Ang Kamatis Ni Peles

Ang Kamatis ni Peles Halina na mga bata samahan natin si Peles sa pagtatanim ng kamatis.Ang kamatis ni Peles kwento ni Virgilio Almario. Sawa na si Peles sa araw araw na pagliliwaliw at maghapong paglilibot.Kaya naisip niyang magpatulo ng pawis at gamitin naman ang lakas at bisig.Napadaan siya sa bukid ni hugong langgam at humanga siya sa ganda ngtanim ng halaman.“Ang ganda naman ng mga tanim mo,” bati niya kay Hugo. “Ano ba angiyong sikreto”“!ala akong sikreto,” sabi ni Hugo, “kundi sipag, tiyaga at konting banat ngbuto.”“"anoon lang” tanong ni Peles. At

nanghingi siya ng buto ng kamatis paramasubukan naman ang maghalaman at bilang pagbabagong buhay. Linggo noon at kahit linggo, pagbubungkal at pagtatanim ang inasikaso.At sa gabing iyon, di makatulog si Peles sa pagbibilang ng tumutubongkamatis. Lunes. Maaga pa bumangon na siya at mabilis na dinalaw ang kamatisanniya. Pero anong lungkot& Sa lupang malambot, wala ni isang sumupling nasungot.Halos maiyak siyang nagsumbong kay Hugo. Pero tumawa si Hugo atnagsabi, “Huwag kang apurado. 'alagang

ang magtanim ng kamatis ay dibiro. Konting dilig pa at tiyak na tanim moy tutubo.” Martes. $atapos magdilig ni Peles, maghapon siyang nagbantay sa tanimna kamatis. Sa gabi nagsindi pa ng maraming kandila para raw hindi matakotsa dilim ang mga punla. Miyerkules. $atapos magbudbod ng pataba, inimbita ni Peles angkabarkadang mga palaka. At kahit umuulan, maghapon silang umawit pararaw sumigla ang mga punlang kamatis. Huwebes.

$atapos magbunot ng tumubong damo, nagdala si Peles ngmaraming libro. At maghapon siyang nagbasa ng kwento at tula para rawhindi malungkot ang mga punla.