க அது சாமி ணவமல அல்ல ஆசாமி ணவமலன்னு பசான்னமதயும் பசான்னான்... குருஜி நீங்க பசால்ற மாதிரி ஆசாமி ணவமலன்னா அது நமக்கு ஆபத்தான பசய்தி தான்....”

்

ச

ிய

ம

ணகட்ட குரலில் ணலசான பயத்மதப் படிக்க முடிந்த குருஜி புன்னமக பசய்தார். பின் மதரியப்படுத்தும் விதமாகச் பசான்னார். “பயப்பட ஒண்ணும் இல்மல... சிவலிங்கம் உள்பட எதுவுணம நம் மக மீறிப் ணபாகமல... அதனால பயப்படாணத.. நான் அலட்சியம் பசய்ய முடியாத விஷயங்கள்னு பசான்னதும், ஆசாமி ணவமலன்னு பசான்னதும் பயப்படுத்த அல்ல... நாம் பதரிஞ்சுக்க ணவண்டிய விஷயங்கள் இன்னும் இருக்குன்னு பசால்ல வந்ணதன்... ணபாலீசும், ஈஸ்வரும் அமத பதரிஞ்சுக்கறதுக்கு முன்னாடி நாம பதரிஞ்சுக்கறது முக்கியம்னு பசால்ல வந்ணதன்.. நமக்கு பதரிஞ்சுக்க எங்ணக ணபாகணும், என்ன பசய்யணும்னு பதரியும்.... அவங்களுக்குத் பதரியாது... அதனால நாம சீக்கிரமா பசயல்படணும்...”

ரக

“புரிஞ்சுது குருஜி. நான் நாமளக்ணக கிளம்பணறன்” **************

ரம (ன )்

விமான நிமலயத்தில் மீனாட்சி மருமகனுக்காகக் காத்திருந்தாள். ஈஸ்வர் வரும் விமானம் இன்னும் இருபது நிமிடங்களில் வந்து விடும் என்று பசான்னார்கள். காத்திருக்மகயில் மனம் தானாக அண்ேனின் நிமனவுகளில் ஆழ்ந்தது....

ப

சங்கமரப் ணபான்ற ஒரு அறிவாளிமய அவள் இது வமரயில் பார்த்ததில்மல. அவளுக்கு அவமனப் ணபால் படிப்பு சிறப்பாக வந்ததில்மல. எல்லா சந்ணதகங்கமளயும் அண்ேனிடம் தான் ணகட்பாள். சில சமயங்களில் அவள் ஒரு சந்ணதகத்மதணய பல முமறயும் ணகட்பாள். முதல் தடமவ பசால்லித் தரும் ணபாதிருக்கும் அணத பபாறுமம தான் பத்தாவது தடமவ பசால்லும் ணபாதும் அவனுக்கு இருக்கும். சிறு சலிப்பு கூட அவன் குரலிணலா, முகத்திணலா யாரும் கண்டு பிடிக்க முடியாது. இப்ணபாது ணயாசித்தாலும் அண்ேன் பபாறுமம மகத்தானது என்று அவளுக்குத் ணதான்றுகிறது. இரண்டாவது தடமவ ஏதாவது பசால்ல

ணநர்ந்தால் கூட அவள் மகன் மணகணஷ சலித்துக் பகாள்கிறான். “என்னம்மா, ஒரு தடமவ பசான்னால் புரியாதா?”.

்

ச

ிய

ம

என்றுணம அவள் அண்ேன் தன்மன உயர்ந்தவனாகவும், அவமளக் குமறந்தவளாகவும் நிமனத்ததில்மல. யாரிடமும் தங்மகமய அவன் விட்டுக் பகாடுத்ததில்மல. தங்மக ணமல் அவன் உயிமரணய மவத்திருந்தான். பரணமஸ்வரன் அந்த நாட்களில் அண்ேமனயும் தங்மகமயயும் பாசமலர் சிவாஜி கணேசன், சாவித்திரி என்று கிண்டல் பசய்வார். அந்தக் கிண்டலிலும் ஒரு பபருமிதம் இருக்கும்.

ரம (ன )்

ரக

அப்படிப்பட்ட அண்ேமன அவன் திருமே நாளிற்குப் பிறகு அவள் ணநரில் சந்தித்ததில்மல. அண்ேனும் தங்மகயும் கமடசி வமர ணபானில் மட்டுணம ணபசிக் பகாண்டிருந்திருந்தார்கள். அவளுமடய திருமேத்திற்கு முன் அவள் ணபானில் அழுதிருக்கிறாள். “நீ இல்லாமல் எனக்கு கல்யாேம் நடக்க ணவண்டாம்... நீ வீட்டுக்கு வராட்டி பரவாயில்மல. மண்டபத்துக்காவது வாண்ோ... நான் ணவணும்னா அப்பா கிட்ட நீ வந்தா தான் நான் கல்யாேம் பசய்துக்குணவன்னு பசால்லிடட்டுமா”

ப

அண்ேனின் வார்த்மதகள் இப்ணபாதும் அவளுக்கு நிமனவிருக்கிறது. “மீனாட்சி... இப்ப அவருக்கு நீ ஒருத்தி தான் பகாஞ்சமாவது ஆறுதலா இருக்ணக. நீ அப்படி பசால்லிட்டா அவரால தாங்க முடியாதும்மா.. இனியும் அவர் மனசு ணநாக ணவண்டாம்மா... உன் அண்ேன் மனசளவுல அங்ணக தான் இருப்ணபன்ம்மா. கல்யாேத்துக்கு நான் வந்தா அப்பா காயத்மத நான் திரும்பக் கீறி விட்ட மாதிரி இருக்கும்..” விமானம் வந்தமத அறிவித்தார்கள். அவளுமடய பரபரப்பு அதிகமாகியது. பார்க்க ஈஸ்வர் எப்படி இருப்பான் என்று

்

ம

அவளுக்குத் பதரியும். ஒருசில முமற ணபசியதில் அவளுமடய அண்ேன் அளவுக்கு அவன் சாது அல்ல என்றும் பதரியும். அண்ேன் பசால்லியும், பாட்டிக்காக இமேயத்தில் அவமனப் பற்றி நிமறய படித்தும் அவன் புத்திசாலித்தனமும் பதரியும். ஆனால் தனிப்பட்ட முமறயில் இன்னும் அவன் எப்படி என்பது பிடிபடவில்மல....

ச

ிய

பவளிணய வரும் பயணிகள் ஒவ்பவாருவராகப் பார்த்தபடி நின்றவள் அவமனப் பார்த்தவுடன் மகிழ்ச்சியுடன் மகயமசத்தாள். அவன் புமகப்படங்களில் பார்த்தமத ணநரில் கூடுதலாக அைகாகவும், கம்பீரமாகவும் இருப்பதாகத் ணதான்றியது.

ரம (ன )்

ரக

மீனாட்சிமயப் பார்த்த அவன் புன்னமக பசய்தபடி அவமள பநருங்கினான். அண்ேன் நிமனவு ஒணரயடியாக அவமள ஆக்கிரமிக்க அது ஒரு பபாது இடம் என்பமதக் கூட மறந்தவளாக அவமனக் கட்டிக் பகாண்டு கதறி அழுதாள்... ஈஸ்வர் அவளுமடய அழுமகமய சிறிதும் எதிர்பார்த்திருக்கவில்மல. ஆனால் அவள் மனநிமலமய அவனால் படிக்க முடிந்தது. அவளுமடய அண்ேன் இறந்த பின் முதல் முதலாக அண்ேனின் மகமனப் பார்க்கும் ணபாது அவளால் தன்மனக் கட்டுப்படுத்திக் பகாள்ள முடியவில்மல. இந்த அழுமக அவளுமடய அண்ேனுக்காக!...

ப

ஒருவாறு தன்மன சுதாரித்துக் பகாண்ட மீனாட்சிக்கு அவன் தன்மனப் பற்றி என்ன நிமனப்பான் என்று பவட்கமாக இருந்தது. அவன் டீ ஷர்ட் அவளது கண்ணீரில் நன்றாக ஈரமாகி இருந்தது. “மன்னிச்சுக்ணகா... ஈஸ்வர்... நான் என்னணவா சின்னக் குைந்மத மாதிரி....”

ஈஸ்வர் பநகிழ்ச்சியுடன் பசான்னான். “பரவாயில்மல அத்மத...”. அவளுமடய ஆயிரம் வார்த்மதகள் பசால்லி இருக்க முடியாத பாசத்மத அவளுமடய ஐந்து நிமிட அழுமக அவனுக்கு உேர்த்தியது.

்

ணகட்டாள்.

“அண்ணி

எப்படி

ச

ஈஸ்வரிடம்

ரக

மீனாட்சி இருக்காங்க?”

ிய

ம

மீனாட்சி மணகமஷ அமைத்து வராதது நல்லதாகப் ணபாயிற்று என்று நிமனத்துக் பகாண்டாள். அவன் இங்ணக இருந்திருந்தால் பல்மலக் கடித்துக் பகாண்டு “என்னம்மா நீ சுத்த பட்டிக்காடாட்டம்...” என்று சீறி இருப்பான்.

“அம்மா பசௌக்கியமா இருக்காங்க அத்மத”

ரம (ன )்

இருவரும் விமான நிமலயத்தில் இருந்து பவளிணய வந்தார்கள். பவளிணய சூரியன் சிவப்பாய் உதயமாகிக் பகாண்டிருந்தான். ஈஸ்வர் சூரியமன ரசித்தபடி நடந்தான். காரில் ஏறும் ணபாது ணகட்டான். “வீடு எவ்வளவு தூரம்?” “35 கிணலா மீட்டர் இருக்கும்... ஏன் ணகட்கிறாய்?”

ப

“இல்மல இந்த அதிகாமலல இங்க வர்றதுக்கு நீங்க எத்தமன மணிக்கு எழுந்து கிளம்பி இருப்பீங்கன்னு நிமனச்ணசன்....” மீனாட்சிக்கு அண்ேன் நிமனவு வந்தது. சங்கரின் பிறந்த நாளிற்கு அவள் அதிகாமல சீக்கிரணம எழுந்து நிமறய பட்சேங்கள் பசய்வாள். சாப்பிடும் ணபாது சங்கர் கரிசனத்துடன் தங்மகமயக்

ணகட்பான். “நீ எத்தமன மணிக்கு எழுந்திருந்தாய் இத்தமன பசய்வதற்கு?”

்

சிரமம்

இருக்கு....

அத்மத...

நீ

முதல்

முதலா

ரக

“இதுல என்ன வந்திருக்ணக...”

வந்திருப்ணபணன

ச

”நான் ஒரு டாக்சியிலணய உங்களுக்ணகன் சிரமம்”

ிய

ம

மீனாட்சி கண்கள் ஈரமாக மருமகமனப் பார்த்தாள். அப்பாமவப் ணபாலணவ பிள்மளயும் இருக்கிறான். சின்னச் சின்ன விஷயங்கமளக் கூட ஆைமாய் கவனிக்கிறான்... “நாலு மணிக்கு எழுந்திருச்சுட்ணடன். அஞ்ணச காலுக்கு கிளம்பிணனன்....”

ரம (ன )்

ஈஸ்வருக்கு அத்மதயின் கண்கள் மறுபடி ஈரமானதற்கு காரேம் விளங்கவில்மல. அத்மத அன்பு நிமறந்தவளாகவும், பவள்மள மனதுமடயவளாகவும் இருந்தது பிடித்திருந்தது. அப்பா அவமளக் காரேம் இல்லாமல் அவ்வளவு ணநசிக்கவில்மல என்று ணதான்றியது. அவர் வாழ்ந்த வமர ஒவ்பவாரு ஞாயிறும் தங்மகக்காக அமர மணி ணநரம் ஒதுக்கி ணபசுவார். அந்த அமர மணி ணநரத்தில் இருபது நிமிடம் ணபச்சு அவர்களுமடய தந்மதமயப் பற்றியதாக இருக்கும். அமத ஈஸ்வர் அவரிடம் எப்ணபாதும் கிண்டலடிப்பான். “ஒரு ஸ்பபஷலான அப்பா. எப்ப பார்த்தாலும் அவமரப் பத்திணய ணபச்சு...”

ப

ஆனால் எப்ணபாதுணம சங்கர் தன் தந்மதமய விட்டுக் பகாடுத்ததில்மல. ”ஆமாடா எங்கப்பா ஸ்பபஷலானவர் தான்” என்பார்.

”ஆமா. மகன் தன் இஷ்டப்படி கல்யாேம் பசய்துட்டான்கிறதுக்காக இருபது வருஷத்துக்கு ணமல ஆன பிறகும் ஒரு தடமவ கூட ணபசணும்னு ணதாோத அப்பா ஸ்பபஷல் தான்”

்

ிய

ம

சங்கர் பதில் பசால்ல மாட்டார். ஒரு முமற விடாப்பிடியாக ஈஸ்வர் பரணமஸ்வரமன படுணமாசமாக விமரிசித்து விட ணசாகம் முகத்தில் இமைணயாட சங்கர் பசான்னார். “உனக்கு பசான்னா புரியாது ஈஸ்வர். எங்கப்பா என்மன ணநசிச்ச மாதிரி உலகத்துல எந்த அப்பாவும் தன் பிள்மளமய ணநசிச்சிருக்க முடியாது”

ரக

ச

அதனாணலணய அவருமடய மரேத்திற்குப் பின் பரணமஸ்வரன் ணமலுள்ள ணகாபம் பபருங்ணகாபமாக அவன் மனதில் குமுற ஆரம்பித்தது. அவனால் அவமர மன்னிக்க முடியவில்மல.

ரம (ன )்

அவன் முகத்தில் இறுக்கம் பதரிந்தமதக் கவனித்த மீனாட்சி “என்ன ஆச்சு ஈஸ்வர்?” “உங்கப்பாமவ நிமனச்ணசன்”

மீனாட்சிக்கு முகம் வாடியது. ’நிமனக்கும் ணபாணத இப்படி முகம் மாறுகிறாணன? தாத்தாவுக்கும் ணபரனுக்கும் இமடணய சுமுக உறவு வரவமைக்க முடியுமா?’

ப

‘எங்கப்பா உனக்கு ஒண்ணுமில்மலயா? அன்மனக்கு ணபானில் ணபசறப்ப கூட சார்னு கூப்பிடணற!” “சார்னாவது கூப்பிட்ணடணனன்னு சந்ணதாஷப்படுங்க அத்மத”

சற்று முன் அப்பாமவப் ணபாலணவ பிள்மள என்று நிமனத்து சந்ணதாஷப்பட்ட மீனாட்சி இது ணபான்ற ணகாபம் சங்கருக்கு என்றுணம யார் மீதும் வந்ததில்மல என்பமத நிமனவுகூர்ந்தாள்.

்

ம

ஈஸ்வர் ணபச்மச மாற்றினான். மணகஷ் பற்றியும் விஸ்வநாதன் பற்றியும் விசாரிக்க ஆரம்பித்தான்.

ரக

ச

ிய

மகமனப் பற்றி பசால்லும் ணபாது மீனாட்சி பசான்னாள். “...அவன் காமலல எழுந்திருக்கிறதுல பகாஞ்சம் ணசாம்ணபறி. ணலட்டா தான் எழுந்திருப்பான். இல்லாட்டி இன்மனக்கு என் கூட அவனும் ஏர்ணபார்ட் வந்திருப்பான்...”

ரம (ன )்

தன் மகமனப் பற்றி அவன் குமறவாய் நிமனத்து விடக் கூடாது என்று அவள் பசான்ன சின்னப் பபாய்மய ஈஸ்வரால் புரிந்து பகாள்ள முடிந்தது. அத்மதமயப் பார்த்து சின்னதாய் அவன் புன்னமகத்தான். கடுகடுபவன்று இருந்த அவன் முகம் புன்னமகக்கு மாறியது மீனாட்சி ஆசுவாசத்மதத் தந்தது. மகனின் பபருமமகமள அவள் சந்ணதாஷமாக மருமகனிடம் பசால்ல ஆரம்பித்தாள். ஈஸ்வர் புன்னமகணயாடு ணகட்டுக் பகாண்ணட வந்தான். வீடு வந்து ணசர்ந்தார்கள்.

ப

அத்தியாயம் - 18

கார் வந்து நின்ற சத்தம் ணகட்டு மூன்று ணபர் தங்கள் தங்கள் அமற ைன்னல் வழியாக எட்டிப் பார்த்தார்கள். அவர்கள் பரணமஸ்வரன், விஸ்வநாதன் மற்றும் மணகஷ். மூவருக்கும்

ணநரடியாக ஈஸ்வமர முதலில் பசன்று சந்திக்கத் தயக்கம் இருந்தது. ஆனால் அணத சமயத்தில் அவன் ணநரில் பார்க்க எப்படி இருக்கிறான் என்பமத பதரிந்து பகாள்ளும் பரபரப்பும் அவர்களிடம் இருந்தது.

்

ச

ிய

ம

காரிலிருந்து இறங்கிய ஈஸ்வமரப் பார்த்த பரணமஸ்வரன் திமகத்ணத தான் ணபானார். என்ன தான் முன்பு ணபாட்ணடாக்களில் பார்த்து அவருமடய தந்மதமயப் ணபாலணவ இருக்கிறான் என்று பதரிந்திருந்தாலும் ணநரில் பார்க்மகயில் உருவம் ணமலும் நுணுக்கமாக அமத அறிவித்தமத அவர் உேர்ந்தார். காரிலிருந்து இறங்கிய மீனாட்சி பசான்னாள். “இது தான் நம்ம வீடு...”

ரம (ன )்

ரக

ஈஸ்வர் அந்த வீட்மடப் பார்த்தான். அரண்மமன ணபான்ற வீடு என்று அவனுமடய தந்மத வர்ணித்தது அதிகப்படி இல்மல என்று அவனுக்குத் ணதான்றியது. அவனுமடய தந்மத பிறந்து வளர்ந்த வீடு என்று எண்ணிய ணபாது மனம் ணலசானது. மீனாட்சிமயப் பார்த்து அவன் புன்னமகக்க அவளும் புன்னமகத்தாள். பார்த்துக் பகாண்டிருந்த பரணமஸ்வரனுக்கு மகன் நிமனவுக்கு வந்தது. அண்ேனும் தங்மகயும் அடிக்கடி ஒருவமர ஒருவர் பார்த்துப் புன்னமகத்துக் பகாள்வார்கள்... விஸ்வநாதன் ஈஸ்வமர மிக உன்னிப்பாகப் பார்த்தார். இவன் கண்டிப்பாக அவருமடய மகனுக்கு இந்த வீட்டில் பபரிய ணபாட்டிமய ஏற்படுத்துவான் என்பது முதல் பார்மவயிணலணய அவருக்குப் புரிந்தது. அதிருப்தி அவமர ஆட்பகாண்டது.

ப

மணகஷ் ஈஸ்வமரப் பபாறாமமயுடன் பார்த்தான். பிரயாேக் கமளப்பில் கூட அவன் அைகாய் பதரிந்ததும், வீட்டின் மதிப்பு என்னவாக இருக்கும் என்பது ணபால பார்மவயால் வீட்மட அளந்ததும் அவனுக்கு சுத்தமாகப் பிடிக்கவில்மல. மீனாட்சியுடன் ஈஸ்வர் மிக பநருங்கி விட்டது ணபாலத் பதரிந்ததும் அவனுக்குப்

பிடிக்கவில்மல. மீனாட்சிமயப் ணபாலணவ பரணமஸ்வரனும் ஈஸ்வருடன் மிக பநருக்கமாகி விட்டால் என்று நிமனத்த ணபாது அவனுக்கு வயிற்மறக் கலக்கியது.

்

ச

ிய

ம

ஆனந்தவல்லி அமர மணி ணநரத்திற்கு முன்னதாகணவ ஹாலில் வந்து அமர்ந்திருந்தாள். அதிகாமலயில் எழுந்து குளித்து பகாள்ளுப் ணபரமன முதலில் பார்த்துப் ணபசுவது தானாகத் தான் இருக்க ணவண்டும் என்று எண்ணியவளாக ஹாலில் அமர்ந்திருந்தவள் கார் வந்து நின்ற சத்தம் ணகட்டவுடன் ஆவலுடன் வாசமலப் பார்த்தாள். பவளிணய இருந்து ணபரன் உள்ணள நுமைய ஆன தாமதம் அவமள இருப்பு பகாள்ளாமல் தவிக்கச் பசய்தது.

ரம (ன )்

ரக

மருமகனுடன் உள்ணள நுமைந்த மீனாட்சி ஹாலில் பாட்டிமயப் பார்த்தவுடன் ஆச்சரியப்பட்டாள். ஆனந்தவல்லி ஹாலிற்கு வருவது மிக அபூர்வம். அதிகமாக அவள் அமறயிணலணய இருப்பவள் சில சமயங்களில் பரணமஸ்வரன் அமறக்குச் பசல்வதுண்டு. மற்றபடி தன் அமற வாசலில் நின்று பகாண்டு மற்றவர்கமள ணநாட்டமிடுவாணள தவிர ஹால் வமர அதிகம் வருவதில்மல.

ப

ணபத்தியின் முகத்தில் பதரிந்த ஆச்சரியத்மதக் கவனிக்கும் மனநிமலயில் ஆனந்தவல்லி இருக்கவில்மல. அவளுமடய கேவரின் அச்சில் அைகாக வந்து நின்ற ஈஸ்வமரப் பார்த்த ணபாது அவள் ஒரு கேம் தன் இளமமக் காலத்திற்ணக பசன்று விட்டாள். அந்த அைகில் மயங்கி ”கட்டினால் இவமனத் தான் கட்டுணவன், இல்லா விட்டால் எனக்குக் கல்யாேணம ணவண்டாம்” என்று பிடிவாதம் பிடித்து திருமேம் பசய்து பகாண்டவள் அவள். ைமீன்தாரான அவள் தந்மத அந்தஸ்தில் தங்கமள விட சற்று குமறந்தவரான சாந்தலிங்கத்திற்கு அமரமனணதாடு தான் மகமளக் கட்டிக் பகாடுத்தார்....

“இது தான் உன்ணனாட பகாள்ளுப்பாட்டி” என்று மீனாட்சி ஈஸ்வரிடம் ஆனந்தவல்லிமய அறிமுகப்படுத்தினாள்.

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

மனதில் என்ன தான் அவன் மீது தனிப்பாசம் பிறந்திருந்தாலும் தன் முகத்தில் அமத ஆனந்தவல்லி காட்டவில்மல. அவமனத் தன் வைக்கமான அலட்சியப் பார்மவணய பார்த்தாள். ஆனந்தவல்லி பற்றி தந்மதயிடம் நிமறயணவ ணகட்டுத் பதரிந்து மவத்திருந்த ஈஸ்வருக்கு அவள் ணமல் நல்ல அபிப்பிராயம் எதுவும் பபரிதாக இருக்கவில்மல. சங்கரும் மீனாட்சியும் தாயில்லாப் பிள்மளகளாக இருந்த ணபாதும் அவர்கமள தாயின் ஸ்தானத்தில் இருந்து பார்த்துக் பகாள்ள அவள் முன்வரவில்மல என்பது மட்டுமல்ல குைந்மதகள் என்றால் இருக்கும் இடம் பதரியாமல் இருக்க ணவண்டும். வீட்டில் சத்தமிட்டு ஓடியாடி விமளயாடுவணதா, பபரியவர்கமளத் பதாந்திரவு பசய்வணதா கூடாது என்ற பகாள்மகயில் அவள் என்றும் இருப்பவள் என்று சங்கர் மகனிடம் பசால்லி இருந்தார். அதனால் அவனும் அவமள அலட்சியப் பார்மவணய பார்த்தான். இமத எதிர்பார்த்திராத மீனாட்சி இருவமரயும் மாறி மாறி பார்த்து விட்டு ஈஸ்வரிடம் பசான்னாள். “உட்கார் ஈஸ்வர்”

ப

ஈஸ்வர் ஆனந்தவல்லிக்கு எதிரில் இருந்த ணசாபாவில் அமர்ந்து ணசாம்பல் முறித்தான். அவனாக வேக்கம் பதரிவிப்பான், ணபசுவான் என்று எதிர்பார்த்து ஏமாந்த ஆனந்தவல்லி சிறிது பபாறுத்துப் பார்த்தாள். அவன் பார்மவணயா ஹாலில் மாட்டியிருந்த பபரிய பபரிய புமகப்படங்களில் தங்கியது. ஆனந்தவல்லி-சாந்தலிங்கம், பரணமஸ்வரன்-அவர் மமனவி விசாலாட்சி, மீனாட்சி-விஸ்வநாதன் ணைாடிப் புமகப்படங்களும், தனித்தனியாக பசுபதி, மணகஷ் புமகப்படங்களும் அலங்கரித்துக் பகாண்டிருந்தன. அவன் தந்மதயின் படம் அங்கிருக்கவில்மல. அமதக் கவனித்த பின் அவன் முகம் இறுகியது. அவன் பார்மவ ணபான இடமும், அவன் சிந்தமன

் மீது

திருப்பியவன்

அலட்சியமாகச்

ிய

பார்மவமய அவள் பசான்னான். “இல்மல”

ம

ணபான விதமும் புரிந்த ணபாது மீனாட்சியின் மனம் சங்கடப்பட்டது. அவமன ஆனந்தவல்லியும் கவனிக்கணவ பசய்தாள். இவமன சமாளிப்பது கஷ்டம் தான் என்பது புரிய சிறிது ணயாசித்து விட்டு அனந்தவல்லி திடீபரன்று ணகட்டாள். ”ஏண்டா கல்யாேம் ஆயிடுச்சா?”

ச

“ஏதாவது பபாண்ணு பார்த்து வச்சிருக்கியாடா?”

ரம (ன )்

ரக

இந்தப் பாட்டிக்கு என்ன ஆயிற்று, இந்தக் ணகள்விகமள பார்த்த முதல் நிமிடத்திணலணய ணகட்கிறாள் என்று மீனாட்சி திமகத்தாலும் அவன் கவனத்மதத் திருப்புவதற்கு இது உதவும் என்று திருப்தி அமடந்தாள். பார்த்தவுடணன முதலில் ணகட்கப்படும் இந்தக் ணகள்விகள் ஈஸ்வமரயும் ஆச்சரியப்படுத்தியது. அவள் குடும்ப பகௌரவம், அந்தஸ்து ணபான்றவற்றில் எல்லாம் ஆழ்ந்த கருத்துக்கள் உமடயவள் என்று ணகள்விப்பட்டிருந்த ஈஸ்வர் அவளுக்கு அலட்டிக் பகாள்ளாமல் பதில் தந்தான்.

ப

”இல்மல. இந்தியாவில் தான் ஒரு பபண்மேப் பார்க்கணும்னு இருக்ணகன். ஒரு ணசரிப் பபண்ோய் பார்த்து கல்யாேம் பசய்துகிட்டு இங்ணகணய பசட்டில் ஆயிடலாம்கிற எண்ேம் இருக்கு. கல்யாேம் பசய்துட்டு நாலஞ்சு பபத்துகிட்டு இந்த வீபடல்லாம் இஷ்டத்துக்கு சுத்தி ைாலியா விமளயாட விடணும்னு நிமனச்சுகிட்டிருக்ணகன்....”

மீனாட்சி சிரிப்மபக் கஷ்டப்பட்டு அடக்கிக் பகாண்டாள். பாட்டியிடம் இந்த மாதிரி யாரும் ணபசியது இல்மல. அவ்வளவு மதரியம் யாருக்கும் வந்ததும் இல்மல....

்

ிய

ம

ஆனந்தவல்லி ஈஸ்வமர முமறத்துப் பார்த்தாள். அவன் அவமளணய சலனணம இல்லாமல் பார்த்தான். அவள் பார்மவமய நீண்ட ணநரம் சந்திக்க முடிந்தவர்கள் யாரும் இருந்தது இல்மல. ஆனால் விதிவிலக்காய் அவன் வந்திருக்கிறான்.

ச

“நீ திமிர் பிடிச்சவன் தான்....” ஆனந்தவல்லி பசான்னாள்.

ரக

“அங்ணக எப்படி?” அவன் அலட்டிக் பகாள்ளாமல் ணகட்டான்.

ரம (ன )்

ஆனந்தவல்லி தன்மனயுமறியாமல் புன்னமகத்தாள். ஆரம்பத்திணலணய இடக்கு முடக்காக அவன் ணபசினாலும் அவமன அவளுக்குப் பிடித்திருந்தது. கல்யாேம் ஆன புதிதில் அன்னிணயான்னியமான ஒரு ணநரத்தில் கேவனிடம் அவள் பசால்லி இருக்கிறாள். “நீங்க இந்த அளவு பபாறுமமயா சாதுவா இருக்கிறது எனக்கு அவ்வளவா புடிக்கமல... இதுக்கு பதிலா பகாஞ்சம் திமிர், ணகாபம் இருந்தால் கூட ணதவமல...” அவர் சிரித்துக் பகாண்ணட பசால்லி இருக்கிறார். ”என்னால அப்படி எல்லாம் இருக்க முடியாது. அதுக்கு நான் இன்பனாரு பைன்மம் எடுத்து தான் வரணும்”

ப

இந்தக் கேத்தில் அவளுக்கு அன்று அவர் பசான்னது நிமனவுக்கு வந்தது. ‘அவர் தான் இவனாய் பைன்மம் எடுத்து வந்திருக்கிறாணரா?’ என்று ணதான்றணவ அவள் முகத்தில் இது வமர இல்லாத கனிவு பிறந்தது.

்

ம

அவளது முகத்தில் ணகாபம் ணபாய் ணலசான புன்னமக அரும்பியதும், அதுவும் ணபாய் கனிவு ணதான்றியதும் மணனாதத்துவ நிபுேனாகிய ஈஸ்வமரணய குைப்பியது. ‘கிைவிக்கு காது சரியாகக் ணகட்கவில்மலணயா?’

ச

ிய

மீனாட்சியும் திமகப்புடன் பாட்டிமயப் பார்த்தாள். பாட்டியின் இந்த அவதாரம் அவளுக்குப் புதிது. இணத ணபால் ஒரு அதிசயத்மத அவன் பரணமஸ்வரனிடமும் நிகழ்த்தி விட்டால் எல்லாணம சரியாகி விடும்....

ரக

மீனாட்சி ஈஸ்வரிடம் பசான்னாள். “சரி நிதானமாய் பாட்டி கிட்ட ணபசு. உங்க தாத்தாமவப் பார்த்துட்டு வரலாம். வா”

ப

ரம (ன )்

அவன் மறுபடி ஏடாகூடமாய் ஏதாவது பசான்னாலும் பசால்லலாம் என்று பாட்டிக்கும் ணபத்திக்கும் ணதான்றினாலும் அவர்கமள ஆச்சரியப்படுத்தும் விதமாக அவன் தமலயமசத்து விட்டு எழுந்து நின்றான். மீனாட்சிக்கு சந்ணதாஷமாக இருந்தது. எல்லாணம சுமுகமாகப் ணபாலத் தான் பதரிகிறது... ஆனால் மனிதர்கமள எமட ணபாடுவதில் அவமள விடக் பகட்டிக்காரியான ஆனந்தவல்லி ஏமாந்து விடவில்மல. ணநரடியாக எந்தவித மனவருத்தங்களும் இல்லாத அவளிடணம இப்படி நடந்து பகாள்பவன் பரணமஸ்வரனிடம் அவ்வளவு சுலபமாக நல்ல விதமாக நடந்து பகாள்வான் என்பமத அவள் நம்பி விடவில்மல.... அவளும் அவனுடன் பரணமஸ்வரன் அமறக்குக் கிளம்ப யத்தனித்தாள். யத்தனிக்மகயில் அவளுக்குக் குைந்மதத் தனமான ஒரு ஆமச எழுந்தது. பகாள்ளுப் ணபரமனத் பதாட்டுப் பார்க்க ணவண்டும் என்று ணதான்றியது.

ணவண்டுபமன்ணற எை கஷ்டப்படுபவள் ணபால நடித்தாள். ஈஸ்வர் அவமளணய பார்த்துக் பகாண்டிருந்தாலும் மகத்தாங்கலாய்ப் பிடிக்க முன் வரவில்மல.

்

ிய

ம

“ஏண்டா பார்த்துட்ணட மரம் மாதிரி நிக்கணற? பகாஞ்சம் பிடிணயன்” என்று ஆனந்தவல்லி அவனிடம் உரிமமணயாடு அதட்டிக் ணகட்டுக் பகாண்டாள். ணவறு வழியில்லாமல் ஈஸ்வர் அவள் எை உதவி பசய்ய ஆனந்தவல்லி எழுந்தவள் அவன் மகமயக் பகட்டியாகப் பிடித்துக் பகாண்டாள்... “..ம்... நட” என்றாள்.

ரம (ன )்

ரக

ச

நிைமாகணவ கிைவிக்கு முடியவில்மல என்று நிமனத்த ஈஸ்வருக்கு அவள் மீது சிறிது இரக்கம் பிறந்தது. மீனாட்சி பாட்டிமயத் திமகப்புடன் பார்த்தபடி தந்மதயின் அமற ணநாக்கி நடந்தாள். மணகஷ் குைந்மதயாக இருந்த ணபாது ஓரிரு முமற ஆனந்தவல்லி பதாட்டுத் தூக்கி இருக்கலாம்... பின் எந்தக் காலத்திலும் அவமன அருகில் கூட அவள் பநருங்க விட்டதில்மல.... அவளுக்குத் பதரிந்து ஆனந்தவல்லி தன் மகன் பரணமஸ்வரன் ஒருவரிடம் மட்டும் தான் சிறிதாவது பநருக்கமாக இருப்பாள். மற்றவர்கள் எல்லாரும் அவளிடமிருந்து சில அடிகள் தள்ளிணய தான் இருக்க ணவண்டும். அவளுக்கு உதவுவதற்காகக் கூட அவமள ஆண்கள் யாரும் பநருங்குவமத அவள் தள்ளாத இந்த வயதிலும் சகித்ததில்மல. இப்ணபாணதா எல்லாம் தமல கீைாக நடக்கிறது....

ப

பரணமஸ்வரன் தனதமறயில் நாளிதழ் ஒன்மறப் படிப்பதாய் பாவமன பசய்து பகாண்டிருந்தார். முதலில் நுமைந்த மீனாட்சி மகிழ்ச்சி, பதட்டம் இரண்டும் கலந்த குரலில் அறிவித்தாள். “அப்பா ஈஸ்வர் வந்தாச்சு” ஆனந்தவல்லியுடன் வந்து நின்ற ஈஸ்வமரப் பார்த்த பரணமஸ்வரன் ணபச்சிைந்து ணபானார். அவருமடய பபற்ணறார் ஒரு

்

ம

ணசர வந்தது ணபால் இருந்தது. இளமமக் கால தந்மத-இன்மறய ணதாற்றத்தில் தாய் ணசர்ந்து வந்து நின்றது ணபால அவருக்குத் ணதான்றியது. ஆனால் அவருமடய தந்மதயின் ணதாற்றத்தில் இருந்த ணபரன் பார்மவணயா பாசப் பார்மவயாக இல்லாமல் பனிப்பார்மவயாக இருந்தது. அப்பாவின் ’ஸ்பபஷல்’ அப்பாமவ அவன் அன்னியனாக நின்று ஆராய்ச்சிப் பார்மவ பார்த்தான்.

ச

ிய

ஆயிரக்கேக்கான மமல்கள் கடந்து வந்திருந்த ணபாதும் ணபரன் பவறுப்மபக் கடந்து வந்து விடவில்மல என்பமத அந்தப் பார்மவயிணலணய படிக்க முடிந்த பரணமஸ்வரன் ஒரு பபரிய அழுத்தத்மத தன் இதயத்தில் உேர்ந்தார்.

ரம (ன )்

ரக

ஆனந்தவல்லியிடம் கூடத் தானாகப் ணபச்மச ஆரம்பிக்காத ஈஸ்வர் இங்கு ணபச்மச ஆரம்பித்து விடப் ணபாவதில்மல என்பமதப் புரிந்து பகாண்ட மீனாட்சி இருவருக்கும் இமடணய பாலமாக இருக்க முயற்சித்து ஈஸ்வரிடம் பசான்னாள். “அப்பாவுக்கு உன்மனப் பார்த்தவுடணன அவங்கப்பா ஞாபகம் வந்திருச்சு ணபால இருக்கு” “நான் எங்கப்பா ஞாபகம் வரும்னு நிமனச்ணசன்....” அவமரணய பார்த்துக் பகாண்டு நின்றிருந்த ஈஸ்வர் கண்ணிமமக்காமல் பசான்னான்.

ப

’என்ன நாக்கு இந்தப் மபயனுக்கு’ என்று ஆனந்தவல்லி மனதினுள் வியக்க மீனாட்சி தந்மதமயத் தர்மசங்கடத்துடன் பார்த்தாள். பரணமஸ்வரன் மிகுந்த சிரமத்துடன் தன்மனக் கட்டுப்படுத்திக் பகாண்டார். அவன் எதுவும் ணபசணவ இல்மல, தான் அமதக் ணகட்கணவ இல்மல என்பது ணபால் ணபரனிடம் ணகட்டார். ”பிரயாேம் எப்படி இருந்துச்சு?”

’உங்கம்மா எப்படி இருக்கா?’ன்னு அவர் ணகட்டிருந்தால் ஈஸ்வரின் இறுக்கம் குமறந்திருக்கும். சம்பிரதாயமாக அவர் ணபச ணவண்டுணம என்று ணகட்ட ணகள்விக்கு ஈஸ்வரும் சம்பிரதாயமாகணவ பதில் பசான்னான். “பசௌகரியமா இருந்துச்சு”

்

ிய

ம

அதற்குப் பிறகு ணபச்மசத் பதாடரும் மனநிமலயில் இருவருணம இல்மல என்பமதப் புரிந்து பகாண்ட மீனாட்சி அவசரமாகச் பசான்னாள். “சரி சரி தாத்தாவும் ணபரனும் அப்புறமா ணபசிக்குங்க. நீ வா ஈஸ்வர் உன் ரூமமக் காமிக்கணறன்...”

ரக

ச

ஆனந்தவல்லி பகாள்ளுப் ணபரமனப் பிடித்திருந்த பிடிமய விட்டாள். ஈஸ்வர் இருவரிடமும் பசால்லிக் பகாள்ளாமல் அத்மதமயத் பதாடர்ந்தான்.

ப

ரம (ன )்

மீனாட்சி பரபரப்ணபாடு அமறமயக் காண்பித்தாள். “இது தான் உங்கப்பா ரூம்”. அமறயில் நூற்றுக் கேக்கில் பதக்கங்கள், ணகாப்மபகள், பல விதங்களில் அலமாரிகளில் மவக்கப் பட்டிருந்தன. ”இபதல்லாம் உங்கப்பா வாங்கினது...” மீனாட்சி பபருமிதத்துடன் பசான்னாள். அப்பா அத்தமன பதக்கங்களும், ணகாப்மபகளும் வாங்கியது அவனுக்கு ஆச்சரியமில்மல. ஆனால் இத்தமன வருடங்கள் கழிந்த பின்னும் அமதப் பாதுகாத்து அவள் மவத்திருப்பது தான் அவனுக்கு பநகிழ்ச்சியாக இருந்தது. அமறயில் அவன் அப்பாவின் இளமமக் காலப் பபரிய ணபாட்ணடா ஒன்று சந்தனமாமலயுடன் இருந்தது. அப்பாவுக்கு இந்த வீட்டில் இன்னும் இடம் இருக்கிறது. நிமனவு மவத்துக் பகாண்டாடும் ஒரு தங்மக இன்னும் இருக்கிறாள்... அவன் கண்கள் ஈரமாயின. “ஒணர நிமிஷம் இரு.. நான் மணகமஷ எழுப்பிட்டு கூட்டிகிட்டு வர்ணறன்...” என்று மீனாட்சி அவசரமாகச் பசன்றாள். மருமகன் வந்த பிறகு கூட வரணவற்க மகனும், கேவரும் வராதது அவளுக்கு

்

ரக

ச

ிய

ம

அநாகரிகமாகப் பட்டது. அவள் ணபான பிறகு அமறமய சுற்றிப் பார்த்தான். இது அப்பா வாழ்ந்த அமற என்ற நிமனவு அவன் மனமத ணலசாக்கியது... அப்ணபாது தான் அந்த அமறயில் இருந்த இன்பனாரு பபரிய ணபாட்ணடாமவப் பார்த்தான். சங்கரின் கல்லூரி நாட்களில் எடுக்கப்பட்ட ணபாட்ணடா ணபாலத் ணதான்றியது. பரணமஸ்வரன் சங்கமரயும், மீனாட்சிமயயும் இறுக்கி அமேத்தபடி நின்றிருந்தார். அவர் கண்களில் எல்மலயில்லாத பபருமிதம்... மற்றவர் இருவர் கண்களிலும் எல்மலயில்லாத சந்ணதாஷம்.... சாசுவத அமடயாளமாகிப் ணபான ஒரு சந்ணதாஷத் தருேம்... நிமறய ணநரம் அந்தப் புமகப்படத்மதப் பார்த்திருந்து விட்டு அவன் மாமலயுடன் இருந்த அப்பாவின் படத்தின் அருணக வந்தான். மிக பநருக்கமாக வந்து தந்மதயிடம் பசான்னான். “நான் உங்க வீட்டுக்கு வந்திருக்ணகன்ப்பா... உங்க “ஸ்பபஷல் அப்பா”, திமிரான பாட்டி, பாசமான தங்மக எல்லாமரயும் பார்த்ணதன்....”

ரம (ன )்

அவன் அப்பா சந்ணதாஷப்பட்டது ணபால இருந்தது. அவர் புன்னமகமயணய பார்த்துக் பகாண்டு நின்றான் ஈஸ்வர். திடீபரன்று அந்தப் ணபாட்ணடாவில் அவன் அப்பா மமறந்து ணபானார். அந்தரத்தில் நின்றிருந்த ஒரு சிவலிங்கம் தத்ரூபமாகத் பதரிந்தது. திடுக்கிட்டுப் ணபான ஈஸ்வர் இரண்டடி பின் வாங்கினான். ஓரிரு வினாடிகள் கழித்து பமையபடி ணபாட்ணடாவில் அப்பாணவ பதரிய ஈஸ்வருக்கு வியர்த்தது....

அத்தியாயம் - 19

ப

தன்மன சுதாரித்துக் பகாள்ள ஈஸ்வருக்கு சில நிமிடங்கள் ணதமவப்பட்டன. இப்படி சிவலிங்கம் பதரிவது இது இரண்டாவது முமற. இரண்டு முமறயும் அவன் சிறிதும் எதிர்பாராத ணநரத்தில் தான் சிவலிங்கம் காட்சி தருகிறது... முதல் முமற அவன்

ஆராய்ச்சியில் ஆழ்ந்திருக்கும் ணபாது ஓவியமாகத் பதரிந்த சிவலிங்கம் இந்த முமற அவன் குடும்ப விஷயங்களில் ஆழ்ந்து இருக்கும் ணபாது புமகப்படத்தில் பதரிந்து மமறகிறது... அறிவு பூர்வமாக அவனுக்குத் தகுந்த காரேம் எதுவும் புலப்படவில்மல....

்

ரக

ச

ிய

ம

அவன் இந்தியா வர முக்கியக் காரேம் சிவலிங்கம் முதல் முமற பதரிந்த விதம் தான் என்றாலும் கிளம்பிய பிறகு அவன் மனதில் அதிகம் ஆதிக்கம் பசலுத்தியது தாத்தா பரணமஸ்வரணன! அவன் அப்பா கமடசி வமர பவறுக்காத பரணமஸ்வரன்... அவன் அப்பாமவக் கமடசி வமர மன்னிக்காத பரணமஸ்வரன்... வந்து ணசர்ந்த பிறகும் அத்மத, பகாள்ளுப்பாட்டி, தாத்தா, அப்பா வாழ்ந்த வீடு என்று மனம் ணபானணத தவிர சிவலிங்கத்மதக் கிட்டத்தட்ட மறந்ணத ணபானான் என்ணற பசால்ல ணவண்டும். சிவலிங்கம் நிமனவுபடுத்துகிறணதா?....

ரம (ன )்

மீனாட்சி மகமனயும், கேவமரயும் அமைத்துக் பகாண்டு உள்ணள நுமைந்தாள். ”ஈஸ்வர், இது தான் மணகஷ்... இது தான் மாமா”

ப

”ஹாய் ஈஸ்வர்” என்று பசால்லி கஷ்டப்பட்டு புன்னமகத்து மணகஷ் மககுலுக்கினான். விஸ்வநாதனும் ”எப்படிப்பா இருக்ணக” என்று பபாய்யான மலர்ச்சிமய முகத்தில் காட்டி மககுலுக்கினார். உதட்டு வமரணய வந்த புன்னமகமய ஈஸ்வர் கவனிக்கத் தவறவில்மல. மனிதர்கமள ஆைமாகப் பார்க்க முடிந்த அவனுக்கு எமட ணபாட சிரமம் தரும் அளவுக்கு அவர்களிடம் நடிப்புத் திறமம பதரியவில்மல. அவர்கமளயும் அவமனயும் மாறி மாறிப் பபருமிதமாகப் பார்த்துக் பகாண்டிருந்த மீனாட்சிமயப் பார்த்த ணபாது அவனுக்குப் பாவமாக இருந்தது. அவர்கமளப் புரிந்து பகாண்டமத பவளிணய காட்டிக் பகாள்ளாமல் அவனும் அவர்களிடம் சுமுகமாகணவ ணபசினான். ணபச்சு அபமரிக்காமவப் பற்றியும், இந்தியாமவப் பற்றியும், அவனுமடய பயேத்மதப்

பற்றியுமாக இருந்தது. ஆனந்தவல்லியுடன் ஏடாகூடமாகப் ணபசி, பரணமஸ்வரமனப் பனிப்பார்மவ பார்த்த ஈஸ்வர், மணகஷுடனும், விஸ்வநாதனுடனும் சுமுகமாகப் பைகியது மீனாட்சிக்கு பபரும் திருப்திமயத் தந்தது.

்

ிய

ம

அவள் முகத்தில் பதரிந்த சந்ணதாஷத்மதப் பார்க்மகயில் ஈஸ்வர் நிமனத்தான். “இந்த சந்ணதாஷத்திற்காக எமதயும் பசய்யலாம்”

ரம (ன )்

ரக

ச

உண்மமயில் அவனுக்கு பரணமஸ்வரன் மீதிருந்த ணகாபம் அவர்கள் மீது இருக்கவில்மல. விஸ்வநாதன் சங்கருடன் கல்லூரியில் படித்தவர் என்றாலும், மீனாட்சிமயத் திருமேம் பசய்து பகாண்ட பிறகும் அவர் சங்கருடன் ணபசியமத விரல் விட்டு எண்ணி விடலாம்... ஓருசில முமற ஒருசில வார்த்மதகள் மட்டுணம ணபசியிருக்கிறார். மணகணஷா அமதயும் விடக் குமறவு. நல்ல முமறயில் அன்புடன் ணபசி இந்தப் பந்தத்மத வலுப்படுத்தி விட அவர்கள் விரும்பவில்மல என்பது இங்கு வருவதற்கு முன்ணப ஈஸ்வருக்குப் புரிந்திருந்தது. காரேம் பசாத்து என்பதும் அவனுக்குத் பதரிந்திருந்தது. பரணமஸ்வரனின் பசாத்தின் மீது துளியளவும் ஆமச இல்லாத ஈஸ்வருக்கு அதில் எந்த வருத்தமும் இருக்கவில்மல....

ப

உமட மாற்றக் கூட விடாமல் ஆரம்பத்திணலணய அவமனப் பிடித்துக் பகாண்டதற்கு மன்னிப்பு ணகட்டுக் பகாண்டு மணகஷும் விஸ்வநாதனும் நகர காபி பகாண்டு வருவதாகச் பசால்லி விட்டு மீனாட்சியும் நகர்ந்தாள். ஈஸ்வரின் பசல் ணபான் இமசத்தது. யார் என்று பார்த்தான். அம்மா!

“ஹணலா பசால்லும்மா” “பசௌக்கியமா ணபாய் ணசர்ந்தியாடா?” வந்திருந்தாங்க...

்

ஏர்ணபார்ட்

ம

“ணசர்ந்துட்ணடன். அத்மத உங்கமள விசாரிச்சாங்க”

ச

ிய

“ணநத்து ணபான் பசஞ்சு ணபசினாங்க. உனக்கு என்பனல்லாம் சாப்பிடப் பிடிக்கும்னு ணகட்டுகிட்டாங்க... அப்புறம் மத்தவங்கமள எல்லாம் பார்த்தியா. ணபசினியா”

ரம (ன )்

”ஈஸ்வர்...”

ரக

”பார்த்ணதன். வந்து ஒரு மணி ணநரம் தான் ஆயிருக்கு. நல்லா இன்னும் ணபச ணநரம் கிமடக்கமல....”

அம்மா குரமல மவத்ணத ஈஸ்வர் இனி அறிவுமர ஆரம்பமாகிறது என்பமதப் புரிந்து பகாண்டான். “பசால்லும்மா...” ”யார் மனசும் புண்படற மாதிரி நடந்துக்காதடா. அப்பாவ மனசுல வச்சு அவங்க ணமல உனக்கு ணகாபம் இருக்கலாம். உங்கப்பாணவ அவங்க ணமல ணகாபமா இருக்கமலன்னு மட்டும் மறந்துடாணத.....”

ப

”நீ எனக்கு அட்மவஸ் பண்ணின மாதிரி இங்க இருக்கற கிைவி தன் மகனுக்கு அட்மவஸ் பசஞ்சிருந்தா அந்த ஆள் திருந்தி இருக்கலாம்னு ணதாணுதும்மா....”

கனகதுர்கா பபருமூச்சு விட்டாள்.

்

ிய

ம

ஆனால் பகாள்ளுப் ணபரனின் அவச்பசால்லுக்கு ஆளான ஆனந்தவல்லி அதிசயமாக தன் மகனுக்கு அப்ணபாது புத்தி பசால்லிக் பகாண்டு தானிருந்தாள். காரேம் ணபரன் பசன்ற பிறகு பரணமஸ்வரன் கனத்த பமௌனத்துடன் இருந்தது தான். ஏணதணதா ணபசிப் பார்த்த ஆனந்தவல்லி மகனிடம் இருந்து ஒற்மறச் பசால் பதில்கள், தமலயமசப்புகளில் சலித்து விட்டாள்.

ரம (ன )்

ரக

ச

தன் மகமனப் பற்றி அவனுமடய காதல் திருமேத்திற்குப் பின் என்றுணம யாரிடமுணம பரணமஸ்வரன் ணபசியதில்மல. மற்றவர்கள் ணபசினாலும் அவர் அதற்குப் பதில் பசான்னணதா ணபச்மச வளர்த்தணதா இல்மல. அது என்றுணம அவருமடய தனிப்பட்ட விஷயமாகணவ இருந்து வந்தது. அதில் தாமயக் கூட அவர் ணசர்த்தது இல்மல. இன்று ணபரனின் வார்த்மதகளிலும் ணதாரமேயிலும் நிமறயணவ பாதிக்கப்பட்டாலும் பரணமஸ்வரன் அமதப் பற்றியும் தாயிடம் ணபச விரும்பவில்மல. ஆனால் தன் பிரியமான மகன் முகத்தில் பதரிந்த வலி ஆனந்தவல்லிக்கு சங்கடமாக இருந்தது. இது நாள் வமர மகன் தனிப்பட்டதாய் நிமனத்த விஷயங்களில் தமலயிடாதவள், அணத ணபால் தன்னுமடய தனிப்பட்ட விஷயங்களிலும் அவமரத் தமலயிட அனுமதிக்காதவள் பமல்ல பமன்மமயான குரலில் பசான்னாள்.

ப

”எனக்கு நீ இப்படி உட்கார்றது எனக்கு கஷ்டமாய் இருக்கு பரணமஸ்வரா.” ஆனந்தவல்லி பமன்மமயான குரலில் ணபசுவது மிக அபூர்வம். பரணமஸ்வரன் தாமய ஆச்சரியத்ணதாடு பார்த்தார். ஈஸ்வர் அவர் மனமதக் கனக்க மவத்திருக்கிறான் என்றால் அவர் தாயின் மனமத

ணலசாக்கி இருக்கிறான் ணபால் பதரிந்தது. அவன் அவளுமடய கேவரின் ணதாற்றத்தில் இருக்கிறான் என்பதாலா?

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

ஆனந்தவல்லி அணத குரலில் பதாடர்ந்தாள். “அவமர விமதச்சு துவமர முமளக்காது பரணமஸ்வரா. நம்ம குேம் தாணன நம்ம குைந்மதகளுக்கும், பரம்பமரக்கும் வரும். உங்கண்ேன் பரம சாதுவா பதரிஞ்சா கூட அந்த சிவலிங்கத்ணதாட அவன் ணபாகிறமத என்னால் தடுக்க முடியமல. என்ணனாட பிடிவாதத்தில் நாலு மடங்கா அவணனாட பிடிவாதம் இருந்துச்சு. உன் மபயனும் அப்படித்தான். பராம்ப நல்லவன். பாசமானவன். ஆனா அந்தப் பபாண்மே அவன் கல்யாேம் பசஞ்சுக்கறமத உன்னால தடுக்க முடியல. அந்த ஒரு விஷயத்துல அவனும் உறுதியாணவ இருந்துட்டான். நாம நிமறய விஷயங்கள்ல பிடிவாதமா இருக்ணகாம். அவங்க ஒண்ணு பரண்டுல அப்படி இருந்துடறாங்க. அவங்க ணமல நாம ணகாவிச்சுக்கறதுல அர்த்தம் இல்மலன்னு நான் இப்ப உேர்ணறன். முதல்லணய உேர்ந்திருந்தா உங்கண்ேமன அப்பப்ப ணபாய் பார்த்திருப்ணபன்... கமடசி தடமவ அவமன அத்தமன திட்டி இருக்க மாட்ணடன்.... அவன் கமடசி தடமவ கூப்பிட்டு அனுப்பி இருக்காட்டி இப்ப எனக்கு நிமனச்சுப் பார்க்க அந்த நல்ல நிமனவு கூட இருந்திருக்காதுன்னு நிமனக்கறப்ப வயிறு என்னணவா பண்ணுது....” பசால்லும் ணபாது அவள் குரல் தழுதழுத்தது.

ப

அண்ேனின் நிமனவும், தாயின் பநகிழ்ச்சியும் அவர் மனமதயும் ணலசாக்கியது. ஆனால் அவர் ஒன்றும் பசால்லாமல் தாமயணய பார்த்தார். ஆனந்தவல்லி பதாடர்ந்தாள். “உன் ணபரன் உன் மகள் பசான்ன மாதிரி கிட்டத்தட்ட நம்மள மாதிரிணய ணகாபக்காரனா இருக்கான். என்ன பண்றது? இந்தக் ணகாபம் எல்லாம் எங்ணக இருந்து

வந்ததுன்னு ணகட்டா நாம நம்மமளணய தான் காரேம் பசால்லிக்க ணவண்டியதாகுது...”

்

ரக

ச

ிய

ம

அம்மாவின் இந்த ஞாணனாதயத்திற்கு மிக முக்கிய காரேம் அவன் ணதாற்றம் தான் என்பதில் பரணமஸ்வரனுக்கு சந்ணதகமில்மல. அவன் அவளிடம் கூட ஏடாகூடமாய் ணபசியமத அவர் தனதமறக் கதவருணக நின்று ணகட்டிருந்தார். அவன் ணபசியமத ணவறு யாராவது ணபசியிருந்தால் ஆனந்தவல்லி அங்கிருந்து கே ணநரத்தில் காத தூரத்திற்குத் துரத்தி இருப்பாள். அவள் ணகாபத்திற்கு முன் அவள் கேவணரா, அவணரா, பசுபதிணயா கூட நின்று தாக்குப் பிடிக்க முடிந்ததில்மல. ணதமவப்படும் ணபாது அவள் நாக்கும் பார்மவயும் படுகூர்மமயாகி விடும். அந்த விஷயத்தில் ஈஸ்வர் அவளுமடய சரிநிகர் பகாள்ளுப் ணபரன் தான்...

ரம (ன )்

மகன் ஏதாவது பசால்வான் என்று எதிர்பார்த்த ஆனந்தவல்லி ஏமாந்து ணபானாள். இத்தமன அழுத்தம் ஆகாது என்று மகன் மீது மனதிற்குள் ணகாபித்துக் பகாண்டாள். இவனுக்ணக இத்தமன அழுத்தம் இருக்மகயில் இவன் ணபரனுக்கு அத்தமன அழுத்தம் வந்திருப்பதில் ஆச்சரியம் என்ன இருக்கிறது?.... ************** குருஜிக்கு அந்த ணபான் கால் வந்த ணபாது அவர் மறுநாள் பசாற்பபாழிவுக்கு விணவகானந்தரின் சிகாணகா ணபச்சிலிருந்து குறிப்புகள் எடுத்துக் பகாண்டிருந்தார். “ஹணலா”

ப

“குருஜி நான் ஹரிராம் ணபசணறன். நீங்க சில பூக்கமள ஆராய்ச்சிக்கு என் கிட்ட அனுப்பி இருந்தீங்கணள...” ”பசால்லுங்க ஹரிராம்”

“அந்தப் பூக்கள் எல்லாம் இமயமமலப் பகுதியில் இருக்கிற காட்டுப்பூக்கள் குருஜி. அதுலயும் திபபத் பகுதியில் தான் அதிகம் பார்க்க முடியற பூக்கள்..”

்

ிய

ம

அமதக் ணகட்டு அவர் அதிர்ச்சி அமடயாதது அவருக்ணக ஆச்சரியமாகத் தான் இருந்தது. அடுத்த ணகள்விக்குப் பதில் பதரிந்திருந்தும் உறுதிப்படுத்திக் பகாள்வதற்காகக் ணகட்டார்.

ச

”ஹரிராம்... அந்தப் பூக்கள் இந்தப்பக்கத்துல எங்ணகயாவது கிமடக்குமா?”

ரம (ன )்

ரக

ஹரிராம் நல்ல ணைாக் ணகட்டது ணபால வாய் விட்டுச் சிரித்தார். ”அந்தக் காட்டுப் பூக்கமள இங்ணக யார் பகாண்டு வருவாங்க குருஜி? பகாண்டு வந்தாலும் யார் வாங்குவாங்க? இங்கத்து க்மளணமட்ல நட்டாலும் அந்தப் பூக்கள் எல்லாம் இங்ணக வளராது குருஜி. திபபத் பக்கத்துல இருந்து யாராவது இங்ணக வந்தாங்களா குருஜி?” குருஜி வார்த்மதகமள அளந்து கவனமாகச் பசான்னார். “யாணரா எங்ணகணயா வச்சுட்டு ணபான பூக்கள் என் கவனத்துக்கு வந்தது. நான் பார்த்த மாதிரி இல்லாத பூக்களானதால ஒரு ஆர்வத்துல உங்க கிட்ட அனுப்பி தகவல் ணகட்ணடன். அவ்வளவு தான். நன்றி ஹரிராம்....”

ப

ணபாமன மவத்த குருஜி நிமறய ணயாசித்தார்.

அத்தியாயம் - 20

்

ரக

ச

ிய

ம

அந்த மனிதன் மூன்று முமற அமைப்பு மணிமய அழுத்திய பிறணக அந்த நடுத்தர வயது பைந்தமிழ்பமாழி ஆராய்ச்சி வல்லுனர் வந்து பதட்டத்துடன் கதமவத் திறந்தார். அவர் கதமவத் திறந்து அந்த மனிதன் பின்னால் யாராவது இருக்கிறார்களா என்று சந்ணதகத்துடன் பார்த்ததும் அல்லாமல் அந்த மனிதமனத் தன் வீட்டினுள்ணள விட்டு பவளிணய எட்டி இருபக்கமும் பார்த்தார். யாரும் அந்த மனிதமனப் பின் பதாடர்ந்து வந்திருக்கிற அறிகுறி இல்மல. தமிழ் ஆராய்ச்சியாளர் ஓரளவு பதட்டம் குமறந்தவராகக் கதமவத் தாளிட்டு விட்டு அந்த மனிதமனத் தன் தனியமறக்கு அமைத்துச் பசன்றார். அந்த மனிதமன அமரச் பசால்லி விட்டு அவமனணய அவர் எதிர்பார்ப்ணபாடு பார்க்க அந்த மனிதன் ஒரு உமறயில் மவத்திருந்த ரூ.25000/-ஐ அவரிடம் தந்தான். அந்த மனிதர் அமத வாங்கிக் பகாண்டு ‘இணதா வந்துடணறன்’ என்று பசால்லி விட்டுப் ணபானார்.

ப

ரம (ன )்

அந்த மனிதன் அமமதியாகக் காத்திருந்தான். தான் ணதடி வந்த விமடகள் இந்த மனிதரிடம் எந்த அளவு கிமடக்கும் என்று ணயாசித்தான். ணதமவயான தகவல்கள் எல்லாம் கிமடத்தால் தான் அடுத்த அடிமய மதரியமாக எடுத்து மவக்கலாம் என்று அவனுக்குத் ணதான்றியது. குருஜி அளவுக்கு அவனால் மதரியமாக இருக்க முடியாததற்குக் காரேம் அவனுமடய சகாவின் ஒருவித கிலி அவமனயும் பதாற்றிக் பகாண்டது தான் என்ணற பசால்லலாம். சிவலிங்கத்மத எடுத்து வந்த அன்று அந்தக் பகாமலகாரன் இறந்த விதம், சிவலிங்கத்மத எடுத்தவன் பயந்தது, பின் ரகசியமாய் ஓடிப்ணபானது, அவர்களுக்குத் பதரியாமல் சிவலிங்கத்தின் மீதிருந்த அபூர்வ மலர்களின் அலங்காரம் என ஒவ்பவான்றும் அவனுமடய சகாவின் பயத்மத அதிகப்படுத்தி இருந்தது. இமயமமலச் சாரலின் பூக்கமளக் பகாண்டு சிவலிங்கத்மத அலங்கரித்துப் பூமை பசய்தது யார் என்ற ணகள்வியும் எழுந்த ணபாது அவன் கிலி உச்சத்மத எட்டியது என்ணற பசால்லலாம்.

் ச

“இதுல குருஜிக்கும் முழுசா பதரியமல”

ிய

“குருஜி இருக்கறப்ப நீ ஏன் கவமலப்படணற?”

ம

சகா வாய் விட்ணட அவனிடம் பசான்னான். “இதுல நமக்குத் பதரியாத விஷயங்கள் நிமறய இன்னும் இருக்குன்னு தான் எனக்குத் ணதாணுது... எல்லாம் பதரிஞ்சுகிட்ட பிறணக இதுல இறங்கி இருக்கலாம்....”

ரக

“ஆனா அவருக்கு ஒவ்பவாரு இக்கட்டான கட்டத்திலும் என்ன பசய்யணும்கிறது சரியாணவ பதரியுது. அந்த சிவலிங்கத்துக்குப் பூமை பசய்ய கேபதிமய எப்படி கண்டுபிடிச்சு ஏற்பாடு பசய்தார் பார்த்தியா?”

ரம (ன )்

“ஆனா அவர் இது வமரக்கும் அந்த சிவலிங்கத்மதப் பார்க்கக் கூட வரமலங்கறமத மறந்துட ணவண்டாம்”

ப

அது அவனுக்கும் பநருடலாகணவ இருந்தது என்றாலும் அமத பவளிணய காண்பித்து சகாமவ ணமலும் அதிகமாய் பயமுறுத்தி விட ணவண்டாம் என நிமனத்தவனாய் அமமதியாய் பசான்னான். “அதுக்கு ணவற எதாவது காரேம் இருக்கும். இன்னும் சிவலிங்கம் நம்ம மகல தான் இருக்கு. நீ பயப்படற மாதிரி சிவலிங்கணமா, அதுக்கு ணவண்டியவங்கணளா நிைமாணவ சக்தி வாய்ஞ்சவங்களா இருந்தா நம்ம கிட்ட சிவலிங்கம் இப்ப இருந்திருக்காது என்பமத மறந்துடாணத” சகா ஓரளவு மதரியமமடந்தான். ”ஆனாலும் சிவலிங்கம் பத்தி முழுசா பதரிஞ்சுக்க ணவண்டியமத பதரிஞ்சுக்கறது நல்லதுன்னு

நிமனக்கிணறன். அந்த சிவலிங்கத்துக்கும் ணசாைர்கள் காலத்துக்கும் இருக்கிற பதாடர்பு பத்தி இப்ப ணபாலீஸ் காதுக்கும் விழுந்திருக்கு... கண்டிப்பா விசாரிக்க ஆரம்பிப்பாங்க...”

்

ச

ிய

ம

”அமத வச்சு அவங்களுக்கு பபரிசா எதுவும் கிமடச்சுட வாய்ப்பில்மல... திருப்பதில பமாட்மடயன் இருக்கான்னு தகவல் கிமடச்ச மாதிரி தான் அது... இப்ப அந்த ஓமலச்சுவடியும் நம்ம மகல இருக்கு. அதுல என்ன இருக்குன்னு முழுசா பதரிஞ்சுக்க நான் நாமள காமலலணய தஞ்சாவூர் ணபாணறன். சிவலிங்கம் பத்தி ணமலும் அதிகமா பதரிஞ்சுகிட்டு வர்ணறன். கவமலப்படாணத”

ரம (ன )்

ரக

என்ன தான் மதரியம் பசான்னாலும் கூட அறுபது வருடங்கள் வாமய மூடிக் பகாண்டிருந்த பசுபதியின் தாய் ணசாைர்கள் கால சம்பந்தத்மத இப்ணபாது திடீர் என்று பசால்லித் பதாமலத்தது அவனுக்கும் அதிருப்திமயணய தந்தது. இன்னும் அந்தக் கிைவிக்கு என்ன எல்லாம் பதரியுணமா என்ற ணகள்வியும் எை ஆரம்பித்தது. பதரிந்தமத எல்லாம் கிைவி பசால்லி விடும் ரகம் அல்ல என்பது அவனுமடய கணிப்பாக இருந்தது. கிைவி நம்பா விட்டாலும் அந்தக் காலத்திணலணய ணகள்விப்பட்டிருந்த சிவலிங்கத்திற்கும் ணசாைர் காலத்திற்கும் இமடணய உள்ள சம்பந்தம் அவர்கள் கவனத்திற்கு வந்தது ஏபைட்டு மாதங்களுக்கு முன்பு தான்.

ப

தஞ்மச பபரிய ணகாயிலின் ஆயிரமாவது ஆண்டு விைாக் பகாண்டாட்டங்களின் ணபாது தஞ்மச தமிழ் பல்கமலக்கைகம் பபாது மக்களிடம் இருந்து தஞ்மச ணகாயில், ராைராை ணசாைன் சம்பந்தப்பட்ட பைங்கால ஓமலச்சுவடிகள் ணசகரிக்க ஆரம்பித்தது. பதன் மாவட்டங்களில் ஒருசிலரிடம் இருந்து நிமறய ஓமலச்சுவடிகள் கிமடத்தன. அரசாங்கத்தின் உதவியுடன் நடந்த இந்த ணசகரிப்பில் கிமடத்த ஓமலச் சுவடிகள் தஞ்மச தமிழ் பல்கமலக்கைகத்தின் பண்மடய தமிைர் பண்பாடு, வரலாறு குறித்த

்

ரக

ச

ிய

ம

ஆய்வுக்குப் பயன்படுத்தப்பட்டன. அப்ணபாது கிமடத்த ஒரு ஓமலச்சுவடி அவன் கவனத்திற்குக் பகாண்டு வரப்பட்டது. சித்தர்கள் வழிபட்ட சக்தி வாய்ந்த ஒரு சிவலிங்கம் பற்றி அந்த ஓமலச்சுவடி பசால்லி இருந்தது. பசுபதி குடும்பத்தின் சிவலிங்கம் கமதமய முன்ணப ணகள்விப்பட்டிருந்த அவனுக்கு அதற்கும் இதற்கும் முடிச்சுப் ணபாட அதிக ணநரம் ஆகவில்மல. அந்த ஓமலச்சுவடியில் கிமடத்த சில தகவல்கள் அவன் அறிந்தமத உறுதிப்படுத்தியது. ஆனால் அந்த ஓமலச்சுவடியில் உள்ள சில பகுதிகள் அவன் நண்பர் தஞ்மச ஆராய்ச்சியாளருக்கும் பிடிபடவில்மல. அடுத்ததாக அந்த ஓமலச்சுவடிமய முழுவதும் புரிந்து பகாள்ள படல்லியில் உள்ள ஓமலச்சுவடிகள் ஆராய்ச்சி மமயத்திற்குத் தான் அனுப்ப ணவண்டி வரும் என்றும் அங்கு அனுப்பினால் அந்த விணசஷ ஓமலச்சுவடிமய முக்கியமான வரலாற்று ஆவேமாக படல்லி ஓமலச்சுவடி ஆராய்ச்சி மமயம் மவத்துக் பகாள்ளும் வாய்ப்பு அதிகம் என்றும் அவன் நண்பர் பசான்னார்.

ப

ரம (ன )்

அந்த ஓமலச்சுவடி ஒரு வரலாற்று ஆவேமாக மாறுவதும், அதில் உள்ள தகவல்கள் பவளிணய கசிவதும் விரும்பாத அவன் குருஜியிடம் ஆணலாசமன ணகட்ட ணபாது அவர் அவருமடய பசல்வாக்மகப் பயன்படுத்தி படல்லியில் உள்ள ஓமலச்சுவடி ஆராய்ச்சி மமய முக்கிய அதிகாரியும், தமிழ்பமாழி ஆராய்ச்சி வல்லுனருமான ஒருவமரத் பதாடர்பு பகாண்டு அவமரத் தஞ்சாவூருக்கு வரவமைத்து அவர் மகயில் அந்த ஓமலச்சுவடி கிமடக்க ஏற்பாடு பசய்தார். வாடமகக்கு ஒரு வீடும் ஏற்படுத்திக் பகாடுத்து ஆராய்ச்சிக்குத் ணதமவயான கருவிகமளயும் தருவித்துக் பகாடுத்து ஓமலச்சுவடிமயப் படித்துப் பபாருள் பசால்ல ஏற்பாடு பசய்தார். அந்த ஆராய்ச்சி வல்லுனரிடம் இருந்து அந்தத் தகவல்கள் பபறத் தான் அவன் வந்திருக்கிறான்.....

்

ம

அந்த ஆராய்ச்சி வல்லுனர் ஓமலச்சுவடிமயயும் அத்துடன் பல பக்கங்களில் எழுதிய விளக்கங்கமளயும் பகாண்டு வந்து அவனிடம் பகாடுத்தார். பகாடுத்து விட்டு முதலில் தன் சந்ணதகத்மத அவனிடம் ணகட்டார். “இந்த ஓமலச்சுவடி தஞ்மச தமிழ் பல்கமலக்கைக ஆராய்ச்சி மமயத்தின் ஆவேமாகத் தான் இன்னும் இருக்கிறது...”

ிய

“இல்மல இதற்குப் பதிலாக இன்பனாரு ஓமலச்சுவடிமய மவத்து விட்ணடாம்... அதற்குத் தகுந்த மாதிரி அதன் குறிப்மபயும் மாற்றி விட்ணடாம்.”

ரம (ன )்

ரக

ச

தமிைாராய்ச்சி வல்லுனர் சற்று நிம்மதி அமடந்தது ணபாலத் பதரிந்தது. ”இது மாதிரி ஓமலச்சுவடிகள் கிமடப்பது அபூர்வம். மவத்தியம், ணைாதிடம், இலக்கியம் சம்பந்தப்பட்ட ஓமலச்சுவடிகள் நிமறய இருக்கின்றன. ஆனால் இது ணபான்ற ஓமலச்சுவடி நான் பார்த்ததில்மல. கிட்டத்தட்ட 950 ஆண்டுகளுக்கு முன் எழுதப்பட்ட இந்த ஓமலமய யார் எழுதி மவத்தார்கள், ஏன் எழுதி மவத்தார்கள் என்பது சரியாகத் பதரியவில்மல.... ஆனாலும் எழுதி மவக்க ணவண்டிய அவசியத்மத உேர்ந்து எழுதியது ணபாலத் தான் இருக்கிறது.....”

ப

அந்த மனிதன் ஓமலச்சுவடியுடன் தந்த காகிதங்களில் என்ன எழுதி இருக்கிறது என்பமத ணமணலாட்டமாகப் பார்த்து விட்டு அவரிடம் ணகட்டான். “இதில் என்ன இருந்ததுன்னு சுருக்கமாக நீங்கள் பசால்லுங்கணளன்...” அவர் வாயால் ஒரு முமற ணகட்க அவன் ஆமசப்பட்டான். எழுதி உள்ளமத எத்தமன முமற ணவண்டுமானாலும் பின் படித்துக் பகாள்ளலாம். ஆராய்ந்து கண்டு பிடித்தவர் வாயால் உேர்வு பூர்வமாகக் ணகட்கும் சந்தர்ப்பம் இன்பனாரு முமற வாய்க்குமா?

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

அவர் பசான்னார். “ராைராை ணசாைனின் ணபரன், ராணைந்திர ணசாைனின் மகன் முதலாம் ராைாதி ராைன். அவனுக்கு விைய ராணைந்திர ணசாைன் என்ற பபயரும் உண்டு. அவன் மிகச்சிறந்த வீரன். பாராக்கிரம சாலி. அவன் ணசாை நாட்மட ஆண்ட காலத்தில் அவனும் அவன் தம்பி இரண்டாம் ராணைந்திர ணசாைனும் ஒரு சமயம் காட்டு வழியில் பயேம் பசய்த ணபாது சில சித்தர்கள் கூடி ஒரு சிவலிங்கத்மத வேங்கிக் பகாண்டிருந்தமதப் பார்த்தார்கள். சிறந்த சிவபக்தர்களான ராைாதி ராை ணசாைனும் அவன் தம்பியும் பயேத்மத நிறுத்தி சிவலிங்கத்மதத் தாங்களும் வேங்கினார்கள். வேங்கி நிமிர்ந்த ணபாது ஒரு கேம் சிவலிங்கம் ணைாதிமயமாக ஒளிர்ந்தது. பரவசப்பட்டுப் ணபான முதலாம் ராைாதிராை ணசாைன் அந்த சிவலிங்கத்தால் மிகவும் ஈர்க்கப்பட்டான். தன் தாத்தா ராைராை ணசாைன் கட்டிய தஞ்மச பபரிய ணகாயிலிற்கு இமேயாக ஒரு பிரம்மாண்டமான ணகாயிமலத் தன் காலத்தில் கட்ட நீண்ட காலமாக ஆமசப்படுவதாகவும் அதற்கான சிவலிங்கமாகணவ அந்த சிவலிங்கத்மதத் தான் காண்பதாகவும் அந்த சித்தர்களிடம் பதரிவித்தான்...”

ப

”சித்தர்கள் அந்த சிவலிங்கம் சாதாரேமானதல்ல என்றும் அமத பூஜிப்பதும் வேங்குவதும் எல்ணலாருக்கும் முடியக்கூடியதல்ல என்றும் பசால்ல மன்னன் அமத விளக்குமாறு ணகட்டான். சித்தர்கள் விளக்கினார்கள். ஆனால் அந்த விளக்கங்கள் சூட்சும வார்த்மதகளால் இருக்கணவ முதலாம் ராைாதி ராை ணசாைனுக்கு அது பதளிவாக விளங்கவில்மல.. அவன் மீண்டும் தன் ஆமசமய பவளிப்படுத்தி அந்த சிவலிங்கத்திற்கு தகுந்த இடத்தில் ணகாயில் கட்ட ஆமசப்படுவதாகவும், சித்தர்கள் எப்படிக் கூறுகிறார்கணளா அப்படிணய பூமை முமறகமளப் பின்பற்ற சம்மதிப்பதாகவும் கூறினான். சாளுக்கியர்களிடம் ணபார் புரிய சில நாட்களில் பசல்லப் ணபாவதாகவும் வந்து ணகாயில் ணவமலகமள ஆரம்பிக்கப் ணபாவதாகவும் கூறினான். முக்காலமும் அறிந்த அந்த

சித்தர்களில் ஒருவர் மன்னரிடம் புன்னமகயுடன் பசான்னார். “ணபார் முடிந்து நீ வந்தால் அது குறித்து ணயாசிக்கலாம்”

்

ரக

ச

ிய

ம

”மகிழ்ச்சியுடன் சித்தர்கமள வேங்கி ணபாரில் பவல்ல ஆசி வைங்குமாறு முதலாம் ராைாதி ராை ணசாைன் ணகட்க அவர்கள் ”ணசாைர் பவல்வர்” என்று ஆசி வைங்கினர். மன்னன் மகிழ்ச்சியுடன் பசன்றான். அவன் சாளுக்கியருடன் பகாப்பம் என்ற இடத்தில் ணபாரிட்டான். ணபாரில் யாமன மீது அமர்ந்து ணபாரிட்ட அவன் எதிரிகளின் அம்பு பட்டு படுகாயமுற்று இறந்து ணபானான். ஆனால் அவன் தம்பி இரண்டாம் ராணைந்திர ணசாைன் பதாடர்ந்து ணபாமர நடத்தி ணபாமரச் ணசாைர்கள் பவன்றார்கள்.”

ப

ரம (ன )்

”அடுத்ததாக அரியமே ஏறிய இரண்டாம் ராணைந்திர ணசாைன் சித்தர்கள் அண்ேனிடம் “ணபார் முடிந்து நீ வந்தால் அது குறித்து ணயாசிக்கலாம்” என்று பசான்னமதயும், ”நீ பவல்வாய்” என்று ஆசி வைங்காமல் ”ணசாைர் பவல்வர்” என்று ஆசி வைங்கியமதயும் ணயாசித்து நடப்பமத அவர்கள் முன்கூட்டிணய அறிந்திருந்தார்கள் என்று முடிவுக்கு வந்தான். சித்தர்கள் என்ன பசால்லியும் ணகட்காமல் அந்த ’ஒளிரும்’ சிவலிங்கத்மத அவன் அமடய விரும்பியது தான் அவனுக்கு எமனாய் வந்து விட்டது என்று நிமனத்தான். மீண்டும் அந்த சித்தர்கமளயும் சிவலிங்கத்மதயும் சந்திக்க இரண்டாம் ராணைந்திரச் ணசாைன் விரும்பா விட்டாலும் அந்தக் காட்டு வழியில் இன்னும் சித்தர்கள் சிவலிங்கத்மதப் பூஜித்தபடி இருக்கிறார்களா என்றறிய ஒற்றர்கமள அனுப்பினான். ஆனால் அந்த இடத்தில் சிவலிங்கம் இருந்ததற்ணகா, சித்தர்கள் அங்கு பூமை பசய்ததற்ணகா எந்த சுவடும் கூட இருக்கவில்மல” அவர் முடித்து விட்டு அவமனணய கூர்ந்து பார்த்தார். முன்பு அமரகுமறயாய் ஓமலச்சுவடிமயப் படித்துச் பசான்ன நபர்

்

ம

இவ்வளவு பதளிவாய் அந்த சம்பவத்மதச் பசால்லவில்மல என்பமத அந்த மனிதன் நிமனவு கூர்ந்தான். சிவலிங்கத்தின் தன்மம குறித்து சித்தர்கள் விளக்கினார்கள் என்பமதச் பசான்ன அவர் அமத விளக்காமல் விட்டமதயும் அவன் கவனித்தான். முன்பு படித்த மனிதர் அந்தப் பகுதி சுத்தமாய் விளங்கவில்மல என்பமத ஒத்துக் பகாண்டு இருந்தார்.

ிய

”அந்த சிவலிங்கம் தன்மமமய அந்த சித்தர்கள் எப்படி விளக்கினாங்கன்னு நீங்க பசால்லலிணய”

ரக

ச

”அமத அப்படிணய பமாழி பபயர்த்திருக்கிணறன். நீங்கணள அமதப் படிச்சுக்கலாம். எனக்கும் வார்த்மதகள் பதளிவாய் கிமடச்சாலும் பபாருள் பதளிவாய் விளங்கமல”

ரம (ன )்

’யாருக்கு விளங்கா விட்டாலும் குருஜிக்குப் பபாருள் பதளிவாய் விளங்கும்’ என்று நிமனத்த அந்த மனிதன் ஓமலச்சுவடிமயயும், அந்தக் காகிதங்கமளயும் தன் சூட்ணகஸில் பத்திரப்படுத்தி விட்டுக் ணகட்டான். “அந்தப் ணபார், ராைாதி ராை ணசாைன் இறந்தது எல்லாம் நிைம் தானா”

ப

”அபதல்லாம் உண்மம தான். அந்தப் ணபார் 1054 ஆம் ஆண்டு நடந்தது. யாமன ணமல் இறந்ததும் உண்மம தான். “யாமன ணமல் துஞ்சிய ணதவர்” என்ற பபயமர முதலாம் ராைாதி ராை ணசாைனுக்கு வாங்கிக் பகாடுத்தது. அவனுக்குப் பின் அவன் மகன்கள் யாரும் ஆட்சிக்கு வரவில்மல. தம்பி இரண்டாம் ராணைந்திர ணசாைன் தான் ஆட்சிக்கு வந்தான். அதுவும் உண்மம தான்...” தமிைாராய்ச்சி வல்லுனர் பசான்னார்.

சிறிது ணநரம் பமௌனமாய் இருந்து விட்டு அந்த மனிதன் ணகட்டான். ”இந்த ஓமலச்சுவடி நிைமாகணவ 950 வருஷங்களுக்கு முந்தினதாக தான் இருக்குமா? பிற்காலத்துல எழுதப்பட்டதாக இருக்காதா?”

்

ஓமலச்சுவடிமயப்

பார்த்ததில்மலன்னு

ச

“இது மாதிரி பசான்னீங்கணள ஏன்?”

ிய

ம

அவர் பசான்னார். “நான் அந்த ஓமலயின் காலத்மதயும் ஆராய்ச்சி பசய்து விட்ணடன். இது அந்தக் காலத்ணதாடது தான்.”

ரக

“இது மாதிரியான ஒரு தனி சம்பவத்மத இத்தமன விரிவாக அந்தக் காலத்தில் ஒரு ஓமலச்சுவடியில் யாரும் எழுதி மவத்து நான் பார்த்ததில்மல. இந்த சம்பவம் குறித்து அமரகுமறயாகக் கூட ணவபறங்கும் நான் ணகள்விப்பட்டதில்மல....”

ரம (ன )்

பசால்லி விட்டு எமதணயா அந்த தமிழ் வல்லுனர் பசால்லலாமா ணவண்டாமா என்று ணயாசிப்பது ணபால அவனுக்குப் பட்டது. அந்த ணநரத்தில் அவர் முகத்தில் ணலசாக ஒரு இனம் புரியாத பயத்மதயும் அவன் கவனித்தான்.

அத்தியாயம் - 21

ப

அந்த மனிதன் தமிைாராய்ச்சி வல்லுனரிடம் பசான்னான். “என்னணவா பசால்ல வர்ற மாதிரி இருக்கு. தயங்காமல் பசால்லுங்க”

எச்சிமல விழுங்கியவராக தமிழ் வல்லுனர் பசான்னார். “நான் பசால்றது பகுத்தறிவுக்குப் பபாருந்தாத விஷயமா உங்களுக்குத் ணதாேலாம்.. ஆனால் நடந்தபதன்னணவா உண்மம தான்....”

்

ம

“பரவாயில்மல பசால்லுங்க”

ரக

ச

ிய

“இந்த ஆராய்ச்சி நடத்திகிட்டிருக்கறப்ப மூணு தடமவ ஆராய்ச்சி பசய்துகிட்டிருந்த ரூணமாட டியூப்மலட் ஃப்யூஸ் ஆச்சு... ஒரு வாரத்துல மூணு தடமவ இப்படி ஆனது எனக்கு இயல்பாய் படல. ராத்திரில இந்த பிரச்சிமனன்னா பகல்ல யாணரா அடிக்கடி கதமவத் தட்டறாங்க. ணபாய்ப் பார்த்தா ஆணள இல்மல...”

ரம (ன )்

அந்த மனிதன் பசான்னான். “இந்தக் காலத்துல டியூப் மலட் க்வாலிடி அந்த அளவுக்குத் தான் இருக்கு. எல்லாம் மசனா ப்ராடக்ட். அப்படி தான் இருக்கும்.. பகல்ல அடிக்கடி கதமவத் தட்டறது பக்கத்து முனிசிபல் ஸ்கூல் பசங்களா இருக்கும். அவங்களுக்கு அது விமளயாட்டு. ணவற ஒண்ணும் இல்மல...” அவர் பமல்ல தமலயமசத்தார்.

அவன் ணகட்டான். “எங்களுக்கு முக்கியமாய் பதரிய ணவண்டியது ஒண்ணு இருக்கு. இந்த சிவலிங்கம் யார் பூமை பசய்யணும்ணனா, அமத தீர்மானிக்கிறது யாருன்ணனா இந்த ஓமலச்சுவடில இருக்கா?”

ப

”அப்படி எதுவும் இல்மல.”

அவன் எழுந்தான். அவர் பசான்னார். “நான் இன்மனக்ணக படல்லி திரும்பலாம்னு இருக்ணகன்.... குருஜி கிட்டயும் பசால்லிடுங்க..” அவன் தமலயமசத்து விட்டு பவளிணயறினான்.

்

ிய

ம

பவளிணய வந்தவுடன் தஞ்மசப் பல்கமலக்கைக ஆராய்ச்சியாளர் நண்பருக்குப் ணபான் பசய்தான். “எனக்கு அந்த ஓமலச்சுவடி எங்ணக இருந்து கிமடச்சுதுன்னு அட்ரஸ் ணவணுணம”

ரக

ச

”அது ’ணதனி’ல இருந்து கிமடச்ச ஓமலச்சுவடி. பகாடுத்த ஆள் வயசானவர். ணைாதிடர். அட்ரமஸக் குறிச்சுக்கறீங்களா, இல்மல ணபானில் ணபசறீங்களா? ணபான் நம்பர் ணவணும்னாலும் தர்ணறன்” ”ணநர்லணய ணபாய் அந்த ஆமளப் பார்க்கணறன். அட்ரஸ் பசால்லுங்க”

ரம (ன )்

அந்த நண்பர் விலாசத்மதச் பசால்ல உடனடியாக அங்கிருந்து அந்த மனிதன் ணதனி கிளம்பினான். அந்த விலாசத்மதக் கண்டு பிடிப்பது சிரமமாய் இருக்கவில்மல. நகர மமயத்திணலணய ஒரு குறுகலான வீதியில் ஓட்டு வீடாக அது இருந்தது. வீட்டின் முன் “இ.சுப்பிரமணியன், ணைாதிடர்” என்று சாயம் ணபான பபயர்ப்பலமக பதரிவித்தது. அமைப்பு மணி இருக்கவில்மல. அந்த மனிதன் கதமவத் தட்டினான்.

ப

முடிபயல்லாம் நமரத்த, கதர் சட்மட ணவட்டி அணிந்திருந்த முதியவர் கதமவத் திறந்து அவமனக் ணகள்விக்குறியுடன் பார்த்தார். ”வேக்கம். நான் தஞ்சாவூர் தமிழ்ப் பல்கமலகைகத்துல இருந்து வர்ணறன்”

்

ம

”வேக்கம். உள்ணள வாங்க.” என்று வரணவற்றவர் உள்ணள சிறிய வரணவற்பமறயில் இருந்த பிரம்பு நாற்காலிமயக் காட்டி “உட்காருங்க” என்றார். உள்ணள இருந்து அந்த ணைாதிடர் சாயலிணலணய இருந்த நடுத்தர வயதுக்காரர் ஒருவர் எட்டிப் பார்த்து ”யாருண்ோ?”

ிய

”தஞ்சாவூர் தமிழ்ப் பல்கமலகைகத்துல இருந்து வந்திருக்கார்” என்று ணைாதிடர் பதிலளிக்க தமலயாட்டி விட்டு அவர் மறுபடியும் உள்ணள மமறந்தார்.

ரக

ச

ணைாதிடர் அந்த மனிதனுக்கு எதிரில் இருந்த சாய்வு நாற்காலியில் அமர்ந்தபடி “என்ன விஷயமா வந்திருக்கீங்க?” என்று ணகட்டார்.

ரம (ன )்

”எங்க பல்கமலக்கைகத்துல நீங்க பகாடுத்த ஓமலச்சுவடிகமள எல்லாம் தான் இப்ப ஆராய்ச்சி பசய்துகிட்டிருக்ணகாம். பராம்ப உபணயாகமா இருக்கு.” முதியவர் பசான்னார். “மகிழ்ச்சி”

”இந்த ஓமலச்சுவடிகள் உங்க கிட்ட எப்படி வந்ததுன்னு பதரிஞ்சுக்கலாமா? எங்கணளாட குறிப்புக்காகத் தான் ணகட்கணறன்”

ப

”முக்கால் வாசி ஓமலச்சுவடிகள் பரம்பமர பரம்பமரயாய் எங்க கிட்ட இருந்தது. கால்வாசி என் குருநாதர் சிதம்பரநாத ணயாகி தந்தது...” ”குருநாதர்னா?”

்

ிய

ம

“ணைாதிடத்துல அவர் தான் எனக்கு குருநாதர். அவர் பபரிய ணயாகி. விடாமல் நாலஞ்சு நாள் பசால்லிக் பகாடுப்பார். அப்புறமா பரண்டு மூணு வருஷம் ஆள் கண்லணய சிக்க மாட்டார். எங்ணகயாவது யாத்திமர ணபாயிடுவார். திரும்ப வருவார். சில நாள் ராத்திரி பகலாய் பசால்லிக் பகாடுப்பார். மறுபடி காோமல் ணபாயிடுவார்...” முதியவருக்குத் தன் குருநாதமரப் பற்றி பசால்மகயில் முகத்தில் ணபரன்பு பதரிந்தது. “அவர் இப்ணபா...?”

ரக

ச

“ஆறு வருஷங்களுக்கு முன்னால் சமாதியாயிட்டார்.”

ரம (ன )்

சிவலிங்கம் குறித்த ஓமலச்சுவடிமயத் தந்தது அவரது குருநாதராகத் தான் இருக்க ணவண்டும் என்று அந்த மனிதன் யூகித்தான். ஆனாலும் உறுதிப்படுத்திக் பகாள்ள நிமனத்தான். “நீங்க பகாடுத்த ஓமலகள்ல ஒரு ஓமலச்சுவடி வித்தியாசமாய் இருந்துச்சு....” “எந்த ஓமலச்சுவடி?”

“சித்தர்கள் பூமை பசய்து வந்த சிவலிங்கம் பத்தி எழுதியிருந்த ஓமலச்சுவடி.. ணசாைர்கள் காலத்ணதாடது...”

ப

ணைாதிடர் ஒரு கேம் மூச்சு விட மறந்து அவமனணய கூர்ந்து பார்த்தார். திடீபரன்று அவர் முகத்தில் பதரிந்த பபரிய மாற்றம் அவமனயும் அவமரக் கூர்ந்து பார்க்க மவத்தது. ஒரு நிமிடம் கழித்து அவனாகணவ பதாடர்ந்தான். ”மற்ற எல்லா சுவடிகமள விட அது வித்தியாசமாய் இருந்துச்சு....”

ணைாதிடர் பமல்ல வச்சிருந்தது....”

பசான்னார்.

“அது

என்

குருநாதர்

்

ம

”அந்த சிவலிங்கம் பத்தின ணவபறதாவது ஓமலச்சுவடிகள் அவர் கிட்ட இருந்ததா?”

ரக

ச

ிய

”இல்மல. என் கிட்ட இருந்தமத எல்லாம் தந்துட்ணடன். எனக்குப் பின்னாடி அந்த ஓமலச்சுவடிகமள நல்லபடியா பாதுகாக்கிற மாதிரி வீட்டுல யாரும் இல்மல. எல்லாம் இங்க்லீஷ் படிப்பு படிச்சு ணவமலல இருக்கிறவங்க. இந்த ஓமலச்சுவடிகள்ல அவங்களுக்கு ஆர்வம் இல்மல.... அதனால தான் எல்லாத்மதயும் தந்துட்ணடன். அரசாங்கமாவது பத்திரமா வச்சிருக்குணம...”

ரம (ன )்

”நல்ல காரியம் பசஞ்சீங்க... அந்த சிவலிங்கம் பத்தின ஓமலச்சுவடி ணவபறதாவது இருந்து உங்க குருநாதர் ணவற யார் கிட்டயாவது பகாடுத்துட்டு ணபாயிருக்க வாய்ப்பிருக்கா?” “இல்மல” அவர் ணயாசிக்காமல் பசான்னார்.

அவன் பசான்னான். “அப்படி இருந்தா அதுக்கு நாங்க நல்ல விமல தரத் தயாராய் இருக்ணகாம்....” “இருந்தால் எனக்கு பசால்றதுல என்ன நஷ்டம்?”

ப

அவனுக்கு ஏணனா அவர் எமதணயா மமறக்கிறார் என்று ணதான்றியது. அவரிடம் ணபச்சுக் பகாடுத்தால் மமறக்கிற விஷயம் என்ன என்றாவது பதரியலாம். ஒன்றும் பதரியாதவன் ணபால, அந்த ஓமலச்சுவடி மூலம் தான் அப்படி ஒரு சிவலிங்கத்மதப் பற்றி

ணகள்விப்பட்டவன் ணபால, அவன் ணகட்டான். “அப்படி ஒரு சிவலிங்கம் இருக்குங்களா?”

்

ம

”இருக்குன்னு என் குருநாதர் பசான்னார். அவர் பபாய் பசால்ல மாட்டார்”

ிய

“அது இப்ப எங்ணக இருக்குன்னு பதரியுமா?”

ச

“பதரியமல”

ரக

”நீங்க அந்த ஓமலச்சுவடிமயப் படிச்சிருப்பீங்க இல்மலயா?” சிறிது தயக்கத்துக்குப் பின் அவர் தமலயாட்டினார்.

ரம (ன )்

அவன் அவமரணய கூர்ந்து பார்த்தபடி பசான்னான். “நாங்களும் படிச்சுப் பார்த்ணதாம். பல இடங்கள்ல எங்களுக்கு அர்த்தம் புரியல” அவர் பசான்னார். “எனக்கும் தான்... முக்கியமா அந்த சிவலிங்கத்ணதாட தன்மமகமளப் பத்தி சித்தர்கள் விளக்கின தமிழ் ணவணும்ணன முடிச்சுகள் ணபாட்டு எழுதின மாதிரி இருக்கும். அது அந்த ணசாை ராைாவுக்கு மட்டுமல்ல அவ்வளவு சீக்கிரமா யாருக்குணம புரியாது....”

ப

அவர் அந்த ஓமலச்சுவடிமயப் படித்திருப்பதாக ஒப்புக் பகாண்டு அமதப் பற்றி அவணர ணபசியதால் அவனுக்கு சுற்றி வமளக்காமல் விஷயத்துக்கு வர முடிந்தது. “ஆனால் உங்கள் குருநாதருக்குப் புரிந்திருக்குணம. அவர் விளக்கி இருப்பாணர?”

்

”அந்த ஓமலச்சுவடி அவர் கிட்ட எப்படி வந்தது?”

ம

”விளக்கமல. எல்லாத்மதயும் எல்லார்னாலயும் விளங்கிக்க முடியாதுன்னு பசால்லிட்டார். அதுக்கு அவசியமும் இல்மலன்னார். ஒரு பசால் பசால்லிட்டார்னா அப்புறம் அவர் அதிலிருந்து மாற மாட்டார். அதனால அப்புறமா நானும் ணகட்கமல”

ச

ிய

“அவணராட குருநாதர் அவருக்குக் பகாடுத்ததாம். அவணராட குரு ஒரு சித்தர்... அவமர நான் கூட பார்த்ததில்மல. அவர் வசம் அஷ்ட சித்தியும் இருந்ததுன்னு என் குருநாதர் பசால்வார்....”

ரக

அந்த மனிதன் பசான்னான். “எனக்கு அந்த சிவலிங்கம் பத்தி நிமறய பதரிஞ்சுக்கணும்னு ஆவலாய் இருக்கு. யார் கிட்ட ணபாய் ணகட்டால் பதரியும்”

ரம (ன )்

”அது பதரிஞ்சிருந்தா நாணன அவங்க கிட்ட ணபாய் ணகட்டு பதரிஞ்சுகிட்டிருந்திருப்ணபன்.” அந்த மனிதனுக்கு இனி எந்த உபணயாகமான பதிலும் அவரிடம் இருந்து வராது என்று புரிந்து விட்டது. அவருக்கு நன்றி பசால்லி விட்டுக் கிளம்பினான்.

ப

அந்த ணைாதிடர் அவமன வழியனுப்பி விட்டு நடந்தமத இன்னும் நம்ப முடியாமல் ஆழ்ந்த சிந்தமனயில் ஆழ்ந்தார். அவருமடய குரு சமாதியமடவதற்கு முன் கமடசியாக அவரிடம் அந்த சிவலிங்கத்மதக் குறித்து விசாரித்துக் பகாண்டு யாராவது ஒருவன் ஒரு நாள் வருவான் என்றும் அதன் பின் பசய்ய ணவண்டியது என்ன என்றும் பசால்லி இருந்தார். ஓமலச்சுவடியில் மட்டுணம இருந்த அந்தத் தகவல்கமள மவத்து

்

ம

யாணரா ஒருவர் என்றாவது வந்து தன்மன சந்திப்பார்கள் என்பமத நம்ப அவருக்கு அப்ணபாது கஷ்டமாகத் தான் இருந்தது. அவர் குருநாதர் அப்ணபாது பசால்லி இருந்தார். “அப்படி ஒருத்தன் வந்தால் சிவலிங்கம் இடம் மாறும் காலம் வந்து விட்டது என்று அர்த்தம்”.....

ிய

“ஒரு ணவமள நான் உயிணராடு இருக்கும் ணபாது அப்படி யாரும் வரா விட்டால்? நான் பசத்ததுக்கப்பறம் வந்தால்?” ணைாதிடர் ணகட்டார்.

ரம (ன )்

ரக

ச

“ஒருத்தருக்கு விதிச்சிருக்கிற ணவமல முடியாமல் யாரும் சாகறதில்மல. அதனால நீ இருக்கறப்பணவ அது நடக்கும்னு நம்பணறன். அப்படி நடக்கமலன்னா கடவுள் சித்தம் ணவற மாதிரி மாறிடுச்சுன்னு அர்த்தம். அவர் அந்த ணவமலமய இன்பனாருத்தர் மூலமா ணவறு விதமா நடத்திக்குவார். நமக்கு அதுல ணயாசிக்க எதுவுமில்மல...” உள்ணள இருந்து அவர் தம்பி அவசரமாக வந்தார். “அண்ோ நான் ணகாயிலுக்குப் ணபாயிட்டு இப்ப வந்துடணறன்.....” ணைாதிடர் தமலயமசத்தார். அவர் தம்பி விமரந்தார்.

ப

தம்பி ணபானவுடன் கதமவத் தாளிட்டு விட்டு ணைாதிடரும் விமரந்து தனதமறக்குச் பசன்று பமைய டிரங்குப் பபட்டி ஒன்மறத் திறந்தார். அதனுள் அவர் குருநாதர் தந்திருந்த அரக்கு மவத்து மூடப்பட்டிருந்த உமற ஒன்மற எடுத்தார். அமதப் பிரித்துப் பார்த்த ணபாது அதற்குள்ணள ஒரு விலாசம் எழுதப்பட்டிருந்த காகிதமும் இன்பனாரு அரக்கு மவத்து மூடப்பட்டிருந்த உமறயும் இருந்தது. அந்த விலாசத்மதப் படித்தார். ஏபைட்டு மணி ணநரப் பயேம் பசய்ய

ணவண்டிய தூரம்.... அந்த இன்பனாரு அரக்கு மவத்து மூடப்பட்டிருந்த உமறமய அந்த விலாசத்தில் ணசர்க்க ணவண்டும்... ணைாதிடர் நாமளணய கிளம்ப முடிவு பசய்தார்.

்

ிய

ம

அணத ணநரத்தில் அந்த மனிதன் அந்த பதருக்ணகாடிக்குப் ணபாயிருந்தான். அவமன யாணரா மகதட்டி “சார்.. சார்...” என்று அமைப்பது ணகட்டது. திரும்பிப் பார்த்தான். ணைாதிடர் வீட்டில் உள்ணள இருந்து எட்டிப்பார்த்த நபர் தான் மூச்சிமறக்க ஓடி வந்து பகாண்டிருந்தான்.

ரக

ச

அருணக வந்தவன் மூச்சு வாங்கியபடி பசான்னான். “நீங்க அண்ோ கிட்ட பசால்லிகிட்டு இருந்தமத நானும் ணகட்ணடன்.... அந்த சிவலிங்கம் பத்தின தகவல்கள் எனக்கு பதரியும்.....”.

ரம (ன )்

அத்தியாயம் - 22

அந்த மனிதன் ணைாதிடரின் தம்பிமய ஆணலாசமனயுடன் பார்த்தான். பின் ”என்ன எல்லாம் பதரியும்?” என்று சந்ணதகத்துடன் ணகட்டான். ணைாதிடரின் தம்பி சிறிது தயங்கி விட்டுச் பசான்னான். “நீங்க அண்ோ கிட்ட ணபசறப்ப ஏதாவது தகவல் பசான்னா நல்ல விமல தர்றதா பசான்னீங்க”

ப

”அந்த சிவலிங்கம் சம்பந்தமான ணவபறதாவது ஓமலச்சுவடி இருந்தா அதுக்கு நல்ல விமல தர்றதா பசான்ணனன்... உங்க கிட்ட அப்படி எதுவும் ஓமலச்சுவடி இருக்கா?”

்

ம

ணைாதிடர் தம்பி முகத்தில் இருந்த உற்சாகம் உடனடியாக வழிந்தது. ”என் கிட்ட ஓமலச்சுவடி எதுவும் இல்மல. ஆனா அந்த ஒளிரும் சிவலிங்கம் பத்தி என் அண்ோவும், அவணராட குருநாதரும் ணபசிகிட்ட நிமறய விஷயங்கள் பதரியும்.... நீங்க பேம் தர்றதா இருந்தா பசால்ணறன்”

ிய

”உங்க ணபர் என்ன?” “என் ணபர் சரவேன்.”

ரக

ச

“சரவேன் நீங்க பசால்ற விஷயம் எங்களுக்கு புதுசாகவும், பயன்படற மாதிரியாகவும் இருந்தால் பேம் தர்ணறன். முதல்ல எந்த மாதிரி தகவல் உங்க கிட்ட இருக்குன்னு பசால்லுங்க. பேம் தரக்கூடியதா இல்மலயான்னு நான் பசால்ணறன்....”

ரம (ன )்

சரவேன் எமதச் பசான்னால் பேம் கிமடக்கும் என்று ணயாசித்தான். தன்னிடம் உள்ள தகவல்கள் பேம் சம்பாதிக்கக் கூடியமவயா இல்மலயா என்பமத அவனால் ஊகிக்க முடியவில்மல. சிறிது ணயாசித்தான்.

ப

அவன் ணயாசிப்பமதப் பார்த்த அந்த மனிதன் ணகட்டான். “அந்த சிவலிங்கம் இப்ப எங்ணக இருக்குன்னு அவங்க ணபசிகிட்டதுண்டா? அந்த சிவலிங்கத்ணதாட தன்மமகமளப் பத்தி அவங்க ணபசிகிட்டதுண்டா? எந்த விதத்துல உங்க அண்ோணவாட குருநாதரும் அந்த சிவலிங்கமும் சம்பந்தப்படறாங்கன்னாவது பசால்ல முடியுமா?”

“உங்க மூோவது ணகள்விக்கு என்னால பதில் பசால்ல முடியும்”

்

ிய

ம

அடுத்த ஐந்தாம் நிமிடம் ஆள் நடமாட்டம் அதிகமில்லாத பூங்கா ஒன்றின் சிபமண்ட் பபஞ்சில் இருவரும் அமர்ந்திருந்தார்கள். அந்த மனிதன் சரவேனிடம் பசான்னான். “சரி பசால்லுங்க”

ரக

ச

பசால்வமத எல்லாம் ணகட்டு விட்டு இவன் காசு தராமல் ணபாய் விட்டால் என்ன பசய்வது என்று சரவேன் ணயாசித்தான். அமதப் புரிந்து பகாண்ட அந்த மனிதன் ஒரு ஆயிர ரூபாய் ணநாட்மட எடுத்து சரவேனின் சட்மடப் மபயில் திணித்தான். “நீங்க உங்களுக்கு பதரிஞ்சமத எல்லாம் ஆரம்பத்தில் இருந்து பசால்லுங்க.... அந்த தகவல்கள் எனக்கு உபணயாகப்பட்டுதுன்னா இன்னும் தர்ணறன்......”

ப

ரம (ன )்

சரவேன் ஆரம்பத்தில் இருந்து ஆரம்பித்தான். ”எங்கண்ோணவாட குருநாதர் சாகறதுக்கு சில மாசம் முன்னாடி தன் கிட்ட இருக்கற சில ஓமலகமள எல்லாம் அண்ோ கிட்ட பகாண்டு வந்து தந்தார். அதுல ஒண்ணு தான் உங்க கிட்ட கிமடச்ச ஓமல. மத்த எல்லா ஓமலச்சுவடிகளும் ணைாதிட சம்பந்தமானமவ. அந்த ஓமலமயப் படிச்சு அண்ோ ஆச்சரியத்ணதாட ’அபதல்லாம் உண்மமயான்னு’ ணகட்டார். ஆமான்னு குருநாதர் பசான்னார். அண்ோ ’அந்த சிவலிங்கத்மத நீங்க பார்த்திருக்கீங்களான்னு ணகட்டதுக்கு அவர் பார்த்திருக்ணகன்னு பசான்னார். ஆனா அந்த சிவலிங்கம் எங்ணக இருக்குன்னு அண்ோ ணகட்டப்ப அவர் பதில் பசால்லமல. அவர் பசால்ல ணவண்டான்னு தீர்மானிச்சுட்டா அவர் வாயில இருந்து அப்புறம் எதுவும் வராது. அதனால் அண்ோ அந்த சிவலிங்கம் பத்தின ஓமல உங்க மகக்கு எப்படி வந்ததுன்னு ணகட்டார். அதற்கு அவணராட குருநாதர் தந்ததுன்னு பசான்ன குருநாதர் அப்ணபாமதக்கு எமதயும் பசால்லமலன்னாலும்

இன்பனாரு நாள் சிவலிங்கம் பத்தி ணபசறப்ப ஒரு முக்கியமான தகவல் பசான்னார். அமதயும் பராம்ப ரகசியமா பசான்னார்.....”

்

ிய

ம

சரவேன் ஒரு கேம் நிறுத்தி அந்த மனிதமனப் பார்த்து பபருமமயாகப் புன்னமகத்தபடி பசான்னான். “பகவான் கிருமபல எனக்கு காது நல்ல கூர்மம. அதனால தான் அவர் பசான்னமத என்னால ணகட்க முடிஞ்சுது”

ரக

ச

அவன் காது கூர்மம அந்த மனிதமன வியக்க மவக்கவில்மல. “அவர் என்ன பசான்னார்?” என்ற ணகள்விமய வறண்ட குரலில் அவன் ணகட்டான்.

ரம (ன )்

சரவேன் அந்த குருநாதமரப் ணபாலணவ குரமலக் குமறத்துக் பகாண்டு பசான்னான். “அந்த சிவலிங்கத்மத பாதுகாத்து பராமரிக்க மூணு மார்க்கத்துல மூணு ணபர் இருக்காங்களாம். அதுல ஒருத்தர் தான் சிவலிங்கத்துக்கு பூமை பசய்யறதுன்னாலும் சில விணசஷ நாள்கள்ல மூணு ணபரும் ணசர்ந்து சிவலிங்கத்மத வேங்குவாங்களாம். அந்த மூணு ணபர்ல அண்ோணவாட குருநாதரும் ஒருத்தராம்...அந்த சிவலிங்கம் சம்பந்தமான ஓமல சிவலிங்கம் முதலாம் ராைாதிராைன் காலத்துல எழுதப்பட்டதாம்... சிவலிங்கத்ணதாட தன்மமகமளயும் அந்த ஓமல விரிவாய் பசான்னதால அந்த மூணு ணபர்ல ஒருத்தர் மகல ஒரு புனித பரகார்டாய் அந்த காலம் முதல் இருந்து வந்துச்சாம்... அவருக்கும் முதல்ல அவணராட குருநாதரும் அமத வச்சிருந்தாராம்....”

ப

பசுபதியின் தாய் ணகள்விப்பட்டது இந்த மூவர் குழுமவயாக இருக்குணமா என்று அந்த மனிதனுக்கு சந்ணதகம் வந்தது. சரவேமன அவன் இமடமறித்துக் ணகட்டான். “மூணு மார்க்கத்துல மூணு ணபருன்னா என்ன அர்த்தம்?”

சரவேன் விழித்தான். பின் தயக்கத்துடன் உண்மமமயச் பசான்னான். “எனக்கு காது கூர்மமயா இருக்கற அளவுக்கு அறிவு கூர்மம பத்தாது. அவர் பசான்னமத அப்படிணய பசான்ணனணன ஒழிய எனக்கும் அது புரியமல...”

ிய

்

அந்த உங்க

ம

”பரவாயில்மல.... அவர் உங்கண்ோவுக்கு ஓமலச்சுவடிமய தந்ததால இப்ப இருக்கற மூவர்ல அண்ேனும் ஒண்ணுன்னு எடுத்துக்கலாமா?”

ரம (ன )்

ரக

ச

”அப்படியில்மல ணபால இருக்கு. எங்கண்ோ ணகட்டார். ”சிவலிங்கத்மதப் பராமரிக்கற மூணு ணபர்ல ஒரு ஆளுக்குப் ணபாக ணவண்டிய அந்த ஓமலமய என் கிட்ட பகாடுத்திருக்கீங்கணள, ஏன்”. அதுக்கு குருநாதர் பசான்னார். “இந்த தடமவ எதுவும் ணநர் வழியில் நடக்க வாய்ப்பில்மல... அடுத்த ஆமள நான் ணநரில் சந்திக்க வாய்ப்பில்மல. அதனால் உன் கிட்டணய இருக்கட்டும்”. அண்ோ தனக்கும் வயசாயிட்டதால இந்த ஓமலச்சுவடிமய இனி என்ன பசய்யறதுன்னு ணகட்டதுக்கு மற்ற ஓமலச்சுவடிகமள என்ன பசய்யறிணயா அணதாட ணசர்த்து இமதயும் அப்படிணய பசய்னு பசால்லிட்டார். தஞ்சாவூர் பலகமலக்கைகத்துல தமிைாராய்ச்சிக்கு பமைய ஓமலகள் இருந்தால் தந்து உதவணும்னு அறிவிப்பு வந்தவுடணன எங்கண்ோ எல்லாத்மதயும் பகாடுக்கறப்ப இமதயும் தந்துட்டார்...”

ப

அந்த மனிதன் சரவேமனக் கூர்மமயாகப் பார்த்துக் ணகட்டான். “இந்த சிவலிங்கம் பத்தி அவங்க பசான்னமதக் கவனமா ணகட்டு ஞாபகம் மவச்சுக்க உங்களுக்கு எப்படித் ணதாணுச்சு... உங்கண்ோணவாட குருநாதர் இறந்ணத ஆறு வருஷம் ஆச்சுன்னு உங்கண்ோ பசான்னாணர”

்

ம

”அந்த சிவலிங்கத்ணதாட சக்தி எல்மல இல்லாதது. அமத வச்சு வேங்கறவன் அமடயற சக்தியும் எல்மல இல்லாததுன்னு குருநாதர் ஒரு தடமவ அண்ேன் கிட்ட பசான்னார். அதனாணலணய அதுல எனக்கு ஆவல் அதிகமா இருந்துச்சு. அதனாணலணய அமதப் பத்தி அவங்க ணபசினா காது தானா கூர்மமயாயிச்சு.”

ரக

ச

ிய

தன் சட்மடப் மபயில் இருந்து சில ஆயிரம் ரூபாய் தாள்கமள எடுத்து மகயில் மவத்துக் பகாண்டு அதில் இரண்டு தாள்கமள சரவேனுக்கு நீட்டினான் அந்த மனிதன். சரவேன் முகத்தில் சந்ணதாஷம் தாண்டவம் ஆடியது. அமத எடுத்து தன் சட்மடப் மபயில் மவத்துக் பகாண்ட அவன் அந்த மனிதன் மகயில் மவத்திருந்த ரூபாய்கமள ஏக்கத்துடன் பார்த்தான். அந்த மனிதன் சரவேமனக் ணகட்டான். “ணவபறதாவது தகவல் நிமனவு இருக்கா?”

ரம (ன )்

சரவேன் அந்த ரூபாய்கமளப் பார்த்தபடிணய மூமளமய கசக்கிக் பகாண்டான். பின் பமல்ல பசான்னான். “அவங்க அந்த சிவலிங்கத்மதப் பத்தி ணபசினப்பணவ இந்த வருஷம் 2012ஐ பத்தியும் ணபசினாங்க. குருநாதர் மாயன் ணகலண்டர் ஐயாயிரத்து பசாச்ச வருஷங்கள் முடியற வருஷம் இது.. பராம்ப முக்கியமான கட்டம்னு எல்லாம் பசான்னார்...”

ப

அந்த மனிதன் சரவேமனக் ணகட்டான். “உலகம் அழியறமதப் பத்தி ணபசினாங்கணளா?” ”உலகம் அழியாது, ஆனா மாற்றங்கள் நிமறய வரும்... பமையபதல்லாம் அழிஞ்சு ணபாய் புதிதாய் நிமறய மாற்றம் வரும்.. அமத உலகம் சந்திக்கும்னு பசான்னார்....”

”நல்லா ணயாசிச்சு பசால்லுங்க... சிவலிங்கத்மதப் பத்தி ணபசினப்ப ஏன் இந்த மாற்றங்கமளப் பத்தி அவங்க ணபசினாங்க”

்

ிய

ம

சரவேன் ணயாசித்து விட்டு பசான்னான். “ஏன்னு சரியா பசால்ல முடியமல. ஆனா ணைாதிடத்மதப் பத்தியும் ணபசினாங்க... கிரகங்கமளப் பத்தி ணபசினாங்க... 2012, 2013 வருஷங்கள் முக்கியமானதா இருக்கும்னு குருநாதர் பசான்னார்.... சிவலிங்கமும் மாற்றத்மத சந்திக்கும்கிற மாதிரி அவர் ணபசினார்”

ரக

ச

அந்த மனிதன் சிறிது ணநரம் சிமல ணபால அமர்ந்திருந்தான். சிவலிங்கம் மாற்றத்மத சந்திக்கும் என்று ணதாராயமாக அந்த குருநாதர் பசால்லி விட்டுப் ணபாயிருந்தது அவனுக்கு பிரமிப்மப ஏற்படுத்தியது. பின் இன்பனாரு ஆயிரத்மத சரவேனிடம் நீட்ட சரவேன் வாபயல்லாம் பல்லாக அமத வாங்கிக் பகாண்டான்.

ரம (ன )்

அந்த மனிதன் ணகட்டான். “இந்த சிவலிங்கம் பத்தின ஓமலச்சுவடி ணவற எதுவும் இல்மலங்கறது உறுதியா பதரியுமா?” ”அப்படி எதுவும் இருக்கற மாதிரி பதரியமல.”

“அந்த குருநாதருக்கு இருக்காங்களா?”

ணவற

யாராவது

சிஷ்யர்கள்

ப

”அந்த ஆள் ஒரு நாணடாடி. சதா சஞ்சாரத்துலணய இருப்பார். எப்பவாவது தான் வருவார். ணபாகிற இடங்கள்ல யாராவது சிஷ்யர்கள் இருக்காங்களான்னு பதரியமல...”

”உங்களுக்குத் பதரியாமல் உங்கள் அண்ேனுக்கு மட்டும் அந்த குருநாதர் ரகசியமா இந்த சிவலிங்கம் பத்தி பசால்லி இருக்க வாய்ப்பு இருக்கா?”

்

அமத

ச

உங்கண்ோ

யார்

ரக

“அப்படி பசால்லி இருந்தா கிட்டயாவது பசால்லி இருப்பாரா?”

ிய

ம

“அவங்க எமதயும் ரகசியமா ணபசிக்கற வைக்கம் இருந்ததில்மல... ஆனா குருநாதர் சாகறதுக்கு ஒரு வாரம் முன்னால் என்மன ஓசில என் நண்பன் ஒருத்தன் பகாமடக்கானல் கூட்டிகிட்டுப் ணபானான். நான் ஒரு வாரம் இருக்கமல. அப்படிப் ணபானப்ப அவர் எதாவது அண்ேன் கிட்ட பசால்லி இருக்கலாம்..”

ரம (ன )்

”அவர் பசால்லக்கூடிய ஆளில்மல. அவர் ஒணர தம்பி நான் தான். எனக்கு குடும்பம் குட்டி இல்மல... அவர் கூடணவ தான் ஒண்டி இருக்ணகன். என் கிட்டணய அளந்து தான் ணபசுவார்.” “உங்கண்ோவுக்கு குைந்மதகள்?”

“மகள் கும்பணகாேத்துல இருக்கா. மகன் கனடாவுல இருக்கான். அவங்க கிட்ட கூட அவர் குடும்ப விஷயங்கள் மட்டும் தான் ணபசுவார். இந்த சிவலிங்கம் பத்தி அவர் யார் கிட்டயும் ணபசி நான் பார்த்ததில்மல. அவர் கிட்டயும் உங்கமளத் தவிர யாரும் சிவலிங்கம் பத்தி ணபசினதில்மல...”

ப

“உங்களுக்கு அந்த சிவலிங்கம் ணமல ஆர்வம் இருந்ததுன்னு பசான்னீங்கணள, அமதப் பார்க்கணவா, அதிகமா பதரிஞ்சுக்கணவா தனிப்பட்ட முமறயில் முயற்சி பசய்திருக்கீங்களா?”

்

ிய

ம

”ஒணர ஒரு தடமவ குருநாதர் கிட்ட ணநரடியா ணகட்டிருக்ணகன். அந்த சிவலிங்கத்மத ஒரு தடமவ தரிசிக்கணும்னு ஆமசன்னு பசால்லி இருக்ணகன். எடுத்த எடுப்புல அந்த ஆள் ’பார்க்காமல் இருக்கறது தான் உனக்கு நல்லது’ன்னு முகத்துல அடிச்ச மாதிரி பசால்லிட்டார். அதுக்கு என்ன அர்த்தணமா எனக்கு விளங்கமல. ஆனா அந்த ஆள் என்மனப் பார்த்த பார்மவல அது நல்ல அர்த்தமா இருக்க வாய்ப்பில்மல...”

ரக

ச

எழுந்த சிரிப்மப அடக்கிக் பகாண்டு அந்த மனிதன் எழுந்தான். இனிபயாரு ஆயிரம் ரூபாமயயும், ஒரு துண்டு சீட்டில் தன் பமாமபல் எண்மேயும் அவனிடம் தந்து விட்டு பசான்னான். “எப்பவாவது கூடுதல் தகவல் எதாவது கிமடச்சா எனக்கு ணபான் பசய்யுங்க. உங்கமள நான் ஸ்பபஷலா கவனிச்சுக்கணறன்”

ரம (ன )்

“கண்டிப்பா பசய்யணறன் சார்” என்று சரவேன் நன்றியுடன் பசான்னான். பமாத்தத்தில் ஐந்தாயிரம் ரூபாமய அமர மணி ணநரத்தில் சம்பாதித்த திருப்தி அவனுக்கு இருந்தது. அவமனப் பபாருத்த வமர அது பபரிய பதாமக...!

ப

அந்த மனிதன் விமட பபற்றான். பயேத்மதத் பதாடர்ந்த ணபாது மனதில் மட்டும் சரவேன் பசான்ன விஷயங்கணள திரும்பத் திரும்ப வந்தன. ’அந்த சிவலிங்கத்தின் பராமரிப்பு மூவர், அவர்கள் மூன்று மார்க்கத்மத ணசர்ந்தவர்கள், அந்த சிவலிங்கத்மத மவத்து வேங்குபவன் பபறும் சக்தி எல்மலயில்லாதது, மாயன் ணகலண்டர், சிவலிங்கமும் இந்தக் காலக்கட்டத்தில் மாற்றம் பபறும்..... இந்த தடமவ எதுவும் ணநர் வழியில் நடக்க வாய்ப்பில்மல...’ ணயாசித்துப் பார்க்மகயில் அவனுக்குத் தமல சுற்றுவது ணபால இருந்தது.

அத்தியாயம் - 23

்

ரக

ச

ிய

ம

ஈஸ்வர் வீட்டில் இருந்து ஒவ்பவாரு காராக பவளிணய பசல்வமத ைன்னல் வழிணய பார்த்தான். பரணமஸ்வரன், விஸ்வநாதன், மணகஷ் எல்ணலாரும் அவரவர் ணவமலக்குச் பசன்று விட்டார்கள். மணகஷ் மட்டும் ணபாகும் முன் ’சாயங்காலம் பார்க்கலாம்’ என்று பசால்லி விட்டுப் ணபானான். அவன் வந்து ணபான ணவகம் அவன் மீனாட்சி அனுப்பி தான் வந்து பசால்லி விட்டுப் ணபாகிறான் என்பமத ஈஸ்வருக்கு பதளிவாகணவ விளக்கியது. மீனாட்சி சமமயலமறயில் ணவமலயாக இருந்தாள். ஈஸ்வர் வந்ததால் அதிகாமலயில் படிக்காமல் விட்ட தினப்பத்திரிக்மகமய ஆனந்தவல்லி தனதமறயில் படித்துக் பகாண்டிருந்தாள்.

ப

ரம (ன )்

எனணவ ஈஸ்வருக்கு ணதமவயான தனிமம கிமடத்தது. சிவலிங்கம் விஷயமாக இனி என்ன பசய்ய ணவண்டும் என்று அவனுக்கு விளங்கவில்மல. அது அவமன இந்தியா வரத்தூண்டியது. வந்தான். இங்கு வந்த பின்னும் அது அந்தரத்தில் நிற்பது ணபால ஒரு காட்சி பதரிந்தது, குடும்ப உேர்ச்சிப் ணபாராட்டங்களில் என்மன மறந்து விடாணத என்று பசால்வது ணபால இருந்தது. அதனால் அடுத்ததாக என்ன பசய்வது என்று அவன் ணயாசிக்க ஆரம்பித்தான். அவனுக்கு அந்த சிவலிங்கம் பற்றி பதரிந்தபதல்லாம் அவன் அப்பா பசான்னது தான். அவர் பசான்ன விஷயங்களும் அவன் பிறப்பதற்கு முந்மதயமவ. பசுபதி பற்றியும், சிவலிங்கம் பற்றியும் முழுவதும் பதரிந்து பகாள்ள மீனாட்சி, பரணமஸ்வரன், ஆனந்தவல்லியுடன் அது பற்றிப் ணபச ணவண்டும் என்று நிமனத்து அமத ஒரு தாளில் குறித்துக் பகாண்டான். அபமரிக்கா திரும்பும் முன் அவன் தந்மதயின் மிக பநருங்கிய நண்பர் பதன்னரமசயும் சந்திக்க ணவண்டும் என்று வரும் முன்ணப நிமனத்திருந்தான். அமதயும் குறித்துக் பகாண்டான்.

்

ச

ிய

ம

இந்தப் பைக்கம் அப்பாவிடம் இருந்து அவனுக்கு வந்தது. ஒவ்பவாரு நாளும் என்ன பசய்ய ணவண்டும் என்று ஒரு தாளில் சுருக்கமாக எழுதி மவத்துக் பகாள்ளும் பைக்கம் அவருக்கு இருந்தது. அந்தத் துண்டுக் காகிதம் இரவு தூங்குவதற்கு முன் தான் குப்மபக் கூமடக்குப் ணபாகும்... அப்பா நிமனவு வந்ததும் மறுபடியும் அவன் பார்மவ அவர் பரணமஸ்வரனுடனும், மீனாட்சியுடனும் இருந்த புமகப்படத்திற்குச் பசன்றது... அந்தப் படத்தின் வழியாக அந்தக் காலத்திற்ணக பசன்று அவர்கள் மனநிமலமய அறிய ஆமசப்பட்டான்....

ரக

மீனாட்சி தன் சமமயலமற ணவமலகமள அவசர அவசரமாக முடித்து விட்டு அவன் அமறக்குள் நுமைந்த ணபாதும் அவன் அந்தப் புமகப்படத்மதணய தான் பார்த்துக் பகாண்டிருந்தான்.

ரம (ன )்

“அந்த ஃணபாட்ணடா பராம்ப நல்லா வந்திருக்கு இல்மல” மீனாட்சி மருமகமனக் ணகட்டாள். “ஆமா. எப்ப எடுத்தது?”

“நானும் அண்ோவும் காணலஜ் அன்மனக்கு எங்கப்பா பிறந்த நாள்....”

படிக்கறப்ப

எடுத்தது.

ப

ஈஸ்வர் ஒன்றும் பசால்லவில்மல. ‘எங்கப்பா’ என்ற வார்த்மதமய அத்மதயும் அவனுமடய அப்பாமவப் ணபாலத் தான் உச்சரிப்பதாக அவனுக்குத் ணதான்றியது. பசால்லும் ணபாணத ஒரு அன்பான அழுத்தம் அதில் இருந்தது. வயதான பின்னும் இந்த அளவு ணநசிக்கிற குைந்மதகமளப் பபற மனிதர் பகாடுத்து மவத்திருக்கிறார் என்று நிமனத்துக் பகாண்டான்....

“என்னணவா எழுதிகிட்டிருக்கிற மாதிரி இருக்கு?” மீனாட்சி ணகட்டாள்.

்

ிய

ம

“எனக்கு உங்க பபரியப்பா பத்தியும் அந்த சிவலிங்கம் பத்தியும் நிமறய பதரிஞ்சுக்க ணவண்டி இருக்கு. அதுக்கு யார் கிட்ட எல்லாம் ணபசணும்னு குறிச்சு வச்சுகிட்டிருந்ணதன்....அதுல உங்க ணபரும் இருக்கு. நீங்க அவமரப் பார்க்க அடிக்கடி ணபாவீங்களா?....”

ரக

“ஏன்?”

ச

“நான் பரண்டு மூணு வருஷத்துக்கு ஒரு தடமவ தான் ணபாணவன்....”

ரம (ன )்

”பபரியப்பா பபரும்பாலும் தியானத்திமலணயா, பூமையிமலணயா இருப்பார். அவர் கிட்ட ணபச அதிகம் இருக்காது. சில சமயம் அவர் வாமயணய திறக்க மாட்டார். ணலசா புன்சிரிப்பு மட்டும் தான் அவர் கிட்ட இருந்து வரும். அதனால எப்பவாவது தான் ணபாணவன்....” ”அவர் உங்க கல்யாேத்துக்கு எல்லாம் வந்திருக்காரா?”

ப

“இல்மல. அவங்கப்பா இறந்ததுக்கு வந்துட்டு ணபானவர் ணவற எதுக்கும் வந்ததில்மல.. எங்கம்மா இறந்ததுக்கு கூட அவர் வரமலயாம்” “ஏன்?”

“அவர் மனசளவுல துறவி மாதிரி தான். காவி உடுத்திக்கமல. அவ்வளவு தான்... அவமர மாசா மாசம் ணபாய் பார்த்துகிட்டிருந்தது அப்பா ஒருத்தர் தான்....”

்

ம

“உங்கப்பா கிட்ட அவர் நல்லா ணபசுவாரா?”

ிய

”பபரும்பாலும் இவர் தான் ணபசுவார். அவர் ணகட்டுகிட்டிருப்பார். ஆனா எங்கப்பாவுக்கு அண்ோன்னா பராம்ப பாசம்... மரியாமத...”

ரம (ன )்

ரக

ச

மமனவி இறந்த ணபாது கூட வராத, அதிகம் ணபசாத, அண்ேமன கமடசி வமர மாதா மாதம் பசன்று பார்த்த பரணமஸ்வரனின் பாசம் மிகவும் ஆைமானது தான் என்று ஈஸ்வருக்குத் ணதான்றியது. அது மட்டுமல்ல அண்ேன் பசான்னார் என்பதற்காக ணபரன் முகத்தில் அடித்தது ணபால் ணபசிய பிறகும் அவர் மீண்டும் ணபான் பசய்து ணபசியமதயும் அவன் நிமனத்துப் பார்த்தான்.... ”எங்க அப்பா இங்ணக இருந்த வமரக்கும் உங்க பாட்டி அங்ணக ணபாவதில்மலன்னு பசால்லிகிட்டிருந்தார்... அப்புறமா அவங்க ணபாக ஆரம்பிச்சாங்களா?”

ப

”இல்மல... சாகறதுக்கு ஒரு மாசம் முன்னால் அதிசயமா பபரியப்பாணவ அவங்கமளப் பார்க்கணும்னு அப்பா கிட்ட பசால்லி அனுப்பிச்சார். அதனால பாட்டி ஒரு தடமவ ணபாய் மகமனப் பார்த்துட்டு வந்தாங்க....” பபற்ற மகன் மீது ணகாபித்துக் பகாண்டு கிட்டத்தட்ட 58 வருஷங்கள் ணபாய் பார்க்காமணலணய இருந்த ஆனந்தவல்லி அவமன

ஆச்சரியப்படுத்தினாள். இந்தக் ணகாபம், வீம்பு, வறட்டு பகௌரவம் தான் பரணமஸ்வரனுக்கும் வந்திருக்கிறது. என்ன மனுசங்க!... ”மாமா மணகஷ் எல்லாம் ணபாவாங்களா?”

்

ரக

ச

ிய

ம

”இவர் பமாத்தமா ணபானணத மூணு தடமவ தான் இருக்கும். மணகஷ் சின்ன வயசுல அதிகம் ணபானதில்மல. பபரியவனான பிறகு எங்கப்பா கட்டாயத்துக்கு வருஷத்துக்கு பரண்டு தடமவயாவது ணபாவான். ஏதாவது குடுத்துட்டு வரச்பசான்னா குடுத்துட்டு வருவான்... ணதாட்டத்துல இருந்து எதாவது பகாண்டு வரச் பசான்னா பகாண்டு வருவான். சந்ணதாஷமா ணபாக மாட்டான். சலிச்சுகிட்ணட ணபாவான். அவனுக்கு அவர் பார்த்தாலும் ணபசறது இல்மலன்னு குமற… அவர் ணபசறணத கம்மிடா ஆனா அவசியமா இருந்தா கண்டிப்பா ணபசுவார்னு பசான்னா புரிஞ்சுக்க மாட்ணடன்கிறான்...”

ரம (ன )்

”அவசியம் இருந்தான்னு பசான்னா?”

ப

“மணகஷ் என் வயித்துல இருக்கறப்ப டாக்டர் பிரசவத்துல பிரச்சிமன இருந்தாலும் இருக்கலாம்னு பசால்லி இருந்தார். அந்த சமயத்துல ஒரு நாள் அவமரப் பார்க்கப் ணபாயிருந்ணதன். நான் ஒண்ணும் பசால்லாமணலணய அவர் பசான்னார். கவமலப்படாணத, சுகப்பிரசவம் ஆகும்னார். அவர் பசான்ன மாதிரிணய சுகப்பிரசவம் தான் ஆச்சு. டாக்டணர ஆச்சரியப்பட்டார். பபரியப்பாவுக்கு சில அபூர்வ சக்திகள் எல்லாம் இருந்துச்சு. மனசுல இருக்கறமத பசால்லாமணலணய புரிஞ்சுகிட்டு அதுக்கு பதிலும் அவராணவ பசால்வார். ஆனால் முக்கியமான விஷயமா அவர் மனசுக்கு ணதாேணும்...”

்

ிய

ம

”அந்த சிவலிங்கம் பத்தி நீங்க என்ன நிமனக்கிறீங்க அத்மத? அப்பா ஒரு தடமவ சின்னதா இருக்கறப்ப அவர் ஃப்ரண்ட் பதன்னரணசாட அந்த ணதாட்ட வீட்டுக்கு விமளயாடப் ணபானதாகவும் விமளயாடிட்டு தண்ணீர் குடிக்க வீட்டுக்குள்ணள ணபானப்ப அந்த சிவலிங்கம் பைாலிச்சுகிட்டு இருந்துச்சுன்னும் என் கிட்ட பசால்லி இருக்கார்... உங்களுக்கு அந்த மாதிரி அனுபவம் இருக்கா?”

ரக

ச

மீனாட்சி பசான்னாள். “எனக்கு அந்த மாதிரி எந்த அனுபவமும் இல்மல ஈஸ்வர்.... அண்ோ வந்து பசான்னப்ப எங்கப்பாவும், பாட்டியும் ணவபறணதா பார்த்துட்டு வந்து பசங்க ணபசறாங்கன்னு நிமனச்சாங்க. எனக்கும் அப்படி பார்க்க ஆமசயாய் இருந்து நான் ணபாறப்ப எல்லாம் அதிக ணநரம் அமதக் கவனிச்சிருக்ணகன்... அதுல எந்த மாற்றமும் என் கண்ணுக்குத் பதரியல...”

ப

ரம (ன )்

அப்பாவும் அதற்குப் பின்னால் பல முமற பதாடர்ந்து ணபாய் சிவலிங்கத்மதப் பார்த்தும் அந்த பைாலிப்பு பின் பதன்படணவயில்மல என்று ஒரு சிறிய ஏமாற்றத்துடன் பசான்னமத ஈஸ்வர் நிமனவு கூர்ந்தான். அந்த சிவலிங்கம் பைாலித்த ணபாணத அவர் தன் பபரியப்பாவிடம் ணபாய் பரபரப்புடன் பசான்னாராம்... ”பபரியப்பா சிவலிங்கம் பைாலிச்சமத நானும் பதன்னரசுவும் பார்த்ணதாம்”. பசுபதி ஒன்றுணம பசால்லாமல் புன்னமகத்தாராம்.. பின் எப்ணபாதும் அது பைாலிப்பமதப் பார்க்க முடியாத ஏமாற்றத்மத அவரிடம் பதரிவித்த ணபாதும் பசுபதி பவறுமணன புன்னமகத்தாராம்.. இரண்டு சமயங்களிலும் ‘அது ஒரு பபரிய விஷயமில்மல’ என்பது ணபால் அவர் புன்னமக இருந்த்தாக சங்கர் மகனிடம் பசால்லி இருந்தார்....

்

ம

ஆனால் பசுபதி நிமனத்தது ணபால மற்றவர்கள் நிமனக்கவில்மல ணபால் இருக்கிறது. அதனால் தான் அவமரக் பகான்று அந்த சிவலிங்கத்மதத் திருடிக் பகாண்டு ணபாயிருக்கிறார்கள் என்று ஈஸ்வருக்குத் ணதான்றியது... **************

ரக

ச

ிய

தஞ்சாவூர், ணதனி பயேம் முடித்து விட்டு வந்த அந்த மனிதன் தமிழ் ஆராய்ச்சியாளர் எழுதித் தந்தமதயும் ஓமலச்சுவடிமயயும் குருஜி மகயில் ஒப்பமடத்தான். குருஜி அவன் எதிர்பார்த்தது ணபால அந்த ஓமலச்சுவடியில் உள்ளமத விளக்கும் உமரமயப் படிக்க அவசரப்படவில்மல. மாறாக இரண்டு இடங்களிலும் நடந்தமத ஒன்று விடாமல் பசால்லச் பசால்லி ணகட்டார். தமிைாராய்ச்சி வல்லுனர் ட்யூப் மலட் விவகாரத்மதயும், கதவு தட்டல் விவகாரத்மதயும் பசான்னமதச் பசான்ன ணபாது அவர் முகத்தில் புன்னமக தவழ்ந்தது. ஆனால் அது பற்றி அவர் கருத்து எதுவும் பசால்லப் ணபாகவில்மல.

ரம (ன )்

ஆனால் ணைாதிடர் தம்பி பசான்னமதக் ணகட்கும் ணபாது மட்டும் குருஜி ஆழ்ந்த சிந்தமனயில் இருந்தார். சில இடங்களில் பசான்னமத மறுபடி பசால்லச் பசால்லி ணகட்டார். எல்லாம் ணகட்டு முடித்த பின் அவர் சிந்தமன ணமலும் பலப்பட்டது. ”என்ன குருஜி ணயாசிக்கிறீங்க?”

ப

”இந்த ஓமலச்சுவடிமய மற்ற ஓமலச்சுவடிகணளாடு அந்த ணைாதிடர் பகாடுத்தது எனக்கு இயல்பாய் படமல. அதுவும் அந்த சிவலிங்கம் பத்தின அத்தமன விவரங்கள் பதரிஞ்சு, பதரிஞ்ச விஷயங்கமளப் பத்தி உன் கிட்ட மூச்சு கூட விடாத அந்த ணைாதிடர் மத்த ஓமலச்சுவடிகணளாடு இந்த ஓமலச்சுவடிமயயும் அப்படிணய எடுத்துக் பகாடுத்துட்டார்ங்கறமத நம்ப கஷ்டமாய் இருக்கு...”

்

ிய

ம

”அதான் அந்த குருநாதர் கிட்ட அந்த ணைாதிடர் இந்த ஓமலச்சுவடிய என்ன பண்றதுன்னு ணகட்டப்ப அவர் மத்த ஓமலச்சுவடிகமள என்ன பசய்யறிணயா அணத மாதிரி இமதயும் பசஞ்சுடுன்னு பசான்னதா அவர் தம்பி பசான்னாணன.. இந்த ஓமலச்சுவடிமயப் படிச்சா சாதாரேமானவனுக்கு என்ன புரியப் ணபாகுதுன்னு கூட அவங்க நிமனச்சிருக்கலாம்....”

ரம (ன )்

ரக

ச

இருக்கலாம் என்பது ணபால குருஜி ணலசாய் தமலயமசத்தாலும் அவர் மனதில் இருந்த பநருடல் குமறயவில்மல. மூவர் குழு, மாயன் ணகலண்டர், பமையபதல்லாம் அழிஞ்சு ணபாய் புதிதாய் நிமறய மாற்றம் வரும்.. அமத உலகம் சந்திக்கும், சிவலிங்கமும் மாற்றத்மத சந்திக்கும் ணபான்ற தகவல்கள் அவர் மூமளக்கு நிமறய ணவமலகமளத் தந்தன. ஆனால் அவற்மற எல்லாம் ஒதுக்கி மவத்து விட்டு அவசரமாகக் கவனிக்க ணவண்டிய முக்கிய விஷயத்மதப் பற்றிப் ணபசினார்.

“நீ உடனடியா அந்த சரவேனுக்குப் ணபான் பசய். நீ கிளம்பி வந்த பிறகு அந்த ணைாதிடர் யார் கிட்டயாவது ணபான்ல ணபசினாரா, யாராவது அவமர வந்து பார்த்தாங்களா, இல்மல அவர் யாமரயாவது ணபாய் பார்த்தாரான்னு ணகளு...” அந்த பசய்தான்.

மனிதன்

ணயாசித்தபடிணய

உடனடியாகப்

ணபான்

ப

“ஹணலா சரவேன். நான் தான் ணபசணறன். உங்கண்ோ நான் வந்ததுக்கப்புறம் யார் கிட்டயாவது ணபான்ல ணபசினாரா?”

“நான் உங்க கிட்ட ணபசிகிட்டிருந்தப்ப அவர் ணபசியிருந்தால் எனக்கு பதரிய வாய்ப்பில்மல. ஆனா நான் வந்ததுக்கப்பறம் அவர் ணபசமல சார்... ஆனா என்னணவா நாள் முழுக்க பராம்ப ணயாசமனயா இருந்தாரு”

்

ிய

ம

”அவமர ணவற யாராவது வந்து பார்த்தாங்களா, இல்மல அவர் யாமரயாவது ணபாய் பார்த்தாரா?”

”எங்ணக ணபாயிருக்கார்?”

ரக

ச

”அவமர யாரும் வந்து பார்க்கமல. ஆனா அவர் தான் திடீர்னு இன்மனக்கு காமலல எழுந்திருச்சு பவளியூர் ணபாயிருக்காருங்க சார்...”

ரம (ன )்

”மகமளப் பார்க்க கும்பணகாேம் ணபாறதா பசால்லிட்டு ணபானார் சார்” ”முதல்லணய ணபாகிறதா பசால்லிகிட்டிருந்தாரா?” “இல்மலங்க சார். திடீர்னு தான் ணபாயிருக்கார்”

“சரவேன் எதுக்கும் அவர் அங்ணக தான் ணபாயிருக்காரான்னு ணகட்டு பசால்ல முடியுமா?...”.

ப

“பரண்ணட நிமிஷத்துல ணகட்டு பசால்ணறன் சார்” என்று பசான்ன சரவேன் இரண்டாவது நிமிடத்தில் ணபான் பசய்தார். “சார்...நான் அவர் பபாண்ணுக்கு ணபான் பசஞ்சு ணகட்ணடன்... அவர் அங்ணக ணபாகமலயாம்”

”ணவற எங்ணக ணபாயிருப்பார் சரவேன்?”

்

ம

”பதரியமலணய சார். அவர் ணவபறங்கயும் ணபாகக் கூடிய ஆளில்மல சார். எனக்கு ஒண்ணும் புரியமல....”

ரக

ச

ிய

”சரவேன், முடிஞ்சா அவர் எங்ணக ணபானார்னு கண்டுபிடிச்சு பசால்றீங்களா? பசான்னீங்கன்னா ணநத்து பகாடுத்தமத விட பரண்டு மடங்கு பேத்மத உங்க அக்கவுண்டுக்கு அனுப்பி மவக்கிணறன். ஆனா அவருக்கு சந்ணதகம் வராத மாதிரி அமதச் பசய்யுங்க” ணபாமன மவத்து விட்டு அந்த மனிதன் குருஜிமயப் பார்த்தான்.

ரம (ன )்

குருஜி பசான்னார். “அந்த ணைாதிடர் யாமரப் ணபாய் பார்க்கிறார்னு பதரிஞ்சா அது மூலமா நாம நிமறய விஷயம் புரிஞ்சுக்கலாம்னு நிமனக்கிணறன்”.

அத்தியாயம் - 24

ப

அன்று கம்பபனியில் முக்கியமான மீட்டிங் ஒன்று இருந்ததால் பரணமஸ்வரனும், விஸ்வநாதனும் இரவு எட்டு மணிக்கு ணமல் தான் வந்தார்கள். மணகஷும் தாமதமாகணவ வந்தான். அவர்கள் வருவதற்கு முன்ணப பயேக் கமளப்பில் ஈஸ்வர் உறங்கி விட்டான். தந்மதயின் அமறயில் அவனுக்கு மிக ஆழ்ந்த தூக்கம் வந்து விட்டிருந்தது. மறு நாள் காமல அவர்கள் ணபாகும் வமர அவன் எழுந்திருக்கவில்மல. அவன் கண் விழித்த ணபாது ஆனந்தவல்லி அவமனணய பார்த்தபடி அருணக அமர்ந்திருந்தாள். தூங்குகின்ற

ணபாது பகாள்ளுப்ணபரன் அவள் கண்களுக்கு மிக அைகாகத் பதரிந்தான். அவள் முகத்தில் ஒரு தனிக்கனிவு பதரிந்தது.

்

ிய

ம

கண்விழித்த ஈஸ்வருக்கு ஒரு கேம் ஒன்றும் புரியவில்மல. எழுந்து உட்கார்ந்து ணசாம்பல் முறித்தான். அவன் தந்மதக்கும் அவன் தூங்குவமதப் பார்க்கப் பிடிக்கும். அவன் ஒரு குைந்மத ணபால் தூங்குவதாக அவர் பசால்வார்.... ஆனால் இந்தக் கிைவியும் ஏன் இப்படிப் பார்க்கிறாள் என்று நிமனத்தவனாக அவன் ணகட்டான். “என்ன?”

ரக

ச

ஆனந்தவல்லி பசான்னாள். ”என்ன இன்னமும் எழுந்திருக்கமலயான்னு பார்க்க வந்ணதன். தூங்கிட்டு இருந்தாய். அப்படிணய நானும் இங்ணக உக்காந்துட்ணடன்.”

ரம (ன )்

அவன் எழுந்து ணபாய் தன் காமலக்கடன்கமள முடித்து விட்டு வரும் வமர ஆனந்தவல்லி அங்ணகணய அமர்ந்திருந்தாள். அவன் அவமள ஆச்சரியத்துடன் பார்த்தான். அவள் பசான்னாள்.”உனக்கு ணபாயிடணறன்...”

பதாந்தரவாய்

இருந்தாய்

“பதாந்தரபவல்லாம் இல்மல. நாணன உங்க கிட்ட ணபச வரணும்னு இருந்ணதன்.”

ப

“எமதப் பத்தி?”

“அந்த சிவலிங்கத்மதப் பத்தி...”

ஆனந்தவல்லி முகம் இறுகியது. சிறிது ணநரம் அவமனணய உற்றுப் பார்த்துக் பகாண்டிருந்து விட்டுக் ணகட்டாள். “அப்படின்னா நீ இங்ணக வந்தது அந்த சிவலிங்கம் பத்தி பதரிஞ்சுக்கத் தானா?”

் ிய

“ஏண்டா இங்ணக நாங்க எல்லாம் இல்மலயா?”

ம

”ஆமா பின்ன இங்ணக எனக்கு ணவபறன்ன இருக்கு?”

ச

”நீங்க எல்லாம் இருக்கீங்க. ஆனா நீங்க இருக்கற மாதிரி இது வமரக்கும் நீங்க காமிச்சுக்கணவ இல்மலணய”

ரக

வார்த்மதகளின் கூர்மமக்குத் தகுந்தது ணபால் அவன் முகத்திலும் கடுமம பதரிந்தது. ஆனந்தவல்லி ணகட்டாள். “ஏண்டா நீ தகராறு பண்றதுக்குன்ணன வந்திருக்கயா?”

ரம (ன )்

அந்த ணநரத்தில் மருமகன் எழுந்து விட்டானா என்று பார்க்க வந்த மீனாட்சி உள்ணள நுமையாமல் அப்படிணய நின்று அவர்கள் ணபசுவமதக் ணகட்டாள். அவர்கள் இருவரும் சண்மட ணபாட்டுக் பகாள்வது அவளுக்குச் சுவாரசியமாக இருந்தது.

ப

ஈஸ்வர் பசான்னான். “உண்மமமய பசான்னா தகராறா? இந்த வீட்டு ஹால்ல ணைாடி ணைாடியா பபருசா படங்கமள மாட்டி இருக்கீங்கணள. எங்கப்பா அம்மா படம் இருக்கா? என் படம் இருக்கா?” ஆனந்தவல்லி அசந்து விடவில்மல. அந்த அமறயில் இருந்த படங்கமளயும், பதக்கங்கமளயும் ணகாப்மபகமளயும் காட்டிக் ணகட்டாள். ”ஏண்டா இபதல்லாம் யார் படம்? இபதல்லாம் யார் வாங்கின பமடல்...?”

“இபதல்லாம் எங்க அத்மத பத்திரமா வச்சிருக்கறது. நான் ஹால்ல பசால்ணறன். நாலு ணபர் பார்க்கிற இடத்தில் இருக்கா?”

்

ிய

ம

”ஹால்ல இருக்கற படங்கள் எமதயும் நான் மவக்கமல. நீ ணவணும்னா உங்கப்பா அம்மா ணபாட்ணடாமவக் பகாண்டு ணபாய் மாட்டிக்ணகா. உன் தாத்தா கிட்ட இருக்கற ணகாபத்மத நீ ஏண்டா என் கிட்ட காமிக்கிறாய்?”

ச

”அந்த ஆள் இப்படி இருக்கிறதுக்கு நீங்க தான் காரேம்...”

ரம (ன )்

ரக

“ஏண்டா நீ இப்படி இருக்கறதுக்கு உங்கப்பன் காரேமா? அவன் ஒரு வார்த்மத பபரியவங்கமள எதிர்த்துப் ணபசினதில்மலணயடா? உங்கப்பன் சாதுவா இருந்ததுக்கு அவங்கப்பன் காரேமா? பிள்மளங்க எப்படி இருக்காங்கங்கறதுக்கு பபத்தவங்க தான் காரேம்னு பசான்னா, நீயும், உங்கப்பனுணம பபத்தவங்க மாதிரி இல்மலணயடா. நீ ஏணதா பபரிய படிப்பபல்லாம் படிச்சிருக்ணகன்னு பசான்னாங்க. படிக்காதவன் மாதிரி அல்ல ணபசணற”

ப

ஈஸ்வர் தன்மனயும் மீறி புன்னமகத்தான். கிைவியின் ணபச்சு சாமர்த்தியம் அவனுக்குப் பிடித்திருந்தது. சிறிய வயதிலிருந்ணத அவனிடம் சரிசமமாக வாக்குவாதம் பசய்து சண்மட ணபாடுபவர்கள் யாரும் இருக்கவில்மல. பபற்ணறார் இருவரும் அமமதியானவர்கள் என்பதாலும், அவனுக்கு உடன் பிறந்தவர்கள் யாரும் இல்மல என்பதாலும் சின்னச் சின்ன சண்மடகள் ணபாடுவதில் உள்ள சந்ணதாஷம் குடும்பத்தில் அவனுக்குக் கிமடத்ததில்மல. அப்படி ஒரு சந்தர்ப்பத்மத ஆனந்தவல்லி அவனுக்குத் தரணவ அமதப் பயன்படுத்திக் பகாள்ள நிமனத்தான். அவன் பதாடர்ந்தான். “நான்

ணகாவப் படறப்ப எல்லாம் எங்கப்பா புத்தி பசால்லுவாரு. அந்த மாதிரி நீங்க உங்க மகனுக்கு புத்தி பசால்லி இருக்கீங்களா?”

்

ச

ிய

ம

ஆனந்தவல்லியும் மனதிற்குள் ணபரன் ணபச்சுத் திறமமமய ரசித்தாலும் பவளிணய காண்பித்துக் பகாள்ளாமல் பசான்னாள். ”உங்கப்பமனப் பத்தி அவன் இது வமரக்கும் யார் கிட்டயும் ணபசினணத இல்மலணயடா. யாராவது ணபசினாலும் அந்த இடத்மத விட்டுப் ணபாயிடுவான். உங்கத்மத கிட்ட கூட அவன் ணபசினதில்மல. ணவணும்னா அவ கிட்ட ணகட்டுப்பாரு. அவன் எதிர்பாராம விழுந்த அடிடா அது. அவனால அமத இன்மனக்கு வமரக்கு தாங்க முடிஞ்சதில்மல...”

ரக

”ஒருத்தன் காதல் கல்யாேம் பண்ணிக்கறது தப்பா?”

ப

ரம (ன )்

“உன்மன மாதிரி உங்கப்பன் இருந்திருந்தா பரணமஸ்வரன் பிள்மள கிட்ட எமதயும் எதிர்பார்த்திருக்க மாட்டாண்டா. அப்பா கிழிச்ச ணகாடு தாண்டாத பிள்மளயாணவ காலம் பூரா வளர்ந்தவண்டா உங்கப்பன். ணபாடற டிரஸ் ணதர்ந்பதடுக்கறது அப்பா, மபக் ணதர்ந்பதடுக்கறது அப்பா, கார் ணதர்ந்பதடுக்கறது அப்பா. அவங்கப்பனும் ணதர்ந்பதடுக்கறதுன்னா சும்மா இல்மல... இருக்கறதுலணய எது உசத்திணயா அது தான் மபயனுக்கு கிமடக்கணும்னு அப்படி பார்த்து பார்த்து ணதர்ந்பதடுப்பான்... அப்பணவ பசால்ணவன் “இப்படி குைந்மதகமள ஓவரா தமலயில தூக்கி வச்சு ஆடறது நல்லதில்மலடா”ன்னு. ணகட்டால் தாணன. உங்கப்பன் கல்யாேம் பண்ணிட்டு ணபானவுடணன இவன் பாதி பசத்ணத ணபாயிட்டான்னு தான் பசால்லணும். அதுக்கப்பறம் மகமனப் பத்தி யார் கிட்டயும் ணபசறமத நிறுத்திட்டான்...” கிைவி தன் மகனுக்காக பரிந்து ணபசினதில் இருந்த உண்மமமய அவனால் புரிந்து பகாள்ள முடிந்தது. ஆனாலும் ”உன்மன மாதிரி

உங்கப்பன் இருந்திருந்தான்னு பசான்னீங்கணள எந்த அர்த்தத்துல?” என்று பபாய்யான ணகாபத்மதக் காட்டி அவன் ணகட்டான்.

்

ச

ிய

ம

ஆனந்தவல்லியிடமும் எதிர்த்து சரிசமமாய் சண்மட ணபாடுபவர்கள் இது வமர யாரும் இருந்ததில்மல. தந்மத, கேவன், பசுபதி மூவரும் பபரிதாய் ணகாபம் கூட காட்ட மாட்டார்கள். ணகாபப்படும் பரணமஸ்வரன் கூட அமதத் தாயிடம் வார்த்மதகளில் காண்பிக்க மாட்டார். அதனால் அவனிடம் இப்படிப் ணபசுவதில் அவளுக்கும் உள்ளூர ஒரு திருப்தி இருந்தது. “உன்மன மாதிரி எடக்கு முடக்கா எப்பவாவது ணபசி இருந்தான்னு தான்?”

ரக

“நான் எப்ப எடக்கு முடக்கா ணபசிணனன்?”

ரம (ன )்

“ஒரு ணசரிப் பபாண்மே கட்டிகிட்டு நாலஞ்சு பபத்துகிட்டு இந்த வீபடல்லாம் சுத்தி விமளயாட விடுணவன்னு பசான்னிணய அபதன்ன?” “ஏன் ணசரிப் பபாண்மே கட்டிக்கிறதுல என்ன தப்பு?”

“தப்ணப இல்மல. ஏன் நீ பிச்மசக்காரிமயக் கூட கட்டிக்கலாம்.” ஆனந்தவல்லி எகத்தாளமாய் பசான்னாள்.

ப

ஈஸ்வர் சிரிக்காமல் இருக்க கடும் முயற்சிகள் பசய்து பையித்தான். “அதுசரி இது வமரக்கும் நாம தான் எல்லாத்மதயும் மகனுக்காக ணதர்ந்பதடுத்ணதாம்... முதல் தடமவயா அவனா ஆமசப்பட்டு ணதர்ந்பதடுத்திருக்கிறான், அமத மதிக்கணும்னு உங்க மகனுக்குத் ணதாேமல. வாழ்க்மக பூரா ணசர்ந்திருக்கிற மமனவிமயத் ணதர்ந்பதடுக்கற உரிமமமயக் கூட தன் மகனுக்கு உங்கள் மகன் தரமல. அந்தக் ணகாபத்துல சாகற வமரக்கும் அவன்

கிட்ட ணபசக்கூட இல்மல... அது உங்களுக்கு தப்பாய் படமல பார்த்தீங்களா? நீங்கணள உங்க மூத்த பிள்மள ணமல ணகாவிச்சுகிட்டு ஐம்பது வருஷத்துக்கு ணமல ணபசாம தாணன இருந்தீங்க? எல்லாம் ஒணர ரகம் தான் ணபால இருக்கு?”

்

”நீங்க சாகமலயில்ல. கிண்டலடித்தான்.

ரக

ச

ிய

ம

ஆனந்தவல்லிக்கு சுருக்பகன்றது. ஈஸ்வமர முமறத்தாள். ”ஏண்டா, அவன் வீட்டுக்கு வரமலன்னா பபத்தவ நான் சாகற வமரக்கும் உண்ோவிரதம் இருப்ணபன்னு இருக்ணகன் பகாஞ்சம் கூட அமசஞ்சு குடுக்காம கண்டுக்காமல் அவன் இருக்கான். இந்த காலத்துல அரசியல்வாதிகணள நிைமான உண்ோவிரதம்னா ணபச்சு வார்த்மதக்காவது வந்து ணபாறாங்க. அவன் அது கூட பசய்யமல. ணகாவம் வராதா?” அப்புறம்

என்ன?”

ஈஸ்வரன்

ரம (ன )்

ஆனந்தவல்லி முமறத்தாள்.

ஈஸ்வர் பசான்னான். “அவருக்குத் பதரிஞ்சிருக்கும் நீங்க சாக மாட்டீங்கன்னு. அதனால தான் கண்டுக்கமல ணபால இருக்கு.”

ப

ஆனந்தவல்லி முகத்தில் ணவதமன பதரிந்தது. “அவன் பசத்ததுக்கப்புறமும் நான் இருப்ணபன்னு அவனுக்கு பதரிஞ்சிருக்கும்... சாப்பாடு பபருசுல்ல, ஆடம்பரம் பபருசுல்ல, பேம் பபருசுல்லன்னு சன்னியாசி மாதிரி என் குைந்மத இருக்கிறப்ப எப்படி எனக்கு இருந்துச்சு பதரியுமா? இனி இந்த உலகத்துல யாமரயுணம அளவுக்கு அதிகமா ணநசிக்கக் கூடாதுன்னு நான் அப்பணவ தீர்மானிச்சுட்ணடன்.... இந்தப் பாசமும் ணவண்டாம்.

அதுல இருந்து வர்ற துக்கமும் ணவண்டாம்னு விலகிணய இருக்கப் பைகிட்ணடன்”

்

ச

ிய

ம

தன் ணபரக் குைந்மதகளிடம் கூட அவள் சற்று பதாமலவிணலணய இருந்ததற்குக் காரேம் இப்ணபாது இமதக் ணகட்டுக் பகாண்டு நின்ற மீனாட்சிக்கு விளங்கியது. ஈஸ்வரும் மனம் இளகினாலும் காட்டிக் பகாள்ளாமல் பசான்னான். ”ணநசிக்காத மனுஷங்களுக்கு உண்மமயான சந்ணதாஷத்மதயும் உேர முடியாது” சுவரில் இருந்த பரணமஸ்வரன், சங்கர், மீனாட்சி புமகப்படத்மதக் காட்டி பசான்னான்.”பாருங்க இந்த மாதிரி சந்ணதாஷத்மத உேர்ந்திருக்கீங்களா?”

ரக

ஆனந்தவல்லி அந்தப் புமகப்படத்மதப் பார்த்தபடிணய பசான்னாள். “இப்படி சந்ணதாஷமா இருந்த என் மகன் பின்னாடி எப்படி துக்கப்பட்டான்னு நான் பார்த்திருக்ணகன்”

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் பசான்னான். “இந்த சந்ணதாஷத்ணதாட நிமனவுகமள கமடசி வமர தக்க வச்சுகிட்ட என் அப்பாமவ நான் பார்த்திருக்ணகன். அந்த பமைய நாட்கமளப் பத்தி ணபசறப்ப எல்லாம் மறுபடி மறுபடி அந்த நாட்கள்ல வாழ்ந்துட்டு இருந்தார் அவர்....”

ப

அமதக் ணகட்டு மீனாட்சி ஈரமான கண்கமளத் துமடத்துக் பகாண்டாள். அண்ேன் மறுபடி மறுபடி அந்த நிமனவுகளில் வாழ்ந்தான் என்பமத அவன் மகன் வாயால் ணகட்ட ணபாது பநகிழ்ச்சியாக இருந்தது. ஆனால் ஆனந்தவல்லி அப்படி பநகிழ்ச்சியமடயவில்மல. “ஆனால் அந்த நிமனவுகள் அப்பாவுக்காக காதமல தியாகம் பசய்யற அளவுக்கு பலமா இல்மல” என்றாள்.

்

ிய

ம

ஈஸ்வருக்கு நிைமாகணவ ணகாபம் வந்தது. “ஆமா நீங்க எல்லாம் என்ன நிமனக்கிறீங்க? நீங்க ணநசிக்கிறீங்கங்கற காரேத்திற்காகணவ அடுத்தவங்க உங்க அடிமமயாகணுமா? அந்த ஆள் என்னடான்னா நான் ணவணுமா அந்தப் பபாண்ணு ணவணுமான்னு ணகட்கிறார். நீங்க என்னன்னா உங்க மபயன் கிட்ட அந்த சிவலிங்கத்மத விடறியா நான் உண்ோ விரதம் இருந்து சாகவான்னு ணகட்கிறீங்க. அன்மப ஏன் வியாபாரமாக்கிறீங்க?”

ரக

ச

சுர் என்று அவனுக்கு எழும்பிய ணகாபத்மதப் பார்த்த ஆனந்தவல்லி அவனுக்கு அவன் அப்பாமவ யாராவது எதாவது தப்பாய் பசான்னால் ரத்தம் பகாதிக்கிறது என்று புரிந்து பகாண்டாள். ”ஏண்டா எங்க பரண்டு ணபமரயும் விமரிசனம் பசய்யத் தான் நீ அபமரிக்காவுல இருந்து வந்தியா?”

ரம (ன )்

“இல்மல அந்த சிவலிங்கத்துக்காக தான் வந்ணதன்....நல்ல ணவமளயா ஞாபகப்படுத்தினீங்க. சரி பகாஞ்சம் சீரியஸா ணபசலாமா? எனக்கு அந்த சிவலிங்கம் பத்தி முழுசும் பதரியணும். உங்களுக்குத் பதரிஞ்சமத எல்லாம் பசால்றீங்களா?” என்றவன் ஒரு பவள்மளத் தாமளயும் ணபனாமவயும் எடுத்துக் பகாண்டான். அவன் முகத்தில் இருந்த ணகாபம் சுத்தமாய் காோமல் ணபானது. படுக்மகயில் இருந்து எழுந்து வந்து ஒரு நாற்காலிமய அவள் அருணக நகர்த்திப் ணபாட்டு உட்கார்ந்தான்.

ப

ஒரு பநாடியில் ணநர்மாறாக மாறிய அமமதியான ஈஸ்வர் முகத்மதணய ணலசான ணசாகத்துடன் ஆனந்தவல்லி பார்த்தாள். பின் மிகுந்த பாசத்துடன் அவன் ணதாளில் மக மவத்து பசான்னாள். “ஈஸ்வர் ணவண்டாண்டா. பசுபதி ஏன் உன் கிட்ட பதரிவிக்கச் பசான்னான்னு எனக்கு பதரியாது. ஆனாலும் நீயும் அது பின்னாடிணய ணபாயிடுவிணயான்னு எனக்கு பயமா இருக்குடா. இந்த குடும்பத்துல ஒருத்தன் அதுக்கு பூமை பண்ணி உசிமர விட்டது

ணபாதும். இனி இந்த குடும்பத்துல யாரும் பலியாகிறமத பார்க்கற சக்தி எனக்கு இல்மலடா.”

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

மனிதர்கமள எமட ணபாடுவதில் என்றுணம ஈஸ்வர் தவறியதில்மல. நடிக்கத் பதரியாத, நடிக்கும் அவசியத்மதயும் லட்சியம் பசய்யாதவள் ஆனந்தவல்லி என்பமத அவன் முன்ணப கணித்திருந்தான். அப்படிப்பட்ட ஆனந்தவல்லியின் முகத்தில் பதரிந்த ணவதமனயும், ணபசிய ணபச்சும் ஆத்மார்த்தமாய் வந்தமவ என்பது புரிந்த ணபாது அவன் மிகவும் பநகிழ்ந்து ணபானான். ணதாளில் அவள் மவத்த மககமள எடுத்துத் தன் இரண்டு மககளிலும் பிடித்துக் பகாண்டு பரிவுடன் பசான்னான். “நீங்க அனாவசியமா பயப்படறீங்க. அப்படி எல்லாம் ஆகாது. இன்பனாரு விஷயத்மத நீங்க மறந்துட்டீங்க. உங்க மூத்த பிள்மளமய பலி வாங்கினது அந்த சிவலிங்கம் இல்மல. மரேத் துடிப்புல கூட அவணராட பத்மாசனம் விலகமலன்னு ணகள்விப்பட்ணடன். தன் உடம்புல அத்தமன கட்டுப்பாடு வச்சிருந்த அவர் நிமனச்சிருந்தா அந்த பகாமலகாரமன சுலபமா தடுத்திருக்க முடிஞ்சிருக்கும். அவர் எந்தக் காரேத்தாலணயா அமத பசய்யமல. ஒரு ணவமள மரே காலம் இதுன்னு அவர் உேர்ந்திருக்கலாம். அதனால அதுக்கு இமசஞ்சு பகாடுத்திருக்கலாம். அவர் உங்கமளக் கூப்பிட்டு ணபசினது, உங்க பரண்டாவது பிள்மள கிட்ட ணபசினது எல்லாம் வச்சி பார்த்தா முதல்லணய அவர் தன் காலம் முடியப்ணபாறதுன்னு உேர்ந்த மாதிரி தான் பதரியுது....”

ப

ஆனந்தவல்லி அவன் பரிவான ணபச்சில் உருகிப் ணபானாள். அவள் மூத்த பிள்மள குறித்து கவமலப்பட்ட சமயங்களில் எல்லாம் எத்தமனணயா முமற அவள் கேவர் அவமள இணத பரிவுடன் அவள் துக்கத்மதக் குமறக்க முயன்றிருக்கிறார். அப்ணபாபதல்லாம் அவள் அவமர ’எல்லாம் உங்களால் தான்’ என்கிற விதத்தில் மிகக் கடுமமயாகத் திட்டியும் இருக்கிறாள். ஒருமுமற கூட அவர்

்

ம

அவமளக் ணகாபித்துக் பகாண்டதில்மல. அவர் மரேத்திற்குப் பிறகு அமதப் பற்றி நிமனக்கும் ணபாபதல்லாம் அவள் மிகவும் பச்சாதாபப்பட்டிருக்கிறாள். இன்று அவர் ணதாற்றத்தில் இருக்கும் பகாள்ளுப் ணபரன் அவனுமடய வைக்கமான எடக்கு முடக்குத் தனத்மத விட்டு விட்டு அணத பரிவுடன் ணபசிய ணபாது மறுபடி அவனிடம் அவமரணய கண்டாள். ணலசாகக் கண் கலங்கினாள்.

ரக

ச

ிய

இமதப் பார்த்துக் பகாண்டிருந்த மீனாட்சியும் பநகிழ்ந்து ணபானாள். சற்று முன் வமர மிகவும் காரசாரமாகப் ணபசிக் பகாண்டிருந்த இருவரும் மிகவும் பாசமாக மாறியது அவளுக்கு பபரிய நம்பிக்மகமயக் பகாடுத்தது. ”தானாடா விட்டாலும் சமதயாடும்னு பசால்வாங்க. அது உண்மம தான். அப்பா கிட்டயும் இவன் இப்படிணய மாறிட்டா ணபாதும் கடவுணள” என்று அவள் ணவண்டிக் பகாண்டாள்.

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் பதாடர்ந்து பசான்னான். “நான் உங்க மூத்த பிள்மள பசான்னார்ங்கறதுக்காக அந்த சிவலிங்கத்மதப் பத்தி ணகட்கமல. எனக்கு ணவற சில ஆராய்ச்சிகளுக்காக அமதப் பத்தி பதரிஞ்சுக்கணும்னு பராம்ப காலமா ஆர்வம் இருக்கு. எங்கப்பா கிட்ட நான் நிமறயணவ அது பத்தி விசாரிச்சிருக்ணகன். இது பத்தி உங்க கிட்டயும் உங்க பரண்டாவது பிள்மள கிட்டயும் நிமறய தகவல் கிமடக்கும்னு நம்பணறன். அதனால தான் ணகட்கணறன். பசால்லுங்க ப்ளீஸ்”

ப

ஆனந்தவல்லி திடீபரன்று ணகாபித்துக் பகாண்டாள். “என்னடா ஆரம்பத்துல இருந்ணத பார்த்துகிட்டிருக்ணகன், நீங்க, உங்க மூத்த பிள்மள, பரண்டாவது பிள்மளன்ணன பசால்லிகிட்டிருக்ணக? நீ பாட்டின்னு கூப்பிட்டு ணகட்கமலன்னா நான் வாணய திறக்க மாட்ணடன். என்ன ஆனாலும் சரி”

்

ிய

ம

மிக உறுதியாகச் பசால்லி விட்டு நாற்காலியில் அவள் சாய்ந்து உட்கார்ந்து பகாண்டாள். பரணமஸ்வரன் ணமல் இருந்த ணகாபம் ஈஸ்வருக்கு ஆனந்தவல்லியிடம் இருக்கவில்மல. பசால்லப்ணபானால் இங்கு வரும் வமர அவமளப் பற்றி அதிகம் அவன் நிமனத்தது கூட இல்மல. இங்ணக அவளிடம் ணபசப் ணபச அவமள அவனுக்குப் பிடித்தும் விட்டிருந்தது. ஆனாலும் அவ்வளவு சீக்கிரம் அவமள பாட்டி என்று கூப்பிட ணவண்டுமா என்று அவன் எண்ணினான்.

ரம (ன )்

ரக

ச

அந்த ணநரமாகப் பார்த்து அவனுக்குள்ணள ஏணதா ஒரு உேர்வு அவளிடம் உள்ள தகவல்களில் ஒன்று மிக முக்கியமாக இருக்கும் என்று அவனுக்கு ஆணித்தரமாகச் பசான்னது. அந்த உேர்வு எப்ணபாதும் அவனுக்கு ஏற்படும் உள்ளுேர்வு ணபால இருக்கவில்மல. அதில் ஏணதா ஒரு பபரிய வித்தியாசத்மத அவன் உேர்ந்தான். ஏணதா பவளிசக்தி, படலிபதியாக அவனுக்கு பசால்வது ணபால் இருந்தது. ஆழ்மனம் மற்றும் அதீத சக்திகள் குறித்து ஆராய்ச்சி பசய்யும் அவனுக்கு அது பதளிவாகப் புரிந்த ணபாது ஒணரயடியாக வியர்த்தது.....

அத்தியாயம் - 25

ணபரமனணய பார்த்துக் பகாண்டிருந்த ஆனந்தவல்லி அவனிடம் ஏற்பட்ட திடீர் மாற்றத்மதக் கண்டவுடன் கரிசனத்துடன் ணகட்டாள். “என்னடா ஆச்சு?”

ப

ஈஸ்வர் தன்மன உடனடியாக சுதாரித்துக் பகாண்டான். “ஒண்ணுமில்மல”. தனக்ணகற்பட்ட உேர்வு நிதானமாக ஆராய்ச்சி பசய்யப்பட ணவண்டிய ஒன்று என்று நிமனத்த அவன் அமத ஆனந்தவல்லிக்கு விளக்க முற்படவில்மல. ஒன்றுணம நடக்காதது ணபால் சகை நிமலக்கு மாறிய அவன் “சரி பாட்டி, சிவலிங்கத்மதப்

பத்தி உங்களுக்கு என்ன எல்லாம் பதரியுணமா, அமதபயல்லாம் பசால்லுங்க” என்றான்.

்

ிய

ம

ஆனந்தவல்லிக்கு அவன் பாட்டி என்றமைத்ததில் பரம திருப்தி. ஆனால் அமதக் காண்பித்துக் பகாள்ளாமல் பசான்னாள். “உண்மமமய பசான்னா அந்த சிவலிங்கத்மதப் பத்தி ணபசக் கூட எனக்குப் பிடிக்கமல. அந்த ணபாலீஸ் அதிகாரி வந்து ணகட்டப்ப கூட நான் ணவண்டா பவறுப்பா தான் பசான்ணனன். இப்ப நீயும் அமதணய ணகட்கிணற” எல்லாம்

ஆனந்தவல்லி பசான்னாள்.

ஒருவித

ரக

ச

”அந்தப் ணபாலீஸ் அதிகாரி கிட்ட என்ன பசான்னீங்கணளா அமதணய என் கிட்டயும் பசால்லுங்க” சலிப்புடன்

எல்லாவற்மறயும்

ரம (ன )்

எல்லா தகவல்கமளயும் ஒருவித பிரமிப்புடன் ணகட்டுக் பகாண்ட ஈஸ்வர் ணகட்டான். “அந்த ரகசியக்குழு பத்தி ணவபறதுவும் உங்க வீட்டுக்காரர் உங்க கிட்ட பசால்லமலயா?” ”நான் தான் அவமர இது சம்பந்தமா ணபசணவ விடமலணய? விட்டிருந்தா பசால்லி இருப்பாணரா என்னணவா?”

ப

ஈஸ்வர் ஆைமாக ணயாசித்தான். ஆனந்தவல்லி ணகட்டாள். “என்னடா ணயாசிக்கிணற?” “அப்படி ஒரு ரகசிய குழு உண்மமயிணலணய இருந்திருந்தா அது இப்ப என்ன பண்ணிகிட்டிருக்குன்னு ணயாசிக்கிணறன். இந்தக்

பகாமல நடக்கவும், சிவலிங்கம் அனுமதிச்சுதுன்னு ணயாசிக்கிணறன்”

திருட்டுப்

ணபாகவும்

ஏன்

்

ிய

ம

ஆனந்தவல்லி ணயாசிக்காமல் பசான்னாள். “அந்த ரகசிய குழுணவ ஒரு கற்பமனன்னு நான் பசால்ணறன். உன் பபரிய தாத்தா பவளுத்தபதல்லாம் பாலுன்னு நிமனக்கிறவர். பகாடுக்கிறப்ப அந்த சித்தர் பசால்லி இருப்பார். இவர் நம்பி இருப்பார்.”

ரக

ச

”அந்த சித்தமர நீங்க பார்த்திருக்கீங்களா? அவமர உங்க பரண்டாவது பிள்மள சமீபத்தில் பார்த்ணதன்னு பசால்றமத நீங்க நம்பறீங்களா?”

ரம (ன )்

ஆனந்தவல்லிக்கு அவன் பரணமஸ்வரமன இரண்டாவது பிள்மள என்று பசான்னது பிடிக்கவில்மல. மறுபடியும் அவமன முமறத்தாள். அவள் எதற்கு முமறக்கிறாள் என்பமத உடனடியாகப் புரிந்து பகாண்ட ஈஸ்வர் இறுகிய முகத்துடன் ணகட்டான். “நான் இங்ணக இருக்கவா? இல்மல ஏதாவது ஓட்டல்ல ணபாய் தங்கிக்கவா?”

ப

அவமள பாட்டி என்று அமைத்தது ணபால பரணமஸ்வரமனத் தாத்தா என்று அமைக்க ஈஸ்வர் தயாரில்மல என்பது சந்ணதகத்திற்கிடமில்லாமல் புரிய ஆனந்தவல்லி பபருமூச்சு விட்டாள். பவளிணய நின்றிருந்த மீனாட்சிக்கும் வருத்தமாய் இருந்தது. ‘அப்பா பகாஞ்சமாவது இறங்கி வந்தால் ஒழிய இவன் மாற மாட்டான். அவணரா உயிணர ணபானாலும் இறங்கி வர மாட்டார். அண்ோ! உன் மகமனயும் நம்ம அப்பாமவயும் எப்படி தான் ணசர்த்து மவக்கிறது நீணய பசால்லு” என்று அண்ேனிடம் மானசீகமாய் ணகட்டாள்.

்

ம

ஆனந்தவல்லி பசான்னாள். “பரணமஸ்வரன் பார்த்ணதன்னு பசான்னா பார்த்து தான் இருப்பான். அந்த சித்தர் இன்னும் உயிணராட தான் இருக்கணும். நான் அந்த ஆமள ஒரு தடமவ கூட பார்த்தது கிமடயாது. பார்க்கக் கிமடச்சா நாக்மக பிடுங்கற மாதிரி ணகட்டிருப்ணபன். “. அவமன சாக விட்டுட்டு நீ இன்னும் உயிணராட இருக்கிணய ஏன்யா இப்ப உனக்கு திருப்தியா”ன்னு.”

ிய

மீனாட்சி உள்ணள நுமைந்தபடி பசான்னாள். “அப்படி எல்லாம் சித்தர்கமள பசால்லக்கூடாது பாட்டி”

ரக

ச

ஆனந்தவல்லி ணபத்தியிடம் எரிந்து விழுந்தாள். “சித்தராவது புத்தராவது. என் வயித்பதரிச்சமல யார் பகாட்டிகிட்டாலும் அப்படி தான் ணகட்ணபன். நாணன இன்னும் இருக்கறப்ப உங்க பபரியப்பாவுக்கு சாகிற வயசாடி”

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் புன்னமகயுடன் பசான்னான். “நீங்க இருக்கறதுக்கு அந்த சித்தர் என்ன பண்ணுவார் பாட்டி? பாவம்!” ”கடன்காரா, உனக்கும் நான் இருக்கிறது உறுத்துதா” என்று ஆனந்தவல்லி அவன் காமதப் பிடித்துத் திருகினாள். ஏதாவது ஒரு சாக்கிலாவது அவமனத் பதாட்டுப் பார்க்க ஆவலாக அவளுக்கு இருந்தது.

ப

நாற்காலிமய பின்னுக்கு தள்ளி அவள் மகக்பகட்டாத தூரத்தில் உட்கார்ந்து பகாண்ட ஈஸ்வர் சிரித்துக் பகாண்ணட அருணக நின்றிருந்த மீனாட்சியிடம் ரகசியமாக பசான்னான். ”கிைவி நல்லா ஸ்ட்ராங்கா தான் இருக்கு“.

மீனாட்சி பாட்டிமயப் பார்த்து புன்னமகக்க ஆனந்தவல்லி ணகட்டாள். “என்னடி பசால்றான் அவன்?”

்

ம

”நீங்க பராம்ப தங்கமானவங்கன்னு பசான்ணனன். அமத விடுங்க. நீங்க கமடசியா ணபாய் உங்க மகமனப் பார்த்தீங்கணள அவர் என்ன பசான்னார்?”

ரக

ச

ிய

”அப்பவும் முதல்ல அவமன எங்ணக நான் ணபச விட்ணடன். ’பபத்த தாமய பார்க்கணும்னு இப்ப தான் ணதாணிச்சாடா’ன்னு ஆரம்பிச்சவ. நல்லா திட்டிட்ணடன்.” பசால்லும் ணபாது அவள் குரல் கரகரத்தது. “நீங்க திட்டினதுக்கு அவர் எதுவும் பசால்லமலயா?”

ரம (ன )்

ஆனந்தவல்லி பபருமமயுடன் பசான்னாள். “என் வீட்டுக்காரரும் சரி, என் குைந்மதகளும் சரி என்மன எதிர்த்துப் ணபச மாட்டாங்க....” பசால்லி விட்டு அவமனப் பார்த்து பபாய்யான கடுமமயுடன் பசான்னாள். “எதுக்பகடுத்தாலும் எதிர்த்துப் ணபசற உன்மன மாதிரி கிமடயாது....” ”பிரச்சிமனணய அது தான். ஒராளாவது கண்டிச்சிருந்தா பகாஞ்சமாவது உங்கமள அடக்கி வச்சிருந்திருக்கலாம்” என்று ஈஸ்வர் புன்னமகயுடன் பசால்ல ஆனந்தவல்லி பசல்லமான ணகாபத்துடன் பகாள்ளுப் ணபரமனப் பார்த்தாள்.

ப

மீனாட்சி ஆச்சரியத்துடன் அவர்கள் இருவமரயும் பார்த்தாள். இது நாள் வமர ஆனந்தவல்லியிடம் யாரும் இப்படி ணபசியதும் இல்மல. ணபச அவள் அனுமதித்ததும் இல்மல. ஏன் பரணமஸ்வரன்

கூட அவளிடம் அப்படி உரிமம எடுத்துக் பகாண்டு ணபசியதாக அவளுக்கு நிமனவில்மல....

்

ம

ஈஸ்வர் பசான்னான். “சரி பாட்டி நம்ம கமதமய அப்பறம் வச்சுக்குணவாம். உங்க மகன் ணபசறப்ப என்ன பசான்னார்?”

ச

ிய

ஆனந்தவல்லியின் முகம் மிகவும் பமன்மமயாகியது. “உடம்மப நல்லா பார்த்துக்க பசான்னான். என்பனன்ன சாப்பிடணும்... எப்ப எப்ப சாப்பிடணும்னு பபாறுமமயா பசான்னான்...”

ரக

“சிவலிங்கத்மதப் பத்தி எதாவது பசான்னாரா?”

“பசால்லி இருந்தா, இப்ப உன் காமதப் பிடிச்ச மாதிரி அவன் காமதயும் பிடிச்சிருப்ணபன்”

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் தன் காமதத் தடவிக் பகாண்ணட ணகட்டான். “நீங்க எப்பவாவது அந்த சிவலிங்கம் பைாலிக்கறமதப் பார்த்திருக்கீங்களா?”

ப

ஆனந்தவல்லி பசான்னாள். “பைாலிக்கறதுக்கு அந்த சிவலிங்கம் தங்கமா, மவரமா? உங்கப்பன் தான் சின்னதுல எமதணயா பார்த்துட்டு வந்து அது பைாலிக்கிறதா பசான்னான். ணவற யாரும் பசான்னதில்மல. கிறுக்குப் பய” கிறுக்குப் பயல் என்று தந்மதமயச் பசான்னதற்கு ஈஸ்வர் ஆனந்தவல்லிமய முமறத்தான்.

அப்பனாகிறதுக்கு பராம்பத் தான்

ச

“நீங்க சரியா பார்க்கமல ணபால இருக்கு”

ிய

“ஒரு வித்தியாசத்மதயும் பார்த்ததில்மல...”

அந்த

ம

பபருமூச்சு விட்ட ஈஸ்வர் ணகட்டான். “சரி சிவலிங்கத்துல ஏதாவது வித்தியாசமா பார்த்திருக்கீங்களா?”

்

“என்னடா முமறக்கிணற. உனக்கு முன்னாடிணய அவன் எனக்குப் ணபரன். முமறக்கிறான்”

ரக

”ஏபைட்டு தடமவ தான் அமதப் பார்த்திருக்ணகன்னாலும் சரியா தான் பார்த்திருக்ணகன். என் வீட்டுக்காரர் ணவற அமத ணபாட்ணடா எடுத்து ப்ணரம் ணபாட்டு வச்சிருந்தார்....”

ரம (ன )்

“அந்த ணபாட்ணடா என்ன ஆச்சு?” “பரண்ல இருக்கு. அவர் பவச்சிருந்த ஒரு டிரங்குப் பபட்டில இருக்கு.” “அவர் சிவலிங்கம் சம்பந்தமா ணவற எதாவது வச்சிருந்தாரா?” “இல்மலணய”

ப

“நீங்க எமதயும் வீசிடமலணய?”

“அவர் பத்திரமா வச்சிருந்த அமத வீச எனக்கு மனசு வரமல. அதனால அவணராட மத்த சில பபாருள்கணளாட அப்படிணய வச்சிருக்ணகன்....”

்

ிய

ம

ஈஸ்வருக்கு அந்தப் புமகப்படத்திணலா அவர் மவத்திருந்த மற்ற பபாருள்களிணலா ஏதாவது முக்கிய தகவல் இருக்கலாம் என்று ணதான்றியது. அவன் திடீர் என்று எழுந்து நின்றான். “பாட்டி எனக்கு அவர் வச்சிருந்தமத எல்லாம் பார்க்கணும்...”

ச

“இப்பணவவா?”

ரக

“ஆமா”

ரம (ன )்

“பரண்ல தூசி நிமறய இருக்கும்டா. நாமளக்கு ணவமலக்காரங்கமள விட்டு சுத்தம் பசய்யச் பசால்ணறன். அப்புறம் பாருடா” “பரவாயில்மல. இப்பணவ பார்க்கணறன்”

ப

“சரி வா” என்று ஆனந்தவல்லி எழுந்தாள். அவமனத் தன் அமறக்கு அமைத்துக் பகாண்டு ணபாவதில் அவளுக்கு சந்ணதாஷம் இருந்தது. அவள் முன்ணன பசல்ல ஈஸ்வர் பின் பதாடர்ந்தான். அவர்கள் ணபாவமதணய பார்த்துக் பகாண்டிருந்த மீனாட்சி அவர்கமளப் பின் பதாடராமல் தனதமறக்குப் ணபானாள். அப்ணபாது தான் வீட்டுக்குள் வந்திருந்த மணகஷ் வழியில் அவமள இமடமறித்துக் ணகட்டான். ”என்னம்மா உங்க பாட்டி அதிசயமா அவமன ரூமுக்குக் கூட்டிகிட்டு ணபாறாங்க?”

”எங்க தாத்தா வச்சிருந்த பபாருள்கமள எல்லாம் அவனுக்குப் பார்க்கணுமாம்”

்

ம

”எதுக்காக?”

ச

“அப்படி என்ன இருந்தது அவர் கிட்ணட?”

ிய

”அதுல அந்த சிவலிங்கம் சம்பந்தமான தகவல் எதாவது இருக்கான்னு அவனுக்குப் பார்க்கணுமாம்...”

ரக

“அந்த சிவலிங்கத்ணதாட ணபாட்ணடா ஒண்ணு அவர் கிட்ட இருந்ததுன்னு பாட்டி பசான்னாங்க. அவன் ணவபறதாவதும் இருக்கான்னு பார்க்கப் ணபாறான். ஏன் ணகட்கணற”

ரம (ன )்

“சும்மா தான்” மணகஷ் சுரத்தில்லாமல் பசான்னான்.

ப

ஆனந்தவல்லியின் அமற மிகப் பபரிதாக இருந்தது. அவள் அமறயில் அவள் கேவர் படம் மிகப் பபரியதாக மாட்டப் பட்டிருந்தது. அவள் பிள்மளகள் சிறுவர்களாக இருந்த ணபாது எடுக்கப்பட்ட படமும், திருமேமான புதிதில் அவளும் அவள் கேவரும் எடுத்துக் பகாண்ட புமகப்படமும் இருந்தன. அந்தப் படத்தில் அவர் அச்சாக அவமனப் ணபாலணவ இருந்தது ஈஸ்வருக்கு வியப்பாக இருந்தது. “உட்கார்டா” என்றாள் ஆனந்தவல்லி.

“இல்மல சாவகாசமாய் பிறகு உட்கார்ணறன். முதல்ல பரண்ல பார்த்துடணறன்”

்

ச

ிய

ம

“சரி ணபா. ணமணல நீலக்கலர்ல இருக்கிற பபரிய டிரங்குப் பபட்டி தான் அவருது” என்று பசால்லி அவள் அமறயின் ஓரத்தில் இருந்த ணதக்கு மரப்படிகமளக் காண்பித்தாள். அவன் படிணயறிச் பசல்மகயில் தன் கேவரின் புமகப்படத்மதயும் அவமனயும் மாறி மாறி அவள் பபருமமயுடன் பார்த்தாள். ணமணல பசன்றவுடணனணய அவன் தும்மல் சத்தம் ணகட்டது. “தூசி இருக்குன்னு பசான்னா ணகட்டால் தாணன. என்மன மாதிரிணய பிடிவாதம் அவனுக்கு” என்று பசல்லமாக அவமன மனதிற்குள் கடிந்து பகாண்டாள்.

ரம (ன )்

ரக

பரணில் தூசி படிந்த பைங்காலப் பபாருள்கள் நிமறய இருந்தன. ஆனந்தவல்லி பசான்ன நீல நிற பபரிய டிரங்குப் பபட்டி ஒரு மூமலயில் இருந்தது. ஈஸ்வர் இரண்டு முமற தும்மி விட்டு அந்த டிரங்குப் பபட்டிமயத் திறக்க முயற்சித்தான். ஆரம்பத்தில் திறக்க வரவில்மல. கஷ்டப்பட்டு தான் திறக்க முடிந்தது.

ப

உள்ணள ஒரு பட்டு அங்கவஸ்திரம், பட்டு ணவட்டி, பட்டு சட்மட, ஃப்ணரம் ணபாடாமல் அட்மடயில் ஒட்டிய ஒரு மிகப்பமைய கறுப்பு பவள்மளப் புமகப்படம், ஒரு வலம்புரி சங்கு, ஒரு குமட, ஒரு பவள்ளி பவற்றிமல பாக்கு டப்பா இவற்ணறாடு ஆனந்தவல்லி பசான்ன ஃப்ணரம் ணபாட்ட சிவலிங்கம் புமகப்படம் இருந்தது. இரண்டு புமகப்படங்கமளத் தவிர மற்றமவ எல்லாம் கேவர் சாந்தலிங்கம் தினசரி உபணயாகித்த பபாருள்கமள ஆனந்தவல்லி எடுத்து ணதர்ந்பதடுத்து பத்திரப்படுத்தி மவத்தது ணபால இருந்தது. ஃப்ணரம் ணபாடாத கறுப்பு பவள்மளப் புமகப்படத்மத எடுத்து ஈஸ்வர் ஆராய்ந்தான். புமகப்படம் பழுதாகி இருந்தாலும் யாணரா ஒரு வயதானவர் கறுப்புக் ணகாட்டு ணபாட்டுக்

பகாண்டிருந்தது ணபாலத் பதரிந்தது. ஆனந்தவல்லி அல்லது சாந்தலிங்கத்தின் தகப்பனாராக இருக்கலாம் என்று ணதான்றியது.

்

ச

ிய

ம

சிவலிங்கத்தின் புமகப்படத்மத எடுத்துக் மகயில் மவத்துக் பகாண்டு அவன் ஆவணலாடு பார்த்தான். எத்தமனணயா ரகசியங்கமளத் தன்னில் உள்ளடக்கி மவத்திருக்கிற அந்த சிவலிங்கத்மத நிமறய ணநரம் பார்த்தான். எதிர்பார்க்காத ணநரங்களில் எல்லாம் அந்தரத்தில் பதரிந்து அவமனத் திமகக்க மவத்த சிவலிங்கம் இப்ணபாது எதிர்பார்ப்ணபாடு பார்த்த ணபாது அமமதியாக இருந்தது. அந்தப் புமகப்படத்தில் சிவலிங்கத்தின் தனித்தன்மம எதுவும் அவன் கண்களுக்குத் பதரியவில்மல...

ரம (ன )்

ரக

சாந்தலிங்கம் இமதப் புமகப்படமாக எடுத்து மவக்க ஏதாவது பிரத்திணயகக் காரேம் இருக்குமா என்று ஈஸ்வர் ணயாசித்தான். அவர் அமத சக்தி வாய்ந்த சிவலிங்கம் என்று நம்பியதால் அமதப் படம் எடுத்து வீட்டில் மவத்து இருக்கலாம்... அப்படியும் இல்மல என்றால்...?

ப

சிவலிங்க புமகப்படக் கண்ோடியில் தூசி இருந்தது. ஈஸ்வர் அந்த தூசிமயத் துமடத்தான். கண்ோடி அமசந்தது. கண்ோடி சரியாகப் பதிக்கப்படவில்மல ணபால இருக்கிறது என்று எண்ணியவனாய் ணமலும் அமத அமசக்க ஒரு புறத்தில் கண்ோடி ஃப்ணரமம விட்டு பவளிணய வந்தது. கண்ோடிமயப் பத்திரமாக ஈஸ்வர் கைற்றி மவத்தான். கண்ோடி வந்த மகணயாடு சிவலிங்கம் புமகப்படமும் பவளிணய வந்தது. சிவலிங்கத்தின் புமகப்படத்தின் பின்புறம் இருந்து ஒரு காகித உமறயும் அவன் ணமல் விை அவன் திமகப்புடன் அந்த காகித உமறமய எடுத்துப் பார்த்தான். உமறயின் மீது எதுவும் எழுதப்பட்டிருக்கவில்மல. அந்த உமறயினுள்ணள ஏணதா ஒரு தாள் இருந்தது பதரிந்தது. உமற ஒட்டப்பட்டிருக்கவில்மல.

இதயம் ணவகமாக துடிக்க ஆரம்பிக்க அந்த உமறமயப் பிரித்து உள்ணள இருந்த தாமள ஈஸ்வர் பவளிணய எடுத்தான்....

்

ம

அத்தியாயம் - 26

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

அந்த மனிதன் இரவு ஒன்பது ஆகும் வமர காத்திருக்க சிரமப்பட்டான். அவமரப் பார்த்துச் பசால்ல முக்கிய விஷயங்கள் அவனுக்கு இருந்தன.... குருஜிமயப் பார்த்துப் ணபச வரும் கூட்டம் ஒன்பது மணி வமரக்கும் கண்டிப்பாக இருக்கும். ஒரு நாளில் ஓரிரு ஆட்கள் முதல் ஐந்தாறு ஆட்கள் வமர மட்டும் தான் அவர் சந்திப்பார் என்றாலும் பதிமனந்திலிருந்து நாற்பது ஆட்கள் வமர அவமர சந்திக்க எல்லா நாட்களும் காத்திருப்பது உண்டு. பல முமற வந்து சந்திக்க முடியாமல் ணபானது உண்டு என்றாலும் பலரும் நம்பிக்மக இைக்காமல் திரும்பத் திரும்ப வந்து காத்திருப்பது சகைம்.

ப

ஆனால் சந்திக்கின்ற மனிதர்கமள குருஜி என்றுணம அலட்சியப் படுத்தியவர் அல்ல. ஒவ்பவாருவரிடமும் எந்த வித்தியாசமும் பார்க்காமல் ஆத்ம நண்பர்கள் ணபால் அவர் பைகுவார். பபாறுமமயாக அவர்கள் பசால்வமதக் ணகட்பார். அவர்களுக்குத் தகுந்த பதில் பசால்வார். அதனால்அவமர சந்தித்துப் ணபசி விட்டு பவளிணய வருபவர்கள் முகத்தில் பரம திருப்திமய அவன் கண்டிருக்கிறான். ஏணதா பைன்ம சாபல்யம் அமடந்தது ணபால அவர்கள் சந்ணதாஷமாக பவளிணய வருவார்கள். மறுபடி அவர்கமள அவர் சந்திக்காமணல கூட இருந்து விடக் கூடும். ஆனால் அந்த ஒரு சந்திப்ணப அவர்கள் மனதில் நீங்காத இடம் பபற்று விடும். அவர் எப்படி இமத சாதிக்கிறார் என்று அவனுக்கு எப்ணபாதும் பிரமிப்பு உண்டு....

அவன் ஒன்பது மணிக்கு ணமல் ணபான ணபாது குருஜி ணகட்டார். “என்ன விஷயம்”

்

ம

“ைான்சன் ணபான் பசஞ்சார். அடுத்த வாரம் அபமரிக்கால இருந்து இந்தியா வர்றாராம். அதுக்கு முன்னாடி உங்க கிட்ட முக்கியமான விஷயங்கள் பத்தி ணபசணுமாம்....”

ிய

தமலயமசத்த குருஜி ணகட்டார். “அந்த ணைாதிடர் தம்பி ணபான் வந்ததா?”

ரக

ச

“இல்மல குருஜி”

“நீணய ணபான் பசய். அந்த ணைாதிடர் எங்ணக ணபானார்னு பதரிஞ்சுதான்னு ணகள்”

ரம (ன )்

“பதரிஞ்சிருந்தா அந்த ஆள் கண்டிப்பா ணபான் பசய்திருப்பான்.” என்று பசான்னாலும் அவர் பசான்னதற்காக அவன் சரவேனுக்குப் ணபான் பசய்து விட்டு ஸ்பீக்கமர ஆன் பசய்தான்.

ப

சரவேன் ஏமாற்றத்ணதாடு பசான்னான். “சார் அண்ேன் இன்மனக்கு சாயங்காலம் தான் வந்தார். ஆனா எத்தமன ணகட்டும் எங்ணக ணபானார்னு சரியா பசால்லமல. திடீர்னு ணகாயில் ணகாயிலா ணபாகணும்னு ணதாணிச்சு அப்படிணய ணபாயிட்ணடன்னு பசால்றார். நான் எந்த எந்தக் ணகாயிலுக்குன்னு ணகட்ணடன்... சிவன் ணகாயில் பபருமாள் ணகாயில்னு பசால்றாணர ஒழிய ஊமரச் பசால்ல மாட்ணடன்கிறார். பபாதுவா அவர் அப்படி எல்லாம் மமறக்கக் கூடிய ஆளில்மல. இந்த தடமவ தான் இப்படி புதிரா நடந்துக்கறார்….”

“வந்தவர் கிட்ட புதிதாய் ஏதாவது மாற்றம் பதரிஞ்சுச்சா...” “பராம்பணவ ணயாசிக்கிற மாதிரி இருந்துச்சு”

் ிய

“நிமறய விபூதி குங்குமம் பகாண்டு வந்தார் சார்”

ம

“ஏதாவது பகாண்டு வந்தாரா?”

ச

“ஏதாவது வித்தியாசமா ணபசினாரா, பசான்னாரா?”

ரக

“விபூதி பகாடுக்கிறப்ப ‘கடவுள் கிட்ட நல்ல புத்தி பகாடுக்கணும்னு ணவண்டிக்க’ன்னு மட்டும் பசான்னார் சார்”

ரம (ன )்

“சரி ஏதாவது தகவல் கிமடச்சா உடனடியா பதரிவியுங்க சரவேன்” என்று ணபச்மச முடித்துக் பகாண்ட அந்த மனிதன் சிரித்தபடி குருஜியிடம் ணகட்டான். “நீங்க என்ன நிமனக்கிறீங்க குருஜி” குருஜியும் புன்னமகத்தார். பின் பசான்னார். “அந்த ணைாதிடர் ணபானது இந்த சிவலிங்கம் பதாடர்பாய் தான்கிறதுல எனக்கு சந்ணதகமில்மல. இல்லாட்டி மமறக்க ணவண்டிய அவசியணமயில்மல”

ப

”அவர் கிட்ட இருந்து தகவமலக் கறக்க ணவபறதாவது வழி பார்த்தால் என்ன?”

“பல ணபர் கவனத்மதத் திருப்பாமல் அமத பசய்ய முடியாது. அதனால பகாஞ்சம் பபாறுத்துப் பார்க்கலாம். சரி... ைான்சனுக்குப் ணபான் பசய்”

்

ிய

ம

அந்த மனிதன் ைான்சனுக்குப் ணபான் பசய்தான். ைான்சனிடம் குருஜி மிக அைகான ஆங்கிலத்தில் ணபசினார். “ஏணதா முக்கியமாய் ணபசணும்னு பசான்னாயாம். பசால்லு ைான்சன்” “குருஜி நீங்க ணபாய் சிவலிங்கத்மதப் பார்த்தீங்களா?”

ரம (ன )்

ரக

ச

குருஜி புன்னமகத்தார். ைான்சனிடம் சுற்றி வமளத்துப் ணபசும் பைக்கம் என்றுணம இருந்ததில்மல. அமத ைான்சன் கால விரயமாய் கருதுவார். உலகப் புகழ் பபற்ற மணனாதத்துவ ஆராய்ச்சியாளரான அவர் நிமறய புத்தகங்கள் எழுதிக் குவித்திருக்கிறார். அத்தமன சாதிக்க அவருக்கு ணநரம் இருந்ததற்குக் காரேம் அனாவசியமான விஷயங்களில் அவர் ணநரம் பசலவழித்ததில்மல என்பது தான் என்று குருஜி பல முமற நிமனத்திருக்கிறார். குருஜி பசான்னார். “இன்னும் இல்மல ைான்சன்” ”ஏன் குருஜி?”

ப

“இன்னும் சில தகவல்கள் பதரிய ணவண்டி இருக்கிறது. அமதத் பதரிந்து பகாண்ணட ணபாகலாம் என்றிருக்கிணறன் ைான்சன்” “உங்களுக்கு பயம் எதுவும் இல்மலணய குருஜி”

குருஜி வாய் விட்டுச் சிரித்தார். “என் வாழ்க்மகயில் இது வமரக்கும் ைாக்கிரமதயாய் இருந்திருக்கிணறணன ஒழிய நான் எதற்கும் பயப்பட்டதில்மல ைான்சன்”

்

ிய

ம

“குருஜி நான் எல்லாருமடய அபிப்பிராயங்கமளயும் விட உங்கள் அபிப்பிராயத்மத உயர்வாய் நிமனக்கிணறன். நீங்கள் ணபாய் உங்கள் கருத்மதச் பசான்னால் நான் அங்ணக வந்த பிறகு என்ன பசய்வதுன்னு தீர்மானிக்கிறது சுலபமாயிருக்கும்...”

ச

“புரியுது ைான்சன். பரண்ணட நாள்ல ணபாகிணறன்...”

ரம (ன )்

”என்ன தகவல்?”

ரக

“நன்றி குருஜி... நான் ணகள்விப்பட்ட இன்பனாரு தகவல் எனக்கு அதிர்ச்சியாய் இருந்தது குருஜி”

“ஈஸ்வர் அந்த பசுபதிணயாட தம்பி ணபரன்ங்கிறதும், அவன் இப்ப இந்தியா வந்திருக்கிறான்கிறதும் தான்” ”அதனால என்ன?”

“குருஜி உங்களுக்கு ஈஸ்வமரப் பற்றி பதரியுமா?”

ப

”இல்மல” என்றார் குருஜி. ஈஸ்வமரப் பற்றி அவர் இண்டர்பநட்டில் அமனத்து தகவல்களும் ணதடிப் படித்திருக்கிறார் என்பமத ைான்சனிடம் பதரிவிக்க அவர் முற்படவில்மல. கூடுதலாக ஒருவமனப் பற்றித் பதரிந்து பகாள்வதில் தப்பில்மல. “உனக்கு அவமனத் பதரியுமா ைான்சன்?”

”பதரியும் குருஜி. அதனால தான் கவமலப்படணறன்”

்

ம

”அவமனப்பத்தி பசால்லு ைான்சன்”

ரக

ச

ிய

”அவன் துமறயில அவன் எமகாதகன் குருஜி. தனிப்பட்ட வாழ்க்மகயில் நாேயமானவன்...ஒரு விஷயத்துல இறங்கிட்டா அணதாட ஆைம் வமர ணபாய் எல்லாத்மதயும் பதரிஞ்சுக்காமல் விட மாட்டான்... நல்ல புத்திசாலி... பார்க்க அைகாய் இருப்பான்.... எல்லாத்துக்கும் ணமல மகா அழுத்தமான ஆசாமி.. யாருணம அவமன சுலபமா மயக்கிடணவா, பாமத மாற்றி விடணவா முடியாது...” கமடசியாக பசான்ன அபிப்பிராயம் ஏதாவது நிகழ்ச்சிமய மவத்து தான் ைான்சனால் அறியப்பட்டது என்று ணதான்றணவ குருஜி ணகட்டார். “அப்படி பசால்லக் காரேம்?”

ரம (ன )்

”ணபான வருஷம் வியன்னால ஃபராய்டு நிமனவு கருத்தரங்கம் ஒன்று மூன்று நாள் நடந்தது. அங்ணக நானும் என் பசகரட்டரி லிசாவும் ணபாய் இருந்ணதாம். ஈஸ்வரும் வந்திருந்தான். லிசாவுக்கு தன் அைகு ணமல நிமறயணவ கர்வம். தன் அைகுக்கு மயங்காதவங்க உலகத்துல யாருணம கிமடயாதுங்கற நிமனப்பு.....”

ப

ைான்சன் பசன்ற முமற இந்தியா வந்த ணபாது அவமள அமைத்து வந்திருந்ததால் குருஜி அவமள நன்றாக அறிவார். அவள் ணபரைகி என்பதில் சந்ணதகமில்மல. அவள் அைமக பவளிப்படுத்துவதில் அவளுக்கு கூச்சமும் இருந்ததில்மல... ”அவள் வியன்னால தான் ஈஸ்வமர முதல் முதலாய் பார்க்கிறாள். அவளுக்கு அவன் ணமல ஒரு ஈர்ப்பு வந்துடுச்சு.

்

ரக

ச

ிய

ம

முடிஞ்ச வமரக்கும் அவமன மயக்க முயற்சி பசய்தாள். அவன் அமசஞ்ணச பகாடுக்கமல.... அவள் எரிச்சலாய் ணபாய் அவன் கிட்ட ணகட்ணட விட்டாள். “நீ என்ன ணஹாணமாபசக்சுவலா”ன்னு. அவன் பதில் பசால்லாம சிரிச்சுகிட்ணட ணபாயிட்டான். மூணு நாளும் பகல்ல கருத்தரங்கத்துல ணபசின அத்தமன ணபர் ணபச்மசயும் கவனமா ணகட்டு குறிப்பு எடுத்துகிட்டவன் ராத்திரி எல்லாம் அங்ணக இருக்கிற நூலகத்துல இருந்த அபூர்வமான ஃப்ராய்டு, ஆட்லர் பரண்டு ணபணராட மகபயழுத்துல இருந்த சில கட்டுமரகமள படிச்சுகிட்டு இருந்தான்னு கமடசில தான் ணகள்விப்பட்ணடன். அந்த கருத்தரங்மக ஒட்டி மூன்று நாளும் தினமும் 24 மணி ணநரமும் அந்த நூலகத்மதத் திறந்து வச்சிருந்தாங்க. அமத முழுசா உபணயாகப்படுத்திகிட்டது அவன் ஒருத்தன் தான்...” குருஜி ணகட்டார். “சரி, நீ கவமலப்பட காரேம் என்ன அமதச் பசால்லு ைான்சன்”

ரம (ன )்

”இப்ப நான் ஆராய்ச்சி பசய்துகிட்டிருக்கிற விஷயத்துல தான் அவனும் நிமறய ஆராய்ச்சி பசய்யறான். அந்த சிவலிங்கத்துல அவனுக்கும் ஆர்வம் இருந்துச்சுன்னா அவன் சும்மா இருக்க மாட்டான். அவமன எதுவும் தடுக்க முடியாது..” “ஆனா சிவலிங்கம் நம்ம கிட்ட தாணன இருக்கு ைான்சன்... அவன் என்ன பசய்ய முடியும்?”

ப

ைான்சன் ஒருவித தயக்கத்துடன் பசான்னார். “எனக்கு என்னணவா அந்த பசுபதி ஈஸ்வர் கிட்ட சிவலிங்கம் பற்றி பசால்லச் பசான்னதும் அவனும் அமத வச்சு அங்ணக வந்திருக்கறதும் ஒரு மாதிரியாணவ இருக்கு குருஜி. இபதல்லாம் தற்பசயலா நடக்கற விஷயங்களா எனக்கு படமல”

்

ிய

ம

இமதக் ணகள்விப்பட்ட ணபாது முதலில் இணத மனநிமலயில் தான் குருஜி இருந்தார் என்ற ணபாதும் அதில் இருந்து தற்ணபாது மீண்டிருந்த அவர் ைான்சனுக்கு மதரியம் பசான்னார். “கவமலப்பட எதுவுணம இல்மல ைான்சன்... சிவலிங்கம் இப்பவும் நம்ம மகல தான் இருக்குங்கறமத மறக்க ணவண்டாம். நமக்குத் பதரிஞ்ச அளவு அவனுக்கு சிவலிங்கம் பத்தி பதரியவும் பதரியாது. அவன் விரும்பினால் கூட நம்மகிட்ட சிவலிங்கம் இருக்கிறமத கண்டுபிடிக்கணவா பநருங்கணவா முடியாது.”

ரக

ச

ைான்சன் குருஜி மீது ஆைமான நம்பிக்மக மவத்திருந்ததால் அவர் பசான்னதில் மதரியம் அமடந்தார். ”அந்தப் மபயன் கேபதி கிட்ட எதுவும் பிரச்சிமன இல்மலணய...”

ரம (ன )்

குருஜி சிரித்துக் பகாண்ணட பசான்னார். “கேபதி சிவலிங்கத்து கிட்ட பதாடர்ச்சியாய் ணபசிகிட்ணட இருக்கிறதாக ணகள்விப்பட்ணடன். அந்த சிவலிங்கத்ணதாட சக்தி கூட கேபதி வாமய அமடக்க முடியமல” ”ஒருத்தன் பசத்துப் ணபாயிட்டான். இன்பனாருத்தன் ஓடிப் ணபாயிட்டான். ஆனால் கேபதி சிவலிங்கத்தால எந்தப் பாதிப்பும் இல்லாமல் இருக்கிறான்ங்கறணத பபரிய விஷயம் இல்மலயா குருஜி” ”ம்ம்ம்”

ப

”குருஜி அந்தக் கேபதிமய பூமை பசய்யறதுக்கு மட்டுமில்லாமல் நம்ம ஆராய்ச்சிக்கும் உபணயாகப்படுத்திகிட்டா என்ன?”

”அவனுக்குத் பதரியாமல் அவமன நாம் எப்படி ணவணும்னாலும் உபணயாகப்படுத்திக்கலாம். ஆனால் அவனுக்குத் பதரிஞ்ச பிறகு உபணயாகப் படுத்திக்க முடியாது ைான்சன். அது ஆபத்து...”

்

ிய

ம

“சரி அப்படின்னா நம்ம ஆராய்ச்சி சமயங்கள்ல அவமன என்ன பசய்யறது குருஜி..”

ச

“அது ஒரு பபரிய விஷயம் இல்மல ைான்சன். அமத நான் பார்த்துக்கணறன்..”

ரக

”சரி குருஜி. நீங்க எவ்வளவு சீக்கிரம் முடியுணமா அவ்வளவு சீக்கிரம் ணபாய் சிவலிங்கத்மதப் பாருங்க. ணபாயிட்டு வந்து உங்க கருத்மதச் பசால்லுங்க. நான் காத்துகிட்டு இருப்ணபன்....”

ரம (ன )்

குருஜி ணபாமன மவத்து விட்டு அந்த மனிதனிடம் பசான்னார். “அந்த ஈஸ்வர் ைான்சனுக்கு ஒரு பிரச்சிமனயா தான் பதரியறான். அவன் இங்ணக எத்தமன நாள் லீவுல வந்திருக்கான்னு பதரியுமா?” “ஒரு மாச லீவுன்னு ணகள்விப்பட்ணடன்” “நீ அவமனப் பத்தி என்ன நிமனக்கிணற?”

ப

”எதுவும் தன்னால முடியும்னு நிமனக்கிறவன் அவன். அது மத்தவங்க விஷயத்துல எப்படிணயா இவன் விஷயத்துல நிைம்னு தான் ணதாேறது... இப்ப அவமன விட அதிகமா கவமலப்பட ணவண்டிய விஷயம் ணவற ஒண்ணு இருக்கு குருஜி. நீங்க ைான்சன் கிட்ட ணபசி முடியற வமரக்கும் பசால்ல ணவண்டாம்னு இருந்ணதன்”

குருஜி ணகள்விக்குறிணயாடு அவமனப் பார்த்தார். “என்ன அது”

்

ிய

ம

அந்த மனிதன் ஒன்றுணம பசால்லாமல் ஒரு சிடிமய எடுத்து குருஜி அமறயில் இருந்த கம்ப்யூட்டரில் ணபாட்டான். அது சிவலிங்கத்மதக் கண்காணிக்க அவர்கள் மவத்திருந்த ரகசிய ணகமராவில் இருந்து எடுக்கப்பட்ட பதிவின் சிடி. அவன் ஆரம்பத்துக் காட்சிகமள விமரவுபடுத்தி விட்டு கமடசி காட்சி வந்ததும் நிறுத்தி அந்தக் காட்சிமய பதாடர விட்டான்.

ரக

ச

“மன்னிச்சுக்ணகா பகாஞ்சம் ணநரமாயிடுச்சு” என்று கேபதி சிவலிங்கத்திடம் பசால்லிக் பகாண்டு இருந்தான். அவன் பவளிணய ணபாய் விட்டு வந்தது ணபால் ணதான்றியது. அவன் மகயில் ஒரு பூக்கூமட இருந்தது.

ரம (ன )்

கேபதி பூக்கூமடமய சிவலிங்கத்தின் முன் மவத்து விட்டு ”இணதா வந்துடணறன். ணகாவிச்சுக்காணத” என்று பசால்லி விட்டுப் ணபானான். அந்தக் காட்சிமயப் பார்த்துக் பகாண்டிருந்த குருஜியிடம் அந்த மனிதன் பசான்னான். ”அந்தப் பூக்கூமடமயப் பாருங்க”

ப

பார்த்த குருஜி கண்கள் திமகப்பில் விரிந்தன. இமயமமலச்சாரல்களில் மட்டுணம அதிலும் திபபத் பகுதியில் தான் காேப்படுவதாகச் பசான்ன அபூர்வக் காட்டுப்பூக்கள் கேபதி மவத்து விட்டுப் ணபான பூக்கூமடயில் நிமறந்து இருந்தன.

அத்தியாயம் - 27

குருஜி மீண்டும் ணபச முடிந்த ணபாது அவர் குரல் மிகவும் தாழ்ந்திருந்தது. “அந்த சிடிமய ஆரம்பத்தில் இருந்து ணபாடு” என்றார். கேபதி-சிவலிங்கம் சம்பந்தப்பட்ட எந்தத் தகவமலயும் தவற விடக்கூடாது என்பதில் அவர் மிகவும் கவனமாக இருந்தார்.

்

ிய

ம

அந்த மனிதன் அவர் பசான்னபடிணய பசய்தான். குருஜி திமரயில் ஓடிய காட்சிகமளக் கூர்ந்து பார்க்க ஆரம்பித்தார்....

ரம (ன )்

ரக

ச

கேபதி இந்த சில நாட்களில் அந்த சிவலிங்கத்திற்கு ஒரு நண்பனாகி விட்டிருந்தான். அமதப் பார்த்த முதல் கேத்தில் ஒரு இனம் புரியாத சிலிர்ப்மபயும், பின் ஒரு ஈர்ப்மபயும் சிவலிங்கத்திடம் உேர்ந்திருந்த அவன் பின் அமத ணநசிக்க ஆரம்பித்திருந்தான். மிகவும் சக்தி வாய்ந்த சிவலிங்கம் என்று குருஜி பசால்லி இருந்ததால் ஏற்பட்டிருந்த ஒரு பயம் கலந்த பக்தி இங்கு வந்த பின் பயம் ணபாய் அன்பு கலந்த பக்தியாக மாறி விட்டிருந்தது. அதமன பநருங்கும் ணபாபதல்லாம், அதன் அருகில் இருக்கும் ணபாபதல்லாம் ஒரு ணபரமமதிமயயும், ணபரன்மபயும் அவன் உேர ஆரம்பித்தான்.

ப

அந்த ணவதபாடசாமலயில் அவனிடம் அதிகம் யாரும் ணபசவில்மல. சிவலிங்கம் மவக்கப்பட்டிருந்த கட்டிடம் ஒரு 18 ஏக்கரில் ஒரு ஒதுக்குப் புறத்தில் இருந்தது மட்டுமல்ல ணவதபாடசாமலயில் படிக்கும் மாேவர்களும் பசால்லித் தரும் ஆசிரியர்களும் அந்தப்பகுதிக்கு வரத் தமட பசய்யப் பட்டிருந்தது. அந்தப் பகுதிக்கு ஏபைட்டு ணபர் மட்டுணம வர அனுமதி இருந்தது. அவர்களும் கேபதியிடம் அதிகம் ணபசவில்மல. ணவளா ணவமளக்கு அவனுக்கு நல்ல சுமவயான உேவு பகாண்டு வந்து தந்தனர். அவனுக்கு பூமை சாமான்கள் ஏதாவது ணவண்டி இருந்தால் வாங்கிக் பகாண்டு வந்து தந்தனர். ணவபறது ணதமவப்பட்டாலும் ணகட்கச் பசான்னார்கள். அவனுக்கு எதுவும் ணதமவப்படவில்மல.

்

ரக

ச

ிய

ம

அந்த ணவதபாடசாமலயில் சுற்றிலும் நிமறய பூச்பசடிகளும், துளசிச் பசடிகளும், வில்வமரங்களும் இருந்தன. தினமும் அதிகாமலயிலும் மாமலயிலும் பசன்று பூமைக்காகத் தாணன பசன்று பூக்கள், துளசி, வில்வ இமலகள் எல்லாம் கேபதி பறித்துக் பகாண்டு வருவான். அப்ணபாது பல மாேவர்களும், ஆசிரியர்களும் எதிர்படுவார்கள். அடிக்கடி பார்த்துப் பரிச்சயமானதால் அவர்கள் அவமனப் பார்த்து புன்னமகப்பதுண்டு. அணதாடு சரி. அவர்களாக அவனிடம் ணபச முற்படவில்மல. அவர்கள் எல்லாம் பமத்தப் படித்தவர்கள், அறிவாளிகள் என்றும் தனக்கு அதிகம் எதுவும் பதரியாது என்றும் அவனுக்கு அபிப்பிராயம் இருந்ததாலும் யாரிடமும் அதிகம் ணபச ணவண்டாம் என்று குருஜி முன்ணப பசால்லி இருந்ததாலும் அவனுக்கும் அவர்களிடம் ணபசத் தயக்கமாக இருந்தது. எனணவ அவன் தனியனாகணவ அங்கும் இருந்தான்.

ரம (ன )்

சில சமயங்களில் பகலில் மரங்களின் நிைலில் அமர்ந்து பகாண்டு வகுப்பமறகளில் படிக்கும் மாேவர்களின் ணவத ணகாஷத்மதக் ணகட்கும் ணபாது அவனுக்குப் புல்லரிக்கும். அர்த்தங்கள் புரியா விட்டாலும் அந்த இமசணயாடு கூடிய ஸ்பஷ்டமான உச்சரிப்புகள் அவமன ஏணதா ஒரு உலகத்திற்கு அமைத்துச் பசல்வது ணபால் இருக்கும். மனம் மிக ணலசாக அமமதியாக அமர்ந்திருந்து விட்டு வருவான். சிவலிங்கத்மத வேங்கி விட்டு அதன் முன் அணத அமமதியுடன் சிறிது ணநரம் உட்கார்வான்.

ப

அமமதி பநடு ணநரம் நீடிக்காது. அவனுக்குப் ணபச ணவண்டும் என்று ணதான்றி விடும். அவன் பூமை பசய்து பகாண்டிருந்த பிள்மளயாரிடமும் கூட அவன் பூமை பசய்தமத விடப் ணபசிய ணநரம் அதிகம். இங்கும் அவனால் ணபசாமல் இருக்க முடியவில்மல. பவளியாட்கள் யாருணம அவனுக்குப் ணபசக் கிமடக்காததால் அவன்

ணபாய்ச் ணசர்ந்த இரண்டாவது நாணள ணபச ஆரம்பித்து விட்டான். மனம் விட்டு அவன் ணபசிய ணபாது பிள்மளயாமரப் ணபாலணவ இந்த சிவலிங்கமும் கவனமாகக் ணகட்பது ணபால உேர்ந்தான். ஒவ்பவாரு ணநரத்தில் ஒவ்பவான்மறப் ணபசினான்....

்

ரக

ச

ிய

ம

“பிள்மளயாணராட அப்பணன நான் வாங்கற ஐநூறு ரூபாய்க்கு பபாருத்தமா பூமை பசய்யணறனான்னு பதரியமல.. ஏதாவது குமறயிருந்தால் மன்னிச்சிக்ணகா. இங்ணக படிக்கற பசங்க எல்லாம் எவ்வளவு அைகாய் ணவதம் படிக்கிறாங்க. ணகட்கறதுக்ணக இனிமமயாய் இருக்கு... அவங்கள்ள ஒருத்தர் வந்து உனக்குப் பூமை பசஞ்சா கூட என்மன விட நல்லாணவ பசய்வாங்கங்கறதுல எனக்கு சந்ணதகணம இல்மல... ஏணதா குருஜி என் ணமல இரக்கப்பட்டு இந்த ணவமலமய எனக்குத் தந்திருக்கார்னு நிமனக்கணறன். உன் பிள்மளணயாட நண்பன் நான்... நானும் உன் பிள்மள மாதிரி தான் பபாறுத்துக்ணகா....”

ரம (ன )்

”அந்த சுப்புணி உன் பிள்மளக்கு எப்படி பூமை பசய்யறாணனா பதரியமல. அவன் என்மன விட ணமாசம். ஏணனா தாணனான்னு பசய்வான். வாங்கற எழுபது ரூபாய்ல இருக்கற அக்கமற பூமைல இல்மல.. இங்ணக வர்றதுக்கு முந்தின நாள் அவன் கிட்ட அமர மணி ணநரமாவது பிள்மளயாருக்கு ஒழுங்கா பூமை பசய்டா, நான் வர்ற வமரக்கும் நல்லா பார்த்துக்ணகாடான்னு பசால்லி இருப்ணபன். எகத்தாளமா என்மனப் பார்த்துட்டு சிரிக்கிறான் அவன். என்ன பசால்றது? பிறகு பசால்றான். “உலகத்துலணய கடவுமளப் பத்திணய கவமலப்படற ஒணர ஆளு நீ தான்”. எப்படி இருக்கு?.....”

ப

“கடன் நிமறய இருக்கு கடவுணள. அமதத் தீர்க்க ணவண்டி இருக்கு. கல்யாேமாகாத அக்கா பரண்டு ணபர் இருக்காங்க.... அம்மாவுக்கு சாகறதுக்குள்ணள அவங்க பரண்டு ணபருக்கும் கல்யாேம் பசய்து தந்துடணும்னு ஆமச... ”கவமலப்படாணத

்

ச

ிய

ம

அம்மா நான் இருக்ணகன்”னு மதரியம் பசால்லிப் பார்த்துட்ணடன். அம்மா “நீணய குைந்மத மாதிரி.. உன்மனப் பார்த்துக்கறதுக்ணக ணவபறாரு ஆள் ணவணும்”னு பசால்றா. என்மனப் பார்த்துக்க பிள்மளயார் இருக்கார்னு பசான்ணனன். ணகட்டுட்டு ஏணனா கண்கலங்கறா. எனக்காகவும் அம்மா நிமறய கவமலப்படறா. இங்ணக வரக் கிளம்பினப்ப கூட அவளுக்குப் பயம் தான். “ஏண்டா பூமை பசய்ய ஐநூறு ரூபாய் தர்றதுங்கறது நிைம் தானா... எதுவும் ஏமாத்திட மாட்டாங்கணள...”ன்னு ணகட்கறா. நான் “ஏமாத்த எங்கிட்ணட என்னம்மா இருக்கு”ன்னு ணகட்ணடன். “எங்கயாவது ஆஸ்பத்திரில அட்மிட் பசஞ்சுட்டு கிட்னி ஏதாவது எடுத்துடப் ணபாறாங்க”ன்னு பசால்லி பயப்படறா...”

ப

ரம (ன )்

ரக

பசால்லி விட்டு கலகலபவன சிரித்தான் கேபதி. கண்களில் நீர் தளும்பும் வமர சிரித்து விட்டு பசான்னான். “ஏமைகளுக்கு தான் பயப்படவும், கவமலப்படவும் எத்தமன விஷயங்க இருக்கு கடவுணள...! ”அம்மா குருஜி சாதாரே ஆள் இல்மல.... அவர் நிமனச்சா ஒருநாள்ல பல ணகாடி ரூபாய் அவர் காலடில பகாட்ட எத்தமனணயா ணபர் இருக்காங்க.... இந்தக் கேபதி கிட்ட கிட்னி திருடற நிமலமம அவருக்கு இல்மல.... கடவுள் கண்மேத் திறந்துட்டான்னு சந்ணதாஷப்படறமத விட்டுட்டு ஏம்மா பயப்படணற”ன்னு பசான்ணனன். அப்படியும் அவளுக்கு பயம் முழுசா ணபாகமல. “உன்மன பவள்ளந்தியாணவ வளர்த்துட்ணடண்டா. உனக்கு உலகம் இன்னும் சரியா பதரியமல”ன்னு பசால்லி வருத்தப்பட்டா. நான் பசான்ணனன். “எனக்கு உலகம் சரியா பதரியாம இருக்கலாம். ஆனா கடவுமள நல்லா பதரியும்மா. அவர் மக விட மாட்டாரும்மா” ன்னு பசால்லி சமாதானப்படுத்திணனன். சரி தாணன கடவுணள...” தினமும் கடவுளிடம் ணபச அவனுக்கு ஏதாவது விஷயம் இருந்தது. பூமை பசய்யும் ணநரங்களில் சிரத்மதயுடனும்

்

ம

பக்தியுடனும் பூமை பசய்தான். மற்ற ணநரங்களில் ஸ்ணதாத்திரம் படித்தான். ணபசினான். பவளிணய அமர்ந்து ணவத ணகாஷங்கள் ணகட்டான். அங்கு வந்து ணபான ஆட்கள் எல்லாம் மிகவும் எட்ட நின்ணற அந்த சிவலிங்கத்மதப் பயத்துடன் பார்ப்பமதக் கவனிக்க ணநர்ந்த ணபாது அவனுக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது.

ிய

ஒருவனிடம் அவன் வாய் விட்டு பசால்லிணய விட்டான். “பயப்படாதீங்க. சாமி கிட்ட ணபாய் யாராவது பயப்படுவாங்களா? உங்க அம்மா அப்பா மாதிரி தான் சாமியும்”

ரக

ச

அந்த ஆள் கேபதிமய ஒரு மாதிரி பார்த்தான். அதற்கப்புறம் அவன் வரணவ இல்மல. அதன் பின் மற்றவர்களிடம் அவன் எதுவும் பசால்லப் ணபாகவில்மல.

ரம (ன )்

ஒரு நாள் மாமலயில் பூக்கள் பறித்து விட்டு ஒதுக்குப் புறமாக இருந்த ஒரு சிபமண்ட் பபஞ்சில் கேபதி உட்கார்ந்தான். பவகு தூரத்தில் பாடசாமல மாேவர்கள் விமளயாடிக் பகாண்டிருந்தார்கள். ணவடிக்மக பார்த்துக் பகாண்டு இருந்தான். சிறிது ணநரத்தில் நான்கு அடிகள் தள்ளி இருந்த இன்பனாரு சிபமண்ட் பபஞ்சில் யாணரா வந்து அமர்வது ணபாலிருக்கத் திரும்பிப் பார்த்தான்.

ப

வந்து உட்கார்ந்தவர் முதியவராகத் பதரிந்தால் இன்ன வயது தான் என்று ஊகிக்க முடியாத ணதாற்றத்தில் இருந்தார். காவி ணவட்டி கட்டி இருந்தார். ணதாளில் ஒரு காவித் துண்டு இருந்தது. நீண்ட தாடி மவத்திருந்தார். அவன் இது வமர அவமர அங்கு பார்த்ததில்மல. அவரும் அவமனத் திரும்பிப் பார்த்தார். அவரது கண்களின் தீட்சண்யம் அவமன ஒரு கேம் கண்கமள மூடிக் பகாள்ள

்

ம

மவத்தது. கண்கள் தீப்பிைம்பாய் பைாலிப்பது ணபால் இருந்தது. அவன் மறுபடியும் கண்கமளத் திறந்து பார்த்த ணபாது அவர் சாதாரேமாகணவ பதரிந்தார். அவர் கண்களில் ஒருவித கூர்மம இன்னமும் பதரிந்தாலும் அக்னி காோமல் ணபாயிருந்தது. கேபதி ஏணதா ஒரு பிரமம தான் அப்படிக் காே மவத்தணதா என்று சந்ணதகப்பட்டான்.

ரக

ச

ிய

அவன் அவமரப் பார்த்து சிணனகத்துடன் புன்னமகத்தான். அவர் ணலசாகத் தமல அமசத்தார். அப்ணபாது தான் அவர் மகயில் இருந்த ப்ளாஸ்டிக் மபயில் நிமறந்திருந்த அந்த அபூர்வப் பூக்கமளப் பார்த்தான். அவன் முதல் முதலில் அந்த சிவலிங்கத்தின் மீது பார்த்த பூக்கள் அமவ. அவற்மற வட நாட்டுக்காரர் ஒருவர் பகாண்டு வந்து தந்ததாக அவமன அமைத்து வந்தவன் பசான்னது நிமனவுக்கு வந்தது.

ரம (ன )்

கேபதி உற்சாகத்துடன் எழுந்து வந்து அவர் அருகில் அமர்ந்தான். “ஓ... நீங்க தானா அந்த வட நாட்டுக்காரர்” என்று ணகட்க அவர் ஒன்றும் பசால்லாமல் அவமனணய பார்த்தார்.

ப

அவன் புன்னமகயுடன் பசான்னான். “இந்தப் பூக்கமள மவத்து பசான்ணனன். இந்த மாதிரி பூக்கள் இங்ணக கிமடக்கிறதில்மல. நீங்க வடநாட்டில இருந்து வர்றீங்கணளா? நீங்க உங்க சாமிக்கு பகாண்டு வந்திருக்கீங்க ணபால இருக்கு. எங்க சிவனுக்கும் பகாஞ்சம் தர்றீங்களா? பதிலுக்கு இந்தப் பூக்கள்ல பகாஞ்சம் எடுத்துக்குங்க” அவர் முகத்தில் சிறிதாய் ஒரு புன்னமகக் கீற்று வந்து ணபானது. அவர் தமல அமசத்தார். அவன் ஒரு மக நிமறய அவர் மபயிலிருந்து அந்தப் பூக்கமள எடுத்து விட்டு இன்பனாரு மக நிமறய தன்னிடமிருந்த பூக்கூமடயில் இருந்த பூக்கமள எடுத்து

்

ம

மாற்றிப் ணபாட்டுக் பகாண்டான். அவர் மபயில் பூக்கள் சிறிது குமறந்திருப்பது ணபாலத் ணதான்றணவ தன் பூக்கூமடயில் இருந்து மறுபடி இரண்டு பூக்கமள எடுத்து அவர் ப்ளாஸ்டிக் மபயில் ணபாட்டான். பின் திருப்தியுடன் நிமிர்ந்த ணபாது அவர் அவமனணய ஒரு சுவாரசியத்துடன் பார்த்துக் பகாண்டிருந்தார்.

ிய

அவர் அவமனக் ணகட்டார். “அந்த சிவலிங்கத்துக்குப் புதுசா பூமை பசய்ய வந்திருக்கிறது நீ தானா?”

ரக

ச

அவருக்கு அந்த சிவலிங்கத்மதப் பற்றியும் அதற்குப் பூமை பசய்ய அவன் வந்திருப்பது பற்றியும் பதரிந்திருந்ததால் அவர் குருஜியின் ஆளாக இருக்க ணவண்டும் என்று கேபதி நிமனத்துக் பகாண்டான். ”ஆமாம்” என்றான். ”பூமை எல்லாம் சரியாய் பசய்கிறாயா?”

ரம (ன )்

”பதரியமல. எனக்குத் பதரிஞ்ச அளவுக்கு பசய்யணறன்”

”பூமை பசய்யறமத விட அதிகமாய் ணபச்சு சத்தம் தான் ணகட்குது”

ப

கேபதிக்கு திமகப்பாய் இருந்தது. அவன் ணபசிக் பகாண்டிருக்கும் ணநரமாய் பார்த்து அவர் அந்தப் பக்கம் வந்திருக்க ணவண்டும் என்று நிமனத்துக் பகாண்டான். அந்த அளவுக்கா சத்தமாய் ணபசுகிணறாம் என்று நிமனத்த ணபாது பவட்கம் பிடுங்கித் தின்றது.

பவட்கம் மாறாமல் பசான்னான். “எனக்கு நான் பூமை பசய்யற பிள்மளயார் கிட்டப் ணபசிப் ணபசிப் பைக்கமாயிடுச்சு. அதான் அப்படி....”

்

ச

ிய

ம

அவர் ஒன்றும் பசால்லவில்மல. அவனாகத் பதாடர்ந்து பசான்னான். “எனக்கும் இங்ணக படிக்கிற பசங்க மாதிரி ஸ்பஷ்டமாய் ஸ்ணதாத்திரங்கள் பசால்லணும்னு பராம்ப ஆமச. ஆனா நான் அதிகம் படிச்சதில்மல... சம்ஸ்கிருத சுணலாகங்கமளத் தமிழ்ல எழுதிப் படிக்கலாம்னா உச்சரிப்பு பகாஞ்சம் மாறினாலும் அர்த்தம் முழுசா மாறிடும்னு பசால்றாங்க. அதனால பயமாய் இருக்கு...”

ரக

”உச்சரிப்மப விட பாவமன முக்கியம். பசால்ற மனநிமல முக்கியம். அது சரியா இல்லாட்டி உச்சரிப்பு சரியாய் இருந்தாலும் பிரணயாைனம் இல்மல...”

ரம (ன )்

“அப்படித் தான் குருஜியும் பசான்னார்... நீங்க குருஜிக்கு பராம்ப ணவண்டப்பட்டவரா?” அந்தக் ணகள்விக்கு அந்த முதியவர் உடனடியாகப் பதில் பசால்லவில்மல. தூரத்து வானத்மதணய பவறித்துப் பார்த்துக் பகாண்டிருந்து விட்டுச் பசான்னார். ”ம்ம்ம்.... உங்க குருஜிமயத் பதரியும்... பல வருஷங்களுக்கு முன்னால் பைக்கம். அவ்வளவு தான்”

ப

”அப்புறமா அவமரப் பார்க்கமலயா?”

இல்மல என்பது ணபால் அவர் தமலயமசத்தார். கேபதிக்குப் புரிந்தது. குருஜிமயப் பார்க்கப் பல முமற ணபாய் காத்திருந்து

அவரும் பலமரப் ணபால குருஜிமயப் பார்க்க முடியாமல் ணபாயிருக்க ணவண்டும். எல்லாவற்றிற்கும் ஒரு பகாடுப்பிமன ணவண்டும்... ”உனக்கு குருஜின்னா பராம்பப் பிடிக்குமா?” அவர் ணகட்டார்.

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

”பிடிக்கும். அவர் எங்ணகயாவது ஃப்ரீயா ணபசறார்னு பதரிஞ்சா நான் முதல் ஆளா ணபாய் நிப்ணபன்... அவர் ணபசறது பபரிய பபரிய விஷயங்களாய் தான் இருக்கும். அதனால முக்கால் வாசி எனக்குப் புரியாது. ஆனாலும் ணகட்டுகிட்டிருக்கப்ப மனசு ணலசாயிடும். கடவுணள என்ணனாட மரமண்மடயில இதுல பகாஞ்சமாவது ஏறாதான்னு ஏக்கமாய் இருக்கும்... ஒரு தடமவ இமசயும் இமறவனும்கிற தமலப்புல அவர் ணபசினதுல பகாஞ்சம் புரிஞ்சுது. கடவுமள பநருங்க எல்லாத்மதயும் விட இமச ணவகமாய் உதவும்னு பசான்னார். நானும் ணபாய் பிள்மளயார் கிட்ட பாட்டாய் பாடிணனன். அன்மனக்குக் கனவுல பிள்மளயார் வந்து “கேபதி, பாட்டு மட்டும் ணவண்டாம்”னு பசான்னார். அதுக்கு முன்னாடியும் பிள்மளயார் என் கனவுல வந்ததில்மல. அப்புறமும் என் கனவுல அவர் வந்ததில்மல. அப்படின்னா என் பாட்டு எப்படி இருந்திருக்கும்னு நீங்கணள புரிஞ்சுக்கலாம்....” பசால்லி விட்டு கேபதி குலுங்கக் குலுங்க சிரித்தான். அவர் அவன் சிரிப்பமதணய புன்முறுவலுடன் பார்த்தார்....

ப

இருட்ட ஆரம்பித்தது. அமதக் கவனித்த கேபதி அவசரமாக எழுந்தான். “ஐணயா பூமை பசய்ய ணநரமாயிடுச்சு. நான் கிளம்பணறன். நீங்களும் வர்றீங்களா?” “இல்மல நீ ணபாப்பா. எனக்கும் ணபாக ணநரமாயிடுச்சு...”

கிளம்பும் முன் வருவீங்களா?”

ணகட்டான்.

“நீங்க

இங்ணக

அடிக்கடி

“எப்பவாவது தான் வருணவன்....”

்

ிய

ம

அந்த சமயத்தில் அவன் பூக்கூமடயில் இருந்து ஒரு பூ கீணை விை அமத எடுத்தபடிணய அவன் ணகட்டான். “குருஜிமயப் பார்த்தால் உங்கமளப் பத்தி பசால்ணறன். யாருன்னு பசால்லட்டும்...”

ரக

ச

பதில் எதுவும் அவரிடமிருந்து வரவில்மல. அவன் நிமிர்ந்து பார்த்தான். அவர் எதிரில் இல்மல. சுற்றும் முற்றும் பார்த்தான். அவர் எங்குணம பதன்படவில்மல.

ரம (ன )்

திமகப்புடன் ஒரு நிமிடம் நின்று பார்த்து விட்டு கேபதி நகர்ந்தான்.

அத்தியாயம் - 28

குருஜி அந்த ணவத பாடசாமலக்கு விையம் பசய்வபதன்று கமடசியில் முடிபவடுத்தார். தன் உதவியாளனிடம் நாமலந்து நாட்களுக்கு பகாடுத்திருந்த அப்பாயின்பமண்ட்கள் அமனத்மதயும் ரத்து பசய்யச் பசான்னார்.

ப

“நாமளக்கு மத்திய அமமச்சர் ஸ்ரீவத்சாமவ சந்திக்க ஒப்புக் பகாண்டிருக்கிணறாம். நாமள மறு நாள் கவர்னரின் தம்பி....” என்று அவன் பசால்லச் பசால்ல அவர் இமட மறித்துச் பசான்னார்.

”அவசர ணவமலயா பவளியூர் ணபாயிட்டார். அடுத்த முமற பார்க்கலாம்”னு பசால்லிடு”

்

ம

உதவியாளன் தமலயாட்டி விட்டுச் பசன்ற பிறகு அந்த மனிதன் அவரிடம் ணகட்டான். ”என்ன பசய்யறதாய் இருக்கீங்க?”

ிய

”முதல்ல கேபதி கிட்ட ணபசி அந்த பூ சமாச்சாரத்மதத் பதரிஞ்சுக்கணும். நாமலஞ்சு நாள் ணவதபாடசாமலயிணலணய தங்கறதா முடிவு பசஞ்சுட்ணடன்..”

ரக

ச

’சிவலிங்கத்தின் கூடணவவா’ என்று ணகட்க நிமனத்த அந்த மனிதன் மாற்றிக் ணகட்டான். “கேபதி கூடணவவா?”

ரம (ன )்

”இல்மல. நான் வைக்கமாய் தங்கற இடத்துல தான். பரண்டு நாள் தயார்ப்படுத்திக்க ணவண்டி இருக்கு. அதுக்குப் பிறகு சிவலிங்கத்து கூட ஒரு நாள் தங்க நிமனச்சிருக்ணகன்..”. அவர் அவன் ணகட்க நிமனத்த ணகள்விக்ணக பதில் பசான்னார்.

ப

ஒவ்பவாரு வருடமும் அந்த ணவதபாடசாமலயில் குருஜி பத்து நாட்கள் தங்குவதுண்டு. அங்ணக அவருக்பகன்று தனியாக ஒரு வீடு இருக்கிறது. அவமரத் தவிர ணவறு யாரும் அங்ணக தங்க அவர் அனுமதித்தது கிமடயாது. அங்ணக தங்கும் நாட்களில் உயர் வகுப்புகளுக்கு அவர் பாடம் பசால்லித் தருவார். சிறப்புமரகள் ஆற்றுவார். அவர் மற்ற இடங்களில் ணபசுவமதக் காட்டிலும் அங்கு ணபசுவது த்த்துவ ரீதியாக ணமலும் சிறப்பாக இருக்கும் என்பதால் அந்த சிறப்புமரகள் ணகட்க நாட்டின் பல பாகங்களில் இருந்தும் அறிஞர்கள் வந்து கூடுவதுண்டு.

்

அதிகாமலயில்

ணவதபாடசாமலக்குப்

ச

குருஜி மறுநாள் புறப்பட்டுச் பசன்றார்.

ிய

ம

ஆனால் இந்த முமற அங்கு அவர் பசல்வது ரகசியமாக மவக்கப்படும் என்பதில் அந்த மனிதனுக்கு சந்ணதகமில்மல. அவர் சிவலிங்கத்மதப் பார்க்கும் முன் எப்படி தன்மனத் தயார்ப்படுத்திக் பகாள்கிறார் என்பமத அறிய அவனுக்கு ஆவலாக இருந்தது. ஆனால் சில விஷயங்கமள எத்தமன பநருக்கமானவர்களிடமும் அவர் பசால்வதில்மல என்பமத அவன் நன்றாகணவ அறிந்திருந்ததால் அமதக் ணகட்கவில்மல.

ரம (ன )்

ரக

குருஜியின் இயற்பபயர் ராமகிருஷ்ேன். கும்பணகாேத்மதச் ணசர்ந்த ணவத விற்பன்னர்களின் பரம்பமரயில் பபற்ணறாருக்கு நான்காவது மகனாகப் பிறந்தவர். அவருக்குச் சிறு வயதிலிருந்ணத அறிவு தாகம் அதிகமாக இருந்தது. எல்லாவற்மறயும் அவர் மிக ஆைமாகத் பதரிந்து பகாள்ள விரும்பினார். அவர் ணகட்கும் ணகள்விகளுக்குப் பதில் பசால்ல முடியாமல் அவருமடய தந்மதயார் அவமர சிறு வயதிணலணய ஒரு நாள் நூலகத்திற்குக் பகாண்டு ணபாய் விட்டார். ”நீ ணகட்கறதுக்பகல்லாம் இதுல ஏதாவது ஒரு புஸ்தகத்துல பதில் இருக்கும். படிச்சுக்ணகா”

ப

அன்றிலிருந்து அந்த நூலகம் அவருக்கு இன்பனாரு வீடு ணபால ஆகியது. சிறிது ணநரம் கிமடத்தாலும் அங்கு ணபாய் புத்தகங்களில் மூழ்கி விடுவார். எல்லாத் துமறகளிலும் அவருக்கு நிமறய ஆர்வம் இருந்த ணபாதும் ஆன்மிகம், தத்துவம், விஞ்ஞானம் ஆகிய துமறகளில் அவருக்கு ணமலும் அதிக ஆர்வம் இருந்தது. படிப்பில் முதல் மாேவனாக ஆரம்பம் முதணல இருந்த அவர் பட்டப்படிப்பு முடிந்த பிறகு ணமற்பகாண்டு கல்லூரிகளில் படிக்க விரும்பாமல் ஆன்மிக அறிமவ ணநரடியாகக் கற்க காசி, ஹரித்வார்,

்

ிய

ம

ரிஷிணகஷ் ணபான்ற இடங்களில் இருந்த ணயாகிகமளயும், குருமார்கமளயும் நாடிச் பசன்றார். பல குருமார்களுக்கு இவணர பசால்லித் தர ணவண்டி இருந்தது. ஆனாலும் ஒருசில உண்மமயான குருமார்களும், ணயாகிகளும் அவருக்குக் கிமடத்தார்கள். ணதனீ பல்ணவறு மலர்களிலிருந்து ணதன் ணசகரித்துக் பகாள்வது ணபால அவர்களிடம் இருந்து கற்றுக் பகாள்ள ணவண்டியமத எல்லாம் அவர் கற்றுக் பகாண்டார்.

ரக

ச

எமதக் கற்றுக் பகாள்ளும் ணபாதும் அவருக்குச் ணசார்வு இருந்ததில்மல. அலுப்பு இருந்ததில்மல. பல குருமார்கள் அவமரத் தங்களிடத்திணலணய இருத்திக் பகாள்ள ஆமசப்பட்டார்கள். தங்கள் ஆசிரமங்களில் தங்களுக்கு அடுத்தபடியாக அவமர நியமிக்க விரும்பினார்கள். ஆனால் அவர் எங்ணகயும் தங்கி விடவில்மல.

ரம (ன )்

ஒரு குரு அவரிடம் ணகட்டார். “ஏன் இங்கிருந்து ணபாக எண்ணுகிறாய்?” “ஒரு வகுப்பு படித்து ணதர்ந்தவன் பின் அங்ணகணய பதாடர்ந்து இருப்பது வீண் அல்லவா?” என்றார்.

ப

கமடசியாக சுமார் ஏைாண்டுகள் ரிஷிணகசத்திலும் அமதச் சுற்றி உள்ள இமயமமலப் பிரணதசங்களிலும் அவர் கற்றுக் பகாண்ட வித்மதகளும், பபற்ற அறிவும் சாதாரேமாக இருக்கவில்மல. தியானத்திலும் அபூர்வசக்திகளிலும் அவர் அமடந்த நிமலகள் அவருமடய சகாக்கள் பலருக்கு கனவிலும் நிமனத்துப் பார்க்க முடியாததாக இருந்தது. நாற்பத்மதந்தாவது வயதில் திரும்பி வந்தவர் பத்திரிக்மககளில் எழுதவும், பபாதுக் கூட்டங்களில் ணபசவும்

்

ம

ஆரம்பித்த பின் பிரபலமாக ஆரம்பித்தார். அப்ணபாது கிமடத்த குருஜி பட்டம் அவருக்கு நிரந்தரமாகத் தங்கி விட்டது. இந்தியாவில் பிரபலமாகிய அவர் சிறிது சிறிதாக பவளிநாடுகளிலும் பிரபலமாக ஆரம்பித்தார். பின் அவர் ணபாகாத நாடில்மல, அவமர அறியாத ஆன்மிகவாதிகள் இல்மல என்ற நிமல வந்து விட்டது.

ரக

ச

ிய

துறவியாக அவர் தன்மன எப்ணபாதும் காட்டிக் பகாண்டதில்மல. துறவியாக அவர் வாைவும் இல்மல. அவ்வப்ணபாது சில பபண்கள் அவர் வாழ்க்மகயில் இருந்தாலும் அவர் யாமரயும் திருமேம் பசய்து பகாள்ளவில்மல. திருமேம், பிள்மளகள், குடும்பம் எல்லாம் சிமறகள் என்று அவர் நிமனத்தார். குருஜி அளவுக்கு ஆன்மிக நூல்கள் எழுதியவர் இல்மல என்று பபயபரடுத்தார். அவருக்குத் பதரியாத விஷயங்கள் இல்மல என்று அவரிடம் வந்தவர்கள் வியந்தனர். ஒரு முமற அவரிடம் வந்து ணபசியவர்கள் திரும்பத் திரும்ப அவரிடம் வர விரும்பினர்.

ரம (ன )்

எல்லா மதங்கமளப் பற்றியும் ஆைமாக அவர் அறிந்திருந்தார். அந்த மத நூல்கமள எல்லாம் கமரத்துக் குடித்திருந்தார். அனாயாசமாக அவற்றில் இருந்து ணமற்ணகாள்கள் எடுத்துக் காட்டினார். மணிக்கேக்கில் அவரால் பபரும் தத்துவங்கமளப் ணபசவும் முடியும். மணிக்கேக்கில் பமௌனமாக தியானத்தில் அமர்ந்திருக்கவும் முடியும். அவரிடம் வாதிட வந்தவர்கள் எப்ணபாதும் பவன்றதில்மல. அவர் ணபச விரும்பாத ணநரங்களில் ஒரு வார்த்மதமய அவரிடம் இருந்து பிடுங்க முடிந்தவர்களும் இல்மல.

ப

ஆன்மிக உலகில் முடிசூடா மன்னர் ணபால திகழ்ந்த அவர் தனிப்பட்ட வாழ்வில் புதிராக இருந்தார். அவர் தன் ஐம்பதாவது வயதுக்குப் பின் எந்தக் ணகாயிலுக்கும் பசன்றதில்மல. அவர் வீட்டில் எந்த இமறவனின் திருவுருவப் படமும் இருக்கவில்மல. எல்லா மதக் கடவுள்கமளப் பற்றியும் மணிக்கேக்கில் விளக்க முடிந்த

்

ம

அவர் எந்தக் கடவுமளயும் வேங்கியதில்மல. தன் தனிப்பட்ட கடவுள் மற்றும் மத நம்பிக்மககள் பற்றி அவர் யாரிடமும் விளக்கியணதா, விவாதித்தணதா இல்மல. ஆர்வக் ணகாளாறுடன் அது பற்றிக் ணகட்டவர்களுக்கு அவர் அது தன் தனிப்பட்ட விஷயம் என்று பசால்லி முற்றுப் புள்ளி மவப்பமத வைக்கமாகக் பகாண்டிருந்தார்....

ச

ிய

குருஜி ணவதபாடசாமலக்கு வந்திருக்கிறார் என்றும் அவமன சந்திக்க விரும்புகிறார் என்றும் ணகள்விப்பட்டவுடன் கேபதிக்கு மகிழ்ச்சி தாங்கவில்மல. ”எங்ணக இருக்கிறார்?”

ரம (ன )்

ரக

தகவல் பதரிவித்தவன் அவமன அமைத்துக் பகாண்டு ணபாய் வீட்மடக் காண்பித்து பவளிணய நின்று பகாண்டு கேபதிமய உள்ணள ணபாகச் பசான்னான். ணவதபாடசாமலயின் இன்பனாரு ஒதுக்குப் புறத்தில் இருந்த அந்த வீடு சிறியதாக இருந்தாலும் பிரத்திணயக அைகுடன் இருந்தது. அந்த வீட்டின் உள்ணள நுமையக் கூடிய பாக்கியம் பவகுசிலருக்ணக வாய்க்கும் என்பதும் அந்த பவகுசிலரில் தானும் ஒருவன் என்பதும் அறியாத கேபதி உள்ணள ணபாய் அவர் காலில் விழுந்து சாஷ்டாங்கமாக வேங்கினான். ”எப்படி இருக்காய் கேபதி?”

”உங்க தயவுல நல்லா இருக்ணகன் குருஜி”

ப

”உனக்கு இங்ணக பசௌகரியத்துக்கு எதுவும் குமறவில்மலணய?” “அப்படிச் பசான்னா நாக்கு பவந்துடும் குருஜி”

்

பசால்லிட்டதா

பசங்க

ரக

”பமத்மத கூட ணவண்டாம்னு பசான்னாங்க. ஏன் கேபதி?”

ச

ிய

ம

குருஜி அவமன புன்முறுவலுடன் பார்த்துக் பகாண்டிருந்தார். அவன் எமதக் ணகட்டாலும் வாங்கித் தரும் படி அவர் அங்கிருந்தவர்களிடம் பசால்லி இருந்தாலும் அவன் எமதயுணம ணகட்கவில்மல என்பதுடன் பகாடுத்த சாதாரே பசௌகரியங்கமள கூட மறுத்து விட்டான் என்று அவர்கள் அவரிடம் பதரிவித்திருந்தார்கள். காமலயில் இட்லி, மதியமும், இரவும் எளிமமயான சாப்பாடு மட்டுணம ணகட்டான் என்றும் படுக்கக் பகாடுத்த பமத்மதமயக் கூட மறுத்து விட்டு பாயும் தமலயமேயும் ணபாதும் என்று பசால்லி வாங்கிக் பகாண்டதாக அவர்கள் பதரிவித்திருந்தார்கள்.

ரம (ன )்

“குருஜி நான் இங்ணக இருக்கப் ணபாறணதா சில நாள் தான். இங்ணக பராம்ப பசௌகரியத்மதப் பைகிட்டா அப்பறம் எங்க வீட்டுக்குப் ணபான பிறகு எனக்கு கஷ்டமாயிடும். பமத்மத இல்லாட்டி தூக்கம் வராது. எது கமடசி வமரக்கும் கிமடக்குணமா அது ணபாதும் குருஜி” கள்ளங்கபடம் இல்லாமல் கேபதி பசான்னமத புன்னமகணயாடு அவர் ணகட்டுக் பகாண்டார். அந்த சிவலிங்கம் ணபாலணவ இவனும் அபூர்வமானவணன, ஆராய்ச்சி பசய்யப்பட ணவண்டியவணன என்று அவருக்குத் ணதான்றியது.

ப

“பூமை எல்லாம் எப்படி ணபாய்கிட்டிருக்கு கேபதி?”

”எனக்குத் பதரிஞ்ச அளவுல பசஞ்சுகிட்டிருக்ணகன். நீங்க அங்க வந்து நான் பசய்யறதுல இருக்கற தப்புகமள பசான்னா நான் திருத்திக்குணவன் குருஜி”

்

ம

“அந்த சிவனுக்ணக புகார் எதுவும் இல்மலன்னா நான் வந்து திருத்த என்ன இருக்கு கேபதி?”

ரக

ச

ிய

”புகார் இருக்கா இல்மலயான்னு அவமரக் ணகட்டாத் தான் பதரியும். ஏணதா பகாஞ்ச நாமளக்கு தாணன, அது வமரக்கும் இவமன அனுசரிச்சுப் ணபாலாம்னு கூட சிவன் நிமனச்சிருக்கலாம்” என்று பசால்லிய கேபதி வாய் விட்டு சிரித்தான். அவன் சிரித்தமத ரசித்தபடிணய குருஜி அடுத்ததாக இயல்பாகக் ணகட்பது ணபால் ணகட்டார். “பூமைக்கு ணவண்டிய பூ, வில்வம், துளசி எல்லாம் உனக்கு தாராளமா கிமடக்குதில்மலயா கேபதி”

ரம (ன )்

”தாராளமா கிமடக்குது குருஜி. நான் இங்ணக இருந்து ணபாகிறப்ப எங்க பிள்மளயாருக்கும் பகாஞ்சம் எடுத்துகிட்டு ணபாகட்டுமா குருஜி” கேபதி ஆர்வத்துடன் ணகட்டான்.

ப

”எவ்வளவு ணவணுணமா அவ்வளவு எடுத்துட்டு ணபா கேபதி” என்றவர் தான் எதிர்பார்த்த தகவல் அவனிடம் இருந்து வராததால் பதாடர்ந்து பசான்னார். “சில சமயம் வடநாட்டுல மமலப்பகுதில கிமடக்கற பூவும் யாராவது பகாண்டு வந்து தர்றதுண்டு. பார்க்க அைகா வித்தியாசமா இருக்கும்” கேபதி உற்சாகத்துடன் பசான்னான். ”ஆமா. ணநத்து கூட அந்த பூ கிமடச்சுது. உங்களுக்கு நல்லா பைக்கமானவர் தான் பகாண்டு வந்து தந்தார்”

குருஜி சாதாரேமாய் திமகப்பமடபவர் அல்ல என்றாலும் அவன் பசான்னமதக் ணகட்டு திமகத்ணத ணபானார். ”எனக்கு பைக்கமானவரா. யாரது?”

்

எங்ணக

ம

மாயமாயிட்டார்.

ிய

”ணபமரக் ணகட்கறதுக்குள்ணள ணபானார்னு பதரியமல”

ச

”அவமர எங்ணக பார்த்தாய், பார்க்க எப்படி இருந்தார், எனக்கு நல்லா பைக்கமானவர்னு எமத வச்சு பசால்ணற கேபதி.”

ரம (ன )்

ரக

கேபதி விளக்கமாகச் பசான்னான். அவர் பசான்னதாக அவன் பசான்ன ”உங்க குருஜிமயத் பதரியும்... பல வருஷங்களுக்கு முன்னால் பைக்கம்” வாசகத்மத இன்பனாரு தடமவ பசால்லச் பசால்லி அவர் ணகட்டார். எமதயும் இரண்டாவது முமற அவர் ணகட்டதாக சரித்திரணம இல்மல. முதல் தடமவணய பல சந்தர்ப்பங்களில் அவருக்கு அதிகம். பாதியிணலணய பசால்ல வந்தமதப் புரிந்து பகாள்ளக் கூடியவர் அவர். ஆனால் இன்று முதல் தடமவயாக அவர் அப்படிக் ணகட்டுத் பதரிந்து பகாண்டார். அவன் எல்லாம் பசால்லி முடித்த ணபாது அவர் சிமல ணபால அமர்ந்திருந்தார். ”அவர் யாருன்னு பதரியுமா குருஜி?” கேபதி ணகட்டான்.

ப

அவன் பசான்ன அமடயாளங்களும், அந்த வாசகமும் அவர் ரிஷிணகசத்தில் இருந்த நாட்களில் அறிந்த ஒரு வித்தியாசமான சித்தமர அவருக்கு நிமனவுபடுத்தின. அந்த சித்தர் அவருக்குக் குருவாக சில வருடங்கள் இருந்திருக்கிறார்... அந்த சித்தர் இன்னமும் இருப்பார் என்று அவர் எண்ணியிருக்கவில்மல....

்

ம

அவன் அவருமடய பதிலுக்காகக் காத்துக் பகாண்டிருக்கிறான் என்பமத உேர்ந்து குருஜி பசான்னார். “நீ பசால்ற அமடயாளங்கள் இருக்கற ஒரு சித்தமர எனக்கு பல வருஷங்களுக்கு முன்னாடி பதரியும். ஆனால் நீ பசால்ற ஆளும், நான் நிமனக்கிற ஆளும் ஒண்ணு தானான்னு எனக்குத் பதரியமல கேபதி....”

ச

ிய

தான் பார்த்த மனிதர் ஒரு சித்தராக இருக்க முடியுமா என்று ணயாசித்த கேபதிக்கு விமட கிமடக்கவில்மல. அவன் குருஜிமயக் ணகட்டான். “நீங்க பசால்ற சித்தணராட ணபர் என்ன குருஜி”

மனிதர்களும்

இருப்பார்களா

என்று

ரம (ன )்

பபயர் இல்லாத திமகத்தான் கேபதி.

ரக

மிகத் தாழ்ந்த குரலில் குருஜி பசான்னார். “அவருக்குப் ணபர் இல்மல...”

குருஜி சகை நிமலக்கு வந்து அவனிடம் பசான்னார். “சரி கேபதி நீ ணபாய் உன் ணவமலமயப் பார்..” “நீங்க எப்ப குருஜி அங்ணக வர்றீங்க?”

ப

”பரண்டு நாள் ணவற ணவமல இருக்கு கேபதி. அமத முடிச்சுட்டு வர்ணறன்.. எனக்கு நீ இன்பனாரு உதவி பசய்யணும் கேபதி”. “என்ன குருஜி இப்படி உதவிங்கற பபரிய பபரிய வார்த்மத எல்லாம் பசால்லிகிட்டு. என்ன பசய்யணும் பசால்லுங்க?”

“அடுத்த தடமவ அந்த சித்தமரப் பார்த்தால் நான் அவமரப் பார்க்க ஆமசப்படணறன்னு பசால்லு. எந்த நாளானாலும் சரி. எந்த ணநரமானாலும் சரி.....”

்

ரக

ச

அத்தியாயம் - 29

ிய

ம

அவமன அனுப்பி விட்டு கண்கமள மூடி ணயாசித்தபடி மணிக்கேக்கில் குருஜி அமர்ந்திருந்தார். அவர் பாமதயும் அவர் குருவின் பாமதயும் குறுக்கிடும் காலம் ஒன்று வரும் என்று அவர் கனவிலும் நிமனத்துப் பார்த்ததில்மல.. ஆனாலும் அந்தக் காலம் வந்திருக்கிறது....

ரம (ன )்

அந்த உமறயில் இருந்து ஈஸ்வர் எடுத்த தாள் ஏணதா ஒரு பமைய ஆங்கிலப் புத்தகத்தில் இருந்து கிழித்ததாக இருந்தது. அதில் ஒருசிறிய பத்திமயயும், அடுத்த பபரிய பத்திமயயும் பக்கவாட்டில் யாணரா ணகாடிட்டிருந்தார்கள். ஈஸ்வர் பரபரப்புடன் படிக்க ஆரம்பித்தான்.

ப

“இந்தியாவின் சக்தி வாய்ந்த சிவலிங்கங்கள் பற்றி மிக விரிவாகப் பார்த்து விட்ணடாம். அந்த சிவலிங்கங்கள் கால காலமாய் பக்தர்கமளத் தங்கள் பக்கம் ஈர்த்துக் பகாண்டிருக்கின்றன. பைமம வாய்ந்த அந்த சிவலிங்கங்கமளத் தரிசித்த பின், இமயமமலயிலிருந்து கன்யாகுமரி வமர பரந்து கிடக்கும் பாரதம் எத்தமன சக்தி மமயங்கமளத் தன்னிடம் மவத்துக் பகாண்டிருக்கிறது என்று என்னால் ஆச்சரியப்படாமல் இருக்க முடியவில்மல. தரிசிக்க முடிந்த நானும் எத்தமன பாக்கியவான் என்று பபருமிதம் அமடயாமல் இருக்க முடியவில்மல.”

்

ப

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

”ஆனாலும் என் மனதில் சிறியபதாரு ஏக்கம் இருக்கத்தான் பசய்கிறது. நான் காே ஆமசப்பட்ட இரண்டு சிவலிங்கங்கமளக் காணும் பாக்கியம் எனக்குக் கிமடக்கவில்மல. இரண்டும் சித்தர்கள் சம்பந்தப்பட்டது. இந்தியாவின் உண்மமயான சித்தர்கள் இன்மறய ணபாலி சாமியார்கள் மற்றும் தங்கமளணய சித்தர்கள் என்று சுய அறிமுகம் பசய்து பகாள்ளும் ஆசாமிகள் ணபால நம் கண்ணில் பதன்படுவதில்மல. ஏதாவது ஒரு காரேம் இருந்தால் ஒழிய, அவர்கணள காேப்பட ணவண்டும் என்று எண்ணினால் ஒழிய எப்ணபாதும் மமறவாகணவ இருப்பார்கள். சில சமயங்களில் ணவறு சாதாரே ஆட்கள் ணபால பார்மவக்குத் பதன்படுவதுண்டு. சரி சித்தர்கமள விட்டு விட்டு பசால்ல வந்தமதச் பசால்லி விடுகிணறன். சித்தர்கள் உருவாக்கியதாகச் பசால்லப்பட்ட இரண்டு சிவலிங்கங்கமள எவ்வளணவா முயன்றும் என்னால் பார்க்க முடியவில்மல. முதலாவது இமயமமலயில் சித்தர்கள் மவத்து பூஜிப்பதாய் பசால்லப்பட்ட நவபாஷாே லிங்கம். எத்தமகய பகாடிய வியாதி இருந்தாலும் அந்த நவபாஷாே லிங்கத்மதப் பூஜிப்பவர்கள் அந்த வியாதியிலிருந்து விடுதமல பபற்று விடுவார்கள் என்று பசான்னார்கள். ஏணதா ஒரு குமகயில் இருப்பதாக அமடயாளம் பசான்னார்கள். அவர்கள் பசான்ன இடத்திற்குப் ணபாய்ப் பார்த்தால் அப்படி ஒரு குமகணய இல்மல. இன்பனாரு சிவலிங்கம் தமிைகத்தில் இருப்பதாகச் பசால்லப்பட்ட ஒரு விணசஷ மானஸலிங்கம். மானஸலிங்கம் என்ற பபயரில் ணவறு சில சிவலிங்கங்கள் இருந்தாலும் இது அவற்மறப் ணபால அல்ல. சித்தர்களால் உருவாக்கப்பட்டு ரகசியமாய் பூஜிக்கப்பட்டு வந்த இந்த சிவலிங்கம் பபாதுவான ஆகம விதிக்களின் படி உருவாக்கப்பட்டணதா, பூஜிக்கப்பட்டணதா அல்ல என்கிறார்கள். ரகசிய சூட்சும வித்மதகள் பலவற்றிலும் ணதர்ச்சி அமடந்திருந்த சித்தர்கள் தங்கள் சக்திகமள எல்லாம் ஆவாகனம் பசய்து உருவாக்கி இருந்த அந்த சிவலிங்கத்தின் சக்தி எல்மல இல்லாதது என்கிறார்கள். அமத மவத்து ஒரு ணகாயில் கட்ட முதலாம் ராணைந்திரச் ணசாைனின் மகன் ஆமசப்பட்டு அமதத் தர சித்தர்கமள

்

ரக

ச

ிய

ம

வற்புறுத்த அவன் விமரவிணலணய ஒரு ணபாரில் மாண்டு ணபானதாகச் பசால்கிறார்கள். பல நூறு வருடங்களாக சித்தர்களிடமும், சித்தர்கள் ணதர்ந்பதடுக்கும் ஆட்களிடமும் இருந்து வரும் அந்த சிவலிங்கம் பிரமிக்கத் தக்க சக்திகமள அளிக்கக் கூடியது என்று பசால்கிறார்கள். அந்த விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத சித்தர்களிடமிருந்து தங்கள் வசம் எடுத்துக் பகாள்ள ஒருசிலர் பசய்த முயற்சிகளும் மரேத்திணலா, மபத்தியம் பிடிப்பதிணலா தான் முடிந்தன என்றும் பசால்கிறார்கள். திடீர் என்று சில வினாடிகள் ஒளிரக் கூடியதாகசவும் பசால்லப்படும் அந்த சிவலிங்கத்மத ஒருமுமற தரிசிக்கவும் நான் ஆமசப்பட்ணடன். ஆனால் அது தற்ணபாது இருக்கும் இடத்மத என்னால் அறிய முடியவில்மல. நவபாஷாே லிங்கமும், விணசஷ மானஸ லிங்கமும் நிைமாகணவ இருக்கின்றனவா இல்மல சிலரின் கட்டுக்கமதயா என்று இன்று வமர எனக்கு புரியணவ இல்மல”

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் அமத இரண்டு முமற படித்தான். முதல் முமற அவசர அவசரமாகவும் இரண்டாவது முமற நிதானமாகவும் படித்தான். அந்தப் புத்தகத்தாளின் ணமணல ஆன்மிக பாரதம் என்று எழுதி இருந்தது அந்தப் புத்தகப் பபயராக இருக்க ணவண்டும் என்று அனுமானித்தான். கீணை நீலகண்ட சாஸ்திரி என்று எழுதியவர் பபயரும் இருந்தது. பக்க எண் 178 என்று இருந்தது. தாளின் பின்புறம் ஒரு சிவலிங்கத்மத மூன்று சித்தர்கள் பூஜிப்பது ணபால படம் வமரயப் பட்டிருந்தது. அந்தப் படம் இருந்திரா விட்டால் அந்தப் பக்கத்தில் என்ன எழுதியிருந்தது என்று பதரிந்திருக்கும்....

ப

அந்த விணசஷ மானஸ லிங்கம் தான் பசுபதி பூஜித்து வந்தது என்பதில் இப்ணபாது ஈஸ்வருக்கு சந்ணதகணம இல்மல. அமதப் பார்க்காமணலணய ணகள்விப்பட்டதில் இருந்து நீலகண்ட சாஸ்திரி என்பவர் எத்தமனணயா வருடங்களுக்கு முன் தன் புத்தகத்தில் எழுதி மவத்து விட்டுப் ணபாயிருக்கிறார். அந்தப் புத்தகத்தில் இருந்து

்

ிய

ம

குறிப்பிட்ட அந்தப் பக்கத்மத மட்டும் கிழித்து அந்த சிவலிங்கத்தின் புமகப்படத்தின் பின் ஃபிணரமிற்குள் மவத்தது அவனுமடய பகாள்ளுத் தாத்தாவாகத் தான் இருக்க ணவண்டும். எந்த ணநாக்கத்தில் மவத்தார் என்று சரியாக அவனால் யூகிக்க முடியவில்மல. எதற்கும் இருக்கட்டும் என்று மவத்தாரா, இல்மல ஒரு நாள் இது ணதமவப்படலாம் என்று மவத்தாரா, இல்மல ணவறு காரேம் இருக்குமா என்று பதரியவில்மல.

ரம (ன )்

ரக

ச

அந்த சிவலிங்கத்மதத் திருட நிமனத்தவர்கள் இறந்திருக்கிறார்கள், மபத்தியமாகி இருக்கிறார்கள் என்பறல்லாம் பசான்னதும் பவறும் கற்பமன அல்ல என்பது இப்ணபாது நடந்த முயற்சியில் பிேமாகிக் கிடந்த ஒருவமன நிமனக்கும் ணபாது பதரிகிறது. ஆனாலும் அமதயும் மீறி சிவலிங்கம் களவு ணபாயிருப்பது ஈஸ்வமர நிமறய ணயாசிக்க மவத்தது. திருடிய சிவலிங்கம் இப்ணபாது எங்ணக இருக்கிறது. திருட்டில் சம்பந்தப்பட்ட மற்றவர்கள் என்ன ஆனார்கள்? ”ஏண்டா தூங்கிட்டியா?” ஆனந்தவல்லியின் சத்தம் ணகட்ட்து.

“இணதா வந்துட்ணடன் பாட்டி” என்று ஈஸ்வர் சத்தமாகச் பசான்னான்.

ப

அவன் வாயால் கூப்பிடும் ணபாது பாட்டி என்கிற பசால் எவ்வளவு இனிமமயாக இருக்கிறது என்று நிமனத்தவளாக ஆனந்தவல்லி புன்னமக பசய்தாள். அந்த சிவலிங்கத்தின் புமகப்படத்மதத் திரும்பவும் அந்த ஃபிணரமிற்குள் மவத்து பமைய நிமலமமயிணலணய மவத்து விட்டு,

அந்தத் தாமள மடித்துத் தன் சட்மடப் மபயில் மவத்துக் பகாண்டு ஈஸ்வர் பபட்டிமய மூடி மவத்து விட்டுக் கீணை இறங்கினான். “எல்லாம் பார்த்தியாடா?” ஆனந்தவல்லி ணகட்டாள்.

்

ம

“ம்”

ரக

ச

ிய

“அந்தப் பபட்டில இருக்கிற பட்டு ணவட்டி, சட்மட, அங்கவஸ்திரம் எல்லாம் அவர் கமடசியா ணபாட்டுகிட்டிருந்தது. அவர் அமதப் ணபாட்டுகிட்டு சமபல நடந்தா அத்தமன ணபரும் எழுந்திருச்சு நிப்பாங்க” ஆனந்தவல்லி பபருமமயாகச் பசான்னாள்.

ரம (ன )்

”ணகள்விப்பட்ணடன். உங்கமளத் தவிர எல்லாரும் அவமர மரியாமதயா தான் நடத்தினாங்கன்னு பசான்னாங்க” அவன் குறும்பாகச் பசால்ல ஆனந்தவல்லி பக்கத்தில் தடி எதாவது இருக்கிறதா என்று சுற்றும் முற்றும் பார்த்தாள். அவன் சிரித்துக் பகாண்ணட அங்கிருந்து ஓடினான். ஆனந்தவல்லி தன் கேவரின் படத்மதணய பார்த்துக் பகாண்டு நின்றாள். “உங்க பகாள்ளுப் ணபரமனப் பார்த்தீங்களா? பார்க்க உங்க மாதிரின்னாலும் ணகாபத்திலயும் பிடிவாதத்துலயும் என்மன மாதிரி....”

ப

ஈஸ்வர் தனதமறக்குள் நுமைந்தவுடன் பின்னாணலணய மணகஷ் நுமைந்தான். அவன் ஈஸ்வர் மகயில் ணவபறதாவது மவத்திருக்கிறானா என்று பார்த்தான். பின் பமல்லக் ணகட்டான். “கிைவி கிட்ட இருந்து ஏதாவது துப்பு கிமடச்சுதா?” ஈஸ்வர் ணகட்டான். “எது சம்பந்தமா?”

மணகஷுக்கு திடீர் என்று என்ன பசால்வது என்று பதரியவில்மல. பின் பசான்னான். “அந்த சிவலிங்கம் சம்பந்தமாணவா, பபரிய தாத்தா இறந்தது சம்பந்தமாணவா தான்...”

்

ிய

ம

ஈஸ்வர் பசான்னான். “அந்த சிவலிங்கத்ணதாட ணபாட்ணடா மட்டும் தான் அங்ணக இருந்துச்சு. ணபாட்ணடா வச்சுகிட்டு என்ன பசய்ய? நீ அந்த சிவலிங்கத்மதப் பார்த்திருக்கிறியில்ல... நீ அந்த சிவலிங்கத்மதப் பத்தி என்ன நிமனக்கிறாய்?”

ரக

ச

“அது சாதாரே சிவலிங்கம் மாதிரி தான் இருந்துச்சு... ஏன் நீயும் அது சக்தி வாய்ந்த சிவலிங்கம்னு நம்பறியா?” “ஆமா.... அப்படி இல்லாட்டி அமதப் ணபாய் யாராவது கடத்துவாங்களா? அதுவும் ஒரு பகாமலய பசஞ்சுட்டு”

ரம (ன )்

மணகஷ் ஒன்றுணம பசால்லாமல் அவமனணய பார்த்தான். பின் பசான்னான். “அதுக்கு பராம்ப சக்தி இருக்கறதா ஆரம்பத்துல பசான்னது உன் அப்பா தானாம். அது மின்னுது அப்படி இப்படின்னு எல்லாம் பசால்லி பபருசு பண்ணிட்டார்.”

ப

உள்ணள எழுந்த ணகாபத்மத அடக்கிக் பகாண்டவனாய் ஈஸ்வர் பசான்னான். ”ஆனா அவர் பசான்னமத அப்ப யாரும் பபரிசுபடுத்தல. அப்ப எதுவும் நடந்துடவுமில்மல. கிட்டத்தட்ட 40 வருஷம் கழிச்சு பகாமல நடக்குது, சிமல கடத்தப்பட்டிருக்குன்னா ணவற யாணரா கூட அணத மாதிரி வித்தியாசமா எதாவது பார்த்திருக்கலாம்னு ணதாணுது. அதுவும் சமீப காலத்துல பார்த்திருக்கலாம்...”

மணகஷ் சற்று தயங்கி விட்டுச் பசான்னான். “இருக்கலாம். கிைவிக்கு ஏதாவது பதரியுமா?”

்

ம

“பபருசா எதுவும் பதரிஞ்ச மாதிரி இல்ல. இன்னும் உன் தாத்தா கிட்ட தான் இன்மனக்கு ராத்திரி ணபசணும். அவர் தான் அடிக்கடி ணதாட்ட வீட்டுக்குப் ணபானவர்....”

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

அதற்கு மணகஷ் ஒன்றும் பசால்லவில்மல. ஆனால் அன்றிரவு ஈஸ்வர் பரணமஸ்வரமனப் பார்த்துப் ணபசிய ணபாது அவனும் அருகில் கண்பகாத்திப் பாம்பு ணபால் கவனித்துக் பகாண்டிருந்தான். மீனாட்சியும், ஆனந்தவல்லியும் கூட அங்கிருந்தார்கள். அவர்கள் இருவருக்கும் அவனும் பரணமஸ்வரனும் எப்படி ணபசிக் பகாள்கிறார்கள் என்று பார்க்க ஆமச. இருவருக்கும் இமடணய சுமுகமான அன்பு வந்து விடாதா என்ற நப்பாமச. இருவருக்குமிமடணய சண்மட ஏதாவது வந்து விடக்கூடாணத என்ற பயம்...

ப

ஆனால் ஈஸ்வர் பரணமஸ்வரனிடம் பனிப்பார்மவ காட்டவில்மல. ணகாபம் காட்டவில்மல. குத்தல் ணபசவில்மல. அது பரணமஸ்வரனுக்குப் பபரிய ஆசுவாசத்மதத் தந்தது. ஆனால் அணத ணநரத்தில் அவன் அவமரத் தாத்தா என்று அமைக்கவும் இல்மல. ஒரு ணபட்டியாளனாகத் தான் அவரிடம் அவன் ணகள்விகள் ணகட்டான். பார்த்தசாரதிக்கும் இவனுக்கும் இமடணய பபரிய வித்தியாசத்மத அவரால் பார்க்க முடியாதது ஒரு உறுத்தலாக இருந்தது. ஈஸ்வர் ணகட்ட ணகள்விகளில் பபரும்பாலானமவ பார்த்தசாரதியும் மற்ற ணபாலீஸ்காரர்களும் ணகட்ட ணகள்வியாக இருந்தது. ஒருசில ணகள்விகள் மட்டும் வித்தியாசமாகக் ணகட்டான்...

”நீங்க ணபாறப்ப எல்லாம் உங்கண்ோ சிவலிங்கம் பக்கத்துல தான் இருந்தாரா. இல்மல பவளியவும் இருந்தாரா?”

்

ம

“அண்ோ பபரும்பாலும் ஹால்ல தான் இருப்பார். ஏணதா சில ணநரங்கள்ல மட்டும் சிவலிங்கம் பக்கத்துலணயா, இல்மல ணதாட்டத்துல ஏதாவது ணவமல பசஞ்சுகிட்ணடா இருப்பார்”

ரக

ச

ிய

“சிவலிங்கம் பக்கத்துல இருந்தப்ப என்ன பசஞ்சுகிட்டிருந்தார். தியானம் மாதிரி ஏதாவது பசய்துட்டு இருப்பாரா, இல்மல ஸ்ணதாத்திரம் ஏதாவது படிச்சிகிட்டு இருப்பாரா, இல்மல அபிணஷக பூமை மாதிரி ஏதாவது பசஞ்சுகிட்டிருப்பாரா?”

ரம (ன )்

பரணமஸ்வரன் ணயாசித்தபடி பசான்னார். ”சிவலிங்கம் பக்கத்துல இருக்கறப்ப அவர் பபரும்பாலும் தியானத்துல தான் இருப்பார். என்மனப் பார்த்த பிறகு பவளிணய வருவார். அபூர்வமா பரண்டு மூணு தடமவ நான் அங்கு ணபானது பதரியாமல் கூட அவர் தியானத்திணலணய இருந்ததும் உண்டு....” “அப்ப நீங்க என்ன பசய்வீங்க?”

“அமர மணி ணநரம் அல்லது ஒரு மணி ணநரம் அவமரப் பார்த்துட்ணட உட்கார்ந்திருந்து விட்டு வந்துடுணவன்”

ப

“தியானத்துல இருந்து அவமர எழுப்ப மாட்டீங்களா?”

“இல்மல. அண்ோ தியானத்துல இருக்கற விதணம பராம்ப அைகாயிருக்கும். சின்னக் குைந்மதணயாட ஆைமான தூக்கம் மாதிரி. அவன் ணவற ஏணதா ஒரு ணலாகத்துல இருக்கற மாதிரி... அவமரப்

பார்த்துட்ணட இருந்தா நாமளும் அந்த அமமதிமய உேர்ந்துடலாம்... நல்ல அனுபவம் அது...”

்

ம

”நீங்க ணபானது கூட பதரியாமல் தியானத்துல இருக்கறது உங்களுக்கு வருத்தமாணவா, ணகாபமாணவா இருக்காதா?”

ணபசிகிட்டிருக்கறப்ப

அவர்

எமதப்பத்தி

ரக

“உங்க கிட்ட ணபசுவார்...”

ச

ிய

“ணசச்ணச அப்படி எல்லாம் இருக்காது. எங்கண்ோ ஸ்படிகம் மாதிரி. மனசு அவ்வளவு சுத்தம். யாமரயும் குமறச்சு நிமனக்கணவா, அவமதிக்கணவா அவரால முடியாது....” பசால்லும் ணபாது அவர் குரல் கரகரத்தது.

ரம (ன )்

“அவரா எமதப் பத்தியும் ணபசினதா எனக்கு ஞாபகம் இல்மல. அவரா ணபசினது கமடசி பரண்டு சந்திப்புல தான். ஒரு தடமவ அம்மாமவக் கூட்டிகிட்டு வரச் பசான்னார். இன்பனாரு தடமவ தான் சிவலிங்கம் பத்தியும் உன்மனப் பத்தியும் பசான்னார். நான் அமதப் பத்தி தான் உன் கிட்ட ஏற்பகனணவ பசால்லி இருக்ணகணன” “நீங்க அவர் கிட்ட எமதப் பத்தி ணபசுவீங்க?”

ப

“என் மனசுல எது பாரமா இருந்தாலும் அது பத்தி பசால்லுணவன். வியாபாரத்துல பிரச்சிமன இருந்தால் அமதப் பத்தி பசால்லுணவன். உடம்புக்கு முடியமலன்னா அமதப் பத்தி பசால்லுணவன். எமதப் பத்தி பசான்னாலும் கவனமா பபாறுமமயா அவர் ணகட்டுக்குவார். பதிலுக்கு “சரியாயிடும் கவமலப்படாணத”ங்கிற மாதிரி பசால்வார். அவர் கிட்ட ணபசிட்டு பவளிணய வர்றப்ப மனசுல பாரம் குமறஞ்சிருக்கும். அவர் கிட்ட

பசான்ன பிரச்சிமனகள் தானா பகாஞ்ச நாள்ல சரியாயிருக்கும். அந்த சக்தி எங்கண்ோ கிட்ட இருந்துச்சு....”

்

ம

பசால்லும் ணபாது பரணமஸ்வரன் குரலில் பபருமிதம் பதானித்தது. ஆனந்தவல்லி அவமரணய பார்த்துக் பகாண்டிருந்தாள்.

ிய

“அந்த சக்தி உங்க அண்ோ கிட்ட இருந்துச்சா. இல்மல அந்த சிவலிங்கத்து கிட்ட இருந்துச்சா? அந்த சிவலிங்கமும் அங்ணக இருந்துச்சு இல்மலயா அதனால ணகட்ணடன்”

ரக

ச

“நான் அது எங்கண்ோனாலன்னு தான் நிமனக்கிணறன்” உறுதியாகச் பசான்னார் பரணமஸ்வரன்.

ரம (ன )்

‘அண்ேன் ணமல இருக்கற இந்த பாசத்துல கால் வாசி கூட உங்களுக்கு உங்க மகன் ணமல இல்மலணய ஐயா’ன்னு ணகட்க ணவண்டும் ணபால் ஈஸ்வருக்குத் ணதான்றினாலும் அவன் ணகட்கவில்மல. முகத்தில் அந்த எண்ேத்திற்கான அறிகுறிமயயும் காட்டவில்மல. “நீங்க அந்த சிவலிங்கத்துக்குப் பக்கத்துல ணபாயிருக்கீங்களா?” “இல்மல”

ப

“அதுல இருந்து ஏதாவது எப்பவாவது கவனிச்சிருக்கீங்களா?” “இல்மல”

வித்தியாசமான

சக்திமய

“ஏதாவது பவளிச்சம் மாதிரி?” “இல்மல”

்

ிய

“படிச்சமத நான் பார்த்தது இல்மல”

ம

“உங்க அண்ோ எப்பவாவது ஸ்ணதாத்திரம் அல்லது ணதவார திருவாசகம் எல்லாம் சிவலிங்கத்துக்காகப் படிப்பாரா?”

ரக

ச

“நீங்கள் எப்பவும் சாயங்கால ணவமளயில் தாணன ணபாவீங்க. ஒருணவமள காமலயில அந்த அமதபயல்லாம் படிப்பாணரா?” ணயாசித்து விட்டு பரணமஸ்வரன் பசான்னார். “எங்கண்ோ அந்த மாதிரி எதுவுணம எப்பவுணம படிக்கிற ரகம் அல்ல?”

ரம (ன )்

“அப்படின்னா அவணராட பூமை ரூமில் இருந்த ணதவார திருவாசக ஸ்ணதாத்திர புஸ்தகம் எல்லாம் யார் படிக்கறதுக்காக வச்சிருந்தார்?” பரணமஸ்வரனுக்கும் அந்தக் ணகள்வி அப்ணபாது உமறத்தது. அவருக்கு அதற்கான பதில் பதரியவில்மல.

தான்

ப

”ஒருணவமள பவளியில் இருந்து எப்ணபாதாவது வரும் யாராவது ஒருவருக்காக இருக்குணமா?” ஈஸ்வர் அவமரக் கூர்மமயாகப் பார்த்துக் பகாண்ணட ணகட்டான். பரணமஸ்வரன் உட்பட அமனவரும் அவமனத் திமகப்புடன் பார்த்தார்கள்.

அத்தியாயம் - 30

்

ரக

ச

ிய

ம

ணதாட்ட வீட்டில் மதியம் ணவமலமய முடித்து விட்டு ணவமலக்காரன் முனுசாமி ணபான பின் அந்த சித்தர் பசுபதிமயப் பார்க்க வந்து பகாண்டிருந்தால் அது ’நமக்குத் பதரிந்திருக்க வாய்ப்பில்மல’ என்று முன்ணப தன் சந்ணதகத்மதத் தாயிடம் பரணமஸ்வரன் பதரிவித்திருந்தார். இப்ணபாது ஈஸ்வரும் ணதவார திருவாசகங்கமளப் படிக்கக் கூடிய ணவறு நபர் வந்து ணபாயிருக்கலாம், அதற்காகணவ அந்தப் புத்தகங்கமள அந்தப் பூமையமறயில் பசுபதி மவத்திருக்கலாம் என்று பசான்னது பரணமஸ்வரனுக்குத் தன் முந்மதய கருத்மத ஒப்புக் பகாண்ட்து ணபாலணவ ணதான்றியது. ஆனால் அந்த ணவறு நபர் சித்தராகணவ இருக்க ணவண்டும் என்ற அவசியம் இல்மல, மூன்றாவது நபராகவும் இருக்கலாம் என்ற உண்மம பரணமஸ்வரனுக்கு இப்ணபாது உமறத்தது.

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் அவர் முகபாவமனயில் இருந்ணத தன் சந்ணதகம் அவருக்கும் இருக்கிறது என்பமதப் புரிந்து பகாண்டான். அடுத்த ணகள்விமய அவன் பரணமஸ்வரனிடம் ணகட்டான். “உங்கமளயும் இந்த வீட்டுக்காரங்கமளயும் தவிர பவளியாள் யாராவது அவமரப் ணபாய் பார்க்கிற மாதிரி இருக்காங்களா?”

ப

பரணமஸ்வரன் பசான்னார். “அண்ோணவாட உலகம் தனி. அந்த சிவலிங்கம் தவிர ணவற யாருக்கும் அதுல இடமில்மல. நாணன அவமரப் பார்க்கப் ணபாகாமல் இருந்தாலும் அவர் நான் ஏன் வரமலன்னு தவிச்சுப் ணபாயிட மாட்டார். அப்படி இருக்கறப்ப பவளியாள்கள் கிட்ட அவருக்கு எப்படி பநருக்கம் இருக்கும். அவர் இறந்த பிறகு அந்த சித்தமர அந்த வீட்டில் பார்த்ததால அவர்

ணவணும்னா வந்து ணபாயிருந்திருக்கலாம்னு எனக்கும் சந்ணதகம் வந்தது. ணவற யாரும் வர வாய்ப்ணப இல்மல.”

்

ம

”நீங்க பார்த்த ஆள் தான் அந்த சிவலிங்கம் பகாடுத்த சித்தர்ங்கறது எப்படி பசால்றீங்க”

ிய

பரணமஸ்வரனின் அந்த சித்தரின் கண்கமளப் பற்றிச் பசால்லி விட்டுச் பசான்னார். “அந்தக் கண்கமள என்னால எப்பவுணம மறக்க முடியாது”

“இல்மல”

ரக

ச

“அந்த சித்தர் பற்றி நீங்க எப்பவாவது உங்க அண்ோ கிட்ட ணபசி இருக்கீங்களா, அவர் ஏதாவது பசால்லி இருக்காரா?”

ரம (ன )்

“அந்த சிவலிங்கத்துக்கு உங்க அண்ோ எதாவது பபயர் பசால்லி இருக்காரா?” “இல்மல”

ப

ஈஸ்வர் சிறிது பமௌனமாயிருந்து விட்டுக் ணகட்டான். “உங்க அண்ோ கிட்ட அபூர்வ சக்திகள் இருந்ததா நீங்க நிமனக்கிறீங்களா? அப்படி ஏதாவது சக்திமய நீங்க கண்கூடா பார்த்திருக்கீங்களா?” சிறிது ணயாசித்து விட்டு பரணமஸ்வரன் பசான்னார். “நான் மனசு விட்டு அவணராட ணபசிகிட்டிருக்கறப்ப எல்லாம் நான் பசால்லாமணலணய அத்தமனயும் அவருக்குத் பதரியும்கிற உேர்வு

்

ச

“அதுல அவருக்கு யாரு குரு?”

ிய

ம

எனக்கு எப்பவுணம இருக்கும்.. அது எதனாலன்னு எனக்கு பசால்லத் பதரியல. நடக்கப் ணபாகிறது எல்லாம் கூட அவருக்குத் பதரிஞ்சுருந்த மாதிரி தான் இருந்தது. ஆனா அமத அவர் பவளியில காண்பிச்சுக்கப் பிரியப்படமலன்னு தான் நிமனக்கிணறன். அணத மாதிரி அவருக்கு அவணராட உடம்பு ணமலயும் முழுக் கட்டுப்பாடு இருந்துச்சு. ஒரு பபாசிஷன்ல உட்கார்ந்தா மணிக்கேக்கில் எந்த சங்கடமும் இல்லாமல் இயல்பா அவர் இருந்தமதப் பார்த்திருக்ணகன்....”

ரக

”பதரியல. அந்த சித்தர் குருவாய் இருந்திருக்கலாம்...”

ரம (ன )்

ஈஸ்வருக்கு அவரிடம் அதிகத் தகவல்கள் எதுவும் இல்மல என்பது புரிந்தது. அண்ேனிடம் அவருக்கு இருந்த அன்பும் அக்கமறயும் அண்ேமனத் தாண்டி அந்த சிவலிங்கத்திடம் ணபாய் விடவில்மல என்பதும் புரிந்தது. ஓரளவாவது ஆர்வம் அவருக்கு இருந்திருக்குணமயானால் கண்டிப்பாக அவருக்கு சிவலிங்கம் பற்றிய தனி அனுபவங்கள் நிகழ்ந்திருக்கும்.... பரணமஸ்வரன் ஈஸ்வரிடம் ணகட்டார். ”நீ படிச்சவன். விஞ்ஞான சூழ்நிமலல வளர்ந்தவன். நீ அந்த சிவலிங்கத்துல ஏதாவது சக்தி இருக்கும்னு நிைமாணவ நம்பறியா?”

ப

“அந்த சிவலிங்கம் சித்தர்களும், உங்கண்ோ மாதிரியானவங்களும் பூமை பசய்ததா இருக்கிறதால கண்டிப்பா அதில் சக்தி இல்லாமல் இருக்காதுன்னு நிமனக்கிணறன்”

அவர் அவமனத் திமகப்புடன் பார்க்க அவன் பசான்னான். “என்ணனாட ஆராய்ச்சிகணள இந்த மாதிரி சக்திகமளப் பத்தினது தான். நிமறய ஆராய்ச்சி பசய்திருக்ணகன். பசய்துகிட்டிருக்ணகன்....”

்

ச

ிய

ம

ஆனந்தவல்லி ஈஸ்வமரப் பபருமமயாகப் பார்த்தாள். அவளுக்குத் பதரிந்து அவள் குடும்பத்தில் இதுவமர இவமனயும் இவன் தந்மதமயயும் ணபால பமத்தப்படித்த அறிவுஜீவிகள் ணவறு யாரும் இருந்ததில்மல. மணகஷ் அவளுமடய பபருமிதப் பார்மவமய எரிச்சலுடன் கவனித்தான். ’என்ன ஆச்சு இந்தக் கிைவிக்கு. இவன் என்ன ணநாபல் பரிசா வாங்கிட்டான்’.

ரக

அந்த எரிச்சலுடன் திரும்பியவன் தன் தாயும் அப்படிணய ஈஸ்வமரப் பார்ப்பமதப் பார்த்து பநாந்து ணபானான். மீனாட்சிக்குத் தன் மருமகனும் அண்ேமனப் ணபால பபரிய பபரிய ஆராய்ச்சிகள் பசய்வதில் பபருமம இருந்தது....

ரம (ன )்

இமத எல்லாம் கவனிக்காத பரணமஸ்வரன் ஈஸ்வமரக் ணகட்டார். “உனக்கு எப்படி அந்த பூமை ரூம்ல ணதவாரம், திருவாசகம் எல்லாம் இருந்தது பதரிஞ்சுது?” ஈஸ்வர் அவமரக் கூர்மமயாகப் பார்த்தபடிணய பசான்னான். “அப்பா பசான்னார். அவர் கிட்ட நான் நிமறய ணகட்டு பதரிஞ்சுகிட்டிருந்ணதன்...”

ப

அவன் நிமறய ணகட்டு பதரிந்து மவத்திருப்பது பவறும் சிவலிங்கத்மதப் பற்றி மட்டும் அல்ல என்பது அவன் பசான்ன விதத்தில் இருந்ணத பதரிந்தது. இவனிடம் சிறிது ணநரம் ணபசினால் கூட இவனுமடய அப்பாமவ நிமனவுபடுத்தாமல் இருக்க மாட்டான் என்று அவருக்குப் புரிந்தது. அவர் ணபச்மச மாற்றினார்.

“இந்த வைக்மக விசாரிச்சுகிட்டிருக்கற பார்த்தசாரதிங்கற ணபாலீஸ் அதிகாரி உன்ணனாட பசல் நம்பமரக் ணகட்டார். நான் பகாடுத்திருக்ணகன். உன் கிட்ட ணபசணும்னார்..”

்

ிய

ம

ஈஸ்வர் எழுந்து விட்டான். “நல்லதாச்சு. எனக்கும் அவர் கிட்ட ணபச ணவண்டி இருக்கு....”. ணவபறதுவும் பசால்லாமல் அவன் ணபாக மணகஷும், மீனாட்சியும் அவமனப் பின் பதாடர்ந்தார்கள்.

ச

ஆனந்தவல்லி மகமனணய பார்த்தபடி அமர்ந்திருந்தாள். பரணமஸ்வரன் ணகட்டார். “என்னம்மா பார்க்கணற?”

ரக

”நீ உன் அண்ேன் கிட்ட மனசு விட்டுப் ணபசினப்ப எல்லாம் பாரம் குமறஞ்சிருக்குன்னு பசான்னிணய. உன் மகமனப் பத்தியும் அவன் கிட்ட ணபசி இருக்கியாடா?”

ப

ரம (ன )்

பரணமஸ்வரன் பதில் பசால்லாமல் பார்மவமய ணவறிடத்துக்குத் திருப்பினார். அவர் மகன் சங்கமரப் பற்றி யாரும் அவரிடம் ணபசக்கூடாது என்பது இந்த வீட்டில் எழுதப்படாத விதியாக இருந்தது. ஆனந்தவல்லியும் அமத இன்று வமர கமடபிடித்து வந்தாலும் இன்று ஏணனா ணபசுகிறாள். அவர் தன் அண்ேனிடணம ணபசாத விஷயம் ஒன்றிருக்கும் என்றால் அது அவர் மகன் பற்றிய விஷயம் தான். அது அவருமடய தனிப்பட்ட ஒரு ரேம். அமத அவரால் யாரிடமும் பசால்லணவா பகிர்ந்து பகாள்ளணவா முடியாது என்பமத ஏன் இவர்கள் யாருணம புரிந்து பகாள்ள மாட்ணடன்கிறார்கள் என்று நிமனத்தார்.. அந்த பமௌனத்திணலணய பதிமலத் பதரிந்து பகாண்ட ஆனந்தவல்லி பரிவுடன் பசான்னாள். “நீ அமதப்பத்தி அவன் கிட்ட ணபசி இருந்தா உன் பாரம் என்மனக்ணகா குமறஞ்சுக்கும்டா.”

பரணமஸ்வரன் தாய் பக்கம் தன் பார்மவமயத் திருப்பவில்மல. வாமயத் திறந்து ணபசவுமில்மல. ஆனந்தவல்லி ஒரு பபருமூச்சு விட்டு எழுந்தாள்.

்

ிய

ம

ஈஸ்வருக்குத் தன் பின்னாணலணய மணகஷ் வந்தது ஆச்சரியமாக இருந்தது. விமானநிமலயத்திற்கு வராதவன், வீட்டுக்கு வந்தவுடன் கூட உடனடியாக வந்து பார்க்காதவன், இப்ணபாது ஏன் இப்படி அட்மட ணபால் ஒட்டிக் பகாள்கிறான் என்று குைம்பினான்.

ரக

ச

அவன் பசல்ணபான் இமசத்தது. எடுத்து யாரிடமிருந்து என்று பார்த்தான். புதிய எண்ோக இருந்தது. ணபசினான். “ஹணலா”

ரம (ன )்

“ஹணலா. நான் பார்த்தசாரதி ணபசணறன். உங்க பபரிய தாத்தா பகாமலக் ணகமஸ நான் தான் இன்பவஸ்டிணகஷன் பசய்துட்டிருக்ணகன். உங்க தாத்தா கிட்ட ணகட்டு தான் இந்த நம்பமர வாங்கிணனன். உங்க கிட்ட பகாஞ்சம் ணபச ணவண்டி இருக்கு...” ”ணபசலாணம. எப்ப வீட்டுக்கு வர்றீங்க?”

ப

பார்த்தசாரதிக்கு ஆனந்தவல்லி இருக்கும் இடத்திற்குப் ணபாவதில் தர்மசங்கடம் இருந்தது. ‘இந்த பரண்டு நாள்ல என்ன கண்டுபிடிச்சு இருக்கீங்க?” என்று கண்டிப்பாகக் ணகட்பாள். சம்பளம் தரும் முதலாளிமயப் ணபால் ”இமதக்கூட கண்டுபிடிக்காம என்ன பசய்துகிட்டிருக்கீங்க” என்று ணகட்டாலும் ணகட்பாள். அந்தக் கிைவியிடம் இன்பனாரு தடமவ சிக்க விரும்பாமல் அவர் பசான்னார். “பவளிணய எங்ணகயாவது சந்திச்சா நல்லா இருக்கும்னு நிமனக்கிணறன்.”

”அப்படின்னா அந்த ணதாட்ட வீட்டுல சந்திக்கலாமா?”

்

ிய

ம

ஈஸ்வருக்கு அந்தத் ணதாட்ட வீட்டுக்குச் பசன்று பார்க்கும் எண்ேம் முன்ணப இருந்தது. இன்னும் அந்த வீட்டில் சிவலிங்கம், பசுபதி சம்பந்தப்பட்ட அமலகள் நிமறந்திருக்கும் என்று ணதான்றியது. அறுபது வருடங்கள் புனிதமாக இருந்த இடத்தில் இருந்து அவ்வளவு சீக்கிரம் அந்த அமலகள் கமலந்து ணபாக வாய்ப்பில்மல....

ரக

ச

“கண்டிப்பா ணதாட்ட வீட்டுல சந்திக்கலாம் சார். எத்தமன மணிக்கு வர்றீங்க?” “சாயங்காலம் நாலு மணி சுமாருக்கு வரட்டுமா” நானும்

அங்ணக

நாலு

மணிக்குள்ணள

ரம (ன )்

“வாங்க சார். வந்துடணறன்.”

அவன் பசல்ணபாமனக் கீணை மவத்து விட்டு ஈஸ்வர் மீனாட்சியிடம் பசான்னான். “எனக்கு அந்தத் ணதாட்ட வீட்டுல ணவமல பார்த்துகிட்டிருக்கிற ஆள் கிட்டயும் ணபசணும் அத்மத. எத்தமன மணிக்குப் ணபானால் அவமன அங்ணக பார்க்கலாம்”.

ப

“பபரியப்பா இருக்கிற வமரக்கும் முனுசாமி அங்ணக மதியம் பரண்டு மணி வமரக்கும் இருப்பான். இப்ப என்ன பசய்யறான்னு பதரியமல. ஆனா அவன் பசல்ணபான் நம்பர் இருக்கு. அவமன வரச்பசான்னா இங்ணக கூட வருவான்.” “ணவண்டாம். அவமன அங்ணகணய பார்க்கிணறன். அந்த ணபாலீஸ் ஆபிசர் பார்த்தசாரதியும் அங்ணக தான் வர்றதாய் பசால்லி

இருக்கார். காமலல அவன் கிட்ட ணபசிட்டு நாலு மணிக்கு அவமர சந்திக்கலாம்னு இருக்ணகன்”

்

அந்த

ம

மணகஷ் அவனிடம் ணகட்டான். “நீயும் பகாமலகாரங்கமளக் கண்டு பிடிக்க முயற்சி பசய்யறியா?”

ிய

“இல்மல. அந்த சிவலிங்கத்மதக் கண்டுபிடிக்க முயற்சி பசய்யணறன்.”

ரக

ச

”பபரிய பபரிய ஆராய்ச்சி எல்லாம் அபமரிக்கால பசய்துட்டு இருந்தாய்னு அம்மா பசான்னாங்க. அப்படிப்பட்ட நீ இந்த சிவலிங்கம் பலவலுக்கு இறங்குவாய்னு நான் எதிர்பார்க்கமல” மணகஷ் ஏளனமாய் பசால்ல மீனாட்சி மகமன முமறத்தாள். அவள் மகமனத் திட்ட வாய் திறப்பதற்குள் ஈஸ்வர் புன்னமகயுடன் பதில் அளித்தான்.

ரம (ன )்

“அந்த சிவலிங்கம் பலவலுக்கு உயரமுடியுமான்னு தான் ணயாசிக்கிணறன்” மீனாட்சிக்கு மருமகன் ணகாபித்துக் பகாள்ளாதது ஆறுதலாக இருந்தது. ’அப்பா கிட்ட ணகாவிச்சுக்கற மாதிரி இவன் யார் கிட்டயும் ணகாவிச்சுக்க மாட்ணடன்கிறான். மத்தவங்க கிட்ட அண்ோ மாதிரிணய பபருந்தன்மமயா நடந்துக்கறான். கடவுணள இவன் எங்கப்பா கிட்டயும் அப்படிணய நடந்துக்கற மாதிரி அருள் புரிணயன்’.

ப

ஈஸ்வர் பசான்னான். “அப்பா ஃப்ரண்ட் பதன்னரசுமவயும் பார்த்து ணபசணும்னு நிமனச்சுட்டு இருக்ணகன். அவர் இங்ணக இருக்காரா இல்மல பவளியூருக்குப் ணபாயிருக்காரான்னு பதரியமல”

மீனாட்சி தன் மகனிடம் ணகட்டாள். “ஏண்டா பதன்னரசு அங்கிள் பவளியூருக்குப் ணபாயிருக்காரா என்ன”

்

ம

மணகஷ் ணவண்டா பவறுப்பாய் பசான்னான். “இல்மல”

ரக

ச

ிய

மீனாட்சி மணகஷிடம் ணகட்டுத் பதரிந்து பகாண்டமத ஈஸ்வர் ஆச்சரியத்துடன் பார்த்தான். மீனாட்சி விளக்கினாள். “இவன் என்ணனரமும் அவங்க வீட்டுல தான் இருப்பான். அவணராட பபாண்ணு விஷாலியும், இவனும் சின்னதுல இருந்ணத ஃப்ரண்ட்ஸ். அவ கிழிச்ச ணகாட்மட இவன் தாண்ட மாட்டான். நாணன இவன் கிட்ட ஏதாவது முக்கிய ணவமலயாகணும்னா அவ கிட்ட பசால்லி தான் பசய்ய மவப்ணபன்”

ரம (ன )்

’இந்த அம்மாவுக்கு யார் கிட்ட எமதச் பசால்றதுங்கற விவஸ்மதணய கிமடயாது’ என்று நிமனத்தவனாய் கடுகடுப்புடன் மணகஷ் தாமயப் பார்த்தான். அவணளா மகன் முகத்மதப் பார்க்கக்கூட இல்மல. மருமகன் மீணத அவள் கவனம் இருந்தது.

ப

ஈஸ்வருக்கு மீனாட்சி பசான்ன பிறகு தான் பதன்னரசு அவன் அப்பாவுமடய நண்பர் மட்டுமல்ல, மணகஷின் அப்பாவின் நண்பரும் கூட என்பது நிமனவுக்கு வந்தது. மூன்று ணபரும் ஒன்றாகப் படித்தவர்கள்... மணகஷின் முகத்மதப் பார்த்த ணபாது அவன் மீனாட்சியின் ணபச்மச ரசிக்கவில்மல என்பது புரிந்தது. அவமனக் கூர்ந்து பார்த்தபடிணய பசான்னான். “அந்த சிவலிங்கம் பைாலிச்சமத எங்கப்பா தனியா பார்க்கல. பதன்னரசு அங்கிளும் அப்ப அவர் கூட இருந்தார்.”

மணகஷ் அதற்கு பதில் அளிக்கவில்மல. காதிணலணய அது விைாதது ணபால் இருந்தான்.

்

ச

ிய

ம

மீனாட்சி இன்னும் விஷாலி நிமனப்பில் தான் இருந்தாள். ஈஸ்வர் பசான்னணதா, மணகஷ் மரக்கட்மட ணபால நின்றணதா அவள் கவனத்திற்குச் பசல்லவில்மல. அவள் பசான்னாள். “விஷாலி மாதிரி ஒரு பபாண்மே இந்தக் காலத்துல நீ பார்க்க முடியாது ஈஸ்வர். அைகு, புத்திசாலித்தனம், நல்ல மனசு இத்தமனயும் ணசர்ந்து ஒரு பபாண்ணு கிட்ட இருக்க முடிஞ்சமத நான் இது வமரக்கும் பார்த்ததில்மல.”

ரக

ஈஸ்வர் ஒரு குறும்புப் புன்னமகயுடன் பசான்னான். “நீங்க எங்கம்மாமவ ணநர்ல இன்னும் பார்த்ததில்மல இல்மலயா அத்மத”

ரம (ன )்

மீனாட்சி சிரித்துக் பகாண்ணட பசான்னாள். “எங்கண்ோ மாதிரி ஒருத்தன் மனசுல இடம் பிடிக்கறதும், உன்மன மாதிரி ஒரு பிள்மளமயப் பபத்துக்கறதும் சாதாரேமான ஒரு பபண்ோல் முடியாதுன்னு எனக்குத் பதரியாதா ஈஸ்வர். நான் பசான்னது இந்தக் காலத்துப் பபாண்ணுகள்ல அப்படி பார்த்ததில்மலன்னு தான்.” ஈஸ்வர் பசான்னான். பசால்ணறன்”

“நான்

விஷாலிமயப்

பார்த்துட்டு

ப

மணகஷிற்கு இந்த விதமான ணபச்சு சுத்தமாய் பிடிக்கவில்மல. ணபச்மச மாற்ற அவன் நிமனக்மகயில் அவனுக்கு உதவுகிற மாதிரி மறுபடி ஈஸ்வரின் பசல்ஃணபான் இமசத்தது. ணபானில் ணபசியது ஈஸ்வரின் பநருங்கிய நண்பன் சாந்தனு. ”ணடய் ஈஸ்வர். நீ எனக்காக ஒரு ணவமல பசய். நான் அங்ணக

்

ரக

ச

ிய

ம

இருக்கிற ணவதபாடசாமலக்கு பரண்டு லட்ச ரூபாய் படாணனட் பசய்திருக்ணகன். அவங்கணளாட ஒரு நியூ ப்ராபைக்டுக்கு ஃப்ரண்ட்ஸ் சில ணபர் கிட்ட பேம் கபலக்ட் பண்ணியும் அனுப்பறதா இருக்ணகன். நாம தான் சம்பாதிக்கறதுக்கு எல்லாத்மதயும் விட்டுட்டு வந்துட்டு அபமரிக்கா மலஃப் ணபட்டர்னுக்கு மாறிட்ணடாம். நம்ம ணவதம், நம்ம கலாச்சாரத்மத எல்லாம் காப்பாத்தற ஒரு இன்ஸ்டிட்யூஷனுக்கு பேம் தந்தாவது உதவலாணமன்னு நிமனக்கிணறன். நீ அங்ணக ணபாயிருக்கறதால ஒரு பஹல்ப் பண்ணுடா. நீ ஒரு தடமவ அந்த ணவதபாடசாமலக்குப் ணபாய் பார்த்துட்டு வாடா. அவங்க பவளிணய பசால்ற மாதிரிணய நல்ல விதமா தான் எல்லாம் பசய்துட்டு இருக்காங்களா, இல்மல நம்மமள மாதிரி NRI காரங்கள் கிட்ட வசூல் பண்ற உத்தியான்னு நீ ணநர்ல பார்த்துட்டு வந்து பசான்னால் நல்லாயிருக்கும். சரியாடா?”

அத்தியாயம் - 31

ரம (ன )்

ணதாட்ட வீட்டில் வீட்டுப்பகுதிமய இன்னும் ணபாலீசார் பூட்டி தங்கள் வசம் தான் மவத்திருந்தார்கள். அதனால் ஈஸ்வருக்கு வீட்டின் உள்ணள ணபாய் பார்க்க முடியவில்மல. முனுசாமிமய அவன் ணதாட்டத்திணலணய சந்தித்துப் ணபசினான்.

ப

முனுசாமியிடம் சிவலிங்கம் பற்றி பபரிய உபணயாகமான தகவல்கள் எதுவும் கிமடக்கா விட்டாலும் ஈஸ்வருக்கு அவன் மூலம் பசுபதி பற்றி நிமறய பதரிந்து பகாள்ள முடிந்தது. முனுசாமிக்கு அவமரப் பற்றி பசால்ல நிமறய இருந்தது. படித்தவன், பவளிநாட்டில் இருப்பவன், பேக்காரன் என்ற எந்த பந்தாமவயும் காட்டாமல் சரிசமமாகவும், நீண்ட காலம் அவமன அறிந்தவன் ணபாலவும் ஈஸ்வர் பைகியதால் அவனுக்கு ஈஸ்வமர நிமறயணவ பிடித்து விட்டிருந்தது. அதனால் அவன் ஈஸ்வரிடம்

்

ிய

ம

மனம் விட்டுப் ணபசினான். துறவி ணபால் வாழ்ந்த விதம், பவளியுலகம் பற்றி அறிந்து பகாள்ள எந்த வித அக்கமறயும் காட்டாதது, தியானத்திணலணய பபரும்பாலும் கழித்தாலும் மற்ற ணநரங்களில் ணதாட்ட ணவமலகளில் கூட அவனுக்கு சரிசமமாய் உமைத்த விதம் இப்படி எல்லாவற்மறயும் நிகழ்ச்சிகளுடன் பசால்லிக் பகாண்டு ணபானான். பசுபதி என்ற மனிதமர அவனால் முழுமமயாகப் புரிந்து பகாள்ள முடிந்தது.

ரக

ச

கமடசியில் ஈஸ்வர் ணகட்டான். “அந்த பூமை ரூம்ல ணதவாரம், திருவாசகம், ஸ்ணதாத்திரம்னு புத்தகம் எல்லாம் இருந்த்தா ணகள்விப்பட்ணடன். அமத பசுபதி ஐயா படிக்கறமத எப்பவாவது பார்த்திருக்கியா?”

ரம (ன )்

முனுசாமி ணயாசித்து விட்டு பசான்னான். “இல்மலங்க தம்பி. ஒரு தடமவ கூட பார்த்ததில்ல. அபதல்லாம் அவருக்கு எப்பணவா மனப்பாடம் ஆயிருக்கும் தம்பி. அதனால இருக்கலாம்” அதுவும் ஒரு காரேமாக இருக்கலாம் என்று ஈஸ்வருக்குத் ணதான்றியது. “ணபாலீஸ் என்ன எல்லாம் ணகட்டாங்க முனுசாமி?”

ப

முனுசாமி எல்லாவற்மறயும் விவரமாகச் பசான்னான். கமடசியில் அவன் ஒரு முமற குடித்து விட்டு இரவு இங்கு வந்த ணபாது ‘கண்ணு பரண்டும் பநருப்பா பைாலிச்சுகிட்டு’ இருந்த ஒரு உருவம் அவமனப் பார்த்தமதயும், அவமனப் ணபாலணவ கந்தன் என்ற ஒரு திருடன் இங்ணக வந்த ணபாது எமதணயா பார்த்து பயந்தமதயும் பசான்னான். அவர்கள் பார்த்தது நிைமாக ஏன் இருக்கக் கூடாது என்று பார்த்தசாரதி என்ற ணபாலீஸ் அதிகாரி

சந்ணதகப் பட்டமதயும் பசான்னான். அந்தத் தகவல்கள் ஈஸ்வருக்குப் புதியதாக இருந்ததால் சுவாரசியத்துடன் ணகட்டுக் பகாண்டான்.

்

ரக

ச

ிய

ம

முனுசாமி ணபாய் சிறிது ணநரத்தில் பார்த்தசாரதி வந்தார். ணதாட்டத்திணலணய உட்கார்ந்து பகாண்டு இருவரும் ணபசினார்கள். அவமனப் பற்றி இண்டர்பநட்டில் அவர் மணிக்கேக்கில் படித்து எல்லாணம பதரிந்திருந்தாலும் அமதக் காண்பித்துக் பகாள்ளாமல் ஒன்றுணம பதரியாதது ணபால் விசாரித்தார். ஈஸ்வர் தன்மன விர்ஜினியா பல்கமலக்கைகத்தில் மணனாதத்துவ உதவிப் ணபராசிரியராக இருப்பதாகவும், அதீத மனம் சம்பந்தமான ஆராய்ச்சிகளில் ஈடுபட்டிருப்பதாகவும் பசான்னாணன ஒழிய உலக அளவில் அவனுக்கிருந்த புகமைச் சிறிதும் பவளிப்படுத்தவில்மல.

ரம (ன )்

பார்த்தசாரதிக்கு அவமன மிகவும் பிடித்திருந்தது. நிமறகுடம் தழும்பாது என்பதற்கு இவன் நல்ல உதாரேம் என்று மனதில் பசால்லிக் பகாண்டார். அவருக்கு நீண்ட நாட்கள் இருந்த சந்ணதகத்மத அவனிடம் ணகட்டார். ”இந்த மாதிரி சக்திகள் எல்லாம் நிைமாணவ இருக்குன்னு நிமனக்கிறீங்களா ஈஸ்வர்” ”கண்டிப்பா ணதமவயில்மல”. பசான்னான்.

இருக்கு. அதுல சந்ணதகணம அவன் சிறிதும் தயங்காமல் ஆணித்தரமாக

ப

“சக்தி இருக்கறதா பசால்லிட்டு ஏமாத்திட்டு திரியற ஆளுகமளத் தான் நான் அதிகம் பார்த்திருக்கிணறன்” பார்த்தசாரதி பவளிப்பமடயாக தன் அனுபவத்மதச் பசான்னார்.

்

ிய

ம

ஈஸ்வர் புன்னமகயுடன் பசான்னான். “நீங்க மட்டுமல்ல. நானும் அப்படித்தான். சக்தி இருக்கறதா பசால்லிக்கற ஆயிரம் ணபர்ல உண்மமயா சக்தி இருக்கற ஆளுகள் நாலு ணபர் ணதர்றது கஷ்டம். அதுலயும் மூணு ணபருக்கு இருக்கிற சக்திகள் பதாடர்ச்சியானதா இருக்காது. சிலசமயம் அவங்க கிட்ட இருக்கும். சில சமயம் சுத்தமா இருக்காது. அந்த ணநரங்கள்ல அந்த மூணு ணபரு கூட தங்கணளாட இணமமைக் காப்பாத்திக்க நடிக்க ஆரம்பிச்சுடுவாங்க. கமடசியா மிஞ்சறது ஒரு ஆளா தான் இருக்கும்”

ரக

ச

அவருக்கு அவன் பசான்னது சுவாரசியமாக இருந்தது. அவர் ணகட்டார். “அந்த ஒரு ஆளுக்காவது சக்திகள் எப்ணபாதும் இருக்குமா?”

ரம (ன )்

“அமத இப்படித்தான்னு பசால்ல முடியாது. சில ணபருக்கு ஒரு குறிப்பிட்ட காலம் வமர தான் அந்த சக்தி இருக்கும். பிறகு குமறய ஆரம்பிச்சுடும். பதாடர்ச்சியாக நீண்ட காலத்துக்கு தக்க வச்சுக்க சில பயிற்சிகமள பதாடர்ந்து பசய்ய ணவண்டி இருக்கும். சில கட்டுப்பாடுகமள அவங்க பதாடர்ந்து கமடப்பிடிக்க ணவண்டும். அப்படி அவங்க இருக்கமலன்னா சக்திகள் குமறய ஆரம்பிச்சுடும்....” ”கமடசி வமரக்கும் அந்த மாதிரி சக்திகமள தங்க கிட்ட வச்சுக்கற ஆள்கள் இருக்கிறாங்களா”

ப

“அது பராம்ப அபூர்வம். பபரும்பாலும் அப்படி தக்க வச்சிக்கறவங்க சித்தர்களாகணவா, ணயாகிகளாகணவா இருப்பாங்க. ஆனா அவங்களுக்கு நம்மள மாதிரி ஆள்கள் கிட்ட தங்கணளாட சக்திகமளக் காட்டி நிரூபிக்க ணவண்டிய அவசியம்

இருக்காதுங்கறதால அவசியம்னு ணதாணினால் ஒழிய அவங்க கண்ணுக்கு அகப்பட மாட்டாங்க...”

்

ிய

ம

அவன் அந்த சக்திகமளப் பற்றியும் சக்தியாளர்கமளப் பற்றியும் விரிவாகணவ ஆராய்ச்சி பசய்திருக்கிறான் என்பது அவனது பதளிவான நடுநிமலயான ஆணித்தரமான ணபச்சிணலணய பார்த்தசாரதியால் உேர முடிந்தது. “பராம்ப சுவாரசியமா இருக்கு. ரிமடயரான பிறகு இமதப் பத்திபயல்லாம் நிமறய படிக்கணும், பதரிஞ்சுக்கணும்னு நிமனக்கிணறன்” என்று பசான்னார்.

ரம (ன )்

ரக

ச

’இது ணபால ரிமடயர் ஆன பிறகு பிடித்தவற்மற பசய்ய ணவண்டும் என்று ஒதுக்கி மவத்த விஷயங்கமள பபரும்பாலானவர்கள் பசய்ய முடிவணத இல்மல. ஏபனன்றால் அவர்கள் ரிமடயர் ஆவதில்மல. ஒன்று முடியும் ணபாது இன்பனாரு ணவமல அவர்களுக்குத் தயாராகக் காத்திருக்கணவ பசய்கிறது’ என்று நிமனத்த ஈஸ்வர் அமத அவரிடம் வாய் விட்டுச் பசால்லவில்மல.

அவர் அபூர்வ சக்திகமள விட்டு விட்டு விஷயத்திற்கு வந்தார். “உங்க பபரிய தாத்தா இந்த சிவலிங்கத்துக்ணகா, தனக்ணகா ஏதாவது ஆகலாம்னு முதல்லணய பதரிஞ்சு வச்சிருந்த மாதிரி ணதாணுது. அப்படி ஏதாவது நடந்துட்டா உங்க கிட்ட பசால்லச் பசால்லி உங்க தாத்தா கிட்ட பசால்லியிருந்தாராம். அது ஏன்னு நீங்க நிமனக்கிறீங்க?”

ப

”எனக்கு அது ஏன்னு சரியா பதரியல...”

“உங்களுக்கு பதரிஞ்சிருந்ததா?”

அந்த

சிவலிங்கம்

பத்தி

முதல்லணய

“அந்த சிவலிங்கம் ணகள்விப்பட்டிருந்ணதன்.”

பத்தி

எங்கப்பா

மூலமா

நான்

“உங்க அப்பா அந்த சிவலிங்கம் பத்தி என்ன பசான்னார்....”

்

ிய

ம

”அந்த சிவலிங்கம் ஒளி விடுகிற மாதிரி ஒரு காட்சிமய அவர் சின்ன வயதில் பார்த்திருக்கிறாராம்...”

ரக

ச

பார்த்தசாரதி சந்ணதகத்ணதாடு ணகட்டார். ”ஆனா உங்க தாத்தாணவா, உங்க வீட்டுல ணவற ஆள்கணளா அது பத்தி ஒண்ணும் பசால்லணவ இல்மலணய. அது சாதாரே லிங்கம்கிற மாதிரி தான் அவங்க நிமனக்கிறதா பசான்னாங்க...”

ரம (ன )்

”அவங்க யாரும் அப்படி பார்க்கமல. அணத சமயத்துல அமதப் பார்த்தப்ப எங்கப்பாவும் சின்ன வயசுங்கறதால அவங்க அமத சீரியஸா எடுத்துக்கமலன்னு ணதாணுது....” “உங்கப்பா பார்த்தது நிமனக்கிறீங்களா?”

நிைமாய்

இருக்கும்னு

நீங்க

ப

“ஆமா. நான் நம்பணறன். காரேம் எங்கப்பா ஒரு விஞ்ஞானி. சின்னதுல பார்த்தது ஒரு பிரமமயா இருந்திருந்தா அவர் பிற்காலத்துலயாவது அமத உேர்ந்திருப்பார். அவர் கமடசி வமரக்கும் தான் பார்த்தது நிைம்னு தான் பசான்னார். அவர் பார்த்தப்ப அவர் கூட பதன்னரசுங்கற ணவபறாரு நண்பனும் இருந்தார். அவர் இப்ணபா இங்ணக கல்லூரிப் ணபராசிரியராக இருக்கார்.”

பார்த்தசாரதி பதன்னரசு பற்றிய விவரங்கமள ஈஸ்வரிடம் ணகட்டு குறித்துக் பகாண்டார். பிறகு பதாடர்ந்து ணகள்விகமளக் ணகட்டார்.

்

ிய

ம

“உங்கப்பா அபமரிக்கா ணபாய் பசட்டிலான பிறகு அவணராட பபரியப்பாமவ எப்பவாவது வந்து சந்திச்சிருக்காரா? அந்த சிவலிங்கத்மதப் பார்த்திருக்காரா?” “இல்மல”

ரக

ச

“ஏன்?”

ரம (ன )்

”எங்கப்பா காதல் கல்யாேம் பசய்துகிட்டதுல அவணராட அப்பாவுக்கு உடன்பாடு இருக்கமல. அதனால அவருக்கும் இந்த குடும்பத்துக்கும் எந்த பதாடர்பும் இருக்கமல. அதனால இந்தப் பக்கம் வரணவ இல்மல...” ”நீங்க இந்தியா வரக் காரேம் உங்க பபரிய தாத்தா உங்க கிட்ட பசால்லச் பசான்னதா, இல்மல சிவலிங்கம் பத்தி முதல்லணய உங்க அப்பா பசான்னது மூலம் உங்களுக்கு ஏற்பட்டிருந்த ஆர்வமா?” ”பரண்டுணமன்னு பசால்லலாம்”

ப

அவன் பசால்லாத மூன்றாவது காரேமும் இருந்தது என்பமத அவனால் அவரிடம் பசால்ல முடியவில்மல. அவனுமடய அப்பாவின் ஸ்பபஷல் அப்பாமவப் பார்க்கவும் உள்மனதில் ஒரு ஆமச இருந்தமத அவணன இன்னும் அங்கீகரிக்க முடியவில்மல. பார்ப்பது மட்டுமல்ல, உமறக்கிற மாதிரி அவரிடம் நாலு வார்த்மத ணகட்க ணவண்டும் என்றும் ணதான்றுவமத அவனால் ஏணனா தடுக்க

்

ிய

ம

முடியவில்மல. அம்மாவின் அறிவுமர, அப்பா கமடசி வமர அவர் அப்பா மீது மவத்திருந்த பாசம் இரண்டுணம அவன் ணகாபத்மதக் குமறக்கவில்மல. என்ன தான் அவமர அலட்சியப்படுத்துவது ணபால நடந்து பகாண்டாலும் உள்ளூர அவர் அவமனப் பாதித்துக் பகாண்டு தான் இருந்தார். பார்த்தசாரதியின் ணகள்வி கே ணநரத்தில் அமதபயல்லாம் நிமனவுபடுத்த அவன் அந்த மூன்றாவது காரேத்மத பலவந்தமாக மறக்கப் பார்த்தான்.

ரக

ச

பார்த்தசாரதி அவனிடம் பசான்னார். “ணவமலக்காரன் முனுசாமி ஒரு நாள் ராத்திரி குடித்து விட்டு இங்ணக வந்து எமதணயா பார்த்து பயந்தமத உங்க கிட்டயும் பசால்லி இருப்பான்னு நிமனக்கிணறன். அவன் பார்த்தது நிைமாய் இருக்குமா இல்மல பிரமமயா இருக்குமா?”

ரம (ன )்

ணவமலக்காரன் முனுசாமி இங்ணக வந்து அவனிடம் ணபசி விட்டுப் ணபானமத அவர் அறிந்து மவத்திருந்தது, இன்னமும் இந்த ணதாட்ட வீடும், முனுசாமியும் ரகசியமாய் ணபாலீஸ் கண்காணிப்பில் இருப்பமத சுட்டிக் காட்டியது. அவன் அங்கு வந்த ணபாது எந்த ணபாலீஸ்காரமரயும் பார்த்ததாய் நிமனவில்மல.... அவன் பசான்னான். “நிைமாய் இருக்கலாம்” ”அவன் பார்த்தது அந்த சித்தராக இருக்குமா?”

ப

“இருக்கலாம். யாணரா ஒரு திருடனும் இங்ணக வந்து பயந்து ணபானமதயும் பசான்னான்.... அவன் என்ன பார்த்து பயந்தான்கிறது பதரியமல”

்

ச

ிய

ம

பார்த்தசாரதி அவனிடம் பசால்லலாமா ணவண்டாமா என்று ணயாசித்து விட்டு பசான்னார். ”அந்தத் திருடமனத் ணதடிப் பிடித்து விசாரித்ணதன். இப்ப அவன் ணகாயமுத்தூரில் பசட்டில் ஆயிருக்கான். எத்தமனணயா திருட்டு, ணைப்படி எல்லாம் பசய்திருக்கான். அமதபயல்லாம் ஒத்துக்கறதுல அவனுக்கு எந்தப் பிரச்சிமனயும் இல்மல. ஆனா ஒரு நாள் ராத்திரி இந்த ணதாட்ட வீட்டுல அவன் என்ன பார்த்தான்னு பசால்றதுக்குள்ள பராம்பணவ திேறிட்டான்...” பசால்லி விட்டு சிரித்தார். இப்ணபாதும் அந்தக் காட்சி அவர் கண் முன்ணன நிற்கிறது.... **************

ரம (ன )்

ரக

ணகாயமுத்தூரில் ஒரு ணசரிப்பகுதியில் குடியிருந்த கந்தன் விசாரமேக்காக அவர் அங்ணக ணபான ணபாது பபரிதாய் கலங்கி விடவில்மல. எந்தக் ணகஸுக்காக அவர் வந்திருக்கிறார் என்பமதத் பதரிந்து பகாள்ளத் தான் முதலில் ஆவல் காட்டினான். பல குற்றங்கள் பசய்திருந்த அவனுக்கு மாட்டிக் பகாண்டது எதில் என்பமத அறிந்து அதற்காகத் தன்மன ஆயத்தப்படுத்திக் பகாள்ள அவன் நிமனத்தான். ஆனால் அவர் வந்த ணநாக்கம் பதரிந்தவுடன் அவன் முகம் பவளுத்தது. தர்மசங்கடத்துடன் அவன் பநளிந்தான். அவன் மமனவி வந்து பசான்னாள். “அமத நான் அந்த நாள்ள இருந்ணத ணகட்டுகிட்டிருக்ணகன் சார். வாணய திறக்க மாட்ணடன்கிறார்...” கந்தன் மமனவிமய எரித்து விடுவது ணபால பார்த்தான். ”ணபா புள்ள உள்ணள”

ப

அவள் அவமன முமறத்தபடிணய உள்ணள ணபானாள். “அந்தப் பபரியவர் கிட்ட மந்திரிச்ச விபூதி வாங்கிட்டு வர்றதுக்கு மட்டும் நான் ணவணும். அங்ணக என்ன நடந்ததுன்னு மட்டும் என் கிட்ட பசால்ல மாட்டீங்களாக்கும்”

்

ம

கந்தன் ’உன்மனப் பிறகு கவனித்துக் பகாள்கிணறன்’ என்பது ணபால மமனவிமயப் பார்த்து விட்டு பார்த்தசாரதியிடம் பசான்னான். “சத்தியமா அங்க ஒண்ணும் நடக்கல ஐயா. ஏணதா காத்து கருப்பு இருந்திருக்கும் ணபால இருக்கு. அது எனக்கு ஒத்துக்கமல. காய்ச்சல் வந்துடுச்சு. அவ்வளவு தான்”

ிய

”அங்ணக திருடறதுக்கு என்ன இருக்குன்னு ணபாணன கந்தா?”

ரம (ன )்

ரக

ச

“அந்தப் பபரியவரு பபரிய பேக்காரணராட அண்ோரு. பபரிய ணதாட்டத்துக்கு நடுவுல வீடு இருக்கு. அதனால ஏதாவது திருடறதுக்கு இருக்கும்னு ணபானது என்னணவா வாஸ்தவம். ஆனா அங்க எதுவுணம இருக்கமலங்களய்யா. அங்கத்த விட என் வீட்டுல சாமான் ைாஸ்தியா இருக்கும்...” அவன் பசால்மகயில் அவனுக்கு ணகாபம் ணலசாக வந்து ணபானது. பேக்காரர் வீட்டிணலணய திருட எதுவும் கிமடக்கவில்மல என்பது அவமானகரமான விஷயம் என்பது ணபால அவன் ணபசினான். “சரி பயந்தது எதற்கு. அமதச் பசால்லு முதல்ல”

ப

அவன் மறக்க நிமனக்கும் விஷயத்மத அவர் கட்டாயப்படுத்திக் ணகட்டது அவனுக்கு எரிச்சலாக இருந்தது. “அதான் பசான்ணனனுங்கணள. ஒண்ணும் பார்க்கமலங்க. ஏணதா காத்து கருப்பு இருந்துருக்கும் ணபால இருக்கு....” என்று பமைய பல்லவிக்கு அவன் வந்த ணபாது அவர் அவமன இமடமறித்து அமமதியாக பசான்னார். “அந்த நாள் அந்தப் பபரியவர் உன்மனப் பார்த்து மிரட்டினாரு. பயந்து ணபாய் பகாஞ்ச நாள் காய்ச்சலாய் படுத்தமத அவமானமா

்

ம

நிமனச்சு நீயும் உன் கூட்டாளியும் ணபாய் அவமரக் பகான்னிருக்கலாம். அதுக்குப் பிறகு அந்தக் கூட்டாளிக்கும் உனக்கும் நடுவுல வந்த பிரச்சிமனயில நீ அவமனயும் பகான்னுட்டு எஸ்ணகப் ஆயிட்ணடன்னு ணபாலீஸ்ல நிமனக்கிறாங்க. அந்த சிவலிங்கத்மத திருடி நீ எங்ணக விற்றாய்னு மட்டும் பதரிஞ்சுதுன்னா நாங்க இந்த ணகமஸ முடிச்சுடுணவாம்....”

ச

ிய

“ஐயா. உங்க கற்பமனக்கு எல்மலணய இல்மலயா. பரண்டு பகாமலப்பழிமய என் ணமல ணபாடுறீங்கணள..” என்று பதறிய கந்தன் அவர் காலில் தடாபலன்று விழுந்தான்.

ரக

”சரி பசால்லு. அங்ணக என்ன நடந்தது. என்ன பார்த்தாய்?”

ரம (ன )்

அவன் அதற்குப் பிறகு பசால்லத் தயங்கவில்மல. பசால்லி இவமர அனுப்பி விடா விட்டால் ணமலும் பல பகாமலகளுக்கு அவமனக் காரேமாக அவர் பசான்னாலும் பசால்வார் என்று நிமனத்தான்.

ப

“அது ஒரு சிவராத்திரிங்கய்யா. நான் நடுநிசிக்காட்சி ஒண்ணு பார்த்துட்டு அந்தப் பக்கம் வந்ணதன். பரண்டு மூணு நாளா பராம்பணவ டல்லாய் இருந்ததால அந்தத் ணதாட்ட வீட்டுல கண்டிப்பாய் ஏதாவது கிமடக்கும்கிற நம்பிக்மகல சுவர் ஏறி குதிச்சு உள்ணள ணபாணனன். அந்த ணதாட்டத்துலணய ஒரு மாதிரியா இருந்துதுங்கய்யா. அப்பணவ திரும்பி இருக்கணும். பசய்யல. வீட்டுக்குள்ள அந்த அர்த்த ராத்திரியிலயும் பவளிச்சம் பதரிஞ்சது. ஆனாலும் ணபாணனன். பவளியில ைன்னல் வழியா பாத்ணதன்....” பசால்லும் ணபாது அவனுக்கு உடல் ணலசாக நடுங்கியது. ”ஹால்ல யாரும் இருக்கமலங்கய்யா. ஆனா பூமை ரூம்ல

சிவலிங்கத்த சுத்தி மூணு ணபரு உக்காந்திருந்தாங்க. பரண்டு ணபர் முதுகு மட்டும் பதரிஞ்சுது. ஒருத்தர் மட்டும் நான் முகம் பார்க்கற மாதிரி உக்கார்ந்திருந்தார். அந்த ஆள் என்மனப் பாத்தாருங்கய்யா.... அவர் கண்ணுல நான் தீமய பாத்ணதனுங்க....”

்

ிய

ம

முனுசாமியின் அனுபவணம இவன் அனுபவமும் என்று புரிந்த பார்த்தசாரதி பசான்னார். “அமத பார்த்து நீ பயந்துட்டியாக்கும்”

“அடுத்த நிமிஷம் என்ன?”

ரக

ச

கந்தன் எச்சிமல முழுங்கிக் பகாண்டு பசான்னான். “அது மட்டும் பார்த்திருந்தா பரவாயில்மலங்கணள.... அடுத்த நிமிஷம்...அடுத்த நிமிஷம்...”

ப

ரம (ன )்

அவன் உடல் அதிகமாக நடுங்க ஆரம்பித்தது. “... அந்த ரூணம பைகணைாதியாய் பைாலிக்க ஆரம்பிச்சுது. சிவலிங்கமும் பதரியல. ஆளுகளும் பதரியல.... எல்லாணம பநருப்பாய் பைாலிச்சதுங்கய்யா. ....திடீர்னு எனக்குள்ணள எதுணவா புகுந்த மாதிரி இருந்துச்சு... அது என்னன்னு முதல்ல பதரியல.... ஆனா உடம்பபல்லாம் எரிய ஆரம்பிச்சுடுச்சுங்கய்யா. பிறகு அந்த தீ ைுவாமல தான் எனக்குள்ள புகுந்த மாதிரி இருந்துச்சு. அந்த இடத்துல நின்னா நான் பசத்து சாம்பலாயிடுணவன்னு ணதாே ஆரம்பிச்சுது. எடுத்ணதன் ஓட்டம். எப்படி எங்க வீட்டுக்கு வந்து ணசந்ணதன்னு இன்மனக்கு வமரக்கும் பதரியலங்கய்யா. அந்த ணதாட்ட வீட்டுல இருந்த அளவு பபரிய ைுவாமல அளவு இல்லாட்டாலும் சின்னதாய் ஏணதா ஒரு தீ உள்ணள ஒட்டிகிட்டு இருந்த மாதிரிணய இருந்துச்சு. உடம்பு பநருப்பா பகாதிக்க ஆரம்பிச்சுது... மபத்தியம் பிடிச்ச மாதிரி இருந்துச்சுங்கய்யா. எனக்கு பசத்துப் ணபானா பரவாயில்லன்னு கூட ணதாே ஆரம்பிச்சுதுங்க. இவ ணபாய் அந்த பபரியவர் குடுத்த விபூதியக் பகாண்டு வந்து பூசின பிறகு தான் அந்த தீ உள்ணள

அமேஞ்ச மாதிரி இருந்துச்சுய்யா. அதுக்கு பின்னாடி தான் என்னால தூங்கணவ முடிஞ்சுது. ஒரு நாள் முழுசும் தூங்கிட்ணட இருந்ணதன்ய்யா....”

்

ச

அத்தியாயம் - 32

ிய

ம

பசால்லி முடிக்மகயில் அவன் பதாப்பலாய் நமனந்திருந்தான். அந்தத் தீயின் நிமனணவ அவமன அப்ணபாதும் சுட்டது ணபால் இருந்தது.

ரம (ன )்

ரக

கந்தனின் அனுபவத்மத ஈஸ்வரிடம் பசால்லி விட்டு பார்த்தசாரதி “நீங்க என்ன நிமனக்கிறீங்க?” என்று ணகட்டார். அவர் அவன் அபிப்பிராயத்மதப் பபரிதும் மதித்தார். நல்ல புத்திசாலி, இது ணபான்ற விஷயங்கமள ஆராய்ச்சி பசய்து வருபவன், விருப்பு பவறுப்பு இல்லாமல் அலசக் கூடியவன் என்பபதல்லாம் அவன் கருத்துகள் மீது நல்ல மதிப்மப அவருள் ஏற்படுத்தி இருந்தது. ”எல்லாணம சுவாரசியமா இருக்கு” என்றான் ஈஸ்வர்.

“நிைமாணவ அவன் அந்தக் காட்சிமயப் பார்த்திருந்தால் முனுசாமியும் அவனும் பார்த்தது அந்த சித்தமரத்தான்னு வச்சிக்கலாமா?”

ப

“அப்படித் தான் ணதாணுது”

”அந்த மூோவது ஆள் யாராய் இருக்கும்? அந்த ஆளும் ஒரு சித்தரா இருப்பாணரா?”

எல்லாக் ணகள்விகளுக்கும் அவனிடம் பதில் இருக்கும் என்பது ணபால் அவர் ணகள்விகள் ணகட்பது அவனுக்கு ணவடிக்மகயாய் இருந்தது. “பதரியமல” என்றான்.

்

ிய

ம

“அந்த சிவலிங்கம் பத்தி கூடுதலா ஏதாவது பதரிஞ்சா ணமற்பகாண்டு துப்பு துலக்கறது சுலபமாய் இருக்கும்....” என்று ஏணதா ணயாசித்தபடிணய பார்த்தசாரதி பசான்னார்.

ரம (ன )்

ரக

ச

ஈஸ்வருக்கு அந்த சிவலிங்கம் பற்றி படித்த அந்த தாள் பற்றி பசான்னால் என்ன என்று ணதான்றியது. ணமற்பகாண்டு துப்பு துலக்குவதற்கு அது உதவலாம். ஆனால் அமதச் பசான்னால் கண்டிப்பாக அந்தத் தாமள அவர் ணகட்பார். தந்தால் அது திரும்பக் கிமடப்பது கஷ்டம். வைக்குக்கு ணவண்டிய முக்கிய ஆவேம் என்று அவர் மவத்துக் பகாண்டால் ஒன்றும் பசய்ய முடியாது. தகவமலயும் பதரிவிக்க ணவண்டும், அந்தத் தாமளயும் தரக்கூடாது, அதற்கு என்ன பசய்யலாம் என்று ணயாசித்து அவன் சாமர்த்தியமாக பசான்னான். ”ஆன்மிக பாரதம் (Spiritual India) என்கிற பமைய புத்தகத்தில் விணசஷ மானஸ லிங்கம்னு சித்தர்கள் பூஜித்து வந்த சக்தி வாய்ந்த சிவலிங்கம் இந்தியாவில் இருக்கிறமத படிச்சதாக எங்கப்பா கிட்ட யாணரா ஒரு நண்பர் எப்பணவா பசான்னாராம். அந்த சிவலிங்கமும், இந்த சிவலிங்கமும் ஒன்றாய் இருக்குணமான்னு எங்கப்பா சந்ணதகப்பட்டார்...”

ப

விணசஷ மானஸ லிங்கம் என்ற பபயமர இரண்டு முமற பசால்லிப் பார்த்துக் பகாண்ட பார்த்தசாரதி ஆவலுடன் ணகட்டார். “அது ஆங்கில புத்தகமா, இல்மல தமிழ் புத்தகமா?”

”ஆங்கிலம்னு தான் நிமனக்கிணறன்” “எழுதின ஆள் பபயர் ஏதாவது அந்த நண்பர் பசான்னாரா?”

்

ம

ஈஸ்வர் ஆைமாய் ணயாசிக்கிற மாதிரி நடித்தான். பின் பசான்னான். “நீலகண்ட சாஸ்திரின்னு பசான்ன மாதிரி ஞாபகம்...”

ச

ிய

”எந்த வருஷம் எழுதினது, பிரசுரம் பசய்தது யார்ங்கிறது பதரியுமா?”

ரக

ஈஸ்வர் உண்மமயாகச் பசான்னான். “பதரியமல”

ரம (ன )்

பார்த்தசாரதி விணசஷ மானஸ லிங்கம், ஆன்மிக பாரதம், நீலகண்ட சாஸ்திரி என்று குறித்துக் பகாண்டார். பின் ணகட்டார். “பின் ஏன் நீங்கள் இமதப்பத்தி முதல்லணய பசால்லமல” ”அந்த புத்தகத்துல பசால்லி இருக்கற சிவலிங்கமும், இந்த சிவலிங்கமும் ஒண்ணு தானான்னு அப்பாவுக்ணக குைப்பமா இருந்தது. இருக்கலாம்னு சந்ணதகப்பட்டார் அவ்வளவு தான்... சரியா பதரியாதமத ஏன் பசால்வாணனன்னு நிமனச்ணசன்....”

ப

பார்த்தசாரதி ஒன்றும் பசால்லவில்மல. அவன் பசான்னது ணபால் இந்த சிவலிங்கம் நீலகண்ட சாஸ்திரி தன் புத்தகத்தில் எழுதிய விணசஷ மானஸ லிங்கம் என்ற பபயர் பபற்றதாக இருந்தால் அமத மவத்து ணமலும் பல தகவல்கமளப் பபற்று விட முடியும் என்று நிமனத்தார்.

“பநட்டுல அந்த புத்தகம் பத்திணயா, ஆசிரியர் பத்திணயா ணதடிப் பார்த்திருக்கீங்களா?”

்

ரக

ச

ிய

ம

ணநற்று இரவு முழுவதும் அவன் மணிக்கேக்கில் ணதடிப்பார்த்திருக்கிறான். ஒரு பயனும் இல்மல. அவன் பசான்னான். “அபமரிக்கால இருக்கறப்பணவ ணதடிப்பார்த்திருக்ணகன். பிரபலமான புத்தகம் இல்மல ணபால இருக்கு. நீலகண்ட சாஸ்திரின்னு ணதடினா ணக.ஏ. நீலகண்ட சாஸ்திரின்னு ஒருத்தர் பபயர் தான் அதிகமா பநட்டுல இருக்கு. அவர் வரலாற்று நூல்கள் நிமறய எழுதியிருக்கார். ணசாைர்கள் காலம், பதன்னிந்தியா பத்திபயல்லாம் நிமறய எழுதியிருக்கார். ஆனா ஆன்மிக பாரதம் ணபர்ல எதுவும் எழுதினதா குறிப்பு இல்மல. அதனால இந்த நீலகண்ட சாஸ்திரி ணவற ஆளா தான் இருக்கணும்...”

ரம (ன )்

பார்த்தசாரதி பசான்னார். “அமத என் கிட்ட விடுங்க. எங்க டிபார்ட்பமண்ட்ல சிலர் கிட்ட சின்ன நூல் முமன அளவு தகவல் கிமடச்சாலும் அமத வச்சு அவங்க பமாத்த விஷயத்மதயும் ணதாண்டி எடுத்துடுவாங்க. அதனால நான் பார்த்துக்கணறன்.... உங்களுக்கு வீட்டுக்குள்ணள ணபாய் பார்க்கணும்கிற ஆவல் இருக்கா?” ஈஸ்வர் பசான்னான். “இருக்கு. ஆனா பூட்டி வச்சிருக்கீங்கணள”

ப

“சாவி என் கிட்ட இருக்கு. வாங்க பார்க்கலாம்....” என்ற பார்த்தசாரதி அவமன அமைத்துச் பசன்றார். ணபாகும் ணபாது பசான்னார். “எமதயும் பதாடாமல் பாருங்க. ணரமககள் எல்லாணம எடுத்தாச்சுன்னாலும் விடுபட்டுப் ணபானது எணதா இருக்குங்கற மாதிரி ஒரு எண்ேம் எனக்கு பதாடர்ந்து இருக்கு. அதனால தான் இன்னும் பூட்டிணய வச்சிருக்ணகன்....”

்

ம

அவன் சரிபயன்றான். பசருப்மப பவளிணய கைற்றி விட்டு அந்த வீட்டினுள் நுமையும் ணபாது அவனுக்கு மிகவும் பரபரப்பாக இருந்தது. முனுசாமி அவனிடம் பசான்னது ணபால அந்த வீடு ஒரு ணகாயிமலப் ணபால் தான் இருந்து வந்திருக்கிறது. அறுபது வருடங்களாக அந்த சிவலிங்கம் இருந்த இடத்தில் கண்டிப்பாக அந்த சக்தி அமலகள் இருக்கும் என்பதில் அவனுக்கு சந்ணதகமில்மல.

ரக

ச

ிய

அவனுக்கு முன்ணப பசருப்ணபாடு நுமைந்திருந்த பார்த்தசாரதி அவமனப் பார்த்து மீண்டும் பவளிணய பசன்று பசருப்மப கைற்றி விட்டு வந்தார். அவமரப் பபாருத்தவமர அது பகாமல நடந்த ’சம்பவ இடம்’. ஆனால் அவமனப் பபாருத்த வமர அது சிவலிங்கம் பூஜிக்கப்பட்டு வந்த புனித இடம். எனணவ அவன் உேர்வுக்கு மதிப்பு தரத் ணதான்றியது.

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் ஒரு குைந்மதயின் ஆர்வத்ணதாடு அந்த வீட்டினுள் சுற்றிப் பார்த்தான். ஹாலில் பசுபதி இறந்து கிடந்த இடத்மத சாக்பீசால் குறித்து மவத்திருந்தார்கள். ஹால், சமமயலமற, படுக்மகயமற என ஒவ்பவாரு இடமாய் பசன்று பார்த்தான். அந்தத் திருடன் குமறபட்டுக் பகாண்டதில் தவணற இல்மல என்று ணதான்றியது. விமல உயர்ந்த பபாருள் என்று அங்கு எதுவுணம இருக்கவில்மல. எல்லாம் அடிப்பமடத் ணதமவகளுக்கான விமல குமறந்த, விமல ணபாகாத பபாருள்களாகணவ இருந்தன.

ப

பூமையமறக்குள் நுமைந்தான். எல்ணலாமரயும் குைப்பிய ணதவார, திருவாசக, ஸ்ணதாத்திர புத்தகங்கள் ஒரு ஓரமாக அடுக்கப்பட்டிருந்தன. பபரிதாய் இரண்டு விளக்குகள், விளக்குத்திரிகள், எண்பேய் பாட்டில், தீப்பபட்டி, கற்பூர டப்பா இருந்தன. துமடக்கும் துணி ஒன்றும் இருந்தது. எல்லாம் சாதாரேமாய் ஒரு பூமை அமறயில் இருக்கக்கூடியமவணய. அவனுக்குப் புதியதாய் தகவல் தரக்கூடிய ஏணதா ஒன்று

அங்கிருக்காதா என்று மிகவும் கவனமாய் அந்த அமறமய அலசினான். அப்படி எதுவும் இருக்கவில்மல....

்

ம

பார்த்தசாரதிமயப் பார்த்து ஈஸ்வர் ணகட்டான். “இங்ணக நான் பகாஞ்ச ணநரம் கண்மே மூடிட்டு உட்கார்ந்துக்கலாமா?”

ிய

“தாராளமா”

ரக

ச

அவன் அங்ணக சுவமர ஒட்டினாற்ணபால் கண்கமள மூடிக் பகாண்டு உட்கார்ந்து பகாண்ட பின் பார்த்தசாரதி அவமனணய சுவாரசியத்துடன் பார்த்துக் பகாண்டு நின்றார். ’தியானம் பசய்கிறானா என்ன?’

ரம (ன )்

உண்மமயில் ஈஸ்வர் அங்கு நிலவி இருந்த அமலகமள உேர முயன்று பகாண்டிருந்தான். மூன்று நிமிடங்களில் அவன் மனம் ஓரளவு அமமதியாகியது. வார்த்மதகளில் அடங்காத ஒரு ணபரமமதிமய அவன் உேர ஆரம்பித்தான். அவ்வப்ணபாது அந்தரத்தில் பதாங்கினாற்ணபால் காட்சி தந்து அவமனத் திமகக்க மவத்த சிவலிங்கம் அது அறுபது வருடங்களாக இருந்த இடத்தில் அவன் அமர்ந்திருக்மகயில் ஏணனா அவமன எந்தத் பதாந்திரவும் பசய்யவில்மல. உண்மமயில் அவன் அந்த சிவலிங்க தரிசனத்மத அங்ணக எதிர்பார்த்தான் என்று கூட பசால்லலாம். ஆனால் ஆரம்பத்தில் ணபரமமதி மட்டும் அவமன சூழ்ந்தது. அவன் காலத்மத மறந்தான்....

ப

பார்த்தசாரதிக்கு அவமனப் பார்க்கும் ணபாது சிறிது ஆச்சரியமாகத் தான் இருந்தது. அவனுமடய அைகான முகத்தில் பதரிந்த அமமதி அவர் அைந்தா குமககளில் பார்த்த ஒரு புத்தமர நிமனவுபடுத்தியது. அபமரிக்காவில் வளர்ந்த மபயன் இந்த அளவு

்

ிய

ம

தியானத்தில் ஆைப்பட முடிவது பபரிய விஷயம் தான் என்று நிமனத்துக் பகாண்டார். அவரும் பல தடமவ முயற்சி பசய்திருக்கிறார். ஒவ்பவாரு தடமவ தியானம் பசய்ய உட்காரும் பபாழுதும் நூற்றுக் கேக்கான விஷயங்கள் என்மனக் கவனி, என்மனக் கவனி என்று பமடபயடுத்து வந்து மனமத ஆக்கிரமிக்க ஆரம்பித்தனணவ ஒழிய தியானம் என்னணவா அவருக்கு மககூடினணத இல்மல.....

ரக

ச

ஈஸ்வர் அனுபவித்து வந்த அமமதியினூணட திடீர் என்று சிவலிங்கம் தத்ரூபமாக அவன் எதிரில் அந்தரத்தில் காட்சி அளித்தது. சிவலிங்கத்தில் இருந்து ஒரு கண் திறந்து அவமனப் பார்த்தது. பின்னணியில் ணவத ணகாஷம் ணகட்டது.

ரம (ன )்

ஓம் பூர்ே மதப் பூர்ே மிதம் பூர்ோத் பூர்ே முதச்யணத பூர்ேஸ்ய பூர்ேமாதாயப் பூர்ே ணமவா வசிஷ்யணத ஓம் சாந்தி சாந்தி சாந்திஹி

சில வினாடிகள் நீடித்த அந்தக் காட்சி வந்தபடிணய திடீர் என்று மமறந்தது. அவனுக்கு மயிர்க்கூச்பசரிந்த்து. குப்பபன்று வியர்த்தது. அவன் கண்கமளத் திறந்தான்.

ப

அவமனணய பார்த்துக் பகாண்டிருந்த பார்த்தசாரதி ணகட்டார். “என்ன ஆச்சு?” அவன் தன் அனுபவத்மத அவரிடம் பசால்லவில்மல. “ஒரு அைகான மன அமமதிமய நான் அனுபவிச்ணசன்...”

”உங்களுக்கு தியானம் இவ்வளவு சுலபமா வருமா?”

்

ம

“சுலபமாவா? எனக்கா? இது வமரக்கும் இப்படி வந்ததில்மல. முதல் தடமவயா இங்ணக தான் இப்படி ஒரு அனுபவம் கிமடச்சிருக்கு” ஈஸ்வர் உண்மமமயச் பசான்னான்.

ிய

”அப்படின்னா இந்த இடத்ணதாட மகிமம தான் அதுன்னு பசால்றீங்களா?”

ரக

ச

“ஆமா. அறுபது வருஷமா ஆத்மார்த்தமா எந்த கள்ளங்கபடமும் இல்லாம இந்த இடத்துல சிவலிங்கத்மத வச்சு அந்தப் பபரியவர் பூமை நடத்தி இருக்கார். அந்த தியான அமலகள் இங்ணக நிமறயணவ இருக்கு. அதனால தான் இங்ணக எனக்கு தியான மனநிமல சீக்கிரமாணவ வந்ததுன்னு நிமனக்கிணறன்.”

ரம (ன )்

”ஆனா எனக்கு இங்ணக எந்த ஒரு தியான மனநிமலயும் வரமலணய” “ஒவ்பவாருத்தனும் எமதத் ணதடிட்டு ணபாறாணனா அதுக்ணகத்த மாதிரி தான் அவன் அனுபவமும் அமமயுது சார். நீங்க இங்ணக ணபாலீஸ்காரரா தான் வந்திருக்கீங்க. அதனால உங்களுக்கு எதாவது தடயம் இங்ணக கிமடக்கலாணம ஒழிய இந்த மாதிரி தியான அனுபவம் கிமடக்காது....”

ப

அவனது வார்த்மதகள் அவமர ணயாசிக்க மவத்தன. அவர் சிறிது பமௌனமாக இருக்க அவனும் சற்று முன் மனக்கண்ணில் அந்தரத்தில் சிவலிங்கம் ணதான்றிய விதத்மதயும் ஒரு கண் திடீர் என்று திறந்து அவமனப் பார்த்த விதத்மதயும், பின்னணியில் ணகட்ட ணவத ணகாஷத்மதயும் பற்றி ணயாசிக்க ஆரம்பித்தான். கண் (பநற்றிக்

்

ச

ிய

ம

கண்ோக இருக்குணமா?) திறந்ததும், ணவத ணகாஷமும் அவனுக்குப் புதிதான அனுபவங்கள். இதன் அர்த்தம் என்னவாக இருக்கும் என்று அவன் ணயாசித்தான். ஆனால் அவன் மனக்கண்ணில் அந்த சிவலிங்கத்மதப் பார்த்து ணவத ணகாஷம் ணகட்ட அணத ணநரத்தில் அந்த ணவத பாடசாமலயில் ”ஓம் பூர்ே மதப் பூர்ே மிதம்...” என்ற சுணலாகத்மத மாேவர்கள் ணசர்ந்து உச்சஸ்தாயியில் பசால்லிக் பகாண்டு இருந்தமதயும் அமத சிவலிங்கம் முன்பு அமர்ந்தபடி கேபதி ரசித்துக் ணகட்டுக் பகாண்டிருந்தமதயும் அவன் அறிய மாட்டான்... **************

ரம (ன )்

ரக

அந்த மனிதன் சிலமணி ணநரங்களாகணவ ஒரு அபசௌகரியத்மத உேர்ந்து பகாண்டிருந்தான். வாய்விட்டுச் பசால்ல முடியாத பிரச்சிமனயில் தனியாகத் தவிப்பது ஒரு பகாடுமமயான அனுபவம் என்று ணதான்றியது. குருஜிமய உடனடியாக சந்தித்து அந்தத் தகவமலச் பசால்ல முடியாதது அவனுக்கு தமலமய பவடிக்கச் பசய்து விடும் ணபால் ணதான்ற மவத்தது. தன்னுமடய சகாவிடம் தன் எண்ேங்கமள எல்லாம் பசால்ல அவனுக்கு முடியவில்மல. அதற்கு முக்கிய காரேம் சகாவினுமடய அறிவுகூர்மமக்கு சில விஷயங்கள் எட்டாது என்பது தான். எல்லாம் ணகட்டு விட்டு அடிப்பமட விஷயங்களிணலணய சந்ணதகம் ணகட்கக் கூடியவன் அவன். அதனால் அவனிடம் சிக்கலான, ஆைமான விஷயங்கமளப் ணபசக்கூடாது என்பமத அவன் என்ணறா கற்றுக் பகாண்டிருந்தான்.....

ப

பசல்ணபான் அவன் சிந்தமனகமளக் கமலத்தது. ைான்சனின் நம்பர். பரபரப்புடன் எடுத்தான். ”ஹணலா” ”என்ன ஆச்சு குருஜிக்கு. நான் அவமரக் கூப்பிட்டால் ஸ்விட்ச்டு ஆஃப் பமணசஜ் தான் வருகிறது”

்

அவர்

சிவலிங்கத்மதப்

பார்க்கப்

ணபாகப்

ரக

“நாமளக்கு ணபாகிறார்...”

ச

“என்ன திடீர்னு...?”

ிய

ம

”அவர் தனிமமல இருக்கார். பூகம்பணம வந்தாலும் அவமரத் பதாந்தரவு பசய்ய ணவண்டாம்னு பசால்லி இருக்கார். சாப்பாடு கூட ணவண்டாம்னு பசால்லி இருக்கார். யாரும் மறந்து கூட பதாந்திரவு பசய்துடக் கூடாதுன்னு வீட்டுக்கு பவளிணய காவலுக்கு ஒரு தடியமன ணவற நிறுத்தி இருக்கார். அவன் அந்த வீட்டுக்கு நூறடி தூரத்துலணய எல்லாமரயும் நிறுத்தி அப்படிணய அனுப்பிச்சுடறான்...”

ரம (ன )்

ைான்சன் பரபரப்பானார். “அப்படியா பவரி குட். ஆமா அவர் வீட்டுக்குள்ணள என்ன பசய்துட்டு இருக்கார்னு எதாவது ஐடியா இருக்கா?” ”இல்மல...”

“மத்தபடி எல்லாம் நல்லபடியா தாணன ணபாயிட்டிருக்கு...”

”அப்படி நல்லபடியா ணபாக சிவலிங்கம் விடற மாதிரி பதரியமல.”

ப

“என்ன ஆச்சு?”

“அந்த ஈஸ்வர் ணவதபாடசாமலக்கு வரப் ணபாறதா தகவல் வந்திருக்கு. யாணரா அவன் நண்பன் ணபாய் பார்த்துட்டு வரச் பசான்னானாம்....”

்

ம

ைான்சன் ஒரு நிமிடம் ணபச்சிைந்தார். பின் படபடப்புடன் ணகட்டார். ”எப்ப வர்றானாம்?”

ரக

ச

ிய

”அது பதரியமல. எப்ப ணவணும்னாலும் வரலாம். இமத குருஜி கிட்ட பசான்னா எப்படி சமாளிக்கிறதுங்கறமத அவர் பார்த்துக்குவார். ஆனா அவமர இப்ணபாமதக்கு பார்க்க முடியாதுங்கறது தான் பிரச்சிமனணய....”

ரம (ன )்

ைான்சன் பசான்னார். “என்ன ஆனாலும் சரி அந்த சிவலிங்கத்மதணயா, கேபதிமயணயா அவன் பார்த்துடாம பார்த்துக்ணகாங்க. அணத மாதிரி அவனுக்குக் பகாஞ்சமும் சந்ணதகம் வராமல் பார்த்துக்குங்க. அவன் எமகாதகன். ைாக்கிரமத....” முதலிணலணய உேர்ந்து வந்த அபசௌகரியம் ைான்சனின் எச்சரிக்மகயால் இப்ணபாது வளர்ந்து பபரிதாகி விட அன்றிரபவல்லாம் அந்த மனிதன் உறங்காமல் விழித்திருந்தான். அவன் மூமள ஓவர் மடம் ணவமல பசய்ய ஆரம்பித்தது.

அத்தியாயம் - 33

ப

பார்த்தசாரதி ஈஸ்வமரக் ணகட்டார். ”பபரியவர் பல வருஷமா சிவலிங்கத்மத வச்சு பூமை பசய்துகிட்டு தியானத்துல ஈடுபட்டதால இங்ணக தியான அமலகள் இருக்குன்னு பசான்னீங்க. அமத நீங்க இங்ணக உேர்ந்ததாவும் பசான்னீங்க... இங்ணக பகாமலயும்

்

ஈஸ்வர் பசான்னான். “கண்டிப்பா இருக்கும்....”

ம

நடந்திருக்கு. பகாமலகாரனும் வந்து ணபாயிருக்கான். சிவலிங்கத்மத கடத்தினவங்களும் வந்து ணபாயிருக்காங்க. அவங்க இருந்தது இங்ணக பகாஞ்ச ணநரம் தான்னாலும் அவங்க சம்பந்தப்பட்ட அமலகள் இங்ணக இருக்காதா?”

ிய

“உங்களால அந்த அமலகமள கண்டு பிடிக்க முடியாதா?”

ரக

ச

ஈஸ்வர் பபாறுமமயாகச் பசான்னான். ”அதுக்ணகத்த மாதிரி பசன்சிடிவிட்டி இருக்கிற ஆட்களால அது கண்டிப்பா முடியும். நாய்க்கு ணமாப்ப சக்தி இருக்கற மாதிரி சில ணபருக்கு சில பநகடிவ் அமலகமள கிரஹிச்சு பசால்ற சக்தி இருக்கும். அவங்களால அமத வச்சு ஏதாவது தகவல்கள் பசால்ல முடியும். எனக்கு அந்த வமகயான பசன்சிடிவிடி இல்லாததால் பசால்ல முடியாது....”

ரம (ன )்

அபமரிக்காவிணலணய பிறந்து வளர்ந்த ஈஸ்வர் இது ணபான்ற விஷயங்களில் நம்பிக்மக மவத்திருப்பது கூட அவருக்கு இன்னமும் ஆச்சரியமாகத் தான் இருந்தது.

ப

அமதப் புரிந்து பகாண்டது ணபால புன்னமகத்தபடி ஈஸ்வர் விளக்கினான். “சார். சில ணகாயில்களுக்ணகா, மகான்கள் இருக்கும் இடத்துக்ணகா ணபாறப்ப சில சமயங்கள்ல அங்ணக நம்மமயும் அறியாம நாம ஒரு விதமான அமமதிமய உேரலாம். சில வீடுகளுக்குள்ணள நுமையறப்பணவ ஏணதா ஒரு அபசௌகரியத்மத சில சமயம் உேரலாம். அங்ணக இருக்கிற மனிதர்கணளாட ணமாசமான குேங்கள், தினசரி நடக்கற சண்மட சச்சரவுகள், பகாடுமமகள் எல்லாம் ணசர்ந்து நமக்கு அந்த விதமான அனுபவத்மத தரும். அங்ணக இருந்து சீக்கிரமா பவளிணய

்

ரக

ச

ிய

ம

ணபாயிட்டா ணதவமலன்னு ணதாணும். சில ணபர் நம்ம பக்கத்துல வந்தாணல காரேம் இல்லாமணலணய பகாஞ்சம் விலகத் ணதாேலாம், அவங்கமளப் பிடிக்காமல் ணபாகலாம். அதுக்குக் காரேம் நம்ம அமலகளுக்கும் அவங்க அமலகளுக்கும் ஒத்துப் ணபாகாம இருக்கறது தான் காரேம். இந்த மாதிரி ணநரங்கள்ல நமக்கு ஏற்படற உேர்வுகள் காரேம் புரியாததால நாம் அப்படிணய விட்டுடணறாம். ஆனா உண்மமல இந்த மாதிரி அமலகள் அந்த இடங்கமளச் சுத்தியும் மனுசங்கமள சுத்தியும் இருக்குங்கறது தான் காரேம். இது சாதாரே மனுஷங்களுக்கு ஏற்படற அனுபவங்கள். பகாஞ்சம் பசன்சிடிவிடி அதிகமா இருக்கற ஆள்களுக்கு அவங்கணளாட பசன்சிடிவிடி தன்மமயப் பபாறுத்து அதிகமான தகவல்கள் கிமடக்கும்..” அவன் பசான்னது அறிவுபூர்வமாகணவ அவருக்குப் பட்டது. சுவாரசியத்துடன் அவமனணய பார்த்துக் பகாண்டிருந்தார்.

ப

ரம (ன )்

அவன் பசான்னான். “அபமரிக்கால கூட சில சமயங்கள்ல துப்பு துலக்கணவ முடியாத ணகஸ்கள்ல எதாவது துப்பு கிமடக்குமான்னு சில ணபாலீஸ்காரங்க சில குறி பசால்ற ஆள்கள் கிட்ட ணபாகறதுண்டு. அவங்க எல்லாருணம சரியா உபணயாகமான தகவல்கள் பகாடுப்பாங்கன்னு பசால்ல முடியாட்டியும் அப்படி ஒண்ணு பரண்டு ணபர் பசான்ன சில தகவல்கள் உண்மமகமளக் கண்டுபிடிக்க உதவி இருக்கு. அது பராம்பக் கம்மியான சதவீதம்ணன வச்சுகிட்டா கூட அமத அலட்சியப்படுத்த முடியாது இல்மலயா. அப்படி ஒரு சக்தியும் இல்லாட்டி ஒரு ணகஸ்ல கூட சரியான தகவல் கிமடச்சிருக்கக் கூடாது இல்மலயா.” அவன் பசான்னமத நம்ப அவருக்கு சிரமமாகத் தான் இருந்தது. அவன் பசான்னான். “இதுக்கு எல்லாம் ஆதாரம் இருக்கு.

இந்த மாதிரி சில ஆதாரபூர்வமான சம்பவங்கள் பத்தி தமிழ்ல “ஆழ்மனதின் அற்புத சக்திகள்” புத்தகத்துல கூட தந்திருக்காங்க”

்

ிய

ம

பார்த்தசாரதி ணகட்டார். “அப்படின்னா இந்த ணகஸ்ல கூட அந்த மாதிரி ஆள்கமள வச்சு ணகட்கலாமா?” ஆர்வத்தில் பசால்லி விட்டாணர ஒழிய உண்மமயில் அப்படி பசான்னது அவருக்ணக ஒருமாதிரியாக இருந்தது. ’ஒரு அறியாமமயான மூடநம்பிக்மகயான பசயலில் நாணம இறங்குவதா’ என்ற கூச்சம் ஏற்பட்டது.

ரக

ச

ஆனால் அவனிடம் எந்த தயக்கணமா சந்ணதகணமா இருக்கவில்மல. அவன் பசான்னான். “அபமரிக்காவாக இருந்தால் நாணன ஒண்ணு பரண்டு ணபமர சிபாரிசு பசஞ்சிருப்ணபன். இங்ணக எனக்கு யாமரயும் பதரியாது....”

ப

ரம (ன )்

பார்த்தசாரதி சிந்தமனயில் ஆழ்ந்தார். பின் பசான்னார். “இங்ணக பத்து மமல் தூரத்துல குறி பசால்ற ஒரு கிைவி இருக்கா. ஒரு தடமவ என் தங்மகணயாட நாத்தனார் குைந்மதணயாட மகல இருந்த தங்க ணமாதிரம் காோமல் ணபாயிடுச்சு. எவ்வளவு ணதடியும் கிமடக்கமல. யாணரா பசால்லி என் தங்மகணயாட நாத்தனார் இந்த குறி பசால்ற கிைவி கிட்ட ணபாயிருக்கா. அந்தக் கிைவி கிட்ட ணபாறவங்க பவத்திமல பாக்கும், 101 ரூபாயும் தரணுமாம். அந்தக் கிைவி அந்த பவத்திமலய தடவிகிட்ணட கண்மே மூடிகிட்டு ணமாதிரம் பாத்ரூம்ல வச்சிருக்கிற ஒரு தண்ணிக் குடத்துல இருக்கிறதா பசால்லி இருக்கு. ணபாய் பார்த்தா அப்படிணய இருந்திருக்கு. அதுல எல்லாருக்கும் ஒணர ஆச்சரியம். ஆனால் அதுக்கடுத்து அவங்க பசால்லி நாலஞ்சு ணபர் ணவற ணவற விஷயங்களுக்கு அந்த கிைவி கிட்ட ணபாய் இருக்காங்க. ஆனா அப்ப எல்லாம் கிைவி பசான்னது ஒண்ணு கூட சரியாகமல....”

்

ிய

ம

ஈஸ்வர் பசான்னான். “அதான் பசான்ணனணன. சக்தி இருக்கறதா பசால்ற ஆயிரம் ணபர்ல நாலு ணபர் தான் ணதறுவாங்க. அப்படி அந்தக் கிைவி நாலுல ஒரு ஆளா இருக்கலாம்.... அந்தக் கிைவிக்கும் பதாடர்ச்சியா சக்தி இருந்திருக்காது. விட்டு விட்டு அந்த சக்தி வரலாம். அமத பசால்லாம கிைவி காசுக்கு ஆமசப்பட்டு பிறகு வாய்க்கு வந்தபடி பசால்லி இருக்கும். அதனால சரியாக இருந்திருக்காது...”

ச

”அப்படின்னா அந்தக் கிைவி கிட்ட சும்மா ணபாய் ணகட்டா என்ன?”

ரக

“இந்த மாதிரி விஷயங்கமள சம்பவம் நடந்த இடத்துல வரவமைச்சு ணகட்டா அந்தக் கிைவிக்குத் பதளிவா பதரிய வாய்ப்பு இருக்கு....”

ரம (ன )்

சிறிது தயங்கி விட்டு முயற்சி பசய்வதில் என்ன தப்பு என்று நிமனத்தவராக பார்த்தசாரதி ணபான் பசய்து யாரிடணமா தாழ்ந்த குரலில் ணபசினார். பின் ஈஸ்வரிடம் பசான்னார். “கிைவிமய கூட்டிகிட்டு வந்துடுவாங்க. ஆனா உண்மமமய பசால்லணும்னா இந்த விஷயத்துல எனக்கு முழு நம்பிக்மக வரமல....”

ப

ஈஸ்வர் அமமதியாக பசான்னான். “ஏதாவது பதரிய பகாஞ்சம் வாய்ப்பு இருக்குன்னு மட்டும் இப்ணபாமதக்கு நிமனக்கலாம். அவ்வளவு தான். ஒரு ணவமள கிைவிக்கு எதுவுணம பதரிய வராமலும் ணபாகலாம். ஆனாலும் நமக்கு நஷ்டம் இல்மல. நம்ம நாட்டுல என்ன பிரச்சிமனன்னா இந்த மாதிரி ஆளுகமள சாமியாராக்கிணயா, சாமி ஆக்கிணயா ஏமாந்துடறது தான். நம்ம கிட்ட

்

ம

இல்லாத சக்தி ஒருத்தன் கிட்ட இருக்குங்கறதாலணய அப்படி ஒருத்தமர அப்படி நம்பிடறது முட்டாள்தனம். நான் அப்பணவ பசான்ன மாதிரி ஒரு தடமவ பசான்னது சரியாச்சுன்னா அவங்க பசால்றது எல்லாணம சரியா இருக்கும்னு முடிவு பசய்துக்கறதும் முட்டாள்தனம்....”

ச

ிய

விஞ்ஞான யுகத்தில் இப்படி பின்னால் ணபாகிணறாணம என்று பார்த்தசாரதிக்குத் ணதான்றினாலும் அவன் பசான்னதில் அறிவுபூர்வமான அணுகுமுமறணய பதரிந்தது. ஒரு கான்ஸ்டபிமளக் கூப்பிட்டு பவற்றிமல பாக்கு வாங்கிக் பகாண்டு வரச் பசான்னார். கிைவி வரும் வமர இருவரும் ணதாட்டத்தில் காத்திருந்தார்கள்.

ரம (ன )்

ரக

முக்கால் மணி ணநரத்தில் கிைவிமய ஜீப்பில் பகாண்டு வந்து ணசர்த்தார்கள். கிைவிக்கு கிட்டத்தட்ட எண்பது வயதாகவாவது இருக்கும் என்று ஈஸ்வர் கேக்கிட்டான். கிைவி உயரமாகவும் அகலமாகவும் இருந்தாள். காதுகளில் பவள்ளி பதாங்கட்டான்கள் பதாங்கின. முகபமல்லாம் சுருங்கி ணரமககள் பதரிந்தன. கிைவி ணபாலீஸ் அமைத்து வந்ததில் பயந்து ணபாயிருந்தாள். பார்த்தசாரதி முன்னால் அவமள நிறுத்திய ணபாது “சாமி நான் எந்த தப்பும் பசய்யமல. அந்த மாரியாத்தா ணமல சத்தியமா பசால்ணறன்...” என்று புலம்பினாள்.

ப

“எல்லார் கிட்டயும் 101 ரூபாய் வசூலிச்சுகிட்டு வாய்க்கு வந்தமத எல்லாம் பசால்ணறன்னு நிமறய புகார் வந்துருக்கு கிைவி. நீ என்னடான்னா மாரியாத்தா ணமல சத்தியம் பசய்யணற...”

கிைவி முகம் பவளுத்தது. 101 ரூபாய்க்காக ணபாலீஸ் வமர ணபாய் புகார் பசால்லும் மனிதர்கள் இருப்பார்கள் என்று அவள் எதிர்பார்த்திருக்கவில்மல.

்

ம

”சாமி யாணரா எனக்கு ணவண்டாதவங்க உங்ககிட்ட இப்படி புகார் பசஞ்சுருக்காங்க...” என்று பலவீனமான குரலில் கதறினாள்.

ரக

ச

ிய

பார்த்தசாரதி ணபாலீஸ் பாணியில் அவமள நிமறயணவ பயமுறுத்தி விட்டால் அவளுக்கு இருக்கும் பகாஞ்ச நஞ்ச பசன்சிடிவிடியும் ணபாய் விடும் என்று நிமனத்த ஈஸ்வர் அவருக்கு கண்ோல் சமிக்மஞ பசய்து விட்டு அவளிடம் பசான்னான்.

“பயப்படாதீங்க. இங்ணக இந்த வீட்டுல ஒரு பகாமலயும் திருட்டும் நடந்திருக்கு. உங்களுக்கு ஏதாவது பதரியுதான்னு ணகட்க தான் கூப்பிட்ணடாம். முயற்சி பசய்து பார்க்கறீங்களா?”

ரம (ன )்

அவள் பார்த்தசாரதிமய ஒரு நிமிடம் பயத்துடன் பார்த்தாள். அவர் ஒன்றும் ணபசாமல் ஒதுங்கி நிற்கணவ அவள் ஈஸ்வமரணய கூர்ந்து பார்த்தாள். அவள் பயம் சற்று குமறயணவ பமல்ல ணகட்டாள். “இது யாணராட வீடுங்க?” “என்ணனாட பபரிய தாத்தா வீடுங்க”

ப

”அப்படின்னா உங்க மகயால எனக்கு பவத்தல பாக்கு குடுங்க” என்றாள். பார்த்தசாரதி பக்கம் மறந்தும் அவள் திரும்பவில்மல. 101 ரூபாய் பற்றியும் ணபசவில்மல. ஈஸ்வர் தன் மகயால் பவற்றிமல பாக்மகயும் 101 ரூபாயும் தர பேத்மத சற்று தயக்கத்துடன் தான் அவள் வாங்கினாள்.

ஈஸ்வர் பசான்னான். “ஏதாவது பதரிஞ்சா மட்டும் பசால்லுங்க. பதரியமலன்னா விட்டுடுங்க. பரவாயில்மல. கற்பமனயா மட்டும் எதுவும் பசால்ல ணவண்டாம்.”

்

ிய

ம

அவள் அவமன வித்தியாசமாய் பார்த்தாள். அவளிடம் இப்படி ஒரு ணகாரிக்மகமய யாரும் மவக்கவில்மல ணபால் இருந்தது. பமல்ல தமலயாட்டினாள்.

ரக

ச

அவமள இருவரும் வீட்டுக்குள் அமைத்துப் ணபானார்கள். கிைவி உள்ணள ணபானவுடன் கண்கமள சுருக்கிக் பகாண்டு வீட்மட ணநாட்டமிட்டாள். பின் சாக்பீசால் குறியிட்டிருந்த பசுபதி சடலம் இருந்த இடத்மத பவறித்து பார்த்தாள். பின் பூமையமறமயப் பார்த்தாள். பின் ஹாலில் ஒரு மூமலயில் அமர்ந்தாள். கண்கமள மூடிக் பகாண்டு ஈஸ்வர் தந்த பவற்றிமலமய வருட ஆரம்பித்தாள்.

ப

ரம (ன )்

சரியாக ஆறு நிமிடங்கள் 20 வினாடிகள் பமௌனமாய் இருந்த கிைவி பின் பமல்ல ணபச ஆரம்பித்தாள். அவள் முகத்தில் பிரமிப்பு பதரிந்தது. நிறுத்தி நிறுத்தி ணபசினாள். “இள வயசு மபயன்... ஈரத்துண்மட உடுத்தி இருக்கான்.... உடம்பபல்லாம் திருநீறு பூசி இருக்கான்.... சிவலிங்கத்மத தூக்கறான்.... யாணரா பரண்டு ணபர் அவமன பார்த்திட்டு இருக்காங்க.... அவன் பயப்படறான்... அவன் உடம்பபல்லாம் நடுங்குது....அவன் பயப்படறான்... பராம்பணவ பயப்படறான்.... ஏணதா பைபிச்சுகிட்ணட இருக்கான்.... சிவலிங்கத்மத தூக்கிட்டு பவளிணய ணபாறான்.....” பசால்லும் ணபாணத அவள் உடம்பபல்லாம் நடுங்கியது. பின் பமௌனமானாள். கண்கமளத் திறந்தாள். ஈஸ்வமரக் ணகள்விக்குறியுடன் சரி தானா என்பது ணபால பார்த்தாள்.

ஈஸ்வர் ணகட்டான். “அந்த பரண்டு ணபமரயும், சிவலிங்கத்மதயும் பத்தி அதிகமா ஏதாவது பசால்ல முடியுமான்னு பாருங்கணளன்”

்

ரக

ச

ிய

ம

அவள் தமலயாட்டி விட்டு கண்கமள மூடிக் பகாண்டாள். “மங்கலாயிடுச்சு.. சிவலிங்கமும் பதரிய மாட்ணடங்குது... அந்த பரண்டு ணபரும் பதரிய மாட்ணடங்குறாங்க. அப்பணவ கூட அவங்க மங்கலா தான் பதரிஞ்சாங்க...” என்றவள் சிறிது ணநரம் கஷ்டப்பட்டு எமதணயா பார்ப்பது ணபால பார்த்து பசான்னாள். “அந்த மபயன் மட்டும் பதரியறான்... அவன் இப்ப ஒரு பபரிய சிவன் ணகாயில்ல இருக்கான்.....” ஈஸ்வர் பசான்னான். “அந்த இடத்மதப் பத்தி இன்னும் ஏதாவது பசால்ல முடியுதான்னு பாருங்கணளன்.”

ப

ரம (ன )்

கிைவி முயற்சித்தாள். “அந்த சிவன் ணகாயில்ல அம்மன் சன்னதிக்கு முன்னாடி பபரிய குளம் இருக்கு.... குளத்மத சுத்தி நாலா பக்கமும் கருங்கல் படிக்கட்டு இருக்கு..... அந்தப் மபயன் அந்த படிக்கட்டுல உட்கார்ந்துட்டு இருக்கான். ணபாய் அப்பப்ப குளிச்சிட்டு வருவான் ணபால இருக்கு. அவன் உடம்பபல்லாம் நமனஞ்சுருக்கு. அந்த ஈரத்துண்டுலணய தான் இருக்கான். எமதணயா இப்பவும் பைபிச்சுகிட்டிருக்கான்.... அந்தக் குளத்துக்கு முன்னாடி ஒரு ணதாரேம் மாதிரி வமளவு இருக்கு. அதுல என்னணவா எழுதி இருக்காங்க.....” அவள் சிறிது ணநரம் அமமதியாகணவ இருக்கணவ பார்த்தசாரதி ணகட்டார். “அந்த வமளவுல என்ன எழுதி இருக்கு?”

“எனக்கு எழுதப் படிக்கத் பதரியாதுங்கணள...” “அது தமிழ் தானா இல்மல ணவற எதாவது பமாழியா?”

்

ம

“தமிழ் தான்....”

ஈஸ்வர் திமகப்புடன் திருப்பித் தர்றீங்க?”

ரக

ச

ிய

அதற்கு ணமல் அவளுக்கு அந்தக் காட்சி பதரியவில்மல ணபால் இருந்தது. ஆனாலும் அமமதியாக கண்கமள மூடிக் பகாண்டு ஐந்து நிமிடங்கள் ணபசாமல் இருந்து விட்டு அவள் கண்கமளத் திறந்தாள். எழுந்து பூமை அமறக்குப் ணபாய் தமரயில் இருந்து தூசிமயத் தடவி எடுத்து திருநீறு ணபால் பூசிக் பகாண்டு ஈஸ்வர் அருணக வந்தாள். அவன் தந்த 101 ரூபாமய அவனிடணம திருப்பித் தந்தாள். ணகட்டான்.

“வச்சுக்ணகாங்க.

ஏன்

ரம (ன )்

அவள் பதில் எதுவும் பசால்லாமல், ணவண்டாம் என்று மசமக பசய்தாள். இரண்டு மககமளயும் ணமணல உயர்த்திக் காட்டி விட்டு அவமனப் பார்த்து மககூப்பி வேங்கினாள். பின் விறு விறு என்று ணவகமாக அங்கிருந்து கிளம்பி பவளிணய பசன்றவள் ணதாட்டத்தில் ஜீப் அருணக பசன்று நின்று பகாண்டாள்.

ப

இருவரும் கிைவியின் பசய்மகயால் திமகப்பமடந்தார்கள். பார்த்தசாரதி ஈஸ்வரிடம் ணகட்டார். “இது சம்பந்தமா இனியும் ஏதாவது கிைவி கிட்ட இருந்து பதரிஞ்சுக்க முடியுமா?” ”இனி எதுவும் பதரிஞ்சுக்க முடியாதுன்னு நிமனக்கிணறன். அந்தக் கிைவிணயாட பசன்சிடிவிடி அந்த மபயணனாட அமலகளுக்கு தான் ட்யூன் ஆயிருக்கு. அதுல பதரிஞ்சபதல்லாம் பசால்லி இருக்கு.

இனியும் வற்புறுத்திக் ணகட்டா கிைவி கற்பமனயா எதாவது பசால்ல ஆரம்பிச்சாலும் ஆரம்பிக்கலாம்...” கற்பமன

்

எல்லாம்

ம

“அப்படின்னா இப்ப பசான்னது இல்மலன்னு நிமனக்கிறீங்களா?...”

ிய

”ஆமா. நாம சிவலிங்கம் பத்தி பசால்லணவ இல்மல... ஆனாலும் அந்தக் கிைவி சரியா சிவலிங்கத்மத அந்தப் மபயன் தூக்கிட்டு ணபாறது பத்தி பசால்லி இருக்கிறமதப் பாருங்க...”

ரக

ச

”இங்க பகாமல நடந்து சிவலிங்கம் திருட்டு ணபானமத கிைவி ணபப்பர்ல படிச்சு இருக்கலாம்...” “கிைவிக்கு தான் எழுதப்படிக்கத் பதரியாணத...”

ரம (ன )்

”டிவில பார்த்து இருக்கலாம்...”

ப

அவர் சந்ணதகம் அவ்மனப் புன்முறுவல் பூக்க மவத்தது. “இருக்கலாம். ஆனா கிைவி பார்த்து பசான்ன காட்சி சரியா இருக்கலாம்னு தான் என் உள்ளுேர்வு பசால்லுது. ஏன்னா அந்த சிவலிங்கத்மத குற்றவாளிகள் ணநரடியா தூக்கிட்டு ணபாக வாய்ப்ணப இல்மலன்னு நான் ஆரம்பத்திணலணய சந்ணதகப்பட்ணடன். யாணரா ஒரு பூமை புனஸ்காரம் பசய்யற ஆள் மகயால தான் எடுத்துகிட்டு ணபாக வச்சிருப்பாங்கன்னு நிமனச்ணசன். கிைவி பசால்றது அதுக்கு ஒத்துப் ணபாகுது....” பார்த்தசாரதி சிறிது ணயாசித்து விட்டு ணகட்டார். “சரி அந்தக் கிைவிமய அனுப்பிச்சிடலாமா?”

அனுப்பி விடலாம் என்று ஈஸ்வர் பசால்ல பார்த்தசாரதி ஜீப்பருணக இருந்த ணபாலிஸ்காரருக்கு சமிக்மஞ பசய்ய கிைவியுடன் ஜீப் கிளம்பியது.

்

ிய

ம

பார்த்தசாரதி ஈஸ்வரிடம் ணகட்டார். “அப்படின்னா அந்தப் மபயன் இப்ப இருக்கிற இடம் பத்தி கிைவி பசான்னதும் சரியாய் இருக்கும்னு நிமனக்கிறீங்களா?” “ஆமா..”

ரம (ன )்

ரக

ச

பார்த்தசாரதி ணயாசித்தார். ‘பபரிய சிவன் ணகாயில்... அம்மன் சன்னிதிக்கு முன்னால் பபரிய குளம்.... குளத்துக்கு முன்னால் எழுதப்பட்ட ணதாரே வமளவு... அதில் தமிழில் ஏணதா எழுதப்பட்டிருக்கிறது.... குளத்மத சுற்றி நாலா பக்கமும் கருங்கல் படிக்கட்டுகள்... அந்தப்படிக்கட்டில் அந்தப் மபயன் உட்கார்ந்திருக்கிறான்....” எந்தக் ணகாயிலாக இருக்கும்?

அத்தியாயம் - 34

ப

மணகஷிற்கு ஈஸ்வர் சீக்கிரமாக அபமரிக்கா திரும்பிப் ணபாய் விட்டால் நல்லது என்றிருந்தது. ஈஸ்வர் இங்கு இருக்கும் கேங்களில் அவன் தனக்குப் பபரிய ஆபத்மத உேர்ந்தான். ஆனந்தவல்லி, மீனாட்சி இருவரும் ஈஸ்வமரத் தமலயில் மவத்துக் பகாண்டாடியமதக் கூட அவனால் தாங்கிக் பகாள்ள முடிந்தது. ஆனால் பரணமஸ்வரன் ஈஸ்வமர பவறுக்காதமத அவனால் தாங்கிக் பகாள்ள முடியவில்மல. வாய்க்கு வந்தபடி ணபானில் ஈஸ்வர் ணபசி

்

ிய

ம

இருந்தாலும், இங்கு வந்த பிறகும் அவருடன் இறுக்கமாகணவ இருந்தாலும் கூட பரணமஸ்வரன் பகாதித்து எழுவதற்குப் பதிலாக பபாறுத்துப் ணபானது அவனுக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. ணவறு யாராவது அப்படி அவரிடம் நடந்து பகாண்டிருந்தால் அவர் நடந்து பகாண்டிருக்கும் விதணம ணவறாக இருந்திருக்கும். ஈஸ்வரிடம் மட்டும் அவர் அப்படி சீறாமல் இருக்கக் காரேம் அவன் அவர் தந்மதயின் ணதாற்றத்தில் இருப்பது தாணனா என்ற சந்ணதகம் அவனுக்கு வந்தது.

ப

ரம (ன )்

ரக

ச

சிறு வயதில் இருந்ணத அவன் தன் தாத்தாமவக் கவனித்த அளவிற்கு யாமரயும் கவனித்தது இல்மல. காரேம் ணகாடிக்கேக்கான பசாத்திற்கு அதிபதியாக அவர் இருந்தது தான். அவர் நிமனத்தால் அந்தப் பேத்மத யாருக்கு ணவண்டுமானாலும் தரலாம், என்ன ணவண்டுமானாலும் பசய்யலாம் என்பதால் அவமர நன்றாகப் புரிந்து பகாண்டு அவர் மனம் ணகாோமல் நடந்து பகாள்வது தான் புத்திசாலித்தனம் என்று கணித்து அப்படிணய நடந்து வந்திருந்தான். அவமர அப்படி அறிந்திருந்ததால் அவர் ஒருவமரப் பார்க்கும் விதத்திலும், ணபசும் விதத்திலும் இருந்ணத அவர் அந்த மனிதமரப் பற்றி என்ன நிமனக்கிறார், எந்த அளவில் மதிக்கிறார் என்பமத எல்லாம் அவனால் துல்லியமாகக் கணிக்க முடியும். அந்த வமகயில் அவர் ஈஸ்வமர மதிக்கிறார் என்பதும், அவமன மிகவும் ணநசிக்கா விட்டாலும் பவறுக்கவில்மல என்பதும் அவனுக்குப் புரிந்தது. மகமனப் பற்றி ணபசுவமதக் கூட சகிக்க முடியாத அவர், மகனின் மகனிடம் மட்டும் இந்த அளவில் இருப்பது அவனுக்குப் பபரிய ஆபத்மத உேர்த்தியது. இது இப்படிணய ணபானால் உறமவப் புதுப்பித்துக் பகாள்வதில் முடிந்து விடுணமா என்று அவன் பயந்தான். இந்த நிமலயில் ஈஸ்வமர பதன்னரசு வீட்டுக்கு அமைத்துப் ணபாகும் படி மீனாட்சி ணவறு மகனிடம் பசால்லி இருந்தாள்.

ஆரம்பத்தில் மறுத்து டிமரவமர அமைத்துப் ணபாகச் பசால்லுங்கள், எனக்கு முக்கியமான ணவமல இருக்கிறது என்று பசால்ல நிமனத்தவன் பின் மனமத மாற்றிக் பகாண்டான். காரேம் விஷாலி.

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

விஷாலிமய அவன் காதலித்து வந்தான். அவளிடம் வாய்விட்டுச் பசால்ல அவனால் முடியவில்மல. பரணமஸ்வரன் இருக்கிற வமரயில் ணவற்று ைாதியும், அந்தஸ்தில் தாைவும் உள்ள அவமளத் திருமேம் பசய்து பகாள்ள அவனுக்கு சம்மதம் தர மாட்டார் என்பது அவனுக்குத் பதரியும். உயிருக்கு உயிராய் ணநசித்த மகமனணய அவன் காதல் கல்யாேத்தால் பவறுத்து ஒதுக்கிய மனிதர் ணபரன் விஷயத்தில் கண்டிப்பாக ஒத்துக் பகாள்ள மாட்டார் என்பமத அவன் புரிந்து பகாண்டிருந்தான். அதனால் அவளிடம் தன் காதமலச் பசான்னதில்மல. தாத்தா மரேத்திற்குப் பிறகு பார்த்துக் பகாள்ளலாம் என்று நிமனத்திருந்தான். ஆனந்தவல்லி வயது அளவிற்கு அவரும் வாழ்ந்து விட்டால் என்ன பசய்வது என்று அவன் பயந்தாலும் அவருக்கு உள்ள வியாதிகளின் எண்ணிக்மக அந்தப் பயத்மதப் ணபாக்கி இருந்தது

ப

விஷாலியும் அவனிடம் பிரியமாகப் பைகிய அளவுக்கு ணவபறந்த ஆணிடமும் பிரியமாய் பைகியது இல்மல. எனணவ அவன் காதமலச் பசால்லும் ணபாது அவள் கண்டிப்பாக ஏற்றுக் பகாள்வாள் என்ற நம்பிக்மக அவனுக்கு இருந்தது. அவளுமடய தந்மத பதன்னரசுவும் அவனிடம் பநருக்கமாகவும், அன்பாகவும் இருந்தார். எனணவ அவர் பக்கத்தில் இருந்து எந்த எதிர்ப்பு வரவும் வாய்ப்பு இல்மல. அவன் தாயும் விஷாலிமய மிகவும் ணநசித்தாள். தந்மதயும் அப்படித்தான். அதனால் பரணமஸ்வரன் என்ற ஒரு தடங்கல் தவிர ணவறு எந்தப் பிரச்சிமனயும் அவனுக்குக் காதலில் இருக்கவில்மல.

்

ச

ிய

ம

இப்ணபாது ஈஸ்வர் வரவு விஷாலி விஷயத்தில் ஏணனா ஒரு பநருடமல ஏற்படுத்தியது. வந்து இரண்டு நாட்களிணலணய வீட்டில் பபரிய மாற்றத்மத அம்மா, தாத்தா, பகாள்ளுப்பாட்டியிடம் ஏற்படுத்த முடிந்த அவன் பவற்றி விஷாலி வமர நீண்டு விட்டால் என்ன பசய்வது என்ற பயம் ணலசாக எழுந்ததால் அவன் விஷாலிமய சந்திக்கும் சந்தர்ப்பத்தில் தான் கூட இருப்பது நல்லது என்று மணகஷிற்குத் ணதான்றியது. எனணவ தான் அவன் அம்மா பசான்ன ணபாது பதன்னரசு வீட்டுக்கு ஈஸ்வமர அமைத்துப் ணபாகச் சம்மதித்தான். விஷாலிக்குப் ணபான் பசய்து ஈஸ்வமர மறுநாள் அமைத்து வருவதாகத் பதரிவித்தான்.

“ம்... இருக்கான்”

ரக

விஷாலி சந்ணதாஷப்பட்டாள். “உன் கசின் பராம்ப பிரபலம்னு அப்பா அடிக்கடி பசால்வார். உன் கசின் எப்படி இருக்கான்?”

ரம (ன )்

“உங்க தாத்தாவுக்கும் அவனுக்கும் இமடணய பிரச்சிமன எதுவும் இல்மலணய” அவர்கள் வீட்டு விவகாரம் அமனத்மதயும் விஷாலி அறிந்திருந்ததால் தான் அப்படிக் ணகட்டாள். மணகஷ் பசான்னான். “பாவம் தாத்தா அவணனாட திமிமர எல்லாம் பபாறுத்துட்டு ணபாறார்... அவங்கண்ோ பசான்னார்ங்கிற ஒணர காரேம் தான் அவமரப் பபாறுமமயா இருக்க மவக்குதுன்னு நிமனக்கிணறன்.”

ப

“ஏன் மணகஷ், அவனுக்கு திமிர் ைாஸ்தியா”

“உச்சியில் இருந்து உள்ளங்கால் வமரக்கும் திமிர் நிமறஞ்சவன். அதான் நீ பசான்னிணய பிரபலமானவன்னு. அணதாட அமடயாளம் தான் இந்த திமிர்”

்

ிய

ம

விஷாலி எப்ணபாதுணம நல்ல பண்புகளுக்கு அதிக முக்கியத்துவம் தருபவள். அவளுக்கு அைகு, புத்திசாலித்தனம் எல்லாம் இரண்டாம் பட்சணம. எனணவ முதலிணலணய அவன் பபயமர பகாஞ்சம் ரிப்ணபர் பசய்து மவப்பது பாதுகாப்பு என்று மணகஷ் நிமனத்தான்.

ரக

ச

”அப்புறம் ஏன் அவமன எங்க வீட்டுக்கு கூட்டிகிட்டு வர்ணற. அவன் எங்க கிட்ட அவணனாட திமிமரக் காட்டறதுக்கா?” “அவனுக்கு உங்கப்பா கிட்ட ணபசணுமாம். அதான்....”

ரம (ன )்

”சரி... ஆமா உங்க வீட்டு ஓல்டு ணலடி எல்லாமரயும் மவக்கிற இடத்துல மவப்பாங்கணள. அவங்க அவமன ஒண்ணும் பசால்லமலயா” “அவங்கணளாட (கிைவி என்று பபாதுவாகச் பசால்லும் மணகஷ் மரியாமதயாகப் ணபசியது பபரியவர்கமள மரியாமதக் குமறவாகச் பசால்வது விஷாலிக்குப் பிடிக்காது என்பதற்காகத் தான்) வீட்டுக்காரர் மாதிரிணய அவன் பார்க்க இருப்பான். அதனால அவங்களுக்கு அவன் ணமல ஒரு சாஃப்ட் கார்னர்...”

ப

”சரி எத்தமன மணிக்கு வர்ணற. நாமளக்கு அப்பா காமலல இருந்து ஃப்ரீ தான்..” “காமலல பத்து மணிக்கு கூட்டிகிட்டு வர்ணறன்...”

“லஞ்சுக்கு இருப்பீங்களா?...”

்

ிய

ம

“இல்மல... சீக்கிரணம கிளம்பிடுணவாம்” மணகஷ் ஈஸ்வரிடம் ணகட்காமணலணய பசால்லி விட்டான். ஈஸ்வமர விஷாலி வீட்டில் அதிக ணநரம் தங்க மவக்கும் எண்ேம் அவனுக்கு இல்மல. எத்தமன சீக்கிரம் அங்கிருந்து ஈஸ்வமரக் கிளப்புகிணறாணமா அந்த அளவுக்கு நல்லது என்று நிமனத்தான்.

ரக

ச

ணதாட்ட வீட்டில் இருந்து ஈஸ்வர் வர இரவு ஒன்பது மணியாகி விட்டது. ஆனந்தவல்லியும் மீனாட்சியும் அவனுக்காக சாப்பிடாமல் காத்திருந்தது மணகஷிற்கு எரிச்சமலத் தந்தது. நல்ல ணவமளயாக பரணமஸ்வரன் அப்படிக் காத்திருக்காமல் மணகஷுடன் ணசர்ந்து முன்ணப சாப்பிட்டு விட்டார். அவர் சாப்பிடும் ணபாது தாயிடம் ணகட்டார். “நீ ஏம்மா சாப்பிடமல?”

ரம (ன )்

“ஈஸ்வரும் வந்துடட்டும்” ஆனந்தவல்லி பசான்னாள்.

பரணமஸ்வரன் ஒன்றும் பசால்லவில்மல. அவர் குைந்மதகளுக்காக அவள் இப்படி எப்ணபாதுணம காத்திருந்ததில்மல. மீனாட்சியிடம் அவர் ணகட்கணவ ணபாகவில்மல. மருமகன் வராமல் சாப்பிட மாட்டாள் அவள் என்பமத அவர் அறிவார்.

ப

”அவன் எங்ணக ணபாயிருக்கான்”

ஆனந்தவல்லி பசான்னாள். “ணதாட்ட வீட்டுக்கு. அந்தப் ணபாலீஸ்காரன் இவமன அங்ணக வரச் பசால்லி இருக்கான். எத்தமன ணநரம் தான் ணகள்வி ணகட்பாணனா பதரியமல. அவன் ஆள் சரியில்மல.. பகாமலகாரங்கமளக் கண்டுபிடிக்கத் பதரியமல. யார்

ணமலயாவது பழிமயப் ணபாட்டு ணகமஸ முடிச்சுட நிமனக்கிற ரகம் மாதிரி பதரியுது”

்

ம

பரணமஸ்வரன் சிரித்தார். “அந்த ஆள் நல்ல திறமமசாலி, நாேயமானவர்னு ணபாலீஸ் டிபார்ட்பமண்டுல ணபர் எடுத்தவர். அவமரப் ணபாய் நீ ஏன் அப்படிச் பசால்ணற?”

ரக

ச

ிய

”உங்கண்ேன் இறந்து எத்தமன நாளாச்சு. அந்த ஆள் என்னடா கண்டுபிடிச்சான். என் கிட்ட ணகள்வி ணகட்கறப்ப நாணன உங்கண்ேமன பகான்னுருக்கலாம்கிற மாதிரி ணகள்வி ணகட்டான். இப்ப ஈஸ்வமர சாப்பிடக் கூட அனுப்பாம ணகள்வி ணகட்கறான்....”

ரம (ன )்

அதற்கு ணமல் ஏதாவது பசால்லி அவளிடம் வாங்கிக் கட்டிக் பகாள்ள பிரியப்படாமல் பரணமஸ்வரன் சாப்பிட்டு விட்டுப் ணபாய் விட்டார். ஈஸ்வர் வந்த பிறகு ஆனந்தவல்லியும் மீனாட்சியும் பசய்த உபசரிப்மபக் காே சகிக்காமல் மணகஷ் தனதமறக்குப் ணபாய் விட்டான். ************** மறுநாள் பதன்னரசு வீட்டுக்கு அமைத்துப் ணபான ணபாது காரில் மணகஷ் ஈஸ்வரிடம் ணகட்டான். “ணதாட்ட வீட்டுக்கு ணநத்து ணபானிணய, ஏதாவது கண்டுபிடிச்சியா?”

ப

”கண்டுபிடிக்கறது ணபாலீஸ்காரங்க ணவமல. நான் அந்த சிவலிங்கம் இருந்த இடம் பார்க்க ணபாணனன். அவ்வளவு தான்”. பசால்லி விட்டு அவன் நிறுத்திக் பகாண்டது மணகஷிற்கு ஏமாற்றம் அளித்தது. அழுத்தக்காரன் என்று நிமனத்துக் பகாண்டான்.

்

ிய

ம

பதன்னரசு வீடு ஒரு நடுத்தரவர்க்கத்தின் சாதாரே வீடாக இருந்தது. பவளிணய நிமறய பூச்பசடிகள் இருந்தன. ஒரு நிமிடம் பவளிணய நின்று ஈஸ்வர் ரசிக்க மணகஷ் எரிச்சல் அமடந்தான். மணகஷ் விஷாலி பார்க்கிறாள் என்று பதரிந்தால் தான் பார்த்து ரசிப்பது ணபால் நடிப்பான். இல்லா விட்டால் அவன் பசடிகமளக் கவனிக்கணவ மாட்டான். ஈஸ்வர் ரசிப்பமத விஷாலி ைன்னல் வழியாகப் பார்க்கிறாளா என்று கவனித்தான். இல்மல என்பது உறுதியானவுடன் நிம்மதியாயிற்று.

ரக

ச

கதமவத் திறந்த பதன்னரசு ஈஸ்வமர மகிழ்ச்சியுடன் கட்டியமேத்துக் பகாண்டு வரணவற்றார். “வா ஈஸ்வர்”. உள்ணள வீடு சுத்தமாகவும் வசதியாகவும் இருந்தது. ஈஸ்வருக்கும் தந்மதயின் மிக பநருங்கிய நண்பமர ணநரில் பார்த்ததும் அவர் அன்பாக வரணவற்றதும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தது.

ரம (ன )்

‘எப்படி இருக்கீங்க அங்கிள்”

”நல்லா இருக்ணகன் ஈஸ்வர். நீ எப்படி இருக்ணக? அம்மா எப்படி இருக்காங்க?” “எல்லாரும் பசௌக்கியம்”

ப

அவர்கள் ணபசிக் பகாண்டிருக்க விஷாலி என்ன பசய்கிறாள் என்று பார்க்க மணகஷ் உள்ணள ணபானான். விஷாலி சமமயலமறயில் இருந்தாள். அவமனப் பார்த்தவுடன் ணகட்டாள். “என்ன பசால்றான் உன் கசின்”

“உங்கப்பா கிட்ட எணதா கமத அளந்துட்டு இருக்கான். சரி வா அறிமுகம் பசய்யணறன்...”

்

ிய

ம

“பகாஞ்சம் ணவமல இருக்கு. முடிச்சுட்டு வர்ணறன். இல்லாட்டியும் எனக்கு இந்த மாதிரி தமலக்கனம் இருக்கிற ஆசாமிகள் கிட்ட அதிக ணநரம் இருக்கறது இஷ்டமில்மல. உனக்குத் தான் பதரியுணம...”

ரக

ச

மணகஷுக்குத் திருப்தியாக இருந்தது. முன்ணப அவமனப் பற்றி அப்படி பசால்லி மவத்தது நல்லதாய் ணபாயிற்று என்று நிமனத்துக் பகாண்டான். அவளுடன் ணபச்சுக் பகாடுத்தபடி அங்ணகணய நின்று பகாண்டான். அன்று வைக்கத்மத விட அதிக அைகுடன் அவள் பதரிந்தாள். அவள் அைமக அவன் ரசித்தாலும் தன் கண்களுக்குத் பதரிவது ணபாலணவ ஈஸ்வர் கண்களுக்கும் அவள் பதரிவாள் என்பது அவனுக்கு சங்கடமாக இருந்தது.

ரம (ன )்

கால் மணி ணநரம் கழித்து அவள் பவளிணய வந்த ணபாது அவனும் பின்னால் வந்தான். ஈஸ்வர் ஏணதா சுவாரசியமாக பதன்னரசிடம் பசால்லிக் பகாண்டு இருந்தான். அவன் விஷாலிமயக் கவனிக்கவில்மல. அதனால் சாவகாசமாக அவமனப் பார்த்து எமடணபாடும் சந்தர்ப்பம் அவளுக்குக் கிமடத்தது.

ப

“உன் கசின் பராம்ப அைகாய் இருக்கான். அறிணவாட அைகும் இருக்கறதால தான் அவனுக்குத் தமலக்கனம் ணபால் இருக்கு” அவள் மணகஷுக்கு மட்டும் ணகட்கும்படி முணுமுணுத்தாள். அவள் ஈஸ்வமர பராம்ப அைகாய் இருப்பதாகச் பசான்னது அவனுக்குப் பிடிக்கவில்மல. இத்தமனக்கும் அவள் அைகுக்கு அதிகமான முக்கியத்துவம் தருபவள் அல்ல...

பதன்னரசு தான் மகமள முதலில் பார்த்தார். அவன் ணபச்மச இமடமறித்து பசான்னார். “ஈஸ்வர் இதான் விஷாலி. என் மகள்”

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

ஈஸ்வர் திரும்பினான். சில வினாடிகள் இருவரும் ஒருவமர ஒருவர் பார்த்துக் பகாண்ணட இருந்தனர். அவன் பார்மவயில் காந்தம் இருந்ததாய் அவளுக்குத் ணதான்றியது. பார்மவமய விடுவித்துக் பகாள்ள அவளால் முடியவில்மல. அவன் தான் முதலில் மீண்டவன். சிணனகத்துடன் அவமளப் பார்த்துப் புன்னமகத்தான். ”ஹாய்” என்றவன் நின்று மகமய நீட்ட அவளும் அவமள அறியாமல் மக நீட்டினாள். ஒரு சாதாரே மககுலுக்கலுக்குத் ணதமவயான ணநரத்மத விட அதிகமாக ஈஸ்வர் எடுத்துக் பகாண்டதாக மணகஷிற்குத் ணதான்றியது. அவளுக்கும் அதில் எந்த சங்கடமும் இருந்ததாக அவனுக்குத் ணதான்றவில்மல. அவனுமடய விஷாலி.... அவன் நம்ப முடியாமல் அவர்கமளப் பார்த்தான். ஏணதா ஒன்று அவனுக்குள்ணள அலறியது. ஈஸ்வர் அவள் மகமய விட்டான். அவமளயும் அறியாமல் அவள் ணலசாக பவட்கத்தில் முகம் சிவந்தாள். இப்ணபாது அவனுக்குப் பார்மவமய அவள் முகத்திலிருந்து விலக்கக் கஷ்டமாக இருந்தது....

ப

மணகஷிற்கு அவனிடம் அவள் எப்ணபாதும் பவட்கப்பட்டதாக நிமனவில்மல. அவர்கள் இருவரும் சம்பிரதாயமாய் ஏணதா ணபசிக் பகாண்டார்கள். அவர்கள் என்ன ணபசினார்கள் என்பது மணகஷ் மனமத எட்டவில்மல. ஒருவமர ஒருவர் அவர்கள் பார்த்துக் பகாண்ட பார்மவ மட்டும் அவன் மனதில் பற்றி எரிந்தது. சில நிமிடங்களுக்கு முன் திமிர் பிடித்தவன் என்று பசால்லி உடனடியாக ஈஸ்வமர சந்திக்க வர மறுத்த அவனுமடய விஷாலி இப்ணபாது அவன் மீது மவத்த கண்கமள விலக்க முடியாமல் இருக்கிறாள்.

்

ம

ஈஸ்வர் அவமள வசியம் பசய்து விட்டான் என்று ணதான்றியது. அவன் மசக்காலஜியில் நிபுேன்... எந்த வசியமும் பசய்வான்..... இமத முமளயிணலணய கிள்ளி எறிய ணவண்டும் என்று மணகஷ் நிமனத்தான். இல்லா விட்டால் அவன் விஷாலிமய என்பறன்மறக்குமாய் இைந்து விட ணவண்டி இருக்கும். அதற்காக என்ன ணவண்டுமானாலும் பசய்யலாம் என்று அவன் நிமனத்தான்..... **************

ச

ிய

அணத ணநரத்தில் குருஜியின் உதவியாளனுக்கு ஒரு ணபான் கால் வந்தது.

ரக

“ஹணலா. குருஜிணயாட பர்சனல் ணபானுக்கு நிமறய தடமவ கூப்பிட்டுப் பார்த்துட்ணடன். ஆனா ஸ்விட்ச்டு ஆஃப் பமணசஜ் வருது. என்ன ஆச்சு....”

ரம (ன )்

குரமல மவத்து அந்த உதவியாளனால் ணபசுவது யார் என்று கண்டுபிடிக்க முடியாவிட்டாலும் அவர் பர்சனல் ணபான் நம்பர் மவத்துக் பகாண்டிருப்பது பவகுசிலணர என்பதால் மிக மிக ணவண்டப்பட்ட நபர் என்பமத அவன் புரிந்து பகாண்டான். “குருஜி அவசர ணவமலயாய் பவளியூர் ணபாயிருக்கிறார். இப்ப நாணன நிமனச்சாலும் அவமர காண்ணடக்ட் பசய்ய முடியாது சார். என்ன விஷயம் பசால்லுங்க சார்?”

ப

”ஒரு ணகஸ்ல புதுசா ஏதாவது தடயம் கிமடச்சா பசால்லச் பசால்லி இருந்தார் அவர். கிமடச்சிருக்கு. அதான் ணபான் பசஞ்ணசன்.” “பசால்லுங்க சார். குருஜி இல்லாதப்ப ணவபறாருத்தர் அந்தக் ணகஸ் விஷயமா பார்த்துக்கறார். அவர் கிட்ட தகவமல பசால்லிடணறன்”

்

ம

“சிவலிங்கத்மத தூக்கிட்டு ணபானவன் ஒரு சிவன் ணகாயில்ல இருக்கிறதா ணபாலீஸுக்கு தகவல் வந்திருக்கு. அந்த இடம் என்னன்னு ணபாலீஸ் இன்னும் கண்டுபிடிக்கமல. ஆனால் சீக்கிரமாணவ கண்டுபிடிச்சு அங்ணக ணபாயிடுவாங்க...”

ிய

உதவியாளன் பரபரப்ணபாடு ணகட்டான். “என்ன தகவல்?”

ரக

ச

“பபரிய சிவன் ணகாயில். அம்மன் சன்னிதிக்கு முன்னாடி ஒரு பபரிய குளம். குளத்துக்கு முன்னாடி பபரிய வமளவுல எணதா எழுதி இருக்கு. குளத்மத சுத்தி நாலு பக்கமும் கருங்கல்லால் ஆன படிக்கட்டுகள்....”

ரம (ன )்

உதவியாளனுக்கு உடம்பபல்லாம் ஒரு கேம் ஜில்லிட்டது. அந்த அமடயாளங்கமள அவன் அறிவான். அவன் பிறந்து வளர்ந்த ஊரில் தான் அந்தக் ணகாயில் இருக்கிறது. “ணதங்க்ஸ் சார். நீங்க பசான்னது பபரிய உபகாரமாச்சு. நான் பார்த்துக்கணறன். குருஜி வந்த பிறகு அவணர உங்க கிட்ட ணபசுவார். அவர் வந்தா யார் ணபசறதா பசால்லட்டும்?” பதில் வரவில்மல. இமேப்பு துண்டிக்கப்பட்டது. உதவியாளன் அவசர அவசரமாக ணவபறாரு எண்ணிற்குப் ணபான் பசய்ய ஆரம்பித்தான்.

ப

அத்தியாயம் - 35

மணகஷ் தனது மனதில் புமகந்து பகாண்டிருந்த எரிமமலயில் இருந்து கவனத்மதப் பலவந்தமாகத் திருப்பிய ணபாது பதன்னரசு தன் மகமளப் பற்றி ஈஸ்வரிடம் பசால்லிக் பகாண்டிருந்தார்.

“விஷாலி ஃணபஷன் டிமசனரா இருக்கா. சம்பாத்தியத்துல பாதி தர்ம காரியங்களுக்குன்னு ஒரு பகாள்மக வச்சிருக்கா. நல்லா வமரவா. நிமறய ப்மரஸ் வாங்கி இருக்கா. அந்தப் பபயிண்டிங்க்ஸ் வித்து வர்ற காசு முழுசும் கூட தர்ம காரியங்களுக்குத் தான் ணபாகுது....”

்

ிய

ம

விஷாலி தந்மதமய ரகசியமாய் முமறத்தாள். ’இந்த அப்பாவுக்கு எதுல பபருமம அடிச்சுக்கறதுங்கறதுங்கற விவஸ்மதணய இல்மல. ஏணதா ணகாடிக் கேக்கில் தர்மம் பசய்துட்ட மாதிரி பபருமம என்ன ணவண்டி இருக்கு?’

ரக

ச

பதன்னரசு உடனடியாக நிறுத்திக் பகாண்டார். அவள் அவமர முமறத்ததும் அவர் உடனடியாகத் தன் மகமளப் பற்றிப் பபருமம அடிப்பமத நிறுத்திக் பகாண்டதும் ஈஸ்வருக்கு விஷாலி ணமல் இருந்த மதிப்மப உடனடியாக உயர்த்தியது. அத்மத பசான்னது சரி தான் என்று ணதான்றியது.

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் ணகட்டான். “உங்க பபயிண்டிங்க்ஸ் பார்க்கலாமா?”

பதன்னரசு மகமள முந்திக் பகாண்டு பசான்னார். “இங்ணக ஹால்ல இருக்கற பபயிண்டிங்க்ஸ் எல்லாம் அவள் வமரஞ்சது தான். அவ ரூம்லயும் சிலது வச்சிருக்கா”

ப

ஈஸ்வர் எழுந்து ஹாலில் இருந்த அவளது ஓவியங்கமள ஒவ்பவான்றாக பார்க்க ஆரம்பித்தான். நிைமாகணவ அவளுமடய ஓவியங்கள் பிரமாதமாகவும் உயிணராட்டத்துடனும் இருந்தன. ஒவ்பவாரு ஓவியத்திலும் அவள் பதரிவிக்க நிமனத்த விஷயங்கள் நளினமாகவும் அைகாகவும் பசால்லப்பட்டு இருந்தன. அவன் அமத நிதானமாக நின்று முழுமமயாகப் பார்த்து தன் அபிப்பிராயங்கமளச் பசால்லிப் பாராட்டிக் பகாண்ணட வந்தான்.

்

ம

அவன் கருத்துக்கள் ணமணலாட்டமாய் இல்லாமல் ஆைமாய் ஓவியங்கள் பற்றிய நுணுக்கங்கள் அறிந்தவன் பசால்வது ணபாலணவ இருக்கணவ அவள் ஆர்வத்துடன் ணகட்டாள். “நீங்களும் வமரவீங்களா?”

ரக

ச

ிய

ஈஸ்வர் பசான்னான். “ணசச்ணச. நான் பார்த்து ரசிக்கறணதாட சரி. பாலாஜின்னு எனக்கு ஒரு நண்பன் இருக்கான். அவனுக்கு பபயிண்டிங்க்ஸ்னா உயிர். பபயிண்டிங்க்ஸ் வாங்க நிமறய பசலவு பசய்வான். நிமறய கபலக்ஷன் வச்சிருக்கான். அவன் ஒவ்பவாரு பபயிண்டிங்மகயும் காட்டி நிமறய பசால்வான். இத்தமன விஷயங்கள் இதுக்குள்ள இருக்கான்னு ணதாணும். அவன் கிட்ட இருந்து பதரிஞ்சுகிட்டது தான் எல்லாம். பிகாணஸா, லியார்னாணடா டாவின்சி, ரவிவர்மான்னு பபரிய பபரிய ஆளுங்கணளாட பபயிண்டிங்க்ஸ் பத்தி மணிக்கேக்கில் ணபசுவான்....”

ப

ரம (ன )்

விஷாலி ஈஸ்வர் பசால்வமத ஆர்வமாகக் ணகட்டுக் பகாண்டிருந்தாள். அவள் ஈஸ்வருக்கு சற்று கூடுதல் பநருக்கத்துடன் நிற்பதாக மணகஷிற்குத் ணதான்றியது. ஈஸ்வர் ஓவியங்கமள இந்த அளவுக்கு ரசிப்பதும், இந்த அளவுக்குப் ணபசுவதும் அவனுக்குப் பிடிக்கவில்மல. அவனுக்கு ஓவியங்கமளப் பற்றி ஒன்றுணம பதரியா விட்டாலும் விஷாலிக்காக அமத ரசித்துப் பார்ப்பதாக அவன் நடிப்பதுண்டு. ஆனாலும் அமதப் பற்றிப் ணபச அவனுக்கு எதுவும் எப்ணபாதும் பதரிந்ததில்மல. ஈஸ்வர் நண்பன் பசான்னதாகச் பசால்லிணய மணகஷ் தன் வாழ்நாளில் ணகள்விப்படாத ஓவியர்கள் பற்றிபயல்லாம் ணபசினான். பதன்னரசு மகளிடம் பசான்னார். “உன் ரூம்ல இருக்கற பபயிண்டிங்க்மஸயும் காட்டும்மா”

விஷாலியும் ஈஸ்வமர அமைத்துப் ணபாக மணகஷ் பபாறாமமத் தீயில் பபாசுங்கிணய ணபானான். ’முதல் சந்திப்புலணய பபட்ரூம் வமரக்குமா!’

்

ரக

ச

ிய

ம

அவள் அமறயில் இருந்த ஒரு ஓவியம் ஈஸ்வமர மற்ற ஓவியங்கள் எல்லாவற்மறயும் விட அதிகமாகக் கவர்ந்தது. பதருணவாரப் பிச்மசக்காரியும் அவளுமடய சின்னக் குைந்மதயும் மிகத் தத்ரூபமாக அந்த ஓவியத்தில் வமரயப்பட்டு இருந்தார்கள். ஒடுங்கிப் ணபான அலுமினியத் தட்மட முன்னால் மவத்து கிழிந்த ஆமடகளுடன் அமர்ந்திருந்த அந்தப் பிச்மசக்காரியின் முகத்தில் பசால்லுக்கு அடங்காத ணசாகம் பதரிந்தது. பிச்மசக்காரியின் மூன்று வயதுக் குைந்மத ஏணதா ஒரு மநந்து ணபான பபாம்மமயுடன் ஆனந்தமாக விமளயாடிக் பகாண்டிருந்தது. அந்த ஓவியத்துக்கு விஷாலி ”இருணவறு உலகங்கள்” என்று மிகப் பபாருத்தமாகப் பபயர் மவத்திருந்தாள்.

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் நிமறய ரசித்து விட்டு மனதாரச் பசான்னான். “விஷாலி. மத்த எல்ல பபயிண்டிங்க்மஸவ்யும் விட இது எனக்கு பராம்பணவ பிடிச்சிருக்கு. அற்புதமா வமரஞ்சிருக்ணக. தமலப்பும் பிரமாதம். என் ஃப்ரண்ட் பாலாஜி பார்த்தா நீ என்ன ணரட் பசான்னாலும் தயங்காம வாங்கிட்டு ணபாவான்”

ப

விஷாலி முகத்தில் பதரிந்த சந்ணதாஷம் பார்க்க மணகஷிற்கு சகிக்கவில்மல. ஈஸ்வர் முதல் சந்திப்பிணலணய அவமள ஒருமமயில் அமைத்ததும் அவனுக்குப் பிடிக்கவில்மல. ”ரசிச்சது ணபாதும் பபட்ரூமம விட்டு பவளிணய வாடா” என்று மனதினுள் கத்தினான். ஈஸ்வர் இருபது நிமிடங்கள் கழித்து தான் பவளிணய வந்தான். பவளிணய வந்ததும் மணகஷ் பசான்னான். “சரி ஈஸ்வர் ணபாலாமா. எனக்கு பகாஞ்சம் ணவமல இருக்கு”

ஈஸ்வர் பசான்னான். “உனக்கு ணவமல இருந்தால் ணபாய்க்ணகா மணகஷ். நான் டாக்ஸி பிடிச்சு வீட்டுக்குப் ணபாயிக்கணறன். எனக்கு பதன்னரசு அங்கிள் கிட்ட நிமறய ணபச ணவண்டி இருக்கு...”

்

சாப்பிட்டுட்ணட

ம

“அப்படின்னா

ிய

பதன்னரசு பசான்னார். ணபாணயன், ஈஸ்வர்”

ச

மணகஷ் பசான்னான். “பாவம், விஷாலி சமமயமல முடிச்சாச்சு ணபால இருக்கு”

ரக

விஷாலி எச்சிமல விழுங்கினாள். மணகஷ் ணபச்மசக் ணகட்டு அவள் தங்கள் இருவருக்கு மட்டும் தான் சமமத்திருந்தாள்.

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் பசான்னான். “பரவாயில்மல. சாப்பாட்டுக்கு இன்பனாரு நாள் வர்ணறன். பகாஞ்ச ணநரம் ணபசிட்டு ணபாணறன். நீ ணபாய்க்ணகா மணகஷ்”

ப

‘இன்பனாரு நாள் சாப்பாட்டுக்கு வர்ணறன்’ என்று பசான்னது மணகஷ் வயிற்றில் புளிமயக் கமரத்தது. ’ணபாய்க்ணகா’ என்று பசான்னணதா அடி வயிற்றில் ஓங்கிக் குத்தியது ணபால் இருந்தது. தயங்கி விட்டு ஈஸ்வருக்காக சம்மதிப்பது ணபால் பசான்னான். ”பரவாயில்மல ஈஸ்வர். நான் அப்புறமா ணபாய் என் ணவமலமய பசய்துக்கணறன்....” “அப்படின்னா பரண்டு ணபரும் சாப்பிட்டுட்ணட ணபாங்கணளன். நான் ஒரு மணி ணநரத்துல பரடி பண்ணிடணறன்...” விஷாலி பசான்னாள்.

இன்பனாரு நாள் வரும் ணவமல இல்மல என்ற திருப்தியில் மணகஷ் ணவகமாக ஓணக பசான்னான். ஈஸ்வர் ”அப்படின்னா அத்மத கிட்ட சாப்பாட்டுக்கு வரமலன்னு பசால்லிடு மணகஷ். இல்மலன்னா நமக்காக காத்துகிட்டிருப்பாங்க பாவம்”

்

ிய

ம

மணகஷ் தமலயமசத்தான். விஷாலி சமமயலமறக்குப் ணபாக மணகஷ் பின் பதாடர்ந்தான். ஈஸ்வர் பதன்னரசுவிடம் அவருக்கும் அவன் தந்மதக்கும் இமடணய இருந்த நட்பு பற்றி அவரிடம் ணகட்க ஆரம்பித்தான்.

ரக

ச

சமமயலமறயில் மணகஷ் விஷாலி பசான்னாள். ”ஏய் நீ பசான்ன அளவுக்கு தமலக்கனம் எல்லாம் உன் கசினுக்கு இல்மலம்மா. நல்லா தான் பைகறார்...”

ரம (ன )்

அவன் இவன் என்று சற்று முன்பு வமர பசான்னவள் இப்ணபாது ’அவரு’க்கு மாறியதும், ஈஸ்வர் அவமள ஒருமமயிணலணய அமைத்துப் ணபசியதும், அவர்கள் ணபசிக் பகாண்டிருந்த ணபாபதல்லாம் அவர்கள் மற்றவர்கமள மறந்து ஒருவமர ஒருவர் பார்த்துக் பகாண்ட விதமும் மணகமஷ “ஏய் என்னங்கடி நடக்குது இங்ணக” என்று மனதினுள் பபாரும மவத்தது. இப்ணபாது தமலக்கனம் இல்மல என்று நற்சான்றுப் பத்திரம் ணவறு தருகிறாணள என்று நிமனத்தவனாய் பசான்னான். “நீ அவன் எங்க தாத்தா கிட்ட நடந்துக்கற விதத்மத பார்த்தால் இப்படி பசால்ல மாட்ணட”

ப

”ஓ... நீ அவர் கிட்ட இவர் நடந்துக்கற விதத்மத பவச்சு தான் பசான்னியா. அது அவர் இவணராட அப்பா கிட்ட நடந்துகிட்ட விதம் காரேமா இருக்கலாம். நீ என்னணவா பசால்லு மணகஷ். உன் தாத்தா இவணராட அப்பாமவ அந்த அளவுக்கு பவறுத்தது நியாயம்னு எனக்கும் படமல”

்

ிய

ம

மணகஷ் இவர்கள் ஈர்ப்மப தகுந்த சமயத்தில் புத்திசாலித்தனமாய் தான் பவட்டி விட ணவண்டும் என்று முடிவு பசய்தான். இப்ணபாது இவணளாடு ஒத்துப் ணபாய் பிற்பாடு சாமர்த்தியமாகத் தான் சாதிக்க ணவண்டும் என்று நிமனத்தவனாக பசான்னான். “நீ பசால்றதும் சரி தான் விஷாலி. என் அப்பா கிட்ட தாத்தா அப்படி நடந்துகிட்டா நானும் கூடத் தான் ணகாபமாய் நடந்துகிட்டு இருப்ணபன்...”

ரக

ச

உண்மமயில் அவன் அப்பாவிடம் அவன் தாத்தா அப்படி நடந்திருந்தால் அவருக்கு இரண்டு மடங்கு அப்பாமவத் தூற்றி தூரத்தில் மவத்திருப்பான் அவன். பேம் பசாத்து இந்த இரண்டும் உள்ள தாத்தாமவ அவன் எக்காலத்திலும் பமகத்துக் பகாள்ள மாட்டான் என்றாலும் அபதல்லாம் விஷாலிக்குத் பதரிய ணவண்டிய அவசியம் இல்மல என்று நிமனத்தான்.

ரம (ன )்

விஷாலி அவனிடம் எணதா ணபசிக் பகாண்ணட சமமக்க அவளுக்கு சின்ன சின்ன உதவிகள் பசய்து பகாண்டு மணகஷ் அங்ணகணய இருந்தான். அவள் அதிகம் ஈஸ்வர் பற்றிணய ணகள்விகள் ணகட்டாள். ஈஸ்வர் பற்றி ணபசிய ணபாபதல்லாம் முகத்தில் பதரிந்த பிரகாசம் மணகமஷ கண்டதுண்டமாக பவட்டிப் ணபாட்டது. அவன் பிறகு ணபசிய ணபாது ஈஸ்வமரப் பற்றி எந்தக் குமறயும் பசால்லவில்மல. அவன் அவர்களுக்குள் நிரந்தரமாக பவறுப்பு வர என்னபவல்லாம் பசய்யலாம் என்று ணயாசிக்க ஆரம்பித்தான்.

ப

விஷாலி சமமயமல முடித்து விட்டு பவளிணய வந்த ணபாது பதன்னரசு ஈஸ்வரிடம் பசால்லிக் பகாண்டு இருந்தார். “நான் உன் அப்பா மாதிரி ஈணகா இல்லாத ஒரு ஆமள இது வமரக்கும் பார்த்த்தில்மலன்னு பசால்லலாம் ஈஸ்வர். அவனுக்குப் பபருமமயா பசால்லிக்க எத்தமனணயா விஷயங்கள் இருந்துச்சு. ணவண்டிய

்

ம

அளவு பேம் இருந்துச்சு. படிப்புல அவன் அளவுக்கு சாதிச்சவங்க எங்க ஃப்ரண்ட்ஸ் சர்க்கில்ல யாருணம இல்மல. ஏன் அவன் சாதிச்சதுல கால் வாசி சாதிச்சவன் கூட இல்மலன்ணன பசால்லலாம். ஆனா அவன் ஒரு தடமவ கூட பபருமமயா பசால்லிகிட்டதில்மல. பிற்காலத்துல அவன் பபருமமயா பசால்லிகிட்டதுன்னு பசான்னா ஒன்ணன ஒண்ணு பசால்லலாம்....”

ிய

ஈஸ்வர் ஆச்சரியத்துடன் ணகட்டார். “எமதச் பசான்னார்?”

ரக

ச

“உன்மனப் பத்தி ணபசறப்ப மட்டும் தான் அவமனயும் அறியாமல் அவன் ணபச்சுல ஒரு பபருமிதம் பதரியும்.....”

ப

ரம (ன )்

ஒரு கேத்தில் கண்கள் நிமறந்து தடுமாறிய ஈஸ்வர் மறு கேம் தன்மன சுதாரித்துக் பகாண்டு பமல்ல ணபச்மச மாற்றினான். அந்த ஒரு கேம் விஷாலியின் மனதில் சாசுவதமாகத் தங்கி விட்டது. அவன் தந்மதக்கும் அவனுக்கும் இமடணய இருந்த அந்த பாசத்தின் ஆைம் அவள் மனமத இளக மவத்தது. அந்தக் கேம் அவன் தனித்தன்மமமய ணகாடிட்டுக் காட்டியதாக அவள் நிமனத்தாள். எமதயும் மிக ஆைமாய் உேர முடிந்த நுண்ணிய உேர்வுகள் மிக்க மனிதன் அவன் என்பதும் ஆனால் எப்ணபாதும் எல்லா உேர்வுகமளயும் கட்டுப்பாட்டுடன் மவத்துக் பகாள்ள முடிந்த மனிதன் என்பதும் பதளிவாக அவளுக்குத் பதரிந்தது. எத்தமன ணவகமாக தன்மனக் கட்டுப்படுத்திக் பகாள்கிறான் என்று மனதிற்குள் அவள் வியந்தாள். அவள் ஈஸ்வமரப் பார்த்த பார்மவமயப் பார்க்க சகிக்காமல் மணகஷ் கண்கமள மூடிக் பகாண்டான். சாப்பிடும் ணபாது ஈஸ்வர் விஷாலிமய நிமறய ணகள்விகள் ணகட்டான். அவளுமடய பபாழுது ணபாக்குகள், ஃணபஷன் டிமசன் நுணுக்கங்கள், அவள் படிக்கும் புத்தகங்கள் என்று ணகட்டுத் பதரிந்து

்

ிய

ம

பகாண்டான். அவள் பசால்லாத ஒரு விஷயத்மத பதன்னரசு பசான்னார். ”மாசம் ஒரு தடமவயாவது இவ முதிணயார் இல்லம், அனாமத இல்லம், மபத்தியக்கார ஆஸ்பத்திரின்னு ணபாயிடுவா. ஒரு நாள் முழுசும் அவங்கணளாட இருந்துட்டு வருவா. இவளால முடிஞ்ச சர்வீஸ் பசய்துட்டு வருவா... ஒரு பபயிண்டிங் வித்த காசு கிமடச்சா கண்டிப்பா இந்த மூணு இடத்துல ஒரு இடத்துக்குப் ணபாய் காமசயும் தந்துட்டு வருவா....”

ரக

ச

ஈஸ்வர் அவமளப் பார்த்த பார்மவயில் மதிப்பும், வியப்பும் இருந்தன. ”விஷாலி உனக்கு நாமளக்கு ணநரம் கிமடச்சா என்மன இதுல ஏதாவது இடத்துக்குக் கூட்டிகிட்டுப் ணபாறியா? ணநரமில்மலன்னா பரவாயில்மல. அட்ரஸ் பசான்னா நாணன ணபாய்க்குணவன்...” “இல்மல நாமளக்கு நான் ஃப்ரீ தான்”

ரம (ன )்

நரகம் என்ற நான்பகழுத்துக்கு அர்த்தம் அடுத்த இரண்டு மணி ணநரங்களில் முழுவதுமாக மணகஷ் அனுபவித்து உேர்ந்தான். நாமள ணபாகிற இடத்துக்கு இருவருணம அவமன அமைக்கவில்மல.... அவர்கள் ணசர்ந்ணத தனியாகப் ணபாகப் ணபாகிறார்கள்.... அவன் உள்ளுக்குள் ணமலும் பவந்து பபாசுங்கினான்.

ப

ஈஸ்வரும் விஷாலியும் ஒருவமர ஒருவர் பார்த்துக் பகாண்ட பார்மவயில் ஒருவித உஷ்ேம் பதரிந்ததாக அவனுக்குத் ணதான்றியது. சிறிய வயதில் இருந்ணத பைகியும் விஷாலியிடம் அவனால் ஏற்படுத்த முடியாத ஒரு ஈர்ப்மப சில மணி ணநரங்களிணலணய ஈஸ்வர் ஏற்படுத்தியது மனமத ரேமாக்கியது. அவளது ஈர்ப்புக்குக் காரேம் ஈஸ்வரின் அைகு அல்ல என்பமத மணகஷ் அறிவான். ஏபனன்றால் ஈஸ்வமர விட அைகான ஒரு இமளஞன் கல்லூரியில் விஷாலி பின்னாணலணய சில காலம்

்

ரக

ச

ிய

ம

சுற்றியும் அவள் அவமனக் கண்டு பகாள்ளவில்மல. அந்த இமளஞன் மாடலாகி பிரபலமாகி இப்ணபாது சினிமாவில் கூட நடித்துக் பகாண்டிருக்கிறான். அவமளக் கவர ணவறு ஏணதா ணதமவப்பட்டது. அது ஈஸ்வரிடம் இருந்தது ணபாலிருக்கிறது. ஈர்ப்பிலிருந்தும் ணமணல பசல்ல நிமறய உயர்ந்த குேங்கள் ணதமவப்பட்டன. துரதிர்ஷ்டவசமாய் ஈஸ்வரிடம் அபதல்லாம் இயல்பாகணவ இருந்தன... இவர்களுக்குள் விரிசமல ஏற்படுத்த ணவண்டுமானால் அந்த உயர்ந்த குேம் எல்லாம் நடிப்பு என்று அவமள நம்ப மவக்க ணவண்டும். ஏபனன்றால் அவள் எல்லாவற்மறயும் விட அதிகமாக தனிமனித நாேயத்மதயும், ஒழுக்கத்மதயும் முக்கியமாக நிமனப்பவள்..... மணகஷ் தீவிரமாக சிந்திக்க ஆரம்பித்தான்... **************

ரம (ன )்

எந்தக் ணகாயில் என்று கண்டுபிடித்தது பார்த்தசாரதியின் கீழ் ணவமல பார்க்கும் ஒரு ணபாலீஸ்காரர் தான். அவர் ஆன்மிக ஈடுபாடு அதிகம் உமடயவர். பக்தி சிரத்மதயுடன் ணகாயில் ணகாயிலாகப் ணபாபவர். “சீர்காழி சார். நான் அங்ணக மூணு தடமவ ணபாயிருக்ணகன். அந்தக் குளத்துக்குப் ணபர் பிரம்மதீர்த்தம். அந்த பிரம்மதீர்த்தக்கமரயில் தான் திருஞானசம்பந்தருக்கு பார்வதி ஞானப்பால் பகாடுத்தது..... அந்தக் ணகாயில்ல தான் திருஞானசம்பந்தர் ’ணதாடுமடய பசவியன்’ பாடினார்.....”

ப

அந்தக் கமதமயக் ணகட்கும் மனநிமலயில் பார்த்தசாரதி இல்மல. அந்த நபர் ணபசப் ணபச சீர்காழி ணபாலீஸ் ஸ்ணடஷனுக்குப் ணபான் பசய்தார். கிைவி பசான்ன அமடயாளங்களுடன் ஏதாவது ஒரு இமளஞன் இருக்கிறானா என்று பார்த்து வரச் பசான்னார். இருந்தால் அவமனப் பிடித்து மவக்கும் படியும் அவர் உடணனணய கிளம்பி வருவதாகவும் பசான்னார். ஆனால் உண்மமயில் ஈஸ்வர்

நம்பினாலும் அந்தக் கிைவி பசான்னதில் அவருக்குப் பபரிதாய் நம்பிக்மக இருக்கவில்மல.

்

ம

அவர் ணபான் பசய்து அமர மணி ணநரத்தில் ணபாலீஸார் சீர்காழி ணகாயிலில் இருந்தனர். அங்கிருந்தவர்கமள விசாரித்த ணபாது பசான்னார்கள்.

ரக

ச

ிய

“ஆமா சார்.... பத்து நாளா ஒரு இள வயசுப்மபயன் இங்ணக தான் இருந்தான். நாங்க ஆரம்பத்துல அவமனப் மபத்தியம்னு நிமனச்ணசாம்... ஆனா அவன் மபத்தியம் இல்மல சார். சுணலாகங்கள் எல்லாம் நல்லா பசால்றான்... பக்தியில முத்தின ஒரு மடப் ணபால தான் பதரிஞ்சுது. மந்திரங்கள் பசால்லிகிட்ணட இருப்பான்.... குளத்துல திடீர்னு குளிப்பான்.... சிவமனப் ணபாய் கும்பிடுவான்.... பமையபடி குளத்துப் படிக்கட்டுல வந்து உக்காந்துக்குவான்....”

ரம (ன )்

“ஆமாங்க... நீங்க பசான்ன மாதிரி மபயன் இங்ணக பகாஞ்ச நாளா இருந்தான். எங்ணகணயா பயந்து ணபான மாதிரி இருக்கு....அடிக்கடி நடுங்குவான்... ணகட்டா எந்தக் ணகள்விக்கும் பதில் பசால்ல மாட்டான். நம்மமளணய பவறிச்சுப் பார்ப்பான்... யார் பபத்த புள்மளணயா, எமதப் பார்த்து பயந்தாணனா... யார் கிட்டயும் எதுவும் ணகட்க மாட்டான். பகாடுத்தா பகாஞ்சம் சாப்பிடுவான்... ணகாயில் சாத்தறப்ப பவளிணய வாசல்லணய தங்கி இருப்பான். ணகாயில் திறந்தவுடணன உள்ணள வந்துடுவான். ணகாயில் குளத்துப்படியிணல உக்காந்திருந்தான்....”

ப

”ஐயா என்னடா இப்படி பசால்றாணளன்னு தப்பா நிமனக்காதீங்க. நான் இங்ணகணய பூ விக்கறவ தான். படிக்காதவ தான். ஆனா ஆளுக எப்படின்னு நான் கரிக்டா கண்டுபிடிச்சுடுணவன். அந்த மபயன் ணவற யாரும் இல்ல. திருஞானசம்பந்தணர தான்... இல்லாட்டி எதுக்கு வந்து அந்தப்படிக்கட்டுலணய

உட்காந்திருக்கணும்... ஒரு நாள் பரண்டு நாள் இல்ல. பத்து நாளா வந்து நல்லா பக்தியில உட்கார்ந்தப்பணவ நான் புரிஞ்சுகிட்ணடன்... தினம் சாமி கும்பிட்டுட்டு வர்றப்ப அவமரயும் கும்பிட்டு தான் வருணவன்....”

்

ரக

ச

ிய

ம

“இந்த பபாம்பிள அந்தப் மபயமனக் கும்பிட ஆரம்பிச்சவுடணன ணகாயிலுக்கு வர்ற பல ணபரும் அவமனக் கும்பிட ஆரம்பிச்சுட்டாங்க.... அந்தப் மபயன் என்னடான்னா ஆளுகமளப் பார்த்தாணல நடுங்கறான். இவங்க என்னடான்னா அமதப் பார்த்துட்டு அருள் வந்துட்டதா பசால்லி அக்கப்ணபார் பண்ணிட்டாங்க. நல்ல ணவமளயா ஒரு மணி ணநரத்துக்கு முன்னாடி தான் அந்தப் மபயமன கூட்டிகிட்டு ணபாயிட்டாங்க. இல்லாட்டி இந்தப்படிக்கட்டுலணய அவனுக்கு தனியா பூமையும் ஆரம்பிச்சிருப்பாங்க....”

ரம (ன )்

“அந்தப் மபயமனக் கூட்டிகிட்டு ணபானது யாருன்னா ணகட்கிறீங்க. மூணு ணபர் வந்தாங்க. அதுல ஒருத்தன் அவன் அண்ேனாம்...இன்பனாருத்தன் ப்ரண்டாம்... இன்பனாருத்தன் மாமனாம்.. மவட் இண்டிகா கார்ல வந்தாங்க. கார் நம்பர கவனிக்கல.... அவசர அவசரமா அவமனக் கூட்டிகிட்டு ணபானாங்க... இந்த பூக்காரி தான் பமனக்பகட்டு ணபாய் அட்ரஸ் ணகட்டிருக்கா. அவங்களும் பகாடுத்தாங்க ணபால இருக்கு. இன்னும் இவ அந்த விலாசத்துக்கு அடிக்கடி ணபாய் அவன் தான் ஞான சம்பந்தம்னு பசால்லி ரவுசு பண்ோம இருந்தா சரி...”

ப

ணபாலீஸார் பூக்காரியிடம் ணபாய் அந்த நபர்கள் தந்து விட்டுப் ணபான விலாசம் வாங்கினார்கள். அது கும்பணகாேத்து விலாசமாக இருந்தது. அது பபாய்யான விலாசம் என்று சிறிது ணநரத்தில் பதரிந்து விட்டது.

்

ம

எல்லா விவரங்களும் பார்த்தசாரதிக்கு சில மணி ணநரங்களில் விரிவாகத் பதரிவிக்கப் பட்டது. பார்த்தசாரதி திமகத்துப் ணபானார். கிைவி பசான்னது கற்பமன அல்ல என்பமதயும், ணபாலீஸார் ணபாவதற்கு ஒரு மணி ணநரம் முன்பு அந்த இமளஞமன சிலர் வந்து அவசர அவசரமாக அமைத்துப் ணபானமதயும் உடனடியாக ஜீரணிக்க அவரால் முடியவில்மல.

ரக

ச

அத்தியாயம் - 36

ிய

இந்த வைக்கில் அறிவுக்கு எட்டாத பலதும் சர்வ சகைமாக நடப்பது அவருக்கு தமலசுற்ற மவத்தது.

ரம (ன )்

அன்பறல்லாம் ஈஸ்வரின் நிமனவில் விஷாலிணய இருந்தாள். அவளுடன் இருந்த ணபாது அவமளப் பார்த்த அளவு அவனுக்கு சலிக்கவில்மல. அவன் இப்படி ஒரு உேர்மவ இது வமர உேர்ந்ததில்மல. விஷாலியிடம் விமட பபற்ற ணபாது நீண்டகாலம் பைகிப் பின் பிரிவது ணபால அவனுக்குத் ணதான்றியது. அவள் மீதிருந்த நிமனவுகளின் தாக்கத்தில் ஈஸ்வர் பக்கத்தில் இைவு வீட்டில் இருப்பது ணபால் இருந்த மணகஷின் முகபாவத்மதக் கவனிக்கவில்மல. அவன் என்மறக்குணம மணகமஷ நல்ல சந்ணதாஷமான மனநிமலயில் பார்க்காத காரேத்தால் அவனுமடய சவக்கமளக்குப் பிரத்திணயக அர்த்தத்மத அவன் உேரவில்மல.

ப

ஈஸ்வர் நிமறய அைகான பபண்கமளச் சந்தித்திருக்கிறான். ஒருசிலர் அவன் மீது விருப்பமும் பதரிவித்திருக்கிறார்கள். ஆனாலும் அவன் மனதில் யாரும் இடம் பிடித்ததில்மல. முதல் பார்மவயிணலணய காரேம் புரியாமல் சிலிர்க்க மவத்ததில்மல. விஷாலியுடன் பைகும் ணபாது ஒரு அைகான இமச,

்

ிய

ம

சுகமான பதன்றல், கவிமத ணபான்ற நளினம் – இது ணபால் எல்லாம் அவன் உேர்ந்தான். எல்லாவற்றிற்கும் ணமலாக அவளுமடய நல்ல மனது அவமன மிகவும் கவர்ந்தது. மிக நல்ல பபற்ணறாருக்குப் பிறந்து அவர்களால் வளர்க்கப் பட்ட அவன் அைகு, அறிவு, சாதமன, பசல்வம், புகழ் இமவ எல்லாவற்மறயும் விட மனிதனுக்கு முக்கியமானது அவன் நல்லவனாக இருப்பணத என்று நம்பினான். அதனால் அத்மத பசான்னது ணபால அவள் ஸ்பபஷல் தான் என்று நிமனத்தான். அவமனயும் அறியாமல் அடிக்கடி அவன் உதடுகள் ஒரு ஆங்கிலக் காதல் பாடமல முணுமுணுத்தன.

ரம (ன )்

ரக

ச

அவனிடம் ஏற்பட்டிருந்த மாற்றத்மத முதல் முதலில் கண்டுபிடித்தவள் ஆனந்தவல்லி தான். மற்றவர்கமளக் கூர்ந்து கவனித்து எமட ணபாடுவதில் வல்லவளான அவளுக்கு ஈஸ்வர் வந்ததில் இருந்து அவமனக் கவனிப்பமதத் தவிர ணவறு எந்த ணவமலயும் இல்லாததால் விஷாலி வீட்டில் இருந்து அவன் வந்த சிறிது ணநரத்திணலணய அது வமர இல்லாத ஒருவித சந்ணதாஷத்மத அவனிடம் பார்த்தாள். அவன் ஏணதா ஒரு பாடமல அடிக்கடி முணுமுணுக்க அவள் சந்ணதகம் உறுதியாயிற்று. “என்னடா பராம்ப சந்ணதாஷமாய் இருக்கிற மாதிரி இருக்கு”

கிைவியிடம் மிக ைாக்கிரமதயாக இருக்க ணவண்டும் ணபால் இருக்கிறணத என்று நிமனத்தவனாய் ஈஸ்வர் பசான்னான். “நான் எப்பவும் மாதிரி தாணன இருக்ணகன்”

ப

”இங்ணக வந்ததுல இருந்து இல்மலணயடா. காதலாடா?”

“பாடினா காதல்னு அர்த்தமா?”

நீ

பாடி

நான்

ணகட்டணத

்

ிய

”ஏன் அவங்களுக்பகல்லாம் என்ன குமறச்சல்...”

ம

“உன்மன மாதிரி கடுகடுன்னு இருக்கறவன் பாடினா அப்படித் தான் அர்த்தம். இந்தியாவில நீ எந்தப் பபாண்மேக் காதலிச்சாலும் பரவாயில்மல. ஒரு பவள்மளக்காரிமயணயா, ஒரு மசனாக்காரிமயணயா, ஒரு ஆப்பிரிக்காக்காரிமயணயா காதலிச்சு கல்யாேம் பசய்துக்கறமத விட ணதவமல.”

ரக

ச

“பபாறக்கற குைந்மத சுண்ோம்பு பவள்மளயிலணயா, சப்மப மூக்காணவா, கருகருன்ணனா பிறந்துடப் ணபாகுது....”

ரம (ன )்

இந்தப் பாட்டிக்கு என்ன ஆயிற்று என்பது ணபால அவன் கிண்டலாகப் பார்த்தான். குைந்மத பபற்றுக் பகாள்ளும் வமர கற்பமன பாய்ந்து விட்டணத என்று நிமனத்தான். “அப்புறம் எப்படி பிறக்கணும்.?..” ”எனக்கு உன்மன மாதிரிணய ஒரு குைந்மதமயப் பபத்துக் குடுடா. அது ணபாதும்” ”உங்க புருஷன் மாதிரிணய நானிருக்ணகன். என்மன மாதிரிணய என் குைந்மதயும் இருந்துட்டா இந்த வீட்டுல கார்பன் காப்பி நிமறய ஆயிடும்” என்று ஈஸ்வர் சிரித்தான்.

ப

”நான் என் குைந்மதகள்ல ஒண்ோவது பார்க்க அவர் மாதிரி ணவணும்னு நிமனச்ணசன். பிறந்தது ஒண்ணு கூட அவர் மாதிரி இல்மல. ணபரனும் அப்படி அமமயில. பகாள்ளுப்ணபரன் நீ அப்படி இருக்கிணற. ஆனா சின்னதுல இருந்து உன்மனப் பார்க்க குடுத்து

மவக்கல. எனக்கு சின்னக் குைந்மதயில இருந்து பார்க்கணும்னு ஆமசயா இருக்குடா” ஆனந்தவல்லி ஆத்மார்த்தமாகச் பசான்னாள்.

்

ம

”என்னணவா நான் கல்யாேம் பசய்துட்டு இங்ணகணய பசட்டில் ஆயிடுணவன்கிற மாதிரி ணபசறீங்க”

ிய

”நீ அபமரிக்காவுக்கு ணபானா நானும் அங்ணகணய வந்துடணறன். எனக்கு எங்ணகயானா என்ன?”

ரம (ன )்

ரக

ச

ஈஸ்வருக்கு ஒரு கேம் அவள் பசான்னபதல்லாம் மனம் பநகிை மவத்தது. ஆனால் பவளிணய காட்டிக் பகாள்ளாமல் “ஐணயா, இங்ணகணய கண்மேக் கட்டுது. அங்ணகயுமா?” என்று பசால்லியவன் இடத்மதக் காலி பசய்தான். அங்ணக ணமலும் இருந்தால் அவன் காதலிப்பது யாமர என்று பமல்ல அவள் ணகட்க ஆரம்பித்தாலும் ஆரம்பிக்கலாம் என்ற பயம் அவமன முக்கியமாகப் பிடித்துக் பகாண்டது.

அவர்கள் ணபசுவமதக் ணகட்டுக் பகாண்டு இருந்த மணகஷ் மனதினுள் எரிமமலணய பவடித்து விட்டது. அவன் காதலிமய ஒணர நாளில் ஈஸ்வர் மாற்றியதுமில்லாமல் குைந்மத பபற்றுக் பகாள்வது வமர நிமனக்க ஆரம்பித்தால் அவனுக்கு எப்படி இருக்கும்?

ப

மறுநாள் ஈஸ்வர் மீனாட்சியின் காரில் தனியாகணவ விஷாலி வீட்டுக்குச் பசன்றான். ணபாகும் ணபாது அவன் மணகமஷ வருகிறாயா என்று கூடக் ணகட்கவில்மல. விஷாலியும் மணகஷிடம் ணபானில் கூட எதுவும் ணகட்கவில்மல. அவர்கள் தனியாகச் பசல்வது அவனுக்கு ணவறு சில கற்பமன பயங்கமள ணவறு ஏற்படுத்தியது. ணபச்சு மட்டுமல்லாமல் ணவறு ஏதாவது அவர்களுக்குள் நிகழ்ந்து விடுணமா என்று பயந்தான். விஷாலி அந்த மாதிரி பபண் அல்ல. ஆனால்

்

ம

ஈஸ்வமர அவனால் நம்ப முடியவில்மல. அவன் அவமள ஹிப்னாடிசம் மாதிரி ஏதாவது பசய்து வரம்புகமள மீறி விடுவாணனா? அபமரிக்காவில் பிறந்து வளர்ந்தவனுக்கு இது பபரிய விஷயமாகத் பதரியாது. ணமலும் அவன் அைகாய் ணவறு இருக்கிறான், அவளும் அவனிடம் மயங்கிப் ணபாயிருக்கிறாள்.... மணகஷிற்கு இருப்பு பகாள்ளவில்மல....

ரக

ச

ிய

ஈஸ்வர் விஷாலி வீட்டுக்குப் ணபாவதற்கு முன் ஒரு ஃணபாட்ணடா ஸ்டூடிணயாவுக்குப் ணபாய் தன் பபற்ணறாரின் புமகப்படத்மத பபரிதாய் ணலமிணனட் பசய்து தரக் பகாடுத்து விட்டுச் பசன்றான். மாமலணய ணவண்டுபமன்று பசால்லி, கண்டிப்பாகக் கிமடத்து விடும் என்ற உத்திரவாதம் வாங்கிக் பகாண்டு தான் கிளம்பினான்.

ரம (ன )்

வீட்டில் பதன்னரசு ஏணதா ணவமலயாக பவளிணய ணபாயிருந்தார். விஷாலி ஈஸ்வருக்காக இனம் புரியாத பரபரப்பான ஆவலுடன் காத்திருந்தாள். வைக்கமாக ணதாற்றத்திற்கு அதிக முக்கியத்துவம் தராதவள் இன்று கண்ோடி முன் நிமறய ணநரம் இருந்தாள். அவன் கார் ஹார்ன் சத்தம் ணகட்ட ணபாது அவள் இதயம் அநியாயத்திற்குப் படபடத்தது. “என்ன ஆச்சு எனக்கு. டீன் ஏஜ் பபாண்ணு மாதிரி நடந்துக்கணறன்” என்று தன்மனத் தாணன ணகாபித்துக் பகாண்டு பரபரப்பு, படபடப்பு இரண்மடயும் அடக்கிக் பகாண்டு அவள் பவளிணய வந்து ஈஸ்வமர வரணவற்றாள்.

ப

அவமளப் பிரிந்து ஒரு நாள் கூட முழுமமயாக முடியவில்மல என்றாலும் அவனுக்கும் அவமளப் பார்த்த ணபாது நீண்ட காலம் பிரிந்து பின் சந்திப்பது ணபால மனம் குைந்மத ணபால குதூகலித்தது. இன்று அவள் அைகு ணமலும் கூடி இருப்பது ணபால் பட்டது. பார்த்துக் பகாண்ணட இருக்கலாம் என்று ணதான்றியது.

இருவரும் ஒருவமர ஒருவர் பார்த்துக் பகாண்டு சிறிது ணநரம் நின்றார்கள். அந்த பமௌனம் நிமறய ணபசியது. மனங்கள் ணநரடியாகப் ணபசும் ணபாது வார்த்மதகள் அனாவசியம் தாணன?

்

ம

”எங்ணக ணபாகலாம் விஷாலி?”

ிய

”அன்பாலயம்கிற அனாமத ஆஸ்ரமத்திற்குப் ணபான் பசஞ்சு நாம வர்றதா பசால்லி இருக்ணகன்”

ச

“அங்ணக எத்தமன குைந்மதகள் இருப்பாங்க விஷாலி?”

தர

ஏதாவது

கிஃப்ட்

வாங்கிட்டு

ரம (ன )்

“அவங்களுக்குத் ணபாகலாமா?”

ரக

“இருபத்தி ஒரு குைந்மதகள் இருக்காங்க”

ப

ஒரு கமடயில் அந்த அனாமதக் குைந்மதகளுக்குப் பரிசுகள் ணதர்ந்பதடுக்கும் ணபாது தான் அன்மறய தினம் அவனுமடய அப்பாவின் இறந்த நாள் என்று அவளிடம் பதரிவித்தான். பசால்லும் ணபாணத அவன் முகத்தில் ணலசாக ணசாகம் பரவியது. அவனது அைகான முகத்தில் ணசாகம் பரவுவமத அவளால் பார்க்க முடியவில்மல. அந்த நிமனவு நாமள நல்ல தர்ம காரியங்களில் பசலவழிக்கும் அவன் நல்ல மனது அவளுக்குப் பிடித்திருந்தது. ணயாசித்துப் பார்த்தால் அவனிடம் பிடிக்காத விஷயணம அவளுக்கு இருக்கவில்மல... தந்மதயின் நிமனவில் ஆழ்ந்த அவமன ஆறுதல் படுத்தும் விதமாக அவன் ணதாமள அவள் பதாட்டாள். அவளுமடய

புரிதலிலும், கரிசனத்திலும் மனம் பநகிழ்ந்தவனாய் அவள் மகமய அழுத்தி பமௌனமாக அவன் நன்றி பசான்னான்.

்

ிய

ம

அன்பாலயம் என்ற அந்த அனாமத இல்லத்தின் பமயின் ணகட்மடக் கடந்தவுடன் வலது புறம் ஒரு அரசமரத்தின் அடியில் ஒரு வினாயகர் சிமல இருந்தது. விஷாலி ஒரு நிமிடம் நின்று அந்த வினாயகமர வேங்கி விட்டு ஈஸ்வமர இல்லத்துக்குள் அமைத்துச் பசன்றாள்.

ரம (ன )்

ரக

ச

மூன்று வயதிலிருந்து பதினான்கு வயது வமர 21 குைந்மதகள் இருந்தார்கள். விஷாலி அடிக்கடி அங்ணக ணபாகிறவளாக இருந்ததால் குைந்மதகள் முகமலர்ச்சிணயாடு அவமள சூழ்ந்து பகாண்டார்கள். ஈஸ்வமர அந்தக் குைந்மதகளுக்கு அறிமுகப்படுத்திய ணபாது ஒரு ஏழு வயது சிறுவன் ணகட்டான். “ஆண்ட்டி, இது தான் நீங்க கல்யாேம் பசய்துக்கப்ணபாற அங்கிலா?”

ப

அவன் எதனால் அப்படிக் ணகட்டான் என்று பதரியவில்மல. விஷாலியின் முகம் சிவந்தது. ஈஸ்வர் அவள் பவட்கத்மத மனதினுள் ரசித்தான். அதற்குப் பதில் எதுவும் பசால்லாமல் விஷாலி ணபச்மச மாற்றினாள். அவள் இதற்கு முன் மணகணஷாடு சில முமற வந்திருக்கிறாள். மணகஷிற்கு இது ணபான்ற இடங்களுக்கு வருவது பாவற்காமய பச்மசயாகச் சாப்பிடச் பசால்வது ணபாலத் தான் என்றாலும் அவளுக்காக ஆர்வத்துடன் வருவது ணபால் நடிப்பான். அங்ணக இருக்கின்ற ஒவ்பவாரு பநாடியும் ஒவ்பவாரு யுகமாய் நகரும்... ஆனால் ஈஸ்வர் அங்கிருந்த குைந்மதகளுடன் ணசர்ந்து மிக சந்ணதாஷமாக இருந்தான். பரிசுப் பபாருள்கமள வாங்கும் ணபாது அவர்கள் முகத்தில் பதரிந்த அளவற்ற மகிழ்ச்சி அவன் மனமத

பநகிை மவத்தது. அவர்களுடன் ணபசினான், விமளயாடினான், பாடினான்.... அவன் சிறிதும் கர்வம் இல்லாமல், அவர்களுடன் ஒன்றிப் ணபான விதம் விஷாலிமய வியக்க மவத்தது..... **************

்

ிய

ம

குருஜி காமலயில் ஒன்பது மணிக்கு சிவலிங்கத்மத தரிசிக்க வருகிறார் என்பதால் கேபதிமய அங்கிருந்து கிளப்பி மாமல வமர அப்புறப்படுத்தி மவப்பது என்பது முடிபவடுக்கப் பட்டது. முந்திய தினம் இரணவ கேபதியிடம் வந்து ஒருவன் பசான்னான்.

ரக

ச

“நாமளக்குக் காமலல பூமை முடிந்த பிறகு பரடியா இருங்க. நூறு மமல் தூரத்துல ஒரு சக்தி வாய்ந்த பஞ்சமுக ஆஞ்சணனயர் ணகாயில் இருக்கு. அங்ணக உங்கமளக் கூட்டிகிட்டு ணபாக குருஜி பசால்லி இருக்கார்”

ரம (ன )்

கேபதி ஆச்சரியத்துடன் ணகட்டான். “ஏன்?”

”வந்ததுல இருந்து நீங்க ஒணர இடத்துல இருக்கறதால ணபாரடிச்சுப் ணபாய் இருக்கும்னு நிமனச்சு பசால்றார்” “உங்களுக்கு எதுக்கு சிரமம். எனக்கு ணபாரடிக்கமல. அதான் கூட சிவன் இருக்காணர”

ப

சிவமன நிைமான ஒரு ஆள் ணபாலப் ணபசும் கேபதிமயத் திமகப்புடன் பார்த்தவன் பசான்னான். ”குருஜி பசான்னதுக்கப்புறம் தட்ட முடியாது. நீங்க காமலயில சீக்கிரம் பூமைமய முடிச்சுட்டு பரடியா இருங்க” ”எத்தமன மணிக்கு பஸ்ஸு?”

“பஸ்ஸா? குருஜி உங்கமள ஏ.சி.கார்ல கூட்டிகிட்டு ணபாகச் பசால்லி இருக்கார்”

்

திக்குமுக்காடிப்

ம

குருஜியின் அன்பு மமையில் கேபதி ணபானான். ”இந்த ஏமைக்கு எதுக்கு ஏ.சி. கார்.....”

ச

ிய

ஏணதா ஒரு ணவற்றுக் கிரகவாசி ணபால கேபதிமயப் பார்த்து விட்டு மீதிப் ணபச்மசக் ணகட்க நிற்காமல் அவன் ணபாய் விட்டான்.

ரக

மறு நாள் சிவனுக்குப் பூமை பசய்து விட்டு கேபதி சிவனிடம் விமட பபற்றுக் பகாண்டான். “சரி, நான் பஞ்சமுக ஆஞ்சணநயமர தரிசனம் பசஞ்சுட்டு வந்துடணறன். சாயங்கால பூமைக்குள்ணள வந்துடணறன்... வரட்டுமா?”

ரம (ன )்

கார் டிமரவரிடம் ஒணர ஒரு விஷயத்மத திருப்பித் திருப்பி பசால்லி இருந்தார்கள். பஞ்சமுக ஆஞ்சணநயர் ணகாயில் மட்டுமல்லாமல் வழியில் இருக்கும் மற்ற ணகாயில்களுக்கும் கேபதிமய அமைத்துப் ணபாய் வரும்படியும், எந்தக் காரேத்மதக் பகாண்டும் மாமல ஐந்து மணிக்கு முன் ணவதபாடசாமலக்கு கேபதிமய அமைத்து வந்து விடக்கூடாது என்றும் பசால்லி இருந்தார்கள்.

ப

ஏ.சி காரில் ணபாகும் ணபாது கேபதி தன் தாமய நிமனத்துக் பகாண்டான். “பாவம் அம்மாவும் இப்ப கூட இருந்திருந்தா சந்ணதாஷப்பட்டிருப்பா. அவ இது வமரக்கும் கார்ல ணபானணத இல்மல. அதுவும் ஏ.சி கார்ல எல்லாம் ணபானணத இல்ல. எப்பவாவது ஒரு தடமவ மகக்காசு ணபாட்டாவது இப்படி எங்ணகயாவது கூட்டிகிட்டுப் ணபாகணும். பாவம் கஷ்டத்துலணய அவ

காலம் ணபாயிடுச்சு.... என்மன மாதிரி இல்லாம நல்ல புத்திசாலியாய் ஒரு பிள்மளய பபத்திருந்தா நல்லா இருந்திருப்பாணளா என்னணவா!”

்

ிய

ம

காரில் அவன் தூங்கிப் ணபானான். திடீபரன்று கார் நிற்க விழித்துக் பகாண்டான். ”அதுக்குள்ள பஞ்சமுக ஆஞ்சணநயர் ணகாயில் வந்துருச்சா?”

ரக

ச

”இல்மல சாமி. கார் ரிப்ணபர் ஆயிடுச்சு” என்ற டிமரவர் கீணை இறங்கி காமர பரிணசாதமன பசய்தான்... பிறகு வழிப்ணபாக்கர் சிலரிடம் பக்கத்தில் வர்க்ஷாப் எங்ணக இருக்கிறது என்று விசாரித்து விட்டு வந்தான்.

ரம (ன )்

”சாமி, பரண்டு மமல் தூரத்துல ஒரு வர்க்ஷாப் இருக்காம்... நான் ஆட்ணடால ணபாய் அந்த பமக்கானிக்க கூட்டிகிட்டு வர்ணறன். பவய்ட் பண்றீங்களா?” கேபதி தமலயமசத்தான். ’ஆஞ்சணநயமர நான் அதிகமா கும்பிட்டதில்மல. அதனால நான் அங்ணக வர்றது அவருக்குப் பிடிக்கமலணயா?’ என்ற சந்ணதகம் அவனுக்கு வந்தது.

ப

டிமரவர் ஆட்ணடாவுக்காக காத்திருக்மகயில் கேபதி கார் ைன்னல் வழிணய பார்த்தான். அருகில் “அன்பாலயம்” என்ற பபயர்ப்பலமகயுடன் ஒரு கட்டிடம் இருந்தது. அந்தக் கட்டிடத்தின் முன் ணவபறாரு கார் நின்றிருந்தது. ணகட் சிறிது திறந்திருந்தது. திறந்திருந்த ணகட் வழிணய ஒரு அரசமரத்தடி பிள்மளயாரும் பதரியணவ கேபதி புன்னமகத்தான்.

அந்த டிமரவமரக் கூப்பிட்டு பசான்னான். ”நீங்க ணபாய்ட்டு வாங்க. நான் அந்த பிள்மளயார் பக்கத்துல உட்கார்ந்திருக்ணகன்...”

்

ம

டிமரவரும் அந்தப் பிள்மளயாமரக் கவனித்து விட்டு “சரி சாமி” என்றான்.

ச

ிய

அவன் ஆட்ணடா கிமடத்து அதில் ஏறிப் ணபாக கேபதி அந்த ணகட்மடத் தாண்டி உள்ணள ணபாய் பிள்மளயாமரப் புன்னமகயுடன் பநருங்கினான். ’அசப்புல என்ணனாட பிள்மளயார் மாதிரிணய இருக்கார். பாவம் இவரும் தனியா தான் உக்காந்திருக்கார்...”

ரக

அத்தியாயம் - 37

ப

ரம (ன )்

அந்த அனாமதக் குைந்மதகளுடன் ணநரம் ணபாவணத பதரியாமல் விமளயாடிக் பகாண்டிருந்த ஈஸ்வர் தற்பசயலாகத் தான் ைன்னல் வழியாக அந்த நபமரப் பார்த்தான். ஐந்தடிக்கும் குமறவான உயரம், குடுமி, ணவட்டிமயக் கச்மச கட்டி ணதாளில் ஒரு துண்டு ணபாட்டுக்பகாண்டு பிள்மளயார் சிமலக்குப் பக்கத்தில் உட்கார்ந்து பகாண்டு இருக்கும் அந்த நபர் ஏணதா மந்திரம் பசால்லிக் பகாண்டிருப்பது ணபாலத் தான் ஆரம்பத்தில் அவனுக்குத் ணதான்றியது. ஆனால் அந்த நபரின் முகத்தில் பதரிந்த சிரிப்பும், மகமய ஆட்டிய விதமும் அது மந்திரம் பசால்வதல்ல, எமதணயா ணபசிக் பகாண்டு இருப்பது என்று பின்பு தான் அவனுக்குப் புரிய மவத்தது. அன்பாலயம் நிர்வாகிமய அமைத்து ஈஸ்வர் ணகட்டான். “அது யார்? அந்த வினாயகருக்குப் பூமை பசய்பவரா?”

அவர் ைன்னல் வழியாகப் பார்த்து விட்டு பசான்னார். “யார்னு பதரியமலணய. பிள்மளயாருக்கு பூமை பசய்ய இங்ணக ஆள் எல்லாம் இல்மல. எங்கள்லணய யாராவது ஒருவர் பூமை பசய்ணவாம் அவ்வளவு தான்...”

்

ிய

ம

விஷாலியும் ைன்னல் வழிணய எட்டிப் பார்த்தாள். அவளுக்கும் அந்தக் காட்சி வித்தியாசமாக இருந்தது. சிறிது கவனித்து விட்டுப் புன்னமகயுடன் பசான்னாள். ”வினாயகருக்கு ஃப்ரண்ட் ணபால இருக்கு. ஏணதா ஆள் கிட்ட ணபசற மாதிரிணய ணபசறார்”.

ரக

ச

ஈஸ்வருக்கு ஏணனா அந்த நபரிடம் பசன்று ணபசத் ணதான்றியது. அவன் பவளிணய வர விஷாலியும், நிர்வாகியும் கூட பவளிணய வந்தார்கள். அவர்கமளத் பதாடர்ந்து சில பிள்மளகளும் பவளிணய வந்தார்கள்.

ரம (ன )்

தனித்து ’ணபார’டித்துப் ணபாய் உட்கார்ந்திருந்த பிள்மளயாருக்குப் ணபச்சுத் துமே ணபால உட்கார்ந்திருந்த கேபதி திடீர் என்று ஆட்கள் வருவமதப் பார்க்கணவ அவசர அவசரமாக எழுந்து நின்றான். கட்டிட உரிமமயாளர்களிடம் அனுமதி வாங்கிக் பகாள்ளாமல் உள்ணள வந்ததற்கு அவர்கள் ணகாபித்துக் பகாள்வார்கணளா என்ற பயம் அவனுக்குள் எழுந்தது.

ப

கேபதி உடணன மன்னிப்பு ணகட்டுக் பகாண்டான். “மன்னிச்சுக்ணகாங்க. நான் இந்த வழியா கார்ல பிரயாேம் பசய்துகிட்டு இருந்ணதன். இங்ணக வர்றப்ப கார் ரிப்ணபர் ஆயிடுச்சு. பமக்கானிக்மக கூட்டிகிட்டு வர டிமரவர் ணபாயிருக்கான். பிள்மளயாமரப் பார்த்தவுடணன சும்மா கார்ல தனியா உட்கார்றதுக்குப் பதிலா இவர் கூடயாவது ணபசிகிட்டு இருக்கலாணமன்னு இங்ணக வந்ணதன். அவ்வளவு தான்...”

்

ிய

ம

’கார்ல தனியா உட்கார்றதுக்குப் பதிலா இவர் கூடயாவது ணபசிகிட்டு இருக்கலாணமன்னு இங்ணக வந்ணதன்’ என்ற வார்த்மதகள் ஈஸ்வமர மிகவும் கவர்ந்தன. இமறவனுடன் ணபச முடிந்த ஆட்கமள அவன் இது வமர பார்த்தது இல்மல. பசான்னவனின் முகத்தில் பதரிந்த பவகுளித் தனமும், ணபச்சில் பதரிந்த கள்ளங்கபடமற்ற தன்மமயும் நிைமாகணவ அவனால் இமறவனுடன் ணபச முடியும் என்ற எண்ேத்மத ஈஸ்வர் மனதில் ஏற்படுத்தின.

ரக

ச

ஈஸ்வர் ணகட் வழியாகப் பார்த்த ணபாது அவன் கார் அருணக இன்பனாரு கார் இருப்பது பதரிந்தது. புன்னமகயுடன் கேபதியிடம் அவன் ணகட்டான். “இது தான் உங்க காரா?”

ரம (ன )்

கேபதி கலகலபவன சிரித்தான். “என் கிட்ட கார் எல்லாம் இல்ல. கடவுள் தந்த கால் மட்டும் தான் இருக்கு. இது ஒரு புண்ணியவான் தந்து ஒரு ணகாயிலுக்குப் ணபாயிட்டு வர அனுப்பினது.... என்னணவா ரிப்ணபராயிடுச்சு...” ’கடவுள் தந்த கால் மட்டும் தான் இருக்கு’ என்று தன் வறுமமமய எந்தத் தயக்கமும் இல்லாமல் சிரித்தபடி பசான்ன கேபதிமய ஈஸ்வருக்குப் பிடித்துப் ணபாயிற்று. இல்லாமமமய இப்படிச் பசால்ல எத்தமன ணபரால் முடியும்?

ப

கேபதிக்கு ஈஸ்வமரயும், விஷாலிமயயும் பார்த்த ணபாது சினிமா நடிகர்கள் ணபாலத் ணதான்றியது. “நீங்க சினிமாக்காரங்களா?” என்று ஈஸ்வரிடம் ணகட்டான். இல்மல என்று சிரித்துக் பகாண்ணட பசான்ன ஈஸ்வர் தங்கமள அறிமுகப்படுத்திக் பகாண்டான். “நான் ஈஸ்வர். அபமரிக்கால

இருக்ணகன். மணனாதத்துவ துமறயில் உதவிப் ணபராசிரியராய் இருக்ணகன். இவங்க விஷாலி. ஃணபஷன் டிமசனராய் இருக்காங்க. சமூக ணசவகியும் கூட... நீங்க?”

்

ச

“தாத்தான்னு பசால்லுங்க”

ிய

“அப்பாணவாட அப்பா இருக்கார்....”

ம

”நான் கேபதி. ஒரு கிராமத்துல சின்ன பிள்மளயார் ணகாயில்ல பூசாரியா இருக்ணகன்... உங்களுக்கு இந்தியால யார் இருக்காங்க?”

ரக

ஈஸ்வர் பசால்லவில்மல. ணபச்சுக்காகக் கூட பரணமஸ்வரமன தாத்தா என்று அவன் அமைக்காதமத விஷாலி கவனித்தாள். இவமன விணராதித்துக் பகாண்டால் அவ்வளவு சீக்கிரம் மன்னித்து விட மாட்டான் என்பது புரிந்தது.

ரம (ன )்

”நீங்க எந்தக் ணகாயிலுக்குப் ணபாய்ட்டு வரக் கிளம்பினீங்க?” என்று ஈஸ்வர் ணபச்மச மாற்றினான்.

ப

“பஞ்சமுக ஆஞ்சணநயர் ணகாயில் ஒண்ணு நூறு மமல் பதாமலவுல இருக்கு. அங்ணக ணபாகத் தான் கிளம்பிணனாம். என்மன தற்காலிகமா ணவபறாரு இடத்துல பூமை பசய்யக் கூப்பிட்டாங்கன்னு அங்ணக தான் இப்ப பூமை பசய்துகிட்டு இருக்ணகன்.... என் பிள்மளயாரும் இப்படித் தான் லட்சேமா இருப்பார்... இவமரப் பார்த்தவுடணன அவர் ஞாபகம் எனக்கு வந்துடுச்சு...” பசால்லும் ணபாணத கேபதி குரலில் ஏக்கம் பதரிந்தது. ஈஸ்வர் கேபதியின் பாசத்மத ரசித்தான். இந்தக்காலத்தில் கடவுள் ணகாரிக்மககமள நிமறணவற்றும் சக்தியாகத் தான்

்

ம

பார்க்கப்படுகிறார் என்பமத அவன் அறிவான். அவர் இப்படி ணநசிக்கப்படுவது அபூர்வம் தான். அந்தப் பிள்மளயார் மிகவும் பகாடுத்து மவத்தவர் என்று புன்னமகயுடன் நிமனத்தவனாய் ணகட்டான். “நீங்க இப்ப பூமை பசய்யப் ணபானதும் பிள்மளயாருக்குத் தானா?”

ிய

“இல்மல.. அவணராட அப்பாவுக்கு... அவரும் நல்ல மாதிரி...”

ரக

ச

ஈஸ்வர் புன்னமக ணமலும் விரிந்தது. கேபதிக்கு குருஜி ரகசியம் காக்கச் பசான்னது நிமனவுக்கு வர ணமற்பகாண்டு தகவல்கமள இத்தமன ணபர் மத்தியில் பசால்ல ணவண்டாம் என்று ணதான்றியது. அவன் அன்பாலயம் பற்றி விசாரித்தான். அது அனாமத ஆசிரமம் என்பமதயும் ஈஸ்வர் பின்னால் நின்று பகாண்டிருந்தவர்கள் எல்லாம் அனாமதக் குைந்மதகள் என்பது பதரிந்த ணபாது அவன் கண்களில் நீர் ணகார்த்தது.

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் அந்த விழிகளின் ஈரத்மதக் கவனித்தான். அவனுக்கு கேபதிமய ணமலும் அதிகமாக பிடித்தது. இன்மறய உலகத்தின் சுயநலம், ணபராமச, அலட்சியம் ணபான்றமவகளின் தாக்கம் சிறிதும் இல்லாமல் இத்தமன பவள்ளந்தியாக ஒரு மனிதன் இருக்க முடிவது சாத்தியம் இல்மல என்று அவனுக்குத் ணதான்றியது.

ப

அன்பாலயம் நிர்வாகியும் கேபதியால் கவரப்பட்டார். அவர் கேபதிமய உள்ணள அமைக்க கேபதியும் அவர்களுடன் உள்ணள ணபானான். சிறிது ணநரத்திணலணய ஈஸ்வரும், அவனும் மனதளவில் மிக பநருங்கி விட்டார்கள். கேபதி ஈஸ்வமர அண்ோ என்று பாசத்ணதாடு அமைக்க ஆரம்பித்து விட ஈஸ்வரும் ஏணதா பூர்வ பைன்மத் பதாடர்பு அவனுடன் இருக்க ணவண்டும் என்று நிமனக்க ஆரம்பித்தான். அவனும் கேபதிமய ஒருமமயில் அமைக்க ஆரம்பித்தான்.

்

எத்தமன

ச

”நீங்க

நாள்

ரக

கேபதி அவனிடம் ணகட்டான். இந்தியால இருப்பீங்க அண்ோ?”

ிய

ம

ணபச்சின் ணபாது கேபதியின் குடும்ப சூழ்நிமலகளும் பதரியவர ஈஸ்வருக்கு அப்பாவின் நிமனவு நாளில் அவனுக்கு ஏதாவது நல்லதாய் வாங்கித் தர ணவண்டும் என்று ணதான்றியது. அன்பாலயத்தின் எதிரிணலணய ஒரு ைவுளிக் கமட இருந்தமதப் பார்த்தது ஈஸ்வருக்கு நிமனவு வந்தது. ஆனால் அவன் தவறாக நிமனத்துக் பகாள்வாணனா என்ற தயக்கமும் அவனுக்கு இருந்தது. அனாமதகளுக்கு இமேயாக நிமனப்பதாக அவன் மனம் சங்கடமமடந்து விடக் கூடாது என்று ஈஸ்வர் நிமனத்தான்....

“ஒரு மாச லீவுல வந்திருக்ணகன் கேபதி. அதுக்குள்ணள ணபாயாகணும்...”

ரம (ன )்

”முடிஞ்சா எங்க கிராமத்துக்கு ஒரு தடமவ வாங்க. எங்க பிள்மளயாமரப் பாத்துட்டுப் ணபாங்க. எங்க கிராமம் பராம்ப தூரம் இல்மல. பக்கம் தான். அதுவும் உங்க மாதிரி கார் இருக்கிறவங்களுக்கு வர்றது கஷ்டணம இல்மல.”

ப

ஈஸ்வர் புன்னமகத்தான். ”மடம் கிமடக்கிறது கஷ்டம் கேபதி. பார்க்கிணறன். ஒரு ணவமள உன்மன மறுபடி சந்திக்க முடியாமயும் ணபாகலாம். என் ஞாபகார்த்தமா உனக்கு ஏதாவது வாங்கிக் பகாடுத்தா தப்பா நிமனக்க மாட்டிணய கேபதி...” ”உங்க அன்ணப ணபாதும்ோ. நான் ஞாபகார்த்தமா அமதணய வச்சுக்குணவன். ணவற ஒண்ணும் ணவண்டாம்...”

”ஒரு அண்ோ தம்பிக்கு எதாவது வாங்கிக் பகாடுக்கணும்னு நிமனக்கிறது தப்பா கேபதி. நீ ணவண்டாம்னு பசால்லறமதப் பார்த்தா என்மன ணவற மனுஷனா நிமனக்கிற மாதிரியல்ல ணதாணுது...”

்

ிய

ம

கேபதிக்கு என்ன பசால்வது என்று பதரியவில்மல. அவன் தர்மசங்கடத்துடன் ஈஸ்வமரப் பார்த்தான்.

ச

ஈஸ்வர் பதாடர்ந்து ணகட்டான். “டிரஸ் வாங்கித் தரட்டா. எதிரிணலணய ஒரு ைவுளிக்கமட இருக்கு.”

ரக

”டிரஸ் எல்லாம் எதுக்குண்ோ. என் கிட்ட ணதமவயான அளவு இருக்கு. நாலு ணவஷ்டி நாலு துண்டு இருக்கு. அதுக்கும் ணமல என்ன ணவண்டும் பசால்லுங்க பார்க்கலாம்... சட்மட நான் ணபாட்டுக்கறணத அபூர்வம்...”

ரம (ன )்

’நாலு ணவஷ்டி நாலு துண்டு’ என்பணத அதிகம் என்பது ணபாலப் ணபசிய கேபதிமய அதிசயப் பிறவிமயப் பார்ப்பது ணபால விஷாலி பார்த்தாள். ஈஸ்வர் விடாப்பிடியாக கேபதிமய எதிரில் இருந்த ைவுளிக்கமடக்கு அமைத்துச் பசன்றான். விஷாலி அன்பாலயத்திணலணய இருக்க ஈஸ்வரும், கேபதியும் மட்டும் எதிரில் இருந்த ைவுளிக்கமடக்குப் ணபானார்கள். கேபதி சற்று தயக்கத்துடன் தான் ணபானான்.

ப

அந்த ைவுளிக்கமட பபரிதாக இருந்தது. வாடிக்மகயாளர்கள் யாரும் இருக்கவில்மல. ஈஸ்வர் பட்டுத் துணிகள் பகுதிக்கு கேபதிமய அமைத்துச் பசன்று நல்ல பட்டு ணவட்டி ஒன்று ணகட்க கேபதி “ஐணயா பட்டு ணவஷ்டி எல்லாம் ணவண்டாண்ோ.....” என்று ஆட்ணசபித்தான்.

்

ிய

ம

”நீ பகாஞ்சம் சும்மா இரு கேபதி” என்று ஈஸ்வர் பசால்ல கேபதி தர்மசங்கடத்துடன் மககமளப் பிமசந்தான். ஆனால் எடுத்துப் ணபாட்ட பவண் பட்டு ணவட்டி ஒன்று அவன் மனமத மிகவும் கவர்ந்தது. ணகாயிலில் பிள்மளயாருக்கு இருக்கும் ஒணர பட்டுத்துணி மிக மநந்த நிமலயில் இருப்பது நிமனவுக்கு வந்தது. இமத பிள்மளயாருக்கு உடுத்தினால் நன்றாக இருக்கும் என்று நிமனத்தான். அவன் முகத்தில் புன்னமக அரும்பியது.

ச

அமதக் கவனித்த ஈஸ்வர் ணகட்டான். ”என்ன விஷயம்”

ரக

”இது எங்க பிள்மளயாருக்கு நல்லாயிருக்கும்” என்று கேபதி புன்னமகயுடணனணய பசான்னான்.

ரம (ன )்

“அப்படின்னா இதுல பரண்டு ணபக் பண்ணிடுங்க” என்று ஈஸ்வர் பசால்ல அந்தப் பட்டு ணவட்டியின் விமலமயப் பார்த்து மமலத்துப் ணபான கேபதி மறுத்தான். “அண்ோ ஒண்ணு ணபாதும். அந்தக் கேபதிக்கு வாங்கிக் பகாடுத்தா இந்தக் கேபதிக்கு வாங்கிக் பகாடுத்த மாதிரி தான்.” ”பரவாயில்மல. பரண்டு கேபதிக்கும் இருக்கட்டும். எங்கப்பாணவாட நிமனவு நாள்ல நான் கடவுமள மறந்துட்ணடன். நீ ஞாபகப் படுத்திட்ணட....”

ப

கார் டிமரவருக்குப் ணபான் கால் வந்தது. ”உனக்கு அறிவு இருக்கா. எங்ணக இருக்ணக நீ...” “நம்ம கார் ரிப்ணபர் ஆயிடுச்சுங்கய்யா. பமக்கானிக் ணவற ஒரு வண்டிய ரிப்ணபர் பண்ணிட்டு இருக்கான். அமத முடிச்சவுடணன

அவமனக் மகணயாட கூட்டிகிட்டு ணபாறதுக்காக நான் பவயிட் பண்ணிகிட்டிருக்ணகன். ஏன் ஐயா?”

்

ம

”கேபதிமய அந்த ஈஸ்வர் கிட்டணய ணசர்த்துட்டு ஏன்னா ணகட்கணற?”

ிய

”நீங்க பசால்றது எனக்கு புரியமலங்கணள ஐயா. கேபதி கார் ரிப்ணபர் ஆன இடத்துக்குப் பக்கத்துல இருந்த பிள்மளயார் சிமல கிட்ட இருக்காரு”

ரக

ச

”முட்டாள். நீ கார் ரிப்ணபணர பண்ே ணவண்டாம். ணவற எதாவது காமர எடுத்துட்டாவது கிளம்பு. முதல்ல அவமன அங்ணக இருந்து கூட்டிகிட்டுப் ணபா.... கேபதியும், ஈஸ்வரும் கார் ரிப்ணபர் ஆன இடத்துக்கு எதிர்ல இருக்கற ைவுளிக்கமடயில இருக்காங்க. ஓடு...”

ரம (ன )்

கேபதிக்கு பட்டு ணவட்டி அல்லாமல் ணவறு இரண்டு நல்ல காட்டன் ணவட்டிகள், ஒரு சட்மட, இரண்டு துண்டுகள் எல்லாம் வாங்கிக் பகாடுத்த ஈஸ்வமர கண்கள் கலங்க அவன் பார்த்தான். அவனுக்குப் ணபச்ணச வரவில்மல. ’யாரிவன்? பார்த்த சிறிது ணநரத்திணலணய இப்படி அன்பு மமை பபாழிகிறாணன? நிைமாகணவ எனக்கு ஒரு அண்ேன் இருந்தால் கூட இப்படி இருக்க முடிவது சந்ணதகம் தாணன? இந்தக் கடமன நான் எப்படித் தீர்ப்ணபன்?’ ஈஸ்வர் ணகட்டான். “ணபாகலாமா கேபதி?”

ப

கேபதி தமலமய மட்டும் அமசத்தான். ஈஸ்வர் வாங்கிக் பகாடுத்திருந்த உமடகள் இருந்த மப அவன் மகயில் மனமதப் ணபாலணவ கனத்தது. இருவரும் வாசமல ணநாக்கி நடக்க இருவருக்கு இமடயில் யாணரா ஒருவர் பநருங்கினார். வழிக்கு

்

ிய

ம

ணவண்டி இருவமரயும் விலக்குவது ணபால அவர் இருவமரயும் பதாட்டார். இருவருணம மின்சாரம் உடம்பில் பாய்ந்தது ணபால் உேர்ந்தார்கள். சில வினாடிகள் மூவருக்கும் இமடணய மின்சாரப் ணபாக்குவரத்து நீடித்தது. ஈஸ்வரும் கேபதியும் உடல் நடுங்க நடுணவ வந்த நபர் சாதாரேமாக நின்றார். அவர் தன் மககமள அவர்கள் உடலில் இருந்து விலக்கிய ணபாது அவர்கள் தங்கமளயும் அறியாமல் விலகி தள்ளிப் ணபானார்கள்.

ரம (ன )்

ரக

ச

அந்த நபர் கேபதி பக்கம் திரும்பணவயில்மல. ஆனால் ஈஸ்வர் பக்கம் திரும்பி ணலசாகப் புன்னமகத்து விட்டுப் ணபானார். அவர் கண்களில் அக்னிமயப் ணபான்றபதாரு ஒளி ணதான்றி மமறய ஈஸ்வர் தன் கண்கமள நம்ப முடியாமல் பபரும் திமகப்புடன் அவமரப் பார்த்தான். ணபாகும் அவமர ஓடிப் ணபாய் பிடித்துக் பகாள்ள ஈஸ்வரின் அறிவு அலறியது. ஆனால் சிமல ணபால அவனால் நிற்கத் தான் முடிந்தணத ஒழிய இம்மியும் நகர முடியவில்மல. அவன் நகர முடிந்த ணபாது அந்த நபர் மமறந்து ணபாயிருந்தார்.

கேபதி திமகப்புடன் ஈஸ்வரிடம் பசான்னான். ”ஏணதா கரண்ட் பாஸான மாதிரி இருந்துச்சு.” மின்சாரம் பாய்ந்த அனுபவம் தன்னுமடயது மட்டுமல்ல என்பது உறுதியாகத் பதரிந்ததும் ஈஸ்வர் பதருவுக்கு ஓடிப் பார்த்தான். அந்த நபர் இரு பக்கமும் பதன்படவில்மல.

ப

மறுபடியும் கமடக்குள் ஓடி வந்தவன் கமடக்குள் இருந்த ஊழியர்கமளக் ணகட்டான். “இப்ப ஒருத்தர் ணபானாணர, யார் அவர்?”

்

ம

அவர்களில் ஒருவமரத் தவிர மற்றவர்கள் ணவபறாரு நபர் இருந்தமதணய கவனிக்கவில்மல. பார்த்த நபரும் ஈஸ்வர் கேபதிக்கு நடுவில் அந்த நபர் பசன்ற ணபாது தான் பின்னால் இருந்து பார்த்திருந்தார். அந்த நபர் எப்ணபாது உள்ணள வந்தார், எப்படி வந்தார், எப்படி அவர்கள் இருவருக்கும் பின்னால் ணபானார் என்பது அந்த ஊழியருக்கும் பதரியவில்மல.

ிய

கமட முதலாளி ணகட்டார். “உங்க பர்ஸ் எதுவும் காோமல் ணபாகமலணய”

ரம (ன )்

ரக

ச

ஈஸ்வர் இல்மல என்றவுடன் அவர் ஆர்வம் குமறந்து ணபாய் கல்லாவில் அமர்ந்தபடிணய பவளிணய ணவடிக்மக பார்க்க ஆரம்பித்தார். கேபதி என்ன நடந்தது என்பமத இன்னும் ஜீரணிக்க முடியாமல் அப்படிணய சிமல ணபால நின்றான். ஈஸ்வர் தான் பார்த்தமத கேபதியிடம் கூட பசால்லவில்மல. அவனும் திமகப்பும் அதிர்ச்சியும் குமறயாமல் அப்படிணய நின்றான். அந்த மர்ம நபமரக் கமடசி ணநரத்தில் கவனித்த அந்த ஊழியர் அந்த நபர் உள்ணள வந்தமத எப்படி அமனவரும் பார்க்கத் தவறி விட்டார்கள் என்று குைம்பிக் பகாண்டிருந்தார். அந்த ணநரத்தில் கார் டிமரவர் ஓடி வந்தான். ”சாமி இங்ணகயா இருக்கீங்க. வாங்க ணபாகலாம் ணநரமாச்சு” ”கார் சரியாயிடுச்சா?” கேபதி ணகட்டான்.

ப

“இல்மல. அது பமக்கானிக் வந்து பார்த்துக்குவான். நான் ணவற கார் பகாண்டு வந்திருக்ணகன். உங்களுக்கு சாயங்கால பூமைக்குள்ணள வரணுணம... அதான்...”

கேபதி ஈஸ்வரிடம் விமட பபற்றான். ”அண்ோ பராம்ப நன்றி. இத்தமன வாங்கித் தந்திருக்கீங்க. திருப்பித் தர என் கிட்ட எதுவுணம இல்மல....”

்

ம

”என்மன ஞாபகம் வச்சிரு கேபதி. அப்பப்ப உன் பிள்மளயார் கிட்ட என்மன கவனிச்சுக்கச் பசால்லு. அது ணபாதும்.”

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

அன்பு நிமறந்த கேபதி தமலயாட்டினான். அவன் எணதா பசால்ல வந்தான். ஆனால் கார் டிமரவர் ணபச விடாமல் அவமன இழுக்காத குமறயாக “சாமி ணநரமாச்சு. அனுமார் ணகாயிமல மத்தியானம் சாத்திடுவாங்க...” என்று பசால்ல ஈஸ்வர் கேபதிமயக் மககுலுக்கி அனுப்பி மவத்தான். அப்ணபாது இருவருக்கும் இமடணய முன்பளவு இல்லாவிட்டாலும் ணலசான மின்சாரம் மறுபடியும் பாயந்தது. இருவரும் திமகத்தனர். ஆனால் கேபதி வாய் விட்டு எதுவும் பசால்வதற்கு முன் கார் டிமரவர் அவமன அமைத்துக் பகாண்டு ணபாய் விட்டான்.

கேபதி ணபாகும் ணபாது திரும்பிப் பார்த்துக் பகாண்ணட பசான்னான். ”சரி கிளம்பணறன்ோ. அண்ணி கிட்டயும் பசால்லிடுங்க”

ப

அவன் பசான்னது உடனடியாக ஈஸ்வரின் மூமளக்கு எட்டவில்மல. அவன் சிந்தமன எல்லாம் இப்ணபாமதய மின் அதிர்மவ சுற்றிணய இருந்தது. அந்த மர்ம நபர் சித்தராகத் தான் இருக்க ணவண்டும் என்பதில் அவனுக்கு சந்ணதகம் இல்மல. அவர் இருவமரயும் பதாட்ட ணபாது ஏணதா இனம் புரியாத ஒன்மற இருவருக்கும் ஒட்ட மவத்து விட்டுப் ணபானது ணபால் அவனுக்குத் ணதான்றியது. அது தான் இப்ணபாதும் அவர்களிமடணய மின் அதிர்வுகமள ஏற்படுத்துகிறணதா?

்

ம

நடந்தது எதுவும் கனவல்ல என்று ஈஸ்வர் ஓரிரு முமற உறுதிப்படுத்திக் பகாள்ள ணவண்டி இருந்தது. திமகப்புடணனணய அவன் ைவுளிக்கமடமய விட்டு பவளிணய வந்த ணபாது கேபதி முதலில் வந்த காரும் காேவில்மல. கேபதியும் ணபாய் விட்டிருந்தான்.

ரக

ச

ிய

ஈஸ்வருக்கு இந்த சிவலிங்க விஷயத்தில் தான் அறியாமணலணய ணவறு விதத்திலும் சம்பந்தப்பட்டிருக்கலாம் என்ற சந்ணதகம் வலுக்க ஆரம்பித்தது. இத்தமன நாட்கள் திரும்பத் திரும்ப சிவலிங்கம் தான் காட்சி அளித்தது என்றால் இப்ணபாது அந்த சித்தரும் காட்சி அளித்து விட்டுப் ணபாய் இருக்கிறார்.... அவர் பதாட்டதன் பாதிப்மப நிமனக்மகயிணலணய உடல் மறுபடி சிலிர்த்தது. ஆனால் அவர் எதற்கு கேபதிமயயும் பதாட்டார் என்ற ணகள்விக்கு அவனால் விமட காே முடியவில்மல. அவனுடன் கேபதி இருந்ததாலா அல்லது ணவறு காரேம் இருக்குமா?....

ரம (ன )்

அத்தியாயம் - 38

ப

ஈஸ்வர் சிறிது ணநரம் பதருவில் நின்று பார்த்தான். மறுபடியும் அந்த சித்தர் பார்க்கக் கிமடத்தாலும் கிமடக்கலாம் என்று சின்னதாய் ஒரு எதிர்பார்ப்பு அவனுக்கு இருந்தது. ஏதாவது தகவல் பதரிவிப்பதாக இருந்தால் ணநரடியாக அவர் பதரிவித்து விட்டுப் ணபாய் இருக்கலாணம என்று ணதான்றியது. இந்தக் கண்ோமூச்சு விமளயாட்டுக்கு அது ணதவமல அல்லவா? சின்னக் குைந்மதகள் விமளயாட்டுப் ணபால பதாட்டு விமளயாட்டு எதற்கு? இதில் ணதமவ இல்லாமல் அந்தக் கேபதிமயயும் சித்தர் ணசர்த்துக் பகாேடமத ஈஸ்வர் ரசிக்கவில்மல. பாவம் கேபதி...

்

ம

திடீர் என்று அவன் ணபாமகயில் ’அண்ணி கிட்டயும் பசால்லிடுங்க’ என்று பசான்னது இப்ணபாது தான் ஈஸ்வர் மூமளயில் உமறத்தது... ஏன் அப்படிச் பசான்னான்? எது அவமன அப்படிச் பசால்ல மவத்தது? ஆனாலும் ஏணனா ஈஸ்வருக்கு கேபதி அப்படிச் பசான்னது பிடித்திருந்தது. குறும்பாகப் புன்னமகத்துக் பகாண்ணட அன்பாலயத்தினுள்ணள நுமைந்தான்.

ிய

அவன் தனியாக வருவமதப் பார்த்தவுடன் விஷாலி ணகட்டாள். “கேபதி எங்ணக ணபாயிட்டார்”

ரக

ச

“அவணனாட கார் டிமரவர் அவசரப்படுத்தி அவமனக் கூட்டிகிட்டுப் ணபாயிட்டான். என் கிட்டணய சரியா ணபச விடமல... கேபதி ணபாறப்ப உன் கிட்ட பசால்லச் பசான்னான்....” பசால்லும் ணபாது அவன் ஒருமாதிரியாகப் புன்னமகக்க விஷாலி ணகட்டாள். “என்ன ஒரு மாதிரியா சிரிக்கிறீங்க? என்ன விஷயம்?”

ரம (ன )்

”ஒண்ணுமில்மல”

ப

அன்பாலயத்தில் இருந்து திரும்பி வருமகயில் கேபதிமயப் பற்றிய ணபச்சு வந்தது. தனக்குப் பதிலாக பிள்மளயாருக்கு பட்டு ணவட்டி வாங்க கேபதி ஆமசப்பட்டமத ஈஸ்வர் பசான்ன ணபாது விஷாலி மனம் பநகிழ்ந்து பசான்னாள். “அந்தப் பிள்மளயார் பராம்பக் பகாடுத்து வச்சவரு. அவர் கிட்ட தங்களுக்கு அது ணவணும் இது ணவணும்னு வரம் ணகட்க வர்ற ஆள்கள் தான் அதிகமா இருக்கும். கேபதி மாதிரி அவருக்கு ஏதாவது தர ஆமசப்படற ணவற ஆள்கள் இருப்பாங்கன்னு ணதாேமல....” ஈஸ்வருக்கும் அப்படிணய ணதான்றியது. அடுத்ததாக அன்பாலயத்தின் அனாமதக் குைந்மதகள் பற்றி ணபச்சு வந்து

்

ச

ிய

யாணரா இவன் யாணரா இவன் என் பூக்களின் ணவணரா இவன் என் பபண்மமமய பவன்றான் இவன் அன்பானவன்

ம

அதுவும் முடிந்து ணபாக அவர்கள் இருவரும் பமௌனமானார்கள். நிமறய ணபச இருந்தும் அவர்களால் ஒன்றும் ணபச முடியவில்மல. ஈஸ்வர் எஃப் எம் ணரடிணயாமவ ஆன் பசய்ய மசந்தவியும், ஜி.வி.பிரகாஷும் பாடிய பாடல் ஒலிபரப்பாக ஆரம்பித்தது.

ரக

இருவரும் ஒருவமர ஒருவர் பார்த்துக் பகாள்ளவில்மல என்றாலும் ஒருவமர ஒருவர் அந்தப் பாடலின் ணபாது மிக ஆைமாக உேர்ந்தார்கள். அவர்கணள பாடுவது ணபால் ணதான்ற ஆரம்பித்தது.

ரம (ன )்

உன் காதலில் கமரகின்றவன் உன் பார்மவயில் உமறகின்றவன் உன் பாமதயில் நிைலாகணவ வருகின்றவன்

ப

எங்ணக உன்மன கூட்டிச்பசல்ல பசால்வாய் எந்தன் காதில் பமல்ல என் பபண்மமயும் இமளப்பாறணவ உன் மார்பிணல இடம் ணபாதுணம ஏன் இன்று இமடபவளி குமறகிறணத பமதுவாக இதயங்கள் இமேகிறணத உன் மகவிரல் என் மகவிரல் ணகட்கின்றணத

் ச

ிய

நதியினில் ஒரு இமல விழுகிறணத அமலகளில் மிதந்தது தவழ்கிறணத கமரணசருமா உன் மகணசருமா எதிர்காலணம !

ம

திடீர் என்று அவன் அவமளத் திரும்பிப் பார்த்தான். அவளும் அவமனப் பார்த்தாள். வார்த்மதகள் பசால்ல முடியாத பலவற்மற அவர்கள் பார்மவகள் பரிமாறிக் பகாண்டன. அவன் மகவிரல்கள் பமன்மமயாக அவள் மகவிரல்கமளத் பதாட்டன. பதாட்டபடிணய இருந்தன. கண்கள் ணபசியமதப் ணபால மகவிரல்களும் ணபசிக் பகாண்டன.

ரம (ன )்

ரக

சில தருேங்கள் சாசுவதமானமவ. கல்லில் பசதுக்கியமதப் ணபால மனதில் பசுமமயாக என்பறன்றுக்குமாய் தங்கி விடுபமவ. முடிந்து ணபான பின்னும் நிமனவுகளில் திரும்பத் திரும்ப வாழ்ந்து புதுப்பிக்கப் படுபமவ. அவர்கமளப் பபாருத்த வமர அந்தத் தருேம் அப்படியாக மாறி இனிமமயாகத் தங்கி விட்டது. பாட்டு முடிந்த பின் விளம்பரம் வர அது அந்தத் தருேத்தின் இனிமமமயக் குமறப்பதாகத் ணதான்றணவ ஈஸ்வர் ணரடிணயாமவ ஆஃப் பசய்து விட்டான். அந்த பமௌனமும் இனிமமயாக இருந்தது. விமரவில் விஷாலியின் வீடு வந்து விட்டது. கார் நிற்கும் சத்தம் ணகட்டு பதன்னரசு பவளிணய வந்தார்.

ப

“உள்ணள வா ஈஸ்வர்”

“இல்மல அங்கிள் ணநரமாயிடுச்சு. கிளம்பணறன். ணதங்க்ஸ் விஷாலி...”

்

ிய

ம

அவன் ணபாய் விட்டான். விஷாலி அவன் கார் கண்ணில் இருந்து மமறயும் வமர பார்த்திருந்து விட்டு உள்ணள வர பதன்னரசு மகமள ஆச்சரியத்துடன் பார்த்தாள். அந்தப் பாடல் மனதில் ஒலித்துக் பகாண்டு இருக்க அவன் பார்மவயும் பசுமமயாய் நிமனவில் இருக்க ணவபறாரு உலகில் அவள் இருந்ததால் அவள் தந்மதயின் முகபாவத்மத கவனிக்கவில்மல....

ரக

ச

ஈஸ்வர் ஃணபாட்ணடா ஸ்டுடிணயாவிற்குப் ணபான ணபாது அவன் பபற்ணறாரின் புமகப்படம் பபரியதாக ணலமிணனட் பசய்யப்பட்டு தயாராக இருந்தது. அவர்கமள ணநரில் பார்ப்பது ணபால் அவனுக்குத் ணதான்றியது. அது அவன் பபற்ணறார் கமடசியாக எடுத்துக் பகாண்ட புமகப்படம். அமத எடுத்த ஒரு வாரத்தில் அவன் அப்பா இறந்து ணபானார்...

ரம (ன )்

வீட்டுக்குப் ணபான ணபாது வாசலிணலணய பபரும் தவிப்புடன் அவனுக்காக மணகஷ் காத்திருந்தான். ஈஸ்வமர அவன் கூர்ந்து பார்த்தான். ஈஸ்வர் ஏணதா பாடமல முணுமுணுத்தபடி காமர விட்டு இறங்கினான்.

“உன் காதலில் கமரகின்றவன், உன் பார்மவயில் உமறகின்றவன், உன் பாமதயில் நிைலாகணவ வருகின்றவன் ”

ப

மணகஷ் காதில் அந்தப் பாடல் நாராசமாக ஒலித்தது. ணநற்பறல்லாம் ஏணதா ஆங்கிலப் பாடல் பாடிக் பகாண்டிருந்தவன் இன்று தமிழுக்கு மாறி விட்டதற்கும் விஷாலிக்கும் ஏதாவது பதாடர்பு இருக்குணமா என்று சந்ணதகப் பட்டான்.

ஈஸ்வர் மகயில் இருந்த ணலமிணனட் பசய்யப்பட்ட புமகப்படத்மதப் பார்த்து மணகஷ் நிமனத்துக் பகாண்டான். ‘முதல்லணய இவங்கப்பா ரூம் ஒரு ம்யூசியம் மாதிரி இருக்கு. அதுல இமதயும் ணசர்த்து மவக்கணுமாக்கும்’

்

ிய

ம

”என்ன மணகஷ் எனக்காக காத்துகிட்டிருக்கற மாதிரி இருக்கு” ஈஸ்வர் ணகட்ட்து ஏணதா பபாடி மவத்துக் ணகட்டது ணபால இருந்தது.

ரக

ச

மறுக்க முடியாமல் மணகஷ் சமாளித்தான். “ஆமா... என்ணனாட கார் பகாஞ்சம் மக்கர் பண்ணுது. அதான் அம்மா காமர எடுத்துட்டுப் ணபாலாம்னு நிமனச்சுட்டு காருக்காக காத்துகிட்டிருந்ணதன்....”

ரம (ன )்

கார் சாவிமய ஈஸ்வர் மணகஷ் மகயில் தந்தான். தந்தவன் ‘இனி ணபாவதானால் ணபாகலாம்’ என்கிற விதமாய் பார்க்கணவ மணகஷ் அசடு வழிந்தபடி பசான்னான். ”பரவாயில்மல, நாமளக்குப் ணபாய்க்கணறன்” மீனாட்சி அண்ேன், அண்ணி புமகப்படத்மதப் பார்த்து பரவசம் அமடந்தாள். “இது எப்ப எடுத்தது ஈஸ்வர்?”

ப

இது தான் அவருமடய கமடசி ஃணபாட்ணடா என்று அவன் பதரிவித்த ணபாது அவள் அமத அண்ேன் நிமனவில் கண்கலங்க பார்த்தாள். இன்று அப்பாவின் நிமனவு நாள் என்று பசால்ல வாபயடுத்த ஈஸ்வர் அவமள ணமலும் கண்கலங்க மவக்க மனமில்லாமல் வாமய மூடிக் பகாண்டான். ஆனந்தவல்லி “யார் ஃணபாட்ணடா அது?” என்று ணகட்டுக் பகாண்ணட வந்தாள்.

“எங்கப்பா அம்மாணவாட ஃணபாட்ணடா. நீங்க தாணன இந்த ஹால்ல அவங்க ஃணபாட்ணடாமவ மாட்டிக்கலாம்னு பசான்னீங்க”

்

ிய

ம

”தாராளமா மாட்டிக்ணகா” என்று ஆனந்தவல்லி பசால்ல ஈஸ்வர் “வீட்டு உரிமமயாளர் கிட்ட அனுமதி வாங்கியாச்சு” என்று பசான்னபடிணய ஐந்து நிமிடங்களில் சுவரில் ஆணியடித்து மாட்டி விட்டான்.

ரம (ன )்

ரக

ச

அண்ோவின் புமகப்படம் ஹாலில் மாட்டியது மீனாட்சிக்கு ஒருபுறம் மகிழ்ச்சியாக இருந்தாலும் இன்பனாரு புறம் அப்பாமவ நிமனக்மகயில் பயமாக இருந்தது. அவள் அண்ேனின் அமறயில் அவன் நிமனவாக எமத மவத்துக் பகாண்டாலும் எதுவும் பசால்லாத அவர் தன் மகமன நிமனவுபடுத்தும் எமதயும் மற்ற இடங்களில் அனுமதித்ததில்மல. ஹாலில் அவர், அவர் மமனவி புமகப்படத்மதத் பதாட்ட மாதிரிணய ஈஸ்வர் மாட்டி இருக்கும் படத்மதப் பார்த்தால் என்ன பசால்வார்?....

ப

மணகஷ் அதிர்ச்சியுடன் அந்தப் புமகப்படத்மதப் பார்த்தான். ’இமத இங்ணக மாட்டவா அவன் பகாண்டு வந்தான்?’. பரணமஸ்வரனுக்கு எதிராக சிறிதும் பயமில்லாமல் ஈஸ்வர் இப்படிச் பசய்யக் காரேணம ஆனந்தவல்லி தான் என்று நிமனத்து அவன் மனதிற்குள் அவமள சபித்தான். “இந்தப் பாைாய் ணபான கிைவி தாராளமா ஃணபாட்ணடாமவ மாட்டிங்ணகாங்கறா. வீட்டு உரிமமயாளர் கிட்ட அனுமதி வாங்கியாச்சுன்னு இவனும் பசால்றான். இப்படி ஒவ்பவாரு அடியாய் எடுத்து மவக்கிற இவன் நாமளக்கு ’எங்கப்பாணவாட பங்மகக் குடு’ன்னு பசால்ல மாட்டாங்கறது என்ன நிச்சயம்....” பபற்ணறாரின் படத்மத சற்று தள்ளி நின்று ரசித்து விட்டு பாடமல முணுமுணுத்தபடிணய ஈஸ்வர் தனதமறக்குப் ணபானான்.

ஆனந்தவல்லி ஈஸ்வமரப் புன்னமகணயாடு பார்த்துக் பகாண்ணட மீனாட்சிமயக் ணகட்டாள். “ஏண்டி, உன் மருமகன் பரண்டு நாளா பராம்பணவ சந்ணதாஷமாய் இருக்கான் கவனிச்சியா?”

்

ம

மீனாட்சி பசான்னாள். “இப்ப தான் இந்த வீடு அவன் வீடு மாதிரி ணதாே ஆரம்பிச்சிருக்கு ணபால இருக்கு. அதான்...”

ரக

ச

ிய

’இபதாரு பவகுளி.. இதுக்கு எதுவும் சட்டுன்னு பதரியாது’ என்று நிமனத்த ஆனந்தவல்லி அதற்கு ணமல் எதுவும் பசால்லவில்மல. ஆனால் அவள் ணகட்டதன் முழு அர்த்தம் விளங்கிய மணகஷ் மனதிற்குள் எரிமமல பவடித்து சிதறிக் பகாண்டிருந்தது.

ரம (ன )்

அமறக்குள் நுமைந்த ஈஸ்வர் அவன் அப்பாவின் புமகப்படத்திற்கு ணராைாப் பூமாமல ணபாடப் பட்டிருந்தமதப் பார்த்தான். அப்ணபாது தான் அவன் பசால்லாமணலணய அத்மத அந்த நாமள நிமனவு மவத்திருந்து மாமல ணபாட்டிருக்கிறாள் என்பமதப் புரிந்து பகாண்ட ணபாது அத்மத ணமல் அவனுக்கு இருந்த பாசம் கூடியது.

ப

அவன் அப்பாவின் புமகப்படம் முன் நின்று பமல்ல பசான்னான். “அப்பா. நான் ஒரு பபாண்மேக் காதலிக்க ஆரம்பிச்சிருக்ணகன்னு நிமனக்கிணறன்....”. அவர் உயிணராடு இருந்திருந்தால் கண்டிப்பாக அவன் தன் மனதில் உள்ளமத முதலில் அவரிடம் தான் பதரிவித்திருப்பான்.... பரணமஸ்வரன் அன்று தாமதமாகத் தான் வீட்டுக்கு வந்தார். வீட்டுக்குள் நுமைந்தவுடன் ஹாலில் முதலில் கவனித்தது தன் மகன், மருமகள் புமகப்படத்மதத் தான். சுவரில் கூட அவன்

்

ிய

ம

அவர் புமகப்படத்திற்கு அருகிணலணய இருந்தான்.... ஒரு சின்ன பலவீனத்திற்குப் பின் அவர் முகம் இறுகியது. அவர் முகபாவமன மமறவாக நின்று பகாண்டிருந்த மணகஷிற்கு மகிழ்ச்சிமயத் தந்தது. ஹாலில் என்றுமில்லாத அதிசயமாய் ஆனந்தவல்லி காமல நாளிதமை மிகவும் கவனமாகப் படிப்பது ணபால பாவமன பசய்து பகாண்டு மகமன ஓரக்கண்ோல் ணநாட்டமிட்டுக் பகாண்டு இருந்தாள். ஆனால் அவள் தமல நிமிரவில்மல.

ச

மீனாட்சி தந்மதயின் கவனத்மதத் திருப்ப முயற்சி பசய்தாள். “என்னப்பா இன்னிக்கு ணலட்?”

ரம (ன )்

ரக

மகள் ணகள்விக்குப் பதில் பசால்லாமல் பரணமஸ்வரன் ‘இபதல்லாம் என்ன’ என்பமதப் ணபால அவமளக் கூர்மமயாகப் பார்த்தார். புமகப்படத்மத மாட்டியது ஈஸ்வர் தான் என்பதால் அவர் அவனிடம் ணகாபமாக ஏதாவது ணபசி தாத்தாவிற்கும், ணபரனிற்கும் இமடணய விரிசல் அதிகரித்து விடுணமா என்று பயந்த மீனாட்சி பமல்ல பசான்னாள். “அவன் பாட்டி கிட்ட ணகட்டு தான் மாட்டி இருக்கான்... பாட்டி தாராளமா மாட்டிக்ணகான்னு பசான்னதால தான் அவன்...” என்று இழுத்தாள். ’அடிப்பாவி. அந்த ’தாராளமா’ங்கிற வார்த்மதமய ஏண்டி அவன் கிட்ட பசால்லிக் காண்பிக்கறாய்’ என்று மனதிற்குள் திட்டிக் பகாண்டாலும் காதில் எதுவும் விைாதவள் ணபாலணவ நாளிதழில் மூழ்கி இருப்பது ணபால் ஆனந்தவல்லி நடித்தாள்.

ப

தாமய முமறத்துப் பார்த்து சிறிது நின்ற பரணமஸ்வரன் அவள் தமல நிமிராதமதப் பார்த்து ”உன் பாட்டிக்கு நாமளக்கு என்ன பரிட்மசயா நடக்குது இவ்வளவு சீரியசா படிக்கறதுக்கு?” என்று மீனாட்சியிடம் ணகட்டார்.

மீனாட்சி சிரிப்மப கஷ்டப்பட்டு அடக்கிக் பகாண்டாள். ஆனந்தவல்லி அதுவும் காதில் விைாதது ணபால நடித்தாள். மீனாட்சி தந்மதயிடம் ”சரி சாப்பிட வாங்க” என்றாள்.

்

ம

“சாப்பாடு ணவண்டாம்மா. பசியில்மல”

ரக

ச

ிய

“பவறும் வயித்துல மாத்திமரகள் சாப்பிடக்கூடாது. அதனால பகாஞ்சமாவது சாப்பிடுங்க.” கரிசனத்துடன் பசான்ன மகமளப் பார்த்த பரணமஸ்வரன் முக இறுக்கம் சற்று தளர்ந்தது. சாப்பிடப் ணபானார். ஆனந்தவல்லி நாளிதமைக் கீணை மவத்து விட்டு ஆசுவாசப் பபருமூச்சு விட்டாள். எழுந்தவள் மகன் வருவதற்கு முன் தன் அமறக்குள் பசன்று கதமவத் தாளிட்டுக் பகாண்டாள்.

ரம (ன )்

பரணமஸ்வரன் சாப்பிடும் ணபாது எதுவும் ணபசவில்மல. ணபசும் மனநிமலயில் அவர் இல்மல. மகளுக்காக ஏணதா சிறிது சாப்பிட்டு விட்டு தனதமறமய ணநாக்கி நடந்தார். அவர் நமடயில் பதரிந்த தளர்ச்சிமயப் பார்த்த மீனாட்சிக்கு மனம் வலித்தது...

ப

பரணமஸ்வரன் ஈஸ்வர் அமறமயக் கடக்மகயில் அவன் தன் தாயிடம் ணபானில் ணபசிக் பகாண்டிருந்தது காதில் விழுந்தது. ”..இப்படி இன்மனக்கு அப்பாணவாட நிமனவு நாள் மறக்க முடியாத நாளாய் அமமஞ்சுடுச்சும்மா. இப்ப அவர் ரூம்ல அவர் ணசர்ல உட்கார்ந்துகிட்டு தான் உன் கிட்ட ணபசிகிட்டிருக்ணகன். எனக்பகன்னணவா அப்பா மடியிணலணய உட்கார்ந்து இருக்கற மாதிரி ஒரு ஃபீலிங்க்ம்மா....” பரணமஸ்வரன் அன்று இரவு நீண்ட ணநரம் உறங்கவில்மல. அவர் ணபாலணவ அன்று நீண்ட ணநரம் உறக்கம் வராமல் தவித்த

்

ிய

ம

இன்பனாரு ஜீவன் மணகஷ் தான். தாத்தா ஹாலில் இருந்த அந்தப் புமகப்படத்மதப் பார்த்து விட்டு பபாங்கி எழுவார் என்று ஆவலுடன் எதிர்பார்த்து ஏமாந்த அவனுக்கு உறக்கம் வரவில்மல. அவன் தன் வாழ்க்மகயில் மிக சக்தி வாய்ந்த நபராய் நிமனத்த தாத்தாணவ ஈஸ்வர் முன் வலுவிைந்து ணபாய் நிற்பமத அவனால் சகிக்க முடியவில்மல. “அம்மாவும் அந்தக் கிைவியும் ணசர்ந்து அவமர பலவீனப்படுத்தி விடறாங்க” என்று அவர்கள் இருவர் மீதும் ணகாபப்பட்டான்.

ரம (ன )்

ரக

ச

ஈஸ்வர் நிமனத்தமத எல்லாம் ஒவ்பவான்றாக சாதித்துக் பகாண்ணட வருவது பபரிய ஆபத்து என்று மணகஷ் பயந்தான். அவன் சாதமன விசாலி வமரக்கும் நீண்டது அவன் இதயத்மத அமிலமாய் அரித்துக் பகாண்டு இருந்தது. ஏதாவது பசய்யாவிட்டால் அமனத்மதயும் இைந்து ணபாய் விட ணவண்டி வரும் என்று நிமனத்தான். வீட்டிற்குள் மீனாட்சியும், ஆனந்தவல்லியும் இருக்கும் வமர தன்னால் ஈஸ்வமர பபரிதாக எதுவும் பசய்ய முடியாது என்பது அவனுக்குப் புரிந்தது. ஆனால் விஷாலி விஷயத்தில் அவனால் முடியும் என்பதில் அவனுக்கு எந்த சந்ணதகமும் இல்மல. குைந்மதப் பருவத்தில் இருந்து அவமளக் கவனித்தவன் அவன். அவமள ஈஸ்வரிடம் இருந்து பிரிப்பது பபரிய விஷயமில்மல...

ப

அன்றிரவு முழுவதும் விழித்திருந்து ஈஸ்வமரயும் விஷாலிமயயும் நிரந்தரமாகப் பிரித்து விட திட்டம் தீட்டி முடித்து விட்டு பசயல்படுத்த காமலயிணலணய மணகஷ் விஷாலி வீட்டுக்குக் கிளம்பி விட்டான்.

அத்தியாயம் - 39

மணகஷ் விஷாலி வீட்டுக்குப் ணபாய் ணசர்ந்த ணபாது மணி எட்டு. இத்தமன சீக்கிரமாய் மணகஷ் வருவது அபூர்வம் என்பதால் விஷாலி ஆச்சரியப்பட்டாள்.

் பசால்லவில்மல.

“அப்பா

ிய

மணகஷ் உடனடியாக பதில் இல்மலயா?” என்று ணகட்டான்.

ம

“ஏய் மணகஷ், என்ன இந்த ணநரத்துல?”

ரக

ச

“அவர் பவளிணய ணபாயிருக்கார். ஏன், அவர் கிட்ட அவசரமா ணபச ணவண்டி இருக்கா?”

“இல்மல.... ” என்றவன் ணசாபாவில் அமர்ந்து இரண்டு மககளாலும் தமலமயப் பிடித்துக் பகாண்டு உட்கார்ந்து பகாண்டான்.

ரம (ன )்

அவள் பயந்து விட்டாள். அவன் அருகில் அமர்ந்தபடி ணகட்டாள்.“ஏய் மணகஷ் என்ன ஆச்சு? ஏன் என்னணவா மாதிரி இருக்ணக?” “ராத்திரி எல்லாம் தூங்கல விஷாலி... தூங்க முடியல” “ஏன்?”

ப

அவன் பதில் பசால்லவில்மல.

“வீட்டுல யாருக்காவது கவமலயுடன் ணகட்டாள்.

உடம்பு

சரியில்மலயா?”

அவள்

“எல்லாரும் நல்லா தான் இருக்காங்க” என்றான்.

்

ம

“அப்படின்னா ணவபறன்ன?”

ரக

ச

ிய

அவன் எதுவும் பசால்லாமல் அவமள ணசாகமாகப் பார்த்தான். பின் பசான்னான். “எனக்கு இமத உன் கிட்ட பசால்லலாமா கூடாதான்னு பதரியல விஷாலி. பசான்னா அவனுக்கு பசய்யற துணராகம்னு ணதாணுது. பசால்லாட்டி உனக்கு பசய்யற துணராகம்னு ணதாணுது. நான் என்ன பசய்ணவன் விஷாலி” அவன் குரல் கரகரக்க பசான்னான்.

ரம (ன )்

விஷாலிக்கு அவன் ணபசுவது ஒன்றும் புரியவில்மல. “ஏய் நீ என்ன துணராகம்னு பபரிய வார்த்மத எல்லாம் பசால்ணற? ..எமதச் பசால்லலாமா கூடாதான்னு பசால்ணற? அவன்னு நீ யாமரப் பத்தி பசால்ணற?” எச்சிமல விழுங்கிக் பகாண்டு மணகஷ் பசான்னான். “ஈஸ்வர்... அவன் என் கிட்ட பசான்னமதத் தான்.....” “ஈஸ்வர் என்ன பசான்னார்?”

ப

மணகஷ் இருதமலக் பகாள்ளி எறும்பின் நிமலயில் இருப்பது ணபால நடித்தான். அவன் நடிப்பு வினாடிக்கு வினாடி அவளுமடய படன்ஷமன அதிகப்படுத்தியது. ஈஸ்வர் பசான்னதாகச் பசால்லி இருந்ததால் அது என்ன என்பமதத் பதரிந்து பகாள்ளா விட்டால் தமல பவடித்து விடும் ணபால அவளுக்கு இருந்தது.

“பசால்லு மணகஷ்?” அவள் பபாறுமம ணபாய் குரலில் எரிச்சல் பதானித்தது.

்

ம

தயக்கத்மத மீண்டும் காட்டி விட்டு அவன் பமல்ல பசான்னான். ”நான் பசான்ணனன்கிறமத அவன் கிட்ட நீ எந்தக் காரேத்துக்காகவும் பசால்லிடக் கூடாது.... சரியா”

ிய

“சரி பசால்லு”

ரக

“ப்ராமிஸ்”

ச

“ப்ராமிஸ்?”

ரம (ன )்

“அவன் ணபசறப்ப முழுசா சுயநிமனணவாட இருந்தான்னு பசால்லிட முடியாது. குடி ணபாமதல தான் ணபசினான். ஆனாலும் ணபாமதல கூட அவன் அப்படி ணபசி இருக்கக் கூடாது தான்....” அவள் முகத்தில் அதிர்ச்சி பதரிந்தது. “குடி ணபாமதலயா?... என்ன பசான்னார்?”

ப

மணகஷ் திடீர் என்று மனம் மாறியவமனப் ணபால் நடித்தான். ”காலங்கார்த்தால உன் கிட்ட பசால்ற விஷயமில்மல விஷாலி. நான் இந்தப் ணபச்மசணய எடுத்திருக்கக் கூடாது... நான் ஒரு லூசு.. விடு விஷாலி. நான் இப்ப இங்ணக வரமல.... எதுவும் பசால்லமல.... அப்படிணய எடுத்துக்ணகா.. சரியா... நான் கிளம்பணறன்” எழுந்து நின்றவமனக் ணகாபத்துடன் விஷாலி இழுத்து உட்கார மவத்தாள். ”நீ முதல்ல இருந்து பசால்லு.... என்ன நடந்தது?”

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

ணவறு வழில்லாமல் பசால்வது ணபால தயக்கத்துடன் பசால்ல ஆரம்பித்தான். “ணநத்து ராத்திரி எல்லாரும் தூங்கின பிறகு ஈஸ்வர் என்மன அவன் ரூமுக்கு கூப்பிட்டான்... ணபாணனன்... குடிக்க கம்பபனி தர்றியான்னு ணகட்டான்.... நான் எனக்கு குடிக்கற பைக்கம் இல்மலன்னு பசான்ணனன். (மணகஷ் நண்பர்களுடன் ணபாட்டி ணபாட்டுக் குடிப்பதில் முதலிடம் பபற்றவன் என்பது விஷாலிக்குத் பதரியாது). அவன் என்மன பட்டிக்காடுன்னு தமாஷ் பசஞ்சான்... பிறகு ’பைக்கத்மத இன்மனக்ணக ஆரம்பிச்சுகிட்டா ணபாச்சு’ன்னு பசான்னான்... நான் சாரி ணவண்டாம்னு பசான்ணனன்.... பிறகு என் கிட்ட ணபசிகிட்ணட அவன் மட்டும் குடிக்க ஆரம்பிச்சான்... அது வமரக்கும் டீசண்டா ணபசிகிட்டு இருந்தவன் பிறகு ஒருமாதிரியா ணபச ஆரம்பிச்சான். அபமரிக்கால அவன் பசஞ்ச சாதமனகமள எல்லாம் பசால்ல ஆரம்பிச்சவன் எத்தமன புது தியரிகமள எல்லாம் பப்ளிஷ் இருக்கான்கிறமத எல்லாம் பசால்லிகிட்ணட வந்து கமடசில பப்ளிஷ் பசய்யாத ஒரு விஷயத்துலயும் அவன் கில்லாடின்னு பசான்னான்.... அது பபாண்ணுங்க மசக்காலஜிலயும் அவன் எக்ஸ்பர்ட்டாம்....அவன் கிட்ட மயங்காத பபாண்ணுங்கணள இல்மலயாம்....”

விஷாலிக்கு அவன் பசால்வமத நம்ப முடியவில்மல. அவள் அதிர்ச்சியில் உமறந்தவளாய் அவமனப் பார்த்தாள்.

ப

மணகஷ் பபரும் ணவதமனயுடன் பசால்வது ணபால கஷ்டப்பட்டு பசான்னான். “சில பபாண்ணுங்க அைகுக்கு மயங்குவாங்களாம்... சில பபாண்ணுங்க அறிவுக்கு மயங்குவாங்களாம்... சிலர் பேவசதிக்கும், சிலர் புகழுக்கும் மயங்குவாங்களாம்.. ஒவ்பவாருத்தருக்கு ஒவ்பவாரு பலவீனம் இருக்குமாம்... அமதப் புரிஞ்சுக்கிட்டா யாமரயும் வமலயில் வீழ்த்திடலாமாம். இவன் கிட்ட பபாண்ணுங்க எதிர்பார்க்கறது

எல்லாணம இருக்கறதால இவன் கிட்ட மயங்காதவங்கணள கிமடயாதாம். அமத ஒரு பபரிய சாதமனயாய் பசால்றான்... அப்ப தான் உன் ணபச்சு வந்துச்சு.....”

்

ிய

ம

பபரிய மமலயுச்சியில் தள்ளப்படக் காத்திருக்கும் துர்ப்பாக்கியவதி ணபால விஷாலி அடுத்து வருவதற்குக் காத்திருந்தாள்.... அவளுக்கு இப்ணபாதும் அவன் பசால்வமத நம்ப முடியவில்மல.... அணத ணநரம் நம்பாமல் இருக்கவும் முடியவில்மல....

ரக

ச

ஆனால் மணகஷ் பசால்ல வந்தமத உடனடியாகச் பசால்லி விடவில்மல.... “விஷாலி இதுக்கு ணமல அவன் பசான்னமத உன் கிட்ட பசால்ற பதம்பு எனக்கில்மல விஷாலி...”

ரம (ன )்

விஷாலி முகம் பவளிறிப் ணபாய் இருந்தது. ஆனால் உறுதியான குரலில் பசான்னாள். “என்னவா இருந்தாலும் பரவாயில்மல மணகஷ். பசால்லு...”

ப

சிறிது தயங்குவதாக நடித்து விட்டு மணகஷ் பதாடர்ந்தான். ”உன்மன எல்லாம் சாதாரே பபாண்ணுங்க லிஸ்டுல ணசர்க்க முடியாதாம்... நீ எல்லாம் ரசமனக்கும், பண்பாட்டுக்கும் மதிப்பு தர்றவளாம்... அதனால உன்மன அந்த மாதிரி தான் மடக்கணுமாம்.... அவனுக்கு பபயிண்டிங்க்ஸ்ல பகாஞ்சம் கூட இண்ட்ரஸ்ட் இல்மலயாம். உனக்காக இண்ட்ரஸ்ட் இருக்கற மாதிரி நடிச்சானாம்... நீ அதுலயும் அவன் அைகுலயும் ஃப்ளாட் ஆயிட்டியாம்.... அனாமத ஆசிரமத்துக்கு உன்மனக் கூட்டிகிட்டுப் ணபானதும் உன்மன இம்ப்ரஸ் பசய்யத்தானாம்....”

மமலயுச்சியில் இருந்து அவள் விை ஆரம்பித்தாள்.... அவன் வார்த்மதகள் அவள் இதயத்மத ஈட்டிகளாக துமளக்க விஷாலி திக்பிரமமயுடன் மணகமஷப் பார்த்து மிகப் பலவீனமான குரலில் பசான்னாள். “எனக்கு நம்பணவ முடியமலணய மணகஷ்”

்

ரக

ச

ிய

ம

”எனக்கும் கூட நம்ப முடியமல விஷாலி.... அவன் மத்த ணநரங்கள்ல ணபசறப்ப அவமன விட டீசண்டான, தங்கமான ஆள் இருக்க முடியுமான்னு எனக்ணக கூட ணதாணி இருக்கு. ஆனா குடிச்சுட்டு அவன் அப்படி ணபசினப்ப எனக்ணக என் காதுகமள நம்ப முடியமல.... ணபசினது அவனல்ல அவனுக்குள்ணள ணபான விஸ்கி தான்னு சமாதானப் படுத்திக்கத் தான் பார்த்ணதன்... ஆனா அப்படியும் அதுக்கு அடுத்ததா அவன் பசான்னமத மட்டும் என்னால சகிச்சுக்கணவ முடியமல....”

ரம (ன )்

”என்ன... பசான்னார்?” அவள் வார்த்மதகள் சத்தமில்லாமல் காற்றாய் வந்தன. ”...அவன் கர்வத்ணதாட என்கிட்ட சிரிச்சுகிட்ணட பசால்றான்... அவன் நிமனச்சா உன்மன படுக்மக வமரக்கும் கூட கூட்டிகிட்டு வர முடியும்கிறான்... அமதத் தான் என்னால தாங்க முடியல....”

ப

ணசற்மற வாரித் தன் மீது இமறத்தது ணபால் விஷாலி உேர்ந்தாள். மணகஷ் அவள் மீதிருந்த பார்மவமய ணவறிடத்திற்குத் திருப்பிக் பகாண்டான். ”நான் தாங்க முடியாமல் அவன் கிட்ட பசான்ணனன். ‘மத்தவங்க மாதிரி விஷாலிய நிமனச்சுக்காணத ஈஸ்வர்’னு. அவன் சிரிச்சுகிட்ணட என் கிட்ட பசான்னான். நீ இப்பணவ அவன் வமலயில விழுந்தாச்சாம். அணனகமா அவமன காதலிக்கவும் ஆரம்பிச்சிருப்பியாம். அடுத்த பலவலுக்கு உன்மன இழுக்கிறது அவனுக்கு பராம்பணவ சுலபமாம்... அதுக்கு ணமல என்னால அங்ணக நிக்க முடியல. தமல வலிக்குதுன்னு பசால்லி என்

ரூமுக்கு வந்துட்ணடன். அங்ணகணய இருந்திருந்தா கண்டிப்பா அவமன ஓங்கி அமறஞ்சிருப்ணபன். எங்க தகராறுல வீட்டுல எல்லாரும் முழிச்சிருப்பாங்க...”

்

ரக

ச

ிய

ம

அவள் அவமானத்தால் கூனிக் குறுகிப் ணபானாள். ஈஸ்வர் அவமள என்ன என்று நிமனத்துக் பகாண்டிருக்கிறான் என்று ணகாபத்துடன் எண்ணினாள். ணநற்மறய அைகான நிமனவுகள் இன்று அர்த்தம் மாறியதால் அவமான நிமனவுகளாக மாறின. எல்லாம் நடிப்பா? எல்லாம் ணவஷமா? இப்ணபாதும் அவள் மனதில் ஒரு பகுதி மணகஷ் பசான்னமத நம்ப மறுத்தது. ஆனால் பபரும்பகுதி மணகஷ் ஏன் பபாய் பசால்லப் ணபாகிறான் என்று வாதிட்டது. மணகஷ் அவள் சிணனகிதன். நல்ல சிணனகிதன்... விமளயாட்டுப் பருவத்திணல இருந்து அவளுடன் இருந்தவன்... அதுவும் இந்த மாதிரி விஷயத்தில் எல்லாம் யாராவது பபாய் பசால்வார்களா?....

ரம (ன )்

மணகஷ் பதாடர்ந்தான். “அவன் என் தாத்தா கிட்ட திமிர்த்தனமா நடந்துகிட்டது எனக்கு சுத்தமா பிடிக்கமலன்னாலும் அவனுக்கு தாத்தா ணமல் இருக்கிற ணகாபம் நியாயமானதுன்னு நீ பசான்னதால அவன் கிட்ட எனக்கு நிைமாணவ ஒரு சாஃப்ட் கார்னர் இருந்துச்சு. ஆனா உன்மன இந்த அளவுக்கு அவன் மட்டமா நிமனக்கிறதுக்கு என்ன காரேம் இருக்க முடியும் பசால்லு விஷாலி? அதான் சின்ன வயசுல இருந்ணத உன்ணனாட நல்ல நண்பனா இருந்த எனக்குத் தாங்க முடியல....”

ப

ணநற்று தந்மதயின் நிமனவு நாள் என்று ணசாகமாகச் பசான்னவனுக்கு ஆறுதல் தரும் விதமாக ஈஸ்வமரத் பதாட்ட்தாலும், காரில் வருமகயில் அந்தப் பாடல் வரிகளிலும் இமசயிலும் மனம் பறி பகாடுத்தவன் ணபால் அவன் அவள் மக விரல்கமளத் பதாட்ட ணபாது அவள் ஒன்றும் மறுப்பு

பதரிவிக்கவில்மல என்பதாலும் அவமளப் பற்றி இந்த அளவு மட்டமாக அவன் நிமனத்து விட்டாணனா என்ற சந்ணதகம் அவளுக்கு வந்தது. மணகஷ் ணகட்டதற்கு அவளுக்குக் கிமடத்த காரேம் இது ஒன்று தான். அவளுக்கு உடம்பபல்லாம் கூசியது.. எரிந்தது...

்

ச

ிய

ம

”அவன் எனக்கு கசினா இருக்கலாம்.. அவன் அந்தரங்கமா என் கிட்ட குடி ணபாமதல பசான்னமத உன் கிட்ட பசால்றது அவனுக்கு பசய்யற துணராகமா கூட இருக்கலாம். ஆனா உன் கிட்ட பசால்லாமல் இருக்கிறது அமத விடப் பபரிய துணராகம்னு மனசுல ணதாே ஆரம்பிச்சுது... நான் ராத்திரி எல்லாம் தூங்கல விஷாலி....”

ரக

அவன் முகத்மதப் பார்த்த ணபாது அவன் இரபவல்லாம் தூங்கவில்மல என்பது உண்மமணய என்று பதரிந்தது.

ரம (ன )்

“அவமன பசால்லி தப்பில்ல விஷாலி. அவன் பிறந்து வளர்ந்த நாடு அந்த மாதிரி. அங்ணக ஒழுக்கம் எல்லாம் பபரிய விஷயமில்மல. அவன் அைகும், அறிவும் பல பபாண்ணுகமள அவன் பின்னால வர வச்சிருக்கும். அவங்கணளாட அவன் ைாலியா கண்டிப்பா இருந்திருப்பான்கிறது அவன் ணபச்சுல இருந்ணத பதரியுது. ஆனா உன்மனப் ணபாய் அவன்.... ணச.....” மணகஷின் குரல் உமடந்தது.

ப

இந்த இரண்டு நாட்களில் அவளுக்கு இருந்த மிக அைகான உேர்வுகள் எல்லாம் அவன் வார்த்மதகளால் ணவணராடு பிடுங்கப்பட்டதால் அவள் உயிர் இருக்கும் ணபாணத பசத்துப் ணபானாள். அவமளப் புரிந்து பகாள்ள முடிந்த நண்பனாய் மணகஷ் கரகரத்த குரலில் பசான்னான். “வருத்தப்படாணத விஷாலி..

்

ச

ிய

ம

இந்தியால இருக்கற பகாஞ்ச நாளுக்கு உன்மன பயன்படுத்திக்கலாம்னு அவன் நிமனச்சிருக்கான்.. அவனுக்கு அறிவு இருக்கிற அளவு பண்பாடு இல்மல... மனமசப் படிக்க முடிஞ்ச அளவு மதிக்கத் பதரியமல... (இபதல்லாம் அவன் ணநற்று இரவில் இருந்து பல முமற ரிகர்சல் பசய்த வரிகள்)... அவன் மனசுல இருக்கறது என்னன்னு நமக்கு பதரிய வந்தணத உன்ணனாட நல்ல மனசுக்காக கடவுளா பார்த்து ஏற்படுத்திக் பகாடுத்த சந்தர்ப்பம்னு எடுத்துக்ணகா... அவன் வர்றப்ப மட்டும் ைாக்கிரமதயா இருந்துக்ணகா.... அவன் ஹிப்னாடிசமும் பதரிஞ்சவன்... அைகாவும் இருக்கான்....”

ரக

விஷாலி அவமன அனல் பார்மவ பார்த்தாள்.

ரம (ன )்

மணகஷ் கண்கமளத் தாழ்த்திக் பகாண்டு பசான்னான். “தப்பா நிமனச்சுக்காணத விஷாலி. அவன் ணநத்து ராத்திரி அவ்வளவு உறுதியா பசான்னதால் தான் நான் பயப்படணறன்... அவன் பபாண்ணுங்க மனமசப் புரிஞ்சுகிட்டு அதுக்குத் தகுந்த மாதிரி திறமமயா நடிக்கத் பதரிஞ்சவன்... நீ சூதுவாது பதரியாதவள்... அதான் எச்சரிக்மக பசஞ்ணசன்.... அவன் கண்டிப்பா தினம் வந்தாலும் வருவான்...” விஷாலியின் மனதின் உள்ணள எரிமமல குமுறிக் பகாண்டிருந்தது. “அவமன இங்ணக வர ணவண்டாம்னு பசால்லு...”

ப

ஈஸ்வமர அவன் என்று அவள் அமைத்த்மதயும், வர ணவண்டாம் என்று பசால்லச் பசான்னமதயும் ணகட்கணவ மணகஷிற்கு சுகமாக இருந்தது. தயக்கத்துடன் பசான்னான். ”நான் எப்படி பசால்றது விஷாலி. நான் பசான்னா, ணநத்து அவன் பசான்னமதபயல்லாம் நான் உன் கிட்ட பசால்லிட்ணடன்கிறமத அவன் பதரிஞ்சுப்பான்...”

்

ச

ிய

ம

விஷாலிக்கு மணகஷ் பசான்னது ணபால ஈஸ்வர் கண்டிப்பாக தினம் வந்தாலும் வருவான் என்பது இப்ணபாது சகிக்க முடியதாததாக இருந்தது. எத்தமன அைகாக அவன் இருந்தாலும், எத்தமன அறிவுஜீவியாக இருந்தாலும், எத்தமன நல்லவனாக அவன் நடித்தாலும் படுக்மகக்கு பசல்ல இமசயும் அளவு அவள் ஒன்றும் தரம் பகட்ட பபண் அல்ல. அப்படிப் பட்ட கீழ்த்தர ணநாக்கத்ணதாடு யாரும் அவள் வீட்டு வாசற்படிமய மிதிக்க ணவண்டியது இல்மல.... அவள் அவமனப் பார்க்கக் கூட விரும்பவில்மல.

ரம (ன )்

ரக

“அவன் பசல் நம்பமரக் குடு. நாணன பசால்ணறன்...”. இரண்டு நாட்கள் ஏமாந்தது ணபாதும் என்று அவள் நிமனத்தாள். இனி ஒரு வினாடி கூட ஏமாற அவள் தயாரில்மல. ஒணரயடியாக ஈஸ்வரின் பதாடர்மபத் துண்டித்து தமலமுழுகும் வமர அசுத்தமாகணவ இருப்பது ணபால ஒரு உேர்வு அவளிடம் இனி இருந்து பகாண்ணட இருக்கும்... இன்று காமல வமர எரிந்து பகாண்டிருந்த அவன் மனதில் இப்ணபாது ஐஸ் மமை பபய்ய ஆரம்பித்தது. தயங்குவது ணபால நடித்துக் பகாண்ணட ஈஸ்வரின் பசல் நம்பமரத் தந்தான். ஏணதா ஒரு ைூரணவகத்தில் இருப்பது ணபால விஷாலி பசல் ணபான் எண்கமள அழுத்தினாள். ஈஸ்வர் குரல் ணகட்டது. ”ஹணலா”

ப

அவன் குரல் ணகட்டதும் இப்ணபாதும் மனது அவமள அறியாமல் ணலசாகியது... அவளுக்குத் தன் ணமணலணய ணகாபம் வந்தது. மணகஷ் பசான்னது சரி தான். ஈஸ்வர் ஒரு வசியக்காரன் தான்... அவள் மனமதத் திடப்படுத்திக் பகாண்டு பசான்னாள். “நான்

விஷாலி ணபசணறன்... உங்கமளப் பார்க்கணவா, உங்க கிட்ட ணபசணவா நான் விரும்பமல... அதனால தயவு பசஞ்சு இனிணமல் என் வாழ்க்மகல இருந்து விலகிணய இருங்க ப்ளீஸ்...”

்

ம

பசால்லச் பசால்ல அவள் அழுணத விட்டாள். பசல் ணபாமன மவத்தபின் அவள் அழுமக அதிகமாகியது.

ச

ிய

அமத ஒரு கேம் தாக்குப்பிடித்துக் பகாண்டு மணகஷிடம் பசான்னாள். “மணகஷ் எனக்கு மனசு சரியில்மல.... தனியா இருக்க விடறியா?”

ரக

“சாரி விஷாலி... நான் இமத உன் கிட்ட பசால்லாமணலணய இருந்திருக்கலாம் ணபால இருக்கு”

ரம (ன )்

“இல்மல மணகஷ், நீ நல்லது தான் கசப்பானாலும் உண்மம உண்மம தான்.....” அவமளப் பரிதாபப் பார்மவ பார்த்து எழுந்தான். “நான் கிளம்பட்டுமா விஷாலி”

பசஞ்சிருக்ணக.

விட்டு

மணகஷ்

அவள் தமலயாட்டினாள். அவன் ணபான பின் கதமவ சாத்திக் பகாண்டு விஷாலி ணபரழுமக அை ஆரம்பித்தாள்.

ப

ஈஸ்வருக்கு சிறிது ணநரம் எதுவும் புரியவில்மல. அவளுமடய வார்த்மதகள் முழுவதும் பதிவாவதற்கு முன்னால் அவள் கமடசியில் அழுதது உேர்வில் பதிவாகியது. மனம் பமதத்தது. பின்பு தான் வார்த்மதகள் பதிவாகின. அவன் முகம் இறுகியது.

்

ிய

ம

அவனிடம் இப்படி யாரும் பசான்னதில்மல. அவன் அடிக்கடி சீண்டும் பரணமஸ்வரன் கூட இது ணபால அவமனப் பார்க்கணவா ணபசணவா பிடிக்கவில்மல என்றும் அவர் வாழ்க்மகயில் இருந்து விலகி இருக்கும் படிணயா பசான்னதில்மல. அவர் அப்படிச் பசால்லி இருந்தால் கூட அவனால் புரிந்து பகாள்ள முடிந்திருக்கும். ஆனால் எந்தக் காரேமும் இல்லாமல் திடீபரன்று விஷாலி அப்படிச் பசான்னது அவன் ஈணகாமவ பலமாகத் தாக்கியது.

ரக

ச

மனமத ஒரு அமமதி நிமலக்குக் பகாண்டு வருவது அவனுக்குப் பபரும்பாடாக இருந்தது. பவளிப்பார்மவக்காவது அப்படி பகாண்டு வர சாத்தியமாகும் வமர அவன் அமறயிணலணய அமர்ந்திருந்தான். பின் எழுந்தவன் அப்பாவின் புமகப்படம் அருணக வந்து நின்றான்.

ரம (ன )்

”எத்தமன பபரிய மசக்காலஜிஸ்டா இருந்தாலும் ஒரு பபாண்ணோட மனமசப் புரிஞ்சுக்கறதுல நான் ஏமாந்துட்ட மாதிரி தான் ணதாணுதுப்பா. ணநத்து பசான்ணனன் இல்மலயா ஒரு பபாண்மேக் காதலிக்க ஆரம்பிச்ச மாதிரி ணதாணுதுன்னு அது என் பக்க கற்பமன மாதிரி தான் ணதாணுது. ஆமனக்கும் அடி சறுக்கும்னு பசால்வாங்க இல்மலயாப்பா. நானும் சறுக்கிட்ணடன் ணபால இருக்கு...” அவன் பசால்லி ணபானான்.....

விட்டு

சிரிக்க

முயன்று

ணதாற்றுப்

ப

இந்த இரண்டு நாட்கள் அவன் மனதில் சிம்மாசனம் ணபாட்டு அமர்ந்திருந்தவள், மிக அைகான உேர்வுகமள அவனுக்குள் முதல் முதலாக ஏற்படுத்தியவள் ஏணதா தூசிமயப் ணபால அவமனத் தட்டி விட்டமத ணயாசிக்மகயில் அவனுக்குள் ணகாபம் அதிகமாக ஆரம்பித்தது. குமறந்த பட்சம் காரேத்மதயாவது அவள் பசால்லி

இருக்கலாம்.... அமதக் கூட பசால்லத் ணதமவ இல்மல என்று அவள் நிமனத்தமத அவனால் சகிக்க முடியவில்மல.

்

ிய

ம

காரேம் இல்லாமல், காரேம் பசால்லாமல் இப்படி நடந்து பகாள்ளக் கூடிய ஒரு பபண் கண்டிப்பாக மனநிமல பாதிக்கப்பட்டவளாகத் தான் இருக்க ணவண்டும்... அவள் சிகிச்மச பபற ணவண்டியவள் ...

ரக

ச

ஆனால் அமதப் பற்றி அவன் கவமலப்படப் ணபாவதில்மல. அவள் இனி அவனுக்கு சம்பந்தம் இல்லாதவள்.... ஈஸ்வர் மனதில் உறுதியாக முடிபவடுத்து விட்டான்.

அத்தியாயம் - 40

ப

ரம (ன )்

அபமரிக்காவில் இருந்து டாக்டர் ைான்சன் மும்மப விமான நிமலயத்தில் வந்திறங்கிய ணபாது அவருக்காக அவர் பபயர் எழுதிய அட்மடமய மவத்துக் பகாண்டு ஒருவன் நின்றிருந்தான். அவர் பநருங்கியவுடன் அவன் எதுவும் ணபசாமல் நடக்க ஆரம்பித்தான். புருவங்கமளயும் ணதாள்கமளயும் உயர்த்திய ைான்சன் அவன் பின்னாணலணய பசன்றார். விமான நிமலயத்திற்கு பவளிணய பசன்ற பின் தயாராக நின்று இருந்த ஒரு காரின் பின் கதமவ அவன் திறந்து விட அவர் உள்ணள ஏறி அமர்ந்தார். அவன் காரில் ஏறவில்மல. கார் கிளம்பியது. அவர் பின்னால் திரும்பிப் பார்த்த ணபாது அவன் தன் பமாமபல் ணபானில் சுருக்கமாக ஏணதா பசால்லி பமாமபல் ணபாமன சட்மடப் மபயில் மவத்துக் பகாண்டு எதிர்ப்புறமாக நடக்க ஆரம்பித்தான். காரில் ஏற்றி விட்ணடன் என்ற தகவமல அவன் பசால்லி இருக்க ணவண்டும் என்று அவர் நிமனத்தார்.

்

ம

ைான்சன் கார் டிமரவமரப் பார்த்தார். அவனும் எதுவும் ணபசத் தயாராக இருந்தது ணபால் பதரியவில்மல. அது ைான்சமன ஆச்சரியப்படுத்தவில்மல. அவமன அனுப்பியவர்கள் அதிகம் ணபசுபவர்கமள ணவமலக்கு மவத்துக் பகாள்வதில்மல என்பது அவருக்கு நன்றாகணவ பதரிந்தது தான். கார் ணதசிய பநடுஞ்சாமல ஒன்றில் ணவகமாகச் பசல்ல ஆரம்பித்தது.

ரக

ச

ிய

கார் அவமர எங்ணக அமைத்துச் பசல்கிறது என்பது அவருக்குத் பதரியாது. அவர் வாய் விட்டுக் ணகட்கவும் இல்மல. ணகட்டாலும் பதில் வந்திருக்க வாய்ப்பில்மல. அமர மணி ணநரம் கழித்து ஐந்து நட்சத்திர ஓட்டல் முன் கார் நின்றது. அங்கும் ஒருவன் தயாராக நின்று பகாண்டிருந்தான். அவமரப் பார்த்தவுடன் பவ்யமாக சற்று குனிந்து விட்டு அவமர உள்ணள அமைத்துச் பசன்றான்.

ரம (ன )்

ஓட்டலின் ஆறாவது மாடியில் இருந்த ஒரு சிறிய கான்ஃப்ரன்ஸ் ஹால் கதமவத் திறந்து அவமர உள்ணள விட்டு கதமவ சாத்திக் பகாண்டான். உள்ணள மிக மங்கலான விளக்கு பவளிச்சத்தில் ஆறு ணபர் அமர்ந்திருந்தார்கள். அந்த மங்கலான விளக்கும் அவர்கள் தமலகளுக்குப் பின்பக்க சுவரில் எரிந்து பகாண்டு இருந்ததால் யார் முகமும் அவருக்குத் பதளிவாகத் பதரியவில்மல. பவளிச்சத்தில் நின்று பகாண்டு இருந்த ஒருவர் அவர் அருகில் வந்து “வாருங்கள் ைான்சன்” என்று மககுலுக்கி வரணவற்றார். மற்ற ஆறு ணைாடிக் கண்களும் அவமரக் கூர்ந்து கவனிப்பமத ைான்சனால் உேர முடிந்தது.

ப

வரணவற்றவமர ைான்சன் மிக நன்றாக அறிவார். பாபுஜி என்று அமனவராலும் அமைக்கப்படும் அவமர நியூயார்க்கில் சந்தித்து அவர் ணபசி இருக்கிறார். கடந்த சில வருடங்களாக இந்தியாவின் முதல் பேக்காரர்கள் லிஸ்டில் அவர் பபயர் நான்கு, ஐந்தாம் இடங்களில் மாறி மாறி இருந்து வந்தாலும் கேக்கில் காட்டாத பல

இடங்களில் உள்ள அவருமடய ணகாடிக் கேக்கான பசாத்துக்கமளயும் ணசர்த்து எடுத்துக் பகாண்டால் அவர் தான் முதல் பேக்காரராக இருப்பார் என்பதில் ைான்சனுக்குச் சந்ணதகமில்மல.

்

ம

”உட்காருங்கள் டாக்டர் ைான்சன்” பாபுஜி காலியாக இருந்த ஒரு நாற்காலிமயக் காட்டினார். ைான்சன் அதில் அமர்ந்தார்.

ச

ிய

பாபுஜி அங்கு அமர்ந்திருந்த மற்றவர்கமள அறிமுகப்படுத்த ணவண்டியது அவசியம் இல்மல என்பது ணபால் ணநரடியாக விஷயத்திற்கு வந்தார்.

ரக

”டாக்டர் ைான்சன், என் நண்பர்கள் நம் விணசஷ மானசலிங்கம் ப்ராபைக்ட் பற்றி அறிந்து பகாள்ள ஆமசப்படுகிறார்கள். அந்த சிவலிங்கம் பற்றியும் நாம் நடத்தப் ணபாகும் ஆராய்ச்சிகள் பற்றியும் அவர்களுக்கு விளக்கமாகச் பசால்லுங்கணளன்”

ப

ரம (ன )்

முகம் கூடத் பதளிவாகத் பதரியாத நபர்களிடம் விளக்கம் தருவது ைான்சனுக்கு என்னணவா ணபால் இருந்தது. அவர்களால் அவமர நன்றாகப் பார்க்க முடியும் ஆனால் அவரால் அப்படிப் பார்க்க முடியாது என்பது அவருக்கு சிறிதும் பிடிக்காத சூழ்நிமலயாக இருந்தது என்றாலும் ணபச ஆரம்பித்தார். அவர் அருகில் அமர்ந்திருந்த பாபுஜியிடம் அவர் மணிக்கேக்கில் இமத விவரித்திருக்கிறார். பாபுஜி டாக்டர் ைான்சனிடம் மட்டும் அல்லாமல் குருஜியிடமும் இமதப் பற்றி நிமறய ணபசி இருக்கிறார். என்றாலும் ைான்சன் ணபசுவமத முதல் முமற ணகட்பது ணபால் ணகட்டார். விணசஷ மானசலிங்கம் பற்றி பசால்ல ஆரம்பித்து தாங்கள் ணமற்பகாள்ளவிருக்கிற ஆராய்ச்சிகள் பற்றியும் ைான்சன் பசால்லிக்

்

ம

பகாண்டு ணபாமகயில் பரிபூரே கவனத்துடன் அவர்கள் அமனவரும் ணகட்டார்கள். அந்த மங்கலான பவளிச்சமும் பைகிப் ணபான பின் எதிரில் அமர்ந்திருந்த ஆறு ணபரில் ஒரு நபர் ஒரு பபண் என்பது மட்டும் அவருக்குத் பதரிய வந்தது. மற்றவர்கள் பற்றி அவரால் எதுவும் யூகிக்கவும் முடியவில்மல.

ிய

ைான்சன் ணபசி முடித்த பின் அங்கு அசாதாரே அமமதி நிலவியது. ஒரு நிமிடம் யாரும் எதுவும் ணபசவில்மல.

ரக

ச

பாபுஜி தான் பமௌனத்மதக் கமலத்தார். “அந்த சிவலிங்க ஆராய்ச்சிகள் பசய்து முடிக்க உங்களுக்கு எவ்வளவு காலம் ணதமவப்படும்?” ”அமத இப்ணபாது பசால்வது கஷ்டம்”

ரம (ன )்

“பின் எப்ணபாது பசால்வது சுலபம்?” அங்கிருந்த பபண்மணி ணகட்டாள். அவள் ஆங்கிலத்மதக் ணகட்கும் ணபாது அவள் இந்தியாமவச் ணசர்ந்தவள் அல்ல என்பது பதரிந்தது. அவள் எந்த நாட்மடச் ணசர்ந்தவள் என்பமத ஊகிக்க முடியவில்மல.

ப

ைான்சன் பசான்னார். “விணசஷ மானச லிங்கம் பற்றின நமக்குக் கிமடத்திருக்கிற அத்தமன தகவல்களும் ணநரடியாய் சம்பந்தப்பட்டவர்களிடம் இருந்து வந்ததல்ல. கமடசியாய் கிட்டத்தட்ட அறுபது வருடங்கள் பசுபதியிடம் இருந்த காலத்திணலா நமக்கு தகவல்கள் பசால்லக் கூடியவர்கள் யாரும் அமத பநருங்கியது கூட இல்மல. அந்த சிவலிங்கத்தின் சக்தி எல்மல இல்லாதது என்பதில் மட்டும் இது வமர ணகள்விப்பட்ட விஷயங்கள் ஒத்துப் ணபாகின்றன. அந்த விணசஷ மானச லிங்கத்மத குருஜி ணநரில் பார்த்து பரிணசாதித்து அவரது அபிப்பிராயம் பசான்ன பிறகு தான்

ஆராய்ச்சிகள் முடிய எவ்வளவு காலம் ணதமவப்படும் என்பமதச் சரியாகச் பசால்ல முடியும்”

்

ிய

ம

அந்தப் பபண்மணி ணகட்டாள். “டாக்டர் ைான்சன் நீங்கள் பமத்தப் படித்த அனுபவம் மிக்க பவற்றிகரமான மசக்காலஜிஸ்ட். அப்படி இருக்மகயில் இந்த விஷயத்தில் உங்கமள விட நீங்கள் அதிகமாக குருஜிமய அதிகம் நம்புவது ஏன்?”

ரம (ன )்

ரக

ச

ைான்சன் பசான்னார். ”நான் ஆராய்ச்சியாளன் மட்டுணம. ஆனால் குருஜி அந்த விணசஷ மானச லிங்கத்மத பூஜித்து வந்தவர்களுக்கு இமேயான சக்தி பமடத்தவர். எனக்குத் பதரிந்து இந்த சப்பைக்டில் குருஜி அளவுக்கு அறிந்தவர்கள் இல்மல. அவர் எத்தமனணயா வருடங்கள் சித்தர்களிடமும், ணயாகிகளிடமும் ணசர்ந்து இருந்து நிமறயக் கற்றிருக்கிறார். அந்த விணசஷ மானச லிங்கத்மத ணநரில் பார்க்காமணலணய அமதத் பதாட்டு எடுக்கக் கூட எப்படிப்பட்டவர்களால் முடியும், எப்படி எடுத்துக் பகாண்டு வர ணவண்டும் என்பமத எல்லாம் விளக்கமாகச் பசான்னவர் அவர். அந்தக் பகாமலகாரன் அது இருக்கும் பூமை அமறக்குள் எந்தக் காரேம் மவத்தும் ணபாகக் கூடாது என்று எச்சரித்தவர் அவர். அவன் அவர் ணபச்மசக் ணகட்டிருந்தால் அனாவசியமாகச் பசத்திருக்க மாட்டான். அவன் பிேத்மதப் பார்க்காமல் இருந்திருந்தால் சிவலிங்கத்மதத் தூக்கின மபயனும் அந்த அளவுக்குப் பயந்திருக்க மாட்டான்.... அந்த சிவலிங்கத்மதத் பதாடவும், பூமை பசய்யவும் தகுந்த ஆளாய் கேபதிமயத் ணதர்ந்பதடுத்ததும் குருஜி தான். இதுவமர அவர் கேக்கு எந்த விதத்திலும் பபாய்யாகவில்மல.....”

ப

அதற்குப் பின் அந்தப் பபண்மணி எதுவும் சந்ணதகம் ணகட்கவில்மல. ஆனால் அவள் அருகில் இருந்து ஒரு வயதான குரல் ணகட்டது. “குருஜி எப்ணபாது சிவலிங்கத்மத ணநரில் பார்ப்பார்?”

் ஈடுபடுத்தப்

ிய

பாபுஜி ணகட்டார். “ஆராய்ச்சியில் ணபாகிறவர்கமளத் ணதர்ந்பதடுத்து விட்டீர்களா?”

ம

”இன்ணனரம் அவர் அந்த சிவலிங்கத்மத தரிசித்திருக்க ணவண்டும்... நான் அங்ணக ணபாய் ணசர்வதற்குள் அவர் பதரிந்து பகாள்ள ணவண்டியமதத் பதரிந்து பகாண்டிருப்பார். நானும் ஆராய்ச்சியில் என்ணனாடு இறங்கப் ணபாகிறவர்களும் அமத எப்படி அணுக ணவண்டும் என்று அவர் பசால்வார். மீதிமய நான் தீர்மானித்துக் பகாள்ள முடியும்”

ரக

ச

”இது வமர விணசஷ மானச லிங்கம் பற்றிக் ணகள்விப்பட்டமத மவத்து சுமார் 13 ணபமரத் ணதர்ந்பதடுத்து மவத்திருக்கிணறன். குருஜி சிவலிங்கத்மத ணநரில் பார்த்து விட்டு வந்த பிறகு நானும் அவரும் ணசர்ந்து அந்த 13 ணபரில் மூன்று அல்லது நான்கு ணபமர வடிகட்டித் ணதர்ந்பதடுப்ணபாம்....”

ரம (ன )்

அதன் பின் அவர்களிடம் இருந்து எந்தக் ணகள்வியும் எைாமல் ணபாகணவ பாபுஜி எழுந்து நின்று “நன்றி டாக்டர் ைான்சன்” என்று மககுலுக்கி அனுப்பி மவத்தார். ைான்சனும் நன்றி பதரிவித்து விட்டு முகம் பதரியாத அந்த நபர்கமளப் பார்த்து மக அமசத்து விட்டு பவளிணயறினார்.

ப

அவமர உள்ணள அனுப்பி விட்ட அணத ஆள் அவமர பவளிணய அமைத்துச் பசன்று விட்டான். ணவபறாரு கார் அவமர விமான நிமலயத்திற்கு அமைத்துச் பசல்லக் காத்திருந்தது. ைான்சன் தமிைகத்திற்குப் பயேமானார். அவர் மனம் மட்டும் கான்ஃப்ரன்ஸ் ஹாலில் இருந்த அந்த மர்ம நபர்களிடணம தங்கியிருந்தது. அந்த ஆறு ணபமரயும் நாமள பதருவில் ணநராக சந்தித்தாலும் அவருக்கு அவர்களில் ஒருவமரக் கூட அமடயாளம் பதரியாது....

் “இந்த

டாக்டர்

ிய

இஸ்ணரல்காரர் பாபுஜிமயக் ணகட்டார். ைான்சமன எந்த அளவுக்கு நம்பலாம்...”

ம

ைான்சன் பசன்றவுடன் கான்ஃப்ரன்ஸ் ஹாலில் எல்லா விளக்குகளும் எரிய ஆரம்பித்தன. அந்த அறுவருணம இந்தியாமவச் ணசர்ந்தவர்கள் அல்ல. ஒரு அபமரிக்கர், ஒரு ைப்பானியர், ஒரு பதன்னாப்பிரிக்கர், ஒரு இஸ்ணரல்காரர், ஒரு பைர்மானியர் (பபண்மணி) மற்றும் ஒரு எகிப்தியர்.

ரக

ச

பாபுஜி அமமதியாகச் பசான்னார். “அவருக்கு உயிர் ணமல் ஆமச இருக்கிறது. அதிகமாய் பேத் ணதமவயும் இருக்கிறது. அவருக்கு விவாகரத்து கிமடக்கப் ணபாகிறது. மமனவிக்கு பசட்டில் பசய்ய அவருக்கு நிமறய பேம் ணதமவப்படுகிறது... அதனால் நம்மம அனுசரித்து தான் இருப்பார்”

ரம (ன )்

பைர்மானியப் பபண்மணி ணகட்டாள். ”இந்த ஆராய்ச்சியில் ஈடுபடுத்தப்படுபவர்களுக்குக் கூட நம்மமப் பற்றித் பதரியாது தாணன?”

ப

”ைான்சனுக்கு என்மன மட்டும் தான் பதரியும். உங்கமளத் பதரியாது. ைான்சன் பயத்தாலும் ணபராமசயாலும் என்மனப் பற்றி பவளிணய பசால்ல மாட்டார். குருஜிக்கு நம் எல்லாமரயும் பதரியும் என்றாலும் நம் ப்ராபைக்ட்டுக்கு வித்திட்டவணர அவர் தான் என்பதால் எந்த நிமலயிலும் நம்மமப் பற்றி பவளிணய பசால்ல மாட்டார். அதனால் நம்மமப் பற்றி எந்த தகவலும் பவளிணய கசியாது. அதனால் கவமல ணவண்டாம்...” “இந்த ஆராய்ச்சி முடிவுகள் எப்ணபாது பதரியும்?” – ஒருவர் ணகட்டார்.

“மூன்று வாரங்கள் ஆகலாம்...”

்

ரக

ச

ிய

ம

ணமலும் பதிமனந்து நிமிடங்கள் சில்லமர சந்ணதகங்கள் ணகட்டு திருப்தி அமடந்த அறுவரும் கிளம்பிச் பசன்றனர். அறுவரில் இருவர் விமான நிமலயத்திற்கும், இருவர் அந்த ஓட்டலிணலணய ணவறு அமறகளுக்கும், இருவர் தாங்கள் தங்கி இருந்த ணவறு ணவறு ஓட்டல்களுக்கும் ணபானார்கள். அவர்கள் அமறமய விட்டுச் பசன்று மூன்று நிமிடங்கள் பபாறுத்திருந்து விட்டு பாபுஜி அந்த கான்ஃப்ரன்ஸ் ஹாலில் பூட்டப்பட்டிருந்த ஒரு சிறிய அமறக் கதமவத் திறந்தார். சக்கர நாற்காலியில் அமர்ந்திருந்த முதியவர் ஒருவர் நாற்காலிமய நகர்த்திக் பகாண்டு ஹாலிற்கு வந்தார். “அப்பா நீங்கள் என்ன நிமனக்கிறீர்கள்?”

ரம (ன )்

அந்த சிறிய அமறக்குள் இருந்தபடிணய ஹாலில் நடந்த அத்தமனமயயும் ரகசிய காமிரா வழியாக டிவியில் பார்த்துக் பகாண்டிருந்த பாபுஜியின் தந்மத பசான்னார். “ஒரு விஷயம் மட்டும் தான் எனக்கு இடிக்கிறது” “என்ன அது?”

ப

”அந்த சிவலிங்கத்மதப் பராமரிப்பதாய் பசால்லப்படும் மூன்று ணபரில் இரண்டு ணபராய் பசுபதிமயயும், அந்த ணைாதிடரின் குருநாதமரயும் எடுத்துக் பகாண்டால் கூட மீதம் ஒரு ஆள் இருக்கிறார் இல்மலயா? சிவலிங்கத்மத பசுபதியிடம் பகாண்டு வந்து பகாடுத்த சித்தர் இன்னும் உயிணராடு இருக்கிறார் என்பதால் அந்த மூன்றாம் ஆள் அந்த சித்தராகத் தான் இருக்க ணவண்டும். அந்த

சித்தர் இருக்கிற வமர உங்கள் ப்ராபைக்ட் ஒழுங்காய் முடிவது எனக்கு சந்ணதகமாகத் தான் இருக்கிறது...”

்

ரக

ச

ிய

ம

பாபுஜி தந்மதமய ணயாசமனயுடன் பார்த்தார். எதிலும் ஆைமாய் பசன்று பார்க்க முடிந்த அவர் தந்மதயின் அறிவு கூர்மமமயயும், ணதான்றியமத தயவு தாட்சணியம் இல்லாமல் பசால்ல முடிந்த தன்மமமயயும் அவர் என்றுணம மதித்தார். அதனாணலணய என்றும் முக்கியமான பிரச்சிமனகள் குறித்து அவர் தன் தந்மதமயக் கலந்தாணலாசிப்பதுண்டு. தந்மத எழுப்பிய சந்ணதகத்மத அவரால் அலட்சியப்படுத்தி விட முடியவில்மல. ஆனால் அணத சமயத்தில் ஒரு உண்மமமய தந்மதக்கு சுட்டிக் காட்டத் ணதான்றியது.

ரம (ன )்

“அப்பா அந்த சித்தர் இருக்கிற காலத்திணலணய தான் பசுபதி பகால்லப்பட்டார். அந்த சித்தர் இருக்கிற காலத்திணலணய தான் சிவலிங்கம் இடம் பபயர்ந்தது. அமத எல்லாம் அந்த சித்தரால் தடுக்க முடியவில்மல....” பாபுஜியின் தந்மதக்கு அமத மறுக்க முடியவில்மல. என்றாலும் இதில் இவர்களுக்குத் பதரியாத ஏணதா ஒன்று இருப்பதாக உள்ளுேர்வு அவருக்குச் பசான்னது....

ப

குருஜி இரண்டு நாட்களாக எதுவும் சாப்பிடவில்மல. பட்டினி விரதம் அவருக்குப் புதிதானதல்ல. இமயமமலச்சாரலில் அவர் அபூர்வ சக்திகமளத் ணதடி அமலந்த காலத்தில் எத்தமனணயா நாட்கள் பதாடர்ந்து தண்ணீர் கூடக் குடிக்காமல் சில பயிற்சிகளில் ஈடுபட்டிருக்கிறார். அந்த நாட்களில் உேமவ மனம் நிமனத்துக் கூடப் பார்த்ததில்மல. அமடந்து கண்ட சக்திகள் முன் உேபவல்லாம் ஒரு பபாருட்டாகணவ அவருக்குத் ணதான்றியதில்மல.

்

ரக

ச

ிய

ம

அவமரப் ணபாலணவ ணதடல்கள் உள்ளவர்கள் ஆண்டாண்டு காலம் மிகவும் கஷ்டப்பட்டு அமடந்த்மத எல்லாம் அவர் ஒருசில வாரங்களிணலணய அமடந்து விட்டார். திபபத்திய குமககளில் பதாடர்ந்தாற்ணபால் ஆறு மாதங்களில் ஒரு சிறிய குமகயில் பத்து நாட்களுக்கு ஒரு முமற ஒரு ணவமள மட்டும் சாப்பிட்டு தியானத்தில் இருந்தவர் அவர். சில சமயங்களில் பகாடிய விலங்குகள் எல்லாம் அந்தக் குமகக்கு வந்து ணபாகும். அந்த விலங்குகள் வருவதும் பதரியாமல் ணபாவதும் பதரியாமல் அவர் தியானத்தில் இருந்திருக்கிறார். உேர்வுகளின் உன்னத உயரங்களில் இருக்கும் மனிதமன பகாடிய விலங்குகள் கூட தாக்குவதில்மல. ஒரு பநருப்பு வமளயத்திற்குள் இருப்பது ணபால புற உலகின் எந்தக் குறுக்கீட்மடயும் பற்றிக் கவமலப்படாமல் இருந்த காலங்கள் அமவ.

ரம (ன )்

ராமகிருஷ்ேன் என்ற பபயர் உமடய அவர் குருஜியாக உலகிற்கு அறிமுகமான பிறகு நிமனத்த ணபாபதல்லாம் தியானத்திற்குள் ணபாகணவா, மற்ற அபூர்வப் பயிற்சிகள் பசய்யணவா அவருக்கு முடியாமல் ணபாயிற்று என்றாலும் சில குறிப்பிட்ட காலங்களில் அந்தப் பயிற்சிகமளயும் தியானத்மதயும் பதாடர்ந்து பசய்வமத ஒரு கட்டாயமாக அவர் பாவித்து வந்தார். சமகாலத்திய சில கார்ப்பணரட் சாமியார்கமளப் ணபால பசாற்பபாழிவுகளில் மட்டும் அவற்மறப் பற்றிப் ணபசிக் பகாண்டிருந்து விட்டு அவர் தன் பசாந்த வாழ்வில் அவற்மறப் புறக்கணித்து விடவில்மல.

ப

சிவலிங்கத்மதத் தரிசிக்கும் முன் ணவதபாடசாமலயில் தங்கிய முதல் இரண்டு நாட்களிலும் ஒருசில அபூர்வப் பயிற்சிகமள பசய்து பகாண்டும், உயர் தியான நிமலயில் இருந்து பகாண்டும் இருந்த அவர் மூன்றாவது நாள் காமல கேபதி பஞ்சமுக ஆஞ்சணநயர்

ணகாயிலுக்குப் ணபான பிறகு தான் தங்கியிருந்த வீட்மட விட்டு பவளிணய வந்தார்.

்

ரக

ச

ிய

ம

அந்த வீட்மட ணவறு யாரும் பநருங்கி விடாமல் காவல் காத்து வந்த ஒரு மாேவன் அவர் ணதைசில் கண்கள் கூசினாற் ணபால உேர்ந்தான். இரண்டு நாட்களுக்கு முன் அவன் அவமரப் பார்த்திருக்கிறான். ஆனால் அப்ணபாது அவர் இப்படி ஒரு ணதைசில் இருக்கவில்மல..... அவன் மககமளக் கூப்பி வேங்கினான். அவர் அவமனப் பார்க்கக்கூட இல்மல. கம்பீரமாக சிவலிங்கம் இருந்த வீட்மட ணநாக்கி நடந்தார். அவர் பார்மவ ணநராக இருந்தது. ணதமவயற்ற விஷயங்களில் கவனத்மத சிதறடித்து அவர் தன் உேர்வு நிமலயின் உச்சத்மத சிறிதும் இைந்து விட விரும்பவில்மல.

ரம (ன )்

கேபதி பசன்றவுடன் காமிராமவ ஆஃப் பசய்து விட்டிருந்தனர். குருஜி தான் சிவலிங்கத்மத சந்திக்கும் நிகழ்ச்சிமயப் பதிவு பசய்யணவா, பின் அமத மற்றவர்கள் காேணவா விரும்பவில்மல. எனணவ முன்ணப காமிரா கண்காணிப்மப நீக்கச் பசால்லி இருந்தார். அவர் பவளிணய வந்தபின் மறுபடி அமதத் பதாடரவும் உத்தரவிட்டிருந்தார்.

ப

உள்ணள நுமைந்தவுடன் கதமவத் தாளிட்ட குருஜி சிவலிங்கம் இருந்த பூமை அமறமய ணநாக்கி நடந்தார்.

அத்தியாயம் - 41

பூமை அமறமய ணநாக்கி நடந்த குருஜி சிவலிங்கம் பார்மவயில் பட ஆரம்பித்தவுடன் தன்மன அறியாமல் சிமலயாய் சிறிது ணநரம் நின்றார். சிவலிங்கம் ணைாதி பசாரூபமாய் பைாலித்துக்

்

ம

பகாண்டிருந்தது. ஒளி பவள்ளத்தில் சிவலிங்கம் மிதப்பது ணபால் ணதான்றியது. சிவலிங்கத்தின் அடிப்பாகம் அந்த ஒளி பவள்ளத்தில் மமறந்து விட்டிருந்தது தான் அப்படித் ணதான்றக் காரேமா, இல்மல அந்த இடத்தில் சிவலிங்கம் முமறப்படி பிரதிஷ்மட ஆகாதது காரேமா என்பமத குருஜியால் யூகிக்க முடியவில்மல.

ரக

ச

ிய

சில ணபர் சில அபூர்வ சமயங்களில் சில வினாடிகள் மட்டுணம பார்க்க முடிந்த அந்தக் காட்சிமயக் கண்டு பிரமித்த குருஜி சில நிமிடங்கள் தன்மன மறந்து நின்றார். அந்த சிவலிங்கம் காந்தமாய் அவமரத் தன்னிடத்திற்கு இழுத்தது. தன்மன அறியாமல் சில அடிகள் முன்ணனாக்கி மவத்த குருஜி பூமை அமற வாசமல பநருங்கிய ணபாது சுயநிமனவுக்கு வந்து அப்படிணய நின்றார்.

ரம (ன )்

இரண்டடிகள் பின்னுக்கு மவத்து சற்று இமடபவளியிமன அதிகப்படுத்திக் பகாண்டு சாஷ்டாங்கமாய் வேங்கி விட்டு அங்ணகணய குருஜி அமர்ந்தார். தன்மன மறந்து முன்பு ரசித்த அந்தக் காட்சிமய குருஜி ஆராய்ச்சிக் கண்ணோடு சிறிது ணநரம் பார்த்தார். பின் கண்கமள மூடிக் பகாண்டு தியானம் பசய்யப் பார்த்தார். அவர் மனம் முற்றிலுமாக சிவலிங்கம் மீது குவிய மனணம கமரவது ணபால் ஒரு உேர்வு ஏற்பட பலவந்தமாகக் கண்கமளத் திறந்து மனமதத் தன்னிடணம தக்க மவத்துக் பகாண்டார்.

ப

குருஜி பின் பமல்ல புன்னமகத்தார். “நான் உன்னிடம் என்மன இைப்பதற்காக வரவில்மல விணசஷ மானஸ லிங்கணம. உன்மன என் வசப்படுத்தப்படுத்த வந்திருக்கிணறன். அதற்காக உன் சக்திகமள நான் அளக்க வந்திருக்கிணறன். அளந்து உன்மன என் வசப்படுத்த அடுத்ததாக நான் என்ன பசய்ய ணவண்டும் என்று ணயாசிக்க வந்திருக்கிணறன்....”

குருஜி ஏதாவது ஒரு வமகயில் சிவலிங்கத்திடம் இருந்து பதில் வரும் என்று எதிர்பார்த்தது ணபால சிவலிங்கத்மதணய பார்த்தபடி ஒரு நிமிடம் பமௌனமாக இருந்து பார்த்தார். பைாலித்த சிவலிங்கம் அப்படிணய அமமதியாக இருந்தது.

்

ரக

ச

ிய

ம

குருஜி பதாடர்ந்தார். ”ஒரு தனிப்பட்ட உருவம் இருக்கிற கடவுமள நம்பும் கட்டத்மத என் வாழ்க்மகயில் நான் என்ணறா தாண்டி விட்ணடன் மானஸ லிங்கணம. பமாழி, மதம், ணதசம் கடந்த ஒரு மகாசக்திமய, இந்தப் பிரபஞ்சத்மதணய இயக்குகின்ற அந்தப் பபரும் சக்திமயத் தான் மனிதர்கள் கடவுள் என்ற பபயரில் அமைக்கிறார்கள் என்றால் அந்தக் கடவுள் விருப்பு பவறுப்பு இல்லாத்தாகத் தான் இருக்க ணவண்டும் என்பதில் எனக்கு எந்த சந்ணதகமும் இல்மல. ஏபனன்றால் இந்த உலகத்தில் எல்லா மகாசக்திகளும் அப்படித் தான் இருக்கின்றன...”

ரம (ன )்

“... சூரியன் பிடித்தவர்களுக்கு மட்டும் ஒளிகாட்டி மற்றவர்களிடம் தன் ஒளிமய மமறத்துக் பகாள்வதில்மல. மமை தன்மன வரணவற்பவர்கள் மீது மட்டும் பபய்வதில்மல. சகலருக்கும் பபய்யும். சுடும் விஷயத்தில் தீ பட்சபாதம் காட்டுவதில்மல. அது யார் பதாட்டாலும் சுடும். இபதல்லாம் இயற்மகயின் நியதிகள். இந்தப் பிரபஞ்சம் உருவான காலத்தில் இருந்து இப்படித்தான் இருந்து வருகிறது. ஏன் பிரபஞ்சணம இந்த இயற்மகயின் விதிகளின் படிணய உருவானது என்பதால் இந்த விதிகமள மாற்ற முடிவது பிரபஞ்சத்மதணய அழிக்க முடிவது ணபாலத் தான் என்பதில் எனக்கு சந்ணதகணம இல்மல....”

ப

”... அணத வழியில் விருப்பு பவறுப்பில்லாதது தான் கடவுள் சக்தி என்றால் அந்தக் கடவுமள வேங்குவதில் அர்த்தம் இல்மல அல்லவா? வேங்குவதால் அந்த சக்தி ஒருவருக்கு வாரி வைங்கி விடவும் ணபாவதில்மல. வேங்க மறுப்பதால் ஒருவர் பபற

்

ம

இருப்பமத அந்த சக்தி தடுத்து விடவும் ணபாவதில்மல. அந்தக் கடவுள் சக்திணய ஒருவன் தன்மன வேங்குகிறானா இல்மலயா என்று கவனிப்பதும் இல்மல, அமத ஒரு பபாருட்டாக நிமனப்பதும் இல்மல என்று நான் புரிந்து பகாண்ட பிறகு நான் கடவுமள வேங்கியது இல்மல. வேங்கி என்ன லாபம், வேங்காமல் இருந்து என்ன நஷ்டம்?...”

ரக

ச

ிய

“...அப்படியானால் நீ ணகட்கலாம் நான் ஏன் உன்மன வேங்கிணனன் என்று. நான் வேங்கியது உன்மன அல்ல. உன்மன உருவாக்குவதில் பல நூறு வருஷங்களாக ஈடுபட்ட என் குருநாதர் ணபான்ற சித்தர்கமளத் தான் நான் வேங்கிணனன். அந்த முயற்சி வேங்க ணவண்டியது. அங்கீகரிக்கப்பட ணவண்டியது. உன் ணமல் பிரம்மாண்டமான சக்திமய ஆவாகனம் பசய்து இன்று உன்மன இந்த அளவில் பைாலிக்க மவத்திருக்கும் அவர்கள் முயற்சிகளுக்கு என் சாஷ்டாங்கமான நமஸ்காரம்...”

ரம (ன )்

”... மனிதன் எந்த சக்திக்கும் பயப்பட ணவண்டியதில்மல. அந்த சக்தி எத்தமன பிரம்மாண்டமாக இருந்தாலும் நிமலகுமலய ணவண்டியதில்மல. அவனுக்குத் தந்திருக்கும் ணபரறிமவப் பயன்படுத்தினால் எந்த சக்திமயயும் தனக்கு ணவண்டிய வமகயில் அவன் பயன்படுத்திக் பகாள்ளலாம். அவன் அப்படிப் பயன்படுத்த முடிந்ததால் தான் இன்று வானத்தில் பறக்கிறான், அடுத்த கிரகங்களுக்கு பசல்கிறான், எத்தமனணயா புதிது புதிதாய் கண்டு பிடித்து சாகசங்கள் பசய்கிறான். அவனால் எதுவும் முடியும். ஏபனன்றால் அவணன அந்த பிரபஞ்ச சக்தியின் ஒரு அம்சம்....”

ப

“...மனிதன் எமதயும் வேங்கி சாதிப்பதில்மல மானஸ லிங்கணம, அவன் எமதயும் புரிந்து பகாண்டு தான் சாதிக்கிறான். தன் முயற்சியினால் தான் சாதிக்கிறான். இது தான் சரித்திரம். இது தான்

விதி... அதனால் தான் வந்திருக்கிணறன்...”

நான்

உன்மனப்

புரிந்து

பகாள்ள

்

ரக

ச

ிய

ம

குருஜி அந்த விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதப் பார்த்துப் புன்னமகத்து விட்டு ஆத்மார்த்தமான பதானியில் பதாடர்ந்தார். ”...உன்மனப் பராமரிக்கும் மூவரில் ஒருவராக என் குருநாதர் இருந்த ணபாதும், அவர் சீடனாக நான் இருந்த ணபாது கூட ஒரு நாளும் உன்மனப் பற்றி என்னிடம் அவர் பசான்னதில்மல. நான் சீடனாக இருந்த அணத காலத்தில் தான் உன்மனக் பகாண்டு வந்து பசுபதியிடம் ஒப்பமடத்தார். உலகபமல்லாம் பிரபலமாய் இருந்திருக்க ணவண்டிய உன்மன பசுபதியும் தன் தனிப்பட்ட ரகசிய பசாத்தாய் அறுபது வருஷங்களாய் பாதுகாத்தார். அவமரச் பசால்லித் தப்பில்மல. அவருக்கு முந்தியவர்களும் உன்மன அப்படித்தான் மவத்திருந்தார்கள்...”

ரம (ன )்

“... பிரமிக்க மவக்கும் ணநர்த்தியுடனும், அைகுடனும் ஒரு ஓவியத்மத வமரந்து விட்டு அமத ஒளித்து மவப்பதில் என்ன அர்த்தம் என்று எனக்குப் புரியவில்மல. உனக்குப் புரிகிறதா?” குருஜி ணகட்டு விட்டு ஏதாவது ஒரு சங்ணகத பமாழியிலாவது மானஸ லிங்கத்திடம் இருந்து ஒரு பதிமல எதிர்பார்த்தது ணபால இருந்தது. எந்த விதத்திலும் எந்த பதிலும் கிமடக்காமல் ணபானாலும் பதாடர்ந்தார்.

ப

”... நான் படிக்காத சாஸ்திரம் இல்மல, நான் அறியாத ணவதாந்தம் இல்மல, நான் அலசாத தத்துவம் இல்மல. அப்படிப்பட்ட நான் பிரபஞ்ச சக்தி அல்லது கடவுள் சக்தியின் ஒரு அங்கம் என்பதில் அர்த்தம் இருக்கிறது, பபருமம இருக்கிறது. ஆனால் இதில் எதுவும் பதரியாத, புரியாத ஒரு குப்பனும், சுப்பனும் கூட அந்த சக்தியின் அங்கம் என்பமத ஒத்துக் பகாள்வதில் எனக்கு

்

ிய

ம

உடன்பாடு இல்மல மானஸ லிங்கணம. வரலாறு பமடக்கப் ணபாகிற நானும் வரலாணற பதரியாத குப்பனும் சுப்பனும் ஒன்றானால் நான் வாழ்நாள் முழுவதும் சாதித்து அமடந்த உயரங்களுக்கு எல்லாம் என்ன அர்த்தம் இருக்கிறது. எல்லாம் ஒன்று என்று என் தனித்தன்மமமய இைந்து விட நான் விரும்பவில்மல. அது இமறசக்திணய ஆனாலும் கூட அதில் எனக்கு சம்மதமில்மல. மந்மத ஆடுகளில் ஒன்றாக வாழ்ந்து மடிவதில் எனக்கு விருப்பமில்மல. மந்மதகமள ணமய்ப்பவனாக இருந்து வழிநடத்த நான் ஆமசப்படுகிணறன்...”

ரம (ன )்

ரக

ச

”... நான் குருஜி என்றமைக்கப்படுகிற ராமகிருஷ்ேன். இது வமர எனக்குக் கிமடத்த பபருமம எல்லாம் நான் அறிந்த விஷயங்கமள மவத்துத் தான். ஆனால் நான் எமதயும் புதிதாக இந்த உலகத்தில் அறிமுகப்படுத்தி விடவில்மல. எத்தமனணயா ஞானிகள் பசான்னமதயும், முன்ணப இந்த உலகத்தில் இருந்த விஷயங்கமளயும் பதரிந்து மவத்திருக்கிணறன் என்பது மட்டுணம என் சாதமனயாக இருந்திருக்கிறது. அந்த சாதமனயில் எனக்கு திருப்தி இல்மல மானஸலிங்கணம. நான் புதியதாக ஒரு வரலாற்மற இந்த உலகத்தில் உருவாக்கப் ணபாகிணறன் உன் மூலமாக. நான் உன் சக்திமயப் பயன்படுத்தி புதிய பாமதமய இந்த உலகில் உருவாக்கப் ணபாகிணறன். அந்த விதத்தில் இந்த உலக வரலாற்றில் என் பபயர் சாசுவதமாகப் பதிவாகப் ணபாகிறது...”

ப

“...மகாசக்தியான உனக்கும் தனிப்பட்ட விருப்பு பவறுப்பு இருக்கப் ணபாவதில்மல. உன் சக்திக்கு இமசவாக அணுகுபவர்கள் எவருக்கும் எமதயும் நீயும் மறுக்கப் ணபாவதில்மல. பிரச்சிமன உன்னிடம் இருந்து வரப் ணபாவதில்மல. அது எனக்குத் பதரியும். பிரச்சிமன சக்திகளால் உண்டாவதில்மல. மனிதர்களால் தான் உண்டாகிறது. அப்படித் தான் உன்மன வேங்கி வந்தவர்களால் பிரச்சிமனமய சந்திக்கிணறாம். உன்மனப் பற்றி ணபசக் கூட பசுபதி

்

ிய

ம

தயாராக இருந்திருக்கவில்மல. அவமர சாகடித்ததில் எங்களுக்குத் துளி கூட பபருமம இல்மல. வருத்தம் தான். ஆனால் ணவறு வழி எமதயும் அவர் விட்டு மவக்கவில்மல... அந்தக் பகாமலகார முட்டாளிடம் கூட படித்துப் படித்து பசால்லி இருந்ணதாம்... உன்மன பநருங்க ணவண்டாம் என்று. பசுபதிமயக் பகான்ற அவன் எங்கள் ணபச்மசக் ணகட்காமல் உன்மன பநருங்கி வீோக உயிமர விட்டான். அதில் எங்கள் பங்கு எதுவும் இல்மல....”

ரம (ன )்

ரக

ச

குருஜி திடீபரன்று நிறுத்தி வாய் விட்டுச் சிரித்தார். ”பல வருஷங்கள் தவம் இருந்து அறிந்த வித்மதமய மூன்று நாள் பயிற்சி பசய்து விட்டு வந்து உன்மன இந்த ஒளிக்ணகாலத்தில் பார்க்க முடிந்த நாணன உன்மன பநருங்கினால் என் தனித்தன்மமமய இைந்து விடுணவன் என்று பயப்படுகிணறன். அப்படி இருக்மகயில் அந்த முட்டாள் அத்தமன ணவகமாய் உன் அருணக ணபானது எமனுக்கு அமைப்பு விட்ட மாதிரி தான்... அவன் விதி அவமன அப்படி இழுத்திருக்கிறது....”

ப

“...அதிருக்கட்டும். எனக்கு ஒரு சந்ணதகம். உன்மனக் ணகட்கலாமா? என் குருநாதர் ணபான்ற பபரிய சித்தர்கள் பூமை பசய்த உன்மன இப்ணபாது கேபதி என்கிற ஒன்றும் பதரியாத ஒரு மபயன் பூமை பசய்வது உனக்கு எப்படி இருக்கிறது. பமௌனமும் அமமதியுமாக உன்மனப் பூஜித்து வந்தவர்களுக்குப் பிறகு இப்ணபாது சலிக்காமல் எல்லாவற்மறப் பற்றியும் ணபசிக் பகாண்டிருக்கும் மபயன் கிமடத்திருப்பது எப்படி இருக்கிறது. உனக்கு தனிப்பட்ட விருப்பு பவறுப்பு இல்லாததால் நீ ஒரு சலனமும் கூட இல்லாமல் இருக்கலாம். ஆனால் கேபதிமயத் ணதர்ந்பதடுத்து நான் உன்மனப் பூமை பசய்ய மவத்திருப்பதற்கு என் குருநாதர் என்ன நிமனப்பார்? இது வமர பூமை பசய்வது யார் என்பமத தீர்மானம் பசய்தது அவர்கள் கூட்டமாகத் தான் இருந்தது. இப்ணபாது அந்த அதிகாரத்மத நான் எடுத்துக் பகாண்டமதப் பற்றி

்

ம

அவர் அபிப்பிராயம் என்ன? யாரும் இல்லாத ணபாது உனக்கு இங்ணக பூமை பசய்து விட்டுப் ணபான அவர், கேபதியிடம் கூட ஒரு தடமவ ணபசி பூக்கமளக் பகாடுத்து விட்டுப் ணபான அவர் ஏன் என் கண்ணில் மட்டும் படவில்மல என்று பதரியவில்மல. அவமரப் பார்க்க முடிந்திருந்தால் இமதக் கண்டிப்பாகக் ணகட்டிருப்ணபன்.....”

ச

ிய

மனம் விட்டுப் ணபசி முடித்த குருஜி மறுபடி சிரித்தார். “...கேபதி ணபச்மசக் ணகட்டு உனக்கும் இமடவிடாத ணபச்சு பைக்கமாயிருக்கும் மானஸ லிங்கணம. அதனால் என் ணபச்மசயும் நீ பபாறுமமயாய் ணகட்டிருக்கிறாய். நன்றி. புதியபதாரு உலகத்திற்கு உனக்கு நல்வரவு. எங்கள் ஆராய்ச்சிக்கு நீ ஒத்துமைப்பாயா?”

ரம (ன )்

ரக

மறுபடி மானஸ லிங்கம் பமௌனம் சாதித்தது. அத்துடன் ணபச்மச நிறுத்திக் பகாண்ட குருஜி பசயலில் இறங்கினார். பூமை அமறக்குள் தப்பித் தவறிக் கூட நுமையாத அவர் அடுத்த சில மணி ணநரங்கள் பூமை அமறக்கு பவளிணய இருந்த ஹாலில் அமமதியாக உலாவினார். ஒவ்பவாரு இமடபவளியிலும் விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத ஆராய்ந்தார். தனக்கு ஏற்படும் உேர்வுகமள மனதில் குறித்துக் பகாண்டார். உலமகணய மறந்து வித விதமான இமடபவளிகளில் விணசஷ மானஸ லிங்கம் ஏற்படுத்த முடிந்த தாக்கத்மத ஆராய்ந்து முடித்து அங்கிருந்து பவளிணயறிய ணபாது தான் கமளப்மப உேர்ந்தார்.

ப

அவர் பவளிணய வந்த ணபாது வாசலிணலணய ஈஸ்வர்கேபதியின் தற்பசயலான சந்திப்புச் பசய்தி அவருக்காகக் காத்திருந்தது. பசய்திமயக் ணகட்டு முடித்த ணபாது அவருக்கு அந்த சந்திப்மபத் தற்பசயல் என்று நம்ப முடியவில்மல. சந்திக்கணவ எந்த வமகயிலும் வாய்ப்பில்லாத இந்த சந்திப்பு தற்பசயலாக இருக்க வழியில்மல. ஏணதா ஒரு உேர்வால் உந்தப்பட்டு அவர் மறுபடி

உள்ணள எட்டிப் பார்த்தார். ஏணதா ஒரு சிரிப்புச் சத்தம் ணகட்டது ணபால் ணதான்ற அவருக்கு மயிர்க் கூச்பசறிந்தது.

்

ிய

ம

தன்மன சுதாரித்துக் பகாண்ட குருஜி ”கேபதி இங்ணக வந்து சாயங்கால பூமை முடிந்தவுடன் என்மன வந்து பார்க்கச் பசால்” என்று தகவல் பசான்னவனிடம் அறிவித்து விட்டு தன் இருப்பிடத்திற்குச் பசன்றார்.

ரக

ச

கேபதியின் பஞ்சமுக ஆஞ்சணநயரின் தரிசனம் திருப்திகரமாக இருந்தது. ணகாயிலில் அதிக கூட்டமிருக்காததால் சாவகாசமாக ஆஞ்சணநயமரத் தரிசிக்க முடிந்தது. அவமனக் கூட்டிக் பகாண்டு வந்த டிமரவர் தான் ஏணதா வலியில் துடிப்பது ணபால இருந்தான். “உங்களுக்கு உடம்பு சுகமில்மலணயா?” டிமரவர் மறுத்தான். “அப்படிபயல்லாம் இல்மல”

ரம (ன )்

திரும்பி வருகின்ற ணபாது சிறிது ணநரம் கேபதியின் சிந்தமனபயல்லாம் மின்சாரம் பாய்ச்சி விட்டுப் ணபான ஆசாமி மீணத இருந்தது. ”அந்த ஆள் மகயில் கரண்ட் கம்பி ஏதாவது இருந்திருக்குணமா?”. இன்னமும் ணலசாக ஏணதா ஒரு மின்சார அதிர்வு அவனிடம் தங்கி இருப்பது ணபான்ற உேர்வு அவனிடம் இருந்தது.

ப

காரின் சீட்டில் மவத்திருந்த அந்த ைவுளிக்கமட மபமயப் பார்த்த ணபாது அவன் சிந்தமன ஈஸ்வர் மீது பசன்றது. ”எத்தமன நல்ல மனசு. அத்தமன படிச்சிருக்கார். பார்க்க அைகாய் சினிமா ஸ்டார் மாதிரி இருக்கார். ஆனால் பகாஞ்சம் கூட கர்வம் அவர் கிட்ட இல்மலணய. இந்த ஏமை கிட்ட எவ்வளவு பாசம் கட்டினார்...”

சீக்கிரமாகணவ அவன் தூங்கிப் ணபானான். ணவதபாடசாமல வந்த பிறகு தான் அவன் கண்விழித்தான். இறங்கியவுடணனணய பூமை முடித்து விட்டு குருஜிமயச் பசன்று சந்திக்க ணவண்டும் என்ற தகவல் பதரிவிக்கப் பட்டது.

்

ச

ிய

ம

“இந்த குருஜி இன்பனாரு நல்ல மனுஷன். ஏ.சி கார்ல ஆஞ்சணநயர் ணகாயிலுக்கு அனுப்பிச்சதும் அல்லாமல் திரும்பி வந்தவுடணன தரிசனம் நல்லபடியா ஆச்சான்னு ணகட்க கூப்பிட்டனுப்பி இருக்கார். பிள்மளயாணர நான் உன் கிட்ட ணநர்ல வந்து பசால்ல ணவண்டியது நிமறய இருக்கு. உன் தயவுலயும் உங்கப்பா தயவுலயும் நிமறய நல்லது நடந்திருக்கு...”

ரம (ன )்

ரக

சிவலிங்கத்திற்குப் பூமை பசய்யச் பசய்ய கேபதிமய ஒரு குற்ற உேர்ச்சி அழுத்தியது. தனக்பகாரு பட்டுணவட்டியும், பிள்மளயாருக்கு ஒரு பட்டு ணவட்டியும் வாங்கிக் பகாண்டு வந்திருக்கும் ணபாது சிவலிங்கத்திற்கு மட்டும் எமதயும் வாங்கிக் பகாண்டு வர முடியவில்மலணய என்ற குற்ற உேர்ச்சி அது. “என் கிட்ட காசு இருந்திருந்தா கண்டிப்பா வாங்கிட்டு வந்திருப்ணபன். ஓசியில வாங்கிக் பகாடுக்கிற மனுஷன் கிட்ட எத்தமன தான் வாங்க முடியும் நீணய பசால்லு”.

ப

ஆனாலும் அவனுக்கு மனம் ணகட்கவில்மல. தனக்குக் கிமடத்த பட்டு ணவட்டிமய சிவலிங்கத்தின் மீது சாத்தினான். “நான் இங்கிருந்து ணபாகிற வமரக்கும் உனக்கு இது இருக்கட்டும். ணபாகிறப்ப பகாண்டு ணபாகிணறன். சரியா.... இமத உனக்ணக பகாடுத்துட்டும் ணபாகலாம் தான். ஆனா எனக்குன்னு வாங்கிக் பகாடுத்த அந்த நல்ல அண்ேமன நான் அலட்சியம் பசஞ்ச மாதிரி ஆயிடும்.. அதான்...”

பட்டுணவட்டி கட்டப்பட்ட சிவலிங்கத்தின் அைகு கூடி இருப்பது ணபால அவனுக்குத் ணதான்றியது. ”என்ணனாட பிள்மளயாருக்கும் இது பராம்பணவ நல்லா இருக்கும்.” என்று நிமனக்மகயில் அவன் முகத்தில் பபருமிதப் புன்னமக அரும்பியது.

்

ரக

ச

ிய

ம

பூமைமய முடித்து விட்டு கேபதி குருஜிமயப் பார்க்கச் பசன்றான். அவன் உள்ணள நுமைமகயில் குருஜி ஆழ்ந்த சிந்தமனயில் மூழ்கி இருந்தார். அவன் வரும் சத்தம் ணகட்டவுடன் அவன் பக்கம் திரும்பியவர் திடுக்கிட்டார். மூன்று நாள் தியானப் பயிற்சி மூலம் அமடந்திருந்த உயர்ந்த நுண்ணிய உேர்வு நிமலயில் விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் பைாலிப்மபப் பார்க்க முடிந்த அவருக்கு கேபதிமயச் சூழ்ந்திருந்த ஏணதா ஒரு சக்தி வட்டத்மதயும் பார்க்க முடிந்தது தான் அந்தத் திமகப்பின் காரேம். இது முன்பிருந்ணத இவனிடம் உள்ளதா இல்மல புதியதா?...!

ரம (ன )்

அத்தியாயம் - 42

குருஜி கேபதி முகத்மதணய கூர்ந்து பார்த்தார். அந்த முகத்தில் களங்கணமா, புத்திசாலித்தனணமா சிறிதும் பதரியவில்மல. புன்னமகயுடன் கேபதிமய வரணவற்றார். ”வா கேபதி பஞ்சமுக ஆஞ்சணநயர் தரிசனம் எப்படி இருந்துச்சு?”

ப

”உங்க தயவுல எந்தக் குமறயும் இல்லாமல் ஆஞ்சணநயர் தரிசனம் நல்லா இருந்துச்சு குருஜி. இந்த ஏமைக்கு ஏ.சி கார் ணதமவ இருந்திருக்கமல. பஸ்லணய ணபாயிருந்திருப்ணபன்....” கேபதி பணிவுடன் பசான்னான். குருஜி புன்னமகயுடன் பசான்னார். “நான் பசான்ணனன்னு உன்ணனாட பிள்மளயாமரக் கூட விட்டுட்டு சிவலிங்கத்திற்கு பூமை

்

ம

பசய்ய இங்ணக வந்திருக்ணக. உனக்கு நான் இது கூட பசய்யமலன்னா எப்படி கேபதி. எத்தமன ணநரம் தான் நீ இங்ணக ணபாரடிச்சுப் ணபாய் உட்கார்ந்திருப்பாய். அதான் ணபாகச் பசான்ணனன். அந்தக் கார் வழியில ரிப்ணபர் ஆயிடுச்சுன்னு ணகள்விப்பட்ணடன். எனக்ணக சங்கடமாயிடுச்சு....”

குருஜி

ணகட்டார்.

ச

காண்பித்த

ரக

முகத்தில் ஆச்சரியத்மதக் “அண்ேனா? அது யாரு?”

ிய

”அதுலயும் நல்லணத ஆச்சு குருஜி. அதனால எனக்கு ஒரு அண்ேன் கிமடச்சாரு...”

ரம (ன )்

கேபதி உற்சாகமாய் ஈஸ்வமரச் சந்தித்த விதத்மதயும் அவன் தனக்கு பட்டு உமடகள் வாங்கித் தந்தமதயும் விவரித்தான். அவன் மீது மவத்த கண்கமள எடுக்காமல் குருஜி மிகவும் கவனமாகக் ணகட்டுக் பகாண்டிருந்தார்.

ப

“...நான் ணவண்டாம்னு எத்தமன பசால்லியும் அவர் ணகட்கமல. ‘நீ என்மன ணவற மனுஷனாய் நிமனக்கறியான்னு ணகட்டு வாயமடச்சுட்டார். என்ணனாட பிள்மளயாருக்கும் ஒரு பட்டு ணவட்டி வாங்கித் தந்தார். இன்மனக்கு என்னால உங்களுக்கும் ஈஸ்வர் அண்ோவுக்கும் அனாவசிய பசலவு. எல்லார் கிட்டயும் வாங்கிகிட்ணட இருக்ணகன். எப்ப இமத எல்லாம் திருப்பித் தரப் ணபாணறன்னு பதரியமல...” பசால்லும் ணபாது அவன் குரல் தழுதழுத்தது. அவன் ஈஸ்வர் அண்ோவிடம் என்னபவல்லாம் ணபசினான் என்பமத குருஜி துருவித் துருவிக் ணகட்டு பதரிந்து பகாண்டார். அவன் தன் கிராமத்து விலாசத்மத ஈஸ்வரிடம்

பதரிவித்தது அவருக்கு அபாயத்மத எச்சரித்தது. ஈஸ்வர் கேபதியின் பிள்மளயாமரப் பார்க்க வர முடிவது கஷ்டம் என்று பசான்னது சற்று திருப்திமயத் தந்தாலும் கூட அவருக்கு பநருடலாகணவ இருந்தது.

்

ிய

ம

வாய் விட்ணட குருஜி ணகட்டார். “நீ இங்ணக சிவலிங்கத்திற்குப் பூமை பசய்யறமதச் பசால்லிடமலணய”

ரக

ச

“பசால்லமல. பிள்மளயாணராட அப்பாவுக்குப் பூமை பசய்யணறன்னு பசான்ணனணன ஒழிய எங்ணகன்னு நான் பசால்லமல. அவர் யார் கிட்டயும் பசால்லப் ணபாக மாட்டார்னாலும் நீங்க பசான்னது ஞாபகம் வந்ததால் நான் பசால்லமல.”

ரம (ன )்

தமலயமசத்த குருஜி கேபதிமயக் கூர்ந்து பார்த்தபடி பசான்னார். “உன் கிட்ட இன்மனக்கு ஏணதா ஒரு பபரிய மாற்றம் பதரியுது கேபதி. அது என்னன்னு எனக்கு பசால்ல வரமல. ஒரு அண்ேன் கிமடச்ச சந்ணதாஷமா இல்மல ஆஞ்சணநயமரப் பார்த்த சந்ணதாஷமான்னு பதரியமல. ஆனா ஏணதா மாறின மாதிரி மட்டும் நிச்சயம் பதரியுது.” கேபதி திடீர் என்று நிமனவு வந்தவனாகச் பசான்னான். “எனக்கு அந்த ைவுளிக் கமடயில ஷாக் அடிச்சுது. அதுகூட காரேமாய் இருக்கலாம்...”

ப

“ஷாக் அடிச்சுதா எப்படி?”

கேபதி தனக்கும் ஈஸ்வருக்கும் இமடணய ணபாகும் ணபாது தங்கமளத் பதாட்ட மனிதமனப் பற்றிச் பசான்னான். ”... அவர் பதாட்டது கரண்ட் கம்பி ணமல பட்டது மாதிரி இருந்துச்சு.

்

ிய

ம

அப்படித்தான் ஈஸ்வர் அண்ோவுக்கும் இருந்துச்சுன்னு நிமனக்கிணறன். நான் அந்த ஆள் முகத்மதக் கூடப் பார்க்கமல. நாங்க சுதாரிக்கறதுக்குள்ள அந்த ஆள் மாயமா மமறஞ்சுட்டார். ஈஸ்வரண்ோ அப்பணவ ஓடிப் ணபாய் பார்த்தார். அந்த ஆள் பதரியமல. ஈஸ்வரண்ோ கமடக்காரங்க கிட்ட எல்லாம் அந்த ஆமளப் பத்தி ணகட்டுப் பார்த்தார். யாருணம அவமர சரியா பார்க்கமல... எனக்கு கனவு மாதிரி இருந்தாலும் இப்பவும் அந்த ஷாக் அடிச்ச உேர்மவ மறக்க முடியமல.”

ரக

ச

குருஜிக்கு சிறிது ணநரம் எதுவும் ணபச முடியவில்மல. ணபச முடிந்த ணபாது ணகள்விக்கமேகளால் கேபதிமயத் துமளத்பதடுத்தார். கேபதியின் பதில்கமள மவத்து அந்தக் காட்சிமய ணநரிணலணய பார்ப்பது ணபால் உேர்ந்த அவருக்கு ஈஸ்வருக்கும் கேபதிக்கும் இமடணய புகுந்து பதாட்டு விட்டுப் ணபான ஆள் யார் என்பதில் சந்ணதகம் இருக்கவில்மல.

ரம (ன )்

அடுத்ததாக அவர் ணகள்விகள் கேபதியும் ஈஸ்வரும் பதாடப்பட்ட ணநரத்மதப் பற்றியதாக இருந்தன. மிகச்சரியாக வினாடி துல்லியமாக எந்த ணநரம் என்பமதத் பதரிந்து பகாள்ள குருஜி விரும்பினார். அந்த ஆள் பதாட்டு விட்டுப் ணபாய் ஐந்து நிமிடங்களுக்குள் டிமரவர் அமைத்துப் ணபாக வந்து விட்டான் என்று கேபதி பதரிவிக்கணவ மீதிமய டிமரவரிடம் ணகட்டுத் பதரிந்து பகாள்ளலாம் என்று நிமனத்த அவர் கேபதிக்கு விமட பகாடுத்தார்.

ப

அவ்வளவாக சாமர்த்தியம் ணபாதாத கேபதிக்ணக அவர் ணகட்ட ணகள்விகள் ஆச்சாரியத்மதத் தந்ததால் ணபாவதற்கு முன் ணகட்டான். ”ஏன் இவ்வளவு தூரம் ணகட்கறீங்க குருஜி?”

குருஜி கட்டாயமாய் புன்னமகமய வரவமைத்துக் பகாண்டு பசான்னார். “வித்தியாசமாய் எமதக் ணகட்டாலும் அமத ஆைமாய் புரிஞ்சுக்கற வமரக்கும் என்னால் விட முடியாது கேபதி. உன் அனுபவம் வித்தியாசமாய் இருந்ததால் தான் ணகட்ணடன்”

்

ிய

ம

அதற்காக அந்த ணநரத்மத ஏன் துல்லியமாக பதரிந்து பகாள்ள ஆமசப்படுகிறீர்கள், அந்த ணநரத்தில் என்ன இருக்கிறது என்று ணகட்கும் அளவு புத்தி கூர்மம இல்லாத கேபதி குருஜி தந்த பதிலில் திருப்தி அமடந்தவனாக அவமர வேங்கி விட்டுக் கிளம்பினான்.

ரம (ன )்

ரக

ச

அவன் ணபானவுடன் டிமரவமர அமைத்து ணகள்விகள் பல ணகட்டு அந்த ணநரத்மத சரியாகத் பதரிந்து பகாண்ட குருஜி அவமன அனுப்பி விட்டு அவசர அவசரமாய் பஞ்சாங்கத்மத எடுத்துப் புரட்டினார். அந்த ணநரம் அபூர்வ சக்திகளின் தீட்மசக்ணகா, உபணதசத்துக்ணகா பபாருத்தமான மிகப் புனிதமான முகூர்த்த ணநரம்..... அதிர்ச்சியில் இருந்து மீள இந்த முமற குருஜிக்கு நிமறய ணநரம் ணதமவப்பட்டது. கேபதிமய சூழ்ந்திருந்த சக்தி வட்டம் எப்படி வந்தபதன்று அவருக்கு இப்ணபாது புரிந்தது....

ப

அந்த ணநரத்தில் குருஜியின் பர்சனல் பசல்ணபான் இமசத்தது. ைான்சன் தான் ணபசினார். “குருஜி நான் ஓட்டலில் இருந்து ணபசுகிணறன். பத்து நிமிஷங்களுக்கு முன் தான் வந்து ணசர்ந்ணதன். உங்கமள சந்திக்க வரலாமா?” ”வா” என்று சுருக்கமாகச் பசால்லிய குருஜி முக்கால் மணி ணநரம் கழித்து ைான்சன் வந்து ணசரும் வமர ஆழ்ந்த சிந்தமனயிணலணய இருந்தார். எப்ணபாதுணம பதளிவாகவும் சக்தி

பிரவாகமாகவும் இருக்கும் குருஜி அன்று ஆழ்ந்த ணயாசமனயுடனும், கமளத்துப் ணபாயும் இருந்ததாக ைான்சனுக்குத் ணதான்றியது. “என்ன குருஜி ஏதாவது பிரச்சிமனயா?” என்று ைான்சன் ணகட்டார்.

்

ச

ிய

ம

”எதுவுணம பிரச்சிமன இல்மல ைான்சன். எல்லாணம சில சூழ்நிமலகள் தான். சமாளிக்கத் பதரியாத வமர பிரச்சிமனகள் ணபால பதரியலாம். சாமர்த்தியமாக சமாளிக்க முடிந்தால் அந்த சூழ்நிமலகள் நமக்கு அனுகூலமாய் கூட மாறலாம்.... இது பற்றி அப்புறம் பசால்கிணறன். மும்மபயில் பாபுஜியுடன் சந்திப்பு எப்படி இருந்தது? அமத முதலில் பசால்”

ரம (ன )்

ரக

ைான்சன் எல்லாவற்மறயும் பசான்னார். முகம் பதரியாத அறுவர் பற்றி பசான்ன ணபாதும் குருஜி எந்த ஆச்சரியத்மதயும் காட்டாதமதப் பார்த்த ணபாது அந்த அறுவர் பற்றி குருஜி முன்ணப அறிவார் என்பது புரிந்தது. குருஜிமய நம்பிய அளவுக்கு அவர்கள் தன்மன நம்பவில்மல அதனால் தான் இருட்டில் இருந்திருக்கிறார்கள் என்று நிமனக்மகயில் அவருக்கு ஒரு மாதிரியாக இருந்தது. அவர் முகபாவமனயிணலணய அமத உேர முடிந்த குருஜி ஆறுதல் படுத்தும் விதமாகச் பசான்னார். “ைான்சன், சில விஷயங்கள் பதரியாமல் இருப்பது தான் நல்லது. அது தான் பாதுகாப்பு”

ப

”யார் அவர்கள்?” பதில் வரும் என்று நம்பிக்மக இல்லாவிட்டாலும் ைான்சனுக்குக் ணகட்கத் ணதான்றியது.

்

ம

குருஜி பசான்னார். “இந்த ப்ராபைக்டின் ஸ்பான்சர்ஸ். ணவறு ணவறு நாடுகமளச் ணசர்ந்தவர்கள். அந்தந்த நாடுகளில் சக்தி வாய்ந்தவர்கள். நாமளய உலமகத் தீர்மானிக்கப் ணபாகிறவர்கள்..... உன்னிடம் ஒன்று ணகட்க நிமனத்து இருந்ணதன்.. நீ அந்த மீட்டிங்கில் பாபுஜியின் அப்பாமவப் பார்த்தாயா?”

ிய

”அந்த ஆறு ணபரில் ஒருவராக அவர் உட்கார்ந்திருந்தால் எனக்குத் பதரிய வாய்ப்பில்மல. பவளிச்சத்தில் பாபுஜிமயத் தவிர ணவறு யாரும் இருக்கவில்மல.”

ரக

ச

“அந்த ஆள் சக்கர நாற்காலியில் தான் உட்கார்ந்திருப்பார். மங்கலான பவளிச்சத்தில் கூட அது உனக்குத் பதரியாமல் ணபாகாது.”

ரம (ன )்

“இல்மல குருஜி. சக்கர நாற்காலியில் யாரும் இருக்கவில்மல. ஏன் ணகட்கிறீர்கள்?” ”அவர் ஆரம்பத்தில் இருந்ணத இந்தப் ப்ராபைக்ட் சரிவர முடியுமா என்பதில் சந்ணதகமாக இருந்தவர். பாபுஜி அவர் அபிப்பிராயத்திற்கு மதிப்பு தருபவன். அதனால் தான் நீ ணபசுவமதக் ணகட்க அவமர அவன் அமைத்து வந்தானா என்று ணகட்ணடன்.”

ப

ைான்சனிற்கு பாபுஜியின் தந்மதயார் பற்றித் பதரிந்து பகாள்ள பபரிய ஆர்வம் இருக்கவில்மல. அவர் ஆர்வம் முழுவதும் விணசஷ மானஸ லிங்கம் மீது இருந்தது. அதனால் பரபரப்புடன் ணகட்டார். ”குருஜி சிவலிங்கத்துடன் உங்கள் அனுபவம் எப்படி இருந்தது?” குருஜி சிவலிங்கத்திடம் ணபசிய ணபச்சுக்கமள ைான்சனிடம் பசால்லவில்மல. மற்றபடி தன் அனுபவத்மத முழுமமயாகச்

பசான்னார். ஒளி பவள்ளத்தில் மிதந்து நிற்பது ணபால் காட்சி அளித்த விணசஷ மானஸ லிங்கம் காந்தமாய் தன்மன இழுத்தமதயும், பநருங்க பநருங்க அவர் மனமதணய கமரக்கப் பார்த்தமதயும் பசான்ன ணபாது ைான்சனுக்கு பிரமிப்பாய் இருந்தது.

்

ரக

ச

ிய

ம

குருஜியின் மன உறுதிமய ைான்சன் நன்றாக அறிவார். பசால்லப் ணபானால் அந்த அளவு மன உறுதி உள்ள எந்த மனிதமரயும் இது வமர ைான்சன் தன் வாழ்நாளில் இது வமர பார்த்தது இல்மல. அவமரணய ஆட்பகாள்ள முடிந்த அந்த சிவலிங்கம் எவ்வளவு சக்தி வாய்ந்ததாக இருக்கும் என்று எண்ணிய ைான்சன் ணகட்டார். ”இப்படி இருந்தால் எப்படி ஆராய்ச்சி பசய்ய முடியும்?”

ரம (ன )்

”சிவலிங்கத்தில் இருந்து பன்னிரண்டு அடிகள் தள்ளி இருக்கிற வமர பிரச்சிமன இல்மல. ஆராய்ச்சிகமள அந்தத் தூரத்தில் இருந்து கூடத் தாராளமாகச் பசய்யலாம்....” “நாம் ஆராய்ச்சிக்குப் பயன்படுத்துபவர்கள் சிவலிங்கத்தின் ஒளிமயப் பார்க்க முடியுமா?”

அந்த

ப

”அபூர்வமாய் சில சமயங்களில் ஓரிரண்டு வினாடிகள் பார்க்க முடிந்தாலும் முடியலாம். ஆனால் அதற்கு ணமல் பார்க்க முடியாது. அதனால் அவர்களுக்ணக தாங்கள் பார்த்தது ஒளி தானா இல்மல பிரமமயா என்ற சந்ணதகம் வந்து விடும். அதனால் கவமலப்படாணத....” ”சரி... கேபதிமய நாம் ஆராய்ச்சியில் பயன்படுத்த முடியுமா?”

“அவமன ஏதாவது பசால்லி நம்ப மவத்து ஆராய்ச்சியில் ஈடுபடுத்துவது ஒன்றும் கஷ்டமல்ல. ஆனால் இப்ணபாது அவன் எந்த அளவுக்கு ஆராய்ச்சிக்குப் பயன்படுவான் என்பது தான் ணகள்விக் குறியாக இருக்கிறது.”

்

ம

“ஏன் குருஜி?”

ரக

ச

ிய

குருஜி கேபதி-ஈஸ்வர் சந்திப்மபயும் சித்தர் அவர்கமளத் பதாட்டு விட்டுப் ணபானமதயும் பசால்லி விட்டுத் பதாடர்ந்தார். “இப்ணபாது கேபதிமயச் சுற்றியும் ஒரு சக்தி வட்டம் பதரிகிறது. அது அந்த சித்தர் ணவமல தான் என்பதில் சந்ணதகம் இல்மல. இப்ணபாமதய ணகள்வி அந்த சக்தி வட்டம் என்ன எல்லாம் பசய்யும், என்ன எல்லாம் பசய்யாது என்பது தான்....”

ரம (ன )்

”அப்படின்னா அந்த ஈஸ்வமரச் சுற்றியும் அந்த சக்தி வட்டம் இருக்கலாமா?” “இருக்கலாம். அந்த சித்தர் அவர்கமளத் பதாட்ட ணநரம் ஒரு அபூர்வமான முகூர்த்த ணநரம். அது ணபான்ற முகூர்த்த ணநரத்மத தீட்மச தரவும் மந்திர உபணதசம் தரவும் ணதர்ந்பதடுப்பதுண்டு ...”

ப

சிறிது ணநரம் ைான்சன் ணபசும் சக்திமயணய இைந்தது ணபால இருந்தது. அவருக்கு ஏணதணதா புரிகிறது ணபாலவும் இருந்தது. ஒன்றுணம புரியாதது ணபாலவும் இருந்தது. அவர் முகத்தில் கவமலயின் ணரமககள் படர்ந்தன. “என்ன ணயாசிக்கிறாய் ைான்சன்?” குருஜி ணகட்டார்.

்

ச

ிய

ம

“நம் எதிரிகளின் பட்டியலில் ஈஸ்வர் இருப்பமத நான் விரும்பவில்மல குருஜி. நான் அன்மறக்கு உங்களிடம் பசான்னதன் பிறகு நீங்கள் அவமனப் பற்றி எல்லாம் பதரிந்து பகாண்டும் இருப்பீர்கள். அதனால் புரிந்து பகாள்வீர்கள் என்று நிமனக்கிணறன். அந்த சித்தர் அவமனயும் நமக்கு எதிராக பயன்படுத்த நிமனத்தால் அவன் அவருக்குப் பயங்கரமான ஆயுதமாவான். அவமன கேபதிமயப் ணபால் நாம் அலட்சியப்படுத்தி விட முடியாது. பசுபதி அவன் பபயமரச் பசால்லி விட்டுப் ணபானது, அவன் கேபதிமய சந்தித்தது, சித்தர் அவமனத் பதாட்டு விட்டுப் ணபானதில் அவனுக்கு ஏதாவது சக்தி கூடி இருந்தாணலா, சக்தி வட்டம் ணசர்ந்திருந்தாணலா, அது- இந்த மூன்றுணம எனக்கு சரியாகப் படவில்மல....”

ரக

”ைான்சன் நீ மணனாதத்துவம் படித்தவன். அதனால் உனக்குத் பதரியாதது இல்மல. மனிதன் மதரியத்மத இைக்க ஆரம்பிக்கும் ணபாது எல்லாவற்மறயும் இைக்க ஆரம்பிக்கிறான்....”

ரம (ன )்

ைான்சன் பலவீனமாகச் பசான்னார். “புரிகிறது. ஆனால் என்மன என்ன பசய்யச் பசால்கிறீர்கள்?” “எதற்குப் பயப்படுகிணறாணமா அமத ணநரடியாக உடனடியாகச் சந்திக்கலாம் என்கிணறன். பயத்மத விரட்ட அமத விட சிறந்த வழி என்ன இருக்க முடியும்?” “எனக்குப் புரியவில்மல”

ப

“ஈஸ்வமர ணநரில் சந்திக்கலாம் என்று பசால்கிணறன்.”

“நான் அவமனச் சந்திக்க ணவண்டுமா?” ைான்சன் திமகப்புடன் ணகட்டார்.

்

ச

ிய

ம

“உன்மன இந்தியாவில் பார்ப்பது அவனுக்கு பல சந்ணதகங்கமள இப்ணபாதில்லா விட்டாலும் பிறகாவது கிளப்பலாம். அதனால் நான் அவமனச் சந்திக்கிணறன். அவமன ணநரில் எனக்கும் பார்க்க ணவண்டி இருக்கிறது. அவமனப் பார்த்துத் பதரிந்து பகாள்ள ணவண்டியது நிமறய இருக்கிறது. அவன் இந்த ணவதபாடசாமலக்கு வந்து பார்க்க அனுமதி ணகட்டு இருக்கிறான். நம் ஆராய்ச்சிகமள ஆரம்பிப்பதற்கு முன்னால் அவமன நான் சந்திப்பது நல்லது என்று தான் நானும் நிமனக்கிணறன். அவமன நாமளக்ணக வரச் பசால்கிணறன். நீ கவமலமய விடு....”

ரம (ன )்

ரக

அந்த சிவலிங்கத்மதணய பார்த்து எமட ணபாட முடிந்த குருஜிக்கு ஈஸ்வமர எமட ணபாடுவது ஒரு பபரிய விஷயம் அல்ல என்ற நம்பிக்மக ைான்சனுக்கு இருந்தது. அது மட்டுமல்ல ஈஸ்வமர எப்படிக் மகயாள்வது என்பமதயும் குருஜி சீக்கிரணம கண்டுபிடித்து விடுவார். ைான்சன் முகத்தில் சற்று பிரகாசம் வந்தது.

அத்தியாயம் - 43

ப

ணவதபாடசாமலயில் இருந்து ஈஸ்வருக்கு அடுத்த நாணள வரச் பசால்லி அமைப்பு வந்தது. ணவதபாடசாமலயில் தற்ணபாது குருஜி தங்கி இருக்கிறார் என்றும், ஈஸ்வர் விரும்பினால் அவமரயும் சந்தித்துப் ணபசலாம் என்றும் பசான்னார்கள். நண்பன் பசான்னதற்காக ஈஸ்வர் ணவதபாடசாமல பசல்கிறாணன ஒழிய மற்றபடி அங்கு பசல்வதில் அவனுக்குப் பபரிதாக ஆர்வம் எதுவும் இருக்கவில்மல. ஆனால் குருஜிமயச் சந்தித்துப் ணபசும் சந்தர்ப்பமும் கிமடப்பமத அவன் எதிர்பாராத அதிர்ஷ்டமாகணவ நிமனத்தான்.

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

அவன் குருஜியின் பசாற்பபாழிவுகமள அவன் பதாமலக்காட்சி மூலமாகவும், இமேயம் மூலமாகவும் நிமறய ணகட்டிருக்கிறான். அவரது அறிவுத்திறமனக் கண்டு பிரமித்துப் ணபாயிருக்கிறான். ஆன்மிகத்தில் அவருக்குத் பதரியாத விஷயங்கணள கிமடயாதா என்று பல முமற வியந்திருக்கிறான். ணவதங்கள், உபநிஷத்துக்கள், பிரம்ம சூத்திரம், தம்மபதம், மபபிள், குரான், என்று அவர் அனாயாசமாக ணமற்ணகாள்கள் காட்டிப் ணபசுவது ணபசும் விஷயத்திற்குத் திணிக்கப்படுவது ணபால் ஒரு முமற கூட அவனுக்குத் ணதான்றியதில்மல. மிகக் கச்சிதமாகப் பபாருந்தும்படியாகணவ இருக்கும். பதஞ்சலியின் ணயாகசூத்திரங்களுக்கு அவர் ஆற்றிய உமரகமள அவன் பலமுமற ணகட்டிருக்கிறான். அவனது துமறக்குப் பபாருத்தமான எத்தமனணயா தகவல்கள் அவர் உமரகளில் இருந்து அவனுக்குக் கிமடத்திருக்கிறது. அவர் ஒரு காலத்தில் இமயமமலயில் சித்தர்களுடனும், ணயாகிகளுடனும் இருந்து நிமறய கற்றிருக்கிறார் என்று ணகள்விப்பட்ட பின் அவமர என்றாவது ஒருமுமற சந்திக்க ணவண்டும், அவர் அனுபவங்கள் பற்றி ணகட்டுத் பதரிந்து பகாள்ள ணவண்டும் என சில முமற எண்ணி இருக்கிறான். இப்ணபாது தானாகணவ அந்த சந்தர்ப்பம் அமமந்தது அவனுக்கு சந்ணதாஷமாக இருந்தது.

ப

பசால்லப் ணபானால் விஷாலியால் காயப்பட்ட மனதுக்கு கிமடத்த முதல் சந்ணதாஷம் அது தான். ணவபறதிலாவது மூழ்கி அவமள மறந்து விட அவன் மனம் ஆமசப்பட்டது. அது முடிகிற காரியமாய் பதரியவில்மல. சில நிமிடங்கள் மறக்க முடிந்தாலும் சீக்கிரணம ஏதாவது ஒரு காரேம் பிடித்துக் பகாண்டு அவள் அவன் நிமனவில் வந்து பகாண்டிருந்தாள். மனம் ரேமானது. அவன் அந்த ரேத்மத பவளிணய காண்பிக்காமல் எத்தமன ைாக்கிரமதயாய் பாதுகாத்தாலும் முதலில் கண்டுபிடித்தவள் ஆனந்தவல்லி தான்.

”என்னடா பாட்டு எதுவும் காணோம். பரண்டு நாளா இங்கிலீஷ்லயும் தமிழ்லயும் பாடிகிட்டு இருந்ணத. இப்ப உம்முன்னு இருக்ணக”

்

ிய

ம

‘என்மனக் கவனிக்கறமதத் தவிர இந்தப் பாட்டிக்கு ணவற ணவமலணய இல்மலயா’ என்று மனதில் நிமனத்துக் பகாண்ட ஈஸ்வர் பவளிப்பார்மவக்கு அலட்டிக் பகாள்ளாமல் பசான்னான். “அப்படி எல்லாம் இல்மலணய”

ரக

ச

“சும்மா மமறக்காணதடா. எதுவா இருந்தாலும் என் கிட்ட பசால்லு. என்னடா பிரச்சமன?” என்று அவன் அருணக வந்து கவமலயுடன் ஆனந்தவல்லி ணகட்ட ணபாது அவள் அன்பில் மனம் இளகியவனாய் ஈஸ்வர் அவள் ணதாமளப் பிடித்து அமேத்துக் பகாண்டு பசான்னான். “ஒண்ணுமில்மல பாட்டி”

ரம (ன )்

அவளும் அவனது பசய்மகயால் மனம் குளிர்ந்தாள். ணமற்பகாண்டு அவள் எதுவும் ணகட்பதற்கு முன் அவன் அமலணபசி அவமனப் பாடி அமைத்தது.

ப

அமைத்தவர் பார்த்தசாரதி. ”...சீர்காழி ணகாயில்ல இருந்த மபயன் மாயமா மமறஞ்சுட்டான். அவமனப் பத்திணயா, அவமனக் கூட்டிகிட்டு ணபானவங்க பத்திணயா புதுசா எந்தத் தகவலும் கிமடக்கமல. ணபாலீஸ் ணபாகறதுக்கு பகாஞ்ச ணநரம் முன்னால் தான் யாணரா கூட்டிகிட்டு ணபாயிருக்காங்க. ... நீங்க பசான்ன ஆன்மிக பாரதம் புஸ்தகம் எழுதின நீலகண்ட சாஸ்திரி பத்தின முழு விவரமும் கிமடச்சுடுச்சு. அவர் காமரக்குடிமய ணசர்ந்தவர். அவர் இறந்து 22 வருஷம் ஆயிடுச்சு. அவர் மூத்த மகன் இன்னும் இருக்கார். இப்ப பசன்மனயில மயிலாப்பூர்ல இருக்கார். ஸ்ணடட் ணபங்க்ல ணவமல பார்த்து ரிமடயர் ஆனவர். அவமரக் கண்டு பிடிச்சு ணபசிணனன். அந்த ஆன்மிக பாரதம் புஸ்தகத்ணதாட ஒரு பிரதிமய

இன்னும் வச்சிருக்கார். என் மகல குடுத்தார். 178 ஆவது பக்கத்துல உங்க விணசஷ மானஸ லிங்கம் பத்தியும், இன்பனாரு நவபாஷாே லிங்கத்மதப் பத்தியும் பசால்லி இருக்கார். படிக்கட்டுமா?”

்

ிய

ம

அந்தப் பக்கத்மத பல முமற படித்திருந்தாலும் ணவண்டாம் என்றால் பார்த்தசாரதிக்கு சந்ணதகம் ஏற்படலாம் என்ற காரேத்தால் குரலில் ஆர்வத்மதக் பகாட்டி பசான்னான். “படிங்க சார்”

ரக

ச

பார்த்தசாரதி படித்தார். அவர் படித்து முடித்த பின் ஈஸ்வர் “ஆச்சரியமாய் இருக்கு சார். இப்ப நடந்தமத எல்லாம் பார்க்கறப்ப அவர் பசான்ன மாதிரி தான் ஆயிருக்கறதா ணதாணுது” என்றான். ”அந்தப் புஸ்தகத்துல எழுதாத இன்பனாரு தகவமலயும் நீலகண்ட சாஸ்திரி மகன் பசான்னார். நம்ப முடியமல. நம்பாமல் இருக்கவும் முடியமல....”

ரம (ன )்

“என்ன பசான்னார் சார்?” இப்ணபாது ஈஸ்வர் உண்மமயாகணவ ஆர்வத்ணதாடு ணகட்டான்.

ப

“நீலகண்ட சாஸ்திரி அந்தப் புஸ்தகம் பிரசுரிச்சு சில வருஷங்கள் கழிச்சு யாணரா ஒரு பபரியவமர சந்திச்சாராம். அவர் விணசஷ மானஸ லிங்கம் பத்தி முழுசா பதரிஞ்சவராம். அவர் பசான்னாராம். ”2012, 2013 வருஷங்கள்ல உலகம் எல்லாம் அனர்த்தங்கள் அதிகமா நடக்கப் ணபாகுது. மனுஷன் விலங்குகமள விட ணமாசமா நடந்துக்கப் ணபாறான். எவனும் நிம்மதியா இருக்க முடியாத மாதிரி சூழ்நிமலகளும், வியாதிகளும், இயற்மக சீற்றங்களும் இருக்கும். அந்த ணநரத்துல இந்த விணசஷ மானஸ லிங்கமும் மகமாறுகிற சூழ்நிமல வரும். அது சுமுகமா இருக்காது. நிமறய அழிவுகள் வரும். இதுல நம் ணதசத்து ஆட்கள்

மட்டுமல்லாமல் அன்னியர்களும் சம்பந்தப்படுவாங்க. அந்தக் காலக் கட்டத்துல கலிமுத்தினதுக்கு எல்லா அறிகுறிகளும் பதரியும்...” ”

்

ரக

ச

ிய

ம

ஈஸ்வர் திமகப்புடன் ணகட்டுக் பகாண்டிருந்தான். எத்தமனணயா வருடங்களுக்கு முன்ணப 2012, 2013 வருடங்களில் இப்படி எல்லாம் நடக்கும் என்று பசால்ல முடிந்தது ணைாதிடமா, பபரியவர்களின் தீர்க்கதரிசனமா? பசுபதிமய ஒரு பவள்மளக்காரர் பார்க்க அனுமதி ணகட்டார் என்ற தகவமலயும், அவர் சிவலிங்கத்மதத் திருடிச் பசன்ற கூட்டத்தில் ஒருவராக இருக்கலாம் என்ற பார்த்தசாரதியின் சந்ணதகத்மதயும் ணசர்த்துப் பார்க்கும் ணபாது அன்னியர்களும் சம்பந்தப்படுவார்கள் என்பது பபாருந்துகிறது. அவன் ணகட்டான். “கமடசில என்ன ஆகும்னு பசான்னாராம்?”

ப

ரம (ன )்

பார்த்தசாரதி சிரித்தார். “நானும் அமதத் தான் ணகட்ணடன். அமத அந்தப் பபரியவர் பசால்லமலயாம். நீலகண்ட சாஸ்திரி மகன் பசால்றார். “அன்மனக்கு அப்பா கிட்ட அந்தப் பபரியவர் பசான்னபதல்லாம் நடந்துட்டு வர்றதுங்கறமத தினமும் நியூஸ்ணபப்பர் படிக்கறப்ப நிமனச்சுப்ணபன். ஆனா விணசஷ மானஸ லிங்கம் பத்தி மட்டும் ஒண்ணும் விவரம் பதரியமல. அது இமயமமலப் பக்கம் நடந்துகிட்டிருக்ணகா என்னணவா”. நான் அவர் கிட்ட அது இங்ணகணய நடந்துகிட்டு இருக்குன்னு பசால்லப் ணபாகமல... எனக்கு திடீர்னு அந்த ஆளும் சிவலிங்கத்மத திருடிட்டு ணபான கூட்டத்துல ஒரு ஆளா இருக்குமான்னு கூட சந்ணதகம் வந்துச்சு. ஆனா அந்த ஆளால் மூச்சு வாங்காமல் நாலடி நடக்க முடியமல. அமதப் பார்க்கறப்ப அந்தக் கூட்டம் இல்மல எந்தக் கூட்டத்துலயும் இடம் பிடிக்கற அளவு பதம்பு அவர் கிட்ட இல்மலன்னு ணதாணுது...” ஈஸ்வர் புன்னமகத்தான்.

பார்த்தசாரதி பசான்னார். “நான் உங்க கிட்ட ணநர்ல ணபச ணவண்டியது பகாஞ்சம் இருக்கு. நாமளக்கு சந்திக்கலாமா?”

்

ம

“நாமளக்கு ணவபறாரு இடத்திற்குப் ணபாக ணவண்டி இருக்கு. அடுத்த நாள் சந்திக்கலாமா?”

பசுபதிமயக்

ரம (ன )்

“அந்த் ஆள் கண்டுபிடிச்சுட்டானா”

ரக

”ணபாலீஸ் ஆபிசர் பார்த்தசாரதி”

ச

ிய

பார்த்தசாரதி சம்மதித்தார். ணதாட்ட வீட்டிணலணய சந்திக்கலாம் என்று பசான்னார். ஈஸ்வர் ணபசி முடித்த ணபாது ஆனந்தவல்லி ணகட்டாள். “யார் ணபசினது?”

பகான்னவங்கமள

“இன்னும் இல்மல”

”ணபச்சுல தான் பகட்டிக்காரன் ணபால இருக்கு. இப்படி மணிக்கேக்குல ணபசிகிட்டு இருந்தா அப்புறம் கண்டுபிடிக்க எப்படி ணநரம் கிமடக்கும்?”

ப

ஈஸ்வர் வாய் விட்டுச் சிரித்தான். பார்த்தசாரதி இங்கு வராமல் ணதாட்ட வீட்டில் சந்திக்கலாம் என்று பசால்ல முக்கிய காரேம் ஆனந்தவல்லி தான் என்பதில் அவனுக்கு சந்ணதகணமயில்மல. **************

்

ரக

ச

ிய

ம

கேபதியின் தாய் காமாட்சிக்கு நான்கு நாட்களாய் மனதில் ஏணதா இனம் புரியாத பபரும் பீதி எழுந்து பகாண்ணட இருந்தது. முதலில் குருஜி பசான்னார் என்ற காரேத்திற்காகவும், தினம் ஐநூறு ரூபாய் கிமடக்கும் என்ற காரேத்திற்காகவும் கேபதி ணபாகிற இடத்மதக் கூட பசால்லாமல் ணபானது அந்தத் தாய் உள்ளத்திற்குச் சரியாகப் படவில்மல. தன் வயது வந்த பபண்கமளக் கூட எங்கு அனுப்பவும் அவள் பயப்பட்டதில்மல. அவர்கள் தங்கமளக் காத்துக் பகாள்ளத் திறம் பமடத்தவர்கள் என்று அவளுக்குத் பதரியும். ஆனால் கேபதி அப்படி அல்ல. தன்மனப் பற்றிணயா, தன் லாபத்மதப் பற்றிணயா, தன் பாதுகாப்மபப் பற்றிணயா நிமனக்கத் பதரியாத பவகுளி அவன். அவமன யார் ணவண்டுமானாலும் எப்படி ணவண்டுமானாலும் ஏமாற்றி விடலாம்.

ரம (ன )்

ஆனால் அவமன அமைத்துக் பகாண்டு ணபானவர் சாதாரே ஆள் அல்ல, அமனத்து தரப்பினரிடமும் நன்மதிப்பு பபற்றிருந்த குருஜி, அவர் கண் அமசவுக்கு எமதயும் பசய்ய அதிகார வர்க்கத்தில் இருந்து அன்றாடங்காய்ச்சி வமரயும், ணகாடீஸ்வரர்களில் இருந்து குடிமசவாசிகள் வமரயும் தயாராக இருக்மகயில் அவர் கேபதிமய ஏமாற்றி எமதயும் சாதிக்க ணவண்டிய அவசியம் இல்லாதவர் என்பமத காமாட்சி மனதில் திரும்பத் திரும்பச் பசால்லிச் சமாதானப்படுத்திக் பகாண்டாள். ஆனாலும் தினமும் கேபதி ணபானிலாவது ணபசிக் பகாண்டிருந்தால் நன்றாக இருக்கும் என்று அவளுக்குத் ணதான்றி வந்தது.

ப

இந்த சந்தர்ப்பத்தில் தான் நான்கு நாட்களுக்கு முன் கேபதிமயத் ணதடி ஒரு முதியவர் வந்தார். முதலில் பிள்மளயார் ணகாயிலுக்குப் ணபானவமர சுப்புணி தான் வீட்டுக்குக் கூட்டிக் பகாண்டு வந்தான். கேபதி இல்மல என்று பசான்னவுடன் அவன் எங்ணக ணபாயிருக்கிறான் என்று அவர் ணகட்டார். ணபான இடம்

பதரியாது என்று பசான்ன ணபாது அந்த முதியவர் என்ன பசய்வபதன்று நிமறய ணநரம் ணயாசித்தார்.

்

ிய

ம

சுப்புணி அந்த இடத்மத விட்டுப் ணபாகும் வமர காத்திருந்து விட்டு பிறகு ஒரு முடிபவடுத்தவராக அந்த முதியவர் அரக்கு மவத்த உமற ஒன்மற காமாட்சியிடம் தந்து விட்டு கேபதி வந்தவுடன் அமத அவனிடம் பத்திரமாக, கண்டிப்பாகத் தந்து விடச் பசான்னார்.

ச

”நீங்க யாரு”

ரக

“சுப்பிரமணியன்” என்று மட்டும் அவர் பசான்னார்.

“இதுல என்ன இருக்கு? இமத ஏன் கேபதி கிட்ட தர்றீங்க?”

ரம (ன )்

“அதுல என்ன இருக்குன்னு எனக்ணக பதரியாதும்மா. கேபதி கிட்ட தரச் பசால்லி எனக்கு உத்தரவு. அதான் தந்துட்டு ணபாக வந்ணதன். தயவு பசய்து நீங்கள் யாரும் அமதத் திறந்து படிக்க ணவண்டாம். அது கேபதி கண்ணில் மட்டும் பட ணவண்டியது. நான் வரட்டுமா”

ப

அவள் மற்ற ணகள்விகமள நிமனப்பதற்குள் அவர் ணபாய் விட்டிருந்தார். காமாட்சிக்கு ஒன்றுணம புரியவில்மல. யார் அவர், இமதக் கேபதியிடம் தர அவருக்கு உத்தரவு ணபாட்டவர்கள் யார் என்பறல்லாம் அவர் பதளிவாகச் பசால்லாமல் விட்டது அவள் வயிற்றில் புளிமயக் கமரத்தது. ஆனாலும் அது கேபதி கண்ணில் மட்டும் பட ணவண்டியது என்பமத அந்த முதியவர் அழுத்திச் பசான்னதால் அவள் அந்த உமரமயப் படிக்கப் ணபாகவில்மல. ஆனால் நான்கு நாட்களாக அவளுக்குள் ஒரு பபரும்பயம் அடிக்கடி

் மட்டும்

தான்

அமதப்

பிரிச்சு

ிய

அவன்

“ணபசாமல்

பார்க்கணும்னு

ரக

”அவர் அமத பசான்னாணரடி”

பசான்னாள்.

ச

மூத்த மகள் பார்த்துணடன்”

ம

எழுந்து அவமளப் பயமுறுத்திக் பகாண்ணட இருந்தது. நான்காம் நாள் இரவிணலா கேபதியின் உயிருக்ணக ஆபத்து வருவது ணபால் கனவு வந்தது. அந்த அரக்கு மவத்த உமற கூரிய கத்தியாய் மாறி கேபதியின் கழுத்மத அறுப்பது ணபால வந்த கனவு கமலந்து அலறியபடி விழித்தவள் பின் உறங்கணவ இல்மல.

”அப்படின்னா அவன் வந்து இரண்டாம் மகள் பசான்னாள்.

படிச்சுக்கட்டும்.

விட்டுடு”

ரம (ன )்

“அவன் படிச்ணச ஆக ணவண்டிய முக்கியமான விஷயம் அதில் இருக்கும் ணபால இருக்குடி. அந்தப் பபரியவர் பசான்னது எனக்கு அப்படித் தான் பட்டுது. அவன் அமத ணலட்டாகப் பார்த்தால் ஏணதா ஆபத்து இருக்கும்னு ணதாணுணதடி” “சரி அப்படின்னா அமத அவனுக்கு அனுப்பிணடன்” ”எப்படிடி அவன் எங்ணக இருக்கான்ணன பதரியமலணயடி”

ப

“அவன் எங்ணக இருக்கான்கிறது அந்தக் குருஜி கிட்ட ணகட்டால் பசால்லிட்டுப் ணபாறாரு.” “அவர் ணபான் நம்பர் நம்ம கிட்ட இருக்காடி?”

்

ம

மூத்த மகள் கேபதி பதாமலணபசி எண்கள் எழுதி மவத்த பாக்பகட் மடரி ஒன்மற எடுத்துப் பார்த்தாள். ”இதுல குருஜி வீட்டு ணலண்ட்மலன் நம்பர் இருக்கு”

ரக

“சரி கேபதி எங்ணக இருக்கான்?”

ச

ிய

உடனடியாக காமாட்சி அந்த எண்ணிற்குப் ணபான் பசய்தாள். குருஜியின் காரியதரிசி ணபசினான். குருஜி பவளியூர் பசன்றிருப்பதாகவும் அவர் ஒரு வாரம் கழித்து தான் வருவார் என்றும் சுரத்தில்லாமல் பசான்னான். இமதச் பசால்லிச் பசால்லிணய அவனுக்கு அலுத்து விட்டிருந்தது.

அவன் திடுக்கிட்டுப் ணபானான். “யார் ணபசறது?”

ரம (ன )்

“நான் கேபதிணயாட அம்மா ணபசணறன்” ”கேபதி இங்கில்மலணயம்மா. என்ன விஷயம்மா?”

ப

“அவனுக்கு ஏணதா முக்கியமான கடிதம் வந்திருக்கு. அமத அவன் கிட்ணட தரணும். அதான் ணகட்ணடன். அது பத்தி எப்படியாவது அவன் கிட்ட நான் அமதப் ணபசியாகணும். அவன் இருக்கற இடத்துப் ணபான் நம்பர் தாங்க” காமாட்சியின் குரலில் அசாதாரே உறுதி பதரிந்தது. காரியதரிசி பசான்னான். ”நான் கேபதிமயணய உங்க கிட்ட பகாஞ்ச ணநரத்துல ணபசச் பசால்ணறன்ம்மா”

அடுத்து அவன் அவசர அவசரமாகக் குருஜிமய அமைத்துத் தகவமலச் பசான்னான். குருஜியின் மூமள மின்னல் ணவகத்தில் ணவமல பசய்தது. ஒரு நிமிஷம் ணயாசித்து முடித்து விட்டு கேபதிமய உடனடியாக அங்கு அமைத்து வரச் பசான்னார்.

்

ம

கேபதி வந்தான். “என்ன குருஜி?”

ிய

”உங்கம்மாவுக்கு உன் கிட்ணட ணபசணுமாம்”

ச

கேபதி முகத்தில் கலவரம் பரவியது. “எங்கம்மாவுக்கு என்ன ஆச்சு?”

ரக

“ஒண்ணும் ஆகமல. உனக்ணகணதா பலட்டர் வந்திருக்காம். அது பத்தி ணபசணுமாம். நீணய ணபான் பசஞ்சு ணபசு.”

ரம (ன )்

கேபதி நிம்மதி அமடந்தான்.. “எனக்கு பலட்டர் ணபாடறா மாதிரி யாருணம இல்மலணய குருஜி. ஒருணவமள அது அட்ரஸ் மாறி வந்திருக்கும். எங்கம்மாவுக்கு அது கூட பதரியமல ணபால இருக்கு. நம்ம மபயனுக்கும் ஏணதா பலட்டர் வந்திருக்குன்னு பபருமமயா ணபான் பண்றா ணபால இருக்கு” பசால்லி விட்டு கலகலபவன கேபதி சிரித்தான்.

ப

புன்னமகத்த குருஜி பசான்னார். “எதுக்கும் நீ ணபான் பசய்து ணபசினா பதரிஞ்சுடும். அவங்களுக்கும் உன் கிட்ட ணபசின திருப்தி இருக்கும். இந்தப் ணபான்லணய ணபசு. ணவணும்கிற அளவு ணபசு. நான் உள்ணள ணபாணறன்.” குருஜி உள் அமறக்குப் ணபானார்.

கேபதி நன்றியுடன் தமலயாட்டி விட்டு ணபான் எண்கமள அழுத்த ஆரம்பித்தான். அவனுக்கும் அம்மாவிடம் ணபச ணவண்டும் ணபால இருந்தது. ‘அம்மா கிட்ட ணபசி எத்தமன நாளாச்சு...”

்

ச

“ஹணலா அம்மா நான் கேபதி ணபசணறன்”

ிய

அத்தியாயம் - 44

ம

உள் அமறயில் நுமைந்தவுடன் ணபான் ரிசீவமர எடுத்த குருஜி கேபதியின் தாய் என்ன பசால்லப் ணபாகிறாள் என்பமதக் ணகட்கத் தயாரானார்.

ரக

மகன் குரமலக் ணகட்டதும் காமாட்சிக்கு அை ணவண்டும் ணபால இருந்தது. ஏன் என்று அவளுக்குத் பதரியவில்மல. கண் கலங்க ணகட்டாள். “கேபதி எப்படிடா இருக்ணக?”

ரம (ன )்

அவள் துக்கம் அவள் குரலில் பிரதிபலித்ததால் கேபதி கவமலயுடன் ணகட்டான். ”அம்மா உனக்கு உடம்புக்கு ஒண்ணுமில்மலணய? அக்காங்க பரண்டு ணபரும் நல்லா தாணன இருக்காங்க” ”நானும் அக்காங்களும் நல்லா தான் இருக்ணகாம். நீ எப்படிடா இருக்ணக?”

ப

கேபதி சந்ணதாஷமாகச் பசான்னான். “குருஜி தயவுல நான் ராைா மாதிரி இருக்ணகன். ணநத்து கூட ஏ.சி. கார்ல பஞ்சமுக ஆஞ்சணநயர் ணகாயிலுக்கு ணபாயிட்டு வந்ணதன். எனக்கு ஒரு அண்ோ கிமடச்சிருக்கார். எனக்கு பட்டு ணவஷ்டி பட்டு சட்மட

எல்லாம் வாங்கி தந்திருக்கார். நம்ம பிள்மளயாருக்கும் கூட பட்டு ணவஷ்டி வாங்கித் தந்திருக்கார். சரி பிள்மளயார் எப்படி இருக்கார்?” ”அவருக்பகன்ன. நல்லாத்தான் இருக்கார்?”

்

ம

“நீ தினம் ணபாய் பார்க்கிறியா இல்மலயா?”

ச

ிய

“தினம் ணபாய் பார்த்து உனக்காக ணவண்டிகிட்டு தான் இருக்ணகன்.”

ரக

”எனக்காக எதுக்கு ணவண்டணற. பரண்டு அக்காக்களுக்கும் ணவண்டு. நல்ல மாப்பிள்மளகளாய் கிமடக்கணும்னு ணவண்டு.”

ரம (ன )்

காமாட்சிக்கு கண்களில் நீர் பபருக்பகடுத்து ஓடியது. ‘தனக்பகன்று எதுவும் ணகட்கத் பதரியாத இந்தக் குைந்மதக்காக நானாவது ணவண்டிக் பகாள்ள ணவண்டாமா?” அவள் எதுவும் பசால்லாதமதக் கூட கேபதி கவனிக்கவில்மல. “சுப்புணி பிள்மளயாருக்கு ஒழுங்காய் பூமை பசய்யறானா?”

ப

”ஏணதா பசய்யறான். பிள்மளயாருக்கு உன் அருமம பதரியணும்னா இவன் மாதிரி ஆள்கள் இமடயில் சில நாள் பூமை பசய்தால் ணபாதும்” கேபதிக்கு வருத்தமாய் இருந்தது. ’சரி சில நாட்களுக்குத் தாணன. பிள்மளயாணர பகாஞ்சம் பபாறுத்துக்ணகா’. “நீ எனக்கு

ஏணதா பலட்டர் வந்திருக்கிறதாய் பசான்னாயாம். அட்ரமஸ நல்லா பார்த்து பசால்லு. எனக்கு வந்தது தானா?”

்

ம

“ஒரு பபரியவர் ணநராய் வந்து தந்துட்டு ணபானார்டா. உன் ணபர் தான் ணபாட்டிருக்கு. கேபதி, அர்ச்சகர், வரசித்தி விநாயகர் திருக்ணகாயில், நாகனூர்னு பதளிவாய் எழுதி இருக்கு.”

ிய

“அந்த பபரியவர் யாரும்மா?”

ச

”சுப்பிரமணியன்னு ணபர் மட்டும் பசான்னார்.”

ரக

“சரி அதுல என்ன தான் எழுதி இருக்குன்னு பிரிச்சு தான் பாணரன்”

ரம (ன )்

“அந்தப் பபரியவர் உன்மனத் தவிர ணவற யாரும் பிரிக்கக் கூடாதுன்னு பசால்லிட்டு ணபாயிருக்கார். அதனால பிரிக்கமல” ”அம்மா அது ஏணதா ணகாயில் கும்பாபிணஷக ணநாட்டீசாய் இருக்கப் ணபாகுது” என்று பசால்லி கலகலபவன்று கேபதி சிரித்தான்.

ப

காமாட்சிக்கு மகனுமடய கலகல சிரிப்மபக் ணகட்ட ணபாது மனம் நிமறந்தது. எத்தமன துக்கம் இருந்தாலும் மகன் அப்படி சிரிப்பமதப் பார்க்கும் ணபாது அவளுக்கு அமவ எல்லாணம மறந்து ணபாகும். “அப்படி எல்லாம் இருக்காதுடா. அரக்கு வச்சு மூடின கவர்டா. அந்தப் பபரியவரும் சாதாரே ஆளா பதரியமல. அவர் பசான்னமத வச்சு பார்த்தா முக்கியமாய் இருக்கும்னு ணதாணுது. நீ வாணயன். வந்து படிச்சுட்டு ணபாணயன். எனக்கும் உன்மன ஒரு தடமவ பார்க்கணும்னு ணதாணுது.”

கேபதி ணயாசித்தான். பிறகு பசான்னான். “நான் எதுக்கும் குருஜி கிட்ட ணபசிப் பார்க்கணறன்ம்மா. பிறகு உன் கிட்ட ணபசணறன். சரியா?” கேபதி ணபாமன மவத்து விட்டான்.

்

ரக

ச

ிய

ம

உள்ணள குருஜியும் ணபாமன மவத்து விட்டார். அவர் மனதில் பல ணகள்விகள் ஒன்றன் பின் ஒன்றாய் எழுந்தன. பபரிய திமகப்பில் அவர் மூழ்கிப் ணபானார். சுப்பிரமணியன் என்ற பபயருமடய பபரியவர் என்றதும் அந்த ணைாதிடர் நிமனவு அவருக்கு வராமல் ணபாகவில்மல. அந்த ஆள் அவசரமாக ஏணதா பவளியூர் ணபானது கேபதிமய அவன் ஊரில் சந்திக்கத் தானா? அந்தக் கடிதத்தில் என்ன இருக்கிறது? அமத அரக்கு மவத்து மூடக் காரேம் என்ன? அந்தக் கடிதத்மத அவராகக் பகாண்டு ணபாய் தந்திருக்கிறாரா இல்மல யாராவது தரச் பசால்லி அவர் ணபாயிருக்கிறாரா? அவருக்கு கேபதிமய எப்படித் பதரியும்?....

ரம (ன )்

கேபதி அவர் அமற வாசலில் தயக்கத்துடன் நின்றான்.

“வா கேபதி. அம்மா என்ன பசால்றாங்க? வந்திருக்கிறது என்ன பலட்டராம்?” குருஜி ணகட்டார். கேபதி தாய் பசான்னமதச் பசான்னான்.

ப

குருஜி அவன் தாய் அவமன வரச் பசான்னமதயும், அவமனப் பார்க்க விரும்புவதாய் பசான்னமதயும் காதிணலணய ணபாட்டுக் பகாள்ளவில்மல. “உனக்கு வந்த பலட்டமர நீணய படிக்க ணவண்டும் என்று உன் அம்மா நிமனக்கிறார்கள். அவ்வளவு தாணன? கவமலமய விடு.

நாணன ஆள் அனுப்பி அந்த பலட்டமர வாங்கிக் பகாண்டு வந்து உன்னிடம் தரச் பசால்கிணறன். சரியா?”

்

ரக

ச

ிய

ம

முக்கியமாய் யாரிடணமா ணபச ணவண்டி இருப்பது அப்ணபாது தான் நிமனவு வந்தது ணபால அவர் பசல்ணபாமன எடுத்து எண்கமள அழுத்த ஆரம்பிக்க ணவறு வழியில்லாமல் கேபதி அங்கிருந்து கிளம்பினான். தனக்கு இத்தமன உதவி பசய்யும் அந்த மனிதரிடம் குைந்மதத் தனமாய் என் அம்மாமவப் பார்த்து விட்டு நாணன அந்தக் கடிதத்மத வாங்கி வருகிணறன் என்று பசால்ல அவனுக்குத் தயக்கமாக இருந்தது. அந்தக் கடிதத்மத வாங்கி வர ஆள் அனுப்புகிணறன் என்று அவர் பசான்னணத அவரின் பபருந்தன்மம என்று ணதான்றியது. அவன் அவமர வேங்கி விட்டுக் கிளம்பினான்.

ரம (ன )்

அவன் தமல மமறந்தவுடன் குருஜி சுறுசுறுப்பமடந்தார். ணபான் பசய்து கட்டமள பிறப்பித்தார். “உடனடியாய் கேபதி வீட்டுக்குப் ணபாய் அவன் அம்மாவிடம் இருந்து அரக்கு மவத்து மூடிய கவர் ஒன்மற வாங்கி விட்டு வா. அமதத் தப்பித் தவறி கூட அவன் கண்ணில் காட்டி விடாணத. அப்படிணய என்னிடம் பகாண்டு வந்து தா. மீதிமய நான் பார்த்துக் பகாள்கிணறன்” **************

ப

மணகஷ் விஷாலியிடம் இப்படிப்பட்ட மாற்றத்மத எதிர்பார்க்கவில்மல. எப்ணபாதுணம சமீபத்தில் மலர்ந்த பூமவப் ணபால இருக்கக் கூடியவள் அவள். எத்தமன ணவமலப் பளு இருந்தாலும் எத்தமன பிரச்சிமனகமள சமாளிக்க ணவண்டி இருந்தாலும் அவள் முகத்தின் மலர்ச்சிமய அமவ பாதித்து அவன் பார்த்ததில்மல. ஆனால் அபதல்லாம் இப்ணபாது அடிணயாடு மாறி விட்டது.

்

ிய

ம

ஈஸ்வமரப் பற்றி அவதூறு பசால்லி விட்டு வீட்டுக்குப் ணபான மணகஷ் அங்கு ஈஸ்வரிடமும் வாட்டத்மதப் பார்த்தான். ஆனால் ஈஸ்வர் சீக்கிரணம அதில் இருந்து மீண்டவனாக அவனுக்குத் பதரிந்தான். ஆனந்தவல்லியிடமும், மீனாட்சியிடமும் சிரித்துப் ணபச ஆரம்பித்து விட்டான். பாட்டு மட்டும் நின்று ணபானணத ஒழிய மற்றபடி அவனிடம் பபரிய மாற்றம் எதுவும் பிறகு பதன்படவில்மல.

ரம (ன )்

ரக

ச

ஆனால் விஷாலி அப்படி துக்கத்தில் இருந்து மீளவில்மல. மணகஷ் மறுநாள் அவள் வீட்டிக்குப் ணபான ணபாது பலவந்தமாய் அவமனப் பார்த்து ஒரு புன்னமக பூக்க முயன்றாள். ஆனால் அந்தப் புன்னமக மானசீகமாக இருக்கவில்மல. அந்தப் புன்னமகயில் ஒரு வலி பதரிந்தது. வைக்கம் ணபால் அவனிடம் அவள் கமத ணபசவில்மல. அவன் ணபசினதற்கும் சுருக்கமாய் ஒரு வரி பதில்கள் பசான்னாள். அவன் மறு நாள் எல்லாம் சரியாகி விடும் என்று நிமனத்தான். மறு நாள் வந்த ணபாதும் அவள் நமடப்பிேமாய் தான் அவள் பதரிந்தாள். பசயற்மகயாய் ஒரு புன்னமகயும், எந்திரத்தனமாய் ணபச்சுக்களும் அவளிடம் இருந்து வந்த ணபாது அவனால் தாங்க முடியவில்மல. இரண்ணட நாளில் இந்த அளவு ஈஸ்வர் அவள் மனதில் ணவரூன்றி இருப்பான் என்பமத அவனால் நம்ப முடியவில்மல. ஈஸ்வர் மீது அவனுக்கு ஆத்திரமாய் வந்தது. ‘என்னடா பசய்தாய் என் விஷாலிமய!’

ப

மணகஷ் விஷாலியிடம் ணகட்டான். “என்ன ஆச்சு விஷாலி உனக்கு?” ”ஒண்ணும் இல்மல மணகஷ்”

”இந்த அளவுக்கு நான் பசான்னது உன்மனப் பாதிக்கும்னு பதரிந்திருந்தா நான் உன் கிட்ட ஈஸ்வர் பசான்னமத பசால்லிணய இருக்க மாட்ணடன் விஷாலி”

்

ரக

ச

ிய

ம

”ஒரு நல்ல நண்பன் அமத பசால்லாமல் இருக்க முடியாதுன்னு எனக்கு புரியுது மணகஷ். நீ பசான்னது நல்லது தான். எனக்கு தான் ஜீரணிக்க கஷ்டமாய் இருக்கு. காலப் ணபாக்கில் சரியாயிடும்...” விஷாலி பசான்னாள். ஆனால் காலப் ணபாக்கில் கூட சரியாகும் என்று அவளாணலணய நம்ப முடியவில்மல. அந்த அளவு அவன் அவள் மனதில் இடம் பிடித்து இருந்தான். என்ன தான் மணகஷ் பசான்ன விஷயங்கமள மனதில் இருந்த ஈஸ்வர் பிம்பத்தில் அவள் ஒட்ட மவக்க முயன்றாலும் அமவ ஒட்ட மறுத்தன.

ரம (ன )்

அவன் சிரிப்பு, அவன் ணபச்சுக்கள், அவனுடன் இருந்த அைகான நிமனவுகள் எல்லாம் அவள் மனமத விட்டு அகல மறுத்தன. அவமன மறக்க பல ணவமலகமள இழுத்துப் ணபாட்டுக் பகாண்டு பசய்தாள். தூக்கம் இமமகமள அழுத்தும் வமர அந்த ணவமலகளில் மூழ்கினாள். ஆனால் கனவிலும் அவன் வந்தான். அவளிடம் ணபசினான். சிரித்தான். அவள் மக விரல்கமளப் பிடித்தான். கனவிலும் கூட அபதல்லாம் அவளுக்குப் பிடித்திருந்தது. அவளுக்கு அமத நிமனக்மகயில் அவள் மீணத பவறுப்பு வந்தது.

ப

அவளுக்கு யாரிடமும் ணபசப் பிடிக்கவில்மல. தனிமம ணதவமல என்று இருந்தது. எப்ணபாதுணம மணகஷிடம் அதிகமாகப் ணபசுபவள் இரண்டாம் நாள் கூட அவனிடம் அதிகம் ணபசவில்மல. பவளிணய ஏணதா ணவமல இருக்கிறது என்று ணபாய் விட்டாள். மணகஷ் இமத எதிர்பார்க்கவில்மல. ஈஸ்வரிடம் உள்ள பவறுப்பு தனக்கு சாதகமாக இருக்கும் என்று அவன் கேக்குப் ணபாட்டிருந்தாணன ஒழிய அவள் தன்னிடமும் இப்படி விலகி இருப்பாள் என்று அவன் எண்ணிப் பார்க்கணவ இல்மல.

்

ம

அவன் பதன்னரசுவின் அமறக்குப் ணபானான். அவர் மகள் ணபாவமதணய ைன்னல் வழிணய பார்த்துக் பகாண்டிருந்தார். அவமனப் பார்த்தவுடன் பசான்னார். ”விஷாலி அவங்கம்மா இறந்தப்ப கூட இவ்வளவு ணசாகமாய் இருந்து நான் பார்க்கமல. இந்த பரண்டு நாளாய் அவமளப் பார்க்க சகிக்கமல”

ிய

மணகஷ் மனதார பசான்னான். “எனக்கும் அவமள இப்படிப் பார்க்க கஷ்டமாய் இருக்கு அங்கிள்”

ரம (ன )்

ரக

ச

அவமன உட்காரச் பசால்லி விட்டு அவரும் அவனருணக உட்கார்ந்தார். “அவள் கிட்ட என்ன நடந்ததுன்னு ணகட்டுப் பார்த்துட்ணடன். அவள் பதில் பசால்லமல. ராத்திரி எல்லாம் தூங்காமல் முழிச்சிருக்கா. சில ணநரம் ரகசியமா அைறா. அப்படி எல்லாம் மன மதரியம் இைக்காத பபாண்ணு அவள் மணகஷ். எனக்குத் தாங்க முடியமல மணகஷ்” பசால்லும் ணபாது அவர் கண்களும் ஈரமாயின. பின் கண்கமளத் துமடத்துக் பகாண்டு அவனிடம் அவர் ணகட்டார். “அவள் இப்படி இருக்கக் காரேம் உனக்குத் பதரியுமா?” மணகஷ் ைாக்கிரமதயானான். ”சரியாத் பதரியமல. ஆனால் ஈஸ்வர் காரேமாய் இருக்கலாம்னு நிமனக்கிணறன்.”

ப

பதன்னரசு அவமனணய பவறித்துப் பார்த்தபடி பசான்னார். “ஒருத்தமர மனசுல உள்ணள அனுமதிக்கறது சுலபம். ஆனால் மனசுக்குள்ணள வந்த ஆமள பவளிணய அனுப்ப முடியறது நம்ம மகல இல்மல”

்

ம

மணகஷுக்கு சுருக்பகன்றது. விஷாலி ஈஸ்வமரக் காதலிப்பமத பதன்னரசு கவனித்து இருக்கிறார்.... எப்படி அவர் கவனிக்காமல் இருந்திருக்க முடியும். அவர்கள் இருவரும் ஒருவமர ஒருவர் பார்த்துக் பகாள்ளும் விதத்மதக் கண்டால் சாதாரே அறிவு உள்ளவனுக்குக் கூடத் பதரியாமல் ணபாகாது... நிமனக்க நிமனக்க மணகஷிற்குத் தாங்கவில்மல.

ச

ிய

மணகஷ் பமல்ல பசான்னான். “அவன் திமிர் பிடிச்சவன். அவள் கிட்ட என்ன பசான்னான், எப்படி நடந்துகிட்டான்னு பதரியமல.... அது அவமள காயப்படுத்தி இருக்கலாம்....”

ரக

”அவங்கப்பா சங்கர் கிட்ட பசால்லி பபருமமப்பட எத்தமனணயா விஷயங்கள் இருந்துச்சு. ஆனால் எனக்குத் பதரிஞ்சு அவன் பபருமமயாய் பசான்னது தன் மகன் ஈஸ்வமரப் பத்தி தான்”

ரம (ன )்

மணகஷ் பவளிப்பார்மவக்கு இயல்பாக இருந்தாலும் அவனுக்கு உள்ணள ரத்தம் பகாதித்தது. விட்டால் இங்ணக எல்லாரும் ஈஸ்வருக்கு ஒரு ரசிகர் மன்றணம ஆரம்பித்து விடுவார்கள் ணபால இருக்கிறது... மணகஷ் பசான்னான். “ஈஸ்வருமடய இன்பனாரு முகம் பதரியணும்னா அவன் எங்க தாத்தா கிட்ட நடந்துக்கறமதப் பார்க்கணும். அவன் அந்த முகத்மத விஷாலி கிட்ட காண்பிச்சு இருக்கலாம்....”

ப

“என்ன காரேம்னு பதரியமல. ஆனால் அவள் என்கிட்ட கூட பசால்லாத அளவுக்கு அமதப் பர்சனலா நிமனக்கிறாள் ணபால் இருக்கு” “விஷாலி சீக்கிரணம பமைய விஷாலியாயிடுவாள் அங்கிள். நீங்கள் கவமலப்பட ணவண்டாம்”

்

ம

பதன்னரசு அமத நம்பியது ணபால பதரியவில்மல. மணகமஷணய கூர்ந்து பார்த்துக் பகாண்டு இருந்த அவர் முகத்தில் இன்னும் மகள் பற்றிய கவமல பதரிந்தது. ”அப்படி ஆகமலன்னா என்னால தாங்க முடியாது. இந்த உலகத்துல அவணளாட சந்ணதாஷத்மத விட முக்கியமானது எனக்கு எதுவுணம இல்மல”

ரக

ச

ிய

’எதுவுணம’ என்ற பசால்லுக்கு அவர் அதிகமாகணவ அழுத்தம் தந்தமத மணகஷ் கவனித்தான். “ஈஸ்வர் ஒரு மாதம் தான் லீவு ணபாட்டிருக்கிறான்னு ணகள்விப்பட்ணடன். ஐந்து நாள் முடிந்தாச்சு. இன்னும் 25 நாள்ல ணபாயிடுவான். அப்புறம் எல்லாம் சரியாயிடும்” ”அவன் ணபாறப்ப என் பபாண்ணோட சந்ணதாஷத்மதயும் ணசர்த்துக் பகாண்டு ணபாயிடாமல் இருக்கணும்கிறது தான் என் கவமல மணகஷ்”

ரம (ன )்

மணகஷ் அவர் அமறயில் மாட்டி இருந்த விஷாலியின் புமகப்படத்மதப் பார்த்தான். முகபமல்லாம் மலர்ச்சியாக கண்களில் நட்சத்திரங்கள் மின்ன அவள் அதிலிருந்து அவமனப் பார்த்தாள். பதன்னரசுவிற்கு என்ன பசால்லி மதரியப்படுத்துவது என்பது அவனுக்குத் பதரியவில்மல. எத்தமனணயா விஷயங்கமளப் பற்றி இருவரும் ணபசினாலும் கூட விஷாலிமயப் பற்றிப் ணபசுவதில் ஏணதா ஒரு அபசௌகரியத்மத அவர்கள் உேர்ந்ததால் அவனும் அவரும் அதிகமாக விஷாலிமயப் பற்றி ணபசியது இல்மல.

ப

ஒரு பபருமூச்சு விட்ட பதன்னரசு ணவறு ஒரு முக்கியமான விஷயத்திற்கு மாறினார். “நாமளக்கு காமலல என்மனப் பார்க்க பார்த்தசாரதி வர்றதாக பசால்லி இருக்கார்....”

மணகஷும் ஒரு கேம் விஷாலிமய மறந்தான். “அந்த ஆள் எதற்கு உங்கமளப் பார்க்க வரணும்?” “ஏணதா ணகட்கணுமாம்”

்

ம

மணகஷ் அவமரத் திமகப்புடன் பார்த்தான்.

ச

ிய

பதன்னரசு அவமனக் கூர்மமயாகப் பார்த்தபடி பசான்னார். “அவர் வர்றப்ப உன்மன இங்ணக பார்க்கறது நல்லது இல்மல. அதனால் பரண்டு நாமளக்கு நீ இங்ணக வராமல் இருக்கிறது நல்லது.”

ரக

அவன் பமல்ல தமலயாட்டினான். அவன் முகம் பவளிறிப் ணபானது.

அத்தியாயம் - 45

ரம (ன )்

குருஜி அனுப்பிய ஆள் காமாட்சியிடம் இருந்து அரக்கு மவத்து மூடிய அந்த உமறமய வாங்கிக் பகாண்டு வந்தான். அவன் வரும் வமர பபாறுமம இல்லாமல் காத்திருந்த குருஜி அவனிடம் ணகட்டார். “அந்தம்மா எதாவது பசான்னாங்களா?” “இல்மல குருஜி. கேபதிக்கு பகாஞ்சம் சீமடயும் பகாடுத்து அனுப்பி இருக்காங்க. கேபதிக்கு சீமடன்னா இஷ்டமாம்”

ப

அவன் அந்த உமறணயாடு சீமடமயயும் தர குருஜி பபாறுமம இைந்தவராக முகம் சுளித்தார். ‘சீமடமய அவன் கிட்டணய அப்புறமா குடு.”

உமறமய வாங்கிக் பகாண்டு அவர் அவமனக் கால் மணி ணநரம் கழித்து வரச் பசான்னார். அவன் ணபான பின் அந்த உமறமய அவசரமாகப் பிரித்தார்.

்

ம

அதன் உள்ணள பழுப்ணபறிய பவள்மளத் தாளில் எழுதி இருந்த கடிதத்மதப் படித்தார்.

ிய

“சிரஞ்சீவி கேபதிக்கு, அணநக ஆசிர்வாதம்.

ரம (ன )்

ரக

ச

இந்தக் கடிதம் உனக்கு விந்மதயாக இருக்கலாம். முன்பின் அறிமுகம் இல்லாத ஒரு நபரிடம் இருந்து கிமடக்கும் இந்த விவரங்கள் நம்ப முடியாததாக இருக்கலாம். ஆனாலும் இதில் பசால்லி இருப்பது அமனத்தும் உண்மம என்பமத நீ தினமும் பக்தியுடன் வேங்கும் பிள்மளயார் மீது ஆமேயாக நான் கூறுகிணறன். எக்காரேத்மதக் பகாண்டும் இதில் பசால்லப்பட்டுள்ள இரகசியத் தகவல்கமள உன் குடும்பத்தினர் உட்பட யாரிடமும் நீ பசால்லக் கூடாது என்று உன்மனக் ணகட்டுக் பகாள்கிணறன்.

ப

ஆயிரத்திற்கும் ணமற்பட்ட ஆண்டுகளுக்கு முன்பு மூன்று சித்தர்களால் ஒரு சிவலிங்கம் உருவாக்கப்பட்டது. தங்கள் ஞானதிருஷ்டியால் எதிர்காலத்தில் கலி முற்றிப் ணபாய் ஏற்பட இருக்கும் சீரழிவுகமள அறிந்த அந்த சித்தர்கள் அக்காலத்தில் மனித குலத்மதப் ணபரழிவில் இருந்து காக்கும் எண்ேத்தில் தங்களிடம் இருக்கும் அபூர்வ சக்திகமள எல்லாம் அந்த சிவலிங்கத்தில் ஆவாஹனம் பசய்து அமத வேங்கினார்கள். விணசஷ மானஸ லிங்கம் என்று நாமகரேம் சூட்டிய அந்த சிவலிங்கத்மத இரகசியமாய் மிகுந்த பக்தியுடன் பூஜித்து வந்தார்கள்.

்

ச

ிய

ம

அவர்கள் காலத்திற்குப் பின் தகுதி வாய்ந்த அடுத்த மூவர் குழுவிற்கு விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதப் பூஜிக்கத் தந்து விட்டுச் பசன்ற அந்த சித்தர்கள் பிற்காலங்களிலும் அணத ணபால் தூய்மமயான பக்தி, கூர்மமயான அறிவு, ஞானசித்தி பபற்றிருந்தவர்களுக்ணக அந்த விணசஷ மானஸ லிங்கம் ஒப்பமடக்கப்பட ணவண்டும் என்ற விதிமய விதித்து விட்டுச் பசன்றனர். ஆரம்ப காலங்களில் சித்தர்களிடம் மட்டுணம அந்த விணசஷ மானஸ லிங்கம் இருந்து வந்தது. பதாடர்ந்து பூமை பசய்த சித்தர்களும் அந்த லிங்கத்திற்கு சக்தி ணசர்த்து வந்தார்கள்.

ரம (ன )்

ரக

ஒரு கால கட்டத்தில் தற்பசயலாக அந்த விணசஷ மானஸ லிங்கம் பூஜிக்கப்படுவமதக் காே ணநர்ந்த ணசாை மன்னன் முதலாம் இராைாதி இராை ணசாைன் அதனால் ஈர்க்கப்பட்டு அதற்கு தன் பாட்டனார் இராை இராை ணசாைமன விடப் பபரிய ணகாயில் ஒன்மற கட்ட ஆமசப்பட்டு விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத சித்தர்களிடம் ணகட்டான்.

ப

எதிர்காலத்தில் வழிபாட்டுத் தலங்கள் எல்லாம் வியாபாரத் தலங்களாக மாறி விடும் என்பமத ஞானதிருஷ்டியால் அறிந்திருந்த சித்தர்கள் அமத மன்னனுக்குக் கூடத் தர சம்மதிக்கவில்மல. உடணன அந்த இடத்மத விட்டுச் பசன்று விட்ட அவர்களும், அந்த சிவலிங்கத்மத வழிவழியாக பூஜித்து வந்தவர்களும் பபாது மக்கள் கவனத்மத ஈர்க்காமல் இரகசியமாய் விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதப் பூஜித்து வந்தார்கள். ஆரம்ப காலங்களில் சித்தர்களிடம் மட்டுணம இருந்த விணசஷ மானஸ லிங்கம் பின்பு தகுதி வாய்ந்த மற்றவர்களிடமும் கூடச் பசன்றது. ஆனால் அமத ரகசியமாகவும், தூய பக்தி குமறயாமலும் பூஜிக்கும் தன்மம உள்ளதா என்பது மட்டும் உறுதி பசய்யப்பட்ணட

அவர்களுக்குத் தரப்பட்டது. அதில் இக்காலம் வமர எந்தச் சிறு விலகலும் ஏற்படவில்மல என்பது மட்டும் நிச்சயம்.

்

ச

ிய

ம

இமத எல்லாம் உன்னிடம் நான் பதரிவிக்கக் காரேம் என்ன என்று நீ வியக்கலாம். அதன் காரேம் விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதப் பூஜிக்கும் பபரும் பாக்கியம் உனக்குத் தரப்பட்டிருக்கிறது என்பது தான். இந்தக் கடிதம் உன்மன வந்தமடயும் காலத்திற்கு சற்று முன்னதாகணவா, சற்றுப் பிந்திணயா வர இருக்கும் இந்த வாய்ப்மப நீ ஏற்றுக் பகாண்டு முமறயாகவும், ரகசியமாகவும் விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதப் பூஜித்து வருவாயாக!

ரம (ன )்

ரக

சாதாரேமானவனாகணவ உன்மன நீ நிமனத்துக் பகாண்டு இருப்பதால் இதற்குப் பபாருத்தமானவன் தானா என்று உன்மனணய நீ சந்ணதகிக்கலாம். சுபாவத்தில் எளிமமயானவனும், தூய்மமயானவனுமான உனக்கு விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதப் பூஜிக்கும் முழுத்தகுதியும் உண்டு. அதனால் தான் நீ ணதர்ந்பதடுக்கப்பட்டிருக்கிறாய் என்பமதப் புரிந்து பகாள். விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் மற்ற இரண்டு பாதுகாவலர்கமள இன்ணனரம் நீ சந்தித்திருக்கலாம், அல்லது விமரவில் சந்திக்கலாம்.

ப

உன்னிடம் விணசஷ மானஸ லிங்கம் வந்து ணசரும் ணபாது அது முழுமமயான சக்திகமளப் பரிபூரேமாய் பபற்று இருக்கும். இனி அதற்குத் ணதமவ சக்தி வாய்ந்த, சக்தி ணசர்க்கும் சித்தர்கணளா, பூஜிப்பவர்கணளா அல்ல. அதற்குத் ணதமவ அமத நன்மம நிமறந்த மனதுடன் தூய்மமயாய் பூஜிப்பவர்கணள. விணசஷ மானஸ லிங்கம் தன் சரித்திரத்தில் மிக முக்கியமான காலகட்டத்தில் உன்னிடம் வந்துள்ளது. பூரே சக்திகளுடன் இருக்கும் விணசஷ மானஸ லிங்கம் தவறான மனிதர்களிடம் ணசர்ந்து விட்டால் அந்த சக்தி தவறான வழிக்குப் பயன்படுத்தப்படும்,

உலகின் ணபரழிவிற்கு அது காரேமாகி விடும் என்பதில் சந்ணதகம் இல்மல. எனணவ அப்படி ணநராமல் காக்கின்ற பபாறுப்பு உங்கள் மூவருக்கு உண்டு. அந்த சிவலிங்கத்தின் அருகிணலணய எப்ணபாதும் இருக்க முடிந்த உனக்கு பபாறுப்பு அதிகம் என்ணற பசால்லலாம்.

்

ிய

ம

உன்னால் முடியுமா என்று நீ சந்ணதகிக்க ணவண்டியதில்மல. முடியாத பபாறுப்புகள் அறிஞர்களால் தரப்படுவதில்மல. உனக்கு விணசஷ மானஸ லிங்கம் நிமறய கற்றுத் தரும். அதற்கு நீ பசய்ய ணவண்டியபதல்லாம் இது தான்....”

ரம (ன )்

ரக

ச

குருஜி படித்துக் பகாண்டிருக்மகயில் ைன்னல் வழிணய திடீபரன பபரும் காற்று வீசியது. அவர் சுதாரிக்கும் முன் அவர் மகயில் இருந்த அந்தக் கடிதம் நழுவி காற்றில் பறந்தது. ைன்னல் வழிணய ஒரு பபரும்சக்தி அந்தக் கடிதத்மத பவளிணய இழுத்தது ணபால் இருந்தது. குருஜி ணவகமாய் அந்தக் கடிதத்மதக் மகப்பற்றும் முன் கடிதம் ைன்னல் வழிணய காற்றில் பறக்க ஆரம்பித்தது.

திமகத்துப் ணபான குருஜி அதி ணவகமாக பவளிணய ஓடினார். ஆனால் அந்தக் கடிதம் காற்றில் பறந்து பசன்று தூரத்தில் சருகுகமள எல்லாம் ணசர்த்து இரண்டு மாேவர்கள் எரித்துக் பகாண்டு இருந்த தீயில் விழுந்தது. அந்தக் காகிதம் எரிந்து கருகுவமதணய பார்த்துக் பகாண்டு குருஜி நின்றார்.

ப

குருஜிமயக் கண்டதும் சருகுகமள எரித்துக் பகாண்டிருந்த இரண்டு மாேவர்களும் பயபக்தியுடன் எழுந்து நின்றனர். தீயில் விழுந்த அந்தக் காகிதம் அவருக்குத் ணதமவப்பட்ட முக்கியக் காகிதமா என்ற சந்ணதகம் அவர்களுக்கு வந்தது. “குருஜி இந்தக் காகிதம்.....” என்று ஒருவன் இழுத்தான்.

தன் ஏமாற்றத்மத மமறத்துக் பகாண்டு குருஜி புன்னமகத்தார். “ணவண்டாத காகிதம் தான்.”

்

ிய

ம

பசால்லி விட்டுத் திரும்பினவருக்கு அந்தக் கடிதம் ணமற்பகாண்டு பசால்ல வந்தது என்னவாக இருக்கும் என்ற சிந்தமனணய ணமணலாங்கி நின்றது. எத்தமன சிந்தித்தும் அவரால் கேபதிக்குச் பசால்லப்பட்ட அறிவுமர என்னவாக இருக்கும் என்பமத ஊகிக்க முடியவில்மல.

ரம (ன )்

ரக

ச

அரக்கு மவத்து மூடிய உமறமயயும், முன்பு எப்ணபாணதா எழுதியது ணபால் பதரிந்த பழுப்புக் காகிதத்மதயும், அதற்குள் என்ன இருக்கிறது என்று பதரியாது என்று அவர் காமாட்சியிடம் பசான்னமதயும் மவத்துப் பார்த்தால் யாணரா முன்ணப அவருக்குக் பகாடுத்து மவத்த உமறயாகத் தான் இருக்க ணவண்டும் என்று ணதான்றியது. ணமலும் மூமள ணவமல பசய்த ணபாது ணைாதிடரின் குருநாதர் சிதம்பரநாத ணயாகி சாவதற்கு முன் பகாடுத்து விட்டுப் ணபான உமறயாகத் தான் இருக்கலாம் என்ற முடிவுக்கு அவர் வந்தார்.

ப

கேபதிமய அவர்கள் முன்ணப ணதர்ந்பதடுத்து மவத்திருந்தார்கள் என்பமத நிமனக்மகயில் குருஜிக்கு சுருக்பகன்றது. அவர் தானாகக் கேபதிமயத் ணதர்ந்பதடுத்தது ணபால நிமனத்திருக்மகயில் அவர்கள் ணதர்ந்பதடுத்து மவத்திருந்த ஆமள அவர் ணதர்ந்பதடுத்து பூமை பசய்ய ஏற்பாடு பசய்தது அவரால் சகிக்க முடியாததாக இருந்தது. விணசஷ மானஸ லிங்கத்திடம் அவர் ணகட்ட ணகள்விகள் இப்ணபாது அவர் பசவிகமள அமறந்தன. “என் குருநாதர் ணபான்ற பபரிய சித்தர்கள் பூமை பசய்த உன்மன இப்ணபாது கேபதி என்கிற ஒன்றும் பதரியாத ஒரு மபயன் பூமை பசய்வது உனக்கு எப்படி

்

ச

ிய

ம

இருக்கிறது. பமௌனமும் அமமதியுமாக உன்மனப் பூஜித்து வந்தவர்களுக்குப் பிறகு இப்ணபாது சலிக்காமல் எல்லாவற்மறப் பற்றியும் ணபசிக் பகாண்டிருக்கும் மபயன் கிமடத்திருப்பது எப்படி இருக்கிறது. உனக்கு தனிப்பட்ட விருப்பு பவறுப்பு இல்லாததால் நீ ஒரு சலனமும் கூட இல்லாமல் இருக்கலாம். ஆனால் கேபதிமயத் ணதர்ந்பதடுத்து நான் உன்மனப் பூமை பசய்ய மவத்திருப்பதற்கு என் குருநாதர் என்ன நிமனப்பார்? இது வமர பூமை பசய்வது யார் என்பமத தீர்மானம் பசய்தது அவர்கள் கூட்டமாகத் தான் இருந்தது. இப்ணபாது அந்த அதிகாரத்மத நான் எடுத்துக் பகாண்டமதப் பற்றி அவர் அபிப்பிராயம் என்ன?....”

ரம (ன )்

ரக

இந்தக் கடிதம் இன்பனாரு முக்கியக் ணகள்விமய அவர் மனதில் எழுப்பியது. இரண்டு முமற கேபதிமயச் சந்தித்த அவருமடய குருநாதரான சித்தர் ஏன் ணநரடியாகச் பசால்ல ணவண்டிய அறிவுமரமயச் பசால்லவில்மல. தக்க சமயத்திற்காகக் காத்திருந்தாரா? இல்மல ணவபறதாவது காரேமா?

ப

தனதமறக்குள் திரும்ப வந்து அமர்ந்த குருஜி ைன்னல் வழியாகப் பார்த்தார். சற்று முன் அத்தமன பலமாகக் காற்றடித்ததின் அறிகுறிணய காணோம். காற்று தற்பசயலானது என்ணறா, சரியாக முக்கியக் கட்டம் படிக்கும் முன் அந்தக் காற்றில் கடிதம் பறந்ததும், தீயில் விழுந்து எரிந்ததும் இயல்பானது என்ணறா அவர் நிமனக்கவில்மல. அவருமடய குருநாதர் சித்தர் தான் இதற்பகல்லாம் காரேம் என்பமத அவர் அறிவார். ணநரில் தரிசனம் தரா விட்டாலும் குருநாதரின் இருப்மப இந்த நிகழ்ச்சியில் அவர் உேரணவ பசய்தார். ஆராய்ச்சிகமள ஆரம்பிக்கும் முன் குருநாதமரக் கட்டுப்படுத்தி மவக்கா விட்டால் எதுவும் நிமனத்தபடி நடக்காது என்பமத அவர் அறிவார். கண்கமள மூடிக் பகாண்டு அவர் ணயாசிக்க

்

ிய

ம

ஆரம்பித்தார்.... தமடகள் என்றுணம அவமரத் தடுத்து நிறுத்தியதில்மல. இனியும் அப்படித் தடுத்து நிறுத்த அவர் அனுமதிக்க மாட்டார். எல்லா ணமாசமான சூழ்நிமலகளுக்கும் ஒரு தீர்வு இருக்கணவ பசய்கிறது. தீர்வு இல்லாத பிரச்சிமன இல்மல. பசால்லப் ணபானால் பிரச்சிமனயும் தீர்வும் ஒரு நாேயத்தின் இரு பக்கங்கள் தான். ஒன்று இருந்தால் இன்பனான்று இருக்கணவ பசய்யும்....

“சிரஞ்சீவி கேபதிக்கு,

ரக

ச

குருஜி கண்கமளத் திறந்த ணபாது என்ன எல்லாம் பசய்ய ணவண்டும் என்பமத ணயாசித்து முடித்திருந்தார். கேபதி வீட்டுக்குப் ணபாய் அந்தக் கடிதம் வாங்கி வந்தவமன உடணன வரவமைத்தார். கேபதிக்குத் தர ஒரு புதிய கடிதம் உடணன தயார் பசய்யச் பசான்னார்.

ரம (ன )்

நாங்கள் ஆன்மிக மார்க்கத்தில் ஈடுபட்டிருக்கும் ஒரு தர்ம ஸ்தாபனத்மதச் ணசர்ந்தவர்கள். தங்கள் வரசித்தி விநாயகர் ணகாயிலிற்கு இத்துடன் ரூ.10000/- நன்பகாமடயாக அடுத்த மாதம் முதல் ணததியிட்ட காணசாமல மூலம் அனுப்பி உள்ணளாம். இப்பேத்மத ணகாயில் திருப்பணிகளுக்கு உபணயாகித்துக் பகாள்ளுமாறு அன்புடன் ணகட்டுக் பகாள்கிணறாம். இப்படிக்கு, பாரதீய ஆன்மிகப் ணபரமவ”

ப

பாரதீய ஆன்மிகப் ணபரமவ அவர் ஆதரவில் நடக்கும் பல டிரஸ்டுகளில் ஒன்று. அந்தப் ணபரமவயின் பசக் ஒன்மற ரூ.10000/க்கு எழுதி அக்கடிதத்துடன் இமேத்து அமத ஒரு உமறயில்

மவத்து உண்மமயான உமறயில் இருந்தபடிணய விலாசம் எழுதி அரக்கு மவத்து மூடி விட்டு கேபதிமய அமைத்து வரச் பசான்னார். கேபதி வந்தான்.

்

ிய

ம

புன்னமகயுடன் அவமன வரணவற்ற குருஜி பசான்னார். “...இந்தா கேபதி. உனக்கு வந்த பலட்டர்... கூடணவ உன் அம்மா சீமடயும் தந்து அனுப்பிச்சு இருக்காங்க... உனக்கு சீமட பராம்பப் பிடிக்குணமா...”

ரக

ச

கேபதி பவட்கப்பட்டான். ‘..இந்த அம்மாவுக்கு நான் இன்னும் சின்னப் மபயன்ணன நிமனப்பு.. பலட்டர் கூட சீமடமய யாராவது அனுப்புவாங்களா... ஆனா அம்மா பசய்யற சீமடணய தனி ருசி தான்...’ நிமனக்கும் ணபாணத அவனுக்கு நாக்கில் எச்சில் ஊறியது. கடிதத்மதயும், சீமடமயயும் வாங்கிக் பகாண்டான்.

ரம (ன )்

குருஜி பசான்னார். “கேபதி, நாமளக்கு சிவனுக்கு விணசஷமான நாள். பதாடர்ச்சியாக சில மணி ணநரம் சிவலிங்கம் முன்னாடி இருந்து ருத்ர ைபம் பசய்ய இந்த ணவதபாடசாமல மாேவர்கள் சிலர் கிட்ட பசால்லி இருக்ணகன். நீயும் அந்த ணநரத்துல சிவனுக்கு பூமை பசய்துகிட்டு இரு. உனக்கு ஒண்ணும் பிரச்சிமன இல்மலணய...”

ப

கேபதிக்கு அதில் எந்தப் பிரச்சிமனயும் இருக்கவில்மல. சீமடணயாடும், கடிதத்ணதாடும் அவன் ணபான பிறகு தன் ஆமள அமைத்துச் பசான்னார். “உண்மமயான பக்தி இருக்கிற நாலு பசங்கமள ருத்ர ைபம் பசய்ய நாமளக்கு காமலல ஒன்பது மணிக்கு அனுப்பு. அவர்கமள பூமை அமறயில் இருந்து பத்தடி தள்ளி உட்கார்ந்து பமௌனமாய் ருத்ர ைபம் பசய்யச் பசால்லு. எந்தக்

காரேத்மத மவத்தும் மதியம் பரண்டு மணி வமர கேபதி பவளிணய வராத மாதிரி பார்த்துக்ணகா. காமலல ஒன்பதமர மணிக்கு ஈஸ்வமர ணவதபாடசாமலக்கு வரச் பசால்லி இருக்ணகன். அவமன ஒன்றமர மணிக்குள் பவளிணய அனுப்பிடணறன்....”

்

ச

ிய

ம

அவர் ஆள் ணபானபின் தன் உதவியாளனுக்குப் ணபான் பசய்து நாமள மறுநாள் அதிகாமலயில் ரிஷிணகசம் பசல்ல தனி பஹலிகாப்டர் ஏற்பாடு பசய்யச் பசான்னார். ரிஷிணகசத்தில் மமலக்காட்டுப் பகுதியில் பயேம் பசய்யத் தகுந்த ஜீப் ஒன்மறயும் தயார் பசய்யச் பசான்னார்.

ரம (ன )்

ரக

ணபான் ணபசி முடித்த ணபாது அவருக்குப் பமைய தன்னம்பிக்மக திரும்ப வந்திருந்தது. மறுபடியும் அந்தக் கடித வரிகமள ஆரம்பத்தில் இருந்து மனதிற்குள் படித்துப் பார்த்தார். ஆர்வத்ணதாடு படிக்கும் விஷயங்கமள அவர் ஒரு முமற படித்தாணல வரிக்கு வரி நிமனவு மவத்திருக்கும் தனித்தன்மம பபற்றிருந்தார் என்பதால் மறுபடி நிமனவுபடுத்திக் பகாள்வதில் அவருக்குச் சிரம்ம் இருககவில்மல. அதில் சில வரிகள் அவமரப் புன்னமக பூக்க மவத்தன. ”...பூரே சக்திகளுடன் இருக்கும் விணசஷ மானஸ லிங்கம் தவறான மனிதர்களிடம் ணசர்ந்து விட்டால் அந்த சக்தி தவறான வழிக்குப் பயன்படுத்தப்படும், உலகின் ணபரழிவிற்கு அது காரேமாகி விடும் என்பதில் சந்ணதகம் இல்மல....”

ப

அப்படி நடக்கும் சாத்தியம் உண்டு என்பமத அவர்கள் உேர்ந்திருந்தார்கள். அவர்களுக்கு அந்தப் பயம் இருக்கிறது.... சிவலிங்கம் இன்னும் அவர் வசம் தான் இருக்கிறது.... கூடணவ கேபதியும் தான்.....

்

ச

ிய

ம

நிமனக்க நிமனக்க குருஜிக்கு தன்னம்பிக்மக ணமலும் வளர்ந்தது. அவர் புன்னமக பூத்தார். குருவிடம் அவர் மானசீகமாகப் ணபசினார். “....கேபதிக்கு என்ன அறிவுமர பசால்லப்பட்டிருக்கிறது என்பது எனக்குத் பதரியா விட்டாலும் பரவாயில்மல குருணவ. அமத இனி அவனும் பதரிந்து பகாள்ளப் ணபாவதில்மல. அவனுக்கு ணநரடியாகணவ பசால்ல முடிந்த இரண்டு சந்தர்ப்பங்கமள நீங்கள் தவற விட்டு விட்டீர்கள் குருணவ. இனி நீங்கள் எப்ணபாதும் தனியாக அவமன சந்திக்கப் ணபாவதில்மல. அவனிடம் அமதச் பசால்லவும் ணபாவதில்மல. ஏபனன்றால் இனி எப்ணபாதும் என் ஆட்கள் பார்மவயிணலணய அவன் இருப்பான்...”

ரக

குருஜி திருப்தியுடன் எழுந்தார். ரிஷிணகசம் ணபாய் வந்த பின் எல்லாம் இனி அவர் கட்டுப்பாட்டில் வரப் ணபாகிறது. அவர் விதியின் மகப்பாமவ அல்ல. அவர் ஒரு விதி பசய்வார்....

ரம (ன )்

அத்தியாயம் - 46

ப

அது பமைய காலத்து நூலகம். உள்பரப்ணப சுமார் 4700 சதுர அடிகள் இருந்தது. அடுத்த வருடம் 85ஆம் ஆண்டு விைாமவக் பகாண்டாட இருக்கிறது. அங்கு மிகப் பமைய அபூர்வ புத்தகங்களும் கிமடக்கும், இரண்டு நாள் முன்பு பவளியான பிரபல புத்தகங்களும் கிமடக்கும் என்பதால் வயதானவர்கள், இமளஞர்கள், அறிவு ஜீவிகள், பபாழுது ணபாக்கு புத்தகங்கள் படிப்பவர்கள் என்று எல்லா தரப்பு உறுப்பினர்கமளயும் பகாண்டது. பார்த்தசாரதி நூலகம் திறக்கப்படுவதற்காக பவளிணய காத்திருந்தார். அவமர இந்த நூலகம் வமர வர மவத்தது ஒரு மனக்கேக்கு தான்.

்

ரக

ச

ிய

ம

விணசஷ மானஸ லிங்கம் பற்றிய தகவல்கள் அறுபது ஆண்டுகளுக்கும் முன்ணப எழுதப்பட்ட புத்தகத்தில் இருந்திருக்கிறது. அது அடிக்கடி திடீர் என்று ஒளிரும் தன்மம பகாண்டிருக்கிறது என்ற தகவலும் அதில் இருக்கிறது. ஆனால் பசுபதி பூஜித்து வந்த சிவலிங்கம் தான் விணசஷ மானஸ லிங்கம் என்பது பவளியுலகம் இத்தமன காலமாக அறிந்திருக்கவில்மல. ஆனால் பசுபதி பூஜித்து வந்த சிவலிங்கமும் அடிக்கடி ஒளிர்வமத ஒருசிலர் பார்த்து இருக்கிறார்கள். அந்தத் தகவலும் இந்தத் தகவலும் யாணரா சிலருக்கு சமீபத்தில் பதரியவர, பசுபதி பூமை பசய்து வந்த சிவலிங்கம் தான் விணசஷ மானஸ லிங்கமாக இருக்க ணவண்டும் என்று அனுமானித்திருக்கலாம் என்ற சந்ணதகம் பார்த்தசாரதிக்கு வந்தது.

ப

ரம (ன )்

அதனால் சமீப காலமாக யார் எல்லாம் அந்தப் புத்தகம் படித்திருக்கிறார்கள் என்பமதத் பதரிந்தால் ஏதாவது துப்பு கிமடத்தாலும் கிமடக்கலாம் என்று எண்ணினார். அமதப் படித்த ஆட்கள், பசுபதியின் சிவலிங்கம் பற்றியும் பதரிந்த ஆட்களாய் இருந்தால் அமத மவத்து ஏதாவது துப்பு துலக்கலாம் என்று ணதான்றியது. இதில் ஒரு துப்பும் கிமடக்காமலும் ணபாகலாம், இந்தக் கேக்ணக தப்பாக இருக்கலாம் என்றாலும் இப்படிப்பட்ட கேக்குகளில் தான் அவர் பல வைக்குகமள பவற்றிகரமாகத் தீர்த்திருக்கிறார். நீலகண்ட சாஸ்திரியின் மகன் தன்னிடமுள்ள புத்தகத்மத பத்து வருடங்களுக்கு ணமலாக யாரிடமும் தரவில்மல என்று உறுதியாகச் பசான்னார். அமதப் பற்றி யாரிடமாவது ணபசி அதற்கும் அதிக காலமாகி விட்டது என்று பசான்னார். அதனால் அவர் மூலமாக இந்தச் பசய்தி பரவி இருக்க வாய்ப்பில்மல... ணநற்று காமலயில் நீலகண்ட சாஸ்திரி எழுதிய ”ஆன்மிக பாரதம்” என்ற பமைய காலத்துப் புத்தகம் நகரத்தில் எந்பதந்த நூலகங்களில் இருக்கின்றன என்பமத விசாரிக்க ஆரம்பித்தார்.

மாமலயில் தான் இரண்டு நூலகங்களில் அந்தப் புத்தகம் ஒவ்பவாரு பிரதி இருப்பது பதரிய வந்தது. மாவட்ட மமய நூலகத்திலும், இந்த நூலகத்திலும் இருப்பது பதரிந்ததும் முதலில் மாவட்ட மமய நூலகத்திற்குச் பசன்றார்.

்

ரக

ச

ிய

ம

நீலகண்ட சாஸ்திரியின் ”ஆன்மிக பாரதம்” தூசி, சிலந்தி வமலயுடன் ஆன்மிகப் பிரிவு அலமாரி ஒன்றில் இருந்தது. வருடக்கேக்கில் அந்த நூல் படிக்கப்படவில்மல என்பது அமதப் பிரிக்கும் ணபாணத பதரிந்தது. பிரித்து 178வது பக்கத்மத ஒரு முமற பார்த்து விட்டு மவத்தார். நூலக கம்ப்யூட்டரில் அந்தப் புத்தகத்மத கமடசியாகப் படிக்க எடுத்துச் பசன்றது ஏழு ஆண்டுகள் நான்கு மாதங்கள் பத்து நாட்களுக்கு முன்பு என்று குறிக்கப்பட்டிருந்தது. அங்கிருந்து இந்த நூலகத்திற்கு ணநற்று மாமலணய வருவதாக இருந்தார். ஆனால் நூலகம் மூடப்படும் ணநரமாகி விட்டிருந்தபடியால் காமலயில் வந்திருக்கிறார்.

ப

ரம (ன )்

நூலகம் திறக்கப்பட்டவுடன் தன்மன அறிமுகப்படுத்திக் பகாண்ட பார்த்தசாரதி நூலக அதிகாரி உதவியுடன் அந்தப் புத்தகத்மதத் ணதடி எடுத்துப் பார்த்தார். புத்தகத்தில் தூசி, சிலந்தி வமல இல்மல. தனியார் நூலகம் என்பதால் அடிக்கடி தூசி தட்டி துமடத்து மவக்கும் பைக்கம் இருக்கிறணதா என்று எண்ணியவராக புத்தகத்மதத் திறந்து பார்த்தார். புத்தகத்தின் உள்ணள முதல் பக்கத்தில் ஒட்டி இருக்கும் நூலகக் குறிப்புக் காகிதம் இல்மல. நூலக உறுப்பினர் எண், புத்தகம் திருப்பித் தர ணவண்டிய ணததி ஆகியமவ எழுதி மவக்கப்படும் தாள் கிழிக்கப்பட்டிருந்தது. பார்த்தசாரதி அமதக் காண்பித்து விட்டுச் பசான்னார். “இந்தப் புத்தகத்மத இந்த ஒரு வருஷ காலத்தில் யாபரல்லாம் படிச்சிருக்காங்கன்னு எனக்கு பதரிஞ்சுக்க ணவண்டி இருந்தது. அந்தப் பக்கத்மதணய கிழிச்சிட்டாங்கணள”

்

ம

ஆச்சரியப்பட்ட நூலக அதிகாரி பசான்னார். “பகாண்டு ணபாகிற புத்தகத்மதப் பத்திரமாய் மவக்கிற பைக்கம் பல ணபர் கிட்ட கிமடயாது. குைந்மதகள் மகல கிமடக்கிற மாதிரி புத்தகத்மத வச்சிடறாங்க. குைந்மதகள் கிழிச்சிடறாங்க... பரவாயில்மல. இந்தத் தகவல் எங்க கம்ப்யூட்டர்ல இருக்கும். வாங்க பார்த்துச் பசால்ணறன்”.

ரக

பார்த்தசாரதி ணகட்டார். “என்ன ஆச்சு?”

ச

ிய

அவர் பார்த்தசாரதிமயத் தனதமறக்கு அமைத்துச் பசன்றார். கம்ப்யூட்டரில் ணதடிய அதிகாரி முகத்தில் திமகப்பு பபரிய அளவில் பதரிந்தது.

ரம (ன )்

“ஏணதா மவரஸ் அட்ணடக் ணபால இருக்கு. எந்தப் புத்தகம் எடுத்ததற்கும் ரிகார்டு இங்ணக இல்மல. எல்லாம் அழிஞ்சு ணபாயிருக்கு... ணநற்மறக்கு வமரக்கும் சரியாய் தாணன இருந்துச்சு...” பார்த்தசாரதியின் சந்ணதகம் உறுதிப்பட்டது. புத்தகத்தில் ஒட்டி இருக்கும் தாளும் கிழிந்து ணபாய் கம்ப்யூட்டரில் உள்ள ரிகார்டுகளும் அழிந்து ணபாய் இருப்பது இயல்பாக இல்மல. அவர் ணநற்று ணபாட்ட மனக்கேக்மக யாணரா பதரிந்து பகாண்டு ணவகமாக இயங்கி இருக்கிறார்கள்..... “இப்படி ஆகிறது உண்டா?” பார்த்தசாரதி ணகட்டார்.

ப

“என் சர்வீஸ்ல இப்படி ஆனதில்மல சார்”

“நான் இந்தப் புத்தகம் பற்றிக் ணகட்டமத நீங்கள் யார் கிட்டயாவது பசான்னீங்களா?”

“இல்மலணய சார். நாணன தான் கம்ப்யூட்டரில் ணதடிப்பார்த்து இருக்கிறமதக் கண்டு பிடிச்சு பசான்ணனன்....”

்

ிய

ம

பார்த்தசாரதிக்கு அவர் பசால்வது உண்மமயாக இருக்கும் என்ணற ணதான்றியது. அப்படியானால் அவருமடய ஆபிசில் இருந்து தான் தகவல் கசிந்திருக்க ணவண்டும். பசன்ற முமற சீர்காழியில் அந்த இமளஞமனத் ணதடிப் ணபான ணபாதும் இணத தான் நிகழ்ந்திருக்கிறது....

ரக

ச

பார்த்தசாரதி ணகட்டார். “புத்தகங்கமள எடுத்துப் படிச்சவங்க பத்தின தகவல்கள் மட்டும் அழிஞ்சிருக்கா? இல்மல உங்க உறுப்பினர்கள் பத்தின தகவல்கள் எல்லாம் ணசர்ந்து அழிஞ்சு ணபாயிருக்கா?”

ரம (ன )்

“புத்தகங்கமள எடுத்துப் ணபானதும், திருப்பித் தந்ததுமான தகவல்கள் மட்டும் அழிஞ்சு ணபாயிருக்கு சார். உறுப்பினர் பத்தின தகவல்கள் எல்லாம் அப்படிணய இருக்கு” “எத்தமன உறுப்பினர்கள் இருக்காங்க?”

“இன்மறய ணததியில் 18365 ணபர் இருக்காங்க சார். இதில் 12000 ணபர் பரகுலரா வந்து ணபாறவங்க”

ப

பரணமஸ்வரன் வீட்டு விலாசத்மதத் தந்த பார்த்தசாரதி ”இந்த விலாசத்துல ஏதாவது உறுப்பினர் இருக்காங்களான்னு பாருங்கள்”.

அந்த நூலக அதிகாரி பார்த்துச் பசான்னார். ”மீனாட்சிங்கறவங்க ணபர் இருக்கு. இது பதாழிலதிபர் பரணமஸ்வரன் ஐயா பபாண்ணு. அவங்க அடிக்கடி இங்ணக வர்றவங்க. அவங்க நல்ல மாதிரி ...”

்

ிய

ம

பார்த்தசாரதி தமலயாட்டினார். ”அவங்க இந்த மாதிரி புத்தகம் எல்லாம் படிப்பாங்களா?”

ரக

ச

”அவங்க அதிகம் நாவல்கள் தான் படிப்பாங்க. எப்பவாவது பக்திக் கமதகளும் படிப்பாங்க. இந்த மாதிரி சீரியஸான புத்தகங்கள் எல்லாம் எடுத்துகிட்டு ணபானதாய் எனக்கு நிமனவில்மல....”

ரம (ன )்

ணவறு யாபரல்லாம் இமதப் படித்திருக்கலாம் என்று பதரியவில்மலணய என்று பார்த்தசாரதி ணயாசித்தார். புத்தகத்மத எடுத்துப் ணபாய் தான் படித்திருக்க ணவண்டும் என்கிற அவசியம் இல்மல. இங்ணகணய படிக்கிற ஆள்களும் உண்டு. அப்படி யாராவது படித்திருந்தாலும் பதரிய வாய்ப்பில்மல. பார்த்தசாரதி எழுந்து கடிகாரத்மதப் பார்த்தார். பதன்னரசுமவப் பார்க்கப் ணபாக ணவண்டும்.... திடீர் என்று நூலக அதிகாரியிடம் ணகட்டார். “உங்க உறுப்பினர்கள்ல பதன்னரசுங்கற ணபர் இருக்கான்னு பாருங்கள்”

ப

நூலக அதிகாரி பார்த்துச் பசான்னார். “இருக்கு சார். அந்தம்மா அளவுக்கு இல்மலன்னாலும் இவரும் அடிக்கடி வர்றவர் தான்” “இவர் எந்த மாதிரியான புத்தகங்கள் படிப்பார்?”

நூலகர் சிறிது ணயாசித்து விட்டுச் பசான்னார். “இவர் பகாஞ்சம் சீரியஸ் ரீடிங் தான். அதிலும் இலக்கியம் அதிகம் படிப்பார்.” பாரதம்

புத்தகத்மதப்

்

ஆன்மிக

ிய

நூலகருக்கு உறுதியாகச் பசால்லத் பதரியவில்மல.

ம

“இவர் இந்த படித்திருக்கலாமா?”

ரக

ச

பார்த்தசாரதி அவருக்கு நன்றி பசால்லி விட்டுக் கிளம்பினார். ஈஸ்வரின் தந்மதயுடன் ணசர்ந்து சிறிய வயதிணலணய சிவலிங்கம் ஒளிர்வமதப் பார்த்த நபர் பதன்னரசு...... பரணமஸ்வரன் குடும்பத்துடன் பநருங்கிய பதாடர்பில் இருப்பவர்....

ரம (ன )்

கேபதி அதிகாமலயில் இருந்ணத நிமறய ணயாசித்தான். அரக்கு மவத்து மூடிய உமறயில் வந்த அந்த பத்தாயிரம் ரூபாமய பிள்மளயாருக்கு எப்படி பசலவழிப்பது என்கிற ணயாசமன தான் அது. பிள்மளயாருக்குச் பசய்ய ணவண்டியமவ நிமறய இருந்தாலும் இந்த பத்தாயிரம் ரூபாயில் அதிகபட்சமாய் என்னபவல்லாம் பசய்யலாம் என்று ணயாசித்துக் பகாண்ணட இருந்தான். பிள்மளயாருக்குச் பசலவு பசய்யப் பத்தாயிரம் ரூபாய் கிமடத்தது அதிர்ஷ்டம் என்று நிமனத்தான்.

ப

ணநற்று மீதி மவத்திருந்த அம்மாவின் சீமடகமளச் சாப்பிட்டுக் பகாண்ணட பிள்மளயாரிடம் ணபசினான். “பிள்மளயாணர, நான் இங்ணக உங்கப்பாவுக்குப் பூமை பசய்ய வந்த பிறகு நம் பரண்டு ணபருக்குணம ணயாகம் அடிக்க ஆரம்பிச்சிருக்குன்னு தான் பசால்லணும். எனக்கும் உனக்கும் பட்டுணவஷ்டி கிமடச்சுது. எனக்கு நாள் ஒண்ணுக்கு ஐநூறு ரூபாய் குருஜி தர்றதா பசால்லி இருக்காரு.

எனக்கு கிமடக்கிற மாதிரி கிமடச்சிருக்கு பாணரன்...”

உனக்கும்

பமாத்தமா

பேம்

்

ிய

ம

மணிமயப் பார்த்தான். மணி 8.55. ஐந்து நிமிடங்களில் ருத்ர ைபம் பசய்ய ஐந்து நிமிடங்களில் வந்து விடுவார்கள் என்று நிமனத்தவன் மக கால் கழுவிக் பகாண்டு வந்து அந்த பசக்மக எடுத்து இன்பனாரு தடமவ மகிழ்ச்சியாகப் பார்த்து விட்டு அந்த பசக்மக சிவலிங்கத்தின் அடியில் மவத்து ”எல்லாம் உன் கிட்ட வந்த ராசி” என்று பசால்லி சாஷ்டாங்கமாக வேங்கினான்.

ரம (ன )்

ரக

ச

கண்கமள மூடி வேங்கி எழுந்தவன் கண்கமளத் திறந்த ணபாது சிவலிங்கம் திடீர் என்று ஒரு கேம் ணைாதியாய் ஒளிர்ந்தது. மறு கேம் பமைய நிமலயிணலணய சிவலிங்கம் இருக்க கேபதிக்கு தான் கண்டது பிரமமயா உண்மமயா என்கிற சந்ணதகம் வந்தது. அவன் உடலில் இன்னும் மயிர்கூச்பசறிந்து பகாண்டிருந்தமதப் பார்த்த ணபாது பார்த்த காட்சி உண்மம ணபால இருந்தது. கேபதி திமகப்ணபாடு சிவலிங்கத்மதப் பார்த்தான். குருஜி இமதச் சக்தி வாய்ந்த சிவலிங்கம் என்று பசால்லி இருந்தது நிமனவுக்கு வந்தது. அவன் திமகப்பில் இருந்து மீள்வதற்குள் நான்கு ணவதபாடசாமல மாேவர்கள் ருத்ர ைபம் பசய்ய வந்து விட்டார்கள்.

ப

வந்தவர்கள் முதலில் கதமவ மூடிப் பிறகு ைன்னல்கமள எல்லாம் மூடினார்கள். எந்தக் காரேத்மதக் பகாண்டும் கேபதி ைன்னல் வழியாகக் கூட ஈஸ்வமரப் பார்த்து விடக்கூடாது, பவளிணயயும் வந்து விடக்கூடாது என்று அவர்களுக்குக் கண்டிப்புடன் பசால்லப்பட்டிருந்தது.

“ஏன் கதமவயும் ைன்னல்கமளயும் மூடறீங்க?” கேபதி குைப்பத்துடன் ணகட்டான்.

்

ம

”ருத்ர ைபம் பண்றப்ப ணவற எந்த சத்தணமா பதாந்திரணவா வந்துடக் கூடாதுன்னு குருஜி பசால்லி இருக்கார்.”

ச

ிய

கேபதி தமலயாட்டினான். அவர்கள் பூமை அமறயில் இருந்ணத பத்தடி தள்ளி உட்கார மறுபடி குைப்பம் அமடந்த கேபதி பசான்னான். “இது ஏன் இவ்வளவு தள்ளி உட்கார்ந்து ைபம் பசய்யறீங்க. பக்கத்துல வாங்கணளன்”

ரக

இதற்குப் பதில் உடனடியாக வரவில்மல. சிறிது கழித்து பலவீனமாய் அவர்களில் ஒருவன் பசான்னான். “பரவாயில்மல...”

ரம (ன )்

அவர்கள் ருத்ரைபம் ஆரம்பிக்க கேபதி சிவலிங்கத்திற்கு அருகில் ஒரு ஸ்ணதாத்திர புத்தகத்மத எடுத்து மகயில் மவத்துக் பகாண்டு அமர்ந்து பகாண்டான். ஆனால் மனம் ஸ்ணதாத்திரத்தில் இமசயவில்மல. சற்று முன் ஒளிர்ந்த சிவலிங்கம் பற்றியும், இப்ணபாது தள்ளி உட்கார்ந்திருந்து ருத்ர ைபம் பசய்யும் ணவதபாடசாமல மாேவர்கள் பற்றியும் மனம் ணயாசித்தது.

ப

‘இந்த சிவலிங்கத்தின் சக்தி பதரிந்து தான் ஆரம்பத்தில் இருந்ணத இவர்கள் தள்ளி பயபக்தியுடன் இருக்கிறார்கள் ணபாலத் பதரிகிறது. இதன் சக்தி பதரியாமல் நான் தான் பகாஞ்சம் கூட பயபக்தி இல்லாமல் மரியாமத இல்லாமல் நடந்து பகாள்கிணறணனா’ அம்மா தந்தனுப்பிய சீமடமய ணநற்றும் இன்றும் இமறவன் முன்னாணலணய பகாறித்தது நிமனவுக்கு வர அவனுக்கு அவமானமாக இருந்தது. ணமலும் ஏணதா கிைவி கமதப்பது ணபால

தினமும் இந்த சிவலிங்கம் முன்னால் உட்கார்ந்து கமதக்கிணறாணம இது நியாயமா என்று மனசாட்சி ணகட்க அவனுக்குப் பபரியதாக குற்ற உேர்ச்சி பிறந்தது.

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

சிவனிடம் மனதாரச் பசான்னான். ’சிவணன என்மன மன்னிச்சுடு. எனக்கு படிப்பு மட்டுமல்ல, அறிவும் கிமடயாது. எனக்கு பதரிஞ்சபதல்லாம் எங்கம்மா, அக்காங்க, பிள்மளயார் இவங்க நாலு ணபர் தான். சின்ன வட்டத்துலணய இருந்துட்ணடன். இந்த மரியாமத, சுணலாகம், ைபம் இபதல்லாம் எனக்கு பிடிபட மாட்ணடன்குது. இத்தமனயும் மீறி நீ எனக்கு இது வமரக்கும் நல்லணத பசய்திருக்கிறாய். பபருந்தன்மமயாய் இருந்திருக்கிறாய். இனி ணமல் நான் உன் கிட்ட ஒழுங்கா நடந்துக்கணறன். இது வமர நடந்துகிட்டமதப் பபாறுத்துக்ணகா. முக்கியமாய் சீமடமய உலகத்தில் முதல் தடமவ பார்க்கிற மாதிரி உன் முன்னாணலணய வாயில் ணபாட்டுகிட்ட்து மகா தப்பு தான். ...பக்திமய விட நாக்கு முந்திகிட்டது தப்பு தான் மன்னிச்சுக்ணகா. அம்மா சீமடமய நல்லா பசய்வா. அதான் அப்படி...” சிவலிங்கத்திடம் கேபதி ணபசிக் பகாண்டிருக்மகயில் ஈஸ்வரின் கார் ணவதபாடசாமலக்குள் நுமைந்தது. அவன் வரமவ எதிர்பார்த்துக் காத்திருந்த குருஜி ைன்னல் வழியாக மமறவில் நின்று ரகசியமாய் பார்த்துக் பகாண்டிருந்தார்.

ப

ஈஸ்வர் காமர விட்டு இறங்கப் ணபான ணபாது காலடியில் சிவலிங்கம் பதரிய பதறி ணபாய் காமல பின்னுக்கு இழுத்துக் பகாண்டான். இத்தமன நாட்கள் அந்தரத்தில் பதரிந்த சிவலிங்கம் இன்று ணவதபாடசாமல மண்ணில் அவன் இறங்கப் ணபாகும் இடத்தில் பதரிந்தது அவனுக்குத் திமகப்பாய் இருந்தது. அவன் மறுபடி கீணை பார்த்தான். இப்ணபாது சிவலிங்கம் காட்சி அளிக்கவில்மல.

ஆனாலும் சிவலிங்கம் பார்த்த இடத்தில் காமல மவக்க ஈஸ்வருக்கு ஒரு மாதிரியாக இருந்தது. ஒரு கேம் ணயாசித்தவன் குனிந்து அந்த மண்மேத் பதாட்டு வேங்கி விட்டு இறங்கினான்.

் ிய

ம

அத்தியாயம் - 47

ச

ஈஸ்வர் காரில் இருந்து இறங்கியவுடன் சுற்றிலும் பார்த்தான். மிக விஸ்தாரமான இடம். சில வகுப்பமறகளில் இருந்து ணவதணகாஷம் ணகட்டது.

ரம (ன )்

ரக

சற்று முன் ணகட்மடத் திறந்த வாட்ச்ணமன் “அது தான் சார் ஆபிஸ் ரூம்” என்று மக காட்டி விட்டுப் ணபானான். ஈஸ்வர் அங்கு உள்ணள ணபாய் ணவதபாடசாமல நிர்வாகியிடம் தன்மன அறிமுகப்படுத்திக் பகாண்டான். அவன் பபயமரக் ணகட்டவுடன் அவர் எழுந்து நின்று அவமன வரணவற்றார். அவருக்குக் கிட்டத்தட்ட அறுபது வயதிருக்கும். அவர் பநற்றியில் திருநீற்றுப் பட்மட இருந்தது. குடுமி மவத்திருந்தார். முடிபயல்லாம் பாதி நமரத்திருந்தது. தன்மன சிவராம ஐயர் என்று அறிமுகப்படுத்திக் பகாண்ட அவர் குரலில் ஏணனா படபடப்பு பதரிந்தது.

ப

அவணர அவமன அமைத்துக் பகாண்டு ணவதபாடசாமலமயச் சுற்றிக் காட்டினார். வகுப்பமறகள் மிக சுத்தமாக இருந்தன. வகுப்பமறகமள அவர்கள் கடந்த ணபாது மாேவர்கள் அவர்கமள ணவடிக்மக பார்த்தார்கள். மாேவர்கள் தங்கும் இடங்கள், ஆசிரியர் தங்கும் இடங்கள் எல்லாம் தனித்தனியாக வசதியாக இருந்தன. பபரிய நூலகம் இருந்தது. பத்தாயிரத்திற்கும் ணமல் புத்தகங்கள் இருப்பதாக அவர் பபருமமயுடன் பசான்னார்.

்

ிய

ம

சற்று தள்ளி இருந்த ஒரு வீட்மடக் காண்பித்து குருஜி வருடம் ஒரு முமற வந்து அங்கு தான் தங்குவார் என்று பசான்னார். இப்ணபாதும் குருஜி அங்கு தான் இருக்கிறார் என்று பசான்னார். ஈஸ்வர் தமலயாட்டினான். நூலகத்மதத் தாண்டி நிமறய துளசிச்பசடிகள், பூச்பசடிகள், மரங்கள் பகாண்ட ணதாட்டம் இருந்தது. எல்லாவற்மறயும் தாண்டி ஒதுக்குப் புறமாக ஒரு பபரிய வீடு இருப்பமதக் காட்டி ஈஸ்வர் ணகட்டான். ”அது என்ன?”

ச

சிவராம ஐயர் அவசர அவசரமாகச் பசான்னார். “அங்கு தட்டுமுட்டுச் சாமான் எல்லாம் ணபாட்டு மவத்திருக்கிணறாம். அங்ணக யாரும் இல்மல....”

ரம (ன )்

ரக

ஈஸ்வர் தமலயாட்டினான். அந்த கட்டிடத்திற்கு பவளிணய இரண்டு ணபர் மர ணவமலகளில் ஈடுபட்டிருந்தமதப் பார்த்தான். ஈஸ்வர் ஒரு நிமிடம் நின்று அந்த ஒதுக்குப் புறக் கட்டிடத்மதணய பார்க்க சிவராம ஐயருக்கு வயிற்மறக் கலக்கியது. நல்ல ணவமளயாக ஈஸ்வர் அவர் பக்கம் திரும்பிப் பார்க்காததால் அமதக் கவனிக்கவில்மல. ஒரு ஆள் குருஜி தங்கியிருந்த வீட்டின் வாசலில் இருந்து சிவராம ஐயருக்கு மசமக காண்பித்தான். சிவராம ஐயர் ஈஸ்வரிடம் பசான்னார். “உங்களுக்கு குருஜிமயப் பார்க்க விருப்பம் இருந்தால் இப்ணபாது அவமரப் பார்த்துப் ணபசலாம்....”

ப

ஈஸ்வர் ஆவலுடன் குருஜிமயச் சந்திக்கச் பசன்றான். வாசல் வமர அவமன அமைத்துச் பசன்ற சிவராம ஐயர் நிம்மதியாக அவனிடம் இருந்து விமட பபற்றார்.

்

ரக

ச

ிய

ம

குருஜி ஈஸ்வர் வந்திறங்கிய கேத்தில் இருந்து பார்மவ எட்டிய தூரத்தில் அவன் இருக்கும் ணபாபதல்லாம் அவமனணய தான் ரகசியமாய் கண்காணித்து வந்தார். அவன் இறங்கியவுடன் பசய்த முதல் காரியணம அவமரத் திமகப்பில் ஆழ்த்தியது. மண்மேத் பதாட்டுக் கும்பிட்டு விட்டு அவன் இறங்கக் காரேம் அவருக்குப் புரியவில்மல. அபமரிக்காவில் பிறந்து அபமரிக்காவிணலணய வளர்ந்த அவன் ணகாயில் மண்மேத் பதாட்டுக் கும்பிட்டாணல அது ஆச்சரியப்பட ணவண்டிய விஷயம் தான். அப்படி இருக்மகயில் அவன் இங்கு வந்தவுடன் பதாட்டுக் கும்பிடக் காரேம் ணவதங்கள் பசால்லித் தரப்படும் இடம் என்பதாலா இல்மல.... அதற்கு ணமற்பட்ட காரேத்மத அவரால் நிமனக்க முடியவில்மல. முக்கியமாய் சிவலிங்கம் இங்கு இருப்பமத அவன் உேர்ந்து பசய்திருக்கக் காரேணம இல்மல.. அவருமடய குருநாதரான சித்தர் சித்து விமளயாட்டு ஏணதனும் பசய்திருந்தால் ஒழிய.....

ரம (ன )்

ஈஸ்வமரச் சுற்றி ஏதாவது ஒளிவட்டம் பதரிகிறதா என்று குருஜி பார்த்தார். எதுவும் பதரியவில்மல. அப்படி இருந்திருந்தாலும் அவருக்குத் தற்ணபாது பதரிய வாய்ப்பில்மல. கேபதிமயச் சுற்றி பார்க்க முடிந்தவமர தாக்குப் பிடித்த அந்த சக்தி அப்படிணய வடிந்து விட்டது. மூன்று நாட்கள் தவமிருப்பது ணபால் இருந்து பபற்ற அந்த கூர்சக்தி யதார்த்த வாழ்க்மகக்கு வந்தவுடன் காோமல் ணபாய் விட்டது.... அமத அவர் பபரியதாக நிமனக்கவில்மல. நிமனக்க இப்ணபாது எத்தமனணயா முக்கிய விஷயங்கள் இருக்கின்றன!

ப

சிவலிங்கம் இருக்கும் கட்டிடத்மத ஈஸ்வர் ஒரு நிமிடம் பார்த்து நின்றது ணவறு அவருக்கு பபரும் பதட்டத்மத ஏற்படுத்தியது. கேபதி எந்தக் காரேத்மதக் பகாண்டும் பவளிணய வந்து விடாமல் இருக்க அவர் ஆட்கமள ஏற்பாடு பசய்திருந்தாலும்

கூட ஈஸ்வர் அவமரச் சந்திக்க வரும் வமர பதட்டம் அவமர விட்டு விலகவில்மல.

்

ரக

ச

ிய

ம

”வேக்கம் குருஜி” என்று மககூப்பி வேங்கிய ஈஸ்வர் தன்மன அறிமுகப்படுத்திக் பகாண்டான். “நான் ஈஸ்வர். அபமரிக்காவில் விர்ஜினியா யூனிவர்சிட்டியில் மசக்காலஜி டிபார்ட்பமண்டில் இருக்கிணறன். இங்ணக அப்பாவின் பூர்விக வீடு இருக்கிறது. ஒரு மாச லீவில் வந்திருக்கிணறன். அபமரிக்காவில் இருக்கும் என் நண்பன் ஒருத்தன் உங்கள் ணவத பாடசாமலக்கு அடிக்கடி பேம் அனுப்புகிறவன். முடிந்தால் ஒரு தடமவ பார்த்து விட்டு வரச் பசான்னான். அதனால் தான் வந்ணதன். ணபானஸாக உங்கமளப் பார்க்க சந்தர்ப்பம் கிமடத்ததில் சந்ணதாஷம்....”

ரம (ன )்

குருஜி புன்னமகயுடன் அவமன உட்காரச் பசான்னார். “உங்கமளப் பார்த்ததில் எனக்கும் சந்ணதாஷம். பவளிநாட்டுக்குப் ணபானவுடணனணய தாய்நாட்டு சம்பந்தங்கள் பகாஞ்சம் பகாஞ்சமாய் அறுந்து ணபாகிறது. ஆனால் அப்படி இல்லாமல் இன்னும் தாய்நாட்டு மண் ணமல் அக்கமற இருந்து அதிலும் இது மாதிரி ணவதம், ஆன்மிகம் ணமல் ஆர்வம் இருந்து, முடிந்த பே உதவி பசய்யும் உங்கள் நண்பர் மாதிரி ஆட்கள் பாராட்டப்பட ணவண்டியவர்கள். இங்ணக உங்கள் பூர்விக வீடு எங்ணக இருக்கிறது? இங்ணக யார் இருக்கிறார்கள்” அவர் அறியாதது ணபாலக் ணகட்டார்.

ப

ஈஸ்வருக்கு பரணமஸ்வரமனப் பற்றிச் பசால்ல ணவண்டி வந்தது. குருஜி ஆச்சரியம் காட்டினார். “ஓ அவர் ணபரனா நீங்கள்? சமீபத்தில் கூட அவர் அண்ோ பகாமல பசய்யப்பட்டு சிவலிங்கம் ஒன்று திருட்டுப் ணபானதாகக் ணகள்விப்பட்ணடன்....”

ஈஸ்வர் ஆபமன்று தமலயமசத்தாணன ஒழிய அமதப் பற்றி எதுவும் பசால்லப் ணபாகவில்மல. அவனாக அமதப் பற்றி ஏதாவது ணபசுவான் என்று குருஜி எதிர்பார்த்தது நடக்கவில்மல.

்

ச

ிய

ம

தயவு பசய்து பன்மமயில் அமைக்காதீர்கள், ஒருமமயிணலணய அமையுங்கள் என்று பசான்ன ஈஸ்வர் பிறகு அவர் எழுத்துக்கமள புத்தகங்களில் படித்திருப்பமதச் பசான்னான். அவர் ணபச்சுக்கமள யூட்யூபில் ணகட்டிருப்பமதச் பசான்னான். பதஞ்சலியின் ணயாகசூத்திரங்கள் பற்றி அவர் ணபசிய பதாடர் உமரகள் தன்மன நிமறய சிந்திக்க மவத்தது என்று பசான்னான்.

ரம (ன )்

ரக

அவன் ணபச்சில் ஒன்மற குருஜி கவனித்தார். அவன் புகழ்ச்சியாகப் ணபசிய ணபாதும் ணதமவ இல்லாமல் அபரிமிதமாகப் புகழ்ந்து விடவில்மல. பலரும் அவமரக் கண்டு ணபசச் சந்தர்ப்பம் கிமடத்த மகிழ்ச்சியில் ஆஹா ஓணஹா என்று புகழ்வார்கள். புளங்காகிதம் அமடந்து ணபசுவார்கள். உங்கமளப் பார்த்தது நான் பசய்த பபரும் ணபறு என்பது ணபாலப் ணபசுவார்கள். ஈஸ்வர் வித்தியாசப்பட்டான்.

ப

அவர்கள் ணபச்சு ஆன்மிகம் பக்கம் நகர்ந்தது. குருஜி மிக அருமமயாகத் தன் கருத்துக்கமளச் பசான்னார். நிமறய புனித நூல்களில் இருந்து உவமமகமள சிறிய பசால் கூட மாறாமல் பசான்னார். வரலாற்று உதாரேங்கமளச் பசான்னார். ஈஸ்வரால் பிரமிக்காமல் இருக்க முடியவில்மல. மனிதரா இவர் இல்மல என்மசக்ணளாபீடியாவா?..... குருஜி விர்ஜினியா பல்கமலக்கைகத்தில் அவன் உளவியல் துமறயில் என்னவாக இருக்கிறான் என்று விசாரித்தார். ஈஸ்வர் உதவிப் ணபராசிரியராக இருப்பதாக மட்டும் ஈஸ்வர் பசான்னாணன ஒழிய உலகப் புகழ்பபற்ற மணனாத்த்துவக் கட்டுமரகமளத்

்

ம

தந்திருப்பதாகணவா, தன் துமறயில் தான் பபரியவன் என்ணறா சுற்றி வமளத்துக் கூடச் பசால்லவில்மல. தன்மனப் பற்றியும் அவன் அதிகமாகப் புகழ்ந்து விடவில்மல. சிலர் அடுத்தவமரப் புகழ்வது என்றால் கஞ்சத்தனமாக இருப்பார்கள். ஆனால் தங்கமள வியந்து பகாள்வதில் அவர்களுக்குச் சலிப்பிருக்காது. ஈஸ்வர் இதிலும் மற்றவர்களிடம் இருந்து வித்தியாசப்பட்டான்.

ிய

இந்த வயதில் இந்த மன முதிர்ச்சி அபூர்வம் என்று குருஜி நிமனத்தார்.

ரக

ச

ஈஸ்வர் அடுத்ததாக ஆர்வத்துடன் அவர் இளமமக்காலத்தின் இமயமமல அனுபவங்கமளப் பற்றிக் ணகட்டான். குறிப்பாக சித்தர்களுடனான அவர் அனுபவங்கமளக் ணகட்டான்.

ரம (ன )்

குருஜிக்கு ணபச்சு தர்மசங்கடமான விஷயங்கமள ணநாக்கித் திரும்புவது ணபாலத் ணதான்றியது. ஆனால் ணவறு வழியில்லாமல் அவர் குருநாதர் தவிர மற்ற சித்தர்கமளப் பற்றிப் ணபசினார்.

ப

“அபதல்லாம் மறக்க முடியாத அனுபவங்கள் ஈஸ்வர். ஒரு சித்தருடன் நான் ஆணறழு மாதம் கூட இருந்திருப்ணபன். அவர் ஒரு வார்த்மத கூட வாய் திறந்து ணபசினதில்மல. அவர் ஊமமணயா என்று கூட எனக்கு சந்ணதகமாக இருந்தது. ஆனால் அவர் ஊமமயல்ல. அவசியம் இல்லாமல் ணபசுவது வீண் என்று நிமனக்கிற ரகம் அவர். அவ்வளவு தான். இன்பனாரு சித்தர் இமயமமலயில் மார்கழியில் கூட பவறும் ணகாவேத்ணதாடு தான் சுற்றிக் பகாண்டிருப்பார். நமக்பகல்லாம் எத்தமன துணிகள் உடம்பில் சுற்றிக் பகாண்டாலும் உடம்பு பவட பவடபவன்று நடுங்கும். அவருக்கு அந்தப் பிரச்சிமனணய இல்மல..... பபாதுவாக அவர்கள் மக்கணளாட கவனத்மதக் கவர விரும்புவதில்மல... மக்கள் கவனம் ஒரு பதாந்திரவாகக் கூட அவர்கள் நிமனக்கிறதுண்டு.... அதனாணலணய

நகரங்களுக்கு அபூர்வமாய் ணபானாலும் ஏணதா ஒரு பாமரன் மாதிரி தான் பதன்படுவார்கள். சில ணநரங்கள்ல பபாது இடங்களில் இருந்தால் கூட மற்றவர்கள் கண்ணுக்குத் பதன்படாமணலணய இருந்துடறதும் உண்டு...”

்

ிய

ம

”கண்கள் தீ மாதிரி பைாலிக்கிற சித்தர் யாமரயாவது நீங்கள் இதுவமரக்கும் பார்த்திருக்கிறீர்களா குருஜி”

ரக

ச

குருஜி ஒரு கேம் அப்படிணய உமறந்து ணபானார். இந்த ணநரடிக் ணகள்விமய அவனிடமிருந்து அவர் எதிர்பார்த்திருக்கவில்மல. அவர் தன்மன சமாளிக்க அமர நிமிடம் ணதமவப்பட்டது.

ரம (ன )்

தன் ணகள்வி அவமர அதிர்ச்சி அமடயச் பசய்து விட்டது என்று ஈஸ்வருக்குப் புரிந்தது. ஒரு ணகள்விக்கு ணநரம் கழித்து வரும் பதில் கூட பல உண்மமகள் பசால்லும் என்பமத உளவியலில் கமர கண்ட அவன் அறிவான். பல ணநரங்களில் அப்புறமாக வரும் பதிமல விட அதற்கு முன் வரும் பமௌனம் நிமறய விஷயங்கமள உேர்த்தி விடும்... பதரியும் அல்லது பதரியாது என்று பசால்வதற்கு ஏன் இந்த அதிர்ச்சி? ணயாசிப்பது ணபால பாவமன பசய்த குருஜி சாதுர்யமாகப் பதில் பசான்னார். “அப்படி ஒரு சித்தமரப் பற்றிக் ணகள்விப்பட்டிருக்கிணறன். ஆனால் பார்த்ததில்மல. நீ ஏன் ஈஸ்வர் ணகட்கிறாய்?”

ப

”எங்கள் பபரிய தாத்தாவிடம் அந்த சிவலிங்கத்மதக் பகாண்டு வந்து பகாடுத்த சித்தர் கண்கள் அப்படி அடிக்கடி பைாலிக்குமாம். ணகள்விப்பட்டிருக்கிணறன். நீங்களும் பல சித்தர்கணளாடு பைகியவர் அல்லவா அதனால் தான் ணகட்ணடன்...”

்

ம

ணபச்சு சிவலிங்கம் பற்றி வந்தவுடன் குருஜி அமதப் பிடித்துக் பகாண்டார். இவன் வாயில் இருந்து அந்த சிவலிங்கம் பற்றி என்னபவல்லாம் வருகிறது என்று பார்க்க ணவண்டும். ”ஈஸ்வர் அந்தக் பகாமலகாரமன அனுப்பினதும், சிவலிங்கத்மதத் திருடிகிட்டு ணபானதும் யார் என்று பதரிந்ததா?..”

ிய

“இன்னும் பதரியமல குருஜி”

ரக

ச

”அந்த சிவலிங்கத்மதத் திருடிகிட்டுப் ணபாகற அளவுக்கு அதில் என்ன இருக்கிறது ஈஸ்வர்? அது ஸ்படிக லிங்கம் மரகத லிங்கம் மாதிரியான ரகமா என்ன?”

“இல்மல குருஜி. அமத சக்தி வாய்ந்த சிவலிங்கமாக சிலர் நம்பற மாதிரி பதரியுது”

ரம (ன )்

குருஜி ஆச்சரியப்படுவது ணபால நடித்தார். ”சக்தி வாய்ந்த சிவலிங்கமாக இருந்தால் கும்பிட்டு விட்டுப் ணபாகலாணம, ஏன் திருடிக் பகாண்டு ணபாக ணவண்டும்?” ”தங்களிடம் அந்த சிவலிங்கம் இருந்தால் அந்த சக்திமயத் தங்களுக்குச் சாதகமாக பயன்படுத்திக் பகாள்ளலாம் என்று சிலர் நிமனத்திருக்கலாம்...”

ப

“ஆராய்ச்சியாளனாகிய நீ என்ன பசால்கிறாய் ஈஸ்வர் அது சாத்தியமா?”

்

ச

ிய

ம

ஈஸ்வர் விர்ஜினியா பல்கமலக்கைகத்தில் உளவியல் உதவிப் ணபராசிரியர் என்று பசால்லி இருந்தாணன ஒழிய ஆராய்ச்சியாளன் என்று குருஜியிடம் பசால்லணவ இல்மல. அப்படி இருக்மகயில் எப்படி அமதச் பசான்னார் என்ற ஆச்சரியம் ஈஸ்வருக்கு எழுந்தாலும் அவன் காண்பித்துக் பகாள்ளாமல், என்ன பசால்வது என்று ணயாசிப்பது ணபால் நடித்தான். ஆனால் அவன் மூமள ணவகமாய் மற்ற சில விஷயங்கமளயும் கவனிக்கச் பசான்னது. அவர் பபாதுவாக ஆன்மிகம், வரலாறு ணபான்றமவ பற்றிப் ணபசும் ணபாது மிக இயல்பாகணவ இருந்தாலும் சிவலிங்கம் பற்றிப் ணபசும் ணபாது மட்டும் அவர் குரலிலும் கண்களிலும் ஒரு கூடுதல் ஆர்வம் இருந்தது.

ரம (ன )்

ரக

அதில் தவறு ஒன்மறயும் அவனால் கண்டு பிடிக்க முடியவில்மல. சிலருக்கு சில விஷயங்கமள அதிகமாகத் பதரிந்து பகாள்ள ஆர்வம் இருக்கும்.... ஈஸ்வருக்கு அந்த ஆர்வத்தின் ஆைத்மதச் ணசாதித்துப் பார்க்கத் ணதான்றியது. அதனால் பசான்னான். ”எனக்பகன்னணவா சிவலிங்கத்தின் சக்திமய அப்படி யாரும் தங்களுக்குச் சாதகமாகப் பயன்படுத்திக் பகாள்ள முடியாது என்று தான் ணதான்றுகிறது”

ப

”ஏன் ஈஸ்வர்? இமறவனின் சக்திணயா இயற்மகயின் சக்திணயா என்ன பபயர் மவத்துக் பகாண்டாலும் சரி அது விருப்பு பவறுப்பு இல்லாதது, அமத யாரும் தங்களுக்கு சாதகமாக பயன்படுத்திக் பகாள்ள முடியும் என்று நான் நிமனக்கிணறன். உதாரேத்திற்கு மின்சாரத்மத எடுத்துக் பகாள்ணளன். யார் ணவண்டுமானாலும் பயன்படுத்தலாம். இந்த ஆள் ஸ்விட்ச் ணபாட்டால் தான் எரிணவன் என்று அது பாரபட்சம் காட்டுமா என்ன?” ஈஸ்வர் பசான்னான். ”அது இமறவன் சக்தியாக மட்டும் இருந்தால் நீங்கள் பசால்வது சரி. அது சித்தர்கள் தங்கள் சக்திமய

்

ிய

ம

எல்லாம் ஆவாகனம் பசய்து வேங்கப்பட்ட சிமல என்று பசால்கிறார்கள். அந்த சித்தர்கள் எந்த மாதிரி சக்திகமள எல்லாம் எந்த ணநாக்கத்திற்காகபவல்லாம் ஆவாகனம் பசய்து மவத்திருக்கிறார்கள் என்று யாருக்குத் பதரியும். சித்தர்கள் கூட ஒன்றிரண்டு ணபர் அல்ல. பல நூறு வருஷங்களாய் பல விதமான சித்தர்கள் அப்படிச் பசய்து வேங்கி இருக்கிறார்கள். கிட்டத்தட்ட இபதல்லாம் கம்ப்யூட்டர் ப்ணராகிராம் மாதிரி. சித்தர்கள் எந்த ப்ணராகிராம் ணபாட்டு மவத்திருக்கிறார்கணளா அப்படித் தான் அந்த சிவலிங்கம் இயங்கும் என்று நிமனக்கிணறன்...”

ரக

ச

குருஜி ஒரு கேம் ணபச்சிைந்து ணபானார். ஆைமாய் ணயாசித்தால் அவன் பசான்னதில் உண்மம இல்லாமல் இல்மல என்று ணதான்றியது. அவன் பசான்னது ஏணதா ஒரு விதத்தில் அவமரப் பாதித்தது ணபால ஈஸ்வருக்குத் ணதான்றியது.

ரம (ன )்

குருஜி சில பநாடிகளில் இயல்பு நிமலக்கு மாறினார். “நீ பசால்வதும் சரி தான் ஈஸ்வர். ஆனால் ஒரு கம்ப்யூட்டமர ஒரு ப்ணராகிராம் ணபாட்டு ஒரு விதமாக இயக்க முடியும் என்றால் இன்பனாரு ப்ணராகிராம் ணபாட்டு ணவறு விதமாகவும் இயக்க முடியும் இல்மலயா?”

ப

“முடியும். ஆனால் அந்த சித்தர்கள் ணபாட்ட ப்ணராகிராமமப் புரிந்து பகாண்டால் தான் ணவறு ப்ணராகிராம் எப்படிப் ணபாடுவது என்று சிந்திக்கக் கூட முடியும். அந்த அளவுக்கு திறமம இருக்கிறவர்கள் மககளுக்கு அந்த சிவலிங்கம் ணபாயிருந்தால் தான் இந்த வாதம் பபாருந்தும்....” இது பற்றி அதிகமாகப் ணபசி விட்ணடாணமா என்ற சந்ணதகம் குருஜிக்கு வந்தது. அவன் வாயில் இருந்து வார்த்மதகமள வரவமைப்பதற்குப் பதிலாக, தானும் ணபசிக் பகாண்டிருப்பது

அபாயம் என்று உள்ளுேர்வு எச்சரிக்க குருஜி பமல்ல ணபச்மச மாற்றினார். “நீ சித்தர்கள் யாமரயாவது பார்த்திருக்கிறாயா ஈஸ்வர்?”

்

ிய

ம

“இல்மல குருஜி. நிமறய சக்தி வாய்ந்த ஆட்கமளப் பார்த்திருக்கிணறன். அபமரிக்காவிலும் அது ணபால ஆட்கள் உண்டு. ஆனால் சித்தர்கள் அந்த சக்திகமளயும் கடந்து ணபாகக் கூடியவர்கள் அல்லவா? அப்படிப்பட்ட ஆட்கள் பார்க்கக் கிமடக்கவில்மல.”

ரம (ன )்

ரக

ச

ைவுளிக்கமடயில் பார்த்தது சித்தர் என்று அவனுக்கு விளங்கவில்மலயா என்று குருஜிக்கு சந்ணதகம் வந்தது. கேபதி பசால்வமத மவத்துப் பார்த்தால் ஒன்று அல்லது இரண்டு நிமிடங்களில் சித்தர் கண் மமறந்து ணபாயிருக்க ணவண்டும். ஈஸ்வர் அவமரச் சரியாகப் பார்க்கக் கூட ணநரம் இருந்திருக்காது. கேபதிமயப் பற்றிப் ணபச்சு எடுக்க எந்த முகாந்திரமும் இல்லாததால் குருஜிக்கு அவன் ணபச்மச எடுக்க முடியவில்மல. முடிந்திருந்தால் கேபதி பற்றி என்ன நிமனக்கிறான் என்பமத அவர் பதரிந்து பகாண்டிருப்பார். குருஜி தன் மற்ற முக்கிய சந்ணதகத்மதக் ணகட்டார். ”ஈஸ்வர் தற்பசயலாய் நான் நீ ணவதபாடசாமலக்குள் நுமைந்த ணபாது இந்த மண்மேத் பதாட்டுக் கும்பிட்டமதக் கவனித்ணதன். என்ன காரேம்?”

ப

ஈஸ்வர் இந்தக் ணகள்விமய எதிர்பார்க்கவில்மல. ஆனால் சமாளித்தான். “ணவதங்கள் பசால்லித் தரப்படும் இடம் என்கிறதால் அப்படிக் கும்பிடத் ணதான்றியது...”

குருஜிக்கு நம்ப முடியவில்மல. இவன் ஆள் பசண்டிபமண்ட் ரகணமா, ணவதங்கள் மீது ஈடுபாடு உள்ள ரகணமா அல்ல. எமதணயா மமறக்கிறான்.... என்னவாக இருக்கும்?

்

ிய

ம

கடிகார முள் ஒன்றமர மணிமயக் காட்டியது. குருஜி அவமனச் சீக்கிரம் அனுப்பி விட நிமனத்தார். “சரி... ஈஸ்வர்.. உன்மன சந்தித்ததில் பராம்ப சந்ணதாஷம்.... உன் ணநரத்மத நிமறய எடுத்துக் பகாண்ணடன் என்று நிமனக்கிணறன்...”

ரக

ச

ஈஸ்வர் எழுந்தான். “நான் பசால்ல ணவண்டியமத நீங்கள் பசால்கிறீர்கள் குருஜி.....” “இன்னும் எத்தமன நாள் இந்தியாவில் இருப்பாய் ஈஸ்வர்?”

ரம (ன )்

”இனி மூன்று வாரம் வமர இருப்ணபன் குருஜி. நீங்கள் இந்த ணவதபாடசாமலயில் எத்தமன நாள் இருப்பீர்கள் குருஜி?” “நான்.... நான்... நாமளக்குப் ணபாய் விடுணவன்”

“இந்த ணவதபாடசாமலயில் தங்குகிற சமயம் ஒரு சிறப்புச் பசாற்பபாழிவு தருவீர்கள் என்று ணகள்விப்பட்ணடன். இந்த முமற இல்மலயா குருஜி”

ப

”இந்த தடமவ இல்மல ஈஸ்வர்.”

ஈஸ்வர் அவருக்கு நன்றி பதரிவித்து விட்டுக் கிளம்பினான். ணபாகும் ணபாது திடீபரன்று ஒரு உண்மம உமறத்தது. அந்த சிவலிங்கம் ஒரு சித்தர் தந்தது என்று மட்டும் தான் ஆரம்பத்தில்

்

ிய

ம

அவன் குருஜியிடம் பசான்னான். பல நூறு வருடங்களாக சித்தர்கள் பூஜித்தது ணபான்ற தகவல்கமள அவன் பசால்லி இருக்கவில்மல. ஆனாலும் கூடக் கமடசியில் அமதச் பசால்லி சித்தர்கள் சக்திகமள எந்த ணநாக்கத்திற்காக அந்த சிவலிங்கத்தில் ஆவாகனம் பசய்திருக்கிறார்கணளா என்று அவன் வாய் தவறிச் பசான்ன ணபாது கூட அவர் ஆச்சரியப்பட்டு விடவில்மல. முதல் முமற அறிவதாக இருந்தால் ணகட்டிருக்கக் கூடிய ணகள்விகள் எமதயும் குருஜி ணகட்கவில்மல.....

ரக

ச

ஈஸ்வர் காமர பநருங்கும் வமர குருஜியின் பார்மவ தன் ணமல் இருப்பது ணபாலணவ அவனுக்கு உள்ளுேர்வு பசால்லியது. காமர பநருங்கியவுடன் திடீர் என்று திரும்பிப் பார்த்தான். ைன்னல் வழியாக அவமனணய பார்த்துக் பகாண்டிருந்த குருஜி சடாபரன்று ைன்னலில் இருந்து விலகினார்.

ரம (ன )்

ணவதபாடசாமலமய விட்டுக் காரில் கிளம்பும் ஈஸ்வருக்கு மனதில் ணமலும் நிமறய ணகள்விகள் இருந்தன.

ணபாது

அத்தியாயம் - 48

ப

ரிஷிணகசத்திற்கு பஹலிகாப்டரில் வந்திறங்கிய குருஜிமய யாரும் அமடயாளம் கண்டுபிடிப்பது சுலபமாக இருக்காது. ஒரு பதாப்பியும் கருப்புக் கண்ோடியும் அணிந்து இருந்தார். தன் வைக்கமான உமடகளில் இருந்தும் மாறி மபைாமா குர்தா அணிந்திருந்தார். அவருடன் ஒணர ஒரு இமளஞமன மட்டும் அமைத்து வந்திருந்தார்.

்

ிய

ம

ரிஷிணகசத்தில் அவருக்காக ஜீப் தயாராக இருந்தது. அமத அவருடன் வந்த இமளஞணன ஓட்டினான். கருப்புக் கண்ோடிமயயும் பதாப்பிமயயும் கைற்றி விட்ட குருஜி அந்த இமளஞனுக்கு மமலப்பாமதயில் ணபாகும் வழிமயச் பசால்லிக் பகாண்ணட வந்தார். ஒரு இடத்தில் ஜீப்மப நிறுத்தி ஒற்மறயடிப் பாமதயில் நடக்க ணவண்டி இருந்தது. இமளஞன் அவர் ணவகத்திற்கு ஈடு பகாடுக்க முடியாமல் கஷ்டப்பட்டான்.

ரம (ன )்

ரக

ச

நகரம் மாறி விட்ட ணபாதும் இது ணபான்ற காட்டு வழிப்பாமதகள் மாறாமல் அப்படிணய இருக்கிறது என்று நிமனத்துக் பகாண்டார். ஒரு காலத்தில் அவர் இமயமமலயில் பல இடங்களில் சுற்றி இருக்கிறார். ணதடல் நிமறந்த காலங்கள் அமவ. அவருக்குப் பலவற்மறயும் பசால்லிக் பகாடுத்த காலங்கள் அமவ. நாமள என்பமதப் பற்றிணய ணயாசிக்காமல் நிகழ்காலத்தில் முழுமமயாக சஞ்சரித்த காலங்கள். எத்தமன விதமான மனிதர்கள்.... எத்தமன விதமான பாடங்கள்..... கிட்டத்தட்ட மூன்று மமல் தூரம் கடந்த பின் அந்த இமளஞமன அங்ணகணய ஒரு பாமற மீது உட்கார்ந்திருக்கச் பசான்னார். இமளஞன் உள்ளூர நன்றி பதரிவித்து அங்ணக உட்கார்ந்து பகாள்ள ணமலும் ஒரு பர்லாங் நடந்த குருஜி ஒரு குமகமய அமடந்தார். அந்த குமகயின் நுமைவாயில் ஒற்மறயடிப் பாமதயில் வருபவர்களுக்குத் பதரியாதபடி இருந்தது. சில அடிகள் பாமதயில் இருந்து வலப்புறம் ணபாய் நின்றால் மட்டுணம குமக இருப்பது பதரியும்.

ப

குருஜி அந்த குமகயின் உள்ணள நுமைந்தார். குமகயின் உள்ணள இருட்டாக இருந்தது. மபைாமாவில் இருந்து சிறிய டார்ச் மலட்மட எடுத்து அதன் ஒளியின் உதவியுடன் சிறிது நடந்தார். விசாலமான ஒரு பகுதியில் கிட்டத்தட்ட அவர் வயமத ஒத்த ஒரு முதியவர்

புலித்ணதாலின் மீது பத்மாசனத்தில் கண்கமள மூடி அமர்ந்திருந்தார். டார்ச் மலட்மட அமேத்த குருஜி அவர் முன்ணன அமர்ந்தார்.

்

ம

மறுபடியும் குமகயில் இருள் சூழ்ந்தது. பத்து நிமிடங்கள் கழிந்த பின் குரல் ணகட்டது. ”வா ராமா”

ச

ிய

அந்தப் பபயர் மவத்து குருஜிமய அமைப்பவர்கள் இன்று ஓரிருவர்கள் தான் இருக்கிறார்கள். குருஜி டார்ச் விளக்மகப் ணபாட்டு பசான்னார். “உன் தியானத்மத நான் கமலத்து விட்ணடன் ணபால் இருக்கிறது. உதயா”

ரக

”நண்பமன ஞாபகம் மவத்துக் பகாண்டு நாற்பது வருஷம் கழித்து வந்திருக்கிறாய். தியானம் கமலந்தால் பரவாயில்மல... வா, பவளிணய ணபாய் பவளிச்சத்தில் ணபசலாம்.”

ரம (ன )்

இருவரும் பவளிணய வந்தார்கள். குருஜி தன் நண்பமன அன்புடன் பார்த்தார். பமலிந்த மாநிற ணதகம், பரட்மடத் தமல, தீட்சண்யமான கண்கள், நீண்ட தாடி, இடுப்பில் ஒரு காவி ணவட்டி எனப் பமைய ணகாலத்திணலணய இருந்தாலும் வயதான அறிகுறி ணதகத்தில் பதரியணவ பசய்தது. உதயன் ஒரு மர நிைலில் உட்கார்ந்து நண்பமன அருகில் உட்காரச் பசான்னார். குருஜி உட்கார்ந்தார்.

ப

”ஒரு நண்பமனப் பார்க்க ணவண்டுபமன்றால் விணசஷ மானஸ லிங்கம் உன் வாழ்க்மகயில் வர ணவண்டி இருக்கிறது இல்மலயா?” தன் நண்பமனப் பபருமம கலந்த வியப்புடன் குருஜி பார்த்தார். ஒரு மனிதமனப் பார்த்தவுடணனணய அவன் பமைய

சரித்திரத்மதப் படிக்கிற சக்தி இன்னும் உதயனுக்கு அப்படிணய இருக்கிறது.....

்

ரக

ச

ிய

ம

குருஜிமயப் ணபாலணவ உதயனும் பபரும் ணதடலுடன் இமய மமலக்கு ணகரளாவில் இருந்து வந்தவன். கிட்டத்தட்ட இருவருக்கும் ஒணர வயதும், தீவிர அறிவு ணவட்மகயும் இருந்தது. குருஜிக்கு ஞானத் ணதடலிலும், புனித நூல்களிலும் மிக அதிக நாட்டம் இருந்தது என்றால் அபூர்வ சக்திகளில் மிக அதிக நாட்டம் உதயனுக்கு இருந்தது. சில வருடங்கள் இரண்டு மூன்று குருக்களிடம் ணசர்ந்ணத இருவரும் இருந்தார்கள். கமடசியாக தீைுவாமலயாக ஒளிர்விடும் கண்கமள உமடய சித்தரிடம் இருவரும் ஒன்றாக வந்து ணசர்ந்தார்கள்.

ரம (ன )்

அந்த சித்தரின் பசாந்தப் பபயர் என்ன என்று யாருக்கும் பதரியாது. அவர் கண்கமள மவத்து இமயமமலச்சாரல்களில் அவமர மற்றவர்கள் அக்னி ணநத்ர சித்தர் என்றமைத்தார்கள். அவர் தன் பபயமரச் பசான்னதில்மல. பல ணயாகிகளும், சித்தர்களும் அவமர மிக உயர்ந்த ஸ்தானத்தில் மவத்திருந்தார்கள். அவர் அறியாதது எதுவுமில்மல என்கிற கருத்து எல்ணலாரிடமும் இருந்தது. உதயனும், குருஜியும் அவரிடம் கற்கப் ணபான ணபாது அவர் ஒரு மாத காலம் அவர்கமளக் கண்டு பகாள்ளணவ இல்மல. இருவரும் விடாப்பிடியாக அவர் பின்னாணலணய இருந்தார்கள்.

ப

ஒரு நாள் இருவமரயும் கூப்பிட்டு அவர் பசான்னார். “உங்கள் இரண்டு ணபமரயும் பார்த்தால் நான் பசால்வமதக் கமடசி வமர ணகட்கிற லட்சேம் பதரியவில்மல. அப்படி இருக்மகயில் இங்ணக என் பின்னாணலணய இருந்து ஏன் காலத்மத வீேடிக்கிறீர்கள்?” குருஜி பசான்னார். ”உங்கள் பின்னால் இருக்கும் காலம் வீேடிக்கப்படும் காலம் என்று நாங்கள் நிமனக்கவில்மல குருணவ.

உங்கள் நிைலில் கூடப் பாடம் கிமடக்கும் என்று வந்திருக்கிணறாம் குருணவ”

்

அவர்கமள மறுபடியும் அமைத்தார். ”உனக்கு என்ன பதரிந்து பகாள்ள

ரம (ன )்

பின் ஒரு நாள் குருஜியிடம் ணகட்டார். ணவண்டும்?”

ரக

ச

ிய

ம

“நான் யாருக்கும் குருவல்ல. நான் மடணமா, ஆசிரமணமா நடத்தவில்மல.” என்ற பசான்ன சித்தர் ணமற்பகாண்டு எதுவும் ணபசவில்மல. மறுபடியும் அவர்கள் இருவமரயும் கண்டு பகாள்ளாமல் இருக்க ஆரம்பித்தார். ணமலும் ஒரு மாதம் பசன்றது. தன் அபூர்வ சக்தியால் அடிக்கடி சித்தர் காோமல் ணபானாலும் ணபான ணவமல முடிந்தவுடன் தன் இருப்பிடத்திற்ணக வரும் பைக்கத்மத அவர் மவத்திருந்தார். அவர் அப்படி திரும்பி வரும் ணபாபதல்லாம் அந்த இரண்டு இமளஞர்களும் பபாறுமமயாக அங்கு இருந்தார்கள்.

“நிமறய பதரிந்து பகாள்ள ணவண்டி இருக்கிறது குருணவ. எமதபயன்று பசால்ல?” குருஜி பசான்னார். “அதில் முதலில் என்ன பதரிந்து பகாள்ள விரும்புகிறாய்?”

குருஜி இரண்டு மூன்று மிக அபூர்வ புத்த மத சூத்திர நூல்கமளச் பசான்னார்.

ப

உதயனிடம் சித்தர் ணகட்டார். “உனக்கு என்ன பதரிந்து பகாள்ள ணவண்டும்?” “அஷ்டமஹா சித்திகள் அறிந்து பகாள்ள ணவண்டும்?”

”அறிந்து என்ன பசய்யப் ணபாகிறாய்?”

்

ம

“வாழ்ந்து என்ன பசய்யப் ணபாகிணறன்?”

ரக

ச

ிய

சித்தர் புன்னமகத்தார். இருவமரயும் தன்னிடம் கற்றுக் பகாள்ள அனுமதித்தார். இருவரும் ணவறு ணவறு ணநரங்களில் அவரிடம் கற்றார்கள். குருஜி மிகக் கடினமான ஞானப் பபாக்கிஷங்கமளக் கற்றது அந்தச் சித்தரிடம் தான். எழுத்தில் இல்லாமல் காலம் காலமாய் வாய் வழியாக மட்டுணம அறிந்து பகாண்டு வரப்படும் எத்தமனணயா விஷயங்கமள குருஜி கற்றார். அணத ணபால உதயனும் அபூர்வ சக்திகமளக் கற்றார். இருவரும் குரு கற்றுத் தந்த தவநிமலயில் இருந்து எத்தமனணயா உயர்நிமலகமள எட்டினார்கள். “இந்த

ரம (ன )்

சித்தர் ஒரு நாள் இருவமரயும் ணகட்டார். உலகத்திணலணய மிகப் பபரிய குற்றம் எது பதரியுமா?”

இருவரும் தங்களறிவிற்குப் பட்டமதச் பசான்னார்கள். சித்தர் பசான்னார். “சிகரத்மதத் பதாடும் திறமம உள்ளவன் சராசரியாக இருந்து சாவது தான் உலகத்திணலணய அவன் பசய்யக்கூடிய மிகப் பபரிய குற்றம்.”

ப

இரண்டு இமளஞர்களும் அந்த வார்த்மதகமளத் தங்கள் மனதில் பசதுக்கி மவத்துக் பகாண்டார்கள். இருவரும் அதன் பிறகு சராசரியாக என்றுணம இருந்ததில்மல. சுமார் இரண்டு வருடங்கள் கழித்து ஒரு நாள் இருவரும் காட்டு வழியாகப் ணபாய்க் பகாண்டிருந்த ணபாது ஒரு சிங்கம் மிக

ஆக்ணராஷமாக அவர்கமள ணநாக்கிப் பாய்ந்து வந்தது. தான் கற்றிருந்த சக்தியால் சிங்கத்மத உதயன் ஒரு பார்மவ பார்க்க சிங்கம் ஏணதா சுவர் தடுத்தது ணபாலப் பாதியில் அப்படிணய நின்றது. பின் திரும்பி ஓடியது. குருஜி அசந்து ணபானார்.

்

ச

ிய

ம

இருவரும் சித்தரிடம் இந்த சம்பவத்மதச் பசான்ன ணபாது சித்தர் உதயமனப் பாராட்டுவதற்குப் பதிலாகக் கடிந்து பகாண்டார். ”நல்ல சுத்தமான சாத்வீக மன அமலகளில் நீங்கள் இருந்திருந்தால் அந்தச் சிங்கம் பாய்ந்ணத வந்திருக்காது. தவறான மன அமலகளில் சிங்கத்மத அப்படி வரவமைத்துப் பின் தடுத்து நிறுத்த அபூர்வ சக்திமயச் பசலவழிப்பதில் பபருமம என்ன இருக்கிறது?”

ரம (ன )்

ரக

அதற்குப் பின் உதயனின் பல பரிணசாதமனகள் சித்தமர அதிருப்திப்படுத்த ஒரு நாள் உதயமன அமைத்துச் பசான்னார். “அடிப்பமடகள் எல்லாம் உனக்குச் பசால்லித் தந்து விட்ணடன். மீதிமய நீணய உன் பயற்சியாலும் புத்தியாலும் அமடந்து விடலாம். இனி உனக்கு என்னால் எதுவும் பசால்லித் தர முடியாது. நீ ணபாகலாம். கமடசியாக ஒன்று பசால்கிணறன் நிமனவு மவத்துக் பகாள். மனிதனாகப் பிறக்கும் வாய்ப்பு மிகப்பபரிய வரப்பிரசாதம். அற்ப விஷயங்களில் அமத வீோக்கி விடாணத”

ப

இனி அவர் மனம் மாறாது என்பமதப் புரிந்து பகாண்ட உதயன் அவமர வேங்கி விட்டுப் ணபானார். உதயன் ணபானது குருஜிக்குப் பபரிய இைப்பாகத் ணதான்றியது. அடுத்த ஆறு மாதத்தில் சித்தர் அவமரயும் அனுப்பி விட்டார். ”இனி நீ என்ன படித்தாலும் ஒணர உண்மமமய ணவறு ணவறு வார்த்மதகளில் படிப்பது ணபாலத் தான். அதனால் நீ ணபாகலாம். கமடசியாக உனக்கு ஒன்று பசால்கிணறன். ஒரு மனிதமன நிர்மேயிப்பது அவனுக்கு என்ன பதரியும் என்பதல்ல, அவன் என்னவாக இருக்கிறான் என்பணத அவமன நிர்ேயிக்கிறது. அமத என்றும் மறந்து விடாணத”....

்

ம

பசால்லித்தர சித்தரிடம் எவ்வளணவா இருந்தாலும் அமரகுமறயாக நிறுத்தி விட்டுத் தங்கமள அவர் அனுப்பி விட்டதாகணவ நண்பர்கள் இருவரும் எண்ணினார்கள். அதனால் குருவான சித்தரிடம் இருவருக்கும் அதிருப்தி இருந்தது.

ரக

ச

ிய

குருஜி அங்கிருந்து வந்து விட்ட பிறகு நண்பர்கள் இருவர் பாமதகள் இமேயவில்மல. உதயன் மாந்திரிகம், தந்த்ரா என்று எபததிணலா ஆைமாக இறங்கி அபூர்வ சக்திகள் பல அமடய ஆரம்பித்தார். அடிக்கடி குருஜி தன் நண்பமரச் பசன்று பார்ப்பதுண்டு. இமய மமலயிலிருந்து ஒணரயடியாக குருஜி இறங்கி விட்ட பிறகு உதயமனச் சந்திக்கவில்மல. உதயன் நிரந்தரமாக ஒரு குமகயில் வசித்து வந்ததால் அந்த இருப்பிடம் மட்டும் அவருக்கு நிமனவு இருந்தது.....

ரம (ன )்

”உதயா நீ அமடய நிமனத்தமத எல்லாம் விட்டாயா?” குருஜி தன் நண்பமனக் ணகட்டார்.

அமடந்து

ப

“உம்... எத்தமனணயா நிமலகமளத் பதாட்டு விட்ணடன். ஆனாலும் முழுதாக திருப்தி வரவில்மல... ஒரு நிமல அமடயும் ணபாது அடுத்த நிமல கண்ணுக்குத் பதரிகிறது... பமையபடி அமதத் ணதடி ஒரு பயேம் என்று வாழ்க்மக ணபாகிறது... ராமா நம் சித்தர் குரு என்மன ஆரம்பத்தில் ஒன்று ணகட்டாணர ஞாபகம் இருக்கிறதா? ’அஷ்டமஹா சித்திகமள அமடந்து நீ என்ன பசய்யப் ணபாகிறாய்’ என்று அவர் ணகட்டதற்கு நான் ‘வாழ்ந்து என்ன பசய்யப் ணபாகிணறன்’ என்று துடுக்குத் தனமாக ணகட்ணடன். ஆனால் இன்று அவர் ணகட்ட ணகள்வி புதிய அர்த்தத்ணதாடு தினமும் என் மனதில் எழுகிறது”

குருஜி உதயமன ஆச்சரியத்ணதாடு பார்த்துச் பசான்னார். “தத்துவம் படித்தது நான் என்றாலும் நீ என்மன விடத் தத்துவம் நன்றாகப் ணபசுகிறாய்”

்

ிய

ம

உதயன் சிரித்தார். ”வயதும் அனுபவமும் ஒரு மனிதமன அந்த திமசயில் பயேம் பசய்ய மவத்து விடுகிறது என்று நிமனக்கிணறன்..... அபூர்வ சக்திகள் படித்தது நான் என்றாலும் இந்த வயதில் நீ அதில் ஆர்வம் காட்டி விணசஷ மானஸ லிங்கம் பின்னால் ணபானது தான் எனக்கு ஆச்சரியமாக இருக்கிறது”

ரக

ச

குருஜிக்கு அவர் வார்த்மதகளில் இருந்த உண்மம அப்ணபாது தான் உமறத்தது. சிறிது ணநரம் பமௌனமாக இருந்து மரங்களில் வித விதமான ஒலிகமள எழுப்பிக் பகாண்டிருந்த பறமவகமள ணவடிக்மக பார்த்தார்.

ரம (ன )்

திடீபரன்று உதயன் வாய் விட்டுச் சிரித்தார். குருஜி ணகட்டார். “என்ன?” ”நீ நம் குருவின் பாமதயிணலணய குறுக்கிடுவாய் என்று நான் எதிர்பார்க்கணவ இல்மல” உதயன் சிரித்துக் பகாண்ணட பசான்னார். ”இதில் அவர் சம்பந்தப்பட்டிருப்பார் என்று எனக்கு எப்படித் பதரியும். அவர் இமதப் பற்றி நம்மிடம் ணபசியது கூட இல்மல...”

ப

உதயன் ஏணதா ணயாசமனயில் ஆைந்து ணபாக குருஜி ணகட்டார். “என்ன ணயாசிக்கிறாய்” “நம் குரு நீ இதில் சம்பந்தப்பட்டிருப்பமதப் பற்றி என்ன நிமனப்பார் என்று ணயாசிக்கிணறன்...”

“உன் ஞான திருஷ்டியில் அமதயும் பார்த்து தான் பசால்ணலன்”

்

ரக

ச

ிய

ம

”நம் குரு மாதிரி சித்தர்களின் எண்ேங்கமளயும், எதிர்காலத்மதயும் பசால்லக் கூடிய அளவு நான் இன்னும் கற்றுக் பகாள்ளவில்மல.... இங்க்லீஷில் “Highly Classified-Top Secret” என்று பசால்வார்கணள இபதல்லாம் அது ணபாலத் தான். அமத எல்லாம் பார்க்கக் கற்றுக் பகாள்ள சாதாரேமான ணமல் நிமலகள் ணபாதாது. மாந்திரிகம் பக்கபமல்லாம் ணபாகாமல் இருந்திருந்தால் இதற்குள் அமதயும் நான் கற்றிருக்கலாம் என்று ணதான்றுகிறது. ஏபனன்றால் மாந்திரிகம் எல்லாம் அந்த சக்திக்கு ணநர் எதிரானது....” “சரி அமத விடு. அந்த நாள் அந்தக் பகாமலகாரன் எப்படி இறந்தான் என்பமதப் பார்த்துச் பசால் பார்க்கலாம்.....”

ப

ரம (ன )்

உதயன் குருஜிக்குப் பின்னால் ஒரு பவற்றிடத்மதணய சிறிது ணநரம் பார்த்து விட்டுச் பசான்னார். ”அவன் சிவலிங்கத்மதப் பார்த்து விட்டு உள்ணள ணபாகிறான்... அது பதரிகிறது..... அந்த பூமை அமறணய பைகஜ்ணைாதியாய் பதரிகிறது.... அந்த ணைாதி பவளிச்சத்தில் உள்ணள நடப்பது எதுவும் பதரியவில்மல.... அவன் பீதியுடன் பவளிணய ஓடி வருகிறான். யாணரா துரத்துவது ணபால் ஓடி வருகிறான்... பமயின் ணகட் கம்பிகமளப் பிடித்துக் பகாண்டு திரும்பிப் பார்க்கிறான். அவன் கண்களில் மரே பயம்.... அவனால் மூச்சு விட முடியவில்மல.... பநஞ்மசப் பிடித்துக் பகாள்கிறான்..... அப்படிணய சாய்கிறான்..... சாகிறான்” குருஜி ணகட்டார். “அந்தப் பூமை அமறயில் அவமனப் பயமுறுத்தியது சித்தரா சிவலிங்கமா என்று கூடச் பசால்ல முடியாதா?”

”என்னால் ஒளி பவள்ளத்மதத் தவிர ணவறு எமதயும் பார்க்க முடியவில்மல ராமா”

்

ிய

ம

குருஜி ஆழ்ந்த ணயாசமனயுடன் நண்பமனப் பார்க்க, உதயன் குருஜியின் தமலக்கு ணமல் பவற்றிடத்மதப் பார்த்துக் பகாண்டிருந்தார். தமலக்கு ணமல் டிவி மவத்திருக்கிறது ணபால் சுவாரசியமாகப் பார்த்துக் பகாண்டிருந்த நண்பமன குருஜி ணகட்டார். “என்ன பார்க்கிறாய்?”

ரம (ன )்

ரக

ச

“நீ சிவலிங்கத்திடம் ணபசிக் பகாண்டிருந்தமதப் பார்க்கிணறன். உன் வாழ்க்மகயில் நீ இது வமர பசய்த பிரசங்கங்களிணலணய இது சிறப்பானது என்று நான் நிமனக்கிணறன் ராமா. ஆனால் இமத உலகம் என்றுணம ணகட்கப் ணபாவதில்மல.... என்ன அைகாய் பசான்னாய். ”...மகாசக்தியான உனக்கும் தனிப்பட்ட விருப்பு பவறுப்பு இருக்கப் ணபாவதில்மல. உன் சக்திக்கு இமசவாக அணுகுபவர்கள் எவருக்கும் எமதயும் நீயும் மறுக்கப் ணபாவதில்மல. பிரச்சிமன உன்னிடம் இருந்து வரப் ணபாவதில்மல. அது எனக்குத் பதரியும். பிரச்சிமன சக்திகளால் உண்டாவதில்மல. மனிதர்களால் தான் உண்டாகிறது…” சரி அமத எல்லாம் விடு. நீ உன் நண்பமனப் பார்த்து விட்டுப் ணபாக மட்டும் இத்தமன தூரம் வமர வரவில்மல என்று பதரிகிறது. உனக்கு என்னால் என்ன ஆக ணவண்டும்? “

ப

குருஜி உடனடியாகப் பதில் பசால்லவில்மல. அபூர்வ சக்திகமளத் ணதடிணய தன் வாழ்நாளில் பபரும்பகுதிமயச் பசலவு பசய்திருந்த உதயனின் சாதமனகள் சாதாரேமானமவ அல்ல என்பமத குருஜி அறிவார். நண்பமன மிக நீண்ட காலம் ணநரில் சந்திக்கவில்மலணய ஒழிய நண்பனின் புகழ் அவர் காதில் அவ்வப்ணபாது விழுந்து பகாண்டு தான் இருந்தது. முக்கியமாக மாந்திரிகத்தில் உதயனுக்கு இமேயாக இக்காலத்தில்

இன்பனாருவர் இல்மல என்று விஷயம் பதரிந்தவர்கள் உறுதியாகச் பசான்னார்கள்....

்

ம

குருஜி பமல்ல பசான்னார். “சீக்கிரணம விணசஷ மானச லிங்கத்மத மவத்து பரிணசாதமனகள் ஆரம்பிக்கப் ணபாகிணறாம். அதற்கு உன் உதவி கிமடத்தால் நல்லது என்று நிமனக்கிணறன்....”

ச

ிய

உதயன் தன் நண்பமனப் பார்த்து தயக்கமில்லாமல் பசான்னார். “ராமா, அந்த சிவலிங்கத்திடம் என் சக்திகமள நான் வீோக்க விரும்பவில்மல”

ரக

ஏமாற்றத்துடன் குருஜி ணகட்டார். “ஏன் அப்படிச் பசால்கிறாய் உதயா?”

ரம (ன )்

“நீ அந்த சிவலிங்கத்மத பநருங்காமல் தள்ளிணய ஏன் இருந்தாணயா அணத காரேத்திற்காகத் தான் நான் மறுக்கிணறன் ராமா. அது இமறசக்தியா, சித்தர்கள் சக்தியா, இரண்டும் ணசர்ந்த கலமவயா என்பறல்லாம் உன் ஆராய்ச்சிகளுக்குப் பின் தான் பதரியும் என்றாலும் இப்ணபாமதக்கு அது மாபபரும் சக்தியாக இருக்கிறது என்பதில் சந்ணதகமில்மல. அதன் சக்தியின் அளவு கூட இன்னும் நமக்கு விளங்கவில்மல. அணதாடு ணமாத நான் தயாராக இல்மல. வாழ்க்மகயின் இறுதிக் கட்டத்தில் இருக்கிணறன். இந்தக் கட்டத்தில் ஆைம் பதரியாமல் நான் காமல விட விரும்பவில்மல...”

ப

நண்பனின் குரலில் உறுதி இருந்தது. அவரது ஏமாற்றத்மதப் பார்த்த உதயன் மனம் இரங்கியவராகச் பசான்னார். “ணவறு ஏதாவது ணகள் ராமா. கண்டிப்பாகச் பசய்கிணறன்...”

குருஜி பசான்னார். “எங்கள் ஆராய்ச்சிகள் முடிகிற வமர நம் குரு சிவலிங்கத்மத எந்த விதத்திலும் பநருங்காதபடியும், ஆராய்ச்சியில் ஈடுபடுபவர்கள எந்த விதத்திலும் பாதிக்காதபடியுமாவது ஏதாவது பசய்ய ணவண்டும் உதயா.”

்

ரக

ச

ிய

ம

குருவின் பாமதயில் தன்மனயும் குறுக்கிடச் பசால்லும் நண்பமன ணலசான புன்னமகயுடனும் ணயாசமனயுடனும் பார்த்த உதயன் பின் சம்மதித்தார். ’ணவறு ஏதாவது ணகள், கண்டிப்பாகச் பசய்கிணறன்’ என்று பகாடுத்த வாக்மகப் பபாய்யாக்க அவர் விரும்பவில்மல... குருமவப் பிரிந்த பின் கற்ற வித்மதகமள குருவிடம் காட்ட ஒரு வாய்ப்பும் இதன் மூலம் கிமடத்திருக்கிறது என்று நிமனத்த ணபாது அவர் புன்னமக குறும்புச் சிரிப்பாக மாறியது.

அத்தியாயம் - 49

ரம (ன )்

உதயன் குருஜிமயக் ணகட்டார். “உங்கள் ஆராய்ச்சிகமள எங்ணக நடத்தப் ணபாவதாக உத்ணதசம்”

ப

“அதற்காகத் தனியிடம் ஒன்மறத் ணதர்ந்பதடுத்து மவத்திருக்கிணறாம். அங்ணக எல்லா நவீன விஞ்ஞான உபகரேங்களும் பபாருத்தி இருக்கிணறாம். சிவலிங்கத்மத மவக்கும் அமறயில் தகுந்த ஆட்கள் மூலம் பூமைகள், ணஹாமங்கள், ைபங்கள், பாராயேம் எல்லாம் பசய்து பதய்வீக அமலகள் நிமறந்திருக்கும்படி பசய்திருக்கிணறாம். சிவலிங்கத்மத அங்ணக பகாண்டு ணபாய் மவக்க ஒரு நல்ல முகூர்த்தம் பார்த்து மவத்திருக்கிணறன்....” உதயன் பசான்னார். “அந்த சிவலிங்கத்மத அங்ணக மவப்பதற்கு முன் அந்தக் கட்டிடத்திற்கு பவளிணய நாலா பக்கத்தில்

்

ம

இருந்தும் சிறிது சிறிது மண்மே எடுத்து அனுப்பு. நம் குருணவா, அவர் சக்திணயா அந்த எல்மலகமளக் கடந்து உள்ணள ணபாய் விடாதபடி நான் அரண் ஒன்மற அமமத்துத் தருகிணறன். ஆனால் அந்த அரண் 21 நாட்கள் தான் வலிமமணயாடு இருக்கும். அதற்கு ணமல் நான் ஒன்றும் பசய்ய முடியாது….”

ிய

குருஜி நிம்மதிப் பபருமூச்சு விட்டு நன்றியுடன் பசான்னார். “அது ணபாதும் உதயா.”

ரம (ன )்

ரக

ச

உதயன் எப்ணபாதுணம முடிந்தமத மட்டும் தான் பசய்ய ஒத்துக் பகாள்வார். சிவலிங்க ஆராய்ச்சியில் ணநரடியாகப் பங்கு பகாள்ள முடியாது என்று ஆரம்பத்திணலணய மறுத்து விட்டமதப் ணபால, பசய்ய முடியாதமத ’முடியாது’ என்று வாய் விட்டுச் bபசால்லி ஒதுங்கி விடும் நல்ல பைக்கம் உதயனிடம் இருந்தது. அதனால் உதயன் ஒன்மறச் பசய்ய ஒத்துக் பகாண்டால் அது பற்றி யாரும் ணமற்பகாண்டு கவமலப்பட அவசியமில்மல. குருஜிக்கு பாதி பையித்து விட்டது ணபால் ஒரு பிரமம...! “அந்த சிவலிங்கத்திற்கு நித்திய பூமை பசய்ய கேபதிமயணய இப்ணபாமதக்கு மவத்துக் பகாள்கிறாயா என்ன?” குருஜியின் தமலக்கு ணமல் பவற்றிடத்மதப் பார்த்தபடிணய உதயன் ணகட்டார். ணகட்டவர் முகத்தில் புன்னமக மலர்ந்தது.

ப

“ஆமாம்” என்ற குருஜி ”ஏன் சிரிக்கிறாய்” என்று நண்பமனக் ணகட்டார். ”சீமட ணமல் இருக்கும் ஆமச, சிவலிங்கத்தின் ணமல் இருக்கும் பக்திமய முந்திக் பகாண்டதற்கு அவன் வருத்தப்படுவமதப் பார்த்ணதன். இன்னமும் இந்த உலகத்தில் இப்படி பரிசுத்தமாய்

ஒருவனால் இருக்க முடிகிறது என்பணத ஆச்சரியமாகத் தான் இருக்கிறது”

்

ச

ிய

ம

இன்னமும் ரகசியக் காமிரா சீமட சமாச்சாரத்மதப் பிடித்த படத்மத பார்த்திராத குருஜி நண்பனிடம் அந்தக் காட்சிமய விளக்கச் பசால்லிக் ணகட்டுப் புன்னமகத்தார். குருஜிக்கு முதலில் கேபதிமய ஆராய்ச்சிக்குப் பயன்படுத்தும் எண்ேம் பபரிதாக இருக்கவில்மல. ஆனால் இப்ணபாது அவமனயும் பயன்படுத்தினால் என்ன என்று ணதான்ற ஆரம்பித்து விட்டது. அவனுக்கும் அந்தச் சிவலிங்கத்திற்கும் நல்ல இேக்கம் இருக்கிறது....

ரக

குருஜி நண்பனிடம் ணகட்டார். “உதயா எங்கள் ஆராய்ச்சிகள் எப்படி இருக்கும் என்று நிமனக்கிறாய்?”

ரம (ன )்

பவற்றி பபறும் அல்லது பவற்றி பபறாது என்பமதச் பசால்லாமல் உதயன் பசான்னார். “சுவாரசியமாக இருக்கும் என்று நிமனக்கிணறன்” உதயன் சுவாரசியத்ணதாடு நிறுத்திக் பகாண்டது குருஜிக்கு சற்று ஏமாற்றமாகத் தான் இருந்தது. குருஜி பசான்னார். ”ைான்சன் இது ணபான்ற ஆராய்ச்சிகளில் தமலசிறந்த நிபுேர்களில் ஒருவர்.... உலகப் புகழ் பபற்றவர்.. அனுபவம் உள்ளவர்....”

ப

உதயன் இமடமறித்தார். ”அவருக்கு அறிவும் அனுபவமும் இருக்கலாம். ஆனால் அவர் இந்த மண்மேச் ணசர்ந்தவர் இல்மல. சித்தர்கமளணயா, சிவலிங்கத்மதணயா மானசீகமாய் உேரக் கூடிய சக்தி இருக்கிறதா என்பது ணயாசிக்க ணவண்டிய விஷயம்... ைான்சனுக்குப் பதிலாக ஈஸ்வர் ஆராய்ச்சியில் இறங்குவதாக இருந்தால் நன்றாக இருந்திருக்கும். ைான்சனுக்கு இருக்கும் அறிவு,

்

ம

அனுபவம் இவனுக்கும் இருக்கிறது. அணதாடு ணசர்ந்து அவன் உடம்பில் இந்த ணதசத்தின் ரத்தம் ஓடுகிறது.... பிறந்து வளர்ந்தது அன்னிய ணதசம் ஆனாலும் குேத்தில் இவன் இந்தியன் தான். அதனால் தான் சிவலிங்கத்மத இவனிடம் ஒப்பமடக்க பசுபதி பசால்லி இருக்கிறார்...”

ிய

குருஜிக்கு அவன் ணவதபாடசாமல மண்மேத் பதாட்டு வேங்கியது நிமனவுக்கு வந்தது. ஈஸ்வர் எதிரணியில் இருப்பமத அவராலும் ரசிக்க முடியவில்மல தான். ஆனால் என்ன பசய்வது....!

ரக

ச

குருஜி பபருமூச்சு விட்டார். உதயன் நண்பமனக் ணகட்டார். “ராமா, நீ இதில் ஈடுபடுவபதன்று முழு மனணதாடு தாணன தீர்மானித்திருக்கிறாய். மாற்றம் எதுவும் இல்மலணய”

ரம (ன )்

”இனி மாற்ற முடியாது உதயா. புலி மீது சவாரிமய நான் ஆரம்பித்து விட்ணடன். இனி இமடயில் இறங்க முடியாது.....” குருஜி தன் நிமலமய பவளிப்பமடயாகச் பசான்னார். உதயன் நண்பமன மிகுந்த அன்புடன் பார்த்துச் பசான்னார். ”நான் வாக்குறுதி தந்தது ணபால் நம் குரு உன் ஆராய்ச்சிகமளணயா, சிவலிங்கத்மதணயா பநருங்காமல் பார்த்துக் பகாள்கிணறன். ஆனால் அணதாடு பிரச்சிமனகள் தீர்ந்து விடும் என்று நிமனத்து விடாணத. நீ ைாக்கிரமதயாகணவ இருக்க ணவண்டும் ராமா. புலி ணமல் சவாரி பசௌகரியமாக இருக்காது...”

ப

”அது பதரிந்ணத தான் நான் இதில் இறங்கி இருக்கிணறன் ராமா.. சுலபமானதில் பையிப்பதில் என்ன பபருமம இருக்கிறது?”

்

ிய

ம

தன் நண்பன் பாபுஜி, மற்றும் மற்ற ஆறு பவளிநாட்டு ஆட்கள் பற்றித் தானாகச் பசால்வாரா என்று பபாறுத்திருந்து பார்த்த உதயன் இனி அது அவர் வாயிலிருந்து வரப் ணபாவதில்மல என்பமதப் புரிந்து பகாண்டார். என்ன தான் நண்பனானாலும் ணதமவக்கு ணமல் ஏன் பதரிவிக்க ணவண்டும் என்று குருஜி நிமனத்தது அவருக்கு வருத்தம் ஏற்படுத்தவில்மல. அந்தக் காலத்தில் இருந்ணத சில விஷயங்களில் ரகசியமாக இருப்பது குருஜிக்கு இயல்பாக இருந்திருக்கிறது....

ரம (ன )்

ரக

ச

ஆனாலும் உதயன் தன் நண்பமன மிகவும் ணநசித்தார். இந்த இமயமமலயில் ஒன்றாகச் ணசர்ந்து சுற்றிய நாட்கள், ணதடிய ணதடல்கள் எல்லாம் சுலபத்தில் மறக்கக் கூடியமவ அல்ல. அவர் ணநசித்த ஆட்கள் ணவறு யாரும் இப்ணபாது உயிணராடு இல்மல. நண்பன் பசய்வது சரியா தப்பா என்று அவர் கவமலப் படவில்மல. அவர் நீதிபதி அல்ல, நண்பர்.... ஒரு நண்பனால் ணநசிக்க மட்டுணம முடியும்....

ப

உதயன் குருஜியிடம் ஆராய்ச்சி நடத்த இருக்கும் இடம், சிவலிங்கம் பகாண்டு ணபாய் பிரதிஷ்மட பசய்யும் நாள், ணநரம், ஆராய்ச்சிகள் ஆரம்பிக்கப் ணபாகும் நாள், ணநரம் பற்றிய விவரம் எல்லாம் ணகட்டுத் பதரிந்து பகாண்டார். என்ன பசய்ய ணவண்டும், எப்படி எப்ணபாது பசய்ய ணவண்டும் என்பறல்லாம் ணயாசித்து முடிவு பசய்து பகாண்டு விட்டு கமடசியில் உதயன் எழுந்து தன் நண்பமன அமேத்துக் பகாண்டார். “ராமா, இனிபயாரு தடமவ நாம் இருவரும் சந்திப்ணபாமா என்பது நிச்சயமில்மல.... இது நம் கமடசி சந்திப்பாகக் கூட இருக்கலாம். இன்றாவது உன்மனச் சந்திக்க முடிந்ததில் மகிழ்ச்சி...” குருஜிக்கு கண்கள் ணலசாகக் கலங்கின. கமடசி சந்திப்பாகக் கூட இருக்கலாம் என்று நண்பன் பசான்னது அவர் மனமத

்

சில நிமிடங்கள் கழித்து நண்பர்கள் பிரிந்தார்கள். **************

ம

என்னணவா பசய்தது. அமேத்துக் பகாண்ட நண்பனிடம் எத்தமனணயா பசால்ல நிமனத்தாலும் அவரால் எதுவும் பசால்ல முடியவில்மல....

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

பார்த்தசாரதி பதன்னரசு வீட்மட பசான்ன ணநரத்திற்குக் கால் மணி ணநரம் முன்னதாகணவ ணபாய் ணசர்ந்தார். விஷாலிமய ஏணதா ஒரு ணவமல பகாடுத்து முன்ணப அனுப்பி விட்டிருந்ததால் வீட்டில் பதன்னரசு தனியாகத் தான் இருந்தார். பார்த்தசாரதிமய மிகுந்த மரியாமதணயாடு பதன்னரசு வரணவற்றார். பதன்னரசுவின் உத்திணயாகம் மற்றும் குடும்பம் பற்றி முதலில் விசாரித்துத் பதரிந்து பகாண்ட பார்த்தசாரதி பரணமஸ்வரனின் குடும்பத்திற்கும், பதன்னரசுவிற்கும் இமடணய எப்படி பதாடர்பு என்ற ணகள்வியுடன் ஆரம்பித்தார். பதன்னரசு பசான்னார். “பரணமஸ்வரணனாட மகன் சங்கரும் நானும் சின்ன வயதில் இருந்ணத ஒன்றாகப் படித்தவர்கள். பநருங்கிய நண்பர்கள். கல்லூரி வமர ஒன்றாகணவ படித்ணதாம். பரணமஸ்வரன் மகள் மீனாட்சி கேவன் விஸ்வநாதனும் கல்லூரியில் எங்களுடன் படித்த நண்பன்...”

ப

”சின்ன வயதில் ணபாவீர்களா?”

பரணமஸ்வரன்

வீட்டுக்கு

அடிக்கடி

”ணபாணவன். சங்கரும் என் வீட்டுக்கு வருவான். ஆனால் நான் அவர்கள் வீட்டுக்குப் ணபானது தான் அதிகம். காரேம் அவன் வீடு பபரிசு. விமளயாட நிமறய இடம் இருக்கும்....”

”சங்கமரப் பற்றி பசால்லுங்கணளன்...”

்

மற்றவர்கள்

உங்களிடம்

எப்படி

ிய

”அந்த வீட்டில் இருப்பார்கள்?”

ம

“பராம்ப நல்லவன்... பேமும், அறிவும் எக்கச்சக்கமாய் இருந்தும் அடக்கமாகவும், நல்லவனாகவும் இருக்க முடிவது சாதாரே விஷயம் இல்மல. ஆனால் அவன் இருந்தான். ஒரு தடமவ கூட அவன் ணவறு மாதிரியாக இருந்தமத நான் பார்க்கமல...”

ரக

ச

”சங்கர் இங்ணக இருந்த வமர பரணமஸ்வரன் என்னிடமும் பிரியமாய் இருப்பார். சங்கணராட பாட்டி ஆனந்தவல்லி அப்படி இருக்க மாட்டாங்க. நான் ஒரு சாதாரே குடும்பத்துப் மபயன்கிறது தான் அதற்கு காரேம்னு நிமனக்கிணறன்... அவங்க பார்க்கிறணத நாலு அடி தள்ளி நிற்க மவக்கும்.....”

ரம (ன )்

பார்த்தசாரதிக்கு அவர் பசால்ல வந்தது புரிந்தது. கிைவி அந்தக் காலத்தில் இருந்ணத அப்படித்தானா? பார்த்தசாரதி ணகட்டார். “மீனாட்சி?”

”மீனாட்சியும் நல்ல மாதிரி... கர்வம் சுத்தமாய் கிமடயாது”

ப

”சங்கர் இருந்த வமர பரணமஸ்வரன் உங்க கிட்ட பிரியமாய் இருந்தார்னு பசான்னீங்க. சங்கர் ணபானதுக்கப்புறம்?” ”என் கிட்ட ணபசறமதயும், பைகறமதயும் அவர் கூடுமான வமர தவிர்த்தார். என்மனப் பார்க்கறப்ப எல்லாம் அவருக்கு மகன்

ஞாபகம் வந்திருக்கலாம்... அதனால நானும் அவர் வீட்டுக்குப் ணபாகிறமத அதிகமாய் தவிர்த்து விட்ணடன். மீனாட்சி கேவன் விஸ்வநாதன் கூட என் நண்பன் தான்னாலும் கூட நான் அங்ணக ணபாகிறது இப்பபவல்லாம் அபூர்வணம...” கூட

்

உங்க

ம

ணபானதுக்கப்புறமும்

ிய

”சங்கர் அபமரிக்கா பதாடர்பில் இருந்தாரா?”

ச

”ஆமாம்.. மாசத்துல ஒரு தடமவயாவது ணபசிக்காமல் இருக்க மாட்ணடாம்...”

“அதிகமாய் ணபசுணவாம்....”

இல்மல.

ரக

”அவர் மகன் ஈஸ்வர் கிட்டயும் ணபசுவீங்களா?” ஒண்ணு

பரண்டு

வார்த்மத

ரம (ன )்

“இந்தியா வந்ததற்குப் பிறகு ஈஸ்வமரச் சந்திச்சீங்களா?”

“ஆமா. ஈஸ்வர் வந்திருந்தான்....”

ஒரு

தடமவ

“சங்கணராட பபரியப்பா சந்திச்சிருக்கீங்களா....?”

இங்ணக

வீட்டுக்கு

பசுபதிமய

நீங்கள்

ப

பதன்னரசு கூடுமான வமர அமமதியாய் பதில் பசால்ல முயன்று அதில் பவற்றியும் கண்டார். ”சின்னவனாய் இருக்கிறப்ப அவர் இருக்கிற ணதாட்ட வீட்டுக்கு சங்கணராட ணசர்ந்து ணபாயிருக்ணகன்.... அப்ப பார்த்தது....”

”உங்க கிட்ட அவர் ணபசி இருக்காரா?”

்

ம

“அவர் சங்கர் கிட்டணய அதிகமாய் ணபசி நான் பார்த்ததில்மல... எப்பவுணம அவர் ஒரு தனி உலகத்தில் இருக்கிற மாதிரி இருக்கும்....”

ிய

“சங்கரும், நீங்களும் ணதாட்ட வீட்டுக்குப் ணபாய் என்ன பசய்வீங்க?”

ரக

ச

“ணதாட்டத்தில் விமளயாடுணவாம். மாமரம், பநல்லிக்காய் மரபமல்லாம் அங்ணக இருக்கு. மாங்காய், பநல்லிக்காய் எல்லாம் பறிச்சு சாப்பிடுணவாம்..”

ரம (ன )்

“ணதாட்டத்தில் மட்டும் விமளயாடுவீங்களா. வீட்டுக்குள்ணளயும் ணபாய் விமளயாடுவீங்களா?” சிறு தயக்கத்திற்குப் பின் பதன்னரசு “வீட்டுக்குள்ணளயும் ணபாய் விமளயாடுணவாம்....”

இல்மல

பசான்னார்.

”பசுபதி எதுவும் பசால்ல மாட்டாரா?”

ப

“அவர் தியானத்தில் உட்கார்ந்து விட்டால் அங்ணக என்ன நடந்தாலும் அவர் தியானத்தில் இருந்து கமலய மாட்டார். தியானத்தில் இல்லாமல் இருந்தாலும் அவர் எங்கமள ணவடிக்மக பார்ப்பாணர ஒழிய திட்டியணதா, பவளிணய ணபாய் விமளயாடுங்கள் என்று பசான்னணதா கிமடயாது...”

“விமளயாடும் ணபாது அந்த சிவலிங்கம் இருந்த பூமை அமறக்குள்ணளயும் ணபாவீங்களா?” ”அதுக்குள்ணள மட்டும் நுமைய மாட்ணடாம்....”

்

ம

“ஏன்?”

ரக

ச

ிய

“சங்கர் ”அங்ணக மட்டும் ணபாக ணவண்டாம்டா. எங்கப்பாணவ ணபாக மாட்டார்.”னு ஆரம்பத்திணலணய பசால்லி இருக்கிறான். அதனால் அந்த பூமை அமற தவிர மற்ற இடங்களில் விமளயாடுணவாம்....” ”எமதயுணம ஏன் எதற்குன்னு ணகட்காமல் ஏத்துக்கறது பபாதுவாய் அந்த வயசுல இல்லாத பைக்கம் தாணன. நீங்கள் ஏன் எதற்குன்னு சங்கர் கிட்ட ணகட்டதில்மலயா?”

ரம (ன )்

”அந்தக் காலத்துல பபரியவங்க காரேம் பபரும்பாலும் பசால்ல மாட்டாங்க. ணகள்வி ணகட்டா அதிகப்பிரசங்கித் தனம், எதிர்த்துப் ணபசறதுன்னு அர்த்தம் எடுத்துகிட்டுத் திட்டுவாங்க. அதனால சங்கரும் ணகட்டதில்மல. புரிஞ்சுகிட்டு சங்கர் கிட்ட நானும் ணகட்டதில்மல...”

ப

”சங்கரும் நீங்களும் ஒரு தடமவ சிவலிங்கம் பைாலிக்கிறமதப் பார்த்ததாய் ணகள்விப்பட்ணடன். அமதப் பத்தி பசால்லுங்கணளன்....” “ஒரு நாள் மதிய ணநரம் ணதாட்டத்தில் விமளயாடிக் கமளச்சுப் ணபாய் தண்ணீர் குடிக்க வீட்டுக்குள்ணள நானும் சங்கரும் நுமைஞ்ணசாம். திடீர்னு மின்னல் பவளிச்சம் அந்த சிவலிங்கத்து ணமணல விழுந்தது மாதிரி இருந்தது. பரண்டு ணபருக்கும் எங்கள்

்

ிய

ம

கண்மேணய நம்ப முடியமல. நான் அவன் கிட்ட ணகட்ணடன். ”ணடய் நீ அந்த பவளிச்சத்மதப் பார்த்தியா?” அவன் பசான்னான். “ஆமாடா. நீயும் பார்த்தியா?” சங்கணராட பபரியப்பா சிவலிங்கம் முன்னால் தியானத்துல உட்கார்ந்திருந்தார். அவர் கிட்ணட பிறகு நாங்கள் பார்த்தமதச் பசான்ணனாம். அவர் ஒண்ணும் பசால்லமல... ஆனால் அமதணய சங்கர் பரணமஸ்வரன் கிட்ட பசால்லி திட்டு வாங்கிகிட்டான்.... எல்லாம் எங்கள் கற்பமனன்னு அவர் நிமனச்சுகிட்டார்.”

ச

”அதற்குப் பிறகு எப்பவாவது சிவலிங்கம் பைாலிக்கிறமத நீங்கள் பார்த்தது உண்டா?”

ரக

“இல்மல” சற்று ணவகமாகணவ பதன்னரசு பசான்னது ணபால் பார்த்தசாரதிக்குத் ணதான்றியது.

ரம (ன )்

“உங்களுக்குப் பபாழுது ணபாக்கு என்ன?” “நிமறய புத்தகங்கள் படிப்ணபன்.”

“அதிகம் என்ன மாதிரி புத்தகம் படிப்பீங்க?”

”தமிழ் இலக்கியம் படிப்ணபன். கம்பன், பாரதி, புறநானூறு எல்லாம் படிப்ணபன்”

ப

”ஆன்மிக புத்தகம் படிக்கிறதுண்டா?” “இல்மல...”

“புத்தகம் வாங்கிப் படிப்பீங்களா?”

்

ம

“இல்மல. பரண்டு நூலகங்கள்ல இருந்து புத்தகம் எடுத்துப் படிப்ணபன். ஒன்று எங்கள் கல்லூரி நூலகம். இன்பனான்று தனியார் நூலகம்....”

ிய

பார்த்தசாரதி நூலகத்தின் விலாசம் ணகட்டுத் பதரிந்து பகாண்டார். அவர் ணபான அணத நூலகம் தான். இதில் பதன்னரசு எமதயும் மமறக்கவில்மல.

ரக

ச

“சிவலிங்கம் திருட்டுப் ணபாகக் காரேம் அது பைாலிக்கறதாக இருக்குணமா. பைாலிப்பமதப் பார்த்து விட்டு ஏணதா அதில் வித்தியாசமாய் இருக்கிறது என்று நிமனச்சு பசய்ததாய் இருக்குணமா?”

ரம (ன )்

”பதரியமல” “நீங்கள் அந்த சிவலிங்கம் பைாலிக்கிறமதப் பத்தி ணவற யார் கிட்ணடயாவது பசால்லி இருக்கீங்களா?”

ப

“சின்ன வயதில் பரண்டு மூணு நண்பர்கள் கிட்ட நானும் சங்கரும் ணசர்ந்ணத பசால்லி இருக்கிணறாம். அவங்க நம்பமல. அதற்குப் பிறகு நாங்கள் அதுபத்தி யார் கிட்ணடயும் பசான்னதில்மல....” ”அதுபத்தி நீங்க பரண்டு ணபரும் அடிக்கடி ணபசிகிட்டது உண்டா?”

“சில ணநரங்களில் ணபசி இருக்கிணறாம்.” ”சமீப காலமாக யார் கிட்டயாவது இமதப் பத்தி பசால்லி இருக்கீங்களா?”

்

ம

“இல்மல”

ச

ிய

“அந்தத் ணதாட்ட வீட்டுக்குப் பிறகு எப்ணபாதாவது ணபாய் இருக்கிறீர்களா?”

ரக

“இல்மல”

“நீலகண்ட சாஸ்திரி எழுதின ஆன்மிக பாரதம்கிற புத்தகம் படிச்சிருக்கீங்களா?”

ரம (ன )்

“இல்மல” ணவகமாய் வந்தது பதில். பார்த்தசாரதிக்குப் பதில் கிமடத்து விட்டது. நன்றி பசால்லி விட்டு அவர் கிளம்பி விட்டார்.

ப

பதன்னரசு நீண்ட ணநரம் அப்படிணய அமர்ந்திருந்தார். பார்த்தசாரதி எவ்வளவு தூரம் அவர் பசான்னமத நம்பினார் என்பது பதரியவில்மல.... பார்த்தசாரதி சந்ணதகப்பட்டால் கூட பதன்னரசுமவ எதிலும் சம்பந்தப்படுத்த ஆதாரம் எதுவும் இல்மல என்பமத பதன்னரசு நன்றாக அறிவார்.

அமமதியாக அமர்ந்திருக்மகயில் பார்த்தசாரதியின் ஒரு ணகள்வி மீண்டும் நிமனவில் வந்தது. ”அதற்குப் பிறகு எப்பவாவது சிவலிங்கம் பைாலிக்கிறமத நீங்கள் பார்த்தது உண்டா?”

்

ிய

ம

ணவறு யாருணம கண்டிராத அந்த இரண்டாவது காட்சி, சங்கரிடம் கூட பகிர்ந்திராத அந்தக் காட்சி அவர் மனத்திமரயில் மீண்டும் ஒரு முமற வந்து ணபானது. இப்ணபாது நிமனத்தாலும் அவருக்கு மயிர்க்கூச்பசறிகிறது.....

ச

அந்தக் காட்சிமயக் கண்ட பிறகு அவரால் என்றுணம அந்த சிவலிங்கத்மத மறக்க முடிந்ததில்மல!...

ரக

அத்தியாயம் - 50

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் மனதில் குருஜி ஏற்படுத்திய சந்ணதகங்கள் மறு நாள் பார்த்தசாரதிமய அவன் ணதாட்ட வீட்டில் சந்திக்கும் வமர நீடித்துக் பகாண்டு இருந்தன. எனணவ அவன் பார்த்தசாரதிமய சந்தித்த ணபாது ணகட்டான். “நீங்கள் குருஜி பற்றி என்ன நிமனக்கிறீர்கள்?” பார்த்தசாரதி ணகட்டார். “ஏன் ணகட்கறீங்க?” ”ணநற்று நான் ணவதபாடசாமலக்குப் ணபாயிருந்ணதன். அப்ணபாது அவமரயும் நான் சந்தித்துப் ணபசிணனன்...”

ப

பார்த்தசாரதி பசான்னார். “அவர் மாதிரி ஒரு ஆமளப் பார்க்கிறது கஷ்டம். நம் நாட்டிற்ணக அவர் ஒரு பபரிய வரப்பிரசாதம். ஆன்மிகம் என்கிற ணபார்மவயில் எத்தமனணயா ஏமாற்று ணவமலகள் நடக்கிற இந்த காலத்தில் ’நான் கடவுள்’ என்று பசால்லிக் பகாள்ளாமல், தன்மன முற்றும் துறந்த சாமியாராகக் கூடக் காட்டிக் பகாள்ளாமல் அவர் பசய்து வருகிற ஆன்மிக ணசமவ

சாதாரேமானதல்ல. ணபசுவது, எழுதுவது மட்டுமல்லாமல் ஆன்மிக ஞானத்மத நாடு முழுவதும் பரப்ப அவர் எத்தமனணயா அமமப்புகள் நடத்துகிறார்....”

்

ிய

ம

ஈஸ்வர் அவமரணய பார்த்துக் பகாண்டிருக்க, அவன் பார்க்கும் விதத்தில் இருந்து பார்த்தசாரதிக்கு சந்ணதகம் வந்தது. “நான் பசான்னதில் உங்களுக்கு உடன்பாடு இல்மலணயா?”

ரம (ன )்

ரக

ச

ஈஸ்வர் பமல்ல பசான்னான். “நானும் அவமர மனதில் பபரிய உயரத்தில் தான் நிறுத்தி இருந்ணதன். அவர் எழுதிய புத்தகங்கள் படித்திருக்கிணறன். ணபசியமத நிமறய ணகட்டிருக்கிணறன். அவர் ஆன்மிக ஞானம், ணசமவகள் பற்றி எனக்கும் மிக நல்ல அபிப்பிராயம் தான் இருக்கிறது. ஆனால் ணநற்று அவமர சந்தித்துப் ணபசியதில் இருந்து ஏணனா ஒரு உள்ளுேர்வு அவருக்கும் இந்த சிவலிங்க விவகாரத்திற்கும் சம்பந்தம் இருக்குணமா என்ற சந்ணதகத்மத எழுப்புகிறது”

ப

பார்த்தசாரதி இது என்ன முட்டாள்தனமான அபிப்பிராயம் என்பமதப் ணபால ஈஸ்வமரப் பார்த்தார். இவனுக்கு என்ன பசால்லிப் புரிய மவப்பது என்று ணயாசித்து பிறகு பசான்னார். “ஈஸ்வர் பேம், புகழ், அதிகாரம், அங்கீகாரம் இதில் எதுவுணம அவருக்குக் குமறவில்மல. இன்று அவர் ஒரு வார்த்மத பசான்னால் ணகாடி ணகாடியாய் பேம் பகாண்டு வந்து பகாட்ட எத்தமனணயா ணகாடீசுவரர்கள் தயாராக இருக்கிறார்கள். பிரதமர், ைனாதிபதி, மந்திரிகள் முதற்பகாண்டு அவரிடம் ஆசிர்வாதம் வாங்கி விட்டுப் ணபாவமதப் பபருமமயாக நிமனக்கிறார்கள். பவளிநாட்டு பிரபலங்கள் கூட அவமர வந்து பார்த்து விட்டுப் ணபாவமத பாக்கியமாக நிமனக்கிறார்கள். அவருக்கு எதிலும் குமறயில்மல. அவர் மமறமுகமாக ஏதாவது ணமாசமான வழியில் ணபாபவராக இருந்தால் எங்கள் ணபாலீஸ் டிபார்ட்பமண்டுக்குத் பதரியாமல்

இருக்க வாய்ப்ணப இல்மல. இது வமர சின்ன வதந்தி கூட அவமரப் பற்றி ணமாசமாக வந்ததில்மல. அப்படி இருக்மகயில் அவர் ணபாய் இந்த திருட்டு, பகாமலயில் எல்லாம் ஈடுபடுவார் என்று நிமனப்பணத அபத்தம்....”

்

ிய

ம

ஈஸ்வருக்கு அவர் வாதத்தில் குமற கண்டுபிடிக்க முடியவில்மல. ஆழ்ந்து ணயாசித்தபடிணய அவன் தமலயமசத்தான். ஆனால் அறிவுக்கு எட்டிய அந்த வாதம் அவன் உள்ளுேர்மவ சிறிதும் மாற்றவில்மல.

ரம (ன )்

ரக

ச

பார்த்தசாரதிக்கு ஈஸ்வரின் அறிவுகூர்மமயில் சந்ணதகம் இருக்கவில்மல. குருஜிமயத் தவிர அவன் யாமரப் பற்றிச் பசால்லி இருந்தாலும் அவர் அப்படிணய தீவிர ஆணலாசமனக்கு எடுத்துக் பகாண்டிருப்பார். ஆனால் அவன் குருஜிமயச் சந்ணதகத்துடன் பசான்னது அவமர தர்மசங்கடத்திற்கு உள்ளாக்கியது. அவர் வாழ்நாள் முழுவதும் பக்தியுடன் பார்த்த மனிதர் என்பது மட்டுமல்லாமல் இது வமர குருஜிமயப் பற்றி யாரிடம் இருந்தும் தவறாக அவர் ணகள்விப்பட்டிருக்கவில்மல. முதன் முதலாக ஈஸ்வர் வாயில் இருந்து வந்த இந்த சந்ணதகத்மத நிவர்த்தி பசய்து அவன் ”நான் சந்ணதகப்பட்டது தவறு” என்று பசால்லிக் ணகட்டால் தான் மனம் சமாதானம் அமடயும் என்று ணதான்றியது. “நீங்கள் சந்ணதகப்படக் காரேம் என்ன?” என்று ணகட்டார்.

ப

ஈஸ்வர் சிறிது தயக்கம் காட்டி விட்டு குருஜியுடனான தன் சந்திப்மபப் பற்றிச் பசால்ல ஆரம்பித்தான். அவர் ணபசியமதயும், தான் ணபசியமதயும் பசான்னாணன ஒழிய தன் சந்ணதகத்மதப் பற்றி ஆரம்பத்தில் அவன் எதுவும் பசால்லவில்மல. ணகட்ட பார்த்தசாரதிக்கு எல்லாம் இயல்பானதாகத் ணதான்றியது. ”இதில் சந்ணதகப்பட என்ன இருக்கிறது. சிவலிங்கம் பற்றி அவர் ணபசினது எதுவும் அவமர சந்ணதகப்பட மவக்கும் படி இல்மலணய ஈஸ்வர்”

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

ஈஸ்வர் தன் சந்ணதகங்கமள ஒவ்பவான்றாகச் பசால்ல ஆரம்பித்தான். ”சார். முதல் முதலில் என்மன சந்ணதகப்பட மவத்தது ’கண்கள் தீ மாதிரி பைாலிக்கிற சித்தர் யாமரயாவது பார்த்திருக்கிறீர்களா?’ என்ற என் ணகள்விக்கு அவர் காட்டிய ரியாக்ஷன்... ’இல்மல ஆனால் ணகள்விப்பட்டிருக்கிணறன்’ என்று பசான்ன பதில் பபாய் என்பதில் எனக்கு இப்ணபாதும் சந்ணதகமில்மல. அப்புறமாக சிவலிங்கம் பற்றி ணபசிய ணபாபதல்லாம் அவர் முகத்தில் பதரிந்த உேர்ச்சிப் பிரவாகம் சம்பந்தப்படாத ஆளுக்கு வர வாய்ப்ணப இல்மல... சார் மணனாதத்துவத்தின் மிக முக்கிய விதி ஒன்று இருக்கிறது. அது என்ன பதரியுமா? ஒரு மனிதன் வார்த்மதகளில் பபாய் பசால்லலாம். ஆனால் அந்தப் பபாய்யிற்கு அவன் உேர்ச்சிகள் ஒத்துமைப்பது அபூர்வம். அந்த உேர்ச்சிகள் ணவறு விதமாய் உண்மமமயப் ணபச முடிந்தமவ. மணனாதத்துவம் நன்றாகத் பதரிந்தவன், ணபசும் வார்த்மதகளுடன் காட்டப்படும் உேர்ச்சிகள் ஒத்துப் ணபாகிறதா என்று பார்த்து தான் எமதயும் உறுதி பசய்வான்....” பார்த்தசாரதி ஈஸ்வமரணய கூர்ந்து பார்த்துக் பகாண்டிருந்தார். ஈஸ்வர் பதாடர்ந்தான்.

ப

”குருஜியின் அப்பாயின்பமண்ட் கிமடப்பணத குதிமரக் பகாம்பு என்பது ணபால் பலர் பசால்லக் ணகள்விப்பட்டிருக்கிணறன். அவராக யாமரயாவது பார்க்க ஆர்வம் காட்டியமத நீங்கள் இதுவமர ணகள்விப்பட்டிருக்கிறீர்களா?” ணயாசித்து விட்டு பார்த்தசாரதி பசான்னார். “இல்மல”

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

“ணவதபாடசாமலக்கு நான் வருவதாகச் பசான்னவுடன் குருஜி இருக்கிறார், விருப்பம் இருந்தால் சந்திக்கலாம் என்று அவர்களாகணவ பசான்னார்கள். அவர் ணவதபாடசாமலயில் தங்கினால் முடிவில் அவமர ஒரு பசாற்பபாழிவில் தான் யாரும் பார்க்க முடியும் என்று நான் ணகள்விப் பட்டிருக்கிணறன். அவர் யாமரயும் அங்ணக சந்தித்தணத இல்மலயாம். அவர் பசால்லாமல் ணவதபாடசாமல நிர்வாகிகள் அதற்கு ஏற்பாடு பசய்திருக்கணவ வாய்ப்பில்மல. நான் அங்கு ணபாய் இறங்குவதற்கு முன் அந்த மண்மேத் பதாட்டு வேங்கிணனன். அவர் அமதத் தற்பசயலாகப் பார்த்தது ணபால் பசால்லிக் காரேம் ணகட்டார். நான் கிளம்பி வரும் ணபாதும் என்மனணய ைன்னல் வழியாக அவர் பார்த்துக் பகாண்டிருந்தார். நான் திரும்பிப் பார்த்த ணபாது சடாபரன்று விலகி விட்டார். பபாதுவாக நம்மிடம் ணபசி விட்டுப் ணபாபவர்கமளப் பார்த்துக் பகாண்டிருந்ணதாமானால் அவர்கள் திரும்பினால் என்ன பசய்ணவாம். மக காட்டுணவாம், புன்னமக பசய்ணவாம், இது ணபால ஏதாவது ஒரு பசய்மக தான் பசய்ணவாம். திடீபரன்று விலகுவது ஒருவருக்குத் பதரியாமல் பார்க்க நிமனப்பவர்கள் பசய்யும் காரியம் தான். நான் உள்ணள நுமையும் ணபாதும் பார்த்து, கிளம்பும் ணபாதும் பார்த்துக் பகாண்டிருந்தது அமத மமறக்க அவர் முயலாமல் இருந்திருந்தால் இயல்பாக இருந்திருக்கும். ஆனால் மமறத்தது இயல்பாய் இல்மல....” பார்த்தசாரதி அந்தக் காட்சிகமள மனக்கண்ணில் பார்த்து ஈஸ்வரின் வார்த்மதகமள அதனுடன் ணசர்த்து புரிந்து பகாள்ள முயற்சி பசய்து பகாண்டிருந்தார்.

ப

“நான் ஆராய்ச்சியாளன் என்று அவரிடம் பசால்லணவ இல்மல. அவராகணவ என்மன ஆராய்ச்சியாளன் என்று பதரிந்து மவத்திருந்து ணபசினார். அணத ணபால் சித்தர்கள் பூஜித்த சிவலிங்கம் என்றும் என்ன ணநாக்கத்திற்கு சக்திகமள ஆவாகனம் பசய்து

்

ம

மவத்தார்கணளா பதரியவில்மல என்று நான் பசான்ன ணபாது அமத முதல் முதலில் ணகட்பவர்கள் ”என்ன சித்தர்கள் பூஜித்த சிவலிங்கமா, சக்திகமள ஆவாகனம் பசய்தார்களா’ என்பறல்லாம் கண்டிப்பாகக் ணகட்காமல் இருக்க மாட்டார்கள். ஆனால் அமத அவர் பசய்யவில்மல.....”

ச

ிய

பார்த்தசாரதி பசான்னார். “சிவலிங்கம் பற்றின இந்த விவரங்கமள அவரிடம் பசான்னது நான் தான். இந்தக் ணகஸில் அவர் அபிப்பிராயம் என்ன என்று ணகட்க நான் ணபாயிருந்ணதன். அப்ணபாது இமதச் பசால்லி அணதாடு உங்கமளப் பற்றியும் பசால்லி இருந்ணதன் என்று நிமனக்கிணறன் ஈஸ்வர்...”

ரக

”அப்படியானால் அவர் புதிதாகக் ணகட்பது ணபால் ஏன் ணகட்க ணவண்டும் சார்?”

ரம (ன )்

“அது சில ணபரின் சுபாவம் ஈஸ்வர். ஒருவர் பசான்னமத இன்பனாருவரிடம் பசால்லாமல் புதிதாய் ணகட்கிற மாதிரி ணகட்டு அவர் பசான்னதற்கும் இதற்கும் ஒத்து வருகிறதா என்று பார்ப்பார்கள்.”

ப

”நீங்கள் பசால்வது சரி தான். ஆனால் குருஜி என்னிடம் சிவலிங்கம் ப்ணராகிராம் பற்றி ணபசின ணபச்சுகள் எதுவும் சம்பந்தமில்லாத, பவறுமணன பதரிந்து பகாள்ள ஆர்வம் காட்டுகிற ஒரு மனிதர் ணபசின ணபச்சாய் எனக்குத் ணதான்றவில்மல சார். நான் அவர் தான் சிவலிங்கத்மதத் திருடவும், என் பபரிய தாத்தாமவக் பகால்லவும் ஏற்பாடு பசய்தார் என்று பசால்லவில்மல. அந்த அளவு நிமனக்க என்னாலும் முடியவில்மல. ஆனால் அவர் ஏதாவது விதத்தில் சம்பந்தப்பட்டிருக்கிறார், அதனால் தான் என்மன சந்தித்தார், ணபசினார், நான் என்ன நிமனக்கிணறன் என்பதிலும்,

எனக்கு என்னபவல்லாம் அது பற்றித் பதரியும் என்பதிலும் ஆர்வம் காட்டினார் என்று எனக்கு உள்ளுேர்வு பசால்கிறது சார்”

்

ச

ிய

ம

பார்த்தசாரதிக்கு அவன் பசால்வமத ஏற்றுக் பகாள்ளவும் முடியவில்மல. அலட்சியப்படுத்தவும் முடியவில்மல.... மதில் ணமல் பூமனயாய் மனம் முடிபவடுக்க முடியாமல் தடுமாறியது. நாமள சந்தித்து மீண்டும் ணபசலாம் என்று பசால்லி ஈஸ்வமர அனுப்பி விட்டு நிமறய ணநரம் அவர் ணயாசித்தார். ஈஸ்வர் சந்ணதகம் உண்மமயாக இருக்காது தான்.... ஆனால் ஒருணவமள உண்மமயாக இருந்து விட்டால் என்ற ணகள்வி பமல்ல எழுந்தது. மூமள தீவிரமாய் ணவமல பசய்ய ஆரம்பித்தது.

ரம (ன )்

ரக

இந்த வைக்மக அவர் எடுத்துக் பகாண்டதற்குப் பின் அவர் அலுவலகத்தில் ணமல் மட்ட சிபாரிசினால் ஒருவன் ணசர்ந்திருந்தான். அவனுக்கு ஏணதா இட பசௌகரியங்கள் இருப்பதாகச் பசால்லி இருந்தார்கள். சீர்காழி ணகாயில் விவரமும், நூலகத்தில் ஆன்மிக பாரதம் புத்தக விவரமும் அவன் மூலமாகணவ பவளிணய கசிந்திருக்க ணவண்டும் என்று சந்ணதகம் அவருக்கு வர ஆரம்பித்திருந்தது. இப்ணபாது ஈஸ்வரும் வந்து இந்த சந்ணதகப் புயமலக் கிளப்பி விட்ட பிறகு உள்ளுேர்வு உந்த அவர் ணபாலீஸ் ணமல் மட்டத்தில் உள்ள தன் பநருங்கிய நண்பர் ஒருவருக்குப் ணபான் பசய்து அவர் அலுவலகத்தில் வந்து ணசர்ந்தவன் யார் சிபாரிசில் வந்திருக்கிறான் என்று ரகசியமாய் விசாரித்துச் பசால்லச் பசான்னார்.

ப

அமர மணி ணநரத்தில் பதில் வந்தது. “சிபாரிசு பசய்தது கவர்னர் ஆபிஸ். அங்கு அந்த சிபாரிசிற்கு ணவண்டுணகாள் விடுத்தது குருஜி” தகவல் பார்த்தசாரதி தமலயில் இடியாய் இறங்கியது.

**************

் இருந்து

பாலாஜி

ணபசணறன்.

ிய

”ணமடம் அபமரிக்காவில் ஈஸ்வரின் ஃப்ரண்ட்”

ம

விஷாலியின் பசல் ணபானிற்கு ஒரு பவளிநாட்டில் இருந்து அமைப்பு வந்த ணபாது அமத எண் மூலம் புரிந்து பகாண்ட அவள் ஆச்சரியத்துடன் ணபசினாள். “ஹணலா. விஷாலி ணபசணறன்.”

ரக

ச

ஈஸ்வர் பபயமரக் ணகட்டவுடணனணய அவமள அறியாமல் அவளுக்குச் சிலிர்த்தது. நண்பன் மூலமாக சமாதானம் ணபசுகிறாணனா? அமமதியாகச் பசான்னாள். “பசால்லுங்கள்”

ரம (ன )்

“நீங்கள் வமரந்த “இருணவறு உலகங்கள்” ஓவியம் விமலக்கு வாங்க ஆமசப்படுகிணறன். என்ன விமல பசால்கிறீர்கள்?” விஷாலி இமத எதிர்பார்த்திருக்கவில்மல. ஈஸ்வர் ஓவியங்களில் ஈடுபாடு உள்ள அவன் நண்பன் பாலாஜி என்பவமனப் பற்றிச் பசால்லி இருந்தது நிமனவுக்கு வந்தது....

ப

விஷாலி ணவண்டுபமன்ணற அதிக விமல பசான்னாள். “இருபதாயிரம் எதிர்பார்க்கிணறன்”. இது வமர அதிகபட்சமாக அவள் ஓவியம் பத்தாயிரம் வமர தான் விமல ணபாயிருக்கிறது. “ஓணக ணமடம். பசால்லுகிறீர்களா?”

உங்கள்

அக்கவுண்ட்

டீபடய்ல்ஸ்

விஷாலி திமகத்தாள். “நீங்கள் அந்த ஓவியம் பார்த்தது கூட இல்மலணய”

்

ம

“ஈஸ்வர் ஒன்மறப் பார்த்து பபஸ்ட் என்றால் அதற்குப் பிறகு நான் பார்க்கத் ணதமவ இல்மல ணமடம். அது பபஸ்டாகத் தான் இருக்க ணவண்டும். அவன் அதில் எக்ஸ்பர்ட்”

எந்திரத்தனமாக பசான்னாள்.

தன்

ரக

ச

ிய

விஷாலிக்கு என்ன பசால்வபதன்று பதரியவில்மல. அப்படியானால் மணகஷ் ஈஸ்வருக்கு ஓவியங்களில் ஈடுபாடு சுத்தமாக இல்மல என்றும் அவமள வமலயில் வீழ்த்த ஈடுபாடு இருப்பதாகப் பபாய் பசான்னான் என்றும் பசான்னது...? அக்கவுண்ட்

விவரங்கமள

அவள்

ரம (ன )்

பாலாஜி பசான்னான். “ணதங்க் யூ. நான் இப்ணபாணத இருபதாயிரம் ரூபாய் உங்கள் அக்கவுண்டிற்கு அனுப்புகிணறன். நீங்கள் என் அட்ரஸ் ணநாட் பசய்து பகாள்கிறீர்களா.....” அவன் பசால்ல பசால்ல அவள் குறித்துக் பகாண்டாள். மனம் மட்டும் பகாந்தளிக்க ஆரம்பித்திருந்தது.

ப

அவன் எப்படி அனுப்ப ணவண்டும் என்று விவரமாகச் பசால்லி விட்டுத் பதாடர்ந்தான். “நான் ஈஸ்வமரணய உங்களிடம் வாங்கி அனுப்பச் பசான்ணனன். அவன் தான் உங்களிடணம ணநரடியாக என்மனணய ணபசச் பசான்னான். உங்கள் மற்ற ஓவியங்கள் பற்றியும் பசான்னான். உங்கள் ஓவியங்களின் ணபாட்ணடாக்கமள அனுப்ப முடியுமா? என்னிடம் நிமறய கபலக்ஷன் இருக்கிறது. உங்களுக்கு

இண்ட்ரஸ்ட் இருந்தால் மவக்கிணறன்.....”

பசால்லுங்கள்.

நானும்

அனுப்பி

்

ச

ிய

ம

அவன் வார்த்மதகளில் உற்சாகம் இருந்தது. அவனிடம் யார் வமரந்த ஓவியங்கள் எல்லாம் இருக்கின்றன என்று மனக்பகாந்தளிப்பின் நடுணவ ணகட்ட ணபாது அவன் பசான்ன பபயர்கள் எல்லாம் அவமளப் பிரமிக்க மவத்தன. அத்தமன புகழ்பபற்ற ஓவியர்களின் ஓவியங்களுக்கு இமேயாக அவள் ஓவியத்மதயும் அவன் வாங்குகிறான், அதுவும் பார்க்காமணலணய, தன் நண்பன் ஈஸ்வரின் மதிப்பீட்டில் முழு நம்பிக்மகயும் மவத்து .....

ரம (ன )்

ரக

அவனிடம் ணபசி முடித்து விட்டு அவள் தமலமய இரண்டு மககளிலும் பிடித்துக் பகாண்டாள். ஓவியங்களில் ஈடுபாடு உள்ளவன் ணபால் ஈஸ்வர் நடிக்கவில்மல. உண்மமயில் அவனுக்கு ஈடுபாடு இருந்திருக்கிறது. அவள் அவமனப் புழுமவ நடத்தியது ணபால் நடத்தினாலும் அவள் ஓவியத்மதப் பற்றிய நல்ல வார்த்மதகமள அவன் தன் நண்பனிடம் பசால்லத் தயங்கவில்மல.... ஒருணவமள மணகஷ் ஈஸ்வமரப் பற்றிச் பசான்ன மற்ற விஷயங்களும் பபாய்யாக இருந்தால்.....? அவளால் நிமனத்துப் பார்க்கணவ முடியவில்மல...

ப

ணகாபம் பகாண்டவுடன் அவனுடன் உடனடியாகப் ணபசத் ணதான்றியமதப் ணபாலணவ அவளுக்கு இப்ணபாதும் உடனடியாகப் ணபசத் ணதான்றியது. ணபசினாள். ஈஸ்வர் குரல் ணகட்டது. “ஹணலா”

அவன் குரல் அவமள மதரியத்மதயும் வரவமைத்துக் ......விஷாலி ...ணபசணறன்”

என்னணவா பசய்தது. முழு பகாண்டு ணபசினாள். “நான்

்

ம

அவன் ஒன்றும் பசால்லவில்மல.

ச

ிய

அவளாகணவ பசான்னாள். “உங்கள் ஃப்ரண்ட் பாலாஜி ணபசினார். என் ’இருணவறு உலகங்கள்” ஓவியம் பற்றி நீங்கள் பசான்னதால் விமலக்கு வாங்கறதாக பசான்னார். விமல கூட அவர் ணபரம் ணபசமல....”

ரக

அப்ணபாதும் அவன் ஒன்றும் ணபசவில்மல.

அவள் அவன் ஏதாவது பசால்வான் என்று காத்து விட்டுச் பசான்னாள். “ணதங்க்ஸ்”

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் பசான்னான். “நான் உங்களுக்காக அமத அவன் கிட்ட பசால்லமல. அவனுக்காக தான் பசான்ணனன். சிறப்பான ஒரு ஓவியம் ஒன்று பார்த்து விட்டு அவனிடம் பசால்லாமல் இருக்க முடியவில்மல.....”

ப

அவன் ஒருமமயில் அமைக்காமல் பன்மமயில் அவமள அமைத்தது அவன் பமைய பநருக்கத்தில் இருந்து தூர விலகி விட்டமதத் பதரிவித்தது. அவன் பசான்ன விஷயத்தின் பபருந்தன்மமமயயும் அவளால் கவனிக்காமல் இருக்க முடியவில்மல. அவள் மனம் கனமாக ஆரம்பித்தது. அவனிடம் எத்தமனணயா பசால்ல நிமனத்தாள். அமத எப்படிச் பசால்வது என்று பதரியவில்மல. பசான்னாலும் அவன் அமதக் ணகட்டுக் பகாள்வானா என்றும் பதரியவில்மல.

எல்லாவற்றிற்குமாகச் ணசர்ந்து அவள் பசான்னாள். “சாரி...” அவன் அலட்டிக் பகாள்ளாமல் பசான்னான். “சரி”.

்

ம

ணபாமன மவத்து விட்டான்.

ரக

ச

ிய

விஷாலிக்கு கண்கள் குளமாயின. அவன் அவமள மன்னிக்கத் தயாராக இல்மல. என்பறன்மறக்கும் அவன் தனக்கு இமைக்கப்பட்ட அநீதிமய மன்னிக்க மாட்டான். அன்பாலயத்தில் பரணமஸ்வரமன அப்பாவின் அப்பா என்று அவன் பசான்னதும் தாத்தா என்று பசால்லுங்கள் என்று கேபதி பசான்ன பிறகு கூட அப்படிச் பசால்லாததும் அவளுக்கு நன்றாக நிமனவிருக்கிறது....

ரம (ன )்

அவன் பவறுப்பவர்களின் பட்டியலில் தானும் ணசர்ந்து விட்ணடாம் என்ற எண்ேம் ஏற்பட்ட ணபாது அவள் உமடந்து ணபானாள்.....

அத்தியாயம் - 51

ைான்சன் குருஜிமயப் பார்த்தவுடன் ணகட்ட முதல் ணகள்வி ஈஸ்வமரப் பற்றிய அபிப்பிராயத்மதப் பற்றியது தான். “குருஜி ஈஸ்வமரப் பற்றி நீங்கள் என்ன நிமனக்கிறீர்கள்?”

ப

”அைகாயிருக்கிறான். அறிவாளியாயிருக்கிறான். அடக்கமாயிருக்கிறான்....”. குருஜி புன்னமகயுடன் பசான்னார்.

“அவமனச் சுற்றியும் ஏதாவது சக்தி வட்டம் பார்த்தீர்களா குருஜி”

்

ம

”என்னால் பார்க்க முடியவில்மல. மூன்று நாள் தியானத்தில் ணசர்த்திருந்த என்னுமடய பசன்சிடிவிட்டி அவமன சந்திக்கும் ணபாது ணபாய் விட்டிருந்தது....”

ரக

ச

ிய

ஈஸ்வர் வந்ததில் இருந்து ணபாகிற வமர நடந்தமத எல்லாம் அறிந்து பகாள்ள ைான்சன் துடித்தார். குருஜி ஒன்று விடாமல் பசான்னார். பசால்லி விட்டுக் ணகட்டார். ”நீ என்ன நிமனக்கிறாய் ைான்சன்”

ரம (ன )்

ைான்சன் ஒரு நிமிடம் ணயாசித்து விட்டுச் பசான்னார். “ணவதபாடசாமல மண்மேத் பதாட்டுக் கும்பிடுகிற அளவுக்கு அவன் ஆன்மிகப் ணபர்வழி அல்ல. ணவறு எதாவது காரேம் இருக்கும் குருஜி. நாணன உங்கமளக் ணகட்க ணவண்டும் என்று நிமனத்திருந்ணதன், கண்கள் தீ மாதிரி பைாலிக்கிற சித்தமர நீங்கள் இந்த சிவலிங்க சமாச்சாரத்திற்கு முன் ணகள்விப்பட்டிருக்கிறீர்களா குருஜி” குருஜி கண்ணிமமக்காமல் பசான்னார். “என் நண்பன் ஒருவன் அவரிடம் சில மாதம் சிஷ்யனாய் இருந்திருக்கிறான்” “நீங்கள் அவமரப் பார்த்திருக்கிறீர்களா குருஜி?”

ப

“இல்மல. அவன் பசால்லிக் ணகட்டிருக்கிணறன். அவருமடய பபயர் என்ன என்று கூட யாருக்கும் பதரியாது என்று அவன் பசால்லி இருக்கிறான். அவர் கண்கள் பைாலிப்பமத மவத்து இமயமமலப் பகுதியில் அவருக்கு அக்னி ணநத்திர சித்தர் என்று

மவத்திருக்கிறார்களாம்....” குருஜிக்கு தன் குருவாக அந்த சித்தர் இருந்திருக்கிறார் என்பமத ைான்சனிடம் பதரிவிக்க அவசியம் இல்மல என்று ணதான்றியது.

்

ரக

ச

ிய

ம

ைான்சனுக்கு குருஜி ணமல் சின்னதாய் ணகாபம் வந்தது. அந்த சித்தர் தன் நண்பனின் குருவாக இருந்தவர் என்பமதக் கூட இப்ணபாது தான் குருஜி பசால்கிறார். அதுவும் ணகள்விப்பட்டிருக்கிறீர்களா என்று ணகட்ட பிறகு. ஈஸ்வர் அதுபற்றிக் ணகட்டான், அதற்கு இன்ன மாதிரி பதில் பசான்ணனன் என்று பசால்லும் ணபாது கூட அவர் பசால்லவில்மல. தன் மனத்தாங்கமல மமறத்துக் பகாண்டு ைான்சன் பரபரப்புடன் பசான்னார். “அப்படியானால் உங்கள் நண்பமரக் ணகட்டால் அவமரப் பற்றிய எல்லா விவரங்களும் பதரிந்து பகாள்ளலாணம”

ரம (ன )்

”பபயமரக் கூட யாரிடமும் பசால்லாதவர் அவமரப் பற்றிய விவரங்கள் தன் சீடர்களுக்குத் பதரிய விடுவாரா என்ன?” ைான்சன் பரபரப்பு அப்படிணய அமுங்கியது. ”அந்த சிவலிங்கம் பற்றிய ணவறு ஏதாவது விணசஷ விவரம் உங்கள் நண்பருக்குத் பதரிந்திருக்கலாம் இல்மலயா?” ”ணகட்ணடன். அவனுக்கும் பதரியவில்மல....”

ப

ைான்சன் ணயாசமனணயாடு பசான்னார். “சிவலிங்கம் சக்திமய நாம் பரிணசாதித்து பதரிந்து பகாள்ளத் தான் ணபாகிணறாம். ஆனால் அந்த சித்தர் எவ்வளவு சக்தி வாய்ந்தவர், நம் பரிணசாதமனகளுக்கு அவர் இமடஞ்சல் பசய்ய முடியுமா என்பபதல்லாம் பதரிந்தால் நன்றாக இருக்கும்.”

்

ச

ிய

ம

குருஜி பசான்னார். “நான் ணநற்று இமயமமல ணபானணத அந்த நண்பமனப் பார்க்கத் தான். அந்த சித்தர் பராம்பணவ சக்தி வாய்ந்தவர் என்பதில் சந்ணதகணம இல்மல. ஆனால் அவர் நம் பரிணசாதமனகமயத் தடுக்கணவா, அதற்கு இமடஞ்சல் பசய்யணவா வாய்ப்பில்மல. அமத என் நண்பன் பார்த்துக் பகாள்வான். அந்த சிவலிங்கத்மத அங்ணக மவப்பதற்கு முன் அந்தக் கட்டிடத்திற்கு பவளிணய நாலா பக்கத்தில் இருந்தும் சிறிது சிறிது மண்மே எடுத்து அனுப்பச் பசால்லி இருக்கிறான். 21 நாட்களுக்கு அந்த சித்தணரா அவர் சக்திணயா அந்த எல்மலமயத் தாண்டி உள்ணள ணபாய் விடாதபடி பார்த்துக் பகாள்கிணறன் என்று பசால்லி இருக்கிறான்...”

ரக

ைான்சன் சந்ணதகத்ணதாடு ணகட்டார். “உங்கள் நண்பருக்கு அந்த அளவு சக்தி இருக்கிறதா?”

ரம (ன )்

”இன்மறக்கு இந்தியாவில் மாந்திரிகத்தில் அவமன மிஞ்சிய ஆள் இல்மல ைான்சன்” ”உங்கள் நண்பர் பபயர் உதயன் சுவாமியா?” ைான்சன் நம்பிக்மக துளிரக் ணகட்டார். அந்தப் பபயமர அவர் அடிக்கடி ணகள்விப்பட்டிருக்கிறார். மாந்திரிகத்தில் மிகச் சிறந்தவர் என்று பலரும் பசால்லி இருக்கிறார்கள். அவர் அந்த சுவாமி பற்றி வித விதமான கமதகள் பசால்லக் ணகட்டிருக்கிறார்.

ப

“ஆமாம். என் நண்பன் பபயர் உதயன் தான் ...” குருஜிக்குத் தன் நண்பமனப் பற்றிச் பசால்ல பபருமமயாக இருந்தது. ைான்சன் பபரும் நிம்மதிமய உேர்ந்தார். அந்த சித்தர் ஈஸ்வர் மூலமாகணவா, கேபதி மூலமாகணவா தன் சக்திமயப் புதிய

இடத்தில் பிரணயாகிக்க முடியாது. ஆராய்ச்சிக்கு 21 நாட்கள் தாராளமாகப் ணபாதும்.

்

தாராளமாய்

இந்த

ரக

ச

குருஜி பசான்னார். “அவமன நாம் ஆராய்ச்சியில் ணசர்த்துக் பகாள்ளலாம்...”

ிய

ம

ைான்சன் குருஜிமயக் ணகட்டார். “அப்படியானால் கேபதிமயயும் நாம் இந்த ஆராய்ச்சியில் ணசர்த்துக் பகாள்வதில் பிரச்சிமன எதுவும் இல்மலணய? எப்படியும் அந்த சிவலிங்கத்மதத் தூக்கிக் பகாண்டு அங்ணக ணபாய் ணசரும் வமர அவன் உதவி நமக்கு கண்டிப்பாக ணவண்டும்...”

“நீங்கள் அவனிடம் என்ன பசால்லி இருக்கிறீர்கள்?”

ரம (ன )்

“இனிணமல் தான் பசால்ல ணவண்டும். உன் முன்னாணலணய பசால்ல ணவண்டும் என்று காத்திருந்ணதன். அவமன உனக்கு முதலிணலணய அறிமுகம் பசய்து மவப்பதும் நல்லது என்று நிமனக்கிணறன்...” என்ற குருஜி உடனடியாக ஒரு ஆமள அமைத்து கேபதிமய அமைத்து வரச் பசான்னார். கேபதி அடுத்த ஐந்தாவது நிமிடம் அங்கிருந்தான். “வா கேபதி. எப்படி இருக்கிறாய்?” என்று குருஜி விசாரித்தார்.

ப

“உங்கள் தயவில் எனக்கு ஒரு குமறயும் இல்மல குருஜி”

“கேபதி. இவர் என் நண்பர் ைான்சன். பபரிய ஆராய்ச்சியாளர். அபமரிக்காவில் இருந்து வந்திருக்கிறார். ைான்சன், இது தான் நான் பசான்ன கேபதி...”

்

ரக

ச

ிய

ம

ைான்சன் எழுந்து நின்று மககமள நீட்ட கேபதி தன் மககமளக் பகாடுத்தான். ைான்சன் மககுலுக்கியது அவனுக்கு மிகவும் பபருமமயாக இருந்தது. அபமரிக்காவில் இருந்து வந்த பபரிய ஆராய்ச்சியாளர் அவமனயும் மதித்து எழுந்து நின்று மக குலுக்குகிறார் என்ற சந்ணதாஷத்தில் அவனுக்கு அவரிடம் முமறயாக வாய்விட்டு வேக்கம் பதரிவிக்கத் ணதான்றியது. அமத ஆங்கிலத்தில் எப்படித் பதரிவிப்பது என்று ணயாசித்து விட்டு அவன் “குட் மார்னிங்” என்றான்.

ரம (ன )்

குருஜி சிரிப்மப புன்னமகயாக கஷ்டப்பட்டு மாற்றிக் பகாண்டார். ைான்சனும் புன்னமகத்து விட்டு “குட்மார்னிங்” என்றார். மறுபடி அமர்ந்த ைான்சன் எதிரில் காலியாக இருந்த நாற்காலிமயக் காட்டி கேபதிமய உட்கார மசமக பசய்தார். ”பரவாயில்மல சார்” என்ற கேபதி மககட்டிக் பகாண்டு நின்று குருஜிமயப் பார்த்தான். ”பரவாயில்மல கேபதி உட்கார்” என்று கனிவாக குருஜியும் கட்டாயப்படுத்தணவ அந்த நாற்காலியில் கேபதி அமர்ந்தான்.

ப

குருஜி ஆரம்பித்தார். ”கேபதி, இவர் நம் நாட்டு பதய்வச் சிமலகளில் சக்தி இருப்பது உண்மமயா என்று ஆராய்ச்சி பசய்ய இந்தியாவுக்கு வந்திருக்கிறார். வடநாட்டில் ஒரு சிமலமய ஆராய்ச்சி பசய்து விட்டு வந்திருக்கிறார். அபமரிக்காவுக்குப்

ணபாகப் ணபாகிற நம்ம சிவலிங்கத்மதயும் ஆராய்ச்சி பசய்யணும்னு ஆமசப்படறார்...” அவமனணய

பார்க்க

கேபதி

்

குருஜி

ம

பசால்லி விட்டு தமலயமசத்தான்.

ரக

ச

ிய

“நம் நாட்டு கடவுள் சிமலகளில் பதய்வீக சக்திகள் இருக்கின்றன என்பது மறுக்க முடியாத உண்மம அல்லவா கேபதி. அமத நாம் உேர்கிணறாணமா இல்மலணயா இவமர மாதிரி பவளிநாட்டு அறிஞர்கள் புரிந்து பகாண்டு இருக்கிறார்கள். அமதப் பற்றி ஆராய்ச்சி பசய்து இந்த உலகத்திற்கு ஆதார பூர்வமாய் பதரிவிக்க நிமனக்கிறார். அப்படி நடக்கிறது நமக்கும் பபருமம தாணன கேபதி. அதனால் நான் அதற்கு உடணன சம்மதம் பசால்லி விட்ணடன்... நீ என்ன பசால்கிறாய் கேபதி”

ரம (ன )்

கேபதிக்குத் தான் பூமை பசய்யும் சிவலிங்கம் ஆராய்ச்சி பசய்யப்பட்டு அதன் புகழ் உலகபமல்லாம் பரவப் ணபாகிறது என்று நிமனக்மகயில் மிகவும் பபருமமயாக இருந்தது. சிவலிங்கத்மத நிமனத்துக் பகாண்டு மனதில் அதனிடம் ணகட்டான். ’உன் புகழ் உலகபமல்லாம் பரவினால் என்மன மறந்துட மாட்டிணய?’ குருஜி அவமனணய பார்க்க அப்ணபாது தான் அவர் ணகட்டது நிமனவுக்கு வர அவன் திருப்தியுடன் பசான்னான். “நல்லது தான் குருஜி. ணகட்கணவ சந்ணதாஷமாக இருக்கு.”

ப

பசால்லச் பசால்ல அவனுக்குத் தன் பிள்மளயார் நிமனவு வந்தது. அவர் சக்திமயயும் இந்த அபமரிக்காக்காரர் ஆராய்ச்சி பசய்து பவளியிட்டால் அவன் பிள்மளயார் புகழும் உலகபமல்லாம் பரவும். இவரிடம் பசால்லலாமா? பசான்னால் அது

்

ச

ிய

ம

அதிகப்பிரசங்கித் தனமாகி விடுணமா? அப்படி நிமனத்த அடுத்த கேம் ஒரு பயமும் வந்தது. அப்படி ஆராய்ச்சி பசய்து சிவலிங்கத்மத அபமரிக்காவிற்குக் பகாண்டு ணபாவது ணபால அவனுமடய பிள்மளயாமரயும் இவர்கள் அபமரிக்கா பகாண்டு ணபாய் விட்டால் என்ன பசய்வது? ஐணயா ணவண்டாம். சிவலிங்கத்மதணய பிரியும் ணபாது அவனுக்குக் கஷ்டமாகத் தான் இருக்கும். அந்த அளவுக்கு அவன் சிவமனயும் ணநசிக்க ஆரம்பித்திருந்தான். அப்படி இருக்மகயில் அவன் பிள்மளயாமரயும் பிரிவது என்றால் அவன் உயிமரணய எடுத்து விடுவது மாதிரி தான். இந்த ஆராய்ச்சி எல்லாம் அவனுமடய பிள்மளயாருக்கு ணவண்டாம்....

ரம (ன )்

ரக

குருஜி பசான்னார். “இவர் ஆராய்ச்சி பசய்கிற இடம் ணவறு இடம். அங்ணக சிவலிங்கத்மதத் தற்காலிகமாய் பிரதிஷ்மட பசய்து தான் ஆராய்ச்சி பசய்ய ணவண்டி இருக்கும். அப்படி அங்ணக ணபாகிறப்ப நீயும் கூட வரணும் கேபதி. பசால்லப் ணபானால் நீ தான் அந்த சிவலிங்கத்மத உன் மகயால் எடுத்துகிட்டு அங்ணக வரணும். உன்மனத் தவிர யாரும் அமதத் பதாடறது கூட எனக்குப் பிடிக்கமல கேபதி. என்ன பசால்கிறாய்?” குருஜி அவன் ணமல் மவத்திருக்கிற அன்பு அவமன திக்குமுக்காட மவத்தது. “அங்ணக எப்ப ணபாகணும் குருஜி?”

ப

”மூன்று நாள்ல ணபாகணும் கேபதி. அங்ணக ணபாகிற நாள்ல இருந்து உனக்கு தினம் ஆயிரம் ரூபாய் தரணும்னு பசால்லி இருக்ணகன். ைான்சனும் ஒத்துகிட்டு இருக்கார்” ’ஒரு நாளுக்கு ஆயிரம் ரூபாயா?’ கேபதி திமகத்தான். சிவலிங்கத்திற்குப் பூமை பசய்ய தினம் ஐநூறு ரூபாய் வாங்குவணத தவறு என்று சில நாட்களாக அவனுக்கு அதிகம் ணதான்ற

்

ம

ஆரம்பித்திருக்கிறது. ’பேம் வாங்கிக் பகாண்டு தாணன நீ எனக்கு பூமை பசய்கிறாய்?’ என்று சிவன் ணகட்பது ணபால ஒரு பிரமம அவனுக்கு வந்திருக்கிறது. இப்படி இருக்மகயில் அதிக பேம் வாங்குவது அதிகத் தவறாய் ணதான்ற கேபதி பசான்னான். ”அபதல்லாம் எனக்கு ணவண்டாம் குருஜி.”

ச

ிய

குருஜி பசான்னார். “நீ இப்படி பசால்கிறாய். சிவன் ணநத்து என் கனவில் வந்து ’கேபதி குடும்பத்தில் ஆக ணவண்டியது நிமறய இருக்கிறது. பேம் அதிகமாய் வாங்கிக் பகாடு’ன்னு பசால்லிட்டார். உனக்காக அவணர பசால்லிட்ட பிறகு நான் வாங்கித் தரா விட்டால் அவர் ணகாபத்திற்கு நான் ஆளாக ணவண்டும் கேபதி”

ரம (ன )்

ரக

கேபதி கண்களில் பபருகும் நீமர அடக்கக் கஷ்டப்பட்டான். ’சிவணன, நான் என் பசாந்தக் கஷ்டங்கமள உன்னிடம் பசான்னமத எல்லாம் ணகட்டுகிட்டு இவ்வளவு பபரிய மனசு பசய்து குருஜி கனவில் ணபாய் சிபாரிசு பசய்திருக்கிறாணய! நான் உன் முன்னால் உட்கார்ந்து பவட்டிப் ணபச்சு ணபசினமதயும் சீமட சாப்பிட்டமதயும் கூட நீ பபரிசா எடுத்துக்கமலணய, உன் அருளுக்கு எல்மலணய இல்மலயா?’ ************** ஈஸ்வரின் மனநிமல அன்று சரியில்லாமல் இருந்ததற்கு இரண்டு காரேங்கள் இருந்தன. ஒன்று விஷாலி அவனிடம் ணபசியது, இரண்டாவது அன்று அவன் தந்மதயின் பிறந்த நாள்.

ப

விஷாலி ணபசிய ணபாது அலட்டிக் பகாள்ளாதது ணபால் காட்டிக் பகாண்டாலும் அவள் குரமலக் ணகட்டதுணம அவன் ஈணகாமவப் பற்றிக் கவமலப்படாமல் மனம் பவட்கமில்லாமல் சிலிர்த்து பரவசமானமத அவனால் சகித்துக் பகாள்ளணவ முடியவில்மல. இந்த மனதிற்கு சூடு, பசாரமே, பவட்கம், மானம் எதுவும்

்

ிய

ம

கிமடயாதா என்று ணகாபித்துக் பகாண்டு மனமத அடக்க ணவண்டி வந்தது. அவளாகணவ சாரி என்று விட்டாணள, இனி என்ன என்று மனம் பசான்ன ணபாது, ‘அவள் ணவண்டும் என்று நிமனத்தால் வலிய வந்து ணபசுவாள், ணவண்டாம் என்று ணதான்றினால் பவட்டி எறிந்து விடுவாள். அவள் இழுத்த இழுப்பிற்குப் ணபாக ணவண்டுமா’ என்று ணகள்வி ணகட்டு மறுக்க ணவண்டி வந்தது. பதிணலதும் பசால்ல முடியா விட்டாலும் மனம் ஏணனா அவமள அலட்சியப்படுத்தியதில் வலித்தது.

ரம (ன )்

ரக

ச

அடுத்த காரேம் தந்மதயின் பிறந்த நாள். தந்மத இருந்த வமர இந்த நாளில் அவன், அம்மா, அப்பா மூவரும் தனியாக எங்காவது ணபாய் பகாண்டாடுவார்கள். இன்று அவர் இல்மல. அவன் இங்கு தனியாக, அம்மா அபமரிக்காவில் தனியாக....! அப்பா நிமனவு இன்று அதிகமாக வந்தது. அவருமடய சாந்தமான முகம், அவர் காட்டிய அபரிமிதமான பாசம்..... இமத எல்லாம் ணயாசித்துப் பார்க்கும் ணபாது மனம் வலித்தது. அம்மாவிற்குப் ணபான் பசய்து ணபசினான். அம்மா குரலில் இருந்து அவளும் அவர் நிமனவின் துக்கத்தில் இருப்பது புரிந்தது. “என்னம்மா பசய்துகிட்டு இருக்ணக?”

”அப்பா படிச்சிகிட்டிருந்த புஸ்தகம் எல்லாம் எடுத்து தூசி தட்டி வச்சுகிட்டிருக்ணகன்”

ப

அப்பா நிமறய புத்தகங்கள் படிப்பார்... அதிகமாய் படிப்பது அறிவியல் புத்தகங்கமள... இறப்பதற்கு இரண்டு நாள் முன்பு கூட ஐன்ஸ்டீனின் க்வாண்டம் தியரி சம்பந்தமாக தற்கால விஞ்ஞானிகள் கூடுதலான ஆராய்ச்சிகள் பற்றிய புத்தகத்மத அவர் ஆர்வத்துடன் படித்துக் பகாண்டிருந்தார்....

”ஈஸ்வர்...”

்

ம

“பசால்லும்மா”

ச

“பசால்லும்மா... அதுக்குள்ணள என்ன?”

ிய

“அப்பா கமடசியா படிச்சுகிட்டிருந்த க்வாண்டம் தியரி புஸ்தகத்துக்குள்ணள...” அம்மா அந்த வாக்கியத்மத நிரப்ப முடியாமல் தடுமாறினாள்.

ரம (ன )்

“அதுக்கு ஏம்மா நீ அைணற?”

ரக

”உன் தாத்தா ஃணபாட்ணடா இருந்ததுடா....” பசால்லச் பசால்ல அம்மா அழுது விட்டாள்.

“அவர் அவ்வளவு ணநசிச்ச அவணராட அப்பா கிட்ட இருந்து நான் அவமரப் பிரிச்சுட்ணடணனங்கிறமத நிமனக்கிறப்ப மனசு தாங்கமலடா....” அம்மா குமுறிக் குமுறி அழுதாள். பதாடர்ந்து ணபச முடியாமல் ணபாமன அவள் மவத்து விட்டாள்.

ப

ஈஸ்வருக்கு அம்மாவின் துக்கம் தாங்க முடியாததாக இருந்தது. பரணமஸ்வரன் மீது ணகாபம் ணகாபமாய் வந்தது. அத்தமன ணநசித்த மகமன அந்த ஆளால் எப்படி பவறுக்கவும், அலட்சியப்படுத்தவும் முடிந்தது? அவன் மனம் எரிமமலயாய் குமுறிக் பகாண்டிருக்மகயில் மீனாட்சி வந்து சாப்பிட அமைத்து விட்டுப் ணபானாள்.

்

ம

ஈஸ்வர் ணபான ணபாது மடனிங் ஹாலில் பரணமஸ்வரன், ஆனந்தவல்லி, விஸ்வநாதன் மூவரும் இருந்தார்கள். மணகமஷ ஏணனா இரண்டு நாட்களாய் பார்க்க முடியவில்மல. மீனாட்சி அண்ேனின் பிறந்த நாமள நிமனவு மவத்து அண்ேனிற்குப் பிடித்த சமமயல் வமககமள எல்லாம் பசய்திருந்தாள்.

ிய

ஆனந்தவல்லி பகாள்ளுப் ணபரன் முகத்தில் எள்ளும் பகாள்ளும் பவடித்தமதப் பார்த்து ணகட்டாள். “ஏண்டா என்னணவா மாதிரி இருக்ணக?”

ரக

ச

ஈஸ்வர் பசான்னான். “இன்மனக்கு எங்கப்பா பிறந்த நாள்.... அவர் ஞாபகம் வந்தது...”

ரம (ன )்

ஆனந்தவல்லி தன் மகமன ஓரக்கண்ோல் பார்த்தாள். இந்தக் ணகள்விமயக் ணகட்டிருக்க ணவண்டாம் என்று அவளுக்குத் ணதான்றியது. பரணமஸ்வரன் இறுகிய முகத்துடன் சாப்பிட ஆரம்பித்தார். ஈஸ்வர் பரணமஸ்வரமனப் பார்த்தபடிணய மீனாட்சியிடம் பசான்னான். “அம்மா ணபான் பண்ணி இருந்தாங்க அத்மத...” மீனாட்சி ணகட்டாள். “அண்ணி எப்படி இருக்காங்க?”

ப

”அவங்களுக்கும் அப்பா ஞாபகம் தான்.... அவர் உயிணராட இருக்கறப்ப நாங்க மூணு ணபரும் எங்ணகயாவது ஒரு பிக்னிக் ஸ்பாட்டுக்குப் ணபாணவாம்”

மீனாட்சி தந்மதமயப் பார்த்தாள். அண்ேன் சங்கரின் பிறந்த நாளுக்கு இங்கும் அவளும், அண்ேனும், அப்பாவுமாக எங்காவது ணபாவார்கள்....

்

ம

பரணமஸ்வரன் எழுந்து ணபாய் விடலாமா என்று ணயாசித்தார்.

ிய

ஈஸ்வர் பசான்னான். “அப்பா கமடசியாய் படிச்சுகிட்டிருந்த புஸ்தகத்மத அம்மா எடுத்துப் பார்த்தாங்களாம்.... அதுக்குள்ணள அவணராட அப்பாணவாட ஃணபாட்ணடா இருந்துச்சாம்.....”

ரக

ச

பரணமஸ்வரன் சாப்பிடுவமத நிறுத்தி தட்டில் மக கழுவி விட்டார். மீனாட்சி தர்மசங்கடத்துடன் தந்மதமயயும் மருமகமனயும் பார்த்தாள்.

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் விடுவதாக இல்மல. ”அவருக்கு அவங்கப்பான்னா உயிர்.... அவமர அவங்கப்பா ணநசிச்ச மாதிரி உலகத்துல எந்த அப்பாவும் எந்த மகமனயும் ணநசிச்சு இருக்க முடியாதுன்னு அடிக்கடி பசால்வார்.....” பரணமஸ்வரன் இதயத்தில் இமயம் ஏறியது. எழுந்து அங்கிருந்து ணபாய் விட நிமனத்து எழுந்தார். ஆனால் மூச்சு விட முடியவில்மல.... பநஞ்சுக்குள் ஏணதா இறுக்கிப் பிடித்தது. அப்படிணய பநஞ்மசப் பிடித்துக் பகாண்டு அவமர அறியாமல் சாய்ந்தார்.

ப

ஈஸ்வர் இமதச் சிறிதும் எதிர்பார்த்திருக்கவில்மல.... தன் வார்த்மதகள் மாரமடப்மப ஏற்படுத்தும் அளவுக்கு அவமரப் பாதிக்கும் என்று அவன் நிமனக்கணவயில்மல. குற்ற உேர்ச்சியுடன் அவன் அதிர்ந்து ணபானான். ஓடி வந்து அவமரத் தாங்கிப் பிடித்துக்

பகாண்டான். “தாத்தா என்ன ஆச்சு....” வார்த்மதகள் பவளி வந்தன.

அவமன அறியாமல்

்

ிய

ம

பரணமஸ்வரன் நிமனமவ இைக்கும் முன் ணகட்ட கமடசி வார்த்மதகள் அமவ. அவமர அவர் ணபரன் முதல் முமறயாக தாத்தா என்று அமைத்திருக்கிறான். அவமர முதல் முமறயாகத் பதாட்டிருக்கிறான்.....

ச

பரணமஸ்வரன் நிமனவிைந்தார்.

ரக

அத்தியாயம் - 52

ரம (ன )்

சாதாரே காலங்களில் சாமர்த்தியமாக இருக்கும் பலர் ஆபத்துக் காலங்களில் ஸ்தம்பித்துப் ணபாய் விடுவதுண்டு. அப்படித்தான் விஸ்வநாதன், ஆனந்தவல்லி, மீனாட்சி மூவரும் பரணமஸ்வரனின் மாரமடப்பின் ணபாது அதிர்ச்சியில் என்ன பசய்வபதன்று புரியாமல் சில நிமிடங்கள் பசயலற்றுப் ணபாய் இருந்தார்கள். ஆனால் ஈஸ்வர் மின்னல் ணவகத்தில் இயங்கினான். அவனும் அதிர்ச்சியிலும், குற்ற உேர்விலும் பாதிக்கப்பட்டுத் தான் இருந்தான் என்றாலும் அது அவன் ணவகமாக முடிபவடுக்கும் திறமனணயா, அதமன பசயல் படுத்தும் விதத்மதணயா பாதித்து விடவில்மல. அடுத்த அமர மணி ணநரத்தில் தாத்தாமவ அவன் டாக்டர்களிடம் ணசர்த்திருந்தான்.

ப

ஐ.சி.யூ வின் பவளிணய அமர்ந்திருந்த ஈஸ்வர், விஸ்வநாதன், மீனாட்சி மூவரின் மனநிமலகளும் ணவறு ணவறு விதமாக இருந்தன.

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

ஈஸ்வர் பரணமஸ்வரனுக்கு உமறக்க ணவண்டும், அவர் ஏதாவது ணபசினால் நாக்மகப் பிடுங்குகிற படி ணகள்வி ணகட்க ணவண்டும் என்று தான் நிமனத்து இருந்தான். அவமர அவ்வளவு தூரம் ணநசித்த அவன் தந்மதமய என்ணறா இறந்து விட்டதாக அவர் பசான்னமத அவனால் இன்னமும் ஜீரணிக்க முடியவில்மல. அதுவும் மகன் மரேத்மதத் பதரிவித்த மருமகளிடம் அவர் அப்படிச் பசால்ல முடிந்தது கல்பநஞ்சம் என்ணற அவனுக்குத் ணதான்றியது. ஆனாலும் சங்கர் கமடசி வமர தந்மதமய கல் பநஞ்சனாக ஒப்புக் பகாண்டதில்மல. அவனுமடய தந்மத சாந்தமானவணர ஒழிய இல்லாத ஒன்மற நம்பும் அளவு முட்டாள் அல்ல. அவன் தந்மத நிமனத்ததும், அவர் தந்மத நடந்து பகாண்டதும் ஒன்றுக்பகான்று முரண்பாடுகளாக இருந்தன. ஒரு மணனா தத்துவ நிபுேரான அவனுக்கு இந்த முரண்பாடுகமளப் புரிந்து பகாண்டால் ஒழிய மண்மட பவடித்து விடும் ணபால இருந்தது. அதனால் தான் பரணமஸ்வரனின் உள் மனதில் உள்ளமத அறிய நிமனத்து அவரிடம் அப்படி நடந்து பகாண்டான். ஆனால் அவருக்கு மாரமடப்பு வந்தது அவமன குற்ற உேர்ச்சிக்கு உள்ளாக்கியது. அவர் ணமல் இருந்த அத்தமன பமகமமயும் காோமல் ணபானது.

ப

ஒரு மனிதன் பபரிதாக ணநாய்வாய்ப் படும் தருேத்தில் ஆரம்பத்தில் உள்ள அவன் மன உறுதிணயா, அல்லது மதரியக்குமறணவா அவன் சீக்கிரம் குேமமடவானா மாட்டானா என்பமத முக்கியமாய் நிர்ேயிப்பதாக இருக்கிறது என்று அவன் மிகவும் மதிக்கும் ஒரு வயதான மருத்துவர் அடிக்கடி பசால்வார். ணநாய் குேமாகி நலமமடய ஒருவனுமடய ஆழ்மனதில் ஒரு உறுதி இருக்குமானால் அவன் உடல் அந்தக் கட்டமளக்கு ஏற்ப குேமாக ணவண்டிய அத்தமன ணவமலகமளயும் பசய்யும் என்பார். எனணவ பரணமஸ்வரமன ஆஸ்பத்திரிக்கு அமைத்துப் ணபாமகயில் அவருக்கு நிமனவு பகாஞ்சமாவது இருக்கிறணதா

்

ம

இல்மலணயா மீனாட்சியிடம் சத்தமாக அவன் பசால்லிக் பகாண்டு வந்தான். “பயப்படாதீங்க அத்மத. தாத்தாவுக்கு ஒண்ணும் ஆகாது. குேமாயிடுவார்.” வழியில் அமரகுமறயாய் அவர் கண்கமளத் திறந்து பார்த்த ணபாது “நீங்கள் குேமாயிடுவீங்க தாத்தா. நீங்கள் குேமாகணும்..... உங்களால தாக்குப் பிடிக்க முடியும்” என்று பசான்னான்.

ச

ிய

பின் குரல் உமடந்தவனாக ஈஸ்வர் அவரிடம் பசான்னான். “நான் இனிணம கண்டிப்பா எங்கப்பா பத்தி ணபச மாட்ணடன் தாத்தா. சாரி. உங்களுக்கு ஏதாவது ஆச்சுன்னா எங்கப்பா என்மன மன்னிக்க மாட்டார் தாத்தா. ப்ளீஸ் எனக்காக குேமாயிடுங்க தாத்தா”

ப

ரம (ன )்

ரக

ணகட்டுக் பகாண்டிருந்த மீனாட்சியால் கண்ணீமரக் கட்டுப்படுத்த முடியவில்மல. ஈஸ்வர் கண்களும் ஈரமாய் இருந்தாலும் அத்மதயிடம், அவருக்குத் பதரிகிற மாதிரி அை ணவண்டாம் என்று மசமகயால் பதரிவித்தான். பரணமஸ்வரன் காதில் அவன் பசான்னது விழுந்த்தா இல்மலயா என்று பதரியவில்மல. அவர் கண்கள் மறுபடி மூடிக் பகாண்டன. ஆஸ்பத்திரியில் தாத்தாமவச் ணசர்த்த பின் அவர் கண்டிப்பாக நலமாக வீடு திரும்ப ணவண்டும் என்று கடவுளிடம் மனமுருக பிரார்த்தமன பசய்தான். அவருக்கு ஏதாவது ஆனால் மீனாட்சிமயயும், ஆனந்தவல்லிமயயும் ணநருக்கு ணநர் பார்க்க அவனால் முடியாது என்று ணதான்றியது. இப்ணபாதும் ஆனந்தவல்லியின் பவளிறிய முகம் அவனுக்கு நிமனவுக்கு வந்தது. சில நாட்களுக்கு முன் தான் அவள் மூத்த மகமன இைந்திருக்கிறாள், இப்ணபாது இமளய மகனுக்கு ஏதாவது ஆனால் அவள் அவமன மன்னிக்க மாட்டாள் என்று ணதான்றியது. மீனாட்சியும் அவன் தந்மதமயப் ணபாலணவ பரணமஸ்வரன் மீது பாசம் மவத்திருப்பவள். அவளும் அவமன வாய் விட்டு எதுவும் பசால்லா விட்டாலும் கூட அவள் துக்கமும் சாதாரேமாக இருக்காது....

்

ிய

ம

மீனாட்சி ணசாகணம உருவாக அமர்ந்திருந்தாள். அவள் தாமயப் பார்த்ததில்மல. தாயாய், தந்மதயாய், நண்பனாய், எல்லாமாய் ஆரம்பத்தில் இருந்து அவளுக்கு தந்மத தான் இருந்தார். அவள் ணவண்டும் என்று எமதயாவது நிமனத்து முடிக்கும் ணபாது அவளிடம் அவர் பகாண்டு வந்து ணசர்த்திருந்தார். அவளுமடய அண்ேன் காதல் திருமேம் பசய்து பகாண்டு ணபான பின்ணனா அவர் உலகம் முழுவதுமாக அவளாகத் தான் இருந்தது. அதனால் அவள் துக்கம் இயல்பாகணவ அதிகமாக இருந்தது.

ரம (ன )்

ரக

ச

ஈஸ்வர் ணபசிய ணபச்சு அவமர அப்படி பாதித்தது அவளுக்கு அதிர்ச்சிமயயும் துக்கத்மதயும் தந்தது என்றால், ஈஸ்வர் ’நான் இனிணம கண்டிப்பா எங்கப்பா பத்தி ணபச மாட்ணடன் தாத்தா. சாரி. உங்களுக்கு ஏதாவது ஆச்சுன்னா எங்கப்பா என்மன மன்னிக்க மாட்டார் தாத்தா’ என்று பசான்னது அவள் இதயத்மத உருக்கிணய விட்டது. ‘கடவுணள எனக்காக இல்லாட்டியும் ஈஸ்வருக்காகவாவது எங்கப்பாமவக் காப்பாற்றி விடு. பாவம் குைந்மத தன் ணமல தான் தப்புன்னு வாழ்நாள் பூரா நிமனக்கிற மாதிரி வச்சிடாணத” என்று அவள் மனதில் பிரார்த்தித்துக் பகாண்டாள். அவள் மகன் மணகஷ் இல்லாததும் அவளுக்கு வருத்தமாக இருந்தது. “மணகஷ் எங்ணக தான் ணபாயிட்டான்?” என்று கேவமனக் ணகட்டாள்.

ப

”பதரியமல. பரண்டு தடமவ ரிங் பசய்ணதன். ஸ்விட்ச்டு ஆஃப் பமணசஜ் தான் வருது. இரு.. இன்பனாரு தடமவ பசஞ்சு பார்க்கிணறன்” என்ற விஸ்வநாதன் அந்த வராந்தாவின் மறுணகாடிக்குச் பசன்று மறுபடி மகமனத் பதாடர்பு பகாள்ள முயற்சித்தார்.

்

ச

ிய

ம

மணகஷ் ணபாய் இரண்டு நாளாகிறது. அவன் அவ்வப்ணபாது ஓரிரு நாட்கள் தன் நண்பர்களுடன் தங்கிக் பகாள்வது சகைம். இந்த முக்கியமான தருேத்தில் அவன் இல்லாமல் இருப்பது அவருக்குப் பபரிய குமறயாகத் பதரிந்தது. இந்த வீட்டில் ஈஸ்வர் மகணயாங்கிக் பகாண்டிருக்கும் ணபாது அடிக்கடி மணகஷ் காோமல் ணபாவது ஈஸ்வருக்கு அனுகூலமாகப் ணபாகும் என்று அவர் நம்பினார். கிைவர் கண் முன்னால் மணகஷ் அனுசரமேயாக இருப்பது முக்கியம் என்று அவர் நிமனத்தார். ஈஸ்வர் ணதளாக தாத்தாமவக் பகாட்டுமகயில் மணகஷ் அவர் மீது அன்பு மமை பபாழிந்தால் பசாத்மத தக்க மவத்துக் பகாள்வது சுலபமாகி விடும் என்று விஸ்வநாதன் நிமனத்தார்.

ரம (ன )்

ரக

மணகஷ் சில சமயங்களில் இபதல்லாம் புரிவது ணபால நடந்து பகாண்டாலும் சில சமயங்களில் பபாறுப்பில்லாமல் அலட்சியமாக நடந்து பகாள்கிறான் என்று அவருக்குத் ணதான்றியது. இமத எல்லாம் அவரால் மமனவியிடம் கூடச் பசால்ல முடியவில்மல.... இந்த முமற ணபான் மணி அடித்தது. “ஹணலா”

மணகஷ் ணபசினான்.

“எங்ணகடா இருக்ணக?”

“ஏம்ப்பா? என்ன விஷயம்”

ப

நடந்தமதத் பதரிவித்த விஸ்வநாதன் “சீக்கிரம் வாடா. உன் தாத்தா பிமைச்சுட்டா பராம்ப சுலபமாய் ஈஸ்வர் உன் இடத்மதப் பிடிச்சுக்குவான். இப்பணவ அவன் அவமரத் தாத்தான்னு பசால்ல ஆரம்பிச்சாச்சு. உங்களுக்கு ஏதாவது ஆச்சுன்னா எங்கப்பா என்மன மன்னிக்க மாட்டார்னு எல்லாம் பசால்லியாச்சு. இபதல்லாம்

நடக்கறப்ப நீ எங்ணகணயா இருக்ணக. இப்படிணய ணபாச்சுன்னா நீ விலகிணய இருக்க ணவண்டியது தான்” என்று பல்மலக் கடித்துக் பகாண்டு பசான்னார். மணகஷ்

பரபரப்ணபாடு

்

வர்ணறன்ப்பா”

ம

“நான் உடணன பசான்னான்.

ச

ிய

திரும்ப மமனவி அருணக வந்தமர்ந்த விஸ்வநாதன் பசான்னார். “மணகஷ் கிமடச்சான். விஷயத்மத பசான்ணனன். ணகட்டு துடிச்சுப் ணபாயிட்டான். உடணன வர்றதா பசான்னான்.”

ரக

மீனாட்சி குரலமடக்கச் பசான்னாள். “அவனுக்கு தாத்தான்னா உயிரு”

ப

ரம (ன )்

டாக்டர் அவர்களிடம் வந்தார். பரணமஸ்வரன் இதயத்தில் மூன்று அமடப்புகள் இருக்கின்றன என்றும், அவருமடய சர்க்கமர வியாதி, ரத்த அழுத்தம் இரண்டும் சரியான அளவிற்குக் பகாண்டு வந்து உடனடியாக அறுமவ சிகிச்மச பசய்தால் பிமைக்க வாய்ப்பு உள்ளது என்றும் பசான்னார். ஆனால் அப்ணபாதும் அவர் பரணமஸ்வரன் உயிருக்கு உத்திரவாதம் பசால்ல முடியாது என்பது ணபாலச் பசான்னார். பரணமஸ்வரன் வயது, மற்ற விதங்களில் உடல்நிமலயில் இருக்கும் ணகாளாறுகள் எல்லாம் ணசர்ந்து உத்திரவாதம் தர முடியாத நிமலமய உருவாக்கி இருப்பதாய் பசான்னார். ஈஸ்வர் ’என்ன பசய்ய ணவண்டுணமா அமத உடனடியாகச் பசய்ய ஆரம்பியுங்கள்’ என்று அவரிடம் பசான்னான். எல்லாவற்மறயும் அவணன தீர்மானித்துப் ணபசுவது விஸ்வநாதனுக்குப் பிடிக்கவில்மல. மணகஷ் இருந்திருந்தால் இங்ணக அவன் முக்கியத்துவம் பபற்றிருக்க முடியும் என்று ணதான்றியது.

்

ம

சர்க்கமர அளவு, ரத்த அழுத்தம் இரண்மடயும் சரியான அளவுக்குக் பகாண்டு வந்து அறுமவ சிகிச்மச பசய்ய எப்படியும் நாமள ஆகிவிடும் என்பதால் ஈஸ்வர் மீனாட்சிமய வீட்டுக்குப் ணபாகச் பசான்னான். “பாட்டியும் வீட்டுல தனியாக இருக்காங்க அத்மத. நீங்க ணபாயிட்டு நாமளக்ணக வாங்க....”

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

டாக்டர் பசான்னமதக் ணகட்டு இடிந்து ணபாய் அமர்ந்திருந்த மீனாட்சி அமர மனணதாடு எழுந்தாள். பாட்டியின் தனிமம இப்படிப்பட்ட ணநரத்தில் மிக ணவதமனயானது என்பமத அவளால் உேர முடிந்தது. ஈஸ்வர் பசான்னவுடன் மமனவி கிளம்பியமதயும் விஸ்வநாதனால் சாதாரேமாக எடுத்துக் பகாள்ள முடியவில்மல. ‘இவனிடம் இயல்பாகணவ தமலமமப்பண்பு உள்ளது. எல்லா சூழ்நிமலகமளயும் தாணன மகயில் எடுத்துக் பகாள்கிறான். இவமன சங்கர் ணபால அலட்சியமாக எடுத்துக் பகாள்ள முடியாது’ என்று அவருக்குத் ணதான்றியது.

ஈஸ்வர் பசான்னான். “மாமா நீங்களும் ணபாகிறதானால் ணபாகலாம். எல்லாரும் இங்ணக இருந்து எதுவும் பசய்யப் ணபாகிறதில்மல” “நான் மணகஷ் வருகிற வமரக்கும் இருக்ணகன்” என்று விஸ்வநாதன் உறுதியாகச் பசான்னார்.

ப

மீனாட்சி வீட்டுக்கு வந்த ணபாது ஆனந்தவல்லி ஹாலில் வாசமலப் பார்த்தபடிணய அமர்ந்திருந்தாள். ணபத்திமயப் பார்த்தவுடன் ணகட்டாள். “உங்கப்பா எப்படிடி இருக்கான்? டாக்டர் என்ன பசால்றார்?”

்

ம

டாக்டர் பசான்னமத வருத்தத்ணதாடு பாட்டியிடம் மீனாட்சி பதரிவித்தாள். பசால்லச் பசால்ல மீனாட்சி அழுதாள். ஆனந்தவல்லி உள்ணள மிக தளர்ந்து ணபாய் இருந்தாலும் பவளிணய அமதக் காட்டிக் பகாள்ளவில்மல. ணபத்திக்கு மதரியம் பசான்னாள். “எல்லாம் சரியாயிடும்டி. கவமலப்படாணத”

ரக

ச

ிய

ணபாகும் ணபாது ஈஸ்வர் பரணமஸ்வரனிடம் குரலுமடந்து பசான்னமதயும் மீனாட்சி பாட்டியிடம் பசான்னாள். ணகட்ட ஆனந்தவல்லி முகம் பமன்மமயாகியது. அவள் பமல்ல தனதமறக்குக் கிளம்பினாள். அவள் நமட மிகவும் தளர்ந்திருந்தமதக் கவனித்த மீனாட்சி பாட்டிமயக் மகத்தாங்கலாகப் பிடித்துக் பகாண்டு வந்தாள். அமறக்குள் வந்தவுடன் ஆனந்தவல்லி ணபத்தியிடம் பசான்னாள். “நீ ணபாய் மத்த ணவமலமயக் கவனி மீனாட்சி”

ரம (ன )்

மீனாட்சி பாட்டிமயத் தனியாக விட்டுப் ணபாக தயக்கம் காட்டினாள். தன் நாற்காலியில் அமர்ந்து பகாண்ட ஆனந்தவல்லி பசான்னாள். “எனக்கு தனியா இருக்கணும் ணபால இருக்கு...” அதற்கு ணமல் அங்ணக தங்கினால் பாட்டி எரிந்து விழுவாள் என்று புரிந்து பகாண்ட மீனாட்சி கிளம்பினாள்.

ப

ஆனந்தவல்லி ணபத்தி ணபானவுடன் தன் மூத்த மகனின் புமகப்படத்மதணய சிறிது ணநரம் உற்று பார்த்தாள். அது பசுபதியின் கமடசிப் புமகப்படம். இரண்டு நாமளக்கு முன்பு தான் பிணரம் ணபாட்டு பரணமஸ்வரன் பகாண்டு வந்து தாயிடம் தந்திருந்தார்.

ஆனந்தவல்லி மூத்த மகனிடம் உேர்ச்சிப் பிரவாகத்துடன் ணபச ஆரம்பித்தாள்.

்

ச

ிய

ம

“எங்ணகடா இருக்ணக? மகலாசத்துலயா? இல்மல ணவற எதாவது உலகத்திணலயா? இங்ணக என் நிமலமமமய நீ பார்த்தியா? பவளிணய பட்டுப் புடமவ, நிமறய நமககள்னு நல்லாத் தான் பதரியணறன். உள்ணள ரேகளமாய் இருக்கு. எல்லாம் பதரிஞ்ச ஞானின்னு உங்கப்பா பபருமமயா உன்மனப் பத்திச் பசால்வாரு. உனக்கு என்ணனாட துக்கம் பதரியுதாடா?”

ரம (ன )்

ரக

“பதரிஞ்சா தான் உனக்பகன்ன? நீ உயிணராடு இருக்கறப்பணவ பபத்தவமளக் கண்டுகிட்டது இல்மல. உலகத்மத விட்டுப் ணபானதுக்கப்பறமா நீ கண்டுக்கப் ணபாற? என்மன விட்டுத் தள்ளு. உன் தம்பி உயிமரக் காப்பத்தறது கஷ்டம் தான்னு டாக்டர் பசால்றாராம். அவன் உன் ணமல் உயிமரணய வச்சிருந்தாண்டா. அப்படிப்பட்ட அவனுக்கு நீ தான் எமனாய் வந்து வாய்ச்சிருக்ணகன்னு நான் பசால்ணறண்டா.”

ப

“உன்ணனாட பாைா ணபான சிவலிங்கத்மத நீ ஏண்டா அவன் ணபரன் கிட்ட ணசர்த்திடச் பசான்ணன. அவணன மகமன மறந்துட்டு அப்படிபயாரு ணபரன் இருக்கறமதயும் மறந்துட்டு இருந்தான். நீ பசான்னாய்னு பசால்லி தாண்டா அந்தப் ணபரன் அவன் முகத்தில் அடிக்கற மாதிரி ணபசினாலும் திரும்பவும் ணபசினான். அவன் தன் வாழ்க்மகல முதல் தடமவயா கவுரவம் பார்க்காமல் இவ்வளவு தூரம் இறங்கிப் ணபானது உனக்காகத் தாண்டா! நான் கூட ணவண்டாம்னு பசான்ணனன். அண்ேன் என் கிட்ட இது வமரக்கும் எதுவுணம ணகட்டதில்மலம்மா. முதல் தடமவயாய் ணகட்டிருக்கான். அமத எப்படிமா நான் பசய்யாமல் விடறதுன்னு பசான்னான்டா. நீ பசான்ன அவணனாட ணபரன் இங்ணக வந்ததுக்கப்பறம்

நடந்துகிட்டமதயும் ணபசினமதயும் தாங்காமல் தான் அவனுக்கு மாரமடப்பு வந்துருக்குடா. கூப்பிடாம அந்தப் மபயனும் வந்திருக்க மாட்டான். வராமல் இருந்திருந்தால் இப்படி எல்லாம் நடந்தும் இருக்காது. இப்படி இத்தமனக்கும் மூல காரேம் நீ தாணனடா”

்

ச

ிய

ம

”நீ அவனுக்காக இது வமரக்கும் என்னடா பபரிசா பசய்திருக்ணக. பசாத்மதக் பகாடுத்ணதன்னு பசால்லாணதடா. என்னடா பபரிய பசாத்து. உனக்கு ணவண்டாத ஒன்மன, பபரிசுன்னு நீ நிமனக்காத ஒன்மன, அவனுக்குத் தந்ததுல பபருமம என்னடா இருக்கு? அந்த சிவலிங்கத்மத தூக்கிக் பகாடுத்திருப்பியாடா நீ?”

ப

ரம (ன )்

ரக

“நீ அவனுக்காக இது வமரக்கும் என்னடா பசஞ்சிருக்ணக? அவனுக்கு கல்யாேம் ஆனப்ப அப்பா ஸ்தானத்துல நின்னு வாழ்த்தியாவது இருக்கியாடா? கல்யாேம் முடிஞ்ச மகணயாட அவனா மமனவிணயாட, நீ இருக்கிற இடத்துக்கு வந்து ஆசிர்வாதம் வாங்கினான். அவனுக்கு பரண்டு குைந்மதகள் பிறந்துச்சு. ஒரு தடமவ நீ வந்து பார்த்திருப்பியாடா? அவனாய் குைந்மதகமள உன் கிட்ட பகாண்டு வந்து காண்பிச்சான். அவன் பபாண்டாட்டி பசத்துப் ணபானா. அதுக்கு நீ வரமல. அவன் பபாண்ணுக்குக் கல்யாேம் பசய்தான். அதுக்கு நீ வரமல. இப்படி அவன் சம்பந்தப்பட்ட எதுக்குணம நீ வரமல. ஆனால் கூட அண்ேமனப் பார்க்க மாசம் ஒரு தடமவயாவது அவன் வராமல் இருந்ததில்மலணயடா? உன்மனப் பத்து மாசம் சுமந்து பபத்த நான் கூட உன் அலட்சியத்மத சகிச்சுக்க முடியாம உன்மனப் பார்க்க வர மாட்ணடன்னு வீம்பா இருந்ணதன். என்மன மாதிரிணய அவனுக்கும் தன்மானம் கவுரவம் நிமறய இருந்தாலும் அமத உன் ஒருத்தன் கிட்ட மட்டும் காட்டாமல் அண்ோ அண்ோன்னு உன்மனப் பார்க்க வந்துகிட்டிருந்தாணனடா அவன்.”

்

ரக

ச

ிய

ம

“உன்மனக் பகால்றப்ப கூட உன் பத்மாசனம் கமலயமல. உடம்பில் அவ்வளவு வலு இருக்கிற நீ நிமனச்சிருந்தா அந்தக் பகாமலகாரமன சுலபமா சமாளிச்சிருக்கலான்னு அந்தப் ணபாலீஸ்காரன் பசான்னாண்டா. அந்த ஆள் நீ பசய்துகிட்டது கிட்டத்தட்ட தற்பகாமல மாதிரின்னு பசால்லாமல் பசான்னான்டா. இமத எல்லாம் பசய்யறப்ப பபத்தவ ஒருத்தி இன்னும் உசிணராட இருக்கா, அவளால இபதல்லாம் தாங்க முடியுமான்னு நீ ணயாசிச்சியாடா? நீ ணபானதுக்கப்புறம் சிவலிங்கம் ஈஸ்வர் கிட்ட ணசரணும் பசான்னிணய, சிவலிங்கத்துக்கு ணமல் இருந்த அக்கமற உனக்கு உன் பபத்தவ ணமல இல்மலணயடா? நான் உனக்கு என்னடா அப்படி துணராகம் பசய்துட்ணடன். சாகறதுக்கு முன்னாடி ஒரு தடமவ கூப்பிட்டு ணபசிட்டா பபத்த கடன் முடிஞ்சுடும்னு நிமனச்சிட்டியாடா? முடியாதுடா”

ரம (ன )்

”இத்தமனயும் சகிச்சுகிட்ணடன். எனக்கு பகாள்ளி ணபாட இன்பனாரு மகன் இருக்கான்கிற ஒரு ஆறுதல் எனக்கு இருந்துச்சு. இப்ப அதுக்கும் ஆபத்து வந்திருக்குடா? நான் இனி பிமைச்சு என்ன பிரணயாைனம் பசால்லு.” ஆனந்தவல்லி வாய் விட்டு அழுதாள். தாங்க முடியாத துக்கத்மத சிறிது ணநரம் அழுது ஓரளவு இறக்கிக் பகாண்டவள் கண்கமளத் துமடத்துக் பகாண்டு மூத்த மகன் புமகப்படத்மதப் பார்த்துப் ணபசின ணபாது அவள் குரலில் கடுமமயும், ஆணித்தரமான உறுதியும் இருந்தது.

ப

“இமதபயல்லாம் உன் கிட்ட இப்ப ஏன் பசால்ணறன்னு பார்க்கிறியா? நீ எனக்கு இது வமரக்கும் எதுவும் பசய்ததில்மல, உன் தம்பிக்கு சுத்தமாணவ எதுவும் பசய்ததில்மலன்னு பசால்ணறன். மனுசன் முதல்ல மனுசனா இருக்கணும்டா. பக்தி, சக்தி, கடவுள், மண்ோங்கட்டி அபதல்லாம் அப்புறம். நீ கும்பிட்ட சிவணன

்

ரக

ச

ிய

ம

குடும்பஸ்தன் தானடா. அப்படி இருக்கறப்ப நீ உன் குடும்பத்மத அலட்சியப்படுத்தினது என்னடா நியாயம். எனக்கில்லாட்டியும் உன் தம்பிக்கு நீ நிமறயணவ கடன்பட்டிருக்ணகடா. அவன் உயிமரக் காப்பாத்தற பபாறுப்பு உனக்கு இருக்குடா. நான் மத்தவங்கமளப் ணபால கடவுள் கிட்ட எதுவும் ணவண்டிக்க மாட்ணடன். கடவுளுக்கும் எனக்கும் எந்த பகாடுக்கல் வாங்கலும் இல்மல. ஆனா உன் கிட்ட இருக்கு. பபத்தவ ணகட்கணறன். உன் தம்பிமய நீ பிமைக்க மவக்கணும். வாழ்நாள் பூரா நீ உன் சிவலிங்கம்னு சுயநலமாணவ இருந்துட்ணட. நீ இப்ப எந்த உலகத்துணல இருந்தாலும் சரி உன் குடும்பத்துக்காக இந்த ஒரு நல்ல காரியத்மதயாவது பசய்யுடா. நான் இது வமரக்கும் யார் கிட்டயும் எதுக்கும் மக ஏந்தினதில்மலடா. இப்ப உன் கிட்ட பிச்மச ணகட்கணறண்டா. அவமனக் காப்பாத்துடா...!” பசால்லச் பசால்ல அவள் குரல் உமடந்து ணபானது.

ரம (ன )்

பசுபதி சாந்தம் மாறாமல் தாமயப் பார்த்துக் பகாண்டிருக்க ஆனந்தவல்லி விடாமல் ணபசிய கமளப்பில் கண்கமள மூடிக் பகாண்டாள். இறந்து ணபான மகனிடம் ணபசியபதல்லாம் மபத்தியக்காரத்தனமா என்று அவளுக்குத் பதரியவில்மல. ஆனால் கடவுளிடம் இல்லாத நம்பிக்மக அவளுக்கு ஏணனா அவள் மூத்த மகனிடம் இருந்தது. அவள் கேவர் அவளுமடய மூத்த மகமன சக்தி வாய்ந்த மகான் என்று பசால்லி இருந்தார். மகான்கள் சக்தி அவர்கள் மரேத்துடன் முடிந்து விடுவதில்மல...!

ப

அத்தியாயம் - 53

மணகஷ் வந்து ணசரும் வமர விஸ்வநாதனுக்கு ஈஸ்வமர அருகில் இருந்து பகாண்டு கூர்மமயாகக் கவனிக்கும் வாய்ப்பு கிமடத்தது. அப்படிக் கவனித்த ணபாது அவரால் ஈஸ்வமர

பமச்சாமல் இருக்க முடியவில்மல. குற்ற உேர்வால் அவன் பாதிக்கப்பட்டு இருந்தாலும் கூட அவன் முழுக் கட்டுப்பாட்டுடனும், ஆளுமமத் திறன் சிறிதும் குமறயாமலும் இருந்தான்.

்

ச

ிய

ம

வீட்டுக்குக் கிளம்பிக் பகாண்டிருந்த டாக்டரிடம் மீண்டும் பசன்று ஈஸ்வர் பரணமஸ்வரனின் உடல்நிமலயின் முழு விவரங்கமளக் ணகட்டு வந்தான். அவரிடம் அந்த விவரங்கமளச் பசான்னான். ”அந்த ஸ்ணகன் ரிப்ணபார்ட்மடயும் மற்ற ரிப்ணபார்ட்கமளயும் நான் பார்க்கணும்னு பசான்ணனன், அவர் அனுப்பி மவக்கிணறன்னு பசான்னார்”

ரம (ன )்

ரக

அந்த ஸ்ணகன் ரிப்ணபார்ட்டுகமள ஒரு இளம் நர்ஸ் சிறிது ணநரத்தில் பகாண்டு வந்து ஈஸ்வரிடம் தந்தாள். அந்த நர்ஸ் ஈஸ்வரால் நிமறயணவ ஈர்க்கப் பட்டதாக விஸ்வநாதனுக்குத் ணதான்றியது. பார்க்க அைகாகவும் இருந்த அந்த நர்ஸ் அடிக்கடி அவன் பார்மவயில் படுகிற மாதிரி நடமாடியமதயும், அவன் பார்த்த ணபாது கவர்ச்சியாகப் புன்னமக பசய்தமதயும் விஸ்வநாதன் கவனிக்கணவ பசய்தார்.

ப

அவள் அவனிடம் அந்த ஸ்ணகன் ரிப்ணபார்ட்டுகமளத் தந்து விட்டு மிக அருகில் நின்ற ணபாது ஈஸ்வர் “ணதங்க்ஸ் சிஸ்டர்” என்று மரியாமதயாகச் பசான்னான். அவன் குரலில் அந்த சிஸ்டருக்கு ஒரு அழுத்தம் இருந்தது. அவள் ஒரு அடி பின்னுக்கு நகர்ந்தாள். ஒருவித ஏமாற்றம் அவள் முகத்தில் பதரிந்தாலும் அவள் தன்மன சுதாரித்துக் பகாண்டு ”பவல்கம்” என்று இனிமமயாகச் பசால்லி விட்டுப் ணபானாள். இதில் அவன் தன்மனப் பற்றி உயர்வாகவும் அவமளப் பற்றித் தாழ்வாகவும் நிமனக்கவில்மல. அவன் இந்த ஈர்ப்பு இயல்பு

்

ச

ிய

ம

என்பதாக எடுத்துக் பகாண்டது ணபால விஸ்வநாதனுக்குத் ணதான்றியது. அணத ணநரத்தில் அவள் அைகாக இருக்கிறாணள என்பதற்காக நிமலமமமயத் தனக்கு சாதகமாக்கிக் பகாண்டு சிறிது ணநர சீண்டல்கமளக் கூடச் பசய்யாமல், அவமளக் மகயாண்ட விதத்தில் தன் பகௌரவத்மத நிமல நிறுத்தி, அவளுமடய பகௌரவத்மதயும் காப்பாற்றி மரியாமதயாக நடத்திய நுணுக்கமான விதத்தில் அவன் தனித்தன்மம பதரிந்தது. தாத்தாவின் உடல்நிமலயால் ஏற்பட்டிருந்த இந்த கவமல சூழ்நிமலயால் மட்டுமல்ல, மற்ற சாதாரே சூழ்நிமலகளிலும் அவன் இப்படிணய தான் நடந்து பகாண்டிருப்பான் என்று அவருக்குத் ணதான்றியது.

ரம (ன )்

ரக

அவன் அவரிடம் அந்த ரிப்ணபார்ட்டுகமளக் காட்டி ணமலும் ஏணதணதா விளக்கினான். பரணமஸ்வரன் மிகுந்த அபாயக் கட்டத்தில் தான் இருக்கிறார் என்பமதத் தவிர விஸ்வநாதனுக்கு ணவறு எதுவும் விளங்கவில்மல. அவன் திரும்பவும் அந்த நர்ஸிடம் அந்த ரிப்ணபார்ட்டுகமளத் தந்து விட்டு மறுபடி நன்றி பசால்லி விட்டு வந்தான். அவள் புன்னமகயுடன் அமத வாங்கிக் பகாண்டாள். இப்ணபாது அவள் புன்னமகயில் கவர்ச்சி ணபாய் கண்ணியம் பதரிந்தது.

ப

பரணமஸ்வரன் பிமைத்துக் பகாண்டால் இவமன அலட்சியம் பசய்ய முடியாது என்பது விஸ்வநாதனுக்குப் புரிந்தது. அவர் சங்கமர ஒதுக்கினார். சங்கரும் ஒதுங்கிக் பகாண்டான். ஆனால் சங்கரின் மகன் ஒதுக்க முடிந்தவனும் அல்ல, ஒதுங்கக் கூடியவனும் அல்ல. புத்திசாலித்தனம், பக்குவம், ஆளுமமத் திறன் இமவகளில் எந்தக் காலத்திலும் மணகஷ் இவனுக்கு இமேயாக முடியாது என்பதும் அவருக்குப் புரிந்தது. அந்த நிைம் அவருக்கு வலித்தது.... கடவுள் பாரபட்சமானவர், சிலருக்கு எல்லாவற்மறயும் தந்து விடுகிறார், சிலருக்ணகா எதுவும் தருவதில்மல என்று ணதான்றியது...

மணகஷ் வந்தான்... அவன் முகத்தில் கமளப்பு பதரிந்தது. “எங்ணக ணபாயிட்ட நீ?” விஸ்வநாதன் ணகட்டார்.

்

ிய

ம

“ப்ரண்ட்ஸ் கூட இருந்ணதன்... தாத்தாவுக்கு என்ன ஆச்சு?” முன்ணப விஸ்வநாதன் பசால்லி இருந்தாலும் புதிதாகக் ணகட்பவன் ணபாலக் ணகட்டான்.

ரக

ச

””ஹார்ட் அட்ணடக்” என்றார் விஸ்வநாதன். மணகஷ் கண்களில் இருந்து தாமர தாமரயாய் கண்ணீர் வழிய ஆரம்பித்தது. “தாத்தா.... தாத்தா” என்று அவன் கதறினான். ஐ.சி.யூவிற்கு பவளிணய அமர்ந்திருந்த ணவறு சிலர் அவமன இரக்கத்ணதாடு பார்த்தார்கள். விஸ்வநாதன் அவமனத் ணதாளில் தட்டி சமாதானப்படுத்தினார். விஸ்வநாதனுக்கு உள்ளூர ஒரு பபருமம எழுந்தது. ‘இதில் அவர் மகனுக்கு ஈஸ்வர் இமேயாக முடியாது’. இந்த ஒன்றிலாவது அவர் மகன் ஈஸ்வமர மிஞ்சுகிறாணன!

ரம (ன )்

அவமன அப்படிணய வராந்தாவின் எதிர்பக்க ஆளில்லாத மூமலக்கு விஸ்வநாதன் அமைத்துக் பகாண்டு ணபானார். அங்கு ணபானவுடன் மணகஷ் தந்மதயிடம் ணகட்டான். “அம்மா எங்ணக?” ”வீட்டுக்குப் ணபாயிருக்கா! கிைவி அங்ணக தனியா இருக்கறதால துமேக்கு அங்ணக ணபாய் இருக்கச் பசால்லி ஈஸ்வர் அனுப்பிச்சிட்டான்”

ப

”இவனால தான் தாத்தாவுக்கு ஹார்ட் வந்திருக்குங்கறமத அம்மாவும், கிைவியும் எடுத்துகிட்டாங்க”

அட்டாக் எப்படி

“உங்கம்மாவுக்கு இவன் ணமல இரக்கம் தான் இருக்கு. கிைவி என்ன நிமனக்கிறாங்கறமத எப்பவுணம பவளிப்படுத்திக்கிறதில்மலணய”

்

ம

“தாத்தா பிமைப்பாரா?”

ச

ிய

“ஸ்ணகன் ரிப்ணபார்ட்டுகமளப் பார்த்தா அவர் பிமைக்கிறது கஷ்டம் தான்னு ணதாணுது. ஒரு ணவமள அவருக்கு ஏதாவது ஆயிட்டா அப்புறமா கிைவியும் பராம்ப நாள் இருக்க மாட்டா. அவளுக்கு சின்ன மகன்னா தான் உயிரு”

ரம (ன )்

ரக

ணகட்கணவ மணகஷுக்கு இனிமமயாக இருந்தது. ’ஒணர கல்லில் இரண்டு மாங்காய்... இல்மலயில்மல.... ஈஸ்வமரயும் ணசர்த்தால் மூன்று மாங்காய். உன்னால் தான் இத்தமனயும்னு குற்றம் சாட்டி அபமரிக்காவிற்ணக துரத்தி விட இது நல்ல வாய்ப்பு’ என்று மணகஷ் நிமனத்தான். மகனின் எண்ே ஓட்டத்மத ஊகித்த விஸ்வநாதன் புன்னமகத்தார். ”நான் கிளம்பணறன் மணகஷ். நீ இங்ணக இரு. ஏதாவது தகவல் இருந்தால் பதரிவி” என்று பசால்லி விட்டுக் கிளம்பினார். மணகஷ் ஈஸ்வரிடம் ணபசும் ணபாது அவர் கூட இருந்தால் அவமனக் கட்டுப்படுத்த ணவண்டி வரும்... அவர் மணகமஷக் கட்டுப்படுத்த விரும்பவில்மல....

ப

விஸ்வநாதன் ஈஸ்வரிடமும் பசால்லிக் பகாண்டு கிளம்பினார். அவர் ணபான பின் மணகஷ் ஈஸ்வரிடம் சத்தமாகக் ணகட்டான். “இப்ப உனக்குத் திருப்தியா?... இதுக்காக தாணன நீ இத்தமன நாள் காத்துகிட்டிருந்ணத.”

அங்கிருந்தவர்கள் அவர்கள் பக்கம் திரும்ப ஈஸ்வர் “பமள்ள ணபசு” என்றான்.

்

ம

“நான் எதுக்கு பமள்ள ணபசணும்? அவருக்கு ஏதாவது ஆச்சுன்னா நான் சும்மா இருக்க மாட்ணடன்... ஆமா. பசால்லிட்ணடன்” மறுபடியும் சத்தமாய் மணகஷ் பசான்னான்.

ிய

“தாத்தாவுக்கு ஒண்ணும் ஆகாது” என்று அமமதியாக ஈஸ்வர் பசான்னான்.

ரக

ச

மணகஷிற்குத் தான் ணகள்விப்பட்டது தவணறா என்ற சந்ணதகம் எழுந்தது. “டாக்டர் ணவற மாதிரி பசான்னதாயில்ல அப்பா பசான்னார்”

ரம (ன )்

”தாத்தா பிமைக்கறதுக்கு முப்பது சதவீதம் சான்ஸ் இருக்கறதா டாக்டர் பசான்னார். நூறு சதவீதம் சான்ஸ் இல்மலன்னு பசான்னா தான் கவமலப்படணும். முப்பது சதவீதம் சான்ஸ் இருக்குன்னா நம்ம எல்லாணராட பிரார்த்தமனயும் ணசர்ந்து அவமர அந்த முப்பது சதவீதத்துக்கு அவமர இழுத்துகிட்டு வந்துடும்.” ஈஸ்வர் அமமதியாகச் பசான்னான்.

ப

”ஓ பிள்மளமயயும் கிள்ளிட்டு பதாட்டிமலயும் ஆட்டி விடுவியா நீ. அவமர இந்த நிமலமமக்குக் பகாண்டு வந்துட்டு அவர் பிமைக்கணும்னு நீ பிரார்த்தமனயும் பசய்வியா” மணகஷ் பசால்லி விட்டுத் தமலமய இரண்டு மககளாலும் பிடித்துக் பகாண்டான். அடுத்த கேம் அவன் குமுறி குமுறி அழுதான். அங்கிருந்தவர்கள் மணகமஷ இரக்கத்துடன் பார்த்தார்கள். ஓரக்கண்ோல் அமதப் பார்த்த மணகஷிற்குத் திருப்தியாக இருந்தது.

“மணகஷ், அவர் எனக்கும் தாத்தா தான். ஞாபகம் வச்சுக்ணகா” ஈஸ்வர் பசான்னான்.

்

ிய

ம

ஈஸ்வர் பசான்ன வாசகணம மணகஷிற்குக் கசந்தது. அவன் பபாறுக்க முடியாதவன் ணபாலக் கத்தினான். “ஓ அப்படியா. இத்தமன நாள் நீ ஒரு தடமவயாவது அவமர தாத்தான்னு கூப்பிட்டிருப்பியா? ஒரு நாள் அவர் கிட்ட நீ அன்பா ணபசியிருப்பியா?....” மணகஷ் மறுபடி கத்தினான்.

ரம (ன )்

ரக

ச

அவமனணய பார்த்துக் பகாண்டிருந்த ஈஸ்வருக்கு அவன் எண்ேம் புரிந்தது. அமமதியாய் தாழ்ந்த குரலில் உறுதியாய் பசான்னான். ”இத்தமன நாள் வமரக்கும் ஒரு மாசத்துல அபமரிக்கா திரும்பிப் ணபாயிடணும்னு தான் நிமனச்சிருந்ணதன். இன்பனாரு தடமவ நீ கத்திப் ணபசிணனன்னா நான் நிரந்தரமா இங்ணகணய தங்கிடுணவன். தாத்தாவுக்கு என்ன ஆனாலும் சரி .... எனக்கு வர ணவண்டிய பசாத்மத வாங்காமல் இங்கிருந்து நகர மாட்ணடன்... எப்படி வசதி?”

ப

மணகஷ் ஈஸ்வமரணய திகிலுடன் பார்த்தான். அவன் விமளயாட்டுக்குச் பசால்லவில்மல என்பமத அவன் முகபாவமன பசான்னது. ணயாசித்துப் பார்த்த ணபாது இனி வாமயத் திறக்காமல் இருப்பது புத்திசாலித்தனம் என்று மணகஷின் அறிவு எச்சரித்தது. “என்ன மாதிரி ஆளு நீ” என்று பவறுப்புடன் பமல்ல பசான்னவன் அதன் பிறகு பமௌனமானான். பரணமஸ்வரன் மயக்க நிமலக்கும் விழிப்பு நிமலக்கும் மாறி மாறி பசன்று பகாண்டிருந்தார். விழிப்புேர்விற்கு வரும் ணபாபதல்லாம் இதயத்தில் பபரிய பாரத்மத அவர் உேர்ந்தார்.

்

ிய

ம

ஐசியுவின் உள்ணள நர்ஸ்களின் நடமாட்ட சத்தமும் ணபச்சுச் சத்தமும் ணகட்டது. மயக்க நிமலக்குச் பசல்லும் ணபாணதா திரும்பத் திரும்ப ஈஸ்வர் அவமரத் தாத்தா என்றமைப்பது ணபால் ணகட்டது. அத்துடன் அவன் பசான்னதும் திரும்பத் திரும்ப காதில் விழுந்தது. “நான் இனிணம கண்டிப்பா எங்கப்பா பத்தி ணபச மாட்ணடன் தாத்தா. சாரி. உங்களுக்கு ஏதாவது ஆச்சுன்னா எங்கப்பா என்மன மன்னிக்க மாட்டார் தாத்தா. ப்ளீஸ் எனக்காக குேமாயிடுங்க தாத்தா”.

ரக

ச

அந்த வார்த்மதகள் அவர் இதயத்மத அறுப்பது ணபால அவர் உேர்ந்தார். அவனுமடய ணகாபமான வார்த்மதகமள விட அதிகமாக இந்த வார்த்மதகள் அவமரக் காயப்படுத்தின. பசால்ல முடியாதபதாரு ணசாகம் அவமர ஆட்பகாண்டது. ணகாபத்திலும் சரி துக்கத்திலும் சரி ணபரன் பயன்படுத்தும் வார்த்மதகள் சக்தி வாய்ந்தமவயாக இருக்கின்றன. ஒருவனின் இதய ஆைம் வமரக்கும் பயணிக்க வல்லமவயாக இருக்கின்றன....

ரம (ன )்

திடீபரன்று திருநீறின் மேம் அவமர சூழ்ந்தது. அந்த மேம் அவருக்கு மிகவும் பரிச்சயமானது. ணதாட்ட வீட்டில் அண்ேமனப் பார்க்கச் பசல்கிற ணபாபதல்லாம் அந்த மேத்மத அவர் சுவாசித்திருக்கின்றார். பமல்ல அவர் கண்கமளத் திறந்து பார்த்தார். பசுபதி ஒளிபவள்ளத்தின் நடுணவ நிற்பது பதரிந்தது. இறந்து விட்ணடாமா என்ன, அண்ேனிடம் வந்து ணசர்ந்திருக்கிணறாணம என்ற எண்ேம் அவருக்கு வந்தது. ”அண்ோ” என்றமைத்தார்.

ப

பசுபதி தம்பிமயப் பார்த்து புன்னமக பசய்தார். காயப்பட்ட மனதில் அண்ேமனப் பார்த்ததும் அமமதிப்படுத்தும் ஆறுதமல பரணமஸ்வரன் உேர்ந்தார். அண்ேனிடம் பதரிவிக்க அவருக்கு நிமறய விஷயங்கள் இருந்தன. முக்கியமாய் முதலில் ஈஸ்வமரப் பற்றி அண்ேனிடம் பசால்லத் ணதான்றியது. “அண்ோ என் ணபரன்

்

ிய

ம

ஈஸ்வர் பார்க்க அப்படிணய நம் அப்பா மாதிரிணய இருக்கான்... பார்க்க மட்டும் தான் அவர் மாதிரி, குேத்தில் அப்பா மாதிரி சாதுவாக எல்லாம் இல்மல.... பராம்பணவ நல்லவன் தான்.... பிடிச்சவங்க கிட்ட நம்ம அப்பா மாதிரிணய பமன்மமயா நடந்துக்குவான்.... ஆனா ணகாபம் யார் ணமலயாவது வந்துட்டா ணபச்சு எல்லாம் நம்ம அம்மா மாதிரி கூர்மமயாய் தயவு தாட்சணியம் இல்லாமல் இருக்கும்....”

ரம (ன )்

ரக

ச

அம்மா ணபச்சு பற்றி பசான்னதும் அண்ேன் புன்னமக ணமலும் விரிந்ததாகப் பரணமஸ்வரனுக்குத் ணதான்றியது. அவரும் புன்னமக பசய்தார். திடீபரன்று அண்ேனிடம் சிவலிங்கம் திருட்டுப் ணபான விவரம் பற்றிப் ணபசவில்மல என்ற நிமனவு வர அது பற்றிப் ணபச அவர் வாமயத் திறந்தார். ஆனால் அதற்கு முன் பசுபதி தம்பியின் உடமலத் பதாட்டார். அண்ேனின் மககள் அவர் உடமலத் பதாட்டவுடன் உடலில் மின்சாரம் பாய்ந்தது ணபால பரணமஸ்வரன் உேர்ந்தார். அவர் பசால்ல வந்த வார்த்மதகள் வாயிணலணய தங்கி விட்டன. பரணமஸ்வரன் நிமனவிைந்தார். ஐசியுவில் இருந்து பவளிணய நர்ஸ் ஓடி வந்த ணபாது தாத்தாவின் நிமலமம ணமாசமாகப் ணபாய் விட்டது என்பது மணகஷிற்குப் புரிந்தது.

ப

எழுந்து நின்று “என்ன ஆச்சு?” என்று மணகஷ் நர்மஸக் ணகட்டான். ஆனால் அவனுக்குப் பதிணலதும் பசால்லாத அவள் ஓடிப்ணபாய் டியூட்டி டாக்டரிடம் ஏணதா பசால்ல அவர் ஐசியூவிற்கு விமரந்து பசல்ல நர்ஸ் பபரிய டாக்டருக்குப் ணபான் பசய்து ணபச ஆரம்பித்தாள். ணபசி விட்டு அவளும் ஐசியூவிற்கு ஓட மணகஷ் அவமள வழி மறித்து ணகட்டான். “என் தாத்தாவுக்கு என்ன ஆச்சு?”

“சீஃப் டாக்டர் இப்ப வந்துடுவார். அது வமர எதுவும் பசால்ல முடியாது” என்று பசால்லி விட்டு நர்ஸ் ஐசியூவினுள் நுமைந்தாள்.

் ிய

“பபாறுமமயா இரு” என்று ஈஸ்வர் பசான்னான்.

ம

மணகஷ் ஈஸ்வரிடம் ணகட்டான். “இப்ப உனக்கு திருப்தியா?”. பவறுப்புடன் ணகட்ட ணபாதும் அவன் குரல் தாழ்ந்ணத இருந்தது.

ரக

ச

”அவர் ணதாள்ல வளர்ந்தவன் நான். என்னால் பபாறுமமயாய் இருக்க முடியாது” என்று குரலில் பபரும் துக்கத்மத வரவமைத்த மணகஷ் உடனடியாகத் தந்மதக்குப் ணபான் பசய்தான்.

ரம (ன )்

“அப்பா, தாத்தா நிமலமம சீரியஸ் ணபாலத் பதரியுது. சீஃப் டாக்டர் வராமல் எதுவும் பசால்ல முடியாதுன்னு பசால்றாங்க. எதுக்கும் நீங்க அம்மாமவயும், பாட்டிமயயும் இப்பணவ கூட்டிகிட்டு வர்றது நல்லதுன்னு நிமனக்கிணறன்” விஸ்வநாதன் அப்ணபாது தான் வீடு ணபாய் ணசர்ந்திருந்தார். உடணன அவர்கமள அமைத்து வருவதாக மகனிடம் பசான்ன அவர் மமனவியிடம் மணகஷ் பசான்னமதச் பசான்னார்.

ப

மீனாட்சி அதிர்ந்து ணபானாள். அவள் காலின் கீழுள்ள நிலம் திடீபரனப் பிளந்து விட்டது ணபால உேர்ந்தாள். கண்கள் கடலாக அப்படிணய நாற்காலியில் அமர்ந்து பகாண்டாள். விஸ்வநாதன் மமனவிமய சிறிது ணநரம் ணதற்றி விட்டுச் பசான்னார். “நீணய இப்படி தளர்ந்துட்டா உன் பாட்டிமய நாம் எப்படி சமாதானப்படுத்தறது? முதல்ல அவங்கமளக் கூட்டிகிட்டு கிளம்பு. பபரிய டாக்டர் இனிணமல் தான் வரணுமாம். அவங்களால

முடிஞ்சமத அவங்க மதரியப்படுத்திக்ணகா”

பசய்யாமல்

இருக்க

மாட்டாங்க.

்

ிய

ம

மீனாட்சி தன்மன ஓரளவு சுதாரித்துக் பகாண்டு பமல்ல பாட்டி அமறக்குப் ணபானாள். “மணகஷ் ணபான் பசஞ்சான். நம்மமள எல்லாம் வரச் பசான்னான். ஒரு தடமவ ணபாயிட்டு வந்துடலாமா பாட்டி”

ரக

ச

ஆனந்தவல்லி ணபத்திமயணய சிறிது ணநரம் பவறித்துப் பார்த்தாள். பின் மூத்த மகனின் புமகப்படத்மத சிறிது முமறத்துப் பார்த்து விட்டு எழுந்தாள். ணபத்தி மகத்தாங்கலாகப் பிடித்துக் பகாள்ள ஆனந்தவல்லி இமளய மகமனப் பார்க்கக் கிளம்பினாள்.

ரம (ன )்

காரில் ணபாகும் ணபாது மீனாட்சியால் கண்ணீமரக் கட்டுப்படுத்த முடியவில்மல. ஆனால் ஆனந்தவல்லி கண்களில் இருந்து ஒரு பசாட்டுக் கண்ணீர் கிளம்பவில்மல. அமதக் கவனித்த விஸ்வநாதன் ஆச்சரியப்பட்டார். மகனுக்கு ஏதாவது ஆகிவிட்டால் கிைவி தாங்க மாட்டாள், நிமறய நாள் இருக்க மாட்டாள் என்று மணகஷிடம் பசான்னமத மானசீகமாக விஸ்வநாதன் வாபஸ் வாங்கிக் பகாண்டார்.

ப

’கிைவி இன்னும் பல ணபமர அனுப்பாமல் சாக மாட்டாள் ணபால இருக்கிறணத!’

அத்தியாயம் - 54

பரணமஸ்வரன் உடல் மின்சாரத்தினால் தாக்கப்பட்டது ணபால சில வினாடிகள் துடித்தமதப் பார்த்துத் தான் ஒரு நர்ஸ் டியூட்டி

டாக்டமரக் கூப்பிட ஓடினாள். அவர் வந்து பார்த்த ணபாது பரணமஸ்வரன் ஆழ்ந்த உறக்க நிமலயில் இருந்தார். டாக்டர் இதயத் துடிப்மப பரிணசாதமன பசய்தார். அது இயல்பாக இருந்தது. மூச்சும் சீராக இருந்தது.

்

உலுக்கினார்.

“சார்....

ச

அவர்

ரக

பமல்ல பரணமஸ்வரமன பரணமஸ்வரன் சார்”

ிய

ம

இரண்டு நிமிடங்கள் கழித்து வந்த நர்ஸிற்கு சற்று முன் பார்த்தது இவமரத் தானா என்ற சந்ணதகம் வந்தது. அமர மணி ணநரம் கழித்து வந்த பபரிய டாக்டருக்கும் பரணமஸ்வரனின் அமமதியான உறக்க நிமல ஆச்சரியப்படுத்தியது. ஏணதா சரியில்மல!

பரணமஸ்வரன் சில வினாடிகளுக்குப் பிறகு கஷ்டப்பட்டு கண்கமளத் திறந்தார்.

ரம (ன )்

“எப்படி இருக்கீங்க?”

பரணமஸ்வரன் முழு விழிப்பு நிமலக்கு வரா விட்டாலும் பலவீனமான குரலில் பசான்னார். “நான்... குேமாயிட்ணடன்....” எந்த என்ற என்ற என்று

ப

டாக்டர் தன் சர்வீஸில் இப்படி ஒரு தகவமல ணநாயாளியிடம் இருந்தும் பபற்றதில்மல. ’பரவாயில்மல’ பதிலுக்குப் பதிலாக மயக்க நிமலயில் ’குேமாயிட்ணடன்’ வார்த்மதமய பரணமஸ்வரன் பயன்படுத்தி இருக்கிறார் பபரிய டாக்டர் நிமனத்துக் பகாண்டார்.

”அப்படின்னா நாமளக்கு சர்ைரிமய பசய்துடலாமா?” என்று நமகச்சுமவயாக அவர் பரணமஸ்வரமனக் ணகட்டார்.

பரணமஸ்வரன் குேமாயிட்ணடன்”

கஷ்டப்பட்டு

பசான்னார்.

“ணவண்டாம்....

்

ம

அடுத்து ஒரு வார்த்மத ணபசும் சக்தி பரணமஸ்வரனிடம் இருக்கவில்மல. மறுபடி உறங்கி விட்டார்.

ரக

ச

ிய

‘இந்த ஆளுக்குப் புத்தி ணபதலித்து விட்டது ணபால் இருக்கிறது’ என்று டாக்டர் நிமனத்த ணபாதும் பரணமஸ்வரனின் தற்ணபாமதய மாற்றமும், அதன் காரேமும் ணகள்விக்குறியாக இருந்தது. எதற்கும் எல்லாவற்மறயும் ஒரு தடமவ மீண்டும் பரிணசாதிப்பது நல்லது என்று அவருக்குத் ணதான்றியது.

ரம (ன )்

அடுத்த அமர மணி ணநரம் நடந்த பரிணசாதமனகள் அவமர திமகப்பமடய மவத்தன. பரணமஸ்வரனின் இதயத்தில் அமடப்புகள் இருந்ததன் அறிகுறிணய இல்மல. அவர் சில மணி ணநரங்களுக்கு முன் எடுத்த ஸ்ணகன் ரிப்ணபார்ட்டுகமள நர்ஸிடம் பகாண்டு வரச் பசான்னார். அவற்மறக் பகாண்டு வரப் ணபான நர்ஸ் சிறிது தாமதமாக வந்து குைப்பத்துடன் அந்த ரிப்ணபார்ட்டுகள் எமதயும் காேவில்மல என்று பசான்னாள். என்ன ஆயிற்று எல்ணலாருக்கும், ஏன் இன்மறக்கு ஏணதணதா ணபால் நடந்து பகாள்கிறார்கள் என்று டாக்டர் திமகத்தார். ”நன்றாகத் ணதடும்மா”

ப

“ணதடிட்ணடாம் சார். காணோம்”

“அபதப்படிம்மா காோமல் ணபாகும்” என்று டாக்டர் ணகட்டார். அமதச் பசால்ல முடிந்தால் அமதக் கண்டு பிடித்ணத

விடுணவாணம பார்த்தாள்.

என்பது

ணபால

நர்ஸ்

அவமரப் பரிதாபமாகப்

்

ச

ிய

ம

ஐசியூவில் நுமைந்த பபரிய டாக்டர் உடனடியாக பவளிணய வந்து தாத்தாவின் கமத முடிந்து விட்டது என்று பசால்வார் என்று ஆவலாக எதிர்பார்த்த மணகஷ் பபாறுமம இைந்து விட்டான். பபரிய டாக்டர் பவளிணய வருவதற்குப் பதிலாக நர்ஸ்களும், டியூட்டி டாக்டரும் பரபரப்புடன் பவளிணய வந்து ணபாவதும், தாத்தாவின் ஸ்ணகன் ரிப்ணபார்ட்டுகமளக் காோமல் ணதடிக் பகாண்டிருந்ததும் அவனுக்கு எரிச்சமலக் கிளப்பியது.

ரக

ஒரு நர்ஸ் ஈஸ்வரிடம் ”அந்த ரிப்ணபார்ட்டுகள் உங்களிடம் இருக்கிறதா” என்று ணகட்க ஈஸ்வர், “அமத நான் அப்ணபாணத உங்களிடம் தந்து விட்ணடணன” என்று பசான்னதும் அவள் “ஆமா, ஆனா அது இப்ப காணோம்” என்று பசால்லி விட்டுப் ணபானாள்.

ரம (ன )்

“என் தாத்தாவுக்கு என்ன ஆச்சு” என்று மணகஷ் டியூட்டி டாக்டரிடமும் ணகட்டுப் பார்த்தான். டியூட்டி டாக்டர் என்ன பசால்வது என்று பதரியாமல் ’பபரிய டாக்டர் வந்து பசால்வார்’ என்று பசால்லி விட்டுப் ணபானார். ’ணதமவயில்லாமல் அந்த ரிப்ணபார்ட்டுகமள ணதடுவமத விட்டு விட்டு அவர் பசத்துட்டார்னு பசால்லித் பதாமலயுங்கணளண்டா” என்று மனதிற்குள் மணகஷ் கத்தினான்.

ப

இந்த ணநரத்தில் ஆனந்தவல்லிமயயும், மீனாட்சிமயயும் அமைத்துக் பகாண்டு விஸ்வநாதன் வந்தார். ”என்னடா ஆச்சு?” என்று அவர் மகமனக் ணகட்டார்.

”சரியா பசால்ல மாட்ணடங்குறாங்க” என்று எரிச்சலுடன் மணகஷ் பசான்னான்.

்

ிய

ம

அவன் பசால்லி முடித்த ணபாது பபரிய டாக்டர் குைப்பத்துடன் ஐசியூவில் இருந்து பவளிணய வந்தார். தன் நடிப்புத் திறமமமய அரங்ணகற்றும் ணநரம் வந்து விட்டபதன்று நிமனத்த மணகஷ் ”என் தாத்தா எப்படி இருக்கார் டாக்டர்” என்று குரல் தழுதழுக்கக் ணகட்டான். ணகட்கும் ணபாணத அவன் கண்கள் நிமறய ஆரம்பித்தன.

ரக

ச

என்ன பசால்வது என்று பதரியாமல் அவர் அவமனணய உள்ணள ணபாய் பார்க்கச் பசால்லி மக காண்பித்து விட்டுச் பசன்றார். ‘எல்லாம் முடிந்து விட்டது’ என்பது தான் அதன் அர்த்தம் என்று எடுத்துக் பகாண்ட மணகஷ் ஆனந்தக் கண்ணீருடன் “தாத்தா” என்று கதறிக் பகாண்ணட உள்ணள ஓடினான்.

ரம (ன )்

அவன் அப்படிக் கதறி ஓடுவமதப் பார்த்த விஸ்வநாதன், மீனாட்சி, ஆனந்தவல்லி மூவரும் அவன் பின்னால் விமரந்தார்கள். ஈஸ்வர் கலக்கத்துடன் பபரிய டாக்டர் பின்னால் ணபானான். “என்ன ஆச்சு டாக்டர்?” உள்ணள பசன்ற மணகஷ் பரணமஸ்வரன் மீது விழுந்து அழுது புலம்ப பரணமஸ்வரன் கஷ்டப்பட்டு கண்கமளத் திறந்தார். ணபரன் துக்கத்மதப் பார்த்து மனம் பநகிழ்ந்த அவர் பலவீனமான குரலில் பசான்னார். “எனக்கு ஒண்ணும் ஆகமலடா அைாணத.....”

ப

அவர் கண்கள் திறந்து பமல்ல ணபசியதில் இரண்டு இதயங்கள் மலர்ந்தன. இரண்டு இதயங்கள் பநாறுங்கின. மீனாட்சிக்கு ஆனந்தக் கண்ணீமர அடக்கக் கஷ்டமாக இருந்தது. பரணமஸ்வரன் ணபசியது

ஆனந்தவல்லி வயிற்றில் பாமல வார்த்தது. அவள் மகமன அது வமர இல்லாத பாசத்துடன், கண்கள் ஈரமாக, பார்த்தாள்.

்

ிய

ம

மணகஷ் தன் காதில் விழுந்த சத்தம் பிரமமயா என்று சந்ணதகப்பட்டான். ஆனால் சந்ணதகத்மத ஆனந்தவல்லியின் குரல் தீர்த்தது. ”ணடய் உடம்புக்கு முடியாதவன் ணமல அப்படி விழுந்து புரளாணதடா”

ரம (ன )்

ரக

ச

மணகஷ் திமகப்புடன் நிமிர்ந்தான். பரணமஸ்வரன் ணபரமன ஆறுதல் படுத்தும் விதத்தில் பமல்ல புன்னமகத்து விட்டுத் தன் தாமயயும், மகமளயும் பார்த்தார். மீனாட்சி ஓடி வந்து தன் தந்மதயின் மக ஒன்மற பபருத்த நிம்மதியுடன் பிடித்துக் பகாண்டாள். ஆனந்தவல்லி மகனின் காலடியில் உட்கார்ந்தாள். மகமளயும், தாமயயும் பார்த்து புன்னமகத்த பரணமஸ்வரன் விஸ்வநாதமனப் பார்த்து ணலசாகத் தமலயமசத்தார். அவர் கண்கள் ணவறு யாமரணயா ணதடின.

மகமனணய பார்த்துக் பகாண்டிருந்த ஆனந்தவல்லி ணகட்டாள். “யாமரத் ணதடறடா. ஈஸ்வமரயா? அவன் பவளிணய உட்கார்ந்திருக்கான். கூப்பிடவா?” பரணமஸ்வரன் ஆம் என்ற விதத்தில் மிக ணலசாகத் தமலயமசக்க ஆனந்தவல்லி மணகஷிடம் பசான்னாள். “ஏண்டா மரம் மாதிரி நிற்கணற. ணபாய் ஈஸ்வமரக் கூப்பிடுடா!”

ப

மணகஷிற்கு கிைவியின் கழுத்மத பநறித்தால் என்ன என்று ணதான்றியது. பமல்ல பவளிணயறினான்.

டாக்டரிடம் ணபசி முடித்திருந்த ஈஸ்வர் மனதில் இருந்த பபரிய பாரம் இறங்கி இருந்தது. மணகஷ் பவளிணய வந்தமதப் பார்த்துக் ணகட்டான். “என்ன மணகஷ்?”

்

ிய

ம

“நீணய ணபாய் பாரு” என்ற மணகஷ் பபருத்த ஏமாற்றத்துடன் அங்கிருந்த ஒரு நாற்காலியில் சுரத்தில்லாமல் சரிந்தான். அவமனத் பதாடர்ந்து விஸ்வநாதனும் பவளிணய வந்து மகன் அருணக உட்கார்ந்தார்.

ரக

ச

ஈஸ்வர் தயக்கத்துடன் ஐசியூவிற்குள் ணபானான். பரணமஸ்வரன் ணபரமன மிகுந்த சிணநகத்துடன் பார்த்தார். ஈஸ்வருக்கு மனம் நிம்மதியாயிற்று. அவர் அவமன பக்கத்தில் வருமாறு தமலயமசத்தார்.

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் தயக்கத்துடணனணய அவர் அருணக பசன்றான். அவர் அவமனக் குனியும் படி மசமகயில் பசான்னார். ஏணதா பசால்லப் ணபாகிறார் என்று குனிந்தான். தன் சகல பலத்மதயும் திரட்டி சற்று ணமல் எழும்பி ணபரன் கன்னத்தில் பரணமஸ்வரன் முத்தமிட்டார். ஈஸ்வர் கண்கள் அவமன அறியாமல் கலங்கின. மீனாட்சி சத்தமாக அழுணத விட்டாள். முதல் முமறயாக ஒரு அதிசயம் நடந்திருக்கிறது! அவள் அண்ேன் மகமன அவள் தந்மத அங்கீகரித்து விட்டார். அவனும் அவமர ணநசிக்க ஆரம்பித்து விட்டான். அது ணபாதும் அவளுக்கு!

ப

ஆனந்தவல்லி ணபத்தி மீது எரிந்து விழுந்தாள். “சீரியல் நடிமக மாதிரி எப்பப் பாரு என்னடி அழுமக?”

மகமள அவள் திட்டியமத பரணமஸ்வரன் ரசிக்கவில்மல. அம்மாமவ அவர் முமறத்தார். ஆனந்தவல்லி அமத சட்மட பசய்யாமல் ணகட்டாள். “இப்ப உனக்கு எப்படிடா இருக்கு?” “அண்ோ

என்மன

்

பசான்னார்.

ம

பமல்ல பரணமஸ்வரன் குேப்படுத்திட்டான்மா”

ச

ிய

அதற்கு ணமல் அவரால் ணபச முடியவில்மல. “கமளப்பாய் இருக்கு... தூங்கணறன்”. அவர் கண்கள் தானாக மூடின. மறுபடி அவர் ஆழ்ந்த உறக்கத்திற்குச் பசன்றார்.

ரம (ன )்

ரக

ஆனந்தவல்லி திமகப்புடன் மகமனப் பார்த்தாள். ஈஸ்வர் டாக்டர் பதரிவித்தமத அத்மதயிடமும், பாட்டியிடமும் பசான்னான். பரணமஸ்வரன் இதயத்தில் இருந்த அமடப்புகமள இப்ணபாது காணோம், அமடப்புகள் இருந்ததாய் பதரிவித்த ஸ்ணகன் ரிப்ணபார்ட்டுகமளயும் காணோம் என்று ணகள்விப்பட்டவுடன் ஆனந்தவல்லி பிரமிப்புடன் பமல்ல எழுந்தாள். “எனக்கு வீட்டுக்குப் ணபாகணும். நீயும் வர்றியாடி” ”என்ன அவசரம். அப்பா பகாஞ்சம் முழிச்ச பிறகு ணபாலாணம” ஆனந்தவல்லி சம்மதிக்கவில்மல.

ப

”நீ வராட்டி பரவாயில்மல.. டிமரவர் என்மன வீட்டுல விட்டுட்டு வரட்டும். எனக்கு வீட்டுக்குப் ணபாகணும்” சில ணநரங்களில் பாட்டி சின்னக் குைந்மத ணபால பிடிவாதம் பிடிப்பதாக எண்ணிய மீனாட்சி ஈஸ்வமரப் பார்த்து தமலயாட்ட

ஈஸ்வர் ஆனந்தவல்லிமய கார் வமர அமைத்துச் பசன்றான். ஆனந்தவல்லி கனவில் நடப்பவள் ணபால் நடந்தாள். யாமரயும் பார்க்கவும் இல்மல. யாரிடமும் ணபசவும் இல்மல. உங்களுக்கு

்

“பாட்டி

ம

ஈஸ்வர் கவமலயுடன் ணகட்டான். உடம்புக்கு எதுவுமில்மலணய”

ரக

ச

ிய

“நல்லா தாண்டா இருக்ணகன்” என்று கரகரத்த குரலில் பசான்ன ஆனந்தவல்லி அதற்கு ணமல் எதுவும் ணபசவில்மல. அவமள டிமரவருடன் அனுப்ப மனமில்லாமல் ஈஸ்வர் தாணன பாட்டிமய காரில் வீட்டுக்கு அமைத்துச் பசன்றான். வீடு ணசர்ந்தவுடன் தனதமறக்கு ணநராகச் பசன்ற ஆனந்தவல்லி பகாள்ளுப் ணபரனிடம் பசான்னாள். “இனி நீ ணபாடா. தாத்தா கூட இரு. அவமன வீட்டுக்கு கூட்டிகிட்டு வா”

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் நகர்ந்தவுடன் கதமவ உடனடியாகச் சாத்திய ஆனந்தவல்லி ணவகமாகச் பசன்று தன் மூத்த மகனின் புமகப்படத்மதக் மகயில் எடுத்துக் பகாண்டு தன் நாற்காலியில் உட்கார்ந்து பகாண்டாள்.

ப

மகன் புமகப்படத்தில் முத்தமிட்டு அந்தப் புமகப்படத்மதக் கட்டிப்பிடித்துக் பகாண்ட அவள் கண்கள் கடலாயின. “குைந்ணத... குைந்ணத.... உன்மனக்கூட அன்மனக்கு நீ காப்பாத்திக்கமல. ஆனா உன் தம்பிமய இப்ப காப்பாத்திட்டிணயடா.... ணபாதும்டா, இந்தக் குடும்பத்துல நீ எல்லா கடமனயும் தீர்த்துட்ணட. அம்மா அப்ப பராம்பணவ ணமாசமா ணபசிட்டனாடா? மன்னிச்சுடுடா...! பவந்து பநாந்த மனசு மபத்தியம் மாதிரி ணபசிச்சுன்னு நிமனச்சுக்ணகாடா....”

்

ிய

ம

மகன் புமகப்படத்மதப் பிடித்துக் பகாண்டு அன்று அழுதமதப் ணபால ஆனந்தவல்லி வாழ்க்மகயில் அதற்கு முன்பும் அழுததில்மல, அதற்குப் பின்பும் அழுதது இல்மல. ணகாபம் பகாள்மகயில் சரமாரியாக வார்த்மதகள் வந்தது ணபால இப்ணபாது ஏணனா அவளுக்கு வார்த்மதகள் வரவில்மல. மனம் நிமறமகயில் ஏணனா பமௌனணம பமாழியானது. கமடசியில் மகன் படத்மதக் கட்டிப்பிடித்தபடிணய அவள் உறங்கிப் ணபானாள்.....!

ரக

ச

அணத ணநரத்தில் ஆஸ்பத்திரியில் பரணமஸ்வரனும் ஆழ்ந்த உறக்கத்தில் தான் இருந்தார். அவமரத் தனியமறக்கு மாற்றி இருந்தார்கள். அவர் பக்கத்தில் மீனாட்சி, விஸ்வநாதன், மணகஷ் மூவரும் இருந்தார்கள். அவர் கண் விழிக்மகயில் அக்கமறயுடன் பக்கத்திணலணய அவன் உட்கார்ந்திருந்தது பதரிய ணவண்டும் என்பதற்காக மணகஷ் அங்கிருந்தான். அவனுக்கிருந்த ணசாகத்திற்கு அளணவ இல்மல.

ரம (ன )்

”தாத்தா தான் பிமைச்சுகிட்டாணர. இன்னும் ஏண்டா ணசாகமாய் இருக்ணக?” என்று மீனாட்சி மகமனக் ணகட்க விஸ்வநாதன் மமனவியின் பவகுளித் தனத்மத நிமனத்து ஆச்சரியப்பட்டார்.

ப

ஈஸ்வர் பபரிய டாக்டருடன் ணபசிக் பகாண்டிருந்தான். அவருக்கு இன்னமும் திமகப்பு அடங்கியபாடில்மல. இந்த 21 ஆம் நூற்றாண்டில் இப்படி மாயாைாலம் ணபான்ற நிகழ்வுகளும் நடக்குமா என்ன? என்று தனக்குள் பல முமற ணகட்டுக் பகாண்ட அவர் பிறகு ஈஸ்வரிடம் அமத வாய் விட்ணட ணகட்டார். ஈஸ்வர் பசான்னான். “நமக்கு காரேம் புரியாமல் இருந்தாணலா, புரிந்தாலும் அது அறிவுக்கு எட்டாத பிரம்மாண்டமாக இருந்தாணலா நாம் அமத மாயாைாலம் மாதிரின்னு நிமனச்சுக்கணறாம். இபதல்லாம் விஞ்ஞான விதிகளுக்கும் ணமலான சில விதிகள் படி

நடக்கிற விஷயங்கள். அந்த விதிகள் பரிச்சயமானவங்களுக்கு இபதல்லாம் அதிசய நிகழ்ச்சிகள் அல்ல”

்

ிய

ம

”அந்த ஸ்ணகன் ஃணபாட்ணடாக்களும், ரிப்ணபார்ட்டுகளும் இருந்திருந்தால் இமத நாம் ஆதாரபூர்வமாகணவ பதிவு பசய்திருக்கலாம். ஆனால் அபதல்லாமும் காோமல் ணபானது தான் என்னால் புரிஞ்சுக்க முடியல”

ச

”இபதல்லாம் ஆதாரபூர்வமாகப் பதிவாக ணவண்டாம்னு அந்த சக்திகள் நிமனச்சு இருக்கலாம்....”

ரக

“ஏன் அப்படி?”

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் பதில் ஏதும் பசால்லவில்மல. இதற்குப் பதில் பசால்லி டாக்டருக்குப் புரிய மவப்பது கஷ்டம் என்று அவனுக்குத் ணதான்றியது. அவன் டாக்டரிடம் ”தாத்தாமவ எப்ணபாது டிஸ்சார்ஜ் பசய்வீர்கள்?” என்று ணகட்டான். டாக்டர் நாமள காமல இன்பனாரு முமற சில பரிணசாதமனகள் பசய்து மறுபடி உறுதிப்படுத்திக் பகாண்டு பரணமஸ்வரமன வீட்டுக்கு அனுப்புவதாகச் பசான்னார்.

ப

ஈஸ்வர் ணபான பிறகு அவன் மீதும் டாக்டருக்கு சந்ணதகம் வந்தது. கமடசியாக நர்ஸிடம் அந்த ஸ்ணகன் ரிப்ணபார்ட்டுகமள வாங்கிப் பார்த்தவன் அவன் தான். அவன் அந்த நர்ஸிடணம திருப்பிக் பகாடுத்து விட்டதாகச் பசால்கிறான், அமத அந்த நர்ஸும் ஒப்புக் பகாள்கிறாள். அவளுக்குத் பதரியாமல் மறுபடியும் அந்த ரிப்ணபார்ட்டுகமள அவணன எடுத்திருப்பாணனா?

்

ச

ிய

ம

குடும்பணம ஏணதா ரகசியக் குடும்பம் ணபால அவருக்குத் ணதான்றியது. ஒரு சிவலிங்கம் காோமல் ணபானமதயும் பரணமஸ்வரனின் அண்ேன் பகாமல பசய்யப்பட்டமதயும் பத்திரிக்மககளில் படித்த நிமனவு வந்தது. அந்தக் கிைவர் பத்மாசனம் கமலயாமணலணய கமடசி வமர இருந்தார் என்று பத்திரிக்மககளில் எழுதி இருந்தார்கள்.... அந்தக் கிைவர் தான் தம்பியின் கனவில் வந்து காப்பாற்றி இருப்பதாக குடும்பத்தினர் ணபசிக் பகாள்வது அறிவு பூர்வமாக ஏற்றுக் பகாள்ள முடியா விட்டாலும் பரணமஸ்வரனின் இதய அமடப்புகள் நீங்கி இருப்பபதன்னணவா உண்மம தான்....

ரம (ன )்

ரக

ஆஸ்பத்திரியின் ரகசிய காமிரா மூலம் எடுத்த வீடிணயாக்களில் ஏதாவது கிமடக்கிறதா என்று டாக்டர் பார்க்க எண்ணினார். பரணமஸ்வரனுக்கு குேமானது எப்படி என்று அறிய அந்த வீடிணயாக்கள் உதவா விட்டாலும் அந்த ரிப்ணபார்ட்டுகள் காோமல் ணபானது எப்படி என்று அறியவாவது அமவ உதவும் என்று நிமனத்தார். சிறிது ணநரத்தில் அந்த வீடிணயாமவயும் அவர் பார்த்தார். பார்க்மகயில் முழுக் கவனமும் அந்த ரிப்ணபார்ட்டுகளின் மீணத இருந்தன. ரிப்ணபார்ட்டுகள் வைக்கமாக மவக்கப்படும் இடத்திணலணய இருப்பமதணய பார்த்துக் பகாண்டு வந்த அவர் திடீபரன்று அடுத்த ஃப்ணரமில் அந்த ரிப்ணபார்ட்டுகள் காோமல் ணபானமதப் பார்த்து திமகத்தார்.

ப

மறுபடி ஒரு நிமிடம் பின்னுக்கு வந்து ஸ்ணலா ணமாஷனில் வீடிணயாமவ ஓட விட்டுப் பார்த்தார். ரிப்ணபார்ட்டுகள் இருந்த ஃப்ணரமிற்கும், இல்லாமல் ணபான ஃப்ணரமிற்கும் இமடணய ஒரு வினாடிக்கும் குமறவான ணநரத்தில் மின்னல் ஒளி ணபால ஏணதா

ணதான்றி மமறந்த மாதிரி இருந்தது. அந்த ஒளிணயாடு ணசர்ந்து அந்த ரிப்ணபார்ட்டுகளும் மாயமாக மமறந்திருந்தன.

அத்தியாயம் - 55

ிய

்

நம்ப

ம

டாக்டருக்குத் தன் கண்கமளணய முடியவில்மல....! அவருக்கு மயிர்க்கூச்பசறிந்தது.

ரம (ன )்

ரக

ச

பார்த்தசாரதி அந்த ணபாலீஸ் உயர் அதிகாரியின் கீழ் ஐந்து ஆண்டுகளாக ணவமல பார்த்து வருகிறார். அந்த உயர் அதிகாரி ணநர்மமக்கும் திறமமக்கும் ணபர் ணபானவர். எந்தப் பபாறுப்பு தந்தாலும் தன்னால் முடிந்த அளவு நல்லமத பசய்ய ணவண்டும் என்ற சிந்தமனயுடன் அந்தப் பபாறுப்பில் ணவமல பார்ப்பவர். இந்த வைக்மக திறமமயான ஒரு அதிகாரியிடம் ஒப்பமடக்க ணவண்டும் என்ற ணகாரிக்மக வந்த ணபாது பார்த்தசாரதிமயத் ணதர்ந்பதடுத்து பபாறுப்மப ஒப்பமடத்தவரும் அவர் தான்.

ப

அவரிடம் பார்த்தசாரதி தான் வந்த விஷயத்மத விளக்கிய ணபாது அவர் முகத்தில் அதிர்ச்சி பதரிந்தது. ணகட்ட விஷயத்மத ஜீரணிக்க அவருக்கு சிறிது ணநரம் ணதமவப்பட்டது. பின்பு பசான்னார். “குருஜிமயக் கண்காணிக்க ஏற்பாடு பசய்வது நானாக பசய்ய முடிந்த விஷயம் அல்ல பார்த்தசாரதி. முதலமமச்சர் கிட்ட அனுமதி வாங்காமல் பசய்ய முடியாது. ஏன்னா குருஜி பிரதமர் வமர வந்து வேங்கி விட்டுப் ணபாகிற நபர். தகுந்த ஆதாரத்மதத் தராமல் முதலமமச்சர் அனுமதி தருவது கஷ்டம்....” பார்த்தசாரதி கிமடக்கறதுக்காக இருக்கிறது...”

பசான்னார். தான் அவமரக்

“அந்த ஆதாரங்கள் கண்காணிக்க ணவண்டி

்

ிய

ம

அப்படி பசால்லி அனுமதி வாங்க முடியாது என்று உயர் அதிகாரி மறுத்து விட்டார். ஈஸ்வரின் உள்ளுேர்வு, குருஜியின் சில வித்தியாசமான நடவடிக்மககள், குருஜி சிபாரிசில் வந்து ணசர்ந்த ஆள் ணவவு பார்ப்பவனாக இருக்கலாம் என்று சந்ணதகப்படுவது ணபான்ற காரேங்கள் எல்லாம் ணபாதுமானதல்ல என்று அவர் பவளிப்பமடயாகச் பசான்னார். எமதயும் முடியும் அல்லது முடியாது என்று சுற்றி வமளக்காமல் பதரிவிக்கும் அவர் பைக்கம் பார்த்தசாரதிக்கு மிகவும் பிடித்தமானது.

ரம (ன )்

ரக

ச

அந்த உயர் அதிகாரி பதாடர்ந்து பசான்னார். ”பார்த்தசாரதி. இந்த சிவலிங்க விவகாரத்தில் குருஜி சம்பந்தப்பட ஏதாவது ஒரு அழுத்தமான காரேம் உங்களால் பசால்ல முடியுமா? பேம், சமூகத்தில் உயர்ந்த அந்தஸ்து, புகழ், பசான்னமதக் ணகட்டு உடனடியாகச் பசய்ய தயாராக இருக்கிற பபரிய பக்தர் கூட்டம்இப்படி எல்லாணம சிறப்பா இருக்கிற ஆளிற்கு இனி என்ன ணவண்டும்னு அவர் சிவலிங்க விவகாரத்துல இறங்கணும்?”

ப

“இமதணய தான் நானும் ஈஸ்வர் கிட்ணட ணகட்ணடன் சார். ஈஸ்வருக்கும் சரியாய் பதில் பசால்லத் பதரியல. ஆனாலும் ஈஸ்வர் சந்ணதகத்மத அலட்சியப்படுத்த முடியாதுன்னு ணதாணுது சார். அந்த சிவலிங்கம் சக்தி வாய்ந்ததுன்னு பசால்றாங்க. பசுபதி சாகறதுக்கு முன்னால் யாணரா ஒரு பவளிநாட்டுக்காரர் அவமரப் பார்க்க முயற்சி பசய்திருக்கார். குருஜி மாதிரி ஒரு சக்தி வாய்ந்த ஆசாமியும் கூட இதில் சம்பந்தப்பட்டிருந்தால் அமத நாம் அலட்சியப்படுத்தி விட முடியாது. நம் கற்பமனக்பகட்டாத அளவுக்குப் பபரிய சதி இந்த வைக்கில் இருக்கலாம்...” அந்த பார்த்தார்.

உயர் அதிகாரி பார்த்தசாரதிமய ணயாசமனயுடன் பார்த்தசாரதியின் அறிவுகூர்மமமய அவர் பல

்

ிய

ம

வைக்குகளில் பார்த்திருக்கிறார். பார்த்தசாரதி ணநற்று வமர குருஜியின் பக்தராக இருந்தவர். குருஜி ணமல் அதிக மரியாமத மவத்திருந்தவர். அப்படிப்பட்டவர் சந்ணதகப்படுகிறார். அந்த சந்ணதகத்தில் உண்மம இருந்து விட்டால்.....? உள்நாட்டு சக்தி வாய்ந்த ஆள்களும், பவளிநாட்டுக் காரர்களும் சம்பந்தப்படும் ஒரு வைக்கில் அலட்சியம் எந்த வமகயிலும் நல்லதல்ல என்று அவர் அறிவு எச்சரித்தது.

ரம (ன )்

ரக

ச

சிறிது ணயாசித்து விட்டு அவர் பசான்னார். “பார்த்தசாரதி, பவளிப்பமடயாய், அதிகாரபூர்வமாய் நான் கண்டிப்பாய் குருஜிமயக் கண்காணிக்க அனுமதி தரமுடியாது. காரேத்மத நான் முதல்லணய உங்க கிட்ட பசால்லி விட்ணடன். ஆனால் அதிகார பூர்வமில்லாமல் எந்த பரகார்டிலும் காட்டாமல் சில உதவிகள் நான் பசய்யலாம். உங்களுக்கு நம்பிக்மகயான நாமலந்து ஆட்கமள நீங்கணள ணதர்ந்பதடுத்துக் பகாள்ளுங்கள். ஏணதா ஒரு பமைய குற்றத்மத புலன்விசாரமே பசய்ய நீங்கள் அவர்கமளப் பயன்படுத்துவதாகக் காட்டிக் பகாள்ளலாம். ஆனால் எந்தக் காரேம் மவத்தும் குருஜிக்ணகா, அவருக்கு ணவண்டியவர்களுக்ணகா சந்ணதகம் வராமல் பார்த்துக் பகாள்வது உங்கள் பபாறுப்பு. அப்படி ஒருணவமள பவளிணய பதரிய ணநர்ந்தால் நான் எனக்கு எதுவும் பதரியாபதன்று மகமய விரித்து விடுணவன். என்ன பசால்கிறீர்கள்?”

ப

மிக மிக ரகசியமான வைக்குகளில் இது ணபால் பசய்வதுண்டு. பவளிப்பார்மவக்கு வைக்கு ணவறாக இருக்கும். ஆனால் விசாரமே நடப்பணதா ணவபறாரு ரகசிய வைக்குக்காக இருக்கும். மிகச் சிலர் மட்டுணம உண்மமமய அறிந்திருப்பார்கள். பார்த்தசாரதிக்கு இந்த அளவு அவர் அனுமதி தந்தணத பபரிய உதவியாகத் பதரிந்தது. நாமளக்குப் பிரச்சிமன என்று வந்தால் அந்த உயர் அதிகாரி மாட்டிக் பகாள்ள மாட்டார் என்றாலும் கண்டிப்பாக அவர் இமத ரகசியமாய்

மவத்திருப்பார், மமறமுக உதவிகள் பார்த்தசாரதிக்கு சந்ணதகமில்மல.

பசய்வார்

என்பதில்

பார்த்தசாரதி நன்றி பசால்லி விட்டு எழுந்தார்.

்

மறுபடி

நன்றி

பதரிவித்து

விட்டு

ரக

அவர் அக்கமறக்கு பார்த்தசாரதி கிளம்பினார்.

ச

ிய

ம

உயர் அதிகாரி பசான்னார். “பார்த்தசாரதி, உங்களுக்கு நான் பசால்ல ணவண்டியதில்மல என்றாலும் பசால்ணறன். ஒருணவமள உங்கள் சந்ணதகம் உண்மமயாய் இருந்தால் குருஜி மிக ஆபத்தானவர். சின்ன தவறு பசய்தாலும் நீங்கள் அதற்கு பபரிய விமல தர ணவண்டி இருக்கும்!”

**************

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் அபமரிக்காவிற்கு சீக்கிரணம முடிபவடுத்திருந்தான். பபரும் ஆபத்தில் நிமிடத்தில் அதிர்ஷ்டவசமாகத் தப்பியவன் இடத்மத விட்டுச் பசன்றால் ணபாதும் என்று இருந்தது அவன் மனப்ணபாக்கு.

திரும்பிப் ணபாக இருந்து கமடசி உடனடியாக அந்த நிமனப்பது ணபால

ப

பரணமஸ்வரன் மாரமடப்பு அவன் எதிர்பாராதது. அவருக்கு ஏதாவது ஆகி விட்டிருந்தால் அவனால் அவமனணய வாழ்நாள் முழுவதும் மன்னிக்க முடியாமல் ணபாயிருந்திருக்கும். அது ணபான்ற அற்புதத்மத தன் வாழ்நாளில் கண்டதில்மல என்று பரணமஸ்வரமன டிஸ்சார்ஜ் பசய்த ணபாது பபரிய டாக்டர் பசான்னார். அவனும் அப்படிணய தான் நிமனத்தான். பரணமஸ்வரன் குேமானது அவனுக்குப் பபரிய நிம்மதிமய ஏற்படுத்தியது. குேமான பரணமஸ்வரன் அவமன அமைத்து முத்தமிட்டது அவர் மனதில்

அவன் பற்றிய வருத்தம் ஏதுமில்மல என்பமதத் பதளிவுபடுத்தியது. அது அவமன மிகவும் மனம் பநகிைச் பசய்தது.

்

ச

ிய

ம

அவர் வீடு வந்து ணசர்ந்த பின்னும் ஒரு நாள் முழுவதும் நன்றாக உறங்கினார். அந்த அளவு அவர் உடல் கமளத்து இருந்தது. சாப்பிடுவது, உறங்குவது என்றிருந்த அவர் இமடயிமடணய தன்மனச் சுற்றி இருந்தவர்களிடம் சிறிது ணபசினார் என்றாலும் அது ஓரிரு நிமிடங்கமள மிஞ்சவில்மல. டாக்டர் ஒரு வாரமாவது வீட்டில் முழு ஓய்வு எடுத்துக் பகாள்வது நல்லது என்று பசால்லி இருந்தார். அதற்குப் பிறகு மறுபடி ஒரு முமற பசக்கப்புக்கு வந்து விட்டு பிறகு ஆபிஸ் ணபாக ஆரம்பித்தால் ணபாதும் என்று பசால்லி இருந்தார்.

ரம (ன )்

ரக

மறுநாள் தான் ஓரளவு நன்றாகப் ணபசும் பதம்மப அவர் பபற்றார். எல்ணலாரும் அவர் உடமல அவருமடய அண்ேன் குேப்படுத்தியது எப்படி என்று பதரிந்து பகாள்ள ஆமசப்பட்டார்கள். ”கனவு மாதிரி இருந்தது. திருநீறு மேம் வந்தது. கண்மேத் திறந்து பார்த்தா அண்ேன் நின்றிருந்தான். அவன் கிட்ட பகாஞ்சம் ணபசிணனன். பிறகு அண்ோ என்மனத் பதாட்டான். அவ்வளவு தான் உடம்புல கரண்ட் பாஸான மாதிரி இருந்துச்சு. என்னால தாங்க முடியமல. மயக்கமாயிட்ணடன். திரும்பவும் நிமனவு வந்தப்ப அண்ேன் இல்மல.... உடம்புல இருந்த சக்தி எல்லாம் ணபாயிட்ட மாதிரி கமளப்பு......”

ப

ஆனந்தவல்லி ணபசிணன?”

ணகட்டாள்.

”அண்ேன்

கிட்ட

என்னடா

பரணமஸ்வரன் ஈஸ்வமரப் பாசத்துடன் பார்த்தபடி பசான்னார். ”ஈஸ்வர் நம்ம அப்பா மாதிரிணய இருக்கிறான்னு பசான்ணனன்...” அதற்கு ணமல் அண்ேனிடம் பசான்னமத ஈஸ்வமர மவத்துக் பகாண்டு பசால்ல ஒருமாதிரியாக இருந்தது.

்

ம

“அதுக்கு அவன் என்னடா பசான்னான்....”

ரக

ச

ிய

“எதுவுணம பசால்லமல. உயிணராடு இருந்தப்பணவ நான் தான் அவன் கிட்ணட ஏதாவது பசால்லிகிட்டிருப்ணபன். எல்லாத்மதயும் பபாறுமமயா ணகட்டுக்குவாணன ஒழிய அதிகமாய் அண்ேன் ணபச மாட்டான். இப்பவும் நான் ணபசினப்ப புன்னமக பசஞ்சான்...”

ரம (ன )்

இப்ணபாதும் பரணமஸ்வரனுக்கு நிமனவிருக்கிறது. ணகாபம் வந்து விட்டால் ஈஸ்வர் ணபச்சும் ஆனந்தவல்லி ணபச்சு ணபால தயவு தாட்சணியம் இல்லாமல் கூர்மமயாக இருக்கும் என்று அவர் பசான்னதற்குத் தான் அண்ேன் புன்னமக பசய்தார். அமத பசால்லாமல் தாமயப் பார்த்து அவரும் சின்னதாய் புன்னமக பசய்தார். ”ஏண்டா சிரிக்கிணற?” ”ஒண்ணுமில்மல”

ப

“உன் ரூம்ல அவன் ஃணபாட்ணடா இருக்கா இல்மலயா?” என்று ணகட்டு விட்டு ஆனந்தவல்லி மகன் அமறமய ணநாட்டமிட்டவள் தனதமறயில் இருந்த அணத புமகப்படப் பிரதி இங்கும் இருப்பது பார்த்து திருப்தி அமடந்தவளாகச் பசான்னாள். ”தினம் அவன் ஃணபாட்ணடாவுக்கு ஒரு பூ வச்சு அவமனக் கும்பிடுடா. உனக்கு உயிர் குடுத்தவன்டா அவன் மறந்துடாணத”

்

ம

பரணமஸ்வரன் தமலயமசத்தார். மீனாட்சி தந்மதயிடம் பசான்னாள். “பாட்டி ரூம்ல பபரியப்பாவுக்கு பூமாமலணய ணபாட்டிருக்காங்க. தினமும் ஒரு பூமாமல பகாண்டு வர ஆர்டரும் ணபாட்டாச்சு”

ிய

பரணமஸ்வரன் சிரித்துக் பகாண்ணட தாயிடம் ணகட்டார். “பூமாமல அண்ேன் ஃணபாட்ணடாக்கு மட்டும் தானா? அப்பா ஃணபாட்ணடாக்கு இல்மலயா?”

ரம (ன )்

ரக

ச

”இல்மல” என்ற ஆனந்தவல்லி அமத விளக்கப் ணபாகவில்மல. ஈஸ்வர் இங்கு வந்த பிறகு கேவர் புமகப்படத்திற்கு மாமல ணபாடுவமத அவள் நிறுத்தி இருந்தாள். அவணர மறுபிறவி எடுத்து பகாள்ளுப் ணபரனாய் வந்திருக்கிறார் என்று நம்ப ஆரம்பித்த அவளுக்கு இப்ணபாது அவன் உருவில் வாழும் அவருக்கு மாமல ணபாடுவது அவளுக்கு சரியாகப் படவில்மல.

மணகஷ் பசுபதிமய மனதிற்குள் திட்டித் தீர்த்தான். ‘பசத்த பிறகு இந்த ஆளிற்கு ஏன் ணவண்டாத ணவமல எல்லாம்!’. ஆனால் வாமயத் திறந்து ணவறு மாதிரியாகச் பசான்னான். ”எனக்கு இனிணம பபரிய தாத்தா தான் கடவுள்!”

ப

பரணமஸ்வரன் அவமனப் பாசத்துடன் பார்த்தார். மீனாட்சியும் மகமனப் பபருமமயாகப் பார்த்தாள். குடும்பம் என்பது இப்ணபாது தான் முழுமமயாக சந்ணதாஷமானதாக இருக்கிறது என்று பரணமஸ்வரன் நிமனத்தார். சிறிது ணநரத்தில் கமளப்பில் அவர் கண்கமள மூடிக் பகாள்ளணவ அவமர ஓய்வு எடுக்க விட்டு விட்டு அவர்கள் எல்ணலாரும் பவளிணயறினார்கள்.

்

ச

ிய

ம

பரணமஸ்வரன் ஈஸ்வர் இருவருக்கும் இமடயில் உள்ள இறுக்கம் தளர்ந்து, சிணனகம் வளர்ந்திருந்தது என்றாலும் எல்லாணம சரியாகி விட்டது என்று நிமனக்க ஈஸ்வரால் முடியவில்மல. மாரமடப்பில் இருந்து மீண்டு வந்த தாத்தா மீது அவனுக்குப் பமைய ணகாபம் இருக்கவில்மல தான். அவன் அப்பாவுக்கும் அவருக்கும் இமடணய இருந்த பந்தத்மத விமரிசிப்பதும் தீர்ப்பு பசால்வதும் தனக்குத் ணதமவ இல்மல என்ற முடிவுக்கு அவன் வந்து விட்டதும் உண்மம தான். அவன் அப்பாணவ குற்றம் பசால்லாத ணபாது அவன் பசால்ல என்ன இருக்கிறது என்று நிமனக்க ஆரம்பித்ததும் உண்மம தான்.

ரம (ன )்

ரக

ஆனால் அதனாணலணய எல்லாம் சரிணய என்று தவறு ஒன்றும் நடக்காதது ணபால நடித்துக் பகாண்ணடா நம்பிக் பகாண்ணடா இருக்க அவனால் முடியவில்மல. அவன் தந்மத இறந்த பசய்திமய அவன் அம்மா அவரிடம் பதரிவித்த ணபாது அவர் பசான்ன வார்த்மதகள் இன்னும் நிமனக்மகயில் சவுக்கடிகளாகத் தான் இருக்கின்றன. இன்னும் இந்த வீட்டில் அவன் தாயிற்கு அங்கீகாரம் கிமடத்து விடவில்மல. இந்த வீட்டின் பபாது இடத்தில் இருக்கும் புமகப்படங்களில் அவன் தந்மதக்கு இடம் இருக்கவில்மல. அவன் வந்து பலவந்தமாகத் தான் அமத மாட்ட ணவண்டி இருந்தது. அவமன முத்தமிட்டு சிணனகம் பாராட்டிய தாத்தா அவன் தந்மதமயப் பற்றி இன்னமும் ஒரு வார்த்மத கூட ணபசவில்மல. பசால்லப் ணபானால் மகமனப் பற்றிய ணபச்மசக் ணகட்டுத் தான் அவருக்கு மாரமடப்ணப வந்தது.

ப

இந்தக் காரேங்கள் இருக்மகயில் இமத அவன் வீடாக அவனுக்கு நிமனக்க முடியவில்மல. சிவலிங்கமும் அவ்வப்ணபாது அவன் எதிர்பாராத சமயங்களில் எல்லாம் காட்சி தருகிறணத ஒழிய அது இப்ணபாது எங்ணக இருக்கிறது என்ணறா, அமத ணநரில் பார்க்க முடியுமா என்ணறா அவனுக்குத் பதரியவில்மல. எல்லாவற்றிற்கும்

்

ிய

ம

ணமலாக விஷாலியின் நிமனவும் அவமனப் பாடாய்படுத்துகிறது. ணநற்று டிவியில் “யாணரா இவன்” பாடல் ணகட்கும் ணபாது மனம் பமைய இனிய நிமனவில் லயித்துப் பின் ரேமானது. என்ன தான் அவளிடம் அலட்சியமாக அவன் நடந்து பகாண்டாலும் மனம் அவமள அலட்சியப்படுத்த மறுத்தது. இமத எல்லாம் நிமனக்மகயில் ணபசாமல் இந்தியாமவ விட்டுப் ணபாய் அபமரிக்காவில் தன் ணவமலயில் மூழ்கி எல்லாவற்மறயும் மறக்கலாம் என்று அவனுக்குத் ணதான்றியது.

ச

அவன் தன் முடிமவ முதலில் மீனாட்சியிடம் தான் பமல்லச் பசான்னான்.

ரக

மீனாட்சிக்கு மிக வருத்தமாகி விட்டது. “என்னடா ஈஸ்வர் ஒரு மாசம் இருப்ணபன்னு பசான்னிணய. பரண்டு வாரம் கூட ஆகமலணயடா”

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் பபாய் பசான்னான். “அவசரமான ணவமல ஒண்ணு வந்துடுச்சு அத்மத. அதான்.... இப்ப ணபானா என்ன அத்மத, சமயம் கிமடக்கறப்ப வந்தா ணபாச்சு” மிக பவகுளியான மீனாட்சிக்குக் கூட அவன் இப்ணபாது ணபானால் வர மாட்டான் என்று புரிந்தது. அவள் எத்தமனணயா பசால்லிப் பார்த்தாள். ஆனால் அவணனா ணபாவதில் உறுதியாக இருந்தான்.

ப

மறுநாள், தான் மாட்டிய அப்பா அம்மா படத்மத அவன் கைற்றினான். “அமத ஏண்டா கைட்டணற?” ஆனந்தவல்லி திமகப்புடன் ணகட்டாள்.

”சும்மா தாத்தாவுக்கு பமைய நிமனப்புகள் வரவமைக்க ணவண்டாம்னு நிமனக்கிணறன் பாட்டி” என்று நல்ல விதத்தில் ஈஸ்வர் பதில் பசான்னான்.

்

ம

“இமதப் பார்த்துத் தானாடா அவனுக்குப் பமைய நிமனவுகள் வரணும்?” ஆனந்தவல்லி ணகட்டாள்.

ச

ிய

“இமதப் பார்த்தா இன்னும் அதிகமா வரும் பாட்டி. இப்ப ஏணதா அவர் நிம்மதியா இருக்கார். அப்படிணய இருந்துட்டுப் ணபாகட்டும்.”

ரக

ஆனந்தவல்லி பபரும் அபாயத்மத உேர்ந்தாள். ணகாபப்படும் ஈஸ்வணர பரவாயில்மல என்று அவளுக்குத் ணதான்றியது.

ப

ரம (ன )்

அங்ணக இருந்தால் அத்மதயும், பாட்டியும் ஏதாவது தர்மசங்கடமாகக் ணகட்டுக் பகாண்ணடா, பசால்லிக் பகாண்ணடா இருப்பார்கள் என்று ஈஸ்வருக்குத் ணதான்றியது. எங்ணகயாவது பவளிணய ணபாய் நிமறய ணநரம் இருந்து வர நிமனத்தான். அப்ணபாது தான் கேபதி நிமனவு வந்தது. பக்கத்தில் தான் அவன் கிராமம், கண்டிப்பாக வர ணவண்டும் என்று ணகட்டுக் பகாண்டது நிமனவுக்கு வந்தது. எங்ணகா பூமை பசய்து பகாண்டிருப்பவன் எப்ணபாது ஊர் திரும்புவதாகச் பசான்னான் என்பது நிமனவிருக்கவில்மல. அவன் இல்லா விட்டாலும் அவன் குடும்பத்மதயும், அவன் பிள்மளயாமரயும் பார்த்து வரலாம் என்று ணதான்ற உடனடியாகக் கிளம்பினான். அவன் ணபான பிறகு மீனாட்சி பாட்டியிடம் ஈஸ்வர் அபமரிக்காவுக்குப் ணபாகத் தீர்மானித்திருப்பமதத் பதரிவித்தாள்.

ச

என்று மீனாட்சி தமலயமசத்த ணபாது குரல் ணகட்டது. “எமதச் பசான்னியான்னு

ரக

“இல்மல” பரணமஸ்வரனின் ணகட்கணறம்மா?”

ிய

“ஏண்டி, உங்கப்பன் கிட்ட இமதச் பசான்னியா?”

்

மீனாட்சி ஈர விழிகளுடன் பாட்டிமயப் பார்த்தாள்.

ம

ஆனந்தவல்லியின் பயம் உறுதியாகியது. ணபத்தியிடம் வருத்தத்துடன் பசான்னாள். ”என்னடி இது எல்லாம் சரியாயிட்டு வருதுன்னு நாம சந்ணதாஷப்படறப்ப இவன் இப்படி விலகப்பார்க்கிறான்”

பரணமஸ்வரன் பமல்ல நடந்து வந்து தாயருணக உட்கார்ந்தார்.

ரம (ன )்

ஆனந்தவல்லிக்கு மகன் உடல்நிமல எந்த அளவு ணதறியிருக்கிறது என்று உறுதியாகத் பதரியவில்மல. பசால்லலாமா ணவண்டாமா என்று தயங்கியவள் பமல்லச் பசான்னாள். ”ஈஸ்வர் சீக்கிரணம அபமரிக்கா ணபாறானாம். அவனுக்ணகணதா அவசர ணவமல இருக்காம்”

ப

அவள் குரலில் பதானித்த பபரும் வருத்தம் பரணமஸ்வரனுக்கு அர்த்தம் இல்லாததாய் ணதான்றியது. “இதுக்ணகம்மா வருத்தப்படணற. ணபாய் ணவமலமய முடிச்சுட்டு வரட்டும்” என்றார். ஆனந்தவல்லி ஒன்றும் பசால்லவில்மல. பரணமஸ்வரன் தாமயயும், மகமளயும் பார்த்தார். இருவரும் அவமன சிறிது காலம் கூடப் பிரிய வருத்தப் படுகிறார்கள் என்று நிமனத்தார். அவர்

பார்மவ சுவரில் இருந்த படங்களுக்கு வந்து அங்ணகணய நிமலத்தது. அங்ணக சங்கரின் படத்மதக் காேவில்மல....

்

ரக

பரணமஸ்வரனுக்குப் புரிந்தது.

ச

ிய

ம

அவர் மறுபடி தாமயக் கூர்ந்து பார்த்தார். சிறிது தயங்கி விட்டு ஆனந்தவல்லி மகன் மகமயப் பிடித்துக் பகாண்டு உேர்ச்சிபூர்வமாகச் பசான்னாள். “பரணமஸ்வரா, ஒரு காலத்தில் நீ உன் மகன் உன்மனப் பிரிஞ்சு அபமரிக்காவுக்குப் ணபாக விட்ணட. அவமனத் திரும்பவும் நீ பார்க்க முடியாமணய ணபாயிடுச்சு. இப்ப உன் ணபரன் ணபானால் இவமனயும் நீ திரும்பப் பார்க்க முடியாதுடா. இவன் கண்டிப்பா திரும்ப வர மாட்டாண்டா. இவமனயும் நீ மக நழுவ விட்டுடாணதடா”

ரம (ன )்

அத்தியாயம் - 56

பரணமஸ்வரன் கண்கமள மூடிக் பகாண்டு சிறிது ணநரம் உட்கார்ந்திருந்தார். பின் கண்கமளத் திறந்து மகளிடம் ணகட்டார். “உங்க அண்ணிணயாட ணபான் நம்பர் உன் கிட்ட இருக்காம்மா?” “இருக்குப்பா”.

“நம்பர் அடிச்சுக் குடு. நான் அவ கிட்ட ணபசணும்”

ப

மீனாட்சிக்குத் தன் காதுகமள நம்ப முடியவில்மல. அவர் பசான்னபடிணய பசய்து ணபாமன அவரிடம் தந்தாள். “ரிங் ஆகுதுப்பா”

மகளிடம் பசல் ணபாமன வாங்கியவர் மருமகள் குரமலக் ணகட்டவுடன் ணபசினார். “நான் உன் மாமா ணபசணறன்ம்மா”

்

ிய

ம

கனகதுர்காவிற்கு இது கனவா என்ற சந்ணதகம் வந்தது. இதற்கு முன் ஒணர ஒரு தடமவ தான் அவருடன் அவள் ணபசி இருக்கிறாள். அன்று அவர் தன் மகமனணய மகன் என்று ஏற்றுக் பகாள்ளாமல் ணபசியவர். இன்று அவராகணவ அவமள மருமகள் என்று ஏற்றுக் பகாண்டு ‘உன் மாமா’ என்று பசால்கிறார்....

ரக

ச

“பசால்லுங்க மாமா. உங்க உடம்பு இப்ப எப்படி இருக்கு?” தன் திமகப்பில் இருந்து மீண்டு அவள் ணபசினாள். ”நல்லா இருக்ணகன்ம்மா... முழுசா குேமாயிட்ணடன்ம்மா”

ரம (ன )்

”ணகட்கணவ சந்ணதாஷமாய் இருக்கு மாமா...! ஈஸ்வரும் ணபான் பண்ணி பசான்னான்.... மாமா, ஈஸ்வர் உங்க மனமசப் புண்படுத்தி இருந்தா தயவு பசஞ்சு மன்னிச்சுடுங்க மாமா....” பரணமஸ்வரன் மருமகளின் முடியாமல் தடுமாறினார்.

பபருந்தன்மமமய

ஜீரணிக்க

ப

கனக துர்கா பதாடர்ந்து பசான்னாள். “அவன் என்ன தான் ணகாபப்பட்டு ணபசினாலும் மனசுல ஒண்ணும் வச்சுக்க மாட்டான் மாமா. அவன் மனசுலயும் அவன் அப்பா மனசு மாதிரிணய முழுசா அன்பு மாத்திரம் தான் இருக்கும் மாமா...” பசால்லும் ணபாது அவள் குரல் கரகரத்தது. பரணமஸ்வரன் குரலமடக்கச் பசான்னார். “அவன் அப்பா மனசு எனக்கு நல்லாணவ பதரியும்மா... அவன் அம்மா மனசும் இப்ப

பதரிஞ்சுகிட்ணடன். நீங்க பரண்டு ணபரும் பபத்து வளர்த்த குைந்மத அந்த மாதிரி இல்லாமல் ணவபறப்படி இருக்கும் துர்கா...”

்

ிய

ம

அவர் வார்த்மதகளுக்கும், அவர் முதல் முமறயாக அவள் பபயமர அமைத்ததற்கும் பநகிழ்ந்து ணபானாள் கனகதுர்கா. கேவர் இப்ணபாது உயிணராடு இருந்திருந்தால் எவ்வளவு சந்ணதாஷப்பட்டிருப்பார் என்ற எண்ேம் அவளுக்கு அழுமகமய வரவமைத்தது. துக்கத்மத அவள் கட்டுப்படுத்திக் பகாண்டாள்.

ரம (ன )்

ரக

ச

“துர்கா உன்னால என்மன மன்னிக்க முடியுமாம்மா?” பரணமஸ்வரன் மருமகளிடம் ஆத்மார்த்தமாகக் ணகட்டார். ஆனந்தவல்லியும், மீனாட்சியும் அவமர ஆச்சரியத்துடன் பார்த்தார்கள். பரணமஸ்வரன் இத்தமன வருட வாழ்க்மகயில் யாரிடமும் மன்னிப்பு ணகட்டவர் அல்ல. மன்னிப்பு ணகட்காததால் எத்தமன கஷ்டங்கள் வந்தாலும் சரி, எத்தமன நஷ்டங்கள் வந்தாலும் சரி அவற்மற ஏற்றுக் பகாள்ளத் தயாராக இருப்பாணர ஒழிய மன்னிப்பு ணகட்க முடியாதவர் அவர். மீனாட்சி கண்கலங்க தந்மதயின் ணதாமளப் பிடித்துக் பகாண்டாள். கனகதுர்காவும் அவர் மன்னிப்பு ணகட்டதில் திமகத்துப் ணபானாள். “என்ன மாமா நீங்க பபரிய பபரிய வார்த்மத எல்லாம் பசால்லிகிட்டு... நான் தான் உங்க மகமன உங்க கிட்ட இருந்து பிரிச்சதுக்கு மன்னிப்பு ணகட்கணும்”

ப

”இல்மலம்மா. நீ எந்தத் தப்பும் பசய்யமல. எல்லாத் தப்பும் என்ணனாடது தான். எனக்கு எங்கம்மா கிட்ட இருந்து வந்த வரட்டுப்பிடிவாதம், ணபாலி பகௌரவம், ணகாபம் எல்லாம் தான் நான் இந்த மாதிரி நடக்க காரேம்...”

ஆனந்தவல்லி மகமன முமறத்தாள்.

்

ச

“மாமா....” கனகதுர்கா அழுது விட்டாள்.

ிய

ம

பரணமஸ்வரன் மருமகளிடம் மானசீகமாகச் பசான்னார். “நான் எத்தமன ணதடி இருந்தாலும் என் மகனுக்கு உன்மன மாதிரி ஒரு நல்ல பபாண்மேக் கண்டு பிடிச்சுக் பகாடுத்திருக்க முடியும்னு ணதாேலம்மா.... ஈஸ்வர் மாதிரி ஒரு ணபரமன எனக்குப் பபத்துக் பகாடுத்திருக்கிற உனக்கு நான் மகமாறா நான் என்ன பசய்ய முடியும்னு எனக்குத் பதரியலம்மா....”

ரக

பரணமஸ்வரனும் கண் கலங்கினார். ”நீ எப்பம்மா நம்ம வீட்டுக்கு வர்ணற?” “கிறிஸ்துமஸ் லீவுல வர்ணறன் மாமா”

ரம (ன )்

“சரிம்மா. சந்ணதாஷம். நான் இன்பனாரு நாள் ணபசணறன்...” ணபாமன மகளிடம் தந்து விட்டுக் கமளப்புடன் பரணமஸ்வரன் கண்கமள மூடிக் பகாண்டார். அவர் மனது ணலசாகி இருந்தது. “ஏண்டா. மருமகள் கிட்ட மன்னிப்பு ணகட்கறதுன்னா ணநரடியா ணகட்க ணவண்டியது தாணன. என்மன ஏண்டா இதில் இழுக்கிணற?” ஆனந்தவல்லி மகனிடம் ணகட்டாள்.

ப

“அந்தக் ணகரக்டர் எனக்கு உன் கிட்ட இருந்து தான் வந்திருக்கு. நீயும் அண்ேமன ஐம்பது வருஷத்துக்கு ணமல பார்க்காம இருந்தவ தாணன. அண்ேன் தாணன கமடசில உன்மனக் கூப்பிட்டான்.”

்

ச

ிய

ம

“ஓ... பபரிய அண்ேன். அவன் அந்த ணதாட்ட வீட்டுக்குப் ணபான பிறகு நாலஞ்சு தடமவ ணபாய் திரும்பவும் இங்ணக வரச் பசால்லி பகஞ்சினவ நான். கமடசி தடமவ ஒரு நாள் முழுசும் அவன் முன்னாடி உண்ோ விரதம் கூட இருந்தவடா நான். அவனுக்கு நான் சாக மாட்ணடன்னு பதரிஞ்ணசா என்னணவா என்மனக் கண்டுக்கணவ இல்மல. அந்தக் ணகாபத்துல வந்தவ தான் திரும்ப ணபாகமல. நீ அப்படியாடா. உன் மகன் ணபானவுடணன ணபான்லயாவது ஒரு வார்த்மத ணபசி இருப்பியாடா. நீ ணபசி இருந்தா அடுத்த ஃபிமளட்டுல இங்க வந்து உன் காலடியில விழுந்திருப்பாணனடா உன் மகன். உன் மகன் நடந்துகிட்டதும், என் மகன் நடந்துகிட்டதும் ஒண்ோடா....”

ரம (ன )்

ரக

பரணமஸ்வரன் தாயின் ஆக்ணராஷமான ணபச்சுத் திறமமமய நிமனத்து வியந்தார். ஆனால் அமதக் காட்டிக் பகாள்ளாமல் தாயிடம் பமல்ல ணகட்டார். “இத்தமன வயசானாலும் உனக்ணகம்மா ணகாபணம குமறய மாட்ணடங்குது....” ஆனந்தவல்லி வயது பார்க்காமல் மகன் காமதத் திருகினாள்.

பரணமஸ்வரன் சிரித்துக் பகாண்ணட பசான்னார். “கனவுல அண்ோ கூட உன் ணகாபம் பத்தி நான் பசால்றப்ப சிரிச்சான்ம்மா”

ப

ஆனந்தவல்லி ஆர்வத்துடன் மகனிடம் ணகட்டாள். “என்மனப் பத்தி ணபசினீங்களா? என்ன ணபசினீங்க? அவன் எதுக்கு சிரிச்சான். விவரமா பசால்லுடா” ************** நாகனூர் என்ற கிராமத்திற்கு இரண்டு மணி ணநரத்தில் ஈஸ்வர் ணபாய் ணசர்ந்து விட்டான். பிள்மளயார் ணகாயில் எங்ணக என்று வழியில் ஒரு கிைவரிடம் ணகட்க அவர் ஆச்சரியத்துடன் பக்கத்தில்

இருந்தவரிடம் பசான்னார். “நம்ம ஊர் பிள்மளயார் ணகாயிலுக்கு பவளியூர்ல இருந்து கார்ல எல்லாம் வர்றாங்க பார்த்தியா ராமசாமி”. பூமை

பசய்யற

்

அங்ணக

ம

ஈஸ்வர் பசான்னான். “நான் கேபதிமயப் பார்க்க வந்திருக்ணகன்”

ச

ிய

அவன் பசான்னது அந்தக் கிைவமர இன்னும் அதிகமாய் ஆச்சரியப்படுத்தியது ணபால இருந்தது. “ணநரா ணபானீங்கன்னா ஒரு பபரிய ஆலமரம் வரும். அதுக்கு எதிர்ல இருக்கற பதருவுல வலது பக்கம் முதல் வீடு...”

ரக

கேபதிமயத் ணதடி ஒரு பபரிய காரில் வந்திறங்கிய ஈஸ்வமர கேபதியின் தாய் காமாட்சி ஆச்சரியத்துடன் பார்த்தாள். ”கேபதி இல்மலங்கணள”

ரம (ன )்

”ஓ.... அந்த இன்பனாரு இடத்துப் பூமை முடிஞ்சு இன்னும் கேபதி ஊர் திரும்பமலயா?” என்று ஈஸ்வர் ணகட்டான். “இல்மலங்க. நீங்க யாருன்னு பதரியமலணய”

ப

“நான்... நான்.... கேபதிணயாட அண்ேன்னு பசால்லிக்கலாம். சில நாளுக்கு முன்னால் சந்திச்ணசன்....” என்று ஈஸ்வர் புன்னமகயுடன் பசால்ல காமாட்சிக்கு மகன் ணபானில் ணபசுமகயில் தனக்கும், பிள்மளயாருக்கும் பட்டாமட வாங்கித் தந்த ஒரு அண்ேமனப் பற்றிச் பசான்னது நிமனவுக்கு வந்தது. ஈஸ்வமரப் பார்க்க பபரிய இடத்துப் பிள்மள என்பது காமாட்சிக்குத் பதளிவாகத் பதரிந்தது. இந்தக் கிராமத்துக்கு இது ணபான்ற பபரிய படகுக் கார் வருவது மிக அபூர்வம். கேபதி

் வாங்க

சார்”

என்று

காமாட்சி

மரியாமதக்கு

ிய

”உள்ணள அமைத்தாள்.

ம

அண்ேன் என்று அமைத்த நபமர, கேபதிக்குப் பட்டுத்துணி வாங்கித் தந்த நபமர வாசணலாடு திருப்பி அனுப்புவது சரிபயன்று அவளுக்குத் ணதான்றவில்மல. உள்ணள அமைத்தாணலா அவமன உட்கார மவக்க ஒரு நல்ல நாற்காலி கூட இல்மல. வறுமம இது ணபான்ற ணநரங்களில் தான் பபரும் தர்மசங்கடத்மதத் தந்தது.

ரக

ச

ஈஸ்வர் ஒரு கேம் ணயாசித்து விட்டு உள்ணள நுமைய காமாட்சி அவசர அவசரமாக ஒரு மர ஸ்டூமலத் துமடத்து அவமன உட்காரச் பசான்னாள். “... உட்கார ணவற நல்ல ணசர் இல்மல....” என்று வருத்தத்துடன் அவள் பசான்னாள்.

ரம (ன )்

”இதுக்பகன்ன குமறச்சல். இது நல்லா தாணன இருக்கு” என்று பசால்லி அவன் எந்த பந்தாவும் இல்லாமல் அமர காமாட்சி அவமன நன்றி கலந்த மரியாமதயுடன் பார்த்தாள். நல்ல மபயன்! ஈஸ்வர் ணகட்டான். “கேபதி எப்ப வருவான்ம்மா?”

காமாட்சி கவமலயுடன் பசான்னாள். “அது பதரியமலணய சார். அந்த குருஜி எப்ப அனுப்பறாணரா அப்ப தான் வருவான்”

ப

ஈஸ்வர் குருஜி பபயர் ணகட்டு அதிர்ச்சி அமடந்தான். ணவறு ஏதாவது குருஜி இருக்குணமா? “எந்த குருஜி” “டிவி, பத்திரிக்மககள்ல எல்லாம் அடிக்கடி வருவாணர அந்த குருஜி தான் சார்”

”கேபதி எந்தக் ணகாயில்ல பூமை பசய்யப் ணபாயிருக்கான்மா?” ”பதரியல சார். அவன் பசால்லமல....”

்

ிய

ம

ஈஸ்வர் இயல்பாகக் ணகட்பது ணபால காமாட்சிமயக் ணகட்டான். “குருஜி இந்த மாதிரி அடிக்கடி அவமன ஏதாவது பூமை பசய்யக் கூப்பிடுவாராம்மா?”

ரம (ன )்

ரக

ச

“இல்மலங்க. இது தான் முதல் தடமவ. இவனுக்கு மந்திரங்கள் எல்லாம் அதிகமாய் பதரியாது. நான் என் அண்ேன் கிட்ட அனுப்பி எல்லாம் படிச்சுட்டு வரச் பசான்ணனன். இவன் தமலயிணல எதுவும் சீக்கிரம் ஏறமல. மந்திரம் பசால்றமத விட சாமிக்கு அலங்காரம் பசய்யறதுலயும், ணபசறதுலயும் ஆர்வம் அதிகம். ஏணதா இந்தக் கிராமத்துல சின்ன பிள்மளயார் ணகாயில்ல இவனால பூமை பசய்ய முடியுணத ஒழிய நல்லா மவதீகம் பதரிஞ்சவங்க இவன் பூமைமய ஏத்துக்கறது கஷ்டம் தான். அதனால எனக்ணக குருஜி மாதிரி பபரிய ஆள் கூப்பிட்டப்ப ஆச்சரியம் தான்....” “கேபதி எப்ப ணபானான்ம்மா?”

ப

காமாட்சி கேபதி ணபான ணததிமயச் பசான்னாள். பசுபதி பகாமலயாகி, சிவலிங்கம் காோமல் ணபான மூன்றாம் நாள். கேபதியிடம் அன்று ணபசிக் பகாண்டிருந்த ணபாது பிள்மளயாரின் அப்பாவுக்குப் பூமை பசய்யப் ணபானதாய் பசான்னான். அவன் பசான்னது அணத சிவலிங்கமாக இருக்குணமா? அந்த விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதத் பதாட்டுப் பூமை பசய்ய மந்திரங்கமள விட மன சுத்தம் முக்கியம். கேபதிமய விடப் பபாருத்தமான ஆமள அந்த குருஜி ணதடிக் கண்டுபிடித்திருக்க முடியாது. “குருஜிக்கும் கேபதிக்கும் எப்படிம்மா பைக்கம்?”

்

ச

ிய

ம

“இவன் அவர் பிரசங்கம் அக்கம் பக்கத்துல எங்ணக இருந்தாலும் ணபாவான். ணரடிணயா, டிவில அவர் ணபசினாலும் ணகட்பான். அவர் ணபசறதுல இவனுக்கு எத்தமன புரியுதுன்னு பதரியல. ஆனாலும் ணகட்கறதுல என்னணவா இவனுக்கு ஆர்வம். பிரசங்கம் ணகட்கறப்ப சில சமயம் இவன் கண்ல தண்ணி வரும். ஏண்டா அைணறன்னு ணகட்டா, ‘பதரியிலம்மா. ணகட்கக் ணகட்க கண்ல தானா தண்ணீர் வருது’ன்னு பசால்வான்.... அப்படி ஒரு தடமவ இவன் அவர் பிரசங்கம் ணகட்கப் ணபாயிருந்தப்ப அவணர இவமனக் கூப்பிட்டு ணபசி இருக்கார். அப்படி தான் பைக்கம்”

ரக

”அடிக்கடி கேபதி அவமர சந்திச்சு ணபசுவானாம்மா”

ரம (ன )்

“இவன் அவமரப் பார்க்கப் பல தடமவ ணபாயிருக்கான் சார். ஆனால் ஒரு சில தடமவ தான் அவமரப் பார்த்துப் ணபச முடிஞ்சிருக்கு. கமடசி தடமவ தான் அவணர இவமனக் கூப்பிட்டனுப்பிச்சார்...”

ப

ஈஸ்வர் பபாறுமமயாகவும் அமமதியாகவும் ணகட்கும் விதம் காமாட்சிமய மிகவும் கவர்ந்தது. மனதில் இருக்கும் கவமலமயயும் அவனிடம் பசால்லத் ணதான்றியது. பசான்னாள். “ஒண்ணு பரண்டு நாளுக்கு அதிகமா நான் இவமன விட்டுப் பிரிஞ்சணத இல்மல சார். அதனால இந்த தடமவ இவமனப் பிரிஞ்சு இருக்கறப்ப மனசுல ணதமவயில்லாமல் நிமறய பயம் இருக்கு. இவன் சூதுவாது பதரியாதவன். யார் என்ன பசான்னாலும் நம்பறவன். ஏமாத்தினாலும் பதரியாது. அதனால குருஜி ணபமர பசால்லி எவனாவது எங்ணகயாவது கூட்டிகிட்டுப் ணபாய் கிட்னிமய ஏதாவது எடுத்துடுவாங்கணளான்னு கூட பயம் வந்துடுச்சு. ணபப்பர்ல தினமும் எபதணதா படிக்கிணறாணம சார். மனசுல இந்த மாதிரி பயம் தான் அதிகம் வருது. பசான்னா இவன் சிரிக்கிறான். பிள்மளயார்

இருக்கிறார், பார்த்துக்குவார், பயப்படாணதம்மான்னு பசால்றான். பிள்மளயாருக்கு பக்தன் இவன் மட்டுமா இருக்கான். எத்தமன ணபர் இருப்பாங்க? அவர் எத்தமனமய பார்ப்பார்னும் ணதாணுது...”

்

ம

காமாட்சி ணபச்மசக் ணகட்டு புன்னமகத்த ஈஸ்வர் பசான்னான். “எத்தமன பக்தர்கள் இருந்தாலும் கேபதி மாதிரி ணவபறாரு பக்தன் கண்டிப்பா பிள்மளயாருக்கு இருக்க முடியாதும்மா”.

ரக

ச

ிய

காமாட்சியின் முகம் மலர்ந்தது. “நீங்க பசால்றதும் சரி தான். பபத்தவள்ங்கிறதால பசால்லல. நான் ணவற பரண்மடயும் கூட பபத்திருக்ணகன். ஆனா அதுகணள இவன் மாதிரி கிமடயாது. இவமன மாதிரி கள்ளங்கபடமில்லாத மனமச எங்கயும் பார்க்க முடியாது.... உங்கமளப் பத்திக் கூட அவன் பசான்னான். நீங்க கூட அவனுக்குப் பட்டுத்துணி வாங்கித் தந்ததா பசான்னான். அவணனாட பிள்மளயாருக்கும் கூட வாங்கித் தந்தீங்களாம். பசால்றப்ப சந்ணதாஷம் தாங்கமல அவனுக்கு”

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் ணகட்டான். “கேபதி கூட எப்ப ணபசினீங்கம்மா?”

”பரண்டு நாள் முன்னாடி” என்றவள் சுப்பிரமணியன் என்கிற வயதானவர் தங்கள் வீடு ணதடி வந்து ஒரு காகித உமற தந்தது முதல் கேபதியிடம் ணபசினது, ஒரு ஆள் வந்து அந்த உமற வாங்கிக் பகாண்டது வமர விரிவாகச் பசான்னாள்.

ப

அந்த உமறமய கேபதி படித்திருக்க வாய்ப்ணப இல்மல என்று ஈஸ்வருக்கு உள்ளுேர்வு பசான்னது. அந்த சுப்பிரமணியன் யார்? அந்த உமறயில் கேபதி மட்டுணம படிக்க எழுதப்பட்டிருந்த விஷயம் என்ன? என்ற ணகள்விகள் அவன் மனதில் எழுந்தன.

்

ிய

ம

திடீபரன்று இன்பனாரு நிமனவும் வந்தது. ைவுளிக்கமடயில் அவமனயும், கேபதிமயயும் ஒணர ணநரத்தில் அந்த சித்தர் பதாட்டதும், அவமனப் ணபாலணவ கேபதி அந்த மின் அதிர்வுகமள உேர்ந்ததும் நிமனவுக்கு வர அவன் மனம் பரபரப்பாகியது. கேபதியும் அந்த சிவலிங்கம் சம்பந்தப்பட்டவன் என்பதாணலணய இருவமரயும் ஒணர சமயத்தில் அந்த சித்தர் பதாட்டாணரா? அதன் ணநாக்கம் என்ன? ஒன்றும் புரியவில்மல.

ச

குருஜி கட்டுப்பாட்டில் ஏணதா ஒரு இடத்தில் இருப்பணத கேபதிக்கு அபாயம் என்று ஈஸ்வருக்குத் ணதான்றியது. பபற்ற தாய் மனதில் ஏற்பட்டிருந்த பயமும் கவமலயும் காரேம் இல்லாததல்ல.

ரம (ன )்

ரக

காமாட்சிக்கு மதரியமளிக்கும் வார்த்மதகமளச் பசால்லி விட்டு, அவள் தந்த காபிமயக் குடித்து விட்டு, கேபதியின் வரசித்தி வினாயகமரயும் தரிசித்து விட்டு நாகனூமர விட்டு ஈஸ்வர் கிளம்பினான். வரும் ணபாது அவன் மனதில் கேபதியின் கள்ளங்கபடமில்லாத சிரிப்ணப அடிக்கடி நிமனவுக்கு வந்தது. ’குருஜி பூமை பசய்வதற்கு மட்டும் அவமன உபணயாகப்படுத்திக் பகாள்வாரா இல்மல ணவபறதாவது ஆபத்தான ணவமலக்கும் அவமனப் பயன்படுத்துவாரா?’ என்று தன்மனணய ணகட்டுக் பகாண்டான். அவனுக்குப் பதில் கிமடக்கவில்மல.

ப

அத்தியாயம் - 57

ஈஸ்வர் வீட்டுக்கு வந்த ணபாது இரவாகி இருந்தது. அவன் வந்தவுடன் மீனாட்சி பசான்னாள். “ஈஸ்வர், தாத்தா உன் கிட்ட ஏணதா ணபசணும்னு பசான்னார்ப்பா”

்

ிய

ம

ஈஸ்வருக்கு பரணமஸ்வரன் என்ன ணபச அமைக்கிறார் என்பமத யூகிக்க முடிந்தது. ஏன் சிக்கிரணம ணபாகிறாய் என்று அவர் ணகட்கக் கூடும். அவர் மனம் ணநாகாத பதிமலச் பசால்லி விட்டுப் ணபாக ஈஸ்வர் நிமனத்தான். அவன் தாயிடம் அவர் ணபசியது அவனுக்குத் பதரிந்திருக்கவில்மல. கனகதுர்கா மகனிற்குப் ணபான் பசய்து பரணமஸ்வரன் ணபசியமதத் பதரிவிக்க முயன்றும் அவன் பசல்ணபானில் சார்ஜ் சுத்தமாக இல்லாமல் ணபானதால் அவளால் அவனிடம் ணபச முடிந்திருக்கவில்மல.

ரம (ன )்

ரக

ச

இப்ணபாது அவமனப் பபாருத்த வமர அவன் தந்மத கமடசி வமர ணநசித்த மனிதர் அவர். அவமன ணநசிக்க ஆரம்பித்திருக்கும் மனிதர் அவர். சிலவற்மற அவனால் மறக்கணவா மன்னிக்கணவா முடியாபதன்றாலும் கூட அவர் ணமல் இருந்த ணகாபம் வடிந்து ணபாய் இருந்தது. அதனால் அவமரக் காயப்படுத்தாமல் அங்கிருந்து ணபாய் விட அவன் நிமனத்தான். என்ன பசால்வது என்று மனதில் ஒத்திமக பார்த்து விட்டு அவர் அமறக்குச் பசன்றான்.

ப

பரணமஸ்வரனும் ணபரன் வரவுக்குக் காத்துக் பகாண்டிருந்தார். ஆனந்தவல்லி ‘மகமன இைந்தது ணபால ணபரமனயும் இைந்து விட ணவண்டாம்’ என்று கூறிய அறிவுமர அவர் மனதில் ஆைம் வமர பசன்று பாதித்திருந்தது. தன்னுமடய வாழ்க்மகமயணய இைக்கும் நிமல வமர ணபாய் திரும்பி வந்த அவருக்கு இனி அவமன இைப்மபத் தாங்கும் பலம் இல்மல....! மகன் மரேத்மதணய இன்னும் முழுமமயாக அவரால் ஜீரணிக்க முடியவில்மல.....! மகன் நிமனவுகள் பதாடர்ச்சியாக மனதில் வர ஆரம்பிக்க அவர் கண்கமள மூடிக் பகாண்டார்... அவர் நிமனவுகமளப் ணபரன் கமலத்தான். “தாத்தா”

பரணமஸ்வரன் கண்கமளத் திறந்தார். “வா ஈஸ்வர். உட்கார்”

்

ம

ஈஸ்வர் அவர் அருகில் அமர்ந்தான். “ஏணதா ணபசணும்னு பசான்னீங்கன்னு அத்மத பசான்னாங்க”

ிய

“ஆமா... நீ சீக்கிரணம அபமரிக்காவுக்குப் ணபாகப் ணபாகிறாய்னு மீனாட்சி பசான்னா....”

ரக

ச

“ஆமா தாத்தா. ஒரு அவசர ணவமல வந்திருக்கு... யூனிவர்சிட்டில இருந்து கூப்பிட்டிருக்காங்க... அதான்” “ணபாய்ட்டு எப்ப வர்றதா உத்ணதசம்?”

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் பதில் பசால்ல தடுமாறினான். “பார்க்கணும் தாத்தா” பரணமஸ்வரன் கண்கள் பனிக்க ணபரனிடம் ணகட்டார். “உண்மமல திரும்பி வர்ற உத்ணதசம் உனக்கு இல்மல இல்மலயா? ஒரு தடமவ உங்கப்பா என்மன விட்டுட்டு ணபானான். அவமன நான் அப்புறமா பார்க்கணவ இல்மல. இனி உன்மனயும் நான் பார்க்க முடியாதில்மலயா?”

ப

ஈஸ்வர் இந்த ணநரடிக் ணகள்விமய எதிர்பார்த்திருக்கவில்மல. அவராகணவ அவன் அப்பாமவப் பற்றிப் ணபசுவார் என்றும் அவன் எதிர்பார்த்திருக்கவில்மல. அவர் குரலில் இருந்த வலி அவமன என்னணவா பசய்தது. ”அப்படி எல்லாம் இல்மல தாத்தா” என்று பலவீனமாகச் பசான்னான்.

”ஹால்ல நீணய மாட்டின ஃணபாட்ணடாமவக் கூட கைட்டிட்ணட”

்

ச

ிய

ம

ஈஸ்வர் பாதி உண்மமயும், பாதி வாக்குசாதுர்யமும் கலந்து பசான்னான். “தாத்தா! உங்களுக்குத் ணதமவ இல்லாமல் பமைய ஞாபகம் எல்லாம் வந்து நீங்க மனசு கஷ்டப்பட ணவண்டாம்னு நிமனச்சு தான் கைட்டிட்ணடன். பைமச நாம மாத்த முடியாது. அப்படி இருக்கிறப்ப அமதணய திரும்பத் திரும்ப நிமனக்க மவக்கற விஷயங்கமள சுற்றிலும் வச்சிருந்து என்ன பிரணயாைனம் பசால்லுங்க. ஏணதா ஒரு அசட்டுத்தனத்துல நான் அந்த ஃணபாட்ணடாமவ அன்மனக்கு மாட்டிட்ணடன். பின்னாடி ணயாசிச்சுப் பார்த்தப்ப முட்டாள்தனம்னு ணதாணிச்சு. அதான் கைட்டிட்ணடன்...”

ரம (ன )்

ரக

பரணமஸ்வரன் எழுந்து பசன்று பீணராமவத் திறந்து அதனுள் இருந்த ணசஃப் லாக்கமரத் திறந்து ஒரு தடிமனான புமகப்பட ஆல்பத்மதயும் ஒரு பமைய அலுமினியப் பபட்டிமயயும் எடுத்துக் பகாண்டு வந்து ணபரனிடம் தந்தார்.

ப

ஈஸ்வர் அவற்மறத் திமகப்புடன் வாங்கினான். அந்த ஆல்பத்மத முதலில் திறந்தான். அவனுமடய அப்பாவின் புமகப்படங்கள் அதில் இருந்தன. ஆறு மாதக் குைந்மதப் பருவத்திலிருந்து அவர் திருமேம் பசய்து பகாண்டதற்கு முந்தின வாரம் வமர உள்ள புமகப்படங்கள் வரிமசப்படி இருந்தன. சிலவற்றில் அவர் தனியாக இருந்தார். சிலவற்றில் அவர் மீனாட்சியுடனும், சிலவற்றில் பரணமஸ்வரனுடன் இருந்தார். சிலவற்றில் மூன்று ணபருமாகச் ணசர்ந்து இருந்தார்கள். ஆனால் ஒவ்பவாரு புமகப்படத்திலும் அவன் தந்மத இருந்தார். தந்மத நிமனவுகளில் உேர்ச்சிவசப்பட்டவனாக அவன் ஒவ்பவாரு புமகப்படமாகப் பார்த்துக் பகாண்டு வந்தான். அமத அவன் பார்த்துக் பகாண்டிருக்கும் ணபாது பரணமஸ்வரன் ஒன்றும் ணபசவில்மல. ஆனால் அவன் தந்மத அவனிடம் என்ணறா பசால்லி

இருந்தது இப்ணபாது அவன் காதில் ஒலிக்க ஆரம்பித்தது. இந்தப் புமகப்படங்களில் இருந்து அவணர மீண்டும் அவனிடம் பசால்வது ணபால.....!

்

ரக

ச

ிய

ம

”எனக்கு எங்கம்மாமவப் பார்த்த ஞாபகணம இல்மல ஈஸ்வர். அம்மா இறந்தப்ப எனக்கு வயசு அஞ்சு. மீனாட்சிக்கு வயசு மூணு. ஆனாலும் எங்களுக்கு அம்மா இல்லாத குமற பதரியல ஈஸ்வர். எங்கப்பா எங்களுக்குத் பதரிய விடல. வீட்டுலணய பாட்டி இருந்தாங்கன்னாலும் அவங்க எங்கமளப் பார்த்துகிட்டது இல்மல. அப்பா எங்க பரண்டு ணபருக்கு அடுத்தபடி தான் எல்லாம்னு நிமனச்சார். அவர் தன்மனப் பத்திக்கூட நிமனச்சுகிட்டதில்மல. எங்கம்மா இறந்தப்ப எங்கப்பாவுக்கு இளம் வயசு தான். பாட்டி உட்பட எல்லாரும் அவமர பரண்டாம் கல்யாேம் பசய்துக்கச் பசால்லி கட்டாயப்படுத்தினாங்க. அவர் ணகட்கல. காரேம் நாங்க தான் ஈஸ்வர்....”

ரம (ன )்

“நாங்க எதுவும் அவர் கிட்ட ணகட்க ணவண்டி இருக்கல. பசால்ல ணவண்டி இருக்கல. அவரா பார்த்து பார்த்து எல்லாம் பசய்வார். எதுலயுணம உயர்ந்தது மட்டும் தான் எங்களுக்குக் கிமடக்கணும்னு நிமனப்பார். வியாபாரத்துல ணயாசிச்சமத விட அதிகமா எங்களுக்கு என்ன ணவண்டி இருக்கும்னு அவர் ணயாசிச்சது அதிகம் ஈஸ்வர். அதுலயும் மீனாட்சிமயயும் விட என்மன அவர் ஒருபடி அதிகமா ணநசிச்சார்னு தான் பசால்லணும். உலகத்துல அவர் என்மன ணநசிச்ச மாதிரி எந்தத் தகப்பனும் தன் மகமன ணநசிச்சிருக்க முடியாது....”

ப

(இப்படி சங்கர் பசான்ன ணபாது ஈஸ்வர் குறும்பாக தந்மதயிடம் ணகட்டான். “அப்படின்னா நீங்க கூட என்மன அந்த அளவு ணநசிக்கமலன்னு எடுத்துக்கலாமா?”

சங்கர் தயங்காமல் பசான்னார். “எடுத்துக்கலாம் ஈஸ்வர். அவர் எனக்காகச் பசஞ்சிருக்கிற தியாகத்மத எல்லாம் ணயாசிக்கறப்ப நான் உனக்காக எந்த தியாகத்மதயும் பசஞ்சதில்மல”)

்

ம

ஆல்பத்தில் இருந்த அப்பாவின் கமடசி புமகப்படத்மதப் பார்த்து முடித்த ணபாது ஈஸ்வரின் மனம் ணலசாக இருந்தது.

ரக

ச

ிய

’இந்த அலுமினிய டப்பாவில் என்ன இருக்கிறது?’ என்று அவன் ணயாசித்த ணபாது பரணமஸ்வரன் கரகரத்த குரலில் பசான்னார். “இது உங்கப்பா சின்னவனா இருந்தப்ப வச்சுகிட்டிருந்த டப்பா. அவனுக்கு எபதல்லாம் பராம்ப பிடிக்குணமா அமத எல்லாம் நிரப்பி வச்சிட்டிருந்த டப்பா. இப்ப நான் அமத வச்சிட்டிருக்ணகன்...”

ரம (ன )்

ஒரு பபருந்துக்கம் உமடய ஆரம்பிக்கிறது என்பமத அவமரப் பார்த்த மாத்திரத்திணலணய ஈஸ்வர் புரிந்து பகாண்டான். கண்களில் நீர் வழிய அமதத் திறந்தவர் ஒரு துணியாலான ஷூமவ எடுத்துக் காண்பித்தார். “இது அவன் அம்மா அவனுக்கு மதச்ச ஷூ. ணதாலிலானது அவன் பாதத்மத அதிகமா உறுத்திடுணமான்னு பயந்து அவனுக்காக அவ மதச்சது. அவன் ணபாட்டு நடந்த முதல் ஷூ இது தான்....” இன்பனாரு காகிதத்மத எடுத்து அவனிடம் தந்தார். அதில் “I love you daddy” என்று குைந்மதக் மகபயழுத்தில் எழுதி இருந்தது. “இது அவன் பரண்டாம் வகுப்புல படிக்கிறப்ப எழுதி என் மகல தந்தது....”

ப

அவர் அழுது பகாண்ணட இன்னும் பலவற்மற ஒவ்பவான்றாகக் காட்ட ஈஸ்வரும் கண்கலங்கியபடி அமதபயல்லாம் பார்த்துக் பகாண்டிருந்தான்.

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

பரணமஸ்வரன் பசான்னார். “என் மகனுக்கு ஒவ்பவான்னும் இருக்கிறதுலணய சிறந்ததாய் பார்த்து நான் வாங்கித் தருணவன். அவனா எதுவும் ணகட்க மாட்டான். நானா தான் பார்த்து பார்த்து வாங்கித் தருணவன். அதனாணலணய தாணனா என்னணவா அவனுக்கு மமனவியும் கூட நானாய் தான் பார்த்து ணதர்ந்பதடுத்துத் தரணும்னு நம்பிட்டு இருந்துட்ணடன்.... அவனாய் பார்த்து உன் அம்மாமவ ணதர்ந்பதடுத்தமத என்னால நம்ப முடியல.... தாங்க முடியல.... கமடசில உனக்கு நான் ணவணுமா அவள் ணவணுமான்னு தீர்மானிச்சுக்ணகான்னு அவன் கிட்ட பசான்ணனன். பசால்றப்ப எனக்கு ஒரு சதவீதம் கூட சந்ணதகம் இருக்கல. என் மகன் என்மன விட ணவற யாமரயும் முக்கியம்னு நிமனக்க மாட்டான். அவனால் நிமனக்க முடியாதுன்னு உறுதியா நம்பிணனன். ஏன்னா இது வமரக்கும் அந்த மாதிரி நடந்தணத கிமடயாது.... ஆனால் அது நடந்துடுச்சு. அவன் உன் அம்மாமவக் கல்யாேம் பசய்துகிட்டான். அவன் என்மன விட உன் அம்மா முக்கியம்னு நிமனச்சுட்டாங்கிறமத என்னால தாங்க முடியல ஈஸ்வர்.... நான் அன்மனக்ணக ஒரு தடமவ பசத்துட்ணடன்....” பசால்லி விட்டு ணபரமனப் பிடித்துக் பகாண்டு அவர் குமுறி அழுதார். மணனாதத்துவ உதவிப்ணபராசிரியரான அவனுக்கு அவமரப் புரிந்து பகாள்ள முடிந்தது.

ப

அவர் பதாடர்ந்தார். “நான் அன்மனக்கு முடிவு பசய்துட்ணடன். என்மனப் பபாருத்த வமரக்கும் அவன் இறந்துட்டான்னு.... அவனுக்கு நான் ணவண்டாம்னா எனக்கும் அவன் ணவண்டாம்னு நிமனச்சுகிட்ணடன்.... அவமனப் பத்தி யாரும் என்கிட்ட ணபச ணவண்டாம்னு பசால்லிட்ணடன். மீனாட்சி கிட்ட அவன் முகத்துல கூட நான் முழிக்க விரும்பலன்னு பசால்லிட்ணடன். அப்பா ணவணும்னா அவமனப் பத்திப் ணபசக் கூடாதுன்னு கறாரா பசால்லிட்ணடன். என் அண்ேன் கிட்ட நான் மனசு விட்டுப் ணபசாத

்

ரக

ச

ிய

ம

ஒரு விஷயம் இருக்குன்னா அது என் மகன் பத்தின இந்த துக்கம் தான்.... பவளியுலகத்துல அவமன மறந்துட்ட ஒரு கல்பநஞ்சனாய் காட்டிகிட்ணடன். ஆனா எனக்குள்ள இருந்த அந்த தகப்பன்கிற பாத்திரத்துக்கு அது முடியல ஈஸ்வர். ராத்திரி என் மகன் கிட்ட கால் மணி ணநரமாவது ஏதாவது ணபசிகிட்டிருந்தா தான் எனக்கு தூக்கம் வரும். அவனில்லாமல் எனக்கு தூக்கம் வரமல. மபத்தியம் பிடிக்கற மாதிரி இருந்துச்சு. ராத்திரி தூங்கறதுக்கு முன்னாடி யாருக்கும் பதரியாமல் இந்த ஃணபாட்ணடாமவ எல்லாம் எடுத்துப் பார்க்க ஆரம்பிச்ணசன். இந்தப் பபாருள்கமள எல்லாம் பார்க்க ஆரம்பிச்ணசன். அவன் என் கூட இருக்கற மாதிரி ஒரு உேர்வு. “I love you daddy”ன்னு பசால்ற அந்த கடிதத்மத படிப்ணபன்.. அவன் கூட இருந்த நாமள எல்லாம் நிமனச்சுகிட்டு இருப்ணபன்.. பிறகு தான் தூக்கணம வரும். இப்ப வமரக்கும் இப்படித் தான் தூங்கணறன். இமத நான் இது வமரக்கும் மீனாட்சி கிட்ட கூடச் பசான்னதில்மல...”

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் கண்கள் குளமாக பிரமிப்புடன் அவமரப் பார்த்தான். அவன் தந்மத அவமரக் கமடசி வமர ணநசித்தது இந்த அன்மப உள்ளூர உேர்ந்ததால் தான் என்பது இப்ணபாது புரிந்தது.

ப

”அவன் இங்கிருந்து ணபான பிறகும் பகாஞ்ச நாள் ஒரு நம்பிக்மக எனக்கு மிச்சம் இருந்துச்சு. அப்பா நான் தப்பு பண்ணிட்ணடன்ப்பா. என்மன மன்னிச்சுடுங்கன்னு அவன் பசால்லிகிட்டு உன் அம்மாமவ விட்டுட்டு வருவான்னு எதிர்பார்த்ணதன். அவன் வரமல. நீ பிறந்த பசய்தி ணகட்டதுக்கப்புறம் அந்த எதிர்பார்ப்பு ணபாயிடுச்சு. பவளியில நீ பிறந்தமதப் பத்தி நான் லட்சியம் பசய்யமலன்னு காண்பிச்சுகிட்ணடன். அவமனப் பத்திணய நான் ணயாசிக்கமலங்கற மாதிரியும் காண்பிச்சுகிட்ணடன். அதுக்கப்புறமா உள்ளூர ணவற ஒரு எதிர்பார்ப்பு எனக்குள்ணள வர ஆரம்பிச்சுது. அவன் உன்மன எடுத்துகிட்டு பபாண்டாட்டிணயாட வந்து என்மனப் பார்க்க வருவான். நான் உடனடியா அவமன

்

ம

ஒத்துக்க கூடாது. பகாஞ்சம் பிகு காண்பிச்சுகிட்டு அப்புறமா ஏத்துக்கலாம்னு நிமனச்சுகிட்டு இருந்ணதன். பசால்லப்ணபானா காத்துகிட்டு இருந்ணதன். வருஷங்கள் நகர்ந்துட்ணட ணபாச்சு. ஆனா என் குைந்மத, நான் உயிருக்கு உயிரா ணநசிச்ச என் ஒணர மகன் வரணவ இல்மல... கமடசியா ஒரு நாள் அவன் பசத்துட்ட பசய்தி தான் வந்தது.....”

ச

ிய

பரணமஸ்வரன் ஓபவன்று சத்தம் ணபாட்டு அை ஆரம்பித்தார். அவர் இத்தமன காலமாய் ணசர்த்து மவத்திருந்த துக்கம் ஒணரயடியாக அமே உமடந்த பவள்ளம் ணபால பீறிக் பகாண்டு வந்தது.

ரக

அவர் மகன் இப்ணபாது தான் இறந்தது ணபால தாள முடியாமல் ணபரன் ணதாளில் சாய்ந்து பகாண்டு அவர் கதறி அழுதார். கண்களில் அருவியாக நீர்வழிய தாத்தாமவ பமல்லத் தட்டிக்பகாடுத்து ஈஸ்வர் ஆறுதல் அளிக்க முயன்று பகாண்டிருந்தான்.

ரம (ன )்

அவர் அழும் சத்தம் ணகட்டு பதறிப் ணபாய் ஆனந்தவல்லியும், மீனாட்சியும் ஓடி வந்தார்கள். பரணமஸ்வரன் அவர்கள் இருவமரயும் பார்க்கவில்மல. இது வமர அவர் அப்படி அழுது அவர்கள் பார்த்திருக்கவில்மல.

ப

“என் குைந்மத என்மனப் பார்க்காமணய பசத்துப் ணபாயிட்டான்.... ஈஸ்வர்! என் குைந்மத என் கிட்ட ஒரு வார்த்மத கூட ணபசாமணய என்மன தண்டிச்சுட்டு ணபாயிட்டான்..... எனக்கு எதிர்பார்க்கக் கூட எமதயும் விட்டு மவக்காமணய ணபாயிட்டான்...” பரணமஸ்வரன் குலுங்கிக் குலுங்கி அழுதார். தாங்க முடியாமல் மீனாட்சி தந்மதமய சமாதானப்படுத்தச் பசல்ல முற்பட்ட ணபாது ஆனந்தவல்லி ணபத்திமய பின்னுக்கு

இழுத்தாள். ”அழுது தீர ணவண்டிய துக்கத்மத அழுது தாண்டி தீர்க்கணும். எத்தமனணயா வருஷத்து துக்கம், நம்ம கிட்ட எல்லாம் காட்டாமல் வச்சிட்டிருந்த துக்கம், ணபரன் கிட்டயாவது பசால்லி அழுது தீர்க்கட்டும். பபாறு” என்று காதில் முணுமுணுத்தாள்.

்

ரக

**************

ச

ிய

ம

ஈஸ்வருக்கு அவருக்கு ஆறுதல் பசால்ல வார்த்மதகள் கிமடக்கவில்மல. அந்த மனிதரின் பசால்லுக்கடங்காத துக்கத்துக்கு ஆறுதல் பசால்ல வார்த்மதகள் எந்த பமாழியிலும் இருக்ககூடும் என்று அவனுக்குத் ணதான்றவுமில்மல. அவமர அை அனுமதித்தான்....

ரம (ன )்

கேபதியிடம் இரண்டு நாளில் புதிய இடத்திற்கு சிவலிங்கத்துடன் புறப்படத் தயாராக இருக்கும்படி குருஜி பசால்லி இருந்தார். அந்தப் புதிய இடத்மதப் பற்றி விவரமாகத் பதரிந்து பகாள்ளும் ஆர்வம் கேபதிக்கு இருந்தும் அமதப் பற்றி குருஜியிடம் ணகட்பது அதிகப்பிரசங்கித் தனமாகப் பட்டது. அதனால் அவன் ணகட்கவில்மல. ணபாய்ச் ணசரும் ணபாது தானாய் பதரிகிறது என்று நிமனத்துக் பகாண்டான். இந்த ணவத பாடசாமல ணபால நிமறய பூச்பசடிகளும், துளசிச் பசடிகளும், வில்வமரங்களும் நிமறந்ததாய் அந்தப் புதிய இடம் இருந்தால் நன்றாக இருக்கும் என்று நிமனத்துக் பகாண்டான். ’சிவனுக்கு நன்றாக அலங்காரம் பசய்யலாம்....’

ப

இப்ணபாபதல்லாம் அவன் தனியாக இருக்க முடிவதில்மல. என்ணனரமும் யாராவது அவனுடன் கூடணவ இருக்கிறார்கள். அவனுக்கு உதவத் தயாராக இருப்பவர்கள் ணபால் அவர்கள் காட்டிக் பகாண்டார்கள். பூப்பறிக்கப் ணபானால் கூடணவ வந்து பூப்பறிக்கிறார்கள். ஆனால் அவர்கள் பூக்கமள பவடுக்

்

ம

பவடுக்பகன்று பிடுங்குவது கேபதிக்குப் பிடிக்கவில்மல. கடவுளுக்காகப் பிடுங்கும் ணபாது ஒரு பக்தி ணவண்டாமா? ஆனால் அவன் அமதப் பற்றி அவர்களிடம் ணகட்கத் துணியவில்மல. அவர்கள் எங்கமள மாதிரி மந்திரம் பசால் பார்க்கலாம் என்றால் என்ன பசய்வது என்று பயந்தான்.

ச

ிய

அணத ணபால் பூமை பசய்யும் ணபாதும் அவர்கள் கூடணவ இருந்தார்கள். ைபம் பசய்வதாகக் காட்டிக் பகாண்டு எதிரில் உட்கார்ந்து பகாண்டார்கள். சதா சர்வகாலம் அவர்களில் யாராவது ஒருவர் அவனுடணனணய இருப்பதால் அவனுக்கு மனம் விட்டு சிவனிடம் ணபசக் கூட முடியவில்மல.

ரம (ன )்

ரக

பரணமஸ்வரன் ஈஸ்வரிடம் அழுது பகாண்டிருந்த அணத ணவமளயில் கேபதி தூக்கம் வராமல் புரண்டு பகாண்டிருந்தான். சற்றுத் தள்ளி குருஜியின் ஆள் ஒருவன் படுத்துக் பகாண்டிருந்தான். அவன் ஆழ்ந்த உறக்கத்தில் இருந்தான். அதனால் பமல்ல கேபதி எழுந்து வந்து சிவலிங்கத்தருணக உட்கார்ந்தான். பின் சிவனுக்கு மட்டுணம ணகட்கும் படி மிகத் தாழ்ந்த குரலில் ணபச ஆரம்பித்தான்.

ப

“பரண்டு நாள்ல புது இடத்துக்குப் ணபாணறாம். உன்மன நான் தான் தூக்கிட்டு வரணும்னு குருஜி பசால்லிட்டார். எனக்கு எத்தமன கவுரவம் தர்றார் பார்த்தியா? இப்ப எல்லாம் எனக்கு உதவறதுக்கு யாராவது ஒரு ஆள் தயாராய் பக்கத்திணலணய இருக்கற மாதிரி அவர் ஏற்பாடு பசஞ்சிருக்கார். அத்தமன மரியாமதக்கு எனக்கு ணயாக்கியமத இருக்கற மாதிரி எனக்குத் பதரியமல.... எனக்கு அப்படி யாராவது இருக்கறப்ப உன் கிட்ட ணபசக் கூச்சமா இருக்கு... அதான் இப்ப அந்த ஆள் தூங்கறப்ப பமல்ல எழுந்து வந்துட்ணடன். உனக்கு ஒண்ணும் தூக்கம் வரமலணய? ணபசினா பதாந்தரவு ஆகாது தாணன?”

பசால்லி விட்டு தூங்கும் ஆமள கேபதி ஒரு பார்மவ பார்த்தான். அந்த ஆள் ஆழ்ந்த உறக்கத்திணலணய இருந்தமத திருப்தியுடன் பார்த்துவிட்டுத் பதாடர்ந்தான்.

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

“உன்மன வச்சு என்னணவா ஆராய்ச்சி பசய்யப் ணபாறாங்கலாம். நீ பவளிநாட்டுக்குப் ணபாறப்ப உன் புகழ் பவளிநாடு எல்லாம் பரவிடும் ணபாலத் ணதாணுது. அங்ணக அவங்க இங்க்லீஷ்ல ணபசினா உனக்குப் புரியும் தாணன. எனக்கு என்னணவா இங்க்லீஷ்ல பமாத்தமாணவ நாலஞ்சு வார்த்மதக்கு ணமல பதரிய மாட்ணடங்குது.... எங்ணக ணபானாலும் என்மன மறந்துடாணத. உனக்கு நான் நிமறய கடன்பட்டிருக்ணகன். உன்னால தான் எனக்கு தினமும் ஆயிரம் ரூபாய் கிமடக்கிற அதிர்ஷ்டம் கிமடச்சுருக்கு. உன் பிள்மள கிட்ட என் ணமல ணகாவிச்சுக்க ணவண்டாம்னு பசால்லு. பேம் அதிகமா கிமடக்குதுங்கறதால என்மன மறந்துட்டியான்னு உன் பிள்மள ணகட்கற மாதிரி ணநத்து கனவு வந்துச்சு.... காமலல இருந்து மனணச சரியில்மல... என் குடும்ப நிமலமம உனக்கும் தான் பதரியும். உன் பிள்மளக்கும் பதரியும். நான் இது வமரக்கும் பபாறுப்பா நல்லா சம்பாதிச்சு எங்கம்மா மகல தந்தணத இல்மல. இது ஒரு சந்தர்ப்பம்னு நிமனச்சு தான் ஒத்துகிட்டு இங்ணக இருக்ணகன். அமத நீணய பக்குவமா உன் பிள்மள கிட்ட பசால்லி புரிய மவ. இனிணம கனவுல எல்லாம் வந்து இப்படி தர்மசங்கடமான ணகள்வி எல்லாம் ணகட்க ணவண்டாம்னு பசால்லு.. இன்பனாரு தடமவ பிள்மளயார் அப்படிக் ணகட்டால் நான் அழுதுடுணவன்....பசால்லிட்ணடன்...”

ப

பசால்லி விட்டு சிவலிங்கத்மத மிகுந்த பக்தியுடன் கேபதி பார்த்தான். அவனுமடய பிள்மளயார் அவனிடம் ணகாபித்துக் பகாண்டால், தப்பாக நிமனத்துக் பகாண்டால், சரி பசய்து மவக்க ணவண்டிய பபாறுப்மப அவன் ஒப்பமடத்துள்ள பதய்வம் அல்லவா இது!

திடீர் என்று சிவலிங்கம் மீது ஒரு ணபபராளி ணதான்றி மமறந்தது.

்

ிய

ம

“மலட்மட யார் இது ணமல அடிக்கிறாங்க” என்று நிமனத்து கேபதி சுற்றியும் பார்த்தான். தூங்குகிற ஆள் குறட்மட விட்டுக் பகாண்டு இருந்தான். ணவறு யாரும் இல்மல. கேபதிக்குக் குைப்பமாக இருந்தது.

ரக

ச

அவன் சிவலிங்கத்மத இன்னும் பநருங்கி ரகசியமாய் ணகட்டான். “இப்ப ஏணதா மலட் அடிச்ச மாதிரி இருந்தணத. கவனிச்சியா?”

அத்தியாயம் - 58

ரம (ன )்

பரணமஸ்வரன் துக்கம் பல வருடங்கள் ணசர்த்து மவத்தது என்பதால் அவர் அழுமக அவ்வளவு சீக்கிரம் ஓயவில்மல. அழுமக ஓய்ந்த பின்னும் அவருக்கு ஈஸ்வர் மீது ஒரு ஆற்றாமம தங்கி இருந்தது. அமத அவனிடம் பசான்னார்.

ப

“நீ இங்ணக வந்த பிறகு நான் நிமறய தடமவ உன்மனயும் உங்கப்பாமவயும் ஒப்பிட்டுப் பார்த்திருக்ணகன் ஈஸ்வர். அவன் இடத்தில் நீ இருந்திருந்தால் அவ்வளவு சீக்கிரம் என்மன விட்டுப் ணபாயிருக்க மாட்டாய் என்று எனக்கு ணதான்றியிருக்கு. நீ என் கிட்ட சண்மட ணபாட்டிருப்பாய். நான் ஏன் எனக்குப் பிடிச்ச பபாண்மேக் கல்யாேம் பசய்துக்க கூடாதுன்னு ணகட்டு என் கிட்ட மல்லுக்கு நின்னிருப்பாய். எனக்கு ஏத்துக்கறது சுலபமாயிருக்கும்.... உங்கப்பா மாதிரி நான் பசான்னமத ணவத வாக்காய் நிமனச்சு ஒணரயடியாய் என்மன விட்டு விலகி இருக்க மாட்டாய். அப்படி அவன் நின்னிருந்தால் எவ்வளவு நல்லா இருக்கும்னு நான் அடிக்கடி

நிமனச்சிருக்ணகன்.... ஆனால் நீயும் இப்ப என் கிட்ட பைமசப் பத்தி எதுவுணம ணகட்காமணலணய அபமரிக்காவுக்குக் கிளம்பிப் ணபாறமத என்னாணல தாங்க முடியமலடா. நீயும் உன் அப்பா மாதிரிணய என்மனத் தண்டிக்க தீர்மானிச்சிட்டியாடா”

்

ரக

ச

ிய

ம

பசால்லும் ணபாது அவர் குரலில் தாங்க முடியாத ணவதமன இருந்தது. தந்மத ணகட்ட பதானியிணலணய அந்த ணவதமனமயப் புரிந்து பகாள்ள முடிந்த மீனாட்சி இன்பனாரு தடமவ கண்கலங்கினாள். இதற்கு முன்பும் அவர் அவனிடம் உருக்கமாகப் ணபசின ணபாபதல்லாம் அவருக்கு இமேயாகக் கண்கலங்கிய அவள் இப்ணபாதும் கண்கலங்கி தன் புடமவத்தமலப்பு என்று எண்ணி ஆனந்தவல்லியின் புடமவத்தமலப்மப இழுத்து கண்கமளத் துமடக்க ஆனந்தவல்லி ணபத்திமய முமறத்தாள்.

ப

ரம (ன )்

தாத்தாவின் ணகள்வி ஈஸ்வமர என்னணவா பசய்தது. தாத்தாமவ இறுக்கி அமேத்துக் பகாண்டு ஈஸ்வர் பமன்மமயாகச் பசான்னான். “உங்கமளத் தண்டிக்கறதுக்காக நான் அபமரிக்கா ணபாகமல தாத்தா. உங்களுக்கு மாரமடப்பு வந்தப்ப நான் நிைமாணவ பயந்துட்ணடன். எனக்கு பபரிசா குற்ற உேர்ச்சி இருந்துச்சு. அப்பா பசத்துப் ணபானதுக்கப்புறம் அவர் ணபாட்ணடா கிட்ட மனசு விட்டு எல்லாத்மதயும் ணபசுணவன்... முக்கியமான எமதயுணம அவர் கிட்ட பசான்னாத் தான் எனக்கு நிம்மதி. ஆனா உங்களுக்கு மாரமடப்பு வந்து நீங்க பிமைக்கற வமரக்கும் என்னால அவர் கிட்ட ணபச முடியல. அவர் ணபாட்ணடாமவ ணநரடியா பார்க்கிற மதரியம் கூட இருக்கமல. நல்ல ணவமளயாய் ஏணதா உங்க அண்ோ தயவுல நீங்க பிமைச்சுட்டீங்க. இன்பனாரு தடமவ நான் ஏதாவது ணபசி உங்கமள அது பாதிக்கறமத நான் விரும்பல தாத்தா. இங்ணக இருந்தா சிலமதப் ணபசாம இருந்துட முடியும்கிற நம்பிக்மகயும் எனக்கு இருக்கல. அதான்.....”

்

ம

ணபரனிடம் பரணமஸ்வரன் மனதார பசான்னார். “நீ ணகாவிச்சுகிட்டு பிரிஞ்சு ணபாகறமதத் தவிர மத்த எல்லாத்மதயும் தாங்கிக்கற சக்தி எனக்கு இருக்கு ஈஸ்வர். நீ என்ன ணபசறதாய் இருந்தாலும் ணபசு…. ணகட்க நிமனக்கிறமதக் ணகளு... திட்ட நிமனச்சா திட்டிடு.. பரவாயில்மல....”

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ஒவ்பவாரு நாளும் மகனிடம் கால் மணி ணநரமாவது ணபசா விட்டால் தூக்கம் வராத மனிதரிடம், மகமனப் பிரிந்த பின்னும் மகன் புமகப்படங்கமளப் பார்த்தும், உபணயாகித்த பபாருட்கமளத் பதாட்டுப் பார்த்தும், இரண்டாம் வகுப்பில் படிக்மகயில் ணநாட்டுப் புத்தகத்தில் இருந்து கிழித்த காகிதத்தில் எழுதிய I love you daddy வார்த்மதகமளப் படித்தும் மட்டுணம தூங்க மனிதரிடம் இனி ணகட்கணவா, திட்டணவா என்ன இருக்கிறது என்று ஈஸ்வர் நிமனத்தான். என்ன ணவண்டுமானாலும் பசய்து பகாள், என்மன விட்டுப் ணபாக மட்டும் பசய்யாணத என்று பசால்லும் தாத்தாமவ அவன் மனம் பநகிை பாசத்துடன் பார்த்தான். உேர்ச்சிவசப்பட்டு மனதில் உள்ளமத எல்லாம் ணபரனிடம் பகாட்டி முடித்த பரணமஸ்வரன் கண்கமள கமளப்புடன் மூடினார்.

ப

அமதக் கவனித்த ஈஸ்வர் தாத்தாவிடம் கனிவுடன் பசான்னான். “தாத்தா. இப்ப எனக்கு உங்க ணமல எந்த ணகாபமும் இல்மல... நான் சீக்கிரமா அபமரிக்கா ணபாகப்ணபாறதில்மல. சரியா. நீங்க தூங்கி பரஸ்ட் எடுத்துக்ணகாங்க. நாம நாமளக்குப் ணபசலாம்...” பபரிய பாரத்மத இறக்கி மவத்துக் கமளத்திருந்த பரணமஸ்வரன் தமல அமசத்தார். ஈஸ்வருடன் ஆனந்தவல்லியும், மீனாட்சியும் கிளம்பினார்கள். மூவர் மனமும் ணலசாகி இருந்தது.

ணபசிக் பகாள்ளும் மனநிமலயில் மூவருணம இருக்காததால் எதுவும் ணபசாமல் தங்கள் அமறகளுக்கு உறங்கப் ணபானார்கள்.

்

ிய

“சார்ஜ் இருந்திருக்கமல அம்மா. என்ன விஷயம்மா?”

ம

அமறக்குச் பசன்றவுடன் ஈஸ்வர் அம்மாவிற்குப் ணபான் பசய்தான். கனகதுர்கா ணகட்டாள். “எங்கடா ணபாயிட்ணட! நாலு தடமவ ணபான் பண்ணிட்ணடன். நீ எடுக்கணவ இல்மல”

ப

ரம (ன )்

ரக

ச

”உன் தாத்தா இன்னிக்கு காமலல என் கிட்ட ணபான்ல ணபசினார்டா...” என்று ஆரம்பித்தவள் பரணமஸ்வரன் ணபசியமத எல்லாம் மகனிடம் பநகிழ்ச்சிணயாடு பசான்னாள். ஆரம்பத்திலிருந்ணத மருமகமள பவறுத்து வந்த பரணமஸ்வரனுக்கு அவளிடம் மன்னிப்பு ணகட்பது சுலபமாக இருந்திருக்காது என்பமத ஈஸ்வரால் புரிந்து பகாள்ள முடிந்தது. அதுவும் சாதாரேமாய் ’மன்னிப்பு’ என்ற வார்த்மதமயப் பயன்படுத்தி விட்டிருக்காமல் “நான் எத்தமன ணதடி இருந்தாலும் என் மகனுக்கு உன்மன மாதிரி ஒரு நல்ல பபாண்மேக் கண்டு பிடிச்சுக் பகாடுத்திருக்க முடியும்னு ணதாேலம்மா....” என்று ஒத்துக் பகாண்டது ஆத்மார்த்தமான ஒப்புதலாக அவனுக்குத் ணதான்றியது. ”ஈஸ்வர் மாதிரி ஒரு ணபரமன எனக்குப் பபத்துக் பகாடுத்திருக்கிற உனக்கு நான் மகமாறா நான் என்ன பசய்ய முடியும்னு எனக்குத் பதரியலம்மா” என்று பசான்னது அவமன அவர் எவ்வளவு தூரம் ணநசித்திருக்கிறார் என்று வியக்க மவத்தது. அவர் ணமல் அவனுக்கு இருந்த பகாஞ்ச நஞ்ச வருத்தமும் அம்மாவிடம் மன்னிப்பு ணகட்டிருக்கிறார் என்பமத அறிந்த பின் கமரந்து ணபானது. இன்று அவர் தன்னிடம் ணபசியமத எல்லாம் அவன் அம்மாவிடம் கண்கலங்க பசான்னான். அம்மாவிடமும் ணபசிய பின் அன்று அவன் உறங்கிய உறக்கம் நிம்மதியானதாக இருந்தது.

்

ச

ிய

ம

காமலயில் எழுந்தவுடன் பரணமஸ்வரன் ணபரமனப் பார்க்க மகன் அமறக்கு வந்தார். சுமார் 27 வருடங்கள் கழித்து அவர் தன் மகன் அமறக்குள் நுமைகிறார்! ஈஸ்வர் ஆழ்ந்த உறக்கத்தில் இருக்க, ணபரமனணய பாசத்துடன் பார்த்து சிறிது ணநரம் நின்ற பரணமஸ்வரன் பின் பமள்ள பார்மவமயத் திருப்பினார். மகனின் புமகப்படங்கமளப் பார்த்தார். பமல்ல மகன் புமகப்படத்மதத் தடவினார். ”அப்பாமவ மன்னிச்சுடுடா” என்று மானசீகமாக மகனிடம் பசான்னார். மகன் படத்திலிருந்து அவமரப் பாசத்ணதாடு பார்த்தது ணபால் இருந்தது. அவர் கண்கள் ஈரமாயின.

ரம (ன )்

ரக

அடுத்ததாக மகன் வாங்கி மவத்திருந்த பதக்கங்கமளயும், ணகாப்மபகமளயும் பார்த்தார். மீனாட்சி எல்லாவற்மறயும் பளபளபவன்று மவத்திருந்தாள். எல்லாவற்மறயும் துமடத்து மவக்கணவ ஒவ்பவாரு முமறயும் நிமறய ணநரம் அவளுக்குத் ணதமவப்படும். ஆனாலும் இந்த 27 வருடங்கள் அமதச் பசய்ய அவள் சலிப்பமடந்தது இல்மல. பமள்ள அந்தக் ணகாப்மபகமளத் தடவிப் பார்த்தார். ’எப்படிப்பட்ட மகமனப் பபற்றிருந்தும் அவமனத் தக்க மவத்துக் பகாள்ள எனக்கு பகாடுப்பிமன இருக்கவில்மலணய’! ”அப்பா” மீனாட்சி அவமர பமல்ல அமைத்தாள். அவளுக்கு அண்ேன் அமறயில் அப்பாமவப் பார்த்ததில் சந்ணதாஷம்.

ப

மகமளப் பார்த்ததும் பரணமஸ்வரன் பசான்னார். “உன்மன உன் அண்ேன் கிட்ட இருந்து பிரிச்சுட்ணடன்னு அப்பா ணமல் உனக்கும் வருத்தம் இருக்காம்மா. என்மன மன்னிச்சுடும்மா”

தான் ணநசிப்பவர்கள் மீது எப்ணபாதும் எந்தக் குமறயும் காே முடியாத மீனாட்சி துக்கம் பதாண்மடமய அமடக்கச் பசான்னாள். “நீங்க என் கிட்ட எல்லாம் மன்னிப்பு ணகட்கக் கூடாதுப்பா.”

்

ச

ிய

ம

‘எப்படிப்பட்ட ரத்தினங்கமளக் குைந்மதகளாகப் பபற்றிருக்கிணறன்’ என்று நிமனக்மகயில் பரணமஸ்வரன் மனம் ணலசாகியது. மகமளப் பபருமிதத்துடன் பார்த்து அவர் ஏணதா பசால்ல வாமயத் திறக்மகயில் ஆனந்தவல்லி வந்து தாழ்ந்த குரலில் திட்டினாள். ”அப்பனும் மகளும் ஏன் இங்ணக வந்து அவன் தூக்கத்மதக் பகடுக்கறீங்க. பவளிணய ணபாய் ணபசிக்கறது தாணன”

ரம (ன )்

ரக

அவர்கமளத் திட்டி விட்டு ஆனந்தவல்லி ஈஸ்வர் உறக்கம் கமலந்து விட்டதா என்று உற்றுப் பார்த்து விட்டு இல்மல என்று பதரிந்தவுடன் திருப்தி அமடந்தாள். பரணமஸ்வரனும், மீனாட்சியும் ஒருவமர ஒருவர் பார்த்து சிரித்துக் பகாண்டு பவளிணயற ஆனந்தவல்லியும் பின் பதாடர்ந்தாள்.

ப

அன்று நாள் முழுவதும் பரணமஸ்வரனுக்கும், ஈஸ்வருக்கும் ணபசிக் பகாள்ள நிமறய இருந்தது. தந்மதயின் இளமமக் காலத்மத தாத்தாவிடமிருந்து அறிந்து பகாள்ள ஈஸ்வர் ஆமசப்பட்டான். மகனின் பிந்மதய வாழ்க்மகமயப் ணபரன் மூலமாக விவரமாக அறிந்து பகாள்ள பரணமஸ்வரன் ஆமசப்பட்டார். அவர்கள் இருவரும் ணபசிக் பகாண்டிருக்மகயில் சுவாரசியமாகக் ணகட்டுக் பகாண்டிருந்த மீனாட்சி இமடயிமடணய ணபச்சில் தானும் கலந்து பகாண்டாள். அவர்களுடணனணய இருந்து பார்த்துக் பகாண்டிருந்த ஆனந்தவல்லிக்கு கடந்த காலம் திரும்பி வந்தது ணபால் ஒரு பிரமம ஏற்பட்டது. பரணமஸ்வரன், சங்கர், மீனாட்சி என்ற மூவரின் உலகம் தனிப்பட்டது. அதில் மற்றவர்கமள எல்லாம் மறந்து மூவரும் அந்தக்

்

ிய

ம

காலத்தில் லயித்திருப்பார்கள். சில அடிகள் தள்ளிணய நின்று ஆனந்தவல்லி அக்காலத்தில் பவறித்துப் பார்ப்பாள். பல சமயங்கள் அவள் இருப்பமதக் கூட அவர்கள் மூவரும் கவனித்திருக்க மாட்டார்கள். இன்று சங்கருக்குப் பதில் அவன் மகன் ஈஸ்வர் ணசர்ந்திருக்கிறான். அணத பமைய அன்னிணயான்னியம், அணத பாசம் நிலவியது. ஒணர வித்தியாசம் ஆனந்தவல்லி தள்ளி நின்று பவறித்துப் பார்க்காமல் கூடணவ அமர்ந்து ரசித்துக் பகாண்டிருந்தாள்.

ச

பரணமஸ்வரன் ணபரமனக் ணகட்டார். “நீ உங்கப்பா கிட்ட சண்மட ணபாட்டிருக்கியா?”

ரம (ன )்

ரக

ஈஸ்வர் சிரித்துக் பகாண்ணட பசான்னான். “எங்கப்பா கூட யாருணம சண்மட ணபாட முடியாது. அதற்கு வழிணய விட மாட்டார். ஓரளவாவது அவமரப் பபாறுமம இைக்க மவக்கணும்னா நான் உங்கமளப் பத்திப் ணபசுணவன். உங்கமளப் பத்தித் தப்பாய் ணபசினா ஆள் மூட் அவுட் ஆயிடுவார்...” பரணமஸ்வரன் கண்களில் நீர் திமர ணபாட்டது. ணபரனிடம் பபருந்துக்கத்ணதாடு ணகட்டார். ”அவ்வளவு தூரம் என்மன ணநசிச்சவன் ஏன் ஈஸ்வர் என்மனத் திரும்பவும் சந்திக்க ஒரு தடமவ கூட முயற்சி பசய்யமல. நீ அவமனக் ணகட்டிருக்கியா, இமதப் பத்தி”

ப

ஈஸ்வர் பசான்னான். “ணகட்டிருக்ணகன். உங்கமளத் திரும்ப ஒரு தடமவ சந்திச்சா கமடசியா நீங்க ணகட்டீங்களாணம ‘நான் ணவணுமா அந்தப் பபாண்ணு ணவணுமான்னு முடிவு பண்ணிக்ணகா’ன்னு. அதுக்கு எந்த மாதிரி பதில் பசால்லி சமாளிக்கறதுன்னு அவருக்குப் புரியமல. அமத ணநரடியா பசால்லாட்டியும் அமத என்னால் யூகிக்க முடிஞ்சுது...”

தான் அப்படிச் பசால்லி மகமன ஒரு இக்கட்டான நிமலக்குத் தள்ளி இருக்க ணவண்டாம் என்று இப்ணபாது பரணமஸ்வரனிற்குத் ணதான்றியது. மனம் கனமாகியது.

்

ம

ஆனால் அப்ணபாது ஈஸ்வர் ஏணதா நிமனத்து குறும்பாய் புன்னமகக்க பரணமஸ்வரன் ணகட்டார். “எதுக்கு சிரிக்கணற?”

ிய

“அதுக்கு நான் அவர் கிட்ட ஒரு வழி பசால்லி இருந்ணதன். அமத நிமனக்கிறப்ப சிரிப்பு வந்தது”

ரக

ச

“என்ன வழி?”

“ணவண்டாம் தாத்தா. பசான்னா ணகாவிச்சுக்குவீங்க” “ணகாவிச்சுக்க மாட்ணடன். பசால்லு”

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் குறும்பாய் புன்னமகத்துக் பகாண்ணட பசான்னான். “அப்பா கிட்ட பசான்ணனன். ‘நீங்க உங்கப்பா கிட்ட ணகளுங்க... ”அட மரமண்மட அப்பா, காதமலயும் பாசத்மதயும் ஒப்பிட்டுப் பார்க்கச் பசால்லுறீங்கணள. உங்க கிட்ட வலது கண் ணவணுமா, இடது கண் ணவணுமான்னு ணகட்டா ஏதாவது ஒண்மே ணதர்ந்பதடுத்து மற்றமத உங்களால பிடுங்கி எறிய முடியுமான்னு” ணகளுங்க’ன்னு பசான்ணனன்...”

ப

ணபரன் ணகட்கச் பசான்னதில் இருந்த அைகான அர்த்தத்மத பரணமஸ்வரன் ரசித்தாலும் ’மரமண்மட அப்பா’ என்ற வார்த்மதக்காக ணபாலிக் ணகாபத்துடன் ணபரமனப் பார்த்தார். மீனாட்சி பமல்லப் புன்னமகக்க ஆனந்தவல்லி பகாள்ளுப் ணபரனின் புத்திசாலித்தனத்மதயும், குறும்மபயும் ஒருணசர ரசித்தாள்.

்

ம

ஈஸ்வர் பதாடர்ந்து பசான்னான். இப்ணபாது அவன் குரலில் குறும்பு ணபாய் உேர்ச்சி நிரம்பி இருந்தது. “அவருக்கு உங்கள் ணகாபம் பத்தி பபரிசா பயம் இருக்கமல தாத்தா. ஆனால் உங்க மனசில் வலிமயப் பார்க்கிற மதரியம் தான் அவருக்குக் கமடசி வமர வரமல...”

ரக

ச

ிய

பரணமஸ்வரன் ணபரமனக் கட்டியமேத்துக் பகாண்டு கண்கலங்கினார். வறட்டு பகௌரவம் பார்த்து வாழ்க்மகமய ரேமாக்கிக் பகாண்டு வாழ்ந்திருக்கிணறாணம என்ற சுய பச்சாதாபம் அவமர அரித்பதடுத்தது. தாத்தாவின் மனநிமலமயப் புரிந்து பகாண்ட ஈஸ்வர் ணபச்மச மாற்றினான். “தாத்தா, எனக்கு பாட்டிமயப் பத்தி பசால்லுங்கணளன்”

ரம (ன )்

ஆனந்தவல்லி ணகட்டாள். “ஏண்டா என்மனப் பத்தி அவன் கிட்ட ணகட்கணற?” “நான் உங்கமளப் பத்திக் ணகட்கமல. எங்க பாட்டிமயப் பத்திக் ணகட்ணடன்.” “அப்ப நான் யார்டா பக்கத்து வீட்டுப் பாட்டியாடா?”

ப

“ஐணயா நான் எங்கப்பாணவாட அம்மாமவப் பத்திக் ணகட்ணடன். நீங்க என்ணனாட பகாள்ளுப்பாட்டி தாணன” என்ற ஈஸ்வர் குறும்பாகச் ணசர்த்துச் பசான்னான். “பகாஞ்சம் பலாள்ளுப் பாட்டியும் கூட”

பரணமஸ்வரனின் துக்க மனநிமல மாறி மனம் சற்று ணலசாகியது. அவரும் மீனாட்சியும் சிரிக்க ஆனந்தவல்லி சற்று எட்டி ணபரனின் காமதப் பிடித்துத் திருகினாள். ”ஏண்டா உனக்கு என்மனப் பார்த்தா பலாள்ளுப் பாட்டி மாதிரியா பதரியுது”

்

ம

சிரிப்பமல அங்கு பலமாய் எழுந்தது.

ரக

ச

ிய

பிறகு பரணமஸ்வரன் ணபரன் ணகள்விக்குப் பதிலாய் மமனவிமய நிமனவு கூர்ந்தார். ”பாட்டி உன் அத்மத மாதிரிணய இருப்பா. பவகுளித்தனம், நல்ல மனசு எல்லாம் கூட இவ மாதிரிணய தான். நல்லா பாடுவா....”

ரம (ன )்

பசால்வதில் ஒரு சுகம். ணகட்பதில் ஒரு சுகம். அந்த இரண்டு சுகங்கமளயும் அங்ணக காே முடிந்தது. பரணமஸ்வரன் பசால்லச் பசால்ல இமடயிமடணய மீனாட்சியும், ஈஸ்வரும் ணகள்விகள் ணகட்க கடந்த கால நிகழ்ச்சிகள் தத்ரூப நிகழ்வுகளாக அவரவர் மனதில் காேப்பட்டன. ணபச்சு பரணமஸ்வரனின் தந்மத பக்கம் நகர்ந்தது. ஈஸ்வமரப் ணபாலணவ ணதாற்றத்தில் இருக்கும் அவரின் குோதிசயங்கமளப் பற்றிப் ணபச்சு வந்த ணபாது ஆனந்தவல்லி மிக ஆர்வத்துடன் கலந்து பகாண்டாள். கேவமனப் பற்றிப் ணபசும் ணபாபதல்லாம அவமள அறியாமல் ஒரு பமன்மம அவமளத் பதாற்றிக் பகாண்டது.

ப

அமதப் பார்க்கும் ணபாது சில பந்தங்களின் தாக்கம் எத்தமன காலமானாலும் குமறவதில்மல என்று ஈஸ்வருக்குத் ணதான்றியது. கேவமன இைந்து ஐம்பது வருடங்களுக்கும் ணமலாகி விட்டிருந்தாலும் அவர் ணமல் இருந்த ணநசத்மத அவள் ணபச்சில் இப்ணபாதும் அவனால் கவனிக்க முடிந்தது.

ஈஸ்வர் ஆனந்தவல்லிக்கு எட்டாத தூரத்தில் நகர்ந்து பகாண்டு தாத்தாவிடம் பசான்னான். “தாத்தா, நான் ணகள்விப்பட்ட வமரயில் உங்கப்பா இருந்தவமர உங்கம்மா அவமரக் கரிச்சுக் பகாட்டிகிட்டு இருந்தாங்கன்னு அல்லவா பசான்னாங்க”

்

ிய

ம

பரணமஸ்வரன் தாமயப் பார்த்துச் சிரித்துக் பகாண்ணட பசான்னார். “ஆமா. அண்ோ அந்த சிவலிங்கம் பின்னாடி ணபாக அப்பா தான் காரேம்னு எப்பவுணம அவருக்குத் திட்டு தான்”

ரக

ச

“அப்ப இவங்க சித்திரவமத தாங்காம தான் அவர் சீக்கிரணம ணபாய் ணசர்ந்துட்டார்னு பசால்லுங்க” என்று ஈஸ்வர் பசால்ல ஆனந்தவல்லி சுற்றிலும் பார்த்து விட்டு அங்கிருந்த ஒரு வாரப்பத்திரிக்மகமய எடுத்து அவன் ணமல் வீசினாள்.

ரம (ன )்

மீண்டும் சிரிப்பமல எழுந்தது. இத்தமன நாட்கள் வமர அந்த வீட்டில் இந்த மாதிரி ஒரு உயிர்ப்புள்ள சந்ணதாஷம் இருந்ததில்மல. சங்கர், மீனாட்சி, பரணமஸ்வரன் வட்டத்திலும் அளவு கடந்த பாசம் இருந்தணத ஒழிய இந்தக் கிண்டல், சீண்டல் எல்லாம் இருந்ததில்மல.

ப

நான்கு தமலமுமறகள் மனிதர்கள் ணசர்ந்து இப்படி அன்பாகவும், பாசமாகவும், கிண்டலாகவும், விவாதம் பசய்து பகாண்டும் இருக்கும் ஒரு அற்புத பந்தம் உருவாக ஈஸ்வர் தான் காரேம் என்பமத பரணமஸ்வரன் உேர்ந்தார். ணபசிக் பகாண்ணட இருந்த அவர்கள் சிறிது சிறிதாக பநருங்கி உட்கார ஆரம்பித்து கமடசியில் ஈஸ்வர் தாத்தாவின் மடியில் படுத்துக் பகாண்டான். பரணமஸ்வரன் பாசத்துடன் ணபரன் தமலமயக் ணகாதி விட ஆனந்தவல்லி நிமறந்த மனதுடன் மகமனயும் பகாள்ளுப் ணபரமனயும் பார்த்தாள். மீனாட்சி தந்மதமய ஒட்டினாற்ணபால் உட்கர்ந்து பகாண்டாள்.

்

ிய

ம

அந்த ணநரத்தில் பதன்னரசுவும், விஷாலியும் பரணமஸ்வரனின் உடல் நலம் விசாரிக்க அங்கு வந்தார்கள். விஷாலிமயப் பார்த்தவுடன் ஓரிரு வினாடிகள் தானாக ஈஸ்வரின் முகம் மலர்ந்து பின் இறுகியது. பமள்ள தாத்தாவின் மடியில் இருந்து எழுந்தான். ஈஸ்வரின் முகத்தில் வந்து ணபான மாற்றங்கமளக் கூர்மமயாக கவனித்துக் பகாண்டிருந்த ஆனந்தவல்லி இந்த மாற்றத்மத ஏற்படுத்த முடிந்த பபண் யார் என்று திரும்பிப் பார்த்தாள். **************

ரம (ன )்

ரக

ச

ைான்சன் குருஜிமய அமைத்துப் ணபாக வந்திருந்தார். சிவலிங்கத்மத மாற்றும் இடத்தில் ஆராய்ச்சிக்கு ணவண்டிய எல்லா ஏற்பாடுகமளயும் தன் ணமற்பார்மவயிணலணய ைான்சன் சிறப்பாக முடித்திருந்தார். குருஜி அமதப் பார்மவயிட கிளம்பிக் பகாண்டிருந்தார். குருஜிக்கு மிகவும் பரபரப்பாக இருந்தது. இந்த உலக வரலாற்மற அவர் கண்டிப்பாக மாற்றி எழுதப் ணபாகிறார். இது அதற்கான அைகான ஆரம்பம் என்பதில் அவருக்கு சந்ணதகம் இல்மல. “உன் ஆள்கள் எல்லாம் ஆராய்ச்சிக்குத் தயார் நிமலயில் தாணன இருக்கிறார்கள்?” குருஜி ைான்சமனக் ணகட்டார். ”அவர்கள் அதிகமாய் ஆல்ஃபா இருக்கிறார்கள் குருஜி.” ைான்சன் பசான்னார்.

அமலகளிணலணய

ப

“நீ வரவமைத்திருக்கிற உபகரேங்கள் எல்லாம் ணவமல பசய்கிற தயார்நிமலயில் தாணன இருக்கின்றன” “ஆமாம் குருஜி”

அதற்கு ணமல் குருஜி ணகள்வி எதுவும் ணகட்கவில்மல. திருப்தி அமடந்தவராக ைான்சனுடன் கிளம்பினார்.

்

ம

ஆனால் ைான்சன் மனதில் கேபதி தயார்நிமலயில் இருப்பானா என்ற ணகள்வி ஒன்று எழுந்தது. ணகட்டார்.

ச

ிய

குருஜி புன்னமகயுடன் பசான்னார். “நீ ணதர்ந்பதடுத்திருக்கிற ஆட்கள் எல்லாம் தங்கமளத் தயார்படுத்திக்கணும் ைான்சன். ஆனால் கேபதி எப்பவுணம தயார்நிமலயில் தான் இருப்பான்”

ரக

அத்தியாயம் - 59

ரம (ன )்

விஷாலிக்குத் தன் கண்கமள நம்ப முடியவில்மல. எந்த மனிதமரத் தாத்தா என்று அமைக்கக் கூட ஈஸ்வர் மறுத்திருந்தாணனா அவர் மடியில் அவன் படுத்துக் பகாண்டு கமத ணபசிக் பகாண்டிருந்தது அவமள ஆச்சரியத்தில் ஆழ்த்தியது. அவர்கள் இருவர் கூடணவ மீனாட்சியும் ஆனந்தவல்லியும் மிக ஒட்டி அமர்ந்திருந்த விதம் ஒரு அன்பான குடும்பத்தின் அைகான தருேமாகத் ணதான்றியது. தாங்கள் வந்து அந்த அைமகக் குமலத்து விட்ணடாணமா என்று கூட விஷாலி நிமனத்தாள்.

ப

பரணமஸ்வரனுக்கு மாரமடப்பு வந்தமதத் பதரிவிக்மகயில் மணகஷ் அழுதபடிணய அவளிடம் பசால்லி இருந்தான். “ஈஸ்வர் வந்த ணவமலமய முடிச்சுட்டான் விஷாலி. எங்க தாத்தாமவ அவன் பகான்னுட்டான்.... அவர் உயிருக்குப் ணபாராடிகிட்டு இருக்கார் விஷாலி....”

்

ிய

ம

ஆனால் மறுநாள் அவர்களுக்குக் கிமடத்த பசய்தி ணவறாக இருந்தது. பரணமஸ்வரன் பிமைத்து விட்டார் என்று பதரிந்தது மட்டுமல்லாமல் பரணமஸ்வரனின் அண்ோ கனவில் வந்து அவமரக் காப்பாற்றி விட்டார் என்று பசால்லப்பட்டது. பதன்னரசு பரணமஸ்வரமன உடணன பார்த்து விட்டு வரத் தீர்மானித்தார். மீனாட்சியிடம் ணபசிய ணபாது அவர் ஓய்வில் இருக்கிறார், சதா உறங்குகிறார் என்று பசான்னாள். அதனால் பதன்னரசு பரணமஸ்வரமனப் பார்ப்பமத இரண்டு நாள் தள்ளிப் ணபாட்டார்.

ரம (ன )்

ரக

ச

பரணமஸ்வரன் பதன்னரசுவிடம் பநருங்கிப் பைகுபவர் அல்ல. பதன்னரசுமவப் பார்க்கும் ணபாபதல்லாம் பரணமஸ்வரனுக்கு மகன் சங்கர் நிமனவு வருவமத தவிர்க்க முடியாதது காரேமாக இருக்கும் என்பமதப் புரிந்து பகாண்டு பதன்னரசுவும் பரணமஸ்வரனிடம் இருந்து சற்றுத் பதாமலவாகணவ இருந்தார். ஆனாலும் இது ணபான்ற உயிருக்கு ஆபத்து வந்து பின் பிமைக்கும் சந்தர்ப்பங்களில் ணபாய் சந்தித்து நலம் விசாரிப்பது தான் முமற என்று பதன்னரசு மகளிடம் பசால்லி அவமளயும் அமைத்து வந்தார்.

ப

பரணமஸ்வரமனப் பார்ப்பமதக் காட்டிலும் ஈஸ்வமரப் பார்க்கும் சந்தர்ப்பத்மத நழுவ விட விஷாலிக்கு மனம் இல்மல. அதனால் தான் தந்மதயுடன் அவள் கிளம்பினாள். ஆனால் இங்கு வந்தவுடணனணயா, வந்திருக்கணவ ணவண்டாணமா என்று அவளுக்குத் ணதான்ற ஆரம்பித்தது. அவமளப் பார்த்தவுடணனணய ஈஸ்வர் முகம் இறுகியது மட்டுமல்ல பின் அவள் ஒருத்தி அங்கு வந்திருப்பதாக உேர்ந்ததாகணவ அவன் காட்டிக் பகாள்ளவில்மல. பதன்னரசுமவ முகம் மலர வரணவற்றவன் அவரிடணம ணபசிக் பகாண்டிருந்தான். மகன் சம்பந்தமான பாரத்மத இறக்கி மவத்திருந்த பரணமஸ்வரனும் பதன்னரசுவிடம் அன்பாகப் ணபசிக் பகாண்டிருந்தார்.

விஷாலி பரணமஸ்வரனிடம் ஒருசில வார்த்மதகளில் நலம் விசாரித்து விட்டுப் பின்பு மீனாட்சியுடன் ணபச ஆரம்பித்தாள். என்றுமில்லாத அதிசயமாக ஆனந்தவல்லியும் அவர்களுடன் ணசர்ந்து பகாண்டது விஷாலிக்கு மிக ஆச்சரியமாக இருந்தது.

்

ரக

ச

ிய

ம

சிறு வயதில் இருந்து அவர்கள் வீட்டுக்கு வந்து ணபாகும் விஷாலியிடம் ஒரு முமற கூட ஆனந்தவல்லி ணபசியதாக விஷாலிக்கு நிமனவில்மல. சற்று பதாமலவில் இருந்ணத கண்கமளச் சுருக்கி கழுகுப் பார்மவ பார்க்கும் ஆனந்தவல்லி விஷாலிமய ஒரு பபாருட்டாக மதித்ததில்மல என்ணற பசால்ல ணவண்டும். ஆனால் ஈஸ்வர் வந்த பிறகு நிமறயணவ மாறி இருந்த ஆனந்தவல்லி ஈஸ்வருக்காகணவ விஷாலி விஷயத்திலும் மாறினாள்.

ப

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் சில நாட்களுக்கு முன் திடீபரன்று மிக சந்ணதாஷமாக மாறியதும், பாடல்கள் முணுமுணுக்க ஆரம்பத்ததும் அவன் காதல் வசப்பட்டிருந்தமத அவளுக்கு உறுதிப்படுத்தியது. அந்த சமயத்தில் அவன் பதன்னரசு வீட்டுக்கு மட்டுணம ணபாய் வந்திருந்தபடியால் அவன் மனமதக் கவர்ந்த பபண் விஷாலியாகணவ இருக்க்க் கூடும் என்ற சந்ணதகமும் அவளுக்கு ஏற்பட்டு இருந்தது. ஈஸ்வர் இந்த வீட்டிணலணய பிறந்து வளர்ந்து இருந்து அவள் கருத்துக்கு மரியாமத இருந்திருக்கும் பட்சத்தில் அவள் விஷாலிமய ஏற்றுக் பகாண்டிருப்பது சந்ணதகணம. அந்தஸ்தில் உள்ள ஏற்ற தாழ்மவ அவள் காரேம் காட்டி மறுத்திருப்பாள். ஆனால் அபமரிக்காவில் வளர்ந்து பபரிதானவன், குடும்ப அந்தஸ்திற்கு அமரக்காசு மரியாமத கூட பகாடுக்க நிமனக்காதவன், தன் மமனவிமயத் ணதர்ந்பதடுக்கும் உரிமமமய அந்தக் குடும்பத்திற்குக் பகாடுக்கும் எண்ேம் சிறிதும் இல்லாதவன் ஒரு பவள்மளக் காரிமயணயா, சீனாக்காரிமயணயா, ஆப்பிரிக்காக்காரிமயணயா கல்யாேம் பசய்து பகாண்டாலும் ஆச்சரியமில்மல என்கிற இந்த நிமலயில் ஆனந்தவல்லிக்கு பபண் யாரானாலும் இந்த நாட்டுப் பபண்ோக

இருந்தால் நல்லது என்று இறங்கி வருகிற எண்ேத்மதக் பகாண்டு வந்து விட்டது.

்

ரக

ச

ிய

ம

காதலிக்க ஆரம்பித்து இரண்ணட நாளில் ஈஸ்வர் முகம் வாடி, அவன் பாட்டும் காோமல் ணபாய் விட்டது அவளுக்கு ஏமாற்றத்மதணய தந்தது. ’இந்தக் காலத்துப் பசங்களுக்குக் காதலிக்கவும் அதிக நாள் ணதமவப்படுவதில்மல, அதிலிருந்து விலகி விடவும் அதிக நாள் ணதமவப்படுவதில்மல’ என்று மனதில் அங்கலாய்த்துக் பகாண்டிருந்தாள். அவனுக்கு ஒரு திருமேம் ஆகி அவன் குைந்மதமயப் பார்த்து விட்டுக் கண்மே மூடினால் ணதவமல என்று ஆமசப்பட ஆரம்பித்திருந்த அவள் ணவறு வழியில்லாமல் ஏமாற்றத்மத சகித்துக் பகாண்டாள்.

ரம (ன )்

ஆனால் இன்று விஷாலிமயப் பார்த்தவுடன் ஈஸ்வர் தன்மன அறியாமல் ஒரு கேம் முகம் மலர்ந்தமதக் கவனித்த ணபாது இன்னமும் அவன் மனதில் காதல் இருக்கிறது என்பதும், அவன் காதலிக்கும் பபண் விஷாலி தான் என்பதும் அவளுக்கு உறுதியாகி விட்டது. உடனடியாக அவன் முகம் இறுகியமத அவள் பபரிதுபடுத்தவில்மல. தன்மன அறியாமல் ஏற்படும் உேர்வு தான் நிைம் என்பதில் அவளுக்கு சந்ணதகணம இல்மல. தன்மனக் கட்டுப்படுத்திக் பகாண்டு பவளிணய அவன் காட்டுகிற பாசாங்மக அவள் நம்பவில்மல.

ப

தூரத்தில் இருந்ணத எப்ணபாதும் பார்த்த அந்தப் பபண்மேப் பற்றி முழுவதுமாகத் பதரிந்து பகாள்ள முடிபவடுத்த ஆனந்தவல்லி மீனாட்சி, விஷாலி இருவரும் ணபசும் ணபாது இமடயிமடணய கலந்து பகாண்டாள். பின் ஒணரயடியாக மீனாட்சிமய ணபச்சில் இருந்து பவட்டிவிட முடிபவடுத்தாள். “ஏண்டி, வந்திருக்கறவங்களுக்கு சாப்பிட ஏதாவது தர்றதில்மலயா?”

்

ிய

ம

மீனாட்சி உடனடியாக எழுந்து விட்டாள். “ஒண்ணும் ணவண்டாம் ஆண்ட்டி” என்று பசால்லித் தானும் எழுந்த விஷாலிமயக் மகயமர்த்தி பக்கத்தில் உட்கார மவத்து விட்டு ணபத்திமய அங்கிருந்து அனுப்பி விட்ட ஆனந்தவல்லி விஷாலியிடம் தாழ்ந்த குரலில் ணகட்க ஆரம்பித்த ணகள்விகள் பகாஞ்ச நஞ்சமல்ல. விஷாலிமயப் பற்றி ஒரு புத்தகணம எழுதுகிற அளவு அவள் தகவல்கள் ணசகரித்து விட்டாள். விஷாலி பதில் பசால்லிணய சலித்துப் ணபானாள். ’இந்தப் பாட்டிக்கு என்ன திடீர் என்று என் ணமல் இவ்வளவு ஆர்வம்?’

ரம (ன )்

ரக

ச

சற்று தள்ளி அமர்ந்து பரணமஸ்வரன், பதன்னரசுவுடன் ணபசிக் பகாண்டிருந்தாலும் ஈஸ்வர் கவனம் அடிக்கடி விஷாலி பக்கம் திரும்பிக் பகாண்டு இருந்தது. பவளிப்பார்மவக்கு விஷாலிமயக் கண்டு பகாள்ளாமல் இருந்தாலும் உண்மமயாகணவ அவனால் அப்படி இருக்க முடியவில்மல. அமத ணயாசிக்கும் ணபாது அவனுக்குத் தன் மீணத பவறுப்பாக இருந்தது. ‘என்மன இவள் இந்த அளவு பாதிக்க நான் அனுமதி பகாடுத்திருக்கிணறணன’.

ஆனந்தவல்லி அவளிடம் சும்மா ஏணதணதா ணகட்டுக் பகாண்டிருந்தது அவனுக்குப் பிடிக்கவில்மல. காரேம் என் பகாள்ளுப் பாட்டி அவளிடம் ஏன் இந்த அளவு பநருங்கிப் ணபச ணவண்டும் என்பதா, இல்மல விஷாலிமய ஏன் இந்தப் பாட்டி இந்த அளவு ணபசிக் கழுத்தறுக்கிறாள் என்பதா என்று அவனால் கணிக்க முடியவில்மல.

ப

ஈஸ்வர் பார்மவ விஷாலிக்குத் பதரியாதபடி அடிக்கடி அங்ணக வருவமதயும் அவன் தன்மன அறியாமல் முகம் சுளிப்பமதயும் ஆனந்தவல்லி ணபச்சின் நடுணவ கவனிக்கத் தவறவில்மல. அணத ணபால் விஷாலியும் இமடயிமடணய ஈஸ்வமரப் பார்த்த விதம் சந்ணதகத்திற்கிடமில்லாமல் அவள் காதமலயும் பவளிப்படுத்தியது.

்

ிய

ம

ஆனந்தவல்லி பரம திருப்தி அமடந்தாள். விஷாலியிடம் ணபசியதில் அவள் பத்தமர மாற்றுத் தங்கம் என்பமத ஆனந்தவல்லியால் எமட ணபாட முடிந்தது. நல்ல இளகிய மனம், உபகார சிந்தமன, புத்திசாலித்தனம் என்று பல மார்க்குகள் ணபாட்ட அவள் தன் பகாள்ளுப் ணபரனுக்கு இவமள விட நல்ல பபண் கிமடக்காது என்ற முடிவுக்கு வந்தாள். பிறகு தான் ணகள்வி ணகட்பமத நிறுத்தினாள்.

ரக

ச

அவள் ணகள்வி ணகட்பதில் ஒரு சின்ன இமடபவளி விட்டதும் விஷாலி எழுந்து “ஆண்ட்டி வர ஏன் இவ்வளவு ணநரம்? என்ன தான் பசய்யறாங்க” என்று ணகட்டுக் பகாண்ணட மீனாட்சிமயப் பார்க்க அங்கிருந்து ணவகமாகத் தப்பித்தாள்.

ரம (ன )்

விஷாலி ணபான பின் ஈஸ்வர் எழுந்து ஆனந்தவல்லி அருணக வந்தான். “அவ கிட்ட என்ன அப்படி விடாமல் ணபச்சு?” ஆனந்தவல்லி அவமனக் கூர்மமயாகப் பார்த்துக் பகாண்ணட ணகட்டாள். “ஏண்டா உனக்கு அவ கிட்ட ஏதாவது ணபச இருந்துச்சா?” “ணசச்ணச... அப்படி எல்லாம் இல்மல. பதாே பதாேன்னு ணபசிகிட்ணட இருந்தீங்கணளன்னு ணகட்ணடன்” என்று ஈஸ்வர் அலட்சிய பதானியில் பசான்னான்.

ப

ஆனந்தவல்லி புன்னமகத்தாள். அவள் மனதில் நிமனத்துக் பகாண்டாள். ’நீ பபரிய மசக்காலஜிஸ்டா இருக்கலாம். ஆனா நான் உனக்கு மூணு தமலமுமற மூத்தவள்டா. அந்தக் காலத்துலணய நான் உன் பகாள்ளுத் தாத்தாமவக் காதலிச்சுக் கல்யாேம் பசய்துகிட்டவள். என் கிட்டணய இந்த நடிப்பா’.

்

ம

ஈஸ்வருக்கு அவள் புன்னமக உள்ளர்த்தம் உள்ளதாகத் பதரிந்தது. அந்த ணநரமாகப் பார்த்து பரணமஸ்வரன் அவமன அருணக அமைக்கணவ, இந்த விவகாரமான பாட்டியிடம் இருந்து தப்பித்தால் ணபாதும் என்று அவன் நகர்ந்தான்.

ிய

“என்ன தாத்தா?”

ச

“அப்புறம் என்ணனாட பமைய ஸ்ணகன் ரிப்ணபார்ட்டுகள் எல்லாம் ஆஸ்பத்திரிக் காரங்களுக்குக் கிமடச்சுதா?”

ரக

அந்தக் ணகள்விக்குப் பதிமல பரணமஸ்வரமன விட அதிகமான ஆர்வத்துடன் பதன்னரசு எதிர்பார்ப்பதாக ஈஸ்வருக்குத் ணதான்றியது.

ரம (ன )்

“கிமடக்கமல தாத்தா. அந்த டாக்டர் நாணன அமத ணவணும்ணன எடுத்து மமறச்சிட்ணடன்னு நிமனச்ச மாதிரி கூட இருந்தது. ஆனால் அது எப்படி மாயமாச்சுன்னு எனக்கு இப்பவும் விளங்கமல” பதன்னரசு பமல்ல ணகட்டார். “ஒரு ஆராய்ச்சியாளனாய் உன்ணனாட யூகத்மத பசால்ணலன். என்ன நடந்திருக்கும்...?”

ப

ஈஸ்வர் சிறிது ணயாசித்து விட்டுச் பசான்னான். “பபரிய தாத்தாவும் ஒரு சித்தர் மாதிரி தான்னு இப்ப எனக்கு அதிகம் ணதாே ஆரம்பிக்குது. சித்தர்கள் எப்பவுணம விளம்பரத்மத விரும்பாதவங்க. அவர் இருந்தப்ப எந்த சக்திமயயும் பவளிப்படுத்தாதவர். அந்தப் பமைய ஸ்ணகன் ரிப்ணபார்ட்டும், புது ஸ்ணகன் ரிப்ணபார்ட்டும் இருந்திருந்தா அது பரகார்டாய் இருந்திருக்கும். பசய்தியாய் இருந்திருக்கும். அவர் வாழ்ந்த ணதாட்ட வீட்மடக் கும்பிட ஒரு

்

ிய

ம

கூட்டம் கிளம்பி இருக்கும்.... வாழும் ணபாது இருக்கிற இடம் பதரியாமல் இருந்த அவர் இறந்த பிறகும் அதிகமாய் ணபசப்படறமத விரும்பமல ணபால இருக்கு... பமைய ஸ்ணகன் ரிப்ணபார்ட் கிமடக்காத வமர நாமளும் டாக்டரும் பசால்றமத யாரும் பபரிசா எடுத்துக்க மாட்டாங்க. அதனால தான் அது கிமடக்கமலன்னு நிமனக்கிணறன். சித்தர்களால முடியாதது என்ன இருக்க முடியும் அங்கிள்...”

**************

ச

பதன்னரசு பமள்ளத் தமலயாட்டினார். அவமரயும் மீறி அவர் முகத்தில் கிலி ணதான்றி மமறந்தது.

ரம (ன )்

ரக

அந்த ஆராய்ச்சி நடக்க இருக்கும் கட்டிடம் 23 ஏக்கர் நிலத்தின் மமயப்பகுதியில் அமமந்திருந்தது. அந்த நிலத்மத மூன்று வருடங்களுக்கு முன் இந்தியப் பபரும் பேக்காரரான பாபுஜி வாங்கி இருந்தார். அந்த நிலத்மதச் சுற்றி மிக உயர்ந்த காம்பவுண்ட் சுவர் எழுப்பப்பட்டு இருந்தது. பவளிணய ணகட்டில் இருந்து பார்த்தால் அது பவறும் ணதாட்டமாகணவ பதரியுணம ஒழிய உள்ணள ஒரு பபரிய கட்டிடம் இருப்பது பதரிய வாய்ப்ணப இல்மல. அதற்ணகற்றபடி பபரிய மரங்கள் அந்தக் கட்டிடத்மத மமறத்துக் பகாண்டு இருந்தன.

ப

ணகட்டில் இரண்டு திடகாத்திரமான கூர்க்காக்கள் நின்று பகாண்டிருந்தார்கள். ைான்சமனப் பார்த்தவுடன் ணகட்மடத் திறந்து விட்டார்கள். அவர்கள் கார் உள்ணள நுமைந்தது. பின்னாணலணய இன்பனாரு கார் உள்நுமைய ைான்சன் திமகப்புடன் வருவது யார் என்று பார்த்தார். பாபுஜி! ைான்சன் குருஜிமயப் பார்த்தார். குருஜிக்கு பாபுஜியின் வரவு ஆச்சரியமாக இருந்தது ணபால் பதரியவிமல. முதலிணலணய பாபுஜி

்

ம

வரப் ணபாவமத அவர் அறிந்திருந்தார் ணபால இருந்தது. ைான்சனுக்கு பாபுஜியின் வரவு ஒருவித அபசௌகரியத்மத உண்டு பண்ணியது. மும்மபயில் பாபுஜிமயயும், முகம் பதரியாத அவரது கூட்டாளிகமளயும் சந்தித்ததில் இருந்ணத பசால்லத் பதரியாத அபாயத்மத அவர் உேர்ந்து வந்தார்....!

ிய

ஆனால் காரில் இருந்து இறங்கிய பாபுஜி நீண்ட நாள் நண்பமரப் ணபால வந்து ைான்சமன அமேத்துக் பகாண்டார். “ைான்சன் எப்படி இருக்கீங்க?”

ரக

ச

ைான்சனுக்கு அணத நட்மபக் காட்ட முடியவில்மல. பலவந்தமாக முகத்தில் புன்னமகமய வரவமைத்துக் பகாண்டு நலமாக இருப்பதாகச் பசான்னார்.

ரம (ன )்

குருஜியின் காமலத் பதாட்டு வேங்கிய பாபுஜி அவரிடமும் நலம் விசாரித்தார். பின் ஆர்வத்துடன் குருஜிமய பாபுஜி ணகட்டார். “எல்லாம் சரியாய் தாணன குருஜி ணபாய்கிட்டிருக்கு?” குருஜி தமலயமசத்தார். பாபுஜி பபாங்கும் ஆர்வத்துடன் பசான்னார். “எனக்கு இங்ணக பசய்திருக்கிற முன்ணனற்பாடுகமள எல்லாம் பார்க்கிற வமர இருப்பு பகாள்ள மாட்ணடன் என்கிறது. அதனால் தான் வந்ணதன்....”

ப

பதாடர்ந்து இன்னும் என்பனன்னணவா ணகட்கப் ணபான பாபுஜி ‘நிறுத்து’ என்பது ணபால குருஜி மக காட்டினார். பாபுஜி ணபச வந்தமதப் ணபசாமல் நிறுத்தி ணகள்விக்குறியுடன் குருஜிமயப் பார்த்தார்.

்

ம

குருஜி அமமதியாகச் பசான்னார். ”பாபுஜி நீ என்ன ணகட்கணுணமா உள்ணள ணபாய் விட்டு திரும்பி வந்த பிறகு அப்புறமா ணகள். இப்ப நாம் முக்கியமான ஒரு இடத்துக்குப் ணபாகிணறாம்கிறமத ஞாபகம் வச்சுக்ணகா. இது விணசஷ மானஸ லிங்கத்திற்காக தயாராய் இருக்கிற இடம். இங்ணக அமமதியான சூழ்நிமலமய எந்த விதத்திலும் நாம் கமலச்சுடக் கூடாது.....”

ிய

ஆசிரியரால் கண்டிக்கப்பட்ட மாேவமனப் ணபால பாபுஜி தமலயாட்டினார்.

ரம (ன )்

ரக

ச

“உள்ணள முடிஞ்ச வமரக்கும் குமறவாய் ணபசு. உள்ணள எந்த விதத்திலும் சத்தம் அதிகம் பசய்யக் கூடாது. உள்ணள ஆராய்ச்சிக்கு நாம் அமைத்து வந்திருக்கிறவர்கள் பதாடர்ந்து தியானம் பசய்து ஆராய்ச்சிக்குத் ணதமவயான பராம்ப பசன்சிடிவான நிமலயில் இருப்பார்கள். அதிகமாய் வர்ற சத்தங்கள் நாராசமாய் அவர்கள் காதில் விழும். அவர்கள் மன அமமதி பாதிக்கப்பட்டால் நம் ஆராய்ச்சிகளும் பாதிக்கப்படும்... சில சமயங்களில் அவர்கள் மறுபடி பமைய நிமலக்கு வருகிற வமரக்கும் ஆராய்ச்சிகமள ஒத்திப் ணபாட ணவண்டி இருக்கும்”

ப

பாபுஜி ஆராய்ச்சிகள் ஒத்திப் ணபாடப்படுவமத சிறிதும் விரும்பவில்மல. வாய் ணமல் விரமல மவத்துக் காட்டி இனி ணபசுவதில்மல என்று குருஜியிடம் மசமக மூலம் பதரிவித்தார். ைான்சனுக்கு குருஜியின் ஆளுமமத் திறமன வியக்காமல் இருக்க முடியவில்மல. எத்தமன பபரிய ஆளானாலும் சரி குருஜி அதிகம் அலட்டிக் பகாள்ளாமல் தன் கட்டுப்பாட்டுக்குள் பகாண்டு வருவதில் வல்லவர் தான் என்று நிமனத்துக் பகாண்டார். குருஜி பாபுஜியிடம் பசான்ன வார்த்மதகள் பவறுமணன பசால்லப்பட்டதல்ல. இந்த இடத்தில் ஆராய்ச்சிக்கான சரியான

்

ரக

ச

ிய

ம

சூழ்நிமலயில் சின்னக் குமற வந்தாலும் அமதச் சரிப்படுத்தும் வமர ஆராய்ச்சிமயத் பதாடர்வது முடியாத காரியம். காரேம் இது சாதாரே ஆராய்ச்சி அல்ல. இது வமர உலகத்தில் எங்குணம யாருணம பசய்திராத மிகப் பபரிய ஆராய்ச்சி. இதற்கு முன்ணனற்பாடுகள் பசய்யணவ ைான்சன் நிமறய உமைத்திருக்கிறார். ஒவ்பவாரு ஏற்பாட்மடயும் அவர் குருஜியிடம் பதரிவித்து அவரது ஒப்புதமல வாங்கி இருக்கிறார். அவரது பபரும்பாலான ஏற்பாடுகளில் குருஜி குமற காேவில்மல என்றாலும் சில ஏற்பாடுகளில் என்பனன்ன மாற்றம் பசய்ய ணவண்டும் என்று பசால்லி மாற்றி இருக்கிறார். அதற்கான காரேங்கமள எல்லாம் குருஜி விளக்கிய ணபாபதல்லாம் ைான்சனுக்கு குருஜிமயப் பார்த்து பிரமிக்கத் ணதான்றி இருக்கிறது. இவர் அறிவுக்கு எட்டாத விஷயணம இல்மலயா என்று அவர் வியந்திருக்கிறார்.

ரம (ன )்

அது ஒரு தியான மண்டபம். உள்ணள நுமைந்த ணபாணத மிக பமல்லிய ஸ்ருதியில் “ஓம்” என்ற ஓங்காரம் ஒலித்துக் பகாண்டிருப்பது ணகட்டது. அந்தத் தியான மண்டபணம அமதச் பசால்வது ணபால... அந்தத் தியான மண்டபணம அந்த ஒலியில் மூழ்கித் திமளப்பது ணபால.... பாபுஜி மிகப் பபரியபதாரு அமமதி தன்மனயும் ஆட்பகாள்வமத உேர்ந்தார்....

ப

சில மாதங்களுக்கு முன் தான் அந்தத் தியான மண்டபம் கட்டி முடிக்கப்பட்டது. அப்ணபாது பாபுஜி இங்கு வந்து இருக்கிறார். இன்று அதன் கட்டிட அமமப்பிலும் ணதாற்றத்திலும் எந்த மாறுதலும் இல்மல.... என்றாலும் அது அன்று அவர் பார்த்த கட்டிடமாக இல்மல.... ணவறு ஏணதா ஒரு உலகத்திற்கு வந்திருப்பது வந்திருப்பது ணபான்ற உேர்வு பாபுஜிக்கு ஏற்பட்டது.

அத்தியாயம் - 60

்

ம

இது வமர உேர்ந்திராத அந்த அைகான அமமதியில் பரவசப்பட்டு அமதப் பற்றி எணதா பசால்ல வாமயத் திறந்த பாபுஜி, குருஜி குமறவாய் ணபசச் பசான்னது நிமனவுக்கு வர பவளிணய ணபான பிறகு ணபசிக் பகாள்ளலாம் என்று நிமனத்து பமௌனமானார்.

ரக

ச

ிய

அந்தத் தியான மண்டபம் பபரிதாகவும், அைகாகவும் இருந்தது. உள்ணள நுமைந்ததும் முதலில் கவனித்தது தியானத்தில் அமர்ந்திருந்த மூன்று ணபமரத் தான். மூன்று ணபரும் நிமறய இமடபவளி விட்டு ணவறு ணவறு இடங்களில் தியான மண்டபத்தின் மமயப்பகுதிமயப் பார்த்தபடி உட்கார்ந்து தியானம் பசய்து பகாண்டிருந்தார்கள்.

ரம (ன )்

தியான மண்டபச் சுவர்களில் அங்கங்ணக பல காமிராக்கள் பபாருத்தப்பட்டு இருந்தன. அணத ணபால், கண்ணுக்குத் பதரியாத நுண்ணிய அமலகமளக் கண்டுபிடித்துத் பதரிவிக்கும் மிக நவீனக் கருவிகளும் சுவர்களில் பபாருத்தப்பட்டிருந்தன. ஹாலின் ஒரு மூமலயில் மூமள அமலகமள அளக்கும் ஐந்து EEG பமஷின்கள் மவக்கப்பட்டு இருந்தன. அமவ எல்லாம் அந்தத் தியான மண்டபத்தின் அமமதி அைமகக் குமறப்பது பார்ப்பது ணபால பாபுஜிக்குத் ணதான்றினாலும் இபதல்லாம் தவிர்க்க முடியாதது என்று பாபுஜி சமாதானப்படுத்திக் பகாண்டார்.

ப

குருஜி நிதானமாக காமிராக்கமளயும் உபகரேங்கமளயும் பார்மவயிட்டார். ஒவ்பவாரு இடத்திலிருந்தும் ஹாலின் மமயப் பகுதிமய குருஜி பார்த்த ணபாது தான் பாபுஜி ஹாலின் மமயப்பகுதியில் சில சக்கரங்கள் வமரயப்பட்டு இருந்தமதக் கவனித்தார். அங்கு தான் விணசஷ மானஸ லிங்கம் மவக்கப்படும் என்பமத பாபுஜி அனுமானித்தார்.

எல்லாவற்மறயும் பார்மவயிட்டு முடித்த குருஜி திருப்தியுடன் ைான்சமனப் பார்த்துத் தமலயமசத்தார். ைான்சனின் முகத்தில் திருப்தி பதரிந்தது. குருஜியின் பார்மவ அடுத்ததாக தியானம் பசய்பவர்களின் பக்கம் திரும்பியது.

்

ச

ிய

ம

ைான்சன் ணதர்ந்பதடுத்து மவத்திருந்த எட்டு ணபரில் இருந்து வடிகட்டி இந்த மூவமரத் ணதர்ந்பதடுத்தது குருஜி தான். எட்டு ணபருணம ைான்சனால் முன்பு ஆராய்ச்சிகளுக்குப் பயன்படுத்தப்பட்டவர்கள். அவர்கள் ஃமபல்களுடன் குருஜிமய ைான்சன் சந்தித்த ணபாது குமற நிமறகமள அலசி ஆராய்ந்து குருஜி இந்த மூவமரத் ணதர்ந்பதடுத்திருந்தார்.

ரம (ன )்

ரக

மூவர் தியானமும் இப்ணபாது கமலந்திருந்தது என்றாலும் அவர்கள் அமமதி கமலயவில்மல. மூவரில் இருவர் ஆண்கள். ஒருத்தி பபண். அவர்கள் இவர்கமள எந்த வித பரபரப்பும் இல்லாமல் பார்த்தார்கள். குருஜி அருகில் இருந்த முதல் நபமர ணநாக்கிச் பசல்ல பாபுஜியும், ைான்சனும் பின் பதாடர்ந்தார்கள். அந்த நபர் பமள்ள எழுந்து நின்றார்.

ப

பாபுஜி அந்த மூவமரயும் இப்ணபாது தான் முதன்முதலாகப் பார்க்கிறார் என்றாலும் மூவமரப் பற்றியும் நன்றாக அறிவார். மூவர் பற்றிய விவரங்களும் மூன்று ஃமபல்களில் மூன்று நாட்களுக்கும் முன்ணப அவர் பார்மவக்குச் பசன்றிருந்தது. இப்ணபாது குருஜி பநருங்கும் நபர் ரஷ்யாமவச் ணசர்ந்த அபலக்ஸி. வயது 53. பலனின்கிராடு நகரில் வசிப்பவர். ஒரு தினசரிப் பத்திரிக்மகயில் ணவமல பார்த்து வருகிறார்.

்

ரக

ச

ிய

ம

பத்தாண்டுகளுக்கு முன் அபூர்வ சக்திகள் பற்றி யாராவது ணபசினால் வயிறு குலுங்க சிரிக்கக் கூடியவராக இருந்தவர் அவர். ஒரு சாமல விபத்தில் தமலயில் அடிபட்டு குேமான ணபாது சில கூடுதல் சக்திகமள அவமர அறியாமல் அவர் அமடந்திருந்தார். மனிதர்கள் பசால்லாமணலணய அவர்கமளப் பற்றிய சில விவரங்கள் அவர்கமள சந்திக்மகயில் அவருக்குத் பதரிய ஆரம்பித்தன. அந்த சக்திகமள முழுமமயாக வளர்த்துக் பகாள்ள ஆமசப்பட்ட அவர் மசபீரியாமவச் ணசர்ந்த பக்கிரி ஒருவரின் சிஷ்யராகச் ணசர்ந்து ஆழ்மனசக்தி நுணுக்கங்கமள ணமலும் கற்றுக் பகாண்டார். திருமேமாகி மமனவி, மகனுடன் வாழ்ந்து வரும் அவர் ரஷ்யாவில் ஆழ்மனசக்தி ஆராய்ச்சி மமயத்தின் பல ஆராய்ச்சிகளில் கலந்து பகாண்டு இருக்கிறார்.....

ரம (ன )்

நல்ல உயரமாகவும், திடகாத்திரமாகவும் இருந்த அபலக்ஸியிடம் ைான்சன் குருஜிமயயும், பாபுஜிமயயும் அறிமுகப்படுத்தினார். வைக்கமாக இது ணபான்ற சந்தர்ப்பங்களில் மக குலுக்குவது முமற என்பதால் பாபுஜி மகமய நீட்ட முமனந்த ணபாது ைான்சன் பமல்ல அவர் மகமயப் பின்னுக்கு இழுத்தார். பின் தான் பாபுஜி குருஜியும், ைான்சனும் மக பகாடுக்க முன் வராதமதக் கவனித்தார். அபலக்ஸியும் மக குலுக்க முமனயாமல் அப்படிணய இருந்தார்.

ப

குருஜி அபலக்ஸியிடம் இங்கு எந்த அபசௌகரியமும் இல்மல அல்லவா என்று மிகத் தாழ்ந்த குரலில் ணகட்க அபலக்ஸியும் இல்மல என்று பதில் அளித்தார். குருஜி பாபுஜிமயக் காட்டி ணகட்டார். “இவரிடம் நீங்கள் என்ன உேர்கிறீர்கள்? எங்களுக்குத் பதரியாத எமதயாவது பசால்லுங்கணளன்”

பாபுஜி இமத எதிர்பார்க்கவில்மல. ஆனால் குருஜி அமதக் ணகட்ட பிறகு அபலக்ஸியிடம் இருந்து என்ன பதில் வருகிறது என்பதில் ஆவலாக இருந்தார்.

்

ிய

ம

அபலக்ஸி கண்கமள மூடி ஒரு நிமிடம் இருந்து விட்டுக் கண்கமளத் திறக்காமணலணய பசான்னார். “துக்கம்.... ணநசித்த ஒரு உயிமர இைந்த துக்கம்.... அது மனிதரல்ல.... விலங்கு.... நாய்”

ரக

ச

பாபுஜி திமகத்துப் ணபானார். அவருமடய பசல்ல நாய் இரண்டு நாட்களுக்கு முன் தான் இறந்து ணபாயிருந்தது. அதன் மரேம் அவமர நிமறயணவ பாதித்திருந்தது. அன்று அவர் ஒரு நாள் முழுவதும் சாப்பிடவில்மல. அவருமடய நாயின் மரேம் ைான்சனும், குருஜியும் கூட அறியாதது.

ரம (ன )்

குருஜி பாபுஜிமய உண்மமயா என்ற ணகள்விக்குறியுடன் பார்க்க பாபுஜி பிரமிப்புடன் ஆபமன்று தமலயாட்டினார். குருஜி பாபுஜிமயப் புன்னமகயுடன் பார்த்து விட்டு அபலக்ஸிக்கு நன்றி பசால்லி விட்டு அடுத்த நபமர ணநாக்கி நடந்தார். பாபுஜியும் ைான்சனும் பின் பதாடர்ந்தார்கள்.

ப

அடுத்த நபர் கிணயாமி என்ற ைப்பானியப் பபண்மணி. வயது 38. ணயாணகாஹாமா நகரில் பிறந்து வளர்ந்த கிணயாமிக்கு இயல்பாகணவ அபூர்வ உேர்வு சக்திகள் இருந்தன. சிறு வயதிணலணய வீட்டுக்கு ஏதாவது கடிதம் வந்தால் அமதத் திறக்காமணலணய உள்ணள இருக்கும் பசய்தி என்ன என்பமதச் பசால்லி விடுவாள். காோமல் ணபான பபாருள்கள் தற்ணபாது எங்கு இருக்கின்றன என்பமதச் பசால்லும் திறமமயும் பபற்றிருந்தாள். பபரியவளான பிறகு பைன் தியானம் கற்றுக் பகாண்டாள். தற்ணபாது கேவர், இரண்டு குைந்மதகளுடன் வாழ்ந்து வருகிறாள். இன்றும் ைப்பானில் பல பகுதிகளில் இருந்து பல ணகள்விகளுடன் கிணயாமிமயச் சந்திக்க

பலர் வருகிறார்கள். நல்ல வருமானமும் அவளுக்கு இதன் மூலம் கிமடக்கிறது....

்

ிய

ம

கிணயாமி மிகவும் ஒல்லியாகவும் பமன்மமயாகவும் இருந்தாள். அவள் சராசரிக்கும் குமறவான உயரமாய் இருந்ததால் அருகில் வந்த மூவமரயும் நிமிர்ந்து முகத்மத உயர்த்திப் பார்த்துப் புன்னமகத்தாள். ைான்சன் இருவமரயும் அறிமுகப்படுத்த கிணயாமி ைப்பானிய முமறப்படி குனிந்து வேக்கம் பதரிவித்தாள்.

ரம (ன )்

ரக

ச

அபலக்ஸியிடம் நலம் விசாரித்தது ணபாலணவ கிணயாமியிடமும் குருஜி விசாரித்தார். கிணயாமியும் நலணம, இங்கு அபசௌகரியம் எதுவும் இல்மல என்று பசால்லச் பசால்ல பாபுஜியின் பசல்ணபான் அதிர்ந்தது. ணபாமன எடுத்துப் ணபசலாமா கூடாதா என்று பாபுஜி குருஜிமய பமல்லக் ணகட்க குருஜி கிணயாமியிடம் பசான்னார். “இவருக்கு எந்த நம்பரில் இருந்து கால் வந்திருக்கிறது என்று பசால்ல முடியுமா?”

ப

நிலத்மத பவறித்துப் பார்த்தபடிணய கிணயாமி ஒவ்பவாரு எண்ோகச் பசால்ல ஆரம்பித்தாள். அவள் முடித்த ணபாது பாபுஜிக்கு ஆச்சரியம் தாங்கவில்மல. அது அவர் தந்மதயின் பசல்ணபான் எண். குருஜி பசான்னார். “எடுத்துப் பார்.” பாபுஜி பசல்ணபாமன எடுத்துப் பார்த்தார். அவள் பசான்னபடி அவர் தந்மதயின் ணபான்கால் தான். குருஜி பசான்னார். “பிறகு ணபசறதாய் பசால்லி வச்சுடு. பவளிணய ணபாய் ணபசிக்கலாம்”. பாபுஜி அப்படிணய பசய்தார். தன் ணபண்ட் பாக்பகட்டில் இருந்த பசல்ணபானில் வந்த எண்மே எவ்வளவு சாதாரேமாக இந்தப் பபண்மணி பார்க்காமணலணய பசால்லி விட்டாள் என்ற திமகப்பு மட்டும் மனதில் தங்கியது. கிணயாமிக்கு நன்றி பசால்லி விட்டு நகர்ந்தார்கள்.

்

ச

ிய

ம

அடுத்த நபர் இந்தியாவில் ைம்முவில் வசிக்கும் ஹரிராம். வயது 63. முப்பது வயது வமர படல்லியில் அரசுப் பணியில் இருந்த ஹரிராமிடம் எந்த விணசஷ சக்தியும் இருக்கவில்மல. காதலித்து திருமேம் பசய்து பகாண்டு மிக ஆனந்தமாக படல்லியில் வாழ்ந்து வந்தார். மமனவி ஒரு குமறப்பிரசவத்தில் குைந்மதணயாடு இறந்து விட அந்த நாளில் அவர் ஆனந்தமும் பசத்துப் ணபானது. மபத்தியம் பிடித்தது ணபால் ஒரு மாதம் சுற்றிக் பகாண்டிருந்த ஹரிராம் பின்பு வாழ்வின் சுமம தாங்காமல் ஹரித்வார் பசன்று ஒரு அதிகாமல ணவமலயில் கங்மகயில் மூழ்கி உயிமர விடத் துணிந்தார். ஆனால் ஒரு சாதுவால் காப்பாற்றப்பட்ட அவர் வாழ்க்மக பின் திமச திரும்பியது.

ப

ரம (ன )்

ரக

அரசு ணவமலமய ராஜினாமா பசய்து விட்டு, சில அபூர்வ சக்திகள் பபற்றிருந்த அந்த சாதுவின் சீடராக ஹரிராம் மாறினார். சுமார் இருபது வருடங்கள் அந்த சாதுவிடம் தியானத்மதயும், அபூர்வ சக்திகமளயும் அவர் கற்றுக் பகாண்டார். அந்த சாது சமாதி அமடந்த பின் ஹரிராம் மறுபடியும் தனியரானார். அந்த சாது எந்த தனிக்கடவுமளயும் வேங்கியவரல்ல. உருவமில்லாத பரம்பபாருமள எல்லா இடங்களிலும் பார்க்க முடியும் என்று எல்லாவற்மறயும் ணபாற்றி வாழ்ந்த அந்த மகானுடன் இருபது ஆண்டுகள் தங்கியும் அந்த மணனாநிமலயும் பக்குவமும் ஹரிராமிற்கு வந்து விடவில்மல. இமறவமன வேங்கவும் பசய்யாமல், மறுக்கவும் பசய்யாமல் இமறவமனத் பதாந்தரவு பசய்யாமல் தான் பபற்றிருந்த அபூர்வ சக்திகமள பர்ணசாதித்துக் பகாண்டும் வளர்த்துக் பகாண்டும் ஹரிராம் ைம்முவில் வசித்து வந்தார். அப்ணபாது தான் பயணியாக அங்கு வந்த ைான்சனால் அவர் கவனிக்கப்பட்டார். பின் ஒருசில ஆராய்ச்சிகளில் ஈடுபடுத்தவும் பட்டார்.

்

ிய

ம

இந்த மூவரில் ஹரிராமமத் ணதர்ந்பதடுப்பதற்கு முன் தான் குருஜி மிக அதிகமாய் ணயாசித்தார். ஹரிராமின் சக்திகமளப் பபாருத்தவமர குருஜிக்கு எந்த சந்ணதகமும் இருக்கவில்மல. ஆனால் தனிப்பட்ட மனிதராக ஹரிராமமப் பற்றி முழுமமயாக அவரால் தீர்மானிக்க முடியவில்மல. இருந்தும் ஹரிராமிற்குப் பதிலாகத் ணதர்ந்பதடுக்க ணமலான நபர் அவருக்குக் கிமடக்காததால் தான் ஹரிராமமத் ணதர்வு பசய்தார்.

ச

ஹரிராமின் வயது ணதாற்றத்தில் பதரியவில்மல. தாடி மவத்திருந்தார். கண்ோடி அணிந்திருந்தார். நல்ல ஆணராக்கியமாய் பதரிந்தார்.

ரம (ன )்

ரக

ைான்சன் அறிமுகம் பசய்தவுடன் நலம் விசாரித்து விட்டு குருஜி பாபுஜிமயக் காண்பித்து ஹரிராமிடம் ணகட்டார். “இவர் இப்ப தான் ஒரு ஆளிடம் பசல் ணபானில் ணபசினார். இவர் கிட்ட ணபசின ஆமள விவரிக்க முடியுமா?” ’இது கூட முடியுமா?’ என்று பாபுஜி வியந்தார். ஆனால் ஹரிராம் அந்த ணகாரிக்மகயால் அசந்து விடவில்மல. சிறிது ணநரம் பாபுஜிமயப் பார்த்த அவர் பின் பார்மவமய பாபுஜிக்கு ஓரடி தள்ளி பவற்றிடத்திற்குத் திருப்பினார்.

ப

“வயசானவர்... சக்கர நாற்காலியில் உட்கார்ந்திருக்கார்... கறுப்புக் கண்ோடி ணபாட்டிருக்கார்.... ஆதித்திய ஹ்ருதயம் சுணலாகம் பசால்லிகிட்டு இருக்கார்....” ஏணதா ணநரில் பார்த்துச் பசால்வது ணபால அவர் பசால்ல பாபுஜி திமகப்பின் உச்சத்திற்ணக ணபானார். முதல் மூன்றும் உண்மம என்பது அவருக்குத் பதரியும். அவர் வயதான தந்மதக்கு நடக்க முடியாது என்பதால் சக்கர நாற்காலியில் தான் இருப்பார். ஐந்து நாட்களுக்கு முன் தான் காட்டராக்ட் ஆபணரஷன் ஆகி முடிந்திருந்த்து. அதனால் கறுப்புக்

கண்ோடி அணிந்து பகாண்டிருந்திருப்பதும் உண்மமணய. சுணலாகம் பற்றி தான் பாபுஜியால் உறுதியாகச் பசால்ல முடியவில்மல.

்

ரக

”சும்மா தான் இருக்ணகன். ஏம்ப்பா?”

ச

“அப்பா நீங்க என்ன பசய்துட்டு இருந்தீங்க?”

ிய

ம

பாபுஜியின் பிரமிப்பில் இருந்ணத புரிந்து பகாண்ட குருஜி ஹரிராமிற்கு நன்றி பசால்லி விட்டு அங்கிருந்து கிளம்ப பாபுஜியும், ைான்சனும் பின் பதாடர்ந்தார்கள். பவளிணய வந்ததும் முதல் ணவமலயாக பாபுஜி தன் தந்மதக்குப் ணபான் பசய்தார்.

“என் கிட்ட இப்ப ணபான்ல ணபசறதுக்கும் முன்னாடியும், ணபசின பிறகும் என்ன பசய்துட்டு இருந்தீங்க? டிவி பார்த்தீங்களா, இல்மல படிச்சுட்டு இருந்தீங்களா அப்படி ணகட்ணடன்”

ரம (ன )்

”டாக்டர் தான் இந்த வாரம் முழுசும், டிவி பார்க்க ணவண்டாம், புஸ்தகம் படிக்க ணவண்டாம்னு பசால்லிட்டாணர. என்ன தான் பசய்யறது! ஆதித்ய ஹ்ரிதயம் சுணலாகம் பசால்லிகிட்டு இருந்ணதன். அமத விடு நீ ணபாயிருக்கிற காரியம் என்ன ஆச்சு?”

ப

“நான் அமர மணி ணநரம் கழிச்சு விவரமா பசால்லணறம்ப்பா.” என்று இமேப்மபத் துண்டித்த பாபுஜிக்கு வியர்த்தது. என்ன தான் அந்த மூன்று ஃமபல்களில் எழுதி இருந்தமதப் படித்திருந்த ணபாதும் படித்த விஷயங்களின் ஆைம் அவர் அறிவிற்கு எட்டி இருக்கவில்மல. இப்ணபாது ணநரில் பார்த்த பின்ணபா பிரமிப்பு தான் மிஞ்சியது. இது ணபான்ற மனிதர்களிடம் இருந்து எமதயும் மமறக்க முடியாது ணபால இருக்கிறணத, எந்த ரகசியமும் இவர்களுக்குத் பதரியாமல் மவத்துக் பகாள்ள முடியாது ணபாலிருக்கிறணத என்று

்

ம

நிமனக்மகயில் பயமும் எழுந்தது. இந்திய முன்னணிப் பேக்காரராக இருக்கும் அவருக்கு ரகசியம் காப்பது தான் பபரிய பாதுகாப்பு, மனதில் என்ன நிமனக்கிணறாம் என்று பவளிணய பதரியாமல் பார்த்துக் பகாள்வது தான் வியாபார அரிச்சுவடி. அப்படி இருக்மகயில் இது ணபான்ற மனிதர்கள் அவமர பயமுறுத்தினார்கள். குருஜிமயத் திமகப்புடன் பார்த்தார்.

ரக

ச

ிய

குருஜிமயப் பார்த்து பாபுஜி பசான்னார். “என்மனப் பார்த்ணத என் சம்பந்தப்பட்டமத எல்லாம் இவ்வளவு சரியாகச் பசால்கிறார்கணள. அத்தமன சக்திகமள இவர்கள் மவத்திருக்கிறார்கணள, இவர்கமள மவத்ணத நிமறய சாதிக்கலாம் ணபால இருக்ணக. சிவலிங்கம் கூட நமக்கு ணவண்டாம் ணபால இருக்ணக.”

ப

ரம (ன )்

அறியாமல் ணபசும் சிறு பிள்மளமயப் பார்ப்பது ணபால் குருஜி அவமரப் பார்த்தார். ”பாபுஜி. எங்ணகா நடந்தமதயும், நடப்பமதயும் இவர்கள் பசால்கிறார்கள். நமக்கு பக்கத்தில் இருந்தால் தான் பதரிகிறது. உள்ணள ணபாய் பார்த்தால் தான் பதரிகிறது. நம்மால் முடியாதது என்கிறதால் இமதப் பார்க்கும் ணபாது பிரமிப்பாக இருக்கிறது. ஆனால் இவர்களால் எமதயும் உருவாக்கணவா, நடக்க மவக்கணவா முடியாது. சித்தர்களுக்கு அதுவும் முடியும். இதுவும் முடியும். எதுவும் முடியும். இவர்கள் எல்லாம் ஒன்றாம் வகுப்பு, இரண்டாம் வகுப்பு மாதிரி என்றால் சித்தர்கள் இந்தத் துமறயில் பபரிய விஞ்ஞானிகள் மாதிரி. அப்படி ஒரு சித்தர் இரண்டு சித்தர் என்றல்ல எத்தமனணயா சித்தர்கள் தங்கள் சக்திமய ஆவாஹனம் பசய்து மவத்திருக்கிற சிமல தான் சிவலிங்கம். அமத மவத்துக் பகாண்டு என்ன முடியும் என்று அளக்கக் கூட உன் வாழ்நாள் ணபாதாது. இந்த சின்ன சித்து ணவமலகளிணலணய இப்படி நீ மமலத்து நிற்காணத. உண்மமயான சக்திமய நீ அந்த சிவலிங்கம் வந்த பிறகு தான் பார்க்கப் ணபாகிறாய்”

்

ிய

ம

ஒன்றாம் வகுப்பு இரண்டாம் வகுப்ணப இப்படி என்றால் விணசஷ மானஸ லிங்கம் என்ற அந்த சிவலிங்கம் எப்படியானதாக இருக்கும் என்று உண்மமயாகணவ பாபுஜியால் நிமனத்துப் பார்க்கக் கூட முடியவில்மல. பாபுஜி முதலில் இவர்கள் சக்தி பற்றி சரியாகப் புரிந்து பகாள்ள ஆமசப்பட்டார். “குருஜி இவர்கள் எப்படி பசான்னார்கள் என்று எனக்குப் புரிகிற மாதிரி பசால்ல முடியுமா?”

ரம (ன )்

ரக

ச

”நீ நிமனக்கிறதும், ணபசுகிறதும், பசய்கிறதும் உன்ணனாட ஒரு பகுதியாயிடுது பாபுஜி. அது அமலகளாய் உன்னுடன் எப்ணபாதுணம இருக்கும். அமதப் படிக்கத் பதரிந்தவனுக்கு நீ பசால்லாமணலணய அமத எல்லாம் பதரிந்து பகாள்ள முடியும். அபலக்ஸி பசான்னது அப்படித்தான். ESP என்கிற விணசஷ உேர்வு புலன்களின் உதவியில்லாமணலணய அந்தப் புலன்களின் மூலமாய் அறிய முடிந்தமத அறிய மவக்கும். இது கிணயாமிக்கு இயல்பாய் இருக்கிறது. நீ உன் அப்பா கிட்ட ணபசின அந்த அமலகமளத் பதாடர்ந்து ணபாய் அவமரக் கவனிக்கும் விணசஷ சக்தி ஹரிராமிற்கு இருக்கிறது. விட்டிருந்தால் உன் அப்பா எந்த ரூமில் இருந்தார், என்ன மாதிரியான டிரஸ் பசய்திருந்தார் என்கிற மாதிரியான சமாச்சாரம் கூட பசால்லி இருப்பார்....”

ப

எந்த மாதிரியான சக்திகள் எல்லாம் இருக்கிறது என்று வியந்து பாபுஜி ணபச்சிைந்து நிற்க குருஜி சிரித்துக் பகாண்ணட பசான்னார். “இந்த மாதிரி ஆள்கமள எல்லாம் தான் நம் மக்கள் மகான்கள் ஆக்கி விடுகிறார்கள். தானாய் மக்கள் ஏமாறத் தயாராய் இருக்கிற ணபாது அந்த சந்தர்ப்பத்மதப் பலர் நழுவ விடுவதில்மல. இல்லாத சக்திகளும் கூட இருக்கறதாய் நடிக்க ஆரம்பித்து விடுகிறார்கள். ஒரு சக்தி ஒருத்தருக்கு இருந்தால் கூடணவ எல்லா சக்திகளும் அவருக்கு இருக்கும்கிற நம்பிக்மக பபாதுவாய் நம் ைனங்களுக்கு இருக்கிறது. ஆனால் அந்த நம்பிக்மக முட்டாள்தனமானது....”

்

ம

எந்த ஒரு விஷயத்தின் ஆைத்திற்கும் பசன்று அறிந்து இது இவ்வளவு தான், இப்படித்தான் என்று ஆணித்தரமாய் பசால்லும் குருஜியின் ஞானம் பாபுஜிக்குப் பிடித்திருந்தது. ‘இந்த மனிதர் நிைமாகணவ ஞானப் பபாக்கிஷம் தான்”.

ச

ரக

ஆபமன்று குருஜி தமலயமசத்தார்.

ிய

சிறிது பபாறுத்து பாபுஜி தியான மண்டபத்தில் தனக்கு எழுந்த சந்ணதகத்மதக் ணகட்டார். ”EEG பமஷின் ஆராய்ச்சியில் ஈடுபடுபவர்கணளாட மூமள அமலகமள அளக்கத் தாணன”

“மூன்று ணபர் தாணன இருக்கிறார்கள்.”

ரம (ன )்

“கேபதிமயயும் ணசர்த்துக் பகாள்ளலாம் என்றிருக்கிணறன்” “நீங்கள் பசால்வபதல்லாம் அவனுக்குப் புரியுமா?”

“அவனுக்குப் புரிகிற அளவுக்குப் புரிகிற மாதிரி பசால்லலாம் என்று இருக்கிணறன்” “சரி அப்படியானால் ஐந்தாவது யார்?”

ப

“நான் தான். அவ்வப்ணபாது நானும் கலந்து பகாள்ளலாம் என்றிருக்கிணறன்” என்றார் குருஜி. ஆச்சரியப்பட்டது பாபுஜி மட்டுமல்ல. ைான்சனும் தான். ஐந்து EEG பமஷின்கள் இருக்கட்டும் என்று குருஜி பசான்ன ணபாது

நான்கில் ஒன்றில் ஏதாவது ணகாளாறு ஏற்பட்டால் கூடுதல் ஒன்று இருக்கட்டும் என்ற முன் ணயாசமனயுடன் பசால்லப்பட்டது என்று அவர் நிமனத்திருந்தார். இப்ணபாது தான் குருஜியும் கலந்து பகாள்வது அவருக்ணக பதரிகிறது....!

்

ச

அத்தியாயம் - 61

ிய

ம

ஆராய்ச்சி கமள கட்டத் தான் ணபாகிறது என்ற பரபரப்பு பாபுஜிமயத் பதாற்றிக் பகாண்டது.

ரம (ன )்

ரக

ஈஸ்வர் தான் கேபதி வீட்டிற்குப் ணபானமதயும் அங்கு கேபதியின் தாய் பசான்னமதயும் பார்த்தசாரதியிடம் விவரமாகச் பசான்னான். ஆனால் அதற்கு முன்னால் அவருக்கு கேபதிமய அவன் முதன்முதலில் சந்தித்த நிகழ்ச்சிமயச் சுருக்கமாகவாவது பசால்ல ணவண்டி இருந்தது. ைவுளிக்கமடயில் சித்தரால் ஒணர ணநரத்தில் இருவரும் பதாடப்பட்டமத மட்டும் அவன் பசால்லவில்மல. சித்தருடனான அந்த அபூர்வ அனுபவம் தனது தனிப்பட்ட விஷயமாக அவனுக்குத் ணதான்றியதால் அமத அவன் பசால்லத் ணதமவ இல்மல என்று நிமனத்தான்.

ப

அவன் அமதச் பசால்லாமணலணய அவன் குடும்பத்தில் நடக்கிற விஷயங்கள் எல்லாம் விசித்திரமாகவும், யதார்த்த நடப்புகமள ஒட்டி வராததாகவும் பார்த்தசாரதிக்குத் ணதான்ற ஆரம்பித்திருந்தது. பரணமஸ்வரன் மாரமடப்பு ஏற்பட்டு ஆஸ்பத்திரியில் அனுமதிக்கப்பட்டு மருத்துவம் பார்க்காமணலணய முழுமமயாகக் குேமாகி திரும்பி வந்த பசய்தி அவர் காதிலும் விழுந்திருந்தது. பரணமஸ்வரன் ஆஸ்பத்திரியில் இருந்து டிஸ்சார்ஜ் ஆன பிறகு பார்த்தசாரதி அந்த ஆஸ்பத்திரிக்குப் ணபாய் இருந்தார். அவர்

்

ம

சந்திக்மகயில் பபரிய டாக்டர் கிட்டத்தட்ட மபத்தியம் பிடிக்கிற நிமலயில் தான் இருந்தார். பரணமஸ்வரன் இதயத்தில் மூன்று அமடப்புகள் இருந்தது உண்மம என்றும், ஆனால் பின் பரிணசாதித்த ணபாது ஆபணரஷன் பசய்யாமணலணய அந்த அமடப்புகள் நீங்கி இருந்தன என்பதும் உண்மம என்றும் பபரிய டாக்டர் பசான்ன ணபாது அந்த டாக்டருக்ணக ஒரு மாதிரியாக இருந்தது பதரிந்தது.

ச

ிய

பார்த்தசாரதி ணகட்டார். “முதலில் மூன்று அமடப்புகள் இருக்கிறது என்பமத சரியாகப் பார்க்காமல் பசால்லி விட்டீர்கணளா?”

ரம (ன )்

ரக

”இந்த மாதிரி... இந்த மாதிரி ஒருத்தர் ணகட்டுடக் கூடாதுன்னு தான் அந்த அமடப்புகமளக் காட்டிய பமைய ஸ்ணகன் ரிப்ணபார்ட்மடத் ணதடிணனன் சார். ஆனால் அது மாயமாயிடுச்சு...” என்று அங்கலாய்த்த டாக்டர் ஆரம்பத்தில் தான் ஈஸ்வமரச் சந்ணதகப்பட்டமதயும் பின் காமிரா எடுத்திருந்த வீடிணயாமவப் பார்த்த ணபாது கே ணநரத்தில் ஏணதா ஒளிர்ந்தமதயும் அந்த ஒளி மமறந்த ணபாது ஸ்ணகன் ரிப்ணபார்ட்டுகமளயும் காேவில்மல என்பமதயும் விவரித்தார். பசால்லும் ணபாணத அந்த டாக்டருக்கு மயிர்க்கூச்பசரிந்தது.

ப

ஆரம்பத்தில் விணசஷ மானஸ லிங்கம் ஒளிர்வது ஒரு ஆச்சரியமான விஷயமாக இருந்தது. அதன் பின் அந்த சித்தர் கண்கள் பநருப்மபக் கக்கியது ணபால ஒளிர்வது ஒரு அதிசய விஷயமாக இருந்தது. இப்ணபாணதா ஒரு ஒளி பதரிந்து மமறயும் ணபாது ஸ்ணகன் ரிப்ணபார்ட்டுகள் மமறவதாக காமிரா படம் பிடித்திருக்கிறது. இமத எல்லாம் பார்த்தது ஓரிரு ஆட்களாக இருந்தால் பிரமம என்று ஒதுக்கித் தள்ளலாம். ஆனால் பார்த்திருப்பது பலர். ணவறு ணவறு கால கட்டங்களில் பார்த்திருக்கிறார்கள். எல்ணலாருக்குமா பிரமம பிடிக்கும்.

எல்லாவற்றிற்கும் ணமலாக பிரமமயாக இருந்தால் காமிரா பிடித்த படச்சுருளில் அப்படி வந்திருக்க வாய்ப்ணப இல்மல. இந்த எண்ேங்கள் மனதில் ஓட பார்த்தசாரதி ஆஸ்பத்திரியில் இருந்து திரும்பினார்.

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

ஆனால் இப்ணபாது ஈஸ்வர் பசான்னது குருஜி இதில் சம்பந்தப்பட்டிருப்பமத உறுதி பசய்தாலும் மற்ற விதங்களில் அவருக்கு ணமலும் தமலசுற்ற மவத்தது. கேபதி என்கிற இமளஞமன குருஜி சிவலிங்கத்திற்குப் பூமை பசய்ய அமைத்துச் பசன்றிருக்கிறார். ஆனால் அவன் குருஜிணய அமைத்துப் ணபாகிற அளவு பூமை மந்திரங்கமளக் கற்றுத் ணதர்ந்தவன் அல்ல. அந்த கேபதி ஏணதா ஆஞ்சணனயர் ணகாயில் ணபாகும் வழியில் கார் ரிப்ணபர் ஆகிறது. அந்த ணநரமாகப் பார்த்து அந்த இடத்தில் ஈஸ்வர் இருக்கிறான். அந்தக் குறிப்பிட்ட இடம் இருவரும் வைக்கமாகப் ணபாகிற இடம் இல்மல. சந்திக்கும் ணபாது கேபதி ஈஸ்வருக்கு வீட்டு விலாசம் தருகிறான். ஆனால் எங்ணக பூமை பசய்கிறான் என்ற விலாசத்மதத் தரவில்மல. அந்த கேபதி வீட்டிற்குப் ணபாகும் உத்ணதசம் ஈஸ்வருக்கு சுத்தமாக இருந்திருக்கவில்மல. ஆனாலும் திடீர் என்று ணபாய் விட்டான். ணபாய் குருஜி சம்பந்தப்பட்டிருக்கிறார் என்ற தகவமல வாங்கிக் பகாண்டு வந்திருக்கிறான். ஓரிரண்டு நிகழ்ச்சிகமளத் தற்பசயல் என்று பசால்லலாம். இத்தமன நிகழ்ச்சிகமளயா தற்பசயல் என்று பசால்ல முடியும்?

ப

பார்த்தசாரதி அமானுஷ்யமான விஷயங்கமள நம்பியவர் அல்ல. பசால்லப் ணபானால் அமானுஷ்யம் என்று பசால்லும் விஷயங்களின் பின்னால் எவருமடயணதா ஏமாற்று ணவமல இருக்கிறது என்பதில் அவருக்கு அமசக்க முடியாத நம்பிக்மக இருந்தது. அவர் அனுபவம் அப்படி. ஆனால் இந்த வைக்கில் துப்பு

துலக்க ஆரம்பித்த ணபாகவில்மல....

பின்

எதுவுணம

இயல்பான

வழியில்

்

ிய

ம

ஈஸ்வரிடம் அவர் அவன் தாத்தாவுக்கு மாரமடப்பு வந்தமதப் பற்றி விசாரித்தார். ஈஸ்வர் நடந்தமதச் சுருக்கமாகச் பசான்னான். ஆனால் அவருக்கு நம்பக் கஷ்டமாய் இருந்தது ணபால அவனுக்கு நடந்தமத நம்பக் கஷ்டமாய் இல்மல என்பமத பார்த்தசாரதியால் கவனிக்க முடிந்தது. இத்தமனக்கும் அவன் அதிகம் படித்தவன். அபமரிக்காவில் வசித்தவன்...

ரக

ச

பார்த்தசாரதி வாய் விட்டுச் பசான்னார். “இந்த விஞ்ஞான யுகத்துல எனக்கு இமத எல்லாம் நம்பக் கஷ்டமாய் இருக்கு ஈஸ்வர்....”

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் ஆஸ்பத்திரியில் பபரிய டாக்டரிடம் பசான்னமதணய பார்த்தசாரதியிடம் பசான்னான். “இபதல்லாம் விஞ்ஞான விதிகளுக்கும் ணமலான சில விதிகள் படி நடக்கிற விஷயங்கள் சார். அந்த விதிகள் பரிச்சயமானவங்களுக்கு இபதல்லாம் அதிசய நிகழ்ச்சிகள் அல்ல...”

ப

பார்த்தசாரதி முகத்தில் இன்னும் முழுமமயான நம்பிக்மக வராதமதப் பார்த்து ஈஸ்வர் பசான்னான். “மபபிள்ல ணயசுநாதர் பல ணநாய்கமள குேமாக்கினமதப் படிச்சிருக்ணகாம். நம் நாட்டிணலயும் கடவுள்களும், மகான்களும் தீராத ணநாமய எல்லாம் தீர்த்து மவத்த கமதகள் படிச்சிருக்ணகாம். இப்படி உலகத்தில் எல்லா பாகத்திலயும் நடந்ததாய் பசால்றாங்க. சிலது சிலரது கற்பமனயாய் இருக்கலாம். எல்லாணம கற்பமனயா இருக்க முடியாது சார்”

அவன் பசான்னமத உள் வாங்கிக் பகாண்ட பார்த்தசாரதி சிறிது ணயாசமனக்குப் பின் ணகட்டார். “உங்க பபரிய தாத்தாவுக்கு அந்த அளவு சக்தி இருந்ததுன்னா அவர் ஏன் தன்மனக் காப்பாத்திக்கல ஈஸ்வர்”

்

ரக

ச

ிய

ம

“தனக்கு இருக்கற சக்திமய எல்லாம் ஒருத்தர் பயன்படுத்தித் தான் ஆகணும்னு கட்டாயம் இல்மலணய சார். தனக்கு இங்ணக தரப்பட்டிருக்கிற காலம் முடிஞ்சுடுச்சுன்னு அவர் நிமனச்சிருக்கலாம். வாழ்க்மகமய நீட்டிக்க பிரியப்படாமல் இருந்திருக்கலாம். எங்க தாத்தாமவப் பபாருத்த வமரயில் எங்க எல்லாருமடய பிரார்த்தமனகமள பபரிய தாத்தா காது பகாடுத்துக் ணகட்டிருக்கலாம். இல்மலன்னா தாத்தாவிற்கு இது பவறும் கண்டம், உயிருக்கு ஆபத்தில்மலங்கற மாதிரி விதிணய இருந்திருக்கலாம்....யாருக்குத் பதரியும் சார்?”

ரம (ன )்

இத்தமன புத்திசாலியான அவன் தனக்கு முழுவதுமாகத் பதரியாத விஷயங்கமள எந்தத் தயக்கமும் இல்லாமல் ஒத்துக் பகாள்ளும் விதம் பார்த்தசாரதிக்கு அவன் மீது மரியாமதமயத் தந்தது. ஈஸ்வர் கவமலணயாடு அவரிடம் பசான்னான். “அந்த கேபதி நல்ல மபயன் சார். அந்த மாதிரி ஒரு பவள்ளந்தி மனமச நான் என் வாழ்க்மகல பார்த்தணத இல்மலன்ணன பசால்லலாம். அவன் குருஜி கிட்ட இருக்கிறது ஆபத்துன்னு உள்மனசு பசால்லுது சார்...”

ப

பார்த்தசாரதி தமலயமசத்தார். ஆனால் ஈஸ்வரின் கவமல அவமரத் பதாற்றிக் பகாள்ளவில்மல. இந்தத் துமறயில் வந்த பிறகு பல தனி மனிதர்களுக்கு வரும் ஆபத்துகமள அவர் பார்த்து இருக்கிறார். குற்றங்கள் நடக்கும் இடத்தில் ஆபத்துகள் தவிர்க்க முடியாது தான். அதனால் கேபதி என்ற முகம் பதரியாத

தனிமனிதன் சந்திக்கக்கூடிய இருக்கவில்மல.

ஆபத்தில்

அவருக்கு

அக்கமற

்

ம

“பூமை பசய்ய அவமனக் குருஜி ணதர்ந்பதடுக்கக் காரேம் எனக்கு இன்னமும் பிடிபடமல ஈஸ்வர்....”

ரக

ச

ிய

அவமரத் தவறு பசால்ல ஈஸ்வருக்குத் ணதான்றவில்மல. விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதப் பற்றி முழுமமயாகத் பதரியாதவர்கள் எல்ணலாருக்கும் வரக் கூடிய சந்ணதகம் அது. அவன் தந்மத அவனிடம் பசால்லி இருந்த அவரது சில அனுமானங்கமள அவன் பார்த்தசாரதியிடம் பசான்னதில்மல. சங்கர் பசால்லி இருந்தமவ அத்தமனயும் உண்மமயாக இருக்கக் கூடும் என்று அவன் முழுமமயாக நம்பிய ணபாதும் வைக்மக விசாரமே பசய்யும் பார்த்தசாரதியிடம் பசால்ல தகுந்த ஆதாரங்கள் அவசியம் என்று அவன் முன்பு நிமனத்தான்.

ரம (ன )்

குருஜி பூைா விதிகமள முழுமமயாக அறியாத கேபதிமய பூமைக்கு நியமித்திருக்கிறார் என்றறிந்த ணபாது அவன் தந்மத சங்கரின் அனுமானங்கள் சரியாகணவ இருக்க ணவண்டும் என்று உறுதியாகி விட்டது. அவன் பார்த்தசாரதியிடம் பசால்ல ஆரம்பித்தான்.

ப

“சார், நான் இது வமரக்கும் எங்கப்பா அந்த சிவலிங்கம் ஒளிர்றமதப் பார்த்திருக்கிறார்னு மட்டும் தான் உங்க கிட்ட பசால்லி இருக்ணகன். அவர் கவனிச்ச ணவற சிலமத நான் உங்க கிட்ட பசால்லமல. காரேம் அது சரின்னு எனக்கு பூரேமாய் விளங்கினணத கேபதி வீட்டுக்குப் ணபாயிட்டு வந்த பிறகு தான்....” பார்த்தசாரதி முழு கவனத்திற்கு வந்தார்.

்

ரக

ச

ிய

ம

“...எங்கப்பா சின்ன வயசுல தாத்தாணவாட ணசர்ந்து ணதாட்ட வீட்டுக்குப் ணபாவார். எப்பவுணம பபரிய தாத்தா, தாத்தாமவ சந்திக்கிறது ஹால்லன்னு பசான்னாலும் உட்கார்ந்து ணபசற நாற்காலிகமள அவர் ஒவ்பவாரு தடமவ ஒவ்பவாரு இடத்துல மவப்பாராம். சில நாள் சிவலிங்கத்துக்கு பராம்பணவ தூரத்துல மவப்பாராம். சில நாள் சாதாரே தூரத்துல மவப்பாராம். எங்க தாத்தா அண்ேன் கிட்ட இத்தமனமய பசால்லிக் பகாட்டிடணும்கிறதுல தான் கவனம் மவப்பாணர ஒழிய அடிக்கடி இடம் மாறும் நாற்காலிகள் பற்றி பபருசா கண்டுக்க மாட்டாராம். ஆனால் எங்கப்பா சின்னதில் இருந்ணத பராம்ப புத்திசாலி. பபரிய தாத்தா இப்படி நாற்காலிகமள ஒவ்பவாரு நாளும் ஒவ்பவாரு இடத்துல மவக்க ஏதாவது காரேம் இருக்குன்னு புரிஞ்சு கவனிக்க ஆரம்பிச்சாராம்....”

ரம (ன )்

பார்த்தசாரதி சுவாரசியமாகக் ணகட்டுக் பகாண்டிருந்தார். அவர் மனதில் காரேம் என்னவாக இருக்கும் என்பதில் பல யூகங்கள் ஓடிக் பகாண்டு இருந்தன.

ப

”பராம்ப நாள் கவனிச்சதுக்கப்புறம் ஒரு விஷயத்மத அப்பா புரிஞ்சுகிட்டார். தாத்தா எந்த மனநிமலயில வர்றாருங்கறமதப் பபாறுத்து அந்த நாற்காலிகணளாட தூரம் இருக்குமாம். பபரிய தாத்தாவுக்கு எமதயும் பசால்லாமணலணய பதரிஞ்சுக்கற சக்தி இருக்குன்னு எங்கப்பா நம்பினார். தம்பியின் மன சமாதானத்திற்காக அவர் பசால்வமத எல்லாம் ணகட்டாணர ஒழிய ணகட்டுத் தான் பதரிஞ்சுக்கணும்கிற நிமலயில அவர் இருந்த மாதிரி பதரியமலன்னு அப்பா பசான்னார்.... தாத்தா நல்ல அமமதியான மனநிமலயில் வர்றப்ப சாதாரே தூரத்துல நாற்காலிகமள மவப்பாராம். ணமாசமான மனநிமலயில் வர்றப்ப நாற்காலிகள்

நிமறய தூரத்துக்குப் ணபாயிடுமாம்.... பவளி சுத்தத்மத பபரிய தாத்தா பபருசா நிமனக்கமல. மன சுத்தம், மன அமமதி இமதத்தான் அதிகமாய் பார்த்தார்ங்கறமத அப்பா கண்டுபிடிச்சார்”

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

”அப்பா பசான்னார், ’அந்த சிவலிங்கத்திற்கு மன சுத்தம் தான் முக்கியம்னு ணதாணுதுடா. அந்த சிவலிங்கத்மத மன சுத்தம் இல்லாமல் யாரும் பநருங்கக் கூட அவர் விட்டதில்மல. அப்படி பநருங்க விட்டால் அந்த சிவலிங்கத்துக்கு ஆகாதா, பநருங்கற ஆளுக்கு ஆகாதான்னு பதரியல. ஆனா எனக்பகன்னணவா பரண்டாவது தான் சரியா இருக்கும் ணபாலத் ணதாணுது’. எங்கப்பா பசான்னது எனக்கும் சரின்னு தான் ணதாணிச்சு. அந்த சிவலிங்கத்ணதாட பபயர் விணசஷ மானஸ லிங்கம்னு இங்ணக பதரிய வந்தப்ப அது மானஸ லிங்கம் ஆனதால் மனணசாட சுத்தம் அதிகமாய் கவனிக்கப்பட்டணதான்னு நிமனச்ணசன். அப்படித் தான் இருக்கணும்னு உறுதியாய் ணதாணினாலும் எனக்கு ஆதாரத்மதக் பகாடுத்தது குருஜி தான் சார். அந்த கேபதி மாதிரி பரிசுத்தமான மனசு இருக்கிற ஆமள அவர் ணவற எங்ணகயும் ணதடிப்பிடிக்க முடியாது சார். அது தான் அவனுக்கு ணவற என்ன பதரியும்னு கூடப் பார்க்காமல் அமைச்சிருக்கார்...”

ப

பார்த்தசாரதிக்கு ஈஸ்வர் பசான்னபதல்லாம் மனதில் பதிய சிறிது ணநரம் ஆகியது. பசுபதிமயக் பகான்றவன் இறந்து ணபாகக் காரேம் அவன் அந்த சிவலிங்கத்மத பநருங்கியதால் இருக்கலாம். சாதாரே மன அசுத்தணம ஆகாது என்றால் அந்தக் பகாமலகாரன் மகாபாதகன். அவன் அமத பநருங்கினது அவனுக்கு எமனாக முடிந்து விட்டணதா? “அப்படி பநருங்கினால் என்ன ஆகும்?” பார்த்தசாரதி ஈஸ்வரின் அபிப்பிராயம் பதரிந்து பகாள்ள ஆமசப்பட்டார்.

“பதரியமலணய சார். அந்தக் பகாமலகாரன் உயிர் பகாஞ்சமாவது மிஞ்சி இருந்தால் நமக்குத் பதரிஞ்சிருக்கலாம்....”

்

ரக

ச

ிய

ம

பார்த்தசாரதி ஈஸ்வமரப் பார்த்துப் புன்னமகத்தார். இந்த வைக்கில் இவன் உதவி நிமறயணவ ணவண்டி இருக்கும் என்று அவருக்குத் ணதான்றியது. அதற்கு முதல் காரேம் இந்த வைக்ணக இவன் சப்பைக்டில் தான் சுற்றி சுற்றி வருகிறது என்பது. இரண்டாம் காரேம் பசுபதி காரேம் இல்லாமல் சிவலிங்கத்திற்கான பபாறுப்மப இவன் மீது விட்டு மவத்திருக்க மாட்டார் என்பது. அதனால் அவர் மனம் விட்டு அவனிடம் குருஜிமயக் கண்காணிக்க உயர் அதிகாரியிடம் அதிகாரபூர்வமற்ற அனுமதி வாங்கி இருப்பமதச் பசான்னார்.

ரம (ன )்

ணகட்டு ஈஸ்வருக்கு நிம்மதியாயிற்று. பார்த்தசாரதி பசான்னார். “நான் ணநற்று பப்ளிக் படலிணபானில் இருந்து ணவதபாடசாமலக்குப் ணபான் பசய்து குருஜிமயக் ணகட்ணடன். அவர் ணநற்ணற ணபாய் விட்டதாகச் பசான்னார்கள். பிறகு அவர் ஆபிசிற்குப் ணபான் பசய்து ணகட்ணடன். அவர் பவளியூர் ணபாய் இருக்கிறார், திரும்பி வர மூன்று வாரம் ஆகும் என்று பசான்னார்கள். அவர் எங்கு இருக்கிறார், சிவலிங்கம் எங்கிருக்கிறது என்பது தான் இப்ணபாமதய ணகள்வி” ”சிவலிங்கம் கண்டிப்பாக அந்த ணவதபாடசாமலயில் தான் இருக்கும்னு ணதாணுது.” ஈஸ்வர் உறுதியாகச் பசான்னான்.

ப

“எப்படிச் பசால்றீங்க?”

ணவதபாடசாமலயில் காரில் இருந்து காமலக் கீணை மவக்கப் ணபான ணபாது அங்கு சிவலிங்கம் ஒரு கேம் பதரிந்து மமறந்தமதச் பசான்னான். அமதக் ணகட்ட ணபாது பார்த்தசாரதி முன்பு

பகாண்டிருந்த அபிப்பிராயம் ணமலும் உறுதியாகியது. ‘இவர்கள் குடும்பணம அமானுஷ்யமான குடும்பம் தான். இவர்களுக்கு என்பனன்னணவா பதரிகிறது, என்பனன்னணவா நடக்கிறது’.

்

ரக

ச

ிய

ம

ஈஸ்வருக்கு திடீர் என்று ணவதபாடசாமலயில் ஒதுக்குப்புறமாக இருந்த வீடு நிமனவுக்கு வந்தது. பவளிணய இரண்டு ணபர் மர ணவமல பசய்து பகாண்டிருந்தார்கள்... மரணவமல பசய்தார்களா இல்மல அங்ணக காவல் காத்து நின்றார்களா? சிவராம ஐயர் அவசர அவசரமாகச் பசான்னது நிமனவுக்கு வந்தது. “அங்கு தட்டுமுட்டுச் சாமான் எல்லாம் ணபாட்டு மவத்திருக்கிணறாம். அங்ணக யாரும் இல்மல....” அவர் குரலில் இருந்த பதற்றத்மத இப்ணபாது மனம் பதிவு பசய்கிறது.... சிவலிங்கம் அந்த ஒதுக்குப்புற வீட்டில் தான் இருக்க ணவண்டும்.... அமத அவன் உறுதியாக பார்த்தசாரதியிடம் பசான்னான். அவர் நிமிர்ந்து உட்கார்ந்தார்....

ரம (ன )்

**************

ப

குருஜியுடனும், ைான்சனுடனும் ணவதபாடசாமல வந்திருந்த பாபுஜி விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதக் காேத் துடித்தார். குருஜி அவமரக் கூட்டிக் பகாண்டு ணபாகக் கிளம்பிய ணபாது தான் பாபுஜியின் பசல்ணபான் அடித்தது. எடுத்து தள்ளிப் ணபாய் தாழ்ந்த குரலில் ணபசிய பாபுஜியின் முகம் ணபயமறந்தது ணபால மாறியது. ணபசி முடிந்து அதிர்ச்சியுடன் நின்ற பாபுஜிமயப் பார்த்து குருஜி ணகட்டார். ”என்ன ஆச்சு?” ”உங்கள் ணவதபாடசாமலமயக் கண்காணிக்க மூன்று ரகசியப் ணபாலீஸ்காரர்கள் இப்ப வந்திருக்கார்களாம்”

“என்ன உளர்ணற?” “உளறமல. உண்மமமயத் தான் பசால்ணறன்”

்

ம

“யார் பசான்னாங்க?”

ிய

”நான் அப்பாயிண்ட் பசய்திருக்கிற டிபடக்டிவ் ஏபைன்ஸியில் இருந்து வந்த தகவல் இது. பபாய்யாய் இருக்க வாய்ப்பில்மல”

ரம (ன )்

ரக

ச

’நீ ஏன் டிபடக்டிவ் ஏபைன்ஸிமய இங்ணக ணவவு பார்க்கச் பசான்னாய்?’ என்று குருஜி பாபுஜியிடம் ணகட்கவில்மல. இந்த விணசஷ மானஸ லிங்க ஆராய்ச்சியின் பசலவுக்கு முழுப் பபாறுப்பும் ஏற்றிருப்பது பாபுஜி தான். அதனால் அதில் எந்த வில்லங்கமும், தடங்கலும் வந்து விடக்கூடாது என்பதில் அவருக்கு அக்கமற உண்டு... அப்படி ணவவு பார்த்து பகாண்டு நின்றிருந்ததால் தான் இப்ணபாது ரகசியப் ணபாலீஸ் கண்காணிக்க வந்திருப்பது பதரிய வந்திருக்கிறது.

ப

பதற்றத்துடன் பாபுஜி பசான்னார். “குருஜி நாம் நாமளக்குக் காமலல சிவலிங்கத்மத ஆராய்ச்சிக்கு எடுத்துகிட்டு ணபாகலாம்னு முடிவு பசய்திருக்ணகாம். அந்த டிபடக்டிவ் ஏபைன்சி ஆள்கள் அந்த மூணு ணபரும் திறமமசாலிகள்னு பசால்றாங்க. அவங்க இருக்கிற வமரயில் நாம் அவங்க கண்ணுக்கு மண்மேத் தூவிட்டு தப்பிக்க முடியாதுன்னு பசால்றாங்க. இதுல நானும் ைான்சனும் ணவறு இங்கு வந்து மாட்டிகிட்டு இருக்ணகாம்... எதாவது பசய்யுங்க குருஜி....” தகவமலக் ணகட்டவுடன், என் இடத்மதணய கண்காணிப்பதா என்று ஆரம்பத்தில் குருஜிக்குக் ணகாபம் வந்தது. உடனடியாக ஐ.ஜிமயணயா, மந்திரிமயணயா கூப்பிட்டுப் ணபசத் ணதான்றினாலும்

அமமதியாக ணயாசித்த ணபாது இந்த விஷயத்மத அவணர பரப்பியது ணபால இருக்கும் என்று புரிந்து அந்த எண்ேத்மதக் மக விட்டார்.

்

ிய

ம

அவர் இங்கிருப்பதற்காக கண்காணிக்கிறார்களா, இல்மல சிவலிங்கம் இங்கு இருக்கிறது என்ற சந்ணதகத்தின் ணபரில் கண்காணிக்கிறார்களா, இல்மல இரண்டிற்கும் ணசர்த்தா என்று அவர் ணயாசித்தார். எதுவாக இருந்தாலும் இதன் பின் ஈஸ்வர் இருக்கிறான் என்பதில் அவருக்குத் துளி கூட சந்ணதகம் இல்மல.

ரம (ன )்

ரக

ச

ஈஸ்வர் இந்த ணவதபாடசாமல மண்மேத் பதாட்டுக் கும்பிட்டு விட்டு இறங்கியது நிமனவுக்கு வந்தது. பார்த்தசாரதி ஆபிசில் ணவவு பார்க்க மவத்திருப்பவனிடம் தன் உதவியாளமன விட்டு ணபச மவத்தார். இந்த ணவவு பார்க்கும் விஷயத்மதத் பதரிவிக்காமல் ஏதாவது விணசஷ தகவல் இருக்கிறதா என்று ணகட்டதற்கு அந்த ஆள் ஒன்றுமில்மல என்றான். அப்படியானால் மிக ரகசியமாக, உடன் ணவமல பார்ப்பவனுக்ணக பதரியாமல் ணவவு பார்க்கிறார்கள்...

ப

என்ன ஆனாலும் சரி நாமள அதிகாமல முகூர்த்தம் நன்றாக இருக்கிறது. சிவலிங்கத்மத அந்த ணநரத்தில் தான் இங்கிருந்து பகாண்டு பசல்ல ணவண்டும். என்ன பசய்வது என்று ணயாசித்தார். அதிகார வர்க்கத்திற்குப் ணபான் பசய்து அவர்கள் சந்ணதகத்மத உறுதி பசய்யக் கூடாது, அந்த ரகசியப் ணபாலீஸ் பார்மவயிலும் சிக்கக் கூடாது. எந்தக் காரேத்மதக் பகாண்டும் இந்த ஆராய்ச்சிகள் நடக்கப் ணபாகும் இடம் அவர்களுக்குத் பதரியக் கூடாது. அதற்கு என்ன பசய்வது?... பல ணபர் கவனத்மதக் கவராமல் ரகசியமாய் இங்கிருந்து சிவலிங்கத்மத எடுத்துப் ணபாக ஒணர ஒருவர் தான் அவருக்கு உதவ முடியும் என்று கமடசியில் குருஜி முடிவுக்கு வந்தார். உதயன்... அவர் நண்பன்!

அத்தியாயம் - 62

்

ச

ிய

ம

உடனடியாக குருஜி ரிஷிணகசத்திற்கு அமைத்துப் ணபாயிருந்த இமளஞனுக்குப் ணபான் பசய்தார். அவன் தற்ணபாது டில்லியில் இருந்தான். அது ஒரு விதத்தில் நல்லதாகப் ணபாயிற்று. அவன் சில மணி ணநரங்களில் உதயமன சந்திக்க முடியும். அவனிடம் ணபான் பசய்து உடணன உதயனிடம் ணபாகச் பசான்னார். ணபாய் அவனுமடய பசல்ணபாமன உதயனிடம் பகாடுத்து அவரிடம் ணபசச் பசால்லச் பசான்னார்.

ரம (ன )்

ரக

அந்த இமளஞனுக்கு அந்த ஒற்மறயடி மமலப்பாமதயில் கால் வலிக்க நடந்தது நிமனவுக்கு வர, சிறிது தயங்கினான். பின் ஒப்புக் பகாண்டான். அதற்கு குருஜியிடம் யாரும் எமதயும் முடியாது என்று பசால்ல முடியாது என்பது ஒரு காரேம். பின் கூலிமய அவர் அளவுக்குத் தாராளமாகத் தருபவர் கிமடயாது என்பது இன்பனாரு காரேம்.

ப

அவன் குருஜியுடன் ணபானதற்குப் பின் மீண்டும் ஒரு முமற உதயன் இருக்குமிடம் ணபாய் இருக்கிறான். ஆராய்ச்சிக் கூடத்மதச் சுற்றி நாலா பக்கத்திலும் உள்ள மண்மே எடுத்து அவன் மூலமாகத் தான் குருஜி உதயனுக்கு அனுப்பினார். அப்ணபாது குமக வமர ணபாக ணவண்டி இருக்கவில்மல. வழியில் ஒரு பாமற மீது உதயன் அமர்ந்து பகாண்டிருந்தார். அவன் தந்தமத வாங்கிக் பகாண்டு தமலமய மட்டும் அமசத்தார். அப்ணபாதும் தனியாக நடந்த தூரம் அவனுக்கு சலிப்மபத் தந்தது... குருஜியுடன் ணபான ணபாதும் பிறகு தனியாக மண்மேக் பகாண்டு ணபான ணபாதும் ணபால் அவன் இப்ணபாது பஹலிகாப்டரில் ணபாக முடியாது. அந்த வசதிமய பசய்து தருவதாய்

்

ம

இருந்தால் குருஜி பசால்லி இருப்பார். ரிஷிணகசத்தில் விமான நிமலயம் இல்மல. மிக அருகில் உள்ள விமான நிமலயம் படஹ்ராடூன் விமான நிமலயம் தான். விசாரித்ததில் ஒரு மணி ணநரத்தில் படஹ்ராடூனிற்கு விமானம் இருப்பதாகச் பசான்னார்கள். டிக்பகட்மட புக் பசய்து விட்டு அவசரமாக அவன் கிளம்பினான்.

ச

ிய

பார்த்தசாரதி நியமித்திருந்த ரகசிய ணபாலீஸ்காரர்கள் அவருக்குப் ணபான் பசய்து, ணவவு பார்த்துக் பகாண்டிருப்பது தாங்கள் மட்டுமல்ல ணவறு சிலரும் அந்த ணவமலமயச் பசய்து பகாண்டிருக்கிறார்கள் என்பமதத் பதரிவித்தார்கள்.

ரம (ன )்

“சரியாய் பதரியல சார்”

ரக

அதிர்ச்சி அமடந்த பார்த்தசாரதி ணகட்டார். “நம் மாநில ணபாலீஸ்காரர்களா, பவளி மாநில ணபாலீஸ்காரர்களா, சி.பி.ஐயா?”

“உங்க யூகத்மதச் பசால்லுங்க”

அவர் நியமித்திருந்த நபர்கள் மிக புத்திசாலிகள். அவர்கள் யூகணம கிட்டத்தட்ட சரியாக இருக்கும். “ப்மரணவட் டிபடக்டிவ்ஸ் ணபாலத் பதரியுது”

ப

“நீங்க அவங்கமளக் கண்டுபிடிச்ச உங்கமளக் கண்டுபிடிச்சிருப்பாங்கணளா?”

மாதிரி

அவங்களும்

“கண்டு பிடிச்சிருப்பாங்க சார்” தயக்கமில்லாமல் வந்தது பதில்.

பார்த்தசாரதி ணவதபாடசாமலமய ணவவு பார்க்கும் இன்பனாரு தரப்பு யாரால் நியமிக்கப்பட்டதாய் இருக்கும் என்று ணயாசிக்க ஆரம்பித்தார்.

்

ம

**************

ிய

குருஜி அமமதியாக பாபுஜியிடம் பசான்னார். “கவமலப்படாணத. எதுவும் நம் மகமய மீறிப் ணபாயிடமல”

ரக

ச

குருஜியின் இத்தமன நம்பிக்மகக்குக் காரேம் அவர் நண்பன் உதயன் தான் என்பது அவர் ணபானில் ணபசியதில் இருந்து பாபுஜி புரிந்து பகாண்டார். குருஜி முன்பு உதயமனப் பார்க்க பஹலிகாப்டரில் ணபாக ஏற்பாடு பசய்தவர் பாபுஜி தான். அதனால் அவர் உடனடியாகச் பசான்னார். “அவமர இங்ணக கூட்டிகிட்டு வர பஹலிகாப்டர் ஏற்பாடு பசய்துடட்டுமா குருஜி?”

ரம (ன )்

குருஜி பசான்னார். “அவன் இங்ணக வரப் ணபாகிறான்னு யார் பசான்னது?” “அவர் இங்ணக வராமல் எப்படி இந்தப் பிரச்சிமனமய தீர்க்கப் ணபாகிறார்?”

ப

“அமத அவன் அங்ணக இருந்ணத சரி பசய்வான்” குருஜி பசால்ல பாபுஜி சந்ணதகத்ணதாடும் குைப்பத்ணதாடும் ைான்சமனப் பார்த்தார். ைான்சன், குருஜி கவமலப்படா விட்டால் நாமும் கவமலப்பட எதுவுமில்மல என்பது ணபால இருந்தார்.

பாபுஜி இனி இது சம்பந்தமாக மறுபடியும் ணகட்டு விடப் ணபாகிறார் என்று பயந்தது ணபால குருஜி ணபச்மச மாற்றினார். ‘நம்ம ஆராய்ச்சி ஏற்பாபடல்லாம் எப்படி இருக்கு பாபுஜி?”

்

ச

ிய

ம

”எல்லாம் பிரமாதமாய் இருக்கு. ஆனால் ஆைமனசக்திகமள அளக்கற மாதிரி எத்தமனணயா பமஷின்கள் இண்டர்ணநஷனல் மார்க்பகட்டில் வந்திருக்கிறதா ணகள்விப்பட்ணடன். உதாரேத்துக்கு ஒவ்பவாரு சக்ராவில் இருந்தும் எத்தமன சக்தி பவளிப்படுதுன்னு அளக்கக் கூட பமஷின்கள் இருக்கறதா பசான்னாங்க. அபதல்லாம் இங்ணக இல்மலணய. ஏன்?”

ரக

குருஜி இதற்கு என்ன பதில் என்பது ணபால ைான்சமனப் பார்த்தார். சக்திகமளப் பற்றித் பதரிந்த அளவு அவருக்கு எந்திரங்கமளப் பற்றித் பதரியாது.

ரம (ன )்

ைான்சன் பசான்னார். “மார்க்பகட்டில் எத்தமனணயா பமஷின்கள் என்பனன்னணவா அளந்து காண்பிக்கறதா பசால்லி விளம்பரம் பசய்யறாங்க. அந்த பமஷின்கள் எல்லாம் சரியாத் தான் அளக்குதா, காண்பிக்கற ரிசல்டுகள் எல்லாம் சரிதானான்னு உறுதியா நம்பக்கூடிய அளவுக்கு தரமான ஆராய்ச்சி மமயங்களால ஆராயப்படமல... உறுதியாய் பதரியாத எந்த பமஷிமனயும் இந்த ஆராய்ச்சியில் பயன்படுத்த ணவண்டாம்னு குருஜி பசான்னதால நான் நிரூபிக்கப்படாத எந்த பமஷிமனயும் தருவிக்கமல”

ப

எமதயும் தவறில்லாமல் கச்சிதமாய் பசய்ய ணவண்டும் என்று நிமனத்து பசயல்படுகிற குருஜியின் சிந்தமன பாபுஜிக்குப் பிடித்திருந்தது. ஒரு நடமாடும் பல்கமலக்கைகமாக இருக்கக் கூடிய அந்த மனிதர் இத்தமன ஞானத்மதப் பபற்றிருக்கிறார் என்றால் எமதயும் சந்ணதகத்திற்கிடமில்லாமல் பதரிந்து மவத்திருப்பதால்

தான் என்று ணதான்றியது. விணசஷ மானஸ அப்படிணய அல்லவா பதரிந்து மவத்திருக்கிறார்....

லிங்கத்மதயும்

்

ம

விணசஷ மானஸ லிங்கம் பற்றி நிமனவுக்கு வந்தவுடன் பாபுஜி குருஜியிடம் ணகட்டார். “குருஜி எப்ப எனக்கு அந்த சிவலிங்கத்மதக் காட்டப் ணபாறீங்க?”

ரக

ச

ிய

குருஜி புன்னமகயுடன் பசான்னார். “இன்னமும் ைான்சன் கூட அந்த சிவலிங்கத்மதப் பார்க்கமல.... சரி வாங்க பரண்டு ணபரும் ணபாய் பார்க்கலாம்.. ஒன்னு மட்டும் ஞாபகம் வச்சுக்ணகாங்க. நான் எந்த இடம் வமரக்கும் ணபாகிணறணனா அது தான் எல்மலன்னு பதரிஞ்சுக்ணகாங்க. அமதத் தாண்டி ஒரு அடி கூட முன்னால் நகர ணவண்டாம்...”

ரம (ன )்

”சரி” என்று பாபுஜியும் ைான்சனும் தமலயாட்டினார்கள் என்றாலும் பாபுஜிக்கு ஒரு சந்ணதகத்மத குருஜியிடம் ணகட்க ணவண்டி இருந்தது. “ஒன்னு பரண்டு அடி அதிகமாய் பநருங்கினால் என்ன ஆகும்? அந்தக் பகாமலகாரனுக்கு ஆன மாதிரி ஏதாவது ஆயிடுமா?”

ப

குருஜி புன்னமகத்தார். “அப்படி எல்லாம் ஆயிடாது. அவன் முட்டாள். அதற்குப் பக்கத்திணல ணபாறணத அபாயம். அப்படி இருக்மகயில் அவன் அமதத் பதாட்ணட விட்டான் ணபால இருக்கு. அதனால் தான் அப்படி ஆச்சு. நாம் பாதுகாப்பான ஒரு எல்மலமயத் தாண்டி பநருங்கினால் அது ஏதாவது ஒரு விதத்தில் நம் கிட்ணட பாதிப்மப ஏற்படுத்திட வாய்ப்பு இருக்கு. அந்தப் பாதிப்ணபாட விமளவுகள் உடனடியாய் பதரியா விட்டாலும் பிற்பாடு புரியும்...”

்

ம

பாபுஜி தமலயாட்டினார். குருஜி அவர்கள் இருவமரயும் விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதக் காட்ட அமைத்துச் பசன்றார். அவர்கள் ணபான ணபாது கேபதி சிவலிங்கத்திற்குப் பூக்கள் மவத்த விதம் திருப்தி இல்லாததால் அமத ணவறு விதமாக மவத்து அலங்கரித்துக் பகாண்டிருந்தான்.

”வாங்க குருஜி”

ரக

ச

ிய

குருஜிமயப் பார்த்தவுடன் அவனுக்கு மகிழ்ச்சி தாங்கவில்மல. அவனுக்கு அவர் இது வமர இந்த சிவமனத் தரிசிக்க வராததில் மனத்தாங்கல் இருந்தது. அவமன ஆஞ்சணனயர் ணகாயிலிற்கு அனுப்பி விட்டு அவர் வந்து சிவலிங்கத்மதப் பார்த்து ணபசி விட்டுப் ணபானது அவனுக்குத் பதரிந்திருக்கவில்மல என்பதால் பமல்ல சிவலிங்கத்திடம் “குருஜி வந்திருக்கார்” என்று பதரிவித்து விட்டு ஓடி வந்து வரணவற்றான்.

ரம (ன )்

“எப்படி இருக்ணக கேபதி?”

“உங்க தயவுல நல்லா இருக்ணகன் குருஜி”

“கேபதி டாக்டர் ைான்சமன உனக்கு முதல்லணய பதரியும் இல்மலயா. இவர் பாபுஜி. பபரிய பதாழிலதிபர். பத்திரிக்மகல எல்லாம் இவர் பத்தி படிச்சிருப்ணப”

ப

அவமரப் பார்த்ததும் கேபதி குட்மார்னிங் என்று மககூப்பி வேக்கம் பசான்னான். மாமல ணநரத்தில் குட்மார்னிங் பசான்ன கேபதிமய பாபுஜி சுவாரசியமாகப் பார்த்தார். ஆனாலும் தானும் மககூப்பி குட்மார்னிங் என்று பசான்னார்.

குருஜி ணமலும் பசான்னார். “...இந்த ஆராய்ச்சிகமள ைான்சன் பசய்யறார்னு பசான்ணனனில்மலயா. அதற்கான பசலவு எல்லாத்மதயும் பாபுஜி தான் பார்த்துக்கறார்”

்

ிய

ம

’எத்தமன பபரிய மனது இவருக்கு’ என்று நிமனத்த கேபதி அதற்காக அவமரப் பார்த்து இன்பனாரு தடமவ மககூப்பினான்.

ச

பாபுஜி தமலயமசத்தார். ’இவனுக்கு என்ன மககூப்புவணத ணவமலணயா?’ என்று தனக்குள்ணள ணகட்டுக் பகாண்டார்.

ரம (ன )்

ரக

அவர் பார்மவ விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் மீது நிமலத்தது. ணதாற்றத்தில் பபயருக்ணகற்ற விணசஷம் இல்மல என்ணற பாபுஜிக்குத் ணதான்றியது. சாதாரேமாய் ணகாயில்களில் பார்க்க முடிந்த சிவலிங்கம் ணபால் இருந்தது. பாபுஜி கூர்ந்து பார்த்தார். ஏதாவது ஒளி பதரிகிறதா என்று பார்த்தார். கேபதி ஏற்றி மவத்திருந்த தீபங்களின் ஒளி சிவலிங்கத்தின் மீது படர்ந்திருந்தணத தவிர அவர் ணகள்விப்பட்ட ஒளி சிவலிங்கத்தில் இல்மல.

ப

ைான்சனும் கூர்ந்து சிவலிங்கத்மதப் பார்த்தார். ஆயிரக்கேக்கான வருடங்கள் சித்தர்களால் ரகசியமாய் பூஜிக்கப்பட்டு வந்த அந்த சிவலிங்கத்தில் இருந்து ஏதாவது சக்தி அமலகள் வருகின்றனவா, உேர முடிகின்றனவா என்று கண்கமள மூடி உேர்வுகமளக் கூர்மமயாக்கியும் பார்த்தார். ஆனால் எமதயும் உேர முடியவில்மல.

கேபதி அவர்கள் மூவரும் எட்டணவ நிற்பமதப் பார்த்தான். அதிலும் குருஜிக்கு ஒரு அடி பின்னாணலணய மற்ற இருவரும் நின்றிருந்தனர்.

்

ரக

ச

ிய

ம

“பக்கத்துல வாங்க. நான் சாமிக்கு ஆரத்தி எடுக்கிணறன்” என்ற கேபதி அவசர அவசரமாகச் பசன்று சிவலிங்கத்திற்கு தீப ஆரத்தி எடுத்தான். அவன் பசான்னமதக் ணகட்டு அவர்கள் முன்னுக்கு வந்து விடவில்மல. கேபதி ஆரத்தித் தட்மட அவர்கள் அருணக பகாண்டு வந்த ணபாது மற்ற இருவரும் குருஜி என்ன பசய்கிறார் என்பமத முதலில் கவனித்தார்கள். குருஜி ஆரத்திமய கண்களில் ஒற்றிக் பகாண்டதும் அப்படிணய பசய்தார்கள். கேபதி நீட்டிய திருநீமற குருஜி எடுத்துக் பகாண்ட பின் எடுத்துக் பகாண்டார்கள்.

ரம (ன )்

‘இபதன்ன இவர்கள் பரண்டு ணபரும் குருஜிமயப் பார்த்ணத ஒவ்பவான்னும் பசய்யறாங்க. இந்த பவளிநாட்டு விஞ்ஞானிக்கு இபதல்லாம் புதுசா இருக்கலாம். இந்த உள்நாட்டு முதலாளியும் இது வமரக்கும் ணகாயிலுக்குப் ணபானணத இல்மலணயா’ என்று கேபதி நிமனத்துக் பகாண்டான்.

ப

”சரி கேபதி கிளம்பணறாம்” என்று பசான்ன குருஜி கிளம்பினார். மற்ற இருவரும் பின் பதாடர்ந்தார்கள். வாசல் வமரக்கும் ணபான குருஜி திரும்பி கேபதிக்கு நிமனவுபடுத்தினார். “என்ன கேபதி நிமனவு இருக்கில்ல. நாமளக்கு காமலயில் சீக்கிரணம பூமைமய முடிச்சுடு. ஆறு மணிக்கு இங்கிருந்து கிளம்பலாம். நீ தயார் தாணன?” பாபுஜியும், ைான்சனும் திரும்பி கேபதி என்ன பசால்கிறான் என்று பார்த்தார்கள். கேபதி தமலயமசத்தான். அந்த ணநரமாகப்

பார்த்து ஒரு வினாடி ணநரம் சிவலிங்கம் ஒளிர்ந்தது. நானும் தயார் என்று பசால்வமதப் ணபால.....!

்

ம

மூவரும் சிமலயாக நிற்க கேபதி மட்டும் ணபசினான். “யாணரா பசங்க சும்மா டார்ச் அடிச்சு அடிக்கடி விமளயாடறாங்க....”

ரக

ச

ிய

படஹ்ராடூன் விமானநிமலயத்தில் இருந்ணத அந்த இமளஞன் ஒரு ஜீப்மப வாடமகக்கு எடுத்துக் பகாண்டு ரிஷிணகசத்திற்கு வந்தான். பின் மமலப்பாமதயில் பயணித்து ஜீப்மப நிறுத்தி பின் ஒற்மறயடிப் பாமதயில் நடந்து நடந்து அவனுக்குக் கமளத்து விட்டது. அந்த இடத்தில் மனித சத்தங்கணள இல்மல. காற்றின் இமரச்சல் தான் பலமாக இருந்து ஒரு அமானுஷ்ய பீதிமயக் கிளப்பியது. இந்தக் காலத்திலும் குமகயில் வாழும் குருஜியின் நண்பர் ணமல் அவனுக்கு எரிச்சல் வந்தது.

ரம (ன )்

அவன் இதற்கு முன் இங்கு வந்த ணபாது உதயன் உட்கார்ந்திருந்த பாமறயில் இப்ணபாது ஒரு கழுகு உட்கார்ந்திருந்தது. ஏமாற்றத்துடன் முன்ணனறினான். சிறிது தூரம் ணபான பிறகு முதலில் அவன் உட்கார்ந்து கமளப்பாறிய பாமறயும் வந்தது. இன்று அந்த ஆமள குமகயில் தான் சந்திக்க ணவண்டும் ணபால இருக்கிறணத என்று நிமனத்துக் பகாண்டான். குமகயில் அந்த ஆள் தனியாக இருப்பாரா இல்மல ணவபறதாவது மிருகமும் இருக்குமா?...

ப

திடீபரன்று அவன் முன்னால் உதயன் வந்து நின்றார். அவனுக்கு இதயம் ஒரு கேம் துடிக்க மறந்தது. எங்கிருந்து வந்தார். வந்தமதணய பார்க்கவில்மலணய!

“என்ன?” என்று ணகட்டார்.

்

ரக

ச

“டவர் இல்மல”

ிய

“என்ன ஆச்சு?” உதயன் ணகட்டார்.

ம

“குருஜி உங்க கிட்ட ணபசணும்னு பசான்னார்...” என்ற அந்த இமளஞன் பசல் ணபாமன எடுத்தான். டவர் இருக்கவில்மல. இந்த மமலக்காட்டுப் பகுதியில் டவர் கிமடக்காதது அவனுக்கு ஆச்சர்யமாக இல்மல. என்ன பசய்வது என்று ணயாசித்தான்.

”பரவாயில்மல. நம்பர் ணபாட்டுக் பகாடு. ணபசணறன்”

ரம (ன )்

இந்தக் குமக வாழ் மனிதனுக்கு டவர் விஷயம் எல்லாம் புரியாது என்று பபாறுமமயாக அந்த இமளஞன் “டவர்... டவர் இல்மல... டவர் இல்மலன்னா ணபச முடியாது” “பரவாயில்மல. பசான்ன மாதிரி பசய்”

ப

பபாங்கிய ஆத்திரத்மத அடக்கிக் பகாண்டு ‘பசான்னால் புரியாது. அனுபவத்துல தான் புரியும்’ என்று நிமனத்தவனாக டவர் கிமடக்காத பசல்லில் குருஜியின் நம்பமர அழுத்தி விட்டு உதயனிடம் தந்தான். குருஜியின் ரகசிய பசல்ணபான் மந்திரம் பசான்னது. குருஜி உடணன எடுத்துப் ணபசினார். ”ஹணலா”

“ராமா உதயன் ணபசணறன்”

்

ம

“உதயா எனக்கு உன்னால் இன்பனாரு உதவி ஆகணும்”

ிய

“என்ன பசால்லு”

ரம (ன )்

ரக

ச

குருஜி தற்ணபாமதய நிலவரத்மதச் பசான்னார். “.... இந்த ஆராய்ச்சி நடக்கிற இடம் ரகசியமாய் இருக்கிறது முக்கியம் உதயா. இப்ப கண்காணிக்கிற ஆள்கள் எங்கள் பின்னால் வந்து அந்த இடத்மதக் கண்டு பிடிச்சுட்டா பிரச்சிமன ஆயிடும். அதிகாரத்துல இருக்கிற ஆள்கமளப் பிடிச்சு இமத வாபஸ் வாங்க மவக்கிறது பபரிய விஷயமில்மல.. ஆனால் இதுல ஏணதா ஒன்னு இருக்குன்னு நாணன சந்ணதகத்மத ஊர்ஜிதப்படுத்தற மாதிரி ஆயிடும். அதான் உன் கிட்ட உதவி ணகட்கணறன்” உதயன் உடனடியாக ஒன்றும் பசால்லவில்மல.

குருஜி பசான்னார். “... இனி கண்டிப்பா உன் கிட்ட உதவி எதுவும் ணகட்டு தர்மசங்கடப்படுத்த மாட்ணடன் உதயா. இதுணவ கமடசி”

ப

உதயன் அன்புடன் பசான்னார். “என்ன ராமா நண்பன் கிட்ட ணபாய் பபரிய வார்த்மத எல்லாம் ணபசிகிட்டு... நாமளக்கு காமலல எத்தமன மணிக்கு கிளம்பறீங்க?” “காமலல ஆறு மணிக்கு”

“நீங்க பாட்டுக்குப் ணபாங்க. யாரும் உங்கமளப் பின் பதாடர முடியாமல் நான் பார்த்துக்கணறன்”

்

ரக

ச

ிய

ம

குருஜி நண்பனுக்கு மனதார நன்றி பசான்னார். உதயன் பசால்லி விட்ட பின் கவமலப்பட எதுவுமில்மல. குருஜி பின்பு ணகட்டார். “உதயா, என் வாழ்க்மகல மிகப் பபரிய விஷயமா இந்த ஆராய்ச்சிமயத் தான் நிமனச்சுகிட்டு இருக்ணகன். எல்லாம் எப்படிப் ணபாகும்னு அன்மனக்கு ணகட்டப்ப சுவாரசியமாய் இருக்கும்னு பசால்லி முடிச்சுட்ணட. நான் எல்லார் அபிப்பிராயத்மதயும் விட அதிகமா உன் அபிப்பிராயத்மத மதிக்கிணறன். பவளிப்பமடயா தயக்கமில்லாமல் பசால்லு. நான் இப்ப இருக்கற நிமல என்னன்னு நீ நிமனக்கிணற?...”

ரம (ன )்

உதயன் ணயாசித்து விட்டுச் பசான்னார். “ராமா. இப்ணபாமதக்கு நீ அனுகூலமான நிமலயில் தான் இருக்கிறாய்னு நிமனக்கிணறன். நம் குரு உன் ஆராய்ச்சிமய எந்த விதத்திலும் பாதிக்காதபடி நான் ஏற்பாடு பசய்துட்ணடன். அந்தப் மபயன் கேபதி உன் கட்டுப்பாட்டில் தான் இருக்கிறான். சிவலிங்கமும் உன் கிட்ட தான் இருக்கு. நாம நிமனச்சுகிட்டிருக்கிற மூவர் குழுவில் மீதி இருக்கிறது ஈஸ்வர் தான். அவன் தனி ஆள்...” குருஜிக்கு நிம்மதியாய் இருந்தது.

ப

உதயன் பதாடர்ந்து பசான்னார். “ஆனால் அவமனக் குமறச்சு நிமனச்சுட ணவண்டாம் ராமா. பசுபதி அவன் ணபமரச் பசால்லிட்டு ணபாயிருக்கார்னா அது பிரத்திணயக காரேம் இல்லாமல் இருக்காது. அதனால அவன் கிட்ட ைாக்கிரமதயாய் இரு”

“எதிரிமயக் குமறச்சு மதிப்பிடறது ணதாற்கறதுக்கான அஸ்திவாரம்னு எனக்குத் பதரியும் உதயா. கண்டிப்பா ைாக்கிரமதயாய் இருப்ணபன்.... நன்றி நண்பா”

்

ச

ிய

ம

உதயன் ணபசிக் பகாண்டிருந்த ணபாணத அந்த இமளஞன் மமலப்புடன் பார்த்தான். அவர் ணபசி முடித்து அவனிடம் பசல் ணபாமனத் திருப்பித் தந்த ணபாது அணத மமலப்புடன் பசல் ணபாமன வாங்கிப் பார்த்தான். இப்ணபாதும் டவர் இல்மல. அவமரப் பார்த்தான். அவர் ணபாயிருந்தார்.

ரக

அந்த இமளஞனுக்கு அந்த இடத்மத விட்டுப் ணபானால் ணபாதும் என்றாகி விட்டது. ஓட்டமும் நமடயுமாக அங்கிருந்து நடக்க ஆரம்பித்தான்.

ரம (ன )்

அத்தியாயம் - 63

ப

விஷாலிமய குற்ற உேர்ச்சி சிறிது சிறிதாக அரித்து சித்திரவமத பசய்து பகாண்டு இருந்தது. ஒரு நல்லவமனத் தவறாக நிமனத்து ணகவலமாக நடத்தி விட்ணடாணம என்று அவள் மிகவும் வருத்தப்பட்டாள். ஈஸ்வரின் வீட்டிற்குச் பசன்ற ணபாது அவன் அவள் ஒருத்தி இருப்பதாகணவ நிமனக்காதபடி தான் கமடசி வமர இருந்தான். அவமளப் பார்த்தவுடன் ஆரம்பத்தில் அவமன அறியாமணலணய பதரிந்த ஓரிரு வினாடி மலர்ச்சி பின் அவளிடம் காட்டப்படவில்மல. அவள் கிளம்பும் ணபாது அவன் அவள் பக்கம் பார்க்கணவ இல்மல. பவறுப்புடன் நான்கு வார்த்மதயாவது அவன் ணபசி இருந்தாலும் கூட அவளுக்கு அமத சகிக்க முடிந்திருக்கும். ஆனால் அவன் பாராமுகத்மத மட்டும் அவளால் சகித்துக் பகாள்ள முடியவில்மல.

்

ச

ிய

ம

ஆனாலும் அவளால் அவமனக் குற்றம் பசால்ல முடியவில்மல. அவளுக்கு அது ணதமவ தான் என்று ணதான்றியது. அந்தத் தண்டமன நியாயமானது தான் என்று ணதான்றியது. அவள் அவன் மீது ணகாபித்துக் பகாண்ட ணபாது அவனிடம் ஏன் ணகாபித்துக் பகாண்டாள் என்பமதக் கூட பதரிவிக்கவில்மல. அவமனப் ணபசக் கூட விட்டதில்மல. அன்று அவமன அவள் வாழ்க்மகயில் இருந்து விலகி இருக்கச் பசான்னாள். அவன் விலகி இருக்கிறான். அவனிடம் எந்தத் தவறும் இல்மல. அவன் அவள் பசான்னபடி தான் பசய்கிறான்.

ப

ரம (ன )்

ரக

ஈஸ்வரின் நண்பன் பாலாஜியிடம் ணபசிய ணபாது ஈஸ்வமரப் பற்றி மிக நல்ல அபிப்பிராயம் பசான்னான். கண்ணியம், நாேயம் என்கிற விஷயத்தில் எல்லாம் ஈஸ்வமர மாதிரி ஒருவமனப் பார்க்க முடிவது கஷ்டம் என்று பசான்னான். அவள் ஈஸ்வரின் நண்பர்களின் ஃணபஸ்புக் எல்லாம் ணபாய் பார்த்தாள். பபண் நண்பர்கள் உட்பட எல்ணலாரும் அவன் ணமல் மிகுந்த மரியாமத கலந்த அன்பு மவத்திருந்தார்கள் என்பது அவர்கள் தகவல் பரிமாற்றங்களின் மூலம் பதரிந்தது. சில பபண்கள் அவன் மீது மமயல் பகாண்டிருந்தார்கள் என்பது சந்ணதகத்திற்கு இடமில்லாமல் பதரிந்தது. ஆனால் அவர்கள் எல்லாம் அவன் எட்டாத தூரத்தில் இருக்கிறான் என்பது ணபால் கருத்து பதரிவித்தார்கணள தவிர யாரும் அவன் பற்றித் தரக்குமறவாகச் பசால்லவில்மல. எல்ணலாமரயும் ஈஸ்வர் ஏமாற்றி இருக்க வாய்ப்பில்மல. எல்ணலாரும் ஏமாந்திருக்கவும் வாய்ப்பில்மல. அதனால் மணகஷ் பபாய் பசால்லி இருக்கிறான் என்பதில் அவளுக்கு இப்ணபாது சந்ணதகம் இல்மல. ஆனால் அவளால் மணகஷ் ஏன் பபாய் பசான்னான் என்பமதப் புரிந்து பகாள்ள முடியவில்மல.

்

ிய

ம

அவளுக்கு மணகஷ் நல்ல நண்பனாக இருந்தான். அமத அவள் இப்ணபாதும் மறுக்க முடியாது. அவளுக்கு நிமனவு பதரிந்த நாள் முதல் அவன் நண்பன் தான். சின்ன வயதில் இருந்து அவளுக்காக என்ன ணவண்டுமானாலும் பசய்வான். அவள் ணகட்டால், அவன் மவத்திருக்கும் விமளயாட்டுப் பபாருளானாலும் சரி, தின்பண்டமானாலும் சரி, உடணன சிறிது கூடத் தயங்காமல் தந்து விடுவான். என்ன ணவமல எந்த ணநரத்தில் பசான்னாலும் அமதச் பசய்வதில் அவன் சங்கடப்பட்டதில்மல.

ரக

ச

இந்த ஒரு பபாய்மயத் தவிர இது நாள் வமர அவளால் அவன் மீது ஒரு குற்றம் பசால்ல முடிந்ததில்மல. ஆனால் இந்த ஒரு பபாய்யால் அவள் வாழ்க்மகயில் உன்னதமான ஒரு உேர்மவணய அவன் சுக்கு நூறாக்கி விட்டான். அதிலும் அவன் அன்று நடித்த நடிப்பு இப்ணபாதும் அவள் கண்முன் நிற்கிறது. அவள் இதயம் உமடந்த கேமல்லவா அது. அமத அவள் எப்படி மறக்க முடியும்?

ப

ரம (ன )்

பரணமஸ்வரனுக்குப் பயந்து மணகஷ் தன் காதமல என்றுணம அவளிடம் பசால்லி இருக்கவில்மல என்பதால் அவளுக்கு அவன் ஈஸ்வமரத் தன் காதலுக்கு எதிரியாக நிமனத்து தான் இப்படிப் பபாய் பசான்னான் என்பமத ஊகிக்க முடிந்திருக்கவில்மல. தன் தாத்தாவிடம் ஈஸ்வர் முன்பு ணகாபமாகப் பைகியதால் அவமன மணகஷிற்குப் பிடிக்கவில்மல, அதனால் தன் ணதாழியான விஷாலியும் அவனுடன் பநருங்கிப் பைகுவது பிடிக்கவில்மல, அதனால் தான் பபாய் பசால்லி இருக்க ணவண்டும் என்ற அனுமானத்திற்கு கமடசியாக விஷாலி வந்தாள். மணகஷ் மீது அவளுக்கு ஆத்திரமாக வந்தது. உன்னால் எப்படி என்னிடம் நீ இப்படிப் பபாய் பசால்ல முடிந்தது என்று ணகட்க அவள் மனம் துடித்தது. ஆனால் அதற்கு பதிலாக மணகஷ் ணவறு

்

ம

கற்பமனப் பபாய்கமள அவிழ்த்து விடுவாணன ஒழிய தன் தவமற ஒப்புக் பகாள்வான் என்று அவளுக்குத் ணதான்றவில்மல. இனிபயாரு தடமவ இந்தப் பபாய்கமளக் ணகட்க ணநர்ந்தால் அவமன நிைமாகணவ பவறுக்க ணவண்டி இருக்கும். அதற்கு ஏணனா விஷாலியின் நல்ல மனது இடம் தரவில்மல.

ரக

ச

ிய

மணகஷ் பசான்ன பபாய் மகாபாதகணம ஆனாலும் இது வமர அவன் அவளுக்காக பசய்தமத எல்லாம் அவளால் மறக்க முடியவில்மல. அதனால் ஒணரயடியாக அவன் நட்மப அறுத்து விடவும் அவளால் முடியவில்மல. அணத ணநரத்தில் முன்பு ணபால அவளால் பைகவும் முடியவில்மல. இந்த திரிசங்கு நிமலயில் அவள் அவனிடம் அளவாகப் ணபசுவமதயும் பைகுவமதயும் மவத்துக் பகாள்ள முடிபவடுத்திருந்தாள்.

ரம (ன )்

அவன் இப்ணபாபதல்லாம் அவர்கள் வீட்டுக்கு முன்பு ணபால் வருவதில்மல என்பது அவளுக்கு பபரிய ஆசுவாசத்மதத் தந்தது. ஆனால் அவ்வப்ணபாது ணபானில் அவளுடன் அவன் ணபசினான். விஷாலி தந்தி வாசகங்களில் பதில் பசால்லி ணவறு முக்கிய ணவமல இருப்பதாகச் பசால்லி ணபாமன மவக்கும் வைக்கத்மத ஏற்படுத்திக் பகாண்டிருந்தாள். கமடசியில் ஒரு தடமவ மணகஷ் ணகட்ணட விட்டான். “என்ன விஷாலி. நீ என் கிட்ட சரியா ணபசணவ மாட்ணடன்கிறாய்?”

ப

’பதிமல என் கிட்ணட ணகட்காணத. உன்மனணய நீ ணகட்டுக்ணகா’ என்று அவளுக்குச் பசால்லத் ணதான்றியது. ஆனாலும் தன்மனக் கட்டுப்படுத்திக் பகாண்டு பசான்னாள். “அப்படி ஒன்னும் இல்மல... சரி மவக்கட்டுமா. இன்பனாரு கால் வருது”.

்

ிய

ம

அவள் அதிகம் தனிமமமய விரும்பி தனிமமயிணலணய இருந்தாள். அப்படித் தனிமமயில் இருக்கும் ணபாபதல்லாம் ஈஸ்வருடன் நன்றாகப் பைகிய அந்த இரண்டு நாட்கமளத் திருமபத் திரும்ப மனம் திமரயிட்டுப் பார்த்து மகிழ்ந்தது. யாணரா இவன் பாடல் அடிக்கடி ஒலித்தது. அவள்-அவன்-அந்தப் பாடல் கலந்த ஒரு அைகிய தருேம் மனமத வருடிப் ணபானது. எல்லா நிமனவுகளும் முடிவில் வலிமயணய தந்தாலும் அந்த அைகிய நிமனவுகமள மறக்க முடியவில்மல...

ரம (ன )்

ரக

ச

பதன்னரசு மகள் ஏணதா எண்ேங்களில் ணசாகமாய் ஆழ்ந்து ணபாய் இருந்தமதக் கவனித்தார். அவளுக்கு அவர் அமற வாசலில் வந்து நிற்பது கூடத் பதரியவில்மல. கனத்த மனத்துடன் அவமளணய பார்த்துக் பகாண்டிருந்த அவர் தன் பமைய மகமளப் பார்க்க ஏங்கினார். என்ணனரமும் சுறுசுறுப்பாய், சந்ணதாஷமாய், மலர்ந்த முகத்துடன் ஏணதா ஒரு ணவமலமய ஆர்வத்துடன் பசய்து பகாண்டிருக்கும் அந்த மகமள அவர் இனி எப்ணபாது காேப் ணபாகிறார்? “என்ன ணயாசிச்சுட்டு இருக்ணக விஷாலி?”

ப

“ஒன்னும் இல்மலப்பா” பசால்லி விட்டு விஷாலி ஒரு புன்னமகமயப் பலவந்தமாய் உதட்டிற்குக் பகாண்டு வந்தாள். அமதப் பார்த்து அந்தத் தந்மதயின் மனம் ணமலும் ணவதமனப் பட்டது. சிறு வயது முதல் மகளின் நிைப்புன்னமகயில் அகம் மகிழ்ந்து வந்த தந்மதக்கு மகள் ணபாலிப் புன்னமக பூக்கும் நிமலமமக்கு வந்து விட்டமதத் தாங்க முடியவில்மல.

்

ம

அவர் இனி எதுவும் ணகட்டு விடுவாணரா என்று அவள் பயந்து எழுந்து தன் ணவமலகமளப் பார்க்க ஆரம்பித்தாள். அமர மணி ணநரத்தில் அவள் ஒரு ஓவியக் கண்காட்சிக்குக் கிளம்பிப் ணபானாள். “நான் ணபாயிட்டு வணரன்ப்பா....”

ிய

ணபாகும் மகமளணய பார்த்துக் பகாண்டு பதன்னரசு வாசலில் நின்றார். அவள் நமடயில் ஒரு ஜீவணன இல்மல....

ரக

ச

அந்த ணநரத்தில் இமளஞன் ஒருவன் மசக்கிளில் அவர் வீட்டு வாசலில் வந்து நின்றான். “சாரி சார். புக்ஸ் பகாண்டு வர ணலட்டாயிடுச்சு.....” என்று சத்தமாகச் பசான்னான்.

ரம (ன )்

பதன்னரசுக்கு அவன் பரிச்சயமானவன் அல்ல. அதனால் அவமன சந்ணதகத்துடன் பார்த்தார். இடம் மாறி வந்து விட்டாணனா? அவர் ணயாசித்துக் பகாண்டிருக்கும் ணபாணத அவன் மசக்கிமள நிறுத்தி விட்டு இரண்டு புத்தகங்களுடன் அருகில் வந்த அவன் அவரிடம் தாழ்ந்த குரலில் பசான்னான். ‘குருஜி ணபசணும்னார்”

ப

புரிந்து பகாண்ட பதன்னரசு தானும் சத்தமாகணவ “பரவாயில்மல. உள்ணள வாப்பா” என்று உள்ணள அவமன அமைத்துக் பகாண்டு ணபானார். பவளிணய இருந்து பார்க்கும் யாருக்கும் அந்த இமளஞன் அவரது மாேவன், பதரிந்தவன் என்று தான் நிமனக்கத் ணதான்றும்.

உள்ணள நுமைந்தவுடன் அந்த இமளஞன் தன் பசல்ணபாமன எடுத்து அவரிடம் தந்து ஒரு புதிய பசல்ணபான் எண் எழுதிய சீட்மடயும் தந்தான். “இந்த நம்பருக்கு இந்த பசல்ணபான்ல ணபசுங்க”

்

ரக

ச

ிய

ம

பதன்னரசு திமகப்பமடந்தாலும் பவளிணய காட்டிக் பகாள்ளாமல் அந்த எண்கமள அழுத்த, குருஜி ணபசினார். “பதன்னரசு உன் வீட்டுக்கு பவளிணய இன்னமும் ஒரு ணபாலீஸ்காரன் இருக்கிறான்னு பாபுஜிணயாட ஆள்கள் பசால்றாங்க. ஆனால் ணபான் ணடப்பிங் இருக்கற மாதிரி பதரியமல. ஆனாலும் ைாக்கிரமதயாய் இருக்கறது நல்லதுன்னு நான் நிமனக்கிணறன். அதனால தான் இந்த ஏற்பாடு. நீ எந்தக் காரேத்மதக் பகாண்டும் ணவதபாடசாமல பக்கம் வந்துடாணத. இங்ணக பலமான ணபாலீஸ் கண்காணிப்பு இருக்கு.”

ப

ரம (ன )்

பதன்னரசுவால் ணகள்விப்பட்டமத நம்ப முடியவில்மல. பார்த்தசாரதி அவமரப் பார்த்துப் ணபசி விட்டுப் ணபானது முதல் தான் கண்காணிக்கப்படுவது பதன்னரசுக்குத் பதரிந்ணத இருந்தது. அதனால் தான் அவர் அன்றிலிருந்து கல்லூரிமயத் தவிர ணவறு எங்ணகயும் அதிகம் ணபாகவில்மல. ஆனால் கண்காணிப்பு குருஜி வமரக்கும் நீளும் என்று அவர் சிறிதும் எதிர்பார்த்திருக்கவில்மல. முதலாவதாக குருஜி ணமல் யாருக்காவது சந்ணதகம் வரும் வாய்ப்பு இருப்பதாகணவ அவருக்குத் ணதான்றவில்மல. அப்படி வந்தால் கூட குருஜி இருக்கும் இடத்மதக் கண்காணிக்க ணபாலீஸ் இலாகா துணியும் என்பமதத் துளியும் நம்ப முடியவில்மல. எங்ணக என்ன தவறு நடந்தது?. பதன்னரசுவின் அதிர்ச்சிமயப் புரிந்து பகாள்ள முடிந்தது ணபால் குருஜி பசான்னார். “எல்லாம் ஈஸ்வணராட அனுமானம் தான்னு நிமனக்கிணறன். ஆனாலும் பயப்பட ஒன்னும் இல்மல. நம்

்

ிய

ம

திட்டப்படி நாமளக்கு காமலல ஆறு மணிக்கு இங்கிருந்து சிவலிங்கத்ணதாட கிளம்பணறாம்... அதுக்கான ஏற்பாடு பசஞ்சாச்சு. நீ ஆராய்ச்சி இடத்துக்ணக ணநரா வந்துடு. வீட்டுல பவளியூர் ணபாறதா பசால்லிட்டு கிளம்பு. காமலல சரியா அஞ்சமர மணிக்கு கால்டாக்ஸி உன் வீட்டு முன்னால் வந்து நிற்கும். அது பாபுஜி ஆள்கள் ஏற்பாடு பசய்தது. மீதிமய அவங்க பார்த்துக்குவாங்க. உன் வீட்டுக்கு பவளியில் இருக்கற ணபாலீஸ்காரன் அமர கிணலாமீட்டருக்கு ணமல பின் உன்மனப் பின் பதாடர முடியாது. அமத பாபுஜி ஆள்கள் பார்த்துக்குவாங்க”

ரக

ச

பதன்னரசு நிம்மதிப் பபருமூச்சு விட்டார். குருஜி பதாடர்ந்தார்.

ரம (ன )்

”மணகஷ் கிட்ட நான் இன்மனக்ணக சாயங்காலத்துக்கு ணமல அங்ணக வரச் பசால்லி இருக்ணகன். நீயும் அவனும் ஒணர ணநரத்துல கிளம்பி வந்தால் அனாவசியமா அவன் ணமணலயும் ணபாலீஸுக்கு சந்ணதகம் வரலாம். இது வமரக்கும் அவன் ணமல ணபாலீஸுக்கு சந்ணதகம் இல்மல... அதனால அவன் அவங்க கண்காணிப்பில இல்மல. அந்த பமஷின்கணளாட ப்ரவுச்சர்ஸ் எல்லாம் அவனுக்கு ணநத்ணத அனுப்பி நல்லா படிச்சு வச்சுக்க பசால்லி இருக்ணகன்.... சரி நாமளக்கு காமலல பார்க்கலாம்” பதன்னரசு பசான்னார். “சரி குருஜி”

ப

அந்த இமளஞன் பகாண்டு வந்திருந்த புத்தகங்கமள மவத்து விட்டு அவரிடம் இருந்து பசல்ணபாமனத் திரும்ப வாங்கிக் பகாண்டு ணபாய் விட்டான்.

அந்த இமளஞன் ணபாய் அமர மணி ணநரத்தில் மணகஷ் வந்தான். அவன் முகத்தில் சுரத்ணத இல்மல. இன்பனாரு விஷாலியாய் பதரிந்தான். வந்தவுடன் ணகட்டான். “விஷாலி இல்மலயா?”

்

ம

“இல்மல. பவளிணய ணபாயிருக்கா”

ரக

ச

ிய

மணகஷின் முகம் ணமலும் ணசாகமானது. விஷாலி அவனிடம் சரியாகப் ணபசாமல் இருக்க ஆரம்பித்ததில் இருந்து ஆரம்பித்தது அவன் ணசாகம். பரணமஸ்வரன் உயிர் பிமைத்து ஈஸ்வரும், அவரும் பநருக்கமானவுடன் ணசாகம் பல மடங்காக ஆகி இருந்தது.

ரம (ன )்

பதன்னரசு பசான்னார். “நான் உன்மன அதிகம் வர ணவண்டாம்னு பசால்லி இருந்ணதணன மணகஷ். ணபாலீஸ் கண்காணிப்பு இன்னும் இங்ணக இருந்துகிட்டு தான் இருக்கு”

ப

“நான் அதிகம் வரமலணய. வந்து நாமலந்து நாளுக்கு ணமல ஆச்சு.... நாம ஃணபமிலி ஃப்ரண்ட்ஸ்னு ணபாலீசுக்கும் பதரியும். அதனால நான் எப்பவாவது வர்றது எந்த சந்ணதகத்மதயும் கிளப்பாது.... சீக்கிரணம கிளம்பிடணறன்” உண்மமயில் ஆராய்ச்சிக் கூடத்திற்குப் ணபானால் இனி சில நாட்கள் விஷாலிமயப் பார்க்க முடியாது என்பதால் அவமளப் பார்த்து விட்டுப் ணபாகத் தான் மணகஷ் வந்திருந்தான். அவமளப் பார்க்க முடியாதது அவனுக்கு வருத்தமாக இருந்தது. பதன்னரசு பசான்னார். “ணவதபாடசாமலமயயும் கண்காணிச்சுட்டு இருக்காங்கன்னு குருஜி பசான்னார். பலமான கண்காணிப்பாம்.....”

்

ம

“என்ன?” மணகஷ் வாமயப் பிளந்தான். அவனுக்கு இந்தத் தகவல் பதரிவிக்கப்பட்டிருக்கவில்மல. பதன்னரசு பதரிவித்தவுடன் அவனுக்குக் ணகாபம் வந்தது. “அந்த அளவுக்கு யாருக்குத் மதரியம் வந்திருக்கு. குருஜி ஒரு ணபான்கால் பசய்தால் ணபாதுணம?”

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

மணகஷின் அறிவு கம்ப்யூட்டர், சாஃப்ட்ணவர் ப்ணராகிராம்கள், நவீன சாதனங்கள் ஆகியவற்றில் ணவமல பசய்வது ணபால ணவண்டாத சில விஷயங்களிலும் அபாரமாக ணவமல பசய்யுணம ஒழிய மற்ற விஷயங்களில் ணவமல பசய்யாது என்பது பதன்னரசுவிற்குத் பதரியும். பபாறுமமயாகச் பசான்னார். ”ரகசியமாய் கண்காணிக்கிறது அவருக்கு எப்படித் பதரியும்னு ணகள்வி வரும். தப்பு பசய்யாத ஆமள ணபாலீஸ் கண்காணிச்சா என்ன, மடியில கனம் இருந்தாத்தாணன வழியில பயம்னு அறிவிருக்கிறவன் நிமனப்பான். இப்ணபாமதக்கு கண்காணிக்கிறவங்களுக்கு சந்ணதகம் மட்டும் தான் இருக்கு. அமத உறுதிப்படுத்திட ணவண்டாம் இல்மலயா?.....” “அப்படின்னா நாமளக்கு சிவலிங்கத்மத எப்படி அங்ணக இருந்து எடுத்துட்டு ணபாவாங்க?” ”ஏணதா ஏற்பாடு பசய்திருக்கிறதா குருஜி பசான்னார்”

ப

மணகஷ் தமலயமசத்தான். குருஜி, சிவலிங்கம் ணயாசமனகள் ணபாய் அவன் பமையபடி பசாந்த ணசாகத்தில் மூழ்கினான். ”அங்கிள் நான் ஒரு பபரிய முட்டாள் தனம் பசய்துட்ணடணனான்னு எனக்கு இப்ப ணதாே ஆரம்பிக்குது...”

”என்ன?”

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

”குருஜிணய அந்த சிவலிங்கத்திற்கு எத்தமனணயா அடி தூரம் தள்ளிணய நிற்கறப்ப நான் அன்மனக்கு அது கார் பின் சீட்டுல இருக்கறப்ப காமர ஓட்டிகிட்டு வந்திருக்கக் கூடாதுன்னு ணதாணுது. அமத எடுத்துகிட்டு வந்தவன் இன்னும் பமைய நிமலக்கு வரமல. சீர்காழில இருந்து அவமனக் கூட்டிகிட்டு வந்து எத்தமன நாளாச்சு. இன்னும் அவன் ணபய் அடிச்சவன் மாதிரி தான் இருக்கான்.... எனக்கும் அந்த சிவலிங்கத்துக்கும் இமடபவளி கார்ல பவறும் பரண்டடி தான் இருந்திருக்கும். முக்கால் மணி ணநரம் அந்த தூரத்துல சிவலிங்கம் கூட இருந்த அந்த நாளுக்குப் பிறகு நானும் நிம்மதியாய் இல்மல... அது வமரக்கும் இந்தியா வர்ற ணயாசமனணய இல்லாத ஈஸ்வர் வந்தான்.... அதுல ஆரம்பிச்சு எனக்கு ஒன்னு ணமல ஒன்னு பிரச்சிமன இருந்துகிட்ணட தான் இருக்கு. என் ணமல உயிணர வச்சிருந்த என் தாத்தாவுக்கு இப்ப நான் இருக்ணகன்கிறணத மறந்துட்ட மாதிரி தான் இருக்கு. இப்ப அவருக்கு அவன் தான் உயிர். எங்கம்மாவுக்கும் மருமகன் வந்த பிறகு மகன் பத்தின ணயாசமனணய இல்மல... விஷாலி கூட இப்ப என் கிட்ட சரியா ணபசறணத இல்மல...”

ப

மணகஷ் குரல் அழுமகமய எட்டி இருந்தது. ‘நீங்கள் கூட விவரமாய் இன்பனாரு காரில் வந்து விட்டீர்கள்’ என்று அவன் வாய் பசால்லா விட்டாலும் பார்மவ பசான்னது. பதன்னரசு ஒன்றும் பசால்லாமல் அவமனணய பார்த்தார். அவரும் நிம்மதியாய் இல்மல. எப்ணபாது மகள் மறுபடி சிரிக்கிறாணளா அப்ணபாது தான் அவர் நிம்மதி அமடய முடியும். ஆனால் அமத எல்லாம் சிவலிங்கத்துடன் முடிச்சு ணபாட அவர் விரும்பவில்மல. இந்த ஆராய்ச்சிகளின் முடிவில் எல்லாம் சரியாகும்... அதில் அவருக்கு சந்ணதகமில்மல.

்

ிய

ம

பதன்னரசு கனிவாக அவமனப் பார்த்துச் பசான்னார். “மணகஷ். பகாஞ்ச நாள் பபாறுத்துக்ணகா. எல்லாம் சரியாயிடும். கவமலப்படாணத. சிவலிங்கம் பக்கத்துலணய நீ ணபாகாமல் இருந்திருந்தால் கூட ஈஸ்வர் இந்தியாவுக்கு வந்திருப்பான். உன் தாத்தா கிட்ட அவர் அண்ோ முதல்லணய அவனுக்குத் பதரிவிக்கச் பசால்லி இருந்தார்ங்கறமத மறந்துட்டியா என்ன? இந்த ஆராய்ச்சிகள் முடியறப்ப நம்ம எல்லா பிரச்சிமனகளும் முடிஞ்சிருக்கும். சரி நீ கிளம்பு... நாமளக்கு அங்ணக சந்திக்கலாம்...”

**************

ச

மணகஷ் ஓரளவு நம்பிக்மக வந்தவனாக கிளம்பினான்.

ரம (ன )்

ரக

பாபுஜி தந்மதக்குப் ணபான் பசய்து ணவதபாடசாமல கண்காணிக்கப்படும் பசய்தி கிமடத்ததில் இருந்து ஆரம்பித்து நடந்தமத எல்லாம் பசான்னார். சிவலிங்கம் ஒளிர்ந்தமதப் பார்த்த காட்சிமய விவரிக்மகயில் அவருக்கு மயிர்க்கூச்பசறிந்தது. குருஜி உதயனிடம் இந்த ஆராய்ச்சிகள் பற்றி அபிப்பிராயம் ணகட்ட ணபாது இப்ணபாமதக்கு இந்தப்பக்கம் தான் அனுகூல நிமலமம இருப்பதாக அவர் பசான்னார் என்பமதத் தந்மதயிடம் விவரமாகத் பதரிவித்து விட்டு பாபுஜி பசான்னார். “எல்லாம் இப்ப எங்க கட்டுப்பாட்டுல தான் இருக்குப்பா” முழுவதும் ணகட்டு விட்டு பாபுஜியின் தந்மத பிரதாப்ஜி பசான்னார். “எனக்கு அப்படித் ணதாேமல”

ப

“ஏன்ப்பா” பாபுஜி உற்சாகம் வடியக் ணகட்டார்.

“சிவலிங்கம் இருக்கிற இடம் மட்டும் தான் உங்க கட்டுப்பாட்டில் இருக்கு பாபு. சிவலிங்கம் இல்மல. இப்பவும்

்

ம

சிவலிங்கத்மதத் பதாட முடிஞ்சது அந்தப் மபயன் கேபதிக்குத் தான். உங்களுக்கல்ல. இப்பவும் நீங்க பல அடி தள்ளித் தான் நிற்கிறீங்க. உன்ணனாட குருஜிமயயும் ணசர்த்து தான் பசால்ணறன். பதாடக்கூட முடியாத நீங்க அமத உங்க கட்டுப்பாட்டுல வச்சிருக்கறதா பசால்றது தமாஷா இருக்கு”

அத்தியாயம் - 64

ிய

பாபுஜி காற்றுப் ணபான பலூன் ணபால ஆனார்.

ரக

ச

பாபுஜி உடனடியாக குருஜியிடம் பசன்றார். குருஜி ைான்சனுடன் ணபசிக் பகாண்டிருந்தார். பாபுஜியின் முகத்மதப் பார்த்ணத ஏணதா ஒன்று பாபுஜிமய நிமறயணவ பாதித்திருக்கிறது என்பமதப் புரிந்து பகாண்ட குருஜி ணகட்டார். “என்ன பாபுஜி?”

ரம (ன )்

”உங்க நண்பர் உதயன் நிமனச்ச மாதிரி எங்கப்பா நிமனக்கமல. அவர் பசால்றதும் அர்த்தம் இல்லாமல் இல்மல குருஜி. வியாபாரத்துல நமக்கு சாதகமான சூழ்நிமலமய விட சாதகமில்லாத சூழ்நிமலய அதிகமாய் பதரிஞ்சு வச்சுக்கிறவன் நான். அதனால அவர் பசான்னமத என்னால் அலட்சியப்படுத்திட முடியல...”

ப

”சுத்தி வமளக்காமல் விஷயத்துக்கு வா பாபுஜி. அவர் என்ன பசான்னார்?” பிரதாப்ஜி பசான்னமத பாபுஜி தயக்கத்துடன் அப்படிணய பதரிவித்தார். ணகட்டு குருஜியின் முகத்தில் புன்னமக மாறாதது அவருக்கு ஆச்சரியமாய் இருந்தது. “இவ்வளவு தானா?” என்று ணகட்டார்.

என்ன இப்படிக் ணகட்டு விட்டார் என்று நிமனத்தவராக பாபுஜி “ஆமா” என்றார்.

்

ரக

ச

ிய

ம

குருஜி ணகட்டார். “பாபுஜி, வீட்டில் தீ பயன்படுத்தறிணய, அமத நீ பதாடுவாயா? இல்மல தாணன. கால காலமா பயன்படுத்தற தீமய நாம் இன்னும் பதாடறதில்மல. ஆனால் பாத்திரம் தீமய சிரமம் இல்லாமல் பதாடுது. அப்படின்னா உன்மன விட பாத்திரம் சிறப்பானதுன்னு பசால்ல முடியுமா? இல்மல பாத்திரம் தான் தீமயக் கட்டுப்பாட்டில் மவத்திருக்குன்னு பசால்ல முடியுமா? பாத்திரத்மதயும் தீமயயும் நீ தாணன உன் விருப்பப்படி பயன்படுத்தணற. நீ தாணன கட்டுப்படுத்தணற.”

ரம (ன )்

“அணத மாதிரி தான் மின்சாரம். அமத எத்தமனணயா விதங்கள்ல பயன்படுத்தலாம். பயன்படுத்தணறாம். ஆனா அமத நாம் பவறும் மகயில் பதாட முடியறதில்மல. ஆனால் மின்சாரத்மத ஒரு மரக்கட்மட எந்தப் பாதிப்பும் இல்லாமல் பதாடுது. அப்படின்னா நம்மமள விட மரக்கட்மட உசத்தின்னு அர்த்தப்படுத்திக்க முடியுமா?” ைான்சன் குருஜியின் பதிமல ரசித்தார். இந்த மனிதருக்கு எங்கிருந்து தான் உதாரேங்கள் கிமடக்கிறணதா? பாபுஜிக்கும் குருஜி பசான்னமதக் ணகட்டு மனம் சமாதானம் அமடந்தது.

ப

”தப்பாய் நிமனக்க ணவண்டாம் குருஜி. இது நாள் வமரக்கும் உலகத்தில் யாருணம பசய்யாத பரிணசாதமனகமள நாம் பசய்யப் ணபாணறாம். விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதப் பத்தி முழுசா பதரிஞ்சவங்க யாருணம இல்மல. அப்படி இருக்கறப்ப நாம ணயாசிச்சுப் பார்க்காத பாதகமான விஷயங்கமளக் ணகள்விப்பட்டா

மனசுல சஞ்சலம் வர ஆரம்பிச்சுடுது..... நாமளக்கு காமலல ணபாலீஸ் கண்பார்மவல இருந்து தப்பிச்சு சிவலிங்கத்மத அங்ணக பகாண்டு ணபாய் ணசர்க்கிற வமரக்கும் ஒரு படன்ஷன் இருக்கத் தான் பசய்யும்.” பாபுஜி பசான்னார்.

்

ரக

ச

ிய

ம

குருஜி புன்னமக பசய்தபடி பசான்னார். “நீ என் நண்பமனப் பார்த்ததில்மல பாபுஜி. அவமனப் பற்றிக் ணகள்விப்பட்டதுமில்மல. ஆனால் மாந்திரிகம், அபூர்வ சக்திகள்ல ஆர்வமும், ஓரளவு ஞானமும் இருக்கிறவங்களுக்கு அவமனத் பதரியாமல் இருக்க முடியாது. உதயன் சுவாமின்னா அது உலகப் பிரசித்தம். மாந்திரிகத்தில் அவனுக்கு மிஞ்சிய ஆள் இல்மலன்னு நான் பசான்னவுடணன ைான்சன் கூட உதயன் சுவாமியான்னு ணகட்கணும்னா பார்த்துக்ணகாணயன்.....”

ரம (ன )்

ைான்சன் பசான்னார். “அவமரப் பற்றி நான் நிமறயணவ ணகள்விப்பட்டிருக்ணகன் பாபுஜி. எத்தமனணயா ணபர் எந்பதந்த நாடுகள்ல இருந்ணதா அவமரப் பார்க்க இந்தியா வந்துட்டு ணபாறதா ணகள்விப்பட்டிருக்ணகன். இருக்கற பபாருட்கமளக் கண்ணுல இருந்து மமறக்கறது, இல்லாத பபாருட்கமள இருக்கறதா காட்டறது, பசய்விமன மவக்கறது, எடுக்கறது இந்த மாதிரி விஷயங்கள்ல எல்லாம் அவர் நிபுேர்னு பசால்வாங்க. அவர் நம்ம குருஜிணயாட நண்பர்னு சில நாள் முன்னாடி தான் பதரியும்....”

ப

பாபுஜிக்கு இமத எல்லாம் எந்த அளவிற்கு நம்பலாம் என்று பதரியவில்மல. ஆனால் ஆராய்ச்சிக்கூடத்தில் கிமடத்த அனுபவத்மத ணயாசித்துப் பார்க்மகயில் இந்த மாந்திரிகம் கூட உண்மமயாக இருக்கலாம் என்று ணதான்றியது. உதயன் சுவாமி நிைமாகணவ சக்தி வாய்ந்தவராக இருக்கலாம்...

்

ம

ைான்சன் குருஜியாகச் பசால்வார் என்று எதிர்பார்த்து அவர் பசால்லாததால் பாபுஜிக்கு நம்பிக்மக ஏற்படுத்தக் கூடிய தகவமலத் பதரிவித்தார். “பாபுஜி, இன்பனாரு விஷயம் பதரியுமா? இந்த சிவலிங்கத்மத பசுபதி கிட்ட பகாண்டு வந்து பகாடுத்த அக்னிணநத்திர சித்தர் கிட்ட சில காலம் சிஷ்யனாய் உதயன் சுவாமி இருந்திருக்கார்... “

ச

ிய

பாபுஜி ஆச்சரியப்பட்டார். “அப்படியா? குருஜி, நாம ஏன் உங்க நண்பமர நம்ணமாட ஆராய்ச்சிகள்ல ணசர்த்துக்கக் கூடாது. அவருக்கு என்ன ணவணுணமா அமத நாம் பசய்து தரலாம்....”

ரம (ன )்

ரக

’பில் ணகட்மஸ என்ணனாட கம்பபனில ஏன் ணவமலக்கு ணசர்த்துக்கக்கூடாது. அவர் என்ன சம்பளம் ணகட்கிறாணரா பகாடுத்து விடலாம்’ என்று பாபுஜி பசான்னது ணபால குருஜி பார்த்தார். ’நல்லணவமளயாக இவன் அக்னிணநத்திர சித்தமரணய ஆராய்ச்சிக்கு அமைக்கவில்மல’ ரிஷிணகசத்தில் குருஜி கூட உதயனிடம் ஆராய்ச்சிகளுக்கு உதவ முடியுமா என்று ணகட்டிருக்கிறார். என்றாலும் அதற்கு ஒரு கூலி தந்து விடலாம் என்று பாபுஜி நிமனத்தது அகங்காரத்தின் உச்சமாக குருஜிக்குத் ணதான்றியது.

ப

குருஜியின் பார்மவமயப் பார்த்த பிறகு தான் தவறாகக் ணகட்டு விட்ணடாம் ணபால இருக்கிறது என்று பாபுஜிக்குப் புரிந்தது. குருஜி பசான்னார். “உலகத்துல பேத்தால வாங்க முடியாத விஷயங்கள் நிமறய இருக்கு பாபுஜி.”

பாபுஜி பசான்னார். “நான் அந்த அர்த்தத்துல பசால்லமல குருஜி. உங்க நண்பராச்ணச. அதனால நல்ல சக்தி வாய்ந்த அவர் நம்ம ஆராய்ச்சில கலந்துகிட்டா சிறப்பா இருக்கும்னு நிமனச்ணசன். அதான்...”

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

குருஜி பசான்னார். “இந்த விணசஷ மானஸ லிங்க விவகாரத்தில் ஈடுபட உதயன் விருப்பமில்மலன்னு பதளிவா முதல்லணய பசால்லிட்டான். நான் உதயன் கிட்ட பகாஞ்ச ணநரத்துக்கு முன்னால் ணபானில் ணபசினமத நீ ணகட்டிருப்பாய்னு நிமனக்கிணறன் பாபுஜி. “இனி கண்டிப்பா உன் கிட்ட உதவி எதுவும் ணகட்டு தர்மசங்கடப்படுத்த மாட்ணடன் உதயா. இதுணவ கமடசி”ன்னு பசான்ணனன். இந்த விவகாரத்தில் ஈடுபட மாட்ணடன்னு அவன் பசான்ன பிறகும் அவன் கிட்ட அந்த சித்தர் கிட்ட இருந்து நான் பாதுகாப்பு ணகட்டதுக்கு அவன் ஒத்துகிட்டணத அதிகம். இப்ப இன்பனாரு உதவி ணகட்டிருக்ணகன். அதுக்கும் அவன் சரின்னு பசான்னான். இபதல்லாம் அவன் என் ணமல் வச்சிருக்கிற அன்மபக் காட்டுது. அந்த அன்பு ஒன்னுக்காக தான் அவன் ஒத்துகிட்டான்....” பாபுஜி ணகட்டார். “தன் நண்பனுக்கு தன்னால முடியக் கூடிய உதவிகள் பசய்யறதுல ஒருத்தருக்கு என்ன நஷ்டம் குருஜி?”

ப

“எனக்கு உதவறதுக்காக அவன் பசலவழிக்கப் ணபாகிற சக்திமய அவன் திரும்ப ணசர்த்தணும்னா அதுக்குப் பல வருஷங்கள் ஆகும் பாபுஜி.” பாபுஜி ஆச்சர்யப்பட்டார். குருஜி பசான்னார். “பாபுஜி உன் கிட்ட பமாத்தமா பத்து ரூபாய் இருக்குன்னு வச்சுக்குணவாம். உன் உயிர் நண்பன் அதில் பாதி ணகட்டால் அஞ்சு ரூபாமய நீ

்

ரக

ச

ிய

ம

ணயாசிக்காமல் பகாடுத்துடுவாய். ஆனால் உன் பசாத்து இப்ப ஏைாயிரம் ணகாடி. அதுல பாதி ணகட்டால் என்ன பசய்ணவ? ணயாசிப்ணப இல்மலயா? அந்த மாதிரி தான் நான் அவன் கிட்ட ணகட்டிருக்ணகன். ஒரு சித்தணராட சக்தி எந்த அளவுக்கு இருக்கும்கிறமத சாதாரே ைனங்களால கற்பமன கூட பசய்து பார்க்க முடியாது. அந்த அளவு சக்தி நம்ம ஆராய்ச்சிமய பாதிக்கக் கூடாதுன்னு தடுக்கணும்னா அந்தத் தடுப்பு சக்தி எந்த அளவுக்கு இருக்கணும்னு ணயாசிச்சுப் பார். உதயன் வாழ்நாள் எல்லாம் ணசர்த்துன தன்ணனாட சக்தியில பாதிக்கு ணமல் பசலவு பசய்தால் தான் அது முடியும்? பல வருஷங்களாய் அவமனப் பார்க்கக் கூட நான் ணபாகமல. இன்பனாருத்தனாய் இருந்தால் ணவமல இருந்தால் மட்டும் வர்றான் பாருன்னு நிமனச்சிருப்பான். என்ணனாட குருவுக்கு எதிரா நான் ணவமல பசய்ய முடியாதுன்னு பசால்லி இருப்பான். என் நண்பன் என்மனத் தப்பா நிமனக்கல. நான் ணகட்டதுக்கு மறுப்பு பசால்லல. அப்படிப்பட்ட நண்பன் கிட்ட நான் திருப்பித் திருப்பி உதவி ணகட்டு அவமன அந்த நிமலக்குத் தள்ளிடக் கூடாது.”

ரம (ன )்

“அப்புறம் ஆராய்ச்சியில் கலந்து எமதயாவது நிரூபிக்கிற கட்டத்மத எல்லாம் அவன் எப்பணவா தாண்டி இப்ப பபரிய நிமலயில் இருக்கான். ஆரம்ப காலத்துலணய ஆக்ணராஷமாய் பாய்ந்து வந்த சிங்கத்மதத் தன் சக்தியால அப்படிணய நிறுத்தினவன் அவன். இப்ப காலம் அறுபது வருஷங்களுக்கும் ணமல கடந்துடுச்சு. எத்தமன சக்திகள் வச்சிருப்பான் ணயாசிச்சுப் பார். அவமன எல்லாம் ஆராய்ச்சிக்குக் கூப்பிடறது எடுபிடி ணவமலக்குக் கூப்பிடற மாதிரி...”

ப

சாதாரேமாக உேர்ச்சிவசப்படாத குருஜி நண்பமனப் பர்றிப் ணபசிய ணபாது உேர்ச்சி வசப்பட்டார். ைான்சனும் பாபுஜியும் குருஜியின் புதிய பரிோமத்மத வியப்புடன் பார்த்தார்கள்.

குருஜி பசான்னார். “மணி பத்தமர ஆச்சு. சரி முடிஞ்சா பகாஞ்ச ணநரமாவது தூங்கப் பாருங்க. நாமளக்கு காமலல சரியா ஆறு மணிக்கு சிவலிங்கத்ணதாட ணவதபாடசாமலமய விட்டுக் கிளம்பணும்....”

்

ச

ரக

ைான்சன் பசான்னார். “பதரியல.”

ிய

ம

ைான்சனும், பாபுஜியும் கிளம்பினார்கள். ணபாகும் ணபாது பாபுஜி தன் அடக்க முடியாத ஆர்வத்துடன் ைான்சமனக் ணகட்டார். “நாமளக்கு காமலல உதயன் சுவாமி நமக்கு எப்படி உதவுவார்னு நிமனக்கிறீங்க. நம்மமள மாயமாக்கிடுவாரா?”

ரம (ன )்

அவர்கள் ணபான பிறகு குருஜி நீண்ட ணநரம் விழித்திருந்தார். பாபுஜிமயப் ணபால் காமலயில் எப்படிப் ணபாணவாம் என்ற சிந்தமன அவருக்கு எைணவயில்மல. அவர் சிந்தமனகள் எல்லாம் விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதப் பற்றியதாக இருந்தது.... குருஜி விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதப் பற்றி முதலில் ணகள்விப்பட ஆரம்பித்தது ஆன்மிகத் ணதடல்களுடன் அவர் இமயமமலச் சாரல்களில் சுற்றிக் பகாண்டிருந்த இளமமக் காலத்தில். அந்தக் காலத்தில் அமதப் பற்றிக் ணகள்விப்பட்டபதல்லாம் அவருக்கும், உதயனுக்கும் கமத ணபால இருந்தது.

ப

சித்தர்களால் உருவாக்கப்பட்டு அவர்களாணலணய பூஜிக்கப் பட்ட விணசஷ மானஸ லிங்கம் எல்மலயில்லாத சக்திகமளக் பகாண்டது என்றும், அவ்வப்ணபாது ஒளிரும் தன்மம உமடயது என்றும் அவர் அக்காலத்திணலணய ணகள்விப்பட்டிருக்கிறார்.

்

ிய

ம

முதலாம் ராைாதி ராைனின் அகால மரேத்தால் தான் விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் பபயர் ஓமலச்சுவடிகளில் இடம் பபற்றணத தவிர அதற்கு முன் பல நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்பிருந்ணத ணசாை மண்ணில் விணசஷ மானஸ லிங்கம் பூஜிக்கப்பட்டு வந்தது என்றும் அமத அமடய ஆமசப்பட்ட பலரும் மபத்தியம் பிடித்ணதா, பகாடிய வியாதிகள் வந்ணதா, விபத்துக்கள் ணநர்ந்ணதா இறந்து ணபாயிருக்கிறார்கள் என்பறல்லாம் பசால்லப்பட்டது.

ரம (ன )்

ரக

ச

இந்தியாவில் இது ணபான்ற மிமகப்படுத்தப்படும் கமதகளுக்குக் குமறவில்மல என்பதால் அவரும் உதயனும் அதற்கு அப்ணபாது அதிக முக்கியத்துவம் தரவில்மல. திடீபரன்று ணசாை நாட்டில் இருந்து இடம் மாறி மகலாஷ் மமலயருணக விணசஷ மானஸ லிங்கம் வந்திருக்கிறது, சித்தர்கள் அமத மமறவாக மவத்திருக்கிறார்கள் என்ற வதந்தி பரவ ஆரம்பித்தது. சிலர் மகலாஷ் மமலயருணக இருக்கும் ரகசிய லிங்கம் விணசஷ மானஸ லிங்கம் அல்ல எல்லா ணநாய்கமளயும் ணபாக்க வல்ல நவபாஷாே லிங்கம் என்று பசான்னார்கள்.

ப

இந்த வதந்திமயக் ணகள்விப்பட்டு இந்த இரண்டு லிங்கங்களில் எது கிமடத்தாலும் சரி என்று ணதடிக் பகாண்டு வந்த பல சாதுக்கமள குருஜி பார்த்திருக்கிறார். ஒரு ஆர்வத்தில் அவரும், உதயனும் கூட மகலாஷ் மமலக்குப் ணபாயிருக்கிறார்கள். ணபாய் கிமடக்காத ணபாது ஒரு பனி பபய்யும் இரவில் இருவரும் வயிறு வலிக்கச் சிரித்திருக்கிறார்கள். பின் அந்த வதந்திகள் நின்று ணபாயின. மறுபடி அவர் விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதப் பற்றிக் ணகள்விப்பட்டது உதயமனப் பிரிந்து சில வருடங்கள் கழித்து காசியில் கும்பணமளாவின் ணபாது வந்த ஒரு அணகாரி சாதுவிடம்.

கங்மகயில் மூழ்கி எழுந்தபடிணய அந்த அணகாரி சாது விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதப் பற்றிச் பசான்னார். ஒரு

லிங்கம்

இருப்பது

்

“அப்படி

ச

“இப்ணபாது எங்ணக இருக்கிறது?”

ிய

அந்த சாது உறுதியாகச் பசான்னார். “உண்மம தான்”

ம

குருஜி ணகட்டார். உண்மமயா?”

ரம (ன )்

ரக

“பதரியமல. ஆனால் அது சித்தர்கள் கட்டுப்பாட்டில் இருக்கிற வமரக்கும் பவளிப்படாது. இனி ஒரு காலம் வரும். சித்தர்கள் கட்டுப்பாட்டில் இருந்து பகாஞ்சம் பகாஞ்சமாக சாமானியர்களின் கட்டுப்பாட்டுக்கு வந்து கமடசியில் முழுவதுமாக சித்தர்கள் கட்டுப்பாட்டில் இருந்து அது விடுபடும். அப்ணபாது அது பதரிய ணவண்டியவர்களுக்குத் பதரியும். அது கலி முற்றின காலமாய் இருக்கும். அந்தக் காலத்தில் அது யார் கட்டுப்பாட்டுக்கு வர ணவண்டும் என்று விதி இருக்கிறணதா பதரியவில்மல....” குருஜி ஆவணலாடு ணகட்டார். “அந்தக் காலம் எப்ப வரும்?”

ப

பதில் பசால்லாமல் அந்த அணகாரி சாது கங்மகயில் மூழ்கினார். எழுந்து பதில் பசால்வார் என்று எதிர்பார்த்த குருஜி ஏமாந்து ணபானார். அந்த சாது மூழ்கிய இடத்தில் இருந்து எைவில்மல. பிறகு அந்த சாதுமவ குருஜி பார்க்கவில்மல. சற்று தள்ளிப் ணபாய் எழுந்து ணபாயிருக்க ணவண்டும் என்று குருஜி எண்ணினார்.

்

ம

பின் அவர் அமதப் பற்றிக் ணகள்விப்பட்டது பதன்னரசு மூலமாக. நீலகண்ட சாஸ்திரிகள் எழுதிய ஆன்மிக பாரதம் புத்தகத்மதக் பகாண்டு வந்து காட்டி தனக்கும் ஒரு ஒளிரும் லிங்கத்மதத் பதரியும் என்று பதன்னரசு பசான்ன ணபாது அந்த அணகாரி சாது பசான்னபடிணய பதரிய ணவண்டியவர்களுக்கு பதரிவிக்கப் பட்டதாகணவ குருஜி நம்பினார்.....

ரக

ச

ிய

அன்று அவருக்குத் தன் குருவான சித்தர் பசான்னதும் நிமனவுக்கு வந்தது. “சிகரத்மதத் பதாடும் திறமம உள்ளவன் சராசரியாக இருந்து சாவது தான் உலகத்திணலணய அவன் பசய்யக்கூடிய மிகப் பபரிய குற்றம்.” அவர் சராசரியாக வாழ்ந்து மடிய மாட்டார்..... **************

ப

ரம (ன )்

அன்று இரவு உறங்க முற்பட்ட ணபாது பசால்லி மவத்தாற் ணபால் குருஜி, பாபுஜி, ைான்சன் மூவருக்கும் கேபதியிடம் நீ தயார் தாணன என்று ணகட்டதற்கு சிவலிங்கம் ஒளிர்ந்தது நிமனவுக்கு வர தூக்கம் ணபாயிற்று. மூவருக்கும் அது சிவலிங்கம் பசான்ன பதிலாகணவ ணதான்றி மூவரும் அது தங்கள் பிரமமணய என்று நிமனத்து சமாதானப்படுத்திக் பகாள்ள முயன்றார்கள். தற்பசயலாக ஒளிர்ந்ததிற்கு என்னபவல்லாம் அர்த்தப்படுத்திக் பகாள்கிணறாம் என்று குருஜி தனக்குள் நிமனத்து சிரித்துக் பகாண்டார். ைான்சன் அந்த சிவலிங்கம் ஒளிர ணவண்டும் என்று எதிர்பார்த்ததன் விமளவு சில நிமிடங்கள் கழித்து நிகழ்ந்திருக்க ணவண்டும் என்று அனுமானத்திற்கு வந்தார். ’ஸ்விட்ச் ணபாட்டு சில சமயம் சிறிது ணநரம் கழித்து பல்பு எரிவதில்மலயா?’. பாபுஜி தன் தகப்பனாரின் அனாவசிய பயம் தன்மனயும் பதாற்றிக் பகாண்டு விட்டது என்று நிமனத்தார். அந்த சிவலிங்கம் அவ்வப்ணபாது ஒளிர்வது அதன் இயல்பு. ஒவ்பவாரு தடமவ ஒளிர்வதும் அது பதில் பசால்கிற

மாதிரி என்று எடுத்துக் பகாள்வது முட்டாள் தனம் இல்மலயா என்று ணகட்டுக் பகாண்டார். சிவலிங்கம் ஒளிர்வமத ஒதுக்கித் தள்ளிய ணபாதும் அவர்களுக்கு உறக்கம் வரவில்மல. அதற்கு ணவறு காரேங்கள் இருந்தன.

்

ரக

ச

ிய

ம

பரபரப்பு காரேமாக குருஜி தூங்கவில்மல. ஆராய்ச்சிகள் எப்படிப் ணபாகும் என்ற பலவித சிந்தமனகள் காரேமாக ைான்சன் தூங்கவில்மல. ரிஷிணகசத்தில் இருக்கும் உதயன் சுவாமி தமிைகத்தில் இருக்கும் இந்த ணவதபாடசாமலயில் மாந்திரிக சக்திமய பவளிப்படுத்த முடியுமா, முடியாதா என்ற ணகள்விக்கு அறிவு மாறி மாறி பதில் அளித்துக் பகாண்ணட இருந்ததால் குைப்பத்தில் பாபுஜியும் தூங்கவில்மல. அன்று எந்தக் கவமலயும், சிந்தமன ஓட்டமும், பரபரப்பும் இல்லாமல் படுத்துத் தூங்கியது கேபதி தான்.

ரம (ன )்

அதிகாமல எழுந்து குளித்து பூமை பசய்யும் ணபாது கேபதியின் மனநிமல மகமன முதல் நாள் பள்ளிக்கு அனுப்பும் தாயின் மனநிமலயாக இருந்தது. சிவலிங்கம் தன்மன இந்த ஆராய்ச்சியில் நிரூபித்துப் பபயர் எடுக்க ணவண்டும் என்ற எண்ேம் ணமணலாங்கி இருந்தது. சற்று தள்ளி ைபம் பசய்கிற சாக்மக மவத்துக் பகாண்டு ஒரு மாேவன் உட்கார்ந்திருந்ததால் வாய் விட்டுப் ணபச முடியாமல் மனதிற்குள் சிவனிடம் ணபசினான்.

ப

“பாரு குருஜி உன் ணமல நிமறய நம்பிக்மக வச்சு தான் ஆராய்ச்சிக்கு ஏற்பாடு பசய்திருக்கார். ஆராய்ச்சி பசய்ய ஒருத்தர் அபமரிக்கால இருந்து வந்திருக்கார். இன்பனாருத்தர் எல்லா பசலவும் ஏத்துக்கறதா பசால்லி இருக்கார். நீ உன்ணனாட முழு சக்திமயயும் காட்டிடணும் புரியுதா? அவங்க எல்லாரும் அசந்து ணபாகணும்.... அப்ப தான் உன் ணபர் உலகம் முழுசும் பரவும். உன்

்

ிய

ம

பிள்மளக்கும் பபருமமயா இருக்கும்... அப்ப நான் கூட பபருமமயா பசால்லிக்குணவன். “நான் கூட சில நாள் அந்த சிவலிங்கத்துக்குப் பூமை பசய்திருக்ணகன்”னு. ஆனா அப்ப நீ “நீ எந்த லட்சேத்துல பூமை பசய்திருக்ணகன்னு பதரியாதா. மந்திரமும் சரியா பசால்லமல. சீமட கிமடச்சப்ப என்மன மறந்து அமத சாப்பிட்டு பமய் மறந்தவன் தாணன”ன்னு ணகட்டுடக் கூடாது. நான் அப்பணவ உன் கிட்ட மன்னிப்பு ணகட்டிருக்ணகன். அமத மறந்துடாணத.....”

ரக

ச

பசால்லிக் பகாண்டிருக்கும் ணபாணத திடீர் என்று ஒரு நிமனவு வந்து அவனுக்கு வாய் விட்டுச் சிரிக்கத் ணதான்றியது. சிரித்தான். ைபம் பசய்து பகாண்டிருந்த மாேவன் கேபதிமய ஒரு மாதிரி பார்த்தான். கேபதி சிரிப்மபக் கட்டுப்படுத்திக் பகாண்டான்.

ரம (ன )்

பின் சிரித்த காரேத்மத சிவனிடம் மனதிற்குள் பசான்னான். “இனி சீமடமய சாப்பிடறப்ப எல்லாம் உன் ஞாபகம் தான் எனக்கு வரும் பாரு” காமல ஐந்தமர மணிக்கு குருஜி வந்தார். “கேபதி கிளம்பலாமா? நீ தயார் தாணன?” என்று ணகட்டு விட்டு சிவலிங்கத்மத அவர் பார்த்தார். சிவலிங்கம் இப்ணபாது ஒளிரவில்மல. குருஜிக்கு திருப்தியாக இருந்தது.

ப

கிளம்பத் தயாரானார்கள்.

அத்தியாயம் - 65

பவளிணய ணலசாகப் பனி பபய்து பகாண்டிருந்தது.

மூன்று கார்கள் தயார் நிமலயில் ணவதபாடசாமலயின் பின்பகுதியில் நின்று பகாண்டிருந்தன. ஒன்று பாபுஜியின் கார். மற்பறான்று ைான்சன் ஒரு மாத வாடமகக்கு எடுத்திருந்த கார். மற்பறான்று குருஜியின் கார்.

்

ரக

ச

ிய

ம

விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத குருஜியின் காரிணலணய பகாண்டு ணபாவது என்று தீர்மானித்திருந்தார்கள். குருஜியின் டிமரவர் அவரிடம் முப்பது வருடங்களுக்கு ணமலாக ணவமல பசய்கிறான். நம்பிக்மகக்குரியவன். அந்தக் காரில் கேபதி சிவலிங்கத்துடன் பசல்வது என்றும் குருஜி பாபுஜியின் காரில் பசல்வது என்றும் முடிவு பசய்யப்பட்டிருந்தது.

ரம (ன )்

ணவதபாடசாமல ஒரு பதருவின் கமடசியில் இருந்தது. அதற்குப் பின் வழிணயா, ணவறு வழிகணளா இல்மல. ணவதபாடசாமலயின் முகப்பு, நடக்கப் ணபாகும் நிகழ்ச்சிக்கான அறிகுறிகள் எமதயும் காண்பிக்காமல் அமமதியாக இருந்தது. அதிகாமலயின் ணவதணகாஷங்கள் ணகட்ட வண்ேம் இருந்தது.

ப

பாபுஜி தான் நியமித்திருந்த டிபடக்டிவ் ஏபைன்சி நபரிடம் இப்ணபாது கண்காணிக்கும் ணபாலீஸ் ஆட்கள் எத்தமன ணபர், அவர்கள் எங்பகங்கு இருக்கிறார்கள் என்று ணகட்டார். ணவதபாடசாமலயின் பமயின் ணகட்டில் இருந்து ஐம்பது அடி தூரத்தில் மபக்கில் சாய்ந்து பகாண்டு பத்திரிக்மக படித்துக் பகாண்டு ஒருவன் இருப்பதாகவும், இருநூறாவது அடி அருகில் வலது பக்கம் உள்ள ஒரு கட்டிடத்தின் பமாட்மட மாடியில் மபனாகுலர் மவத்துக் பகாண்டு ஒருவன் நிற்பதாகவும், ணவதபாடசாமல உள்ள பதரு முடிந்து பமயின் ணராட்டுடன் இமேயும் இடத்தில் ஒருவன் மபக்கில் இருப்பதாகவும் அவன் மூலம் பதரிந்தது.

்

ிய

ம

கேபதி தயாராக இருக்கிறான் என்பமத அறிந்து பகாண்டு பவளிணய வந்த குருஜியிடம் பாபுஜி அந்தத் தகவமலச் பசான்ன ணபாது குருஜி தமலயமசத்தார். பாபுஜிக்குத் தான் பரபரப்பு தாங்கவில்மல. அந்த உதயன் சுவாமி என்ன ணமஜிக் பசய்வார் என்ற ஆர்வமும், அவரால் ஏதாவது பசய்ய முடியுமா என்ற சந்ணதகமும் அந்த ணநரத்திலும் பாபுஜிக்கு இருந்தது.

ரக

ச

மற்ற ஏற்பாடுகமளயும் ஒரு முமற ணமற்பார்மவ பார்த்து விட்டு குருஜி தன் நண்பன் உதயமன நிமனத்துக் பகாண்டார். ’நாங்க கிளம்பப் ணபாகிணறாம் உதயா”

ரம (ன )்

ைான்சமனயும், பாபுஜிமயயும் பார்த்துத் தமலயமசத்த குருஜி தன் காமர சிவலிங்கம் இருக்கும் கட்டிட வாசலுக்குக் பகாண்டு வர உத்தரவிட்டு விட்டு கேபதியிடம் ணபாய்ச் பசான்னார். “நல்லா கடவுமள ணவண்டிகிட்டு சிவலிங்கத்மத எடுத்துக்ணகா”. கேபதி முதலில் பிள்மளயாமர நிமனத்து மானசீகமாய் வேங்கி விட்டு பின் சிவலிங்கத்மதயும் சாஷ்டாங்கமாக விழுந்து வேங்கி விட்டு சிவலிங்கத்மதத் தூக்கினான். சிவலிங்கம் கனத்தது.

ப

குருஜி அவன் முகத்மதப் பார்த்ணத புரிந்து பகாண்டு ணகட்டார். “பராம்பணவ கனக்குதா கேபதி? தூக்கிட்டு வர முடியும் இல்மலயா?” ”அப்படி ஒன்னும் பபரிய கனமில்மல. தாராளமா தூக்கிட்டு வர முடியும்” என்று பசான்ன கேபதி மனதிற்குள் சிவனிடம் பசால்லியபடிணய நடக்க ஆரம்பித்தான். “என்ன இப்படி கனக்கிணற?

என் மானத்மத வாங்கிடாணத. மூச்சு வாங்குது. நான் என்ன பயில்வானா?”

்

ிய

ம

திடீபரன்று சிவலிங்கம் கனம் குமறந்த மாதிரி இருந்தது. கேபதி புன்னமகத்தான். “சமத்து”. பின் அதற்கு அறிவுமரயும் பசான்னான். “இப்படிணய தான் அவங்க ஆராய்ச்சி பசய்யறப்பவும் சமத்தா இருக்கணும் சரியா?”

ரக

ச

காரில் சிவலிங்கத்துடன் கேபதி உட்கார்ந்து பகாண்டான். பவளிணய பனிமூட்டம் அதிகமாக ஆரம்பித்தது. குருஜி முன்புற பமயின் ணகட்மடத் திறந்து மவக்க உத்தரவிட ஒருவனுக்கு மசமக பசய்தார்.

ரம (ன )்

முதலில் பாபுஜியின் கார் பசல்ல சிவலிங்கம் இருந்த குருஜியின் கார் பின் பதாடர அதற்கும் பின்னால் ைான்சன் கார் பசன்றது. மூன்று கார்களும் ணவதபாடசாமலயின் பமயின் ணகட்மட அமடந்த ணபாது பமயின் ணகட்ணட பனிமூட்ட இறுக்கத்தால் பமல்லியதாய் தான் பதரிந்தது. பாபுஜியின் டிமரவருக்கு முன்புறம் நான்கடிகள் மட்டும் வழி நன்றாகத் பதரிந்தது. கார்கள் பவளிணயறின.

ப

திடீபரன்று பனிமூட்டம் அதிகமாகியதால் முதலில் மபக்கில் இருந்த ணபாலீஸ்காரனுக்கும் சில அடிகள் தள்ளி ஒரு பமாட்மட மாடியில் மபனாகுலமர மவத்துக் பகாண்டு நின்றிருந்த அடுத்தவனுக்கும் ஒரு கேம் ஒன்றும் புரியவில்மல. பமயின் ணகட் திறந்ததும், கார்கள் பவளிணய வந்ததும் ஏக காலத்தில் நிகழ்ந்திருந்தன. ணவதபாடசாமலமயயும், அங்கு குருஜி இருந்தால்

அவர் நடவடிக்மககமளயும் கண்காணிக்கிற ணவமலமய ஏற்று முந்திய நாள் மாமலயில் தான் வந்த அவர்களுக்கு பவளிணய வரும் கார்களில் குருஜி இருக்கிறாரா இல்மலயா என்பமத உறுதிப்படுத்திக் பகாள்ள முடியவில்மல.

்

ரக

ச

ிய

ம

ஆனாலும் முதலாம் ணபாலீஸ்காரன் மபக்கில் பின் பதாடர எண்ணி ஸ்டார்ட் பசய்தான். மபக் ஸ்டார்ட் ஆக மறுத்தது. உடனடியாக அவன் பதருக்ணகாடியில் இருந்த தன் சகாவிற்குப் ணபான் பசய்தான். அவன் அங்ணக ணபான் எடுத்த ணபாது பனிமூட்டம் மிக அதிகமாக இருந்தது. கார் விளக்பகாளி அவன் அருணக ணலசாகத் பதரிந்தது. அவன் ணபான் எடுத்து ”ஹணலா” பசான்ன ணபாது டவர் கிமடக்காததால் சத்தம் எதுவும் ணகட்கவில்மல. சில ஹணலாக்களுக்கு பதில் எதுவும் இல்லாமல் ணபாகணவ உள்ளுேர்வு உந்த அவன் மபக்மக ஸ்டார்ட் பசய்தான். அதற்குள் மூன்று கார்களும் அவமனக் கடந்திருந்தன.

ரம (ன )்

பனி அவமன ணமலும் நன்றாக மூட அவனுக்கு சுத்தமாக எமதயும் பார்க்க முடியவில்மல. பதருக்ணகாடியில் பனிப்புமக குவியலாக இருந்தணத ஒழிய அமதக் கடந்த பின் சுத்தமாகப் பனி இருக்கவில்மல. பதருக்கள் பதளிவாகத் பதரிந்தன. பமயின் ணராட்டில் ணபாய்க் பகாண்டிருந்தவர்கள் அந்தக் குறிப்பிட்ட பகுதியில் மட்டும் பனி மூடிக் பகாண்டிருந்தமத ஆச்சரியத்துடன் பார்த்தார்கள்.

ப

பாபுஜி நம்ப முடியாமல் பிரமிப்புடன் குருஜிமயப் பார்க்க குருஜி புன்னமகத்தார். ைான்சனும் இந்த அற்புதக் காட்சியில் பிரமிப்பில் ஆழ்ந்திருந்தார்.

ணவதபாடசாமல இருந்த பதருக்ணகாடியில் இரண்டு நிமிடங்கள் நீடித்த பனி பமல்ல விலக ஆரம்பித்தது... எல்லாம் பதளிவாகத் பதரிய ஆரம்பித்த ணபாது சிவலிங்கம் நிமறய தூரம் பசன்றிருந்தது.

்

ம

**************

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

பார்த்தசாரதிக்குத் தகவல் வந்த ணபாது காமல மணி 6.06. எல்லாவற்மறயும் ணகள்விப்பட்ட அவருக்கு ஏமாற்றமாக இருந்தது. ஈஸ்வர் பசான்னது ணபால் அந்த சிவலிங்கம் ணவதபாடசாமலயில் இருந்திருந்தால் கண்டிப்பாக இப்ணபாது பவளிணய ணபான கார்களில் அது இருந்திருக்கும் என்பது புரிந்தது. பவளிணய ணபான கார்களின் எண்கமளக் கூட ணபாலீஸ்காரர்களால் பார்க்க முடிந்திருக்கவில்மல. குருஜியின் பசாந்தக் காரும் அதில் இருந்திருக்கலாம், இல்லாமலும் இருக்கலாம். குருஜி சம்பந்தப்படாமல் ணவறு நபர் சம்பந்தப் பட்டிருந்தால் ணபாலீஸ் கண்ட்ணரால் ரூமிற்குப் ணபான் பசய்து அந்த சுற்று வட்டாரத்தில் அவர் கார் இருக்கின்றதா என்று பார்த்து பின் பதாடரச் பசால்லி இருக்கலாம். ரகசியமாய் பசய்ய ணவண்டிய இந்த சூழ்நிமலயில் அதுவும் முடியாது. பார்த்தசாரதி பபருமூச்சு விட்டார். ஆரம்பத்தில் இருந்ணத இந்த வைக்கில் எதுவும் சாதாரேமாய் இல்மல.... **************

ஆனந்தவல்லி மகனிடம் ணகட்டாள். “ஏண்டா, பதன்னரசு பபாண்ணு விஷாலிமயப் பத்தி என்ன நிமனக்கிணற?”

ப

பரணமஸ்வரன் அவமளப் பற்றி பபரிதாகத் பதரிந்து மவத்திருக்கவில்மல. ஆனாலும் நல்ல பபண்ோகத் தான் அவள் பதரிந்தாள். தாயிடம் பசான்னார். “நல்ல பபாண்ணு தான். ஏன் ணகட்கிணற?”

“ஈஸ்வர் அந்தப் பபாண்மேக் காதலிக்கிறான்” ஆனந்தவல்லி அறிவித்தாள்.

்

ிய

ம

பரணமஸ்வரன் சிறிது ணயாசித்து விட்டுச் பசான்னார். “அந்தப் பபாண்ணு இங்க வந்தப்ப அவள் கிட்ட அவன் ணபசின மாதிரி கூடத் பதரியமலணய”

ச

”அவங்களுக்குள்ணள ஏணதா சண்மட மாதிரி பதரியுது”

ரக

“அந்தப் பபாண்ணு கூட ஒரு நாணளா பரண்டு நாணளா தான் ஈஸ்வர் பைகி இருப்பான் ணபாலத் பதரியுது. நீ என்னடான்னா அதுக்குள்ணள காதலுன்னும் பசால்ணற, சண்மடன்னும் பசால்ணற”

ரம (ன )்

“காதலிக்கவும், சண்மட ணபாடவும் இந்தக் காலத்துல பரண்டு நாணள அதிகம் தான்...” ஆனந்தவல்லியின் பார்மவ கூர்மமயானது. அவள் பார்மவக்கு அவ்வளவு சுலபமாக எதுவும் தப்பாது. அதனால் அவள் பசால்வது உண்மமயாகவும் இருக்கலாம் என்று நிமனத்த பரணமஸ்வரனுக்கு இப்ணபாது தான் அந்தப் பபண்ணிடம் ஆனந்தவல்லி நிமறய ணநரம் ணபசிக் பகாண்டிருந்தது ஏன் என்பது புரிந்தது. அவர் புன்னமகத்தார்.

ப

“நீ பமல்ல அவன் கிட்ட என்ன பிரச்சிமனன்னு ணகட்டுப் பார்” என்றாள் ஆனந்தவல்லி.

பரணமஸ்வரன் தர்மசங்கடத்துடன் ணகட்டார். “நாபனப்படி அமதக் ணகட்கிறது?”

்

ம

“நீயும் அவனும் தான் இப்ப நகமும் சமதயுமா ஆயிட்டீங்கணள. ணகட்டுப்பார். பசான்னாலும் பசால்வான். நான் ணகட்டா பசால்ல மாட்டான்....”

ரக

ச

ிய

பரணமஸ்வரன் உறுதியாய் பசான்னார். “அபதல்லாம் அவங்கவங்க தனிப்பட்ட விஷயம். அதில் எல்லாம் நாம தமலயிடக் கூடாது. எனக்கு சங்கர் விஷயத்தில் தமலயிட்ட்திலணய பபரிய பாடம் கிமடச்சுடுச்சு. உண்மமயாகணவ காதலிச்சாங்கன்னா தானா சரியாயிடுவாங்க. இல்மலன்னா அவங்க நிைமா காதலிக்கமலன்னு அர்த்தம்”

ரம (ன )்

ஆனந்தவல்லி பசான்னாள். “அவங்க கல்யாேம் பசய்துகிட்டு குைந்மத ஒன்மனப் பபத்துக் குடுத்தா அதுகூட பகாஞ்ச நாள் இருந்துட்டுக் கண்மே மூடலாம்னு பார்க்கணறன். அவங்க தானா சரியாகிறது எப்ப, நான் ஆமசப்படறது எல்லாம் நடக்கிறது எப்ப?” பரணமஸ்வரன் கிண்டலாகத் தாயிடம் ணகட்டார். “அப்படின்னா உனக்கு இப்ப சாகிற உத்ணதசம் இல்மல?”

ப

ஈஸ்வர் வந்த பிறகு எல்ணலாரும் கிண்டல் பசய்யப் பைகி விட்டார்கள் என்று நிமனத்தபடி ஆனந்தவல்லி மகனிடம் உறுதியாய் பசான்னாள். “இல்மல.” சிறிது சிந்தமனக்குப் பிறகு பரணமஸ்வரனிடம் பசான்னாள். “உன் பபாண்ணு கிட்ட கூட அவன் நிமறயணவ பிரியமாய்

இருக்கான். அவ ணகட்டா மனசு விட்டுச் பசான்னாலும் பசால்வான். ஆனா உன் பபாண்ணுக்குச் பசால்லி புரிய மவக்கிறணத கஷ்டம். அது மண்ணு மாதிரி. அதுக்கு பநளிவு சுழிவு பத்தாது”

்

ம

மகமளச் பசான்னவுடன் பரணமஸ்வரன் ஆனந்தவல்லிமய முமறத்தார். “இருக்கிறமதச் பசான்னா ஏண்டா முமறக்கிணற”

ரக

ச

ிய

அன்று காமல சாப்பிடும் ணபாது மணகமஷத் தவிர அமனவரும் இருந்தார்கள். ஈஸ்வர் மணகமஷக் ணகட்க பரணமஸ்வரன் பசான்னார். “அவன் ஃப்ரண்ட்ஸ் எல்லாம் ணகாவா ணபாறாங்களாம். அப்படிணய ஷிர்டி, சனி சிக்னாப்பூர் எல்லாம் ணபாயிட்டு வர்றாங்களாம். ஒரு வார டூராம். நானும் ணபாகட்டுமான்னு ணகட்டான். ணபாயிட்டு வான்ணனன்....”

ரம (ன )்

ஆனந்தவல்லி ஈஸ்வமரப் பார்த்தபடிணய மீனாட்சியிடம் ணகட்டாள். “ஏண்டி அந்தப் பபாண்ணு விஷாலி எப்படி இருக்கா?” ஈஸ்வர் சலனணம இல்லாமல் அவமளப் பார்த்தான்.

மீனாட்சி பசான்னாள். “நல்லா இருக்கா. காமலல தான் ணபசிணனன். அவணளாட அப்பாவும் இன்மனக்குக் காமலல தான் எணதா ணவமலயா படல்லிக்குக் கிளம்பிப் ணபானாராம்... வர அஞ்சாறு நாளாகுமாம்”

ப

“ஏண்டி அப்ப அந்தப் பபாண்ணு அங்ணக தனியாவா இருக்கு” “ஆமா. பின்ன ணவற யார் இருக்கா அவங்க வீட்டுல”

“ணபசாம நம்ம வீட்டுக்கு வந்து தங்க ணவண்டியது தாணன.” என்று ஆனந்தவல்லி பசால்ல மீனாட்சி ணபராச்சரியத்துடன் பாட்டிமயப் பார்த்தாள்.

்

ிய

ம

ஆனந்தவல்லி பசான்னாள். “நீ ணபான் பண்ணிக் கூப்பிடு. இல்லாட்டி ணபான் பண்ணி என் கிட்ட குடு. நான் ணபசணறன்”

ரக

ச

ஈஸ்வருக்கு பாதிப்ணப இல்லாமல் இருக்க முடியவில்மல. எரிச்சலுடன் ஆனந்தவல்லிமயப் பார்த்தான். ஆனந்தவல்லி அவமனப் பபாருட்படுத்தவில்மல.

ரம (ன )்

மீனாட்சி விஷாலிக்குப் ணபான் பசய்தாள். “ஹணலா விஷாலி.... எப்படி இருக்ணக?... நீ தனியா அங்ணக இருக்கறதுக்கு ணபசாம இங்ணகணய வந்து தங்கிடலாணமன்னு பாட்டி பசால்றாங்க....” பின் விஷாலி பசான்னமதக் ணகட்டு விட்டு பாட்டியிடம் பசான்னாள். “அவ வரமலங்கறா...”

மீனாட்சி

ப

ஆனந்தவல்லி பரணமஸ்வரமன அர்த்தமுள்ள பார்மவ பார்த்தாள். ‘இது தான் உன் பபாண்ணு. பசான்னா ணகாவிச்சுக்கணற.’ பின் மீனாட்சியிடம் இருந்து ணபாமன வாங்கி தாணன ணபசினாள். ”ஏம்மா வர தயக்கப்படணற. இது புது இடமா என்ன? இது உன் வீடு மாதிரி. காலம் பகட்டுக் கிடக்கு. ஒரு நாள் பரண்டு நாள்னாலும் பரவாயில்மல. உங்கப்பா திரும்பி வர அஞ்சாறு நாள் ஆகும்னு மீனாட்சி பசால்றா. உடணன கிளம்பி வா. பசால்ணறன்..”

விஷாலி என்ன பசால்வது என்று ணயாசித்து விட்டு பசான்னாள். “இங்ணக அக்கம் பக்கத்துல எல்லாம் நல்ல ஆள்கள் இருக்காங்க. பயமில்மல பாட்டி”

்

ம

“ஏம்மா. என் வயசுக்காவது மரியாமத தர ணவண்டாமா? இத்தமன வயசானவ கூப்பிடணறன்.....”

ச

ிய

ணபச்சு இந்த வமகயில் ணபாவமதப் பார்த்து தர்மசங்கடப்பட்ட விஷாலி ணவறு ஒரு உபாயம் கண்டுபிடித்துச் பசான்னாள். “அப்பா எதாவது பசால்வார் பாட்டி”

ரக

“அதானா பிரச்மன. உங்கப்பன் கிட்ட நான் ணபசணறன் விடு” என்று பசால்லி விட்டு ணபாமன மீனாட்சியிடம் பகாடுத்து ”பதன்னரசுக்குப் ணபான் ணபாடும்மா” என்றாள்.

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் எரிச்சலுடன் ஆனந்தவல்லிமயக் ணகட்டான். “என்ன அவள் ணமல அப்படி ஒரு திடீர் அக்கமற உங்களுக்கு. இதுக்கு முன்னாடி இப்படி இருக்கமலணய”

ப

ஆனந்தவல்லி சமளக்காமல் பதில் பசான்னாள். “காலம் மாறுறப்ப நாமளும் மாறுணறாம். ஒரு காலத்துல நீ உன் தாத்தா கிட்ட ணகாவமா இருந்ணத. இப்ப உங்க பரண்டு ணபமரயும் தனியா பார்க்கறணத அபூர்வமா இருக்கு. அந்த மாதிரி தான் இதுவும்னு வச்சுக்ணகாணயன்” மீனாட்சி ணபான் பசய்த ணபாது பதன்னரசு அந்த ணபாலீஸ்காரன் கண்ணில் இருந்து தப்பித்திருந்தார். குருஜி பசான்னபடி கார் சரியான சமயத்தில் அவர் வீட்டுக்கு வந்திருந்தது.

்

ம

அவர் காருக்கும் பின் பதாடர்ந்த ணபாலீஸ்காரனுக்கும் இமடயில் சிறிது தூரத்திணலணய குறுக்காக ஒரு லாரி வந்து ப்ணரக் டவுனாகி சாமலமய அமடத்துக் பகாண்டு நின்றது. பதன்னரசுமவ அந்தக் கார்க்காரன் சில அடிகள் தூரத்தில் ணவபறாரு காரில் ஏற்றி விட பதன்னரசு பிரச்மன இல்லாமல் பயணித்துக் பகாண்டிருந்தார். ணபாமன எடுத்துப் ணபசினார். “ஹணலா”

ிய

“ஹணலா அண்ோ, நான் மீனாட்சி ணபசணறன். எங்க பாட்டி ணபசணும்கிறாங்க. ஒரு நிமிஷம்...”

ரக

ச

பதன்னரசுவிற்கு ஒரு கேம் ஒன்றும் புரியவில்மல. ஆனந்தவல்லி என்றுணம அவரிடம் ணபசியவள் அல்ல.

ரம (ன )்

ஆனந்தவல்லி ணபசினாள். “பதன்னரசு சவுக்கியமா? நீ பவளியூர் ணபாய் உன் மகள் தனியா அங்ணக இருக்கிறான்னு மீனாட்சி பசான்னா. இந்தக் காலத்துல வயசுப்பபாண்ணு, அதுவும் அைகான பபாண்ணு” (பசான்ன ணபாது ஈஸ்வமரப் பார்த்தாள்) தனியா இருக்கறது பாதுகாப்பில்மல, எங்க வீட்டுக்ணக வந்துடுன்னு உன் பபாண்ணு கிட்ட பசான்ணனன். அப்பா பசால்லாமல் வர மாட்ணடன்கிறாள். அதான் உனக்கு ணபான் பசஞ்ணசன். நீணய உன் பபாண்ணு கிட்ட பசால்லி இங்ணக அனுப்பி மவ”

ப

பதன்னரசு எத்தமனணயா முமற பவளியூர் பசன்றிருக்கிறார். விஷாலி எத்தமனணயா நாள் தனியாக இருந்திருக்கிறாள். அப்ணபாபதல்லாம் இல்லாமல்.... “பரவாயில்மல பாட்டி. உங்களுக்கு ஏன் வீண் சிரமம்”

்

ம

“சிரமம் எல்லாம் இல்மல. இந்த வீடு உனக்பகன்ன அன்னியமாப்பா. டவுசர் ணபாட்டிருந்த காலத்துல இருந்து இங்ணக வந்துகிட்டிருந்தவன் தாணன நீ. பசான்னமதக் ணகள். ணபான் பசஞ்சு பசால்லி அவமள அனுப்பி மவ. சரியா” பதிலுக்குக் காத்திருக்காமல் ஆனந்தவல்லி மவத்து விட்டாள்.

ரக

ச

ிய

பதன்னரசுவிற்கு ஒன்றும் புரியவில்மல. இத்தமன தூரம் பசான்ன பிறகு என்ன பசய்வது. ணமலும் இப்ணபாது வரும் பசய்திகமளப் பார்க்மகயில் தனியாக விஷாலி இருப்பது பாதுகாப்பில்மல தான். மகளுக்குப் ணபான் பசய்து ஆனந்தவல்லி ணபான் பசய்தமதச் பசான்னார். “ணபாங்கப்பா. நான் ணபாகமல”

ரம (ன )்

“அந்தக் கிைவி என்மன டவுசர் ணபாட்ட காலம் வமரக்கும் இழுத்துகிட்டு ணபாயிடுச்சு. உன்மன அனுப்பற வமரக்கும் என்மன விடாதும்மா. மீனாட்சி ஆண்ட்டி வீட்டுல இருக்கறதுல என்ன பிரச்மனம்மா. ணபாய் இரு. இவ்வளவு தூரம் பசான்னப்பறம் உன்மன அனுப்பாமல் இருக்க நான் என்ன காரேம் பசால்ல முடியும், ணயாசிச்சுப் பார்” அடுத்த ஐந்தாவது நிமிடம் விஷாலிக்கு ஆனந்தவல்லியின் ணபான் வந்தது.

ப

ணவறு வழியில்லாமல் விஷாலி பசால்லிட்டார். நான் வர்ணறன் பாட்டி.”

பசான்னாள்.

“அப்பா

“நல்லது. வாம்மா. நான் உன்மனக் கூட்டிகிட்டு வர ஈஸ்வமர அனுப்பணறன்”

்

ம

ஈஸ்வருக்குப் பபாறுமமமயத் தக்க மவத்துக் பகாள்வது பபரும்பாடாக இருந்தது.

ச

ிய

விஷாலி அவசர அவசரமாக மறுத்தாள். ”ணவண்டாம் பாட்டி. அவருக்கு எதுக்கு வீண் சிரமம். அவருக்கு எத்தமனணயா ணவமல இருக்கும். நாணன வந்துக்கணறன்”

ரக

“அவனுக்கு ஒரு ணவமலயும் இல்மல. வருவான். மவக்கட்டா” ஈஸ்வர் ஆனந்தவல்லி மீது எரிந்து விழுந்தான். “நான் எனக்கு எந்த ணவமலயும் இல்மலன்னு உங்க கிட்ட பசான்ணனனா?”

ரம (ன )்

“உனக்கு என்ன ணவமலடா இருக்கு?”

“ம்ம்... பார்த்தசாரதி என்மன அவசரமாய் வரச் பசால்லி இருக்கார்”

ப

“அந்த ஆமள முதல்ல என்மன வந்து பார்க்கச் பசால்லு. உன் பபரிய தாத்தாமவக் பகான்னவங்கமளக் கண்டுபிடிக்கச் பசான்னா அந்த ஆள் உன் கிட்ட ணபசிப் பபாழுமதக் கழிக்கிறான்...” ஈஸ்வருக்கு இந்தப் பாட்டிமய எப்படி சமாளிப்பது என்று பதரியவில்மல.

ஆனந்தவல்லி ணபாறியா?”

ணகட்டாள்.

“மபக்குல

ணபாறியா,

கார்ல

்

ிய

ம

ஈஸ்வர் அவமளக் கடுகடுப்பாகப் பார்த்தான். ஆனந்தவல்லி அசராமல் ணகட்டாள். “மணகஷ் இருந்திருந்தா அவமன அனுப்பிச்சிருப்ணபாம். அவன் இல்லாததால தான் உன் கிட்ணட பசால்ணறன். உனக்கு ஒன்னும் அவள் கிட்ட சண்மட இல்மலணய”

ரக

ச

”எனக்கு அவள் கிட்ட சண்மட ணபாட என்ன இருக்கு?” என்ற ஈஸ்வர் அங்ணக இனியும் சிறிது ணநரம் இருந்தால் பவடித்து விடுணவாம் என்று ணதான்ற அங்கிருந்து கிளம்பித் தன்னமறக்குச் பசன்றான்.

ரம (ன )்

பரணமஸ்வரன் தாயிடம் சிரித்துக் பகாண்ணட பசான்னார். “நீ அவன் பபாறுமமமய நிமறயணவ ணசாதிக்கிணற. கண்டிப்பா ஒரு நாள் உன் கழுத்மதப் பிடித்து அவன் பநறிக்கப் ணபாறான்” ஆனந்தவல்லி கவமலப்படாமல் பசான்னாள். “அவன் கிடக்கிறான் சின்னப் மபயன். நான் எத்தமனய பார்த்துருப்ணபன்....”

அத்தியாயம் - 66

ப

கேபதியும் ஒரு இடத்தில் புமகயாய் பனி மூடி இருந்தமதயும், அதற்குப் பக்கத்திணலணய பதளிவாக இருப்பமதயும் கவனித்தான். “என்ன க்மளணமட் இப்படி ஒவ்பவாரு இடத்துல ஒவ்பவாரு

மாதிரியா இருக்கு. இப்படி க்மளணமட் இருந்தா வியாதிகள் ைாஸ்தியா வரும்னு எங்கம்மா பசால்வா” என்றான்.

்

ம

டிமரவர் எதுவும் பசால்லவில்மல. அவர் மககள் அவமரயும் அறியாமல் ணலசாக நடுங்கின. இது ணபான்ற காட்சிகமள அவர் இது வமரக்கும் கண்டதில்மல.

ரக

ச

ிய

பயேம் பசய்யும் ணபாது தூங்கும் பைக்கம் பகாண்ட கேபதி இன்று சிவலிங்கத்மதப் பக்கத்தில் மவத்துக் பகாண்டு தூங்கக் கூடாது என்று மவராக்கியமாக இருந்தான். சீமட சமாச்சாரம் ணபால எப்ணபாதுணம கட்டுப்பாடில்லாதவனாகி விடக் கூடாது என்று பசால்லிக் பகாண்டான். அது கஷ்டமாகத் தான் இருந்தது. டிமரவர் ணபசுகிற ரகமாக இருந்தால் நன்றாக இருந்திருக்கும் என்று ணதான்றியது... ஆனாலும் சாதித்துக் காட்டிய திருப்தி கார் நின்ற ணபாது அவனுக்கு வந்தது. அப்பாடா!

ரம (ன )்

குருஜி கேபதியிடம் வந்து பசான்னார். “கேபதி, இந்தக் கட்டிடத்துக்குள்ணள தான் ஆராய்ச்சிகள் நடக்கப் ணபாகுது. ஆராய்ச்சி நடக்கிற இடத்துல அமமதி பராம்ப முக்கியம். உள்ணள ணதமவ இல்லாமல் ஒரு வார்த்மத கூட ணபசக் கூடாது. ஆராய்ச்சில கலந்துக்கறவங்க மூணு ணபர் உள்ணள தியானம் பசய்துகிட்டு இருக்காங்க. அவங்க கிட்ணட உள்ணள அதிகம் ணபசக் கூடாது.... ணபச்சு அவங்க தியான நிமலமயக் கமலச்சுடும். தியான நிமல கமலஞ்சுதுன்னா நம்ம ஆராய்ச்சியும் நின்னு ணபாயிடும்...”

ப

கேபதி பயபக்தியுடன் தமலயாட்டினான்.

்

ிய

ம

குருஜி கேபதியிடம் சற்று பதாமலவில் இருந்த கட்டிடத்மதக் காட்டிச் பசான்னார். ”அங்ணக தான் நம்ம எல்லாருக்கும் தங்க ரூம்கள் இருக்கு. உனக்கும் தனியா ரூம் இருக்கு. அங்ணக சவுகரியங்கள் எல்லாம் எப்படி இருக்குன்னு அப்புறமா பார்த்துச் பசால்லு. எதாவது கூடுதலாய் ணதமவன்னா கூச்சப்படாமல் பசால்லு. உடணன அதற்கு ஏற்பாடு பசய்யணறன். அங்ணக நீ எப்படி ணவணும்னாலும் ணபசிக்கலாம். எந்தப் பிரச்சிமனயும் இல்மல. இங்ணக ஆராய்ச்சி மண்டபத்துல மட்டும் அமமதிமய பாதுகாக்கணும். சரியா?”

ரக

ச

கேபதி மறுபடி தமலயாட்டினான். ’இத்தமன பபரிய மனிதர் என் சவுகரியத்மதப் பத்திக் கவமலப்படறாணர. இந்த ஏமைக்கு அத்தமன தகுதி இருக்கா? எனக்குத் தனியா ரூணம ணதமவ இல்மலணய. ஒதுக்குப் புறமா ஒரு பபாது இடம் இருந்தாணல நான் திருப்தியாய் இருந்துக்குணவணன’

ரம (ன )்

பதன்னரசுவும் மணகஷும் சற்று தள்ளி நின்றிருந்தார்கள். குருஜி பபயர் பசால்லாமல் அவர்கமள அறிமுகப்படுத்தினார். “அவங்க பரண்டு ணபரும் ஆராய்ச்சில நமக்கு உதவறதுக்காக வந்திருக்காங்க...”

ப

கேபதி மரியாமதயுடன் மக கூப்பினான். பதன்னரசு மக கூப்பினார். மணகஷிற்கு கேபதிமய சுத்தமாய் பிடிக்கவில்மல. ’சரியான பட்டிக்காடு’ என்று நிமனத்துக் பகாண்டான். அதனால் மக கூப்பும் சிரமத்மத அவன் எடுத்துக் பகாள்ளவில்மல. ஈஸ்வருக்குப் பிடித்திருக்கிற நபர் என்பணத அவன் பவறுக்கப் ணபாதுமான காரேமாக இருந்தது.

கேபதிக்கு மனிதர்களின் அலட்சியங்கள் பைகிப் ணபானமவ. அதனால் அமத அவன் தவறாக நிமனக்கவில்மல.

்

ம

”நல்லா வேங்கிட்டு சிவலிங்கத்மத எடுத்துக்ணகா” என்று குருஜி பசான்னார்.

ரக

ச

ிய

கேபதி மககூப்பி வேங்கினான். ‘அப்ணபா கனக்காதது மாதிரிணய சமத்தா இருக்கணும் சரியா’ என்று மனதிற்குள் பசால்லி சிவலிங்கத்மதத் தூக்கிக் பகாண்டான். சிவலிங்கம் அதிகமாய் கனக்கவில்மல. குைந்மதமயத் தூக்கிக் பகாண்டு ணபாகும் தாய் ணபால பபருமிதப் புன்னமகயுடன் கேபதி சிவலிங்கத்மதத் தூக்கிக் பகாண்டு ணபானான். மற்றவர்கள் சிறிது இமடபவளியில் பின் பதாடர்ந்தார்கள்.

ரம (ன )்

ஆராய்ச்சிக்கூடமான தியான மண்டபம் பமலிதான ஓங்கார மந்திரத்தில் மூழ்கிக் கிடந்தது. சிவலிங்கத்துடன் உள்ணள ணபான கேபதி அங்கிருந்த பலவித கருவிகமளயும், காமிராக்கமளயும் பார்த்து அசந்து ணபானான்.

ப

குருஜி பமௌனமாகச் சுட்டிக் காட்டிய இடத்தில் கேபதி சிவலிங்கத்மதப் பயபக்தியுடன் மவத்தான். மவத்து விட்டு சுற்றும் முற்றும் பிரமிப்புடன் பார்த்தான். அந்தப் பிரமிப்பு குமறயாமல் அவன் குருஜியிடம் மசமகயில் ணகட்டான். “இபதல்லாம் இந்த சிவனுக்காகத் தானா?” குருஜி புன்னமகயுடன் தமலயமசக்க கேபதிக்குப் பபருமமயாக இருந்தது. சிவனிடம் மானசீகமாக பபருமிதத்துடன் ணகட்டான். “உனக்காக என்ன எல்லாம் வாங்கி வச்சிருக்காங்க

பார்த்தாயா?” அவனுக்கு அபதல்லாம் சிவமனப் பபருமமப்படுத்தும் விஷயங்களாகத் பதரிந்தன. சிவமன உலகிற்குப் பிரபலப்படுத்தப் ணபாகும் கருவிகளாகத் பதரிந்தன.

்

ரக

ச

ிய

ம

குருஜிமய அவன் நன்றியுடன் பார்க்க குருஜி தன்மன அறியாமல் முகத்மதத் திருப்பிக் பகாண்டார். பின் அவமன மசமகயால் அமைத்துக் பகாண்டு ணபாய் ஒரு ஓரமாக நின்றிருந்த அபலக்ஸி, கிபயாமி, ஹரிராம் மூவருக்கும் பமல்லிய குரலில் பவறும் பபயர் அறிமுகம் பசய்து மவத்தார். அவமனயும் அவர் பவறும் கேபதி என்று மட்டும் அறிமுகம் பசய்தார். கேபதி அவர்கமளக் மககூப்பி வேங்கினான். அவர்களும் வேக்கம் பதரிவித்தார்கள்.

ரம (ன )்

பின்பு குருஜி பதன்னரசுமவப் பார்த்து மசமக காட்ட பதன்னரசு கேபதிமய அவனுக்கு ஒதுக்கப்பட்டிருந்த அமறமயக் காட்ட அமைத்துக் பகாண்டு ணபானார். ணபாவதற்கு முன் சிவலிங்கத்திடம் கேபதி “இங்ணகணய தான் இருக்ணகன். எங்கயும் ணபாயிடமல. சரியா?” என்று மனதில் பதரிவித்து விட்டுப் ணபானான். அவன் ணபான பிறகு அபலக்ஸி, கிணயாமி, ஹரிராம் மூவர் பார்மவயும் சிவலிங்கத்தில் நிமலத்தது.

ப

ைான்சன் அவர்கள் மூவமரயும் அந்த தியான மண்டபத்திற்கு அடுத்திருந்த இமளப்பாறும் ஹாலிற்கு அமைத்துச் பசன்றார். பதரிவிப்பமத சிவலிங்கம் மவத்திருக்கும் தியான மண்டபத்தில் பதரிவிக்க ணவண்டாம் என்று நிமனத்தார். அங்கு அவர்களிடம் பசான்னார். “அது தான் விணசஷ மானஸ லிங்கம். நம் ஆராய்ச்சிகள் நாமள மறு நாள் ஆரம்பிக்கப் ணபாகிணறாம். அதற்குள் நீங்கள் அந்த சிவலிங்கத்தின் அமலகளுடன் ‘ட்யூன் ஆக’ப் பைகிக் பகாண்டு

்

புரிந்தபதன்று

தமலயமசத்துத்

ரக

அவர்கள் மூவரும் பதரிவித்தார்கள்.

ச

ிய

ம

விடுங்கள். இது வமர இது ணபான்ற சக்தி மமயத்மத நீங்கள் பார்த்திருக்க மாட்டீர்கள். இனிணமலும் நீங்கள் பார்க்கப் ணபாவதில்மல. அதனால் அதனிடம் சர்வ ைாக்கிரமதயுடன் நீங்கள் இருக்க ணவண்டும். எப்ணபாதும் உங்கள் கட்டுப்பாட்மட இைந்து விடாமல் இருக்கிறது முக்கியம் . அது உங்கமள நிமறயணவ தன் கட்டுப்பாட்டுக்குள் இழுப்பது ணபாலத் ணதான்றினால் பின் வாங்கி விடுங்கள். அமதக் குமறத்து மதிப்பிட ணவண்டாம். எந்த எல்மல வமர உங்கள் கட்டுப்பாட்டிணலணய உங்களால் அதனுடன் ‘ட்யூன் ஆக’ முடிகிறணதா அணத எல்மலயில் உங்கமள நிறுத்திக் பகாள்ளுங்கள்... புரிந்ததா?”

ரம (ன )்

குருஜி அவர்களிடம் பசான்னார். “அது சமுத்திரம் ணபால. நாபமல்லாம் கமரயில் நிற்கும் மனிதர்கள் ணபால. கமரயில் மேல் வீடு கட்டலாம், காமல நமனக்கலாம், பாதி மூழ்கலாம், முழுகியும் குளிக்கலாம். ஆனால் எல்லாவற்மறயும் ஒரு எல்மலக்குள்ணளணய பசய்து பகாள்ள ணவண்டும். அட, இது வமர எதுவும் பசய்யமலணய என்று அசட்டுத் மதரியத்துடன் இன்னும் முன்ணன ணபாய் விமளயாட நிமனத்தால் சமுத்திரம் நம்மம இழுத்துப் ணபாய் விடும். விமளயாட்டு விமனயாகி விடும். இந்த உவமானத்மத நீங்கள் எப்ணபாதும் ஞாபகம் மவத்துக் பகாள்ளுங்கள்.”

ப

அவர்களுக்குத் பதளிவாகப் புரிந்தது. **************

ஆனந்தவல்லி ஈஸ்வமர அனுப்புகிணறன் என்று பசால்லி இருந்த ணபாதும் ஈஸ்வர் தன்மன அமைத்துப் ணபாக வருவான் என்று

விஷாலி எதிர்பார்த்திருக்கவில்மல. இங்கு வராமல் இருக்க சரியான காரேத்மத அவனாலும் ஆனந்தவல்லியிடம் பசால்லி இருக்க முடியாது என்பது அவளுக்குப் புரிந்தது.

்

ிய

ம

வாசலில் அவமனப் பார்த்து திமகத்தவள் தன்மன சுதாரித்துக் பகாண்டு பசான்னாள். “உள்ணள வாங்க.... சாரி... நான் ணவண்டாம்னு தான் பசான்ணனன். ஆனா பாட்டி ணகட்கமல”

ச

ஈஸ்வர் ஒன்றும் பசால்லவில்மல. உள்ணள நுமைந்தான்.

ரம (ன )்

ரக

“உட்காருங்க. இப்ப வந்துடணறன்...” என்ற விஷாலி அவசரமாக உள்ணள ணபானாள். ஈஸ்வர் உட்காரவில்மல. அவன் பார்மவ சுவரில் பதாங்கிக் பகாண்டிருந்த ஓவியங்களுக்குச் பசன்றது. எல்லாம் முதலிணலணய பார்த்தமவ என்றாலும் மறுபடி பார்த்து ரசிக்கத் ணதான்றியது. விஷாலி இந்த ஓவியங்களின் புமகப்படங்கமள அவன் நண்பன் பாலாஜிக்கு அனுப்பி இருந்தாள். அவளது ஓவியங்கள் பற்றி பாலாஜி சிலாகித்து ஈஸ்வரிடம் நிமறயப் ணபசி இருந்தான். அவன் பசால்லி இருந்த விஷயங்கமள மவத்து அவள் ஓவியங்கமளப் பார்க்மகயில் ஓவியங்களின் புதிய பரிமாேங்கள் புரிந்தன.

ப

அவன் ஓவியங்களில் ஆழ்ந்து ணபாய் நின்றமத விஷாலி கவனித்தாள். இப்படி ரசிப்பவமன நடிக்கிறான் என்று தவறாக நம்பி விட்ணடாணம என்று மறுபடி மனம் பநாந்தது. அவள் தயாராகி வந்தமதக் கவனித்த ஈஸ்வர் கிளம்பினான். பவளிணய ணபாய் காரின் பின் கதமவ அவளுக்காகத் திறந்து விட்டு ஈஸ்வர் நின்ற ணபாது ஓங்கி அமறந்தது ணபால் விஷாலி

்

ம

உேர்ந்தாள். இதற்கு அவன் வராமணலணய இருந்திருக்கலாம். விலகி இருக்க அவள் பசான்னதற்கு விலகிணய அவமள உட்கார மவக்கிறான் ணபாலிருக்கிறது. மணனாதத்துவம் படித்தவனுக்கு மனமத வலிக்க மவக்கவும் பதரிகிறது.... ‘என் தவறுக்கு இந்த தண்டமன ணதமவ தான்’.

ரக

ச

ிய

காமர அவன் ஓட்டிக் பகாண்டு பசன்ற ணபாது எதுவும் ணபசவில்மல. அவளும் ணபசவில்மல. ஆனால் அவர்களுக்கிமடணய அந்த பமௌனம் நிமறய ணபசியது. சத்தமில்லாமல்’ யாணரா இவன்’ பாடல் ணகட்டது. பாடலின் கமடசி வரிகள் இன்று ணவறு அர்த்தத்ணதாடு ணகட்டது. நதியினில் ஒரு இமல விழுகிறணத

அமலகளில் மிதந்தது தவழ்கிறணத கமரணசருமா உன் மகணசருமா

ரம (ன )்

எதிர்காலணம !

ப

விஷாலிமய அறியாமல் கண்களில் இருந்து ஒரு துளி கன்னத்தில் வழிந்தது. அமதக் கண்ோடி வழியாகக் கவனித்த ணபாது அவன் மனம் பமதத்தது. ஒரு கேம் காமர நிறுத்தி “அன்று ஏன் அப்படி என்னிடம் ணபசினாய். நான் என்ன தவறு பசய்ணதன் என்று நிமனத்தாய்” என்று ணகட்க அவன் இதயம் துடித்தது. ஆனால் அன்று அப்படிப் ணபசியதற்கும் அவள் காரேம் பசால்லவில்மல, பிறகு ஒரு நாள் ஏன் சாரி என்று பசான்னாள் என்பதற்கும் அவள் காரேம் பசால்லவில்மல, அவளுக்கு பசால்லும் அவசியம் ணதான்றவில்மல என்றால் உனக்குக் ணகட்கும் அவசியம் என்ன வந்தது? என்று ஈணகா தடுத்தது. அவன் எதுவும் ணகட்கவில்மல. வீட்டில் அவமள இறக்கி விட்டு விட்டு தான் இறங்காமணலணய

ணதாட்ட வீட்டுக்குப் ணபானான். பார்த்தசாரதி அங்கு வருவதாகச் பசால்லி இருந்தார்.

்

ம

ணதாட்ட வீட்டில் முனுசாமி ணவமலமய முடித்து விட்டுக் கிளம்பத் தயாராகி இருந்தான். ”நான் இருக்கணுமா ஐயா, எனக்கு ஏதாவது ணவமல இருக்கா” என்று பணிவுடன் ணகட்டான்.

ச

ிய

“ணவண்டாம் முனுசாமி நீ ணபாய்க்ணகா” என்று ஈஸ்வர் அவமன அனுப்பி விட்டான்.

ரம (ன )்

ரக

அவன் ணபான சிறிது ணநரத்தில் பார்த்தசாரதி வந்தார். ணவதபாடசாமலயில் இருந்து அதிகாமலயில் மூன்று கார்கள் பவளிணய ணபாயின என்றும் அவற்மறப் பின் பதாடரணவா, உள்ணள இருந்தவர்கமள அறியணவா கூட முடியவில்மல என்றும் பசான்னார். “இப்ப பகாஞ்ச காலமாணவ காமலல பனி ணலசா பபய்துகிட்டு தான் இருக்கு. ஆனால் கார் நம்பமர பார்க்க முடியாத அளவுக்ணகா, உள்ணள இருக்கிற ஆள்கள் பதரியாத அளவுக்ணகா அத்தமன கனமான பனி பபய்யறதில்மல. பரண்டு மூணு நிமிஷம் ஒரு இடத்துல மட்டும் பனி மூடிக்குமா என்ன? எனக்கு ஒன்னும் புரியமல. நீங்க என்ன நிமனக்கிறீங்க ஈஸ்வர்?”

ப

”சாதாரேமா அப்படி நடக்க முடியாதுன்னாலும் இயற்மகயின் சக்திகமள தங்கள் விருப்பத்துக்கு குறுகிய காலத்திற்கு இயக்கிக்கற வித்மதகள் பதரிஞ்ச சில ணபர் இருக்காங்க...”

”சித்தர்கள் ணயாகிகள்னு நீங்க பசால்றீங்கணள அவங்களா. இப்ப இந்த மாதிரி சட்ட விணராத பசயல்களுக்கு உடன்படறவங்களா இருந்தா அவங்களும் குற்றவாளி ஆயிடறாங்கணள ஈஸ்வர்.”

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

“இல்ல சார். சித்தர்கள் ணயாகிகள் சக்தி நீண்ட காலத்திற்குக் கூட பசல்லுபடியாகும். சில நிரந்தர மாற்றங்கமளக் கூட அவங்களால ஏற்படுத்திட முடியும். அவங்க இந்த சிவலிங்க விவகாரத்தில் கண்டிப்பா எதிரணியில் பசயல்பட மாட்டாங்க. நான் பசான்ன ஆள்கள் அவர்கமள விட ஒருபடி குமறஞ்ச ப்ளாக் ணமஜிக் அல்லது மாந்திரிகம் மாதிரியான சித்து வித்மதகள்ல மக ணதர்ந்தவங்க... அந்தப் ணபமர மவத்து ணபாலியா காசு பார்க்கிறவங்க தான் அதிகம்னாலும் இன்னமும் அந்த மாதிரி சக்தி வாய்ந்த ஆள்கள் இருக்கிறாங்க... உதயன் சுவாமி மாதிரியான ஆள்கள் ணபமர இன்னமும் எங்கள் பாரா மசக்காலஜியில் பசால்றாங்க. அவர் இன்னமும் இருக்கார்னு பசால்றாங்க....” பார்த்தசாரதி சந்ணதகத்ணதாடு ணகட்டார். “அந்த உதயன் சுவாமி எங்ணக இருக்கார்?” “இமயமமலயில் எங்ணகணயா இருக்கார்”

ப

பார்த்தசாரதிக்கு ஆர்வம் ணபாய் விட்டது. அவர் ஈஸ்வரிடம் பசான்னார். “பபரும்பாலும் உங்க கேபதியும் அந்த சிவலிங்கத்ணதாட ணபாயிருப்பான்னு தான் நிமனக்கிணறன்... அவங்க இனி என்ன பசய்யப் ணபாறாங்கன்னு பதரியல....”

கேபதிமய நிமனக்மகயில் ஈஸ்வருக்கு மனம் என்னணவா பசய்தது. ’கடவுளிடம் ணபசும் அளவு சக்தி பமடத்த அவனுக்கு மனிதர்கள் மனதில் இருக்கும் வஞ்சகத்மதப் புரிந்து பகாள்ளும் சக்தி இல்மல...’

்

ரக

ச

ிய

ம

பார்த்தசாரதி பதன்னரசு பற்றி ஈஸ்வரிடம் பசால்வமதத் தவிர்த்தார். பதன்னரசு பற்றி ணபசிய ணபாபதல்லாம் ஈஸ்வர் மரியாமதயாகணவ ணபசினான். சற்று ணநரத்திற்கு முன் கூட பதன்னரசுவின் வீட்டுக்குப் ணபாய் அவர் மகமள ஈஸ்வர் தன் வீட்டுக்கு அமைத்துப் ணபானதாய், கண்காணித்த ணபாலீஸ்காரன் பசான்னான். அதனால் இப்ணபாமதக்கு இவனிடம் பதன்னரசு பற்றி எதுவும் பசால்லாமல் இருப்பது நல்லது என்று பார்த்தசாரதிக்குப் பட்டது.

ரம (ன )்

பதன்னரசு ணமல் இருந்த சந்ணதகம் இப்ணபாது பார்த்தசாரதிக்கு உறுதியாகி விட்டிருந்தது. பதன்னரசுமவப் பின் பதாடர முடியாமல் குறுக்கிட்டு ப்ணரக் டவுன் ஆகி நின்ற லாரிக்காரமன விசாரித்தார்கள். லாரிமயப் பரிணசாதித்தார்கள். ப்ணரக் டவுன் ஆனது நிைம் தான் என்பது பதரிந்தது. லாரிக்காரனும் இதற்கு முன்னால் எந்தக் குற்றத்திலும் ஈடுபட்டவன் அல்ல. இருந்தாலும் இமதத் தற்பசயல் என்று நிமனக்க முடியவில்மல.

ப

அவமர ஏற்றிச் பசன்ற கால்டாக்ஸி நம்பமர மவத்து அவமனப் பிடித்து விசாரித்தார்கள். அவன் அவமர ரயில்ணவ ஸ்ணடஷனில் விட்டதாகச் பசான்னான். ஆனாலும் அவர் ரயிலில் பவளியூர் ணபாயிருக்க வாய்ப்பில்மல என்று பார்த்தசாரதியின் உள்ளுேர்வு பசான்னது. இறங்கியவர் ரயில்ணவ ஸ்ணடஷனில் இருந்து எங்கு ணவண்டுமானாலும் ணபாயிருக்கலாம்.... இப்படி

சந்ணதகப்பட்ட நபர்கள் எல்லாம் மாயமானது அவருக்கு பபருத்த ஆயாசத்மதக் பகாடுத்தது.

்

ம

பார்த்தசாரதி கிளம்பினார். “நீங்களும் வர்றீங்களா ஈஸ்வர்?”

ரக

பார்த்தசாரதி ணபாய் விட்டார்.

ச

ிய

“இல்மல சார். நீங்க ணபாங்க. நான் பகாஞ்ச ணநரம் இருந்துட்டு வர்ணறன்” என்றான். வீட்டில் விஷாலி இருப்பதால் இப்ணபாணத ணபாக அவனுக்கு மனம் இருக்கவில்மல. இன்னமும் அவளுக்காகத் துடிக்கும் தன் இதயத்மதக் கட்டுப்படுத்த அவனுக்குத் பதரியவில்மல.

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் மனதில் விஷாலியின் நிமனவுகள் நீடித்துப் பின் அவன் கேபதிமய நிமனக்க ஆரம்பித்தான். இப்ணபாது என்ன பசய்கிறாணனா? அவமன எப்படிப் பயன்படுத்தப் ணபாகிறார்கணளா? கண்கமள மூடிக் பகாண்டு ஈஸ்வர் என்ன பசய்வது என்று ணயாசித்துக் பகாண்டிருக்மகயில் காலத்மத மறந்தான். திடீபரன்று அருகில் யாணரா வந்து நிற்பது ணபால இருந்தது. கண்கமளத் திறந்து ஈஸ்வர் பார்த்தான்.

ப

கண்கள் தீயாய் பைாலிக்க அந்த சித்தர் நின்று பகாண்டிருந்தார். ஈஸ்வரின் இதயம் ஒரு கேம் துடிக்க மறந்தது.

அத்தியாயம் - 67

இது கனவா என்கிற சந்ணதகம் தான் ஈஸ்வருக்கு முதலில் வந்தது. கண்கமள மூடிக் பகாண்டிருக்மகயில் அப்படிணய அசந்து தூங்கி விட்டு கனவில் தான் அந்தச் சித்தமரப் பார்க்கிணறாணமா என்ற சந்ணதகம் வந்தது. கண்கமள நன்றாகக் கசக்கிக் பகாண்டான்.

்

ரக

ச

ிய

ம

ைவுளிக்கமடயில் பார்த்த அணத சித்தர், அணத ணலசான புன்னமக. பநருப்பாய் பைாலித்த கண்கள் பைாலிப்பு நீங்கி இயல்பானதாக மாறிய ணபாதும் அந்தக் கண்களின் தீட்சண்யம் குமறயவில்மல. ஈஸ்வர் ணபச வாய் திறந்தான். சீக்கிரத்தில் வார்த்மதகள் வரவில்மல. வரும் என்று நம்பிக்மக வந்த ணபாணதா என்ன பசால்வது என்று அவனுக்குத் பதரியவில்மல. அவர் திடீபரன்று இன்றும் காோமல் மமறந்து ணபாய் விடுவார் என்று ணதான்றியது.

ரம (ன )்

ஆனால் அவர் மமறந்து ணபாகவில்மல. புன்முறுவணலாடு பசான்னார். ”இன்மனக்கு திடீர்னு மமறஞ்சுட மாட்ணடன். எனக்கு உன் கிட்ட ணபச ணவண்டி இருக்கு” அவர் கண்கமளப் ணபாலணவ குரலுக்கும் கவர்ந்திழுக்கும் தன்மம இருந்தது. ணபச்சு மட்டும் சாதாரே மனிதர்கள் ணபசும் ணபச்சு வைக்காக இருந்தது. அவன் திமகப்பில் ஆழ்ந்திருக்கும் ணபாணத அவர் அவன் எதிரில் அமர்ந்தார்.

ப

ஈஸ்வர் பமல்ல இயல்பு நிமலக்குத் திரும்பினான். ”எனக்கும் உங்க கிட்ட ணகட்க நிமறய இருக்கு... அன்மனக்கு எங்கமளத் பதாட்டுட்டு ணபானீங்க. ஷாக் அடிச்ச மாதிரி இருந்துச்சு. எனக்கு மட்டும் அல்ல... கேபதிக்கும் தான். ஏணதா ஒரு காரேம் இருக்கும்னு புரிஞ்சாலும் என்ன காரேம்னு பதரியமல....

அன்மனக்கு நீங்க வந்ததுக்கும் காரேம் பதரியல, ணபசாம ணபானதுக்கும் காரேம் பதரியல....”

்

குைப்பமாக

இருந்தது.

என்ன

பசால்ல

ரக

ஈஸ்வருக்குக் வருகிறார்?

ச

ிய

ம

அக்னிணநத்திர சித்தர் பசான்னார். “சில விணசஷ முகூர்த்த ணநரங்கள் இருக்கு. அது அபூர்வமாய் தான் வரும். அப்படி வரும் ணபாது தவற விட்டுட்டா அடுத்த முகூர்த்த ணநரத்துக்கு மாசக்கேக்கில் காத்திருக்க ணவண்டி இருக்கும். அன்மனக்கு கிமடச்ச முகூர்த்தம் அப்படிப்பட்ட முகூர்த்தம். அந்த முகூர்த்த ணநரத்தில் நீங்க பரண்டு ணபரும் கிமடச்சமத நான் பயன்படுத்திக்க ணவண்டி இருந்தது...”

ரம (ன )்

அவன் குைப்பத்மத ணமலும் அதிகப்படுத்தும்படியாக அவர் பசான்னார். “உன் விதியும், கேபதியின் விதியும் விணசஷ மானஸ லிங்கத்ணதாட பல காலம் முன்னாணலணய இமேக்கப்பட்டது ஈஸ்வர். நீ எதிர்பார்க்காத ணநரத்தில் எல்லாம் விணசஷ மானஸ லிங்கம் உனக்கு காட்சி தந்ததும் காரேம் இல்லாமல் இல்மல...”

ப

ஈஸ்வர் அவமரணய கூர்மமயாகப் பார்த்தபடி பசான்னான். “எனக்பகன்னணவா அது தானாய் காட்சி தந்த மாதிரி பதரியல. யாணரா அந்தக் காட்சிமய எனக்கு அனுப்பின மாதிரி ணதாணிச்சு”. அவனுக்கு சந்ணதகம் அவர் ணமல் தான். ஆனால் அவர் அவன் சந்ணதகத்மதத் தீர்க்கவில்மல. மாறாக அவமனணய அவர் காரேம் காட்டினார். “ஏதாவது ஒரு விதத்தில் நீ ஈர்க்காமல் எதுவுணம உன் வாழ்க்மகயில் வருவதில்மல ஈஸ்வர்”

்

ரக

ச

ிய

ம

ஈஸ்வர் உடனடியாக எமதயும் பசால்லாமல் ணயாசித்தான். சின்ன வயதில் இருந்ணத அவன் அப்பா மூலம் அவனுமடய ணபராவமலத் தூண்டியவர்கள் பரணமஸ்வரனும், விணசஷ மானஸ லிங்கமும் தான். சங்கர் மகனிடம் பசான்ன ஒளிரும் லிங்கம் ஏணதா ஒரு இனம் புரியாத ஈர்ப்மப உண்டு பண்ணியது உண்மம தான். சங்கருக்கும் கூட அதன் மீது அதிக ஈடுபாடு இருந்தது என்றாலும் ஆைமாய் அதன் காரேமான அம்சங்கமள அவர் ஆராய முற்பட்டதில்மல. ஆனால் ஆழ்மனம் மற்றும் அபூர்வ சக்திகளின் ஆராய்ச்சியாளனான ஈஸ்வர் பல ஆராய்ச்சிகளின் இமடணயயும் அந்த சிவலிங்கத்மதப் பற்றிக் ணகள்விப்பட்ட விஷயங்கமள ஒப்பிட்டுப் பார்த்திருக்கிறான். ஆனால் அடிக்கடி எதிர்பாராத சந்தர்ப்பங்களில் எல்லாம் விணசஷ மானஸ லிங்கம் காட்சி அளிக்க ஆரம்பித்தது பசுபதியின் மரேத்திற்குப் பின் தான். அதற்கு முன் அந்த அனுபவம் இல்மல....

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் ணகட்டான். “எங்கள் விதி எப்படி விணசஷ மானஸ லிங்கத்ணதாடு இமேக்கப்பட்டதுன்னு பசால்றீங்க?”

ப

அக்னி ணநத்ர சித்தர் பசால்ல ஆரம்பித்தார். “ஈஸ்வர் உனக்கு ஓரளவு விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் கமத பதரிந்திருக்கும். பலநூறு வருஷங்களுக்கு முன்னாணலணய சித்தர்கள் எதிர்காலத்மதத் பதரிந்து மவத்திருந்தார்கள். கலி முத்திப் ணபாய் ணபராமச, பபருங்காமம், பவறுப்பு, யுத்தம்னு உலகம் சீரழிஞ்சுடும், மனிதம் மறக்கப்பட்டுடும், இயற்மக அழிவுகள் பபருமளவு வந்துடும்ங்கறமத எல்லாம் பதரிஞ்ச அவங்க அந்த எதிர்காலத்துல மனித சமுதாயத்மதக் காப்பாத்தறதுக்கு ஒரு மிகப்பபரிய சக்தி உறுதுமேயாய் ணவணும்னு நிமனச்சாங்க. விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத உருவாக்கி தங்கள் சக்திகமள எல்லாம் ணசர்த்து அதில் மமயப்படுத்தினாங்க. தூய்மமணய பிரதானமான சூழ்நிமலமய உருவாக்கி அமத வேங்கி

வந்தாங்க. ஆரம்பத்துல சித்தர்களால மட்டும் தான் விணசஷ மானஸ லிங்கம் பூமை பசய்யப்பட்டுச்சு”.

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

”சமுதாயத்துல இருந்து ஒதுங்கி துறவு வாழ்க்மக வாழ்கிற சித்தர்கணள, சமுதாயத்மதப் பாதுகாக்க உருவாக்கப்பட்ட விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத காலம் காலமாய் பூமை பசய்து வர்றது சரியல்ல, கலி முத்தின அந்தக் கமடசி காலத்துக்கு முன்னால் சிறிது சிறிதாய் அந்தப் பபாறுப்மப சமுதாயத்தில் அங்கம் வகிக்கிற பபாது மனிதர்களுக்கு ஒப்பமடச்சுடணும்னு முதல்லணய சித்தர்கள் தீர்மானிச்சிருந்தாங்க. காப்பாத்தற பபாறுப்பு ஒரு சாரார் கிட்டயும், தான்ணதான்றித்தனமாய் நடந்துக்கற சுதந்திரம் மீதி சாரார் கிட்டயும் இருக்கிற வமரக்கும் இந்த சமுதாயம் உருப்படாதுன்னு தீர்க்கதரிசனத்தால அவங்க உேர்ந்திருந்தாங்க. அதனால மிக முக்கியமான குறிப்பிட்ட ஒரு காலத்தில மனம், அறிவு, ஞானம் இந்த மூன்றிலயுணம பரிசுத்தமாய், உயர்வாய் இருக்கிற மூன்று மனிதர்கள் கிட்ட விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத ணசர்க்கறதுன்னு நிச்சயமாகி இருந்துச்சு”

ப

”அந்தக் குறிப்பிட்ட காலம் வந்துடுச்சு ஈஸ்வர். கலிமுத்தின எல்லா அறிகுறிகளும் பதரிய ஆரம்பிச்சுடுச்சு. ஒரு காலத்துல உயர்வாய் நிமனச்சு இருந்த விஷயங்கள் இன்மனக்கு பசல்லாக்காசாயிடுச்சு. ணகவலமாய் நிமனச்சுகிட்டிருந்த விஷயங்கள் இன்மனக்கு உயர்வாயிடுச்சு. மனிதம் பசத்துகிட்டிருக்கு.... அலட்சியம், அறியாமம அதிகமாயிடுச்சு... மனிதன் தன்மனணய அழிச்சுகிட்டு சந்ணதாஷத்மதத் ணதடிகிட்டிருக்கான். தன் உன்னதமான விஷயங்கமள எல்லாம் தாமர வார்த்துட்டு நிம்மதி இல்லாமல் இருக்கறதுக்கு காரேம் ணதடிகிட்டிருக்கான். ஒருத்தமர ஒருத்தன் அழிச்சுட்டு என்பனன்னணவா சாதிக்கப் பார்க்கிறான்... என்பனன்னணவா பசஞ்சும் நிம்மதியும் சந்ணதாஷமும் அவனுக்கு அகப்படாமணய

இருக்கு... இயற்மகயின் அழிவுகளும் ஆரம்பமாயிடுச்சு. இன்னும் நிமறய அழிவுகள் வரும்... இந்த நிமலயில் தான் விணசஷ மானஸ லிங்கத்ணதாட பாதுகாப்புக்கான பபாறுப்பு உன் கிட்டயும், கேபதி கிட்டயும் வந்து ணசர்ந்திருக்கு....”

்

ரக

ச

ிய

ம

ஈஸ்வருக்கு முதலில் தன் காதுகளின் மீதும் ணகட்கும் திறன் மீதும் சந்ணதகம் வந்தது. ஒரு மாத லீவில் இந்தியா வந்திருக்கும் அவனுக்கும், பவகுளியான கேபதிக்கும் விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் பாதுகாப்புப் பபாறுப்பா? சித்தமர அவன் திமகப்ணபாடு பார்த்தான். அவர் முகத்மதப் பார்த்த ணபாது அவர் விமளயாட்டுக்குச் பசால்லவில்மல என்பது பதரிந்தது. அவன் வாய் விட்டுச் சிரித்தான்.

ரம (ன )்

அக்னி ணநத்திர சித்தர் சிரிக்கவில்மல. அவன் சிரித்ததற்காகக் ணகாபப்படவுமில்மல. புன்முறுவல் மாறாமல் அவமனணய பார்த்தார். ஈஸ்வர் பசான்னான். “சித்தணர. தமிழில் குருவி தமலயில் பனங்காய்னு ணகள்விப்பட்டிருக்ணகன். அதுணவ பபரிய பாரம்ங்கற அர்த்தத்துல பசால்வாங்க. ஆனால் நீங்க பமனமரணம மவக்கிறீங்கணள. இது நியாயமா? இது நடக்கிற காரியமா?”

ப

சித்தர் அமமதியாகச் பசான்னார். “எனக்குத் பதரிஞ்சு சுமக்க முடியாத பாரத்மத இமறவன் தர்றதில்மல” ஈஸ்வர் திமகப்ணபாடு ணகட்டான். “ஏன் நாங்க?”

“மனம்-பக்தி மார்க்கத்துல கேபதி. புத்தி-அறிவு மார்க்கத்துல நீ” சித்தர் பதரிவித்தார்.

்

ிய

ம

ஈஸ்வருக்கு இப்ணபாது நடந்து பகாண்டிருக்கும் உமரயாடல் யதார்த்தத்திற்கு ஒத்து வராத ஒன்றாகத் ணதான்றியது. இப்ணபாதும் கூட இது நிைம் ணபாலத் ணதான்றும் கனவாகணவ இருக்க ணவண்டும் என்று நம்பினான். நிைம் தானா என்று உறுதிப்படுத்திக் பகாள்ள பமள்ள அந்த சித்தமரத் பதாட்டான். மறுபடி அவன் உடலில் மின்சாரம் பாய்ந்தது.

ரக

ச

கனவல்ல நிைம் தான். அவரது சக்தி வாய்ந்த அமலகளுக்கு அவன் உடல் இன்னும் பைக்கப்படவில்மல. ‘இவ்வளவு சக்திகமள வச்சுகிட்டு இவர் மாதிரி ஆள்கள் ஒதுங்கிட்டு சாதாரே ஆள்கள் கிட்ட இவ்வளவு பபரிய பபாறுப்மப எல்லாம் தரலாமா?””’

ரம (ன )்

பபருமூச்சு விட்ட ஈஸ்வர் தனக்கு எழுந்த முக்கியமான சந்ணதகத்மதக் ணகட்டான். ”ஞான மார்க்கம்னு மூோவது பசான்னீங்கணள. அதுக்கு யாமரத் ணதர்ந்பதடுத்திருக்கீங்க?” “அதுக்கு மட்டும் நாங்க யாமரயும் ணதர்ந்பதடுக்கமல. நீங்க பரண்டு ணபரும் சரியா இருந்தால் ஞான மார்க்கத்து ஆமள நீங்கணள கண்டு பிடிக்கலாம்”

ப

ஈஸ்வர் சிரித்ணத விட்டான். பின் பசான்னான். “சித்தணர. முதல்ல எங்கமள மாதிரி ஆள்களால விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதப் பாதுகாக்க முடியும்ணனா, இந்த உலகத்மத அழிவில் இருந்து காப்பாத்த முடியும்னு நான் நம்பமல. ஒரு ணவமள நீங்க பசான்ன மாதிரி முடியற விஷயமா இருந்தாக்கூட இதில் எங்களுக்கு

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

அனுகூலமான அம்சங்கள் எதுவுணம இல்மல. நீங்கணள ணயாசிச்சு பாருங்க. அந்த விணசஷ மானஸ லிங்கணம எங்க கிட்ட இல்மல. என் பபரிய தாத்தாமவக் பகான்னுட்டு அந்த சிவலிங்கத்மத ஒரு கும்பல் தூக்கிட்டுப் ணபானப்ப அமத சுலபமா பபரிய தாத்தாணவா, நீங்கணளா தடுத்திருக்கலாம். நீங்க எதுவுணம பசய்யல. நீங்களா அமதக் மகல எடுத்துக் பகாடுத்து அனுப்பின மாதிரி சிவலிங்கத்மத அனுப்பிச்சுட்டீங்க. இப்ப அந்த சிவலிங்கம் எங்ணக இருக்குன்னு கூடத் பதரியமல. கேபதிணயா எடுத்துட்டுப் ணபான கும்பணலாட கட்டுப்பாட்டுல இருக்கான். அந்த குருஜிமயப் பபரிய தர்மாத்மான்னு நிமனச்சுகிட்டிருக்கான். இப்ப நான் ஒருத்தன் தான் பவளிணய இங்க இருக்ணகன். மூோவது ஆமள நாங்கணள கண்டுபிடிக்கணும்னு ணவற பசால்றீங்க. கேபதி எங்க இருக்கான்ணன கண்டுபிடிக்க முடியாமல் இருக்கிற என் கிட்ணட மூோவது ஆமளயும் கண்டுபிடிக்கச் பசால்றீங்க. பராம்பணவ தமாஷா இருக்கு. சிவலிங்கம் இல்மல, கேபதி இல்மல, ஞான மார்க்கத்து ஆள் யாருன்ணன பதரியாது, நான் ஒருத்தன் இருக்ணகன், ஆனா எனக்கு எந்த விணசஷ சக்தியும் இல்மல... இதுல எதாவது ஒரு சாதகமான நிமலமமயாவது இருக்கா. நீங்கணள பசால்லுங்க”

ப

சித்தர் அவன் ணகள்விகளுக்குப் பதில் பசால்ல முடியும் என்று அவனுக்குத் ணதான்றவில்மல. ஆனால் ஆணித்தரமான அவன் வாதத்மதக் ணகட்ட பிறகும் அவர் அசராமல் பசான்னார். “விணசஷ மானஸ லிங்கம் இன்னும் உங்க மூணு ணபர்ல ஒருத்தனான கேபதி கிட்ட தான் இருக்கு. இப்பவும் அவன் தான் பூமை பசய்யறான். இன்னும் அமத பநருங்கற சக்தி அந்த கும்பலுக்குக் கிமடச்சுடமல. இன்பனாரு ஆளான நீ யார் கட்டுப்பாட்டுலயும் இல்மல. சுதந்திரமாய் தான் இருக்ணக....”

”ஆனா கேபதி ஒரு இடத்துலயும் நான் ஒரு இடத்துலயும் அல்லவா இருக்ணகாம். அவன் கிட்டணய இப்ப எனக்கு பதாடர்பு இல்மல....”

்

ிய

ம

“ஒரு ஆள் கிட்ட பதாடர்பு வச்சிக்க அந்த ஆள் பக்கத்திலணய இருக்கணும்னு உன்மன மாதிரி ஆராய்ச்சியாளன் பசால்றது தான் தமாஷா இருக்கு. உன் பதாழிணல அந்த ஆராய்ச்சிகள்ணல தான் இருக்கு....”

ரக

ச

ஈஸ்வருக்கு அவர் என்ன பசால்கிறார் என்பது புரிந்தது. அடுத்தவர்கமள மவத்து ஆராய்ச்சி பசய்த அவனுக்கு தாணன அமதச் பசய்து காட்ட முடியாதா என்று ணகட்கிறார்.

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் பசான்னான். “அந்த மூோவது ஆமளயும் நாங்கணள கண்டுபிடிக்கணும்னு ணவற பசால்றீங்க. ஏன் அந்த ஆமள நீங்கணள பசால்லிடக் கூடாது...” சித்தர் பசான்னர். “ஈஸ்வர். ஞானம் எப்பவுணம கமடசியா தான் வரும். மனசும், அறிவும் சரியாய் ணவமல பசஞ்சா தான் வரும், மனசும், அறிவும் ணசர்ந்து அமைச்சா தான் வரும். அதனால அமத வரவமைக்கறது உங்க மகல தான் இருக்கு....”

ப

ஈஸ்வருக்கு அவர் பசால்கிற தத்துவம் புரிந்தது. ஆனால் இப்ணபாதும் இபதல்லாம் நடக்கிற காரியமாய் அவனுக்குப் படவில்மல. அவன் புத்திசாலியாக இருக்கலாம். ஆனால் சாதாரே மனிதன். இவமரப் ணபான்ற சித்தர் அல்ல... கேபதி அவமன விடவும் சாதாரே மனிதன்... அவமன யாரும் எப்படியும் பயன்படுத்தி விடலாம்....

்

ரக

ச

ிய

ம

அவன் மனதில் ஓடும் எண்ேத்மதப் புரிந்து பகாண்ட சித்தர் பசான்னார். “ஆரம்பத்தில் இருந்ணத இந்த ஆழ்மன சக்தி ஆராய்ச்சிகள்ல உனக்கு ஈடுபாடு வந்ததும், அதற்கான சூழ்நிமலகமள அமமச்சுக் பகாடுத்ததும் விதி. உன்மனயும் நல்ல பபற்ணறாருக்குப் பிறக்க வச்சு நல்ல பாமதயிலணய வளர வச்சதும் விதி. இந்த ஒரு காலத்துக்காக நல்ல அறிணவாட விதி உன்மனத் தயார்ப்படுத்தி தான் வச்சிருக்கு.... அணத மாதிரி கேபதியால பதரிஞ்சு தப்பு பசய்யணவ முடியாது ஈஸ்வர். அவன் இயல்புலணய அது இல்மல. அந்த அளவு பரிச்சுத்த மனணசாட அவமனயும் விதி தயார்ப்படுத்தி வச்சிருக்கு. நீங்க பரண்டு ணபரும் ணசர்ந்து ணதடினா மட்டும் தான் ஞானம் அகப்படும்.... ஞானம் வந்த பிறகு நீங்க மூணு ணபரும் ணசர்ந்தா இந்த உலகத்துல முடியாதது என்கிறணத கிமடயாது...”

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் தன்னம்பிக்மகக்குப் பபயர் ணபானவன். ஆனால் இது ணபான்ற பிரம்மாண்டமான விஷயங்கள் எல்லாம் அவனால் முடியும் என்று ணதான்றவில்மல.... “சித்தணர. அந்தக் குருஜிக்கு ஆள் பலம், பேபலம், அதிகார பலம் எல்லாணம இருக்கு. அணதாட சிவலிங்கமும் இப்ப ணசர்ந்துருக்கு.... நாங்க பவறும் நல்லவங்களா மட்டும் இருக்ணகாம்..”

ப

சித்தர் பசான்னார். “நல்லவங்கணளாட பிரச்மனணய அவங்க மதரியம் இல்லாதவங்களாவும் தன்னம்பிக்மக இல்லாதவங்களாவும் இருந்துடறது தான். அதுணவ பகட்டவங்களுக்கு பலமா மாறிடுது....”

அவர் பசால்வது உண்மம தான். ஆனால்... ஆனால்... ஈஸ்வர் ணகட்டான். “சித்தணர அந்த சிவலிங்கம் சக்தி வாய்ந்தது தாணன. அதுணவ என்ன பசய்யணுணமா அமதச் பசய்யாதா? கடவுளுக்கு மனுஷங்கணளாட உதவி ணதமவயா என்ன?”

்

ிய

ம

சித்தர் பசான்னார். “கடவுளா பார்த்தா அது கடவுள். கல்லாய் பார்த்தா பவறும் கல் தான். சக்தியா பார்த்தா சக்தி தான். ஆனா எப்படி பார்க்கிறவங்க அமத எப்படி உபணயாகிக்கிறாங்கணளா அப்படிணய அவங்களுக்கு உபணயாகமாகும்”

ரக

ச

ஈஸ்வருக்குத் தமல சுற்றுகிற மாதிரி இருந்தது. அவன் அறிவுகூர்மமக்கு இது எல்லாம் பிடிபடாத விஷயங்கள் அல்ல என்றாலும் தற்ணபாமதய வில்லங்கமான சூழ்நிமல அவனுக்குக் குைப்பத்மதத் தான் தந்தது.

ரம (ன )்

”ஒரு ணவமள என்னால் எதுவும் பசய்ய முடியமலன்னா என்ன ஆகும்...”

ப

”பகட்டவங்க யுத்தம் இல்லாமல் பையிச்சிடுவாங்க அவ்வளவு தான். அவங்க கிட்டயும் அறிவு நிமறயணவ இருக்கு. அவங்க பசய்யறது எல்லாம் தான் சரின்னு கேபதிமய நம்ப மவக்க அவங்களுக்கு சுலபமா முடியும். கேபதி அவங்க பக்கம் ணபானா மத்தபதல்லாம் அவங்களுக்கு சுலபம். தப்பான மனசு, தப்பான அறிவு, தப்பான ஞானம் இது மூணும் ணபாதாதா உலகத்மத அழிக்கிறதுக்கு?” ”அப்ப கடவுள்?”

“கடவுளுக்கு காப்பாத்தற ணவமல மட்டுமா இருக்கு. அழிக்கிற ணவமலயும் அவணராடது தாணன. அவர் அந்த ணவமலமயச் பசய்வார்....” “என்ன

இப்படிச்

பசால்றீங்க

்

பகீபரன்றது.

ம

ஈஸ்வருக்கு சித்தணர?”

ரக

ச

ிய

”நல்ல மனசும், நல்ல அறிவும் இருக்கறவங்கணள காப்பாத்தப்படணும்னு உறுதியா முயற்சிகள் எடுக்கமலன்னா அவங்க இருக்கிற சமுதாயம், உலகம் காப்பாத்தக்கூட தகுதி இல்லாததாயிடுது.... கடவுளுக்கு கவனிக்க இந்த உலகம் மட்டும் இல்மல, ணகாடான ணகாடி உலகங்கள் இருக்கு.... தகுதி இருக்கற உலகங்கமள அவர் காப்பாத்திட்டுப் ணபாறார்...”

ரம (ன )்

ஈஸ்வருக்கு சித்தர் ணபசியது கடூரமாக இருந்தது. ஆனால் அர்த்தம் இல்லாததாகத் ணதான்றவில்மல.... ”எனக்கு இதுல என்ன பசய்யணும், எப்படி ஒன்னுணம புரியமல சித்தணர. ஏணதா பசய்துகிட்டிருந்ணதணன ஒழிய இந்த அளவு பபரிய அனுபவம் எல்லாம் எனக்கு இல்மல....” ஈஸ்வர் பசான்னான்.

பசய்யணும்னு ஆராய்ச்சிகள் ணவமலக்கான பரிதாபமாகச்

ப

சித்தர் கனிவாகச் பசான்னார். “வாழ்க்மகப் பயேம் வமரபடத்ணதாட தரப்படறதில்மல ஈஸ்வர். பல ணநரங்கள்ல பாமதகமள நாமணள தான் ணதடிக் கண்டுபிடிச்சுப் ணபாக ணவண்டி இருக்கு. ணபாகப் ணபாக வழி கிமடக்கும்...”

்

ச

அத்தியாயம் - 68

ிய

ம

சித்தர் எழுந்தார். அவர் கிளம்புகிறார் என்று ஈஸ்வருக்குப் புரிந்தது. அவரிடம் அவனுக்குக் ணகட்க நிமறய இருந்தன. அதில் எமத முதலில் ணகட்பது என்று பரபரப்புடன் அவன் ணயாசிப்பதற்குள் அவர் மக அவன் தமல உச்சிமய ணலசாகத் பதாட்டது. உச்சியில் இருந்து உள்ளங்கால் வமர அவனுக்குச் சிலிர்த்தது. அவர் இரண்டடி நடந்தது பதரிந்தது. அவன் ஏணதா ணகட்க வாமயத் திறக்கும் முன் அவர் மமறந்து ணபானார். ஈஸ்வர் சிமலயாக அமர்ந்திருந்தான்.

ரம (ன )்

ரக

ஆனந்தவல்லி விஷாலி மட்டும் வீட்டிற்குள் நுமைவமத ைன்னல் வழியாகப் பார்த்தாள். விஷாலியின் முகம் மிகவும் வாடி இருந்தமதயும், விஷாலிமய விட்டு விட்டு உள்ணள வராமல் ணவபறங்ணகா ஈஸ்வர் மறுபடி ணபாய் விட்டமதயும் கவனித்த அவளுக்கு ஈஸ்வர் அவ்வளவு சுலபமாக விஷாலியிடம் இருந்த ணகாபத்மத முடித்துக் பகாள்ள மாட்டான் என்பது புரிந்தது. ’இந்தப் பபண் எணதா தப்பு பசய்து அவனுக்குக் ணகாபத்மத வரவமைத்திருக்க ணவண்டும், அவன் ஈணகாமவ நிமறயணவ பாதித்திருக்க ணவண்டும்’ என்பது மட்டும் அவளுக்குத் பதளிவாகத் பதரிந்தது. மீனாட்சி விஷாலிமய வரணவற்றுப் ணபசிக் பகாண்டிருக்மகயில் மகன் அமறயில் அமர்ந்து பகாண்டிருந்த ஆனந்தவல்லி மகனிடம் பசான்னாள்.

ப

”இந்தப் பபாண்ணு நல்ல பபாண்ணு. புத்திசாலியான பபாண்ணு. ஆனா சில விஷயங்கள்ல சாமர்த்தியம் பத்தாது. ஈஸ்வர் மாதிரி ஆமள எல்லாம் பகாஞ்சம் நாசுக்கா தான் மகயாளணும். இதுக்கு அது பதரியமல...” என்று மகனிடம் பசான்னாள்.

பரணமஸ்வரன் தாமயக் கடிந்து பகாண்டார். “ஆமா, உன் சாமர்த்தியம் யாருக்கும் வராது. நீயா இருந்தா என்ன பசய்திருப்ணப?”

்

ரக

ச

ிய

ம

”ஈஸ்வர் ஒரு பசண்டிபமண்ட் ஆசாமி. ஒரு காலத்துல உன் கிட்ட எவ்வளவு ணகாபமா இருந்தான். உனக்கு மாரமடப்பு வந்து உன் உயிருக்கு ஆபத்துன்னு பதரிஞ்சப்ப அவணனாட அத்தமன ணகாபமும் காத்துல ணபாச்சு. இன்மனக்கு உன் ணமல எவ்வளவு பாசமா இருக்கான். அந்தப் பபாண்ணு அவன் உதாசீனப்படுத்தறத தாங்காமல் தற்பகாமல பசய்யப் ணபாறாள்னு வச்சுக்ணகா. உன் ணபரன் பாகாய் உருகிடுவான்....” பரணமஸ்வரன் அதிர்ந்து ணபானார். ”என்ன பகாடுமமயான ஐடியா எல்லாம் பசால்ணற....”

ரம (ன )்

“தற்பகாமல பசஞ்சுக்கச் பசால்லமலடா. அப்படி நடிக்க தான் பசால்ணறன். பின் உன் ணபரன் மாதிரி பசண்டிபமண்ட் ஆள்கமள எப்படித் தான் வழிக்குக் பகாண்டு வர்றது.” பரணமஸ்வரன் படபடத்தார். ”உன் வயசுக்கு இது எல்லாம் நல்லா இருக்கா? தயவு பசஞ்சு இமத எல்லாம் அந்தப் பபாண்ணு கிட்ட பசால்லிடாணத. ஒண்ணு கிடக்க ஒண்ணு ஆயிடப் ணபாகுது....”

ப

“உன் கிட்ட சும்மா பசான்ணனண்டா. அவ கிட்ட எல்லாம் பசால்லுணவனா?” என்ற ஆனந்தவல்லி ணயாசித்தாள். ஆனால் அவளுக்கு விஷாலி அந்த மாதிரி ஏதாவது நாடகம் ணபாட்டு ஈஸ்வமர மடக்கினால் ணதவமல என்று இப்ணபாதும் ணதான்றியது. அம்மாவின் எண்ேப் ணபாக்கு ணபாகும் விதம் பரணமஸ்வரனுக்கு

விபரீதமாகத் பதரிந்தது. அம்மா ணயாசிப்பமத பலத்த சந்ணதகத்ணதாடு பார்த்தார். ’இனி என்ன பயங்கரமான கற்பமன எல்லாம் வருணமா!’

்

ிய

பரணமஸ்வரன் இன்னும் பயந்தார். “எதுக்கு?”

ம

ஆனந்தவல்லி அவரிடம் பசான்னாள். “உன் மருமகணளாட ணபான் நம்பர் குடுடா”

ரக

ச

”ஊம்... அபமரிக்கால இப்ப க்மளணமட் எப்படி இருக்குன்னு ணகக்க. ணபான் நம்பர் ணகட்டா தர ணவண்டியது தானடா... நீ தர்றியா இல்மல உன் மகள் கிட்ட ணபாய் ணகட்கட்டுமா?”

ரம (ன )்

பரணமஸ்வரன் தயக்கத்துடன் தந்தார். ஆனந்தவல்லி கண்கமள சுருக்கிக் பகாண்டு அந்த எண்கமளத் தாணன அழுத்த ஆரம்பித்தாள். “ஹணலா நான் ஆனந்தவல்லி ணபசணறம்மா... எப்படிம்மா இருக்ணக?”

ப

பரணமஸ்வரன் ணபான் பசய்தமத விட ஆனந்தவல்லி ணபான் பசய்து ணபசுவது கனகதுர்காவிற்கு ஆச்சரியத்மத அளித்தது. காரேம் அவள் கேவர் தன் பாட்டிமயப் பற்றி நிமறயணவ அவளிடம் பசால்லி இருக்கிறார்.... “நான் நல்லா இருக்ணகன். நீங்க எப்படி இருக்கீங்க பாட்டி?”

”முன்ன மாதிரி இப்பபவல்லாம் உடம்புக்கு முடியறதில்லம்மா. இனி எத்தமன நாள்னு பதரியல.... கண்மே மூடறதுக்குள்ள உன்மன ஒரு தடமவ பார்க்கணும்னு ஆமசயா இருக்கு. அதான் ணபான் பசஞ்ணசன்... நீ எப்பம்மா வர்ணற?”

்

ம

“கிறிஸ்துமஸ் லீவுல வர்ணறன் பாட்டி”

ச

ிய

“அது வமரக்கும் நான் இருப்ணபன்கிற நம்பிக்மக எனக்கு இல்லம்மா துர்கா.. நீ உடனடியா ஏன் கிளம்பி வரக் கூடாது?”

ரக

கனகதுர்கா திமகத்தாள். ”உடனடியாவா?”

ரம (ன )்

“திடீர்னு கிளம்பினா விமான பசலபவல்லாம் அதிகம்னு ணகள்விப்பட்டிருக்ணகன். எத்தமன பசலவானாலும் பரவாயில்மல. நான் அந்த பசலமவ ஏத்துக்கணறன்... நீ ஒரு தடமவ வந்துட்டு ணபாணயன்ம்மா” கனகதுர்காவிற்கு உடனடியாக என்ன பசால்வது என்று பதரியவில்மல. ஆனந்தவல்லி அடுத்த அஸ்திரம் விட்டாள். “ஏம்மா உன் மகன் ஒரு பபாண்மேக் காதலிக்கிறான். அது பதரியுமாம்மா?”

ப

கனகதுர்கா ஆச்சரியத்துடன் ணகட்டாள். “அப்படியா யார் பாட்டி?”

“இப்ப நம்ம வீட்டுல தான் இருக்கா அந்தப் பபாண்ணு.... நான் பசான்ணனன்னு உன் மபயன் கிட்ட தயவு பசஞ்சு பசால்லிடாணத. ணகாவிச்சுக்குவான்.... என்னணவா மூச்சமடக்குதும்மா.... வச்சுடணறன்.”

்

ணகட்டார்.

“உனக்கு

ச

பரணமஸ்வரன் சந்ணதகத்துடன் என்னாச்சு...? உடம்பு சரியில்மலயா”

ிய

ம

ஆனந்தவல்லி இமேப்மபத் துண்டித்து விட்டு கண்கமள மூடிக் பகாண்டாள்.

ஆனந்தவல்லி

ரக

“எனக்கு என்ன, நல்லாத் தான் இருக்ணகன்” கண்கமளத் திறந்து சாதாரேமாகச் பசான்னாள்.

ரம (ன )்

பரணமஸ்வரன் ணகாபத்துடன் ணகட்டார். “பின்ன எதுக்கு இப்படி டிராமா ணபாடணற. மூச்சு முட்டுதுங்கணற. நாமள எண்ேணறங்கணற. இமத எல்லாம் பசால்லி பாவம் அவமள ஏன் இங்ணக இப்பணவ வரவமைக்கப் பார்க்கணற” ஆனந்தவல்லி பசான்னாள். “பின்ன என்ன சாதாரேமா வரச் பசான்னா அவ வர மாட்ணடன்கிறா”

பண்றது.

ப

“இப்பணவ அவ வந்து என்ன உனக்கு ஆகணும்?”

“உன் ணபரனுக்கு சீக்கிரணம ஒரு கல்யாேம் ஆகணும்... அவன் குைந்மதமயப் பார்த்துக் பகாஞ்ச நாள் பகாஞ்சிட்டு நான் சாகணும்... இமத எல்லாம் அவன் ணபாக்கிலணய விட்டா சீக்கிரம்

்

ிய

ம

நடக்காது. அவனுக்கு எப்ப அந்தப் பபாண்ணு ணமல ணகாபம் தணியறது. எப்ப மத்தபதல்லாம் நடக்கிறது. அவன் அம்மா வந்தால் எல்லாத்மதயும் பகாஞ்சம் ணவகப்படுத்திடலாம். அவன் நம்ம கிட்ட எல்லாம் நடிக்கலாம். அவன் அம்மா கிட்ட நடிக்க மாட்டான். எனக்குத் பதரியும்... அவ பசான்னா அவன் ணகட்பான்... துர்காவுக்கும் விஷாலிமயப் பிடிக்காமல் ணபாகாது. முடிஞ்சா கல்யாேத்மத முடிச்சுட்ணட இங்ணக இருந்து அவங்க ணபாகட்டும். என்ன பசால்ணற?”

**************

ச

பரணமஸ்வரன் வாயமடத்துப் ணபாய் தாமயப் பார்த்தார்.

ரம (ன )்

ரக

குருஜி தனக்கு ஒதுக்கப்பட்டிருந்த அமறயில் ஓய்பவடுக்க முயன்று பகாண்டு இருந்தார். முடியவில்மல. இது வமர எல்லாணம அவர் எதிர்பார்த்ததற்கும் அதிகமாகணவ சாதகமாக நடந்து பகாண்டு இருக்கிறது. சிவலிங்கம் அவர் கட்டுப்பாட்டில். கேபதி அவர் கட்டுப்பாட்டில். உலகில் மிகத் திறமமயான ஆழ்மன ஆராய்ச்சியாளர் அவருடன் இருக்கிறார். மிகத் திறமமயான ஆழ்மன சக்தியாளர்கள் ஆராய்ச்சிக்கு உதவ வந்துள்ளார்கள். ஆராய்ச்சிகமளத் தடுக்க முடிந்த அக்னி ணநத்திர சித்தர் பநருங்க முடியாதபடி ஏற்பாடுகள் பசய்தாகி விட்டது. ஆனாலும் கூட அவரால் திருப்தியுடன் இருக்க முடியவில்மல.

ப

தியான மண்டபத்தில் அந்த மூவரும் விணசஷ மானஸ லிங்கத்துடன் தனியாக இருக்கிறார்கள். கேபதிமய அவன் அமறயிணலணய இருக்கும்படி பசால்லியாகி விட்டது. அவர்களது ஆரம்பக் கணிப்புக்கு அவன் ஒரு இமடஞ்சல் தான். இன்று தியான மண்டபத்தில் கருவிகமளக் கூடக் கண்காணிக்கணவா, பயன்படுத்தணவா ணவண்டாம் என்று முன்ணப ைான்சன் பசால்லி இருந்தார். முழுமமயாக விணசஷ மானஸ லிங்கத்தில் மூவர்

கவனமும் இருக்கட்டும் என்று அவர் நிமனத்தார். அவர்கள் அபூர்வ சக்திகள் மூலம் விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் சக்திகள் பற்றி கணிக்கும் கணிப்பு என்ன என்று அறிய அவமரப் ணபாலணவ குருஜியும் ஆவலாக இருந்தார்.

்

ரக

ச

ிய

ம

அவர்கள் கருத்மத அறியும் வமர சும்மா இருக்க முடியாமல் குருஜி முன்பு கிமடத்த ஓமலச்சுவடிகளின் வார்த்மதகமளத் பதளிவுபடுத்தி அந்த தமிைாராய்ச்சி வல்லுனர் எழுதி இருந்தமத எடுத்துப் படித்தார். முதலாம் ராைாதிராை ணசாைன் மற்றும் இரண்டாம் ராணைந்திரச் ணசாைன் சம்பந்தப்பட்ட கமதகமள அந்த ஓமலச்சுவடிகளில் பதளிவாகப் புரிந்து பகாண்ட அந்த தமிைாராய்ச்சி வல்லுனர் சிவலிங்கத்தின் தன்மம, அதமனப் பாதுகாப்பவர்கள் யார் என்பமத எல்லாம் புரிந்து பகாள்ள முடியாமல் பதன்னரசுவிடம் பசால்லி இருந்தது இப்ணபாதும் குருஜியின் உதடுகளில் சிறு புன்னமகமய வரவமைத்தது.

ரம (ன )்

”வார்த்மதகள் பதளிவாய் கிமடச்சாலும் பபாருள் பதளிவாய் விளங்கமல” என்று தமிைாராய்ச்சி வல்லுனர் பசால்லி இருந்தார். தத்துவ ஞானத்தில் கமர கண்டவர்கணள அதன் பபாருமள விளங்கிக் பகாள்ள முடியும். குருஜிக்கு அந்த வார்த்மதகளின் பபாருள் விளங்க சில முமறகள் படிக்க ணவண்டி இருந்தது. படித்தமத மனதில் ஊறப்ணபாட ணவண்டி இருந்தது. பிறகு புரிந்தது.

ப

ஓமலச்சுவடிகமள மவத்திருந்த ணைாதிடர் சுப்பிரமணியனின் தம்பி பசால்லும் வமர சிவலிங்கத்மதப் பாதுகாக்கும் மூன்று நபர்கமளக் பகாண்ட ரகசியக்குழு பற்றி குருஜி அறிந்திருக்கவில்மல. சிவலிங்கத்மதப் பூமை பசய்வது யார் என்று தீர்மானிக்கும் விஷயம் ஓமலச்சுவடிகளில் இல்மல என்று தமிைாராய்ச்சி வல்லுனர் பசான்ன ணபாதும் பாதுகாக்கும் பபாறுப்பு

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

என்ற பபாருளில் இருந்த சில சுவாரசியத் தகவல்கமள ஓமலச்சுவடிகள் தான் அவருக்கு அமதப் பின்பு பதரியப்படுத்தின.எல்மலயில்லாத சக்திகளின் ஊற்றாக அந்த சிவலிங்கம் இருப்பமதயும் அந்த சிவலிங்கத்மதப் பாதுகாக்கும் பபாறுப்பு ஆரம்பத்தில் மூன்று சித்தர்களிடம் இருக்கும் என்பமதயும், அந்த மூவர் பக்தி மார்க்கம், அறிவு மார்க்கம், ஞான மார்க்கம் என்று மூன்று மார்க்கங்களில் ணதர்ந்தவர்களாக இருப்பார்கள் என்பமதயும் ஓமலச்சுவடிகள் கூறின. பின் காலப் ணபாக்கில் இரண்டு சித்தர்கள், ஒரு சித்தரல்லாதவர் வசம் சிவலிங்கம் பசல்லும். பின் ஒரு சித்தர், இரண்டு சித்தரல்லாதவர் வசம் பசல்லும். கமடசியில் சித்தரல்லாத மனிதர்களிடம் சிவலிங்கம் பசல்லும். ஆனால் அந்த மூன்று மார்க்கங்கமளச் ணசர்ந்தவர்களாகணவ மனிதர்களும் இருப்பார்கள். ஆனால் அப்படி முழுவதுமாக சித்தரல்லாத மனிதர்கள் வசம் சிவலிங்கம் பசல்லும் காலம் மனித இனத்தின் மிகவும் ணமாசமான காலம், கலி முற்றிய காலம் என்று ஓமலச்சுவடிகள் பசால்லி இருந்தன. அந்தக் காலத்மதப் பற்றிய நிமறய ணமாசமான விவரங்கள் அவற்றில் இருந்தன.

ப

சித்தர்கள் முழுவதுமாக அந்த சிவலிங்கத்தின் மீதிருக்கும் தங்கள் ஆதிக்கத்மத இைக்கும் அந்தக் கமடசி மாற்றம் ணநர்வழியில் நடக்க வாய்ப்பில்மல என்றும் குைப்பம் இருக்கும் என்றும் ஓமலச்சுவடிகள் பதரிவித்தன. உண்மம தான் என்று குருஜி நிமனத்தார். ‘ஈஸ்வமர நியமித்த பசுபதி ணநரடியாக சிவலிங்கத்மத அவனிடம் ஒப்பமடக்கவும் இல்மல, அவமன சந்திக்கவும் இல்மல. கேபதிமய நியமித்தவரும் அவமன ணநரில் சந்திக்கவில்மல. அவர் யார் என்ணற இன்னும் கேபதி அறிந்திருக்கவில்மல. மூன்றாவது நபர் நியமனமாகணவ இல்மல. அதற்கு முன் நான் இந்த சிவலிங்கத்மத என் கட்டுப்பாட்டில் பகாண்டு வந்து விட்ணடன்....”

்

ம

”என்மன சித்தர்கணளா மனிதர்கணளா யாரும் நியமிக்கவில்மல. விதி தான் என்மன நியமித்து இருக்கிறது. சித்தர்கள் கட்டுப்பாட்டில் இருந்து சிவலிங்கம் விடுபடும் ணபாது ’பதரிய ணவண்டியவர்களுக்குத் பதரியும்’ என்று புனித கங்மகயில் நின்று பகாண்டு அந்த அணகாரி சாது பசான்னது சரி தான். எனக்குத் பதரிய வந்ததும் விதியின் தீர்மானம் தான்....”

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

நிமனக்கும் ணபாணத குருஜிக்குப் பபருமிதமாக இருந்தது. கேபதி வீட்டுக்குச் பசன்று அரக்கு மவத்து மூடிய உமறயில் மவத்து அந்த ணைாதிடர் தந்து விட்டுப் ணபான கடிதத்மதப் படித்த ணபாது அவருக்கு அதிர்ச்சி ஏற்பட்டது உண்மம தான். அவமன அவர் ணதர்ந்பதடுத்ததாக நிமனத்துக் பகாண்டு இருந்த ணபாது முன்ணப ணவபறாரு நபரால் அவன் ணதர்ந்பதடுக்கப்பட்டவனாக இருந்தமத அவரால் சகிக்க முடியவில்மல. விதியின் மகப்பாமவயாக பசயல்பட்டிருக்கிணறாணமா என்று கூட சந்ணதகம் அவமர அரித்தது. ஆனால் நன்றாக ணயாசித்துப் பார்த்த ணபாது எல்லாம் சரியாகத் தான் முடிந்திருக்கிறது என்று ணதான்றியது.

ப

’சித்தர்கள் சக்தி கற்பமனக்கு அடங்காதது தான். ஆனால் அக்னி ணநத்ர சித்தர் ஏணதா ஒரு காரேத்திற்காக மூன்றாவது ஆமளத் ணதர்ந்பதடுப்பதில் தாமதம் பசய்து விட்டார். நல்ல முகூர்த்தத்திற்காகக் காத்திருந்தாரா சரியான மனிதனிற்காக அவர் காத்திருந்தாரா என்று பதரியவில்மல. அதுணவ அவருக்கு விமனயாகி விட்டது. அதுணவ சிவலிங்கத்தின் புதிய விதியாகி விட்டது. நான் அவமர முந்திக்பகாண்டு விட்ணடன். ணவகமாக பசயல்பட்டு விட்ணடன்... கேபதிக்கு எழுதப்பட்ட கடிதத்மதக் காற்றில் பறக்க மவத்து தீயில் எரித்தது, சிவலிங்கத்திற்கு இமயமமலப்பக்கம் பூக்கும் பூக்கமளக் பகாண்டு வந்து அலங்கரித்தது ணபான்ற சித்து வித்மதகளில் காட்டிய தன் சக்திமய மூன்றாவது பாதுகாவலமனக் கண்டுபிடிக்க அவர் பயன்படுத்த

முடியாமல் ணபானது விதிணய. விதியின் சக்திக்கு முன் சித்தர் சக்தியும் எம்மாத்திரம்?’

்

ரக

ச

அந்த வரிகமள மீண்டும் குருஜி படித்தார்.

ிய

ம

ஓமலச்சுவடிகளின் விளக்கங்கமள மறுபடியும் ஒருமுமற குருஜி புரட்டினார். ஓமலச்சுவடிகளின் கமடசியில் இருந்த பசய்யுள் ணபான்ற இரு வரிகமள எழுதியிருக்கும் விதம் மற்ற வரிகமள எழுதிய விதத்தில் இருந்து வித்தியாசப்பட்டிருக்கிறது என்றும் அதற்கு ஏதாவது பிரத்திணயகக் காரேம் இருக்கலாம் என்றும் தமிைாராய்ச்சி வல்லுனர் பசால்லி இருந்தார்.

தூய உளமறிவு கூடித் துஞ்சாமல் நாடினால் ணசர்ந்திடும் பமய்ஞானம்

ரம (ன )்

மூன்றும் காக்க மிஞ்சிடும் பூவுலகம் அன்ணறல் நஞ்சாகும் சிவஞானம் ‘தூய உள்ளமும், அறிவும் ணசர்ந்து தூங்காமல் ணதடினால் பமய்ஞானம் பபற முடியும். உள்ளம், அறிவு, ஞானம் மூன்றும் ணசர்ந்து காத்தால் பூவுலகம் அழியாமல் மிஞ்சும். இல்மலணயல் சிவஞானம் என்ற இமறஞானம் கூட அழிக்கும் விஷமாக மாறி விடும்’ என்று பபாருள் பசால்லலாம். இங்ணக தூங்காமல் என்பதற்கு ணசாம்பல் இல்லாமல், தளராமல் என்று பபாருள் எடுத்துக் பகாள்ளலாம். அது தான் பபாருத்தமாக இருக்கும்.

ப

நல்ல தத்துவார்த்தமான விஷயம் என்பதால் வித்தியாசப்படுத்தி எழுதி இருக்கிறார்களா இல்மல ணவறு ஏதாவது ஒரு காரேம் இருக்குமா என்று குருஜி பல முமற ணயாசித்துப் பார்த்திருக்கிறார். ஆனால் தத்துவம் விட்டால் ணவறு ஒணர ஒரு அர்த்தம் தவிர மற்ற

அர்த்தம் எதுவும் இருப்பதாகத் பதரியவில்மல. அர்த்தமும் மகா அபத்தமாகத் ணதான்றியது.

அந்த

ஒரு

்

ரக

ச

ிய

ம

இன்னும் நியமிக்கப்படாத ஞானவழி ஆமள அறிவு, பக்தி மார்க்க ஆட்கள் ணசர்ந்து ணதடினால் கண்டுபிடிக்கலாம் என்ற அர்த்தமும் பகாள்ளலாம். அந்த மூன்று ணபரும் ணசர்ந்தால் உலகத்மதக் காப்பாற்றலாம், இல்லா விட்டால் சிவலிங்கம் உலக அழிவிற்கான விஷமாகி விடும் என்றும் பபாருள் பகாள்ளலாம். அப்படி இருந்தால் அது நமகப்பிற்குரிய விஷயம் தான்.... இது வமர நியமன முமறயில் நடந்த ஞானவழி ஆள் ணதடிக் கண்டு பிடிக்க ணவண்டிய நபராக ஆள் என்றாகி விடும்.

ப

ரம (ன )்

குருஜி எண்ேப் ணபாக்கு இப்படியாக இருந்தது. ’அப்படி இருக்க வாய்ப்ணப இல்மல.... அறிவு வழி நியமனமான ஈஸ்வரும், மனம்-பக்தி வழி நியமனமான கேபதியும் இனி ணசர வாய்ப்ணப இல்மல.... அதனால் அவர்கள் ஞானவழி ஆமளக் கண்டுபிடிக்க வாய்ப்ணப இல்மல.... ஞான வழி ஆள் என்று ணவறு ஒருவன் எங்ணகா இருந்தால் கூட அவர்களுடன் ணசரவும் வாய்ப்ணப இல்மல... உண்மமயான ஞானம் நான் தான்... சித்தர்கள் கட்டுப்பாட்டிலிருந்து விணசஷ மானஸ லிங்கம் எப்ணபாது விலகியணதா அப்ணபாணத சித்தர்கள் கமடபிடித்த நியமன வழிமுமறயும் மாறி விட்டது. இனி ஞானம் தான் மற்ற இரண்டு வழி மனிதர்கமளத் தீர்மானம் பசய்யும். நான் அப்படித்தான் பசய்திருக்கிணறன்..... கேபதிமய நான் தீர்மானித்து இருந்ணதன். ஆச்சர்யமாக அவர்களும் அவமனணய நியமித்து இருக்கிறார்கள்.... ஆனால் அவர்கள் ணதர்ந்பதடுத்த ஈஸ்வருக்குப் பதிலாக நான் ைான்சமனத் ணதர்ந்பதடுத்திருக்கிணறன். உதயன் பசான்னது ணபால இந்த மண்ணின் மமந்தனாக ைான்சன் இல்லாமல் இருக்கலாம். ஆனால் அறிமவப் பபாருத்த வமர அது அவசியமும் இல்மல. ஞானத்திற்கு மட்டும் தான் இந்த மண்ணின் மகான்கள் ணபர் ணபானவர்கள்.... அறிவு உலகபமல்லாம் பரவிக்

கிடக்கிறது.... கேபதிமய நான் இனி பமல்ல மாற்றுணவன். ைான்சமன வழி நடத்துணவன்.... இனி என்ன நடக்க ணவண்டும் என்பமத நான் தீர்மானிப்ணபன்... இனிபயாரு விதி பசய்ணவன்....”

்

ச

அத்தியாயம் - 69

ிய

ம

அவர் எண்ே ஓட்டத்மத கர்ேகடூரமான ஒரு அலறல் நிறுத்தியது. யார் இப்படி அலறுகிறார்கள் என்று அவர் திமகத்தார். யாணரா தமல பதறிக்க ஓடி வரும் சத்தம் ணகட்டது....

ரம (ன )்

ரக

ஈஸ்வருக்கு அக்னி ணநத்ர சித்தர் திடீபரன்று ணபாய் விட்டது ஏமாற்றமாக இருந்தது. அவர் திடீபரன்று வந்து அவன் எதிர்பார்க்காதமத எல்லாம் பசால்லி, பபரிய பபாறுப்மப அவன் மீது சுமத்தி, தத்துவம் ணபசி, வந்தபடிணய திடீபரன்று மமறந்தும் ணபானது அவனுக்கு நியாயமாகத் ணதான்றவில்மல. விணசஷ மானஸ லிங்கத்துடன் அவன் இப்படி சம்பந்தப்பட்டிருப்பதும், சித்தமரச் சந்திக்க முடிவதும் முன்ணப பதரிந்திருந்தால் என்பனன்ன ணகள்விகள் எல்லாம் அவரிடம் ணகட்க ணவண்டும் என்பமத முன்கூட்டிணய தயாரித்து மவத்துக் பகாண்டு ணகட்டிருக்கலாம் என்று அவனுக்குத் ணதான்றியது.

ப

அவன் தன்னம்பிக்மக இல்லாதவன் அல்ல. ஆனாலும் கூட குருஜியிடம் ணபாய் மாட்டிக் பகாண்ட விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத மீட்டு, இந்த உலகம் சந்திக்க இருக்கும் அழிவிலிருந்து காப்பாற்றுகிற அளவு தனக்கு சக்தி இருக்கிறதாக அவனால் நம்ப முடியவில்மல....

அம்மாவின் ணபான் கால் வந்தது. ஈஸ்வர் பசல் ணபாமன எடுத்துப் ணபசினான். “ஹணலா பசால்லும்மா?” மாதிரி

இருக்கு.

உடம்பு

்

என்னணவா

ம

“என்னடா குரல் சரியில்மலயாடா?”

ரக

ச

ிய

அவன் குரமல மவத்ணத அவன் மனநிமலமய அம்மாவால் புரிந்து பகாள்ள முடிந்தது அவனுக்கு ஆச்சரியமாய் இல்மல. அவன், அப்பா, அம்மா மூன்று ணபரும் எப்ணபாதும் மனதளவில் மிகவும் இமேந்தவர்கள். ஒருவமர ஒருவர் எப்ணபாதும் படிக்க முடிந்தவர்கள். ஒருவரிடம் ஏற்படும் சின்ன மாற்றங்கள் கூட மற்ற இருவருக்கும் நிமறய தகவல்கள் தந்து விடும். அப்பா தான் இப்ணபாது இல்மல.... அவர் இருந்திருந்தால் இப்ணபாது நன்றாக இருந்திருக்கும் என்று அவனுக்குத் ணதான்றியது...

ரம (ன )்

“ஈஸ்வர்?” அம்மா குரல் கவமலயுடன் ணகட்டது. “பசால்லும்மா. எனக்கு உடம்புக்பகல்லாம் ஒன்னும் இல்மல. நல்லாத் தான் இருக்ணகன்ம்மா.” “நான் இந்தியாவுக்கு வந்துகிட்டிருக்ணகண்டா”

ப

ஈஸ்வர் திமகத்தான். “என்னம்மா திடீர்னு”

கனகதுர்கா ஆனந்தவல்லி ணபான் பசய்து ணபசியமதச் பசான்னாள். ஆனந்தவல்லி ஈஸ்வர் ஒரு பபண்மேக் காதலிப்பதாய் பசான்னமத மட்டும் தவிர்த்து மற்றபதல்லாம்

்

ம

பசான்னாள். ”....வயசானவங்க. அவ்வளவு தூரம் பசான்னதுக்கப்புறம் அங்ணக வராமல் இருக்க மனசு ணகட்கமலடா. நான் என் சவுகரியத்துக்கு வந்தால் ஒருணவமள அவங்கமளப் பார்க்க முடியாமல் ணபாயிட்டா அப்புறம் மனசுல அதுணவ உறுத்திகிட்டிருக்கும். உன் தாத்தாமவயும் பார்க்கணும்னு ணதாணுது. அதனால ணவற எமதயும் ணயாசிக்காமல் கிளம்பிட்ணடன்....”

ரக

ச

ிய

அம்மா வருவது ஈஸ்வருக்கு சந்ணதாஷமாய் இருந்தாலும் ஆனந்தவல்லி அவன் மனதில் சந்ணதகத்மதக் கிளப்பினாள். ’பாட்டிய பகாஞ்ச ணநரத்துக்கு முன்ணன தாணன பார்த்ணதன். நல்லா தாணன இருந்தாங்க’

ரம (ன )்

கனகதுர்கா எந்த விமானத்தில் வருகிறாள் என்பமத மகனிடம் பதரிவித்து ணநரில் பார்க்கலாம் என்று பசால்லிப் ணபச்மச முடித்துக் பகாண்டாள். அவளுக்கு மகன் ஒரு பபண்மேக் காதலிக்கிறான் என்பமதயும், அவர்கள் வீட்டிணலணய அந்தப் பபண் இருக்கிறாள் என்பமதயும் ணகட்டது கூட இந்தியாவுக்கு உடனடியாகக் கிளம்ப முக்கியமான காரேமாய் இருந்தது.

ப

ஓரிரு நாட்கள் மகன் குரலில் பதரிந்த அளவில்லாத சந்ணதாஷத்மத உேர்ந்த ணபாணத மகன் காதல் வயப்பட்டிருப்பாணனா என்கிற சந்ணதகம் அவளுக்கு வந்திருந்தது. பின் அந்த சந்ணதாஷம் அவன் குரலில் காோமல் ணபான ணபாது அவளுக்கும் ஏமாற்றமாய் இருந்தது. அவனாக எமதயும் பசால்லவில்மல. அவளாக ணமற்பகாண்டு விசாரிக்கவுமில்மல. ஆனந்தவல்லி பசான்னமதக் ணகட்ட ணபாது அவளுக்குப் பரபரப்பாக இருந்தது. ஆனந்தவல்லிமயயும் மாமனாமரயும் பார்த்த மாதிரியும் ஆயிற்று, மகன் காதலிமயப் பார்த்த மாதிரியும் ஆயிற்று என்று உடனடியாகக் கிளம்பி விட்டிருந்தாள்.

ஈஸ்வரும் வீட்டுக்குக் கிளம்பினான். கிளம்புவதற்கு முன் பரணமஸ்வரனுக்குப் ணபான் பசய்தான். “தாத்தா, பாட்டிக்கு என்ன ஆச்சு?”

்

ச

ிய

ம

பரணமஸ்வரன் தன் எதிரில் அமர்ந்திருந்த தாமய முமறத்தார். பசல் ணபாமனக் மகயால் மமறத்துக் பகாண்டு தாயிடம் ணகட்டார். “ஈஸ்வர் உனக்கு என்ன ஆச்சுன்னு ணகட்கறான்..... துர்கா அவனுக்குப் ணபான் பசய்திருப்பா ணபால இருக்கு. என்ன பசால்றது?”

ரக

”எனக்கு குளிர் காய்ச்சல்னு பசால்லுடா”

ரம (ன )்

அவமள முமறத்துக் பகாண்ணட பரணமஸ்வரன் ணபரனிடம் பசான்னார். “அம்மாவுக்கு குளிர் காய்ச்சல் மாதிரி இருக்கு. ஆனா பயப்பட ஒன்னும் இல்மல ஈஸ்வர்” “அம்மா கிட்ட பாட்டி ணபசி இருக்காங்க. உடம்புக்கு முடியமலன்னும் பசால்லி இருக்காங்க ணபால இருக்கு. அவங்கமளயும் உங்கமளயும் பார்க்கணும்னு ணதாணி அம்மா உடணன இங்ணக வரக் கிளம்பியிருக்காங்க தாத்தா”

ப

“பராம்ப சந்ணதாஷம் ஈஸ்வர். எப்ப உங்கம்மா இங்ணக வந்து ணசர்வா?” என்று ணகட்டுக் பகாண்ட பரணமஸ்வரன் பிறகு தாயிடம் அமதத் பதரிவித்தார்.

“எனக்குத் பதரியும்டா ஒரு தாணயாட மனசு. என்மனப் பார்க்க இல்லாட்டி கூட விஷாலிமயப் பார்க்க அவள் கிளம்புவாள்னு நிமனச்ணசன்... அணத மாதிரி கிளம்பிட்டா பார்த்தியா?”

்

ம

“உன் நடிப்பு பதரிஞ்சா ஈஸ்வர் ணகாவிச்சுக்குவான் பார்”

ச

ிய

அந்தப் பயம் ஆனந்தவல்லிக்குத் துளியும் இருக்கவில்மல. “பதரிஞ்சா தாணன. அமத விடுடா, ஈஸ்வர் கல்யாேத்மத எந்த மண்டபத்துல வச்சிக்கலாம்?” என்று ணயாசமனணயாடு மகமனக் ணகட்டாள்.

ரம (ன )்

ரக

பரணமஸ்வரன் பபருமூச்சு விட்டார். ஈஸ்வர் வரும் வமர அவன் கல்யாே ஏற்பாடுகமள எப்படிச் பசய்ய ணவண்டும் என்பறல்லாம் மகனிடம் பசால்லிக் பகாண்டு வந்த ஆனந்தவல்லி ஈஸ்வர் கார் ணபார்ட்டிணகாவில் வந்து நிற்கும் சத்தம் ணகட்டு ணவகமாக எழுந்து தன் அமறக்கு ஓட்டமும் நமடயுமாய் ணபானாள். ஈஸ்வர் வந்து பார்த்த ணபாது ஆனந்தவல்லி தன் அமறயில் ணபார்மவமயப் ணபார்த்திக் பகாண்டு படுத்துக் பகாண்டு இருந்தாள். அவன் அருகில் வந்து நின்ற ணபாது கஷ்டப்பட்டு கண்கமளத் திறப்பது ணபால் நடித்தாள். “யாரு?” “நான் ஈஸ்வர் பாட்டி. உடம்புக்கு என்ன ஆச்சு?”

ப

பலவீனமான குரலில் பதிமல பமல்ல பசான்னாள். “திடீர்னு குளிர் காய்ச்சல் ஆரம்பிச்சுடுச்சுடா....”

“டாக்டருக்கு ணபான் பசய்தாச்சா. இல்மல இனி ணமல் தான் பசய்யணுமா?”

்

ம

ஆனந்தவல்லி அசரவில்மல. விரக்தி பதானிக்க பசான்னாள். “ணவண்டாம்டா... இனி எனக்கு ஒணர டாக்டர் சாவு தான்.... அவர் கிட்ட நாம ணபாக ணவண்டியதில்மல.... அவராணவ வந்துடுவாரு”

ரக

ச

ிய

ஆனந்தவல்லி என்றுணம இப்படி விரக்தியாகப் ணபசியவள் அல்ல என்பதால் அவளுக்கு நிைமாகணவ உடல்நிமல சரியில்மல என்ற முடிவுக்கு வந்த ஈஸ்வர் அவமள சிறிது ணநரத்திற்கு முன்னால் சந்ணதகப்பட்டதற்காகத் தன்மனணய திட்டிக் பகாண்டன். கனிவாக அவளிடம் பசான்னான். “பாட்டி அப்படி எல்லாம் ணபசக் கூடாது. காய்ச்சல் தாணனன்னு அலட்சியமா இருந்துடக் கூடாது. டாக்டருக்குப் ணபான் பசய்ணறன்...”

ரம (ன )்

அவசரமாக ஆனந்தவல்லி பசான்னாள். “எனக்கு இங்க்லீஷ் மருந்பதல்லாம் ணகட்காதுடா. உன் அத்மத கிட்ட கஷாயம் பசய்யச்பசால்லு. அது குடிச்சா சரியாயிடும்...”

ப

ஈஸ்வர் ஆனந்தவல்லியின் பநற்றிமயத் பதாட்டுப் பார்த்தான். காய்ச்சல் இருப்பதாய் பதரியவில்மல... உள் காய்ச்சலாக இருக்கும் ணபால் பதரிகிறது... எதற்கும் அவள் பசான்னது ணபால் கஷாயம் பகாடுத்துப் பார்க்கலாம். அதிலும் குேமாகா விட்டால் டாக்டமர அமைக்கலாம் என்று நிமனத்தவனாய் பசான்னான். “இப்பணவ அத்மத கிட்ட பசால்ணறன் பாட்டி. நல்லா பரஸ்ட் எடுத்துக்ணகாங்க”

விலகி இருந்த பாட்டியின் ணபார்மவமயச் சரி பசய்து விட்டு பாசமாய் தட்டிக் பகாடுத்து விட்டு மீனாட்சிமயத் ணதடி அவன் ணபான பிறகு பரணமஸ்வரன் உள்ணள நுமைந்தார்.

்

ிய

ம

“இவ்வளவு பாசம் வச்சிருக்கான் அவமனப் ணபாய் ஏமாத்தறிணய.... உன்மன இந்தப் பாவம் எல்லாம் சும்மா விடாது பார்” என்று தாயிடம் பசான்னார்.

ரக

ச

ஆனந்தவல்லி பசான்னாள். “இது பாவம்னா குைந்மத கிட்ட “நீ சாப்பிடமலன்னா அம்மா அழுதுடுணவன்’னு நடிக்கிற அம்மாவும், ’குறும்பு பசஞ்சா பூச்சாண்டி கிட்ட பிடிச்சு குடுத்துடுணவன்’னு பயமுறுத்தற அம்மாவும் கூட பாவம் பசய்யறவங்க தான். நான் இத்தமனயும் அவனுக்காக தாண்டா பசய்யணறன்... இனி உன் மகள் பகாண்டு வர்ற கஷாயத்மத ணவற நான் அவனுக்காகக் குடிச்சுத் பதாமலயணும். இந்த தியாகத்மத எல்லாம் நீ உன் பாவ புண்ணியக் கேக்குல எடுத்துக்க மாட்ணடன்கிறிணய..”

ரம (ன )்

**************

தியான மண்டபத்தில் விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத, அதன் சக்திமய, பரிச்சயப்படுத்திக் பகாள்ள அமர்ந்திருந்த மூன்று ணபரும் விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத மானசீகமாக அணுகிய விதம் ணவறு ணவறாக இருந்தது.

ப

இந்தியாவிணலணய பிறந்து வளர்ந்திருந்த ஹரிராம் அந்த சிவலிங்கத்மத சாஷ்டாங்கமாக விழுந்து வேங்கி விட்டு குருஜி குறிப்பிட்டிருந்த பதாமலவிணலணய அமர்ந்து விணசஷ மானஸ லிங்கத்தில் தன் பார்மவமயயும் மனமதயும் லயிக்க விட்டார். தனிப்பட்ட கடவுமளயும், அதன் நிச்சயிக்கப்பட்ட ணதாற்றத்மதயும் அவர் என்றுணம நம்பியதில்மல. இமறவன் ஒரு மகாசக்தி என்கிற

அளவிணலணய அவர் நம்பிக்மக இருந்தது. உருவமும், அருவமும் அற்ற அருவுருமாய் இருந்த சிவலிங்கத்தில் அவர் கவனம் குவிந்த சிறிது ணநரத்திற்பகல்லாம் அவர் தனியானபதாரு உலகில் சஞ்சரிக்க ஆரம்பித்தார்.

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

சமுத்திரமாய், ஆகாயமாய், அக்னியாய், மமலயாய், சமபவளியாய், வயலாய் காட்சிகள் மனக்கண்ணில் பதரிய ஆரம்பித்தன. அவர் உருவமில்லாமல் அந்த பிரம்மாண்ட இடங்களில் காற்றில் மிதந்து பகாண்டு பார்ப்பது ணபால் ஒரு பிரமம அவருக்கு ஏற்பட்டது. சிறிது ணநரத்தில் அந்தக் காட்சிகள் எல்லாம் மமறய ஆரம்பித்தன. ஒரு பவட்ட பவளியில் அந்த விணசஷ மானஸ லிங்கம் பதரிந்தது. அமத அவர் பார்த்துக் பகாண்டிருக்மகயிணலணய அது வளர ஆரம்பித்தது. பபரிதாகி, பபரிதாகி, பபரிதாகிக் பகாண்ணட ணபாய் அது ஆகாயத்மதயும் கிழித்துக் பகாண்டு இன்னும் உயர்வதாய் ணதான்றியது. அவர் பிரமித்துப் ணபாய் அமதப் பார்த்துக் பகாண்டு இருக்மகயிணலணய ஏணதா ஒரு சக்தி அவமர இழுக்க ஆரம்பிப்பது ணபாலத் ணதான்றியது. இது ஆபத்தான கேம் என்று புலப்படணவ அவர் உடனடியாக சர்வ சக்திமயயும் திரட்டி பமைய நிமலக்கு வந்தார். மீண்டும் அமத வேங்கி விட்டு அவர் தியான மண்டபத்தில் இருந்து பவளிணயறினார்.

ப

கிணயாமிமயப் பபாறுத்த வமர விணசஷ மானஸ லிங்கம் புத்தர் பிறந்த மண்ணில் வேங்கப்படும் பதய்வம். அதில் பிரம்மாண்டமான சக்திகள் இருப்பதாய் ைான்சன் பசால்லி இருக்கிறார். எனணவ வேக்கத்திற்கும், மரியாமதக்கும் அது உரியது என்று அவள் நிமனத்தாள். தங்கள் நாட்டு வைக்கப்படி அமத வேங்கி அதில் தன் கவனத்மதக் குவித்து தியான நிமலக்குச் பசன்றாள். அவள் மானசீகமாக உேர்ந்த காட்சி ஹரிராம் கண்ட காட்சியாக இருக்கவில்மல. விணசஷ மானஸ லிங்கம் சிறிது

ணநரத்தில் பமல்ல அந்தரத்தில் மிதக்க ஆரம்பித்தது. அவள் ஆச்சரியத்துடன் அமதக் கவனித்துக் பகாண்டிருந்தாள்.

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

விணசஷ மானஸ லிங்கம் ஆகாயத்தில் சஞ்சரிப்பது ணபால் ணதான்றியது. சிறிது ணநரத்தில் விணசஷ மானஸ லிங்கம் பனி மூடிய ஒரு மமலயின் முகட்டில் தங்கியது. அது மவுண்ட் ஃப்யூஜி என்ற ைப்பானியப் புனித மமல என்பதில் கிணயாமிக்குச் சிறிதும் சந்ணதகம் இல்மல. ஏபனன்றால் அவள் அங்ணக ஒரு முமற ணபாயிருக்கிறாள். மிகத் தத்ரூபமாய் கிணயாமி அந்தப் புனித மமலமய ணநரில் பார்ப்பது ணபால இப்ணபாதும் பார்த்தாள். இப்ணபாது பார்ப்பதில் ஒரு பபரிய வித்தியாசம் இருந்தது. இப்ணபாது அவள் வானத்தில் இருந்து பார்ப்பது ணபால் இருந்தது. அமதச் சுற்றிலும் உள்ள ஐந்து பபரிய ஏரிகமளயும் அவளால் பார்க்க முடிந்தது. கவாகுச்சி, யமனாகா, சாய், பமாபடாசு, ணஷாஜி என்ற அந்த ஐந்து ஏரிகளிலும் விணசஷ மானஸ லிங்கம் அைகாய் பிரதிபலிப்பமத வியப்புடன் அவள் பார்த்துக் பகாண்டிருந்தாள்.

ப

அந்த ஃப்யூஜி மமலயின் உச்சியில் இருந்த விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத புத்தமரப் ணபான்ற ஒரு உருவம் வேங்குவமத அவள் பதளிவாகப் பார்த்தாள். சிறிது ணநரத்தில் புத்தர் அந்த சிவலிங்கத்திற்குள்ணள ணபாய் மமறந்தார். திமகப்புடன் பார்த்துக் பகாண்டிருந்த அவமளயும் அந்த சிவலிங்கம் இழுப்பது ணபால உேர்வு ணதான்றணவ கிணயாமியும் ைான்சன் எச்சரித்த ஆபத்தான கேம் அது என்று உடனடியாகப் புரிந்து பகாண்டு கவனத்மத சிவலிங்கத்தில் இருந்து கஷ்டப்பட்டுத் திருப்பினாள். முழுவதுமாகத் தன் பமைய நிமலக்குத் திரும்பிய அவள் விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத ஒரு முமற வேங்கி விட்டு அந்தத் தியான மண்டபத்மத விட்டு பவளிணயறினாள்.

்

ிய

ம

அபலக்ஸி பிறந்ததில் இருந்ணத இமறவன் இருப்பமத நம்பாதவர். ஆழ்மன சக்திமயயும் கூட அவர் நம்பாதவராகத் தான் இருந்தார் என்றாலும் பிற்கால அனுபவங்களும், கற்றுக் பகாண்ட வித்மதகளும் அவமர ஆழ்மன சக்திமய நம்ப மவத்திருந்தன. ஆனால் இமறவமனப் பற்றிய அவநம்பிக்மக மட்டும் இன்னமும் மாறாமணலணய இருந்தது. அதனால் அவர் மற்ற இருவமரப் ணபால் வேங்கி விட்டு தியான நிமலக்குப் ணபாகும் சிரமத்மத ணமற்பகாள்ளவில்மல.

ரக

ச

அவர் ஆல்ஃபா அமலகளுக்குச் பசன்று தன் கவனத்மத விணசஷ மானஸ லிங்கம் மீது திருப்பினார். சிறிது ணநரம் அந்த சிவலிங்கத்தில் இருந்து அவருக்கு எதுவும் பிடிபடவில்மல. சிவலிங்கம் சாதாரேமாகணவ ணதான்றியது.

ரம (ன )்

ைான்சனின் எச்சரிக்மக அவசியம் இல்லாதது ணபால அபலக்ஸிக்குத் ணதான்றியது. இந்தியர்கள் தான் சாமி, பூதம் என்று பயப்படுகிறார்கள் என்றால் இந்த ைான்சனும் ணசர்ந்து ஏன் பயப்படுகிறார் என்று ணதான்றியது. ஏதாவது சக்தி கண்டிப்பாக அந்த சிவலிங்கத்தில் இருக்கக்கூடும், ஆனாலும் இவர்கள் பயப்படுவது ணபால எதுவும் இருக்க வாய்ப்பில்மல என்று அவர் நிமனத்தார்.

ப

’ைான்சன் அந்த குருஜிமய எங்கள் மூன்று ணபமர விடப் பபரிய ஆள் ணபால நிமனத்து விட்டார். நாங்கள் பசய்கிற ணவமலமய அந்த ஆள் பசய்ய முடியுமா? பிரசங்கங்கள் பசய்வது ணவறு, சக்திகமளப் பபற்றிருப்பது ணவறு. உலக அளவில் பிரபலம் அமடந்து விட்டால் யாருக்கும் அறிவுமர பசால்லலாம் என்று அந்த குருஜி நிமனத்து விட்டார். இதில் கடல் உவமானம் ணவறு!....’

்

ிய

ம

அபலக்ஸிக்கு ணவடிக்மகயாக இருந்தது. இந்த எண்ே ஓட்டங்கள் ஆல்ஃபா அமலகளில் இருந்து பீட்டா அமலகளுக்கு அபலக்ஸிமயக் பகாண்டு வந்து விட்டது புரிய அவர் தன் எண்ேங்கமள ஒதுக்கி விட்டு மீண்டும் ஆல்ஃபா அமலகளுக்குப் ணபானார். அபலக்ஸி மீண்டும் அந்த சிவலிங்கத்தில் தன் கவனத்மத குவித்தார். சிவலிங்கம் பமல்ல ஒளிர்ந்தது. பின் சிவலிங்கம் திடீபரன்று காோமல் ணபானது.... சிவலிங்கம் எங்ணகா பசன்று ஒளிந்து பகாண்டது ணபால அபலக்ஸிக்குத் ணதான்றியது.

ரம (ன )்

ரக

ச

அபலக்ஸி ணமலும் தன் கவனத்மத ஆைப்படுத்தினார். சிவலிங்கம் இருந்த இடத்தில் ஒரு மகாசமுத்திரம் பதரிந்தது. இது குருஜியின் உவமானத்தால் வந்த விமன என்று நிமனத்த அபலக்ஸி சமுத்திரத்மதப் புறக்கணித்து விட்டு சிவலிங்கத்மதத் ணதடினார். சமுத்திரத்மதப் புறக்கணிக்க முடியவில்மல. ணபரமலகள் ணவகமாய் பநருங்கி வருவது ணபால் அவருக்குத் ணதான்றியது. அமதப் பபாருட்படுத்தாமல் அபலக்ஸி மானசீகமாக முன்ணனறினார். சிவலிங்கம் பதன்படவில்மல. காணும் இடபமல்லாம் சமுத்திரத்தின் நீர்ப்பரப்பு... திடீபரன்று அமலகளும் நின்று விட்டன.... விணனாதமாக இருக்கிறணத என்று திரும்பிப்பார்த்த ணபாது தூரத்தில் அமலகள் பதரிந்தன.... அப்ணபாது தான் அவருக்கு சமுத்திரத்தின் அமலப்பகுதிமயயும் தாண்டி நிமறயணவ முன்ணனறி வந்திருக்கிணறாம் என்று புரிந்தது....

ப

‘உண்மமயான சமுத்திரம் என்றால் இவ்வளவு தூரம் வந்திருக்கணவ முடியாது.... மனக்காட்சியானதால் சுலபமாக வந்திருக்கிணறாம்.... எங்ணக சிவலிங்கம்.....?’ திடீபரன்று பிரம்மாண்டமாய் சிவலிங்கம் அவர் முன்னால் சமுத்திரத்தில் இருந்து ணமல் எழுந்தது. இது அவர் தியான

்

ரக

ச

ிய

ம

மண்டபத்தில் பார்த்த சாதாரே அளமவக் பகாண்ட சிவலிங்கம் அல்ல. அதமனக் காட்டிலும் பலநூறு மடங்கு பபரியது. அபலக்ஸி பவலபவலத்துப் ணபானார். சிவலிங்கத்திடம் இருந்து விலகிப் பின்னுக்குப் ணபாகப் பார்த்தார். சிவலிங்கம் அவமர ணநாக்கி முன்ணனறியது. அபலக்ஸி பின்னால் திரும்பி ஓடப்பார்த்தார். சமுத்திரம் நிைமானது ணபால் ஒரு பிரமம. அவர் சமுத்திரத்தில் மூழ்க ஆரம்பித்தார்.... மூழ்கும் ணபாது சமுத்திரத்தின் அடியிலும் சிவலிங்கத்தின் அடிப்பாகம் பிரம்மாண்டமாய் பதரிந்தது. சமுத்திரம் அவமர ணமல் மட்டத்திற்கு மறுபடி இழுத்தது. ணமல்மட்டம் வந்த ணபாது அபலக்ஸி அண்ோந்து பார்த்தார். சிவலிங்கத்தின் அடிப்பகுதிணய கண்ணுக்கு எட்டிய தூரம் பதரிந்தது. அதுணவ வாமனத் பதாட்டு நின்றது.... மீதி எங்ணக? அபலக்ஸியின் இதயம் வாய் வழியாக வந்து விடும் ணபாலத் ணதான்றியது. பபரும் பீதியுடன் அலறினார்....

ரம (ன )்

அந்த ணநரத்தில் தியான மண்டபத்தின் மிக அருகில் இருந்தவன் மணகஷ் தான். அவன் காரில் மவத்திருந்த தன் லாப்டாப்மப எடுத்துக் பகாண்டு தனதமறக்குச் பசன்று பகாண்டிருந்தான். அலறல் சத்தம் ணகட்டு தியான மண்டப ைன்னல் வழிணய உள்ணள பார்த்தான்.

ப

அபலக்ஸி குருஜி குறித்திருந்த எல்மலமயத் தாண்டி சில அடிகள் சிவலிங்கத்மத ணநாக்கி முன்ணனறி இருந்தார். அபலக்ஸியின் பார்மவ விட்டத்தில் இருந்தது. அபலக்ஸியின் கண்கள் பபரிதாய் விரிந்திருந்தன. அந்தக் கண்களில் பதரிந்த பயம் மணகஷிற்கு பசுபதிமயக் பகான்றவன் முகத்தில் பதரிந்த பயத்மத நிமனவுபடுத்தியது.... மணகஷ் குருஜி அமறமய ணநாக்கி ஓட்டம் எடுத்தான்...

அத்தியாயம் - 70

்

ம

மணகஷ் மூச்சு வாங்க ஓடி வந்து குருஜி அமறயில் வந்து நின்றவுடன் குருஜி ணகட்டார். “என்ன மணகஷ்?”

ச

ிய

மணகஷிற்கு உடனடியாகப் ணபச்சு வரவில்மல. குருஜியின் பக்கத்து அமறகளில் தங்கி இருந்த பதன்னரசுவும், ைான்சனும் கூட குருஜியின் அமறக்கு வந்து ணசர்ந்தார்கள். அவர்களும் ஒணர குரலில் ணகட்டார்கள். “என்ன மணகஷ்?”

ரக

மணகஷ் மூவமரயும் ணபந்தப் ணபந்தப் பார்த்தான். அவன் நிமறயணவ மிரண்டு ணபாயிருந்தான். அவனுக்கு என்ன பசால்வது என்று கூட விளங்கவில்மல. கஷ்டப்பட்டு தியான மண்டபம் இருந்த திக்மகக் மககாட்டி ”அபலக்ஸி... அபலக்ஸி.....” என்று குைறினான்.

ரம (ன )்

என்ன ஆகியிருந்திருக்கும் என்பமத யூகிக்க முடிந்த ைான்சன் உடணன தியான மண்டபத்மத ணநாக்கி ஓடினார். அவர் பின்னாணலணய மூவரும் ஓடினார்கள். குருஜியால் இந்த வயதில் தங்களுக்கு சரிசமமாக ஓடி வர முடிவது மணகஷிற்கும், பதன்னரசுவிற்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. அவர்கள் ணபாகும் ணபாது பாபுஜியும் வந்து ணசர்ந்து பகாண்டார்.

ப

ைான்சன் தியான மண்டபத்மத அமடந்த ணபாது அபலக்ஸி விட்டத்மதப் பார்த்தபடி விணசஷ மானஸ லிங்கத்திற்கு மூன்றடி தூரத்தில் நின்று பகாண்டு இருந்தார். அவர் முகம் ணபயமறந்தது ணபால மாறி இருந்தது. நிமலமமமயப் பார்த்த ைான்சனுக்கு கால் வினாடிக்கும் குமறவான ணநரத்தில் என்ன பசய்ய ணவண்டும்

என்பது புரிந்தது. ”அபலக்ஸி” என்று ைான்சன் பதாண்மட கிழிய கத்தினார்.

்

ிய

ம

தன்மன அமைத்த சத்தம் ணகட்டு அபலக்ஸி நிை உலகத்திற்குத் திரும்பினார். ஆனால் பார்த்த காட்சியின் பாதிப்பில் இருந்து அவரால் திரும்ப முடியவில்மல. அவர் உடல் நடுங்கிக் பகாண்டிருந்தது. வியர்மவ மமையில் நமனந்து ணபாயிருந்த அவர் திரும்பிப் பார்த்தார். ைான்சன் கத்தினார். “பின்னால் வா”.

ரம (ன )்

ரக

ச

அபலக்ஸி பிறகு தான் விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத பநருங்கி இருப்பமதத் திகிலுடன் கவனித்தார். அவர்கள் எல்ணலாருணம தள்ளிணய இப்ணபாதும் நின்று பகாண்டிருப்பமதயும் கவனித்தார். உடனடியாகப் பின் வாங்கி விட ணவண்டும் என்று புரிந்து பகாண்டாலும் அபலக்ஸியின் கால் தமரயில் பதிந்து விட்டது ணபாலத் ணதான்றியது. காமலத் தமரயில் இருந்து எடுக்கணவ முடியவில்மல. அபலக்ஸி பீதியுடன் அவர்கமளப் பார்த்தார். ைான்சன் என்ன பசய்யலாம் என்பது ணபால் குருஜிமயப் பார்த்தார். குரு பமல்ல ‘’ஓம்” என்று ஓங்கார மந்திரத்மதச் பசால்ல ஆரம்பித்தார். ைான்சனும் அதில் இமேந்து பகாண்டார். பதன்னரசுவும் அந்த ஓங்கார மந்திரத்மத அவர்களுடன் ணசர்ந்து உச்சரிக்க ஆரம்பித்தார்.

ப

ைான்சன் அபலக்ஸிக்கு “நீயும் பசால்” என்று மசமக பசய்தார். தமலயமசத்து விட்டு அபலக்ஸியும் பசால்ல ஆரம்பித்தார். இரண்டு நிமிடங்களில் அபலக்ஸியால் காமலத் தூக்க முடிந்தது. முடிந்த மறு கேம் அவர் அவர்களருணக வந்திருந்தார். கண்ணிமமப்பதற்குள் அங்கிருந்து தப்பித்தால் ணபாதும் என்று அபலக்ஸி வந்து ணசர்ந்த

ணவகம் பாபுஜிமய மிகவும் ஆச்சரியப்படுத்தியது. ‘பயம் எப்படிபயல்லாம் ணவகமாக மனிதமன இயங்க மவக்கிறது!’

்

ிய

ம

என்ன ஆயிற்று என்று அபலக்ஸியிடம் ணகட்க பாபுஜிக்கு ஆவலாக இருந்தது. அவர் வாமயத் திறந்த ணபாது ைான்சன் தன் கண்டிப்பான பார்மவயால் தடுத்தார். பாபுஜி வாமய மூடிக் பகாண்டார். பதன்னரசுவும், மணகஷும் கூட அபலக்ஸியிடம் ணகட்க நிமனத்திருந்தனர். ைான்சன் பாபுஜிமயப் பார்த்த பார்மவயில் அவர்களும் பமௌனத்மதக் கமடபிடித்தார்கள்.

ரக

ச

அபலக்ஸியிடம் ைான்சன் சிரித்துக் பகாண்ணட ணகட்டார். ”எப்படி இருந்தது உன் அனுபவம்?”

ரம (ன )்

இன்னும் திகில் விலகாத அபலக்ஸி ’என்ன இவர் இப்படி தமாஷாகக் ணகட்கிறார்’ என்று நிமனத்தார். ஆனால் ைான்சன் பாணியில் தானும் இயங்கிய குருஜியும் சிரித்துக் பகாண்டு அபலக்ஸியின் ணதாமளத் தட்டிக் பகாடுத்தார். குருஜி மற்றவர்கமளப் பார்த்து ணலசாகத் தமலயமசக்க பாபுஜியும், பதன்னரசுவும் அமதப் புரிந்து பகாண்டு தாங்களும் சிரித்தனர். அபலக்ஸிக்குக் கூட உடணன அது சிரிக்கக் கூடிய விஷயமாகணவ ணதான்ற ஆரம்பித்தது. அவரும் வரட்டுச் சிரிப்பு சிரித்தார். ஆனால் அவர்களுக்கு அவரால் பதில் பசால்ல முடியவில்மல.

ப

அவர்களில் சிரிக்காமல் இருந்தவன் மணகஷ் மட்டும் தான். அவனுக்கு நடிப்பிற்காகக் கூட சிரிப்பு வரவில்மல. அபலக்ஸி மட்டும் விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத பநருங்கி இருந்தால் அவால் இன்ணனரம் உயிணராடு இருந்திருக்க முடியாது என்று உறுதியாக நம்பிய அவனுக்கு சிரிப்பு வரவில்மல.

ம

அபலக்ஸி தமலயமசத்து விட்டு தனதமறக்குக் கிளம்பினார்.

ிய

**************

்

ைான்சன் அபலக்ஸியிடம் புன்னமகயுடன் பசான்னார். “நீ ணபாய் சிறிது ணநரம் இமளப்பாறிட்டு குளிச்சுட்டு குருஜியின் ரூமுக்கு வா அபலக்ஸி. பிறகு ணபசலாம்”

ரம (ன )்

ரக

ச

அபலக்ஸியின் அலறலுக்குச் சிறிது ணநரத்திற்கு முன் வமர கேபதி ணநரம் ணபாகாமல் கஷ்டப்பட்டான். ணபச்சுத் துமேக்கும் ஆளில்லாமல் எத்தமன ணநரம் தான் அமறக்கு உள்ணளணய முடங்கிக் கிடப்பது? பிள்மளயார் ஞாபகம் அதிகமாய் வந்தது. சிவலிங்கத்தின் அருணக கூட இருக்க விடாமல் ”பரஸ்ட் எடுத்துக்ணகா கேபதி” என்று குருஜி பசால்லி விட்டதால் தன் ஏ.சி. அமறயில் ஒரு குட்டித் தூக்கமும் ணபாட்டு விட்டு பிறகு ணநரம் ணபாகாமல் பவளிணய வந்தான். அவர்கள் தங்கி இருந்த கட்டிடத்தில் அமறகள் இரண்டு பிரிவுகளில் இருந்தன. கேபதி, ஹரிராம், கிணயாமி, அபலக்ஸி ஆகிணயார் அமறகள் ஒரு பகுதியிலும் குருஜி, பாபுஜி, ைான்சன், பதன்னரசு, மணகஷ் அமறகள் இன்பனாரு பகுதியிலும் இருந்தன. கேபதி தன் அமறயில் இருந்து பவளிணய வந்த ணபாது பக்கத்து அமறயிலிருந்து ஹரிராமும் பவளிணய வந்து பவளிணய இருந்த ணதாட்டத்து பசடிகமளப் பார்த்துக் பகாண்டிருந்தார்.

ப

கேபதி அவமரப் பார்த்தவுடன் ஒரு கும்பிடு ணபாட்டான். அவரும் அவமனப் பார்த்து மக கூப்பினார். அவருக்குப் புரியுணமா, புரியாணதா என்ற சந்ணதகம் இருந்தாலும் கேபதி தமிழில்

ஹரிராமிடம் மசமகயுடன் பசான்னான். “எனக்கு தமிழ் தவிர ணவற பாமஷ பதரியாது. நீங்க ஹிந்திக்காரரா?”

்

ம

ஹரிராம் தமிழிலிணலணய பசான்னார். “நான் மராட்டி. ஆனால் தமிழ் நல்லாத் பதரியும்.... எழுதப் படிக்க மட்டும் பதரியாது....”

ரக

ச

ிய

கேபதிக்கு சந்ணதாஷம் தாங்கவில்மல. தமிழ் பதரியும் என்று பசால்லி விட்டாணர! சிவனின் சக்திமயப் பரிணசாதமன பசய்ய வந்தவர் அவனுக்கு ஆசிரியர் ணபாலத் ணதான்றினார். அவர் மற்ற இரண்டு ணபருடன் பசன்று சிறிது ணநரம் சிவனுடன் இருந்தது அவனுக்குத் பதரிந்திருந்ததால் அவரிடம் ஆவலாகக் ணகட்டான். “எங்க சிவன் எப்படிங்க? பரவாயில்மலயா?”

ரம (ன )்

ஹரிராம் இமத எதிர்பார்க்கவில்மல. அவன் ணகட்ட விதம் தன் குைந்மதயின் பள்ளிக்கூட முதல் நாளில் ஆசிரியரிடம் ‘எப்படி என் குைந்மத? ‘ என்று ணகட்கும் தாயின் அக்கமறயாக இருந்தது. ‘யாரிடம், யார், யாமரப் பற்றிக் ணகட்பது!’ என்று வியந்தார் ஹரிராம். உலகத்மதக் கட்டிக் காக்கும் இமறவமனணய தன் குைந்மத ணபால் நிமனக்கும் தகுதியும், மனமும் அந்த பவள்மள உள்ளத்திற்கு இருப்பது அவருக்கு பிரமிப்பாய் இருந்தது. அவர் என்ன பசால்வது என்று ணயாசித்த ணபாது தான் அபலக்ஸியின் அலறல் சத்தம் ணகட்டது. பதாடர்ந்து யாணரா ஓடும் சத்தம் ணகட்டது.

ப

கேபதி பயந்து ணபாய் ஹரிராம் அருணக வந்து நின்று பகாண்டான். “பாவம் யார் இப்படிக் கத்தறாங்க? யார் இப்படி தமல பதறிக்க ஓடறாங்க”

்

ம

சத்தம் வந்த திமசமய ணநாக்கிப் பார்மவமய பசலுத்திய ஹரிராம் தியான மண்டபத்தில் நடப்பமத ணநரில் பார்ப்பது ணபாலப் பார்த்தார். பின் கேபதியிடம் பசான்னார். ”பாவம் யாணரா பயங்கரமான கனவு கண்டு பயந்துட்டாங்க ணபால இருக்கு. சத்தம் ணகட்டுட்டு யாணரா பார்க்க ஓடறாங்க”

ரக

ச

ிய

அவர் பசான்னதற்கப்புறம் அப்படிணய தான் இருக்க ணவண்டும் என்று உறுதியாக நம்பி விட்ட கேபதியின் பயம் பநாடியில் மமறந்தது. “இதுக்கு தான் பசால்றது, தூங்கப் ணபாகிறதுக்கு முன்னால் சாமி கும்பிடணும்னு... சாமி கும்பிட்டுட்டுத் தூங்கினா ணமாசமான கனபவல்லாம் வராது” என்று கேபதி தீர்க்கமாகச் பசான்னான்.

ரம (ன )்

ஹரிராம் அவமன சுவாரசியத்துடன் பார்த்தார். இப்ணபாது ணவறு சிலரும் ஓடும் சத்தம் ணகட்டது. ஹரிராம் தியான மண்டபத்தின் பக்கம் பார்த்த ணபாது ஏணதா திமரயில் அவர் படம் பார்ப்பது ணபால் இருந்தது கேபதிமய வியக்க மவத்தது. அவர் உண்மமயாகணவ படம் பார்ப்பது ணபால பார்த்துக் பகாண்டு இருக்கிறார் என்பமத அவன் அறியவில்மல.

ப

சிறிது ணநரம் கழித்து அபலக்ஸி தளர்ந்த நமடயுடன் தனதமறப்பக்கம் வந்த ணபாது கேபதிமயயும், ஹரிராமமயும் பார்த்தார். அவர்கமளப் பார்த்து அபலக்ஸி நமட்டுச் சிரிப்பு சிரித்தார். ஹரிராமும் அவமரப் பார்த்துப் புன்னமகக்க, கேபதி பவளிநாட்டுக்காரரான அவமர முமறப்படி வேங்குவதாக நிமனத்து சல்யூட் அடித்தான். அபலக்ஸி முகத்தில் நிைமாகணவ ஒரு இளம் சிரிப்பு மலர்ந்தது. அவர் தன் அமறக்குள் ணபாய் விட்டார்.

்

ம

சிவலிங்கம் பற்றிக் ணகட்ட தன் ணகள்விக்கு ஹரிராம் இன்னமும் பதில் அளிக்கவில்மல என்று நிமனவுக்கு வந்த கேபதி மறுபடி ஹரிராமிடம் ணகட்க வாமயத் திறந்தான். அந்த ணநரமாகப் பார்த்து மணகஷ் அங்கு வந்தான். ஹரிராமிடம் குருஜி அமறக்கு வருமாறு பசால்லி விட்டு கேபதிமய முமறத்துப் பார்த்து விட்டு கிணயாமியின் அமறமயத் தட்டினான்.

ிய

கேபதி நிமனத்துக் பகாண்டான். “இந்த அண்ேனுக்கு ஏணனா என்மனப் பிடிக்கமல”.

ரம (ன )்

ரக

ச

கதமவத் திறந்த கிணயாமியிடம் பத்து நிமிடம் கழித்து குருஜியின் அமறக்கு வரச் பசால்லி விட்டு மணகஷ் ணபாய் விட்டான். ஹரிராம் கேபதிமயப் பார்த்து தமலயமசத்து விட்டு குருஜி அமறக்குப் ணபாய் விட்டதால் கேபதிக்கு அவனுமடய சிவலிங்கம் பற்றி அவர்கள் அபிப்பிராயத்மத அறிந்து பகாள்ள முடியாமல் ணபானது.

ஆனால் ைான்சனும் குருஜியும் ஹரிராமிடமும், கிணயாமியிடமும் விணசஷ மானஸ லிங்கத்துடனான அவர்கள் அனுபவங்கமள தனித்தனியாக அமைத்துப் ணபசி பபற்றுக் பகாண்டனர். ஹரிராமும், கிணயாமியும் ணபான பிறகு குருஜி ைான்சனிடம் ணகட்டார். “ நீ என்ன நிமனக்கிறாய் ைான்சன்?”

ப

”அவரவர் எமதப் புனிதமாயும், சக்தியாயும் நிமனத்தார்கணளா அமதணய அவர்களுக்குக் காட்சியாய் விணசஷ மானஸ லிங்கம் காட்டி இருக்குன்னு நிமனக்கிணறன்” “அபலக்ஸி?”

்

ிய

ம

“அவனுக்குப் புனிதம்னு எதுவும் இருப்பதாய் பதரியமல. சக்தி மட்டும் தான் பதரியும். அதனால் விணசஷ மானஸ லிங்கம் சக்திமய மட்டும் காட்டி இருக்கணும்... என்ன பார்த்தான்னு அவன் பசான்னால் தான் பதரியும். ஆனால் அவன் பயம் நீடிச்சா அவன் நம்ம ஆராய்ச்சிக்குப் பயன்பட மாட்டான் குருஜி. உடனடியா அவன் பயத்மதப் ணபாக்க நாம ஏதாவது பசய்தாகணும்...”

ச

“அவன் என்ன தப்பு பசய்திருப்பான்னு நீ நிமனக்கிணற ைான்சன்....”

ரக

”அலட்சியமாய் இருந்திருப்பான்னு ணதாணுது. அது அவமன எச்சரிக்மகயாய் இருக்க விட்டிருக்காது...”

ரம (ன )்

குருஜிக்கு மனிதர்களின் முட்டாள்தனம் சலிப்மபத் தந்தது. விணசஷ மானஸ லிங்கம் சாதாரேமானதல்ல என்பமத ைான்சன் அவர்கள் மூவருக்கும் பல முமற பசால்லி இருக்கிறார். பசௌகரியமான எல்மலயிணலணய நின்று பகாள்ளும்படி திரும்பத் திரும்ப பசால்லி இருக்கிறார். சர்வ ைாக்கிரமதயுடன் இருக்கச் பசால்லி எச்சரித்து இருக்கிறார். குருஜியும் தன் பங்குக்கு சமுத்திரத்தின் உதாரேம் பசால்லி விளக்கி இருக்கிறார். கமடசியில் எல்லாம் பதளிவாகப் புரிந்த மாதிரி காட்டிக் பகாண்டு இப்படி முட்டாள்தனம் பசய்தால் என்ன பசய்வது! என்ன விணசஷ சக்திகள் இருந்து என்ன பயன்!

ப

அபலக்ஸி சிறிது ணநரத்தில் வந்து ணசர்ந்த ணபாது ைான்சன், குருஜி இருவரும் மிக பநருங்கிய நண்பமன வரணவற்பமதப் ணபால அவமர வரணவற்றார்கள். அபலக்ஸி ணதாற்றத்தில் நிமறய

முன்ணனற்றம் பதரிந்தது என்றாலும் பமைய அதிர்ச்சியின் தடயம் இன்னும் ணலசாகத் பதரிந்தது.

்

ம

அபலக்ஸிமய உட்கார மவத்து விட்டு ைான்சன் விணசஷ மானச லிங்கத்துடனான சற்று முந்மதய அனுபவத்மதக் ணகட்டார்.

ரக

ச

ிய

அபலக்ஸி சற்று தயக்கத்துடன் தன் அனுபவத்மதச் பசான்னார். ஆனால் அந்த அனுபவத்திற்கு முன் ைான்சமனயும், குருஜிமயயும் பற்றி ஏளனமாக நிமனத்தமத அவர் பசால்லவில்மல. திடீபரன்று பார்மவயில் இருந்து மமறந்த சிவலிங்கம், சமுத்திரத்தின் நடுவிலிருந்து பிரம்மாண்டமாய் எழுந்தமதச் பசான்ன ணபாது அவர் குரலில் நடுக்கம் பதரிந்தது. அந்த நிகழ்ச்சிகமள முழுமமயாய் விவரிக்கச் பசால்லிக் ணகட்டு முடித்த பிறகும் ைான்சனும், குருஜியும் எந்த அதிர்ச்சியும் பகாள்ளாதது அபலக்ஸிக்கு ஆச்சரியமாய் இருந்தது.

ப

ரம (ன )்

ைான்சன் அவரிடம் பபாறுமமயாய் பசான்னார். “அபலக்ஸி. விணசஷ மானஸ லிங்கம் உனக்கிருப்பமத விட ஆயிரம் மடங்கு விணசஷ சக்திகள் பகாண்ட சித்தர்களால் உருவாக்கப்பட்டு, பூஜிக்கப்பட்டு வந்தது. ஆயிரம் வருஷங்களுக்கு ணமல் அவர்களால் ஆவாகனம் பசய்யப்பட்ட சக்திகமள ணசமித்து மவக்கப்பட்டது. இமத விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத நீ அணுகும் ணபாது எப்ணபாதும் நிமனவு மவத்திருக்க ணவண்டும். அமத நீ அலட்சியமாக அணுகி இருக்கலாம். அதில் அப்படி என்ன பபரிய சக்தி இருக்குன்னு நிமனச்சிருக்கலாம். முதலில் அந்த சிவலிங்கம் காோமல் ணபானது உன் எண்ேத்தின் பிரதிபலிப்பாய் இருக்கலாம்.... பபரிதாய் ஒன்றுமில்மலன்னு நிமனச்சதால் அதற்ணகற்ற மாதிரி இல்லாமல் ணபாயிருக்கலாம்.... அடுத்ததாய் நீ பார்த்த பிரம்மாண்டம் தான் சிவலிங்கத்தின் உண்மமயான சக்தியின் ஒரு பவளிப்பாடு....

்

ிய

ம

உனக்குத் பதரிஞ்ச எதாலயும் நீ அமத அளக்க முடியாதுங்கற மாதிரி அளக்க முடியாத அளவுக்கு விஸ்வரூபம் எடுத்திருக்கு.... விணசஷ மானஸ லிங்கம்கிற பபயரிணலணய விணசஷமாய் மனசினால் உருவான அல்லது மனம் சம்பந்தப்பட்ட சிவலிங்கம் அர்த்தம் இருக்கிறது. அதனால் நம் எண்ேங்களுக்கும் பார்க்கும் விமளவுகளுக்கும் சம்பந்தம் கண்டிப்பாக சம்பந்தம் இருக்கணவ பசய்யும்.”

ரம (ன )்

ரக

ச

அபலக்ஸிக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. ’இந்த ஆள் ஆராய்ச்சியாளர் மட்டும் தான். இவரிடம் என் எண்ேத்மதப் படிக்கும் சக்தி கண்டிப்பாகக் கிமடயாது. ஆனாலும் எப்படி என் எண்ேத்மதச் பசால்ல முடிகிறது. இவர் பசான்னது ணபால் தான் இருக்க ணவண்டும்.... ஆரம்பத்தில் காோமல் ணபானது என் மனதின் பிரதிபலிப்பாய் இருக்கும். பின்னால் பதரிந்த பிரம்மாண்டம் ஆழ்மனதினால் உேரப்பட ணவண்டிய அதன் பிரம்மாண்ட சக்தியாய் இருக்க ணவண்டும்... ஒன்று ணமல்மனதின் பவளிப்பாடு... இன்பனான்று ஆழ்மனதின் பவளிப்பாடு....’ எல்லாம் அபலக்ஸிக்குப் புரிகிற மாதிரி இருந்தது. அபலக்ஸியின் முகத்மதணய பார்த்துக் பகாண்டிருந்த குருஜிக்கு ைான்சன் அபலக்ஸியின் மனதில் பதிகிற மாதிரி பசால்லி இருக்கிறார் என்பது புரிந்தது. ைான்சன் சந்ணதகப்பட்டது ணபால அலட்சியம் தான் அபலக்ஸியின் காட்சிக்குக் காரேமாய் இருந்திருக்கிறது.

ப

ைான்சன் பதாடர்ந்தார். “அபலக்ஸி இன்று நடந்தது பவறும் ஒத்திமக தான். நாமள தான் நாம் எல்லாவற்மறயும் பதிவு பசய்யப் ணபாகிணறாம். அதற்கு முன் நீ தயாராய் விட ணவண்டும்.... நீ மறுபடி இப்ணபாணத இன்பனாரு முயற்சி எடுத்து விட ணவண்டும்....”

அபலக்ஸிக்குக் கே ணநரத்தில் மீண்டும் கிலி எழும்பியது. கற்பமனயாகணவ இருந்தாலும் கூட அதன் தாக்கம் கற்பமனயாக இருக்கவில்மல...

்

ச

அபலக்ஸி தயக்கத்துடன் தமலயமசத்தார்.

ிய

ம

ைான்சன் பசான்னார். “இந்த தடமவ நீ மட்டும் தனியாகப் ணபாக ணவண்டாம். குருஜியும் கூட வந்து அங்ணக தியானம் பசய்வார். சரியா?”

ப

ரம (ன )்

ரக

குருஜி அபலக்ஸியிடம் ஒரு பநருங்கிய நண்பன் பசால்வது ணபால் பசான்னார். ”அபலக்ஸி. அலட்சியத்தினால் எந்தப் பபரிய காரியத்மதயும் யாரும் சாதித்து விட முடியாது. குமறவாய் மதிப்பிட்டு எதிலிருந்தும் பபரிய பலமன ஒருவன் அமடந்து விடவும் முடியாது. விணசஷ மானஸ லிங்கம் நம் கற்பமனக்கும் அடங்காத பிரம்மாண்ட சக்தி. அமத முமறயாக, மரியாமதயாக அணுகணும்.... நான் உனக்கு ஒரு மந்திரம் உபணதசிக்கிணறன். அமத நீ புனிதமாய் பாவிக்கணும். அது முக்கியம். அது நீ அடிக்கடி ணகட்கிற சாதாரே வார்த்மதயாக இருந்தாலும் கூட உன்மனப் பபாருத்த வமர புனிதம் தான்...சரியா.... அமத சிறிது ணநரம் ைபித்து ஞாபகம் மவத்துக் பகாள். எப்ணபாபதல்லாம் விஷயங்கள் உன் கட்டுப்பாட்மட மீறிப் ணபாகிறணதா அப்ணபாபதல்லாம் முதல் முதலாக ஞாபகம் வருவது அந்த மந்திரமாய் இருக்கணும். பசால்வது அந்த வார்த்மதயாய் இருக்கணும்..... புரிகிறதா? அந்த மந்திர உபணதசம் வாங்க நீ தயாரா?” அபலக்ஸி தமலயமசத்தார். ’சிவலிங்கம் இந்த நாட்டு பதய்வம். அதன் சக்திமய ஒரு தடமவ ணலசாகப் பார்த்தாகியும்

விட்டது. மந்திரங்களும், உபணதசங்களும் கூட இந்த நாட்டு வழிகள். இந்த சிவலிங்கத்மத இவர்கள் வழியிணலணய அணுகுவது புத்திசாலித்தனம்’

்

ிய

ம

ைான்சன் அங்ணகணய தியானம் பசய்து ஆல்ஃபா நிமலக்குப் ணபாகச் பசால்ல அபலக்ஸி அப்படிணய பசய்தார். வைக்கத்மத விட அந்த நிமலக்குப் ணபாக இப்ணபாது அவருக்கு அதிக ணநரம் ணதமவப்பட்டது. ஆனால் ணபாக முடிந்தது.

ரக

ச

குருஜி அந்த ணநரத்தில் அபலக்ஸியின் காதில் மந்திணராபணதசம் பசய்தார். ”ஓம் நமசிவாய”. அபலக்ஸிமய அந்த மந்திரம் சாந்தப்படுத்தியது. தியான நிமலயில் இருந்து மீண்டு வந்த பிறகு அந்த மந்திரத்மத சரியாக உச்சரிப்பது அந்த ரஷ்யருக்கு சிரமமாகத் தான் இருந்தது.

ரம (ன )்

குருஜி சத்தமாக “ஓம் நமசிவாய” என்று உச்சரிக்க ஆரம்பிக்க அபலக்ஸியும் ணசர்ந்து அமத உச்சரிக்க ஆரம்பித்தார். பத்து நிமிடங்களில் அபலக்ஸியால் அமதத் பதளிவாக உச்சரிக்க முடிந்தது. பின் தனியாக சிறிது ணநரம் அங்ணகணய அமர்ந்து சத்தமாகவும், பின் பமௌனமாகவும் அபலக்ஸி ைபித்துப் பைகினார்.

ப

அடுத்த அமர மணி ணநரத்தில் தியான மண்டபத்தில் குருஜியும், அபலக்ஸியும் தியானம் பசய்ய ஆரம்பித்திருந்தார்கள். சற்று பதாமலவில் ைான்சன் நின்றிருந்தார். அபலக்ஸி ஆல்ஃபா நிமலக்குச் பசன்று விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் மீது கவனத்மதச் பசலுத்தினார். இப்ணபாது அலட்சியத்ணதாடு அணுகா விட்டாலும் கூட அந்த சிவலிங்கம்

்

ம

அவமர ணசாதிப்பது ணபால காோமல் மமறய ஆரம்பித்தது. அந்த இடத்தில் மகா சமுத்திரம் அமலகணளாடு தத்ரூபமாகத் பதரிந்தது. ஆனால் அபலக்ஸி அமமதியாகணவ இருந்தார். அந்த அமலகள் அவர் காமல நமனப்பது ணபாலணவ உேர்ந்த ணபாதும் அபலக்ஸி ஆல்ஃபா அமலகளிணலணய இருந்தார். அந்த அமமதி நிமலயில் இருந்து நழுவ அவர் விரும்பவில்மல.

ரக

ச

ிய

அமலகள் ணபரமலகளாக ஆரம்பித்தன. ணபரமலகளுக்கு நடுவில் ஒரு கண் உருவாகி அபலக்ஸிமய உற்றுப் பார்ப்பது ணபால இருந்தது. அது அமானுஷ்யமாய் பதரிந்தது. அது ஒரு சுழியாகி அவமர இழுக்க ஆரம்பித்தது. அதன் காந்த ஈர்ப்பில் அபலக்ஸி வலிமம இைக்க ஆரம்பித்தார்.....

அத்தியாயம் - 71

ப

ரம (ன )்

ஒரு தடமவ பசய்த தவமற அபலக்ஸி திரும்பவும் பசய்யத் துணியவில்மல. அந்த முதல் முமற அனுபவணம அவருக்குப் ணபாதுமானதாக இருந்தது. கண்ோகத் பதரிந்த சுழி இழுக்க ஆரம்பித்தவுடன் சிறிதும் தாமதம் பசய்யாமல் குருஜி பசால்லித் தந்திருந்த ‘ஓம் நமசிவாயா” என்ற மந்திரத்மதச் பசால்ல ஆரம்பித்தார். பமௌனமாக மனதிற்குள்ணள பசான்னால் ணபாதும் என்று அவருக்கு குருஜி பசால்லி இருந்த ணபாதும் பமௌனமாகச் பசால்வமத விடச் சத்தமாகச் பசால்வது மதரியமளிப்பதாய் இருந்தது. அவர் பசால்லச் பசால்ல அமலகளின் கண்-சுழி மமறந்தது. அதன் கூடணவ அவமர இழுக்கும் சக்தியும் மமறந்தது. சமுத்திரத்தின் நடுணவ சிவலிங்கம் ணதான்ற ஆரம்பித்து சமுத்திரமும் மமறந்தது. சிவலிங்கம் ஒரு முமற ஒளிர்ந்து விட்டு சாதாரேமாகக் காட்சி அளிக்க ஆரம்பித்தது. அபலக்ஸியின் மனதில் ஒரு பபரிய ஆசுவாசம் ஏற்பட்டது.

்

ிய

ம

’ஓம் நமசிவாய’ மந்திரத்மதச் பசால்ல ஆரம்பிக்கும் முன் அபலக்ஸியின் உடல் விமறத்தமதப் பார்த்த ணபாது ைான்சனுக்கு மனம் துணுக்குற்றது. அபலக்ஸியின் மூச்சும் ணவகமாகியது. ’அபலக்ஸி மறுபடியும் ஏணதா மனப்பிராந்தியில் மாட்டிக் பகாண்டாணரா?’ ஆனால் மந்திரத்மதச் பசால்ல ஆரம்பித்த பிறகு அபலக்ஸியின் உடலில் பதரிந்த விமறப்பு ணபாய் இயல்பு நிமல பதரிந்தது. அவர் மூச்சும் சீராகியது. ைான்சன் நிம்மதிப் பபருமூச்சு விட்டார்.

ரம (ன )்

ரக

ச

ைான்சனின் பார்மவ அபலக்ஸி மீதிருந்து தாவி குருஜி ணமல் தங்கியது. குருஜி தியானம் பசய்வமத எத்தமனணயா முமற ைான்சன் பார்த்து இருக்கிறார். குருஜி தியானம் பசய்வமதப் பார்ப்பணத ஒரு அைகான அனுபவம். அப்படிப் பார்க்மகயில் பல முமற குளத்தில் அமசவற்று நிற்கும் பகாக்கின் நிமனவு ைான்சனுக்கு வந்திருக்கிறது. இந்த தியானத்தில் இருந்து பவளிவரும் ணபாது ஏணதா ஒரு உண்மமமயக் கண்டு பிடித்து விட்டிருப்பார் என்று அவர் நம்பியதுண்டு. அந்த அளவுக்கு சலனணம இல்லாமல் இருப்பார் குருஜி. ஆனால் இன்று ஏணனா அந்த அளவு அமமதியாக குருஜி இருக்கவில்மல... அவர் அனுபவம் இன்று எப்படிப்பட்டதாய் இருக்கும் என்று ைான்சன் யூகிக்க முயன்றார். ’ஹரிராம் இயற்மகமயப் பார்த்தமதப் ணபால, கிணயாமி புனித மமலமயப் பார்த்தது ணபால, அபலக்ஸி சமுத்திரத்மதப் பார்த்தது ணபால குருஜி எமதப் பார்த்துக் பகாண்டிருப்பார்?’

ப

ஆனால் குருஜி எமதயுணம பார்க்கவில்மல என்பணத உண்மம. அவர் அதன் மீது கவனத்மதக் குவித்த பின்னும் விணசஷ மானஸ லிங்கம் சிவலிங்கமாக அப்படிணய காட்சி அளித்தது. எந்த மாற்றமும் அதில் இல்மல. முதலில் கண்ட ணபாதிருந்தது ணபால ணைாதி ஸ்வருபமும் இல்மல, பிறகு பார்த்த ணபாது மின்னிய திடீர்

்

ம

மின்னல் இல்மல. அபலக்ஸியின் ‘ஓம் நமசிவாய’ ணகட்ட ணபாதும் குருஜி தன் கவனத்மத சிவலிங்கத்தில் இருந்து திருப்பவில்மல. ஆனால் சிவலிங்கம் உனக்பகதுவும் காட்சி இல்மல என்று பிடிவாதமாக இருப்பது ணபால் இருந்தது. சிவலிங்கத்திற்பகன்று தனியாக ஏதாவது பகாள்மகணயா, விருப்பு பவறுப்பு இருக்கிறதா என்ன?...

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

எதிர்பாராமல் திடீர் என்று சிவலிங்கத்தில் கேபதி பதரிந்தான்.... குருஜி திமகத்தார்.... கேபதி மமறந்து ஈஸ்வர் பதரிந்தான்.... விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் நியமிக்கப்பட்ட இரண்டு பாதுகாவலர்கமளப் பார்த்த குருஜி மூன்றாவதாக யார் பதரிகிறார்கள் என்று ஆவலாகப் பார்த்தார். மூன்றாவதாக யார் உருவமும் பதரியவில்மல... சிவலிங்கம் மட்டுணம பதரிந்தது. அப்படியானால் மூன்றாவதான ஞான மார்க்கத்திற்கு நாணன தான் என்றா சிவலிங்கம் பசால்கிறது? ஒரு கேம் குருஜி மூச்சும் நின்று பின் பதாடர்ந்தது. அப்படி இருக்க வாய்ப்பில்மல... மூன்றுணம மனிதர்கள் தான் என்று தான் ஓமலச்சுவடிகள் பசால்லி இருக்கின்றன.....

ப

திடீர் என்று குருஜிமய சிவலிங்கம் மிக ணவகமாகத் தன்னிடம் இழுப்பது ணபால் இருந்தது. ஆனால் உடனடியாக குருஜி சுதாரித்துக் பகாண்டார். தன் முழு மணனா பலத்மதயும் பிரணயாகித்து உறுதியாய் நின்றார். திட மனதுடன் முதல் சந்திப்பில் பசான்னமதணய இப்ணபாதும் பசான்னார். “நான் உன்னிடம் என்மன இைப்பதற்காக வரவில்மல விணசஷ மானஸ லிங்கணம. உன்மன என் வசப்படுத்தப்படுத்த வந்திருக்கிணறன்.” சிவலிங்கம் தன் முயற்சிமய உடணன நிறுத்திக் பகாண்டது ணபாலத் ணதான்றியது. ணலசாக ஒரு முமற ஒளிர்ந்து விட்டு

சிவலிங்கம் பமைய நிமலயிணலணய அவருக்குத் பதரிய ஆரம்பித்தது. இனி எந்த மாற்றமும் ஏற்பட வாய்ப்பில்மல என்று ணதான்ற குருஜி எழுந்து பகாண்டார்.

்

ிய

ம

ைான்சன் முன்பு பசான்னது அவருக்கு நிமனவுக்கு வந்தது. ”அவரவர் எமதப் புனிதமாயும், சக்தியாயும் நிமனத்தார்கணளா அமதணய அவர்களுக்குக் காட்சியாய் விணசஷ மானஸ லிங்கம் காட்டி இருக்குன்னு நிமனக்கிணறன்”

ரக

ச

’அப்படியானால் கேபதிமயயும், ஈஸ்வமரயும் புனிதமாக அடிமனதில் நிமனத்திருக்கிணறன் என்று அர்த்தமா என்ன?’ நிமனக்கணவ குருஜிக்கு கசப்பாய் இருந்தது..... ’என்ன மபத்தியக்காரத்தனமான ணகாட்பாடு.’

ப

ரம (ன )்

இந்த முமற முதல் அனுபவத்மத விட வித்தியாசமாக இருந்த இன்பனாரு அம்சமும் அவருக்கு பநருடலாக இருந்தது. முதல் சந்திப்பில் விணசஷ மானஸ லிங்கம் அவர் மனமதக் கமரப்பது ணபால இருந்தது. அவர் தன் எண்ேங்கமள எல்லாம் இைந்து விட ஆரம்பிப்பது ணபால அன்று உேர்ந்தார். ஆனால் தியான மண்டபத்தில் விணசஷ மானஸ லிங்கம் வந்து ணசர்ந்த பின்னணரா ஆட்கமளணய தன் பக்கம் இழுப்பது ணபான்ற அனுபவத்மதத் தான் அவர் உட்பட அமனவரும் உேர்ந்திருக்கிறார்கள். அபலக்ஸி அப்படி இழுக்கப்பட்டு இந்த சிவலிங்கத்மத பநருங்கியும் விட்டிருக்கிறார். விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் இந்த ஆபத்தான மாற்றம் அவர் எதிர்பாராதது. இன்னும் எத்தமன புதிய குோதிசயங்கள் இந்த சிவலிங்கத்திடம் இருக்கின்றனணவா என்ற சந்ணதகத்ணதாடு குருஜி சிவலிங்கத்மதப் பார்த்தார். விணசஷ மானஸ லிங்கம் பரமசாதுவாய் காட்சி அளித்தது! **************

்

ரக

ச

ிய

ம

விஷாலி வீட்டுக்கு வந்த பிறகு ஆனந்தவல்லியின் அட்டகாசம் ஈஸ்வரால் சகிக்க முடியாததாகி விட்டது. குளிர் காய்ச்சல் என்று படுத்திருந்த ஆனந்தவல்லி மீனாட்சியின் கஷாயத்மதக் குடித்த பிறகு குேமாகி விட்டதாக எழுந்து உட்கார்ந்து பகாண்டாள். அதன் பின் ஈஸ்வர் இருக்கும் இடங்களில் எல்லாம் எப்படியாவது விஷாலிமயத் தருவிப்பது என்ற உறுதிணயாடு இருந்தாள். ஈஸ்வணரா அவமள எப்படித் தவிர்ப்பது என்று மனதிற்குள் ணபாராடிக் பகாண்டிருந்தான். அவமளப் பார்க்கிற ணபாபதல்லாம் அவன் மனம் கட்டுப்பட மறுத்தது. அவமள அது தன்னிச்மசயாக ரசித்தது. அது அவன் ஈணகாமவப் பபரிதும் பாதித்தது. ஆனால் ஆனந்தவல்லி அமத எல்லாம் அறியாதவள் ணபால் நடித்தாள். ஏதாவது பசய்து ஈஸ்வரும், விஷாலியும் ணபசிக் பகாள்ள ணவண்டிய சூழ்நிமலமய உருவாக்கினாள். அவன் ஆனந்தவல்லிமய முமறத்தமதணயா, எரிந்து விழுந்தமதணயா ஒரு பபாருட்டாகணவ அவள் நிமனக்கவில்மல.

ரம (ன )்

ஈஸ்வருடன் தனியாக இருக்கும் ணபாது கூட ஆனந்தவல்லி விஷாலிமயப் பற்றி அவனிடம் ணபசினாள். “விஷாலிக்கு நல்ல குடும்பப்பாங்கான அைகு! அவமளப் பார்க்கிறப்பணவ மனசு நிமறகிறது.” ஈஸ்வர் எரிச்சலுடன் ணகட்டான். “நீங்க எப்ப அவணளாட ரசிமகயாய் மாறினீங்க”

ப

“நீ வந்ததுக்கப்புறம் தான்....னு நிமனச்சுக்காணத. எனக்கு முதல்ல இருந்ணத அந்தப் பபாண்மே பராம்பப் பிடிக்கும். அைணகாட ணசர்ந்து, பகாஞ்சம் கூட அகங்காரம் இல்லாத நல்ல குேமும் எத்தமன பபாண்ணுகளுக்கு அமமயும் பசால்லு பார்க்கலாம்...”

ஈஸ்வர் ஆனந்தவல்லிமய சந்ணதகத்துடன் பார்த்தான். கிைவி என்மன ணவண்டும் என்ணற சீண்டுகிறாளா என்ன? அவள் பசான்னமத மறுத்தான். “எனக்பகல்லாம் அப்படித் ணதாேல.”

்

ம

“சரி உனக்கு எப்படித் தான் ணதாணுது?”

ச

ிய

“அவள் பராம்ப சாதாரேமாய் இருக்கிற மாதிரி தான் ணதாணுது”

ரக

“அது நீ அவமள சரியாணவ பார்க்காததுனாலன்னு நிமனக்கிணறன். நீ அவள் வர்றப்ப எல்லாம் ணவற எங்ணகணயா பார்க்கிறாய். அவமளணய ஒரு பத்து நிமிஷம் கவனிச்சுப் பாரு. அைகும் பதரியும், குேமும் புரியும். அவமளக் கூப்பிடவா?”

ரம (ன )்

அவளிடம் பபாறுமமயாய் இருப்பது மிகவும் கஷ்டமாய் ணதான்றியது. அவன் ணபசாமல் அங்கிருந்து ணபாய் விட்டான். பரணமஸ்வரன் உள்ணள வந்து பராம்பணவ அவமன சீண்டணற.”

ப

“எனக்கும் அவனுக்கும் உனக்பகன்னடா?” பரணமஸ்வரனுக்கு முடியவில்மல.

தாமயத்

இமடயில

அதற்கு

ணமல்

திட்டினார்.

ஆயிரம்

“நீ

இருக்கும்.

அவளிடம்

ணபச

்

ிய

ம

விஷாலிக்கு ஆனந்தவல்லியின் பசயல்கள் எல்லாம் தர்மசங்கடத்மத ஏற்படுத்தின. அவமள ஈஸ்வர் பவறுக்கிறான் என்று புரியாமல் அடிக்கடி ஆனந்தவல்லி அவன் முன்னால் கூப்பிடுவதும், ஏதாவது ணபச்சில் ஈடுபடுத்துவதும் அவளுக்குக் கஷ்டமாக இருந்தது. அவணனா அவமளப் பார்ப்பமத விட ைடப் பபாருள்கமளப் பார்ப்பது உத்தமம் என்பது ணபால நடந்து பகாண்டான்.

ச

”ஏண்டீம்மா. உனக்கு ஆள்கமளப் படம் வமரய முடியுமா?” ஆனந்தவல்லி விஷாலிமயக் ணகட்டாள்.

வமரய

ணவண்டாம்.

ரம (ன )்

“என்மன வமரயணும்”

ரக

“ம்... வமரணவன் பாட்டி. உங்கமள வமரயணுமா?”

“ஓ.. வமரயலாணம. வமரஞ்சு தர்ணறன்”

அவர்

என்

வீட்டுக்காரமர

ணபாட்ணடாமவக்

பகாடுங்க.

“ணபாட்ணடா என்னத்துக்கு. இவமனப் பார்த்தா அவமரப் பார்க்க ணவண்டியதில்மல. இவமன வமரஞ்சு குடு...”

ப

விஷாலி தர்மசங்கடத்துடன் ஈஸ்வமரப் பார்த்தாள். ஈஸ்வணரா அப்படி ஒரு ணபச்ணச அங்கு ணகட்கவில்மல என்பது ணபால இருந்தான். ஆனந்தவல்லி விடுவதாய் இல்மல. ”ஏண்டா இவள் முன்னாடி தினம் பகாஞ்ச ணநரம் உன்னால் ணபாஸ் தர முடியுமா?”

ஈஸ்வர் அவமளச் சுட்ணடரிப்பமதப் ணபால் பார்த்தான்.

்

ிய

ம

“இப்படி ணபாஸ் பகாடுக்கக் கூடாது.... சாந்தமா ணபாஸ் தரணும். ணபருக்ணகத்த மாதிரி உன் பகாள்ளுத் தாத்தா சாந்த ஸ்வரூபி” என்றவள் விஷாலியிடம் ணகட்டாள். “ஏம்மா. உனக்கு தினம் எத்தமன ணநரம் ணபாஸ் பகாடுத்தா வமரய பசௌகரியமாய் இருக்கும்”

ரக

ச

மனதில் நிரந்தரமாய் தங்கி விட்ட உருவத்மத வமரய ணபாஸ் தர ணவண்டியதில்மல என்று நிமனத்தாள் விஷாலி. ஆனால் அவள் எதுவும் பசால்வதற்கு முன் ஈஸ்வர் இடத்மதக் காலி பசய்தான். அவன் ணபான பிறகு ஆனந்தவல்லி ணகள்விக்குப் பதிமல அவளிடமிருந்து எதிர்பார்க்கவில்மல.

ரம (ன )்

கனகதுர்கா மறு நாள் அதிகாமல வருகிறாள் என்பமத ஈஸ்வர் அத்மத மீனாட்சியிடம் பசான்ன ணபாது அவள் பசான்னாள். “நீ வந்த அணத ஃப்மளட்டு தாணன. காமலயில் ஆறு மணிக்கு தாணன. நாம பரண்டு ணபரும் அஞ்ணச காலுக்ணக கிளம்பினால் தான் சரியாய் இருக்கும்”

ப

பரணமஸ்வரன் பசான்னார். “என்ன பரண்டு ணபரும்னு பசால்ணற. நானும் வர்ணறன்”. ஈஸ்வரும், மீனாட்சியும் திமகப்புடன் பரணமஸ்வரமனப் பார்த்தார்கள். ஈஸ்வருக்குத் தாத்தாமவக் கட்டிப்பிடித்து முத்தம் தர ணவண்டும் ணபாலத் ணதான்றியது. தாத்தா எத்தமன தூரம் மாறி இருக்கிறார்! மீனாட்சி முகம் மலர பசான்னாள். “சரி நாம மூணு ணபரும் அஞ்ணச கால் மணிக்ணக இங்ணக இருந்து கிளம்பிடலாம்”

்

**************

ிய

ம

ஆனந்தவல்லி பசான்னாள். “என்னடி மூணு ணபரு. நானும் வர்ணறன். என் ணபச்சுக்கு மதிப்பு பகாடுத்து அவ வர்றா. நான் ஏர்ணபார்ட் வந்து வரணவற்காட்டி நல்லா இருக்காது....” ஈஸ்வர் இமத எதிர்பார்க்கவில்மல. ’கிைவி அப்பப்ப எரிச்சமலக் கிளப்பினாலும் மனசு நல்ல மனசு’. அவன் நிமனத்து முடிவதற்குள் ஆனந்தவல்லி பசான்னாள். “விஷாலி நீயும் வாம்மா. நீயும் எங்க குடும்பத்து ஆள் தான்”

ரம (ன )்

ரக

ச

குருஜிமயக் கண்காணிக்க பார்த்தசாரதிக்கு மமறமுகமாக அனுமதி தந்திருந்த உயர் ணபாலீஸ் அதிகாரி பார்மவக்கு ஒரு ரகசியத் தகவல் உளவுத்துமறயில் இருந்து வந்தது. அது ணபான்ற தகவல்கள் அடிக்கடி உளவுத் துமறயில் இருந்து வருவதுண்டு. இந்திய உளவுத் துமறயால் பபறப்படும் சில சந்ணதகத்திற்குரிய தகவல்கள் மாநில உயர் ணபாலீஸ் அதிகாரிகளிடம் ரகசியமாய் பகிர்ந்து பகாள்ளப்படுவதுண்டு. அது ணபான்ற சந்ணதகத்மதக் கிளப்பும் தகவல்கள் உண்மமயில் தற்பசயலாக நடந்தமவயாகவும், ஆபத்திற்கான முகாந்திரம் இல்லாதமவயாகவும் கூட இருக்கலாம். ஆனால் அவற்மற மத்திய உளவுத் துமற, மாநிலங்களின் உயர் ணபாலீஸ் அதிகாரிகள் கவனத்திற்குக் பகாண்டு வருவதன் ணநாக்கம் ஏதாவது வமகயில் சமூகக் குற்றங்களுக்கு சம்பந்தப்பட்டமவயாக அந்தத் தகவல்கள் இருக்கவும் கூடும் என்று எச்சரிப்பதற்காகணவ.

ப

அது ணபான்ற தகவல்கள் ஏதாவது ஒரு மாநிலத்தில் ஒரு நடந்து பகாண்டிருக்கும் குற்ற விசாரமேமயத் பதளிவிப்பதில் பபரிய உதவியாக இருப்பதுண்டு. அல்லது நடக்க இருக்கும் குற்றங்கமளத் தவிர்க்க எச்சரிக்க மணிமய அடிப்பதும் உண்டு. அப்படி சம்பந்தப்பட்டப்பவர்களுக்குப் பபரிய உதவியாக இருக்கும் அந்தத்

தகவல்கள் பபரும்பாலான மற்றவர்களுக்கு ஃமபல் பசய்து மவத்துக் பகாள்ளும் ஒரு காகிதமாக மாத்திரணம இருக்கும்.

்

ரக

ச

ிய

ம

அடிக்கடி வரும் அந்தத் தகவல்களில் சுமார் 98 சதவீதம் உபணயாகம் இல்லாத தகவல்களாக இருப்பதாக, நடவடிக்மக எடுக்கும் அவசியம் இல்லாத தகவல்களாக இருக்கின்றன என்பது ணபாலீஸ் அதிகாரிகளின் அனுபவம். அதனாணலணய ணமணலாட்டமாகப் பார்த்து விட்டு அமத ஃமபல் பசய்து விடுவது உண்டு. சில சமயங்களில் உண்மமயாகணவ ஏணதனும் அசம்பாவிதம் நடந்தால் உளவுத்துமற முன்ணப எச்சரிப்பதாகச் பசால்வதும், மாநில ணபாலீஸ் அதிகாரிகள் ஏணதனும் பசால்லி சமாளிப்பதும் அடிக்கடி நிகைக் கூடிய விஷயங்கள்.

ப

ரம (ன )்

இப்ணபாது அந்த உயர் ணபாலீஸ் அதிகாரிக்குக் கிமடத்திருக்கும் ரகசியத் தகவலில் சில தினங்களுக்கு முன் மும்மபயில் ஒரு ஐந்து நட்சத்திர ஓட்டலில் எட்டு உலக நாடுகளின் எட்டு பசல்வாக்கு மிக்க மனிதர்கள் ஒணர ணநரத்தில் இருந்தார்கள் என்று குறிப்பிடப்பட்டு இருந்தது. எட்டு ணபர்களில் நான்கு ணபர் அங்ணகணய தங்கி இருந்தவர்கள் என்றும் மீதி நான்கு ணபர் மற்ற இடங்களில் இருந்து வந்து பசன்றார்கள் என்றும், இந்தியப் பபரும் பேக்காரரான பாபுஜியும் சிறிது ணநரம் தந்மதயுடன் அங்கு பசன்றிருந்தார் என்றும், ைான்சன் என்ற அபமரிக்க ஆழ்மனசக்தி ஆராய்ச்சியாளரும் ஒரு மணி ணநரம் அங்கு தங்கி இருந்தார் என்றும் குறிப்பிடப்பட்டு இருந்தது. பாபுஜி அந்த ஓட்டலின் கான்ஃப்ரன்ஸ் ஹாமல புக் பசய்திருந்தார், அங்கு அந்த பசல்வாக்கு மிக்க பவளி நாட்டார் சிலமர அவர் சந்தித்துப் ணபசி இருக்க வாய்ப்பிருக்கிறது என்றும் ைான்சன் தமிைகம் பசல்ல விமான நிமலயம் புறப்பட்டுப் ணபானார் என்றும், அவர் ணபாய் சிறிது ணநரம் கழித்து நான்கு பவளிநாட்டவர்கள் பவளிணயறினார்கள், அவர்கள் ணபாய் ஒரு மணி

ணநரம் கழித்து பாபுஜி தந்மதயுடன் பவளிணயறினார் என்றும் பசால்லப்பட்டிருந்தது.

்

ிய

ம

பாபுஜி அவர்கமள சந்தித்துப் ணபசியிருந்தாணரயானால் அது வியாபார நிமித்தமாக இருக்காது, அவர்கள் அவருடன் எந்த விதத்திலும் வியாபாரத்தில் சம்பந்தப்பட்டவர்கள் அல்ல என்றும் கூட பசால்லப்பட்டிருந்தது.

ரம (ன )்

ரக

ச

அந்த ஐந்து நட்சத்திர ஓட்டலின் உரிமமயாளர் பிரதமரின் மருமகன் என்பதால் அதன் உள்ணள பசன்று ணவவு பார்ப்பதில் உளவுத்துமறக்கு சில சிரமங்கள் இருந்தன. பவளிணய இருந்து ணவவு பார்த்ததிலும், விசாரித்ததிலும் கிமடத்த தகவல்கமள மவத்து உள்ணள ஒரு சந்திப்பு நடந்திருக்கலாம் என்று சந்ணதகப்பட்டு அவர்கள் அறிக்மக அனுப்பி இருந்தார்கணள ஒழிய உறுதியாய் அவர்களால் பசால்ல முடியவில்மல.. அந்த சின்ன கான்ஃப்ரன்ஸ் ஹாலில் ைான்சன் ணபச்மசக் ணகட்டது ஆறு பவளிநாட்டவர்கள் என்றாலும் ணமலும் இரண்டு பவளி நாட்டவர்கள் அணத ஓட்டலில் தங்கி இருந்ததும், அவர்களும் பசல்வாக்கில் குமறந்தவர்களாக இல்லாமல் இருந்ததும் அவர்கமளயும் உளவுத்துமற கேக்கில் எடுக்க காரேமாகியது.

ப

எட்டு ணபர் பபயர்களும், அவர்கள் எந்த நாட்டவர்கள் என்ற தகவல்களும், குறிப்புகளும், ைான்சன் பற்றிய குறிப்புகளும் அந்த அறிக்மகயில் இருந்தன. பவளிநாட்டவர்கள் என்ற தகவலும், ஆழ்மனசக்தி ஆராய்ச்சியாளர் ைான்சன் என்ற தகவலும் தான் அந்த உயர் அதிகாரிக்கு பார்த்தசாரதி விசாரிக்கும் வைக்மக நிமனவுபடுத்தின. முக்கியமாய் ைான்சன் தமிழ்நாடு வந்திருப்பது சந்ணதகத்மதக் கிளப்பியது.

எதற்கும் பார்த்தசாரதியிடம் தகவமலத் பதரிவிப்பது நல்லது என்று அந்த அதிகாரி நிமனத்தார்.

்

ம

அத்தியாயம் - 72

ரக

ச

ிய

விமான நிமலயத்தில் கனகதுர்காவிற்காக அவர்கள் காத்திருந்தார்கள். ஈஸ்வருக்கு பரணமஸ்வரனும் ஆனந்தவல்லியும் கூட அந்த அதிகாமலயில் எழுந்து தயாராகி வந்தது மனநிமறமவ ஏற்படுத்தி இருந்தது. அவன் அம்மாவிற்கு மறுபடியும் அந்த வீட்டிலும், வீட்டு மூத்தவர்களிடமும் அங்கீகாரம் கிமடத்தது மட்டுமல்ல ணநசத்ணதாடு அவமள வரணவற்கவும் வந்திருப்பது இப்ணபாதும் கனவு ணபால் நம்ப சிரமமாகத் தான் இருந்தது. பபருமிதத்ணதாடு பரணமஸ்வரமனயும், ஆனந்தவல்லிமயயும் பார்த்தான்.

ரம (ன )்

ஆனந்தவல்லிணயா பின்னால் தள்ளி நின்றிருந்த விஷாலிமய “நீ ஏன் அங்ணக நிற்கணற. நீ எங்க வீட்டுப் பபாண்ணு தான். என் பக்கத்துல வந்து நில்” என்று அமைப்பதில் மும்முரமாக இருந்தாள்.

ப

விஷாலி தயக்கத்துடன் ஈஸ்வமர ஓரப்பார்மவ பார்த்தாள். அவனுக்கு அவள் வந்தணத பிடிக்கவில்மல என்று பதரியும். ஆனந்தவல்லி தான் அவமள வலுக்கட்டாயமாக அமைத்து வந்திருந்தாள். அதனால் தான் ணவறு வழியில்லாமல் வந்த அவள் முடிந்த வமர விலகிணய இருக்க நிமனத்தாள். ஆனால் ஆனந்தவல்லி அதற்கும் அனுமதிக்கவில்மல.

ஈஸ்வர் முகத்மதக் கடுகடுபவன்று மவத்திருந்தான். அமதக் கவனித்த பரணமஸ்வரன் தாயிடம் தாழ்ந்த குரலில் பசான்னார். “நீ ஏன் அவமளக் கட்டாயப்படுத்தணற. அவனுக்குப் பிடிக்கமல பார்”

்

ிய

ம

ஆனந்தவல்லி தாழ்ந்த குரலில் மகனிடம் பசான்னாள். ”உன் மருமகள் என்மனப் பார்க்க வர்றமத விட அதிகமாய் அவள் மருமகமளப் பார்க்க தான் வர்றா. அதனால் தான் அவமளப் பக்கத்துல கூப்பிடணறன். உன் ணபரமனப் ணபாகச் பசால்லு”

ரக

ச

”நீ இத்தமன நாள் அவன் கட்சில இருந்ணத. இப்ப விஷாலி பக்கம் ணசர்ந்துட்ணட. என்ன ஆச்சு?”

ரம (ன )்

“நான் எப்பவுணம அவன் பக்கம் தான். அவன் காதலிமய அவன் கூட ணசர்த்து மவக்கத் தாண்டா இந்தப்பாடு படணறன். மனசுல இருந்து அவமள எடுக்க முடியாமல் அவன் தவிக்கிறான். பிடிக்காத மாதிரி நடிக்கிறான். லூஸுடா உன் ணபரன்...” பசால்லிக் பகாண்ணட விஷாலிமயக் மகமயப் பிடித்து இழுத்து தன் பக்கத்தில் நிற்க மவத்துக் பகாண்டாள். ணபரமன லூஸு என்று அமைத்ததற்காகத் தாமயக் ணகாபத்துடன் பரணமஸ்வரன் பார்த்தார். ஆனந்தவல்லி ணவறு பக்கம் ணவடிக்மக பார்த்தாள். ‘இவன் ணநசிக்கிறவர்கமள யாரும் ஒரு வார்த்மத தாழ்த்திச் பசால்லிடக்கூடாது’

ப

ஈஸ்வருக்கு அன்று விஷாலி தனி அைணகாடு இருப்பதாக மனம் பசான்னது. அவள் மட்டும் அன்று அவமன அநியாயமாக அவமானப்படுத்தி இருக்கவில்மலயானால் கண்டிப்பாக அவமள ஆனந்தவல்லி பக்கம் நிற்க அனுமதித்திருக்க மாட்டான். தன் பக்கம்

்

ம

அவமள இருக்க மவத்திருப்பான். அவமள அம்மாவிடம் அறிமுகப்படுத்த துடித்திருப்பான். “எப்படி இருக்கிறது எங்கள் ணைாடிப்பபாருத்தம்” என்று ஆவணலாடு ணகட்டிருப்பான். ஒரு அைகான உேர்மவ விஷாலி அவமானப்படுத்தி விட்டாள். ஒரு முமற உமடந்த கண்ோடிமய மீண்டும் ஒட்ட மவக்க முடியாது....

ச

ிய

அவன் மனம் அந்த உவமானத்மத ஏற்க மறுத்தது. அது ணவறு உவமானம் பசான்னது. நீரடித்து நீர் விலகாது என்றது. அந்த உவமானத்மதச் பசான்னதற்காகவும், அவள் அைகாக இருப்பமத ரசிப்பதற்காகவும் அவன் மனமதணய அவனுக்குப் பிடிக்கவில்மல.

ரம (ன )்

ரக

கனகதுர்காவின் விமானம் வந்தது. எல்ணலாமரயும் விட அதிகமாக மீனாட்சி பரபரத்தாள். மனதிற்குள் அண்ேனிடம் பசான்னாள். “அண்ோ உன் மமனவிமய வரணவற்க அப்பா, பாட்டி எல்லாம் வந்திருக்காங்க பார்த்தாயா? நீயும் இருந்திருந்தால் எவ்வளவு நன்றாக இருக்கும்...” நிமனக்க நிமனக்க அவள் கண்கள் கலங்கின.

ப

கனகதுர்கா விமான நிமலயத்தில் தன் மகமனயும் மீனாட்சிமயயும் மட்டுணம எதிர்பார்த்திருந்தாள். மாமனாமரயும், ஆனந்தவல்லிமயயும் எதிர்பார்த்திருக்கவில்மல. இருவரும் வயதானவர்கள் உடல்நிமல சரியில்லாதவர்கள். அமதயும் மீறி அவர்கள் அங்கு அவமள வரணவற்க வந்திருந்தது அவள் மனமத பநகிை மவத்தது. அவளாலும் அந்தக் கேத்தில் கேவமன நிமனக்காமல் இருக்க முடியவில்மல. “பார்த்தீங்களா யாபரல்லாம் வந்திருக்காங்கன்னு..!” வந்தவள் விமானநிமலயம் என்றும் பார்க்காமல் மாமனார் காமலத் பதாட்டு வேங்கினாள். பரணமஸ்வரன் கண்கலங்கினார்.

்

ம

மருமகளின் இரு மககமளயும் பிடித்துக் பகாண்டு தன் கண்களில் ஒற்றிக் பகாண்டார். இப்படிப்பட்ட மருமகமளப் பூவும் பபாட்டுமாகப் பார்க்கும் பாக்கியத்மத தன் வறட்டு பகௌரவத்தால் இைந்து விட்ணடாணம என்ற பச்சாதாபம் அவருக்குப் பலமாக எழுந்தது. கனகதுர்காவிற்கும் கண்கள் ஈரமாகின.

ரக

ச

ிய

ஆனந்தவல்லிமயயும் காமலத் பதாட்டு வேங்கிய அவளுக்கு இந்தப் பாட்டி சாகப் ணபாகிற நிமலயில் இருப்பதாகத் பதரியவில்மலணய என்ற எண்ேம் வந்தது. அமத உேர்ந்தது ணபால ஆனந்தவல்லி பசான்னாள். “நீ வர்றதா ணகள்விப்பட்டதுணம என் உடம்பு நல்லாயிடுச்சு”

ரம (ன )்

மீனாட்சி அண்ணிமயக் கட்டியமேத்துக் பகாண்டு அழுதாள். ஈஸ்வர் தாமயப் பபருமிதத்ணதாடு பார்த்தான். கனகதுர்காவுக்கு மகமனப் பார்த்த ணபாது சந்ணதாஷமாக இருந்தது. என்ன தான் தினமும் ணபானில் ணபசினாலும் இந்த சில நாட்கள் பிரிணவ அவளுக்கு கஷ்டமாகத் தான் இருந்திருந்தது. மகமன ஒரு மகயால் இழுத்து அமேத்துக் பகாண்டாள். அவளது மறு மகப்பக்கம் ஆனந்தவல்லி விஷாலிமய ணலசாகத் தள்ளினாள். “இது விஷாலி! பதன்னரசு பபாண்ணு” **************

ப

குருஜி வீடிணயா கான்ஃப்ரன்ஸிங்கில் அந்த ஆறு ணபருடன் ணபசிக் பகாண்டு இருந்தார். அந்த அறுவர் முகமும் பதளிவாகத் பதரியாதபடி ஏற்பாடு பசய்யப்பட்டிருந்தது. அவர்களிடம் அபலக்ஸி விவகாரத்மத பாபுஜி பசால்லி இருந்ததால் எல்லாம் கட்டுப்பாட்டிற்குள் தான் இருக்கிறதா என்ற சந்ணதகம் அவர்களுக்கு

்

ிய

ம

வந்திருந்தது. அவர்கள் குருஜி வாயால் தற்ணபாமதய நிலவரத்மத அறிந்து பகாள்ள ஆமசப்பட்டார்கள். உதயன் தயவால் ணபாலீசார் பார்மவயில் இருந்து தப்பி விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதப் பத்திரமாக அங்கு பகாண்டு வந்து ணசர்த்தமத பாபுஜி அவர்களிடம் முன்ணப பதரிவித்திருந்தார். அந்த நிகழ்வு அவர்களுக்கு ஆச்சரியத்மதயும் நம்பிக்மகமயயும் ஊட்டியது என்றால் அபலக்ஸியின் அனுபவம் அவர்களுக்கு கவமலமயயும் சந்ணதகத்மதயும் ஏற்படுத்தி இருந்தது.

ரக

ச

அபமரிக்கர் குருஜியிடம் பவளிப்பமடயாகச் பசான்னார். “குருஜி. எங்களால் அந்த சிவலிங்கத்மதப் புரிந்து பகாள்ல முடியவில்மல” குருஜி அமமதியாகச் பசான்னார். “உங்களால் புரிந்து பகாள்ள முடிந்திருந்தால் அது விணசஷ மானஸ லிங்கமாக இருந்திருக்காது. அதன் விணசஷணம அறிவால் உேர முடியாமல் இருப்பது தான்”

ப

ரம (ன )்

இஸ்ணரல்காரர் பசான்னார். “ஆரம்பத்தில் இருந்ணத எங்களுக்கு சிவலிங்கம் பற்றி கிமடத்திருக்கும் தகவல்கள் ஒன்றுக்பகான்று முரண்பட்டதாக இருக்கிறது குருஜி. ஒரு பக்கம் பார்த்தால் அது சுயமான சக்தி பமடத்ததாக இருக்கிறது. இன்பனாரு பக்கம் பார்த்தால் அப்படி இல்மல என்று ணதான்றுகிறது. அதனால் எங்களால் ஒரு முடிவுக்கு வர முடியவில்மல. உதாரேத்துக்கு பசால்ல ணவண்டுமானால் பசுபதிமயக் பகால்லும் ணபாது சிவலிங்கம் எந்த விதத்திலும் தடுக்கவில்மல. ஏன் பசுபதிணய தடுக்கவில்மல... அப்ணபாது சாதுவாக இருந்த சிவலிங்கம் திடீபரன்று அந்தக் பகாமலகாரமனக் பகான்றிருக்கிறது.... நீங்கள் அமத எடுத்துக் பகாண்டு வந்த ணபாது ஒன்றும் பசய்யாத சிவலிங்கம் இப்ணபாது அபலக்ஸிமய இழுத்திருக்கிறது. சரியான ணநரத்துக்கு நீங்களும், ைான்சனும் ணபாயிருக்கா விட்டால் அபலக்ஸி

்

ம

இன்ணனரம் பசத்ணத ணபாயிருக்கலாம். அந்த சிவலிங்கத்மத மிகப்பபரிய சக்தியாக நீங்கள் பசால்கிறீர்கள். ஆனால் அது இத்தமன காலம் பூமை பசய்த பசுபதிமயக் கூட காப்பாற்றவில்மல... சரி சக்திணய இல்மலயா என்றால் இன்னும் நீங்கள் கூட அமத பநருங்க முடியவில்மல.... எங்களுக்கு எப்படி எடுத்துக் பகாள்வது என்று ஒன்றும் விளங்கவில்மல”

ச

ிய

பைர்மானியப் பபண்மணி ணகட்டாள். “அந்த சிவலிங்கம் கல்லா, கடவுளா, பவறும் சக்தியா, இல்மல சித்தர்கள் பசய்து மவத்த ஒரு ப்ணராகிராமா?”

ரக

குருஜி புன்னமகத்தார். கமடசியாக அந்த பைர்மானியப் பபண்மணி உபணயாகித்த வாக்கியம் முன்பு ஈஸ்வர் அவரிடம் பசான்னது தான். கண்டங்கமளக் கடந்தும் மனிதர்கள் மூமள ஒணர அனுமானத்திற்கு எப்படி தான் எட்டுகிறணதா!

ப

ரம (ன )்

குருஜி அமமதியாகவும் பதளிவாகவும் பசான்னார். “விணசஷ மானஸ லிங்கம் கடவுள் அல்ல. அதாவது உலகங்கமள உருவாக்கியும், பாதுகாத்தும் வருகிற சக்திமயத் தான் நீங்கள் கடவுள் என்று பசால்கிறீர்கள் என்று நான் எடுத்துக் பகாள்ளும் பட்சத்தில் நான் இமத உறுதியாய் பசால்ல முடியும். இந்த விணசஷ மானஸ லிங்கம் உருவாவதற்கு முன்பும் இந்த உலகம் இயங்கிக் பகாண்டு தான் இருந்தது. ஆதி அந்தம் இல்லாதவன் இமறவன் என்று எங்கள் ணவதங்கள் பசால்கின்றன. அது உண்மம தான் என்பதில் எனக்கு சந்ணதகம் இல்மல.... இந்த விணசஷ மானஸ லிங்கத்திற்கு ஆரம்பம் உண்டு. ஒரு நாள் ஒரு முடிவும் உண்டு. அதனால் கண்டிப்பாக அது கடவுள் இல்மல.”

்

ச

ிய

ம

“அது கண்டிப்பாகக் கல் அல்ல. நீங்கணள சுட்டிக் காட்டியபடி அமத பநருங்க எங்களாலும் முடியவில்மல. பநருங்கிய ஒருவன் இறந்து விட்டான். இன்பனாருவன் மபத்தியம் பிடித்தது ணபால் இருக்கிறான். பநருங்கப் ணபாகும் ணபாணத மிரண்டு ணபானவன் பற்றியும் உங்களிடம் பாபுஜி பசால்லி இருப்பார். அது ஒரு மகாசக்தி. அப்படி இல்லா விட்டால் அமத இத்தமன கஷ்டப்பட்டு நாம் கடத்தி இருக்க மாட்ணடாம். கல் அல்லாத, கடவுளும் அல்லாத, அந்த மகாசக்தி சித்தர்களால் உருவாக்கப்பட்டது ஒரு ப்ணராகிராமா, அவர்கள் நிமனத்தபடி தான் இயங்குமா என்றால் இதற்கு ஒணர வார்த்மதயில் ஆமாம் அல்லது இல்மல என்று பதில் பசால்லி முடித்து விடுவது கஷ்டம்...”

ரம (ன )்

ரக

குருஜி நிறுத்தி விட்டு சிறிது தண்ணீர் குடித்தார். ணவறு ணவறு நாடுகளில் இருந்து அவர் பசால்வமதக் கூர்ந்து கவனமாகக் ணகட்டுக் பகாண்டிருந்த அந்த அறுவமரப் ணபாலணவ ைான்சனும், பதன்னரசுவும், பாபுஜியும் அவர் என்ன பசால்லப் ணபாகிறார் என்பமத ஆவலாகக் கவனித்துக் பகாண்டிருந்தார்கள். மணகஷிடம் மட்டும் அந்த ஆவல் இருக்கவில்மல. அவனுக்கு ணலசான பயமும், சலிப்பும் மட்டுணம இருந்தது. அவன் குருஜிமயணய பவறித்துப் பார்த்துக் பகாண்டிருந்தான்...

ப

குருஜி பதாடர்ந்தார். பதாடர்ந்து சிந்தித்து, தியானத்தில் ஆழ்ந்து சில முடிவுகமள அவரால் எட்டியிருக்க முடிந்திருந்தது. எனணவ முன்பிருந்த ஒருசிலக் குைப்பங்கள் இப்ணபாது பதளியப்பட்டு இருந்தன. எனணவ பசால்வமத ஆணித்தரமாகச் பசான்னார். “....விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத உருவாக்கிய சித்தர்கள் தங்கள் சக்திகமள எல்லாம் திரட்டி அதில் ஆவாகனம் பசய்திருக்கிறார்கள். ஒரு காலத்தில் மனித சமுதாயம் பபரிய மாற்றத்மதச் சந்திக்கும், அந்த சமயத்தில் அந்த சக்தி அந்த மனித சமுதாயத்மதக் காப்பாற்றி வழிகாட்டும் என்பது தான் அவர்கள்

்

ம

ணநாக்கம்... அவர்கள் கேக்கு, அப்படிபயாரு காலம் வரும் ணபாது அது மனிதர்கள் வசம் ணபாகும் என்பதாக இருந்தது. அப்படிக் மக மாறும் விதம் இயற்மகயாக இருக்காது என்று அவர்கள் அன்மறக்ணக பசால்லி மவத்து விட்டுப் ணபாயிருக்கிறார்கள். அமத சிலர் எழுதி மவத்து விட்டும் ணபாயிருக்கிறார்கள். சம்பந்தப்பட்ட ஓமலச்சுவடியும் விதி வசமாக நம் மகயில் கிமடத்திருக்கிறது....”

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

“விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் சக்தி ணதமவப்படும் வமர, அல்லது அதன் சக்தி பூரேமாய் முழுமமயாகும் வமர, அது புனிதமானவர்களால் பூஜிக்கப் பட ணவண்டும் என்று நிமனத்த அவர்கள் மூன்று ணபமர நியமித்து அது வழி வழியாகக் கமடபிடிக்கப்பட்டும் வந்திருப்பது உங்களுக்கும் பதரியும்... கமடசியாக அக்னி ணநத்ர சித்தர், பசுபதி, சிதம்பரநாத ணயாகி என்ற மூன்று ணபரிடம் வரும் வமர இந்த நியமனப்படிணய நடந்து வந்தது. கிட்டத்தட்ட பசுபதியும் சித்தருக்கு சமமானவர் தான். சிதம்பரநாத ணயாகிமயயும் அப்படிணய பசால்லலாம். அந்தக் காலம் வமர தான் சித்தர்கள் ஆரம்பத்தில் முடிவு பசய்த நியமன முமற ணவமல பசய்தது. முழுவதுமாக மனிதர்கள் மகயில் அந்த சிவலிங்கம் மாறும் இந்தக் காலம் வந்த ணபாது, மாற்றத்மத எதிர்பகாள்ள ணவண்டிய நிமலயில் இந்த உலகம் வந்திருக்கிற ணபாது, யாரால் அந்த சக்தி முழுமமயாக உபணயாகப்படுத்த முடியுணமா அவர்கள் மகக்கு அந்த சிவலிங்கம் வந்து ணசர்ந்திருக்கிறது. இது தான் விதி. இது தான் அந்த சித்தர்களின் ணநாக்கம். இது தான் உங்கள் நவீன வார்த்மதயில் பசால்வதானால் சித்தர்களின் ப்ணராகிராம்...”

ப

உன்னிப்பாகக் ணகட்டுக் பகாண்ணட வந்த எகிப்தியர் ணகட்டார். “ஆனால் பசுபதி அவர் தம்பி ணபரன் ஈஸ்வமர நியமித்திருக்கிறார்.... சிதம்பரநாத ணயாகி கேபதிமய நியமித்திருக்கிறார். அவமனணய தான் விதிவசமாக நீங்களும் சிவலிங்கத்திற்குப் பூமை பசய்ய ணதர்ந்பதடுத்திருக்கிறீர்கள். மூன்றாவது ஆள் என்று ஒரு ஆமள

அவர்கள் நியமித்திருக்கிறார்களா இல்மலயா என்று பதரியவில்மல. இங்ணக தான் எங்களுக்குக் குைப்பம் வருகிறது.”

்

ம

பதன்னாப்பிரிக்கரும் பசான்னார். “ஆமாம்”

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

குருஜி ணலசாக சிரித்துக் பகாண்ணட பசான்னார். “அர்த்தபூர்வமாகச் பசய்யும் காரியங்கள் பவறும் சம்பிரதாயமாக மாறிவிடும் ணபாது அர்த்தம் இைந்து ணபாகிறது. அந்தத் தவமறத் தான், ஈஸ்வமரத் ணதர்ந்பதடுத்து, பசுபதி பசய்து இருக்கிறார். அக்னி ணநத்ர சித்தருக்கு மூன்றாவது ஆமளக் கண்டு பிடிக்கணவ முடியவில்மல. சிதம்பரநாத ணயாகி நியமித்திருக்கிற கேபதிக்ணகா எந்தப் பபரிய விஷயத்மதயும் கிரகித்துக் பகாள்ளும் சக்திணய இல்மல. பின் எப்படி அவன் மாதிரி ஆளால் உலகத்மதக் காப்பாற்றணவா, வழி நடத்தணவா முடியும். இப்படி இருக்கிறது அவர்கள் நியமனக் குைப்பம்….. அந்த நியமன முமற காலாவதியான பிறகும் அவர்களால் விட முடியவில்மல....”

“அப்படியானால் இன்னும் அந்த கேபதி மாத்திரம் தான் அமதத் பதாட முடிகிறது என்பது பற்றி நீங்கள் என்ன பசால்கிறீர்கள்?” –இஸ்ணரல்காரர் மறுபடியும் ணகட்டார்.

ப

குருஜி பாபுஜியிடம் முன்பு விவரித்த தீ-பாத்திரம் உதாரேத்மதயும், மின்சாரம்-மரக்கட்மட உதாரேத்மதயும் மறுபடியும் அவர்களிடம் பசால்லி விளக்கினார். அவர் பசான்னதில் அதற்கு ணமல் அவர்களால் தவறு காே முடியவில்மல. குருஜி பதாடர்ந்து பசான்னார். “நாமள காமல மறுபடியும் ஆராய்ச்சிகமளத் பதாடரப் ணபாகிறாம். நாமள தியானம் பசய்யும்

ணபாது மன அமலகமள அளக்கப் ணபாகிணறாம்.... விணசஷ மானஸ லிங்கத்துடன் ட்யூன் ஆக முடிவது எந்த அமலகளில் சாத்தியமாகப் ணபாகிறது என்று குறித்துக் பகாள்ளப் ணபாகிணறாம். நாமள மறு நாள் பிரதானமான ஆராய்ச்சி ஆரம்பமாகப் ணபாகிறது....”

்

ிய

ம

அபமரிக்கர் பசான்னார். “நாங்கள் பிரதான ஆராய்ச்சிமய இங்கிருந்ணத பார்க்க ஆமசப்படுகிணறாம். அது உங்கள் ஆராய்ச்சிக்குத் தடங்கல் ஆகாணத”

ரக

ச

குருஜி பின்னால் திரும்பி ைான்சமனப் பார்த்தார். ைான்சன் பசான்னார். “எந்த வித சத்தமும் உங்கள் பக்கம் இருந்து வராத வமர பிரச்சிமன இல்மல”

ரம (ன )்

குருஜி மணகஷிடம் ணகட்டார். “சத்தணம பசய்தாலும் அது நமக்குக் ணகட்காதபடி பசய்ய முடியாதா என்ன?” மணகஷ் பசான்னான். “அமத ம்யூட் பசய்து விடலாம். பிரச்சிமன இல்மல.” குருஜி பசான்னார். “அப்படியானால் நீங்கள் அங்கிருந்ணத தாராளமாய் பிரதான ஆராய்ச்சிகமள நாமள மறு நாள் முதல் பார்க்கலாம்”

ப

பைர்மானியப் பபண்மணி ஆர்வத்துடன் ணகட்டாள். “நாமள மறுநாள் ஆரம்பிக்கும் பிரதான ஆராய்ச்சி என்ன குருஜி?”

“நாமள சாயங்காலம் பசால்கிணறாம்” என்றார் குருஜி. அந்த அறுவராலும் காத்திருக்க முடியவில்மல. அமத அபமரிக்கரும், பைர்மானியப் பபண்மணியும் வாய் விட்ணட பசான்னார்கள்.

்

ச

ிய

ம

பிரதான ஆராய்ச்சியின் ஆரம்பம் என்ன என்பமத குருஜியும், ைான்சனும் தான் விவாதித்துக் பகாண்டிருந்தார்கணள ஒழிய அமத அவர்கள் இன்னும் முடிவு பசய்திருக்கவில்மல. எனணவ பாபுஜி, பதன்னரசு, மணகஷ் உட்பட மற்றவர்கள் யாருணம அறியவில்மல என்பதால் அவர்களும் அமத அறிய பரபரப்ணபாடு காத்திருந்தார்கள்.

ரக

அத்தியாயம் - 73

ரம (ன )்

மகமன ஒரு மகயில் அமேத்துக் பகாண்டிருக்மகயிணலணய ஆனந்தவல்லி விஷாலிமய மறு மகப்பக்கம் நிறுத்தியதால் அதிகமாய் ணயாசிக்க முடியாத கனகதுர்கா விஷாலிமயப் பார்த்துப் புன்னமகத்தபடி அவமளயும் மறு மகயால் அமேத்துக் பகாண்டாள். ஈஸ்வருக்கு மிக அருகில் வந்ததால் விஷாலிக்கு முகம் சிவந்தது.

ப

’ஓ...இவள் தானா அந்தப் பபண்’ என்று நிமனவு வந்தவளாக கனகதுர்கா விஷாலிமயக் கூர்ந்து பார்த்தாள். அவளுக்கு விஷாலிமய மிகவும் பிடித்துப் ணபானது. அவள் மகமனப் பார்த்தாள். ஈஸ்வர் விஷாலியின் அருகாமமயால் பாதிக்கப்படாமல் இருக்க பாடுபட்டுக் பகாண்டிருந்தான். மனதிற்குள் ‘யாணரா இவன்’ பாடல் தானாக ஒலிக்க அவன் கஷ்டப்பட்டு முகத்மத இயல்பாக மவத்திருந்தான். விஷாலி முகம் சிவக்மகயில் கூடுதல் அைகாய்

இருக்கிறாள் என்று மனம் பசால்ல அவன் பார்மவமயத் திருப்பிக் பகாண்டான்.

்

ிய

ம

மகன் எப்ணபாதும் தன் உேர்ச்சிகமள அதிகமாக பவளியில் காட்டிக் பகாள்பவன் அல்ல என்றாலும் அவன் சாதாரேமாக இருக்கும் விதங்களிணலணய பல வித்தியாசங்கமளப் படிக்க முடிந்த கனகதுர்காவுக்கு இந்தப் பபண் அவமன நன்றாக பாதிக்க முடிந்தவள் என்பது புரிந்தது.

ரக

ச

ஆனந்தவல்லி அவர்கமளப் பபருமிதத்ணதாடு பார்த்தாள். அம்மா-மகன்-மருமகள் என்று ஒரு அைகான குடும்பம் அவள் கண்முன் பதரிந்தது. தன் மகமனப் பார்த்தாள்.

ரம (ன )்

பரணமஸ்வரனுக்குத் தாயின் நடவடிக்மககள் சிறுபிள்மளத்தனமாய் பட்டது. விட்டால் அம்மா ஈஸ்வர் ணமணலணய அந்தப் பபண்மேத் தள்ளி விடுவாள் ணபால இருக்கிறணத, என்ன ஆயிற்று இவளுக்கு? அம்மாவிடம் முணுமுணுத்தார். “அம்மா, உன் வயசுக்குத் தகுந்த மாதிரி நடந்துக்ணகாம்மா”

ப

ஆனந்தவல்லி மகனிடம் குறும்பு பபாங்க முணுமுணுத்துச் பசான்னாள். “உன் ணபரமனச் சீண்டறதுன்னா எனக்கு உங்கப்பாமவச் சீண்டற மாதிரி அவ்வளவு சந்ணதாஷமா இருக்குடா. ஆனா அவர் கிட்ட என்ன பிரச்சிமனன்னா அதிகமா ணகாபணம படமாட்டார். சில சமயம் மண்ணு மாதிரி இருப்பார். ஆனா இவன் அப்படி இல்மலடா... அதனால தான் இவமனச் சீண்டாமல் இருக்க முடியறதில்மல....”

்

ிய

ம

பரணமஸ்வரன் சின்னப் புன்முறுவலுடன் பமௌனமானார். அவர் தாயின் எத்தமனணயா பரிமாேங்கமள அவர் இப்ணபாது தான் பார்க்கிறார். ஈஸ்வமரக் கேவனின் மறு பைன்மமாகணவ நிமனக்கிறதால் விஷாலிமயத் தானாக நிமனக்க ஆரம்பித்துத் தான் இப்படி அந்தப் பபண்ணுக்காக வரிந்து கட்டி இறங்குகிறாணளா என்று கூட அவருக்குத் ணதான்ற ஆரம்பித்தது. மனித மனதின் விசித்திரங்கள் தான் எத்தமன?

ச

கனகதுர்கா விஷாலிமயக் ணகட்டாள். “அப்பா எப்படிம்மா இருக்கார்?”

ரக

“பசௌக்கியமா இருக்கார் ஆண்ட்டி” என்றாள் விஷாலி.

ரம (ன )்

“இந்தக் காலத்துக் குைந்மதகள் இந்தியால இருக்கற மாதிரிணய ணபசறதில்மல. ஆண்ட்டின்னு கூப்பிடறதுக்கு பதிலா அத்மதன்னு கூப்பிட்டா ணகட்க எவ்வளவு நல்லா இருக்கும்” என்று ஆனந்தவல்லி பசான்னாள்.

ப

இத்தமன நாட்களாக மீனாட்சிமய ஆண்ட்டி என்று தான் விஷாலி அமைத்துக் பகாண்டிருக்கிறாள். ஆனால் ஒரு முமற கூட ஆனந்தவல்லி இந்தக் கருத்மதச் பசான்னதில்மல. விஷாலிக்கு ஆனந்தவல்லியின் ணபச்சுக்கான அர்த்தம் புரியாமல் இல்மல. சில நாட்களாகணவ ஆனந்தவல்லி நடந்து பகாள்வதன் அர்த்தம் இப்ணபாது பதளிவாகணவ புரிந்தது. விஷாலிக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. பகௌரவம் பார்ப்பதில் பரணமஸ்வரமன மிஞ்சுபவள் ஆனந்தவல்லி. அப்படிப்பட்டவள் தன் பகாள்ளுப்ணபரனுடன் அவமள இமேக்க முயற்சிகள் எடுப்பது எதனால் என்று புரியவில்மல. அந்தக் குடும்பத்துக்கு நிகராக எந்த விதத்திலும் தாங்கள் இல்மல என்பது விஷாலிக்குத் பதரியும்.

்

ிய

ம

ஆனந்தவல்லியிடம் விஷாலி மனதிற்குள் பசான்னாள். “அவருக்கு என்மனப் பிடிக்கமல பாட்டி. நீங்க பசய்யற முயற்சிகள் எல்லாம் வீண். அந்தஸ்துல மட்டுமல்ல, அைகிலும் அறிவிலும் கூட அவருக்கு நான் பபாருத்தம் இல்லாதவள்.... நான் அவர் கிட்ட நடந்துகிட்ட விதத்துக்கு அவர் என்மனக் காறித் துப்பாதணத பபரிய விஷயம்....”

ச

கண்களில் பபருகிய நீமரக் காண்பிக்க விரும்பாமல் ணவறு பக்கம் விஷாலி திரும்பிக் பகாண்டாள்.

ரக

ஆனந்தவல்லிமய முமறத்த ஈஸ்வரின் அமலணபசி இமசத்தது. அமைத்தது பார்த்தசாரதி தான். ”ஈஸ்வர் நீங்க எங்ணக இருக்கீங்க?”

ரம (ன )்

”ஏர்ணபார்ட்டுல இருக்ணகன் சார். அம்மா வந்திருக்காங்க” “நம்ம ணகஸ்ல ஒரு முக்கியமான தகவல் கிமடச்சிருக்கு. உங்க கிட்ணட ணபச ணவண்டி இருக்கு. ணநர்ல வர முடியுமா?” “சாயங்காலம் வர்ணறன் சார்”

**************

ப

ஹரிராம் சிவலிங்கம் பற்றிய தன் கருத்மதச் பசால்லும் முன் ணபாய் விட்டதால் கேபதி அவரிடம் மறுபடி ணகட்டுத் பதரிந்து பகாள்ள ஆர்வமாக இருந்தான். மணகஷ் வந்து குருஜி அவமர அமைப்பதாகச் பசால்லி விட்டுப் ணபானதும் கிளம்பிப் ணபான ஹரிராம் நிமறய ணநரம் வரவில்மல. ஆனாலும் கேபதி அன்று அவருக்காக ஆவலாகக் காத்திருந்தான்.

்

ிய

ம

அவர் வந்த ணபாது ஆவலாக அவர் முகத்மதப் பார்த்தான். அவமனப் பார்த்த பிறகு தான் ஹரிராமிற்கு அவன் ணகள்வி நிமனவுக்கு வந்தது. அதற்கு என்ன பதில் பசால்வது என்று ஹரிராமிற்குப் புரியவில்மல. கேபதி அவருக்குத் தன் ணகள்விமய மீண்டும் நிமனவூட்டினான். ”எங்க சிவணனாட சக்தி பரவாயில்மலங்களா?”

ரக

ச

சற்று முன் அபலக்ஸியின் நிமலமமமயப் பார்த்திருந்தால் இவனுக்கு சிவனின் சக்தி முழுவதுமாய் புரிந்திருக்கும் என்று ஹரிராமிற்குத் ணதான்றியது. ஆனால் விணசஷ மானஸ லிங்கம் இவனுக்கு அந்த மாதிரி சக்திமயக் காட்டி இருக்க வாய்ப்பில்மல... ஹரிராம் அவனிடம் பசான்னார். “நான் அற்புதத்மத ணவபறங்ணகயும் பார்த்ததில்மல”

இந்த

மாதிரி

ரம (ன )்

கேபதிக்குப் பபருமம தாங்கவில்மல. அவன் மாதிரி அவர்கள் மந்த புத்திக்காரர்கள் இல்மல. அவர்கள் சரியாகத் தான் மதிப்பிட்டு இருப்பார்கள். பாவம் அப்படிப்பட்ட உயர்ந்த சிவலிங்கம் அவமனப் ணபான்று மந்திரணமா, பூைா முமறகணளா சரியாகத் பதரியாத ஒரு தற்குறி பூமை பசய்கிற நிமலமமக்கு வந்திருக்கிறது என்பறல்லாம் ணதான்றியது.

ப

மானசீகமாக அவன் சிவனிடம் மன்னிப்பு ணகட்டுக் பகாண்டான். “என்மன மன்னிச்சு பகாஞ்ச நாள் பபாறுத்துக்ணகா. அப்புறம் நல்லபடியா பூமை பசய்யறவங்க உனக்குக் கிமடப்பாங்க. சரியா?”

ஹரிராம் அவமனப் பிரமிப்புடன் பார்த்தார். ஒருவர் மனதில் ஓடும் சிந்தமனகள் அவருக்கு சத்தமாய் ணபசுகிற மாதிரி. ஆனால் அவர் ஏன் அப்படி அவமனப் பார்க்கிறார் என்பது கேபதிக்குப் புரியவில்மல.

்

ரக

ச

ிய

ம

குைந்மதமய அமேத்துத் தூக்கிக் பகாண்டு வருவது ணபால அன்று காமல அவன் விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதத் தூக்கிக் பகாண்டு வர முடிந்தது அவருக்கு நிமனவு வந்தது. அதற்குக் காரேம் இல்லாமல் இல்மல. ஆராய்ச்சிக்கு உகந்தது சிவலிங்கம் மட்டுமல்ல, இந்த கேபதியும் தான். இவனும் விணசஷமானவன் தான்…. கண்பதி அவரிடம் ஆவலுடன் ணகட்டான். “சார், நீங்க எல்லாம் சிவலிங்கத்மத மட்டும் தான் ஆராய்ச்சி பசய்வீங்களா, இல்மல பிள்மளயார் சிமல மாதிரி மத்தமதயும் பசய்வீங்களா?”

ரம (ன )்

ஹரிராம் பசான்னார். “இந்த மாதிரி பதய்வ விக்கிரகங்கமள ஆராய்ச்சி பசய்யறது எங்களுக்பகல்லாம் இது தான் முதல் தடமவ. ஏன் ணகட்கறீங்க?”

ப

”ஐணயா என்மனப் ணபாய் நீங்க ஏன் பன்மமயில ணபசறீங்க. ஒருமமயிலணய ணபசுங்க. நீங்க எனக்கு அப்பா மாதிரி” என்றவன் தன்னுமடய பிள்மளயாமரப் பற்றி அவரிடம் பசால்ல ஆரம்பித்தான். “நாகனூர் தான் எங்க கிராமம். அங்ணக வரசித்தி விநாயகர்ங்கிற என்ணனாட பிள்மளயார் இருக்கார்.....” ஹரிராம் அவமனணய சுவாரசியத்துடன் பார்த்துக் பகாண்டிருந்தார். ’சிவனும் எங்க சிவன் தான், வினாயகரும்

்

ிய

ம

என்ணனாட பிள்மளயார் தான். இமறவனின் குடும்பணம இவன் குடும்பம் தான் ணபால் இருக்கிறது’. கேபதி ணபசும் ணபாது அவருக்கு இன்பனாரு உண்மம புரிந்தது. எண்ணும் எண்ேங்களுக்கும், ணபசும் வார்த்மதகளுக்கும் இமடணய கடுகளவும் வித்தியாசம் இல்லாத ஒருவமன முதல் முமறயாக அவர் பார்க்கிறார். இந்த உலகத்தின் அழுக்கு இன்னமும் பதாட்டு விடாத ஒரு ஸ்படிகத்மத அவர் பார்க்கிறார்.....

ரக

ச

மணகஷ் குருஜிமய பிறகு எச்சரித்தான். “அந்த கேபதிமய ஹரிராம் கிட்ட ணபச விடறது ஆபத்துன்னு நிமனக்கிணறன். விடாம ணபசிகிட்ணட இருக்கான்....”

ரம (ன )்

குருஜி பசான்னார். “அவனுக்குப் ணபச ஆள் ணவணும் இல்லாட்டி அவன் விணசஷ மானஸ லிங்கத்து கிட்டணய ணபாய் ணபச ஆரம்பிச்சாலும் ஆச்சரியம் இல்மல. அவன் ஹரிராம் கிட்ட ணபசறது ஆபத்து இல்மல. அவன் பசால்லாமணய அவருக்கு அபதல்லாம் பதரிஞ்சுடும். அவன் என்னத்மதப் ணபசிடப் ணபாறான். ணபச்பசல்லாம் அவணனாட பிள்மளயார் புராேமா தான் இருக்கும்....” மணகஷ் ரகசியமாய் வந்து அவர்கள் ணபசுவமதக் ணகட்டான். கேபதி அவன் பிள்மளயார் புராேத்மதத் தான் பசால்லிக் பகாண்டிருந்தான். குருஜி எவ்வளவு துல்லியமாய் இவமனத் பதரிந்து மவத்திருக்கிறார் என்று வியந்து விட்டு நகர்ந்தான்.

ப

**************

மறு நாள் அதிகாமலயில் கேபதி பூமை பசய்மகயில் சிவனிடம் ஹரிராம் பசான்னமத மனதிற்குள் பதரிவித்தான். ”அவர் உன்மன அற்புதம்னு பசான்னார். நீ பாஸாயிட்ணட. மத்தவங்க

்

ிய

ம

பரண்டு ணபர்கிட்டயும் ணகட்கலாம்னா அவங்க பாமஷ பதரிய மாட்ணடங்குது.... அவர் கிட்ட உன் மபயமனப் பத்தியும் பசால்லி இருக்ணகன். பிள்மளயாமரயும் ஆராய்ச்சி பசய்வீங்களானு ணகட்ணடன். ஆனா அபமரிக்காவுக்கு எல்லாம் என் பிள்மளயாமர எடுத்துகிட்டு ணபாக நான் விட மாட்ணடன்னு பதளிவாய் பசால்லிட்ணடன். அவமரயும் எடுத்துட்டு ணபாயிட்டா நான் என்ன பண்ணுணவன் பசால்லு.....”

ரக

ச

குருஜி வந்து தான் அவன் பூமைமய துரிதப்படுத்த ணவண்டியதாயிற்று. அவன் பூமைமய முடித்த பிறகு பசான்னார். ”கேபதி உண்மமயில இன்மனக்கு தான் ஆராய்ச்சிணயாட முதல் நாள். முக்கிய ஆராய்ச்சி நாமளல இருந்து தான் ஆரம்பிக்குதுன்னாலும் இன்மனக்கு தான் எங்கமளத் தயார்ப்படுத்திக்கிணறாம். உன் சிவன் தயாராய் இருக்காரா?”

ரம (ன )்

”கடவுள் எப்பவுணம தயார் தாணன குருஜி. மனுஷங்க தான் அவருக்குத் தயாரா இருக்கறதில்மல” குருஜி அவமனணய பார்த்தார். கேபதிக்குத் திடீர் என்று ணவறு நிமனவு ஒன்று வந்தது. “இன்மனக்கு முதல் நாள்னு ணவற பசால்றீங்க. சிவனுக்கு கட்ட என் கிட்ட புது பட்டு ணவஷ்டி இருக்கு. நான் பகாண்டு வந்துட்டடுமா?”. கேபதி அவர் பதிலுக்குக் காத்திராமல் தனதமறக்கு ஓட குருஜி அருணக இருந்த ைான்சமனயும் பாபுஜிமயயும் பார்த்தார்.

ப

பாபுஜி பசான்னார். “இவன் பார்க்க பாவமா இருந்தாலும் வில்லங்கமாயும் ணபசறான். கடவுள் எப்பவுணம தயார், மனுஷங்க தான் தயாரில்மலன்னு பசால்றாணன”

குருஜி புன்னமக பசய்தார். “சில சமயங்கள் குைந்மதகள் வாயில இருந்து பபரிய தத்துவார்த்தமான வார்த்மதகள் வந்துடறது இல்மலயா? அப்படித் தான் இதுவும்...”

்

ரக

ச

ிய

ம

அபலக்ஸி, கிணயாமி, ஹரிராம் மூவரும் தியான மண்டபத்திற்குள் நுமைந்தனர். ைான்சன் அவர்கமளப் பார்த்ததும் அவர்கள் அருணக விமரந்து பசன்றார். “தயாராக இருக்கிறீர்கள் அல்லவா?” என்று அவர்கமளக் ணகட்டார். அவர்கள் ஆம் என்றார்கள். இந்த ஆராய்ச்சிகளுக்காக அவர்கள் பல நாட்களாகத் தயார்ப்படுத்தப் பட்டிருந்தார்கள்.

ரம (ன )்

ைான்சன் பசான்னார். “இன்மறக்கு நீங்கள் உங்கள் முழுக்கட்டுப்பாட்டில் இருந்து சிவலிங்க சக்திணயாடு ட்யூன் ஆகிறமத உேர்கிற ணபாது பசய்ய ணவண்டியமவ இரண்டு. ஒன்று உங்கள் வலது சுட்டு விரமல மட்டும் ணமணல நீட்டுங்கள். இரண்டாவது ணராைாப்பூமவ நிமனயுங்கள். சரியா?” அவர்கள் தமலயமசத்தார்கள். மூவருக்கும் தமலயில் மாட்டிக் பகாள்ள வயர்பலஸ் EEG பமஷின் பசட்கள் தரப்பட்டன. அவர்கள் மாட்டிக் பகாண்டார்கள்.

ப

கேபதி புதிய பட்டு ணவட்டியுடன் தியான மண்டபத்திற்குள் ஓட்டமும் நமடயுமாய் வந்தான். அமத விணசஷ மானஸ லிங்கத்திற்கு அணிவித்து விட்டு இரண்டடி பின்னுக்கு வந்து அந்த சிவலிங்கத்மதப் பபருமிதத்துடன் பார்த்தான். ’நல்லா அம்சமா இருக்கு’ என்று நிமனத்துக் பகாண்டான்.

ிய

”ஆராய்ச்சியில் உன்மனயும் ணசர்த்துக்கத் தான்”

்

”எதுக்கு?” கேபதி பவகுளித்தனமாய் ணகட்டான்.

ம

ஹரிராம் புன்னமகத்தார். மணகஷ் ‘இவன் என்ன லூஸா?’ என்று தனக்குள் ணகட்டுக் பகாண்டான். குருஜி தானும் வயர்பலஸ் EEG பமஷின் பசட்மட தமலயில் பபாருத்திக் பகாண்டார். பின் கேபதியிடம் ணகட்டார். “கேபதி நீயும் இமதப் ணபாட்டுக்கறியா?”

ரக

ச

அந்த வயர்பலஸ் EEG பமஷின் எமத அளக்கிறது என்பது கேபதிக்குத் பதரியவில்மல. “இமத என் தமலயில் மாட்டிகிட்டா உள்ணள இருக்கிற களிமண் தான் பதரியும்” என்று பசால்லி விட்டு கலகலபவன்று கேபதி சிரித்தான். ணமலும் அவனுக்கு அமத மாட்டிக் பகாள்வது ஆஸ்பத்திரி சூைமல நிமனவுபடுத்தியது.

ரம (ன )்

அவமன வற்புறுத்த குருஜி விரும்பவில்மல.

ைான்சன் மணகமஷப் பார்த்து மசமக பசய்ய மணகஷ் ஒரு பமஷிமனக் பகாண்டு வந்தான். தூரத்திணலணய நின்றான். குருஜி கேபதியிடம் பசான்னார். “கேபதி அந்த பமஷிமன வாங்கி சிவலிங்கத்துக்கு பரண்டடி தள்ளி அந்தப் பக்கம் மவணயன்”.

ப

”ஓ சிவன் பக்கத்திணலயும் ஒரு பமஷின் இருக்கா” என்று ணகட்டபடிணய மணகஷிடம் இருந்து அந்த பமஷிமன வாங்கிய கேபதி குருஜி மககாட்டிய இடத்தில் மவத்தான். அந்த பமஷின் விமல உயர்ந்த பமஷினாக கேபதிக்குத் ணதான்றியது. சிவன் பக்கத்தில் அமத மவப்பது சிவனுக்குப் பபருமம ணசர்ப்பது ணபால

அவனுக்குத் ணதான்றியது. “பார்த்தியா உனக்காக என்ன எல்லாம் வாங்கிட்டு வந்திருக்காங்க”

்

ிய

ம

அந்த பமஷின் பைர்மனியில் தயாரானது. ஃபவுண்டரிகளில் உணலாகங்கள் உருக்கப்படும் ணபாது ஏற்படும் பவப்பத்மத அளக்கும் ஒரு வமக ஆப்டிகல் மபணராமீட்டர் அது. அத்துடன் ஒளியின் தீட்சண்ணியத்மதயும் அளக்கும் அமசத்மதயும் ணசர்த்து விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத ஆராய்ச்சி பசய்வதற்காகணவ பைர்மனியில் பிரத்திணயகமாகத் தயாரித்திருந்தார்கள்.

ரக

ச

மணகஷ் அந்த பமஷிமன எப்படி மவக்க ணவண்டும் என்று தூரத்தில் இருந்ணத பசால்ல கேபதி அந்த பமஷிமன மவத்த விதத்மத சரிப்படுத்தினான். அந்த பமஷினில் இருந்த பலன்ஸ் பகுதி இப்ணபாது சிவலிங்கத்மதப் பார்த்தபடி இருந்தது. கேபதி ஒதுக்குப் புறமாக நகர்ந்து ஒரு சுவணராரமாக நின்றான்.

ப

ரம (ன )்

மணகஷ் தியான மண்டபத்தின் சுவர்களில் பபாருத்தப்பட்டிருந்த கம்ப்யூட்டர் திமரகமளப் பார்த்தான். நான்கு ணபர்களுமடய வயர்பலஸ் EEG பமஷின்களின் அளவீடுகள் நான்கு திமரகளில் பதரிந்தன. ஐந்தாவது வயர்பலஸ் EEG பமஷின் அணியப்படாததால் ஐந்தாவது திமர மட்டும் காலியாக இருந்தது. ஆறாவது திமரயில் சிவலிங்கத்மத அளக்கும் விணசஷ மபணராமீட்டர் அளவீடு பதரிந்தது. எல்லாம் வயர்பலஸ் மூலமாக முன்ணப கம்ப்யூட்டர்களில் முன்ணப இமேக்கப்பட்டிருந்தன. திமரயில் பதரிவது மட்டுமல்லாமல் கம்ப்யூட்டர்களில் துல்லியமாகப் பதிவாகிக் பகாண்டிருந்தன. நான்கு ணபருமடய மூமள மின்னமலகளும் பீட்டா அமலகமளக் காட்டின. (பதரியாதவர்களுக்கு சிறு குறிப்பு:

்

ிய

ம

மூமளயின் மின்னமலகள் ஒரு வினாடிக்கு எத்தமன சிபிஎஸ் CPS (Cycle per second) ஏற்படுகின்றன என்பமத மவத்து தான் அளக்கப்படுகின்றன. பபரும்பாலும் நாம் இருப்பது பீட்டா (14க்கும் ணமற்பட்ட சிபிஎஸ்) அமலகளில் தான். தியான நிமல அல்லது அமரத்தூக்க அமமதி நிமலயில் ஆல்ஃபா (8 முதல் 13 வமர சிபிஎஸ்) அமலகளிலும், ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் தீட்டா (4 முதல் 7 வமர சிபிஎஸ்) அமலகளிலும் இருக்கிணறாம். சமாதி நிமலக்குச் பசல்லக் கூடிய ணயாகிகள், சித்தர்கள் அதற்கும் அடுத்த நிமலயான படல்டா (4க்கும் குமறவான சிபிஎஸ்) அமலகளில் சஞ்சரிக்க முடிந்தவர்கள்.)

ரக

ச

விணசஷ மபணராமீட்டரில் அமறயின் பவப்ப நிமலயும், அருகில் எரிந்து பகாண்டிருந்த விளக்குகள் ஒளியளவும் பதரிந்து பகாண்டிருந்தன. மணகஷ் திருப்தியுடன் ைான்சமனப் பார்த்துத் தமலயாட்டினான். எல்லாம் சரியாக இருக்கின்றன என்று மசமகயால் பதரிவித்தான்.

ரம (ன )்

நால்வரில் குருஜியும், கிணயாமியும் ஆல்ஃபா அமலகளுக்கு சீக்கிரணம வந்தார்கள். அடுத்ததாக ஹரிராமும், அதற்கும் அடுத்ததாக அபலக்ஸியும் ஆல்ஃபா அமலகளுக்கு வந்தார்கள். ஆனால் சிவலிங்கத்திடம் எந்த மாற்றமும் இல்மல. மபணரா மீட்டர் பமைய அளவுகமளணய காண்பித்தது.

ப

திடீபரன்று சிவலிங்கம் ஒளிர்ந்தது. விணசஷ மபணராமீட்டர் அதிக பட்ச அளவுக்குப் ணபாய் உடணன டுப் என்ற சத்தத்ணதாடு பழுதாகியது. அமதணய பார்த்துக் பகாண்டிருந்த கேபதிக்கு வருத்தமாயிற்று. சிவனின் பமஷின் பாைாகி விட்டணத என்று

வருத்தப்பட்டவன் சத்தமாக அங்கலாய்த்தான். ”நல்ல பமஷினாய் வாங்கியிருக்கலாணம”.

்

ம

அத்தியாயம் - 74

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

பாபுஜிக்கு கேபதி கிண்டல் பசய்வது ணபால் ணதான்றியது. ைான்சன் முகத்தில் ஈயாடவில்மல. அவருக்கு கேபதி பசான்னது பபரிதாய் பாதிக்கவில்மல. அந்த மபணராமீட்டர் உணலாகங்கள் உருகும் ணபாது அந்த பவப்பத்மதக் கேக்கிடக் கூடியது. ஒளியிலும் பல ஆயிரம் வாட்ஸ் வமரக்கும் துல்லியமாக அது அளக்கும் என்று தயாரித்த நிறுவனம் பசால்லி இருந்தது. அப்படிப்பட்ட உயர் அளவுகமள அளக்க முடிந்த பமஷின் தன் உச்ச அளவு வமர அளந்து விட்டு பசயல் இைந்து ணபானது ைான்சனுக்கு ஏமாற்றமாய் இருந்தது. பதன்னரசுவும் மணகஷும் கலவரத்துடன் ஒருவமர ஒருவர் பார்த்துக் பகாண்டார்கள்.

கேபதி சத்தமாய் பசான்னமதக் ணகட்ட பிறகு நால்வரின் தியானம் கமலந்ததால் அவர்கள் ஆல்ஃபா அமலகளில் இருந்து பீட்டா அமலகளுக்கு வந்தனர். குருஜியின் பார்மவ மபணரா மீட்டரில் தங்கிப் பின் கேபதியிடம் பசன்றது. தன்னருணக கேபதிமய அவர் அமைத்தார்.

ப

கேபதி அருணக வந்த பிறகு கனிவாகச் பசான்னார். “கேபதி. இங்ணக ஆராய்ச்சி நடக்கறப்ப சத்தமா ணபசணவ கூடாது. அப்படிப் ணபசினா ஆராய்ச்சிக்குத் தடங்கல் ஆயிடும். அப்புறம் உன்ணனாட சிவமன சரியா ஆராய்ச்சி பசய்ய முடியாது. அந்த பமஷின் ரிப்ணபரானா என்ன மத்த பமஷின்கள் இருக்கல்லவா? ஆராய்ச்சிக்கு அது ணபாதும் சரியா?”

தன்னால் ஆராய்ச்சிக்குத் தடங்கல் வந்து விட்டது கேபதிக்கு குற்ற உேர்ச்சிமய ஏற்படுத்தியது. இனி ணபச மாட்ணடன் என்கிற மாதிரி மககட்டி வாய் ணமல் விரமல மவத்தான்.

்

ரக

ச

ிய

ம

புன்னமகத்த குருஜி அவமனப் ணபாகுமாறு மசமக பசய்து விட்டு ைான்சமன அருணக அமைத்தார். ைான்சன் அருணக வந்த ணபாது பமல்ல பசான்னார். “அந்த மபணரா மீட்டர் ணவமல பசஞ்சிருந்தா தான் அது ஆச்சர்யம். அதனால கூட அளக்க முடியாத அளவு சக்தி இந்த சிவலிங்கத்துக்கு இருக்குன்னு நிரூபேம் ஆயிருக்கில்மலயா, அது ணபாதும். பமையபடி ஆரம்பிப்ணபாம்.....” ைான்சனுக்கு மணனா மதரியம் திரும்பியது. அவர் மற்ற மூன்று ணபமரயும் பார்த்து பதாடரச் பசால்லி மசமக பசய்தார். மறுபடி ஆரம்பித்தார்கள்.

ரம (ன )்

நால்வரும் மறுபடி ஆல்ஃபா அமலகளுக்கு வந்தார்கள். மணகஷிற்கு இன்பனாரு முமற சிவலிங்கம் ஒளிர்ந்து ணவபறதாவது ணகாளாமற ஏற்படுத்தி விடுணமா என்ற பயம் இருந்து பகாண்ணட இருந்தது. ஆனால் அவன் பயந்தபடி சிவலிங்கம் ஒளிரவில்மல.

ப

கேபதி கம்ப்யூட்டர் திமரயில் பநளி பநளியாய் ணகாடுகள் ணபாவமதயும், பநளிவுகள் குமறந்து பகாண்ணட வருவமதயும் ணவடிக்மக பார்த்தான். பநளிவுகள் அதிகமாக இருப்பது நல்லதா, குமறவாக இருப்பது நல்லதா என்று அவனுக்குப் புரியவில்மல. சிவமன ணநாக்கி அமர்ந்தவர்கள் சிவனின் சக்திமய அளக்கும் குறியீடா அந்த பநளிவுகள் என்றும் பதரியவில்மல. ’சிவமன ணநரடியாக அளக்கும் பமஷின் ரிப்ணபரான மாதிரி இந்த

பமஷின்களும் ரிப்ணபராயிடக் கூடாது’ என்கிற பயத்தில் அவனும் இருந்தான்.

்

ிய

ம

குருஜி விமரவிணலணய ஆல்ஃபா அமலகளின் கமடசியும், தீட்டா அமலகளின் ஆரம்பத்திலுமாய் (7, 8 சிபிஎஸ் அமலகளில்) சஞ்சரிக்க ஆரம்பித்தார். சரியாக 7 எண்ணில் சிவலிங்கத்தின் அமலகளுடன் ஓரளவு இமசவு ஏற்பட ஆரம்பித்தது.

ரம (ன )்

ரக

ச

அடுத்ததாக கிணயாமி ஆல்ஃபா அமலகளின் கமடசியில் அதாவது எட்டிலும், பிறகு ஹரிராம் தீட்டா அமலகளின் ஆரம்பத்தில் அதாவது ஏழிலும், அபலக்ஸி ஆல்ஃபா அமலகளின் ஒன்பதிலும் ஓரளவு இமேய ஆரம்பித்தார்கள். அவர்கள் அமனவராலும் அதற்கும் ஆைத்தில் கூட பயணிக்க முடிந்தாலும் தங்கமள இைக்காமல் முழுக் கட்டுப்பாட்டுடன் அவர்கள் பசௌகரியமாக இருக்க முடிந்த நிமலகள் அதுவாகத் தான் இருந்தது. அவர்கள் வலது மக சுட்டுவிரமல ணமணல உயர்த்த மணகஷ் ணவகமாக அவரவர் இருந்த அமலகமளக் குறித்து மவத்துக் பகாண்டான்.

ப

நான்கு ணபரும் ஒவ்பவாருவராக ணராைாமவ நிமனக்க ஆரம்பித்தார்கள். சிறிது ணநரத்தில் ஒரு அற்புதம் நிகை ஆரம்பித்தது. ணராைாவின் மேம் அங்கு பரவ ஆரம்பித்தது. ைான்சன் பிரமிப்புடன் பதன்னரசுமவப் பார்த்தார். பதன்னரசுக்கு மயிர் கூச்பசறிந்தது. பாபுஜிக்கு பவற்றி பவற்றி என்று கத்த ணவண்டும் ணபால் இருந்தது. மணகஷ் பரபரப்புடன் இந்த மேம் கற்பமன அல்லணவ என்று பல தடமவ சரிபார்த்துக் பகாண்டான். தியானநிமலயில் இருந்த நால்வரும் இயல்பு நிமலக்குத் திரும்பினார்கள். அவர்கள் முகத்திலும் பிரமிப்பு பதரிந்தது. அவர்கள் மன அமலகளில் சிவலிங்கத்தின் சக்திணயாடு லயிக்க

்

ம

முடிந்த நிமலயில் தங்கள் கட்டுப்பாட்மட உறுதி பசய்து பகாள்ள முன்ணப நிச்சயித்த ஒரு பபயமர நிமனத்துக் பகாள்ள ணவண்டும் என்று திட்டமிட்டார்கணள ஒழிய, அந்தப் பபயமர நிமனத்தவுடன் அந்தப் பபாருளின் சாரத்மத அந்த இடத்தில் உேர முடியும் என்று எதிர்பார்த்திருக்கவில்மல.....

ிய

கேபதிக்கு மட்டும் ணராைா மேம் வந்ததன் காரேம் விளங்கவில்மல. ‘இவங்கள்ல யார் பசண்ட் அடிச்சிருக்காங்க?’ என்று ஒவ்பவாருவமரயும் பார்க்க ஆரம்பித்தான்.

ரக

ச

குருஜி பபருமமயுடன் விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதப் பார்த்தார். விணசஷ மானஸ லிங்கம் அவர்கள் வசமாக ஆரம்பித்து விட்டது. **************

ரம (ன )்

கேவன் பிறந்து வளர்ந்த அந்த வீட்டில் முதல் முதலாகக் காலடி எடுத்து மவத்த ணபாது கனகதுர்கா நிமறயணவ உேர்ச்சி வசப்பட்டாள். அவளுடன் வந்து விட்ட பிறகு அவளுமடய கேவன் அந்த வீட்டில் திரும்பவும் காலடி எடுத்து மவக்கவில்மல. அமத நிமனக்மகயில் மனம் கனத்தது. கண்கள் கசிந்தன. உடலும் பலவீனமானது ணபால் உேர்ந்த கனகதுர்கா மகன் மககமள இறுக்கமாகப் பிடித்துக் பகாண்டாள்.

ப

ஈஸ்வர் தாயின் பிடி இறுக்கத்திணலணய அவள் மனநிமலமய உேர்ந்தான். அவள் முக மாற்றத்மதப் பார்த்த ணபாது மற்றவர்களும் உேர்ந்தார்கள். ஆனந்தவல்லி உடனடியாகச் பசான்னாள். “துர்கா நீ ரூமுக்குப் ணபாய் பகாஞ்சம் பரஸ்ட் எடுத்துக்ணகாம்மா. அப்புறம் ணபசலாம்....”

்

ம

கனகதுர்கா பமள்ள தமலயமசத்தாள். ஈஸ்வர் தாமயத் தன் அமறக்கு அமைத்துச் பசன்றான். அவள் தளர்ச்சியுடன் ணபாவமதப் பார்த்த பரணமஸ்வரனுக்கு மனமத என்னணவா பசய்தது. என்ன தான் இப்ணபாது அவர் மனம் மாறினாலும், முந்மதய பசயல்களின் விமளவுகமள அவர் சந்தித்துத் தானாக ணவண்டி உள்ளது.

ரக

ச

ிய

‘வீடு பவறும் வசிக்கும் இடம் மாத்திரம் அல்ல. வசித்தவர்கள், வசிக்கிறவர்கள் நிமனவுகமளயும் அது தன்னிடம் தக்க மவத்துக் பகாள்வதால் அது நிமனவுகளின் கூடாரமும் கூட.’ கேவரின் அமறக்குள் நுமைந்தவுடன், அங்கிருந்த புமகப்படங்கள், அவர் வாங்கிக் குவித்திருந்த ணகாப்மபகள், பதக்கங்கமளப் பார்த்தவுடன், அமே திறந்த பவள்ளம் ணபால் கனகதுர்காவின் துக்கம் பவளிப்பட்டது. மகமனக் கட்டிக் பகாண்டு அவள் அழுதாள். ஈஸ்வரும் கண்கலங்கினான்.

ரம (ன )்

அவள் அழும் சத்தம் பவளிணய ணகட்ட ணபாது பரணமஸ்வரனும் தளர்ந்து ணபானார். ஹாலில் இருந்த நாற்காலியில் சரிந்து உட்கார்ந்து பகாண்ட அவர் கண் கலங்க மீனாட்சியிடம் ணகட்டார். “உன் அண்ேன் என்மன மன்னிப்பான்னு ணதாணுதா மீனாட்சி” மீனாட்சி கண்கலங்க தந்மதயிடம் பசான்னாள். “அப்படி எல்லாம் பசால்லாதீங்கப்பா. அண்ேன் ஆத்மா எந்த உலகத்துல இருந்தாலும் இப்ணபா தான் சாந்தி அமடஞ்சிருக்கும்ப்பா...”

ப

இது ணபான்ற சந்தர்ப்பங்களில் உேர்ச்சிப் பிரவாகங்கள் சர்வசகைம் என்று நிமனத்தவளாய் ஆனந்தவல்லி தனது அமறக்கு இமளப்பாறச் பசன்றாள். காமலயில் சீக்கிரம் எழுந்திருந்ததால் அவளுக்குக் கமளப்பாக இருந்தது. இமளப்பாறி விட்டு கனகதுர்காவிடம் ணபச அவளுக்கு நிமறய இருந்தது.

்

ிய

ம

சங்கரின் அமறயில் கனகதுர்கா அழுமகயினூணட மகனிடம் பசான்னாள். “உங்கப்பா எல்லாணம விட்டுட்டு என் கூட வந்தாலும் இந்த வீடு, அவணராட அப்பா, தங்கச்சி இவங்கமள விட்டுட்டு மனசளவுல அவரால வர முடிஞ்சதில்மல ஈஸ்வர். இந்த வீட்டுக்கு என்மனக் கூட்டிகிட்டு வர முடியமலங்கற மனத்தாங்கல் அவருக்கு எப்பவுணம இருந்துச்சுடா. இன்மனக்கு இங்ணக நான் வந்திருக்ணகன். அவர் இல்மலணயடா ...”

ரக

ச

ஈஸ்வர் பசான்னான். “அம்மா, அப்பா இப்ப நம்ம கூட தான் இருக்கார்ம்மா. நான் இந்த ரூம்ல ஃபீல் பசய்திருக்ணகன்.... அப்பா ஃணபாட்ணடாமவப் பாரு. அவர் உன்மனணய பார்த்துட்டு இருக்கார்....”

ரம (ன )்

கனகதுர்கா அவன் காட்டிய புமகப்படத்மதப் பாத்தாள். அது சங்கரின் இளமமக்காலப் புமகப்படம். அவமர முதல் முதலில் அவள் சந்திக்கும் ணபாது அப்படி தான் இருந்தார்.... அவன் பசான்ன படிணய அவர் அவமளணய பார்த்துக் பகாண்டிருந்தது ணபாலத் தான் இருந்தது. கண்கள் பனிக்க சிறிது ணநரம் அமதணய பார்த்துக் பகாண்டு மனதில் அவருடன் நிமறய ணபசினாள். அவருமடய வீட்டில் அவருமடய அமறயில் அவள் அவருடன் ணபசிக் பகாண்டிருக்க ஈஸ்வர் தாமயணய பார்த்தபடி அமமதியாக அமர்ந்திருந்தான்.

ப

இந்த அளவு ணநசிக்கும் மமனவிமயப் பபற அப்பா நிமறயணவ பகாடுத்து மவத்தவர் என்று ணதான்றியது. அனாவசியமாக பநருஞ்சி முள்ளாய் விஷாலி நிமனவு இமடயில் வந்தது. ’எல்ணலாருக்கும் எல்லா பகாடுப்பிமனகளும் இருப்பதில்மல’ என்று நிமனத்தவனாய் விஷாலி முள்மளத் தன் மனதில் இருந்து

எடுத்து எறியப் பார்த்தான். ஆைமாய் பசருகி இருந்த அந்த முள்மள அவ்வளவு சுலபமாய் அகற்ற அவனால் முடியவில்மல.

்

ச

**************

ிய

ம

கனகதுர்கா இயல்பு நிமலக்குத் திரும்பிய பிறகு அவளும் ஈஸ்வரும் நிமறய ணநரம் சங்கமரப் பற்றிப் ணபசினார்கள். ணபச்சின் இமடயில் அடிக்கடி சங்கரின் புமகப்படத்மதப் பார்த்துக் பகாண்டார்கள். சில சமயங்களில் சங்கர் அங்கு இருப்பது ணபாலணவ இருவரும் உேர்ந்தார்கள். முடிவில் மனம் ணலசாகி பமௌனமாகணவ சிறிது ணநரம் அமர்ந்திருந்தார்கள்.....

ரம (ன )்

ரக

தன் உயரதிகாரி தந்திருந்த தகவல்கமள அலசி ஆராய்ந்து தன் பங்குக்கு பார்த்தசாரதியும் அந்த ஒன்பது பவளிநாட்டவர்கள் பற்றி ணமலும் நிமறய தகவல்கமள ணசகரித்து மவத்திருந்தார். எட்டு பவளிநாட்டவர்கள் சில மணி ணநரங்களுக்கு ணமல் அந்த நட்சத்திர ஓட்டலில் தங்கியிருந்தவர்கள், ஒரு பவளிநாட்டவர் ஒரு மணி ணநரம் அங்கு வந்து ணபானவர். அந்த எட்டு ணபரும் அவரவர் நாடுகளில் மிகவும் பசல்வாக்கு மிக்கவர்கள் என்றாலும் பார்த்தசாரதிமய அவர்கமள விட அதிகம் ணயாசிக்க மவத்தவர் ைான்சன் என்ற உலகப் புகழ்பபற்ற மணனாதத்துவம் மற்றும் ஆழ்மனசக்தி ஆராய்ச்சியாளர் தான்.

ப

அபமரிக்காவில் இருந்து மும்மப வந்த ைான்சன் ஏன் அந்த நட்சத்திர ஓட்டலுக்குப் ணபானார், அங்கு இருந்த ஒரு மணி ணநரத்தில் என்ன பசய்தார் என்பமத அவரால் ஊகிக்க முடியவில்மல. மும்மபயில் இருந்து இங்கு ஏன் வந்தார் என்பதும் புரியாத புதிராக இருந்தது. ைான்சன் கலந்து பகாள்ளக்கூடிய விைாக்கள் ஏதாவது

இருக்கின்றனவா என்று நகரத்தில் உள்ள பபரிய மணனாதத்துவ அறிஞர்கமள விசாரித்துப் பார்த்தார். அப்படி நிகழ்ச்சிகள் எதுவும் இருக்கவில்மல.

்

ரக

ச

ிய

ம

ைான்சனுமடய பாஸ்ணபார்ட் தகவமல மவத்து ஆராய்ந்ததில் அவர் இந்தியாவுக்குப் பல முமற வந்து ணபாயிருக்கிறார் என்பது பதரிந்தது. அதனால் அவர் சுற்றுலாவுக்கு வந்தவர் ணபாலத் ணதான்றவில்மல. அவர் தங்கி இருந்த நட்சத்திர ஓட்டமலக் கண்டுபிடித்து அங்கும் பசன்று பார்த்தசாரதி விசாரித்துப் பார்த்தார். இரண்டு நாள் முன்பு ணபான ைான்சன் பின் திரும்ப வரணவ இல்மல என்று பதரிந்தது. அவர் அமறமயக் காலி பசய்யவும் இல்மல....

ரம (ன )்

ைான்சன் ரிசப்ஷனில் சாவிமயக் பகாடுத்து விட்டுப் ணபாயிருந்தார். பார்த்தசாரதி ரகசியமாக அவர் அமறமயச் ணசாதித்துப் பார்த்தார். இரண்டு சூட்ணகஸ்களில் அவருமடய உமடகள் மட்டும் இருந்தன. சந்ணதகத்திற்கிடமாக எதுவும் கிமடக்கவில்மல. அந்த நட்சத்திர ஓட்டலில் அந்த அமறமயக் கண்காணிக்க பார்த்தசாரதி ஏற்பாடுகள் பசய்து விட்டு வந்தார். ஈஸ்வர் வரும் வமர பல ணகாேங்களில் ணயாசித்த அவருக்கு ைான்சன் மீது சந்ணதகம் நிமலத்தது. ஈஸ்வர் வந்தவுடன் அவனிடம் எல்லாத் தகவல்கமளயும் பசால்லி விட்டு அவன் அபிப்பிராயத்மதக் ணகட்டார். அவனுக்கு என்ன நிமனப்பது என்ணற சிறிது ணநரம் விளங்கவில்மல.

ப

”ைான்சன் ணமல உங்களுக்கு என்ன சந்ணதகம் சார்?” ஈஸ்வர் ணகட்டான்.

“அந்த ஆள் ஏன் இங்ணக வந்திருக்கார்னு பதரியமல. இப்ப எங்ணக இருக்கார்னும் பதரியமல. அணத மாதிரி சிவலிங்கம் எங்ணகன்னும் பதரியமல, குருஜி எங்ணகன்னும் பதரியமல.”

்

ம

அவர் பமாட்மடத்தமலக்கும் முைங்காலுக்கும் முடிச்சுப் ணபாடுவதாக ஈஸ்வருக்குத் ணதான்றியது. “அதனால என்ன?”

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

பார்த்தசாரதி பசான்னார். ”காோமல் ணபான சிவலிங்கம் அபூர்வ சக்தி வாய்ந்ததுன்னு பசால்றாங்க. ைான்சன் உங்கமள மாதிரிணய அபூர்வமான சக்திகமள ஆராய்ச்சி பசய்யறவரு. ஒணர ணநரத்தில் சிவலிங்கமும் அவரும் காணோம்னா, எங்ணகன்னு பதரியாட்டியும் ஒணர இடத்துல இருக்கலாம்னு ணதாணுது.... ஈஸ்வர் இப்படி ணயாசிச்சுப் பாருங்க. அந்த சிவலிங்கத்ணதாட சக்திகள் பத்தி ணகள்விப்பட்டு யாணரா திருடிகிட்டுப் ணபாயிட்டாங்க. ஆனால் அந்த சக்திகமள எப்படிப் பயன்படுத்தறதுன்னு அவங்களுக்குத் பதரியமல. அப்படி இருக்கறப்ப அவங்க என்ன பசய்வாங்க. அந்த சக்திகமள உபணயாகப்படுத்தறது எப்படின்னு சம்பந்தப்பட்ட எக்ஸ்பர்ட் கிட்ட தாணன ணகட்டுத் பதரிஞ்சுக்குவாங்க? ைான்சன் அதற்ணகத்த ஆள் தாணன?”

ப

ஈஸ்வர் பசான்னான். “சார். அவர் கிட்டத்தட்ட என்மன மாதிரியான ஆராய்ச்சியாளர் தான். என்மன விட அறிவும், அனுபவமும் அதிகமாய் இருக்கிற ஆள்ணன பசால்லலாம். நாங்க பரண்டு ணபரும் மனிதனின் ஆழ்மனசக்திமய ஆராய்ச்சி பசய்யறவங்க. பபாருள்கமள ஆராய்ச்சி பசய்யறவங்க இல்மல. மனிதணனாட ஆழ்மன சக்தியால ைடப்பபாருள்கமள எப்படி எல்லாம் இயக்க முடியும்னு எல்லாம் ஆராய்ச்சி நடந்திருக்கு. உதாரேத்துக்கு பசால்லணும்னா நிலாகுலாகினாங்கற ரஷ்யாக்காரம்மாவும் யூரி பகல்லர்ங்கற இஸ்ணரல்காரரும்

்

ச

ிய

ம

மணனாசக்தியாலணய பபாருள்கமள நகர்த்தினமதயும், வமளச்சமதயும் ஆராய்ச்சி பசய்திருக்காங்க. ப்ரின்ஸ்டன் பல்கமலக்கைகத்து ணபராசிரியர் ராபர்ட் ைான்ங்கறவர் எலக்ட்ரானிக் கருவிகமளக் கூட மணனாசக்தியால நிமனக்கிற மாதிரி இயக்க மவக்கலாம்னு கூட ஆராய்ச்சி மூலமா கண்டு பிடிச்சிருக்கார். இப்படி எல்லா ஆராய்ச்சியுணம மனிதணனாட மணனாசக்தி பத்தி தான் நடந்திருக்ணக ஒழிய கடவுள் சிமலகணளாட சக்தி பத்திணயா, ணவற ைடப் பபாருள்கணளாட சக்தி பத்திணயா நடக்கமல. அப்படி இருக்கிறப்ப சிவலிங்க சக்தி பத்தி பதரிஞ்சுக்க அவங்க ைான்சமனக் ணகட்கறதுல அர்த்தணம இல்மலணய”

ரம (ன )்

ரக

பார்த்தசாரதிக்கு அவன் பசால்வதும் சரியாகத் தான் பட்டது என்றாலும் ைான்சன் இந்த சமயத்தில் சரியாகத் பதரிந்த காரேம் இல்லாமல் இங்கு வந்ததும், அப்படி வந்தவர் ஏறத்தாை சிவலிங்கத்ணதாடு குருஜி காோமல் ணபான சமயத்திணலணய தமலமமறவானதும் தற்பசயலானதாக நிமனக்க அவர் மனம் மறுத்தது. அமத அவர் அவனிடம் பசான்ன ணபாது ணயாசித்தான். அவனுக்குக் குைப்பமாகணவ இருந்தது.

அவனும்

ப

திடீபரன்று அவன் கண்கள் முன்னால் இருந்த பார்த்தசாரதி மமறந்து ணவறு காட்சி பதரிந்தது. அந்தரத்தில் சிவலிங்கம் மிதந்து பகாண்டிருந்தது. ணவதபாடசாமலயில் பதரிந்ததற்குப் பிறகு அவன் காட்சியில் சிவலிங்கம் வருவது நின்று ணபாயிருந்தது. ஆனால் இப்ணபாது மறுபடியும் தத்ரூபமாகத் பதரிந்த சிவலிங்கம் திடீபரன்று கீணை இறங்க ஆரம்பித்தது.... இல்மல இல்மல விழுந்து பகாண்டிருக்கிறது... அதனுடன் ணசர்ந்து கேபதியும் கீணை விழுந்து பகாண்டிருக்கிறான்..... அதள பாதாளத்தில் விழுந்து

பகாண்டிருக்கும் அவர்கள் சிறுத்துக் பகாண்ணட ணபாய் அவன் பார்மவயில் இருந்து முழுவதுமாக மமறந்து ணபானார்கள்.

்

ம

ஈஸ்வர் அதிர்ந்து ணபானான். உடல் நடுங்க, முகம் பவளுக்க எழுந்து நின்ற அவன் ஒருசில வினாடிகளில் அந்தக் காட்சி மமறந்து முடிந்த ணபாது அவன் வியர்மவயில் பதாப்பலாக நமனந்திருந்தான்.

ரக

ச

அத்தியாயம் - 75

ிய

பார்த்தசாரதி திமகத்துப் ணபானார். “ஈஸ்வர் உங்களுக்கு என்னாச்சு?”

ரம (ன )்

ஈஸ்வரால் உடணன எதுவும் ணபச முடியவில்மல. அவன் இதயத்துடிப்புகள் சம்மட்டி அடிகளாக மாறி விட்டிருந்தன. சற்று முன் கண்ட காட்சிமய நிமனத்துப் பார்க்கணவ பயங்கரமாக இருந்தது. அன்று அந்த சித்தர் பசான்ன வார்த்மதகள் நிமனவுக்கு வந்தது.

ப

”பகட்டவங்க யுத்தம் இல்லாமல் பையிச்சிடுவாங்க அவ்வளவு தான். அவங்க கிட்டயும் அறிவு நிமறயணவ இருக்கு. அவங்க பசய்யறது எல்லாம் தான் சரின்னு கேபதிமய நம்ப மவக்க அவங்களுக்கு சுலபமா முடியும். கேபதி அவங்க பக்கம் ணபானா மத்தபதல்லாம் அவங்களுக்கு சுலபம். தப்பான மனசு, தப்பான அறிவு, தப்பான ஞானம் இது மூணும் ணபாதாதா உலகத்மத அழிக்கிறதுக்கு?” ”நல்ல மனசும், நல்ல அறிவும் இருக்கறவங்கணள காப்பாத்தப்படணும்னு உறுதியா முயற்சிகள் எடுக்கமலன்னா அவங்க இருக்கிற சமுதாயம், உலகம் காப்பாத்தக்கூட தகுதி

இல்லாததாயிடுது.... கடவுளுக்கு கவனிக்க இந்த உலகம் மட்டும் இல்மல, ணகாடான ணகாடி உலகங்கள் இருக்கு.... தகுதி இருக்கற உலகங்கமள அவர் காப்பாத்திட்டுப் ணபாறார்...”

்

ிய

ம

ஈஸ்வர் ஒரு குற்றவாளிமயப் ணபால் உேர்ந்தான். இப்ணபாமதக்கு அவன் இமதப் பற்றி வீட்டில் யாரிடமும் பசால்லும் நிமலமமயில் இல்மல....

ச

மறுபடி பார்த்தசாரதி பதற்றத்துடன் ணகட்டார். “ஈஸ்வர் உங்களுக்கு என்ன ஆச்சு? உடம்புக்கு முடியமலயா?”

ரம (ன )்

ரக

ஈஸ்வர் பதில் பசால்லாமல் அவமரணய பார்த்தான். இத்தமன நாட்கள் பைகிய வமரயில் அவர் ணநர்மமயானவர், நம்பிக்மகக்கு உகந்தவர் என்பதில் அவனுக்கு சந்ணதகம் இருக்கவில்மல. யாரிடமாவது அவனுக்குச் பசால்ல ணவண்டும், ணகட்கிற ஆளுக்குப் புரியவும் ணவண்டும். அதற்கு இவர் பபாருத்தமானவர் தான் என்று ணதான்றியது. பசுபதி மமறவுக்குப் பின் சில சமயங்களில் சிவலிங்கம் காட்சி தந்தமதச் சுருக்கமாக அவரிடம் பதரிவித்த ஈஸ்வர் அக்னி ணநத்திர சித்தமர ணநரில் பார்த்த இரண்டு சந்தர்ப்பங்கமளயும், கமடசியாக சந்தித்த ணபாது அவர் பசான்ன விஷயங்கமளயும், கமடசியாக இப்ணபாது ணதான்றிய காட்சிமயயும் விரிவாகணவ பசான்னான்.

ப

பார்த்தசாரதிக்கு ஏணதா மாயாைாலக் கமதமயக் ணகட்பது ணபால் இருந்தது. பசான்னது ஈஸ்வராக இல்லாமல் இருந்திருந்தால், அவனது தற்ணபாமதய அதிர்ச்சி நிமலமய ணநரில் பார்க்காமல்

இருந்திருந்தால் கண்டிப்பாக அவர் நம்பி இருக்க மாட்டார். ணகட்டமத ஜீரணிக்க ணமலும் சிறிது ணநரம் ணதமவப்பட்டது.

்

ம

ஈஸ்வர் பசான்னான். “எனக்பகன்னணவா உலகத்மதக் காப்பாத்தற பபாறுப்மப ஒன்னு பரண்டு ணபர் கிட்ட கடவுள் ஒப்பமடப்பார்ங்கறமத இன்னும் நம்ப முடியமல.”

ரக

ச

ிய

பார்த்தசாரதிக்கும் நம்ப முடியவில்மல. ஆனால் சித்தர் பசான்னதாய்ச் பசான்ன அந்த வாக்கியத்மத அவரால் புறக்கணிக்க முடியவில்மல. ”நல்ல மனசும், நல்ல அறிவும் இருக்கறவங்கணள காப்பாத்தப்படணும்னு உறுதியா முயற்சிகள் எடுக்கமலன்னா அவங்க இருக்கிற சமுதாயம், உலகம் காப்பாத்தக்கூட தகுதி இல்லாததாயிடுது...”. இது ஈஸ்வருக்கு மட்டுமல்ல, ஒவ்பவாரு பபாறுப்புள்ள மனிதனுக்கும் பசால்லப்பட்ட எச்சரிக்மகயாக அவருக்குத் ணதான்றியது.

ப

ரம (ன )்

“கடவுளுக்கு காப்பாத்தற ணவமல மட்டுமா இருக்கு. அழிக்கிற ணவமலயும் அவணராடது தாணன. அவர் அந்த ணவமலமயச் பசய்வார்....” அது சித்தர் கிண்டலாகச் பசால்லியதாக ஒரு பக்கம் ணதான்றினாலும் இன்பனாரு பக்கம் ’எல்லாம் கடவுள் பார்த்துக் பகாள்வார்’ என்று அலட்சியமாக எந்த மனிதனும் இருந்து விட முடியாது என்று சுட்டிக்காட்டிய பயங்கர உண்மமயாகத் தான் அவருக்குத் ணதான்றியது. இது ஈஸ்வர் என்கிற தனிப்பட்ட மனிதனுக்கு பசால்லப்பட்டதா, இல்மல அவன் மூலம் எல்ணலாருக்கும் பசால்லப்பட்டதா? “சரி என்ன ணகட்டார்.

பசய்யலாம்னு

இருக்கீங்க?”

பார்த்தசாரதி

்

ிய

ம

“பதரியமல” ஈஸ்வர் ஒப்புக் பகாண்டான். ”ஆனா எதாவது உடனடியாய் நான் பசய்தாகணும். உலகத்மதக் காப்பாத்தப்ணபாற சூப்பர் ஹீணராவாய் இல்லாட்டியும் என்மன அண்ோன்னு கூப்பிட்ட கள்ளங்கபடமில்லாத கேபதிமயக் காப்பாத்தறதுக்காகவாவது நான் ஏதாவது பசய்தாகணும்.... இல்லாட்டி நான் என்மனணய மன்னிக்க முடியாது சார்...”

ரக

ச

பார்த்தசாரதி பசான்னார். “சீர்காழில இருந்த அந்தப் மபயன் இருக்கறமதக் குறிபார்த்துச் பசான்ன கிைவிமயணய மறுபடியும் கூப்பிட்டு முதல்ல சிவலிங்கமும் இருக்கிற இடத்மதக் கண்டுபிடிக்க முயற்சி பசய்யலாமா? பதரிஞ்சா பதரியுது. பதரியாட்டியும் நமக்கு நஷ்டம் இல்மலணய”

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் சம்மதித்தான். இருவரும் அடுத்த முக்கால் மணி ணநரத்தில் அந்தக் கிைவியின் வீட்டில் இருந்தார்கள். பார்த்தசாரதிமயப் பார்த்ததுணம கிைவி முகத்தில் திகில் பரவியது. ஈஸ்வர் கிைவியிடம் நட்புடன் ணபசினான். “பயப்படாதீங்க. எங்களுக்கு இன்பனாரு தகவல் பதரிய ணவண்டி இருக்கு. அதுக்காகத் தான் வந்ணதாம். ஏதாவது பதரிஞ்சா மட்டும் பசால்லுங்க. பதரியமலன்னா பரவாயில்மல...”

ப

கிைவி பமல்ல தமலயாட்டினாள். ஈஸ்வர் சிவலிங்கம் கேபதி இருக்கும் இடத்மதக் கண்டுபிடிக்க முடியுமா என்று ணகட்டான். கிைவி ணகட்டாள். “அந்தப் மபயமனப் பத்தி பசால்லுங்க சாமி. ணபர் என்ன? வயசு, பதாழில் என்ன? பார்க்க எப்படி இருப்பான்?”.

்

ம

ஈஸ்வர் பசான்னான். பின் பவற்றிமல பாக்மகயும் 101 ரூபாமயயும் தந்தான். அவள் இந்த முமற பேத்மத மறுக்கவில்மல. வாங்கிக் பகாண்டாள். பிறகு கண்கமள மூடிக்பகாண்ணட அவன் தந்த பவற்றிமலமய வருட ஆரம்பித்தாள். ஐந்து நிமிடங்கள் கழித்துக் கண்கமளத் திறந்து பசான்னாள்.

ரக

ச

ிய

“ஒன்னுணம பாக்க முடியல சாமி. என்னணமா மந்திரம் பண்ணி அந்த இடத்த மூடி வச்சிருக்காங்க மாதிரி பதரியுது.... நான் மட்டுமில்ல சாமி, ணவபறந்த குறி பார்க்கற ஆளாலும் அந்த இடத்மதக் கண்டு பிடிக்க முடியாது.... அந்த அளவு உறுதியாய் அந்த இடத்துக்கு மந்திர கவசம் ணபாட்டுருக்காங்க”

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் ஏமாற்றத்துடன் எழுந்தான். அவமனணய கூர்ந்து பார்த்துக் பகாண்டிருந்த கிைவி அப்ணபாது தான் அவனிடம் ஏணதா ஒன்மறக் கவனித்து விட்டு “ஒரு நிமிஷம் அப்படிணய நில்லுங்க சாமி” என்று பசால்லி மறுபடியும் கண்கமள மூடினாள். இரண்டு நிமிடங்கள் கழித்து கண்கமளத் திறந்து பசான்னாள். “ஆனா... உங்களால அந்த இடத்த பாக்க முடியும் சாமி....” “என்னாலயா?” ஈஸ்வர் ஆச்சரியத்துடன் ணகட்டான். “இப்ப தான் எந்த குறி பசால்ற ஆளும் அந்த இடத்மதக் கண்டுபிடிக்க முடியாதுன்னு பசான்னீங்க. நான் குறி பசால்ற ஆள் கூட இல்மல. பின்ன எப்படி என்னால பார்க்க முடியும்னு பசால்றீங்க?”

ப

கிைவி பசான்னாள். “நீங்களும், அந்த மபயனும், அந்த சிவலிங்கமும் முதல்லணய சம்பந்தப்பட்டவங்க சாமி. சம்பந்தப்பட்டவங்கள அந்த மந்திரத்தால கூட தடுக்க முடியாது”

ஈஸ்வர் திமகத்துப் ணபானான். இதற்கு ணமல் தன்னால் ஒன்றும் பசால்ல முடியாது என்று கிைவி பசால்லி விட்டாள். கட்டாயப்படுத்தி பசால்லச் பசான்னால் கிைவி கற்பமனயாகத் தான் எமதயாவது சும்மா பசால்ல ஆரம்பிப்பாள் என்று புரிந்து பகாண்ட இருவரும் அங்கிருந்து கிளம்பினார்கள்.

்

ம

**************

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

கனகதுர்காவிற்கும் மீனாட்சிக்கும் ணபச நிமறய இருந்தது. சங்கமரப் பற்றி சலிக்காமல் ணபசினார்கள். பிறகு தங்கள் பிள்மளகமளப் பற்றிப் ணபசினார்கள். மணகமஷப் பற்றி மீனாட்சி பசால்ல, ஈஸ்வமரப் பற்றி கனகதுர்கா பசான்னாள். விஷாலி ஈஸ்வமரப் பற்றி கனகதுர்கா பசான்னமத எல்லாம் மிகவும் சுவாரசியத்துடன் ணகட்டுக் பகாண்டிருந்தாள். மகனின் சின்னச் சின்ன குறும்புகள், புத்திசாலித்தனம், ணகாபம், பிடிவாதம் பற்றி எல்லாம் கனகதுர்கா உதாரேங்களுடன் பசால்லியமத தன்மன மறந்து ரசித்து விஷாலி ணகட்டுக் பகாண்டிருந்தாள். அமத இமடணய கவனிக்க முடிந்த கனகதுர்காவிற்கு அந்தப் பபண் ஈஸ்வமரக் காதலிக்கிறாள் என்பதில் சிறிதும் சந்ணதகம் இருக்கவில்மல. அவமனப் பற்றிய ணபச்மசக் ணகட்கும் ணபாது அவ்வப்ணபாது விஷாலி முகத்தில் பதரிந்த பவட்கம் அவமளக் காட்டிக் பகாடுத்தது.

ப

மீனாட்சி பசான்னாள். “மணகஷ் அவங்கப்பா கிட்டயும் தாத்தா கிட்டயும் ணகாபத்மதக் காட்டறதில்மல. எல்லா ணகாபமும் எங்கிட்ட தான் காண்பிப்பான்....” தாய்மார்களுக்குக் குைந்மதகள் தங்களிடம் ணகாபம் காட்டுவது கூடப் பபருமம தான் என்று விஷாலிக்குத் ணதான்றியது.

்

ிய

ம

கனகதுர்கா பசான்னாள். “ஈஸ்வருக்கு யாராவது நியாயமில்லாமல் அவன் கிட்ட நடந்துகிட்டா தாங்க முடியாது. நாங்கணள அவன் பசய்யாத தப்புக்கு அவமன ஏதாவது பசால்லிட்டாணலா, அநியாயமா ஏதாவது திட்டிட்டாணலா அவனால பபாறுத்துக்க முடியாது. எரிமமலயா பவடிக்க ஆரம்பிச்சுடுவான். பவளியாள்கள் கிட்ட அப்படி பவடிக்க மாட்டான். பனிமமலயாய் மாறிடுவான். அவங்க கிட்ட அவனுக்குப் ணபசக் கூடப் பிடிக்காது. அவன் வாழ்க்மகல இருந்ணத அவங்கமள ஒதுக்கிடுவான்.....”

ரக

ச

விஷாலி முகம் ஒணரயடியாய் மாறியது. விழிகளில் ததும்ப ஆரம்பித்த கண்ணீமர அவர்களுக்குக் காட்ட விரும்பாமல் எணதா ணவமலயாகப் ணபாவது ணபால அங்கிருந்து அவள் ணபாய் விட்டாள். அமத கனகதுர்கா கவனிக்கத் தவறவில்மல.

ரம (ன )்

விஸ்வநாதன் வந்து சம்பிரதாயத்திற்கு கனகதுர்காவிடம் ணபசி விட்டுச் பசன்றார். இந்த வீட்டுக்கு சங்கர் திரும்பி வரா விட்டாலும் அவர் மகன் முதலில் வந்தான்... இப்ணபாது மமனவியும் வந்து விட்டிருக்கிறாள்... அவர்கள் ராைாங்கம் தான் இனி நடக்கப் ணபாகிறது என்று நிமனக்மகயில் விஸ்வநாதனுக்கு வயிறு எரிந்தது. அவரிடம் மீனாட்சி பசான்னாள். “என்னங்க மணகஷ் ணபான் பசஞ்சா அத்மத வந்திருக்காங்கன்னு பசால்லிடுங்க...”

ப

விஸ்வநாதனுக்குத் ணதான்றியது.

தமலயில்

அடித்துக்

பகாள்ளத்

்

ம

சிறிது ணநரம் தூங்கி விட்டு சுறுசுறுப்புடன் எழுந்து வந்த ஆனந்தவல்லி பிறகு மீனாட்சிமய கனகதுர்காவிடம் ணபச விடவில்மல. “நீ அப்புறமா உங்க அண்ணி கிட்ட ணபசு மீனாட்சி. எனக்கு அவள் கிட்ட முக்கியமான ஒரு விஷயம் ணபச ணவண்டி இருக்கு” என்று பசால்லி கனகதுர்காமவத் தனதமறக்குக் கூட்டிக் பகாண்டு ணபாய் விட்டாள்.

ச

ிய

”துர்கா உன் மகன் அந்தப் பபாண்மேக் காதலிக்கறமத கண்டுபிடிச்சியா இல்மலயா” என்பது தான் அவள் முதல் ணகள்வியாக இருந்தது.

ரக

“அந்தப் பபாண்ணு அவமன பாதிச்சிருக்கான்னு புரிந்துச்சு பாட்டி. ஆனா அது காதலா, காதல்னா எந்த அளவு இபதல்லாம் சரியா பதரியமல” கனகதுர்கா பசான்னாள்.

ரம (ன )்

”உன் மபயன் பாடிக் ணகட்டிருக்கிணயா?” “பராம்ப சந்ணதாஷமாய் இருக்கறப்ப முணுமுணுப்பான். ஆனா அது அபூர்வம் தான்”

பாட்மட

ப

”பரண்டு நாள் இங்க அவன் ஒணர பாட்டு தான். முதல் நாள் ஏணதா இங்கிலீஷ் பாட்டு பாடினான். பரண்டாவது நாள் தமிழ்ப் பாட்டுப் பாடினான்... முகத்துல ஆயிரம் வாட்ஸ் பல்பு எரிஞ்சுகிட்ணட இருந்துச்சு. நான் அவமன அந்த அளவு சந்ணதாஷமாய் பார்த்தணத இல்மல. அந்தப் பபாண்ணு வீட்டுக்கு அவன் ணபாயிட்டு வந்ததுக்கப்பறம் தான் இபதல்லாம். ஆனா அதுக்கப்பறம் எல்லாம் நின்னு ணபாச்சு. பரண்டு மூணு நாள் அவமனப் பார்க்கணவ சகிக்கமல.... பாட்டும் இல்மல...பல்பும் இல்மல... என்னடான்னு

ணகட்ணடன். அவன் எங்ணக என் கிட்ட பிடி குடுத்துப் ணபசறான்... அப்புறம் இந்தப் பபாண்ணு இங்ணக பரணமஸ்வரமனப் பார்க்க வந்துச்சு. அப்ப தான் இவணனாட நடவடிக்மக எல்லாம் பார்த்து கண்டுபிடிச்ணசன்....”

்

ரக

ச

ிய

ம

கனகதுர்காவிற்கு அவன் விஷாலி வீட்டுக்குப் ணபாய் விட்டு வந்த பிறகு ணபசுமகயில் விஷாலிமயப் பற்றி ணபசின ணபாது அவன் குரலில் கூடுதலாக ஒரு குதூகலம் இருந்தது மறுபடியும் நிமனவுக்கு வந்தது. மறுநாள் கூட அனாதாசிரமம் ணபாய் வந்தமத விவரிக்மகயில் விஷாலி பற்றி மிக பநருக்கமாக அவன் ணபசியது ணபால் இருந்தது. ஆனால் அதற்குப் பின் அவன் அவமளப் பற்றிப் ணபசணவ இல்மல. ’எல்லாம் என் கற்பமன தாணனா’ என்று எண்ணிய கனகதுர்கா பின் அமத மறந்து விட்டிருந்தாள். இப்ணபாது தான் அது கற்பமன அல்ல என்று புரிகிறது.

ரம (ன )்

ஆனந்தவல்லி பசான்னாள். “அவங்க பரண்டு ணபரும் நடந்துக்கறமதப் பார்த்தா அந்தப் பபாண்ணு ணமல தான் ஏணதா தப்பிருக்கிற மாதிரி பதரியுது. ஆனா அந்தப் பபாண்ணு இப்ப அதுக்காக வருத்தப்படற மாதிரியும் பதரியுது. ஆனா உன் மபயன் ணலசுப்பட்டவன் இல்மலணய. இன்னும் ணகாவமாணவ இருக்கிறான்.... நீ தான் ஏதாவது பசஞ்சு அவன் மனமச மாத்தி சட்டுபுட்டுன்னு அவன் கல்யாேத்துக்கு சீக்கிரம் ஏற்பாடு பசய்யணும்...”

ப

ஆனந்தவல்லி உடனடியாக கல்யாேம் வமரக்கும் ணபானது கனகதுர்காவுக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. அவள் பசான்னாள். “பாட்டி அவமன யாரும் கட்டாயப்படுத்த முடியாது. அப்படி கட்டாயப்படுத்தினா அவன் பிடிவாதம் அதிகம் தான் ஆகும்.... பராம்பணவ ணராஷக்காரன்....”

்

ிய

ம

ஆனந்தவல்லி பபருமமயும் ஆதங்கமும் கலக்கச் பசான்னாள். “பார்க்க தான் அவன் என் புருஷன் மாதிரி. ணராஷத்துல என்மன மாதிரி. நான் அப்படி தான் இருந்ணதன். எங்கப்பாமவ படாதபாடு படுத்தி இருக்ணகன்.... என் புருஷமனயும் தான்... என்ன புத்தி பசான்னாலும் என் தமலயில ஏறாது.... ஆனா அவன் என்மன விடப்பரவாயில்மல... நான் யார் பசான்னாலும் ணகட்க மாட்ணடன்... அவன் பராம்ப ணநசிக்கிறவங்க பசான்னா ணகட்பான்... முக்கியமா நீ பசான்னா ணகட்பான்... உன் ணமல உயிமரணய வச்சிருக்கான்....”

ரக

ச

ஈஸ்வர் பசால்லிக் ணகட்கிற ரகம் அல்ல என்று கனகதுர்கா பசான்னாலும் ஆனந்தவல்லி ஒத்துக் பகாள்ளவில்மல. குமறந்தபட்சம் அவமன எப்படி வழிக்குக் பகாண்டு வருவது என்றாவது கனகதுர்காவிற்குத் பதரியும் என்று நம்பிய அவள் அமதயாவது பசய்யச் பசான்னாள்.

ரம (ன )்

“உண்மமயாய் அவன் காதலிச்சா அவமன யாரும் வழிக்குக் பகாண்டு வரணும்னு இல்மல பாட்டி. அந்த உண்மமக்காதணல அமதச் பசஞ்சுடும். நீங்க கவமலப்படாதீங்க”

ப

ஆனந்தவல்லி கனகதுர்காவின் மககமளப் பிடித்துக் பகாண்டு குரல் கரகரக்கச் பசான்னாள். “உண்மம தான் துர்கா. இல்மலங்கமல. ஆனா காலம் என் பக்கம் இல்மலம்மா. உன் மகன் ணகாபம் தானாய் குமறய காலம் நிமறய ஆகும். அது வமரக்கும் நான் இருக்க மாட்ணடன். பசுபதி என்மனக்குப் ணபாயிட்டாணனா அப்பணவ நான் பாதி ணபாயிட்ணடன். உன் மகமனப் பார்த்த பிறகு மீதிமய பகாஞ்ச காலம் தக்க மவக்க ணபாராடிகிட்டு இருக்ணகன்... வாழ்க்மகல ஒரு பிடிப்பு வந்திருக்கு.... அவணர இவனாய் வந்த மாதிரி ஒரு பாசம் ஏற்பட்டிருக்கு.... அவன் கல்யாேம், அவனுக்பகாரு குைந்மத, அது கூட பகாஞ்ச நாள்னு ணபராமச

வந்திருக்கு.... அந்தப் பபாண்ணு நல்ல பபாண்ணு... ஆனா அதுக்கு அவமன எப்படி சமாளிக்கணும்னு கூடத் பதரியமல... நீ தான் ஏதாவது வழி பசய்யணும்... ” **************

்

ச

ிய

ம

பதன்னரசுக்கு இப்ணபாது தான் பயம் பூரேமாய் விலகி விட்டிருந்தது. சின்ன வயதில் இருந்ணத அவமர ஈர்த்திருந்த விணசஷ மானஸ லிங்கம் கடவுளா இல்மல சித்தர்கள் ணசமித்து மவத்திருந்த விணசஷ சக்தியா என்பதில் அவருக்கு எப்ணபாதுணம குைப்பம் தான் இருந்தது. இப்ணபாது அது கடவுள் இல்மல என்று பதளிவாகப் புரிந்தது.

ரம (ன )்

ரக

சங்கர் இந்தியாவில் இருந்த காலத்தில் அது சித்தர்கள் பூஜித்த லிங்கம் என்பது சங்கருக்ணக பதரிந்திருக்கவில்மல. அதனால் அந்தத் தகவல் பதன்னரசுக்கும் பதரியவில்மல. அந்த சிவலிங்கம் ஒளிர்ந்தமத ஒரு முமற பார்த்திருந்ததால் அமதப்பற்றி மட்டும் அவர்கள் இருவரும் ஆச்சரியத்துடன் ணபசிக் பகாண்டார்கள். ஒரு சித்தர் பகாண்டு வந்து தந்த அந்த சிவலிங்கத்தில் ஏணதா விணசஷ சக்தி இருக்கிறது என்பது மட்டும் அவர்களுக்குத் பதரிந்திருந்தது.

ப

அவர்கள் இருவரும் கல்லூரியில் படித்துக் பகாண்டிருந்த காலத்தில் சங்கரும் அவரும் ணசர்ந்து படிக்க ணதாட்ட வீட்டிற்கு அடிக்கடிப் ணபாவதுண்டு. அந்தத் ணதாட்டத்தில் யார் பதாந்தரவும் இல்லாமல் அவர்களால் அமமதியாகப் படிக்க முடிந்தது. பசுபதி அவருமடய தனி உலகத்தில் எப்ணபாதும் இருப்பவர் என்பதால் அவரும் அவர்கள் படிப்பிற்கு இமடஞ்சலாக இருக்கவில்மல. அப்படி ஒரு விடுமுமற நாளில் சங்கரும் அவரும் அங்கு படிக்கலாம் என்று தீர்மானமாகி இருந்தது. பதன்னரசு படிக்கக்

்

ம

கிளம்பி ணதாட்ட வீட்மட அமடந்த ணபாது அப்ணபாமதய ணதாட்டக்காரன், தற்ணபாமதய ணதாட்டக்காரன் முனுசாமியின் மாமன், பசான்னான். “சங்கர் தம்பி ணபான் பசஞ்சார். அவர் படிக்க வரமலயாம்... அவங்கப்பா கூட எங்ணகணயா பவளிணய ணபாறாராம். பசால்லச் பசான்னார்.”

ரக

ச

ிய

அது பசல் ணபான் இல்லாத காலமாய் இருந்ததால் சங்கருக்கு பதன்னரசுமவ ணநரடியாகத் பதாடர்பு பகாள்ள முடிந்திருக்கவில்மல. என்ன பசய்வது என்று ணயாசித்த பதன்னரசு, வந்ததற்குப் படித்து விட்ணட ணபாகலாம் என்று முடிவு பசய்து உள்ணள ணபானார்.

ரம (ன )்

ணதாட்டக்காரன் பசான்னான். “....பபரியவர் ஏணதா தியானத்துல இருக்கார் ணபால் இருக்கு. ணபான் அடிச்சது அவர் காதுலணய விைமல. நான் தான் ணபாய் ணபான் எடுத்துப் ணபசிணனன். அது கூட அவருக்குத் பதரியமல” பசுபதியின் தியானம் அவ்வளவு சீக்கிரம் கமலக்க முடியாதது என்பமத முதலிணலணய பதன்னரசுவும் அறிந்திருந்தார்.

ப

ணதாட்டத்தில் அமர்ந்து அவர் படிக்க ஆரம்பிக்க ணதாட்டக்காரக் கிைவன் தன் ணவமலமயச் பசய்து பகாண்டிருந்தான். அமர மணி ணநரம் கழித்து தாகம் எடுக்க பதன்னரசு தண்ணீர் குடிக்க வீட்டுக்குள் ணபானார். அந்த ணநரத்தில் தான் அந்த அபூர்வக் காட்சிமயத் பதன்னரசு பார்க்க ணநர்ந்தது. அவருக்குத் தன் கண்கமளணய நம்ப முடியவில்மல.

பசுபதி சிவலிங்கத்தின் அருணக ஆழ்ந்த தியானத்தில் அமர்ந்திருக்க அந்த சிவலிங்கத்தின் ணமணல ஒரு பிரம்மாண்டமான சக்தி தாண்டவம் நடந்து பகாண்டிருந்தது....

்

ம

அத்தியாயம் - 76

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

பதன்னரசுக்கு சிவலிங்கத்தின் ணமணல ஒரு பவட்ட பவளி தான் பதரிந்தது, அதன் பின்னால் இருந்த சுவர் உட்பட அமறணய காோமல் ணபாய் அந்த பவட்ட பவளியில் அர்த்தநாரீஸ்வரர் ஆனந்த நடனம் ஆடிக் பகாண்டிருந்தார். இடப்பாக உமமயவளின் அமசவுகளில் பபண்மமயின் நளினம் இருந்தது என்றால் வலப்பாக சிவனின் அமசவுகளில் ஆண்மமயின் கம்பீரம் பதரிந்தது. ஒவ்பவாரு அமசவிலும் இயற்மகயின் சக்திகள் பின்புறம் தாண்டவமாடின. ஒரு அமசவில் அக்னி பைாலித்தது. நிைமாகணவ அந்த இடம் தீப்பிடித்துக் பகாண்டது ணபான்ற பிரமம பதன்னரசுக்கு ஏற்பட்டது. அந்த பவப்பத்மத அவர் நன்றாகணவ உேர்ந்தார். சிவனின் அடுத்த அமசவில் அக்னி ணபாய் பிரம்மாண்டமான சமுத்திரப் ணபரமல பதன்னரசுமவ மூழ்கடிப்பது ணபால முன்ணனறி வந்தது. பதன்னரசு தன்மனயறியாமல் பின்னுக்கு நகர்ந்தார். ஆனால் அது பவறும் ணதாற்றம் மட்டும் தான். ஆனாலும் பதன்னரசு நமனந்து ணபாயிருந்தார்.

ப

பதன்னரசுவிற்கு பநஞ்சு பவடித்து விடும் ணபால இருந்தது. ஆனால் சிவனின் அடுத்த முத்திமரயில் சூறாவளிக் காற்று அடிக்க ஆரம்பித்தது. அந்தக் காற்றில் பறந்து விடுணவாணமா என்று பயந்த பதன்னரசு ைன்னல் கம்பி ஒன்மறப் பலமாகப் பிடித்துக் பகாண்டார். அந்தக் காற்றின் ணவகம் அவமர ைன்னணலாடு ஒட்ட மவத்தது. அந்தக் காற்றில் அவரும் அவரின் உமடகளும் உலர்ந்து ணபாயின. பதன்னரசுக்கு இந்த அனுபவம் மூமளமயச் சிதறச்

பசய்வதாய் ணதான்றியது. என்றிருந்தது.

அத்தமனயும்

முடிந்தால்

ணபாதும்

்

ரக

ச

ிய

ம

அப்ணபாது தான் பசுபதி கண்கமளப் பாதி மூடிய நிமலயில் எதிணர இருந்த காட்சிகமளக் கண்டு அதில் லயித்துப் ணபாயிருந்தமத பதன்னரசு கவனித்தார். திடீபரன்று சிவனின் தமலயிலிருந்து பபரிய நீர்வீழ்ச்சியும், பநற்றிக் கண்ணில் இருந்து தீப்பிைம்பும், நாட்டிய அமசவிலிருந்து பபருங்காற்றும் ஏக காலத்தில் ணதான்ற ஆரம்பித்தன. சிவணனாடு ணசர்ந்து அண்ட சராசரங்களும் ஓரு தாள லயத்துடன் நாட்டியம் ஆடுவது ணபான்ற ஒரு பிரமம பதன்னரசுக்கு ஏற்பட்டது.

ரம (ன )்

பசுபதி முழுவதுமாகக் கண்கமள மூடிக் பகாண்ட ணபாது அத்தமனயும் மமறந்து ணபாய் எதிணர சிவலிங்கம் மட்டும் எதுவுணம நடந்திருக்கவில்மல என்பது ணபால இயல்பாகத் பதரிந்தது. பதன்னரசு அடுத்த கேம் அங்கிருந்து ஓட்டம் எடுத்தார். அவர் நின்றது பதருக்ணகாடியில் தான். புத்தகங்கமளக் கூட அவர் அந்தத் ணதாட்டத்திணலணய விட்டிருந்தார்.

ப

அன்று காய்ச்சலில் படுத்தவர் அதில் இருந்து மீள ஒரு வாரம் ணதமவப்பட்டது. அந்த ஒருவார காலத்தில் கனவில் எல்லாம் சிவ தாண்டவத்மத பல தடமவ பார்த்தார். சங்கர் மறு நாணள அவமர வந்து பார்த்த ணபாது ஏணனா பதன்னரசுக்கு அமத நண்பனிடம் பசால்லத் ணதான்றவில்மல. பசால்லாமல் இருந்ததற்கான காரேத்மத அவருக்குச் பசால்லத் பதரியவில்மல. தனக்கு மட்டுணம பதரிந்த அந்தக் காட்சி சங்கருக்கு அது வமர எப்ணபாதும் பதரிந்திருக்க வாய்ப்பில்மல என்று பதரிந்தது. பதரிந்திருந்தால் சங்கர் கண்டிப்பாக அவரிடம் பசால்லி இருப்பார். தனக்கு மட்டுணம பதரிந்த அந்த பிரம்மாண்டக் காட்சிமய நண்பனிடம் கூடப் பகிர்ந்து

்

ம

பகாள்ள விரும்பவில்மல. நண்பனுக்கு அதிகம் பதரியாமல் இருப்பணத நல்லது என்று பதன்னரசு நிமனத்தார். பபரிய புமதயமலக் கண்டுபிடித்தவன் அது பற்றித் தன் பநருங்கிய நண்பனிடம் கூடச் பசால்லத் தயங்கும் மனநிமலயாக அது இருந்தது.

ரக

ச

ிய

தற்பசயலாகத் தனக்குத் பதரிந்த காட்சியில் ஏணதா பபரிய ரகசியத்தின் சூட்சுமம் மமறந்திருப்பதாக அவருக்குத் ணதான்றியது. சங்கர் காதல் திருமேம் பசய்து பகாண்டு அபமரிக்கா ணபான பிறகு அவருக்கு அந்த சிவலிங்கத்மத தரிசிக்கும் வாய்ப்பு கிமடக்கவில்மல. அவருமடய இன்பனாரு நண்பனான விஸ்வநாதமனணய சங்கரின் தங்மக மீனாட்சி திருமேம் பசய்து பகாண்டதால் பரணமஸ்வரன் குடும்பத்ணதாடு இருந்த பதாடர்பு விட்டுப் ணபாகவில்மலணய தவிர ணதாட்ட வீட்டுக்குப் ணபாகும் சந்தர்ப்பம் வாய்க்கவில்மல.

ரம (ன )்

விஸ்வநாதன் மாமனாரின் கட்டாயத்திற்காகவும், மமனவியின் நச்சரிப்பிற்காகவும் எப்ணபாதாவது நல்ல நாட்களில் ணதாட்ட வீட்டுக்குப் ணபாய் பசுபதிமயயும் சிவலிங்கத்மதயும் வேங்கி விட்டு வந்தாணர ஒழிய அவருக்கு மற்ற எந்த விதத்திலும் அங்கு ணபாகத் ணதான்றவில்மல. அமத அவர் பவளிப்பமடயாகணவ பதன்னரசுவிடம் பசால்லி இருக்கிறார்.

ப

வருடங்கள் ஓடின. ஆனால் அந்த சிவலிங்கமும், அந்த சக்தி தாண்டவமும் பதன்னரசால் மறக்கப்படவில்மல. அமதப் பற்றி யாரிடமும் அவர் ணபசவுமில்மல. நீலகண்ட சாஸ்திரி எழுதிய ஆன்மிக பாரதம் புத்தகத்மத அவர் படிக்க ணநரிட்ட ணபாது விணசஷ மானஸ லிங்கம் பற்றித் பதரிந்தது. ஒளிரும் அந்த விணசஷ மானஸ லிங்கம் தான் ணதாட்ட வீட்டில் பசுபதி வேங்கிக் பகாண்டிருக்கும்

சிவலிங்கம் என்பதில் அவருக்குச் சந்ணதகணம இல்மல. ஆன்மிகத்திலும் அபூர்வ சக்திகளிலும் மிகத் பதளிவான ஞானம் இருந்த குருஜியிடம் ணபாய் இமதச் பசால்லி விளக்கம் ணகட்கத் ணதான்றியது.

்

ரக

ச

ிய

ம

ஏழு முமற பசன்று குருஜிமயத் தரிசிக்க முடியாமல் திரும்பிய அவருக்கு எட்டாவது முமற தரிசனம் கிமடத்தது. குருஜியின் உதவியாளன் பத்து நிமிடத்திற்குள் ணபசி முடித்து விட ணவண்டும் என்று பசால்லித்தான் அவமர உள்ணள அனுப்பினான். அதனால் பதன்னரசு ணநரத்மத வீோக்காமல் ஆன்மிக பாரதம் புத்தகத்தில் விணசஷ மானஸ லிங்கம் இருந்த பகுதிமயச் சுட்டிக் காட்டி அந்த விணசஷ மானஸ லிங்கம் இருக்கும் இடம் தனக்குத் பதரியும் என்றும் அந்தப் புத்தகத்தில் இருக்கும் மற்ற தகவல்கள் எல்லாம் உண்மமயா என்று அறிந்து பகாள்ள ஆவலாக இருப்பதாகவும் பசான்னார்.

ரம (ன )்

குருஜி அவமர உடனடியாக நம்பி விடவில்மல. அதனால் அந்த சிவலிங்கம் ஒளிர்வமதத் தான் பார்த்து இருப்பதாகவும் அந்த சிவலிங்கத்மத ஒரு சித்தர் தான் தன் நண்பன் வீட்டில் பல ஆண்டுகளுக்கு முன் பகாண்டு வந்து தந்தார் என்றும் பதன்னரசு பதரிவித்தார். குருஜி கண்களில் ஒரு மின்னல் வந்து ணபானது.

ப

தன் உதவியாளமன அமைத்து மீதமுள்ள பார்மவயாளர்கமள திருப்பி அனுப்பச் பசால்லி விட்டு தன் முழு கவனத்மதயும் பதன்னரசுவிடம் திருப்பினார். அன்று குருஜி அந்த சிவலிங்கத்மதப் பற்றியும், பசுபதிமயப் பற்றியும் நிமறய ணகள்விகமளத் பதன்னரசுவிடம் ணகட்டுத் தகவல்கமளப் பபற்றுக் பகாண்டார். குருஜியின் கூர்மமயான அறிவிற்கு இன்னும் முக்கியமான தகவல் ஒன்மற பதன்னரசு மமறப்பதாகத் ணதான்றணவ ணநரடியாகக்

ணகட்ணட விட்டார். ”ஏணதா ஒரு விஷயத்மத நீ இன்னும் மமறக்கிற மாதிரித் பதரியுணத”

்

ம

பதன்னரசு தயக்கத்துடன் பசான்னார். ”பசான்னால் நீங்க நம்புவீங்கணளா இல்மலணயா பதரியமல. அதான் பசால்லமல...”

ிய

“பரவாயில்மல பசால்லு.”

ரக

ச

பதன்னரசு தயக்கத்துடன் ஆரம்பித்தாலும் பசால்லும் ணபாது அந்தக் காட்சிமய மறுபடியும் காண்பது ணபால உேர்ந்தார். அவருமடய வார்த்மதகளில் இருந்த பயமும், பரவசமும், பசான்ன விஷயத்தின் தன்மமயும் குருஜிமய நம்ப மவத்தன. அந்தக் கேத்தில் ஒரு பலத்த கூட்டணி ஆரம்பமாகியது.

ரம (ன )்

பதன்னரசுவிடம் குருஜி தனக்கு முன்ணப விணசஷ மானஸ லிங்கம் பற்றித் பதரியும் என்று காண்பித்துக் பகாள்ளவில்மல. ஆனால் பதன்னரசு பசான்னமத எல்லாம் மவத்துப் பார்க்கும் ணபாது அது தான் விணசஷ மானஸ லிங்கம் என்று நம்புவதில் தனக்குத் தயக்கம் இல்மல என்று பசான்னார்.

ப

பதன்னரசு தன் பநடுநாமளய சந்ணதகத்மதக் ணகட்டார். “குருஜி. நீங்க கடவுளுக்கு ஒரு குறிப்பிட்ட உருவம் கிமடயாதுன்னு பசால்றமத நான் பல பசாற்பபாழிவுகள்ல ணகட்டிருக்ணகன். ஆனால் நான் பார்த்தது சிவனின் அர்த்தநாரீஸ்வரன் உருவத்மத. சிவணனாட நாட்டிய அமசவுகள்லணய பரண்டு பக்கமும் இருந்த நுணுக்கமான வித்தியாசங்கமளக் கூட நான் கவனிச்ணசன். அப்படின்னா அந்த உருவம் நிைம் தான்னு ஆகுது தாணன?”

்

ச

ிய

ம

குருஜி தாமதிக்காமல் பதில் அளித்தார். “நீ பார்த்தது பசுபதிணயாட காட்சிமய. அந்த மானஸ லிங்கம் யார் எந்தப் பார்மவயில பார்க்கிறாங்கணளா அந்தக் காட்சிமயக் காட்டக் கூடிய சக்தி பமடச்சது. ஒரு கிறிஸ்துவருக்கு அதுல லயிக்க முடிஞ்சுதுன்னா அவர் ணயசு கிறிஸ்துமவப் பார்த்திருப்பார். ஒரு முஸ்லீம் அதுல லயிக்க முடிஞ்சிருந்ததுன்னா அல்லாணவாட சக்திகமள அதில் பார்த்திருப்பார். ஸ்கிரீன் ஒன்னு தான் எந்தப்படம் ணபாடறாங்கணளா அந்தப் படம் ஸ்கிரீன்ல பதரியுது இல்மலயா. அந்த மாதிரி தான் இதுவும். ஒணர வித்தியாசம் என்னன்னா அது பவறும் காட்சியா மட்டும் தான் இருக்கும். இதுல அது நிைமாகணவ நடக்கும்....”

ரம (ன )்

ரக

குருஜி பதன்னரசுமவ ஒரு வாரம் கழித்து வரச் பசான்னார். பதன்னரசு இரண்டாவது முமற பசன்ற ணபாது ைான்சனும் இருந்தார். விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதத் தான் ஒரு முமற ணநரில் பார்க்க ணவண்டும் என்றும், பசுபதியுடன் ணபச ணவண்டும் ைான்சன் விரும்பினார். பரணமஸ்வரன் குடும்பம் மூலமாகப் ணபாக பதன்னரசுவிற்குத் தயக்கம் இருந்தது. அப்படிப் ணபாவதில் பல ணகள்விகள் எழும்... ணநரடியாகணவ ணபானால் என்ன என்று ணதான்றி அவர் ைான்சமன அமைத்துக் பகாண்டு ணபானார். ஆனால் பசுபதி அவர்கமளச் சந்திக்க மறுத்து விட்டார். ஏமாற்றத்துடன் அவர்கள் திரும்பினார்கள்.

ப

குருஜி அந்த விணசஷ மானஸ லிங்கம் நிமனத்தமத எல்லாம் ஏற்படுத்தித் தர முடிந்த பிரம்மாண்டமான சக்திகமளக் பகாண்டது என்று தீர்க்கமாக நம்பினார். அந்த அளவு நம்பிக்மக ைான்சனுக்கு இருக்கவில்மல.. சித்தர்கள் சக்தி மீது அவருக்கு நம்பிக்மக இருந்த

்

ிய

ம

ணபாதிலும் சித்தர்கள் தங்கள் சக்திகமள அந்த விணசஷ மானஸ லிங்கத்தில் ணசகரித்து மவத்திருக்க முடியும் என்றும் அமத வசப்படுத்திக் பகாள்ள முடிந்தவர்கள் அந்த சக்திகமளப் பயன்படுத்திக் பகாள்ள முடியும் என்பமத நம்ப அவர் அறிவியல் அறிவு தடுத்தது. பதன்னரசு கண்ட காட்சி கூட அவர் சந்ணதகத்மதத் தீர்த்து விடவில்மல. பதன்னரசுவிற்ணக கூட அமரகுமறயாய் தான் நம்பிக்மக வருகிற மாதிரி இருந்தது. ஆனால் குருஜியின் நம்பிக்மக மட்டும் உறுதியாக இருந்தது.

ரம (ன )்

ரக

ச

பதன்னரசுக்ணகா நம்பிக்மக வருவதும் ணபாவதுமாக இருந்தது. அவருக்கு ஈஸ்வர் குருஜியிடம் எழுப்பிய சந்ணதகம் ணபால் விணசஷ மானஸ லிங்கம் சித்தர்களின் சித்தப்படிணய நடக்கும் ’ப்ணராகிராமா’க இருக்குணமா என்ற பயம் இருந்தது. அப்படி இருந்து விட்டால், என்ன தான் அமதக் கடத்தி மவத்துக் பகாண்டாலும் அது பலன் தராது என்று அவர் பயந்தார். அவருமடய ஒணர மதரியம் குருஜியாகத் தான் இருந்தார். அத்தமன கூர்மமயான அறிவுக்குத் பதரியாத, புரியாத சக்திகள் இருக்க முடியாது என்று அடிக்கடி தனக்குள்ணள பதன்னரசு பசால்லிக் பகாண்டார். இந்த முதல் மாதிரி ஆராய்ச்சியில் கிமடத்த சிறிய பவற்றி பபரிய பவற்றிக்கு அஸ்திவாரமாய் இப்ணபாது தான் நம்பிக்மக பிறந்திருந்தது....

ப

விதி அவருக்கு இது நாள் வமரயில் சாதகமாக இருந்தது இல்மல. ஏழ்மமயான குடும்பத்தில் பிறந்த அவர் அப்படிணய தன் நிமலமமமய ஒத்தவர்கணளாடு மட்டும் பைகி இருந்திருந்தால் அது அவமர பவட்கப்பட மவத்திருக்காது. ஆனால் சங்கமரப் ணபான்ற பேக்கார நண்பனுடன் பைக ஆரம்பித்த ணபாது தான் ஏழ்மமயில் இைப்பது எத்தமன என்பது அவருக்குப் புரிந்தது. தமிைகத்தின் மிகப்பபரிய பேக்காரர்களில் ஒருவரின் மகன் என்ற கர்வம் சங்கருக்குச் சிறிதும் இருக்கவில்மல. பசால்லப்ணபானால் சங்கர் தன்

பேக்கார அந்தஸ்து குறித்த பிரக்மஞயில் கூட இருக்கவில்மல. ஆனால் அந்த வீட்டில் மற்ற பபரியவர்களிடம் அது இருந்தது.

்

ரக

ச

ிய

ம

பரணமஸ்வரன் மகனின் நண்பன் என்ற ஒணர காரேத்தால் பதன்னரசுமவ மரியாமதக் குமறவாக நடத்தவில்மல என்ற ணபாதும் தன் பேக்கார அந்தஸ்துக்கு பதன்னரசு இமே அல்ல என்பமதப் பல முமற மமறமுகமாக சுட்டிக் காட்டியுள்ளமத பதன்னரசு உேர்ந்திருக்கிறார். ஆனந்தவல்லிணயா பவளிப்பமடயாகணவ தீண்டத்தகாத நபமரப் பார்ப்பது ணபாலத் தான் பதன்னரசுமவப் பார்த்தாள். அப்ணபாபதல்லாம் ‘எனக்கும் பேம் நிமறய இருந்திருந்தால்!....” என்ற ஏக்கம் பதன்னரசுக்கு ஏற்படும்.

ரம (ன )்

படித்து முடித்து கல்லூரியில் ஆசிரியராக ணவமல கிமடத்த பிறகு ஏமை, நடுத்தர வர்க்கமாக முடிந்தணத ஒழிய பேக்காரராக முடியவில்மல. சங்கரின் தங்மக மீனாட்சி அவரது இன்பனாரு நண்பமனக் கல்யாேம் பசய்து பகாண்டு அந்த நண்பன் வீட்ணடாடு மாப்பிள்மளயாக பசல்வந்தனாக மாறிய ணபாது பபாறாமமயாக இருந்தது. சங்கரின் உயிர் நண்பனாக இருந்து சங்கருடணனணய எப்ணபாதும் சுற்றிக் பகாண்டிருந்தபடியால் மகமன நிமனவுபடுத்திய பதன்னரசுமவ பரணமஸ்வரன் மருமகனாகத் ணதர்ந்பதடுக்கவில்மல என்று ணதான்றிய ணபாது அதற்கும் அவர் விதிமய பநாந்து பகாண்டார்.

ப

விதி அவர் மமனவிமயயும் சீக்கிரணம பறித்துக் பகாண்டது. தன் மகமளயாவது பரணமஸ்வரன் தன் குைந்மதகமள வளர்த்தியது ணபால பசல்வச் பசழிப்பில் வளர்த்த ஆமசப்பட்டார். குைந்மதகள் நிமனத்தவுடன் அமத வாங்கிக் பகாடுக்க முடிந்த பரணமஸ்வரன் தான் அவருக்கு ஒரு உதாரேத் தந்மதயாக இருந்தார். ஏபனன்றால்

்

ிய

ம

அமத அவர் சங்கருடன் கூடணவ இருந்து பல முமற பார்த்திருக்கிறார். ஆனால் அவருமடய நிமலமம, மகள் ஆமசப்படுவதில் ஒன்றிரண்மட வாங்கித் தருவதில் கூட சிரமத்மத ஏற்படுத்துவதாய் இருந்தது. இயல்பிணலணய நல்ல பபண்ோன விஷாலி நிமலமமமய உேர்ந்து தந்மதயிடம் ணகட்பமதணய தவிர்த்தாலும் அவருக்கு அமதப் புரிந்து பகாள்ள முடிந்ததால் இதயத்தின் ஆைத்தில் வலித்தது.

ரம (ன )்

ரக

ச

காலம் பல கழிந்து மணகஷ் விஷாலிமயக் காதலிக்க ஆரம்பித்த ணபாது மீண்டும் அவர் ஆமசகள் துளிர்த்தன. சங்கரும், சங்கரின் மகனும் என்றுணம இந்தியா வரப்ணபாவதில்மல, சகல பசாத்துக்கும் அதிபதியாக மாறப் ணபாகிறவன் மணகஷ் தான் என்பதால் அவன் காதமல அவர் வரணவற்றார். விஷாலி அவமன நல்ல நண்பனாகத் தான் நிமனத்தாள் என்றாலும் அவன் காதமலக் கண்டிப்பாக நிராகரிக்க மாட்டாள் என்று எமட ணபாட்டிருந்தார். ஆனால் மணகஷ் பரணமஸ்வரனுக்குப் பயந்து தன் காதமல விஷாலியிடம் பசால்வமதக் கூடத் தள்ளிப் ணபாட்ட ணபாது மறுபடி ஏமாற்றமாக இருந்தது. ஆனந்தவல்லிணய சாகவில்மல, அப்படி இருக்மகயில் பரணமஸ்வரனும் பல காலம் வாழ்வார் என்ணற ணதான்றியது. அடுத்தவன் காசுக்காக இப்படிப் பிச்மசக்காரனாகக் காத்திருப்பமத விட நம்மிடணம பேம் ணவண்டிய அளவு இருந்தால் எப்படி இருக்கும் என்ற ஆமச அவர் மனதில் இருந்து பகாண்ணட இருந்தது.

ப

விணசஷ மானஸ லிங்கம் ‘எல்லாம் தர முடிந்த கல்பதரு’ என்று பதரிந்த ணபாது முதல் முமறயாக அவர் வாழ்க்மகயில் நம்பிக்மக ஒளிக்கீற்று பதரிய ஆரம்பித்தது. **************

குறி பசால்லும் கிைவியின் வீட்டில் இருந்து திரும்பி வரும் ணபாது பார்த்தசாரதி ஈஸ்வரிடம் பசான்னார். “அந்தக் கிைவி

பசான்னதும் அந்த சித்தர் பசான்னதும் ஒத்துப் ணபாகுது ஈஸ்வர். நீங்கணள முயற்சி பசய்து பாருங்க”

்

ஆரம்பிக்கலாம்னு

ச

காமலயில்

ரக

“நான் நாமளக்குக் நிமனக்கிணறன் சார்...”

ிய

ம

ஈஸ்வர் தமலயமசத்தான். முயற்சி பசய்வதற்கு முன் தன்மன அமமதிப்படுத்திக் பகாள்வதும் தன்மன சில விதங்களில் தயார்ப்படுத்திக் பகாள்வதும் முக்கியம் என்பமத ஆராய்ச்சியாளனான அவன் உேர்ந்திருந்தான். அதற்கு அவனுக்கு சில மணி ணநரங்கள் ணதமவப்படும்...

பார்த்தசாரதி சரிபயன்றார். “நானும் வரட்டுமா? இல்மல ணவற யாமரயாவது உங்கள் உதவிக்கு அனுப்பட்டுமா?”

ரம (ன )்

“உங்களுக்கு சிரமம் இல்லாட்டி நீங்கணள வர்றது நல்லது சார்”

“நாணன வர்ணறன். எனக்கு சிரமம் என்ன இருக்கு. இப்ப எனக்கு இந்த ணகஸ்னாலன்னு இல்மல நிைமாணவ தனிப்பட்ட முமறயிலணய சுவாரசியம் கிளம்பி இருக்கு....”

ப

அவன் நன்றியுடன் தமலயமசத்தான். ஒரு நிமிடம் கழித்து அவராகணவ பசான்னார். “நான் உறுதியா பசால்ணறன் ஈஸ்வர். உங்களால கண்டிப்பா முடியும்... ஏன்னா நீங்க அந்தத் ணதாட்ட வீட்டுல ஒரு தடமவ தியானத்துல உட்கார்ந்தீங்க ஞாபகம் இருக்கா, அப்ப எத்தமன சீக்கிரமாய் உங்களால தியானத்துக்குப் ணபாக முடிஞ்சது... எனக்கு அப்ப அைந்தா குமகயில பார்த்த ஒரு புத்தர்

ஞாபகம் வந்துச்சு. அந்த அளவு ஆைமா தியானத்துல நீங்க லயிச்சீங்க”

்

ம

ஈஸ்வருக்கு அந்த ணநரத்தில் அந்த நம்பிக்மக வார்த்மதகள் நிமறயணவ ணதமவப்பட்டன. மனதார பசான்னான். “ணதங்க்ஸ் சார்”

ரக

ச

ிய

அன்மறய நாமள அவன் நிமனத்துப் பார்த்தான். அன்று கிமடத்த தியான அனுபவம் அவனுக்கு அதற்கு முன் எப்ணபாதும் கிமடத்திருக்கவில்மல. பின்பும் கிமடத்திருக்கவில்மல. அன்மறய அனுபவத்தின் முடிவிலும் கூட அவனுக்கு சிவலிங்கம் காட்சி அளித்திருந்தது. அந்த ணநரத்தில் ணவத ணகாஷம் கூடக் ணகட்டுக் பகாண்டிருந்தது....

ரம (ன )்

திடீபரன்று ஒரு உண்மம அவனுக்கு உமறத்தது. அன்ணற சிவலிங்கம், தான் ணவத பாடசாமலயில் இருப்பதாகச் பசான்ன பசய்தி தாணனா அது, அமத அவன் தான் புரிந்து பகாள்ளவில்மலணயா?.... அவன் சம்பந்தப்பட்டவன் என்பதால் தான் விணசஷ மானஸ லிங்கம் அவமன நிமனவுபடுத்திக் பகாண்ணட இருந்தணதா?

அத்தியாயம் - 77

ப

கனகதுர்காவிற்கு விஷாலிமய மிகவும் பிடித்திருந்தது. ஈஸ்வர் மதிக்கக் கூடிய நிமறய குேங்கள் அந்தப் பபண்ணிடம் இருப்பமத அவளிடம் ணபசிக் பகாண்டிருக்கும் ணபாது கனகதுர்கா கண்டு பிடித்தாள். ஏணதா ஒரு எல்மலயில்லாத ணசாகத்தில் மூழ்கி இருந்தமதத் தவிர குமறயாகச் பசால்லக் கூடிய எந்த அம்சமும்

அந்தப் பபண்ணிடம் இல்மல. அந்தச் ணசாகம் கூட ஈஸ்வருக்கும் அவளுக்கும் இமடணய இருக்கும் ஊடலால் இருக்கலாம்.

்

ச

ிய

ம

ஈஸ்வரிடம் நிமறய ணநரம் ணபச கனகதுர்காவுக்கு ணநரம் கிமடத்திருக்கவில்மல. அவன் பார்த்தசாரதிமயப் பார்க்கப் ணபானவன் இன்னும் வரவில்மல. அவனிடம் ணபச ணநரம் கிமடத்தால் கூட இமதப் பற்றி நாசுக்காகத் தான் ணபச ணவண்டும். ஆனந்தவல்லி பசால்வது ணபால அவசரப்பட முடியாது. நாசுக்காகப் ணபசினால் கூடக் கண்டுபிடித்துக் பகாள்ளக் கூடிய புத்திசாலி அவன்.

ரம (ன )்

ரக

தாமய அவன் அதிகம் ணநசிப்பவன் என்றாலும் அவன் வாழ்க்மகமயத் தீர்மானிக்கும் அதிகாரத்மத அவன் அவளுக்குத் தந்து விட மாட்டான். அனாவசியமாக அவன் தனிப்பட்ட விஷயங்களில் அவள் மூக்மக நுமைப்பமத அவன் விரும்பவும் மாட்டான். ஆனால் அமதபயல்லாம் ஆனந்தவல்லிக்கு அவளால் புரிய மவக்க முடியவில்மல. ஆனந்தவல்லிக்குப் புரியவில்மல என்பமத விட அவள் புரிந்து பகாள்ள விரும்பவில்மல என்பணத உண்மமயாக இருந்தது. ணவறு வழியில்லாமல் அவனிடம் ணபசிப் பார்க்கிணறன் என்று கனகதுர்கா பசால்லி அப்ணபாமதக்குத் தப்பித்தாள்.

ப

விஷாலிமயப் பற்றி மீனாட்சியிடமும் கனகதுர்கா விசாரித்தாள். மீனாட்சி விஷாலிமய ஆஹா ஓணஹா என்று புகழ்ந்தாள். அவள் புகழ்ந்தது மிமக அல்ல என்பது விஷாலியிடம் ணபசும் ணபாது கனகதுர்காவுக்கும் புரிந்தது. அவள் விஷாலியிடம் ணபசிக் பகாண்டிருக்கும் ணபாது தான் ஈஸ்வர் வந்தான்.

அவன் மிகவும் கமளப்பாக இருந்தான். அவமன அத்தமன ணசார்வாய் கனகதுர்கா பார்த்தணத இல்மல என்பதால் அவமனப் பார்த்தவுடன் கவமலயுடன் ணகட்டாள். “என்னடா என்னணவா மாதிரி இருக்ணக”

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

அவனுக்கு விஷாலி முன்னால் அம்மாவிடம் அதிகம் ணபசப் பிடிக்கவில்மல. ”ஒன்னுமில்மலம்மா” என்றவன் தனதமறக்குப் ணபாய் விட்டான். விஷாலி முகத்தில் அவமனப் பார்த்தவுடன் பதரிந்த ணசாகம் அவமன என்னணவா பசய்தது. அவள் இங்கு வந்ததில் இருந்ணத இப்படி ணசாகமாய் இருந்ணத பகால்கிறாள். இப்ணபாது அவள் அவன் ஆரம்பத்தில் பார்த்த விஷாலிணய அல்ல. அந்த விஷாலியின் உருவம் மட்டும் இப்ணபாது இருக்கிறணத ஒழிய அந்த ஒளியும், உயிணராட்டமும் இல்மல. அவள் மீது இருந்த ணகாபத்மத அவனால் முழுமமயாகத் தக்க மவத்துக் பகாள்ள முடியவில்மல. மகயில் இறுகப் பிடித்திருந்த மேல் விரலிடுக்கில் சிறிது சிறிதாக பவளிப்பட்டுக் குமறந்து பகாண்ணட வருவது ணபால ணகாபமும் குமறந்து பகாண்ணட வந்தது. அமத அதிகப்படுத்திக் பகாள்ள அவன் மறுபடி மறுபடி அன்று அவள் நிர்த்தாட்சணியமாய் ணபசிய கடூர வார்த்மதகமள நிமனத்துக் பகாள்ள ணவண்டியதாக இருந்தது கனகதுர்கா விஷாலிமயப் பார்த்து தமலயமசத்து விட்டு மகமனப் பின் பதாடர்ந்தாள். ஈஸ்வர் கண்கமள மூடிக் பகாண்டு படுக்மகயில் சரிந்திருந்தான்.

ப

மிக இறுக்கமான சூழ்நிமலகளில் சின்னச் சின்னக் ணகள்விகமளக் கூட அவன் விரும்புவதில்மல என்பதால் பமௌனமாக அவன் அருணக அமர்ந்து அவன் தமலமயக் ணகாதி விட்டாள். அவனுக்கு அது மிகவும் பிடிக்கும்.....

்

ச

ிய

ம

ஈஸ்வமரத் தாயின் விரல்கள் அமமதிப்படுத்தின. கண்கமளத் திறக்காமல் அவன் ஆழ்ந்த சிந்தமனயில் இருந்தான். விஷாலிமயக் கஷ்டப்பட்டு ஒதுக்கி மவத்து விட்டு விணசஷ மானஸ லிங்கத்தில் கவனம் பசலுத்த ஆரம்பித்தான். உலகத்தின் தமலவிதி அவனிடம் இருக்கிறணதா இல்மலணயா கேபதியின் தமலவிதி அவனிடம் இருக்கிறது. கள்ளங்கபடமில்லாத கேபதியின் சிரிப்பு நிமனவுக்கு வந்தது..... அவன் கண்டிப்பாக இயங்கிணய ஆக ணவண்டும். என்ன பசய்ய ணவண்டும், எப்படி பசய்ய ணவண்டும் என்ற பதளிவான முடிமவ அவனால் எடுக்க முடியவில்மல.

ரம (ன )்

ரக

இந்த ணநரத்தில் அப்பா இருந்திருந்தால் நன்றாக இருந்திருக்கும் என்று அவனுக்குத் ணதான்றியது. விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதப் பற்றி அவன் முதல் முதலில் ணகள்விப்பட்டது அவரிடம் இருந்து தான். அமதப் பற்றி அதிகம் அவனிடம் ணபசியவரும் அவர் தான். மணிக்கேக்கில் ஒருகாலத்தில் அவர்கள் ணபசி இருக்கிறார்கள். அறிவியல் ரீதியாக அவன் அவருமடய எத்தமனணயா ணகள்விகளுக்கு விளக்கமாகப் பல அனுமானங்கமளத் தந்துமிருக்கிறான். இந்த இக்கட்டான நிமலயில் அவர் இருந்திருந்தால் அவரிடம் அவன் மனம் விட்டுப் ணபசி இருக்கலாம். ணபசும் ணபாணத அவனுக்கு ஒரு பதளிவு பிறந்திருக்கும்.

ப

இப்ணபாது அவன் பார்த்தசாரதியிடம் அமதப் பற்றிப் ணபசுகிறான் என்றாலும் அவருக்கு அதில் புரிய முடிந்தது குமறவு தான். அவருக்கு அவன் மீது உள்ள நம்பிக்மக தான் விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் மீதுள்ள நம்பிக்மகமய விட அதிகமாய் இருக்கிறது. அதனால் அவன் ஏதாவது பசான்னால் தமல ஆட்டுவாணர ஒழிய ஆக்கபூர்வமான ணவறு கருத்துகள் அவரிடம் இருந்து வராது...

்

ிய

ம

ஈஸ்வர் கண்கமளத் திறந்து தாமயப் பார்த்துப் புன்னமகத்தான். அவள் மக விரல்களுக்கு பாசத்ணதாடு முத்தமிட்டு விட்டு கமளப்பு நீங்கியவனாக எழுந்தான். “எனக்கு பகாஞ்சம் ணவமல இருக்கும்மா” என்றவன் தன் லாப்டாப்மபத் திறந்து அதில் அவன் ணசமித்து மவத்திருந்த ஆழ்மனசக்தி ஆராய்ச்சிகள் பற்றிய தகவல்களில் மூழ்க ஆரம்பித்து விட்டான். காலம், இடம், சூைல் அத்தமனயும் மறந்து விட்டான்.

ரக

ச

மகமனணய பார்த்துக் பகாண்டிருந்த கனகதுர்கா பின் பவளிணய வந்து ஹாலில் மற்றவர்களுடன் ணபசிக் பகாண்டிருந்தாள். மூன்று மணி ணநரம் கழித்து ஈஸ்வர் பவளிணய வந்தான். ஒரு ஓரமாக அமர்ந்திருந்த விஷாலிமய அலட்சியம் பசய்தபடி மற்றவர்களிடம் ணபசிக் பகாண்டிருந்து விட்டு கமடசியில் பசான்னான்.

ரம (ன )்

“நான் நாமளக்கு காமலல ணதாட்ட வீட்டுக்குப் ணபாணறன்... சில நாள் அங்ணகணய இருக்க ணவண்டி வரும்னு நிமனக்கிணறன்” மற்றவர்கள் திமகப்பும் ஆச்சரியமும் அமடந்தார்கள் என்றால் இடி விழுந்தது ணபால உேர்ந்தவள் ஆனந்தவல்லி தான். அவளுமடய மூத்த மகன் அங்கு ணபானவன் பின்பு அவள் மகனாகத் திரும்பி வரணவயில்மல.... இப்ணபாது இவன் ணபாகிணறன் என்கிறான்.... அவள் உள்மனம் அபாயச்சங்கு ஊதியது.

ப

“எதுக்குடா அங்ணக திமகப்புடன் ணகட்டார்.

தங்கப்

ணபாணற?”

பரணமஸ்வரன்

“எனக்கு பகாஞ்சம் அங்ணக ஆராய்ச்சிகள் பண்ே ணவண்டி இருக்கு தாத்தா...” கேபதிமயயும் சிவலிங்கத்மதயும் கண்டு பிடிக்கப் ணபாகிற அவன் முயற்சிகள் ஒரு விதத்தில் ஆராய்ச்சிகள் தாணன?

்

ம

“என்ன ஆராய்ச்சி?”

ரக

ச

ிய

“எத்தமனணயா வருஷங்களாய் அந்த இடத்துல அந்த சிவலிங்கத்துக்கு, பபரிய தாத்தா பூமை பசய்துகிட்டு இருந்திருக்கார். அங்ணக நிமறய சக்தி அமலகள் இருக்கும் தாத்தா. அமத நாணன உேர்ந்திருக்ணகன். என் சப்பைக்டுக்கு இந்த ஆராய்ச்சிகள் உதவும் தாத்தா....”. ஈஸ்வர் சமாளித்தான்.

ரம (ன )்

பரணமஸ்வரன் திருப்தி அமடந்தார். ”அங்ணக வசதிகள் ணபாதுமாடா. அண்ேன் ஒரு சன்னியாசி மாதிரி இருந்தவர்... எந்த வசதியும் ணதமவ இல்மலன்னு ஒதுக்கி வச்சவர்.... உனக்கு கஷ்டமா இருக்காதாடா?” “அது ஒன்னும் பிரச்சிமன இல்மல தாத்தா....”

ப

அதற்குப் பின் மற்றவர்கள் அமதப் பபரிதுபடுத்தாமல் ணவறு ணபச்சுக்கு நகர்ந்தார்கள். ஆனந்தவல்லி மட்டும் சிமலயாக அமர்ந்திருந்தாள். பின் ஈஸ்வரும் கனகதுர்காவும் தங்கள் அமறக்குப் ணபாக மீனாட்சியும் விஷாலியும் கூட அங்கிருந்து நகர்ந்தார்கள். ணபயமறந்தது ணபால் அமர்ந்திருந்த தாயிடம் பரணமஸ்வரன் ணகட்டார். “என்னம்மா ஆச்சு உனக்கு?”

“எனக்கு ஈஸ்வர் அந்த பிடிக்கமலடா. பயமாயிருக்கு”

ணதாட்ட

வீட்டுக்குப்

ணபாறது

்

ம

“பயமா? என்னத்துக்குப் பயம்?”

ரக

ச

ிய

“உங்கண்ேன் அங்ணக ணபானவன் சன்னியாசியாணவ மாறிட்டாண்டா. அங்ணக அதிகம் தங்கி இருந்தவங்க எல்லாம் சிவனாண்டிகள் தான்... இவனும் இப்ப ணபாணறன்கிறான்.... உங்கண்ேன் சாகறதுக்கு முன்னாடி இவமன நியமிச்ச மாதிரி பசால்லிட்டு ணவற ணபாயிருக்கிறான்..” ஆனந்தவல்லி குரலமடக்கச் பசான்னாள்.

ரம (ன )்

பரணமஸ்வரன் வாய் விட்டுச் சிரித்தார். “ஆராய்ச்சி பண்ேப் ணபாகிறவமனப் ணபாய் ஆண்டியாயிடுவாணனான்னு பயப்படறிணய. என்னாச்சும்மா உனக்கு?”

ப

ஆனந்தவல்லி மகனுக்குப் பதில் அளிக்கவில்மல. பரணமஸ்வரன் தனதமறக்குப் ணபான பின்பும் அப்படிணய ஆழ்ந்த சிந்தமனயுடன் அவள் அமர்ந்திருந்தாள். ஈஸ்வமர துறவியாகாமல் திரும்ப வரவமைக்கும் சக்தி விஷாலி ஒருத்திக்குத் தான் உண்டு... அவன் அங்கு ணபாவதற்கு முன்னால் அவர்கள் இருவரும் மனம் விட்டுப் ணபசிப் பிரச்சிமனமய தீர்த்துக் பகாண்டால் பின் அவன் கண்டிப்பாகத் திரும்பி வருவான், கவமலப்பட ணவண்டியதில்மல என்று ணதான்றியது. விஷாலி என்ற துருப்புச் சீட்மடப் பயன்படுத்தா விட்டால் பின் என்பறன்மறக்கும் பகாள்ளுப்ணபரமன அந்த சிவலிங்கத்திடம் இைந்து விட ணவண்டி இருக்கும்.... ஆனந்தவல்லி அமத அனுமதிக்க மாட்டாள்... இனி கனகதுர்காமவயும் நம்பி பயனில்மல... அவணள எதாவது பசய்தாக ணவண்டும்....

்

ம

ஒரு தீர்மானத்துடன் எழுந்த ஆனந்தவல்லி ஈஸ்வரின் அமறக்குப் ணபானாள். ஈஸ்வர் தாயிடம் ஏணதா ணபசிக் பகாண்ணட மறுநாள் ணபாகும் ணபாது எடுத்துக் பகாண்டு ணபாக ணவண்டிய பபாருட்கமள எடுத்து மவத்துக் பகாண்டு இருந்தான்.

ச

ிய

ஆனந்தவல்லி ஈஸ்வரிடம் சீரியஸாகக் ணகட்டாள். “ஏண்டா, பசத்துப் ணபாகணும்னு ணபால இருக்குன்னு பசால்றவங்க அப்படிணய தற்பகாமல ஏதாவது பசய்துக்குவாங்களா, இல்மல ணபச்சுக்குச் பசால்றது தானா அது”

ரக

“அது பசால்ற ஆமளப் பபாருத்தது. ஏன் பாட்டி யார் பசான்னாங்க”

ரம (ன )்

ஆனந்தவல்லி அதற்குப் பதில் பசால்லவில்மல. “சும்மா ஒரு ணபச்சுக்குக் கூட பசால்லியிருக்கலாம் இல்மல” என்று ணகட்டாள். “யார் பசான்னாங்கன்னு முதல்ல பசால்லுங்க”

ஆனந்தவல்லி கூசாமல் பபாய் பசான்னாள். “விஷாலி தான்... பசல் ணபான்ல யார் கிட்டணயா ணபசிகிட்டு இருந்தா. பசத்துப் ணபாயிடணும் ணபால இருக்குன்னு அவ பசான்னது காதுல விழுந்துச்சு”

ப

ஈஸ்வர் மகயில் இருந்த ப்ளாஸ்க் பபரும் சத்தத்துடன் கீணை விழுந்தது. அதிர்ச்சியின் எல்மலக்ணக ணபான அவன் பலவீனமாய் ணகட்டான். “என்ன பசால்றீங்க?”

”யாணரா ஃப்ரண்டு கிட்ட ணபசிகிட்டு இருந்தா ணபால இருக்கு. பாதி அழுமகணயாட அவ பசான்னது என் காதுல விழுந்துச்சு...”

்

ிய

ம

ஆனந்தவல்லி பசான்னமத அவர்கள் இருவரும் நம்பினார்கள். சில நாட்களாகணவ விஷாலி ணசாகமாகத் தான் இருக்கிறாள்.... ஈஸ்வர் முகத்தில் பதரிந்த வலி அளக்க முடியாததாக இருந்தது. கனகதுர்கா மகனிடம் பசான்னாள். “ணபாய் என்னன்னு விசாரிடா”

ரக

ச

ஆனந்தவல்லி அவசரமாய் பசான்னாள். “என் காதுல விழுந்த விஷயத்மத அவ கிட்ட பசால்லாணத... முதல்ல என்ன பிரச்சிமனன்னு ணகளு.... அப்புறம் புத்தி பசால்லு”

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் அடுத்த நிமிடம் விஷாலியின் அமறயில் இருந்தான். விஷாலி உறங்க ஆயத்தமாகி இருந்தாள். திடுதிடுப்பபன்று அமறக்குள் ஈஸ்வர் வந்தது அவளுக்கு திமகப்மப ஏற்படுத்தியது. கூடணவ ஒரு சின்ன சந்ணதாஷத்மதயும் அது ஏற்படுத்தியது. அவனாக அவமளத் ணதடி வந்திருக்கிறான்....

ப

அவள் இன்னமும் எந்த முட்டாள்தனமும் பசய்யாமல் நலமாக இருப்பது அவனுக்குப் பபரிய ஆசுவாசத்மதக் பகாடுத்தாலும் தன்மனச் சில நிமிடங்கள் பபரிதாகப் பயமுறுத்தி விட்ட அவள் மீது அவனுக்கு அளவு கடந்த ணகாபம் வந்தது. “உனக்கு என்ன பிரச்சிமன” ணகாபம் குமறயாமல் ணகட்டான். அவன் பன்மமயில் ணபசாமல் ஒருமமயில் ணபசியது, அது ணகாபத்தினால் ஆனாலும் கூட, அவளுக்கு இதமாக இருந்தது.

அவன் திடீபரன்று வந்து எந்தப் பிரச்சிமனமயக் ணகட்கிறான் என்று அவள் புரியாமல் விழித்தாள்.

்

ம

ஈஸ்வர் பசான்னான். “பகாஞ்ச நாளாணவ பராம்ப ணசாகமாய் இருக்கிணய. அதுக்கு காரேம் ணகட்ணடன்”. அவன் குரலில் அனல் இருந்தது.

ரக

ச

ிய

விஷாலிக்கு அவன் ணகாபத்திற்கும், இந்தக் ணகள்விமய இப்ணபாது ஏன் ணகட்கிறான் என்பதற்கும் காரேம் புரியவில்மல. அக்கமறணயாடு அவன் ணகட்ட ணபாதும் அவன் முகத்தில் சிணனகம் இல்மல. ”நான் ஒரு மசக்காலஜிஸ்ட். உடம்ணபாட பிரச்சிமனமய டாக்டர் கிட்ட பசால்ற மாதிரி மனணசாட பிரச்சிமனமய என் கிட்ட பசால்லலாம். முட்டாள்தனமாய் எதுவும் பசய்துக்க ணவண்டியதில்மல”

ரம (ன )்

முட்டாள்தனமாக எமதச் பசய்ய ணவண்டாம் என்கிறான் என்று விஷாலிக்குப் புரியவில்மல. ஆனால் சம்பந்தமில்லாத மணனாதத்துவ மருத்துவர் ணபால அவன் ணகட்டாலும் மீண்டுபமாரு மன்னிப்பு ணகட்க இது நல்ல சந்தர்ப்பம் என்று ணதான்றியது. குமறந்தபட்சம் காது பகாடுத்துக் ணகட்கும் தயவாவது காட்டி இருக்கிறாணன என்று நிமனத்தவளாக மணனாதத்துவ மருத்துவரிடம் பசால்வது ணபாலணவ தமல குனிந்து பகாண்டு பசால்ல ஆரம்பித்தாள்.

ப

“நான்... ஒரு நல்லவமரத் தப்பா புரிஞ்சுகிட்டு என்பனன்னணவா ணபசிட்ணடன்... தப்புன்னு பதரிஞ்சதுக்கப்புறம் அவர் கிட்ட மன்னிப்பும் ணகட்ணடன்.... ஆனா அவர் மன்னிக்கமல.... அது பராம்பணவ உறுத்தலா இருக்கு”

”தப்பா புரிஞ்சுக்க என்ன காரேம்?” அவமளணய கூர்ந்து பார்த்தபடி ஈஸ்வர் ணகட்டான்.

்

ரக

ச

ிய

ம

“சின்ன வயசுல இருந்ணத பைகின நண்பன்....” என்று ஆரம்பித்தவள் ’மணகஷ் பசான்னமத நம்பி தவறாகப் புரிந்து பகாண்ணடன்’ என்று பசால்ல வந்தவள் அப்படிணய அந்த வார்த்மதகமள முழுங்கி விட்டாள். அந்த ஒரு பாதகத்மதச் பசய்தது தவிர மணகஷ் அவளுக்கு எல்லா விதங்களிலும் நல்ல நண்பனாகத் தான் இருந்திருக்கிறான். அவமனக் காட்டிக் பகாடுக்க அவள் மனம் விரும்பவில்மல. “... சின்ன வயசுல இருந்ணத பைகின நண்பனாய் இருந்திருந்தால் ணதமவயில்லாமல் சந்ணதகம் வந்திருக்காது. அவர் புதியவரானதால நானா ஏணதா மபத்தியக்காரத்தனமா கற்பமன பசய்துகிட்டு தப்பா ணபசிட்ணடன்....”

ரம (ன )்

ஆனால் அவள் பசால்ல வந்த விஷயத்மத அவன் சரியாகப் புரிந்து பகாண்டு விட்டான். அவள் அவனிடம் ணபானில் ணபசியதற்கு சிறிது முன்பு தான் மணகஷ் வீட்டில் இருந்து பவளிணயறியமதப் பார்த்திருந்தது ஈஸ்வரின் நிமனவுக்கு வந்தது. இந்த அதிகாமலயில் எங்ணக ணபாகிறான் என்று ணயாசித்ததும் நிமனவுக்கு வந்தது. மணகஷ் ணபாய் இவளிடம் ஏணதா பபாய்மயச் பசால்லி விட்டிருக்க ணவண்டும்.... ஈஸ்வர் அமமதியாகக் மபத்தியக்காரத்தனமான கற்பமன?”

ணகட்டான்.

”என்ன

ப

குரல் நடுங்க பலவீனமாய் விஷாலி பசான்னாள். “என்மனத் தரக்குமறவா நிமனச்சு தான் அவர் என் கிட்ட பைகினதாய் நிமனச்சுகிட்ணடன்....”

்

ம

எந்த ஒரு கண்ணியமான பபண்ோனாலும் அந்த சந்ணதகம் உண்மமயாக இருக்கும் பட்சத்தில் தாங்கி இருக்க முடியாது தான் என்பது அவனுக்குப் புரிந்தது. அவன் ணகட்டான். “அப்படி நிமனக்கிற மாதிரி அந்த ஆள் உன் கிட்ட நடந்துகிட்டிருக்காரா”

ிய

“இல்மல.... ஆனா சந்ணதகத்ணதாட பார்க்கறப்ப சாதாரேமானது கூட ணமாசமாகத் ணதாணுமில்மலயா... அப்படி தான் நிமனச்சு ஏமாந்துட்ணடன்....” அவள் குரல் கரகரத்தது.

ரக

ச

ஈஸ்வருக்கு அவள் மகவிரல் ஸ்பரிசம் இப்ணபாதும் நிமனவிருந்தது. அமதக் கூட அவனது தவறான கண்ணோட்டச் பசய்மகயாய் அவள் நம்பி இருக்கலாம்....

ரம (ன )்

“நிமனச்சது தப்புன்னு எப்ப புரிஞ்சுது?”

“அவணராட நண்பர் ஒருத்தர் கிட்ட ணபசினப்ப புரிஞ்சுது”

பாலாஜி! ஈஸ்வர் பகாண்டிருந்தான்.

பமௌனமாக

அவமளணய

பார்த்துக்

ப

அவள் கண்களில் நீர் நிமறய பசான்னாள். “அவர் என்மன மன்னிச்சு என் கிட்ட சாதாரேமா ணபசிகிட்டிருந்தார்னா ணபாதும்... அதுக்கு ணமல நான் எதிர்பார்க்கமல.” அவன் ணகட்டான். “அது மட்டும் ணபாதுமா?”

”ணபாதும். அதுக்கு ணமல எதிர்பார்க்க எனக்கு.... எனக்கு.... அருகமத இல்மலங்க” விசும்பணலாடு வார்த்மதகள் பவளி வந்த ணபாது ஈஸ்வரால் அதற்கு ணமல் தாங்க முடியவில்மல....

்

ச

அத்தியாயம் - 78

ிய

ம

“விஷாலி” என்று உருகியவன் அவமளத் தன்னிடம் இழுத்து அமேத்துக் பகாண்டான். “விஷாலி....!”

ரம (ன )்

ரக

ஈஸ்வர் மிக ணவகமாக விஷாலியின் அமறக்குப் ணபாவமதப் பார்த்த பரணமஸ்வரனுக்கு என்னணவா அசம்பாவிதம் நிகழ்ந்து விட்டதாகத் ணதான்றியது. என்ன என்று விசாரிக்க கனகதுர்காவிடம் பசன்றார். கனகதுர்கா கவமலயுடன் இருக்க ஆனந்தவல்லி சாவதானமாக அமர்ந்திருந்தாள். என்ன ஆயிற்று என்று விசாரித்த மாமனாரிடம் கனகதுர்கா ஆனந்தவல்லி பசான்னமதச் பசான்னாள். ணகட்டு அவரும் கவமலப்பட ஆனந்தவல்லி அவர்களிடம் கவமலப்பட ணவண்டாம் என்று பசான்னாள்.

ப

“நம்ம வீட்டுக்கு வந்த பபாண்ணு ஏடாகூடமா ஏதாவது பசய்துகிட்டா என்ன பண்றதும்மா. நீ சுலபமா கவமலப்பட ணவண்டாம்னு பசால்ணற.” “அந்தப் பபாண்ணு அப்படி எதுவும் பசய்துக்காது. அது அப்படிபயல்லாம் பசால்லணவ இல்மல. நான் சும்மா தான்

பசான்ணனன்....” பசான்னாள்.

ஆனந்தவல்லி

அலட்டிக்

பகாள்ளாமல்

்

ிய

ம

கனகதுர்கா விழிபிதுங்க நின்றாள். ‘இப்படியும் கூட சும்மா பசால்வார்களா?’ பரணமஸ்வரன் தாயிடம் ணகாபத்துடன் ணகட்டார். “அம்மா உன் வயசுக்கு இபதல்லாம் பகௌரவமா? நீ என்ன காரியம் பசய்திருக்ணக. மபத்தியம் பிடிச்சுடுச்சா?”

ரம (ன )்

ரக

ச

ஆனந்தவல்லி மகன் ணகாபத்மதப் பபாருட்படுத்தவில்மல. கனகதுர்காவிடம் பசான்னாள். ”இப்படித் தான் என் மூத்த மகனும் சில நாள்னு அந்த ணதாட்ட வீட்டுக்குப் ணபானான். சிவலிங்கம் அவமனத் தன் பக்கம் இழுத்துகிச்சு. ணபானவமனத் திரும்ப கூட்டிகிட்டு வர பபத்தவ பாசம் பத்தமல... இவன் ணபாகிறவன் ஒணரயடியாய் சிவலிங்கம் பின்னால ணபாயிடாமல் திரும்ப வரணும்னா அந்தப் பபாண்ோல தான் முடியும். அதுக்கு அவங்க பரண்டு ணபரும் மனசு விட்டுப் ணபசணும்.... சுமுகமாயிடணும்... அதுக்கு இது தான் ஒணர வழின்னு ணதாணுச்சு...” கனகதுர்காவிற்கு என்ன நிமனப்பது என்று பதரியவில்மல. மகன் அமத எப்படி எடுத்துக் பகாள்வான் என்று பயந்தாள்.

ப

ணநரம் ணபாய்க் பகாண்டிருந்தது. ஆனந்தவல்லி முகத்தில் ணலசாய் புன்னமக அரும்ப ஆரம்பித்தது. நீண்ட ணநரம் கழித்து ஈஸ்வர் ணகாபத்துடன் வந்த ணபாது சங்கரின் பதக்கங்கமள எல்லாம் முதல் தடமவ பார்ப்பது ணபால் ஆனந்தவல்லி பார்த்துக் பகாண்டிருந்தாள்.

ஈஸ்வர் பரணமஸ்வரமனக் அறிணவ இல்மலயா?”

ணகட்டான்.

“உங்கம்மாவுக்கு

்

“என்னடா

ம

கனகதுர்கா மகமனக் கடிந்து பகாண்டாள். பபரியவங்கமள இப்படி எல்லாம் ணபசிகிட்டு..”

ச

ிய

“நீ சும்மா இரும்மா. பபரியவங்க மாதிரியா இவங்க நடந்துக்கிறாங்க. எனக்கு அப்படிணய கழுத்மத பநறிச்சுடலாம் ணபால இருக்கு”

ரக

பரணமஸ்வரன் பசான்னார். “பசய். பல ணபர் பல தடமவ நிமனச்சது தான் அது.” ஆனந்தவல்லி மகமன முமறத்தாள்.

ரம (ன )்

ஈஸ்வருக்கு, குறும்பு பசய்து விட்டு ஒன்றும் பதரியாத சாது ணபால் நடிக்கும் குறும்புக் குைந்மதமய ஆனந்தவல்லி நிமனவுபடுத்தினாள். அவள் இல்லா விட்டால் இன்ணனரம் விஷாலியுடன் இருந்த பிேக்கு இன்னும் சரியாக வாய்ப்பு இல்மல என்றாலும் சில நிமிஷங்களுக்காவது அவமனக் கதிகலங்க மவத்த ஆனந்தவல்லிமய சின்னக் ணகாபத்ணதாடு ஈஸ்வர் பநருங்கினான்.

ப

“ஏண்டா சாக ணவண்டாம்னு பசால்லிட்டு வர இவ்வளவு ணநரமா?” ஆனந்தவல்லி ணகட்க ஈஸ்வர் அவள் கழுத்மத பநறிப்பது ணபால் நடித்துக் மக மவக்க ஆனந்தவல்லி சமளக்காமல் ணகட்டாள். “விஷாலி ணபாட்டுட்டிருக்கற பசண்ட் மேம் உன் கிட்ட இருந்து எப்படி வருது?” ஈஸ்வர் முகம் பவட்கத்தில் சிவந்தது. அவள் கழுத்மத பசல்லமாக பநறிக்க, ஆனந்தவல்லி பகாள்ளுப் ணபரமனக்

்

ம

குறும்புப் பார்மவ பார்த்தாள். பரணமஸ்வரனுக்கு மீண்டும் தந்மத நிமனவுக்கு வந்தார். மகன் பவட்கத்மத ரசித்த கனகதுர்காவிற்கு ஈஸ்வர் ஆனந்தவல்லியிடம் அவ்வளவு உரிமம எடுத்துக் பகாள்வது ஆச்சரியமாக இருந்தது. சங்கர் தன் பாட்டிமய யாரும் பநருங்க முடியாத கண்டிப்பான நபராக விவரித்திருந்தார். அவர் மகன் இந்த வீட்டில் எப்படிப்பட்ட மாற்றங்கமள வரவமைத்திருக்கிறான்!...

ிய

**************

ச

மீனாட்சி சந்ணதாஷம் தாளாமல் கேவரிடம் ஓடி வந்தாள். “என்னங்க உங்களுக்கு விஷயம் பதரியுமா?”

ரக

“என்ன மீனாட்சி?”

ரம (ன )்

“நம்ம ஈஸ்வரும் விஷாலியும் காதலிக்கிறாங்களாம்... பாட்டி அவங்க பரண்டு ணபர் கல்யாேத்மத சீக்கிரமாணவ பசஞ்சுடணும்னு அப்பா கிட்ட பசால்லிகிட்டு இருக்காங்க... பதன்னரசு அண்ேன் படல்லியில இருந்து திரும்பி வந்ததும் ணபசலாம்னு அப்பா பசால்றார். எனக்கு பராம்பணவ சந்ணதாஷமாய் இருக்குங்க”

ப

விஸ்வநாதனுக்கு மகன் நிமனவு வந்தது. அவனுக்காக மனம் கதறியது. எந்தப் பபண்மே அவன் திருமேம் பசய்வதற்கு அவன் தாத்தா சம்மதம் பதரிவிக்க மாட்டார் என்று நிமனத்து இத்தமன காலம் அமதத் பதரிவிக்காமணலணய இருந்தாணனா, அணத பபண்மே இன்பனாரு ணபரனுக்குத் திருமேம் பசய்து மவக்க அந்தத் தாத்தா முடிபவடுத்திருக்கிறார். அவன் எப்படித் தாங்குவான் என்று அவர் ணவதமனப்பட்டார். அது பதரியாமல் மீனாட்சி சந்ணதாஷப்பட்டுக் பகாண்டிருக்கிறாள்.

்

ம

மணகஷ் இப்ணபாது இங்கு இல்லாமல் இருப்பது துரதிர்ஷ்டணம என்று ணதான்றியது. மிக முக்கியமான ணநரங்களில் எல்லாம் அவன் இங்கிருப்பதில்மல. பரணமஸ்வரனுக்கு மாரமடப்பு வந்த ணபாதும் அவன் இங்கு இல்மல. அவன் காதலிக்கு அவன் பவறுக்கும் நபருடன் திருமேம் தீர்மானமாகிக் பகாண்டிருக்கிறது. இப்ணபாதும் அவன் இங்கு இல்மல.

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

வரலாறு திரும்பத் திரும்ப ஒணர மாதிரி வருகிறது என்று நிமனத்துக் பகாண்டார். கல்லூரி நாட்களில் அவர் சங்கமரப் பார்த்து நிமறய பபாறாமமப்பட்டிருக்கிறார். நல்ல குேம், அசாத்திய அறிவு, தன்னடக்கம், அளவில்லாத பசல்வம் அத்தமனயும் இருந்த சங்கமர கல்லூரி ஆசிரியர்களும், சக மாேவர்களும் தமலயில் தூக்கி மவத்துக் பகாண்டு ஆடாத குமற தான். சங்கர் முன்னால் மற்றவர்கள் எல்லாரும் கமளயிைந்து ணபானார்கள். அதனால் நண்பனாகப் பைகினாலும் உள்ளூர சங்கர் மீது தீராத வயிற்பறரிச்சல் அவருக்கு இருந்தது.

ப

சங்கர் காதல் திருமேம் பசய்து பகாண்டு நிரந்தரமாய் பசன்ற பின், சங்கரின் தங்மகமயத் திருமேம் பசய்து பகாண்டு வந்த பிறகு, சங்கமர பவன்று விட்டது ணபால் ஒரு எண்ேம் அவருக்கு ஏற்பட்டிருந்தது. அவருக்கு ஒரு மகன் பிறந்து அவன் மீது பரணமஸ்வரன் பாசமமை பபாழிந்த ணபாது ஒரு மதரியம் பிறந்திருந்தது. இனி பயப்படத் ணதமவயில்மல என்று நிமனத்திருந்தார். ஆனால் ஈஸ்வரின் வரவில் எல்லாம் மாறி சரித்திரம் திரும்பி விட்டது. அவர் மகனும் அவமரப் ணபாலணவ உயர முடியாத அளவுக்கு ஒரு எதிரிமய சம்பாதித்து விட்டிருக்கிறான். அறிவு, பாசம், பசாத்து, காதல் என்று எல்லா விதங்களிலும் அவன் ஈஸ்வரால் ணதாற்கடிக்கப் பட்டிருக்கிறான்....

்

ம

மணகஷிற்கு நிமறய சம்பாதிக்க ணவண்டும், புகழ் பபற ணவண்டும் என்கிற ஆமச நிமறய இருக்கின்றது. சமீப காலங்களில் பல முமற விஸ்வநாதனிடம் அவன் பசால்லி இருக்கிறான். “அப்பா! தாத்தா பசாத்பதல்லாம் ஒன்னுணம இல்மலன்னு பசால்ற அளவுக்கு நான் சம்பாதிச்சுக் காட்டணறன் பாருங்க...”

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

அப்படிச் பசான்னாணன ஒழிய பபரியதாய் அவனுக்குத் பதாழில் நுட்பங்கள் பதரிந்திருக்கவில்மல. கம்ப்யூட்டர், சாஃப்ட்ணவர் ஆகியவற்றில் நல்ல ணதர்ச்சி பபற்றிருந்தாணன ஒழிய மற்றபடி பபரிய சாமர்த்தியம் எதிலும் இருக்கவில்மல. அடிக்கடி நண்பர்களிடம் ணபாவது, இரவு ணவமளகளிலும், நாட்கேக்கிலும் எங்ணகணயா கழிப்பது எல்லாம் அவருக்கு கவமலமயத் தந்தது. ஆனால் அவனுக்கு பபரிய இடத்து நண்பர்கள் இருப்பதாகச் பசான்னான். இந்தியாவிணலணய மிகப் பபரிய பேக்காரர்களில் ஒருவரான பாபுஜி கூடத் தனக்கு நண்பர் என்று பசான்னான். அவருக்கு நம்பக் கஷ்டமாக இருந்தணபாது தன் பசல் ணபானில் இருந்த பாபுஜியின் எண்மேக் கூடக் காட்டினான். அவர் முன்னாணலணய ணபானில் பாபுஜியிடம் ணபசினான்....

ப

சில நாட்களாக ஆகாயக் ணகாட்மட கட்டி அதில் வாழ்ந்து பகாண்டிருக்கும் மணகஷின் அஸ்திவாரத்மதணய ஈஸ்வர் கமலத்துக் பகாண்டிருக்கிறான். மற்றவற்மறயாவது அவன் தாங்கிக் பகாள்ள முடியலாம். ஆனால் காதல் விஷயத்தில் அவனால் தாங்க முடியும் என்று ணதான்றவில்மல. உடனடியாகப் ணபான் பசய்து விஷயத்மதச் பசால்லலாமா என்று நிமனத்த விஸ்வநாதன் பிறகு எண்ேத்மத மாற்றிக் பகாண்டார். அவனாகப் ணபான் பசய்தால் பசான்னால் ணபாதும் என்று ணதான்றியது. ணகாவாவில் ைாலியாக இருக்கும் இந்த சில நாட்களாவது அவனுக்கு மிஞ்சட்டும். **************

்

ம

குருஜி தன்மன விதியின் நாயகனாக உேர்ந்தார். இது வமர அவர் அறிந்ததும் அனுமானித்ததும் விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதப் பபாறுத்த வமரயில் மிகச்சரியாகணவ இருக்கிறது. ஆர்க்கிமிடிஸ் பசான்னது அவருக்கு நிமனவுக்கு வந்தது. ”நான் நிற்க ஒரு இடமும், ஒரு சரியான பநம்புணகாலும் எனக்குக் கிமடத்தால் நான் இந்த பூமிமயணய அமசத்துக் காட்டுணவன்”

ரக

ச

ிய

குருஜிக்கு சரியான ஒரு இடமும் கிமடத்திருக்கிறது. விணசஷ மானஸ லிங்கம் என்ற பநம்புணகாலும் கிமடத்திருக்கிறது. அவர் இந்த உலகத்மதணய நகர்த்தி சரியான விதத்தில் நிறுத்தப் ணபாகிறார். சரித்திரத்தில் நிரந்தரமான இடத்மதப் பிடித்து விடப் ணபாகிறார்....

ரம (ன )்

முதல் முதலில் விணசஷ மானஸ லிங்கம் பற்றி பாபுஜியிடமும், மற்ற அறுவரிடமும் அவர் பசான்ன ணபாது அவர்கள் அமத இந்தியாவில் பசால்லப்படும் எத்தமனணயா கற்பமனக் கமதகளில் ஒன்று என்று தான் அமத நிமனத்தார்கள். இந்திய சித்தர்கள் விஞ்ஞானத்திற்கு யூகிக்கவும் முடியாத எத்தமனணயா சித்திகமள விமளயாட்டாகச் பசய்து விடக் கூடியவர்கள் என்பமத விளக்கினார். சிறு வயதில் இருந்து அவர் அறிந்திருந்த ஒருசில சித்தர்களின் அபூர்வ சக்திகள் பற்றியும் பசான்னார். ணகட்ட பின் அவர்கள் பிரமித்தார்கள். அப்படிப்பட்ட பல நூறு சித்தர்கள் தங்கள் சக்திகமள ஆவாகனம் பசய்து உருவாக்கிய அந்த விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் சக்திகளின் அளவு, ஒரு மனிதன் காே முடிந்த கற்பமனயின் அளவு தான் என்று அவர் பசான்னார்.

ப

சித்தர்களின் சக்திமயயாவது அவர்களில் சிலரால் ஒத்துக் பகாள்ள முடிந்தது. ஆனால் சித்தர்கள் உருவாக்கிய விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் சக்திமய அவர்களால் நிைம் என நம்ப முடியவில்மல. பின் தான் அவர்களிடம் சில ஆராய்ச்சிகள் மூலம் அமத

நிரூபிப்பதாக அவர் பசான்னார். பின் அன்று அவர்களிடம் உேர்ச்சி பூர்வமாக குருஜி பசான்னார்.

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

“நண்பர்கணள நீங்க அட்லாண்டிஸ் என்ற தீமவப் பத்தி ணகள்விப்பட்டிருக்கீங்களா? அது 11000 வருஷங்களுக்கு முன்னாடிணய சிறப்பாய் இருந்ததாய் ப்ணளணடாங்கிற கிணரக்க ஞானி பசால்லி இருக்கார். உலகத்துல மத்த பகுதிகள்ல மனிதர்கள் காட்டு மிராண்டிகளாய் வாழ்ந்துட்டு இருந்த காலத்துல அந்தத் தீவில் வாழ்ந்த மனிதர்கள் மட்டும் அந்த காலத்துலணய அறிவாளிகளாவும், நாகரிகத்துல சிறந்தவங்களாவும் இருந்ததா பசால்லிக்கிறாங்க. அந்தத் தீவு பிற்காலத்துல கடல்ல மூழ்கி அழிஞ்சுடுச்சுன்னு பசால்றாங்க. அய்ன் ணரண்ட் எழுதின “அட்லாஸ் ஷ்ரக்டு”ல கூட அந்த அட்லாண்டிஸ் தீவு ஞாபகார்த்தமா எல்லா அறிவாளிகளும் ணசர்ந்து அட்லாண்டிஸ் என்கிற இடத்மத உருவாக்கி அங்ணக வாைற மாதிரி கற்பமனயில் எழுந்தியிருந்தமத நீங்க படிச்சிருக்கலாம். அந்தக் கற்பமனமய நிைமாக்கணும்னு நான் ஆமசப்படணறன்....”

ப

”அந்தக் காலத்து ஞானிகள் இந்த காலத்மத அழிமவணயா, பபரிய மாற்றத்மதணயா உலகம் காேப்ணபாகிற காலமாய் குறிச்சுட்டுப் ணபாயிருக்காங்க. எச்சரிக்மகயாய் இருக்கிறதா நிமனச்சு விணசஷ மானஸ லிங்கம்கிற ஒரு மஹா சக்திமய ரகசியமாய் மமறச்சு வச்சுட்டு இருக்கிற முட்டாள்தனத்மத அந்த சிவலிங்கத்மத வச்சுகிட்டு இருக்கிறவங்க பசய்றாங்க. நிமறய பசய்ய ணவண்டிய காலத்துல அமத முடக்கி வச்சுகிட்டு இருக்கறது என்ன புத்திசாலித்தனம்னு எனக்குத் பதரியமல. உலகம் அழிமவ ணநாக்கிப் ணபாய்கிட்டு இருக்கிற இந்தக் காலத்துல கூட விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத உபணயாகப்படுத்தமலன்னா அது முட்டாள்தனம்னு நான் நிமனக்கிணறன். அதுக்காகத் தான் அமத முதல்ல என் வசமாக்கிக்கப் ணபாணறன். இந்த உலகத்மத வழிநடத்தப் ணபாணறன்...”

்

ச

ிய

ம

“உலகத்துல எப்பவுணம முட்டாள்கள் தான் அதிகம்.. ஆட்டு மந்மதக் கூட்டம்... அவங்கமள வழி நடத்த எப்பவுணம புத்திசாலிகள் ணதமவ... ஒருசில ணபர் புத்திசாலித்தனத்துல தான் எல்லா நல்லதும் உலகத்துல இது வமரக்கும் நடந்திருக்கு. சிந்திக்கத் பதரிஞ்ச அறிவாளிகள் இல்மலன்னா எந்த முன்ணனற்றமும் இங்ணக இல்மல. நீங்க எல்லாம் அறிவாளிங்க. உங்க நாடுகள்ல நல்ல பசல்வாக்ணகாடவும் இருக்கீங்க. சக்தி வாய்ந்தவங்களா இருக்கீங்க. அதனால என்ணனாட முயற்சில உங்கமளயும் பங்பகடுக்க கூப்பிடணறன்....”

ப

ரம (ன )்

ரக

அன்று குருஜி பதாடர்ந்து நிமறய ணநரம் ணபசினார். விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் உதவிணயாடு உலக அளவில் எதிர்பார்க்கும் மாற்றங்கமளச் பசய்ய அவருக்குத் துமேயாக இருக்க உலக நாடுகளில் பிரதிநிதிகள் ணதமவ என்று கருதினார். ஆரம்பமாய் ஆறு நாடுகளின் பிரதிநிதிகளாய் அவர்கமள அவர் நிமனத்தார். முதலிணலணய சக்தி வாய்ந்தவர்களாக இருக்கும் இவர்கள், விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் உதவியும் கிமடத்து விட்டால் பல அற்புதங்கமள நிகழ்த்தலாம், வரலாற்றில் இடம் பபறலாம் என்பமத சக்தி வாய்ந்த வார்த்மதகளில் பசான்னார். அவர்கமள விதியின் பிரதிநிதிகளாய் மாறத் தயாராக இருக்கச் பசான்னார். அவர் ணபசும் ணபாது அங்கிருந்த பாபுஜி தானும் அதில் பங்கு பபற ஆமசப்பட்டு தன்மன இமேத்துக் பகாண்டார். ஆழ்மன ஆராய்ச்சிகளுக்கு ஆகும் பசலமவ, தான் ஏற்றுக் பகாள்வதாகச் பசான்னார். அவர்கள் அறுவரும் மந்திரத்தால் கட்டுப்பட்டவர்கள் ணபால குருஜி பசான்னமதக் ணகட்டார்கள். ணகட்க நன்றாக இருந்தாலும் அது எந்த அளவு சாத்தியமாகும் என்பது அவர்களுக்கு ணகள்விக்குறியாகணவ இருந்தது என்பது அவர்கள் முகபாவத்தில்

இருந்ணத பதரிந்தது. அதில் அவர் தவறு காேவில்மல. அவர் அளவுக்கு அவர்களுக்கு பிரபஞ்ச ரகசியங்களில் ஞானம் இல்மல. அவருமடய அனுபவங்களும் அவர்களுக்கு இல்மல. ஒரு நாள் அவர்களுக்குப் புரியும் என்ற நம்பிக்மக அவருக்கு இருந்தது.

்

ரக

ச

ிய

ம

அந்த நாள் தற்ணபாது பநருங்கி விட்டதாக குருஜி நிமனத்தார். அவர் கேக்கு சரிணய என்று விணசஷ மானஸ லிங்கம் இப்ணபாது நிரூபித்து விட்டது. நான் வந்து விட்ணடன். என்மன மவத்து நீ என்ன பசய்கிறாணயா பசய்து பகாள் என்று அது அனுமதியும் பகாடுத்து விட்டது என்று அவருக்குத் ணதான்றியது. இந்த நல்ல சந்தர்ப்பம் வர அவரும் சில தவறுகள் பசய்ய ணவண்டி வந்தது. ஆனால் அவருக்கு ணவறு வழிமய விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் பாதுகாவலர்கள் விட்டு மவக்கவில்மல. உலகத்தின் ஒட்டு பமாத்த நன்மமக்காக ஒருசிலருக்குத் தீமமகள் பசய்ய ணவண்டி தான் வருகிறது, என்ன பசய்வது?.....

ரம (ன )்

சிறிது ணநரத்தில் குருஜியின் அமறக்கு ைான்சன், பாபுஜி, பதன்னரசு, மணகஷ் நால்வரும் வந்தார்கள். குருஜியும், ைான்சனும் அடுத்த ஆராய்ச்சிக்கு எமதத் ணதர்ந்பதடுக்கலாம் என்று விவாதிக்க ஆரம்பித்தார்கள். பாபுஜி, பதன்னரசு, மணகஷ் மூவரும் பரபரப்புடன் அமதக் கவனித்துக் பகாண்டிருந்தார்கள். நடந்து முடிந்த ணராைா மேம் ஆராய்ச்சிக்குப் பின் ஒரு பபரிய எதிர்பார்ப்பு அவர்களிடமும் ஏற்பட்டிருந்தது.

ப

ைான்சன் நடந்ததற்கு அடுத்த ணமல் நிமலயில் உள்ள சின்ன ஆராய்ச்சி பசய்யலாம் என்று அபிப்பிராயப்பட்டார். ஆனால் குருஜிணயா இந்த தடமவ பபரியதாகச் பசய்து எல்லாமரயும் அசத்த ணவண்டும் என்று ஆமசப்பட்டார். பல்லாயிரம் ணகாடி ரூபாய் அக்கவுண்டில் இருக்மகயில் கஞ்சத்தனமாய் சில ஆயிரம் ரூபாய்க்கு

்

ம

பசக் எழுதி அமதச் பசலவழிப்பதில் திருப்தி இல்மல என்று பசான்னார். அவர் அளவுக்கு நம்பிக்மக ைான்சனுக்கு இருக்கவில்மல. கமடசியில் ைான்சன் குருஜி வழிக்ணக வந்தார். முயன்று பார்ப்பதில் தவறில்மல. ”சரி குருஜி நீங்கள் பசால்ற மாதிரிணய பகாஞ்சம் பபரிய ஆராய்ச்சிணய பசய்யலாம். என்ன பசய்யலாம்னு நீங்கணள பசால்லுங்கள்”

ரக

ச

ிய

“என்ன பசய்கிணறாணமா அது உலக அளவுல எல்ணலாருக்கும் பதரிகிற சம்பவமாய் இருக்கணும்...” என்று பசால்லி விட்டு குருஜி ணயாசித்தார், அவர் பார்மவ பக்கத்தில் இருந்த தினசரிப் பத்திரிக்மகயின் தமலப்புச் பசய்தியில் தங்கியது.

ரம (ன )்

ணசாமாலியக் கடற்பகாள்மளயர்கள் ணகட்ட பேயத் பதாமகமயத் தந்து தங்கள் கப்பமலயும், அதிலிருந்த 64 இந்தியர்கமளயும் மீட்க இந்தியா ஒப்புக் பகாண்டது என்று நம்பத் தகுந்த வட்டாரங்கள் மூலம் பதரிவதாகவும், அந்தப் பேயத் பதாமக எவ்வளவு என்று பதரிவிக்க அதிகாரிகள் மறுத்து விட்டதாகவும் எழுதி இருந்தார்கள். ஒரு வாரத்திற்கு முன்பு தான் பசங்கடல் அருணக ணசாமாலியக் கடற்பகாள்மளயர்களால் இந்தியக் கப்பல் மகப்பற்றப்பட்டிருந்தது.

ப

சில ஆண்டுகளுக்கு முன் உலகநாடுகள் பலவும் ணசர்ந்து அந்தப் பகுதியில் ஒரு கூட்டு கடல் ணராந்துப்பமடமய உருவாக்கி இருந்ததன் காரேமாக, ணசாமாலியக் கடற்பகாள்மளயர்கள் இரண்டு ஆண்டுகளாக பபரிய அளவில் இயங்காமல் மமறவாக இருந்தார்கள். அதனால் கூட்டு கடல் ணராந்துப்பமடயில் இருந்த ஆட்கள் கணிசமாகக் குமறக்கப்பட்டிருந்தனர். அமதப் பயன்படுத்திக் பகாண்டு அந்தக் கடற்பகாள்மளயர்கள் துணிகரமாக இப்ணபாது பசயல்பட்டிருக்கிறார்கள். அபமரிக்கா,

இங்கிலாந்து, ரஷியா, சீனா உட்பட பல நாடுகள் அதற்குக் கண்டனம் பதரிவித்திருந்தன.....

்

ம

குருஜி புன்னமகயுடன் ணகட்டார். “அந்தக் கடற்பகாள்மளயர்கமளத் தண்டிக்க நாம் முயற்சி எடுக்கலாமா?”

விணசஷ மானஸ அதிகமாய் குருஜி

ரக

ைான்சனுக்கும் மற்றவர்களுக்கும் லிங்கத்திடம் இருந்து அநியாயத்திற்கு எதிர்பார்ப்பதாகத் ணதான்றியது.

ச

ிய

அவர்கள் புரியாமல் குருஜிமயக் குைப்பத்துடன் பார்த்தார்கள். குருஜி பசான்னார். “நம் விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் சக்தி பசங்கடல் வமர ணபாய் ணசாமாலியக் கடற்பகாள்மளயர்கமளத் தண்டிக்கிறதா என்று ஆராய்ந்து பார்க்கலாமா?”

ரம (ன )்

அத்தியாயம் - 79

ப

அன்று நள்ளிரவு வமர ஈஸ்வரும் விஷாலியும் பமாட்மட மாடியில் ணபசிக் பகாண்டிருந்தார்கள். அவர்களுக்குப் ணபசிக் பகாள்ள நிமறய இருந்தது. ஒருவமரப் பற்றி ஒருவர் பதரிந்து பகாள்ள நிமறய இருந்தது. காதலிக்க ஆரம்பித்திருக்கிணறாம் என்பமத எப்ணபாது உேர்ந்து பகாண்ணடாம் என்பதில் இருந்து ஊடலின் ணபாது எப்படி எல்லாம் ணவதமனப்பட்ணடாம் என்பது வமர ஒருவருக்பகாருவர் ஒளிவு மமறவில்லாமல் பகிர்ந்து பகாண்டார்கள். ஆனால் அப்ணபாதும் கூட மணகஷ் பசால்லித் தான் ஈஸ்வமரத் தவறாக நிமனத்ணதன் என்பமத விஷாலி பதரிவிக்கவில்மல. நிமனவு பதரிந்த நாளில் இருந்து அவளுக்கு நல்ல நண்பனாக இருந்தவமனக் காதலனிடம் கூடக் காட்டிக்

பகாடுக்க அவள் மனம் ஒப்பவில்மல. இன்னமும் மணகஷ் மீது அவளுக்கு அளவு கடந்த ணகாபம் இருக்கத் தான் பசய்தது. ஆனாலும் அது தனியாக அவமனத் திட்டித் தீர்க்க ணவண்டிய விஷயமாகத் தான் விஷாலி மவத்திருந்தாள்...

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

ஈஸ்வரும் விணசஷ மானஸ லிங்கம் பற்றிய நடப்பு விவரங்கமள மட்டும் அவளிடம் பதரிவிக்கவில்மல. பசால்ல ஆரம்பித்தால் அதுணவ நிமறய ணநரத்மத எடுத்துக் பகாள்ளும், மற்ற எமதப் பற்றியும் பசால்லணவா ணகட்கணவா ணநரம் இருக்காது என்று அவன் நிமனத்தான். அவனுக்கு அவள் தங்களுக்குள் விரிசல் ஏற்படக் காரேமான மணகமஷ காட்டிக் பகாடுக்காதது பற்றிச் சின்ன மனத்தாங்கல் இருந்தது. ஆனால் அவள் தன் பிள்மளப் பிராய நிமனவுகமள அவனுடன் பகிர்ந்து பகாண்ட ணபாது மணகஷ் எப்படி எல்லாம் அவளுக்கு எத்தமனணயா விட்டுக் பகாடுத்திருக்கிறான் என்பமதயும் ணசர்த்து பதரிவித்தாள். ஈஸ்வருக்கு மணகமஷ அவள் காட்டிக் பகாடுக்காததன் காரேம் புரிந்தது. மற்றபடி நிமறய ணபசினார்கள். ணபசி முடியாது என்று ணதான்றிய ணபாது ணபச்மச நிறுத்தி மக ணகார்த்துக் பகாண்டு ஆகாயத்தின் நட்சத்திரங்கமளப் பார்த்துக் பகாண்ணட அந்த பமௌனத்மதயும், வீசிக் பகாண்டிருந்த சில்பலன்ற காற்மறயும் ரசித்தார்கள். அவர்களுமடய மனங்கள் நிமறந்திருந்த ணபாதும் ணலசாக இருப்பதாக உேர்ந்தார்கள்....

ப

உறங்கக் கிளம்பிய ணபாது அவள் ணகட்டாள். ”நாமளக்குப் ணபானால் எப்ப வருவீங்க?”

“பதரியமல விஷாலி. ஆனா இது எனக்கு ஒரு முக்கியமான ஆராய்ச்சி. அதனால முடிக்காமல் வர மாட்ணடன்... அந்த ஆராய்ச்சி பத்தி வந்ததுக்கப்புறம் உனக்கு விவரிச்சு பசால்ணறன்...”

்

ச

ிய

ம

மறு நாள் அதிகாமலயில் அவன் கிளம்பிய ணபாது அவனுக்குள் திடீபரன்று ஒரு இனம் புரியாத பயம் ஏற்பட்டது. ஒரு பபரிய ஆபத்து அவனுக்காகக் காத்திருப்பது ணபாலத் ணதான்றியது. இது நாள் வமர அப்படி அவன் எப்ணபாதும் உேர்ந்ததில்மல. இது பவறும் ஆராய்ச்சியாக மட்டும் இருக்கப் ணபாவதில்மல என்று அவன் உள்ளுேர்வு எச்சரித்தது.

ரக

சிறிது ணயாசித்து விட்டு ஆனந்தவல்லி அமறக்குப் ணபானான். ஆனந்தவல்லி ணகட்டாள். “என்னடா?”

ரம (ன )்

“பரண்ல தாத்தாணவாட பமைய டிரங்குப் பபட்டில அந்த சிவலிங்கத்ணதாட ஃணபாட்ணடாமவ அன்மனக்குப் பார்த்ணதன். அமத எடுத்துட்டுப் ணபாணறன்” “என்ன ணவணுணமா எடுத்துக்ணகா”

ப

அவன் ணபாய் சிவலிங்கத்தின் புமகப்படத்மத எடுத்துக் பகாண்டு வந்தான். இந்தக் குடும்பத்துக்ணக மூத்தவமள, பசுபதிமயப் பபற்றவமள வேங்கி ஆசி வாங்கி விட்டுப் ணபாக அவனுக்குத் ணதான்றியது. ஆனந்தவல்லியின் காமலத் பதாட்டுக் கும்பிட்டான்.

“என்னடா, ணநத்து கழுத்மத பநறிச்ணச. இன்மனக்குக் காமலப் பிடிக்கணற?” என்று வாய் பசான்ன ணபாதும் அவள் மனம் பகாள்ளுப் ணபரனுக்குப் பூரேமாக ஆசிர்வதித்தது. **************

்

ரக

ச

ிய

ம

ைான்சன் ஹரிராம், கிணயாமி, அபலக்ஸி மூவருக்கும் அன்மறய ஆராய்ச்சிக்குத் ணதர்ந்பதடுக்கப்பட்டிருக்கும் விஷயத்மத விளக்கிக் பகாண்டிருந்தார். அணத ணநரத்தில் குருஜியும் கேபதியிடம் அமதணய விளக்கிக் பகாண்டிருந்தார். கேபதிமய இந்த ஆராய்ச்சியில் ணசர்த்துக் பகாள்வது இரண்டு விதங்களில் நல்லது என்று குருஜி நிமனத்தார். முதலாவதாக இந்த அளவு பபரிய ஆராய்ச்சியில் அவனும் பங்கு பகாள்வது ஆராய்ச்சியின் பவற்றிக்குக் கண்டிப்பாக உதவியாக இருக்கும். இரண்டாவதாக கேபதி ணவறு ஏதாவது விதங்களில் இமடஞ்சல் பசய்யாமல் இருப்பான்.

ரம (ன )்

ணசாமாலியக் கடற்பகாள்மளக்காரர்கமள அழிப்பது தான் இந்த ஆராய்ச்சி என்று ணகள்விப்பட்டவுடன் கேபதிக்கு வருத்தமாக இருந்தது. ”ஏன் குருஜி அவங்கமளக் கூப்பிட்டுப் புத்திமதி பசான்னா திருந்த மாட்டாங்களா?”

ப

குருஜி அவமனணய பார்த்தார். பின் பசான்னார். “புத்திமதி பசால்லிணய மனுஷங்கமள திருத்திட முடியும்னா இந்த உலகம் இப்படி இருக்கணவ இருக்காணதப்பா”. பின் அந்த கடற்பகாள்மளயர்கமள விட்டு மவத்தால் அவர்கள் இது ணபால பல கப்பல்கமளக் கடத்துவார்கள், பலர் உயிமரப் பறிப்பார்கள் என்பறல்லாம் பசால்லிப் புரிய மவத்தார். குருஜி பசான்னால் சரியாகத் தான் இருக்கும் என்று கேபதி நிமனத்தான். ’புராேங்களிணலணய அரக்கர்கமள அப்படித் தான் பகவான் அழிச்சார்னு படிச்சிருக்ணகாணம’

்

ம

ஆராய்ச்சி நுணுக்கங்கமள அவனுக்குச் பசால்லித் தர முடியாது என்று நிமனத்த குருஜி அவனிடம் அந்தக் பகட்டவர்கள் அழிய ணவண்டும் என்று நிமனத்து அவர்கள் அழிவமத ணநரில் பார்ப்பது ணபாலக் கற்பமன மட்டும் பசய்யச் பசான்னார். கேபதி தமலயமசத்தான்.

ரக

ச

ிய

ைான்சன் அந்த மூவரிடம் பசால்லிக் பகாண்டிருந்தார். ”... நீங்கள் விமளவுகமள மட்டும் நிமனயுங்கள். அந்த விமளவுகள் எந்த முமறயில் நடக்க ணவண்டும் என்பறல்லாம் நிமனக்க ணவண்டாம். என்ன ஆக ணவண்டும் என்று மட்டும் நீங்கள் பசான்னால் ணபாதும், விணசஷ மானஸ லிங்கம் எப்படி என்பமத அதுவாகணவ தீர்மானித்து பசயல்படுத்தி விடும்...”

ப

ரம (ன )்

ைான்சன் கண்டிப்பாக பவற்றி அமடயக்கூடிய ஆராய்ச்சி என்பது ணபால தன்னம்பிக்மகமய பவளிப்படுத்திப் ணபசினாணர ஒழிய அவருக்கு உள்ணள இன்னும் சந்ணதகம் இருந்தது. ணசாமாலியக் கடற்பகாள்மளயர்கள் பபரும்பாலும் பசங்கடல் (Red Sea) ஏடன் வமளகுடா (Gulf of Aden) பகுதிகளில் தான் இருப்பார்கள் என்று பசால்லி அந்தப் பகுதிகளின் வமரபடத்மதயும் கேபதிக்கும், அந்த மூவருக்கும் காட்டினார். அந்தக் கடற்பகாள்மளயர்கள் சிலரின் புமகப்படங்கமளயும் காட்டினார். பிறகு அந்தக் கடற்பகாள்மளயர்களின் புமகப்படங்களும், பசங்கடல்-ஏடன் வமளகுடா பகுதி வமரபடமும் எல்ணலாரும் பார்க்க வசதியாக இருந்த சுவரில் பபரிய மசஸில் ஓட்டமவக்கப்பட்டன. அவர்கள் ஆராய்ச்சி ஆரம்பமானது.... குருஜி உட்பட நான்கு ணபரும் முதல் நாள் ணபாலணவ அமர கேபதி சிவலிங்கம் அருணக உட்கார்ந்து பகாண்டான். அவனுக்கு அந்த பமஷின்கமள

அவர்கமளப் ணபால மாட்டிக் பகாள்ளப் பிடிக்கவில்மல. குருஜி அவமன வற்புறுத்தவில்மல. நான் பசான்னது ணபால நீ நிமனத்தால் ணபாதும் என்று பசால்லி விட்டார். **************

்

ரக

ச

ிய

ம

ஈஸ்வர் ணதாட்ட வீட்டுக்குச் பசன்ற ணபாது அவனுக்காக பார்த்தசாரதி ணதாட்டத்தில் காத்துக் பகாண்டிருந்தார். அவருக்கு ஈஸ்வர் என்ன பசய்வான் என்பமத அறிய ஆவலாக இருந்தது. அந்த குறி பசால்லும் கிைவி வீட்டில் இருந்து வரும் ணபாது அவன் சித்தர்கமளப் பற்றியும், அமானுஷ்யமான விஷயங்கமளப் பற்றியும் ணமலும் அதிகமாக அறிவியல் ரீதியாக அவரிடம் ணபசினான். தன் ஆராய்ச்சிகமளப் பற்றி விளக்கமாகச் பசான்னான். அவருக்குக் ணகட்கணவ பிரமிப்பாக இருந்தது.

ரம (ன )்

பார்த்தசாரதிக்கு அவனிடமிருந்த ணநர்மமயும், எமதயும் அதிகப்படுத்திணயா, குமறத்ணதா பசால்லாமல், இருப்பமத இருப்பது ணபாலச் பசால்ல முடிந்த தன்மமயும் மிகவும் பிடித்திருந்தது. மற்றவர்கமள மவத்து ஆராய்ச்சிகமள நடத்துபவனாக மட்டுணம தான் இருந்திருப்பதாகவும், பங்பகடுத்துக் பகாண்டவனாக எப்ணபாதும் இருந்ததில்மல என்றும் பவளிப்பமடயாகச் பசால்லவும், தன் முயற்சிகள் எந்த அளவு பவற்றி பபறும் என்று பதரியவில்மல என்று பசால்லவும் அவனுக்குத் தயக்கம் இருக்கவில்மல....

ப

இன்று அவன் வந்த ணபாது அவனிடம் ஒரு பதளிவும், அமமதியும் கூடுதலாக இருப்பதாக அவருக்குத் ணதான்றியது. விஷாலியிடம் இருந்த பிேக்கு தீர்ந்தணத அவனுக்குப் பபரிய ஆசுவாசத்மத ஏற்படுத்தி இருந்ததால் அவருக்குத் ணதான்றியபடிணய தான் அவன் இருந்தான். ஏணதா ஆபத்து காத்திருக்கிறது என்று

உள்ளுேர்வு எச்சரித்தமதக் கூட அங்கு ணபாய் ணசர்வதற்கு முன் அவன் அலட்சியப்படுத்தி இருந்தான்.

்

ம

அந்த அதிகாமல ணநரத்தில் அவனுக்கு முன் வந்து அவர் காத்திருந்தது பநகிழ்வாக இருந்தது. “குட் மார்னிங் சார். வந்து ணநரமாச்சா?”

ிய

”இல்மல. அஞ்சு நிமிஷம் தான் ஆச்சு” என்றார் பார்த்தசாரதி.

ரக

ச

”சார், நீங்க நாள் முழுசும் என்ணனாணடணய இருக்கணும்னு இல்மல. ணபாரடிச்சா தாராளமா ணபாய்க்கலாம். ஆனா இமடயில எப்பவாவது வந்து பார்த்துட்டு ணபாங்க. ணபாதும்...” ஈஸ்வர் பசால்ல பார்த்தசாரதி சரிபயன்றார்.

ரம (ன )்

ணதாட்டத்தில் இருந்து வீட்டுக்குள் நுமையும் முன் வாசமலத் பதாட்டுக் கும்பிட்டு விட்டு ஈஸ்வர் உள்ணள நுமைந்தான். அந்தக் கேத்தில் இருந்ணத ஒரு புதிய ஈஸ்வமர பார்த்தசாரதி பார்க்க ஆரம்பித்தார். அபமரிக்காவில் பிறந்து வளர்ந்த ஒரு உலகப் புகழ் பபற்ற மனவியல் ஆராய்ச்சியாளனாக அவன் பதரியவில்மல. மிகுந்த பயபக்தியுடன் ஒரு புனிதமான இடத்தில் இமறவமன வரணவற்கத் தயாராக இருக்கும் பக்தன் ணபால இயங்கினான்.

ப

முதல் ணவமலயாகக் குளித்து விட்டு வந்து சிவலிங்கம் இருந்த பூமை அமறமயயும், அதற்கு பவளிணய இருந்த ஹாமலயும் தாணன தமரமயப் பபருக்கி சுத்தம் பசய்தான். பூமை அமறயில் ஒரு ணநாட்டுப் புத்தகத்மதயும் ணபனாமவயும் மவத்தான். மீண்டும் மககால் கழுவிக் பகாண்டு வந்து பயபக்தியுடன் விணசஷ மானஸ

லிங்கத்தின் புமகப்படத்மத எடுத்து பூமை அமறயில் மவத்தான். சாஷ்டாங்கமாக விழுந்து வேங்கி மானசீகமாகச் பசான்னான்.

்

ரக

ச

ிய

ம

“கடவுணள, எல்லாத்மதயும் உதறித்தள்ளிட்டு நீணய கதின்னு இந்த இடத்துக்கு வந்து சாகற வமரக்கும் உன்மனப் பிரியாமல் இருந்த என் பபரிய தாத்தாவின் பக்திக்ணகா, கடவுமள சிணநகிதன் மாதிரி ணநசிக்க முடிஞ்ச கேபதிணயாட பக்திக்ணகா நான் ஒரு நிமிஷ ணநரத்துக்குக் கூட இமேயாக முடியாதுன்னு எனக்குத் பதரியும். ஆனாலும் உன் நாடகத்துல எனக்கும் ஒரு பார்ட் இருக்குங்கறதால நான் அமதச் பசய்ய வந்திருக்ணகன்... என் குமறகமளப் பபாறுத்துக்ணகா. நான் என்ன பசய்யணும்னு வழி காமி... ப்ளீஸ்.”

ரம (ன )்

மானசீகமாக பசுபதிமயயும், அக்னிணநத்ர சித்தமரயும் வேங்கி விட்டு கண்கமள மூடி ஈஸ்வர் அமர்ந்தான். மூச்சில் கவனம் மவக்க ஆரம்பித்தான். மூச்சு சீரானது. மூச்சு நீளமானது. மூச்சு ஆைமானது. மூச்சிணலணய ஐக்கியமானான். பமல்ல மூச்சில் இருந்து கவனத்மத எடுத்து விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் புமகப்படத்திற்குக் பகாண்டு வந்தான். இமடப்பட்ட அமரக் கே ணநரத்தில் மனக் கண்ணில் விஷாலி பதரிந்தாள். பின்னணியில் பாட்டும் ஒலித்தது. உன் காதலில் கமரகின்றவன்

உன் பார்மவயில் உமறகின்றவன்

உன் பாமதயில் நிைலாகணவ வருகின்றவன்

ப

ஈஸ்வர் புன்னமகயுடன் மானசீகமாகச் பசான்னான். “கடவுணள எனக்கு மிகவும் பிடித்த, நான் காதலிக்கிற உன் பமடப்மபக் காட்டி இருக்கிறாய். சந்ணதாஷம். இனி உன்மனப் பார்க்க விரும்புகிணறன். நீ எங்கிருக்கிறாய்?”

்

ரக

ச

ிய

ம

எதிர்பார்க்காத ணநரத்தில் எல்லாம் வந்து அவமனத் திமகக்க மவத்த விணசஷ மானஸ லிங்கம் அவன் அமைக்கின்ற ணநரத்தில் வர மறுத்தது. மாறாக அவன் மனதில் யாராணரா வந்து நின்றார்கள். குருஜியில் இருந்து, அவனிடம் ஐம்பது டாலர் கடன் வாங்கிய விர்ஜினியா பல்கமலக்கைக நூலக உதவியாளன் வமர அனாவசியமாக நிமனவுக்கு வந்தார்கள். பசய்ய ணவண்டிய எத்தமனணயா காரியங்கள் நிமனவுக்கு வந்தன. விஷாலிக்கு விசா எப்ணபாது கிமடக்கும் என்பதில் இருந்து, திருமேத்மதப் பற்றி பதன்னரசுவிடம் எப்படிப் ணபச ணவண்டும் என்பது வமர இந்தக் கேணம தீர்மானிக்க ணவண்டிய விஷயங்கள் ணபால முரண்டு பிடித்து மனதில் வந்து நின்றன.

ரம (ன )்

மனதின் இயல்மப மற்பறவமரக் காட்டிலும் நன்றாக அறிந்திருந்த ஈஸ்வர் சலிக்காமல் அமமதியாக மனமதத் திரும்பத் திரும்ப விணசஷ மானஸ லிங்கத்திற்குக் பகாண்டு வந்தான். மனமதப் பமகத்துக் பகாண்டு எந்தக் காரியத்மதயும் ஒருவன் சாதித்து விட முடியாது. அணத ணநரத்தில் அது பசான்னமத எல்லாம் ணகட்டு நடக்க ணவண்டும் என்கிற அவசியமும் இல்மல. இப்ணபாமதக்கு எது முக்கியம் என்று தீர்மானிப்பது மனிதனின் அறிவு தான் என்பதில் அவன் உறுதியாக இருந்தான்.

ப

சிறிது சிறிதாக மனணம சலித்துப் ணபானது. எண்ேங்களின் ஓட்டம் குமறய ஆரம்பித்து பின் மனம் விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் படத்தில் லயிக்க ஆரம்பித்தது. சில நிமிடங்கள் கழித்து படம் திடீர் என்று அவன் பார்மவயில் இருந்து மமறந்து பவற்றிடம் தான் பதரிந்தது. ஈஸ்வர் திமகத்தாலும் அது மனதின் லயிப்மபக் கமலக்காமல் பார்த்துக் பகாண்டான். அணத இடத்தில் கவனத்மதக் குவித்து மவத்திருந்தான். பமல்ல ஓம் என்ற ஓங்கார நாதம் ணகட்க ஆரம்பித்தது. அது மிக பமன்மமயாகவும், மிகத் பதளிவாகவும்

அவன் காதில் விழுந்தது. அவன் உதடுகளும் ஓங்காரத்மத அணத தாள லயத்ணதாடு உச்சரிக்க ஆரம்பித்தன. அவன் அந்த ஓங்கார த்வனியில் தன்மனணய மறந்தான். மனமதக் குவிக்கும் முயற்சியும் கூட நின்று ணபானது. ணபரமமதி அவனுள் குடி பகாண்டது...

்

ரக

ச

ிய

ம

பார்த்தசாரதி அவன் திடீபரன்று ஓம் மந்திரத்மதச் பசால்ல ஆரம்பித்தமதயும் முகத்தில் பதரிந்த ணபரமமதிமயயும் ஒருவித சிலிர்ப்புடன் பார்த்துக் பகாண்டிருந்தார். அவன் இந்த உலகத்திணலணய இல்மல என்று அவருக்குத் ணதான்றியது. ஏணதா ஒரு அைகிய உலகத்தில் தன்மன மறந்து சஞ்சரித்துக் பகாண்டிருந்ததாகத் ணதான்றியது.

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் உேர்ந்த ணபரமமதியின் முடிவில் விணசஷ மானஸ லிங்கம் அவனுக்குக் காட்சி அளிக்க ஆரம்பித்தது. புமகப்படமாக அல்ல நிைமாகணவ அவன் ணநரில் பார்ப்பது ணபால் இருந்தது. பவண்பட்டுத் துணிமய நடுவில் பசருகிக் பகாண்டு தனி ணதைசுடன் சிவலிங்கம் காட்சி அளிக்க அவனுக்கு மயிர்க் கூச்பசறிந்தது. அவமன அறியாமல் அவன் கண்களில் இருந்து நீர் வழிய ஆரம்பித்தது. வார்த்மதகளால் வர்ணிக்க முடியாத ஒரு ஆனந்தத்மத அவன் உேர்ந்தான்.

ப

இதற்கு முன்னும் பல முமற அவன் மனக்கண்ணில் அந்த சிவலிங்கம் ணதான்றி இருக்கிறது என்றாலும் கூட அந்த ணநரங்களில் பக்திணயா, ஆனந்தணமா அவனுக்கு வந்ததில்மல. திமகப்பும் அதிர்ச்சியும் மட்டுணம அவன் அனுபவித்திருக்கிறான். இன்று அவன் அமத மானசீகமாகத் ணதடி இருக்கிறான். இன்று அவன் பக்தியுடன் வேங்கிக் காத்திருந்திருக்கிறான். மனபமல்லாம் சிவனாக ணவபறந்த எண்ேமும் இல்லாமல் இருந்திருக்கிறான். அதனால் தான் இந்த பமய் சிலிர்க்கும் அனுபவணமா?

்

ிய

ம

பமய் மறந்து காேக் கண்ணிரண்டும் ணபாதாது ணபால அவனுக்குத் ணதான்றியது. அந்தக் கேத்தில் அந்த சிவலிங்கத்துடன் ணசர்ந்து கேபதி பதரிந்தான். அப்ணபாது தான் ஈஸ்வர் கண்டது எப்ணபாதும் ணபால் பதரிந்த விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் மானசீக தரிசனம் அல்ல, கண்டது விணசஷ மானஸ லிங்கம் இருக்கும் இடத்தில், இருந்த விதத்தில் தான் என்பமத ஈஸ்வர் உேர்ந்தான். ஓம் மந்திர ஒலியும் அங்கிருந்து தான் ணகட்கிறது. கேபதி சம்மேமிட்டு சிவலிங்கத்மதப் பார்த்தபடி அமர்ந்திருந்தான்.

ரம (ன )்

ரக

ச

அவன் பரபரப்புடன் பார்க்கப் பார்க்க அவன் பார்மவயில் இருந்து அந்தக் காட்சி மமறந்து ணபானது. மறுபடி சிவலிங்கத்தின் புமகப்படம் எதிணர பதரிய ஆரம்பித்தது. ஈஸ்வருக்கு ஏமாற்றமாக இருந்தது என்றாலும் சில பநாடிகளில் அந்த ஏமாற்றத்திலிருந்து மீண்டு மறுபடி அந்தப் புமகப்படத்தில் மனமதக் குவித்தான். பமைய பரவச உேர்வு விலகி விட்டிருந்தாலும் அமமதிமய சீக்கிரணம அவன் மனம் உேர ஆரம்பித்தது. சில நிமிடங்கள் பசன்ற பின் ஒரு ஓமலச்சுவடி சிவலிங்கப் புமகப்படத்தின் முன்னால் பதரிய ஆரம்பித்தது.

ப

சம்பந்தமில்லாமல் திடீபரன்று காே ஆரம்பித்திருக்கும் அந்த ஓமலச்சுவடியில் ஈஸ்வர் கவனத்மதக் குவித்தான். ஒன்றும் புரியவில்மல. அபமரிக்காவில் பிறந்து வளர்ந்த அவன் தந்மதயின் உதவியால் தமிமை நன்றாகணவ கற்றிருந்தாலும் கூட அச்சு எழுத்மதப் படிக்க முடிவது ணபால அவனால் ஓமலச்சுவடி எழுத்துக்கமளப் படிக்க முடியவில்மல. ஏணதா ஒரு பசய்தி அந்த ஓமலச்சுவடி மூலம் பசால்லப்படுகிறது... என்ன அது? முயற்சி பசய்தும் முடியாத ணபாது பமல்ல மனதிற்குள் பசான்னான். “நீ எமதணயா பசால்ல விரும்புகிறாய் என்று பதரிகிறது விணசஷ மானஸ லிங்கணம. ஆனால் எனக்கு எதுவும் புரிய மாட்ணடன்கிறது”

்

ரக

ச

ிய

ம

அவன் பசால்லி முடித்தது தான் தாமதம். ஓமலச்சுவடி மமறந்து ணபாய் அதற்குப் பதிலாக ஒரு பவள்மளக் காகிதத்தில் அச்சு எழுத்துக்கள் ணதான்ற ஆரம்பித்தன. பவள்மளக் காகிதம் முழுவதும் அச்சு எழுத்துக்கள் இருந்தாலும் இரண்ணட இரண்டு வரிகள் தவிர மற்றபதல்லாம் மங்கித் பதரிந்தன. அவன் பிரமித்துப் ணபானான். என்ன ஒரு ஆச்சரியம்!. பதளிவாகத் பதரிந்த அந்த அச்சு எழுத்துக்கமளப் படித்தான். ஏணதா பசய்யுள் ணபாலத் பதரிந்தது. காலத்மத வீோக்காமல் அணத ணநரத்தில் அந்த லயிப்பு நிமலமயக் கமலக்கும் பரபரப்பு மனநிமலக்குச் பசன்று விடாமல் ணவகமாக அருகில் இருந்த ணநாட்டுப்புத்தகத்தில் அந்த அச்சு எழுத்துக்கமளப் பார்த்து எழுத ஆரம்பித்தான்.

ரம (ன )்

தூய உளமறிவு கூடித் துஞ்சாமல் நாடினால் ணசர்ந்திடும் பமய்ஞானம் மூன்றும் காக்க மிஞ்சிடும் பூவுலகம் அன்ணறல் நஞ்சாகும் சிவஞானம் அணத ணநரத்தில் குருஜி விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் அமலகணளாடு லயிக்க ஆரம்பித்திருந்தார். விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதப் பற்றி எழுதப்பட்டிருந்த ஓமலச்சுவடிகமள ஆராய்ந்து தமிைாராய்ச்சி நிபுேர் அவரிடம் எழுதித் தந்தமத ஈஸ்வர் படித்துக் பகாண்டு இருப்பது ணபான்ற பிரமம அவருக்கு ஏற்பட்டது. குருஜி திடுக்கிட்டார்.

ப

அத்தியாயம் - 80

குருஜிக்கு அதற்கு ணமல் தியான நிமலயில் இருப்பது சாத்தியமாகவில்மல. விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் அமலகணளாடு லயித்துக் பகாண்டிருந்த ணநரத்தில் ணதான்றும் காட்சி பவறும்

பிரமமயாக இருக்க வாய்ப்பில்மல என்று அவர் உள்ளுேர்வு எச்சரித்தது. அவர் எழுந்து விட்டார்.

்

ச

ிய

ம

அவர் எழுந்தது பதன்னரசுமவயும், ைான்சமனயும், பாபுஜிமயயும் ஆச்சரியப்படுத்தியது. அந்த ஆராய்ச்சிகமள ணநர் ஒளிபரப்பில் பார்த்துக் பகாண்டிருந்த அறுவமரயும் கூட ஆச்சரியப்படுத்தியது. ைான்சன் பதற்றத்துடன் என்ன என்று ணகட்க பநருங்கிய ணபாது மசமகயால் ஒன்றுமில்மல என்று பதரிவித்த குருஜி சிறிது ணநரத்தில் வந்து விடுவதாக மசமக மூலமாகத் பதரிவித்து விட்டு தனதமறக்கு விமரந்தார். என்று

ரக

இயற்மக உபாமத ணபால் இருக்கிறது நிமனத்தவர்களாய் எல்ணலாரும் நிம்மதி அமடந்தார்கள். **************

ப

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் எழுதி முடித்தவுடன் பவள்மளக் காகிதத்தில் பதரிந்த அச்சு எழுத்துக்கள் அவன் பார்மவயில் இருந்து மமறந்து ணபாய் விட்டன. எழுதி முடித்து விட்டான் என்று அறிந்ததும் அருகில் இருந்து ஒரு ஆள் அமதத் திருப்பி எடுத்துக் பகாண்டு விட்டமதப் ணபால இருந்தது. ஓமல எழுத்துக்கள் புரியாத ணபாது அச்சு எழுத்துக்கள் பதரிந்ததும், எழுதி முடித்தபின் மமறந்ததும் ஈஸ்வமரப் புல்லரிக்க மவத்தன. பசய்யுள் வரிகமளப் ணபால் பதரிந்த அந்த வரிகளின் அர்த்தம் அவனுக்குச் சரியாக விளங்கவில்மல. அது விளங்காமல் தியான நிமலமயத் பதாடர அவனால் முடியவில்மல. மனம் முரண்டு பிடித்தது. ஈஸ்வர் விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத வேங்கி விட்டு எழுந்து வந்தான். அந்த பசய்யுள் வரிகளில் புரியாத வார்த்மதகமள

அடிக்ணகாடிட்டு பார்த்தசாரதியிடம் அந்த ணநாட்டுப் புத்தகத்மத நீட்டினான். ”இந்த வார்த்மதகளுக்கு என்ன அர்த்தம்?”

்

ம

பார்த்தசாரதி அமதப் படித்தார்.

அந்த

வார்த்மதகளின்

அர்த்தங்கமள

ச

கீணை

ரக

அதற்குக் எழுதினார்.

ிய

தூய உளமறிவு கூடித் துஞ்சாமல் நாடினால் ணசர்ந்திடும் பமய்ஞானம் மூன்றும் காக்க மிஞ்சிடும் பூவுலகம் அன்ணறல் நஞ்சாகும் சிவஞானம்

தூய=தூய்மமயான;

உளமறிவு=உள்ளம்+அறிவு; துஞ்சாமல்=தூங்காமல்;

ரம (ன )்

அன்ணறல்=இல்லாவிட்டால்; நஞ்சாகும்=விஷமாகும்.

அந்தக் ணகாடிட்ட பசாற்களுக்குப் பதிலாக அந்த அர்த்தங்கமள மவத்துப் படித்த ணபாது ஈஸ்வர் முகத்தில் சிந்தமன ணரமககள் படர்ந்தன. அக்னிணநத்ர சித்தர் பதரிவித்த அணத பசய்தி தான்... அணத எச்சரிக்மக தான்....

ப

**************

குருஜி தனதமறக்குப் ணபாய் பீணராமவத் திறந்து ரகசியமாய் ஒளித்து மவத்திருந்த அந்த ஓமலச்சுவடிகமளயும், தமிைாராய்ச்சி நிபுேர் எழுதித் தந்திருந்த விளக்கத் தாள்கமளயும் பிரித்துப்

்

ம

பார்த்தார். எல்லாணம இருந்தன. எதுவும் விடுபட்டது ணபாலத் பதரியவில்மல. மறுபடி அவற்மற அப்படிணய மவத்து விட்டு பீணராமவப் பூட்டியவர் ணவகமாக தியான மண்டபத்திற்குத் திரும்பினார். பதன்னரசுமவ பவளிணய மசமகயால் வரவமைத்துக் ணகட்டார்.

ிய

“அந்த தமிைாராய்ச்சிக்காரர் ஓமலச்சுவடிக்கு விளக்கம் எழுதித்தந்த ணபப்பர்கமள பைராக்ஸ் எடுத்து வச்சு ணவற யாருக்காவது பகாடுத்திருக்க வாய்ப்பிருக்கா?”

ரம (ன )்

ரக

ச

பதன்னரசு ஆணித்தரமாய் பசான்னார். “இல்மல குருஜி. ஏன் பசால்ணறன்னா, அந்த ஆள் பராம்பணவ பயந்து ணபாயிருந்தார். மூணு தடமவ ட்யூப் மலட் ஃப்யூஸ் ஆயிடுச்சு, யாணரா கதமவத் தட்டற மாதிரி சத்தம் அடிக்கடி ணகட்குதுங்கறதால அந்த ஆள் அந்த ஓமலச்சுவடிகமளப் ணபய் பிசாசு சமாச்சாரம் மாதிரி நிமனச்சுட்டு அது மகய விட்டு ணபானா ணபாதும்னு நிமனச்ச மாதிரி தான் இருந்தது. அதனால் அமத பைராக்ஸ் எடுத்து வச்சிருக்கணவா, பிறகு யாருக்காவது தந்திருக்கணவா வாய்ப்ணப இல்மல... ஏன் ணகட்கறீங்க குருஜி”

ப

”ஒரு சந்ணதகம் வந்துச்சு அதனால தான் ணகட்ணடன்” என்ற குருஜி ணமற்பகாண்டு ஒன்றும் பசால்லாமல் மறுபடி பசன்று விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதப் பார்த்தபடி அமர்ந்தார். அமர்ந்தவர் தியானத்தின் மூலமாக ஆல்ஃபா சிபிஎஸ் அமலகள் 12லிருந்து 11, 10, 9, 8 அமலகளில் ணவகமாக பயணித்துக் பகாண்டு இருந்தார். விமரவில் தீட்டா அமலகள் சிபிஎஸ் 7ல் நுமைந்த ணபாது, அவருக்கு மறுபடி அந்த அமலகளில் சிவலிங்க சக்தியுடன் லயிக்க முடிந்த ணபாது, ஈஸ்வர் சம்பந்தப்பட்ட ஏதாவது காட்சி பதரிகிறதா என்று பார்த்தார். எதுவும் பதரியவில்மல. மனம் அமமதியமடந்தவராய்

்

ிய

**************

ம

மனக்கண்ணில் ணசாமாலியக் கடற்பகாள்மளக்காரர்களின் அழிமவக் பகாண்டு வந்து நிறுத்த ஆரம்பித்தார். அந்த ணநரத்தில் மற்ற மூவரும் அந்த நிமலக்கு வந்திருந்தனர். கேபதிணயா சிவன் ருத்ர தாண்டவம் ஆடி அந்த ணசாமாலியக் பகாள்மளக்காரர்கமள அழிப்பது ணபால் மனதில் நிமனத்துக் பகாண்டிருந்தான். ’பாவப்பட்ட பல ணபருக்கு பதாந்தரவு பகாடுத்துகிட்டா இருக்கீங்க. எங்க சிவன் யார் பதரியுமில்ல?’

ரக

ச

ஈஸ்வர் அந்தச் பசய்யுள் வரிகமளயும், சிவலிங்கத்ணதாடு ணசர்ந்து பாதாளத்தில் வீழ்ந்து பகாண்டிருப்பதாய் முன்பு கண்ட காட்சிமயயும், அக்னி ணநத்திர சித்தர் பசான்னமதயும் நிமனத்துப் பார்த்தான். வாய்ச்பசால்லாகவும், எழுத்தாகவும், காட்சியாகவும் கூட ணநரவிருக்கும் ஆபத்து நிமல அவனுக்குத் பதரிவிக்கப்பட்டு விட்டது. அவன் இனி அதிகம் தாமதிக்க முடியாது.....

ரம (ன )்

பார்த்தசாரதிக்கு அவன் எப்படி அந்த பசய்யுள் வரிகமள எழுதினான் என்பமத அறிய ஆவலாக இருந்தாலும் அவன் அதிகமாய் ணபசுகிற மனநிமலயில் இல்மல என்பமத ஊகிக்க முடிந்ததால் அமமதியாக இருந்தார். முனுசாமி பகாண்டு வந்த டிபமன இருவரும் அமமதியாகணவ சாப்பிட்டார்கள்.

ப

சாப்பிட்டு முடித்தவுடன் ஈஸ்வர் திரும்பவும் மககால் அலம்பிக் பகாண்டு பூமையமறக்குள் நுமைந்து வேங்கி விட்டு அமர்ந்தான். மறுபடி அவன் மனம் பலவிதமான எண்ேங்களில் பயணித்து சலித்து முக்கால் மணி ணநரக் கமடசியில் விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் புமகப்படத்தில் ஐக்கியமாகியது. ஓங்கார ஒலி பின்பனாலிக்க விணசஷ மானஸ லிங்கம் மறுபடி பிரத்தியட்சமாகத் பதரிந்தது. பமய்சிலிர்த்தது. இன்னும் எத்தமன முமற பார்த்தாலும் கூட இணத சிலிர்ப்பு இருக்கும் என்று ணதான்றியது.

்

ிய

ம

அதன் கூடணவ கேபதியும் பதரிந்தான். அதன் அருணக அமர்ந்திருந்த அவன் ஏணதா சினிமா பார்ப்பது ணபால் பாவமன பதரிந்தது. கற்பமனயில் சிவனிடமும் ணபசுகிறாணனா? இந்த முமற காட்சி கேபதிமயயும் தாண்டி நீண்டது. குருஜி தியான நிமலயில் பத்மாசனத்தில் அமர்ந்திருந்தார். அவர் முகத்திலும் ஏணதா காட்சி காண்பது ணபால் ஒரு பாவமன பதரிந்தது. கண்பதிமயயாவது அப்படிப் பார்க்க முடிந்ததில் ஈஸ்வருக்கு ஆச்சரியம் இல்மல. அவன் சுபாவணம அப்படித்தான். ஆனால் குருஜி?

ரக

ச

ஈஸ்வர் அந்தக் காட்சியில் கவனத்மதக் குவித்தான். ணமலும் என்ன எல்லாம் பதரிகிறது என்று பார்த்தான். சற்று தூரத்தில் ணமலும் மூவர் தியான நிமலயில் அமர்ந்திருந்தது ணபால் பதரிந்தது. ஆனால் அவர்கள் முகம் பதளிவாகத் பதரியவில்மல.

ப

ரம (ன )்

தன் கவனத்மதக் குருஜியிடம் பகாண்டு வந்தான். என்ன பார்க்கிறார் என்று நிமனக்க நிமனக்க ஒரு பபரிய திமரயில் ஒரு வமரபடம் பதரிந்தது. உலக வமரபடத்தில் ஏணதா ஒரு குறிப்பிட்ட பகுதி ணபால் பதரிந்தது. கண்கமளக் கூராக்கி பதரிந்த பபயர்கமளப் பார்த்தான். பசங்கடல், ஏடன் வமளகுடா , இந்தியப்பபருங்கடல், ணசாமாலியா, எதிணயாப்பியா, ணயமன் என்ற பபயர்கள் எல்லாம் பதரிய இது காட்சிப்பிமையாக இருக்க ணவண்டும் என்று ஈஸ்வர் நிமனத்தான். அமத உறுதிப்படுத்துவது ணபால ஆயுதம் தாங்கிய சில ஆப்பிரிக்கர்களும் பதரிந்தார்கள். ஒரு பபரிய படகில் இருந்த அவர்கள் கடற்பகாள்மளயர்கள் ணபாலத் பதரிந்தார்கள். ஈஸ்வர் மறுபடி விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் மீது தன் கவனத்மதக் பகாண்டு வந்தான். ஓரிரு நிமிடங்களில் விணசஷ மானஸ லிங்கம் மமறந்து ணபாய் அந்த வமரபடமும், கடற்பகாள்மளயர்களுணம பதரிந்தார்கள்.

்

ச

ிய

ம

ஈஸ்வருக்குக் குைப்பமாக இருந்தது. கவனத்மத கேபதி மீது பகாண்டு வந்தான். கேபதி மமறந்து சிவனின் ருத்ர தாண்டவம் பதரிய ஆரம்பித்தது. சிவனின் மக, கால் அமசவில் எல்லாம் அந்தக் கடற்பகாள்மளயர்களின் தமலகள் உருள ஆரம்பித்தன. சிவன் அவர்கமளப் பந்தாடுவது ணபாலத் பதரிந்தது. தனக்குத் தான் மபத்தியம் பிடித்து விட்டணதா என்று ஈஸ்வர் சந்ணதகப்பட்ட ணபாது எல்லாம் மமறந்து சிலர் படலிவிஷனில் சுவாரசியமாகப் பார்த்துக் பகாண்டிருப்பது பதரிந்தது. ஈஸ்வர் குைப்பத்தின் உச்சத்திற்ணக ணபானான். அந்த படலிவிஷமனக் கூர்ந்து கவனித்தான். பிபிசி நியூஸ் ணசனல் நிகழ்ச்சி அது.

ரம (ன )்

ரக

அந்த ணநரத்தில் குருஜி கண்கமளத் திறந்தார். அவர் ணநராகப் பார்த்தது ஈஸ்வமர. ஈஸ்வரும் அவமர ணநராகப் பார்த்தான். விணசஷ மானச லிங்கத்தின் உபயத்தால் இமடணய இருந்த பல மமல்கள் தூரம் இல்லாதது ணபாலணவ ணதான்றியது. இருவர் கண்களும் சந்தித்துக் பகாண்டமத இருவருணம விரும்பவில்மல. அந்த விருப்பக் குமறவாணலணய இருவரும் மளமளபவன்று பீட்டா அமலகளுக்கு இறங்க காட்சிகள் தானாக மமறந்தன.

ப

ஈஸ்வர் விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் புமகப்படத்மத வேங்கி விட்டு பூமையமறமய விட்டு பவளிணய வந்தவன் பரபரப்புடன் தன் லாப்டாப்மப எடுத்து இமேயத்தில் பிபிசி நியூஸ் ணசனமலப் பார்க்க ஆரம்பித்தான். பார்த்தசாரதியும் அவன் பரபரப்மபப் பார்த்து அவனுடன் வந்து ணசர்ந்து பகாண்டார். அணத ணநரத்தில் தியானமண்டபத்திலும் அபலக்ஸி, கிணயாமி, ஹரிராம் மூவரும் விணசஷ மானஸ லிங்கம் மூலம் ஐக்கியமாகி ஞான திருஷ்டியிலும், மற்றவர்கள் டிவி நிகழ்ச்சியிலுமாக அமனவரும் அணத நிகழ்ச்சிமய பரபரப்ணபாடு பார்த்துக் பகாண்டிருந்தார்கள்.

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

பசங்கடல் பகுதியில் Sand storm என்று பசால்லப்படும் மேல்/தூசு சூறாவளிமய பிபிசி நியூஸ் ணசனல் பதாமலவில் இருந்து ணநரடி ஒளிபரப்பு பசய்து பகாண்டிருந்தது. இயற்மகயின் சீற்றம் வார்த்மதகளுக்கு அடங்காதது. ணபய்க்காற்றில் மேல், தூசிணயாடு ணசர்ந்து கடலும் ஆர்ப்பரித்துக் பகாண்டிருந்தது. பசய்தியாளர் அந்த சுைல் ஆர்ப்பரிப்பின் நடுணவ ஒரு படகும் சிக்கிக் பகாண்டிருப்பது ணபாலத் ணதான்றுகிறது என்று பசால்லிக் பகாண்டிருந்தார். சற்று ணநரத்திற்கு முன் ஒரு வினாடி ணநரம் ஒரு பபரிய படகு மிக உயரத்திற்கு வீசப்பட்டு கீழிறங்கியமதப் பார்த்ததாக பார்மவயாளர்கள் சிலர் பசான்னமத இமட இமடணய ஒளிபரப்பிக் பகாண்டிருந்தார்கள். பசங்கடலில் இது ணபான்ற மேல்/தூசு சூறாவளி புதிதல்ல என்று வானியல் நிபுேர்கள் கருத்து பதரிவித்ததும் ஒளிபரப்பாகியது. ஆனால் எந்த வருடத்திலும் இந்த மாத காலத்தில் இப்படி ஒரு சூறாவளி அந்தப் பகுதியில் ஏற்பட்டதில்மல என்றும் ஒரு வானியல் நிபுேர் வியப்பு பதரிவித்தார்.

ப

ஒரு கட்டத்தில் கடலின் சுழியில் ணதான்றிய ஒரு கண் ணபான்ற ணதாற்றத்மத தியான மண்டபத்தில் இருந்த அமனவருணம பார்த்தார்கள். அபலக்ஸியின் இதயத்துடிப்பு ஒரு கேம் நின்று ணபானது. இரண்டாவது முமறயாக அல்லவா அவர் அந்தக் கண்மேப் பார்க்கிறார். சிவனின் மூன்றாவது கண்ணோ அது? மற்றவர்களும் வாய் விட்டுச் பசால்லா விட்டாலும் அந்த எண்ேம் அவர்களுக்குத் ணதான்றாமல் இல்மல. மூன்று மணி ணநரம் நீடித்த அந்த சூறாவளி அடங்கிய பின்னர் அருணக இருந்த ஆப்பிரிக்க நாடுகளின் சீரமமப்புப் பணிகள் ஆரம்பமாயின. ஒரு உமடந்த படகின் பாகங்கணளாடு சில சடலங்களும் ணவறு ணவறு இடங்களில் கமர ணசர்ந்திருந்தன. அந்த

்

ம

சடலங்கள் பகாடூரமான ணசாமாலியக் கடற்பகாள்மளக்காரர்களுமடயது என்று அமடயாளம் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட ணபாது ஒரு பசய்தியாளர் பசான்னார். “சட்டத்தின் பிடியில் இருந்து தப்பி வந்த இந்தக் பகாள்மளயர்களால் இமறவனின் பிடியில் இருந்து தப்ப முடியவில்மல ணபாலும்”

ரக

ச

ிய

அந்தப் பிேங்கமளக் காட்டிய ணபாது தியான மண்டபத்தில் பலத்த மகத்தட்டல் ணகட்டது. அவர்கள் ஆராய்ச்சியின் மகத்தான பவற்றி என்று அவர்கள் மனம் மகிழ்ந்தார்கள். குருஜி தன்மன பிரம்மாவாக உேர்ந்தார். ைான்சன், பாபுஜி, பதன்னரசு, மணகஷ் நால்வர் அமடந்த மகிழ்ச்சிக்கு அளணவ இருக்கவில்மல. ணநரடி ஒளிபரப்மபப் பார்த்துக் பகாண்டிருந்த ஆறு பவளிநாட்டவர்களும் மகதட்டி தங்கள் வாழ்த்துக்கமளத் பதரிவித்தனர். அந்த இடணம விைாக்ணகாலம் பூண்டிருந்தது.

ரம (ன )்

கேபதி கண்களில் மட்டும் கண்ணீமரக் கண்ட குருஜி ணகட்டார். “என்ன கேபதி அைணற?” கேபதி உமடந்த குரலில் பசான்னான். “அந்த ஆள்களுக்கும் அம்மா எல்லாம் இருப்பாங்க இல்மலயா? அவங்களுக்கு எவ்வளவு கஷ்டமாய் இருக்கும்னு நிமனக்கறப்ப அழுமகயா வருது குருஜி...” **************

ப

ஈஸ்வருக்கு அங்கு நடந்தது என்னபவன்று புரிய அதிக ணநரம் ஆகவில்மல. பசங்கடல் பகுதியின் வமரபடம், ணசாமாலியக் கடற்பகாள்மளயர்களின் புமகப்படம், சிவனின் ருத்ரதாண்டவம் ணதான்றல் எல்லாம் பதரிந்து முடிந்த ணபாது நிைமாகணவ பசங்கடலில் அந்த ணசாமாலியக் கடற்பகாள்மளயர்கள் மேல்

்

ம

சூறாவளியில் சிக்கி இறந்து ணபானது அவனுக்குத் திமகப்பாக இருந்தது. விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் சக்தி எந்த அளவு பசல்ல முடியும் என்பமத அறிய ஒரு ணசாதமன நடத்தி இருக்கிறார்கள். அதில் பவற்றியும் பபற்று இருக்கிறார்கள். விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத மவத்து எமதயும் சாதிக்க முடியும் என்று அறிந்த இவர்கள் இனி என்ன தான் பசய்ய மாட்டார்கள்?

ரக

ச

ிய

தான் கண்டமதயும், தன் கவமலமயயும் அவன் பார்த்தசாரதியிடம் பசான்ன ணபாது அவருக்கு நம்பக் கஷ்டமாக இருந்தது. ஆனால் பிபிசியில் அந்த நிகழ்ச்சியின் ஒளிபரப்மபப் பார்த்த பின் அவரால் எப்படி நம்பாமல் இருக்க முடியும்? எதிரிகள் மகயில் அணுகுண்ணட இருக்கிறது, சூழ்நிமலயும் அவர்களுக்ணக சாதகமாக இருக்கிறது.....

பார்த்தசாரதி கவமலயுடன் பசான்னார். “ஈஸ்வர் நீங்கள் ஏதாவது பசய்தாகணும்!”

ரம (ன )்

**************

தியான மண்டபத்தில் பவற்றிக் களிப்பில் அமனவரும் இருந்த ணபாது குருஜி மட்டும் ஆழ்ந்த ணயாசமனயுடன் உட்கார்ந்து பகாண்டிருந்தமதப் பார்த்து பநருங்கிய ைான்சன் ணகட்டார். “என்ன குருஜி”

ப

”இங்ணக நாம என்ன ஆராய்ச்சி பசய்துகிட்டிருக்ணகாம்கிறமத ஈஸ்வர் அங்ணக இருந்ணத பார்த்துகிட்டு இருக்கான்” என்று குருஜி பசான்னார்.

ைான்சன் திமகப்புடன் ணகட்டான். “எப்படி? அவன் என்மன மாதிரி ஆராய்ச்சிகள் நடத்தறவணன ஒழிய அந்த சக்தி பமடச்சவன் அல்லணவ ”

் ிய

“விணசஷ மானஸ லிங்கம் தான் இங்ணக இருக்ணக?”

ம

“விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் உபயம்...”

ரம (ன )்

ரக

ச

”அந்த சித்தர் அவமன சந்திச்சிருப்பார்னு நிமனக்கிணறன். அவன் அந்த மூணு ணபரில் ஒருத்தன்.... அதனால அது எங்ணக இருந்தாலும் மனசு வச்சா அதுகூட ட்யூன் ஆகிறது கஷ்டமில்மலன்னு நிமனக்கிணறன். அறுபது வருஷங்களுக்கு ணமல் இந்த விணசஷ மானஸ லிங்கம் இருந்த இடத்தில் இணதாட அமலகளும் நிமறந்திருக்கும்கிறதால அங்ணக இருந்து முயற்சித்தால் சீக்கிரணம ட்யூன் ஆக முடியும்....” ைான்சன் திடுக்கிட்டார். குருஜி பசான்னார். ”இன்ணனரம் அவனுக்கு நாம் என்ன பசய்யப் ணபாணறாம்கிறது புரிஞ்சிருக்கும். அவமனத் தடுத்து நிறுத்தமலன்னா நம்ம அடுத்த முயற்சி அவ்வளவு சுலபமாய் இருக்க ஈஸ்வர் விடுவான்னு ணதாேமல ைான்சன்”

அத்தியாயம் - 81

ப

ைான்சனுக்கு ஈஸ்வர் இந்த அளவு முன்ணனறி இருப்பமத நம்பக் கஷ்டமாக இருந்தது. எல்லாவற்றிற்கும் ஒரு பதிமல மவத்திருந்த குருஜியின் அறிவுக்கு இது எட்டிய விஷயமாக இருந்தாலும் ஓரிரு நாட்களில் ஈஸ்வர் அவர்கமள ணவவு பார்க்கும் அளவுக்கு அசுர ணவகத்தில் பநருங்கியிருப்பது அவருக்கு

அதிர்ச்சிமய ஏற்படுத்தி இருந்தது. இதில் அக்னி ணநத்ர சித்தர் ணவறு அவமன சந்தித்திருக்கக் கூடும் என்று குருஜி நிமனக்கிறார்....!

்

ிய

ம

ைான்சன் மனத்தாங்கலுடன் பசான்னார். “உங்க நண்பர் உதயன் சுவாமி அக்னிணநத்ர சித்தர் இந்த இடத்தில் நடக்கும் ஆராய்ச்சிகமளக் பகடுக்க முடியாதபடி மந்திரக்காப்பு பசய்தது மாதிரி ஈஸ்வரும் எதுவும் பசய்ய முடியாதபடி பசய்திருக்க நீங்கள் பசால்லி இருக்கலாம்....”

ரக

ச

குருஜி சிறிது ணநரம் ஒன்றும் பசால்லாமல் ணயாசித்தார். ஈஸ்வமர அவர் குமறத்து எமட ணபாட்டு விட்டாணரா?

ரம (ன )்

ைான்சன் பயத்ணதாடு ணகட்டார். “அவன் இன்ணனரம் இந்த இடம் எங்ணக இருக்கிறது என்பமதக் கண்டு பிடித்திருப்பானா குருஜி”

ப

“அமத அவன் கண்டு பிடிப்பது கஷ்டம் தான்... அந்த சித்தர் அவனுக்கும் கேபதிக்கும் சரியான ஒரு முகூர்த்த ணநரத்தில், எனர்ஜி பலவல்னு நீங்கள் பசால்வீங்கணள அதில், ஒரு நுட்பமான இமேப்மப ஏற்படுத்திட்டார். அதனால சரியா முயற்சி பசய்தால் கேபதியும், விணசஷ மானஸ லிங்கமும் இருக்கிற இடத்மத அவனால் பார்க்க முடியுணம ஒழிய அந்த இடம் எங்ணக இருக்குன்னு கண்டுபிடிக்கற அளவுக்கு உதயணனாட மந்திரக் காப்பு அனுமதிச்சுடாதுன்னு நிமனக்கிணறன்” ’அவன் பார்ப்பணதாடு நிறுத்திக் பகாள்ளும் நபர் அல்லணவ’ என்று நிமனத்த ைான்சன் கேபதி குருஜிமய ணநாக்கி வருவமதப் பார்த்து அங்கிருந்து நகர்ந்தார்.

கேபதிமயப் பார்த்து குருஜி புன்னமகயுடன் ணகட்டார், “என்ன கேபதி, சிவலிங்கத்துகிட்ட அடுத்தது உனக்காக ஏதாவது ணகட்கலாமா?”

்

ச

ிய

ம

உலகில் தன்மனக் காட்டிலும் எத்தமனணயா ணபர் பபரும் கஷ்டத்தில் இருக்கும் ணபாது தனக்காக மட்டும் ணவண்டிக் பகாள்வது நியாயமல்ல என்று கேபதி நிமனத்தான். ணகட்காமணலணய இமறவன் இப்ணபாது அவனுக்கு நன்றாகணவ படியளந்து வருகிறார்.... “ணவண்டாம் குருஜி…”

ரக

”அப்படின்னா அடுத்தது என்ன ணகட்கலாம் பசால்லு” குருஜி விமளயாட்டாய் ணகட்டார்.

ரம (ன )்

“எல்லாரும் நல்லா சந்ணதாஷமாயிருக்கணும்னு ணகட்டா என்ன குருஜி?” ணகட்டு விட்டு கேபதி குருஜிமய குைந்மதத்தனமாய் பார்த்தான். தனித்தனியாய் ஒவ்பவாருவரும் ணகட்பமத விட இப்படி எல்லாரும் சந்ணதாஷமாய் இருக்க ணவண்டும் என்று ணகட்பது நல்லது என்று அவனுக்குத் ணதான்றியது. குருஜி பமல்லச் பசான்னார். “அந்த அளவு சக்தி இந்த சிவலிங்கத்துக்ணக இருக்கிறது சந்ணதகம் தான் கேபதி”

ப

கேபதி ணபான பிறகும் அவன் வார்த்மதகளும், மனதார அவன் பசான்ன விதமும் அவர் மனதில் நிமறய ணநரம் நின்றது. பின் ஒரு பபருமூச்சு விட்டவராக பாபுஜிமய அமைத்து குருஜி பசான்னார். “பாபுஜி. இந்த விணசஷ மானஸ லிங்கத்ணதாட சக்தி பத்தி இனி ஆராய்ச்சி பசய்ய எதுவுமில்மல. ஈஸ்வர் குறுக்கில் வராமல்

இருந்தால் நம்ம கற்பமனணயாட எல்மல தான் நம்ம சாதமனணயாட எல்மலயாய் இருக்கும்...”

்

ம

“ஈஸ்வர் குறுக்ணக வராமல் இருக்க என்ன பசய்யறது குருஜி?”

ரக

ச

ிய

“எல்லாத்துக்குணம ஒரு வழி இருக்கு. நான் ணயாசிச்சு பசால்ணறன்... நீ அமதப்பத்தி கவமலப்படாணத.. நம்ம லட்சியத்மத அமடய நாம் முதல்ல என்ன பசய்யலாம்னு நீங்க எல்லாரும் ணசர்ந்து ணயாசிக்க ஆரம்பியுங்க. நானும் சிலபதல்லாம் ணயாசிச்சு வச்சிருக்ணகன். பிறகு ணசர்ந்து ணபசி முடிவு பசய்யலாம். இமத முதல்லணய பசய்திருக்கலாம். ஆனால் அப்ப விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத நான் நம்பின அளவு நீங்க யாரும் நம்பினதா பதரியமல. அதனால் தான் உங்களுக்பகல்லாம் அந்த நம்பிக்மக வந்த பிறகு ணபசலாம்னு விட்டுட்ணடன்.....”.

ரம (ன )்

பாபுஜி ணபான பிறகு குருஜி ஈஸ்வமர எப்படித் தடுத்து நிறுத்துவது என்று ணயாசிக்க ஆரம்பித்தார். **************

ப

ஈஸ்வர் இனி என்ன பசய்யப் ணபாகிறான் என்பமத அறிய பார்த்தசாரதி ஆவலாய் இருந்தார். சீக்கிரமாக அவன் எதாவது பசய்தால் ணதவமல என்று அவருக்குத் ணதான்றியது. ஆனால் ஈஸ்வணரா அவசரப்பட்டு எமதயும் பசய்து சிக்கலில் மாட்டிக் பகாள்ள விரும்பவில்மல. விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் அருளாணளா, அக்னிணநத்ர சித்தர் மற்றும் பசுபதி ஆகிணயாரின் ஆசியாணலா இன்மறய தினத்தில் அவன் சாதித்தது அவன் எதிர்பார்த்திராத அளவு பபரிய பவற்றி தான். ஒரு இடத்தில் நடப்பமத ஓரளவாவது ணநரில் பார்ப்பது ணபால்

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

பார்க்க முடிந்தது சாதாரே விஷயம் அல்ல. ஆழ்மனசக்திகளில் ஒன்றான Remote Viewing என்ற பதாமலதூரத்தில் நடப்பமதக் காே முடிந்த சக்தி அவனுக்கு இன்று அருளப்பட்டிருக்கிறது. ஆனால் அந்த பவற்றியில் பபருமிதம் அமடயும் நிமலயில் அவன் இல்மல. காரேம் அவன் ஒருவனிடம் அந்த சக்தி உள்ளது என்றால் எதிரணியில் உள்ளவர்களில் எத்தமன ணபரிடம் அந்த சக்தி உள்ளது என்று அவனுக்குத் பதரியவில்மல. அவனுக்குக் குருஜிமயப் பார்க்க முடிந்தது ணபால குருஜிக்கும் அவமனப் பார்க்க முடிந்திருக்கிறது. அவருக்கு சற்று பதாமலவில் ணவறு மூன்று ணபர் தியான நிமலயில் அமர்ந்து பகாண்டு இருந்தார்கணள அவர்களுக்கும் அந்த சக்தி இருக்கலாம் என்று அவன் உள்மனம் பசான்னது. அது உண்மமயானால் இங்கு இவன் ஒருவன் என்றால் அங்கு அவர்கள் நான்கு ணபர் இருக்கிறார்கள். அது ணபாதாபதன்று அங்கு விணசஷ மானஸ லிங்கம் இருக்கிறது, ைான்சன் இருக்கிறார், இன்னும் யாபரல்லாம் இருக்கிறார்கணளா? இப்படி எண்ே ஓட்டம் ணபான ணபாது அவன் பசால்லிக் பகாண்டான். ‘ஆனால் அவர்களிடம் சத்தியம் இல்மல.... நியாயம் இல்மல. அதுணவ ஒரு பபரிய பலவீனம் அல்லவா? என் பக்கம் அது இருப்பது மிகப்பபரிய பலம் அல்லவா?’ ணமலும் ணயாசித்த ணபாது அவமன அந்த சித்தரின் வார்த்மதகளும் ஆசுவாசப்படுத்தின. “எனக்குத் பதரிஞ்சு சுமக்க முடியாத பாரத்மத இமறவன் தர்றதில்மல”.

ப

சித்தர் பசான்னது ணபால் மதரியமும் தன்னம்பிக்மகயும் இல்லாத நல்லவனாக இருக்க அவன் விரும்பவில்மல. முயலாமணலணய ணதால்விமய ஒப்புக் பகாள்ளும் முட்டாளாக இருக்கவும் அவன் விரும்பவில்மல. ஏதாவது பசய்ணத ஆக ணவண்டும் என்று உறுதியாக நிமனத்தான். மனதில் உறுதி வந்தவுடணனணய கூடணவ யாமன பலம் அவனுக்கு வந்து ணசர்ந்தது ணபால இருந்தது.

்

ிய

ம

எமதச் பசய்வதாக இருந்தாலும் கேபதிமயத் தன் பக்கம் இழுத்துக் பகாள்வது தான் அதற்கான முதல் படி என்று ஈஸ்வர் கேக்கிட்டான். முன்பு ணபாலணவ மறுபடி முயற்சிக்கலாம் என்றால் அது கண்டிப்பாக குருஜிக்குத் பதரியாமல் நடக்க வாய்ப்ணப இல்மல. மனிதர் கண்பகாத்திப் பாம்பாக அங்ணக காவல் காத்துக் பகாண்டு இருக்கலாம்.

ரம (ன )்

ரக

ச

“துஞ்சாமல்” என்ற வார்த்மதக்கு தூங்காமல் என்று பார்த்தசாரதி அர்த்தம் எழுதினாலும் அதற்கு ணசார்வில்லாமல், கால தாமதம் பசய்யாமல் என்று அர்த்தம் என பார்த்தசாரதி பசான்னது சரியாக இருக்க ணவண்டும் என்ணற பட்டாலும் இன்மறய சூழ்நிமலக்கு ‘தூங்காமல்’ என்ற அர்த்தணம பபாருந்தும் என்பது ணபாலத் ணதான்றியது. இரவு ணநரத்தில் குருஜி தூங்கிய பிறகு ஏதாவது முயற்சி பசய்யலாம். அப்படிச் பசய்தால் அவர் அவன் பசய்மககமள அறிய வாய்ப்பில்மல.... முடிபவடுத்து விட்டு அவன் நிமிர்ந்து உட்கார்ந்தான். அவன் நிமிர்ந்து உட்கார்ந்த விதத்மதயும், அவன் முகத்தில் பதரிந்த உறுதிமயயும் பார்த்த பார்த்தசாரதிக்கு அவன் ஏதாவது பசய்வான் என்ற நம்பிக்மக பிறந்தது.

ப

அவன் தன் எண்ே ஓட்டத்மத அவரிடம் பவளிப்பமடயாகச் பசான்னான். அதிகாமல இங்கு வந்த அவமர இரவாவது வீட்டுக்கு அனுப்புவது தான் முமற என்று ணதான்றியதால் ஈஸ்வர் அவமர வீட்டுக்குப் ணபாய் மறு நாள் காமல வரச்பசான்னான். முனுசாமியும் மதியணம ணபாய் விட்டிருந்ததால் அவமனத் தனியாக விட்டுப் ணபாக அவருக்குத் தயக்கமாய் இருந்தது. அவன் பூமை அமறயில் அமர்ந்து பகாண்டு இருக்மகயில் அவருக்கு ணவமல எதுவும் இல்மல

என்பதால் அவர் இரவில் தங்கியும் எந்தப் பயனும் இல்மல என்று பசால்லி ஈஸ்வர் வற்புறுத்தி அனுப்பி மவத்தான். ஆனாலும் இரவு ஒன்பது மணி வமர இருந்து அவனிடம் ணபசிக் பகாண்டிருந்து விட்டுத் தான் பார்த்தசாரதி ணபானார்.

்

ம

**************

ரக

ச

ிய

தமிைகத்தில் உட்கார்ந்து பகாண்டு பசங்கடலில் ணசாமாலியக் கடற்பகாள்மளயர்கமள அழிக்க முடிந்த சக்தி தங்கள் வசம் இருக்கிறது என்ற எண்ேணம பதன்னரசுக்கு பபருமகிழ்ச்சிமயத் தந்து பகாண்டிருந்தது. அந்த சந்ணதாஷமான ணநரத்தில் மகளிடம் ணபச ணவண்டும் ணபால இருந்தது. மகளுக்குப் ணபான் பசய்து ணபசினார்.

ரம (ன )்

விஷாலியின் குரலில் எல்மல இல்லாத சந்ணதாஷம் பதரிந்தது. பமல்ல ஈஸ்வரும், தானும் காதலிப்பதாக அவரிடம் பசான்னாள். ஈஸ்வர் அபமரிக்காவுக்குத் திரும்பிப் ணபாவதற்கு முன்ணப கல்யாேத்மத முடித்து விட ணவண்டும் என்று பரணமஸ்வரன் முடிவு பசய்திருப்பதாயும், அவர் பதன்னரசுவிடம் ணபானில் ணபச இரண்டு நாளாக முமற முயற்சி பசய்து பகாண்டிருப்பதாகவும் பசான்னாள். கனகதுர்கா வந்திருப்பதாகவும் பசான்னாள்.

ப

விஷாலி தமட இல்லாமல் ணபசும் பபண் அல்ல. மிகுந்த சந்ணதாஷம் மட்டுணம அவமள அப்படிப் ணபச மவப்பதுண்டு. இன்று அவள் குரலில் பகாப்பளித்த சந்ணதாஷமும், எல்லாவற்மறயும் அப்பாவிடம் பசால்லி விடத் துடித்த துடிப்பும் பதன்னரசுமவ நிமல குமலய மவத்தது. பகாந்தளித்த உேர்ச்சிகமள அடக்கிக் பகாண்டு ணகட்டார். “ஈஸ்வர் எங்ணகம்மா”

“அவர் அந்த ணதாட்ட வீட்டுக்குப் ணபாயிருக்கார்ப்பா. ஏணதா ஆராய்ச்சி பசய்யணுமாம். முடிச்சுட்டு தான் வருணவன்னு பசால்லிட்டு ணபாயிருக்கார்.”

்

ரக

ச

ிய

ம

பதன்னரசு ணபச்சிைந்து ணபானார். தந்மதயின் மனநிமலமயப் புரிந்து பகாள்ளும் மனநிமலயில் விஷாலி இருக்கவில்மல. ஆனந்தவல்லி தன் நமககமள எல்லாம் எடுத்துக் பகாண்டு வந்து ‘உனக்கு எபதல்லாம் பிடிச்சுணதா அபதல்லாம் எடுத்துக்ணகாம்மா’ என்று பசான்னமதயும், கனகதுர்கா மிக நல்ல மாதிரி என்பமதயும் பசான்னாள். “எனக்கு அவங்க கிட்ட ணபசறப்ப அம்மா கிட்ட ணபசற மாதிரி இருக்குப்பா....”

ரம (ன )்

விஷாலி ணபசிக் பகாண்ணட ணபானாள். மகள் இது நாள் வமர அவ்வளவு சந்ணதாஷமாக எப்ணபாதுணம இருந்ததில்மல என்று பதன்னரசுக்குத் ணதான்றியது. கமடசியில் விஷாலி ணகட்டாள். “ஈஸ்வணராட தாத்தா கிட்ட ணபசறீங்களாப்பா?” “சிக்னல் அபப்ப்ப கிமடக்கறதில்மலம்மா. நான் அப்பறமா ணபசணறன்ம்மா”

ப

மகளிடம் ணபசி முடித்த பிறகு பதன்னரசு நிமறய ணநரம் அப்படிணய உட்கார்ந்திருந்தார். விதி அவர் வாழ்க்மகயில் ஒரு குரூர விமளயாட்டு விமளயாடி இருப்பதாக அவருக்குத் ணதான்றியது. இப்படி ஒரு வாழ்க்மக மகளுக்கு அமமயும் என்பது முதலிணலணய பதரிந்திருந்தால் தடம் மாறி வந்திருக்க ணவண்டிய அவசியணம இல்மலணய... மணகஷ் வந்தான். “என்ன ணயாசிச்சுகிட்டிருக்கீங்க அங்கிள்”

“இனி அடுத்ததா என்ன பசய்யப் ணபாணறாம்னு ணயாசிக்கிணறன் மணகஷ்”

்

ிய

ம

“அமதப்பத்தி தான் ைான்சனும், பாபுஜியும் அந்த பவளிநாட்டுக்காரங்க கிட்ட வீடிணயா கான்ஃப்ரன்ஸிங்ல ணபசிகிட்டிருக்காங்க. எகிப்து அரசியமலப் பத்தி ணபச ஆரம்பிச்சாங்க. ணபாரடிச்சுது. வந்துட்ணடன்.”

ரம (ன )்

ரக

ச

பதன்னரசுக்கு அவமனப் பார்க்கப் பாவமாக இருந்தது. இந்த விணசஷ மானஸ லிங்கம் விவகாரத்தில் அவனுக்கு இயல்பாய் பபரிய ஆர்வம் எப்ணபாதுணம இருந்ததில்மல. அவருக்காகத் தான் அவன் எல்லாணம பசய்திருக்கிறான். தனிப்பட்ட அவருக்காகக் கூட இல்மல. அவர் விஷாலியின் அப்பா என்பதற்காக. அவனிடம் ’உலகப் பேக்காரர்களில் ஒருவனாகக் கூட நீ ஆகலாம், உன் தாத்தாமவப் ணபால இருக்கும் சக்தி வாய்ந்த பல ணபமர உன் அப்பாயின்பமண்டிற்காக நீ காக்க மவக்கலாம், நீ ஆமசப்படுவமத எல்லாம் நடத்திக் காட்டலாம்...’ என்பறல்லாம் அவர் எத்தமனணயா ஆமச காட்டி அவமனத் தன்னுடன் மவத்திருந்தாலும் எல்லாவற்றிற்கும் ணமலாக அவமன அவர் பசான்னபடி எல்லாம் ஆடமவத்தது அவனுக்கு விஷாலியின் மீதிருந்த காதல் தான். அவர் அவமள அவனுக்ணக திருமேம் பசய்து தருவார் என்ற எதிர்பார்ப்பில் தான்....

ப

இப்ணபாது வீட்டில் நடந்திருக்கும் நிகழ்வுகள் அவனுக்கு இன்னும் பதரியவில்மல. பதரிந்தால் அவன் அமத எப்படி எடுத்துக் பகாள்வான்? பதன்னரசுக்கு ணயாசிக்கணவ கஷ்டமாக இருந்தது. அவர் ஏணதா ணயாசமனயில் இருக்கிறார், ணபசும் மனநிமலயில் இல்மல என்பமதத் பதரிந்து பகாண்ட மணகஷ் உறங்கப் ணபானான்.

பதன்னரசு அவர்கள் என்ன முடிபவடுக்கிறார்கள் என்று அறிந்து பகாள்ள பாபுஜியின் அமறக்குப் ணபானார்.

்

ரக

ச

ிய

ம

அவர் நுமைந்த ணபாது மணகஷ் பசான்னது ணபால வீடிணயா கான்ஃப்ரன்ஸிங்கில் எகிப்து அரசியல் பற்றி தான் ணபசிக் பகாண்டிருந்தார்கள். ணசாமாலியக் பகாள்மளக்காரர்கள் விஷயத்தில் நிமனத்தமத சாதிக்க முடிந்த சிவலிங்கத்தின் சக்தி இயற்மக சக்திகணளாடு நின்று விடுமா இல்மல அரசியல் வமரக்கும் வருமா என்ற ணகள்வி அவர்களிடம் எழுந்திருந்தது. அந்தக் ணகள்விக்குப் பதிமலத் பதரிந்து பகாள்ள தற்ணபாது நடக்க இருக்கும் எகிப்திய ணதர்தமல உபணயாகப்படுத்திக் பகாள்ள அவர்கள் நிமனத்தார்கள்.

ப

ரம (ன )்

பிப்ரவரி 2011ல் எகிப்திய ைனாதிபதி ணஹாஸ்னி முபாரக் பதவியில் இருந்து இறங்கிய பிறகு அந்த நாட்டில் அரசியல் நிலவரம் ஸ்திரமாக இருக்கவில்மல. பின் நடந்த ணதர்தலில் முகமது ணமார்சி என்பவர் ைனாதிபதியாகத் ணதர்ந்பதடுக்கப்பட்ட ணபாதும் அவருக்கும் ராணுவத்தின் எதிர்ப்பு இருந்து வந்தது. 2013 ைூனில் அவருக்கு எதிராக பபரிதாக கலவரம் ஒன்று பவடிக்க ராணுவம் அமதப் பயன்படுத்திக் பகாண்டு அவமரப் பதவியில் இருந்து இறக்கியது. விமரவிணலணய ணதர்தல் ஒன்மற நடத்துணவாம் என்று உறுதிபமாழி அளித்திருந்த ராணுவம் தங்களுக்குச் சாதகமான ஒரு நபமர ணதர்தல் களத்தில் நிற்க மவக்கலாமா என்று ணயாசித்துக் பகாண்டிருந்தது. அந்த நபர் இந்த அறுவரில் ஒருவரான எகிப்தியரின் பநருங்கிய நண்பர். மக்களிடம் அந்த நபருக்கு பசல்வாக்மக அதிகப்படுத்த விணசஷ மானஸ லிங்கத்தால் முடியுமா என்பது பற்றித் தான் ணபசிக் பகாண்டிருந்தார்கள்.

்

“கண்டிப்பாய்

“அப்படின்னா பசான்னார்.

பசய்து

தான்

பார்க்கலாம்”

பாபுஜி

ரக

முயற்சி

முடியும்னு

ச

ைான்சன் பசான்னார். நிமனக்கிணறன்”

ிய

ம

பாபுஜி ைான்சனிடம் ணகட்டார். “நீங்க என்மன நிமனக்கிறீங்க. அரசியல் மாற்றத்மதயும் அந்த சிவலிங்கத்தால் ஏற்படுத்த முடியுமா?”. இந்த ஆராய்ச்சிகள் ஆரம்பித்த்தில் இருந்து இருவரும் பநருக்கமாகி விட்டிருந்தார்கள். ைான்சனிடம் முகம் காண்பிக்கணவ தயங்கிய அறுவரும் கூட இந்த ஆராய்ச்சிகளின் ஆரம்பத்தில் இருந்ணத அந்தத் தயக்கத்மத விட்படாழித்திருந்தார்கள். அந்த அளவு ைான்சன் மீது அவர்களுக்கும் நம்பிக்மக உருவாகி இருந்தது.

ரம (ன )்

ைான்சன் பசால்லலாமா ணவண்டாமா என்று தயங்கி விட்டுச் பசான்னார். “ஆனால் முதல்ல ஈஸ்வமரக் கட்டுப்படுத்தி மவக்கணும். என்ன தான் குருஜி பசான்னாலும் அவர் அவமன கட்டுப்படுத்த முடியும்னு ணதாேமல” உடனடியாக இஸ்ணரல்காரர் பசான்னார். “பிரச்சிமனக்குரிய ஆள்கமளக் கட்டுப்படுத்தப் பார்க்கிறமத விட ஒணரயடியாய் அப்புறப்படுத்தறணத நல்லது.”

ப

பாபுஜிக்கும் அது சரிபயன்று பட்டது. எவனால் ஆபத்து என்று புரிந்து விட்டணதா அவமன உயிணராடு விட்டு மவப்பணத ஆபத்மத தக்க மவத்துக் பகாள்வது ணபாலத் தான். உடணன பாபுஜி ஈஸ்வமர உடனடியாகக் பகான்று விடும்படி பசல்ணபானில் ஒருவரிடம் கட்டமள பிறப்பித்தார்.

்

ிய

ம

பதன்னரசு இமத எதிர்பார்த்திருக்கவில்மல. சில மணி ணநரங்கள் முன்பு வமர அவன் விதி அவ்வளவு தான் என்று நிமனத்து இரக்கப்பட்டு விட்டிருப்பார். இப்ணபாணதா அவர் இதயத்மத இமயம் அழுத்தியது. அவன் விதிணயாடு அவர் மகள் விதியும் அல்லவா இமேந்திருக்கிறது. சற்று முன் மகளின் ணபச்சில் இருந்த அளவுகடந்த ஆனந்தம் நிமனவுக்கு வர அவருக்குத் தன் உயிணர ணபாவது ணபால இருந்தது. பநஞ்மசப் பிடித்துக் பகாண்டார்.

ச

ைான்சன் பதன்னரமசக் ணகட்டார். “என்ன ஆச்சு பதன்னரசு”

ரக

“வாயுத் பதாந்தரவு தான். ணவபறான்னுமில்மல”. பதன்னரசு சமாளித்தார். “ஒரு மாத்திமர சாப்பிட்டால் சரியாயிடும்” என்றவர் கஷ்டப்பட்டு முறுவலித்து விட்டுத் தன் அமறக்குப் ணபானார்.

ரம (ன )்

ணபானவர் அதிகம் ணயாசிக்கவில்மல. உடனடியாக அவர் பார்த்தசாரதிக்குப் ணபான் பசய்தார். பார்த்தசாரதியின் ‘ஹணலா’ ணகட்டவுடன் அவசரமாக பசான்னார். “ஈஸ்வமரக் பகாமல பசய்யப் ணபாறாங்க. அவமனக் காப்பாத்துங்க. ப்ளீஸ்” அதற்கு ணமல் ணபசாமல் இமேப்மபத் துண்டித்து விட்டு அவர் திரும்பிய ணபாது பாபுஜி வாசலில் நின்று அவமரணய பார்த்துக் பகாண்டிருந்தார்.

ப

அத்தியாயம் - 82

உறக்கம் தழுவ ஆரம்பித்த ணவமளயில் தான் பார்த்தசாரதியின் பசல்ணபான் இமசத்தது. ணபசியவர் தன்மன யாபரன்று கூட அறிமுகப்படுத்தாமல் பசான்ன பசய்தி அவமர அதிரச் பசய்தது.

“ஈஸ்வமரக் பகாமல காப்பாத்துங்க. ப்ளீஸ்”

பசய்யப்

ணபாறாங்க.

அவமனக்

்

**************

ிய

ம

குரல் பதன்னரசு குரல் ணபாலத் பதரிந்தது பிரமமயா, உண்மமயா என்று அவருக்குத் பதரியவில்மல. பார்த்தசாரதி மின்னல் ணவகத்தில் இயங்கினார். உடனடியாகச் சிலருக்குப் ணபான் பசய்து ணபசிய அவர் தானும் ணவகமாகத் ணதாட்ட வீட்டுக்குக் கிளம்பினார்.

ரக

ச

பாபுஜி பசான்னமத எல்லாம் ணகட்டுக் பகாண்டிருந்து விட்டு குருஜி ஒன்றும் பசால்லாமல் கண்கமள மூடிக் பகாண்டார். பாபுஜி பசான்னார். “எனக்குப் புரியுது குருஜி. அந்த ஆமள நீங்கள் மட்டுமல்ல எல்லாருணம நம்பிணனாம். திடீர்னு இப்படி பல்டி அடிப்பான்னு யாருணம எதிர்பார்க்கமல......”

ரம (ன )்

சிறிது ணநரம் பமௌனம் சாதித்த குருஜி பின் வரண்ட குரலில் ணகட்டார். “பதன்னரசு பார்த்தசாரதியிடம் ணபசினது இது தான் முதல் தடமவயா? இல்மல, இதற்கு முன்னாடியும் பசல்ணபான்ல ணபசி இருக்கானா?” ”இது தான் முதல் தடமவ மாதிரி பதரியுது குருஜி”

ப

குருஜி கண்கமளத் திறந்தார். அவர் அதிர்ச்சியில் இருந்து இன்னமும் மீளவில்மல என்பது பாபுஜிக்குப் புரிந்தது. பமல்ல ஒரு புமகப்படத்மதயும் ஒரு காகிதத்மதயும் அவர் குருஜியிடம் நீட்டினார். ”எகிப்தின் மிலிட்டரி இந்த ஆமளத் ணதர்தலில் நிறுத்தலாமான்னு நிமனக்குது. இந்த ஆள் நம் ஆளுக்கும் பநருங்கிய நண்பராம். விணசஷ மானஸ லிங்கத்ணதாட சக்தி காத்து,

்

ம

புயல், பவள்ளம்னு இயற்மக சக்திகமள மட்டும் தான் கட்டுப்படுத்துமா இல்மல மக்கணளாட மனமசயும் கட்டுப்படுத்துமான்னு இன்னும் அவங்களுக்கு சந்ணதகம் இருக்கு. பசால்லப்ணபானா எனக்குக் கூட அந்த சந்ணதகம் இருக்கு. அமதத் பதரிஞ்சுக்க நமக்கு இது நல்ல சந்தர்ப்பம் இல்மலயா?”

ிய

அந்தப் புமகப்படத்மதயும், குறிப்புகள் எழுதிய தாமளயும் குருஜி வாங்கிக் பகாண்டார். ஆனால் அவர் மனம் மட்டும் இன்னும் பதன்னரசு சமாச்சாரத்திணலணய இருந்தது. “மணகஷுக்கு...?”

“பசால்ல ணவண்டாம்...”

ரக

ச

“மணகஷ் தூங்கப் ணபாயிட்டான். நாங்களா எதுவும் பசால்லப் ணபாகமல”

ரம (ன )்

**************

ப

ஈஸ்வர் இரவு பதிணனாரு மணி வமர சின்னத் தூக்கம் ணபாட்டு விட்டு பின்பு தான் குளித்து விட்டுப் பூமை அமறக்குப் ணபானான். விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் புமகப்படத்மத வேங்கி விட்டு மூச்சில் ஆரம்பித்து அந்தப் புமகப்படத்தில் கவனத்மதக் குவிக்க ஆரம்பித்த ணபாது தான் தன் அருகில் யாணரா வந்து நிற்பமத உேர்ந்தான். கூடணவ திருநீறின் மேம் அந்த பூமை அமறமய நிமறத்தது. கண்கமளத் திறந்து அவன் பார்த்தால் பசுபதி தான் நின்றிருந்தார். பபரிய தாத்தா இது வமர அவனுக்குத் தரிசனம் தந்தது இல்மல.... அவமர அவன் திமகப்புடனும் பிரமிப்புடனும் பார்த்தான். அவர் கருமே நிமறந்த விழிகளால் அவமரப் பார்த்தார்.

்

ிய

ம

பமய்சிலிர்த்தவனாய் அவன் அவமரக் குனிந்து வேங்கினான். ஒரு துப்பாக்கிக் குண்டு அவன் தமல இருந்த இடத்மதத் தாண்டிச் பசன்று சுவரில் பதிந்தது. அதிர்ச்சியுடன் நிமிர்ந்த ஈஸ்வருக்கு ஒரு கேம் ஒன்றும் புரியவில்மல. அப்ணபாது தான் வீட்டு வாசலில் முகமூடி அணிந்திருந்த ஒருவன் துப்பாக்கிமய நீட்டிக் பகாண்டு நிற்பமத அவன் கவனித்தான். அருணக இருந்த பசுபதிமயக் காேவில்மல.

ப

ரம (ன )்

ரக

ச

அந்த முகமூடிக்காரனும் அவன் குனிவான் என்று எதிர்பார்த்திருக்கவில்மல. மறுபடி சுட அவன் யத்தனித்த ணபாது ஈஸ்வர் சிவமன மனதில் தியானித்து விட்டு அந்த அமறயில் இருந்த ணதவாரப் புத்தகத்மத அவன் மீது விட்படறிந்தான். ணதவாரப்புத்தகம் அந்த முகமூடி மனிதன் மகயிலிருந்த துப்பாக்கிமயத் தட்டிக் பகாண்டு ணபாய் விழுந்தது. அவன் மின்னலாய்ப் பாய்ந்து அந்தத் துப்பாக்கிமய எடுத்த ணபாது விசில் சத்தம் ணகட்டது. அவனுடன் வந்த சகா பவளியில் இருந்து சிக்னல் தருகிறான். ’யாணரா வருகிறார்கள்’. திரும்பிப் பார்த்தான். ஈஸ்வர் காேவில்மல. ஒரு கேம் ணயாசித்தவன் பின் தமல பதறிக்க பவளிணய ஓடினான். ஒரு ணபாலீஸ்காரர் உள்ணள வந்து பகாண்டிருந்தார். அவர் அவமனப் பிடிக்க யத்தனிப்பதற்குள் அவன் அவமரத் தாண்டி ஓடினான். அவமனப் பின் பதாடர்வதா, இல்மல ஈஸ்வமரப் ணபாய் பார்ப்பதா என்று குைம்பிய ணபாலீஸ்காரர் ஈஸ்வருக்கு ஆபத்து உள்ளதா என்று பார்ப்பணத முக்கியம் என்று நிமனத்தவராக வீட்டுக்குள் ஓடி வந்து பூமையமறமய எட்டிப் பார்த்த ணபாது சுவணராடு ஓட்டி ஈஸ்வர் நின்றிருந்தான். அடுத்த கால் மணி ணநரத்தில் ணவறு ணபாலீஸ்காரர்களும் பார்த்தசாரதியும் வந்து ணசர்ந்தார்கள்.

இரண்டு

**************

்

ம

ஈஸ்வமரக் பகால்ல முடியவில்மல என்ற பசய்தி பாபுஜிமய எரிச்சலூட்டியது. இத்தமனக்கும் அவர் அனுப்பிய ஆள் குறி தவறாமல் சுடுவதில் ணபர் ணபானவன். “என்ன ஆச்சு?”

ிய

“அவன் திடீர்னு குனிஞ்சு தமரயக் கும்பிட்டான் சார். அப்ப மிஸ் ஆயிடுச்சு...” என்று ஆரம்பித்து அந்த ஆள் நடந்தமத எல்லாம் பசான்னான்.

ரக

ச

பாபுஜி குருஜியிடம் வந்து ஈஸ்வர் உயிர் தப்பியமதச் பசான்னான். “... அவன் திடீர்னு தமரமயத் பதாட்டுக் கும்பிட்டானாம். ஏன்னு பதரியமல”

ரம (ன )்

ணவதபாடசாமலயின் மண்மே ஈஸ்வர் கும்பிட்டது நிமனவுக்கு வர குருஜி பசான்னார். “அவனுக்கு அடிக்கடி தமரமயத் பதாட்டுக் கும்பிடற பைக்கம் உண்டு” பாபுஜி குைப்பத்துடனும், ணகாபத்துடனும் ணகட்டார். “அவன் என்ன லூஸா குருஜி?” **************

ப

பார்த்தசாரதிக்கு ஈஸ்வர் நலமாய் இருப்பமதப் பார்த்த பிறகு தான் நிம்மதி ஏற்பட்டது. ஈஸ்வர் பசான்னமத எல்லாம் ணகட்ட ணபாது பசுபதி தன்மனக் காப்பாற்றிக் பகாள்ளா விட்டாலும் கூடத் தன் குடும்பத்தாமரக் காப்பாற்றுவதில் இறந்த பின்னும் அக்கமற பகாண்டவராகணவ இருக்கிறார் என்று ணதான்றியது. ஈஸ்வர் அந்த ணதவாரப் புத்தகத்மத எறியாமல் இருந்திருந்தாலும்

காப்பாற்றப்பட்டிருப்பானா என்று ணகட்டுக் பகாண்டார். விமட பதரியவில்மல.

்

ரக

ச

ிய

ம

ஈஸ்வர் மற்ற ணபாலீஸ்காரர்களும், பார்த்தசாரதியும் அந்த ணநரத்தில் அங்கு வந்து ணசர்ந்தது எப்படி என்று ணகட்டான். யாணரா ஒரு மர்மநபர் ணபான் பசய்தார் என்று மட்டும் பார்த்தசாரதி பதரிவித்தார். ணகட்ட குரல் பதன்னரசுவின் குரல் ணபால் இருந்தது என்று அவனிடம் அவர் பசால்லவில்மல. பதன்னரசு பற்றிய சந்ணதகத்மத அவர் அவனிடம் பசால்லி இருக்காதது ணபாலணவ, குைம்ப மவத்த இந்தப் ணபான் கால் விஷயத்மதயும் அவர் பசால்லவில்மல. பதன்னரசு ஒரு புதிராகணவ அவருக்கு இருந்தார்....

ரம (ன )்

பரணமஸ்வரனின் ணபரனுக்குப் பாதுகாப்பு அளிக்க ணமலிடத்தில் பசால்வதில் அவருக்குப் பிரச்சிமன இருக்கவில்மல. ஒரு முமற பகாமல முயற்சி நடந்திருக்கிறது என்று பதரிந்தவுடன் எத்தமன ஆட்கள் ஈஸ்வரின் பாதுகாப்புக்குத் ணதமவ என்று ணகட்டு அனுமதி அளித்து விட்டார்கள். பார்த்தசாரதியும் ஈஸ்வர் அங்கிருக்கும் வமர தானும் அங்கிருப்பது என்ற முடிவுக்கு வந்தார்.

ப

ஈஸ்வர் இயல்பு நிமலக்குத் திரும்பியதும் முதல் ணவமலயாக கேபதிமயத் பதாடர்பு பகாள்ள நிமனத்தான். பகாமல முயற்சி, பசுபதி தரிசனம் ணபான்ற எத்தமனணயா விஷயங்கமளப் பற்றி ணயாசிக்க மனம் முமனந்தாலும் அவன் அந்த விபரீத ஆராய்ச்சிகள் பதாடர்ந்து விணசஷ மானஸ லிங்கம் தவறானவர்கள் வசம் ணபாய் விடக் கூடாது என்பதற்ணக முன்னுரிமம தந்தான். காலம் அவன் வசம் இல்மல.... அவன் நிதானித்தால் அவர்கள் முந்தி விடுவார்கள். பின் அவர்கமள நிறுத்துவது கஷ்டம் என்பமத அவன் உேர்ந்திருந்தான்.

்

ச

ிய

ம

அமத பார்த்தசாரதியிடம் பதரிவித்து விட்டு பூமையமறக்குப் ணபானவனுக்கு விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் அமலகளுடன் லயிக்க முன்மப விட அதிக ணநரம் ணதமவப்பட்டது. அது சாத்தியமான ணபாது விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் தரிசனம் கிமடத்தது. ஓங்கார நாதம் ணகட்டுக் பகாண்டிருக்க விணசஷ மானஸ லிங்கம் தனியாக விளக்பகாளியில் பைாலித்துக் பகாண்டிருந்தது. மனிதர்கள் யாரும் அருகில் பதரியவில்மல. ஈஸ்வர் மானசீகமாக கேபதிமயத் ணதடினான். மனக்கண்ணில் கேபதிமயப் பார்த்து தன் கவனத்மதக் குவித்தான். சிறிது ணநரத்தில் ஒரு அமறயில் உறங்கிக் பகாண்டிருந்த கேபதி அவன் மனக்கண்ணில் பதரிந்தான். ஈஸ்வர் அவமன அமைத்தான். ”கேபதி, கேபதி”

ரம (ன )்

ரக

கேபதிமய எழுப்புவது சுலபமாக இருக்கவில்மல. ஈஸ்வர் பல முமற முயற்சி பசய்ய ணவண்டி வந்தது. கேபதிக்கு கனவில் ஈஸ்வர் பதரிந்தான். ஈஸ்வமரக் கனவில் பார்த்த சந்ணதாஷம் கேபதி முகத்தில் பதரிந்தது. ‘அண்ேன்’ என்று மனதில் பசால்லிக் பகாண்டு கேபதி புரண்டு படுத்தான். “கேபதி... கேபதி... எழுந்திரு கேபதி.. உன் கிட்ட ணபசணும்”

ப

இயல்பாகணவ தூக்கம் அதிகமாக இருந்த கேபதி ’என்ன இந்த அண்ேன் என்மனத் தூங்கணவ விட மாட்ணடன்கிறார்’ என்று பசால்லிக் பகாண்ணட மீண்டும் உறங்கப் பார்த்தான். ஆனால் ஈஸ்வர் கூப்பிட்டுக் பகாண்ணட இருப்பது ணபால் ணதான்றணவ கஷ்டப்பட்டு படுக்மகயில் எழுந்து உட்கார்ந்தான். “என்ன இன்மனக்கு அண்ேன் கனவாணவ வருது....” எழுந்து உட்கார்ந்த கேபதியிடம் என்ன பசால்வது, எப்படி பசால்வது என்பது ஈஸ்வருக்குத் பதளிவில்லாமல் இருந்தது. ணநரில்

்

ம

பசால்வணத கஷ்டம் தான். அப்படி இருக்மகயில் இப்படி படலிபதியாக அனுப்பும் பசய்திகள் அவனுக்கு எந்த அளவு புரியும் என்பதும் பதரியவில்மல. இந்த லட்சேத்தில் இவணனாடு ணசர்ந்து ஞானம் பமடத்தவமனத் ணதடுவது என்பது இமாலய சாதமனயாகணவ இருக்கும் ணபாலத் பதரிந்தது.

ச

ிய

ஈஸ்வர் பசான்னான். “கேபதி நீ தப்பான இடத்தில் இருக்ணக. நீ நிமனக்கிற மாதிரி அந்த குருஜி நல்லவர் இல்மல.... அந்த சிவலிங்கத்மத அவர்கள் கண்டிப்பாகத் தப்பான வழியில் தான் பயன்படுத்தப் ணபாகிறாங்க”

ரக

கேபதிக்கு ஆச்சரியமாய் இருந்தது. “என்ன இது கண்ணு முழிச்சா கனவு ணபாயிடும்பாங்க. எனக்கு இன்னும் கனவு அப்படிணய இருக்கு. அண்ேன் ணவற ஏணதா பசால்றாரு”

ரம (ன )்

பசய்தி அவமனப் ணபாய் ணசரவில்மல என்பது புரியணவ ஈஸ்வர் பசான்னதில் சில வார்த்மதகமள மட்டும் அழுத்தமாய் பசான்னான். தப்பான இடம்... தப்பான இடம்.... குருஜி... குருஜி... நல்லவரில்மல..... தப்பு நடக்குது.... தப்பு நடக்குது...”

ப

கேபதிக்குத் தப்பு என்கிற பசால் மட்டும் பதளிவாக மனதில் பதிந்தது. அவனுக்குத் பதரிந்து அவன் சமீபத்தில் பசய்த தப்பு சிவன் முன்னாணலணய உட்கார்ந்து பகாண்டு சீமட சாப்பிட்டது தான். “ஆமா நான் சீமட சாப்பிட்டது தப்பு தான்.. அமத இவர் ணவற பசால்லணுமா?... இது அண்ேனுக்கு எப்படித் பதரிஞ்சுது.... சிவன் ணவமலயா இது? ஏன் சிவணன, நான் தான் மன்னிப்பு ணகட்டுட்ணடணன, பின்ன ஏன் ஊர் பூரா அமதச் பசால்லி இருக்ணக?”

்

ிய

ம

ஈஸ்வருக்கு அவன் ஏணதா சாப்பிடுவது பற்றி பசால்கிற மாதிரி இருந்தது. திடீர் என்று விணசஷ மானஸ லிங்கம் கேபதி அருணக பதரிந்தது. கேபதி அந்த சிவலிங்கத்மத நிமனத்திருக்கிறான் ணபால இருக்கிறது! அவன் பசால்லி முடித்த வார்த்மதகளில் மறுபடி கவனம் மவப்பது சுலபமாக இருந்தது. கவனத்மதக் கூராக்கிய ணபாது கேபதி பசான்னமதத் திரும்பக் ணகட்க முடிந்தது. ஈஸ்வருக்கு அழுவதா சிரிப்பதா என்று பதரியவில்மல.

ரக

ச

ஈஸ்வர் கேபதி அருணக பதரிந்த விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத மானசீகமாக வேங்கினான். “கடவுணள, இப்படி ஒரு பவகுளிமயப் பமடச்சுட்டு அவமன இப்ணபாது அவர்கள் பக்கம் நிறுத்தி இருக்கிறிணய. இது நியாயமா? இவனுக்கு நான் என்ன பசால்லி எப்படி புரிய மவப்ணபன்?”

ரம (ன )்

கேபதிக்கு ஈஸ்வர் விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத வேங்குவது பதரிந்தது. சந்ணதாஷமாய் பசான்னான். “அண்ோ. இது தான் நான் பசான்ன சிவன்... இவருக்கு பராம்பணவ சக்தி இருக்கு. என்ன நிமனச்சாலும் பசய்து பகாடுப்பார்.... பராம்பணவ நல்லவரு” ஈஸ்வர் பாதி சிரிப்புடனும் பாதி மனத்தாங்கலுடன் பரமனிடம் ணகட்டான். “இவன் கிட்ட நல்லவருன்னு சர்டிபிணகட் வாங்கிற அளவு நீ நிைமாகணவ நல்லவன் தானா. அப்படியானால் அவமன ஏன் ணமாசமான ஆட்கள் பயன்படுத்த நீ அனுமதிக்கிறாய்?”

ப

விணசஷ மானஸ லிங்கம் பமௌனம் சாதித்தது. பக்தர்களின் தர்மசங்கடமான ணகள்விகளுக்கு இமறவன் பதில் அளிப்பதில்மல ணபாலும்! ஈஸ்வர் மறுபடியும் கேபதிக்குப் புரிய மவக்க முயற்சித்தான். “கேபதி குருஜி பகட்டவர். நம்பாணத.

சிவலிஙகத்மத வச்சு தப்பு பண்ேப் ணபாறாங்க.” என்று திரும்பத் திரும்ப அழுத்திச் பசான்னான்.

்

ிய

ம

கேபதிக்கு அவன் பசால்வது புரிகிற மாதிரி இருந்தது. ஆனால் அதன் கூடணவ ‘என்ன அண்ேன் குருஜிமயப் ணபாய் பகட்டவர்ன்னு பசால்றார்?’ என்று மனம் பதறியது. “அண்ோ உங்களுக்குக் குருஜிமயத் பதரியாது. அதனால தான் அப்படிச் பசால்றீங்க. அவர் பராம்ப நல்லவரு” என்றான்.

ரக

ச

ஈஸ்வர் விணசஷ மானஸ லிங்கத்திடம் பசான்னான். “இவன் உன்மனயும் நல்லவர்னு பசால்றான். குருஜிமயயும் நல்லவர்னு பசால்றான். இவன் அகராதியில பகட்டவங்கன்னு யாராவது இருக்காங்களா?”

ரம (ன )்

கேபதிக்கு ஈஸ்வர் சிவலிங்கத்மதப் பார்த்து ஏணதா ணகட்பது ணபாலத் பதரிந்தது. ‘ஓ குருஜி நல்லவரான்னு அண்ேன் சிவன் கிட்ட ணகட்கறார் ணபாலத் பதரியுது. சிவணன... நீணய அண்ேன் கிட்ட பசால்லு. குருஜி நல்லவர்ன்னு... அண்ேன் அபமரிக்காவுலணய இருந்தவருங்கறதால அண்ேனுக்கு குருஜி பத்தி பதரியாதுல்ல....” ஈஸ்வர் ணபச்சும் பசயலும் இைந்து ணபாய் கேபதிமயப் பார்த்தான். இவன் மனதில் இந்த அளவு உயர்ந்த இடம் பிடித்துள்ள குருஜிமய அவன் எப்படி இறக்குவான்?

ப

ஈஸ்வர் ஒன்றுணம பசால்லாமல் தன்மனணய பார்ப்பது கேபதிக்கு மனதில் பபரும் சங்கடத்மத ஏற்படுத்தியது. ’அண்ேனும் நல்லவர் தான். அவர் ஏன் குருஜிமய தப்பாய் பசால்றார்”

்

ிய

ம

அவமனயும் கூட கேபதி நல்லவர் என்று பசான்னதற்கு விணசஷ மானஸ லிங்கம் சிரிப்பது ணபால் ஈஸ்வருக்கு பிரமம ஏற்பட்டது. ஈஸ்வர் குருஜிமயப் பற்றி இனி இவனிடம் எதுவும் பசால்லிப் பயனில்மல என்பமதப் புரிந்து பகாண்டான். அடுத்ததாகச் பசான்னான். “கேபதி அங்ணக தப்பு நடக்குது... தப்பு நடக்குது”

ரக

ச

ஈஸ்வர் சீமட விவகாரம் இல்லாத தப்பு ஒன்மறச் பசால்கிறான் என்று கேபதிக்குப் புரிந்தது. ’அநியாயமாய் சிவன் சீமட சமாச்சாரத்மத அண்ேனிடம் பசால்லிட்டார்னு நிமனச்சுட்டணம. என்மன மன்னிச்சுடு சிவணன. எனக்கு அறிவு அவ்வளவு தான்.... கனவுல வந்து அண்ேன் நிைமாணவ ணபசற மாதிரி இருக்ணக. என்ன இது? அண்ேன் எமதத் தப்புன்னு பசால்றார்?”. கேபதி எழுந்து விட்டான்.

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் திமகத்தான். ‘இவன் எங்ணக கிளம்பிட்டான்?”

ப

கேபதி அமறமய விட்டு பவளிணய வந்தான். ஹரிராம் அமறக் கதவு திறந்திருந்தது. எட்டிப் பார்த்தான். ஹரிராம் பகவத் கீமத படித்துக் பகாண்டிருந்தார். ”நீங்க இன்னும். தூங்கமலயா. எனக்கு ஒரு உபகாரம் பசய்யறீங்களா? என் கனவுல எங்க அண்ேன் வந்து ’தப்பு நடக்குது’ ’தப்பு நடக்குது’ன்னு பசால்ற மாதிரி இருக்கு. இது தூக்கத்துல வர்ற கனவு இல்மல. முழிச்சுகிட்ணட இருக்கறப்ப வர்ற கனவு. என்ன பசய்யலாம். நீங்கணள பசால்லுங்கணளன்” ஹரிராமிற்கு கேபதி பசான்னது புரிய சிறிது ணநரம் ஆனது. பகவத் கீமதமய மூடி மவத்து விட்டு அவமனப் பார்த்துப் புன்னமக பசய்தார். இவனுக்கு ”முழிச்சுகிட்ணட இருக்கறப்ப வர்ற கனவு”

என்ன என்று பார்த்தார். அவன் மூலமாக அவருக்கு ஈஸ்வர் பதரிந்தான்.

் ிய

ஹரிராம் ணகட்டார். “இது தான் உங்கண்ேனா?”

ம

ஈஸ்வருக்கு அதிர்ச்சியாக இருந்தது. கமடசியில் குருஜியின் கூட்டத்து ஆள் ஒருவரிடம் ணபாய் இமதச் பசால்கிறாணன இவன்?

ரக

ச

கேபதிக்கு ஆச்சரியமாய் இருந்தது. “ஓ... கனவுல வர்ற ஆமளக் கூட உங்களால பார்க்க முடியுமா? ஆமா அது தான் எங்கண்ேன். அண்ேன்னா பசாந்த அண்ேன் இல்மல. அப்படி இருந்திருந்தா அவர் அைகுல பாதியாவது எனக்கு வந்திருக்காதா? அவர் எனக்கு அண்ேன் மாதிரி... இப்ப சிவலிங்கத்துக்கு ஒரு பட்டு ணவஷ்டி கட்டியிருக்ணகணன, அது அவர் வாங்கித் தந்தது தான்.....”

ரம (ன )்

கேபதி நிறுத்தாமல் அன்று நடந்தமத எல்லாம் பசான்னான். ஹரிராமிற்கு அவன் பசால்லித் தான் பதரிய ணவண்டும் என்றில்மல, அவமனப் பார்க்மகயிணலணய அவன் வாழ்க்மகயில் இருந்து எந்த விஷயத்மதயும் அவரால் பதரிந்து பகாள்ள முடியும் என்றாலும் கூட அவன் பசான்னமத சுவாரசியத்துடன் ணகட்டார்.

ப

“...இன்பனாரு ணவஷ்டி என் பிள்மளயாருக்கு வாங்கித் தந்திருக்கார். அமதயும் உங்களுக்குக் காட்டவா?...” ணகட்டு விட்டு பதிலுக்குக் கூடக் காத்திருக்காமல் கேபதி உற்சாகமாகத் தனதமறக்கு ஓடினான்.

ஈஸ்வருக்கு என்ன பசய்வது என்று பதரியவில்மல. கேபதி அந்தப் பட்டுத் துணியுடன் வந்து ஆவலுடன் ஹரிராமமக் ணகட்டான். “நல்லா இருக்கில்ல?”

்

ச

ிய

ம

ஹரிராம் தமலயமசத்தார். “இன்னும் இமத என் பிள்மளயார் பார்க்கல.” என்று அவன் பசால்ல ஹரிராம் புன்னமகத்தார். அவர் இது வமர இப்படி ஒரு அன்பான நல்ல மனமதப் பார்க்கவில்மல. பசால்லப் ணபானால் உள்பளான்று மவத்து புறபமான்று ணபசத் பதரியாத ஒரு நல்ல உள்ளத்மத முதல் முமறயாகத் தன் வாழ்க்மகயில் அவர் பார்க்கிறார்.

ரக

அவனிடம் ணகட்டார். “சரி உங்க அண்ேன் தப்பு நடக்குதுன்னு எமதச் பசால்றார்?”

ரம (ன )்

”அது தான் புரியமல” என்று பசான்ன கேபதி விரித்த பட்டு ணவஷ்டிமயக் கவனமாக மடிக்க ஆரம்பித்தான். ஹரிராம் பார்மவ அவமன ஊடுருவி ஈஸ்வமரப் பார்த்தது. ஈஸ்வருக்கு அவமர நம்பலாமா கூடாதா என்று பதரியவில்மல. ஆனால் இப்ணபாமதக்கு அவமர விட்டால் அவனுக்கு ணவறு வழியில்மல. அவர் கேபதிமயப் பார்த்த பார்மவயில் இருந்த கனிவு அவமர நம்பச் பசான்னது.

ப

“தயவு பசய்து அவனுக்குப் புரிய மவயுங்கள்...” என்று ஆரம்பித்த ஈஸ்வர் கேபதிக்குத் பதரிவிக்க நிமனத்த விஷயத்மதச் பசான்னான். ஈஸ்வர் மன அமலகளில் அனுப்பியமத ஹரிராம் அப்படிணய அவனுக்கு ணபச்சு வடிவில் பதரிவித்தார்.

கேபதி தமலமயப் பலமாக ஆட்டிச் பசான்னான். “அண்ேன் தப்பா புரிஞ்சுகிட்டிருக்கார். குருஜி தப்பு பசய்ய மாட்டார்..... அவமர எனக்கு எத்தமனணயா வருஷமாத் பதரியும்.... இந்த ஆராய்ச்சி தப்பானதுன்னா அவர் அதுக்கு அனுமதிக்கணவ மாட்டார்”

்

ச

ிய

ம

ஈஸ்வருக்கு இனி எப்படிச் பசால்வது என்று பதரியவில்மல. பரிதாபமாக அவமனப் பார்க்க கேபதிக்கு அமதப் பார்க்கவும் கஷ்டமாய் இருந்தது. இருதமலக்பகாள்ளி எறும்பாய் தவித்த கேபதி ஒரு முடிவுக்கு வந்தான். “குருஜிமய ணநராணவ ணகட்டுடணறன்.”

ரக

அவன் உறுதியாகத் தீர்மானித்து விட்டு குருஜியின் அமறமய ணநாக்கி நடந்தான். ’ணவண்டாம்.. ணவண்டாம்’ என்று ஈஸ்வர் பதற்றத்துடன் அனுப்பிய பசய்திமய கேபதி பபாருட்படுத்தவில்மல.

ரம (ன )்

அத்தியாயம் - 83

ஈஸ்வர் ஹரிராமிடம் அவசரமாகச் பசான்னான். “சார். அவமன தயவு பசய்து நிறுத்துங்கள்”

ப

ஹரிராமிற்கு என்ன நடக்கின்றது என்று முழுமமயாக விளங்கவில்மல. அவரிடம் இருக்கும் அபூர்வ சக்திக்குக் கூட ஒரு கேத்தில் எல்லாவற்மறயும் புரிமய மவக்க முடியவில்மல. அதனால் அவர் எதிலும் அனாவசியமாகத் தமலயிட விரும்பவில்மல. கேபதி அந்த இடத்தில் இருந்து ணபாய் விட்டிருந்தபடியால் ஹரிராம் அவன் பதாடர்பில் இருந்து அறுபட்டார். ஈஸ்வர் விணசஷ

மானஸ லிங்கத்தில் மறுபடி கவனத்மதக் குவித்து அமலகளில் ஒன்றி ஹரிராமம மனதில் உறுதியாக நிறுத்தினான். ஹரிராம் மறுபடி பதாடர்பில் வந்தார்.

்

ிய

ம

ஈஸ்வர் அவரிடம் மன்றாடிச் பசான்னான். “தயவு பசய்து அவமனப் பிடித்து நிறுத்துங்கள். அவனுக்கு அங்ணக ஆபத்து இருக்கு”

ரக

ச

ஹரிராம் அமசயவில்மல. ஈஸ்வருக்கு அந்த அமசவற்ற தன்மம ணகாபத்மத ஏற்படுத்த ஆரம்பிப்பது ணபால் இருந்தது. ணகாபம் அவனிடம் இப்ணபாது இருக்கும் லயிப்பு சக்திமய அழித்து விடும் என்று அறிவு எச்சரிக்க அந்த எண்ேத்தின் ணபாக்மக ஈஸ்வர் அப்படிணய நிறுத்தினான். ஆனாலும் கூட அவனால் ணகட்காமல் இருக்க முடியவில்மல. “நீங்கள் உங்கள் வாழ்க்மகயில் இது வமரக்கும் ஒருத்தமரயாவது ணநசிச்சிருக்கீங்களா?”

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் மறுபடியும் தன் முழு சக்திமயயும் திரட்டி கேபதிமயத் பதாடர்ந்து எச்சரிக்க ஆரம்பித்தான். ஆனால் ஆண்டாண்டு காலமாய் கேபதி குருஜி ணமல் ணசர்த்து மவத்திருந்த நம்பிக்மகமய அவன் எச்சரிக்மக தகர்க்கவில்மல.

ப

கேபதி ணவகமாக குருஜியின் அமறக்குள் நுமைந்தான். மகயாலாகாத பரபரப்புடன் ஈஸ்வரும், ஈஸ்வர் ணகட்ட ணகள்வி ணலசாக உறுத்த ஆரம்பிக்க, என்ன தான் நடக்கிறது என்பமத அறியும் ஆவலில் ஹரிராமும் குருஜி அமறயில் நடப்பமதப் பார்க்க ஆரம்பித்தார்கள்..... “என்ன கேபதி?” குருஜி ஆச்சரியத்துடன் ணகட்டார்.

்

ிய

ம

குருஜிமயப் பற்றி ஈஸ்வர் தவறாகச் பசான்னமதத் தன் வாயால் திரும்பச் பசால்வது கூட அவனுக்கு அநீதியாய் பட்டது. அதனால் குருஜி பகட்டவர் என்று ஈஸ்வர் பசான்னமத மட்டும் அவரிடம் பசால்வமதத் தவிர்த்து விட்டு மமட திறந்த பவள்ளம் ணபால் கேபதி நடந்தமத எல்லாம் அவரிடம் பகாட்டித் தீர்த்தான். குருஜியின் முகத்தில் ஈயாடவில்மல.

ரம (ன )்

ரக

ச

கேபதி அைாத குமறயாகச் பசான்னான். “குருஜி.... நான் மந்த புத்திக்காரன். சிக்கலான எதுவும் என் தமலயில் ஏறாது. பபரிய பபரிய விஷயங்கள் எனக்குப் புரியாது. உங்கணளாட பிரசங்கத்மத எனக்கு நிமனவு பதரிஞ்ச நாள்ல இருந்து நான் ணகட்டு வளர்ந்திருக்ணகன். உங்கள் வார்த்மதகள் எல்லாம் எனக்கு புரிஞ்சுதுன்னு பசால்ல மாட்ணடன்.... ஆனா அது சத்தியம்னு மட்டும் எனக்குப் புரியும்.... சிலபதல்லாம் ணகட்கறப்ப அழுமக வரும்... மனசு நிமறஞ்சு ணபாகும்.... ஆனா அது கூட புரிஞ்சு தான்னு பசால்ல மாட்ணடன்.... சில சமயம் ஏணதா பபரிய விஷயம், அற்புதமான விஷயம்ங்கிற அளவு தான் எனக்குத் பதரியும்.... அதுலணய மனசு நிக்கும்... ணகட்டுகிட்ணட இருக்கலாம்னு ணதாணும்... நான் உங்கமள மனசுல பபரிய உயரத்துல வச்சிருக்ணகன் குருஜி. நீங்க எனக்கு எத்தமனணயா நல்லது பசஞ்சிருக்கீங்க. இந்த முட்டாமளயும் சரிசமமா, அன்பா நடத்தி இருக்கீங்க. இந்த சக்தி நிமறஞ்ச சிவலிங்கத்துக்கு பூமை பசய்யற பாக்கியத்மதயும் தந்திருக்கீங்க.”

ப

”ஈஸ்வர் அண்ேமன நான் ஒணர தடமவ தான் பார்த்திருக்ணகன்.... அவரும் நல்லவரு... பபரிய படிப்பபல்லாம் படிச்சவரு... பார்த்த அமர மணி ணநரத்துல எனக்கு அண்ேனாயிட்டாரு.... அன்பா எனக்கும், என் பிள்மளயாருக்கும் பட்டு ணவஷ்டி எல்லாம் வாங்கித் தந்திருக்காரு... இப்ப தூங்கிட்டு இருந்தவமன எழுப்பி அவர் இப்படி எல்லாம் பசால்ற மாதிரி

பதரியறது கனவா, இல்மல எனக்குப் பிடிச்ச மபத்தியமான்னு கூட எனக்குப் புரிய மாட்ணடங்குது. நான் என்ன பசய்யணும், எது சரி, எது தப்புன்னு நீங்க தான் எனக்குச் பசால்லணும். நீங்க என்ன பசய்யச் பசால்றீங்கணளா அமத நான் பசய்யணறன்....”

்

ரக

ச

ிய

ம

பசால்லி முடிக்மகயில் கேபதி கண்களில் நீர் வழிந்து பகாண்டிருந்தது. பசால்லி விட்டு அவன் அவமரப் பார்த்துக் மககூப்பி நின்றான். குருஜி சிமல ணபால அமர்ந்திருந்தார். அவன் ணபசும் ணபாணத அவமரப் பற்றி அவனிடம் ஈஸ்வர் ணமாசமான அபிப்பிராயத்மதச் பசால்லி இருக்கிறான், அமத கேபதி அவரிடம் பசால்லாமல் மமறக்கிறான் என்று பதரிந்தது. அமதச் பசால்ல முடியாமல் கேபதி முழுங்கி விட்டு மீதிமய மட்டும் பசான்னது அவரது ஆத்மாமவணய அமசத்தது.

ரம (ன )்

கேபதி வருவதற்கு இரண்டு மணி ணநரத்திற்கு முன்ணப அவர் மன அமமதி பறிணபாயிருந்தது. பாபுஜி எகிப்திய ணதர்தலுக்கு நிற்கப் ணபாகிற ஆமள ஆதரிக்க ணவண்டும் என்று பசால்லி தந்து விட்டுப் ணபான தகவல்கமள மவத்து இமேயத்தில் அந்த ஆமளப் பற்றி ஆராய ஆரம்பித்த ணபாது பறி ணபான அமமதி அது. அந்த ஆள் பவடிமருந்து, ராணுவத் தளவாடங்கள் ஆகியவற்மறத் தயாரித்து ரகசியமாக விற்பமன பசய்யும் ஆள் என்று பரவலாகச் பசால்லப்படுவதாகத் பதரிந்தது. பபயருக்கு ணவறு ஏணதா பதாழிற்சாமல நடத்திக் பகாண்டிருக்கிறான் என்று பதரிந்தது.

ப

புதியபதாரு உலகம் பமடக்கக் கிளம்பி இருந்தவருக்கு இந்தச் பசய்தி அதிர்ச்சி அளித்தது. பாபுஜிமய வரவமைத்தார். பாபுஜி பசான்ன ஆமளப் பற்றித் பதரிந்து பகாண்ட எமதயும் பதரிவிக்காமல் சாதாரேமாகப் ணபசுவது ணபால் ணபசினார். “பாபுஜி, நாம் நீ பசான்ன விஷயத்மத நாமளக்கு பார்த்துக் பகாள்ணவாம்.

பிரச்சிமன இல்மல.... அடுத்ததாய் என்ன எல்லாம் பசய்யலாம் என்று எல்லாரும் ணசர்ந்து ணயாசித்து மவத்திருக்கிறீர்களா?”

்

ிய

ம

பாபுஜி பசான்னார். “முதல்ல நாம எல்லாருணம நம் அதிகாரத்மதயும், பலத்மதயும் அதிகப்படுத்திக்கணும்னு முடிவு பசய்திருக்ணகாம் குருஜி. நாம சக்தியுள்ளவங்களா ஆனா தாணன உலகத்துக்கு நல்லமதச் பசய்ய முடியும்?”

ரம (ன )்

ரக

ச

குருஜி தமலயாட்டினார். இயல்பான குரலில் பதாடர்ந்து பல ணகள்விகள் ணகட்டுப் பதில்கமளத் பதரிந்து பகாண்டார். எந்த மாதிரி எல்லாம் சக்திகமள அதிகப்படுத்திக் பகாள்வது, தங்கள் நிமலகமளப் பலப்படுத்திக் பகாள்வது என்பதில் எல்லாம் அவர்களுக்குத் பதளிவான திட்டங்கள் இருந்தன. அமதப் பற்றி எல்லாம் கலந்து ணபசி இருந்தார்கள். ஆனால் புதியபதாரு லட்சிய உலகம் பமடக்க என்னபவல்லாம் திட்டங்கள் தீட்ட ணவண்டும் என்று அவர்கள் இன்னும் ணயாசிக்க ஆரம்பிக்கணவ இல்மல. பசால்லப் ணபானால் அப்படி ஒரு எண்ேம் இருப்பதற்கான அறிகுறிணய பதரியவில்மல. அவரிடம் நீங்கள் என்னபவல்லாம் பசய்யலாம் என்று பசால்கிறீர்கள் என்று ணகட்கும் ஆர்வம் கூட அவர்களிடம் இருக்கவில்மல....

கிளம்பும் முன் பாபுஜி ஆவலுடன் ணகட்டார். “குருஜி நாமளய ஆராய்ச்சிக்கு ஈஸ்வர் ஏதாவது இமடஞ்சல் பசய்ய முடியுமா?”

ப

“அவன் என்ன பசய்யறான்னு முதல்ல பார்க்கலாம் பாபுஜி.” என்று பசால்லி அவமர அனுப்பி மவத்து விட்ட குருஜி பின் உறங்கவில்மல. உறக்கம் வரவில்மல....

்

ச

ிய

ம

ஈஸ்வர் என்ன பசய்கிறான் என்பமதத் பதரிவிக்க வந்தது ணபால் தான் கேபதி பாபுஜி ணபாய் சிறிது ணநரத்தில் வந்தான்...ணபசினான்... அவமனணய பார்த்துக் பகாண்டு சிமல ணபால அமர்ந்திருந்த குருஜிக்கு மனதின் உள்ணள எரிமமலகணள பவடித்துக் பகாண்டிருந்தன. கேபதி இங்கிருப்பதால் ஈஸ்வர் பார்மவயும் இங்ணகணய இருக்கும் என்பது அவருக்குத் பதரிந்ணத இருந்தது. ஒரு பக்கம் அவர் ஈணகா தமல தூக்கியது. ஈஸ்வர் முன்னால் ணதாற்று விடக் கூடாது என்று ணதான்றியது. ஆனால் கேபதியின் கள்ளங்கபடமில்லாத முகத்மதப் பார்க்மகயில் அவருமடய இளமமக்காலம் நிமனவுக்கு வந்தது.

ரம (ன )்

ரக

தீராத ஞான ணவட்மகயுடன் வாழ்க்மகமய ஆரம்பித்தவர் அவர். எத்தமன குருக்கள்... எத்தமன ஆசிரமங்கள்... எத்தமன தவங்கள்... எத்தமன ணதடல்கள்.. ஒவ்பவாரு ணதடலிலும் நிமறய கற்று பகாண்டவர் அவர்... எத்தமனணயா குருக்கமள மிஞ்சி இருக்கிறார்.... அக்னி ணநத்ர சித்தரிடம் ‘உங்கள் நிைலில் கூடப் பாடம் கிமடக்கும் என்று வந்த’தாகச் பசான்னவர்.... கேபதி அளவுக்கு இல்லா விட்டாலும் மனதில் நன்மமகமளணய நிமனத்து உயர ஆரம்பித்தவர்.... இன்று...? அவர் நிமனமவ விட்டகலாத, அக்னி ணநத்ர சித்தரின் வார்த்மதகள், இப்ணபாதும் அவர் காதுகளில் எதிபராலிக்கின்றன. “சிகரத்மதத் பதாடும் திறமம உள்ளவன் சராசரியாக இருந்து சாவது தான் உலகத்திணலணய அவன் பசய்யக்கூடிய மிகப் பபரிய குற்றம்.”

ப

சிகரத்மதத் பதாடும் திறமம இருந்த அவர் இன்று சராசரியாகக் கூட இல்மல, தமர மட்டத்திற்கு வந்தாயிற்று. இத்தமன நல்லவமன, இத்தமன நம்புபவமன, ஒரு குைந்மதமய ஏமாற்றி இனி அதல பாதாளத்திற்கும் ணபாக ணவண்டுமா?

்

ிய

ம

அவர் இமடயில் மறந்திருந்த, அக்னிணநத்ர சித்தரின் கமடசி வார்த்மதகள், பசவிப்பமறயில் அமறந்தன. ”கமடசியாக உனக்கு ஒன்று பசால்கிணறன். ஒரு மனிதமன நிர்மேயிப்பது அவனுக்கு என்ன பதரியும் என்பதல்ல, அவன் என்னவாக இருக்கிறான் என்பணத அவமன நிர்ேயிக்கிறது. அமத என்றும் மறந்து விடாணத....”

ரக

ச

மனமத மாற்றிக் பகாள்ளும் முன்பு பசால்லி விட ணவண்டும் என்ற உறுதியுடன் குருஜி கேபதியிடம் பசான்னார். “ஈஸ்வர் என்ன பசால்றாணனா அப்படிணய பசய் கேபதி”

ப

ரம (ன )்

கேபதிக்கு மட்டுமல்ல ஈஸ்வருக்கும் ணகட்டமத நம்ப முடியவில்மல. குருஜி ணகாபத்தில் தான் பசால்கிறார் என்று கேபதிக்குத் ணதான்றியது. அவன் வருத்தத்துடன் ஏணதா பசால்ல வாமயத் திறந்தான். ஆனால் குருஜி அவமனப் ணபச விடவில்மல. இது வமர தன் வாழ்க்மகயில் பசால்லாத வார்த்மதகமள, ஒத்துக் பகாள்ளணவ ணவதமனயாக இருந்த வார்த்மதகமள, கஷ்டப்பட்டு அவர் பசான்னார். “கேபதி நாம ஒரு ஊருக்குப் ணபாய்கிட்டு இருக்ணகாம்னு வச்சுக்ணகா. பராம்ப தூரம் ணபாயிட்ணடாம். ணபானதுக்கப்பறம் தான் வந்த பாமத ணவறு ஊருக்குப் ணபாகிற பாமதன்னு பதரியுது. என்ன பசய்ணவாம். திரும்பி வந்து சரியான பாமதயில ணபாக ஆரம்பிப்ணபாம். இல்மலயா? இவ்வளவு தூரம் வந்துட்டணம அந்த ணவற ஊருக்ணக ணபாயிடலாம்னு நிமனப்ணபாமா? இவ்வளவு தூரம் தவறுதலா வந்துட்டணமன்னு வருத்தமாய் இருந்தாலும் ணபாக நிமனச்ச ஊர் முக்கியமானதா இருக்கறப்ப உடணன திரும்பத் தாணன பசய்ணவாம். அந்த மாதிரி தான் இதுவும். நான் ஒன்னு நிமனச்சு இந்த ஆராய்ச்சிமய ஆரம்பிச்ணசன். இப்ப நான் நிமனச்சதுக்கு எதிர்மாறா இந்த ஆராய்ச்சி ணபாகிற மாதிரி எனக்கும் ணதாணுது. ஆராய்ச்சில இது வமரக்கும் தப்பு நடக்கமல.

்

ம

ஆனா இனிணம தப்பா தான் நடக்கும் ணபாலத் பதரியுது. அதனால இங்கத்து ஆள்கள் உன் கிட்ட என்ன பசான்னாலும் தமலயாட்டு. ஆனால் அவங்க பசால்ற மாதிரி பசய்யாணத. ஈஸ்வர் பசால்ற மாதிரிணய பசய். ஆனால் இமதப் பத்தி இங்ணக ணவற யார் கிட்டயும் வாமயத் திறக்காணத.”

ரக

ச

ிய

கேபதி திமகப்புடன் அவமரப் பார்த்தான். அவர் புன்னமகக்க முயன்றார். உள்ணள நடந்து பகாண்டிருந்த பிரளயத்தில் அவருக்கு அது சாத்தியப்படவில்மல. கேபதிக்கு பதளிவு பிறந்தது. ”நீங்க பசால்ற மாதிரிணய பசய்யணறன் குருஜி” என்று பசால்லியவன் சாஷ்டாங்கமாய் விழுந்து அவமர நமஸ்கரித்தான்.

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் பிரமித்தான். பரணமஸ்வரன் ணபாலணவ குருஜிமயப் ணபான்ற ஒரு மனிதருக்கும் தன் தவமற ஒத்துக் பகாள்ள முடிவது எவ்வளவு கஷ்டமான விஷயம் என்பமத மனித மனத்மத ஆைமாய் ஆராய முடிந்த அவனுக்கு உேர முடிந்தது. அவர் நிமனத்திருந்தால் கேபதிமய எமத ணவண்டுமானாலும் நம்ப மவத்திருக்கலாம்... ஆனாலும் மனம் மாறி தவமற ஒத்துக் பகாண்டு கேபதி களங்கமமடயாமல் அவர் பார்த்துக் பகாண்டாணர என்று நிமனக்மகயில் அவன் மனம் பபரும் நிம்மதி அமடந்தது.

ப

கேபதி திரும்ப வந்தவுடன் ஹரிராமிடம் பசான்னான். “அண்ேன் கிட்ட பசால்லுங்க. அவர் பசான்னதுல ஒன்னு சரி. ஒன்னு தப்பு. ஆராய்ச்சில தப்பு ஆக வாய்ப்பு இருக்குன்னு குருஜிணய ஒத்துகிட்டாரு. அதனால அண்ேன் என்ன பசால்றாணரா அப்படிணய ணகட்டு நடந்துக்ணகான்னு அவணர பசால்லிட்டாரு. ஆனா குருஜி பகட்டவருன்னு அண்ேன் பசான்னது தப்பு. அவருக்கு குருஜி பத்தி சரியா பதரியமல. அதான் அப்படி பசால்லி இருக்கார்.... ஆனா அண்ேன் அப்படி பசான்னமத நான் குருஜி கிட்ட பசால்லமல.

அதனால கவமலப்பட பசால்லுங்க”

ணவண்டாம்னு

அண்ேன்

கிட்ட

**************

்

ச

ிய

ம

கேபதி ணபான பிறகு குருஜி அவன் நின்ற இடத்மதத் பதாட்டு வேங்கினார். சறுக்கிக் பகாண்டிருந்த அவமரத் தடுத்து நிறுத்தியவன் அவன். அக்னி ணநத்ர சித்தரின் ஒரு காலத்திய சீடர் மிகவும் கீழிறங்கி விட்ட ணபாதும் பூரேமாய் அழிந்து விடாதபடி உண்மமமய உேர்த்தியவன் அவன். அவருமடய மனசாட்சிமயத் தட்டி எழுப்பியவன் அவன்.

ரம (ன )்

ரக

குருஜியின் மனம் கடந்த கால வாழ்க்மகயின் பரிசீலமனயில் இறங்கி இருந்ததால் உள்ணள இன்னும் ரேகளமாகணவ இருந்தது. நீண்ட சிந்தமனக்குப் பின் அந்த நள்ளிரவு ணநரத்தில் தளர்ச்சியுடன் தியான மண்டபத்திற்குச் பசன்றார். தியான மண்டபத்தில் ஓங்காரம் அமமதியாக ஒலித்துக் பகாண்டிருந்தது. விணசஷ மானஸ லிங்கம் தனிமமயில் அந்த ஓங்காரத்தில் திமளத்துக் பகாண்டிருந்தது. விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத வேங்கி விட்டு வைக்கமான இடத்தில் குருஜி அமர்ந்து அதனுடன் மானசீகமாகப் ணபச ஆரம்பித்தார்.

ப

“உன்மன வசப்படுத்த வந்து நான் என்மனணய இைந்து நிற்கிணறன் விணசஷ மானஸ லிங்கணம! உன்மனப் புரிந்து பகாண்டதாய் கர்வம் பகாண்டவன் என்மனணய புரிந்து பகாண்டிருக்கவில்மல என்பமத இப்ணபாது தான் உேர்கிணறன். என்மன மன்னித்து விடு மானஸ லிங்கணம” ”உன் கழுத்தில் நிற்கிற ஆலகால விஷத்மத விடக் பகாடிய விஷம் இருக்கிறது உனக்குத் பதரியுமா? அது தான் ‘நான்’ என்கிற கர்வம். இது எந்த ஞானத்மதயும் விஷமாக்கும். எந்த அறிமவயும்

்

ச

ிய

ம

அனர்த்தமாக்கும். எங்ணக எல்லாம் தங்கி இருக்கிறணதா அங்ணக எல்லாம் நாசத்மதச் பசய்யாமல் அது விடாது மானஸலிங்கணம. அந்தக் கர்வத்தில் தான் நானும் நாசமாய் ணபாணனன். இந்த ’நான்’ எந்த நல்லமதயும் நல்ல விதத்தில் பசய்ய விடாது. பசய்கின்ற நல்ல காரியத்மத விட அதிக முக்கியத்துவத்மத, தான் எடுத்துக் பகாள்ளும். அப்படி நான் என்ற கர்வம் முந்தி, பசய்கின்ற காரியம் பிந்தினால் அதில் முழு நன்மம எப்படி இருக்க முடியும்? நான் புதிய உலகம் பமடப்ணபன், நான் புதியணதார் விதி பசய்ணவன் என்பறல்லாம் ஆரம்பித்த ணபாது ஒவ்பவான்றிலும் நான் என்ற விஷத்மத முன்னிறுத்தி இருந்தமத உேர மறந்து விட்ணடணன மானஸ லிங்கணம.”

ரம (ன )்

ரக

”தன்மன சரிபசய்து பகாள்ளாமல் உலகத்மத சரி பசய்யக் கிளம்புவது ணவடிக்மகயான விஷயணம அல்லவா மானஸ லிங்கணம. ஒவ்பவாரு தீவிரவாதியும் அப்படிக் கிளம்பினவன் தாணன. மதம், பமாழி, நாடு என்று எமத எமதணயா காப்பாற்றிக் காட்டுவதாக நிமனத்து தன்னுமடய ஆத்மாமவப் பலி பகாடுத்தவன் தாணன. ணவதங்கள் படித்த நான், எல்லா மதங்களின் புனித நூல்கமளயும் கமரத்துக் குடித்த நான், உன்மன வேங்கிப் பாதுகாத்த அக்னி ணநத்ர சித்தரிடம் சிறிது காலம் சீடனாக இருந்த பாக்கியம் பமடத்த நான் என் ஆத்ம ஞானத்மதப் பறி பகாடுத்ததும் அப்படிணய அல்லவா?”

ப

”நான் எப்ணபாது தடம் மாற ஆரம்பித்ணதன் என்று எனக்ணக விளங்கவில்மல. விளங்கிக் பகாள்ள என் கர்வம் விடவில்மல. சின்னச் சின்ன விலகல்கள் என்மன இந்த நிமலக்கு பகாண்டு வந்து ணசர்த்திருக்கின்றன மானஸ லிங்கணம. எல்லாம் என் கட்டுப்பாட்டில் இருக்கின்றதாய் ஒரு மாயத் ணதாற்றத்தில் என்மன நம்ப மவத்து உள்ணளணய என்மன பசல்லரிக்க மவத்திருக்கின்றன. ஒரு கிரகத்துக்கு விண்கலம் அனுப்பும் ணபாது அது ஒணர ஒரு டிகிரி விலகிப் பயேம் பசய்தாலும் அது அடுத்த கிரகத்துக்குப் ணபாய்

்

ிய

ம

ணசர்ந்து விடலாம் என்று பசால்கிறார்கள். நான் அப்படியல்லவா ணபாய்ச் ணசர்ந்திருக்கிணறன். பசுபதிமயக் பகால்ல நான் சம்மதித்த ணபாது ஆரம்பித்த விலகல் என்மன என்னபவல்லாம் பசய்ய மவத்து விட்டது பார்த்தாயா? இப்ணபாது தான் ணயாசித்துப் பார்க்கிணறன், ஆத்ம ஞானம் உபணதசிப்பவனுக்கு குண்டர்கள் துமே எதற்கு? அவனுமடய ஆத்ம பலணம அவனுக்குப் ணபாதாதா? அது ணபாதாதவன், அந்த நம்பிக்மக உறுதியாயில்லாதவன், ஆத்மஞானம் உபணதசிப்பது ணகலிக்கூத்ணத அல்லவா?...”

ரம (ன )்

ரக

ச

“பவளிணய யாரிடமும் பசால்ல முடியாதமத எல்லாம் உன்னிடம் புலம்பி விட்ணடன் மானஸ லிங்கணம! என்மன மன்னித்து விடு. நீ கருமே உள்ளவன். அதனாணலணய கேபதிமய என்னிடம் அனுப்பி இந்தக் கமடசி நிமிஷத்திலாவது என்மனக் கண் திறக்க மவத்தாய்? இனி இந்த வாயால் யாருக்கும் உபணதசிக்க மாட்ணடன். அமடந்த நல்லமத எல்லாம் இைந்து விட்ணடன். ஆரம்பித்த இடத்திணலணய நிற்கிணறன். இந்த பைன்மத்தில்.... இந்த பைன்மத்தில் கமடத்ணதறுவது முடியாது என்று எனக்குப் புரிகிறது. அடுத்த பைன்மத்திலாவது என்மனக் கமடத்ணதற்றுவாயா மானஸலிங்கணம?” விணசஷ மானஸ லிங்கம் பமௌனம் சாதித்தது. விமளயாட்டாய் ஒளிரும் காரியத்மதக் கூட அது பசய்யவில்மல.

ப

ஏதாவது ஒரு பதில் கிமடக்குமா என்று குருஜி பபாறுத்திருந்து பார்த்தார். ஒரு பதிலும் கிமடக்காமல் ணபாகணவ கனத்த மனத்துடன் அமத மீண்டும் நமஸ்கரித்து விட்டு தளர்ச்சியுடன் அங்கிருந்து பசன்றார்.

அத்தியாயம் - 84

்

ம

ஹரிராமிற்கு ஈஸ்வரின் ணகள்வி மனமதத் திரும்பத் திரும்ப தாக்கிக் பகாண்டிருந்தது. “நீங்கள் உங்கள் வாழ்க்மகயில் இது வமரக்கும் ஒருத்தமரயாவது ணநசிச்சிருக்கீங்களா?”

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

அவர் உயிருக்குயிராக ணநசித்த காதல் மமனவி ஒரு குமறப்பிரசவத்தில் குைந்மதயுடன் இறந்த பிறகு அவர் யாமரயும் ணநசித்ததில்மல. அவர் ணநசம் என்றால் வலி என்று அர்த்தப்படுத்திக் பகாண்டு விட்டார். பார்த்த இடங்களில் எல்லாம் அது சரி என்பதற்கான காரேங்களும் அவருக்குக் கிமடத்தன. கற்ற தியானமும், பபற்ற அபூர்வ சக்திகளும் கூட அவர் மனக்காயத்மத ஆற்றியதில்மல. அபூர்வ சக்திகள் ணவறு, மன நிம்மதி என்பது ணவறு. அந்த அபூர்வ சக்திகள் பக்குவத்மத வரவமைத்ததில்மல. உள்ணள இருந்த ஒரு பவறுமமமய நிமறத்ததில்மல. தற்பகாமல முயற்சியிலிருந்து அவமரக் காப்பாற்றி அவருக்குக் குருவாக இருந்த சாதுவிடம் பல காலம் கழித்து அவர் ஒரு முமற ணகட்டிருக்கிறார். ”என்மன ஏன் காப்பாற்றினீர்கள்? என்மன சாக விட்டிருக்கலாணம?” “வந்த ணவமல முடியாமல் யாரும் சாக முடியாது?” “நான் வந்த ணவமல என்ன?”

ப

அந்த சாது சின்ன முறுவலுடன் பதில் பசான்னார். “அமத வரண்ட மனதில் நீ பதரிந்து பகாள்ள முடியாது. மனதில் ஈரம் ணவணும். ணநசம் ணவணும். உன் மமனவி, குைந்மதன்னு பநருக்கமான மனுஷங்க ணமல மட்டும் வர்ற ணநசம் அல்ல... எல்லார்

ணமலயும் வர்ற ஆத்மார்த்தமான ணநசத்மத பசால்ணறன். அந்த ணநசம்னா என்னன்னு ஒரு நாள் புரியறப்ப உன் ணவமல என்னன்னு பதரியும். உன் வாழ்க்மகணயாட அர்த்தமும் உனக்குப் புரியும்.”

்

ரக

ச

ிய

ம

ஆண்டுகள் பல ணபாய், வயது கூடிக் பகாண்ணட வந்த ணபாதும் ஹரிராமிற்கு கடவுள் உட்பட யாரிடமும் அந்த ணநசம் ஏற்பட்டதில்மல. கேபதி தான் அந்த ணநசத்மத அமடயாளம் காட்டினான். அவருமடய குரு பசான்ன ஈரத்மத அமடயாளம் காட்டினான். அவமன அவருக்கு மிகவும் பிடித்து விட்டிருந்தது. ஆனால் அவர் அவமனயும் ணநசிக்க ஆரம்பித்து விடுணவாணமா என்று பயந்தார். அந்தப் பயத்மத ஈஸ்வர் அமடயாளம் கண்டு பகாண்டு தான் ணகட்கிறானா இல்மல கல்பநஞ்சக்காரன் என்று முடிவு பசய்து விட்ணட ணகட்கிறானா?

ரம (ன )்

ஈஸ்வரிடம் கருத்துப் பரிமாற்றத்திணலணய அவர் ணகட்டார். “பகாஞ்ச ணநரத்துக்கு முன்னாடி என்கிட்ட நீங்கள் உங்கள் வாழ்க்மகயில் இது வமரக்கும் ஒருத்தமரயாவது ணநசிச்சிருக்கீங்களான்னு ணகட்டீங்கணள ஏன்?”

ப

ஈஸ்வருக்கு குருஜியின் அதிசய மனமாற்றம் பபருத்த மனநிம்மதிமய ஏற்படுத்தி இருந்தது. கேபதிமயத் தவிர ணவறு யாராலும் குருஜிமய மாற்றி இருக்க முடியாது என்று ஈஸ்வர் நம்பினான். கேபதியின் கள்ளங்கபடமில்லாத தன்மமயும், அவனது அமசக்க முடியாத நம்பிக்மகயுணம குருஜியின் அதிரடி மாற்றத்திற்குக் காரேம் என்பதில் அவனுக்குச் சந்ணதகணம இல்மல. பகாமல கூடச் பசய்யத் துணிந்த ஒரு மனிதருக்கு, ஒரு நல்லவனின் நம்பிக்மகமயக் பகால்ல மனம் வராமல் ணபானது மானுடத்தின் பவற்றிணய என்று அவன் நிமனத்தான்.

்

ம

ஹரிராமின் ணகள்வி மனத்திமரயில் வந்து விை அவன் பதிலளித்தான். “கடவுள் புண்ணியத்துல குருஜி மனம் மாறினதால கேபதி தப்பிச்சான். இல்லாட்டி அவன் நிமலமம என்ன ஆயிருக்கும்னு ணயாசிச்சீங்களா? பச்மசக் குைந்மத மாதிரி அவன். அவமனத் தடுத்து நிறுத்தி காப்பாத்தணும்னு ணதாேமலணய உங்களுக்கு”

ச

ிய

”யாமரயும் யாரும் காப்பாத்தணும்னு இல்மல. அந்த ணவமலமயக் கடவுள் பார்த்துக்குவார். அதுவும் விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதத் பதாட்டு சுமந்துட்டு வர முடிஞ்சவன் அவன்....”

ரம (ன )்

ரக

”கடவுள் கிட்ட நல்லவங்களுக்கு எப்பவுணம பாதுகாப்பு உண்டு. ஆனா மனுஷ ரூபத்துல சில மிருகங்கள் உண்டு. அதுக கிட்ட இருந்து நம்மமள மாதிரி ஆளுங்க தான் நல்லவங்கமள காப்பாத்தணும். கடவுள் அவங்கமள நமக்கு அறிமுகப்படுத்தறணத அதுக்காகத் தான்”

ப

ஹரிராம் பமௌனமாக இருந்தார். அவர் தன் மமனவி, குைந்மத மரேத்திற்குப் பின் யார் பபாறுப்மபயும் ஏற்றுக் பகாள்ள விரும்பியதில்மல. தன் வாழ்க்மகணய பாரமாக இருக்மகயில் ணவறு மனிதர்களின் பாரங்கமள சுமக்க முடியுமா என்ன? அவனுமடய குருவான சாது அமதத் தான் ஒரு குமறயாக நிமனத்தாணரா? ”மனதில் ஈரம் ணவணும். ணநசம் ணவணும்....” ”எல்லார் ணமலயும் வர்ற ஆத்மார்த்தமான ணநசம்” உனக்கு வரும் ணபாது வாழ்க்மகயின் அர்த்தம் புரியும் என்று பசான்னாணர, அமதணய தான் இவனும் பசால்கிறாணனா?.. இவன் பசால்வது ணபால் குருஜி மனம் மாறாமல் கேபதிக்கு மூமளச்சலமவ பசய்திருந்தால் என்ன ஆகி இருந்திருக்கும். குருஜி

்

ிய

ம

மனதில் ஓடிய எண்ேங்கமளப் பார்த்த ணபாது தான் அவருக்கு என்ன ணவண்டுமானாலும் நடந்திருக்கலாம் என்று புரிந்தது. தீமமமய எல்லாம் நன்மம என்று தன் வாக்கு சாமர்த்தியத்தால் குருஜியால் கேபதிமய நம்ப மவத்திருக்க முடியும். அவமன அவர்கள் பின் எப்படியும் பயன்படுத்தி இருக்க முடிந்திருக்கும். ஒரு அைகான, புனிதமான கற்புள்ள பபண்மே ணவசியாக்குவது ணபால் அது.... நிமனக்கணவ மனம் பதறியது...

ரம (ன )்

ரக

ச

கேபதி “எங்க சிவன் எப்படிங்க? பரவாயில்மலயா?” என்று ணகட்டது நிமனவுக்கு வந்தது. ணசாமாலியக் பகாள்மளக்காரர்களுக்கு ’அம்மா எல்லாம் இருப்பாங்க இல்மலயா? அவங்களுக்கு எவ்வளவு கஷ்டமாய் இருக்கும்னு நிமனக்கறப்ப அழுமகயா வருது’ என்று பசான்னதும், “எல்லாரும் நல்லா சந்ணதாஷமாயிருக்கணும்னு ணகட்டா என்ன குருஜி?” என்று ணகட்டணதாடு மனதில் ‘ தனித்தனியாய் ஒவ்பவாருவரும் ணகட்பமத விட இப்படி எல்லாரும் சந்ணதாஷமாய் இருக்க ணவண்டும் என்று ணகட்பது நல்லது’ என்று நிமனத்ததும் நிமனவுக்கு வந்தது.

அணதாடு சற்று முன் குருஜியிடம் அவன் அழுது பசான்ன வார்த்மதகளும், குருஜி அதற்குக் கட்டுப்பட்ட விதமும், அவன் அங்கிருந்து கிளம்பிய பின் அவன் நின்ற இடத்மத குருஜி பதாட்டு வேங்கியதும் ஹரிராமின் ’வறண்ட” இதயத்மதப் பபரிதும் ஈரப்படுத்தின.....

ப

“நான் பசான்னமத அண்ேன் கிட்ட பசால்லிட்டீங்களா?” என்று கேபதி அவரிடம் ணகட்டு அவர் நிமனவமலகமளத் தடுத்தான். ஹரிராம் ஈஸ்வமரப் பார்க்க, கேபதி குருஜி பகட்டவருன்னு அண்ேன் பசான்னது தப்பு என்று சற்று ஆணவசமாகணவ பசான்னமத ஆமாம் என்று ஈஸ்வர் முழு மனதுடன்

ஒத்துக் பகாண்டான். ”மன்னிச்சுக்ணகா கேபதி. எனக்கு அவமர சரியா பதரியமல”

்

ிய

ம

“அது பரவாயில்மல அண்ோ. பதரிஞ்சு யாராவது மத்தவங்கமளத் தப்பா நிமனப்பாங்களா” என்று கேபதி பபருந்தன்மமயுடன் பசால்ல புன்னமகத்த ஈஸ்வர் இனி என்ன பசய்வது என்று ணயாசித்தான்.

ரம (ன )்

ரக

ச

குருஜியின் குறுக்கீடு இனி இருக்காது என்பது உறுதியாகி விட்டது. ஆனால் மற்றவர்கள் சும்மா இருக்க மாட்டார்கள் என்பது குருஜி ணபச்சில் இருந்து புரிந்தது. இனி நடக்க இருக்கும் ஆராய்ச்சி வில்லங்கமான ஆராய்ச்சியாக இருக்க வாய்ப்பு இருக்கிறது. அதனால் தான் குருஜிணய அவர்கள் பசால்கிறபடி ணகட்காணத என்று கேபதியிடம் கூறி இருக்கிறார். அவர்கமளத் தடுத்து நிறுத்த என்ன பசய்ய ணவண்டும் என்று ஈஸ்வர் ணயாசித்தான். அது ணபான்ற கவமல எதுவுமில்லாமல் கேபதி அந்தப் பட்டு ணவஷ்டி பிள்மளயாருக்கு எப்படி இருக்கும் என்று கற்பமன பசய்து மகிழ்ந்து பகாண்டிருந்தான். ஈஸ்வருக்கு அழுவதா சிரிப்பதா என்று பதரியவில்மல.

ப

விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத மனதில் நிமனத்துக் பகாண்டு பசான்னான். “இவன் கவனத்மத என் பக்கம் திருப்புவணத அடிக்கடி கஷ்டமாய் இருக்கிறது. இந்த லட்சேத்தில் இவனுடன் ணசர்ந்து இன்பனாருவமன ணவறு ணதடச் பசால்கிறார் சித்தர். ணவடிக்மகயாயில்மல?” விணசஷ மானஸ லிங்கம் திடீர் என்று ஒளிர்ந்து மமறந்து ஹரிராம் மட்டுணம ஒரு கேம் பதரிந்தார். அந்த மூன்றாவது ஆள் இவர் தாணனா? எதிலும் ஒட்டாமல் சிந்தமன வசப்பட்டு நிற்கும்

இந்த மனிதர் கேபதிமயத் தடுத்து நிறுத்தச் பசான்ன ணபாது கூட அமசயாதவர் ஆயிற்ணற! இந்த மனிதர் யார் என்று கூடத் பதரியவில்மலணய! கேபதியிடம் ணகட்க நிமனத்தான்.

்

ிய

ம

கேபதிமய மூன்று முமற அமைத்த பிறகு தான் அவன் கவனம் ‘கனவில் வந்திருக்கும் ஈஸ்வர் அண்ோ’ மீது திரும்பியது. “யார் அவர்?”

ரக

ச

”ஓ...இவமரக் ணகட்குறீங்களா? இவர் தான் சிவமன ஆராய்ச்சி பசய்ய வந்திருக்கிறவங்கள்ல ஒருத்தர். ணபரு... ணபரு...” அவனுக்கு அவர் பபயர் நிமனவில் வரவில்மல. “உங்க ணபர் என்னங்க?” என்று ணகட்டு விட்டு ஈஸ்வருக்குத் பதரிவித்தான். “ஹரிராம்.”

ரம (ன )்

எதிரணியில் ஆராய்ச்சிக்பகன்று அமைத்து வரப்பட்டவர் என்று அறிந்ததும் ஈஸ்வருக்கு சந்ணதகம் தமல தூக்கியது. அவமரணய கூர்ந்து பார்த்தான். அவமர எமட ணபாடுவது சுலபமாக இல்மல. ஆனால் எதிரணியில் இருந்த ணபாதும் அவர் எதிரியாக இருக்க சாத்தியமில்மல என்றும் ணதான்றியது. ஓமலச்சுவடி வார்த்மதகள் படி தூங்காமல் ணதடும் ணபாது அல்லவா அவர் கிமடத்திருக்கிறார்.

ப

கேபதி மனத்திமரயில் அந்தப் பட்டு ணவஷ்டிமய தன் பிள்மளயாருக்கு சார்த்தி மறுபடி அைகு பார்க்க ஆரம்பித்திருந்தான். கேபதிமயணய பார்த்துக் பகாண்டிருந்த ஹரிராம் அமத ரசிப்பது ணபால் பதரிந்தது. ணநசணம இல்லாதவர் என்று குற்றம் சாட்டியது தவணறா என்று ணதான்ற ஈஸ்வர் அவரிடம் மன்னிப்பு ணகட்டான்.

்

ம

அவன் எண்மே அமலகள் வந்து ணசர்ந்தவுடன் ஹரிராம் தன் பார்மவமய கேபதியிடம் இருந்து ஈஸ்வரிடம் திருப்பினார். ”நீங்கள் ணகட்டதுல தப்ணப இல்மல. நான் பதில் பசால்லாதது தான் தப்பு... ஒரு காலத்துல ஒரு பபாண்மே உயிருக்குயிராய் ணநசிச்சிருக்ணகன்....” ஹரிராமிற்குத் தன்மனப் பற்றி பசால்லத் ணதான்றியது. பசான்னார்.

ரக

ச

ிய

ஈஸ்வருக்கு அவமரப் புரிந்து பகாள்ள முடிந்தது. அவர் மீது நம்பிக்மக பிறந்தது. அந்த மூன்றாவது ஆளாக இவர் இல்லா விட்டாலும் கூட எதிரியல்ல என்று நம்பத் ணதான்றியது. விணசஷ மானச லிங்கத்மத மானசீகமாக நிமனத்து வேங்கி விட்டு ஈஸ்வர் அவரிடம் எல்லாவற்மறயும் பசான்னான். இதற்குள் கேபதி அங்ணகணய சுவரில் சாய்ந்து உட்கார்ந்து உறங்க ஆரம்பித்திருந்தான்.

ரம (ன )்

ஹரிராமிற்குத் தன்மன அந்த மூன்றாவது மனிதனாக நிமனக்க முடியவில்மல. ஆனால் அவருக்கு அவருமடய குரு பசான்ன அந்த ணவமள வந்திருக்கிறது என்பது மட்டும் புரிந்தது.

ப

ஈஸ்வர் இனி அந்த ஆராய்ச்சிகள் பவற்றிகரமாகத் பதாடரக் கூடாது. விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத அவர்கள் தவறாகப் பயன்படுத்திக் பகாள்ள அனுமதிக்கக் கூடாது, அதற்கு உதவ ணவண்டும் என்று ணகட்டுக் பகாண்டான். அது மனித சமுதாயத்திற்ணக அவர் பசய்ய முடிந்த பபரிய உதவியாக இருக்கும் என்று பசான்னான்.

்

ம

ஹரிராம் ணயாசித்தார். இந்த ஒரு ணவமலக்காகத் தான் அவர் இது வமர உயிர் வாை ணவண்டி வந்தணதா? ணநசத்மத அவருக்கு கேபதி புரிய மவத்தான். அர்த்தம் இல்லாத வாழ்க்மகக்கு ஒரு அர்த்தத்மத ஈஸ்வர் பசால்லித் தருகிறாணனா?... ஹரிராம் பசான்னார். “நான் என்ன பசய்யணும்னு பசால்லுங்க”

ஹரிராம் தமலயமசத்தார்.

ரக

ச

ிய

”பராம்ப நன்றி. இனி அவர்கள் விணசஷ மானஸ லிங்க சக்திகளுடன் லயிக்கக் கூடாது. அவர்கள் பசய்யச் பசால்கிற ஆராய்ச்சியில் இருந்துகிட்ணட அவர்களுக்கு எதிராக அமத நீங்கள் பசய்யலாம். விணசஷ மானஸ லிங்கத்திற்கும் அவர்களுக்கும் நடுணவ ஒரு தடுப்பு சக்திமய உருவாக்கலாம். அது உங்களுக்கு கஷ்டமில்மல. உங்கள் சப்பைக்ட் தான் அது”

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் “கேபதி” என்றமைத்து கவனத்மத அவன் பக்கம் திருப்பிய ணபாது தான் அவன் உறங்குவமதக் கவனித்தான். சிரித்துக் பகாண்ணட எழுப்பினான். “கேபதி... கேபதி...” “ஐணயா இந்த அண்ேன் என்மன ஏன் தூங்கணவ விட மாட்ணடன்கிறார்...” என்று சிறிது சலித்துக் பகாண்ணட கேபதி விழித்தான்.

ப

ணசாமாலிய கடல் பகாள்மளக்காரர்கள் ஆராய்ச்சியில் மற்ற மூன்று ணபமர விட ணைாராக சிவனின் ருத்ர தாண்டவத்மதக் கற்பமன பசய்த கேபதியின் கற்பமனக்குத் தகுந்த மாதிரி அவர்கள் படகும் அவர்களும் சூறாவளியில் சிக்கி ஆடி படாதபாடு பட்டமத

நிமனத்துப் பார்த்த ஈஸ்வர் அடுத்த நாள் ஆராய்ச்சியில் என்ன பசய்ய ணவண்டும் என்று கேபதிக்குச் பசால்லித் தந்தான். **************

்

ரக

ச

ிய

ம

மறுநாள் ஆராய்ச்சிக்கு எகிப்தின் ணதர்தலில் ைனாதிபதியாக நிறுத்தப்பட உத்ணதசித்த நபரின் புமகப்படம் வைங்கப்பட்டது. அந்த நபரின் பசல்வாக்மக அதிகரிக்கச் பசான்னார்கள். இன்னும் மூன்று நாள்களில் நடக்க இருக்கும் கருத்துக் கணிப்பில் அது உறுதிப்படுத்தப்பட ணவண்டும் என்று பசான்னார்கள். கேபதிமய அவர்கள் ஒரு பபாருட்டாக நிமனக்கவில்மல. மற்ற மூவமரத் தான் அவர்கள் அதிகம் நம்பினார்கள். ஆனால் தியான மண்டபத்திற்கு குருஜி வரவில்மல. ைான்சன் பாபுஜிமயக் ணகட்டார். “என்னாச்சு?”

ரம (ன )்

பாபுஜி குருஜியின் அமறக்கு விமரந்தார். குருஜி ஏணதா எழுதிக் பகாண்டிருந்தார். “குருஜி ணநரமாயிடுச்சு. கவனிக்கமலயா?” குருஜி பமைய குருஜியாகத் பதரியவில்மல. ஒணர நாளில் பல வயது கூடினது ணபாலத் பதரிந்தார். ”என்ன ஆச்சு குருஜி”

ப

குருஜி கமளப்புடன் பசான்னார். “என்னணவா மாதிரி இருக்கு. இன்மனக்கு தியானம் எனக்கு மககூடும்னு ணதாேமல. அதனால் தான் வரமல. நீங்க அமத ஆரம்பிச்சுக்ணகாங்க. மத்தவங்க எல்லாம் இருக்காங்க தாணன” தமலயமசத்த பாபுஜிக்கு ஏமாற்றமாக இருந்தது. “பரஸ்ட் எடுத்துக்ணகாங்க. குருஜி” என்று பசால்லி விட்டு தியான

்

ம

மண்டபத்திற்கு வந்து ைான்சனிடம் விஷயத்மதச் பசான்னார். ைான்சனுக்கும் ஏமாற்றமாகத் தான் இருந்தது. ஆனால் ஆரம்பத்தில் பவறும் மூன்று ணபமர மவத்துத் தாணன ஆராய்ச்சிமய நடத்துவதாக இருந்தது, பின்பு தாணன குருஜியும் அதில் ணசர்ந்தார் என்ற நிமனவு வர, அது பபரிய விஷயமில்மல என்று சமாதானப்படுத்திக் பகாண்டார்.

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ஆராய்ச்சி ஆரம்பமானது. முந்மதய நாமளப் ணபாலணவ அவரவர் இடத்தில் அமர்ந்து பகாண்டு ஆரம்பித்தார்கள். ஈஸ்வர் அணத ணநரத்தில் ணதாட்ட வீட்டு பூமை அமறயில் அமர்ந்து பகாண்டு ஆரம்பித்தான். சிவனுக்கும், கிணயாமி அபலக்ஸுக்கும் நடுணவ ஒரு தமட எழுப்ப ணவண்டும் அதனால் நடுணவ ஒரு நந்தி இருப்பதாகவும் அவர்களுக்கு அது சிவமன மமறப்பதாகவும் எண்ணிக் பகாள்ள ஈஸ்வர் கேபதியிடம் பசால்லி இருந்தான். கேபதிக்கு அதில் சிறிதும் சிரமம் இருக்கவில்மல. நந்தனாருக்கு நந்தி சிவமன மமறத்து நின்ற கமதமய அவன் படித்திருக்கிறான். அந்த நந்தி பிரம்மாண்டமாக அபலக்ஸி, கிணயாமி முன்னால் வளர்ந்து பகாண்ணட ணபாவது ணபால தத்ரூபமாக நிமனக்க ஆரம்பித்தான்.

ப

ஹரிராம் ஆல்ஃபா தீட்டா அமலகளுக்கு வந்து முன்ணப கற்றிருந்த மந்திரக் காப்புத் தடுப்புச் சுவமர எழுப்ப ஆரம்பித்தார். இந்த சக்திகளில் மற்ற இருவமர விட நன்றாகணவ முன்ணனறி இருந்த காரேத்தால் அவர்கள் இருவரும் அறிந்து விடாதபடி அமத ரகசியமாய் அவரால் பசய்ய முடிந்தது. ஈஸ்வர் அங்கிருந்தபடிணய ஒரு பபரிய திமரமய விணசஷ மானஸ லிங்கத்திற்கு முன்பு உருவகப்படுத்திக் பகாண்டிருந்தான். அபலக்ஸியும் கிணயாமியும் ஆல்ஃபா அமலகளுக்குப் ணபான ணபாது விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் அமலகள் அகப்படவில்மல.

அவர்கள் அமலகள் பாதியிணலணய ஏணதா ஒன்றில் இடித்துக் பகாண்டு நிற்பது ணபால அவர்கள் உேர்ந்தார்கள். அவர்கள் எத்தமன தான் முயன்றாலும் அமதத் தாண்டிச் பசல்ல முடியவில்மல.

்

ரக

ச

ிய

ம

ஏமாற்றத்துடன் அவர்கள் தியானத்தில் இருந்து மீண்டு வந்து ைான்சனிடம் பசான்னார்கள். அவர்கள் பசால்லும் ணபாது ஹரிராமும் ணசர்ந்து பகாண்டு அமதணய பசான்னார். ைான்சன் EEG பமஷின்கள் பதித்து இருந்த அமலகமள மணகஷிடம் மறுபடியும் சரி பார்த்து பசால்லச் பசான்னார். மணகஷ் பார்த்துச் பசான்னான். அபலக்ஸியும், கிணயாமியும் ஆல்ஃபா அமலகள் எட்டு சிபிஎஸிலும், ஹரிராம் தீட்டா ஆறு சிபிஎஸிலும் இருந்திருப்பது பதரிந்தது. ைான்சன் குைப்பத்துடன் கேபதிமயப் பார்த்தார். ஹரிராமிற்கு திக்பகன்றது. ஒரு ணவமள ைான்சன் கூப்பிட்டுக் ணகட்டால் சாமர்த்தியமாய் இவனுக்குப் பபாய் பசால்ல வராணத!

ரம (ன )்

கேபதி தான் எழுப்பி இருந்த நந்தியிடம் ணபசிக் பகாண்டிருந்தான். “நீ நந்தனாருக்கு சிவமன மமறச்சது சரியா?” என்று ணகட்டுக் பகாண்டிருந்தான். இந்த முட்டாள் ஆராய்ச்சியில் பிரச்சிமன வந்திருப்பது கூடத் பதரியாமல் ஏணதா கற்பமனயில் மிதந்து பகாண்டிருக்கிறான் என்று மனதினுள் சலித்துக் பகாண்ட ைான்சன் கேபதிமய எதுவும் ணகட்கவில்மல.

ப

அவர் மூன்று ணபமரயும் ணகட்டார். ”தடுப்பது என்ன என்று உங்களுக்குத் ணதான்றுகிறது?” கிணயாமி பசான்னாள். “ஏணதா சுவர் தடுக்கிற மாதிரி இருக்கு”

அபலக்ஸி பசான்னார். “ஏணதா மாணடா எருமமணயா மமறக்கிற மாதிரி இருக்கு”

்

ம

ஹரிராம் பசான்னார். “யாணரா ஆள் இமடயில் நிற்கிற மாதிரி பதரிகிறது”

ரக

ச

ிய

ைான்சன் மூவரும் மூன்று விதமாகச் பசால்கிறார்கணள என்று குைம்பினார். தமடகமளச் பசால்லும் ணபாது மனிதர்கள் ஆழ்மனதில் தங்கள் பமைய அனுபவங்களில் உள்ள தமடகளுடன் சம்பந்தப்படுத்திக் கூட உேர்வதுண்டு. அதனால் இப்படி இருக்கலாம். இவர்கள் மூவரில் ஆைமான அமலகளில் இருப்பது ஹரிராம் தான். அவர் பசால்வது சரியாக இருக்கலாம். தடுப்பது ஆள் என்பது தான் சரியாக இருக்கும். அது ஈஸ்வர் தான்.....

ரம (ன )்

“எதற்கும் நீங்கள் ஒரு மணி ணநரம் ஓய்வு எடுத்து விட்டு மறுபடி ஆரம்பியுங்கள்” என்று பசால்லி மூவமரயும் அனுப்பினார். பாபுஜி ணகட்டார். “என்ன ஆகியிருக்கும்”. ைான்சன் பசான்னார். “ஈஸ்வர்”

ப

பாபுஜிக்கு ஆத்திரமாய் வந்தது. அங்கு நடப்பமத எல்லாம் ணநரடி ஒளிபரப்பில் பார்த்துக் பகாண்டிருந்த அறுவரில் நால்வர் மசமககளில் பாபுஜியிடம் என்ன பிரச்சிமன என்று ணகட்டார்கள். வந்து பசால்கிணறன் என்று பதிலுக்கு மசமக காட்டி விட்டு பாபுஜி ைான்சமனயும் அமைத்துக் பகாண்டு குருஜியின் அமறக்கு விமரந்தார். இப்ணபாதும் குருஜி எமதணயா எழுதிக் பகாண்டிருந்தார். அவர்கமளப் பார்த்ததும் ணகட்டார். ”என்ன ஆச்சு?”

பசான்னார்கள். குருஜி முகத்தில் திமகப்மபக் காட்டினார். கமளப்புடன் கண்கமள மூடிக் பகாண்டு ‘எதற்கும் இன்பனாரு தடமவ முயற்சி பசய்து பாருங்கள்” என்றார்.

்

ம

பவளிணய வந்த பாபுஜி ைான்சமனக் ணகட்டார். “என்ன ஆச்சு இவருக்கு?”

ிய

“உடம்புக்கு முடியமல ணபால இருக்கு” ைான்சன் பசான்னார்.

ப

ரம (ன )்

ரக

ச

பாபுஜி தனதமறக்குப் ணபாய் அறுவருடனும் வீடிணயா கான்ஃப்ரன்ஸிங்கில் ணபசினார். நடந்தமத எல்லாம் பசான்னார். அவர்கள் ஆறு ணபருக்கும் அது பபரிய ஏமாற்றமாக இருந்தது. ஆரம்பத்தில் குருஜி விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதப் பற்றிப் ணபசிய ணபாது அவர்களுக்கு சுவாரசியமான அவநம்பிக்மக மட்டும் தான் இருந்தது. ஆனால் ணசாமாலியக் கடற்பகாள்மளயரின் மரேம் அதில் அமசக்க முடியாத நம்பிக்மகமய ஏற்படுத்தி விட்டிருந்தது. இமத மவத்துக் பகாண்டு உலமகணய நம் கட்டுப்பாட்டுக்குள் பகாண்டு வந்து விடலாணம என்று ணதான்ற ஆரம்பித்து இருந்தது. ஒணர நாளில் உறங்காமல் கனவுகமள வளர்த்துக் பகாண்ட அவர்கள் தாங்கள் எப்படி எல்லாம் ஆக ணவண்டும், என்ன எல்லாம் பசய்ய ணவண்டும் என்று பபரிய பட்டியல்கமளணய மவத்திருந்தார்கள். பாபுஜிணயா அவர்கமளப் ணபால் இருமடங்கு நீண்ட பட்டியமல உருவாக்கி மவத்திருந்தார். இந்த நிமலயில் இப்படி ஒரு தடங்கல் வந்தது அவர்கள் ஏழு ணபமரயும் மபத்தியம் பிடிக்கச் பசய்து விடும் ணபால இருந்தது. இஸ்ணரல்காரர் ணகட்டார். “குருஜி ஏன் இப்படி பசய்யறார். அவர் அப்படி என்ன தான் எழுதுகிட்டிருக்கார்?”

பாபுஜி பசான்னார். ‘ஏணதா உயில் மாதிரி பதரியுது”

்

தீர்த்துக்

ிய

அவமன

ச

“ஈஸ்வர் தான் பிரச்சிமனன்னா கட்டிடலாணம” எகிப்தியர் பசான்னார்.

ம

“உயிலா? அப்படின்னா அவருக்கு நிைமாகணவ உடம்புக்கு முடியமலன்னு நிமனக்கிணறன். இனி அவர் நம் ஆராய்ச்சிக்கு பயன்படுவார்னு ணதாேமல” அபமரிக்கர் பசான்னார்.

ரக

“அந்தத் ணதாட்ட வீட்டுக்கு பவளிணய ஒரு ணபாலீஸ் பமடணய இருக்கு. அவமன நாம் இப்ணபாமதக்கு ஒன்னும் பசய்ய முடியாது” பாபுஜி பசான்னார்.

ரம (ன )்

“எதற்கும் இன்பனாரு தடமவ ஆராய்ச்சிமயத் பதாடர்ந்து பாருங்கள். பிறகு முடிவு பசய்யலாம்” ைப்பானியர் பசான்னார். ஒரு மணி ணநரத்தில் மறுபடி ஆராய்ச்சி பதாடர்ந்தது. அணத விமளவு தான்.

ப

ஏழு ணபருமடய ரத்த அழுத்தமும் அதிகரித்துக் பகாண்டிருந்தது. பதன்னாப்பிரிக்கர் தனக்குத் பதரிந்த ஒரு மந்திரவாதிமயச சந்தித்து ஆணலாசமன ணகட்டு விட்டு மறுபடி பாபுஜிமயத் பதாடர்பு பகாண்டார்.

”...அவர் பசால்றார். அந்த சிவலிங்கம் பக்கத்துல உட்கார்ந்திருக்கிற மபயமனக் பகான்றால் அந்த எதிர்ப்பு சக்திமய அழிச்சுட முடியுமாம்”

்

ம

அத்தியாயம் - 85

ச

ிய

கேபதிமயக் பகான்று விட்டால் எதிர்ப்பு சக்திமய அழித்து விடலாம் என்று ணகள்விப்பட்டவுடன் மறுபடி வீடிணயா கான்ஃப்ரன்சிங்கில் ஆணலாசமன பசய்தார்கள். அவர்கள் ணகட்டுக் பகாண்டபடி பாபுஜி ைான்சமன அமைத்துப் ணபசினார்.

ரக

“ஏன் ைான்சன் அந்தப் மபயன் கேபதி விணசஷ மானஸ லிங்கத்துக்கு அவசியம் தானா?”

ரம (ன )்

ைான்சன் பசான்னார். “பதரியமல. பதன்னரசும், குருஜியும் தான் அந்த சிவலிங்கத்திற்கு நித்ய பூமை தமடபட்டு விடக் கூடாதுன்னு பசால்லிகிட்டு இருந்தாங்க. அப்படி பூமை அவசியம்னா கேபதிமய விட்டால் நமக்கு ணவற வழி கிமடயாது” ”அந்த விணசஷ மானஸ லிங்கத்துக்கு பூமை பசய்யாட்டி என்ன ஆகும்?” பைர்மானியப் பபண்மணி ணகட்டாள்.

ப

“பதரியமல. குருஜிமயத் தான் ணகட்கணும்” பசான்னார்.

ைான்சன்

உடனடியாக குருஜியிடம் ைான்சனும், பாபுஜியும் ணபானார்கள். கேபதிமயக் பகான்றால் என்ன என்கிற ரீதியில் பாபுஜி ணகட்ட்தும் குருஜிக்கு வந்த ணகாபத்திற்கு அளவில்மல. ஆனால் கண்மேக் கூட

்

ரக

ச

ிய

ம

இமமக்காமல், பாதிப்மபணய காட்டாமல் குருஜி பாபுஜிமயப் பார்த்தார். இவனிடம் நல்லது பகட்டது ணபசிப் புண்ணியம் இல்மல. வியாபாரியிடம் லாப நஷ்டக் கேக்கு தான் ணபச ணவண்டும். ”விணசஷ மானஸ லிங்கம் சக்தி வாய்ந்ததாய் இருக்கணும்னா அதுக்கு பதாடர்ந்து நித்ய பூமை நடந்து தானாகணும். இவனுக்கு முன்னாடி பரண்டு நாள் அதுக்குப் பூமை பசய்தவன் பயந்து ஓடினதுக்கப்புறம் இவமனக் கூட்டிகிட்டு வர ஒரு நாளுக்கு ணமல ஆச்சு. அந்த நாள்ல ணவதபாடசாமலயில் சித்தணர ரகசியமாய் வந்து பூமை பசய்துட்டுப் ணபாயிருக்கார். அப்படின்னா நித்ய பூமை எவ்வளவு முக்கியம்னு உங்களுக்கு புரிஞ்சிருக்கணும். அவமனக் பகான்னுட்டா அந்த சிவலிங்கத்ணதாட மதிப்பு பவறும் பரண்டாயிரம் ரூபாய் ஆயிடும். உனக்கு ணகட்டபதல்லாம் பகாடுக்கிற கல்பவிருக்ஷம் ணவணுமா இல்மல பரண்டாயிரம் ரூபாய் அவசரமாய் ணதமவப்படுதா?”

ரம (ன )்

பாபுஜிக்கு அந்த நாளில் அந்த சிவலிஙகத்தின் மீது திபபத் பகுதியில் பூக்கும் காட்டுப் பூக்கள் இருந்ததாய் ணகள்விப்பட்டதும் ஞாபகம் வந்தது. மன உமளச்சலுடன் பாபுஜி அைாத குமறயாகக் ணகட்டார். ”அப்படின்னா என்ன தான் பசய்யறது குருஜி” “எல்லாருமா ணசர்ந்து ணவபறதாவது வழிமய ணயாசிங்க பாபுஜி. எனக்கு உடம்பு சரியாயிருந்தா நாணன ஏதாவது வழி கண்டுபிடிச்சுச் பசால்லி இருப்ணபன்...” என்று பசால்லி குருஜி கண்கமள மூடிக் பகாள்ள ணவறு வழியில்லாமல் இருவரும் பவளிணய வந்தார்கள்.

ப

ைான்சமனயும் கூட்டிக் பகாண்டு தனதமறக்குப் ணபான பாபுஜி மறுபடியும் அந்த அறுவருடனும் ஆணலாசமன நடத்தினார். ஆறு ணபரும் பரபரப்புடனும், படன்ஷனுடனும் மபத்தியம் பிடித்தது ணபால இருப்பதாக ைான்சனுக்குத் ணதான்றியது. அவருக்கு அமதத்

்

**************

ிய

ம

தப்பு பசால்லத் ணதான்றவில்மல. இப்படிபயாரு மகாசக்தி நிரூபேமாகி அவர்கள் வசம் இருக்மகயில் அமத உபணயாகிக்க வழியில்லாமல் ணபானால் பின் எப்படித் தான் இருக்கும்? அவருக்ணக இப்ணபாது பேம் நிமறய ணவண்டி இருக்கிறது. விவாகரத்து பசய்த மமனவிக்குத் தரணவண்டிய பேம் அற்ப பசாற்பம் அல்ல. இந்த ஆராய்ச்சிகள் பவற்றி பபற்று விட்டால் அவரும் பின் எப்ணபாதும் பேத்திற்குக் கவமலப்பட ணவண்டியதில்மல... விணசஷ மானஸ லிங்கம் தயவு பசய்யுமா?

ரக

ச

குருஜி அவன் அமறக்குள் வந்த ணபாது கேபதிக்கு பரபரப்பு தாங்கவில்மல. “கூப்பிட்டிருந்தால் நாணன வந்திருப்ணபணன குருஜி” என்று ஆதங்கப்பட்டுக் பகாண்ணட வரணவற்றான்.

ரம (ன )்

குருஜி அவமனக் கனிவுடன் பார்த்துச் பசான்னார். “நான் கிளம்பணறன் கேபதி உன் கிட்ட பசால்லிட்டு ணபாகலாம்னு வந்ணதன்” அவருக்கு ணவறுபல ணவமலகள் இருப்பதால் அமதபயல்லாம் கவனிக்கப் ணபாகிறார் என்று நிமனத்த கேபதி தமலயாட்டினான். குருஜி அவனிடம் ஒரு உமறமய நீட்டினார். “இது உனக்கு நான் தர ணவண்டிய பேம். இன்னும் பரண்டு அல்லது மூணு நாமளக்கு ணமல் நீ இங்ணக இருக்க ணவண்டி வராதுன்னு நிமனக்கிணறன். அதனால அது வமரக்கும் கேக்கு ணபாட்டு தந்திருக்ணகன்”

ப

அந்தப் பேத்மத வாங்க அவனுக்கு கூச்சமாய் இருந்தது. பேத்திற்காகத் தாணன எனக்கு பூமை பசய்தாய் என்று சிவன் ணகட்பது ணபால இருந்தது. ஆனால் அம்மாவிடம் அவன் நல்ல பதாமக கிமடக்கும் என்று பசால்லி விட்டுத் தான் கிளம்பி

வந்திருக்கிறான். சுப்புணிக்கும் அவன் பிள்மளயாருக்குப் பூமை பசய்ததுக்குப் பேம் தர ணவண்டும். என்ன தான் பசய்வது என்ற தர்மசங்கடம் அவன் முகத்தில் பதரிந்தது.

்

ிய

ம

குருஜிக்கு அவன் தர்மசங்கடம் புரிந்தது. புன்னமகணயாடு பசான்னார். “நான் கிளம்பணறன்னு நிமனச்சவுடணன என் கனவுல உன்ணனாட சிவன் ”கேபதி கேக்மக பசட்டில் பண்ோம ணபாயிடாணத”ன்னு உத்தரவு ணபாட்டுட்டார். அதனால தான் உடணன பகாண்டு வந்துட்ணடன்...”

ரக

ச

கேபதிக்கு கண்கள் நிமறந்தன. ‘இந்த சிவனுக்குத் தான் எத்தமன பாசம் என் ணமல. என் நிமலமமமயப் புரிஞ்சு வச்சுட்டு குருஜி கிட்ட இப்படி பசால்லி இருக்காணர”. சிவணன பசான்ன பிறகு பேம் வாங்க அவனுக்குத் தயக்கம் இருக்கவில்மல. சந்ணதாஷமாக வாங்கிக் பகாண்டான்.

ரம (ன )்

அவமனணய பார்த்துக் பகாண்டிருக்மகயில் குருஜி மனம் ணலசாகியது. கிளம்பினார். கேபதி அவர் காலில் விழுந்து நமஸ்கரித்தான். குருஜிக்கு கால்களும் மனதும் கூசின. ’உன்மன ஆசிர்வதிக்கிற அளவுக்கு எனக்கு வயசு ஒன்மனத் தவிர ணவற எந்த தகுதியும் இல்மலணய கேபதி!’ என்று மனதில் அழுதார்.

ப

வாசல் வமர ணபானவர் திரும்பி அவமனப் பார்த்துக் ணகட்டார். “எனக்கு ஒரு உபகாரம் பசய்வியா கேபதி?” “என்ன இப்படிக் ணகட்கறீங்க குருஜி. உத்தரவு ணபாடுங்க. நான் பசய்யணறன்”

“நீ உன் சிவமனயும் பிள்மளயாமரயும் கும்பிடறப்ப எனக்காகவும் ணவண்டிப்பியா?” பசால்லும் ணபாணத அவர் குரல் உமடந்தது.

்

ச

ிய

ம

அவர் தமாஷ் பசய்கிறாணரா என்ற சந்ணதகம் கேபதிக்கு வந்தது. ஆனால் அவர் உேமமயாகணவ ணகட்கிறார் என்பது புரிந்த ணபாது அவன் பநகிழ்ந்து ணபானான். ’என்மனயும் ஒரு பபாருட்டாய் மதித்து இப்படிக் ணகட்கிறாணர இத்தமன பபரிய மனிதர்’ என்று நிமனத்தவனாய் மககூப்பியபடி பசான்னான். “கண்டிப்பா ணவண்டிக்கணறன் குருஜி”.

ரக

கமடசியாக ஒரு முமற கண்கள் நிமறய அவமனப் பார்த்து விட்டு குருஜி அங்கிருந்து கிளம்பினார். **************

ரம (ன )்

பாபுஜி மறுபடியும் மற்றவர்கமளக் கலந்தாணலாசித்தார். எகிப்தியர் திட்டவட்டமாகச் பசான்னார். “பாபுஜி. நீங்கள் இனி எதற்கும் குருஜிமய நம்பிப் பயனில்மல.... நமக்கு உதவ ணவறு யாமரயாவது கண்டுபிடிப்பது நல்லது”

ப

பதன்னாப்பிரிக்கர் பசான்னார். “யாணரா தடுப்பு மந்திரணமா, சூனியணமா பசய்திருக்கிறார்கள். அமத உமடக்க ஒரு திறமமயான ஆமளப் பிடிப்பது நல்லது பாபுஜி. எங்கள் நாட்டில் இருந்து கூட என்னால் ஆமள அனுப்ப முடியும். ஆனால் உடனடியாக அனுப்புவதில் விசா, ணபாலீஸ் கண்காணிப்பு என்று நிமறய சிக்கல் இருக்கிறது. உங்கள் நாட்டிணலணய ஒரு ஆமளப் பிடித்து உடனடியாக அந்த தடுப்பு சக்திமய உமடக்கப் பாருங்கள்... உதயன் சுவாமிமய வரவமைக்க முடியுமா என்று இன்பனாரு தடமவ குருஜியிடம் ணகட்டுப் பாருங்கணளன்.”

்

ம

”இதற்கு முன்னால் அமதக் ணகட்டதற்கு என்மன ஏணதா அபசாரம் பசய்தது மாதிரி குருஜி பார்த்தார். பேத்தினால் வாங்க முடியாத விஷயங்கள் உலகத்துல இருக்குன்னு கடுமமயாய் பசான்னார். அதனால இன்பனாரு தடமவ ணகட்கறதில் அர்த்தணம இல்மல”

ச

ிய

“அப்படியானால் ணவறு யாராவது ஆமளச் சீக்கிரமாய் பார்த்துச் பசய்ய ணவண்டியமத உடனடியாகச் பசய்யுங்கள்” என்றார் எகிப்தியர்.

ப

ரம (ன )்

ரக

பரபரப்புடன் ணயாசித்து விட்டு பாபுஜி உடனடியாகத் தன் பநருங்கிய நண்பர்களுக்குப் ணபான் பசய்தார். விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதப் பற்றிச் பசால்லாமல் மந்திரம் சூனியம் ஆகியவற்மற உமடக்க முடிந்த நம்பகமான ஆள்கள் இருக்கிறார்களா என்று விசாரித்தார். இரண்டு நண்பர்கள் ணகரளாவில் இருக்கும் நம்பீசன் என்ற ஒரு மந்திரவாதிமயச் பசான்னார்கள். பசய்யும் ணவமலக்கு அவர் வாங்கும் கூலி அதிகம் என்றாலும் அவர் சக்தி வாய்ந்தவர், ரகசியம் காக்கும் நம்பிக்மகயான மனிதர், அவமர சில ணவமலகளுக்குப் பயன்படுத்தி இருக்கிணறாம், அவர் சக்திமய ணநரடியாக உேர்ந்திருக்கிணறாம் என்று பசான்னார்கள். அதற்கு ணமல் ணயாசிக்காமல் உடனடியாக பாபுஜி அந்த மந்திரவாதிமயத் பதாடர்பு பகாண்டார். ”என்ன பேம் ணவண்டுமானாலும் தருகிணறன். உடணன விமானத்தில் கிளம்பி வாருங்கள்”. ஒப்புக் பகாண்டு நாமள அதிகாமல வந்து ணசர்வதாக அந்த மந்திரவாதி உறுதியளித்தார். பாபுஜி தயக்கத்துடன் தான் நாமள காமல ஒரு மந்திரவாதி வரப் ணபாவதாக குருஜியிடம் பதரிவித்தார். தன்மனக் ணகட்காமல்

்

ம

அந்த ஏற்பாட்மடச் பசய்ததற்காக அவர் ணகாபிப்பாணரா என்று நிமனத்தார். ஆனால் குருஜி “நல்லது” என்று பசான்னார். எப்ணபாணதா மனதளவில் விலகி விட்ட பிறகு யார் வந்தால் எனக்பகன்ன என்ற எண்ேம் தான் குருஜியிடம் ணமணலாங்கி இருந்தது.

ச

ிய

குருஜியும் பாபுஜியிடம் இன்பனாரு தகவமலத் பதரிவித்தார். “எனக்கு உடம்பு எதனாணலணயா சுகமில்மல. குேமாகிற மாதிரியும் பதரியமல. அதனால நான் இப்பணவ கிளம்பிப் ணபாயிடலாம்னு நிமனக்கிணறன் பாபுஜி”

ரக

உபகாரமில்லாத ஆள் இருந்பதன்ன ணபாபயன்ன என்ற எண்ேத்தில் இருந்த பாபுஜி முகத்தில் மட்டும் கவமலமயயும், அக்கமறமயயும் காட்டி கமடசியில் சம்மதித்தார். ”..... என்னால ஏதாவது ஆக ணவண்டி இருந்தால் பசால்லுங்கள் குருஜி”

ப

ரம (ன )்

குருஜி தமலயமசத்தார். குருஜி கிளம்பிப் ணபாகிறார் என்பமத பாபுஜி மூலம் அறிந்து ைான்சனும், மணகஷும் உடனடியாக வந்தார்கள். இருவர் முகத்திலும் அதிர்ச்சி பதரிந்தது. எல்லாவற்மறயும் ஆரம்பித்து மவத்தவணர இப்படி பாதியில் விலகிப் ணபாகிறாணர என்று ைான்சன் உண்மமயிணலணய வருத்தப்பட்டார். குருஜி இருக்கும் ணபாது அவருக்கு மதரியமாய் இருந்தது. அவர் விஞ்ஞானமும், குருஜியின் அனுபவ ஞானமும் நல்ல கூட்டு சக்தியாக இருந்தது. குருஜி அளவுக்கு வரப் ணபாகிற மந்திரவாதிக்கு இந்த விஷயத்தில் ஆைமான ஞானம் இருக்க வாய்ப்பில்மல என்று அவர் நிச்சயமாக நம்பினார். “ஆராய்ச்சியில் பங்பகடுக்கா விட்டாலும் பரவாயில்மல குருஜி ஆணலாசமன தரவாவது நீங்கள் இருந்தால் நல்லாயிருக்கும்” என்று பசால்லிப் பார்த்தார். உடல்நலத்மதக் காரேம் காட்டி குருஜி மறுத்து விட்டார்.

்

ிய

ம

மணகஷிற்கும் குருஜி ணபாவது வருத்தமாய் இருந்தது. முதலில் பதன்னரசு... இப்ணபாது குருஜி... குருஜி பசால்லிக் பகாண்டாவது ணபாகிறார். பதன்னரசு அமதக் கூடச் பசய்யவில்மல. திடீர் என்று மாயமானவர் பின் அவமனத் பதாடர்பு பகாள்ளணவ இல்மல. அவர் பசல் ணபானிற்கு ணபான் பசய்த ணபாபதல்லாம் “ஸ்விட்ச்டு ஆஃப்” என்ற தகவணல வந்து பகாண்டிருந்தது. குருஜியிடம் மணகஷ் ணகட்டான். “பதன்னரசு அங்கிள் உங்க கிட்டயாவது ணபாறதுக்கு முன்னாடி பசால்லிட்டு ணபானாரா குருஜி?”

ரக

ச

“இல்மல...” குருஜிக்கு பதன்னரசு நிமனவும் மனமத அழுத்தியது. எல்லாம் ஏணதா ஒரு உத்ணதசத்தில் ஆரம்பித்து எப்படி எல்லாணமா முடிந்து விட்டணத!

ரம (ன )்

மணகஷிற்கு சந்ணதகம் வலுத்தது. அவனிடம் பசால்லா விட்டாலும் கூட பதன்னரசு குருஜியிடம் பசால்லாமல் ணபாகிறவர் அல்ல.....

ப

குருஜி கிளம்பி விட்டார். அவமர வழியனுப்ப பாபுஜி, ைான்சன், மணகஷ் மூவருணம வந்தார்கள். குருஜி யாரிடமும் எதுவும் ணபசவில்மல. தியான மண்டபத்மதத் தாண்டித் தான் கார் நிறுத்தி மவக்கப்பட்டிருந்த இடத்திற்குப் ணபாக ணவண்டி இருந்தது. அவருக்கு கமடசியாக ஒரு முமற விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதப் பார்க்கத் ணதான்றியது. வாசலில் இருந்ணத எட்டிப் பார்த்தார். விணசஷ மானஸ லிங்கம் ஒருவித வித்தியாச பைாலிப்பில் இருப்பது ணபால் அவருக்குத் ணதான்றியது. ஹரிராம் அவரது வைக்கமான இடத்தில் தியானத்தில் அமர்ந்திருந்தார். அவரிடமும் அந்த பைாலிப்பு பிரதிபலிப்பது ணபாலத் ணதான்றணவ குருஜிக்கு உள்ணள ஒரு பபாறி தட்டியது. ஹரிராம் தான் அந்த மூன்றாவது ஆள்...!

பாபுஜி ைான்சமனக் ணகட்டார். “இவர் மட்டும் ஏன் இன்னும் தனியா உட்கார்ந்து தியானம் பசய்யறார்”

்

ிய

ம

ைான்சன் பசான்னார். ”தினமும் மணிக்கேக்கில் தியானம் பசய்கிறவர் அவர். இந்த ஆராய்ச்சியில் சிவலிங்க சக்தியில லயிக்க முடியாட்டியும் தன்ணனாட வைக்கமான தனிப்பட்ட தியானத்மதயாவது பசய்யலாம்னு உட்கார்ந்த இடத்திணலணய அமதச் பசய்ய ஆரம்பிச்சிருப்பார்....”

ரக

ச

‘இந்த மாதிரி ஆபளல்லாம் நம் பக்கம் இருந்து கூட எல்லாம் இப்படி திடீர் என்று தமடப்பட்டு நிற்கிறணத’ என்று பாபுஜி ஆதங்கப்பட்டார்.

ரம (ன )்

இப்படி அவர்களால் ணபசப்பட்டும் எண்ேப்பட்டும் இருந்த ஹரிராம் EEG பமஷிமன மட்டும் ணபாட்டுக் பகாண்டிருந்தால் அவர் ஐந்து சிபிஎஸ் தீட்டா அமலகளில் மிக ஆழ்ந்த தியானத்தில் இருப்பமதக் காட்டி அவர்கள் கவனத்மத ணமலும் கவர்ந்திருக்கும்.

ப

இது வமர அவர் விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் முன் அமர்ந்து பசய்த தியானங்களில் மிகவும் கவனமாக ஒரு எல்மலக்குள் இருந்திருந்தார். விணசஷ மானஸ லிங்கம் இழுப்பது ணபால் ணதான்ற ஆரம்பித்த முதல் கேத்திணலணய பின்வாங்கி வந்திருந்தார். அன்று காமல ஆராய்ச்சியின் ணபாது மந்திரக் காப்புச் சுவமர விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் முன்பு எழுப்பும் ணபாது கூட, முன்பு கற்றிருந்த வித்மத தான் ணவமல பசய்தணத ஒழிய விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் அமலகணளாடு அவருக்கு முழுமமயாக ஐக்கியமாக முயல முடியவில்மல.

்

ரக

ச

ிய

ம

ஆராய்ச்சிகள் தமடப்பட்டு மற்றவர்கள் எல்ணலாரும் ணபான பிறகு அவருக்கு தியானத்தில் அமரத் ணதான்றியது. யார் பதாந்திரவும் இல்லாமல் அமர்ந்த அவர் எந்தவிதக் கட்டுப்பாட்மடயும் மவத்துக் பகாள்ளாமல் தியானத்மத ஆரம்பித்து பின் விணசஷ மானஸ லிங்கத்தில் கவனத்மதக் குவித்து அதன் அமலகளுடன் ஐக்கியமாக ஆரம்பித்தார். வைக்கம் ணபாலணவ பிரம்மாண்ட உேர்வுகளுடன் கூடிய மிக அைகான அனுபவம்... விணசஷ மானஸ லிங்கம் பைகணைாதியாய் மின்ன ஆரம்பித்தது.... பின் விஸ்வரூபம் எடுக்க ஆரம்பித்தது..... தீஜ்வாமலயாய், அக்னிமமலயாய் கண்ணுக்கும் கருத்துக்கும் அடங்காத விஸ்வரூபம் அது.. அதற்கடுத்ததாய் அது தன்னிடம் அவமர இழுப்பது ணபாலத் ணதான்றியது. முன்பு ணபால அதற்குச் சிக்காமல் மீண்டு வரும் முயற்சி எதிலும் அவர் ஈடுபடவில்மல. அந்த விணசஷ மானஸ லிங்கம் அவமர ஆட்பகாள்ள விட்டார்.

ப

ரம (ன )்

ஒரு கேம் ஒரு பபருஞ்சுழியில் அவர் சிக்கிக் பகாண்டது ணபால இருந்தது. மறு கேம் அவர் தமலக்குள் அக்னிப்பந்து ஒன்று புகுந்து பகாண்டது ணபால் இருந்தது. எதுவும் அவர் கட்டுப்பாட்டில் இல்மல. அவர் எமதயும் கட்டுப்படுத்தவும் விரும்பவில்மல. அந்த மகாசக்தியின் பிரவாகத்தில் பல நிமலகளுக்கு அடித்துச் பசல்லப்படும் சிறு துரும்பாக அவர் உேர்ந்தார். என்பனன்னணவா ஆகியது... வார்த்மதகளுக்கு சிக்காத எத்தமனணயா நிமலகள்.... எத்தமனணயா பயேம்... ‘ஹரிராம்’ என்ற அமடயாளத்துடன் கூடிய நான் ஒரு கட்டத்தில் மமறந்ணத ணபானது. சர்வமும் அமமதியாகியது. ஒரு மகத்தான பமௌனம் மட்டுணம நிலவியது..... எத்தமன காலம் அந்த ணமான நிமலயில் இருந்தார் என்று அவருக்ணக பதரியவில்மல. சிறிது சிறிதாக அவர் நிமனவு திரும்பிய

ணபாது அவர் புடம் பகாண்டிருந்தார்.

ணபாட்ட

தங்கம்

ணபால

ஒளிர்ந்து

்

ரக

ச

ிய

ம

இத்தமன கால அவர் வாழ்க்மகயில் எத்தமனணயா ணகாடிட்ட இடங்கள் இருந்தன. அர்த்தம் புரியாத, அர்த்தப்படுத்திக் பகாள்ள முடியாத இடங்கள் இருந்தன. இப்ணபாணதா அவர் வாழ்க்மகயின் அத்தமன ணகாடிட்ட இடங்களும் அர்த்தத்ணதாடு நிரம்பி இருந்தன. மிகப் பபரிய புரிதல் நிகழ்ந்திருந்தது. யாருணம கற்றுத் தர முடியாத, கமடசியில் மட்டுணம அந்தராத்மாவில் உேரக் கூடிய ஞானம் கிமடத்திருந்தது. அது ணகள்விகள் இல்லாத, பதில்கள் ணதமவப்படாத ஒரு பரிபூரேமான நிமல. ைன்ம ைன்மாந்திரங்களாய் ணதடியும், காத்தும் இருந்த உன்னதமான நிமல....! **************

ரம (ன )்

குருஜியும் ணபான பிறகு மணகஷிற்கு அங்கிருக்கணவ மனமில்மல. தனிமமப்படுத்தவன் ணபால அவன் உேர்ந்தான். ணபாரடித்தது. அப்பாவிற்குப் ணபான் பசய்தான். “அங்ணக எல்லாம் எப்படிப்பா இருக்கு?”

ப

விஸ்வநாதன் பசான்ன தகவல்கள் இடியாய் அவன் தமலயில் விழுந்தது. விஷாலி இப்ணபாது அவன் வீட்டில் இருக்கிறாள். ஈஸ்வரும் அவளும் சீக்கிரணம திருமேம் பசய்து பகாள்ளப் ணபாகிறார்கள். ஈஸ்வரின் அம்மா அபமரிக்காவில் இருந்து வந்து விட்டாயிற்று.... மணகஷ் உள்ணள அணு அணுவாய் பநாறுங்க ஆரம்பித்தான். இனி வாழ்வதில் அர்த்தமில்மல என்று ணதான்றியது.

அத்தியாயம் - 86

்

ச

ிய

ம

நம்பீசன் பசான்னபடி காமல ஆறு மணிக்ணக வந்து விட்டார். அவருடன் அவர் உதவியாளர்கள் இரண்டு ணபரும் வந்திருந்தனர். அமரகுமறயாய் நமரத்த குடுமி, தாடி, பருமனான சிவந்த ணதகம், பநற்றியில் பபரிய குங்குமப் பபாட்டு எல்லாமாகச் ணசர்ந்து நம்பீசமனப் பார்க்கும் ணபாணத பாபுஜிக்கு அவரிடம் ஒரு ணதைஸ் இருப்பது ணபால் ணதான்றியது. வந்தவர் பவளி ணகட்டிணலணய சிறிது ணநரம் கண்கமள மூடிக் பகாண்டு நின்றார். பின் ணகட்டார். “இங்ணக ஒரு மந்திரக் கவசம் ணபாட்டு இருக்கீங்கணள. யார் ணபாட்டது?”

ரம (ன )்

ரக

பாபுஜிக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. உதயன் சுவாமி பற்றிபயல்லாம் இவருக்குச் பசால்ல ணவண்டுமா என்று அவர் ணயாசித்தார். நம்பீசன் பசான்னார். “எனக்கு ஒளிவு மமறவில்லாமல் நீங்கள் எல்லாத்மதயும் பசால்றதா இருந்தால் நான் உள்ணள வர்ணறன். இல்லாட்டி இப்படிணய ணபாயிடணறன். ஏன்னா இங்ணக பரண்டு விதமான பபரிய சக்திகள் ஒன்னுக்பகான்னு ணபாட்டியா ணபாராடிகிட்டு இருக்கற மாதிரி இருக்கு. அமரகுமறயாய் பதரிஞ்சுகிட்டு இங்ணக அந்த பரண்டு சக்திகளுக்கு மத்தியில நான் சிக்கிக்க விரும்பமல....”

ப

பாபுஜி ைான்சமனப் பார்த்தார். ைான்சன் ஒருவர் தான் இப்ணபாது அவருடன் இருக்கிறார். குருஜி ணபான சில மணி ணநரங்களில் மணகஷும் ணபாய் விட்டான். தூங்காமல் நிமறய ணநரம் விழித்திருக்கிறாணன என்று பாபுஜி அவன் அமறமய எட்டிப் பார்த்த ணபாது அவன் மகயில் தூக்க மாத்திமர டப்பாமவ மவத்துக் பகாண்டு ணயாசமனயில் ஆழ்ந்திருந்தான். அவன் இங்ணகணய தற்பகாமல பசய்து பகாண்டு விடுவாணனா என்ற பயம் பாபுஜிக்கு வந்து விட்டது. அதனால் சிறிது ணநரம் கழித்து அவன் ணபாவதாகச்

்

ிய

ம

பசான்ன ணபாது அவர் உடணன அனுப்பி மவத்தார். அவன் பின்னாணலணய இரு துப்பறியும் ஆசாமிகமள அனுப்பி மவத்து எங்ணக ணபாகிறான், என்ன பசய்கிறான் என்பமதக் கண்காணிக்க மட்டும் ஏற்பாடு பசய்தார். மணகஷ் ஏணதா ஒரு ஓட்டலில் அமற எடுத்துத் தங்கியதாக தகவல் வந்தது. அங்ணக ணபாய் தற்பகாமல பசய்து பகாள்ளப் ணபாகிறான் என்று புரிந்த ணபாது பாபுஜிக்கு நிம்மதியாக இருந்தது. ‘விட்டது சனியன்’

ரக

ச

அதனால் நம்பீசன் பசான்ன ணபாது, கூட இருந்த ஒணர ஆளிடம் அவருக்கு ஆணலாசமன ணகட்கத் ணதான்றியது. ைான்சன், பசால்லி விடுவது தான் நல்லது என்பது ணபால தமலயமசத்தார்.

ப

ரம (ன )்

பாபுஜி சுருக்கமாகச் பசான்னார். நம்பீசன் நீண்ட ணயாசமனக்குப் பின்பு தான் உள்ணள வந்தார். பாபுஜி தியான மண்டபத்திற்கு அவமர அமைத்துச் பசன்றார். நம்பீசன் தியான மண்டபத்திற்கு உள்ணள நுமைய மறுத்தார். பவளிணய இருந்ணத விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதப் பார்த்தார். பின் பவளிணய அந்த 23 ஏக்கர் நிலப்பரப்பில் பமௌனமாக நடக்க ஆரம்பித்தார். அவமர அவர் உதவியாளர்கள் பின் பதாடர்ந்தனர். பாபுஜியும், ைான்சனும் கூடப் பின் பதாடர்ந்தார்கள். அங்கங்ணக நிற்பது, ணயாசிப்பது, பின் நடப்பதுமாக இருந்த நம்பீசன் சில இடங்களில் சில குறியீடுகள் இடும்படி தன் உதவியாளர்களிடம் பசான்னார். அவர்கள் அந்த இடங்களில் அந்தக் குறிகமள வமரந்தார்கள். கமடசியில் அந்த இடங்களில் ஒரு இடத்மதத் ணதர்ந்பதடுத்த அவர் அங்கு நின்று பகாண்டு பசான்னார். “இந்த இடத்துல ஒரு அஷ்டமங்கல ப்ரஸ்னம் வச்சுப் பார்த்தால் தான் இருக்கிற நிமலமம என்ன, என்ன பசய்யலாம்னு பதரியும். அதுக்கு ஒரு நாள் ணவண்டி வரும்”

்

ிய

ம

பாபுஜிக்கு இருந்த அவசரத்தில் அபதல்லாம் அனாவசியம் என்று ணதான்றியது. உடனடியாக பசயல்பட ணவண்டிய ணநரத்தில் நிமலமம என்ன, என்ன பசய்யலாம் என்று கண்டுபிடிக்கணவ தாமதமாவது அவருக்கு சகிக்க முடியாததாக இருந்தது. அந்த அறுவரும் கூட இமத ஒத்துக் பகாள்ள மாட்டார்கள். அதனால் தயக்கத்துடன் பசான்னார். “நமக்கு அவ்வளவு ணநரம் இல்மல. உடனடியாய் ஏதாவது பசய்தாகணும்”

ரக

ச

நம்பீசன் பசான்னார். “அவசரமாய் சாக எனக்கு ஆமச இல்மல. நீங்க ணவற ஆமளப் பார்த்துக்கலாம்”. பசான்ன நம்பீசன் ‘கிளம்பலாம்’ என்பது ணபால தன் உதவியாளர்களுக்கு சமிக்மஞ பசய்ய பாபுஜி பதறிப் ணபானார். “என்ன சுவாமி. இப்படி நீங்க பசான்னா எப்படி?”

ரம (ன )்

”இங்ணக வந்தப்பறம் தான் சிக்கல் அதிகமாய் இருக்குன்னு புரிஞ்சுது. இது சாதாரேமாய் சூனியம் வச்சமத எடுக்கற காரியணமா, மந்திரத்மத முறியடிக்கிற காரியணமா அல்ல. மகாசக்திகணளாட ஆட்டம் இது. கவனமா ஆடமலன்னா நம்மமள அழிச்சுடும். பிேமானதுக்கப்பறம் பேத்ணதாட உபணயாகம் என்ன பசால்லுங்க?”

ப

பாபுஜிக்கு கிலி கிளம்பியது. ”பகாஞ்சம் பபாறுங்க” என்று பசான்னவர் தனதமறக்குப் ணபாய் அறுவருடன் ணபசினார். அந்த அறுவரும் அதற்கு முன்ணப நம்பீசன் பற்றிய எல்லா விவரங்களும் ணசகரித்திருந்தார்கள். ஆள் விஷயம் பதரிந்தவர் என்று தான் எல்லா தகவல்களும் பசால்லின. அவர்களில் மூவர் ஒத்துக் பகாள்ளச் பசான்னார்கள். மூவர் இரண்டு மடங்ணகா, மூன்று மடங்ணகா பேம் தந்து உடனடியாக ஏதாவது பசய்ய முடியுமா என்று முயற்சிக்கச் பசான்னார்கள். குைம்பிய பாபுஜி கமடசியில் தன் தந்மதக்குப்

்

ம

ணபான் பசய்தார். அவருமடய தந்மத குருஜி அங்கிருந்து ணபாய் விட்டார் என்பமதத் பதரிந்து பகாண்ட பிறணக நடக்கின்ற ஆராய்ச்சிகளில் அதிருப்தி பகாள்ள ஆரம்பித்திருந்தார். இவர்கள் ஆைம் பதரியாமல் காமல விடுகிறார்கணளா என்ற பயம் அவமர ஆக்கிரமித்திருந்தது.

ச

ிய

அதனால் பாபுஜி ணபான் பசய்த ணபாது அவர் உடணன பசான்னார். “நம்பீசன் பசால்ற மாதிரி நிலவரம் என்ன, என்ன பசய்யலாம்னு பதரிஞ்சுக்ணகா பாபுஜி. அவசரப்படாதீங்க. ஒரு நாள்ல ஒன்னும் குடி முழுகிடாது.”

ரக

பாபுஜி நம்பீசனிடம் ணபாய் சம்மதம் பதரிவித்தார். நம்பீசன் அஷ்டமங்கல ப்ரஸ்னம் பார்க்க முகூர்த்தம் கணிக்க ஆரம்பித்தார்.... **************

ரம (ன )்

மணகஷ் தூக்க மாத்திமரகமள விழுங்கிக் பகாண்ணட தந்மதக்குப் ணபான் பசய்தான். “அப்பா... சாரிப்பா... அம்மாவுக்காவது ஈஸ்வர் இருக்கான். உங்களுக்குத் தான் என்மன விட்டால் யாரும் இல்மல...” விஸ்வநாதன் திடுக்கிட்டார். “என்னடா பசால்ணற?”

ப

”எனக்கு வாைப் பிடிக்கலப்பா. இனி நான் வாழ்றதுல அர்த்தமில்ல... நான் சாகறதுக்கு முன்னாடி மன்னிப்பு ணகட்ணடன்னு விஷாலி கிட்ட பசால்லிடுங்க அப்பா....” விஸ்வநாதன் பதறினார். “மணகஷ் என்னடா முட்டாள்தனமாய் எதுவும் பசஞ்சுக்காணதடா...”

பசால்ணற?

்

ம

”இனிணம நான் வாழ்றது தான் முட்டாள்தனம்ப்பா. சாகறதில்லப்பா. நான் இப்ணபா ஓட்டல் சிட்டி பாரமடஸ்ல ரூம் நம்பர் 305ல இருக்ணகன்ப்பா.. என் பிேத்மத கபலக்ட்... பசய்துக்ணகாங்கப்பா..... ” அவன் குரல் குைற ஆரம்பித்தது. விஸ்வநாதன் இடிந்து ணபானார்.

ரக

ச

ிய

குருஜி காமர ஆள்நடமாட்டமில்லாத இடத்தில் நிறுத்தச் பசால்லி இறங்கினார். டிமரவரிடம் இரண்டு உமறகமளக் பகாடுத்து தன் உதவியாளனிடம் தரச் பசான்னார். ஒன்றில் அவரது டிரஸ்டுகள் இனி யார் பபாறுப்பில் எப்படி நடத்தப்பட ணவண்டும் என்பமத மிகவும் பதளிவாகவும், விரிவாகவும் எழுதி இருந்தார். இன்பனான்று அவரது உயில். அவரது தனிப்பட்ட பசாத்துக்கமள கேபதியின் பபயரில் அவர் எழுதி இருந்த உயில். கார் டிமரவமரப் ணபாகச் பசான்னார்.

ரம (ன )்

கார் டிமரவருக்குத் தயக்கமாக இருந்தது. ஆனால் குருஜிமய மறுத்துப் ணபசி அறியாத அவர் மறுவார்த்மத ணபசாமல் காமர ஓட்டிக் பகாண்டு ணபானார். கார் பார்மவயில் இருந்து மமறயும் வமர நின்று பார்த்துக் பகாண்டிருந்த குருஜி இருட்டில் எதிர்திமசயில் நடக்க ஆரம்பித்தார். அவர் அணிந்து பகாண்டிருந்த உமடமயயும், சட்மடப்மபயில் இருந்த நூறு ரூபாமயயும் தவிர அவருக்கு என்று அவர் எமதயும் மவத்துக் பகாண்டிருக்கவில்மல.

ப

நீண்ட தூரம் நடந்து பசன்ற பிறகு ஒரு சலூன் கமடமயப் பார்த்தார். அந்தக் கமடக்காரன் கதமவச் சாத்திக் பகாண்டிருந்தான். அவனிடம் ணபாய் பகஞ்சிக் ணகட்டு கதமவ மீண்டும் திறக்க மவத்து பமாட்மட அடித்துக் பகாண்டார். தன்னிடம் இருந்த கமடசி பேமான நூறு ரூபாமய அவனிடம் தந்து விட்டு பவளிணய வந்த

குருஜிமய இப்ணபாது யாருணம அமடயாளம் கண்டு விட முடியாது. இனி யாரும் பமைய குருஜிமயப் பார்க்கவும் முடியாது.

்

ரக

ச

ிய

ம

மறுபடி நடக்க ஆரம்பித்தவர் கமளத்துப் ணபாகும் வமர நடந்தார். நள்ளிரவில் தனியாக நடந்து ணபாய்க் பகாண்டிருந்த அவமரப் பார்த்து நாய்கள் குமரத்தன. அவர் லட்சியம் பசய்யவில்மல. மனம் மட்டும் நடந்தமவகமளணய அமச ணபாட்டுக் பகாண்டிருந்தது. குருஜி என்ற சகாப்தம் முடிந்து விட்டாலும் ஞான தாகத்ணதாடு பாரதத்தின் மூமல முடுக்பகல்லாம் ணதடி அமலந்த ராமகிருஷ்ேன் என்ற தனிமனிதனின் கமத முடியவில்மல. சுயபச்சாதாபத்ணதாடு தன் வாழ்க்மகயின் பல மமல்கல்கமள எண்ணிப் பார்த்த ணபாது கமடசியில் அவருக்கு வாய்விட்டு அைத் ணதான்றியது.

ப

ரம (ன )்

ஆணள இல்லாத ஒரு பஸ் ஸ்டாப்பில் இருந்த சிபமண்ட் பபஞ்சில் அமர்ந்து அை ஆரம்பித்தார். “என்மனக் கடவுள் மகவிட்டது கூட எனக்கு தப்பாய் பதரியமல. ஏன்னா நான் நிமறய தப்புகள் பசய்திருக்ணகன். ஆனால் குருணவ நீங்கள் என்மனக் மக விட்டது எனக்கு அதிகமாய் வலிக்கிறது. என்ன இருந்தாலும் உங்களிடம் சில காலமாவது சீடனாய் நான் இருந்தவன் அல்லவா? என்மனத் திட்டி புத்தி பசால்லக் கூடிய அதிகாரம் இருப்பவர் தாணன நீங்கள். ஒணர ஒரு தடமவயாவது அமத நீங்கள் பசய்திருக்கலாணம! நான் முன்ணப திருந்த ஒரு வாய்ப்மப எனக்குத் தந்திருக்கலாணம. எனக்கிருந்த தமலக்கனத்துக்கு நான் அப்ப திருந்தியிருக்க வாய்ப்பில்மல தான். ஆனால் நீங்கள் முயற்சி பசய்து பார்த்திருக்கலாணம... கேபதியால் முடிந்தது உங்களால் முடிந்திருக்காதா? எத்தமனணயா குருக்கள் எனக்கு இருந்திருந்தாலும் மத்தவங்கமள எல்லாம் நான் மிஞ்சி விட்டிருந்ணதன். அதனால் அவர்கள் எனக்கு பின்னால் ணதமவப்படமல. நான் மிஞ்சாத ஒணர குரு நீங்கள் தான். எனக்கு

்

ிய

ம

இப்பவும் ணதமவப்படறவரும் நீங்கள் தான்.... நான் எல்லாணம ணவண்டாம்னு உதறிட்டு வந்துட்ணடன். உலகத்தால தர முடிஞ்சது எனக்கு எதுவுணம ணவண்டாம். நான் ஒருகாலத்துல தீவிரமாய் ணதடின ஆத்மஞானத்துக்காக தான் மறுபடி ஏங்கணறன். எல்லாம் பதரிஞ்ச எனக்கு இன்னும் எணதா பிடிபடாததால அல்லவா கர்வணம உள்ணள நுமைஞ்சது. என்மன திமச திருப்பிச்சு. இனிணமலாவது நீங்கள் ஒரு வழி காட்டக் கூடாதா?”

ரம (ன )்

ரக

ச

அந்த நள்ளிரவில் தனிமமயில் அழுது பகாண்டிருந்த முதியவமரப் பார்த்துக் பகாண்டிருந்த நாய்கள் அனுதாபத்ணதாடு குமரப்பமத நிறுத்தின. அதிகாமல சூரிய கிரேங்கள் எழும் வமர அணத சிந்தமனகணளாடும், துக்கத்ணதாடும் அப்படிணய குருஜி அமர்ந்திருந்தார். திடீபரன்று ஒரு மக அவர் ணதாமளத் பதாட்ட ணபாது மின்சாரம் தாக்கியது ணபால் இருக்க அதிர்ச்சியுடன் நிமிர்ந்து பார்த்தார். அவருமடய குரு அக்னிணநத்ர சித்தர் நின்றிருந்தார். அவர் மக நீட்ட அந்தக் மகமய நன்றியுடனும், பிரமிப்புடனும் குருஜி பிடித்துக் பகாண்டு எழுந்தார். பபரும் துக்கத்ணதாடு குருஜியிடம் இருந்து வார்த்மதகள் பவளி வந்தன. “ஏன் குருணவ இவ்வளவு தாமதம்?”

ப

”நீ இது வமரக்கும் என்மன இப்படி வற்புறுத்திக் கூப்பிட்டணத இல்மலணய ராமகிருஷ்ோ. அது மட்டுமில்லாம தப்பான வழியிணல ணபாய் யாரும் சரியானமத சாதிச்சுட முடியாதுன்னு நீ உேரணும்னு தான் நான் காத்துகிட்டிருந்ணதன். வா. ணபாகலாம்...” கனிவான குரலில் சித்தர் பசான்னார். குருஜி அக்னி ணநத்ர சித்தரின் மககமளப் பிடித்து ணபரழுமகணயாடு கண்களில் ஒற்றிக் பகாண்டார். அவமர அமைத்துக் பகாண்டு சித்தர் நடக்க ஆரம்பித்தார். ஆனந்தக்

கண்ணீருடன் குருவுடன் குருஜி நடக்க அமமதியானபதாரு பாமத நீண்டிருந்தது!....

அவர்கள்

முன்

**************

்

ரக

ச

ிய

ம

உலகில் எந்த ஒரு தகப்பனுக்கும் இப்படி ஒரு நிமல வந்துவிடக் கூடாது என்று விஸ்வநாதன் எண்ணினார். சிட்டி பாரமடஸ் ஓட்டலில் உயிருக்குப் ணபாராடிக் பகாண்டிருந்த மகமன தூரத்தில் உள்ள ஆஸ்பத்திரியில் அவர் ணசர்த்தாகி விட்டது. அங்கு அவமரணயா மணகமஷணயா யாருக்கும் அமடயாளம் பதரியாது. எமதயும் 24 மணி ணநரம் கழித்துத் தான் பசால்ல முடியும் என்று டாக்டர் பதரிவித்த ணபாது அவர் உமடந்து ணபான விதத்மதப் பார்த்த டாக்டர் வீட்டில் ணவறு யாரும் இல்மலயா என்று இரக்கத்ணதாடு ணகட்டார்.

ப

ரம (ன )்

விஸ்வநாதன் மமனவியிடம் கூடத் தகவமலத் பதரிவிக்கவில்மல. பசான்னால் அவளால் கண்டிப்பாகத் தாங்க முடியாது. பரணமஸ்வரனிடமும் பசால்ல முடியாது. பின் ணவறு யார் இருக்கிறார்கள்? மனம் ஏணனா ஈஸ்வமர நிமனத்தது. அவன் பரணமஸ்வரனுக்கு மாரமடப்பு வந்த ணபாது அமத சமாளித்த விதம் அவருக்கும் இப்ணபாது நிமனவிற்கு வந்தது. அவன் இப்ணபாது கூட இருந்தால் பபரிய ஆசுவாசமாக இருக்கும் என்று ணதான்றியது. அவன் ஏணதா ஆராய்ச்சியில் இருக்கிறான். அவனுக்கு அவரிடணமா, மணகஷிடணமா சிறிதும் அன்பிருக்க வாய்ப்பில்மல. அமத அவர்கள் சம்பாதித்தும் மவத்திருக்கவில்மல.... ஆனாலும் அவன் நல்லவன்... சங்கரின் மகன்.... பரணமஸ்வரமன மன்னித்தவன்... கருமே காட்டலாம்... விஸ்வநாதன் தயக்கத்துடன் அவனுக்குப் ணபான் பசய்தார். அவர் அமைத்த ணபாது அவன் நல்ல உறக்கத்தில் இருந்தான். எதிரிகள் புதிதாக யாமரணயா வரவமைக்கிறார்கள், அவர் மறு நாள்

்

ரக

“இல்மல ஈஸ்வர்.”

ச

ிய

ம

அதிகாமல வருவார் என்று தகவல் கிமடத்த பிறகு அவனுக்கு அப்ணபாது தான் இமளப்பாற ணநரம் கிமடத்திருந்தது. ஏதாவது ஆபத்து என்றால், தான் பதரிவிப்பதாக ஹரிராம் உறுதி அளித்திருந்தார். அவருக்கு இயல்பாகணவ அப்படி பதாடர்பு பகாள்ளும் சக்தி இருந்ததால் கண்காணிக்கும் ணவமலமய விட்டு விட்டு ஒரு மணி ணநரத்திற்கு முன்பு தான் அவன் உறங்க ஆரம்பித்திருந்தான். அவமன விஸ்வநாதனின் ணபான் எழுப்பியது. குரலமடக்க அழுமகணயாடு விஸ்வநாதன் பசான்ன தகவல் ஈஸ்வமர அதிர மவத்தது. உடணன மீனாட்சியும், பரணமஸ்வரனும் அவன் நிமனவுக்கு வந்தார்கள். எப்படி தாங்குவார்கள்? “நீங்க அத்மத கிட்டயும், தாத்தா கிட்டயும் பசால்லமலணய?”

ரம (ன )்

“நல்லதாச்சு. எந்தக் காரேம் வச்சும் பசால்லிடாதீங்க. எந்த ஆஸ்பத்திரி?” அவர் பசான்னார். அவன் கிளம்பி விட்டான். இப்ணபாமதக்கு தியான மண்டபத்தில் அசம்பாவிதம் எதுவும் நடந்து விட சாத்தியமில்மல. ஏதாவது ணதமவ இருந்தால் ஹரிராம் கூப்பிடுவார்.

ப

பார்த்தசாரதி அவமனத் தனியாக அனுப்ப பயந்தார். அவமனக் பகால்ல வந்த ஆட்கள் இனியும் முயற்சி பசய்யலாம். பவளிணய பபாது இடத்தில் அவமனப் பாதுகாப்பது கஷ்டம்... ஆனால் ஈஸ்வர் ணபாகாமல் இருக்க சம்மதிக்கவில்மல. ணவறு வழியில்லாமல் தானும் கூட கிளம்பினார். சற்று இமடபவளி விட்டு தங்கமளப் பின் பதாடர இரண்டு திறமமயான ணபாலீஸ்காரர்களிடம் பசான்னார்.... அடுத்த முக்கால் மணி ணநரத்தில் ஈஸ்வர் அந்த ஆஸ்பத்திரியில் இருந்தான். உடனடியாக அவன் வருவான் என்று எதிர்பார்த்திராத

விஸ்வநாதன் அவமனப் பார்த்ததும் அழுது விட்டார். ”அைாதீங்க மாமா... விபரீதமா எதுவும் நடந்துடாது”

்

ிய

ம

விஸ்வநாதனின் பசல்ணபான் இமசத்தது. விஸ்வநாதன் அழுமகயுடன் பசான்னார். “உன் அத்மத தான் கூப்பிடறா... இது ஏைாவது தடமவ.... ராத்திரி ணநரத்தில் நான் ஒன்னும் பசால்லாம கிளம்பிட்டதால கவமலப்படறா ணபால இருக்கு. ஆனா நான் அவ கிட்ட என்னன்னு பசால்ணவன்... அதான் நான் எடுக்கமல....”

ரம (ன )்

ரக

ச

“ணபசாமல் இருந்தா தான் அவங்களுக்கு படன்ஷனாகும் மாமா...” என்ற ஈஸ்வர் அவருமடய பசல்ணபாமன எடுத்து தாணன ணபசினான். “அத்மத நான் ஈஸ்வர் ணபசணறன்... மாமா என் கூட தான் இருக்கார்... என் ஆராய்ச்சிக்கு மாமா உதவி பகாஞ்சம் ணதமவப்பட்டுது.. அதனால தான் மாமாமவக் கூப்பிட்டுகிட்ணடன்.... ஆராய்ச்சிக்கு பதாந்திரவாகும்னு ஸ்விட்ச் ஆஃப் பசய்து வச்சிருந்ததால ணகட்கல. சாரி அத்மத...” மீனாட்சி நிம்மதியமடந்தாள். “உன் கூட தான் இருக்காரா? அப்ப பரவாயில்மல.... ராத்திரி ணநரத்துல அவர் என் கிட்ட ஒன்னுணம பசால்லாமல் அவசரமா ணபானாரா... அதான் நான் பராம்பணவ பயந்து ணபாயிட்ணடன்...”

ப

மீனாட்சிமய சமாளித்த விதமும், பின் டாக்டரிடம் ணபாய் ணபசிய விதமும், ணபசி வந்த பிறகு மறுபடியும் மதரியம் பசான்ன விதமும் ஒரு மகனுமடய பசய்மககளாக இருந்தன. அவருக்கு ஒரு மூத்த மகன் இருந்திருந்தால் இப்படி பசய்திருக்கலாம்... யாமர அவரும் அவர் மகனும் ஆைமாக பவறுத்தார்கணளா அவன் இத்தமனயும் அவர்களுக்காக பசய்கிறான். அவன் அவர்கமளப் புரிந்து பகாள்ளாத முட்டாள் அல்ல... ஆனாலும் அவன் அமதப்

்

ம

பபரிதுபடுத்தவில்மல ணபால் இருந்தது. அவன் முகத்தில் பபரும் கமளப்பு பதரிந்தது. சரியாக உறங்காத கமளப்பு அது... ஆனால் ஒரு சலிப்பு கூட அந்த முகத்தில் பதரியவில்மல... “சங்கர் எப்படி ஒரு மகன் உனக்கு கிமடச்சிருக்கான்.... நீ எவ்வளவு புண்ணியம் பசய்தவன்....”

ிய

அந்த ணநரத்தில் பதன்னரசுவின் பிேம் ரயில்ணவ டிராக் அருகில் சிதறிக் கிடப்பதாக பார்த்தசாரதிக்குத் தகவல் வந்தது.

ரம (ன )்

ரக

ச

அஷ்ட மங்கல ப்ரஸ்னம் நடந்து பகாண்டிருந்த ணபாது பபாறுமம இல்லாமல் பாபுஜியும், சுவாரசியத்ணதாடு ைான்சனும் அமதக் கவனித்துக் பகாண்டிருந்தார்கள். ஒவ்பவாரு சின்னச் சின்ன சகுனத்மதயும் கூட நம்பீசன் கேக்கில் எடுத்துக் பகாண்டார். மரத்தில் இருந்து உதிரும் இமல, பறமவயின் சத்தம், சுற்றி உள்ளவர்களின் வித்தியாசமான அமசவுகள் என எல்லாணம அவருக்கு ஏணதா தகவல்கமளத் தந்து பகாண்டிருந்தது ணபாலத் பதரிந்தது. கமடசியில் நம்பீசன் பசான்னார். “நீங்கள் நிமனக்கிற மாதிரி உங்களுக்கு ஒரு எதிரி பவளிணய மட்டும் இல்மல. உள்ணளயும் இரண்டு எதிரிகள் இருக்கிறார்கள்.....” பாபுஜியும் ைான்சனும் அதிர்ந்தார்கள்.

ப

அத்தியாயம் - 87

பாபுஜி அதிர்ச்சிணயாடு ணகட்டார். ”என்ன பசால்றீங்க?”

“ஆமா. நீங்க பசான்ன பவளிணய இருக்கிற எதிரியும், நான் பசான்ன உள்ணள இருக்கிற எதிரிகளும் மனதளவில் ணசர்ந்தாச்சு. அதனால் தான் அந்த சிவலிங்க சக்திமய உங்களால ணநத்து பநருங்க முடியமல...”

்

ிய

ம

பிரளயணம வந்து தன்மன பாதாளத்தில் இழுத்து அழுத்துவது ணபால் பாபுஜி உேர்ந்தார். பலவீனமான குரலில் பரிதாபமாக அவர் ணகட்டார். “இனி ஏதாவது பசய்ய முடியுமா?”

ரம (ன )்

ரக

ச

நம்பீசன் உடனடியாக எமதயும் பசால்லவில்மல. சில கேக்குகமள மனதில் ணபாட்டு கமடசியில் பசான்னார். “முடியும். ஆனா சுலபமல்ல. பசலவு அதிகம் ஆகும். இன்மனக்கு கார்த்திமக தீபம்... பபௌர்ேமி... பபௌர்ேமி இன்மனக்கு ராத்திரி 11.42 வமர இருக்கு. அதுக்குள்ணள அமதச் பசய்து முடிக்கணும்.. அதுக்குள்ணள ஏதாவது பசய்யமலன்னா பிறகு எப்பவுணம இந்த சிவலிங்கம் உங்களுக்குச் சிக்காது.” “எவ்வளவு பசலவானாலும் பரவாயில்மல. என்ன பசய்யணும், எப்படி பசய்யணும்னு மட்டும் பசால்லுங்க சுவாமி” பாபுஜி பசான்னார்.

ப

“நாங்க இங்ணகணய சில விணசஷ ணஹாமங்கள் பசய்ய ஆரம்பிக்கிணறாம். நான் பசான்னதுக்கப்புறம் நீங்க எப்பவும் மாதிரி உங்கள் வைக்கமான ஆராய்ச்சிமய இன்மனக்கும் ஆரம்பியுங்க. நான் அந்த பரண்டு ணபர் யாருன்னு இங்ணக இருந்ணத கண்டுபிடிக்கிணறன். அப்புறம் என்ன பசய்யணும்னு தீர்மானிப்ணபாம்”

பாபுஜி பரபரப்புடன் சம்மதித்தார். குருஜி ணபாய் விட்டாலும் பதளிவாகத் தீர்மானித்து பசய்ய ணவண்டியமதச் பசால்லக்கூடிய மனிதர் கிமடத்திருப்பது அவர்களது பாக்கியணம! **************

்

ச

ிய

ம

விஷாலிமய சமாதானப்படுத்துவது ஈஸ்வருக்கு சுலபமாக இருக்கவில்மல. கமடசியாக அவருடன் ணபசியமத ஈஸ்வரிடம் பசால்லி அழுதாள். “அது தான் அவர் கிட்ட நான் கமடசியாய் ணபசறதுன்னு எனக்குத் பதரியாமல் ணபாயிடுச்ணச ஈஸ்வர்....”. அமதக் ணகட்டுக் பகாண்டிருந்த பார்த்தசாரதிக்கு பதன்னரசு ஏன் ஈஸ்வருக்கு ஆபத்து என்பமத எச்சரித்தார் என்பது புரிந்தது.

ரம (ன )்

ரக

தந்மதயின் மமறவின் துக்கத்மத ஈஸ்வர் அறிவான். அதுவும் மிக ணநசித்த தந்மதயாக இருந்தால் அந்த துக்கம் எல்மல இல்லாதது. அகால மரேம் என்றால் பின் பசால்லணவ ணவண்டாம். அவள் அவன் ணதாளில் சாய்ந்து குமுறி அை, அவமள அமேத்துக் பகாண்டு பமௌனமாக இருந்தான். அவள் துக்கத்மதப் பார்க்க அவனுக்கும் தாளவில்மல. அவன் கண்களும் கசிந்தன. எல்லா பக்கங்களில் இருந்தும் இப்படி பிரச்சிமனகள் வருகிறணத என்று ணவதமனப்பட்டான்.

ப

மணகஷின் தற்பகாமல முயற்சி பற்றி அவன் விஷாலிக்குத் பதரிவிக்க விரும்பவில்மல. ஆனால் அங்ணக அவன் என்ன ஆனாணனா என்ற கவமலயும் அடிக்கடி வந்து பகாண்டிருந்தது. விஸ்வநாதனுக்குப் ணபான் பசய்து அவன் எப்படி இருக்கிறான் என்று மட்டும் பமல்ல விசாரித்தான். விஸ்வநாதன் மணகஷின் உயிருக்கு ஆபத்தில்மல என்று டாக்டர் நம்பிக்மக பதரிவித்ததாய் பசான்னார்.

்

ிய

**************

ம

பதன்னரசு ஓடும் ரயிலில் இருந்து எந்தக் காரேத்திற்காகணவா இறங்க முயற்சி பசய்திருக்க ணவண்டும் என்று விசாரமே ணபாலீசார் சந்ணதகப்பட்டனர். ஆனால் இது பகாமல தான் என்பமதயும், அதன் காரேத்மதயும் ஊகிக்க முடிந்திருந்த பார்த்தசாரதி அமத அவர்களிடம் பதரிவிக்கப் ணபாகவில்மல. விஷாலி மற்றவர்கமளப் ணபாலணவ இமத ஒரு விபத்தாகணவ இப்ணபாமதக்கு நிமனக்கட்டும் என்று ணதான்றியது….

ரக

ச

மரேத்தில் இருந்து தப்பித்த மணகமஷப் பார்க்க விஸ்வநாதனுக்கு அனுமதி பகாடுத்தார்கள். கண்கள் கலங்க அவர் மகமனப் பார்க்க உள்ணள ணபானார். மணகஷ் மிகவும் பலவீனமாக இருந்தான். அவனும் கண்கள் கலங்கினான் என்றாலும் வருத்தத்துடன் ணகட்டான். “ஏம்ப்பா என்மனக் காப்பாத்தினீங்க?”

ப

ரம (ன )்

இருக்கும் ஒணர மகன் அப்படிக் ணகட்டது அந்தத் தந்மதயின் இதயத்தில் அமிலத்மத ஊற்றியது. ஆனாலும் பபாறுத்துக் பகாண்டார். ஐசியூவிற்கு பவளிணய அவருடன் உட்கார்ந்திருந்த ணபாது ஈஸ்வர் மணகஷிற்கு கவுன்சலிங் ணதமவப்படும் என்று பசால்லி இருந்தான். அவன் மனநிமலயும், நடவடிக்மககளும் விரக்தியானதாகணவ இருக்கும், நாம் தான் அமத மாற்ற ணவண்டும் என்று பசால்லி இருந்தான். டாக்டணர உயிருக்கு உத்திரவாதம் பகாடுத்திருக்காத ணபாது கூட அவன் அவ்வளவு நம்பிக்மகணயாடு ணபசியது விஸ்வநாதனுக்கு ஆச்சரியத்மதத் தந்தது. அவன் பசான்னான். “அத்மதணயாட நல்ல மனசுக்கு மணகஷுக்கு ஒன்னும் ஆகாது மாமா, கவமலப்படாதீங்க” மணகஷின் உயிருக்கு ஆபத்தில்மல என்று டாக்டர் பதரிவித்தவுடன் ஈஸ்வரின் அந்த வார்த்மதகள் தான் அவனுக்கு நிமனவுக்கு வந்தன. உண்மம தான். மீனாட்சியின் தர்மம் தான்

அவர்கள் மகமனக் காப்பாற்றி இருக்கிறது. நல்லமதத் தவிர ணவறு எமதயும் அறியாதவள் அவள்....

்

ம

விரக்தியுடன் அப்படிக் ணகட்ட மகனிடம் அப்படி எல்லாம் ணபசக்கூடாது என்று குரலமடக்கச் பசான்னார் விஸ்வநாதன்.

பசால்ல

ணவண்டாம்னு

ச

ஈஸ்வரும்

ரக

“பசால்லமல. பசால்லிட்டான்”

ிய

“தாத்தாவுக்கும் அம்மாவுக்கும் பதரியுமா?” என்று மணகஷ் ணகட்டான்.

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் பபயமரக் ணகட்டவுடன் மணகஷ் திமகப்ணபாடு அவமர ப்பார்க்க அவருக்கு நடந்தமத எல்லாம் பசால்ல ணவண்டியதாயிற்று. மணகஷிற்கு தந்மத ணமல் ணகாபம் தான் வந்தது. “அவமனக் கூப்பிடறதுக்குப் பதிலா நீங்கள் என்மனக் பகான்ணன இருக்கலாம்ப்பா” “அப்படி எல்லாம் பசால்லாணதடா. நல்ல பிள்மளடா அவன்... அவன் கூட இருக்கிறப்ப எனக்ணக அவன் ஒரு மூத்த பிள்மள மாதிரி ணதாணிச்சுடா”

ப

அவன் வாழ்க்மகயில் அவனுக்கு யாபரல்லாம் பநருக்கமாக இருந்தார்கணளா அவர்கமள எல்லாம் ஈஸ்வர் தன் பக்கம் இழுத்திருக்கிறான். அம்மா, விஷாலி, தாத்தா, கமடசியில் இவருமா! என்ன மாதிரி மனிதர்கமள அவன் வசியப்படுத்தி விடுகிறான்....

்

ச

ிய

ம

ஐசியூவினுள்ணள ஈஸ்வர் நுமைந்தான். ணபாஸ்ட் மார்ட்டம் பார்த்தசாரதி தயவில் ணவகமாக முடிந்த பிறகு பதன்னரசுவின் அந்திமக் கிரிமயகமள விமரவாக முடித்து விட்டு விஷாலிமய வீட்டில் மீனாட்சி, கனகதுர்கா பபாறுப்பில் விட்டு விட்டு, ணதாட்ட வீட்டுக்கு மீண்டும் ணபாவதற்கு முன் மணகமஷ ஒரு முமற பார்த்து விட்டுப் ணபாக வந்திருந்தான். மிகவும் கமளத்துப் ணபாயிருந்த ணபாதும் மீண்டும் வந்த அவமன விஸ்வநாதன் நன்றியுடன் பார்த்தார். ஆனால் அவமனப் பார்த்தவுடன் மணகஷ் முகத்மதத் திருப்பிக் பகாண்டான். விஸ்வநாதனுக்ணக மகன் நடந்து பகாள்வது மகா அநியாயம் என்று பட்டது.

ரம (ன )்

ரக

மணகஷ் ஈஸ்வர் முகத்மதப் பார்க்காமணலணய பசான்னான். “உன் நடிப்புக்கு மத்தவர்கள் எல்லாம் ஏமாந்துடலாம். நான் ஏமாற மாட்ணடன். உனக்கு என் ணமல் ணகாபம் இருக்கு. அமத பவளிணய காட்டாமல் நடிக்கிணறன்னும் எனக்குத் பதரியும். இப்ப எதுக்கு வந்ணத? எல்லாத்துலயும் நீ என்மன பையிச்சுட்ணடன்னு காண்பிக்க தாணன? ஒத்துக்கணறன்... நீ என்மன பையிச்சிட்ணட. என்மன நீ இனியாவது நிம்மதியா சாக விடுவியா?” ஈஸ்வருக்கு ஆத்திரம் வந்தது. ”முட்டாணள. எனக்கு உன் ணமல ணகாபம் தான். என் அத்மதமய வாழ்நாள் பூரா அை மவக்க உனக்கு அவங்க என்னடா பகடுதல் பசஞ்சாங்க. உன்மனப் பபத்தது தவிர அவங்க ஒரு தப்பும் பசய்யமலணயடா?”

ப

ணகாபத்மதத் தவிர எந்த உேர்ச்சிமய ஈஸ்வர் காட்டி இருந்தாலும் மணகஷ் அமத நடிப்பு என்று எண்ணி இருப்பான்.... சுவமரப் பார்த்துக் பகாண்ணட அவன் பசான்னான். “எங்கம்மாவுக்கு தான் நீ இருக்கிணய. பின் ஏன் அவங்க வாழ்நாள் பூரா அைப்ணபாறாங்க”

்

ரக

ச

ிய

ம

சில மனிதர்களின் முட்டாள்தனத்திற்கு எல்மலணய இல்மல என்று ஈஸ்வர் நிமனத்தான். இவனிடம் கனிவாகணவா, நல்ல விதமாகணவா ணபசினால் அமத ஒரு நடிப்பாகத் தான் நிமனப்பான் என்பதால் ணகாபத்மத மமறக்காமணலணய ஈஸ்வர் சாடினான். “உனக்கு கடவுள் அறிணவ தரமலயா மணகஷ். என்ன தான் நான் இருந்தாலும் அத்மதக்கு நான் நீயாயிட முடியுமாடா. நான் விருந்தாளிடா. ஒரு மாசம் மட்டுணம இருக்கப் ணபாகிற விருந்தாளி. அவங்க உயிருக்குயிரா ணநசிச்ச அண்ேணனாட மகன். இத்தமன வருஷமா பார்க்காதவன். அதனால தான் என்மன அதிகம் கவனிக்கிறாங்க. உபசரிக்கிறாங்க. அதனாணலணய உன்மன விட என் ணமல அதிகம் பாசம் வச்சிருக்காங்கன்னு ஆயிடுமாடா....”

ரம (ன )்

மணகஷ் பமௌனம் சாதித்தான். ஈஸ்வர் பதாடர்ந்தான். “சாகணும்னு முடிவு பசஞ்சப்ப ஒரு நிமிஷம் உன் அப்பா, அம்மாமவணயா, தாத்தாமவணயா, விஷாலிமயணயா ஏண்டா உன்னால நிமனச்சுப் பார்க்க முடியமல. இவங்க எல்லாம் தாங்குவாங்களாடா?”

ப

விஷாலியின் பபயமர ஈஸ்வர் பசான்னவுடன் மணகஷ் அவன் பக்கம் திரும்பினான். தவறி வந்து விட்ட பபயணரா? இவர்களுக்கு இமடணய ஊடல் தீர்ந்திருக்க ணவண்டும் என்றால் அவன் பசான்னபதல்லாம் பபாய் என்று கண்டிப்பாக அவளுக்குத் பதரிந்திருக்க ணவண்டும். அதனால் தான் அவன் மீது அவள் ணகாபமாக இருக்கிறாள். அப்படி இருக்மகயில் அவன் மரேத்மத விஷாலி தாங்க மாட்டாள் என்று ஈஸ்வணர தன் வாயால் எப்படி பசால்கிறான்?

“விஷாலிக்கு என் ணமல் ணகாபம். சில நாளாய் என் கிட்ட அவள் ணபசறது கூட கிமடயாது..” என்று மணகஷ் ஆதங்கத்துடன் பசான்னான்.

்

ிய

ம

“ணகாபம் இல்லாத நட்பு எங்ணகடா மணகஷ் இருக்கு. ஆனா அவ உன்மனப் பத்தி என் கிட்ட தப்பா ஒரு வார்த்மத கூட பசான்னது கிமடயாது. நல்லது மட்டுணம பசால்லி இருக்கா. சின்ன வயசுல இருந்து எப்பவுணம எமதயுணம விட்டுக் பகாடுத்த நல்ல நேபன்னு பசால்லி இருக்கா?”

ரக

ச

இத்தமன பபாய் பசால்லி அவன் அவமள ஏமாற்றிய ணபாதும் அவள் அவன் மீது ணகாபப்பட்டிருக்கிறாணள ஒழிய காதலனிடம் காட்டிக் பகாடுக்கவில்மல என்று நிமனக்மகயில் அவன் கண்கள் குளமாயின. ஈஸ்வரின் சட்மடமயப் பிடித்து இழுத்து மணகஷ் ணகட்டான். “விஷாலி என்மன பவறுக்கமலணய ஈஸ்வர்”

ரம (ன )்

முதல் தடமவயாக மணகஷிடம் ஒரு ஆத்மார்த்தமான உேர்மவ ஈஸ்வர் அவனிடம் பார்க்கிறான். விஷாலி இவனுடன் மவத்திருந்த உயர்வான நட்புக்குக் காரேமில்லாமல் இல்மல என்று அந்தக் கேத்தில் ஈஸ்வருக்குப் புரிந்தது. அவன் அமமதியாகச் பசான்னான். “கண்டிப்பா இல்மல மணகஷ்” ”நீ?”

ப

“எனக்கும் உன் ணமல் பவறுப்பில்மல...” “நீ பபாய் பசால்ணற” மணகஷால் நம்ப முடியவில்மல.

்

ம

ஈஸ்வர் அவன் கண்கமளப் பார்த்து பசான்னான். “நான் பராம்பவும் ணநசிக்கிற அத்மதணயாட மகன் நீ. நான் காதலிச்ச, கல்யாேம் பசய்துக்கப் ணபாற பபாண்ணோட நண்பன் நீ. உன்மன எப்படி என்னால பவறுக்க முடியும் மணகஷ்? ணகாபம் இருக்கு. ஆனா பவறுப்பில்மலடா”

ரக

ச

ிய

அமே உமடந்து பவளிப்படும் பவள்ளமாய் மணகஷின் துக்கம் பவளிப்பட்டது. என்ன மனிதனிவன் என்று பிரமிப்பு ணதான்றியது. இவமன எல்லாரும் ணநசிப்பதில் ஆச்சரியணம இல்மல என்று ணதான்றியது. ஈஸ்வமர பகட்டியாகப் பிடித்துக் பகாண்டு அை ஆரம்பித்தான். நிமறய அழுதான்.

ரம (ன )்

மணகமஷ ஐசியூவில் இருந்து அமறக்கு மாற்றப் ணபாவதாக நர்ஸ் ஒருத்தி வந்து பசான்னதும் விஸ்வநாதனும், ஈஸ்வரும் பவளிணய வந்தார்கள். பவளிணய வரும் ணபாது விஸ்வநாதன் தன் மகனுக்கு இமேயாக ஈஸ்வமர ணநசிக்க ஆரம்பித்திருந்தார். அவரிடம் ஈஸ்வர் பசான்னான். “முதல்ல அவன் ணமல் எல்லாரும் நிைமாணவ பிரியமாய் இருக்காங்கன்னு அவன் நம்பணும் மாமா. அந்த நம்பிக்மக வந்தா தற்பகாமல எண்ேம் இனி அவன் மனசுல வராது. நல்ல விதமாய் மாற ஆரம்பிப்பான்... இவமன பார்க்க வீட்டுல இருந்து எல்லாரும் வந்தா அவனுக்கு நம்பிக்மக வரும்னு நிமனக்கிணறன்”

ப

விஸ்வநாதன் பயந்தார். ஆனால் மணகஷ் தற்பகாமல பசய்து பகாள்ள முயன்று ஆஸ்பத்திரியில் இருக்கிறான் என்று யாரிடமும் பசால்லப் ணபாவதில்மல என்று உறுதியளித்த ஈஸ்வர் வீட்டுக்குப் ணபான் பசய்து மணகஷ் ஏணதா சாப்பிட்டது ‘ஃபுட் பாய்சன்’ ஆகி

்

ரக

ச

ிய

ம

அவமன ஆஸ்பத்திரியில் ணசர்க்க ணவண்டியதாயிற்று, இப்ணபாது நலமாக இருக்கிறான் என்று பதரிவித்தான். ணகட்டு பதறியடித்துக் பகாண்டு மீனாட்சியும், கவமலயுடன் பரணமஸ்வரனும், கனகதுர்காவும் கிளம்பினார்கள். மணகஷ் மீது என்றுணம நல்ல அபிப்பிராயம் இல்லாமல் இருந்த ஆனந்தவல்லிக்கு மணகமஷ பசன்று பார்க்கும் உத்ணதசம் இருக்கவில்மல. ஈஸ்வர் அவளிடம் ணபான் பசய்து தனக்காக வரச் பசான்னான். ஆனந்தவல்லி ணவண்டா பவறுப்பாக ஈஸ்வருக்காக கிளம்பினாள். தந்மதயின் மரே துக்கத்தில் இருந்த விஷாலிக்கு மணகஷ் சாதாரேமாக உடல்நலமில்லாமல் இருக்கிறான் என்ற நிமனப்பும், ஏற்பகனணவ அவன் மீது ணகாபமும் இருந்ததால் அவளும் மணகமஷப் பார்க்கக் கிளம்பவில்மல. அவளிடம் தயக்கத்துடன் ஈஸ்வர் மணகஷின் தற்பகாமல முயற்சிமய ரகசியமாகச் பசால்ல ணவண்டியதாயிற்று. அதன் பிறகு அவளுக்கு மனம் ணகட்கவில்மல. அவளும் மற்றவர்களுடன் கிளம்பினாள். **************

ப

ரம (ன )்

நம்பீசன் ணஹாமம் வளர்த்துக் பகாண்டிருந்தார். அவர் எல்லாவற்மறயும் ணவகமாகச் பசய்தால் ணதவமல என்று பாபுஜிக்குத் ணதான்றியது. அறுவரும் அடிக்கடி என்ன நிலவரம் என்று ணகட்டு பதால்மல அதிகமாகச் பசய்ததால் அவர்கள் பார்க்கும்படி தியான மண்டபத்தில் காமிராக்கள் மவத்தது ணபாலணவ ணஹாமம் நடக்கும் இடத்திலும் காமிராக்கள் மவத்து அவர்கள் அங்கிருந்ணத பார்க்க பாபுஜி ஏற்பாடு பசய்து விட்டார். அதன் பிறகு “சீக்கிரம் பசய்யச் பசால்” என்று அவர்கள் பாபுஜிக்கு மசமக காட்ட ஆரம்பித்தார்கள். இவர்களுக்கு சீக்கிரணம மபத்தியம் பிடித்து விடுணமா என்ற சந்ணதகம் ைான்சனுக்கு வந்தது. அதற்கான எல்லா அறிகுறிகளும் பாபுஜிமயயும் ணசர்த்து அவர்கள் ஏழு ணபரிடமும் ணதான்ற ஆரம்பித்திருந்தமத மனவியல் அறிஞரான அவர் கவனித்தார். நிமனத்தமதக் பகாடுக்கும் விணசஷ மானஸ

லிங்கத்மத மவத்து கனவுகமள எல்லாம் நனவாக்க அவர்கள் துடித்துக் பகாண்டிருந்தார்கள்.

்

ிய

**************

ம

ஆனால் அது புரியாமல் அக்கம் பக்கம் பார்க்காமல், ணவபறதிலுணம கவனத்மதச் சிதறடிக்காமல், நம்பீசன் தன் காரியணம கண்ோய் இருந்தார். பின் பாபுஜிமய அமைத்து ஆராய்ச்சிகமள இனி ஆரம்பிக்கச் பசான்னார்.

ரக

ச

மணகஷ் விஸ்வநாதமனக் ணகட்டான். “பதன்னரசு அங்கிள் உங்களுக்கு ணபான் பசய்து ணபசினாரா அப்பா?”

விஸ்வநாதன் மகனிடம் வருத்தத்துடன் பசான்னார். “பதன்னரசு அங்கிள் ஒரு விபத்துல இறந்துட்டாருப்பா......”

ரம (ன )்

அதிர்ச்சியுடன் மணகஷ் ணகட்டான். “என்ன விபத்து?’ அவன் குரல் நடுங்கியது. ஈஸ்வர் பசான்னான். மணகஷ் சிறிது ணநரம் ணபயமறந்தது ணபால இருந்தான். அவமனயும் அறியாமல் அவன் உதடுகள் முணுமுணுத்தன. “அது விபத்தல்ல... பகாமல...அவங்களுக்கு அவர் ணமல ஏணதா சந்ணதகம் வந்திருக்கணும். அதான் பகான்னுட்டாங்க”

ப

திடுக்கிட்ட விஸ்வநாதனும், ஈஸ்வரும் ஒருணசரக் ணகட்டார்கள். “என்ன, பகாமலயா?” அவர்கள் வற்புறுத்திக் ணகட்ட ணபாது மணகஷிற்கு மனதின் சுமமகமளச் பசால்லி இறக்கி மவக்கத் ணதான்றியது. காலம் முழுவதும் மனதில் இந்த ரகசிய சுமமமய சுமந்து பகாண்டிருப்பமத

விட பவளிணய பசால்லி தண்டமனமய ஏற்றுக் பகாண்டாலும் ணதவமல என்று ணதான்றியது. அவன் எல்லாவற்மறயும் ஆரம்பத்தில் இருந்து பசால்ல ஆரம்பித்தான்... **************

்

ரக

ச

ிய

ம

ஆராய்ச்சிக்கு வர ைான்சன் அமைத்ததும் கிளம்பிய ஹரிராமிற்கு ஏணதா ஒரு ஆபத்து வரப் ணபாவதாக உள்ளுேர்வு எச்சரித்தது. முந்மதய நாளின் அைகான தியான அனுபவத்திற்குப் பின் அவர் பபரும்பாலும் தியானத்திணலணய மூழ்கி இருந்தார். ணவபறதுவும் அவருக்குப் பிடிக்கவில்மல. அவரிடம் ணபசலாம் என்று இரண்டு முமற வந்து அவர் தியானத்தில் மூழ்கி இருப்பமதப் பார்த்து விட்டு கேபதி ணபானது கூட அவருக்குத் பதரிந்திருக்கவில்மல. அதனால் அங்ணக அஷ்டமங்கலப் ப்ரஷ்னம் மவத்ததும், அதன் பின் சில விணசஷ ணஹாமங்கள் நடந்ததும் கூட அவருக்குத் பதரிந்திருக்கவில்மல.

ப

ரம (ன )்

உள்ளுேர்வின் எச்சரிக்மகக்குப் பிறகு தான் தன் அபூர்வ சக்தியால் நடந்தது என்ன என்று பார்த்தார். ஆபத்து என்ன என்று புரிந்தது. ஆனால் அதில் இருந்து தற்காத்துக் பகாள்ள பசய்ய ணவண்டியமதச் பசய்யக்கூட அவரிடம் இப்ணபாது ணநரமிருக்கவில்மல. குமறந்த பட்சம் ஈஸ்வமரயாவது எச்சரிக்கலாம் என்று மானசீகமாக அவனுக்குச் பசய்தி அனுப்பினார். ஆனால் மணகஷ் பசால்லிக் பகாண்டிருந்தமதக் ணகட்டு ஈஸ்வர் நிமல குமலந்து ணபாயிருந்ததால் அவர் பசய்தி அவமன எட்டவில்மல. இரண்டு மூன்று முமற முயற்சித்த ஹரிராம் அவமனத் பதாடர்பு பகாள்ள முடியாமல் ணபாகணவ ணவறு வழி இல்லாமல் கிளம்பினார். அவருக்கு நிராயுதபாணியாக யுத்தத்திற்குப் ணபாவது ணபால இருந்தது.

் ிய

அத்தியாயம் - 88

ம

எந்தப் பிரச்சிமனமயயும் அறியாத கேபதி அவர் பின்னால் ஓடி வந்தான். “நான் பரண்டு தடமவ உங்க கிட்ட ணபசலாம்னு வந்ணதன். நீங்க நல்லா தியானத்துல மூழ்கி இருந்தீங்க. எனக்பகன்னணவா தியானணம வர மாட்ணடங்குது. தியானம்னு உட்கார்ந்தாணல தூக்கம் தான் வருது... அது எதனால?”

ரம (ன )்

ரக

ச

மணகஷ் பசால்லி முடித்த ணபாது ஈஸ்வர் தமலயில் மகமய மவத்துக் பகாண்டு அமர்ந்திருந்தான். அவமனச் சுற்றி பிரளயணம நடப்பது ணபாலிருந்தது. நடந்தமத அவனால் ஜீரணிக்கணவ முடியவில்மல. பபரிய தாத்தாவின் பகாமலக்குத் துமே ணபாக இவனால் எப்படி முடிந்தது என்று மனம் கதறியது... இது பதரிந்தால் பரணமஸ்வரன் எப்படித் துடித்துப் ணபாவார்? அவரால் இவமன மன்னிக்க முடியுமா? இவமனப் பற்றி எதுவுணம பதரியாத மீனாட்சி எப்படி உமடந்து ணபாவாள்? அவளால் தாங்க முடியுமா? எல்லாவற்றிற்கும் ணமலாக ஆனந்தவல்லி....? அவளது மகமனக் பகான்றவர்கமள ணபாலீஸ் இன்னும் பிடிக்கவில்மல என்று அடிக்கடி ணகாபப்படும் அவளுக்கு அவர்களில் ஒருவன் அவள் வீட்டிணலணய இருக்கின்றான் என்று பதரிந்தால் என்ன ஆகும்...?

ப

பதன்னரசுவும் இதில் இருந்திருக்கிறார் என்பதுவும் அவனுக்குப் பபரிய அதிர்ச்சியாக இருந்தது. அவர் தூண்டுதலால் தான் மணகஷ் முட்டாள்தனமாக இதில் இறங்கி இருக்கிறான். யாமரயும் அதிகம் உண்மமயாக ணநசித்து இருக்காத மணகஷிற்கு எதுவுணம தப்பாக ணதான்றி இருக்கவுமில்மல... விஷாலிக்குக் கூட சந்ணதகம் வராதபடி பதன்னரசு இருந்திருக்கிறார். அவள் இன்னும் அவள் தந்மதமயப் ணபால் ஒரு நல்ல மனிதர் இருக்க முடியாது என்று ஆைமாக நம்பிக் பகாண்டிருக்கிறாள். விணசஷ மானஸ

லிங்கம் யாமர எல்லாம் எப்படி எல்லாம் மாற்றி இருக்கின்றது....? விஷாலி உண்மம அறிய ணநர்ந்தால் எப்படி உேர்வாள்?

்

ிய

ம

அவமன விஷாலியுடன் ணசர்த்து மவக்க ஆனந்தவல்லி ஆடிய நாடகம் பகாஞ்சமா என்ன? தன் பகாள்ளுப்ணபரனுடன், அவளுமடய மகனின் பகாமலக்குத் துமே ணபான ஒருவனின் மகமளச் ணசர்த்து மவக்கத்தான் இவ்வளவு பாடுபட்டிருக்கிறாள் என்பது அவளுக்குத் பதரிய வந்தால் என்ன ஆகும்...?

ரக

ச

நிமனக்க நிமனக்க ஈஸ்வருக்கு இதயணம பவடித்து விடும் ணபால இருந்தது. விஸ்வநாதனும் மகமன அதிர்ச்சிணயாடு பார்த்துக் பகாண்டிருந்தார். மகன் தவறு பசய்யும் ணபாபதல்லாம் கண்டும் காோதது ணபால் இருந்து ஊக்குவித்தது எத்தமன பபரிய குற்றத்தில் அவமனக் பகாண்டு ணபாய் விட்டிருக்கிறது என்று ணவதமனப்பட்டார்.

ரம (ன )்

வீட்டார்களின் ணபச்சு சத்தம் பவளிணய ணகட்க அவசரமாக ஈஸ்வர் மணகஷிடம் பசான்னான். “நான் உனக்கு ஃபுட் பாய்சன் ஆயிடுச்சு. அதனால தான் அட்மிட் பசய்திருக்ணகாம்னு பசால்லி இருக்ணகன். அமதணய நீயும் பசால்லு”

ப

மீனாட்சியும் மற்றவர்களும் உள்ணள வந்தார்கள். வாடிய முகத்துடன் மகன் ஆஸ்பத்திரியில் படுத்துக் கிடப்பமதப் பார்த்த மீனாட்சி கண்கலங்கி விட்டாள். “எப்படிடா இருக்கு இப்ப?” என்று கவமலயுடன் ணகட்டாள். தாயின் கண்ணீர் மணகமஷ என்னணவா பசய்தது. “அைாணதம்மா. குேமாயிட்ணடன்”

்

ரக

ச

ிய

ம

மணகஷ் ஆனந்தவல்லி அவமனப் பார்க்க வருவாள் என்று சிறிதும் எதிர்பார்த்திருக்கவில்மல. விஷாலிமயயும் தான். பதன்னரசு தகனம் முடிந்த அன்ணற அவமனப் பார்க்க வந்திருக்கிறாள். ஆனந்தவல்லி பபயருக்கு அவனிடம் நலம் விசாரித்தாள்.... விஷாலி அவன் அருகில் வந்து நின்று பகாண்டாள். பரணமஸ்வரன் பாசத்துடன் அவன் அருகில் அமர்ந்து பகாண்டார். கனகதுர்காமவ மணகஷிற்கு அறிமுகம் பசய்து மவத்தார். கனகதுர்காவும் மணகஷிடம் நலம் விசாரித்தாள். இப்படி எல்லாருணம அவன் மிது அக்கமற காட்டியது மணகஷிற்கு மனம் பநகிைச் பசய்தது. ஆனால் பசுபதியின் மரேத்தில் அவன் பங்கு பதரிந்தால் இதில் எத்தமன ணபர் அவமன மனிதனாகவாவது நிமனப்பார்கள் என்று ணயாசித்த ணபாது வலித்தது...

ரம (ன )்

ஆனந்தவல்லிக்கு ஈஸ்வர் முகத்மதப் பார்க்க சகிக்கவில்மல. “என்னடா ணபயமறஞ்ச மாதிரி இருக்ணக. ஆராய்ச்சி, ஆஸ்பத்திரின்னு அமலச்சல் அதிகமா? ணபசாமல் ணபாய் பகாஞ்ச ணநரம் தூங்குடா...”

ப

மணகஷிடம் நலம் விசாரித்துக் பகாண்டிருந்த பரணமஸ்வரனுக்கும் ஈஸ்வமரப் பார்த்த ணபாது அப்படிணய ணதான்றியது. அவன் முக்கியம் என்று பசான்ன அந்த ஆராய்ச்சிமயக் கூட விட்டு விட்டு இங்கு வந்து இந்த ணநரத்தில் மணகஷுடன் இருப்பது அவருக்குப் பபருமிதமாக இருந்தது. ”அன்பிலும், பபாறுப்பிலும் சங்கரின் மகன் தான்....!” ஈஸ்வருக்கு அங்ணக ஆனந்தவல்லி பரணமஸ்வரன் இருவரின் முன்பு அதிகம் நிற்க முடியவில்மல. ஓரிரு நிமிடங்கள் நின்று விட்டு அமனவர் கவனமும் மணகஷிடம் இருக்மகயில் பவளிணய வந்து

்

ிய

ம

விட்டான். வராந்தாவில் தூரத்தில் பார்த்தசாரதி அமர்ந்து பகாண்டிருந்தார். அவர் அருணக வந்து உட்கார்ந்தவனுக்கு வாய் விட்டு அைத் ணதான்றியது. அழுதான். அவன் அப்படி உமடந்து ணபானது பார்த்தசாரதிக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. மிகவும் உறுதியானவன் அவன் என்பது தான் அவருக்கு அவன் மீதான அபிப்பிராயம்....! எந்த அளவு உறுதியானவர்களும் உமடந்து ணபாகும் படியான சந்தர்ப்பங்கமள வாழ்க்மகயில் விதி சில சமயம் ஏற்படுத்திக் பகாடுத்து விடுகின்றது என்று நிமனத்தார்.

ரக

ச

ஓரளவு மனதின் பாரத்மத அழுமகயால் குமறத்து விட்ட பின் தன்மன உறுதிப்படுத்திக் பகாண்டு ஈஸ்வர் நிமிர்ந்து உட்கார்ந்தான். கிமடத்த தகவமல பார்த்தசாரதியிடம் பசால்வதா ணவண்டாமா என்ற குைப்பம் வந்தது. பசான்னமத எல்லாம் ணகட்டு மணகமஷ அவர் மகது பசய்து விட்டால் என்ன பசய்வது என்ற பயம் வந்தது.

ரம (ன )்

கனகதுர்கா பவளிணய வந்து மகமனத் ணதடினாள். அமதக் கவனித்த ஈஸ்வர் எழுந்து அவளருணக வந்தான். ”என்னம்மா?” “திரும்பவும் நீ ஆராய்ச்சி அது இதுன்னு ணபாகாமல் வீட்டுக்கு வந்து விஷாலி கூட இரு. அவளுக்கு ஆறுதலாய் இருக்கும்”

ப

”எனக்கு இப்ணபாமதக்கு வர முடியாதும்மா. நான் பசய்ணத ஆக ணவண்டிய ணவமலகள் சில இருக்கு. அமத முடிக்காமல் வர முடியாது...” “அவள் உன்மனப்பத்தி என்னடா நிமனப்பா? இந்த மாதிரி ணநரங்கள்ல தாண்டா நீ அவள் பக்கத்துல இருக்கணும்.”

்

ம

ஈஸ்வர் தற்ணபாமதய நிமலமமமய வாய் விட்டுச் பசால்ல முடியாமல் தவித்தான். இன்று முடிந்த வமர ணசாதிப்பது என்று இமறவன் முடிவு பசய்து விட்டாணனா? மற்றவர்களும் மணகமஷப் பார்த்து பவளிணய வர ஆரம்பித்து விடணவ கனகதுர்கா மகனிடம் தர்க்கம் பசய்ய நிற்கவில்மல....

ரக

ச

ிய

ஆனந்தவல்லி பார்த்தசாரதிமயப் பார்த்து விட்டாள். முகத்மதச் சுளித்தபடி அவரிடம் பசான்னாள். “ஏம்ப்பா. என் மகமனக் பகான்னவங்கமளக் கண்டுபிடிச்சீங்களா இல்மலயா? எத்தமன நாளாச்சு? சர்க்கார் உங்களுக்கு தர்ற சம்பளணம தண்டமான்னு எனக்குத் ணதாணுது”

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் பரிதாபமாக பார்த்தசாரதிமயப் பார்த்து “எனக்காக மன்னிச்சுடுங்க ப்ளீஸ்” என்று பாவமனயில் பகஞ்சினான். பார்த்தசாரதி ஆனந்தவல்லியிடம் “பகாமலகாரங்கமள பநருங்கிட்ணடாம்” என்றார். “என்ன பநருங்கறீங்கணளா” என்று சலித்துக் பகாண்ணட ஆனந்தவல்லி நகர்ந்தாள்... அமறயிலிருந்து கமடசியாக கிளம்பிய விஷாலியிடம் மணகஷ் பசான்னான். “என்மன மன்னிச்சுடு விஷாலி....”

ப

அவள் அமதப் பற்றிப் ணபசாணத என்று பசால்லும் விதமாய் அவன் மகமய அழுத்தி விட்டு ணசாகத்தின் நடுணவயும் பலவந்தமாய் ஒரு புன்முறுவல் பசய்து விட்டுப் ணபானாள். மணகஷின் மனம் என்னணவா பசய்தது. விணசஷ மானஸ லிங்கம் நிமனத்தமத எல்லாம் தரும் கல்ப வ்ருக்ஷம், அதன் மூலம் என்ன ணவண்டுமானாலும்

்

ரக

ச

ிய

ம

அமடயலாம் என்பறல்லாம் பதன்னரசு பசால்லி பின் அவனும் என்பனன்னணவா கனவு காே ஆரம்பித்திருந்தாலும், முதலில் அவர் பசான்னமத எல்லாம் அவன் ணகட்க ஆரம்பித்தது விஷாலிக்காகத் தாணன. அவர் விஷாலியின் தந்மத என்பதற்காகத் தாணன? இப்ணபாது அவரும் இறந்து விட்டார். அவளும் அவனுக்கு இல்லாமல் ணபாய் விட்டாள். சட்டம் அவமனத் தண்டிப்பதற்கு முன்னால் விணசஷ மானஸ லிங்கம் அவமனத் தண்டித்து விட்டதாய் நிமனத்தான். நல்ல மனமும், பபருந்தன்மமயும் காரேமாக ஈஸ்வரும் விஷாலியும் அவமன மன்னித்திருக்கலாம். ஆனால் அவனுமடய விஷாலி காலம் முழுவதும் இன்பனாருவனுமடயவளாக வாழ்வமத அவன் பார்த்து வாழ்வணத பபரிய தண்டமன தாணன?

ரம (ன )்

பவளிணய வந்த விஷாலியின் மககமளப் பிடித்துக் பகாண்டு ஈஸ்வர் குற்ற உேர்ணவாடு பசான்னான். “விஷாலி, இந்த ணநரத்துல நான் உன் கூட இருக்கிறது தான் நியாயம். ஆனா முக்கியமான ஒரு ணவமல இருக்கு.....” விஷாலி அவமன ணமணல ணபச விடவில்மல. மனதார பசான்னாள். “நீங்க மனசளவுல எப்பவுணம என் கூட இருக்கீங்க. அதனால தான் நான் இன்மனக்கு அப்பா சாமவத் தாங்கிகிட்டு இருக்ணகன். நீங்க உங்க ணவமலமயப் பாருங்க ஈஸ்வர்...”

ப

ஈஸ்வர் பநகிழ்ந்து ணபானான். ’இப்படி ஒருத்தி கிமடக்க நான் தவம் பசய்திருக்க ணவண்டும்’ **************

தியான மண்டபத்தில் ஆராய்ச்சி ஆரம்பமானது. ஹரிராம் அமர்வதற்கு முன்பு மறுபடியும் ஒரு முமற ஈஸ்வமரத் பதாடர்பு

்

ரக

ச

ிய

ம

பகாள்ளப் பார்த்தார். அது முடியவில்மல. ஈஸ்வர் பபரும் துக்கத்துடன் அழுது பகாண்டிருப்பது பதரிந்தது. ஹரிராம் அவமனத் பதாடர்பு பகாள்வது முக்கியமா, இந்த ஆராய்ச்சி பவற்றி பபறாமல் இருப்பது முக்கியமா என்று ணயாசித்தார். ஈஸ்வர் இப்ணபாது விணசஷ மானஸ லிங்க அமலகளுடன் லயிக்கும் வாய்ப்பு இல்மல. அவன் ணவபறங்ணகா இருக்கிறான்... பபரும் துக்கத்தில் ணவறு இருக்கிறான். அதனால் இந்த ஆராய்ச்சிமயத் தடுக்கும் முயற்சியில் ஈடுபடப் ணபாவது அவரும், கேபதியும் மட்டுணம. அப்படி இருக்மகயில் கேபதிமய மட்டும் அந்த முயற்சியில் விட்டு விட்டு ஈஸ்வமரத் பதாடர்பு பகாள்ள முயல்வது புத்திசாலித்தனம் அல்ல என்று ணதான்றியது. வரப்ணபாவதாக அவர் உேர்ந்துள்ள அபாயத்மத முறியடிக்க கவசம் ஏற்படுத்திக் பகாள்வதற்குக் கூட அவரிடம் ணநரம் இல்மல.....

ரம (ன )்

ஆராய்ச்சியின் ணபாது முந்மதய நாளின் முமறமயணய ஹரிராமும், கேபதியும் கமடபிடித்தார்கள். ஹரிராம் மந்திரத் தடுப்பு சுவர் எழுப்பினார். கேபதிணயா நந்திமய மவத்து மமறத்தான். ஆனால் ஆல்ஃபா தீட்டா அமலவரிமசயில் இருந்து பகாண்டிருக்கும் ஹரிராம் என்ன பசய்கிறார் என்பதும், கற்பமன உலகில் சஞ்சரித்துக் பகாண்டிருக்கும் கேபதி என்ன பசய்து பகாண்டிருக்கிறான் என்பதும் ணஹாமத்தீயில் உருவமாகணவ நம்பீசனுக்குத் பதரிந்து பகாண்டிருப்பமத அவர்கள் அறியவில்மல.

ப

நம்பீசன் ணஹாமத்தீமயப் பார்த்துக் பகாண்ணட பாபுஜியிடம் பசான்னார். “பரண்டு ணபர்ல ஒருத்தன் குடுமி வச்சவன்.... சிவலிங்கத்துக்குப் பக்கத்துல உட்கார்ந்திருக்கான். அவன் கற்பமன நந்தி ணபால சிவலிங்கத்மத மமறக்குது. இன்பனாருத்தன் வயசானவன். தாடி வச்சிருக்கான். கண்ோடி ணபாட்டிருக்கான்.... அவன் மந்திரத்தால தடுப்பு சுவர் எழுப்பி இருக்கான்....”

்

ம

பாபுஜி வாமயப் பிளந்தார். ’கேபதியும், ஹரிராமுமா’. நம்பீசன் பார்த்தமதத் தானும் பார்க்க ஆமசப்பட்டு பாபுஜி ணஹாமத்தீமயப் பார்த்தார். புமக மண்டலத்தில் கண்கமளத் திறக்கணவ முடியவில்மல. கஷ்டப்பட்டு கண்கமளத் திறந்த ணபாதும் கண்களில் எரிச்சல் வந்தணத தவிர எதுவும் பதரியவில்மல.

ரக

ச

ிய

ைான்சன் பிரமித்தார். ஆழ்மனசக்தி அமலகமள அபூர்வசக்திகளால் பார்க்கும் வித்மதமய விஞ்ஞான ரீதியாக அவர் அறிந்திருந்தாணர ஒழிய அமத ஒரு விணசஷ ணஹாமம் பசய்து மந்திரங்களின் சக்தியால் அந்த ணஹாமத்தீயில் உருவமாகணவ பார்க்கலாம் என்பமத அவர் அறிந்திருக்கவில்மல. இதுவும் ஆராயப்பட ணவண்டிய ஒன்று என்று அவர் நிமனத்தார்.

ரம (ன )்

பாபுஜி புமகயில் இருந்து விலகி நின்று பகாண்டு பல்மலக் கடித்துக் பகாண்டு பசான்னார். “துணராகிகள்”. பின் நம்பீசமனக் ணகட்டார். “என்ன பசய்யலாம்?” நம்பீசன் பசான்னார். “அவங்க பரண்டு ணபமரயும் பசயலிைக்க வச்சுடலாம். கவமலப்படாதீங்க.” பாபுஜி பரபரத்தார். “உடணன பசய்யுங்க”

ப

நம்பீசன் ஒரு காகிதத்மத நீட்டினார். “இதுல என் அக்கவுண்ட் டீபடய்ல்ஸ் இருக்கு. இந்த அக்கவுண்டுக்கு உடனடியாய் இருபது லட்சம் அனுப்பிச்சுடுங்க”

்

ிய

ம

பாபுஜி உடணன ”சரி” என்றார். ஆனால் நம்பீசன் அவமரணய பார்த்துக் பகாண்டு எதுவும் பசய்யாமல் இருக்கணவ பாபுஜி பேம் அனுப்ப ணபானில் உத்தரவு பிறப்பித்தார். கால் மணி ணநரம் கழித்து நம்பீசன் பமாமபல் ணபானில் அவர் கேக்கில் இருபது லட்சம் ரூபாய் வந்து விட்டது என்று தகவல் வந்தது. பின் தான் நம்பீசன் பசயல்பட்டார். இந்த ஆள் என்மன விடப் பபரிய வியாபாரியாக இருக்கிறாணன என்று பாபுஜி நிமனத்துக் பகாண்டார்.

ரம (ன )்

ரக

ச

நம்பீசனும் அவர் உதவியாளர்களும் ணசர்ந்து அந்த ணஹாமத் தீயில் கவனத்மதக் குவித்தபடி சில மந்திரங்கமள உச்சரிக்க ஆரம்பித்தார்கள். சிறிது ணநரத்தில் கேபதி தூங்க ஆழ்ந்து தூங்க ஆரம்பித்தான். ஹரிராம் தான் எழுப்பிய மந்திரக் காப்பு சுவர் கிணயாமி, அபலக்ஸிக்கும் எதிராக நின்று விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத மமறத்தணதாடு அல்லாமல் அவருக்கும் மமறத்தது. யாணரா அந்த சுவமர அவர் பக்கமாகவும் நகர்த்தி விட்டு மமறப்பது ணபால உேர்ந்தார். இப்ணபாது விணசஷ மானஸ லிங்கத்ணதாடு அவருக்கிருந்த பதாடர்பு அறுபட்டது. அவர் அதிர்ச்சியமடந்தார். அவர் அதிர்ச்சியில் இருந்து மீளும் முன் அவமர மீறி ஒரு சக்தி அவமர பமல்ல சூை ஆரம்பித்தது. அவர் அமத எதிர்க்க முடியாமல், அமத விலக்க முடியாமல் பசயலிைந்து ணபாக ஆரம்பித்தார். நம்பீசன் பாபுஜியிடம் பசான்னார். “பரண்டு ணபரும் இன்மனக்கு முழுசும் உங்கள் ஆராய்ச்சிக்கு பதாந்திரவு பசய்ய மாட்டாங்க”

ப

பாபுஜி தியான மண்டபத்திற்குப் ணபாய் பார்த்தார். கேபதி உறங்கிக் பகாண்டிருந்தான். ஹரிராம் சிமல ணபால் அமர்ந்திருந்தார். அவர் EEG பமஷின் சாதாரே விழிப்பு நிமலயான பீட்டா அமலகமளக் காட்டியது. பாபுஜிக்கு சந்ணதாஷம் தாங்கவில்மல.

்

ம

இந்த மாதிரி அற்புதத்மத குருஜி கூட நிகழ்த்தியதில்மலணய. ைான்சனுக்கும் நம்பிக்மக வர ஆரம்பித்தது. ைான்சன் அபலக்ஸிமயயும், கிணயாமிமயயும் அங்கிருந்து எழுந்து எதிர்பக்கம் உட்கார்ந்து மறுபடி ஆரம்பிக்கச் பசான்னார். அவர்கள் அப்படிணய பசய்தார்கள்.

ிய

பாபுஜி வந்து நம்பீசனிடம் பசான்னார். ”ணதங்க்ஸ். இணத மாதிரி பவளிணய இருக்கிற ஈஸ்வமரயும் கட்டுப்படுத்திடுங்கணளன்.”

ரக

ச

நம்பீசன் பசான்னார். ”அவன் இப்ப இந்த அமலவரிமசயில் இல்மல. ஒரு ணவமள இருந்திருந்தால் இப்பணவ பசய்திருப்ணபன். அவன் அமலவரிமசக்கு பவளிணய இருக்கிறான். அவமன அதில் வரவமைத்து கட்டுப்படுத்தறது சுலபம் இல்மல...”

ரம (ன )்

“என்ன பசலவானாலும் பரவாயில்மல. பசஞ்சுடுங்கணளன்” நம்பீசன் ஒத்துக் பகாள்வதற்கு முன் மறுபடி ப்ரஸ்னம் மவத்துப் பார்த்தார். பவளிணய இருப்பவன் தற்ணபாது மிகவும் தளர்ந்து இருப்பது பதரிந்தது. அவமனக் கட்டுப்படுத்துவது கஷ்டமில்மல.... நம்பீசன் பசான்னார். “சரி இன்பனாரு இருபது லட்சத்மத என் அக்கவுண்ட்ல கட்டிடுங்கணளன்”

ப

பாபுஜி ணயாசிக்கவில்மல. சரிபயன்றார்.

்

ரக

ச

ிய

ம

அக்கவுண்டில் பேம் வந்து ணசர்ந்தமத உறுதிப்படுத்திக் பகாண்டு நம்பீசன் புதியபதாரு ணஹாம குண்டலத்மத அமமக்க ஆரம்பித்தார். கேபதிமயயும், ஹரிராமமயும் பசயல் இைக்க மவத்தமத ணநரடி ஒளிபரப்பில் பார்த்த அறுவருக்கும் உற்சாகம் தாங்கவில்மல.... துள்ளிக் குதித்துக் பகாண்டாடினார்கள். அவர்கள் ஒவ்பவாருவராக பாபுஜிக்குப் ணபான் பசய்து வாழ்த்துக்கள் பதரிவிக்க ஆரம்பித்தார்கள். அடுத்த நடவடிக்மககள் பற்றி ஆணலாசமனகள் தர ஆரம்பித்து விட்டார்கள். பாபுஜியின் பசல் ணபான் மூன்றாம் முமற ஒலித்த ணபாது நம்பீசன் ணகாபப்பட்டார். “அமத நம்ம ணவமல முடியற வமரக்கும் ஸ்விட்ச் ஆஃப் பசய்து மவங்க. இமடஞ்சலா இருக்கு. இதுல பகாஞ்சம் கவனம் சிதறினாலும் காரியம் பகட்டுடும்....” பாபுஜி மறு வார்த்மத ணபசாமல் பசல் ணபாமன ஸ்விட்ச் ஆஃப் பசய்தார்.

ரம (ன )்

**************

ஈஸ்வர் இனி என்ன பசய்வது என்று ணயாசித்தான். மணகஷ் பதரிவித்த விணசஷ மானஸ லிங்கம் இருக்கும் இடத்திற்கு ணநராகப் ணபாவது தான் ஒணர வழி என்று ணதான்றியது. ஆனால் தனியாகப் ணபாக முடியாது.... ணபாவது பாதுகாப்பும் அல்ல. பார்த்தசாரதி மற்றும் ணபாலீஸ் துமேணயாடு ணபாவது தான் புத்திசாலித்தனம். ஆனால் அவமர அமைத்துப் ணபாவது என்றால் அவருக்கு அமனத்மதயும் பசால்லித் தானாக ணவண்டும்... ணவறு வழியில்மல!

ப

தயக்கத்துடன் அவன் மணகஷ் பசான்னமத எல்லாம் அவரிடம் பசான்னான். பதன்னரசு பற்றி அறிந்திருந்த பார்த்தசாரதி மணகமஷப் பற்றி சந்ணதகம் கூடக் பகாண்டதில்மல. அவமன சந்ணதகிக்க வலுவான காரேம் எதுவும் இருக்கவில்மல. நடந்தமதச் பசால்லும் ணபாணத ஈஸ்வருக்கு கூசியமத அவரால் உேர முடிந்தது.

்

ிய

ம

அவன் சற்று முன் தாளாமல் அழுததற்கான காரேங்கள் புரிந்தன. ஒணரயடியாக பல பாகங்களில் இருந்தும் பிரச்சிமனகள் அவனுக்கு வந்திருக்கின்றன. ஒரு பக்கம் அவன் அத்மத மகணன பகாமலகாரக் கூட்டத்மதச் ணசர்ந்தவன் என்று பதரிய வந்திருக்கிறது. இன்பனாரு பக்கம் அவன் வருங்கால மாமனாரும் அணத கூட்டத்மதச் ணசர்ந்தவர் என்று பதரிய வந்திருக்கின்றது. இரண்மடயும் அவன் யாரிடமும் பசால்ல முடியாது. முக்கியமாய் வீட்டில் இருக்கும் கிைடுகளிடம் பதரிவிக்கணவ முடியாது.

ரக

ச

அவன் அபமரிக்காவிணலணய பிறந்து வளர்ந்திருந்தாலும், சில நாட்களாக மட்டுணம இந்தக் குடும்பத்துடன் பதாடர்பில் இருக்கிறான் என்றாலும், அவனிடம் இருந்த பாசமும், பபாறுப்புேர்வும் அவமர வியக்க மவத்தது.

ரம (ன )்

இந்தக் குடும்பப் பிரச்சிமனகள் ணபாதாது என்று அந்த கேபதி என்கிற மபயன் ணமல் ணவறு அக்கமற எடுத்துக் பகாண்டிருக்கிறான். அது ணபாதாது என்று அந்த சித்தர் ணவறு உலகத்தின் பபாறுப்ணப உன்னிடம் தான் என்பது ணபால பசால்லி ணமலும் சுமத்தி விட்டுப் ணபாயிருக்கிறார். ஒரு மனிதன் எத்தமன பபாறுப்மபத் தான் சுமக்க முடியும் பாவம்! ஆனால் அவன் கவமலயும், வருத்தமும் பட்டாணன ஒழிய சுயபச்சாதாபப்பட்டு உமடந்து விடவில்மல என்பது அவன் ணமல் இருந்த மதிப்மபக் கூட்டியது.

ப

அவன் மனம் விட்டு எல்லாவற்மறயும் பசான்னதால் பார்த்தசாரதியும் பமல்ல பதன்னரசு பற்றி தனக்கு முன்ணப சந்ணதகம் இருந்தது என்றும் அவமனக் பகால்ல முயற்சி நடப்பமதப் ணபான் பசய்து பசான்னவர் அவர் தான் என்றும் பதரிவித்தார். அவன் மருமகனாகப் ணபாகிறான் என்பமதத் பதரிந்த பிறகு அந்தக்

பகாமல முயற்சிமய அவர் பதரிவித்திருக்க ணவண்டும், அமத அவர்கள் கண்டுபிடித்திருக்க ணவண்டும், அதனால் பகான்றிருக்க ணவண்டும் என்று ணதான்றுவதாக கூறினார்.

்

ிய

ம

ஈஸ்வர் இதயத்தில் இன்பனாரு சுமம கூடியது. அவமனக் காப்பாற்றப் ணபாய் அவர் இறந்து விட்டாணர! ’விஷாலி உங்கப்பாவுக்கு நாணன எமனாயிட்ணடன்...” மனம் கதறியது. மனம் அமமதியமடய சிறிது ணநரம் எடுத்துக் பகாண்டது.

ரக

ச

அப்ணபாது தான் ஹரிராம் அனுப்பிய பசய்திமய அவனால் உேர முடிந்தது. ”ஆபத்து பநருங்கியிருக்கிறது...” அந்தத் தகவணல தாமதமாகத் தான் உேரப்பட்டிருக்கிறது என்றும் அவனுக்குத் ணதான்றியது.

ரம (ன )்

திடுக்கிட்ட ஈஸ்வர் மனமத ணமலும் அமமதிப்படுத்தி கவனித்தான். ஆனால் ஹரிராமிடம் இருந்து ணவறு தகவல் எதுவும் வரவில்மல. ணநற்று அவன் ணதாட்ட வீட்டில் இருந்து அவமரத் பதாடர்பு பகாள்ள முயன்ற ணபாது அவர் ஆழ்ந்த தியானத்தில் இருந்தார். அது ணபால் இப்ணபாதும் இருக்கிறாரா என்ன?

ப

அப்படி இருக்காது என்று ணதான்றியது. ஆபத்து பநருங்கியிருக்கிறது என்று பசால்லி விட்டு அந்த ஆபத்மதப் பற்றிக் கவமலப்படாமல் யாரும் ஆழ்ந்த தியானத்திற்குப் ணபாக முடியாது.... என்ன ஆபத்மதச் பசான்னார் அவர்? மணகஷ் இன்று காமல அங்கு வரப் ணபாவதாகச் பசான்ன நம்பீசனால் ஏற்பட்டிருக்கும் ஆபத்தாக இருக்குணமா?

்

ம

அப்படி நிமனக்கும் ணபாணத திடீபரன்று விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதப் பிடித்துக் பகாண்ணட கேபதியும், ஹரிராமும் ஒரு மமலப் பள்ளத்தாக்கில் குப்புற விழுந்து பகாண்டிருப்பது ணபால் ஒரு காட்சி அவன் மனக்கண்ணில் வந்து மமறந்தது. பின்னணியில் பபௌர்ேமி சந்திரன் பைாலித்துக் பகாண்டிருந்தது.

ச

அத்தியாயம் - 89

ிய

இன்று பபௌர்ேமி..... இந்தக் காட்சிமயயும், ஹரிராம் அனுப்பி இருந்த ஆபத்து பசய்திமயயும் ணசர்த்து ணயாசித்த ணபாது பகீர் என்றது.

ரம (ன )்

ரக

அதற்கு ணமல் ஈஸ்வர் தாமதிக்கவில்மல. ஹரிராம் தனக்கு அனுப்பியதாய் ணதான்றிய ஆபத்து பசய்திமயயும், தனக்கு இப்ணபாது பதரிந்த காட்சிமயயும் அவன் பார்த்தசாரதியிடம் பதரிவித்தான். பார்த்தசாரதிக்கு விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் மீதும், அந்த சித்தர் மீதும் ணகாபம் வந்தது. இப்படி காட்சி காண்பித்து மற்றவர்கமளத் திகிலில் ஆழ்த்துவமத விட தாங்கணள பசய்ய ணவண்டியமதச் பசய்து விடலாணம.... உடணன பாபுஜியின் இடத்திற்குப் ணபாவது என்ற முடிபவடுத்தவுடன் பார்த்தசாரதி தனக்கு இந்த வைக்கில் உதவும் இரண்டு திறமமயான ணபாலீஸ்காரர்கமளயும் ஆணலாசமனக்கு அமைத்தார். நால்வரும் ணசர்ந்து ஆணலாசித்தார்கள்.

ப

மணகஷ் அந்த இடத்தில் பமயின் ணகட்டில் இரண்டு பசக்யூரிட்டிகள் தவிர ணவறு காவல் இல்மல என்று பசால்லி இருந்தான். காவலுக்கு ஆட்கமள அதிகம் கூட்டிக் பகாண்ணட ணபானால் இந்த விணசஷ மானஸ லிங்கம் பற்றிய விவரங்கள்

்

ரக

ச

ிய

ம

பவளிணய கசிந்து விடும் என்று அவர்கள் பயந்ததாக மணகஷ் பதரிவித்திருந்தான். தாங்கள் இருக்கும் இடத்மத ணபாலீஸார் கண்டுபிடிக்க வாய்ப்ணப இல்மல என்று அவர்கள் நம்பினார்கள் என்றான். ஆட்களுக்குப் பதிலாக வலிமமயான நாய்கமளத் தருவிக்கலாம் என்று நாய்ப்பிரியரான பாபுஜி ஆமசப்பட்ட ணபாது குருஜி நாய்கள் குமரப்பது தியானத்மதக் குமலக்கும், ஆராய்ச்சிகளுக்கு இமடஞ்சலாக இருக்கும் என்று தடுத்து விட்டதாகவும் மணகஷ் பசான்னான். அந்த இடத்தில் பாபுஜி, ைான்சன், அபலக்ஸி, கிணயாமி, ஹரிராம், கேபதி ஆகிணயாருடன் ணவறு மூன்று ணவமலயாட்கள் மட்டும் தான் இருக்கிறார்கள், பாபுஜி ஒருவரிடம் தான் துப்பாக்கி உள்ளது, அங்குள்ள காம்பவுண்ட் சுவர் சுமார் எட்டு அடிகள் இருக்கும், பாபுஜி பவளியில் இருந்து தங்களுக்கு வரும் ஆபத்துக்கள் பற்றிய தகவல்கள் பசால்லவும் மற்ற பல ணவமலகளுக்கும் தனியார் துப்பறியும் நிபுேர்கமளப் பயன்படுத்துகிறார் முதலான தகவல்கமள மணகஷ் பதரிவித்திருந்தான்...

ரம (ன )்

ஆணலாசித்து கமடசியில் ணபாலீஸ்காரர்கள் ஆறு ணபர் தங்களுடன் வந்தால் ணபாதும் என்று பார்த்தசாரதி முடிபவடுத்தார்.

ப

ஈஸ்வர் ணகட்டான். “அங்ணக பாபுஜியின் ஆள்கள் தான் குமறணவ ஒழிய அவர் பசான்னமதச் பசய்ய ப்மரணவட் டிபடக்டிவ் ஏபைன்ஸி ஆள்கள் நிமறய ணபர் இருக்கிறார்கள், அவர் ஒரு ணபான் பசய்தால் ணபாதும் அவர்கள் வந்து விடுவார்கள் என்று மணகஷ் பசான்னாணன. நம் ஆட்கள் ஆறு ணபர் ணபாதுமா?” பார்த்தசாரதி பசான்னார். “அந்த ஆள்கள் மமறமுகமா அவருக்கு என்ன உதவி ணவணும்னாலும் பசய்யலாம். ஆனா ணபாலீணஸாட ணநரடியா ணமாத வர மாட்டாங்க. அப்படி பசஞ்சா

்

ிய

ம

அவங்க மலபசன்ஸ் ணகன்சல் ஆயிடும். அதுக்கப்புறம் அவங்க அந்த பதாழிணல பசய்ய முடியாது. அதனால அவங்கள பத்தி கவமலப்பட ணவண்டியதில்மல. நம்ம பரண்டு ணபர் கூட பரண்டு ணபாலீஸ்காரங்க உள்ணள வரட்டும். மத்த நாலு ணபர் பவளிணய யாரும் தப்பிச்சுடாமல் பார்த்துகிட்டு காவலுக்கு நிக்கட்டும். நமக்கு ஏதாவது பிரச்சிமனன்னா மட்டும் அவங்கள்ல ஒன்னு பரண்டு ணபமர உள்ணள கூப்பிட்டுக்கலாம்....”

ரக

ச

அந்த அவசரத்திலும் ஈஸ்வர் கிளம்பும் முன்னால் நம்பீசன் பற்றிய தகவல்கள் ஏதாவது இருக்கிறதா என்று இண்டர்பநட்டில் சிறிது பார்த்துக் பகாண்டு ணபாவது நல்லது என்று நிமனத்தான். இப்ணபாமதய ஆபத்து நம்பீசனால் வந்திருப்பதாக இருந்தால் அவமரப் பற்றி பதரிந்து பகாள்வது அவசியம் என்று அவன் உள்ளுேர்வு அவமன எச்சரித்தது. இமேயத்தில் நம்பீசன் பற்றிய தகவல்கமளத் ணதடினான்.

ப

ரம (ன )்

நவீன காலத்து மந்திரவாதியாக அவர் இமேயத்தில் பிரபலமாக இருந்தார். பேத்தில் குறியாக இருப்பவர் என்றாலும் ஏற்றுக் பகாண்ட காரியத்மதச் சிறப்பாகச் பசய்து பகாடுப்பவர் என்ற பபயமரயும் அவர் எடுத்திருந்தார். நம்பீசமன சக்தி வாய்ந்த மந்திரவாதி என்று பலரும் பசான்னாலும் சில சில்லமற அபூர்வ சக்திகமள தன் வசப்படுத்திக் பகாண்டவர் என்பது மட்டும் ஈஸ்வருக்குத் பதளிவாகத் பதரிந்தது. அவர் எந்த மாதிரி இயங்கக் கூடியவர், அவர் சிறப்பு சக்திகள் என்பனன்ன, அவமரப் பற்றி மற்றவர்கள் என்னபவல்லாம் பசால்கிறார்கள் என்பமத எல்லாம் பதரிந்து பகாண்டான். அவர் திறமமமய ணநரில் பார்த்தவர்கள் அவர் என்ன பசய்தார் எப்படி பசய்தார் என்று வர்ணித்தமத ஈஸ்வர் கவனமாகப் படித்தான். நம்பீசன் பயன்படுத்தும் யுக்திகள் ஈஸ்வருக்குத் பதளிவாகணவ புரிந்தன.

்

ம

அவன் தன் லாப்டாப்பில் நம்பீசமனப் பற்றி ஆராய்ந்து பகாண்டிருக்மகயில் பார்த்தசாரதி தன்னுடன் இருந்த ணபாலீஸ்காரர்களில் ஒருவமரத் தனியாக அமைத்துச் பசன்று தாங்கள் ணபான பிறகு மணகமஷ ரகசியமாய் கண்காணிக்க ஏற்பாடு பசய்யச் பசான்னார்.

ரக

ச

ிய

அவர்கள் ஒரு ணபாலீஸ் ஜீப், இரண்டு கார்களில் சரியாக இரவு 10.13 மணிக்குக் கிளம்பினார்கள். மூன்று ணபாலீஸ்காரர்களுடன் ஒரு கார் முன்பும், மூன்று ணபாலீஸ்காரர்களுடன் ணபாலீஸ் ஜீப் பின்னாலும் வர நடுவில் பசன்ற காரில் பார்த்தசாரதியும் ஈஸ்வரும் இருந்தார்கள்.

ரம (ன )்

மணகஷ் இருந்த ஆஸ்பத்திரியில் இருந்து கிளம்பிய அவர்கள் ணதாட்ட வீட்மட ணநாக்கிச் பசல்லாமல் அதற்கு ணநபரதிர் திமசயில் ணபாக ஆரம்பித்தவுடன் எங்கு பசல்கிறார்கள் என்பமத பாபுஜி நியமித்திருந்த துப்பறியும் ஆட்கள் ஊகித்தார்கள். ஒரு மணி ணநரத்திற்குள் ணபாலீஸ் அங்கு ணபாய்ச் ணசர்ந்து விடலாம் என்பமதத் பதரிவிக்க அவருக்குப் ணபான் பசய்தார்கள். எத்தமன முமற அவர்கள் முயற்சித்தும் “ஸ்விட்ச்டு ஆஃப்” தகவல் தான் வந்து பகாண்டிருந்தது.

ப

ணபாகும் ணபாது பார்த்தசாரதி தன் சந்ணதகத்மத ஈஸ்வரிடம் ணகட்டார். “அந்த சிவலிங்கம் சக்தி வாய்ந்த்துன்னு பசால்றீங்க. அப்படி இருக்கறப்ப அது இருக்கிற இடத்துல இந்த நம்பீசன் மாதிரி ஆள்கணளாட மந்திரவாதம் எல்லாம் எப்படி பலிக்கும்” ஈஸ்வர் பசான்னான். “ணநராக ணமாதாத வமர ஒரு மகாசக்தி அதுக்கு கீைான சக்திகளுக்கு எதிரானதல்ல. பபரும்பாலும் நம்பீசன்

தன்ணனாட மந்திரவாத ணவமலமய எல்லாம் விணசஷ மானஸ லிங்கம் முன்னாடி உட்கார்ந்து பசய்ய மாட்டார். அதுக்கு எதிராகவும் எதுவும் பசய்ய மாட்டார்...”

்

ரக

ச

ிய

ம

இந்த சக்திகள் விஷயத்தில் ஈஸ்வருக்குத் பதளிவான அபிப்பிராயங்கள் இருப்பதாக பார்த்தசாரதிக்குத் ணதான்றியது. ஆனால் அவருக்கு அமவ நிமறயணவ குைப்பத்மதத் தந்தன. ”சரி... ஹரிராமும் சக்தி வாய்ந்தவர்னு பசால்றீங்க. அவர் இப்ப அந்த சிவலிங்கத்துக்கு சம்பந்தப்பட்டவர் ணபாலவும் ணதாேறார். அப்படி இருக்கிறப்ப அவமரயும் மீறி எப்படி நம்பீசனால் ஆபத்மத ஏற்படுத்த முடியும்?”

ரம (ன )்

ஈஸ்வர் பசான்னான். “ஒரு மனிதனுக்கு எவ்வளவு சக்தி இருந்தாலும் அவன் அமதப் பயன்படுத்தும் தயார்நிமலயில் இருந்தால் தான் அது அவனுக்கு உதவும். அவர் அப்படி தயார்நிமலயில் இல்லாமல் பகாஞ்சம் அசந்திருக்கலாம். அந்த ணநரமாய் பார்த்து நம்பீசன் அவர் ணமல் எதாவது சக்திப்பிரணயாகம் பசய்திருக்கலாம். அப்படி சக்திப்பிரணயாகம் மட்டுமல்ல, எத்தமனணயா பலவீனங்கள் நம்மம ஆக்கிரமிப்பணத கூட நாம அசந்திருக்கும் ணபாது தான்.... ஒரு விமதயாய் மனசில் விழுந்து மளமளன்னு மரமாய் வளர்ந்து நம்மமப் பாடாய் படுத்தறபதல்லாம் அப்படித் தான். அதனால தான் நம் முன்ணனார்கள் ‘முழுமமயான விழிப்புேர்வு’க்கு அதிக முக்கியத்துவம் தந்திருக்காங்க. புத்தமதம், தாணவா மதம் எல்லாத்துக்கும் அது தான் அஸ்திவாரணம!....”

ப

பார்த்தசாரதிக்கு ஏணதா புரிகிற மாதிரியும் இருந்தது. புரியாத மாதிரியும் இருந்தது. ”நம்பீசன் சக்திப்பிரணயாகம் பசய்திருக்கலாம்னு பசால்றீங்கணள அதுல இருந்து ஹரிராம் தன்மன விடுவிச்சுக்கணவ முடியாதா?”

்

ிய

ம

“நம்பீசன் மாதிரி ஆள்களால பசய்ய முடிஞ்ச சக்திப் பிரணயாகம் குறுகிய காலத்துக்கு தான் சக்தி வாய்ந்ததாய் இருக்கும். சில மணி ணநரங்கள்ல இருந்து அதிகபட்சமாய் ஒன்னு பரண்டு நாள் வமர அந்த சக்தி ணவமல பசய்யலாம். ணவபறாரு சக்தி வாய்ந்த ஆளால் அவங்கமள விடுவிக்க முடியும். இல்மலன்னா அந்த குறிப்பிட்ட காலம் முடிஞ்சு அது தானாணவ அவிழ்ந்துடும். இதுணவ உதயன் சுவாமி மாதிரி அதீத சக்தி பமடச்ச ஆள்களால ஏவப்படற சக்திப்பிரணயாகமாய் இருந்தால் விடுவிச்சிக்கறது சிரமம் தான்.... ”

ரம (ன )்

ரக

ச

உதயன் சுவாமிமயப் பற்றி ஈஸ்வர் பசான்னவுடன் பார்த்தசாரதிக்கு அந்த பனிமூட்ட சம்பவம் நிமனவுக்கு வந்தது. ரிஷிணகசத்தில் இருந்து பகாண்டு தமிைகத்தின் ஒரு மூமலயில் ஒரு குறிப்பிட்ட ணநரத்தில் பனிமூட்டத்மத ஏற்படுத்தியது அவர் தான் என்று மணகஷ் பசான்னதாக ஈஸ்வர் அவருக்குத் பதரிவித்திருந்தான். எப்படிப்பட்ட சக்திகமள எல்லாம் நம்மவர்கள் மவத்திருக்கிறார்கள் என்று பிரமிப்பாக இருந்தது. அந்த உதயன் சுவாமி குருஜியின் நண்பராம்.... குருஜி மட்டும் மனம் மாறாமல் இருந்திருந்தால் விணசஷ மானஸ லிங்கம் எதிரிகள் வசமாகி இருக்கும் என்று ஈஸ்வர் பசான்னது நிமனவுக்கு வந்தது. அவமர மனம் மாற மவத்தது கேபதியா, மனசாட்சியா, ணசர்த்து மவத்திருந்த ஞானமா இல்மல விணசஷ மானஸ லிங்கணம தானா?..... அவர் எங்ணக ணபாய் விட்டார்? **************

ப

ஈஸ்வமரயும் மந்திரசக்தியால் கட்டிப்ணபாட முயற்சி பசய்து பகாண்டிருந்த நம்பீசன் அந்த சக்தி ணபாதவில்மல என்பமத உேர்ந்தார். அவர் ஆரம்பத்தில் அவமனப் பார்த்த ணபாது மிகவும் தளர்ச்சிணயாடு பதரிந்ததால் அதற்ணகற்றாற் ணபால குமறவான சக்திமயணய அவர் பிரணயாகித்திருந்தார். ஆனால் அந்த சக்தி

்

ம

அவமன ணசர்வதற்குள் அவன் சுதாரித்து விட்டிருந்தான். இப்ணபாணதா ணஹாமகுண்டலத்தில் பதரிந்த அந்த பவளி மனிதனின் உருவம் பநருங்க ஆரம்பித்திருப்பமத உேர்ந்தார். அமத பாபுஜியிடம் பசால்லலாம் என்று திரும்பினால் பாபுஜி காேவில்மல.

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

பாபுஜிமய அந்த அறுவரும் ணபசச் பசால்லி நச்சரித்து மசமக காட்டிக் பகாண்டிருந்ததால் அவர் நம்பீசமனத் பதாந்தரவு பசய்ய விரும்பாமல் தனதமறக்குச் பசன்று அவர்களிடம் சுருக்கமாகப் ணபசிவரச் பசன்றிருந்தார். அப்படிப் ணபசிய ணபாது தான் எகிப்தியர் ஒரு நல்ல பசய்திமயச் பசான்னார். அவர்கள் ஆதரிக்கும் அந்த எகிப்திய அரசியல்வாதிக்கு எதிராக தினம் ணபசிக் பகாண்டிருந்த ணவபறாரு பசல்வாக்கான அரசியல்வாதி இப்ணபாது ஆதரவாகப் ணபச ஆரம்பித்து விட்டாராம். இரண்ணட ணபர் தான் இப்ணபாது இந்த ஆராய்ச்சியில் இருக்கிறார்கள் என்றாலும் அவர்கள் முயற்சி ஓரளவு பலனளிக்க ஆரம்பித்திருக்கிறது என்பமத அறிந்த ணபாது பாபுஜிக்கு சந்ணதாஷம் தாங்கவில்மல.

ப

ைான்சன் தியான மண்டபத்திற்கும், நம்பீசன் ணஹாமம் நடத்தும் இடத்திற்குமாக அடிக்கடி பசன்று வந்து பகாண்டிருந்தார். கிணயாமி, அபலக்ஸி இருவரும் ஆல்ஃபா எட்டு ஒன்பது சிபிஎஸ்களில் சஞ்சரித்துக் பகாண்டிருந்தார்கள். ஹரிராம் பசயலற்றுப் ணபாயிருந்தாலும், விணசஷ மானஸ லிங்கத்தில் லயிக்க முடியாமல் ணபாயிருந்தாலும் அதிர்ச்சியில் இருந்து மீண்டு ஆல்ஃபா ஒன்பதிற்கு வந்து தனிப்பட்ட தியானத்தில் லயிக்க ஆரம்பித்திருந்தார். அவர் மறுபடி ஆைமாக தீட்டா அமலகளுக்ணக ணபானாலும் இந்த ஆராய்ச்சிக்கு எதிராக பசயல்பட முடியாது என்பதில் ைான்சனுக்கு சந்ணதகணம இல்மல.

்

ச

**************

ிய

ம

தூரத்தில் வந்து பகாண்டிருந்த ைான்சமனப் பார்த்தாலும் அவமர அமைத்து ஆங்கிலத்தில் தகவல் பதரிவிக்கும் அளவுக்கு நம்பீசனுக்கு ஆங்கிலம் பதரிந்திருக்கவில்மல. அதனால் அவரிடம் பசால்ல முயற்சிக்காமல் அந்த பவளி மனிதமன பசயலற்றுப் ணபாக மவக்க அதிக சக்திமயப் பிரணயாகிக்க ஆரம்பித்தார். பாபுஜி வந்தால் தன் மந்திர சக்தியால் அந்த பவளிமனிதமன இங்ணகணய வரவமைத்திருப்பதாகச் பசால்லி அதற்கும் ஒரு பதாமக வசூலித்து விடலாம் என்ற எண்ேம் வந்த ணபாது அவமர அறியாமல் அவர் ணஹாம குண்டத்மதப் பார்த்துப் புன்னமகத்தார்.

ரம (ன )்

ரக

திடீர் என்று ஏணதா ஒரு அன்னிய சக்தி தன்மனத் தீண்ட வருவது ணபால் ஈஸ்வர் உேர்ந்தான். இந்த ஒரு கேம் கண்டிப்பாக வரும் என்று அவன் முன்ணப எதிர்பார்த்திருந்தான். அப்படி வந்தால் என்ன பசய்ய ணவண்டும் என்று ஆழ்மனதில் முன்ணப ஒரு ப்ணராகிராமும் (program) ணபாட்டிருந்தான். எந்த துஷ்ட சக்தி அவமன பநருங்கினாலும் விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் அருளால் அவமனச் சுற்றி உள்ள ஆரா (aura) மண்டல நிமலயிணலணய அது தடுக்கப்பட ணவண்டும் என்று ணவண்டி அப்படி நடக்க சக்தி வாய்ந்த கற்பமனக் காட்சிகமளயும் உருவகப்படுத்தி ணதாட்ட வீட்டின் பூமை அமறயிணலணய பயிற்சி ணமற்பகாண்டிருந்தான். அந்த ப்ணராகிராம் ணவமல பசய்தது. அந்த அன்னிய சக்தி அங்ணகணய நின்று பலமிைந்து காற்றில் கமரந்தது.

ப

ஈஸ்வர் அருகில் இருந்த பார்த்தசாரதிமயக் கூர்ந்து பார்த்தான். அவரிடம் எந்த மாற்றமும் இல்மல. அவருக்கு எதிராக எந்தப் பிரணயாகமும் நடக்கவில்மல.... நடந்திருந்தால் அவர் முகத்திணலணய சின்ன வித்தியாசமாவது பதரிய ஆரம்பித்திருக்கும்.

்

ிய

ம

அவமரயும் எச்சரித்து மவப்பது நல்லது என்று அவனுக்குத் ணதான்றியது. ஒருணவமள அங்ணக பசன்று விட்ட பிறகு ஏதாவது பநருங்கினாலும் அவர் சுதாரிப்பார்.... இப்படி மணகஷ் மூலம் விஷயம் பதரிந்து அந்த இடத்துக்கு ணநரில் ணபாக ணவண்டி இருக்கும் என்பது எதிர்பார்த்திராத ஒரு நிகழ்வு ஆனதால் அவருக்குத் தற்காப்பு ஏற்படுத்த எதாவது பசய்ய ணவண்டி வரும் என்று எதிர்பார்த்திருக்கவில்மல. குறுகிய காலத்தில் எந்த அளவு அவரால் கற்றுத் ணதற முடியும் என்பது அவனுக்கு நிச்சயமில்மல....

ஏதாவது

“என்ன பசய்வான்?”

ரக

ச

பமள்ள பசான்னான். “சார், அந்த நம்பீசன் மந்திரைாலத்மத நம் கிட்ணட கூட காண்பிக்கலாம்....”

ரம (ன )்

“திடீர்னு நம்மமக் கட்டிப் ணபாட ஒரு மந்திரப் பிரணயாகம் பசய்யலாம். இல்லாட்டி ஏணதா ஒரு துஷ்ட சக்திமய ஏவி நம்மள பயமுறுத்தப் பார்க்கலாம்....” பார்த்தசாரதிக்கு ஆரம்பத்தில் இதில் எல்லாம் நம்பிக்மக இருக்கவில்மல என்றாலும் இந்த வைக்கிற்கு வந்த பின் எமத நம்புவது, எமத நம்பாமல் இருப்பது என்று அவருக்குப் புரியவில்மல. “சரி... அப்படி ஏவி விட்டால் நாம என்ன பசய்யணும்?”

ப

“முதல்ல பயப்படாமல் இருக்கணும். எந்த துஷ்ட சக்தியும் நம்மம ஆட்டிப்பமடக்க நாம அனுமதிக்கறணத நம்ம பயத்தாலயும் அது ணமல மவக்கிற நம்பிக்மகயாலயும் தான். நம்ம பயமும், அந்த நம்பிக்மகயும் தான் உண்மமயில் அணதாட சக்தியாய் மாறிடுது. அது

்

ச

ிய

ம

நம்மள ஆட்டி மவக்கிற சக்திமய ஏற்படுத்திக் பகாடுத்துடுது... அது ணமல இருக்கிற நம்பிக்மகமய விட அதிக நம்பிக்மக நம்ம ணமலணயா, நாம் நம்பற கடவுள் ணமலணயா அதிகமாய் இருக்கணும். அதனால நீங்க சக்தி வாய்ந்ததா நிமனக்கிற சாமி உங்கமளக் காப்பாற்ற கூடணவ இருக்கிறதா நிமனச்சு அந்த சாமி ணபமர ைபிக்கலாம்.... ஏதாவது விசித்திரமான, பயங்கரமான உருவணமா, சக்திணயா நம்மம அணுகற மாதிரி இருந்தா அதுக்கு பபரிய முக்கியத்துவம் தந்துடக் கூடாது. குைந்மதகள் பூச்சாண்டி முகமூடி ணபாட்டுகிட்டு நம்மள பயமுறுத்த வர்ற மாதிரி நிமனச்சுகிட்டு கண்டுக்காமல் ணபாய்கிட்ணட இருக்கணும்...”

ரம (ன )்

ரக

பார்த்தசாரதி தமலயமசத்தார். பசால்கிற விஷயங்கமள இவனுக்கு எளிமமயாகச் பசால்லத் பதரிகிறது. நிமறய அறிவாளிகளுக்கு இப்படி எளிமமயாகச் பசால்லத் பதரிவதில்மல. புரியாதபடி பபரிய பபரிய வார்த்மதகமளக் பகாட்டி தங்கள் அறிவின் ஆைத்மதக் காண்பிக்க முயற்சிப்பார்கணள ஒழிய அடுத்தவனுக்குப் புரிய ணவண்டும் என்று நிமனப்பதில்மல. புரிந்து விட்டால் பசால்பவன் அறிமவப் பார்த்து பிரமிக்க மாட்டார்கள் என்ற எண்ேமும் அதன் பின்னால் இருக்கலாம்.... ஈஸ்வர் பசான்னான். ”இபதல்லாம் உடனடியா நமக்கு இயல்பா வந்துடாது. மனசுல பயிற்சி பசய்துக்கறது நல்லது.... எதுக்கும் நம்ம கூட உள்ணள வர்ற உங்க ஆள்கள் கிட்டயும் பசால்லிடுங்க....”

ப

பார்த்தசாரதிக்கு அவன் நல்ல எண்ேத்திணலணய பசால்கிறான் என்பது புரிந்தாலும் தன்மனணயா தன் ஆட்கமளணயா யாரும் எதுவும் பயமுறுத்த முடியும் என்று ணதான்றவில்மல. ஆனாலும் அவன் பசால்லச் பசான்னமத அப்படிணய தங்களுடன் உள்ணள வரவிருக்கும் தங்கள் ஆட்களிடமும் ணபானில் பசால்லி விட்டு,

்

ம

எதற்கும் இருக்கட்டும் என்று தன் இஷ்ட பதய்வமான திருவரங்கத்தாமன அவர் சிறிது ணநரம் ைபித்தார். அவமனப் பார்த்த ணபாது அவன் முகத்தில் அமமதியும் அசாத்திய உறுதியும் பதரிந்தது. ஒன்றமர மணி ணநரத்திற்கு முன் குமுறிக் குமுறி அழுதவனா இவன்? இப்ணபாது அந்த துக்கங்களின் சாயல் கூட இல்மலணய என்று அவர் வியந்தார்.

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

உண்மமயில் ஈஸ்வர் தன் மனதில் இருந்த அத்தமன துக்கங்கமளயும், அத்தமன கவமலகமளயும், சந்திக்க ணவண்டி உள்ள மற்ற பிரச்சிமனகமளயும் அந்தக் கேத்தில் ஒதுக்கி மவத்திருந்தான். அவற்மற எல்லாம் அவன் மறுக்கவில்மல. ஆனால் இந்த அதிமுக்கியமான ணநரத்தில் அமச ணபாட ணவண்டிய விஷயங்கள் அல்ல அமவ. சிதறுகின்ற மனம் பலவீனமான மனம். அது அவனுக்கு எதிரியாக மாறி விடும்... அமமதியாக காரின் ைன்னல் வழிணய அவர்களுடணனணய பயேம் வந்து பகாண்டிருந்த அைகான முழுநிலமவ ரசித்துப் பார்த்தான். விஷாலி நிமனவுக்கு வந்தாள். மற்ற சந்தர்ப்பங்களாக இருந்திருந்தால் அவள் நிமனமவ அவன் பதாடர்ந்திருப்பான். இப்ணபாது அவமளயும் ஒதுக்கி விட்டு இன்று ஆக ணவண்டிய பசயல்களில் கவனம் பசலுத்தினான்...

ப

இந்த பபௌர்ேமி இரவு மிக முக்கியமாக இருக்கப் ணபாகிறது என்று உள்ளுேர்வு பசால்லியது. அவனுக்குத் ணதான்றிய காட்சி அமதத் தான் பதரிவித்திருக்கிறது. முன்பு ஒரு முமற வந்த காட்சியில் கேபதியும், சிவலிங்கமும், விழுவது ணபாலத் தான் பதரிந்தது. இந்த முமற ஹரிராமும் ணசர்ந்திருக்கிறார். அவன் சிறிது ணசார்ந்தாலும் அவனும் அந்த வீழ்ச்சியில் ணசர்ந்து விட ணவண்டி இருக்கும். ஏபனன்றால் அவன் அந்த விணசஷ மானஸ லிங்கத்துடனும், மற்ற இருவருடனும் சம்பந்தப்பட்டவன்..... இதற்கு முன் பதரிந்த காட்சியில் காலம் காட்டப்படவில்மல. ஆனால் இன்று பதரிந்த காட்சியில் காலம் காட்டப்பட்டுள்ளது. பபௌர்ேமி அன்று

்

ிய

**************

ம

அது நமடபபறப் ணபாகிறது, முந்திக் பகாள், ஏதாவது பசய், உன் பசாந்தக் கவமலகளில் மூழ்கி பசயலற்றுப் ணபாய் விடாணத என்று எச்சரிக்மக விடப்பட்டுள்ளது. அவன் சித்தமரயும், பசுபதிமயயும் மனதார வேங்கினான். அந்த விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத உருவாக்கி பதாழுத அத்தமன முகம் பதரியாத சித்தர்கமளயும் வேங்கினான். கமடசியில் விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத மனதில் நிறுத்தி வேங்க ஆரம்பித்தான்....

ரம (ன )்

ரக

ச

நம்பீசனின் புதிய ணஹாம குண்டத்தில் அக்னி பகாழுந்து விட்டு எரிய ஆரம்பித்தது. ணஹாமத்மத ஆரம்பிக்கும் ணபாது தளர்ச்சியாக இருந்த அந்த பவளியாள் பிறகு நன்றாகணவ சுதாரித்து விட்டான். அவருமடய ஆரம்ப அஸ்திரத்திற்கு அவன் அமசயவில்மல. தற்ணபாது அதிக பலமும் பபற்று வருவதாகத் ணதான்றியது. அவர் மணிமயப் பார்த்தார். மணி 11.00. இன்னும் சரியாக 42 நிமிடங்கள் கழிந்தால் பபௌர்ேமியும் கழிந்து விடும். அவன் சக்தியும் வடிந்து விடும். அது வமர தாக்குப் பிடித்தால் ணபாதும். அவர் பின்னால் திரும்பிப் பார்த்த ணபாது பாபுஜி நின்றிருந்தார். அவரிடம் நம்பீசன் தற்ணபாமதய நிலவரத்மதச் பசான்னார்.

ஈஸ்வரின் வருமக பற்றித் பதரிந்தவுடன் பாபுஜி அதிர்ச்சியுடன் அவமரப் பார்த்தார். நம்பீசன் நம்பிக்மகணயாடு பசான்னார். ”இப்பவும் ஒன்னும் பகட்டுப் ணபாடமல. அவமன அழிக்கிற பபரிய அஸ்திரம் என் கிட்ட இருக்கு....”

ப

பாபுஜி அலறினார். “ஐணயா அவன் தனி ஆளாய் வர மாட்டான். கூட ணபாலீஸும் வரும்”

நம்பீசன் பசான்னார். “ணபாலீஸ் அல்ல ராணுவணம வந்தாலும் அவங்கமள அலறி ஓட மவக்கிற அஸ்திரம் என் கிட்ட இருக்கு. அதுக்கு பகாஞ்சம் பேம் பசலவாகும்....”

்

ம

“எத்தமன?”

ரக

ச

ிய

“பத்து லட்சம் குடுங்க ணபாதும்....” என்று பசால்லி அவமரணய நம்பீசன் பார்க்க பாபுஜி அைாத குமறயாகச் பசான்னார். “அந்தப் பேத்மத இப்பணவ அனுப்ப ஏற்பாடு பசய்யணறன். பேம் வந்து ணசர்ந்த தகவலுக்காக காத்திருக்காமல் உடனடியாய் நடக்க ணவண்டியமதப் பாருங்கள். ப்ளீஸ்...”

ரம (ன )்

பசால்லி விட்டு அவர் நம்பீசனுக்குப் பேம் அனுப்ப கட்டமள பிறப்பிக்க நம்பீசன் பசல்ணபாமன எடுத்த ணபாது தான் துப்பறியும் ஆட்களின் மிஸ்டு கால்கமளப் பார்த்தார். ஈஸ்வர் வருகிறான் என்பமதத் பதரிவிக்கத் தான் ணபான் பசய்திருப்பார்கள். பாபுஜி அவர்களிடம் ணபானில் ணபசினார்.

ப

ஈஸ்வர் பார்த்தசாரதியுடன் ஆறு ணபாலீஸ்காரர்கள் வருகிறார்கள் என்பது பதரிந்தது. ஆனால் ராணுவணம வந்தாலும் கவமல இல்மல என்று பசான்ன நம்பீசமன அவர் மமல ணபால் நம்பினார். உடனடியாக அவருக்குப் பேம் அனுப்பக் கட்டமள இட்டு விட்டு பாபுஜி பரபரப்புடன் காத்திருந்தார். கூடணவ இந்த நம்பீசமனணய முழுவதும் நம்பி இருக்காமல் ணவறு ’சில கறுப்புப் பூமனகமளயும்’ துமேக்கு அமைத்திருக்கலாணமா என்றும் ணதான்ற ஆரம்பித்தது. ஆனால் அதற்கு இப்ணபாது ணநரமும் இல்மல.... “பாவி மணகஷ்... அவமன உயிணராடு பவளிணய விட்ணட இருக்கக்கூடாது....”

அணத ணநரத்தில் நம்பீசன் சில ணகார சக்திகமள உதவிக்கு அமைக்க ஆரம்பித்தார். அந்தத் தீயில் விபரீத உருவங்கள் பதரிய ஆரம்பித்தன.

்

ம

அத்தியாயம் - 90

ச

ிய

பாபுஜியின் இடத்மத அவர்கள் அமடந்த ணபாது மணி 11.10. பபௌர்ேமி திதி 11.42க்கு முடிகிறது என்றும், அதற்குள் அவர்கள் பசயல்பட்டாக ணவண்டும் என்றும் ஈஸ்வர் அறிந்திருக்கவில்மல. இந்த இரவு முடிவதற்குள் ஏதாவது பசய்து முடித்து விட ணவண்டும் என்று தான் அவன் நிமனத்துக் பகாண்டிருந்தான்.

ரம (ன )்

ரக

அவனிடம் இந்த கமடசி சில நிமிடங்களில் ணமலும் பதரிந்த மாற்றம் பார்த்தசாரதிமய வியப்பில் ஆழ்த்தி இருந்தது. அவன் முகத்தில் பதரிந்த ணபரமமதி அவருக்கு இப்ணபாதும் புத்தமர நிமனவுபடுத்தியது. ஆனால் இன்மறய ணபரமமதி முன்பபல்லாம் பதரிந்தமத விட மும்மடங்கு பபாலிவுடன் இருந்ததாக அவருக்குப் பட்டது. ணபாதி மரத்தடியில் மகாநிர்வாேம் அமடந்த ணபாது புத்தர் இப்படிணய இருந்திருப்பார் என்று ஏணனா அவருக்குத் ணதான்றியது. இயல்பாகணவ அைகான அவன் இப்ணபாமதய பபாலிவில் ஒரு கந்தர்வமனப் ணபால பைாலித்தான்.

ப

உண்மமயில் அங்ணக பநருங்க பநருங்க அவனிடம் ஏற்பட்டிருந்த எண்ே ஓட்டங்கள் தான் அந்த மாற்றத்திற்குக் காரேமாய் இருந்தன. ’அவன் சாதாரேனாகத் ணதான்றலாம். ஆனால் அவன் மூலம் ஒன்று பசய்யப்பட ணவண்டும் என்று பசுபதி, சித்தர் ணபான்றவர்கள் முடிவு பசய்தால் அவன் எப்படி சாதாரேமானவனாக இருக்க முடியும். சுமக்க முடியாத சுமமகள் தரப்படுவதில்மல என்று சித்தர் பசான்னாணர. ஒன்று நடக்க ணவண்டும் என்று பதய்வ சித்தம் இருக்குமானால் அமத நடத்தும்

ணபாது அந்தத் பதய்வமும் கூட இருக்கிறது என்றல்லவா பபாருள்’. சிந்தமன இந்தப் ணபாக்கில் ணபான ணபாது அவன் ஒரு ணபரமமதிணயாடு கூடிய அசுரபலத்மத தன்னுள் உேர்ந்தான்.

்

ச

ிய

ம

பார்த்தசாரதி ணபாலீஸ் ஐடி கார்மடக் காட்டியதும் பசக்யூரிட்டு ஆட்கள் பாபுஜிக்குப் ணபானில் பதரிவிக்க முயன்றார்கள். ஆனால் பாபுஜி அவர்களுக்குப் ணபசக் கிமடக்கவில்மல. பசக்யூரிட்டி ஆட்கள் ணபான் பசய்கிறார்கள் என்றவுடணனணய பாபுஜி விஷயத்மத ஊகித்து நம்பீசனிடம் பசான்னார். ”அவங்க வந்துட்டாங்க. என்ன பசய்யப் ணபாறீங்க....”

ரம (ன )்

ரக

“அவங்கமள வரணவற்க இவங்கமள தயார் பண்ணிட்ணடன்” என்று பசான்ன நம்பீசன் ணஹாமகுண்டத்தில் உக்கிரமாய் எரிந்து பகாண்டிருந்த தீமயக் காட்டினார். அருகில் வந்து அதில் ணதான்றிய உருவங்கமளப் பார்த்த நம்பீசனுக்கும், ைான்சனுக்கும் கிலி ஏற்பட்டது. முழுவதும் ஆட்களும் அல்லாமல், விலங்குகளும் அல்லாமல், பறமவகளும் அல்லாமல், மூன்றின் எலும்புக்கூடுகளும் கலந்த விசித்திர உருவங்கள் விகாரமாய் ணதான்றின. “என்ன இது?” என்று ணகட்க பாபுஜி நிமனத்தார். ஆனால் நாக்கு ணமல் எழும்பவில்மல.... ைான்சன் உடனடியாக முகத்மதத் திருப்பிக் பகாண்டார். மாய மந்திரங்கள் அவருமடய ஆராய்ச்சியில் இருந்திருக்கின்றன என்றாலும் இது ணபான்ற ணகார உருவங்கமள அவரும் எதிர்பகாண்டதில்மல.

ப

பசக்யூரிட்டி ஆட்கள் பாபுஜியிடம் இருந்து தகவல் வராமல் ணபாகணவ, ணபாலீஸ்காரர்கமளத் தடுக்க வழியில்லாமல் பமயின் ணகட்மடத் திறந்தார்கள்.

உள்ணள நுமைவதற்கு முன் ஈஸ்வர் அமமதி மாறாமல் பார்த்தசாரதியிடம் ணகட்டான். “சார் நான் பசான்னபதல்லாம் ஞாபகம் இருக்கில்மலயா?”

்

ம

நீங்க நாங்க

ிய

பார்த்தசாரதி பசான்னார். ”இருக்கு ஈஸ்வர். சிவலிங்கத்மதக் கவனியிங்க. மீதி எல்லாத்மதயும் பார்த்துக்கணறாம்...”

ரக

ச

அவர்கள் உள்ணள நுமைந்தார்கள். மனித-மிருக-பறமவகளின் எலும்புக்கூடுகளின் கலமவ உருவங்கள் அவர்கமள ணநாக்கிப் பாய்ந்து வந்தன. சில உருவங்கள் ஓடி வந்தன. சில உருவங்கள் பறந்து வந்தன. சில உருவங்கள் நடந்து வந்தன. சில உருவங்கள் தீமயக் கக்கின. சில உருவங்கள் விசித்திர ஓமசகமளயும், ஓலங்கமளயும் எழுப்பின.

ப

ரம (ன )்

பார்த்தசாரதியும் அவருடன் வந்த இரண்டு ணபாலீஸ்காரர்களும் ணபய் ஆவி சினிமாக்களில் வரும் சில காட்சிகளுக்குத் தயாராக இருந்தார்கணள ஒழிய இப்படி இரத்தம் உமறய மவக்கும் உருவங்களுக்குத் தயாராக இருக்கவில்மல. பார்த்தசாரதிக்கு உடணன திருவரங்கத்தான் நிமனவு வரவில்மல. மரேம் தான் நிமனவுக்கு வந்தது. உடணன மமனவி மக்கள் நிமனவுக்கு வந்தார்கள். அவருடன் வந்த ணபாலீஸ்காரர்கள் தமலபதறிக்க திரும்ப பவளிணய ஓடினார்கள். அவர்கள் மிகவும் மதரியசாலிகள் தான். ஆனால் அவர்கள் மதரியம் இந்த சூழ்நிமலக்குப் ணபாதவில்மல. அந்த நிமலயிலும் பார்த்தசாரதிக்கு ஈஸ்வமர விட்டு விட்டு தனியாக ஓட மனம் ணகட்கவில்மல. இதயம் இப்படிணய துடித்தால் உமடந்ணத சிதறி விடும் என்று ணதான்ற ஈஸ்வர் என்ன பசய்கிறான்

்

ம

என்று பீதியுடன் பார்த்தார். ஏன் என்றால் கிட்டத்தட்ட எல்லா ணபய்களும்(?) அவமனணய தான் குறி பார்த்து பநருங்கின. ஆனால் அவன் அந்தக் ணகார உருவங்கமளக் கண்டு பகாண்டதாகணவ பதரியவில்மல. புத்தனாகணவ மாறி அவன் அங்கு ஒரு சிறு பரபரப்மபக் கூடக் காட்டாமல் நடந்தான்.

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

பறந்து வந்த ஒரு குள்ள மனித எலும்புக்கூடு விசித்திரமாய் நரி ணபால் ஊமள இட்டுக் பகாண்ணட அவமர பநருங்கிய ணபாது அமத ஈஸ்வர் பசான்னது ணபால் குைந்மதகளின் பூச்சாண்டியாக பார்த்தசாரதியால் நிமனக்க முடியவில்மல. முகத்தில் மட்டும் முகமூடி ணபாட்டுப் பயம் காட்டும் குைந்மதகள் எங்ணக, தத்ரூபமாய் ரத்தத்மதக் குடிப்பது ணபால் வரும் இந்த அமானுஷ்யப் ணபய்கள் எங்ணக? அந்த உருவம் அவர் உடம்புக்குள் புகுந்து பகாண்டது ணபால் இருந்தது. அவமர மிக்ஸியில் ணபாட்டு அது அமரப்பது ணபால் அவர் உேர்ந்தார். தமல மட்டும் அப்படிணய இருக்க உடம்பபல்லாம் பம்பரமாகச் சுற்றுவது ணபால் இருந்தது. என்ன நடக்கிறது என்ணற அவருக்குத் பதரியவில்மல.

ப

ஒன்று உள்ணள புகுந்ததற்ணக இந்தப்பாடு என்றால் அத்தமனயும் அவனுள் புகுந்து பகாள்ளப் பார்க்கின்றனணவ அவன் நிமலமம என்ன ஆகும் என்று அந்தப் பயங்கர நிமலயிலும் அவமனப் பார்த்தார். அவமனப் பல ணகார உருவங்கள் சுற்றிக் பகாண்டு பயமுறுத்திக் பகாண்டிருந்த ணபாதும் அவன் நமடமய அமவ தமட பசய்யவில்மல. அவற்றிற்கு அவனுக்குள்ணள நுமைய முடியவில்மல. அமமதி மாறாமல் ”ஓம்” என்ற ஓங்கார த்வனி ணகட்கும் திமச ணநாக்கி அவன் நடந்து பகாண்டிருந்தான். அந்த உருவங்கள் காமதக் கிழிக்கிறது ணபால் கூச்சல் இட்டுக் பகாண்டிருந்தாலும் அவன் கவனம் அவற்மற எல்லாம் ஊடுருவிச் பசன்று அந்த ஓமில் லயித்தது.

்

ிய

ம

பார்த்தசாரதிக்கு அவன் ”இபதல்லாம் உடனடியா நமக்கு இயல்பா வந்துடாது. மனசுல பயிற்சி பசய்துக்கறது நல்லது....” என்று எச்சரித்தது நிமனவுக்கு வந்தது. என்ன தான் பயிற்சி பசய்திருந்தாலும் இமதச் சமாளிக்க தன்னால் முடிந்திருக்காது என்று ணதான்றியது. அவரால் மட்டுமல்ல சாதாரேமாய் யாராலும் சமாளிக்க முடிந்திருக்காது... அவன் சித்தர்களால் ணதர்ந்பதடுக்கப்பட்டவன், அதனால் அவன் பக்கம் சித்தர்கள் நின்று அவமனக் காக்கிறார்கள் என்று ணதான்றியது.

ரம (ன )்

ரக

ச

உயிர்பிரியும் ணநரத்தில் இமறவமன நிமனத்தால் கூட ணநராக மகலாயத்திற்ணகா, மவகுண்டத்திற்ணகா ணபாய் விடலாம் என்று பசால்வமத அவர் ணகட்டிருக்கிறார். அப்ணபாபதல்லாம் இபதன்ன அபத்தம் என்று ணதான்றும். வாழும் காலபமல்லாம் எப்படி எல்லாணமா இருந்து விட்டு கமடசி ணநரத்தில் இமறவமன நிமனத்தாலும் அப்படி ணபாக முடியும் என்றால் முதலில் இருந்ணத நிமனக்கும் அவசியணம இல்மலணய என்று ணதான்றி இருக்கிறது. ஆனால் இப்ணபாது ஒரு குறிப்பிட்ட கேத்தில் இமறவமன நிமனக்க முடிவது அவ்வளவு சுலபமல்ல என்பது புரிந்தது. அதற்கு முன்ணப பல காலமாக, ஏன் பல பைன்மங்களாகணவ கூட மனதில் பதியப்பட்டு இருந்தால் தான் அது நிகை முடியும் என்பது புரிந்தது….

ப

நம்பீசன் தன் கண்கமள நம்ப முடியாமல் அதிர்ச்சியுடன் ஈஸ்வமரப் பார்த்தார். அவர் இது ணபான்ற ஒருவமன இதுவமர பார்த்ததில்மல. அனுபவம் மிக்க ராை ணயாகிகளும் சித்தர்களும் மட்டுணம சிக்காத சித்து விமளயாட்டு இது. மனதில் சிறிது சலனணமா, பயணமா இருந்தாலும் அவர் அனுப்பிய சக்திகள் அவனுக்குள்ணள புகுந்து நரகம் என்ன என்பமதக் காட்டியிருக்கும். மாறாக அந்த சக்திகள் அவன் நமடயின் ணவகத்மதக் கூட அதிகப்படுத்தவில்மல. ராணுவ வீரர்கள் அணிவகுப்பின் ணபாது

தான் அப்படி ஒரு சீரான அவசரமில்லாத நமடமய அவர் பார்த்திருக்கிறார்.

்

ம

பாபுஜி அவமரப் பார்த்துப் மபத்தியம் பிடித்தது ணபால கத்தினார். “ணயாவ். காமச வாங்கிட்டு என்ன ணவடிக்மக பார்க்கிணற. அவமன எதாவது பசய்யிய்யா....”

ரக

ச

ிய

நம்பீசன் கடிகாரத்மதப் பார்த்தார். இரவு மணி 11.32. இன்னும் பத்து நிமிடங்கள் தாக்குப் பிடித்தால் ணபாதும்.... “பத்ணத பத்து நிமிஷம் ஏதாவது பசஞ்சு அவமனத் தடுத்து நிறுத்துங்க. அவன் அந்த சிவலிங்கத்மத பநருங்காம பார்த்துக்குங்க. அவன் பநருங்கிட்டா அந்த சிவலிங்கத்மத நீங்க எப்பவுணம இனி பார்க்க முடியாதுன்னு ப்ரஸ்னம் பசால்லுது... மந்திரத்தால இனி பசய்ய முடிஞ்சது எதுவும் இல்மல....”

ரம (ன )்

லட்சக்கேக்கில் பேம் வாங்கி விட்டு கமடசியில் அவரிடணம எதாவது பசய்யச் பசால்லும் நம்பீசமனப் பார்க்கும் ணபாது பாபுஜிக்கு ரத்தம் பகாதித்தது. ஆனால் ணகாபப்படவும் ணநரமில்மல. பத்து நிமிடம் தான் இருக்கின்றது என்ற அந்தத் தகவமலயாவது பசால்கிறாணன இந்தப் படுபாவி என்று வயிபறரிந்த அவர் துப்பாக்கிமய எடுக்க தனதமறக்கு ஓடினார். ஓடும் ணபாது ைான்சமனப் பார்த்துக் கத்தினார். “ைான்சன். எமதயாவது பசஞ்சு அவமன நிறுத்துங்க”

ப

ைான்சன் ஆராய்ச்சியாளணர ஒழிய குண்டரல்ல. அவர் நகரவில்மல. அவர் ஈஸ்வமரப் பார்த்து பிரமித்தபடி நின்றிருந்தார். இவன் மனிதன் தானா? இந்த மாதிரியான ஒரு நிமலமமயில் இப்படி ஒரு கட்டுப்பாட்டுடன் அமமதியாக இயங்குவமத ஒரு மனிதனிடம் அவர் முதல் முமறயாகப் பார்க்கிறார்....

்

ரக

ச

ிய

ம

ஈஸ்வர் தியான மண்டபத்திற்குள் நுமைந்தான். அவமனப் பின் பதாடர்ந்த அந்த ணகார உருவங்கள் அதற்கு ணமல் முன்ணனற முடியவில்மல. அமவ பின் வாங்க ஆரம்பித்தன. ஈஸ்வர் விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத சாஷ்டாங்கமாக விழுந்து வேங்கினான். விணசஷ மானஸ லிங்கம் அவன் வருமகக்காகக் காத்திருந்து மகிழ்ந்தது ணபால பைாலிக்க ஆரம்பித்தது. அந்த பைாலிப்பில் கூட ஓங்காரத்திற்ணகற்ற சக்தியின் நடனம் இருப்பது ணபால் ஈஸ்வருக்குத் ணதான்றியது. அவன் சிமல ணபால அமர்ந்திருந்த ஹரிராமமயும், சிவனுக்குப் பக்கத்திணலணய படுத்துக் பகாண்டிருந்த கேபதிமயயும் பார்த்தான். இரண்டுணம இயல்பாய் இல்மல. இது நம்பீசனின் திருவிமளயாடல் தான்.....

ரம (ன )்

உடனடியாக சிவலிங்கத்தில் கவனத்மதக் குவித்து அதன் சக்தியில் லயித்த அவன் ஹரிராமமயும் கேபதிமயயும் அந்த சக்தி அமலகளிற்கு இழுத்தான். நம்பீசனின் மந்திரக்கட்டு அவிழ்ந்து ணபானது. ஹரிராம் விடுபட்ட அந்தக் கேத்தில் தான் பாபுஜி ஓடி வந்து தியான மண்டப வாசலில் நின்று தன் துப்பாக்கிமய ஈஸ்வருக்குக் குறி மவத்தார். ஒரு நிமிடம் தாமதித்தாலும் ஈஸ்வரின் மரேம் நிச்சயம் என்று ஹரிராமிற்குப் புரிந்தது.

ப

அந்த மந்திரக்கட்டு அவமரப் பிமேத்திருந்த காலத்தில் ஆல்ஃபா அமலகளிற்குப் ணபாய் அந்த மந்திரக்கட்டின் தன்மமகமள அவர் ஆராய்ந்து பகாண்டு இருந்தார். தன்னிடம் தரப்பட்ட பபாம்மமமய அக்கு ணவறு ஆணி ணவறாகப் பிரித்துப் பார்க்கும் ஒரு குைந்மதமயப் ணபால முழு கவனத்மதயும் அதில் பசலுத்தி அதன் சூட்சுமங்கமள அறிந்து மவத்திருந்தார். அபூர்வ சக்திகளில் ணதர்ச்சி பபற்றிருந்த அவருக்கு அமத முழுமமயாகப் புரிந்து பகாள்வதில் சிரமம் இருக்கவில்மல. அதனால் தன்னிடமிருந்து விலகிய

மந்திரக்கட்மட பாபுஜி மீது சூட்சுமமான ஒரு மாற்றம் பசய்து மின்னல் ணவகத்தில் ஹரிராம் ஏவினார்.

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

அடுத்த கேம் துப்பாக்கி நீட்டிய மகணயாடு பாபுஜி அப்படிணய சிமலயாக சமமந்தார். துப்பாக்கி விமசமய அழுத்தக் கூட முடியவில்மல. இப்ணபாதும் ஈஸ்வர் அவர் குறியிணலணய தான் இருக்கிறான். அவர் மகயில் இருக்கும் துப்பாக்கி சக்தி வாய்ந்தது. விமசமய அழுத்தினால் ணபாதும் அவன் கமத முடியும். அவர் கமத உயரும். ஆனால் அந்தச் சின்ன சுலபமான பசயமலச் பசய்யக்கூட அவரால் முடியவில்மல. வாங்கின காசிற்கு அமதயாவது நம்பீசன் பசய்து தரக் கூடாதா? இதற்கும் ஒரு பத்து லட்சம் ணசர்த்துத் தரச் பசான்னாலும் பாபுஜி தரத்தயாராக இருந்தார். ஆனால் நம்பீசன் அதிர்ச்சியுடன் ணவடிக்மக பார்த்துக் பகாண்டிருந்தாணர ஒழிய இயங்கும் நிமலயில் இல்மல. பாபுஜி “ணயாவ் ஏதாவது பசய்யிய்யா. நான் எவ்வளவு பேம் ணவணும்னாலும் தர்ணறன்” என்று பசால்ல வாய் திறக்கப் பார்த்தார். வாமயக் கூடத் திறக்க முடியவில்மல.

ப

ஈஸ்வர் ஹரிராமிடம் தியான மண்டபத்திற்கு பவளிணய இருக்கும் பார்த்தசாரதிமயயும் நம்பீசனின் ஏவலில் இருந்து விடுவிக்கச் பசான்னான். அவமன விணசஷ மானஸ லிங்கம் தன்னருணக அமைப்பது ணபால் இருந்தது. அவன் உள்ணள நுமைந்த கேத்தில் கிணயாமி, அபலக்ஸி இருவரின் தியானம் தமடப்பட்டு அவர்கள் எழுந்து நின்றார்கள். கிணயாமிக்கு அந்தக்கேத்தில் ஈஸ்வர் ஒரு ணபாதிசத்துவராகணவ பதரிந்தான். அவள் அவமன பரவசத்துடன் வேங்கி நின்றாள். ஹரிராம் ணவகமாக பவளிணய வந்து நம்பீசன் ஏவி இருந்த அத்தமன உருவங்கமளயும் திரும்ப அவருக்ணக ஏவி விட்டார். அதிர்ச்சியுடன் நின்றிருந்த நம்பீசன் அதற்குத் தயாராக

்

ம

இருக்கவில்மல. தயாராக இருந்திருந்தால் விஷயம் பதரிந்த அவருக்கு தன்மனத் தற்காத்துக் பகாள்வது சுலபமாக இருந்திருக்கும்... அவரும் அவர் உதவியாளர்களும் தமல பதறிக்க ஓட ஆரம்பித்தார்கள். அந்த உருவங்கள் விசித்திர ஓலிகளுடன் அவர்கமளத் துரத்திக் பகாண்டு ஓடின.

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

நம்பீசனும், அவர் உதவியாளர்களும், அவர்கமளத் பதாடர்ந்து அந்த விசித்திர உருவங்களும் ஓடிய பிறகு சிறிது ணநரம் கழித்து தான் ணபாலீசார் உள்ணள நுமைந்தார்கள். அவர்கமளக் குமற பசால்ல பார்த்தசாரதிக்குத் ணதான்றவில்மல. அவருக்ணக உள்ணள புகுந்து ஆட்டிப்பமடத்த அந்த உருவம் பவளிணயறிய பிறகு தான் ஆசுவாசம் ஏற்பட்டது . உடம்பில் எல்லாம் சரியாக இருக்கிறதா என்று பார்த்துக் பகாண்டு ணசதாரம் எதுவும் இல்லாமல் சரியாக இருக்கணவ ணமலும் நிம்மதி அமடந்தார். ணவகமாக தியான மண்டபத்திற்குள் நுமைந்தவர் பைாலிக்கும் விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதப் பார்த்து மககூப்பி நின்றார்.

ப

ைான்சனுக்கு ஏணதா மாயாைால உலகில் இருப்பது ணபால் ணதான்றியது. ஒணர ணநரத்தில் பல ஆராய்ச்சிகமளப் பார்த்துக் பகாண்டிருப்பது ணபால ணதான்றியது. அங்கு நடப்பமதப் பார்த்துக் பகாண்டிருந்த அறுவரும் அவமர ணநாக்கி மககமள ஆட்டினார்கள். நம்பீசன் பசால்லி இருந்த 11.42 பகடுவுக்குள் ஈஸ்வமரத் தடுத்து நிறுத்த ணவண்டும் என்று அவர்கள் துடித்தார்கள். மணி அப்ணபாது 11.40. கடிகாரத்மதக் காட்டி ஈஸ்வமரக் காட்டினார்கள். ஆனால் ைான்சன் நகரவில்மல. ஒரு மிக இக்கட்டான தருேத்தில் மிகக் கச்சிதமாக இயங்க முடிந்த ஈஸ்வமரணய அவர் பிரமிப்புடன் பார்த்துக் பகாண்டிருந்தார். இந்தத் தருேத்தில் இப்படி இயங்க அவன் எத்தமன பைன்மங்களாகத் தன்மனத் தயார் பசய்திருக்கிறாணனா என்று ணதான்றியது.... ணபரமமதியுடன் அவன் விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத ணநாக்கி முன்ணனறிக் பகாண்டிருந்தான்.

்

ச

ிய

ம

கேபதி உறக்கத்திலிருந்து மீண்டு தன்மனணய திட்டிக் பகாண்டான். ‘என்ன எப்பப் பாரு தூக்கம்? நல்லாவா இருக்கு?’ கண்கமளக் கசக்கிக் பகாண்டு பார்த்த ணபாது சற்று தள்ளி ஈஸ்வர் வந்து பகாண்டிருப்பது பதரிந்தது. “அட நம்ம ஈஸ்வர் அண்ேன்....” பபருமமயாய் சிவலிங்கத்திற்கு ஈஸ்வமர அறிமுகம் பசய்து மவத்தான். “நீ உடுத்தி இருக்கற பட்டு ணவட்டிமய வாங்கிக் குடுத்தது இந்த அண்ேன் தான்.... ஆமா நீ என்ன இப்படி பைாலிக்கிணற? இப்ப நீ பராம்ப அைகா இருக்ணக... என் கண்ணே பட்டுடும் ணபால இருக்கு...”

ரம (ன )்

ரக

அக்னி ணநத்ர சித்தர் திடீர் என்று விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் பின்னால் காட்சி அளித்தார். உதயன் சுவாமி ஏற்படுத்தி இருந்த மந்திரத்தமட நம்பீசன் அந்த இடத்தின் உள்ணள வரவமைத்திருந்த துஷ்ட சக்திகளால் அறுபட்டுப் ணபாயிருந்தது. அங்கு நின்ற அவர் ஹரிராமமயும் ஈஸ்வருடன் வரும்படி மசமக பசய்தார். ஈஸ்வமர ணநாக்கி ஓட யத்தனித்த கேபதிமய அவர் தடுத்து நிறுத்தினார். கேபதிக்கு அவமரப் பார்த்தவுடன் அவர் ஒருமுமற பகாண்டு வந்திருந்த அபூர்வ பூக்கள் ஞாபகம் வந்தது. அவர் இப்ணபாதும் பகாண்டு வந்திருக்கிறாரா என்று அவர் மகமயப் பார்த்தான். பூக்கூமடணயா, பூக்கணளா இல்மல. பகாண்டு வந்திருந்தால் சிவனுக்கு மவத்திருக்கலாம்...

ப

அக்னி ணநத்ர சித்தமர அங்ணக பார்த்த ஈஸ்வர் மககமளக் கூப்பி தமல தாழ்த்தி வேங்கினான். ஹரிராமும் வேங்கினார். இமதப் பார்த்து கேபதியும் அப்படிணய வேங்கினான். அக்னி ணநத்ர சித்தர் மூவமரயும் உடனடியாக விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதத் பதாடச் பசான்னார். மூவரும் பதாட்டார்கள். கடிகார முள் 11.41ல் இருந்து விலகி 11.42ல் நின்றது. மூவர் உடலிலும் மின்சாரம் பாய்ந்தது ணபால இருந்தது. அவர்களின் உடலில் ஒவ்பவாரு

அணுவிலும் ஒரு மகாசக்தி ஊடுருவிப் படர்ந்தது. உடல் ணலசாகி காற்றில் மிதப்பது ணபால் அவர்கள் உேர்ந்தார்கள்.

்

ரக

ச

ிய

ம

அந்தக் கேத்தில் அந்த இடத்தில் அக்னி ணநத்ர சித்தர் மட்டுமல்லாமல் மற்ற பல சித்தர்களும் கூடி இருந்தார்கள். விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத உருவாக்கிய கேத்தில் இருந்து இன்று வமர அமதப் பூஜித்து வந்த சித்தர்கள் அவர்கள். உடணலாடு இருந்த சித்தர்கள் குமறவு. மற்றவர்கள் சக்தி ஸ்வரூபமாக அங்கு இருந்தார்கள். ஆனால் விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதத் பதாட்டபடி நின்றிருந்த மூவருக்கும் அவர்கமளப் பார்க்க முடிந்தது. எல்ணலாருக்கும் முன்னால் சக்தி ஸ்வரூபமாக நின்றிருந்த ஒருவர் தமலக்கு ணமல் நாகமும் பதரிந்தது. அவர் பதஞ்சலி மகரிஷிணயா என்று ஹரிராம் வியந்தார். ஈஸ்வர் அந்த சித்தர்கமள வேக்கத்துடன் பார்த்தான். கேபதி அவர்கமள ணவடிக்மக பார்த்தான்... “என்ன இது இத்தமன ணபர் வந்திருக்காங்க!”

ப

ரம (ன )்

பைாலித்துக் பகாண்டிருந்த விணசஷ மானஸ லிங்கம் வளர்ந்து பபரிதாக ஆரம்பித்தது. எல்ணலாரும் பிரமிப்புடன் அமதப் பார்த்தார்கள். தியான மண்டபத்தின் ணமல் சுவர் வமர பசன்று முட்டிக் பகாண்டு நின்ற விணசஷ மானஸ லிங்கம் அந்தக் கூமரமயயும் ஊடுருவிக் பகாண்டு வளர்ந்ததாகத் ணதான்றியது. பார்த்தசாரதியும், அபலக்ஸியும், கிணயாமியும், ைான்சனும் பவளிணய ஓடிப் ணபாய் பார்த்தார்கள். விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் ணமல்பகுதி கூமரமயத் தாண்டியும் வளர்ந்து பகாண்டிருந்தது. அபலக்ஸிக்கு அவர் பார்த்த பமைய காட்சி நிமனவுக்கு வந்தது. அன்று கண்டது கற்பமன அல்ல, நிைம் தாணனா? அப்படியானால் எங்ணக சமுத்திரம்? 11.45க்கு வாமனணய பதாட்டு நின்ற விணசஷ மானஸ லிங்கம் 11.46 க்கு பநருப்பு ைூவாமலயாக பைாலித்து விட்டு மமறந்ணத

்

ிய

ம

ணபானது. விணசஷ மானஸ லிங்கத்தின் அணுக்கள் பிரிந்து காற்ணறாடு கலந்து மமறந்தது ணபால் ணதான்றியது. அக்னி ணநத்ர சித்தமரத் தவிர மற்ற சித்தர்களும் மமறந்து ணபானார்கள். அவர்கள் உருவாக்கி பூஜித்த விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத அவர்கணள எடுத்துக் பகாண்டு ணபானது ணபால இருந்தது. இப்ணபாது ஹரிராம், ஈஸ்வர், கேபதி ஆகிணயாரின் மககள் பவட்ட பவளிமயத் பதாட்டபடி இருந்தன. இப்ணபாதும் அவர்கள் காற்றில் மிதப்பது ணபால் தான் உேர்ந்து பகாண்டிருந்தார்கள். அவர்கள் திமகப்ணபாடு அக்னி ணநத்ர சித்தமரப் பார்த்தார்கள்.

ப

ரம (ன )்

ரக

ச

அக்னி ணநத்ர சித்தர் புன்னமகயுடன் பசான்னார். “இந்த விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத உருவாக்கினதும், ஆயிரம் வருஷங்களுக்கும் ணமலாய் சக்திகமள எல்லாம் ஆவாகனம் பசய்து பூமை பசய்து புனிதம் குமறயாமல் பாதுகாத்தும் வந்தது இந்தக் காலத்திற்காகத் தான். உலகம் எல்லா விதங்களிலும் சீரழிவின் அடிமட்டத்தில் ணபாய் விடும் ணபாது அமத அழிவில் இருந்து காப்பாற்றி மீட்கும் ஆத்மபலத்மத தகுதி வாய்ந்த மனிதர்களுக்குத் தரத்தான். ஆனால் அது உருவாக்கப்பட்ட ணநாக்கத்மத விட அணதாட சக்திகணளாட பிரம்மாண்டம் தான் பலமரக் கவர்ந்தது. அது இருக்கும் இடம் பதரிய ஆரம்பித்தவுடன் அமத தங்கள் வசமாக்க எந்தக் கீழ்மட்டத்திற்கும் இறங்க சிலர் தயாராகி விட்டார்கள். இனியும் அது தனி வடிவத்ணதாடு இருந்தால் அதுணவ ணபரழிமவக் பகாண்டு வந்து விடும். எங்கள் ணநாக்கத்திற்கு எதிர்மாறான விமளமவ நாங்கணள பார்க்க ணவண்டி வரும். அதனால் விணசஷ மானஸ லிங்கத்ணதாட உருவத்மத மட்டும் எடுத்துக் பகாண்டு அதன் சாரத்மத தகுதி வாய்ந்த ஒவ்பவாரு மனிதன் மனதிலும் தங்குகிற மாதிரி விட்டுப் ணபாகிணறாம். விணசஷ மானஸ லிங்கம் எங்ணகயும் ணபாய் விடவில்மல... உங்கள் மனதிணலணய தான் இருக்கிறது பாருங்கள்”

்

ம

ஹரிராமும், கேபதியும், ஈஸ்வரும் அவர் பசான்ன பிறகு தான் தங்கள் மனதிணலணய விணசஷ மானஸ லிங்கம் பைாலித்துக் பகாண்டிருப்பமதக் கவனித்தார்கள். ஹரிராமும், ஈஸ்வரும் பிரமிப்புடன் பார்க்க, கேபதி மட்டும் பசல்லமாக மனதில் அதனுடன் ணபசினான். “நீ என்மன விட்டுப் ணபாயிடமலயா.. என் மனசுக்குள்ணள தான் இருக்கியா, சமத்து..”

ரக

ச

ிய

தியான மண்டப வாசலில் எல்ணலாருக்கும் பின்னால் இருந்து இந்தக் காட்சிமயப் பார்த்துக் பகாண்டிருந்த பமாட்மடத் தமல முதிய துறவியும் தன் மனதில் விணசஷ மானஸ லிங்கம் பைாலித்துக் பகாண்டிருந்தமதப் பார்த்தார். எல்லா ணநரங்களிலும் விணசஷ மானஸ லிங்கத்ணதாடு உமரயாடும் அவமர வார்த்மதகளுக்பகட்டாத ஆனந்தம் ஆட்பகாண்டது. கண்களில் ணபரருவியாய் நீர் வழிய அவர் மற்றவர்கள் பார்த்து விசாரிக்கும் முன் அங்கிருந்து ணவகமாக நடக்க ஆரம்பித்தார்...

ப

ரம (ன )்

அக்னிணநத்ர சித்தர் பதாடர்ந்தார். “இனி இந்த விணசஷ மானஸ லிங்கத்மத யாரும் திருட முடியாது. மறக்கலாம். மறுக்கலாம். ஆனால் இைக்க முடியாது இனி இந்த விணசஷ மானஸ லிங்கத்திற்கு பவளிணய இருந்து ஆபத்து இல்மல. என்ன ஆபத்தானாலும் அது இனி உங்களுக்கு உள்ணள இருந்து தான் வர முடியும். மனிதன் தனக்கு பவளிணய உள்ளமதத் ணதடி பாடுபட்டு அமடவதில் காட்டும் ணவகம் தனக்கு உள்ணள இருப்பமதக் கண்டுபிடித்து பயன்படுத்துவதில் காட்டுவதில்மல. தன்னிடம் இருக்கிறது என்பதாணலணய ஒன்றின் மதிப்மப குமறத்து மதிப்பிடும் மனிதனுக்கு அதுணவ எல்ணலாரிடமும் இருக்கிறது என்று பதரிந்தாணலா மதிப்பும் ணபாய் அதில் சுவாரசியமும் ணபாய் விடலாம். அந்த அலட்சியம் தான் அவனுக்கு உண்மமயான ஆபத்தாக இருக்க முடியும்...”

்

ம

அக்னி ணநத்ர சித்தர் இவர்கள் மூலமாக மனிதகுலத்திற்ணக பசய்தி விடுப்பதாக பார்த்தசாரதிக்குத் ணதான்றியது. அக்னி ணநத்ர சித்தர் அந்த மூவமரயும் ஊடுருவிப் பார்த்தபடி அந்த பசய்யுள் வரிகமளக் கணீர் குரலில் பாடினார்.

ிய

”தூய உளமறிவு கூடித் துஞ்சாமல் நாடினால் ணசர்ந்திடும் பமய்ஞானம் மூன்றும் காக்க மிஞ்சிடும் பூவுலகம் அன்ணறல் நஞ்சாகும் சிவஞானம்"

ரம (ன )்

ரக

ச

மனிதனுக்கு உள்ணளணய இருந்தாலும் இந்த விணசஷ மானஸ லிங்கம் சுலபமாய் அவனுக்கு பயன்படுத்தக் கிமடத்து விடாது. தூய்மமயான மனணதாடும், அறிணவாடும் ணசர்ந்து முயற்சி பசய்து உண்மமயான ஞானம் பபற்ற பிறகு தான் அது அவனுக்குப் பயன்படுத்தக் கிமடக்கும். அது சாதாரே முயற்சிகளிணலா, அமரகுமற ஆர்வத்திணலா கிமடத்து விடாது. கிமடத்து விட்டால் அதற்குப் பின் அது அற்புதங்கமள நிகழ்த்தும். மனிதமன சிகரங்களுக்கு உயர்த்தும். அப்ணபாது தான் அவன் தன்மனயும், தன்மனச் ணசர்ந்தவர்கமளயும் காப்பாற்றிக் பகாள்ள முடியும். மனம் மாசுபட்டால் அறிவும் தீமமக்குத் தான் உதவும். அந்த ணநரத்தில் அவன் ஞானமாய் நிமனப்பது கூட விஷமாய் அழிவுக்குத் தான் பயன்படும்.”

ப

கமடசியாக அக்னி ணநத்ர சித்தர் ஒரு எச்சரிக்மக விடுத்தார். “காலம் இனியும் ணமாசமாகும். மனிதம் இனியும் மங்கிப் ணபாகும். தீமம தான் பையிக்கிற மாதிரி இருக்கும். அதுணவ ஆட்சி பசய்யும். நன்மம பலவீனமாக நிமனக்கப்படும் அதற்கு மதிப்பு மறுக்கப்படும். ணகளிக்மககள் பபருகும். மகிழ்ச்சிகள் குமறயும். உண்மமயான அன்பு அபூர்வமாகும். பவறுப்ணபா வளர்ந்து

்

ம

பகாண்ணட ணபாகும். இது இந்த கலிகாலத்தின் லட்சேங்கள். இமத மாற்ற அவதாரங்கமள எதிர்பார்க்காதீர்கள். நீங்கணள அவதாரமாக மாறுங்கள். அதற்கு உதவ நாங்கள் உருவாக்கிக் பகாடுத்து விட்டுப் ணபாகும் இந்த விணசஷ மானஸ லிங்கம் உங்களுக்குள் காத்திருக்கும்...!”

ரக

ச

ிய

பசால்லி முடித்த அக்னி ணநத்ர சித்தர் மமறந்து ணபானார். அந்த வார்த்மதகள் தியான மண்டபத்திற்குள் இருந்த ஒவ்பவாருவர் மனதிலும் ஆைமாய் பதிந்தன. பமாழி புரியாதவர்களுக்குக் கூட அக்னிணநத்ர சித்தர் அர்த்தத்மத மனதில் பதிய மவத்து விட்டுப் ணபானார். அவர் பசால்லி விட்டுப் ணபான பசய்திமய மற்றவர்களுக்கு வார்த்மதயாலும் வாழ்க்மகயாலும் பதரிவிக்க ணவண்டிய பபாறுப்பு தங்களுக்கு இருப்பதாக அமனவருணம உேர்ந்தார்கள். அத்தமன ணபரும் உள்முகமாக நமஸ்கரித்தார்கள். தியான மண்டபத்தில் ஒலித்துக் பகாண்டிருந்த பமல்லிய ஓங்கார ஒலி அவர்கமள ஆசிர்வதித்துக் பகாண்டிருந்தது.

ரம (ன )்

**************

கமடசி தகவல்கள்

ப

· அந்தக் கார்த்திமக தீப பபௌர்ேமி நாளில் நள்ளிரவு வானில் பபரும் ணைாதிமயப் பார்த்ததாகச் சிலரும், எரிநட்சத்திரம் பார்த்ததாகச் சிலரும், அடுத்த கிரகத்திலிருந்து வந்த விண்கலத்மதப் பார்த்ததாகச் சிலரும் பசால்ல மறுநாள் பசய்தித்தாள்களில் அந்த பசய்திகணள நிமறந்திருந்தன. பார்த்தது என்னவாக இருந்திருக்கும் என்ற விவாதங்கள் பத்திரிக்மககளிலும், பதாமலக்காட்சிகளிலும் ஒரு நாள் முழுவதும் பதாடர்ந்தது. பலரும் தங்களுக்குப் பிடித்த முடிவுகளுக்கு வந்து அதுணவ சரி என்று வாதித்து மகிழ்ந்தனர்.

்

ிய

ம

· பார்த்தசாரதி எந்த நடவடிக்மகயும் எடுக்காமல் அந்த வைக்மக மூடி விட்டார். இந்த வைக்கில் முக்கிய பாத்திரமான விணசஷ மானஸ லிங்கம் மமறந்து ணபானது உள்பட பல விஷயங்கமள அவரால் சட்டத்திற்கு விளக்க முடியாமல் ணபானது தான் அதற்கு முக்கிய காரேம். ஒரு சாதாரே வக்கீல் உமடத்து விடும்படியான பலவீனமான வைக்மகத் பதாடர்ந்து ணகார்ட்டில் ணகாமாளியாக அவர் விரும்பவில்மல.

ரக

ச

· குருஜி எங்ணக ணபானார், என்ன ஆனார் என்று யாருக்கும் பதரியவில்மல. அவரது தீவிர பக்தர்கள் அவர் எங்காவது ஜீவசமாதி அமடந்திருப்பார் என்று நம்பினார்கள். அவர் இப்படி திடீர் என்று மமறந்து ணபானது ஆன்மிக உலகிற்குப் ணபரிைப்பு என்று எல்ணலாரும் நிமனத்தார்கள்.

ரம (ன )்

· பார்த்தசாரதி வைக்கு பதாடராததால் பசுபதி மரேத்தில் மணகஷ், பதன்னரசு இருவரின் பங்கு பவளிவரவில்மல. அதனால் ஈஸ்வரின் குடும்ப நிம்மதி நிமலத்தது. ஆனால் ஆனந்தவல்லி மட்டும் தன் மகமனக் பகான்ற கூட்டத்மதக் கண்டுபிடித்தாகி விட்டதா என்று மறக்காமல் ணகட்டுக் பகாண்டிருந்தாள். ஈஸ்வருக்கு அவள் அப்படிக் ணகட்கும் ணபாபதல்லாம் மனம் வலிக்கும்.

ப

· ஈஸ்வரின் திருமேத்திற்கு வந்த பார்த்தசாரதி அவள் கண்ணில் படாமல் இருக்க மமறந்து ஒதுங்கி இருக்க ணவண்டியதாயிற்று. அன்று அதில் அவருக்கு சிரமம் எதுவும் இருக்கவில்மல. ஏபனன்றால் அந்தத் திருமேத்தின் ணபாது அவள் ஈஸ்வர் மீது மவத்த கண்கமள அதிகம் திருப்பவில்மல. அவள் கேவர்

நிமனவும், அவள் திருமே நாள் நிமனவும் வந்து அவள் அந்த நாட்கமள மனதில் அமசணபாட்டுக் பகாண்டிருந்தாள்.

்

ரக

ச

ிய

ம

· கேபதிக்கு ஊருக்குப் ணபானவுடன் பிள்மளயாரிடம் பசால்ல நிமறய இருந்தது. சீமட சபலம் உட்பட ஒன்று விடாமல் பசான்னவன் கமடசியில் அக்னி ணநத்ர சித்தர் பசான்ன தத்துவங்கமள மட்டும் அப்படிணய பசால்ல முடியாமல் தவித்து பிறகு சுருக்கமாய் பசான்னான். “அவரு எல்லாமரயும் நல்லவங்களா இருங்க, நல்லது பசய்யுங்க, சிவன் உங்களுக்கு வழிகாட்டுவார்னு பசான்னாரு... அவர் கிட்ட அந்த அபூர்வமான பூ கிமடச்சா எங்க பிள்மளயாருக்கும் குடுங்கன்னு ணகட்க நிமனச்ணசன். ஆனா ணகட்கறதுக்குள்ணள மமறஞ்சுட்டாரு.... எப்பவாவது மறுபடியும் வருவாருன்னு நிமனக்கிணறன். வந்தால் அந்தப்பூ வாங்கி உனக்கு மாமல கட்டிப் ணபாடணறன் சரியா?”.

ரம (ன )்

குருஜி தன் பசாத்துக்கமள அவன் பபயருக்கு எழுதி மவத்திருக்கிறார் என்று பதரிய வந்த ணபாது கேபதி அழுதான். ‘அவருக்குத் தான் என் ணமல் எவ்வளவு பாசம்’. அவன் குருஜி திரும்ப வராமல் ணபாகணவ அவர் புமகப்படத்மத தன் வீட்டில் மாட்டி தினமும் வேங்கினான்.

ப

· ைான்சனுக்கு பே ரீதியாகப் பலன்கள் நிமனத்த அளவு கிமடக்கவில்மல என்றாலும் மன ரீதியாக நிமறயணவ பாடங்கள் கிமடத்தன. அந்தத் திருப்தியில் அவர் தன் நாடு திரும்பினார். கிணயாமி பைன் பபௌத்தத்தின் ஆத்மாமவணய இந்தியாவில் பார்த்து விட்டதாக குடும்பத்தாரிடமும், நண்பர்களிடமும் பசான்னாள். ரஷ்யாவிற்குத் திரும்பிய ணபாது அபலக்ஸியும் ஆன்மிக மார்க்கத்திற்கு மாறி இருந்தார்.

்

ிய

ம

· மணகஷிடம் நல்ல மாற்றங்கள் பதரிய ஆரம்பித்தன. ஆரம்பத்தில் திருமேம் பசய்து பகாள்ள மறுத்த அவன், தாயின் நச்சரிப்பு தாங்காமல் கமடசியில் ஈஸ்வர் விஷாலி இருவரும் ணதர்ந்பதடுக்கும் பபண்மேத் திருமேம் பசய்து பகாள்கிணறன் என்று சம்மதித்தான். பரணமஸ்வரனுக்குத் தன் ணபரன்கள் மிக பநருக்கமாக இருப்பது மகிழ்ச்சியாக இருந்தது.

ரக

ச

· ஈஸ்வர் – விஷாலி வாழ்க்மகப் பயேம் இன்பமயமாக இருந்தது. சீக்கிரமாய் குைந்மத பபற்றுத் தரச் பசால்லி ஆனந்தவல்லி பசய்து பகாண்டிருக்கும் நச்சரிப்மபத் தவிர அவர்களுக்கு ஒரு பிரச்சிமனயும் இருக்கவில்மல.

ரம (ன )்

· பாபுஜி ஹரிராமின் மந்திரக்கட்டில் இருந்து விடுவிக்கப்பட்டாலும் மன உமளச்சலில் இருந்து விடுவிக்கப்படவில்மல. அவர் மும்மபயின் மிகப் பபரிய மனநல மருத்துவரிடம் ரகசியமாய் சிகிச்மச பபற்று வருகிறார். அவரது பவளிநாட்டு நண்பர்களும் கிட்டத்தட்ட மபத்தியம் பிடித்து இப்ணபாது குேமாகி வருகின்றனர்.

ப

· ஹரிராம் காஷ்மீரத்திற்ணக திரும்பிப்ணபானார். ஈஸ்வரும் அவரும் முடிந்த வமர நன்மமகமள உலகத்தில் பரப்புவது என்று முடிபவடுத்திருந்தார்கள். நல்ல விமதகமளத் தூவி மவப்ணபாம். அதில் சிலதாவது விருட்சமாகும். அந்த விருட்சங்கள் நிமறய விமதகமள உருவாக்கும்.... அந்த விமதகள் பல விருட்சங்கமள உருவாக்கும்... இப்படித் தான் நன்மமகமள உலகில் பபருக்கியாக ணவண்டும் என்று நம்பினார்கள். அதற்கு விணசஷ மானஸ லிங்கம் தங்களுக்கு உதவும் என்று நம்பினார்கள்.

்

ரக

ச

ிய

ம

· அதற்கு ஆரம்பமாக “மனிதனுக்குள் மகாசக்திகள்” என்ற நீண்ட உளவியல்-ஆழ்மனசக்தி ஆராய்ச்சிக் கட்டுமரமய ஈஸ்வர் பவளியிட்டான். மனிதனின் மனதில் அமனத்மதயும் உருவாக்கவும், காக்கவும், அழிக்கவும் முடிந்த மகாசக்திகள் உமறந்திருப்பதாக எழுதிய அவன் அமவ எப்படி ணவமல பசய்கின்றன என்றும் விவரித்திருந்தான். அது மணனாதத்துவ அறிஞர்களால் “மணனாதத்துவ விஞ்ஞானத்தின் மமல்கல்” என்று சிலாகிக்கப் பட்டது. உளவியல் துமறக்கும் ணநாபல் பரிசு இருக்குமானால் கண்டிப்பாக அந்த ஆராய்ச்சிக் கட்டுமர ஈஸ்வருக்கு வாங்கித் தந்திருக்கும் என்று அவர்கள் கருதினார்கள். பல தத்துவஞானிகள் அமத உயர்ந்த தத்துவ ஞானத்தின் மணனா தத்துவப் பிரதிபலிப்பு என்றார்கள். உலபகங்கிலும் பபரும் வரணவற்பு பபற்ற அந்த ஆராய்ச்சிக் கட்டுமர சிந்திக்கப்படவும், ணபசப்படவும் ஆரம்பித்தது. ஒரு ஞானப் ணபரமல ஆரம்பிக்கப்பட்டது....

ப

ரம (ன )்

· பாபுஜியின் தந்மத மகனுக்குப் புத்தி பசால்லி கட்டாயப்படுத்தி அந்த தியான மண்டபத்தில் விணசஷ மானஸ லிங்கம் இருந்த இடத்தில் ஒரு சிவலிங்கத்மதப் பிரதிஷ்மட பசய்து அமதக் ணகாயிலாக மாற்றி விட்டார். அங்கு ஒவ்பவாரு கார்த்திமக தீப பபௌர்ேமி நாளிலும் விணசஷ பூமைகள் நடத்தவும் ஏற்பாடு பசய்தார். ஹரிராம், ஈஸ்வர், கேபதி மூவரும் அந்த ஒரு நாளில் கண்டிப்பாக வந்து பூமைகளில் பங்பகடுக்க ணவண்டும் என்று அவர்களிடம் தனித்தனியாக ணவண்டிக் பகாண்டார். அவர்களும் சம்மதித்தார்கள். விணசஷ மானஸ லிங்கம் தன் தனியுருமவ விட்டு, பல மகாசித்தர்களின் முன்னிமலயில், மனிதனின் மனதில் பிரதிஷ்மடயான அந்த மகத்தான நாளில் சக்தி வாய்ந்த அமலகள் அங்கு உலவுவமதப் பலர் உேர்ந்தார்கள். அமத உேர முடிந்தவர்களுக்கு தங்கள்

மனதில் உள்ள விணசஷ மானஸ லிங்கத்மதயும் அமடயாளம் காே முடிந்தது.

்

ரம (ன )்

ரக

ச

ிய

ம

அப்படி உேர முடிந்தவர்களுக்கு அதனுடன் ணசர்ந்ணத அக்னிணநத்ர சித்தர் விடுத்த எச்சரிக்மகமயயும் நம்பிக்மகமயயும் கூட உேர முடிந்தது. “காலம் இனியும் ணமாசமாகும். மனிதம் இனியும் மங்கிப் ணபாகும். தீமம தான் பையிக்கிற மாதிரி இருக்கும். அதுணவ ஆட்சி பசய்யும். நன்மம பலவீனமாக நிமனக்கப்படும் அதற்கு மதிப்பு மறுக்கப்படும். ணகளிக்மககள் பபருகும். மகிழ்ச்சிகள் குமறயும். உண்மமயான அன்பு அபூர்வமாகும். பவறுப்ணபா வளர்ந்து பகாண்ணட ணபாகும். இது இந்த கலிகாலத்தின் லட்சேங்கள். இமத மாற்ற அவதாரங்கமள எதிர்பார்க்காதீர்கள். நீங்கணள அவதாரமாக மாறுங்கள். அதற்கு உதவ நாங்கள் உருவாக்கிக் பகாடுத்து விட்டுப் ணபாகும் இந்த விணசஷ மானஸ லிங்கம் உங்களுக்குள் காத்திருக்கும்...!” · பல புதிய பாமதகளும், விழிப்புேர்வுகளும் அங்கு உதயமாக ஆரம்பித்தன...!

ப

முற்றும்