Manadhai Thirakumo Mounangal-1
February 10, 2018 | Author: munikumar_r | Category: N/A
Short Description
story...
Description
மனதைத் ைிறக்குமமோ மமௌனங் கள் ......
மனீைத் ைறக்குிமஹ ாமௌனங்கள்......... ாமௌனம் – 1.
இீைந்ைருக்கும் இையங்கள் அன்ீைச் சுமப்ைதும்........ கஹயம் ாகஹண்ட இையங்கலக்கு ஆறுைல் அளிப்ைதும்....... ிேசம் ாகஹண்ட ாேஞ்சங்களஹில.....
கஹீலயில் ழுந்து வியர்க்க விறுவிறுக்க ைீச் மைலல் கஹல் புீைய மூச்சீரக்க
ஏடிக் ாகஹண்டிருந்ைஹர்கள் அருணும் ரஹிேஶம். அவர்கள்
ஏடுவீைப் ைஹர்த்ைவஹிற ைின்னஹல் ேஹகங் ாசய்ைவஹறு வந்துாகஹண்டிருந்ைஹன் மினஹ. இது வழக்கமஹக ேடக்கும் என்றுைஹன். கஹீலயில் துவங்கும் ேஹகங், முடிமம் ிவீளயில் எரு ிைஹட்டியஹகிவ மஹறவிடும். இறுை ரவுண்ட் ஏடும்ிைஹது..., யஹர் முைலல் உீழப்ைஹளர் சீலீய ாேருங்குவது ன்ற ிைஹட்டி துவங்கவிடும். ரஹிேீஶ ாவறுப்ிைற்றிய ஆகிவண்டும் ன்ைைற்கஹகிவ அருண் அவனுக்கு ிைஹட்டியஹக ாசயல்ைடுவஹன். அிேகமஹக ரஹிேஷ் ைஹன் ாேயிப்ைஹன். சல ிவீளகளில் அருண் ாேயிப்ைதும் உண்டு. அருண் ிைஹற்றுப்ிைஹகும் ேஹாளல்லஹம்..., “..., இன்ீனக்கு ேஹன்ைஹின ாேயித்ிைன்...”, ன்றும்.., அவன் ிைஹற்றுிைஹகும் ேஹாளல்லஹம்..., “ேஹீளக்கு ேஹன் ாேயிக்கிறன் ைஹரு..., அதுவீர உன்கூட ேஹன் கஹய். ேீ Manathai Thirakkumo Mounangal. By. Infaa.
Page 1
மனதைத் ைிறக்குமமோ மமௌனங் கள் ......
ன் ன்ீன ிைஹக்கடிச்ச...”, னவும், சறுைிள்ீளத் ைனமஹக முறுக்கக் ாகஹள்வஹன் ரஹிேஷ். ாசஹல்லப்ிைஹனஹல் அவனது இந்ை சறுைிள்ீளத்ைனமஹன ிைச்ீசக் ிகட்கிவண்டும் ன்ைைற்கஹகிவ மஹற்ற மஹற்ற ேடந்துாகஹள்வஹன் அருண். இன்று ரஹிேஷ் ாவற்றாைற..., அருிைஹ..., “ேீ ன் ன்ீன ாேயிச்ச..., ேீ ிைஹ..., ேஹன் உன்கூட ிைசமஹட்ிடன்...”, ரஹிேீஶ முந்ைக்ாகஹண்டு ாசஹல்ல..., ிவகமஹக மண்ீடீய உருட்டி ‘சரி’ ன்றஹன் ரஹிேஷ். அவன் ாசய்ீகயில் சரித்ைவஹிற..., ைங்கள் அருகல் வந்ை மினஹவுடன் இீைந்ைஹர்கள். “ன்னடஹ சரிப்பு...”, மினஹ ிகட்க..., “ல்லஹம் வழக்கமஹன விஶயம் ைஹன்.., ஆனஹ இன்ீனக்கு ரஹிேீஶ ேஹன் முந்ைக்கட்ிடன். அீை ிகட்டுட்டு.., மண்ீடீய உருட்டுறஹன்.., அதுக்குைஹன் சரிச்ிசன்...”, அருண் விளக்கனஹன். “ரஹிேஷ்..., இன்னும் ேீ இந்ை சன்னப்புள்ீளத்ைனமஹன ிைச்ீச விடிவ மஹட்டியஹ...? ஸம்..., இதுவும் ேல்லஹத்ைஹன் இருக்கு. சரி, ேஹன் ேஸ் குடிக்கப் ிைஹிறன். ேீ ங்கலம் வஹறீங்களஹ..?”, ாசஹன்னவஹறு அருகல் இருந்ை ேஸ் கீடீய ிேஹக்க ேடந்ைஹன்மினஹ. அவன் ிைஹவீைப் ைஹர்த்ை அருண்..., “ிைஹன ாேன்மத்ைல் இவன் மஹடஹிவஹ ஆடஹிவஹ ாைஹறந்ைருப்ைஹன் ிைஹல..., அைஹன் இந்ை ாேன்மத்ைல், இீல ைீழாயல்லஹம் ைங்க முடியலன்னு அருகம்புல் ேஸ்..., கத்ைஹீழ ேஸ்ன்னு குடிக்கறஹன்... ேஹன் வரல இந்ை விீளயஹட்டுக்கு....”, ிவகமஹகச் ாசஹன்னஹன். “ியஹ..., ஆமஹடஹ..., சனி கூட ிைஹடஹமல்..., அீைவிடு. உப்பு கூட ிைஹடஹமல்..., குடிக்கும்ிைஹிை வயித்ீைப் ைிரட்டும்...”, முகத்ீை அஷ்ட ிகஹைலஹக்க,
ரஹே ாசஹல்ல..., அவன் முகைஹவங்கீளிய ைஹர்த்துக்
ாகஹண்டிருந்ைஹன் அருண்.
Manathai Thirakkumo Mounangal. By. Infaa.
Page 2
மனதைத் ைிறக்குமமோ மமௌனங் கள் ......
அத்ிைஹடு...., “ரஹே...., அப்ைடிிய ேடிகர் ைலகத்ீை மஞ்சடுவடஹ..., அவ்வளவு க்ஸ்ப்ரஶன் ாகஹடுக்குற...”, அவன் கன்னத்ீை கள்ளி முத்ைம் ீவத்ைவஹறு அருண் ாசஹல்ல..., அவன் ாசஹல்வீை உண்ீம ன ேம்ைி..., “ிைங்க்ஸ் டஹ...”, ன்றஹன். ‘அது ப்ைடித்ைஹன் ேஹங்க ன்ன ாசஹன்னஹலும் ேம்புறஹினஹ...’, ைனக்குள் வியந்ைவன் மினஹ ங்ிக னப் ைஹர்த்ைஹன். மினஹிவஹ..., இரண்டு ேஸ் டம்ப்ளர்கிளஹடு வந்து..., என்ீற அருைிடமும்..., மற்ாறஹன்ீற ரஹிேஶடமும் ேீ ட்ட மறு ிைச்சன்ற வஹங்கக் ாகஹண்டஹர்கள். ரஹிேஷ் அடுத்ை வினஹடிிய எிர மூச்சல் ேீச குடித்துவிட்டு டம்ளீர மினஹவிடம் ாகஹடுக்க..., “அடப்ைஹவி..., அப்ிைஹ ன்ன ிைச்சு ிைசன.... இப்ிைஹ ன்னிவஹ.., அவன் ைஹயஹசத்ீை ாகஹடுத்ை மஹைரி எிர மூச்சல் குடிச்சுட்ட...”, அருண் வியக்க, “ஆமஹ...., மினஹ ேமக்கஹக வஹங்கட்டு வந்ைருக்கஹன் குடிக்கஹமல் இருக்க முடிமமஹ...?”, அவனிடிம ேயஹயம் ிகட்டஹன். “அது சரி..., அிடய்..., இதுக்ிக உனக்கு ாரண்டு ஆஸ்கஹர் விருது ாகஹடுக்கலஹம்டஹ....”, அருண் அவீனக் ிகல ாசய்ைஹன். “ம்ச்..., குடிச்சுட்டு டம்ளீரத் ைஹடஹ..., வட்டுக்குப் ீ ிைஹகலஹம். அம்மஹல்லஹம் கஹத்துட்டு இருப்ைஹங்க...”, மினஹ ாசஹல்லிவ.., ிவண்டஹ ாவறுப்ைஹக முகத்ீை ீவத்துாகஹண்டு குடித்து முடித்ைஹன். அவன் குடித்து முடிக்கிவ..., ீகியஹடு ீவத்ைருந்ை ிைன் ைஹட்டிலல் இருந்து விரலல் சறு அளவு ிைானடுத்து அவன் ேஹக்கல் ைடவி விட்டஹன் மினஹ. “மினஹ...”, ாேகழ்வஹக அருண் அீழக்க..., “உனக்கு ைிடிக்கஹதுன்னு னக்குத் ாைரிமம் அைஹன்..”, அவனுக்கு விளக்கம் ாகஹடுத்ைஹன். Manathai Thirakkumo Mounangal. By. Infaa.
Page 3
மனதைத் ைிறக்குமமோ மமௌனங் கள் ......
“அப்ிைஹ னக்கு...”, ரஹே ிகட்க..., “உனக்கு இல்லஹமலஹ..., இந்ைஹ...”, மினஹவின் கரத்ைல் இருந்து அந்ை சறய ைஹட்டிீலப் ைிடுங்க..., ாமஹத்ைமஹக அவன் வஹயில் கவிழ்த்ைஹன் அருண். “ிடய் அருண்..., அவீன கலஹட்டஹ ைண்ணுறிை உனக்கு ிவீலயஹ ிைஹச்சு...., விடுடஹ அவீன....”, இருவீரமம் ைிரித்துவிட்டஹன். “ல்லஹம் இருக்கட்டும்..., இப்ிைஹ வட்டுக்குப் ீ ிைஹனதுிம அம்மஹல்லஹம் எரு விஶயத்ீைப் ைற்ற ிகப்ைஹங்கிள அதுக்கு ன்ன முடிவு ைண்ைி இருக்க ங்க...”, மினஹ ிகட்க.... “ீஸியஹ..., வரவர அவங்கீள சம்மஹளிக்கறதுக்குள்ள ேஹக்கு ைள்லது. ிைசஹமல் கஹைல் ைஞ்ீச வச்சுக்க ிவண்டியதுைஹன்...”, அருண் ாசஹன்னஹன். அவன் ாசஹன்னவுடன் ைன் ைஹக்ாகட்டுக்குள் ீகவிட்டு இரண்டு துண்டு ைஞ்ீச டுத்து அவன் கரத்ைல் ாகஹடுத்ைஹன் ரஹே. “உனக்கு ஏவர் குசும்புடஹ..., ேஹன் எரு ிைச்சுக்கு ாசஹன்னஹல் உடின டுத்து ேீ ட்டிடுவியஹ...?”, ரஹேீவ அடிக்கப் ைஹய்ந்ைஹன். “ேீ ைஹினடஹ ிகட்ட..., ன்கட்ிட இருந்ைது ேஹன் ாகஹடுத்ிைன். அது எரு குத்ைமஹ....”, ரஹே அப்ைஹவியஹக ிகட்டஹன். “ஆமஹடஹ..., அப்ைடிிய அம்மஹ ிைசும்ிைஹது..., அவங்க கண்ணு முன்னஹடிிய ன் கஹைல் அீை வச்சுவிடு, விளங்கடும்...”, ிகஹைமஹகச் ாசஹன்னஹன். “அருண் ிவண்டஹம்..., ேீ ாசஹன்னீை அப்ைடிிய ாசஞ்சுடுவஹன்...”,
மினஹ
ாசஹல்ல..., “ேல்லிவீளடஹ..., ாசஹன்ன..., இல்ல ன் ேீலீம ன்ன ஆயிருக்கும்..., ரஹே.., அவசரப்ைட்டு அப்ைடிாயல்லஹம் ாசய்யக்கூடஹது சரியஹ...”, ரஹேவிடம் ாசஹல்லிய அீழத்து ாசன்றஹர்கள். ேஸ் டம்ளீர வஹங்க ீையன் வரிவ..., அவனிடம் டம்ளீரமம் கஹீசமம் ாகஹடுத்து அனுப்ைிவிட்டு..., ைங்கள் கஹருக்கு விீரந்ைஹர்கள். Manathai Thirakkumo Mounangal. By. Infaa.
Page 4
மனதைத் ைிறக்குமமோ மமௌனங் கள் ......
ிைஹகும் வழயில்..., “மினஹ..., இப்ிைஹீைக்கு அவங்ககட்ிட இருந்து ைப்ைிக்க, ன்கட்ிட எரு வழ இருக்குடஹ...”, அருண் ாசஹல்ல..., ‘ன்ன’ ன்ைதுிைஹல் அவீனப் ைஹர்த்ைஹர்கள். “இல்ல..., ேஸ்ட் சும்மஹைஹன் ாசஹல்லுிறன்..., ைிறகு ன்ீன அடிக்கக் கூடஹது...”, எரு ேைந்ைீனியஹிட அவர்களிடம் அவன் ாசஹன்னஹன். அவன் ாசஹல்ல முடிக்கிவ..., “ன் வஹயில் ன்னிமஹ வருது..., ிவண்டஹம்னு ைஹர்க்குிறன்...”, ரஹிேீஶ குறப்ைஹய் ைஹர்த்ைவஹறு..., ாசஹன்னஹன் மினஹ. புரிந்ைைற்கு அீடயஹளமஹக..., “ஸ..., ஸ..., ஸ...”, ன வழசலஹக அருண் சரிக்க.., “சகக்கலடஹ ிவண்டஹம்...”, ன ாசஹல்லவிட்டஹன் மினஹ. ிைசயவஹிற..., வட்டுக்குள் ீ அவர்கள் நுீழந்ைாைஹழுது..., இவர்கலக்கஹகக்கஹத்ைருந்ைஹர்கள் அவர்களது ாைற்ிறஹர். மூன்று ைஹய்மஹர்கலம் ைங்கள் கைவர்களிடம்ேஹீடக்கஹட்ட..., ப்ைடி ிைச்ீசத் துவங்குவது ன்று அவர்கள் ைைற ிைச்ீசத் துவங்கும் ிவீளயில்..., “ேஹங்க கல்யஹைம் ைண்ைிக்கிறஹம்...”, ரஹே ைடீாரன ாசஹன்னஹன். அவன் அப்ைடிச் ாசஹல்லிவ..., அீனவரும் ன்னாவன்று ஆர்வமஹகப் ைஹர்க்க..., “அப்ைஹ..., உங்க அம்மஹ இப்ிைஹ ங்ிக இருக்கஹங்க...?”, ரஹே ிவகமஹகக் ிகட்டஹன். “இப்ிைஹ துக்குடஹ ிகக்குற...? அவங்கல்லஹம் ிைஹய் ிசர்ந்துட்டஹங்கிள...”, ியஹசீனயஹக ைைல் ாகஹடுத்ைஹர் அவர். அவர் அவ்வஹறு ாசஹல்லிவ..., “அச்ிசஹ..., அப்ிைஹ முடியஹிை...”, கவீலயஹனஹன் ரஹே. “ேீ ங்க கல்யஹைம் கட்டிக்கறதுக்கும்..., ங்க அம்மஹவுக்கும் ன்னடஹ சம்ைந்ைம்...?”, கடுப்ைஹனஹர் அவர்.
Manathai Thirakkumo Mounangal. By. Infaa.
Page 5
மனதைத் ைிறக்குமமோ மமௌனங் கள் ......
“இல்ல..., உங்க அம்மஹீவ ேஹன் கட்டிக்கலஹம்னு ைஹர்த்ிைன்...., ஆனஹ அவங்கைஹன் ாசத்துப் ிைஹயிட்டஹங்கிள..., இனிிமல் அது முடியஹிை..., அைஹன் ாசஹன்ினன்...”, சஹைஹரைமஹக உீரத்ைஹன். “ன்னடஹ உளர்ற...”, “இல்ீலிய சரியஹத்ைஹின ாசஹன்ினன்..., ேீ ங்க மட்டும் ங்க அம்மஹீவ கட்டிக்கலஹம்..., ஆனஹ..., ேஹன்மட்டும் உங்க அம்மஹீவ கட்டிக்கக் கூடஹைஹ...?”, ிரஹஶமஹகக் ிகட்டஹன். அவன் ாசஹல்லிவ அீனவருிம ைீகத்துப் ிைஹனஹர்கள். “ிடய் லூசுப்ையில..., ன்னடஹ ிைச்சு இது...”, அருண் அவன் அருகல் வந்து கடிந்துாகஹண்டஹன். “ேீ ைஹினடஹ கஹரில் வச்சு இந்ை டியஹீவ ாசஹன்ன..., இப்ிைஹ ிைச்ீச மஹத்துறிய...”, அப்ைஹவியஹகக் ிகட்டஹன். அருண் ைீலயிிலிய அடித்துக் ாகஹண்டஹன். மினஹ அவர்கள் அருகல் வந்து..., “அம்மஹ..., அருண் ிைஹ விீளயஹட்டஹ ாசஹன்னஹன். அீை இவன் ைப்ைஹ புரிஞ்சுகட்டு இப்ைடி ாசஹல்லுறஹன்...”, சமஹளிக்க முயன்றஹன். “ம்ப்ைஹ..., உங்ககட்ிட ேஹங்க ன்ன ிகட்ிடஹம்...., எரு கல்யஹைம் ைண்ைிக்கச் ாசஹன்ினஹம். அதுக்கு மறுப்பு ாசஹல்ல, ன்னாவல்லஹம் ாசஹல்லலஹம்னு ியஹசக்கற ிேரத்ைல்..., சம்மைம்னு எரு வஹர்த்ீை ாசஹல்ல உங்கலக்கு வ்வளவு ிேரமஹகும்?...”, மினஹவின் ைஹய் ாகஞ்சலஹகக் ிகட்டஹர். “அம்மஹ..., ற்கனிவ ேஹங்க சம்மைம் ாசஹல்ல..., அைற்கு உண்டஹன ைலீன ேல்லஹ அனுைவிச்சது ிைஹைஹைஹ...? இன்னும் மச்சம் மீ ை இருக்குன்னு ேீ ங்க ேீனக்கறீங்களஹ...?”, மினஹ ிகஹைமஹக ிகட்க, அவருக்கு வஹயீடத்துப் ிைஹனது. “மினஹ..., அது அப்ிைஹ. ாரண்டு வருஶத்துக்கு முன்னஹடி. இப்ிைஹ ேம்ம ேீலீம அப்ைடி இல்ீல...”, கஹஞ்சனஹ ைரிந்து வந்ைஹர்.
Manathai Thirakkumo Mounangal. By. Infaa.
Page 6
மனதைத் ைிறக்குமமோ மமௌனங் கள் ......
“ேீ ங்க ேீலீமன்னு ாசஹல்லுறது ீை...? இந்ை ைங்களஹீவமம்..., கஹீரமம்..., ிைங்க் ிைலன்ீசமமஹ...? அப்ைடின்னஹ ேம்ம ேீலீம மஹறத்ைஹன் இருக்கு. ஆனஹ..., ேஹங்க மூணுிைரும் இன்னும் அிை முத்ைீரியஹடைஹம்மஹ இருக்ிகஹம். “அதுவும் மஹறடும்னு ேீ ங்க ாசஹல்லுங்க..., முைல் ஆளஹ ேஹன் ாைண் ைஹர்க்க வரத் ையஹர்..., ஆனஹ..., உங்களஹல ாசஹல்ல முடிமமஹ...?”, அவன் அவர் கண்கீளப் ைஹர்த்து ிகட்க..., கஹஞ்சனஹ ைடுமஹறனஹர். “உங்களஹிலிய முடியலல்ல..., அப்ிைஹ..., ப்ள ீஸ்ம்மஹ..., ங்கீள இப்ைடிிய விட்டுடுங்கிளன்..., ேஹங்க இப்ைடிிய ாரஹம்ை சந்ிைஹசமஹகத்ைஹன் இருக்ிகஹம்..., ிசஹ...”, ிமில ிைசிவண்டஹம் ன்று அவரிடம் ாசஹன்னஹன். ஆனஹலும் அவரஹல் ிைசஹமல் இருக்க முடியவில்ீல. னிவ.., “மினஹ..., ன்னப்ைஹ ைிடிவஹைம்...இது...? ாகஹஞ்சம் இந்ை அம்மஹ ாசஹல்லுறீை ிகக்க கூடஹைஹ...?”, ாகஞ்சலஹக ிகட்டஹர். “ைிடிவஹைம் ல்லஹம் துவும் இல்லம்மஹ..., ங்கலக்கு இப்ிைஹீைக்கு கல்யஹைம் ிவண்டஹம்..., அது சரிவரஹது”, முடிவஹகச் ாசஹன்னஹன். “அப்ிைஹ ப்ிைஹைஹன் ாசஞ்சுக்குறைஹ இருக்க ங்க..., உங்கலக்கு வயசு றுைஹ..., இறங்குைஹ...? ேஹங்க கண் மூட முன்னஹடி..., ிைரப்ைசங்கீள ாகஹஞ்சணும்னு ங்கலக்கும் ஆீச இருக்கஹைஹ...? ாகஹஞ்சம் மனசுீவ மினஹ..., இன்னும் எிர எரு முீற..., ங்கலக்கு வஹய்ப்பு ாகஹடு. ஊருக்குள் வ்வளிவஹ ேல்ல ாைஹண்ணுங்க இருக்கஹங்க. ிைடினஹல் கீடக்கஹைது இல்ீல. அவங்கலக்கும் வஹழ்க்ீக ாகஹடுத்ை மஹைரி இருக்கும்...”, இறங்க வந்ைஹர். அவீர ஆழமஹக எரு ைஹர்ீவ ைஹர்த்ைவன்..., “ேஹங்க வஹழ்க்ீக ாகஹடுக்குறைஹ...? எரு விைமஹக விரக்ையஹக சரித்ைவன்..., “அப்ிைஹ ேீ ங்கிள ங்கீள இப்ைடி ேீனச்சுட்டீங்க இல்ல...”, வலயஹக உீரத்ைஹன். Manathai Thirakkumo Mounangal. By. Infaa.
Page 7
மனதைத் ைிறக்குமமோ மமௌனங் கள் ......
“ியஹ ரஹேஹ...., ன்னப்ைஹ..., உங்கீளப்ிைஹய் ேஹன் அப்ைடி ாசஹல்ிவனஹ.? ிைரப்ைசங்க ஆீசயில் அப்ைடி ிைசட்ிடன்...”, அவன் கரத்ீை ைற்றக் ாகஹண்டஹர். “ம்ச்.., விடுங்கம்மஹ..., உங்கீளப்ைற்ற னக்குத் ாைரியஹைஹ...? இப்ிைஹ ன்ன.... உங்கலக்கு ிைரப்ைசங்க ிவணும் அவ்வளவுைஹின..., கவீலீய விடுங்க...”, ாசஹன்னவன் மற்றவர்கீளப் ைஹர்க்க..., அருணும், ரஹேவும் அவீனப் ைின்ாைஹடர்ந்ைஹர்கள். மஹடியில் இருந்ை அவரவர் அீறக்குச் ாசன்று மீறந்ைஹர்கள். அவர்கள் ாசல்வீைப் ைஹர்த்ை ாைற்றவர்கள் அீனவரின் கண்கலம் கலங்கயிருந்ைது. “மினஹம்மஹ..., ன்ன உங்கபுள்ீள இப்ைடி ாசஹல்லட்டுப் ிைஹறஹன்!...”, அங்கலஹய்த்ைஹர் அருைின் ைஹய். “ன்ைஹன் இந்ை புள்ீளங்க இப்ைடி இருக்கஹங்கிளஹ..., கல்யஹைம் ைண்ைிக்க ாசஹல்றது அவ்வளவு ாைரிய குத்ைமஹ.
வசைக்கு குீறச்சலஹ...,
அவனுங்கலக்கு ைடிப்ைில்ீலயஹ..., அழகல்ீலயஹ..., ப்ிைஹைஹன் வஹழ்க்ீகீய வஹழ ஆரம்ைிக்கப்ிைஹறஹங்கன்னு ாைரியீலிய...”, மினஹவின் ைஹய் எரு ைக்கம் புலம்ைினஹர். ரஹேவின் ைஹய் ாமளனமஹக கண்ை ீர் வடித்ைஹர். “ேஹங்கைஹன் ாகஹஞ்சம் ாைஹறுீமயஹ இருக்கலஹம்னு ாசஹன்ினஹிம..., அீைக் ிகக்கஹமல்..., இப்ிைஹ ிவற ைஹவது முடிாவடுத்துட்டஹங்கன்னஹ ன்ன ாசய்யிறது. “இப்ிைஹ க ிழ இறங்க வரும்ிைஹது ாகஹஞ்சம் ாைஹறுீமயஹ ிைசுங்க. துவஹ இருந்ைஹலும் ேைஹனமஹ ிைச முடிாவடுக்கலஹம். மினஹ முடிவு ைண்ைிட்டஹ..., ேஹம யஹரஹிலமம் அீை மஹத்ை முடியஹது. அைனஹல் இன்ீனய ிைச்சு இிைஹட முடியட்டும். “அவங்கலக்குன்னு ாைஹறந்ை ாைஹண்ீை அவங்க சந்ைத்ைஹல்..., அவங்கிளஹட முடிவு ாேஹடியில் மஹறடும். அந்ை ாைஹண்ீை அவங்க கண்ைில் கஹட்டச்ாசஹல்ல கடவுள் கட்ிட ிவண்டிக்கலஹம்..., ேஹம Manathai Thirakkumo Mounangal. By. Infaa.
Page 8
மனதைத் ைிறக்குமமோ மமௌனங் கள் ......
ைஹர்த்ை ாைஹண்ைஹ இருந்ைஹ ன்ன..., அவங்க விரும்ைிய ாைஹண்ைஹ இருந்ைஹ ன்ன... “ேமக்கு அவங்க ேல்லஹ இருக்கணும் அவ்வளவுைஹின. ிைஹங்க..., ிைஹய் ிவீலீயப் ைஹருங்க....”, மினஹவின் அப்ைஹ ாசஹல்ல அனுப்ை..., அீனவரும் அவர் ிைச்ீச ஆிமஹைத்து கீலந்து ாசன்றஹர்கள். அைன் ைிறகு மினஹ. அருண், ரஹே குளித்து, களம்ைி..., சஹப்ைிட வந்து அமர்ந்ை ைிறகு..., வழக்கமஹன அவர்களது கலகலப்ைில் ந்ை குீறவும் இல்லஹமல்.., ாைற்றவர்கள் அீனவரும் ைஹர்த்துக் ாகஹண்டஹர்கள். அருண் வழக்கம்ிைஹல கலஹட்டஹவஹக உீரயஹட..., ரஹே அவினஹடு ிசர்ந்துாகஹண்டஹன். ஆனஹல் மினஹ மட்டும் ீைியஹ ியஹசத்துக் ாகஹண்டிருக்க.., ாைற்றவர்களின் அடிவயிற்றல் ைிரளயம் மூண்டது ன்னிவஹ உண்ீம. ஆனஹல் அீைக் கஹட்டிக் ாகஹள்ளஹமல் இருக்க அவர்கள் ைிரம்ம ைிரயத்ைனம் ாசய்ைஹர்கள்.
மற்றவர்கள் சஹப்ைிட்டு முடித்துவிட்டு
கஹருக்குச் ாசல்ல..., மினஹ இறுையஹகச் ாசன்றஹன். அவீன அீழத்ை அருைின் ைஹய்..., “மினஹ..., ந்ை முடிவஹ இருந்ைஹலும் ாகஹஞ்சம் ேைஹனமஹ ியஹசச்சு டுப்ைஹ...”, ைன்ீமயஹகச் ாசஹன்னஹர். “ன்னம்மஹ புதுசஹ ாசஹல்லுறீங்க..., ல்லஹம் ேஹன் ைஹர்த்துக்கிறன்...”, ிைச்ீச முடித்துக்ாகஹண்டு ாவளிியறனஹன். இவ்வளவு ேடந்ை ைிறகும்..., அருைின் ைஹியஹ..., ரஹேவின் ைஹியஹ..., மினஹீவ குற்றம் ாசஹல்லிவ இல்ீல. .., அவனஹல்ைஹன் ைங்கள் மகன்கலம் இப்ைடி இருக்கறஹர்கள் ன்று புலம்ைவும் இல்ீல. ைங்கள் மகன்களின் மனம் மஹறிவண்டும் ன்ற ிவண்டுைீலத்ைவிர ிவறு துவும் அவர்களிடம் இருக்கவில்ீல. **** ம் ஆர் கன்ஸ்ட்ரக்ஷன்ஸ் ன்ற ாையர்ப்ைலீக ைஹங்கய மூன்றுமஹடி கட்டிடத்ைனுள் அவர்கள் கஹர் நுீழந்ைது. வஹசலல் Manathai Thirakkumo Mounangal. By. Infaa.
Page 9
மனதைத் ைிறக்குமமோ மமௌனங் கள் ......
இறங்கயவர்கள் அலுவலகம் ாசல்ல, கஹீர டிீரவர் அைன் இடத்ைல் ைஹர்க் ாசய்யச் ாசன்றஹன். அவர்கள் வருவீைக் கண்ட ஸ்டஹஃப்கள் அீனவரும் ழுந்து கஹீல வைக்கம் உீரக்க..., அீைப் ாைற்றுக்ாகஹண்டவஹிற ைங்கள் அீறக்குள் நுீழந்ைஹர்கள். மினஹ..., அருண்..., ரஹிேஷ்...,
மூவருிம இந்ை ேறுவனத்ைன் ைங்கு
ைஹரர்கள் ைஹன். ஆனஹல்..., மினஹ ேர்வஹகத்ீை கவனித்துக் ாகஹள்ள, அருண் கட்டிட வீரைடங்கள் ிைஹடும் வல்லுனனஹக இருக்க, ரஹே ஃைீல்ட் இஞ்சனியரஹக இருந்ைஹன். அலுவலகம் வந்ைவுடன் மூவரும் அவர்களின் ைைிப்ாைஹறுப்புகலக்கு ற்ை மஹறவிட..., எிர அீறயில் அவர்கலக்ாகன்று எதுக்கப்ைட்ட இருக்ீககளில் ாசன்று அமர்ந்ைஹர்கள். மூவரும் கலந்துீரயஹட..., அந்ை அீறயின் ிகஹடியில் எரு வட்டிமீே ிைஹடப்ைட்டிருந்ைது. மினஹ ைன் ிமீேயில் இருந்ை எரு ஃீைீலப் ைஹர்க்க..., அந்ை ிேரம் அவன் ிமீேயில் இருந்ை ாைஹீலிைச அவீன அீழத்ைது. அீை டுத்து ாசவிமடுத்ைவனின் முகம் ிகஹைத்துக்கு மஹற..., “சரி ேஹன் ைஹர்த்துக்கிறன்...”, ாசஹன்னவன் ாைஹீலிைசீய அைனிடத்ைல் ீவத்ைஹன். அவன் ீைியஹ ிகட்க வஹய் ைறந்ை ிவீளயில்..., “மினஹ..., ேஹன் உன்கட்ிட எரு விஶயம் ாசஹல்லணும்னு ேீனத்ிைன்..., ேஹம எரு ஆைீீஷ இன்னும் எரு மஹசத்ைல் முடிச்சு ாகஹடுக்குறைஹ ாசஹல்ல இருந்ிைஹிம..., அைல் எரு சன்ன ைிரச்சீன....”, வழக்கத்துக்கு மஹறஹக சரியசஹக இருந்ைஹன் ரஹே. அவன் ிைச்சல் குறுக்கடஹமல்..., அவின ாசஹல்ல முடிக்கட்டும் ன்று அீமை கஹத்ைஹன் மினஹ. “ிடய்.., ன்னடஹ இது...? ைிரச்சீனயில்
Manathai Thirakkumo Mounangal. By. Infaa.
Page 10
மனதைத் ைிறக்குமமோ மமௌனங் கள் ......
சன்னது ாைருசுன்னு ாசஹல்லட்டு இருக்க. முைல்ல ன்ன ைிரச்சீனன்னு ாசஹல்லத் ாைஹீல...”, ைைட்டமஹனஹன் அருண். “அருண்....”, மினஹ அழுத்ைமஹக அீழக்க, உடின அடங்கனஹன். இதுைஹன் அருண்..., ைலும் மகுந்ை விீளயஹட்டஹக இருப்ைஹன்..., அிைிைஹல் சக்கரிம ைைட்டமீடந்து விடுவஹன். ரஹேிவஹ ீைமம் சரியசஹக டுத்துக்ாகஹள்ள மஹட்டஹன். ிவீல ன்று வந்துவிட்டஹல்...., கீடேீல ஊழயனின் ிவீலீயச் ாசய்யக் கூட ையங்கமஹட்டஹன். ைிரச்சீன ன்றஹல் அைன் சரியஸ்னஸ் ன்னாவன்ைீை புரிந்துாகஹள்ளவும் மஹட்டஹன். ஆனஹல் துவஹக இருந்ைஹலும் மினஹவிடம் ாகஹண்டுாசன்றஹல் ைிரச்சீன முடிந்துவிடும் ன்ைது மட்டும் அவனுக்குத் ாைரிமம். னிவைஹன் ேர்வஹகம் முழுவீைமம் மினஹ அவனது கட்டுப்ைஹட்டில் ீவத்ைருந்ைஹன். மினஹவின் குரலல் அருண் அீமையஹகவிட..., ‘ேீ ாசஹல்’ ன்ைதுிைஹல் ரஹேீவப் ைஹர்த்ைஹன். “மினஹ..., ேஹம முடிச்சுக் ாகஹடுக்குறைஹ ாசஹன்ன ஆைீஸ் ிவீலயில் ேம்ம ீசட் ந்ை ைிரச்சீனமம் இல்ீல. ஆனஹ ாரண்டு ேஹள் முன்னஹடி..., ேஹம ‘ீடயப்’ வச்சருக்கும் இன்டீரியர் ாடக்கிரஶன் கம்ாைனி ேம் ைஹன் ிைஹ ாசஹன்னஹர்...”, ைீலீயத் ைட்டி ியஹசத்ைஹன்.., ஆனஹல் அவர் ாசஹன்னது அவன் ேீனவிற்கு வரவில்ீல. “ம்..., அவர் ாைஹண்ீை உனக்கு கட்டி ாகஹடுக்குிறன்னு ாசஹன்னஹரஹ?...”, கடுப்ைஹகக் ிகட்டஹன் அருண். “ம்ச்..., இல்லடஹ..., அப்ைடின்னஹ அீை ேஹன் உடினிய உங்ககட்ிட ாசஹல்ல இருப்ிைின..., இது ிவற...”, ாசஹன்னவஹறு சரியசஹக ியஹசத்ைஹன்.
Manathai Thirakkumo Mounangal. By. Infaa.
Page 11
மனதைத் ைிறக்குமமோ மமௌனங் கள் ......
“ைஹர்த்ையஹடஹ மினஹ..., அைஹ இருந்ைருந்ைஹல் உடின ாசஹல்லயிருப்ைஹனஹம்..., ிவீல விஶயம்னஹலைஹன் ாசஹல்லஹமல் இருக்கஹனஹம்..., கண்டீல ைஹர்த்ையஹடஹ...”. “ிடய்..., அைஹன் ாசஹல்லுிறன்னு ாசஹல்ிறன் இல்ல..., ேீ ன் இப்ைடி அவசரப்ைடுற...”, மீ ீசயின் நுனிீயத் ைருகயவஹிற ியஹசத்ைஹன் ரஹே. “மினஹ ிகட்டுக்கடஹ...., ேஹன் அவசரப்ைடுறனஹம்...”, ைீலீய ஆட்டிச் ாசஹன்னஹன் அருண். வழக்கடித்ைவர்கீளக் கண்டுாகஹள்ளஹமல்..., இன்டீரியர் ாடக்கிரஶன் கம்ாைனிக்கு ிைஹன் ாசய்ைஹன் மினஹ . “மஸ்டர் ிைவன் இருக்கஹரஹ...? ேஹன் மினஹ ிைசுிறன்னு ாசஹல்லுங்க...”, ாசஹல்லவிட்டு இீைப்பு கீடக்க கஹத்ைருந்ைவன்..., ிைவன் ீலனில் வரிவ..., “ேஹன் மினஹ..., ஈ.ச.ஆர் ப்ரஹாேக்ட்ீட ப்ிைஹ முடிக்கப் ிைஹறீங்க.., இன்னும் ாரண்டு மஹசம்ைஹன் ீடம் இருக்கு...”, குரலல் ீைமம் ாவளிப்ைடுத்ைஹமல் ிகட்டஹன். “சஹர்..., அைஹன் ல்லஹம் ரஹே சஹர்ட்ட ிைசட்ிடஹிம...”, விஶமமஹக ிைசனஹர் ிைவன். “ஏ..., எரு ேமஶம்...”, ாசஹன்னவன் ாைஹீலிைசீய ஸ்ைீக்கரில் ிைஹட்டுவிட்டு..., மற்றவர்கீளப் ைஹர்க்க..., அவர்கள் வழக்கஹடுவீை விட்டுவிட்டு அவன் ிடைிீள ாேருங்கனஹர்கள். “இப்ிைஹ ாசஹல்லுங்க ிைவன்...”, அவன் ாசஹல்ல..., “சஹர் அைஹன்..., ரஹே சஹர்ட்ட ங்க டீீல ாசஹல்ல அனுப்ைிினஹிம..., அவர் உங்கக்கட்ிட ிைசட்டு ாசஹல்லுறைஹ ாசஹன்னஹர். ைிறகு ப்ைடி ேஹன்...”, அவர் இழுக்க..., “ிைவன்..., ேஹன் ரஹே ைஹன் ிைசுிறன். ேீ ங்க ன்கட்ிட ாசஹன்னீை அப்ைடிிய மினஹ கட்ிட ாசஹல்லடுங்க. ன்னஹ, Manathai Thirakkumo Mounangal. By. Infaa.
ேீ ங்க ன்ன Page 12
மனதைத் ைிறக்குமமோ மமௌனங் கள் ......
ாசஹன்ன ீங்க ன்ைீை ேஹன் மறந்துட்ிடன். அைஹன்...”, இலகுவஹக ாசஹல்லவிட்டஹன் ரஹே. மினஹவும் அருணும் சரிப்ீை அடக்கக்ாகஹள்ள..., அந்ைைக்கம் ிைவன் ைீகத்துவிட்டீை, அவரது அீமையிலருந்ிை இவர்கள் உைர்ந்துாகஹண்டஹர்கள். ஆனஹல் ரஹேிவஹ..., “ஏிக மினஹ..., ேீ ிய ிைசக்ிகஹ ேஹன் ீசட்டுக்கு களம்புிறன்...”, ாசஹல்லவிட்டு ேல்லஹமல் களம்ைிவிட்டஹன். ிைவன் உண்ீமயஹகிவ வஹயீடத்துிைஹயிருந்ைஹன். ைங்கள் டீீல, ரஹே ைரிசலீன ாசய்ைஹல் கண்டிப்ைஹக ிைரம் ைடிந்துவிடும் ன்று ண்ைி மைப்ைஹக இருந்ைஹன். ஆனஹல் ரஹே இப்ைடி கழண்டுாகஹள்வஹன் ன்ைீை ைர்ைஹரஹமல் ைீகத்துப்ிைஹனஹன். அருணும்..., “அப்ிைஹ ேஹனும் களம்புிறன் மினஹ..., ேீ ிய ிைசடு...”, ாசஹல்லவிட்டு ாசன்றுவிட்டஹன். “ாசஹல்லுங்க ிைவன்...”, அமர்த்ைலஹகக் ிகட்டஹன். அவனது அமர்த்ைலஹன குரீலக் ிகட்டு உள்லக்குள் குளிாரடுத்ைஹலும் அீை மீறத்ைவஹிற...., “மினஹ சஹர்..., அது ிவற எண்ணும் இல்ீல..., ேீ ங்க எரு ஸ்குயர் ஃைீட்டுக்கு ாரண்டஹயிரம் ரூைஹய் ைரீங்க..., அீை ாகஹஞ்சம் அைகப்ைடுத்ைனஹல் ேஹங்க ாைஹடர்ந்து ைண்ணுிறஹம்..., இல்லன்னஹ...”, அவர் ிைசக்ாகஹண்ிட ிைஹக.., இந்ைப்ைக்கம் மினஹவின் ைஹீட இறுக.., முகம் இரும்ைஹக மஹறயது. ிமில எரு வஹர்த்ீை கூட ிைசஹமல், ாைஹீலிைசீய ைஹங்கயில் ீவத்துவிட்டஹன் மினஹ.
ைறக்கும்.......
Manathai Thirakkumo Mounangal. By. Infaa.
Page 13
மனதைத் ைிறக்குமமோ மமௌனங் கள் ......
Manathai Thirakkumo Mounangal. By. Infaa.
Page 14
View more...
Comments
