EVP Part-1to6.pdf

என் வானெமங்கும் ெபௗணமி!

-நிேவதா ெஜயாநந்தன்.

அத்தியாயம் – 1

ஆவி,ேபய்கள் இருப்பது உண்ைமயானால்.. தைலயற்ற முண்டங்களாகவும், கற்பிழந்தப் பிண்டங்களாகவும்.. உயிரற்றுப் ேபான மனித உயிகள்.. ஏன் ேபய்களாக உருமாறவில்ைல?

மண்டபம் அகதிகள் முகாம் – ராேமஸ்வரம். “டாக்ட.. நான் உங்களிடம் ேகாலி குண்டு ேகட்ேடேன விைளயாடுவதற்கு? ெகாண்டு

வந்திருக்கிற)களா?,ேநற்று

ெபாம்ைம

கா

விைளயாட

வாங்கித்

ெசங்குட்டுவனின்

தருவைதப்

ேவண்டுெமன்று

தந்ைத

பாத்ேதன்.எனக்குக்

ஆைசெயல்லாம்

அவனுக்கு

கா

இல்ைல.என்

ைவத்து

அப்பாவிற்குத்

தான் கால் உைடந்து ேபானேத! அப்பாவினால் ேவைல ெசய்ய முடியாததால் நாம்

நிைனத்தெதல்லாம்

கூறினாள்.

ஆனால்

வாங்க

எனக்குக்

முடியாது

ேகாலி

குண்டின்

ராஜா

என்று

மீ து

மட்டும்

என்

அம்மா

த)ராத

ஆைச

டாக்ட.நான் எங்கள் நாட்டிலிருக்கும் ேபாது தினம் விைளயாடுேவன்..”என்றுத் தன்

மழைல

கண்டு

ெமாழியில்

சிrப்புடன்

ெகாஞ்சியபடி

அவனது

ேபசிக்

ேதாள்பட்ைடக்

ெகாண்டிருந்த

காயத்திற்கு

சிறுவைனக்

கட்டு

ேபாட்டுக்

ெகாண்டிருந்தான் ஜ)வானந்தன். “குண்டு

விைளயாடுவது

ெபrயாளாக ேயாசித்த

நல்ல

ைபயனுக்கு

ேவண்டாமா?”என்று சிறுவன்

சிrப்பு

அழகா

மாறாமல்

“இங்ேக

கண்ணா?,ந)

படித்துப்

வினவியவனிடம்

படிப்ைபத்

சிறிது

ெதாடருவது

சாத்தியமில்ைலெயன்றாேள அம்மா?,வாழ ேவண்டுமானால் நான் ேவைலக்குப் ேபாக ேவண்டுமாம். இல்ைலெயன்றால் விஷத்ைதக் குடித்துச் சாவைதத் தவிர ேவறு வழியில்ைல என்றாேள டாக்ட?”என்று விrந்த கண்களில் நிைறந்த பயத்துடன் வினவியைனப் பrவுடன் ேநாக்கினான் ஜ)வன். உண்ைம

தான்!

ெதாடந்து

வரும்

ேபாrனாலும்,அைமதியற்றச்

சூழ்நிைலயாலும்,பாதுகாப்ைப ேவண்டி,வாழ வழி ேவண்டி இந்தச் சிறுவைனப்

ேபால் ஆயிரக்கணக்கான அகதிகள் இலங்ைகைய விட்டு தமிழகம் முழுவதும் பல்ேவறு

முகாம்களில்

உறவற்று,உைடைமயற்று

அநாைதகளாகக்

குடிேயறியிருக்கிறாகள். ெசாந்த நாட்ைட விட்டு,வளந்த ஊைர விட்டு,ெசய்து ெகாண்டிருந்த

ெதாழிைல

விட்டு

ஒரு

ேவைள

உணவிற்கும்

கதியற்று

உயிெரான்ைற மட்டுேம உடன் ஏந்திக் ெகாண்டு அண்ைட நாடுகளில் சரண் புகுந்து விடுகிறாகள். இலங்ைகயிலிருந்துத் தமிழகத்ைத கடல் விடும்

தூரத்தில்

அைமந்திருப்பது

வழிப்பாைதயில் விைரவாக எட்டி

தான்

ராேமஸ்வரம்

என்றைழக்கப்படும்

பாம்பன் த)வு. ஈழத் தமிழகள் எனப்படும் இலங்ைக வாழ்த் தமிழகளுக்கு அந்நாட்டில்

ஏற்படும்

ெதாட

அந)திகளாலும்,ெதால்ைலகளாலும்

பல

பாதுகாப்பு ேவண்டி ராேமஸ்வரத்ைத வந்தைடவதுண்டு. மன்னா வைளகுடாைவச் சுற்றியுள்ள காடுகளில் ஆயிரக்கணக்கான மக்கள் சிங்கள ராணுவத்திற்குப் பயந்து இன்னும் பதுங்கி வாழ்வதாக நாம் ெசய்தி ேகட்டுக்

ெகாண்டு

பதுங்கியிருக்கும்

தான்

இருக்கிேறாம்.

மக்கள்

நாட்கணக்கில்

உயிருக்குப் அங்ேகேய

பயந்து

கழித்து

காடுகளில்

விட்டு

மிகுந்த

அபாயத்திற்கிைடயில் படேகறி ராேமஸ்வரத்ைத வந்தைடகிறாகள். தமிழகத்திற்கும்,இலங்ைகக்குமிைடேயயான முற்றிலுமாகத் காrயங்களில்

தைட

கடல்வழிப்

ெசய்யப்பட்டிருந்தாலும்

பணத்திற்காக

ஈடுபடும்

பல

ேபாக்குவரத்து

சட்டத்திற்குப்

படேகாட்டுவதுண்டு.

புறம்பான நாதியற்று

ஓடி வரும் மக்களிடம் பணம் சம்பாதிப்பைதத் ெதாழிலாகேவ இவகள் ெசய்து வருவதால் அவகள்

அவகளிடம்

மிச்சம்,மீ தியிருக்கும்

ேபாட்டிருக்கும்

நைககைளேயா

பணத்ைதேயா

வாங்கிக்

அல்லது

ெகாண்டு

தான்

படகிேலற்றுகிறாகள். இத்தைனச் சிக்கல்கைளத் தாண்டி வந்து ேசரும் மக்கள் முதலில் அடிெயடுத்து ைவப்பது

அrச்சல்முைன

எனப்படும்

தனுஷ்ேகாடிையச்

ேசந்த

பகுதிக்குத்

தான். தனுஷ்ேகாடி ேபாlசாரால் தகுந்த விசாரைணகளுக்கு உட்பட்டு விட்டு இவகள் முகுந்தராய சத்திரம் எனப்படும் மூன்றாம் சத்திரத்திற்கு அைழத்துச் ெசல்லப்படுகிறாகள். நடக்கப்பட்டு

இரண்டாவது

அகதிகளுக்கான

கட்ட

அைடயாள

ேசாதைனெயான்றும் அட்ைட

ஒன்றும்

அங்ேக அங்ேக

அவகளுக்கு வழங்கப்படுகிறது. அந்த

அைடயாள

அட்ைடையப்

ெபற்றுக்

ெகாள்பவகள்

தமிழகத்தின்

எந்த

அகதிகள் முகாமிலும் தஞ்சம் புக முடியும் (ெபrய சலுைக ஒன்னுமில்ல இது). முகுந்தைரய அைடந்தவகளில்

சத்திரத்திலிருந்து ஒருவன்

தான்

மண்டபம் ஜ)வானந்தன்

அகதிகள் உைரயாடிக்

முகாைம ெகாண்டிருந்த

சிறுவன் அத)பன். 1900களில் ெவள்ைளக்காரனால் கட்டப்பட்ட இந்த மண்டபம்

முகாம் 1980க்குப் பிறகு தமிழக அரசால் எவ்வித கவனிப்பிற்கும் ஆளாகமல் காட்டுப்

பகுதியில்

அநாைதயாக

நின்று

ேபானது.

அரசுச்

சாபற்ற

அைமப்புகளாலும்,ெதாண்டு நிறுவனங்கள் சிலவற்றாலும் ஓரளவிற்குப் ேபணிக் காக்கப்பட்டு

வரும்

இம்மாதிrயான

முகாம்களில்

அடிப்பைட

வசதிகள்

இல்லாமல் அல்ேலாலப் பட்டு வரும் மனித உயிகள் ஏராளம். கழிப்பைறயிலிருந்துத்

ெதாடங்கி

வகுப்பைற

வைர

எவ்வித

வசதிக்கும்,

சலுைகக்கும் ஆளாகாமல் 10*10 அளேவ ெகாண்ட ஓட்டு வடுகளில் ) வாழ்ைவத் ெதாடரும்

இந்த

நிைலக்கு

அவகள்

தள்ளப்பட்டது

யா

ெசய்த

பாவம்?

விைடயில்ைல! வறிட்டு )

அழும்

சாய்த்துத்

குழந்ைதயின்

ேதற்றும்

கழிப்பைறகளுக்குள்

பசியாற்ற

அன்ைன

தண்ணரும் )

வழி

உண்டு

கூட

ெதrயாமல்

இங்ேக!

இல்லாமற்

அrசிகைளயும்,பருப்புகைள

விட்டு

சாப்பிடு

அைதச்

ெபாருக்கியது

சைமத்துச்

ேபாக

அைரக்கிேலா

என்றால்... அrசியாக

கதவு

ேபானது

ெகாடுைமயன்ேறா?,மட்டரக

ஒரு

தன்

ேதாள்

இல்லாத

ெகாடுைமயிலும் விநிேயாகப்படுத்தி

கிேலா

மாறிப்

ேபான

அrசி

கல்

கைதையச்

ெசால்லி எவனிடம் சண்ைடக்குப் ேபாக முடியும்? வயது

வாrயாக

ெசாற்பமாக

ஒரு

குடும்பத்திற்கு

இருப்பதால்

கூலி

அரசு

அளிக்கும்

ேவைலகளுக்குச்

பங்கிடு

மிகவும்

ெசன்றுத்

தங்களது

அடிப்பைடத் ேதைவையப் பூத்தி ெசய்து ெகாள்கிறாகள் இவகள். படிப்ைபப் ெபாறுத்தவைர அகதிகளுக்ெகன எந்தச் சலுைகயும் இந்த நாட்டில் கிைடயாது. கப்பிணிப் ெபண்களுக்குச் சrயான மருத்துவ வசதி கிைடயாது. வயது வந்த ெபண்ணுக்குப் பாதுகாப்பும் கிைடயாது. உள்ேள நடக்கும் அக்கிரமங்கைளயும், அதிகாரங்கைளயும்

ெவளிப்பைடயாக

எடுத்துச்

ெசால்லும்

ைதrயம்

எவருக்ேகனும் வருமா என்பதும் ேகள்விக் குறி தான்.

தன் பதிைல ேவண்டிக் காத்திருக்கும் சிறுவனின் முகத்ைத சிrப்புடன் ஏந்திக் ெகாண்ட ஜ)வானந்தன் “ந) ேவைல ெசய்து உன் படிப்ைபக் ெகடுத்துக் ெகாள்ள ேவண்டுெமன்று

எந்த

அவசியமுமில்ைல

அத)பன்.

இங்கிருப்பவகளுக்கு

ெதாண்டு ெசய்யும் எண்ணத்துடன் எங்கள் அைமப்பில் பல சிறுவகளுக்கான பள்ளிக் கூடத்ைத நிறுவியிருக்கிறாகள். ந) அங்ேகேய ேசந்து படிக்கலாம். உன்

அம்மாவிற்கு

ேவைலக்குக்

கூட

அவகேள

ஏற்பாடு

ெசய்வாகள்.

ந)

அைதப் பற்றிய கவைலைய விட்டு விட்டு நன்றாக படிக்க ேவண்டும். சrயா?” எனக் கூறி அவைன எழுப்பி அமர ைவத்தான். பிள்ைளகைள

அைழத்துக்

ெகாண்டு

கைட

வதிக்குச் )

ெசன்றிருந்த

சமயம்

ெவடிகுண்டுத் தாக்குதலில் அகப்பட்டக் ெகாண்டதால் இச்சிறுவனின் தந்ைதக் கால்கைள இழந்து படுத்த படுக்ைகயாகி விட்டா. இவன் ைகக்காயத்துடன்

தப்பி விட்டான். அவனது தங்ைக அங்ேகேய உடல் சிதறி இறந்து ேபானாளாம். இந்த முகாமுக்கு வருைக தந்த ேபாது ேபாlஸ் விசாரைணயில் இவனது அன்ைன கூறிய விபரம் இது. வலியில்

முகம்

சுழித்தபடிேய

சாப்பிட

ேவண்டிய

எழுந்தமந்தவனிடம்

மாத்திைரெயல்லாம்

அம்மாவிடம்

“உன்

ெகாடுத்திருக்கிேறன்.

ந)

ேவைள

தவறாமல் சாப்பிட ேவண்டும்.”எனக் கூறிக் ெகாண்டிருந்த ேவைள “ஜ)வா..” என்றைழத்தபடி உள்ேள நுைழந்தான் அவனது நண்பன் அஜூன். “குட் மானிங் அஜ)ன் அங்கிள்..”என்ற அத)பனிடம் “ேடய்.. என்ைன அங்கிள் என்று கூப்பிடாேத. உனக்கு எத்தைன முைற ெசால்லியிருக்கிேறன்?, அவைன டாக்ட என்று தாேன அைழக்கிறாய்?,என்ைனயும் அப்படிேய கூப்பிடு. அங்கிள் என்றாயானால்

இன்ெனாரு

சிறுவனுடன் சrக்குச்

ைகையயும்

சrயாக

மல்லுக்கு

உைடத்து

நின்ற

விடுேவன்.”என்று

நண்பைனக்

கண்டு

சிrப்பு

வந்தது ஜ)வனுக்கு. “ம்,

ஜ)வன்

மருந்திட்டு

டாக்ட

தினம்

மாத்திைரயும்

அவ

என்னிடத்திற்கு

தருகிறா.அதனால்

வந்து..

தான்

என்

அவைர

காயத்திற்கு

டாக்ட

என்று

கூப்பிடுகிேறன். ந)ங்கள் அப்படியா?,முல்ைல அக்கா தண்ண) எடுக்கப் ேபாகும் ேபாதும்,வரும்

ேபாதும்

அவளிடேம

பின்னாேலேய

திrகிற)கள்.

ந)ங்கள்

வம்பு

ெசய்து

ெகாண்டு

அவள்

டாக்டராக்கும்?,ம்க்கும்”என்று

அவன்

ெநாடித்துக் ெகாள்ள.. “ேடய்.. உன்ைன..”என்று அவைனத் தூக்கிச் சுற்றி கிச்சு கிச்சு மூட்டிக் கலகலெவனச் சிrக்க ைவத்துக் ெகாண்டிருந்தவைனக் கண்டுத் தானும் சிrத்தான் ஜ)வன். ேவைல

“பாத்தாயாடா?,ந)

ெசய்யாமல்

ந)

இங்ேக

ஓபி

அடித்துக்

ெகாண்டிருக்கும் விவரம் அவனுக்கும் ெதrந்து விட்டது.”என்று ேகலி ெசய்த ஜ)வைனச் சட்ைட ெசய்யாமல் “ஏன்டா அத)பா.. அந்த முல்ைல அக்கா ஏன் எப்பவும்

உெரன்ேற

இருக்கிறாள்?,அவள்

சிrத்து

ஒரு

முைற

கூட

நான்

கண்டேதயில்ைல. எனக்காக ந) அவளிடம் ேபசிப் பாக்கக் கூடாதா?,ப்ள )ஸ் டா” என்று அவனிடம் ெகஞ்சிக் ெகாண்டிருந்தவைன “ேடய்.. சின்னப் ைபயனிடம் என்ன ேபச்சு ேபசுகிறாய்?”என்று அதட்டினான் ஜ)வன். “ேடய்.. இவனா சின்னப் ைபயன்?நான் முல்ைல பின்னால் ேபாவைதக் கூடச் சrயாகப்

பாத்து

முல்ைலைய

ைவத்திருக்கிறாேன?,ேடய்

விடு.

விசாரைணையத்

அவள்

தங்ைக

ெதாடந்தவைனத்

த)பா..

அல்லி

தைலயில்

அந்த

எப்படி?”என தட்டி

உம்மணாமூஞ்சி ேமலும்

இழுத்துக்

தன்

ெகாண்டு

ெசன்றான் ஜ)வன். “ேடய்.. ஜ)வா இரு டா.. அத)பா.. நான் உன்ைனப் பிறகு சந்திக்கிேறன்..”என்று கத்தியவைன ெவளியில் தள்ளி விட்டுத் தன் வட்ைட ) ேநாக்கி ஓடிக் ெகாண்டிருந்த சிறுவைன “அத)பா...”என்று நிறுத்தினான்.

டாக்ட..?”என்று

“என்ன

தூரத்தில்

நின்றபடிேய

வினவியவனிடம்

பாக்ெகட்டிலிருந்து ேகாலி குண்டுகைள எடுத்துக் காட்டி ேவண்டாமா என்பது ேபால் தைலயைசத்துச் சிrத்தான். முகம்

ெகாள்ளாச்

ைகயிலிருந்தக் சிrத்தான்.

சிrப்புடன்

ேவகமாக

குண்டுகைள

எடுத்துக்

சrயாகும்

“காயம்

வைர

அவனருேக ெகாண்டு

ைகக்கு

ஓடி

வந்தவன்

டாக்ட..”என்று

“ேதங்க்ஸ்

நிைறய

அவன்

ேவைல

ெகாடுக்கக்

கூடாது கண்ணா. முழுதாக குணமான பின் நன்றாக விைளயாடலாம்.”எனக் கூறி

அவன்

கன்னத்ைதத்

தட்டி

விட்டு..

அவன்

குதூகலத்துடன்

ஓடிச்

ெசல்வைதக் கண்டு விட்டு நண்பனிடம் ெசன்றான் ஜ)வன். “சிங்களத்துச் சின்னக் குயிேல.. இந்த மாமன் மனதிலிருப்பைத என்று தான் புrந்து ெகாள்ளப் ேபாகிறாய்?”என்று வான் ேமகங்களிடம் கூறுவைதப் ேபால் வானத்ைதப்

பாத்துக்

ெகாண்டு

ஜாைடயாக

முல்ைலயிடம்

வம்பு

ெசய்து

ெகாண்டிருந்தான் அஜூன். அடி குழாயில் தண்ண ) அடித்துக் ெகாண்டிருந்த முல்ைல நிமிந்து அவைன ஒரு பாைவ பாத்து விட்டு மீ ண்டும் குனிந்து ெகாண்டாள்.

“உனக்கு

மனைதேயனும்

விருப்பமில்ைலெயன்றால்

எனக்காக்

அறிந்து

ெசால்

உன்

தங்ைக

குயிேல..”என்று

அல்லியின்

அவன் மறுபடித்

ெதாடங்கவும் ேகாபமாக அவைன முைறத்த அந்தப் ெபண் காலி குடத்தால் அவன்

மண்ைடயில்

ஒரு

ேபாடு

ேபாட்டு

விட்டு

விறுவிறுெவன

நடந்து

ெசன்று விட்டாள். “ஆ..! ராட்சசி..”என்று தைலையத் தடவிக் ெகாண்டவனின் அருேக வந்த ஜ)வன் “ஏன்டா..

உனக்கு

வைர

அடங்கேவ

ந)

அறிேவயில்ைலயா?,அந்தப் மாட்டாய்

ேபால.

ெபண்

எப்ேபப்பட்ட

ெசருப்பால்

அடிக்கும்

சூழ்நிைலயில்

அந்தப்

ெபண் இங்ேக அண்டி வாழ வந்திருக்கிறாள்?,அவளிடம் ேபாய் வம்பு ெசய்து ெகாண்டிருக்கிறாய்?,யாேரனும்

பாத்தால்

என்ன

நிைனப்பாகள்?முட்டாள்”

என்று கடிந்து ெகாண்டான். “என்ன கடவுள்

ெபrய

சூழ்நிைல?,ம்?

உயிைர

விட்டு

ஊைரயும்,உடைமையயும்

ைவத்திருக்கிறாேனடா?,அதுேவ

பிடுங்கிக்

ெகாண்ட

எவ்வளவு

ெபrய

அதிஷ்டம்?,உயி இருக்கும் வைர சந்ேதாசமாக இருந்து விட ேவண்டியது தான்.

எப்ேபாது

எந்த

சூழ்நிைலயில்

ெதrயாது.ெசத்த

பின்பு

அய்ேயா..

சந்ேதாசத்ைதயும்

அனுபவிக்காமல்

இறந்து

ேபாேவாெமன்பது

உயிருடன் ேபாய்

இருந்த

விட்ேடாேம

யாருக்கும்

ேபாது

என்று

எந்த

வருத்தப்பட

ேநந்தால் என்னடா ெசய்வது?,ஜ)வா.. என் ஆைசைய நிைறேவற்று என நான் ஆவியாக

வந்து

உன்னிடம்

ெசான்னால்,

ந)

ெசவி

ெகாடுத்துக்

ேகட்பாயா

என்ன?, மிரண்டு ஓடி விடுவாய்!”என்று சிrத்தவன் ெதாடந்து “உயி வாழ்வது அதிஷ்டமடா.

அது

எப்ேபப்பட்ட

சூழ்நிைலயாய்

இருந்தாலும்

சr

தான்.

எைதயும் இந்த உலகத்திலிருந்து எடுத்துக் ெகாண்டு ெசல்ல முடியுமா என்ன?, மகிழ்ச்சி,சந்ேதாசத்ைத

அனுபவிப்பது

மட்டும்

தான்

நம்மால்

முடிந்த

ஒேர

காrயம். அைதச் ெசவ்வனச் ெசய்ய ேவண்டுெமன்பது தான் என்னுைடய ஒேர குறிக்ேகாள்”என்றவன் முல்ைலயின் தங்ைக அல்லி வருவைதக் கண்டு விட்டு பூேவ..

“அல்லிப்

ெமல்லப்

ேபசு..”என்று

பாடியபடி

அவளருேக

ெசன்று

விட்டான். நண்பைன ேநாக்கிப் ெபருமூச்ைச ெவளியிட்ட ஜ)வனுக்கு வாழ்க்ைக மிகவும் விசித்திரமானதாகேவத் ேதான்றியது. அஜ)ன் அப்படித்தான். இருவரும் ஆசிரமத்தில் வளந்த காலத்திேலேய அவன் சிrப்பும்,ேகலியுமாய் மகிழ்ச்சியாகத் தான் இருப்பான். அவனுைடய சந்ேதாசம் விறுவிறுெவனத் வாழ்வதற்ேக!

த)யாக

என்கிற

அைனவrடமும்

வாக்கியத்ைதக்

பரவி

விடும்.

ெகாள்ைகயாகக்

வாழ்க்ைக

ெகாண்டு

வாழ்ந்து

வரும் ஒரு ேநைமயான உள்ளம் அவன். ஜ8வானந்தன்- ெபற்ேறா ெபய இதுவைர அவனுக்குத் ெதrயாது. தான் யா? யாருக்கு எப்படிப் பிறந்ேதாம்? உன்னதமான உறவுக்குப் பிறந்தவனா?, அல்லது யாேரா

ெசய்த

அடிெயடுத்து அைலயும்

பாவத்தின்

ைவத்தவனா? ேகள்விகள்

பிரதிபலனாக ெதrயாது.

இைவ.

உயி

அவன்

மதுைரயில்

ெகாண்டு விைட

இந்தப்

ேதடி

பூமிக்கு

இன்று

அழகேகாவில்

வைர

ெசல்லும்

வழியிலிருந்த ஆசிரமம் ஒன்றின் வாசலில் ைகக் குழந்ைதயாகக் கிடந்தவைன அந்த ஆசிரமத்ைதச் ேசந்ேதா எடுத்து வளத்தன. கைதகளிலும்,திைரப்படங்களிலும்

வருவது

ேபால்

சுத்தமும்,சுகாதாரமும்

நிைறந்த இடத்தில்,பணக்காரகள் பல மாதத்திற்ெகாரு முைற வலம் வந்து அநாைதப் பிள்ைளகளின் ேதைவையத் த)த்து ேபாகும் ஆசிரமத்தில் அல்ல அவன் வளந்தது. ஒரு கூைரயின் கீ ழ் தான் அவகளது படுக்ைக. சrயான காற்று தனிப்

வசதி

கூடக்

படுக்ைக

கிைடயாது.

கிைடயாது.

ஆண்

ஒரு

பிள்ைள,ெபண்

ேவைள

உணவு

பிள்ைளகளூக்ெகனத்

தான்.

பக்கத்தில்

உள்ள

பள்ளி ஒன்றில் தான் அவகளது காைலப் பணிகள் எல்லாம் காைலக்கடன் கழிப்பது,குளிப்பது என அைனத்தும். அருேகயிருக்கும்

அரசுப்

பள்ளியில்

தான்

அவகளது

படிப்பு,அங்ேக

ெகாடுக்கப்படும் மதிய உணைவ உண்டு, அவ்வப்ேபாது இப்படி ஓ ஆசிரமம் இருப்பைதக் கண்டறிந்து உதவி புrய வரும் சில,பல ெபrய மனிதகளின் தயவால்

கிைடக்கும்

உைடகைள

அணிந்து

ெகாண்டுத்

தன்

பிள்ைளப்

பருவத்ைதப் ெபரும் துன்பத்தில் கழித்திருக்கிறான் அவன். ஆனால்

அந்த

வயதில்

எதுவும்

அவனுக்குத்

துன்பமாகத்

ெதrயவில்ைல.

பசிக்கும் ேபாது வயிற்ைற நிரப்பிய உணவு மட்டும் தான் அவனுக்குப் ெபrய விசயம்,

வார

நாட்களில்

சீ ருைட

மட்டும்

தான்

அணிந்திருப்பான்.

வார

இறுதியில்

அைதத்

அவனுக்களித்த

துைவத்துப்

ேபாட்டு

கால்சட்ைடைய

வஸ்திரங்கைள

உடுத்திக்

விட்டு

அணிந்து

ெகாள்ள

ஆசிரம

ெகாள்வான்.

ேவண்டும்,கா

நிவாகி

விதவிதமான

ைவத்து

விைளயாட

ேவண்டுெமங்கிற ஆைசெயல்லாம் அவனுக்கு இருந்தேதயில்ைல. உடம்ைப மைறத்துக் ெகாள்ள துணி இருக்கிறது. வயிற்ைற நிரப்பிக் ெகாள்ள உணவு

கிைடக்கிறது.

படுத்துத்

தூங்க

ஒரு

இடமிருக்கிறது.

அடிப்பைடத்

ேதைவகைள மீ றி ேவறு என்ன ேவண்டும் வாழ்வில் என்ெறண்ணித் தன்ைனத் தாேன சமாதானம் ெசய்து ெகாள்வான். பள்ளிப் படிப்ைப சிறப்பாக முடிக்க ேவண்டும் என்று எப்ேபாதும் எண்ணுவான். “படித்து

நல்ல

ேவைலக்குச்

ெசன்றால்

உங்கைளப்

ேபான்ற

ஆயிரம்

அநாைதகளுக்கு நல்வாழ்வு அளிக்க முடியும்” என ஆசிரம நிவாகி தினம் கூறியதால்

நன்றாகப்

படித்தான்.

தன்ைனப்

ேபான்ேறாருக்கு

உதவி

ெசய்து

எல்ேலாைரயும் நன்றாக வாழ ைவக்க ேவண்டுெமன்கிற எண்ணம் அறியாத வயதிேலேய அவனுக்கு வலுப்ெபற்றிருந்தது. அவைனப் ேபான்ற

உணவுடன் அவேனாடு இைணந்தவன் தான் அஜூன்.

விபத்தில் ெபற்ேறாைர இழந்து உறவினகளால் ைகவிடப்பட்டு ஒரு ேவைளச் ேசாறு ேவண்டி இந்த ஆசிரமத்தில் தஞ்சமைடந்தான். வந்த இரண்டு நாட்கள் அைமதியாக மூன்றாம்

அைனவைரயும்

நாள்

ேவடிக்ைக

அைனவருடனும்

பாத்துக்

இைணந்து

ெகாண்டிருந்தவன்,

விைளயாட

ஆரம்பித்தான்.

வாத்ைதக்ெகாரு முைறக் ேகலி ேபசி அைனவைரயும் சிrக்க ைவப்பவைன எல்ேலாருக்கும் பிடித்துப் ேபானது. அைனவrடமும்

சிrத்துப்

கஷ்டங்கைளயும்,துக்கங்கைளயும்

ேபசினாலும் ஜ)வனிடம்

மட்டும்

தனது தான்

பகிந்து

ெகாள்வான். ஒரு ேபாைவைய இருவருமாகப் பகிந்து ெகாள்வதிலிருந்துத் ெதாடங்கி

உணவு,உைட,படிப்பு

என

அைனத்திலும்

ஒருவருக்ெகாருவ

உதவியாக இருந்து இைண பிrயாத் ேதாழகளாகிப் ேபாயின. இருவரும் பத்தாம் வகுப்ைப நல்ல மதிப்ெபண்கள் ெபற்றுத் ேதச்சி ெபற்றதும் அந்த

ஆசிரம

நிவாகி

அனுப்பி

ைவத்தா.

படிப்ைப

முடித்தன.

இருவைரயும்

ெசன்ைனயிலிருக்கும்

ெசன்ைனயிேலேய மாநிலத்தின்

அடுத்த

முதல்

இரண்டு

பத்து

குருகுலத்திற்கு வருடப்

இடங்களில்

பள்ளிப்

இருவரது

ெபயரும் இருந்ததால் அந்த ஆசிரமத்திற்குச் ேசைவ ெசய்ய வந்த தனியா அைமப்பு

ஒன்று

இருவரது

படிப்புச்

ெசலைவயும்

ஏற்றுக்

ெகாள்ள

முன்

வந்தது. இருவரும் மருத்துவம் படித்து இன்று அரசுச் சாபற்ற அைமப்புகள் சிலவற்றில் ேசந்து இம்மாதிrயான இடங்களில் இலவச மருத்துவம் புrந்து ேசைவ ெசய்து வருகின்றன.

தன்

நிைனவுகளில்

வாசலில்

உழன்றபடி

திடீெரன

ஏற்பட்டப்

மரத்தடியில் பரபரப்ைபக்

அமந்திருந்தவன்

கண்டுத்

திடுக்கிட்டு

முகாம் அருேக

விைரந்தான். அதற்குள்

அங்ேகக்

பாைவையச் இைடயில்

ெசலுத்திய

ெதrந்த

கால்கள்

கூட்டம் ஒரு

முழுதும்

கூடி

ஜ)வனின்

விட..

கூட்டத்ைதத்

கண்களில்

ெபண்ணின்

தாண்டித்

பட்டது,கிழிந்த

கால்கள்

தான்.

தன்

ஆைடகளின்

அவளது

சிராய்ப்பினாலும்,காயங்களினாலும்

ெவள்ைளக் சிவப்ேபறிப்

ேபாயிருந்தது. சற்று முன்ேனறி முன்ேன வந்தவனுக்கு ஸ்ட்ெரச்சrல் படுக்க ைவக்கப்பட்டிருந்த வழிந்ேதாடும்

அப்ெபண்ணின்

வியைவயுடன்

ைககைளப்

நாடி

பாத்துக்

பிடித்து

ெநற்றியில்

ெகாண்டிருந்த

அஜூன்

ெதrந்தான். சுற்றியிருந்த அைனவரும் அந்தப் ெபண்ைணக் கண்டு அய்ேயா பாவெமன தங்களுக்குள் ேபசிக் ெகாண்டிருக்க.. அஜூன் நிமிந்து “கூட்டம் ேசக்காத)கள்.விலகிச் ஏந்தியிருந்தவகளிடம்

ெசல்லுங்கள்.”என்றான்.பின் “இன்னும்

உயி

இருக்கிறது.

ஸ்ட்ெரச்சைர உள்ேள

எடுத்துச்

வந்து

ேநாக்கிய

ெசல்லுங்கள். சீ க்கிரம்..”என்றான். அதற்குள்

கூட்டத்ைத

ஜ)வானந்தனுக்கு

விலக்கி

சுயநிைனவின்றித்

சட்ெடன திறந்த

அருேக வாயுடன்

மயங்கிக்

கிடந்த

அப்ெபண்ைணக் கண்டு ஏெனன்று அறியாமேலேய கலக்கமுற்றது மனது.

அத்தியாயம் – 2

மகன் முன்ேனத் தாய் கற்பழிக்கப்பட்டாள்! தாய் முன்ேன ைகக்குழந்ைதத் த8யிலிடப்பட்டான்! மைனவி முன்ேன கணவன் சுட்டுக் ெகால்லப்பட்டான்! கணவன் முன்ேன மைனவி நிவாணமாக்கப்பட்டாள்! இனம்,ெமாழி,நாடு,மதம் என்பைதத் தாண்டி.. மனிதேநயம் என்கிற ஒன்ைற.. என்று அறிந்து ெகாள்ளும் இந்த உலகம்?

மயங்கிய

நிைலயில்

கிடந்த

அப்ெபண்ைணக்

கண்

விழிக்கச்

ெசய்யும்

முயற்சியில் அஜூன்,ெசவிலிப் ெபண் அச்சனாவின் உதவியுடன் த)விரமாக இறங்கி விட.. ெசடியிலிருந்துக் கிள்ளிெயறியப்பட்டு அழகிழந்த பூவாக வாடிப் ேபாய் கிடந்தவைள அருேக ெசன்று கண்டான் ஜ)வானந்தன்.அவளது ஆைட முழுதும்

நைனந்து

ேபாயிருந்தது.

ெவகு

கிடந்ததற்குச்

சாட்சியாக

ேபாயிருந்தது.

சிராய்ப்பும்,காயங்களும்

மருந்திடப்படாத

அவளது

காரணத்தினால்

ேநரமாக

அவள்

ைக,கால்கள்

ஊறி

உடல்

பல

முழுதும்

இடங்கள்

சலம்

கடல்

ந)rல்

விைறத்துப் பரவியிருக்க..

பிடித்துப்

ேபாய்

வங்கியிருந்தன. ) அடுத்த சில நிமிடங்களில் அச்சனா அவளது உைடகைள மாற்றியிருந்தாள். ெசயற்ைக

சுவாசம்

ேபாடப்பட்டது. ெகாண்டிருக்க..

அளிக்கப்பட்டு

அஜூன் தனது

தனது

அவளது

காயங்களுக்கு

மருந்து

ெதாடந்து

ெசய்து

சிகிச்ைசையத்

அைலேபசியின்

அைழப்ைப

உணந்து

ெவளிேய

வந்தான் ஜ)வன். அதற்குள் பாத்தபடி

அைழப்பு

நின்று

வந்தவன்

விசாரைண

ெசய்து

அவகளது

ெபயைரக்

எதிேர

ேபாய்

விட..

புதிதாக

வந்து

ெகாண்டிருப்பைதக் ேகட்டுத்

தன்

யாெரன்று ேசந்த

கண்டு

தன்

அைலேபசிையப்

நால்வrடம்

அவகைளக்

பதிேவட்டில்

குறித்துக்

ேபாlஸ்

கவனித்தான். ெகாண்ட

பின்

அவகள் இங்கு வந்து ேசந்ததற்கான காரணத்ைத அவகளிடம் விசாrத்தா அந்தக் காவல.

பாதுகாப்பு ேவண்டி அைடக்கலம் புகுந்ததாக அவ கூறியதும் “உங்களுடன் வந்த அந்தப் ெபண் யா?”என்று விசாrத்தா. “அந்தப் ெபண் யாெரன்று எனக்குத் ெதrயாது.மன்னா காட்டிலிருந்து நாங்கள் படேகற வந்த ேபாது அங்கு இந்தப் ெபண் கடல் ஓரமாக மயங்கிக் கிடந்தைதக் கண்ேடாம்.

உயி இருப்பதாக

என் ெபண்டாட்டி

கூறியதும்

பாவேம

என்று

தான் அவைளயும் அள்ளிப் ேபாட்டுக் ெகாண்டு வந்ேதன். அந்தப் ெபண் எங்கள் பயணம் முடியும் வைர விழி திறந்து பாக்கேவயில்ைல. ெசத்து விட்டாள் என்று

தான்

அவன்.

நிைனத்ேதாம்

“அப்படியானால்

ெதrயாது?,

அவள்

அந்த

டாக்ட

பrேசாதிக்கும்

அவைளப்

பற்றிய

எந்த

ெபய,யா

என்கிற

வைர.”என்றான்

விவரங்களும்

உனக்குத்

விவரெமல்லாம்?,ம்?”என்று

சந்ேதகத்துடேன விசாrத்தப் ேபாlஸிடம் அவனது மைனவி “இல்ைல சா. எங்களுக்குத் ெதrயாது.”என்று சாதித்தாள். “நாைள வந்து அைடயாள அட்ைட வாங்கிக் ெகாள்”என்றேதாடு அவ முடித்துக் ெகாண்டா. அவகள்

கூறியைதக்

ேயாசைனயுடன் ெபண்ணுக்கான

ேகட்ட

உள்ேள

இருந்தது

ெசன்றவன்

சிகிச்ைசயில்

கருவிகேளா,வசதிகேளா உயிருடனிருந்தப்

பயன்

என்ன

பாப்பது

ேபாயிருந்த என்பைதப்

அதிச்சியானது.

இைணந்து

ேபாதுமான

மருத்துவம்

ெதம்பிழந்து

ேமலும்

அஜூனுடன்

ஈடுபட்டான்.

இன்றி

அவகளுக்கு.

ஜ)வானந்தனுக்கு

அந்தப்

அளவு

மருத்துவக்

ெபரும்

திணறலாக

அவளது ேபால்

பூவுடல்

தன்

இனி

சக்திையக்

ெகாஞ்சம்,ெகாஞ்சமாக இழந்து ெகாண்டிருக்க.. அவள் நாடித் துடிப்பு திடீெரனச் சrவைதக் கண்டு ெதாய்ந்து ேபானான் ஜ)வானந்தன். இவைள

“அஜூன்,

உடனடியாக

மருத்துவமைனக்கு

அைழத்துச்

ெசல்ல

ேவண்டும்.இல்ைலெயன்றால் அநியாயமாக உயிைர விட்டு விடுவாள்.உடேன ஆம்புலன்ைஸ

வரச்

ெசால்..”என்று

பரபரத்தவனிடம்

“ஜ)வா

அரசு

மருத்துவமைனக்கு அைழத்துச் ெசன்றாலும் இந்த சிகிச்ைச தான் கிைடக்கும். தனியா

மருத்துவமைனக்கு

அைழத்துச்

ெசன்றால்

தான்

இவைள

உயி

பிைழக்க ைவக்க முடியும். ஆனால் அதற்கான ெசலைவ யா ஏற்றுக் ெகாள்ள முன் வருவாகள்?,இைத ந) நம் அைமப்பிடம் ெசான்னால் நம்முடன் தான் சண்ைடக்கு

வருவாகள்.

நாமிருக்கிேறாம்.

முடிந்த

முட்டாள்தனமாக

அளவிற்கு

மருத்துவம்

உளறாேத..”என்று

பாக்கத்தான்

அைமதியான

குரலில்

கடிந்து ெகாண்டவனிடம் “ந) தான் முட்டாள் தனமாக உளறுகிறாய் அஜூன். இன்னும் இரண்டு மணி ேநரம் இப்படிேய இருந்தால் இவள் ெசத்துப் ேபாய் விடுவாள்

என்று

மனசாட்சியில்லாமல் சீ றினான் ஜ)வன்.

உனக்கு

நன்றாகத்

ேபசுகிறாய்?”என்று

ெதrயும்.ெதrந்துமா பதிலுக்கு

அைமதிக்

இப்படி குரலில்

“தனியாக

எந்த

அகதிையயும்

பாக்கும்

உrைம

நமக்குக்

அைழத்துக்

கிைடயாது

ெகாண்டு

ஜ)வா.

நாம்

ெசன்று

இந்த

மருத்துவம்

அைமப்பின்

கீ ழ்

இங்கு ேவைல பாக்கும் சாதாரண மருத்துவகள். அைதப் புrந்து ெகாள்..” என்றவனிடம்

“அதற்காக

அஜூன்,யா

என்னப்

மருத்துவமைனக்கு

சாகட்டும்

பிரச்சைன

என்று

விட்டு

ெசய்தாலும்

அைழத்துக்

ெகாண்டுப்

விடச்

ெசால்கிறாயா?,

பரவாயில்ைல.நான் ேபாகத்

இவைள

தான்

ேபாகிேறன்..”

மருத்துவமைனக்கு

விைரந்தன.

என்றவன் ஆம்புலன்ைச உடனடியாக வரவைழத்தான். இருவரும்

அவைள

ஏற்றிக்

ஜ)வனிடம்

குடிேயறியிருந்த

ெகாண்டு இந்தப்

பதட்டமும்,பரபரப்பும்

அஜூனுக்குப்

புதிதாக இருந்தது. ேபான வாரம் முகாமில் பாம்புக் கடித்து ஒரு ெபண்மணி இறந்து

ேபான

ேபாது

கூட

அவன்

இவ்வளவு

பதறவில்ைல.

அவைளயும்

காப்பாற்ற எவ்வளேவா ேபாராடினான் தான். ஆனால் அது தான் மருத்துவன் என்கிற

முைறயில்

நடந்த

ேபாராட்டம்.

இப்ேபாது

உறவின

ஒருவrன்

உயிைரக் காப்பாற்ற நிைனப்பது ேபாலல்லவா பதறுகிறான்? என்று ேயாசைன எழுந்தாலும்

அப்ெபண்ணின்

நிைலையக்

கண்டு

மனைத

அவள்

புறம்

ெசலுத்தினான். அடுத்த சில நிமிடங்களில் அந்தப் ெபண் தனியா மருத்துவமைன ஒன்றில் அனுமதிக்கப் பட்டு விட அவளுக்கு ஆக ேவண்டிய ெசலவு அைனத்ைதயும் தாேன ஏற்றுக் ெகாள்வதாக கூறி விட்டான் ஜ)வானந்தன். அவளது நிைலைய விளக்கிக்

கூறி

அந்த

மருத்துவமைன

டாக்டருடன்

தாங்களும்

அவசர

சிகிச்ைசப் பிrவிற்குள் நுைழந்தன. சில

மணி

ேநரத்திற்குப்

பின்

அவளது

நாடித்துடிப்பு

சீ ராகி

அவள்

ெமல்ல

மயக்கத்திற்குச் ெசன்றைத உறுதிபடுத்திக் ெகாண்டு.. அந்த டாக்டrடம் நன்றி கூறி

விட்டுப்

ெபரு

அமந்தவனின்

மூச்சுடன்

ேதாளில்

ைக

ெவளிேய

ைவத்த

வந்தான்

அஜூன்

“அவள்

ஜ)வன்.

தளந்து

சீ க்கிரம்

சrயாகி

விடுவாள்.ந) கவைலப் படாேத. சாப்பிடச் ெசல்லலாமா?” எனக் ேகட்டு அவைன அைழத்துச் ெசன்றான். அந்த

மருத்துவமைனக்

ெகாண்டு

வந்து

ஆரம்பித்தான்.

அவனருேக

அமந்தவன்

அைமதியாகத்

ெகாண்டிருந்தவைன

நிமிந்து

விட்டாய்?,என்னேவா

உன்

படுத்திருப்பது

ேபால்

பதறியடித்துக்

ெகாண்டு

வருடங்களாக

ேகண்டீனிேலேய

ந)யும்,நானும்

ேதாைசகைள

“சாப்பிடுடா”எனக்

ேதாைசகைள

ேநாக்கி

முகத்ைத

இங்ேக இந்தத்

உடம்பு

ைவத்துக்

வந்து

கூறி

உள்ேளத்

“என்னடா?,ஒேரடியாக

ெசாந்தக்காrக்கு

ேசாகமாக ஏன்

இரண்டு

வாங்கிக் உண்ண தள்ளிக்

அைமதியாகி சrயில்லாமல்

ெகாண்டு?,

அப்படிப்

ேசத்தாய்?,கிட்டத்தட்ட

ெதாழிலில்,இந்தச்

ஏழு

ேசைவயில்

இருக்கிேறாம்.ந) இவ்வளவு பதறி இப்ேபாது தான் நான் பாக்கிேறன்.என்னடா

ஆச்சு உனக்கு?” என்று வினவியைன முைறத்துப் பாத்த ஜ)வன் “இது ெவறும் மனிதாபிமானம். ஒரு உயிைரக் காப்பாற்ற ேவண்டுெமங்கிற சாதாரண மனித ேநயம்.அவ்வளவு தான்.ந)யாக எைதேயனும் உளறிக் ெகாட்டாேத.ேடய்.. வாழ ேவண்டிய வயதுடா அந்தப் ெபண்ணுக்கு.25 வயது கூட இருக்காது. அவைளப் ேபாய் எப்படியடா ெசத்தால் சாகட்டுெமன்று விட முடியும்?”என்று ேகாபமாகக் கத்தினான் அவன். “ந) நிைனப்பதும் சr தான் டா. ஆனால் இேத ேபால் மாதத்திற்ெகாரு முைற ஒரு ெபண் முகாைம வந்தைடந்தால் நம் நிைலைம என்ன என்று தான் நான் ேகட்கிேறன்.இதற்ெகல்லாம் ைவக்கும்

எவனும்

வந்து

முடிவு உதவி

உண்டா

என்ன?,ேகாடி,ேகாடியாகப்

ெசய்யப்

ேபாகிறானா?,ந)

ஒருவன்

பூட்டி இந்தப்

ெபண்ைணக் காப்பாற்றி விட்டாய்.இனி வரும் ெபண்களின் நிைலைம?ம்?, சாவு தாேன?”என்று ேகட்ட நண்பனிடம் “இனி யாேரனும் இப்படி வந்தால் என்ைனப் ேபால ஒருவன் நிச்சயம் வந்து காப்பாற்றுவான்.இப்ேபாைதக்கு இந்தப் ெபண் உயி பிைழத்தேத எனக்கு மகிழ்ச்சி தான்.ந) வாைய மூடிக் ெகாண்டு சாப்பிடு. எனக்குப்

பசிக்கிறது.”எனக்

கூறி

விட்டு

தட்டில்

முகத்ைதக்

ட்rப்ஸ்

ஏற்றப்பட்டுக்

கவிழ்த்துக்

ெகாண்டான். இரவு

முழுதும்

அப்ெபண்ணிற்கு

அருேகயிருந்துப் கூறிய

பாத்துக்

அஜூைன

ெகாண்டான்

வட்டிற்கு )

அனுப்பி

ஜ)வன்.

ெகாண்டிருந்ததால்

தானும்

ைவத்து

விட்டு

உடனிருப்பதாகக் அங்ேகேய

தங்கிக்

ெகாண்டான். இன்ெனாரு நாற்காலிைய இழுத்துப் ேபாட்டு உறங்கிப் ேபானவன், காைலயில் அஜூன் எழுப்புைகயில் தான் கண் விழித்தான். “குட் மானிங் டா”எனக் ெகாட்டாவிைய ெவளிவிட்டபடிேய கூறிய நண்பைன முைறத்து

“ேடய்,நமக்கு

இன்று

ேபட்

மானிங்

தான்டா,”என்றவைனக்

ஏன்

என்பது ேபால் ேநாக்கினான் ஜ)வன். “எவrடமும் ெதrவிக்காமல் அைடயாள அட்ைட

கூட

வந்ததற்காக

வழங்கப்

படாத

ேபாlஸா

அகதிைய

நம்ைமக்

மருத்துவமைன

கிழித்துக்

கூறு

ேபாட

வைர

அைழத்து

வந்திருக்கிறா.

எழுந்து அமரு முதலில்.”என்று எrச்சலுடன் கூறியவனிடம் “ஓ!வரட்டும்,ேபசிக் ெகாள்ளலாம்” என்றவன் பாத்ரூமுக்குள் புகுந்து ெகாண்டான். அவகள்

ேவைல

ெசய்து

ெகாண்டிருந்த

அைமப்ைபச்

ேசந்த

ஒருவரும்,

காவல ஒருவரும் வந்து ேசந்தன. “என்ன தம்பி யாrடமும் ேசதியாகக் கூடச் ெசால்லாமல் உங்கள் இஷ்டத்திற்கு இங்ேக அைழத்துக் ெகாண்டு வந்து விட்டீகள்?,இந்தப் ெசய்யப்படவில்ைல.

ெபண்ணின்

ெபய

அகதிகளுக்கான

வழங்கப்படவில்ைல.இப்படிப்பட்ட

கூட

இன்னும்

அைடயாள

சூழ்நிைலயில்

முகாைமச்

பதிவு

அட்ைடயும் ேசந்த

எவrடமும் கூறாமல் இப்படி அைழத்து வந்து விட்டீகள்? இவள் ஒரு மனித

ெவடி குண்டாக இருந்திருந்தால் என்ன ெசய்திருப்பீகள்?,ம்?”என்று மிரட்டிய காவலrடம் ெதாண்ைடையச் ெசறுமிய அஜூன்.. “சா,அந்தப் ெபண்ேண நமத்துப் ேபான ஊசி ெவடி மாதிr ெதாய்ந்து ேபாய்க் கிடக்கிறாள்.அவள் மனித ெவடி குண்டா?,நாங்கள் அளித்த சிகிச்ைச எவ்வித முன்ேனற்றத்ைதயும் அளிக்காததால் தான் இங்ேக அைழத்து வந்ேதாம்” என்று கூறியதும்

“அரசு

மருத்துவமைனக்குச்

ெசல்லாமல்

உங்கைள

யா

இங்ேக

அைழத்து வரச் ெசான்னது?”என்றா அந்தக் காவல. “ம்க்கும்”என்று ெவளிேய

ெநாடித்துக்

வாேயண்டா..

ெகாண்ட

இந்த

அஜூன்

பஜ்ஜி

வாயன்

“ேடய்.. ேகட்கும்

ஜ)வா

கடங்காரா..

ேகள்விக்குப்

பதில்

ெசால்ேலன்..”என்று மனதில் திட்டிக் ெகாண்டிருந்த ேவைள குளியலைறைய விட்டு

ெவளிேய

வந்த

ஜ)வன்

விதிமுைறகைளத்

“உங்கள்

தவறாமல்

பின்பற்றியிருந்தால் அந்தப் ெபண்ணின் விதி ேநற்ேற முடிந்து ேபாயிருக்கும் சா.

சட்டதிட்ட

விதிமுைறகைள

முக்கியமல்லவா?,அதனால்

விட

தான்

ஒரு

உயிைரக்

யாருைடய

காப்பாற்றுவது

அனுமதிக்காகவும்

காத்திருக்காமல் நாங்கள் இங்ேக அந்தப் ெபண்ைண அட்மிட் ெசய்ேதாம்.இது தவெறன்று

உங்கள்

நடவடிக்ைக எனக்

சட்டம்

கூறினால்

எடுக்கலாம்.”என்றவைனக்

கூறி

என்ைனயும்

இழுத்து

தாராளமாக கண்டு

எங்கள்

“அடப்பாவி..!

விடுகிறாேன..

மீ து

ந)ங்கள்

நாங்கள்,எங்கள்

அேடய்..

ந)

அன்ைன

ெதரசாவின் அடுத்த வாrசு என்பைத நிரூபிக்க நான் ஏண்டா ெஜயிலுக்குப் ேபாக ேவண்டும்?”என்று அவைன முைறத்தபடி நின்றிருந்தான் அஜ)ன். “அெதல்லாம் ெசலைவ

சr

யா

தான்

தம்பி.இந்தப்

உனக்குத்

ெபண்ைணக்

திருப்பியளிக்கப்

காப்பாற்ற

ந)

ெசய்த

ேபாகிறாகள்?”என்றவrடம்

ஜ)வன்“யாரும் எனக்குத் திருப்பியளிக்க ேவண்டாம் சா. அந்தப் ெபண் உயி பிைழத்தேத

எனக்குப்

ேபாதும்.ந)ங்கள்

ெதாடந்து

ேகள்வி

ேகட்பைத

நிறுத்தினால் அந்தப் ெபண் கண் விழிக்கும் முன் நாங்கள் அவைள முகாமில் ெகாண்டு

விட்டு

விடுேவாம்,அதன்

ெவடியா

என்கிற

பின்

விசாரைணைய

ந)ங்கள்

அவள்

அவளிடேம

ெவடி

குண்டா,ஊசி

ெதாடரலாம்”எனக்

கூற..

“ம்,ம்”எனக் கூறிச் ெசன்று விட்டா அந்தக் காவல. அருேகயிருந்த

மனிதைனக்

கண்ட

அஜூன்

“என்ன

சா?உங்களுக்கும்

ஏேதனும் ேகள்வியிருக்கிறதா?ேகட்டுத் ெதாைலயுங்கள்.பல் விளக்குகிற)கேளா இல்ைலேயா விடிந்ததும் அடுத்தவன் கழுத்ைத அறுக்க வந்து விடுகிற)கள்” என்று ெநாந்து ெகாண்டவனிடம் “நான் என்ன ெசய்ய தம்பி?,எங்ேக ெசலவு முழுைதயும் நம் அைமப்பின் தைலயில் ேபாட்டு விடுவகேளா ) என்று தான் என்ைன விசாrத்து வரச் ெசான்னாகள்.தம்பி தான் தன் ெசலெவனக் கூறி விட்டேத..

இனி

என்ன?இேத

பதிைல

நான்

அங்ேக

ெசன்று

ெசால்லி

விடுகிேறன்.வருகிேறன்.”எனக்

கூறிச்

ெசன்றவைரக்

கண்டுத்

தைலயில்

அடித்துக் ெகாண்டான் அஜூன். பணம்

“அப்படிப்

பிள்ைளகைள

ேசத்து

என்ன

லட்சம்,ேகாடி

தான்

எனச்

டா

ெசய்கிறாகள்

ெசலவழித்து

படிக்க

மனிதகள்?,

ைவக்கிறாகள்.

ெபண்ணாக இருந்தால் அெமrக்கா மாப்பிள்ைளயுடன் திருமணம். ைபயனாக இருந்தால்

அெமrக்காவில்

பிரம்மாண்டமாகக் இதனால்

கட்டிய

திருப்தி

என்னேவாடா”

ேவைல.அதன்

பின்

ேகாடி

வடு,கா,வசதிகள்.இவ்வளவு )

அைடந்து

என்றுத்

விடுகிறானா

தன்

புலம்பைலத்

தான்

ரூபாயில் இல்ைலயா?,

என்ன?,அதுவுமில்ைல.

ெதாடந்தவைன

அதட்டி

“ஆம்புலன்ஸ் வரச் ெசால்லி விட்ேடன்.அச்சனாவிடமும் நாம் அங்கு வரப் ேபாகும் விசயத்ைதக் கூறி விட்ேடன்.கிளம்பு. ேபாகலாம்”என்றான் ஜ)வன். அந்த

மருத்துவ

ெபண்ைண

கூறியபடி

ைவத்திருந்தால்

முழுதும்

கைரந்து

அேத

மருத்துவமைனயில்

அவன்

ேபானாலும்

ஏழு

பத்து

வருடமாகச்

ேபாகலாம்.

நாட்கள்

சம்பாதித்தப்

அடிப்பைட

மருத்துவ

இப்

பணம் வசதி

முகாமிேலேய இருப்பதால் அங்ேகேய அைழத்துச் ெசல்ல முடிவு ெசய்தான் ஜ)வன். அஜூனிற்கும் அதுேவ சrெயனப் பட்டது. முகாமில் அப்ெபண்ைணச் ேசப்பித்த பின்பு தான் வட்டிற்குச் ) ெசன்றான் ஜ)வன் ஒரு மணி ேநரத்தில் திரும்பி வருவதாகக் கூறி. “அவள் கண் விழித்ததும் ந) ஆகாரமாக ஏேதனும் ெகாடு அச்சனா.எதுவாயிருந்தாலும் என் ெசல்லுக்குக் கூப்பிடு,நான் ஒரு மணி ேநரத்தில் திரும்பி விடுேவன்.”என்றவனிடம் “ஓேக டாக்ட”என்ற நகந்ததும்

அச்சனா

அஜூைனக்

ேகள்வியாக

“என்னவாயிற்று?”என்றவளிடம்

ேநாக்கினாள்.

அவன்

என்னவாயிற்று?,எனக்கும்

“என்ன

இேத ேகள்வி தான்.அவனிடம் ேகட்டால் மனித ேநயம்,மத ெதரசா என்பான். ேதைவயா?,அவன் ெசால்வைதச் ெசய்”என்றேதாடு ெசன்று விட்டான் அஜூன். அந்தப் ெபண்ணின் அருகிேலேய அமந்துத் தன் ேவைலகைளத் ெதாடந்து ெகாண்டிருந்த அச்சனா அவளிடம் அைசைவ உணந்து ேவகமாக அருேக வந்தாள்.

இரண்டு

ெகாடுக்க..

ந)ண்ட

விரல்களால்

நாட்களாகப் கண்ைணக்

பிrக்கப்படாத கசக்க

இைம

எண்ணிக்

எrச்சைலக்

இடது

ைகையத்

தூக்கியவளுக்கு ட்rப்ஸ் ஏற்றுவதற்காக ைக நரம்பில் ெசாருகப்பட்டிருந்த ஊசி ேவறு

வலிைய

ஏற்படுத்தியது.

புருவத்ைதச்

சுருக்கி,பற்கைளக்

கடித்து

வலிைய அடக்கியவள் சிரமத்துடன் விழி திறந்தாள். அவளருேக

நின்றிருந்த

அச்சனா

“எப்படியிருக்கிற)கள்?,இன்னமும்

வலி

அவைளக்

கண்டு

இருக்கிறதா?”என்று

முறுவலித்து வினவ

அந்தப்

ெபண் ேமலும் ேபந்தப் ேபந்த விழித்தாள். அவள் ேதாைள அழுத்தி “கவைல ெகாள்ள

ஏதுமில்ைல.ந)ங்கள்

இப்ேபாது

பாதுகாப்பான

இடத்தில்

பத்திரமாக

இருக்கிற)கள்”என்று

கூற

அந்தப்

ெபண்ணிற்கு

இப்ேபாதும்

ஒன்றும்

புrயவில்ைல என்பது அவள் பாைவயிேலேய புrந்தது. “இப்ேபாைதக்கு ஏெனனில் முன்பு

ந)ங்கள்

உங்களுக்கு

ஒரு

வாய்ச்

எைதயும்

புrந்து

ெகாள்ள

எக்கச்சக்க

ஓய்வு

ேதைவப்படுகிறது.ஆனால்

அதற்கு

ேவண்டும்.சrயா?”என்றவள்

அருேக

ேசாறு

உண்ண

முயற்சிக்க

ேவண்டாம்.

பாத்திரத்தில் ைவக்கப்பட்டிருந்த சுடு ேசாற்ைற ந)க்கஞ்சியாகப் பிைசந்தாள். பழங்களுக்கும்,பழச்சாற்றிற்கும் அவள் எங்ேக ேபாவாள்?,அவளுக்குத் ெதrந்த ந) ஆகாரம் இது தான். கஞ்சியிருந்தக் கிண்ணத்துடன் தன்னருேக வந்தவளிடம் அந்தப் ெபண் வாய் திறந்து “ப..பல் விளக்க ேவண்டுேம”என்று தயங்கிக் கூற “அதற்கும் நாேன உதவி ெசய்கிேறன்”என்ற அச்சனா தாேன அவைளத் தூக்கி அமத்திப் பல் துலக்கி

விட்டாள்.

ெகாண்ைடயிட்டாள். ைகயிலிருந்தக்

கைளந்திருந்த முகம்

கஞ்சிைய

அவளது

முழுைதயும் அவள்

ேகசத்ைத

ந)rனால்

வாயில்

வாrத்

துைடத்தாள்.

ைவத்துப்

புகட்ட..

தூக்கிக் பின்

பல

தன் நாள்

பசித்திருந்த வயிற்ைற ஒேரடியாக நிரப்பி விடும் எண்ணத்துடன் கடகடெவனப் பருகினாள் அந்தப் ெபண். அவள்

நிைலையக்

என்னெவன்று

கண்டுப்

நான்

பrதாபம்

ெதrந்து

ெகாண்ட

அச்சனா

“உங்கள்

ெகாள்ளலாமா?”என்று

ெபய

வினவினாள்.

கிண்ணத்திலிருந்து நிமிந்து அவைள ேநாக்கியவள் “மித்ராஞ்சனி”எனக் கூற “ெராம்ப அழகாக இருக்கிறது ரஞ்சனி உங்கள் ெபய. ரஞ்சனி.. நான் உங்கைள அப்படிக் கூப்பிடலாம் தாேன?”என்றவைள ெவறித்து ேநாக்கினாள் மித்ராஞ்சனி. “ரஞ்சனி.. ரஞ்சனி..”என்று அச்சனா இரு முைற உலுக்கியதும் அவைள அேத பாைவயுடன் நிமிந்து ேநாக்கியவள் எதுவும் கூறாமல் படுத்துக் ெகாண்டாள். என்ன

இந்தப்

ெபண்?,விேநாதமாக

நடந்து

ெகாள்கிறாள்?என்று

சிந்தித்த

அச்சனா டாக்ட வந்த பின் அவrடம் கூறிக் ெகாள்ளலாம் என்று முடிவு ெசய்து ெகாண்டு அைறைய விட்டு ெவளிேய வந்தாள். அவைள எதிெகாண்ட முகாமின் காவல ஒருவ “என்னம்மா அந்தப் ெபண் விழித்து

விட்டாளா?,எப்படியிருக்கிறாள்?அவைளப்

ெதrந்ததா?”என்றா. மட்டும்

தான்

அைழத்ததும்

“அந்தப்

ெதrந்து

ெகாண்ேடன்.

அதுவைர

ெகாண்டிருந்தவள்

ெபண்ணின்

திடீெரனத்

எழுந்து திரும்பி

ெபய அவள்

பற்றிய

மித்ராஞ்சனி ெபயைரச்

உட்காந்து படுத்துக்

விபரம் சா.

ெசால்லி

கஞ்சிக்

ெகாண்டாள்.

ஏதும் இைத நான்

குடித்துக்

அந்தப்

ெபண்

ெமண்ட்டலி ஃபிட் தானா என்பைத டாக்ட வந்து தான் சா முடிவு ெசய்ய ேவண்டும்.அதுவைர

ந)ங்கள்

உங்களது

விசாரைணையத்

நல்லது”எனக் கூற அவரும் சrெயனச் ெசன்று விட்டா.

தள்ளிப்

ேபாடுவது

வட்டிற்குச் )

ெசன்றுத்

ேசந்தான்

ஜ)வன்.

பிrத்துக்

தன்

பணிகைள

வழியில்

ெகாள்ளுமாறு

முடித்துக்

எதிப்பட்ட

கூறி

ெகாண்டு

அத)பனிடம்

விட்டு

மண்டபம்

நாைள

அச்சனாைவத்

வந்து

வந்து

ேதடிச்

கட்டுப்

ெசன்றான்.

மித்ராஞ்சனி தங்கியிருக்கும் அைறக்கு அருேக ெசல்ைகயில் அங்ேக ேவைல ெசய்யும்

ஆயா

அவைன

அைழத்தாள்.

ஆயா”என்றவனிடம்

“ெசால்லுங்க

“ேநத்து ந)ங்க ெசான்ன மாதிr காேலஜ் படிக்கிற பசங்க நிைறய ேப வந்து சாப்பாடு,துணிமணிெயல்லாம்

வாங்கிக்

ெகாடுத்துட்டு

ேபானாங்க

தம்பி”

என்றாள் ஆயா. “அப்படியா?,சந்ேதாசம் ஆயா.இப்படி நிைறய ேப ஒன்று கூடிச் ேசைவ ஆயா

ெசய்தா தயங்கி

தாேன

இவகளின்

நிற்பைதக்

கண்டு

நிைலைய

மாற்ற

பாக்ெகட்டிலிருந்து

முடியும்?”என்றவன்

பணம்

எடுத்துத்

தந்து

“உன் ெசலவிற்கு ைவத்துக்ெகாள் ஆயா”எனக் கூறினான். ெநளிந்தபடி “நன்றி தம்பி.சின்னவன

பள்ளிக்கூடத்துல

ேசத்திருக்கிேறன்.அதான்”எனக்

கூறி

வாெயல்லாம் பல்லாகச் ெசன்றாள் ஆயா. இங்ேக

இவனது

ெசன்றிருந்த ஆண்

குரல்

ஒலிக்கத்

மித்ராஞ்சனியின்

குரல்!

ஆண்

குரல்

ெதாடங்கியதும்

அடிமனது

ேகட்கிறது!

சட்ெடன

பூட்ஸ்

ஆழ்ந்த விழித்து

அணிந்த

நித்திைரக்குச் எழுந்தமந்தது.

கால்களின்

சத்தம்

கிட்ேட வருகிறது. இந்தக் குரலும்,இந்தச் சத்தமும் அருேக வந்த பின் என்ன ெசய்யுெமன்பது

அவளுக்குத்

பயத்திலும்,அைத

மீ றியக்

ெதrயும்.

குருட்டுத்

கூடாது..

இனியும்

ைதrயத்திலும்

தாங்கக்

கூடாது.

ைக,கால்கள் சில்லிட்டு

விைறத்துப் ேபாய் விட.. கண்கள் ேகாைவப் பழமாகச் சிவந்து ஆங்காரத்ைத ெவளிப்படுத்தின. ேதகம்

இன்று

விட்டிருந்தது.

பல

ஒரு

நாட்களாகச் குவைளக்

இதயம்

சாப்பிடாமல்

கஞ்சிையப்

தாறுமாறாகத்

ெதம்பிழந்து

பருகியதில் துடித்து

ேபாயிருந்த

புத்துணவு

அவளது

ெபற்று

ேவகத்ைத

அதிகப்படுத்த.. அவனது காலடிச் சத்தம் அருேக வர.. வர.. எகிறத் துடிக்கும் மனைத அடக்கி சலனமற்றுப் படுத்திருந்தாள். அச்சனாைவ எங்ேக காேணாம் என்று சுற்றும் முற்றும் பாத்தபடி உள்ேள நுைழந்த

ஜ)வன்,

ெசன்றமந்தான்.

கட்டிலில் சில

கண்

வினாடிகள்

மூடிச்

சாய்ந்திருந்தவளின்

நிச்சலனமற்ற

அவளது

அருேக

முகத்ைதக்

கண்டிருந்தவன் பின் நாடித் துடிப்ைபப் பrேசாதிப்பதற்காக அவள் ைகையப் பற்றினான். அவ்வளவு தான்! அருேக வந்து அவன் என்ன ெசய்யப் ேபாகிறான் என்பைதக் கவனிப்பதற்காகக் கண் மூடி நித்திைரயிலிருப்பைதப் ேபால் நடித்தவள் அவன் தன் ைகையப் பற்றியதும் அருேக ந) நிரப்பி ைவக்கப்பட்டிருந்த பாத்திரத்ைத ஒேர ைகயால் தூக்கி அவன் தைலயில் நச்ெசன அடித்து விட்டாள். குனிந்து அவள் ைகையப் பற்றியிருந்தவனின்

காைதச்

ேசத்து

அவள்

ெகாடுத்த

அடியில்

கத்தித்

“அம்மாஆஆஆஆ”எனக்

தைலையப்

பற்றிக்

ெகாண்டுக்

கீ ேழ

விழுந்தான் ஜ)வானந்தன். ெவறுப்பும்,ஆங்காரமுமாய்

சிவந்த

கண்களுடனும்,நறநறெவனக்

கடித்தப்

பற்களுடனும் ஒவ்ெவாரு அடிக்கும் தன் பலத்ைதக் கூட்டி அவைன அடித்து விளாசிக்

ெகாண்டிருந்தவளின்

இங்ேக

பா..

நான்

வாத்ைதகெளான்றும் அவன்

ைகைய

அழுந்தப்

ெசால்வைதக்

அவள்

ைககளிலிருந்துத்

காதுகைள

தன்

பிடித்தான்

ஜ)வன்.

“ஏய்..

ேகள்..”என்று

கத்தியவனின்

எட்டியதாகேவ

ெதrயவில்ைல.

ைககைள

விடுவிக்க

எண்ணி

அவைன

இங்குமங்கும் இழுத்துப் ேபாராடியவள்.. அருேகயிருந்த ேமைஜ மீ து அச்சனா ைவத்து

விட்டுச்

ெசன்றத்

தூக்குச்

சட்டிைய

எடுத்து

அவனது

இடது

ெநற்றியில் ஓங்கி அடித்தாள். ெநற்றி

முழுதும்

ஜ)வனுக்கு.

ரத்தம்

ேமலும்

வழியத்

அவைன

துவங்க..

அடிக்கக்

வலியில்

ைகைய

தைல

சுற்றியது

ஓங்கியவைளத்

தன்

முழு

பலத்ைதயும் திரட்டி இறுகப் பற்றி அவளது ெவறிைய அடக்க முயன்றான். அவனது ஆறடி உயரத்தாலும்,எைடயாலுேம அவைள அடக்க முடியாது ேபாக.. அவனிடமிருந்துத் உபேயாகிக்கப்

திமிறிக்

பரபரத்துக்

ைகயிலிருந்த

ஆயுதங்கைள

ெகாண்டிருந்தவைள

அவன்

கஷ்டப்பட்டுத்

மீ து

தடுத்தவன்

அதற்கு ேமல் தாங்க முடியாது ேபாக “அஜூன்.... அஜூன்....”என்று உரத்த குரலில் கத்தத் துவங்கி விட்டான். அவனது

அலறைலக்

வழிந்த

ேகட்டுத்

தைலயுடன்

ெபண்ைணயும்

திடுக்கிட்டு

ஓடி

வந்த

நண்பைனயும்,ஆங்காரத்தின்

கண்டு

வியத்துப்

ேபானது.

“ேடய்..

அஜூனுக்கு

ரத்தம்

உச்சியில்

அந்தப்

இவைளப்

பிடி

டா.

அஜூன் சீ க்கிரம் வா..”என்று கத்தியவனின் அருேக ேவகமாக ஓடி வந்தவன் “அடிப்பாவி..

உனக்கு

உயிக்

ெகாடுத்தவனின்

உயிருக்ேக

உைல

ைவக்கப்

பாக்கிறாயா?,விடு.. விடு அவைன..”என அவளது ைகையப் பற்றி இழுக்கப் பாத்தவைனக்

கண்டு

ேமலும்

மிரண்டு,பயந்து,ஆத்திரமாகி

காலால்

அவன்

அடிவயிற்ைற ஓங்கி மிதித்தாள் மித்ராஞ்சனி. “அம்மாஆஆஆ”என்றபடி சத்தத்ைதக் அவைர

ேகட்டு

விடு..

ஓடி

ரஞ்சனி..

இல்ைலயா?,அவகள் ெசால்வைதக்

அஜூனும் வந்த

அச்சனா

ரஞ்சனி

இருவரும்

ேகள்”என்று

சுருண்டு நான்

“அய்ேயா.. ெசால்வது

டாக்டகள்.

சத்தமிட்டபடி

விழுந்து

விட

என்ன உனக்குக்

அவகைள

இவகளது இது?,ரஞ்சனி ேகட்கிறதா

விடம்மா..

நான்

அவைள

ஜ)வனிடமிருந்துப் பிrத்து

இருவைரயும்

ேகாபமும்,ஆத்திரமுமாய்

அதிக

ேசாவினாலும்,அலட்டிக்

இறுக்கிப் பிடித்து நிறுத்தினாள். ேமல்

மூச்சு,கீ ழ்

பாத்துக்

மூச்சு

வாங்க

ெகாண்டிருந்தவள்..

ெகாண்டதினாலும் அச்சனாவின் மீ ேத மயங்கிச் சrந்தாள். அவள் மடியில் கிடந்தவைளக்

கண்டபடி

ெமல்ல

எழுந்தமந்த

அஜூன்

“அப்பா..

என்ன

ெபான்னுடா இவ?,இப்படி உைதக்கிறாள்?,சீ னாக்காrயாக இருப்பாள் ேபாலும்டா ஜ)வா.. வலி தாங்க முடியலடா. அேநகமாக என் கிட்னி ேடேமஜாகி இருக்கும், எதற்கும்

ஒரு

ஸ்ேகன்

ெசய்து

பாக்க

ேவண்டும்”எனப்

புலம்பியபடி

எழுந்தவன்.. ெநற்றியில் வழிந்த ரத்தத்ைதக் ைகக்குட்ைடயால் கட்டுப்படுத்திக் ெகாண்டு

அவைளேய

ேநாக்கிக்

ெகாண்டிருந்த

நண்பனின்

அருேக

ெசன்று

“ேடய்.. காயத்திற்கு மருந்து ேபாடலாம் வா.இனி இவளிருக்கும் பக்கம் கூட நாம் வரக் கூடாது.இப்படியா அடித்துத் துைவப்பாள்?அம்மாடி”என்றான். “அஜூன்.. இவள் ஏன் இப்படி நடந்து ெகாள்கிறாள் என்பதற்கு நிச்சயம் ஒரு காரணம் கட்டிக்

இருக்கும்.ேதைவயில்லாமல்

ெகாள்ளாேத”என்றவைன

ேகலி

உறுத்து

ெசய்து

விழித்து

என்னிடம்

வாங்கிக்

என்ன

“ேடய்..

காரணம்

இருந்தாலும் நான் எதற்காக அடி வாங்க ேவண்டும்?இனி இவள் கட்ைடயால் அடித்தால் கூட தயவு ெசய்து அஜூன் என்று என்ைனக் கூப்பிடாேத..” என்று ேகாபமாகக் கூறியவைன முைறத்தபடி “நான் பிறகு வருகிேறன் அச்சனா. ந) அவைளப் பாத்துக் ெகாள்”எனக் கூறி விட்டு நகந்தான் ஜ)வன். நண்பனின் பின்ேனேய வந்து அவனது காயத்ைத ஆராய்ந்த அஜூன் ைதயல் ேபாட

ேவண்டியிருப்பைதக்

ெகாடுப்பவைள

இன்று

கண்டு

“உதவி

தானடா

ெசய்தவகளுக்கு

கண்டிருக்கிேறன்.

அவள்

உபத்திரவம் உயிைரக்

காப்பாற்றிய உன்ைன ஸ்டிட்ச் ேபாடும் நிைலக்குக் ெகாண்டு வந்து விட்டாேள! என்ன

அடி?,”என்றபடி

வணாகத் ) இருந்ததாக

ைதயல்

ேபாட்டுக்

திட்டுகிறாய்?,நம்ைம எனக்குத்

அடிக்கும்

ேதான்றவில்ைல.

ேகாபம்,அடங்காத

ெவறி..

அைத

தாேன?,உண்ைம

ெதrந்தால்

ெகாண்டிருந்தான். ேபாது ஏேதா

நம்மிடம்

நிச்சயம்

அவள் ஒரு

“அவைள

ஏன்

சுயநிைனவுடன் ஆத்திரம்,

த)ராத

காட்டி

விட்டாள்.

அவ்வளவு

வருத்தமுற்று

உன்னிடம்

மன்னிப்புக்

ேகட்பாள் பா.ஆனால் அவள் எதற்காக இப்படியானாள்?”என்று ேயாசைனயில் இறங்கி விட்டவைனக் கண்டு எrச்சலுடன் ஏேதா முணுமுணுத்தான் அஜூன். “அச்சனா

அவைளப்

ெபய

ெசால்லித்

தாேன

அைழத்தாள்?,என்ன

ெபய

ெசான்னாள்?, ரஞ்சனி என்றாேள..”என்றவனிடம் “அவள் ெபய மித்ராஞ்சனி” எனக் கூறியபடி அைறக்குள் நுைழந்தாள் அச்சனா.

அத்தியாயம் – 3

மிரண்ட விழிகளுடன் அஞ்சி ஓடிய சிறுவைன ராட்சச குணம் ெகாண்ட மனிதன் ஒருவன் இரக்கமின்றித் தன் ைகத்துப்பாக்கியால் சுட்டுத் தள்ளி விட்டான்..! ெபாம்ைமத் துப்பாக்கி ைவத்து விைளயாடும் அந்தப் பாலகனுக்குத் ெதrந்திருக்கவில்ைல.. இந்தத் துப்பாக்கி உயி குடித்து விடுெமன்று!

“அவள் ெபயைர மட்டும் தான் அறிந்து ெகாண்டாயா அச்சனா?, அவைளப் பற்றிய மற்ற

விவரங்கள்

ஜ)வானந்தனின்

ேமாவாையப்

ேநரம்

“ெகாஞ்ச

ஏதும்

அைசயாமல்

ெதrந்ததா?”என்று புறம்

ஆவத்துடன்

வினவிய

திருப்பினான்

அஜூன்.

பற்றித்

தன்

இேரன்

டா”என்றவனிடம்

“சாr..”எனக்

கூறி

விட்டு “ந) ெசால் அச்சனா”என்றான். “அவள்

ெபய

மித்ராஞ்சனி

என்பைத

மட்டும்

தான்

டாக்ட

ெசான்னாள்.

ரஞ்சனி என நான் அவைள அைழத்ததும் ஏதும் கூறாமல் என்ைன ெவறித்து விட்டு திரும்பிப் படுத்துக் ெகாண்டாள். அவள் மிகவும் அயவாக இருந்ததால் நான் ேவறு எைதயும் விசாrக்கவில்ைல. டாக்ட.. அவள் ெமன்டல்லி ஃபிட் தாேன?”என்றவளுக்கு ஜ)வன் பதிலளிக்கும் முன் முந்திக் ெகாண்ட அஜூன் “கண்டிப்பா அவளுக்குப் ைபத்தியம் தான் பிடித்திருக்கும்.அதனால் தான் இப்படி ெவறி

ெகாண்டவள்

ேபால்

நடந்து

ெகாள்கிறாள்”என்று

கூற..

அவைன

முைறத்தான் ஜ)வன். “ேடய்..

டாக்ட

மாதிrயா

ேபசுகிறாய்

ந)?,”என்றவன்

அச்சனாவின்

புறம்

திரும்பி “ேநற்ேற கம்ப்ள )ட் பாடி ெசக்கப் நடந்து முடிந்து விட்டது அச்சனா. ஷ)

இஸ்

ெபஃெபக்ட்லி

ெகாண்டவள்

ேபால்

ஃபிட்.

நான்

நடந்து

அவள்

ைகப்பற்றியதும்

ெகாண்டாள்.இது

தான்

ெவறி

மனவியாதியாகக்

கூட

இருக்கலாம். எதற்கும் அவைள இன்ெனாரு முைற மனநிைல மருத்துவrடம் அைழத்துப்

ேபாவது

சrெயன்று

படுகிறது

எனக்கு.”என்று

ஜ)வன்

கூறி

முடித்ததும் “சr தான் டா. உனக்கு என்ன அந்தப் ெபண் மீ து அப்படி ஒரு அக்கைற,ெதrயாமல்

தான்

ேகட்கிேறன்.

உனக்கு

உதவி

ெசய்ய

ேவண்டிய

எண்ணமிருந்தால்

என்

முல்ைலையயும்,அல்லிையயும்

ஏன்

கவனிக்காமல்

ேபானாய்? இந்தப் ெபண் மீ து மட்டும் என்ன?”என்று ேகள்வி ேகட்டான். “நான் உன்னிடம் ஏற்கனேவ ெசால்லி விட்ேடன். இது ெவறும் மனிதாபிமானம் தான்.”என்று ஆரம்பித்தவைனத் தடுத்து விட்டு “ந) காலம் முழுக்க அவளுக்குச் ேசைவ ெசய் ராசா. நான் உன்ைன ஒன்றும் ேகட்கப் ேபாவதில்ைல” என்றான். இருவரது சண்ைடையயும் கண்டு விட்டு அச்சனா சிrப்புடன் நகந்து விட.. அவள் ெசன்றதும் நண்பனிடம் “மித்ராஞ்சனி.. நல்ல ெபய இல்ைலயாடா?” என்ற ஜ)வைனக் கண்டு ெகாைலெவறியானான் அஜூன். மித்ராவின்

மயக்கத்ைதத்

உறங்க

ெதளிய

ைவத்திருந்தாள்

ைவத்து

அச்சனா.

அவளுக்கு ெவகு

மாத்திைர

அளித்து

ேநரத்திற்குப்

பின்

விழித்ெதழுந்தவைள அமர ைவத்து உணவளித்தாள். ெமல்லக் கிண்ணத்ைதப் பற்றி

கஞ்சிைய

உறிஞ்சியவள்

சில

வினாடிகள்

கடந்ததும்

நிமிந்து

அச்சனாவின் முகத்ைதப் பாத்தாள். காைலக் கண் விழிக்கும் ேபாது சிrத்துக் ெகாண்டு தாேன இருந்தாள்?,இப்ேபாது ஏன் முைறத்தபடி அமந்திருக்கிறாள் என்ற ஐயம் ேதான்ற.. அவள் முகத்ைதேய பாத்துக் ெகாண்டிருந்தவளிடம் என்ன என்றாள் அச்சனா. ேவகமாக ஒன்றுமில்ைல என்பது ேபால் இடவலமாகத் தைலயைசத்து விட்டு தைல

தாழ்த்திக்

ெகாண்டவள்

மீ ண்டும்

ேநாக்கினாள்.

“என்னம்மா?,காைலயில்

முைறத்துக்

ெகாண்டிருக்கிறாள்

ேகட்டவளிடம்

மித்ரா

ஆம்

காrயத்திற்கு

உன்ைன

கடேலாரத்தில்

கிடந்த

நிமிந்து

சிrப்புடன்

என்று

என்று

உன்ைனக்

முகத்ைதேய

ேபசினாேள,இப்ேபாது

தாேன

தைலயாட்ட..

முைறக்காமல்

அவள்

ஏன்

ேயாசிக்கிறாய்?”என்று “பின்ேன

ெகாஞ்சவா

ந)

ெசய்த

ெசய்வாகள்?,

குற்றுயிரும்,குைலயுயிருமாக

இங்ேக

நால்வ தூக்கி வந்த ேபாது உன் உயிைரக் காப்பாற்றப் ேபாராடியது ஜ)வன் டாக்டரும்,அஜூன்

டாக்டரும்

தான்.

அவகைள

இப்படி

அடித்துத்

தள்ளி

விட்டாேய?,ஏன் அப்படி ெசய்தாய்?,ெநற்றி முழுதும் ரத்தத்துடன் நின்றிருந்த ஜ)வன் டாக்டைரப் பாக்க எவ்வளவு பாவமாக இருந்தது ெதrயுமா?,உனக்கு உதவி ெசய்தவகளுக்கு இப்படித் தான் நன்றிக்கடன் ெசலுத்துவாயா?” என்று படபடெவனப் ெபாrந்தவைள மிரட்சியுடன் ேநாக்கினாள் மித்ரா. அவள் மிரண்டு விழிப்பைதக் கண்ட அச்சனா அவள் ைகைய ஆதரவாகப் பற்றி

“உன்ைன

மிரள

ைவக்க

நான்

இைதக்

கூறவில்ைலயம்மா.

ந)

ஏன்

அப்படி நடந்து ெகாண்டாய் என்பைத அறிந்து ெகாள்ளத் தான் ேகட்கிேறன். ந) எங்கிருந்து

வருகிறாய்?,என்ன

நடந்தது

உனக்கு?,எப்படி

கடேலாரத்தில்

கிடந்தாய்?”எனக் ேகள்வி ேகட்டவைளக் கண்டு விழிகைளப் ெபrதாக்கி ேந ெவறித்த

மித்ரா

கண்ணரால் )

“நா..

நைனந்து

நான்...”என்று விட..

ெதாடங்குவதற்குள்

விைடத்த

நாசியுடன்

இைம

முழுதும்

ெநற்றிையச்

சுருக்கிச்

சிந்தித்தவளுக்கு கிைடத்த உண்ைம ேபrடியாக இருந்தேதா என்னேவா “நான்.. நான்..”என்றவளின்

சன்னக்

குரல்

ேதய்ந்து

ேமெலழுந்து

அவள்

மூச்சுக்குத்

வாத்ைதகள்

ெதாண்ைடக்குள்ேளேய

ெவறும்

தவிக்கிறாள்

காற்றாக

என்பைதத்

தைடபட்டுப்

ேபாய்

மாற..

மாபு

ெதrவித்தது.

ேமலும்,கீ ழுமாக

இழுத்த மூச்சுடன் திணறியவைளக் கண்டுப் பதறி “டாக்ட.. டாக்ட...”என்று குரல் ெகாடுத்தாள் அச்சனா. திடுக்கிட்டு அைறக்குள் ஓடி வந்த ஜ)வன் படுக்ைகயில் சrந்து விழுந்தவளின் நிைலயறிந்து

விைரவாகச்

ெசயல்பட்டான்.

அவளது

ைக

விரல்கைள

அழுந்தப்பற்றி “மித்ரா.. மித்ரா எைதப்பற்றியும் சிந்திக்காேத. அதிகம் அலட்டிக் ெகாள்ளாேத.அைமதியாக இரு.. மித்ரா.. நான் ேபசுவது உனக்குக் ேகட்கிறதா?” என்று அவன் த)விரமான குரலில் என்னன்னேவா ேபச ஆரம்பித்ததும் அவள் மூச்சுக்

கட்டுக்குள்

வந்தது.

அச்சான

இட்ட

ஊசியினால்

அவள்

ெமல்ல

உறக்கத்திற்குச் ெசல்ல அவளது ைக விரல்கைளப் பற்றியபடி ெவகு ேநரம் அமந்திருந்தான் ஜ)வன். அவள் உறங்கி விட்டைத உறுதி ெசய்து ெகாண்டு அைறைய விட்டு வந்தவன் ெவளிேய கூடியிருந்தக் கூட்டத்ைத விலகிச் ெசல்லச் ெசான்னான். “அ..அந்தப் ெபண்ணுக்கு

என்னவாயிற்று

டாக்ட?”என்று

விசாrத்தக்

கூட்டத்திடம்

“மூச்சுக் ேகாளாறு காரணமாக மயங்கி விட்டாள். இப்ேபாது சிகிச்ைச அளித்து உறங்க

ைவத்திருக்கிேறாம்.”என்று

ெதrவித்தான்.

“ஓ!”என்றபடி

ஆளாளுக்கு

ஒன்ைறப் ேபசிக் ெகாண்டு கூட்டம் கைளந்து விட.. அஜூன்,அச்சனாவிடம் ெசன்றான். அங்ேக நடந்த விவரங்கைள அஜூனிடம் பகிந்து ெகாண்டிருந்த அச்சனா கூறியைதக்

ேகட்டவன்

“அவள்

முழுதாகக்

குணமைடயும்

வைர

ெபாறுத்திருப்பதில் உனக்கு என்ன அவசரம் அச்சனா?,அதற்குள் விசாrத்தாக ேவண்டுமா?அவைள

அதிகம்

அலட்டிக்

ெகாள்ள

ைவக்காேத

என்று

கூறி

விட்டுத் தாேன ெசன்ேறன்?”என்று கடிந்து ெகாண்டான். “ஐம் சாr டாக்ட” என்று தைல குனிந்தவைளக் கண்ட அஜூன் “ந) அவைள எதுக்காகத் திட்டித் த)க்கிறாய்?அந்தப் ெபண் தனக்குள் ஒரு அந்நியைன ைவத்திருப்பாள் ேபாலும். ேநரத்திற்ெகாரு முகத்ைதக் காட்டுகிறாள்”என்று அழுத்துக் ெகாண்டான். “எதுவாயிருந்தாலும் சr தான். அவள் உடலளவில் ேதறும் வைரயிேலனும் யாரும்

ெதாந்தரவு

ேபாlஸாrடமும்

ெசய்யாமல் ெதrவித்து

இருப்பது

விடுகிேறன்.

தான்

நல்லது.

அவகளும்

நான்

மண்டபம்

விசாரைண

என்கிற

ெபயrல் அவைளக் கூறு ேபாடாமல் இருப்பாகள்.நான் ெசால்வது புrந்ததா?” என்றவனிடம் இருவரும் ேவகமாகத் தைலயாட்டினாகள். அவன் ெசன்றதும் உஃப் என மூச்சு விட்ட அச்சனா “இெதல்லாம் ஓவ டாக்ட. இதுவைர அவ என்ைன ஒரு முைற கூடத் திட்டியதில்ைல. இந்தப் ெபண் வந்ததிலிருந்து

இவ நடத்ைதேய சrயில்ைல”என்று உச்சுக் ெகாட்ட “என்ன ெசய்வதம்மா? கரகாட்டக்காரனுக்கு வாக்கப்படால் நாமும் கரகம் தூக்கத் தான் ேவண்டும்” என்றவன் தூரத்தில் நடந்து வந்த ெபண்ைணக் கண்டு “ஏய் முல்ைல..”என்று கத்தியபடி

ஓடிச்

ெசன்றான்.

இரு

வித்தியாசமான

நண்பகைளக்

கண்டு

முறுவலித்தபடி அச்சனாவும் நகந்து விட்டாள். “முல்ைலப் பூேவ.. என் முல்ைலச் சரேம.. முல்ைலக்குத் ேத ெகாடுத்தான் பாr

வள்ளல்..

இந்த

அஜூன்..”என்று

முல்ைலக்காகத்

ெஜாள்ளு

தன்

விட்டவைன

மனைதேய

வழக்கம்

ெகாடுத்தான்

ேபால்

நின்று

இந்த

முைறத்த

முல்ைலத் ெதாடந்து நடந்து ெசல்ல.. “ஏய்.. முல்ைலப் பூ, நான் ஒருத்தன் ேபசிக் ெகாண்டிருப்பது உன் காதில் விழேவயில்ைலயா?,கண்டு ெகாள்ளாமல் ேபாகிறாய்?”என்றான். அவள் பதிேலதும் ேபசாமல் நடப்பைதக் கண்டு “எங்ேக இவ்வளவு ேவகமாகப் ேபாய்க்

ெகாண்டிருக்கிறாய்

வருேவனல்லவா?”என்று ேதைவப்படுவதாகப்

என்பைதேயனும்

வினவியவனிடம்

பீட்ட

ெகாண்டிருக்கிேறன்.

ெசால்ேலன்.நானும்

வழி

விடுகிற)களா

ேவைலக்கு

“கட்டிட

ெசான்னான்.

உடன்

அதனால்

தான்

ெகாஞ்சம்?”என்று

ஆள் ேபாய்க்

ெவடுக்ெகனக்

கூறினாள். “கட்டிட

ேவைலக்குப்

பள்ளியில் உனக்கு அதற்குள் ேகாபமாக என்ைன

ஏன்

ேபாகிறாயா?,நான்

தான்

எங்கள் அைமப்ைபச்

ேசந்த

ஆசிrய ேவைல வாங்கித் தருவதாகச் ெசான்ேனேன?,

இந்த

ேவைலக்குச்

வினவியவனிடம் ேவைலக்குச்

ெசல்ல

ேவண்டுெமன்கிறாய்?” நடக்கும்

“அெதல்லாம்

ேசத்துக்

ெகாள்ள

யாரும்

விசயமா முன்

என்றுக் டாக்ட?

வருவாகளா?,

ேவண்டாம் டாக்ட.வயதான் என் பாட்டியும்,தங்ைகயும் மூன்று ேவைள நல்ல சாப்பாடு

திங்க

ேவண்டுெமன்று

திரும்பி

நின்றுக்

கண்ண)

நான்

ஆைசப்படுகிேறன்”

ெசாrந்தவளிடம்

என்று

“அப்படியானால்

மறுபுறம் ந)

நான்

ெசான்னைத நம்பவில்ைல அப்படித்தாேன?”என்றான் அவன். “உங்கைள

நம்புவதற்கும்,நம்பாமல்

ேபாவதற்கும்

நான்

யா

டாக்ட?”என்று

ெமல்லிய குரலில் கூறியவைளப் புருவம் சுருக்கிட ெவறித்து ேநாக்கியவன் பின் சிrத்து “என்ன முல்ைலப்பூ இப்படிச் ெசால்லிட்ட?,நான் உன் மனங்கவ கள்வனில்ைலயா?”என்று வினவ.. “ஒரு டாக்ட மாதிrயா ேபசுகிற)கள்?,ச்ச” என்று அவள் தைலயிலடித்துக் ெகாண்டாள். “உனக்கும்

இது

பிடித்திருக்கிறது

முல்ைலப்பூ?,பிடிக்கவில்ைலெயன்றால்

இந்தக்

ெசய்கிறாெனன்று

புகா

ேபாய்

ேபாlஸிடம்

கயவன் ெசால்.

தாேன என்னிடம்

ேபா..”என்று

வம்பு

சிrத்துக்

ெகாண்ேட

கூற

மாட்ேடன்

“ெகாடுக்க

என்கிற

ைதrயத்தில்

தாேன

ேபசுகிற)கள்?”என்று முைறத்தாள் முல்ைல. தான்

“ெகாடுத்துத்

பாேரன்

முல்லப்பூ.”என்றவனிடம்

“ெகாடுக்கத்தான்

ேபாகிேறன்.அப்படிக் ெகாடுத்தால் என்ன ெசய்வகள்?”என்றாள் ) அவள். “என்ன ெசய்ேவன்?,நான்

இந்த

ெவளிப்பைடயாகக் சாதாரணமாகச்

முல்ைலச்

கூறி

சரத்ைதக்

விடுேவன்”என்று

ெசான்னவைன

விழி

கட்டிக்க

ஆைசப்படுவதாக

ேதாள்கைளக்

விrய

ேநாக்கினாள்

குலுக்கியபடிச்

முல்ைல.

அவள்

முழிையக் கண்டுக் கலகலெவனச் சிrத்தவன் “புவ முல்லப்பூ..”என்று அவள் தைலயில் ெசல்லமாகத் தட்டி விட்டு நகந்து ெசன்றான். அன்றிரவு

வடு )

திரும்பப்

இரண்டு

“என்னடா

புறப்பட்டுக்

எங்ேக

ெகாண்டிருந்தவகளிடம்

கிளம்பி

விட்டீகள்?”என்று

வந்த

ஜ)வன்

விசாrத்தான்.

“வட்டிற்குத் ) தான் டாக்ட.ேநரமாகி விட்டேத.”என்ற அச்சனாவிடம் “அந்தப் ெபண்ைண

யா

பாத்துக்

ெகாள்வது?,அவளுக்கு

யா

ெபாறுப்ேபற்பது?,அவைளச் ேசந்த யாரும் இங்ேக இல்ைல என்பது ெதrயும் தாேன

உங்களுக்கு?”என்று

ெபாrந்தவனிடம்

“அதான்

ந)யிருக்கிறாேய?,இங்ேகேய தங்கி பாத்துக் ெகாள்”என்று விட்டான் அஜூன். “நானா?,நான் எப்படியடா பாத்துக் ெகாள்ள முடியும்?,விழித்ததும் அவள் என் மண்ைடையப் பிளப்பதற்கா?”என்றவனிடம் “பயம் இருக்கிறதல்லவா?,ேபசாமல் வட்டிற்குக் )

கிளம்பு

டா.உன்

மனம்

அதற்கு

இடம்

தரவில்ைலெயன்றால்,

ஆயாைவத் துைணயிருக்கச் ெசால். இவ்வளவு தான் நம்மால் ெசய்ய முடியும்” என்று

அஜூன்

கூற

சr

“ம்ஹ்ம்,அது

வராது,ஆயா

என்ன

டாக்டரா?,

உன்னால் தங்க முடியாெதன்றால் விட்டு விடு.நான் பாத்துக் ெகாள்கிேறன். அச்சனா..

ந)..”என்று

ெதாடங்கியவனிடம்

அனுமதிக்க

மாட்டாகள்”என்று

அச்சனா

“சா,என் பதறி

விட

வட்டில் ) “சr,

ராத்தங்க

நான்

தங்கிக்

ெகாள்கிேறன். ந)ங்கள் கிளம்புங்கள்”என்றான். “இருப்பவகளுக்ேக

இங்ேக

படுத்துத்

தூங்கு”என்று

அஜூன்

அவனுக்கு

வட்டிற்குக் )

அவைன

இரவுச்

கிளம்பினான்.

ெபண்ணுக்கு வித்தியாசம்

இடமில்ைலயாம். முைறத்துக்

சாப்பாடு

அவன்

ெதrந்தால்

ெகாண்ேட

வாங்கிக்

ெசன்றதும்

துைணயிருக்குமாறும், ஏதும்

கூடாரத்தில்,ெகாசுக்கடியில்

அந்தப்

தன்ைன

ெகாடுத்து

ஆயாைவ

ெவளிேயறிய விட்டுத்

அைழத்து

ெபண்ணின்

அைழக்குமாறும்

தான் அந்தப்

ெசயல்களில்

ெசால்லி

விட்டு,

தங்கள் அைமப்ைபச் ேசந்தவகளின் உதவிேயாடு கூடாரம் அைமத்தான். அச்சனா

அளித்த

உணைவ

ெகாண்டிருந்த

மித்ராைவ

பாைவயிட்டு

விட்டு

உண்டு

அைறக்கு

கூடாரத்ைத

விட்டுக் ெவளிேய

ேநாக்கி

கைளப்புடன் நின்று

நடந்தான்.

உறங்கிக்

ஒரு

முைற

அன்று

நடந்த

நிகழ்ச்சிகள்

அைனத்ைதயும்

அைச

ேபாட்டபடி

உறங்கிப்

ேபானவனுக்கு

இரண்டு மணிக்கு ேமல் விழிப்பு தட்டி அதன் பின் உறக்கமற்றுப் ேபானது.

மருந்து

மாத்திைரகளின்

உதவியால்

ஆழ்ந்த

உறக்கத்திற்குச்

ெசன்றிருந்த

மித்ரா திடீெரன யாேரா தன் வாையப் ெபாத்தி அழுத்தி படுக்ைகயிலிருந்து இழுத்துச்

ெசல்வைத

ேநாக்கியவளுக்கு

உணந்தாள்.

முதலில்

சட்ெடன

கண்களுக்கு

இருள்

இைமகைளத்

மட்டுேம

திறந்து

புலப்பட்டது.

தன்

வயிற்றிலும்,வாயிலும் அழுந்தப் புைதந்திருந்த ைககள் அவைளத் தரதரெவன இழுத்துக் ெகாண்டு எங்ேகா ெசல்வைதக் கண்டு கண்கைள அகல விrத்துப் பாைவையக் கூைமயாக்கினாள். சக்தியற்று மடங்கிப் ேபாயிருந்த கால்கள் கல்லிலும்,மண்ணிலும் சிராய்ப்பைத உணந்தும் ேநராக

ெபrதாக விrத்திருந்த அவளது கருவிழிகள் இைமக்க மறந்து

ேநாக்கிக்

ெகாண்டிருந்தன.

தன்ைனப்

பற்றியிருந்தவனிடமிருந்துப்

புறப்பட்ட மது ெநடி அவைள ெவறி ெகாள்ளச் ெசய்ய ெதாங்கிப் ேபாயிருந்த கால்கைள அழுத்தமாகத் தைரயில் மிதித்து அவன் விலாவில் தன் முட்டியால் ஓங்கி இடித்தாள். அவன் வலியில் துடித்து நிமிரும் முன் அவன் புறம் திரும்பி விட்டவள் கீ ேழ கிடந்த

மண்ைண

வாr

அவன்

முகத்தில்

எறிந்து

விட்டுத்

தப்பி

ஓடப்

பாத்தாள். முகத்திலிருந்த மண்ைண உதித்து விட்டு ெநாடியில் தன்ைனச் சமாளித்துக்

ெகாண்ட

பற்றியிழுத்து ெநற்றியில்

அந்தக்

அவைளக்

கல்

இடித்து

கீ ேழ ரத்தம்

கயவன் விழச்

ஓடியவளின்

ெசய்தான்.

ஊற்றாகப்

இடது

படாெரன

ெபருகினாலும்..

காைலப்

விழுந்ததில்

அவள்

அைதச்

மூக்கன்

அவள்

சட்ைட ெசய்யும் நிைலயில் இல்ைல. கீ ேழ

விழுந்தவளின்

மீ து

ேவகமாகப்

படந்த

அந்த

அணிந்திருந்த ஆைடயின் முன் பகுதிையக் கிழித்ெதறிந்தான். அவனிடமிருந்து விடுபடத் திமிறிவளின் கன்னத்தில் ைகவிரல் ஐந்தும் பதியுமளவிற்கு ஓங்கி அைறந்தான்.

மூன்று

ேவைளயும்

கஞ்சிைய

மட்டும்

குடித்து

மருந்து

மாத்திைரயுடன் படுத்துக் கிடந்தவளுக்கு அந்த ஒரு அடி மூைளையத் தாக்கி தைல சுற்ற ைவத்தது. மயங்கிப் ேபாய் விடக் கூடாெதன மனதுக்குள் கூறிக் ெகாண்டவள் தைலைய ஆட்டி கண்கைள அழுந்த மூடித் திறந்தாள். மதுவின் ெநடியும்,அவனது ைககளின் பலமும் அவைள ெவறியின் உச்சகட்டத்திற்ேக எடுத்துச்

ெசல்ல..

பலம்

ெகாண்டமட்டும்

அவைனப்

பிடித்துத்

தள்ளி

அருேகயிருந்த ெசங்கல்ைல அவன் தைலயில் ேபாட்டாள். ரத்தம்

வழிந்தத்

தைலைய

இடது

ைகயால்

பற்றியிருந்த

அவன்,

தன்

காமெவறிையத் தணித்துக் ெகாள்ள ேவண்டி ேமலும் அவைள ெநருங்கினான். ைகயில் ைவத்திருந்த கல்ைல அவன் மீ து அவள் மறுபடி எறிய அந்தக் கல்

அவன் மீ து பட்டு இரண்டாகப் பிளந்து விழுந்தது. அைதக் கண்டு ெகாள்ளாமல் அவளருேக

வந்தவன்

அவள்

கழுத்ைத

அழுந்தப்

பற்றி

ெநறிக்க..

அவன்

ைககைள விலக்கப் ேபாராடியவள் அவைன ஓங்கி மிதித்தாள். மதுவின் உதவியால் மனித நிைலையக் கடந்து மிருகமாக மாறிப் ேபாயிருந்த அந்தக்

ேகடு

ெகாள்ள

ெகட்டப்

முடியாது

பிறவியின்

ைக

ேபாராடினாள்

விரலின்

அவள்.

அழுத்தத்ைதத்

ெவறி

வந்தால்

தாங்கிக்

அன்ைனயிடம்

படுக்ைகையப் பகிந்து ெகாள்ளக் கூடத் தயங்காத அந்த நாய் ெஜன்மத்துடன் சண்ைடயிட்டுத்

தன்ைனக்

காத்துக்

ெகாள்ளத்

துடித்துக்

ெகாண்டிருந்தாள்

அந்தப் பாவப் ெபண் பிறவி.

தூக்கம்

வாராமல்

புரண்டு

படுத்துக்

ெகாண்டிருந்த

ஜ)வன்,

எழுந்து

கடேலாரமாக நடந்து விட்டு வந்தாேலனும் நன்றாக இருக்குெமன்று முடிவு ெசய்து

சால்ைவையப்

வந்தான்.

சிறிது

ேபாத்திக்

தூரம்

ெகாண்டு

கடைல

கூடாரத்ைத

ெவறித்தபடி

விட்டு

நடந்தவன்

ெவளிேய

திரும்பி

மித்ரா

படுத்திருந்தக் கட்டிடத்ைதப் பாத்தான். கட்டிடத்தின்

ஒரு

பாக்காமேலேய

புறம்

இரு

உருவங்கள்

என்னேவா,ஏேதா

என்று

இருளில் மனம்

ெதrய,

பதறியது

யாெரன்று அவனுக்கு.

தடதடெவன அருேக ஓடிச் ெசன்றவன் அங்ேக கருமணிகள் இரண்டும் ேமேல ெசன்று

விட்ட

ெநறிபட்டு

நிைலயில்,யாேரா

நின்று

ெகாண்டிருந்த

ஒரு

ெகாடியவனின்

மித்ராைவக்

கண்டு

ைககளால் இதயம்

கழுத்து

படபடெவன

அடித்துக் ெகாண்டது அவனுக்கு. ஓடிச் ெசன்று அவைன இழுத்துத் தன் புறம் திருப்பி ஓங்கி அடித்தான். கீ ேழ விழுந்தவன் மீ ண்டும் எழுந்து விடக் கூடாத அளவிற்கு மிதித்துத் தள்ளியவன் ெதாய்ந்துச்

சுவ

மீ து

சrந்த

மித்ராவிடம்

ஓடிச்

ெசன்று

அவைளத்

தன்

ைககளில் தாங்கினான். அந்த நாயால் கிழித்ெதறியப்பட்ட ஆைடகள் விலகி அவளது அங்கங்கள் அைனத்ைதயும் ெவளிச்சத்தில் காட்ட.. ெவள்ைள மாபு முழுதும்

சிகெரட்

சூட்டினாலும்,ெவட்டுக்

காயங்களாலும்

புண்ணாகிப்

ேபாயிருப்பைதயும்,ஒரு பக்க மாபுக் காம்பு அறுக்கப்பட்டிருப்பைதயும் கண்டு ைககள் நடுங்க அவைளத் தன்ேனாடு ேசத்தைணத்தான். கண்கள்

தாைர,தாைரயாகக்

கண்ணைரச் )

சிந்த

சுயநிைனவின்று

சாய்ந்து

கிடந்தவைளக் கட்டிக் ெகாண்டு ஏெனன்று ெதrயாமேல அழுது த)த்தான். பின் தன் ேதாளில் கிடந்த சால்ைவயால் அவைளப் ேபாத்தித் தூக்கிக் ெகாண்டு அைறைய ேநாக்கி விைரந்தான். அதற்குள் ஆயா கண் விழித்து ெவளிேய வர அவைளக் ேகாபமாகப் பாத்தவன் “உன் மூத்த மகைன இந்த முகாம் பக்கம் அனுமதிக்காேத என்று எத்தைன முைற கூறியிருக்கிேறன் ஆயா உன்னிடம்?, உள்ேள வைர வந்து அவன் இந்தப் ெபண்ைண இழுத்துச் ெசன்றிருக்கிறான்.

ெபாருக்கி

ராஸ்கல்,

அவைன

நாேன

ெகான்று

விடும்

முன்

இங்கிருந்து

அைழத்துச் ெசன்று விடு ஆயா”எனக் கூறி விட்டு விறுவிறுெவன உள்ேள ெசன்று அவைளக் கட்டிலில் கிடத்தினான். கண்

முன்ேன

அவள்

அவன் மனைதப்

காயங்கள்

புண்படுத்த..

ெசால்லாமேலேய

அைனத்தும்

எதனால்

அவனுக்குப்

மீ ண்டும்

எப்படி இது

புrந்தது.

மீ ண்டும்

ஆனது

கண்கள்

ேதான்றி

என்பது

கண்ண )ைரச்

அவள் சிந்திய

வண்ணமிருக்கத் துைடக்கக் கூடத் ேதான்றாமல் மருந்ைதத் ேதடினான். எந்த மருந்ைதத்

ேதடுகிேறாம்

ெகாண்டிருந்தவன்

ஒரு

என்பது

நிமிடம்

புrயாமேல

நின்று

தன்ைன

ெதாடந்து

ேதடிக்

நிைலப்படுத்திக்

ெகாண்டு

அதன் பின் ேதடி வந்த மருந்ைத எடுத்துக் ெகாண்டு அவளருேக ஓடினான். சால்ைவைய

விலக்கி

கன்னிப்

ேபாயிருந்த

மாபுக்

காயங்களில்

மருந்திட்டான். பின் கிழிந்த அவளது ேமல் சட்ைடைய மாற்றி ேவறு சட்ைட அணிவித்தான்.

மயங்கிய

நிைலயில்

பிணாத்திக்

ெகாண்டிருந்தவைள

நிமித்தித் தண்ண ) பருக ைவத்தான். அவள் ைகையப் பற்றி “மித்ரா.. மித்ரா உனக்கு ஒன்றுமாகவில்ைல. ந) இப்ேபாது பாதுகாப்பாக இருக்கிறாய், அந்தக் ெகாடிய

மிருகம்

ந)

பயப்படாேத மித்ரா.

ெகாடுத்த

அடியால்

ெசயலிழந்து

விழுந்து

விட்டது.

ந)

ஒன்றுமாகவில்ைலயம்மா.. நான் உன்னுடனிருக்கிேறன்.

நிம்மதியாகத் தூங்கும்மா.. தூங்கு..”எனக் கூறி அவள் தைலையக் ேகாதினான். “மித்ரா.. மித்ரா..”என இரண்டாது முைறயாகப் பதறியபடி அைழக்கும் இந்தக் குரல்

அவளுக்குப்

நாட்களில்

பழகி

இந்தக்

நடத்துகின்றது. நிைனக்கிறது.

குரல்

உறவின ஏேனா

விட்டிருந்தது. மட்டும்

நிைனவு தான்

ேபால்,ெசாந்தம்

அந்தக்

குரைலக்

ெதளிந்த

அவைள ேபால்.

இந்த

இரண்டு

அந்நிேயான்யமாக

தன்னுள்

ேகட்டதும்,பயம்

ஒருத்தியாக

ஏற்படுவதற்குப்

பதிலாக மனதினுள் அைமதி ஏற்படுகிறது என்று சிந்தித்த மித்ராவின் மனது அவனது விரல்களின் வருடலில் மீ ண்டும் நித்திைரக்குச் ெசன்றது. அவள் முகத்ைதக் கண்டபடி இரவு முழுதும் உறங்காமல் விழித்திருந்த ஜ)வன், விடிந்த பின் அச்சனா வந்து விட்டைத உறுதி ெசய்து ெகாண்டு அைறைய விட்டுச் ெசன்றான். அங்கு

ேவைல

ெசய்யும்

ஆயாவின்

மூத்த

மகன்

ஒரு

முழுக்

குடிகாரன்.

எந்ேநரமும் குடி ேபாைதயில் தள்ளாடித் திrபவன் இரண்டும்,மூன்று முைற அன்ைனையத்

ேதடி

முகாமிற்கு

வந்திருக்கிறான்.

வருபவன்,

அங்கிருக்கும்

ெபண்களிடம் வம்பு ெசய்து,ைகையப் பிடித்திழுப்பதாக பல முைற ெபண்கள் புகா ெசய்ய.. அதன் பின்பு பல நாட்களாக அவன் வருவேதயில்ைல. ஆனால் ெசலவுக்குக் காசு ேவண்டுமானால் மட்டும் இரவு ேவைளகளில் அன்ைனையக் காண வந்து அவைள அடித்ேதனும் அவளிடமிருந்துப் பணத்ைதப் பிடுங்கிக்

ெகாண்டு ெசன்று விடுவான். அப்படி ேநற்று வந்த ேபாது தான் அன்ைனக்கு அருேக

கட்டிலில்

ெபண்ைணக்

படுத்திருந்த

கண்டதும்

மித்ராைவக்

புத்தித்

தடுமாறிப்

கண்டான்.

ேபாக,

குடிேபாைதயில்

அவள்

சத்தம்

ேபாட்டு

ஊைரக் கூட்டி விடக் கூடாது என்பதற்காக அவள் வாையப் ெபாத்தி ெவளிேய இழுத்துச்

ெசன்றான்.

நடந்த

அைனத்ைதயும்

ஜ)வன்

ெசன்று

ேபாlசாrடம்

ெதrவிக்க அவகளும் அவைனக் ைகது ெசய்வதாக உறுதியளித்தன. அவகள்

ேகட்டுக்

ெகாண்டபடி

விைரந்து

வந்தான்

அஜூன்.

எப்படியிருக்கிறாள்?யா ெபாrந்தவனிடம்

புகா

“ஜ)வா..

அந்தப்

விவரத்ைதக்

எழுதிக் என்னடா

ெகாடுத்தவைனக் நடந்தது?மித்ரா

ெபாருக்கி

நாய்?”என்று

கூறினான்

ஜ)வன்.

காண

இப்ேபாது ேகாபமாகப் மாதிr

“இந்த

நாய்கைளெயல்லாம் ெவளிேய விட்டால் ஊ ேமயத் தான் சா நிைனப்பான். உள்ேளேய

ைவத்திருந்து

ஒரு

நாள்

சுட்டுக்

ெகான்று

விடுங்கள்.

இவெனல்லாம் இருந்து என்ன பிரேயாஜனம்?”என்று கத்தியவைன இழுத்துக் ெகாண்டு வந்தான் ஜ)வன். “ந) வட்டிற்குப் ) ேபாய் குளித்துத் தயாராகி வாடா. நம் ேவைலக்காரம்மா இன்று பூrயும்,உருைளக்கிழங்கு

குருமாவும்

படு

சுைவயாக

தயாrத்திருந்தாள்.

ெசன்று ஒரு பிடி பிடித்து விட்டு வா.”என்று ஜ)வைன அனுப்பி ைவத்தான் அஜூன். வட்டிற்குச் ) ெசல்லும் வழிெயங்கும் மித்ராைவப் பற்றிய சிந்தைனேய தான் ஓடியது அவன் மனதினுள். குளித்துத்

தயாராகி

அதிகாrயிடம் நடந்த

முகாமிற்கு

ெசன்றான்.

விசயத்ைதப்

வந்து

டாக்ட”என்று

“வாங்க

பற்றிக்

ேசந்தவன்

கூறினான்.

“நானும்

ேநராக

முகாம்

வரேவற்றவrடம்

ேநற்று

ேகள்வி

ஜ)வன்.

பட்ேடன்

என்ன ெசய்ய முடியுெமன்று நிைனக்கிற)கள்? முகாைமச் ேசந்த ேபாlசா இரவுப் பணியிலிருந்தும் இப்படிெயாரு சம்பவம் நடந்திருக்கிறது. இதற்கு ேமல் ேவறு

என்ன

ெசால்லுங்கள். ேபாlைச

பாதுகாப்ைப நாட்டில்

அனுப்பி

நாம்

வசிக்கும்

ைவக்க

அரசாங்கத்திடம் ஒவ்ெவாரு

முடியாது.

ேவண்ட

ெபண்ணின்

உங்களுக்கு

அது

முடியும்

பின்பும்

புrகிறது

ஒரு

தாேன?,

எந்தத் தவறும் நடக்கும் முன்பு அந்தப் ெபண் காப்பாற்றப்பட்டைத நிைனத்துச் சந்ேதாசப்பட்டுக் ைகது

ெகாள்ள

ெசய்து

ேவண்டியது

விட்டனேர,இன்னும்

தான்.

குற்றவாளிையயும்

என்ன

தம்பி

ேபாlசா

என்ைனச்

ெசய்யச்

ெசால்கிறாய்?”என்றவைர பதிேலதும் கூறாமல் ெவறித்துப் பாத்தான் ஜ)வன். “அந்தக்

கயவனால்

இதுவாகத்

தான்

தைலயைசத்து உண்டா ேமல்

அப்ெபண் இருக்குமா

“நடந்து

டாக்ட?,அந்தப்

எதுவும்

முடிந்த ெபண்

ெசய்திருக்க

பாதிக்கப்பட்டிருந்தால் சா?”என்று எைதயும்

கூட

வினவியவனிடம் மாற்றி

எழுதும்

பாதிக்கப்பட்டிருந்தாலும்

முடியாது.

உங்கள்

அைதப்

புrந்து

மறுத்துத்

சக்தி

என்னால்

பதில் நமக்கு இதற்கு

ெகாள்ளுங்கள்.

நாம்

இங்கு தனி அரசாங்கம் ஏதும் நடத்திக் ெகாண்டிருக்கவில்ைல. இவகள் நம் நாட்டுப்

பிரைஜகள்

உள்ளவகள்

ேகட்கும்

இவகளுக்ெகன ேபான்ற

அல்ல.அகதியாக வசதிகேள

என்ன

தம்பி

பிரச்சைனகள்

அறிவகள். )

இைத

நம்

என்ன

இருக்ைகயில்

முடியும்?”என்றவrடம்

நிகழ்ந்து

அரசாங்கத்திடம்

அதிகப்படுத்துவதில்

நுைழந்தவகள்.

நிைறேவற்றப்படாமல்

ெசய்ய

அடிக்கடி

நாட்டிற்குள்

“சா..

ெகாண்டிருக்கிறைத

எடுத்துச்

ெசால்லி

தவறிருக்கிறது?,

இது

ந)ங்கேள

பாதுகாப்ைப

காட்டுப்பகுதியிலிருக்கும்

முகாமிது. பூச்சு,பாம்புக் கடித்து தினம் ஒருத்தைர மருத்துவப் பகுதிக்குத் தூக்கி வந்து

ெகாண்டு

தானிருக்கிறாகள்.

சrயான

இடவசதியில்ைல,கழிப்பைற

வசதியில்ைல. இப்ேபாது ெபண்ணுக்குப் பாதுகாப்பும் இல்லாத இடமாக மாறி விட்டது.

இைத

மாற்ற

என்ன

தான்

வழியிருக்கிறது?”என்று

த)விரமான

குரலில் அவைரப் பாத்து வினவினான் அவன். ெகாதிக்கத்

“இளரத்தம்

தான்

ெசய்யும்

தம்பி.

ைக,கட்டி

ேவடிக்ைகப்

பாப்பைதத் தவிர ேவறு எதுவும் ெசய்ய முடியாெதன்பைத ந) ேபாகப் ேபாகப் புrந்து ெகாள்வாய்,உன்ைனப் ேபால ெதாண்டு ெசய்யும் ேநாக்கத்துடன் தான் தம்பி நானும் 20 வருடத்திற்கு முன்பு இங்ேக வந்ேதன். இப்ேபாது அெதல்லாம் மாறிப் ேபானது. தனி மனிதனாக நான் ஒருவன் மட்டும் என்னத்ைதக் கிழித்து விட முடியும் ெசால்லு. ந)யும்,நானும் மட்டும் நிைனத்தால் எைதயும் மாற்றி விட

முடியாது

தம்பி”என்றவைரக்

அமந்திருந்தவன் பின் “இங்கு

கண்டுத்

இருக்கும்

தைல

அைனவrன்

குனிந்தபடி

தைலெயழுத்ைதயும்

என்னால் மாற்ற முடியாது தான். ஆனால் மித்ராைவ காப்பாற்ற என்னால் முடியுேம.

நான்

அவைள

என்னுடன்..

என்

வட்டிற்கு )

அைழத்துச்

ெசல்லப்

ேபாகிேறன்.”என்றான் த)மானத்துடன். அவைன அதிந்து ேநாக்கியவைரப் ெபாருட்படுத்தாது “குடும்ப சகிதமாகேவா, உற்றா,உறவினருடேனா

அந்தப்

ெபண்

இங்ேக

வரவில்ைல

சா.

என்ன

சூழ்நிைலயில்,எப்படிப்பட்ட நிைலயில் கடலில் கிடந்தாேளா?,மன rதியாகவும், உடல்

rதியாகவும்

துைணயாருமின்றி ேதான்றவில்ைல.

நிைறயேவ

அவளால் யாைரப்

இங்ேக

காயப்பட்டிருக்கிறாள் தனித்திருக்க

பாத்தாலும்

அவள்.

முடியுெமன்று

மிரளுகிறாள்,

பயம்

எனக்குத்

ெகாள்கிறாள்.

அவைள எப்படி சா எப்படிேயா ேபாகட்டுெமன்று விட்டுவிட்டு ேவறு ேவைல பாக்க முடியும்?,அவள் குணமைடயும் வைரயிேலனும் என்னுடன் ைவத்துக் ெகாள்ளத்

தான்

ேபாகிேறன்.”என்று

திட்டவட்டமாகக்

கூறிவைன

ேயாசைனயுடன் ேநாக்கினா. “அது சாத்தியப்படும் என்று ேதான்றவில்ைல தம்பி.,சிறு குழந்ைதயல்ல அவள். ந) இங்கிருந்து தத்ெதடுத்துக் ெகாண்டு ெசல்ல.வளந்த குமr. அதற்கு ேமல் அவள்

ஒரு

அகதிெயன்பைத

மறந்து

விடாேத.

சட்ட

rதியாக

நிைறயப்

பிரச்சைனகள் இருக்கு தம்பி. இங்ேக ெபயப்பதிவு ெசய்யப்பட்ட ெபண்ைண ந) உன் விருப்பப்படி அைழத்துச் ெசன்று விட முடியாது.இவைள ைவத்து நாைள ஏதும் பிரச்சைன என்றால் சட்டத்திற்கு நான் பதில் ெசால்ல முடியாது. ஏன், உள்ேள ெசன்றிருக்கும் ஆயாவின் மகன் கூட நாைள ந) அவைளக் கூட்டிக் ெகாண்டு ைவத்திருப்பதாக,உனக்கும்,அவளுக்கும் தகாத உறவிருப்பதாகக் கூறி அந்தப்

ெபண்ைணக்

அைத

விட,

ெகாச்ைசப்படுத்தி

இங்கிருக்கும்

அைமப்பிடமும்

என்ன

விட்டால்

என்ன

ேபாlசாrடமும்,

கூறுவாய்?,

உன்

ந)

ெசய்ய

முடியும்?,

ேவைல

ெசய்யும்

ேவகமும்,உதவி

ெசய்ேத

ஆக

ேவண்டும் என்று உனக்கிருக்கும் துடிப்பும் சr தான் தம்பி. ஆனால் அைத நைடமுைறயில்

ெசயல்படுத்த

முடியுமா

என்பைத

ேயாசிக்க

ேவண்டாமா?,

அடுத்தவகளுக்கு உதவி ெசய்யக் கிளம்பி நாம் வம்பில் மாட்டிக் ெகாள்ளக் கூடாது பா. அதனால் தான் ெசால்கிேறன்”என்று ந)ளமாகப் ேபசினா அந்த மனித. ஒரு

“நைடமுைறயில்

ெபண்

கற்பழிக்கப்படுவைதெயல்லாம்

ஒத்துக்

ெகாள்கிற)கள். ஆனால் ஒரு பாவ ஜ)வைனக் காப்பாற்ற ேவண்டுெமன்று நான் ேபாராடுவைத

ஏற்றுக்

ெகாள்ள

மறுக்கிற)கள்.

அவளால்

எனக்கு

என்னப்

பிரச்சைன வந்தாலும் அைதச் சமாளித்துக் ெகாள்ள என்னால் முடியும் சா. பாவம் ெசய்தவன் பக்கம் உடனிருக்கும் கடவுள் புண்ணியம் ெசய்யும் என் நடத்ைதக்கு உடனிருக்க மாட்டாரா என்ன?”என்று கூறியவன் அவைர அழுந்த ேநாக்கி.. “ேபாlசிடம்

என்ன

கூறுவாய்?,அைமப்பிடம்

என்ன

கூறுவாய்

என்ற)கேள?,

நான் அவைளத் திருமணம் ெசய்ய விரும்புவதாகக் கூறுேவன். நியாயப் படி, சட்டப்படி

அவைளக்

கல்யாணம்

ெசய்து

ெகாண்டு

இங்கிருந்து

அைழத்துச்

ெசல்கிேறன். அகதிையத் திருமணம் ெசய்யக் கூடாெதன்று உங்கள் சட்டத்தில் எழுதி

ைவக்கப்படவில்ைல

தாேன?”என்று

ேகட்டவைன

ஆச்சrயமும்,

திைகப்பும் ேநாக்கி எழுந்து நின்றா அந்த நிவாகி. இகழ்ச்சியான பாைவ ஒன்ைற அவ மீ து ெசலுத்தி விட்டுச் சட்ெடன ெவளிேயறினான் ஜ)வன். நிவாகியுடனான

சூடான

விவாதத்திற்குப்

பிறகு

அவன்

ேநராகச்

ெசன்றது

மித்ராைவப் பாக்கத் தான். அவளிருந்த அைறயின் அருேக ெசல்ைகயிேலேய ஏெனன்ேற புrயாமல் அவனுக்குக் ெகாஞ்சம் தயக்கமாக இருந்தது. அதுவைர நைடயிலிருந்த

ேவகத்ைதக்

குைறத்து

ெமல்ல

நடந்தவன்

தைல

சாய்த்து

அைறயினுள் எட்டிப் பாத்தான். அச்சனா மித்ராவின் ெநற்றியிலிருந்தக் காயக் கட்ைடப் பிrத்து ஆராய்ந்து ெகாண்டிருக்க.. புருவத்ைதச் சுருக்கி “ஷ்..”என்றபடி அவள் அளித்தத் தூக்குக் கிண்ணத்திலிருந்தக்

கஞ்சிையப்

பருகிக்

ெகாண்டிருந்தாள்.

இப்ேபாது

உடல்

முழுைதயும்

நகத்தி

அைறயின்

முன்பு

வந்து

நின்றவன்

“மித்ரா....”

என்றைழத்தான். குடிப்பைத நிறுத்தித் தன் விrந்த விழிகள் முழுதும் நிைறந்தத் திைகப்புடன் அவைன அவன்

இைமக்காமல் அைழப்ைப

ேநாக்கியவள்

நிைனவிற்குக்

முதலில் ெகாண்டு

மிரண்டுப் வந்து..

பின்

கண்

அந்தக்

மூடி

குரைலக்

கண்டறிந்துப் பின் அந்தக் குரலுக்குச் ெசாந்தக்காரைன நிமிந்து ேநாக்கினாள். அவள் பாைவயிலிருந்தப் பயத்ைத அறிந்து கவைல ெகாண்ட ஜ)வன், பின் அவளது மாற்றத்ைத உணந்துத் ைதrயமாகேவ உள்ேள வந்தான். அவளருேக படுக்ைகயில் ெராம்பவும்

உrைமயுடன் அமந்து

வலியிருக்கிறதா?”என்று

அவன் முகத்ைத திைகப்பு

“இப்ேபாது

எப்படியிருக்கிறாய் மித்ரா?,

கrசனத்துடன்

வினவ..

சிrப்பு

மாறாத

ந)ங்காமல் பாத்துக் ெகாண்டிருந்தாள் மித்ராஞ்சனி.

அத்தியாயம் – 4

தாய்மண்ணும் அன்ைன மடிக்கு நிகரானது தாேன? அைதப் பிrந்திருக்க உன்னால் இயலுமா? ெமாழி,இனத்ைதக் காரணம் காட்டி.. எங்கைள மட்டும் துரத்தியடிப்பதில் என்னடா நியாயம் இருக்கிறது?

தன் முகத்ைதத்

திைகப்புடன்

பாத்துக்

ெகாண்டிருந்த

மித்ராைவக்

கண்டு

ெமலிதாக நைகத்த ஜ)வன் அவள் முகத்தின் முன்பு ைகயைசத்தான். அவனது ைகயைசவில் சட்ெடன இைம தட்டி விழித்தவள் பின் தன்னருேக நின்றிருந்த அச்சனாவின்

ைகைய

ேவகமாகப்

பற்றிக்

ெகாண்டாள்.

அவன்

முகத்ைதக்

காண விருப்பமில்லாதவள் ேபான்று திரும்பிக் ெகாண்டுக் கண்ண) ேகாத்து விட்ட

விழிகளுடன்

அச்சனாவின்

முகத்ைத

அண்ணாந்து

ேநாக்கியவள்

‘என்ைன இங்கிருந்து அைழத்துச் ெசல்ேலன்’ என்பது ேபால் அவைள ேமலும் ேமலும்

இறுகப்

பற்ற..

ெசய்வதறியாது

ஜ)வனின்

முகத்ைத

ேநாக்கினாள்

அச்சனா. பயந்த

குழந்ைதத்

ேபாலிருந்தது புைதத்துக்

தாயின்

அவளது

ேசைலயின்

ெசய்ைக.

ெகாண்டவளின்

பின்ேன

அச்சனாவின்

கால்கள்

ஒளிந்து

ேதாளில்

கிடுகிடுெவன

ெகாள்வது

தன்

முகத்ைதப்

நடுங்கியது.

ெமல்லிய

முனகலாகத் ெதாடங்கியவளின் அழுைக இப்ேபாது ெபrய சத்தமாக ஒலிக்க.. தன்னருேக அமந்திருந்தவனின் முகத்ைத ேநாக்காமல் ைகைய மட்டும் ந)ட்டி “ேபா...

ேபா..”

என

அவைன

ெவளிேய

ேபாகச்

ெசால்லுமாறுச்

ைசைக

ெசய்தாள். “மித்ரா..

அவ

உன்ைனப்

பrேசாதிக்க

வந்திருக்கும்

டாக்டரம்மா.ந)

பயப்படுவதற்கு ஏதுமில்ைல.அவைர நிமிந்து பா.மித்ரா.. நான் ெசால்வைதக் ேகளம்மா”

என்ற

ேதம்பல்களுக்கிைடயில்

அச்சனாைவ “ம்ஹ்ம்..

அழுைகயுடன்

மாட்ேடன்”என்று

ேநாக்கியவள்

அடம்பிடித்து

அவள்

ெநஞ்சிேலேய சாய.. என்ன ெசய்ய டாக்ட என்பது ேபால் ஜ)வைனப் பாத்தாள் அச்சனா.

ெபருமூச்சுடன் ேதாைளப்

அவைளச்

பற்றித்

தன்

சில

நிமிடங்கள்

புறம்

ெவறித்து

திருப்பினான்.

தன்

ேநாக்கியவன்

ேதாளில்

பதிந்த

அவள் அவன்

கரத்ைத விசும்பலுடன் உதறியவள் நான்கடி தள்ளி நின்றிருந்த அச்சனாைவக் காப்பாற்ேறன் என்பது ேபால் ேநாக்கினாள். அவள் முகத்ைதக் கண்டபடி “ந) ேபா

அச்சனா..”

ேபாராடிக்

என்று

குரல்

ெகாண்டிருந்தவளின்

ெகாடுத்தவன் ேமாவாைய

அவன்

ைககைள

அழுந்தப்

பற்றித்

விலக்கப்

தன்

முகம்

காணச் ெசய்தான். கண்ண )ருடன் முணகியபடி அவன் ைககைள விலக்கப் பாத்தவள் அவனது இரும்புப்

பிடிைய

ெபாறுத்துக்

உணந்து

ெகாள்ள

ேமலும்

முடியாதவள்

நடுங்கினாள். ேபான்று

அவனது

ெதாடுதைலப்

அருவருப்புடன்

முகத்ைதச்

சுருக்கியவளுக்கு அவனது பலத்ைத எதிக்க முடியாது அழுைக ெபாங்கியது. மித்ரா

“மித்ரா.. ெசால்வது

என்ைனப்

ேகட்கிறதா

பா..

அழுைகைய

நிறுத்து

இல்ைலயா?”என்றவனின்

முதலில்.

ெசாற்கைளக்

நான் கண்டு

ெகாள்ளாமல் முரண்டு பிடித்தபடி தன் முகத்ைத அப்படியும்,இப்படியும் திருப்பி அவன்

ைகப்பிடியிலிருந்து

ெவளிேயறப்

ெபருமுயற்சி

ெசய்து

ெகாண்டிருந்தாள். அவள்

முகத்திலிருந்தக்

வலது

கரத்ைதப்

ேநாக்கினான்.

ைககைள

பதித்துக்

அவளது

ெகாண்டவன்

ெசய்து

“தயவு

விலக்கி

என்ைனக்

உள்ளங்ைகயில்

அவள் கண்டு

கண்கைள

பயப்படாேத

தன்

நிமிந்து மித்ரா.

ந)

நிைனக்குமளவிற்கு நான் ராட்சசன் அல்ல,உன்ைனக் கடித்து விழுங்குவதற்கு” என்று

கூற..

ந)

ேகாத்திருந்த

விழிகைள

நிமித்தி

அவன்

முகத்ைத

இைமக்காமல் ேநாக்கினாள். “நான்

உன்ைனப்

பrேசாதிக்க

ஸ்ெடதஸ்ேகாப்

எல்லாம்

நம்பலாமில்ைலயா?”என்று கூறாமல்

தைரைய

வந்திருக்கும்

டாக்ட.

பா,ெவள்ைள

அணிந்திருக்கிேறன்.இைதப்

அவன்

ேநாக்கினாள்.

சிrப்புடன் “ந)

நம்பா

வினவ

பாத்ேதனும்

அவள்

விட்டாலும்

ேகாட்,

நான்

பதிேலதும் உன்ைனப்

பrேசாதித்துத் தான் ஆக ேவண்டும். அது என் கடைம.”எனக் கூறி அவளருேக வந்தவன் ேபான்ற

அருகிலுள்ள

ேமைஜயின்

அபாயகரமான

ஆயுதங்கள்

மீ து

தண்ண )

ஏதும்

பாத்திரம்,தூக்குச்

இல்லாதைத

உறுதி

சட்டி ெசய்து

ெகாண்டு அவள் புறம் திரும்பினான். “என்ன

ேதடுகிேறன்

என்று

பாக்கிறாயா?,

உன்

ைகையப்

பற்றியதற்காக

பக்கத்திலிருப்பைதத் தூக்கிப் ேபாட்டு ந) என் மண்ைடைய உைடத்து விடக் கூடாது

பா.

ஏற்கனேவ

ந)

அடித்த

காயம்

இன்னும்

ஆறவில்ைலம்மா.

அதனால் தான் ஒரு சின்ன தற்காப்பு எண்ணம்”என்றவன் அவள் வியப்புடன் தன்ைன

ேநாக்குவைதப்

ெதாடந்தான்.

ெபாருட்படுத்தாதுத்

தன்

பrேசாதைனையத்

“அச்சனா அளிக்கும் மாத்திைரகைள ஒழுங்காகச் சாப்பிடுகிறாய் தாேனம்மா? மிகவும்

பலகீ னமாக

இருக்கிறாய்.

எந்தக்

காரணம்

ெகாண்டும்

உடம்ைப

ேநாகடித்துக் ெகாள்ளாேத. உடல் பலமில்ைலெயன்றால் மனமும் சக்தியிழந்து விடும்.

வாழ

ேவண்டிய

காலம்

இன்னும்

நிைறய

இருக்கிறேத!

ஆேராக்கியமாக இருக்க ேவண்டாமா?,எைதப் பற்றியும் சிந்திக்காேத. நடந்து முடிந்த

எைதயும்

நிச்சயம்

மாற்றி

நம்மால்

எழுத

ேவண்டாம்.

த)மானிக்க

ெசய்ைககளினால்.

ஆனால்

முடியும்

புrகிறதா?”என்றபடி

நடக்கப்

ேபாவைத

நம்முைடய

அவள்

நிகழ்கால

ெநற்றிக்

காயத்திற்கு

மருந்திட்டான். அதுவைரத்

தைல

ெகாண்டிருந்தவள்

குனிந்தபடிேய

விழிகைள

உயத்தி

அவன் அவன்

கூறுவைதக்

ேகட்டுக்

கரங்களுக்கிைடேய

ெதrந்த

இைடெவளியில் அவன் முகத்ைத அண்ணாந்து பாத்தாள். அவள் விழிகளில் என்ன

கண்டாேனா..

முகம்

ெமன்ைமயாக

ெசய்கிறது?”

“என்னம்மா?,என்ன

என்று பrவுடன் வினவினான். ஒன்றுமில்ைலெயன்பது

ேபால்

மறுத்துத்

தைலயைசத்தவள்

பின்

தயங்கி

“டாக்ட...”என்றைழத்து “நா.. நான் எங்கிருக்கிேறன்?”என்றாள். அவள் ைகையத் திருப்பி சிராய்ப்ைபப் பாைவயிட்டபடிேய “நாங்கள் ேபசும் தமிைழ ைவத்ேதப் புrந்து

ெகாண்டிருப்பாய்

ராேமஸ்வரத்திலிருக்கும்

தமிழ்

அகதிகள்

நாட்டிலிருக்கிறாய்

முகாெமான்றில்

என்பைத.

இருக்கிறாய்

இப்ேபாது.”

என்றவன் அவளருேக அமந்து “இரண்டு நாட்களுக்கு முன்பு இலங்ைகையச் ேசந்த

4

ேப

படகு

வழியாக

ராேமஸ்வரம்

வருைகயில்

கடலருேக

மயக்கத்தில் கிடந்த உன்ைன ஏற்றிக் ெகாண்டு வந்ததாகச் ெசான்னாகள். இது தான்

ந)

இங்கு

ேவண்டும்.

வந்து

படுத்துக்

ேசந்த

கைத.

ேபாதுமா?இப்ேபாது

ெகாள்கிறாயா?”எனக்

ேகட்டுப்

ந)

தூங்கியாக

படுக்ைகையச்

சr

ெசய்தான். அவன் ெசாற்படித் தைலயைணயில் சாய்ந்து கண்கைள இறுக மூடியவளின் இைமகளிலிருந்து

இரண்டுக்

கண்ண )

துளிகள்

உருண்ேடாடி

அவள்

கன்னத்ைத நைனத்தன. ெசாந்த நாட்ைட விட்டு எங்ேகா அைடக்கலம் புகுந்து விட்டத்

தன்

பின்னணியில்

நிைலைய நடந்த

எண்ணிேயா..

நிகழ்வுகைள

அல்லது

எண்ணிேயா..

இங்கு

வந்து

ேசந்ததன்

அவளிடமிருந்து

வழிந்தக்

கண்ண )த் துளிகள் ஏேனா ஜ)வனின் மனைத கனக்கச் ெசய்தது. “எைதயும்

நிைனக்காமல்

நித்திைர

ெகாள்

மித்ரா.

தூக்கம்

ஒன்று

தான்

இப்ேபாைதய ெசாக்கம் நமக்கு.”என்றவன் நடுங்கிக் ெகாண்டிருந்த அவளது ைககைள

அழுந்தப்

பற்றி

“இனி

எந்தத்

த)ய

விசயங்களும்

உன்ைனத்

த)ண்டாமல் நான் பாத்துக் ெகாள்கிேறன். என்ைன நம்பு மித்ரா”என்று கூற..

அவன் ைககள் தந்த அழுத்தத்தின் பின்ேன ஒளிந்திருந்த புrயாத உணவில் கட்டுண்டு அவளும் உறங்கிப் ேபானாள். அவள்

உறங்கியதும்

ெபருமூச்சுடன்

எழுந்தவன்

தன்

நண்பகைளத்

ேதடி

வந்தான். “அச்சனா, அத)பனின் ைகக்கட்ைடப் பிrக்கச் ெசான்ேனேன?,அவன் வந்தானா?”என்று

ேகட்டபடிேய

நாற்காலியில்

அமந்திருந்த

அஜூனின்

ேதாள்களில் ைக ைவத்தான். அவனது கரத்ைதத் தட்டி விட்டு ெவடுக்ெகன்று எழுந்து ெசன்றவைனக் கண்ட ஜ)வன் “என்னவாம் இவனுக்கு?, இன்று என்ன பிரச்சைன? தயி சாதத்திற்கு மாங்காய் ஊறுகாய் கிைடக்கவில்ைலயா?”என்று அச்சனாவிடம் சிrத்தபடிேய வினவினான். “அச்சனா.. அத)பன் ெவளிேய விைளயாடிக் ெகாண்டிருப்பான்.ந) ெசன்று பா” என்ற

அஜூனிடம்

என்ன

ேகாபம்

தைலயாட்டி

விட்டு

அச்சனா

ஓடி

உனக்கு?

ஏன்

முகத்ைதத்

விட..

“என்னடா?,

தூக்கி

ைவத்துக்

ெகாண்டிருக்கிறாய்?”என்று வினவினான் ஜ)வன். “ந) ெசய்யும், ெசய்யப் ேபாகும் காrயத்திற்குக் ேகாபப்படாமல் சும்மா இருக்கச் ெசால்கிறாயா?,உனக்கு என்னத் தியாகச் ெசம்மல் என்று நிைனப்பா?,உன் மனதில் என்ன தான் டா நிைனத்துக் ெகாண்டிருக்கிறாய்?,அநாைதயாய் பிறந்து அடிப்பைடத் ேதைவகளுக்குக் கூடப் ேபாராடிக் காலம் கழித்த நமக்கு, நம்ைமப் ேபான்றவகைளக் காண்ைகயில் இரக்கம்

எழுவது

இயல்பு

ேவண்டாமா?”என்று யூகித்து

விட்ட

தான்.

ஆனால்

ெகாதித்ெதழுந்தவைனக்

ஜ)வன்

“என்ன

அதற்ெகாரு

கண்டு

ெசால்ல

வைரமுைற

ஓரளவு

விசயத்ைத

வருகிறாய்?”என்று

அழுத்தமாக

வினவினான். “நடிக்காேதடா. ந) மித்ராைவத் திருமணம் ெசய்து உன் வட்டிற்கு ) அைழத்துப் ேபாகப்

ேபாவதாக

இைதப்

பற்றி

முகாம்

நிவாகியிடம்

கலந்தாேலாசிக்கேவயில்ைல?,நான்

முடிைவ

ஏற்றுக்

மாற்றிக்

ெகாள்”என்றவனிடம்

பண்ணிக்

ெசான்னாயாேம?,என்னிடம்

ெகாள்வதாக

ெகாள்ளப்

இல்ைல.

அதனால்

கலகலெவன

ேபாவது

நான்.

இந்த

ந)

ந)

சிrத்த ஏன்

முட்டாள்

ஏன்

தனமான

உன்

எண்ணத்ைத

ஜ)வன்

“கல்யாணம்

டா

ஏற்றுக்

ெகாள்ள

ேவண்டும்?”என்றான். “சிrக்காேத.

எனக்குக்

ேகாபமாக

வருகிறது.

ஜ)வா..

ந)

ேவகத்தில்

முடிெவடுத்திருக்கிறாய். இது சr வருெமன்று எனக்குத் ேதான்றவில்ைல. நாடு ேவறுபாட்ைடெயல்லாம்

விடு.

ஆனால்

திருமணம்

என்பது

இந்த

ெஜன்மத்துக்கான பந்தமில்ைலயா?, ந) உயி வாழும் காலம் வைர உன்ைனத் ெதாடந்து

வரும்

ெசாந்தம்.

அைத

இப்படி

எடுத்ேதாம்,கவிழ்த்ேதாெமன்று

முடிெவடுப்பது தப்பு டா ஜ)வா. மற்றவகைளப் ேபால் பிைழப்பு ேதடிேயா,வாழ

ேவண்டிேயா என்கிற

அவள்

இங்ேக

விவரேமா,எந்த

விசயேமா

நமக்குத்

பாதிக்கப்பட்டு

வந்து

ேசரவில்ைல.

சூழ்நிைலயில் ெதrயாது.

ஊசலாடிக்

இங்கு

மன

இது

வைர

வந்து

அவள்

ேசந்தாள்

rதியாகவும்,உடல்

ெகாண்டிருந்த

உயிருடன்

யா

என்கிற

rதியாகவும்

இங்கு

அடிெயடுத்து

ைவத்தவளின் மீ து எல்லாைரயும் ேபால உனக்கும் இரக்கம் ஏற்பட்டது சr தான் டா. யாருேம இல்ைலேய அவளுக்கு! இனி என்ன ெசய்யப் ேபாகிறாள் என்று

உனக்கிருக்கும்

எதிகாலத்திற்காக

பயம்

எங்களுக்கும்

நம்மால்

ஆன

இருக்கிறது

உதவிையச்

தான்.

அவளது

ெசய்வேதாடு

நிறுத்திக்

ெகாள்வைத விட்டு விட்டு.. அவைளத் திருமணம் ெசய்து ெகாள்கிேறன் என்று கூறுவெதல்லாம்...

ஜ)வா..

நடக்காத

காrயம்.

உனக்குப்

புrகிறதா?

இல்ைலயா?”என்று முழு மூச்சுடன் விவாதித்தவனின் முகத்ைத அழுத்தமாகப் பாத்தபடிேய நின்றிருந்தான் ஜ)வன். “மனசாட்சியில்லாத ஜடம் ேபால் நடந்து ெகாள்ளாேத அஜூன். இப்படிெயாரு நிைலக்கு

உன்னுடன்

அவளுக்கு

மறு

பிறந்தவேளா,என்னுடன்

வாழ்வு

கிைடக்க

பிறந்தவேளா

ேவண்டுெமன்று

தள்ளப்பட்டால்

நாம்

நிைனக்க

மாட்ேடாமா?, ஏன்?, முல்ைலயுடன் உன் வாழ்ைவத் ெதாடர ேவண்டுெமன்று ந) ஆைசப்படவில்ைலயா?,அது ேபாலத் தான் இதுவும்.”என்றவனிடம் மறுத்துத் தைலயைசத்த அஜூன் சட்ெடன மறுபுறம் திரும்பி நின்று “ந) ஒன்ைற மறந்து ேபசுகிறாய் ஜ)வன். அவள் கன்னிப் ெபண்ணல்ல. ந) களிப்புடன் கல்யாணம் ெசய்து ெகாள்வதற்கு”என்று அடிக்குரலில் கூறினான். “ெதrயும்.” என்று ஒற்ைறச் ெசால்லாகக் கூறிய ஜ)வன் ேபச்சற்று ஜன்னைல ெவறிக்க

அவனருேக

சrப்படாது

டா.

வாங்கிக்

ெகாடுத்து

வந்து

நிச்சயம்

ேதாைளப்

அந்தப் அவள்

பற்றினான்

ெபண்

அஜூன்.

குணமானதும்

எதிகாலத்திற்கு

நல்ல

ஒரு

“ஜ)வா..

ேவைலயாக

வழியைமத்துக்

ெகாடுக்கலாம். ந) கவைலப்படாேத.”என்ற நண்பனிடம் பதில் கூறாமல் ெவறித்தபடி

நின்றிருந்தவன்

அஜூன்.

எந்தச்

சூழ்நிைலயில்..

கன்னிைமைய

இழந்தாேளா?,

இருபத்ைதந்து

வயது

அஸ்தமனமாகிப்

பின்“அவள்

கன்னித்தன்ைமயற்றவள்

எந்தக்

உடலால்

ேகடு

ேபான

கூட

முடிந்திராத

விட

ேவண்டுமா?”என்றவன்

ேபாய்

இளம்

ேந தான்

ெகட்டவகளால்

சீ ரழிந்து

இது

தன்

காரணத்திற்காக

ெபண்ணின்

வாழ்வு

ெதாடந்து

கரகரத்த

குரலில் “அவள் உடலிலுள்ளக் காயங்கைள ந) கண்டிருக்கிறாயா அஜூன்?, நான் பாத்திருக்கிேறன். ெபண்ணுறுப்புகள் ேசதமைடந்தும்,அறுபட்டுமிருந்தைத நான்

பாத்திருக்கிேறன்.

மருந்திடப்படாத பாக்கேவ

அத்தைன

குரூரமாக

காயங்கைள

ஆற்ற

அவள் முடியும்,

அவளுடலில் காயங்களும், கிடந்த உடல்

நிைல...

புண்ணாகாத காய்த்துப் அஜூன்..

rதியாகவும்!

மன

இடேமயில்ைல. ேபாயும்,தடித்தும் என்னால்

அவளது

rதியாகவும்!

நான்

அவளுடன் இருந்தாக ேவண்டும் டா. அவைள இப்படிேய தவிக்க விட்டு விடக்

கூடாெதன்று

மனம்

பைத

பைதக்கிறது.

என்ைனச்

ேசந்தவகள்

வாடுவது

ேபால.. என் ெநருங்கிய ெசாந்தெமான்று ேவதைனப் படுவது ேபால.. அவைளப் பாக்கும்

ேபாெதல்லாம்

எனக்குத்

ேதான்றுகிறது.

அவைள

வருந்த

விடக்

கூடாெதன்று மனம் அநியாயத்திற்கு அடித்துக் ெகாள்கிறது. நான் அவளுடன் வாழ்ந்தாக ேவண்டும் அஜூன்.. எப்படிேயனும்”என்றுத் தன் ைகையப் பற்றிக் ெகாண்டு உணச்சிவசத்துடன் ேபசியவைனத் திைகப்பு மாறாமல் ேநாக்கினான் அஜூன். ெபாதுவாக ஜ)வானந்தன் எந்த உணச்சிையயும் எளிதில் ெவளிப்படுத்தி விட மாட்டான். ஆசிரமத்தில் வசிக்ைகயில் பாலகனாக இருந்த ேபாது பசித்தால் கூட வாய் விட்டுக் ேகட்க மாட்டான். பசிக்கும் ேவைளயில் எல்லாம் உணவு கிைடக்காது

என்கிறத்

தன்

நிைலைமைய

அச்சிறுவயதிேலேய

உணந்திருந்தவன் அவன். ேவதைனகளுக்கும்,வலிகளுக்கும் பழக்கப்பட்டவன் தான்

என்பதால்

எளிதில்

உணச்சி

வசப்பட

மாட்டான்.

ஆனால்

இன்று..

சிந்தித்தபடிேய நண்பனின் முகம் ேநாக்கினான் அஜூன். ெபய

“ெபற்றவ

ெதrயாத

அநாைத

நான்.

என்

முடிைவ

எதிக்கேவா,ஆட்ேசபிக்கேவா எனக்கு எந்த உறவினரும் இல்ைல. அதனால் நான்

என்

உற்றவரும் இப்ேபாது

முடிவிலிருந்து இல்ைலேய அைத

மாறுவதாக

எனப்

நிைனத்து

பல

இல்ைல

நாட்கள்

அஜூன்.

ெபற்றவரும்,

வருந்தியிருக்கிேறன்.

சந்ேதாசப்படுகிேறன்.

என்னால்

ஆனால்

நான்

எடுத்த

முடிைவச் ெசயல்படுத்த முடிகிறது பா.. அதனால் தான்”என்றான். நண்பனின்

ேபச்ைசக்

ேபசுவெதன்ேற

ேகட்டு

புrயவில்ைல.

வியந்து

ேபான

அவனுைடய

அஜூனுக்கு

வாத்ைதகள்

அவன்

என்ன எடுத்த

முடிவிற்கு நிைறய வலிைம ேசத்தாலும் இது எந்த அளவிற்கு சாத்தியம் என்பைதத் தான் அவனுள்ளம் சிந்தித்துப் பாத்தது. ஆனால் இைதெயல்லாம் விட

முக்கியமான

அவைளப்

விசயம்

பrேசாதிக்கச்

ேநாயாளியாக்கியவள். ேகாபேமா! இயல்பாக

ெசன்றவைன

அவளுக்கு

ெதrயவில்ைல! ஏற்றுக்

ஒன்றிருக்கிறது. என்ன

அவனது

ெகாள்ளவில்ைல.

அது

மித்ராஞ்சனி!

தூக்குச்

சட்டியால்

பிரச்சைனேயா! சந்திப்ைபேய

காைலயில்

கூட

டாக்டராக

யா

அடித்து

மீ து

அவள்

என்ன

இன்னமும்

அவள்

ஜ)வாைவக்

கண்டு அழுததாகத் தான் அச்சனா கூறினாள். அப்படியிருக்ைகயில் அவள் அவைனத் திருமணம் ெசய்து ெகாள்ள எப்படி ஒப்புக் ெகாள்ளுவாள்?? இது நடக்கிற

காrயமா?

தன்

மனதில்

எழுந்த

எண்ணங்கைள

மைறக்காமல்

நண்பனிடமும் கூறி விட்டான் அஜூன். “ந)யும், நானும் இந்த முடிைவ ஏற்றுக் ெகாள்வது ஒரு புறம் இருக்கட்டும், ஆனால் மித்ரா.... அவள் எப்படிடா உன்னுடனானத் திருமணத்திற்குச் சம்மதம் ெதrவிப்பாள்?,ந) அவள் கழுத்தில் தாலி கட்டக் ைக ைவத்தால் உன் சங்ைக

ெநறித்து விடுவாள். ெதrயும் தாேன?,”என்றவனிடம் சிறிது ேயாசித்த ஜ)வன் “அவைளத் திருமணம் ெசய்து ெகாள்ள ேவண்டுெமன்று நான் திட்டம் த)ட்டி ைவக்கவில்ைல

அஜூன்.

முகாம்

நிவாகி

விட்ேடற்றியாகப்

ேபசுைகயில்

எனக்குள் இருந்த ேவகத்தில் தான் அப்படிச் ெசான்ேனன். ஆனால் என்னுைடய எண்ணெமல்லாம்

அவள்

விைரவில்

குணமைடய

ேவண்டும்,

இயல்பு

வாழ்க்ைக வாழ ேவண்டும் என்பது தான். அவைள என்னுடன் அைழத்துச் ெசல்ல

நான்

விருப்பப்படுவதாகக்

ெகாள்ளவில்ைல.அதனால்

தான்

கூறிய

ேபாது

திருமணம்

அைத

ெசய்து

நிவாகி

ெகாண்டு

ஒப்புக்

அைழத்துச்

ெசல்ேவெனனத் ெதrவித்ேதன்.” ெகாடிய

“மனசாட்சியற்றக்

மிருகங்களினால்

ேவட்ைடயாடிப்பட்டு

விட்ட

காரணத்திற்காக அவள் ெசயலிழந்து ேபாய் விடக் கூடாது அஜூன். மறுபடித் தைல நிமிர ேவண்டும். உடலளவில்,மனதளவில் ெதளிவாக ேவண்டும். அவள் நலத்ைத விரும்பும் ெசாந்தமாக நான் இருக்க ேவண்டும். நமக்ெகன்று ஒரு ஜ)வன்

இவ்வுலகத்தில்

பலத்ைதக்

இருக்கிறெதன்கிற

நிைனப்ேப

ெகாடுக்குமில்ைலயா?,அவளுக்காக

நான்

நமக்கு

இருக்கிேறன்

நிைறய என்கிற

நிைனப்பு நிச்சயம் அவைளயும் மாற்றி விடும் தாேன? இங்ேக அவளுக்ெகன்று யா இருக்கிறாகள்?, என்ைனத் தவிர? இன்ைறய நிைலயில் நானும்,அவளும் ஒன்று தான். ஆதரவற்ற அநாைதகள்.”என்றவன் சிறிது இைடெவளி விட்டு.. “யாருைடய

துைணயுமின்றி

அவளால்

தன்ைனத்

தனியாகச்

சமாளித்துக்

ெகாள்ள முடியுெமன்று எனக்குத் ேதான்றவில்ைல அஜூன். ஒரு நாளில் பாதி ேநரம்

மருந்து

மாத்திைரகளினால்

உறங்கியது

ேபாக

மிச்ச

ேநரம்

தான்

ெதளிவாக இருக்கிறாள்.அந்த ேநரத்தில் கூட அவள் தன்ைனப் பற்றி எண்ணி ெநாந்து

ேபாவைத

என்னால்

உணர

முடிகிறது.இப்படிேய

அவைள

விட்டு

விட்டால்.. உயி வாழ்வது கூட வண் ) என்கிற நிைலக்குச் ெசன்று விடுவாள். அைத என்னால் அனுமதிக்க முடியாது. அவள் என்னுடன் வரச் சம்மதிப்பாள். நிச்சயம்.”என்றான் த)மானத்துடன். சr

“எல்லாம் ெதrயாேத.

தான்

குணமான

டா. பின்

அந்தப் தன்

ெபண்ணின் நாட்டிற்குச்

பின்புலம் ெசல்ல

எதுவும்

நமக்குத்

ேவண்டுெமன்றும்,தன்

ெபற்ேறாருடன் வசிக்க ேவண்டுெமன்றும் அவள் விரும்பினால் உன் நிைலைம என்னாவது?” என்ற அஜூனிடம் “தாராளமாக அனுப்பி ைவப்ேபன். அவளது இப்ேபாைதய

நிைலைம

மாறினாேல

எனக்குத்

திருப்தி

தான்.அவைள

குணப்படுத்தியாக ேவண்டும். அது தான் என்னுைடய ேநாக்கம். ஏன்?, இந்தப் பிறவிக்கான பயன் என்று கூடக் கூறுேவன்”என்று முடித்தான் அவன். ெபrதாக

மூச்ைச

இழுத்து

ெவளிவிட்ட

அஜூன்

“ந)

ேபசுவைதெயல்லாம்

ேகட்கும் ேபாது உன் முடிவு சrெயன்று தான் எனக்கும் படுகிறது ஜ)வா. உன் முடிைவ நான் ஆதrக்கிேறன் டா. மித்ரா என் இன்ெனாரு பக்கக் கிட்னிைய

ேடேமஜ்

ெசய்தாலும்

பரவாயில்ைல.

எப்படிேயனும்

அவைள

உனக்கு

மணமுடித்து ைவக்கிேறன்”என்று சிrப்புடன் கூறினான் அஜூன். “அப்படியானால் சீ க்கிரேம கல்யாண சாப்பாடு சாப்பிடலாமா டாக்ட?”என்று முகம் முழுக்கப் புன்னைகயுடன் வந்து நின்றாள் அச்சனா. “வாம்மா.. வா.. அவள்

உன்ைன

ெகாண்ேட

மிதித்துத்

ேகட்கிறாய்?

தள்ளவில்ைலெயன்கிற

என்ன?”என்று

ெபாறுமிய

இறுமாப்பில் அஜூனிடம்

இளித்துக் முைறத்து

விட்டு “ந)ங்கள் ெசால்லுங்கள் டாக்ட”என்றாள் ஜ)வைன ேநாக்கி. “அதற்கு அவள் ஒப்புக் ெகாள்ள ேவண்டுேம அச்சனா?,எல்லாம் நல்ல படியாக நடக்குெமன்று

நம்புேவாம்.”என்றவன்

விழித்து

“அவள்

விட்டாளா?”எனக்

ேகட்டபடி நகந்து ெசன்று விட்டான். அவன் ெசன்ற திைசையக் கண்டபடி “எத்தைன ேப இப்படி ஒரு ெபண்ைணத் திருமணம்

ெசய்ய

இல்ைலயா கிேரட்

ஒப்புக்

ெகாள்வாகள்?

டாக்ட?”என்றவளிடம்

எனக்

வாழ்க்ைக

கூறி

விட்டு

ஒதுங்கி

எப்படியிருக்குேமா

நிஜமாகேவ

அவ

பாப்பவகள்

“ஹ்ம்ம்,ெவளியிலிருந்து விடுவாகள்

என்று

ஒரு

அச்சனா.

நண்பனாக

கிேரட்.

இனி

எனக்குப்

அவன் பயமாக

இருக்கிறது.”என்று ெமல்லிய குரலில் கூறினான் அஜூன். “ந)ங்கள் பயப்பட ேவண்டிய அவசியேமயில்ைல. இருவருைடய வாழ்க்ைகயும் இனி

மகிழ்ச்சியாக

இருக்கப்

ேபாகிறது

பாருங்கள்.”என்று

உறுதியாகக்

கூறினாள் அச்சனா. அங்கு மித்ராவின் அைறயில்.. ெசழித்துப்

படந்து

வளந்திருந்த

முட்புதகளுடனும்,விஷச்

ெசடிகளுடனும்,

ராட்சத ெகாடிய

மரங்களுடனும், மிருகங்கள்

வசிக்கக்

கூடிய அடந்த காடு அது. பகல் ேவைளகளில் காணும் இடெமங்கும் பச்ைசப் பேசெலன

வளமாகக்

காட்சி

தந்து

காண்ேபாrன்

கண்களுக்கு

விருந்தாக

அைமந்து விடும் அந்த அடந்த வனம், சூrயன் அஸ்தமித்துப் ேபான அந்தக் காrருள்

ேவைளயில்..

எங்கிருந்ேதா

ஒலித்த

மிருகங்களின்

ஊைளச்

சத்தத்துக்கிைடயில், வி,விெரன வசி ) உடைல நடுங்கச் ெசய்து ெகாண்டிருந்த ேபய்க்காற்றும்,அருேகயிருந்த தண்ணரும் )

அருவியிலிருந்து

சலசலெவனக்

ெகாட்டியத்

மனதில் பீதிையத் தான் கிளப்பியது.

குளிrல் ெவடெவடத்துப் ேபான உடைலக் குறுக்கி ஈர மண் தைரயில் வலது கன்னத்ைதப்

பதித்துச்

சாய்ந்திருந்த

மித்ராவின்

ைககளிெரண்டும்

பின்ேன

கட்டப்பட்டிருந்தது. சாப்பாடும்,தண்ணரும் ) பல நாட்களாக அவள் இதழ்கைளத் த)ண்டாமல்

இருந்ததற்குச்

சாட்சியாக

அவள்

கண்ெணதிேர

ேதான்றிய

காட்சிகள்

அைனத்தும்

அவள்

கண்களுக்கு

இரண்டிெரண்டாகத்

ெதrந்து

ெகாண்டிருந்தன. அைர மயக்க நிைலயில் ஜ)வனற்றுக் கிடந்தவளின் இதழ்கள் தண்ணருக்காக ) ஏங்க..

உலந்து

ேபாயிருந்த

நாவினால்

அைத

ஈரப்படுத்த

முயற்சித்தாள்.

சக்தியைனத்ைதயும் இழந்திருந்த உடல் எந்த ெநாடியும் தன் உயிைர விட்டு விடுெமன்று

எண்ணியபடி

தூரத்தில்

ெதrந்த

மனித

உரு

ெகாண்ட

மிருகங்கைள ெவறித்துப் பாத்தாள். வான்

வைரக்

ராணுவ

உைட

ெகாழுந்து

விட்டு

அணிந்திருந்த

எrந்து

ெகாண்டிருந்த

மனிதகள்

பல

ெநருப்ைபச்

அமந்துக்

குளி

சுற்றி

காய்ந்து

ெகாண்டிருந்தன. அவகளருேக ெபய ெதrயாத ஆயுதங்கள் பல இருந்தது. ெபrய

ெபrய

உருண்டு

பாட்டில்களில்

கிடக்க..

அங்கிருக்கும்

உற்சாக

பானங்கள்

ஒருவனும்

காலியான

நிதானத்தில்

நிைலயில்

இல்ைலெயன்பது

காண்ைகயிேலேய ெதrந்தது. மனம் ெவறுைமயாகிப் ேபான நிைலயில் அவள் கண்கைள ெமல்ல மூடிய ேவைள.. பூட்ஸ் அணிந்த கால்கள் இரண்டு அவளருேக வந்து நின்றது. சப்த நாடிகளும்

சட்ெடன

ெகாண்டிருந்த பயத்ைத

விழித்துக்

இதயம்

ெகாள்ள..

மூைளயில்

வினாடிக்ெகாரு

முைற

ெதாண்ைடயில்

சூடான

ரத்தத்ைதப்

அதிகப்படுத்தியது.

வந்து

துடித்துக்

பாய்ச்சி

அவளது

கண்கைள

இறுக

மூடியவளின் உடல் குளிைர மீ றிப் பயத்தில் அதிகமாக நடுங்கத் ெதாடங்கியது. ைகயிலிருந்தச் அவன்

தன்

சுருட்ைட

பூட்ஸ்

நிமித்தினான்.

ஆழ

காலினால்

மிரண்டு

இழுத்து

ஊதிப்

கவிழ்ந்து

விழித்தவளின்

கிடந்த கண்கள்

புைகைய அவள்

ெவளிேயற்றிய நாடிையப்

இரண்டும்

பற்றி

கண்ணைரத் )

துைணக்கு அைழத்துக் ெகாள்ள.. வரண்டு ேபாயிருந்த இதழ்கைள நைனத்தன அவளது கண்ண )த்துளிகள். குனிந்து

அவளது

ைகக்கட்ைடப்

பற்றி

அருேகயிருந்தக்

கூடாரத்திற்கு

இழுத்துச் ெசன்றவைன ேநாக்கி ஆேவசத்துடன் “இனியும் ந) உறிஞ்சி எடுக்க என்

உடலில்

என்னடா

மிச்சமிருக்கிறது?,

மன

சாட்சியற்ற

மிருகங்களா

ந)ங்கள்?, தினம் தினம் என்ைனச் சித்தரவைதப் படுத்துவதற்கு ெமாத்தமாகச் சுட்டுக் ெகான்று விடுங்கேளன். உன் காமப் பசி த)ர உன் வட்டுப் ) ெபண்கைள அணுக ேவண்டியது தாேன?,நாங்கள் என்னடா பாவம் ெசய்ேதாம்?, இன ெவறி என்கிற நிச்சயம்

ெபயrல்

ந)ங்கள்

பதிலுண்டு.ந)

ெசய்யும்

ெகான்று

இந்த

குவித்தப்

அக்கிரமங்கள் பிேரதங்கள்

அைனத்திற்கும்

அைனத்தும்

உயி

ெபற்று வரத் தான் ேபாகின்றது. உன் இனமும் ஒரு நாள் கூண்ேடாடு அழிந்து ேபாகும்..”

என்றுத்

தன்

சக்தியைனத்ைதயும்

திரட்டி

ஆக்ேராசத்துடன்

கூக்க்குரலிட்டவளின்

வயிற்றில்

ஓங்கி

மிதித்துத்

தன்

ேகாபத்ைதக்

காட்டினான் அந்தக் கயவன். “அம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்மாஆஆ”எனக்

கத்தியபடித்

தன் அடி வயிற்ைற

அழுந்தப்

பற்றி கற்களிலும்,சருகுகளிலும் சறுக்கிச் ெசன்று பத்தடித் தள்ளி விழுந்தாள் மித்ராஞ்சனி.

பக்கத்து

அைறயில்

ெகாண்டிருந்த

முகாைமச்

ஜ)வன்

ேசந்ேதாருக்கு

மித்ராவின்

மருத்துவம்

பாத்துக் சத்தத்தில்

“அம்மாஆஆஆ”என்கிற

பதறியடித்துக் ெகாண்டு ஓடி வந்தான். அடி

வயிற்ைற

அழுந்தப்

பற்றிக்

ெகாண்டு

வலியில்

முகத்ைதச்

சுருக்கிக்

ெகாண்டுக் கண்களில் குட்ைடயாகத் ேதங்கி விட்ட ந)ருடன் கட்டிலிலிருந்து இறங்கிக் கதறலுடன் நின்று ெகாண்டிருந்தாள் மித்ரா. ேவகமாக அவளருேக ஓடிச் ெசன்று அவள் ேதாைளப் பற்றி “மித்ரா.. மித்ரா.. என்னடாம்மா?,என்ன ெசய்கிறது?,

வயிற்றில்

வலிெயடுக்கிறதா?,என்ன

ெசய்கிறதம்மா?”என்றுப்

பதறியபடி வினவியவனின் சட்ைடைய அழுந்தப் பற்றியவள் அழுைகயுடன் அவைன நிமிந்து ேநாக்கி “எ..என்னால் தா..தாங்க முடியவில்ைல டாக்ட.. அ..அவன்

மிதித்துத்

தள்ளியதில்...

வ..வலிக்கிறது..

இ..இங்ேக..”

என்று

ேதம்பல்களுக்கிைடேயக் கூற.. அவைளத் ேதாேளாடுத் தன்னுடன் அைணத்துக் ெகாண்டவன் அவள் முதுைக ந)வி “ஒன்றுமில்ைல,. ஒன்றுமில்ைலடா. யாரும் இங்ேக வரவில்ைலயம்மா. ந) தூக்கத்தில் கனவு கண்டிருக்கிறாய். நிமிந்து பா. ந)யிருக்கும் இடத்ைதப் பா. உனக்கு ஒன்றுமாகவில்ைல மித்ரா”என்று அவன் சமாதானம் கூற.. தன் வயிற்ைறயும்,ைககைளயும் மாறி மாறித் ெதாட்டுப் பாத்துக் ெகாண்டவள் அவன்

ேதாளிலிருந்துத்

தைலைய

நிமித்தி

தானிருந்த

இடத்ைதச்

சுற்றிப்

பாத்தாள். பயத்தில் மிரண்டு ேபானதில் வியத்துக் கிடந்த அவள் முகத்ைத அழுந்தத்

துைடத்து

கைளந்து

கிடந்த

முடிையக்

ேகாதியவன்

அவைளக்

கட்டிலில் அமர ைவத்து அவளருேக மண்டியிட்டு அமந்தான். வலியிருக்கிறதாம்மா?”என்று

“இப்ேபாதும் இல்ைலெயன்று

தைலயைசத்தாள்.

வினவியவனிடம்

தைல

குனிந்த

அவள் நிைலயில்

அமந்திருந்தவளின் நடுங்கிக் ெகாண்டிருந்த ைககைளக் கண்டவன் தன் வலது கரத்ைத அவளிடம் ந)ட்டினான். ெமல்ல நிமிந்து அவைன ேநாக்கியவள் பின் தயக்கத்துடன் அவன் ைககைளப் பற்றிக் ெகாண்டாள். தன் மறுகரத்தால் அவள் விரல்கைள அழுந்தப் பற்றியவன் “ந) இப்ேபாது ஒரு பாதுகாப்பான ெகாள்

இடத்திலிருக்கிறாய்

மித்ரா.

நான்

எப்ேபாதும்

என்பைத

உன்

உன்னுடன்

மனதில்

பதிய

இருப்ேபன்.

ைவத்துக்

இங்கு

என்

அனுமதியில்லாமல் யாரும் உன்ைன ெநருங்க முடியாது. உன்னிடம் தவறாக நடந்து ெகாள்ள முடியாது.. ந) குரல் ெகாடுக்கும் தூரத்தில்.. உன்னருகிேலேய தான்

நானிருக்கிேறன்.

கூறாமல்

புrகிறதா?”என்று

அமந்திருந்தவளிடம்

அவன்

“இப்ேபாது

முடித்ததும்

ெகாஞ்சம்

பதிேலதும்

சாப்பிடுகிறாயாம்மா?,

பசிெயடுக்கிறதா?”என்று வினவினான். அவள் ஆெமன்பது ேபால் தைலயைசத்ததும் அச்சனா எடுத்து ைவத்திருந்தச் சாப்பாட்ைடப்

பிைசந்துத்

முடித்தவளிடம்

தாேன

மாத்திைரகைள

அவளுக்குப் அளித்துத்

புகட்டினான்.

தண்ண)

அவள்

உண்டு

ெகாடுத்தான்.

அவள்

விழுங்கியதும் வாய் துைடத்துப் படுக்க ைவத்தான். அவள் விழி மூடியதும் நகந்து ெசன்றவன் “டா...டாக்ட..”என்று சன்னமாக ஒலித்தக்

குரலில்

திரும்பி

தயக்கத்துடன் அவைன

அவைள

ஏறிட்டவள்

ேநாக்கினான். தன்

வலது

உதட்ைடக்

கரத்ைத

கடித்தபடித்

அவைன ேநாக்கி

ந)ட்டினாள். யாருைடய

ஆதரவுமின்றித்

தனிைமயில்

தான்

கழித்த

அந்தப்

பயங்கர

நாட்களின் நிகழ்வுகள் இப்ேபாது தன்ைனத் தாக்கக் கூடாெதன்று பrதவிக்கும் அவனது ெசய்ைககள் ஏேனா அவள் இழந்து விட்டதாக முடிவு ெசய்திருந்த சக்திகைளக் ெகாஞ்சம்,ெகாஞ்சமாக மீ ட்டுக் ெகாடுத்தது. தன் சுக,துக்கங்கைளப் பற்றிக்

கவைலப்படவும்

ஒருவனிருக்கிறான்

என்கிற

உண்ைம

ஏெனன்று

பழகியைத

ைவத்து

புrயாமேலேய அவளுக்கு ஆறுதலளித்தது. இந்தச்

சில

நாட்களில்

அவன்

அவளிடம்

அவனருேகயிருந்தால் எந்தத் த)ய விசயங்களும் தன்ைனத் த)ண்டாது என்கிற நம்பிக்ைக அவளறியாமேலேய அவளுள் விருட்சமாக வளந்து விட.. அவனது வாத்ைதகளும்,ெசய்ைககளும் அவளது எண்ணத்திற்கு வலு ேசத்தது. தன் முன்ேன ந)ட்டப்பட்டிருந்த அவள் கரத்ைத ஒரு ெநாடி வியப்புடன் கண்ட ஜ)வன் மறு ெநாடி அவளருேக அமந்து அவள் ைகையப் பற்றிக் கூந்தைலக் ேகாதினான்.

அந்த

வருடலின்

பின்ேனயிருந்த

நிம்மதியுடன் உறக்கம் ெகாண்டாள் மித்ரா.

பாதுகாப்பான

உணவில்

அத்தியாயம் – 5

மாதராய்ப் பிறந்திட மாதவம் ெசய்திடல் ேவண்டுமாம்! முண்டாசுக் கவிெயாருவன் ெபருைமயாய்ச் ெசால்லி விட்டான்! ஆனால் பகைடக் காயாய் உருட்டப்பட்ட பாஞ்சாலியிலிருந்து ெதாடங்கி.. அந8 தியின் மடியில் சிக்கித் தவிக்கும் இளங்குமr வைர.. அைனவருக்கும் இந்தப் பிறப்பு சாபமாகிப் ேபானது தான் பாவம்!

“ஆைசப்பட்டது சிrக்கலாேம

தான்

கிைடத்து

ேமடம்?”என்று

முல்ைலயிடம் ெகாண்டிருந்த

வினவினான்

விட்டேத!

இப்ேபாேதனும்

புன்னைகயுடன் அஜூன்.

சந்ேதாசமும்,ெவட்கப்

தன்

முகம்

முன்ேன

முழுதும்

புன்னைகயும்

அவள்

ெகாஞ்சம் நின்றிருந்த

தாண்டவமாடிக் அழகுக்கு

அழகு

ேசக்க ெமல்ல நிமிந்து “நன்றி டாக்ட. என் கஷ்டத்ைத உணந்து எனக்கு உதவி

ெசய்ததற்கு.

என்

காலம்

முழுைமக்கும்

உங்கைள

நான்

மறக்க

மாட்ேடன். உயிைரக் காத்துக் ெகாள்ள இங்கு வந்திறங்கிய ேபாது சத்தியமாக நான்

நிைனக்கவில்ைல,இப்படிேயா

எதிகாலம்

எனக்கு

கிைடக்குெமன்று.

ெராம்ப ெராம்ப நன்றி.”எனக் கூறிக் ைகெயடுத்துக் கும்பிட்டாள். ஏய்...

“ஏய்..

என்ன

ெசய்கிறாய்?

லூசு..”என்று

கடிந்த

படி

கூப்பியிருந்தக்

ைககைளப் பற்றிக் ெகாண்டவன் “விட்டால் காலில் விழுந்து விடுவாய் ேபால. அன்று

ந)

ேபாேத

உன்னிடம்

கட்டிட

ேவைல

உன்ைனக்

கட்டிட

ேவைலக்குப்

பீட்டருடன்

கூறிேனன்

தாேன?,எங்கள்

அப்ேபாது

காத்திருக்கச்

முடியும்

ெசல்லப்

அைமப்ைபச்

தருவாயில்

ெசான்ேனன்.

ேபாவதாகச்

இப்ேபாது

இருந்தது. பள்ளி

ெசான்ன

ேசந்த

பள்ளிக்

அதனால்

தான்

ெதாடங்கியாயிற்று.

இந்த ேவைலக்குச் ெசன்றால் உன் கஷ்டமும் த)ரும். அத்ேதாடு உன்ைனப் ேபால் அகதியாக இந்த நாட்டில் தஞ்சமைடந்தச் சிறாகளுக்கு நல்ல கல்வி ெகாடுக்கிேறாம் என்கிற திருப்தியும் கிைடக்கும்.சrயா?”எனக் கூறினான். கலங்கி

விட்ட

விழிகைளத்

தன்

மறுைகயால்

துைடத்தபடிச்

சrெயனத்

தைலயாட்டியவளிடம் “சr,ந) ேகட்டைத நான் ெகாடுத்து விட்ேடன். ஆனால் நான்

ேகட்பைத

ந)

எப்ேபாது

ெகாடுப்பதாக

இருக்கிறாய்?”என்று

தன்

இரு

புருவங்கைளயும்

உயத்தி

அவன்

ஸ்ைடலாகக்

ேகட்க..

சிவந்த

முகத்ைத

ேவறு புறம் திரும்பி மைறத்துக் ெகாண்டு “நடக்கிற விசயத்ைதப் ேபசுங்கள் டாக்ட. இந்த ேவைல கிைடத்தற்ேக நான் அதிஷ்டம் வாய்ந்தவள் என்று நிைனத்துக்

ெகாண்டிருக்கிேறன்.

இைத

விடப்

ெபrதாகப்

ேபராைசப்பட

எனக்குத் தகுதியில்ைல.”என ெமல்லிய குரலில் முணுமுணுத்தாள் முல்ைல. “நான் ஏதாவது ேகட்டால் மட்டும் நான்கு வrக்கு வசனம் ேபசி விடு. எந்தக் ேகள்விக்கும் ேநரடியாகப் பதில் ெசால்லத் ெதrயாதா உனக்கு?என்றாவது ஒரு நாள்

என்

ேகள்விகள்

ேவண்டியச்

சூழ்நிைல

ெசய்வாெயன்று

அைனத்திற்கும் வரத்

கட்டாயம்

தான்

நானும்

பதில்

ெசால்லியாக

ேபாகின்றது.அப்ேபாது

பாக்கிேறன்.”

என்று

என்ன அவைளக்

ேகாபமும்,காதலுமாய்க் கண்டபடிப் ேபசியவனின் முகம் பாக்கத் தவித்தாள் முல்ைல. “ம்க்கும்... வரலாமா?”என்றபடி அவகளிருவைரயும் விட்டு நான்கடித் தள்ளி நின்றிருந்த ஜ)வன் குரல் ெகாடுத்தான். “வாடா.. வா.. அது தான் இவ்வளவு தூரம்

வந்து

விட்டாேய?,இன்னும்

என்ன

நான்கடி

தாேன?,அைதயும்

நிரப்பி

விடு..”என்று சலித்துக் ெகாண்ட அஜூைனச் சிrப்புடன் ேநாக்கியபடி அருேக வந்தான் ஜ)வன். “என்ன

விசயம்?”என்று

வினவியவனிடம்

“இல்ைல,நானும்

சுமா

பத்து

நிமிடங்களாக ந) அவள் ைகைய எப்ேபாது விடுவாெயன்று பாத்துக் ெகாண்டு தூரத்திேலேய அதனால்

நின்ேறன்.

தான்

ந)ங்கள்

ந)

இப்ேபாைதக்கு

எவ்வளவு

விடுவதாகத்

முக்கியமான

ெதrயவில்ைல.

விசயம்

ேபசினாலும்

பரவாயில்ைலெயன்று அருேக வந்து விட்ேடன்.”என்றான் ஜ)வன். அப்ேபாது தான் அவன் தன் ைகையப் பற்றியபடிப் ேபசிக் ெகாண்டிருந்தைத உணந்த குனிந்து

முல்ைலச் நின்றாள்.

சட்ெடனத் அவைளக்

தன்

ைகைய

கண்டு

விலக்கிக்

விஷமமாகச்

ெகாண்டுத்

சிrத்தபடி

தைல

நண்பனிடம்

திரும்பியவன் அவைன நன்கு முைறத்தான். “அதான் முக்கியமான விசயம் ேபசுகிேறாம் என்று ெதrகிறதல்லவா?,தள்ளிேய நிற்க ேவண்டியது தாேன? ந) பக்கத்தில் வரவில்ைலெயன்று யா அழுதது?”என்று கடிந்து ெகாண்டான். “இல்ைலடா. அதனால்

முல்ைலயிடம்

தான்

ஒரு

வந்ேதன்”என்றவன்

முக்கியமான அவளிடம்

விசயம் திரும்பி

ேபச

ேவண்டும்.

“முல்ைல..

உன்

தங்ைக அல்லி ேயாகக் கைலயில் ேதச்சி ெபற்றவள் என்று ந) ஒருமுைற என்னிடம் கூறினாய் தாேன?”என்று வினவினான். “ஆமாம்

டாக்ட.

ஆவம்.

கற்றுக்

சிறு

வயதிலிருந்ேத

ெகாண்டேதாடு

அவளுக்கும்

மட்டுமல்லாது

ேயாகாவில் பயிற்சி

பயங்கர

ெகாடுக்கும்

ஆசிrயராகவும்

அவள்

இருந்திருக்கிறாள்.

ஏன்

ேகட்கிற)கள்

டாக்ட?”

என்றாள். “ஹ்ம்ம், இங்குப் புதிதாக வந்து ேசந்த ெபண் மித்ராைவ உனக்குத் ெதrயும் தாேன?,

அவளது

ைக,கால்

ெசால்லலாம் என்று

நடுக்கம்

நிற்க

ேயாகா

இருக்கிேறன். அல்லியால்

பயிற்சி

எடுக்கச்

அவளுக்கு உதவ முடியுமா

என்று ேகட்கத் தான் உன்ைனக் காண வந்ேதன்.”என்றான் ஜ)வன். நிச்சயமாக

“நிச்சயமாக.

அவள்

உதவுவாள்

டாக்ட.

எப்ேபாது

ேவண்டுமானாலும் ந)ங்கள் அவைள அைழக்கலாம்.நான் அவளிடம் ெசால்லி ைவக்கிேறன்.”என்றவளிடம் “தாங்க்ஸ் முல்ைல”எனக் கூறி முறுவலித்தான். “ஏய்.. என் ஆைச அல்லிையப் பற்றிக் ேகட்க மறந்து ேபாேனேன. இேதா பா முல்ைலப்பூ,நான்

உன்னிடம்

ேகட்ட

இஷ்டமில்ைலெயன்றால் மனதிலிருப்பைதேயனும் ெநாடி

நின்று

விசயங்களில்

அல்லியிடம் அறிந்து

முைறத்தவள்

ெகாண்டு

பின்

உனக்கு

ெசால்லி வா”என்று

ைகயிலிருந்த

கூற

அவள் அவைன

மணிப்பைசக்

ஒரு

ெகாண்டு

அவன் தைலயில் அடித்து விட்டு நகந்து விட்டாள். “ஆ...!”என்றுத் தைலையத் ேதய்த்தவைன இழுத்துக் ெகாண்டு நடந்த ஜ)வன் “அவளிடம்

தினம்

வருமாடா?”என்று

தினம்

ேகலி

அடி

ெசய்ய

வாங்கினால்

தான்

உனக்குத்

நன்றாகச்

“இைதெயல்லாம்

தூக்கம்

ெசய்கிறாள்டா.

காதலிப்பதாகச் ெசான்னால் மட்டும் ெமௗனமாகி விடுகிறாள்.”என்றான் அவன். ெசால்லி

“காதலிப்பதாகச்

விட்டாயா?”என்று

திைகப்புடன்

வினவியவனிடம்

“அைத மட்டும் தான் ெசால்லவில்ைல.நான் ெசால்லாவிட்டாலும் அவளுக்குத் ெதrயாதா என்ன? நான் ேகட்டு அவள் மறுத்து விட்டால் எனக்குக் கஷ்டமாகி விடும்

பா,அதனால்

சூழ்நிைல

தான்

வரும்

அவள்

நிச்சயம்

ேபாது

என்றிருக்கிேறன்.”என்றவைன

சம்மதித்து

விடுவாள்

ெவளிப்படுத்திக்

“ஹ்ம்,ெதளிவாகத்

என்கிற

ெகாள்ளலாம்

தானிருக்கிறாய்”என்று

சிrத்தான் ஜ)வன். “அதுமட்டுமில்லாமல்

உனக்கு

நல்ல

படியாகக்

கல்யாணம்

நடந்தால்

திருப்பதிக்கு ெமாட்ைட ேபாடுவதாக ேவண்டியிருக்கிேறன். அந்த ெமாட்ைடத் தைலயில்

முடி

வளந்த

பின்பு

ெகாள்ளலாெமன்றிருக்கிேறன்”என்று

நான்

பிணாத்திக்

கல்யாணம் ெகாண்ேட

ெசய்து

நடந்தவனிடம்

“த்தூ.. ேகவலமான பிளான்”என்று ைவதபடிேய வந்தான் ஜ)வன். “நான்

மித்ராைவப்

பா.”என்றவன்

ேநராக

பாக்க

விட்டு

மித்ராவின்

வருகிேறன்டா.ந)

அைறக்குச்

ெசன்றான்.

ேபஷண்ட்ைஸப் இப்ேபாெதல்லாம்

அவன் இரவுகளில் முகாமிேலேய தான் தங்கி விடுகிறான். மித்ரா உறங்கும்

வைர அவளருகில் ைகப்பற்றியபடி அமந்து விடுபவன் அவள் உறங்கியபின்பு பக்கத்து

அைறயில்

தங்கிக்

குளிப்பதற்கும்,உண்பதற்கும்

ெகாள்வான்.

தான்

வட்டிற்குச் )

காைலயில் ெசன்று

எழுந்ததும்

வருவான்.

அவனது

இந்தச் ெசய்ைககள் புதிதல்ல. இதற்கு முன்பு அத)பன் இங்கு வந்து ேசந்த ேபாது

இேத

ேபால்

ேமாசமான

பாத்துக்

ெகாள்ள

ேவண்டிய

பாராமல்

முகாமிேலேய

காயங்களுடன்

சூழ்நிைல

தான்

தானிருந்தான்.

ஏற்பட்ட

தங்கியிருந்தான்.

ேபாது

உடனிருந்து

அவன்

அதனால்

ராப்பகல்

இைத

எவரும்

ெபrதாக எடுத்துக் ெகாள்ளவில்ைல. அவன் அைறக்குள் நுைழைகயில் கட்டிலிலிருந்து எழுந்தமந்திருந்த மித்ரா தன் இரு ைககளால் படுக்ைகைய அழுந்தப் பற்றிக் ெகாண்டுத் தன் நடுங்கிய கால்கைளத்

தைரயில்

ஊன்ற

முயன்றும்

கால்கள்

தன்

முயற்சித்துக் நடுக்கத்ைத

ெகாண்டிருந்தாள்.

நிறுத்தாது

எவ்வளவு

ேபாக,

அவளால்

நிைனத்தைதச் ெசயல்படுத்த முடியவில்ைல. “தவழும் வயதிேலேய நடக்கத் ெதாடங்கி விட்டாள் எங்கள் மித்ரா.. அதனால் தான் இப்படிக் காலில் சக்கரம் கட்டிக் ெகாண்டவள் ேபால் எந்ேநரமும் ஓடிக் ெகாண்ேடயிருக்கிறாள்”என்று

ெபருைமயுடன்

அன்ைன

கூறும்

வாத்ைதகள்

ேவறு நிைனவிற்கு வந்து அவள் விழிகளில் கண்ண )ைர உற்பத்தி ெசய்தது. அதன் பின் கட்டுப்படுத்திக் ெகாள்ள முடியாமல் ெபாங்கி வழிந்த விழிந)ைர துைடக்கத்

ேதான்றாமல்

இறுகிப்

ேபாய்

அமந்து

விட்டாள்.

அவள்

ேவறுபாட்ைடக் கண்டபடி அருேக வந்தவன் ெமல்லிய குரலில்

முக

“கால்கைள

ஊன்றிப் பழகினாெலாழிய நடுக்கம் நிற்காது மித்ரா. என் ைகையப் பிடித்துக் ெகாண்டு முயற்சி ெசய்”எனக் கூறி அவள் ேதாள் பற்றினான். சட்ெடன

அவன்

ைகையத்

தட்டி

விட்டு

படுக்ைகயின்

மறு

ஓரத்திற்குச்

ெசன்றுக் ைக,கால்கைளக் குறுக்கிக் ெகாண்டு அமந்து ெகாண்டாள். கண்கள் சிவந்து

கனைலக்

முன்ெநற்றியில்

கக்கத்

விழுந்துப்

தாறுமாறாகக் பாதி

கைளந்து

முகத்ைத

கிடந்தக்

மைறத்திருந்தது.

கூந்தல் கால்கைள

அழுந்தக் கட்டிக் ெகாண்டு சுவேராடு சுவராக ஒன்றிப் ேபாயிருந்தவள் “நா.. நான்

மாட்ேடன்..

வர

மாட்ேடன்..

வலிெயடுக்கும்

என்

உடைல

எத்தைன

முைற தான் துன்புறுத்துவகள்? ) ஒவ்ெவாரு இரைவயும் ஒவ்ெவாருவனுடன் கழிக்க

நான்

மாட்ேடன்..

விபச்சாr நான்

அல்ல.

வர

என்ைனக்

ெகான்று

மாட்ேடன்..”என்று

ேபாட்டு

கண்ண )ருடனும்

விடுங்களடா. அைத

மீ றிய

ஆங்காரத்துடனும் சத்தமிட்டாள் மித்ரா. அவளது

வாத்ைதகைளக்

ேபானது.

எப்ேபப்பட்டச்

ேகட்ட

ஜ)வனுக்கு

சித்திரவைதக்கு

ேபாராட்டங்களுக்கும்,இன,மத,ெமாழிச்

ஒரு

ெநாடி

உயி

ஆளாகியிருக்கிறாள்!

சண்ைடகளுக்கும்

அப்பாவி

உைறந்து அரசியல் மக்கைளத்

ேதடிப்

பிடித்துத்

துன்புறுத்துகிறாகேள

சண்டாளகள்!

ஒரு

தகப்பனுக்குப்

பிறந்து நல்ல பிறப்ெபன்று ெபய ெபற்ற எவனுக்ேகனும் இப்படிேயா ஈன காrயத்ைதச் ெசய்ய முடியுமா?, ேகடு ெகட்டவகள்! பிறப்பால் ேகடு ெகட்டுப் ேபானக்

கயவகள்!

இரண்டு

மிருகங்களுக்கு

மகனாய்ப்

பிறந்த

மற்ெறாரு

மிருகம்! நியாய,தம முைறப்படி.. ேநருக்கு ேந நின்று ேபா புrவைத விட்டு விட்டு

பாவப்

ெபண்

பிறவிகளிடம்

தன்

வரத்ைதக் )

காட்டியிருக்கிறாேன!

அrப்ெபடுத்துப் ேபான அந்த நாய்கள் த)ண்டிச் ெசன்று விட்டக் காரணத்திற்காக இவள் இப்படி பிரக்ைஞ இழந்து பிச்சி ேபால் அைலய ேவண்டுமா? கூடாது! நிச்சயம் கூடாது! மனதில் எழுந்த ேவகத்துடன் அவளருேக ெசன்றவன்.. அவள் ைகப்பற்றித் தன் புறம் இழுத்து “மித்ரா.. மித்ரா..”என்று உலுக்கினான். கால்கைள இறுகக் கட்டிக் ெகாண்டு அமந்திருந்தவள் முட்டியில் முகத்ைதப் புைதத்துக் ெகாண்டு “மாட்ேடன்.. மாட்ேடன்..”என்று கூச்சலிட.. கட்டியிருந்த அவள்

ைககைள

சிரமப்பட்டுப்

பிrத்து

அவள்

முகத்ைத

நிமித்தி

“மித்ரா..

மித்ரா..”என்று கன்னத்ைதத் தட்டினான். இறுக மூடியிருந்த விழிகைள ெமல்லப் பிrத்தவள் பதற்றத்துடன் நின்றிருந்த ஜ)வைனக்

கண்டுப் ேபந்த விழித்தாள்.

வழிய

சிவந்து

பாரம்

ஏறியது.

முடியுமா?,

ேபாயிருந்த இந்த

ேசாந்த

அவள்

முகம்

விழிகைளக்

பயத்ைத,இந்தத்

மனைதத்

முழுதும் கண்டு

துன்பத்ைத

திடப்படுத்திக்

பயத்தில்

வியத்து

ஜ)வனின்

ெநஞ்சில்

என்ேறனும்

ெகாண்டு

அவைள

ேபாக்க நிமிந்து

ேநாக்கினான். நடுங்கிக்

ெகாண்டிருந்த

முயன்றவள்

விடாது

கண்ணைரயும் ) தாேன

உதட்ைடப்

வழிந்துக்

துைடக்க

துைடத்தவன்

பற்களால்

கன்னங்கைள

எத்தனித்தாள்.

அழுத்தி

கட்டுப்படுத்த

ஈரப்படுத்திக்

ெகாண்டிருந்த

அவைளத்

அருேகயிருந்தக்

தடுத்துக்

கூஜாவிலிருந்தத்

கண்ணைரத் ) தண்ணைரக் )

ெகாடுத்துப் பருகச் ெசான்னான். மடக்மடக்ெகன விைரவாக குடித்து முடித்தவைள சில கணங்கள் ேநாக்கியபடி நின்றிருந்தவன் அவளது ெசய்ைககள் எதற்கும் விளக்கம் ேகட்க முைனயாமல் “எழுந்து

நடக்கிறாயாம்மா?,

நான்

உதவி

ெசய்கிேறன்

படுத்துக்

ெகாண்ேடயிருந்தால் கால்கள் நடக்கும் வலுைவ இழந்து விடும்..”எனக் கூறி அவளது முந்ைதய முயற்சிைய நிைனவு படுத்தினான். வழக்கம்

ேபால்

பதிேலதும்

கூறாமல்

அமந்திருந்தவைள

எழுப்பி

நிறுத்தினான். ேதாைளப் பற்றியிருந்த கரங்களுக்கடியிலிருந்த அவளது சருமம் கூசிச் சிலித்துச் சூடாகி இறுகுவைத அவனால் உணர முடிந்தது. “ெகாஞ்ச ேநரம் ெபாறுத்துக் ெகாள் மித்ரா. உன்னால் ெதாடந்து நடக்க முடிந்தால் நான்

ைகைய எடுத்துக் ெகாள்கிேறன்”என்று கூற.. அவள் அவனது கரத்ைதப் பற்றி ெமல்ல அடிெயடுத்து ைவத்தாள். ெவண்

பாதங்கள்

ேபாயிருந்ததால்

முழுதும்

அங்கங்ேக

முற்களிலும்,கற்களிலும்

சிவந்து

புண்ணாகிக்

மிதிபட்டுப்

காய்த்திருந்தது.

நைட

பயிலும் குழந்ைத ேபால் அவன் கரங்களின் பிடியில் எட்டு ைவக்க முயன்று ெகாண்டிருந்தாள். ெமல்ல அவைள நடத்திச் ெசன்று ஜன்னலில் அருேக நிற்க ைவத்தான். நான்கடி நடந்ததற்ேக அவள் ேசாந்து ேபாய் ஜன்னலின் கம்பிகைள அழுந்தப் பற்றிக் ெகாண்டு அதில் தைல சாய்த்திருந்தாள். பின் நிமிந்து ஜன்னல் புறம் ெதrந்தக்

கடைல

கட்டப்பட்டிருந்த ெபாருக்கிக்

ெவறித்தாள்.

சிறு

சிறு

ெகாண்டிருந்த

ஆங்காங்கு

வடுகள் )

அைறகைளயும்,அதன் ஒரு

பாட்டிையயும்,

என்கிற

வாசலில்

தண்ண )க்

ெபயrல்

அrசியில் குடத்ைத

கல்

ஏந்திக்

ெகாண்டு கூட்டமாக நடந்து ெசன்ற ெபண்கைளயும் தாண்டி அவளது பாைவ தூரத்தில் கடலில் ஓடி விைளயாடிக் ெகாண்டிருந்தச் சிறுவகளிடம் பாய்ந்தது. “கள்ளம்,கபடேமதுமில்லாத இல்ைலயா?

பிள்ைளப்

கஷ்டம்,கவைலகள்

விைளயாட்டில்

தங்கைளச்

பருவம்

எவ்வளவு

அைனத்ைதயும்

சுலபமாக

அற்புதமானது!

ெநாடியில்

ஈடுபடுத்திக்

மறந்து

ெகாள்கின்றன

குழந்ைதகள். அந்தக் கஷ்டமும்,கவைலயும் எவ்வளவு ெபrதாக இருந்தாலும்! பச்ைச சட்ைட ேபாட்டு ஒருவன் விைளயாடிக் ெகாண்டிருக்கிறான் பா,அவன் ெபய பாரதி. தாைழமன்னாrல் மீ ன் பிடித் ெதாழில் ெசய்து ெகாண்டிருந்த குடும்பத்ைதச் ேசந்தவன். அவனது தந்ைதயும்,தாயும் அநியாயமாகச் சுட்டுக் ெகாள்ளப்பட்டதால் ேபாக்கிடமற்றுத் திrந்தவைன அவன் உறவினகள் சில இங்கு அைழத்து வந்தன.” “எதிகாலம்

என்றால்

என்னெவன்று

கூட

அவனுக்குத்

ெதrயாது

மித்ரா.

பசித்தால் யாrடம் ேசாறு ேகட்க ேவண்டும்,வலித்தால் யாrடம் வாய் விட்டு அழ

ேவண்டும்

அரசியல் வளந்து

என்கிற

அவனுக்குத்

வாத்ைதகளுக்ெகல்லாம்

ெகட்டவகேளாடுச்

பாதிக்கப்படுகிறது? கிைடக்க

என்ெறல்லாம்

ெபற்ேறா

ேவண்டிய

ேசந்து

ெதrயாது. அத்தம்

ஏதுமறியாக்

பாசத்ைத

இழந்து

வசதி,வாய்ப்புகைள

இழந்து

ஜாதி,இனம்,ெமாழி,

ெதrந்த

வயதா

குழந்ைதயும்

விட்டான்,

அது? தாேன

நியாயமாகக்

விட்டான்.

அநாைதயாய்

இங்கு ேவைல பாத்துக் ெகாண்டு வயிற்றுப் பாட்ைடப் பாத்துக் ெகாள்கிறான். ரூபாய்க் கணக்ைகப் பற்றிக் கூட அறியாத சிறுவன் ேவைலக்குச் ெசன்றாக ேவண்டிய

கட்டாயம்?,

ேதான்றும்

ஆைசகள்

ெகாடுைமயிலும்

ெகாடுைம,

நிைறேவற்றப்படாமல்

ேபாவது

பிள்ைளப் தான்.

பருவத்தில்

ஏமாற்றத்தின்

வலிைய ஏற்றுக் ெகாண்டாக ேவண்டிய நிப்பந்தத்தில் இருக்கிறான்.”

பா,

“ஆனால்

தன்

அைனத்ைதயும் சாப்பாடு என்கிற

வயைதெயாத்த

மறந்து

துள்ளி

கிைடக்குேமா பயேமா

சிறுவகைளக்

விைளயாடுகிறான்

என்கிற

அவன்

நான்கு

பா.

அடுத்த

கவைலேயா,எதிகாலம்

கண்களில்

கண்டதும் ேவைள

எப்படியிருக்கும்

ெதrகிறதா?,இல்ைல.

தாய்,தந்ைதைய

அவனிடமிருந்து பிrத்து விட்ட கடவுள் அவனுக்கு ஆேராக்கியமான உடைலக் ெகாடுத்திருக்கிறான்.

சூழ்நிைல

மகிழ்ச்சியாக

வாழக்

கூடிய

வாழ்க்ைகைய

தன்ைனப்

எப்படியிருந்தாலும் மனைதக்

ேபான்ேறாருடன்

அைத

ஏற்றுக்

ெகாடுத்திருக்கிறான். இைணந்து

ெகாண்டு இன்ைறய

சந்ேதாசமாக

வாழக்

கற்றிருக்கிறான் பா. அவனிடமிருந்து இந்த நல்ல விசயத்ைத நாமும் கற்றுக் ெகாள்ளலாமில்ைலயா?”என்று

அவைள

மாற்றி

விடும்

ேநாக்கில்

ந)ளமாகப்

ேபசினான். அவன் ேபசியைதக் கண் ெகாட்டாமல் ேகட்டுக் ெகாண்டிருந்தவள் அவனிடம் ெமன்

குரலில்

வினவினாள்.

நானும்

“நா..

அங்ேக

ேபாக

முடியுமா

டாக்ட...?”என்று. ெமலிதாக

நைகத்தவன்

ெகாஞ்சம்

“ேபாகலாம்மா.

உடம்பு

சrயானதும்

கட்டாயம் ேபாகலாம்”என்றான். அதன் பின்பும் சிறிது ேநரம் அங்ேகேய கடைல ெவறித்துக்

ெகாண்டவைள

“டாக்ட..”என்கிற

அச்சனாவின்

அைழப்புத்

திரும்பிப் பாக்க ைவத்தது. “ஹாய் மித்ரா..”என்றபடி அருேக வந்த அச்சனா “அவளுக்குக்

குளிக்க

உதவி

ெசய்யலாெமன்று

வந்ேதன்

டாக்ட”என்றாள்.

“ேதங்க்ஸ் அச்சனா”என்றவன் “பிறகு வருகிேறன் மித்ரா.”எனக் கூறிச் ெசன்று விட்டான். அவன்

ெசன்றதும்

குளியலைறக்குச்

மித்ராைவ

ெசன்றாள்

அைழத்துக்

அச்சனா.

ெகாண்டு

அவள்

அைறக்குள்

எவ்வளேவா

இருந்த

வற்புறுத்தியும்

உதவுவதாகக் கூறியவைள உள்ேள அனுமதிக்கேவயில்ைல மித்ரா. ெவகு

நாைளக்குப்

குளிக்கின்றாள். நின்றிருந்தவள்

பிறகு

நான்கு

ைகயிலிருந்த பின்

சுவrருக்கும்

மாற்றுைடைய

அணிந்திருந்த

மூடப்பட்ட

ெவறித்தபடி

சட்ைடைய

சில

ந)க்கினாள்.

அைறக்குள் கணங்கள் காயமாகிப்

ேபாயிருந்த ேமலுடலில் பதிந்தவளின் பாைவ, பல கரங்களினால் கசக்கிப் பிழியப்பட்ட மாைபக் கண்டு அருெவறுப்பில் சுருங்கி ஆைடயால் தன்ைனப் மைறத்துக் ெகாண்டு சுருண்டு விழுந்தாள். ஏன் ஏன் ஏன் எனக் கதறிய ெநஞ்சத்ைத அடக்கத் ெதrயாமல் அவள் வாய் விட்டு அழ... சத்தம் ேகட்டுப் பதறிப் ேபான அச்சனா ேவகமாகக் கதைவத் தட்டி

“மித்ரா..

என்னாச்சு?,கதைவத்

திற

மித்ரா..

மித்ரா..”என்றைழத்தாள்.

அவளிடமிருந்து அழுைகக் குரைலத் தவிர ேவெறதுவும் வாராததால் பயந்து ேபானவள் ஓடிச் ெசன்று ஜ)வைன அைழத்து வந்தாள்.

நான்

“டாக்ட..

எவ்வளேவா

ெசால்லியும்

ேகட்காமல்

தாேன

குளித்துக்

ெகாள்வதாகச் ெசான்னாள். இப்ேபாது கதைவத் திறக்க மாட்ேடன் என்கிறாள். எனக்குப்

பயமாயிருக்கிறது

டாக்ட”என்று

உனக்கு?.அைறயின்

ெவளிக்கதைவ

அவைளப்

ெதrந்து

பற்றித்

பதறியவளிடம்

சாற்றிக்

தனிேய

ெகாள்ள

“அறிவிருக்கிறதா

ேவண்டியது

தாேன?,

அனுப்பியிருக்கிறாய்?”என்று

கடிந்து

ெகாண்டவன் கதைவப் படபடெவனத் தட்டினான். அவளது

ஓலம்

ெவளிறிப்

அவன்

ேபானவன்

இரண்டு,மூன்று

உயி

வைரச்

ெசன்று

பலங்ெகாண்ட

முயற்சிகளுக்குப்

தாக்கச்

மட்டும்

பின்

கதவு

ெசய்வதறியாது

கதைவ

திறந்து

இடித்தான்.

ெகாள்ள

ேவகமாக

உள்ேள நுைழந்தான். விrந்து

கிடந்த

ஆைடைய உயத்தி

கூந்தல்

இறுகப் அழுது

முதுகு

பற்றிக்

முழுைதயும்

ெகாண்டு

ெகாண்டிருந்தாள்.

மைறத்திருக்க

ஈரத்தைரயில்

விைரவாகச்

ைகயிலிருந்த

கிடந்தவள்

ெசன்று

குரைல

அவைளப்

பற்றி

“மித்ரா... ஈரத் தைரயில் எவ்வளவு ேநரம் கிடப்பாய்?.அழுது ெகாண்டு ேவறு இருக்கிறாய்?,ேதறி

வரும்

உடைல

மறுபடிப்

பாழாக்கிக்

ெகாள்ளப்

ேபாகிறாயா?,எழுந்திரு முதலில்”என்று தூக்க முற்பட.. உணவற்று ெவற்றுடம்புடன் ஈரத்தைரயில் கிடப்பைத உணந்து ேவகமாகத் தன்ைன மைறத்துக் ெகாண்ட மித்ரா தன் ேதாள் பற்றித் தூக்கும் ஜ)வனின் கரங்களுக்குப்

பிடி

ெகாடுக்காமல்

விலகி

மீ ண்டும்

சுவரருேக

ெசல்ல..

“மித்த்த்த்ராஆஆ..”என்றுக் குரலில் அழுத்தைதக் கூட்டி அவைளத் தன் புறம் இழுத்தவன் “ெசால்வைதக் ேகட்காமல் அப்படிெயன்ன பிடிவாதம் உனக்கு?” என்று அதட்டி.. அவள் ைகயிலிருந்த ேமல் சட்ைடையப் பிடுங்கி ேவகமாக அணிவித்து அவைளத் தூக்கிக் ெகாண்டு ெவளிேய வந்தான். வந்த ேவகத்தில் அவைளப் படுக்ைகயில் அமர ைவத்து “அழுவதாயிருந்தால் இங்ேக உட்காந்து அழு. ஈரத்தில் புரண்டு ெகாண்டு... என்ன மித்ரா?, உன் உடல் நிைல ேதற ேவண்டுெமன்று நான் பிரயத்தனப்பட்டுக் ெகாண்டிருந்தால் ந) ேதடித் ேதடி இழுத்து ைவத்துக் ெகாள்கிறாய்?, பிரச்சைனையத் தூர இருந்து பாக்கக்

கற்றுக்

வாழ்வளிக்கலாம். நம்மிலும்

ேகடு

ெகாள்.

ந)

நலமாகித்

ேகாைழையப் நாட்டிேல

ேபால்

ேகாடி!

திரும்பி

வந்தால்

உனக்குள்

நிைனவில்

பல

ேபருக்கு

ஒடுங்காேத

ைவத்துக்

ெகாள்”

மித்ரா. என்றுத்

திட்டியவன் விறுவிறுெவன நடந்து ெவளிேய ெசன்று விட்டான். அணிந்திருந்த சட்ைடயின் காலைர இரண்டு ைககளால் அழுந்தப் பற்றியபடி ஒடுங்கிப் ேபாய் அமந்திருந்த மித்ராவிற்கு இதுவைரப் புன்னைக முகத்துடன் ெபாறுைமயாய்

பதில்

ெசால்லும்

ஜ)வன்

திட்டி

விட்டுச்

ெசன்றதில்

முகம்

ெவளிறிப்

ேபானது.

அவ்வளவு

ேநரமாய்ப்

ெபாங்கி

வழிந்து

ெகாண்டிருந்த

அழுைக கூட நின்று ேபாயிருந்தது. திகிலுடன் அமந்திருந்தவளின் அருேக வந்து ேதாள் பற்றிய அச்சனா “சாr மித்ரா. நான் ெவகு ேநரமாக அைழத்தும் உன்னிடமிருந்துப் பதில் வராததால் தான் டாக்டைர அைழத்து வந்ேதன். அவைரத் தவறாக நிைனக்காேத மித்ரா. உனக்கு என்னேவா ஏேதா என்று அவ ெகாஞ்சம் பதறி விட்டா. ேவைள தவறாமல்

உன்ைனக்

அக்கைற

இருக்கும்

கண்காணித்து

வருபவருக்கு

தாேன?,பயப்படாேத

உன்

மித்ரா.

நலம்

பற்றிய

டாக்ட

ெராம்ப

நல்லவ..”எனக் கூற உதட்ைடக் கடித்துக் ெகாண்டுத் தைல குனிந்தாள் மித்ரா. அவளது நடுங்கிய உடைலக் கண்டவள் “ந) ஏற்கனேவ ைக,கால் நடுக்கத்தில் பாதிக்கப்பட்டிருக்கிறாய். தண்ணrல் ) கிடந்தால்.. நடுக்கம் இன்னும் அதிகமாகி விடுேமா என்று தான் அவ ேகாபத்தில் உன்ைனத் திட்டி விட்டா”என்றவள் “இரு,நான் அைறக் கதைவச் சாத்தி விட்டு வருகிேறன். ந) தாழ் ேபாடாமல் குளி”எனச் ெசன்றாள். சாற்றியதும் மித்ராவிடம் வந்தவள் “மித்ரா இப்ேபாேதனும் நான் ெசால்வைதக் ேகள்.நான்

உதவி

நிைலையக்

ெசய்கிேறன்

கண்டவளாதலால்

உனக்கு”எனக் அவள்

கூற..

“ேவண்டாம்

தன்

உடலிருக்கும்

அச்சனா

ப்ள )ஸ்..”எனக்

ெகஞ்ச.. “சr,உன் விருப்பம். ஆனால் தாழ் ேபாடக் கூடாது. நான் இங்ேகேய தான் அமந்திருப்ேபன்.சrயா?”எனக் கூறி அவைள அனுப்பி ைவத்தாள். மீ ண்டும்

குளியலைறயில்

படபடெவன அடித்துக் அள்ளி

ேமேல

அடிெயடுத்து

ெகாண்டது.

ஊற்றிக்

ைவத்த

கண்கைள மூடிக்

ெகாண்டவள்

அடுத்த

ஐந்து

மித்ராவிற்கு ெகாண்டுத்

இதயம்

தண்ண )ைர

நிமிடத்தில்

ெவளிேய

வந்து விட்டாள். “அதற்குள் குளித்து விட்டாயா?”என்று திைகத்த அச்சனாவிடம் ெமௗனமாகத் தைலயாட்டி

விட்டு

மாற்றுைட

அணிந்து

ெகாண்டாள்.

அவள்

அணிந்து

ெகாள்ளச் சுலபமாக இருக்க ேவண்டுெமன்று ந)ண்ட ஃப்ராக் ேபான்ற உைடைய அச்சனாவிடம் வாங்கச் ெசால்லியிருந்தான் ஜ)வன். அவள் காயங்களில் உரசி எrச்சைல

ஏற்படுத்தா

வண்ணம்

இருக்க

ேவண்டுெமன்பது

தான்

அவனது

ேநாக்கம். உைட மாற்றி வந்தவைள அமர ைவத்து அவளது ந)ண்ட கூந்தைல வாrத் தூக்கிப் பின்னலிட்டாள் அச்சனா. பின்

“உன்

இரவுச்

ைவத்திருக்கிேறன் கிளம்பட்டுமா?,”எனக்

சாப்பாட்ைடயும்,மருந்து மித்ரா.

டாக்ட

கூறியவளிடம்

வந்து

தயங்கி

மாத்திைரகைளயும் பாத்துக்

இங்ேக

ெகாள்வா.நான்

“அ..அச்சனா..”என்றைழத்தவள்

“நா.. நான்.. என்ைன அந்த ஜன்னலின் அருேக கூட்டிச் ெசல்கிற)களா?”என்று வினவினாள். ஹா..

“ஹா..

இதற்கு

ஏன்

இவ்வளவு

தயங்குகிறாய்

மித்ரா?,வா..

என்

ைகப்பற்றிக் ெகாள்..”என்றவள் அவைளத் தன் ேதாள்களில் தாங்கிக் ெகாண்டு ெமல்ல

நடத்திச்

நாற்காலி

ெசன்று

எடுத்து

வசதியாக

ஜன்னலருேக

வருகிேறன்.

ந)

இருக்கும்”என்றவள்

நிறுத்தினாள்.

அமந்து

ஓடிச்

ெகாண்டு

ெசன்று

உனக்ெகாரு

“இரு..

ேவடிக்ைக

நாற்காலி

பாக்க

எடுத்து

வந்து

ேபாட்டாள். அழுைகயும்,பயமுமாய் ேகள்விகள்

ேகட்டாலும்

ெபரும்பாலான திறந்துத்

எப்ேபாதும்

ேநரங்கள்

தன்

இரண்டு

அவைள

தரும்

ைவத்த

மித்ரா,

விட்டதில்

பின்

எவ்வளவு

பதிலளித்து

இருக்கும்

ெவளிப்படுத்தி

அமர

மித்ராஞ்சனி..

வாத்ைதயில்

ெமௗனமாகேவ

விருப்பத்ைத

அச்சனாவிற்கு.

காட்சி

விட்டு

இன்று

வாய்

பூrப்பாயிருந்தது உறங்கு.”எனக்கூறி

“நன்றாக

விைடெபற்றாள். அவள் ெசன்ற பின் ெவகு ேநரம் ெபௗணமி இரவில் ெவள்ளிப் பாகாய் உருகி ஓடிக்

ெகாண்டிருந்த

வட்டிற்குச் )

கடலைலகைள

ெசன்றுத்

தன்

ெவறித்த

ேவைலகைள

வண்ணம்

முடித்து

அமந்திருந்தாள்.

விட்டு

முகாமிற்குத்

திரும்பிய ஜ)வன் அச்சனா ெசன்று விட்டிருப்பாள் இந்ேநரம். மித்ரா என்ன ெசய்கிறாேளா என்ெறண்ணியபடிேய அவள் அைறைய ேநாக்கிச் ெசன்றான். மங்கலாக

எrந்து

ெகாண்டிருந்த

ேமலும்

மங்கலாகத்

சுற்றிக்

ெகாண்டிருந்த

ெதrய..

விளக்ெகாளியில்

சுற்றுேவாமா..

மின்விசிறியின்

அந்த

ேவண்டாமா

ஒலிையத்

தவிர

ஒற்ைற என்கிற

அந்த

அைற rதியில்

இடேம

படு

நிசப்தமாக இருந்தது. உறங்கி

விட்டாேளா

அவைளக்

காணாது

என்று

தனக்கு

திடுக்கிட்டு

ேபசியபடிேய

“மித்ரா..”என்று

வந்த

ஜ)வன்

சத்தமிட்ட

படி

கட்டிலில் ெவளிேய

ெசல்ல எத்தனிக்க “டா.. டாக்ட...”என்று சன்னக் குரலில் ஜன்னல் புறமிருந்து குரல் ெகாடுத்தாள் மித்ரா. திைகத்துத்

திரும்பியவன்

நிலெவாளியில்

அைற

அமந்திருந்தவைள

மூைலயிலிருந்த

ேமலும்

வியப்புடன்

ஜன்னலருேக

ேநாக்கினான்.

ந)ல

நிற உைடயணிந்து,படியத் தைல வாr.... இத்தைன நாட்களாக பாத்திருந்தத் ேதாற்றம்

அல்லாது

வியப்பும்,மகிழ்ச்சியுமாய்

ஓரளவு கண்டான்.

பளிச்சுடன் ஆங்காங்கு

காட்சி

தந்தவைள

முகத்தில்

கீ றியிருந்தக்

காயங்களும்,ெநற்றியில் ேபாடப்பட்டிருந்த பிளாஸ்திrயும் சrயாகி விட்டால் முழு நிலவாக அழகாக ெஜாலிப்பாள்.

அவைளக் காண்ைகயில் எப்ேபாதும் எழும் இரக்கத்ைத மீ றி இன்று புதிதாக ஏேதா ஓ உணவு மனைத ஆட்ெகாள்ள.. ஜில்ெலன்றாகி விட்ட இதயத்ைத எண்ணி

ேவறு

ெசன்றான்.

வியந்து

பின்

கழுத்ைதத்

ேதய்த்தபடி

அவளருேக

நடந்து

அத்தியாயம் – 6

பாவம் ெசய்த அரக்கேன அடுத்த ேவைளச் சாப்பாட்ைட ெசாகுசாக உண்ணும் ேபாது! பாதிப்புக்குள்ளான சாதுப் ெபண் மட்டும் ஏன் வாழ்விழந்து வாட ேவண்டும்? விளக்கைணத்து விட்டால் அன்ைனையக் கூட அைடயாளம் கண்டு ெகாள்ளத் ெதrயாத.. நாய் ெஜன்மத்திற்ேக.. நூறாண்டு காலத்ைத.. அந்தக் கடவுள் நிணயத்திருக்ைகயில்.. ந8 ஆயிரம் ஆண்டுகள் ெபய ெபற்று வாழ்வதில் என்ன தைடயிருக்கிறது ெபண்ேண? வழ்ந்து 8 மடிந்தது ேபாதும்! எழுந்து வா...!

ஜன்னல் வழிேய சுகமாகத் த)ண்டிச் ெசன்று ெகாண்டிருந்த கடற்காற்று இரு இதயங்கைளயும் ஒவ்ெவாரு rதியில் இதப்படுத்திக் ெகாண்டிருந்தது. காற்றில் கைளந்து ேபானத் தன் முன்னுச்சி முடிையக் கண்டு ெகாள்ளாமல் அவளருேக வந்து மண்டியிட்டு அமந்தான். தன் முகத்ைத வித்தியாசமாக ேநாக்குபவனின் பாைவையப் புrந்து ெகாள்ள முடியாது மித்ரா தயக்கத்துடன் தைல கவிழ சட்ெடனத் தைலைய உலுக்கி நடப்புக்கு

வந்தவன்

உட்காந்திருக்கிறாேய?,அந்தப்

“குளிரவில்ைலயாம்மா?,ஜன்னல் ேபாைவைய

எடுத்துக்

ெகாண்டு

பக்கத்தில் வரட்டுமா?,

ேபாத்திக் ெகாள். குளி ெதrயாது”என்றான். மறுப்பாகத் தைலயைசத்து “இ..இல்ைல.. ப..பரவாயில்ைல டாக்ட..”என்றாள் இப்ேபாதும் அவன் முகம் பாக்காமல்! அவள் தயக்கத்ைத உணந்து சற்று நிதானித்தவன் பின் “சா.. சாr மித்ரா.. நான் ேகாபமாக நடந்து ெகாண்டதற்கு. அவ்வளவு

ேநரமாக

ஓரளவு

ெதளிவாக

இருந்த

ந)

மறுபடி

அழுைகயில்

கைரவைதத் தாங்க முடியாமல் தான் திட்டி விட்ேடன். சாrம்மா..”என்றான்.

எதற்காக இவன் இப்படி அன்பு காட்ட ேவண்டும் என்று புrயா விட்டாலும் அந்த

அன்பும்,அக்கைறயும்

அப்ேபாது

அவளுக்கு

மிகவும்

ேதைவயாக

இருந்ததால் ேமேல சிந்திக்கவில்ைல. சீ க்கிரம் உயி ேபாய் விடும். இனி வாழ முடியாது

என்கிற

உறுதிேயாடு

காப்பாற்றியேதாடு

நில்லாது

பின்ேன

தப்பான

நிச்சயம்

நடத்ைதயிேலேய

இருந்தவைளப்

அக்கைறயுடன் ேநாக்கம்

ெதrகிறது.

ேபாராடிக்

நடந்து

எதுவும்

குணமான

காப்பாற்றினான்.

ெகாள்கிறான்.

இல்ைலெயன்பது

பின்பு

என்ன

ெசய்யப்

அதன் அவனது

ேபாகிறாள்

என்பது அவளுக்குச் சத்தியமாகத் ெதrயாது. அப்ேபப்பட்டச் சித்திரவைதக்கு ஆளாகிய பின்பும் கடவுள் உயிைர மட்டும் விட்டு ைவத்திருக்கிறான் என்றால் அதன் பின்னணி என்னவாக இருக்கும்? ெதrயவில்ைல. எங்ேகேயா இழுத்துக் ெகாண்டு

ேபாகிறான்!

அவளும்

பயணிக்கிறாள்!

இது

தான்

அவளது

தற்ேபாைதய எண்ணம். ந)ண்ட ேநரமாக ெமௗனமாக இருந்தவைள மாற்றும் விதமாக “மித்ரா.. கடலில் நடக்க

ேவண்டுெமன்றாேய?.வருகிறாயா?

ெதrந்த

இருைள

சற்று

மிரண்ட

ெசல்லலாம்.”என்றான்.

விழிகளுடன்

ேநாக்கியவள்

ேநராகத்

‘இப்ேபாதா...?’

என்பது ேபால் அவைன ேநாக்கினாள். தான்.

“இப்ேபாேத

நிலா

ெவளிச்சம்

எவ்வளவு

அழகாகத்

ெதrகிறது

பா.

சில்ெலன்று காற்று ேவறு..! அனுபவித்தாக ேவண்டிய சுகம் இது! வா மித்ரா..” என்றவன்

நடுக்கெமடுத்தக்

நின்றவைளக்

கண்டு

நடுக்கமின்றி

தாேன

கால்கைளச்

முகத்ைதத்

சமாளித்துக்

த)விரமாக்கி

அமந்திருந்தாய்?,ந)

“மித்ரா..

ெகாண்டு

எழுந்து

இவ்வளவு

ேநரமாக

பயப்படுைகயில்

தான்

நடுக்கம்

ஏற்படுகிறது. நான் தான் உன்னுடன் வருகிேறேன! பின்ேன ஏன் இந்தப் பயம்? இரவும்,இருளும் மிரட்சியான விசயமில்ைல மித்ரா”என்றான். உதட்ைடக் கடித்தபடி அைசவற்று நின்றிருந்தவளிடம் தயங்கி “என் ைகையப் பற்றிக் ெகாள்கிறாயா?”என்றான். அவன் ைகையப் பற்றியபடி ெமல்ல நடந்து ெவளிேய வந்தவைள விெரன வசிச் ) ெசன்றக் குளிக் காற்று அழகாய் மீ ட்டிச் ெசன்றது. அடி ேமல் அடி எடுத்து ைவத்து வாசைலத் தாண்டி மணலில் கால் மிதிக்கப்

ேபானவைளத்

தடுத்தவன்

ேபாட்டுக்

“ெசருப்பு

ெகாள்ளாமல்

எப்படிம்மா நடப்பாய்?,கால் காயங்கள் ேவறு இன்னும் சrயாகவில்ைல. மணல் ஏறிக்

ெகாண்டால்

பிரச்சைனயாகி

விடும்.

இைத

மறந்து

ேபாேனன்

பா..”

என்றான். அவன்

மாற்று

வழி

ேயாசிப்பைதக்

கண்டு

“ப..பரவாயில்ைல..

நா..நான்

சமாளித்துக் ெகாள்ேவன் டாக்ட”என்றவளிடம் “ம்ஹ்ம்,ேவண்டாம்,ேவண்டாம்” என்றவன் சட்ெடனத் தன் ெசருப்ைபக் கழட்டி “இைத அணிந்து ெகாள் மித்ரா. ெகாஞ்ச

தூரம்

ெகாள்வது

தாேன?”என்றான்.

என்பது

ேபால்

அவன்

இந்தச்

ெசருப்ைப

முகத்ைதத்

நான்

திைகத்து

எப்படி

அணிந்து

ேநாக்கியவளிடம்

“ைசஸ் எல்லாம் பாக்காேத மித்ரா. ஆபத்துக்குப் பாவமில்ைல. புண்ணாகிப் ேபான பாதங்கள் மண்ணில் படக்கூடாதும்மா. ெசான்னால் ேகள்”என்றான். அதன்

பின்

மறுக்க

பாதங்களுக்கு மீ ண்டும்

சற்று

மீ ண்டும்

ஜ)வனுக்கு. ெகாண்டு

மனமில்லாமல் அகலமாக

கண்டுச்

தன்

சிrப்பு

ெகாண்டாள்.

அந்தச்

ெசருப்ைபக்

நடந்திருந்தவைளக் வலுவிழந்த

வந்தவள்,இப்ேபாது

வருவைதக்

இருந்த

பாத்தபடி

சிரமப்பட்டுத்

அணிந்து

அந்த

கால்களால்

ெசருப்ைப

ெபாங்கியது.

கண்டு

ேவறு

மறுபுறம்

தன்

சிறிய

கீ ேழ

குனிந்து

சிrப்பு

வந்தது

உடைல

நகத்திக்

இழுத்துக்

ெகாண்டு

திரும்பி

புன்னைகைய

அடக்க முயன்றவன் ேதாற்று.. ேலசாகக் குலுங்க.. அவன் முகத்ைத நிமிந்து பாத்த மித்ரா ஒரு ெநாடி ேகாபமாக அவைன முைறத்தாள். ஆனால்

அடுத்த

ெநாடிேய

அவள்

தான்

முைறத்தாளா

என்று

எண்ணுமளவிற்கு முகம் மாறிப் ேபாயிருந்தது. திைகத்து நின்று விட்ட ஜ)வன் ஒரு நிமிடம் குழம்பிப் ேபானான். ெபாய்க் ேகாபம் ெகாண்டவள் ேபான்று ஒரு ெநாடி அழகாக முகத்ைதச் சுருக்கி முைறத்தாேள! மறு ெநாடி ஏன் மாறிப் ேபானாள்? ேயாசித்தபடி நின்றவைன அவள் திரும்பி ேநாக்க.. “சா.. சாr” எனக் கூறி அவள் ைகையப் பற்றியபடி நடந்து வந்தான். தன்

முன்ேன

விrந்து

படந்திருந்த

கடற்பரப்ைப

கண்

ெகாட்டாமல்

ேநாக்கியவள் தன்ைனத் தழுவிச் ெசன்றக் காற்றில் நிரம்பியிருந்தக் குளிைரக் கண் மூடி ரசித்தாள். “வாழ்க்ைக பலவற்ைற

மிகவும்

அழகாதில்ைலயாடி

ரஞ்சு..?

உள்ளடக்கியிருக்கியிருந்தாலும்..

எத்தைன,எத்தைனயிருக்கிறது..!

முழுமதி

விந்ைதயான

விசயங்கள்

ரசிக்கும்படியான

நிகழ்வுகள்

ெவளிச்சம்,ந)லக்கடலைல,சுகமான

காற்று, ெபான் மணற்பரப்பு, பத்தாததற்கு இந்தச் சூடான பக்ேகாரா ேவறு..!” “ஆமாம், இவ ெபrய கவிப்புலவ! பக்ேகாராைவக் ெகாறிக்க பீச்சுக்கு வந்து விட்டு.. ஆதி..

அைல,மணல் ரஞ்சு

என்று

என்று

வசனம்

கூப்பிட்டு

ேபசிக்

என்ைன

ெகாண்டிருக்கிறாயா...?,

ெவறுப்ேபற்றாேத..

ேடய்..

தண்ணருக்குள் )

தைலைய அமிழ்த்தி உன்ைனக் ெகான்று விடுேவன்..” “ேபாடி ரஞ்சு.. மஞ்சு.. அஞ்சு.. கு...கு..கு” “ேடய்.. உன்ைன...” “அய்ேயா.. அடிக்காேதடி...................” சட்ெடனத் தன் காைல உரசிச் ெசன்ற அைலகளின் த)ண்டலில் விழிகைளத் திறந்து

சுற்றுப்புறத்ைத

ேநாக்கினாள்

மித்ரா.

கண்களில்

வழிந்திருந்தக்

கண்ணைரத் )

ெதாட்டுப்

பாத்தாள்.

அப்பட்டமாய்க்

காதுக்குள்

ஒலித்தேத

ஆதித்தனின் குரல்! ெவறும் கற்பைன ேபாலும்! ஹ்ம்! சிrப்பும்,உயிப்புமாய் திrந்தவைனத் தான் ெவட்டிச் சாய்த்து விட்டாகேள..! பாவிகள்! ெவறுப்புடன் கண்ணைரச் )

சுண்டிெயறிந்தவளின்

அருேக

ேவகமாய்

வந்து

நின்றான்

டாக்ட...”என்று

கரகரத்தக்

ஜ)வானந்தன். என்னம்மா?”என்றவனிடம்

“மித்ரா...

“தூ...

தூசி

குரலில் கூறியவைள உற்று ேநாக்கி அவள் கரங்கைளத் தனக்குள் எடுத்துக் ெகாண்டு கடலுக்குள் நுைழந்தான். தன்

மீ து

உரசிச்

ெசன்று

நைனத்தபடி

ஜ)வனின்

ஈடுெகாடுக்க

முடியாமல்

விைளயாடிக்

அருேக தன்

ெகாண்டிருந்த

நின்றிருந்தாள். மீ து

அைலகளில்

அைலகளின்

ேலசாகச்

சாய்ந்து

கால்

ேவகத்திற்கு

நின்றிருந்தவைளப்

பrவுடன் ேநாக்கியவன் “மித்ரா.. ேயாகா கற்றுக் ெகாண்டால் இந்தக் ைக,கால் நடுக்கம்

குைறந்து

விடுெமன்று

ேதான்றுகிறது

எனக்கு.

இங்ேக

முகாமில்

அல்லி என்று ஒரு ெபண்ணிருக்கிறாள். ேயாகக் கைலயில் ேதச்சி ெபற்றவள். அவைள

நாைள

வரச்

ெசால்லியிருக்கிேறன்

உனக்குக்

கற்றுக்

ெகாடுக்க.

மனம்,உடல் அைனத்தும் நிச்சயம் அைமதி ெபறும். ந) என்ன ெசால்கிறாய்? கற்றுக் ெகாள்கிறாயாம்மா?”என்று வினவினான். தனக்காகப்

பாத்துப்

பாத்துச்

ெசய்யும்

அவனது

அக்கைறயில்

மனம்

குளிந்தாலும் ஏேனா ஒரு தயக்கம் ேதான்றி அவைள வாய் திறக்க விடாமல் ெசய்து

ெகாண்டிருந்தது.

பதிலற்று

நிற்பவைள

வற்புறுத்தாமல்

ஜ)வனும்

அைமதியாக நின்று விட்டான். குளிரத்

துவங்கியதும்

திரும்பியவன்

“உைட

உறங்கலாம்”எனக் வந்தவளுக்கு

அவைள

கூறி

மாற்றிக் விட்டு

உணவளித்து

விட்டு

அைழத்துக்

ெகாண்டு

ெகாள்ளம்மா. ெவளிேய படுக்கச்

அைறக்குத்

சாப்பிட்டு

ெசன்றான். ெசய்தான்.

உைட

விட்டு மாற்றி

அவளருகிேலேய

அமந்து “நிம்மதியாகத் தூங்கு.நான் அருகிேலேய இருக்கிேறன்..”எனக் கூறி அவள் ைகையப் பற்றிக் ெகாண்டுத் தைல ேகாதினான். தினம் அவன் கூறும் ஒரு வாத்ைத இது! இைதக் ேகட்ட பின்பு தான் விழி மூடுவாள். அன்றும் விழி மூடிச் சிறிது ேநரத்தில் உறங்கிப் ேபானாள்.

மறுநாள்

காைல

ஜ)வைனத்

ேதடி

மித்ராவின்

அைறைய

ேநாக்கி

வந்த

அஜூன் வாசலில் நின்று ெகாண்டிருந்த அல்லிையக் கண்டு வாெயல்லாம் பல்லாகச் சிrத்தான். “என் அன்ேப அல்லி... என் கண்ேண அல்லி... எங்ேக இவ்வளவு தூரம்?,என்ைனப் பாக்கத் தான் வந்தாயா?”என்று 32 பற்கைளயும்

அகலக்

காட்டி

இளித்தவைனக்

கண்டு

“ம்க்கும்,நினப்புத்தான்”என்று

ேமாவாையத் ேதாளில் இடித்துக் ெகாண்டாள் அல்லி. பாத்து

“அேடங்கப்பா..!

கழுத்துச்

சுளுக்கிக்

ெகாள்ளப்

ேபாகிறது.

அதுசr,

எங்ேக உன் அக்கா?, பள்ளிக்குச் ெசன்று விட்டாளா?”என்று விசாrத்தான். “ம்ம், ேபாயிட்டா.. ேபாயிட்டா”என்று முணுமுணுத்தவளிடம் “ம்?ம்?,சrயாகக் காது ேகட்கவில்ைல, சத்தமாகப் ேபசு ெசல்லம்”என்றான் அவன். ெவடுக்ெகனத் திரும்பி அவைன முைறத்தவள் “அதான் அக்கா ேபாகும் ேபாது வழியில வழிஞ்சு வாங்கிக் கட்டிக்கிட்டீங்கேள?,இன்னும் என்ன என் கிட்டக் ேகள்வி?”என்று

கூற

“ச்ச,

பாத்து

விட்டாயா?,கள்ளி!

உன்

அக்கா

முசுட்டு

மூஞ்சியிடம் நான் என்னத்ைதப் ேபசி விடப் ேபாகிேறன்?, என் மனங்கவந்த கள்ளி..

என்

அல்லி

எங்ேகன்னு

தான்

கண்ேண

விசாrத்ேதன்.

ந)

எதுவும்

தப்பாக எடுத்துக் ெகாள்ளாேத”எனக் கூறிச் சிrக்க.. “நம்பிட்ேடன்,நம்பிட்ேடன்” என்றவளிடம்

அவன்

மீ ண்டும்

ெதாடங்கும்

முன்

“ேடய்..

ேடய்...”என்று

இைடமறித்தான் ஜ)வன். “வந்து

விட்டாயா?,உனக்கு

ெகாண்டவனிடம்

“சின்னப்

மூக்கு

வியத்து

ெபண்ணிடம்

ேபாய்

விடுேம?”என்று வம்பு

சலித்துக்

ெசய்கிறாேய..

லூசு..

லூசு..”என்று திட்டி விட்டு “ந) வா அல்லி..”என்றைழத்துக் ெகாண்டு அைறக்குள் நுைழந்தான். அச்சனாவின்

உதவியால்

தயாராகியிருந்தவளிடம்

அல்லிைய

அறிமுகம்

ெசய்து ைவத்தான். “மித்ரா.. ேநற்றிரவு ெசான்ேனேன.. இவள் தான் அல்லி. உனக்கு ேயாகா கற்றுக் ெகாடுக்க வந்திருக்கிறாள்”எனக் கூறினான். “வணக்கம் அக்கா..”என்றவளிடம் ெமலிதாக முறுவலித்துத் தைலயைசத்தாள் மித்ரா. அந்த முறுவலில் ஒரு நிமிடம் ெசாக்கிப் ேபான ஜ)வன் பின் தைலைய உலுக்கி அல்லியிடம் திரும்பி “அல்லி.. அவள் இப்ேபாது தான் ெகாஞ்சம்,ெகாஞ்சமாகத் ேதறி வருகிறாள். ந) ஒேரடியாக உன் ேயாகத் திறைமையக் காட்டி அவைள ஓட ைவத்து விடாேத. அவளால் முடிந்த வைர ெசய்யச் ெசால். சrயா?”என முறுவலித்தான். அவன் ெசான்னைதக் ேகட்டுச் சிrத்த அச்சனா,அல்லியுடன் ேசந்துத் தானும் ேலசாக

புன்னைகத்தவைளத்

ெவளிேயறினான் கவனத்துடன்

ஜ)வன்.

கற்றுக்

எைதப்பற்றியும்

அல்லிக்

ெகாண்ட

சிந்திக்காமல்

ஈடுபடுத்திக் ெகாண்டாள்.

திருப்தியுடன் மித்ரா

கண்டபடி

கற்றுக் அடுத்த

முழுதாகத்

அைறைய

ெகாடுத்த சில

ஆசனங்கைளக்

மணி

தன்ைன

விட்டு

ேநரங்களுக்கு

ேயாகாசனத்தில்

வருகிேறன்

“நாைளயும் வந்தால்

ைக,கால்

அல்லியிடம்

அக்கா.

நடுக்கம்

இந்த

ஆசனங்கைளத்

முற்றிலுமாகக்

தைலயைசத்து

குைறந்து

அனுப்பி ைவத்தாள்

ெதாடந்து

ெசய்து

விடும்”என்று

மித்ரா.

சிrத்த

அவள் ெசன்றதும்

அைறக்குள் நுைழந்த அச்சனா “வியத்துக் கைளத்துப் ேபாய் ெதrகிறாேய. இந்தா.. ஜூைஸக் குடி.”என்று அவள் ைகயில் ஜூைஸத் திணித்து விட்டு.. அவள்

குடிப்பைதக்

மித்ரா?”என்று

கண்டபடி

வினவினாள்.

மாற்றமாக

“ெகாஞ்சேமனும்

தைலைய

மட்டும்

இருக்கிறதா

ெமல்ல

ஆட்டியவளின்

விரும்பும்

ஜன்னலருேக

ைவத்தாள்.

மித்ரா

கூந்தைல வருடி “குடி..”என்றாள். குடித்து

முடித்தவைள

ேபாடப்பட்டிருந்த

அவள்

சாய்வு

அதிகம்

நாற்காலியில்

அமர

அந்த

ஜன்னலருேக அமர விரும்புகிறாள் என்றறிந்ததுேம ஒரு சாய்வு நாற்காலிைய வாங்கி வந்து ேபாட்டிருந்தான் ஜ)வன். சாய்வு நாற்காலியில் அமந்தபடிக் கடைல ெவறித்துக் ெகாண்டிருந்தவளின் மனதில் ஆதித்தனின் வாத்ைதகள் மறுபடி ஒலித்தது. “ஏய்

ரஞ்சு

குண்டூஸ்..

ந)ெயல்லாம்

ேயாகா

கற்றுக்

ெகாள்ள

ேவண்டியது

தாேன?,இந்த பப்ளிமாஸ் உடம்ேபனும் குைறயும்” “ேடய்.. ந) தான் டா ெதாப்ைபயும், ெதாந்தியுமாய் அங்கிள் மாதிrத் திrந்து ெகாண்டிருக்கிறாய்.

அதான்

எதி

வட்டு )

ெசௗந்தயா

உன்ைன

அங்கிள்

என்றைழத்து அசிங்கப்படுத்தினாேள.. அப்படியுமா ந) அடங்கவில்ைல?” “ஏய்.. பப்ளிமாஸ்.. அவள் என்ைன அங்கிள் என்றைழக்கவில்ைல. பின்னாடி வந்த என் அப்பாைவத் தான் ெசான்னாள். உனக்குக் கண்ணும் ெநாள்ைளயாகி விட்டதால் சrயாகத் ெதrயவில்ைல ேபாலும்..” “ேபாடா தடியா..” “ேபாடி பப்ளிமாஸ்,உருைளக்கிழங்கு,முட்ைட ேபாண்டா..” ஒவ்ெவாரு முைறயும் அவன் தனக்குத் தாராளமாக அள்ளி வழங்கும் பட்டப் ெபயகைள எண்ணி முறுவலித்த மித்ராவிற்குக் கண்கள் ெசாருகி நித்திைர ஆட்ெகாள்ளத் துவங்கியது.

காட்டுப் பகுதியின் ைககளும்,கால்களும்

மத்தியில்

அைமந்திருந்த

கட்டப்பட்ட

பாழைடந்தக் நிைலயில்

கட்டிடம்

அது.

நான்ைகந்துப்

ெபண்களும்,ஆண்களும் பீதியுடன் மண்டியிட்டு அமந்திருந்தன. ஒவ்ெவாரு விழிகளும்

அந்த

அைறையச்

சுற்றி

அங்குமிங்கும்

பயத்தில் ரத்தமாய்ச் சிவந்து ேபாயிருந்தது.

விடாது

அைலந்தபடிப்

தங்களது ைகக்கட்டுகைளப் பிrக்க முயன்று ெகாண்டிருந்த ஆதித்தன் மற்றும் அவனது நண்பனின் கண்களில் பயம் சிறிது கூட இல்ைல. ெபரு முயற்சி ெசய்து ஒருவ வாயினால் மற்றவrன் கட்ைடப் பிrத்து எழுந்த இருவரும் பரபரெவன

அங்கிருந்தவகளின்

பீதியிலிருந்தவகள்

ைககளிலிருந்தக்

வாயிைலக்

கண்டபடி

கட்டுகைளப்

ேவக

பிrத்தன.

ேவகமாக

தங்கள்

கட்டுக்கைளப் பிrத்துக் ெகாள்ள “ஆ... ஆதி எனக்குப் பயமாக இருக்கிறதடா. அந்த மிருகப்பைடையச் ேசந்த எவனும் சுட்டுக்

ெகான்று

விடுவாகள்..

ேவண்டும்”என்றபடித்

தன்

கண்டு விட்டால்

இங்கிருந்து

வாயிலிருந்து

விைரவாகச்

வழிந்து

அைனவைரயும் ெசன்று

ெகாண்டிருந்த

விட

ரத்தத்ைதப்

ெபாருட்படுத்தாது நண்பனிடம் மூச்சு வாங்கக் கூறிக் ெகாண்டிருந்தாள். தன் ெபரு விரலால் அவள் ரத்தத்ைதத் துைடத்தவன் கண்ண )ருடன் அவைள ேநாக்கி “சின்ன விரல் ெவட்டிற்குக் கத்தி ஆப்பாட்டம் ெசய்தவள் தானடி ந)?, இந்தப்

ேபராபத்தில்

அநியாயமாய்ச்

சிக்கிக்

ெகாண்டாேய?”என்றவன்

பின்

கண்கைள அழுந்த மூடித் திறந்துக் கண்ணைர ) அடக்கி “பயமா?, ஏன் பயம் ெகாள்ள

ேவண்டும்?,

பயந்து

இந்த

வரத் )

குடியில்

ஈனக்குலத்திடம்

நிைனக்கிறாயா?,”என்று ச...செரன்று

தமிழ்க்

தைல

ஆேவசமாகக்

வாயிலிலிருந்து

பிறந்தவன்

நான்.

உயிருக்குப்

கவிழ்ேவன்

கூறிக்

என்று

ெகாண்டிருந்த

நான்ைகந்துத்

ேவைள...

ேதாட்டாக்கள்

பாய்ந்து

அங்கிருந்த அத்தைன ஆண்களின் உடைல சரமாrயாகத் துைளத்தது. சட்ெடன

மறுபுறம்

பாய்ந்து

ேதாட்டாக்களிலிருந்துத் மடிந்தவகைளத் அங்கிருந்தப் மரண கூட்டம்

தப்பி

திைகப்பு

ெபண்களின்

ஓலமிட்டுக்

விழுந்த விடத்

மாறாமல்

ேநாக்கிச்

தன்

கண்

ேநாக்கிக்

கால்கைளப்

கத்துவைதப்

வாயிைல

ஆதித்தனும்,அவனது

ெசல்ல..

தன்

முன்ேன

ெசத்து

ெகாண்டிருந்தாள்

பற்றியிழுத்துக்

ெபாருட்படுத்தாது

நண்பனும்

ெகாண்டு

அந்தக்

கரத்ைதப்

மித்ரா. அவகள்

காட்டுமிராண்டிக்

பற்றியிழுத்தவனின்

ைககைளக் கடித்து உதறிச் சுவ ஓரமாக ஒன்றினாள் மித்ரா. அதற்குள் புறமும்

அந்தக் பாய..

கயவனின்

ேகாபமாய்

ேதாட்டாக்களுக்கு

பாைவ

எழுந்து

இைரயாக

ஆதித்தன்

ெநஞ்ைச

நான்

தயா”

புறமும்,அவன்

நிமித்திக் என்பது

நண்பன்

ெகாண்டு ேபால்

“உன் நின்று

ெகாண்டிருந்தவகைள அவன் இளக்காரமாக ேநாக்கினான். ஆதியின் நண்பைன அந்த அரக்கப்பைடையச் ேசந்த இருவ இறுகப் பற்றிக் ெகாண்டு

அவன்

முன்ேன

ெசன்று

நிற்க..

சாவதானமாக

அவன்

ெநற்றிப்

ெபாட்டில் துப்பாக்கிைய ைவத்து ஒேர குண்டில் அவைனச் ெசாக்கம் அனுப்பி ைவத்தான்.

அடுத்த முைறயாக

ஆதித்தைன இழுத்து

வந்து

அவன் ைககைளக்

கட்டித்

தங்கள் தைலவனின் முன்ேன மண்டியிட்டு அமரச் ெசய்தன. மரண பயம் சிறிது

கூட

ெபாட்டில்

இல்லாது

அவைன

ெவறித்தபடியிருந்த

துப்பாக்கிைய அழுத்தினான்

அவன்.

ஆதித்தனின்

“டிஷ்யூம்...”என்று

ெநற்றிப்

வாய்க்குள்

முனகியபடித் தன் ைகைய எடுத்து விட்டவன் இேத ேபால் மூன்று முைற ெசய்தான். தடதடக்கும் சைமந்து

இதயத்துடனும்,நடுங்கிப்

ேபான

மித்ரா

கண்

ேபான

சிமிட்டாது

உடலுடனும்

ெசய்ைகயற்றுச்

வியைவயும்,ரத்தமும்

வழிந்த

முகத்துடன் நண்பைனேய பாத்துக் ெகாண்டிருந்தாள். ெவறுப்பாகத்

தன்

ஆைசக்காக

முன்ேன

அப்பாவி

நின்றிருந்தவைன

ெநஞ்சங்களில்

ேநாக்கியவன்

ேதாட்டாக்கைள

“ஊராளும்

ஏற்றி

உயிைரப்

பறிக்கிறாேய?,சக மனிதைனக் ெகாடுைமப்படுத்தச் ெசால்லித் தான் உன் புத்த மதம் ேபாதிக்கிறதா?, கண் மூடித் தியானம் ெசய்யும் புத்த ெபருமான் என் இனத்ேதாைர

அழித்து

ரத்தம்

குடிக்கச்

ெசால்லித்

தந்தாரா?,

காண்ேபாைர

எல்லாம் சுட்டுக் ெகான்று பிணமாகக் குவித்து விட்டால் என் இனேம அழிந்து விடுெமன்று

நிைனக்கிறாயா?,

ஆயிராமாயிரம்

ஆண்டுகள்

முன்

ேதான்றிய

மூத்தகுடியடா என் தமிழ்க்குடி.. ேகாடி உயிகைள ந) ெகான்றுக் குவித்தாலும் என் தமிழ் சாகாது. சிதறிக் கிடக்கும் என் குடி மக்கள் பிரம்மாண்டமாய் ஒன்று ேசந்து

உன்

அடிைமயாய்

கண் ந)

முன்ேன

என்

விஸ்வரூபம்

குலத்ேதாrன்

கால்

எடுக்கத்

தான்

ெசருப்ைபத்

ேபாகிறாகள்.

துைடக்கத்

தான்

ேபாகிறாய்............” என்று அவன் முடிக்கும் முன்பு சத்த்த்தக்.... என்று ஒலித்தச் சத்தம் அந்த அைறைய மயானமாக்கியது. அக்கயவனால் ெவட்டி எறியப்பட்ட ஆதித்தனின் தைலத் துண்டாக விழுந்துத் துடித்தது. ேபராேவசமாய்ப்

ெபாங்கித்

தன்

மன

உணவுகைளக்

ெகாட்டித்

த)த்துக்

ெகாண்டிருந்தவனின் தைலையத் தன்னருேக நின்றிருந்தவனின் ைகயிலிருந்த ந)ண்டக் கத்தியினால் ெகாய்திருந்தான் அந்த அரக்கன். தைல ேவறு,உடல் ேவறாகத் தன் கண் முன்ேனத் துடிக்கத் துடிக்க உயி விட்டவைனக் கண்டுக் கத்தி ஓலமிட்டு எழுந்து ஓடினாள் மித்ரா. “ஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆ”

எனக்

கத்தியபடி

அமந்திருந்த

நாற்காலிைய

விட்டு எதிலிருந்ேதாத் தப்பிக்க நிைனப்பவள் ேபான்று ெவறி ெகாண்டு ஓடிய மித்ராைவக்

கண்டு

“ஏ..ஏய்”எனக்

கத்தியபடிப்

பின்ேனேய

ஓடி

வந்தாள்

அச்சனா. “ெபrயவேர உங்கைள அதிகம் நடக்க ேவண்டாெமன்று ெசான்ேனன் தாேன?, ெவயிலில்

ஏன்

சிரமப்பட்டுக்

ெகாண்டிருக்கிற)கள்?”என்று

அந்த

வயதான

மனிதrடம் உைரயாடிக் ெகாண்டிருந்த ஜ)வன்.. ஆேவசமாக ெவளிேய ஓடிக் ெகாண்டிருந்த

மித்ராைவக்

கண்டு

பதறியடித்துக்

ெகாண்டு

அவளருேக

ேவகமாக ஓடினான். ெவகு விைரவாகக் கண்கைள மூடிக் ெகாண்டு ஓடிக் ெகாண்டிருந்தவள் எதிேர வந்த ஜ)வனின் மீ து இடித்துப் பின் கண் விழித்து “டா... டாக்ட... ஆ... ஆதி... ஆதி

டாக்ட,..”என்றுக்

கத்தியபடி

அவைன

இறுகக்

கட்டிக்

ெகாண்டாள்.

அதிேவகமாகத் துடித்துக் ெகாண்டிருந்த இதயத்துடன் அவைள எதிலிருந்ேதா காப்பாற்றுபவன்

ேபான்றுத்

ெகாண்டான் ஜ)வன்.

தன்ேனாடுச்

ேசத்து

இறுக

அைணத்துக்

இந்தப் பதிவு தமிழ் மீ தும்,தமிழினத்தின் மீ தும் பற்றிருக்கும் ஒரு பச்ைசத் தமிழைனப் பற்றியது. தமிழ் ெமாழி மீ து காதல் அதிகம் இருந்தாலும் அது ெவறியாக மாறுவைதச் சத்தியமாக விரும்பாதவள் நான். ெமாழி,இனத்ைதத் தாண்டிய மனித ேநயம் மட்டுேம கைடசி வைர ெஜயிக்க ேவண்டும் என்பது என் எண்ணம்! இைத இங்ேக பதிவு படுத்திக் ெகாள்ள விரும்புகிேறன். இனி ந)ங்க படிக்கலாம்.. இேதா.. அடுத்தப் பதிவு.. தமிழ் வாழ்க! நிேவதா