ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΛΕΥΡΗΣ - ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

ΑΡΧΑΙΑ Ε ΛΛΗΝΙΚΑ Μέθοδος κατανοήσεως

2α'Έκδοσις

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Α. ΠΛΕΥΡΗΣ

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΆ Μέθοδος κατανοήσεως

ΑΘΗΝΑΙ 2012 ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΉΛΕΚΤΡΟΝ

Άρχαιομαθής ξένος έρωτά περιπτερά σrήν πλατείαν Συντάγματος: - Βούλομαι ές Ά.κρόπολιv ίέvαι. Ό περιπτεράς άπαντα: - Άϊ vτόvτ σπήκ ίvγκλις.

'Επιτρέπεται έλευθέρως πάσα άvαδημοσίεuσις Έκδόσεr.ς ΉΛΕΚΤΡΟΝ Άθηvαι 2012 ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΉΛΕΚΤΡΟΝ Σκουφιi 81, 106 80 Άθηναι Τηλ 210 360.53.05 ISBN 978-960-8358-30-0

Προλεγόμενα Σκοπός της μονογραφίας αύτης είναι νά δεί­ ξη εν συντομί�, δτι τά Άρχαία Έλληv ικά ε!ναι μία ζωντανή γλώσσα, τfrv όποίαν σή­ μερον δμιλοϋν οί ..,Ελληνες, άσχέτως μορφώ­ σεώς των. Γνώσις μιας γλώσσης είναι βασικώς γνώ­ σις τοϋ λεξιλογίου της. Τό τεχνικόν μέρος, δπως ή σύνταξις καί ή γραμματική χρειά­ ζονται πολύ όλίγον. Αύτά είναι, διά τούς εί­ δικούς επιστήμονας, φιλολόγους, γλωσσο­ λόγους κ.τ.λ ·Όλοι οί άλλοι μποροϋν νά δμι­ λοϋν καί νά καταλαβαίνουν μίαν γλώσσαν, δίχως νά γνωρίζουν τό συντακτικόν η τήν γραμματικήν της πλήρως. οι aγρόται, οί έρyάται, τά παιδιά μέχρι 15 έτών, οί έπαyyελματίαι, ακόμη καί οί επι­ στήμονες καί γενικώς τό 99,99% τοϋ Έλλη7

Ίf.ωνσταντίνος ΙΙλεύρης

νικοϋ Λαοϋ, όμιλεί Έλληνικά, αλλά δέν γνω­ ρίζει γραμματικήν, οuτε συντακτικόν. Κι' δμως συνεννοοUνται Έλληνικά. 'Άρα ή yνώσις του συντακτικου και της γραμματικης δέν προαπαιτοϋνται, διά νά όμιλης ·Ελληνικα. Έν τούτοις στά σχολεία, παιδεύονται οί μαθηταί μέ τό συντακτικόν καί τήν γραμ­ ματικήν, τά όποία καθ' όλοκληρίαν δέν γνω­ ρίζουν οuτε οί καθηγηταί των, πλήν έξαι­ ρετικών περιπτώσεων. Μας χρειάζονται τά Άρχαία, διά τήν ώφέ­ λειαν πού προκύπτει, άπό τήν έπικοινωνίαν μέ τούς Άρχαιοελληνικούς λογοτεχνικούς θη­ σαυρούς. Πρέπει νά καταλαβαίνωμεν τά άρ­ χαία κείμενα, στό νόημά των καί Οχι νά μα­ θαίνωμεν τάs άχρήστους λεπτομερείας της γραμματικης και του σuντακτικου των. Σήμερον οί μαθηταί άποστηθίζουν τά μέ­ ρη τοϋ ύποθετικοϋ λόγου, πού ύπάρχουν στά eργα τοϋ Αlσχύλου, άλλά δέν βιώνουν τά ήθικά διδάγματά τους, πού θά τούς εί­ ναι χρήσιμα εlς δλην τήν ζωήν, πού άπο­ τελοϋν πραγματικά έφόδια τοϋ βίου. 'Έτσι -

-

,

-

-

'

-

'

-

-

8

fιρχαία Έλληνικά. Μέθοδος κατανοήσεως

χάνεται ή ούσία, διά τούς γραμματικούς καί συντακτικους τυπους. Τό ένα βεβαίως δέν άποκλείει τό άλλο. Καλή ή γραμματική καί τό συντακτικό, άλλ.ά προέχει κατ' άπόλυτον προτεραιότητα ή γvωσις του κειμενου, που ειναι γvωσις τοϋ νοήματος τών λέξεων. Πρώτον αuτό καί μετά τά ύπόλοιπα. 'Ήδη άπό τοί> 1992 στό βιβλίον μου «Ποία γλώσσα καί γιατί» επεσήμανα τόν γλωσσικόν εκφυλισμό, πού οί γραικί>λοι, μέ τήν άνοχήν της Άκαδημίας καί των Πανε­ πιστημίων επέβαλαν στούς .Έλληνας καί άνέλυσα τό γ λωσσικόν μας ζήτημα. Τώρα μέ αύτήν τήν μονογραφίαν ύψώνω φωνήν διαμαρτυρίας, εναντίον της ύπονομεύσεως της γλώσσης της Έλληνικης Φυλής, πού συ­ νεχίζεται. Ή μέθοδος κατανοήσεως της Άρχαίας μορφης της Έλληνικης Γλώσσης είναι: Κάθε λέξιν, πού δέν καταλαβαίνω, τήν συνθέτω στήν Νέαν μορφήν της Έλληνικης Γλώσ­ σης καί τήν άντιλαμβάνομαι, κατά τό ά­ ξίωμα δποιος γνωρίζει Νέα Έλληνικά, 1

-

-

Ι

,

'

9

Τ

-

Κωνσταντίνος Πλεύρης

γνωρίζει καί Άρχαία Έλληvικά, διότι ή Έλληνική γλώσσα είναι ένιαία διαχρονικώς, μέ πολλάς μορφάς τοϋ tδίου λεκτικοϋ πε­ ριεχομένου. Άκολουθεί συνοπτική έξήγησις των ανωτερω. Κωνσταντίνος Πλεύρης -

'

'

10

r:ΟμιλοfJμεν 'Αρχαιοελληνικά Αί λέξεις της άρχαίας μορφής της γλώσσης μας (Άρχαία) όμιλοϋνται τώρα. Ύπάρχουν στόν χαθημεριν6 λ6γο τοϋ 0Ελληνικοϋ Λα­ οu, είτε εν συνθέσει, είτε ώς παράγωγοι καί συνήθως ώς άπλαί η πρωτότυποι. Αότό ση­ μαίνει, δτι τά καλούμενα Άρχαία Έλληνικά δέν είναι νεκρά. Ζοϋν καί έκφράζουν τάς σκέψεις τών Έλλήνων. Συνεπώς δέν τίθεται θέμα νά μάθωμεν Άρχαία, ώς μίαν ξένην γλώσσαν, διότι τά όμιλοϋμεν καί τά γράφομεν, άλλά δέν τό γνωρίζομεν! Αύτό χρειάζεται νά μάθωμεν: Νά διδαχθώμεν δηλαδή στ6 σχολείον τήν σημασίαν τών λέξεων, πού λέγομεν. "Ολα τά παιδιά λέγουν καί ξέρουν τό ύποβp6χιον, άλλά άγνοοϋν τί σημαίνει βp 6χιον-α. Λέ­ γουν καί ξέρουν τόν λωποο6την, άλλ' άγνο11

Κωνσταντίνος Πλεύρης

οί>ν τί σημαίνει λώπη. Λέγουν καί ξέρουν τό άλεξίπτωτον, άλλ' άγνοοϋν τί σημαίνει άλέ­ ξω κ.τ.λ. Καθήκον λοιπόν μιας Έλληνικής 'Εθνικής Παιδείας είναι νά διδάξη στά Έλληνόπουλα τήν σημασίαν τών λέξεων, πού λέγουν. Καί τότε θά προσεγγίσουν τά Άρχαία Έλληνικά. Δέν χρειάζεται κόπος. Άρκεί μιά άπλή παρατήρησις, στήν σύνθεσι των λέξεων η στά παράyωγά των. Μερικά παραδείγματα, θά σάς πείσουν: Λέγομεν αύγό καί δχι ώόν. "Οποιος ζη­ τήσει «δύο ώά» θά γελάσουν μαζί του. Στήν σύνθεσι δμως χάνεται τό αύγό καί επικρατεί τό ώόν π.χ. αί γυναίκες λέγουν στόν ίατρόν τους, δτι εlχαν κάποιον πόνο «στίς ώοθή­ κες» κι' δχι «στίς αuγοθηκες».