AutoLISP. Praktyczny Kurs

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi

294

Listy są   szeroko szeroko używa ywane ne prze przezz Auto AutoLISP. LISP. Są   one efektywną   metodą   przechowywania licznych, powią zanych zanych ze sobą  warto   wartości jako jeden symbol. Definicja listy jest następują ca: ca: Lista jest to obiekt elementarny lub ci ą g obiektów elementarnych oddzielony spacjami i uj ęty w nawiasy. Obiekt elementarny mo że by ć  atomem cyfrowym (cyfrą  —  — np. 10.5), atomem literowym (identyfikatorem zmiennej — np. wsp_x), łańcuchem alfanumerycznym (np. ”AutoCAD Release 12”) lub listą . Oto parę  przykładów list:

(WSPOLRZEDNE_PUNKTU 5 5 0)  jest listą   czteroelementową , składają cą   się   z czterech atomów — jednego literowego i trzech cyfrowych. (LISTA_1 (x 10 "acad"))  jest listą  dwuelementow   dwuelementową , w której pierwszy pierwszy eleme element nt jest atomem literowym, natomiast natomiast drugi element jest listą  trójelementow   trójelementową , składają cą  si  się  z atomu cyfrowego, atomu literowego oraz łańcucha alfanumerycznego. Powyższy typ listy nazywany jest również  listą  „zagnieżdżoną ” lub „podrzędną ”. ”. ()  jest natomiast listą  pust   pustą . Programy omówione w tym rozdziale PROG_037.LSP Przykład tworzenia listy z wykorzystaniem funkcji  list  oraz  append. PROG_038.LSP Program do zamiany n-tego elementu listy — wersja 1.

 

295

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst PROG_039.LSP Program do zamiany n-tego elementu listy — wersja 2. PROG_040.LSP Program do wyszukiwania minimum i maksimum na podanej li ście — wersja 1. PROG_041.LSP Program do wyszukiwania minimum i maksimum na podanej li ście — wersja 2. PROG_042.LSP Program do ustalenia pozycji elementu na podanej li ście. PROG_043.LSP Program Progra m do wyświetlenia na ekranie tekstowym wybranych elementów z listy. PROG_044.LSP Program do usuwania wybranego elementu na podanej liście. PROG_045.LSP Program do usuwania wybranej grupy elementów na podanej li ście — wersja 1. PROG_046.LSP Program do usuwania wybranej grupy elementów na podanej li ście — wersja 2. PROG_047.LSP Program do usuwania elementów listy o podanych numerach (indeksach). PROG_048.LSP Program do sortowania listy. PROG_049.LSP Program wypisują cy cy listę  DXF dla dowolnego elementu. PROG_050.LSP Przykład wykorzystania identyfikatorów elementów. PROG_051.LSP Modyfikacja elementów z wykorzystaniem funkcji  entmod. PROG_052.LSP Modyfikacja elementów z wykorzystaniem funkcji  entmod  i  entupd.

Zanim przejdziemy do dalszego omawiania list, wyjaśnię  Ci sposób magazynowania danych przez AutoLISP w pamięci komputera, ze szczególnym uwzględnieniem danych typu lista. Pamięć  komputera podzielona jest na poszczególne komórki. Ka żda komórka posiada posia da swój niepowta niepowtarzaln rzalny y adres (tak jak numer PESEL w dowod dowodzie zie osobistym osobistym)) oraz miejsce na przechowywanie przypisanej wartości. Adres komórki wskazuje jednoznacznie na określone miejsce w pamięci komputera. Jeśli zastosujemy funkcję  przypisania

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi

296

postaci:  (setq x 10), to od tego momentu zmienna  x  b ędzie miała wartość  10. Powyższe wyrażenie interpreter AutoLISPu rozwią zuje zuje następują co: co: lokuje cyfrę  10 w komórce należą cej c ej do obszaru pamięci zarezerwowanego dla danych i zapami ętuje adres, pod który dokonał tej lokacji. Adres ten stanowi wła ściwą  warto   wartość  przechowywaną  w   w identyfikatorze tyfika torze zmiennej zmiennej   x. Od tej chwili, chwili, ilekro ilekroć żą damy damy podania wartości zmien zmiennej nej   x, interpreter AutoLISPu podaje nam wartość  przechowywaną  w   w komórce pamięci o adresie wskazywanym przez zmienną  x  x . Gdyby zmienna   x  została już  wcześniej zadeklarowana (tzn. chcemy zmienić   jej wartość), interpreter AutoLISPu nie musiałby rezerwować  nowego obszaru pamięci, a tylko wstawił nową  warto   wartość zmiennej x  w obszar pamięci (komórk ę) o podanym adresie. Instrukcję  podstawienia  (setq x 10)  możemy więc przedstawić  następują cco: o:

Kolejna instrukcja przypisania   (setq y x), dokona ewaluacji zmiennej   x, a jej wartość równą   10 10 ulokuje w nowym obszarze o adresie wskazywanym przez zmienn ą  y.  y.

Gdyby zmienną  x  x  potraktować  dosłownie (tzn. nie dokonuj ą c jej ewaluacji) i wykonać następują cą  instrukcj   instrukcję  przypisania: (setq y (quote x) x)) )



(setq y 'x)

nową  sytuacj  sytuację  można zilustrować  następują cco: o:

Zmienna y  wskazuje na zmienną  x  x , której wartością  jest  jest 10. Ewaluacja zmiennych x  i  y  da więc następują ce ce wyniki: (eval (ev al x) (eval (ev al y) (eval (ev al 'y)

     

zwraca 10 zwraca 10 zwraca X

 

297

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst Jeśli dokonamy teraz kolejnej instrukcji przypisania postaci  (setq x 0), wówczas: (eval (ev al x) (eval y) (eval (eval (ev al 'x)

   

zwraca 0 zwraca 0  

zwraca X

Trochę   inaczej ma się   sprawa sprawa z reprezenta reprezentacj cją   list w pamięci kompu komputera. tera. Rysowana Rysowana dotychczas komórka zawierają ca ca wskazanie do wartości zmiennej stanie się   dwuczęciowa. wa. Pierws Pierwsza za cz   wskazu wskazuje je na war warto tość   zmienne zmiennej, j, druga druga część   podaje podaje adres ścio nast ępnego elementu ęść listy, który tak że jest komórk  ąą   dwucz dwuczęściową , itd. Z chwilą  osi  osi ą gnięcia końca lis listy, ty, adres adres nas nasttępnego elementu jest równy   nil. Nazwa listy stanowi natomiast adres jej pierwszego elementu. Schematy budowy list przedstawione s ą   na poniższych przykładach: Command:   (setq (setq lis lista_ ta_1 1 (li (list st 1))↵ (1) Command:

Command:   (set (setq q list lista_ a_2 2 (lis (list t 1 2 3)) 3))↵ (1 2 3) Command:

Command:   (set (setq q list lista_ a_3 3 (lis (list t 1 (lis (list t 2 3) 4)) 4))↵ (1 (2 3) 4) Command:

Command:   (set (setq q list lista_ a_4 4 (lis (list t 1 "A" "A" "ACA "ACAD" D" 2 (lis (list t "B" "B" "C")))↵ (1 "A "A" " "A "ACA CAD" D" 2 (" ("B" B" "C "C") ")) ) Command:

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi

298

W przykładzie ostatnim pokazany został dodatkowo sposób reprezentacji pojedynczych znaków oraz łańcuchów znaków w AutoLISPie. Poszczególn Poszc zególnee eleme elementy nty listy numerowane s ą   od   0   do   n – 1, gdzi gdziee   n   jest lic liczb zbą  elementów w liście. Listy „zagnieżdżone” liczone są  jako elementów   jako jeden element, lecz mogą  by  by ć rozbijane dalej na poszczególne składniki. Przykładowo:

(1 2 3 4)  jest list ą  czteroelementow  czteroelementową  (n=4),   (n=4), gdzie E1 — E4 — poszczególne elementy listy. E0 = 1 E1 = 2 E2 = 3 E3 = 4 (1 (2 3) 4)  jest list ą  „zagnie  „zagnieżdżoną ” trójelementową , gdzie: E0 = 1 E1 = (2 3) E2 = 4 Element pierwszy E1, jako lista, może by ć  rozbity dalej na poszczególne składniki: E1_0 = 2 E1_1 = 3

 

299

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst Omawiają c pos poszcz zczegó ególne lne elemen elementy ty listy, listy, nale należy wsp wspomn omnie ieć   je jeszc szcze ze o tzw tzw.. „parze „parze kropkowej”. Jest ona często wykorzystywana do opisu listy DXF elementów. Przykłady par kropkowych: kropkowych: (0 . "LAYER") (70 . 0) (–1 . ). Para kropkowa traktowana jest jako jeden element listy. O sposobie tworzenia par kropkowych oraz pobierania jej poszczególnych składników powiemy sobie w dalszej części książki. Lista, opr Lista, oprócz ócz tego, tego,   że skła składa da się   z kolejno kolejno ponume ponumerowan rowanych ych eleme elementów, ntów, posia posiada da również   „głowę” (head) oraz „ogon” (tail). Głowę  listy stanowi jej pierwszy element, zaś  ogon to cała reszta listy. Można to przedstawić  poniższymi diagramami:

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi

29:

Ogon listy jednoe jednoelement lementowej owej jest pusty, stą d wskaz wskazanie anie NIL. Natomiast Natomiast dla przypa przypadku dku ostatniego (para kropkowa), ogon listy jest to drugi element pary kropkowej. Głowa listy listy jest jest atom atomem em lub lub list listą , ogon ogonem em list listy y je jest st li list staa (z wyj wyją ttkiem kiem lis listt specja specjalni lniee konstr kon struow uowany anych ch — prz przy y użyciu funkcji funkcji   cons). Prz Przyj yjęte w prz przykł ykładz adzie ie pie pierws rwszym zym oznaczenia   car   dla głowy listy i   cdr   dla ogona listy są  nazwami   nazwami funkcji AutoLISPu dają cymi cymi w wyniku głowę  oraz ogon listy. Funkcje te zostaną  przedstawione   przedstawione w dalszej części książki.

Podstawową   funkcją   interprete interpretera ra język zykaa Aut AutoLI oLISP SP jes jestt wykony wykonywan wanie ie ope operac racji ji na listach. AutoLISP posiada trzy wbudowane funkcje słu żą ce ce do tworzenia list z danych elementów (atomów lub sublist) oraz do umieszczania elementów na li ście już   utworzonej. Omówię  teraz po kolei poszczególne funkcje oraz sposoby ich zastosowania.

21/2/2/ Uxps{fojf qpnpd pnpd gvold gvoldkj  kj MJTU Uxps{fojf mjtuz {b q Format funkcji  list  jest następują ccy: y: (list   expr expr ... ...)

Funkcja  list  ł ą czy czy dowolną  liczb   liczbę  argumentów  expr  w   w jeden łańcuch wyrażeń  i zwraca utworzoną  w   w ten sposób list ę. Przykładowo, jeśli dokonamy następują cych cych przypisań: (setq x1 1 x2 2. 2.0 0

     

x3 "AutoC "AutoCAD" AD" x4 '( '(10 10 20 20) ) );setq

 

zwraca   1 zwraca   2.0 zwraca   "AutoCAD" zwraca   (10 (10 20 20) )

wówczas: (s (set etq q y (l (lis ist t x1 x2 x2)) ))

powoduje pobranie wartości zmiennych  x1  i  x2 , utworzenie listy z tych dwóch wyrażeń oraz podstawienie otrzymanej listy pod zmienną  y  y . W efekcie końcowym zmienna  y  ma wartość  (1 2.0).

 

2:1

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst (s (set etq q y (l (lis ist t x1 'x 'x2) 2)) )

powoduje pobranie wartości zmiennej  x1 , połą czenie czenie jej w listę   z symbolem literowym  x2 (znak ' przed zmienną   x2 x2  zapobiega jej ewaluacji) oraz podstawienie otrzymanej listy pod zmienną  y  y . W efekcie efekcie końcowym zmienna  y  ma wartość (1 X2). Powyższy sposób tworzenia listy można jeszcze wyjaśnić  na następują cym cym przykładzie: (setq x 1 y 2 z 3 );setq (list x y z)

 

(l (lis ist t 'x 'y 'z 'z) )

 

zwraca zwraca (1 2 3) zwraca zwraca (X Y Z)

(s (set etq q y (l (lis ist t 'x 'x1 1 x1 x1)) ))

powoduje utworz powoduje utworzenie enie dwuelemen dwuelementowej towej listy, w której pierwszy element jest nazwą  zmiennej, a drugi element jest warto ścią   tej zmiennej. W efekcie końcowym zmienna  y  ma wartość  (X1 1). (s (set etq q y (l (lis ist t x3 x4 x4)) ))

powoduje utworzenie listy z ła ńcucha i sublisty. W efekcie ko ńcowym zmienna   y   ma wartość  ("AutoCAD" (10 20)). (s (set etq q y (l (lis ist t 'x 'x3 3 'x 'x4) 4)) )

powoduje powodu je utw utworz orzeni eniee lis listy ty z dwó dwóch ch atomów atomów lit litero erowyc wych h (żaden aden z ni nich ch ni niee podl podleg egaa ewaluacji). W efekcie końcowym zmienna  y  ma wartość  (X3 X4). (s (set etq q y (l (lis ist t 'a 'b 'b)) ))

przykł prz ykład ad taki taki sam jak pow powy yżej. ej. Różnic nicaa pole polega ga ty tylko lko na ty tym, m,   że   a   i   b   nie mają  przypisanych   żadnych wartości. W efekcie końcowym zmienna   y   ma wartość   (A B). Należy jeszcze wspomnieć, ż e wszystkie atomy literowe przedstawiane s ą  przy   przy pomocy dużych liter alfabetu. (s (set etq q y (l (lis ist t a b) b)) )

w przykładzie tym  żą damy damy ewaluacji zmiennych, które nie zostały jeszcze utworzone. Próba ewaluacji takiej zmienn zmiennej ej daje nil , tak więc w efekcie końcowym zmienna  y  ma wartość  (nil nil). (s (set etq q y (l (lis ist t 'a '( '(b b c) 'd 'd)) ))

tworzymy tworzy my listę   trójelementową , w której element   środkow rodkowy y jest sublistą . Wszys Wszystkie tkie elementy listy są  atomami  atomami literowymi. literowymi. W efekcie efekcie ko ńcowym zmienna  y  ma wartość  (A (B C) D). (s (set etq q y (l (lis ist t 10 100 0 10 100 0 20 200) 0)) )

tworzymy listę  z trzech liczb całkowitych. całkowitych. Mogą  to   to być  na przykład współrz ędne jakiegoś  punktu w przestrzeni. W efekcie końcowym zmienna  y  ma wartość  (100 100 200).

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi

2:2

Jeśli w liście nie ma zmiennych lub niezdefiniowanych wyrażeń, do tworzenia listy można wykorzysta wykorzystać   alternatywną   metodę, polega polegajją cą   na prostym prostym oznacz oznaczeniu eniu listy znakiem cytatu. (s (set etq q y '( '(10 100 0 10 100 0 20 200) 0)) ) (s (set etq q y (l (lis ist t 10 100 0 10 100 0 200) 200)) ) (s (set etq q y (l (lis ist t x1 (+ x1 x2 x2) ) (+ x1 x2 10 10)) ))) )

tworzymy trójelementową   listę, której składnikami są   liczba całkowita i dwie liczby rzeczywiste. Dodatkowo posługujemy się  operatorami arytmetycznymi w celu zmiany wartości drugiej i trzeciej liczby. W efekcie ko ńcowym zmienna   y   ma wartość  (1 3.0 13.0). Posłużenie się  w tym przykładzie przykładzie znakiem cytatu da następują cy cy rezultat: (s (set etq q y '( '(x1 x1 (+ x1 x2 x2) ) (+ x1 x2 10 10)) ))) )

zwraca (X (X1 1 (+ X1 X2 X2) ) (+ X1 X2 10)) 10))

Na koniec koniec pod podam am jes jeszcz zczee jeden jeden prz przykł ykład ad two tworze rzenia nia lis listy ty skł składa adajją cej c ej się   z atomów atomów literowych litero wych i cyfrow cyfrowych. ych. Niech dane b ędą  k   k ą  ąty t  y począ tkowe: tkowe: minimalny  alfa1min  = –30° i maksymalny   alfa1max   = 30° obrotu danego podzespołu wokół przyj ętej osi. Chcą c utworzyć   listę   katyminmax, za zawi wier eraj ają cą    n naz azwy wy i wart warto ości k ąą t tów, ów, post postępujemy następują cco: o: (setq katyminmax katymi nmax (list (quote (quot e alfa1min) alfa1min) alfa1min (quote (quot e alfa1max) alfa1max) alfa1max );list );setq

W efekcie końcowym otrzymujemy: (ALFA1 (AL FA1MIN MIN -30 ALFA1M ALFA1MAX AX 30)

Mają c tak utworzoną   listę, możemy modyfi modyfikowa kować   ją   po każdym obroc obrocie, ie, uzysk uzyskuj ują c w efekcie końcowym aktualny zakres obrotu podzespołu.

21/2/3/ U Uxps{fojf  xps{fojf mjtuz DPOT POT mjtu z {b qpnpd gvoldkj D Format funkcji  cons  jest następują ccy: y: new-first-element ent list) (cons   new-first-elem

Jest Jest to dru druga ga pod podsta stawow wowaa fun funkcj kcjaa służą ccaa do two tworze rzenia nia lis list. t. Argume Argument nt   new-firstelement  jest   jest wprowadzany jako pierwszy argument listy okre ślonej przez argument  list . Argumentem new-first-element  mo  może by ć  zarówno atom, jak i lista.

 

2:3

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst Przykładowo, jeśli dokonamy następują cych cych przypisań: (setq x1 1 x2 (l (lis ist t 10 20 30) x3 "A "A" " x4 (l (lis ist t "a "a" " "B "B" " "b "b") ") x5 (l (lis ist) t) ;u ;utw twor orze zeni nie e pu pust stej ej listy listy );setq

wówczas: (s (set etq q y (c (con ons s x1 x2 x2)) ))

dołą czamy czamy wartość   zmiennej   x1   na począ tek tek listy podstawionej pod zmienną   x2. W efekcie końcowym zmienna  y  ma wartość  (1 10 20 30). (s (set etq q y (c (con ons s 'x 'x1 1 x2 x2)) ))

dołą czamy czamy atom literowy   X1   (bo występuje apostrof przed zmienną   x1) na począ tek  tek  listy podstawionej pod zmienną   x2 x2. W efekcie końcowym zmienna  y  ma wartość  (X1 10 20 30). (s (set etq q y (c (con ons s 'x 'x1 1 'x 'x2) 2)) )

w przypadku, gdy argument list jest atomem ('  x2 x2   jest atomem literowym),  cons  tworzy wtedy strukturę  znaną   w w języku LISP jako para kropkowa. Pomi ędzy pierwszym i drugim elementem pary kropkowej znajduje si ę   kropka. W efekcie końcowym zmienna  y  ma wartość  (X1 . X2). Pomiędzy pierwszym elementem pary kropkowej a kropką  oraz   oraz pomiędzy kropką  a drugim elementem pary kropkowej znajduje się  spacja. Np. (cons 1 2) => (1 . 2). Musisz o tym pamiętać, by odróżnić   taką   parę   kropkową   od zwykłej liczby rzeczywistej — np. (list 1.2) => (1.2). Dostęp do poszczególnych elementów pary kropkowej zapewniają   nam funkcje car   oraz   cdr cdr..   Car   zwraca pierwszy element pary kropkowej,   cdr   zwraca drugi element. (c (car ar y) (c (cdr dr y)

   

zwraca X1 zwraca X2

Jeżeli jakiś  składnik pary kropkowej jest nazw ą  zmiennej,   zmiennej, możemy dokonać  jego ewaluacji w celu otrzymania wartości tej zmienne zmiennej. j. (e (eva val l (c (car ar y) y)) ) (e (eva val l (c (cdr dr y) y)) )

   

zwraca 1 zwraca   (10 (10 20 30 30) )

(s (set etq q y (c (con ons s x1 x5 x5)) ))

w tym przypadku, ponieważ  wartość  zmiennej  x5  jest równa  nil , zostaje utworzona lista składają ca c a się   z jedneg jednego o elemen elementu tu — war warto tości zmienn zmiennej ej   x1. W efekcie końcowym zmienna  y  ma wartość (1).

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi

2:4

(s (set etq q y (c (con ons s x5 x1 x1)) ))

w tym przypadku zamieniono ze sob ą   miejscami zmienne  x1  i   x5. Wynik operacji jest  jednak zupełnie inny. W poprzednim przykładzie wstawialiśmy wartość  zmiennej  x1  (1)  jako pierwszy element listy  x5 . Poniew Poniewaaż  x5  była listą  pust   pustą  (  ( nil), w efekcie końcowym otrzymaliśmy listę  jednoelementową . Tutaj natomiast wstawiamy wartość  zmiennej   x5 (nil), traktowanej jako atom literowy, jako pierwszy element listy  x1 . Ponieważ  jednak   x1   jest również   atomem atomem literow literowym, ym, zos zostan tanie ie utw utworz orzona ona par paraa kro kropko pkowa. wa. W efe efekci kciee końcowym zmienna  y  ma wartość  (nil . 1). (s (set etq q y (c (con ons s x3 x4 x4)) ))

dołą czamy czamy literę  "A" na począ tek tek listy liter alfabetu. W efekcie końcowym zmienn zmiennaa   y ma wartość  ("A" "a" "B" "b"). (s (set etq q y (c (con ons s 1 2) 2)) )

tworzymy parę  kropkową  z   z dwóch atomów cyfrowych. W efekcie końcowym zmienna  y na wartość (1 . 2). (s (set etq q y (c (con ons s 'a 'b 'b)) ))

tworzymy parę  kropkową  z   z dwóch atomów literowych. W efekcie końcowym zmienna  y ma wartość (A . B). (s (set etq q y (c (con ons s 'a '( '(b b c d) d)) )

dołą czamy czamy atom literowy A na począ tek tek listy atomów literowych (B C D). W efekcie końcowym zmienna  y  ma wartość  (A B C D). (s (set etq q y (c (con ons s '( '(a) a) '( '(b b c d) d))) ))

dołą czamy czamy listę   na począ tek tek innej listy. W efekcie końcowym zmienna   y   ma wartość ((A) B C D). (s (set etq q y (c (con ons s '( '(a a b) 'c 'c)) ))

dołą czamy c zamy lis listtę   (A B) prze przed d atom atom lite litero rowy wy C — zost zostan anie ie więc utw utworz orzona ona par paraa kropkowa. W efekcie końcowym zmienna  y  ma wartość  ((A B) . C). (car y) (cdr y)

zwraca (A B) zwraca C

Na tym przykładzie kończę   omawianie funkcji   cons. Chciałbym, abyś   z tego punktu zapamiętał cztery rzeczy: 1. Arg Argume ument nt   new-first-element    jest jest wpr wprowa owadza dzany ny jako jako pie pierws rwszy zy elemen elementt lis listy ty określonej przez argument  list . 2. Jeśli argumentem list  jest   jest atom, tworzona jest wówczas para kropkowa. 3. Dost Dostęp do poszczególnych elementów pary kropkowej zapewniaj ą   funkcje   car oraz  cdr. 4. Częściej będziesz przetwarzał gotowe pary kropkowe, niż  je tworzył. Wynika to z faktu,  ż e lista DXF opisu poszczególnych elementów rysunkowej bazy danych AutoCADa zawiera już  utworzone pary kropkowe.

 

2:5

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst

21/2/4/ G Gvoldkb voldkb BQQ BQQFOE FOE —     vnjft{d{bojf vnjft{d{bojf — vnjft fmfnfoux  x ob mjdjf kv vuxps{pofk  kk fmfnfou kv vuxps{pof Format funkcji  append  jest następują ccy: y: expr ... ...) (append    expr

Argumentami funkcji może być  dowolna ilość   argumentów  expr , które są   brane jako  jedna lista, otrzymana z ich połą czenia. czenia. Funkcja   append   wymaga, aby jej argumenty były listami. Przykładowo, jeśli dokonamy następują cych cych przypisań: (setq x1 (list (list 1 2) x2 (list (list 3 4) x3 (l (lis ist t "A "A" " "a "a") ") x4 (l (lis ist t "B "B" " "b "b") ") lista lis ta (list) (list) );setq

wówczas: (s (set etq q y (a (app ppen end d x1 x2 x2)) ))

łą czy czy dwie listy w jedną . W efekcie końcowym zmienna  y  ma wartość  (1 2 3 4). (s (set etq q y (a (app ppen end d 'x 'x1 1 'x 'x2) 2)) )

powoduje wypisanie błędu AutoLISPu "error: bad argument type", gdy ż   zarówno   'x1  jak i  'x2  s ą  atomami   atomami literowymi, a powinny być  listami. (s (set etq q y (a (app ppen end d x3 x4 x4)) ))

łą czy c zy dwie listy ła ńcuchów alfanumerycznych. W efekcie końcowym zmienna   y   ma wartość  ("A" "a" "B" "b"). (s (set etq q y (a (app ppen end d '( '(a a b) '( '(c c d) d))) ))

powoduje podstawienie pod zmienną  y  y  listy (A B C D). (s (set etq q y (a (app ppen end d '( '((a (a b) b)) ) '( '((c (c d) d))) ))) )

powoduje podstawienie pod zmienną  y  y listy ((A B)(C D)) (setq (se tq lista lista (appen (append d lista lista (list (list x1))) x1)))

działa następują cco: o: (list x1)   zwraca   ((1 2) (list 2)), ),   bo   x 1 = ( 1 2 ) (a (app ppen end d li list sta a (l (lis ist t x1 x1)) )) (a (app ppen end d ni nil l (( ((1 1 2) 2))) ))

zwraca   ((1 ((1 2) 2)) ) W efekcie końcowym zmienna  lista  ma wartość  ((1 2)).

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi

2:6

(setq (se tq lista lista (appen (append d lista lista (list (list x2))) x2)))

działa następują cco: o: (list x2)   zwraca   ((3 4) (list 4)), ),   bo   x 2 = ( 3 4 ) (a (app ppen end d li list sta a (l (lis ist t x2 x2)) )) (a (app ppen end d (( ((1 1 2) 2))( )((3 (3 4) 4))) ))

zwraca   ((1 2) 2)(3 (3 4) 4)). ). W efekcie końcowym zmienna  lista  ma wartość  ((1 2)(3 4)). Różnicę  w działaniu funkcji  list  i  append  przedstawiają  cztery   cztery poniższe przykłady (bez komentarza): (list '(a b) '(c d)) (append '(a b) '(c d)) (list '(( '((a b)) b)) ' '( ((c d)) d))) (a (app ppen end d '( '((a (a b)) b)) '( '((c (c d))) d)))

=> => => =>

((A B)(C D)) (A B C D) ((( (((A B)) B))((C D)) D))) ((A ((A B) B)(C (C D)) D))

Na koniec tego punktu omawiają cego cego tworzenie listy oraz dołą czanie czanie elementów do listy już  utworzonej, przedstawię  program wykorzystują cy cy funkcje  list  oraz  append. Zadaniem programu jest utworzenie siatki punktów (węzłów) oraz umieszczenie danych o poszczególnych węzłach na liście  *lista_wezlow. Dane dla każdego węzła składają  si  si ę z jego numeru oraz współrzędnych X, Y i Z węzła — np. (1 10 –25 5). Dodatkowo należy opisać   węzeł na rysunku. Program ma działać   w pętli, z której wychodzimy wybierają c literę  " E" lub "e". Po wyjściu z pętli należy wypisać  na ekranie tekstowym listę  utworzonych węzłów. A oto i program realizuj ą cy cy powyższe zadania. ;*************************************************PROG_037 ;Przyklad ;Przy klad tworzenia tworzenia listy. ;Wykor ;Wy korzys zystan tanie ie funkcj funkcji i LIST LIST oraz oraz APPEND APPEND. . ; ;------------------------------------------------;wylaczenie ;wyla czenie echa komend (setva (se tvar r "cmdec "cmdecho" ho" 0) ;------------------------------------------------;ustawienie ;usta wienie zmiennych zmiennych globalnych globalnych    (comma (co mmand nd "_zoom "_zoom" " "_wind "_window" ow" "0, "0,0" 0" "12,9" "12,9") ) (setva (se tvar r "blipm "blipmode ode" " 0) ;wylac ;wylaczen zenie ie znaczn znaczniko ikow w punkto punktow w (s (set etva var r "p "pdm dmod ode" e" 33 33) ) ;w ;wyg ygla lad d pu punk nktu tu (setva (se tvar r "pdsize" "pdsize" 0.08) 0.08) ;rozmi ;rozmiar ar punktu punktu (setq *lista_wezlo *lista _wezlow w (list) *numer_wezla *numer _wezla 1 *h_tek *h_tekstu stu 0.10 *delta_tekst *delta _tekstu u 0.10 );setq   ;------------------------------------------------;zdefiniowa ;zdef iniowanie nie funkc funkcji ji UTWORZ_WEZL UTWORZ_WEZLY Y (defun (de fun UTW UTWORZ ORZ_WE _WEZLY ZLY ( / jeszcz jeszcze e punkt punkt wsp_op wsp_op_wz _wz opis_wezla )



 

2:7

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst (progn ;---------;wejsc ;we jscie ie w petle petle WHILE WHILE ;tworzenie ;tworz enie poszczegoln poszczegolnych ych wezlow wezlow ukladu (setq (se tq jeszcz jeszcze e T) (while jeszcze jeszcze (progn ;---------;sprawdzeni ;spraw dzenie, e, czy konie koniec c wprowadzania wprowadzania danych (i (ini nitg tget et 1 "E e" e") )    (setq punkt (getpoint (getpoint    (strcat "\nPod "\n Podaj aj wspolr wspolrzed zedne ne dla wezla wezla numer numer " (rtos (rt os *numer *numer_we _wezla zla 2 0) " (E - ko koni niec ec): ): " );strcat );getpoint );setq (i (if f (o (or r (= pu punk nkt t "E "E") ")(= (= pu punk nkt t "e "e") ")) )    (progn (setq (se tq jeszcz jeszcze e nil) nil) );progn );if    ;---------;gdy podano podano wspolrzedne wspolrzedne (if jeszcze jeszcze    (progn ;---------;wykresleni ;wykr eslenie e wezla    (command "_point" "_poi nt" punkt );command ;---------;opisanie ;opis anie wezla (setq wsp_op_wz (list (- (car (car punkt) punkt) *delta *delta_te _tekst kstu) u) (+ (cadr (cadr punkt) punkt) *delta *delta_te _tekst kstu) u) (caddr punkt) );list );setq (command "_text" "_tex t" wsp_op_wz wsp_op_wz *h_tekstu *h_tekstu "0" *numer_wezla *numer_wezla );command   ;---------;utworzenie ;utwo rzenie listy opisujacej opisujacej wezel (setq   opis_wezla (list *numer_wezla (c (car ar pun punkt kt) ) ;w ;wsp spol olrz rzed edna na X (c (cad adr r pu punk nkt) t) ;w ;wsp spol olrz rzed edna na Y





 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi (caddr (ca ddr pun punkt) kt) ;wspol ;wspolrze rzedna dna Z );list );setq ;---------;dodan ;do danie ie opisu opisu wezla wezla do listy listy *lista *lista_we _wezlo zlow w (setq    *lista_wezlow (append (appen d *lista_wezl *lista_wezlow ow (list opis_wezla) opis_wezla)) ) );setq ;---------;zwiek ;zw ieksze szenie nie num numeru eru wezla wezla o 1 (setq *numer_wezla *numer_wezla (1+ *numer_wezl *numer_wezla)) a)) ;---------);progn );if jeszcze jeszcze ;---------);progn );while );whil e jeszcze jeszcze ;---------;wyswietleni ;wyswi etlenie e listy wezlow    (textpage) (princ (pr inc "Ot "Oto o twoja twoja lista lista wezlow wezlow:") :") (princ"\n\n\n") (princ *lista_wezl *lista_wezlow) ow) (princ "\n\n\n") "\n\n\n") (getstring (getst ring T "Nacisnij "Nacisnij ENTER ENTER...") ...") (graphscr)    ;---------(princ) ;---------);progn );UTWORZ_WEZLY ;------------------------------------------------;wywolanie ;wywo lanie funkcji funkcji UTWORZ_WEZLY UTWORZ_WEZLY (UTWORZ_WEZLY) ;------------------------------------------------(princ) ;------------------------------------------------;*************************************************KONIEC

Wykonanie powyższego programu może wyglą da dać  następują cco: o: Command:   (load "prog "prog_037") _037")↵ Po Poda daj j ws wspo polr lrze zedn dne e dl dla a we wezl zla a nu nume mer r 1 (E - ko koni niec ec): ):   1,1,0↵ Po Poda daj j ws wspo polr lrze zedn dne e dl dla a we wezl zla a nu nume mer r 2 (E - ko koni niec ec): ):   1,3,0↵ Po Poda daj j ws wspo polr lrze zedn dne e dl dla a we wezl zla a nu nume mer r 3 (E - ko koni niec ec): ):   3,3,0↵ Po Poda daj j ws wspo polr lrze zedn dne e dl dla a we wezl zla a nu nume mer r 4 (E - ko koni niec ec): ):   3,1,0↵ Po Poda daj j ws wspo polr lrze zedn dne e dl dla a we wezl zla a nu nume mer r 5 (E - ko koni niec ec): ):   e↵ Oto twoja twoja lista lista wezlow wezlow: : (( ((1 1 1. 1.0 0 1. 1.0 0 0. 0.0) 0)(2 (2 1. 1.0 0 3. 3.0 0 0. 0.0) 0)(3 (3 3. 3.0 0 3. 3.0 0 0. 0.0) 0)(4 (4 3. 3.0 0 1. 1.0 0 0.0))

2:8

 

2:9

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst Nacisnij Nacis nij ENTER. ENTER... ..↵ Command:

Omówmy teraz wyróżnione bloki i linie programu. bloku tym ustawiamy zmienne globalne dla programu: wył ą czamy czamy wyświetlanie znaczników punktów, ustalamy wyglą d oraz rozmiar punktu, tworzymy pustą   listę   węzłów, ustalamy numer począ tkowy tkowy węzła oraz wysokość   napisu

  W

opisują cego cego węzeł i jego odległ odległo ość od  środka węzła. Z pewnością  zauwa   zauważyłeś,  ż e nazwy zmiennych globalnych rozpoczyna rozpoczynajją  si  si ę  od znaku gwiazdki "*". W moich programach (a już   na pewno w aplikacjach) tak właśnie ozn oznacz aczam am zmienn zmienne e glo global balne. ne. Ty ocz oczywi ywiście cie możesz esz użyć   innego sposobu sposob u oznacz oznaczania ania zmiennych globalnych. Taki sposób wydzielen wydzielenia ia w progr gram amie ie zmie zmienn nnyc ych h gl glob obal alny nych ch bard bardzo zo ułat ułatwi wia a pr prac acę   (ma (ma to szcz szczeg egól ólne ne znaczenie w dużych programach — takich na kilka lub kilkanaście tysięcy linii kodu). Zmienna globalna jest to zmienna dost ępna z wnętrza wszystkich funkcji programu — więcej na ten temat powiemy sobie podczas omawiania funkcji.    Korzystają c

z funkcji  initget, ustalamy warunki oraz słowa kluczowe dla funkcji getpoint. Bit 1 oznacza,  ż e nie wolno nam podać  odpowiedzi pustej (tzn. pusty ENTER), słowa kluczowe „E e” ustalają  nam  nam znaki, jakie b ędą  dodatkowo   dodatkowo akceptowane oprócz współrzędnych punktu.

   Pobieramy

współrzędną  punktu   punktu (węzła), lub słowo kluczowe.

 W

bloku tym, sprawdza sprawdzamy, my, czy zosta zostało ło wprowadzon wprowadzonee słowo kluczo kluczowe we („ E” lub „e”). Jeśli tak, ustawiamy wartość   zmiennej   jeszcze   na   nil, umożliwiają c tym samym wyjście z pętli while.

   Jeśli

zam zamias iastt sło słowa wa klu kluczo czoweg wego o został zostały y wpr wprowa owadzo dzone ne wsp współr ółrzzędne pun punktu ktu,, wykonujemy tę  cz ęść programu.

bloku tym, wykre ślamy węzeł, oblic obliczamy zamy wspó współrz łrzędne punktu wstawien wstawienia ia opisu węzła oraz wstawiamy opis węzła (jego numer).

 W

   Korzystają c z

funkcj funkcjii  list, tworzymy listę  opisują cą  aktualny   aktualny węzeł.

   Korzystają c z

funkcj funkcjii  append  oraz  list, dołą czamy czamy opis węzła do listy węzłów.

blok bloku u tym, tym, po prze przejjściu na ekr ekran an teksto tekstowy, wy, wyp wypisu isujem jemy y zaw zawart arto ość   listy *lista_wezlow, po czym po naciśnięciu przez użytkown ytkownika ika klawisza klawisza ENTER, wracamy na ekran graficzny.

 W

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi

2::

W poprzednich punktach omówiłem tworzenie listy. Jednak nawet najdoskonalsza lista nie byłaby nic warta, gdyby nie istniały mechanizmy służą ce ce do jej modyfikacji, tzn. wyszukiwania informacji na liście, zmiany jej poszczególnych elementów, kasowania wybranych wybran ych elementów oraz sortowania listy. Niektóre z tych mechaniz mechanizmów mów s ą  predefi  predefiniowanymi funkcjami języka AutoLISP, inne zostały zaś   stworzone jako funkcje zewnętrzne języka AutoLISP (funkcje (funkcje użytkownika). Poniżej w poszczególnych punktach zostaną  szczegółowo   szczegółowo omówione funkcje do operacji na listach.

21/3/2/ Plsf Plsfmbojf mbojf evh evhpdj pdj mjtuz Aby określić  długość  interesują cej cej nas listy, posługujemy si ę  predefiniowaną  (wbudo  (wbudowaną ) funkcją  AutoLISPu   AutoLISPu length. Format tej funkcji jest nast ępują ccy: y: (length   list)

Funkcja ta zwraca liczbę  typu integer (całkowita), określają cą  liczb   liczbę   elementów argumentu  list . Przykładowo, jeśli dokonamy następują cych cych przypisań: (setq li list sta_ a_1 1 (l (lis ist t 1 2 3 4 5) li list sta_ a_2 2 '( '((1 (1 2 2 0) 0)(2 (2 2 4 0) 0)( (3 5 10 2)) li list sta_ a_3 3 (l (lis ist) t) ;l ;lis ista ta pusta pusta lista_4 lista_ 4 10 lista_ lis ta_5 5 nil );setq

wówczas: (length (leng th lista_2) lista_2)

   

(length (leng th lista_3) lista_3)

 

(length (leng th lista_4) lista_4)

 

(length (leng th lista_5) lista_5)

 

(length (leng th lista_1) lista_1)

zwraca 5. zwraca 3, gdyż  lista_2 jest listą  zagnie   zagnieżdżoną  trójelementową  (1   (1 2 2 0), (2 2 4 0) oraz (3 5 10 2). Poszczegól Poszc zególne ne eleme elementy nty zagnie zagnieżdżone również  mogą  być  argumentami funkcji  length. zwraca 0, gdyż  lista_3 jest listą  pust   pustą   — jej ewaluacja daje  nil. zwraca "error: bad argument type", gdyż   argument lista_4 nie jest listą , lecz liczbą  całkowit   całkowitą . zwraca 0 — identycznie jak w przypadku zmiennej lista_3.

Aby dowiedzieć   się, jaki typ reprezentuje dana zmienna, posługujemy się  wbudowaną  funkcją   AutoLISPu   (type  item), która zwraca określenie typu argumentu  item   lub   nil,  jeżeli argument  item  w wyniku ewaluacji daje  nil. Przykładowo, dla zmiennych lista_1 —  lista_5: (type lista_1) lista_1) (type lista_2) lista_2)

   

zwraca   LIST zwraca   LIST

 

311

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst (type lista_3) lista_3) (type lista_4) lista_4) (type lista_5) lista_5)

     

zwraca   nil zwraca   INT zwraca   nil

21/3/3/ Xzt{vljxbojf fmfnfouv mjtu mjtuz  z 21/3/3/ Xzt{vljxbojf  Xzt{vl z p {bebozn l lmvd{v mvd{v Załóżmy, że dokonują c następują cego cego przypisania: (s (set etq q li list sta_ a_2 2 '( '((1 (1 2 2 0) 0)(2 (2 2 4 0) 0)(3 (3 5 10 2) 2)) ))

otrzymujemy pod zmienną  lista_2   lista_2 następują cą  list   listę: ((1 2 2 0)(2 2 4 0)(3 5 10 2))

Otrzymaliśmy więc listę  zagnieżdżoną  trójelementow   trójelementową , o indek indeksach sach eleme elementów ntów 0, 1 i 2. Niech każdy element listy opisuje nam numer oraz współrz ędne punktu na rysunku. Załóżmy,   że chcemy otrzymać   dane elementu (punktu) o numerze 2. Gdyby indeks elementu był na sztywno zwi ą zany zany z numerem punktu, wtedy można by nakazać   wyszukać  opis elementu o indeksie 1. Co jednak si ę  stanie, jeśli dane o punkcie 1 zostaną  skasowane z listy? Wtedy punkt o numerze 2 otrzyma indeks 0 (będzie pierw pierwszym szym elementem listy), natomiast indeks 1 zostanie przydzielony punktowi o numerze 3, i ten opis punktu dostaniemy. Aby uniknąć   tego typu „niespodzianek”, AutoLISP posiada wbudowaną  funkcj   funkcję  assoc, pozwalają cą  na   na wyszukiwanie elementu listy według zadanego klucza. Format funkcji  assoc  jest następują ccy: y: (assoc   item alist alist)

Funkcjaa ta prz Funkcj przesz eszuku ukuje je lis listtę   asocjacji asocjacji podaną   w argume argumencie ncie   alist , szu szukaj kają c w niej skojarzeń   z elementem  item, pełnią cym cym tu funkcję  elementu kluczowego. Asocjacja ta (lista (lis ta złożona ona z pa pary ry skoj skojar arzo zony nych ch ze sob sobą   element elementów) ów) jes jestt zwraca zwracana na jako jako wyn wynik  ik  ewaluacji ewalu acji wyrażenia. Jeżeli   item  nie zostanie w liście asocjacji znaleziony, to funkcja assoc  zwraca  nil. Przykładowo, użycie funkcji Przykładowo, funkcji   assoc   w stosun stosunku ku do zmi zmienn ennej ej   lista_2, da następują ce ce rezultaty: (assoc (as soc 1 lista_ lista_2) 2)   zwraca   (1 2 2 0) (assoc (as soc 2 lista_ lista_2) 2)   zwraca   ( 2 2 4 0 )

cej (assoc (as soc 5 lista_ lista_2) 2)   zwraca   nil,   gdyż  listy podrzędnej opisują cej element numer 5 nie ma na liście  lista_2 Jeśli dokonamy następują cych cych przypisań: (setq

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi

312

li list sta_ a_3 3 (l (lis ist t 1 2 3 4 5) li list sta_ a_4 4 '( '(1 1 (2 10) 3 (4 20 20) ) 5) lista_5 lista_ 5 (list) lista_6 lista_ 6 '((imie '((imie "Marek")(naz "Marek")(nazwisko wisko "Dudek")(za "Dudek")(zaklad klad "CMG KOMAG Gliwice")(d Gliwice")(dzial zial "SK")) );setq

wówczas: (assoc (as soc 2 lista_ lista_3) 3)   zwraca   "err "error: or: bad associ associati ation on list" list" (assoc 1 lista_ (assoc lista_4) 4)   zwraca   "err "error: or: bad associ associati ation on list" list" (assoc (as soc 2 lista_ lista_4) 4)   zwraca   "err "error: or: bad associ associati ation on list" list"

Wynika to z faktu,   że każdy element listy poddanej działaniu funkcji  assoc   musi być listą  zagnie   zagnieżdżoną . zwraca   nil,   gdyż   lista_5  jest listą  pust  pustą . (assoc 'im (assoc 'imie ie lista_ lista_6) 6)   zwraca   (IMIE "Marek") "Marek") (assoc (as soc imi imie e lista_ lista_6) 6)   zwraca  nil , gdyż  funkcja  assoc  próbuje tu wyszuka ć na liście klucz występują cy cy pod zmienną  imie   imie. Ponieważ  taka zmienna nie istnieje, jej ewaluacja daje nil, co sprowadza się  do postaci   (ass (assoc oc nil

(assoc (as soc 1 lista_ lista_5) 5)

 

lista_6).

Problem powyższy można rozwią za zać  następują cco: o: (setq klucz (setq klucz "imie" "imie") ) (assoc (as soc (re (read ad klucz) klucz) lis lista_ ta_6) 6) (setq lista "lista_6") "lista_6")

 

zwraca   (IMIE "Marek") "Marek")

(assoc (as soc (re (read ad klucz) klucz)(ev (eval al (read (read lista) lista))) ))zwraca   (IMIE "Marek") "Marek")

gdzie zmienne zmienne   klucz   oraz   lista   zostają   pobran pobranee z kla klawia wiatur tury y przy przy pom pomocy ocy funk funkcji cji getstring. (assoc (asso c 'nazwisko 'nazwisko lista_6) lista_6)   zwraca   (NAZWISKO (NAZWISKO "Dudek") "Dudek") (assoc (asso c 'zaklad 'zaklad lista_6) lista_6)   zwraca   (ZAKLAD (ZAKLAD "CM "CMG G KOMAG KOMAG Gliwice") (assoc (asso c 'dzial lista_6)

 

zwraca   (DZIAL (DZIAL "SK") "SK")

(assoc (asso c 'numer_ew 'numer_ew lista_6) lista_6)   zwraca   nil

Funkcji   assoc   używamy wtedy, kiedy chcemy uzyskać   opis konkretnego elementu z listy.

21/3/4/ Xzt{vljxbojf Xzt{vlj  xbojf o.ufhp fmf fmfnfouv nfouv mjtuz  Xzt{vlj Bardzo często spotkasz się  z przypadkiem, gdy chcesz przejrzeć  wszystkie elementy listy, w celu ich aktualizacji, policzenia  ś redniej itp. Posłużenie się  w tym przypadku funkcją  assoc  da albo błędne wyniki, albo komunikat o błędzie AutoLISPu. Wyjaśnijmy to na następują cych cych przykładach:

 

313

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst

Qs{zlbe 2 Niech zmienna  lista_1  składa się  z n podlist, z których ka żda zawiera numer i współrzędne punktu na rysunku. Przyjmijmy,   że aktualnie   lista_1   zawiera opis pi ęciu punktów o numerach od 11 do 15 (punkty o numerach od 1 do 10 zostały wcze śniej skasowane z listy). Tak więc niech zmienna  lista_1  wyglą da da następują cco: o: (( ((11 11 1. 1.0 0 1. 1.0 0 0. 0.0) 0)(1 (12 2 2. 2.0 0 2. 2.0 0 0. 0.0) 0)(1 (13 3 3. 3.0 0 3. 3.0 0 0. 0.0) 0)(1 (14 4 4. 4.0 0 4. 4.0 0 0.0)(1 0.0 )(15 5 5.0 5.0 0.0))

Długość  listy  lista_1  otrzymana za pomocą  funkcji   funkcji  length  wyniesie więc 5. Gdybyśmy  jednak nie znali numerów punktów i próbowali otrzymać  opis kolejnych podlist (punktów, węzłów), używają c do tego celu funkcji   assoc   z argumentem   item   od 1 do 5, wówczas za każdym razem wartością  zwrotn   zwrotną  funkcji   funkcji byłoby  nil . Tak więc, nie znają c klucza, względem którego należy przeszukiwać  listę, możemy tylko „strzelać  na oślep”, liczą c, c,  ż e w końcu coś  trafimy. Jaki da to efekt w postaci wykonywania programu, nie muszę  chyba wyjaśniać.

Qs{zlbe 3 Niech zmienna  wyniki  jest listą  zawieraj  zawierają cą  wyniki   wyniki pomiarów pewnej wielko ści, np.: (1 (1.1 .1 1. 1.25 25 1. 1.18 18 1. 1.20 20 1. 1.33 33) )

Naszym Naszy zadaniem zadaniem jestą policz policzenie rednie niejwypisanie j ary arytme tmetyc tyczne z tej lis listy. ty.   "error Posłu Posłużenie eni e się   śred w tymmwypadku funkcj   spowoduje błznej   assocenie  assoc ęduj AutoLISPu "error: : bad association associ ation list", gdyż ż aden element listy  wyniki  nie jest list ą  zagnie   zagnieżdżoną . Powyższe dwa przykłady pokazały,  ż e w takich przypadkach u życie funkcj funkcjii  assoc  jest poważnym błędem. Pomocna okaże się   tutaj inna wbudowana funkcja AutoLISPu — nth. Format tej funkcj funkcjii jest następują cy: cy: list st) (nth   n li

Funkcja   nth   zwraca n-ty eleme element nt argume argumentu ntu   list , gdzie   n   jest numerem numerem zwracanego zwracanego elementu (pierwszy element listy ma numer zerowy — nale ży o tym pamiętać!!!). Jeżeli wartość  n  jest większa od najwyższego numeru elementu listy, to funkcja zwraca  nil. Przykładowo, dla zmiennej  lista_1, otrzymamy: (nth (nth (nth (nt h (nth (nt h (nth (nt h

0 2 4 5

       

lista_ lista_1) 1) lista_ lista_1) 1) lista_ lista_1) 1) lista_ lista_1) 1)

zwraca   (11 (11 1. 1.0 0 1. 1.0 0 0. 0.0) 0) zwraca   (1 (13 3 3. 3.0 0 3. 3.0 0 0. 0.0) 0) zwraca   (1 (15 5 5. 5.0 0 5. 5.0 0 0. 0.0) 0) zwraca  nil

a dla zmiennej  wyniki: (n (nth th (n (nth th (n (nth th (n (nth th

0 2 4 5

wy wyni niki ki) ) wy wyni niki ki) ) wy wyni niki ki) ) wy wyni niki ki) )

       

zwraca   1.1 zwraca  1.18 zwraca  1.33 zwraca  nil

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi

314

Funkcji nth Funkcji  nth u  u żywamy wtedy, gdy chcemy otrzymać  opis n-tego elementu z listy.

221/3/5/ 1/3/5/ Ebof ptubuojfhp fmfnfou fmfnfouv v mjtuz Jeśli jeste potrzebne są   dane  w dane ostatniego elementu na li ście, moż esz ś  pewien,  żieAutoLI żyć stand standardowe ardowej j funkcj funkcji AutoLISPu SPuCi   last celu ich otrzymania. Format funkcji lastu jest następują ccy: y: (last   list)

Funkcja zwrac Funkcja zwracaa ostat ostatni ni eleme element nt argum argumentu entu   list . W przypa przypadku dku listy pus pustej tej funkcj funkcjaa zwraca nil . Przykładowo, jeśli dokonano następują cych cych podstawień: (setq li list sta_ a_1 1 lista_ lis ta_2 2 "C")) li list sta_ a_3 3 lista_4 lista_ 4 );setq

(l (lis ist t 1 2 3 4 5) 5);z ;zwr wra aca (1 2 3 4 5) '((1 '((1 "A")(2 "A")(2 "B" "B")(3 )(3 "C" "C")); ));zwr zwraca aca ((1 "A")(2 "A")(2 "B" "B")(3 )(3 (l (lis ist t 1 2 (l (lis ist t 3 4) 4)); );zw zwra raca ca (1 2 (3 4) 4)) ) (list);zwrac (list);zwraca a nil

wówczas: (last lista_1) lista_1) (last lista_2) lista_2) (last lista_3) lista_3) (last lista_4) lista_4)

       

zwraca   5 zwraca   (3 "C "C") ") zwraca   (3 4) zwraca   nil

21/3/6/ Gvoldkf DBS  BS j DES psb psb{{ jdi lpncjo lpncjobdkf bdkf D Jak już  wspomniałem wcześniej, funkcje  car  i  cdr  zwracają  odpowiednio   odpowiednio „głowę” oraz „ogon” listy. Dla przypomnienia: (c (car ar (c (car ar (car (ca r (c (cdr dr

  '( '(a a b c) c)) ) '( '((a (a b) c) c)) )     '()) '()) '( '(a a b c) c)) )    

(c (cdr dr '( '((a (a b) c) c)) ) (cdr '()) (cdr '())  

zwraca  A zwraca   (A B) zwraca   nil zwraca   (B (B C) zwraca  (C) zwraca  nil

W przypadku pary kropkowej funkcja   cdr  zwraca drugi element pary jako atom, a nie  jako list ę. Przykładowo: zwraca  B (c (cdr dr '( '(1 1 . "T "Tek ekst st") ")) )   zwraca   "Tekst"

(c (cdr dr '( '(a a . b) b)) )

 

 

315

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst Car  i  cdr  s ą   elementarnymi postaciami funkcji AutoLISPu. Dopuszczalne jest również zagnieżdżanie tych funkcji naprzemian i wewną trz trz samych siebie, przy czym superpozycja ta może si ęgać  do czterech poziomów w gł ą b b.. (c (car ar (c (cdr dr '( '(a a b c) c))) ))

oznacza poszukiwanie głowy ogona listy (A B C) i zwraca B, ponieważ   ogon listy to (B C), a jego głowa to B. Ponadto, dla takich zagnie żdżeń, przyjmuje się   specjalną , skróconą  notacj  notację. Powyższy przykład można zapisać  inaczej: (c (cad adr r '( '(a a b c) c)) )

Skrócony zapis polega na wstawieniu pomiędzy c … r charakterystycznych dla funkcji car i cdr liter  a  i  d . Przykładowo, jeśli dokonano przypisania: (setq x '((a b) c d) );setq

;zwraca ((A B) C D)

wówczas:    

(c (car ar x) (c (cdr dr x)

   

zwraca   (A B) zwraca   (C D) zwraca   A zwraca   (B)

(caar x) x)

(c (car (c (car x) x))

(cdar x) x)

(c (cdr (c (car x) x))

(c (cad adar ar x) (cadr x) x)

(car (car (cdr (cdr (car (car x))) x)))   zwraca   B   zwraca   C (c (car (c (cdr x) x))

(cddr x) x)

(c (cdr (c (cdr x) x))

(c (cad addr dr x)

 

zwraca   (D) (car (car (cdr (cdr (cdr (cdr x))) x)))   zwraca   D

Powyższe rezultaty (ale nie wszystkie), mo żna również   osią g gn nąć   posługują c się   tylko funkcjami car  i  cdr  w połą czeniu czeniu z funkcją  nth  nth . Tak więc dla powyższych przypadków, inną  metod   metodą  doj  dojścia do tych samych wyników jest: (car x)

(nth 0 x)

(cdr x) (caar x) x) (cdar x) x) (cadar x) (cadr x) x)

—   brak  ( (n nth ( (c cdr (nt (nth ( (n nth

(cddr x) (caddr x) x)

—   brak  (n (nth 2 x) x)

0 (n (nth 0 x) x)) (n (nth 0 x) x)) 1 (nth 0 x)) 1 x)

W języku AutoLISP funkcje  car ,  cadr  oraz  caddr  s ą  cz  cz ęsto używane w celu uzyskania współrzędnych X, Y oraz Z punktu. Przykładowo, jeśli zmienna  punkt  jest   jest listą  trzech   trzech liczb (współrzędnych) — (1 2.5 –5), wówczas: (car punkt)

(nth 0 punkt)   i zwraca   1

(c (cad adr r pun punkt kt) )

(nt (nth h 1 pu punk nkt) t)   i zwraca   2.5

(c (cad addr dr punk punkt) t)

(nth (nth 2 pu punk nkt) t)   i zwraca   -5

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi

316

21/3/7/ [bnjbob fmfnfou fmfnfoux  x ob mjdjf Jedną  z   z podstawowych czynności operacji na listach jest wymiana jej poszczególnych elementów. Do tego celu służy wbudowana funkcja AutoLISPu  subst. Jej format jest następują ccy: y: newitem old oldite item m lis list t) (subst   newitem

Funkcja wyszukuje argument  olditem   wśród elemen elementów tów argumentu argumentu  list  i   i zwraca kopię tej listy, w której każdy argument  olditem  został zastą piony piony przez argument  newitem. Jeżeli lista podana w argumencie  list  nie   nie zawiera elementów  olditem, to funkcja  subst zwracaa argument zwrac argument   list   w niezmienionej niezmienionej posta postaci. ci. U życie funkcji funkcji   subst   wyjaśnim nimy y na poniższych przykładach.

Qs{zlbe 2 Używają c instrukcji przypisania (s (set etq q li list sta_ a_1 1 (l (lis ist t 1 2 3 4 5) 5)) ) ;z ;zwr wrac aca a (1 2 3 4 5)

tworzymy listę   pięciu atomów cyfrowych. Lista ta zapisana jest pod zmienn ą   lista_1. Jeżeli chcemy wymienić  na tej liście cyfrę  2 na 25, możemy zrobić  to następują cco: o: (s (sub ubst st 25 2 li list sta_ a_1) 1)   zwraca   (1 25 3 4 5)

Ewaluacja zmiennej lista_1 daje jednak  !lista !li sta_1 _1 (ev (eval al 'lista 'lista_1) _1) (eval (eval (quote (quote lista_ lista_1)) 1))

zwraca   (1 2 3 4 5). Aby zmienna  lista_1  została uaktualniona, należy u żyć  instrukcji podstawienia  setq. (s (set etq q li list sta_ a_1 1 (s (sub ubst st 25 2 li list sta_ a_1) 1)) )   zwraca   (1 25 3 4 5)  oraz przypisuje

powyższą  list   listę zmiennej lista_1. Tak więc ewaluacja zmiennej lista_1 daje ( 1 2 5 3 4 5 ). Jeśli chcemy wcześniej pobrać  z klawiatury klawiatury nowy i stary wzorz wzorzec ec do wymian wymiany y na liście, albo deklarujemy je wprost np. (setq x1 25 x2 2), albo pobieramy je przy pomocy funkcji  getxxx  ,np. (setq lista_1 (list 1 2 3 4 5) zwraca (1 2 3 4 5) x1 (get (getre real al "Pod "Podaj aj nowa nowa wart wartos osc: c: ") ;2 ;25 5 x2 (getre (getreal al "Poda "Podaj j st star ara a wa wart rtos osc: c: ") ;2 );setq (s (set etq q li list sta_ a_1 1 (s (sub ubst st x1 x2 li list sta_ a_1) 1)) ) zw zwra raca ca (1 25 3 4 5)

Jeśli chcemy chcemy dodat dodatkowo kowo podstawić   pod wyb wybran raną   zmienną   nazwę   listy, listy, możemy to zrobić  na trzy sposoby:

 

317

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst sposób 1: Nazwę  listy deklarujemy wprost, np. (s (set etq q li list sta_ a_1 1 (l (lis ist t 1 2 3 4 5) 5)) )   zwraca   ( 1 2 3 4 5 )

 

zwraca   ( 1 2 3 4 5 ) zwraca   LIST (s (set etq q li list sta_ a_1 1 (s (sub ubst st x1 x2 x3 x3)) ))   zwraca   ( 1 2 5 3 4 5 ) (setq (se tq x3 lista_ lista_1) 1)

(type (ty pe x3)

 

sposób 2: Nazwę  listy deklarujemy wprost, z tym, że jest to nazwa kwotowana, np. (s (set etq q li list sta_ a_1 1 (l (lis ist t 1 2 3 4 5) 5)) )   zwraca   ( 1 2 3 4 5 )

 

zwraca   LISTA_1 zwraca   SYM zwraca   ( 1 2 3 4 5 ) (eval x3) (eval (s (set etq q li list sta_ a_1 1 (s (sub ubst st x1 x2 x3 x3)) ))   zwraca   error: error: bad arg argume ument nt (setq (se tq x3 'lista 'lista_1) _1)

(type (ty pe x3)

   

type (s (set etq q li list sta_ a_1 1 (s (sub ubst st x1 x2 (e (eva val l x3 x3)) ))) )zwraca   ( 1 2 5 3 4 5 )

sposób 3: Nazwę  listy pobieramy z klawiatury za pomocą  funkcji   funkcji read oraz  getstring, np. (s (set etq q li list sta_ a_1 1 (l (lis ist t 1 2 3 4 5) 5)) )   zwraca   ( 1 2 3 4 5 ) (setq x3 (read (read (getst (getstrin ring g "Podaj "Podaj naz nazwe we listy: listy: ")) );setq

Podanie w odpowiedzi  lista_1  zwróci  LISTA_1. (type (ty pe x3)   zwraca   SYM (eval (ev al x3)   zwraca   ( 1 2 3 4 5 ) (s (set etq q li list sta_ a_1 1 (s (sub ubst st x1 x2 x3 x3)) ))   zwraca   error: error: bad arg argume ument nt type (s (set etq q li list sta_ a_1 1 (s (sub ubst st x1 x2 (e (eva val l x3 x3)) ))) )   zwraca   ( 1 2 5 3 4 5 )

Qs{zlbe 3 Używają c instrukcji przypisania (s (set etq q li list sta_ a_2 2 (l (lis ist t 1 2 -5 2 10 2)) 2)) ;z ;zwr wrac aca a (1 2 -5 2 10 2)

tworzymy listę  sze ściu atomów cyfrowych. Lista ta zapisana jest pod zmienn ą  lista_2   lista_2. Wymiana na tej liście cyfry 2 na 25 za pomoc ą  funkcji Wymiana   funkcji subst, da następują cy cy wynik: se setq tq li list sta_ a_2 2 (s (sub ubst st 25 2 li list sta_ a_2) 2)) )   zwraca   (1 (1 25 -5 25 10 25)

Funkcja  subst  wymienia wszystkie wystą pienia pienia cyfry 2 na li ście  lista_2  na liczbę   25. Jeśli zachod zachodzi zi pot potrze rzeba ba wym wymian iany y tylk tylko o jedneg jednego o wys wysttą p pien ienia ia cy cyfr fry y 2 (o okre określonym indeksie) na liście, należy napisać  własną  funkcj   funkcję  wymiany.

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi

318

Qs{zlbe 4 Używają c instrukcji przypisania (setq (se tq lista_ lista_3 3 '((1 '((1 "A")(2 "A")(2 "B" "B")(3 )(3 "C")(4 "C")(4 "D" "D"))) )))

zwraca   ((1 "A")(2 "A")(2 "B" "B")(3 )(3 "C")(4 "C")(4 "D"))) "D"))) tworzymy listę  czteroelementową , w której ka żdy element jest podlistą . Wymiana podlis listt jest jest troch trochę   bardziej bardziej skomp skomplikowa likowana, na, podam więc tylk tylko o got gotowe owe rozwią zania zania bez wgłębiania się  w szczegóły.

sposób 1: Wszystkie elementy są  nam   nam z góry znane. (s (sub ubst st (3 "A "ACA CAD" D") ) (3 "C "C") ") li list sta_ a_3) 3)

zwraca error: bad function (3 "ACAD") (subst (su bst '(3 "AC "ACAD" AD") ) '(3 "C" "C") ) lista_ lista_3) 3)

zwraca ((1 "A")(2 "B")(3 "ACAD")(4 "D"))

sposób 2: Nazwy elementów pobieramy z klawiatury i podstawiamy pod odpowiednie zmienne, z którymi wywołujemy funkcję  subst. (s (set etq q x1 (r (rea ead d (g (get etst stri ring ng T "P "Pod odaj aj no nowy wy el elem emen ent t li list sty: y: ") "))) ))

Argument   T   w funkcj funkcjii   getstring   umożliw liwia ia nam wst wstawi awiani aniee spacji spacji w podawa podawanym nym łańcuchu cuchu,, a tym samym możemy podać  poszczególne elementy podlisty. Jeśli na powyższe zapytanie odpowiemy np.  (2 "Marek"), wówczas:   zwraca   LIST (eval (ev al x1)   zwraca   error: error: bad fun functi ction on (2 "Marek "Marek"), "),   gdyż  w tym przypadku interpreter próbował wykonać  funkcję  o nazwie 2 z argumentem (type (ty pe x1)

"Marek". (e (eva val l 'x 'x1) 1) (e (eva val l (q (quo uote te x1 x1)) ))   zwraca   (2 "Marek "Marek") ") (s (set etq q x2 (r (rea ead d (g (get etst stri ring ng T "P "Pod odaj aj st star ary y el elem emen ent t li list sty: y: ") "))) ))

Jeśli na powyższe pytanie odpowiemy np.  (2 "B"), wówczas: zwraca   LIST zwraca   error error: : ba bad d fu func ncti tion on (2 "B "B") ") (eval (ev al 'x2) 'x2)   zwraca   (2 "B "B") ") (type (ty pe x2) (eval x2) (eval

   

(setq (se tq x3 (read (read (getst (getstrin ring g "Podaj "Podaj nazwe nazwe listy: listy: "))) ")))

Brak argumentu  T  w   w funkcji  getstring  powoduje zakończenie podawania stringu w momencie naciśnięcia spacji bą dź  klawisza ENTER.

 

319

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst Jeśli na powyższe pytanie odpowiemy np.  lista_3, wówczas: zwraca   SYM zwraca   ((1 "A")(2 "A")(2 "B" "B")(3 )(3 "C")(4 "C")(4 "D" "D")) )) (eval (ev al 'x3) 'x3)   zwraca   LISTA_3

(type (ty pe x3)

(eval (ev al x3)

   

(s (sub ubst st (e (eva val l 'x 'x1) 1) (e (eva val l 'x 'x2) 2) (e (eva val l x3 x3)) ))

zwraca   ((1 "A" "A")(2 )(2 "Ma "Marek rek")( ")(3 3 "C")(4 "C")(4 "D" "D")) )) (s (set etq q x4 10 10) )   zwraca  10 (eval (ev al x4)

 

zwraca   10

(eval (ev al 'x4) 'x4)   zwraca   10 (s (sub ubst st x4 (e (eva val l 'x 'x2) 2) (e (eva val l x3 x3)) ))   jest równoważne (s (sub ubst st (e (eva val l 'x 'x4) 4) (e (eva val l 'x 'x2) 2) (e (eva val l x3 x3)) ))

i zwraca   (( ((1 1 "A "A") ") 10 (3 "C "C") ")(4 (4 "D "D") ")) )

Qs{zlbe 5 Użycie funkcji funkcji  subst  w połą czeniu czeniu z  assoc  umo żliwia wygodną  wymian   wymianę  wartości powią zanej zanej z jednym kluczem na liście asocj asocjacji. acji. Przykładow Przykładowo, o, jeżeli dokonamy podstawienia: (setq kto '((IMI '((IMIE E "Marek")(NA "Marek")(NAZWISKO ZWISKO "Dudek")(ZAKLAD "Dudek")(ZAKLAD "CMG KOMAG Gliwice")) );setq

wówczas: (s (set etq q x1 (a (ass ssoc oc 'i 'imi mie e kt kto) o)) )   zwraca   (IMIE "Marek") "Marek") (setq x2 '(imie (setq '(imie "Jacek "Jacek")) "))   zwraca   (IMIE "Jacek") "Jacek") (s (set etq q kt kto o (s (sub ubst st x2 x1 kt kto) o)) )

zwraca   ((IMIE "Jacek")(NAZ "Jacek")(NAZWISKO WISKO "Dudek")(ZA "Dudek")(ZAKLAD KLAD "CMG KOMAG Gliwice"))

Na koniec tego punktu zostanie przedstawiony program wymieniają cy cy n-ty element na liście. ;*************************************************PROG_038 ;Progr ;Pr ogram am do zamian zamiany y n-tego n-tego ele elemen mentu tu na liscie liscie. . ; ;------------------------------------------------;Zdefiniowa ;Zdef iniowanie nie funkc funkcji ji zatrzymujac zatrzymujacej ej realizacje realizacje programu. programu. ;Kontynuacj ;Kont ynuacja a po nacisnieciu nacisnieciu ENTER. ENTER. ; (defun (de fun PAU PAUSE_ SE_1 1 () (progn ;---------(getstring (getst ring "\nNacisnij "\nNacisnij ENTER...") ENTER...") ;---------(princ) ;----------

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi );progn );PAUSE_1 ; ;------------------------------------------------;Zdefi ;Zd efinio niowan wanie ie funkcj funkcji i do wymian wymiany y n-tego n-tego ele elemen mentu. tu. ; ;Funkc ;Fu nkcja ja wywoly wywolywan wana a jest jest z trzema trzema argume argumenta ntami: mi: ;numer ;nu mer - numer numer elemen elementu tu wymien wymienian ianego ego ; liczac od zera ;nowa_ ;no wa_war wartos tosc c - lancuc lancuch h z nowym nowym elemen elementem tem ;l ;lis ista ta - la lanc ncuc uch h z na nazw zwa a li list sty y ; (defun (defu n WYMIEN_ELEM WYMIEN_ELEMENT ENT (numer nowa_wartos nowa_wartosc c lista   / dlugos dlugosc c lista_ lista_pom pom_1 _1 lista_pom_2 lista_ pom_2 licznik licznik element ) (progn ;---------(setq dlugos dlu gosc c (lengt (length h (eval (eval (read (read lista) lista))) )) lista_ lis ta_pom pom_1 _1 (eval (eval (read (read lista) lista)) ) lista_pom_2 lista_ pom_2 (list) liczni lic znik k 0 );setq ;---------(repeat (repea t dlugosc dlugosc (progn ;---------(setq (se tq elemen element t (nth (nth liczni licznik k lista_ lista_pom pom_1) _1)) ) (if (= liczni licznik k numer) numer) (progn (pr ogn ;wymie ;wymienia niaj j (setq lista_pom_2 (appen (ap pend d lista_ lista_pom pom_2 _2 (list (list (read (read nowa_wartosc))) );setq );progn (p (pro rogn gn ;e ;els lse e - ni nie e wymien wymienia iaj j (setq lista_pom_2 (append (appen d lista_pom_2 lista_pom_2 (list element)) element)) );setq );progn );if (setq (se tq liczni licznik k (1+ lic liczni znik)) k)) ;---------);progn );repeat );repe at licznik licznik ;---------(set (se t (read (read lista) lista) lis lista_ ta_pom pom_2) _2) ;---------(princ) ;----------

31:



 

321

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst );progn );WYMIEN_ELEMENT   ; ;------------------------------------------------;Utworzenie ;Utwo rzenie listy lista_1. lista_1. ; (setq   lista_ lis ta_1 1 '( 1 (2 "AutoC "AutoCAD") AD") (3 . 50) (4 (1 2 3)) "TEST" 1.25 ) );setq ;------------------------------------------------;Wyswietlen ;Wysw ietlenie ie zawartosci zawartosci poczatkowej poczatkowej listy lista_1. lista_1. ; (textpage) (princ (prin c "Oto zawartosc zawartosc poczatkowa poczatkowa listy lista_1:\n\n lista_1:\n\n") ") (prin1 (prin 1 lista_1) lista_1) (terpri) (PAUSE_1) (princ) ;------------------------------------------------;W ;Wej ejsc scie ie w pe petl tle e WH WHIL ILE E - wy wymi mian ana a na li lisc scie ie. . ; (setq (se tq jeszcz jeszcze e T) (while (whil e jeszcze jeszcze (progn ;---------;sprawdzenie ;spraw dzenie, , czy konczy konczymy my (textpage) (i (ini nitg tget et 1 "T t N n" n") ) (setq warunek warune k (getkword (getkword "Czy "Cz y konczy konczysz sz [T/N]: [T/N]: " );getkword );setq ;---------;gdy konczymy konczymy (i (if f (o (or r (= wa waru rune nek k "T "T") ")(= (= wa waru rune nek k "t "t") ")) )   (progn (setq (se tq jeszcz jeszcze e nil) nil) (graphscr) );progn );if   ;---------;gdy ;gd y nie kon konczy czymy my (i (if f (o (or r (= wa waru rune nek k "N "N") ")(= (= wa waru rune nek k "n "n") ")) )   (progn ;---------;pobranie ;pobra nie argumentow argumentow funkcji funkcji WYMIEN_ELEM WYMIEN_ELEMENT ENT











 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi (setq    arg_1 (getint (getint "\ "\nP nPod odaj aj nu nume mer r el elem emen entu tu do wy wymi mian any y ar arg_ g_1 1 = " );getint arg_2 arg _2 (getst (getstrin ring g T "P "Pod odaj aj no nowa wa wa wart rtos osc c ar arg_ g_2 2 = " );getstring arg_3 (getstring (getstring "P "Pod odaj aj na nazw zwe e li list sty y ar arg_ g_3 3 = : " );getstring );setq (i (if f (= ar arg_ g_3 3 "" "") ) (progn (setq arg_3 "lista_1") "lista_1") );progn );if    ;---------;sprawdzeni ;spraw dzenie e argumentow argumentow ;wywolanie ;wywol anie funkcji funkcji WYMIEN_ELEM WYMIEN_ELEMENT ENT w przypadku przypadku ;poprawnego ;popra wnego podania podania argumentow argumentow (if (/= (type (eval (eval (read (read arg_3) arg_3))) )) 'LIST) 'LIST)    (progn    (princ (strcat "\ "\nA nArg rgum umen ent t ar arg_ g_3 3 = " arg_3 " ni nie e je jest st na nazw zwa a li list sty! y!!! !!" " );strcat );princ (PAUSE_1) );progn    (p (pro rogn gn ;e ;els lse e - sp spra rawd wdza zaj j da dale lej j (setq (se tq dlugos dlugosc c (lengt (length h (eval (eval (read (read arg_3) arg_3)))) ))) (i (if f (o (or r (< ar arg_ g_1 1 0) 0)(> (>= = ar arg_ g_1 1 dl dlug ugos osc) c)) ) (progn (princ (strcat "\ "\nE nEle leme ment nt o in inde deks ksie ie ar arg_ g_1 1 = " (r (rto tos s ar arg_ g_1 1 2 0) " ni nie e is istn tnie ieje je na li lisc scie ie " arg_3 "!!!" );strcat );princ (PAUSE_1) );progn    (p (pro rogn gn ;e ;els lse e - wy wymi mian ana a na li lisc scie ie    ;---------(WYMIEN_ELEM (WYMIE N_ELEMENT ENT arg_1 arg_2 arg_3) arg_3) ;---------;wyswietleni ;wyswi etlenie e nowej wartosci listy (princ (strcat "\n\nZawart "\n\nZ awartosc osc listy "

322

 

323

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst arg_3 " po wymian wymianie: ie:\n\ \n\n" n" );strcat );princ (prin1 (pr in1 (ev (eval al (read (read arg_3) arg_3))) )) (PAUSE_1) ;---------);progn    );if );progn );if ;---------);progn );if ;---------);progn );while );whi le jeszcze jeszcze ;------------------------------------------------(princ) ;------------------------------------------------;*************************************************KONIEC

Wykonanie powyższego programu może wyglą da dać  następują cco: o: Command:   (load "prog "prog_038") _038")↵ Oto zawart zawartosc osc poczat poczatkow kowa a listy listy lista_ lista_1: 1: (1 (2 "A "Aut utoC oCAD AD") ") (3 . 50 50) ) (4 (1 2 3) 3)) ) "T "TES EST" T" 1. 1.25 25) ) Nacisnij Nacis nij ENTER. ENTER... ..↵ Czy konczy konczysz sz [T/N]: [T/N]:   n↵ Po Poda daj j nu nume mer r el elem emen entu tu do wy wymi mian any y ar arg_ g_1 1 =   2↵ Po Poda daj j no nowa wa wa wart rtos osc c ar arg_ g_2 2 =   (3 . 100) 100)↵ Podaj Pod aj nazwe nazwe listy listy arg_3 arg_3 = : :

↵

Zawart Zaw artosc osc lis listy ty lista_ lista_1 1 po wymian wymianie: ie: (1 (2 "A "Aut utoC oCAD AD") ") (3 . 10 100) 0) (4 (1 2 3) 3)) ) "T "TES EST" T" 1. 1.25 25) ) Nacisnij Nacis nij ENTER. ENTER... ..↵ Czy konczy konczysz sz [T/N]: [T/N]:   n↵ Po Poda daj j nu nume mer r el elem emen entu tu do wy wymi mian any y ar arg_ g_1 1 =   4↵ Po Poda daj j no nowa wa wa wart rtos osc c ar arg_ g_2 2 =   demo1↵ Podaj Pod aj nazwe nazwe listy listy arg_3 arg_3 = : :

↵

Zawart Zaw artosc osc lis listy ty lista_ lista_1 1 po wymian wymianie: ie: (1 (2 "A "Aut utoC oCAD AD") ") (3 . 10 100) 0) (4 (1 2 3) 3)) ) DE DEMO MO1 1 1. 1.25 25) )

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi

324

Nacisnij Nacis nij ENTER. ENTER... ..↵ Czy konczy konczysz sz [T/N]: [T/N]:   n↵ Po Poda daj j nu nume mer r el elem emen entu tu do wy wymi mian any y ar arg_ g_1 1 =   4↵ Po Poda daj j no nowa wa wa wart rtos osc c ar arg_ g_2 2 = "D "Dem emo2 o2" "↵ Podaj Pod aj nazwe nazwe listy listy arg_3 arg_3 = : :

↵

Zawart Zaw artosc osc lis listy ty lista_ lista_1 1 po wymian wymianie: ie: (1 (2 "A "Aut utoC oCAD AD") ") (3 . 10 100) 0) (4 (1 2 3) 3)) ) "D "Dem emo2 o2" " 1. 1.25 25) ) Nacisnij Nacis nij ENTER. ENTER... ..↵ Czy konczy konczysz sz [T/N]: [T/N]:   n↵ Po Poda daj j nu nume mer r el elem emen entu tu do wy wymi mian any y ar arg_ g_1 1 =   3↵ Po Poda daj j no nowa wa wa wart rtos osc c ar arg_ g_2 2 =   (1 (3 . 10) 10) "tes "test" t") )↵ Podaj Pod aj nazwe nazwe listy listy arg_3 arg_3 = : :

↵

Zawart Zaw artosc osc lis listy ty lista_ lista_1 1 po wymian wymianie: ie: (1 (2 "A "Aut utoC oCAD AD") ") (3 .1 .100 00) ) (1 (3 . 10 10) ) "t "tes est" t") ) "D "Dem emo2 o2" " 1. 1.25 25) ) Nacisnij Nacis nij ENTER. ENTER... ..↵ Czy konczy konczysz sz [T/N]: [T/N]:   t↵ Command:

Omówmy teraz wyróżnione bloki i linie programu. bloku tym, definiujemy funkcję   WYMIEN_ELEMEN WYMIEN_ELEMENT T, służą cą  do   do wymiany n-te n-tego go elemen elementu tu na pod podane anejj liście. Argume Argument nt   numer , pod podany any jako lic liczba zba całkowita, określa pozycję  elementu na liście. Argument  nowa_wartosc, podany  jako łańcuc cuch, h, zaw zawier ieraa nową   wartość   elementu. elementu. Argum Argument ent   lista, pod podany any jako łańcuch, określa nazwę  listy, na której b ędziemy dokonywać  wymiany. Funkcja nie sprawdza poprawności podanych argumentów — jest to zrobione przed jej wywołaniem. wywoł aniem. Zmienna Zmienna   długosc   oznacza oznacza liczbę   element elementów ów na liście, zmien zmienna na lista_pom_1 jej zawartość, natomiast zmienna  lista_pom_2  jest to zawartość  listy po wymianie (na począ tku, tku, przed wejściem w pętlę  repeat, jest to lista pusta). Następnie, w pętli   repeat, posług posługuj ują c się   zmienną   licznik , pobie pobieramy ramy kolejne elem elemen enty ty listy listy.. Jeśli za zach chod odzi zi równ równo ość   zmiennych   licznik    oraz   numer , dokonujemy wymiany, jeśli nie — element pozostaje nie zmieniony. Po wyj ściu z pętli  repeat, zmienna  lista_pom_2  zawiera uaktualnione uaktualnione eleme elementy. nty. Instru Instrukcj kcją  przypisania   set, pods podsta tawi wiam amy y zawa zawarto rtość   listy   lista_pom_2   pod zm zmie ienn nną  określoną  w   w argumencie  lista.

  W

   Tworzymy

listę  lista_1, składają cą  si  się  z sześciu elementów różnych typów.

bloku tym, gdy zmienna  warunek   =   "T"   lub   "t" , umożliwiamy opuszczenie pętli while  oraz powrót do ekranu graficznego.

  W

 

325

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst zmienna zmienna   warunek   =   "N"   lub   "n" , uaktyw uaktywniamy niamy dalszą   część   programu, pozostają c nadal w pętli  while.

   Gdy

bloku tym, pobieramy wartości zmiennych  arg_1,  arg_2  oraz  arg_3, będą ce ce argume arg umenta ntami mi wyw wywoła ołania nia funkcj funkcjii   WYMIEN_ELEMENT. Pr Przy zy pobi pobier eran aniu iu zmiennej  arg_2   stosujemy funkcję   getstring  z argumentem   T   — umożliwia to podanie listy — np. (3 . 10) lub ła ńcucha znaków ze spacjami — np. "AutoCAD 12". Przy pobieraniu pobieraniu zmiennej   arg_3, funkcję   getstring   wywołujemy wywołujemy już   bez

  W

argumentu   T , tym samym podawanie łańcucha kończymy naciśnięciem spac spacji ji lub klawisza ENTER. Ma to swoje uzasadnienie w tym,  ż e nazwa zmiennej nie może zawierać  spacji. Dodatkowo zmienna  arg_3  zawiera domyślną  nazw   nazwę  listy , która to lista zostanie wybrana, gdy w odpowiedzi na podanie nazwy listy naciśniemy sam klawisz ENTER (tzn. podamy pusty string).   Sprawdzamy,

czy ewaluacja zmiennej  arg_3 daje listę.

   Jeśli

ewaluacja zmiennej  arg_3   nie daje listy, wypisujemy stosowny komunikat, po czym wracamy na począ tek tek pętli  while.

   Jeśli

ewalua ewaluacja cja zmiennej zmiennej   arg_3   daje list listę, obl oblicz iczamy amy jej długo długość   oraz spr spraawdzamy, czy numer elementu podany w zmiennej  arg_1  jest na podanej liście. Jeśli nie, wypisujemy stosowny komunikat, po czym wracamy na pocz ą tek tek pętli while.

   Jeśli

naz nazwa wa lis listy ty i num numer er elemen elementu tu został zostały y pod podane ane pop popraw rawnie nie,, wywołu wywołujem jemy y funkcję  WYMIEN_ELEMENT   z argumentami   arg_1,   arg_2   oraz   arg_3, po

czym czy m wyświetl wietlamy amy zawar zawarto tość   listy po wym wymian ianie. ie. Nas Nasttępni pniee wra wracam camy y na począ tek tek pętli  while, umożliwiają c wymianę  następnego elementu na liście. Powyższy program przeznaczony jest do interaktywnego dialogu z użytkownikiem. Jeżeli funkcja  WYMIEN_ELEMENT   ma działać  z argumentami pobieranymii aut nym automa omatyc tyczni znie e z np. inn innej ej lis listy, ty, wtedy wtedy argume argument nt   nowa_wartosc   należy podać   dosłownie (np. (1. 30) lub 1.25 zamiast "(1 . 30)" lub "1.25"). Wynika to z niemożności konwersji listy lub symbolu na typ ła ńcuchowy. "(1 . 30)" => (1 . 30) — zastosowanie funkcji  read (1 . 30) => "(1 . 30)"   — ?

W takim przypadku (argument  nowa_wartosc  pobierany   pobierany automatycznie), linię (append (appen d lista_pom_2 lista_pom_2 (list (read nowa_wartos nowa_wartosc))) c)))

w funkcji  funkcji   WYMIEN_ELEMEN WYMIEN_ELEMENT T  należy zastą pi pić  przez (append (appen d lista_pom_2 lista_pom_2 (list nowa_wartos nowa_wartosc)) c))

Odpowiedn Odpowi ednie ie zmiany zmiany wra wraz z z tes testem tem fun funkcj kcjii   WYMIEN_ELEMENT_1   zawiera program PROG_039.LSP , znajdują cy cy się  na dołą czonej czonej dyskietce.

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi

326

W wymia wymianie nie automatyczne automatycznejj przew przewa ażnie posługujemy się  funkcją  subst.   subst. Jest to spowodowane tym,  ż e każdy klucz wymia wymiany ny posiada inną  warto  wartość, np.: (( ((1 1 (. (... ..)) )) (2 (. (... ..)) )) (3 (. (... ..)) )) .. ... . (n (. (... ..)) ))) )

Jest to regułą  w  w listach DXF elementów elementów.. W niektórych przypadk przypadkach ach musimy się  jednak posłużyć   funkcją   WYMIEN_ELEMENT_1   (np. gdy zdefin zdefiniow iowano ano dwa atrybuty o tych samych nazwach lecz innych warto ściach).

21/3/8/ 21/3/8/ Pexsbdbojf Pexsbdbojf lpmfkopdj fmfnfoux djf fmfnfoux ob mjmjdjf Do odwracania kolejności elementów na liście służy wbudowana funkcja AutoLISPu reverse. Format funkcji jest następują ccy: y: (reverse   list)

Funkcjaa zwr Funkcj zwraca aca list listę, któ która ra jes jestt two tworzo rzona na prz przez ez odw odwróc róceni eniee kol kolejn ejno ości eleme elementów ntów argumentu list . Przykładowo, jeśli dokonamy następują cych cych podstawień (setq lista_1 ( li list 1 2 3 4 5 ) ;zwraca ( 1 2 3 4 5) li list sta_ a_2 2 (l (lis ist t "A "A" " "B "B" " "C "C" " "D "D") ") ;z ;zwr wrac aca a (" ("A" A" "B "B" " "C "C" " "D "D") ") lista_ lis ta_3 3 '((1 '((1 "A")(2 "A")(2 "B" "B")) )) ;zwrac ;zwraca a ((1 "A" "A")(2 )(2 "B")) "B")) );setq

wówczas: (setq lista_1 (reverse (reverse lista_ lista_1)) 1))

zwraca   ( 5 4 3 2 1 )   i podstawia otrzymaną  warto   wartość  pod zmienną  lista_1   lista_1 (setq lista_2 (reverse (reverse lista_ lista_2)) 2))

zwraca   (" ("D" D" "C "C" " "B "B" " "A "A") ")   i podstawia otrzymaną  warto   wartość  pod zmienną  lista_2 (setq lista_3 (reverse (reverse lista_ lista_3)) 3))

zwraca   ((2 "B")(1 "B")(1 "A" "A")) ))   i podstawia otrzymaną  warto   wartość  pod zmienną  lista_3

21/3/9/ [ [xspu  xspu qpemjtuz qpemjtu  z pe ebofhp fmfnfouv fmfnfouv Niech dana będzie następują ca ca lista: (setq (se tq lista_ lista_1 1 '(1.01 '(1.01 1.3 1.35 5 1.20 1.20 1.15 1.15 1.30)) 1.30))

Chcą c sprawdzić  np., czy liczba 1.20 wyst ępuje na powyższej liście, możemy posłużyć się  wbudowaną  funkcj   funkcją  AutoLISPu   AutoLISPu member. Format tej funkcji jest nast ępują ccy: y: expr lis list t) (member   expr

 

327

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst Funkcja ta wyszukuje wśród elementów elementów argume argumentu ntu  list   przypadki występowania obiektu podanego w argumencie  expr . W przypadku występowania obiektu  expr , zwrac zwracana ana  jest lista, której pierwszym elementem jest właśnie ten element, a elementami następnymi są  wszystkie   wszystkie elementy z listy  list , występują ce ce po pierwszym wystą pieniu pieniu elementu wysttępuj pujee w przesz przeszuki ukiwan wanej ej liści cie, e, to wyra wyrażenie enie z funk funkcj cją  expr . Jeżeli   expr   nie wys member  zwraca   nil. Tak więc dla powyższej listy, użycie funkcji   member   da następują ce ce rezultaty: (membe (me mber r 1.20 1.20 lista_ lista_1) 1)   zwraca   (1.2 (1.2 1. 1.15 15 1. 1.3) 3) (setq (se tq zwrot zwrot (membe (member r 1.15 1.15 lista_ lista_1)) 1))   zwraca   (1.15 (1.15 1.3) 1.3) oraz

podstawia wartość  zwrotną  funkcji   funkcji member  pod zmienną  zwrot   zwrot . (membe (me mber r 2.50 2.50 lista_ lista_1) 1)   zwraca   nil,   gdyż  element   2.50   nie wyst ępuje

na liście   lista_1 (setq (se tq zwrot zwrot (membe (member r 2.50 2.50 lista_ lista_1)) 1))   zwraca   nil   oraz podstawia  nil

pod zmienną  zwrot   zwrot .   pustą  (membe (me mber r 1.20 1.20 lista_ lista_2) 2)   zwraca   nil,   gdyż   lista _2   jest listą  pust Użycie funkcji member  przedstawię  jeszcze na przykładzie zmiennej  lista _2. (s (set etq q li list sta_ a_2 2 '( '(1. 1.20 20 "A "Aut utoC oCAD AD" " (1 (10 0 . 20 20) ) (1 (2 3) 3)) ) TE TEST ST)) ))

zwraca   (1 (1.2 .2 "A "Aut utoC oCAD AD" " (1 (10 0 . 20 20) ) (1 (2 3) 3)) ) TE TEST ST) ) (member (membe r 1.2 lista_ lista_2) 2)   zwraca   (1.2 (1.2 "A "Aut utoC oCAD AD" " (1 (10 0 . 20 20) ) (1 (2 3)) TEST) TEST) (s (set etq q x 1. 1.20 20) )   zwraca   1.2 (member (membe r x lista_ lista_2) 2)   zwraca   (1.2 (1.2 "A "Aut utoC oCAD AD" " (1 (10 0 . 20 20) ) (1 (2 3) 3)) ) TEST) (member "AutoCAD" (member "AutoCAD" lista_2) lista_2)   zwraca   ("Au ("Auto toCA CAD" D" (1 (10 0 . 20 20) ) (1 (2 3)) TEST) TEST) (setq (se tq x "AutoC "AutoCAD" AD") )   zwraca   "AutoCAD" (membe (me mber r x lista_ lista_2) 2)   zwraca   ("Au ("Auto toCA CAD" D" (1 (10 0 . 20 20) ) (1 (2 3) 3)) ) TEST) (m (mem embe ber r '( '(10 10 . 20 20) ) li list sta_ a_2) 2)   zwraca   ((10 ((10 . 20 20) ) (1 (2 3) 3)) ) TE TEST ST) ) (s (set etq q x '( '(10 10 . 20 20)) ))   zwraca   (10 (10 . 20 20) ) (membe (me mber r x lista_ lista_2) 2)   zwraca   ((10 ((10 . 20 20) ) (1 (2 3)) TE TEST ST) ) (m (mem embe ber r '( '(1 1 (2 3) 3)) ) li list sta_ a_2) 2)   zwraca   ((1 ((1 (2 3) 3)) ) TE TEST ST) ) (s (set etq q x '( '(1 1 (2 3) 3)) )   zwraca   (1 (2 3) 3)) ) (membe (me mber r x lista_ lista_2) 2)   zwraca   ((1 ((1 (2 3) 3)) ) TE TEST ST) ) (member (memb er 'TEST lista_2) lista_2)   zwraca   (TEST) (s (set etq q x TE TEST ST) )   zwraca   nil (s (set etq q x 'T 'TES EST) T) (s (set etq q x (r (rea ead d "t "tes est" t")) ))   zwraca   TEST (membe (me mber r x lista_ lista_2) 2)   zwraca   (TEST)

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi

328

21/3/:/ Xzt{vljxbojf njojnvn j nbltjnvn 21/3/:/ Xzt{vljxbojf  Xzt{vl  x qpebofk mjmjdjf djf Interpreter AutoLISPu nie posiada w swojej bibliotece funkcji realizuj ą cej cej to zadanie. Pozostaje nam więc napisać  własną  funkcj   funkcję  obsługi. Niech dana będzie lista  lista_1: (2 -5 7 20 8 -13 45 -10 15)

Funkcję   do wys wyszuk zukiwa iwania nia min minimum imum i mak maksim simum um w pod podane anejj liście nazwie nazwiemy my np. MIN_MAX_Z_LISTY. Funkcja ta będzi dziee wyw wywoły oływan wanaa z arg argume umenta ntami. mi. Gdy Gdyby by funkcja ta miała być  zastosowana do list powyższej postaci, wtedy liczbę  argumentów funkcjii można ograniczyć  do trzech (zakładaj ą cc,, ż e argumentami funkcj argumentami są  równie   również  ła ńcuchy z nazwami nazwa mi zmiennych, zmiennych, pod które zostaną   podstawione wyszukane wielkości). Nazwijmy  je odpowiednio:   nazwa_listy,   warto ść_min,   warto ść_max. Wywoł Wywołanie anie naszej funkcji mogłoby więc wyglą da dać  tak: (MIN_MAX_Z_ (MIN_ MAX_Z_LISTY LISTY lista_1 lista_1 "w_min" "w_min" "w_max") "w_max")

Po wykonaniu wykonaniu funkcj funkcji, i, zmien zmienna na   w_min   zawiera zawiera wartość   minimalną   na liście   lista_1 (w naszym przypadku jest to –13), zmienna  w_max   zawiera natomiast wartość  maksymalną  na   na liście (w naszym przypadku jest to 45). Jednak już  tutaj daje się  zauważyć,  ż e funkcj fun kcjaa taka tak a nie spe spełni łni wym wymaga agań   uniwersalno Gdy by bow bowiem chc chcie ie policzyć ści. Gdyby ć  najpierw minimum i maksimum z wydzielonego obszaru listy, wówczas listiem ę  trzeba by rozbić  tak, aby wydzielony obszar znalazł się  na osobnej liście, a dopiero później wywołać   z nią    funkcję   MIN_MAX_Z_LISTY. Tak więc li licz czba ba ar argu gume ment ntów ów po uzupełnieniu wynosi 5. Brakują cymi cymi argumentami są : nr_pocz  — numer elementu na li ście, od którego zaczynamy wyszukiwanie (liczą c od 1 dla elementu pierwszego (zerowego!!!) na li ście), nr_konc  — numer elementu na li ście, na którym kończymy wyszukiwanie.

Załóżmy dodatkowo,  ż e gdy  nr_pocz  = –1, wtedy do obliczeń  jest brana cała lista (nie  jest wtedy brany pod uwagę   argument   nr_konc) oraz oraz gdy gdy   nr_konc   = –1, –1, wted wtedy y obliczamy do ostatniego elementu włą cznie cznie (może się  to okazać  pomocne, gdy chcemy przeszukać   listę   od numeru np. 8 do końca). Wywołanie naszej uzupełnionej funkcji mogłoby więc wyglą da dać  tak: (MIN_M (MI N_MAX_ AX_Z_L Z_LIST ISTY Y lista_ lista_1 1 8 -1 "w_min "w_min" " "w_max "w_max") ")

Naszą  list   listę  lista_1  zaw ężamy wówczas do przedziału (45 –10 15), gdzie warto ść  minimalna wynosi wynosi –10, a wartość  maksymalna wynosi 45. Nie jest to jednak jeszcze rozwi ą zanie do końca poprawne. Gdyby bowiem zmienna  lista_1  miała inną  posta   postać, np.: (( ((1 1 (0 0 0) 0))( )(2 2 (1 3 5) 5))( )(3 3 ((-5 5 -4 12) 12))( )(4 4 (2 (20 0 4 -1 -10) 0))) ))

wówczas poszczególne elementy listy są   podlistami, należy więc wskazać, po którym elemencie eleme ncie podlis podlisty ty przepr przeprowadz owadzamy amy porówn porównywani ywania. a. Dochodzimy Dochodzimy więc do szó szóste stego go i zarazem zarazem ostat ostatniego niego argumentu funkcji:   klucz. Jest to łańcuc cuch h określają cy c y zad zadany any

 

329

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst warunek warune k — wyb wybór ór poszcz poszczegó ególny lnych ch elemen elementów tów z lis listy. ty. Jeśli   klucz   = "( "(nt nth h 2 (n (nth th 1 x1))", gdzie   x1   są   to kolejne elementy listy, wówczas dla elementu drugiego   x1   = (2 (1 3 5)), a   klucz   = 5. Dla listy typu (1 4 –8 4 10)   klucz   = "", a wtedy   x1  dla np. trzeci trzeciego ego elemen elementu tu lis listy ty wyn wynosi osi –8. Pon Poniiżej zamie zamieszczo szczono no wydruk programu realizują cego cego wszystkie powyższe zadania. ;*************************************************PROG_040 ;Funkc ;Fu nkcja ja MIN_MA MIN_MAX_Z X_Z_LI _LISTY STY szu szuka ka minimu minimum m i maksim maksimum um ;w pod podane anej j liscie liscie wedlug wedlug zad zadane anego go klucza klucza i wartos wartosci ci ;nr_po ;nr _pocz cz i nr_kon nr_konc c oraz oraz podsta podstawia wia wyszuk wyszukane ane wartos wartosci ci ;pod zmienne wartosc_min wartosc_min oraz wartosc_max wartosc_max. . ; ;Funkc ;Fu nkcja ja wywoly wywolywan wana a jest jest z szesci szescioma oma arg argume umenta ntami: mi: ;nazwa_list ;nazw a_listy y - nazwa_listy nazwa_listy np. *lista_wezlo *lista_wezlow, w, ;klucz ;kl ucz - lancuc lancuch h okresl okreslaja ajacy cy zadany zadany war warune unek k ; np. "(nth 2 x1)" ; gdzie x1 - kolejne pozycje listy ; gdy klucz = "" - x1 = x1 ; np. dla listy (2 9 3 6 -3 ...) ;n ;nr_ r_po pocz cz - nu nume mer r el elem emen entu tu na li lisc scie ie, , od kt ktor oreg ego o ; zaczynamy wyszukiwanie ; (liczac od 1 dla elementu pierwszego). ; Jesli nr_pocz = -1 - wtedy do obliczen ; jest brana cala lista, ;n ;nr_ r_ko konc nc - nu nume mer r el elem emen entu tu na li lisc scie ie, , na kt ktor orym ym ; konczymy wyszukiwanie. ; Jesli nr_konc = -1 - obliczamy do ostatniego ; elementu wlacznie, ;warto ;wa rtosc_ sc_min min - lancuc lancuch h okresl okreslaja ajacy cy nazwe nazwe zmienn zmiennej, ej, ; pod ktora zostanie podstawiona ; wartosc minimalna, ;warto ;wa rtosc_ sc_max max - lancuc lancuch h okresl okreslaja ajacy cy nazwe nazwe zmienn zmiennej, ej, ; pod ktora zostanie podstawiona ; wartosc maksymalna. ; ;------------------------------------------------;Przyklady ;Przy klady wywolania: wywolania: ; gdy lista1 = ( 2 - 5 1 -7 20) ; (M (MIN IN_M _MAX AX_Z _Z_L _LIS ISTY TY li list sta1 a1 "" 1 -1 "w "w_m _min in" " "w "w_m _max ax") ") ; => !w_min => -7 ; => !w_max => 20 ; ; ; (setq ; lista_wezlow ; ; ; ; ; ; ; ; ;

'( (1 (2 (3 (7 (9 ) );setq gdzie:

(0 0 0)) ; x1 dla i=0 (1 1 1)) ; x1 dla i=1 (-7 8 12)) ; x1 dla i=2 (5 -10 -4)) ; x1 dla i=3 (2 5 8)) ; x1 dla i=4

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi ; (1 ( (0 0 0 0) 0)) ) - (n (num umer er_w _wez ezla la (ws (wsp_ p_x x wsp_ wsp_y y wsp_ wsp_z) z)) ) ; ; znalez znalezien ienie ie minima minimalne lnego go i maksym maksymaln alnego ego numeru numeru wezla wezla ; (MIN_M (MIN_MAX_ AX_Z_L Z_LIST ISTY Y ; li list sta_ a_we wezl zlow ow "(c "(car ar x1) x1)" " 1 -1 "w_m "w_min in" " "w_m "w_max ax") ") ; => !w_min => 1 ; => !w_max => 9 ; ; znalez znalezien ienie ie minimal minimalnej nej i maksym maksymaln alnej ej ; ws wspo polr lrze zedn dnej ej X wezlo wezlow w ; (MIN_M (MIN_MAX_ AX_Z_L Z_LIST ISTY Y ; li list sta_ a_we wezl zlow ow "(c "(car ar (nth (nth 1 x1)) x1))" " 1 -1 "x "x_m _min in" " "x_ma "x_max" x") ) ; => !x_min => -7 ; => !x_max => 5 ; ;------------------------------------------------(defun (defu n MIN_MAX_Z_L MIN_MAX_Z_LISTY ISTY (nazwa_list (nazwa_listy y klucz nr_pocz nr_pocz nr_konc nr_kon c wartosc_min wartosc_min wartosc_max wartos c_max / minimu min imum m maksim maksimum um dlugos dlugosc c i j wykona wyk onaj j x1 ) (progn (setq    minimum minimu m nil maksimum maksim um nil dlugosc dlugos c (length (length nazwa_listy nazwa_listy) ) i 0 j 0 );setq    ;---------;ustal ;us taleni enie e i poczat poczatkow kowego ego oraz oraz rzeczy rzeczywis wistej tej dlugos dlugosci ci ;przeszukiwa ;przes zukiwanej nej listy (i (if f (= nr nr_p _poc ocz z -1 -1) )    (progn (setq i 0 dlugosc dlugos c dlugosc dlugosc );setq );progn );if    (i (if f (/ (/= = nr nr_p _poc ocz z -1 -1) )    (progn (i (if f (= nr nr_k _kon onc c -1 -1) ) (progn (setq i (- nr nr_p _poc ocz z 1) dl dlug ugos osc c (- dl dlug ugos osc c i) );setq );progn );if (i (if f (/ (/= = nr nr_k _kon onc c -1 -1) ) (progn (setq

32:

 

331

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst i (- nr nr_p _poc ocz z 1) dl dlug ugos osc c (+ 1 (- nr nr_k _kon onc c nr nr_p _poc ocz) z)) ) );setq );progn );if );progn );if   ;---------;budow ;bu a lis ty-fun i WYKONA WYKONAJ, J, gdy  klu klucz cz /= "" (i (if fdowa (/ (/= = listykl kluc ucz z funkcj "" "") )kcji (progn (setq WYKONAJ WYKONA J (list '(/) (append '(setq '(s etq x1) (list (li st (read (read klucz) klucz)) ) );append );list );setq );progn );if   ;---------(repeat (repea t dlugosc dlugosc   (progn (setq x1 (nth (nth i nazwa_ nazwa_lis listy) ty)   );setq (i (if f (= kl kluc ucz z "" "") )   (progn (s (set etq q x1 x1 x1) ) );progn (p (pro rogn gn ;e ;els lse e (WYKONAJ) );progn );if   (if (= j 0)   (progn (setq minimu min imum m x1 maksim mak simum um x1 );setq );progn );if   (i (if f (/ (/= = j 0)   (progn (setq minimu min imum m (min (min minimu minimum m x1) maksim mak simum um (max (max maksim maksimum um x1) );setq );progn );if (setq i (+ i 1)





 

 

 

 

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi j (+ j 1) );setq   );progn );repeat ;---------(set (read wartosc_min) wartosc_min) minimum) minimum) (set (read wartosc_max wartosc_max) ) maksimum) maksimum) ;----------

332



 

  



(princ) );progn );MIN_MAX_Z_LISTY ; ;------------------------------------------------;*************************************************KONIEC

Omówmy teraz wyróżnione linie i bloki programu. bloku tym ustalamy warto ści począ tkowe tkowe dla funkcji: zmiennym   minimum i   maksimum   nadajem nadajemy y war warto tośći   nil, zmie zmienn nnaa   dlugosc   określa nam ilość elementów na liście, zmien zmienna na   i  jest licznikiem pętli  repeat, natomiast zmienna  j   określa nam nam,kt ,który óry elemen elementt lis listy ty będziem dziemy y przet przetwarza warzać   (0 — prz przetw etwarz arzamy amy pierws pierwszy zy elemen elementt lis listy ty o ind indeks eksie ie 0, 1 — prz przetw etwarz arzamy amy n-t n-ty y elemen elementt lis listy) ty).. Zmienna j  jest wykorzystana przy okre ślaniu minimum i maksimum.

  W

blo bloku ku tym tym,, gdy argument argument   nr_pocz   = –1, ustal ustalamy amy wartość   zmiennej   i   na 0 oraz oraz dług długo ość   obliczan obliczanej ej lis listy ty jes jestt rów równa na rze rzeczy czywis wistej tej długo długości li list sty y (t (tzn zn..

 W

obliczamy minimum i maksimum ze wszystkich elementów listy). bloku bloku tym tym,, gdy argument argument   nr_pocz ≠   1, ustalamy indeks elementu elementu począ tkowego, tkowe go, od któreg którego o rozpoc rozpoczynamy zynamy przetwarz przetwarzanie anie listy. Dodat Dodatkowo, kowo, je śli argument  nr_konc ≠  1, ustalamy długość   przetwarzanej listy (a tym samym indeks elementu końcowego, na którym kończymy przetwarzanie listy).

 W

bloku tym sprawdzamy warto ść  argumentu  klucz. Jeśli jest on inny niż  pusty string string,, zna znaczy czy to,   że przetw przetwarz arzamy amy lis listtę   zagnieżdżoną    (tzn. poszczegól poszczególne ne elementy listy głównej są   też   listami, np.: ((1 (1 3))(2 (5 –8)) ... ). W takim przypadku budujemy listę-funkcję  WYKONAJ, która pozwala na wyodr ębnienie daneg danego o skład składnika nika podlisty. Budowa i zastos zastosowanie owanie listy-funkcji listy-funkcji zostanie szczegółowo omówione w rozdziale o funkcjach, tutaj dodam jedynie,   że gdy klucz   = np. np.   "(car "(car x1) x1)"  " , wówc wówczas zas ewaluacja ewaluacja listylisty-funkcj funkcjii   WYKONAJ   daje ((/)(SETQ X1 (CAR X1)))  .

  W

   Wchodzą c

w pętlę  repeat, rozpoc rozpoczynam zynamy y wysz wyszukiwan ukiwanie ie minimu minimum m i maksi maksimum mum

wykonujemy emy tyle tyle raz razy, y, ile wyn wynosi osi z podane podść anego go prz przedz edział iału u listy. lis warto  zmiennej  dlugosc . ty. Pętlę   repeat   wykonuj    Pobieramy

element listy o indeksie i  oraz podstawiamy go pod zmienną  x1  x1.

bloku tym sprawdzamy, czy mamy do czynienia z list ą  zagnie   zagnieżdżoną . Jeśli nie, wartość   zmiennej   x1   nie ulega zmianie. Jeśli mamy do czynienia z listą  zagnieżdżoną , wywołu wywołujem jemy y lis listtę-funkcję   WYKONAJ, ab aby y pod pod zm zmie ienn nną   x1 podstawić  wybrany element podlisty.

  W

 

333

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst blok instrukcji zostaje wykonany wówczas, gdy zmienna   j   ma wartość   0. Jest to prawda tylko dla pierwszego elementu listy. W tym przypadku zarówno zmienna  minimum  jak i zmienn zmiennaa  maksimum  ma wartość  zmiennej  x1.

   Ten

przetw przetwarzam arzamy y drugi lub dalsze element elementy y listy, mo żemy je już porównać  z poprzednimi wartościami: minimalną  i   i maksymalną . Do obliczenia nowych wartości minimum i maksimum stosujemy standardowe funkcje AutoLISPu   min   oraz   max. Na koniec, przed powrotem na począ tek t ek pętli   repeat, dokonujemy zwiększenia wartości zmiennych i  oraz  j  o 1.

   W przypadku, przypadku, gdy

bloku tym, będą c już  poza pętlą  repeat   repeat, korzystają c z instrukcji przypisania set, pod podsta stawia wiamy my obl oblicz iczone one war warto tości nin ninima imaln lną   i mak maksym symaln alną   pod pod naz nazwy wy zmiennych zmien nych przekazane przekazane w argume argumentach ntach wywołania funkcji:   wartosc_min   oraz wartosc_max.

  W

Przeds Prz edstaw tawion iony y spo sposób sób zwr zwrotu otu obl oblicz iczony onych ch war warto tości ni niee je jest st je jedy dyny nym m możliwym sposobem. Na dyskietce sposobem. dyskietce znajduje si ę  program  PROG_041.LSP   (modyfikacja programu PROG_040.LSP), przedstawi przedstawiaj ają ccy y inny inny spos sposób ób rozw rozwiią zania z ania zwr zwrotu otu warto wartości prze przezz funkcję. Wiecej na ten temat powiemy sobie w rozdziale o funkcjach.

21/3/21/ Vt Vtubmfojf ubmfojf qp{zdkj qp{zdkj fmfnfouv ob mjmjdjf djf W punkci punkciee tym zos zostan tanie ie prz przeds edstaw tawion ionaa funk funkcja cja do ust ustale alenia nia poz pozycj ycjii elemen elementu tu na podanej liście. Zadaniem funkcji jest przeszukanie lub w cz listy, ścielement ęściępodanej znalezienie wybranego elementu lub elementów (jew ślicało dany wyst puje na li ście wielokrotnie), utworzenie listy z numerem (numerami) pozycji elementu na liście oraz zwrot tak utworzonej listy. W przypadku, gdy podany element nie wyst ępuje na liście, funkcja zwraca listę   jednoelementową   z elementem o wartości –1. A oto i program realizują cy cy powyższe zadania. ;*************************************************PROG_042 ;Funkcja ;Funk cja USTAL_ USTAL_POZYC POZYCJE_ELE JE_ELEMENTU MENTU ustala pozycje pozycje elementu elementu ;w pod podane anej j liscie liscie wedlug wedlug zad zadane anego go klucza klucza i wartos wartosci ci ;nr_po ;nr _pocz cz i nr_kon nr_konc c oraz oraz podsta podstawia wia wyszuk wyszukana ana wartos wartosc c ;pod zmienna zmienna lista_zwrot lista_zwrotna. na. ; ;Funkc ;Fu nkcja ja wywoly wywolywan wana a jest jest z szesci szescioma oma arg argume umenta ntami: mi: ;nazwa ;na zwa_li _listy sty - nazwa nazwa listy listy np. *lista *lista_we _wezlo zlow, w, ;nazwa ;na zwa_el _eleme ementu ntu - szukan szukany y elemen element t np. 5 ;klucz ;kl ucz - lancuc lancuch h okresl okreslaja ajacy cy zadany zadany war warune unek k - wybor wybor ; poszczegolnych elementow z listy ; ; ; ; ;n ;nr_ r_po pocz cz ; ; ; ; ;nr_ko ;nr _konc nc

n xl 1e )j "ne pozycje listy gp d. zi" e(n xt 1h-2ko gdy klucz = "" - x1 = x1 np. dla listy (2 9 3 6 –3 ...) - nu nume mer r el elem emen entu tu na li lisc scie ie, , od kt ktor oreg ego o zaczynamy wyszukiwanie (liczac od 1 dla elementu pierwszego). Jesli nr_pocz = -1 - wtedy do obliczen jest brana cala lista, - numer numer elemen elementu tu na liscie liscie, , na ktorym ktorym konczymy konczymy

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi

334

; wyszukiwanie. Jesli nr_konc = -1 - obliczamy ; do ostatniego elementu wlacznie, ;lista ;li sta_zw _zwrot rotna na - lancuc lancuch h okresl okreslaja ajacy cy nazwe nazwe zmienn zmiennej, ej, ; pod ktora zostanie podstawiona wyszukana ; wartosc - lista z numerem/numerami ; pozycji podanego elementu. ; Pierwszy element listy ma numer 1. ; UWAGA - w AutoLISPie pierwszy element ; 0o . elementu nie ; W przypal di ks ut ,ygm da y n pu om de ar neg ; ma na liscie,funkcja zwraca wartosc -1. ; ;------------------------------------------------;Przyklady ;Przy klady wywolania: wywolania: ; ;---------------------------------;g ;gdy dy lista lista1 1 = (2 -5 1 -7 20) ;(USTA ;(U STAL_P L_POZY OZYCJE CJE_EL _ELEME EMENTU NTU lis lista1 ta1 -7 "" -1 -1 "wy "wynik nik") ") ; => !wy !wynik => (4) (4) ;(USTA ;(U STAL_P L_POZY OZYCJE CJE_EL _ELEME EMENTU NTU lis lista1 ta1 10 "" -1 -1 "wy "wynik nik") ") ; => !wynik => (-1 (-1) ;---------------------------------;g ;gdy dy li list sta2 a2 = (( ((2) 2) ((-5) 5) (1 (1) ) ((-7) 7) (2 (20) 0)) ) ;(USTAL_POZYCJE_ELEMENTU ; li list sta2 a2 -7 "( "(n nth 0 x1 x1)" )" -1 -1 "wyn "wynik ik" " ;) ; => !wy !wynik => (4) (4) ;---------------------------------;g ;gdy dy li list sta3 a3 = ; ((LIST ((LISTA_W A_WEZL EZLOW) OW)(1 (1 (...)) (...))(2 (2 (...)) (...))(5 (5 (...)) (...))(8 (8 (...)) (...))) ) ;(USTA ;(U STAL_P L_POZY OZYCJE CJE_EL _ELEME EMENTU NTU lis lista3 ta3 2 "(nth "(nth 0 x1)" x1)" 2 -1 "wynik "wynik") ") ; => !wy !wynik => (3) (3) ;---------------------------------;gdy lista4 = (-5 2 8 2 -20 15 2) ;(USTA ;(U STAL_P L_POZY OZYCJE CJE_EL _ELEME EMENTU NTU lis lista4 ta4 2 "" -1 -1 "wynik "wynik") ") ; => ! w wy ynik = > (2 (2 4 7) ;------------------------------------------------; (defun (defu n USTAL_POZYC USTAL_POZYCJE_ELE JE_ELEMENTU MENTU (nazwa_list (nazwa_listy y nazwa_eleme nazwa_elementu ntu klucz klu cz nr_poc nr_pocz z nr_kon nr_konc c lista_zwrotna / li list sta_ a_po pom m dl dlug ugos osc c i j wykona wyk onaj j x1 ) (progn ;---------(setq    lista_pom lista_ pom (list) dlugosc dlugos c (length (length nazwa_listy nazwa_listy) ) i 0 j 0 );setq    ;---------;ustal ;us taleni enie e i poczat poczatkow kowego ego oraz oraz rzeczy rzeczywis wistej tej dlugos dlugosci ci

 

335

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst ;przeszukiwa ;przes zukiwanej nej listy (i (if f (= nr nr_p _poc ocz z -1 -1) ) (progn (setq i 0 dlugosc dlugos c dlugosc dlugosc );setq );progn

 

);if (i (if f (/ (/= = nr nr_p _poc ocz z -1 -1) ) (progn (i (if f (= nr nr_k _kon onc c -1 -1) ) (progn (setq i (- nr nr_p _poc ocz z 1) dl dlug ugos osc c (- dl dlug ugos osc c i) );setq );progn );if (i (if f (/ (/= = nr nr_k _kon onc c -1 -1) ) (progn (setq i (- nr nr_p _poc ocz z 1) dl dlug ugos osc c (+ 1 (- nr nr_k _kon onc c nr nr_p _poc ocz) z)) ) );setq );progn );if );progn );if   ;---------;budow ;bu dowa a listylisty-fun funkcj kcji i WYKONA WYKONAJ, J, gdy klu klucz cz /= "" (i (if f (/ (/= = kl kluc ucz z "" "") )   (progn (setq WYKONAJ WYKONA J (list '(/) (append '(setq '(s etq x1) (list (li st (read (read klucz) klucz)) ) );append );list );setq );progn );if   ;---------(repeat (repea t dlugosc dlugosc   (progn (setq x1 (nth (nth i nazwa_ nazwa_lis listy) ty)   );setq (i (if f (= kl kluc ucz z "" "") )   (progn (s (set etq q x1 x1 x1) ) );progn







 

 

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi

336

(p (pro rogn gn ;e ;els lse e (WYKONAJ) );progn );if    (if (= x1 nazwa_ nazwa_ele elemen mentu) tu)    (progn (setq lista_ lis ta_pom pom (ap (appen pend d lista_ lista_pom pom (li (list st (+ i 1))) 1))) j 1 );setq );progn );if   (setq i (+ i 1)   );setq );progn );repeat ;---------(i (if f (= j 0) ;e ;ele leme ment ntu u ni nie e ma na li lisc scie ie (progn (setq (se tq lista_ lista_pom pom (li (list st -1)) -1)) );progn );if   ;---------(set (read lista_zwrot lista_zwrotna) na) lista_pom) lista_pom) ;----------

 

 



  



(princ) );progn );USTAL_POZYCJE_ELEMENTU ; ;*************************************************KONIEC

Omówmy teraz wyróżnione bloki i linie programu. bloku tym ustalamy wartości począ tkowe tkowe dla funkcj funkcji: i: deklar deklarujemy ujemy pustą  list   listę lista_pom, do której będziemy wpisywać  numery pozycji szukanego elementu na liście; obliczamy długość  listy (zmienna  dlugosc); zerujemy licznik pętli  repeat (zmienna   i) oraz zerujemy zmienną   j   (0 oznacza tu,   że podanego elementu nie ma na liście).

  W

bloku tym ustalamy ustalamy wartość  począ tkow tkową  zmiennej   zmiennej  i  oraz rzeczywistą  długo   długość przeszukiwanej listy. Robimy to analogicznie jak w programie  PROG_040.

 W

 W

blok bloku u tym tym budu buduje jemy my list listę-funkcję   WYKONAJ. Będzie dziemy my ją   stosować

wówc wówcza zas, s, gdy gd y prze przesz szuk ukiw iwan anaa lis lista tajakjest jewstprogramie li list stą    zagnie isttę-funkcję żdżoną .. Lis WYKONAJ  budujemy analogicznie  PROG_040   Wchodzimy

w pętlę  repeat  i rozpoczynamy przetwarzanie kolejnych elementów

listy.   Pobieramy

element o indeksie  i  oraz podstawiamy go pod zmienną  x1  x1.

 

337

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst bloku tym sprawdzamy, czy mamy do czynienia z list ą  zagnie   zagnieżdżoną . Jeśli nie, wartość  zmiennej  x1  nie ulega zmianie. Je śli tak, wywołujemy listę-funkcję WYKONAJ, aby pod zmienną  x1  x1  podstawić  wybrany element podlisty.

  W

  Ten

blok instrukcji zostaje wykonany wówczas, gdy zmienna  x1   jest szukanym elementem. Dopisujemy wówczas numer elementu na li ście do listy   lista_pom oraz ustawiamy wartość  zmiennej j  na 1.



  Zwiększamy wartość  zmiennej  i  o 1, umożliwiają c tym samym pobranie i sprawdzenie kolejnego elementu z listy. blo blok k instru instrukcj kcjii zos zostaj tajee wyk wykona onany ny wów wówcza czas, s, gdy na liście nie wyk wykryto ryto poszukiwan poszu kiwanego ego eleme elementu. ntu. Zwrac Zwracana ana lista   lista_pom   zawiera zawiera wtedy wtedy elemen elementt o wartości –1.

Ten    Ten

   Korzystają c

z instrukcji przypisania  set , podstawiamy zawartość  listy  lista_pom pod naz nazw wę   zmiennej przeka przekazan zaną   w argume argumenci nciee wyw wywoła ołania nia fun funkcj kcjii —   lista_  zwrotna.

21/3/22/  zxjfumfojf xzcsbozdi 21/3/22/  Xzxjfumfojf  X X xzcsbozdi fmfnfoux fmfnfoux { mjtuz Czasami zachodzi Czasami zachodzi konieczno konieczność   wyświetle wietlenia nia wybranych elementów z listy listy.. Wydruk  taki może być   informacją  dla   dla użytkownika programu, może być   również   użyty przez programistę   w fa fazi ziee pisa pisani niaa i test testow owan ania ia funk funkcj cjii twor tworzzą ccych ych li list sty y da dany nych ch oraz oraz dokonują cych cych ich modyfikacji. Poniżej przedstawiono program realizują cy cy to zadanie. ;*************************************************PROG_043 ;Funkc ;Fu nkcja ja wypisu wypisujac jaca a wybran wybrane e elemen elementy ty z listy. listy. ; ;Funkc ;Fu nkcja ja wywoly wywolywan wana a jest jest z trzema trzema argume argumenta ntami: mi: ;list_ ;li st_nam name e - nazwa nazwa listy listy ;from ;fr om - numer numer elemen elementu, tu, od ktoreg ktorego o rozpoc rozpoczyn zynamy amy ; wy wypi pisy sywa wani nie e (li (licz czac ac od ze zer ra) ;to - numer numer elemen elementu, tu, na ktorym ktorym konczy konczymy my wypisy wypisywan wanie ie ; ;Przyklad ;Przy klad wywolania wywolania funkcj funkcji: i: ; ;(setq ; li list sta_ a_1 1 ; '( ; (1 (0.0 0.0 0.0) 12) ; (2 (1.0 2.0 0.0) 5) ; (3 (4.0 2.0 0.0) 24) ; (4 (6.0 9.0 0.0) 8) ; ) ;);setq ;(WYPI ;(W YPISZ_ SZ_ELE ELEMEN MENTY TY lista_ lista_1 1 0 2) ; ;================================================= ;

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi (defun (de fun WYP WYPISZ ISZ_EL _ELEME EMENTY NTY (li (list_ st_nam name e from from to / argumenty argume nty dlugosc dlugosc akt_poz akt_poz licznik_pom ) (progn ;---------(setq (se tq argume argumenty nty T)   ;---------;sprawdzenie argumentow ;sprawdzenie argumentow   ; ;czy ;cz y LIST_N LIST_NAME AME wskazu wskazuje je na liste liste (if (/= (type (type (eval (eval 'list_ 'list_nam name)) e)) 'LI 'LIST) ST) (progn (princ "\nBledny typ argum argumentu entu LIST_NAME.") LIST_NAME.") (setq (se tq argume argumenty nty nil nil) ) );progn );if ; ;c ;czy zy FR FROM OM je jest st ty typu pu IN INT T (i (if f (a (and nd (/= (type (type from) from) 'INT) 'INT) (/= argume argumenty nty nil nil) ) );and (progn (princ (pr inc "\n "\nBle Bledny dny typ arg argume umentu ntu FRO FROM." M.") ) (setq (se tq argume argumenty nty nil nil) ) );progn );if ; ;c ;czy zy TO je jest st ty typu pu IN INT T (i (if f (a (and nd (/ (/= = (t (typ ype e to to) ) 'I 'INT NT) ) (/= argume argumenty nty nil nil) ) );and (progn (princ (pr inc "\n "\nBle Bledny dny typ arg argume umentu ntu TO. TO.") ") (setq (se tq argume argumenty nty nil nil) ) );progn );if ; ;c ;czy zy FR FROM OM je jest st wi wiek eksz szy y lu lub b ro rown wny y ze zero ro (i (if f (a (and nd (< fr from om 0) (/= argume argumenty nty nil nil) ) );and

338





(progn (princ "\nArg "\n Argume ument nt FROM FROM ma byc wiekszy wiekszy lub rowny zero." zero." );princ (setq (se tq argume argumenty nty nil nil) ) );progn );if ;

 

339

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst ;c ;czy zy TO je jest st wi wiek eksz szy y lu lub b ro rown wny y ze zero ro (i (if f (a (and nd (< to 0) (/= argume argumenty nty nil nil) ) );and (progn (p (pri rinc nc "\ "\nA nArg rgum umen ent t TO ma by byc c wi wiek eksz szy y lu lub b ro rown wny y zero.") (setq (se tq argume argumenty nty nil nil) ) );progn );if ; ;c ;czy zy FR FROM OM je jest st mn mnie iejs jszy zy lu lub b ro rown wny y od TO (i (if f (a (and nd (> fr from om to to) ) (/= argume argumenty nty nil nil) ) );and (progn (princ (strcat "\nArg "\n Argume ument nt FROM FROM ma byc mni mniejs ejszy zy lub rowny" rowny" " od ar argu gume ment ntu u TO TO." ." );strcat );princ (setq (se tq argume argumenty nty nil nil) ) );progn );if ; ;c ;czy zy FR FROM OM mi mies esci ci si sie e w za zakr kres esie ie li list sty y (i (if f (a (and nd (= (type (type (eval (eval 'list_ 'list_nam name)) e)) 'LI 'LIST) ST) (= (t (typ ype e fr from om) ) 'I 'INT NT) ) (> (>= = fr from om 0) (/= argume argumenty nty nil nil) ) );and (progn (i (if f (= (n (nth th fr from om li list st_n _nam ame) e) ni nil) l) (progn (princ (pr inc "\nArg "\nArgume ument nt FROM FROM wskazu wskazuje je poza poza liste. liste.") ") (setq (se tq argume argumenty nty nil) nil) );progn );if );progn );if    ;---------;jesli ;je sli pod podano ano popraw poprawne ne argume argumenty nty (if argume argumenty nty   (progn ;---------(i (if f (= fr from om to to) ) (progn   (princ (pr inc "\nEle "\nElemen ment t ") (p (pri rinc nc (r (rto tos s fr from om 2 0) 0)) ) (p (pri rinc nc ": ")



 

 

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi (prin1 (pr in1 (nth (nth from from list_n list_name ame)) )) );progn   ; (p (pro rogn gn ;e ;els lse e   (textscr) (setq   dl dlug ugos osc c (+ (- to fr from om) ) 1) akt_poz akt_p oz from licznik_pom liczn ik_pom 1 )setq   ; (repeat (repe at dlugosc dlugosc   (progn ;---------(princ (pr inc "\n "\nEle Elemen ment t ") (p (pri rinc nc (r (rto tos s ak akt_ t_po poz z 2 0) 0)) ) (p (pri rinc nc ": ") (prin1 (pr in1 (nt (nth h akt_po akt_poz z list_n list_name ame)) )) ;---------(setq   akt_po akt _poz z (1+ akt_po akt_poz) z) licznik_pom liczni k_pom (1+ licznik_pom licznik_pom) ) );setq   ;---------(i (if f (a (and nd   (= liczni licznik_p k_pom om 24)

33:

  

 



 

(< liczni licznik_pom k_pom dlugosc) dlugosc) );and (progn ;---------(getstring (getst ring "\nNacisnij "\nNacisnij ENTER... ENTER... ") (textpage) (setq (se tq liczni licznik_p k_pom om 1) ;---------);progn );if    ;---------);progn );repeat );rep eat dlugos dlugosc c );progn    );if ;---------);progn );if argumenty argumenty ;---------(princ) ;---------);progn );WYPISZ_ELEMENTY ; ;================================================= ;*************************************************KONIEC

 

341

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst Wykonanie powyższego programu może wyglą da dać  następują cco: o: Command:   (s (setq test1 '(1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15))↵ (1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15) Command:   (load "prog "prog_043") _043")↵ WYPISZ_ELEMENTY Command:   (WYPISZ (WYPISZ_EL _ELEME EMENTY NTY tes test t 0 4)↵ El Elem emen ent t El Elem emen ent t El Elem emen ent t El Elem emen ent t El Elem emen ent t

0: 1: 2: 3: 4:

1 2 3 4 5

Command:   (WYPISZ (WYPISZ_EL _ELEME EMENTY NTY tes test t 8 12)↵ El Elem emen ent t 8: 9 El Elem emen ent t 9: 10 El Elem emen ent t 10 10: : 11 El Elem emen ent t 11 11: : 12 El Elem emen ent t 12 12: : 13 Command:

Omówmy teraz wyróżnione linie i bloki programu. wartość  zmiennej  argumenty  na  T  (prawda). Zmienna ta określa, czy wszystkie wszys tkie argumenty argumenty funkc funkcji ji zosta zostały ły podan podanee popraw poprawnie nie (tzn. spełniają  zało   założone kryteria). kryter ia). Od wartości tej zmi zmienn ennej ej zale zależy wykonanie lub nie głównej części

   Ustawiamy

funkcji  WYPISZ_ELEMENTY. bloku tym sprawdzamy, czy argumenty funkcji s ą  okre   określonego typu oraz czy mieszczą   się   w zadany zadanych ch prz przedz edział iałach ach.. Spr Sprawd awdzen zeniu iu pod podleg legaj ają   następują ce ce wielkości:

  W

•

czy arg argume ument nt   list_name   wskaz wskazuj ujee na li list stę   — ina inacz czej ej funk funkcj cjaa   nth zasygnalizuje błą d, d,

•

czy argument from  jest liczbą  całkowit  całkowitą  —   — warunek dla funkcji  nth ,

•

czy argument to  jest liczbą  całkowit  całkowitą  —   — warunek dla funkcji  nth ,

•

czy argument  from  jest większy lub równy zero — pierws pierwszy zy element listy ma indeks 0,

•

czy argument to  jest większy lub równy zero — j.w.,

•

czy argument  from  jest mniejszy lub równy od argume argumentu ntu to  — założenie do funkcji — porusz poruszamy amy się  do przodu listy,

•

czy argument from  mieści się  w zakresie listy — warunek dla funkcji nth . Jeżeli choć  jeden z powyższych warunków nie jest spełniony, wypisywany jest odpowiedni komunikat o błędzie, po czym wartość   zmiennej   argumenty   ustawiana jest na  nil , zapobiegają c tym samym wykonaniu dalszej części funkcji. instrukcja warunkowa   if , zawierają ca ca kod do wypisania wybranych elementów, wykonywana jest tylko w przypadku poprawnego podania wszystkich argumentów funkcji  WYPISZ_ELEMENTY.

  Ta

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi

342

instrukcja warunkowa  if  składa się  z dwóch bloków. O tym, który blok zostanie wykonany, decyduje wyrażenie  (= from to).

   Ta

blok instrukcji instrukcji warunk warunkowej owej   if   wykonywan wykonywany y jest wówcz wówczas, as, gdy   żą damy damy wyświetlenia tylko jednego elementu z listy (tzn. gdy argumenty   from   i   to   są  sobie równe). Zauważ,   że do wyświetle wietlenia nia eleme elementu ntu używamy funkcji   prin1. Robimy tak dlatego, aby nie straci ć   cudzysłow cudzysłowów ów w łańcuchach tekstowych, które mogą   by być  składnikami elementu listy.

   Ten

   Ten

blok instrukcji warunkowej if  (warunek   (warunek na  else) wykonywany jest wówczas, gdy żą damy damy wyświetlenia więcej niż  jednego elementu z listy. blo bloku ku tym ustaw ustawiam iamy y war warto tości zmiennych zmiennych sterują cych cych pracą   pętli   repeat. Zmienna dlugosc  określa liczbę  powtórzeń p ętli. Zmienna akt_poz  określa numer elementu do wyświetlenia. Zmienna  licznik_pom  steruje podziałem wszystkich elementów do wyświetlenia na zestawy po 24 sztuki. Po wyświetle wietleniu niu każdego zestawu realizacja programu jest zatrzymywana do chwili naci śnięcia klawisza ENTER.

 W

w pętlę   repeat  i wypisujemy na ekranie tekstowym poszczególne elementy listy.

   Wchodzimy

bloku tym zwiększamy wartości zmiennych   akt_poz   oraz   licznik_pom   o 1, umożliwiają c tym samym wyświetlenie kolejnego elementu.

 W

   Ten

blok instrukcji wykonywany jest wówczas, gdy wyświetlono jeden zestaw

elementów. eleme ntów. Realizac Realizacja ja progra programu mu jest zatrzymywana, zatrzymywana, elementów a użytkownik ma Kontymożliwo ść obejrzenia zawarto ści ekranu — poszczególnych z listy. nuacja programu i wyświetlenie następnych elementów następuje po naciśnięciu klawisza ENTER.

Wydaje się, że funkcja do kasowania podanego/podanych elementów na li ście powinna być w standardowym standardowym wyposażeniu biblioteki AutoLISPu. Niestety, nawet AutoLISP wydanie 12 nie posiada tego typu funkcji. Pora więc na jej stworzenie jako funkcji zewnętrznej. Zanim  jednak  jedn ak do tego dojd dojdzie, zie, zastanó zastanówmy wmy się   przez przez chwi chwillę   nad algo algorytm rytmem em jej dzia działani łania. a. Załóżmy, ż e dana jest lista: (1 5 3 2 2 3 8). Jeśli chcielibyśmy usunąć   z listy element o wartości 5, powinniśmy otrzymać  następują cą  list   listę: (1 3 2 2 3 8). Efektem usuni ęcia z listy elementu o wartości 2 powinna być   lista: (1 5 3 3 8). Może się   jednak zdarzyć   tak,   że chcemy usunąć element listy o podanym numerze (indeksie). W takim wypadku, usunięcie z listy elementu o indeksie 3 (czwarty element na liście, liczą c od 1), powinno dać następują cy cy wynik: (1 5 3 2 3 8). Z powyższych rozważań  wynika więc, ż e trudno jest napisać  jedną  uniwersalną  funkcj   funkcję  do realizacji powyższych zadań  (byłaby ona bardzo skomplikowana). Tak Tak więc powy powyższe sze za zada dani niaa rozb rozbije ijemy my na trzy trzy osob osobne ne funk funkcj cje, e, z kt któr óryc ych h każda realizować  będzie pojedyncze zadanie.

 

343

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst

221/4/2/ 1/4/2/ Vtvxb Vtvxbojf ojf xzcsbof xzcsbofhp hp fmfnfouv ob qpebofk mjmjdjf djf W punkcie tym napiszemy funkcj ę  do usuwania wybranego elementu na podanej liście. Funkcję   nazwiemy   USUN_OBIEKT. Powinna być   ona wywoływana z co najmniej dwoma argumentami: argumentami: nazwa obiektu do usunięcia oraz nazwa listy. Jak jednak widzieliśmy w poprzednich punktach, lista może być  listą  zwykł   zwykłą  —   — np. (1 5 –8 10 ... ), lub może to być  te ż   lista zagnieżdżona — np. ((1 (3 5))(2 (–5 10)) ... ). Nale ży więc dołą czyć  trzeci argument funkcji: typ_listy. Argumenty wywołania funkcji nazwiemy odpowiednio: nazwa_obiektu,  nazwa_listy  oraz  typ_listy. Algorytm działania funkcji będzie następują ccy: y: Funkcja przeglą da d a w pętli  repeat  poszczególne elementy listy. Je śli dany element ma być   z niej usunięty, to nie jest on wpisywany na list ę  pomocniczą . Po wyjściu z pętli repeat, lista pomocnicza nie zawiera już  elementu przeznaczonego do usunięcia. Pod nazwę   listy podaną   w argumencie wywołania funkcji podstawiona zostaje zawarto ść listy pomocniczej. A oto i program realizuj ą cy cy to zadanie. ;*************************************************PROG_044 ;Funkc ;Fu nkcja ja USUN_O USUN_OBIE BIEKT KT sluzy sluzy do usuwan usuwania ia obiekt obiektu u z listy. listy. ; ;Funkc ;Fu nkcja ja wywoly wywolywan wana a jest jest z trzema trzema argume argumenta ntami mi : ;nazwa ;na zwa_ob _obiek iektu tu - obiekt obiekt do usunie usuniecia cia - liczba liczba lub lan lancuc cuch, h, ;nazwa ;na zwa_li _listy sty - lancuc lancuch h okresl okreslaja ajacy cy nazwe nazwe listy listy ; np. "lista_wezlow" ;typ_l ;ty p_list isty y - typ przetw przetwarz arzane anej j listy listy ; 1 - lista typu (1 5 4 12 ...) ; lub ("mes" "cad" "acad" ...) ; 2 - lista typu ((1 ...)(5 ...)(4 ...) ...) ; lub (("mes" ...)("cad" ...) ...) ; ;------------------------------------------------;Przyklady ;Przy klady wywolania wywolania : ; ;np *x1=>((1 *x1=>((1 ((1)(4)))(2 ((1)(4)))(2 ((5)))(3 ((5)))(3 ((4)(7)(10) ((4)(7)(10)))) ))) ; (USUN_OBIEKT 1 "*x1" 2) ; !*x1 => ((2 ((5)))(3 ((4)(7)(10)))) ; ;np *x2=>((1)(2) *x2=>((1)(2)(3)(4) (3)(4)) ) ; (USUN_OBIEKT 1 "*x2" 2) ; !*x2 => ((2)(3)(4)) ; ;np *x3=>(1 3 2 3 4 3 5) ; (USUN_OBIEKT 3 "*x3" 1) ; !*x3 => (1 2 4 5) ; ;np *x4=>( *x4=>("me "mes" s" "cad" "cad" "acad" "acad") ) ; (USUN_OBIEKT "cad" "*x4" 1)

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi

344

; !*x4 => ("mes" "acad") ; ;np *x5=>(("mes")("cad")("acad")) ; (USUN_OBIEKT "cad" "*x5" 2) ; !*x5 => (("mes")("acad")) ; ;------------------------------------------------; (defun (defu n USUN_OBIEKT USUN_OBIEKT (nazwa_obiektu (nazwa_obie ktu nazwa_ x1 x2 dl dlug ugos osc c nazwa_listy li list sta1 a1listy i x typ_listy / ) (progn ;---------;ustawienia ;ustaw ienia poczatkowe poczatkowe ; (setq    x1 nazwa_ nazwa_listy listy x2 (r (rea ead d x1 x1) ) dlugos dlu gosc c (lengt (length h (eval (eval x2)) x2)) lista1 lis ta1 nil i 0 );setq    ;---------;wejsc ;we jscie ie w petle petle repeat repeat ;usuwa ;us uwanie nie podane podanego go elemen elementu tu z listy listy lista1 lista1 ;  



(repea (repeat t dlugosc dlugosc (progn (i (if f (= ty typ_ p_li list sty y 1)    (s (set etq q x (n (nth th i (e (eva val l x2 x2)) ))) ) (s (set etq q x (c (car ar (nth (nth i (e (eva val l x2 x2)) )))) )) ;e ;els lse e );if    (if (/= x nazwa_ nazwa_obi obiekt ektu) u)    (setq li list sta1 a1 (a (app ppen end d li list sta1 a1 (l (lis ist t (n (nth th i (e (eva val l x2 x2)) )))) )) );setq );if    (s (set etq q i (+ i 1) 1)) )    );progn );repeat ;---------;zwrot zmienionej listy ; (set (se t (read (read x1) lista1 lista1) )    ;---------(princ) ;---------);progn );USUN_OBIEKT ; ;*************************************************KONIEC

 

345

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst Omówmy teraz wyróżnione linie i bloki programu. bloku tym ustalamy warto ści począ tkowe tkowe dla funkcji: pod zmienną   x1   podstawiamy łańcuch stawiamy cuch z na nazw zwą   li list sty y — np. np.   "lw1" ; zmi zmienn ennaa   x2   jest symbo symbolem lem oznaczają cym cym nazwę  listy — np.  LW1 ; ewaluacja zmiennej  x2  daje listę, a więc można obliczy obliczyć   jej długość   i podstawić   ją   pod zmienną   dlugosc; lista pomocnicza  lista1  jest na razie list ą  pust   pustą ; licznik pętli  repeat  (zmienna  i ) ustawiony zostaje na 0.

  W

w pętlę  repeat  i rozpoczynamy przetwarzanie listy głównej. P ętlę repeat wykonujemy tyle razy, ile wynosi wartość  zmiennej  dlugosc.

   Wchodzimy

bloku tym badamy, czy mamy do czynienia z list ą  zwykł   zwykłą  czy   czy zagnieżdżoną . Jeśli list listaa jest jest list listą   zwykłą , pod pod zm zmie ienn nną   x   zostaje zostaje podstawiony podstawiony jej kolejny kolejny element (o indeksie   i). Jeśli lista jest listą  zagnie   zagnieżdżoną , pod zmienną   x  zostaje podstawiona głowa kolejnej podlisty.

  W

bloku tym sprawdzamy, sprawdzamy, czy element listy o indeksie i  jest różny od elementu przeznaczonego do usunięcia z listy. Je śli tak, element zostaje dopisany na listę pomocniczą  lista1   lista1. Jeśli nie, element nie jest dopisywany do listy pomocniczej (tym samym zostanie usunięty z listy głównej głównej). ).

 W

   Zwiększamy

wartość  zmiennej  i  o 1, umożliwiają c tym samym pobra pobranie nie i sprawdzenie kolejnego elementu z listy.

   Będą c

już   poz poza pętlą    repeat, korz korzys ysta tajją c z in inst struk rukcj cjii przyp przypis isan ania ia   set,

podstawiamy  listyżpomoc pomocnicze   lista1   podwnazw przekazanej zanej ę   listy przeka w zmiennej  x1zawarto  (jest to ść równie  nazwaniczej listyjprzekazana argumencie wywołania funkcji  nazwa_listy).

21/4/3/ Vtvxbojf x xzcsbofk  zcsbofk hsvqz fmfnfoux x hsvqz fmfnfou ob qpebo qpebofk fk mjdjf Funkcja zapre Funkcja zaprezentow zentowana ana poprzednio usuwała pojedynczy obiekt na liście. Obecn Obecnie, ie, zaprezentowane zostaną  funkcje,   funkcje, usuwają ce ce wybraną  grup   grupę  obiektów na podanej liście. Gdyby na przykład zmienna  lista_1  była listą  o   o następują cej cej zawartości: (1 2 1 3 4 2 4 4 5), wówczas usunięcie z niej liczb 1 i 4 da w efekcie końcowym listę   (2 3 2 5). Tak  samo, w przypadku listy ((1 2)(2 "ACAD")(1 4)(3 "mes")), usuni ęcie z niej podlist o numerach począ tkowych tkowych 1 i 2 da w efekcie ko ńcowym listę  ((3 "mes")). Funkcje te mogą   być   przydatne do pracy z długimi listami, gdy chcemy usun ąć  wszystk  wszystkie ie niepotrzebne elementy w jednym przebiegu. Poniżej zaprezentowane zostaną  dwie   dwie funkcje, realizują ce ce to samo zadanie, wywoływane z tymi samymi argumentami, ró żnią ce c e się  jedynie mi ędzy sobą  sposobem   sposobem działania. Algorytm działania funkcji pierwszej będzie następują ccy: y: Funkcja przeglą da d a w pętli  repeat  poszczeg  poszczególne ólne elementy listy. Dany eleme element nt jest sprawdzany, czy występuje na liście elementów przeznaczonych do usuni ęcia. Jeżeli tak, element nie jest wpisywany na listę  pomocniczą  lista_temp   lista_temp. Po wyjściu z pętli  repeat, lista pomocnicza nie zawiera już   elementów przeznaczonych do usunięcia. Pod nazwę

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi

346

listy podaną   w argumencie argumencie wywołania funkcj funkcjii podst podstawiona awiona zostaje zawar zawarto tość   listy pomocniczej. A oto i program realizuj ą cy cy to zadanie. ;*************************************************PROG_045 ;Funkc ;Fu nkcja ja USUN_O USUN_OBIE BIEKTY KTY_1 _1 sluzy sluzy do usuwan usuwania ia wybran wybranej ej grupy grupy ;obiek ;ob iektow tow z listy. listy. ; ;Funkc ;Fu nkcja ja wywoly wywolywan wana a jest jest z trzema trzema argume argumenta ntami: mi: ;lista ;li sta_ob _obiek iektow tow - lista lista obiekt obiektow ow do usunie usuniecia cia - liczby liczby ; lub lancuchy, ; np. (2 7 9 ...) ; lub ("c" "mes" "ACAD" ...) ;nazwa ;na zwa_li _listy sty - lancuc lancuch h okresl okreslaja ajacy cy nazwe nazwe listy listy ; np. "lista_wezlow" ;typ_l ;ty p_list isty y - typ przetw przetwarz arzane anej j listy listy ; 1 - lista typu (1 5 4 12 ...) ; lub ("mes" "cad" "acad" ...) ; 2 - lista typu ((1 ...)(5 ...)(4 ...) ...) ; lub (("mes" ...)("cad" ...) ...) ; ;------------------------------------------------;Przyklady ;Przy klady wywolania wywolania : ; ;np *x1 => ((1 ((1 ((1)(4 )(4))) )))(2 (2 ((5))) ((5)))(3 (3 ((4)(7 ((4)(7)(1 )(10)) 0)))) )) ; ( UN= _> OB( I( E3 KT( Y( _4 1)) '( (1 ; !U *S x1 7)2 () 10" )* )x )1" 2) ; ;np *x2 => ((1)(2 ((1)(2)(3 )(3)(4 )(4)(5 )(5)) )) ; (USUN_OBIEKTY_1 '(1 3) "*x2" 2) ; !*x2 => ((2)(4)(5)) ; ;np *x3 => (1 2 3 4) ; (USUN_OBIEKTY_1 '(3) "*x3" 1) ; !*x3 => (1 2 4) ; ;n ;np p *x *x4 4 => (" ("me mes" s" "c "cad ad" " "a "aca cad" d") ) ; (USUN_OBIEKTY_1 '("cad") "*x4" 1) ; !*x4 => ("mes" "acad") ; ;np *x5 => (("mes")("c (("mes")("cad")(" ad")("acad" acad")) )) ; (USUN_OBIEKTY_1 '("mes" "cad") "*x5" 2) ; !*x5 => (("acad")) ; ;------------------------------------------------; (defun (defu n USUN_OBIEKT USUN_OBIEKTY_1 Y_1 (lista (lista_obie _obiektow ktow nazwa_listy nazwa_listy typ_li typ _listy sty / x1 x2 dl dlug ugos osc c li list sta_ a_tm tmp p i x ) (progn ;---------;ustalenie ;ustal enie zmiennych zmiennych poczatkowych poczatkowych

 

347

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst ; (setq x1 nazwa_ nazwa_listy listy x2 (r (rea ead d x1 x1) ) dlugos dlu gosc c (lengt (length h (eval (eval x2)) x2)) lista_tmp lista_ tmp nil i 0 );setq ;---------;wejsc ;we jscie ie w petle petle repeat repeat ;przetwarzan ;przet warzanie ie kolejnych kolejnych eleme elementow ntow listy ; (repeat (repea t dlugosc dlugosc (progn ;---------;pobra ;po branie nie kolejn kolejnego ego elemen elementu tu z listy listy ; (i (if f (= ty typ_ p_li list sty y 1) (s (set etq q x (n (nth th i (e (eva val l x2 x2)) ))) ) (s (set etq q x (c (car ar (nth (nth i (e (eva val l x2 x2)) )))) )) ;e ;els lse e );if ;---------;spraw ;sp rawdze dzenie nie, , czy ele elemen ment t jest jest na ;liscie ;lisci e elementow elementow usuwa usuwanych nych ; (if (membe (member r x lista_ lista_obi obiekt ektow) ow)    (progn (p (pri rinc nc) ) ;n ;nie ie rob rob nic    );progn (p (pro rogn gn ;e ;els lse e (setq    lista_tmp (appen (ap pend d lista_ lista_tmp tmp (list (list (nth (nth i (eval (eval x2)))) x2)))) );setq );progn );if ;---------(s (set etq q i (+ i 1) 1)) ) );progn );repeat ;---------;zwrot zmodyfikowa zmodyfikowanej nej listy ; (set (se t (read (read x1) lista_ lista_tmp tmp) ) ;---------(princ) ;---------);progn );USUN_OBIEKTY_1 ; ;*************************************************KONIEC

Ponieważ   program program ten jest jest pod podobn obny y do pro progra gramu mu usu usuwaj wają cego cego pojedy pojedynczy nczy eleme element nt z listy, omówiona zostanie jedynie jego najważniejsza część.

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi

348

   Wykorzystują c

funkcję  member, sprawdzamy, czy element z listy głównej jest na liście elementów przeznaczonych do usuni ęcia.

   Jeśli

elem elemen entt ma być   usunięty z lis listy ty,, ni niee wyko wykonu nuje jemy my ni nicc — ty tym m samy samym m element nie zostanie umieszczony na liście pomocniczej.

   Jeśli

elem elemen entt ma pozo pozost staać   na liście, cie, dop dopisu isujem jemy y go do listy listy pom pomocn ocnicz iczej ej lista_tmp.

Pora teraz na przed przedstawi stawienie enie drugiego algorytmu do realizacji realizacji powyższeg szego o zadan zadania. ia. Algorytm ten wykorz Algorytm wykorzystuj ystujee konst konstrukcj rukcję   tzw.   listy-funkcji. Konstr Konstrukc ukcja ja ta zos zostan tanie ie szczegółowo omówiona w rozdziale o funkcjach, teraz więc tylko omówiony zostanie sam algorytm. Załóżmy, ż e mamy następują cą  list   listę: (1 2 1 3 4 4 5). Je śli chcemy usunąć  z listy liczbę 1, możemy napisać  poniższy warunek: (i (if f (a (and nd (/ (/= = x 1) 1)) ) (progn (setq lista_ lis ta_tmp tmp (appen (append d lista_ lista_tmp tmp (list (list elemen element)) t)) );setq );progn );if

gdzie: x  — pierwszy element podlisty — głowa podlisty element — poszczególne podlisty

Dla powyższego przykładu,  x = element . Gdyby jednak lista miała posta ć  ((1 "mes")(2 "acad")), wówczas dla podlisty "acad")), podlisty o indek indeksie sie 0,  x  = 1, a  element  =   = (1 "mes"). Z pewno ścią  zauważyłeś   również   operator   and, wyst ystępują cy w wyrażeniu eniu war warunk unkowy owym m   if . Oczywiście, gdy należy spełnić  tylko jeden warunek, jego obecno ść  nie jest konieczna. Ja jedn jednak ak um umie iesz szcz czam am go już   ttut utaaj — powó powód d te ten n sta tani niee się   oczyw oczywist isty y po przeanalizowaniu reszty przykładu. Wróćmy jednak do naszych rozważań. Jeśli chcemy usunąć  z listy liczby 1 i 3, warunek  przybierze postać: (i (if f (a (and nd (/ (/= = x 1)( )(/= /= x 3) 3)) ) (progn (setq lista_ lis ta_tmp tmp (appen (append d lista_ lista_tmp tmp (list (list elemen element)) t)) );setq );progn );if

Jeśli chcemy usunąć  z listy liczby 1, 3 i 4, warunek przybierze posta ć: (i (if f (a (and nd (/ (/= = x 1)( )(/= /= x 3) 3)(/ (/= = x 4) 4)) ) (progn (setq

 

349

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst lista_ lis ta_tmp tmp (appen (append d lista_ lista_tmp tmp (list (list elemen element)) t)) );setq );progn );if

Jak więc widać  w powyższych przykładach, zmienia się  jedynie warunek, jaki musi być spełnio spe łniony, ny, aby elemen elementt poz pozost ostał ał na liście. cie. Język AutoL AutoLISP ISP dopus dopuszcza zcza stosowanie konstrukcji zwanej  lista-funkcja. Polega ona na tym,  ż eby dany obiekt zbudować  jako listę, a następnie wykonać  go jak funkcję. Dzięki temu możemy dynamicznie (w czasie wykonywania wykony wania funkcji) funkcji) zmien zmienia iać   jej poszc poszczególn zególnee instru instrukcje. kcje.   Lista-funkcja   pozwala więc na dowolną  modyfikacj   modyfikację  kodu funkcji. Jest to bardzo silna konstrukcja, należy ją   jednak stosowa ć  bardzo ostrożnie, aby nie spowodować  zamieszania w programie. A oto i program realizuj ą cy cy powyższe założenia. ;*************************************************PROG_046 ;Funkc ;Fu nkcja ja USUN_O USUN_OBIE BIEKTY KTY_2 _2 sluzy sluzy do usuwan usuwania ia wybran wybranej ej grupy grupy ;obiek ;ob iektow tow z listy. listy. ; ;Funkc ;Fu nkcja ja wywoly wywolywan wana a jest jest z trzema trzema argume argumenta ntami: mi: ;lista ;li sta_ob _obiek iektow tow - lista lista obiekt obiektow ow do usunie usuniecia cia - liczby liczby ; lub lancuchy, ; np. (2 7 9 ...) ; lub ("c" "mes" "ACAD" ...) ;nazwa ;na zwa_li _listy sty - lancuc lancuch h okresl okreslaja ajacy cy nazwe nazwe listy listy ; np. "lista_wezlow" ;typ_l ;ty p_list isty y - typ przetw przetwarz arzane anej j listy listy ; 1 - lista typu (1 5 4 12 ...) ; lub ("mes" "cad" "acad" ...) ; 2 - lista typu ((1 ...)(5 ...)(4 ...) ...) ; lub (("mes" ...)("cad" ...) ...) ; ;------------------------------------------------;Przyklady ;Przy klady wywolania wywolania : ; ;np *x1 => ((1 ((1 ((1)(4 )(4))) )))(2 (2 ((5))) ((5)))(3 (3 ((4)(7 ((4)(7)(1 )(10)) 0)))) )) ; (USUN_OBIEKTY_2 '(1 2) "*x1" 2) ; !*x1 => ((3 ((4))(7)(10))) ; ;np *x2 => ((1)(2 ((1)(2)(3 )(3)(4 )(4)(5 )(5)) )) ; (USUN_OBIEKTY_2 '(1 3) "*x2" 2) ; !*x2 => ((2)(4)(5)) ; ;np *x3 => (1 2 3 4) ; (USUN_OBIEKTY_2 '(3) "*x3" 1) ; !*x3 => (1 2 4) ; ;n ;np p *x *x4 4 => (" ("me mes" s" "c "cad ad" " "a "aca cad" d") ) ; (USUN_OBIEKTY_2 '("cad") "*x4" 1) ; !*x4 => ("mes" "acad") ; ;np *x5 => (("mes")("c (("mes")("cad")(" ad")("acad" acad")) )) ; (USUN_OBIEKTY_2 '("mes" "cad") "*x5" 2) ; !*x5 => (("acad"))

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi

34:

; ;------------------------------------------------; (defun (defu n USUN_OBIEKT USUN_OBIEKTY_2 Y_2 (lista (lista_obie _obiektow ktow nazwa_listy nazwa_listy typ_li typ _listy sty / lista_warun lista_ warunkow kow i warunek warunek lista_instr lista_ instrukcji ukcji lista_tmp lista_tmp wy wyko kona naj j x1 x2 dl dlug ugos osc c x ) (progn ;---------;budowa ;budow a poszczegoln poszczegolnych ych warun warunkow kow    ; (s (set etq q i 0) (setq lista_warunk lista_warunkow ow (list)) (list)) (setq lista_warunk lista_warunkow ow (list 'and)) ; (repeat (repea t (length (length lista_obiek lista_obiektow) tow) (progn (setq warunek warune k (list '/= 'x (nth (nth i lista_ lista_obi obiekt ektow) ow) );list );setq ;dopisanie ;dopis anie warunku do listy lista_war lista_warunkow unkow (setq lista_warunkow (append (appe nd lista_warun lista_warunkow kow (list warunek)) warunek)) );setq (s (set etq q i (1 (1+ + i) i)) ) );progn );repeat    ;---------;lista instrukcji instrukcji listy-funkc listy-funkcji ji WYKONAJ WYKONAJ    ; (setq lista_instrukcji '( (progn (setq lista_tmp (appen (ap pend d lista_ lista_tmp tmp (list (list (nth (nth i (eval (eval x2)))) x2)))) );setq );progn ) );setq    ;---------;utworzenie ;utwor zenie listy-funkcj listy-funkcji i WYKONAJ WYKONAJ    ; (setq WYKONAJ WYKONA J (list '(/) (append '(if)

 

351

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst (list lista_warun lista_warunkow) kow) lista_instrukcji );append );list );setq   ;---------;ustalenie ;ustal enie zmiennych zmiennych poczatkowych poczatkowych ;

  

(setq x1 nazwa_ nazwa_listy listy x2 (r (rea ead d x1 x1) ) dlugos dlu gosc c (lengt (length h (eval (eval x2)) x2)) lista_tmp lista_ tmp nil i 0 );setq   ;---------;wejsc ;we jscie ie w petle petle repeat repeat ;przetwarzan ;przet warzanie ie kolejnych kolejnych eleme elementow ntow listy ; (repeat (repea t dlugosc dlugosc   (progn (i (if f (= ty typ_ p_li list sty y 1)   (s (set etq q x (n (nth th i (e (eva val l x2 x2)) ))) ) (s (set etq q x (c (car ar (nth (nth i (e (eva val l x2 x2)) )))) )) ;e ;els lse e );if   (WYKONAJ)  





 

 

(s (set etq q i (+ i 1) 1)) )    );progn );repeat ;---------;zwrot zmodyfikowa zmodyfikowanej nej listy ; (set (se t (read (read x1) lista_ lista_tmp tmp) )    ;---------(princ) ;---------);progn );USUN_OBIEKTY_2 ; ;*************************************************KONIEC

Omówmy teraz wyróżnione linie i bloki programu.   W

bloku tym, przegl ą daj dają c w pętli  repeat   poszczególne elementy do usunięcia,

umieszczone w argumencie wywołania funkcji  lista_obiektow, tworzymy zmienną  lista_warunkow   lista_warunkow. Jest to lista warunków, jakie musi spełnić  dany element, aby nie został usunięty z listy. Przykładowo, dla argumentu  lista_obiektow  = (1 3 7), zmienna  lista_warunkow przybierze postać: (a (and nd (/ (/= = x 1) 1)(/ (/= = x 3) 3)(/ (/= = x 7) 7)) )

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi

352

bloku bloku tym tym,, two tworzy rzymy my lis listtę   instrukcji listy-funkcj listy-funkcjii   WYKONAJ. Zmie Zmienna nna lista_instrukcji będzie miała postać:

 W

( (progn (setq lista_tmp (appen (ap pend d lista_ lista_tmp tmp (list (list (nth (nth i (eval (eval x2)))) x2)))) );setq );progn )

Dodatkowe Dodatk owe naw nawias iasy y na pocz począ tku t ku i końcu zmi zmienn ennej ej okażą   się   konieczne konieczne do prawidłowej prawi dłowej budow budowy y listylisty-funkcj funkcjii   WYKONAJ, gdy zmien zmienna na   lista_instrukcji podana będzie jako jeden z argumentów funkcji  append. bloku tym, wykorzystuj ą c utworzone wcześniej listy  lista_warunkow  i  lista_ instrukcji, oraz wykorzystują c funkcje   setq,  list  oraz   append, tworzymy naszą  listę-funkcję  WYKONAJ. Dla powyższych założeń, lista ta będzie miała postać:

  W

( (/) (i (if f (a (and nd (/= x 1) 1)(/ (/= = x 3) 3)(/ (/= = x 7) 7)) ) (progn (setq lista_tmp (appen (ap pend d lista_ lista_tmp tmp (list (list (nth (nth i (eval (eval x2)))) x2)))) ) ) ) )

blok bloku u tym usta ustala lamy my wart warto ości pocz począ tkowe tkowe dla funkcj funkcji: i: pod zmi zmienn enną   x1 podstawiamy łańcuch z nazwą  listy   listy — np.  "lista_1" ; zmienna  x2  jest symbolem oznaczają cym cym nazwę   listy — np.   LISTA_1; ewalu ewaluacja acja zmiennej   x2   daje listę, a więc można obliczyć   jej długość   i podstawić   ją   pod zmienną   dlugosc; lista pomocnicza  lista_tmp   jest na razie listą  pust   pustą ; licznik pętli  repeat  (zmienna   i) ustawiony zostaje na 0.

 W

w pętlę   repeat   i roz rozpoc poczyn zynamy amy prz przetw etwarz arzani aniee listy listy głó główne wnejj (podanej (podan ej w argum argumencie encie   nazwa_listy). Pętlę   repeat   wykonujemy tyle razy, ile wynosi wartość  zmiennej  dlugosc.

Wchod odzi zimy my    Wch

bloku tym badamy, czy mamy do czynienia z list ą  zwykł   zwykłą  czy   czy zagnieżdżoną . Jeśli list listaa jest jest list listą   zwykłą , pod pod zm zmie ienn nną   x   zostaje zostaje podstawiony podstawiony jej kolejny kolejny

  W

element (o indeksie   i). Jeśli podlisty. lista jest listą  zagnie   zagnieżdżoną , pod zmienną   x  zostaje podstawiona głowa kolejnej    Wywołujemy

liste-funkcje  WYKONAJ. Wywołanie to jest identyczne z wywołaniem łaniem dow dowoln olnej ej funkcj funkcji. i. Lis Listata-funk funkcja cja   WYKONAJ   spraw sprawdz dza, a, cz czy y dany dany elemen elementt ma być   usunięty z listy. Jeśli nie nie,, elemen elementt jest jest dop dopisy isywan wany y na lis listtę pomocniczą  lista_tmp   lista_tmp.

   Zwiększamy

wartość  zmiennej  i  o 1,umożliwiają c tym samym pobranie i sprawdzenie kolejnego elementu z listy.

 

353

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst    Będą c

już   poza pętlą   repeat, korzystają c z instrukcji przypisania   set, podstawiamy zawarto zawartość   listy pomoc pomocnicze niczejj   lista_tmp   pod na nazw zwę   listy przeka przekazanej zanej w zmiennej  x1  (jest to również  nazwa listy przekazana w argumencie wywołania funkcji  nazwa_listy).

21/4/4/ Vtvxbojf fmf fmfnfoux nfoux mjtu mjtuz  z p qpebozdi qpebozdi ovnfsbdi )jo )joefltbdi* efltbdi* Załóżmy, ż e mamy następują cą  list   listę  (mogą  to   to być  np. wartości atrybutów bloku): (1 10 1 3 –7). Chcemy usunąć  z listy atrybut o indeksie 0 (zerowy element listy). W efekcie końcowym powinn powinniiśmy otrzym otrzymaać   listę: (1 (10 0 1 3 –7). –7). Gdyb Gdyby y je jedn dnak ak do te tego go ce celu lu zastosować  funkcje omówione powyżej, w efekcie końcowym dostaniemy listę: (10 3 –7) — gdyż   funkcja usunie z listy wszystkie elementy o warto ści 1. Jak więc widać, czasem czase m może być   potrzebna potrzebna funkcj funkcja, a, usuwa usuwajją ca ca eleme element/ele nt/elementy menty listy o podany podanych ch numerach numera ch (inde (indeksach ksach). ). Poniżej zaprezentowano wydruk funkcji realizują cej cej powyższe założenia. ;*************************************************PROG_047 ;Funkc ;Fu nkcja ja USUN_O USUN_OBIE BIEKTY KTY_N _N sluzy sluzy do usuwan usuwania ia z listy listy obiekt obiektow ow ;o podany podanych ch numerach numerach (indek (indeksach) sach). . ;P ;Pie ierw rwsz szy y el elem emen ent t na li lisc scie ie ma nu nume mer r 0. ; ;Funkc ;Fu nkcja ja wywoly wywolywan wana a jest jest z dwoma dwoma argume argumenta ntami: mi: ;numer ;nu mery_o y_obie biekto ktow w - lista lista z numera numerami mi (indek (indeksam sami) i) ; obiektow do usuniecia ; np. (0 1 2 5 7) ;nazwa ;na zwa_li _listy sty - lancuc lancuch h okresl okreslaja ajacy cy nazwe nazwe listy listy ; np. "lista_elementow" ; ;Przyklady ;Przy klady wywolania wywolania funkcji: funkcji: ; ;n ;np. p. dane1 dane1 => (1 (10 0 20 30 40 50 60 70 80 90 100) 100) ; (USUN_OBIEKTY_N '(0 1 2 3 4) "dane1") ; !dane1 => (60 70 80 90 100) ; ;n ;np. p. da dane ne2 2 => (" ("A" A" "B "B" " "C "C" " "D "D" " "E "E" " "F "F" " "G "G" " "H "H") ") ; (USUN_OBIEKTY_N '(2 3 4 5) "dane2") ; !dane2 => ("A" "B" "G" "H") ; ;------------------------------------------------; (defun (defu n USUN_OBIEKT USUN_OBIEKTY_N Y_N (numer (numery_obi y_obiektow ektow nazwa_listy nazwa_listy / x1 x2 dl dlug ugos osc c li list sta_ a_tm tmp p i ob obie iekt kt ) (progn ;---------;ustalenie ;ustal enie zmiennych zmiennych poczatkowych poczatkowych ; (setq    x1 nazwa_ nazwa_listy listy x2 (r (rea ead d x1 x1) )

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi dlugosc dlugos c (lengt (length h (eval (eval x2)) x2)) lista_tmp lista_ tmp nil i 0 );setq   ;---------;wejsc ;we jscie ie w petle petle repeat repeat ;usuwanie ;usuwa nie wskazanych wskazanych obiektow obiektow ;

354



(repeat dlugosc (repeat dlugosc    (progn (s (set etq q ob obie iekt kt (n (nth th i (e (eva val l x2 x2)) ))) )    (if (not (not (membe (member r i numery numery_ob _obiek iektow tow)) ))    (progn (setq    lista_ lis ta_tmp tmp (ap (appen pend d lista_ lista_tmp tmp (li (list st obiekt obiekt)) )) );setq );progn );if (s (set etq q i (1 (1+ + i) i)) )    );progn );repeat ;---------;zwrot zmodyfikowa zmodyfikowanej nej listy ; (set (se t (read (read x1) lista_ lista_tmp tmp) )    ;---------(princ) ;---------);progn );USUN_OBIEKTY_N ; ;------------------------------------------------;*************************************************KONIEC

Omówmy teraz wyróżnione bloki i linie programu. blok bloku u tym tym us usta tala lamy my wa warto rtości pocz począ tkowe tkowe dla fun funkcj kcji: i: pod zmi zmienn enną   x1 podstawiamy łańcuch z nazwą  listy   listy — np.  "lista_1" ; zmienna  x2  jest symbolem oznaczają cym cym nazwę   listy — np.   LISTA_1; ewalu ewaluacja acja zmiennej   x2   daje listę, a więc można obliczyć   jej długość   i podstawić   ją   pod zmienną   dlugosc; lista pomocnicza  lista_tmp   jest na razie listą  pust   pustą ; licznik pętli  repeat  (zmienna   i) ustawiony zostaje na 0.

 W

w pętlę   repeat   i roz rozpoc poczyn zynamy amy prz przetw etwarz arzani aniee listy listy głó główne wnejj (podanej (podan ej w argum argumencie encie   nazwa_listy). Pętlę   repeat   wykonujemy tyle razy, ile wynosi wartość  zmiennej  dlugosc.

   Wch Wchod odzi zimy my

   Pod

zmienną  obiekt    obiekt  podstawiamy   podstawiamy element listy o indeksie  i .

czy indeks elementu znajduje się  na liście indeksów przeznaczonych do usunięcia z listy.

  Sprawdzamy,    Jeśli

element o podanym indeksie ma pozostać  na liście, jest on dopisywany do listy pomocniczej  lista_tmp.

 

355

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst    Zwiększamy

wartość  zmiennej  i  o 1, umożliwiają c tym samym pobra pobranie nie i sprawdzenie kolejnego elementu z listy.

   Będą c

już   poz poza pętlą    repeat, korz korzys ysta tajją c z in inst struk rukcj cjii przyp przypis isan ania ia   set, podstawiamy zawartość  listy pomocniczej  lista_tmp  pod nazwę  listy przekazanej w zmiennej  x1  (jest to również  nazwa listy przekazana w argumencie wywołania funkcji  nazwa_listy).

Standardowo AutoCAD wydanie 12 wyposażony jest w funkcję   AutoLISPu zdefiniowaną  w   w systemie ADS —  (acad_strlsort  list ). Funkcja powoduje uporzą dkowanie dkowanie listy łańcuc cuchów hów teksto tekstowyc wych h w porz porzą dku dku alfabetycz alfabetycznym. nym. Argume Argument nt   list   zawiera zawiera łańcuchy tekstowe, które mają   zostać   uporzą dkowane. dkowane. Funkcja  acad_strlsort  zwraca listę   tych samych łańcuchów, ale uporzą dkowanych dkowanych w kolejności alfabetycznej. Przykładowo, Przykł adowo, jeśli zmi zmienn ennaa   x1   oznacza oznacza następują cą   listę:   (" ("c c" "a "a" " "d "d" " "c "cad ad" " "marek" "marek " "acad") "acad"), wówczas wywołanie Command:   (setq (setq x1 (ac (acad_ ad_str strlso lsort rt x1) x1)) )↵

zwróci listę  w postaci   ("a" ("a" "a "aca cad" d" "c "c" " "c "cad ad" " "d "d" " "m "mar arek ek") "). Rozwią zanie zanie powyższe wykazuje jednak pewne braki w zakre zakresie sie stosowania stosowania funkc funkcji ji   podlegać  tylko listy zawierają ce c e łańcuchy alfanumeacad_strlsort. Sortowaniu mogą  podlega ryczne. Nie mogą  to   to być  również  listy zagnieżdżone — np. (("c")("a")("d")). Poniżej przedstawiono wydruk programu rozszerzają cego cego zakres sortowanych danych. Dane mogą   być  wprowadzane na listę  w postaci numerycznej lub łańcuchowej, dopuszczalne szcza lne jest również   stosowanie stosowanie list zagnie zagnieżdżonych. Uproszczony Uproszczony algorytm algorytm sorto sorto-wania jest następują ccy: y: 1. Two Tworzo rzona na jest lista pomo pomocni cnicza cza,, do której której będziemy dodawać   elementy z listy głównej. 2. Jeśli elem elemen entt z list listy y głów główne nejj jest jest mnie mniejs jszy zy od zero zerowe wego go el elem emen entu tu li list sty y pomocniczej, jest on umieszczany na pocz ą tku tku listy pomocniczej. 3. Jeśli elem elemen entt z list listy y głów główne nejj jest jest większy kszy od osta ostatn tnie iego go el elem emen entu tu li list sty y pomocniczej, jest on umieszczany na ko ńcu listy pomocniczej. 4. Jeśli elem elemen entt z list listy y głów główne nejj jest jest większ kszy y od pie pierws rwszeg zego o elemen elementu tu lis listy ty pomocnicze pomoc niczej, j, ale mniejszy od ostatn ostatniego iego elementu listy pomocn pomocniczej iczej,, wywoływana jest funkcja pomocnicza, która umieszcza go w odpowiednim miejscu w ś rodku listy pomocniczej. 5. Po przetworzeniu przetworzeniu wszyst wszystkich kich elemen elementów tów listy głównej, lista pomoc pomocnicza nicza zawiera zawiera elementy posortowane w kolejności wzrastają cej. cej.

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi

356

A oto i program realizuj ą cy cy powyższe zadanie. ;*************************************************PROG_048 ;Funkc ;Fu nkcja ja SORTUJ SORTUJ_LI _LISTE STE slu sluzy zy do sortow sortowani ania a listy listy ;sortu ;so rtuje je liste liste liczb liczb lub lan lancuc cuchow how w porzad porzadku ku rosnac rosnacym. ym. ; ;Funkc ;Fu nkcja ja wywoly wywolywan wana a jest jest z dwoma dwoma argume argumenta ntami mi : ;nazwa ;na zwa_li _listy sty - lancuc lancuch h okresl okreslaja ajacy cy nazwe nazwe listy listy ; np np. . y "l "lis ista ta_ _we wezl zlow ow" "anej ;typ_l ;ty p_list isty typ sortow sor towane j listy listy ; 1 - l is ista ty typu (1 (1 3 8 2 4 7 . .. ..) ; lub ("c" "a" "d" "cad" ...) ; 2 - li list sta a ty typu pu ((1 ((1 .. ...) .)(3 (3 ...) ...)(8 (8 ...) ...)(2 (2 ...) ...)(4 (4 ...) ...) ...) ...) ; lub (("c" ...)("a" ...)("d" ...)("cad" ...) ...) ; ;------------------------------------------------;Przyklady ;Przy klady wywolania wywolania : ;n ;np p li list sta_ a_we wezl zlow ow => (3 7 2 0 -5 10 -8 -8) ) ; (S (SOR ORTU TUJ_ J_LI LIST STE E "lis "lista ta_w _wez ezlo low" w" 1) 1) ; !lista_wezlow => (-8 (-8 -5 0 2 3 7 10) 10) ;np lista_ lista_wez wezlow low => ((3 5 7)(7)( 7)(7)(2 2 0 1)(0)( 1)(0)(-5) -5)(10 (10)) )) ; (S (SOR ORTU TUJ_ J_LI LIST STE E "lis "lista ta_w _wez ezlo low" w" 2) 2) ; !l !lis ista ta_w _wez ezlo low w => ((-5)( ((-5)(0) 0)(2 (2 0 1)(3 5 7)(7) 7)(7)(1 (10) 0)) ) ;n ;np p *x *x1 1 => (" ("c" c" "a "a" " "d "d" " "c "cad ad" " "m "mar arek ek" " "a "aca cad" d") ) ; (S (SOR ORTU TUJ_ J_LI LIST STE E "*x "*x1" 1" 1) ; !* !*x1 x1 => ("a" ("a" "aca "acad" d" "c" "c" "cad" "cad" "d" "d" "mare "marek" k") ) ;np *x2 => (("c" (("c" 1)("a" 1)("a")(" )("d" d" "f")(" "f")("aca acad" d" -8)("m -8)("mare arek") k")) ) ; (S (SOR ORTU TUJ_ J_LI LIST STE E "*x "*x2" 2" 2) ; !* !*x2 x2 => (( (("a "a") ")(" ("ac acad ad" " -8 -8)( )("c "c" " 1)(" 1)("d" d" "f")(" "f")("ma mare rek" k")) )) ; ;------------------------------------------------; (defun (defu n SORTUJ_LIST SORTUJ_LISTE E (nazwa_list (nazwa_listy y typ_listy typ_listy / nowa_lista_ nowa_l ista_2 2 j jeszcze1 jeszcze1 element_1 element_1 x1 x2 x3 no nowa wa_l _lis ista ta_1 _1 x4 x5 dl dlug ugos osc c i el elem emen ent t x ) (progn ;==================================== ;definicje ;defin icje funkcji funkcji pomocniczyc pomocniczych h ; ;-----------------------------------;funkc ;fu nkcja ja pomocn pomocnicz icza, a, gdy ele elemen ment t nalezy nalezy umiesc umiescic ic w sr srod odku ku li list sty y ; (defun FUN (defun FUNKCJ KCJA_1 A_1 () (progn ;---------(setq nowa_lista_2 nowa_l ista_2 (list) j 0 ;li licz czni nik k petli petli jeszcz jes zcze1 e1 T );setq ;----------

 

357

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst (w (whi hile le je jesz szcz cze1 e1

;d ;dop opok oki i T - pr prze zetw twar arza zamy my li list ste e ; nowa_lista_1

(progn (setq (se tq elemen element_1 t_1 (nth (nth j nowa_l nowa_list ista_1 a_1)) )) (i (if f (= ty typ_ p_li list sty y 1) (setq (se tq x1 elemen element_1 t_1) ) (s (set etq q x1 (car eleme element nt_1 _1)) )) ;e ;els lse e );if (if (< x x1) (progn (setq jeszcze1 jeszcz e1 nil x2 (list) (list) x3 (list) (list) );setq (repea (re peat t j (progn (setq x2 (a (app ppen end d x2 (l (lis ist t (c (car ar nowa_lista_1))) nowa_lista_ nowa_l ista_1 1 (cdr nowa_lista_ nowa_lista_1) 1) );setq );progn );repe );r epeat at j (setq x2 (appen (append d x2 (list (list elemen element)) t)) x3 nowa_l nowa_lista_ ista_1 1 pend nowa_l now a_list ista_2 a_2 (appen (ap d x2 x3) nowa_lista_1 nowa_l ista_1 nowa_lista_2 nowa_lista_2 );setq );progn );if (s (set etq q j (+ j 1) 1)) ) );progn );while );whil e jeszcze1 jeszcze1 ;---------(princ) ;---------);progn );FUNKCJA_1 ; ;-----------------------------------; ;koniec ;konie c definicji definicji funkcji funkcji pomocniczyc pomocniczych h ;==================================== ;definicja ;defin icja funkcji funkcji glownej glownej ; (setq x4 nazwa_ nazwa_listy listy x5 (r (rea ead d x4 x4) ) dlugos dlu gosc c (lengt (length h (eval (eval _x2)) _x2)) i 0 nowa_lista_ nowa_l ista_1 1 (list) );setq ;----------

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi ;sortowanie listy ;sortowanie ; (repeat (repea t dlugosc dlugosc (progn (s (set etq q el elem emen ent t (n (nth th i (e (eva val l x5 x5)) ))) ) (i (if f (= ty typ_ p_li list sty y 1) (setq (se tq x elemen element) t)   (s (set etq q x (c (car ar eleme element nt)) )) ;e ;els lse e

358

 

 

 

);if (if (= i 0)   (progn (setq nowa_lista_ nowa_ lista_1 1 (append (append nowa_lista_ nowa_lista_1 1 (list element)) );setq );progn );if   (if (= i 1)   (progn (setq (se tq elemen element_1 t_1 (nth (nth 0 nowa_l nowa_list ista_1 a_1)) )) (i (if f (= ty typ_ p_li list sty y 1) (setq (se tq x1 elemen element_1 t_1) ) (s (set etq q x1 (car eleme element nt_1 _1)) )) ;e ;els lse e );if (if (< x x1) (setq (se tq nowa_l nowa_list ista_1 a_1 (cons (cons elemen element t

 

 

nowa_lista_1)) (s (set etq q ;e ;els lse e nowa_lista_1 (append (appen d nowa_lista_ nowa_lista_1 1 (list element)) element)) );setq );if );progn );if    (if (> i 1)    (progn (setq x1 (nt (nth h 0 nowa_l nowa_list ista_1 a_1) ) x2 (last nowa_lista_ nowa_lista_1) 1) );setq (i (if f (= ty typ_ p_li list sty y 1) (progn (setq x1 x1 x2 x2 );setq );progn (p (pro rogn gn ;e ;els lse e (setq x1 (c (car ar x1 x1) ) x2 (c (car ar x2 x2) ) );setq );progn );if

 

359

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst (cond (( ((< < x x1 x1) ) ;u ;umi mies esc c na pocza poczatk tku u li list sty y (setq (se tq nowa_l nowa_list ista_1 a_1 (cons (cons elemen element t nowa_lista_1)) ) (( ((> > x x2 x2) ) ;u ;umi mies esc c na koncu koncu listy listy (setq nowa_lista_1 (append (appen d nowa_lista_ nowa_lista_1 1 (list element)) element)) );setq ) (T (FUNKC (FUNKCJA JA_1 _1)) )) ;u ;umi mies esc c w sr srod odku ku li list sty y );cond );progn );if   (s (set etq q i (+ i 1) 1)) ) );progn );repeat ;---------;zwrot posortowane posortowanej j listy ; (set (se t (read (read x4) nowa_l nowa_list ista_1 a_1) ) ;---------(princ) );progn );SORTUJ_LISTE



; ;------------------------------------------------; ;*************************************************KONIEC

Rozbudujm Rozbud ujmy y teraz teraz nas naszz algory algorytm tm sor sortow towani ania, a, baz bazuj ują c na zazn zaznac aczo zony nych ch li lini niac ach h i blokach programu.    Pobierz

kolejny element listy i podstaw go pod zmienną  element   element .

   Jeśli jest

to lista zwykła, pod zmienną  x  x  podstaw element listy.

   Jeśli

jest jest to list listaa za zagn gnie ieżdżona ona,, pob pobier ierzz gło głow wę   eleme element ntu u i pods podsta taw w ją   pod zmienną  x  x . przetw przetwarz arzamy amy zer zerowy owy elemen elementt listy, listy, umi umieeść   zmienną   element   na liście pomocniczej nowa_lista_1.

   Gdy

   Gdy • •

•

przetwarzamy pierwszy element listy

pod zmienną  element_1  element_1 podstaw zerowy element listy pod zmienną   x1   podstaw element lub głowę   elementu (w zależności od tego, czy jest to lista zwykła czy zagnie żdżona)  jeśli element listy głównej  x  jest mniejs mniejszy zy od elementu listy pomoc pomocniczej niczej  x1, wstaw element listy głównej na pocz ą tek tek listy pomocniczej, w przeciwnym razie wstaw go na koniec listy pomocniczej  nowa_lista_1

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi   Gdy

35:

przetwarzamy kolejne elementy listy

•

pod zmienną  x1  x1  podstaw zerowy element listy pomocniczej  nowa_lista_1

•

pod zmienną  x2  x2  podstaw ostatni element listy pomocniczej  nowa_lista_1

•

w zależności od tego, czy przetwarzamy list ę  zwykłą  czy   czy zagnieżdżoną , pod zmienne  x1  i  x2  podstaw wartości elementów lub ich głowy

•

 jeśli eleme element nt listy główne głównejj  x  jest mniejs mniejszy zy od elementu listy pomocn pomocniczej iczej  x1, ws wsta taw w ele eleme ment nt list listy y głów główn nej na pocz począ ttek ek li list sty y pomo pomocn cnic icze zejj nowa_lista_1

•

 jeśli element listy głównej  x  jest większy od elementu listy pomocniczej  x1, wstaw staw eleme lement nt list listy y głów główne nejj na koni konieec li lissty pomo pomoccnicz niczej ej nowa_lista_1

•

 jeśli elemen elementt lis listy ty głó główne wnejj   x   jest jest większ kszy y od zer zerowe owego go elemen elementu tu lis listy ty pomocn pom ocnicz iczej, ej, a mni mniejs ejszy zy od ost ostatn atnieg iego o elemen elementu tu lis listy ty pom pomocn ocnicz iczej, ej, wywołaj funkcję   pomocniczą  FUNKCJA_1   FUNKCJA_1, która umieści go w odpowiednim miejscu listy pomocniczej nowa_lista_1.

Omówmy teraz algorytm działania funkcji pomocniczej  FUNKCJA_1. Zadaniem Zadani em funkcj funkcjii jest jest roz rozbic bicie ie lis listy ty pom pomocn ocnicz iczej ej   nowa_lista_1   na dwi dwiee pod podlis listy, ty, między które które zos zostan tanie ie wst wstawi awiony ony sor sortow towany any elemen element. t. Pod zmi zmienn enną   x   zawiera zawiera się element eleme nt listy głównej, pod zmien zmienn ną   x1 x1  zawiera się  kolejny element z listy pomocniczej lub jego głowa. Dopóki element z listy główne głównejj jest mniejs mniejszy zy od eleme elementu ntu z listy pomocniczej, przetwarzamy elementy listy pomocniczej. Lista   x2   powiększa się   o kolejny element, eleme nt, natomiast natomiast lista   nowa_lista_1   zostaj zostajee skr skróco ócona na o gło głow wę   (pierwszy (pierwszy elemen elementt li list sty) y).. Gdy Gdy elem elemen entt z list listy y głów główne nejj jest jest rów równy ny lu lub b większy kszy od el elem emen entu tu z li list sty y pomocniczej pomocn iczej,, kończymy przetwarzani przetwarzanie. e. Lista   nowa_lista_1   został zostałaa roz rozbit bitaa na dwi dwiee podlisty: zmienna  x2  jest listą  zawieraj  zawierają cą  elementy   elementy mniejsze od elementu sortowanego, zmienna   x3   jest listą  zawierają cą   elementy równe lub większe od elementu sortowanego. Wystarczy teraz połą czy czyć   listę   x2, zmienną   x   (element podlegają cy cy sortowaniu) oraz listę  x3, aby otrzym otrzymaać  listę  posortowanych elementów.

Na koniec omawiania działań na listach, należy wspomnieć o jeszcze jednej ważnej liście — liście opisu elementów rysunkowej bazy danych AutoCADa. AutoCAD, podobnie jak inne programy prog ramy graficzn graficznee posługu posługuje je się   grafik ą  ą   wektorową . Rysun Rysunek ek tw tworz orzon ony y jes jestt więc z określony lonych ch elem elementó entów, w, takich jak: lini linia, a, wie wieloli lolinia, nia, łuk, teks tekstt itd. itd.,, któr któree z kole koleii można łą czy czyć   w oddzieln oddzielnee grupy grupy zwa zwane ne blok blokami. ami. Informac Informacje je o pos poszcze zczególn gólnych ych elem elementa entach ch (zwanych (zwa nych tak że en enty tycj cjam amii od an ang. g. en enti tity ty)) pr prze zech chow owyw ywan anee są   w baz bazie ie rys rysunk unkowe owejj AutoCADa.. Znajomość   struktury i porzą dku AutoCADa dku zapisu tych info informac rmacji ji jes jestt bardzo bardzo ważna i niezbędn dnaa podcz podczas as pisa pisania nia program programów ów w AutoLISPie AutoLISPie lub w ADSie ADSie.. Pozwa Pozwala la bowiem

 

361

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst tworzyć   procedu procedury ry wykonu wykonujją ccee czyn czynno ności ni niem emo ożli liwe we lub lub bard bardzo zo tr trud udne ne do zrealizowania za pomocą  standardowych   standardowych komend edytora graficznego. S ą  one   one poza tym szybsze i bardziej efektywne.

221/6/2/ 1/6/2/ Eptuq  YG Eptuq ep mjtuz EYG E Pozn Poznaw awan anie ie struk struktu tury ry rysu rysunk nkow owej ej bazy bazy dany danych ch,, a konk konkre retn tnie ie st stru ruktu ktury ry opis opisu u poszczególnych elementów rysunkowych rozpoczniemy od przykładu linii biegną cej cej od punktu pun ktu o wsp współr ółrzzędny dnych ch 1,1 1,1,1 ,1 do pun punktu ktu o wsp współr ółrzzędny dnych ch 5,1 5,10,0 0,0.. Pow Powy yższą   linię rysujemy za pomocą  nast   następują cej cej sekwencji komend: Command:   _line↵ From Fro m point: point:   1,1,1↵ To poi point: nt:   5,10,0↵ To poi point: nt: Command:

↵

Być  mo że zauważyłeś  znak podkreślenia  "_"  przed komendą  LINE.   LINE. Znak ten realizuje obsługę  j ęzyków narodowych. Jeśli program pisany w AutoLISPie ma być  u żywany we współpracy z narodowymi wersjami AutoCADa, standardowe polecenia i słowa kluczowe AutoCA AutoCADa Da będą   automatyczni automatyczniee tłumac tłumaczone, zone, jeśli zostan zostaną   poprzedzone poprzedzone znaki znakiem em podkreślenia "_". Obsługa Obsług a języków narodowych narodowych została została wprow wprowadzona adzona w wersji wersji 12 AutoCADa. AutoCADa. Oznacza to,  ż e programy wykorzystują ce ce ten chwyt nie będą  si  si ę  wykonywały na wcześniejszych wersjach AutoCADa (dotyczy to zarówno wersji angielskiej, jak również  wersji narodowych).

Wróćmy jednak do opisu elementu rysunkowego typu linia. Każdy element rysunku posiadaa swój numer ident posiad identyfikac yfikacyjny, yjny, za pomocą  którego   którego z poziomu AutoLISPu można uzyskać   pozostałe dane charakteryzują ce ce ten obiekt. Numer identyfikacyjny elementu możemy uzyskać  za pomocą   funkcji AutoLISPu  entlast. Funkcja ta zwraca nazw ę  elementu, który jest ostatnim niewymazanym elementem głównym w rysunkowej bazie danych. Funkcja ta jest cz ęsto wykorzystywana w celu uzyskania nazwy nowego elementu, który właśnie został dodany z u życiem funkcji  command. Element ten nie musi być  widoczny na ekranie ani należeć  do warstwy odblokowanej. Tak więc, jeśli element rysunkowy typu linia jest ostatnim elementem w bazie danych, wówczas wywołanie: Command:   (entlast)↵ Command:

może zwrócić   np.:   . Numer identyfikacyjny elementu jest typu ENAME. Dostęp do danych o elemencie umożliwia nam funkcja   entget, której parametrem parame trem jest wyżej opisany opisany numer identyfikac identyfikacyjny. yjny. Funkc Funkcja ja   entget   zwraca zwraca listę danych w formacie DXF (ang. Drawing eXchange Format). Przykładowo, dla naszej linii lista DXF może wyglą da dać  następują cco: o:

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi

362

Command:   (entget (entla (entlast)) st))↵ (( ((-1 -1 . )(0 (0 . "L "LIN INE" E")( )(8 8 . "0 "0") ")(1 (10 0 1. 1.0 0 1. 1.0 0 1. 1.0) 0)(1 (11 1 5. 5.0 0 10 10.0 .0 0. 0.0) 0)(2 (210 10 0. 0.0 0 0. 0.0 0 1. 1.0) 0)) ) Command:

Elementami listy DXF są  podlisty   podlisty zawierają ce ce wielkości charakteryzują ce ce dany obiekt. Pierwszym elementem jest podlista zawierają ca c a parę   kropkową   (–1 . ) ą t, określają cą   .rodz rodzaj ajwszy dane da nejj elem liśtciepary DXF. . opko Drugim Dru gim ele mentem tem par pary y kro kropko wej jest jes wielkość   charakteryzują ccaa dany dany elemen elementt rys rysunk unkowy owy.. W prz przypa ypadku dku kodu –1   jest jest to numer identyfikacyjny entycji, kod  0  oznacza nazwę  entycji — "LINE", kod  8  oznacza nazwę  warstwy, na której leży dany obiekt — "0", kod  10  oznacza współrzędne punktu począ tkoweg tkowego o lini linii, i, kod   11   oznacza współr współrzzędne punktu punktu końcow cowego ego lin linii, ii, kod   210 oznacza kierunek pogrubiania elementu.

Szczegółowa lista opisu kodów grup DXF znajduje si ę  w dodatku E.

Lista DXF opisu Lista opisu elemen elementów tów skł składa ada się   z dwó dwóch ch rod rodzaj zajów ów „po „podli dlist” st” — kro kropko pkowej wej zawierają cej c ej dwa elemen elementy ty oraz oraz zwykłe zwykłejj zaw zawier ieraj ają ccej ej dwa dwa lu lub b więcej eleme elementów. ntów. Przykładem listy kropkowej jest lista opisu warstwy elementu —  (8 . "0"), przykładem listy zwykłej jest lista opisu współrz ędnych punktu począ tkowego tkowego linii —  (10 1.0 1.0 1.0). Niektóre z kodów, jeśli nie występują   na liście DXF, przyjmują   wartości domyślne. Dotyczy to w szczególności numeru koloru elementu oraz nazwy rodzaju linii, jak ąą   został narysowany dany element. Gdyby powy ższa linia została narysowana kolorem innym niż  kolor przyporzą dkowany dkowany do warstwy, wówczas kod koloru b ędzie obecny na liście DXF. Zilustrujmy to poniższym przykładem: Command:   _color↵ New entity entity col color or : :   1↵ Command:   _line↵ From Fro m point: point:   1,1,1↵ To poi point: nt:   5,10,0↵ To poi point: nt:

↵

Command:   _color↵ Ne New w en enti tity ty co colo lor r )>: :   _bylayer↵ Command:   (entget (entla (entlast)) st))↵ (62 2 . (( ((-1 -1 . )(0 (0 . "L "LIN INE" E")( )(8 8 . "0 "0") ")(6 1) 1)(1 (10 0 1. 1.0 0 1. 1.0 0 1. 1.0) 0)(1 (11 1 5. 5.0 0 10 10.0 .0 0. 0.0) 0)(2 (210 10 0. 0.0 0 0. 0.0 0 1. 1.0) 0)) ) Command:

W prz przykł ykładz adzie ie tym tym,, przed przed nar naryso ysowan waniem iem lin linii, ii, zmieni zmieniamy amy kol kolor or now nowo o rys rysowa owanyc nych h elementów eleme ntów na czerw czerwony. ony. Następnie rysujemy naszą  lini   linię, po czym wracamy do koloru przyporzą dkowan dkowanego ego do war warstw stwy. y. W opisie opisie elemen elementu tu pojawi pojawiaa się   dodatkowa dodatkowa para kropkowa z kodem  62, określają cym cym numer koloru, jakim został narysowany element.

 

363

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst Poniżej zamieszczono procedury uzyskiwania list DXF dla elementów typu CIRCLE, ARC i 3DFACE. Dodatkowo przyjęto założenie, ż e elementy rysowane są  kolorem  kolorem i typem linii przynależnym do warstwy. Command:   _circle↵ 3P/2P/TTR/< 3P/2P /TTR/: point>:   2,2,0↵ Diameter/:   1↵ Command:   (entget (entla (entlast)) st))↵ (( ((-1 -1 . En Enti tity ty na name me: : 60 6000 0000 0044 44>) >)(0 (0 . "C "CIR IRCL CLE" E")( )(8 8 . "0 "0") ")(1 (10 0 2. 2.0 0 2. 2.0 0 0. 0.0) 0)(4 (40 0 . 1. 1.0) 0)(2 (210 10 0. 0.0 0 0. 0.0 0 1. 1.0) 0)) ) Command: Command:   _arc↵ Center/:   10,1↵ Center/End/ Cente r/End/:   _c↵ Center:   5,1↵ Angle/Lengt Angle /Length h of chord/:   5,5↵ Command:   (entget (entla (entlast)) st))↵ (( ((-1 -1 . En Enti tity ty na name me: : 60 6000 0000 0066 66>) >)(0 (0 . "A "ARC RC") ")(8 (8 . "0 "0") ")(1 (10 0 5. 5.0 0 1. 1.0 0 0. 0.0) 0)(4 (40 0 . 5. 5.0) 0)(5 (50 0 . 0. 0.0) 0)(5 (51 1 . 1. 1.57 5708 08)( )(21 210 0 0. 0.0 0 0.0 0.0 1. 1.0) 0)) ) Command: Command:   _3dface↵ First point:   1,1↵ Second Secon d point:   1,5↵ Third point:   5,5↵ Fourth point:   5,1↵ Fourth Third point:

↵

Command:   (entget (entla (entlast)) st))↵ (( ((-1 -1 . En Enti tity ty na name me: : 60 6000 0000 0088 88>) >)(0 (0 . "3 "3DF DFAC ACE" E")( )(8 8 . "0 "0") ")(1 (10 0 1. 1.0 0 1. 1.0 0 1. 1.0) 0)(1 (11 1 1. 1.0 0 5. 5.0 0 0. 0.0) 0)(1 (12 2 5. 5.0 0 5. 5.0 0 0. 0.0) 0)(1 (13 3 5. 5.0 0 1. 1.0 0 0. 0.0) 0)(7 (70 0 . 0) 0)) ) Command: Command:   _3dface↵ First point:   7,7↵ Second Secon d point:   _i 7,8 7,8↵ Third point:   _i 8,8 8,8↵ Fourth Fourt h point:   8,7↵ Third point:

↵

Command:   (entget (entla (entlast)) st))↵ (( ((-1 -1 . En Enti tity ty na name me: : 60 6000 0000 00aa aa>) >)(0 (0 . "3 "3DF DFAC ACE" E")( )(8 8 . "0 "0") ")(1 (10 0 7. 7.0 0 7. 7.0 0 0. 0.0) 0)(1 (11 1 7. 7.0 0 8. 8.0 0 0. 0.0) 0)(1 (12 2 8. 8.0 0 8. 8.0 0 0. 0.0) 0)(1 (13 3 8. 8.0 0 7. 7.0 0 0. 0.0) 0)(7 (70 0 . 6) 6)) ) Command:

Przeglą d daj ają c listy DXF poszczególnych elementów zwróciłe ś  mo że uwagę,  ż e znaczenie kodów DXF nie jest jednoznaczne. Niektóre z nich np.   10,   11,   12,   13,   40  opisują  różne, czasem nie mają ce c e ze sobą   nic wspólnego cechy obiekt obiektu. u. Zależy to od typu opisywanego elementu.

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi

364

W przypadku okręgu kod  10  określa środek okręgu, kod 40  oznacza promień okr ęgu. W przypadku łuku kod  10  oznacza  ś rodek łuku, kod  40   oznacza promień  łuku, kod  50 oznacza orientację  punktu począ tkowego tkowego łuku (w radianach), kod  51  oznacza orientację punktu końcowego łuku (w radianach). Łuk bie biegnie gnie zaw zawsze sze prz przeci eciwni wnie e do ruchu ruchu wsk wskazó azówek wek zegara zegara.. Wsp Współr ółrz zędne punktu począ ttkoweg kowego o łuku wyzna wyznacza czamy my w opa oparci rciu u o kod   50 50,, wsp współr ółrz zędne punktu końcowego łuku wyznaczamy w oparciu o kod   51. 51. Jest to ważne dla dowolnej metody definicji łuku.

W przypadku obiektu typu 3DFACE kod   10   oznacza współrzędne pierwszego wierzchołka, kod  11  drugiego, kod  12  trzeciego a kod 13  współrzędne czwartego wierzchołka (jeżeli wprowadzone zostały tylko trzy wierzchołki, ten jest równy trzeciemu). Kod  70  jest natomiast wska źnikiem oznaczają cym, cym, który bok płasz płaszczyz czyzny ny ma być  niewidoczny: 1 — pierwszy, 2 — drugi, 4 — trzeci, 8 — czwarty. Warto ścią  standardow   standardową  jest   jest 0 — wszystkie boki są   widoczne. Wygaszenie kilku boków da w wyniku sum ę   odpowiadają cych cych im cyfr. Jak wspomniałe wspomniałem m wcześniej, informacje o eleme elementach ntach rysunkowych rysunkowych umies umieszczan zczanee są  w bazie danych AutoCADa w kolejności ich rysowania. Dostęp do nich posiadamy dzięki standa standardo rdowym wym funkcj funkcjom om AutoLI AutoLISPu SPu (są   to m. in in.. funk funkcj cjee   entget   i   entsel). Jednak że funk funkcj cjee te udos udosttępniają   jedyni jedyniee naz nazwy wy entycj entycjii głó główny wnych. ch. Obiekt Obiekty y typ typu u

ą  IN INSER SERT Tą ce (b loki ki z atry atrybu buta tami mi)) or oraz azo atrybutach POLY POLYLI LINE NE (pol (polil ilin inie ie) ) posi posiad adaj aj   subentycje zawieraj c(blo e informacje odpowiednio bloku oraz kolejnych wierzchołkach wielolinii. Bloki mogą  nie   nie posiadać  zdefiniowanych atrybutów, o czym informuje kod 66. Przyjmuje on wartość   0, gdy blok ich nie posiada oraz 1 gdy posiada. Subentycje umieszczane są   w bazie danych zaraz za entycjami głównymi. Maj ą c numer (nazwę) entycji głównej, można do nich dotrzeć   za pomocą   funkcji   (entnext   [ename]), która zwraca nazwę   elementu umieszczonego w bazie po entycji o numerze   ename. W ten sposób można krok po kroku odczyt odczytywa ywać  nazwy subentycji bloku czy wielolinii. Dzi ęki tak takiem iemu u zorgan zorganizo izowan waniu iu rys rysunk unkowe owejj baz bazy y danych danych ilość   zdefiniowanych zdefiniowanych atrybu atrybutów tów w bloku bloku ora orazz wie wierzc rzchoł hołków ków wie wielol lolini iniii może być   dowolna. dowolna. Każdą   grupę   subentycji zamyka element typu SEQEND zawierają cy cy numer entycji głównej (wskazany przez kod –2), do której ona należy. Przedstawiony Przedstawion y powyżej spos sposób ób post postępow powani aniaa prz przeeśle ledz dzim imy y na el elem emen enci ciee ty typu pu POLYLINE, który składa się  z jednego odcinka biegną cego cego od punktu o współrzędnych 1,1 do punktu o współr współrzzędnych 5,5. Command:   _pline↵ From point: From point:   1,1↵ Arc/Close/Halfwidth/Length/Undo/Width/: 5,5↵ Arc/Close/Halfwidth/Length/Undo/Width/: Command:

↵

Skoro wielolinia została już  narysowana, pokażę  teraz, jak z poziomu linii komend przechodzić  przez jej poszczególne wierzchołki.

 

365

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst

•

Opis entycji głównej uzyskujemy wykorzystuj ą c wcześniej poznaną  konstrukcj   konstrukcję. Command:   (setq (setq x (entge (entget t (en (entla tlast) st))) ))↵ ((-1 . )(0 )(0 . "POLYL "POLYLINE INE")( ")(8 8 . "0 "0") ")(6 (66 6 . 1) 1)(1 (10 0 0. 0.0 0 0. 0.0 0 0. 0.0) 0)(7 (70 0 . 0) 0)(4 (40 0 . 0. 0.0) 0)(4 (41 1 . 0. 0.0) 0)(2 (210 10 0. 0.0 0 0. 0.0 0 1. 1.0) 0)(7 (71 1 0) 0)(7 (72 2 0) 0)(7 (73 3 0) 0)(7 (74 4 0) 0)(7 (75 5 0) 0)) ) Command:

•

Przechodzimy do opisu pierwszej subentycji. Kod  66  o wartości 1 oznacza,  ż e wielolinia posiada wierzchołki. Aby otrzyma ć listy DXF poszczególnych wierzchołków, posłużymy się  znowu funkcją  entget   entget. Jej argument argumentem em nie będzie jednak funkc funkcja ja   entlast, gdyż   zwraca zwraca ona naz nazw wę elementu głównego, my zaś  chcemy uzyskać  nazwę  elementu podrzędnego. Wykorzystamy tutaj wbudowaną   funkcję   AutoLISPu   (entnext  [ename]). Jeżeli funkcj fun kcjaa jes jestt wyw wywoły oływan wanaa bez argume argumentó ntów, w, to zwraca zwraca ona naz nazw wę   pierwszego niewymazanego elementu z rysunkowej bazy danych. Jeżeli wyrażenie z  entnext zawiera argument  ename, to funkcja zwraca nazwę  pierwszego niewymazanego elementu, który występuje w bazie danych po elemencie wskazywanym przez ten argument. Jeżeli nie ma już   następnego elementu rysunkowego, to funkcja zwraca   nil. Funkcja  entnext  zwraca zarówno elementy główne, jak również  ich elementy podrzędne. Tak więc, mają c listę   DXF entycji głównej podstawioną   pod zmienną   x, listę DXF następnej podentycji uzyskujemy następują cco: o: Command:   (ass (assoc oc –1 x)↵ (–1 . ) ) Command:   (cdr (cdr (ass (assoc oc –1 x)) x))↵ :   4,4↵ Diameter/:   2↵ Command:   _change↵ Select Selec t objects: objects:   4,6↵ 1 fo foun und d Select Selec t objects: objects:

↵

Properties/ Prope rties/:

↵

Enter circle Enter circle rad radius ius: :   3↵ Command:

W powy powyższy szym m przykł przykładz adzie ie dok dokonu onujją c mo mody dyfik fikac acji ji okr okręgu kome komend ndą    CHANGE/  CHANGE POINT mamy możliwość  zmiany tylko jego promienia. Command:   _line↵ From Fro m point: point:   2,2↵ To poi point: nt:   6,4↵ To poi point: nt:

↵

Command:   _change↵ Select Selec t objects: objects:   2,2↵ 1 fo foun und d Select Selec t objects: objects:

↵

Properties/: ↵ No cha change ngeabl able e entity entity sel select ected ed Command:

W powy powyższy szym m przykł przykładz adzie ie próba próba mod modyfik yfikacj acjii lin linii ii komend komendą   CHANGE/CHANGE POIN PO INT T kończy czy się   komunikatem,   że kome komend ndaa ta nie nie może zmi zmieni enić   właściwości wybranego elementu.

 

379

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst Dla obydwu entycji mamy mo żliwość  zmiany takich parametrów jak: warstwa, kolor, poziom. Umożliwia to komend komenda a CHAN CHANGE/PR GE/PROPER OPERTIES TIES lub komend komenda a CHPROP.

Niedogodności te można usunąć  stosują c modyfikację  listy DXF elementu. AutoLISP posiada dwie funkcje biblioteczne:  entmod  i  entupd, pozwalają ce ce na dokonanie zmian w li ście DXF elementu. Funkcje te zostaną  obecnie   obecnie szczegółowo omówione.

21/6/3/2/ Npezgjlbdkb 21/6/3/2/ Npe  zgjlbdkb fmf fmfnfouv nfouv x xzlps{ztuboj xzlps{ztubojfn lps{ztubojfn gvoldkj fo founpe unpe Format funkcj funkcjii   entmod   jest następują ccy: y:   (entmod   elist ). Fun Funkcj kcjaa ope operuj rujee na arg arguumencie   elist , który jest listą   w postaci zwracanej przez funkcję   entget, i aktualizuje informacje w bazie danych zwią zane zane z elementem, którego nazwa jest okre ślona w tej liście w grupie o kodzie –1. Tak więc podstawowy sposób uaktualniania bazy danych przez AutoLISP polega na wydobywaniu informacji o elemencie przy pomocy funkcji entget, na modyfikowaniu listy definiuj ą cych cych element danych (szczególnie przydatne są  tutaj funkcje  assoc  oraz  subst) oraz na aktualizowaniu informacji o elemencie w bazie danych za pomocą  funkcji   funkcji  entmod. Poniższy przykład przykład pokaz pokazuje uje sposó sposób b wykorz wykorzystani ystaniaa funkc funkcji ji   entmod   do zmi zmiany any promienia okręgu oraz współrzędnych jego środka. Command:   _circle↵ 3P/2P/TTR/< 3P/2P /TTR/: point>:   4,4↵ Diameter/:   2↵ Command:   (setq (setq lista lista_dxf _dxf (entge (entget t (entla (entlast))) st)))↵ ((-1 ((1 . )(0 )(0 . "CIRCL "CIRCLE") E")(8 (8 . "0")(1 "0")(10 0 4. 4.0 0 4. 4.0 0 0. 0.0) 0)(4 (40 0 . 2. 2.0) 0)(2 (210 10 0. 0.0 0 0. 0.0 0 1. 1.0) 0)) ) Command:   (setq (setq lis lista_ ta_dxf dxf (su (subst bst (cons (cons 40 3)( 3)(ass assoc oc 40 lista_dxf) lista lista_dxf) lista_dxf)) _dxf))↵ ((-1 ((1 . )(0 )(0 . "CIRCL "CIRCLE") E")(8 (8 . "0")(1 "0")(10 0 4. 4.0 0 4. 4.0 0 0. 0.0) 0)(4 (40 0 . 3) 3)(2 (210 10 0. 0.0 0 0. 0.0 0 1. 1.0) 0)) ) Command:   (set (setq q list lista_ a_dx dxf f (sub (subst st (lis (list t 10 8 4 0)(a 0)(ass ssoc oc 10 lista_ lis ta_dxf dxf) ) lis lista_ ta_dxf dxf)) ))↵ (( ((-1 -1 . )(0 (0 . "C "CIR IRCL CLE" E")( )(8 8 . "0 "0") ")(1 (10 0 8 4 0) 0)(4 (40 0 . 3) 3)(2 (210 10 0. 0.0 0 0. 0.0 0 1. 1.0) 0)) ) Command:   (entmod lista_ lista_dxf) dxf)↵ (( ((-1 -1 . )(0 (0 . "C "CIR IRCL CLE" E")( )(8 8 . "0 "0") ")(1 (10 0 8 4 0) 0)(4 (40 0 . 3) 3)(2 (210 10 0. 0.0 0 0. 0.0 0 1. 1.0) 0)) ) Command:

Zwróć  uwagę  na sposoby tworzenia list do wymiany na li ście DXF. W przypadku promienia okręgu mamy do czynienia z par ą   kropkową , tak więc do utworzenia listy wykorzystujemy funkcję   cons. cons. W przypadku współrzędnych   środka okręgu mamy ma my do czyn czynie ieni nia a ze zw zwyk ykłłą    listą , tak więc do jej jej utwo utworz rzen enia ia możemy wykorzystać  funkcję  list  list..

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi

37:

Możesz wymienić   jednocześnie więcej niż   jedną  podlistę  na liście DXF. Jakkolwiek może wydać   się  to na począ tku tku skomplikowane, dla porzą dku dku przedstawię   sposób postępow powan ania ia — bazuj bazują c na wcześnie niejj utw utworz orzony onym m okręgu wrac wracam amy y do jego jego wymiarów począ tkowych tkowych (tj. promień = 2, współrzędne środka = 4,4). Command:   (setq (setq lis lista_ ta_dxf dxf (subst (subst (co (cons ns 40 2)( 2)(ass assoc oc 40 lista_ lis ta_dxf dxf)(s )(subs ubst t (li (list st 10 4 4 0)( 0)(ass assoc oc 10 lis lista_ ta_dxf dxf) ) lista_dxf)))↵ ((-1 ((1 . )(0 )(0 . "CIRCL "CIRCLE") E")(8 (8 . "0")(1 "0")(10 0 4 4 0) 0)(4 (40 0 . 2) 2)(2 (210 10 0. 0.0 0 0. 0.0 0 1. 1.0) 0)) ) Command:   (entmod lista_dxf) lista_dxf)↵ ((-1 . )(0 )(0 . "CIRCL "CIRCLE") E")(8 (8 . "0")(1 "0")(10 0 4. 4.0 0 4. 4.0 0 0. 0.0) 0)(4 (40 0 . 2. 2.0) 0)(2 (210 10 0. 0.0 0 0. 0.0 0 1. 1.0) 0)) ) Command:

Funkcjaa do wym Funkcj wymian iany y elemen elementu tu na liście cie ma post postaać:   (subst   newitem newitem oldite olditem m list  list ). W prz przypa ypadku dku modyfi modyfikac kacji ji prom promien ienia ia będzie dzie to np. np. (s (sub ubst st (c (con onss 40 2)(a 2)(ass ssoc oc 40 lista_dxf)   lista_dxf )).. Szt Sztucz uczka ka polega polega na tym tym,,   żeby pod arg argume ument nt   list   (w nas naszym zym przypa prz ypadku dku jest jest to zmi zmienn ennaa   lista_dxf )),, podsta podstawi wić   kolejną   funkcję   subst, w któr któreej wymieniamy następny element na liście. Tak więc zamiast listy   (s (sub ubst st (c (con ons s 40 2)(a 2)(ass ssoc oc 40 li list sta_ a_dx dxf) f)   lista_dxf) lista_dxf)   podstawiamy   (subst (cons 40 2) 2)(a (ass ssoc oc 40 li list sta_ a_dx dxf) f)(s (sub ubst st (l (lis ist t 10 4 4 0) 0)(a (ass ssoc oc 10 li list sta_ a_dx dxf) f) lista_dxf)). Zapis ten można rozwijać   dalej dokładają c kolejne kody do wymiany,  jest on jednak mało czytelny i nie zalecałbym go do stosowania w programach.

Poniższy przykład pokazuje sposób wykorzystania funkcji   entmod   do zmiany punktu począ tkowego tkowego oraz końcowego linii. Command:   _line↵ From Fro m point: point:   1,1↵ To poi point: nt:   3,3↵ To poi point: nt:

↵

Command:   (setq (setq lista lista_dxf _dxf (entge (entget t (entla (entlast))) st)))↵ (( ((-1 -1 . )(0 (0 . "L "LIN INE" E")( )(8 8 . "0 "0") ")(1 (10 0 1. 1.0 0 1. 1.0 0 0. 0.0) 0)(1 (11 1 3. 3.0 0 3. 3.0 0 0. 0.0) 0)(2 (210 10 0. 0.0 0 0. 0.0 0 1. 1.0) 0)) ) Command:   (set (setq q list lista_ a_dx dxf f (sub (subst st (lis (list t 10 2 2 0)(a 0)(ass ssoc oc 10 lista_dxf) lista lista_dxf) lista_dxf)) _dxf))↵ (( ((-1 -1 . )(0 (0 . "L "LIN INE" E")( )(8 8 . "0 "0") ")(1 (10 0 2 2 0) 0)(1 (11 1 3. 3.0 0 3. 3.0 0 0. 0.0) 0)(2 (210 10 0. 0.0 0 0. 0.0 0 1. 1.0) 0)) ) Command:   (set (setq q list lista_ a_dx dxf f (sub (subst st (lis (list t 11 10 5 0)(a 0)(ass ssoc oc 11 lista_dxf) lista lista_dxf) lista_dxf)) _dxf))↵ (( ((-1 -1 . )(0 (0 . "L "LIN INE" E")( )(8 8 . "0 "0") ")(1 (10 0 2 2 0) 0)(1 (11 1 10 5 0) 0)(2 (210 10 0. 0.0 0 0. 0.0 0 1. 1.0) 0)) ) Command:   (entmod lista_ lista_dxf) dxf)↵ (( ((-1 -1 . )(0 (0 . "L "LIN INE" E")( )(8 8 . "0 "0") ")(1 (10 0 2 2 0) 0)(1 (11 1 10 5 0) 0)(2 (210 10 0. 0.0 0 0. 0.0 0 1. 1.0) 0)) ) Command:

 

381

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst Na koniec omawiania funkcji  entmod  przedstawię   program do modyfikacji wybranych wielkości elementów typu linia, okrą g oraz tekst. Program ten jest przykładem budowy własnych funkcji do zmiany określonych cech na liście DXF. Założenia do programu są  nast  następują ce: ce: Program działa w pętli, o wyjściu z której decyduje u żytkownik. W poszczególnych cyklach pętli wykonywane są  nast   następują ce ce czynności: 1. pobr pobran anie ie zb zbio ioru ru ws wska kaza zań   z wybr wybran anym ymii prze przezz użytkown ytkownika ika eleme elementami ntami rysunkowymi, 2. w przy przypa padk dku u gdy gdy zb zbió iórr wska wskaza zań   je jest st pust pusty, y, wyświetle wietlenie nie odpow odpowiednie iedniego go komunikatu, 3. w przypadku przypadku gdy zbi zbiór ór wsk wskaza azań  zawiera elementy (nie jest pusty): •

odczytanie nazwy zerowego elementu w zbiorze wskaza ń,

•

pobranie listy DXF opisują cej cej ten element,

•

pobranie typu elementu (kod 0) z listy DXF,

•

w zale zależności od typ typu u wyb wybran ranego ego elemen elementu tu wyk wykona onanie nie odp odpowi owiedn ednich ich funkcji:

•

•

w przypa przypadku dku elemen elementu tu typ typu u lin linia, ia, umożliwien liwienie ie zmiany zmiany punktu począ tkowego tkowego oraz końcowego linii,

•

w przypadku elementu typu okrą g, g, umożliwienie zmiany   środka okręgu oraz jego promienia,

•

w przypadku elementu typu tekst, umożliwienie zmiany wartości łańcucha tekstowego, tekstowego, punktu wstawien wstawienia ia tekst tekstu u oraz wysokości tekstu,

•

w przypa przypadku dku elemen elementu tu inn innego ego typ typu u wyświetle wietlenie nie komuni komunikatu, katu,  jakie elementy należy wskazać

sprawdzenie, czy użytkownik chce zakończyć  pracę  z programem.

Na samym końcu programu znajdują  si  si ę  funkcje i wyra żenia, które zostaną  wykonane   wykonane automa automatyc tyczni zniee po zał załado adowan waniu iu pro progra gramu. mu. Jest Jest wśród nic nich h fun funkcj kcjaa   RYSUJ_ELEca elementy typu linia, okrą g oraz tekst. MENTY, rysują ca A oto i program spełniaj ą cy cy powyższe założenia. ;*************************************************PROG_051 ;Modyfikacj ;Mody fikacja a elementow elementow z wykorzystani wykorzystaniem em funkcji funkcji ENTMOD ; ;------------------------------------------------;Funkcja ;Funk cja rysuja rysujaca ca wybrane wybrane elementy elementy ; (defun (defu n RYSUJ_ELEME RYSUJ_ELEMENTY NTY () (progn ;---------(command

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi "_zoom" "_zoom " "_wind "_window" ow" "0, "0,0" 0" "12,9" "12,9" "_color" "_colo r" "1" "_line "_l ine" " "1,1" "1,1" "1,2" "1,2" "2,2" "2,2" "2,1" "2,1" "_c" "_c" "_color" "_colo r" "5" "_circ "_c ircle" le" "5,5" "5,5" "2" "_color" "_colo r" "_bylayer" "_bylayer" "_ "_te text xt" " "_ "_j" j" "_ "_c" c" "5 "5,5 ,5" " "0 "0.5 .5" " "0 "0" " "T "Tes est" t" );command ;---------(princ) ;---------);progn );RYSUJ_ELEMENTY ; ;------------------------------------------------;Funkcja ;Funk cja zmieni zmieniajaca ajaca wybrane cechy ;obiek ;ob iektu tu typu typu LINE LINE ; (defun (de fun CHA CHANGE NGE_LI _LINE NE ( / nazwa nazwa pkt_po pkt_pocz cz pkt_ko pkt_konc nc pkt_pocz_ne pkt_po cz_new w pkt_konc_ne pkt_konc_new w ) (progn ;---------;pobranie ;pobra nie odpowiednic odpowiednich h danych danych (setq nazwa naz wa (cdr (cdr (assoc (assoc -1 lista_ lista_dxf dxf)) )) pkt_po pkt _pocz cz (cdr (cdr (assoc (assoc 10 lista_ lista_dxf dxf)) )) pkt_konc pkt_ko nc (cdr (cdr (assoc (assoc 11 lista_ lista_dxf dxf)) )) );setq ;---------;podswietlen ;podsw ietlenie ie wybranej wybranej linii (redra (re draw w nazwa nazwa 3) ;---------;pobranie ;pobra nie wspolrzedny wspolrzednych ch punktu punktu poczatkoweg poczatkowego o (setq pkt_pocz_new (getpoint (getpo int pkt_pocz pkt_pocz (strcat "\nNow "\n Nowy y punkt punkt poczat poczatkow kowy y linii linii ">: : " );strcat );getpoint );setq (if (= pkt_po pkt_pocz_ cz_new new nil nil) ) (setq pkt_pocz_ne pkt_pocz_new w pkt_pocz) pkt_pocz) );if ;---------;pobranie ;pobra nie wspolrzedny wspolrzednych ch punktu punktu koncowego koncowego (setq pkt_konc_new

382

 

383

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst (getpoint pkt_konc (getpoint pkt_konc (strcat "\nNow "\n Nowy y punkt punkt koncow koncowy y linii linii ">: : " );strcat );getpoint );setq (if (= pkt_ko pkt_konc_ nc_new new nil nil) ) (setq pkt_konc_ne pkt_konc_new w pkt_konc) pkt_konc) );if ;---------;modyfikacja ;modyf ikacja linii (setq lista_dxf lista_ dxf (subst (cons 10 pkt_pocz_ne pkt_pocz_new) w) (assoc (as soc 10 lista_ lista_dxf dxf) ) lista_dxf );subst lista_dxf lista_ dxf (subst (cons 11 pkt_konc_ne pkt_konc_new) w) (assoc (as soc 11 lista_ lista_dxf dxf) ) lista_dxf );subst );setq (entmod (entmo d lista_dxf) lista_dxf) (redraw) ;---------(princ) ;---------);progn );CHANGE_LINE ; ;------------------------------------------------;Funkcja ;Funk cja zmieni zmieniajaca ajaca wybrane cechy ;obiek ;ob iektu tu typu typu CIRCLE CIRCLE ; (defun (de fun CHA CHANGE NGE_CI _CIRCL RCLE E ( / nazwa nazwa srodek srodek pro promie mien n srodek_new srodek _new promien_new promien_new ) (progn ;---------;pobranie ;pobra nie odpowiednic odpowiednich h danych danych (setq nazwa naz wa (cdr (cdr (assoc (assoc -1 lista_ lista_dxf dxf)) )) srodek sro dek (cd (cdr r (assoc (assoc 10 lista_ lista_dxf dxf)) )) promie pro mien n (cdr (cdr (assoc (assoc 40 lista_ lista_dxf dxf)) )) );setq ;---------;podswietlen ;podsw ietlenie ie wybranej wybranej linii (redra (re draw w nazwa nazwa 3)

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi ;---------;pobranie ;pobra nie nowych nowych wspolrzedny wspolrzednych ch srodka (setq srodek_new (getpoint (getpo int srodek (strcat "\nNow "\n Nowy y srodek srodek okr okregu egu ">: : " );strcat );getpoint );setq (if (= srodek srodek_ne _new w nil) nil) (setq srodek_new srodek_new srodek) srodek) );if ;---------;pobranie ;pobra nie nowego nowego promienia promienia (i (ini nitg tget et (+ 2 4) 4)) ) (setq promien_new (getreal (strcat "\nNow "\n Nowy y promie promien n okregu okregu ">: : " );strcat );getreal );setq (if (= promie promien_n n_new ew nil) nil) (setq promien_new promien_new promien) promien) );if ;---------;modyfikacja ;modyf ikacja okregu (setq lista_dxf lista_ dxf (subst (cons (co ns 10 srodek srodek_ne _new) w) (assoc (as soc 10 lista_ lista_dxf dxf) ) lista_dxf );subst lista_dxf lista_ dxf (subst (co (cons ns 40 pro mien_n n_new) ew) (assoc (as soc 40promie lista_ lis ta_dxf dxf) ) lista_dxf );subst );setq (entmod (entmo d lista_dxf) lista_dxf) (redraw) ;---------(princ) ;---------);progn

384

 

385

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst );CHANGE_CIRCLE ; ;------------------------------------------------;Funkcja ;Funk cja zmieni zmieniajaca ajaca wybrane cechy ;obiek ;ob iektu tu typu typu TEXT TEXT ; (defun (de fun CHA CHANGE NGE_TE _TEXT XT ( / nazwa nazwa tekst tekst pkt_ws pkt_wstaw taw wysoko wysokosc sc tekst_new tekst_ new pkt_wstaw_ne pkt_wstaw_new w wysokosc_new wysokosc_new ) (progn ;---------;pobranie ;pobra nie odpowiednic odpowiednich h danych danych (setq    nazwa naz wa (cdr (cdr (assoc (assoc -1 lista_ lista_dxf dxf)) )) tekst tek st (cdr (cdr (assoc (assoc 1 lista_ lista_dxf dxf)) )) pkt_ws pkt _wstaw taw (cdr (cdr (assoc (assoc 10 lista_ lista_dxf dxf)) )) wysoko wys okosc sc (cdr (cdr (assoc (assoc 40 lista_ lista_dxf dxf)) )) );setq    ;---------;podswietlen ;podsw ietlenie ie wybranego wybranego tekst tekstu u (redra (re draw w nazwa nazwa 3)    ;---------;pobranie ;pobra nie nowego nowego lancucha lancucha tekstu tekstu (setq    tekst_new (getstring (getst ring T (strcat "\nNow "\n Nowy y tekst tekst ">: : " );strcat );getstring );setq    (i (if f (= te teks kst_ t_ne new w "" "") )    (setq tekst_new tekst) );if    ;---------;pobra ;po branie nie nowego nowego pun punktu ktu wstawi wstawieni enia a tekstu tekstu (setq    pkt_wstaw_new (getpoint (getpo int pkt_wstaw pkt_wstaw (strcat "\nNow "\n Nowy y punkt punkt wstawi wstawieni enia a tekstu tekstu ">: : " );strcat );getpoint );setq   (if (= pkt_ws pkt_wstaw taw_ne _new w nil) nil) (setq pkt_wstaw_n pkt_wstaw_new ew pkt_wstaw) pkt_wstaw)

  



 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi );if   ;---------;pobranie ;pobra nie nowej wysokosci tekstu (i (ini nitg tget et (+ 2 4) 4)) )   (setq wysokosc_new (getreal (strcat "\nNow "\n Nowa a wysoko wysokosc sc tekstu tekstu ">: : " );strcat );getreal );setq   (if (= wysoko wysokosc_ sc_new new nil nil) )   (setq wysokosc_ne wysokosc_new w wysokosc) wysokosc) );if   ;---------;modyfikacja ;modyf ikacja tekstu (setq   lista_dxf lista_ dxf (subst (cons (co ns 1 tekst_ tekst_new new) ) (assoc (as soc 1 lista_ lista_dxf dxf) ) lista_dxf );subst lista_dxf lista_ dxf (subst (cons 10 pkt_wstaw_n pkt_wstaw_new) ew) (assoc (as soc 10 lista_ lista_dxf dxf) ) lista_dxf );subst lista_dxf lista_ dxf (subst (cons 40 wysokosc_ne wysokosc_new) w) (assoc (as soc 40 lista_ lista_dxf dxf) ) lista_dxf );subst );setq   (entmod (entmo d lista_dxf) lista_dxf)   (redraw) ;---------(princ) ;---------);progn );CHANGE_TEXT ;

386 



  



 

;------------------------------------------------;Glowna ;Glow na funkcja funkcja programu programu ; (defun (de fun CHA CHANGE NGE_EL _ELEME EMENT NT ( / jeszcz jeszcze e zbior zbior elemen element t lista_ lista_dxf dxf kod_0 kod _0 odp ) (progn ;---------(setq (se tq jeszcz jeszcze e T) (while jeszcze jeszcze

 

387

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst (progn ;---------;pobra ;po branie nie zbioru zbioru z elemen elementam tami i ; (setq (se tq zbior zbior (ssget (ssget)) )) ;---------;modyfikacj ;modyf ikacja a elementu elementu ; (if zbior zbior (progn (setq elemen ele ment t (ssnam (ssname e zbior zbior 0) lista_dxf lista _dxf (entget (entget element) element) kod_0 kod _0 (cdr (cdr (assoc (assoc 0 lista_ lista_dxf dxf)) )) );setq (cond ((= kod_0 kod_0 "LINE" "LINE") ) (CHANGE_LINE) ) ((= kod_0 kod_0 "CIRCL "CIRCLE") E") (CHANGE_CIRCLE) ) ((= kod_0 kod_0 "TEXT" "TEXT") ) (CHANGE_TEXT) ) (T (princ "\nNal "\n Nalezy ezy wybrac wybrac linie, linie, okr okrag ag lub tek tekst. st." " );princ ) );cond );progn (p (pro rogn gn ;e ;els lse e - ni nie e wy wybr bran ano o za zadn dneg ego o el elem emen entu tu (princ (pr inc "\nPus "\nPusty ty zbior zbior wskaza wskazan." n.") ) );progn );if ;---------;sprawdzeni ;spraw dzenie e czy konczy konczymy my ; (i (ini nitg tget et 1 "T t N n" n") ) (setq (se tq odp (getkw (getkword ord "\nCzy "\nCzy konczy konczymy my [T/N]: [T/N]: ")) (i (if f (o (or r (= od odp p "T "T") ")(= (= od odp p "t "t") ")) ) (progn (setq (se tq jeszcz jeszcze e nil) nil) );progn );if ;---------);progn );while );whil e jeszcze jeszcze ;---------(princ) ;---------);progn );CHANGE_ELEMENT ;

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi

388

;------------------------------------------------;Ten ;Te n fragme fragment nt progra programu mu zostan zostanie ie wykona wykonany ny ;automatycz ;auto matycznie nie po jego zaladowaniu zaladowaniu ; (setva (se tvar r "cmdec "cmdecho" ho" 0) ;wylac ;wylaczen zenie ie echa komend komend (setva (se tvar r "ucsic "ucsicon" on" 0) ;wylac ;wylaczen zenie ie markera markera ukladu ukladu wspolrzednych (setva (se tvar r "blipm "blipmode ode" " 0) ;wylac ;wylaczen zenie ie znaczn znaczniko ikow w punkto punktow w ; (RYSUJ_ELEMENTY) (CHANGE_ELEMENT) (princ) ;------------------------------------------------;*************************************************KONIEC

Ponieważ   najbardzi najbardziej ej rozbudowana rozbudowana jest funkcj funkcjaa do modyfi modyfikacji kacji tekstu (zmieniamy (zmieniamy łańcuch, punkt oraz liczbę  rzeczywistą ), ), sposób budowy tego typu funkcji objaśnię   na  jej przykładzie. blok bloku u tym tym wyko wykorz rzys ystu tujją c list listę   DXF DXF elemen elementu tu utw utworz orzon oną    w funk funkcj cjii CHANGE_ELEMENT, pobier pobieramy amy nazwę  elementu oraz wielkości podlegają ce ce modyfikacji.

 W

   Wykorzystują c

fu funk nkcj cję   AutoLISPu   redraw, podświe wietla tlamy my wybran wybrany y tekst. tekst. O tym, jaki element ma by ć   przerysowany, decyduje pierwszy argument funkcji  nazwa ś (w przypadkufunkcji jest to (aby zmienna ). O pod wietleniu elementu decydujenaszym drugi argument nastą piło piło pod wybranego elementu, świetlenie argument ten musi być  równy 3). bloku tym umo żliwiamy użytkownikowi zmianę  ła ńcucha tekstu. Argument  T  użyty yty w funk funkcj cjii   getstring, poz pozwal walaa na wpr wprowa owadze dzenie nie tekstu tekstu roz rozdzi dzielo eloneg nego o spacja spa cjami. mi. W nawias nawiasach ach ostryc ostrych h pod podana ana jest jest war warto tość   domyślna — pop poprze rzedni dni łańcuch tekstowy.

  W

przypadku naciśnięcia samego klawisza ENTER użytkownik wybiera wartość domyślną  tekstu.  tekstu.

  W

Naciśnięcie samego ENTER w odpowiedzi na getstring na  getstring zwraca  zwraca "".

bloku tym umożliwiamy użytkown ytkownikowi ikowi zmianę  punktu wstawienia tekstu. Argument  pkt_wstaw   użyty w funkcji   getpoint  powoduje rysowanie ruchomej

 W

linii pomocnicze pomocniczej, j, cią gn gną cej c ej się   od tego tego pun punktu ktu do pun punktu ktu odp odpowi owiada adajją cego cego aktualnej pozycji krzy ża nitkowego. W nawiasach ostrych podana jest warto ść domyślna — poprzednie współrz ędne punktu wstawienia. Zauważ  użycie funkcji rtos   do pobran pobrania ia kolejn kolejnych ych współrzędny dnych ch pun punktu ktu — poz pozbyw bywamy amy si ę   w ten sposób nawiasów okrą głych. głych.

 

389

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst przypadku naciśnięcia samego klawisza ENTER, użytkownik wybiera wartość  domyślną  —   — poprzedni punkt wstawienia tekstu.

 W

Naciśnięcie samego ENTER w odpowiedzi na getpoint na  getpoint zwraca  zwraca  nil .

  W

bloku tym umożliwiamy użytkownikowi zmianę  wysokości tekstu. Za pomocą   funkcji   initget  nakładamy warunki począ tkowe tkowe dla funkcji   getreal   — użytkownik nie może podać  wartości zerowej zerowej ani ujemnej, dopuszcz dopuszczone one jest jednak  naciśnięcie samego ENTER w celu akceptacji wartości domyślnej. W nawiasach ostrych podana jest wartość  domyślna — poprzednia wysokość  tekstu. przypa przypadku dku nac naciiśnięcia samego samego kla klawis wisza za ENT ENTER ER użytkown ytkownik ik zaakc zaakceptuje eptuje poprzednią  wysoko  wysokość  tekstu.

 W

 W

bloku tym dokonujemy zmian na liście DXF opisują cej cej wybrany tekst.

   Modyfikujemy

listę  DXF opisują cą  wybrany   wybrany tekst.

21/6/3/3/ Npezgjlbdkb xzlps{ztubojfn Npezgjlbdkb fmfnfouv { xzlps{ztubojfn  xzlps{ztub gvoldkj fo founpe unpe j fouv fouvqe qe Przedstawiona powyżdanych ej funkcja y do modyfikowania głównych  entmod  słu w rysunkowej bazie AutoCADa. Wżczasie modyfikowaniaelementów przy u życiu funkcj funkcjii entmod  wierzchołka Polilinii lub atrybutu Bloku, wygl ą d całego elementu złożonego na ekr ekrani aniee nie jes jestt uak uaktua tualni lniany any.. Prz Przykł ykłado adowo, wo, gdyby gdyby nale należało zmodyf zmodyfikowa ikować   100 wierzchołków skomplikowanej polilinii, to każdorazowe przeliczanie i wyświetlanie jej zmieniają cego c ego się   wraz wraz ze zmian zmianą   każdego wierzchołka wierzchołka wyglą du, du, przebi przebiegało egałoby by w niedopuszcz niedop uszczalnie alnie wolny wolnym m tempie tempie.. Aktua Aktualizacj lizację   wyglą du du modyfik modyfikowane owanejj polilinii polilinii lub bloku można więc wymusić  dopiero przez użycie funkcji entupd. Funkcja ta ma postać: (entupd    ename)

Argumentem Argume ntem funkcji jest nazwa dowolneg dowolnego o jedne jednego go eleme elementu ntu składowego Polilinii lub Bloku —  . Nie musi to by ć  nazwa elementu głównego —  entupd odnajdzie nagłówek. Chociaż  funkcja  entupd  jest przeznaczona dla Polilinii i Bloków z atrybu atrybutam tami, i, to w prakty praktyce ce może być   ona wywoływana wywoływana dla dowol dowolnego nego eleme elementu. ntu. W każdym przypadku powoduje ona regenerację   elementu na ekranie wraz ze wszystkimi elementami podrzędnymi. Algorytm postępowania przy przetwarzaniu elementów zło żonych przedstawia się  wi ęc następują cco: o: while element_pod element_podrz rzędny { — modyfi modyfikac kacja ja elementu elementu podrz podrzędnego, — za zapi pisa sani nie e zm zmia ian n w ba bazi zie e da dany nych ch za po pomo moc cą   funkcji   entmod , } regene reg enerac racja ja elemen elementu tu za pomoc pomocą   funkcji   entupd .

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi

38:

Poniżej przeds przedstaw tawion iony y zos zostan tanie ie pro progra gram m do mod modyfik yfikacj acjii poł poło ożenia wierzchołkó wierzchołków w wielolinii. Założenia do programu są  nast   następują ce: ce: Program działa w pętli, o wyjściu z której decyduje u żytkownik. W poszczególnych cyklach pętli wykonywane są  nast   następują ce ce czynności: 1. pobranie pobranie ele elementu mentu za po pomoc mocą  funkcji   funkcji  entsel, 2. w przypadku przypadku g gdy dy nie ws wskazan kazano o  ż adnego elementu, wyświetlenie odpowiedniego komunikatu, 3. w przypadku przypadku gd gdy y wskaz wskazano ano ele element: ment: •

pobranie listy DXF opisują cej cej ten element,

•

pobranie typu elementu (kod 0) z listy DXF,

•

w zale zależności od typ typu u wyb wybran ranego ego elemen elementu tu wyk wykona onanie nie odp odpowi owiedn ednich ich funkcji: •

w przypadku przypadku eleme elementu ntu typu wielo wielolinia, linia,pod podświetle wietlenie nie wybra wybranego nego elem elemen entu tu,, pobr pobran anie ie i spra sprawd wdze zeni niee wekt wektor oraa prze przesu suni nięcia wierzchołkó wierz chołków w oraz gdy wektor przesunięcia nie jest zerowy — przesunięcie wszystkich wierzchołków o podany wektor,

•

w przypadku elementu innego typu wyświetlenie komunikatu, jaki element należy wskazać

•

sprawdzenie, czy użytkownik chce zakończyć  pracę  z programem. Na samym końcu programu znajdują  si  si ę  funkcje i wyra żenia, które zostaną  wykonane   wykonane automa automatyc tyczni zniee po zał załado adowan waniu iu pro progra gramu. mu. Jest Jest wśród nic nich h fun funkcj kcjaa   RYSUJ_ELEMENTY, rysują ca ca elementy typu wielolinia, linia oraz okr ą g g.. A oto i program spełniaj ą cy cy powyższe założenia. ;*************************************************PROG_052 ;Modyfikacj ;Mody fikacja a elementow elementow z wykorzystani wykorzystaniem em ;funkc ;fu nkcji ji ENTMOD ENTMOD i ENTUPD ENTUPD. . ; ;------------------------------------------------;Funkcja ;Funk cja rysuja rysujaca ca wybrane wybrane elementy elementy ; (defun (defu n RYSUJ_ELEME RYSUJ_ELEMENTY NTY () (progn ;---------(command "_zoom "_z oom" " "_wind "_window" ow" "0, "0,0" 0" "12,9" "12,9" "_color" "_colo r" "1" "_line "_l ine" " "3,3" "3,3" "3,4" "3,4" "4,4" "4,4" "4,3" "4,3" "_c" "_c" "_color" "_colo r" "5" "_circ "_c ircle" le" "5,5" "5,5" "2" "_color" "_colo r" "_bylayer" "_bylayer" "_plin "_p line" e" "2,2" "2,2" "2,7" "2,7" "10,7" "10,7" "10,2" "10,2" "_c "_c" " );command ;---------(princ)

 

391

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst ;---------);progn );RYSUJ_ELEMENTY ; ;------------------------------------------------;Funkc ;Fu nkcja ja przesu przesuwaj wajaca aca wie wielol lolini inie e o zadany zadany wek wektor tor ; (defun (de fun CHA CHANGE NGE_PO _POLYL LYLINE INE ( / nazwa nazwa wektor wektor jes jeszcz zcze_2 e_2 w) (progn ;---------;podswietlen ;podsw ietlenie ie wielolinii wielolinii (setq (se tq nazwa nazwa (cdr (cdr (assoc (assoc -1 lista_ lista_dxf dxf))) ))) (redra (re draw w nazwa nazwa 3) ;---------;pobranie ;pobra nie wektora wektora przesunieci przesuniecia a wierzcholko wierzcholkow w (setq   wektor (getpoint (getpoint (strcat "\nPod "\n Podaj aj wektor wektor przesu przesunie niecia cia " "wierzcholko "wierz cholkow w [X,Y,Z]: [X,Y,Z]: " );strcat );getpoint );setq ;---------;sprawdzenie ;spraw dzenie wektora wektora (i (if f (= we wekt ktor or ni nil) l)  





(progn (s (set etq q we wekt ktor or '( '(0 0 0 0) 0)) ) );progn (p (pro rogn gn ;e ;els lse e (i (if f (= (c (cad addr dr we wekt ktor or) ) ni nil) l) (progn (setq wektor wek tor (li (list st (car (car wektor wektor) ) (cadr (cadr wektor wektor) ) 0) );setq );progn );if );progn );if    ;---------;g ;gdy dy we wekt ktor or /= (0 0 0) ;modyfikacja ;modyf ikacja wielolinii wielolinii (i (if f (n (not ot (e (equ qual al we wekt ktor or '( '(0 0 0 0) 0))) ))    (progn (setq jeszcz (setq jeszcze_2 e_2 T) ; (while jeszcze_2 jeszcze_2    (progn (setq    lista_dxf lista _dxf (entget (entget (entnext (cdr (cd r (assoc (assoc -1 lista_ lista_dxf dxf)) )) );entnext );entget

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi

392

);setq (if (/= (cd (cdr r (assoc (assoc 0 lista_ lista_dx dxf)) f)) "SEQEN "SEQEND") D")

 



(progn (setq w (c (cdr dr (a (ass ssoc oc 10 li list sta_ a_dx dxf) f)) ) w (trans w 0 1) w (l (lis ist t (+ (n (nth th 0 w) w)(n (nth th 0 we wekt ktor or)) )) (+ (n (nth th 1 w) w)(n (nth th 1 we wekt ktor or)) )) (+ (n (nth th 2 w) w)(n (nth th 2 we wekt ktor or)) )) );list w (trans w 1 0) );setq (setq lista_dxf (subst (c (con ons s 10 w) (assoc (as soc 10 lista_ lista_dxf dxf) ) lista_dxf );subst );setq (entmod (entmo d lista_dxf) lista_dxf) );progn (p (pro rogn gn ;e ;els lse e (setq (se tq jeszcz jeszcze_2 e_2 nil) nil) );progn );if    );progn );while );whil e jeszcze_2 jeszcze_2 ; (entup (en tupd d (cdr (cdr (assoc (assoc -1 lista_ lista_dxf dxf))) )))    (command (comma nd "_regen") "_regen")    );progn );if ;---------);progn );CHANGE_POLYLINE ; ;------------------------------------------------;Glowna ;Glow na funkcja funkcja programu programu ; (defun (de fun CHA CHANGE NGE_EL _ELEME EMENT NT ( / jeszcz jeszcze_1 e_1 ele elemen ment t lista_ lista_dxf dxf kod kod_0 _0 odp ) (progn ;---------(setq (se tq jeszcz jeszcze_1 e_1 T) (while jeszcze_1 jeszcze_1 (progn ;---------;pobranie ;pobra nie elementu elementu ; (setq elemen ele ment t (car (car (entse (entsel l "\nWsk "\nWskaz az wielol wielolini inie: e: "))

 

393

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst );setq ;---------;modyfikacj ;modyf ikacja a elementu elementu ; (if element element (progn (setq lista_dxf lista _dxf (entget (entget element) element) kod_0 kod _0 (cdr (cdr (assoc (assoc 0 lista_ lista_dxf dxf)) )) );setq (cond ((= kod_0 kod_0 "POLYL "POLYLINE INE") ") (CHANGE_POLYLINE) ) (T (princ "\nNalezy "\nNal ezy wybrac wybrac wielolinie. wielolinie." " );princ ) );cond );progn (p (pro rogn gn ;e ;els lse e - ni nie e wy wybr bran ano o za zadn dneg ego o el elem emen entu tu (princ (prin c "\nNie wskazano zadnego elementu.") elementu.") );progn );if ;---------;sprawdzenie ;sprawdzeni e czy konczy konczymy my ; (i (ini nitg tget et 1 "T t N n" n") ) (setq (se tq odp (getkw (getkword ord "\nCzy "\nCzy konczy konczymy my [T/N]: [T/N]: ")) (i (if f (o (or r (= od odp p "T "T") ")(= (= od odp p "t "t") ")) ) (progn (setq (se tq jeszcz jeszcze_1 e_1 nil) nil) );progn );if ;---------);progn );while );whil e jeszcze_1 jeszcze_1 ;---------(princ) ;---------);progn );CHANGE_ELEMENT ; ;------------------------------------------------;Ten ;Te n fragme fragment nt progra programu mu zostan zostanie ie wykona wykonany ny ;automatycz ;auto matycznie nie po jego zaladowaniu zaladowaniu ; (setva (se tvar r "cmdec "cmdecho" ho" 0) ;wylac ;wylaczen zenie ie echa komend komend (setva (se tvar r "ucsic "ucsicon" on" 0) ;wylac ;wylaczen zenie ie markera markera ukladu ukladu wspolrzednych (setva (se tvar r "blipm "blipmode ode" " 0) ;wylac ;wylaczen zenie ie znaczn znaczniko ikow w punkto punktow w ; (RYSUJ_ELEMENTY) (CHANGE_ELEMENT)

 

21/ E{jbbojb ob mjtubdi

394

(princ) ;------------------------------------------------;*************************************************KONIEC

Omówmy teraz wyróżnione linie i bloki programu.    Wykorzystują c

fun funkcj kcję   getpoint, pob pobier ieramy amy wek wektor tor przesu przesuni nięcia wszystkich wszystkich

wierzchołków wielolinii. bloku bloku tym dok dokonu onujem jemy y spr sprawd awdzen zenia ia wek wektor toraa prz przesu esuni nięcia wierzchołków wierzchołków.. Jeśli wekt wektor or jest jest równ równy y   nil   (naciśnięcie cie same samego go EN ENTER TER w odpo odpowi wied edzi zi na ), ustawiamy jego warto   na (0 0 0). Je li wektor nie jest równy getpoint ść ś   nil, sprawdzamy dodatkowo, czy wprowadzono wartość   współrzędnej Z. Jeśli nie, ustawiamy ją  na   na 0.

 W

czy jakakolwiek ze współrz ędnych wektora przesunięcia jest różna od 0. Jeżeli tak, rozpoczynamy przetwarzanie wcze śniej wskazanej wielolinii.

  Sprawdzamy,    Wchodzą c

w pętlę  while, rozpoczynamy przetwarzanie kolejnych wierzchołków

wielolinii.    Pobieramy

listę  DXF opisują cą  kolejny   kolejny element podrz ędny wielolinii.

blo bloku ku tym sprawd sprawdzam zamy, y, czy eleme element nt pod podrz rzędny wie wielol lolini iniii jest jest opi opisem sem jej wierzchołka wierz chołka.. Jeżeli tak, tak, mod modyfik yfikuje ujemy my jego jego wsp współr ółrzzędne, uaktua uaktualniamy lniamy jego listę  DXF po czym wykorzystują c funkcję  entmod  zapisujemy zmiany w bazie

  W

danych. Jeśli element podrzędny nie jest opisem kolejnego wierzchołka wielolinii (znaczy to,  ż e zostały już   przetworzone wszystkie wierzchołki), ustawiamy wartość   zmiennej   jeszcze_2   na   nil, umożliwiają c tym samym wyjście z pętli while  funkcji  CHANGE_POLYLINE.    Wykorzystują c

funkcję  entupd, uaktualniamy wyglą d wielolinii na ekranie.

rys rysune unek. k. Jest Jest to kon koniec ieczne zne,, gdyż   przesuwają ca c a się   wielolinia zostawia ślady swej obecności na innych obiektach.

   Regener Regeneruje ujemy my

Rozdział ten zapoznał Cię   z najbardziej używanym typem danych w AutoLISPie — listą . Zestaw programów i przykładów omówiony w tym rozdziale powinien wystarczy ć do tworzenia i modyfikacji dowolnie skomplikowanej listy. Szczególn ą  uwag   uwagę  powinieneś   poświęcić   na dokład dokładne ne zap zapozn oznani aniee się   z li list stą   DXF opisu opisujją cą   rysunkow ą   bazę danych danyc h AutoC AutoCADa. ADa. Jej zrozumienie zrozumienie pozwoli na efektywne efektywne wykorzystanie wykorzystanie biblioteki biblioteki standardowych funkcji do obsługi list oraz rysunkowej bazy danych. W następnym rozdziale omówimy działania na łańcuchach.

 

395

BvupMJTQ —  qsbluzd{oz  qsbluzd{oz lvst