Frithjof Schuon - Preobraženje čoveka

Frithjof Schuon

PREOBRAŽENJE

ČOVJEKA

[dobra knjiga]

SADRŽAJ

PR ED G O V O R .................................................................7 D IO PRVI: M ISA O , U M JE T N O ST I R A D M ISAO: SVJETLO ST I R A Z V R A T ......................11 RAZM IŠLJANJA O IDEOLOŠKOM SEN TIM EN TA LIZM U .............................................. 21 UZURPACIJE RELIGIJSKOG O SJEĆ A N JA ................................................................. 40 N EM O G U ĆI S P O J..................................................... 51 UMJETNOST, NJEZINE D U ŽN O STI I PRAVA.......................... 59 D U H O V N O ZNAĆENJE RA D A ......................... 65 D IO D RU G I: Č O V JEK , IST IN A I PU T FAKULTATIVI I M ODALITETI Č O V JEK O V I.................................................................. 71 A K SIO M I SOPHIAE PEREN N IS......................... 78 TAJANSTVO M O G U Ć N O S T I............................. 83 T R O JN I R ITA M D U H A ......................................... 85 ZAGONETKA EVANĐELJA.................................. 89 K A RA K TERISTIK E V O LU N TA RISTIĆ K O G M IS T IC IZ M A .........94 PO PITANJU POČELA Ž R T V E .........................104 DIM EN ZIJE M O L IT V E ......................................... 114 D IO T R E Ć I: IZVADCI IZ K O R ESP O N D EN C IJE BAŠTA........................................................................... 121 ISK U ŠEN JE................................................................. 123 S IG U R N O ST I............................................................125 Frithjof Schuon

O SV E T O ST I..............................................................127

(1907. - 1998.)

LJUBAV PREMA B O G U ....................................... 128 5

Slika čovjeka koju donosi moderna psihologija nije samo fragmentarna, nego i zastranjujuća. U stvarnosti, biti čovjek znači biti, na neki način, rastaknut između animalnosti i božanstvenosti, ali moderna misao — bila ona filozofska ili znanstvena — praktično govoreči, priznaje samo animalnost. Tradicionalna mudrost ispravlja i usavršava sliku čovjeka istrajavajući na njegovoj božanstvenosti, ali ne tako što od njega nastoji načiniti boga, nego što naprosto uzima u obzir njegovu istinsku prirodu, koja nadilazi “zemaljsko,” i bez koje bi čovjek bio lišen razloga svoga bitisanja. Upravo je to ono što se može nazvati, u jeziku simbolizma, “preobraženjem čovjeka.” Frithjof Schuon (1907.-1998.) poznat je kao najistaknutiji izlagatelj sophia perennis et universalis. U zadnjih pedeset godina svoga života napisao je preko dvadeset knjiga o metafizičkim, duhovnim i etničkim temama i preko tri i po hiljade kratkih pjesama razvrstanih u dvadeset i tri različite zbirke. Recenzije Schuonovih knjiga trajno su objavljivane u širokom spektru znanstvenih i filozofskih publikacija diljem svijeta; njegove radove podjednako uvažavaju i naučni i duhovni autoriteti, a o njegovoj prvoj knjizi O transcendentnom jedinstvu religija, najvažniji engleski pjesnik XX stoljeća, nobelovac Thomas S. Eliot je zapisao: “Nisam se susreo sa impresivnijim radom u komparativnim studijama orijentalnih i okcidentalnih religija.” Baš kao i u Guenonovom slučaju, Schuonov stil pisanja, iako izvoran i poetičan, bio je izrazito impersonalan po svome tonu. On je pisao kao vedantist ili platonist, a ne u ime bilo koje pojedinačne religije. Njegova tačka gledišta bila je da, iako čovjek mora vjerovati u pravoputnost svih velikih religija — kao mnogolikih izraza jedne Istine — da, ipak, mora, i zacijelo može, slijediti i prakticirati samo jednu.

William Stoddart, pisac knjige

Prisjećanje u svijetu zaboravljanja