BATAILLE i Istoria Tu Matiu Ζωρζ Μπατάιγ Η Ιστορία του Ματιού

B,ιβλlα του

Geo,.fes Bataille

στήιι

((» Αγ"αιι

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΤ ΜΑΤΙΟΤ

EΙσlΣyωγη ΚΙΣΙ μcτιiφρlΣCT/Ι Δ"Ι)μήτρ"l) Δ"Ι)μ"l)τριιi3"1) Ο ΝΕΚΡΟΣ Μι:τιiφρlΣCT/Ι •Α yyι:λικ'ίjς ΠίΤρlΣ ΜΑΝΤΑΜ ΕΝΤΟΤΑΡΝΤΑ

l\1cτιi~PIΣCT/I Δ"Ι)μ"ήτρ"l) Δ"Ι)μ"l)τΡιιi3"1)

· GEORGES 'BATAILLE. ,

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΑΤΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΒ

ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ

γΙ άνaτυπωση

''Α Ύ Ρ α

Γι« την ωoσ'lj «ύτη Xρησιμoπoιiιθ-ηκι: 'iι πρώτη μορφ1)

-του κι:ιμ&νοu ποο ixS6OηΚΙ: -τό 1928 κ«Ι βρtσκι:'r«Ι τώρ«

στόν πρωτο τόμο των Άπάtιτω" του Georges Bataille στις lκ3όάτtς Gallίmard. Τό ΣχΑδιο Υιό μιό σtnιεχεια της; αΊστοelας του μαηoiί)) ιtΤν«ι «πό τη 3εύπρη ycxΛΛι­

)(1)

Ικ3Oσ'1j του xεtιdwu «πό 'τόν

ΤΙ-τλος πρωτοτUποu

Histoire de Ι' ©

J. J . Pauvert -τό 1967.

:

αιίι

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡ Α - Στιχυρος Πετσόποuλος Πλιχτε(ιχ Στιχ8(οu

5, 11635

Άθήνιχ, τηλ.

7228263

Τό ΙξώφυλλΟ του Aηdrθ

Masson

ΎΙCΙ τήν

«.'

Ix8oσ1j του

1928.

Εισαγωγή

Η ΠΡΟΣ-ΤΎ'ΧΗ

ΚΑΤΕΎ'ΘΎ'ΝΣΗ

, '0 Georges Bαtαille, πρέπει να τό πούμε άπό τήν πρώτη κι6λας στιγμή, δέιι ΒΙναι, καΙ. μέ κανένα τρ6πο δέ θα μπορούσε να εΙναι, άπολογητής τής σεξομανίας, ούτε άπ6στολος τού ' έλαφρού και διασκεδαστικού έΡQjφ τα· δέιι τόν ένδιαφέρει ή καταγραφή τών σεξουαλικών άποκλίσεων και παραδοξοτήτων· σκοπ6ς του δέν εΙναι να προκαλέσει ή να έρεθίσει όπως κάνουν όρισμένα έντυπα που ή σχέση τους μέ τόν Bαtαille εΙναι ίδια μέ τή σχέση που ύπάρχει άνάμεσα σ' [μαν έσχατα

άνvπoψίαστo l1.νθρωπο καΙ. σ' έναν βασανιστικα κι έξου:. θενωτικα ύποψιασμένο. Ό Bαtαille δέν εΙναι ό ευκο­ λος σκανδαλοθήρας, ό 'κοσμικός δοξομανής που μετα­

χειρίζεται τίς λέξεις για να ξαφνιάσει· δέιι εΙναι ό

" ,.

,

-,

-

"

αvταρεσκoς μονομανης των ερωτικων παρασκηνιων που

βγάζει στή φ6ρα τίς ντροπές τού άνθρώπου για να προσφέρει l1.λλη μια πρ6χειρη διέξοδο στήν άνία καΙ. στήν άργία των πολλών που περιμένουν να ξυπνήσουν

άπό τό θανάσιμο καθημεριν6 τους λήθαργο μ6vο μέ

8

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ιeεθίσματα πο,) lξάπτomι μιά φαfJτασία άξιoθeήιιητα άκαλλιέeγητη καΙ lμετικά παλιλλoγotίσα. 'Όχι. Ό ΒαΙααΙε δέfJ εΙfJαι ή melπτωση πoV πεeιμi'fJomι και οΙ Ιeωτικά Wtοσιτισμi'fJοι και οΙ ήθικά στεfJεμi'fJοι. ''Αν

δ

Bataille

?}ταν 8λα αύτά, θά ?}ταν lνας καθησυχαστι­

κός σvrr.eαφέας, lνας άσφaλιστικός λειτoυeγός του λόγ01l .πoV κολακεύει τη,. άfJθeώπινη αύτάeκεια και αύτaeέσκεια. 'Όμως δέfJ εΙναι, και δέfJ

elfJat

με

TeMo

eιζικό και άπόλvτo. Με τόν ΒαιαίΙΙε, ή λογοτεχνία καΙ ό lJ.νθeωπος' κεeδίζomι μ~ιX σπιXν~ιx «ξ~oπpέπε~ιx καΙ

σvrχ(!όνως

nemonat

γιά λογaeιασμό 8λων έκείνων

πού, στό 1Jν0μα πάντα της λογοτεχνίας και τού άν­ θeώπ01l, διmeαξαν τά μεγαλύτεeα έγκλήματα και πά­ νω στόν lJ.νθeωπο καΙ πάνω στη λογοτεχνία. Γιατί, ό Gεorges

Bataille

εΙναι «πόλuτοι; σuπpιxιpέιxι;, κι αύτό

σημαίνει πώς, 8ποια κι

d" εΙναι ή άξία Τ01l, ή σχέση

τής τέχνης του με τό πeόβλημα του άνθρώπου εΙναι

σχέσYj τρόμοΙ) τη,. όποΙα ό άναγνώστης δέχεται σάν άγαλλίαση καΙ άγωνία, έπειδη εΙναι σχέση ποιητική. [Θά ήταν σοβΙΧρο «τόπημ.ιχ του μεταφραιπη της ΊστορΙιχι; τοϊ) μcxτ~οu, τό νά έπιχει(!ήσει νά καθοδηγή­

σει προκαταβολικά η άκόμα και νά . προετοιμάσει κάτά κάποιο τρόπο τόν άναγνώστη της. Άλλά θά ?}ταν σο­

βαρη πaeάλειψη και του άναγνώστη τό νά διαβάσει τη,. ΊστορΙιχ τοϊ) μ.ιxτ~oϊ) άπροετοίμαστος, άγνοώντας δηλαδη ποιός εΙναι αύτός πο,) τη,. lγeαψε καΙ μέσα σε ποιά πλαίσια ένάς πολύ, άπρόβλεπτα, ευρύτερου καΙ

9

Β ΠΡΟΣ-Τl'ΧΗ ΧΑΤΕl'θΤΝΣΗ

πολvδιάστατον Ιργον έιιτάσσεται, λειτονργεί και άξιο­ λογείται. πως να το κάνονμε 8μως: πρέπει ό μετα­

φραστης -αυτός εΙναι τώρα, μετα το συγγραφέα και πρΙ" άπ' τΟν άναγιιώστη, ό πιό κοντινός συγγενής

Tov-

πρέπει να προστατέψει αυτο τό βιβλ{ο άπό την l1yιιota ~αΙ να προλάβει, (2ν γ{"εται, τις Ιμμονες προκαταλή­ φεις καΙ τις πρoκατασκεtιασμέ'JIες άπ6ψεις και κρ{σεις

(αVτoν τΟν αυτοματισμό τού μvαλού που εΙναι άπου­ σ[α σκέψης) οΙ όποίες δέ θ' άργήσουν να το περιλού­

σotι1/' μέ κάθε eiδov, χαρακτηρισμους

-

προχωρώντας

ίσως κι άκ6μα παραπέρα. 'Έχει χρέος ό μεταφραστης -αυτος μ6νον Ιχει μεlνει τώρα δlπλα στό βιβλlo­

"α τό ΠΡOφVλάξει όχι &πλως άπό μια βιβλιογραφικη l1yιιota, αυτό θα ήταν το λιγ6τερο (κι άλλωστε, το άναγιιωστικό κοινό δέν ευθύνεται που τού εΙναι άκ6μα l1.γιιωστος ό ΒαιαίΙΙε)' Ιχει χρέος να τό πρoφVλάξει άπό τις υπεραπλουστεύσεις, τις σχηματικές τοποθε­

τήσεις, τις lτoιμες έτικέτες, τα εlJκoλα συμπεράσματα, τις βιαστικές και αυτάρεσκες καταδίκες, τις ρηχ6τητες

και τις ά"τιδράσεις έκείνες που προκαλούνται πάντα μπροστα σέ κάτι που βάζει σέ δοκιμασ{α την άνοχή

μας και την άντοχή μας (ίσως και τη βαθύτερη Ανοχή μας), οΙ όποίες τ6τε μ6νο δοκιμάζονται πραγματικα 8ταν, π{σω άπ' αυτό που διαβάζουν, διαισθάνονται την παρουσία κιΧπο~οu πολύ σoβσcρoϊ) στο~χε(οu που Ιχει να κάνει μέ τη σκοτεινη και φρικιαστικη ουσία τής ζωής μας την όπο{α πιεστικα έπιζητα να έπανατοπο- ' θετήσει μέσα σ'

ba

11:λλο φως

-

πιXvτιx έΠLκ(vδuνο.

J

10

EIΣAΓΩΓ~

Ό

Georges

Bαtαίllε εΙναι συγγραφέας. ''Αν δέν

ήταν, δέ θα μας άπασχολούσε σήμερα ή . Ίστορ(οι ιroα

μοιτιοα κι όλόκληρο τό έργο του. Τό δτι εΙναι συγ­ γραφέας, προσ8ιορ(ζει τ~ πιtντoι, και γι' αύτόν και για

μας. Ή άνιίγκη τού λόγου εlναt έκείΠ; πού τόν κάτεv­ θύ'JIει. Κι αύτη ή άνάγκη τόν όδηγεί, άπ' τή'll ά.eχή,

στό κέντρο τού άνθρώπινου Ovrος καΙ στόν τρόπο έξιχνίασης τού άπρόσιτου μυστικού του, σ' δλες το" τΙς όψεις.

Για τόν ΒαιαίΙΙε, δ dνθρωπος, αύτό τό πλάσμα που εΙναι προικισμένο μέ λόγο, φσν:rασία και δ.λογε, ΔVΝάμεις, δέν μπορεί να φτάσει στή'll δλοκληρωτικη

κατάκτηση αVτoϋ' που πραγματικα εΙναι, δηλαδη στ"" πλήρη πραγμάτωσή του, παρα μόνο μέ τη σvνεχή, άκατάβλητη κι δλο και πιό προωθημένη υπέρβαση τών δρίων του,

μέ τή'll άδιάλειπτη, άέναη

και πει­

σματικη παραβίαση τών άπαγορεύσεων και 'τών νό-. μων, μέ μ/α διαρκώς κι δλο καΙ πιό . άκραία σvμπερι­ φορά, μέ άλλεπάλληλες άκρότητες στόν τομέα και τού λόγο" και τής φαντασίας και τών παρορμήσεών του, άκρότητες που ΙχοV'JΙ διαστάσεις και Ιδιωτικω,ι

άλλά και κoινωνικώ'll, μαζικών φαινομένων. 'Έχουμε να κάνουμε έδώ μέ μια πολύπλοκη σύλληψη τού ά"... θρώπου, έντελώς άnίθετη στις μ01lόπλεvρ.ες θεωρή­ σεις το" οΙ ό.ποίες, τούς τελευταίους δύο-τρείς αlώνες,

llOV1l

βαλθεί 1Ια έξουδετερώσOV1l τό δαιδαλώδες βά­

θος του άνθρώπο" και να τό μεταβάλοV'JΙ στανικα σΒ μονοσήμαnο σχήμα πού έξvπηρετεί την eVτελέστερη

Η

Η ΠΡΟΣ-ΤΤΧΗ ΚΑΤΕΤθΤΝΣΗ

πλwρα του ά"ορώπινου μυαλου: έκείπι πιW παράγει δόγματα τα όποία διέπονται άπο την Ιδέα να μετα­ τρέψουν τΟν lJ."ορωπο σέ φερέφωνο καΙ δργανό τους,

:άλλι1 και σέ μόνιμη δική τους δικαίωση.

.

Τί σημαίνει δμως αντη ή ύπέρβαση, αντη ή παρα­

βίαση, αντη ή άκραία συμπεριφορά; Σημαίνει κιχτιχ­

στροφη σε 6λΙΧ τιΧ. έΠΙπε8ιχ. Μια τέτοια άπάντηση κι"...

δυνενει να παρεξηγηθεί στΙς μέρες μιΊ.ς που ο, κατα­ στροφές δίνουν και παίρνουν, κι ό κόσμος ζεί μέ την άπειλη μιας γενικής

καταστροφής του είδους.

ΤΟ

πραγματικό της νόημα θά φανερωθεί άμέσως πιο κάτω. Χρειάζεται δμως ,άπο. τώρα νά τονίσουμε πως

ό Bαtαille δέν εΙναι, βέβαια, ηθικολόγος άλλα δέν εΙναι καΙ άνθρωπιστής. Πολλά τράβηξε ό lJ.νθρωπος στο

lJιιόμα του άνθρωπισμου, και ή έμφάνιση αντου του δρου συνέπεσε μέ τη στιγμη που ό lJ.νθρωπος δη­ μιούργησε γιά τΟν lJ.νθρωπο τη δυνατότητα ριζικών

του έξonώσεων. Πoτ~ δέν καταπατήθηκαν τά ά"... θρώπινα δικαιώματα περισσότερο απ' δσο μέ την κα­ ταστατική τους Δ ιακήρυξη και τη σύσταση διαφόρων Όργανισμων που τά ύπερασπίζονται κι άγωνίζonαι

γι' αντά. Ό BαtαiUe · δέ θά Ικανε ποτέ δική του τΥιν ύποκριτικη καΙ 1Jπoπτη έξαγγελία δτι ό lJ.νθρωπος εΙναι το άνώτατο άγαθο

-

έξαγγελtα που lγινε, βα­

ρύγδουπα, άπο σεσημασμένους έγκληματίες τής Ίστο­ ρίας και πιW βρήκε τή." κολοσσιαία σέ φρίκη, έφαρμο­

γή της στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως, στlς lπalax'lJ'lr.

, τες

δίκες καΙ στις σατανικότερες lπινoήσεις μέσων φv-

12

ΕΙΣΑΓΟΓΗ

σικης και πνευματικης AξΌVΤωσης του άνΟρώπου. Στή σκέψη του Bαtαille δέιι έχ01fll καμία Οέση ή σκοπιμό­

τητα, ή έΠΙφVλακτικότητα και ή άποΟησαύριση, ούτε βέβαια και ή δύναμη, τις όποίες άποδίδει στόν καπι­ ταλισμο κaι στήν άστική άντίληψη της ζωής, δηλαδή στήν πιο μικρόψυχη άπό καταβολής κόσμου έκφανση του άνΟρώπινου αιιτος. 'Όλες δμως αυτές οΙ mοιες άπαιτoVν διευκρίνι­

ση!

έπειτα άπ' τή χρόνια κατάχρησή τους και τή

σκόπιμη διαστρέβλωσή τους.

1. Ή λέξ'l) «BLεuxptVLCTl]II ι:Τναιι πολυ παριxxινBυνεuιUvrι, κι Τσως &ΤOΠ'l) κι &σχOΠ'l) , γιcΣ !να Ιργο τόσο πολύπλοκο καΙ ΙΙκραΊο ΙSπως του Bataille. ΓιcΣ Χ«θι: ΒικΤΙ του λέξ'l) καΙ Μοια, χρειciζεται πciρα πoλu μryciλ'l) προσοχ1ι στΟ πώς θcΣ την ciντι­ ΙUτωπΙσει καΙ θcΣ τη χειριστεΊ κανε(ς. ΓιcΣ κciθι: β'ijμ.ιχ της

σχ!ψ'lJι; τo~ χρειιΧζεται δλόκλ'l)ρ'l) iπψ.έροuι; μελέτη. ΕΤναι τ~σ~

πλουσιο αυτο το Ιργο, &στε ξεχι:ιλΙζει προς' ΙSλει; τΙΙ; κατεuθυν­ σεις (τCχνTj, πολιτικΤΙ, φιλοσοφΙα, οΙκονομΙΙΧ, θεολογΙΙΧ, iρω­ τισμός, ΦuχoλoγΙα, iθνoλoγΙΙX, Ιστορ(α, κριτικ1ι, αΙσθ'Ι)τικΤΙ ... ), καΙ κιΧθε ΙΙπόπειρα νcΣ iντoπιστεΤ fνα θ~μα ~ fνιxι; ΙSρo .. , συνι:­ πιΧγέται άπρόβλεπτες Βιαρροει; προς ωα θ~ματα καΙ ωους ΙSρoυς ποδ 5λα άπαιτουν fνα λεπτότατο χειρισμό . ΟΙ σχίσεις, ωωστε, της σχ!Ψ'!Jς του Bataille μ.ε την πολιτικΤΙ. τη φιλο­ σ,οφικ1ι καΙ τη μυστικ1ι σχ!Ψ'!J, 'iι πoλόπλι:uρη Bραστηριότητci του σε πoλλcΣ iπΙπεBα καΙ δ τρόπος που το ρητο καΙ το ~ρητo, τΟ ιΧπτο καΙ το ciσόλλ'l)πτο, το σώμα καΙ οΙ λέξεις, 'iι "Ot'I)CTI] καΙ το μΙσο .. γιcΣ την "OL'I)CTI] μπMxovται στο Ιργο του, προυπο­ θ~τoυν γιcΣ τον μελετητη του μιcΣ προετοιμ.ιχσΙΙΧ, μιcΣ προεργα­ σΙΙΧ κι fνιxν προβλ'l)ματισμο σχεΒον ΙΒιο ' μ.ε την πoλύχρoνTj κι iπΙμοχθ'l) πρΌσπιΧθεια του ΤΒιου του Bataille. Πcivτως, σ' αύτΟ το εΙσαγωγικο χεΙμ.ενο, που εΤναι iλλιπ~στατο καΙ ΙΙναγχα­ σTLxa περιοριστικο καΙ συνοπτικό. μ.ε βoΤΙθ'l)σιxν, Εκτοι; ΙΙπο τcΣ {Βια τcΣ θεωρ'l)τικcΣ χεΙμ.ενα του Bataille (βλ. την •Ε(!Υοβιο­ 'Υf!αφ{α του GeQrge8 BaIaille πού cixολοuθεi:), καΙ τcΣ Βόο σχε­ τικcΣ άφιερώματα του περιοΒικου Arc, άριθ. 32. 1967 καΙ

t3

Η ΠΡΟΣ-ΤΤΧΗ ΣΑΤΒΤθΤΝΣΗ

1.

Ή δπΙρβΙXσYj των δρ(ων [χει σχέση μέ τη θρη­

σκευτικη Ικσταση τών μvστικιστών, δέιι Ιχει 8μως

χιχμ.(ιχ μέ την νπερβατικότητα και τό νπερβατικό. Γιιί τΌv

Bataille,

δέιι νπάρχει dλλoς κόσμος, δέιι νπάρχει

τΙποτ' dλλo Ακτός άπ' αυτόν έδώ τΌv κόσμο, τα 8ρια 8μως τού ά'/lθρώπO'lJ

vneePal'/lonat

μέ την Ικσταση,

μέ τή'/l bταση της έσωτεριΧΥίς · έμ.πεφ(ιχς πού εΙ'/lαι μlα τάση πρός τό 'Α'/Ιέφικτο τό όποίο δέ δl'/lει καμΙα

άπάnηση καί δέιι χαρΙζει καμια γαλήνη. Έ"ώ ή άπο­ φατικη θεολογlα εΙ"αι ά'/lαμο"η μιας προσέγγισης του

θεου καί σVΓXώ'llΕVΣΗς του μvστικιστη μ' αυτόν, ή

θεολογlα του

Bataille

πού εΙ'/lαι μια θεολογlα της άπό­

λtιτης άποvσlας, μια άθεολογΙα, δέιι περιμένει τίποτα

κι άγιιοεί κάθε δυνατότητα σωτηρlας· εΙ'/lαι μια ά'/l8-

σxατ~λoγ{α. Πρόκειται για μια ΙΚεσΙα χωρίς τέλος, για μια νύχτα χωρίς ξημέρωμα, για μια έρώτηση πού μένει όριστικα χωρίς άπάnηση, μέσα σ' έιια άvυ­

ποχώρητο κι άμεΙλιχτο σπάραγμα 8που ό άνθρωπος

.

ιiριθ . 44, 1971 lIπω~ XOtΙ: οΙ σcλ!3ι;~ που lχι:ι γριiψι:ι α~ πολλ« βιβλΙα: του δ Maurice Blanchot για. το φLλo του Bataille. τΟ βιβλΙο του ΡίθΠθ Κlossowskί Sade, 1Mn prochain (Σdιιτ d πλησΙοιι μου), 'iι μι:λtrη του Mίchel Foucault Prefac~ ά Ιa transgr~88ion (Πeόλoyoι; στήl' παραβlαση), τΟ βιβλΙο του Phili{lpe Sollers L' ecritur~ ~I l' ~xReri~nc~ des limites ΓΗ γραφή καί ή Ιμπειelα τώ" σvνόeων), τα. πριχκτιχα. του O\J\ICΒρΙου του Cerisy-La-Salle. στις ~χB6σcι~ 10/18, μ~ τις ciνα:­ χoινώαE~ των Sollers, Barthes, Hollier. Pleynet, Baudry. Houdebine, Wahl χσιΙ Κrίsteva, χα:Ι 'iι μι:λtnoJ BaΙaίΙl~ των

AJain Arnaud

χσιΙ OΊSθlθ

Excoffon-Lafarge.

ρώμσιτα: ~φ7Jμι:ρLBων χα:Ι περιοΒιχων Magazin~ Litterair~, Critique).

Tiλoς τα. ciφι.c­

(Quinzαine Litterair~,

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

χάνει τόν Ιλεγχο τού μυαλού ΤΟ11 και τού κορμιού του και σφαδάζει ουρλιάζοντας (νικημένος) και γε­

λώντας (νικητής: γιατι τό γέλιο .ε Ιναι ή νΙκη τού ά:vθρώπoυ πάνω στην ίδΙ!1 του την άνικανότητα να

φτάσει στόν υπέρτατο στόχο του). Ή Ικσταση δέν γδ1l1lιέται άπό τη γνώση, 8πως στόν μυστικιστή, άλλι1

άπό ' την ίδια την άγνοια, "Ql δέν καταλήγει παρα μόνο στη μοναξια και στό γέλιο . •Η μυστικιστικη έμ-τ

πειρία βασΙζεται στην υπέρβαση τού εΙνάι·για τόν ή έμπειρΙα αύτη βασΙζεται σέ μια άνατίναξη

Bataille,

τού εΙναι. Και ή Ικσταση άφήνει τόν ά,ίθρωπο άκρι­ βώς 8πως ήταν και πριν άπ' αυτήν, δηλαδη γvμνfJ και μόνο, ίκέτη και ξεκομμένο, μέ τη δυσβάσταχτη ·

έσωτερική του φτώχια, την άηδιαστική του άθλίότητα 'και την ο/Υενη βρωμιά του, τις όποίες χρεLιΧζεΤΙΧL για να ξανακάνει τό έπόμενο βήμα πρός την υπέρβασή τους που δέ θα εΙναι και τό τελευταίο. Κι 8πως τό

ταξίδι στό τέρμα τών δυνατοτήτων τού άνθρώπου δέν άποκαλύπτει παρα μόνο την Ιλλειψη τού άνθρώπου Κ αι

.J...

Τ ψ'

')1____,

αVVl'αμια του

\,

να

εΙναι ό πλήρης άνθρωπος

φτασει

-dv

\'

στο

στοχο

του

\

που

και μόνον αυτόν τό

στόχο άξίζει να φτάσει ό άνθρωπος-, lxσι και ή γραφή, που εΙναι &μεσιχ σvvδεδεμένη, στην περΙπτωση

τού Βαtάille, ' μ' 8λα τα παραπάνω, δέν εΙναι παρα ένα παιχνΙδι που παΕζεται έπ' απειρον μέ μια άσύλληπτη

πραγμάτικότητα.

2. '0

έρωΤLσμός, μέσα σ' αύτα τα δεδομένα, κατέ­

χει δεσπόζουσα θέση. ΕΙναι ό άξονας και ό μοχλός

.

15

Β ΠΡΟΣ-Τ1'ΧΒ ΣλΤΒΤθΤΝΣΗ

δλΙΙW τΩv υπερβάσεΙΙW καί δλΙΙW τΩv άκΡOτήτΙΙW. Χω-

ρΙς τι},ι - έρωτισμό, ό ί1VΘρωπoς δε θά ήταν ί1VΘρωΠoς. Μέ τι},ι έρωτισμό, μπορεί νά όδηΥήσει τη ζωή του τόσο μακριά δσο με τlπoτε ί1λλο. Προσοχη ·δμως: ό lρωτισμός δεν εΙναι ξέφρενη άκολασlα, ξέφραγη άσέλ­

γεια, κουτη και κούφια κραιπάλη· ό έρωτισl'ός εΙναι μO'Jlαξιά, σιωπή, -άγωνΙα, τρόμος κι άντιμετώπιση της άκρότητας, δηλαδή του θανάτου. Ό έρωτισμός δh

slναι ήδονισμός χαρούμενος, iπιπόλαιoς καΙ εδκολΟς, δέν ε.Ιναι ΙκανοποΙηση τΩv έιιστίκτΙΙW, χορτασμός τΩv

όρμΩV, παιρίδι τών ΙδιόρρtJθμΙΙW τάσεΙΙW, άνακούφιση μιας iπιτακτικης φVσικης άνάγκης, χαλάρωση της Ιιιτασης του πόθου και καΤΕVΝασμός του πάθ01Jς, μrr

χανική έκσπερμάτωση, τό σύνολο τΩV ((διαστΡOφΩV)),

καί κάποιος Ιδιωτικός

IJ

ΚOινΙΙWικός τΙτλος τιμης mW

κάνει τά ί1τομα νά ξιπάζονται καί νά αlσθάνoνται

άπαλλαγμΈVα άπό ((περιττά βάρη))

IJ βασανιστικά ~μ­

πλ8γματα. Ό Ιρωτισμός δεν εΙναι άπελευθέρωση. Ό

lρωτισμος εΙναι μιά συμπεριφορά πού όδηΥεί OΤd ί1κρα, δηλαδη στΉv άγΙΙWία και . στΉv πτώση, στή δια­ κvβεvση της άκεραιότητας, στο διασυρμο τΜι άξιΩV,

στΉv .άπώλεια, στήν παράδοση ί1νευ δρών. στά χέρια της τύχης καί στήν καταστροφή.

•Η

καταστροφή,

Ιδώ, Εχει τό νόημα πού Εχει στΉv τραγωδΙα, γιατι ό έρωτισμός εΙναι μιά κΙνηση που. πολύ γρήγορα το

γυρίζει στΉv τραγωδία και δέ σταματάει παρά μόνο

,

με

το'θ' ανατο.

"Ε' τσι, η

ιv..J. καταστροψ,Ι

δ' εν

Υ ειναι

" αvτo ·

πού βλέπουν κάθε μέρα γύρω μας τά μάτια μας, δη-

ί6

ΕΙΣΑrnrll

λαδη μια δπέρογκη άπερισκeψlα κι Ενα άχαλtνωτο κριμάτισμα τού άνθρώπov πάνω στόν l1.νθρωπο και στη φt'Jση, χωρΙ, ίχνο, ντροπή, και μεγαλεtΟ1J, άλλα μLιΧ πριίξη' ιxUτO-yνωαιt&c;, ή tίYyενέστεeη άπόπειρα τον άνθρώπου να δεϊ ΠΟLος EtVCXL. Κι αv-rό, μέσα άπο τη διάσταση τού Ιρωτισμού, παίρνει Ενα καθολικο χα­

ρακτήρα και σημαδεύει καίρια την άνθρώπιnι ζωή,

.ςΕΓVμνώνoντάς

1'''1''

άπ' 8λε, τη, τΙ, av-randΤB, κω

&Ιχνοντά, τη" μέσα σε κατάσταση lλlwov κω Ιξαρ­ ση"

το άβ1Jσσαλέo βάθο, τών άποθεμάτων τη,. Ή

χιχτιχιπροφη, μ' αv-rη την

mota,

εΤνιχ, ~ μryrtλoπρε­

πέιπερη πριίξη τοσ &Vθρώποu, ή μόνη πov θα μπορέσει

ιια τού άποκαλ6ψει τΙ, ίδίε,

1'0'1)

τΙ~ διαστάσει" για να

πάψει Iπιτέλov, και να τΙ, δπερτιμα καΙ να τί, δπο­ τιμα και για να περάσει άπο το σημερι"ο τραγέλαφο πού Ιχει πάρει την Ικταση παγκόσμιov iγκλήματo, και παντοειδού, άδιεξόδov, στην τραγωδtα πού εΙναι ή oVσιαστικη 1'0'1) διάσταση. Ό ΙρωΤίσμός, στην περl­

πτωση αv-rή, παίζεί, για τιW

Bataille,

κεντρικο ρόλΟ,

γιατί ό Ιρωτισμος εΙναι άπόλvτo κι άπεριόριστο ξό­

δεμα 8λων τ6nι δυνάμεων, Ενας παροξυσμός τovς, μιά ~απάνη τού άνθρώπινov δυναμικού που δέν Ιχει σχέση ΟΟτε με τη διαλεκτικη

oifre

με το ΟΟΊσμο άλλά κα­

ΤB1Jθύνεται ίσια πρΟ, Ενα και μοναδικο σημεΊο

8nov

ό

dνθρωπος τά παίζει 8λα γιά 8λα, παlζει την τvχη τov κορώνα-γράμματρ., γι'

av-ro

και ή κατεύθuνσή του

81ναι πρ6α-τuχη, μιιι. κατeVθuνση δηλαδη πov όδηγεϊ μόνη αv-rη στην Κ1Jριαρχtα τού άνθρώπov και στην

11

l'

ΠΡΟΣ-ΤΤΧ1Ι ΣλΤΕΤθΤΝΣ1Ι

υπέρτατη κατάκτησή τον που δ~ εΙναι. ιUλη άπό τη,ι άκραlα βlωση τής πληγής του ή όποΙα 8ΈV χλε(νΕΙ

ποπ xot( μ.t τ(ποτot.

'

ΣΙ δλ αύτά δ~ υπάρχει κέρ80ς. Κανένα κέρδος .

Ι

.

•Ο l1νθρωπος ξ08εuετotι και μένει μόνος. με τόξόδεμά του. Ό l1νθρωπος ξεσχΙζεται και μένει μόνο, με τό

ξέσχισμά τον. Ό l1νθρωπος χάνει και χάνεταΙ και

μένει μόνος με τό χάσιμό του. Ό l1νθρωπος ουρλιάζει μέσα ση} νύχτα και στη σιωπή, και μένει μόνος μΑ τη νύχτα και τη σιωπή. Γιατι πρέπει ή πληγη νά

μένε~ άνοιχτή, ή άγωνία νά διαιων&ζεται. άμείωτη, τό χάσμ.α νά χάσκει άνvπέρβλητo, lτσι, γιά·. τό τlπoτα, μόνο και μόνο γιά νά γΙνεται οο"ατη ή κατασπατά­

ληση τσV άνΟρώπου μέσα στό αlώνιo ?,eνό κaι στή ριζικη άπουσία άνταμοιβής. Τό ξόδεμα , δ~ Ιχει τέλος, και τό μόνο που περιορlζει

Tk -dκρότητες

εΙναι.

οΙ ίδιες οΙ άκρότητες, ή Ισχατη θυσία, τό σημείο δπον ή σκέψη δ~ μπορεί πιά νά σκεφτεί και καταρρέει.

FtaTt,

((τό ζήτημα, γράφει ό

Bataille,

εΙναι νά πλη­

σιάσουμε τό θάνατο δσο γΙνεται πιό κοr.ά, ιί)ς έκεϊ

που μπορουμε νά τόν άντέξουμε, χωρις νά λιπoΨVΧΙ­

σουμε, άλλά Ιστω κι

d" λιποψυχlσοvμεJJ. 'Έτσι, τό ba σώμα που κραυγάζει,

μόνο που υπάρχει πιά εΙναι

vποφέρει και κομματιάζεται, γυμνό κι άπροστάΤB1JTΟ. Ή έξιίντλYjσ7J δλ6χλYjΡΟU τοϊ:> σώμ.otτος: αύτό εΙναι τό ζήτημα γιά τόν

Bataille,

γιατι τό σώμα εΙναι &πόθμ.ε­

νο. Ι Εδώ δοκιμάζονται. και ή φιλοσοφΙα και ή ήθική.

•Η πρώτη χάνει τό λόγο της και ή δεύτερη τό ιρμα

.

18

ΕΙΣΑrοrΗ

της. MI:ιι011ll πΙσω, 'ώιΙκανε" ν' άκολοtιθήσ01JV. ΓιατΙ, πώς νά μιλήσει ή φιλοσοφlα Ακεί δπου ό λόγος δέν μπo~ί πιάτlπoτα νά πεί; Πώς νά άσκήσει τά δι­ καιώματά της ή ήθικη Ακεί

lJn01J

τό σώμα Ιχει ξε­

φ6Υει άπ' δλες τΙς κατηγορlες, και τό' μόνο στό όποίο moκovet εΙναι ή όλοσχερης δαπάνη του; ΓιατΙ, με

τό σώμα, καί ή φιλοσοφΙα και ή ήθική, ή πρώτη, μελέrη θανάτου, .ή δεύτερη, κρΙση θανάτου, άντιμε­ τωπlζ011ll τφι 1Jπαρξη μιάι; τρΙτης διάστασης: ΑκεΙνης

. lJn01J

ό θάνατος εΙναι μοναδικός, άπόλvτoς, ύπέρτα­

τος κυρlαρχος, με ΚOι?Vφαίo του . άρχάγγελο τό σώμα σ' δλη τφι κλlμακα τών πτήσεών Τ01J.

3.

«ΧρειιΧζετο:ι ΚΑΙ το σόστημ,ο: ΚΑΙ οΙ wφότη­

τες», γράφει.

•Η

πο:ρο:βΙο: μα.τιοU. Δ.Δ. ΙΟΤΛΙΟΖ

1979

ΕΡΓΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟί

GEORGES BATAILLE

1897:

Γ~σrι του

Georges Bataille

στό

Billom

(ΙΠαιρχ,Ισι του

McipVrj). Ό πσιπρσις του ijτσιν τυφλός. TEλι:(ωcπ τ~ -yuμνσισ\σιχCς του σπου8ές στη

Reims.

·Η τσιν φυμσιηΧός, χι

σιότη ή ~ρώστισι του ~ΙνE σι[τ(cι νcl , μ~ν όΠ7jΡEτηcπι aτό στρσιτό.

1920: 1922:

ΓνωρΙζει τη Σιλβισι την δποΙσι πσιvτρεόcτσιι. Πσι(ρνΕΙ τό 8Ιπλωμσι του ~χειο6Cτη-πσιλσιιογρciφου ιiπο

την Ecole des Chartes, στό ΠσιρΙσι -μιcl σχoλ~ που IχΕΙ

ι8ρυθΕΤ μι προορισμό της τη σπoυ3~ των Υρσιπτων μνη­ μe(ων της ΓσιλλΙσις . T~ν Χ3ισι xpoVtci, ix311λωνετσιι μιCΣ Εντονη μυστLXΙστιX~ 8tli6eσrι που τόν xciVEL νCΣ πciρει την ιiπό­

'

φσισrι νcΣ mpcicπt Ενσι, 3ιιίστημσι 'στό νησΙ Wight, χοντcl

στο\ις' βενε8ιχτΙvoυς. T~ν περΙ080 bu:Ινη σχΙ:φπτσιι σοβσιρli ν« γΙνeι πσιπιίς, στό τtλoς ΙSμως της παιρσιμoν'ijς του ixci,

ιiποστρ~φετσιι δριστιxCΣ τη 6Ρ11σxeuτιx~ πΙστη . 'ΈΡΧΕΤσιι σέ πρώτη Ιπσιφ~ μι το Ιργο του NΙτcπ. rpciφcι: «Μου ~8ωcπ την iντόπωσrι πώς 8έν IμeνE πιcl τΙποτ' 4λλο νCΣ πω ~ώ». 'Από τόπ χσιΙ στό iξ~ς, δ ΝΙτσε 8έ 6CΣ τόν iγxσιτσιλeΙςjιEΙ πoτt.

1923:

192~: ΔιορΙζετσιι στό Τμ'ijμσι ΜΕτσιλλΙων της 'EOνLx'ijc; Βιβλιο­ &ήΧ11Ι;, στό ΠσιρΙσι .

Ψυχσιν«λυσrι μι τον γισιτρο Α. Borel. ΣυνσινσιστρΙ:φετσιι τουι; δπερρεσιλισΠς, χωρΙι; ποτέ νCΣ πρoσχωρ-ήcπι χσι6σιρCΣ στΙι; γρσιμ~ς τους. Γιcl δ.λ11 σιυτη την περΙ080, δ φιλοι; του γισιτρόι;Ζ . Nπλτtιγ λtει σ' fνσι του γριίμμσι: «'Από το 1917 ~ρι περΙπου το 1927, τόν ~βλrnαι πολύ σuχΝCΣ την περΙ080 των 8ιlχχοπων. Πciνω ΣΤCΣ βουν« της

1926-1927:

'

Ι:ΡΓΟΒΙΟΓΡλΦΙλ

32

'YE"mLPciς μ«ς, ζoUσs μιόι ζωη ιiΎΙoυ. ΈχεΤ -Υόρω στόι ε(κοαι, εΤχc iπιβ«λει στον toιu-ro του μι« πειθαιρχΙαι Boυλειiiς καιΙ ατοχαιαμοϋ. ΕΙχε tTOtIl4acL μόνος του τΟ ΒΙπλωμ« του στη φιλοαοφΙΟΙ καιΙ αυΥχρόνως μελετοϋαε τη θρ'l)ακεΙΟΙ, μπορcΤ καιι τη θεολΟΎΙΟΙ. ΗΟλ' αιυτόι μeααι α' ΙVαι πoλl) δμορφο αιυατη­ ρο απΙτι, τοϋ παιπποϋ τoU, Βυο β~μαιτaι ιiπ' την παιλι« ρω­ μαινικη tχκλ'l)CJΙOΙ δπου κλεΙατ'Ι}χε ΙVαι βριίΒυ: ~ταιν τόαο βυ­ θιαΜCΝoς στις πρoαεuχις του ij στις mdIjIELC; του, &>ατε 31'1 &κουαε τον ακεuoφυλαικαι ποο κλειΒωνε τις βαιρι~ς πόρπς» :

1928: Δ'Ι)μοαιευει ~ το ψεuBώνuμo Lord Auch την 'IσToelα τού μαηον (Histoire de Ι' ιeίl) ~ όχτω πρωτότυπες λι­ θΟΥραιφΙες τοϋ Andre Masson α~ 134 ιiντΙτυπαι. Μι« νtaι μορφη τοϋ χειμCνoυ !κΒιΒεταιι στόι Ιαπαινικόι το 1940 στη ΣεβLλ'l) ~ !ξι πρωτότυπες ΎΚραιβοϋρες τοϋ Hans Bellmer σ~ 199 ιiντΙτυπαι καιΙ το 1941 στο ΜποϋΡΎΚος ~ 500 ιiντΙ­ τuπαι. Στη ΓαιλλΙαι θ« ξαιναικυκλoφoρ~αει μόνο μεοΜ τΟ θιί­ ναιτό του στις iκΒ6σεις' J . J. Pauvert το 1967 σ~ 10.000 ιiντΙτυπαι καιΙ ΥΙόι πρώτη φορόι ~ το πραιΥμαιτικό του δνο­ μαι. Στην lχΒοσ'l) αιυτη παιραιτΙθεταιι καιΙ το Σχέδιο Υιό μιά

σvνέχεια τής (r'ΙστοeΙας τον μαηον» (Plan d' une suite de l'((Histoire de l' ιeίω). 1929-1930: Διεuθύνει το περιοΒιχο Documents ποο ΤΒρυαε μ~ τον G. Η . Riviere. ΒΙαιι'l) ρ~ξ'l) ~ τοίιι; όπερρεαιλι~ (ΙΒιαιΙτεραι ~ τον

Andre Breton).

.

1931: Κυκλοφορεί σ~ 100 ιiντΙτυπαι Ό ήλιακός πeωκτός (L' α­

nus 801aire) . 1932: Παιραικολουθεί τόι rIX~μIXTIX τοϋ Alexandre Kojeve ΥΙ« τον

Hegel.

Ό

Hege

,μαιζΙ ~ τον ΝΙτσε καιΙ τον μαιρχή­

αιο νπ ΣιΧντ, θόι γΙνει ΙVaις &π' τοίιι; &ξονες της σκΙψ1)ς του, ΙVαι μόνιμο σ'ι)μειο &ναιφορίΧι;.

1933: Στο περιοΒικο Critique Sociale, δΡΥαινο τοϋ κομμουνι­ στικοϋ Β'Ι)μοχραιτιχοϋ κυκλου ποιι Bιεuθόνει ό Β. Souvarine, 3-ημoσιεUει τη μελέτη του •Η bvOla . τής δαπάνης (/-a notion de Ιa depense) ποιι cΤναιι πoλl) iπ'I)ρεαιαΜCΝ'l) &πο το βιβλΙο τοϋ . Marcell Mauss ΔοκΙμlο Υιό τό δώeο (ΕΒΒaί sur le don). Σ' αιύτο το χεΙμενο, &ναιπτUάσει τις ιiπόψεις του ΥΙόι τη μη παιραιΥωγιχη 3oιnιXV'l), ΥΙόι το όλοκλ'l)ρωτικο

ξόΒεμαι, τη θυαΙΟΙ χαιΙ το πότλαιτς (όμaιBικη καιθαιρτηρtαι iκτίλεσ'l) μελών μιίΧς φuλ'ijς), ποιι θόι τις iπεξι:ρyαιατεί ιiρyό-

ΒΡrΟΒιοrΡΑΦΙΑ

33

πρcx στο βιβλΙο του Τό καταραμένο άπόθεμα (Lα part mαudite), το δποίο θεωρι:ί σcXν το μοuς (LOU. :..- Mπoρε~ς va καtτοuρ~σεις προς -ra π«νω καtΙ va το pιx τOC ε(κοσι χιλιόμετριχ ποιι μας χώριζιχν ocπο ενιχ εΤ~oς πόργοΙ) ποιι γόρω-γόρω εΤχε ενιχ πOCρκο με ΨΥΙλο μιχντρότοιχο κιχΙ ποιι -}jTιxv ξεμoνιxχιιxσμ~νoς ΨΥΙλOC σ' ενoc βρOCχο ποιι ~~­ σποζε στη θάλιχσσιχ. Ε(χιχμε μOCθει πως Υι Μιχρσελλ εΤχε το ~ωμocτιo 8, γιOC νOC τη βροuμε 6μως θ~πρεπε ιpuatxoc νOC παμε ~σ' ocπ' το κτΙριο. 'Ωστόσο, το μόνο ποιι έλπΙζιχμε -}jTιxv νOC κιxτιxιρ~ρνιxμε νOC μποuμε στο ~ωμocτιό της . ocπ' ΤΟ πιχρocθuρο ocιpou ΠΡΟYjΥοuμένως πριονΙζιχμε τOC κOCγκελOC TOU. Δεν εtχιχμε Ιδ~ιx με ποιο τρόπο θOC ξεχωρΙζιχμε το δικό της ~ωμocτιo ocπ' τOC δπό­

λοιπιχ τριocvτιx, 6τιχν τρOCβΥΙξε την προσοi~ μιχς κOCτι &λλόκοτο. Εtχιχμε ΠYJ~~ξει το ιρρOCχτη κι ε(μιχστocν ~σιx

:ΜΙΑ ΚΗΛΙΔΑ ΗΛΙΟΊ'

61

στο πά.ρκο, όπότε ε(8ιχμε ν' ά.νoΙγε~ !νιχ πσφά.θυρο τοϊ) πρώτου πιχτώμιχτος κιχΙ μ~α: σκ~α: που XPΙXTOUaE !νιχ σεντόν~, να: το 8ένε~ γερα: σ' !νιχ κά.γκελο . ΤΟ aEνTbVL &ρχ~σε «μέσως να: χτυπ~έτιx~ στον &νεμο κιχι το πιχρά.­ θυρο ξιχνά.κλεLσε προτοϊ) προλOCβουμε ν' «νιχγνωρΙσουμε τη σκ~OC.

EΤνιx~ Μσκολο να: C:PΙX\lTΙXaTE'L κιχνεΙς το συγκλΟ\lL­ στ~κo πOCτιχγο που εκιχ\lε ιχότο το τεpocστ~o ocσπρο σεντό­ ν~ μόλ~ς βρέθΎ)κε ξιχφνLκα: πιxγ~8εμένo μες στην «νε­ μοθόελλΙΧ. Λότος ό πOCτιχγος σχε80ν σκέπιχζε την «ντOC­ ριχ της θά.λιχσσιχς κιχι το μocν~ιxσμιx τοϊ) ιΧνέμου μες στα: 8έντριχ. Γ~α: πρώτη φορOC, εβλεπιχ τη ΣLμον να: την π~oc­ VEL ιΧγωνΙιχ γ~α: κocΤ~ ocλλο έκτος «π' την ξε8Lιχντροπιά.

της σφΙχτηκε πOCνω μου, κ~ έν{;) ~ κιxρ8~oc της πfιYΙXLVE να: σπocσε~, κOCρφωσε τα: μocτ~ιx της στο πελώριο φOCν­ τιχσμιχ που λυσσομιχνοuσε μες στη νόχτιχ, λες κι ~ (8~ιx ~ πιχριχφροσόν'1j εΤχε όΨώσε~ το φλOCμπουρό της πOCνω σ' ιχ&τον τον πένθψο πυργο.

Στεκόμιχστιχν ιΧκΙνΎ)ΤΟΙ, ~ Σ~μoν στην ιΧγκΙΧλιOC μου κ~ έγω σχε80ν τσιxκ~σμένoς, οτιχν ξOCφνου ό ocνεμος εσχισε τα: σόννεφιχ κιχΙ το φεΎΎOCP~ φώτισε ιΧπότομιχ με μια: ιXπoκιxλυπτ~κ~ «κpιβε~ιx κocΤ~ τόσο πιχρά.ξενο κιχΙ για: μOCς τόσο σ7tΙXΡΙXΧΤ~Κo που !νιχι; ιΧσυγκρά.τητος κόμ­ πος ιΧνέβ'1jκε ξιχφνικα: στο λιχιμο της Σψόν: το σεντόνι που 8~πλωνότιxν κιχι ξε8~πλωνότιxν μες στον ocVEμo μ' !νιχν έκΡΎ)ΚΤ~ΚO κρότο, εΤχε στη μέσ'1j ενιχ μ_γά.λο όγρο λεκε που το φως της σελ~νΎ)ς, οπως επεφτε πOCνω του, τον εκιx,!~ 8~OCφιxνo ... Λότο κρά.τησε ποΜ λίγο γιιχτΙ κά.τι &λλΙΧ μιχuριχ

62

:ΜΙΑ ΚΗΛΙΔΑ ΗΛΙΟΤ

σύννεφοι: ~ρθoι:ν κοι:Ι σκέποι:σοι:ν το φεΎΎιXρ~ ξοι:νοι:βυθί­ .ζοντOCς τσι. ΙSλoι: πιXλ~ στο σκoτOC8~. 'ΕΥω στεκόμουν ΙSρθ~oς, μέ τον ~νεμo να. μοΙ) ποι:ίρ­ νε~ τα. μotλλ~oc. 'ΈνΟLωθοι: Ινσι. σφίξ~μo XL lκλσι.LΥσι. ' aocv

κσι.κομοίρ1)ς, οπως ~xλotLye κ~ ~ Σφον ποδ ,εΤχε σωΡLΟΙ:­ στε"C στα. χόρτσι. κοι:Ι y~α. πρώτη φορα. ~φ1)νε τον έσι.υτό της να. τη ΣUντσι.ρOCξO\)ν 8\)νσι.τοΙ λ\)ΥμοΙ ΙSπως lνoι: JtOΙ:L8t.

'ΈτσL, δέν umjpxe κσι.μια. ιXμφ~βOλίoι: πως ~τιxν ~ 8\)στuχ~σμέν1) φίλ1) μοι:ς, ~ Μσι.ρσέλλ, σι.ότη ποδ εΤχε

, ιχνοίξει

έκεΤνο το πσι.ρOCθ\)ρο χωρΙς ν' ιχνocψεL το φως,

πως σι.ότη ~τσι.ν ποδ εΤχε 8έσεL στα. κOCγκελσι. της φ\)­ λoι:κ~ς της σι.ότΟ το lφισι.λΤLΚΟ σ1)μOC8ι της κσι.τOCθλLψ1)ς. -Θα. πρέπεL να. εΤχε οι:όνσι.νιστε"C στο κρεβOCτι της κοι:Ι να. εΤχε ΙPTOCai!L σέ τέΤΟLot όπερ8ιέΥερσ1) των σι.εσθ~σεων, ι'i>στι; εΤχε γίνει ολ1) μοόσκεμοι:. Μετα. ιΧπ' οι:ότο την εt8οι:με lμε"Cς ν' a.πλώνεL το σεντόνι της στο πσι.ρOCθυρο YLιX να. στεγνώσει . . 'ΕΥω ομως 8έν ~ξερσι. πια. τΙ 80\)λεια. εΤχσι. σ' Ινοι: τέΤΟLΟ πOCρκο, μπροστα. σ' σι.ότΟν τον πόΡΥΟ, φσι.ινο­ μενικα. μόνο των ιΧπολotόσεων, μέ τα. κσι.γκελόφρσι.χτσι. Πσι.ρOCθ\)ρOC το\) ποδ τ~βλεπες κοι:Ι σο\)ρχότοι:ν ιΧ1)8ίσι.. 'Άφ1)σΟΙ: τη Σψον σuyκλoνισμέν1) κσι.Ι ξσι.πλωμέν1) στα. χόρτσι. XL t:xιxvoι. το ΥόΡο τοΙ) πόΡΥΟ\). Δέν εΤχοι: τίποτοι: σuγκεκριμένo στο μ\)otλό μο\), ~θελoι: ν' ιΧνοι:σOCνω λΙΥΟ μόνος, Οτσι.ν ομως βρ~κσι. στο εσόyε~o Ινσι. πσι.ρocΘuρO χωρΙς κOCγκελοι: ποδ εΤχε μELVEL μ~σocνoιχτo, ιXσφιίλ~σσι. το π~στόλ~ στην τσέΠ1) μο\) κσι.Ι μmjκσι. μέ πρoσoχ~. 'Ή τσι.ν ενσι. σσι.λόν~ lΙπως lΙλσι. τα. σσι.λόν~oι:. Μ' ενσι.ν ~λεκ­ τρ~κo φοι:κο πού ε!χσι., πέροι:σοι: σ' Ινοι: προθιΧλσι.μο κι ιΧπο xe"C β~κσι. σέ μ~α. σκιΧλοι:. Δέ , 8LέκΡLνοι: τίποτσι. κσι.Ι

δέν μποροUσσι. να. βρω ~Ρ1),

YLotTt τα. δωμOCΤLσι. δέν

.

63

ΜΙΑ ΊtHΛIΔA ΗΛ10Τ

~τιxν &ριθμ:ημένΙΧ. ΈξιΧλλου, ~μoυν &ναιχνος νσ. κιχτιχ-' λιΧ.βω το πιχριχμικρό, λες κιχΙ μ' εΤχιχν μιχτιιχσει. T~ν &ριχ έxtLVYj, δεν κιχτιΧλιχβιχ κOCν γιOC ποιο λόγο μοορθε ξεβριχκωθω κιχΙ συνεχίσω ιχυτη την &γωνιώδΥ) έξερεuνYjcτη μου μόνο με το πουκιχμισο. Κι δμως, έβγιχ­ λΙΧ το Ινιχ μετOC τ' tXλλο τσ. ρουχιχ μου, τ' tXφYjσιχ σε μιOC κιχρέχλιχ κι εμεινιχ μόνο με τΙς κιΧλτσες. Με το φιχκο στ' &ριστερο χέρι κιχΙ το πιστόλι στο δεξί, προχώΡYjσιχ στην τόχΥ) κιχΙ χωρΙς νOC ξέρω το λόγο. "Ενιχς σιγιχνος κρότος μ' · εκιχνε νιi σβ~σω &πότομιχ το φιχκό μου. "Εμεινιχ &XLVYjToc; στη θέσYj μου &χοόγοντιχς την &νιχ­

voc

voc

σιχ μου πού εΙχε γίνει λιχχιχνιιχστη. Kόλ~σcxν ετσι πολλOC λεπτOC &γωνίιχς χωρΙς ν' &χοόσω κιχνένιχν tXλλo κρότο κιχΙ ξιχνιχνιχψιχ το φιχκό μου, τότε 6μως μιOC &δόνιχτη κριχυτη μ' εκιχνε νσ. το βιΧλω τόσο γρ~γoριx στOC πόδιιχ πού ξέχιχσιχ τOC ρουχιχ μου στην κιχρέχλΙΧ.

"Ενιωθιχ σOC νOC με κυνYjγοuσε κιχποιος. 'Όσο ΠLό γρ~γoριx μποροΟΟΙΧ, ετρεξιχ κιχΙ βΥηκιχ &π' το πιχριχ­ θυρο κιχΙ mjyιx νOC κρυφτω μέσιχ σε κιχτι ~έντριx. "Ερι­ ξιχ πΙσω μου μιOC μιχτιOC νOC δω τΙ μπορεί: νOC εΙχε γίνει

, στον

πόργο, κιχΙ τη στιγμ~ έχείνΥ) εΙδιχ μιOC ΓUμν~ γu­ νιχίκιχ νOC όρθώνετιχι στο tXvotYfLcx του πιχριχθυρου, νOC ΠYjδιXEL εξω δπως έγω κιχΙ νOC φεόγει τρέχοντιχς πρός μιOC συστιχδιχ τσουκνίδες.

ης στιγμες έxE'i:vtc; της δπέρτιχτης συγχίνYjσYjς, τίποτιχ δεν ~τιxν πιο πιχριχξενο γιOC μένΙΧ &π' την έχ­ τεθειμένΥ) γόμνιιχ μου στον tXVEμo, μες στσ. δέντριχ το\) tXγνωστου κ~πoυ. "Ολιχ εΤχιχν διΙΧδριχμιχτιστεϊ: σσ. νσ. μ~ βρισκόμουν πιOC στη Υη, πολύ περισσότερο πού ή &νεμοθόελλΙΧ έξιχκολουθουσε νOC μΙΧίνετιχι, ~τιxν δμωι; &ρκετOC χλιιxρ~, πριχγμιχ πού με προσκΙΧλουσε βίΙΧιιχ

~IA ΚΗΛΙΔΑ ΗΛΙΟl'

σέ xιXTL . &λλο. Δέν ~ξερα. τΙ να: χιίνω το ΠLστ6λL ποο «χ6μα. στο χέΡL YLaoTt ~έν εΤχα. ΠLα: τσέπες. ΧόμYjξα. πΙσω &π' τη ΓUνα.Ικα. ποο εΤχα. δεί: να: περvιΧεL χωρΙς να: ξεχωρΙσω ΠΟLα: eIvaoL, ' σα: να: την XUVYjYOUaa. -YLιX να: τη σκοτώσω. Ό σιΧλα.γος των μα.VLα.σμέvωv στΟLχεΙωv της φόσYjς χα.Ι το πα.vδα.Lμ6VLΟ των δέντρων

xpaoTOUaa.

κα.Ι το;) ΣΕVTOVLOU θόλωσα.ν τελεΙως το μua.λό μοu.

Δέν umjpxe τΙποτα. σα.φές ουτε στΙς προθέσεLς μοu ουτε στΙς ένέργεLές μοu.

ΣτιίθYjκα. &πότομα. ξέπνοος. ΕΤχα. CPTιXaeL στΙς -raOUκνΙδες 6ποu εΤχε λίγο πρΙν έξα.φαVLστεi: ~ σxLιX. Το ΠL­ στ6λL μ' εΤχε φέρεL σέ πα.ροξuσμΟ XL ~PXLaa. να: XOLτιίζω «π' 6λες τΙς μεΡLές. Κα.Ι ξιίφvοu, μο;) cpιXvYjxe πως όλ6κληΡΥ) ~ πρα.γμα.ΤLκ6τητα. σχΙστηκε στα: δu6: ινα. σα.λLωμέvο χέΡL εΤχε γρα.πώσεL το πέος μοu XL ~ρ­ lLae να: μο;) το πα.ΙζεL μέ πuρετώδεLς ΚLv~σεLς, ένω την tδLα. στLγμ~ ~VLωσα. Ινα. «CPPLaΜΈVO κα.Ι φλογερο φLλΙ στη ρΙζα. το;) κώλοu μοu, καΙ τα: ΓUμνα: βuζLιί, τα: ΓUμνα: μποUτLα. μLocς γuνα.Ιχα.ς να: κολλοuv στα: μποόΤLα. μοu μ' ΙVα. σπα.σμΟ όργα.σμοU. Μ6λLς ποο πρόλα.βα. να: γu­ ρΙσω κα.Ι να: ξεριίσω το σπέρμα. μοu στο πρόσωπο της λα.τρεuτης μοu ΣLμ6v. Kρα.τώvτας το ΠLστ6λL στο χέΡL,

!νLωσα. Ινα. ρΙγος ποο ~ ~vτα.~ -rou 1)τα.ν τόσYj 6σYj κα.Ι της «νεμοθόελλα.ς, τα: δ6VΤLα. μοu χτuποuσιχv, τα: xeLλLa. μοu εΤχιχν γεμΙσεL «φροός, σuστρέφoντιxς τα: χέ­ pLa. ΙσφLξα. σπα.σμωδLκα: το ΠLστ6λL μοu ΚΙΧΙ, χωρΙς να: 'το θέλω, τριίβYjξΙΧ προς την κα.τεόΘUνσYj το;) πόργοu 'τρεΤς τρομΙΧΧΤLκές XL ~στoχες ΠLστολLές.

ΜεθuσμέvΟL κα.Ι ξεφρεvLα.σμένΟL, ξεκορμLστηκα.με ό

65

ΜΙΑ ΚΗΛΙΔΑ, ΗΛΙΟΥ

Ινocς ocπ' τον Ιί.λλο XOCt ξεχuθ~κocμε στο πιχρκο τρέχον­ τocς σα:ν τα: σκuλLιχ. Ό ocέρocς ~τocν τόσο ocσUλλ1jΠΤOC μocνLocσμένος, &στε δ κρότος των πuροβολLσμων ποι, ιΧκοόστηκocν στον πόργο δεν υΠ'1jρχε φόβος να: ξυπν~­ σεL ocuτοuς πο\.ι ΚΟLμόντοuσocν έκε~ μέσoc, lΙπως ΚΟLΤιχ­ ζιiμε lΙμως, πιχνω ocπ' το σεντόνL ποι, πλocτιχγLζε στον OCνεμο, το πocριχθuρο της Μocρσέλλ, προσέξocμε κocτιχ­ πλ1jΚΤΟL πως gvOC ocπ' τα: τζιχμLOC του το εΤχε σπιχσεL μLα: σφocΙρoc, XOCt τότε εtδocμε ocuτο το πocριχθuρο να: σεΙεΤOCL, ~πεLΤOC ν' ocνοΙγεL XOCt, YLιX δεότερ'Υ) φοριχ, να: έμφocνΙζεΤOCL 'ή σxLιX. Κοκocλώσocμε, λες XOCt θα: βλέπocμε τ~ Μocρσέλλ, ocΙμόφuρτ'Υ), να: πέφτεL OCπ' το πocριχθuρο νεκρ~. Στε-

,

"

κομocστocν κocτω

ocπ

, ocu "ι

,~,

την

'ξ

πocρoc

εν'Υ),

'101'

σχεοον

,

ocσoc-

λευτη όπτocσΙoc, μ~ μπορώντocς να: κ.ιΧνουμε κιχΤL, ~στω XOCt μόνο YLιX να: μας ocκοόσεL, τόσο λuσσocσμένος ~τocν δ OCνεμος. τι τocκocνες τα: POuxoOC σου; ρώτησoc σε μLα: σΤLγμ~ τ~ Σψόν. Μου ocπιχντησε πως εΤχε ψιχξεL να: με βρε~ XL έπεLδ~ δε μ' ι:βΡLσκε, ocποφιχσLσε τελLκα: να: μπε~ XL ocuτη στον πόργο YLιX να: τον έξερεuν~σεL, ε!χε lΙμως ξεντυθε~ προ­ του δρσκελΙσεL το πocράθuρο «νομΙζοντocς πως ~τσL θα:

-'-

3. ,ιτocν

1 ΠLΟ

'λ ευ'θ ερ'Υ»>. ε

Κ" L οτocν

' ξ'" τρομoc ε ocπο

μενoc

XOCLι ,

τΙSβocλε XL ocuτη στα: πόδLOC ξοπΙσω μου, δεν ξocνocβρ-ηκε ΠLα: το φοuστιχνL της, θα: πρέπεL να: της το Π'1jρε δ ~_L w:;ρocς.

'Ω' στοσο,

"

τoc

μocτLOC

της

3. ,ιτocν

κocρφωμ έ' στη

voc

Μocρσελλ xoct δεν ε!χε μυocλo να: με ρωτ~σεL YLιX ΠΟLΟ λόγο ~μoυν XL έγω γυμνός. ΤΟ κορΙτσL ~φυγε OCπ' το πocράθuρο. Πέρocσε gvoc 1 , -, , , ΕΤ , ,~- 'ψ 1 λ επτο που μocς φocν'Υ)κε OCLωνocς. Lχε πocεL ν rι.voc εL το φως. ΞocνocγόΡLσε έΠLτέλοuς ν' ocνocσιχνεL στον έλεόθερο ocέρoc XOCt να: ΚΟLτιχξεL προς τ~ θιΧλocσσoc. Ό &.νεμος

.

66

:ΜΙΑ ΚΗΛΙΔΑ ΗΛΙΟΥ

Ιπιχιζε με τιΧ ξέθωριχ κι taLιx μlXλλι~ της κιχΙ μποροό­ σιχμ.ε νιΧ 8ιιχκρΙνουμ.ε τΙς γριχμμες τοσ προσώπου . της: 3εν εΤχε ω~ζει, umjpxe l5μως τώριχ στο βλέμμιχ της Κ~ΤΙ ΤΟ ~γριo, μιιΧ «νφυχΙιχ που έρχότιχν σ' «ντΙθεση με .την πιxι8ικ~ &κόμιχ «πλότητιχ ιχΙΙτών τών γριχμμών. Δεν .την lκιxνες πιχριχπά,νω «πο 8εκιχτριώ - χρονώ, κι

c1c; ~τιxν 8εκΙΧέξι. κιχτω «π' τη νυχτικιιχ της, 8ιιχκρΙ­ νιχμε το λεπτο ωιΧ γεμά,το, σφιχτο κιχΙ στρογγυλεμένο σωμιχ της, ΠGυ ~τιxν έξΙσου ώριχtο με το στυλωμένο βλέμμιχ της. ''Οτιχν τελικιΧ μ«ς πρόσεξε, ~τιxν σιΧ νιΧ ξιχνιχζωντιχ. νεψε το πρόσωπό της «π' την lκπλTjξTj. Μ«ς φώνιχξε ωιΧ 8εν &κοόγιχμε τΙποτιχ. ηjc; κιχνιχμε νόTjμιχ με το

χέρι. Ή Σιμ.Ον που σχε80ν lκΛΙXιγε κιχΙ που της χά,ι8ευιχ στοργικιΧ το μέτωπο, της Ιστειλε φιλιιΧ που έκεΙ­ VTJ της τ' «ντιχπό8ωσε χωρΙς νιΧ χιxμoγελ~σει. "Επειτιχ ι .η Σιμον IίΙPTjae το χέρι της νιΧ γλιστρ~σει σ.την κοι­ Αιά, της κιχΙ νιΧ φτά,σει στην ~βTj της. ''Εκιχνε κι ~ Μιχρ­ σελλ το t8Lo κιχΙ, βά,ζοντιχς συγχρόνως το Ινιχπό8ι στο περβά,ζι το\) πιχρΙΧθόρου, «πoκ~υΨε μιιΧ γ~μπιx ­ σφιγμένTj μέσιχ σ' ιίσπΡTj μετιχξω·.τη κ~τσιx που Ιφτιχ­ νε · σχε80ν μέχρι τον ξιχνθό T"YJc; κώλο. Το περLεργo εΤνιχι l5τι φοροσσε ~σπρες ζιχρτιέρες κι ιίσπρες κ~τσες, ένώ .η μελιxχριν~ Σιμόν, που δ κώλος T"YJc; γέμιζε .τη χοό­ φτιχ μου, φοροσσε μιχσρες ζιχρτιέρες κιχΙ μιχσρες κά,λ­ τσες.

Στο μετιχξό, οΙ 8υό τους ιχΙΙνιχνΙζοντιχν με κοφτες κι «πότο μες κιν~σεις, ~ μιιΧ «ντΙκρυ σ.την ωTj μέσιχ στην όλολίιζουσιχ νόχτιχ. ~τέκoντιxν σχε80ν «xLVTjTEC; κιχι τεντωμένες, με το βλέμμιχ τους κΙΧ&ηλωμένο ιΧπο μιιΧ «προσμέΤΡTjT"YJ χιχρά,. Δεν πέριχσε πoλλ~ ί1>ριχ κιχι μ«ς ιpιXVTjxe πως κά,τι «όριχτο κιχΙ τεριχτώ8ες τρά,βYjζε 8uνιχτιΧ.τη Μιχρσελλ «π'το κ~γκελo «π'το δπo~o κριχ-

ΙΙΙΑ ΚΗΛΙΔΑ ΗΛΙΟΤ

67

τ~ότoιν με τ' «ρ~στερό της χέρ~ δσο π~o γεριχ μποροuσε, κοι/. την ε(~oιμε νιχ σωρ~ιXζετoι~ «νιχσκελοι ποιροιληρών­ τοις. Δεν ε(χοιμε π~ιχ μπρoσ'rιX μοις ποιριχ ιvoι oc~εLΟ φω­ τ~σμένo ποιριΧθυρο, μ~ιχ τετριΧγων1) τρόποι πού ~~OΙ­ περvοuσε τη θεoσκότε~ν1) νόχτοι κοι/. ξιXνo~γε στιχ Ρ1)­ μοιγμένοι μιXτLOΙ μοις μ~ιχ μέροι πού ~βλεπε σ' Ινοι κόσμο πλοισμένο «πο κεροιυνο κοι/. λυκοιυγές.

v.

Γ.

'Έν~ ~ύλά.ΚL ~!μ~

ΙΑ ΜΕΝΑ, ΤΑ ΟΥΡΑ ΕΧΟΥΝ πoΛU στεν~

συγγένεLCX με το μΠCXΡΟUΤL κιχι. τ' &στροπελέκL, 8ΕV ξέρω rLCXTL, μ' ενιχ &PXCXLO πfιλLνο οuρ080χεLΟ &φYj­ μένο μLα. βρoχερ~ φθLνοπωΡLOCΤLΚYj μέριχ πOCνω στην τσΙγκLν~ στέγη ένος χωΡLOCΤLΚΟU πλuστCXΡLΟU. 'Απο κεΙ­ νΥ) την πρώτη νΙΙχτιχ στο φρενοκομεLΟ, ιχυτες οΙ &πελΠL­ σΤLκες εΙκόνες συν8έθ'Yjκcxν στενα. στην ΠLΟ σκοτεLν~ γωνLα. τοίί μucxλοu μοu με το ύγρο CXL80LO κιχ/. με τη σκuθρω~ κιχι. κcxτcxβεβλ'YjμένYj ~κφριxσ'Yj ποι) Ιπιχφνε κcxμLα. φορα. το πρόσωπο της Μιχρσέλλ. 'Ωστόσο , σ' ιχύτο το χιχω8ες ΚL έφLcxλΤLΚΟ τοπΙο της φιxvτιxσΙιxς μοu xu-

νότιχν ξcxφνLΚOC, σα. να. Ιβρεχε, ~νιx 8Ιχτu &πο φως κιχ/. ιχ!μιχ, 'YLCXTL ~ Μιχρσελλ 8εν μποροίίσε να. χuσεL ~ν 8εν Ιβρεχε τΟ βριχκΙ Τ'Yjς, 6XL μ' ιχ!μιχ άλλα. με φωτεLνα. κιχ/. μOCλLστcx rLOC μένιχ φωΤLσμένcx οδριχ ποι) ξεΠYj80σσιxν μ' (νιχ πΙ8ιχκιχ στην &ρχ~ βΙCXLΟ κιχ/. 8Lcxκεκομμένο σα. λ6ξuγγcx, επεLΤCX 5μως ιXφ~νoντιxν να. κuλ~σοuν &8έσμεu­ τιχ κιχι. το κcxτρcxκuλLσμoc -rouc; συνέΠLπτε με μLα. ~κστιxσ'Yj εύΤUχιιxς ποι) ξεπερνοσσε τ' ιΧνθρώπινιχ 5PLCX. Δεν ε!νιχι πιχρOCξενο ποι) οΙ πλεuρες οΙ ΠLΟ έρYjμώ8εLζ κι οΙ πιο λεπρες ΈVoς bVELPou, 8εν ε!νιχι πιχρα. ενιχ κOCλεσμιx προς ιχυτη την κcxτεuθuνσ'Yj, μLα. πεLσμcxτtκ~ &πιχντοχΤ, της

ΕΝλ λΤΛλΚI λIJιlλ

69

~πόλuτης lOCPOCς, 6πως, ~ς ποσμ,ε, .η θέoc της φωτειV'ijς τρuπocς τοσ &8ειου πocρ~θuροu, τη στιγμ,~ «κριβως ποu .η Μocρσελλ σωριocζότocν στο π~τωμ,oc xoct το κocτ~βρεχε ιXxocTιXσxeToc μ,ε Ta οδρoc της.

'ExeLV'1j 6μ,ως τη μ,έρoc, μ,ε την xocTιxtYL8ιx 'ltOU εΤχε σYjκωθε'ί: χωρΙς va βρέξει, «νΙΧΥκocστηκιχμ.ε μ,ε τη Σιμ,ον 'va φόγουμ,ε «π' τον πόργο xoct va το βιΧλουμ.ε aa ζωιχ σTa πό8ιoc 8ιocσχίζοντιχς το έχθρικο σκoτ~8ι; μ,ε Ta pouxoc μ,ocς χocμ,ένιχ xoct τη cpocVTιxaL~ μ,ocς στοιχειωμ,έν'1j «π' την πολόωρ'1j κocτ~θλιΨ'1j ποu δπ ~ξιχκολοuθοuσιχν να: φλ~ονΤΙΧL κιχΙ να: ποθουν το Ινιχ τ' ocλλο ΙτσL κιχθως εΤχιχν κολλ~σεL δλ6ΓUμνιx σ' Ι8ρωμ,ενιχ χέΡLΙΧ, με τον κωλο της ΣLμον το t8LO πεLνιχσμένο 6σο κιχΙ πρΙν, κιχΙ με τη 8LX~ ILOU Ψωλ~ «νΈV8oτιx πOCντιχ σηκω μ.έv1) , ξΙXνΙXΓUPΙσΙXμ.ε μιχζΙ στην πρώτη σεφα: της CΧpΈVιxι;. Μ6λLς Ι)μως φτOCσιχμ.ε στη

θέση μιχς 8ΙπλΙΧ στόν σερ 'Έντμοντ, lκε~ ποί> ~τιxν να: ~ ΣLμ6ν, μες στον ~λLΟ, βp~κιxμε Ινα. ocσπρο ΠLOCΤΟ με 8uo ξεφλοu8Lσμέvα. CΧpxL8La. μέσα., 8uo γOCγ­ γλLα. ποί> εΤχιχν το πOCχος κιχΙ το σχ~μιx α.υγοϋ κα.Ι ILLιX «σπριΧ8α. ILOCPYΙXpLτocpΈVLOC, ~λα.φpως octIL6aΤLlΤΙX p68LV1), t8La. μ' έκεΙν1) ποί> ΙΊ-εL δ βολβος του ILOCΤLOU. τα: εΤχα.ν

XOCTatL .

κ6ψεL λΙγο πρΙν cχπ τον πρωτο τιχυρο, lκε~νoν με το μιχχρί> τΡ'χωμιχ ποί> στο σωμα. τou εΤχε μ~ξεL τΟ σπιχθΙ τou δ Γρα.νέρο. - ΤιΧ ώμOC aou CΧpXL8LOC, εΤπε στη ΣLμ.Oν δ σερ 'Έντμοντ με ILLιX ~λα.φpιX έγγλέζLΚ1) προφορOC . . Ή ΣLμον εΤχε yovocor(atL μπροστα: στο ΠLιΧτο κα.Ι τΟ κοΙτα.ζε cXΠΟΡΡΟφ7Jμέv1), cXλλα: κα.Ι τρομα.χηκα: «να.­ στα.τωμ.έv1). 'ΈμΟLα.ζε να: θέλεL να: xιXveL κιΧΤL, μα: 8εν tjξερε πως να: το xιXveL, XL α.ίιτΟ την έξα.γρΙωνε. Π~pα. το ΠLOCΤΟ «πο μπροστOC της YLιX να: μπορέσεL να: xocO(aeL, ιχυτη 6μως μου τ' OCρπα.ξε β(ΙΧLα. λ~oντα.ς ( τρα.βοόσι:ι.με την. πρoσoχ~ των γόρω μιχι;, σε ILLιX aΤLYIL~ μocλLστιχ ποί> .~ τocupoILOCX(a. 8εν πι:ι.ροu­ σΙι:ι.ζε κι:ι.νΈVι:ι. έv8tα.φέΡον. 'Έσκuψσί. προς τΟ μέρος της ΣLμον κα.Ι τη ρώτησι:ι. στ' ι:ι.ίιτΙ τΙ την εΤχε inocaet. -Άν61)τε, μου «πιXVΤΗσε, 8ΈVκι:ι.τιXλι:ι.βες; Θ~ω

104

τΟ ΜΑη ΤΟΤ ΓΡΑΝΕΡΟ

νιΧ κOCτσω στο ΠLOCΤΟ &.λλιΧ μiiς ΚΟLτiiνε ολΟL otίιτοΙ Ι - ' ΑποκλεΙετotL, της εΤπot, ~λot κOCτσε έδω Ι ΚotΙ λέγοντOCς το otίιτό, σήκωσot το ΠLOCΤΟ κotΙ τ~ν &'νOCγκotσot νιΧ κocτσεL ΚΟLτocζοντocς την ΚotτOCμotτot YLcX νιΧ δεί: ΟΤL εΤχot κotτotλOCβεL, ΟΤL θuμόμοuν το ΠLOCΤΟ με το γOCλot XL ΟΤL otυτη ~ &.νotνεωμέν'r) έΠLθuμΙot της μ' &':νot­ στOCτωνε τελLΚcX ·XL έμένot. Πρ.otγμotΤLΚOC, &.πΟ

XElv'r)

τ~

στLγμ~, ουτ' otυτη όυτ' έγω μΠΟρ'ούσotμε νιΧ κocτσοuμ;ε' ~ΣUXOL στ' otυγOC μotς, XL ~τotν τόσο μεγocλ'r) ~ δuσφο­ ρΙot μotς πού μετotδ6θ'r)κε κlχΙ στον σερ 'Έντμοντ. ΠρέπεL

νιΧ · πω ΟΤL σ' otίιτο ~φτotLγε XL ~ τotuρομlχχΙot πού εΤχε βotρετη· κOCη έλOCΧLστot μotΧ'r)ΤLΚΟL τotUΡΟL &'νΤL­ μετώΠLζotν τotuρομocχοuς πού δεν ~ξεΡotν πως νιΧ τούς κοuμlχντOCροuν. KIXL σιΧ νιΧ μ~ν ~φτotνotν ολ' otίιτOC, έπεLδ~ ~ ΣLμOν εΤχε φotγωθεί: νιΧ ΠLocσοuμε θέσ'r) στον ~λLΟ,

ylVEL

ε(χιχμε βρεθεί: πlχγLδεμένΟL σ' gvot εΤδος τερocσΤLotς &.χλ1jς &.πΟ φως κotΙ νoτερ~ ζέστη πού σοu ξέΡα.Lνε το λotLμο ΚlΧι σε πλOCκωνε.

ΤΗ τα.ν πριχγμlΧΤL τελεΙως &'δόνotτο νιΧ σ:1JκώσεL ~

ΣLμον το φοuστιχνL της ΚlΧι νιΧ βιχλεL τον ξεyuμνωμένο κωλο της στο ΠLιχτο με τιΧ ώμιΧ &.ρχΙδLot. Θέλοντotς κα.Ι μ~, θιΧ πεΡLΟΡLζότα.ν νιΧ το κρlχτOCεL στιΧ γόνιχτιχ Τ'r)ς. Τ1jς εΤπot πως πoλu θιΧ τΙ>θελlΧ νιΧ τ~ γotμ~σω &λλ'r) fLLιX φοριΧ πρΙν &.π· τη νέα. ifLcprXVLσ'r) τοU Γρocνέρο πού

έπρόκεLΤΟ νιΧ μονομlχχ~σεL με τον τέτα.ρτο ΠLιΧ τα.UΡΟ, otυτη όμως &.pv~e'r)XE κotΙ σuνέΧLσε νιΧ στέκετotL όπως πρΙν, πα.ρotκολοuθώντιχς ώστόσο με ζω'r)ΡΟ ένδLα.φέΡον τιΧ ξεΚΟLλLιχσμlχτlχ των &.λόγων πού, όπως ~ !δLIΧ ελεγε πotLδLιχσηκα., τ' &.κολοuθοUσε «θρ1jνος XL όδUΡμός)), δ'r)­ λα.δ~ ό χεΙμα.ρρος των χuμένων σπλιχχνων.

Ή &.ΧΤLνοβολΙIΧ τοu ~λLΟU μiiς ροuφοuσε σLγιΧ-σLγα.

105

ΤΟ ΜΑΤ! ΤΟΥ ΓΡΛΝΕΡΟ

, \.:s.' 'λ μ.έ σα: σι:;.\. μια:"ξ ε ωπρα:γμα:τικοτητα: που ,ιτα:ν α:πο υτα: τα:ιρια:στ~ με τ~ aικ-η μα:ς auσφΟΡία:, a"l)λα:a~ με τ~ βουβη κι ocν~μπορ"l) ocνocγκ"l) μα:ς να: Ικρα:γοσμε κocι. νOC . στησουμε τοuς κώλους. · τα: πρόσωπOC μocς τα: πocρoc­ μόρφωνε ~ocς μορφα:σμος για:τι. μα.ς . στρOCβωνε δ ηλιος,

\~Ψ -

για:τι

οι

ουσocν

..

οι

ocι'σθ' "Ι)σεις

μα:ς · χι

τ "Ι)τιχν

φουρτουνιoc-

σμένες, ά.λλα: κoc!. γιocτι. ε~μocστocν ά.νίχocνρι να: βροσμε τρόπο να: χορτOCσουμε τη aίψoc μα:ς. E~χα:μέ χα:τα:φέρει να: μοφα:ζόμα:στε κα:!. οΙ τρεί:ς τη auσOCΡεστη δγρο­ ποί"l)σ"Ι) gπου οΙ διOCφορες σuνocφες τοσ χορμιοσ aεν εχουν πια: μετα:ξό τους χα:μια: συνOCφεια:. Σε τέτοιο μOCλιστα: σ"Ι)μεί:ο, &στε ~ Ιπα:νεμφOCνισ"l) τοσ Γρα:νέρο aεν κα:τOCφερε να: μα.ς βγOCλει ά.π' α:ότ~τ~ν ά.πoΧΤΎj\lω­ ΤΙΧ~ ά.πoppόψησ"l). ΈξOCλλου, δ τα:σρος ποu στεκότα:ν μπροστOC του, ~τα:ν Μσπιστος κι εaειχνε έλOCχιστα: ' νευρικός. Μ' α.λλα: λόγια:, ~ τα:υρομα:χία: συνεχιζότα:ν με λιγότερο Ινaια:φέΡον OCπο πρΙν. τα: γεγονότα: ποu ocκολοuθ7jσα:ν, ~pθα:ν χωρι.ς τι­ ποτα: να: μεσoλα:β~σει κι εμοια:ζα:ν μOCλιστα: τελεΙως ocσ\ινaετα: μετα:ξό τους, oχ~ Ιπειa~ πρOCγμα:τι δε σuν~έ

ο

οντιχν

'λλ'

α:

α:

, .7j OLX7j ~ ,

για:τL

μου

,

ΠΡοσοχ"l),

\.:s.,ιτα:ν

που

σα:ν OCνθρώπου ποu OCπουσιOCζει, εμενε κυριολεκτικα: ξε­ κομμέν1) OCπ' lJλ' α:ότOC. Μέσα: σε λίγα: λεπτα: Etaιx, πρω­ τα:, εντρομος τη Σιμον να: aocγκocνει το ενα: OCπ' τα: ώμα: άopxtaLΙX, επειτΙΧ τον Γρα:νέρο να: προχωρεί: κα:τα:πOCνω στον τα:υρο aεΙχνοντocς του τ~ν κα:τα:κόκκιν"l) μπέρτα: - τέλος, . σχεΟΟν τ~ν ',:aLΙX στLγμ~, τ~ Σιμον να: τ-ης εχει OCνέβει το α:ίμα: στο κεφOCλι, κα:ι. με μια: έξOντωτLΚ~ ' Ι ξεaια:ντΡΟΠΙOC, να: ξεγυμνώνει τα: χυτΟι α.σπρα: μποότια:

της &ς τ~ν ίιγp~ σχισμ~ gπου, ά.ργα: OCλλα: με στα:θερο χέρι, εχωσε μέσα: το aεuτεΡΟ α.χρωμο γOCγγλιο- τον Γρα:νέρο ν' ocνα:ποaογυΡίζετα:ι OCπ' τον τα:σρο κα:ι. να: στριμώχνετα:ι . στο περΙφρα:γμα: τ-ης OCρένα:ς πOCνω σ'

106

ΤΟ ΚΑΤΙ

1'01' t'PANEPO

OtuTO το περΙφΡOtγμ.αt τιΧ ΧέρOtτOt ~ρθOtν ΧOtι χτUΠ'1jσOtν

τρεις φορες «πOtνωτιΧ, στο τρΙτο χτUΠ'1jμOt το !νOt χέ- ι ρotτο μπ-ήχτηχε στο 8εξΙ μιXτ~ ΧOtΙ -rl5σxOtIjie μιχζΙ μ' ΙSλO το xεφιXλ~. M~ιX τεριΧσ:nιχ xριxυytι φΡΙXΎjς συνέπεσε με !να. σόντομο όργιχσμο της Σ~μoν ή δποΕα. «νιχσηχώ­ θηχε «π' ~o πέτρ~νo 8~ιXζωμιx x~ «μέσως ξιχνιΧπεσε «vιX­ σχελΙΧ, tvώ ~ρχ~σε νιΧ τρέχε~ α.Τμιχ «π' τη μ&τη ' της,

πιXvτot χιΧτω «πο !νιχν έxτυφλωτ~xo ~λ~o. ''Ετρεξα.ν «μέσως μερ~xoι νιΧ xoυβιxλ~σoυν το πτώμα. του Γρα.­ νέρο πο,) ~ξω ιΣπ' το xεφιXλ~ του χρεμ6τιχν το 8εξΕ του μιΣτ~.

,

, χι

Ε

Κιίτω ιiπ' τον ~λLΟ της ΣεβΙλ1jς

ΤΣΙ, ΜΙΑ ΚΙΝΗΣΗ ΜΕ Δ1Ό ΤΑ

rroxpo-

νες άχλ' «ντΙθετες χotτεuθUνσεις ζωντ«νεψε φνιχα. Bub σφotιριχα. σχ~μotΤot με την {δι~ σίιaτotση τό {διο μ.έΥεθος. • Η μια. σφotΙρot, τό ~σπρo «ρχΙδι τotόροu, εΤχέ μ'ΠεΤ aτόν «ροδόμotuρο», ξε-yuμνωμ.ένo

ξot­ χotΙ τοϊ) μις

aτό πλΤίθος, χω.ο της Σιμόν- ή αι1J, fv' «νθρώπινο μ«τι, εΤχε 'ΠετotχτεΤ μέσ' «π' τό πρόσωπο τοϊ) ΓρotνέρO με την {διot δόνotμ7j ποδ Ενotς σωρός Μερot πετιί"γεΤotΙ μέσ' «π' την χοιλιιί. Αότη ή σίιμπτωση, Ι'Πειδ~ εΤχε σχέση με τό θιίνotτο χotΙ μ' Ινot εΤδος ΟUΡΟΠΟΙ7jσης τοϊ) οuρotνοu, μίϊς ~φερε χοντα. στη Μαρσελλ για. πρώτη φορα. χotΙ μόνο για. Ινot λεπτό ποδ δuστuχως ητotν Ιλιίχιaτo ΧotΙ δίν προλιίβotμε να. τό χotτotλιίβοuμε, ποδ δμως εΤχε μια. Μotση τόσο διε-yερτιx~, &στε lχotνot πρός τα. μπρός fvot βTίμ.ot δπνοβιίτη σα. ν~θελot να. την &.γγΙξω aτό 6ψος των μotτιων.

Φuσιχιί, «μέσως μετα. δλot ξotνotπTjρotν τόν xotνoνι­ χό Touc; xotθ'7jμερινό ρuθμό, με τη μόV7j διotφορα. πώς, την πρώτη &ρot 6aτερ' «π' τό θιίνotτο τοϊ) ΓρotνέρO, μίϊς Ιπιotσε lνotς iχτuφλωτιxός βρotχνιίς. Τό κέφι μιί­ λιaτot της Σιμόν εΤχε χotλιίσει τόσο πολό, ποδ εΤπε aτόν σtρ 'Έντμοντ πως δε θα. μποροuσε να. μεΙνει oιYrε μια.

108

ΚΑΤΩ ΑΠ' ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΤΗΣ ΣΕΒΙΛΗΣ

μέρoc πocρocπιίνω στη Μocορ(τη κι l)τι ~θελε πολι, να: πaμε στη ΣεβΙλη έπειo~ εΤχε τ~ φ~μ'Y) ~ooνικ~ς πόλ'Υ)ς. Ό σερ 'Έντμοντ, ποι, μεθΟUσε άπό εuχocρΙστησ'Yj κιί\ \( , , θε ιpOpOC ποu .{t"OCV voc ικocνΟΠΟΙ'Υ)σει τoc κocπριτσιoc «τοu πιο OCπλΟU XOCL πιό ιΧγγελικΟU πλιίσμocτος ποι, έμφocνΙ­ στηκε ποτε στη Υη», μaς σuνόοεuσε τ~ν &λλ'Υ) μέρoc στη ΣεβΙλ'Υ), δποu βρ~κocμε ~voc κocuσωνα: κι ~να: φως άκόμα: πιό οιocλuτLΚcX ιΧπ' τη Μα:ορΙτη' ε~χα:με κι ιΧπό πιίνω ~vocv ιΧπΙστεuτο πλ'Υ)θωρισμό ιχπό λοuλοuοια: στοuς '3ι

ι

ορόμοuς, yePOCVLOC κα:Ι ροΟοΟ&.φνες, ποι, ~φερνε στό άπρο­ χώΡ1)ΤΟ τόν έρεθισμό των ocLσθ~σεων. Ή Σιμόν κuκλοφοροuσε ΓUμν~ μ' ~να: φόρεμoc τόσο λεπτο ποι, μισοοια:κρΙνοντα:ν μέσ' ιχπ' το δφα:σμα: οΙ κόκκινες ζocρτιέρες της, XOCL μιίλιστoc, σ' όρισμένες πε­ ριπτώσεις, το τρΙχωμιί της. Δεν πρέπει άκόμoc να: ιψ \ \ \, "\ \ όλ " πα:ρocλ ε~ ω voc πω πως τα: πocντα: σ OCUΤ'Υ) Τ'Υ)ν π 1) σuμβιίλocνε στο να: οώσοuν στ~ λιίμψ'Υ) Τ1)ς κιίτι τό τόσο OCLσθ'Υ)σια:κο &στε, δτocν περνοuσocμε ιΧπ' τοuς πuρα:κτωμένοuς ορόμοuς, πολλες φορες ~βλεπoc τοuς ποuτσοuς να: σ'Yjκώνοντocι μες στα: πocντrxλόνια:.

Γεγονος εΤνocι πως " κ.&.να:με, κα:τα: κocποιο τρόπο, άκocτιίπocuστoc ~ρωτoc. Ο:' Αποφεuγocμε τόν όργocσμό XOCL τριγuρΙζocμε στ~ν πόλ'Υ), γιocτι ocuτος ~τocν ό μόνος τρό­

πος να: μ~ν ~χω τ~ν Ψ~λ~ μοu OCLωνΙως ~~ερα:σμέν1) στο θ1)Κιίρι της Σψ.όν. Στοuς περιπιίτοuς, πιίντως, έκ­ μετocλλεuόμocστocν κOCθε εuκocφΙoc ποι, μaς Οινότα:ν. 'Aφ~­ νocμε πΙσω μα:ς το ~vOC κocτocλλ1)λο μέρος με μονocοικό

,

πocντoc

\

σκοπο

\

\

να:

β

-

ροuμε

,

κocποιο

""l!λλ ο.

Μ

l!~ LOC\ ,,"oELOC

α:t:θοuσoc μοuσεΙο\), μία: σxιxλoc, μια: ιΧλλέα: σ' ~να:ν κ~πo με ψ1)λα: χόρτocοεξια: κι ιχριστερOC, μια: ξεκλεΙοωτη έκ­ κλ'Υ)σΙoc, τό βρocοu" " τα: ~Ρ1)μoc κocλντερΙμιoc - περπι:ιι-

;

ΚΑΤΩ ΑΠ' ΤΟΝ

109

ΗΛΙΟ ΤΗΣ ΣΕΒΙΛΗΣ

τοuσocμε ίόσποΙ) να: βροuμε ΚOCτL ιiπ' ολ' ocίιτα: XOCL μόλLς το βρΙσχocμε, τΎjς OCVOLYOC τα: σχέλLOC O'1Jκώνοντocς ψ1Jλα: το gvOC πό8L της, XOCL με μLα: μόνο ΡLξLα: της έξocκόνΤLζoc ~, Α \ , -'λ "ιν ΠΟUτσOC μοΙ) ως τον πocτο τοι) κω

ou

της.

"Ε

πεLΤOC

ξεκόρμLζoc στα: yp~yOPOC το ocXVLaT6 μοΙ) μέλος OCπ' το ΠOCχνΙ της XOCL συνεχΙζocμε τη βόλτoc μocς τρocβώντocς σχε80ν στ~ν TUl1J. ης πεΡLσσ6τερες φορές, μιiς ~ΠOCφ­ νε OCπο πΙσω ό σερ 'Έντμοντ, ocκολοuθώντocς μocς OCπο μOCΚΡLOC, με ttTOLO τρόπο, ίόστε να: μιiς ΠLOCσεL έπ' ocίιτο­ φόρω' OTOCV γLν6τocν ocίιτό, κοκκΙνLζε &ς τΙς ρΙζες των μocλλLων του, OCλλιΧ ποτε 8εν μιiς πλ1JσΙocζε. KL OTOCV ocuνocνLζότocν, το εκocνε 8LOCXPLτLXOC, OlL βέβOCLOC έπεL8~ ~TOCV έΠLφuλOCΧΤLκ6ς, OCλλα: YLOCTL κOCθε τΙ πού ~κocνε ocίιτ6ς, το εκocνε ορθLος XOCL ξεμονOCΧLocσμένος, σε aTOCO'1J σχε8ον όλοκλ'ηρωΤLκΎjς κocθ~λωO'1Jς, με μLα: τρομOCΧτLκη σύσπocO'1J των μυων του.

- Να: XOCTL πού πocρουσLocζεL πολύ έν8Locφέρον, μOCς ε!πε μLα: μέρoc 8εΙχνοντOCς μocς μLα: έκκλ1JσΙoc. Ε!ν' ~ έκκλ1JσΙoc τοϊ) Δον ΧουOCν. - M~ μοϊ) το λές, ~Tocv ~ ocVTL8pocO'1J της Σtμόν. -'Εσύ με~νε 8ω μocζΙ μου, συνέΧLσε ό σερ "Εντμοντ γuρΙζοντocς σ' έμένoc, έσύ ΣLμον θOCπρεπε να: έΠLσκε­ φτε~ς μόν1J σου την ακλ1JaLOC, χωρΙς κocνένocν σ,λλο. -" ΑκοΙ) τον έκε~ t8έoc 1 'Η t8έoc ομως OCίιΤ~, πocλocβη ξεπocλocβ~, τΎjς XLV1JaE την πεΡLέργεLOC να: μπε~ μ6ν'1j της μέσoc XL έμε~ς xoceLσocμε xoct την περtμένocμε στο 8ρ6μο. Δεν πέρocσocν πέντε λεπτα: XL ~ ΣLμον ξocνocφOCV'1jκε στο κocτώφλL της έκκλ'1jσΙocς. ΜεΙνocμε με το στόμoc

.

110

JrλTΩ ΑΠ' ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΤΗΣ ΣΕΒΙΛΗΣ

ιΧνοιχτο γιOtτΙ Otυτη, ΙSχι μόνο ~τOtν ξεΚOtρδισμέν1j στιχ γέλιOt, ιΧλλιχ κOtΙ δt.ι μποροuσε OUTE νιχ μιλ~σει OUTE νιχ στOtμOtτησει νιχ γελιΧει, τόσο ποu το γέλιο της με­ ΤOtδό&ηκε κOtΙ σ' έμιΧς, μπορεϊ: όμως ν!τOtν κι ιΧπ' το έξOtLρετικιχ BUvOtTO φως, π~ντως μ' ΙπιOtσε κι έμένOt ΙVOt γέλιο περ(ποu σιχν το δικό της. ΤελικOC, ~ρχισε νιχ γελιΧει κι ό σιρ 'Έντμοντ, χωρΙς βέβOtΙOt Otύτος νιχ φτ~­ σει στο δικό μOtς ξέσπOtσμOt. - Bloody girll φώνOtξε, θιχ μiiς έξ1j~σεις ΚOtμιιχ φοριχ τ( ΣUμβOt(νει; ΤΟ ξέρεις πώς γελιΧμε ιχκριβως π~νω ιΧπ' τον τ~φo τοσ Δον Xou~v; ΚOtΙ γελώντOtς όλο κOtΙ πιο BUvOtT~, Ιδειξε κ~τω · ιΧπ' τιχ πόδιOt μOtς μιιχ μεγ~1j lWLV1j τOtφόπλOtΚOt .. 'ΉτOtν το μν~μOt τοσ πολιοόχοu της έκκλ1jσ(Otς ποu οΙ

TOUPLaTLXOt bB1jYOt λένε πώς ό~ρξε ό Δον XOU~vo: εΤχε μετOtνιώσει γιιχ τη ζωή ποu εΤχε κιχνει κι εΤχε . ζ1jτησει νιχ τον θOCIjIOUV στο ΚOtτώφλι, t>aTE το πτωμOt TOU νOC το ποδοπOtτιΧνε οΙ πιστοΙ μπOtΙνοντOtς στην έκ­ xλ1jaLOt γιιχ νιχ προσεUΧ1jθοuν ΚOtΙ βγOtΙνοντOtς.

Ξιχφνικιχ όμως, το ιXΣUγκρ~τητO γέλιο ποu μiiς ι εΤχε πι~σει, δεκιxπ~ιxσι~στηκε γιιχτΙ ιΧπ' το ξεκ~ρδι­ σμ~ της ~ Σιμ.Ον εΤχε XΙXTOUP1jeei: λιγο ιXπ~νω της κι εΤχε ιΧρχΙσει νOC τρέχει στΙς γ~μπες της Ινιχ μικρο PU~L ποu Ιφτιχνε &ς κ~τω στη lWLV1j τιχφόπλΙΧΚΙΧ.

Αυτο ποu της σuνέβ1j, εΤχε, όπως διOtπιστώσOtμε, κιχΙ μιιχ αι1j ΣUνέπειΙX: το λεπτο σφιχσμιχ τοσ φοu-:­ σTΙXΝLOu της εΤχε βρ~χεϊ: κι εΤχε κoλλ~σει στο σωμOt της, έπειδή όμως Ιτσι εΤχε γΙνει τελεΙως δι~φOtνo, ~ "6μορφ1j κοιλΙτσOt κιχΙ τιχ μποόηιχ της ιΧποκΙΧλόφτηκιχν μ' ΙνOt τελεΙως ξεδι~ντρoπo τρόπο, μOtσρOt ιXν~μεσOt στΙς κόκκινες κορδέλες ιΧπ' τLς ζOtρτιέρες της.

ΚΑΤΩ ΑΠ' ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΤΗε ΣΕΒΙΛΗΣ

111

- ΘcX. μπω O"'t"1ιν Ικκλησ(~ vcX. στεγνώσω, εΤπε λ(γο πιο ~pεμη. Χuμ~ξ~με κι οΙ τρεtς σε μιcX. μεγcXλη ocδει~ ~(θοuσ~, δποu μocτ~ι~ tyω κι ό σ~p 'Έντμοντ Ψocξ~με να βρουμε το κωμικο θέ~μ~ ποο δ~ μπόρεσε να μcxς Ιξη­ ~σει ~ Σιμόν. Αύτη ~ ~tθoua~ ηΤ~II κOCπως δροσερη κ~Ι φωτιζότιχν «πο π~ριΧθuρ~ π{)ι) OCφηιιιχν vcX. π\ρνιΧει το φως μέσ' «πο κOCτι ΚΟUΡτ(vες «πο κ~τ~κόκκινo κ~Ι διocφ~IIO κρετόν. ΤΟ τ~βOCIIΙ ηΤ~II σκuισμένη ξuλοδεσιOC, οΙ 'rOtxot «σβεστωμέιιοι cXλλcX. κ~τocφopτoι «πο διOC­ φορες «ηδΙες θΡYJσκεuτικΎjς λ~τpε(~ς, σκεΠMμΈVες ιΧλ­ λες περισσότερο κι ιΧλλες λιγότερο μ' έπιχρuσώμ~τ~. 'Όλο το βOCθος το ~πι~νε, «π' το διΧπεδο μέχρι την ξu­ λοδεσιcX. της όpoφΎjς, μιcX. ά:γ(~ τpocπεζ~ κ~Ι μιcX. γι­ γιxνηιx(~ της πpoέκτιxσYj προς 'rcX. πOCνω σ~ στδλ μπ~­ ροκ «πο έπιχρuσωμέvο ξόλο. Αυτη ~ ά:γ(ιχ τpocπεζ~, «π' τα πολλcX. περιελισσόμενιχ κιχΙ περ(πλοκιχ στολΙ­ δι~ της ποο θόμιζιχν τΙς ΊνδΙες, «π' τοος β~θεtς της (σκιοuς κ~ι το έκΡYjκηκο χρuσocφι της, μου φOCVYjκε, μόλις την εΤδΙΧ, πολο μuστηριώδYjς κ~Ι πως προορι­ σμός της ητιχν vcX. γ(νει χωρος Ιρωτικων πρOCξεων. Στην εLσοδο ητ~ν δεξιcX. κι ιΧριστερα κpεμιxσμΈVoι δuο περΙφYjμοι πΙιιιχκες του Βuντ~ς ΛεcX.λ ποο π~pΙστ~IIιxν πτώμ~τ~ σ' ιXπoΣUνθεσYj, κι ιΧξΙζει v' ιΧιιιχφέρω πως στην κόγχΥ) του μιχηου ένός, ~βλεπες να: μπ~Ινει Ιν~ πο\lτ(κι. 'Όμως σ' 6λ' ~ύτα:δ~ υπΎjpχε τ(πoτ~ το cXστεtο. ,ΑIIτ(θετ~ μcXλιστ~, 6λ~ μ~ζΙ acX. σUνoλo ητ~ν με­ γuοπρεπη κι ιχtσθYjσιιχκOC. ΤΟ πιχιχν(δι των φωτοσκιOC­ σεων ποο δYjμιοuργουσιχν οΙ κιχτιχκόκκινες ΚΟUΡτ(νες,

~ apoaLcX. κι ~ auv~τYι πιπερOCτη μuρωδιcX. της ιΧιιθι­ σμέvYjς ροδοδιΧφνYjς μιχζΙ μ~ το φοuστocvι της Σιμον ποο ητ~ κολλYjμέvο στο τρ(χωμOC της, τα πocντ~ μ~

.

.

112

ΚΆΤΩ ΑΠ' ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΤΗΣ ΣΕΒΙΛΗΣ

ποφιχκινουσιχν ν' ιΧποχιχλ:ινωθω, νOC ψτOCσω στOC &κριχ κιχ!. .vtJ. ξεγυμνώσω τον βρεμένο κωλο πOCνω στο πλΙΧ­ κόστρωτο, οτιχν ε!διχ νOC προεξέχοuν ιΧπ' το κιχψιχσωτο ένος έξομολΟΥητηρΙοu τOC πόδιιχ μιας ΓUνΙX(ΚΙXς πο,) έξο­ μολογιότιχν κιχ!. ψορουσε πιχποίιτσιιχ ντuμένιχ με με­ τOCξι.

-

Θέλω νOC τοuς δω νOC βγιχΙνοuν,

μας ε!πε ~

Σιμόν.

'Ήρθε κιχ!. κOCθισε κοντOC μοu, σε μικρ~ ιXπόσ:ΤΙXσrJ «π' το έξομολΟΥητηριο, ~ι ocνιχγκιχστικOC περιορΙστη­ κιχ νOC τΎjς χΙΧ"'δεΙΙω το λocιμό, τη ρΙζιχ των μιχλλιων της ~ τοuς ~μοuς της με τον πουτσο μοu, σε λΙγο δμως ιχίιτο τη veUpLΙXae κιχ!. μου ε!πε πώς, &ν δεν τον Ιβocζoc ιΧμέσως μέσoc, θOC τον &ρπocζε κoc!. θα: μου τον Ιπιχιζε μέχρι πο,) νOC χΙΙσω. ΆνocγκOCστηκoc, λοιπόν, νOC κOCτσω κιχ!. νOC κοιτOCξω

, μ όνο.,ι ~

Ιέ"

γuμνιιχ της μ σ

, το\

ocπ

β

Ι"

Ι

ρεμενο uψocσμoc, ποτε-

πότε Ιβλεπoc κoc!. τη σOCρκιχ Τ"Yjς οτιχν ~θελε ν' ιiερΙσει τOC νωπOC μποίιτιoc της κιχ!. τOC ξεστocΙΙρωνε σrJκώνOν­ τιχς το χρόllLCX, ~ χά.IΙΙΙ ά,xόΜCX 1I,i -τρίμω, )(αιΙ 8~ ΠCXΡαιξι:νι:όOΜCXI χαιθόλοι> ποδ