Alagor Krystyna - Medycyna Zapomniana

Krystyna Alagor

Medycyna zapomniana

O medycynie inaczej

1

Copyright by Krystyna Krawczyk

Grafika: Marek Maj

Wydawnictwo: W.A. Alagor ul. Sportowa 1/4 tel./fax: (048) 360-65-07

ISBN 83-90542l-7-X Druk i oprawa: «ROMEL», Radom, ul. 25-czerwca 37. Skład komputerowy i redakcja techniczna: Rafał Celej

Wychodząc ze słusznego załoŜenia, iŜ mówienie „o chorobach nieuleczalnych" jest duŜym ryzykiem i swoistym kapitulanctwem poznawczym i terapeutycznym ludzi medycyny, uwaŜamy za poŜądany i uprawniony cel własne leczenie chorób rzekomo nieuleczalnych. (prof. Julian Aleksandrowicz)

2

WSTĘP W drugiej połowie XX wieku, nastąpił szczególnie szybki rozwój medycyny akademickiej i farmakologii. Dawne metody leczenia, nazywane niekiedy medycyną ludową lub naturalną, zagubiono. Powoli odchodzili od Ŝywych znawcy zabierając doświadczenie i mądrości, których nikt od nich przejąć nie chciał. Zamilkła wiedza i umiejętności dotychczas przekazywane w formie ustnej między pokoleniami. Proste sposoby leczenia coraz bardziej komplikowano, przekształcając naturę w sztuczność. Człowiek podąŜał za nowym kierunkiem i wygodnie przerzucał odpowiedzialność za własne zdrowie na lekarzy, uznając ich za wyrocznie. Zwolnieni od odpowiedzialności staliśmy się bierni, ufni — oczekując i wymagając od nauk medycznych pełnego dla nas zdrowia. Czy medycyna dysponująca „inteligentną" aparaturą, szpitalami, lekami syntetycznymi moŜe udźwignąć tę odpowiedzialność i spełnić nasze oczekiwania? Czy powinniśmy najcenniejszą rzecz, jaką jest nasze zdrowie i Ŝycie, oddać w cudze ręce? Czy syntetyczne leki mogą skutecznie działać, gdy człowiek w swej istocie jest cząstką Wielkiej Natury? Hipokrates, którego wiedza medyczna zadziwia świat od staroŜytności do dziś, rozwaŜał: „JeŜeli w przyrodzie jest choroba, to znaczy, Ŝe przyroda ma na nią lekarstwo". Jesteśmy cząstką natury, jeśli my chorujemy, to choruje jakaś część przyrody — przyroda na pewno ma dla nas wybawienie. Spróbujmy zatem w naturze szukać ratunku — leku na ból, gojenie ran, przywrócenie zdrowia i sił, które od nas odeszły, wówczas gdy my odeszliśmy od natury. Zabiegani, przekonani często o wyŜszości człowieka nad resztą świata, nie zauwaŜamy potęgi przyrody, która z kaŜdą chwilą zamiera i rodzi się od nowa, a wszystko co istnieje ma dwubiegunową naturę, jak plus i minus, dobro i zło, ciepło i zimno, zdrowie i choroba. Istnieje grzyb borowik, co leczy, i grzyb muchomor, co truje. Wszystko w naturze znajduje się w równowadze, dlatego obok borowika (+) rośnie muchomor (-). JeŜeli zniszczymy muchomory, znikną samoistnie prawdziwki — natura sama pilnuje równowagi. W przyrodzie istnieje to, co daje Ŝycie i to, co Ŝycie zabiera. Wieki ustaliły co dobre, a co złe. Nie zatracajmy tej wiedzy. Przywróćmy, co pomocne. Czy słusznym jest powiedzenie, Ŝe leniwi idą do lekarza? Czynni leczą się sami. KaŜde schorzenie, nim przeistoczy się w zagroŜenie Ŝycia, przez wiele lat ostrzega złym samopoczuciem, zmiennością nastrojów, manifestuje na zewnątrz wysypką, swędzeniem, plamami, bólem czy obrzękami — dopraszając się korekty w naszym postępowaniu. Choroba jest skutkiem, czyli wynikiem wcześniej zaistniałej przyczyny. Uleczyć, to znaczy usunąć przyczynę, gdy tymczasem zachodnia filozofia leczenia ogranicza się do zwalczania skutków i objawów, a przyczyna pozostaje bezpieczna i wciąŜ rodzi skutki. Nauka wkroczyła w kaŜdą dziedzinę Ŝycia, wprowadzając często wynaturzenia. Stajemy się coraz bardziej od przyrody oddaleni, syntetyczni, chorzy. Wróćmy do natury. Stare, a nawet staroŜytne metody mają w sobie wiele nieprzemijających racji. Odszukane od nowa będą słuŜyć człowiekowi. Spróbujmy pomóc sobie — sami!

3

ZAPOMNIANE METODY

4

BAŃKI LECZNICZE W medycynie ludowej poprzednich wieków, stawianie baniek było popularnym sposobem przywracania zdrowia. Wraz z przejęciem przewodnictwa w leczeniu przez medycynę naukową i leki z masowej produkcji, stało się wstydliwym sposobem w walce z chorobą— zastąpiły je antybiotyki. Technika stawiania ich popadła w zapomnienie. Nadal wiele osób przekonanych jest o skuteczności bezinwazyjnego leczenia bańkami i coraz częściej, choć nieśmiało, zalecają je lekarze, ale umiejętność ich stawiania znana jest obecnie nielicznym. Przywróćmy zatem stare skuteczne sposoby leczenia i zgodnie z zapotrzebowaniem uczyńmy je popularnymi. Nim przeziębienie zaowocuje zapaleniem płuc, postawmy bańki. Lekarskie bańki pomagają równieŜ w schorzeniach dróg oddechowych przy zaflegmieniu, grypie, zapaleniu oskrzeli czy zapaleniu opłucnej i kaŜdym przeziębieniu, które przeistoczyć się moŜe w choroby chroniczne, jak bronchit, czy astmę. Bańki stawiamy najczęściej wtedy, gdy choroba ostro zaatakuje. Stosowane są niekiedy jako środek przeciwbólowy w bólach mięśni czy kolce nerkowej. Skutecznie działają równieŜ, gdy z powodu zaziębienia nastąpi brak miesiączki. Dozwolonym miejscem do stawiania baniek są: plecy, boki, barki, biodra czyli powierzchnie ponad konstrukcją kostną. Absolutnie nie wolno umieszczać baniek wzdłuŜ stosu pacierzowego kręgosłupa. Tam stawiamy bańki, gdzie chory odczuwa większy ból. Przy zapaleniu oskrzeli właściwym miejscem umieszczania baniek są boki, stawiamy równieŜ w górnej części pleców, na szczytach. Przy braku miesiączki odpowiednim miejscem dla baniek będą dolna część pleców i górna część bioder.

PRZYGOTOWANIE I TECHNIKA STAWIANIA BANIEK Bańki lekarskie są szklane o pękatym kształcie i naleŜy je mieć w wystarczającej ilości, by starczyło na pokrycie przynajmniej jednej połowy pleców — minimum 25 sztuk. Potrzebny jest patyk lub metalowa rączka, drut. Na jego końcu uwijamy kokon z waty higienicznej. Kokon musi być osadzony trwale, by podczas stawiania baniek nie spadł płonący na plecy chorego. Najbardziej zalecanym paliwem jest denaturat. Wlewamy niewielką ilość do 1 z baniek i ustawiamy w bezpiecznym miejscu. Maczamy w nim kokon z waty. NaleŜy koniecznie nadmiar denaturatu odcisnąć o brzegi bańki. JeŜeli kokon byłby nadmiernie nasączony, płonąca kropla mogłaby spaść na plecy. Istnieją dwa sposoby stawiania baniek: na mokro i na sucho. W pierwszym ze sposobów, zanurzamy bańki w ciepłej wodzie, aby zostały ogrzane, i odsączamy je na ręczniku ułoŜonym na tacy. Patyk z wacikiem zanurzamy w denaturacie, odsączamy nadmiar i zapalamy. Bańkę trzymamy w jednej ręce a płonący wacik w ręce drugiej — tuŜ nad powierzchnią skóry, ale bańka do skóry nie dotyka. Płonący wacik wsuwamy do środka bańki, wykonujemy okrąŜenie płomieniem wokół wewnętrznych ścianek i szybkim ruchem płonący wacik wyjmujemy, a bańkę lekko dociskając umieszczamy na plecach, w pewnych od siebie odstępach. Istnieje konieczność kilkurazowego ponownego maczania wacika w denaturacie, pamiętać naleŜy, by za kaŜdym razem przed jego zanurzaniem zgasić płomień. Po zamaczaniu i odsączeniu ponownie wacik zapalamy. Prawidłowo postawiona bańka wciąga w siebie skórę, która sprawia wraŜenie Ŝe puchnie — zmienia przy tym barwę. Im większe było zaziębienie, tym ciemniejsze są miejsca. Po umieszczeniu wszystkich baniek okrywamy plecy kołdrą, a chory musi leŜeć w cieple, nie poruszając się. Bańki utrzymujemy około 20 minut, u dzieci 10 minut, małym dzieciom 5 minut. Ilość baniek stawianych dzieciom jest równieŜ odpowiednio mniejsza. JeŜeli bańkami obstawiliśmy jedną stronę pleców, to po ich zdjęciu obstawiamy stronę drugą. Nie wymaga się przygotowania powierzchni skóry przed postawieniem baniek. Natomiast po ich usunięciu smarujemy skórę oliwą, wazeliną lub spirytusem etylowym (nie denaturatem). 5

Bańki stawiać moŜna takŜe drugim sposobem. W tym przypadku nie moczymy ich w wodzie. Do kaŜdej z nich wkładamy po maleńkim „kłaczku" waty, wcześniej zamaczanym w denaturacie lub maleńkim papierku, równieŜ denaturatem nawilŜonym. Zapalamy kolejno, a gdy płomień zgaśnie natychmiast ustawiamy na plecach — przysysają się same. Pozostałe zalecenia są takie same jak przy stawianiu sposobem pierwszym. Przy zdejmowaniu jedną ręką lekko uciskamy skórę w pobliŜu bańki, przez co dostaje się nieco powietrza, a ręką drugą delikatnie odrywamy. Stawianie baniek daje pozytywne efekty. Zlikwiduje zaziębienie, zapalenie oskrzeli czy zapalenie płuc. Uruchamia mechanizmy samoleczenia tkwiące w człowieku. Wywołuje zatem bardzo skuteczne działanie, ale po ich postawieniu chory musi bezwzględnie pozostać w łóŜku przez dwa dni. Występuje wówczas wzmoŜone pocenie się i zwiększona ciepłota ciała. Pocąc się „choroba wychodzi na zewnątrz" — jest to leczenie zgodne z naturą. JeŜeli w okresie wzmoŜonego pocenia się i rozgrzania chory nie zachowa ostroŜności, wstanie z łóŜka i wyjdzie na powietrze (nawet jeśli jest ciepło ubrany), ponowne zaziębienie moŜe stanowić zagroŜenie dla jego Ŝycia. Bańki są naturalnym, skutecznym i bezpiecznym zabiegiem leczniczym. Leczenie antybiotykami „nie wyrzuca choroby na zewnątrz", lecz ją przerywa. Stłumiona przyczai się a gdy organizm z jakichś przyczyn osłabnie, wówczas zamanifestuje powrotami choroby, astmą albo bronchitem. Mamy dwa sposoby leczenia, sami zdecydujmy który zastosujemy gdy zaziębienie lub zapalenie pojawi się. W dawnym leczeniu stosowano niekiedy bańki „cięte". Nacinano na plecach chorego miejsca i nad nimi stawiano bańki w sposób tradycyjny. Bańka wysysała zaziębioną krew. Tego sposobu leczenia nie zaleca się jednak.

PIJAWKA LEKARSKA O metodzie leczenia pijawkami wspominają juŜ staroŜytne księgi medyczne: rzymskie, greckie, arabskie. Ta technika leczenia znana była równieŜ w staroŜytnym Egipcie. Kultura Zachodu przyjęła tradycje stawiania pijawek prawdopodobnie z Egiptu lub Indii. W V wieku naszej ery w Europie i Azji stanowiła uniwersalne lekarstwo na wszelkie dolegliwości, a ich stawianie utoŜsamiano ze sztuką. W XIX wieku leczenie było tak powszechne, Ŝe pijawki były w swym naturalnym środowisku zagroŜone wyginięciem. Wymogło to rozwój hodowli. Zasłynęli wówczas hodowcy ze Szwecji. Był to bardzo intratny eksport, choć hodowla nie była łatwa, poniewaŜ pijawka uzyskuje zdolność do rozmnaŜania się dopiero w wieku 7 lub 8 lat. Najbardziej przydatne do leczenia są pijawki o długości około 6 centymetrów, złowione na 3 dni przed zabiegiem. Przetrzymujemy je w słoju wypełnionym wodą, do której wrzucamy kostkę cukru. Technika stawiania pijawek polega na tak zwanym odciąganiu krwi, praktykowana w przypadkach zakrzepowego zapalenia Ŝył, nadciśnieniu tętniczym i po wylewie krwi do mózgu. Pijawek nie wolno przystawiać, gdy skóra jest w stanie zapalnym i w pobliŜu naturalnych otworów ciała: nosa, ucha, oczu, odbytu, kobiecych narządów płciowych. Nie stawia się na twarzy i szyi. Bezwzględnie nie wolno stawiać pijawek w pobliŜu Ŝył i aorty. Zaleca się wybierać takie miejsca, które znajdują się ponad konstrukcją kostną. Znawcy w tym zakresie ustawiali najczęściej na rękach, stopach, udach, a nawet na dłoniach. Miejsce upatrzone do postawienia pijawek myjemy mydłem i opłukujemy pod bieŜącą wodą. Jeśli jest to miejsce owłosione naleŜy włosy zgolić. W lŜejszych przypadkach chorobowych przystawia się od 3 do 8 pijawek. W cięŜszych i przewlekłych schorzeniach więcej. KaŜdą pijawkę wkładamy do małego kieliszka, w taki sposób, by otworem gębowym ukierunkowana była do skóry. Pijawka dość szybko wsysa się w chore miejsce. JeŜeli są trudności z przyssaniem, skórę ciała naleŜy lekko zadrapać, by ukazała się kropla krwi. Czas pracy pijawki trwa od 1 do 3 godzin. Na ogół odpadają same. Zdarza się niekiedy, Ŝe pijawka sama nie odpada, wówczas zalecane jest posypanie jej solą lub dotknięcie patyczkiem umoczonym w occie. Na miejsce ukąszenia nakładamy gazik sterylny i owijamy bandaŜem. Rana przestaje szybko krwawić. Posypanie rany popiołem ze spalonej waty przyśpieszy zakrzepnięcie. Chorzy którzy wiedzą, Ŝe mają 6

kłopoty z krzepliwością krwi, nie powinni sami pijawek przystawiać. W ślinie pijawek zawarta jest naturalna hirudyna — silny środek przeciwdziałający nadmiernej krzepliwości krwi. Podczas zabiegu pijawka nie tylko wysysa chorą krew, ale wtłacza do organizmu chorego naturalny lek o silnym działaniu korzystnym dla zdrowia chorego. Ze względów higienicznych pijawka uŜywana jest tylko jeden raz.

LEWATYWA Znana i stosowana w staroŜytności i wiekach późniejszych, słuŜyła do utrzymania wewnętrznej higieny ciała. Przywracała zdrowie i radość. W ostatnich dziesięcioleciach częściej stosowana jest w szpitalach, wyprzedzając operacje chirurgiczne. W leczeniu chorych stała się zabiegiem krępującym, a wraz z ekspansją farmakologii zastąpiono ją środkami przeczyszczającymi. W odnalezionym manuskrypcie pochodzącym z okresu Ŝycia na ziemi Chrystusa, uzdrawiacz polecał chorym: „Synowie człowieczy, wy zapomnieliście, czyimi jesteście dziećmi. Waszą matką jest ZIEMIA. I wszyscy, którzy Ŝyją na ziemi, muszą Ŝyć według praw Natury. Zdrowie — to naturalny stan człowieka. Choroba — to odpowiedź Natury na nierozumne zachowanie człowieka. śeby stanąć na drodze zdrowia, poproście Matkę — ZIEMIĘ, trzech sprzymierzeńców: Anioła — WODĘ, Anioła — POWIETRZE, Anioła — ŚWIATŁO. Jako pierwszy przyjdzie z pomocą Anioł— WODA. Znajdźcie duŜą dynię z wydrąŜoną łodygą o wzroście człowieka, oczyśćcie ją wewnątrz, napełnijcie wodą z rzeki ogrzanej SŁOŃCEM. Powieście dynię na drzewie, a chylcie głowę nisko do ziemi. Módlcie się do Matki — ZIEMI, Ŝeby wybawiła was od grzechów, które popełniliście z obŜarstwa. Kiedy woda opłukawszy jelita z was wyjdzie, zobaczycie na własne oczy, poczujecie własnym nosem, będziecie mogli spróbować własnymi palcami, jakie ohydne kamienie nosiliście w sobie. Jak moŜe być wasze ciało zdrowym, a rozum nieotumanionym? I tak postępujcie cały tydzień, powstrzymując się przed sytym jadłem. Dopiero wtedy poznacie, jakie to jest szczęście Ŝyć w czystym ciele. I wyciągnijcie jedynie moŜliwy dla człowieka rozumny wniosek: człowiek omywający siebie tylko z zewnątrz jest podobny do grobowca wypełnionego cuchnącymi kamieniami i przyozdobionego drogimi szatami".

SPOSÓB WYKONANIA LEWATYWY Urządzenie do lewatywy składa się z gumowego pojemnika i gumowego węŜa, zakończonego plastykową końcówką z kilkoma otworami u nasady lub jednym otworem. Końcówka wyposaŜona jest w kranik, którym uruchamiamy lub hamujemy przepływ płynu. MoŜemy zastosować zaciskacz. Jako płyn przepłukujący jelita stosujemy ciepłą przegotowaną wodę (około 38°C) wodę z mydłem, wodę z sokiem z cytryny lub z domieszką innych soków, które mają szczególnie leczniczy wpływ. Procesy wzmoŜonej fermentacji i gnicia zachodzą w środowisku zasadowym, dlatego uzasadnionym jest dodawanie do przegotowanej i przestudzonej wody 2 łyŜek soku z cytryny. Lekkie zakwaszenie wody spowoduje hamowanie procesów gnilnych, usunie bakterie chorobotwórcze, przywróci naturalną dla grubego jelita mikroflorę, usunie toksyny, zabije pleśń. Do wykonania zabiegu przyjmujemy pozycję „tygrysa", opierając się o posadzkę łokciami i kolanami, rozstawiając nieco nogi. Istnieją równieŜ inne szkoły, zalecające ułoŜenie się na prawym boku. My sami wybierzmy właściwą dla siebie pozycję. Zbiornik z płynem zawieszamy na wysokości około 1,5 metra nad posadzką. Końcówkę, wcześniej nasmarowaną oliwą, wprowadzamy do odbytnicy (przy zamkniętym kurku), na odległość 8 do 10 cm. JeŜeli po otwarciu kurka płyn nie popłynie, cofnijmy nieco końcówkę. Po opróŜnieniu zbiornika połóŜmy się na 3 do 5 minut na prawym boku. Spowodujemy, Ŝe woda wpłynie głębiej do jelit. Postarajmy się utrzymać płyn najdłuŜej. Oddychajmy przy tym głęboko przez szeroko otwarte usta. Im dłuŜej płyn utrzymamy, a przy tym pomoŜemy przez 7

masowanie brzucha, oczyścimy jelita bardziej skutecznie. W medycynie niekonwencjonalnej, w tym medycynie ludowej, waŜne jest obserwowanie pracy własnego organizmu, poznawanie i potwierdzenie skuteczności leczenia — obejrzyjmy zatem co tkwiło w nas przez wiele lat, wszędzie nam towarzysząc.

KURACJA OCZYSZCZENIA ORGANIZMU Schorzenia pojawiają się wówczas, gdy w wyniku naszego postępowania z własnym organizmem zburzyliśmy jego harmonię z otaczającą przyrodą (wszechświatem). Sami sprowadziliśmy na siebie chorobę i sami siebie potrafimy uleczyć. WaŜnym zabiegiem jest oczyszczenie organizmu przy zastosowaniu lewatywy. Płynem do przepłukiwania jelit moŜe być mieszanina 1,5 litra ciepłej przegotowanej wody z 2 lub 3 łyŜkami soku z cytryny. Najlepiej wykonywać proces oczyszczania w okresie od pełni księŜyca do nowiu. Na początku moŜemy wykonywać 2 lub więcej zabiegów dziennie, stopniowo zmniejszając ich ilość. Aby nadal zachowywać wewnętrzną higienę, zalecane jest regularne oczyszczanie jelita, 1 raz w tygodniu. Nasz organizm zatruwany codziennie przez dziesiątki lat zaowocował róŜnymi chorobami. W trakcie wypłukiwania toksyn z jelita, część z nich przedostanie się do krwioobiegu i nim zostanie z ustroju wydalona (z moczem, kałem, potem) moŜe wywoływać przykre doznania. Odczuwać moŜemy ból głowy, nudności, osłabienie, uczucie chłodu — podobnie jak przy zatruciu pokarmowym. Nie naleŜy odstępować od dalszego oczyszczania. Jest to prawidłowe dla tej formy leczenia i oczyszczanie stosować nadal. Pić powinniśmy przegotowaną ciepłą wodę, co umoŜliwi rozcieńczenie toksyn, wówczas łagodniej będziemy znosić krąŜące w organizmie trucizny. W tym czasie powinniśmy ograniczyć spoŜycie pokarmów. Przeciwwskazane jest stosowanie lewatywy: — przy stanie zapalnym wyrostka robaczkowego — zapaleniu otrzewnej — ostrym zakaŜeniu jelitowym — przy przetoce odbytu — cukrzycy — biegunce Zdeformowane wieloletnim przepełnieniem jelito grube musimy po jego oczyszczeniu przyzwyczaić do pracy w nowych warunkach. Podczas oczyszczania i po jego zakończeniu zalecane jest spoŜywanie kasz gotowanych w wodzie (bez mleka). Najwłaściwszą jest kasza gryczana, jęczmienna, kukurydziana, ryŜ. Niewskazana jest kasza manna. Oczyszczanie przez zastosowanie środków przeczyszczających nie zastąpi lewatywy. Leki przeczyszczające odwadniają organizm, uboŜeje wówczas naturalna wilgoć, pozostawiając nadal kałowe kamienie, cierpimy przy tym na bolesne skurcze jelit. Grube jelito jest miejscem szczególnym dla rozmnaŜania bakterii chorobotwórczych i gromadzenia się toksyn. Uwolniony z toksyn organizm otrzyma czystą krew, która będzie ustrój odŜywiała — poprzednio zatruwała. Dokrwiony i pozbawiony trucizn mózg przywróci ład, Powrócą na swoje miejsca organy, wcześniej przemieszczone dysfunkcją ustroju. Ciśnienie tętnicze ustali się w normie. Ustaną bóle głowy i złe samopoczucie — znikają wszelkie choroby. Spróbujmy, nim zdecydujemy się na inne kuracje. Oczyszczenie dziecinnych organizmów wykonujemy w podobny sposób. Stosujemy wówczas gruszkę gumową, ale płynem wypłukującym toksyny powinna pozostać mieszanina ciepłej przegotowanej wody i soku z cytryny. Bardzo często ustrój dzieci zatruty jest lekami. Niemowlętom nie zaleca się wykonywania lewatyw. 8

LECZENIE LEWATYWĄ Usuwanie skurczów w brzuchu Dla uspokojenia skurczów zaleca się do wykonania lewatywy napar z rumianku. Na 1 litr wrzącej wody wrzucamy 4 łyŜki kwiatu rumianku i odstawiamy na pół godziny. Napar utrzymujemy pod przykryciem. Odcedzamy i doprowadzamy do odpowiedniej temperatury. Wykonujemy lewatywę.

Usuwanie chronicznych zaparć Przy uporczywych zaparciach wykonujemy lewatywę z roztworu: 2 litry ciepłej przegotowanej wody z dodatkiem 1 łyŜki płynnego mydła i 2 łyŜek oliwy z oliwek.

Usuwanie zapalnego stanu w jelicie grubym Do leczenia stanu zapalnego przygotowujemy płyn w następujący sposób: gotujemy 1 litr wody przez 10 minut z 1 łyŜką zmielonych nasion siemienia lnianego. Po zdjęciu z ognia dodajemy 2 łyŜki kwiatu rumianku i nadal trzymamy pod przykryciem. Przestudzamy do odpowiedniej temperatury i przesączamy. Wykonujemy lewatywę. Jeśli zaprzyjaźnimy się z tym zabiegiem, cofał się będzie proces starzenia organizmu. Odczuwać będziemy przypływ sił witalnych. Silny organizm przystąpi do zwalczania schorzeń

LECZENIE ZIMNĄ WODĄ W staroŜytnych „Świątyniach Zdrowia" woda była cenionym środkiem leczniczym. Księgi Vedy sprzed 5 tysięcy lat mówiły o konieczności kilkukrotnego w ciągu dnia zanurzania się w wodzie. W staroŜytnym Egipcie kąpiele w Nilu naleŜały do codziennego rytuału. Władcy ówczesnej Persji poprzez zarządzenia państwowe nakazywali swojemu ludowi polewanie ciała. Technikę leczenia wodą przypomniał współczesnym Ŝyjący w Niemczech ponad 150 lat temu ksiądz Kneipp. Na opracowanie i sprawdzenie metod leczenia poświęcił 40 lat Ŝycia — w testamencie pozostawił ludzkości swoje doświadczenie. Przekonuje, Ŝe dzięki zimnej wodzie moŜemy uleczyć sami kaŜdą z chorób, od kataru po paraliŜ, poniewaŜ mechanizm powstawania chorób jest taki sam. Technika leczenia jest bardzo prosta, łatwa do wykonania, uniwersalna, dostępna dla kaŜdego. Wszystkim pomoŜe, jeśli tylko człowiek sam zechce sobie zdrowie przywrócić. Spróbujmy zrozumieć mechanizmy leczenia, zawsze takie same, mimo upływu tysięcy lat. Schorzenia ciała fizycznego pojawiają się wówczas, gdy następują zaburzenia w krąŜeniu krwi. Dopóki krąŜenie jest prawidłowe, człowiek jest zdrowy i sprawny. Zaburzenia w krąŜeniu powodują, Ŝe w jednym miejscu krew zatrzymuje się, a pozostając dłuŜszy czas w bezruchu, gęstnieje i gromadzi się coraz bardziej, utrudniając drogę przepływu. Jeśli w jednym miejscu krwi jest zbyt duŜo, oznacza to, Ŝe w innym będzie jej niedobór. Powstają zatem schorzenia z nadmiaru krwi, a w innym organie schorzenia z niedokrwienia. Im dłuŜej trwa zastój, tym bardziej schorzenia narastają i zagraŜają Ŝyciu. Mechanizm leczenia polega na wymuszeniu, by zastała krew ruszyła z miejsc zatrzymania i została włączona do krwioobiegu, powodując równomierne dokrwienie całego ustroju. Jedynym środkiem leczniczym jest zimna woda. Jak zatem wymusić, by krew ruszyła z miejsc zatrzymania? Jest to bardzo łatwe, musimy tylko zrozumieć mechanizmy władające organizmem. JeŜeli wykonujemy fizyczną pracę, to na pokonanie wysiłku napływa nam do rąk większa ilość krwi. Czy ręce nie stają się wówczas bardziej przekrwione, czerwone, a Ŝyły nabrzmiałe od zwiększonego transportu? JeŜeli wykonujemy intensywną pracę umysłową lub uczymy się, wówczas mózg otrzymuje zwiększoną porcję krwi. Podobnie dzieje się, jeśli jakąś część ciała, której dokrwienie chcemy spowodować, zanurzamy w zimnej wodzie. Na sygnał „zimno" organizm natychmiast wyśle tam krew, by 9

miejsce to ogrzać. Zaczerpnie z miejsc, w których jest w nadmiarze. Opierając się na poznanym mechanizmie, moŜemy sami przywrócić prawidłowe krąŜenie i tym samym uwolnić ciało fizyczne od chorób. Zaleca się krótkotrwałe traktowanie ciała wodą zimną od 7 sekund do 3 minut dla osób, które swój organizm juŜ przyzwyczaiły. JeŜeli zanurzymy nogi lub ręce w wodzie zimnej, to przez kilka sekund odczuwamy „ostre ukłucie", po czym natychmiast pojawia się dokrwienie, czujemy pulsujące w kończynach ciepło i cały układ krwionośny jest poruszony. Chytry to i podstępny sposób na wymuszenie krąŜenia, ale bardzo skuteczny, którego nie zastąpią Ŝadne leki. Kiedy ręce i nogi są zawsze zimne, często boli głowa, pojawiają się zawroty, a niekiedy nawet chwilowa utrata przytomności, odczuwamy nadmierną senność, moŜemy postawić sobie diagnozę, Ŝe serce mamy niewydolne i części ciała najdalej od serca oddalone są niedokrwione. W takim przypadku nadmiar krwi znajduje się w okolicy serca. Słabe serce nie ma siły, by krew z siebie wysyłać i ponownie wessać i moŜe zaistnieć kiedyś tętniak w okolicy serca. Aby temu zapobiec musimy przywrócić regularność w krąŜeniu. Kończyny zanurzamy w wodzie zimnej (moŜe być dodatkowo schłodzona lodem), na sygnał zimno krew napłynie do rąk i nóg. Ruszy z okolic serca, bo tam jest jej najwięcej. Wielokrotne powtarzanie zabiegu, a co kilka dni polewanie całego ciała, stopniowo poprawiać będzie krąŜenie, aŜ do całkowitego uregulowania. Dokrwienie mózgu, a tym samym pozbycie się bólu i zawrotów głowy, uzyskamy poprzez polewanie głowy strumieniem zimnej wody. Polewanie wykonujemy ruchem spiralnym w miejscu potylicy. Po zabiegu owijamy głowę dwoma lub trzema suchymi ręcznikami, pamiętając, Ŝe muszą koniecznie ściśle przylegać do włosów i skóry głowy, aby nie powstał pęcherz powietrza między czaszką a suchym kompresem. Dobrze wykonany zabieg sprawi, Ŝe kompres po zdjęciu parował będzie wilgotnym ciepłem o nieprzyjemnym zapachu. Źle wykonany wiał będzie chłodem i moŜemy się zaziębić. Czas utrzymywania kompresu około 4 godzin. Dopiero później moŜemy głowę umyć. Polewanie głowy moŜemy wykonywać okresowo, profilaktycznie, wówczas mimo upływu lat, mózg będzie wolny od starczych zmian. Po potraktowaniu ciała zimną wodą odczuwamy ogromne ciepło w całym organizmie, pulsujące Ŝycie, które wcześniej gdzieś osiadło i powoli zamierało. Warunkiem do udanego przywrócenia krąŜenia jest, aby ciało było rozgrzane wewnętrznie, co uzyskujemy poprzez sen lub ćwiczenia fizyczne albo fizyczną pracę. Rozgrzanie ciała w kąpieli ciepłej lub saunie jest rozgrzaniem zewnętrznym i nie spełnia warunków leczenia. Innym wymogiem jest, by woda do leczenia była najbardziej zimna, a czas traktowania wodą był najbardziej krótki. Musi zaistnieć tylko sygnał termiczny, zetknięcie ciepłego ciała z zimną wodą, by został uruchomiony mechanizm przemieszczania krwi. Najpierw musimy organizm przyzwyczaić, nim zastosujemy rzetelne leczenie.

Omywanie ciała Ma na celu przyzwyczajenie organizmu do zimnej wody oraz spowodowanie otwarcia się porów skóry, by w dalszym leczeniu zastałe w ustroju płyny obrzękowe mogły wydostać się na zewnątrz. Zabieg ten wykonujemy przez delikatne muskanie, silnie nasączonej zimną wodą gąbki lub wodą zaczerpniętą w dłonie. Nie naleŜy ciała nacierać, jedynie delikatnie dotykać. Nie wycieramy skóry ręcznikiem tylko na ciało pokryte kroplami wody zakładamy bieliznę. Po zabiegu moŜemy wykonywać lekkie ćwiczenia ruchowe lub połoŜyć się do łóŜka.

Polewanie ciała W ciągu kilku dni przyzwyczailiśmy juŜ organizm do wody zimnej i zburzyliśmy lęk psychiczny przed nią, wówczas polewamy ciało strumieniem, wzdłuŜ meridianów. Najbardziej właściwe jest polewanie j jednego dnia dolną część ciała, a dnia następnego jego część górną. Co kilka dni polewamy całe ciało.

Zimna kąpiel Nalewamy do wanny zimną wodę i powoli spokojnie zanurzamy się. MoŜemy tylko siedzieć w wodzie 10

lub zanurzamy się całkowicie. Na początku czas kąpieli około 7 sekund. KaŜdą następną powinniśmy nieco przedłuŜyć, w granicach rozsądku. Maksymalny czas kąpieli około 3 minut—jeŜeli zdołaliśmy organizm przyzwyczaić. Błędem jest wychładzanie ciała. Filozofia leczenia wodą polega na wywołaniu termicznego sygnału dla pobudzenia krąŜenia. Leczenie wodą zimną daje nadzwyczajnie rezultaty, wymagana jest jednak określona wiedza w tym zakresie i ścisłe przestrzeganie proponowanych zabiegów.

LECZENIE MOCZEM Upatruje się niekiedy, Ŝe na słuszność leczenia moczem wskazują nawet biblijne teksty. Urynoterapia znana była w staroŜytności i stosowana w wiekach późniejszych, na dworach i wśród prostego ludu. W okresie intensywnej ekspansji medycyny oficjalnej skryła się zawstydzona. Niekiedy uŜywano uryny jako środka dezynfekującego przy kastracji domowych zwierząt hodowlanych. Obecnie coraz częściej sięgamy po tę formę leczenia. Urynoterapia zasługuje, by wydobyć ją z zapomnienia. Leczeniu moczem poddają się: choroby nowotworowe, schorzenia serca, nerek, chorobowe zmiany na skórze i wiele innych dolegliwości. Jedynie cukrzyca nie poddaje się leczeniu. Terapia polega na piciu własnej uryny, kaŜdej jej ilości, kaŜdej kropli. Wraz z podjęciem picia, organizm wydala jej coraz więcej, nawet do kilku litrów dziennie. Przyjmuje barwę i smak wody deszczowej, znika jej charakterystyczny zapach. JuŜ po kilku dniach widoczne są zmiany. Zdecydowanie odczuwamy napływ sił witalnych. Cofa się proces starzenia, skóra twarzy przybiera młodzieńczy wygląd. Chore tkanki regenerują się, powraca zdrowie. Równocześnie z kuracją pitną musimy całą powierzchnię ciała smarować uryną, najlepiej starą przechowywaną przez kilka dni w zakorkowanych butelkach. Przed smarowaniem urynę lekko podgrzać (nie moŜna dopuścić do zagotowania). Nie naleŜy nigdy smarować ani masować guzów. Guzy leczymy wyłącznie przez nakładanie kompresów nasączonych uryną. Zalecane jest, aby podczas kuracji wstrzymać się od jedzenia, zachować pełny post. Jeśli ograniczymy tylko ilość pokarmów, leczenie będzie równieŜ postępować, ale w znacznie mniejszym stopniu. Skuteczność leczenia moczem jest zadziwiająca. Mocz jest mocą i cudem, choć nikt nie wie dlaczego. Znane są liczne wyleczenia choroby nowotworowej, tam gdzie medycyna oficjalna była bezradna. Ustalono, Ŝe uryna zawiera wszelkie pierwiastki z tablicy Mendelejewa, ale nie tylko na tym polega skuteczność leczenia. Znawcy medycyny Wschodu zbawienne leczenie uryną upatrują w tym, Ŝe pęcherz moczowy znajduje się w sąsiedztwie głównego zbiornika energetycznego i sił witalnych zmagazynowanych na całe Ŝycie, który mieści się między nerkami, nieco powyŜej. Uryna jest doskonała do leczenia zewnętrznego: zgorzeli suchej i zgorzeli wilgotnej kończyn, zainfekowanych ran, czyraków, ran wrzodziejących, oparzeń. Leczenie zewnętrznych oparzeń: na chore miejsca nakładamy kompres nasączony uryną i przez kilka dni utrzymujemy w stałym nawilŜeniu, często polewając kompres nową dawką, nie rozwijając opatrunku. Po 5 lub 7 dniach zawsze mokrych kompresów, zdejmujemy okład urynowy i zobaczymy, Ŝe w miejscu oparzenia powstał nowy naskórek, nie ma blizn i Ŝadnych śladów po oparzeniu. Istnieje hipoteza, Ŝe wciąŜ dolewana do kompresów uryna, ogrzana ciałem chorego, poddawana jest nieznanemu nauce bioprocesowi, w wyniku którego wytwarza się uzdrawiająca substancja, która w miejsce obumarłych tkanek wytwarza nowe, zdrowe. Uryna jest doskonała na trądzik i zmarszczki, na popękaną skórę, odciski, nadmierne pocenie nóg. Spróbujmy.

11

LECZENIE MIODEM Metody leczenia miodem i kitem pszczelim znane były juŜ w państwie Inków. UwaŜano miód za uniwersalne lekarstwo i stosowano jako środek dezynfekujący, do smarowania ran i owrzodzeń oraz do leczenia organów wewnętrznych. Leczono równieŜ pyłkiem kwiatowym i jadem pszczelim. We współczesnej Anglii prowadzono niedawno hodowlę pszczół, odmiennych od pszczół ogrodowych, by wykorzystywać je do leczenia przez uŜądlenia. U nielicznych pacjentów (z powodu wysokich kosztów) skutecznie uleczono: cukrzycę, łuszczycę, astmę, osteoporozę, egzemę, a nawet ślepotę i głuchotę. Nie ujawniono szczegółów leczenie, ale istnieje hipoteza, Ŝe pszczołom podawano wcześniej stosowne dla schorzeń medykamenty. Kit pszczeli produkowany z Ŝywic, poza ulem, słuŜy pszczołom do uszczelniania, wzmacniania ramek i mumifikacji myszy lub owadów, które niebacznie pojawiły się w ulu. Zostały one przez pszczoły uśmiercone i zmumifikowane kitem pszczelim. Kit róŜni się kolorem i zapachem, w zaleŜności od pochodzenia i stopnia dojrzałości. Odpowiedni do leczenia jest pozyskiwany z ramek. Grubo ziarnisty, twardy moŜemy Ŝuć w jamie ustnej. Łącząc się ze śliną, juŜ po kilku minutach wydziela silny naturalny antybiotyk. Jeśli wystąpi przy tym podraŜnienie błony śluzowej, proces Ŝucia wykonujemy z przerwami, aŜ do przerobienia na masę, którą moŜemy połknąć. Dzienną dawkę do Ŝucia określa się na 1 do 2 gram. Niekiedy kit daje odczyn alergiczny, dlatego na początku kuracji naleŜy Ŝuć w niewielkich ilościach, by sprawdzić, czy nie powoduje u nas uczulenia, dopiero później stosujemy serię leczniczych terapii. śując kit pszczeli zapobiegamy paradentozie, uleczymy owrzodzenia i stany zapalne jamy ustnej, gardła, ucha, zatok. Poddaje się równieŜ leczeniu zapalenie opon mózgowych. Rozdrobniony przyjmujemy jako dodatek do posiłku. Ułatwia wówczas leczenie zapalenia nerek, miedniczek nerkowych, dróg moczowych i pęcherza moczowego. Wspomaga leczenie wrzodów Ŝołądka i wrzodów jelita cienkiego. Usuwa toksyny i przyśpiesza gojenie ran. Leczeniu kitem poddają się równieŜ schorzenia płuc, dróg oddechowych, zaburzenia krąŜenia, astma, bronchit, schorzenia skóry o podłoŜu bakteryjnym, wirusowym, grzybiczym. Chroniczne lub bakteryjne zakaŜenia organów wewnętrznych wymagają dłuŜej trwającej kuracji, podczas której zuŜywa się do 100 gram leczniczego kitu. Nawet jeśli terapia nie wywołuje u nas alergii, musimy najpierw organizm przyzwyczaić, przyjmując przez pierwsze 3 dni niewielkie ilości, stopniowo dawkę zwiększając. Kit jest silnym lekiem o właściwościach przeciwbakteryjnych, przeciwgrzybicznych, przeciwzapalnych, antytoksycznych. Ma równieŜ właściwości regenerujące i mumifikujące. W terapii naturalnej musimy organizm traktować przyjaźnie, stopniowo wprowadzać leczenie i łagodnie kończyć. Szokowe terapie są niewłaściwe.

KURACJA KITEM PSZCZELIM Przygotowanie Kit zawiera wiele zanieczyszczeń (wosk, odrobiny drewna). Oczyszczamy go z widocznych zanieczyszczeń i zalewamy zimną wodą. Kilkakrotnie mieszamy, by zanieczyszczenia wypłynęły na wierzch. Usuwamy nieczystości z powierzchni wody, aŜ do całkowitego oczyszczenia. Następnie wykładamy na ściereczkę do osuszenia. Czysty i osuszony jest podstawą do przygotowania wielu naturalnych leków.

Kit pszczeli w roztworze alkoholowym W zaleŜności od tego, jakie stęŜenie roztworu chcemy uzyskać, odwaŜamy od 10 do 50 gram czystego, suchego kitu. Przenosimy do butelki i zalewamy 100 ml spirytusu etylowego. Kilkakrotnie wstrząsamy i ustawiamy w ciemnym miejscu na 10 dni. Codziennie wstrząsamy butelką. Następnie wstawiamy do lodówki na 4 godziny. Odsączamy. Wlewamy do czystej butelki i przechowujemy w lodówce. Pozostały 12

po odsączeniu kit moŜemy zuŜyć do sporządzania maści propolisowej. Roztwór alkoholowy stosujemy przy paradentozie smarując dziąsła wacikiem nasączonym propolisem. Stosujemy w schorzeniach skóry, przy półpaśćcu, przy zmianach grzybiczych, egzemie i innych objawiających się swędzeniem, pryszczami, pęknięciami oraz po uŜądleniach przez owady. W bólach Ŝołądkowych przyjmujemy propolis wymieszany z nalewką piołunową stosując 3 razy dziennie, po 10 kropli na kostkę cukru lub mieszając z mlekiem.

Kit pszczeli w mleku Gotujemy 1 litr pełno tłustego wiejskiego mleka i wsypujemy 50 gram oczyszczonego i rozdrobnionego pszczelego kitu. Przez 10 minut utrzymujemy na małym ogniu, nie dopuszczając do wrzenia. Odsączamy. Przechowujemy w lodówce. Przyjmujemy w chorobie wrzodowej Ŝołądka i dwunastnicy, zapaleniu oskrzeli, astmie, przeziębieniach — po 1 łyŜce, 2 razy dziennie, aŜ do zupełnego wyleczenia.

Kit pszczeli w emulsji 1 łyŜeczkę 10 % roztworu alkoholowego mieszamy z 10 łyŜeczkami przegotowanej wody. Tak przygotowaną emulsją nasączamy wyjałowioną gazę i nakładamy na ropiejące miejsca, trudne do gojenia rany, owrzodzenia. Opatrunek zmieniamy 2 razy dziennie.

Kit pszczeli do inhalacji Do półlitrowego emaliowanego naczynia wkładamy 60 gram oczyszczonego pszczelego kitu i 40 gram wosku. Mieszamy i wkładamy do innego większego garnka z wrzącą wodą. Głowę nakrywamy kocem lub grubym szerokim ręcznikiem. Pochylając się nad garnkiem wdychamy opary. Koc musimy zabezpieczyć by opary nie wydostawały się na zewnątrz. Czas inhalacji 10 minut. Wykonujemy rano i wieczorem, przez okres 1 do 2 miesięcy. Skutecznie leczymy chroniczny nieŜyt nosa i gardła.

Kit pszczeli w maści W małym emaliowanym garnku, mieszamy 100 gram świeŜego, wiejskiego masła (przemysłowe masło zawiera sól i nie nadaje się do leczenia) i 10 gram oczyszczonego kitu. Garnek wkładamy do innego większego z wrzącą wodą. Ogrzewamy ciągle mieszając przez 10 minut, nie dopuszczając do wrzenia. Uzyskaną masę wyciskamy przez gęstą gazę, wprost do słoika. Przechowujemy w lodówce. Maść z pszczelego kitu leczy wszystkie schorzenia skóry: pryszcze, wrzody, czyraki, ropiejące rany, pęknięcia skóry. Zalecana jest równieŜ w stanach zapalnych uszu, katarze, infekcjach śluzówki jamy ustnej. Skuteczna na okłady, gdy wrastają paznokcie. Stosujemy kilka razy dziennie, aŜ do wygojenia.

Lek na odciski Niewielką ilość oczyszczonego kitu pszczelego rozgrzewamy w palcach. Gdy jest miękki i plastyczny, przylepiamy na odcisk. Owijamy lub mocujemy plastrem opatrunkowym, by plaster z kitu nie przesuwał się. Po kilku dniach utrzymywania tego samego plastra, odcisk jest łatwy do usunięcia. Wychodzi razem z korzeniem.

Kuracja pyłkiem kwiatowym Zalecana jest przy nadciśnieniu tętniczym, niskim poziomie hemoglobiny we krwi, przy schorzeniach gruczołu krokowego, zaburzeniu pracy jelit, anemii, długotrwałych biegunkach. Lek stanowi emulsja pyłkowo-miodowa: 1 czubatą łyŜeczkę pyłku kwiatowego ucieramy z 1 łyŜeczką miodu. Przegotowaną przestudzoną wodą i uzupełniamy szklankę do pełna. Pijemy regularnie 3 razy dziennie.

13

MIODY ZIOŁOWE Miód pokrzywowy (przeciwrakowy) Liście pokrzywy wraz z łodygami zbieramy przed jej kwitnieniem, najlepiej w okresie od 20 kwietnia do 20 maja. Liście opłukujemy, osuszamy na ściereczce i przekręcamy przez maszynkę do mięsa. Otrzymaną miazgę wyciskamy przez lnianą lub bawełnianą tkaninę. MoŜna uzyskać sok w sokowirówce. Sok pokrzywowy mieszamy z miodem, stosując na 1 część soku 4 części miodu. Po starannym jego zmieszaniu przechowujemy w słoikach. Tak przygotowany miód pokrzywowy zachowuje właściwości lecznicze przez wiele lat. Istnieją potwierdzone przypadki powstrzymania rozwoju gruczolaka prostaty i raka piersi. Przyjmuje się go równieŜ profilaktycznie. Dobieramy ilość miodu w zaleŜności od zaawansowania choroby, obserwując własny organizm.

Miód z chrzanem Czysty korzeń chrzanu ścieramy razem ze skórą. Na szklankę miodu weźmiemy tyle startego chrzanu ile uchwycimy 5 palcami. Mieszamy i odstawiamy na kilka dni. Przyjmujemy 2 lub 3 razy dziennie. Skutecznie usuwa uporczywy kaszel, leczy gruźlicę.

PRZYKŁADY LECZENIA MIODEM Leczenie wrzodów Ŝołądka i dwunastnicy Rozpuszczamy 1 łyŜeczkę miodu w szklance ciepłej przegotowanej wody. Pijemy na 2 godziny przed posiłkiem lub 3 godziny po posiłku. Pod wpływem kuracji ustają bóle, znikają nudności i zgaga, co oznacza, Ŝe wrzody poddają się leczeniu.

Leczenie wątroby Przy stanie zapalnym wątroby pijemy codziennie, regularnie, rano i wieczorem, filiŜankę ciepłej słabej herbaty z 1 łyŜeczką miodu i sokiem z połówki cytryny. Leczenie będzie bardziej skuteczne gdy po wypiciu herbaty ułoŜymy się na kilka minut, na prawym boku.

Leczenie nerek Zestaw I: (przygotowujemy porcję na cały dzień) zalewamy 3 łyŜki owoców z dzikiej róŜy, 3 szklankami wody i ustawiamy na pół godziny, na małym ogniu, nie dopuszczając do wrzenia. Cedzimy i dodajemy 1 łyŜeczkę miodu na kaŜdą szklankę. Pijemy 3 razy dziennie po szklance napoju. Jest to skuteczna kuracja w dolegliwościach nerek objawiających się zmniejszonym oddawaniem moczu. W uporczywych przypadkach łączymy leczenie z wykonaniem nasiadówek sporządzonych z odwaru skrzypu. Zestaw II: (przygotowujemy porcję na cały dzień) zalewamy dwoma szklankami wrzącej wody 1 łyŜkę ziela biedrzeńca i 1 łyŜkę owoców dzikiej róŜy. Podgrzewamy na małym ogniu, przez 30 minut, nie dopuszczając do wrzenia. Odcedzamy. Dodajemy 1 łyŜkę miodu na kaŜdą szklankę. Pijemy ciepły 2 lub 3 razy dziennie.

Leczenie gardła Jedną łyŜkę miodu rozpuszczamy w szklance ciepłej wody. Płuczemy gardło kilka razy dziennie przy stanie zapalnym migdałów lub strun głosowych. Kiedy męczy kaszel, przygotowujemy miksturę z soku wyciśniętego z jednej cytryny i 2 łyŜeczek spoŜywczej gliceryny (lub oliwy z oliwek). Uzupełniamy miodem do pełnej szklanki. Pijemy przez cały dzień po łyŜeczce.

14

Leczenie oczu W szklance ciepłej przegotowanej wody rozpuszczamy 1 łyŜeczkę miodu. Przemywamy oczy lub nasączamy kompres, który nakładamy przy ropnym zapaleniu spojówek.

Leczenie stawów Smarujemy miodem kawałek naturalnej tkaniny, większy niŜ chore miejsce. Najlepszym jest miód gryczany. Owijamy kompresem miodowym chory staw, a następnie kawałkiem suchej flaneli. Ból ustępuje szybko.. Kompres z miodu leczy zapalenie stawów i usuwa artretyczne guzki. Równocześnie z okładami przyjmujemy mód wewnętrznie.

WINA Hipokrates traktował wino jako jeden z naturalnych leków. Wina były produkowane niegdyś dla potrzeb lecznictwa i szpitali. Dopiero w latach późniejszych stawały się bardziej trunkiem, mniej lekarstwem. W medycynie naturalnej zaleca się wiele mikstur sporządzonych na bazie wina gronowego (koniecznie gronowe) czerwonego lub białego. Wino gronowe zawiera cukier gronowy, sole mineralne, związki antybakteryjne. Uzasadnia się, Ŝe szampan wpływa na uelastycznienie mięśni, poprawia zdolność wchłaniania tlenu. Czerwone wino gronowe korzystnie wpływa na tworzenie się czerwonych ciałek krwi, przeciwdziała zapaleniu jelita grubego i innym dolegliwościom gastrycznym. Wino wzmacnia organizm, jeŜeli traktujemy je jako lekarstwo, a nie uŜywkę. W lecznictwie naturalnym znanych jest wiele uzdrawiających win.

Wino czosnkowe Działanie: przeciwmiaŜdŜycowe, uodparnia organizm, oczyszcza i wzmacnia. Średniej wielkości 20 główek czosnku oczyszczamy i miaŜdŜymy w prasce. Przekładamy do słoika. Zalewamy sokiem z 4 cytryn. Dodajemy 1 litr przegotowanej ciepłej wody. Nakrywamy słoik i pozostawiamy w ciepłym miejscu na 1 dobę. Odsączamy. Wlewamy do butelek. Mały kieliszek wina pijemy rano i wieczorem.

Wino jałowcowe Działanie: moczopędne, pobudza apetyt. Jałowiec (około 60 gram) czyścimy, płuczemy, odsączamy i rozdrabniamy. Zalewamy 1 litrem wytrawnego wina. Podgrzewamy do wrzenia na małym ogniu. Przykrywamy i odstawiamy na 3 dni. Odcedzamy. Zlewamy do butelek. Jako środek moczopędny przyjmujemy codziennie na czczo 1 kieliszek, jako lek pobudzający apetyt — 1 kieliszek na pół godziny przed jedzeniem.

Wino kminkowe Działanie: usuwa wzdęcia, poprawia trawienie. Wlewamy do słoja 1 butelkę białego wytrawnego wina i 3 czubate łyŜki zmielonych nasion kminku. Pozostawiamy na 14 dni, często wstrząsając. Przecedzamy. Pijemy po jedzeniu.

Wino koprowe Działanie: poprawia trawienie. Dwie łyŜki zmielonych nasion kopru wrzucamy do garnka, na pół szklanki wrzącej wody. Gotujemy przez 3 minuty na małym ogniu. Mieszamy z 1 butelką białego wytrawnego wina. Odstawiamy na kilka dni. Pijemy 1 kieliszek po nadmiernym jedzeniu i przy niedyspozycjach Ŝołądkowych. 15

Wino orzechowe Działanie: leczy przewlekły nieŜyt Ŝołądka i jelit, likwiduje niestrawność. ŚwieŜe liście orzecha włoskiego (około 50 gram) rozgniatamy i przekładamy do słoika. Zalewamy butelką wytrawnego czerwonego wina gronowego. Odstawiamy na 10 dni. Wsypujemy 10 dkg cukru i odstawiamy na dalsze 5 dni. Odsączamy. Pijemy po małym kieliszku.

Wino z jemioły Działanie: nadciśnienie tętnicze, miaŜdŜyca, zbyt obfite miesiączki. Oczyszczone, umyte, odsączone liście z jemioły (około 0,4 kg) rozdrabniamy i wkładamy do słoja. Zalewamy 1 litrem białego słodkiego wina. Odstawiamy na 10 dni. Odsączamy. Pijemy po pół szklanki przed jedzeniem. Kontrolować ciśnienie tętnicze krwi.

Wino z jaskółczego ziela Działanie: leczy schorzenia dróg Ŝółciowych. Suche, czyste korzenie i część naziemną jaskółczego ziela (około 30 gram) drobno kroimy i zalewamy pół litrem białego gronowego wina. Pozostawiamy na 2 godziny. Odsączmy. Pijemy w bardzo niewielkich ilościach i maleńkimi łyczkami. BACZNIE OBSERWUJEMY REAKCJE NASZEGO ORGANIZMU. Ziele jaskółcze działa intensywnie i naleŜy zachować wielką ostroŜność, zarówno przy sporządzaniu leku, jak i przy przyjmowaniu!

Wino tatarakowe Działanie: wzmacnia system trawienny i układ nerwowy. Suszone kłącze tataraku zalewamy 1 litrem wina gronowego. Pozostawiamy na 10 dni. Odcedzamy. Pijemy 6 razy dziennie po pół kieliszka, na pół godziny przed i po jedzeniu.

Wino pietruszkowe Działanie: wzmacnia serce. Drewnianym tłuczkiem miaŜdŜymy 10 zielonych łodyg naci pietruszki. Przenosimy do garnka i zalewamy 1 litrem gronowego wina. Dodajemy 1 lub 2 łyŜki octu winnego. Gotujemy na małym ogniu przez 10 minut. Dodajemy 30 dkg miodu i nadal gotujemy przez 4 minuty. Odcedzamy. Przelewamy do butelek. Pijemy 3 razy dziennie.

Wino selerowe Działanie: wzmacnia i oczyszcza organizm Przygotowujemy 20 dkg startego korzenia selera i 1 litr białego gronowego wina. Składniki mieszamy w słoiku. Zamykamy i odstawiamy na 2 doby do ciemnego miejsca. Odsączamy. Wino ma przyjemny smak ananasowy. Przyjmujemy po 1 kieliszku przed jedzeniem.

Wino chrzanowe Działanie: likwiduje niestrawność, pomocne przy nieŜytach przewodu pokarmowego, schorzeniach wątroby, nerwicy Ŝołądka. Garść świeŜo startego chrzanu przekładamy do słoja i zalewamy pół litrem białego gronowego wina. Odstawiamy na kilka dni, najlepiej do lodówki. Przecedzamy. Zlewamy do butelek. Przyjmujemy przed posiłkiem po 1 łyŜce.

Wino szpinakowe Działanie: wzmacnia organizm po przebytej chorobie. 16

Przygotowujemy 1 szklankę czerwonego wina gronowego i 1/2 szklanki świeŜego soku ze szpinaku. Mieszamy składniki. Pijemy małymi łykami.

Wino sosnowe Działanie: wspomaga przemianę materii, przyśpiesza trawienie. Bardzo młode pędy sosnowe (około 10 dkg) kroimy na małe cząstki i wkładamy do słoja. Zalewamy 1 litrem białego gronowego wina. Pijemy po 1 kieliszku po jedzeniu.

Wino czereśniowe Działanie: działa przeciwbiegunkowo. Na 10 dkg świeŜych czereśni potrzebujemy 750 gram czerwonego gronowego wina. Zalewamy i odstawiamy w ciepłe miejsce na okres 2 dni. Przecedzamy. Podajemy dzieciom podczas biegunki po małym naparstku, dorosłym po 100 gram.

Wino aloesowe Działanie: leczy wrzody Ŝołądka, wrzody dwunastnicy, owrzodzenie jelita grubego. Aloes (co najmniej trzyletni) przed ścięciem nie podlewamy przez 10 dni. Ścięte liście po okresie suszy wycieramy z kurzu, owijamy w papier i przechowujemy przez 5 dni w lodówce lub szafce bez światła. Przepuszczamy przez maszynkę do mięsa. Na kaŜde pół kilograma masy aloesu dodajemy pół litra wina gronowego. Zamykamy słój i przechowujemy przez 5 dni w ciemnym miejscu. Odsączamy. Rozlewamy do butelek i przechowujemy w lodówce. Zalecana kuracja: I tydzień — 3 razy dziennie po 1 łyŜeczce II, III, IV tydzień — 3 razy dziennie po 1 łyŜce V tydzień — 3 razy dziennie po 1 łyŜeczce Zachowujemy 2 tygodnie przerwy w leczeniu i rozpoczynamy następny cykl.

Wino cebulowe Działanie: wzmacniające, zapobiega miaŜdŜycy naczyń krwionośnych, leczy szkorbut i paradentozę. W maszynce do mięsa zemleć 0,3 kg cebuli. PrzełoŜyć do słoja. Dodać 0,1 kg miodu i 0,7 litra białego wytrawnego wina. Wymieszać i pozostawić na 5 dni, często mieszając. Przecedzamy. Pijemy od 1 do 3 kieliszków dziennie.

ALKOHOLOWE NALEWKI Z ZIÓŁ Napary z ziół moŜemy zastąpić nalewkami alkoholowymi, będą to nalewki na spirytusie lub nalewki wódczane. Ich zaletą jest dłuŜsza trwałość, wyŜsza koncentracja leczniczych wyciągów i większa wygoda w uŜyciu. Nalewka słuŜyć moŜe przez wiele dni, miesięcy a nawet lat. Alkoholowych wyciągów z ziół nie powinni stosować chorzy, którym alkohol jest przeciwwskazany. Wiele leków nabywanych w aptekach to wyciągi alkoholowe z ziół — moŜemy przygotować sami. Zawsze naleŜy postępować zgodnie z podanym zaleceniem.

Nalewka z aloesu Działanie: ułatwia trawienie, leczy i regeneruje pęknięcia skóry, podraŜnienia i skaleczenia. Aloes jest szczególną rośliną i jej właściwości lecznicze są niedostatecznie znane. Przed zerwaniem liści rośliny nie podlewamy przez 10 dni. Najwłaściwszym jest aloes o grubych mięsistych liściach rosnący minimum 3 lata. Po zerwaniu liście oczyścić z kurzu i owinąć w papier, przechowywać przez dalsze 5 dni w ciemnej szafce. W czasie leŜakowania uaktywnia się działanie biostymulatorów, które w tajemniczy dla nas sposób regenerują organizm. Liście przekręcamy przez maszynkę do mięsa lub wyciskamy sok w sokowirówce. Na 1 szklankę soku aloesowego dodajemy 1 szklankę alkoholu (spirytus 17

lub wódka). Przechowujemy w ciemnych butelkach, najlepiej w lodówce. Przed spoŜyciem rozcieńczyć ciepłą wodą. Nalewka w łagodny sposób wpływa na system trawienny.

Nalewka z brzozy Działanie: odświeŜa organizm, regeneruje wątrobę. Na wiosnę nacinamy korę brzozy w kształcie litery „V" i wkładamy rynienkę, po której sok spływał będzie do butelki. Po nabraniu naleŜy bezwzględnie zabezpieczyć skórę brzozy, aby sok przestał wypływać. Opatrzyć rany drzewa i podziękować mu za pomoc. Sok brzozowy mieszamy ze spirytusem w proporcji 1:1 pijemy po 40—50 kropli w rozcieńczeniu z wodą w zaleŜności od potrzeb. Nalewka brzozowa usuwa z organizmu toksyny, wzmacnia. Jest pomocna w kamicy pęcherzyka Ŝółciowego. MoŜe być uŜywana jako środek do wzmacniania włosów.

Nalewka z arcydzięgla Działanie: łagodzi zatrucie nikotyną i alkoholem Na 25 dkg rozdrobnionego korzenia arcydzięgla wlewamy 250 ml spirytusu. Zamykamy słoik i odstawiamy na 2 tygodnie. Odsączamy. Nalewka jest lekiem o silnym działaniu. Przyjmujemy po jedzeniu 25 kropli na cukier lub wodę.

Nalewka z czarnej porzeczki Działanie: reguluje krąŜenie krwi i chroni organizm przed przeziębieniem. Na 1 część świeŜych owoców czarnej porzeczki bierzemy najczęściej 10 części wódki. MoŜemy zmniejszyć ilość alkoholu lub zwiększyć ilość owoców. Odstawić. Dodajemy do herbaty lub przyjmujemy po małym kieliszku.

Nalewka chrzanowa Działanie: uŜywa się zewnętrznie do smarowania miejsc w bólach korzonkowych, rwie kulszowej, reumatyzmie. Oczyszczony korzeń chrzanu ścieramy na tarce. Szklankę wódki wlewamy do słoika i wsypujemy 100 gram startego chrzanu. Zakręcamy i odstawiamy na tydzień. Odsączamy.

Nalewka z dzikiej róŜy Działanie: wybitnie wzmacnia organizm Pół kilograma owoców dzikiej róŜy umytych i odsączonych rozdrabniamy. Przekładamy do słoja, dodajemy 5 dkg cukru. Zalewamy litrem wina lub wódki. Odstawiamy w ciepłe miejsce na tydzień. Odsączamy przez gazę. Jest to środek wzmacniający z duŜą ilością witaminy C. Pijemy po 1 kieliszku dziennie.

Nalewka z głogu Działanie: rozszerza naczynia krwionośne, łagodzi ataki dusznicy bolesnej. Wsypujemy do słoja pół kilograma oczyszczonych owoców głogu. Wlewamy 1 szklankę spirytusu (lub wódki). Odstawiamy na tydzień. Odsączamy. Jest to lek o silnym działaniu. Obserwować reakcje organizmu. Zachować ostroŜność.

Nalewka z jałowca Działanie: moczopędne i Ŝółciopędne. Skuteczna w zaburzeniach układu trawienia. Oczyszczone i odsączone jagody jałowca (10 dkg) wsypujemy do słoika i zalewamy 1 szklanką spirytusu (lub wódki). Odstawiamy na 1 tydzień. Odsączamy. Wlewamy do czystej butelki. Pijemy w rozcieńczeniu z ciepłą wodą, 3 razy dziennie po 25 kropli. 18

Nalewka z mięty pieprzowej Działanie: stosujemy w okresie zaburzeń trawiennych. Zalewamy w słoiku 10 dkg suszonych liści mięty pieprzowej, pół litrem spirytusu 70%. Odstawiamy na 10 dni. Przyjmujemy na wodę po 15 kropli. Zachowujemy rozsądek, by nie przedawkować. Stosujemy tylko w okresie zaburzeń trawiennych.

Nalewka z orzechów włoskich Działanie: niestrawność, przewlekły nieŜyt Ŝołądka i jelit. Umyte i odsączone zielone orzechy włoskie (jeszcze miękkie), w ilości 30 sztuk, kroimy na 8 cząstek i wkładamy do słoika. Zalewamy 1 litrem wódki. Zakręcamy. Odstawiamy na miesiąc. Odsączamy. Przyjmujemy przed jedzeniem po 30 kropli.

Nalewka piołunowa Działanie: pobudza wydzielanie soków trawiennych. Wsypujemy do słoika 5 łyŜek suchego ziela piołunu i zalewamy 1 szklanką spirytusu. Odstawiamy na tydzień. Odsączamy. SpoŜywamy przed posiłkiem po 15 kropli w niewielkiej ilości ciepłej wody.

Nalewka na mrówkach Działanie: do nacierań w bólach reumatycznych. Na 1 część świeŜych mrówek wziąć 15 części 80% spirytusu. Pozostawiamy na 10 dni. Przecedzamy. UŜywamy zewnętrznie.

Nalewka z dziurawca Działanie: leczy schorzenia przewodu pokarmowego, wątroby i dróg Ŝółciowych. Zewnętrznie stosowana w bólach korzonkowych i reumatycznych. Do słoja wkładamy 10 dkg ziela dziurawca (pocięte pąki, kwiaty, łodygi). Zalewamy pół litrem spirytusu. Odstawiamy na 1 tydzień. Odsączamy. Rozcieńczamy ciepłą wodą. Profilaktycznie przyjmujemy przy Ŝołądkowych niedyspozycjach.

Nalewka rumiankowa Działanie: pomaga w zaburzeniach przewodu pokarmowego, stosowana do płukania gardła i na okłady. Do słoika wsypujemy 4 łyŜki suchych kwiatów rumianku i wlewamy 2 szklanki spirytusu. Odstawiamy w ciemne miejsce na 2 tygodnie, często wstrząsając słoikiem. Odsączamy. Wewnętrznie: 25 kropli na niewielką ilość ciepłej wody. Zewnętrznie: 2 łyŜki nalewki na szklankę wody do płukania i na okłady.

Nalewka bursztynowa Działanie: uŜywana do nacierania bolących stawów i mięśni, pomocna przy nadwyręŜeniu ścięgien. Po natarciu skroni i nadgarstka usuwa zmęczenie. Niepolerowany bursztyn myjemy, suszymy i rozkruszamy na drobne kawałeczki. Do butelki wsypujemy 2 łyŜki bursztynu i wlewamy 1 szklankę spirytusu. Odstawiamy na kilkanaście dni. Gdy nalewka nabierze jasnozłotego koloru, zlewamy do innej czystej butelki, a pozostały bursztyn ponownie zalewamy spirytusem i odstawiamy, często wstrząsając butelką.

Nalewka z pokrzywy Działanie: stosowana w bólach reumatycznych Liście świeŜej pokrzywy (ok. 10 dkg) drobno kroimy i zalewamy 2 szklankami spirytusu. Pozostawiamy na kilkanaście dni. Odsączamy. UŜywamy zewnętrznie. 19

Nalewka wieloowocowa Działanie: wzmacnia organizm, poprawia trawienie, leczy przyzębice. Na 1 kg owoców (łącznie): czarnej porzeczki, dzikiej róŜy, głogu, jeŜyny — wlewamy spirytus w takiej ilości, by pokrył owoce. Odstawiamy na kilka tygodni. Zlewamy płyn znad owoców, a resztę przesączymy przez gazę. MoŜemy doprawić do smaku miodem i dodawać do herbaty, szczególnie w okresie chłodów.

Nalewka czosnkowa Działanie: wzmocnienie organizmu, oczyszczenie naczyń krwionośnych, wspomaganie trawienia. MiaŜdŜymy 15 dkg świeŜego, oczyszczonego czosnku. Przekładamy do słoika i zalewamy 2 szklankami 40 % wódki (lub spirytusu). Zamykamy i pozostawiamy na 5 dni, często wstrząsając słoikiem. Odsączamy przez gazę. Przechowujemy w lodówce. Jeśli czosnek zalewany był spirytusem, nalewka moŜe pozostawać poza lodówką. ZaŜywamy przez 1 miesiąc, po 5 do 20 kropli na niewielką ilość mleka lub kefiru, 3 razy dziennie. Po miesięcznej kuracji zachowujemy 2 tygodnie przerwy i ponownie przeprowadzamy miesięczną kurację. Cykle leczenia powtarzamy aŜ do wyleczenia.

Nalewka ze skrzypu Działanie: wstrzymuje krwawienie z wrzodów Ŝołądka, dwunastnicy, nosa, płuc. Wysuszone ziele skrzypu rozdrabniamy w młynku na mniejsze igiełki. Do 50 gram ziela wlewamy 1 szklankę spirytusu. Pozostawiamy przez tydzień w zamkniętym słoiku. Odsączamy. Przyjmujemy 1 lub 2 razy dziennie po 25 kropli na łyŜkę wody. Stosujemy w okresie krwawienia. Skrzyp niszczy w organizmie witaminę B1 Podczas kuracji wspomagamy ustrój produktami, które zawierają tę witaminę.

Nalewka z liści selera Działanie: zalecana przy astmie, ischiasu, reumatyzmie. Pokrojone drobne liście selera przekładamy do słoja i zalewamy spirytusem, by liście były pokryte. Zamykamy słoik. Odstawiamy w ciemne miejsce na 2 tygodnie. Odsączamy. Zlewamy do ciemnej, butelki nalewkę, a liście zalewamy w podobny sposób wódką. Odstawiamy na 2 tygodnie w ciemne miejsce. Odsączamy. Zlewamy obie nalewki. Przechowujemy w ciemnej butelce. UŜywamy zewnętrznie i wewnętrznie.

Nalewka z jeŜyn Działanie: działa napotnie. Na 1 część świeŜych owoców jeŜyn dodajemy 10 części wódki. Pozostawiamy w ciemnym miejscu przez kilka tygodni. Przyjmujemy w czasie przeziębienia, po 2 lub 3 kieliszki dziennie.

Likier orzechowy Działanie: zalecany w niedyspozycjach Ŝołądkowych. Kroimy 5 sztuk jeszcze zielonych, miękkich, świeŜych orzechów włoskich. Przekładamy do słoja i zalewamy 2 szklankami wódki. Pozostawiamy na 6 tygodni, często wstrząsając słojem. Przecedzamy. Osobno gotujemy 2 szklanki wody z 20 dkg cukru. Studzimy. Mieszamy z wyciągiem alkoholowym z orzechów. Odstawiamy na 2 tygodnie. Pijemy po małym kieliszku w okresie niedyspozycji Ŝołądkowych.

20

KURACJA SOKAMI Leczenie sokami z owoców i warzyw zalecane jest szczególnie w schorzeniach gastrycznych i złej przemianie materii. Soki odtruwają i wzmacniają po przebytej chorobie. Są naturalnym lekiem przynoszącym ulgę w wielu cierpieniach. NaleŜy soki pić na pusty Ŝołądek, czyli na 1 godzinę przed posiłkiem lub około 3 godzin po posiłku. Podczas kuracji moŜemy spoŜywać płatki owsiane, pieczone lub gotowane w łupinach ziemniaki.

Sok z pokrzywy Działanie: leczy anemię, wzmacnia organizm szczególnie po zimie. Do leczenia nadaje się pokrzywa zerwana przed kwitnięciem, w okresie od 20 kwietnia do 20 maja. Po wypłukaniu i odsączeniu na ściereczce, liście pokrzywy mielimy w maszynce do mięsa lub wyciskamy w sokowirówce. Mieszamy z przegotowaną i wychłodzoną wodą, w proporcjach 1:1. Przechowujemy w lodówce.

Sok z mleczu Działanie: odtruwa organizm po zimowym odŜywianiu, szczególnie regeneruje wątrobę, śledzionę, nerki. Poprawia jakość krwi i przemianę materii. Zalecany dla chorych na cukrzycę. Liście, kwiaty, korzenie mniszka lekarskiego (mleczu) starannie oczyszczamy, płuczemy i odsączamy na ściereczce. Przepuszczamy przez maszynkę do mięsa a uzyskaną masę odsączamy na gęstej gazie. Sok doprawiamy do smaku miodem. Przygotowujemy codziennie świeŜą porcję. Kuracja trwa około 6 tygodni. Na początku przyjmujemy po łyŜce soku, na pół godziny przed kaŜdym posiłkiem. Ilość soku codziennie zwiększamy. Lecznicza dawka, to pół szklanki soku jednorazowo, co daje 1,5 szklanki dziennie.

Sok z cytryny Działanie: odtruwa organizm, regeneruje wątrobę, działa dezynfekująco. Cytrynę sparzamy i pozostawiamy we wrzątku, przez 10 minut (odda więcej soku). Kroimy wszerz i wyciskamy sok. Dla wzmocnienia organizmu, pijemy codziennie, przez 20 dni sok z 2 cytryn. W okresie zachorowania na anginę, przeziębieniu, w grypie, zapaleniu płuc pijemy sok z cytryny, by wychładzać od gorączki. Zmieszany z ciepłą wodą, uŜywamy go do dezynfekcji gardła i jamy ustnej. Sok z cytryny stosujemy do pędzlowania gardła — działa kojąco i dezynfekująco. MoŜe być podawany niemowlakom: od 3 do 4 miesięcy, po 3 krople, 3 razy dziennie; od 5 — 6 miesięcy, po pół małej łyŜeczki, 3 razy dziennie, stosując co drugi dzień.

Sok z marchwi Działanie: wzmacnia i odświeŜa organizm. Sok wyciskamy w sokowirówce. Pijemy codziennie od 3 do 4 szklanek dziennie, przez wiosenny okres lub w okresie osłabienia chorobą.

Sok z czarnej rzodkiewki Działanie: rozpuszcza niektóre kamienie. Oczyszczoną i umytą czarną rzodkiew ścieramy na tarce lub sok otrzymujemy w sokowirówce. Pijemy sok na czczo: wI tygodniu — 100 ml dziennie w II tygodniu — 200 ml dziennie w III tygodniu — 300 ml dziennie w IV tygodniu — 400 ml dziennie 21

w V tygodniu — 300 ml dziennie w VI tygodniu — 200 ml dziennie w VII tygodniu — 100 ml dziennie.

Sok imbirowy Działanie: rozgrzewające. Do 100 gram proszku imbirowego dodajemy 800 ml wody. Gotujemy aŜ pozostanie 1/4 płynu. Przecedzamy. MoŜemy dodać miodu. Tak przygotowany sok dodajemy do herbaty. Przyjmujemy przez tydzień. Sok imbirowy: — wzmacnia ogień trawienny (agni) powodując lepsze trawienie, a tym samym poprawiamy przemianę materii; — usuwa toksyny i śluz z organizmu, usuwa gazy; - leczy zapalenie gardła, górnych dróg oddechowych, śluzowe zapalenie oskrzeli, łagodzi kaszel. Imbir sproszkowany dodawany do mięsa zapobiega zatruciu pokarmowemu, gdy mięso jest nieświeŜe.

Sok z selera Działanie: przeciwreumatyczne. Wyciskamy sok z liści selera. Lecznicza dawka wynosi 2 razy dziennie, po pół szklanki.

Sok z czereśni Działanie: oczyszcza i odtruwa organizm. Sok z ziemniaków Działanie: leczy wrzody Ŝołądka i dwunastnicy, cukrzycę, odświeŜa wątrobę, usuwa nieprzyjemny zapach z ust, łagodzi zaparcia. Czyste, świeŜe ziemniaki ścieramy na tarce razem ze skórą. Sok odsączamy. Pijemy 4 razy dziennie po pół szklanki, na pół godziny przed jedzeniem, przez miesiąc. Najlepiej w okresie zaostrzenia się choroby wrzodowej — wiosną i jesienią. Dla zmiany smaku moŜemy dodać miodu, soku z marchwi lub cytryny.

Sok z kapusty Działanie: leczy wrzody Ŝołądka i dwunastnicy. Miksujemy liście kapusty. Odsączamy sok. Pijemy na czczo i między posiłkami, po 1 szklance. MoŜemy do smaku dodać inne soki.

Sok z porów Działanie: oczyszczenie organizmu ze złogów. Sok spoŜywamy na czczo, sam lub z domieszką soku z selera i majowej pokrzywy.

Sok z kiszonej kapusty Działanie: leczy wrzody Ŝołądka i dwunastnicy, jest przeczyszczający. Pijemy na czczo i między posiłkami. Ma właściwości przeczyszczające i reaguje przeczyszczeniem zaraz po wypiciu.

Sok z czarnej porzeczki (bez cukru) Działanie: leczy przeziębienie, zapalenie krtani, rwę kulszową. Stosujemy po 1 łyŜce, 3 razy dziennie. 22

Sok z czarnej porzeczki Działanie: poprawia pracę nerek, wątroby, śledziony. Owoce czarnej porzeczki zasypujemy cukrem. Utrzymujemy z dala od słonecznych promieni. Pijemy 2 razy dziennie po ćwierć szklanki.

Sok z czerwonej porzeczki Działanie: likwiduje nadkwasotę, zgagę, cuchnący oddech. Pijemy sam sok lub z domieszką wody, 3 razy dziennie. Maksymalna dawka dzienna do 0,5 litra.

Sok z jabłek Działanie: zalecany dla osób starszych. ŚwieŜy sok z jabłek wzmacnia i odmładza organizm. Zmniejsza poziom cholesterolu.

KURACJE PARĄ W leczeniu naturalnymi metodami, istotne znaczenie odgrywają parówki. Parówkami określamy działanie na organizm parą wodną, zawierającą olejki eteryczne uzyskane z odwaru siana, słomy owsianej, świerkowych gałązek czy odwarów z leczniczych ziół. Opary wnikają do wnętrza organizmu przez pory skóry, mieszając się z zastałymi, zmienionymi chorobowo płynami ustrojowymi i przy wzmoŜonym poceniu się wyrzucane są z organizmu. Dla wzmocnienia parowania moŜna do odwaru wrzucić rozgrzany kamień lub odwar podgrzewać na maszynce elektrycznej czy grzałką. Parówki oddziałują silnie na organizm, dlatego u ludzi osłabionych wiekiem lub chorobą zabieg winien trwać krócej i pod opieką innych osób. Zabiegiem tym moŜemy zadziałać na całe ciało lub na poszczególne części. Odwary zawierające lecznicze właściwości ziół wlewamy do misy, wstawiamy mały, drewniany stołek, na którym bezpiecznie moŜemy ułoŜyć stopy lub stabilnie przekładamy deskę. Siadamy na krześle blisko misy i nakrywamy się dwoma kocami, które dotykają podłogi, by chronić opary przed ulatnianiem. Okrywamy kocami tę część ciała, na którą chcemy zadziałać. Pamiętać naleŜy, Ŝe głowa powinna znajdować się poza zasięgiem pary. Na dolną część ciała kierujemy opary wówczas, gdy cierpimy na schorzenia narządów płciowych, pęcherza moczowego, nerek lub gdy nastąpiła utrata głosu spowodowana przeziębieniem. Czas parowania od 18 do 20 minut, ale zawsze naleŜy uwzględniać kondycyjne moŜliwości chorego. Zastosowana parówka na dolną część, zadziała równieŜ na całe ciało, a będzie mniej wyczerpująca. Częstotliwość poddawania się zabiegowi parowania określana jest na 1 lub 2 razy w tygodniu. Podczas zabiegu parowania rozpuszczają się chorobotwórcze zastoiny i złogi. Aby zostały one skutecznie usunięte z organizmu, zaraz po zakończeniu parówki na tę część ciała, gdzie skierowane były opary, a najlepiej na całe ciało, powinniśmy zadziałać zimną wodą. Czas zanurzenia w zimnej kąpieli ustala się od 5 do 7 sekund. Pamiętajmy: parówka rozpuszcza zastoiny, ale zimna woda powoduje ich wydalanie. Sama parówka nie będzie wystarczająco skuteczna. Nie bójmy się zimnej wody. Woda daje Ŝycie. Działając na rozgrzany organizm zimną wodą wywołujemy intensywne krąŜenie krwi i płynów ustrojowych, co gwarantuje wyrzucanie z organizmu rozpuszczonych przez parówkę zastoin, które uwięzione czyniły ciało fizyczne chorym, niesprawnym, niewydolnym. Przygotowując odwary, wrzucamy na wrzącą wodę siano lub pokrojoną słomę owsianą, albo pocięte gałązki świerku czy ziół. Ilość siana czy słomy jest dowolna. Jakich ziół uŜyjemy do przygotowania odwaru, zaleŜy od schorzeń. 23

Po zabiegu ciało jeszcze przez wiele godzin intensywnie wyparowuje chorobotwórcze materie. NaleŜy pozostać w łóŜku przez 5 godzin. Chronić ciało przed zaziębieniem. Najlepiej zastosować zabieg wieczorem.

Parówka na głowę Jeśli schorzenia dotknęły uszu, nosa, gardła lub gdy w głowie umiejscowił się reumatyzm, moŜemy zastosowań równieŜ parówkę na głowę. Najczęściej stosujemy odwary z ziół sporządzając je z ziela krwawnika, nasion kopru włoskiego, pokrzywy lub rumianku. Zachowujemy duŜą ostroŜność. Na oczy nakładamy opaskę, by chronić przed bezpośrednim działaniem pary. Przy parówce działającej na uszy i gardło pomocnym będzie wykonany z papieru lejek, a właściwym odwar z rumianku. Głowę umieszczamy nad parującym garnkiem i okrywamy ręcznikami, osłaniając, by opary nie ulatniały się. Papierowy lejek spoczywa na brzegach garnka, a chore ucho umieszczamy nad wąskim wylotem papierowego lejka, w bezpiecznej odległości. Podobnie czynimy kierując opary przy leczeniu schorzeń nosa czy gardła. JuŜ po 5 minutach pot spływa po głowie, a wraz z nim rozpuszczone ropne substancje, które chorą uczyniły głowę. Czas parowania od 18 do 24 minut. Zawsze dobieramy właściwy czas trwania zabiegu do indywidualnych sił chorego. Obowiązuje rozsądek. Po zakończeniu parówki naleŜy natychmiast polać zimną wodą górną część ciała i głowę. JeŜeli nie zastosujemy polania wodą zimną, wówczas głowa będzie ocięŜała i nadal chora. Parówka złogi rozpuściła, ale nie wydaliła — nadal pozostały. Zimna woda intensyfikuje krąŜenie krwi, płynów ustrojowych, powodując wydalanie z organizmu rozpuszczonych zastoin. Głowę polaną zimną wodą natychmiast owijamy w kilka suchych ręczników i kładziemy się do łóŜka. Następuje wzmoŜone parowanie całego ciała. Głowę i całe ciało myjemy po 4 lub 5 godzinach

Parówka na stawy Kiedy reumatyzm umiejscowił się w kolanach lub ramionach, moŜemy zastosować parówkę z odwaru siana. Jeszcze bardziej skutecznym będzie, gdy na stawy nałoŜymy dodatkowo kompres z zaparzonego siana. Kompres przygotowujemy w następujący sposób: na wrzącą wodę wrzucamy garść siana, krótko gotujemy, odsączamy i z tak zaparzonego przygotowujemy kompres, owijając siano w lnianą lub bawełnianą tkaninę. Gorący kompres mocujemy wokół chorego stawu, tak by nie przesuwał się. Ramię okrywamy kocami, aby para nie znajdowała ujścia. Czas parowania około 20 minut. Po zdjęciu kompresu polewamy strumieniem zimnej wody. Pozostajemy w łóŜku, chroniąc się przed zaziębieniem.

KĄPIELE ZIOŁOWE Kąpiel z gorczycą Działanie: rozgrzewające. Mielemy 10 dkg gorczycy. Wsypujemy do płóciennego woreczka. Do wanny nalewamy gorącej wody. Woreczek z gorczycą zanurzamy w wodzie czekając aŜ woda zmętnieje. Czas kąpieli od 10 do 15 minut.

Kąpiel z jałowcem Działanie: pomaga w reumatyzmie, artretyzmie, schorzeniach skóry. Gotujemy przez kilka minut, w 2 litrach wody, około 1 kg młodych gałązek z jałowca (pociętych drobno) z garścią jagód. Wywar przecedzamy i wlewamy do wanny. Czas kąpieli 15 minut. Zawsze naleŜy uwzględniać kondycje chorego i do niej przystosowywać czas trwania zabiegu.

24

Kąpiel z kory dębowej Działanie: pomocna w infekcjach bakteryjnych, grzybiczych i stanach zapalnych skóry. Pięć łyŜek rozdrobnionej kory dębu gotujemy w 2 litrach wody przez 10 minut. Odcedzamy. Wywar wlewamy do wanny. Czas kąpieli w zaleŜności od sił chorego, od 15 do 20 minut.

Kąpiel z kłącza tataraku, liści pokrzywy, kwiatu lipy. Działanie: wzmacniające organizm. Przygotowujemy wywar z 50 g kłącza tataraku, 25 g suchych liści pokrzywy, 25 g kwiatu lipy i 3 litrów wody. Gotujemy krótko, odstawiamy pod przykryciem na kilka minut. Odsączamy i wlewamy do wanny. Czas kąpieli około 20 minut. Leczniczą kąpiel powtarzamy przez 2 tygodnie, wykonując ją co 2 dni.

Kąpiel z waleriany (kozłek lekarski) Działanie: łagodzi podraŜnienia i uelastycznia skórę, oczyszcza pory, uspakaja system nerwowy. Sporządzamy wywar z 2 garści suszonego korzenia kozłka. Gotujemy około 30 minut i na dalsze 30 minut pozostawiamy pod przykryciem. Przecedzamy. Odwar wlewamy do wanny. Czas kąpieli około pół godziny.

Kąpiel z macierzanki Działanie: dezynfekuje skórę, wzmacnia i regeneruje organizm. Sporządzamy wywar z 3 litrów wrzącej wody i 150 g ziela macierzanki. Gotujemy przez 5 minut na małym ogniu. Pozostawiamy pod przykryciem na dalsze pół godziny. Odcedzamy. Wlewamy do wanny. Czas kąpieli 20 minut. Po kąpieli nie wycieramy ciała, lecz owijamy się ręcznikiem lub prześcieradłem kąpielowym.

Kąpiel z liści włoskiego orzecha Działanie: zapobiega krzywicy, leczy bronchit. Do sporządzenia wywaru bierzemy 2 litry wody i 20 dkg świeŜych liści z włoskiego orzecha lub 10 dkg liści suszonych. Gotujemy tak długo, aŜ płyn zmniejszy się do połowy. Przecedzamy. Wlewamy do wanny. Dodajemy garść soli kamiennej lub morskiej. Czas trwania kąpieli około 20 minut.

Kąpiel z rumianku Działanie: dezynfekując łagodzi stany zapalne skóry, rozluźnia mięśnie, uspokaja. Sporządzamy wywar z 3 litrów wrzącej wody i 10 dkg koszyczków rumianku. Podgrzewamy do wrzenia i utrzymujemy pod przykryciem około 15 minut. Odcedzamy i wlewamy do wanny. Czas kąpieli około 20 minut.

Kąpiel z siana Działanie: poprawia krąŜenie krwi, leczy chroniczny bronchit, reumatyzm. Płócienny woreczek napełniamy sianem (około 20 dkg), najlepiej jeśli będą to okruchy z siana pobrane z dna wozu lub miejsca ich przechowywania. Siano pobrane z działki czy z trawników nie nadaje się, poniewaŜ nie zawiera kwiatów, nasion, łodyg które znajdują się wyłącznie w sianie zebranym z łąk. Woreczek wkładamy do garnka z gotującą wodą. Pozostawiamy pod przykryciem na około pół godziny. Odwar wlewamy do wanny. Czas kąpieli około 15 minut. Jest to kąpiel silnie rozgrzewająca i naleŜy uwzględnić fizyczne moŜliwości chorego — czas kąpieli ustalać indywidualnie.

Kąpiel ze słomy owsianej Działanie: skutecznie leczy schorzenia nerek, pęcherza moczowego i schorzenia reumatyczne. Wywar przygotowujemy z 3 litrów wrzącej wody i około 0,25 kg pokrojonej drobno słomy owsianej. 25

Gotujemy około pół godziny. Na dalsze pół godziny pozostawiamy pod przykryciem. Odcedzamy i wlewamy do wanny z ciepłą wodą. Czas kąpieli około 20 minut. Ustalamy indywidualnie w zaleŜności od kondycji chorego.

Kąpiel ze skrzypu Działanie: łagodzi bóle korzonkowe, reumatyczne i nerwobóle. W 3 litrach wrzącej wody gotujemy 10 dkg ziela skrzypu, przez 20 minut. Przecedzamy i wlewamy do wanny z ciepłą wodą. Czas kąpieli około 20 minut — ustalamy indywidualnie.

Kąpiel sosnowa Działanie: leczy zapalenie nerek i pęcherza moczowego, odświeŜa i regeneruje skórę. Siekamy młode gałązki sosny razem z szyszkami (mogą być pędy jałowca). Wrzucamy na wrzątek i gotujemy przez pół godziny. Odstawiamy pod przykryciem na dalsze pół godziny. Odsączamy wywar i wlewamy do wanny z ciepłą wodą. Czas kąpieli około 10 minut.

Kąpiel w szałwii Działanie: dezynfekuje i leczy schorzenia skóry (egzemy, oparzenia, zmiany chorobowe z wysypką), łagodzi nerwobóle, bóle mięśni i kości. Zalewamy 10 dkg suchych liści szałwi, 1 litrem wrzącej wody i utrzymujemy pod przykryciem przez 20 minut. Odcedzamy i wlewamy do wanny z ciepłą wodą. Czas kąpieli około 25 minut.

Kąpiel tymiankowa Działanie: przeciwbólowe, przeciwzapalne, regenerujące skórę. Suchy tymianek (około 10 dkg) zalewamy 2 litrami wrzątku. Gotujemy 5 minut. Odstawiamy na 15 minut pod przykryciem. Odcedzamy. Wlewamy do wanny z ciepłą wodą. Czas kąpieli około 15 minut. Jest to kąpiel silnie rozgrzewająca. Czas kąpieli ustalić indywidualnie.

KATAPLAZM W lecznictwie naturalnym kataplazma określamy okład umiejscowiony w woreczku z naturalnej tkaniny, wypełniony piaskiem, solą, gotowanymi ziemniakami lub innymi naturalnymi produktami o właściwościach leczniczych. Woreczek musi być nieco większy niŜ chore miejsce. Na rozgrzewający okład nakładamy inny z suchej, ciepłej flaneli lub wełnianego szalika. Oba okłady mocujemy tak, by nie przesuwały się z chorego miejsca. Kataplazma ma działanie rozgrzewające i dlatego gorący okład wywoływał będzie zwiększone pocenie się — musimy pozostawać w łóŜku, by chronić się przed zaziębieniem. Organizm jeszcze przez kilka godzin po zdjęciu okładu będzie wydalał z siebie chorobotwórcze substancje poprzez wzmoŜone parowanie. Pozostając w łóŜku czynimy zabieg skutecznym i chronimy się przed zaziębieniem.

Kataplazm z gotowanych ziemniaków Działanie: leczy stany zapalne skóry. Gotujemy ziemniaki w łupinach i rozgniatamy. Jeśli będą za suche, dolewamy ciepłego mleka lub ciepłej wody. Wkładamy do woreczka i formujemy warstwę, nieco większą niŜ chore miejsce. Nakładamy inny ciepły, suchy kompres, w który będą wnikać wydobyte z organizmu substancje chorobotwórcze. 26

Kataplazm z dyni Działanie: zwichnięcia stawów i bóle głowy. Na 1 część wagową (np. 0,25 kg) dyni dodajemy 3 części wagowe mleka. Gotujemy do uzyskania gęstej, jednorodnej masy. Dodajemy 1 łyŜkę cukru. Po lekkim przestudzeniu wkładamy do woreczka i formujemy warstwę nieco większą od chorego miejsca. Nakładamy i owijamy suchą flanelą lub szalikiem. Mocujemy bandaŜem. Pozostajemy w łóŜku przez 4 do 5 godzin.

Kataplazm z gorczycy Działanie: pobudza dokrwienie skóry, leczy zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, drogi oddechowe. I — działająca szybko: 2 łyŜki stołowe zmielonej białej gorczycy 2 łyŜki mąki pszennej Mieszamy z niewielką ilością zimnej wody na jednorodną masę. Przekładamy do woreczka i formujemy warstwę, wielkości chorego miejsca. Nakładamy okład i przykrywamy ciepłą flanelą. Okrywamy się kołdrą. Okład utrzymujemy przez 10 do 20 minut. Zdejmujemy, gdy skóra staje się zaczerwieniona. Po zdjęciu przemywamy kompresowane miejsce chłodną wodą i smarujemy oliwą. II zestaw — działający wolno: 2 łyŜki zmielonej białej gorczycy 2 łyŜki soli kuchennej (kamienna lub morska) Składniki wyrabiamy na jednolitą masę z dodatkiem niewielkiej ilości ciepłego octu. Formujemy warstwę w woreczku i umieszczamy na leczone miejsce. Przykrywamy suchą tkaniną. Okrywamy się kołdrą. Okład utrzymujemy przez całą noc. Po zdjęciu kompresu obmywamy chłodną wodą i smarujemy oliwą.

Kataplazm z chrzanu Działanie: reumatyzm, podagra, lumbago, zwichnięcia. Ucieramy oczyszczony korzeń chrzanu (razem ze skórą). Ilość chrzanu zaleŜy od rozległości bolącej powierzchni. Dodajemy takie same ilości: mąki, soli, octu. Mieszamy do uzyskania, jednolitej masy. Wkładamy do woreczka formując warstwę i przenosimy na chore miejsce. Przykrywamy suchą tkaniną i mocujemy, by okłady nie przesuwały się. Czas utrzymywania okładu od 2 do 5 godzin. Po zdjęciu na miejsce kompresowane nakładamy kompres z zimnego odwaru z siana.

Kataplazm z kapusty Działanie: nerwobóle lędźwiowe, postrzał, bóle reumatyczne. Gotujemy kilka liści kapusty w małej ilości wody, przez 20 minut, z dodatkiem 2 cebul i 1 łyŜki otrąb. Po odparowaniu wody rozkładamy warstwą na gazie i jeszcze ciepłe przykładamy na chore miejsce.

LECZENIE GLINKĄ W opisach biblijnych odnajdujemy wzmiankę o leczeniu glinką. Terapia to była znaną i stosowaną juŜ w staroŜytności. Współcześnie bardzo rozpowszechniona w krajach Wschodu, u ludów azjatyckich i afrykańskich. W kulturze Zachodu jest mało znaną metodą leczenia. W ludowej medycynie poprzedniego okresu równieŜ rzadko była spotykana. Ze względu na prostotę stosowania, uniwersalność i wysoką skuteczność tej metody, zasługuje na rozpowszechnienie, by stała się dobrodziejstwem w metodach samoleczenia. 27

Dla celów leczniczych nadaje się glinka pochodząca z głębokich pokładów. RóŜny jest jej skład mineralny, w zaleŜności od miejsca zalegania i róŜne są właściwości lecznicze. W terapii rozróŜniamy glinkę: zieloną, Ŝółtą, białą i czerwoną. Jako środek leczniczy musi być wcześniej poddawana sterylizacji. Czynimy to na patelni lub w piekarniku, podgrzewając powyŜej 100°C. Przesiewamy przez sito o drobniutkich oczkach. Tak przygotowana stosowana jest do sporządzania leczniczych okładów, past, kataplazmów. SłuŜy równieŜ do przygotowania emulsji do picia. W zaleŜności od schorzeń stosowane są okłady: zimne, ciepłe, bardzo ciepłe. Grubość warstwy nakładanej na leczone powierzchnie powinna wynosić od 0,3 cm do 2 cm i obejmować obszar większy niŜ chore miejsce. Nakładamy bezpośrednio na skórę lub rozprowadzamy warstwę gliny na tkaninę. Okład działa na zasadzie próŜni, ściśle przylegając do powierzchni ciała, wysysa zalegające płyny ustrojowe przeobraŜające się w toksyny. W lecznictwie naturalnym musimy obserwować reakcje organizmu i wyciągać wnioski korzystając z rozsądku. Nie naleŜy akceptować ślepego naśladownictwa. Przy schorzeniach objawiających się stanem zapalnym poprawne będą okłady zimne, pozostawione przez 15 do 30 minut, gdy zagrzeją się, będziemy wymieniać je na nowe. Kiedy podczas przykładania okładów zimnych w pewnym momencie odczujemy wewnętrzny chłód, oznacza to, Ŝe naleŜy zastosować nieco cieplejszy kompres, by zlikwidować wewnętrzny chłód. W schorzeniach, które powstały przez działanie zimna, wilgoci, wiatru (np. reumatyzm) właściwe będą okłady cieple i bardzo ciepłe, by wyrzucić chłód z organizmu. Rozgrzane kompresami miejsca musimy chronić przed zaziębieniem. Ciepłe okłady zastosujemy równieŜ przy leczeniu organów wewnętrznych, jeśli nie znajdują się w ostrym stanie zapalnym. Jest to bardzo proste, na miejsca dotknięte stanem zapalnym nakładamy okłady zimne. Na miejsca, gdzie choroba spowodowana była zimnem, nakładamy okłady ciepłe i bardzo ciepłe. Odpowiednią konsystencję glinki do okładów uzyskamy przez zmieszanie z wodą. Do przyrządzenia uŜywamy naczyń porcelanowych, szklanych, kamiennych. Nie naleŜy stosować pojemników blaszanych ani z tworzyw sztucznych. Na kompresy uŜywamy rzadkiej papki, w której zanurzamy tkaninę. Po zdjęciu nadmiaru nakładamy na leczone powierzchnie. Przykładamy suchą flanelą i zabezpieczamy pasem elastycznym, by kompres przylegał ściśle do ciała. Tylko wówczas będzie leczenie skuteczne. Pod wpływem zaistniałego podczas kompresowania bólu lub zimna zdejmujemy okład i do dalszego leczenia przystąpimy po kilku godzinach lub dnia następnego. Okłady ciepłe utrzymujemy nawet do 3 godzin, jeśli nadal mają odpowiednią do leczenia temperaturę. Wyschnięte kompresy zamieniamy na nowe, wilgotne o właściwej temperaturze. Po zakończeniu przemywamy ciało ciepłą wodą. Okłady stosujemy, gdy leczymy: ropnie, oparzenia, bóle stawów, złamania kości, czyraki, zatrucie krwi. Kuracji glinką nie naleŜy przerywać a realizować aŜ do wyleczenia. W glinkoterapii stosuje się równieŜ glinkowe kąpiele, które zastępują kąpiele borowinowe, stosując je 2 razy w tygodniu przez miesiąc. Stosujemy potem miesięczną przerwę i moŜemy ponownie podjąć miesięczny cykl leczenia. W terapii wewnętrznej, glinka wypita w roztworze wodnym absorbuje w jelitach gazy i toksyny, niszczy pasoŜyty. W glinkoterapii kojarzymy działanie zewnętrzne i wewnętrzne glinki, przez co bardziej aktywizuje się leczenie tkanek dotkniętych wrzodami, zmianami nowotworowymi, nieŜytem jelit, zapaleniem okręŜnicy.

Lek na astmę oskrzelową Ciepły okład z glinki, nałoŜony na piersi i plecy, utrzymujemy od 2 do 4 godzin. Najpierw stosujemy cienką warstwę, stopniowo zwiększając jej grubość. Wspomagamy leczenie piciem glinki (1 gram na pół szklanki wody).

28

Lek na hemoroidy Miejscowe kompresy z zimnej glinki utrzymujemy przez 2 godziny. Stosujemy naprzemiennie z liśćmi kapusty.

Stłuczenia Przy stłuczeniach nakładamy kataplazmę z chłodnej glinki. Utrzymujemy przez 2 godziny. Stosujemy naprzemiennie z okładami z liści kapusty.

Migreny W uporczywych bólach, właściwą będzie kuracja okładami z zimnej glinki na czoło, a ciepłej na kark. Utrzymujemy przez 1 godzinę. Nogi moczymy w ciepłej wodzie z glinką.

śylaki Chore nogi pokryte Ŝylakami smarujemy warstwą półpłynnej glinki. Pozostawiamy na godzinę pod suchym kompresem. MoŜemy wykonywać 1 lub 2 razy dziennie. Naprzemiennie stosujemy okłady z liści kapusty.

Schorzenia wątroby Wszelkie schorzenia wątroby: marskość, nowotwór woreczka Ŝółciowego, stan zapalny, Ŝółtaczka — wspomagamy leczenie przez nakładanie glinki. Najpierw warstwy cieńsze, a potem stopniowo zwiększamy jej grubość. Jeśli organizm nie sprzeciwia się takiemu leczeniu bólem lub chłodem, kontynuujemy. Temperatura okładów powinna być taka, jaką organizm najlepiej toleruje.

Wole Nakładamy glinkę na przednią część szyi.

Wrzód Ŝołądka Kataplazmę z gliny nakładamy w okolicy „dołka", w 2 godziny po posiłku. Zdejmujemy na godzinę przed posiłkiem. Leczenie wspomagamy przyjmowaniem doustnie pół łyŜeczki glinki na pół szklanki wody. Stosujemy naprzemiennie z okładami z liści z kapusty.

Rany Zainfekowane rany, dotknięte gangreną, poparzenia, czyraki, ropnie skutecznie leczymy przez nakładanie glinki o grubości 2 cm. Pod jej działaniem martwe tkanki zanikają, pojawia się nowa skóra bez blizn.

Stwardnienie rozsiane Popijamy przez miesiąc wodę glinkową. Stosujemy okłady na okolice wątroby.

LECZENIE ZIOŁAMI Lecznictwo ziołami jest starsze niŜ odnalezione ślady początków piśmiennictwa. Pierwsze zapiski o leczniczych roślinach pozostawili Sumerowie — odnaleziono recepty sumeryjskich kapłanów. Potwierdzają ziołolecznictwo równieŜ zapisy pismem klinowym na glinianych tabliczkach. Z odnalezionych manuskryptów wynika, Ŝe Egipcjanie na 4 tysiące lat przed naszą erą tworzyli „spisy leków z ziół". Grecki lekarz i myśliciel Hipokrates pozostawił po sobie 25 ksiąg medycznych, 2 z nich poświęcił leczeniu ziołami. Od staroŜytności po współczesność zioła były przyjaznym sposobem przywracania zdrowia. 29

Współcześnie uŜywa się w lecznictwie zioła dziko rosnące i zioła uprawiane na plantacjach. Bardzo istotne znaczenie ma okres zbioru i pora dnia. Na ogół kora zbierana jest wczesną wiosną. Do zdjęcia kory wybiera się młode, zdrowe gałązki, gładkie bez wynaturzonych porostów. Zebrana kora ma kształt rurek lub rynienek. Korzenie i kłącza zbieramy wczesną wiosną lub jesienią, kiedy roślina znajduje się w okresie naturalnego spoczynku, choć dla niektórych grup wyznacza się inne terminy zbioru. Kwiaty zbieramy na początku kwitnięcia lub w pełni rozkwitłych. Nie nadają się kwiaty przekwitłe ani zwiędłe. Liście natomiast zbierane są najczęściej wtedy, gdy roślina kwitnie. Ziele zbiera się w początkach kwitnięcia i tylko górną część łodygi. Owoce i nasiona — najlepszym okresem jest, gdy są dojrzewające lub dojrzałe. Najwłaściwszym okresem dla zbioru części nadziemnych ziół są ranki w bezdeszczowe dni i bez kropli rosy, a dla surowców oleistych godziny popołudniowe. Suszyć naleŜy zaraz po zbiorze, w miejscach zacienionych, ale przewiewnych. Nie moŜna suszyć na słońcu. Słońce jest przyjazne dla Ŝycia, po zerwaniu rośliny wpływa na nie niszcząco, nieprzyjaźnie. Soków owocowych teŜ nie powinniśmy wystawiać na okno, na działanie słonecznych promieni. Zioła przygotowujemy jako: napary, odwary, maceraty, nalewki alkoholowe. Napar: zioła zalewamy wrzątkiem i odstawiamy pod przykryciem na około 15 minut (lub inny okres). Odwar: na wrzątek wsypujemy zioła i gotujemy na niewielkim ogniu lub zalewamy wodą zimną i pogrzewamy w łaźni parowej (garnek z ziołami umieszczony jest w innym większym) i podgrzewamy przez około 45 minut (lub inny okres). Macerat: zioła nalewamy zimną wodą i pozostawiamy na około 30 minut, całą noc, lub inny okres (często mniejszy). Znawcy w ziołolecznictwie, podzielili zioła w grupy, w zaleŜności od ich oddziaływania.

Oddziałujące na organy trawienia: — osłaniają błony śluzowe: korzeń prawoślazu, kwiat malwy czarnej, liść prawoślazu, siemię lniane; — pobudzają apetyt i ułatwiają trawienie: kłącze tataraku, korzeń arcydzięgla, korzeń omanu, liść melisy, liść mięty, owoce — anyŜu, kminku, kolendry, pieprzowca, ziele — bylicy, dziurawca, krwawnika, piołunu; — Ŝółciopędne: kora kruszyny, korzeń — mniszka, omanu, kwiat kocanki, ziele — glistnika, piołunu; — przeczyszczająco: kora — kruszyny, szakłaku, korzeń rzewienia, kwiat — bzu czarnego, tarniny, owoce — bzu czarnego, jarzębiny, szakłaku. — przeciwbiegunkowo: kora dębu, kłącze — pięciornika, węŜownika, korzeń rzewienia, liść —jeŜyny, mącznika, orzecha włoskiego, szałwii, borówki czernicy, owoc róŜy dzikiej, ziele — dziurawca, rzepiku, serdecznika, szanty; —w nadmiernej fermentacji jelit: kłącze tataraku, korzeń — arcydzięgla, kozłka, omanu, kwiat rumianku, liść — melisy, mięty, owoc — anyŜu, kminku, kolendry, kopru włoskiego, ziele — macierzanki, majeranku, piołunu, tymianku; — przeciw nieŜytowi Ŝołądka i jelit: korzeń Ŝywokostu, liść szałwii, ziele — hyzopu, krwawnika, piołunu, rdestu ptasiego.

Oddziałujące na układ oddechowy: — działają wykrztuśnie: korzeń — biedrzeńca, mydlnicy, omanu, pierwiosnka, owoc anyŜu; — przeciwkaszlowo: korzeń prawoślazu, kwiat — maku polnego, czarnej malwy, liść — babki lancetowej, podbiału, prawoślazu.

Oddziałujące na układ krąŜenia: — wzmacniają czynność skurczową serca: kwiat głogu, liść — naparstnicy purpurowej, naparstnicy wełnistej, ziele —jemioły, konwalii,- miłka wiosennego, serdecznika; — uspakajają czynność serca: kłącze kozłka, ziele Ŝarnowca; 30

— krwiotwórczo: liść pokrzywy, ziele — krwawnika, skrzypu; — przeciwkrwotocznie: kłącze — pięciornika, węŜownika, kora — berberysu, dębu, kaliny, kasztanowca, kwiat—jasnoty białej, kasztanowca, malwy czarnej, liść pokrzywy, ziele — bratka polnego, drapacza, krwawnika, rdestu ptasiego, skrzypu, tasznika.

Oddziałujące na układ moczowy: — moczopędnie: korzeń — arcydzięgla, biedrzeńca, lubczyka, pietruszki, wilŜycy, kwiat — głogu z liśćmi, kocanki, liść — brzozy, jałowca, ziele — dziurawca, konwalii, miłka wiosennego, połonicznika, skrzypu; — dezynfekująco na drogi moczowe: liść — borówki brusznicy, liść mącznicy.

Oddziałujące na układ nerwowy: — pobudzająco: korzeń i liść pokrzyku, kwiat lawendy, owoc kolendry; — uspakajająco: kora kaliny, korzeń kozłka, kwiat— głogu z liściem, maku polnego, szyszki chmielu, ziele serdecznika; — wzmacniająco: kwiat — arniki, lawendy, liść — bobrka, melisy, ruty; — przeciwgorączkowe: kora — berberysu, wierzby, kwiat — lipy, rumianku, słonecznika, owoc — róŜy, ziele nostrzyka.

Oddziałujące na układ rozrodczy u kobiet: — pobudzają miesiączkę: korzeń lubczyka, liść ruty, owoc pietruszki, ziele piołunu, kwiat nagietka; — regulują miesiączkowanie: kora kaliny, kwiat jasnoty białej, liść jeŜyny, ziele rdestu, ziele tasznika; — łagodzą bolesność: kora kaliny, korzeń kozłka, kwiat — jasnoty białej, malwy czarnej, nagietka, liść — maliny, ruty, szyszki chmielu; ziele — dziurawca, krwawnika. — działają mlekotwórczo: kminek, koper włoski, bazylia, anyŜ, liść barwinka, nasiona pietruszki.

Oddziałujące napotnie:. — kwiat — lipy, czarnego bzu, wrzosu, nawłoci, korzeń — łopianu, pietruszki, kłącze tataraku, liść brzozy, nasiona pietruszki, pęczki topoli, owoc — maliny, czarnego bzu.

Oddziałujące nasennie: — liść — melisy, barwinka, szyszki chmielu, ziele macierzanki.

Oddziałujące przeciwbólowo: — owoc kasztanowca, ziele mięty, liść barwinka, kwiat rumianku.

Oddziałujące przeciwgorączkowo: — liść mięty, kwiat — lipy, czarnego bzu, rumianku, płatki kwiatu słonecznika, kora — wierzby, kasztanowca, owoc czarnej jagody.

Oddziałujące przeciwskurczowo: — ziele jaskółcze, bazylia, majeranek, srebrnik, szałwia, macierzanka, tymianek, kminek, koper, czarny bez, rumianek, kwiat — lipy, kora wierzby, znamiona kukurydzy.

Przeciwalergiczne: — kwiat rumianku, ziele dziurawca, korzeń kozłka

Przeciwartretyczne: — kora wierzby, liść czarnej porzeczki, nasiona czarnuszki.

31

Przeciwcukrzycowe: — kłącze perzu, łuski ze strąków fasoli, liść pokrzywy, czarne jagody, orzech włoski, ziele rdestu ptasiego, dziurawiec, krwawnik, szałwia, korzeń — mniszka, łopianu, surowa i gotowana cebula.

Wzmacniające wątrobę: — ziele — dziurawca, krwawnika, mięty, kwiat — nagietka, kocanki, rumianku, owoc —jałowca, dzikiej róŜy, czarnego bzu, kora — kruszyny, znamiona kukurydzy.

Oczyszczające krew z toksyn i złogów — ziele — bratka polnego, skrzypu, poziomki, bluszczyka, ogórecznika, kwiat — stokrotki, kocanki, liść — barwinka, borówki, maliny, brzozy, korzeń — łopianu, podróŜnika, mniszka, szyszki chmielu, nasiona czarnuszki.

Powstrzymujące krwawienie: — wewnętrzne: ziele krwawnika, kora kasztanowca, korzeń Ŝywokostu, surowa cebula, mielone siemię lniane, suszone śliwki; — zewnętrznie: okłady z kwiatu rumianku lub z gotowanej cebuli.

ObniŜające ciśnienie krwi: — bez konieczności kontroli (nie moŜna przedawkować): cebula, czosnek, skórka cytrynowa, Ŝurawiny; — dawkowanie pod kontrolą: ziele jemioły, liść barwinka.

Oddziałujące bakteriobójczo: — czosnek, cebula, liść — borówki brusznicy, czarnej jagody, ziele — piołunu, dziurawca, mięty, majeranku, szałwii, macierzanki, tymianku, rumianku, owoc czarnej jagody, kora wierzby.

Oddziałujące ściągająco: — kora — dębu, kasztanowca, wierzby, korzeń Ŝywokostu, kłącze pięciornika, ziele — rzepiku, przywrotnika, świetlika, dziurawca, rdestu, srebrnika, szałwii, cząbru, nawłoci, macierzanki, tymianku, liść — orzecha włoskiego, czarnej porzeczki, maliny, pokrzywy, owoc — dzikiej róŜy, czarnej jagody, jarzębiny.

Przeciwzapalne na okłady: — majeranek, szałwia, liść babki, kłącze pięciornika, rumianek, gotowana cebula.

Przyśpiesza gojenie ran: — kwiat — nagietka, jasnoty białej, rumianku, ziele — dziurawca, rdestu ptasiego, szałwii, korzeń Ŝywokostu, liść orzecha włoskiego, pączki topoli.

MASŁO KLAROWANE W medycynie Wschodu, starohinduskiej AJURVEDZIE, do celów leczniczych zalecane jest często klarowane masło (GEE). Sposób przyrządzania: na wolnym ogniu, zabezpieczonym płytką, podgrzewamy wiejskie masło niesolone i systematycznie zbieramy drewnianą łyŜką tworzącą się pianę. Podgrzewamy tak długo, aŜ piana przestanie się pojawiać. Przelewamy do pojemnika i ustawiamy na pewien okres na ziemi. AJURYEDA podaje, Ŝe im starsze jest GEE tym jest skuteczniejsze. MoŜe być przechowywane poza 32

lodówką. Masło otrzymane metodą przemysłową, nie nadaje się poniewaŜ przy technologii przemysłowej dodaje się sól. GEE mające ponad miesiąc: — skutecznie usuwa podraŜnienia wewnętrznych organów; — pomaga w leczeniu schorzeń skóry; — przywraca harmonię w zaburzeniach umysłu; — leczy hemoroidy, choroby weneryczne, anemie, ostre stany zapalne oczu i uszu, zranienia; — leczy gruźlicę i Ŝółtaczkę — łagodzi kaszel i uczucie duszności — usuwa zmęczenie Klarowane masło jest składnikiem dla wielu mikstur. Przeciwwskazania: zapalenie jelit, niestrawność, alkoholizm, gorączka, cholera, brak apetytu.

TERAPIA KWIATOWA Medycyna chińska niezmiennie od 5 tysięcy lat uzasadnia, Ŝe schorzenia organów wewnętrznych informują na zewnątrz określonym stanem emocjonalnym. Chore nerki sygnalizują niedyspozycje uczuciami lęku, strachu, a nawet paranoi. Wątroba objawia się gniewem, złością, agresją. Smutek świadczy o chorym sercu, rozŜalanie się nad sobą— to choroba płuc, a nadmierne myślenie mówi o osłabionej śledzionie, zimny pęcherz moczowy sprowadza myśli samobójcze. W latach dwudziestych naszego wieku, angielski lekarz Edward Bach, diagnozował równieŜ niedyspozycje organów w oparciu o stan psychiczny i uczucia — zalecając leki kwiatowe. Przekonany o leczniczych właściwościach porannej rosy, która w naturze występuje w maleńkich ilościach i szybko znika, opracował technologię otrzymywania naturalnych leków z kwiatów. Płatki kwiatowe umieszczał w szklanych przezroczystych miseczkach, zalewał źródlaną wodą i pozostawiał na 3 godziny w czasie największego nasłonecznienia, jak najbliŜej rośliny — matki, czyli w biopolu kwiatu lub krzewu, z którego zostały zerwane. Taką metodę pozyskiwania nazywał „metodą słoneczną". Dla otrzymania leczniczych wartości z gałązek, pędów czy pąków drzew, działanie słońca zastąpił działaniem ognia, uzyskując takie same wyniki, a sposób ten nazwał „metodą termiczną". Trwałość zapewniał lekom przez dodanie alkoholu. Opracował 38 zestawów dzieląc je na 7 grup, przyporządkowanych do określonych stanów psychicznych, twierdząc, Ŝe moŜliwe jest uleczenie wszelkich schorzeń.

PRZYJAZNE DRZEWA Przyroda pełna zadziwiających mądrości gotowa jest zawsze pomóc człowiekowi, jeśli tylko człowiek zechce przyjąć. Istnieją w naturze drzewa, które odbiorą szkodliwą dla zdrowia energię, i takie, co prześlą energie uzdrawiające. DRZEWA, którym przekazać moŜemy szkodliwą energię to: kasztan, topola, wierzba, orzech, osika. Stajemy przodem do drzewa w odległości 20 do 30 cm. Wyciągamy dłonie w stronę pnia. Łączymy się mentalnie (w myślach) z drzewem, które rozumie nasze myśli, jest Ŝyczliwe i przyjazne człowiekowi. Prosimy, by przejęło z nas szkodliwą energię. W wyobraźni widzimy, jak z naszych dłoni i palców przepływa energia do drzewa. Czas kontaktu z drzewem 10 do 15 minut. Podziękujmy na zakończenie. DRZEWA, które prześlą uzdrawiającą energię to: dąb, sosna, akacja, klon, jarzębina, brzoza, jabłoń, wiśnia, śliwa, grusza. W tym przypadku stajemy do drzewa tyłem, na odległość 20 - 40 cm. 33

Wyciągamy dłonie w kierunku pnia. Prosimy drzewo, by przesłało potrzebną nam energię. W wyobraźni zobaczmy jak strumień wzmacniającej energii przypływa do naszych dłoni i wypełnia całe ciało. Czas kontaktu z drzewem 3 do 5 minut. Koniecznie naleŜy podziękować drzewu. Zrozumie i zaniecha dalszego przesyłania. Jeśli nie przekaŜemy podziękowania lub polecenia, aby przestało energię przesyłać, moŜe zdarzyć się, Ŝe będzie oddawać energię nadal, aŜ do unicestwienia siebie. Nie jest to frazesem ani bajeczką. Współistnienie w przyrodzie daje moc, której jeszcze nie pojmujemy. Nawet kawałki drewna promieniują energią i nadal są pomocne. Poznajmy równieŜ promieniowanie negatywne.

Przykłady: — Czesanie włosów drewnianym grzebieniem usuwa bezsenność. — Trzymanie w zębach kawałka drewna z osiki usuwa ból zębów. — Epilepsje, schizofrenie, bóle głowy — leczą kawałki drewna z osiki utrzymywane w bliskości głowy. — Stoły, których boki zbiegają się pod kątem, promieniują energią negatywną i nie naleŜy siadać naprzeciw rogów. Tabela 1. Grupa

Stan psychiczny, uczucia

Nazwa rośliny

grupa I

Strach, lęki — panika, przeraŜenie — strach o znanym podłoŜu, fobie — strach przed utratą kontroli nad umysłem — strach nieznanego pochodzenia — strach i nadmierna troska o innych, nadopiekuńczość

złotojeść figlarek plamisty śliwka mirabelka osika kasztanowiec czerwony

grupa II

Niepewność — brak wiary we własny osąd — niezdecydowanie, wahanie, skrajność nastrojów — pesymizm rezygnacja — zwątpienie i poczucie beznadziejności — brak motywacji, zmęczenie psychiczne — Ŝyciowe rozdroŜe, trudność w odnalezieniu drogi Ŝyciowej

zawciąg czerwieniec jednoroczny goryczka gorzkawa janowiec ciernisty grab dziki owies

grupa III

Brak zainteresowania otoczeniem — bujanie w obłokach — tęsknota, przywiązanie do przeszłości — rezygnacja, apatia — całkowite wyczerpanie — niechciane natrętne myśli — depresja bez przyczyny — powielanie starych błędów

powojnik pnący wiciokrzew dzika róŜa oliwka kasztanowiec zwyczajny gorczyca polna kasztanowiec zwyczajny (pąk)

grupa IV

Samotność — wyniosłość, duma — niecierpliwość, poirytowanie — egocentryzm, gadatliwość

okręŜnica bagienna niecierpek wrzos pospolity

grupa V

NadwraŜliwość na wpływy zewnętrzne — cierpienie psychiczne ukryte za uśmiechem — poddańczość, słaba wola — ochrona w czasie transformacji — agresja, zawiść, zazdrość

rzepik pospolity tysięcznik orzech włoski ostrokrzew

grupa VI

Przygnębienie, rozpacz, zwątpienie — brak pewności siebie — poczucie winy — przytłoczenie obowiązkami — zwątpienie, brak nadziei — szok i jego następstwa — uraza, zgorzknienie, Ŝal — walka mino przeciwności losu — poczucie zbrukania

modrzew sosna wiąz angielski kasztan jadalny gwiazda betlejemska wierzba dąb szypułkowy jabłoń płonka

grupa VII

Nadpobudliwość i nadmierna troska o innych — samolubstwo i zaborczość — fanatyzm, nadgorliwość, podniecenie psychiczne — dominacja — nietolerancja — sztywność zasad, napięcie

cykoria podróŜnik werbena winorośl buk czerwony woda źródlana

34

ZAPOMNIANE LEKI

35

CEBULA Skuteczność leczenia cebulą potwierdza historia odnaleziona w starohinduskich pismach z VI wieku. Król Ashaka cierpiał na tajemniczą chorobę. Jego organizm nie przyswajał pokarmów, a kał wydalany był ustami. Królowa Tisharaki Shita, aby uniknąć (sati) śmierci w płomieniach, na stosie pogrzebowym swego małŜonka, poleciła dworskiemu lekarzowi odszukanie innego człowieka, który cierpi na taką samą chorobę co król. Odnaleziono podobny przypadek chorobowy. Człowiek ów został uśmiercony, a królowa osobiście przebadała jego wewnętrzne organy. Znalazła długiego robaka wpitego w ścianki jelit. Posypała solą, pieprzem. Czyniła inne próby, dopiero gdy posmarowała miazgą cebuli, robak został uśmiercony. Podano do picia wywar z cebuli i król powrócił do zdrowia. Cebula i jej bliski krewny czosnek, od 5 tysięcy lat znajdują się wśród specyfików skutecznie przywracających zdrowie, a stosowane profilaktycznie nie dopuszczają do zachorowania. Medycyna potwierdza, Ŝe cebula ma działanie antyseptyczne, przeciwinfekcyjne, przeciwreumatyczne, przeciwzakrzepowe, przeciwszkorbutowe oraz przeciwsklerotyczne. Leczy gruźlicę węzłów chłonnych, obniŜa poziom cukru we krwi, wzmacnia czynności nerek, jelit, wątroby i układu nerwowego, ułatwia trawienie, a takŜe eliminuje z organizmu mocznik. Leczy skórę i powoduje porost włosów. Z dobrym skutkiem leczy wiele chorób i dolegliwości: anginę, astmę, awitaminozę, biegunkę, cukrzycę, grypę, infekcje układu moczowego, jest pomocna, gdy mamy trudności w oddychaniu. Leczy kamicę i krzywice. Łagodzi nadmierną fermentację jelit. Pomaga w leczeniu schorzeń prostaty. Likwiduje otyłość, obrzęki, puchlinę wodną, skąpomocz. Wzmacnia fizycznie i umysłowo, poprawia przemianę materii. Uelastycznia stwardniałe tętnice, łagodzi stan zapalny krtani, opłucnej, osierdzia, oskrzeli, węzłów chłonnych. Hamuje krzepliwość krwi i bezpiecznie likwiduje skrzepy. Stosowana zewnętrznie leczy brodawki, szum w uszach i niedosłyszenie, nerwobóle i migrenowe bóle głowy, czyraki, odmroŜenia i oparzenia. Leczy zapalenie opon mózgowych, rany ropne i wrzodziejące, zastrzał. Odstrasza komary.

Sok z cebuli ŚwieŜy sok z cebuli pity z domieszką ciepłej wody leczy hemoroidy i nieŜyt jelit. Zastosowany do inhalacji leczy anginę, ropnie płuc, nieŜyt nosa i gardła.

Wino cebulowe 200 gram pokrojonej cebuli 100 gram miodu 600 gram białego wina Wymieszać i odstawić na 2 doby. Przesączyć. Przyjmować 3 razy dziennie po kieliszku. Leczy awitaminozę, wzmacnia organizm.

Lek cebulowy przy biegunce 1 litr wody 1 garść łusek z cebuli Gotować 10 minut. Odcedzić. Wypijać pół litra dziennie w niewielkich porcjach.

Lek cebulowy w biegunce niemowląt Trzy cebule nacięte w kwiat gotować przez 2 godziny w 1 litrze wody. Odsączyć. Ostudzić, podawać na ciepło po małej łyŜeczce. Gotowana cebula jest lekkostrawna i dzieciom nie szkodzi.

Lek cebulowy przy zapaleniu oskrzeli, zapaleniu opon mózgowych, kokluszu Sok wyciśnięty z cebuli mieszać z miodem, w proporcji 1:1. Pić małymi porcjami. Dodatkowo nałoŜyć na stopy kompres z drobno posiekanej cebuli. 36

Lek cebulowy przy kamicy Ŝółciowej DuŜą cebulę drobniutko pokroić i dusić w 4 łyŜkach oliwy z oliwek. Podlać 3/4 szklanki wody i włoŜyć około 5 dkg świeŜej, niesolonej słoniny. Gotować pod przykryciem przez 10 minut. Odcedzić. Pić na ciepło małymi łykami. Na noc wypić filiŜankę naparu z kory kruszyny. Taką kurację moŜemy wykonywać 1 raz w roku!

Lek cebulowy przeciw robaczycy 1 duŜą cebulę pokrojoną w cienkie plastry 1 litr białego wina gronowego Odstawić w zamkniętym słoju na 6 dni. Odcedzić. Przelać do butelki. Pić codziennie rano 1/7 część leku. Kurację prowadzić przez tydzień. Najlepiej w czasie ostatniej kwadry księŜyca. Powtarzamy kurację co 2 miesiące.

Lek cebulowy na wrzodziejące rany, oparzenia, odmroŜenia, rany pourazowe Gazę opatrunkową złoŜyć w kilka warstw, połoŜyć warstwę miazgi z cebuli. NałoŜyć na chore miejsce. Owinąć bandaŜem.

Lek cebulowy przy migrenie i stwardnieniu tętnic mózgu NałoŜyć na głowę okład z miazgi cebuli. Szczelnie owinąć ściereczką i 2 suchymi ręcznikami. Ciepło wytworzone zwiększa uwalnianie się olejków eterycznych z cebuli, które wnikać będą w głowę.

Kataplazm z gotowanej lub podpieczonej cebuli Cebulę rozkroić, podpiec a gdy będzie ciepła nakładać na: ropień, czyrak, hemoroidy.

Tampon cebulowy przy szumie w uszach Tampon z waty nasączyć sokiem z cebuli. Owinąć gazą i wkładać na noc do ucha.

Lek cebulowy na brodawki Cebulę wydrąŜyć. Wsypać do środka sól morską lub kamienną nieoczyszczoną. Otrzymanym sokiem pocierać brodawki, kilkakrotnie w ciągu dnia.

Okład aseptyczny Zdjąć cienką błonkę, która znajduje się między warstwami cebuli. Jest to naturalny okład jałowy. Nakładać na ranę, umocnić opatrunkiem.

Syrop z cebuli przeciw kaszlowi Cebulę posiekać ułoŜyć na spodeczku, zasypać cukrem. Postawić w ciepłym miejscu. Pić tworzący się syrop. Ponownie przygotować. Wskazany dla dzieci.

Lek cebulowy przeciw puchlinie wodnej Posiekać drobno cebulę i gotować z mlekiem (jak zupę). SpoŜywać 2 razy dziennie. Poprawa następuje juŜ po tygodniu.

Lek cebulowy przy astmie i schorzeniach serca Pokroić cebulę i upiec w piekarniku. Rozprowadzić warstwę na tkaninę. PrzyłoŜyć następnym kawałkiem. Utworzony w ten sposób ciepły kompres nałoŜyć na stopy. Umocnić flanelą. Owinąć bandaŜem. Utrzymywać przez noc. 37

Łuska z cebuli Gdy pojawi się zastrzał, nałoŜyć na palec kilka warstw łusek z cebuli. Owinąć bandaŜem. Podobnie leczyć odmroŜenia, popękania skóry, zadrapania.

UŜądlenia Wyjąć Ŝądło. Miejsca po uŜądleniach potrzeć rozkrojoną cebulą.

CZOSNEK W staroŜytnym Egipcie czosnek był otoczony kultem. Budowniczowie piramid otrzymywali codziennie jego porcje. Dzieciom wieszano korale z czosnku, by chronić je od robaczycy. Czosnkowi przypisywano magiczny wpływ na siłę i odwagę. Przydzielano go codziennie rzymskim Ŝołnierzom. Chronił czosnek przez tysiąclecia od zarazy, na pustyni od pragnienia. Jako anty-afrodyzjak uprawiany był w ogrodach przyklasztornych. W odnalezionych staroŜytnych papirusach wyczytano, Ŝe kobietom cierpiącym na bezpłodność zalecano wkładanie do pochwy ząbki czosnku, owinięte w tkaninę. Hipokrates zalecał sposób na sprawdzenie czy kobieta moŜe mieć nadzieje na zajście w ciąŜę. Wskazywał, by oczyszczony z łusek i owinięty w tkaninę ząbek czosnku włoŜyć na noc do pochwy. Jeśli następnego ranka poczuje w ustach zapach czosnku, ma nadzieję na zaistnienie ciąŜy. Kobietom, które nie poczuły zapachu - natura stanowiła dla nich inaczej. W kuchni czosnek nazwany został „królem przypraw". Medycyna potwierdza istnienie w czosnku substancji przeciwrakowych, hamujących rozwój guzów rakowych, narośli, owrzodzeń, a takŜe mięśniaków i naczyniaków. Czosnek ma silne działanie przeciwgrzybiczne. Jako naturalny antybiotyk zwalcza gronkowca i bakterie okręŜnicy. ObniŜa ciśnienie krwi, oczyszcza organizm ze złogów, leczy schorzenia płuc i dróg oddechowych. Wzmacnia organizm, chroni przed zaziębieniem, uwalnia od robaków. Natomiast jest nie wskazany w przypadku ostrych nieŜytów Ŝołądka i jelit, przy niskim ciśnieniu krwi i dla kobiet karmiących jak równieŜ przy zapaleniu płuc.

Lek czosnkowy na poprawienie głosu Pić w dowolnych ilościach, dobranych smakowo: mleko, czosnek, miód.

Lek czosnkowy przeciw robakom 25 gram czosnku (miazga) 1 szklanka wody lub mleka Gotować na małym ogniu przez 20 minut. Odcedzić. Pić 2 razy dziennie. Niekiedy juŜ po 4 dniach widoczny jest skutek, ale leczenie musi trwać nadal. Równocześnie z kuracją pitną moŜemy wykonywać lewatywą z płynu uzyskanego z gotowanej wody z kilkoma ząbkami czosnku.

Lek czosnkowy przeciw tasiemcowi Miazgę z jednej główki czosnku gotować w mleku przez 20 minut. Odcedzić. Pić codziennie na czczo, aŜ do usunięcia tasiemca. Do południa nie spoŜywać pokarmów.

Lek czosnkowy przy przeziębieniu 50 gram czosnku (miazga) 1 szklanka wrzącej wody Pozostawić na 12 godzin dla wyługowania substancji leczniczych. Odsączyć. Pić co 2 godziny po 1 łyŜce. Dzieciom podawać po łyŜeczce. 38

Maść czosnkowa Wziąć w równych ilościach miazgą czosnkową, oliwę i smalec niesolony. SmaŜyć na małym ogniu do uzyskania jednorodnej masy. Stosować przy zwichnięciach, bólach mięśniowych, reumatycznych i przy nerwobólach.

Lek czosnkowy na okłady 30 gram czosnku ( miazga) 0,5 litra winnego octu Wymieszać i odstawić na 10 dni. Odsączyć. Stosować do dezynfekcji ran i na okłady w bólach reumatycznych.

Lek czosnkowy z gliceryną 50 gram miazgi czosnku 100 ml gliceryny Wymieszać i odstawić na tydzień w zamkniętym słoiku. Odcedzić. Przelać do czystego słoika. Nasączyć tampon i umieścić w pochwie gdy cierpimy na zakaŜenie droŜdŜami, rzęsistkiem lub przy innych zakaŜeniach narządów płciowych kobiety.

Lek czosnkowy obniŜający ciśnienie 30 ząbków czosnku (miazga) 0,5 kg cytryn ( sok) 1 litr przegotowanej chłodnej wody Miazgę czosnkową, sok z cytryn i wodę wymieszać i pozostawić na 2 dni. Przecedzić. Zlać do butelki. Pić po łyŜce na godzinę przed posiłkiem. Kontrolować ciśnienie krwi. MoŜna dodać nieco miodu do smaku.

Lek czosnkowy w oleju 50 gram czosnku ( miazga) 200 ml oliwy Składniki wymieszać. Słoik zamknąć i odstawić na 2 tygodnie często wstrząsając. Stosować na okłady przy zmianach chorobowych skóry. Przy hemoroidach przykładać na noc nasączony tampon. Przy niedosłyszeniu o podłoŜu reumatycznym i przy bólach uszu wkładać do ucha nasączony tampon owinięty w gazę.

Lek czosnkowy przeciw owsikom Wymieszać miazgę z 3 ząbków czosnku w 2 szklankach wody przegotowanej i odpowiednio przestudzonej. Przecedzić. Wykonać lewatywę przy pomocy gruszki. Końcówkę gruszki smarować oliwką. Powtarzać zabieg co 2 dni, aŜ do skutecznego usunięcia owsików. Podawać wewnętrznie sok z cytryny.

UŜądlenia Wyjąć Ŝądło. Rozkroić ząbek czosnku i smarować uŜądlone miejsce.

CHRZAN Znany i stosowany w staroŜytnym Egipcie. W Polsce znany jest jako dziko rosnący i chrzan ogrodowy. Dla spoŜycia stosujemy chrzan ogrodowy. Do celów leczniczych bardziej odpowiednim jest korzeń chrzanu dziko rosnącego. Najlepszy jest chrzan jednoroczny, biały po rozkrojeniu. Olejki eteryczne chrzanu mają właściwości naturalnego antybiotyku. 39

Chrzan jako lek na reumatyzm Kuracja pitna: Około 30 gram startego chrzanu zalać 1 litrem wody. Odstawić pod przykryciem na 12 godzin. Pić między posiłkami. Okłady: zetrzeć korzeń chrzanu ze skórą rozprowadzić warstwę na tkaninie, przyłoŜyć drugim kawałkiem materiału. NałoŜyć kompres na miejsce dotknięte artretyzmem. NałoŜyć ceratkę. Umocnić bandaŜem. Kompres trzymać przez kilka minut, do pół godziny. Skóra pod okładem powinna być zaczerwieniona ale nie moŜe być spryszczona.

Syrop z chrzanu Zetrzeć korzeń chrzanu i przełoŜyć do filiŜanki. Zasypać cukrem. Pić syrop tworzący się w filiŜance. Całodzienna dawka syropu, to 2 łyŜeczki. Jest to środek Ŝółciopędny.

Lek przy paradentozie Dla wzmocnienia dziąseł i zębów naleŜy Ŝuć kawałek korzenia chrzanu świeŜego lub suszonego.

Lek dla chorych na serce Przy schorzeniach mięśnia sercowego, niedomykaniu zastawek, kołataniu serca umieścić w okolicy serca mały woreczek z wiórkami korzenia chrzanu ususzonego lub poduszkę z nasion białej gorczycy. Podobne działanie uzyskujemy nosząc krąŜek z blachy miedzianej o średnicy 6 centymetrów.

JABŁKO Jabłko jest popularnym owocem, dostarczanym nam z bogatych w nie polskich sadów. NaleŜy jeść jabłka z najbliŜej rosnących od nas drzew — promieniują energią podobną naszej. Jabłek z importu nie powinniśmy spoŜywać, choć mogą być od naszych dorodniejsze. Dla dłuŜszego przechowywania i transportu owoce to nasycane są promieniami cezu i kobaltu, przez co zabija się w nich energie Ŝycia, pozostawiając witaminy i sole mineralne, a takie jabłko mimo długiego przechowywania nie psuje się (równieŜ napromieniowane są inne owoce i warzywa). Dzieci odŜywiane takimi owocami stają się apatyczne, mają trudności w koncentracji, czują się zagubione, wyizolowane, tracą zainteresowanie Ŝyciem. Mimo popularności lecznicze walory jabłek są mało znane i niewykorzystywane. Bardziej znane są ich walory smakowe w celach konsumpcyjnych. Jabłka wzmacniają mięśnie i układ nerwowy, są moczopędne, ułatwiają trawienie i leczą przewód pokarmowy, odświeŜają i regenerują wątrobę, oczyszczają krew z toksyn, zmniejszają poziom cholesterolu, odnawiają florę bakteryjną, wiąŜą radioaktywne pierwiastki. W medycynie naturalnej wskazane jest leczenie jabłkami: infekcji jelitowych, osłabienia sił fizycznych i intelektualnych, w złej przemianie materii, otyłości, artretyzmie i reumatyzmie, miaŜdŜycy i nadciśnieniu tętniczym, przekrwieniu wątroby i zastoinach krwi w naczyniach krwionośnych i mózgowych, przy bezsenności i nadpobudliwości emocjonalnej, w schorzeniach mięśnia sercowego, zawałach. W długotrwałych zaparciach lub rozwolnieniach reguluje system wydalania. Dla celów leczniczych zaleca się jabłka spoŜywane na surowo razem ze skórką, pieczone lub gotowane, napary ze skórki i z kwiatów jabłoni.

Jabłka na surowo Osoby starsze powinny spoŜywać jabłka systematycznie, razem ze skórką. 1 jabłko spoŜyte rano — działa oczyszczająco 1 jabłko zjedzone wieczorem — działa przeczyszczająco 40

Przy biegunce u dzieci Przy biegunce podawać dzieciom starte jabłka, a po pół godzinie słabą herbatę — lekko posłodzoną. Podobnie postępować w biegunce wywołanej ząbkowaniem. TakŜe przy zapaleniu jelita cienkiego i okręŜnicy.

Kuracja jabłkowa w leczeniu grypy Przez okres chorowania na grypę ( 2 do 3 dni) zjadać codziennie pół kilograma startych jabłek, jako wyłączne poŜywienie.

Suszone skórki z jabłek Ususzyć dobrze skórki i zemleć. Dodać równieŜ kilka liści porzeczek. Na szklankę wrzątku wrzucić 1 łyŜkę zmielonych skórek. Odstawić na 15 minut. Pić leczniczo 4 szklanki dziennie. Wskazania: przy zaparciach pić na czczo. Przy schorzeniach: wątroby, jelit, nerek objawiających się skąpomoczem, reumatyzmem i artretyzmem oraz przy egzemie naleŜy pić między posiłkami.

Herbata na bezsenność Skórki z jabłek odmiany „Reneta" gotować przez 15 minut. Następnie odcedzić i osłodzić miodem. Pić 1 szklankę przed snem.

Jabłko jako środek przeczyszczający Utrzeć jabłko odmiany „Reneta". Odstawić na dwie godziny. Odcedzić. Pić 2 łyŜeczki soku przed kaŜdym posiłkiem. Działa przeczyszczająco i rozwalniająco. Działa równieŜ wykrztuśnie.

Jabłko z sokiem cytrynowym Utrzeć jabłko ze skórką, dodać soku z cytryny — ułatwia trawienie węglowodanów.

Napar z kwiatów jabłoni Przyrządzić napar z 30 gram suszonych kwiatów jabłoni w 1 litrze wrzątku. Odstawić na 15 minut. Pić ciepły małymi łykami. Łagodzi kaszel.

Lek na obniŜenie ciśnienia tętniczego Ugotować ryŜ i wymieszać ze startym jabłkiem. Potrawa taka jest lekiem, który skutecznie usuwa obrzęki pochodzące z niewłaściwej pracy serca i nerek, obniŜa nadciśnienie.

Jabłko pieczone Gdy boli ucho przykładać wcześniej upieczone jabłko, rozkrojone z wydrąŜoną połówką. Powinniśmy umocować chustką i głowę owinąć ciepłym szalem.

Lek na grzybicę Przepołowić jabłko i wybrać środek nasienny. WłoŜyć w wydrąŜenie nieco siarki. Połówki związać i upiec. Pocierać skórę w miejscach chorobowo zmienionych.

OCET JABŁKOWY Ocet jabłkowy zwany niekiedy octem winnym, cieszył się zawsze popularnością w ludowym lecznictwie i kuchni. Reguluje gospodarkę kwasowo — zasadową w organizmie. 41

Przygotowanie octu jabłkowego — sposób I Do szklanego naczynia wkładamy obierzyny ze zdrowych jabłek. Zalewamy osłodzoną wodą, przyjmując na kaŜdą szklankę wody 1 łyŜkę cukru. Naczynie zawiązujemy płótnem. Ocet jabłkowy otrzymujemy po 3 lub 4 tygodniach. Zlewamy do butelek.

Przygotowanie octu jabłkowego — sposób II Z umytych jabłek, najlepiej spadowych, usunąć robaczywe i chore miejsca. Zetrzeć na tarce lub zgnieść na miazgę w maszynce do mięsa. Miazgę zalewamy ciepłą, przegotowaną i osłodzoną wodą, biorąc na 1 litr wody 0,8 kg miazgi oraz 100 gram miodu lub cukru. Aby przyspieszyć naturalną fermentację dodajemy około 10 gram droŜdŜy piekarskich i skórki z czerstwego chleba. Naczynie przykrywamy tkaniną i przechowujemy w ciepłym miejscu, o temperaturze — od 20 do 30°C. Codziennie kilkakrotnie mieszamy roztwór drewnianą łyŜką. Po 10 dniach przecedzamy przez woreczek z gazy, dwukrotnie. Na kaŜdy litr przefiltrowanego roztworu dodajemy 5 do 10 dkg cukru i odstawiamy w ciepłe miejsce do drugiego etapu fermentacji. Kiedy płyn uspokoi się i przybierze jasny kolor, oznacza, Ŝe fermentacja została zakończona. Czas produkcji octu jabłkowego tym sposobem trwa od 40 do 60 dni. Przelewamy do butelek i korkujemy. Ocet jabłkowy przyjmujemy profilaktycznie i leczniczo w schorzeniach reumatycznych, zaburzeniach trawienia charakteryzujących się nadmiarem śluzu w organizmie, otyłości, złym samopoczuciu przy zmianach pogody, schorzeniach skóry, wyczerpaniu ogólnym. Najczęściej stosujemy: u dorosłych — 2 łyŜeczki octu jabłkowego z 2 łyŜeczkami miodu, na pół szklanki ciepłej przegotowanej wody, dla dzieci — 1 łyŜeczkę octu jabłkowego z 2 łyŜeczkami miodu rozpuszczonymi w pół szklance ciepłej, przegotowanej wody.

LECZENIE OCTEM JABŁKOWYM śylaki Zewnętrznie: przemywać jabłkowym octem Ŝylaki lekko masując, rano i wieczorem. Wewnętrznie: pić rano i wieczorem 1 szklankę cieplej przegotowanej wody z 2 łyŜeczkami jabłkowego octu. Skutek leczenia widoczny po miesiącu — rozniesione Ŝyły zaczynają się zmniejszać.

Nadciśnienie Przed kaŜdym posiłkiem pić 1 do 3 łyŜek octu jabłkowego. Niekiedy moŜemy dodać miodu.

Ból głowy Wlać do garnuszka pół szklanki winnego octu i pół szklanki gorącej wody, doprowadzić do wrzenia. Stosować do inhalacji — nakrywać głowę duŜym ręcznikiem i głęboko wdychać opary, aŜ do zniknięcia lub zmniejszenia bólu.

Półpasiec Jabłkowym octem nasączyć gazę i nakładać — na miejsca zaatakowane półpaśćcem. Ustępuje swędzenie, a choroba trwa krócej.

Łzawienie oczu Przygotować mieszankę: 1 szklankę ciepłej przegotowanej wody, 1 łyŜeczkę octu jabłkowego i 1 kroplę jodyny. Pić codziennie po 1 szklance, przez 2 tygodnie. W miarę ustępowania dolegliwości stopniowo zmniejszać dawkę.

42

Nadmierna potliwość Gdy cierpimy na nadmierną nocną potliwość, naleŜy przed snem nasmarować ciało octem jabłkowym.

Oparzenia Miejsca oparzone przemywać octem jabłkowym lub nasączać nim opatrunek.

Utykanie na nogę Sposób I (pourazowe). Przygotować mieszankę: — Ŝółtko jajka — łyŜeczka miodu — łyŜka jabłkowego octu Wymieszać i wcierać w chore miejsce. Sposób II (utykanie spowodowane zapaleniem stawów) Pić przed kaŜdym posiłkiem 10 łyŜeczek octu jabłkowego. Kuracja trwa przez miesiąc.

Dla cięŜarnych Przed kaŜdym posiłkiem pić szklankę ciepłej przegotowanej wody z 2 łyŜkami octu jabłkowego i 2 łyŜkami miodu.

Przy krwawieniach Przy krwawieniach hemoroidalnych, krwotokach z nosa, obfitych miesiączkach — pić codziennie 1 szklankę ciepłej wody z 2 łyŜeczkami jabłkowego octu.

CYTRYNA Cytryna jest owocem szczególnym, który w jamie ustne ma smak kwaśny, a w Ŝołądku przyjmuje odczyn zasadowy. Neutralizuje zatem nadkwaśność Ŝołądka czy zakwaszenie organizmu. Jest lekiem naturalnym o wszechstronnym działaniu. Stosowana przy infekcjach, niedostatecznym trawieniu, schorzeniach płuc i nerek, chorobach skóry.

Usuwanie kamieni nerkowych Utrzeć Ŝółtko do białości z 1 łyŜeczką cukru. Ucierając dodawać łyŜeczkę soku z cytryny i łyŜeczkę koniaku — nadal ucierać i stopniowo dodawać 150 ml oliwy z oliwek. Tak przygotowaną miksturę pić małymi łykami przez pół godziny. Następnie kładziemy się na prawym boku na 1 godzinę. Piasek i małe kamyki w takiej kuracji wydalane są bezboleśnie.

Usuwanie kamieni Ŝółciowych Mieszankę soku z cytryny i oliwy z oliwek spoŜywać przed snem, w następujący sposób: I dzień — sok z 0,5 cytryny i 1 łyŜki oliwy z oliwek, II dzień — sok z 1 cytryny i 1 łyŜki oliwy z oliwek, III dzień — sok z 1,5 cytryn i 1 łyŜki oliwy z oliwek, IV dzień — sok z 2 cytryn i 1 łyŜki oliwy z oliwek. Codziennie zwiększać ilość soku o pół cytryny aŜ dojdziemy do 9 cytryn dziennie. Następnie zmniejszać ilość soku o pół cytryny. MoŜemy nadal prowadzić kurację przyjmując codziennie sok z 2 cytryn i 1 łyŜki oliwy z oliwek. 43

Lek odświeŜający wątrobę Sparzyć cytrynę, wrzątkiem (zmywanie toksyn). Wytrzeć i pokroić. PrzełoŜyć do naczynia i wieczorem zalać wrzącą wodą. Rano wypić na czczo (najlepiej między 01 - 03 w nocy).

Sok z cytryny z chrzanem Na l część soku z cytryny wziąć 4 części startego chrzanu. Taki lek zalecany jest przy stanie przedzawałowym — powoduje rozpuszczenie drobnych skrzepów krwi w naczyniach krwionośnych.

Sok z cytryny Niszczy pasoŜyty jelitowe.

Lek przeciw owsikom ZmiaŜdŜyć nasiona cytryny i wymieszać z miodem. Przyjmować codziennie na czczo.

Krwawienie z nosa Przy krwawieniu włoŜyć do nosa wacik nasączony sokiem z cytryny.

Lek przy zapaleniu jamy ustnej Płukać jamę ustną mieszanką ciepłej wody z dodatkiem soku z cytryny i miodu.

Lek przy zapaleniu ucha Zakrapiać do ucha sok z cytryny. Zakładać wacik. Zabieg wykonywać co drugi dzień. Stosowanie takiej kuracji przez miesiąc, moŜe poprawić jakość słuchu.

Lek w migrenie Na czoło i na skronie przykładać kompres z soku z cytryny lub nakładać plasterki cytryny. Głowę owinąć chustką.

CZEREŚNIA Do celów leczniczych wykorzystujemy owoce czereśni, szypułki oraz Ŝywicę z kory drzewa czereśniowego. Owoce czereśni są zasadotwórcze i neutralizują zakwaszony organizm. Czereśnia ma wiele właściwości leczniczych, działa na cały organizm odtruwając, oczyszczając i odmładzając go. Oczyszczony organizm wzmacnia skutecznie siły obronne i uaktywnia prace gruczołów wydzielania wewnętrznego, przez co usuwa z siebie wszelkie schorzenia.

Kuracja oczyszczająca Zastosować przez kilka dni dietę czereśniową — spoŜywać wyłącznie czereśnie. Doskonale oczyścimy organizm z toksyn po zimowym Ŝywieniu.

Napar z szypułek Pić wywar z gotowanych w wodzie ogonków czereśni. Działa on moczopędnie oraz usuwa z organizmu zastałe płyny obrzękowe.

Odwar z kory drzewa czereśniowego Korę rozdrobnić noŜem na niewielkie kawałeczki i wrzucić na wrzątek. Przez kilka minut gotować. Odcedzić. Pić między posiłkami. Likwiduje robaczycę. 44

Kuracja przeciwartretyczna Jeden z posiłków zastąpić przez spoŜycie pół kilograma czereśni. Stosować przez cały sezon owocowy— usuwa zniekształcenia i opuchnięcia stawów. Kurację moŜemy wspomagać przez picie soku pomidorowego, wymieszanego z krótko zagotowanymi droŜdŜami piekarniczymi. Po takiej kuracji ustąpią obrzęki i bóle stawów, niezaleŜnie od wieku i stopnia zaawansowania choroby.

Plaster z owoców czereśni ZmiaŜdŜyć owoce bez pestek i wykorzystywać na okłady. Taki kompres przyłoŜony na czoło usunie bóle migrenowe głowy. PrzyłoŜony na szyję wzmocni i odmłodzi organizm.

Olej z pestek czereśni Z miąŜszu pestek wycisnąć olej. Smarować nim kurzajki i plamy na skórze rano i wieczorem.

Maść z Ŝywicy drzewa czereśniowego śywice z drzewa czereśniowego rozpuszczać w niewielkiej ilości wody. Otrzymana maść jest lekiem na liszaje i artretyzm.

PORZECZKA CZARNA Wysoka zawartość leczniczych, antyseptycznych olejków eterycznych i witamin w owocach czarnej porzeczki powoduje, Ŝe jest wszechstronnym lekiem naturalnym, pomocnym przy wielu schorzeniach. Działa moczopędnie, napotnie. Wzmacnia Ŝołądek. Ma właściwości przeciwgnilne, przeciwbiegunkowe, przeciwartretyczne i przeciwszkorbutowe. Usuwa zmęczenie, likwiduje zatrucia i infekcje bakteryjne, biegunkę oraz anginę. Skutecznie leczy: przyzębice i wypadanie zębów, posiada właściwości przeciwszkorbutowe. Rozpuszcza nadmiar kwasu moczowego, a tym samym leczy gościec, artretyzm, reumatyzm. Poprawia pracę nerek usuwając zatrzymywanie się moczu, piasek i kamienie nerkowe. Wzmacnia wątrobę, leczy Ŝółtaczkę, zaćmę soczewkową, zapalenie gruczołu krokowego. Uaktywnia system trawienny likwidując skazę krwotoczną, niewłaściwą krzepliwość krwi, niedokrwistość. Oczyszcza arterie uwalniając od miaŜdŜycy i bólów migrenowych. Do celów leczniczych uŜywamy owoców i liści czarnej porzeczki.

Odtruwanie organizmu Na szklankę wrzątku wrzucić garść liści z czarnej porzeczki. Pić rano i wieczorem. Działa jako odtrutka, wzmacnia i uspokaja.

Okłady na rany Ŝylakowe Na trudno gojące się i otwarte rany Ŝylakowe przykładać świeŜe liście lub rozgniecione owoce czarnej porzeczki. Okłady takie skutecznie leczą poniewaŜ zawierają olejki eteryczne o właściwościach antyseptycznych, antytoksycznych, przeciwbakteryjnych i przeciwwirusowych. Wpływają na skuteczne gojenie się ran dochodzących do kości i przyśpieszają powstawanie nowej zdrowej tkanki.

UŜądlenia przez owady Wyciągnąć Ŝądło i miejsce po ugryzieniu natrzeć zgniecionym liściem czarnej porzeczki.

Napar z liści Stosować do nasączenia okładów na rany i wrzody. Napar z liści porzeczki jest skutecznym lekiem o 45

właściwościach przeciwbakteryjnych i ściągających, uŜywać do płukania gardła i jamy ustnej.

MALINY Do celów leczniczych stosujemy owoce, liście i młode pędy. Maliny poprawiają krąŜenie krwi, zmniejszają obrzęki, oczyszczają i rozrzedzają krew. Są moczopędne, napotne, aseptyczne. Wzmacniają ogólnie organizm. Są przeciwrakowe, przeciwbólowe i stanowią skarbnice naturalnych witamin. Lecznicze są maliny leśne i uprawiane w ogrodach.

Na przeziębienie Przygotować napar z 1 łyŜki świeŜych lub suszonych owoców malin, drobno pociętych liści i młodych pędów. Parzyć, pod przykryciem przez 20 minut. Słodzić 1 łyŜeczką miodu. Podczas grypy lub przeziębienia przyjmować po kilka filiŜanek dziennie.

Wzmacniający koktajl 4 łyŜki soku malinowego sok z pół cytryny 2 łyŜki wody 2 łyŜeczki miodu 2 kawałki lodu.

PORZECZKA CZERWONA Oprócz odmiany czerwonej, znana jest odmiana biała i róŜowa. Do celów leczniczych słuŜą owoce i liście. Porzeczka oczyszcza, odświeŜa, wzmacnia organizm. Przeczyszcza jelita i działa moczopędnie. Wpływa korzystnie na trawienie i tamuje krwawienia. Usuwa niedyspozycje organów wewnętrznych, które objawiają się niewydolnością lub stanem zapalnym wątroby, zapaleniem dróg moczowych, nieŜytem pęcherza moczowego, puchliną wodną, kamicą nerek, artretyzmem, reumatyzmem, zmianami gośćcowymi kości, schorzeniami gastrycznymi, zaparciem, miaŜdŜycą naczyń krwionośnych i mózgowych, dolegliwościami serca i bólami migrenowymi.

Odwar z liści i pączków Odwar z liści gotowanych w wodzie zmniejsza puchlinę wodną, leczy skazę limfatyczną, zatrzymuje krwotoki. Jest lekiem działającym napotnie. Leczy gościec.

Kąpiele z odwaru liści porzeczkowych Stosować przy wysypkach i wszelkich zmianach chorobowych skóry. Kąpiel — pobudza czynność nadnercza.

Okłady na trudno gojące się rany Na rany Ŝylakowe i inne trudno gojące się rany stosować okłady z rozgniecionych owoców porzeczki.

46

AGREST Wszystko co owocuje na wiosnę, ma właściwości oczyszczające i odświeŜające organizm. Tak naturalne leki tworzy przyroda. Agrest wzmacnia ruch robaczkowy jelit, wpływa rozwalniająco i przeczyszczająco na zawartość jelita grubego. Wzmacnia trawienie. Oczyszcza wątrobę z drugo zalegającej w niej krwi, przez co wpływa na jej odświeŜanie likwidując niedokrwistość. Jest Ŝółciopędny. Oczyszcza organizm. Sprzyja zmniejszeniu nadwagi. Stosowany do leczenia stanów zapalnych przewodu pokarmowego, moczowego, przewlekłych schorzeń wątroby i dolegliwości płuc charakteryzujących się zmianami na skórze. Owoce agrestu i sok spoŜywamy na surowo.

BURAK CZERWONY Burak znany był juŜ w staroŜytności na 8 wieków przed naszą erą. Współcześnie istnieją odmiany buraka: ćwikłowy, cukrowy, pastewny. W kuchni burak czerwony stosowany był od dawna. Jako produkt leczniczy bardzo powoli, dopiero teraz jest rozpoznawany. Jest zasadotwórczy, przez co odkwasza organizm regulując gospodarkę kwasowo — zasadową. Działa odświeŜająco i jest łatwostrawny. Zawiera biostymulatory, a ze względu na obecność w nim biopierwiastków promieniotwórczych, takich jak rubin i cynk, ma wysoką wartość biologiczną. W medycynie naturalnej wspomaga leczenie choroby nowotworowej, zalecany jest przy stanie zapalnym wątroby jako pokarm odświeŜający, wychładzający, odkwaszający wątrobę. MoŜemy spoŜywać buraki w kaŜdej postaci: na surowo, gotowane, pieczone - zachowuje takie same zdolności lecznicze.

Sok z buraków MoŜemy zetrzeć buraki i odsączyć z nich sok lub uzyskać sok z sokowirówki. Sok z buraka moŜe stanowić jeden ze składników w mieszance soków warzywnych. Leczniczo pić 1 szklankę soku dziennie, w rozcieńczeniu z ciepłą przegotowaną wodą.

Kwas (napój) z buraków — sposób I Oczyszczone i umyte buraki w łupinach pokroić w cienkie plastry albo w zapałki. Umieścić w garze kamiennym lub szklanym słoju i zalać ciepłą, przegotowaną wodą. Dodać skórkę razowego chleba i 2 lub 3 ząbki czosnku. Przykryć tkaniną. Odstawić w ciepłe miejsce do ukiszenia. Najczęściej proces kiszenia trwa 4 do 5 dni. Odcedzić kwas. Doprawić do smaku miodem. Przelewać do butelek. Odstawić w chłodne miejsce. Napój ten wzmacnia organizm, odświeŜa, odkwasza.

Kwas burakowy — sposób II Do słoja o pojemności 1,5 litra naleŜy wziąć 4 buraki średniej wielkości. Oczyszczone pokroić w plastry lub zapałki (razem ze skórką). Zalać letnią, przegotowaną wodą. Przykryć ściereczką i pozostawić w ciepłym miejscu. Najczęściej juŜ po 5 dniach zdatny jest do spoŜycia. Odcedzić. W miejsce zlanego soku wlać następną porcję ciepłej, przegotowanej wody. Uzyskany kwas burakowy moŜemy pić po pół szklanki rano i wieczorem. Praktyczniej jest nastawić równocześnie dwa słoje do fermentacji, w dwudniowych odstępach, by nim uzupełniona woda wyługuje buraki, drugi zestaw moŜna było wykorzystywać, zachowując regularność w leczeniu. W powaŜnych schorzeniach, nowotworowych zaleca się niekiedy jako jedyną dietę, składającą się wyłącznie z buraków. Musimy wówczas pamiętać, Ŝe 75% spoŜycia powinno stanowić spoŜywanie buraków na ciepło. Przyjmowanie tylko surowych, zimnych buraków zgasi ogień trawienny „agni" i organizmowi trudno będzie podjąć prawidłowy 47

proces trawienia.

Napój z warzyw Oczyszczone, umyte ze skórką: buraki, marchew, pietruszkę, seler pokroić i uzyskać z nich miazgę. Na 1 kg buraków przyjąć 0,5 kg pozostałych warzyw. Masę z warzyw zalać ciepłą przegotowaną wodą. Dla lepszej fermentacji moŜemy dodać szklankę soku z kiszonej kapusty lub z kiszonych ogórków. Przykryć i odstawić w ciepłe miejsce. Gdy masa z warzyw będzie ukiszona, odcedzić. MoŜna pić w rozcieńczeniu z ciepłą wodą lub dodać do smaku soku z cytryny albo kwasku cytrynowego.

RZODKIEW CZARNA Do leczniczych celów uŜywany jest korzeń i liście. Rzodkiew ma właściwości przeciwszkorbutowe, działa Ŝółciopędnie i Ŝołciotwórczo, uaktywnia wątrobę i woreczek Ŝółciowy do jego opróŜnienia. Jest moczopędna i wzmacnia trawienie. Wpływa korzystnie na układ oddechowy, dlatego zalecana jest w schorzeniach płuc: astmie, chronicznym bronchicie, kokluszu. Zgodnie z medycyną Wschodu płuca odpowiadają za choroby skóry (skóra nazywana jest trzecim płucem) — rzodkiew czarna leczy egzemę, kamicę nerkową i Ŝółciową, reumatyzm łagodzi uczulenia. Likwiduje niestrawność, schorzenia wątroby i pęcherzyka Ŝółciowego.

Syrop - sposób I Zetrzeć czarną rzodkiew bez skóry. Posypać cukrem. Odstawić na 10 godzin. Utworzony syrop odsączyć. Przyjmować około 5 łyŜek codziennie. Syrop zalecany jest równieŜ dla dzieci — wzmacnia chorowite organizmy. Podawać dzieciom w mniejszych ilościach.

Syrop — sposób II Zetrzeć czarną rzodkiew (bez skóry) i posypać cukrem. Wstawić do gorącego piekarnika na 2 godziny. Przecedzić, a uzyskany syrop przelać do butelki. Przyjmować przed posiłkiem i przed snem, po 2 łyŜeczki. Zalecany dla dzieci— w mniejszych ilościach.

Sok z czarnej rzodkwi Około 50 gram soku rozcieńczamy ciepłą wodą. Pić małymi łykami. Stosować przy kamicy Ŝółciowej

Sok z rzodkwi z miodem Zetrzeć czarną rzodkiew bez skóry i wycisnąć sok. Na 1 część wagową soku dodać 4 części wagowe miodu. Starannie wymieszać. Przechowywać w słoiku. Przyjmować po 2 łyŜki, przed kaŜdym posiłkiem i przed snem. Jest pomocny przy bronchicie, poprawia pracę nerek i wątroby.

ZIEMNIAK Ziemniak został przywieziony z Peru przez Hiszpanów, potem rozpowszechnił się w Europie. Oprócz wartości kulinarnych znane są równieŜ lecznicze właściwości ziemniaków. Działa przeciwnowotworowo, rozpuszcza kamienie nerkowe. Pięciodniowa kuracja dietą ziemniaczaną leczy zapalenie nerek objawiające się podwyŜszonym poziomem mocznika i kreatyniny. SpoŜywany leczniczo od 1 do 1,5 kg dziennie, ureguluje gospodarkę zasadowo — kwasową krwi, likwidując tym samym cukromocz, wielomocz, nadmierne pragnienie. SpoŜywanie ziemniaków jako potraw naleŜy ograniczyć 48

do ćwierć kilograma dziennie.

Wywar z obierzyn ziemniaka Rozpuszcza złogi w nerkach (piasek, kamienie). Oddziałuje na pracę serca. Jest przeciwalergiczny. Korzystnie wpływa na płuca, leczy egzemę i inne zmiany chorobowe na skórze.

Sok z surowego ziemniaka SpoŜywać po pół szklanki dziennie, na pół godziny przed posiłkiem, przez 34 dni. Leczy skutecznie owrzodzenie Ŝołądka, dwunastnicy, cukrzycę. MoŜemy dodać do smaku miód, sok z marchwi lub sok z cytryny. Profilaktycznie przyjmować pół szklanki dziennie — okresowo. Sokiem z ziemniaków moŜemy płukać gardło przy stanie zapalnym.

Kąpiel w krochmalu Ugotować krochmal z mączki ziemniaczanej i dodać do wody w wannie. MoŜna rozmieszać mąkę ziemniaczaną w wodzie zimnej i wlać do ciepłej wody znajdującej się w wannie. Kąpiel taka likwiduje uczucie swędzenia, łagodzi schorzenia skóry.

Okłady na liszaje Z mąki ziemniaczanej i niewielkiej ilości wody zrobić papkę. Nakładać na skórę zmienioną liszajem.

Starty ziemniak na okłady Na tarce ścierać ziemniak i dodać niewielką ilość oleju słonecznikowego. Po wymieszaniu stosować na okłady w przypadku oparzeń, odmroŜeń, pęknięć skóry i trudno gojących się ran.

SZPINAK Szpinak powoduje równomierne rozłoŜenie się tłuszczu w organizmie. Odtłuszcza i regeneruje wątrobę. Jest zasadotwórczy i krwiotwórczy. Odmładza i uaktywnia pracę trzustki, wzmacnia nerki i przewód pokarmowy. Stosowany zewnętrznie leczy schorzenia skóry, liszaje, łuszczyce, pęcherzyce, oparzenia, zranienia i inne zmiany chorobowe na skórze.

Sok Krwiotwórcze właściwości szpinaku i jego zasadowość sprzyjają, Ŝe jest pomocnym lekiem przy anemii i białaczce.

Napar z nasion szpinaku Nasiona parzyć pod przykryciem przez 5 minut. Pić 3 razy dziennie. Zalecany przy obstrukcji.

Szpinak na schorzenia skóry Liście świeŜego szpinaku dusimy w niewielkiej ilości oleju słonecznikowego. Nakładamy na miejsca o skórze chorobowo zmienionej.

49

PIETRUSZKA Podobnie jak cebula, czosnek, kapusta i por, pietruszka ma ogromne właściwości lecznicze. Do celów leczniczych wykorzystujemy korzeń, nać, nasiona. Nasiona są bogate w olejki eteryczne i działają silniej niŜ korzeń pietruszki. Nie naleŜy ich naduŜywać. Szczególnie zaleca się ostroŜność dla kobiet cięŜarnych i dzieci.

Lek pietruszkowy na: kamicę nerek, skąpomocz, zaburzenie w miesiączkowaniu, reumatyzm 25 gram rozdrobnionych nasion pietruszki lub korzenia albo naci gotować w 1 litrze wody przez 3 minuty. Odstawić pod przykryciem na 15 minut. Pić przed posiłkami po ćwierć szklanki.

Lek przeciw owsikom Przygotować lek z naci pietruszki, korzenia selera i fiołka wonnego. Gotować w szklance wody przez 3 minuty. Odstawić na 15 minut, pod przykryciem. Pić na czczo.

Lek przy długotrwałych biegunkach 25 gram korzenia pietruszki 10 gram kory dębu garść soczewicy 1 litr wody Wszystkie składniki gotować na małym ogniu przez 20 minut. Pić rano i wieczorem po 1 szklance na ciepło, aŜ do przywrócenia stanu normalnego.

Lek poalkoholowy 50 gram korzenia pietruszki 1 gram skórki pomarańczowej 1 gram skórki grejpfrutowej 1 litr wody Wszystkie składniki gotować, aŜ płyn zmniejszy się o połowę. Osłodzić miodem. Pić codziennie na czczo. Odtruwa organizm z toksyn poalkoholowych. Leczy wątrobę i uwalnia od alkoholizmu.

Okład antyseptyczny z naci Z naci pietruszki robimy miazgę. Nakładać warstwą na gazę. Stosować na rany, ukąszenia os i pszczół — łagodzi ból i likwiduje opuchliznę. Stosować równieŜ przy stanie zapalnym sutka i przy zastoju pokarmu u kobiet karmiących.

Sok pietruszki ze spirytusem Wycisnąć sok z korzenia pietruszki i wymieszać z 70 % spirytusem w proporcji 1:1. Smarować przy nerwobólach. Przy bólu zębów smarować wzdłuŜ trasy nerwu, równieŜ dziąsła i policzek.

Lek do irygacji 100 gram nasion rozdrabniamy w młynku 1 litr wody Zagotować do wrzenia. Odsączyć i ostudzić do odpowiedniej temperatury. Stosować do irygacji gdy w pochwie pojawią się białe upławy.

Lek pietruszkowy przy zapaleniu oka Wycisnąć sok ze świeŜego korzenia pietruszki. Zakrapiać po 1 lub 2 krople do oka przy stanie zapalnym. Na noc moŜemy nakładać kompres ze świeŜego soku. 50

MARCHEW Korzeń marchwi dostarcza nam duŜą dozę sił witalnych. Wpływa korzystnie na przemianę materii, pobudza wzrost ciała u dzieci, przyśpiesza tworzenie się tkanki kostnej, rozszerza naczynia krwionośne. Zwiększa ilość czerwonych ciałek krwi i hemoglobiny, uaktywnia pracę wątroby. Leczy schorzenia skóry i krwi. Poprawia pracę nerek i śledziony wpływając na jakość krwi, przez co jest nieodzownym lekiem przy białaczce i stanach przedrakowych. Reguluje gospodarkę kwasowo — zasadową w organizmie. Sprzyja pozbyciu się nadwagi, poprawia krąŜenie krwi.

Sok z marchwi Pić codziennie do litra soku, przyjmując lekko podgrzany, na czczo i wieczorem. Wzmacnia organizm, oczyszcza, odświeŜa — dodaje sił do walki z chorobą.

Lek marchwiowy Kilogram marchwi gotować w litrze wody, przez 2 godziny. Zmiksować. SpoŜywać przez cały dzień, lepiej jeśli będzie ciepły. Reguluje system wydalania likwidując biegunki i zaparcia. Dostarcza do organizmu zawarte w korzeniu bogactwo moŜliwości leczniczych.

KAPUSTA W medycynie ludowej wielu narodów kapusta uznana jest za lek tysiąca moŜliwości. UŜywana we wszystkich odmianach: białej, włoskiej, czerwonej. Przyjmowana wewnętrznie w postaci soków z kapusty świeŜej i kwaszonej, spoŜywana na surowo, gotowana lub kwaszona. Zewnętrznie niezawodna na okłady z liści. Sok z kapusty znajduje równieŜ zastosowanie do płukania jamy ustnej, gardła, do przemywania ran, do nasycania kompresów przykładanych w stanie zapalnym skóry lub ran —jest antyseptykiem.

Przygotowanie liści na okłady Czyste, wymyte i osaczone na ściereczce liście zgniatamy wałkiem na stolnicy, aŜ pojawią się krople soku. Ścinamy Ŝyły (zgrubienia) i stosujemy na okłady. Kapusta jest obecnie traktowana środkami chemicznymi. Bezpieczniej będzie, jeśli liście przeznaczone na okłady wrzucimy na 2 sekundy do wrzątku, co spowoduje równieŜ ich zmiękczenie. MoŜna jeszcze liście utrzymać przez pół godziny w oleju słonecznikowym, przez co ich działanie będzie jeszcze bardziej antyseptyczne. Tak przygotowane stanowią naturalny leczniczy okład na wszelkie schorzenia skóry, niezaleŜnie od przyczyn ich powstawania. Najczęściej okład składa się z kilku warstw, musi przylegać ściśle do skóry — działa na zasadzie próŜni, wyciągając na zewnątrz zmienione płyny ustrojowe. Uwolniony z toksyn organizm powraca do zdrowia. Znikają schorzenia, które objawiały się wcześniej bólem, wysypką czy obrzękami, było to wołanie organizmu, Ŝe jest zatruty. Często kompresowanie liśćmi kapusty wspomagane jest piciem soku i spoŜywaniem potraw z kapusty surowej lub gotowanej.

Odtruwanie organizmu Po zimowym, cięŜkim odŜywianiu doskonałą odtrutką dla organizmu będzie picie świeŜego soku z młodej kapusty. MoŜemy dodawać inne soki, by zmienić sok smakowo. Pić po 2 szklanki w ciągu dnia. SpoŜywać surówkę z kapusty i jeść kapustę kiszoną. Anemia: wzmacnia organizm spoŜywanie soku, który zawiera wiele soli mineralnych. Cukrzyca: dobrze tolerowanym naturalnym lekiem dla diabetyków jest sok z kapusty — jeść przy tym cebulę. 51

Schorzenia jelit: pić sok w ciągu całego dnia, dodatkowo spoŜywamy rano 2 łyŜki kiszonej kapusty. Kamienie i piasek w nerkach: sok z kapusty spędza piasek i rozpuszcza kamienie nerkowe. Krzywica: sok zawiera ogromne bogactwo soli mineralnych, dostarczony do organizmu powoli likwiduje zmiany krzywiczne kości. Nadpobudliwość: wynika z nadmiernie rozgrzanej emocjami wątroby, sok wątrobę oŜywia, oczyszcza, wychładza — emocje cichną. Marskość wątroby: sok oczyści wątrobę z toksyn chemicznych polekowych, poalkoholowych, oŜywi i wzmocni. Zamroczenie poalkoholowe: w tym przypadku zalecane jest picie soku z kapusty kiszonej, dowolnych ilości — duŜo. Robaki jelitowe: przez 3 dni pić codziennie po szklance soku, na czczo, dzieciom podawać mniejsze ilości. Depresja: oŜywi i przywróci nas do Ŝycia odŜywczy sok z kapusty. Awitaminoza: uzupełni nasz organizm w potrzebne witamy. Pić 2 szklanki soku w ciągu dnia. NaleŜy jeść przy tym surówkę z kapusty. Odwodnienie organizmu: pić sok z kapusty z domieszką innych soków. Wrzody Ŝołądka i dwunastnicy: spoŜywać dziennie 3 szklanki soku, przyjmując na czczo i między posiłkami. Skazy (wszelkiego rodzaju): wypijać 2 szklanki soku dziennie. Wzmocnienie organizmu: pić sok i stosować kąpiel z dodatkiem zmiksowanej kapusty. NieŜyt Ŝołądka i jelit: sok z kapusty z dodatkiem soku z cytryny. Pić po pół szklanki rano i między posiłkami, przez 1 tydzień. Bezsenność: okłady z liści na kark i stopy. NieŜyt nosa: okłady z liści na noc. Oparzenia i odmroŜenia: stosować okłady z liści. Opryszczka, półpasiec: na noc nakładać okład z liści, rano przemywamy sokiem z kapusty, następnie nakładać okład ponownie. Pękanie skóry: okład z liści nawilŜonych olejem słonecznikowym lub oliwą z oliwek. Wrzodziejące rany i czyraki: okłady z liści, zmieniane często w zaleŜności od intensywności ropni. Owrzodzenia Ŝylakowe: nakładamy kompresy z liści i pijemy sok. Stłuczenia i zwichnięcia: nakładamy liście. Trądzik: Okłady z liści stosujemy na noc lub zmiksowaną kapustę nakładamy jako maseczkę. Pijemy sok. Zapalenie Ŝył: okład z liści na chore miejsca i pić sok z kapusty. Ukąszenia owadów: zmiaŜdŜyć liść i pocierać miejsca ukąszeń. Zrobić okład z liści, wcześniej wyjąć Ŝądło. Udar słoneczny: okład z liści na kark i głowę. Gruźlica kości (ropień zimny): okład z liści i pić naleŜy sok. Nadciśnienie tętnicze: okłady z liści na kark, lędźwie, łydki, wspomagać leczenie piciem soku. Bolesne miesiączki: okłady na dolną część brzucha. Zapalenie stawów: przyjmować sok z kapusty oraz spoŜywać kapustę duszoną w oleju słonecznikowym z dodatkiem kminku. Zapalenie węzłów chłonnych: stosować okłady z liści, wspomagać kuracje piciem soku. Zapalenie pęcherza moczowego: przykładać na noc okłady z liści na dolną część brzucha. Prostata: okłady na dolną część brzucha i krocze — na noc. Schorzenia organów trawiennych: stosować okłady na brzuch w nocy, wspomagać piciem soku. Trawienie niedostateczne: poprawi spoŜywanie 3 łyŜek kiszonej kapusty, codziennie. Niewydolność nerek: sok z kapusty zlikwiduje skąpomocz, na noc okłady z liści na okolice nerek. Astma: nakładać na noc liście na piersi i szyję chorego. Bronchit: gotować kapustę w niewielkiej ilości wody, przez 1 godzinę. Pod koniec gotowania dodać 3 łyŜki miodu. SpoŜywać kapustę. 52

W leczeniu według medycyny naturalnej i niekonwencjonalnych sposobach leczenia, chory sam obserwuje swój organizm. Zaczerpnięte z ksiąŜek sposoby leczenia stosuje i ocenia ich skuteczność, jeśli skuteczne stosuje nadal. Przy nieskuteczności odnajduje i próbuje właściwy dla swoich schorzeń sposób. Aktywność schorzeń jest róŜna, u kaŜdego inna i inne moŜe być podłoŜe powstawania jak równieŜ siły obronne organizmu są róŜne. Człowiek tylko sam moŜe pozbyć się chorób. Potrzebna mu tylko wiedza i konieczność myślenia, rozumowania, obserwacji skutków. WaŜne jest, aby kaŜdy z nas poczuł się odpowiedzialny za wyleczenie. Jeśli będziemy odpowiedzialność spychać na lekarzy i medykamenty, wówczas siły zawarte w pretensjach i beznadziejności oczekiwania będą marnowane, a muszą być wykorzystane do walki z naszą wewnętrzną chorobą.

SELER W Polsce znana jest głównie odmiana ogrodowa. Dziko rosnący znajduje się niekiedy na terenach podmokłych. UŜywany jest głównie w kuchni. Mało znany jako lek. Właściwości lecznicze mają liście i korzenie. Seler wzbogaca organizm w sole mineralne, oczyszcza krew, poprawia przemianę materii, uaktywnia pracę nerek, wątroby, wzmacnia serce. ObniŜa ciśnienie krwi. Jest dobrze tolerowany przez chorych na cukrzyce.

Sok z selera Stosować zewnętrznie do obmywania ran, na okłady w schorzeniach skóry, odmroŜeniach, jako dodatek do kąpieli.

Lek z selera przy wzdęciach Nasiona selera i nać świeŜą lub suszoną zaparzyć w szklance wody. Przynosi ulgę w kolce jelitowej i przy wzdęciach. Poprawia łaknienie i trawienie.

POR Podobnie jak cebula i czosnek, por ma liczne właściwości do leczenia schorzeń. Por jest zasadotwórczy, zastępuje kurację wodami mineralnym. MoŜe być uŜywany jako odtrutka po zatruciu pokarmowym i zatruciach substancjami chemicznymi. Ma właściwości antyseptyczne. Jest moczopędny, łatwostrawny, oczyszczający krew.

Lek przeciw robakom Odciąć z pora korzonki, dobrze oczyścić i drobno pokroić. Gotować w szklance mleka. Jest lekarstwem łagodnym, którego nie moŜna przedawkować.

Lek przeciw wysypce na twarzy Wycisnąć sok z pora i zmieszać z mlekiem. Smarować twarz w okresie gdy z jakichś powodów pojawi się zaczerwienie lub wysypka.

Lek przeciw czyrakom Sposób I - Wymieszać miękisz chleba z sokiem wyciśniętym z pora. NałoŜyć na czyraka. ZałoŜyć opatrunek. Wrzód czyraka szybko dojrzewa i wydobywa się na zewnątrz. Sposób II —Ugnieść białą część liści pora razem z niewielką ilością osłodzonej wody. Miazgę rozprowadzić na gazik. NałoŜyć na czyraka. Umocnić opatrunkiem. Pod wpływem takiego kompresu 53

czyrak szybko dojrzewa i wydobywa się na wierzch.

Opatrunek na rany NałoŜyć na ranę liście pora. Owinąć bandaŜem. Jest to naturalny opatrunek antyseptyczny.

Okłady z pora Gotować por w niewielkiej ilości mleka. Nasączać kompresy i nakładać na ropiejące rany, wrzody, zastrzał, miejsca opuchnięte.

Lek przy zastoju moczu i zapaleniu pęcherza moczowego Ugotować 6 porów w oleju pod przykryciem, na małym ogniu. Ciepłe pory przyłoŜyć do podbrzusza. Okład nakryć flanelą, zabezpieczyć pościel przed zabrudzeniem. Po zdjęciu okładu chronić przed zimnem.

Lek poalkoholowy Ugotować bulion z porów, odtruwa.

KURACJA OCZYSZCZAJĄCA OLEJEM SŁONECZNIKOWYM Sposobem na oczyszczenie organizmu z toksyn, które zebrane w ustroju uczyniły go chorym, niewydolnym, niesprawnym, prowadząc do przedwczesnej starości i śmierci, jest kuracja olejem słonecznikowym. Oczyszczając organizm (istnieje wiele metod) sprawiamy, Ŝe znikają wszelkie choroby, nawet groźne dla Ŝycia. Czysty olej słonecznikowy nabieramy w usta i przepuszczamy go między zębami, utrzymując tylko w przedniej części jamy ustnej. Czas utrzymywania oleju w ustach (ssania) określa się na 15 do 20 minut podczas 1 zabiegu. Stosujemy maksymalnie 3 razy dziennie. Zabieg wykonujemy w pozycji siedzącej. Na początku procesu ssania olej gęstnieje, potem zmienia konsystencje i barwę. Staje się rzadki, a barwą przypomina mleko. Po zakończeniu zabiegu, całą zawartość oleju musimy wypluć — zawiera silne stęŜenie toksyn, które zostały wydalone z organizmu. Jamę ustną wielokrotnie płuczemy wodą, którą wypluwamy. JeŜeli wypluta zawartość oleju z toksynami, nadal będzie miała barwę Ŝółtą, następny zabieg przedłuŜamy o dalsze 5 minut. Podobnie jak w kaŜdym procesie oczyszczania organizmu, część trucizn przedostanie się do krwioobiegu i nim zostanie wydalona naturalną drogą, będzie powodować złe samopoczucie jak: nudności, bóle, a nawet zawroty głowy, — podobnie jak w kaŜdym zatruciu. Nie naleŜy przerywać kuracji, wraz z postępowaniem dalszego oczyszczania toksyn będzie coraz mniej i znikną nieprzyjemne doznania. Rezultaty leczenia odczujemy często juŜ po kilku dniach. Przy schorzeniach chronicznych, zadawnionych okres leczenia potrwa wiele miesięcy — zawsze jednak będzie skuteczny.

KURACJA Z WĄSÓW KUKURYDZY Zbiera się od czerwca do sierpnia i suszy w przewiewnym miejscu. Garść wąsów wrzucić na pół litra wrzącej wody i gotować przez 20 minut. Kuracja trwa od 6 tygodni do 3 miesięcy, a odwar pozostaje jedynym napojem w tym czasie. Herbata ze znamion kukurydzy leczy nerki, drogi moczowe, rozpuszcza kamienie i piasek w nerkach, likwiduje guzki artretyczne. ObniŜa ciśnienie krwi. 54

KURACJA WINOGRONOWA Stosowana była juŜ w staroŜytności. MoŜna spoŜywać owoce lub sok, niekiedy owoce suszone. Dzienna racja owoców świeŜych podczas kuracji oczyszczania organizmu to 2 kg, z tego przed śniadaniem (lub zamiast) spoŜywamy 1 kg. Przed obiadem i przed kolacją po pół kilograma. Stosując w kuracji oczyszczania organizmu sok winogronowy, przyjmujemy go przed kaŜdym posiłkiem po pól litra. Zastępując świeŜe owoce suszonymi, spoŜywamy przed śniadaniem 100 gram, a przed obiadem i kolacją po 50 gram. Zaleca się, by podczas kuracji, która trwa 1 miesiąc, wyłączyć z diety mięso, wędzone wędliny, jaja na twardo i jarzyny. Owoce spoŜywamy ze skórkami, a najlepsze są owoce krajowe - zawierają mniej cukru i mają energię Ŝycia czerpaną ze słońca. Owoce z importu są napromieniowane, by nie ulegały psuciu się podczas transportu i przechowywania. Winogrona działają moczopędnie, odkwaszają, lekko przeczyszczają, poprawiają przemianę materii. Rozpuszczają piasek w nerkach i guzki artretyczne. Leczą schorzenia skóry, w tym egzemę. Poprawiają ostrość wzroku i słuchu. Winogrona są w swej naturze słodkie i zawierają duŜo cukru (niekiedy do 15 %), mimo to po winogronowej kuracji znika cukier we krwi i moczu, jeśli przed kuracją występował ponad przyjętą normę. Kuracja winogronowa oczyszcza organizm, odświeŜa, odmładza. Zdarza się niekiedy, Ŝe podczas kuracji przybieramy na wadze. Współcześnie kuracje winogronową rozpropagował afrykański lekarz i właściciel winnicy dr Johanes Budwig. Jego pacjent i przyjaciel miał usuniętą nerkę, a na drugiej pojawił się wrzód. Zastosował dietę winogronową i przez ponad 50 dni odŜywiał się wyłącznie winogronami. JuŜ po 23 dniach diety winogronowej wrzód zagoił się samoistnie.

OCZYSZCZANIE ORGANIZMU (METODA Z TYBETU)

1

250 g czosnku ( miazga ) 300 g spirytusu Składniki wymieszać, szczelnie zamknąć, przechowywać w ciemnym, chłodnym miejscu przez 10 dni. Przecedzić przez gazę i dobrze miazgę wycisnąć, przetrzeć. Zlać do czystej butelki i zakorkować. Odstawić na dalsze 3 dni. Pijemy z mlekiem. Na 50 gram mleka gotowanego, przestudzonego wlewamy przygotowany lek, według ilości podanej w tabeli, przyjmując 3 razy dziennie. Zaleca się ścisłe przestrzeganie receptury i ilości przyjmowanego leku. Kuracja, oczyszcza organizm ze złogów, poprawia przemianę materii, wzmacnia i uelastycznia naczynia krwionośne i mózgowe, odmładza i uzdrawia cały organizm. Tabela 2. Dzień kuracji

Ilość leku (w kroplach) rano

południe

1

1

2

wieczór 3

2

4

5

6

3

7

8

9

4

10

11

12

5

13

14

15

6

15

14

13

7

12

11

10

8

9

8

7

9

6

5

4

10

3

2

1

55

Pozostałą część przygotowanego leku nadal przyjmujemy 3 razy dziennie po 25 kropli, aŜ do całkowitego spoŜycia. Kurację moŜemy powtórzyć po upływie 5 lat.

KURACJA GRZYBKIEM TYBETAŃSKIM Dla rozpoczęcia hodowli potrzeba około 2 łyŜeczek grzybka tybetańskiego. Przepłukujemy go zimną, bieŜącą wodą i przenosimy do słoika. Zalewamy szklanką zimnego mleka. Nakrywamy gazą. Odstawiamy na 24 godziny w ciemne miejsce o temperaturze pokojowej. Po upływie doby odsączamy grzybek na plastykowym sitku (nie moŜe być metalowe). Pozostały na sitku przelewamy zimną, bieŜącą wodą. Dobrze wypłukany grzybek ma kolor kremowy i przypomina ryŜ. Przekładamy go do czystego słoika, ponownie zalewamy mlekiem. Grzybek nie przepłukany i nie zalany świeŜym mlekiem traci swe właściwości lecznicze, po 24 godzinach — Ŝółknie i zanika. Po 17 dniach hodowania grzybek dwukrotnie zwiększa swoją objętość i nadaje się do rozdzielenia. Mleko po odcedzeniu grzybka wypijamy. Kuracja trwa przez 20 dni, po czym następuje 10 dniowa przerwa. Ponownie moŜna przyjmować, powtarzając cykle. Grzybkowi tybetańskiemu przepisuje się następujące właściwości lecznicze: reguluje przemianę materii, regeneruje wątrobę, rozpuszcza kamienie Ŝółciowe, leczy serce, obniŜa poziom cholesterolu i powstrzymuje proces starzenia odmładzając organizm. Leczy wrzody Ŝołądka, nieŜyt jelit, hamuje rozrost komórek rakowych, wzmacnia odporność organizmu.

OCZYSZCZENIE ORGANIZMU Z KWASU MOCZANOWEGO Kwas moczanowy nagromadzony w organizmie wywołuje takie schorzenia jak: osteoporozę, podagrę, chroniczny reumatyzm, kamicę Ŝółciową i nerkową i wiele innych. Oczyszczanie ustroju z kwasu moczowego dokonujemy poprzez kurację sokiem z cytryny. NaleŜy go pić w czystej postaci, bez dodawania wody czy miodu. Lekiem w tej kuracji jest czysty sok wyciśnięty z owocu. Przyjmowany na pół godziny przed posiłkiem lub godzinę po posiłku. Przy cięŜkich i przewlekłych schorzeniach zalecane jest picie soku 3 do 5 razy dziennie w ilości podanej w tablicy. Tabela nr 3 Dzień kuracji

Ilość cytryn do uzyskania soku

1

5

2

10

3

15

4

20

5

25

6

25

7

25

8

25

9

20

10

15

11

10

12

5 56

Podczas kuracji zostają złogi rozpuszczone i wydalone z organizmu, czyniąc niekiedy mocz ciemny z domieszką soli moczanowych. KaŜdą kurację oczyszczającą powinniśmy wykonywać między pełnią księŜyca a nowiem.

Oczyszczenie organizmu (odmłodzenie) 40 dkg czosnku (miazga) 24 sztuk cytryn (sok) Sok wyciśnięty z 24 cytryn i miazgę z czosnku wymieszać w słoiku i przykryć gazą złoŜoną kilka razy. Przywiązać gazę. Odstawić na 24 dni. Po odstaniu zawartość wymieszać. Przyjmujemy po 1 łyŜeczce rozpuszczonej w pół szklanki ciepłej przegotowanej wody, codziennie przed snem. JuŜ po 2 tygodniach odczuwamy przypływ sił witalnych, dobre samopoczucie, młody wygląd. Lepiej jeśli oczyszczanie organizmu wykonywać będziemy między pełnią księŜyca a nowiem.

OCZYSZCZENIE ORGANIZMU SOKAMI Kuracja oczyszczająca taką metodą trwa 3 dni. Rano pijemy sól gorzką by usunąć z jelit toksyny. Przygotować porcję soku do wypicia przez cały dzień. 900 ml soku grejpfrutowego 900 ml soku pomarańczowego 200 ml soku cytrynowego 2 lity wody przegotowanej Po wypiciu gorzkiej soli moŜemy odczuwać chłód. Z przygotowanej mieszanki soków przyjmujemy po 100 ml co 30 minut. Soki codziennie wyciskać z owoców.

OCZYSZCZENIE ORGANIZMU LIŚĆMI LAUROWYMI (usunięcie złogów ze stawów kości) Kuracja trwa 3 dni! Pięć gram liści laurowych drobno pokruszyć, wrzucić na 300 ml wrzącej wody i pogotować przez 5 minut. Wywar wlać do termosu i odstawić na 5 minut. Przecedzić. Przelać do czystego termosu i pić małymi łyczkami co 20 minut, przez 12 godzin. Nie wolno wypić od razu — spowodowałoby krwotok. W pozostałych 2 dniach, postępujemy tak samo.

57

ZAPOMNIANE RECEPTY

58

REUMATYZM Długotrwałe działania na organizm wpływów atmosferycznych, takich jak: wilgoć, zimno, wiatr powodują schorzenia reumatyczne. Czynniki, które z zewnątrz wtargnęły, uczyniły ustrój „zimnym". Broniąc się przed dalszym wychładzaniem, zamyka pory skóry. Dotknięci reumatyzmem mają trudności z wydaleniem potu. Przed rozpoczęciem kuracji naturalnymi metodami musimy spowodować otwarcie się porów — będzie to furtka dla wydalania z organizmu zastałych złogów, rozpuszczonych podczas zabiegów rozgrzewających. Wywołać moŜemy przez omywania ciała zimną wodą. Jeśli spostrzeŜemy, Ŝe organizm uzyskał zdolność wydalania potu, wprowadzamy zabiegi, które rozpuszczać będą w stawach kości stwardniałe złogi i wydalać na zewnątrz. Mądrością medycyny naturalnej jest, by wszystko, co w organizmie chorobowo zmienione, zostało wydalone na zewnątrz. Od zarania dziejów ludzkość cierpi na schorzenia reumatyczne. Swoje doświadczenia przekazują w receptach.

Okład z liści aloesu Liście aloesu posiekać i rozgnieść. Z otrzymanej masy przygotować okład na bolące stawy. Pod kompresem pojawią się bąble. Gdy znikną i wygoją się, zniknie równieŜ reumatyzm. Po zdjęciu okładu zawsze okrywać miejsce kompresowane ciepłym wełnianym szalem, chroniąc przed zimnem. Zimna woda zwiększy krąŜenie krwi i zdolność wydalania z organizmu rozpuszczonych zabiegiem zastoin.

Okład z cebuli Rozetrzeć cebulę na miazgę i na miejsce dotknięte reumatyzmem zrobić z niej okład. Gdy będziemy odczuwać silne pieczenie, zdjąć okład i owinąć suchym, wełnianym szalem.

Kołderka przeciwreumatyczna Stwierdzono, Ŝe noszenie w kieszeniach kasztanów, gorczycy lub korzeni chrzanu leczy schorzenia gośćcowe i reumatyczne. Lecznicze promieniowanie molekularne kasztanów kończy się po okresie 1 roku. Gorczyca promieniuje leczniczo przez kolejne 4 lata. Zalecane jest uszycie kołderki z gorczycy. Uszyć worek odpowiedniej wielkości i poprzeszywać. W kaŜdy kanał nasypywać nasiona gorczycy. Zaszyć górę woreczka. Nosić na gołe ciało w ciągu całego dnia lub tylko w nocy. Jeśli po kilku dniach noszenia kołderki gorczycowej bóle gośćcowe nie ustąpią, oznacza to, Ŝe nie miały podłoŜa reumatycznego.

Maź z gorczycy (metoda z Rosji) Zemleć w młynku do kawy 100 g suchych ziaren gorczycy i 200 g soli kamiennej. Dodać oczyszczonej naturalnej nafty w takiej ilości, by utworzyła maź o gęstości dobrej śmietany. Smarować miejsce dotknięte reumatyzmem.

Liście brzozy (metoda z Syberii) Skutecznym sposobem na uleczenie przewlekłego reumatyzmu, który swe schorzenia objawia opuchnięciem stawów, są liście brzozy. Jeśli reumatyzm umiejscowił się w nogach, naleŜy uszyć worek i wypełnić go liśćmi. Wprowadzić nogi do worka, by liście otulały je ze wszystkich stron. Nastąpi silne pocenie się, a liście po kilku godzinach staną się bardzo mokre i kuracja wymagać będzie wymiany na nowe.

Lek na reumatyzm Wlać do butelki 200 g oliwy prowansalskiej. Dodać 12 strączków ostrej, małej papryki. Aby lekarstwo 59

było jeszcze silniejsze, dodać 200 g naturalnej nafty. Odstawić na 9 dni, często potrząsając butelką. Chore od reumatyzmu stawy nacierać wieczorem. Następnego dnia chronić przed chłodem.

Pączki brzozowe (metoda z Syberii) Maść: 0,7 kg wiejskiego, świeŜego, niesolonego masła włoŜyć do kamiennego garnka i wsypać pączki brzozowe. Układać warstwami po półtora centymetra, warstwę masła i półtora centymetra warstwę pączków brzozowych, naprzemiennie, aŜ wypełni się cały garnek. Przykryć pokrywką i uszczelnić ciastem. Wstawić na 1 dobę do silnie wygrzanego pieca. Uzyskaną masę wyciskać przez gazę. Pozostałe w gazie pączki brzozowe wyrzucić, a do masy wsypać 8 g sproszkowanej kamfory. Wymieszać. Przechowywać w zamkniętym słoju, w chłodnym miejscu. Wieczorem wcierać maść w chore miejsca. Nalewka: pączki z brzozy wsypać do słoika i zalać spirytusem. Wcierać nalewkę w chore od reumatyzmu stawy. Odwar: brzozowe pączki gotować we wrzątku. Jest to skuteczny środek napotny.

Kompres z nafty (metoda z Syberii) Lniane płótno nasączyć w naturalnej nafcie i owinąć obolałe stawy. Owinąć dodatkowo flanelą. Kompres utrzymywać przez 30 minut do 2 godzin. Zdjąć okład, jeśli chory odczuwał będzie piekące gorąco. Po zdjęciu posmarować wazeliną.

Leczenie mrówkami Zebrać całą zawartość mrowiska i wsypać do worka przygotowanego na nogi lub ręce. W worek z mrówkami wsuwać kończyny i tak pozostawać przez 3 dni. Mrówki będą kąsać, ale ta metoda pomogła nawet osobom sparaliŜowanym. Stosujemy 1 dzień przerwy i powtarzamy leczenie.

Biczowanie pokrzywami Zrywać, świeŜe pokrzywy i nacierać nimi ciało lub tworzyć z nich okład. Skuteczne jest równieŜ „biczowanie" się łodygami pokrzyw.

Kuracja jadem mrówek Zdjąć z mrowiska około 10 centymetrową wierzchnią warstwę i połoŜyć koszule chorego lub lniane płótno, które posłuŜy na okłady. Po godzinie atakowania przez mrówki, wyjąć płótno i owinąć bolące stawy. MoŜemy chorego ubrać w koszulę przesiąkniętą jadem mrówek. Kurację z jadem stosować dopóki chory nie będzie wykazywał silnego pocenia się — choroba zostanie wydalona na zewnątrz.

Kuracja jadem pszczół Chwyta się pszczołę za skrzydła i ustawia w bolące miejsce. Pszczoła na ogół natychmiast uŜądli. W pierwszym dniu zaleca się 1 uŜądlenie, w następnym 2, oddalone od poprzedniego o 4 do 8 cm. Codziennie zwiększać o jedno, aŜ do pięciu. Zachować musimy dwudniową przerwę i stosować kurację uŜądleniami w kolejności odwrotnej, od 5 do 1.

Leczenie reumatyzmu sokami Skuteczna jest mieszanka soków o składzie: sok z selera 30% i sok z marchwi 70%.

Lek stosowany w podagrze (metoda z Rosji) Podagra występuje najczęściej w stawach duŜych palców u nóg lub w stawie biodrowym, wymuszając kulenie. Objawia się silnym łamaniem lub świdrującym bólem. Sposób I: Najlepszym sposobem do leczenie podagry jest kuracja przez uŜądlenia pszczół. Sposób II: Roztopić świeŜe, wiejskie masło niesolone i zbierać pianę. Potem dodać taką samą ilość 60

winnego spirytusu. Uzyskaną mieszaninę podpalić i poczekać aŜ zgaśnie. Pozostałość jest maścią, którą wsmarować naleŜy w chore miejsca.

Lek przy reumatyzmie Poszatkować kapustę, wrzucić na niewielką ilość wrzątku i pogotować, dodać sproszkowaną glinę i gotować przez dalsze pół godziny. Po rozmiękczeniu kapusta z glinką ma konsystencję ciasta lub kremu. Stosować na okłady chorych stawów i trudno gojących się kości — działa na zasadzie próŜni.

Lek z babki szerokolistnej Butelkę wypełnić całkowicie liśćmi babki szerokolistnej i dobrze je ubić. Uzupełnić wódką i zakorkować. Odstawić na 1 miesiąc. Przecedzić. Przelać do czystej butelki. MoŜe być lekiem na kilkanaście lat. Leczy: oparzenia, paradentozę, schorzenia stawów — szczególnie kolanowych.

HEMOROIDY Hemoroidy, zwane niekiedy Ŝylakami odbytu, bywają otwarte i ślepe. Otwarte to te, które umiejscowiły się na zewnątrz odbytnicy. JeŜeli stwierdzamy, Ŝe pojawiły się u nas hemoroidy otwarte, to na pewno mamy równieŜ ślepe, niewidoczne, ukryte wewnątrz ustroju — świadczy o tym uczucie gorąca, pieczenia. Cierpiący na hemoroidy odczuwają bóle głowy, miewają zmienne nastroje, które mogą prowadzić nawet do szaleństwa czy samobójstwa. Przyczyną tworzenia się Ŝylaków odbytu było zaburzenie w krąŜeniu krwi, niekiedy krew zastygła pod wpływem zimna, zatrzymała się i wyłączyła z obiegu. Gęstniała i tworzyło się wokół ciepło. Krew gromadziła się coraz bardziej tworząc Ŝylaki. Leczenie polega na rozpuszczeniu zastałej, galaretowatej krwi i włączeniu jej do krwioobiegu. Leczenie operacyjne wprawdzie usunie Ŝylaka, ale nie poprawi krąŜenia krwi i będą wkrótce pojawiać się od nowa, a ślepe pozostaną bezpieczne. Ludzkość od wieków cierpiała na hemoroidy. Zgromadzono wiele receptur, spróbujmy znaleźć dla siebie właściwą.

Nasiadówka z czosnku (metoda Persów) Kilka (3 - 5) główek czosnku pokroić drobno w plasterki. Ogrzać silnie cegłę i włoŜyć do niezbyt wysokiego wiadra. Wrzucić rozdrobniony czosnek. Przykryć wiadro drewnianą pokrywą, w której wycięty jest otwór o średnicy 6 cm. Usiąść bezpiecznie na pokrywie, usadawiając odbytnice na otworze. Zabieg wykonywać tak długo, dopóki dymi czosnek. MoŜna przerobić stary taboret, a zamiast cegły zastosować kuchenkę elektryczną, na której ustawiamy starą patelnię lub kawałek blachy, lekko podgrzewać by powodowało to ulatnianie się olejków eterycznych, ale nie przypiekanie. Nasiadówka rozpuści zastoiny krwi. Aby krew włączyć do obiegu naleŜy wykonać polewanie ciała wodą zimną i połoŜyć się do łóŜka lub wykonywać lekkie ćwiczenia — zachować ostroŜność, by po rozgrzaniu ciała nie zaatakował nas wiatr. Kilkusekundowe polewanie wodą zimną nie spowoduje nic złego — uaktywni tylko krąŜenie krwi. Uleczymy równieŜ inne schorzenia.

Nasiadówka z mleka i cebuli (metoda z Rosji) Na 6 godzin przez zabiegiem naleŜy przyjąć środek przeczyszczający. Okolice odbytu wysmarować wazeliną. Przygotować wiadro lub stary, niski kociołek i drewnianą pokrywę z otworem o średnicy 6 cm. Do garnka wlać 2 litry mleka i pokrojone 4 duŜe cebule. Garnek wstawić do piecyka (duchówki) i podgrzewać na małym ogniu. Wykonać podobnie jak nasiadówkę z czosnkiem. Następny zabieg 61

powtarzać po 3 dniach. Zupełne wyleczenia z Ŝylaków zewnętrznych i wewnętrznych uzyskujemy po 3 lub 4 zabiegach, prawidłowo wykonanych. Sekundowe polewanie ciała zimną wodą wykonywać zaraz po skończeniu nasiadówki.

Sok z jarzębiny (metoda z Syberii) Wycisnąć świeŜy sok z jarzębiny. Przyjmować 3 razy dziennie po 1 kieliszku. MoŜna osłodzić miodem lub cukrem i popijać wodą. Sok z jarzębiny leczy hemoroidy wewnętrzne i zewnętrzne. Jest równieŜ silnie przeczyszczający.

Lek na hemoroidy Składnikami do otrzymania leku są: — rumianek — siarka — sól kamienna (szara, nieoczyszczona) Wszystkie składniki sproszkować (zmielić w młynku do kawy). Odmierzyć w jednakowych ilościach. Wymieszać. Przechowywać w zamkniętym słoju. Przyjmować przez 10 dni, 3 razy dziennie, przed posiłkiem, po 1 łyŜeczce. Popijać ciepłą przegotowaną wodą. Podczas kuracji pozostawać w łóŜku. Po oddaniu stolca myć odbyt ciepłą wodą. Nie wolno spoŜywać alkoholu podczas kuracji.

Leczenie liśćmi osiki (metoda z Rosji) Wrzody hemoroidalne okładano na 2 godziny (lub krócej) warstwą liści z osiki. Po zdjęciu, kompresowane miejsce przemywano, ciepłą wodą. Odczekano kilka minut i kompresowano ponownie. W tej kuracji naleŜy bacznie obserwować reagowanie Ŝylaków odbytu na działanie liści. Kuracja trwa cały dzień. Po 2 dniach przerwy powtarzać zabieg. JeŜeli hemoroidy znikają, okłady wykonywać coraz rzadziej, a przemywanie coraz częściej.

Leczenie zimnem (metoda kaukaska) Po kaŜdym wypróŜnieniu polewać odbyt zimną wodą. Bardzo zastarzałe hemoroidy leczono soplami lodu. W palce rękawicy gumowej wlać wodę i zamrozić. Lodowy sopel wkładamy pod strumień wody, by usunąć ewentualne zgrubienia i uzyskać odpowiedni wymiar. Przez pierwsze 5 dni leczenia lodowy czopek utrzymywać przez 30 sekund. W dalszych 5 dniach, czas utrzymywania sopla zwiększać do 60 sekund. Podczas kuracji pozostawać w łóŜku. Nie naleŜy pić alkoholu.

Tampon z ziemniaka Z surowego ziemniaka uformować cylindryczny kształt o długości 7 - 8 cm i zakładać na noc, do odbytu.

Krwawienie z wrzodów hemoroidalnych Ugotować 2 banany razem ze skórką. SpoŜywać kilka razy dziennie.

GRUŹLICA W medycynie naturalnej, ze źródeł minionego okresu odnajdujemy recepty na leczenie gruźlicy, która wówczas była śmiertelną chorobą. Obecnie gruźlica zbiera mniejsze Ŝniwo, jednak niech pozostawione recepty nie zaginą. 62

Leczenie gruźlicy (metoda rosyjska) — sposób I Potrzebne składniki: — miód lipowy — 1,2 kg — drobno posiekany aloes — 1 szklanka — oliwa z oliwek — 100 g — brzozowe pączki — 130 g — kwiat lipy — 50 g — woda — 2 szklanki Miód rozpuścić na małym ogniu, dodać aloes i troszkę pogoto-wać. Oddzielnie, w 2 szklankach wody zagotować pączki brzozy i kwiat lipy utrzymując we wrzeniu 2 minuty. Wycisnąć sok powstały z pączków brzozy i kwiatu lipy. Wlać do mieszanki miodu z aloesem. Wymieszać i rozlać do 2 butelek. Równo dopełnić oliwą. Przed kaŜdym uŜyciem wstrząsnąć. Przyjmować 3 razy dziennie po łyŜce. Chorzy na serce nie powinni stosować tego leku.

Leczenie gruźlicy — sposób II Potrzebne składniki: — 10 sztuk cytryn — 6 sztuk jajek (z białą skorupą) — 30 dkg miodu lipowego — 3/4 szklanki koniaku Wymyta jajka wkładać w całości do słoja. Wycisnąć sok z cytryn i sokiem zalać jajka. Nakryć słój pergaminem i zawiązać. Przechowywać w chłodnym, ciemnym miejscu (lodówka będzie za chłodna). Po całkowitym rozpuszczeniu jajek, na ogół po 8 dobach, dolać do słoika miód i koniak. Wymieszać. Przelać w ciemne butelki i przechowywać w ciemnym i chłodnym miejscu. Przyjmować 3 razy dziennie, po łyŜeczce, zaraz po jedzeniu. Podobne lekarstwo stosujemy, gdy nasz organizm wykazuje brak wapnia, objawia się wówczas wysypką małych, swędzących pryszczy — wyleczenie w tym przypadku uzyskujemy juŜ po 2 dniach. Tak przygotowane lekarstwo moŜemy przechowywać maksymalnie przez 3 tygodnie. Jeśli nie zuŜyjemy, naleŜy wylać i przygotować nowe. Wypróbować przy osteoporozie.

Leczenie gruźlicy — sposób III Wypełnić 2/3 garnka owsem lub jęczmieniem. Dolać świeŜego, wiejskiego mleka na 2 palce od brzegów garnka. Dodać warstwę roztopionego smalcu na grubość 1 palca. Nakryć pokrywką i wstawić do gorącego piekarnika (duchówki). Mleko systematycznie dolewać, aŜ owiec będzie ugotowany Pić płynną masę, po 1 kieliszku, 3 razy dziennie.

Leczenie gruźlicy — sposób IV Sosnowe szyszki zalać wódką. Po odczekaniu, pić systematycznie.

NOWOTWÓR Przez dziesiątki lat nie zwracaliśmy uwagi na sygnały naszego organizmu, który rozpaczliwie oznajmiał bólem, osłabieniem, nudnościami czy zmianami w psychice. Przykre dla nas doznania tłumiliśmy lekami. Jako ostatnie stadium nieuporządkowana ustroju pojawia się nowotwór. NiezaleŜnie w którym z organów rozwinął się rak, oznacza to, Ŝe chory jest cały organizm, a miejsce dotknięte nowotworem było tylko najsłabszym ogniwem. Musimy uświadomić sobie prawdę, Ŝe pomimo Ŝyczliwości rodziny, przyjaciół, pomocy pracowników medycznych, to i tak w chorobie pozostajemy sami. Z bólem, którego inni nie czują, ze strachem przed nieznanym drugim światem i Ŝalem za tym, co zostawiamy. Walkę z chorobą musimy 63

kontynuować sami. Nasz organizm ma zdolność samoleczenia i w nas tkwi tajemnica siły i mocy do walki z chorobą. Powinniśmy wiedzieć o stanie zdrowia, miejsca i zaawansowania choroby — to my będziemy walczyć z chorobą i by tak groźnego wroga pokonać, musimy go znać. Ukrywanie to pozbawienie szansy na ratunek. Nauczmy się świadomie zrozumieć zaistniałą sytuacje. Zdawkowe nadzieje, Ŝe medycyna tak szybko rozwija się, Ŝe w kaŜdej chwili odnaleźć moŜe cudowny lek, gdy zagroŜenie istnieje tu i teraz, nie jest uczciwe. Chory ustrój to ustrój zatruty niewłaściwym, często skaŜonym, niekiedy nadmiernym odŜywianiem, zbyt intensywną pracą bez odpoczynku, ciągłym stresem, lękiem, upokorzeniem, negatywnymi emocjami. Istotą samoleczenia jest oczyszczenie organizmu i zmiana mentalności. Najwięcej toksyn gromadzi się w jelicie grubym. Jedną z form kuracji jest usuwanie trucizn przez lewatywy. UŜywamy płynu w mieszance: 1,5 litra ciepłej, przegotowanej wody, 3 lub 4 łyŜki soku wyciśniętego z cytryn i 1 szklankę soku z czerwonych buraków. W okresie intensywnej kuracji wykonujemy kilka lewatyw dziennie. W miarę postępującego oczyszczania ilość zabiegów stopniowo zmniejszamy. Głównym poŜywieniem podczas kuracji są soki owocowo-warzywne, które przyjmujemy około 2 litrów dziennie, co cztery godziny w ciągu dnia i raz w nocy (01 - 03). Najbardziej odpowiednim zestawem są soki z marchwi i buraka w proporcji 1:1. Wskazane jest dolewanie gorącej wody, która soki uczyni ciepłymi. MoŜemy spoŜywać równieŜ kasze: gryczaną, kukurydzianą, jęczmienną oraz ryŜ. Ziemniaki tylko pieczone w łupinach. Nowotwór to zatrucie organizmu własnymi toksynami, a leczenie to intensywne, a potem długotrwałe odtruwanie. Strach, wątpliwości, uczucie beznadziejności to przegrana. Powiedzmy sobie „i tak się nie dam, choroba mnie nie pokona, to ja zwycięŜę" — organizm zgodnie z naszymi przekonaniami, siłą pewności czyli zakodowanym w mózgu programem zachowawczym uruchomi mechanizmy tkwiące w kaŜdym z nas. Zaprogramujmy leczenie tak, jak opracowuje się program dla komputera, a organizm na wykonanie programu uruchomi siły, które na pewno chorobę zwalczą. Choroba to tylko oddalenie od zdrowia, zawsze moŜemy ją cofnąć, w tym chorobę nowotworową, i zdrowie powróci. Najlepszą formą leczenia jest wymiatanie toksyn z jelita grubego, zmiana sposobów odŜywiania i zmniejszenie jego ilości. Bardzo waŜne jest psychiczne i duchowe nastawienie na zwycięstwo. Długoletnie utrzymywanie w sobie Ŝalu do kogoś, nienawiść, zawiść, brak przebaczania innym, nawet jeśli byliśmy skrzywdzeni, powoduje, Ŝe negatywne emocje, na siłę przez nas utrzymywane, tworzą to, co nas zŜera, dzień po dniu, aŜ do objawienia się nowotworem. Musimy przebaczyć wszystkim i prosić o przebaczenie — to ogromnie waŜne w leczeniu i w Ŝyciu. JeŜeli uda się nam pokonać zwycięsko raka, ale nadal będziemy zachowywać urazy i nienawiść, Ŝarłoczność nowotworu powróci — tak natura chroni duchowe istnienie, poświęcając istnienie fizyczne, materialne.

CUKRZYCA OdróŜniamy cukrzycę zwaną starczą,, kiedy to osłabiona Ŝyciem trzustka nie pracuje juŜ intensywnie i nie produkuje wystarczającej ilości insuliny. W ostatnim pięćdziesięcioleciu zachorowalność na cukrzycę jest zastraszająco duŜa. Zaliczono ją do „chorób społecznych" lub określa się „chorobą cywilizacji". Na ten stan wpływ miała zmiana w kulturze Ŝywienia i nadmierna ilość stresów. Niekiedy silny szok lub długotrwale przeŜywany ból powoduje cukrzycę. Tłumaczy się tym, Ŝe wątroba jest siedliskiem emocji i silny wstrząs zablokował naturalną harmonię, a wątroba wpływa w obiegu kontrolnym (z medycyny chińskiej) na pracę trzustki (i śledziony), blokując je. Jeśli nie sięgniemy po zastrzyki z syntetycznej insuliny, mamy szanse przywrócenia równowagi energetycznej wewnątrz ustroju. Chory organizm jest zatruty własnymi toksynami. Jak w innych przypadkach naturalnego leczenia, oczyszczamy organizm przez wykonywanie lewatyw, najpierw dość często, stopniowo zmniejszając w 64

miarę postępującego odtruwania. Przyczyną zachorowania była często niewłaściwa dieta. Samoleczenie z cukrzycy wymaga radykalnej zmiany sposobu odŜywiania. Powróćmy zatem do pokarmów prostych, naturalnych, mało przetworzonych, takich jak mleko zsiadłe z wiejskiego niepasteryzowanego mleka, zamiast przetwarzanych jogurtów czy kefirów. Masło wiejskie bez soli dodawanej w produkcji przemysłowej. Kasze stanowić powinny 1/3 wszystkich pokarmów. Powinniśmy jeść świeŜe lub suszone owoce rodzime, soki z owoców i warzyw pozyskiwane w domu, orzechy, miód, olej roślinny tłoczony na zimno. śywność przetwarzana metodami przemysłowymi jest wygodna, ale czy zdrowa?

śYWNOŚĆ LEKIEM Podstawą poŜywienia powinna być codziennie spoŜywana kasza gryczana, jęczmienna, kukurydziana, ryŜ lub owies. Gotujemy je nieco inaczej niŜ w kuchni tradycyjnej. Dla przykładu: kaszę gryczaną płuczemy i moczymy przez noc w małej ilości zimnej wody (jak fasolę). Gotujemy w tej samej wodzie, w której kasza była moczona. Czas gotowania 3 do 5 minut, po czym wsypujemy drobno pokrojoną cebulę, wymieszamy. Owijamy w papier i ręczniki, a następnie w koc lub wkładamy pod kołdrę, by nastąpiło odparowanie. Przed spoŜyciem dodać nieco masła lub oleju wytłaczanego na zimno. Tak przyrządzona kasza zachowuje energię Ŝycia (była krótko gotowana), a dodana drobno posiekana cebula wzbogaciła ją w olejki eteryczne, które są niezastąpionym lekiem w leczeniu naturalnym, gdzie istotą jest oczyszczenie, regenerowanie i wzmacnianie ustroju — nie zajmując się chorobą i jej objawami. Zdrowy organizm jest wolny od schorzeń. Spróbujmy równieŜ włączyć do leczenia podane recepty. — Zetrzeć obraną cebulę i wycisnąć sok. Mieszać sok z miodem w proporcji 1:1. Przechowywać w zamkniętym słoiki, w ciemnym, chłodnym miejscu. — Pić sok z korzenia pietruszki lub wywar — pić sok z pół kg selerów lub wywar — pić sok: marchew, sałata, fasola strączkowa, kapusta (proporcja 6:4:3:3) — pić sok z marchwi ze szpinakiem — pić kompot z suszonych śliwek — szklankę owsa zalać 6 szklankami wrzącej wody. Gotować pod przykryciem często mieszając. Czas

gotowania 15 minut. Odstawić na 45 minut do schłodzenia. Wywar naleŜy przecedzić. Przelać do butelki i zakorkować."Przechowywać nie dłuŜej niŜ 2 doby. SpoŜywać na ciepło, po pół szklanki, przed kaŜdym posiłkiem. Kuracja trwa 3 miesiące. — Gotować groch w strąkach przez 20 minut. Lekarstwem jest wywar i groch. SpoŜywać 1 raz dziennie. — Ugotować pół kg Ŝołądków z prosięcia (na pół miękko), pokroić na małe kawałeczki. Ugotować ryŜ i połączyć z pokrojonymi Ŝołądkami. Dodać cebulę, czosnek i imbir. — Zaparzyć 10 liści laurowych w 3 szklankach wrzątku. Przykryć. Owinąć w ręcznik i odstawić na 3 godziny. Przyjmować po pół szklanki dziennie. Kuracja trwa 2 tygodnie, po czym zachować miesięczną przerwę. Kurację wznawiamy.

OSTEOPOROZA Osteoporozą określa się zjawisko ubytku wapnia w kościach — dziurawienie konstrukcji kostnej. W starych metodach leczenia nie moŜna odnaleźć wiedzy, jak przywrócić ład w organizmie, by kości stanowiły nadal silną konstrukcję. Jest to problem współczesnego człowieka. Przyczyna tkwi w odŜywianiu, które w ostatnich dziesięcioleciach zmieniło się radykalnie na zgubę człowieka. Jeśli dotknęła nas osteoporoza, musimy poznać przyczynę, wyciągnąć wnioski, powrócić do starych, 65

prostych metod odŜywiania. Kuchnia spowodowała schorzenia i kuchnia pozostaje apteką. Poznajmy zatem mechanizm powstawania osteoporozy. W kaŜdej chwili we wszechświecie coś zamiera i rodzi się od nowa. Wszystko, co Ŝyje, jest cząstką wszechświata i czyni to samo. W kaŜdym dniu część tkanek kostnych zanika, a na ich miejsce tworzą się nowe. Mądrość Natury ustanowiła, Ŝe kości są magazynem wapnia i fosforu dla całego organizmu. Dostarczycielem wapnia są produkty Ŝywnościowe. OdróŜnia się przy tym wapń łatwo przyswajalny przez kości (I grupa produktów) i wapń trudno przyswajalny (II grupa produktów). Do I grupy zaliczamy: — warzywa i owoce (szczególnie w skórkach) — świeŜe soki owocowo—warzywne (ze skórkami) — jajka — owies — otręby zbóŜ — orzechy — miód — świeŜe wiejskie mleko

Do II grupy zaliczamy: — produkty rafinowane — produkty pasteryzowane — oczyszczone przetwory (białe pieczywo) — mleko i woda gotowane — przetwory mleczne — produkty gotowane i smaŜone — syntetyczny wapń w tabletkach Wapń z produktów Ŝywnościowych grupy II, trafia w niewielkich ilościach do odbudowy kości. Częściej tworzy kamienie Ŝółciowe, nerkowe i guzki artretyczne. Tkankę kostną odbudowuje wapń znajdujący się w I grupie Ŝywnościowej. Dieta współczesnego człowieka bogata jest w mięso, tłuszcze, cukier, sery, które organizm zakwaszają, a zadaniem wapnia jest neutralizacja kwasów. Jeśli w organizmie znajdzie się zbyt mała ilość wapnia, przy tym brak witamin D i C, nie moŜna zneutralizować toksyn powstałych w procesie trawienia, wówczas mechanizmy tkwiące w ustroju, sięgają po zapas wapnia znajdujący się w kościach i zębach — zjadamy własne kości, pozostawiając dziury. Leczenie dietą polegać będzie na zwiększonym spoŜyciu produktów z grupy I i ograniczeniu pokarmów mięsnych i słodkich, które wymagają do trawienia współudziału duŜej ilości wapnia. Korygując dotychczasową dietę, skorzystajmy z tabeli.

66

Tabela 4. Mikroelementy i witaminy znajdujące się w produktach wapń

fosfor

potas

magnez

witamina C

witamina D

skórki warzyw i owoców

zielony groszek

szpinak

kapusta

pomidory

pomidory

otręby bób szpinak marchew rzepa sałata groszek mlecz seler jabłko wiśnie agrest poziomki

szpinak orzechy owies bób Ŝyto jęczmień pszenica ogórki kapusta kalafior jabłka gruszka

ogórki ziemniaki marchew cebula pietruszka szparagi

marchew sałata owies jęczmień pszenica szpinak pietruszka mlecz pokrzywa

marchew sałata szpinak kapusta ziemniak buraki jabłka Ŝurawiny groszek porzeczka agrest maliny pietruszka pokrzywa

marchew kapusta ziemniak rzepa buraki szpinak bób groch mlecz

Pierwszym etapem terapii w medycynie chińskiej jest leczenie poprzez odŜywianie. Jeśli okazuje się nieskuteczne, sięgają po zioła. Gdy i te nie odnoszą skutku, wykonują akupunkturę. Leczenie schorzeń dietą znane było juŜ w staroŜytności. Hipokrates pozostawił po sobie 25 ksiąg medycznych, z tego 4 poświęcił leczeniu poŜywieniem. Podejmując samoleczenie Ŝywnością musimy pamiętać o prawidłowości łączenia ze sobą pewnych produktów i odrzucanie innych skojarzeń. Nie naleŜy spoŜywać równocześnie pokarmów białkowych i węglowodanów (dotychczas czynimy to codziennie), poniewaŜ węglowodany trawione są przez enzym zasadowy, a białko przez enzym kwaśny. W takim zestawie enzymy neutralizują się nawzajem, a organizm musi zuŜyć dodatkowe ilości kwaśnego enzymu, aby białko strawić. Węglowodany trawione są przez 20-10 minut, białko natomiast pozostaje w Ŝołądku około 4 godzin. Kojarzenie zatem węglowodanów i potraw białkowych nadmiernie eksploatuje energię Ŝołądka i jelit, wywołując zaburzenia w trawieniu. Korygując dotychczasową dietę skorzystajmy z tabeli. Tabela 5. Grupa I

Grupa II

produkty białkowe mięso ryba jaja rosoły bakłaŜany fasola orzechy słonecznik

tłuszcze i inne smalec oleje margaryny zielenina owoce świeŜe owoce suszone warzywa (bez ziemniaków) soki jagody arbuzy wino wytrawne Grupy II i Grupy I i II moŜna kojarzyć

Grupa III węglowodany pieczywo kasze ziemniaki cukier miód

III moŜna kojarzyć

Nie wolno łączyć grupy I i III

Przed posiłkiem podstawowym wypijmy najpierw sok, potem zjedzmy surówkę, a następnie posiłek zasadniczy. Podczas posiłku nie naleŜy nic pić. Jeśli od razu nie uda się nam przestawić 67

przyzwyczajeń, czyńmy to stopniowo.

Wapń ze skorupki jajka Skorupka jajka przypomina swym składem kości i zęby. MoŜe zatem uzupełniać wapń przyswajalny. Zalać wrzątkiem skorupki, pozostawić na 5 minut. Odsączyć i pozostawić do wyschnięcia. Zmielić w młynku do kawy. Zapotrzebowanie dzienne około 1 grama. MoŜemy spoŜywać je razem z sokiem z cytryny lub sproszkowane dodawać do potraw. Zaleca się równieŜ przeprowadzać miesięczne kuracje (styczeń i listopad), gdzie przyjmować będziemy podwójną dawkę skorupek, do 2 gram dziennie.

Sok z liści rzepy Cierpiącym na rozmiękczenie kości i zębów zaleca się picie soku z liści rzepy. Najwłaściwszą będzie mieszanka soku z liści o składzie: liście rzepy, mleczu, marchwi (1:1:3). Pijemy rano i wieczorem.

Oczyszczanie organizmu sokiem z rzepy Na całą kurację zuŜywa się 10 kg czarnej rzepy. Sok uzyskamy w sokowirówce. Pijemy 3 razy dziennie w dowolnych porach, maksymalnie do 30 gram (nie przedawkować!). Kuracja zahamuje osteoporozę i uwolni układ kostny z bolesnych dolegliwości. Podczas kuracji odczuwać moŜemy dyskomfort w stawach — świadczyć będzie o prawidłowo przebiegającym oczyszczaniu. MoŜemy wspomagać leczenie kąpielami z odwaru siana i zimną wodą.

SCHORZENIA WĄTROBY Kiedy polska medycyna ludowa powstawała, czerpiąc wiedzę i leki z lasów, pól, łąk, inne narody i kultury miały wiedzę bardziej bogatą, większe doświadczenie, zadziwiające do dziś mądrości. Zanurzeni w arogancję zachodniej cywilizacji spróbujmy zrozumieć medycynę chińską, AYURVEDĘ (medycyna indyjska), sposoby leczenia Indian czy wiedzę znachorów Rosji — przyjmijmy z szacunkiem.

Oczyszczanie wątroby — pić soki ze świeŜych warzyw: marchew, seler, pietruszka — pić herbatę z wąsów kukurydzy, kuracja trwa pół roku — zmieszać sok z kiszonej kapusty z sokiem pomidorowym (1:1) i pić 3 razy dziennie, po pół szklanki — przez dłuŜszy czas.

Wychładzanie wątroby Gdy odczuwamy w nogach skurcze (w szczególnie łydkach), najczęściej zdarza się w nocy między godziną 01 do 03, w okresie maksimum energetycznego wątroby, świadczy to, Ŝe wątroba jest nadmiernie rozgrzana przez długotrwałe stresy lub nadmierne spoŜywanie alkoholu, w tym czasie równieŜ budzimy się. NaleŜy wówczas smarować stopy sokiem z cytryny (rano i wieczorem). Sok musi być wchłonięty w stopy. Nie naleŜy go wyciera i osuszać. Kuracja trwa 2 tygodnie. PomoŜemy przy tym osobom, których organizm domaga się w alkoholu.

Ból wątroby Przy bolącej i opuchniętej wątrobie naleŜy wymieszać oliwę z oliwek (1/4 szklanki) i sok z grejpfruta (1/4 szklanki). Pić wieczorem, 2 godziny po jedzeniu. Wcześniej wykonać lewatywę. Kładziemy się do łóŜka, leŜąc na prawym boku. Zabieg powtarzamy przez kolejne 5 dni. 68

Regenerowanie wątroby Dwie szklanki drobno pokrojonych gałązek aloesu i 4 szklanki miodu gotujemy pod przykryciem w wysokim naczyniu emaliowanym (najlepiej w bańce po mleku) przez 14 godzin. Podczas gotowania bańka znajdzie się w innym garnku, w którym przez cały czas wrze woda. MoŜemy gotować z przerwami, ale nie dłuŜej niŜ przez 2 dni. Przecedzamy przez sito plastikowe lub emaliowany durszlak, a pozostałość na sicie miksujemy. Tak przygotowany lek przyjmujemy ściśle według załączonej tabeli. Tabela 6. Dzień 1 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14

Ilość leku podana jest w łyŜeczkach rano 2 1 1 1 2 2 2 2 2 2 1 1 1

południe 3

wieczór 4

-

-

1 1 1 2 2 przerwa w leczeniu 2 2 1 1 1

1 1 1 2 2 1 1 1

-

przerwa w leczeniu

Po 6 tygodniach kuracji, zastosować 1 tydzień przerwy w leczeniu i podjąć ponownie. Lek zregeneruje wątrobę po przebytej Ŝółtaczce i po wieloletnich dolegliwościach.

Leczenie mleczkiem pszenicznym Do 14 szklanek gotującej się wody dodać 1 szklankę opłukanej pszenicy. Gotować przez 4 godziny, pod przykryciem, na małym ogniu. Z rozgotowanej pszenicy wyciskać białe, lepkie mleko, które odświeŜa i wychładza wątrobę. Stosować, gdy nadmiernie rozgrzana wątroba wywołuje drgawki, konwulsje, powoduje usztywnienie ciała lub wygina je w łuk do tyłu. Mleczko pszeniczne ma równieŜ właściwości wzmacniające organizm. Pomaga alkoholikom i chorym na padaczkę.

SCHORZENIA SERCA Arytmia — pół szklanki otartej skórki z cytryny — pół szklanki miodu — 10 sztuk zmielonych jąder z pestek moreli Składniki mieszamy. Przyjmujemy rano i wieczorem, po 1 łyŜce, przed posiłkiem

Lek w dusznicy bolesnej Wsypujemy do garnka 5 łyŜek owoców głogu i zalać 5 szklankami wrzątku. Przykryć. Owinąć szczelnie w kilka warstw papieru lub ręczników. MoŜemy owinąć dodatkowo w koc lub włoŜyć pod kołdrę. Pozostawić na 24 godziny. Przecedzić. Sok wstawić do lodówki. Dzienna dawka (łącznie) to jedna szklanka przyjmowana podczas posiłków. 69

Ból w klatce piersiowej Gdy pojawia się przeszywający ból w klatce piersiowej, w okolicy serca naleŜy pić sok z porów.

Nadciśnienie tętnicze — pić sok z korzenia pietruszki lub wywar — spoŜywać nasiona słonecznika z dodatkiem selera

Niedociśnienie tętnicze Przy zbyt niskim ciśnieniu stosownym lekiem jest kawa naturalna. Koniecznie gotowana. Na wrzątek wsypać zmieloną kawę i gotować 2 minuty. MoŜna dodać nieco miodu, a następnie rumu. Zachować kolejność. Tak przygotowana kawa poprawia równieŜ jakość krwi.

Inhalacja kroplami walerianowymi Wdychamy zapach kropli waleriana (zakupione w aptece). Inhalacje przeprowadzamy przed snem, przez okres 3 do 4 miesięcy. Wdychamy naprzemiennie, raz stroną prawą, raz lewą. Wdech powinien być powolny i głęboki, powolny powinien być równieŜ wydech. Na początku ilość oddechów od 3 do 5. W następnych zabiegach ilość wdechów stopniowo zwiększać, do granic rozsądku. O dobrze wykonanym zabiegu świadczyć będzie, Ŝe rankiem będziemy wyspani i wypoczęci. Taka kuracja obniŜa ciśnienie krwi, uspokaja, wzmacnia siły obronne organizmu, leczy bezsenność, odmładza.

ObniŜenie cholesterolu — Zalać wrzątkiem 10 cytryn i pozostawić na 10-15 minut. Wycisnąć sok. Dodać 1 kg miodu i 10 duŜych główek czosnku (miazgi). Owinąć słój ciemnym papierem i przez 7 dni przechowywać w lodówce. Wymieszać. Pijemy codziennie 3 do 4 łyŜeczek. Starcza na około 2 miesiące. Stosujemy 4 miesiące przerwy i moŜemy kurację powtórzyć, — Zemleć 1 szklankę nasion kopru włoskiego i 2 łyŜki korzenia kozłka lekarskiego. Wymieszać z 2 szklankami miodu. Wlać do 2 litrowego termosu. Uzupełnić wrzącą wodą. Odstawić na 24 godziny. Przecedzić. Przelać do butelki. Przechowywać w lodówce. Pić 3 razy dziennie po 1 łyŜce, na pół godziny przed jedzeniem.

Rozszerzanie Ŝył — Chodzić w bawełnianych skarpetkach po porannej rosie. Gdy namokną, nadal w nich pozostać, aŜ do wyschnięcia. Rosa poranna od wieków wspomagała naturalne leczenie. — Zielone, niedojrzałe orzechy włoskie kroimy i zalewamy oliwą z oliwek. Smarujemy Ŝyły.

Obrzęki — Obrzęki spowodowane zastojem śluzu usuwa wywar sporządzony z 10 gram skórek mandarynek. — Gotujemy jęczmień z imbirem, który dodajemy na początku wrzenia. Usuwa śluz, leczy kaszel i duszność, usuwa toksyny, pomaga w cukrzycy. — Sok z surowych selerów lub wywar z selerów usuwa śluz. Wskazany jest równieŜ w chorobie reumatycznej i zaburzeniach układu moczowego. — RyŜ gotowany do konsystencji mleka oczyszcza kanały przepływu energii. Odchudza.

KATAR śOŁĄDKA Sposób I: Pić nasiona gorczycy z wodą. Zaczynamy od 1 ziarenka i codziennie zwiększamy o 1, aŜ 70

dojdziemy do 20. Następnie codziennie zmniejszamy, aŜ dojdziemy do jednego ziarenka. Sposób II: Zetrzeć 2 jabłka (bez skóry) i zjeść wcześnie rano. Śniadanie spoŜyć po 5 godzinach. W pierwszym miesiącu kuracji zjadamy codziennie 2 jabłka. W miesiącu drugim 3 razy w tygodniu. W trzecim miesiącu — 1 raz w tygodniu. Najwłaściwszą do leczenia jest odmiana „reneta".

Wymioty Aby uzupełnić płyny ustrojowe po silnych wymiotach, naleŜy co 15 minut pić osoloną wodę na zmianę z sokiem wyciśniętym z pomarańczy.

Czkawka Sposób I: Wypić kilka łyków zimnej wody Sposób II: Powstrzymać jak najdłuŜej powietrze w płucach. Sposób III: Przyjąć 15 kropli laurowych na ciepłą wodę.

Odbijanie Najlepszym lekarstwem na uporczywe odbijanie się jest kozie mleko.

Bóle Ŝołądka Pić naleŜy po 1 szklance soku z surowego ziemniaka, rano i wieczorem przez miesiąc.

Nudności NaleŜy pić gorące mleko z dodatkiem czosnku i imbiru. Nudności w okresie ciąŜy likwiduje grejpfrut.

Usuwa gazy, wzmacnia trawienie, czyści krew. Siedem ziaren czarnego pieprzu zgnieść i dodać do 1 małej łyŜeczki miodu. SpoŜywamy na czczo. Śniadanie moŜemy spoŜyć dopiero po 15 minutach.

Usuwa przeziębienie, gazy, niestrawność Ćwierć małej łyŜeczki imbiru, odrobina soli, rozpuszczona w ciepłej wodzie. Pić na czczo.

Oczyszczenie z toksyn układu pokarmowego 1 łyŜeczka herbaty (najlepiej zielonej). Zalać 1 szklanką wrzątku, odstawić na 10 minut, dodać 2 łyŜki śmietanki lub mleka i 1 łyŜeczkę soli kamiennej. Wymieszać i wypić. Likwiduje zatrucie pokarmowe, usuwa nadmierną ilość gazów.

Napar z rodzynek Rodzynki umyć. Nasypać do 1/5 części szklanki. Zalać wrzątkiem, odstawić do zaparzenia. Lekko przestudzony napar pijemy. Napar z rodzynek przeczyszcza jelita, likwiduje stan zapalny, usuwa zaparcie i nalot na języku.

TASIEMIEC Rozetrzeć 10 dkg wyłuskanych pestek z dyni i 10 dkg borówek — brusznicy. Zjeść na czczo. Po 2 godzinach przyjąć środek przeczyszczający (sól gorzka lub olej rycynowy). Zabieg powtórzyć po 2 dniach. Po trzecim zabiegu sprawdzić, czy w kale nie ma członów tasiemca. Następnie zjeść śledzia z cebulą w oliwie. Jeśli nie spostrzeŜemy Ŝadnych sensacji przy trawieniu, oznacza to, Ŝe tasiemiec został zatruty i wydalony. Zalecane jest by podczas kuracji pić kłącze rzewienia, kłącze kozłka, kłącze słodkiej paproci, 71

nasienie czarnuszki, liść mięty, kwiat wrotycza, korę kruszyny. Wystarczy, Ŝe weźmiemy 4 z wymienionych składników. Wymieszać je i wsypać 1 łyŜkę mieszanki na szklankę wrzącej wody — gotować 10 do 15 minut. Pić na czczo i wieczorem przed snem.

Naturalne środki przeczyszczające Najprostszym, wypróbowanym, skutecznym sposobem na regulacje stolca jest codzienne wypijanie na czczo 1 lub 2 szklanek ciepłej, przegotowanej wody. Pić wolno.

Napój z cebuli Cebule obrać, pokroić i rozgotować w 1 szklance wody. Odcedzić. Pić rano i wieczorem, przed jedzeniem po 1 kieliszku.

Napój ze słodkich migdałów Kilka migdałów potłuc na drobno, zalać szklanką zimnej, przegotowanej wody. Odstawić na 15 minut. Pić rano i wieczorem, przed jedzeniem, niewielką filiŜankę.

Napój z suszonych śliwek Kilka suszonych śliwek zalać wieczorem przegotowaną zimną wodą, by rozmiękły. KaŜdego ranka spoŜywać je na czczo.

Siemię lniane z cukrem W młynku do kawy zemleć siemię lniane z cukrem, biorąc na 1 szklankę siemienia 0,2 szklanki cukru. Przyjmować 2 razy dziennie, po łyŜce, z ciepłym mlekiem. NaleŜy stosować kilkudniowe przerwy, by organizm nie przyzwyczaił się do ciągłego wspomagania.

Inne środki Poleca się równieŜ: — wywar z owsa (gotowany) — sok z rzodkwi — sok z kiszonek kapusty (lekko podgrzany) — zsiadłe mleko — kompot z suszonych jabłek lub wiśni — sok z kiszonych ogórków (po miesiącu kiszenia) — sok z kapusty z droŜdŜami — napar z kory kruszyny — lewatywy Wypróbujmy, który z podanych środków zadziała najbardziej skutecznie na nasz organizm. WaŜne jest zastanowienie się, jaka jest przyczyna uporczywych zaparć. MoŜe być ich wiele. Często wskazuje się, Ŝe w leczeniu antybiotykami wyniszczyliśmy florę bakteryjną jelita grubego, po jej odbudowaniu drobnoustroje podejmą pracę i przywrócą sprawność wydalania. Często obstrukcja pojawia się u osób starszych, gdzie wiekiem osłabiony organizm, nie ma juŜ sił sprawnie wydalać — wspomaganie zawsze będzie nam potrzebne. Znawcy wschodniej wiedzy podają, Ŝe zaparcia mają często podłoŜe psychiczne. Osobnicy, którzy chcą wszystko zatrzymać dla siebie, w sferze materialnej i emocjonalnej, ich uczucia przenoszone są na ciało fizyczne — równieŜ zatrzymują. W tym przypadku środki będą mało skuteczne, musimy przebudować siebie mentalnie. Chińczycy mówią o konieczności zachowania równowagi, tyle oddajemy ile otrzymaliśmy lub inaczej tyle otrzymujemy ile oddaliśmy. Brak tej równowagi z sferze 72

duchowej, emocjonalnej, materialnej wywołuje schorzenia, które stanowią zagadkę, są trudne do zrozumienia i leczenia. Medycyna chińska opierając się na konieczności równowagi (yang-yin; ciepłozimno) upatruje, Ŝe zaparcia mogą być spowodowane nadmiarem gorąca w jelicie grubym, wówczas wysycha naturalna wilgoć a kał staje się suchy, spieczony, trudny do wydalenia. KaŜdy organizm jest inny, inne zaistniały przyczyny. Sami musimy przyczynę odnaleźć, przez serię prób i obserwacji organizmu.

BIEGUNKI Biegunki u dzieci FiliŜankę ryŜu zalać 7 filiŜankami wody i gotować na małym ogniu, pod przykryciem, przez 1 godzinę. Przecedzić przez sitko. Podawać ciepły wywar do picia, co 2 godziny, po pół filiŜanki. Taki wywar wskazany jest równieŜ dla dorosłych, gdy długotrwała biegunka wyniszczyła naturalną ochronę jelit — odbuduje osłonę.

Herbata z czarnych jagód Suszone czarne jagody zaparzyć jak herbatę i pić.

Środek z orzechów włoskich Sposób I: Rozłupać 20 dkg włoskich orzechów, wyjąć z nich przegródki oddzielające poszczególne części jąder. Przegródki zalać 300 gramami spirytusu i odstawić na 3 dni. W czasie biegunki przyjmować 4 razy dziennie, po 6 do 10 kropli na kieliszek ciepłej wody. Gdy biegunka ustanie, natychmiast przerwać podawanie nalewki. Jest to silny lek, który moŜe wywołać odwrotność — zaparcie. Sposób II: Młode, zielone orzechy włoskie pociąć na kawałki i zalać wódką. Butelka lub słój z zakrętką powinien być wypełniony w 3/4 objętości. Wódkę naleŜy wlać do pełna. SpoŜywać nie więcej niŜ 2 łyŜeczki jednorazowo, nie częściej niŜ 2 razy dziennie. Stosować tylko w okresie biegunki.

Radykalny środek w biegunce (biegunka ostra, czerwonka) Dwa kryształki nadmanganianu potasu rozpuścić w 2 szklankach wody. Roztwór powinien być róŜowy, gdy podajemy dorosłym, blado róŜowy, gdy podajemy dzieciom. Dla zachowania bezpieczeństwa po rozpuszczeniu się kryształków przelać w spokojny sposób do innego naczynia, by mieć pewność, Ŝe niedostatecznie rozpuszczone kryształki nie zostaną przypadkowo spoŜyte. Według tej metody pomaga jedno lub dwa spoŜycia. Pić rano i wieczorem. Dla dorosłych po 1 szklance, dla dzieci mniej — odpowiednio do wieku i wagi ciała. Wskazane jest wykonywanie równieŜ lewatywy z tego roztworu. Metoda ta zalecana jest wówczas, gdy Ŝycie chorego jest zagroŜone.

SCHORZENIA NEREK Siemię lniane Jedną łyŜeczkę siemienia zagotować w 1 szklance wody. Pić po pół szklanki co 2 godziny. MoŜemy rozcieńczyć wodą i dla poprawy smaku dodać sok z cytryny.

PodraŜnienie pęcherza moczowego Przy skłonnościach do częstego moczenia się zalecane jest spoŜywanie herbatki z wąsów kukurydzy lub z ogonków czereśni albo wiśni. W okresie podraŜnienia pić kilka razy dziennie. 73

Puchlina wodna Sposób I: Zalać wiejskim mlekiem 0,8 kg korzenia pietruszki. Wstawić do niezbyt gorącego piekarnika. Mleko powinno zagotować się ale nie powinno wykipieć. Podczas ogrzewania połowa mleka powinna wyparować. Przecedzić. Pić co godzinę po 2 łyŜki. Jest to silnie moczopędny lek. Dzieciom podajemy w mniejszych ilościach. Sposób II: Zjadać duŜe ilości rzeŜuchy. Sposób III: Przygotować alkoholową nalewkę z korzenia czarnego bzu. Zaczynać pić od małych ilości, codziennie zwiększając. Obserwować reakcje organizmu.

Utrudnione oddawanie moczu Gotować 100 gram jęczmienia w 2 filiŜankach wody, aŜ do zmniejszenia się płynu o 1/3 objętości. Odcedzić. Dodać 50 gram soku z imbiru i 50 gram miodu. Wywar pić 3 razy dziennie przed posiłkiem.

Wychłodzenie nerek W nerwobólach lędźwiowych i przy uczuciu chłodu w okolicy nerek spoŜywać smaŜone pory z orzechami na oleju sezamowym. Sezam daje siłę, wzmacnia ogień trawienny i inteligencję. Leczy układ moczowy.

Oczyszczenie nerek Wykonywać leczenie przy pełni księŜyca. Jedną filiŜankę mleka zmieszać z 4 filiŜankami przegotowanej wody, dodać miodu. Pijemy dwa razy dziennie.

Rozgrzewający okład z imbiru Wsypać na wrzątek sproszkowany imbir i krótko pogotować. Wkładać kawałek tkaniny z naturalnego włókna, by nasączyć roztworem. Po odcieknięciu nakładać na bolące miejsca. Przykrywać suchym kawałkiem flaneli. Stosować, gdy odczuwamy chłód w lędźwiach, pośladkach i okolicy kostek u nóg. MoŜemy równieŜ stosować na brzuch przy wzdęciach.

Sposoby na rozpuszczenie kamieni w nerkach w wątrobie i pęcherzyku Ŝółciowym Sposób I: Głodować przez 1 dobę. MoŜna pić jedynie wodę. Wykonać lewatywę. W godzinę po lewatywie wypić 1 szklankę oliwy z oliwek i zaraz po tym 1 szklankę soku z grejpfruta. Zwykle powstają nudności, które powstrzymywać naleŜy poprzez połoŜenie się do łóŜka i ssanie plasterka cytryny. Nie naleŜy pić wody. Po 15 minutach od wypicia oliwy i soku, wypić półtorej szklanki wywaru z ziół przeczyszczających lub sok z buraków albo ze szpinaku. Po następnych 15 minutach moŜemy napić się wody, ale nadal musimy głodować. Po upływie doby powtórzyć to samo. Musimy obserwować, czy kamienie zostają wydalane. NaleŜy nadal kontynuować kuracje i głodówkę, dopóki wszystkie kamienie nie ulegną wydaleniu. Kuracja trwa niekiedy do 7 dni. Zdjęcia rentgenowskie powinniśmy wykonać przed i po kuracji — przedstawią skutek leczenia. Sposób II: Ugotować buraki w łupinach. Zetrzeć na drobnej tarce i nadal gotować w tym samym wywarze, aŜ będzie gęsty jak syrop. Pić 3 razy dziennie, po 3 — 4 szklanki. Kamienie ulegają rozpuszczeniu w pęcherzyku Ŝółciowym. Sposób III: Pić oliwę z oliwek, na pół godziny przed jedzeniem. Dawkę codziennie zwiększać, zaczynając od pół łyŜeczki do pełnej szklanki. Kuracja trwa około 3 tygodni. 74

Sposób IV: Wydalanie kamieni Ŝółciowych w ciągu 1 doby: Przygotować 1 litr oliwy z oliwek i 1 litr soku z cytryn (odcedzony). Kuracje rozpoczynać o godzinie 1900. Przez 12 godzin poprzedzających kuracje nie naleŜy nic jeść ani pić mleka. MoŜemy pić soki, kawę, herbatę, wodę. W tej kuracji naleŜy bezwzględnie przestrzegać receptury i wykonywać z dokładnością do 1 minuty. Koniecznie musimy mieć przed sobą zegar. O godzinie 1900 przyjmujemy 4 łyŜki oliwy z oliwek i 1 łyŜkę soku. Dokładnie co kaŜde następne 15 minut wypijamy 4 łyŜki oliwy i 1 łyŜkę soku, aŜ wypijemy całą litrową butelkę oliwy. Po tym wypijamy pozostałą część soku cytrynowego. Jeśli mimo starań wystąpią wymioty, to i tak, co 15 minut wypijać porcje oliwy i soku. Musimy wypić cały litr oliwy — jest to waŜne. Gdy dokładnie przeprowadzimy kuracje, kamienie będą wydalane bezboleśnie. Przy stanie zapalnym pęcherzyka Ŝółciowego (nawet jeśli nie ma kamieni) pomocną jest równieŜ taka kuracja. Najlepiej wykonać zdjęcia rentgenowskie przed i po kuracji, by przekonać się czy zeszły wszystkie kamienie. Sposób V: Usuwanie kamieni i piasku z nerek i pęcherzyka Ŝółciowego, sokiem jabłkowym i oliwą, przyjmując według podanych ilości i czasu: godzina 800 1000 1200 1400 1600 1800 2000

—spoŜywamy 240 gram soku z jabłek — 480 gram — 480 gram — 480 gram — 480 gram — 480 gram — 480 gram Musimy zachować zupełny post. Sok z jabłek jest wyłącznym poŜywieniem przez 2 dni. Drugiego dnia — postępujemy tak samo, pijąc tylko sok. Jeśli nie pojawia się w tych dniach wypróŜnienie musimy przyjąć codziennie ziołowe środki przeczyszczające. Trzeciego dnia — godzina 800 wypić 480 gram soku jabłkowego. Po pół godziny (830) wypić 120 gram oliwy z oliwek i zaraz potem wypić 1 szklanką zmieszanego z wodą soku jabłkowego. JeŜeli odczuwamy osłabienie, moŜemy połoŜyć się do łóŜka. Na ogół trzeciego dnia kuracji, w godzinę po zakończeniu ostatniej porcji, pozbywamy się skutecznie kamieni. WaŜne jest, by ściśle przestrzegać ilości soku i czasu przyjmowania.

SCHORZENIA SKÓRY Medycyna Wschodu wyjaśnia, Ŝe schorzenia na skórze, są tylko sygnałem zatrutego organizmu. Kiedy oczyścimy ustrój z toksyn, schorzenia skóry znikną same. Podaje się niekiedy, Ŝe niegdyś byliśmy emocjonalnie zranieni i jak skorupą odgradzamy się od świata, w obawie przed duchowym bólem. JeŜeli przykre doznania uwolnimy z podświadomości, schorzenia skóry znikną same. MoŜe dlatego leczenie jest trudne, wciąŜ istnieją powroty? Dawna naturalna medycyna podobnie jak współczesna oficjalna leczyła schorzenia skóry maściami. Pozostawiono po sobie recepty.

Lek na liszaje, wrzody, czyraki, schorzenia skóry Wszelkie schorzenia skóry, w tym określane „krokodyla skórą" spróbujmy leczyć tak zwanym „białym plastrem", znanym w Ameryce Łacińskiej — stosowanym prze Indian. Składniki (w takiej samej ilości) 75

— kalafonia sproszkowana — biały pszczeli wosk — wieprzowa słonina, świeŜa, niesolona Plaster przygotowujemy w łaźni wodnej (garnek ze składnikami wstawiamy do większego garnka w którym wrze woda). Kalafonie mielemy na proszek i przesiewamy przez gęste sito. Słoninę kroimy na małe kosteczki. Jako pierwszy roztapiamy wosk pszczeli i cały czas mieszamy. Wsypujemy proszek kalafonii (cały czas mieszając). Ostatnim dodawanym składnikiem jest słonina, dodajemy i nadal mieszamy. Kiedy wszystkie składniki roztopią się i wymieszają ze sobą, zdejmujemy z podgrzewania i nadal mieszamy zastygającą masę, dopóki nie stanie się plastyczna i jednorodna. Przy leczeniu czyraków i innych schorzeń skóry na ośmiokrotnie złoŜoną gazę nakładamy cienką warstwę białego plastra. Mocujemy opatrunek. Okład zmieniamy 2 razy dziennie. Ropnia z czyraków nie naleŜy wyciskać, pojawi się sam na powierzchni i będzie łatwy do zdjęcia gazikiem. Leczenie „krokodylej skóry" wymaga, by okład z białego plastra wymieniać co 5 lub 6 dni, aŜ do wyleczenia.

Liszaje nabyte od psów i kotów Znikają natychmiast, gdy nacieramy je rozciętymi na pół rodzynkami.

Suchy i mokry liszaj Znika jeśli posmarujemy go pianą z pyska zmęczonego biegiem konia. Inny sposób to nawilŜanie miejsc zmienionych liszajem „wodą okienną" — woda, która powstaje na szybach przy zmianie pogody.

Leczenie egzemy Sposób I: Maść do leczenia egzemy uzyskamy z liści szczawiu. Liście umyć, osuszyć na ściereczce. Rozpuścić w garnku pól kilograma smalcu wieprzowego i dodać liście szczawiu. Garnek wstawić do piekarnika nagrzanego do 150°C. Potem odstawić na 2 doby w chłodne miejsce. Warstwę maści nanosić na lnianą tkaninę i nakładać na powierzchnie skóry dotkniętą egzemą. Co 2 dni wymieniać okład na świeŜy. Sposób II: Ugotować jajka na twardo. Wyjąć Ŝółtka i podgrzewać je kolejno nad płomieniem świecy. Lekarstwem na egzemę, guzy i inne schorzenia skóry są krople, które wypływają z podgrzewanego Ŝółtka utrzymywanego na widelcu lub siatce. Chwytanie kropli jest dość trudne. KaŜda kropla jest cennym lekarstwem. Smarować bezpośrednio na skórę lub robić okład pod ceratkę, by leku nie tracić. Okład zmieniać co 2 dni. Sposób III: Niekiedy pojawia się egzema głowy, powodując łysienie. Raz w tygodniu, po umyciu głowy nacierać garścią soli kuchennej, wykonując nacieranie przez 15 minut. Zabieg powtarzać sześciokrotnie.

Łuszczyca skóry W łuszczycy skóry przyjmować po 2 łyŜeczki oleju kukurydzianego, rano i wieczorem (podczas posiłku) przez 2 miesiące. Jeśli mamy zbyt wysuszoną skórę, przyjmować po 1 łyŜeczce, aŜ skóra stanie się elastyczna. Podobne leczenie prowadzić przy egzemie skóry.

OdleŜyny Aby u długo leŜących chorych nie powstawały odleŜyny, naleŜy pod łóŜkiem chorego stawiać miskę z zimną wodą. Zmieniać dwukrotnie w ciągu dnia. Nie moŜna logicznie wytłumaczyć, dlaczego sposób ten jest skuteczny. 76

Rany i skaleczenia Korzystając z doświadczeń naturalnych metod leczenia innych narodów, innych kultur znajdujemy opis wyleczania zakaŜenia krwi (gangreny) przez tybetańskiego lamę. Ręka chorego sczerniała, nabrzmiała od zainfekowania rany. Lama naciął noŜem czerniejące miejsce, lekko ranę oczyścił wyciskając zakaŜoną krew. Na skórze jaka (zwierzę) wykonał równieŜ nacięcie i upuścił z rany nieco krwi. Krwią jaka wymazał ranę i jej okolice i przywiązał opatrunek. Zabieg powtarzał czterokrotnie. Leczenie było skuteczne.

Rana silnie zainfekowana (zakaŜenie krwi) W tej metodzie rana musi być otwarta. Na ranę i wokół niej nakładamy okład z plastra wątroby baraniej lub wołowej (zwierzę zdrowe, świeŜo zabite). Zmieniać okłady co godzinę lub dwie, w zaleŜności od zainfekowania rany. Pod okładem pojawiają się pryszcze i małe wrzody. Okłady wykonywać dopóki pod nimi będą wciąŜ pojawiać się wrzody. Pryszcze moŜemy sterylnie przekłuwać. MoŜe ta metoda uratuje kogoś przed amputacją.

Wszelkie małe i duŜe krosty, strupy i inne schorzenia skóry Znikną pod wpływem pasty. Pasta: podsmaŜyć na patelni, takie same ilości wieprzowego niesolonego smalcu i pszennej mąki. Dodać wiejskiego mleka i gotować, dopóki składniki nie staną się gęste jak pasta. Grubą warstwę nałoŜyć na gazę i umieścić na chore miejsce. Utrzymać przez 10 godzin. Na całkowite wyleczenie potrzeba czterokrotnej zmiany opatrunku.

Silnie zainfekowane rany, ropnie, zmartwiałe tkanki Czarny Ŝytni chleb świeŜo upieczony i obficie posypany kamienną solą, Ŝujemy w ustach, mieszając z duŜą ilością śliny. Uzyskaną mieszankę, dobrze ze śliną wyrobioną na masę, nakładamy grubą warstwą na rany. Wykonujemy językiem ruchy obrotowe w jamie ustnej, co powoduje zwiększone wydzielanie się śliny. RównieŜ na myśl o wydzielaniu się śliny, zwiększa się jej ilość.

Maść z wosku i oliwy Do przygotowania maści, bierzemy 2 części oliwy z oliwek i 1 część czystego pszczelego wosku. Krótko i bezpiecznie zagotować. Maść nakładać na przemyte rany.

Naturalne opatrunki — Rozciąć kawałek liścia aloesu i przyłoŜyć do rany. Powinna zagoić się po 6 godzinach. — Metoda rosyjska — porowate pudełko napełnić miazgą czosnku i cebuli. Pudełko powinno być większe niŜ rana, miazga czosnku i cebuli nie powinna dotykać bezpośrednio do rany. Czynnikiem leczącym są olejki eteryczne, które skutecznie leczą nawet trudno gojące się rany. — Na rany wrzodziejące, czyraki nakładać pastę z podpieczonej cebuli lub podpieczonego czosnku. — ŚwieŜą pokrzywę majową ubić ściśle w słoju i zalać spirytusem. Ustawić na działanie słońca na 2 tygodnie. Jest to doskonały środek do przemywania ran i nasączenia okładów przykładanych na wrzody i inne schorzenia skóry. — Namoczyć nasiona lnu. Rozmiękłe nakładać na oparzenia, odmroŜenia, łuszczycę, pęcherzycę, półpasiec. — oparzenia: roztrzepać całe jajo i smarować poparzone miejsca. — odmroŜenia: świeŜe odmroŜenia nacieramy lekko śniegiem. Pod wpływem zimna napłynie krew i przyniesie ze sobą Ŝycie dla zniszczonych mrozem tkanek. — odmroŜenia (sposób II): złoŜyć gazę w 4 warstwy i zanurzyć w wodzie zimnej (moŜna bardziej schłodzić lodem). PrzyłoŜyć na odmroŜoną skórę. NałoŜyć papier woskowany, owinąć ciepłym szalem. Utrzymywać, aŜ kompres wyschnie. — skóra twarzy zniszczona słońcem i wiatrem: smarować Ŝółtkiem. Gdy zaschnie, zmywać. Zabieg powtarzać. 77

Skaleczenia skóry Zetrzeć surowego ziemniaka, owinąć w gazę, kompresować. Okład zmieniać 3 razy dziennie.

Oparzenia — Przykładać plasterki owoców gruszy. — Wykonywać kompresy z soku buraka.

Czyrak Smarować świeŜym Ŝółtkiem jaja.

Gronkowiec złocisty Znachorzy Rosji przekazują bardzo oryginalną i jak twierdzą skuteczną metodę likwidującą w organizmie gronkowca złocistego, przy pomocy dymu z mokrych gałęzi drewna brzozy. Rozpalamy ognisko, najlepiej zaraz po deszczu, kiedy gałęzie są jeszcze nasiąknięte. Mokre drewno podczas spalania dawać będzie duŜo dymu. Nakrywamy głowę i ciało kocami i wdychamy jak najwięcej dymu. Nie brońmy się gdy dym wnikał będzie do oczu, uszu, gardła. Dym jest lekarstwem w tej kuracji.

Nadciągnięte mięśnie — Mięśnie nadciągnięte kompresować okładami z gorącego mleka. Wymieniać gdy tylko stygną. — Pokroić cebulę na drobną kosteczkę i zasypać cukrem (1:1). Wymieszać. Okład nałoŜyć na bolące miejsce.

RÓśNE Zaburzenia w menstruacji Sposób I: Przy nieregularnych i zbyt obfitych miesiączkach, zaparzyć 1 łyŜkę polnego skrzypu w 2 szklankach wody. Przy zbyt obfitych — pić po 1 łyŜce, co 2 godziny. Przy słabych — pić 3 razy dziennie po łyŜce. Sposób II: Recepta z Chin i Japonii. Korzeń piołunu (świeŜy lub suszony) kroić na kawałeczki i gotować. Przyjmować po pół filiŜanki 3 razy dziennie, gdy miesiączka jest zbyt bolesna i obfita. Na filiŜankę wywaru zuŜywać połowę korzenia.

Zwiększenie pokarmu u kobiet karmiących — NóŜki wieprzowe rozdrobnić na kawałki. Gotować w 2 litrach wody aŜ zmniejszy objętość do połowy. Pić bulion w niewielkich porcjach kilka razy dziennie. — Recepta z Macedonii — naleŜy jeść duŜo cebuli. — Herbatę i nieco cukru zaparzyć w imbryku, owinąć w 2 ręczniki i pozostawić na 10 minut. Dodać śmietanki lub mleka.

Chorowite dzieci Na wiosnę kąpać dziecko w wywarze ze świeŜych liści włoskiego orzecha. Kuracja trwa 10 dni.

Przyspieszenie wzrostu u dziecka Surowe świeŜe jajko mieszać z 2 szklankami mleka. Pić 3 razy dziennie. Podobną kuracje stosuje się dla cieląt. 78

Obrzęk sutków w okresie połogu Przygotować wywar z 37 g suszonych mandarynek i 1 g lukrecji. Stosować na okłady.

Guzy na piersiach u kobiet — pasta Receptę pozostawili chińscy Ŝołnierze. Pasta słuŜyła im do usuwania odłamków z rany i innych części metalowych tkwiących w ciele. Jest równieŜ skuteczna i likwiduje guzy na piersiach u kobiet. Zdjąć korę z całej długości gałązki drzewa brzozowego. Spalić na popiół. śółty tulipan, zamknięty (jeszcze nie rozwinięty) wyrwać z ziemi, oczyścić i odciąć korzenie (są trujące). Cebulkę i część naziemną tulipana razem z kwiatem kroić ukośnie i ścierać na miazgę. Łączyć z popiołem w proporcji 1:1. PrzełoŜyć do słoika i konserwować wódką. Lek powinien mieć konsystencję pasty. MoŜe być przechowywany przez kilkanaście lat. Wpół godziny po posmarowaniu pastą, cząstki metalu same wychodzą na zewnątrz.

Tampony z czosnku Oczyszczone ząbki czosnku owijamy w gazik, zabezpieczając nitką. Wkładamy, na noc do pochwy. Nitka musi zwisać, by moŜna rankiem, tampon wyciągnąć. Lekiem są olejki eteryczne.

Kaszel — Ugotować 1 szklankę mleka wiejskiego z 2 suszonymi figami. Pić na gorąco, po 1 szklance, 2 razy dziennie. — Utrzeć Ŝółtko z cukrem (kogel — mogiel). Dodać rumu, pić na czczo. — Wymieszać sok z marchwi z mlekiem (1:1). Osłodzić miodem. Pić 6 razy dziennie po łyŜce stołowej. — Metoda brazylijska. Dwa dojrzałe banany przetrzeć przez sito. Przecier zagotować ze szklanką osłodzonej wody. Pić na gorąco. — Pić sok brzozowy (lub klonowy) wymieszany z mlekiem. Pić na ciepło. — Zagotować 1 szklankę białego gronowego wina z 60 gramami pieprzu. Przecedzić i pić na gorąco 3 razy dziennie. — Zdjąć tłuszcz z wieprzowych jelit. Stopić na niewielkim ogniu lub w piekarniku. Rozpuszczony wlać do słoika. Pić z gorącym mlekiem. MoŜna zmieszać tłuszcz z terpentyną i smarować piersi chorego. — Pociąć drobno 10 główek cebuli i 1 główkę czosnku. Gotować w mleku. Dodać nieco soku z bluszczyka i miodu. Pić na gorąco, co godzinę, po 1 łyŜce. — Wyrzuca zaflegmienie: wymieszać sok z borówek z miodem (1:1). Pić często, po 1 łyŜeczce. W tym czasie popijać herbatę z liści poziomek.

Bronchit Sposób I: Metoda macedońska: na półtora litra wrzącej wody wsypać 40 dkg otrąb. MoŜna dosłodzić. Pić ciepłe przez cały dzień zamiast kawy i zupy. Sposób II: Na szklankę mleka wsypać 1 płaską łyŜkę rozdrobnionych liści szałwii. Gotować pod przykryciem. Przecedzić i ponownie zagotować. Pić gorące przed snem.

Koklusz — Stary sposób walki z kokluszem: zawiesić dziecku korale z ząbków czosnku. Podczas snu układać blisko nosa. — ZmiaŜdŜyć czosnek i gotować z mlekiem. Podawać do picia, kilka razy dziennie. — Pić sok z selera.

79

Świnka Przy leczeniu świnki (dawne metody medycyny ludowej) pobieramy 2 ml krwi z Ŝyły prawej ręki i zaraz wstrzykujemy w lewy pośladek. Z lewej ręki pobieramy z Ŝyły równieŜ 2 ml krwi i wstrzykujemy w prawy pośladek. Nieznany jest sekret tej terapii, skuteczny, od dawna znany i stosowany w świecie znachorów.

Środki napotne Sposób I: Dla zwiększenia pocenia się, co spowoduje, Ŝe toksyczne płyny ustrojowe, które nie mogą z organizmu wydostać się i tworzą schorzenia, naleŜy całe ciało wysmarować mleczkiem wytworzonym z maku. Zwiększone poty wydalą chorobę na zewnątrz. Zdrowie powróci. Sposób II: — herbata czarna (nie za mocna) — sok z czarnej rzodkwi (starta razem ze skórą) — odrobina imbiru — szczypta soli Zachować kolejność w dodawaniu składników. Środek wydatnie zwiększa pocenie.

Niedosłyszenie po zaziębieniu Z kartki papieru utworzyć lejek i jego wąską końcówkę włoŜyć do ucha. Szerszą końcówkę podpalić. Gdy paląca się część znajdzie się blisko ucha, strącamy lub wyjmujemy. Zabieg wykonujemy równieŜ w drugim uchu. Znachorzy tworzyli takie lejki z kawałków lnianej tkaniny, nasączonej lub pomazanej woskiem pszczelim. Postępowali podobnie jak z lejkiem papierowym.

Wyciąganie owada z ucha UłoŜyć chorego uchem do góry i wkraplać oliwę. Owad martwy lub Ŝywy pojawi się na powierzchni.

Wyciąganie ości z gardła Nadtopić stoŜkowo nad płomieniem świeczkę i szybko przykładać do wystającej z gardła ości. Odczekać pół minuty, by ość wtopiła się w świecę. Wyciągnąć.

Nerwobóle Ugotować jajko na twardo, przeciąć na pół i obie połowy, przyłoŜyć szybko na miejsce gdzie boli najbardziej. Umocować by pozostało na swoim miejscu. Gdy jajko wystygnie, ustaje nerwoból.

Atak astmy Podczas ataku astmy spróbować trzymać w ustach i połykać drobne kawałki lodu.

Niedowidzenie Przy wszelkich schorzeniach oczu powodujących niedowidzenie, znachorzy zalecają: przygotować mocny wywar z liści i młodych pędów czarnej porzeczki. Wewnętrznie: pić ciepły wywar kilka razy dziennie. Zewnętrznie: polewać najbardziej ciepłym wywarem głowę, 3 razy dziennie. Po zabiegu owinąć suchym ręcznikiem. Przywraca wzrok.

Ból zęba — Gdy pojawi się ból zęba, a my jesteśmy daleko od dentysty lub są to godziny nocne, naleŜy czosnkiem natrzeć nadgarstek wewnętrznej części ręki. Jeśli boli ząb po prawej stronie, nacieramy nadgarstek lewy, i odwrotnie. Nakładać równieŜ okład z czosnku na gazę i umieszczać go na skroniach. Głowę obwiązać chustką. — Plaster niesolonej słoniny wkładać po stronie bolącego zęba, między dziąsłem a policzkiem. 80

— MoŜna dla uśmierzenia bólu zęba włoŜyć do ucha (po stronie bolącego zęba) korzeń babki lancetowej. Utrzymać aŜ ból zniknie. Zwykle trwa to około 1 godziny. — Mycie zębów naturalnymi środkami: z kamiennej soli (szarej) zawierającej mikroelementy pierwiastków (najlepiej zemleć ją w młynku) i oliwy z oliwek robimy pastę do mycia zębów. Trzymać w zamkniętym słoiku. Pasty do zębów znajdujące się na rynku zawierają w swym składzie fluor, który utwardza zęby, ale równieŜ utwardza naczynia krwionośne i mózgowe.

Bezsenność Sposób I: Jeśli jesteśmy zdenerwowani lub mamy przepracowany umysł, oznacza to, Ŝe będziemy mieć kłopoty z zaśnięciem (nadmiernie przekrwiony mózg). NaleŜy strumieniem zimnej wody polać nogi od stóp aŜ powyŜej kolan. Polewać przez około 2 minuty. Sprowadzamy krew do nóg uwalniając mózg od przekrwienia — uśniemy. Sposób II: Wbrew zwyczajowi, zalecane jest spoŜyć przed snem cebulę i to dość duŜo — zapewniać ma dobry, mocny, zdrowy sen. Sposób III: Przed snem pić kozie mleko. Sposób IV: Kiedy budzimy się w nocy między godziną 01 a 03 — mamy nadmiernie rozgrzaną wątrobę w wyniku stresów, niezadowolenia tłumionego lub nadmiernie spoŜywanego alkoholu. Po wychłodzeniu wątroby powróci zdrowy sen. Sposób V: JeŜeli w zaśnięciu przeszkadzają nam myśli, które lawinowo przepływają przez nasz umysł, a obrazy widzimy jak na filmie, oznacza to, Ŝe mamy wychłodzoną i słabą śledzionę. Musimy doprowadzić do równowagi energetycznej śledziony, wówczas nie będziemy cierpieć na bezsenność. Dysfunkcje swoje organizm objawia poprzez bezsenność.

Lunatyzm Postawić na noc obok łóŜka lunatyka miskę z zimną wodą.

Krwotoki ŚwieŜe korzonki (4 sztuki) wonnego geranium umyć, pociąć i zagotować w 1 litrze wody. Utrzymać w stanie wrzenia przez 20 minut. — krwotoki wewnętrzne: pić co 20 minut filiŜankę ciepłego wywaru. — krwotoki zewnętrzne: przemywać ranę ciepłym wywarem i nasączać nim opatrunek. Okłady wymieniać 2 razy dziennie.

Krwawienie z nosa U dorastającej młodzieŜy pojawiają się niekiedy częste krwawienia z nosa. Mają podłoŜe emocjonalne. Sposób znachorski: mały Ŝelazny kluczyk zawiesić na wełnianej nitce tak, by zwisał na plecach między łopatkami. Wypróbujmy.

Kurzajki Kurzajką nazywamy dobrotliwy guz, który pojawia się samoistnie i często samoistnie znika. Najczęściej występuje na dłoniach i stopach. Ma prawdopodobnie podłoŜe wirusowe. Z ludowych sposobów leczenia podaje się: — nacieranie plasterkiem czosnku — pocieranie rozkrojoną cebulą — kompresowanie kwaśnym mlekiem — pocieranie Ŝywym ślimakiem — jego wilgotną stroną — smarowanie sokiem z łodygi jaskółczego ziela — wiązać na nitce tyle supłów ile jest kurzajek. Nitkę zakopać w ziemi. Gdy nitka zbutwieje, znikną 81

wówczas kurzajki — skuteczne.

Brodawki pieprzyki ( sposoby znachorskie) — rozciąć ziemniaka na pół. Jedną część wyrzucić za siebie. Wilgotną stroną drugiej połówki natrzeć brodawki, a potem zakopać Kiedy ziemniak zgnije brodawki równieŜ znikną. Spróbujmy. — wyrwać z korzeniami źdźbło skoszonego zboŜa (lub trawy). Ostrą słomką nakłuć kilkakrotnie brodawkę lub pieprzyk. Natychmiast zakopać w wilgotnej ziemi, korzeniami do góry. Gdy zgnije słomka, brodawka równieŜ zniknie. Spróbujmy.

Wrastające paznokcie Ze starej skórzanej rękawicy uciąć palec. Wypełnić go wiejskim niesolonym masłem lub masłem sklarowanym GEE. Skuteczną będzie równieŜ maść z pszczelego kitu. Zakładać na chory palec. Kuracja trwa 3 tygodnie. Paznokieć mięknie, podnosi się nieco (moŜemy pomóc lekko go podnosząc) a bolące miejsce zagoi się. Przyczyną wrastania paznokci są zbyt ciasne buty.

Odciski Sposób I: Moczyć w occie łupiny z cebuli. Po 2 tygodniach nałoŜyć spreparowaną substancję na odcisk. ObandaŜować. Sposób II: NałoŜyć na odcisk skórkę z cytryny z niewielką tylko ilością białej tkanki. Odcisk schodzi po 5 dniach,

Na porost i przeciw wypadaniu włosów 1 część koniaku 4 części soku z cebuli 6 części wywaru z korzenia łopianu Wymieszać składniki i nacierać głowę.

Dolegliwości poalkoholowe Do szklanki zimnej wody wlać 20 kropli miętowych i naleŜy wypić jednym haustem — wychładzanie wątroby.

Szybkie wytrzeźwienie Sposób I: Wlać do kieliszka 5 kropli amoniaku i podać do picia. Sposób II: Pozbawionemu przytomności silnie nacierać uszy. Przypływ krwi do głowy przywróci świadomość.

Inne — Jeśli przewidujemy, Ŝe przez dłuŜszy czas będziemy na mrozie, naleŜy wypić gorące czerwone wino z dodatkiem miodu, cynamonu, goździków. Wyrównamy ciepło, które zabiera nam mróz. — RyŜ przed gotowaniem praŜymy w niesolonym maśle na małym ogniu — przyspiesza zrastanie się kości. — Pomarańcza jest pomocna w schorzeniach serca i astmie. Usuwa toksyny fizyczne i psychiczne. Nie naleŜy spoŜywać pomarańczy w zimie poniewaŜ działają wychładzająco na organizm. — Codzienne spoŜywanie na surowo od 3 do 5 ziaren nasion szyszek sosnowych zapobiega wszelkim chorobom. — śuć codziennie 2 do 4 orzechów włoskich — poprawia intelekt i prace mózgu. — Granat — leczniczo spoŜywać 1 owoc dziennie. Poprawia pracę serca i układu trawienia. Ziaren nie rozgryzać lecz połykać w całości. — Figi — oczyszczają krew 82

— Migdały — wzmacniają układ nerwowy i mózg. Poprawiają wzrok i pamięć. Moczyć w wodzie przez noc 3 do 4 migdałów. Rano zdjąć skórkę i Ŝuć. Jest to dobowa porcja. — Po połogu przez 40 dni smaŜyć 6 migdałów nieobranych ze skórki w odrobinie masła niesolonego, dodać niewielką ilość miodu. Jeść na czczo. Wzmacnia i przywraca siły kobiecie. — Oliwa z oliwek — lekko przeczyszcza i chroni przed zaziębieniem. W okresie grypowym przyjmować zapobiegawczo przed snem, gorące mleko z 4 łyŜkami oliwy z oliwek. — Olej sezamowy — doskonały przy wszelkich zaburzeniach. Chudzi przybierają na wadze, otyli wagę zmniejszają. JeŜeli kobieta na 5 dni przed okresem przyjmie nieco oleju sezamowego — nie cierpi. Najlepszy jest czarny olej sezamowy. UŜywa się w okresach chłodu. Wzmacnia inteligencje. Usuwa zmęczenie, likwiduje swędzenie skóry. ŁyŜka oleju przyjęta wieczorem ze szklanką mleka wzmacnia i oczyszcza organizm. — Mleko zsiadłe — wzmacnia serce i ogień trawienny Ŝołądka. Zalecany dla osób cierpiących na hemoroidy i guzki krwawnicze. — Aloes — usuwa skąpe i bolesne miesiączki. — Czosnek — poprawia trawienie, usuwa gazy, obniŜa ciśnienie, pomocny przy rwie kulszowej, bólach reumatycznych. — Cynamon — usuwa śluz, zwalcza przeziębienie. — Goździki — łagodzą kaszel, likwidują nudności, czkawkę, odbijanie się, usuwają gazy i robaki. — Kolender — jest moczopędny i wiatropędny. — Szafran indyjski — gotowany w mleku: rozpuszcza nieczystości krwi, usuwa śluz, czyści mleko matki, poprawia cerę, zwalcza egzemę, leczy przewlekłe zapalenie zatok, kaszel, anemię, układ moczowy i narządy rodne u kobiet. — Koper — praŜyć i spoŜywać na koniec posiłku. — Mięta — usuwa gazy, niestrawność, nudności, bezsenność nerwową, zmęczenie, — Kozieradka pospolita — zwalcza cukrzyce i usuwa gazy, moczyć przez noc i rano Ŝuć na surowo 1 łyŜkę. — Czosnek likwiduje infekcje o podłoŜu bakteryjnym i grzybiczym. — Piołun, cebula, pestki dyni — zwalczają pasoŜyty. — Ślaz — wytwarza śluzowatą warstwę ochronną łagodząc wewnętrzne podraŜnienia. — Rumianek— tworzy na powierzchni skóry antyseptyczną warstwę ochronną, dezynfekującą ranę i ma działanie ściągające i przeciwzapalne. — Korzeń lukrecji — łagodzi wrzody Ŝołądka. — Olejek miętowy — łagodzi bolesne skurcze Ŝołądka. — Olejek goździkowy — łagodzi ból zębów. — Głóg — uspakaja rytm serca i powoduje jego dokrwienie. — Papryka, imbir, gorczyca — pobudzają układ krąŜenia. — Olejek z bazylii — uspokaja w stanach depresji. — Jemioła, dzika róŜa, przywrotnik — regulują miesiączkę. — Krwawnik — leczy skutecznie uporczywe krwawienia z nosa. — Pieprz czarny z miodem — leczy astmę oskrzelową, usuwa gazy, czyści krew. Przyjmować rano i wieczorem. Nie jeść przez 15 minut po spoŜyciu. — Wyciąg z szyszki chmielu z alkoholem lub winem — leczy wątrobę i Ŝółtaczkę.

Kosmetyka — Cebulową miazgę lub sok z cebuli mieszać z octem. Smarować piegi. — Sokiem z cebuli smarować i wcierać w skórę głowy. Arabowie dodają jeszcze sól i pieprz. Wzmaga porost włosów. Leczy łysienie plackowate. 83

— Sok z korzenia pietruszki lub napar wsmarowywać 2 razy dziennie w piegowatą skórę. — Rozjaśnienie skóry na twarzy uzyskamy, gdy będziemy rano i wieczorem myć ciepłym wywarem z korzenia pietruszki. Na pół litra wody dodajemy garść startego korzenia pietruszki. — Rozjaśnienie piegowatych miejsc uzyskamy, gdy będziemy smarować je rozgniecionymi owocami porzeczki. Stosować codziennie przez cały okres owocowania, od zielonych niedojrzałych po zupełnie dojrzałe. — Maseczka: 1 surowe Ŝółtko 1 łyŜeczka z soku z cytryny 1 łyŜeczkę gliceryny (lub oliwy z oliwek) Mieszać i nakładać na twarz, na 1 do 2 godzin. Zmywać. Stosować co 2 lub 3 dni w okresie regeneracji skóry. — Maseczka: 1 surowe Ŝółtko 1 łyŜeczka miodu 1 łyŜeczka gliceryny (lub oliwy z oliwek) Postępować jak w poprzednim przepisie. — Jabłko zjedzone przed snem w naturalny sposób czyści zęby. Pektyny i kwasy organiczne niszczą chorobotwórcze bakterie. — Aby odmłodzić skórę twarzy, szyi, piersi, brzucha, jako kosmetycznego środka uŜywać soku z jabłek lub startego jabłka. MoŜna równieŜ zastosować jabłko rozgotowane we własnym sosie.

84

SPIS TREŚCI WSTĘP .................................................................................... 3 ZAPOMNIANE METODY ..................................................... 4 Bańki lecznicze ........................................................................................... 5 Przygotowanie i technika stawiania baniek ................................................. ..5 Pijawka lekarska ...................................................................................... .6 Lewatywa.................................................................................................. .7 Sposób wykonania lewatywy ...................................................................... .7 Kuracja oczyszczenia organizmu ............................................................... .8 Leczenie lewatywą ..................................................................................... .9 Leczenie zimną wodą ............................................................................... .9 Leczenie moczeni ...................................................................................... 11 Leczenie miodem ...................................................................................... 12 Kuracja kitem pszczelim ............................................................................ 12 Miody ziołowe ........................................................................................... 13 Przykłady leczenia miodem ....................................................................... 13 Wina .......................................................................................................... 14 Alkoholowe nalewki z ziół........................................................................ 17 Kuracja sokami ........................................................................................ 21 Kuracje parą ............................................................................................ 23 Kąpiele ziołowe ......................................................................................... 24 Kataplazm................................................................................................. 26 Leczenie glinką ......................................................................................... 27 Leczenie ziołami ....................................................................................... 29 Masło klarowane ...................................................................................... 32 Terapia kwiatowa ..................................................................................... 33 Przyjazne drzewa ..................................................................................... 33

ZAPOMNIANE LEKI ........................................................... 35 Cebula ....................................................................................................... 36 Czosnek ..................................................................................................... 38 Chrzan....................................................................................................... 39 Jabłko ........................................................................................................ 40 Ocet jabłkowy ........................................................................................... 41 Leczenie octem jabłkowym ........................................................................ 42 Cytryna ..................................................................................................... 43 Czereśnia ................................................................................................... 44 Porzeczka czarna ........................................................................................45 Maliny.........................................................................................................46 Porzeczka czerwona....................................................................................46 Agrest .........................................................................................................47 Burak czerwony ..........................................................................................47 Rzodkiew czarna........................................................................................ 48 Ziemniak .................................................................................................... 48 Szpinak .......................................................................................................49 Pietruszka ...................................................................................................50 Marchew .................................................................................................... 51 Kapusta ...................................................................................................... 51 Seler ......................................................................................................... .53 Por ........................................................................................................... .53 Kuracja oczyszczająca olejem słonecznikowym ..................................... .54 Kuracja z wąsów kukurydzy .................................................................... .54 Kuracja winogronowa.............................................................................. .55 Oczyszczanie organizmu (metoda z TybetU) .......................................... .55 Kuracja grzybkiem tybetańskim .............................................................. .56 Oczyszczenie organizmu z kwasu moczowego ....................................... .56 85

Oczyszczenie organizmu sokami ............................................................. .57 Oczyszczenie organizmu liśćmi laurowymi ............................................ .57

ZAPOMNIANE RECEPTY ................................................ ..58 Reumatyzm .............................................................................................. .59 Hemoroidy ............................................................................................... .61 Gruźlica ................................................................................................... .62 Nowotwór ................................................................................................ .63 Cukrzyca .................................................................................................. .64 śywność lekiem ....................................................................................... .65 Osteoporoza ............................................................................................. .65 Schorzenia wątroby ................................................................................. .68 Schorzenia serca ...................................................................................... .69 Katar Ŝołądka ........................................................................................... .70 Tasiemiec ................................................................................................. .71 Biegunki .................................................................................................. .73 Schorzenia nerek...................................................................................... .73 Schorzenia skóry...................................................................................... .75 RóŜne ....................................................................................................... .78

BIBLIOGRAFIA ...................................................................86

BIBLIOGRAFIA 1. Armstrong John W.: Woda Ŝycia, Zasady urynoterapii (maszynopis w języku polskim), Londyn 1944. 2. Dolosa Claude: Medycyna chińska (wykład nieautoryzowany — maszynopis), Kraków 1986. 3. Górnicka J.: Apteka Natury, Kielce 1990. 4. Guillaume, Mach-Chieu, Eysallet J.M.: Dietetyka energetyczna i medyczna chińska, maszynopis na prawach rękopisu, ParyŜ. 5. Gumowska L: Uzdrawiający czosnek, Warszawa 1991. 6. Klimuszko C: Sposób na zdrowie, wydanie w maszynopisie. 7. Kneipp S.: Mój testament dla zdrowych i chorych, Kraków 1894. 8. Mikołajczyk K., Wierzbicki A.: Zioła, Warszawa 1983. 9. Petkiewicz I.J.: Uzdrawiające esencje Natury czyli terapia kwiatowa doktora Bacha, Koszalin 1998. 10. Pilkington J.M. i Diagram GROUP: Stare drogi do zdrowia na nowo, Warszawa 1984. 11. Poprzęcki W.: Poradnik Zielarza, Warszawa 1984. 12. Przybylak Z.: Poradnik leczenia naturalnego, Warszawa 1996. 13. Recepty znachorów, Moskwa 1991. 14. Szymański A.: Lekarz domowy naturalny, Warszawa 1991. 15. Tombak M.: Uleczyć nieuleczalne, Łódź 1999. 16. Zielnik Ojców Bonifratrów, Biblioteka medycyny naturalnej 1/1997. 86

CHOROBA JEST ZEMSTĄ NATURY ZA ODDALENIE SIĘ CZŁOWIEKA Seria „O medycynie inaczej" podaje wskazówki, jak powrócić do Natury, do zdrowia Dotychczas wydano:

DOMOWE LECZENIE WODĄ METODAMI KSIĘDZA KNEIPPA URYNOTERAPIA (LECZENIE MOCZEM) LECZENIE STAROINDUSKIE (MUDRY) MEDYCYNA CHIŃSKA (MECHANIZM OTYŁOŚCI) MEDYCYNA ZAPOMNIANA Ponadto: Mała Księga Mądrości (zbiór aforyzmów) Bezpiecznie przez młodość (oddziaływanie mechanizmów wszechświata)

87