lif kimyasi

LİF K İ MYI1S I Doç. Dr. Mehmet SAÇAK Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi Kimya Bölümü

Ankara 1994 A.O.F.F. Döner Sermaye i şletmesi Yayınları Na 18

BÜTÜN HAKLAR' SAKLIDIR Yazarın yazılı izni olmadıkça, kitabın bir kısmı ya da tamamı herhangi bir yolla çoğaltılamaz veya kullan ılamaz

Ç İNDEKİLEIt 1. Giri ş 1.1 Lif tan ımı 2. Polimerler 2.1 Polimer tan ımı ve molekiil ağırlığı

2.2 Polimerizasyon tepkimeleri 2.3 Polimerlerin ısıl davranışları ,

4 8 8

12 19

3. Liflerin Özellikleri 3.1 Geometrik özellikler 3.2 Fiziksel özellikler 3.3 Kimyasal özellikler

23 25 28 34

4, Lif Olu şturabilen Polimerlerin Yap ısı 4.1 Morfoloji 4.2 Yönlenme 4.3 Molekül ağırlığı ve zincir şekli 4.4 Doğı-usal simetri 4.5 Moleküler esneklik

38 39 41 46 48 50

5. Lif Çekme Yöntemleri 5.1 Eriyikten çekme 5.2 Ç5zeltiden çekme

54 55

6. Doğal Lifler 6.1 Hayvansal lifler 6.2 Bitkisel lifler 6.3 İnorganik lifler

62 62

7. Yarı-yapay Lifler 7.1 Rejenere selülozik lifler 7.2 Selüloz türevi lifler 7.3 Rejenere protein lifleri

72 73 80 82

57

68

70

8. Yapay Lifler 8.1 Poliamit lifler 8.2 Poliester lifler 8.3 Akrilik ve modakrilik lifler 8.4 Olefin lifleri 8.5 Vinil ve yiniliden lifleri 8.6 Elastomerik liflor 8.7 Poliester-eter lifler 8.8 inorganik lifler

86 87 99 105 111 114 121 125 127

9. Liflerin Analizi 9.1 On gözlemler 9.2 Mikroskopik yöntemler 9.3 Fiziksel yöntemler 9.4 Kimyasal yöntemler

130 131 132 132 136

DiZiN

142

ÖNSÖZ

Bilindiği gibi polimerler ve polimerlerden yap ılan ürünler günümüzde plastik, kauçuk, yapıştıncı gibi son ürünler halinde kullan ılan vazgeçilmez materyallerdir. Yapay veya doğal polimerlerin önemli bir bölümü lif olarak kullan ılmakta ve tüketilmektedir. Lifler özde polimerik yap ıdadır ve lif kimyas ının iyi anlaşılabilmesi için polimer kimvas ınm bazı temel konularının bilinmesi gerekir. Bu nedenle kitapta ayn bir bölüm halinde (Bölüm 2) çok kısa da olsa polimerlerle ilgili bilgiler verilmi ştir. Günümüzde insan-yapısı [itler toplam lif tüketimi içerisinde önemli bir paya sahiptir ve gelişime de açıktır. Insan-yapısı liflere daha fazla yer verilerek bu lifier Yar ı-Yapay Lifler (Bölüm 7) ve Yapay Lifler (Bölüm 8) ba.şlıklan altında aynntılı olarak incelenmiştir. Doğal liflere ise daha k ısa olsa da Bölüm 6 da ayrıca yer verilmiştir. Liflerin mekanik, kimyasal ve fiziksel özellikleri kendisini oluşturan polimerin kimyasal yapısı yanında polimer zincirlerinin düzeni, btiytllcIti ğü fiziksel etkileşimleri gibi faktörlere de yakından bağlıdır. Bu nedenle bir polimerin lif amaçl ı kullanilabilinesi için gerekli yap ısal özelliklere Bölüm 4 de de ğinilmiş, yeri geldikçe lif kimyası yanında lifierin mekanik ve fiziksel özellikleri de ele al ınmıştır. Içerik açısından kitap Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi Kimya Bölümünde lisans düzeyinde verilen Yapay Elyaf Kimyas ı dersine yönelik hazırlanmıştır. Ancak, kitabın liderle karşılaşılan alanlarda da yardımcı bir kaynak olacağı düşünülmektedir. Kitapta yazan ve çizim hataları olabilir. Bu konularda meslekta şlarımdan gelecek uyarılar ve içerik aç ısından yap ılacak eleştiriler ileri ki basimlarda yararlı olacaktır. Doç Dr. Mehmet SAÇAK Eyltil 1994

Günümüz kimya sanayi içerisinde polimerlerin önemli bir yeri vardır ve kimya sanayi uğraşı alanların ın çoğu polimer -üretimi ya da polimer üretimi için gerekli yan girdilerin sa ğlanmasına yönelik bir hale gelmiştir. Genelde polimerler günlük ya şamda plastik, kauçuk, lif, reçine, yap ıştım ı gibi son ürünler haline getirilerek kullandırlar. Bir polimerin hangi amaçla kullan ılabilece ği kimyasal, fiziksel ve mekanik özelliklerine oldukça ba ğlıdır. Lifler hangi kaynaktan elde edilirse edilsin genelde yap ısal açıdan bir polimer ürünüdür. Polimerik yap ıda olmayan lifler_ (metalik lifler gibi) bulunsa da, bu tür liflerin polimerik liflere göre üretim miktarları ve kullanım alanları oldukça s ın ırl ıdır. Bu nedenle, liflerin temel ve karekteristik özelliklerini incelerk9n.. kendisini oluşturan polimeri göz önüne almak gerekir. Lif oluşturabilen polimerlerin son ürüne dönü ştürüldüğü: en önemli endüstri dallar ı tekstil ve ka ğıt endüstrilericlir. Ka ğıt endüstrisi büyük boyutlarda och ından elde edilen do ğal selülozu kullanır. Tekstil endüstrisi ise girdilerini hem do ğal hem de yapay kaynaklardan sa ğlar. Lifler basitçe elde edildikleri kayna ğa göre doğal lifler ve insan yapısı lifler olmak üzere iki ana grup alt ında toplanabilir -

(Çizelge 1.1). Doğal lifler, doğadan sağlanan liflerdir ve çoğu kez bir ön terai7leme işleminden geçirildikten sonra do ğrudan dokuma amacıyla kullan ılabilirler. Bu lifleri oluşturan polimerlerin sentezinde veya bu polimerin lif haline getirilmesinde insan eme ği M. Saçak

I. Girip

Çizelge 1.1 Liflerin elde edildi ği kaynağa göre gruplandınlması lifler

doğal lifler

insan-yapısı lifler

hayvansal lifler bitkisel lifler

ari-vanav lifler

inorganik lifler rejenere selülozik lider selüloz türevi lifler rejenere protein lifleri

yapay lifler pali amit

poliester lifler akrilik ve modakrilik lider Metin lifleri vinil ve viniliden lideri elastomerik lifler poliester.etar lifler inorganik lifler

söz konusu de ğildir. Doğal lif kaynaklar ı bitkiler, hayvanlar ve minerallerdir. Diğer ana grubu olu şturan insan yapısl lifler doğal organik polimerlerden, inorganik maddelerden ve yapay polimerlerden elde edilir. Çizelge 1.1' den görülebilece ği gibi insan-yap ısı lifler kendi içerisinde, yapay lifler ve yan-yapay lifler olarak iki alt gruba ayrılır. Lif ,üretiminde kullan ılan polimer tamamen yapay olarak elde edilir ve daha sonra lif haline getirilirse, bu tür bir lif yapay lif olarak tan ımlarur. E ğer doğal kaynaklardan elde edilen bir polirner, uygun ışlemlerden geçirilerek insan eme ği ile lif haline getirilirse yan yapqy lif grubuna girer. -

-

M. Saçak

Yarı - yapay lif üretiminde kullan ılan doğal polimer ağırl ıklı olarak selüloz olduğu için bu grup lifler seiü lozikler (selülazik lifler) olarak da bilinirler. Seliilozikler, ticari amaçla üretimi yap ılan ilk insan-yapısı liflerdir. Yarı-yapay lif grubu içerisinde rejenere protein lifleri de yer almakla birlikte bu liflerin tekstil endüstrisinde fazlaca önemi yoktur ve ' üretim miktar ı açısından da seliiloziklerle kıyaslanamaz. Yapay organik polimerlerden elde edilen lifler 1940' larda tekstil endüstrisinde yerini almaya başlamış ve h ızla gelişerek `önemli bir lif grubunu olu şturmu şlardır. Doğal liflerin ne zaman insanlar tarafından kullan ılmaya başlandığını ve dokuma amac ıyla kullanılan ilk doğal lifin hangisi olduğunu belirlemek güçtür. Ancak, giyim amac ıyla kaba dokumalarm yirmi bin yıl önceleri kullan ılmaya ba şlandıkları arkeolojik bulgulara dayan ılarak tahmin edilmektedir. Do ğal lifler, o yıllar için kaynaklarının bolluğu ve talebin azl ığı nedeni ile uzun yıllar insan.gereksinimlerini kar şılayabifınişlerdir. İ nsan-yap ıa ı lif üretilebilece ğine ilişkin ilk düşünce 1860' larda Robert Hook tarafından ortaya at ılmışt ır. O yıllardaki teknolojik yetersizlikler, bilgi eksikliği ve doğal liflerin gereksinimieri karşı layabilmesi gibi nedenlerden dolay ı bu düşünce fazlaca ilgi görmemiştir. Çok sonralar ı, Chardonnet ipek' i olarak bilinen ilk yarı-yapay lif 1889' da -üretilmiştir. Chardonnet ipe ği selüloz nitratm rejenarasyonu ile üretilmi ş bir rejenere selülozik liftir (Bölüm 7). Rejenere selülozik liflere genel olarak rayon adı verilmektedir. Rayon üretim yollarından birisi olan viskos yöntemi 1910' da, bir diğeri olan bak ır :amonyum yöntemi 1919' da, .asetatua sabunlaştırılmas ı yöntemi ise 1924' de uygulanmaya ba şlamışt ır.

Yapay polimerlerden yararlar ıılarak üretilen insan-yap ısı ilk lif ise, 1938' de üretimine ba şlanan naylon, 6-6 d ır. Naylon 6-6, Carothera'in makromoleküller üzerine 1928' lerde ba şlatd ığı ara şt ırmaların bir sonucu olarak sentezlenmigtir. Poliamit yap ıs ında

olan naylon 6-6 n ın sentezinden sonra di ğer poliamit yap ıs ındaki liflerin de naylon olarak adland ırılmas ı süregelmi ştir ( naylon 6.10, naylon 6, naylon 6-T gibi). Polimer kimyas ında bu yıllardan sonra gözlenen h ızl ı gelişmelere bağlı olarak 1939' da naylon 6, 1940' da Saran [poli(vinil klörür)], 1941' de Terylene (poliester), 1950' lerde akrilik liflerin (poliakrilonitril) üretimi ba şlamışt ır. ,

M. Saçak

Chardonnet'in 1889 yılmda yapay ipe ği sentezlemesinden sonra, 1910 yalmda da rayon üretiminde viskos yönteminin kullanılmaya başlanması, yarı-yapay lifler için önemli bir ad ım olmuş ve hızla bu endüstri dal ı gelişmiştir. Rayonlar 1930' lara kadar insan-yapısı lif olarak üstünlüklerini korumu şlardır. Bu yıllardan sonra naylon 6.6, naylon 6 gibi yapay fillerin üretimi ile yerlerini bu liflere b ırakmaya başlamışlardır. Yapay lifler için 1950'

lerden sonraki yıllar gelişim yılları olmuştur. Günümüzde yarı-yapay ve yapay lif türleri çe şitli firmalar tarafmdan üretilmekte ve de ğişik ticari isimler altmda satilmaktad ır (Çizelge 1.2). Örne ğin ABD' de üretilen Daeron ve Ingiltere' de üretilen Terylene, temelde ayn ı kimyasal yapıya sahip olan poliester lillerdir. Benzer şekilde Orion ve Arikin poliakrilonitrilden elde edilir. Çizelge de verilen ticari isimler birkaç örnektir ve daha pek çok sayıda, değişik ticari isimler alt ında üretilen lifler vard ır. LİF TANİM

Lifier en genel anlamda esnek, makroskopik olarak homojen yapıda, uzunluk/çap oran ı çok büyük olan küçük kesitli materyaller olarak tanımlaııır. Bir maddenin lif olarak kabul edilebilmesi için uzunluk/çap oranının en az 100 olmas ı gerektiği varsayılır. Uzunluk/çap oranı için verilen bu sayı kesin bir de ğer olamamakla birlikte bir maddenin lif olarak kabul edilebilmesi için uzunlu ğunun çap (keait) de ğerine göre çok büyük olmas ı gerektiğini vurgulamak aç ısından önemlidir. Bu nedenle lif tan ımı daha çok geometrik ağırlıklı bir tanımclır. insan-yap ısı liflerde uzınalukikap oranı istenildiği gibi ayarlanabilir. Doğal lifler olan yün ve pamukta uzunluk,,/çap oranı 1000.3000 aras ı değerler al ır. insan-yapısı lif üretiminde öncelikle lif haline getirilecek olan polimerin eriyi ği ya da uygun bir çöziiciide hazırlanmış çözeltisi düze denilen kal ıplardan geçirilerek polimer telleri haline getirilir. Düze, çok sayıda küçük delik içeren genelde metalden yap ılmış bir kalıptır (Şekil 1.1). Düze deliklerinin şekli, büyüklü ğü ve sayısı amaca göre farkl ılıklar gösterir. Düzelerle ilgili daha geni ş bilgi Bölüm 3 1 ve Bölüm 5.1' de ayrıca verilmiştir.

M. Saçak

4

1.01:riş

Çizelge 1.2 Bazı Marin ticari isimleri ve yapısı ticari isim

üretici. ülke

üretici ülke

ticari isim

Fortrel poliester

ABD

Bri-naylon naylon 6-6 ABD

Kodel

poliester

ABD

NRC naylon naylon 6 Japonya

Trevira poliester

ABD

Rilsan naylon 11

Vyeron poliester

ABD

Nylfrance naylon 6-6 Fransa

Terylene poliester

İngiltere

Zehla perlon nayl on

Teteron poliester

Japonya

Turlon

poliamit Türkiye

Bursa

poliester

Türkiye

Avni].

viskos ABD

Adana poliester

Türkiye

Flox

viskos

yapı

yapı

İtalya Alinanya

Almanya

Acrilan

poliakrilonitril ABD

Wynene 6 polistire n ›, ABD

Orlon

poliakrilonitril ABD

Lanital

kazein

Belçika

Zefran

Tional

kazein

Almanya

Beslon

poliakrilonitril ABD polis ilöniWil Japonya

Numa

poliüretan ABD

Verel

modakrilik

ABD

'berrix

cam

Almanya

Dynel modakrilik

ABD

Glaswolle cam

Almanya

X-51

modakrilik

ABD

Lame

metelik

ABD

SEUliV

40/60 /poli(viniliden

Rusya

Arnel

sefil-1oz triasetat

ABD

Estron selüloz asetat ABD

Avisco PE

polietnen

ABD

Atlon

Hsien-Chin

polietilen

Tayvan

selüloz asetat Japonya

Nomex aromatik poliamit

ABD

Toyoflon

'Polgtetrailo Japonya 1-6 ablan

Teflon

poli(tetraflo ABD ro etilen

Ftorlon poliproPilen Rusya

Refrasil

silika

Vinylon poli(viiül alkol)

Pe Ce

Saran

poli(viniliden ABD klörür Japonya

İngiltere Almanya

klorür)

Hostalen polipropilen Almanya

M. Saçak

5

I. Giriş

Şekil 1.1 Düze Düze . 'deliklerinden bas ılan polimer (eriyik ya da çözelti halinde) hemen düze alt ında sonsuz uzunlukta teller şeklinde biçimlenir ve henüz üzerinde ileri bir i şlem uygulanmamış bu polimer tellerinin her birinine fikıment adı verilir. Lifler, . genelde çok sayıda filament biraraya getirilerek iiretilir ve böylece iplik, ip gibi ürünler elde edilir.. Birden fazla filament içeren lifler multifil, tek fllamentten olu şan lifler ise monofil olarak tammlan ır. Diş firçası, ince çorap veya , ıııisina üretiminde naylon monofilamentler kullan ıhrken, ayn ı poli~rden elde edilen multifilamentler kordbezi gibi çe şitli dokumalarda da kullanılmaktadır. Lifin çok sayıda filamentten oluşması esneklik açısından önemlidir. Kablo yapımında pek çok sayıda ince- bakır- tellerin birlikte kullanilmasında. da temel amaç malzemeye yeterli esnekli ği kazandırmaktır. Monofil lifierin kullandmasındaki amaç ise sağlamlığın ve sertliğin sağlanmasıdır. Ayrıca monofil lifler ayn ı kalınlıktaki multifil life göre kullan ımları sırasında dış etkilerden daha az zarar görürler. Bir lifin monofilament halinde kullamlabilmesi için oldukça dayan ıklı olması gerekir. insan Yapısı liflerin pratik olarak sonsuz uzunlukta üretildikleri 'Varsay ılabilir,,,(sürekli litj. Lifin diğer ucuna, lifin sarılmış olduğu bobin tamamen boşaltıldığmda ya da koptuğu zaman ulaşılır. Ancak, tekstil endüstrisinde kullan ılan insan-yapısı lifler çoğu kez birbirleri ile veya do ğal liflerle karıştırılarak kullan ıldıkları için belli boylarda, yani kesildi olmas ı istenir. Sürekli filamentler biraraya getirilir ve istenilen uzunlukta kesilerek kesikli lif haline Çok sayıda sürekli filamentin birbirlerine paralel M. Saçak

6

1. Griş

halde biraraya getirilmi ş şekline tow denir. Tow yüzlerce sürekli filamentin oluşturduğu gev şek bir ip olarak dü şünülebilir. Kesme uzunluğu lifm kartştırılaca ğı doğal ya da insan-yap ısı lifm uzunlu ğu gaz anüne al ınarak ayarlan ır ve çoğu kez do ğal liflerle karıştırmada kesme uzunlu ğu 2-15 em aras ındadır. Doğal lifler, ipek hariç, kesiklidir ve an temizleme i şleminden geçirilerek doğrudan dokuma amac ıyla kullan ılabilirler.

M. Saçak

7

..5XY::

•

2.Poliınerlar

•

".".' ... .. .

..... . ' . .•

Cam, asbest, metal türü baz ı inorganik kökenli lifler d ışında bütün lifier kimyasal yap ı aç ısından bir organik polimer ürünüdiar. Bu nedenle bir lifin fiziksel, mekanik ve kimyasal özelliklerini yap ısın ı oluşturan polimer belirler. Lif kimyas ınuı ve kimyasal yapının yans ıması olan fiziksel özelliklerin iyi anlaşılabilmesi için polimerlerle ilgili temel bir bilgi birikimi olmas ı gerekir. Sonraki bölümlerin daha iyi anla şılabilmesi amac ıyla bu bölümde, yalnızca lif kimyas ı açısından gerekli olan polimer kavramlarma deginilmigtir. Açıktır ki, bu bölümde verilen bilgiler polimerle ırin yapıs ının, sentez yollarnam ve özelliklerinin tam olarak anla şılabilmesi aç ıs ından oldukça yetersiz kalacakt ır. 2.1 POLİMER TANIMI VE MOLEKÜL AĞIRLIĞI

Polinterkr, çok sayıda küçük molek-ülün kovalent bağlarlia birbirine bağlanarak olu şturduğu makromoleküler yap ılar olarak tan ırrılanır. Örne ğin polietilen, etilenin polixnerizasyonuyla elde edilen ve daha çok plastik olarak tüketilen bir polimerdir. Etilentin polietilene dönügümü, yani etilenin polimerizasyon tepkimesi k ısaca, n CH2=CH2 °filen

c H2 -cu2 polietilen

şeklinde gösterilir. saçak.

8

2.13aZirnerler

Polietilen yapısında parentez içerisinde gösterilen terim

yinelenen birim veya iner, polietilen eklesi için. çıkış maddesi olan etilen ise monomer olarak tan ımlatur. Polimerizasyon. s ırasında herbir polietilen zincirinde (molekülünde) yer alabilecek monomer sayısını kontrol etmek olanaks ızdır. Bu, nedenle yinelenen birim sayısını gösteren n sabit bir sayı değildir ve değişik değerler alır. Buna bağlı olarak, bir polietilen örne ği çok değişik .nzunluklarda polimer zincirleri içerece ğinden böyle bir yığının molekül ağırlığını da ortalama bir de ğer olarak vermek gerekir. Poliraerlerin molekül ağırlıkları de ğişik yöntemlerle belirlenebilir. Kullan ılan yönteme bağlı , olarak saytea ortalama

ağIrliğı, (M.), ağırlikça ortalama mokkül'ağırlığı, (M); ve uiskozite ortalama molekül a ğırlığı, (M,), de ğerleri elde edilir. Bir polimer örneğinin uygun yöntemler kullan ılarak yukarıda belirtilen her üç molekül a ğırlığı ayrı ayrı belirlenirse, bu molekül ağırlığı değerlerinin birbirinden farkl ı olduğu gözlenir. Diğer bir deyişle, aynı polimer örneği için M. Mw ve M nin sayısal değerleri birbirinden farkl ıdır. Şekil 2.1' de polimerlerde gözlenen tipik bir molekül ağırlığı dağılım eğrisi verilmiş ve molekül ağırlığı türlerinin b-üyükliik ilişkileri de şekil üzerinde gösterilmi ştir. Şekilden görülebilece ği gibi bir polimerin en uygun

ınolekill ağırlığı sayıca

Şekil 2.1 Polimerler kin tipik res■lekül ağırlığı dağılım eğrisi ve ..molekül ağırlığı türleri arasındaki büyüklük ilişkisi. M.

Sct.1. 28 28 28 28 106 4,55 27 5,110,138,140

E elastilciyet elastomerik lifler ernitlsiyon polimerizawyorıu EnanR eriyikten lif çekme Estrort

34 121 106,108 95 55 5

F filament

.

C,Ç cam lifler cama geçiş sıcaklığı C aprolan Chardonnet ipeği Chin= C ourtelle Creslan çift kırma indisi çöktürme banyosu grzelti.pofimerizakyonu çüzeltiden lif çekme kum çekme

Dacion Type 62-

Ss 136

monofil multifd film-yarma yöntem Fortrel

6,58 6 6 114- —; 5

G 8mile-çekme işlemi genne-çekme oranı Gerrix Glaswolle grex Grilene

41,42" zr)...b.

5 5 28 126

H hayvansal lifler hidroj en bağı

62 44 141

D izin Hookean bölgesi Hostalen

31 5 5

1,1 asetat inorganik lifler insan -yapısı lifler ipek tipi filler ipek

79 62,70,127 31 67,139,140

K karbon lifi 109,128 kadanrinş misel 40 katılma polimerizaıryonn 16 başlama 16 bnynıne 16 16 sonianma Kazein 83 Kirisitol 70 Kodel 5,87,104,138,140 kopma dıtyaramı 33,47 kopma noktasında uzama 33 kopma uzunluğu 33 kopolimer 11 aşı 12 ardarda 12 blok 12 rastgele 12

L Lame Lanital lekeleme testleri lif analizleri çöznerıirlük testleri fiziksel yöntemler kimyasal yöntemler lekeleme testleri milanskopik yöntemler ön gözlemler yakma testleri lif çekme yöntemleri çözeltiden çekme eriyikten çekme lıd.Saçak

5 5,82 139 130 136 132 136 139 132 131 136 54 54 54,55

4 6, 1 kesildi lif 4,23,25,28 uzımlukiçap oranı 28 fillerin fiziksel özellikleri 78 dağılma' yoğunluk 25 fillerin geometrik özellikleri 25 bfildim 26 kesit alanı 27 kesit görğntOsn 34 liflerin kimyasal özellikleri 35 boyanabilirlik 34 nem kapsamı 34 nem tutuculuk 31 liflerin mekanik özellikleri 31 genne-gerilme eğrileri 38,39,40,46 fillerin yapısı 29 fillerin ısıl özellikleri makromolektfler dfizerilerune 38 31 mekanik özellilder 34 elastilciyet 31 Hookean bölgesi 33,47 kopma dayamını 33 kopma noktas ında uzama 33 koyma uzunluğu 32 Young Modnlii 9 Mer 69 merserizasyon 129 metalik lifler 39 misel 104,106,110 modakrilik Uler 9 moleknl ağırlığı 9 lığırlıkça ortalama 9 awica ortalama viskozite ortalama 9 6 monofil monomer 9 6 naıltifil

N naylon 10-T naylon 11 naylon 2-6 naylon 2-T naylon 2 naylon 3 naylon 4

87 15,88,96 87 88 87 93 94 142

Dlzin naylon 6-1 naylon 6-10 naylon 6-5 naylon 6-6 naylon 6 naylon 6 semilearbazid naylon 7 naylon AP naylon mP-6 naylon mP-I naylon mX-T naylon NP3 naylon Pip-10 naylon pP-T naylon pX-I naylon num naylon N ornex NRC naylon Nylfrance

87 14,50 87 14,86,87,138,140 90,1.38,140 92 95 88 88,98 88 87 88 88,99. '88 89 3,14,87 5,98 .

•s 5

0,0 aldın lifleri 111 organokimyasal düzenlenme , 38 Orlon 4,5,87,106,138 ön gözlemler 132

P para* merserizasyon

42,49 69 5,115

Pe Ce peptit bağları 63 Perlon 121 Permalon 117 poli(1,4-sildohekzandimetilen teraftalat)103 poli(amino pivalik asit) 87 poli(13,13-metil propiyolaktana) 93 poli(dekametilen teraftalamit) 87 poli(e-kaprolaktam) 90 polgetilen adipamit) 87 poli(etilen terallalamit) 88 polgetilen terafialat) 14,100 polgetilenokbi boazoat) 125 poli(Liekzametilen adipamit) 87,88 polghekzaınetilen ghıtaramit) 87 poli(hekzatnetilen karbonamit) 87 M.Saçak

14 poli(hekzaznetilen «bakana° polgliekzametilen terallalarnit) ----- $8,97 88 poli(ın-fenilen adipamit) • 88,98 polgın-fenilen izofialamit) poli(m-kailen terafialamit) poli(N-fenil-3-arninopropiyomli asit) , polgp-fentilen teraftalamit): 88 poli(p-kailen izedıdanat) *88 polgp-Icsilen sükeinaınit) 33 polgpiperazin w - ebaluunit) 119 pOlgtetrafloro edlen) 51,117 piıli(vinil alkol) polgvinil asetat> 116,118 poli(vinil klort1r) 115 klorlarna 115 polgm-enartamit) 95 pol(to-undekanoik asit) 15,96 104,114,128 poliakriloniıtril poliarnit 14;87 poliestet-eter lifler 8,114138,140 polietilen düşük yoğunluklu özellikleri 113 112 yüksek yoğunhıldu poliglikol 122 poliglisin 87 polimerizasyon '12'4 14 lwaYelzeY basamaklı 13 . 106 ernülsiyon 106,108 iyonik zincir 17 katılma 16 radikalik zincir 17 süspansiyon 106 polimetilen 67 poliolefin lifleri 111 63,65 PoliPePtit poliprolidon 94 polipropilen 49,112,140 113 özellikleri poliüretan 121 protein 62

R radikalik zincir polimerizasyonu

17 143

Dizin S,Ş saroldı miael S aniv Saran selüloz asetat lifleri aelüloz nitrat selılloz türevi filler selüloz aeltdozik lifler selülozikler aerisin iiistin bağları siyah Orlon gonlannıa birleşerek orantisız apandex lifler

40 5 5,116,138,140 80 3 72,80 68 3 3 67 63 128 16 18 18 121,140 sikpermoickeder clUenlearne 38 arayüzey 14 würekti lif 6 süspansiyon polimerizaryonn 106 sıvı ipek 67 36 şifne

5,87,119 87,115,116 75 3,74 5 22

w WYnegie X X-51

5

Y yakma teateleril yapay lifler yan-yapay lifler yinelenen birim yoğuniuk kolonu Yoımg Modü10 yönlenıne yün tipi lifler Yan özellikleri

37 2 2.72 9

133 32 24,41 31 42,64,139,140 66

z

T Teflon Teldan telonner telornerizaayon Terylene Teteron Tional tow Toyflon Turlon Turlon TYSaa 1.1111111

Vinylon Vinyon viskos dop viskoa yöntemi Vyszon Vyrenel

5,120 110 95 95 4,5,100,138 5 5

Zefran Zebla Perlon Z,ein zincir sonu atabilizaayonu

5 5 83

5-. " . 110 5 117

■0111111~{10=Maiffilli4

V Velon Verel vinil lifleri viniliden lifler M.Saverk

117 5,110,138,140 114 114,116 144