Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΣΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟ

 

Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΣΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟ Με προβλημάτισε αρκετά το περιεχόμενο που θα έπρεπε να παρουσιάσω σχετικά με τον διαλ διαλογ ογισ ισμό μό.. Η πρ προσ οσωπ ωπικ ική ή εμ εμπε πειρ ιρία ία εί είνα ναιι ελλι ελλιπή πήςς και και με μετα ταβά βάλλ λλετ εται αι ανάλ ανάλογ ογα α με τις τις εσωτερικές και εξωτερικές συνθήκες στις οποίες βρίσκεται ο καθένας. υστυχ!ς δεν έχω την δυνατότητα να εισδ"σω σε μεγάλο βάθος στην ουσία του διαλογισμο"# θα γίνει όμως μια προσπάθεια να αποσα$ηνιστο"ν κάποια βασικά στοιχεία. %α ήθελα να προειδοποιήσω τον αναγν! ανα γν!στη στη ότι τα αναγρα αναγρα$όμ $όμενα ενα απηχο" απηχο"ν ν μόνο μόνο προσωπ προσωπικέ ικέςς από&ει από&εις# ς# δεν αποτελ αποτελο"ν ο"ν διδασκαλία# ο"τε έχουν το κ"ρος κάποιας αλήθειας# ο"τε καν είναι κάτι το σταθερό# αλλά μεταβά μετ αβάλλο λλοντα νταιι με την την πάροδο πάροδο του χρόνου χρόνου.. 'νδεχο 'νδεχομέν μένως ως να περιέχ περιέχουν ουν σ$άλματ σ$άλματα α και ατέλειες# αλλά είναι ό#τι καλ"τερο μπορεί να διατεθεί από μέρους μου αυτή την στιγμή. (ς υπάρχει λοιπόν η μέγιστη επι$υλακτικότητα. (πό τις διά$ορες πιθανές προσεγγίσεις του διαλογισμο" ας θεωρηθεί ότι αυτή είναι μια ακόμα.  )χω την αίσθηση# η οποία μου δημιουργήθηκε δημιουργήθηκε άμεσα# από την πρ!τη επα$ή με το θέμα αυτό# ότι το βασικό κλειδί του διαλογισμο" είναι η κατάσταση της εσωτερικής σιγής# το σταμάτημα των σκέ&εων. Η εσωτερική σιγή συνδυά*εται με την κατάσταση της προσοχής. εν έχει νόημα σε κατάσταση μειωμένης επίγνωσης. (υτό θα σήμαινε "πνο και πιθαν!ς αποβλάκωση. Η εσωτερική εσωτερ ική σιγή πρέπει πρέπει να συνοδ συνοδε"ετα ε"εταιι από αυξημένη επίγνωση# επίγνωση# από προσοχή γενικ!ς. (σ$αλ!ς (σ$αλ !ς μπορο"με μπορο"με να είμαστε είμαστε αρκετά προσεκτικο προσεκτικοίί σκε$τόμεν σκε$τόμενοι οι ταυτό ταυτόχρον χρονα α διά$ορα. διά$ορα. +άποιος μπορεί να οδηγεί προσεκτικά ένα αυτοκίνητο και στο ,υπόβαθρο- του νου του να δουλε"ει κάποια παράλληλη $αντασίωση. (υτός βέβαια είναι ο κανόνας και ασ$αλ!ς δεν μιλάμε τότε για διαλογιστική κατάσταση. (υτή υπάρχει όταν έχουμε εσωτερική σιγή και αυξημένη επίγνωση ταυτόχρονα. Μια πρ Μια πρ!τ !τη η παρα παρατή τήρη ρηση ση πο που υ μπ μπορ ορο" ο"με με να κάνο κάνουμ υμεε είνα είναιι ότ ότιι δεν δεν είνα είναιι δυ δυνα νατό τόν ν να σταματ στα ματήσο ήσουμε υμε τις σκέ&ει σκέ&ειςς μας με άμεση άμεση προσπά προσπάθει θεια. α. σο τις ,παλε" ,παλε"ουμ ουμεε- τόσο τόσο μας ξε$ε"γουν. /ρέπει να κινηθο"με δια$ορετικά. 0ρειά*εται να είμαστε προσεκτικοί. εν είναι αναγκαίο αναγκ αίο να επιλέξουμε επιλέξουμε κάτι !στε να συγκεντρωθο συγκεντρωθο"με "με σε αυτό# αλλά μπορο"με να έχουμε έχουμε ένα είδος γενικής προσοχής# που να μην κατευθ"νεται κάπου συγκεκριμένα# παρατηρ!ντας οτιδήποτε εμ$ανί*εται στο ,οπτικό- πεδίο του νου μας# μέσα στην ροή των γεγονότων της καθημερινότητάς μας. #τι υποπίπτει στην αντίλη&ή μας# πρέπει να του α$ιερ!νουμε την απόλυτη επίγνωσή μας. 'ίτε αυτό είναι σκέ&η# συναίσθημα# ομιλία# αισθητηριακή εντ"πωση# κίνηση# ή συνδυασμός αυτ!ν# ή και όλα μα*ί. ταν π.χ. βαδί*ουμε να έχουμε επίγνωση του βαδίσματός μας# του περιβάλλοντός μας# των αισθημάτων που γεννιο"νται μέσα μας# των $αντασι!σε!ν μας1 εν προσπαθο"με να αλλάξουμε κάτι# αλλά και αν το κάνουμε# τότε να παρακολουθο"με την προσπάθειά μας αυτή# μα*ί με όλα τα άλλα. εν πιε*όμαστε για να πρ προσ οσέξ έξου ουμε με τα πάντ πάντα# α# αλ αλλά λά πα παρα ρατη τηρο ρο"μ "μεε ό# ό#τι τι βρεθ βρεθεί εί ,μπρ ,μπροσ οστά τά-- μα μας# ς# χω χωρί ρίςς να μα μαςς απασχολεί το αν μας ξε$ε"γει κάτι# είτε εσωτερικό# είτε εξωτερικό. Η διάχυτη αυτή γενική επίγνωση έχει μια καταλυτική επίδραση στην διαδικασία της σκέ&ης μας. 2ην σταματάει αβίαστα. 3αν να μην της α$ήνει ,χ!ρο-# σαν να μην την δίνει ενέργεια. Η χωρίς χωρίς έλεγχο έλεγχο σκέ&η τρέ$ετ τρέ$εται αι με ενέ ενέργε ργεια ια μέσω μέσω της α$ηρημάδ α$ηρημάδας ας μας. μας. ταν ταν είμαστ είμαστεε προσεκτικοί# η ενέργεια ρέει προς την επίγνωση και όχι προς την σκέ&η. ημιουργείται έτσι η κατάσταση της εσωτερικής σιγής# χωρίς να χρειαστεί να παλέ&ουμε με τον νου μας.  )χει διαπιστωθεί από πολλο"ς ότι η παρακολο"θηση της αναπνοής είναι κάτι που ίσως βοηθήσει στην διαδικασία αυτή. Μας τρο$οδοτεί με κάποια ενέργεια και δημιουργεί νοητική δια" δια"γε γεια ια.. (λλά (λλά αυτό αυτό δε δεν ν χρ χρει ειά* ά*ετ εται αι να γί γίνε νειι &υχα &υχανα ναγκ γκασ αστι τικά κά## υπ υπό ό μορ$ μορ$ή ή κά κάπο ποιας ιας ,τεχνι ,τε χνικής κής-# -# δηλαδή δηλαδή να καθίσο καθίσουμε υμε κάπου κάπου ακίνητ ακίνητοι οι και για ένα χρονικ χρονικό ό διά διάστη στημα μα να *ορι*όμαστε για να συγκεντρωθο"με αποκλειστικά στην αναπνοή μας. 2ην παρακολουθο"με για όσο νοι!θουμε χαλαρά. ταν αρχίσει η μάχη με τον εαυτό μας η ουσία του πράγματος  χάνεται αμέσως. 4 οξ οξυδ υδερκ ερκής ής παρα παρατη τηρη ρητή τήςς αντι αντιλα λαμβ μβάν άνετ εται αι σ"ντ σ"ντομ ομα α ότ ότιι η προσ προσπά πάθε θεια ια λειτ λειτου ουργ ργεί εί ανασταλτικά στον διαλογισμό. ημιουργεί ένταση και δυσ$ορία. 2ις σκέ&εις μας θα τις

1

 

,νική ,νικήσου σουμεμε- μόνο μόνο όταν όταν δεν τους τους επιτεθ επιτεθο"μ ο"μεε κατά κατά μέτωπο μέτωπο## αλλά αλλά α$αιρ!ν α$αιρ!ντας τας τους τους τα ερείσματα. (υτό το επιτυγχάνει η διάχυτη# χαλαρή# αλλά πλήρης προσοχή# ίσως γιατί στρέ$ει το ενδια$έρον μας στην παρατηρο"μενη πραγματικότητα 5εσωτερική και εξωτερική6 η οποία γεμί*ει το πεδίο της αντίλη&ής μας# μη α$ήνοντας περιθ!ριο στον νου μας να σκέ$τεται  χωρίς κανένα έλεγχο. Με άλλα λόγια ο νους πρέπει να χαλαρ!σει και να γεμίσει από επίγνωση# !στε να αδειάσει από σκέ&εις# με $υσικό τρόπο. 3υνο&ί*ουμε λοιπόν λέγοντας ότι η εσωτερική σιγή είναι βασικό στοιχείο της διαλογιστικής κατάστασης και επιτυγχάνεται μέσω της συνειδητής# διάχυτης# χαλαρής επίγνωσης. (υτή η επίγνωση είναι μια κατάσταση προσεκτικής# συγκεντρωμένης παρατηρητικότητας# με την οποία παρατηρο"με οτιδήποτε υποπέσει στο πεδίο της αντίλη&ής μας. 2ις κινήσεις μας# το περιβάλλον# τις σκέ&εις μας# τα αισθήματά μας# τα κίνητρά μας# τους ήχους# την ομιλία μας κ.λ.π. χωρίς όμως να πιε*όμαστε να συγκεντρωθο"με σε κάτι συγκεκριμένο δια της βίας# ή να συγκεντρωθο"με στα πάντα. 4 καταναγκασμός είναι και αυτός μια ακόμη σκέ&η και μάλιστα πολ" διασπαστική και ανισόρροπη. %α ρωτήσει κανείς το πως μπορο"με να προσέχουμε με αυτό τον τρόπο. εν νομί*ω ότι υπάρχει κάποια συγκεκριμένη τεχνική. ιότι η τεχνική# ιδωμένη από αυτή την οπτική γωνία# είναι μια εμμονή με την οποία θα καταναγκάσουμε τον εαυτό μας. 7σως η απλή αλλά συνειδητή συνει δητή και σοβαρή πρόθεση να είναι αρκετή. αρκετή. /ως κινο"με κινο"με το χέρι μας για να πιάσουμε κάποιο αντικείμενο8 )χουμε την πρόθεση να το κάνουμε και όταν η πρόθεση αυτή υπερβεί σε ειλικρινή σοβαρότητα και απο$ασιστικότητα ένα ανεπαίσθητο αόρατο όριο# τότε το χέρι μας κινείται. σο η πρόθεσή μας είναι κάτω από αυτό το όριο# σημαίνει ότι δεν το έχουμε πάρει πραγματικά από$αση# το χέρι μας δεν κινείται και εμείς αναλωνόμαστε σε συ*ητήσεις και εσωτερικές συγκρο"σεις# ρωτ!ντας για τεχνικές και οικτίροντας τον εαυτό μας.

Ο ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΥΠΟΘΕΣΗ ΚΑΡΔΙΑΣ (υτό το οποίο έρχεται σαν πρ!τη εικόνα στο άκουσμα της λέξης διαλογισμός# τουλάχιστον σε αυτο αυτο"ς "ς πο που υ εν εντρ τρυ$ υ$ο" ο"ν ν στ στο ο θέ θέμα μα## εί είνα ναιι η έννο έννοια ια του του ελέγ ελέγχο χου υ του του νο νου. υ. Μια Μια νο νοητ ητικ ική ή διαδικασία# πραγματοποιο"μενη με την δ"ναμη της θέλησης. 7σως αυτό να είναι η μια ό&η του του νομ νομίσμ ίσματο ατος. ς. Η ό&η ό&η αυτή αυτή έχει έχει επικρα επικρατήσ τήσει# ει# ίσως ίσως γιατί γιατί ολό ολόκλη κληρος ρος ο πολιτι πολιτισμό σμόςς μας επιδι!κει το επίτευγμα# τον ανταγωνισμό και τις συγκρο"σεις. )τσι και ο διαλογισμός γίνεται μια ενεργητική διαδικασία επιβολής στον εαυτό μας. (ναμ$ισβήτητα είναι και ενεργητικός και επιβολή. )χουν όμως οι λέξεις αυτές την νοηματική χροιά που τους δίνουμε στο πρ!το άκουσμα8  σοι έχουν παιδιά γνωρί*ουν εκ πείρας ότι υπάρχουν $αινομενικά δ"ο τρόποι να επιβληθείς. Η απειλή και το ενδια$έρον. Με την απειλή θέτει κανείς απαγορε"σεις στο παιδί# όπως θα μπορο"σε αναλογικά να απαγορε"σει στον νου του να σκε$τεί κάτι# ιδίως όταν αυτό το κάτι είναι επικίνδυνο και &υχοπαθολογικό. 2ότε απαιτο"νται άμεσα και σκληρά μέτρα έκτακτης ανάγκης. εν έχουμε καιρό για λεπτότητες. )ναν άνθρωπο που κινδυνε"ει να τον  χτυπήσει αυτοκίνητο# τον σπρ!χνουμε βίαια# για να τον σ!σουμε. (πό εκεί και πέρα όμως# η συμπερι$ορά μας πρέπει να είναι εντελ!ς δια$ορετική. 2ο ενδια$έρον είναι πολ" καλ"τερος τρόπος γιατί έλκουμε το παιδί σε κάτι που του αρέσει# αποτρέποντάς το από κάτι άλλο# επικίνδυνο# χωρίς να χρησιμοποιήσουμε βία. 9πάρχει όμως και ένας τρίτος τρόπος# ο οποίος ίσ ίσως ως δεν δεν έχ έχει ει αμ αμέσ έσως ως θε θεαμ αματ ατικ ικά ά αποτ αποτελ ελέσ έσμα ματα τα## αλ αλλά λά δρ δρα α βα βαθ" θ"τε τερα ρα## στ στα α αίτι αίτια α των των προβλημάτων και οι αλλαγές που προκ"πτουν έτσι είναι ρι*ικές. 4 τρίτος αυτός τρόπος είναι η αποδοχή. 'ίναι μεγάλη υπόθεση να αποδεχόμαστε τον άλλο έτσι όπως είναι. 3ημαίνει ότι τον αγαπάμε# τον θέλουμε# τον σεβόμαστε# ακόμα και μέσα στις αδυναμίες του# που ίσως δεν μας αρέσουν καθόλου# αλλά υπάρχει βαθ"τερη αποδοχή του ίδιου του ατόμου# άσχετα με την συμπερι$ορά του. 'μείς θέτουμε τα όριά μας# για την δική μας προστασία και για την αποτροπή της αποθράσυνσης# αλλά η αίσθηση της αποδοχής# μαλακ!νει τον άλλο και δεν τον θέτει σε θέση άμυνας ή επίθεσης 5που είναι το ίδιο6 απέναντί μας. (ντιλαμβανόμαστε όλοι μαςκατάκριση# τι ευεργετική έχει αυτό στα παιδιά και αίσθησης στους ανθρ!πους γενικ!ς. εν υπάρχει δεν επίδραση υπάρχει δημιουργία ενοχ!ν και της της απαξίας.

2

 

:αντασθείτε τ!ρα ότι# με το ίδιο βάθος αισθημάτων# αντιμετωπί*ουμε τον νου μας κατά την διάρκεια του διαλογισμο". %α πά&ει να μας πολεμάει# γιατί σταματήσαμε να τον πολεμάμε και εμείς. (ν στην *ωή μας έχουμε ,μαλακ!σει- λίγο# ή αν η ίδια η *ωή μας το έχει κάνει αυτό# αυτ ό# τότε τότε η νοοτρο νοοτροπία πία αυτή# αυτή# που είναι είναι μια συγκεκ συγκεκριμ ριμένη ένη αίσθησ αίσθηση η των πραγμά πραγμάτων των## ε$αρμο*όμενη στον διαλογισμό# θα επιτρέ&ει στον νου να σιγήσει.  )χουμε λοιπόν να κάνουμε κά νουμε με ένα συγκεκριμένο εργαλείο. εν είναι η δ"ναμη της θέλησης# αλλά αλλ ά κάτι κάτι μάλλο μάλλον ν ,θηλυκ ,θηλυκό-# ό-# τουλάχ τουλάχιστ ιστον ον σε αρκετό αρκετό βαθμό. βαθμό. 'ίναι 'ίναι μια ,αίσθη ,αίσθησηση-.. 2ο πρόβλημα με τέτοιου είδους δραστηριότητες είναι ότι επειδή δεν ανα$έρονται σε νοητικές καταστάσεις# δεν μπορο"ν ε"κολα να περιγρα$ο"ν με τον λόγο. %υμί*ουν τις δυσκολίες που έχουν οι καλλιτέχνες για να περιγρά&ουν την έννοια της αρμονίας. Η αίσθηση όμως αυτή δημιου δημ ιουργε ργείτα ίταιι με την καλλιέ καλλιέργε ργεια ια της καρδιά καρδιάς# ς# της ευαισθ ευαισθησί ησίας# ας# της της ικανότ ικανότητ ητας ας να ,α$ουγκρα*όμαστε- τους ανθρ!πους# αισθανόμενοι τις ανάγκες τους και τον πόνο τους.  ταν α$υπνιστεί η καρδιά μας και η νοημοσ"νη της# τότε με το εργαλείο αυτό μπορο"με να μπο"με στην κατάσταση του διαλογισμο".  ταν λέμε καρδιά δεν εννοο"με τον συναισθηματισμό# αλλά έναν ξεκάθαρο και ,πραγματιστικό- τρόπο αντίλη&ης και δράσης# μέσω της αίσθησης των πραγμάτων# χωρίς τίποτα το ομιχλ!δες και το μυστικιστικό. 'δ! το *ήτημα επιδέχεται πολλ!ν παρεξηγήσεων γιατί πολλοί λένε ότι δρουν με την καρδιά τους# αλλά στην πραγματικότητα είναι έρμαια κάποιων ομιχλωδ!ν συναισθημάτων# επιρρο!ν και εξαρτήσεων# κυρίως από το άλλο $"λο# ή ακόμη και του ίδιου του μυαλο" τους# που έχει μεταμ$ιεστεί σε καρδιά. (ν υποθέσουμε ότι έχουμε κάπως σε λειτουργία την λεγόμενη καρδιά μας# την $ωνή της βαθ"τερης συνείδησής μας# τι μπορο"με να κάνουμε8 Η απάντηση είναι τίποτα. (πλ!ς να παρακολουθή παρακο λουθήσουμ σουμεε τον νου μας ολοκληρωτ ολοκληρωτικά# ικά# χωρίς να επεμβαίνου επεμβαίνουμε. με. Η παρατήρηση παρατήρηση μέσω της αίσθησης και μέσω της αποδοχής# θα τον ηρεμήσει. %α αναπνε"σουμε τον καθαρό αέρα της κατάστασης χωρίς σ"γκρουση με τον εαυτό μας# χωρίς ενοχές και χωρίς επιδι!ξεις. ($ουγκ ($ο υγκρα* ρα*όμα όμαστε στε προσεκ προσεκτικ τικά. ά. εν ονειρο ονειροπολ πολο"μ ο"με# ε# προσέχ προσέχουμ ουμε. ε. +αι εδ! έρχετα έρχεταιι το ενεργητικό στοιχείο# που είναι το απαραίτητο αντιστάθμισμα της δεκτικότητας και προσ$έρει την προστασία από το βο"λιαγμα σε μια αισθησιακή ονειρ!δη κατάσταση# αντί της διαυγο"ς επίγνωσης του διαλογισμο". Η κατά κατάστ στασ αση η της της απ αποδ οδοχ οχής ής## δη δημι μιου ουργ ργεί εί ελευ ελευθε θερί ρία α σε εμάς εμάς τους τους ίδιο ίδιους υς.. ;ιατ ;ιατίί δεν δεν αποδεχόμαστε κάποιον άνθρωπο8 ;ιατί κάτι θέλουμε από αυτόν που δεν μπορεί να μας το δ!σει# έτσι όπως είναι. αρχήν αδειά*ει ο νους μας με $υσικό τρόπο και δημιουργείται μέσα μας μια κατάσταση αυξημένης προσοχής και εσωτερικής σιωπής. (ς δο"με όμως κάτι άλλο. ?α υποθέσουμε ότι μας ενδια$έρει κάτι. /ιστε"ουμε σε μια ιδεολογία# σε κάποια πολιτική παράταξη έστω. 2ι σημαίνει αυτή η πίστη8 0ωρίς να θέλουμε να γίνουμε ωμοί# ωμο ί# αν παρατη παρατηρήσ ρήσουμ ουμεε προσεκ προσεκτικ τικά ά το τι υπάρχε υπάρχειι μέσα μέσα μας# μας# θα διαπισ διαπιστ!σ τ!σουμ ουμεε ότι η προτίμησή μας αποτελείται από κάποιες εικόνες στον μυαλό μας. 2ην εικόνα του αρχηγο" της παράταξης# την εικόνα του συμβόλου της# το πως κουνάει τα χέρια του# τον τόνο της $ωνής του# κάποια δημοσιε"ματα ε$ημερίδων# τις παιδικές μας αναμνήσεις 5πιθαν!ς από τους γονείς μας που είχαν τις ίδιες προτιμήσεις6 και από κάποιες $αντασι!σεις ότι συ*ητάμε με πο πολι λιτι τικο κο"ς "ς αντι αντιπά πάλο λους υς## ίσ ίσως ως σε κά κάπο ποιο ιο κα κα$ε $ενε νείο ίο κα καιι με επιχ επιχει ειρή ρήμα ματα τα το τους υς κατατροπ!νουμε. λες αυτές οι ασήμαντες εικονίτσες στο μυαλό μας έχουν κερδίσει ας πο"με την συμπάθειά μας και μας δημιουργο"ν μια αίσθηση ασ$άλειας# ότι ανήκουμε κάπου# ότι ότι είμαστ είμαστεε κάτι. κάτι. 'ίναι 'ίναι όμως όμως απλ!ς απλ!ς οι σκέ&ει σκέ&ειςς μας. μας. 'ρωτευ 'ρωτευτήκ τήκαμε αμε τις σκέ&εις σκέ&εις μας@ μας@ 2ο $αιν $α ινόμ όμεν ενο ο αυ αυτό τό εί είνα ναιι ναρκ ναρκισ ισσι σιστ στικ ικό ό κα καιι δεν δεν έχ έχει ει κα καμί μία α σχ σχέσ έση η με τη την ν εξ εξωτ ωτερ ερικ ική ή πραγματικότητα. 2ι συμβαίνει τ!ρα όταν διαλογι*όμαστε8 4ι σκέ&εις μας αποδυναμ!νονται και ίσως τελικά σταματ στα ματήσο ήσουν. υν. 2ι θα απογίν απογίνει ει η πίστη πίστη μας στον αρχηγό αρχηγό μας και στην παράτα παράταξή ξή μας8 μας8 :υσιολογικά θα σβήσει και αυτή γιατί αποτελείται από σκέ&εις# από νοητικές εικόνες. (ν όμ όμως ως η συνα συναισ ισθη θημα ματι τική κή πρ προσ οσκό κόλλ λλησ ηση η στις στις εσωτ εσωτερ ερικ ικές ές μα μαςς εικό εικόνε νεςς είνα είναιι με μεγά γάλη λη## θα σταματ στα ματήσε ήσειι εκεί εκεί ο διαλογ διαλογισμ ισμός ός και δεν θα προχωρ προχωρήσε ήσειι σε μεγαλ" μεγαλ"τερ τερο ο βάθος# βάθος# γιατί γιατί θα προσκρο"σει στο $ράγμα των συναισθημάτων μας και των ανασ$αλει!ν μας. αρχήν είναι μια &ευδής εικόνα. +άτι που υπάρχει μέσα στο μυαλό μας. (ς υποθέσουμε ότι οραματι*όμαστε# με κάποια μορ$ή 5σαν $ως# σαν άνθρωπο# ή σαν σ"μβολο6# τον αν!τερο εαυτό μας. (υτό που οραματι*όμαστε δεν είναι ο πραγματικός αν!τερος εαυτός μας# αλλά μια νοητική εικόνα# δικής μας κατασκευής. (υτό αποσκοπεί στο να δημιουργήσει μια τέτοια νοητική και συναισθηματική κατάσταση μέσα μας# !στε να επικοινωνήσουμε με τον πραγματικό αν!τερο εαυτό μας# ξεπερν!ντας τελικά τις δικές μας νοητικές εικόνες. )νας οραματισμός όμως# για να γίνει# χρειά*εται κατανάλωση ενέργειας και

5

 

πρέπει επίσης να πιέσουμε τον εαυτό μας. (υτή η πίεση λειτουργεί αρνητικά. +ατόπιν# πως θα μεταπηδήσουμε από την &ε"τικη εικόνα# στον πραγματικό αν!τερο α ν!τερο εαυτό μας8 7σως αυτός να έχει κάποια άλλα σχέδια. 7σως θέλει να ασκήσει επάνω μας μια εντελ!ς δια$ορετική επίδραση από αυτή που εμείς# μέσω της τεχνικής# προσπαθο"με να τον εξαναγκάσουμε να κάνει. 2ότε η τεχνική δεν θα μας βοηθήσει# όχι μόνο λόγω της ενέργειας που θα καταναλ!σει# αλλά και γιατί προσπαθεί να επιβάλλει στο αν!τερο# την θέληση του κατ!τερου# δηλαδή την δική μας. +αι ποιος γνωρί*ει τι υποσυνείδητες και καταπιεσμένες επιθυμίες κρ"βει η δική μας θέληση8 Με αυτό το σκεπτικό η τεχνική καθίσταται εμπόδιο. 4 οραματισμός του αν!τερου εαυτο" μας# όχι μόνο δεν μας βοηθάει να ενωθο"με μα*ί του# αλλά είναι αυτό που μας χωρί*ει από αυτόν# γιατί είναι μια προβολή δική μας# με όλα μας τα προβλήματα. 'ίναι σαν να του υποδεικν"ουμε τι να κάνει# σαν ο στρατι!της# με όλη του την άγνοια# να δίνει διαταγές στον στρατηγό. %εωρο"με ότι το καλ"τερο που έχουμε να κάνουμε# είναι να μπο"με σε μια κατάστ κατ άσταση αση ακρόασ ακρόασης# ης# χωρίς χωρίς να θέλουμ θέλουμεε να επιβάλ επιβάλλου λουμε με κάτι κάτι στον στον εαυτό εαυτό μας# μας# είτε είτε τον αν!τερο# αν!τε ρο# είτε τον κατ!τερο 5αν δεχθο"με πως ο διαχωρισμό διαχωρισμόςς σε αν!τερο και κατ!τερο κατ!τερο δεν είναι ένα απλ!ς ένα παιχνίδι του νου μας6. Μπαίνουμε στην κατάσταση της εσωτερικής σιωπής# η ενέργειά μας κυκλο$ορεί ελε"θερα πλέον μέσα σε όλες μας τις λειτουργίες και έτσι επιτρέπουμε στο άνω να κάνει αυτό που θέλει. (υτό που το ίδιο γνωρί*ει ότι είναι καλ"τερο για μας. %α δράσει μέσα μας με τον δικό του τρόπο και θα μας βοηθήσει με την δική του την σο$ί σο$ία. α. (ν εμ εμεί είςς πρ προβ οβάλ άλλο λουμ υμεε με τε τεχν χνικ ικές ές## τι τιςς δικέ δικέςς μα μαςς επ επιθ ιθυμ υμίες ίες## η διαδ διαδικ ικασί ασία α θα σταματήσει. 4 τεμπέλης θα *ητήσει χρήματα. 4 σο$ός όμως θα του προσ$έρει εργασία. (ν ο τεμπέλης επιμένει να *ητάει χρήματα# αρνο"μενος την εργασία# ο σο$ός δεν πρόκειται να αλλάξει γν!μη. %α τον α$ήσει να πεινάσει !στε να πάρει το μάθημά του. εν θα του χαλάσει περισσότερο τον χαρακτήρα με παροχές. (υτό είναι ένα αναλογικό παράδειγμα.  πως το χρήμα πρέπει να κυκλο$ορεί κυκλο$ορεί ελε"θερα μέσα στην κοινωνία# !στε να έχ έχουμε ουμε μια υγιή οικονομία# ή όπως το αίμα πρέπει να κυκλο$ορεί στον οργανισμό μας# έτσι και η ενέργεια πρέπει να κινείται μέσα μας ελε"θερα. (υτό το εξασ$αλί*ει ο διαλογισμός. Η διακοπή της δημιουργία δημι ουργίαςς νοητικ!ν νοητικ!ν εικόνων# εικόνων# συναισθημα συναισθηματισμ!ν τισμ!ν και εντάσεων εντάσεων επιτρέ επιτρέπει πει την ελε"θερη ελε"θερη ροή. 2ότε κάτι μέσα μας# που δεν το γνωρί*ουμε# κάνει ορισμένες ρυθμίσεις. χι αυτές που θα θέλαμε θέλ αμε εμείς και που θα ικανοπ ικανοποιο οιο"σα "σαν ν τις επιθυμίε επιθυμίεςς μας. μας. :υσικά :υσικά δεν είναι κακό κακό να προσπαθο"με να ικανοποιήσουμε τις επιθυμίες μας# δεν χρειά*εται όμως να νομί*ουμε ότι αυτό το κάτι μέσα μας# επιθυμεί ακριβ!ς τα ίδια# ή με τον ίδιο τρόπο. 7σως ναι# ίσως και όχι. 9πάρχει εξ> άλλου ο μεγάλος κίνδυνος να προκαλέσουμε μέσα μας εικονικές εμπειρίες. Η τεχνική έχει την δυνατότητα να κατασκευάσει &ε"τικες# αλλά γοητευτικές εμπειρίες# που δεν είναι παρά προβολές του υποσυνείδητο" μας. Η επιθυμία για απόκτηση εμπειρι!ν# είναι αυτή που οδηγεί πολλο"ς στο να εκτελο"ν τεχνικές# με την χρήση οραματισμ!ν# γιατί σε κάποια στιγμή α$ηρημάδας μέσα στην άσκηση αναλαμβάνει η $αντασία και βλέπουμε ένα όνειρο. το εκλαμβάνουμε ως αν!τερη εμπειρία# προς τέρ&ιν του πάντα πεινασμένου για δόξα(υτό εγ! μας.  λα αυτά είναι ιδωμένα από μια καθαρά προσωπική οπτική γωνία και δεν σημαίνει ότι οπωσδήποτ οπωσδ ήποτεε ισχ"ουν ισχ"ουν για όλους. όλους. 4"τε σημαίνει σημαίνει ότι μια τεχνική δεν μπορεί μπορεί να λειτουργήσ λειτουργήσει ει θετικά. (υτό βέβαια δεν είναι κάτι που μου έχει συμβεί προσωπικά# οι τεχνικές τέτοιου είδους 5εκτός από την συνειδητή αναπνοή6 μάλλον με εμπόδισαν# υποθέτω όμως ότι μπορο"ν να προσ$έρουν σε άλλους. εν είναι καλό να πιστε"ουμε ότι η δική μας προοπτική είναι η μόνη που έχει κάποια αξία. Η *ωή κρ"βει εκπλήξεις και κάτι που δεν μπορο"με να το καταλάβουμε καθόλου και να το λειτουργήσουμε# ίσως το χρησιμοποιεί αποτελεσματικά κάποιος άλλος. (πό την άλλη μεριά όμως# μπορο"με να μιλήσουμε μόνο για λογαριασμό του εαυτο" μας και να πο"με ό#τι έχουμε καταλάβει εμείς# όσο περιορισμένο και αν είναι. 'πίσης δεν πρέπει ποτέ να ξεχνο"με ότι ο %εός δεν έχει δ!σει μυαλό μόνο σε μας# μόνο στην δική μας οικογένεια# μόνο στην δική μας πατρίδα# μόνο στην δική μας θρησκεία. 2ο έχει δ!σει και σε άλλους. (υτή η προοπτική ίσως είναι ενοχλητική για το εγ! μας# καλό θα ήταν όμως να μάθουμε πλέον πλέ ον να *ο" *ο"με με με αυτήν αυτήν.. Η αποκλε αποκλειστ ιστικό ικότητ τητα α και ο $ανατι $ανατισμό σμόςς δεν ω$έλη ω$έλησαν σαν ποτέ ποτέ κανέναν.

6

 

Ο ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ (ς υποθέσουμε ότι εκτελέσαμε κάποια άσκηση διαλογισμο" και μετά σηκωνόμαστε για να συνεχίσουμε τις δουλειές μας. 3ε τι κατάσταση θα βρεθεί ο νους μας8 Μοιραίο είναι σταδιακά να επανέλθει στην πρότερη χαοτική του κατάσταση# χάνοντας σχεδόν όλα τα πλεονεκτήματα του διαλογισμο". /ροσέξτε όμωςB (ν εμείς θεωρο"με ότι ο διαλογισμός είναι κάτι σαν όλες τις υπόλοιπες δραστηριότητές μας# κάτι που το κάνουμε ή χρησιμοποιο"με# περν!ντας μετά σε κάτ κάτι άλ άλλ λο# τότ ότεε θα εγ εγκα κατα ταλ λεί εί& &ου ουμ με την την δια ιαλ λογισ ογιστι τική κή κατά κατάστ στασ αση η για να την αντικαταστήσουμε με εκείνη την κατάσταση τουέχουμε νου# μας επόμεν επό μενές ές μας δραστη δραστηριό ριότητ τητες. ες. )τσι )τσ ι δεν θα έχο υμεπου σταθερ σταόπως θερά άνομί*ουμε αποτελ αποτελέσμ έσματα αταεξυπηρετεί διότι διότι δενστις θα υπάρχει συνέχεια. ταν είμαι καθιστός με κλειστά τα μάτια με συμ$έρει να διαλογί*ομαι# όταν όμως προσπαθ! να βγάλω χρήματα# ή να απολα"σω το $αγητό μου# ο διαλογισμός είναι ανεπιθ"μητος. Η έννοια του ανεπιθ"μητου σημαίνει ότι θα ξερι*!σω από μέσα μου κάθε κατάλοιπο από την άσκησή μου και τελικά δεν θα κατα$έρω ποτέ να διαλογιστ!.  ταν όμως μέσα μας υπάρχει η πραγματική επιθυμία για διαλογισμό τότε αυτή εξακολουθεί να ισχ"ει# άσχετα με το τι κάνουμε εκείνη στην στιγμή στην *ωή μας. +ανείς δεν μπορεί να μας εξασ$αλίσει αυτή την επιθυμία. (ν όμως υπάρχει# τότε ο διαλογισμός καθίσταται μια συνεχής ενασχόληση και όχι κάτι το περιστασιακό. Η πραγματική διαλογιστική κατάσταση έχει σχέση με την εσωτερική σιγή# την αυξημένη επίγνωση# την εσωτερική χαλάρωση και την ευαισθησία ευαισθ ησία της καρδιάς. καρδιάς. 3υνεπ!ς είναι κάτι που μπορο"με μπορο"με να το ασκο"με συνεχ!ς και όχι μόνο σε ορισμένες !ρες της ημέρας. +άτι το οποίο γίνεται εν κινήσει θα λέγαμε και εμποτί*ει έτσι όλες μας τις καθημερινές δραστηριότητες# εσωτερικές και εξωτερικές# μεταμορ$!νοντας με αυτόν τον τρόπο την *ωή και τον εαυτό μας. ;ια τους περισσότερους αυτό ακο"γεται ως κάτι το υπερβολικό# ή τουλάχιστον κουραστικό. ($ο" λοιπόν δεν τους ελκ"ει# ας το α$ήσουν στην άκρη και ας κάνουν αυτό που επιθυμο"ν. 4"τως ή άλλως ο"τε αυτό θα κρατήσει πολ". 3υνήθως με αυτά τα πράγματα ασχολο"νται άτομα νεαρής ηλικίας. Μόλις βρουν γυναίκα# ή άνδρα αντίστοιχα και κάποια δουλειά# σταματο"ν τον διαλογισμό που τον χρησιμοποιο"σαν στην πραγματικότητα σαν θλιβερό υποκατάστατο την έλλει&ης καλής &υχικής επικοινωνίας με κάποιον άνθρωπο του άλλου $"λλου. εν θέλουμε να γίνουμε κυνικοί# αλλά η ηλικιακή και κοινωνική σ"σταση των μελ!ν πολλ!ν σχολ!ν μετα$υσικής αυτό μας δείχνει. /άνε εκεί για να καλ"&ουν &υχολογικά κενά. κεν ά. +αμία +αμία σχέση σχέση με εσω εσωτερ τερισμ ισμό. ό. 2ο ίδιο ίδιο μας δείχνει δείχνει και η ηλικια ηλικιακή κή σ"στασ σ"σταση η και η κοινωνική κατάσταση των μανιωδ!ς ασχολο"μενων π.χ. με τους υπολογιστές. +άποιος μου είχεε πει κάποτε είχ κάποτε ότι αν θέλουμ θέλουμεε να διαπισ διαπιστ!σ τ!σουμ ουμεε την την γνησιό γνησιότητ τητα α των μετα$υσικ μετα$υσικ!ν !ν ενδια$ερόντων μιας γυναίκας# θα πρέπει να περιμένουμε πρ!τα να παντρευτεί και να κάνει παιδιά. (ν λοιπόν γίνει μητέρα και διατηρήσει τα ενδια$έροντά της# σημαίνει ότι αυτά ήταν γνήσια. (υτό συμβαίνει σπάνια. :υσικά τα ανάλογα ισχ"ουν και για τους άνδρες# μόνο που εκείί υπεισέ εκε υπεισέρχε ρχεται ται η επιτυχ επιτυχία ία στην στην *ωή και ορισμέ ορισμένοι νοι ανόητο ανόητοιι παράγον παράγοντες τες## όπως όπως αγορά αγορά αυτοκινήτου# κινητο" τηλε$!νου και κάτι τέτοια. 2έτοιου είδους πράγματα πρέπει να τα γνωρί*ουμε για τον εαυτό μας. 3ημασία έχει λοιπόν να είμαστε όσο μπορο"με περισσότερο ξεκαθαρισμένοι# έχοντας αυτογνωσία. Η επιθυμία μας για διαλογισμό είναι επιθυμία για διαλογισμό# ή απλ!ς δεν έχουμε γυναίκα8 (ς γυρίσουμε τ!ρα στο θέμα μας. ταν $ροντί*ουμε να διαλογι*όμαστε κατά την διάρκεια της της ημέ ημέρας ρας## αυτό αυτό σημαίν σημαίνει ει ότι ο εσωτερ εσωτερικό ικόςς μας κόσμος κόσμος βρίσκε βρίσκεται ται σε μια κατάστ κατάσταση αση ιδιαίτερης αντιληπτικής ευαισθησίας. /ροσλαμβάνει τις εντυπ!σεις με τέτοιο τρόπο# που τις αποτρέπει να γίνουν βορά του εγ! μας. (ν κάποιος# για παράδειγμα# μας επαινέσει# ή μας κατηγορήσει# εμείς αντιδρο"με με υπερη$άνεια# ή με οργή και απογοήτευση. (υτή είναι πάντα η αντίδραση του εγ!. ταν ο νους βρίσκεται σε διαλογιστική κατάσταση# η αυξημένη επίγνωση μας επιτρέπει να διαπιστ!σουμε επί τόπου τις αντιδράσεις του εγ!# γιατί δεν είμαστε α$ηρημένοι και τις εξαλεί$ει 5γιατί αυτές ξεκινάνε από την σκέ&η της προσβολής και του ότι είμαστε κάποιοι σπουδαίοι6# χωρίς εμείς να αναγκαστο"με να τις καταπιέσουμε# πράγμα το $υσι οποίο δημιουργο"σε παραμορ$!σεις δεν μπ μπορ ορο" ο"με με $υ σικά κάθανα τρ τρο$ ο$οδ οδοτ οτήσ ήσου ουμε με την την ορ οργή γήμέσα μα μαςς μας. με ταν σκέ& σκέ&ει εις. ς... .. σκε$τόμαστε# (λλά (λλά*ε *ειι έτ έτσι σιδεν η συμπερι$ορά μας και η στάση μας απέναντι στην *ωή και στον εαυτό μας. +άτι τέτοιο

7

 

ενδέχεται να μην μας είναι ιδιαίτερα επιθυμητό. 7σως να βολευόμαστε με έναν δεκάλεπτο διαλο δια λογισ γισμό μό ημερη ημερησίω σίως# ς# !στε !στε μετά μετά να έχουμ έχουμεε όλη την μέρα μέρα δική δική μας# μας# προκει προκειμέν μένου ου να ικανοπ ικα νοποιή οιήσου σουμε με τα παιχνί παιχνίδια δια του εγ! μας. μας. 4 διαλογ διαλογισμ ισμός ός όμως όμως διαλ"ε διαλ"ειι τις διά$ορ διά$ορες ες εμ εμπλ πλοκ οκές ές πρ πριν ιν ακ ακόμ όμα α αυ αυτέ τέςς καλά καλά καλά καλά δη δημι μιου ουργ ργηθ ηθο" ο"ν# ν# με απ αποτ οτέλ έλεσ εσμα μα την την άμ άμεση εση απ απελ ελευ ευθέ θέρωσ ρωση η το του υ &υχι &υχικο κο" " μα μαςς κόσμ κόσμου ου απ από ό τις τις ξέ ξένε νεςς επ επιρ ιρρο ροές ές## τα κατα κατακλ κλυσ υσμι μικά κά συναισθήματα# τις ανισόρροπες σκέ&εις και τις ανεξέλεγκτες πράξεις. (ν την στιγμή ενός επίμαχου περιστατικο"# παρουσιάσουμε κάποιες ανεξήγητες αντιδράσεις# αμέσως καθίσταται $ανερή η αιτία τους# διότι αυτό που την έκρυβε ήταν η διαδικασία της σκέ&ης# την οποία το εγ! χρησιμοποιεί# όχι μόνο για να πετυχαίνει τους στόχους του# αλλά και για αυτοάμυνα από την ίδια μας την συνείδηση. (υτό κάνει την διαδικασία της αυτοανάλυσης περιττή# διότι η αλήθεια βρίσκεται μπροστά μας ολο$άνερη. 'ν! 'ν! λοιπ λοιπόν όν ομιλ ομιλο" ο"με με## τρ τρ!μ !με# ε# εργα εργα*ό *όμα μαστ στε# ε# ξε ξεκο κουρ υρα* α*όμ όμασ αστε τε## διασ διασκε κεδά δά*ο *ουμ υμε# ε# παρακολουθο"με προσεκτικά# με συγκέντρωση της προσοχής# τι κάνουμε# τι συμβαίνει έξω μας και μέσα μας. ηλαδή διαλογι*όμαστε. (ν έχουμε αντιλη$θεί την σπουδαιότητα αυτής της κατάστασης τότε δεν θα μας πολεμήσει ο ίδιος μας ο εαυτός και θα σημει!σουμε γρήγορη πρόοδ πρό οδο. ο. (υτό (υτό όμως όμως είναι είναι αρκετά αρκετά σπάνιο σπάνιο $αινόμ $αινόμενο ενο και α$ορά α$ορά ανθρ!π ανθρ!πους ους ιδιαίτ ιδιαίτερα ερα ξεκαθαρισμένους με τον εαυτό τους. Η συνεχής αυτή αυτοπαρατήρηση διαλ"ει επί τόπου οτιδήποτ οτιδ ήποτεε δεν είναι προDόν προDόν της δικής μας συνείδησης. συνείδησης. )μμονες )μμονες ιδέες# $οβίες# $οβίες# αρνητικά αρνητικά συναισθήμα συναι σθήματα# τα# ιδεολογίες ιδεολογίες## συνήθειες συνήθειες κ.λ.π. προσ$έροντ προσ$έροντάς άς μας έτσι μια *ωή περισσότερο περισσότερο συνειδητή. Η προσοχή δρα μέσα μας με έναν καταλυτικό τρόπο. %α μπορο"σαμε να πο"με ότι αυτή η κατάσταση είναι το να *ο"με στο εδ! και τ!ρα. 'ίναι μια διαδικασία συνειδητής παρουσίας στον εαυτό μας και στην *ωή μας. (υτές οι εκ$ράσεις έχουν κακοπο έχουν κακοποιηθ ιηθεί εί αρκετά αρκετά## διότι διότι χρησιμ χρησιμοπο οποιο" ιο"ντα νταιι συνεχ! συνεχ!ς# ς# από ανθρ!π ανθρ!πους ους που δεν καταλαβαίνουν την βαθ"τερη σημασία τους. Eω στο εδ! και τ!ρα όχι μόνο όταν είμαι προσγε προ σγειωμ ιωμένο ένοςς στην στην πραγμα πραγματικ τικότη ότητα# τα# όπως όπως συνήθω συνήθωςς λέμε# λέμε# αλλά αλλά όταν όταν ο νους νους μου μου δεν σχηματί*ει καθόλου σκέ&εις και εικόνες 5ασ$αλ!ς εκείνες που είναι περιττές και όχι αυτές που μας βοηθο"ν π.χ. να συνομιλήσουμε# να εργαστο"με# ή να επιλέξουμε το μεσημεριανό μας γε"μα6. 4ι σκέ&εις είναι πράγματα που συνέβησαν ή που υπολογί*ουμε ότι θα συμβο"ν# α$ορο"ν δηλαδή το παρελθόν ή το μέλλον# ή είναι πράγματα που δεν συμβαίνουν εδ!# γιατί γι για α πα παρά ράδε δειγ ιγμα μα σκε$ σκε$τό τόμα μαστ στεε κάπο κάποιο ιον ν άλ άλλο λον ν άν άνθρ θρωπ ωπο# ο# που που δεν δεν είνα είναιι πα παρ! ρ!ν. ν. τ ταν αν συνομιλο"με με κάποιον πρέπει να δίνουμε όλη μας την προσοχή σε αυτά που λέει και σε αυτά αυτ ά που αισθαν αισθανόμα όμαστε στε εμείς. εμείς. (υτή (υτή είναι είναι η παρο"σ παρο"σα α πραγματ πραγματικό ικότη τητα. τα. (ν όμως όμως εμείς εμείς σκε$τόμαστε τις από&εις μας γι αυτόν τον άνθρωπο# που τις σχηματίσαμε από παρελθο"σες εμπειρίες# τότε έχουμε μέσα μας κάτι που δεν διαδραματί*εται στο εδ! και τ!ρα. Eο"με με μια $αντασίωση# $αντασίωση# άσχετα με το ότι όλα αυτά κάποτε κάποτε συνέβησαν συνέβησαν και ενδεχομέν ενδεχομένως ως έχουν έχουν την  χρησιμότητά τους. εν προσλαμβάνουμε την υπάρχουσα κατάσταση# αλλά την ανα ναμ μιγν" ιγν"ο ουμ υμεε με τις δικ ικές ές μας πρ προ οβο βολέ λέςς και και προκ προκ" "πτ πτεει έτσι έτσι ένα υβρί υβρίδι διο ο της της πραγματικότητας. Eο"με σε μια πραγματικότητα δικής μας κατασκευής. ΠΑΡΟΥΣΙΑ – Η ΑΣΚΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΣΚΗΣΕΩΝ

 Έχουμε αναρωτηθεί άραγε αν υπάρχουν διαφορετικά είδη συγκέντρωσης; Όταν για παράδειγμα ασχολούμαστε με ένα θέμα, ή μια δραστηριτητα που μας ενδιαφέρει πολύ! Όταν "λέπουμε κάτι στην τηλεραση, που απορροφά την προσοχή μας! #τε είμαστε προσηλωμένοι, δεν απασχολούμαστε με τίποτε άλλο και ο χρνος κυλάει χωρίς καν να το καταλά"ουμε! $ναμφισ"ήτητα είναι μια κατάσταση συγκέντρωσης! %οια είναι μως τα χαρακτηριστικά της; &την πραγματικτητα η προσοχή μας είναι εστιασμένη στο αντικείμενο του ενδιαφέροντς μας, πως ταν τα παιδιά παί'ουν κάποιο παιχνίδι, αλλά ταυτχρονα έχουμε απορροφηθεί απ αυτ! Έχουμε χάσει την επίγνωση του ίδιου μας του εαυτού! (αι αυτ δεν είναι, κατά την γν)μη μου πάντοτε, το 'ητούμενο! 'ητούμενο! *ν) είμαστε προσηλωμένοι, έχουμε +εχαστεί! αίνεται μως, πως υπάρχει και ένα δεύτερο είδος προσήλωσης, που χαρακτηρί'εται απ την διπλή προσοχή! *ίμαστε εστιασμένοι στο αντικείμενο που μας απασχολεί, αλλά ταυτχρονα ένα μέρος της επίγνωσής μας, στρέφεται προς τον ίδιο μας τον

8

 

εαυτ! %ρος εαυτ! %ρος την αίσθησ αίσθηση η του εγ) είμαι! είμαι! -εν έχ έχουμ ουμεε απορρο απορροφηθ φηθεί, εί, δεν έχ έχουμ ουμεε +εχα +εχαστ στεί εί,, αλλά αλλά εί είμα μαστ στεε συ συνε νειδη ιδητο τοί! ί! &την &την πρ προη οηγο γούμ ύμεν ενη η μ μως ως κα κατά τάστ στασ αση η η συνειδηττητά μας ήταν ελαττωμένη! #ο δεύτερο είδος συγκέντρωσης, που είναι και το 'ητούμενο, συνοδεύεται απ την ταυτχρονη επίγνωση του εαυτού μας, απ μια άφωνη αίσθηση, απ ένα σιωπηλ, χωρίς σκέ.εις/ εγ) προσέχω! 0ομί'ω τι αυτ είναι το κλειδί του διαλογισμού, αυτ το οποίο κάνει την διαφορά μετα+ύ της κοινής συγκέντρωσης και της διαλογιστικής συγκέντρωσης! 1 διπλή προσοχή! Ένα μέρος επίγνωσης στο αντικείμενο, ή στην δραστηριτητα της συγκέντρωσής μας και το άλλο μέρος στραμμένο στο σιωπηλ, χωρίς μορφές, εγ) προσέχω! &υγκεντρωμένος είναι και ένας μαθητής ταν μελετάει! -εν υπάρχει μως η σιωπηλή επίγνωση στο  υπ"αθρο του νου του, η επίγνωση του εγ) προσέχω, εγ) μελετάω! *γ), χι σαν την γν)ση γν) ση του ονματς ονματς μας, της της καταγ καταγωγή ωγήςς μας, μας, του φύλλου φύλλου μας, μας, αλλά αλλά εγ) σαν συνολική αίσθηση του εαυτού μας, σαν αίσθηση του παρατηρητή! %ρέπει λοιπν να έχουμε την αίσθηση του σιωπη2λού παρατηρητή, του μάρτυρα! 1 διαφ διαφορ ορά ά λοιπ λοιπν ν με μετα τα+ύ +ύ συ συνε νείδ ίδησ ησης ης κα καιι ασυν ασυνει ειδη δησία σίας, ς, συ συνε νειδ ιδητ ηττ τητ ητας ας κα καιι  νυσταλέας εγρήγορσης, δεν δ εν είναι το κατά πσο είμαστε συγκεντρωμένοι, αλλά κατά πσο είναι ενεργοποιημένος ο αποστασιοποιημένος παρατηρητής! $υτς είναι μια καινούργια παράμετρος μέσα μας! 1 ύπαρ+η αυτού του παράγοντα δημιουργεί την κα κατά τάστ στασ αση η τη τηςς συ συνε νειδ ιδητ ητής ής πα παρο ρουσ υσία ίαςς στ στο ο εδ) εδ) κα καιι τ)ρα τ)ρα κα καιι είναι είναι ο αληθ αληθιν ινς ς διαλογισμς! Όταν λέμε αυτά οι περισστεροι θα νομίσουν τι πρκειται για την συνειδητοποίηση του ποιοι είμαστε, με την κοινή έννοια! *ίμαστε ο (ος #άδε, με αυτ το επάγγελμα, με την συγκεκριμένη οικογενειακή κατάσταση, τσα λεφτά, τσα πτυχία!!! κ!λ!π! 3 παρατηρητής μως δεν είναι λο αυτ το συνοθύλευμα κοινωνικ)ν κα καιι επίκτη επίκτητων των χαρακ χαρακτηρ τηριστ ιστικ ικ)ν, )ν, αλλά αλλά μια εσωτερ εσωτερική ική επίγνω επίγνωση ση της συνολ συνολική ικήςς αίσθησης του ντος μας, χωρίς λα τα προηγούμενα, που είναι και λιγάκι αν)ριμο να αυ αυτο τοπρ προσ οσδιο διορι' ρι'μ μασ αστε τε "ά "άσε σειι αυτ) αυτ)ν, ν, γι γιατ ατίί οδ οδηγ ηγού ούμα μαστ στεε έτσι έτσι σε πε περι ριπέ πέτε τειες ιες ε+άρτησης ε+άρτησ ης απ την κοινωνική μας εικνα! 4πορεί λοιπν εμείς να νομί'ουμε τι διαλογι'μαστε, εν) στην πραγματικτητα να είμαστε απορροφημένοι, ταυτισμένοι, χωρίς να λειτουργεί μέσα μας η κατάσταση της συ συνε νειδ ιδητ ητής ής πα παρο ρουσ υσία ίας! ς! 4πορ 4πορεί εί να έχου έχουμε με κα καιι εμπε εμπειρί ιρίες ες μάλι μάλιστ στα! α! *ίνα *ίναιι μ μως ως εμπειρίες ύπνου! (άτι σαν τα νειρα! $υτ "έ"αια δεν σημαίνει τι δεν μπορεί να έχουν κάποια α+ία! -εν είναι μως η κατάσταση της αυ+ημένης συνείδησης, που επιδι) επι δι)κο κουμε υμε!! 5πάρχει 5πάρχει μως μως και και μια μετε+έλ μετε+έλι+η ι+η της κα κατάσ τάστασ τασης ης της συνειδη συνειδητής τής παρουσίας! $ρχικά υπάρχει η χωρίς σκέ.εις αίσθηση του εγ) προσέχω, η οποία σε κάποια στιγμή μπορεί να υποστεί μια μεταμρφωση σε προσοχή χωρίς το εγ)! #ο #ο εγ) προσέχω, μετατρέπεται σε σκέτη προσοχή! %οιος μως προσέχει; %άντως χι αυτς που ήμασταν πριν απ λίγο!!! &αν να μην υπάρχει πλέον εκεί κανείς! -εν υπάρχει αφηρημάδα και απορρφηση, αλλά εισερχμαστε σε μια κατάσταση με μειωμένο εγ)! *νωνμαστε με το περι"άλλον μας, είτε το εσωτερικ, είτε το ε+ωτερικ και η αρετέςς της δεκτικτητας αρετέ δεκτικτητας,, της ανοχής και της συμπνιας συμπνιας λγω του γεγοντος γεγοντος αυτού, αυτού, αυ+άνουν! 1 κατάσταση της παρουσίας είναι μια διαφορετική κατάσταση συνειδηττητας! -εν μπορ μπ ορεί εί να την την προκ προκαλ αλέσ έσει ει κάποι άποιος ος μέσα μέσα το του, υ, εκ το του υ μη ν ντο τος! ς! 6ρει 6ρειά' ά'ετ εται αι προεργασία και ωριμτητα! %ρέπει να έχει προηγηθεί δουλειά με τον εαυτ μας σε 'ητήματ ητήματα α αποταύ αποταύτισ τισης ης κα καιι αυτοσυ αυτοσυνει νειδησ δησίας ίας!! (άποιος άποιος οπαδς οπαδς,, οποιου οποιουδήπ δήποτε οτε πράγματος, κμματος, ομάδας, ιδεολογίας, είναι πολύ δύσκολο να "ι)σει αυτή την κατάσταση! -εν θα μπορέσει γιατί μέσα του είναι 'ωντανή και ενεργή η τάση της απορρφησης απ ε+ωτερικές καταστάσεις! %ως ο οπαδς, με την σημαιούλα στο χέρι, ή ο φίλαθλος με το χυδαίο λε+ιλγιο του χλου του, ή η μητέρα που είναι "υ "υθι θισμ σμέν ένη η στ στα α πρ πραγ αγμα ματι τικά κά ή φαντ φαντασ αστι τικά κά οι οικ κογ ογενε ενεια ιακά κά τη τηςς πρ προ" ο"λή λήμα ματα τα,, θα

9

 

μπορέσουν να ενεργοποιήσ μπορέσουν ενεργοποιήσουν ουν μέσα τους τον παρατηρητή παρατηρητή;; 4ια πραγματικ πραγματικτητ τητα α "αθιάς αποταύτισης, ελευθερίας και ηθικτητας! 1 αποστασιοποίηση αυτή θα τους έκανε αυτομάτως να απο"άλλουν την προηγούμενή τους ανωριμτητα! #ο θέλουν μως; $υτς είναι και ο λγος που σε αυτή την ιστοσελίδα του διαλογισμού, υπάρχει μια σειρά μελετ)ν, πάνω σε διάφορα θέματα που α2φορούν την επε+εργασία του εσωτερικού μας κσμου! %ολλοί ίσως αναρωτηθούν ποια είναι η σχέση τους με τον διαλογισμ, μως χωρίς αυτά ο διαλογι2σμς είναι μάλλον αδύνατος! Όταν είμαι συνειδητά παρ)ν μέσα στον εαυτ μου, πως είναι δυνατν να τρέχω πίσω απ τις διάφορες υπνωτικές υπο"ολές της σημερινής μας κοινωνίας; 1 ειδοποις διαφορά λοιπν μετα+ύ της συνήθους συγκέντρωσης της προσοχής μας και του διαλογισμού είναι κατά την γν)μη μου, η συνειδητή παρουσία μέ2σα στον εαυτ μας, αλλά και του εαυτού μας στο περι"άλλον μας! 1 παρουσία αυτή είναι μια κατάσταση της συνειδηττητάς μας! *ίναι το να παρατηρούμε και το έ+ω και το μέσα! 0α μην είμαστε απορροφημένοι, αλλά σε επαγρύπνηση! Όχι απλ)ς κοιτά'ω, αλλά εγ) κοιτά'ω, χωρίς μως την σκέ.η περί του εγ), αλλά με μια άφωνη αίσθηση, χωρίςς λέ+εις! $υτ χωρί $υτ το εγ) σταδιακά σταδιακά αλλά+ει αλλά+ει την μορφή του, δεν είναι πλέον/ εγ) ο #άδε, άδε, αλλά αλλά ο παρατη παρατηρητ ρητής! ής! $νυ.) $νυ.)νετ νεται αι κα καιι μετα2στ μετα2στοιχ οιχει) ει)νετ νεται αι σε μια λο και και αν αν)τ )τερ ερη η οπ οπτι τική κή γωνί γωνία α πο που υ αν αντι τιλα λαμ" μ"αν ανμ μασ αστε τε το τονν εαυτ εαυτ  μας! μας! -εν -εν είνα είναιι μια μια διανοητική ε+ήγηση ή φιλοσοφία 'ωής, αλλά μια κατάσταση της αντιληπτικτητάς μας! μα ς! $ν)τερη ν)τερη οπτική οπτική γωνία γωνία μως μως σημαίν σημαίνει ει και και αν)τερ αν)τερη η ηθική! ηθική! $νοχή $νοχή,, αγάπη, αγάπη, δεκτικτητα, δεκτικτητ α, κατανηση, διάκριση, προσφορά, εσωτερική ελευθερία, να μπορούμε να μπαίνουμε στην θέση του άλλου! Έ+ω απ τύπους, δγματα και μακριά απ την κοινή γν)μη! %ρέπει να +εφύγουμε απ την μονομανία του εγ)! $υτ είναι "έ"αια ένας χρήσιμος παράγοντας προκειμένου να μπορέσουμε να 'ήσουμε την 'ωή μας! 0α γνωρί'ουμε ποιοιι είμαστε, ποιο είμαστε, πως να εργαστούμε, εργαστούμε, πως να σκεφτούμε, σκεφτούμε, πως να θυμμαστε θυμμαστε που είναι το σπίτι μας και ποιοι είναι οι φίλοι μας! #ο πρ"λημα μως είναι τι αυτς ο παράγοντα παράγ ονταςς μέσα μας, που δημιουργείται δημιουργείται απ τις καθημερινές καθημερινές μας εμπειρίες και τις ανάγκε ανά γκεςς μας, μας, έχει έχει υπερ"ο υπερ"ολικ λικά ά διογκω διογκωθεί θεί!! Έχει κυριαρ κυριαρχήσ χήσει ει στην στην 'ωή μας, μας, στις στις σκέ.εις μας και στα συναισθήματά μας! #ο εγ) είναι ένα σύνολο απ σκέ.εις, αναμνήσεις αναμ νήσεις 7πολύ συχνά διασκευασμένες διασκευασμένες κατά πως μας "ολεύει8 και αισθήματα, αισθήματα, χρωματισμένο απ την εντύπωση του διαχωρισμού μας απ τους άλλους και απ το περι"άλλον μας! %ρέπει να μπει στην θέση του! *ί2ναι ένα εργαλείο, χι το παν! 9σως το εγ) να είναι τελικά μια σκέ.η! 1 σκέ.η τι είμαστε χωριστά άτομα! (άποια πρ πρωτ ωτογ ογενή ενήςς δι διαν ανοη οητι τική κή αν αντί τίλη λη.η .η!! $υτή $υτή μ μως ως είναι είναι μ μνο νο η μια μια πλευρά πλευρά τη τηςς πραγμα πρα γματικ τικτη τητας τας,, ένα επίπεδο επίπεδο του ανθρ)πι ανθρ)πινου νου ντος! ντος! 1 άλλη άλλη πλευρά πλευρά είναι είναι η πνευματική, που χαρακτηρί'εται απ την εντητα, απ το μη2εγ)! 3 παρατηρητής για τον οποίον μιλήσαμε δεν είναι το εγ)! -εν παρατηρούμε ως εγ), αλλά και το ίδιο το εγ) είναι αντικείμενο παρα2τήρησης! Όταν η σκέ.η σιγήσει, σιωπάει και το εγ)! %αίρνει τις σωστές του διαστάσεις και λα πλέον είναι στην θέση τους!

"ΕΓΩ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ"  ταν αρχίσουμε να ασχολο"μαστε με τον διαλογισμό# πάντοτε διαπιστ!νουμε ένα ασυγκράτητο χείμαρρο σκέ&εων να μας κατακλ"*ει. 'ίναι αδ"νατον να τον σταματήσουμε και όσο περισσότερο περισσότερο πιε*όμαστε# πιε*όμαστε# τόσο αυτός ενδυναμ!νετ ενδυναμ!νεται αι και μάλιστα πολλές πολλές $ορές συμβαί συμ βαίνει νει να έχουμε έχουμε την την σκέ&η σκέ&η ότ ότιι δεν σκε$τό σκε$τόμασ μαστε# τε# να ονειρο ονειροπολ πολο"μ ο"μεε ότι ότι είμαστ είμαστεε συγκεντρωμ συγκε ντρωμένοι ένοι.. 3κε$τόμαστε 3κε$τόμαστε ότι διαλογι*ό διαλογι*όμαστε μαστε## εν! στην πραγματικό πραγματικότητα τητα μας έχουν έχουν κατακλ"σει οι άσχετες σκέ&εις. Η πίεση και η κατά μέτωπο επίθεση με την δ"ναμη της θέλησής μας# δεν $έρνει κανένα αποτέλεσμα. 4 ανυπάκουος νους μας τρέ$εται κατά κάποιο τρόπο από τις προσπάθειές μας και ενισχ"ει την πεισματική του αντίσταση.

10

 

2ι πρέπει να κάνουμε8 :αίνεται πως είναι αδ"νατον να σταματήσουμε τις σκέ&εις μας. Μπορ Μπ ορο" ο"με με όμ όμως ως να τι τιςς α$ήσ α$ήσου ουμε με να σταμ σταματ ατήσ ήσου ουν ν μόνε μόνεςς τους τους## ότ όταν αν πά πά&ο &ουμ υμεε να τρο$οδοτο"με με ενέργεια την πηγή τους8 (υτό είναι μια καλή ιδέα# αρκεί να ανακαλ"&ουμε την πηγή των ανεξέλεγκτων σκέ&εων και το είδος της ενέργειας που καταναλ!νουν. (ς δο"με λοιπόν σε πρ!τη $άση γιατί σκε$τόμαστε. (σ$αλ!ς δεν εννοο"με το χρήσιμο είδος διανοητικής δραστηριότητας# όπως το πως θα δουλέ&ουμε# τι θα $άμε το μεσημέρι# πως θα συνεννοηθο"με με τους ανθρ!πους# ποιόν δρόμο θα ακολουθήσουμε για να πάμε κάπου. (υτέ (υ τέςς οι σκ σκέ& έ&ει ειςς εί είνα ναιι χρήσ χρήσιμ ιμες ες.. (ποτ (ποτελ ελο" ο"ν ν όμως όμως ίσως ίσως ένα ένα δέκα δέκα τοις τοις εκ εκατ ατό ό τη τηςς δραστηριότητας του νου μας. +αι οι ίδιες ακόμα δεν είναι εντελ!ς ξεκαθαρισμένες. σο π.χ. σκε$τόμαστε το τι θα $άμε το μεσημέρι# ανάμεσα σε αυτές τις σκέ&εις# εισχωρο"ν άλλες άχρηστες. άχρησ τες. +άποια παράλληλη παράλληλη $αντασίωση# $αντασίωση# άσχετη με το θέμα# τραγουδάκια# τραγουδάκια# ασ"νδετες ασ"νδετες  λέξεις# ονειροπολήματα. ονειροπολήματα. +αι ανάμεσα σε όλα αυτά# υπάρχουν και οι σκέ&εις που θα μας  χρειαστο"ν. εν είναι μόνο οι περιττές σκέ&εις# αλλά και η έλλει&η εστιασμο" κατά την διάρκεια των χρήσιμων σκέ&εων. 2ι προκαλεί όμως αυτές τις συνεχείς παρεμβολές# που καταναλ!νουν τόσο πολ" ενέργεια και που αν αυξηθο"ν αυξηθο"ν σε ένταση δημιουργο" δημιουργο"ν ν παθολογικ παθολογικές ές καταστάσεις8 καταστάσεις8 2ι σκε$τόμαστ σκε$τόμαστε8 ε8 Η άχρηστη σκέ&η είναι πολλά ασ"νδετα κομμάτια# όπως εκ πρ!της ό&ης $αίνεται# ή έχει κάποιο κάποι ο κεντρικό κεντρικό πυρήνα# γ"ρω από τον οποίο περιστρέ$εται περιστρέ$εται88 'ίναι πολλά θέματα# που γενν γεννιο ιο"ν "ντα ταιι μέ μέσα σα μας# μας# με αναρ αναρχι χικό κό τρ τρόπ όπο# ο# ή υπ υπάρχ άρχει ει κε κεντ ντρι ρική κή ιδέα# ιδέα# πίσω πίσω απ από ό το $αινομενικό χάος8 +αι αν υπάρχει# ποια είναι αυτή8 (ν την ανακαλ"&ουμε θα μάθουμε τον  λόγο για τον οποίο σκε$τόμαστε συνεχ!ς με πυρετ!δη τρόπο και θα μάθουμε επίσης γιατί δεν μπορο"με να εστιάσουμε κάπου την προσοχή μας# γιατί μας απορρο$ο"ν τόσα πολλά πράγματα και ξεχνάμε τον εαυτό μας. Μόνο η αυτοπαρατήρηση μπορεί να μας βοηθήσει. /ρέπει όμως να είναι διεισδυτική και ακριβή ακρ ιβής# ς# χωρίς χωρίς πολ"πλ πολ"πλοκε οκεςς διανοη διανοητικ τικές ές εξηγήσ εξηγήσεις εις.. +ατά +ατά την την γν!μη γν!μη μου μου σκε$τό σκε$τόμασ μαστε τε ασταμάτητα γιατί έτσι συντηρο"με μέσα μας# την αίσθηση του Fεγ!F. 3κε$τόμαστε τι θα πο πο"μ "με# ε# τι θα κά κάνο νουμ υμε# ε# τι θα μας μας πο"ν πο"νε# ε# πλάθ πλάθου ουμε με $αντ $αντασ αστι τικέ κέςς ιστο ιστορί ρίες ες## με εμάς εμάς πρωταγωνιστές# όταν σκε$τόμαστε τους άλλους είναι πάντοτε σε συνάρτηση με τους εαυτο"ς μας# με τις ανάγκες μας# με τα απωθημένα μας. 3την ουσία περιγρά$ουμε συνεχ!ς στον εαυτό μας# τον ίδιο μας τον εαυτό και την *ωή μας# παρελθο"σα# παρο"σα και μέλλουσα. Μέσα Μέ σα μα μαςς αντη αντηχε χείί ένα ένα ασ αστα ταμά μάτη τητο το Fε Fεγ! γ!1 1 εγ εγ!1 !1 εγ!1 εγ!1F. F. +άνο +άνουμ υμεε επ επίσ ίσης ης συχν συχνά ά τις τις απαραίτητε απαραί τητεςς τροποποιήσ τροποποιήσεις# εις# έτσι !στε να έχουμε έχουμε πάντοτε πάντοτε δίκιο και να δείχνουμε δείχνουμε στους άλλους σπουδαίοι# ή άχρηστοι# ανάλογα με το τι είδους απωθημένα έχουμε. 3κε$τόμαστε και στο υπόβαθρο# βαθιά μέσα μας# FτρέχειF κάποια παράλληλη $αντασίωση# όπως μπορεί να FτρέχειF κάποιο πρόγραμμα σε έναν υπολογιστή# χωρίς αυτό να γίνεται άμεσα αντιληπτό από το τον ν χρ χρήσ ήστη τη.. (υτό (υτό το υπ υπόγ όγει ειο ο Fπρόγ Fπρόγρα ραμμ μμαF αF το του υ μυ μυαλ αλο" ο" μα μας# ς# κάνε κάνειι τις τις απ απαρα αραίτ ίτητ ητες ες διορθ!σεις# έτσι !στε να συντηρηθεί μια ικανοποιητική για μας αυτοεικόνα. 'ίναι ένα είδος υποσυνείδητης αυτο&υχοθεραπείας# 5ή πρόκλησης &υχασθένειας6.  )χουμε έστω *ήσει κάποια αποτυχία στην *ωή μας# μας εγκατέλει&ε μια γυναίκα. +άνουμε Fαποσό Fαπ οσόβη βησηF σηF του πλήγμα πλήγματος τος## ενεργο ενεργοποι ποι!ντ !ντας ας κάποιο κάποιο είδος είδος εσωτερ εσωτερικο ικο" " Fαμορτ Fαμορτισέ ισέρF. ρF. +ατασκευά*ουμε $ανταστικές ιστορίες στο μυαλό μας# όπου τα γεγονότα είναι δια$ορετικά από αυτά αυτά που συνέβη συνέβησαν σαν στην στην πραγμα πραγματικ τικότη ότητα. τα. 3την 3την παραπο παραποιημ ιημένη ένη απόδοσ απόδοση η των γεγονότων# εμείς είμαστε που έχουμε όλο το δίκιο και εμείς είμαστε που ταπειν!νουμε αυτή την γυναίκα# που μας εγκατέλει&ε. )τσι περισ!*ουμε την αυτοεικόνα μας και θεραπε"ουμε το εσωτερ εσωτερικό ικό τρα"μα τρα"μα## αλλά* αλλά*οντ οντας ας τα συναισ συναισθήμ θήματά ατά μας. μας. 4ι πυρ πυρετ! ετ!δε δεις ις $αντασ $αντασι!σ ι!σεις εις σταματο"ν είτε όταν εξαντληθο"ν τα ενεργειακά αποθέματα του νευρικο" μας συστήματος# είτε όταν κατορθ!σουμε να αλλάξουμε τα συναισθήματά μας# αποκαθιστ!ντας τον χαμένο αυτοσεβασμό μας# ή ικανοποι!ντας μια μας επιθυμία# έστω και με έναν μυθολογικό θα  λέγαμε τρόπο. 'ξG άλλου η παραποίηση της ιστορίας ενός έθνους εξυπηρετεί έναν ανάλογο στόχο# σε επίπεδο κοινωνίας. ?α δημιουργήσει μια $ανταστική εθνική οντότητα# άξια σεβασμο". ημοτικά τραγο"δια# έπη# ήρωες# χαμένες πατρίδες# Fπάλι με χρόνια και καιρο"ς1F# ακόμα και το Fοι Hωμαίοι κατέκτησαν την 'λλάδα στρατιωτικά# οι )λληνες όμως κατέκτησαν τους Hωμαίους

11

 

με τον πολιτισμό τουςF# εξυπηρετο"ν τον συλλογικό μας μ"θο# με σκοπό να απαλυνθο"ν οι εθνικέ εθν ικέςς μας ταπειν ταπειν!σε !σεις# ις# που δεν μπορο" μπορο"με με να αντέξο αντέξουμε υμε.. 9ποθέτ 9ποθέτω ω ότι πολ πολλές λές τέτοιε τέτοιεςς διαδικασίες είναι# για το δικό μας επίπεδο# αρκετά χρήσιμες# για κάποιο υ&ηλότερο όμως επ επίπε ίπεδο δο εί είνα ναιι εμ εμπό πόδι διο. ο. Μας Μας προστ προστατ ατε" ε"ου ουν ν από την την αλ αλήθ ήθει εια α που που δεν δεν μπ μπορ ορο" ο"με με να αντικρίσουμε και να χειριστο"με# μας δίνουν όμως# στην θετική τους ό&η# ελπίδα για το μέλλον. Iε"τικη μεν# αλλά προσωρινά ανακου$ιστική. λα αυτά $αίνονται σαν να γίνονται από μόνα μόνα τους# τους# γιατί γιατί είναι είναι υποσυν υποσυνείδ είδητα ητα## όμως όμως κατά κατά βάθος βάθος θέλουμ θέλουμεε να συμβαί συμβαίνου νουν. ν. /ροσπαθο"με να διαλογιστο"με# αλλά θέλουμε ταυτόχρονα να συνεχίσουμε να σκε$τόμαστε# γιατί νοι!θουμε ότι αυτό είναι κάτι το πολ" *ωτικό για μας. Η πυρετ!δης και ανεξέλεγκτη σκέ&η είναι λοιπόν μια διαδικασία Fυποστ"λωσηςF του υπό κατάρρευση εγ! μας. +αι είναι υπό κατάρρευση γιατί η *ωή δεν είναι εαυτοκεντρική. εν είμαστε εμείς το κέντρο του κόσμου# ο"τε κάποιος άλλος. 4"τε ο εαυτός μας αποτελείται μόνο από το εγ!. 9πάρχει και το /νε"μα. 3κε$τόμαστε συνεχ!ς# εκτός βέβαια από τις απαραίτητες σκέ&εις# θέλοντας να συντηρήσουμε την αίσθηση του Fεγ!F και την εικόνα που έχουμε για την *ωή μας και κάθε διακοπή της διαδικασίας αυτής# αποτελεί μεγάλη απειλή για την αυτοεικόνα μας. Η *ωή που δεν είναι εαυτοκεντρική# θα γκρεμίσει την πλαστή αυτοεικόνα μας και θα βάλει το διογκωμένο εγ! μας στην θέση του# που είναι μια από τις πολλές  λειτουργίες του ανθρ!που# χρήσιμη για ορισμένα πράγματα# πρέπει όμως να κάνει πίσω# σε πολλά πολλ ά άλλα. ;ι αυτό και ο νους αντιδρά τόσο πεισματικά πεισματικά και επιδέξια επιδέξια σε κάθε προσπάθεια προσπάθεια ελέγχου του. (ν καταργ καταργήσο ήσουμε υμε την περιττ περιττή ή σκέ&η σκέ&η τότε τότε το &ε"τικ &ε"τικο ο εγ!# που με τόσο τόσο κόπο κόπο έχουμε έχουμε δημιου δημ ιουργή ργήσει σει και από το οποίο οποίο έχουμε έχουμε γαντ* γαντ*ωθε ωθεί# ί# θα καταρρε καταρρε"σε "σει. ι. +αι τότε τότε είναι είναι που προβάλλει ο $όβος του αγν!στου και του θανάτου. (ν εγ! δεν είμαι το εγ!# τότε ποιος είμαι8 Μήπως θα χαθ!8 λη αυτή η εσωτερική Μήπως εσωτερική $λυαρία# αυτή η αδιάκο αδιάκοπη πη συ*ήτηση συ*ήτηση με τον εαυτό μας# μπορεί να έχει τον τίτλο F'γ! και η *ωή μου# όπως με βολε"ειF. 'ίναι ένα αληθο$ανές μυθιστ μυθ ιστόρη όρημα. μα. εν είναι είναι η πραγματ πραγματικό ικότη τητα. τα. :τιάχν :τιάχνουμ ουμεε έναν έναν $αντασ $ανταστικ τικό ό κόσμο# κόσμο# ένα έναν ν $ανταστικό εαυτό και γαντ*ωνόμαστε από αυτόν# γιατί μας τρομοκρατεί η πιθανότητα του αγν!στου# όπου η *ωή είναι δια$ορετική και ο εαυτός μας δεν είναι πλέον αυτό που νομί*ουμε ότι είναι. 9πάρχει όμως κάτι άλλο# εκτός από το τεχνητά διογκωμένο εγ! μας# που να είναι ο πραγματικός μας εαυτός8 Μήπως το μικρό $οβισμένο# νευρωτικό και μεγαλομανές δωματιάκι# που έχουμε με τόσο κόπο διακοσμήσει# δεν είναι όλος ο κόσμος8 Μήπως αν βγο"με από εκεί δεν θα βυθιστο"με στην ανυπαρξία# αλλά θα *ήσουμε μια *ωή καλ"τερη# γιατί υπάρχουν και άλλα δωμάτια στο σπίτι8 (υτή η ασταμάτητη λοιπόν εσωτερική συ*ήτηση με τον εαυτό μας# περιγρά$ει τον εαυτό μας# την ιστορία μας και την *ωή μας# έτσι όπως μας εξυπηρετο"ν# με όλες τις απαραίτητες εξιδανικε"σεις# ή υποβαθμίσεις# ανάλογα με την &υχοσ"νθεσή μας. )να κράμα αλήθειας και &ε &ε"δ "δου ους# ς# πο που υ που $τ $τιά ιάχν χνει ει όμως όμως έναν έναν εα υτό ό κα καιι για έναν έναν κόσμ σμο# ο# μας. γν γνωσ ωστό τό#την # λογικ ογ ικο$ ο$αν αν!ς !ς ταξινομημένο# μας προστατε"ει από εαυτ την αλήθεια τονκό εαυτό Με βοήθεια της περιγρα$ής της προσωπικής ιστορίας μας# παραχ!νουμε τα σκουπίδια κάτω από το χαλί. Μιλάμε συνεχ!ς με τον εαυτό μας# για να μην βγουν στην επι$άνεια οι αδυναμίες μας και ότι ότι άλλ άλλο ο μας τρομά*ει τρομά*ει## ή αλλ αλλά*ε ά*ειι ρι*ικά ρι*ικά την *ωή μας. (ν καταρρε καταρρε"σε "σειι η εικόνα εικόνα που κατασκευάσαμε για το άτομό μας# τότε θα αναδυθο"ν όλα εκείνα τα στοιχεία που δεν αντέχουμε να αντικρίσουμε κατά πρόσωπο. Η εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας δεν θα μπορέσει να αντέξει την επίθεση αυτή και θα διαλυθεί. 2ι θα είμαστε τότε8 /ρο$αν!ς ο αληθινός μας εαυτός# αλλά τολμο"με να κάνουμε αυτό το τρομακτικό άλμα στο άγνωστο8 Μάλλον όχι. ;ια να είμαστε και δίκαιοι με τον εαυτό μας# ίσως να είναι μετρημένοι στα δάχτυλα οι άνθρωποι που είναι ικανοί για κάτι τέτοιο. ;ια τους υπόλοιπους# το ένα και μοναδικό άλμα πρέπει να διασπαστεί σε πολλά μικρότερα και πιο Fε"πεπταF πηδηματάκια. Cιγότερο ρι*οσπαστικά# λιγότερο α$ανιστικά για το εγ! μας. %α ρωτο"σε τ!ρα κανείς# τι πρέπει να κάνουμε για να ξε$"γουμε από αυτή την κατάσταση. Μακάρι Μακ άρι να γν!ρι* γν!ρι*α α την απάντηση απάντηση.. 9πάρχε 9πάρχειι όμως όμως μια πιθανότη πιθανότητα τα να μπορεί μπορεί να μας βοηθήσει βοηθ ήσει η παρατήρηση παρατήρηση## η βιωματική βιωματική γν!ση και διαπίστωση διαπίστωση αυτ!ν των λειτουργι!ν λειτουργι!ν μέσα μας. 4ι μηχανισμοί που περιγρά&αμε $αίνεται πως λειτουργο"ν μόνο στην κατάσταση της

12

 

τα"τισης. ταν είμαστε α$ηρημένοι ως προς αυτο"ς# ταυτισμένοι μα*ί τους# ή με κάτι άλλο# συμμετέχοντας με έναν μηχανικό τρόπο# τότε οι μηχανισμοί αυτοί λειτουργο"ν# γιατί έχουν κατα$έρει να μας κάνουν να ξεχαστο"με και μας έχουν παρασ"ρει. 3αν να μας έχουν υπνωτίσει.  ταν όμως τοποθετο"μαστε στην οπτική γωνία του παρατηρητή# τους παρακολουθο"με από έξω και χάνουν τότε την δ"ναμή τους επάνω μας. ;ια να μας εξουσιάσουν πρέπει να μας έχουν πείσει για την χρησιμότητά τους# ή να μας έχουν κατά κάποιο τρόπο εκ$οβίσει. (ν τους παρατηρο"με από την θέση του αποστασιοποιημένου παρατηρητή# τότε ήδη έχουμε κάνει το πρ!το βήμα. 7σως λοιπόν η παρατηρητική επίγνωση# να μας αποταυτί*ει από αυτο"ς.