e0ae89e0aeafe0aebfe0aeb0e0af87-e0ae89e0aeafe0aebfe0aeb0e0af87-e0ae89e0aeb0e0af81e0ae95e0aebee0aea4e0af87.pdf

உயிேர உயிேர உருகாேத

ஆதவன் உதிக்க எத்தனித்த அதிகாைல ேவைள. ஏசியின் குளிருக்கு இதமாய் குவில்டில் புகுந்துெகாண்டு சிறுபிள்ைளயாய் தூக்கத்திலும் சிrக்கும் கணவனின் அருகில் அம.ந்து, ெமல்ல அவன் தைலேகாதி,

"இளன்... எழுந்துக்ேகாங்க!" என ெமன்ைமயாக எழுப்பினாள் யாழினி. இைமகளிரண்டும் பைச ேபாட்டது ேபால் ஒட்டிக்ெகாள்ள, கண்கைள திறக்காமேலேய அவைள இழுத்து தன் மீ து ேபாட்டுக் ெகாண்டவன், "இன்னும் ெகாஞ்ச ேநரம் ேபபி!" என அைனத்துக் ெகாண்டான். இது வழக்கம் தான் என்பது ேபால் அவன் அைணப்பில் அடங்கியவள், “எழுந்துக்க ேவண்டாமா?" என்றாள் கிறக்கமாய். அடுத்து அவன் என்ன ெசய்வான் என்பதறிந்து. "ேவண்டாம்!" என ேமலும் இறுக்கிக் ெகாண்டவன், அவள் ெசழுைமயில் முகம் புைதக்க, "விடுங்க ஆபிஸ்க்கு ேலட்டாயிடும் என விளக்க முற்பட்டவளின் இதழில் விரல் ைவத்து “ஷ்...” என்றவன் தன் ேவட்ைடைய ெதாட.ந்தான். அவனது முரட்டுத்தனத்தில் ேமனி ெவடெவடக்க அவனுள் புைதந்தவைள ஆைசயாக சுகித்தவன், “ேதங்க்ஸ் ேபபி!” என ெவட்கத்தில் சிவந்திருந்த கன்னங்களில் இதழ் பதித்தான். அவன் ைகயைணப்பில் இருந்தபடி, "இப்ேபா எழுந்துக்கலாம் தாேன?" என்றாள் குறுநைகயுடன். "ம்ஹும்... ெராம்ப டய.டா இருக்கு ேபபி... இன்னும் ெகாஞ்ச ேநரம்!" என கண்கைள மூடிக் ெகாண்டான். "இதற்குத் தான் ேவண்டாெமன ெசான்ேனன்' என சிணுங்கியவளிடம், "நI தான் காரணம் உன்ைன யா. புடைவ உடுத்த ெசான்னது? “என கண் சிமிட்டியவன், எழ எத்தனித்த மைனவிைய இழுத்து அைணக்க அவன் ைகயில் சிக்கியெதன்னேவா தைலயைண தான். திடுக்கிட்டு விழித்தவன், "ச்ேச! அத்தைனயும் கனவு... பாவி! ஏன் டீ என்ைன வைதக்கிறாய்?" என அவன் ைகயைணப்பில் புைகப்படமாய் நின்றவளிடம் உருகினான்.

"என்ைன தனியா தவிக்க விட்டுப்ேபாய் நாலு வருசமாச்சு டீ! நI இல்லாத ஒவ்ெவாரு நாளும் எனக்கு நரகம் டீ! இன்றாவது உன்ைன பா.த்திடணும்னு தான் தினமும் கண்விழிக்கிேறன்... ேபாதும் ேபபி! என்னால முடியல! ப்ள Iஸ் வந்துவிடு கண்ணம்மா..." என மறுகியவன், விழி நIைர துைடத்தபடி எழுந்தான். தன்னருேக சற்று ெகாழுெகாழுெவன ‘இவன் என்னவன்’ எனும் க.வம் கண்களில் மின்ன மும்ைபயின் ஆணழகைன கணவனாய் அைடந்த மகிழ்ச்சி முகெமங்கும் விரவ நின்றவளின் மாசுமருவற்ற கன்னத்ைத வருடினான். இதேழாடு இதழ் பதித்தான், மைனவியால் மட்டுேம ெசல்லமாக ‘இளன்’ என அைழக்கப்பட்ட இளங்ேகாவன். இன்னும் எத்தைன நாட்களுக்கு உன் ேபாட்ேடாைவ பா.த்து நான் ஏங்கனும்? எனும் ேகள்வி அப்பட்டமாய் ெதrந்தது அவன் விழிகளில். கருணா என்ட.பிைரசின் ஒேர வாrசு இந்த இளங்ேகாவன். 34 வயது நிரம்பிய கம்பீரமான ஆண்மகன். அவனது உடற்கட்ைட பா.த்தால் 28 ேமல் மதிக்கத் ேதான்றாது. கூரான நாசி, நIண்ட விழிகள், அட.ந்த மீ ைச, அதனுள் புைதந்திருக்கும் அழுத்தமான உதடு, தாைடயில் அவன் அழைக கூட்டுவது ேபால் சிறு பள்ளம். மும்ைபயின் ஆணழகன் பட்டத்ைத இருமுைற ெவன்றவன். பணக்கார.களுக்ேக உrய மிடுக்கு, வயதிற்ேகற்ற கம்பீரம், தIட்சண்யமான பா.ைவ என்றிருக்கும் இேத இளங்ேகாவன் நான்கு வருடங்களுக்கு முன்பு இதேனாடு ேச.த்து சிகெரட், தண்ணி, ெபண்கள்... இல்ைல ெபண்! ஒருத்தி தான் வந்தனா அவள் ெபய.. பாதுகாப்பிற்காகேவா அல்லது அவேளாடான உறவு நிைறைவ ெகாடுத்ததாேலா ேவறு யாrடமும் ெசல்லவில்ைல. சிறுவயதிேலேய அன்ைனைய இழந்து பணக்கார தந்ைதயால் வள.க்கப்பட்டவன். ேகட்பாரற்று... ேகட்கும் தகுதிைய இழந்த தந்ைதயின் வள.ப்பில் தன்னிஷ்டம் ேபால் இருந்தவன். ஐந்து மாதங்கேள ஆனாலும் அவன் வாழ்ைவ தைலகீ ழாக புரட்டி ேபாட்டவளின் உபயத்தால் முற்றும் துறந்த சன்யாசியாய் மைனவிைய மட்டுேம நாடும் ஆைச கணவனாய் அந்த ேதவைதக்காக காத்துக் ெகாண்டிருக்கிறான். மும்ைபயில் ஏற்றுமதி, இறக்குமதி வியாபாரத்தில் ெகாடிகட்டி பறந்தவன், இன்று சுற்றுலா தளங்களில் நவன I காட்ேடஜுகள் கட்டிக் ெகாண்டிருக்கிறான். மைனவிைய ேதடும் ெபாருட்ேட அவளது ெசாந்த ஊரான ெசன்ைனக்கு வந்து தன்

ெதாழிைல ெதாடங்கியுள்ளான். இரண்டு வருடங்கள் ஓடிவிட்டது அவன் இங்கு வந்து! அவைள பற்றிய தகவல் தான் கிைடக்கவில்ைல. யாருக்கும் ெதrயாமல் ேபாகுமளவுக்கு அவள் சாதாரண குடும்பத்து ெபண்ணில்ைல. ஒரு அப்பாட்ெமன்டுக்கு பத்து வடுகள் I என நான்கு அப்பாட்ெமண்ட்ஸ், மூன்று எஸ்ேடட், ெசன்ைனயிலும் ெபங்களூருவிலும் இரண்டு பங்களாக்கள் என ேகாடிக்கணக்கான ெசாத்திற்கு ெசாந்தக்காr. திருமணத்தில் ெபrதாக ஈடுபாடு இல்லாத இளங்ேகாைவ சம்மதிக்க ைவத்ததில் இந்த ெசாத்துக்களுக்கும் பங்குண்டு. இவைன விட்டு பிrந்து வந்த ஆேற மாதங்களில் அைனத்தும் ைக மாறிவிட்டன. இவனது வாழ்வும் ைக மீ றி விட்டது. இன்று மைனவியும், மாமனாரும் இருக்கும் இடம் ெதrயாமல் அைலபாயும் மனதுடன் சுற்றிக் ெகாண்டிருக்கிறான். தன் அலுவலகத்திற்குள் புயெலன நுைழந்தவைன கண்டு அைனவரும் வணக்கம் ெசலுத்த சிறு தைலயைசப்புடன் அைத ஏற்றுக் ெகாண்டவன் தன்னைறக்கு ெசல்ல அவன் பின்ேனாடு வந்தாள் அவன் காrயதrசி ஸ்ேவதா. இந்த அழகனுக்ேகற்ற அழகி, திறைமசாலி, இவன் மீ து ேநாக்கம் ெகாண்டவள் ஆனால் எைதயும் இதுவைர ெவளியிட்டதில்ைல. இந்த இரண்டு வருடங்களில் அவனிடமிருந்து குருநைகைய கூட கண்டதில்ைல அவள். எப்ெபாழுதும் பாைறெயன இறுகிய முகம் அதுேவ அவனுக்கு கூடுதல் கவ.ச்சிைய ெகாடுப்பதாக ேதான்றும் அவளுக்கு. குட்மா.னிங்கில் ஆரம்பித்து அன்றய ேவைலகைள பட்டியலிட்டவள் அவனிடம் ஒரு ஏ. டிக்ெகட்ைட நIட்டினாள். “நாைள நம் புது ப்ராெஜக்ட் விஷயமா நIங்க ேகாைட ேபாகணும் பாஸ்! குமாேராடு ெரண்டு நாள் ேவைல இருக்கு முதல் நாள் இடம் பா.க்கணும், அடுத்து காட்ேடஜ் மாடைல விவrத்து எஸ்டிேமஷன் ேபாடணும் பாஸ்!" கண்மூடி அம.ந்திருந்தவன் தன்ைனயும் உடன் அைழக்க மாட்டானா? என ஏங்கியது ெபண் மனது. அவேனா ெமல்ல விழித்து, ‘காபி’ என்றான் ஒற்ைறயாய். அவன் ேபசியதில் அவள் அதிகம் ேகட்டெதன்னேவா இந்த காபி எனும் ெசால்ைலத்தான். அவசியத்திற்கு கூட பாஸ் ேபசமாட்டா. என ேதாழிகளிடம் ெநாந்து ெகாண்டாலும் மனம் அவைன வட்டமிடுவைத அவளால் தடுக்க முடிவதில்ைல. இரண்டு நாட்களுக்கான ேவைலேய பணித்தவன், மகாபலிபுரத்தில் கட்டப்படும் தன் புதிய பிராெஜக்ைட காண

ெசன்றான். திருமணம் முடிந்து ெசன்ைனயில் மைனவியுடன் முதன் முதலாக வந்த இடம். அவளுடன் ைகேகா.த்து மணலில் கால் புதிய நடந்த கடற்கைர. அவள் மடியில் படுத்து அவளது வசீகர குரலில் மனம் கைரந்த அேத கடற்கைர. இருட்டத் ெதாடங்கிய மாைல ேநரம்... புதிதாய் திருமணமானவ.களுக்ேக உrய பா.ைவகள், ெமல்லிய ஸ்பrசங்கள், கிசுகிசு ேபச்சுக்கள் என இருவரும் மகிழ்ந்த ேபாது அவைள, "இந்த இடத்திற்கு தகுந்த மாதிr ஒரு பாட்டு பாேடன் ேபபி!" என ெகாஞ்சி அவள் மடியில் படுத்து அவளது நIண்ட கூந்தைல எடுத்து தன் முகத்தில் ேபாட்டுக் ெகாண்டான். “இது என்ன முடிைய முகத்தில் ேபாட்டுக் ெகாள்வது?” என சிணுங்கியவளிடம், “ெவயில் படாமல் இருக்க…” என பதிலளித்தான். ‘அடப்பாவி!’ இவ்வளவு கஷ்டப்பட்டு நான் வள.த்து ைவத்திருப்பது நI ெஷல்டரா யூஸ் பண்ணவா? என் முகம் வாடியவைள கவனிக்காமல் பட்டுப்ேபால் ெமன்ைமயான சுகம் முகெமங்கும் விரவுவைத ரசித்தபடி படுத்திருந்தான். இந்த சுகத்திற்காகத் தான் என ெசால்லியிருக்கலாம் என்று காலம் கடந்து இன்று ேதான்றியது. தன் இனிய குரலில், "சிைல எடுத்தான் ஒரு சின்ன ெபண்ணுக்கு கைல ெகாடுத்தான் அவள் வண்ண கண்ணுக்கு ஆைட ெகாடுத்தான் அவள் உடலினிேல ஆடவிட்டான் இந்த கடலினிேல ... கட்டழகு வாலிப. ெதாட்டுப்பா.க்க கவிஞ.கள் தமிழால் தட்டிப்பா.க்க... ெமல்ல திரும்பி ெமன்ைமயாக அவள் வயிற்றில் முத்தமிட சட்ெடன நின்றது பாடல்.

“இப்படிெயல்லாம் ெசய்தால் எனக்கு பாட வராது!" என திணறியவைள சட்ைடெசய்யாமல் மீ ண்டும் அவள் வயிற்றில் தன் முகம் உரசி சிrத்தான் அந்த ெரௗடி. "இளன்! இப்ேபா பாடவா ேவண்டாமா?" என்றாள் சிறிய குரலில். (அட மண்டு இன்னும் உனக்கு புrயைலயா?) “ேவண்டாம்!” என்று அவைள எச்சில் படுத்திக் ெகாண்டிருந்தவன் தைலயில், நச்ெசன ெகாட்ட ேவண்டும் ேபால் ேதான்றிய எண்ணத்ைத அடக்கிக் ெகாண்டு, "எந்த பாடைலயும் நாலு வrக்கு ேமல் பாட விடுவேத இல்ைல!" என அலுப்புற்றாள். "தப்பு என்ேனாடது இல்ைல... மூடு ஏத்துற மாதிr பாடினது நI தான்!" என்றவன், உன் பாடல் என் மனதிற்கு அைமதிையயும், சந்ேதாஷத்ைதயும் தருகிறது! அதனால் உன்ைன நாடுகிேறன்… என்ற உண்ைமைய ெசால்லியிருக்கலாம். “இது உனக்கு மூேடத்துற பாட்டா?” என அவைன முைறத்தவள், ேபாதும்… என அவன் அத்துமீ றல்கைள தடுக்க முற்பட அவேனா தனக்கு பத்தேவ மாட்ேடங்குது என குைறப்பட்டான். இது சrயாக வராது என எழ எத்தனித்தவைள கரம் பிடித்து இழுத்து, "ப்ள Iஸ் ேபபி... என்றான் கிறக்கத்துடன். இது என்னடா இம்ைச? என அவைன விட்டு விலக முடியாமல்… யாராவது பா.த்தால் என்ன நிைனப்பா.கள் என்ற தயக்கத்துடன் அவனுக்கு வைளந்து ெகாடுத்தாள். சுற்று புறத்ைதப் பற்றிய நிைனப்ேப இல்லாமல் அவளிடம் லயித்திருந்தான் அவன். "இளன்! ப்ள Iஸ்… எழுந்து உட்காருங்கேளன்… யாராவது பா.த்தால் தப்பா நிைனப்பாங்க..." என்று கூறுவதற்குள் திண்டாடிப் ேபானாள் அந்த ேபைத. "மும்ைபயில் இெதல்லாம் சாதாரணம் ேபபி! சும்மா பயப்படாமல் என்ஜாய் பண்ணு... நான் உன் கணவன் ேபபி..."

"இது ெசன்ைன. எனக்கு கஷ்டமா இருக்கு!" என்றவளின் கண்களில் இருந்து இரண்டு ெபrய நI. மணிகள் அவன் கன்னத்தில் விழ சட்ெடன எழுந்து ெகாண்டான். அவனது இறுகிய ேதாற்றம் மனைத பாதித்தாலும் வாையத் திறக்கேவயில்ைல அவள். எவ்வளவு ேநரம் தான் இப்படிேய அம.ந்திருப்பது என ேதான்றவும் ெமல்ல அவனிடம், “ேபாகலாமா?” என ேகட்டு அவனது முைறப்ைப வாங்கிக் ெகாண்டாள். ‘இவனுக்கு இப்ேபா என்ன தான் ேவணுமாம்?’ ஒரு நல்ல கணவன், மைனவியின் மனைத புrந்து நடந்துக்கணும். இவன் ெசால்வைத ேகட்கைலன்னு ேகாபம் ேவற வருது…” என மனதிற்குள் வைசபாடிய ேபாதும் சr விடு! நாேம சாr ேகட்ேபாம் என இறங்கி வந்தவள், ெமல்ல அவன் ேதாள் ெதாட, அைமதிகாத்தான். ‘அப்பா!’ சீக்கிரம் மைலயிறங்க ைவத்துவிடலாம் என எண்ணியபடிேய மன்னிப்பு ேகட்க அவேனா, “இெதல்லாம் எனக்கு ேதைவயில்ைல… முத்தம் ெகாடு ேபாதும்!” என்றான். இது என்ன அலுச்சாட்டியம்? என நிைனக்கத்தான் முடிந்தது அவளால். சுற்றும்முற்றும் பா.த்து விட்டு அவன் கன்னத்தில் முத்தமிட்டவைள, “ேபாடி லூசு!” என ெசல்லமாக கடிந்து ெகாண்டான் அவள் கணவன். “ஆமா டா! உன்ைன பா.த்தவுடன் எவ்வளவு அழகுன்னு மயங்கி ேயாசிக்காமல் கட்டிகிட்ட நான் லூசு தான்!” என தன்ைனேய ெநாந்து ெகாண்டவள், "என் ெபய. உங்களுக்கு பிடிக்கைலயா?" என்றாள் சிறு குரலில். "உனக்கு ெபாருத்தமான ெபய. யாழினி இல்ைல. ‘யாழ் நI!’ அவ்வளவு வசீகரம் உன் குரலில்." "பின்ன ஏன் ேபபின்னு கூப்பிடறிங்க?" "அமுல் ேபபி மாதிr ெகாஞ்சம் ெகாழு ெகாழுன்னு தாேன இருக்க. அேதாட நI எல்லா விஷயத்திலும் ேபபி தான்!” என்றான் வந்தனாவின் நிைனவில். வந்தனாைவ பற்றி அவளிடம் ெசால்லியிருக்க ேவண்டுேமா? நான் எைதயுேம

மனம் விட்டு ேபசேவயில்ைலேயா? என அேத கடற்கைரயில் தைலயின் பாரம் தாங்காமல் தன் ைககளில் தாங்கியபடி அம.ந்திருந்தான் இளங்ேகா. காலம்கடந்த ேயாசைனயால் எந்த பயனும் இல்ைல என்பது உண.ந்து தன்ைன நிைலப்படுத்திக் ெகாண்டவன் முழுமூச்சாக ேவைளயில் ஈடுபட்டான். ெகாைடக்கானல் வந்திறங்கியவன், தன் புதிய பிசினஸ் பாட்ன. குமாருடன் அவன் இல்லம் ேநாக்கி ெசன்றான். அங்ேக அவனது மூன்று வயது மகள் ஓடிவந்து குமாrன் காைல கட்டிக் ெகாண்டு, ‘அப்பா!’ என அைழக்கவும் பதறிப் ேபானான் இளங்ேகா. "கடவுேள எனக்கு குழந்ைத பிறந்திருந்தாலும் இந்த பாப்பாைவ ேபால் தாேன இருக்கும்... பாவி எங்கடி ேபாய் ெதாைலந்தாய்? நமக்கு குழந்ைத இருக்கா இல்ைலயா? ெகால்றிேயடி!" என ேவதைனயில் ேசா.ந்து ேபானான். சற்று ேநரத்திேலேய அந்த பிஞ்சு இவனிடமும் ஒட்டிக் ெகாண்டது. காைல உணவு முடிந்து இருவரும் காட்ேடஜிற்கான இடம் பா.க்க கிளம்ப, குமாrன் மைனவி உமாவும், குழந்ைத சக்தியும் இவ.களுடன் கிளம்பி, தங்கைள பள்ளியில் இறக்கி விடும்படி ேகட்க, அவ.கைளயும் ஏற்றிக் ெகாண்டு பறந்தது குமாrன் கா.. ‘லிட்டில் ஸ்டா.ஸ்’ இது தான் சக்தி படிக்கும் பள்ளி. ந.சrயில் இருந்து பனிெரண்டாவது வைர ஒேர வளாகத்தில் அைமந்திருப்பேத இதன் சிறப்பு. பள்ளியின் எலிேவஷன் பா.ப்பதற்காக இறங்கியவைன ேநாக்கி உமாவும், சக்தியும் ைகயாட்டிவிட்டு ெசல்ல, பல வருடங்களுக்கு பிறகு சிறு குழந்ைதயால் தன் முகத்தில் அரும்பிய குறுநைகயுடன் ைகயாட்டியவைன பா.த்து ஸ்தம்பித்து ேபானாள் யாழினி. ஆம்! அப்பள்ளியில் தான் பாட்டு டீச்சராக பணிபுrகிறாள். ஓடிச் ெசன்று அவைன கட்டிக் ெகாள்ள துடித்த மனைத ெவகு சிரமப்பட்டு அடக்கியவள், "ஒரு ெபண்ைண ஏமாற்றிய குற்ற உண.ச்சிேய இல்லாமல் ேவறு திருமணம் ெசய்து குழந்ைதயுடன் வாழ்கிறாேன பாவி! இவள் தான் வந்தனாவா?

ெதrயவில்ைலேய... rசப்ஷனில் கூட அவைள சrயாக பா.க்கவில்ைலேய! என மறுக, "நI யாைரத் தான் பா.த்தாய்? எைதத் தான் கவனித்தாய்? உன் அருகில் நின்ற இந்த பாவியின் காலடியில் அல்லவா உன் மனம் மண்டியிட்டிருந்தது!" என இடித்துைரத்து மூைள. அவைன ேபால் அடங்காமல் பறக்கும் ேகசம். அேத அலட்சிய பா.ைவ, ெகாஞ்சமும் மாற்றமில்ைல அவனிடம்... என தைல முதல் பாதம் வைர கண்களால் ஸ்ேகன் ெசய்தவள் அவன் கண்களில் உயி.ப்பு இல்ைல என்பைத கவனிக்கத் தவறினாள். தன் கணவனுக்கு இன்ெனாரு மைனவியும், குழந்ைதயும் இருக்கிறா.கள் என்ற அவளது கற்பைனைய தாங்க முடியாது விம்மியது ெபண் மனம். பள்ளியில் விடுப்பு ெபற்றுக் ெகாண்டு ெமல்ல நடக்கத் ெதாடங்கினாள். இந்த மனநிைலயில் வட்டிற்கு I ெசல்வது சrயில்ைல. ேதைவயில்லாமல் அப்பாவும் வருந்த ேநரும்… என்ற சிந்தைனயுடன் அருகில் இருக்கும் பூங்காவிற்கு ெசல்ல எத்தனிக்க, கால்கைள எடுத்து ைவக்கேவ முடியவில்ைல. மனதின் ேசா.வு உடைலயும் பற்றிக் ெகாள்ள நிைலகுைலந்து ேபானாள். இவைன ெவறுத்துவிட்ேடாம் என்று நிைனத்தது தவறு! தனக்கு ேதைவயில்ைல என்ற பிறகு அவன் எப்படி ேபானால் என்ன என்று ஏன் இருக்க முடியவில்ைல? அவைன கண்டதும் ஓடிக் ெசன்று கட்டிக் ெகாள்ள ேவண்டும் ேபால் இருந்தது ஏன்? கடவுேள இவ்வளவு நாளும் நாேன என்ைன ஏமாற்றிக் ெகாண்டிருந்ேதனா? என அவளது மனதில் அவன் நிைல குறித்து விக்கித்துப் ேபானாள். ஆளரவமற்ற அைமதியான இடத்தில் அம.ந்ததும் அவளது அனுமதியின்றி கண்களில் நI. சுரந்தது. என்ைன ஏமாற்றி என் வாழ்ைவ சீ.குைலத்தவைன நிைனத்தா ஏங்குகிேறன்? அவன் ஒரு துேராகி! எனக்கு அவன் ேவண்டாம். மனேம அவைன மறந்துவிடு! என நிைனக்கத்தான் முடிந்தது அவளால். அவளது ெசால்ைல ேகட்காமல் மனம் அவைன பற்றிய நிைனவைலகைள தூண்டியது. யாழினியின் தந்ைத சிவப்பிரகாசமும், இளங்ேகாவின் தந்ைத கருணாகரனும் பால்ய நண்ப.கள். சிவப்பிரகாசம் பரம்பைர பணக்கார.. கருணாேவா ெசாந்த உைழப்பில் முன்னுக்கு வந்தவ.. இருவரும் தங்கள் பிள்ைளகளுக்கு

மணமுடித்து ைவத்து சம்பந்திகளாக ேவண்டும் என்று சிறு வயது முதேல கனவு கண்டன.. ெதாழில் நிமித்தம் இருவரும் ேவறுேவறு ஊ.களில் இருந்தாலும் ஆறு மாதங்களுக்கு ஒருமுைற இரு குடும்பத்தினரும் ஒன்று ேச.வைத வழக்கமாக்கி ெகாண்டிருந்தன.. கருணா ேகாைவயிலும், சிவா ெசன்ைனயிலும் இருந்தன.. கருணாவிற்கு திருமணம் முடிந்தவுடேனேய இளங்ேகா பிறந்துவிட்டான். சிவாவிற்ேகா பத்து வருடங்களுக்கு பிறகு தான் யாழினி பிறந்தாள். அவளது முதல் வருட பிறந்தநாளின் ேபாது இரு குடும்பத்தாரும் ேவண்டுதைல நிைறேவற்ற திருப்பதி ெசன்றன.. திரும்பி வரும் வழியில் நடந்த கா. விபத்தில் இருவரது மைனவியரும் இறந்துவிட சிறு குழந்ைதயுடன் தடுமாறிய சிவப்பிரகாசத்ைத மறுமணம் ெசய்துெகாள்ள பல. வற்புறுத்தியும் அைனத்ைதயும் மறுத்து தன் குழந்ைதக்கு தாேன தாய்க்கு தாயாக இருந்து வள.த்தா.. இருவரும் துயைர மறக்க எண்ணி அதிகம் ஒட்டுவைத தவி.த்தன.. ஒரு கட்டத்தில் கருணா மும்ைப ெசன்றுவிட ெதாட.பு முற்றிலுமாக அறுந்தது. சrயாக யாழினியின் இருபதாவது வயதில் கருணா சிவப்பிரகாசத்ைத ேதடி வந்தா.. அேத ஊ., அேத ெதாழில் என்பதால் நண்பைன கண்டுபிடிப்பது மிகவும் எளிதாக இருந்தது. தன் ெதாைலேபசி எண்ைன கூட மாற்றவில்ைல சிவா. பலவருடங்களுக்கு பின் ேநrல் சந்திக்க திட்டமிட்டு சிவாவின் இல்லத்திற்கு வர அங்ேக யாழினி சாதகம் பண்ணிக் ெகாண்டிருப்பைதக் கண்டா.. அவளது வசீகர குரலில் கட்டுண்டவைர சிவாேவ உள்ேள அைழத்துவந்து மகைள அறிமுகப் படுத்தின.. கருணா வந்த ேநாக்கம் யாழினிைய ேநrல் பா.த்ததும் வளுப் ெபற்றது. அவ.கள் குடிப்பதற்கும், ெகாறிப்பதற்கும் ேதநIரும், சிற்றுண்டியும் ெகாடுத்தவைள தன்னருகில் அம.த்திக் ெகாண்டா. தந்ைத. மும்ைபயில் தன் வியாபாரம் பற்றி, ேகம்பிrட்ஜில் ேமற்படிப்பு முடித்து இருமுைற ஆணழகன் பட்டம் ெவன்ற தன் மகைனப் பற்றி அவனது புதிய வியாபார உத்தியால் தன் ெதாழில் விஸ்வரூப வள.ச்சி அைடந்தது பற்றி ெபருைமயாக கூறியவ., அவனது ெகட்ட பழக்கங்கைளப் பற்றி மூச்சுக் கூட விடவில்ைல. எந்த தந்ைத தான் தன் மகன் தரத்ைத குைறக்கும் விஷயத்ைத ெசய்வா.கள். இது நண்பனுக்கு ெசய்யும் துேராகமாக

ேதான்றினாலும், யாழினியால் தன் மகனின் வாழ்வு மலரும் என நம்பி துணிந்து ெசய்தா.. இருவரும் மைனவிைய இழந்தவ.கள் தான் இருந்தும், சிவாவின் முகத்தில் தவழ்ந்த அைமதியும் மகிழ்ச்சியும் கருணாவிற்கு இல்ைல. மருமகளது விருந்ேதாம்பைலயும் அவளது பணிைவயும் கண்டு நண்பனின் வள.ப்பில் ெபருைம பட்ட ேபாதும், தன் மகனது விட்ேடற்றியான குணம் தனது தவறான வள.ப்பினால் வந்தது தாேன என்று முதன் முைறயாக வருத்தப் பட்டா.. அந்த உண.வில், “ெபண் இல்லாத வடு I உயி.ப்பில்லா கட்டிடம் தான்!" என யாழினிைய வாஞ்ைசயுடன் பா.த்தவ. சட்ெடன, "நாம் முன்னேம ேபசியது ேபால் உன் ெபண்ைண என மகனுக்கு கட்டிக் ெகாடு!" என உrைமயுடன் ேகட்டவrன் கண்களில் மாட்ேடன் என்று ெசால்லிவிடாேத என்ற இைறஞ்சல் இருந்தது. அதி.ச்சியில் யாழினியும், சந்ேதாஷத்தில் சிவாவும் விழித்துக் ெகாண்டிருக்க, சூழ்நிைல புrந்தவராய் தனது ைக ேபசியில் இருக்கும் மகனது புைகப்படத்ைத இருவருக்கும் காட்டினா.. ெமல்ல அங்கிருந்து நடந்து அவ.கள் ேபச்சு காதில் விழும் தூரத்தில் தனித்து அம.ந்தவளின் மனது முதல் பா.ைவயிேலேய அவனிடம் விழுந்துவிட்டது என்பது தான் உண்ைம. இவ்வளவு கம்பீரமும், அழகும் நிைறந்தவன் தன்ைன எப்படி மணப்பான்? மும்ைபயில் இவன் பா.க்காத ெபண்களா? மனைத வசமிழக்க விடக் கூடாது. முதலில் அவன் சம்மதம் ெசால்லட்டும் பின் ேயாசிக்கலாம்.... என அைமதிகாத்தாள். “என்ன ேயாசிப்பாய்? கல்யாணத்திற்கு என்ன கலrல் புடைவ வாங்கலாம் என்றா?” என ெவட்கம்ெகட்ட தனமாய் ேயாசித்த அவள் மனைத வியப்புடன் பா.த்தேபாதும் அைத மறுக்கவில்ைல... பாவம் சிறுெபண் தாேன அவனது அழகு மட்டுேம அவள் கண்களில் நிைறந்திருந்தது. சிவாேவா, ெதளிவாக மாப்பிள்ைளயின் சம்மதம் ெதrந்த பின்ன. இது பற்றி ேபசலாம் என நிறுத்திக் ெகாண்டா.. இப்ெபாழுேத மகனிடம் ேபசி அவன் சம்மதத்ைத நண்பனிடம் ெதrயப்படுத்த பரபரத்தவrடம், தன் மகளுக்கு இன்னும் படிப்பு முடியவில்ைல என

தயக்கத்துடன் கூறினா. சிவா. அதனால் என்ன திருமணத்திற்கு பிறகு மும்ைபயில் கூட படிக்கலாம் என்றவ. யாழினின் படிப்பு விவரம் பற்றி விசாrத்தா.. தன் தாையப் ேபால இைசயில் அதிக ஆ.வம் இருந்ததால் அைதேய பாடமாக எடுத்து படித்து இறுதி ஆண்டு ேத.விற்காக காத்திருக்கிறாள். இன்னும் இரண்டு மாதத்தில் பrட்ைச முடிந்துவிடும் அதன் பிறகு திருமணத்ைத ைவத்துக் ெகாள்ளலாம் என்றவைர இைடமறித்து வரும் முகூ.த்தத்திேலேய ைவத்துக் ெகாள்ேவாம் என்ற நண்பனிடம், "என்னப்பா இப்படி அவசரப்படுகிறாய்? என் மகளுக்கு வட்ேடாடு I மாப்பிள்ைள தான் பா.க்கிேறன். நI என் நண்பன் என்பதால் தான் சம்மதித்ேதன். என் ெபண்ைண என்னிடம் இருந்து பிrப்பதில் இவ்வளவு அவசரப்படுகிறாேய?" என வருந்தினா.. "ஏன் பிrயனும் நIயும் எங்களுடேனேய வந்துவிடு. உன் ெதாழிைல நI கூடேவ இருந்து பா.க்கணும்கிற அவசியம் இல்ைலேய. வட்டு I வாடைக ெமாத்தமும் உன் அக்கவுண்டிற்ேக வந்துவிடும். எஸ்ேடடிற்கு நI ெசல்ல ேவண்டியிருக்கும் ேபாது நானும் உன்னுடன் வருகிேறன். ேபாதுமப்பா... நாம் பிrந்திருந்தது. இனியாவது நம் பிள்ைளகள் ேபரன் ேபத்திகள் என வாழலாம்!" என்றவrன் குரலில் மகிழ்ச்சி கூத்தாடியது. இவ.களது உைரயாடைல ேகட்டுக் ெகாண்டிருந்தவளின் கன்னங்கள் ெவட்கத்தில் சூேடறி சிவப்பைத அவளால் தடுக்க முடியவில்ைல. அவன் இதற்கு சம்மதிக்க ேவண்டுேம என்ற கவைல மட்டுேம இருந்தது அவளுக்கு. பாவம் அவளது திருமண வாழ்விற்கு ஆயுள் மிகவும் குைறவு என்பைத அவள் அறியவில்ைல. தனிைமயில் தன் மகைன ெதாட.பு ெகாள்ள அவேனா வந்தனாவின் மடியில் படுத்து ெதாைலக்காட்சி பா.த்துக் ெகாண்டிருந்தான். "டா.லிங் ேபான்!" அவனிடம் நIட்டினாள் அந்த அழகு பதுைம. ேபரழகி தான்! பலேப. இவைள வட்டமிட அவேளா அவைன வட்டமிட்டுக் ெகாண்டிருந்தாள். அவனிடம் தனி மயக்கம் தான் வந்தனாவுக்கு. அவனது அழகா, பணமா எது அவைள கவ.ந்தது? என்பது ெதrயாமல் அவனுடன் ஆயுசுக்கும் வாழ விரும்பினாள் அவள்.

“அப்பா!” என்றபடி எழுந்தம.ந்தவன், "ெசால்லுங்கப்பா உங்க நண்பைர பா.த்தாச்சா? சந்ேதாஷமா? என்றான் குறும்பாக. "அெதன்னடா என் நண்பன்? மாமான்னு ெசால்லு!" என்றா. அ.த்தத்துடன். "சr எப்ேபாவறிங்க? இல்ல ஒேரயடியா ேடரா ேபாட ேபாறIங்களா?" என கன்னம் குழிய சிrத்தவனின் அழகில் மயங்கியவள் கன்னம் வருட, "ஷ்! வது... ஸ்டாப் இட்!" என அவள் கரம் தட்டிவிட்டான். அவைன முைறத்தபடி அவன் மடியில் அம.ந்து தன் ெமல்லிய விரல்களால் அவன் மா.பில் ேகாலமிட, கவனம் சிதறியது இளங்ேகாவிற்கு. அந்த சுகத்ைத இலக்க விரும்பாதவன் ேபால் சட்ெடன ேபச்ைச முடிக்க எண்ணி., "ேவறு ஒன்றும் இல்ைலேய அப்பா?" என்றான் சுருதி குைறய. "உனக்கு ெபாண்ணு பா.த்திருக்ேகன் கண்ணா!" "அப்பா! எதுக்கு இந்த ேவண்டாத ேவைள?” என மடியில் இருந்தவைள விலக்கி எழுந்தான். "சிவாேவாட ெபாண்ணுடா! அந்த ேதவைத நம் வட்டிற்கு I வந்தால் நம் குடும்பம் தைழக்கும்! ஓ. உயி.ப்பு வரும்..." "எனக்கு கல்யாணத்தில் எல்லாம் ெபrதாக ஈடுபாடில்ைல!" "அப்ேபா ெரண்டுேபரும் சாமியாரா ேபாய்டலாமா? இப்படி ஓடி ஓடி சம்பாதிக்க ேவண்டிய அவசியமில்ைல!" எள்ளல் வழிந்தது அவ. குரலில். "டாட்! ேஜாக் பண்ணாதIங்க. சம்பாதிப்பது வாழ்க்ைகைய அனுபவிக்கத் தான். காசு இல்ைலனா இந்த உலகத்தில் எதுவும் கிைடக்காது. இந்த கல்யாணம் கூட நம்ம பணத்திற்காகத் தாேன?" என்றான் ேபாைதயில். "முட்டாள்! அவங்க நம்ைம விட ெபrய ேகாடிஸ்வரங்கடா!" என கடிந்து ெகாண்டா..

"பணக்காரங்களா? அப்ேபா பணம் பணத்ேதாடதான் ேசரனும். ேபசி முடிச்சிருங்க!" என்றான் கூலாக. "ேடய்! ைபத்தியக்காரா எைதயும் எைதயும் முடிச்சு ேபாடுற? அவ ேதவைத டா!" "ேதவைதேயா? பணம் ெகாடுக்கற மகாெலட்சுமிேயா? அவளால் நமக்ெகாரு ஆதாயம்னா சrதான். நான் வியாபாrப்பா!" என சிrத்தான். "ேபாட்ேடாைவ வாட்ஸாப் பண்ேறன் பாரு." "எனக்கு எப்படி இருந்தாலும் ஓேக தான் டாட்!" "ேபாைத ெதளிந்தவுடன் ெமதுவாகப் பா. அவசரமில்ைல." என துண்டித்தா.. "உங்களுக்கு கல்யாணமா டா.லிங்?" "புதுசா ஒரு பிசினஸ் டீல் வது!" "கல்யாணத்திற்கு பின் இங்கு வருவ.கள் I தாேன?" என்றாள் ஏக்கமாக. "ஏய்... ஸ்டாப் இட்! என்னேமா நாம ெரண்டுேபரும் லவ்வ.ஸ் மாதிr உருகுற. பணத்திற்காக வர இதில் என்ன டிராமா?" ேபசிக் ெகாண்டிருக்கும் ேபாேத தந்ைத புைகப்படம் அனுப்ப, தான் குழந்ைதயாக பா.த்த ெபண் இன்று எப்படி இருப்பாள்? என்னும் ஆவளுடேனேய பா.த்தான். ெபrய ெநற்றி அதில் அழகாக முன்ேன வந்து விழும் முடி, அதிக வைலசல் இல்லாத ஆனால் சீரான புருவம். ஆைள விழுங்கும் கண்கள்... அப்படித்தான் ேதான்றியது அவனுக்கு. ெகாழு ெகாழு கன்னம். சிrப்பினால் உண்டான கன்னக்குழி, ெசதுக்கினா. ேபான்ற மூக்கு, காதுகளில் ஆடும் ஜிமிக்கி, சங்கு கழுத்து அேதாடு அவன் பா.ைவ நின்றுவிட்டது. புடைவ கட்டியிருந்ததால் அவளது வனப்பும் ெசழுைமயும் அப்பட்டமாக ெதrந்தன அதுேவ இவைன ேபாைத ெகாள்ள ெசய்தது. இைதக் கண்ட வந்தனா கடுப்பில், "இவ என்ன உலக அழகியா? ெபrய ெநற்றி அைத மைறக்க ைசட் ேபங், முட்ைட கண்ணு, குண்டாயிருக்கா, முகத்தில் ஒரு ெமச்சுrட்டிேய காேணாம்.

அெதன்ன சின்ன குழந்ைதக்கு மாதிr கன்னத்தில் குழி? அசிங்கமா இருக்கு. எங்ேக அவளிடம் மயங்கி விடுவாேனா என்ற பைதப்பு அவளுக்கு. "கட்டிக்க ேபாறது நான் தாேன? நI ஏன் இவ்வளவு குைற ெசால்கிறாய்? எனக்கு பிடிச்சிருக்கு விடு!" என ேபச்ைச துண்டித்தான். எது நடக்கக் கூடாது என நிைனத்தாேளா அதுேவ நடந்துவிட்டது. தன்னிடம் இல்லாதது என்ன இருக்கிறது அவளிடம்? தன் அழகில் கால் தூசுக்கு கூட அவள் ஈடாகமாட்டாள். அவளுக்கு இந்த ேபரழகனா? ஆத்திரமும், ெபாறாைமயும் கண்கைள மைறக்க, "என்னிடம் இல்லாதது அவளிடம் என்ன இருக்கு?" என ெவடித்தாள். சுள்ெளன ேகாபம் ஏற, "என் அப்பா ெசான்ன மாதிr அவள் ேதவைத! நI?" என நிறுத்தியவன் தன்ைன சமன் ெசய்து ெகாண்டு அவளிடம் பணமிருக்கு! உன்னிடம்?" என்றான் ேகள்வியாய். "அவ ேதவைத! நான்? என்ன ெசால்ல வந்திங்க?" ேதாற்றுப் ேபான வலி கண்களில் ெதrய வினவியவைள ஏறிட்டவன், "சும்மா சீன் கிrேயட் பண்ணாத வந்தனா! பணத்திற்காக படுக்கிறவளுக்கு என்ன ெபய.னு உனக்கு ெதrயாதா?" என்றான் எrச்சலாய். "பணத்திற்காகன்னாலும் நான் உங்கேளாடு மட்டும்தான்..." "ேசா வாட்? நான் இல்லனா இன்ெனாருத்தன்!" ேதாள்கைள குலுக்கினான் அவன். பணத்திமிரும், கற்வமும் அப்பட்டமாய் ெதrந்தது அவனிடம். “எத்தைன நாள் இவேளாட குடும்பம் நடத்துறன்னு பா.க்கிேறன்… அப்புறம் என்னிடம் தான் வரணும்." என்றாள் ஆங்காரமாய். "அட முட்டாள் ெபண்ேண! எனக்ெகாரு விஷயம் ேவண்டாம்னா அது ஆயிசுக்கும் ேவண்டாம். இவ்வளவு ேநரம் நான் எந்த முடிவும் பண்ணைல. ஆனால் இப்ேபா உன் விஷயத்தில் நIேய என்ைன முடிெவடுக்க ைவத்துவிட்டாய். முடிந்தது! இந்த நிமிசத்தில் இருந்து எனக்கும் உனக்குமான ேதக சம்பந்தமான உறவு முடிந்தது. நம்மிடம் இருந்தது அது மட்டும் தான்.

இது நான் உனக்கு ெகாடுக்கும் கைடசி ெசக்! குட்ைப!" என அவள் ைகயில் திணித்தபடி ெவளிேயறினான். அதி.ச்சியில் சிைலெயன ஸ்தம்பித்து ேபானாள் வந்தனா. மகனின் சம்மதம் கிைடத்தவுடன் திருமணத்ைத விைரவில் நடத்திவிட திட்டமிட்டா.. அவன் மனம் மாறிவிடக் கூடாேத என்ற பைதப்பு அவருக்கு. அடுத்த இருபதாவது நாள் ேகாவிலில் திருமணம். மாைல அவ.களது பங்காளவிேலேய வரேவற்பு. பrட்ைச முடிந்ததும் மும்ைபயில் நட்சத்திர ேஹாட்டலில் rசப்ஷன் என முடிவு ெசய்தன.. இளங்ேகாவிடமிருந்து எந்த அைழப்பும் வரவில்ைல. அவனுக்கு தன்ைன பிடிக்குேமா பிடிக்காேதா? என்ற மருகள் மட்டும் இருந்து ெகாண்ேட இருந்தது யாழினிக்கு. திருமணத்தன்று தான் அவைன ேநrல் பா.த்தாள். உன்ைன பிடிசிருக்குன்னு வாய் திறந்து ெசால்லிவிேடன்... இல்ைல கண் ஜாைடயாவது காட்ேடன்! என்ற இைறஞ்சலுடன் அவைன பா.த்துக் ெகாண்ேட வந்ததில் ேகாவிலின் வாசற்படியில் இடித்துக் ெகாண்டாள். மணமக்கைள முன்ேன விட்டு பின்ேன வந்த ெபrயவ.களுக்கு இது ெதrயவில்ைல. அவளது ேவதைனைய ஒற்ைற புருவ சுழிப்பில் உண.ந்தவன் சட்ெடன கீ ேழ குனித்து அவள் பாதத்ைத தன் ைககளில் ஏந்தி காயத்ைத பா.ைவயிட்டான். ெபருவிரலின் நகம் ெபய.ந்து ரத்தம் வந்து ெகாண்டிருந்தது. அவனது ேதாள் பற்றி ஒற்ைற காலில் நின்றவள், அவனது முதல் ெதாடுைகயின் சிலி.ப்பிலும் மற்றவ.கள் பா.கக் கூடுேம என்ற கூச்சத்துடனும், "வலியில்ைல! நIங்க எழுந்திருங்க!" என சிrக்க முயல, "காrல் பஸ்ட் எயிட் கிட் இருக்குமா? இல்ல இங்கு அருகில் ெமடிக்கல் ஷாப் இருக்கா? என அக்கைறயாக வினவ, "ப்ள Iஸ் இப்படிேய விட்டுடுங்க! ெபrயவ.கள் அபசகுனம் என்று திட்டுவா.கள்..." என்றாள் மருண்ட விழிகளுடன். சட்ெடன எழுந்தவன், தன் நண்பனின் காதில் எேதா கிசுகிசுக்க இவ.கள் ேகாவில் குளத்ைத அைடவதற்குள் அவன் பாண்ைடடுடன் வந்தான். குளத்தில் இறங்கச் ெசன்றவளின் கரம் பிடித்து நிறுத்தினான். ேதாழியரும், ெசாந்தங்களும் வா

என அைழக்க அவன் விழி பா.த்தாள். அவன் பா.ைவயில் நில்! எனும் கட்டைள இருந்தது. "நIங்க ேபாங்க நான் பின்னாடிேய வருகிேறன்!" என தயங்கியவைளயும் அவளது கரத்ைத விடாது பிடித்துக் ெகாண்டிருப்பவைனயும் கண்டவ.கள் ேவெறதுவும் கூற முடியாமல் நக.ந்து ெசன்றன.. "கவனமா நடக்க கூடாதா? ெராம்ப வலிக்குதா? என்றபடி அவள் காயத்தில் பிளாஸ்டைர ஓட்டினான். மனது முழுவதும் ஆைசயும் காதலுமாய் அவைன சுமக்கும் அவளுக்கு ேவெறன்ன ேவண்டும். இைதவிட அழகாக தன்ைன பிடித்திருக்கிறது என்று ஒருவனால் ெவளிப்படுத்த முடியுமா? என உள்ளம் குளி.ந்து ேபானவள், ெமல்ல தன் நாணம் விட்டு, "நIங்கள் தான் காரணம் உங்கேளேய பா.த்துக் ெகாண்டு வந்ேதேனா... அதான்!" என கன்னம் குழிய சிrத்தாள். தன்னிடம் மயங்கி நிற்பவைள எந்த ஆணுக்கு தான் பிடிக்காது? தன்ேனாடு ஆயுள் முழுவதும் வாழ்ைவ பிைணத்துக் ெகாண்டவளின் வா.த்ைதகள் இைவ என்பதில் ெகாஞ்சம் க.வம் தைல தூக்க, "ேசா கியூட் ேபபி!" என அவள் கன்ன குழியில் விரல் ைவத்து அழுத்தினான். ெவட்கத்தில் குங்குமமாய் சிவந்தது அவள் முகம். ஆைச ஆைசயாக அவனிடம் தாலி வாங்கிக் ெகாண்டாள். அவன் குங்குமம் ைவக்க ஏெனன்று ெதrயாமல் அழுைக வந்தது. அைத கவனித்தவன், "இனி ஒரு ெசாட்டு கண்ண.I உன் கண்ணில் இருந்து வந்தாலும் நான் ைகயாலாகாதவன் என்று அ.த்தம்!" என அவள் காதில் கிசுகிசுக்க வந்த அழுைக நின்றுேபானது. "தட்ஸ் குட்! சிr ேபபி..." என அவள் கன்னம் தட்டினான். அவள் மனதில் சந்ேதாஷ சாரல் அடித்தாலும், அைனவ. முன்னிைலயிலுமா? என தவித்தும் ேபானாள். ஒரு ெசாட்டு கண்ணருக்கு I ெசான்னவன் வாழ்நாள் முழுவதும் அழைவக்கிறாேன என ெநஞ்சு விம்மியது. ேபாதும் அவனும் ேவண்டாம்... அவனது நிைனவுகளும் ேவண்டாம் என தன்ைன கட்டுப்படுத்தி எழ பிரயத்தனப்பட்டாலும் மனம் அவனிடேம நிைலத்திருந்தது யாழினிக்கு.

மாைல வரேவற்பில் இைச கல்லூr நண்ப.களின் கச்ேசr இருந்தது. யாழினிைய பாடுமாறு அைனவரும் வற்புறுத்த அவேளா ெவட்கத்தில் முகம் சிவந்து மறுக்க, "எனக்காக பாேடன் ேபபி!" என்ற கணவனின் ெகாஞ்சலுக்கு இணங்கி, அசந்தாப்புல அள்ளிபுட்டாேன அடிமனசில் அண்டிப்புட்டாேன... மிளகாபூ ேபால என்னுள்ேள அழகா பூ பூக்க விட்டாேன... ெவட்கத்துல விக்க வச்சாேன ெவப்பத்துல சிக்க வச்சாேன... பசப்புறேன, மழுப்புறேன, ெசாதப்புறேன... அலங்காr அல்டிக்கிட்ேடேன அலுங்காம அள்ளிபுட்டாேன... அவுக அட அவுக உள்ள மனசில் ெநாழஞ்சு மருக கழுக இந்த கழுக அவன் கடிக்க ெநனச்சு கருக என் நிைனப்பில் குதிக்கிறாேன என் மனசில் குளிக்கிறாேன... என்ைன படுத்தி எடுத்து குழப்பி ெகடுத்து படுத்துறாேன... என் மனசு கன்னாபின்னா ஆைசயினால அத்துக்கிட்டு ஓடுதுபா. உங்கப்பன் தன்னால... ெநனப்புத்தான் ெபாழப்ைபயும் ெகடுக்குது ெகடுக்கட்டும் உன் ெநனப்பு... வரவர அடிக்கடி சிrக்கிேறன் மனசுல உன் ெநனப்ேப... அசந்தாப்புல அள்ளிபுட்டாேன அடிமனசில் அண்டிப்புட்டாேன... நா பாட்டு சுத்தி வந்ேதேன நகங்கடிக்க கத்து தந்தாேன... அலங்காr அல்டிக்கிட்ேடேன அலுங்காம அள்ளிபுட்டாேன...

அங்ஞாேட... அங்ஞாேட... அங்ஞாேட... என பாடிக் ெகாண்டிருந்தவைள ெமன்ைமயாக ேதாேளாடு அைணத்து ெநற்றியில் இதழ் பதித்தான். கணவனின் முதல் முத்தம்! ெவட்கத்தில் முகம் மூடிக் ெகாண்டவைள மீ ண்டும் மா.ேபாடு அைனத்துக் ெகாள்ள, ெவட்கத்திற்ேக ெவட்கம் வர அவன் மா.பில் முகம் புைதத்துக் ெகாண்டாள். "நI பாடியது நிஜமா ேபபி?" என அவன் கிசுகிசுக்க காதில் விரவிய அவன் மூச்சுக் காற்றில் ெசாக்கித்தான் ேபானாள் அந்த சிறு ெபண். "யாழினி நாங்க முடித்துவிட்டு கிளம்புகிேறாம். நI இப்ெபாழுேத இளங்ேகாைவ கூட்டி ேபாகலாம் இங்கு யாருக்கும் அப்ஜக்சன் இல்ல!" என மானத்ைத வாங்கியது அவளது நண்ப. பட்டாளம். "ேபாகலாமா ேபபி?" என கண் சிமிட்டி சிrத்தான் அவள் கணவன். அைனவரும் விைடெபற்று ெசன்ற பிறகு ெபrயவ.களிடம் ஆசி வாங்கி அவ.கள் தங்கள் அைறக்கு ெசல்ல பதிேனாரு மணியாகிவிட்டது. யாழினியின் கண்கள் தூங்கட்டுமா? என ெகஞ்சிக் ெகாண்டிருந்தன. ெநருங்கிய உறவுகள் என யாரும் இல்லாததால் தாேன அலங்கrத்துக் ெகாண்டு கணவனின் அைறவாசைல அைடந்தாள். அவேனா யாருடேனா சிrத்துப் ேபசிக்ெகாண்டிருந்தான். நண்ப.கள் யாேரனும் வாழ்த்து ெசால்வா.களாய் இருக்கும் என எண்ணியபடிேய புது ெபண்ணிற்ேக உrய பதட்டமும் நடுக்கமும் ேமேலாங்க கதவருகிேலேய நின்றாள். "வா ேபபி!" என அவள் கரம் பிடித்து அைழத்துக் ெசன்று ேசாஃபாவில் அம.த்தியவன், "நI குளித்து ப்ெரஸ் ஆயிட்ேட தாேன?" என்றான் அவளது உடைல உறுத்தாத ெமல்லிய புடைவைய பா.த்து. எளிைமயான அலங்காரத்திலும் ெவகு அழகாக ேதான்றியவைள ஆைசயுடன் பா.த்தவன், "எனக்கு ஐந்து நிமிடம் ெகாடு குளித்துவிட்டு வந்து விடுகிேறன்!" என இதமாக அவளிடம் அனுமதி ேகட்க ெசால்லவா ேவண்டும் நம் ேபபிக்கு உச்சிகுளி.ந்து ேபாய் ேவகமா தைலயாட்டி அனுமதி ெகாடுத்தாள். ஆனால்

அவனால் தான் அவைள விட்டு விலகமுடியவில்ைல. காது ஜிமிக்கிகள் ஆட தைலயைசத்தவளிடம் ெசாக்கியவன் ெமல்ல தன் கரங்களில் அவள் முகம் தாங்கி முத்தமிட ெநருங்க ேபந்த விழித்த மைனவிைய பா.த்து சட்ெடன விலகி நடந்தான். பலநாள் பழக்கம் ேபால் இவளிடம் எப்படி என்னால் எளிதில் எல்ைல மீ ற முடிகிறது? என தன்ைனேய ேகட்டுக் ெகாண்டு குளியைல முடித்தான். தன் மைனவி தனக்குள் புகுந்து ெவகு ேநரமாகிவிட்டது என்பது ெதrயாமல். முதல் நாள் சrயாக தூங்காததாலும், இரவு குளியலின் உபயத்தாலும் அம.ந்த நிைலயிேலேய தூங்கிப் ேபானாள் யாழினி. ைகயில்லா பனியன், ஷா.ட்ஸ் என தள.வான உைடயில் வந்தவன் தூங்கி வழியும் மைனவியின் அருகில் அம.ந்து, “ேபபி!” என அவள் கன்னம் தட்ட சில்ெலன்ற அவனது ஸ்பrசத்தில் திடுக்கிட்டு விழித்தவள், தான் தவறு ெசய்துவிட்டது ேபால் எண்ணி ‘சாr’ என்றாள். "ெராம்ப டய.டா இருந்தா படுடா!" என்ற ேபாதும், அவன் கண்கள் “தூங்கிவிடாேத கண்ணம்மா!” என யாசித்துக் ெகாண்டிருந்தன. அவள் ெநற்றியில் விழும் கூந்தைல ஒதுக்கியவன் காதில் ஆடும் ஜிமிக்கிைய சுண்டினான். "இல்ல தூக்கம் ேபாயிடுச்சு!" என்றவளது குரல் அவளுக்ேக ேகட்கவில்ைல. இவைள சீண்டும் ேநாக்ேகாடு, "என்னடா தூக்கத்ைத களச்சுட்ேடனா?" என்றான் சின்ன சிrப்ேபாடு. மீ ண்டும் அேத படபடப்பு குடிெகாண்டது. தன்ைன சமன் ெசய்துெகாள்ள ைககைள இறுக மூடி உதட்ைட பற்களால் அழுத்தி தைரப்பா.த்து அம.ந்திருந்தவளின் முகம் நிமி.த்தியவன், 'ஏன் இவ்வளவு பதட்டம்? என்ைன உன்னவனா நிைனத்தாயானால் பயம் இருக்காது!' என மூடியிருந்த அவளது விரல்கைள விrக்கத் ெதாடங்கினான். உள்ளங்ைக ேவ.த்திருப்பைத உண.ந்தவன் தன் ைகேயாடு ேச.த்து இதமாக அழுத்தி,

"rலாக்ஸ் கண்ணம்மா! நல்லா பாடினாய். உனக்கு என்ைன அவ்வளவு பிடிக்குமா?" என்றான் ஆைசயாய் அவள் விழி பா.த்து. ெவட்கத்தில் தைல தாழ்த்திக் ெகாண்டேபாதும்

பிடிக்கும் என ெமன்குரலில் ெமாழிந்தாள்.

“இந்த ெவட்கம்… இது தான் உன் ஸ்ெபஷல்! இதுவைர நான் பா.த்த ெபண்கள் யாரும் இப்படி ெவட்கப்பட்டதில்ைல." என்றதும் அதி.ச்சியுடன் நிமி.ந்தவளின் முகம் பா.த்தவன், "மும்ைபயில் இருப்பெதல்லாம் அல்ட்ரா மா.ெடன் ெபாண்ணுங்க அைத ெசான்ேனன்!" என்றவன் வந்தனாைவ பற்றி இவளிடம் இப்ெபாழுது ேபசக் கூடாது என முடிவு ெசய்தான். ஆனால் தன்ைனப்பற்றி அவள் முழுவதுமாக ெதrந்து ெகாள்ள ேவண்டும் என நிைனத்தான். "என்ைன ஏன் பிடிக்கும் ேபபி?" என்றவனிடம் தன்ைன பற்றிய அவளது கருத்ைத அறிந்து ெகாள்ளும் ஆவளிருந்தது. "அழகானவ., திறைமசாலி, ேகம்பிrட்ஜில் படித்தவ., பழக இனிைமயானவ., கருணா அங்கிள் ைபயன், எல்லாத்ைதயும் விட ெராம்ப நல்லவ.!" என விழிவிrய கூறியவைள பா.த்து, "எைதைவத்து என்ைன நல்லவன் என்கிறாய்?" சற்று அழுத்தமாக வந்து விழுந்தன வா.த்ைதகள். "காைலயில் நIங்க என்ைன ேக. பண்ணியது, என் பாட்டுக்கு ெபrய அப்rஸிேயஷன் ெகாடுத்தது, இப்ேபாகூட என்ேனாடு இதமா ேபசிகிட்டு இருப்பது எல்லாத்ைதயும் வச்சுத்தான் ெசால்ேறன்!" என புருவம் உய.த்தினாள். தன்னிடம் ெபண்கள் மயங்குவைத ேநrல் கண்டேபாது சிலி.க்காத மனம் மைனவியின் ெவளிப்பைடயான கிறக்கத்தில் துள்ளாட்டம் ேபாட்டது. தைல கிறுகிறுக்க அவைள கபள Iகரம் ெசய்துவிடும் எண்ணத்ைத ெவகு சிரமப்பட்டு ைகவிட்டான். அவளிடம் ெநருங்கி அம.ந்தவன் அவைள இழுத்து அைனத்துக் ெகாண்டான். காற்று கூட புகமுடியாத இறுகிய அைணப்பு! இப்ேபா தாேன இவைன நல்லவன்னு ெசான்ேனாம் என அவள் எண்ணும் ேபாேத ெமல்ல

தன் இறுக்கத்ைத தள.த்தினான். தன்ைன பற்றி உய.ந்த அபிப்பிராயத்தில் இருப்பவளிடம் தனது தவறுகைள கூறும்ேபாது அவள் முகம் பா.க்க தயங்கியவனாய் அவைள தன் அைணப்பிலிருந்து விடுவிக்காமேலேய. 'நI என்ைனப் பற்றி ெதrஞ்சுக்க ேவண்டியது அதிகம் இருக்கு ேபபி!" என அவள் தைலயில் முகம் ைவத்தபடிேய ேபசத் ெதாடங்கினான். "அடுத்தவ.கள் என் விஷயத்தில் தைலயிடுவைத நான் அனுமதிப்பதில்ைல, எனக்கு ேவண்டும் என்று தI.மானித்து விட்டால் எப்பாடுபட்டாவது அைத அைடந்ேத தIருேவன். ேவண்டாம் என ஒதுக்கிவிட்டால் அைத அடிேயாடு நIக்கிவிடுேவன். சிகெரட் ஸ்ேமாக் பண்ணுேவன். வாரத்தில் ஒருநாள் மட்டும் சரக்கடிப்ேபன். சாட்ட.ேட அன்று பா.ட்டி இருக்கும். மும்ைபயில் இது சகஜம். எல்ேலா. மைனவிகளும் வருவாங்க… ஒயின் சாப்பிடுவாங்க. இனி நIயும் என்னுடன் வரேவண்டும்." இது கட்டைளேயா என ேபயைறந்தது ேபால் அவன் முகம் பா.க்க, அைத எதி.பா.த்தவன் ேபால் அவைள இறுக அைணத்து, "கமான் ேபபி! ஏன் இப்படி மிரண்டு விழிக்கிறாய்? இெதல்லாம் நா.மலான விஷயம் தான்." என ேதற்றினான். சிகெரட், தண்ணி இவற்றின் ெநடிக்ேக தைலெதறிக்க ஓடுபவைள ஒயின் குடி என்றால் எப்படி இருக்கும்? யாழினிக்கு குமட்டிக் ெகாண்டு வந்தது. இவைன ேபாய் நல்லவன்னு ெசால்லிட்ேடாேம என ெநாந்து ேபானாள். அவளது வாடிய முகத்ைத கண்டவன், "என்னாச்சு ேபபி எதுவும் ேபசமாட்ேடன் என்கிறாய்? பயமாயிருக்கா?' என்றான் அவள் விழிகைள ஊடுருவி, அவளது நI. திைரயிட்ட கண்கைள கண்டவனுக்கு ேகாபம் வந்தது. "காைலயில் ெசான்னது மறந்து ேபாச்சா?" என்றவனின் குரல் ேவறுபாட்டில் விஷயம் புrபட, சட்ெடன தன் கண்கைள துைடத்துக் ெகாண்டாள். "உனக்கு என்ன பிரச்சைன? எதுவானாலும் ெவளிப்பைடயாய் ெசால்லு! சும்மா இப்படி டாைம திறந்து விடாேத" என்றான் சற்று ேகாபமாக.

“பிரச்சைனைய ெசான்னால் மட்டும் சr ெசய்துவிட ேபாறியா? ேபாடா ேடய்! என் விசயத்தில் தைலயிடாேத என்பாய்!” என எண்ணமிட்ட மனைத அடக்கியவள் திக்கி திணறி, "வந்து… எனக்காக எதாவது ெசய்யணும்னு ேதான்றினால் இந்த சிகெரட், தண்ணி எல்லாத்ைதயும் விட்டுடுங்க!" அவைளேய ெவறித்துக் ெகாண்டிருந்தாேன ஒழிய அவனது கண்களில் ேகாபமில்ைல. ேநரடியாக விட்டுவிட்டு என ெசால்லாமல் அவளுக்கு தரும் பrசாக ேகட்கிறாள் என்பது புrய, "நிச்சியமாய்! நI என் மனைத பாதித்து... உண்ைமயாகேவ உனக்கு எதாவது ெசய்யணும்னு ேதான்றும் ேபாது எல்லாத்ைதயும் விட்டுடேறன்!" என்றான் உறுதியுடன். தன் கருத்ைத ஏற்றுக் ெகாண்டான் என்பேத ெபரும் மகிழ்ச்சிைய தர சற்று தள.வாக அவைன ஒட்டி அம.ந்தவளிடம் அவன் பாடச்ெசால்லி ேகட்க, “உங்களுக்கு என்ன பாட்டு பிடிக்கும்?” என ேகட்டவளிடம் தான் தமிழ் பாட்டு ேகட்டதில்ைல என்பதால் உனக்கு பிடித்தைதேய பாடு என்றான். மாைல மங்கும் ேநரம் ஒரு ேமாகம் கண்ணின் ஓரம் உன்ைன பா.த்துக் ெகாண்டு நின்றாலும் ேபாதுெமன்று ேதான்றும் காைல வந்தால் என்ன ெவயில் எட்டிப் பா.த்தால் என்ன கடிகாரம் காட்டும் ேநரம் அைத நம்பமாட்ேடன் நானும் பூங்காற்றும் ேபா.ைவ ேகட்கும் ேநரம்

தIயாய் மாறும் ேதகம் ேதகம் உன் ைககள் என்ைன ெதாட்டு ேபாடும் ேகாலம் வாழ்வின் எல்ைல ேதடும் ேதடும்... அவ்வளவு தான் அதற்குேமல் எங்ேக பாடவிட்டான். அவளது இதழ்கைள தன் வசமாகியவன் எதி.பாரத தாக்குதலால் நிைலகுைலந்து ேபாய் நிராயுதபாணியாக நின்றவைள முத்த யுத்தத்தில் எளிதாக ெவற்றி ெகாண்டான். அவளது சிவந்த கன்னங்களும், இதழ்களும் ேமாக தIைய மூட்ட தன்ைன கட்டுக்குள் ெகாண்டுவர ெவகு சிரமப்பட்டான் அனுபவசாலியான இளங்ேகா. சட்ெடன்ற அவன் விலகளில் விக்கித்து ேபாய் அம.ந்திருந்தவைள தன் ேதாள் சாய்த்து தைலவருடி, "ெசம ெராமான்டிக் சாங் ேபபி!" என்று கிறக்கமாக கூறியவன் அவள் ெநற்றியில் முத்தமிட்டு தன்ைன சமன் ெசய்து ெகாண்டான். அவன் விலகிய காரணம் ெதrயாதது ேவறு அவள் மூைளைய குைடந்து ெகாண்டிருந்தது. "வட்டுக்கு I ஒேர ெபாண்ணு, நI தாேன உங்க பிஸினைஸ பா.க்கணும் அதற்ேகற்றாற் ேபால் படிக்காமல் மியூஸிக்ைக சூஸ் பண்ணியிருக்க?' என்றான் ஒற்ைற புருவத்ைத ேமேலற்றி. "நான் கூடேவ இருந்து பா.க்கிற மாதிr ெதாழில் இல்ைல எங்கேளாடது. அப்பாட்ெமண்ட்ஸ்க்கு தனியா ஒரு ேமேனஜ. இருக்கா. அவேர வாடைக, ெமயின்டனன்ஸ் எல்லாத்ைதயும் பா.த்துக்குவா.. எஸ்ேடட்டுக்கும் அப்படித்தான் ேதைவயான சமயத்தில் மட்டும் ேபாய் பா.த்தால் ேபாதும்." என ெமலிதாக சிrத்தாள். "எப்ேபாதும் அடுத்தவ.கைள நம்பிேய இருக்கக் கூடாது ேபபி!" என அவன் நல்ல எண்ணத்துடன் தான் கூறினான். அன்று தப்பாக ெதrயாதது இன்று அவன் ெசாத்ைத அபகrக்க திட்டமிட்டு ெசய்தது ேபால் ேதான்றியது யாழினிக்கு. அதற்காக தான் வட்ேடாடு I மாப்பிைளயாய் பா.த்தாங்க அப்பா! நIங்க கருணா அங்கிள் ைபயன்கிறதால் தான் உடேன சrன்னு

ெசால்லிட்டாங்க மாமா!" என்றவள் குரலில் மயக்கம் இருப்பைதய் அவனால் உணரமுடிந்தது. "இந்த மாமா யாரு உன் அப்பாவா? இல்ல என் அப்பாவா?" "ம்ஹும்! நI தான் பா!' என்றாள் கூலாக. "ஏய்! என்ைன மாமான்னு கூப்பிடாேத. எல்ேலாரும் உன்ைன கன்ட்றி ேக.ள்ன்னு ெசால்லிடுவாங்க. இப்ேபா ேப. ெசால்லி கூப்பிடுவதுதான் ட்ெரண்ட் நI இளங்ேகான்ேன கூப்பிடு!" என கன்னம் குழிய சிrத்தான். ஒயின் குடிக்கணும், ேப. ெசால்லி கூப்பிடனும் இன்னும் என்ெனன்ன கன்ராவிெயல்லாம் பண்ணணுேமா ெதrயைலேய. இவன் தப்பான சாய்ேஸா? (எப்ேபா?) என்ற மனதின் சிந்தைனைய முகம் பிரதிபலிக்க, "என்ன ேபபி ஏன்டா இவைன கட்டிகிட்ேடாம்னு இருக்கா?" என்றான் அவள் மனைத படித்தவனாய். ஒருகணம் இவனுக்கு ஸ்ெபஷல் பவ. ஏதாவது இருக்குேமா என தடுமாறியவள், "அெதன்ன கிராமம்னு ெசால்றது? ெசன்ைன தமிழ் நாட்ேடாட தைலநக. ெதrயுமா?" என்றாள் சுள்ெளன்று. ேகாபத்தில் சூேடறி சிவந்த கன்னங்களில் தன் ைககைள பதித்து, "மன்னித்துவிடு தாேய! தப்புதான். நI மாடன் மங்ைக தான். உங்க ஊைர ெசான்னதும் இப்படி ேகாபம் வருது! அவ்வளவு ேகாபக்காrயா நI?" என அதிசயித்தான். "சட்ெடன ேகாபம் வராது… வந்தால் பயங்கரமா தான் இருக்கும்!" என்றாள் இறங்கிய குரலில். ெமல்ல அவள் மடியில் படுத்தவன் அவள் கரெமடுத்து தன் தைலயில் ைவக்க ேகாதிவிடு என்னும் ெசய்தி அதிலிருந்தது. அவன் தைல ேகாதியபடி, "நான் மாமான்னு கூப்பிடக் கூடாதுன்னா நIங்களும் ேபபின்னு கூப்பிடக் கூடாது!" என்றாள் சிணுங்கலாய்.

"ஓய்! நI சின்னதாக இருக்கும் ேபாது அப்படித்தான் கூப்பிடுேவன் அங்கிள்கிட்ட ேவண்டுமானால் ேகட்டுப்பா.. அைதெயல்லாம் மாத்தமுடியாது. நI என்ைன விட ெராம்ப சின்ன ெபண் தாேன? ேபபிக்கு மாதிrேய ெபrய கண்ணு, குண்டு கன்னம், குழி விழும் சிrப்பு, ேகாபத்தில் சிணுங்குவது கூட அப்படித்தான். நான் உன் கன்னம் தாங்கி உன்ைன ைடவ.ட் பண்ணியிருக்கைலன்னா என்ைன அடித்ேதா கிள்ளிேயா ைவத்திருப்பாய் தாேன? குழந்ைத ேபால்!" என கண் சிமிட்டி சிrத்தவனுக்கு மறுப்பாய் தைலயைசத்தவள், " நான் கடிச்சு வச்சிருேவன்!" என்றாள் மிரட்டல் ேபாலும். “அம்மாடி! ெகாஞ்சம் விலகிேய இருக்கனும் ேபால…” என ேபாலி பயத்ைத காட்டியவன் அவளது தந்ைதயின் ெசாத்து விவரம் ேகட்க அைமதியாகிப் ேபானாள். "என்ன ேபபி முதலிரவிேலேய இெதல்லாம் ேகட்கிேறன்னு ேயாசிக்கிறியா?" "இல்ல எனக்கு ெசாத்து விபரெமல்லாம் ெதrயாது! அதான்.." என்றதும் தன் தவறுண.ந்து பதறி எழுந்தான். அவனது பதட்டத்ைத தவறாக புrந்து ெகாண்டவள், இன்றும் அேத மனநிைலயில் தான் இருக்கிறாள் என்பது ேவறு விஷயம். "கண்டிப்பா ெதrயணும்னா அப்பாவிடம் ேகட்டு ெசால்கிேறன்!" என்றாள் அப்பாவியாய். தன் ஒற்ைற விரலால் அவள் வாய் மூடியவன், "ம்ஹும்... அவ்வளவு முக்கியமில்ைல. இனி என்னுைடயெதல்லாம் உன்னுைடயது அதுேபால் தான் எனும் நிைனப்பில் தான் ேகட்ேடன்." என்றான் கம்மிய குரலில். "எல்லாத்ைதயும் உங்க ேபருக்கு மாத்த ெசால்லட்டுமா? எங்கப்பாேவாட ெபrய ெசாத்ேத நான் தான்! என்ைனேய உங்கைள நம்பி கட்டிெகாடுத்திருக்கும் ேபாது மற்றெதல்லாம் விஷயேமயில்ைல!" என்றவளின் விழிகள் அவன் விழிகைள ஊடுருவின. அவளது பா.ைவைய சந்திக்க முடியாமல் அவைள மா.ேபாடு அைனத்துக் ெகாண்டவன்,

"ஏய் லூசு! சாதாரணமா மாமனாேராட ெசாத்து மதிப்ைப ெதrஞ்சுக்கலாேமன்னு தான் ேகட்ேடன். மும்ைபயில் வந்து பா.. உன் அப்பா அளவிற்கு இல்ைல என்றாலும் நானும் பணக்காரன் தான்! உன் அப்பாவிற்கு மட்டுமில்ைல எனக்கும் நI தான் ெபrய ெசாத்து!" என்றவனின் கண்களில் காதலும், காமமும் ேபாட்டிேபாட்டது மறந்து, “இருக்காதா பலேகாடிகளுக்கு ெசாந்தக்காrயாச்ேச!” என்று வைசபாடினாள் இன்று. அவேனா இவள் ேதவைத தான் என எண்ணி அதி ேவகத்துடன் அவள் இதழ்கைள சிைறெயடுக்க, அவனது முரட்டு தனத்தில் மூச்சு முட்டியது, வலியில் கண்ண.I ெபருகியது, விடுவித்துக் ெகாள்ளும் ெபாருட்டு ைககள் தன்னிச்ைசயாய் அவன் மா.ைப தள்ளின, ஆயினும் ெவற்றி தான் கிைடக்கவில்ைல. அவேனா தன் தாகம் தI.க்க வந்த ேதன் ஊற்றாய் அவள் எச்சில் விழுங்கி ெமல்ல அவைள விடுவித்தான். ேதகத்தின் சக்தி முழுதும் வடிந்து விட்டது ேபால் ேதான்ற கண் மூடிக் ெகாண்டவளின் தைல ேகாதியவன், மனதாலும், உடலாலும் இவள் பால் மனம் மாறாத குழந்ைத தான். என நிைனத்துக் ெகாண்டு, "உன் படிப்பு முடியட்டுேமன்னு பா.க்கிேறன்... ஆனால் நI என்ைன அநியாயத்துக்கு படுத்துற ேபபி!" என அவள் கன்னத்ைத கடித்து சுைவத்தான். அவன் கூறியது புrந்து ெவட்கமும், பயமும் ேபாட்டி ேபாட ஏறிட்டவளின் கண்களில் முத்தமிட்டு தூங்கலாம்! என கட்டிலுக்கு அைழத்துக் ெசன்றான். ெசான்னபடி நல்ல பிள்ைளயாய்

தூங்கியும் விட்டான்… (நிஜமாகவா.... நம்ப

முடியைலேய) இவள் மனம் ெகடுத்தது ெதrயாமல். பாவம் அவள் தான் சrயான முரடன் என உதைட எச்சில் படுத்தியபடி அவன் மீ து ைக ேபாட்டுக் ெகாள்ள, அவள் புறம் திரும்பி அைனத்துக் ெகாண்டவன், (அதச் ெசால்லு) "இந்த முரடன்கிட்ட தாேன மயங்கி நிற்கிறாய்!" என சிrப்ேபாடு புருவத்ைத ஏற்ற ெவட்கத்தில் அவன் முகம் பா.க்க முடியாமல் மா.பில் முகம் புைதத்துக் ெகாண்டாள். “பாவி எப்படி நடித்திருக்கிறான்? நல்லவன் ேபால் எனக்காக விரதமிருப்பதாய் காட்டிக் ெகாண்டு, என்ைன சீண்டி காrயம் சாதித்துக் ெகாண்டபிறேக முழுவதுமாக தIண்டினான். ஒன்றும் ெதrயாத முட்டாளாய் அல்லேவ

இருந்திருக்கிேறன். என ெவடித்து அழுதாள் தான் ெவளியிடத்தில் இருக்கிேறாம் என்பைதயும் மறந்து. தாய் பாசத்திற்கு ஏங்குபவன் என ெதrந்து உனக்கு தாயாய் நான் இருக்கிேறன்! என்றவைள ஏமாற்றிவிட்டாேன என குமுறினாள். காதலும், காமமுமாய் எத்தைன நாடகம்? அவேனாடு வாழ்ந்த ஐந்து மாதங்கைளயும் அைசேபாட்டுவிடுவது என முடிேவாடு இருந்தது அவள் மனம். அவன் ெசன்ைனயில் இருந்தவைர ெகாண்டாட்டமும், கும்மாளமுமாய் ெபாழுதுகள் கழிந்தன. இரவில் அவன் விலகியிருப்பது அவளுக்கு ெநருடைல தர, அவேனா கல்குடித்த வண்டாய் மாறி மைனவிைய நாடும் மனைத கட்டுக்குள் ெகாண்டுவர பிரயத்தனப்பட்டுக் ெகாண்டிருந்தான். அவளது வசீகர குரல் ேமலும் கிறுகிறுக்க ெசய்ய கட்டுக்குள் ெகாண்டுவரும் முயற்சிகள் அைணத்தும் தவிடுெபாடியாவைத தடுக்க முடியாமல் அவளிடம், 'ப்ள Iஸ் பாடாத ேபபி!" என கட்டிக் ெகாண்டு ெகாஞ்சினான். அவனது ெசயல் ேவடிக்ைகயாக இருக்க, "உங்களுக்கு என்ன தான் பிரச்சைன?' என ெவளிப்பைடயாகேவ ேகட்ட ேபாதும், "நI தான்!" என மட்டுேம ெமாழிந்தவன், அவளது பrட்ைசைய பற்றி விசாrத்து ேபச்ைச மாற்றினான். "இருபது நாளில் முடிந்துவிடும் மாமா. என்ைனயும் கூட்டிக்கிட்டு தாேன ேபாறIங்க?" "சாr ேபபி! இருபது நாெளல்லாம் என்னால் இங்கிருக்க முடியாது. நI அப்பாவுடன் வந்துவிடு." வந்தனாைவ விட்டு வாரக்கணக்கில் இருந்த என்னால் உன்னிடம் விலகி இருப்பது ெபரும் கஷ்டமாய் இருப்பது தான் ஏெனன்று புrயவில்ைல. இரண்டு நாள் இரவுக்ேக உன்ைன தIண்டாமல்... மூச்சு முட்டுது. ஏக்கத்ேதாடு இருபது நாள் உன்னருகிேலேய என்பது சாத்தியப்படாது!" மனதில் நிைனத்தவற்ைற அவளிடம் ெசால்லி இருந்தால் ஒருேவைள இந்த பிrைவ கூட தவி.த்திருக்கலாம். நாைளேய

ேபாகேவண்டுமா மாமா?' என பrதாபமாக ேகட்டவைள பா.க்க பாவமாக இருந்ததால் அவைள திைச திருப்பும் ெபாருட்டு, "என்ைன மாமான்னு கூப்பிடாத கண்ணம்மா... கால் மீ இளங்ேகா. நI அங்கு வந்தபின் rசப்ஷன் வச்சுக்கலாம். ெதாழிைல விட்டு உன்ேனாடு இருக்க முடியாேத ேபபி... சீக்கிரம் வந்துவிடலாம் சrயா? ெராம்ப கஷ்டமா இருந்தால் எக்ஸாைம ஸ்கிப் பண்ணிட்டு இப்பேவ என்ேனாடு வந்துவிடு! ம்… என்னும் ஒருவா.த்ைத ெசால் இப்ெபாழுேத உன்ைன ஸ்வாகா பண்ணிவிடுேவன்! என்னால் உன் கவனம் சிதறி பrட்ைசைய சrயாய் ெசய்ய முடியாேத என்று தான் பா.க்கிேறன்!" என கண் சிமிட்டி சிrத்தான் அந்த ஆைசக் கணவன். ஸ்வாகாவா?" என ேகள்வியாய் ேநாக்கியவைள பா.த்து வாய் விட்டு சிrத்து, "ேபபின்னு ெசால்லாேத என்றாய் இதுகூட ெதrயவில்ைலேய!" என ேகலி ெசய்தவன் வந்தனாவானால் ெசான்ன ேநரத்திற்கு ெசய்ேத முடித்திருப்பாள் எனவும் எண்ணிக் ெகாண்டான். சிறு அைணப்பும் சில முத்தங்களுமாய் அவைள விட்டு மும்ைப ெசன்றவன் அதன் பின் அவைள ெதாட.பு ெகாள்ளேவ இல்ைல. அவனது அைழப்பிற்காக காத்திருந்தவள் சில நாட்களுக்கு பிறகு தாேன அவைன ெதாட.பு ெகாண்டாள். அைழப்புகள் எடுக்கப்படாமேலேய வாய்ஸ் ெமயிலுக்கு ெசன்றன. பத்து நாட்களுக்கு ேமல் தாக்கு பிடிக்க முடியாமல் மாமனாrடம் ெமல்ல அவைன பற்றி விசாrக்க, "அவன் வியாபார நிமித்தமா ஆஸ்திேரலியா ேபாயிருக்கான். என்னிடம் தான் ஏதும் ெசால்லவில்ைல. உன்னிடமாவது ெசால்லியிருப்பான் என நிைனத்ேதன். நாேன ஆபிஸுக்கு ேபான் பண்ணிதான் ெதrந்து ெகாண்ேடன். இதுவைர தான்ேதான்றியாய் இருந்தவன் அேத பழக்கம் இனி ெதாடரக் கூடாது! நI தாம்மா அவைன மாற்றனும்" என மருமகளிடம் இதமாக ேபசியேபாதும், ேகாபமும், வருத்தமும் ேமலிட மகனது அைழப்பிற்காக காத்திருந்தா.. கணவைனப் பற்றி தன் ேதாழியிடம் பகி.ந்து ெகாண்டைத ேகட்ட மாணவிகள் அவைள கலாட்டா ெசய்வதற்காகேவ,

"புதுமைனவிைய இங்கு விட்டுவிட்டு ேவறு யாருடன் உன்னவ. ஹனிமூன் ேபாயிருக்கா.?" என ேகலிதான் ெசய்தன. என்றேபாதும் ேகாபமாகேவ பிஸினஸ் ட்rப் ேபாயிருப்பதாக கூறியவளின் மனைத இனம் புrயாத ஏேதா ஒன்று அறிக்கத்தான் ெசய்தது. பதிைனந்து நாட்களுக்கு பிறகு நாடு திரும்பியவன் தந்ைதயின் கடுைமயான குரைல வாய்ஸ் ெமயிலில் ேகட்டு அவருக்கு ெதாட.பு ெகாண்டான். வந்தனாைவ பற்றி அறிந்து ெகாண்டேபாது கூட ெபrதாக ஏதும் ெசால்லாத தந்ைத, முதன் முைறயாக மருமகளிடம் ெவளிநாட்டு பயணம் பற்றி ெசால்லவில்ைல என்றும் அவைள ெதாட.பு ெகாள்ளாதது தவெறன்றும் மகைன கடிந்து ெகாண்டா.. ெபாறுப்பான கணவனாக நடக்கும் படி அறிவுறுத்தியவ., இவனது ஒட்டா தன்ைமயால் மருமகள் வாடியிருப்பதாக கூறியதும் அவனுக்கும் ேகாபம் வந்தது. "நான் என்ன சின்ன குழந்ைதயா? ேநற்று வந்த மகாராணிகிட்ட எல்லாவற்ைறயும் ெசால்லி உத்தரவு வாங்கணுமா? உங்களிடேமா வந்தனாவிடேமா கூட என் திட்டத்ைத கூறியதில்ைல. இவளிடம் மட்டும் ஏன் ெசால்லணும்?" என்றான் சுள்ெளன. கருணாவும் ேகாபமாக கத்தினா., "வாைய மூடுடா! யாைரயும் யாைரயும் இைணகூட்டுற? முட்டாள்! யாழினி உன் மைனவி. உன்னில் பாதி... உன்ைன பற்றிய அைனத்து விஷயமும் அவளுக்கு ெதrந்திருக்கணும். அவள் உன்ைன மட்டுேம நம்பி வந்தவள் என்பைத மனதில் ைவ. முதலில் வந்தனாவின் ெதாட.ைப விட்ெடாழி! மைனவி, குழந்ைத, குடும்பம்னு வாழ்க்ைகைய அைமச்சுக்க பா.!" என சிடுசிடுப்புடன் அவனது பதிலுக்கு கூட காத்திராமல் இைணப்ைப துண்டித்தா.. வந்தனாைவ விட்டு ெவகு நாட்களாகிவிட்டது என்பைத ெசால்வதற்குள்ளாகேவ ைவத்துவிட்டாேர… இதுவைர எதற்காகவும் தன்ைன கடிந்து ெகாள்ளாத தந்ைத இந்த சிறு ெபண்ணிற்காக பrந்து ெகாண்டு வருகிறாேர என ேகாபமும், ஆச்சrயமும் ேமலிட அம.ந்திருந்தவனின் கதவு தட்டப்பட உள்ேள வரலாம் என்ற அனுமதிைய வழங்கினான். "ஹாய் டா.லிங்!" என ெகாஞ்சியபடி வந்தது வந்தனாேவ தான். உயி. உருகும்...

"உன்ைன யா. இங்கு வரச்ெசான்னது?" என்றான் எrச்சலுடன். "நIங்க வரச்ெசான்ன பிறகு தான் நான் வரணுமா என்ன? நIங்க ஊrல் இருந்து வந்தது ெதrந்து வட்டிற்கு I வரவில்ைலேய என அைழக்க வந்ேதன். அதற்கு ஏன் இவ்வளவு ேகாபம் டா.லிங்?' என உrைமயுடன் அவன் ேதாளில் ைகைவத்து ெகாஞ்சியவளின் கரம் தட்டிவிட்டவன், "பா. வந்தனா! நமக்குள் இருந்த உறவு முடிந்து ெராம்ப நாளாச்சு! நI ெவளிேய ேபாகலாம்!' என்றான் இழுத்து பிடித்த ெபாறுைமயுடன். அவள் காதில் விழுந்ததாகேவ காட்டிக் ெகாள்ளாமல், “வதுன்னு கூப்பிடுங்க டா.லிங்!" என சிருங்கரமாய் உதடு குவித்தாள். இவைள என்ன ெசய்தால் தகும்? என அவனும், இன்ேனரம் என் உதடுகைள சிைறெயடுத்திருக்கும் இவன் கல்லுப்பிள்ைளயா. ேபால் அம.ந்திருக்கிறாேன… நல்லாேவ மயக்கி வச்சிருக்கா அவன் ெபாண்டாட்டி!" என மனதில் மண்டிய எrச்சைல மைறத்தபடி, “ெசன்ைனயில் அவளும் இங்கு நானுமாக இருக்கலாம் என்று தாேன டா.லிங் புது ெபாண்டாட்டிைய அங்ேகேய விட்டு வந்திருக்கிறI.கள். பிறகு எதற்கு இந்த வம்பு? I மீ ண்டும் என்ைன நாடமாட்ேடன் என விலகி வந்தைத நான் மறந்துவிட்ேடன் நIங்களும் மறந்து விடுங்கள். உங்களது அழகிற்கும், வசீகரத்திற்கும் அவள் உங்கள் அருகில் கூட வர முடியாது. அவைள எப்படி இங்கு அைனவ.க்கும் உங்கள் மைனவி என அறிமுகப்படுத்துவ.கள்? I இதுேவ நல்ல ஏற்பாடுதான். அேதாடு எனக்கு தான் உங்கள் சுைவ நன்றாக ெதrயும்." என்றாள் மயக்கும் புன்னைகயுடன். அவேனா எதற்கும் அசராமல், "ெசட் அப் அண்ட் ெகட் அவுட்!" என வாயிைல ேநாக்கி ைககாட்டினான். "சும்மா நடிக்காதிங்க டா.லிங்! உங்களால் எவ்வளவு நாட்களுக்கு தாக்கு பிடிக்க முடியும்? புது மைனவி ருசிக்கைலன்னு தாேன அவைள அங்ேகேய விட்டு வந்தி.கள்? நான் எப்ேபாதும் உங்களுக்காக தான் காத்துக்கிட்டு இருக்ேகன். சாயங்காலம் வட்டுக்கு I வந்திடுங்க.” என கண் சிமிட்டி எழுந்தாள்.

"ஒரு நிமிஷம் வந்தனா! என் மைனவி இந்த வாரம் வந்திடுவா. வரும் சன்ேட பா.க் ராயலில் rசப்ஷன் வந்துவிடு!" என பத்திrைகைய அவளிடம் ெகாடுத்தான். இது தான் அவன்! தன்ைன லட்சியம் ெசய்யாதவ.கைள அசராமல் அலட்சிய படுத்துவான். வாய் வா.த்ைதகளில் விளக்கம் ெகாடுப்பைத தவி.த்து, காத்திருந்து மரண அடிைய ெகாடுப்பான். இனி இவன் தன்னிடம் வர ேபாவதில்ைல என்பது ெதrந்ததும் ஆத்திரமாக, "பா.க்கிேறன் இன்னும் எத்தைன நாட்கள் அந்த பட்டிக்காட்டின் மயக்கத்தில் இருப்பாய் என்று!' என கத்தியவளிடம், "ெகாக்கு தைலயில் ெவண்ைண ைவத்த கைதயாகப் ேபாகிறது உன் நிைனப்பு!' என பின் விைளவுகைள ேயாசிக்காமல் ஏளனப்படுத்தினான். "இதற்ெகல்லாம் நிச்சயம் நI வருத்தப்படுவாய்!" என ெவளிேயறியவைள ெவறித்தான். எல்லாம் அவளால் தான்! திருமணம் முடிந்ததும் என்னுடன் வந்திருந்தால் இைவ எதுவுேம நடந்திருக்காது. மகாராணி சட்டமா அப்பா வட்டில் I இருப்பாங்களாம் நாங்க இவ.களிடம் ெசால்லிவிட்டு ேபாகணுமாம். நல்லா

இருக்கு நியாயம். என்னுடன் இங்கு வந்திருந்தால் வந்தனாவுக்கு

ேபசேவ ைதrயம் வந்திருக்காது. வாண்டு மாதிr இருந்துகிட்டு பண்றெதல்லாம் அதிகப்பிரசங்கித்தனம்! என மைனவியின் மீ து ேகாபம் ேகாபமாக வந்தது. தன்ைன நிைலப்படுத்திக் ெகாள்ள எடுத்த முயற்சிகள் அைனத்தும் வணாக, I அவளிடம் ேபசாமல் இது தணியாது என்னும் முடிவுக்கு வந்தவன் ேகாபத்துடேனேய மைனவிைய ெதாட.பு ெகாண்டான். நாைளய பrட்ைசக்கு தன்ைன தயா. ெசய்து ெகாண்டிருந்தவள் ைகேபசியில் கணவனின் எண்கள் ஒளி.வைதக் கண்டு சந்ேதாஷமும், படபடப்புமாக எடுத்தாள். "மாமா! எப்படி இருக்கீ ங்க? இந்தியாவுக்கு எப்ேபா வந்திங்க? நான் உங்கைள எவ்வளவு மிஸ் பண்ேணன் ெதrயுமா? ஏன் மாமா ேபாேன பண்ணைல?" என மூச்சு விடாமல் ேகள்வியால் ெதாைலத்தவைள, "ஸ்டாப் இட் யாழினி!" எனும் ஒேர அதட்டலில் அடக்கினான். பயத்தில் நழுவிய ைகேபசிைய அழுந்த பிடித்தபடி ெமதுவாக,

“மாமா...” என்றாள் நடுங்கிய குரலுடன். "உனக்கு ெகாஞ்சமாவது அறிவு இருக்கா? எத்தைன முைற ெசால்லணும் என்ைன மாமான்னு கூப்பிடாேதன்னு? பட்டிக்காடு பட்டிக்காடு... உனக்கு தாலி கட்டிட்டா உன் முந்தாைனைய பிடிச்சுக்கிட்டு பின்னாடிேய திrயணுமா? என் விஷயத்தில் அடுத்தவ.களின் தைலயீைட நான் அனுமதிப்பதில்ைலன்னு உனக்கு முன்னேம ெசால்லி இருக்ேகன் தாேன? நான் என்ன சின்ன குழந்ைதயா? எல்லாத்ைதயும் உன்னிடம் ெசால்லி உன் ப.மிஷேனாடுதான் ெசய்யணுமா? கணவன் மைனவி விவகாரம் அவ.கைள தாண்டி ெவளியில் ெசல்வைத நான் அனுமதிக்க மாட்ேடன். எவ்வளவு ைதrயமிருந்தால் என் அப்பாவிடம் என்ைன பற்றி குைற ெசால்லி இருப்பாய்? இதுதான் உனக்கு கைடசி முைற! இனி ஒருதரம் இந்த தவைற ெசய்யாேத முட்டாேள!" என படபடத்தான். இதுவைர யாரும் தன்ைன அதட்டி ேபசி அறியாதவள் அவனது குற்றச்சாட்டில் அதி.ந்து ேபானாள். தன்னிடம் எந்த தவறும் இல்ைல என்பைத நிரூபித்துவிடும் ெபாருட்டு, "சாr மாமா! பத்து நாள் காத்திருந்ேதன். உங்களிடம் இருந்து கால் வராததால் தான் மாமாவிடம் விசாrத்ேதன். நான் குைறயா எதுவும் ெசால்லவில்ைல.!" என்றவளது கண்கள் கண்ணைர I ெசாrந்தன. தன்ைன அடுத்தவ.கள் குற்றம் சுமத்துவது பிடிக்காமல் தான், அதற்கு காரணமான மைனவியிடம் எகிறிக் ெகாண்டிருந்தான். அவேள அைணத்து பிரச்சைனக்கும் நI தான் காரணம்! என்பது ேபால் ேபச ேகாபம் எல்ைல மீ ற, "எல்லாம் ஒன்றுதான்! தாலி கட்டிகிட்ேடாமா, புருசேனாட ெபாட்டிைய கட்டிேனாமான்னு இல்லாம ெபrய கெலக்டருக்கு படிப்பது ேபால் என்ன கைத? எதற்கும் பிரேயாஜனமில்லாத படிப்பு! இதில் எக்ஸாைம ஸ்கிப் பண்ண முடியாதுன்னு காரணம் ேவறு. இங்கு உன்ைன யாரும் கச்ேசrக்கு அனுப்ப ேபாறதில்ைல!" என ேகாபத்தில் வா.த்ைதகைள விட்டான் அவளது குரலுக்கு தான் அடிைம என்பைத மறந்து. அதற்குேமல் அழுைகைய அடக்குவது சிரமம் என்று ேதான்ற இைணப்ைப துண்டித்தாள். "அெதப்படி விசாrப்பதும் குைற ெசால்வதும் ஒன்றாகும்? நான் என்ன தப்பு ெசய்துவிட்ேடன் என இப்படி திட்டுகிறான்? இவன் ெசால்லாமல் ேபானது

தப்பில்ைலயா? நான் இங்கிருக்கும் நிைனேவ இல்லாமல் இருந்தது தப்பில்ைலயா? பாடு பாடுன்னு ேகட்கும் ேபாெதல்லாம் ெதrயைலேயா இது உதவாத படிப்புெபன்று? இனி என்ைன பாட ெசால்லட்டும் அப்புறம் ேபசிக்கிேறன்.” அடடா இவ்வளவு ேநரம் ேபசி கிழித்து விட்டாய் இனி ேபசுவதற்கு ேபாடி லூசு! என மனது இடித்துைரக்க விம்மி அழுதாள். இைணப்பு பாதியில் துண்டிக்கப்பட்ட ஆத்திரத்தில் அவள் தன்ைன அலட்சியப்படுத்துவதாக ேதான்ற மீ ண்டும் அைழத்துக் ெகாண்ேட இருந்தான். அவள் எடுக்கும் வைர நிறுத்தப்ேபாவது இல்ைல என்பது புrய, தன்ைன சமன் ெசய்து ெகாண்டு மீ ண்டும் ெபாறியில் சிக்கினாள். "இம்முைற அவன் ேபசாமல் இருந்தான். மாமா... மாமா... என பலமுைற அைழத்து பா.த்து அவனுக்கு ேகட்கவில்ைலேயா? என கட் ெசய்தாள். மறுபடியும் அைழத்து இேத நாடகத்ைத அரங்ேகற்றினான். மூன்று முைறயும் இேத ெதாடர, என்ன இம்ைசடா இது? என கண்கைள கறித்துக் ெகாண்டு வந்தது அவளுக்கு. அைரமணி ேநரத்திற்கு பின் தாேன அைழத்தவன், "ேபசும் ேபாது பாதியில் ைவப்பது என்ன பழக்கம்? என்ைன அலட்சிய படுத்தாேத! அைதேய நான் திருப்பி ெசய்தால் நI தாங்கமாட்டாய்! இதுதான் கைடசி முைற இனி என்ைன மாமான்னு கூப்பிடாேத. கால் மீ இளங்ேகா! எப்ேபா எக்ஸாம்?" "நாைளக்கு!" என்றவளது குரல் அவளுக்ேக ேகட்கவில்ைல. "எக்ஸாம் முடிந்ததும் இங்கு வரும் வழிைய பா.!" என துண்டித்து விட்டான். கணவனின் மறுபக்கத்ைத கண்ட அதி.ச்சியில் ேசா.ந்து ேபானாள். அவன் அழகில் மயங்கி ஏமாந்துவிட்ேடாேமா? என்ைன மதியாதவேனாடு எப்படி வாழ்வது?" என தவித்து ேபானாள். அதற்குப்பின் பாடமாவது, படிப்பாவது சுருண்டு படுத்துவிட்டாள். அவேனா மனதின் இறுக்கம் தள.ந்த உண.வில் ேவைளயில் மூழ்கிவிட்டான். அவள் ெசான்னது ேபால் அவனுக்கும் அவைள விட்டு பிrந்திருந்தது தான் பிரச்சைன. அவளது அருகாைம கிைடக்காததால் தான் இவ்வளவு ேகாபப்படுகிேறாம் என்பது அவனுக்கு புrயவில்ைல ஒருேவைள புrந்திருந்தால் பிrவு நிகழ்ந்திருக்காது. அவனது குற்றசாட்டு

அைனத்தும் அவள் அவனுடன் ேபாகவில்ைல என்பது தான் என அவளாலும் புrந்துெகாள்ள முடியவில்ைல. ெசால்லிக்ெகாடுப்பதற்கு அன்ைனேயா, ெநருக்கமான உறவுகேளா இல்லாததால் இதுவைர கணவன் மைனவி சண்ைடைய பா.த்ேதா, ேகள்விப்பட்ேடா வளராததால் இவேனாடு குைற வாழ்ைவயும் வாழ்வது மிகவும் சிரமம்... ேபசாமல் அப்பாவிடம் ேபசி பிrந்து விடலாமா? என்று கூட அவள் மனம் ேயாசிக்க ெதாடங்கிவிட்டது. ேதாழியிடம் ேகட்கலாெமன்றால் அடுத்தவ.களுக்கு ெதrயக் கூடாது என்கிறாேன என்னதான் ெசய்வது? தந்ைதயால் இைத தாங்கிக் ெகாள்ள முடியுமா? ஒருேவைள அவனேனாடு அன்பும், காதலுமாய் இருந்தால் இெதல்லாம் மாறக் கூடுேமா? என குழம்பி தவித்தாள். கணவனிடம் வாங்கிய வைசயின் வrயம் I குைறயாததாலும், இரெவல்லாம் தூங்காமல் கவைலயில் உழன்றதாலும் தள.வுடேனேய கல்லூr வளாகத்தில் நடக்க ெதாடங்கினாள். மிக அருகில் கா. ஒன்று வந்து நிற்க, திைகத்து விலகியவளின் காதருேக, ‘ேபபி!’ என்னும் கணவனின் அைழப்பு ஒலிக்க அதி.ந்து நிமி.ந்தவளின் பா.ைவக்குள் ைகயில் பூங்ெகாத்துடன், முகெமங்கும் புன்னைக விரவியிருக்க நின்றான் அந்த அடாவடி கணவன். ேநற்று இவன் ேபசிய ேபச்ெசன்ன இன்று ஒன்றுேம நடவாதது ேபால் வந்து நிற்பெதன்ன... என விழிவிrய பா.த்தாள் யாழினி. "இந்த பா.ைவ தாண்டி என்ைன ெகால்லுது!" என எண்ணியபடிேய, "ேபாதும் ேபபி இப்படி பருகு பருகுன்னு பா.க்காேத! ஆல் த ெபஸ்ட்! பrட்ைசைய நல்லா ெசய்!" என பூங்ெகாத்ைத அவள் ைகயில் ெகாடுத்து சிrத்தவனிடம், என்ன ேபசுவெதன்று ெதrயாமல், "எப்ேபா வந்திங்க?” மாமா என்ற வா.த்ைத வாேயாடு நின்று ேபானது. அைத கவனித்தவனுக்கு இப்படி ெமாட்ைடயாய் ேபசுவதும் பிடிக்கவில்ைல. மாமாைவ தவிர ேவறுமாதிr கூப்பிடக் கூடாதுன்னு முடிேவாட இருக்கியா?" என்றான் ஒற்ைற புருவம் சுழிய. மீ ண்டும் சண்ைடக்கு வந்துவிடுவாேனா? என பதறியவளாய்,

“நான் அப்படி கூப்பிடேவயில்லேய!" என்றாள் பrதாபமாக. "ஏ.ப்ேபா.டிலிருந்து ேநரா இங்குதான் வேரன். என் ேபைரச் ெசால்வது பிடிக்கவில்ைல என்றால் அத்தான் என கூப்பிடு!" என்றவன் ேநா மாமா என்பதில் தIவிரமாக இருந்தான். அவள் முகம் ெசன்ற விதத்ைத பா.த்து, "பிடிக்கைலயா? என வியந்தவனிடம் "இதற்கு மாமாேவ ேதவலாம். அதர பழசா இருக்கு பைழய பட ஹIேராயின் மாதிr!" என்றாள். "அப்புறம் உன்னிஷ்டம்!" ெவடுக்ெகன வந்தன வா.த்ைதகள். ஐேயா மீ ண்டும் மைலேயறிவிடுவாேனா என பயந்து, “நான் ேயாசிக்கிேறன். எக்ஸாமுக்கு டயமாச்சு கிளம்பட்டுமா?" என்றாள் சிறுகுழந்ைதயாய். அவள் மனம் வருந்தக் கூடாது... பrட்ைசைய நன்றாக ெசய்யேவண்டும் என்பதற்காகேவ வந்தவன், ேவண்டுெமன்ேர, “பாஸ் பண்ணிவிடு அறிய. எழுதுவதற்ெகல்லாம் உன்ைன மீ ண்டும் அனுப்ப மாட்ேடன். இேதாடு எல்லாத்ைதயும் முடித்துக் ெகாண்டு வந்துவிடு!" என்றான் கராராய். முகம் வாடிப்ேபானாள் அவள். இைத ெசால்வதற்குத்தான் வந்தானா? என ெநாந்தவள் அவளுக்காகத்தான் வந்தான் என்பைத சிந்திக்கேவயில்ைல. அவள் திரும்பி வரும் வைர அவளுக்காக கல்லூr வாசலிேலேய காத்திருந்து அவைள அைழத்துச் ெசன்றான். இந்த காத்திருப்பும், புன்னைகயும், பூங்ெகாத்தும் ேபாதுமானதாய் இருந்தது அவளது முந்தய நாள் நிகழ்ைவ மறக்கடிப்பதற்கு. ேமலும் அைத பற்றி ேயாசிக்க விடாமல் தனது அைனப்பாலும், முத்தத்தாலும் கிறங்கடித்தான். இவைன விட்டு பிrந்து ேபாபவளா நI? மனதின் ேகலிைய ெபாருட்படுத்தாமல் அவன் ைககளில் உருகி நின்றாள் அந்த ேபைத. அதன்பின் அவனாக அைழக்கவில்ைல என்றாலும், அவளது அைழப்புகைள எடுத்து ஆவலுடன் இதமாகேவ ேபசினான். இன்னும் ஒருவாரம், ஐந்து நாள், மூன்று, நாைள என அவள் அவனிடம் வரும் நாட்களுக்கான அவனது கவுண்டவுனில் அவளது உடல் சிலி.ப்பைத உணரமுடிந்தது இருவருக்கும்.

நம் பrட்ைசேயாடு இவனது விரதமும் முடிந்துவிடும் என கனவுகளுடன் மும்ைபைய அைடந்தவளுக்கு ஏமாற்றேம காத்திருந்தது. இன்னும் நான்கு நாட்கேள இருந்த rசப்ஷனுக்கு அவைள தயா. படுத்துவதில் மிகவும் முைனப்புடன் இருந்தான் அவள் கணவன். நிச்சயம் வந்தனா வருவா அவள் அசரும்படியாக ேதவைத ேபால் காட்டேவண்டுெமன்று கங்கணம் கட்டிக் ெகாண்டு இவளது உடல் வாகிற்கு ஏற்றா. ேபால் பிரபல ேபஷன் டிைசனrடம் உைடக்கு ஆ.ட. ெகாடுத்து, மிகசிறந்த ேமக்கப் ஆ.ட்டிஸ்ைட ேத.வு ெசய்வது இரவில் அதிகேநரம் விழிக்காமல் மைனவிைய தூங்க ெசால்வது என அவளது மனஉைளச்சல் புrயாமல் பரபரத்துக் ெகாண்டிருந்தான். இவனுக்கு தன்னிடம் ஒட்டுதேல இல்ைலேய என வருந்தியவளுக்கு ெதrயவில்ைல அவனது எண்ணெமல்லாம் அவைள உய.த்துவது தான் என்பது. அவன் நிைனத்ததுேபால் தன்னருகில் மைனவிைய ேதவைதெயன ெஜாலிக்க ைவத்தான். அவனது எதி.பா.ப்ைப ெபாய்யாக்காமல் வந்தனாவும் வந்தாள். இந்த பட்டிக்காட்டு ெபண்ைண ேகலிப்ெபாருளாக்க ேவண்டுெமன நிைனத்துவந்தவளுக்கு ஏமாற்றமும், ெபாறாைமயும் மட்டுேம மிஞ்சின. கண்களில் ேகாபத்துடனும், இதழ்களில் சிருங்கார புன்னைகயுடனும் யாழினியிடம் வந்தவள், "என்ைனவிட அதிகமாய் நI இளங்ேகாவிடம் தாலி மட்டும் தான் கட்டிக்கிட்டிருக்காய். மத்தபடி நானும் நIயும் ஒன்றுதான்!" என ஏளனமாக சிrக்க. ேகாபத்ைத மைறத்து சிrத்தபடிேய மிரண்டு விழிக்கும் மைனவிைய ேதாேளாடு அைணத்தபடி, "கூல் ேபபி!" எனவும் பதட்டம் ெகாஞ்சம் மட்டுப்பட்டது யாழினிக்கு. "வந்தனா உன் விைளயாட்ைட நிறுத்து! அவங்க பயந்துட்டாங்க பாரு!" என இழுத்துச்ெசல்லாத குைறயாய் அைழத்து ேபானான் ரேமஷ். அதன்பின் அவள் அதுபற்றி ேயாசிக்காமல் விருந்தின.கைள அறிமுகப்படுத்துவது, ெசல்லமாக சீண்டி அவைள ெவட்கப்பட ெசய்வது என மனநிைலைய மாற்றியேபாதும், இவள் மிகவும் ெசன்சிடிவ் கவனமாக ைகயாளேவண்டும். இவளுக்கு என்னிடம் இருப்பது ெவறும் மயக்கம்! அது அன்பும், நம்பிக்ைகயுமாய் மாறும்

வைர காத்திருப்பது மட்டுேம வந்தனா விஷயம் ெதrந்தாலும் இவள் தன்னுடன் நிைலக்க உதவும்! என ஓரளவுக்கு சrயாக கணித்தாலும் ெபண்களின் மனம் பற்றி அறியாதவனால் இவனது விலகல் தான் சந்ேதகத்ைத கிளப்பும் என்பைத ேயாசிக்க முடியவில்ைல. மைனவியிடம் கண்ணியமானவனாக இருக்க விரும்பிேய இந்த முடிவு ெசய்தான். காதேல ெதrயாதவன் காதல் வயப்பட ஆைசப்பட்டான். அவைள தன் காதலால் வசப்படுத்தாமல் தIண்டுவதில்ைல என உறுதிபூண்டான். (இது தான் ெசாந்த ெசலவில் சூனியம் ைவத்துக் ெகாள்வதா?) ேசா.வில் சுருண்டு தூங்கும் மைனவிைய தூங்காமல் பா.த்துக் ெகாண்டிருந்தான். அவளது குரலின் வசீகரம் தாண்டி ேவறு ஏேதாஒன்று அவளிடம் தன்ைன ைமயல் ெகாள்ள ெசய்கிறது. இல்ைலெயனில் அவைள வசப்படுத்த தான் ஏன் இவ்வளவு ெமனக்ெகடுகிேறாம்? இதுதான் குடும்பம், மைனவி, குழந்ைத என வாழ்வதா? என மைனவியின் ெநற்றியில் முத்தமிட, அவேளா அறியாப் ெபண்ணாய் அவன் கழுத்ைத கட்டிக் ெகாண்டாள். ேபச்சும், சிrப்பும், ஊ. சுற்றலும், கும்மாளமுமாய் நாட்கள் நக.ந்தன. அவளது பாடல்கள் தன்ைன வசமிழக்க ெசய்கின்றன என்பதால் அவைள பாடச்ெசால்வேத இல்ைல. அவேளா அது ெதrயாமல் தான் பாடுவேத அவனுக்கு பிடிக்கவில்ைல என தவறாக எண்ணிக்ெகாண்டாள். அவன் ெசான்ன சனிக்கிழைமயும் வந்தது. மதியம் அவளுக்கு அைழத்தவன் ஆறு மணிக்ெகல்லாம் தயாராக இருக்கும்படி கூறிருந்தான். அவளும் ேவறுவழி இன்றி ஒயின் ெரட் வண்ண புடைவ, தளரப்பின்னி இைடைய தாண்டி நIளும் கூந்தல், ெமலிதான ைவரநைககள் என பா.க்கும் ேபாேத ேபாைத ஏற்றும் விதமாக தயாராகி இருந்தாள். “அப்பாவும், மாமாவும் எங்ேக?” என ேகட்டபடிேய அவைள இைடேயாடு அைணத்து கழுத்துவைளவில் முகம் புைதத்து உதடுகளால் ெமல்ல வருட சூடான மூச்சுக்காற்றும், சில்ெலன்ற எச்சிலும் ஒருங்ேக அவளுக்கு சுகமளிக்க கண்கள் ெசாருகி நின்றவைள தன் புறம் திருப்பி இதேழாடு இதழ் பதித்தான். அவனது தIவிரத்தில் இதழும், இைடயும் கன்றி சிவந்தன. ெமல்ல தன்ைன சுதாrத்துக் ெகாண்டவன்,

“படுத்துற டீ!” என்றபடிேய விலகிச் ெசன்றான். அவனது ேகள்வி இருவருக்குேம மறந்து ேபானது. சிற்றுண்டியுடன் வந்தவைள, குளியைல முடித்துக் ெகாண்டு இைடயில் துண்டுடன் வந்தவன், இழுத்து அைனத்து கன்னத்ேதாடு கன்னம் உரச... "ஈரமாக்காதIங்க இளன்! ப்ள Iஸ் விடுங்க!' என அவன் கரங்கைள விலக்கி சிற்றுண்டிைய அவனிடம் ெகாடுத்தாள். பீகி நிற சூட்ைட எடுத்து, "இது ஓேக தாேன?" என ேகட்டவளிடம், "பிரமாதம் ேபபி!" என சிrத்தவன் சட்ைடக்கு பட்டன் ேபாட்டுவிடும் மைனவிைய அைணத்தபடி, "நI என்ைன சின்ன குழந்ைத ேபால் ட்rட் பண்ற ேபபி. இப்படிேய ேபாய்ட்டிருந்தா நI இல்லாத ேபாது நான் மிகவும் கஸ்டப்படுேவன்!" என்றான் கிரக்கமாய். "உங்கைள விட்டு எங்கும் ேபாகமாட்ேடன் கவைலேய படாதIங்க!" என ைடைய கட்டியவளிடம், "பிசினஸ் ட்rப் ேபாகும் ேபாது என்ன ெசய்வதாம்?" என்றான் ெகாஞ்சலாய். "அப்ேபாதும் என்ைன கூட்டிேபாங்க நாேன உங்கைள கவனித்துக் ெகாள்கிேறன்!" என கண் சிமிட்டியவளின் கன்னம் சுைவத்தவன், "அப்புறம் பிஸ்னைஸ யா. பா.ப்பதாம்?" என குைழந்தான். "அவன் ெகாஞ்சலில் இருந்து விடுபடுவதற்குள் ெபறும்பாடு பட்டுப்ேபானாள். அவேனா விடுேவனா என சதிெசய்து மீ ண்டும் மீ ண்டும் அவைள நாடினான். “என்னாச்சு இளன்? ப்ள Iஸ் விடுங்க… உங்க பிரண்ட்ஸ் எல்லாம் வந்திருக்கப் ேபாறாங்க!" "நI தான் காரணம்! உன்ைன யா. புடைவ கட்ட ெசான்னது? சரக்கடிக்காமேலேய ேபாைத உச்சந்தைலக்கு ஏறுது டீ!"

“இவனுக்கு இேத ேவைலயா ேபாச்சு! தன் தவறுக்கும் அடுத்தவ.கேளேய காரணமாக்குவது!” என எrச்சில் உண்டான ேபாதும் அைத காட்டிக் ெகாள்ளாமல், “ப்ள Iஸ் கிளம்புங்க!” என அவனிடம் இருந்து நழுவினாள். அவன் தன்னிடம் மயங்குகிறான் என்பது உைரக்காமல் பழிெசால்கிறாெனன நிைனத்து கடுப்பானாள் யாழினி. "அெதன்ன ேபபி புதுசா இளன்?" குறும்பு மின்னும் அவன் கண்கைள கண்டவள், "பிடிச்சிருக்கா?" என்றாள் துள்ளலுடன். "நI எப்படி கூப்பிட்டாலும் பிடிக்கும் ேபபி!" "மாமான்னு கூப்பிட்டால் மட்டும் பிடிக்காது!" என சிறுபிள்ைளயாய் முகம் தூக்கினாள். "அெதன்னடி உனக்கு மாமாவில் இப்படி ஒரு கிறுக்கு?" உங்களுக்கு ஏன் இவ்வளவு ெவறுப்பு?" என்றாள் சிணுங்கலாய். "சrயான பட்டிக்காடு டீ நI!" "ேபாடி வாடின்னு ேபசுற நIங்கதான் பட்டிக்காடு!" சீறலாய் வந்தது வா.த்ைதகள். அவைள ஆழ்ந்து ேநாக்கியவன், "ஆமா டீ! நான் பட்டிக்காட்டான் தான்னு சந்ேதாஷமா ஏத்துக்குேவன். உன்ைன ேபால் சண்ைடக்ேகாழி என சிலி.த்துக் ெகாள்ள மாட்ேடன்!" என்றான் உதட்ேடார கள்ள சிrப்புடன். சிறு முைறப்புடன் உதடு சுழித்து முகம் திருப்பிக் ெகாண்டவைள பா.த்தவன், “நI இப்படிெயல்லாம் மூேடத்தினால் திரும்ப நம்ம ரூமிற்ேக ேபாக ேவண்டியதுதான்!' என்றதும் அரண்டு விழித்தவைள ஒருைகயால் இழுத்து

ேதாள் ேச.த்துக் ெகாண்டான். அப்படி நடந்திருந்தால் அன்றய சந்ேதாஷமாவது அவளுக்கு மிஞ்சியிருக்கும். உயி. உருகும்...

ெபrய பால் ரூம். ஒருபக்கம் டிஸ்ேகாத்ேத நடனம். மறுபுறம் மதுபான ேசைவ. நடுவில் நால்வ. அம.வது ேபால் வட்ட ேமைசகள். அைர இருள், பளபளக்கும் அைரகுைற ஆைடகளில் ஆண்களும் ெபண்களும் விரவியிருக்க, மூன்று நண்ப.களும் அவ.களது மைனவிகளும் இவ.களுக்காக காத்திருந்தன.. அைனவரும் இவைளவிட ஏெலட்டு வயது முதியவ.களாகேவ இருந்தன.. சிரத்ைத எடுத்து அலங்காரம் ெசய்திருந்தன.. ஹாய்! என்ற உற்சாக வரேவற்புடன் அைனவரும் இவ.கைள தழுவிக்ெகாள்ள, கூச்சத்தில் ெநளிந்தாள் யாழினி. வரேவற்பில் பா.த்தேபாதும் ஒருவைர ஒருவ. அறிமுகப்படுத்திக் ெகாண்டன.. பின் அைனவரும் ேகாப்ைபகைள எடுக்க, தனக்கு ேவண்டாம் என்பது ேபால் கணவைன ஏறிட்டாள். அவேனா விைளயாட்டுேபாலும், "சும்மா ட்ைர பண்ணு ேபபி!' என சிrத்தான். அதற்குள்ளாகேவ ெபண்களிடம் இவைள பற்றிய ேபச்சு ெதாடங்கிவிட்டது. "வந்தனா ெசான்னது ேபால் இவள் ஒன்னும் அதிக குண்டு இல்ைல!" "ஆமாம்! rசப்சனுக்காக இளங்ேகா ஏேதா ெசய்திருப்பா.ன்னு நிைனத்ேதன். இவள் நன்றாகத்தான் இருக்கிறாள்." "என்ன இருந்தாலும் வந்தனாவின் அருகில் இவளால் நிற்கமுடியாது!" "இவளும் அழகிதான்! பாேரன் மாசு மரு இல்லாத சருமம். சவுத் இந்தியன்ஸ்ல இவ கூடுதல் நிறம் தான் பால் ேபாலும் ெவள்ைள. நம்ைம ேபால் ேகாதுைம நிறமில்ைல." என தங்களுக்குள் விவாதம் நடத்தியவ.கள், "நI பப் ேபாயிருக்க தாேன? அங்ெகல்லாம் ட்rங்க்ைஸ விட ேகாக் தான் விைல அதிகம்!" என ைகயில் ேகாக்ேகாடு அம.ந்திருந்தவைள சீண்டின..

"நான் ேபானதில்ைல. எனக்கு ெதrயாது!" என்றாள் முயன்று வரவைழத்த புன்னைகயுடன். "அப்ேபா நI கிராமமா? இளங்ேகா ெசன்ைனன்னு ெசான்னா.." "ெசன்ைன தான்! ஆனால் இங்ெகல்லாம் ேபானது கிைடயாது!" என்றவளது பதிைல அங்கு யாரும் ேகட்டதாகேவ ெதrயவில்ைல. "கிராமேமா, நகரேமா நிைறய ெசாத்துள்ள ெபாண்ணு அதான் இளங்ேகா வந்தனாைவ விட்டு இவைள கட்டியிருக்கா.." "ஏய்! வந்தனா கல்யாணத்திற்ெகல்லாம் ெசட்டாகமாட்டாள்." "அதான் உடம்ைப கச்சிதமா வச்சிருக்கா!" என ஏக்க ெபருமூச்சு விட்டாள் இரண்டு குழந்ைதகளுக்கு தாய் ேபால் இருந்தவள். "இளங்ேகா பாவம் தான் அவைள விட்டு இவேளாடு..." என இழுக்க இதற்கு ேமல் முடியாது என ெமல்ல எழுந்து கணவனிடம் ெசன்றவள், "ேபாகலாமா?" என பrதாபமாக ேகட்க அவைள இைடேயாடு அைணத்து ெநற்றி முடிைய ஒதுக்கியபடி, “இப்ேபாதாேன வந்திருக்ேகாம் ேபபி!" என கன்னம் தடவ, “விடுங்க எல்ேலாரும் பா.க்கிறாங்க!" என்றவளின் தவிப்ைப ரசித்தான் அந்த ஆைசக் கணவன். "rலாக்ஸ் ேபபி! புது இடம், புதிய மனித.கள் முதல்முைற அப்படிதான் இருக்கும் ேபாக ேபாக சrயாகிவிடும்!' என இவ.களது ேமைசக்கு கூட்டி வந்தவன், "சுஜி! என் ெபாண்டாட்டி பாவம்... அவளுக்கு ஹிந்தி ெதrயாது இருந்தாலும் உங்க ேஜாதியில் ஐக்கியமாகிக்ேகாங்க. இல்ைல என்றால் என்ைன இங்கிருக்க விடமாட்டா! நான் பாவம் இல்ைலயா சுஜி... ப்ள Iஸ் ெஹல்ப் மீ ! என்றான் அங்கிருந்த வயது முதி.ந்த ெபண்மணியிடம்.

"பாவி எனக்கா ஹிந்தி ெதrயாது? அதனால் வந்த விைன தாேன இது!' என ெநாந்து ேபானவளின் காதருேக குனிந்து, “நI இங்கிlஷிேல ேபசு ேபபி எல்ேலாரும் ெராம்ப நல்லவங்க! பழகிப்பா.!' என கன்னத்தில் முத்தமிட்டு ெசன்றான். "ேசா ெராமான்டிக்..." என கூச்சலிட்டன. ெபண்கள். "இதிெலல்லாம் இளங்ேகாைவ பீட் பண்ணேவ முடியாது!' என ஆண்களும் சிrக்க, கன்னங்கள் சூேடறி சிவந்து ேபாயின யாழினிக்கு. அதன்பிறகும் ெபrதாக ேபசினா.கள் என்று ெசால்ல முடியாது. அவளுக்கும் எப்ெபாழுது இங்கிருந்து ேபாேவாம் என்றிருந்தது. அைனவரும் அடுத்த ரவுண்டிற்கு ேபாக இது இப்ேபா முடியாதா? என கண்களில் ேகள்வியுடன் கணவைன பா.க்க அவேனா இவைள மறந்து நண்ப.களுடன் கைதயளந்து ெகாண்டிருந்தான். “பாவம் பாைஷ ெதrயைலனாலும் சிrத்த முகமாேவ இருக்கா!" "நாம ேகலி ெசய்ேராம்ன்னு புrந்தால் இப்படி இருப்பாளா?" "பாவிகளா எனக்கு ஹிந்தி ெதrயும்! நIங்கள் ேபசுவெதல்லாம் புrயுது!" என கத்தேவண்டும் ேபால் இருந்தது. கணவனுக்காகேவ அைமதிகாத்தாள். "இளங்ேகா பிரமாதமான பிசினஸ் ேமன் அதான் கல்யாணம்னு வரும் ேபாது இவைள ெசலக்ட் பண்ணியிருக்கா.. "என்ன தான் ெசால்லு வந்தனா பாவம்! ஐ லவ் வந்தனா ஒன்லி! ஐ மிஸ் ஹ.!" என்று ஒருத்தி உருக, "அடிப்பாவி அவளா நI?" என மற்றவ.கள் சிrக்க "அவைள பா.த்தால் யாருக்குத்தான் ஆைச வராது? ஊேர அவளிடம் மயங்க... அவ இளங்ேகாவிடம் அல்லவா மயங்கி நின்றாள்!" என ேபாைதயில் உலrக் ெகாண்டிருந்தன.. யாழினிக்கு அழுைக அழுைகயாக வந்தது. ஏன் என்ைனயும் அவைளயும் இைணகூட்டுகிறா.கள்? ஒருேவைள இளனும் அவளும் லவ்

பண்ணியிருப்பாங்கேளா? என ேலசாக விழித்துக் ெகாண்ட மனதின் தைலயில் தட்டி, ஏன் அவ மட்டுேம கூட இவைர சுத்தி வந்திருக்கலாம்! இல்லன்னா அவைள விட்டு என்ைன ஏன் கட்டணும்? என தானாகேவ காரணம் கற்பித்துக் ெகாண்டவளுக்கு ேவறு ேகாணத்தில் ேயாசிக்க கூட பயமாக இருந்தது. வந்தனாைவ நாலு அைறவிட்டு இவன் என் கணவன் என இளைன கட்டிக் ெகாண்டு அழேவண்டும் ேபால் ேதான்றியது அவளுக்கு. சிகெரட்டின் புைக, மதுவின் ெநடி, இவ.களது உளறல், கணவனின் பாராமுகம் என எல்லாம் அவைள அழுத்த ெமல்ல எழுந்தவள் கணவனிடம் ெசால்வதில் எந்த பிரேயாஜனமும் இல்ைல. எப்படியும் தான் அைழத்து அவன் வர ேபாவதில்ைல என்பது உண.ந்து ெரஸ்ட்ரூமிற்கு ெசன்றாள். குடித்த ேகாக்ைக வாந்தி எடுத்த பின்னேர குமட்டல் நின்றது. ெவளியில் ேபாவதற்கு இதுேவ நன்றாக இருக்கிறது என சுவrல் சாய்ந்து கண்ணாடியில் அவள் முகம் பா.க்க அழுைக வந்தது ஏன் அழுகிேறாம் என ெதrயாமேலேய ெவகு ேநரம் அழுது ெகாண்டிருந்தவைள

ைகேபசி அைழப்ேப சுயத்திற்கு

ெகாண்டுவந்தது. அதில் ஒளிரும் எண்கைள ெவறித்தவள் அவன் தான்! இங்கு கூட நிம்மதியா இருக்க விடமாட்டானா? என அைழப்ைப எடுக்காமேலேய விட்டவள், தான் வந்து இருபது நிமிடங்களுக்கு ேமல் ஆகிவிட்டது என்பைத ெவகு தாமதமாகேவ உண.ந்தாள். கடவுேள அதுதான் ேபான் பண்ணிருக்கான் நல்லா திட்டுவாேன! என பயந்தபடிேய முகத்தில் தண்ணைர I அடித்து நன்கு கழுவிக் ெகாண்டு பா.க்க ேலசாக கண்கள் சிவந்திருப்பைத தவிர ேவறு வித்தியாசம் ெதrயவில்ைல. எவ்வளவு முயன்றும் மனதின் ேசா.ைவ மைறக்க முடியவில்ைல. தள.நைடயுடன் ெவளியில் வந்தவைள புருவம் சுருங்க எதி.ெகாண்டவன், "ேபாகலாம்!" என ஒற்ைறயாய் ெமாழிந்து நடக்க ெதாடங்கினான். "அவ.களிடம் ெசால்ல ேவண்டாமா?" "அைத உணரும் நிைலயில் அங்கு யாரும் இல்ைல!" "அப்ேபா எப்படி வட்டுக்கு I ேபாவாங்க?" அக்கைறயாகேவ ேகட்டேபாதும் "அைதப்பற்றி உனக்ெகன்ன கவைல?" ெவடுக்ெகன வந்தன வா.த்ைதகள். அதாேன யா. எப்படி ேபானால் எனக்ெகன்ன? என முணுமுணுக்க தான்

முடிந்தது அவளால். காrன் ேவகத்திற்கு ஏற்றது ேபால் மனதில் புயலடித்தாலும் இருவரும் அைமதி காத்தன.. பாைறயாய் இருகியிருந்த முகத்திலும், ஸ்டியrங்ைக பிடித்திருந்த அழுத்தத்திலும் அவன் ேகாபம் ெதrந்தது. “எனக்குத்தான் ேகாபம் வரணும் ஆனால் இவனுக்கு வருது என்ன ெசய்ய?” என எண்ணியவள் வாைய மூடிக் ெகாண்டு இருந்திருக்கலாம் அைதவிட்டு வம்பாக I அவன் ேகாபத்ைத எதி.ெகாண்டாள். "இனி இந்த மாதிr பா.ட்டிக்ெகல்லாம் வரமாட்ேடன்!" அவள் வாய்ப்பூட்டு திறப்பதற்காகேவ காத்திருந்தவன் ேபால் பிடித்துக் ெகாண்டான். "ஏன் ேபாைன எடுக்கைல? அவ்வளவு ேநரம் அங்கு என்ன ெசய்தாய்? ஏன் உன் கண்கள் சிவந்திருக்கு?" “ேபாச்சுடா ஆரம்பிச்சுட்டானா? லூசு லூசு உனக்கிது ேதைவயா? நI ெசான்னதும் உருகி, சாr டா… உன்ைன கஷ்டப்படுத்திட்ேடேன? இனி நI வரேவண்டாம் என ெசால்வான்னு எதி.பாத்திேய மண்டு!” என தன்ைனேய கடிந்து ெகாண்டு அம.ந்திருந்தவளின் புறம் திரும்பியவன், "நான் உன்னிடம் ேகள்வி ேகட்டு ெராம்ப ேநரமாச்சு!" என்றான் சற்றும் ேகாபம் குைறயாமல். "பா.டா! இவ. ேகாடீஸ்வரன் நிகழ்ச்சி நடத்துறா. ைடம் முடிவதற்குள் பதில் ெசால்லணுமாக்கும்… ேபாடா ெசால்ல முடியாது என்ன ெசய்வாய்? என ேநரம் காலம் ெதrயாமல் சண்டித்தனம் ெசய்தது அவள் மனது. "யாழினி!" அவனது அதட்டலில் மனம் வாைய மூடிக் ெகாண்டது. "உன் கண் ஏன் சிவந்திருக்கு?" "சrயான இம்ைச! பனிெரண்டு மணிவைர தூங்காமல் விழித்திருந்தால் கண் சிவக்காதா? சும்மா ைந ைநன்னு!" என முனகியவள் அவன் கண்கள் ெசன்ற இடத்ைத கண்டு திடுக்கிட்டு ேபானாள் தன் மணிக் கட்ைட திருப்பிப்பா.த்தவன்,

"ெபாய் ெசால்கிறாய்?" என்றான் முைறப்புடன். "சாr ெராம்ப ேநரமானது மாதிr இருந்துச்சு மணி பத்து தான் இல்ல?" என்றாள் ேகள்வியும் பதிலுமாய். "நான் அைத ெசால்லவில்ைல! நI அழுவது என் ஆண்ைமக்கு இழுக்கு அைத முதலில் உன் மூைளயில் பதிவு ெசய்." அழுத்தமான அவன் உதடுகள் ேகாபத்தில் சுழிந்தன. முகம் ெதrயாத வந்தனாவும்

மற்ற ெபண்களும்

இவைள வைதத்தது ெதாடரக் கூடாது என்பதாேலேய ேபச்ைச ஆரம்பித்தாள் ஆனால் அது ேவறு மாதிrயாக மாறிப்ேபானது. "நIங்க தான் காரணம்!" பட்ெடன வந்து விழுந்தன வா.த்ைதகள். அவைன குற்றம் சாட்டியதும் கா. கிrச்சிட்டு நின்றது. "ஐேயா! நடுேராட்டில் நிறுத்திவிட்டானா?” என சாைலைய ஆராய்ந்து ஓரத்தில் தான் நிற்கிறது என்பைத உறுதி ெசய்து ெகாண்ட பிறேக அவன் புறம் திரும்பினாள். அவேனா முைறப்புடன், "ஆமா டீ! நான் தான் காரணம். உன்ைன ேபால் ஒரு பட்டிக்காைட இந்த இடத்திற்கு கூட்டிேபானது என் தப்பு தான்!" என்றான் நிதானமாய். எல்ேலாரும் என்ன நிைனத்துக் ெகாண்டிருக்கிறா.கள் ஆளாளுக்கு தன்ைன பட்டிக்காடு என்பதா? என சினந்தவள், "குடித்துவிட்டு கூத்தடிக்கும் நாகrகம் எனக்கு ேதைவயில்ைல. நான் பட்டிக்காடாேவ இருக்ேகன்!" என ெவடித்தாள். "நான் உன்ைன கம்பல் பண்ேணனா? ேவண்டாம் என்றதும் ேகாக் வாங்கிக் ெகாடுக்கைல?" உண்ைம உறுத்த அைமதியானாள். "நான் அங்கு குடித்து விட்டு கூத்தடிக்க ேபாகல மத்தவங்களுக்கு எப்படிேயா எனக்கு அது பிசினஸ் மீ ட்! என்ேனாட பாதி பிசினஸ் டீல் இங்கு தான் முடிவாகும். நI இருக்கும் இடத்திற்கு ஏற்றதுேபால் உன்ைன மாத்திக்கணும்... அது தான் எல்ேலாருக்கும் நல்லது. அைதவிட்டு குருட்டு பூைன மாதிr கண்ைண மூடிக்கிட்டு உலகம் இருட்டுன்னு உளறக்கூடாது." ஆழ்ந்த மூச்சுகளால் தன்ைன சமன் ெசய்து ெகாண்டவன் ெமல்ல வண்டிைய

கிளப்பினான். ெவகு ேநரமாக அைமதியாக வருபவைள ேநாக்கி என்ன? என்று புருவம் உய.த்த, "இல்ல குருட்டு பூைனக்கு தான் கண்ெதrயாேத... பிறகு ஏன் கண்ைண மூடனும்?" என்றாள் தIவிர ேயாசைனயுடன். சட்ெடன பிேரக் அடித்து காைர நிறுத்தியவன், "உன்ைன என்ன ெசய்தால் தகும்? ஏன் டீ இப்படி படுத்துற? உன்ைன ேபால் ெராம்ப ெதளிவான பூைனயா இருக்கும்! விட்டுவிடு தாேய!" என்றான் இதழ்கைடயில் சிறு சிrப்புடன். அவளது சுழிந்த உதடுகைள விட மனமின்றி அவைள இழுத்து அைனத்து இதழ்களில் முத்தமிட்டி விலகினான். மீ ண்டும் சிந்தைன வயப்பட்டவளாய், “நIங்க குடிக்கலயா?” எனவும் "உனக்கு என்ன தான் டீ ேவணும்?" என்றான் ெநாந்து ேபானவனாய். "இல்ல அந்த ஸ்ெமல் இல்ைலேய அதான்..." "நI நிைனக்கும் அளவிற்கு நான் ெமாடா குடிகாரெனல்லாம் கிைடயாது!" "அப்புறம் அன்று ெசான்னி.கேள?" "இம்ைச! நான் குடிப்பது சிங்கிள் மால்ட் ஸ்காட்ச்! அதுவும் நI குடித்த ேகாக்கில் கால்வாசிதான். அதான் ஸ்ெமல் இல்ல." "அப்ேபா மத்தவங்க குடிப்பெதல்லாம்?" "அவங்கவங்க வசதிக்கும் ேடஸ்ட்க்கும் ஏத்தமாதிr ரம், ஜின், பீ., பிராந்தி, விஸ்கி இப்படி நிைறய ெவைரடீ இருக்கு ேபபி!" எனறவன் முழுவதுமாக தன் இயல்புக்கு திரும்பியிருந்தான். "நIங்க குடித்தது ெவளிநாட்டு சரக்குன்னு ெசால்வாங்கேள அதுவா?" என்றாள் விழிவிrய "ம்... ஸ்காட்லண்ட் ஐட்டம்!" என கண் சிமிட்டி சிrத்தான்.

வட்டிற்கு I வந்தேபாது தந்ைத இன்னும் தூங்காமல் மாமனாருடன் அம.ந்து ேபசிக் ெகாண்டிருப்பைத கண்டவள் பதற்றத்துடன், "அப்பா! ேலட்டாயிடுச்சு தூங்கவில்ைலயா? அதிக ேநரம் கண் விழித்திருந்தால் பிபி அதிகமாயிடும்." "மனசு விட்டு ேபசி பல வருசமாச்சு பாப்பா! எனக்கு ஒன்னும் ஆகாது. நI ேபாய் படு டா! என்றா. தந்ைத. "rலாக்ஸ் ேபபி! சின்ன விஷயத்ைத ெபrதாக்காேத... மனசு அைமதியாவும் சந்ேதாஷமாவும் இருந்தால்

உடம்புக்கு எதுவும் ஆகாது. நI ேபாய் தூங்கு!

நான் அப்பாவுடன் ெகாஞ்சம் ேபசிட்டு வேறன்." என்றான் இதமாக. "வந்துட்டாருடா டாக்ட.! அப்பாவுக்கும் எனக்கும் நடுவில் இவன் யா.? ெபrய நாட்டாைம ஆைள பா.! எப்ேபா தான் தூங்குவான்? என் அப்பாைவயும் ேச.த்து ெகடுக்கிறாேன... சrயான இரா பறைவ!"

என முணுமுணுத்தபடிேய

ெசன்றவைள சிrப்புடன் பா.த்தவன் அன்றய வியாபாரத்ைதயும், புதிய டீல்கைளயும் தந்ைதயிடம் ேபசி கலந்தாேலாசித்து விட்டு வருவதற்குள் அவள் ஆழ்ந்த உறக்கத்திற்கு ேபாயிருந்தாள். "தூங்குமூஞ்சி… பட்டிகாடுன்னு ெசான்னா ேகாபம் வருது. நI பட்டிக்காடு தான் டீ! என் ெசல்ல பட்டிக்காடு..." என அவள் ெநற்றியில் இதழ் ஒற்றினான். கணவனின் ஸ்பrசம் உண.ந்தவளாய் மாமா... என அவன் மீ து ைக கால்கைள தூக்கி ேபாட, "இப்படிெயல்லாம் எனக்கு ெடஸ்ட் ைவக்காதடீ! நான் ெராம்ப வக்!" I என அவள் கரத்ைத விலக்க முற்பட அவேளா ேமலும் அவனிடம் ஒண்டிக் ெகாண்டாள். சுகமான இம்ைச என ரசித்தபடிேய தூங்கிப்ேபாேனன். ெவகு தாமதமாக எழுந்தவள் அவைன ேதட ஜிம்மில் இருந்தவன், "நாட்டாைம ெபாண்டாட்டி… சீக்கிரம் கிளம்புங்க ெவளியில் ேபாகலாம்!" என்றான் கள்ள சிrப்புடன்.

"ஐேயா சத்தமாவா ெசான்ேனன்? எல்லாத்ைதயும் ேகட்டுட்டானா?" என ேபந்த விழித்தவளின் கன்னம் தட்டி, "என்ன ேயாசைன ைமன்ட் வாய்ஸ்ன்னு நிைனத்து எனக்கு ேகட்பது ேபால் தான் ேபசினாய். இந்த இராப் பறைவேய சீக்கிரம் எழுந்தாச்சு மகாராணிக்கு தான் இன்னும் தூக்கம் ெதளியைலன்னு நிைனக்கிறன்" என்றான் குறும்பாக. "சாr... நான் வந்து... சும்மா ேகாபத்தில்..." என தடுமாறியவளின் இதழில் விரல் ைவத்தவன், "ேபாதும் ேபபி! ஏன் இவ்வளவு சிரமப்படுற? எனக்கு பிடிச்சிருக்கு கண்ணம்மா. இனி இரா பறைவேன கூட கூப்பிடலாம்!" என சிறிய துவாைலைய அவளிடம் நIட்டி துைடத்துவிடு, என விய.ைவ வழிய நின்றான். "இவ. ெபrய ஹIேரா ஜிம்மில் இருந்து வந்ததும் அப்படிேய நாைலந்து ெபண்கள் ஓடிவந்து இவருக்கு துைடத்துவிடனும் நிைனப்ைப பா.!" என சிலுப்பிக் ெகாண்டு ெசன்றவைள இழுத்து அைணத்து தன் விய.ைவைய துைடத்துக் ெகாண்டான். "ஏன் இப்படி பண்றIங்க இளன்?" என சிணுங்க, "ெசால்வைத ேகட்கைலன்னா இப்படித்தான்! வா ேச.ந்து குளிக்கலாம்!" என கண் சிமிட்டியவைன முைறத்தவள், "ஒன்னும் ேவண்டாம்!" என விலகி ஓடினாள். மும்ைபயில் இப்படி ஒரு இடமா? என வியக்கும் வண்ணம் மிக அைமதியான சூழல்… அதில் தான் ‘வருஸ் ேஹாம்’ அைமந்திருந்தது. தன் தாயின் ெபயரான வரலக்ஷ்மிைய சுருக்கி ைவத்திருந்தான். அங்கிருந்த அைனவரும் ஆண்கேள. சிறுவ.கள் முதல் பதின்மவயது ைபயன்கள் வைர இருந்தன.. ஒவ்ெவாருவருக்கும் ஒரு கைத இருந்தது. அதில் பாதி சிறுவ.கள் வட்ைடவிட்டு I ஓடிவந்தவ.கள். சில. ேவைலக்காக அைழத்து வரப்பட்டு விற்கப்பட்டவ.கள். சில. பிச்ைச எடுப்பதற்காகேவ கடத்தப்பட்டவ.கள். அைனவ.க்கும் கல்வி, இருப்பிடம், உைட, உணவு அைனத்தும் இங்கு இலவசமாக வழங்கப்பட்டது. படிக்க விருப்பம் இல்லாதவ.களுக்கு

ெதாழிற்பயிற்சி ெகாடுக்கப்பட்டது. சில. ஊருக்கு திருப்பி அனுப்பியும் ைவக்கப்படுவ.. ேபாக விருப்பமில்லாதவ.கள், முகவr ெதாைலந்தவ.கள் இருபது வயது வைர இங்கு இருக்கலாம் அதற்குப் பின் காசு ெகாடுத்துக் கூட இருக்க முடியாது. இளங்ேகா அவனது நண்பன் ேதவ் இருவருேம இைத நடத்துகிறா.கள் என ெதrந்ததும் கணவனின் மீ து ெபrய மதிப்பு வந்தது யாழினிக்கு. பலரது கைதைய ேகட்டு அழுைகயும் வந்தது. இவள் மிகவும் பூஞ்ைச மனம் ெகாண்டவள் என அறிந்துெகாண்டவன். இதற்குத் தான் உன்னிடம் எைதயுேம ெசால்வதில்ைல என ஆதரவாக அவள் ேதாள் ெதாட்டு அழுத்தினான். ெமல்ல தன்ைன சுதாrத்துக் ெகாண்டவள். "எவ்வளவு ேப. இருகாங்க இளன்?" எனவும் "நூற்றி இருப்பது ேப. கண்ணம்மா!" என கணக்கு வழக்குகைள பா.ைவயிட்டுக் ெகாண்டிருந்தவனிடம், "அதிகம் ெசலவாகுேம... அப்பாகிட்ட ேகட்கட்டுமா?" என தயங்கியபடி ேகட்க "அதிகம் தான் ஆனால் சமாளிக்க முடியாத ெசலவு இல்ைல. நானும் பணக்காரன் தான்!" காட்டமாக ஒலித்தது அவன் குரல். அவனருகில் வந்து கழுத்ைத கட்டிக் ெகாண்டவள், "சாr பா! உங்கைள ெஹ.ட் பண்ணனும்னு ெசால்லைல. இவங்களுக்கு எதாவது ெசய்யணும்னு ேதாணுச்சு. அப்பாகூட என் பிறந்த நாளுக்கு ெதரசா ேஹாம்க்கு ெடாேனஷன் ெகாடுப்பாங்க அதான்... அங்ெகல்லாம் ெபண்களும் குழந்ைதகளும் தான் இருப்பாங்க. இப்படி ைபயன்களுக்காக ஒரு... புதுசா இருக்கு. பசங்கன்னா ெராம்ப லக்கின்னு நிைனச்சிருக்ேகன். பட் அவ.களுக்கும் இவ்வளவு பிரச்சைனயான்னு வருத்தமா இருக்கு!" என்றவைள முன் இழுத்து தன் மடியில் அம.த்திக் ெகாண்டவன், அம்மாைவ விட்டு பிrந்த ெபண்கைள விட ைபயன்கள் தான் பாவம் ேபபி. அதுவும் சின்ன வயதில்… ெகாடுைம கண்ணம்மா..." என தன் தாயின் நிைனவில் அமிழ்ந்தவைன அைனத்துக் ெகாண்டவள், "உங்களுக்கு அம்மான்னா ெராம்ப இஷ்டமா?" என தைல ேகாதினாள்.

"யாருக்குத்தான் அம்மாைவ பிடிக்காது?" "எனக்கு அம்மாைவ பற்றி எதுவும் ெதrயாது. ெதrந்தால் தாேன பிடிக்குமா பிடிக்காதுன்னு ெசால்லமுடியும்? அப்பாைவ தான் பிடிக்கும்! எங்கப்பாதான் எனக்கு எல்லாேம!" என கண்கள் மின்ன கூறியவைள இறுக்கிக் ெகாண்டவன், "எனக்கு ெதrயும்! மாமாைவ விட அத்ைத தான் உன்ைன அதிகமா பா.த்துப்பாங்க. எப்ேபாதும் தூக்கிேய வச்சிருப்பாங்க. உன் கன்னம் அப்பவும் ெகாழு ெகாழுன்னு பள I.னு இருக்கும் அழுத்தி பிடித்தால் பிங்க் கலrல் மாறிவிடும். எனக்கு அது ெராம்ப பிடிக்கும். உன் கன்னத்ைத கிள்ளி தான் ெகாஞ்சுேவன். நI அழகா சிrப்பாய். அத்ைத தான் பாப்பாக்கு வலிக்கும்னு பதறுவாங்க... என அவள் முகம் ேநாக்க என்ன? என்பது ேபால் அவைன பா.க்க, கன்னம் கடித்தான். ேலசாக பல் தடம் பதியக் கண்டு, "இைத மட்டும் அத்ைத பா.த்தா.கள் உன்ைன ைகேயாடு அவ.கள் வட்டுக்கு I அைழத்து ேபாய் விடுவா.கள்!" என கள்ள சிrப்பு சிrத்தான். அவேளா மறுப்பாக தைலயைசத்து, "உன்ைன ஒரு கன்னத்தில் கடித்தால் நI ெரண்டு கன்னத்திலும் கடின்னு ெசால்லுவாங்க!" என கடிக்கவும் ெசய்தாள். வாலு என சிrத்தவன் சிறுவ.களுடன் உணைவ முடித்துக் ெகாண்டு கிளம்பலாம் என அைழத்து ெசன்றான். அன்று இருவரும் ஒருவித மயக்கத்திேலேய வடு I திரும்பின.. தந்ைதயிடம் ெசால்லி கணவனின் ெபயருக்கு ஒரு அப்பா.ட்ெமண்ைட மாற்றினாள். அங்ேக தடுக்கி விழுந்தான் அந்த அன்புக் கணவன், மிக சிறந்த வியாபாr! எளிதில் மற்றவ.களின் மனமறியும் வித்தகன்... மைனவியின் மனமறிவதில் ேகாட்ைட விட்டான். மாமனின் மீ திருந்த மயக்கம்… காதலாகி கசிந்துருகிவிட்டது என தப்பு கணக்கு ேபாட்டான். யாழினியின் மனதில் இவ்வளவு நல்லவனாடா நI? என ஒருபடி ஒேரெயாரு படிதான் ஏறியிருந்தான். மயக்கம் ேபாைதயாகிப் ேபானது அவ்வளவு தான்! அது புrயாமல், "ஆஹா என் ெபாண்டாட்டிக்கு என் ேமல் எவ்வளவு காதல்... அன்பு... ஆைச... ேதாைச என திைளத்தவன், என் மீ து எவ்வளவு நம்பிக்ைக இருந்தால் அவளது ெசாத்ைதேய எனது ெபயருக்கு மாற்றியிருப்பாள்? நல்லவிதமாய்

குடும்பம் நடத்த இைதவிட ேவெறன்ன ேவண்டும்? என காதலுடன் கூடினான். இவனது சில்மிசங்களுக்ேக உருகி நிற்பவள் அன்று அவனுள் கைரந்து காணாமல் ேபானாள். தினம் ஒருபுதுைம ெசய்து அவைள இன்பத்தில் திைளக்க ைவத்தான். இவ.களது கூட்ைட கைலப்பதற்காக ஒருத்தி தருணம் பா.த்துக் ெகாண்டிருக்கிறாள் என்பது ெதrயாமல் காதல் புறாக்களாய் வளம் வந்தன.. தந்ைதயும், மாமனாரும் எஸ்ேடட்டிற்கு ெசல்ல யாழினிைய தனிைம வாட்டியது. மும்ைபக்கும் ஓரளவுக்கு பழகி விட்டதால் அன்று தானாகேவ ஷாப்பிங் ெசன்றாள். கைடக்காரனிடம் ஹிந்தியில் ேபரம் ேபசிக் ெகாண்டிருப்பவைள கண்ட வந்தனா அதி.ந்து ேபானாள். வாேர வா! இவளுக்கு ஹிந்தி ெதrயாதுன்னு இளங்ேகா ெசான்னதா சுஜி ெசான்னாேல... ஒருேவைள இது இளங்ேகாவிற்கு ெதrந்திருந்தாலும் கவைலயில்ைல. ெபாதுஇடத்தில் மிகவும் நாகrகம் பா.ப்பான். நிச்சயம் எனக்ெகதிராக ஒரு விரல் கூட அைசக்கமாட்டான். சrயான தருணம் மட்டும் கிைடத்தால் ேபாதும் ேவைல மிகவும் சுலபம்… என எண்ணமிட்டபடி திட்டத்ைத ெசயல்படுத்த ெதாடங்கினாள். அழேகாவியம் ேபால் ஒருத்தி வந்து தன்ைன வந்தனா என அறிமுகப்படுத்திக் ெகாண்டு காபி ஷாப்பிற்கு அைழக்க எேதா மந்திரத்திற்கு கட்டுப்பட்டது ேபால் அவள் பின்ேன ெசன்றாள் அழகில் தனி மயக்கமுைடய யாழினி. இளங்ேகாைவ பற்றி விசாrத்தவளுக்கு மிகவும் சந்ேதாஷமாகேவ பதிலளித்தது இந்த மண்டு. "நான் நிைனத்தைத விட இளங்ேகா மிகவும் திறைமயான நடிக. தான். உன்ைன இப்படி மயக்கி ைவத்திருக்கிறாேர! என வியந்தவைள மிரட்சியுடன் பா.க்கவும், "ஏன் இப்படி முழிக்கிறாய்? நான் அவேராட ேக.ள் பிரண்ட். என்ன ெசால்ேறன்னு புrயுது தாேன? எனக்கும் அவருக்கும் இைடயில் எந்த ஒளிவு மைறவும் கிைடயாது. மூன்று வருடமாக நாங்கள் இருவரும் ஒன்றாகத்தான் இருந்ேதாம். இப்ெபாழுது தான் தினமும் மாைலயில் மட்டும் வந்து ேபாகிறா.. உன்ைனயும் பா.க்க ேவண்டும் தாேன? அதான் நாேன இந்த ஏற்பாட்ைட ெசய்ேதன்."

இரவு தாமதமாகேவ கணவன் வட்டுக்கு I வருவது உருத்தியேபாதும், “நI ெபாய் ெசால்கிறாய் நான் நம்பமாட்ேடன்!" என கிறIச்சிட்டாள். "இளனின் இடது மா.பில் ேந.ேகாட்டில் மூன்று மச்சம் இருக்கும் சrயா?" என்றவளது ஏளன பா.ைவயில் துடித்தேபாதும், தன்ைன சமாளித்துக் ெகாண்டு, “நI ஜிம்மில் பா.த்திருப்பாய்" என்றாள் திணறலாக. "நானும் நIயும் ஒருவனுடன் வாழ்பவ.கள் தாேன அதனால் ெசால்கிேறன் அவருக்கு முரட்டுத்தனம் தான் பிடிக்கும் அதுவும் விதம் விதமாக..." என அவள் முடிப்பதற்குள்ளாகேவ ைகைய காட்டி அவைள அடக்கியவள் அருகில் இருந்த குளி.ந்த நIைர பருகி தன்ைன ஆசுவாசப்படுத்திக் ெகாண்டு அவருடன் வாழாமல் இைத எப்படி ெசால்ல முடியும்? ஒருேவைள நியூமராலஜி எதிலாவது இவரது குணங்கைள படித்துவிட்டு என்ைன பதறடிக்கிறாளா? என தன்ைன ேதற்றிக் ெகாண்டு அவ. உன்னுடன் வாழ்ந்திருந்தால் உன்ைனேய கட்டியிருக்கலாம் தாேன என்ைன ஏன்?" "என்னிடம் அழகு மட்டும் தான் இருக்கிறது. உன்னிடம் பணம் ேகாடிக்கணக்கில் இருக்கிறேத அதற்காகத்தான்." அவன் ேபாைதயில் உளறியைத பிடித்துக் ெகாண்டாள். "அவrடம் இல்லாத பணமா? நI ேவண்டுெமன்ேற எங்கைள பிrப்பதற்காக ெபாய் ெசால்கிறாய் நான் நம்பமாட்ேடன்." "நான் நிரூபித்தால் என்ன ெசய்வாய்?" நாம் இருவரும் அவருடன் ேச.ந்து வாழ்ேவாேம?" என்றவளது எள்ளலில் ெசத்ேத ேபானாள் யாழினி. "சீ! என அருவருத்தவள் அந்த நிமிடேம நான் அவrடமிருந்து விலகிவிடுேவன் முடிந்தால் நிரூபித்துக் காட்டு!" என சவால் ேபாலும் உைரத்து அங்கிருந்து விைரந்தாள். "இது தான் எனக்கு ேவண்டும். அப்ெபாழுது தான் அந்த இளங்ேகாவனின் திமி. அடங்கும். என்ைன ஒதுக்கியவன் உன்னுடன் சந்ேதாசமாக

வாழ்ந்துவிடுவானா? என கண்களில் கனல் மின்ன அவள் ெசன்ற திைசையேய ெவறித்துக் ெகாண்டிருந்தாள் வந்தனா.

தனிைமயில் உழலும் மனம் சாத்தானின் உைலகளம்! என்பதற்கிணங்க வந்தனாவிடம் ைதrயமாகவும், நம்பிக்ைகயாகவும் ேபசியவள் வட்டிற்கு I வந்தவுடன் குழம்பத் ெதாடங்கினாள். ெவகு தாமதமாகேவ வடு I வந்தவன் அவைள பா.த்ததும் எேதா பிரச்சைன என்பைத யூகித்து விட்டான். ெமல்ல அவள் முகம் நிமி.த்தி, "சாப்பிட்டாயா கண்ணம்மா? உடம்புக்கு எதாவது பிரச்சைனயா? ஏன் முகெமல்லாம் வாடியிருக்கு? உன் அப்பா நியாபகம் வந்துவிட்டதா? இன்னும் ெரண்டு நாள் ெபாறுத்துக்ேகா ேபபி நாைள கிைளன்ட் மீ ட்டிங் இருக்கு. அது முடிந்ததும் நாேன உன்ைன ஊருக்கு கூட்டி ேபாகிேறன்.” என இதமாக அைணக்க, "இவ்வளவு ேநரம் எங்கு ேபாயிருந்தI.கள்?" எவ்வளவு முயன்றும் கட்டுப்படுத்த முடியாமல் ேகட்ேடவிட்டாள். மைனவியின் ேகள்வி புதிதாக இருந்தேபாதும் அைத ெபrதாக எடுத்துக் ெகாள்ளாமல், "நாைள கிைளண்ட்ஸ் மீ ட்டிங் இருக்கு. அவ.கள் அைனவரும் ெவளிநாட்டவ.கள் என்பதால் ேஹாட்டலில் ரூம் புக் பண்ணியிருந்ேதன். மாைல அைனவைரயும் சந்தித்து ேபசிவிட்டு இரவு உணைவ அவ.களுடன் முடித்துக் ெகாண்டு வருகிேறன். எனக்கு ெகாஞ்சம் ேவைல இருக்கு நI தூங்கு!" என ேலப்டாப்பும் ைகயுமாக அம.ந்தவனின் அருகில் வந்தவள் ெமல்ல, "இன்று வந்தனாைவ பா.த்ேதன்!" என தூண்டில் வசினாள். I அவேனா எந்த வித உண.வும் இன்றி "ம்!" என்றான் அவைள நிமி.ந்து கூட பா.க்காமல். "அவங்க உங்க ேக.ள் பிரண்டாேம? உங்கைளப் பற்றி விசாrத்தா.கள்!" கணினியில் இருந்து விழிகைள உய.த்தியவன் நிச்சயம் அவள் ஏதும் நல்லவிசயமாக ெசால்லி இருக்கமாட்டாள். இனி அவைள பற்றி ெசால்லாமல் இருப்பது சrயில்ைல. ஆனால் இன்று முடியாது. என

சிந்தித்தபடிேய மைனவியின் கரம் பற்றி இழுத்து தன்னருகில் அம.த்திக் ெகாண்டு, "ேபபி! நாைளக்கு கிைளன்ட் மீ ட்டிங். அதற்கான ேடட்டாைஸ எல்லாம் ெசக் பண்ணி ஸ்பீச்க்கு ெரடி பண்ணனும். எப்ேபாதும் அப்பா என்ேனாடு இருப்பாங்க. இந்த முைற நாேன ெசய்யணும். வந்தனாைவ விட இது ெராம்ப முக்கியமான விஷயம். இன்னும் ஒரு நாள் டயம் ெகாடு ப்ள Iஸ்... அப்புறம் நிதானமா ேபசலாம்." என்றான் அவள் விழி பா.த்து. அவள் ெசான்னது உண்ைமயாக இருக்குேமா? இவன் ஏன் ேபசலாம் என்கிறான். அப்படிமட்டும் இவனும் எதாவது உலரட்டும் அதன் பிறகு இவைன திரும்பிக் கூட பா.க்கமாட்ேடன்! என எங்ேகா ெவறித்துக் ெகாண்டிருக்க, "தூக்கம் வரைலயா? வா மாமா மடியில் படுத்துக்ேகா!" என தன் மடிசாய்த்துக் ெகாண்டான். இந்த அன்பு எப்படி ெபாய்யாகும்? என கணவனின் முகம் பா.க்க, "தூங்கும்மா!" என தைல ேகாதினான். கடவுேள இவன் இல்லாத வாழ்வு நரகம்! எனக்கு இவன் ேவண்டும். எங்கைள பிrத்து விடாேத! என்ற ேவண்டுதலுடேனேய உறங்கிப் ேபானாள். காைல அவள் கண்விழிக்கும் ேபாது அவன் இல்ைல. ெவகு ஏமாற்றமாக உண.ந்தவள் மீ ண்டும் சுருண்டு படுத்துக் ெகாண்டாள். இப்ெபாழுெதல்லாம் இப்படித்தான் இருக்கிறது யாழினிக்கு. காைலயில் சட்ெடன எழமுடிவதில்ைல. ேச.ந்தாற்ேபால் சின்ன சின்ன ேவைலகைள கூட ெசய்ய முடிவதில்ைல. ேசா.வும் குமட்டலும் அவைள படுத்தின. தாய் அறியாத சூலா? தான் கருவுற்றிருப்பதறிந்து அைத கணவனிடம் பகிர ஆைசப்பட்டு இனிப்பு வாங்க கைடக்கு ெசன்று ேவதைனைய வாங்கிவந்தாள். அவளது வாழ்ைவ இன்ேறாடு அழித்துவிட ேவண்டுெமன்று கங்கணம் கட்டிக் ெகாண்டவள் ேபால் வந்தனா ெதாைலேபசியில் அைழத்து, “மாைல பா.க் ராயலுக்கு வா நிரூபிக்கிேறன்!” என்றாள். “எைதயும் நிரூபிக்கவும் ேவண்டாம் நான் ேகட்கவும் ேவண்டாம் இந்த வாழ்க்ைகேய ேபாதும். இவள் நிரூபித்துவிட்டால் அதன் பின் அவேனாடு

வாழவும் முடியாது அவனில்லாது தனித்திருக்கவும் முடியாது!” என்ற மனதின் வாதத்தில் அரண்டு ேபானவள் அவ்வளவு ேகவலமாகிவிட்டதா உன் நிைல? உன்ைன ஏமாற்றினால் கூட பரவாயில்ைல அைத ெதrந்து ெகாள்ளாமேலேய வாழ்ந்துவிடலாம் என்கிறாேய… என ெநாந்தபடிேய அழுது கைரந்தாள். மீ ட்டிங் முடிந்து அைனவருக்கும் மது உபச்சாரம் நடந்து ெகாண்டிருந்தது. பாrல் இவனது கிளயண்டுகேள இருந்தன.. அங்கு மைனவிைய எதி.பா.காதவன் ஒருெநாடி திைகத்தேபாதும் அைனவ.க்கும் அவைள அறிமுகப்படுத்தினான். தனி ேமைசக்கு அைழத்து ெசன்றவன், "என்ன டா ஏதாவது பிரச்சைனயா?" என்றான் தவிப்புடன். இல்ைல என மறுப்பாக தைலயைசக்கவும் சற்று நிதானம் அைடந்தவனாய் அவளுக்கு ேகாக் ஆ.ட. ெசய்தான். "மீ ட்டிங் சிறப்பாக முடிந்து விட்டது. புதிய பிசினஸ் சிலது ைசன் ஆகியிருக்கு ேபபி. நான் இன்று ெராம்ப சந்ேதாசமா இருக்ேகன். சில. இன்ேற கிளம்புகிறா.கள் சில. சுற்றி பா.க்க ேவண்டுெமன்றதால் டூ. ஏற்பாடு ெசய்திருக்ேகன். ைநட் வர ேலட்டாகும். உனக்கு என்னடா கவைல? ஏன் எைதேயா ேயாசித்துக் ெகாண்ேட இருக்கிறாய்? எதுவாக இருந்தாலும் யா. உன் மனைத குழப்பியிருந்தாலும்

எல்லாத்ைதயும் தூக்கி குப்ைபயில் ேபாடு!

என்ைன நம்பு கண்ணம்மா!" என்றவனது ேதாள் சாய்ந்து ெகாண்டாள். “நI ெபாய்த்து ேபாவாயா? இந்த குழந்ைதைய பற்றி உனக்கு ெதrயாமேலேய ேபாய் விடுேமா? என விம்மியது மனது. அவனருகில் இருக்கும் ேபாது விறவும் இதத்ைத நன்கு உண.ந்தவள் ேபால் அவைன ஒட்டி அம.ந்து ெகாண்டாள். அங்கு புயெலன வந்தாள் வந்தனா. அவைள பா.த்ததும் பாதி உயி. ேபாய்விட்டது யாழினிக்கு. "ஹாய் யாழினி! என்ன இந்த பக்கம்?" இளங்ேகா உங்கைளயும் வரச்ெசான்னாரா? ஈவினிங் பா.டிக்கு வரச்ெசால்லிட்டு ஏன் இப்படி முழிக்கிறிங்க டா.லிங்? உங்கள் மைனவியும் வந்து விட்டா.கேள அதனாலா?"

அவைள கன்னம் கன்னமாக அைறய ேவண்டும் ேபால் ேதான்றினாலும் இருக்கும் இடமும் சூழ்நிைலயும் தடுக்க, "வந்தனா நI அந்த ேடபிளில் ெவய்ட் பண்ணு நான் வேரன்!" என்றான் முறுவலுடேனேய. "என்ன டா.லிங் இது? ஐந்து மாதமாய் உங்களுக்காக தான் காத்துக்கிட்டு இருக்ேகன்! இன்னும் எவ்வளவு நாள் தான் ெவயிட் பண்றது? சீக்கிரம் எல்லா ெசாத்ைதயும் உங்க ெபயருக்கு மாத்திக்கிட்டு இவைள கட் பண்ணிவிடுங்க டா.லிங். ெசாத்துக்காகத் தான் கட்டிக்ெகாண்டீ.கள் என்றாலும் குழந்ைத ஏேதனும் வந்துவிட்டால் விடுவது சிரமம் விைரந்து முடிக்க பாருங்கள் டா.லிங்!" என இதமான ேதாள் அைணப்புடன் விலகி அம.ந்தாள். அவைள ெகாைல ெசய்துவிடும் அளவிற்கு ஆத்திரம் ேமலிட்டேபாதும் அைத ெவளிக்காட்டிக் ெகாள்ளாமல் அைமதியாக அம.ந்திருந்தான் மைனவிக்கு ஹிந்தி ெதrயாது எனும் எண்ணத்தில். அவளது ேபச்சிற்கு மறுப்பு ெசால்லாமல் அம.ந்திருக்கும் கணவைன பா.த்தவளுக்கு அைனத்தும் விளங்கியது தவறாக. அவ்வளவு தான்! அவேனாடு வாழ்ந்த 5 மாத வாழ்க்ைக முடிந்தது. மகாராணி ெபாட்டிைய கட்டிக்கிட்டு கிளம்பி வந்துட்டாங்க. இன்று, “அவள் ெசான்னது அைணத்தும் உண்ைமதான். அதனால் தான் இவன் மறுக்கவில்ைல. ெசாத்திற்காக தான் என்ைன கட்டியிருக்கிறான். இல்ைலெயனில் இவ்வளவு அழகான காதலி இருக்கும் ேபாது என்ைன ஏன் கட்ட ேவண்டும்? எவ்வளவு திட்டம் ேபாட்டு ஏமாற்றியிருக்கிறான்? இன்றும் கூட அவைன பா.த்ததும் இந்த ெவட்கம் ெகட்ட மனம் அவைனேய நாடுகிறேத. எல்ேலாரும் ெசால்வது ேபால் அவன் சிறந்த வியாபாr தான். என் வாழ்க்ைகையயும் வியாபாரமாக்கி விட்டாேன! அவனிடம் மயங்கி நின்றதுமில்லாமல் அப்பாவின் ெசாத்ைதயும் நாேன வழியப்ேபாய் தாைரவா.த்ேதேன முட்டாள்! முட்டாள்!” என தன்ைன திட்டியபடிேய ெமல்ல நடக்க ெதாடங்கினாள். மனதின் பாரம் குைறந்த பாடாய் இல்ைல. இவள் வாழ்வு வணானது, I அப்பாவின் ெசாத்து ேபானது அைனத்ைதயும் விட அவன் ேவறு திருமணம்

ெசய்து ெகாண்டு வாழ்கிறான்… என்பேத இன்று ெபரும் ேவதைனயாக இருந்தது. தள. நைடயுடன் வடு I வந்தவைள ஓடிவந்து கட்டி ெகாண்டது அவளது பிஞ்சு. மகைள பா.த்ததும் கண்களில் நI. திைரயிட தூக்கி அைனத்துக் ெகாண்டாள். "அம்மா சூல் ேபாகைலயா? அம்மாவும் வருவும் விைளயாடலாம்…" என ஆைசயாக முகம் பா.க்கும் குழந்ைதயின் சாயல் அச்சில் வா.த்தது ேபால் இளைன ேபால் இருக்க, "சாr குட்டி நIங்க தாத்தாேவாடு விைளயாடுங்க. அம்மாக்கு தைல வலிக்குது. நான் ெகாஞ்சேநரம் ெரஸ்ட் எடுக்கேறன். அப்புறம் விைளயாடலாம் சrயா?" என ெகாஞ்சினாள். "நI ேபாய் படு பாப்பா! மாத்திைர ேபாடுrயா? இல்ல காபி ெகாண்டு வரச்ெசால்லவா?' என கrசனமாக வினவும் தந்ைதைய கண்டவள் அதற்கு ேமல் நின்றாள் அழுதுவிடுேவாம் என ேதான்ற மறுப்பாக தைலயைசத்தபடி தன் அைறைய ேநாக்கி நடக்கலானாள். தனிைம அவைள பலவனமாக்கியது, I "பாவி என்ைன தான் உனக்கு ஆரம்பத்தில் இருந்ேத பிடிக்காது… ெசாத்திற்காக நடித்தாய். பாவம் இந்த வயதான மனிதைரயும் உன்னால் எப்படி ஏமாற்ற முடிந்தது?" அப்பாட்ெமண்ைட உன் ெபயருக்கு மாற்றிய பிறேக என்ைன தIண்டினாய். அன்றுதான் மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருப்பதாக கூறினாய். நான் தான் எைதயும் புrந்துெகாள்ளாத முட்டாளாய் உன்ைன சுற்றி வந்ேதன். அதற்கு இந்த ேவதைன ேதைவதான் என உழன்றாள். ெமல்ல தன் இயல்புக்கு திரும்ப சிலநாட்கள் பிடித்தது அவளுக்கு. மகளின் ேவதைன புrந்தேபாதும் அைமதிக்காத்தா. தந்ைத. வயிற்றில் பிள்ைளயுடன் கணவைன பிrந்து வந்தேபாேத காரணம் ெசால்லாதவள் இப்ெபாழுது ெசால்வாளா என்ன? என்ன கணவன் மைனவி?அவ.களால் தI.க்க முடியாத பிரச்சைன என்றால் ெபrயவ.களிடம் ெகாண்டுவராமல் தங்களுக்குள்ேளேய ைவத்து மறுகிக் ெகாண்டு ஏமாற்றமும், வருத்தமுமாய் இப்படி ஒரு பிrவு ேதைவயா? மாப்பிள்ைளயும் வாய் திறக்க மாட்ேடன் என்கிறாேர! என்னத்த ெசால்ல இவெளன்னெவன்றால் தான் இருக்கும் இடம் கூட அவருக்கு ெதrயக்கூடாெதன ெசாத்ைத எல்லாம் விற்று இடம் மாறி வாழ்ந்து

ெகாண்டிருக்கிறாள். என்ன தான் முயன்றாலும் இடத்ைதத்தான் மாற்ற முடிந்தது… மனைத? ைபத்தியக்கார ெபண்." என புலம்பினா. தந்ைத. அவைன எங்ேகனும் காண ேநருேமா என்று பயந்ேத தைலைய நிமி.த்துவேத இல்ைல. ஒருபுறம் பள்ளி பிள்ைளகளும் பாடல்களும் அவள் ரணத்ைத ஆற்றினாலும் மறுபுறம் அவள் மகேள அவைள வைதத்தாள். "அம்மா... அப்பா பாக்கலாம். பீஸ் மா வருக்கு அப்பா ேவணும்…” என அவ.களது கல்யாண ஆல்பத்ைத தூக்க முடியாமல் திணறிய குழந்ைதைய தூக்கி ெமத்ைதயில் அம.த்தியவள் ஆல்பத்ைத ெகாடுத்து பா.க்க ெசால்ல, "அம்மா வரு அப்பா தான் டால் இல்ல? சிவா அப்பா தான் டால்னு ெசால்றான். என் அப்பாதான் டால்னு காட்டனும் அப்பாைவ வரெசால் பீஸ் மா!" என ெகாஞ்சியது குழந்ைத. கணவனின் உயரமும் அகலமும் மனதில் ேதான்றி கண்கைள கrக்க ெசய்தேபாதும். அப்பாக்கு ஆபீஸ் இருக்குதாேன நIங்க சமத்தா இருந்தால் நான் அப்பாைவ ைநட் வர ெசால்லேறன் சrயா? "ைநட் வரு தூங்கிருேவேன... இப்பேவ வரச்ெசால்லு!" என ஆடம் பிடித்தது குழந்ைத. அப்படிேய அப்பாைவ ேபால்… தான் நிைனத்ததைத ெசய்ேதயாக ேவண்டும்! என மகளின் குறும்ேபாடு கணவனின் அடாவடி தனமும் நிைனவுவர தவித்து ேபானாள் அந்த ேபைத. மகேளா தந்ைதைய பா.க்கேவண்டுெமன ஒற்ைறக்காலில் நின்றாள். "பாரு கண்ணம்மா! அப்பா ஆஸ்திேரலியால இருக்காங்க. அங்கிருந்து பிைளட்ல தாேன வரமுடியும்? இப்ேபா கிளம்பினாள் கூட வர ைநட் ஆகும். நIங்க தூங்கினாலும் அம்மா எழ ைவக்கிேறன் சrயா?" என ஒருவாறு மகைள சrெசய்தாள். அவனது மகள் அல்லவா காைலயில் எழும்ேபாேத தந்ைதைய ேதடியது. “அம்மா எழுப்பிேனன் பாப்பா நல்லா தூங்கினாய். அப்பாக்கு ஆபீஸ்க்கு ேலட்டாயிடுச்சா அதான் கிளம்பிட்டாங்க. இன்ெனாரு நாள் வர ெசால்லலாம்.” என சமாதானம் ெசய்தேபாதும்

“அப்பா ஏன் ெபாம்ைம வாங்கல? நI ெபாய் ெசால்ற… ேபட் அம்மா!" என அழத்ெதாடங்கிய மகைள சமாளிப்பது சிரமம் என்பதால் வழக்கம் ேபால் ேவைலயாளுடன் கைடக்கு அனுப்பினாள். அவ.கைள இந்த வாண்டு ேகள்வியால் குைடவைத பாவம் அவள் அறியமாட்டாள். ேவைலயாட்களுக்கு ெதrந்தவைர இவளது தந்ைத ெவளிநாட்டில் இருக்கிறா. என்பது மட்டுேம. அதனால், "வரும்மா அப்பாைவ உடேன வரெசான்னிங்க தாேன? அதான் அப்பாவால் ெபாம்ைம வாங்க முடியவில்ைல. வாங்க நாம் இங்கு ேபாய் வாங்கலாம்!" என அைழத்து ெசன்றா. டிைரவ.. அங்கு தனது பிசினஸ் பாட்ன. மகளுக்கு பrசு வாங்க வந்திருந்தான் இளங்ேகா. ேகாைடயில் தன் ேவைல துவங்கி விட்டதால் இப்ெபாழுெதல்லாம் மாதம் இருமுைற அங்கு வருகிறான். மைனவிைய சந்திக்க முடியாதவன் மகைள சந்தித்தான். சற்று உயரத்தில் இருக்கும் ெபாம்ைம ேவண்டுெமன ேகட்க கைடக்கார.கைள அைழத்துவருவதாக ெசன்றுவிட்டான் டிைரவ.. குழந்ைதக்கு முதுகு காட்டி ேவறு ெபாம்ைமைய பா.த்துக் ெகாண்டிருந்தான் அந்த ெநடியவன். “ஐ! வரு அப்பாமாதிr இந்த அங்கிள் கூட டால்!” என நிைனத்தபடிேய அவனருகில் ஓடிவந்து, "அங்கிள் அந்த ெபாம்ைம!" என அவன் கரம் பற்றிய குழந்ைதைய எங்ேகா பா.த்த நியாபம் ேபால் ேதான்ற விழிகைள விலக்க முடியாமல் நிற்க, திருமண ஆல்பத்தில் பா.த்து ேபாலேவ இருப்பவனிடம் அதிகமாக, ேசவ் ெசய்யப்படாத தாடி மட்டுேம இருந்ததால் குழந்ைதக்கு எளிதில் புrந்து விட்டது இவன் தனது தந்ைத என்பது. "இளன் அப்பா!" என ஆைசயாக தூக்க ெசால்லி ைகநIட்டும் குழந்ைதைய சட்ெடன அள்ளிக் ெகாண்டான். தன் மகள் தான். கண்ணாடியில் முகம் பா.த்து பல வருடங்கள் ஆகிவிட்டதால் தன் ஜாைடயில் இருப்பவைள கண்டுெகாள்ள எவ்வளவு ேநரமாகிவிட்டது என மகளின் முகெமங்கும் முத்தமிட்டான். "பாப்பா யாேராடு வந்தி.கள்?" மைனவிைய காணும் ஆவல் அவன் ேகள்வியில் இருந்தது.

"வருக்கு ெபாம்ைமயாப்பா? ஏ பா வரு தூங்கும் ேபாேத வrங்க?" என ேகள்வியால் குைடந்து ெகாண்டிருந்த மகளின் மூலம் மைனவி இந்த சிறு குழந்ைதைய எப்படி ஏமாற்றியிருக்கிறாள் என்பது புrய சினம் மூண்டது. அங்ேக வந்த டிைரவருக்கு, திருமணக்ேகாலத்தில் புைகப்படமாய் இவைன வட்டின் I ஹாலில் பா.த்திருந்ததால் எளிதில் இனம் கண்டுெகாள்ள முடிந்தது. அவனுக்கு வணக்கம் ைவத்து, "பாப்பாைவ நான் தாங்க கூட்டிவந்ேதன். ெபrய ஐயாவும், அம்மாவும் வட்டில் I இருக்காங்க." என்றான் பணிவாய். அவன் கன்னம் உரசிய மகள் தாடி குத்துவதாக கூறி அது ேவண்டாெமன்றாள். அப்படிேய அம்மாைவ ேபால் என சிந்தித்தவனின் மனதில் தாடி குத்துவதாக சிணுங்கும் மைனவியும் ேவண்டுெமன்ேற அவள் முகெமங்கும் தன் கன்னம் உரசியதும் நியாபகம் வந்து அவனிடம் சிறு புன்னைகைய உருவாக்கியேபாதும் அருகில் இருக்கும் சலூனில் வண்டிைய நிறுத்துமாறு பணித்தான். அப்பாவும் ெபண்ணும் உள்ேள ெசன்றுவிட ெபrய முதலாளியிடம் விஷயத்ைத கூறினான் டிைரவ.. நான்கு வருடமாக பிrந்திருந்தவ.கள் இனியாவது இந்த குழந்ைதயின் மூலம் ேசரட்டும் என ேவண்டியபடி அவ.களின் வரவிற்காக காத்திருந்தா.. தான் இழந்த சந்ேதாசம் மீ ண்ட திருப்தி முகத்தில் ெஜாலிக்க ேபத்திைய தூக்கிக் ெகாண்டுவரும் மாப்பிள்ைளையைய வரேவற்றவைர அவனது முதல் ேகள்விேய தைல குனிய ைவத்தது. "அவேளாடு ேச.ந்து நIங்களும் ஏன் மைறத்தI.கள் மாமா?" அவனது கூறிய பா.ைவயின் வrயம் I தாளாமல் தைல குனிந்தவாறு, "அப்ேபா என் ெபண்ேணாட உயிரும் நிம்மதியும் தான் எனக்கு முக்கியமா பட்டுச்சு!' என்றா. திணறலாய். பாவி என்ைன மிரட்டியது ேபாலேவ இவைரயும் மிரட்டியிருக்கிறாள். இவைள என்ன ெசய்தால் தகும்? என ேகாபம் ெகாப்பளிக்க, "அவ எங்க மாமா?" என்றான் வரவைழத்த ெபாறுைமயுடன்,

"பக்கத்து ஸ்கூலில் பாட்டு டீச்சரா ேவைல பா.க்குது. உங்கைள பிrந்து வந்ததில் இருந்து பாப்பா மிகவும் சிரமப்பட்டுச்சு. இப்ேபா தான் ெரண்டு வருஷமா ேவைளக்கு ேபாகுது. அது மனசுக்கும் அைமதி ேவணுமில்ல அதான் தைட ெசால்லைல." என மருமகனின் முகம் பா.க்க அவனது கண்கள் ேகாபத்ைத உமிழ்ந்து ெகாண்டிருந்தன. "மாப்பிள்ைள என் மகைள பற்றி எனக்கு ெதrயும். உங்கைளவிட்டு வந்ததில் இருந்து இந்த நிமிடம் வைர உங்களுக்குள் என்ன பிரச்சைன என்று என்னிடம் ெசால்லவில்ைல. உங்கைள பற்றி எந்த குைறயும் கூறவில்ைல. ஆனாலும் ஏன் இந்த பிrவு? எதற்காக இந்த தவிப்புன்னு தான் எனக்கு புrயவில்ைல. இப்ேபாதும் அவள் நிம்மதியாக இல்ைல. அவளால் யாைரயும் ெவறுக்க முடியாது மாப்பிள்ைள. ெராம்ப ெமன்ைமயான மனசு உைடய ெபண் மாப்பிள்ைள. அவேளாடு ேச.ந்து இந்த பிஞ்சும் உங்களுக்காக ஏங்கி தவிக்குது. இனி ஒருதரம் பிrந்து இந்த குழந்ைதயும் ெகான்றுவிடாதI.கள்." ஆகக்கூடி அவரது ேபச்சு மைறமுகமாக இவைன குற்றவாளியாக்கியது. இருந்தும் அவ. மனதளவில் உைடந்து ேபாய் இருப்பது புrந்ததால் ஆதரவாக அவ. கரம் பற்றியவன், "உங்க ெபாண்ேணாட ெமன்ைம தான் அவளுக்கு பிரச்சைன! எைதயும் எதி.த்து நிக்க முடியாத ேகாைழ, வம்புக்காr, I அவசரக்காr, பிடிவாதக்காr, என்ைன தவிர ஊrல் இருக்கும் அைனவைரயும் நம்புவா... அடிப்பைடேய தகராறு மாமா! அதான் பிரச்சைன. என அைமதி காத்தவன், ஆழ்ந்த மூச்சு ஒன்ைற விட்டு தன்ைன சமன் ெசய்து ெகாண்டு, "சட்ெடன விலகி வந்துட்டா. அவள் இல்லாத வாழ்ைக எனக்கு நரகம் மாமா! அத்ைத இருந்திருந்தால் இவைள இப்படி இருக்க விடுவா.களா? குழந்ைதக்காகவாவது என்ேனாடு அனுப்பி இருப்பா.கள் மாமா!" என்றான் ஒளி குன்றிய விழிகளுடன். "நIங்களாவது வந்திருக்கலாேம மாப்பிள்ைள?" "கிட்ேட வராேத என்ைன ெதாட்டால் நாேன என்ைன ெகாளுத்திக்குேவன்!" என அவள் ஆங்காரமாய் கூறிய நிைனவில் விழி மூடி திறந்தவன்,

"ேகாபமும் வம்பும் I உங்கள் மகளுக்கு மட்டும் தான் ெசாந்தமா? இருந்தும் மனசு ேகட்காமல் வந்ேதன்… அப்ெபாழுது நIங்கள் அங்கு இல்ைல. இவைள வச்சு குடும்பம் நடத்தைலன்னு அப்பாவும் என்ேனாடு ேபசுவதில்ைல. இப்ேபா ெசன்ைனயில் தான் இருக்ேகன். உங்க ெபாண்ணுக்கு ஆதரவா நIங்களும் என் ெபண்ணும் இருக்கிறI.கள்… எனக்கு?" என்றவன் ேவதைனைய அவரால் உணரமுடிந்தது. அவரும் மைனவிைய இழந்தவ. ஆயிற்ேற! ஐந்து மாதமானாலும் ஐம்பது வருடமானாலும் வாழ்ந்த வாழ்ைக மறக்குமா? "இந்த நாலு வருஷமா ைபத்தியக்காரன் மாதிr ேராட்டில் ேபாற வர ெபண்கைளெயல்லாம் என் யாழினியான்னு ேதடுேறன் மாமா!" என்றவன் கண்கள் அவன் கட்டுப்பாட்ைடயும் மீ றி கலங்கின. இேததவிப்பு தாேன மகளிடமும் என்ற நிைனேவாடு, "இருவருேம இவ்வளவு அன்ைப ைவத்துக் ெகாண்டு ஏன் பிrந்தI.கள்?" "அன்பா? உங்க மகளுக்கா? அெதல்லாம் சும்மா! அன்ேபாடு இருப்பவள் ஏன் என்ைனவிட்டு கண் காணாமல் ேபாகணும்? ஏன் என் குழந்ைதைய மைறக்கணும்? அவளுக்கு இருப்பெதல்லாம் வறட்டு பிடிவாதம், நான் ெசால்வைத காது ெகாடுத்து கூட ேகட்க முடியாத வம்பு I அவ்வளவு தான்!" இகழ்ச்சி விரவியிருந்தது அவனது ேபச்சில். "அப்படி ெசால்லாதI.கள் மாப்பிள்ைள ெவளியில் உறுதியாக இருப்பது ேபால் காட்டிக் ெகாண்டாலும் அவள் உைடந்துதான் ேபாய்டா. இந்த குழந்ைத உங்கைள பற்றி ேகட்கும் ேபாெதல்லாம் அவளது தவிப்ைப கண்ெகாண்டு பா.க்க முடியாது. தவறு என் ெபண்ணின் பக்கேம இருந்தாலும் அவைள விட்டுவிடாதI.கள் மாப்பிள்ைள. எனக்கு பிறகு இவ.கள் இருவரும் தனித்து ேபாவா.கள்!" என்றவrன் வருத்தம் புrந்தவனாய், "இவைள விடுவெதன்றால் என்ைன பிrந்து வந்த ெபாழுேத விட்டிருப்ேபன். இந்த நாலு வருடமும் அவளுக்காக ஏங்கி தவித்திருக்க மாட்ேடன். கவைலப்படாதI.கள் மாமா எப்ெபாழுதுேம அவள் என் மைனவி தான். இந்த ேதவைத என் மகள் தான். நான் இருக்கிேறன்!" என மகைள அைனத்துக் ெகாண்டான். தாத்தாவும் தந்ைதயும் ேபசுவது புrயவில்ைல என்ற ேபாதும்

அவன் மடியில் அம.ந்து விைளயாடுவேத இன்பமாக இருந்தது அந்த குட்டி ெபண்ணிற்கு. இருவrடமும் உண்டான நIண்ட அைமதிைய தனக்கு சாதகமாக்கிக் ெகாண்டு தாத்தாைவ நண்பனின் வட்டிற்கு I அைழத்தாள் தன் தந்ைத தான் அவன் டாடிைய விட டால் என காட்டேவண்டுெமன்று. இளங்ேகாவிற்கு ெபருைம பிடிபடவில்ைல அப்படிேய தாைய ேபால் என் மீ து அவ்வளவு ஆைச மகளுக்கும் என எங்கு சுத்தியும் மனம் என்னேவா மைனவியிடேம வந்து நிைலத்தது. தாத்தாேவா, "சிவா ஸ்கூல் ேபாயிருப்பான் சாயங்காலம் ேபாகலாம். இப்ேபா உன் அப்பாவுடன் விைளயாடு!' என ேபத்திைய திைச திருப்பினா.. உடேன தந்ைதைய அைழத்து ெசன்றவள் தன் விைளயாட்டு அைறைய காண்பித்தாள். ெசன்ைனயில் இருந்த வட்ைடவிட I இது சிறியது தான் என எண்ணமிட்டபடிேய மகள் காண்பித்த ெபாம்ைமகள் புத்தகங்கள் அவளது அைறயின் வண்ணம் அதில் இருக்கும் பூக்கள் வண்ணத்து பூச்சி ஓவியங்கள் என அைனத்ைதயும் பா.ைவயிட்டவனின் விழிகள் ஓrடத்தில் நிைலகுத்தி நின்றன. அது மைனவியும் மகளும் இைணந்து நின்ற புைகப்படம். இைளத்து, ஜIவனற்ற கண்களுடன், புன்னைக மறந்த உதடுகளுடன், உயி.ப்பில்லா ஓவியமாய் மகைள அைணத்தபடி நின்று ெகாண்டிருந்தாள் யாழினி. உருக்குைலந்த அவளது ேதாற்றம் மனைத பிழிய “பாவி! ஏன் டீ இப்படி உன்ைனயும் வைதத்து என்ைனயும் ெகால்கிறாய்? என ெநாந்துேபானான். கைடசியாக அவைள பிrந்த நாளின் நிைனவில் அமிழ்ந்து ேபானான். கண்களில் வலியும் ேவதைனயும் மண்ட, ெதாய்ந்து ேபானவளாய் இவனது அைழப்பிற்கு கூட ெசவிசாய்க்காமல் ெவளிேயறிய மைனவிைய பா.த்தவன் வந்தனா எேதா ெசால்லியிருக்கிறாள் என்பைத உண.ந்து ெகாண்டான். அவள் இப்ெபாழுது ேபசியது எதுவும் புrந்திருக்க வாய்ப்பில்ைல. ஆனாலும் ஏேதா நடந்திருக்கிறது என வந்தனாவிடம் வந்து, "யாழினி குழந்ைத மனம் ெகாண்டவள் அவளிடம் என்ன ெசான்னாய்?" என்றான் உருமாலாய். அவேளா அலட்சியமாய்

"உண்ைமைய ெசான்ேனன்!" என ேதாள்கைள குலுக்கினாள். ‘உன்ைன…’ என உறுத்து விழித்தவனிடம், "உன் ெபாண்டாட்டி ேராஷக்காr இந்த வந்தனாைவ ேபால் திரும்ப திரும்ப உன்னிடம் வரமாட்டாள். சீக்கிரம் ேபா! நI வட்டிற்கு I ேபாவதற்குள்ளாகேவ அவள் ெசன்ைனக்கு கிளம்பியிருந்தாலும் ஆச்சrயப் படுவதற்கில்ைல." என்றாள் நிைலகுைலந்து நின்றவைன ஏளனமாக பா.த்து. அவைள பின்ெதாட.ந்து வந்தவனுக்கு ேபரதி.ச்சி காத்திருந்தது. தனது துணிகைள ெபட்டியில் அடுக்கிக் ெகாண்டிருந்தாள் யாழினி. உள்ளம் பதற, "என்ன ெசய்கிறாய் ேபபி? எதுவானாலும் நாம் ேபசலாம் கண்ணம்மா! சrெசய்ய முடியாத பிரச்சைனன்னு ஒண்ணுேம கிைடயாது. ப்ள Iஸ் ேபபி என்ைன விட்டு எங்கும் ேபாய்விடாேத. நI இல்லாத வாழ்ைவ என்னால் நிைனத்துக் கூட பா.க்க முடியாது. வந்தனா ெசான்னெதல்லாம் உண்ைமயாக இருக்க ேவண்டும் என்பதில்ைல. என்ைன நம்பு கண்ணம்மா... நI என் உயி. ேபபி!" என்று உருகியவைன ஒற்ைற ைக உய.த்தி அடக்கியவள், "ேபாதும் இளங்ேகா! உங்கள் சாயம் ெவளுத்து விட்டது. ேதைவயில்லாமல் நடித்து உங்கைள நIங்கேள அசிங்கப்படுத்திக் ெகாள்ளாதI.கள்." இளன் இளங்ேகாவாகிப் ேபானதிேலேய அதி.ந்தவன் அவளது குற்றச்சாட்டில் தடுமாறினான். "நடிக்கிேறனா என்ன உளறல் இது?" "நIங்கள் எவ்வளவு தான் வைளந்து ேபானாலும் என்னிடமிருந்து சல்லி காசு ெபயராது." "யாழினி! முதலில் பிதற்றுவைத நிறுத்து. யாருக்கு ேவண்டும் உன் காசு? நான் ேகட்பது உன் காதைல!" "ஆஹா! என்ன ஒரு நடிப்பு? ெசாத்திற்காக தாேன என்ைன திருமணம் ெசய்து ெகாண்டீ.கள்?" "ப்ள Iஸ் யாழினி என்ைன ெகாஞ்சம் ேபசவிேடன். நI நிைனப்பது ேபால் எதுவுமில்ைல." என்று மன்றாடியவைன இைடெவட்டியவள்,

"உங்களுக்கும் வந்தனாவுக்கு எந்த ெதாட.பும் இல்ைலயா?" என்றாள் கண்களில் ெநருப்பு ெபாறி பறக்க. "அது கல்யாணத்திற்கு முன்... என ெசால்லி முடிப்பதற்குள்ளாகேவ, "உங்கேளாட எந்த கைதயும் எனக்கு ேதைவயில்ைல. ஆம் இல்ைலன்னு மட்டும் ெசான்னால் ேபாதும்." "ைபத்தியக்காr என்ைன ேபசவிடுடி!" என்றான் இயலாைமயுடன். "ஆம் நான் ைபத்தியம் தான் உங்களிடம் மயங்கி நIங்கள் ெசான்னதற்ெகல்லாம் ஆடிய ைபத்தியக்காr தான். இப்ேபா ெதளிந்துவிட்டது. இனி எனக்கும் உங்களுக்கும் எந்த சம்பந்தமும் இல்ைல." என்றாள் ெவடுக்ெகன. இதற்குேமல் ெபாறுைமயாக ேபசமுடியாது என்ற நிைலக்கு வந்தவன் அவைள ெநருங்கி அவள் ேதாள் பற்றி, "எனக்கும் உனக்கும் எந்த சம்பந்தமும் இல்ைலயா? என்ைன பா.த்து ெசால். நான் இல்லாமல் உன்னால் இருக்க முடியுமா? ெசால்லு டீ!' என்றான் ஆத்திரமும் ேகாபமுமாய். சட்ெடன அவன் பிடியிலிருந்து தன்ைன விடுவித்துக் ெகாண்டவள், "என்ைன ெதாடாேத! இனி ஒருதரம் உன் விரல் என் மீ து பட்டாலும் நாேன என்ைன ெகாளுத்திக் ெகாள்ேவன்! ேவெறாருத்தியுடன் வாழ்பவன் எனக்கு ேதைவயில்ைல. என் ெசாத்திற்காக என்ைன மணந்தவன் எனக்கு ேதைவயில்ைல. நI இல்லாவிட்டால் நான் ெசத்துவிட மாட்ேடன்." அவளது ேகாபத்தில் அரண்டு ேபானான் இளங்ேகா. ஆயினும் சட்ெடன தன்ைன சமாளித்துக் ெகாண்டு எங்ேக தன் ைகப்ெபாருள் களவு ேபாய்விடுேமா என பயந்து பத்திரப்படுத்துக் ெகாள்ளும் ேவகத்தில், "ஆகட்டும்! உன்னால் நான் இல்லாமலும் இருக்க முடியும். ஆனால் எனக்கு நI ேவண்டும் கண்ணம்மா! நI இன்றி என்னால் இருக்க முடியாது. நான் என்ன தவறு ெசய்திருந்தாலும் என்ைன மன்னித்துவிடு! நாம் அைனத்ைதயும் மறந்துவிட்டு புது வாழ்வு ெதாடங்கலாம் ப்ள Iஸ்… ேபாகாேத ேபபி!" என தன்

முன் மண்டியிட்டு கதறுபவைன பா.த்து ஒரு ெநாடி பதறிய மனைத வந்தனாவின் வா.த்ைதகள் இறுகச் ெசய்தன. "ச்சீ! இவ்வளவு கீ ழ்தரமானவனா நI? ெசாத்திற்காக என் காலில் விழுமளவிற்கு தரம் தாழ்ந்து ேபானாேய!" என்றவளுக்கு புrயவில்ைல அவன் ைகேயந்துவது அவள் அன்புக்காக தான் என்பது. அவைன லட்சியேம ெசய்யாமல் அங்கிருந்து விலகலானாள். இனி ெசய்வதற்கு ஒன்றும் இல்ைல என ேதான்றிவிட, “ெபட்டிைய ெகாடு நான் ெகாண்டுவந்து விடுகிேறன்." என அவள் ைககளில் இருந்து வாங்க முற்பட தI சுட்டது ேபால் ெபட்டிைய பின்னுக்கு இழுத்துக் ெகாண்டவள் “நI நிைனப்பது ேபால் நான் பட்டிக்காடுமில்ைல படிக்காத முட்டாளும் இல்ைல நாேன ேபாய்க்ெகாள்ேவன். ஏன்… அங்கு வந்து என் அப்பாவின் முன் உன் நாடகத்ைத நடத்தி மிச்சமீ தி உள்ள ெசாத்ைதயும் பறித்துக் ெகாள்ளலாம் என்று நிைனக்கிறாயா?" வா.த்ைதகள் ஒவ்ெவான்றும் ேதள் ெகாடுக்காய் ெகாட்டின. கண்கைள மூடி ைகயாலாகாதவனாய் அவன் நின்றிருக்க அவள் புயெலன ெவளிேயறிவிட்டாள். அன்றுதான் அவைள கைடசியாக பா.த்தது. அைசயாது நிற்கும் தந்ைதைய பா.த்தவள், ‘அப்பா!’ என கரம் பிடித்து இழுக்க மகளின் குரலும் ஸ்பrசமும் அவைன சுயத்திற்கு ெகாண்டுவந்தன. அன்று முழுவதும் வரு அவைன விட்டு இம்மியும் விலகவில்ைல. அவேன சாப்பாடு ஊட்டி விட்டான் மகள் தனக்கு ஊட்டியைத ஆைசயாக உண்டான். மைனவிைய காணும் ஆவலும் அேதசமயம் குழந்ைதைய மைறத்துவிட்டாேள என்ற ேகாபமும் அதிகrத்துக் ெகாண்ேட ெசன்றது. மாைல அப்பாவும் ெபண்ணும் சிவாவின் வட்டிற்கு I ெசல்ல அைனவரும் இவைன இன்முகத்துடேனேய வரேவற்றா.கள் அவ.களும் இவன் ெவளிநாட்டில் இருந்து வந்ததாகேவ நிைனத்தன.. ேசாகமாக சிவாவும் வருவின் தந்ைததான் அதிக உயரம் என ஓப்புக் ெகாண்டான். மழைலகளுடன் விைளயாடியதில் மனம் சற்று ேலசானதுேபால் உண.ந்தான். வடு I திரும்பிய யாழினி மகள் பக்கத்துவட்டிற்கு I விைளயாடப் ேபாவது வழக்கம் என்பதால்,

"என்னப்பா வரு சிவா வட்டிற்கு I ேபாய்விட்டாளா?" என்றாள் சிறு முறுவலுடன். மாப்பிள்ைளேய வந்து ேபசிக் ெகாள்ளட்டும் என்ற எண்ணத்தில் ஆம் என்றேதாடு நிறுத்திக் ெகாண்டா.. கைளப்பு தIர குளித்து முடித்து தன் நIண்ட கூந்தைல பின்னி ெநற்றியில் ெபாட்டிட்டு நிமிர, “அம்மா… அம்மா…”என அைழத்தபடி ஓடி வந்தது குழந்ைத. வருகுட்டி! என ஆைசயாக தூக்கி சுத்த அவேளா, "அம்மா அப்பாமா! வருேவாட அப்பா!" என வாசைல காட்டினாள். ஒருெநாடி இதயம் படபடத்த ேபாதும், என்ன விைளயாட்டு? என மகைள முைறக்க, "வாம்மா... அப்பா பாரு பாப்பாேவாட அப்பா... இளன் அப்பா!" என மூச்சுவிடாமல் ெசால்லிக் ெகாண்ேட ேபாக, "ேபாதும் வரு!' என்ற அதட்டலுடன் நிமிர, நான்கு வருடங்களாக தான் காண தவித்த முகம்! ஆைசதIர அள்ளி அைணத்து காற்றுக்கூட புைக முடியாமல் தன்ேனாடு இறுக்கி, கரம் ெகாண்டு கூந்தல் பற்றி, முகம் நிமி.த்தி, ஆைள விழுங்கும் வண்டுவிழிகைள எச்சில் ெகாண்டு வருடி, காது கடித்து, கன்னம் சுைவத்து, திருவாய் அமி.தம் விழுங்கி அன்று பா.த்த ெபாக்கிஷங்கள் அைனத்தும் அப்படிேய இருக்கிறதா என ேசாதைன ெசய்துவிட துடித்த மனைத அடக்கி, என் குழந்ைதைய பற்றி ெசால்லாமல் மைறத்துவிட்டாேல எனும் சின்ன ேகாபம் தைல தூக்க, அைறயின் வாசைல சின்னதாக்கிக் ெகாண்டு முைறப்புடன் நின்றான் அவள் கணவன். ஒரு ெநாடி மாமா! என துள்ளாட்டம் ேபாட்ட மனதின் தைலயில் தட்டி, எப்படி கண்டுபிடித்தான்? எவ்வளவு ைதrயம் ேவெறாருத்திேயாடு குடும்பம் நடத்திக் ெகாண்டு இங்கும் ெதாடரலாம் என வந்திருக்கிறாேன... என்ைன பா.த்தால் எப்படி ெதrகிறது இவனுக்கு? (நI சும்மாேவ ஆடுவாய்... இதில் அவன் உன்ைனப்பற்றி என்ன நிைனக்கிறான்னு ெசால்லி சலங்ைகைய ேவறு கட்டிவிடுேவாமா... ஆைச தான்!) கதறடிக்கிேறன்! என கங்கணம் கட்டிக் ெகாண்டு,

"நIங்கள் யா.? உங்கைள ெதrயவில்ைல. ெதrந்துெகாள்ளும் எண்ணமும் இல்ைல. ெவளியில் ேபாகிறI.களா?" என்றாள் ஆத்திரம் ேமலிட. “அம்மா அப்பாமா ேபாட்ேடாவில் பா.ப்ேபாேம இளன் அப்பா!” என குழந்ைத அழும் குரலில் ஆரம்பிக்க அவளுக்கு எrச்சல் வந்தது அவேனா சட்ெடன குழந்ைதைய தூக்கிக் ெகாண்டு, "அம்மாக்கு ெதrயும் குட்டி சும்மா விைளயாடுறா! ெசால்லு டீ… பாப்பா பயப்படுற பாரு!" என்றான் முைறப்புடன். "ஆம் உன் அப்பாேவ தான்! ேபாதுமா?" என்றாள் ெவடுக்ெகன. "தவறு உன்னிடத்தில் குழந்ைதைய ஏன் ேகாபித்துக் ெகாள்கிறாய்? என்றவன் மகளிடம் "குட்டி நIங்க கீ ேழ ேபாய் சாப்பிட டீயும் ஸ்னாக்சும் ெரடி பண்ண ெசால்லுவங்களாம் I அப்பா அம்மாைவ கூட்டி வருேவனாம்..." என ெகாஞ்ச "பசிக்குதா பா?" என வாஞ்ைசயுடன் ேகட்ட மகைள அைணத்து , "இந்த வா.த்ைதைய ேகட்டு நாலு வருஷமாச்சு!" என மைனவிைய முைறத்தான். நாேன சீனு மாமாகிட்ட ெசால்ேறன்… என ஓடியது குழந்ைத. நான் யாெரன ெதrயாதா? இப்படி ேபசும் வாைய கவ்வி ரத்தம் குடிக்கும் ஆைசயில், சும்மாயிருப்பவைள சீண்டேவா, தIண்டேவா முடியாேத என நிைனத்ேதன் வைகயாய் மாட்டினடி! ேகாபத்ைத தள்ளிவிட்டு ேமாகம் முன்னுக்கு வந்தது, "குழந்ைதக்கு முன்னாள் என்ன உளறல் இது? உன்ேனாட அவசர புத்திைய நI இன்னும் மாத்திக்கேவயில்ைல. நான் யாெரன்று உனக்கு ெதrயாதா? நியாபகப்படுத்தட்டுமா?" என அவைள இழுத்து அைணத்தான். அவன் பிடியில் இருந்து விலகப் ேபாராடியவள், "இளன்! என்ைன விடுங்க நான் ெசான்னது மறந்து ேபாச்சா? என்ைன ெதாட்டால்... அவள் முடிப்பதற்குள்ளாகேவ அவைள விடுவித்தான், ‘இளன்!’ நIண்ட ெநடிய நான்கு வருடங்களுக்கு முந்தய அைழப்பு உள்ளம் குளிர

அவைள விடுவித்தான். அந்த பயம் இருக்கட்டும்! என நிைனத்தது அந்த மட்டி! (அவன் கள்ளன்! நI இன்னும் வளரனும் யாழினி) "உன் ேமல் உள்ள ஆைசயில் யாரும் இங்கு உன்ைன கட்டிக் ெகாள்ளவில்ைல. நான் யா. என்பைத உனக்கு நிைனவு படுத்தேவ ெசய்ேதன்!" என்றான் வம்பாக. I "இங்கும் உங்களுக்காக யாரும் ஏங்கிக் ெகாண்டிருக்கவில்ைல! ஏன் வந்தI.கள்? "(புருஷனும் ெபாண்டாட்டியும் பண்ற அலும்பு... முடியல மக்கேள... இவங்க ஏங்கி தவிக்கைலயாம்... நம்புங்க பா...) "உன்ைன பா.க்கும் ேபாேத ெதrயுது டீ! நான் என் மகளுக்காக வந்ேதன். நI ஏன் என்னிடம் ெசால்லவில்ைல?" "எதற்காக ெசால்லணும்?" "பின்ன என்ைன ஏன் அப்பான்னு ெசால்லிவச்சிருக்க?" ெநஞ்ைச துைளக்கும் கூரான வா.த்ைதகள். "நIங்க தாேன அப்பா?" "அதனால் தான் ேகட்கிேறன்… ஏன் என்னிடமிருந்து மைறத்தாய்?" அழுத்தமான வா.த்ைதகள்! ஆனால் ேகாபம் காணாமல் ேபாயிருந்தது அவனிடம். “ எப்படி ேபசுகிறான்? அேத திமி.!” அவள் சினத்தின் உச்சத்தில் இருந்தாள். "நான் ஒருத்தி ஏமாந்து நிற்பது ேபாதாதா? என் ெபண்ணும் ஏமாறணுமா?" "உன்ேனாட கற்பைனக்கும் விதண்டா வாதத்திற்கும் நான் பதில் ெசால்லேவண்டிய அவசியமில்ைல!' "எது கற்பைன? நான் இந்தப்பக்கம் வந்ததும் வந்தனாைவ கட்டிக்கிட்டு குழந்ைதயும் ெபத்துக்கிட்டு சந்ேதாஷமா வாழ்வதா?" “இேதாடு முடிந்தது! இனியாவது சந்ேதாசமாக வாழலாம் என நிைனத்ேதன்... ச்ச! இவ என்ைன ெகால்லாமல் ெகால்றா...” என ெவகுண்டான்.

"ஏய்! முதன்முதலில் என்று உன்ைன பற்றிய ேபச்சு வந்தேதா அன்ேற எனக்கும் வந்தனாவிற்குமான ெதாட.பு முடிவுக்கு வந்து விட்டது என்பைத ஆயிரம் முைற ெசால்லிவிட்ேடன்… சாகும் வைர நI என்ைன நம்பப் ேபாவதில்ைல!" என்றவனிடம் அடங்கா ேகாபம் ெதrந்தது. "எப்படி நம்புேவன்? அதான் ேநrேலேய பா.த்துவிட்ேடேன... அந்த வந்தனாைவயும் உங்கள் ெபண்ைணயும் அவ.களுக்கு சிrத்துக் ெகாண்ேட டாடா காட்டிய உங்கைளயும்! நாலு வருடத்திற்கு முன்பு

நIங்க

ெசான்னைதெயல்லாம் உண்ைமன்னு நம்பின முட்டாள் யாழினியில்ைல நான்!" அவளது ேபச்சில் குழம்பித்தான் ேபானான் இளங்ேகா. "எங்கு பா.த்தாய்?" "ஏன் புதிதாக எதாவது கைத ெரடி பண்ணனுமா? உங்க ெபண்ைண ஸ்கூலில் விடும்ேபாதுதான்." என்றவளது குரல் கரகரத்து கண்களில் நI. திைரயிட்டது. "முட்டாள்! முட்டாள்... அது என் பாட்னேராட மைனவியும் குழந்ைதயும்!" "ஓ! கள்ளக்காதலா?" என்றவள் காதில் ெசவிப்பைற கிழிந்து விட்டது ேபால் ெபரும் இைரச்சல், கன்னம் தIப்பற்றி எறிவதுேபால் இருக்கவும் தான் அவன் தன்ைன அடித்திருக்கிறான் என்பேத புrந்தது அவளுக்கு. "அடுத்தவட்டு I ெபண்ைண சட்ெடன இழிவாக ேபசும் அளவிற்கா நI தரம் தாழ்ந்து விட்டாய்?" அவனது ேகள்விேயா அடிேயா அவளுக்கு சினத்ைதேயா வருத்தத்ைதேயா ஏற்படுத்தவில்ைல மாறாக மனதில் ஓ. இதம் பரவுவைத அைமதியாக ரசித்துக் ெகாண்டிருந்தாள். யாழினி! என்ற அதட்டலில் அரண்டு விழிக்கும் மைனவிையயும் மகைளயும் கண்டவன் தன்ைன சமன் ெசய்து ெகாண்டு மகைள வாr அைணத்தபடி, "பயந்துவிட்டாயா கண்ணம்மா? அம்மா சாப்பிட வரமாட்ேடன் என்றாள் அதான் அதட்டிேனன். இல்லடி?" என்றான் அவள் பதில் கூறாமல் அைமதி காக்கவும்,

"சாப்பிட்டதும் நாம் எல்ேலாரும் ெவளியில் ேபாேவாமா?" என கன்னம் குழிய சிrத்தவைன பா.த்தவளுக்கு ேகாபம் ேகாபமாக வந்தது. மனைத ேநாகச் ெசய்துவிட்டு அைத மறக்கடிக்கும் வித்ைதயும் கற்றவன் என முணுமுணுத்துக் ெகாண்டிருந்தாள். ேநரடியாக அவளிடேம, “ேபாட்டிங் ேபாகலாமா யாழினி?" என்றவைன குேராதத்துடன் ேநாக்கியவள், "நான் வரவில்ைல!" என முரண்டு பிடித்தாள். "உன்ேனாடு ேபசணும்! நI வருகிறாய்!" என சீரும் குரலும் சிrத்த முகமுமாய் ெசால்லியவைன தவி.க்க முடியவில்ைல அவளால். காrல் அவன் மடியில் அம.ந்த மகளிடம், "நI இப்படி உட்கா.ந்தாள் அப்பாவுக்கு ஓட்ட கஷ்டமாக இருக்கும் அம்மாவிடம் வா!" என அைழக்க "ேபாம்மா... நான் அப்பாக்கிட்டதான் இருப்ேபன்!" என தந்ைதயின் மா.பில் முகம் புைதத்துக் ெகாண்டது அந்த சிட்டு. "எனக்கு எந்த கஷ்டமும் இல்லடா! நI இப்படிேய இரு!" என மகைள அைணத்தபடி வண்டி ஓட்டினான். தன்னிடம் இருந்து குழந்ைதைய பிrப்பதாய் ேகாபம் ெகாண்டு, “இவ்வளவு நாள் என்ேனாடு தாேன இருந்தாய்… இப்ேபா என்ன புதிதாய் அப்பா அப்பான்னு ெராம்பதான் பண்ணுகிறாய்? என சிறுபிள்ைளயாய் சிணுங்கும் மைனவிைய சீண்ட எண்ணி, "என் ெபாண்ணு அவ அம்மா மாதிr!" என புருவத்ைத ஏற்றினான். தான் இவைன பா.த்ததும் உருகி நின்றைத கூறுகிறான் என புrந்ததும், "அதனால் தான் பயப்படுகிேறன். தகுதி இல்லாதவrடம் அன்ைப ெபாழிந்துவிட்டு அவஸ்ைத படக்கூடாேத!" என்றவளிடம் எள்ளல் வழிந்தது. பாைறயாய் இறுக்கியவைன கண்டு அவளது மனம் துள்ளாட்டம் ேபாட்டது. மகளுடன் ேபாட்டில் இறங்கியவன் அவளுக்கும் ைக நIட்ட, முக்கால் ைகக்கு மடக்கிவிடப்பட்டிருந்த சட்ைடயின் கீ ழ் முடிபட.ந்த வலிய நIண்ட கரத்ைதக் கண்டவள், தைல சிலுப்பி தன்ைன சமன் ெசய்து ெகாண்டு அலட்சியமாக

அவைன தவி.த்துவிட்டு தாேன இறங்குகிேறன் ேப.விழி என தடுமாறி அைசயாது நிற்பவனின் கரம் பிடித்து தன்ைன சமாளித்துக் ெகாண்டாள். திமி.! பட்டால்தான் புத்தி வரும் என அைமதிகாத்தான். அவேளா அவன் நIட்டியேபாேத பிடித்திருக்கலாம் நாமாக பிடித்து ச்ேச! அசிங்கமா ேபாச்ேச… என தன்னேய ெநாந்து ெகாண்டிருந்தாள். “பாப்பாக்கு பிடிச்சிருக்கா?” என்ற தந்ைதயின் ேகள்விக்கு "வருக்கு எம்ப பிடிக்கும்! ராமு அங்கிள் சீனு மாமா கூட வந்திருக்ேகன்" என தந்ைதைய கட்டிக்ெகாண்டது. ேவைலக்கார.களுடன் அனுப்பியிருக்கிறாய் இது தான் நI பிள்ைள வள.க்கும் அழகா? என்ற ேகள்வி அவன் பா.ைவயில் ெதrய குற்றவுண.ச்சி ேமலிட தைல குனிந்து ெகாண்டாள். மைனவியின் ெசயலில் மனமிளகியவன், "நான் ெசன்ைனக்கு வந்து ெரண்டு வருடமாகிவிட்டது. என் பைழய பிஸ்னைஸ விட்டு புதிதாக காட்ேடஜ் கட்டிவிடும் ெதாழில் ெதாடங்கியிருக்கிேறன். என்னுைடய முதல் பிராெஜக்ட் மகாபலிபுரத்தில் முடியும் நிைலயில் இருக்கிறது. இன்னும் இரண்டு மாதங்களில் திறப்பு விழா. புதிதாக இங்கும் ஒன்று கட்டத் ெதாடங்கியிருக்கிேறன். ேசா இங்ேகா இல்ல ெசன்ைனயிேலா எங்கிருப்பதானாலும் எனக்கு சம்மதம் தான் உன் வசதிக்கு எது ஏற்றேதா அதன் படி இருக்கலாம்." என மைனவியின் முகம் பா.த்தான். அவைன பா.த்து ஏளனமாக சிrத்தபடி. "இைதெயல்லாம் ஏன் என்னிடம் ெசால்கிறI.கள்?" என்றாள். "குழந்ைதைய விட்டு இருக்கமாட்டிேய அதனால் உன் விருப்பப்படி முடிவு ெசய்யலாம் என நிைனத்ேதன். ெபற்ற ெபண்ைணவிட தன் நிம்மதி தான் முக்கியம் என நிைனக்கும் சுயநலக்காr நI என்பது மறந்துவிட்டது!" என்றான் குத்தலாய். "ெசாத்திற்காக திருமணம் ெசய்து ெகாண்டவருக்கு சுயநலத்ைதப் பற்றி ேபசும் ேயாக்கிைத கிைடயாது!" ஆழ்ந்த மூச்சால் தன்ைன சமன் ெசய்துெகாண்டவன்,

"நான் உன்னிடம் ெசாத்து ேகட்ேடனா? நIயாகேவ வழியவந்து ெகாடுத்துவிட்டு உன்ைன ஏமாற்றி ெசாத்ைத வாங்கிக் ெகாண்ேடன் என்கிறாய்!" என்றவனின் கண்களில் ேவதைனைய கண்டேபாதும் ஆறா ரணத்தில் ேகால் ெகாண்டு குத்தினாள், "அதிெலல்லாம் நIங்க ெபrய ஆள்தான்! நாேன ெகாடுக்கணும்கிறது தாேன உங்க திட்டம். உருகி உருகி காதல் நாடகம் ேபாட்டெதல்லாம் அதற்குத் தாேன?" இப்ேபாதாேன வாங்கினாய்? திருந்தேவ மாட்டாயா? இந்த 4 வருஷத்தில் உன் மூைள ெகாஞ்சம் கூடவா வளரல? இன்னும் அேத நிைலயில் தான் இருக்க!" என முைறத்தவன், "ேபாதும் யாழினி! நான் அைமதியாக இருப்பதால் நI ெசால்வெதல்லாம் சrெயன்றாகிவிடாது! என் ேமல் எவ்வளவு அன்பும், நம்பிக்ைகயும், காதலும் இருந்தால் உன் ெசாத்ைத என் ெபயருக்கு மாற்றியிருப்பாய் என எண்ணி ஏமாந்தது நான் தான்! ெகாடுப்பது ேபால் ெகாடுத்து உனக்கு ெசாத்து ேமல் ஆைச அதனால் தான் ேவண்டாெமன ெசால்லாமல் வாங்கிக் ெகாண்டாய் என மாற்றி ேபசி என் நம்பிக்ைகைய சிைதத்தவள் நI!" என்றான் உருமளாய். "அப்பா ேகாபமா இருக்கீ ங்களா?" என பrதாபமாக முகம் பா.க்கும் மகளின் தைல ேகாதி இதமாக முறுவலித்து மறுப்பாக தைலயைசத்தான். நடிக்கிற புத்தி இன்னும் ேபாகைல என முணுமுணுத்துக் ெகாண்டிருந்தாள் அவன் மைனவி. "ேகாபம் இல்ல குட்டி! வருத்தம்... நிைறய வருத்தம்! உனக்கு மைனவியா மட்டுமில்லாமல் அம்மாவாகவும் இருப்ேபன் என்றவள், என்ைன அன்பால் திணறடித்தவள், காதலிக்க கற்றுக் ெகாடுத்தவள் சட்ெடன நI ேவண்டாம் ேபா! என தூக்கி எறிந்துவிட்டு வந்துவிட்டாேளங்கிற வருத்தம்!" என மைனவியின் முகம் பா.த்தான் உன்னால் எப்படி வரமுடிந்தது என்னும் ேகள்விைய அவன் பா.ைவயில் உண.ந்தவள் அதிலிருந்து மீ ள முடியாமல் தவித்துப் ேபானாள். வரும் வழியில் ேஹாட்டைல ெசக் அவுட் ெசய்துெகாண்டு இரவு உணைவயும் அங்ேகேய முடித்துக் ெகாண்டு வர ெவகு தாமதமாகிவிட்டது. அப்பாவும் ெபாண்ணும் குட்டி குளியைல முடித்துக் ெகாண்டு ெவளிேய வர, மகைள அவனிடம் இருந்து வாங்கியவள் ெவகு ெநருக்கமாக முடிபட.ந்த

அவன் மா.பிலும் ேதாளிலும் நI.த்திவைலகள் அங்கங்ேக விரவியிருப்பைத கண்டு தைல குனிந்து ெகாள்ள, "என்னடி ைசட் அடிக்கிறியா?" என அவள் காதருகில் கிசுகிசுக்க... மீ ண்டும் அவைன முைறக்கிேறன் ேப.விழிெயன அங்ேகேய ெசன்ற கண்கைள கண்டவன் உல்லாசமாக சிrத்து ைவத்தான். அப்பாவும் ெபண்ணும் இரவு உைடக்கு மாறி கட்டிலில் அம.ந்ததும், 'வரு குட்டிக்கு அப்பா ஒரு கைத ெசால்ேவனாம் அைத ேகட்டுகிட்ேட நIங்க சமத்தா தூங்குவ.களாம்..." I என ெகாஞ்ச, "ம்ஹூம்... நான் தூங்க மாட்ேடன்! நIங்க என்ன விட்டு ஆபிஸ் ேபாயிடுவங்க! I வருக்கு அப்பா ேவணும்!' என அவன் கழுத்ைத கட்டிக்ெகாண்டாள். இப்ேபா சந்ேதாஷமா? என்பதுேபால் மைனவிைய முைறக்க, அப்ெபாழுது தான் வரு அப்பாவிற்காக எவ்வளவு ஏங்கியிருக்கிறாள் என்பது யாழினிக்குேம புrய குற்றஉண.வில், கணவைன நிமி.ந்த பா.க்கவில்ைல. மகைள இதமாக அைணத்து, 'வரும்மா! அப்பா இனி உங்கைள விட்டு எங்கும் ேபாகமாட்ேடன். ஆபிஸ்க்கு கூட நாம ெரண்டுேபரும் ேச.ந்ேத ேபாகலாம் சrயா? எப்ேபாதும் உங்க கூடேவ இருப்ேபன்... இப்ேபா கைதைய ேகளுங்க..." என மகளின் ெநற்றியில் முத்தமிட்டான். "நிஜமா?" என விழிவிrக்கும் மகைள பா.த்தவனுக்கு மைனவியின் பா.ைவேய நியாபகம் வந்தது. "நிஜமா!" என மகளின் ெநற்றியில் முட்டி மகைள மடியில் இறுக்கிக் ெகாண்டவன், "ஒரு ஊrல் ஒரு அம்மா குரங்கு இருந்துச்சாம்!" என்றதும் படிப்பது ேபால் ேப.பண்ணிக் ெகாண்டு எதிேர இருக்கும் நாற்காலியில் அம.ந்திருந்தவள் சட்ெடன நிமி.ந்து பா.க்க, நI தான்! என்றான் சத்தமில்லா உதட்டைசவில்... அவள் ேகாபமாக முைறக்க சின்ன சிrப்புடன்,

'ஒரு அப்பா குரங்கு, ஒரு குட்டி குரங்கு மூணும் இருந்துச்சாம். அம்மா குரங்குக்கு அப்பா குரங்ைக ெராம்ப பிடிக்குமாம்!" என்றவன் பா.ைவ மைனவியிடம் ெசல்ல, அவேளா அடிவாங்க ேபாற என்பது ேபால் புத்தகத்ைத உய.த்த, உல்லாசமாக சிrத்தபடி, "ஆனால் அம்மா குரங்கு எப்ேபாதும் சண்ைட ேபாட்டுக்கிட்ேட இருக்குமாம். அன்று அம்மா குரங்குக்கும் அப்பா குரங்குக்கும் பயங்கர சண்ைடயாம் என குரங்குகள் கிrச்சிடுவது ேபால் கத்த... மகள் வாய்விட்டு சிrத்தாள். "பளா.!" என்றவைன மிரட்சியுடன் பா.த்தவள், "என்னாச்சுப்பா?" எனவும், 'அப்பா குரங்கு அடிச்சிருச்சு!" "ஏன் அடிச்சிச்சு? அது ெராம்ப ேபட் பாய் பா!" என மகள் முகம் தூக்க, "தப்பு ெசய்தால் அடிக்காமல் ெகாஞ்சுவாங்களா?" என மைனவிைய பா.க்க அவேளா புத்தகத்திேலேய புைதந்து ேபானாள். "அப்பா குரங்குக்கும் ெராம்ப கஷ்டமாயிடுச்சு!" "அம்மா குரங்கு அழுதுச்சா? வலிக்கும் தாேன பாவம்..." என மகளும் வருந்த, "யாழினி படித்தது ேபாதும் வந்து படு!" என்றான் இதமாக. "அம்மா! வாம்மா வரு பக்கத்து வா.." "நI தூங்கு குட்டி! அம்மா வேரன்" என அப்படிேய அம.ந்திருக்க, "அப்பா குரங்கு அம்மா குரங்கின் பக்கத்தில் ேபாய் அேதாட கன்னத்ைத பிடிச்சு...' ஐேயா இவன் குழந்ைதயிடம் ஏதாவது உளறிைவக்க ேபாகிறான் என பதறி அவள் நிமி.ந்து பா.க்க, "சாrடி!" என்றான் அவள் விழி பா.த்து. பா. டா! தன்ேனாட தப்ைபயும் அடுத்தவங்க தைலயில் ேபாடுபவன் இன்று சாr ேகட்கிறான் என பா.ைவயால் விழுங்குபவளிடம் கட்டுண்டவனாய் அம.ந்திருக்க,

'ெசால்லுங்கப்பா!' என மகள் ஊக்கியதும், "ம்... அம்மா குரங்கு... அம்மா குரங்கு சாrன்னு ெசான்னுச்சு! உடேன அம்மா குரங்கு என்ன ெசஞ்சுச்சு ெதrயுமா?" "என்ன ெசஞ்சுச்சுப்பா?" மகளுக்கு ஆ.வம் தாங்கவில்ைல. "பளா.! பளா.ன்னு அப்பா குரங்ேகாட ெரண்டு கன்னத்திலும் அடிச்சிருச்சு!" என்றான் பாவம் ேபாலும். 'ேஹய்!" என மகள் ைகெகாட்டி சிrக்க, சிrப்ைப அடக்க உதைட அழுந்த கடித்தபடி அம.ந்திருக்கும் மைனவிைய கண்டவன், "வலிக்கப் ேபாகுதுடி!" என்றான் ெமன்குரலில். அவள் தன் இரு கன்னத்திலும் கடித்த நிைனவில் லயித்தவனாய். சற்று ேநரத்திேலேய வரு தூங்கிவிட, "நIங்க பக்கத்து ரூமில் ேபாய் படுங்க! இது எங்க ரூம்” என்றாள் அதிகாரமாய். "நான் உன் வட்டு I ெகஸ்டா? இல்ல உன் புருஷனா?" நிதானமாக வந்து விழுந்தன வா.த்ைதகள். "ெரண்டும் இல்ைல! என்ைன ஏமாற்றின துேராகி! என் மனைச ெகான்ன ெகாைலகாரன்!" என்றாள் ஆங்காரமாய். "இைதேய நான் திருப்பி ெசால்ல எவ்வளவு ேநரமாகும்? எது எப்படியிருந்தாலும் இந்த குழந்ைதக்கு நான் தான் அப்பா! என் மகள் என்ைன ேதடுவா. எங்ேக தூங்கினால் நான் அவைள விட்டு ேபாய்விடுேவேனா என பயந்ேத கஷ்டப்பட்டு இவ்வளவு ேநரம் கண் விழித்திருந்தாள். பாவி! அவ தூங்கும் ேபாது வந்து ேபாேவன்னு ெபாய் ெசால்லி இருக்க, அவ மனைச ெகான்னிருக்க, அப்பாேவாட அன்பு கிைடக்கவிடாமல் ெசய்த துேராகி நI! ெசால்லப்ேபானால் எங்கள் இருவைரயும் நI தான் கஷ்டப்படுத்திருக்க. இனி நான் அைத அனுமதிக்க முடியாது! நான் என் ெபண்ேணாடுதான் படுப்ேபன். எனக்கு மைனவியா இல்ைல என்றாலும் ெபாறுப்பான அம்மாவாக நடந்து ெகாள்!" என மகளின் அருகில் படுத்துவிட்டான். கருவில் இருந்து சுமந்து

இத்தைன வருடமாக கஷ்டப்பட்டு வள.த்தது நான்! நானா ெபாறுப்பில்லாதவள்? என ேகாபம் மூள, "சும்மா என்ைனேய குைற ெசால்லாதI.கள். நான் என்ன ெபாறுப்பில்லாமல் நடந்துெகாண்ேடன்?" என்றாள் ெவடுக்ெகன. "ெபாருப்பான அம்மாவாக இருந்திருந்தால் குழந்ைத உருவானதும் என்னிடம் ெசால்லி இருப்பாய், குழந்ைதைய ேவைலக்கார.களிடம் விட்டு உன் நிம்மதி தான் முக்கியெமன ேபாயிருக்க மாட்டாய். இேதா இப்ெபாழுது கூட என்னுடன் வம்பளக்காமல் படுத்திருப்பாய்!" என்றவன் கண்கள் சிrத்தன. "ேவைளக்கு ேபாகவில்ைல என்றால் உங்கள் துேராகத்ைத நிைனத்து மூச்சு முட்டி ெசத்திருப்ேபன்!" "குழந்ைதைய விட ெபrய rலாக்ேசஷன் என்ன இருக்க முடியும்? உன்னளவுக்கு நானும் தான் பாதிக்கப்பட்டிருக்ேகன். உனக்காவது என் குழந்ைத, உன் பாட்டு, அப்பா என எல்ேலாரும் இருந்தன.. ஆனால் எனக்கு? என் ெபண்ைண பா.க்கும் வைர உன் ஏமாற்றத்தில் இருந்து ெவளிேய வரமுடியாமல் தவித்துக் ெகாண்டிருந்ேதன் டீ!" என்று ேவறு புறம் திரும்பி படுத்துக் ெகாண்டான். இவைன விலக்கும் வழி ெதrயாமல் அவள் தான் தவித்துப் ேபானாள். இனி இங்கிருந்து ேபாகமாட்டான். குழந்ைதக்கு அப்பாவாக மட்டும் இருக்கட்டும் பைழய நிைனப்பில் என்னிடம் வாலாட்டினால் பா.த்துக் ெகாள்ளலாம் என்ற நிைனப்பு ேதான்றியேபாதும் இவேனாடு ஒேர வட்டில் I ஒேர கட்டிலில் எப்படி? தனித்திருந்து வைதத்தது ேபாதாெதன்று கூடயிருந்ேத ெகால்லப் ேபாகிறான் என தூக்கம் ெதாைலத்து அம.ந்திருந்தவள் தந்ைதயின் மீ து காைல ேபாட்டுக் ெகாண்டு தூங்கும் மகளின் தைல ேகாதி சாr குட்டி! என ெநற்றியில் முத்தமிட்டாள் மகளுக்கு இதுேபான்ற சின்ன சின்ன சந்ேதாஷங்கைள கிைடக்கவிடாமல் ெகடுத்தது தான் தாேன என்னும் குற்றஉண.ச்சிேயாடு. "தூங்கு டீ! இன்னும் எவ்வளவு ேநரம் தான் இப்படிேய அம.ந்திருப்பாய்? நI தூக்கும்ேபாது உன் ேமல் பாய்ந்து விடமாட்ேடன் இப்ெபாழுதாவது என்ைன நம்பு!" என்றவன் விழிகைள சந்திக்க முடியாமல் கண்களுடன் மனைதயும்

ேச.த்து மூடிக் ெகாண்டு சுருண்டு படுத்துவிட்டாள். மைனவி ஆழ்ந்த உறக்கத்தில் இருக்கிறாள் என்பைத உறுதி ெசய்து ெகாண்டு ெமல்ல தான் அடித்த கன்னத்தில் எச்சில் படாமல் முத்தம் ைவத்தான். இருந்தும் அவனது மீ ைசயின் குறுகுறுப்பில் கன்னத்ைத தடவிக் ெகாண்டு உறங்கிப் ேபானாள். முடியல ேபபி! உன்ன என்ெனல்லாேமா பண்ணனும்னு ேதாணுது... ெகால்றடி!" என மூச்சுமுட்ட உறங்காமல் அவைளேய விடிய விடிய பா.த்துக் ெகாண்டு படுத்திருந்தான். தூங்கும் அன்ைனைய எழுப்பி, "அப்பா எங்கம்மா? வருக்கு அப்பா ேவணும்! அப்பா! அப்பா... என அழுதபடிேய அவள் பதிலுக்கு கூட காத்திராமல் கீ ேழ ஓடிவந்த மகைள பின்ெதாட.ந்து வந்தாள் யாழினி. மாமனாருடன் அம.ந்து காபி குடித்துக் ெகாண்டிருந்தவன் குழந்ைதயின் அழுைகயில் பதறிப்ேபாய் அவைள வாr அைணத்துக் ெகாண்டு முதுகு வருடி, "என்னாச்சு டீ?' என்றான் மைனவியிடம் இது என்ன ேகள்விேய சrயில்ைலேய என்னேவா நான் அடித்துதான் குழந்ைத அழுகிறது என்பதுேபால் குற்றப்பா.ைவ ேவறு என மூண்ட எrச்சலில், "அப்பாைவ காணைலன்னு தான் அழுைக!" என்றாள் ெவடுக்ெகன. முகம் முழுவதும் புன்னைக விrய, "அப்பா இனி உங்கைள விட்டு எங்கும் ேபாக மாட்ேடன் குட்டி! அழக்கூடாது. அப்பாவுக்கு அழுவது பிடிக்காது. வருக்குட்டி அப்பாவுக்கு பிடிக்காதைத ெசய்யமாட்டீ.கள் தாேன? இனி அழக் கூடாது சrயா?" என்றவன் கழுத்ைத கட்டிக் ெகாண்டு தைலயைசத்தது மழைல. மைனவியும் மகளும் அழுவது பிடிக்காது என்பைத விட தாங்காது என்பது தான் ெபாருந்தும்! என்பது புrயாமல் மகளிடமும் ஆரம்பித்துவிட்டானா என சிடுசிடுத்தபடி ெசன்றவள் பின்ேனாடு ெவகு ெநருக்கமாக வந்தவைனக் கண்டு பதறியவளாய் என்ன? என்றாள் ேகாபமாய். “நான் உன்ைன ஸ்வாகா பண்ணிவிட மாட்ேடன் பயந்து சாகாேத! உனக்கும் குழந்ைதக்கும் ஒருவாரத்திற்கு ேதைவயான துணிகைள எடுத்துைவத்துக்

ெகாள் நாம் இன்று மாைல ெசன்ைன ெசல்கிேறாம். மாமாவும் நம்ேமாடு வருகிறா.கள்." என் விஷயத்தில் இவன் என்ன முடிெவடுப்பது? என, "நான் வரவில்ைல எனக்கு அவ்வளவு நாெளல்லாம் lவ் கிைடக்காது!" "ெசன்ைனன்னா என்னப்பா?" என தாையப் ேபால் விழிவிrக்கும் மகைள பா.த்ததும் வந்த ேகாபம் காணாமல் ேபாக, "ெசன்ைன என்பது ஒரு ஊ. குட்டி. அங்கு நமக்கு வடு I இருக்கு. அப்பாேவாட ஆபீஸ் இருக்கு, உங்கம்மா படித்த ஸ்கூல், காேலஜ் எல்லாம் இருக்கு முக்கியமா கடல் இருக்கு ேபாகலாமா? என விளக்கம் ைவத்து தனது ைகேபசியில் இருந்து சில புைகப்படங்கைள காட்டி ஆைசமூட்டி பால் அருந்த ைவத்துவிட்டு ேமேல வர அங்ேக யாழினி பள்ளிக்கு ெசல்லும் அவசரத்தினாலும், தாழ் ேபாட்டு பழக்கமில்லாததாலும் ெவறுமேன கதைவ சாத்தி ைவத்துவிட்டு, அவசரமாக புடைவ கட்டிக் ெகாண்டிருந்தாள். புயெலன நுைழந்தவைன எதி.பா.க்காததால், “ெவளிேய ேபாங்க!” என கத்த, அவனும் எதி.பா.க்கவில்ைல… என்பது அவனது விழுங்கும் பா.ைவயில் புrந்தது. "நI லாக் பண்ணியிருந்த கதைவயா உைடத்துக் ெகாண்டு உள்ேள வந்ேதன்? இதுவைர நான் உன்ைன இப்படி பா.த்தேத இல்லயா? சும்மா சீன் கிrேயட் பண்ணாமல் நான் ெசால்வைத ேகள்!" “என்ன ஒரு திமி.? கதைவ தட்டாமல் உள்ேள வந்ததும் இல்லாமல் ேபச்ைச பா.. இவன் என்ன தான் நிைனத்துக் ெகாண்டிருக்கிறான்? பைழய நிைனவுகைள தூண்டி அவன் காலடியில் என்ைன விழைவக்க ேவண்டும் என்ற எண்ணமா? என சிலி.த்த மனைத, அவன் ெசான்னது ேபால் கதைவ தாளிடாதது தவறுதாேன விட்டுத்ெதாைல! என்றபடி அவைன ஏறிட, நான்கு வருடங்களுக்கு முன் தான் ஆண்டு அனுபவித்த தங்கசிைலைய அேத ஆைசயுடன்... இல்ல ெகாஞ்சம் கூடுதலான ேமாகத்துடன் விழிகளாேலேய கபள Iகரம் ெசய்து ெகாண்டிருக்கிறான் என்பது அப்ெபாழுது தான் ெதrந்தது.

பக்கத்தில் இருந்த பூஞ்சாடிைய எடுத்து அவன் தைலக்கு குறிைவக்க அைத லாவகமாக பிடித்தவன், "எப்ேபாதிருந்து இந்த புதுப்பழக்கம்? உனக்கு ேகாபம் வந்தால் கடிக்கத்தாேன ெசய்வாய்?" என கண் சிமிட்டினான். "நாைய கல்ெலடுத்து தாேன அடிக்கணும்?" (உனக்கு அநியாயத்துக்கு ேகாபம் வருது யாழினி) "யாருடீ நாய்?"என அவைள சுவற்ேறாடு தள்ளி இருபுறமும் தன் ைககளால் சிைறெசய்து உறும, "இந்த மிரட்டெலல்லாம் என்னிடம் ேவண்டாம்! நIங்கள் தான் ெவறிபிடித்த நாய்! பா.ைவதான் ெசால்கிறேத!" (ேதைர இழுத்து ெதருவில் விடாமல் ஓயமாட்டா ேபாலேவ?) அவனுள் ேலசாக புைகந்து ெகாண்டிருந்த ேமாகத் தIைய தூண்டி ெகாழுந்துவிட்ெடறிய ெசய்துவிட்டாள். இவ்வளவு ேநரமும் ைககைள சும்மாைவத்துக் ெகாண்டிருந்தேத ெபrய விஷயம் என்பது ேபால் அவனும், "இந்த ெவறிபிடித்த நாய் என்ன ெசய்யும் ெதrயுமா?" என முரட்டுத்தனமாக அவள் முகம் அழுத்தி இதழ்கைள சுைவத்தான். கன்னம் கடித்தான், எலும்புகள் ெநாறுங்கிவிடுமளவிற்கு

இழுத்து அைணத்தான். அவள் ேமனிெயங்கும் தன்

விரல்கைள அழுத்தமாக படரவிட்டான், கழுத்துவைலவில் முத்தமிட்டான்… தன் நான்கு வருட விரதத்ைத இன்ேறாடு முடிவுக்கு ெகாண்டு வரும் எண்ணத்தில் முன்ேனறிக் ெகாண்டிருக்க, இைட கன்றி சிவந்தது, இதழில் ரத்தம் கசிந்தது, கன்னத்தில் பற்குறி பதிந்தது அவளால் அவைன எதி.த்து எதுவும் ெசய்ய முடியவில்ைலயா? இல்ைல ெசய்யேவயில்ைலயா? தன் மிருகத்தனம் தனக்ேக ெவட்கமளிக்க, எதி.க்காத மைனவிைய அதற்குேமல் வருத்த மனமின்றி அவனும் ெதாடரவில்ைல… சட்ெடன அவ்விடம் விட்டு விலகிச் ெசன்றுவிட்டான். சீண்டியது அவள்தான் என்பைத மறந்து கண்ண.I விட்டுக் ெகாண்டிருந்தாள். “சிறுெபண்ணிடம் வரத்ைத I காட்டுகிறாேன ெபாறுக்கி! அவைன எதி.த்து என்னால் எதுவும் ெசய்ய முடியவில்ைலேய என குன்றிப்ேபானாள். அவேனா

அவள் மீ திருந்த ேமாகம் ெவறியாகிப் ேபானேத பாவம் மிகவும் வைதத்துவிட்ேடாேம? என ெநாந்துேபானான். இருவருக்குேம தனிைம ேதைவப்பட்டது. அழுது ஓய்ந்தவள் நிதானத்திற்கு வந்தபின் ெதளிவாக ேயாசிக்கத் ெதாடங்கினாள். இன்று நடந்த தவறில் தனக்கும் பங்குண்டு. தான் அவைன சீண்டாவிட்டால் இது நிகழ்ந்திருக்காது. அவனிடம் ஏன் இவ்வளவு படபடப்பாக நடந்து ெகாள்ள ேவண்டும்? உள்ளுற அவன் மீ து இருக்கும் காதல் தான் துேராகம் ெசய்தேபாதும் அவைன ெவறுக்க முடியாமல் தவிப்பதற்கு காரணம். அவனுக்கும் காதல் இருக்குேமா? அதனால் தான் இந்த நாலுவருடமாக வந்தனாைவ திருமணம் ெசய்துெகாள்ளாமல் இருக்கிறாேனா. இன்றய நிகழ்வில் கூட அவனது ெசயல்கள் முரட்டுத்தனமாக இருந்தாலும் உண.வுகள் ேமாகமும் காதலுமாகத் தாேன இருந்தன. முரட்டுத்தனம் அவனது இயல்பு. ஆனால் இது? முன்னுக்கு பின் முரணாக இருக்கிறேத! அவன் உண.வில் ெவறித்தனத்திற்கு பதிலாக ஏக்கேம அதிகமாக இருந்தது. அப்படிெயன்றால் எனக்காக அவன் ஏங்குகிறானா? ெசாத்ைதயும் தாண்டி என் மீ து அன்பிருப்பது உண்ைம தாேனா? என்னுைடயது தான் தவறான புrதேலா? நான் இவனுக்காக ஊைர விட்டு வந்தது ேபால் இவன் எனக்காகேவ தன் ெதாழில், ஊ., வந்தனா என அைனத்ைதயும் விட்டு வந்திருக்கிறாேன? இெதல்லாம் உண்ைம தானா? (அப்பா! ஒருவழியா பல்பு எrஞ்சிருச்சா...) ெசன்ைன ெசன்று பா.த்துவிடலாம் என்ற முடிவிற்கு வந்திருந்தாள். அதற்குள்ளாகேவ தந்ைத இருமுைற அவைள சாப்பிட அைழத்திருந்தா.. ெமல்ல எழுந்து கண்ணாடியில் தன் முகம் பா.க்க, தாைடயின் இருபுறமும் அழுத்திபிடித்ததில் கன்றி சிவந்திருந்தது, பற்தடம் காணாமல் ேபாயிருந்தாலும் கன்னச்சிவப்பு மாறவில்ைல. உதடு ேலசாக வங்கியிருந்தது. I இைடயின் கன்றைல புடைவயில் மைறத்தவள், ேலசான ஒப்பைனகள் மூலம் மற்றவற்ைறயும் மைறக்க ெதாடங்கினாள். அதற்குள்ளாகேவ அவன் வந்துவிட்டான். காயங்கைள மைறப்பதில் தIவிரமாக ஈடுபட்டிருந்த மைனவிைய பா.த்தவன் ெவட்கிப்ேபானான். அவளருேக வந்தவன், "சாr யாழினி! நான் எைதயும் திட்டம்ேபாட்டு ெசய்யவில்ைல. உன் சீண்டலில் சினந்து தவறு ெசய்துவிட்ேடன்… என்ைன மன்னித்துவிடு. இனி ஒருதரம் இந்த தவைற ெசய்யமாட்ேடன் நம்பு டீ!" என்றவனின் கண்களில்

வலியிருந்தது. அவன் உண்ைமயாக வருத்தப்படுகிறான் என அவளுக்கும் விளங்கியது. "ேவண்டாம் இளன் என் வாய் சும்மா இருக்காது. எதற்கும் உத்தரவாதம் ெகாடுக்காதI.கள்!" "இல்ல… இனி நI சீண்டினாலும் எல்ைல மீ றமாட்ேடன்." என அவள் முகம் பா.த்தவன், இைத மனதில் ைவத்துக் ெகாண்டு ெசன்ைனக்கு வரமாட்ேடன் என ெசால்லிவிடாேத. பாப்பாவிடம் ேபாகிேறாம் என ெசால்லிவிட்ேடன் அவைள ஏமாற்ற மனம் வரமாட்ேடன் என்கிறது ப்ள Iஸ் யாழினி... என்ைன பழிவாங்குவதாக நிைனத்து குழந்ைதைய தண்டித்து விடாேத!" என ெகஞ்ச , தான் முன்னேம ேபாகலாம் என்ற முடிைவ எடுத்த பின்னும் அவைன சீண்டினாள். "உங்கள் ெபண்ெணன்றதும் ஏமாற்ற முடியவில்ைல. அடுத்தவ.கள் வட்டு I ெபண்ெணன்றால் மட்டும் முடியும் அப்படித்தாேன?" "உன்ைன ஏமாற்ற நான் நிைனத்தேதயில்ைல கண்ணம்மா! நI தான் என்ைன நம்ப மறுக்கிறாய்!" "என் ெபய. யாழினி! இந்த கண்ணம்மா மூக்கம்மாெவல்லாம் ேவண்டாம்! நம்பும்படியாக நடந்து ெகாள்ளவில்லேய?" என புருவத்ைத ஏற்றினாள். “ேபபிைய விட்டால் உங்களுக்கு ெகாஞ்ச வா.த்ைதகேள கிைடயாதா? பட்டு... குட்டிமா... லட்டு, கண்ணம்மா, ெசல்லம் இப்படி ஏதாவது ெசால்லி ெகாஞ்சலாம் தாேன? என சிணுங்கிய மைனவியின் நிைனவில் கண்கைள இருக மூடி திறந்தவன், "பைழயைத மறந்து என்ைன மன்னித்துவிேடன்! நான் என்ன ெசய்தால் நI என்ைன நம்புவாய் யாழினி?" "காலம் கடந்துவிட்டது! இனி நம்பைவப்பதால் எந்த பிரேயாஜனமும் இல்ைல. உங்கள் மீ து எனக்கு விருப்பும் கிைடயாது ெவறுப்பும் கிைடயாது அைதெயல்லாம் கடந்து வந்துவிட்ேடன்." (பா. டா!)

"யாழினி… வம்பிற்காக I ேபசாமல் அைமதியாக ேயாசித்துப்பா.. நI இன்னும் என்ைன ெவறுக்கவில்ைல அதனால் தான் என் அத்துமீ றல்கைள அனுமதித்தாய்!" ெபாட்டில் அைறந்தாற்ேபால் அவனது வா.த்ைதகள் இவைள அதிரைவத்தன. உண்ைம உண.ந்து ஸ்தம்பித்து ேபானாள். நான் அவைன விலக்கேவயில்ைலேய என திைகத்துப் ேபானாள் அந்த ேபைத. பாவி என்னால் புrந்துெகாள்ள முடியாதைத இவன் கண்டுெகாண்டாேன என எrச்சலுற்றவள், "உங்க ெபண்ைண கூட்டிேபாங்க! நான் வரவில்ைல." "உன்ைன விட்டு வரு எப்படி இருப்பாள்? ஒருவாரம் ேவண்டாம் இரண்ேட நாட்களில் வந்துவிடலாம் ப்ள Iஸ்!" "உங்களால் தான் நான் அந்த ஊைரேய விட்டு வந்ேதன்! என்னாள் வரமுடியாது!" "உன் மனைத ெதாட்டு ெசால் கண்காணாமல் வாழுமளவிற்கு நான் என்ன தவறு ெசய்துவிட்ேடன்?" என்றதும் ேகாபம் ெகாப்பளிக்க, "என் மனைத சலனப்படுத்தியது தப்பில்ைலயா? உங்களுக்காக நான் உருகி நிற்க இன்ெனாருத்திேயாடு வாழ்ந்தது தப்பில்ைலயா? ெசாத்ைதெயல்லாம் உன் ெபயருக்கு மாற்றிக் ெகாண்டு அவைள ெவட்டிவிடு! என ெகாஞ்சியவைள நாலு அைறவிடாமல் அைமதியாக இருந்தது தப்பில்ைலயா?" ேபபி! என பதற்றத்ேதாடு அவள் முகம் தாங்கியவன், “உனக்கு ஹிந்தி ெதrயுமா? நான் தவறு ெசய்துவிட்ேடன் கண்ணம்மா… என்ைன மன்னித்துவிடு! வந்தனாைவ அைறவெதன்ன ெகாைல ெசய்துவிடும் ெவறிைய உனக்காகத்தான் அடக்கிேனன். எங்ேக என் முகமாறுதலில் ெமாழி புrயாமல் ஏற்கனேவ குழம்பியிருந்த நI இன்னும் குழம்பிவிடுவாேயா என நிைனத்ேத அைமதிகாத்ேதன் ேபபி. இைத மனதில் ைவத்துக் ெகாண்டுதான் இப்படி உருக்குைலந்து ேபாய் இருக்கிறாயா? என அவைள மா.ேபாடு அைனத்துக் ெகாண்டான். என்று வந்தனாைவ பா.த்ேதன் என்றாேயா ,அன்றிலிருந்ேத நI அைமதியாக இல்ைல. உன்னுள்ேளேய குழம்பி தவித்தாய். அவள் உன்னிடம் எேதா உளறியிருக்கிறாள் என புrந்துெகாண்ேடன். நம்ைம

பிrப்பதற்காகேவ அைனத்ைதயும் திட்டமிட்டு ெசய்திருக்கிறாள். நI என்ைன நம்புவாய் என நிைனத்ேதன் ேபபி... கைடசியில் அவள் நிைனத்துதான் நடந்தது. அன்று உன்னிடம் அைனத்ைதயும் ெசால்லிவிடுவது என்றுதான் இருந்ேதன். நIதான் எைதயுேம ேகட்காமல் வந்துவிட்டாய். ஒரு கணவனாய் நான் உன்ைன சலனப்படுத்தாவிட்டால் தான் தப்பு. நம் குழந்ைதயின் மீ து ஆைணயாக ெசால்கிேறன் ேபபி என்று உன் ேபாட்ேடாைவ பா.த்ேதேனா அன்ேற எங்களுக்குள் இருந்த உறவு முடிவுக்கு வந்துவிட்டது. அதற்குமுன் அவேளாடு வாழ்ந்தது உண்ைமதான். கண்டிக்க தாய் இல்ைல… கண்டிக்கும் நிைலயில் தந்ைத இல்ைல… ைகநிைறய பணம் கூடேவ ெபrய பிஸ்னஸ் ேமன் என்னும் ெபயரும்… புகழும் அப்ேபாது அது தவறாக ெதrயவில்ைல. ஆனால் அந்த தவறுக்காக தண்டைனையயும் அனுபவித்துவிட்ேடன் என்ைன மன்னித்துவிேடன்… ேபாதும் கண்ணம்மா நாலு வருசமா நI எனக்கு ெகாடுத்த தண்டைனயும் நான் அனுபவிக்கும் ேவதைனயும்! இனி உன்ைன விட்டு என்னால் வாழ முடியாது. என்ைன கணவனாக ஏற்கமுடியாவிட்டாலும் பரவாயில்ைல இந்த நிைலேய எனக்கு ேபாதும்!" என அவைள இறுக்கிக் ெகாண்டான். அவனது இறுகிய அைணப்பில் சுயம் ெபற்றவள் அப்ெபாழுதுதான் இவ்வளவு ேநரமும் அவன் அைணப்பில் இருந்தது புrய அவனிடமிருந்து விலகினாள். அவேனா ஏன் என்பதுேபால் அவைள விட மறுத்தான். மீ ண்டும் ேகாபம் வந்து ஒட்டிக் ெகாண்டது யாழினிக்கு. "விடுங்க இளன்! என்ைன பா.த்தால் எப்படி ெதrயுது உங்களுக்கு? நான் உங்கைள கணவனாக ஏற்காவிட்டாலும் உங்களுக்கு அைதப்பற்றி எந்த அக்கைறயும் இல்ைல என்ைன எளிதில் உங்கள் விருப்பம் ேபால் உபேயாகப்படுத்தலாம் என்ற எண்ணமா? ெகான்றுவிடுேவன் ஜாக்கிரைத! உங்களது சிறு அைணப்பிற்கும் சில முத்தங்களுக்கும் மயங்கி நின்ற யாழினி இல்ைல நான். இன்ெனாருமுைற என்ைன ெதாட்டீ.களானால் ைகைய ஒடித்துவிடுேவன் நிைனவில் ைவயுங்கள்!" படபடெவன ெபாrந்தவைள உதட்ேடார புன்னைகயுடன் அைமதியாக பா.த்துக் ெகாண்டிருந்தவன், இவ்வளவு ேநரம் மயங்கி நின்றெதன்ேன இப்ெபாழுது வரவசனம் I ேபசுவெதன்ன? என தன்ைனேய ேகட்டுக் ெகாண்டான் பின்ன அவளிடம் ேகட்டு வாங்கிக் கட்டிக்ெகாள்ள அவன் என்ன லூசா? அேதாடு அவள்

அறியாமல் தான் அவைள களவாட ேவண்டியிருக்கிறது. இைத ேவறு ெசால்லி விட்டால் சுதாrத்துக் ெகாள்வாேள என்பதுதான் அவன் கவைலயாக இருந்தது. "சாr ேபபி உனக்கு பிடிக்காத எைதயும் இனி ெசய்யமாட்ேடன்!" என்றான் குறும்பு ெகாப்பளிக்கும் கண்களுடன். ஏேதா சrயில்ைலேய என எண்ணமிட்டவளுக்கு தான் அவனிடம் மயங்கித்தான் உடன்படுகிேறாம் என்பைதத் தான் இப்படி ெசால்கிறான் என புrய, முகம் சிவந்து ேபானது. மானம்ெகட்ட மனேம அவன் உன்ைன எவ்வளவு கஷ்டப்படுத்தினாலும் அவேன கண்டுெகாள்ளும் அளவிற்கு இலக்கம் காட்டுகிறாய் என தன் மீ து ேகாபம் ெகாண்டவள் அைதயும் அவனிடேம காட்டினாள். "முதலில் என்ைன ேபபின்னு கூப்பிடுவைத நிறுத்துங்கள்." "நI ேவண்டுமானால் என்ைன மாமான்னு கூப்பிட்டுக்ெகாள்! எனக்கு எத்தைன குழந்ைத பிறந்தாலும் நI தான் என் முதல் குழந்ைத அதான் அப்படி கூப்பிடுகிேறன் கண்ணம்மா!" மீ ண்டும் குைலந்தான் அவன். இவேனாடு ெதால்ைலயாக ேபாய்விட்டேத என எrச்சலுற்றவள், "மாமாவும் ேவண்டாம் மண்ணாங்கட்டியும் ேவண்டாம். நIங்க எப்ேபாது என்ைன அப்படி கூப்பிடுவ.கள்… I என்ன அ.த்தத்தில் கூப்பிடுவ.கள்? I என எனக்கு நல்லாத் ெதrயும் நடிக்காதI.கள்!" என்றாள் ெவடுக்ெகன. அவேனா அவைள தன் வசமாக்காமல் விடுவதில்ைல என்ற முடிேவாடு இருந்ததால் "எப்ேபாது ஏன் அப்படி கூப்பிடுேவன் ேபபி?" என்றான் ெகாஞ்சலாய். இவன் திருடன் ஏேதா திட்டமிடுகிறான் என ேதான்றவும் சட்ெடன ெவளிேயறப் ேபானவளின் கரம் பிடித்து, "ெசால்லிவிட்டு ேபா! மாமா பாவமில்ைலயா? என்றான் அப்பாவி ேபால் முகத்ைத ைவத்துக் ெகாண்டு. "இளன் உங்களுக்கு ெகாஞ்சம் கூட அறிேவயில்ைலயா? நான் உங்கைள திட்டிக் ெகாண்டிருக்கிேறன்!"

"ேசா வாட்? இந்த நாலுவருடங்களும் உன் வா.த்ைதகளுக்காக ஏங்கியவன் அது இப்ேபாது தான் தைடயில்லாமல் கிைடக்கிறது. அதனால் எப்படி இருந்தாலும் எனக்கு சந்ேதாஷம்தான்." என கண் சிமிட்ட, கடவுேள என அவள் தான் தைலயில் அடித்துக் ெகாள்ளும் படி ஆகிவிட்டது. அவேனாடு மல்லுக்கு நிற்கமுடியாமல் ெசன்ைனக்கு கிளம்பினாள். வழிெநடுக கிய. மாற்றும் சாக்கில் அவைள இடிப்பதும், கண் சிமிட்டுவதும் எப் எம் மில் ேபாடப்படும் காதல் பாடல்கைள ேகட்டபடி அவைள கள்ள பா.ைவயால் விழுங்குவதுமாய் இருந்தான். நான் தான் அவனுக்கு இடம் ெகாடுத்துவிட்ேடன். இழுத்து நாலு அைறவிடாமல் அைமதியாக இருந்ததால் தான் எல்ைலமீ ற ஆளாய் பறக்கிறான். இவைன எப்படி கட்டுப்படுத்துவது? என்னும் சிந்தைனயிேலேய உழன்று ெகாண்டிருந்தவளுக்கு ஏேனா அவன் அருகில் இருக்கும் ேபாது தனது கனல் வசும் I ேகாபம் காணாமல் ேபாய்விடுகிறது என்பது தான் ெபரும் ஆச்சrயமாக இருந்தது. அவனுக்கு ேதாதாக அடுத்த பாடல் வர, மாமனாரும் மகளும் பின்ேன தூங்குவைத பா.த்தவன் ெமல்லிய குரலில் தானும் பாடத் ெதாடங்கினான்... அடிேய அழேக... அழேக அடிேய... ேபசாம நூறு நூறா கூறு ேபாடாத வலிேய... வலிேய... என் ஒளிேய ஒளிேய... நான் ஒன்னும் பூத்தமில்ல தூரம் ஓடாேத... காேதாடு நI எrஞ்சு வா.த்ைத வந்து கீ ருேத... ஆனாலும் நI ெதளிச்ச காதல் உள்ள ஊறுேத... வாயாடி ேபயா என் தூக்கம் தூக்கி ேபாற... ேபானா ேபாறா தானாவருவா ெமதப்புல திருஞ்ேசன்... வரப்ெபல்லாம் I வணா I ேபாச்சு ெபாசுக்குன்னு ஒடஞ்ேசன்... பட்ெடன எப் எம்ைம யாழினி நிறுத்த,

'ஏண்டி? உன் அளவுக்கு இல்ேலன்னாலும் ஓரளவுக்கு நல்லா தாேன பாடுேறன்... இந்த நாலு வருசமா எனக்கு இது மட்டும் தான் துைண!" என மீ ண்டும் உயி.பித்தான். எதுக்கிந்த ேகாபம் நடிச்சது ேபாதும்... மைறஞ்சு நI பாக்க ெவலுக்குது சாயம்... ேநத்ேத நான் ேதாத்ேதன் இது தானா உன் ேவகம்... அடிேய அழேக... அழேக அடிேய... ேபசாம நூறு நூறு கூறு ேபாடாேத... ஏேனா மனம் கனத்து ேபானது யாழினிக்கு. கண்கைள மூடி அவைன பா.ப்பைத தவி.க்க நிைனக்க மூடிய விழிகளுக்குள்ளும் அவேன... எந்த வட்ைட I அவ.கள் விற்று ெசன்றா.கேளா அேத வட்ைடேய I அவன் வாங்கியிருந்தான். அதி.ச்சியாக உண.ந்தேபாதும் அைத காட்டிக் ெகாள்ளாமல் இயல்பாக இருக்க முற்பட்டவளின் காதுகளில் அவனது வா.த்ைதகள் விழத்தான் ெசய்தன, "நIங்கள் யாருக்காக விற்றI.கேளா நான் அவளுக்காக தான் வாங்கிேனன் மாமா!" என்றான் கனிவுடன். அவைளயும் அறியாமல் மனதில் இதம் பரவுவைத அவளால் உணரமுடிந்தது. மருமகனின் அன்பில் மனம் தளும்பியது சிவபிரகாசத்திற்கு. என்னதான் மகளின் மகிழ்ச்சிக்காக வட்ைட I விற்றாலும் அவரும் அவரது மைனவியும் சிட்டுக்குருவிகளலாய் சிறகடித்த வடல்லவா? I மாப்பிள்ைளைய நன்றிேயாடு பா.த்தா.. சிறுமுறுவலின் மூலம் அவைர இயல்புக்கு ெகாண்டுவந்தான். தாத்தாவும் ேபத்தியும் சந்ேதாசமாய் வட்ைட I சுற்றிவந்தா.கள். நானும், பாப்பாவும் ஆஃபீஸ் ேபாேறாம். மாைல நIங்கள் இருவரும் தயாராக இருங்கள் மகாபலிபுரத்தில் கட்டும் காட்ேடைஜ பா.த்துவிட்டு வரலாம். "ஆகட்டும் மாப்பிள்ைள. ஆனால் வருகுட்டி ஏன் ஆபீஸுக்கு..."

"எல்லாம் உங்கள் மகளால் தான்! என ெசால்ல நிைனத்தவன், நான் ஆபீஸ் ேபானா திரும்ப வரமாட்ேடன்னு பயப்படுறா... அவைள விட்டு எங்கும் இனி ேபாகமாட்ேடன்கிற நம்பிக்ைக வரட்டும். ெகாஞ்சநாள் அவைளயும் கூட்டிேபாவதில் எந்த கஷ்டமும் இல்ல. ெமல்ல பழகிடுவா பா.க்கலாம்..." என விைடெபற்றான். ைகயில் குழந்ைதயுடன் வரும் முதலாளிைய பா.த்து அதிகம் பதறியெதன்னேவா ஸ்ேவதா தான். அவன் பின்ேனாடு வந்தவள், குட் மா.னிங் எனும் ேபாேத இது ேபட் மா.னிங்காக இருக்க கூடாது. என் ேவண்டிக்ெகாண்டு, 'இந்த பாப்பா உங்க ெசாந்தக்கார பாப்பாவா பாஸ்?" என்றாள் இழுத்து பிடித்த முறுவலுடன். "இல்ல என் ெசாந்த பாப்பா!' என்றவன், மடியில் இருந்த மகைள இறுக்கிக் ெகாள்ள, முகத்தில் என்றும் இல்லா திருநாளாய் புன்னைக குடிெகாண்டிருந்தது. இன்னும் 10 நிமிடங்களுக்கு பிறகு ேவைலைய ெதாடரலாம் என அவைள நாசுக்காக ெவளிேயற்றினான். அவளுக்கும் தன் படபடப்ைப குைறக்க இந்த அவகாசம் ேதைவப்பட்டது. அலுவலகத்தில் அைனவரும் அவைள சூழ்ந்து ெகாண்டன... பாஸுக்கு கல்யாணமாயிடுச்சா? இவ்வளவு ெபrய ெபாண்ணு இருக்கா? ஒருேவைள தத்து எடுத்திருப்பாேரா? ஆளாளுக்கு அவைள ேகள்விகளால் குைடய... அவ. ெபாண்ணுன்னு தான் ெசான்னா. ேவெறதுவும் ெதrயாது! என அழாக் குைறயாக ெசால்லிக் ெகாண்டிருந்தாள் ஸ்ேவதா. மீ ண்டும் அவள் உள்ேள ெசல்ல அந்த குட்டி ேதவைத ேசாஃபாவில் அம.ந்து தன் ெபாம்ைமயுடன் விைளயாடிக் ெகாண்டிருந்தது. பக்கத்திேலேய ஐ ேபடில் ைரம்ஸ் ஓடிக் ெகாண்டிருந்தது. மகைள ரசைனயுடன் பா.த்துக் ெகாண்டிருந்தவனிடன், "பாஸ் உங்களுக்கு கல்யாணம் ஆயிடுச்சா?" என்றாள் பrதாபமாக. "ஸ்ேவதா! என்னாச்சு உங்களுக்கு? என புருவம் உய.த்தியனான். இனி தான் ேகாைடயிேலேய தங்கப் ேபாவதாகவும், வாரம் ஒருமுைற இங்கு வந்து பா.ப்பதாகவும் கூறி, தனது ேவைலகைளயும், தான் பா.க்க ேவண்டியவ.கைளயும், அதற்கான ேநரத்ைதயும் திட்டமிட ெசான்னவன் மதிய

உணவிற்கு பிறகு கம்பனி மீ ட்டிங்கிற்கு அைழப்பு விட ெசான்னான். அதுவைர ெபாறுைம காத்த மகள், "அப்பா! அம்மாட்ட ேபாலாம்...' என சினுங்க, அம்மா... குட்டிமாக்கு பப்பு மம்மம் ெசய்றாங்க... இன்னும் ெகாஞ்ச ேநரத்தில் நாம் வட்டுக்கு I ேபாய் சாப்பிடலாம். அப்புறம் வருகுட்டி அம்மாகிட்ட இருங்க... அப்பா மட்டும் ஆபீஸ் வேரன். சாயங்காலம் நாம் எல்ேலாரும் பீச்சுக்கு ேபாகலாம் சrயா?" என ெகாஞ்ச, குழந்ைதைய பற்றி அறியும் ஆவலில், 'பாப்பா ெபய. என்ன?" என ஸ்ேவதா ேகட்க, "அப்படி இல்ல வாட்ஸ் உவ. ேநம்? வரஎச்சுமி! என ெசால்லி சிrக்க "வரலட்சுமி! அைதத் தான் அப்படி ெசால்றா! என மகைள முத்தமிட்டவன், ெபய. ைவப்பதிெலல்லாம் ெராம்ப ெதளிவு தான். எப்ேபாேதா நான் ெசான்னைத நியாபகம் ைவத்து என் அம்மாவின் ெபயைரேய ைவத்திருக்கிறாள் என மைனவியின் நிைனவில் மகிழ்ந்து ேபானான். மதிய சாப்பாடு முடிந்ததும் அவளது அைறக்கு வந்தவளுக்கு இவனால் தாேன எல்லாம் என அழுைகயும் ஆத்திரமும் வந்தது. முழங்காலில் முகம் புைதத்து விசும்புபவளின் அருகில் மண்டியிட்டு அம.ந்தவன், யாழினி என அவள் தைல வருட, சட்ெடன விழி உய.த்தி ேகாப பா.ைவ பா.த்தாள். அவளது பா.ைவைய சந்திக்க முடியாமல் தன் ைகயில் இருந்த சில பத்திரங்கைள அவளிடம் நIட்டினான். அைத கண்டுெகாள்ளாமல் அம.ந்திருந்தவளின் கரம்பிடித்து, “வாங்கிக்ெகாள் யாழினி! இைவகள் அைனத்தும் உன்னுைடயைவ. நI எனக்கு ெகாடுத்தைவ. என்று நI என்ைனவிட்டு பிrந்தாேயா அன்ேற நம்ைம பிrத்த ெசாத்து எனக்கு ேதைவயில்ைல என உன் ெபயருக்ேக அைனத்ைதயும் மாற்றிவிட்ேடன். அேதாடு இந்த வட்டின் I பத்திரமும் இருக்கிறது. அது எனது பrசு. என்ேறனும் நிச்சயம் நI திரும்பி வருவாய் அப்ெபாழுது ெகாடுக்க ேவண்டுெமன வாங்கிேனன்." என அைமதியாக அவள் கரம் வருட ெவடுக்ெகன தட்டிவிட்டவள்,

"இதுதான் சின்னமீ ைன ேபாட்டு ெபrய மீ ைன பிடிப்பதா?" என்றாள் நக்கலாய். மனதில் வலியும் ேகாபமும் எல்ைலமீ ற, "சீ ேபாடி!" என ெவறுப்ைப உமிழ்ந்துவிட்டு ெசன்றுவிட்டான். சிைலயாக சைமந்துேபானாள் அவள், அவன் கண்களில் ேகாபம், காமம், காதல், எள்ளல், ெகஞ்சல், ெகாஞ்சல், குறும்பு அைனத்ைதயும் பா.த்திருந்தவளுக்கு இந்த ெவறுப்பு புதிது. அவனது ெவறுப்பில் திைகத்தவள், தான் தவறு ெசய்கிேறாேமா? என முதல் முைறயாக ேயாசிக்கத் ெதாடங்கினாள். ெகாடுத்தைத

திருப்பிக் ெகாடுத்தது சrதான் ஆனால் புதிதாக ேவறு வாங்கி

ெகாடுத்திருக்கிறான் இைத எப்படி எடுத்துக் ெகாள்வது? இவ்வளவு நாள் தனியாக இருந்திருக்கிறான். அன்று மாமாகூட ேபானில் ெசான்னா.கேள நI இருந்து ெசய்யமுடியாதைத உன் பிrவு ெசய்தது. அவன் முன்ைன ேபால் இல்ைல அைணத்து ெகட்டபழக்கங்கைளயும் விட்டுவிட்டான். இந்த நாலு வருடங்களும் உன்ைன நிைனத்து உனக்காகேவ வாழ்ந்து ெகாண்டிருக்கிறான் அவேனாடு ேச.த்து என்ைனயும் மன்னித்துவிடம்மா! என் மகனின் வாழ்ைவ சீ. ெசய்ய எண்ணி உன் வாழ்ைவயும் ெகடுத்துவிட்ேடேன என்ற குற்ற உண.ச்சி என்ைன ெகான்றது. இப்ெபாழுதுதான் நிம்மதியாக இருக்கிறது அவன் உன்ேனாடு வந்து ேச.ந்துவிட்டதாகவும் அவைன நI ஏற்றுக் ெகாண்டதாகவும் ெசான்னான். சீக்கிரேம என் ேபத்திையயும் உன்ைனயும் பா.க்க வருகிேறன் என்றா.கேள. குழந்ைதைய சாக்கிட்டு எப்ேபாதும் என்ேனாடு இருக்கேவ நிைனக்கிறான். வாங்கிய ெசாத்துக்கைள ெகாடுத்துவிட்டான், வந்தனாவுடனான தவறுக்கு மன்னிப்பும் ேகட்டுவிட்டான் ஆனாலும் என்னால் ஏன் அவைன ஏற்கமுடிவில்ைல? அதுதான் ேபாகிறெதன்றால் விட்டு விலகவும் அல்லவா முடியவில்ைல… என தவித்துப்ேபானாள். தான் என்ன தான் எதி.பா.க்கிேறாம் என அவளுக்ேக ெதrயவில்ைல என்பதுதான் ெகாடுைம. இன்னும் நான் என்ன தான் ெசய்யேவண்டும்? என் குற்றங்களுக்ெகல்லாம் மன்னிப்பும் ேகட்டுவிட்ேடன். வாங்கியவற்ைற திருப்பியும் ெகாடுத்துவிட்ேடன். ேவறு என்ன தான் எதி.பா.க்கிறாள்? இதற்குேமல் என் காதைல எப்படி புrயைவப்பது? என ேசா.ந்துேபானவன், அவைள அவள்

ேபாக்கிேலேய விடுவது என்ற முடிவிற்கு வந்தான். தன்னுைடய அதIத ெநருக்கம் தான் அவளுக்கு ெவறுப்ைப தருகிறேதா என மனம் கலங்கினான்.

அைனவரும் மாைல மகாபலிபுரம் கிளம்ப அவள் வர மறுத்தாள் அவன் வற்புறுத்தவில்ைல. மகைளயும் மாமனாைரயும் அைழத்துக் ெகாண்டு கிளம்பிவிட்டான். அதுவும் ெபாறுக்கவில்ைல அவளுக்கு… தான் வரமாட்ேடன் என்றதும் விட்டது ெதால்ைல என ெசன்றுவிட்டாேன என மருகினாள். இரவு அைனவரும் வந்ததும் முகத்ைத தூக்கி ைவத்துக் ெகாண்டாள். "ேபாடி! என்ைன விட்டு உன் அப்பாேவாடு ேபானாய் அல்லவா என்ேனாடு ேபசாேத என சிணுங்கினாள். "சாr மா வரு பாவம்மா...ேபசு மா பீஸ்!" என ெகஞ்சியது குழந்ைத அவேனா எைதயும் கவனிக்காது தன் ேவைளகளில் மூழ்கியிருப்பது ேபால் பாசாங்கு ெசய்து ெகாண்டிருந்தான். அவைன ஓரக்கண்ணால் பா.ப்பதும் குழந்ைதேயாடு வம்பிழுப்பதுமாய் இருந்தவளுக்கு அலுப்புத்தட்டியது. ஒரு சாr ெசால்கிறானா பா.! என மனம் குைமந்தது. "அம்மா பாட்டு பாடு வரு தூங்கணும்!" என அவ்வளவு ேநரம் தாைய பிrந்து இருந்ததால் அவைள அதிகம் ஒட்டியது அந்த வாண்டு. அவளுக்கும் கணவனது பாரா முகத்திற்கு அது ஒன்று தான் வழி என்றும் ேதான்றியது. அந்த சம்பவத்திற்கு பிறகு அவன் அவைள இன்னும் நிமி.ந்து கூட பா.க்கவில்ைல என்பது அதிகம் பாதித்தது. அவனது ேகாபத்ைத கூட அவளால் தாங்கிக் ெகாள்ள முடிந்தது இந்த விலகல் வலித்தது. அந்த அைறயில் இருக்கும் ஜடப்ெபாருைள ேபால் அவைளயும்

பா.த்து

ைவத்தான். ஏேனா அவள் இேத உதாசீனத்ைத அவனுக்கு காட்டியேபாது நியாயமாக பட்டது... அவன் ெசய்யும் ேபாது ேவதைனைய பrசளித்தது. மகைள மடியில் ேபாட்டு தட்டியபடிேய பாடத் ெதாடங்கினாள். அந்த வசீகர குரல் அவைன வசியம் ெசய்தது.. அவள் எதிrபா.த்தபடிேய அவனும்

வந்தான். மைனவியின் ேமல் படாமல் அவள் மடியில் தூங்கும் குழந்ைதயின் மீ து ைக ேபாட்டுக் ெகாண்டான். அலும்புடா உனக்கு! கண்ணம்மா கண்ணம்மா அழகு பூஞ்சிைல என்னுள்ேள என்னுள்ேள ெபாழியும் ேதன் மைழ உன்ைன நிைனத்திருந்தால் அம்மம்மா ெநஞ்சேம துள்ளி குதித்ததுதான் எங்ெகங்கும் ெசல்லுேம ஒளி வசும் I மணி தIபம் அது யாேரா நI ெசம்பருத்தி பூவ ேபால ஸ்ேநகமான வாய் ெமாழி ெசல்லம் ெகாஞ்ச ேகாைட கூட ஆகிடாேதா மா.கழி பால் நிலா உன் ைகயிேல ேசாறாகி ேபாகுேத வானவில் நI சூடிட ேமலாைட ஆகுேத கண்ணம்மா கண்ணம்மா நில்லம்மா… குழந்ைதைய அைணத்தபடி தூங்கும் கணவைன பா.த்தேபாது இவனும் தாயில்லா குழந்ைத தான் என அந்த தாய் மனம் உருகியது. ெமல்ல அவனருகில் வந்தவள் காற்றில் அைலபாயும் அவன் ேகசத்ைத ஒதுக்கி ெநற்றியில் முத்தமிட்டாள். ஏேனா என்னால் உன்ைன ெவறுக்கவும் முடியவில்ைல ஏற்கவும் முடியவில்ைல. நI ஏனடா அப்படி ெசய்தாய்? அந்த வந்தனாைவ பா.க்காமேலேய இருந்திருக்கக் கூடாதா. அது உன் கடந்தகாலம் என்று என்னால் ஒதுக்க முடியவில்ைலேய மனதுக்கு பிடித்தவைன அருகில் ைவத்துக் ெகாண்டு அவனது ெநருக்கத்ைத ஏற்க முடியாமல் தவிப்பது ெகாடுைம. நான் என்ன பாவம் ெசய்ேதேனா எந்த குடும்பத்ைத பிrத்ேதேனா என் மனம் முழுவதும் உன்ைன சுமந்து ெகாண்டிருந்தாலும் உன் மனதின் தவிப்பு புrந்தாலும் என்னால் உன்ைன ஏற்க முடியாது என் கணவேன…

என்ைன மன்னித்துவிடு!" என தூங்குபவேனாடு ேபசிக் ெகாண்டிருந்தாள். ெமல்ல எழ முற்பட்டவைள, "ப்ள Iஸ் ேபாகாத ேபபி!" எனும் குரல் தடுத்தது. படபடப்புடன் திரும்பியவள் தூக்கத்தில் உளறுபவைன பா.த்து தூக்கத்திலும் என் நிைனவு தானா? என தவித்துப் ேபானாள். அன்றய தூக்கம் ெதாைலத்து கணவைனேய பா.த்துக் ெகாண்டிருந்தவளுக்கு மனம் கனத்துப் ேபானது. காட்ேடஜின் திறப்புவிழாவிற்கு ஆைடகள் வாங்க ேவண்டுெமன்று கைடக்கு அைழத்து ெசன்றவன் அவளது பட்டு புடைவக்கு ெபாருத்தமாக மகளுக்கு பிrன்சஸ் ஆைடயும் தனக்கு சூட்டும் வாங்கினான். ெநருங்கி நின்று ஆைடகைள ேத.வு ெசய்யும் ேபாது ெதrயாமல் ைகேயா உடேலா உரசிவிட்டாலும் சாr ேகட்டான் அதுேவறு அவளுக்கு எrச்சைல வரைவத்து. ெபாருத்தமான நைககள் வாங்கேவண்டும் என்றெபாழுது, "என்னிடம் இருப்பேத ேபாதும்! நல்ல ேவைல அைத விற்கும் அளவுக்கு என் நிைல ேமாசமாகிவிடவில்ைல!" என அவைன குதறினாள். ஆழ்ந்த மூச்சுகளாலும் அழுந்த ஒற்ைற ேகாடாய் அவன் உதடு மடிந்திருந்தைத ைவத்து அவனது ேவதைனைய உண.ந்தேபாது மனம் மீ ண்டும் அவனுக்கு வக்காலத்து வாங்கியது. அவைன ேநாகடித்து விட்டதற்கு பrகாரம் ெசய்வது ேபால் அன்று அவனது காட்ேடைஜக் காணச் ெசன்றாள். அந்திசாயும் ேநரம்... கடற்கைரேயாரம் அைணத்து ேவைலகளும் முடிந்து திறப்பு விழாவிற்கு தயாராகிக் ெகாண்டிருந்தது வரூஸ் விலா! கடற்கைரைய ஒட்டியபடிேய அடுத்தடுத்து ஒேரமாதிrயாக அைமந்திருக்கும் மரவடுகள்... I விஸ்தாரமான ஒற்ைற அைற, ேச.ந்தாற்ேபால் குளியலைற ெவளிேய கூைட ஊஞ்சலுடன் கூடிய வராண்டா... அவ்வளவுதான் வட்டினைமப்பு. I கண்களுக்கு குளுைம தரும் விதத்தில் திைரசீைல, அதற்கு ெபாருத்தமாக இரட்ைட ேசாஃபா. இதமான ெமத்ைத, குட்டி பிrட்ஜ், மிதமான ஒளி தரும் விளக்குகள், சுவrல் பதிக்கப்பட்ட ெதாைலக்காட்சி, குளி. சாதன வசதி என பா.ப்பதற்ேக பிரம்மாண்டமாக இருந்தது. கடைல பா.த்தபடி கூைட ஊஞ்சலில் அம.ந்து ேதன I. அருந்துவது பரம சுகமாக இருந்தது யாழினிக்கு. நிச்சயம் அவனது உைழப்ைப பாராட்டத்தான் ேவண்டும்! என ேதான்றிய ேபாதும் அைமதிகாக்க,

மைனவியின் மின்னல் பா.ைவக்கும் ஒற்ைற புருவ ஏற்றத்திற்கும் காத்திருந்தவன், "எப்படி இருக்கிறது யாழினி?" என்றான் உதட்ேடார சின்ன சிrப்புடன். "எல்லாம் சrதான்… சுனாமி வந்தால் என்ன ெசய்விங்க?" என புருவத்ைத ஏற்றியிறக்கினாள் அந்தக் கள்ளி. இது எதி.பா.த்தது தான் என்றேபாதும் மனம் சுணங்கியவனாய், "இங்கு சுனாமி எச்சrக்ைக கருவி இருக்கு. அந்ேநரம் இங்கிருப்பவ.கள் தங்குவதற்கு இன்னும் சற்று தள்ளி பாதுகாப்பான இடத்தில் ேமாட்டல் ஒன்றும் கட்டியிருக்கிேறன். இைவ ெமாத்தம் 15 காட்ேடஜுகள் தான். இதற்கு ஏற்றா. ேபால் அங்கு 15 அைறகள் எப்ெபாழுதுேம தயா. நிைலயில் இருக்கும்.' என ெபாறுைமயாக விளக்கம் ெகாடுத்தான். "பிஸ்னஸ் ேமனாச்ேச!" என உதடு சுளிக்க, "இைத பாராட்டாகேவ எடுத்துக் ெகாள்கிேறன் கண்ணம்மா!" என்றான் கண்கள் மின்ன. சற்று ேநரத்தில், பீச் டிரவுசரும் ைகயில்லா டீஷ.ட்டுமாக வந்தவைன பா.த்ததும் முதலிரவு நியாபகத்தில் மனம் கிறுகிறுத்தது. மகேளா ஸ்விம் சூட்ைட ெகாடுத்து ேபாட்டுவிடுமாறு ெகாஞ்சிக் ெகாண்டிருந்தாள். இெதல்லாம் வங்கியிருக்கிறான்… என நிைனத்தபடி, "இைத எப்ெபாழுது வாங்கின I.கள் குட்டி?" என மகளிடம் விசாரைண ேபாட்டாள். அந்த பிஞ்சு ெதளிவாக நாைளக்கு என்றது. அைத ரசித்து சிrத்தவன் முன்பு வந்தேபாது என்றான் விட்ேடற்றியாய். அப்பாவும் ெபண்ணும் கடலாடிக் ெகாண்டிருந்தைத பா.க்க பா.க்க மனதில் சந்ேதாசம் குமிழ் விடுவைத அவளால் உணரமுடிந்தது. எவ்வளவு ேநரம் தான் இப்படிேய அம.ந்திருப்பது என எண்ணியவளுக்கு இதற்கு முன் அவேனாடு வந்தது அநியாயத்திற்கு நியாபகம் வந்து ெதாைலத்தது. ெமல்ல ெமல்ல தானும் கடல் ேநாக்கி ெசன்றவள் முழங்கால் வைர புடைவைய தூக்கிக் ெகாண்டு கடலுக்குள் இறங்கினாள். அப்பாவும் ெபண்ணும் பந்து விைளயாடிக் ெகாண்டிருக்க அவ.கைள ேவடிக்ைக பா.த்துக் ெகாண்டிருந்தவள் ெபrய அைல ஒன்று தன்ைன விழச் ெசய்யப் ேபாகிறது என்பைத அறியாமல்

நின்றுெகாண்டிருந்தாள். இன்று அவள் ேதாற்க ேவண்டிய நாள் என்பது முடிவாகிவிட்டதால் தண்ணrல் I விழுந்தாள்.

"யாழினி!" என்று பதற்றத்ேதாடு

ஓடிவந்து அவைள தூக்கி நிறுத்தியவன் மைழயில் நைனந்த ேகாழி ேபால் ெவட ெவடத்துக் ெகாண்டிருந்தவைள மா.ேபாடு அைனத்துக் ெகாண்டான். அவன் மா.புசூட்டில் அவளது ெவட ெவடப்பு குைறயவும் காட்ேடஜிற்கு அைழத்து ேபாய், "இங்கு என் டிரஸ் இருக்கு மாற்றிக்ெகாள்!" என்றான். அவேளா மறுப்பாக தைலயைசக்கவும் கடுப்பாகியவன் சட்ெடன அருகில் வந்து அவள் புடைவைய பற்றி இழுத்தான். இளன்! என்ற அவளது கூப்பாடு காதில் விழுந்ததாகேவ ெதrயவில்ைல. மா.ைப தன் ைககளால் மைறத்தவளுக்கு ெதrயவில்ைல அவளது வயிறும் இைடயும் கூட அவனுக்கு ேபாைத ஏற்றும் என்பது. சட்ெடன தன் பா.ைவைய விலக்கிக் ெகாண்டவன் அங்கிருந்து அவள் ஆைசயாக அணியும் தன் கு.தாைவ எடுத்துக் ெகாடுத்தான். “நIேய மாற்றிக் ெகாள்வாய் தாேன?” என்ற ேகள்வியில் இல்ைலெயனில் நான் மாற்றி விட ேவண்டியிருக்கும் என்னும் ெபாருள் இருந்தது. கூைட ஊஞ்சலில் அம.ந்து ஆடிக் ெகாண்டிருக்கும் மகள் ேநாக்கி ெசன்றுவிட்டான். இது அவளுக்கு மிகவும் பிடித்த கு.தா. அவனிடம் ெகஞ்சி வாங்கிக் ெகாண்டது. புதிது வாங்கி தருகிேறன் என்றவனிடம் சண்ைட பிடித்து அவள் பறித்து அணிந்த அேத கு.த்தா அன்றய நிைனவில் கண்கைள கrத்துக் ெகாண்டுவந்தது. அவைளக் கண்டதும், “இந்த ைநட்டி நல்லா இருக்கும்மா!” என்றது மழைல. ஆம்! அவளுக்கு அது அப்படி தான் இருந்தது. இைத ெசால்லித்தான் அவன் ெகாடுக்க மறுத்தான். முகத்தில் விரவிய புன்னைகைய மைறத்தபடி மகைள தூக்கிக் ெகாண்டு குளியலைற ேநாக்கி ெசன்றான். காைலயில் இருந்து ஷாப்பிங், ஆட்டம் என இருந்த ேபாதும் அந்த வாண்டு கைளப்பைடயேவ இல்ைல. இவனருகில் இருந்தால் கைளப்ேப ெதrயாேதா? என்ற சந்ேதகம் கூட ேதான்றிவிட்டது அவளுக்கு. ஏெனன்றால் வட்டிற்கு I வந்ததும் மீ ண்டும் இருவரும் விைளயாட ெசன்றுவிட்டன.. அவளுக்கு தான் உடலும் மனமும் கசக்கியிருந்ததால் குளிக்க ேவண்டும் ேபால் இருந்தது.

தனது பாத் டப்பில் அமிழ்ந்து ெகாண்டிருந்தவளுக்கு அதுவும் அன்ைனயின் மடி ேபால் இதமாக இருக்கேவ ேநரம் ேபாவது ெதrயாமல் அதற்குள்ேளேய கிடந்தாள். அவளது கல்லூr நாட்களின் சந்ேதாசம் மீ ண்டும் குடிெகாண்டது ேபால் உண.ந்தவள் ஒருவாறு கைளப்பு தI.ந்து, இப்ெபாழுது தன்ேனாடு குழந்ைதயும் கணவனும் இருக்கிறா.கள் என்பது மறந்து தனது ேபபி பிங்க் வண்ண பூந்துவாைலைய மட்டும் கட்டிக் ெகாண்டு ெவளிேய வந்தாள். வளவளெவன்று ெவள்ைள நிறத்தில் இருந்த அவளது ேதாள்களில் ஆங்காங்ேக நI.த்துளிகள் விரவி இருக்க, அவள் கழுத்தில் இருந்து ஒற்ைற ேகாடாய் கீ ேழ இறங்கும் நI.துளிைய எச்சில் விழுங்கியபடி பா.த்துக் ெகாண்டிருந்தான் அவள் கணவன்.

லட்ைஜ இல்லாத அவன் பா.ைவ அைத

ெதாட.ந்து பயணித்துக் ெகாண்டிருந்தது. அந்த ஒற்ைற நI.த்துளியும் சட்ெடன அவளது துண்டினுள் புகுந்து ெகாண்டது. அது ேபாய் ேசரும் இடம் ேதடி அவன் பா.ைவ கீ ழ் ேநாக்கி வர வழவழப்பான அவளது ெதாைடயில் அதுேபாலேவ சில நI.த்துளிகைள கண்டுெகாண்டான். அைனத்தும் நிமிட ேநரத்திற்குள்தான். இவன் இங்கு என்ன ெசய்கிறான்? என அவன் பா.ைவ நிைல குத்தி நின்ற இடத்ைத பா.த்தவள் கூசிப் ேபானாள். “இளன்!” என்ற கத்தலில் சுயம் திரும்பியவன் உதட்ைட பற்களால் அழுத்தியபடி ‘சாr!’ என ெமாழிந்து தைல குனிந்து ெவளிேய ெசன்றான். "அப்பா நான் இங்கிருக்கிேறன்!" என திைரச்சீைலக்கு பின்னிருந்து ஓடிவரும் மகைள அப்ெபாழுது தான் கவனித்தவள், இருவரும் விைளயாடிக் ெகாண்டிருக்கிறா.கள்… கதைவ தாழ் ேபாட எப்படி மறந்ேதன்? என தன்னேய கடிந்து ெகாண்டாள். உன்ைன சும்மாேவ பருகு பருகுன்னு தான் பா.ப்பான் இனி ெசால்லேவ ேவண்டாம். காட்ேடஜிேலேய அவன் ஒரு மா.கமாகத்தான் இருந்தான். இதில் நI ேவறு? லூசு லூசு! என தன்னேய கடிந்து ெகாண்டவள் அவைன பா.ப்பதேய அதன் பிறகு தவி.த்தாள். அவேனா அந்த ஐந்து மாதத்தில் இப்படி துண்ேடாடு அவைள அள்ளிக் ெகாண்டுேபாய் எத்தைன முைற ஸ்வாகா ெசய்திருக்கிேறாம்? என கணக்ெகடுத்துக் ெகாண்டிருந்தான். இன்று இவள் இல்லாமல் முடியாது என்பைத நன்கு உண.ந்து ெகாண்டவன் அவைள அைடயும் வழியும் ெதrயாமல் தன்ைன கட்டுப்படுத்தும் வழியும் புrயாமல் தன் கால்கள் ஓயும் வைர ேதாட்டத்தில் நடந்து ெகாண்டிருந்தான்.

மகள் தூங்கியதும் நிச்சயம் அவன் மகேளாடுதான் படுப்பான். எதற்கு வம்பு நாம் அடுத்த அைறயில் படுத்துக் ெகாள்ேவாம் என வந்தவள் பழக்கமில்லாததால் தாழ் ேபாட மறந்தாள். அன்றய கைளப்பும் குளியலும் படுத்தவுடேனேய அவைள தூக்கத்திற்கு அைழத்து ெசன்றன. படுக்கலாம் என அவன் வரும் ேபாது நள்ளிரைவ தாண்டிவிட்டது. அைறக்குள் நுைழய எத்தனித்தவன் சட்ெடன தன் கால்கைள பின்னுக்கு இழுத்துக் ெகாண்டான். ேவண்டாம் அவைள பா.த்ததும் தIரா ேமாகம் தைல தூக்கும் அதில் அத்துமீ றிவிட்டாலும் ஆச்சrய படுவதற்கில்ைல. இன்று இங்கு படுக்க ேவண்டாம்… என்று அவன் அடுத்த அைறக்குள் நுைழந்து கட்டிலின் குறுக்காக படுக்க, ெமன்ைமயான மைனவியின் வயிறு உள்ளுண.ைவ தூண்ட, என்ன இது? என தன் நIண்ட ைககளால் ேதடைல நடத்த, அவனது முடியின் குறுகுறுப்பிலும் சட்ெடன ேதான்றிய அழுத்தத்தாலும் கண் விழிக்க, இருவருேம பதறி எழுந்தன.. அவளது உடல் ெமாத்தமும் தன் கரங்களால் தIண்டிய சுகத்தில் வா.த்ைதகள் வர மறுக்க, "சாr நI பாப்பாேவாடு படுத்திருப்பாய் என நிைனத்து…" என்றான் ேமாகத்தில் ெவந்தபடி. அவனது ஸ்பrசத்தில் அதி.ந்து நின்றவள், "நானும் அப்படித்தான்... " என திணற, ெமல்ல அவளருகில் வந்தவன், "ேபபி! என்ற அைழப்ேபாடு அவள் முகம் தாங்க, "இந்த கள்ளன் கூடலில் தன்ைன அrச்சுவடி கூட ெதrயாத குழந்ைதயாக்கி திணறடிப்பதனாேலேய ேபபி என்கிறான்!" என்பது நிைனவு வர அவைளயும் மீ றி இதழ்கள் ேலசாக விrந்தன. மூடியிருந்த கண்களில் ெமல்ல தன் இதழ் ஒற்றியவன் ெநற்றியில் விழும் முடிைய ஓதுக்கி தன் ஒற்ைற முத்தத்ேதாடு கன்னம் வருடினான். கனிந்த அவள் இதழ்களில் ேதன் குடித்தான். இைவயைனத்தும் அவள் அறியாத ெமன்ைம. இந்த முரடனுக்குள் இவ்வளவு ெமன்ைமயா? என ெசாக்கி ேபானாள் அவள். இதுேவ ெபrய விஷயம் என்பது ேபால அவைள இருக தழுவிக் ெகாண்டான். அதில் சுயம் ெபற்றவள், ஆேவசமாக தன் முகெமங்கும் முத்தமிட்டு முன்ேனறிக் ெகாண்டிருப்பவைன தடுக்கும் வைக ெதrயாமல் திைகத்துப் ேபானாள். ‘இளன்…’ என்ற அவளது மன்றாடலுக்கு

“மாமான்னு கூப்பிடு ேபபி!” என இதழ் கடித்தான். அவ்வளவுதான் மறந்தது அைனத்தும் அவள் மண்ைடக்குள் மணியடிக்க சட்ெடன அவைன பிடித்து தள்ளினாள். “எத்தைன முைற உன்ைன மாமான்னு கூப்பிட்டிருப்ேபன் அப்ெபாழுெதல்லாம் உனக்கு நான் பட்டிக்காடாகேவ ெதrந்ேதன் இப்ேபா ஏன்?" என மூச்சு வாங்கியவைள விட மறுத்தவனாய் மீ ண்டும் அைணத்து, “என் ெபற்ேறாைர ேபால நாமும் பிrந்து விடக் கூடாேத என்று தான். என் அன்ைன அப்பாைவ அப்படி தான் அைழப்பா.கள் அதில் அவ்வளவு காதல் இருக்கும். அந்த ஒற்ைற வா.த்ைத என்ைன உன்னிடம் தைல குப்புற விழ ெசய்யும். நI என்ைன மாமாெவன்று கூப்பிடும் ேபாெதல்லாம் நான் கூடலுக்கு தயாராகிவிடுேவன் என்பது உனக்கு ெதrயுமா?" என்றான் அவள்

கழுத்து

வைளைவ காயப்படுத்தியபடிேய. ‘இது என்ன புதுக் கைத?’ என அவள் ேயாசித்த அந்த சில ெநாடிகைள தனக்கு சாதகமாக்கிக் ெகாண்டவன் அவைள தன் ைககளில் ஏந்திக் ெகாண்டு கட்டிைல அைடந்தான். தன்ைன சுதாrத்துக் ெகாண்டு அவைன முைறக்க... வாைய மூடிக் ெகாண்டிருந்திருக்கலாம்… அன்று என்ைன பிrந்து உன்னால் வாழமுடியுமா? என்று கூறியது ேபால் இன்றும் உளறினான். நல்ல ேவைல உனக்கு என்று ெசால்லி அவைள ெகாைலகாrயாக்காமல், "நமக்கு இது எவ்வளவு ேதைவ என்பது இருவருக்குேம ெதrயும், இைத இைடயில் நிறுத்த முடியாது என்பதும் ெதrயும் இன்னும் என்ன வம்பு I ேபபி?" என அவள் மீ து படர ெதாடங்கினான். அேத திமி. என பல்ைலக் கடித்தவள் சட்ெடன அவைன கீ ேழ தள்ளி எழுந்து நின்றாள். அைத சற்றும் எதி.பா.காதவன் ெமத்ைதயில் விழுந்தான். ஏன்? என்ற ேகாப பா.ைவைய அலட்சியப் படுத்தி, "பிடிக்கவில்ைல!" என ேதாள்கைள குலுக்கினாள். எேதா மிக ெபrய நைகச்சுைவைய ேகட்டது ேபால் அவன் பலமாக சிrக்க, இப்ெபாழுது முைறப்பது அவள் முைறயாயிற்று.

"ெபாய் ெசால்லாேத ேபபி! உனக்கு அெதல்லாம் வராது. என்னிடம் சுலபமாக மாட்டிக்ெகாள்வாய்!" என்றான் சிrப்பினூேட. “உங்கள் திறைமயால் வந்த நம்பிக்ைகயா?" "இல்ைல இந்த ேதவைத எப்ேபாதும் என் வசம் என்பதால் வந்த நம்பிக்ைக!" இவன் தைலயில் எைத தூக்கி ேபாடலாம் என அவள் சுற்றும் முற்றும் விழிகளால் ேதடிக் ெகாண்டிருக்க, அைத கண்டுெகாண்டவனாய், "எைத ேபபி ேதடுகிறாய் பூ ஜாடிையயா? அதனால் எனக்கு எப்ெபாழுது ேவண்டுமானாலும் ஆபத்து வரலாம் என்பதால் நான் தான் அைத ெவளியில் ைவத்ேதன்!" என கண் சிமிட்டி சிrத்தான். "ேபாதும் ேபபி… ேவண்டுெமன்ேற என்ைன வைதக்காேத! ப்ள Iஸ்..." என மீ ண்டும் கஜினிமுகமதாய் அவன் பைடெயடுக்க, இெதன்னடா இவேனாடு இம்ைச? என அவைளயும் மீ றி அவன் தIண்டல்களுக்கு இனங்குவது மனைத ரணமாக்க, இவனிடம் யா. தான் மயங்கமாட்டா.கள்? இப்படித்தான் அந்த வந்தனாவும் மயங்கியிருப்பாள்… என மனம் எைதேயா எண்ணிக் ெகாண்டிருக்க விழிகளில் நI. ெபருகியது. சட்ெடன அவளது உண.வுகள் காணாமல் ேபானது ேபால் ேதான்ற அவள் முகம் பா.க்க, பதறிப்ேபானான். வரமாக I சண்ைட ேபாடுபவேராடு எதி.த்து சண்ைடயிடலாம். வாதிடுேவா.கேளாடு சைளக்காமல் வாதம் ெசய்யலாம் இப்படி அழுபவேளாடு என்ன ெசய்யமுடியும்? அவ்வளவு தான் அவனது ேமாக தI நI. பட்ட ெநருப்பாய் அைணந்து ேபானது. "அழாேத கண்ணம்மா! ப்ள Iஸ்... உனக்கு ேவண்டாெமன்றால் எனக்கும் ேவண்டாம். நான் உன்ைன கஷ்டப்படுத்தமாட்ேடன் அழாேத ேபபி!" என்ற இைறஞ்சல்களுக்ெகல்லாம் அவளிடம் பதில் இல்ைல. அவள் தன்ைன நிைனத்து தான் அழுது ெகாண்டிருந்தாள். தான் இப்படி அவனிடம் உருகுவதால் தான் எல்லாம் என தன் மீ ேத ேகாபமும் ஆத்திரமும் வந்தது ஆனாலும் அவளால் தன்ைன கட்டுப்படுத்த முடியவில்ைல. அந்த இயலாைம அழுைகயாக மாறியது. சட்ெடன அைனத்ைதயும் நிறுத்தி அவைள தாங்கிக் ெகாள்ள, அவன் பாவம் என்னும் தவிப்பு ேமலும் வாட்ட,

"என்னால் முடியவில்ைல மாமா! இப்படித்தாேன அவைளயும்..." என முடிப்பதற்குள்ளாகேவ தன் கரத்தால் அவள் வாய் மூடினான். அவனுக்கு அவளது மனநிைல புrந்தது. இவள் இந்த ெஜன்மத்தில் தன்ைன மன்னிக்க ேபாவதும் இல்ைல… நிம்மதியாக இருக்க ேபாவதும் இல்ைல என்பது ேவதைன தர அவளது அழுைகைய நிறுத்தும் வழி ெதrயாதவனாய் அய.ந்து அம.ந்துவிட்டான். அதன் பின் அவைள சீண்டுவேத இல்ைல. தானாக வழிய ேபாய் அவளிடம் ேபசுவது கூட கிைடயாது. தன்னால் தான் அவள் அதிகம் பாதிக்கப்படுகிறாள் என எண்ணியவனுக்கு அவனது ஒதுக்கமும் ேவதைன தரும் என்பது தான் புrயவில்ைல. தந்ைதயும் மகளும் தூங்குவதற்கு முன் கைத ெசால்லி விைளயாடுவது வழக்கமாகிவிட்டது. சிறு குழந்ைதயாக மாறி அவன் சிங்கம் ேபால் க.ஜிப்பதும், யாைன ேபால் பிளிறுவதும் சிறு முயலாய் தாவி குதிப்பதும் மனைத கவ.ந்தாலும் அவ.களுடன் அவளால் இயல்பாய் இனய முடிவதில்ைல என்ற வருத்தம் ேமலிட சுருண்டு படுத்துக்ெகாள்வாள். அவள் மனம் புrந்த பின்பும் அவனால் எதுவும் ெசய்ய முடிவதில்ைல. “வம்புக்காr I தன்ைன சுற்றி தாேன வைல பின்னிக் ெகாண்டு தானும் கஷ்டப்பட்டு என்ைனயும் கஷ்டப்படுத்துகிறாள்!” என நிைனக்கத் தான் முடிந்தது. நாைள கருணாகரன் வருகிறா. என்றதும் அவனாகேவ வந்து ேபசினான். "யாழினி! அவனது அைழப்ேப அவளுக்கு பிடிக்கவில்ைல. “கண்ணம்மா ேபபி எல்லாம் இவனுக்கு மறந்துவிட்டது ேபாலும் யாழினியம் யாழினி! அது தான் தன் ெபய. என்பைத மறந்து அவளுக்கு ேகாபம் ேகாபமாக வந்தது. "நாைள மாைல அப்பா வந்துவிடுவா.. அவைர ெபாறுத்தவைர நமக்குள் எந்த பிணக்கும் இல்ைல என்று தான் நிைனத்திருக்கிறா.. தயவுெசய்து அவ. நம்பிக்ைக சிதறும் படி ஏதும் ெசய்துவிடாேத!" என்றான் ெகஞ்சுதலாய். என்னேவா நான் ேவைல ெவட்டி இல்லாமல் இவேனாடு எப்ேபாதும் சண்ைட ேபாட்டுக் ெகாண்டிருப்பது ேபால் என்ன ேபச்சு இது? இவன் தான் முகத்ைத

மூன்று முலத்திற்கு நIட்டிக் ெகாண்டு என் தந்ைதைய வைதக்கிறான் என்னும் எrச்சல் மூல, 'உங்கைள ேபால் எனக்ெகான்றும் குரூர புத்தி கிைடயாது!" ெவடுக்ெகன ெசால்லிவிட்டாள். கண்கைள மூடி ஆழ்ந்த மூச்சின் மூலம் தன் வலிைய சமன்ெசய்து ெகாள்ளும் கணவைன பா.க்கும் ேபாது பாவமாகத்தான் இருந்தது. "என்ன பாசம் ெபாங்குது? தந்ைத என்பதாலா?" சிட்டுக்குருவியாய் தைல சாய்த்து வினவும் மைனவிைய பா.க்கும் ேபாது மனதின் ேவதைன மைறய, "இந்த அழகான ராட்சஷிைய என் தைலயில் கட்டியவராச்ேச… அதனாலும் தான்!" என்றான் தன் பைழய குறும்பு பா.ைவயுடன். உதடு சுளித்து முைறத்தவைள பா.க்கும் ேபாது அவளும் குழந்ைதயாகேவ ேதான்றினாள் அவள் கணவனுக்கு. விருப்புக்கும் ெவறுப்புக்கும் நூலிைழ அளேவ இைடெவளி... அதுவும் கணவனின் மீ து பித்தாக இருப்பவள்... இளன் விலக ெதாடங்கியதில் இருந்து யாழினியின் மனம் அவள் ேபச்ைச ேகட்பேதயில்ைல. எவ்வளவு மிரட்டினாலும் அவன் பின்னாேலேய ஓடிவிடுகிறது. அவைனேய வட்டமடிக்கிறது. அவளும் தான் என்ன ெசய்வாள்? இல்லாத ேகாபத்ைத எவ்வளவு நாட்களுக்கு இழுத்து பிடிப்பது. ேபாதும் ேபா! அவைன வைதப்பதால் நI சுகப்படவில்ைல. ஆனால் அவேனா நI உருகி நின்றாலும் முறுக்கிக் ெகாண்டாலும் ஒன்று தான் என்பது ேபால் மகேளாடு ெகாட்டமடித்துக் ெகாண்டு குதூகலமாக இருக்கிறான். (அைத ெசால்! எங்ேக ெபrய மனது பண்ணி மன்னித்துவிட்டாேயா என வியந்துவிட்ேடாம்...) அப்பாவுக்கும் நண்ப. வந்ததில் இருந்து மகைள பற்றிய கவைல குைறந்துவிட்டது... அட மக்கு கவைல குைறந்ததற்கு காரணம் மருமகன்... என மனம் இடிக்க எேதா ஒன்று விடு ேபா! இங்கு என்ைன தவிர எல்ேலாரும் சந்ேதாசமாக தான் இருக்கிறா.கள்... நான் மட்டும் தான் பாவம் ெதrயுமா? அதற்கும் நI மட்டும் தான் காரணம் ெதrயுமா? என மீ ண்டும் உண்ைம விளம்பிய மனதின் தைலயில் தட்டியவள் மாமேனாடு மல்லுக்கு

நிற்காமல் இணக்கமாக குடும்பம் நடத்தலாம் என்ற முடிவுக்கு வந்திருந்தாள். அைத எப்படி ெதாடங்குவது என்றுதான் புrயவில்ைல. அந்த கடன்காரனும் தான் இவளது மாற்றம் புrந்தும் இது எத்தைன நாைளக்ேகா? ேவண்டாம்மா… நI உன் வட்டத்திற்குள்ேளேய இரு! நான் இப்படிேய இருந்துவிட்டு ேபாகிேறன்… என கண்டுெகாள்ளாமல் இருந்தான். வழிய வந்து ேபசும் மைனவியிடம் மண்டியிடத்தான் நிைனத்தது மனம்! ஆயினும் ேவண்டாம் இளன் இவளுக்கு அஸ்திவாரம் ெராம்பவும் பலவனமானது... I நாைளேய எவளாவது உன்ேனாடு ேபசுவைத பா.த்தாேலயானால் மீ ண்டும் மரேமறிவிடுவாள். எதற்கு இந்த வம்பு? என அவளால் சலனப்படும் மனைத கட்டுக்குள் ெகாண்டுவர பிரயத்தனப்பட்டுக் ெகாண்டிருந்தான். ேபாடா! ெராம்பவும் தான் பண்ணுகிறாய்... (எல்லாம் உன்னிடம் இருந்து பயின்றது தான்!) இன்ேறாடு இதற்கு ஒரு முடிவு கட்டுகிேறன் என காட்ேடஜின் திறப்பு விழா நாளில் மனம் துள்ளாட்டம் ேபாட்டது. அவனின் வம்பு I நிற்கவா ேபாகவா? என ேகட்கும் படி அவைன கதறடிப்பதற்காகேவ அழேகாவியமாய்… ஆைள விழுங்கும் அனேகாண்டாவாய் தயாராகி இருந்தால் அந்த ராட்சஷி. சும்மாேவ தைல கிறுகிறுத்தான் இருக்கிறான் இதில் புடைவயும் புன்னைகயும் அவைன பித்தாக்கியது. மதில் ேமல் பூைனயாய் மன்றாடும் கணவனின் மனம் கண்டு, சபாஷ் யாழினி அசத்து! இன்னும் எவ்வளவு ேநரத்திற்கு தாக்குபிடிப்பான்? பா.க்கலாம்… என தன் விைளயாட்ைட ஆரவாரமாக ெதாடங்கிவிட்டாள் அவன் மைனவி. விழாவிற்கு சிறப்பு விருந்தினராக சுற்றுலா துைற அைமச்ச. வந்திருந்தா.. தனது நண்பனின் மாமா என்பதால் அவைர அைழப்பது ஒன்றும் கஷ்டமான காrயமாக இல்ைல. ஆனால் அவ. வந்த பிறகு தான் இவைர அைழத்திருக்க ேவண்டாேமா? என ேதான்றியது. ஏெனனில் அவேராடு அைழயா விருந்தாளியாய் வந்தனாவும் வந்திருந்தாள். அவள் அவைன கண்டுெகாண்டதாகேவ ெதrயவில்ைல யாழினியும் அப்படிேய தான் இருந்தாள். ஒருேவைள யாழினிக்கு வந்தனாைவ மறந்துவிட்டதா? என்று கூட

நிைனத்தான். ஆனால் வந்தனாவின் பா.ைவ முழுவதும் மைனவியின் மீ து இருப்பைத அவனால் உணரமுடிந்தது. இந்த கிராதாகி இப்ேபாது இவேராடு தான் ஒட்டிக் ெகாண்டிருக்கிறாள் என்று ெதrயாமல் ேபானேத என ெநாந்து ேபானான். அன்று மைனவியின் இனக்கம் அவைன கிறுகிறுக்க ெசய்தெதன்னேவா உண்ைம தான். அவைன விட்டு இம்மியும் விலகவில்ைல யாழினி. சிrத்த முகமாய் அைனவைரயும் அவேனாடு ேச.ந்து வரேவற்றெதன்ன? அதிகம் தள்ளி ேபாடாமல் அடுத்த குழந்ைதையயும் ெபற்றுக் ெகாள்ளுங்கள் என்ற அைமச்சrன் வா.த்ைதக்கு அவள் முகம் சிவந்தெதன்ன? விருந்தின் ேபாது தாேன அவனுக்கும் உணவு பதா.த்தங்கைள எடுத்துவந்து ஊட்டிவிட்டெதன்ன? சாப்பிடுங்க மாமா! என கண் சிமிட்டி சிrத்தெதன்ன? இவளுக்கு ஏேதனும் ஆகிவிட்டதா? ஒரு மா.க்கமாக இருக்கிறாேள… இல்ைல ஏேதனும் திட்டமிடுகிறாளா? ெதrயைலேய… நம்ைம சீண்டிப்பா.ப்பேத ேவைளயாக ேபாய்விட்டது! என மனம் சிணுங்கவும் ெசய்தது இளனுக்கு. அவளது மாற்றத்ைத அவனால் ஏற்கவும் முடியவில்ைல விலக்கவும் முடியவில்ைல. விழா முடிந்து வட்டிற்கு I வர ேபத்திேயாடு இரு தாத்தாக்களும் ேதாட்டத்தில் விைளயாட ெசன்றதும், மைனவியிடம் தன் மனம் திறந்தான் இளங்ேகா. "நன்றி!" விழாவில் இருந்து வந்ததும் தன் நைககைள கலட்டிக் ெகாண்டிருந்த யாழினியிடம் தான் ெசான்னான். அவேளா யாருக்ேகா வந்த விருந்ேத என்று தன் ேவைளயில் கவனமாக இருந்தாள். ஒருேவைள தான் ெசான்னது ேகட்கவில்ைலேயா? என மீ ண்டும், "யாழினி! நன்றி!" என்றான் புன்னைகயுடன். “எதற்கு?" என தன் ஒற்ைற புருவத்ைத ஏற்றி இறக்கினாள். இப்படி ேகட்டால் அவனும் தான் என்ன ெசய்வான்? பாவம். "எல்லாவற்றிற்கும் தான்!" என தன் மைனவியின் மாற்றத்ைத எண்ணி ெசால்லிக் ெகாண்டிருக்க, அவேளா,

"உங்கள் வந்தனாைவ நாலு அைறவிடாமல் விட்டதற்கா?" என்றாள் அசால்ட்டாய். முகம் வாடிவிட்டது இளனுக்கு. “ஆகக்கூடி அத்தைனயும் நடிப்பு. அவைள ெவறுப்ேபற்றுவதற்காக நடத்தப்பட்ட நாடகம்! நான் தான் முட்டாளாய் இருந்திருக்கிேறன்!" என கண்கைள மூடி தன்ைன சமன் ெசய்து ெகாள்ள முயலும் கணவனின் முகத்ைத தன் ஒற்ைற விரலால் நிமி.த்தி. "ெராம்ப வலிக்குதா? இப்படி தான் இருந்தது எனக்கும்." என அவன் கண்கைள ஊடுருவியவளுக்கு ெதrந்தது அவனது சத்தமில்லா கதறல்! அதற்கு ேமல் அவைன அவளால் வைதக்க முடியவில்ைல. அவன் முகத்ைத தன் வயிற்ேறாடு ைவத்து அழுத்திக் ெகாண்டவள், "எல்லாம் அவைள ெவறுப்ேபற்றுவதற்காகத் தான். ஆனால் நாடகெமன்று நான் ெசால்லவில்ைலேய. நIங்கலாக குழம்புவாேனன்?" என அவன் தைல ேகாதினாள். புrயாத குழந்ைதயாய் மலங்க விழிக்கும் கணவைன அப்படிேய ஸ்வாகா பண்ணிவிடும் ஆைச வந்தது அவளுக்கு. "வந்தனா என்ேனாடு சண்ைட ேபாட்டாள்!" "உன்னிடம்

அவள் அப்படி எதாவது ெசய்தாலும் ஆச்சrய படுவதற்கில்ைல

என்று தாேன உன்ைன என் ைக வைலவிேலேய ைவத்திருந்ேதன்!' என்றான் பதற்றமாய். "அவள் சண்ைட ேபாட்டேத அதற்கு தாேன. எேதா அவள் கணவைன நான் இழுத்துக் ெகாண்டு வந்து விட்டது ேபால் திட்டினாள். ஐந்து நிமிடங்களுக்குள்ளாக தான் இருக்கும் காச்சு காச்ெசன்று காச்சிவிட்டாள். "ஏய் பட்டிக்காடு! நI இன்னும் இளங்ேகாைவ விட்டு ேபாகவில்ைலயா? பாவி கைடசி வைர என்ைன ேசரவிடாமல் என் கழுத்ைத அறுத்துவிட்டாேய… உன்ைன விரட்டினால் விரக்தியில் தன்னால் என்னிடம் வருவான் என்று நிைனத்ேதன். அந்த முட்டாள் என்னெவன்றால் உன் பின்ேனாடு வந்துவிட்டான். என்ேனாடு ேச.த்து அவன் ெதாழில், நண்ப.கள், ஏன் ெபற்ற தந்ைதைய கூட விட்டு வந்துவிட்டான். அவ்வளவுக்கு அவைன மயக்கி

ைவத்திருக்கிறாய் ைககாr! ஒன்றும் ெதrயாத பச்ைச புள்ள மாதிr முகத்ைத வச்சுக்கிட்டு எங்கைள பிrத்துவிட்டாேய! என்று உன்ைன பா.த்தாேனா அன்ேறாடு எனக்கு

முழுக்கு ேபாட்டுவிட்டாேன பாவி!

அதனால் தான் இந்த ஆேளாடு இருக்க ேவண்டியதாய் இருக்கிறது!" என சிடுசிடுத்தாள். "நI ெசால்வதற்ெகல்லாம் ஆடுகிறான். அவன் வா.த்ைதகைள நான் தட்டியேத இல்ைல! ஆனால் ஒருநாளிள் என்ைன மதித்ததில்ைல. ேவண்டாெமன்று தூக்கி எறிந்தவள் பின்ேனாடு வந்திருக்கிறாேன… அப்படி என்னதான் மந்திரம் ேபாட்டாய் அவனுக்கு?" வந்தனா வன்ைமயாக வா.த்ைதகைள ெகாட்டிக்

ெகாண்டிருக்க,

இது என்ன புது கைத? நான் தாேன அவனிடம் மயங்கி நிற்கிேறன் இவள் என்னடாெவன்றல் அவன் மயங்கியிருப்பதாக ெசால்கிறாள். நிஜம்தாேனா? என்ைனப் ேபாலேவ அவனும் காதலும் கத்தrக்காயுமாக தான் இருக்கிறானா? (ெகாழுப்புடி உனக்கு! அந்த கத்தrக்காய் இல்ைலெயன்று தான் இவ்வளவு ஆ.பாட்டம் என்பது மறந்து ேபாச்சா?) நI வாைய மூடு எல்லாம் எங்களுக்கு ெதrயும்! மனதிற்கு கடிவாளமிட்டவள் கணவைன பற்றி முற்றிலும் ெதrந்து ெகாண்ட மகிழ்வில் தன் முப்பத்தி இரண்ைடயும் காட்டி ைவத்தாள். விட்டால் வந்தனாவுக்கு ஐ லவ் யூ ெசால்லிவிடுபவள் ேபால் பா.த்துைவக்க அடச்சீ! என விலகிச் ெசன்றுவிட்டால் அந்த வந்தனா. "சாr யாழினி! எல்லாவற்றிற்கும் நான் தான் காரணம்!" என்றான் உண்ைமயான வருத்தத்துடன். "அவள் உங்கைள விரும்பியிருக்கிறாள் மாமா!' அவளது மாமா எனும் அைழப்ைப கவனிக்க தவறினான், "எதாவது உளறாேத யாழினி!' என்றவன் குரலில் ேகாபம் இருந்தது. "உண்ைம! நIங்கள் தான் உணரவில்ைல. ேபசாமல் அவைளேய திருமணம் ெசய்துெகாண்டிருக்கலாம்.." அவள் அைணப்பிலிருந்தவன் சட்ெடன அவைள தள்ளிவிட்டு விலகினான். சிrப்புடேனேய அவைன பின்ேனாடு கட்டிக் ெகாண்டவள்,

"நிஜம் மாமா! அதனால் தான் அவளுக்கு அவ்வளவு ேகாபம் எனக்கு வந்தது ேபால்!" "நI என் மைனவி அவள்…" அேதாடு நிறுத்திக் ெகாண்டான் அன்று ேபால். "அப்படி நிைனப்பது கூட பாவம் மாமா. உங்களுக்காக உங்கேளாடு மட்டும் தான் வாழ்ந்திருக்கிறாள் சட்ெடன அப்படி ெசால்லிவிடாதI.கள்!' என அவளுக்காக பrந்து ேபசும் மைனவிைய தன் முன் இழுத்தவன் அவள் கண்கைள ஊடுருவி “புrயவில்ைல!” என்றான் ஒற்ைற வா.த்ைதயில். “ஒருநாள் கூட அவேளாடு உண்டான உறேவ ேபாதுெமன்று நIங்கள் நிைனத்ததில்ைலயா மாமா?” சுருக் ெகன்று இருந்தது அவனுக்கு. கல்யாண ேபச்சு வரும் வைர அப்படித்தாேன இருந்தான். மைனவியின் முகம் பா.க்கமுடியாமல் தவித்தவன், "தவறுதான் யாழினி! நான் ேயாசிக்காமல் ேபசிய வா.த்ைதகள் தான் அவைள இந்த அளவிற்கு மூ.க்கமாகியிருக்கு. பணத்திற்காகெவன்றாலும் உங்கேளாடு மட்டும் தான் என்றவளிடம் நான் இல்லாவிட்டால் இன்ெனாருத்தன்! என்று ெசால்லிவிட்ேடன்." என்றவனது கண்களில் உண்ைமயான வருத்தத்ைதக் கண்டவள். “அவளும் அைதத்தான் ெசான்னாள் நIங்கள் விட்டுவந்ததால் தான் இந்த வாழ்ைக என்று.” இவள் ஏன் அவளுக்காக ெகாடிபிடிக்கிறாள்? எனும் சினம் உண்டாக, "இப்ெபாழுது நான் என்ன ெசய்யேவண்டும் யாழினி? உண்ைமயாக நI ெசான்னது ேபால் அவள் என்ைன ேநசித்திருந்தால் என் நிைனவாகத்தான் இருந்திருக்க ேவண்டும் உன்ைனப்ேபால்! உனக்கு நான் ெசய்த துேராகத்ைதவிடவா அவளுக்கு ெபrதாக ெசய்துவிட்ேடன்? அவளால் ஏன் என் நிைனேவாடு வாழ முடியவில்ைல? ஏன் இன்ெனாருவேராடு ேபாக ேவண்டும்?" அவனது ேகள்வி நியாயமாக இருந்த ேபாதும் “சாப்பாட்டிற்காக..." என இழுத்தவைள இைடெவட்டியவன்

“நI பணக்காrயாக இல்லாவிட்டாலும் உன்ைன காப்பாற்றிக் ெகாள்ள எேதா ஒரு ேவைலைய தான் ேதடியிருப்பாய் இவள் ேபால் இருக்க எண்ணியிருக்க மாட்டாய்! அவன் ெசால்வது சrதாேன இைத ஏற்றுக் ெகாள்ளத்தான் ேவண்டும். “அவள் ேபச்ைச இேதாடு விடு! அவள் ெசால்லியிருக்காவிட்டால் இப்ெபாழுதும் நIெயன்ைன நம்பியிருக்கமாட்டாய் இல்ைலயா யாழினி?" அவனது ேகள்வியின் வrயம் I புrந்ததும் பதில் ெசால்ல முடியாமல் தவித்துப்ேபானாள். “வலிக்குதுடி!" அவன் கண்கள் குளமாகிப் ேபானது. "இல்ல மாமா... நான் உங்கைள நம்புேறன்! அவைள பா.த்ததால் நான் மாறவில்ைல அதற்கு முன்னேம..." "ேபாதும் யாழினி! மீ ண்டும் மீ ண்டும் என்ைன வைதக்காேத!" என முகம் திருப்பிக் ெகாண்டான். (ஒவ்ெவாருமுைற இவள் சண்ைடக்கு வரும் ேபாெதல்லாம் அவன் சாட்சிக்கா ஆள் பிடிக்க முடியும்?) "மாமா நிஜமாேவ நான்... நIங்க இல்லாமல்... நான்... வந்தனாைவ பா.ப்பதற்கு முன்பாகேவ இவேனாடு ேச.ந்து வாழலாம் என்ற முடிைவ எடுத்துவிட்ேடன்... உண்ைமையைய ெசான்னால் நம்பமாட்ேடன்கிறாேன... இவனுக்கு எப்படி புrயைவப்ேபன்? (நI பாதிேயாடு நிறுத்தினால் அவனுக்கு எப்படி புrயும் முழுவதுமாக ெசால்லி முடி மக்கு) "பாருங்கள் மாமா..." "என்ைன தூங்கவிடு யாழினி! நI ஏமாற்றுவதும் நான் ஏமாறுவதும் புதிதில்ைல. இந்த நிைலேய ேபாதும்." என சுருண்டு படுத்துக் ெகாண்டவைன, வாr அைணத்து மடியில் ேபாட்டுக் ெகாள்ள, “ேவண்டாம் விடுடி!' என விலக முயற்சிக்க… தன்ேனாடு இறுக்கிக் ெகாண்டவள், மறுவா.த்ைத ேபசாேத... மடிமீ து நI தூங்கிடு!

இைமேபால நான் காக்க... கனவாய் நI மாறிடு! மயில் ேதாைக ேபாேல விரலுன்ைன வருடும்... மனப்பாடமாய் உைரயாடல் நிகழும்... விழிநIரும் வணாக I இைமதாண்டக் கூடாெதன… துளியாக நான் ேச.த்ேதன்... கடலாக கண்னானேத..! மறந்தாலும் நான் உன்ைன... நிைனக்காத நாளில்ைலேய..! பிrந்தாலும் என் அன்பு... ஒருேபாதும் ெபாய்யில்லேய..! விடியாத காைலகள் முடியாத மாைலகலில்… வழியாத ேவ.ைவத்துளிகள்... பிrயாத ேபா.ைவ ெநாடிகள!. மணிக்காட்டும் கடிகாரம்... தரும் வாைத அறிந்ேதாம்... உைடமாற்றும் இைடேவைள... அதன்பின்ேப உண.ந்ேதாம்! மறவாேத மனம்... மடிந்தாலும் வரும்..! முதல் நI...! முடிவும் நI...! அல. நI...! அகிலம் நI...! ெதாைல தூரம் ெசன்றாலும்... ெதாடுவானம் என்றாலும் நI... விழிேயாரம் தாேன மைறந்தாய்... உயிேராடு முன்ேப கலந்தாய்..! இதழ் என்னும் மல.ெகாண்டு கடிதங்கள் வைரந்தாய்..! பதில் நானும் தரும் முன்ேப கனவாகி கைலந்தாய்..! பிடிவாதம் பிடி! சினம் தIரும் அடி! இழந்ேதாம் எழில் ேகாலம்! இனிேமல் மைழ காலம்! மறுவா.த்ைத ேபசாேத! மடிமீ து நI தூங்கிடு!

இைமேபால நான் காக்க... கனவாய் நI மாறிடு... என கணவனின் தைல ேகாத…

மைனவியின் மனமறிந்த நிம்மதியில் அவள்

மடியில் குறுக்கிக் ெகாண்டவைன வயிற்ேறாடு ேச.த்து அைனத்துக் ெகாண்டாள். குழந்ைதெயன அவள் வயிற்றில் முகம் புைதத்தவன் பலவருடங்களுக்கு பிறகு நிம்மதியாக உறங்கிப் ேபானான். மாமனாரும் தந்ைதயும் கணவைன புகழ்வது கண்டு ெபருைமயாக இருந்தது அவளுக்கு. விழா ஏற்பாடு பிரமாதமாக இருந்ததாகவும் காட்ேடஜும் அற்புதமாக அைமக்கப் பட்டிருந்தெதன்றும் பாராட்டினா.கள். அவ.கள் ேபசி முடித்து தூங்க வருவதற்குள் கீ ேழ இருக்கும் அைறயிேலேய தூங்கிவிட்டாள் வரு. "அவைள தூக்காேத அம்மா! குழந்ைதக்கு விழிப்பு வந்துவிட்டால் மீ ண்டும் தூங்குவது சிரமம். புrயாமல் அழும்!" என்ற மாமனாrன் ேபச்ைச தட்ட முடியாமல் விட்டுச் ெசல்ல, தூங்கி எழுந்திருந்த கணவேனா, "வரு எங்கடி?" என்றான். என்னேவா இவள் மறந்துவிட்டைத ேபால். அவைன வம்பிழுக்க எண்ணி, “வரவில்ைலயாம். அங்ேகேய படுத்துக் ெகால்கிறாளாம்… அவள் ேகட்டைத தரும் வைர வரப் ேபாவதில்ைலயாம்!" என்றாள் அப்பாவி ேபாலும் முகத்ைத ைவத்துக் ெகாண்டு. "பாப்பா என்ன ேகட்டா யாழினி? இந்த விழா ெடன்ஷன்ல மறந்துவிட்ேடேன! உனக்கு நியாபகம் இருக்கிறதா?” "ம்... கூட விைளயாட இன்ெனாரு பாப்பா ேவணுங்கிறா!" "என்னது?" திைகத்து விழித்த கணவைன பா.த்து அவள் சிrக்க அவன் கண்டுெகாண்டான். "இைத ேகட்டது என்ன ெபாண்ணு மாதிr ெதrயைலேய!" "ஒருேவைள நம் அப்பாக்கள் ேகட்டிருப்பா.கேளா?" ஒன்றும் ெதrயாதவள் ேபால் அவள் கண்ெகாட்டி ேகட்க அவளருகில் வந்தவன் ,

"இல்ைல இைத ேகட்டது என் ெபண்ேணாட அம்மா சrயா?" என்றான் அவள் விழி பா.த்து. ெவட்க சிவப்ைப மைறக்க விழி தாழ்த்திய மைனவியின் முகம் நிமி.த்தியவன், “ெசால் யாழினி! இது எனக்காகவா?" இல்ைல என்பது ேபால் மறுப்பாக தைலயைசத்து "நமக்காக!" என்றாள் அவன் மா.பில் முகம் புைதத்தபடி. "மன்னித்துவிட்டாயா கண்ணம்மா?" என்றவனுக்கு பதிலாய் அவைன ஆரத்தழுவிக் ெகாண்டாள். "நன்றி யாழினி!" அவள் உச்சந்தைலயில் முத்தமிட, “நIங்களும் என்ைன மன்னித்துவிட்டீ.கள் தாேன மாமா?" “உன் மீ து எனக்கு ேகாபம் இல்ல யாழினி... என்ைன நம்பேவயில்லேய… என்னும் வருத்தம் தான்! அதுவும் மைறந்துவிட்டது. உன் வசீகர குரலினால் மயிலிறகு ெகாண்டு மருந்திட்டது ேபால் அந்த ரணத்ைதயும் ஆற்றிவிட்டாய்… என்றவன் மனதில் அத்துைண நிைறவு. "இன்னும் யாழினியா?' என ேகலியாய் தைலசாய்த்து சிrக்கும் மைனவிைய தன்ேனாடு இறுக்கிக் ெகாண்டவன், "ேபபின்னு கூப்பிடவா?" என்றான் கிரக்கமான குரலில். அதன் அ.த்தம் புrந்து முயல் குட்டியாய் அவனுள் புைதந்தவளின் முகம் நிமி.த்தி இதழ் ெகாண்டு முகெமங்கும் ேகாலமிடத் ெதாடங்க... அவன் அத்துமீ றல்கைள ரசித்தபடி மாமனின் முரட்டுத் தனங்களுக்கு ஈடுெகாடுத்துக் ெகாண்டிருந்தது அந்த ேபபி. முற்றும்