ΚΕΦ Β Δ.Ε.3 Η ΕΞΑΠΛΩΣΗ ΤΩΝ ΑΡΑΒΩΝ

ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΝΕΟΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Β΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΑ 1 Η ΕΞΑΠΛΩΣΗ ΤΩΝ ΑΡΑΒΩΝ α. ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ  Τον 7ο αι.: Εμφάνιση μιας νέας μονοθεϊστικής θρησκείας , του Ισλάμ., την οποία ασπάστηκαν οι Άραβες και τη διέδωσαν με τις κατακτήσεις τους. ΜΩΑΜΕΘ  Ίδρυσε το Ισλάμ.  Ταξίδευε συχνά στις χώρες της Εγγύς Ανατολής.  Γνώριζε το Χριστιανισμό και τον Ιουδαϊσμό  Το 622 διώχθηκε από την πατρίδα του τη Μέκκα και κατέφυγε στη Μεδίνα  Στη Μεδίνα απέκτησε οπαδούς. 622 : Εγίρα (αποδημία) : αφετηρία χρονολογικού συστήματος των Αράβων. 622-632: Το Ισλάμ κυριάρχησε σε όλη την Αραβία. ΚΟΡΑΝΙ («λόγος Θεού»)  Το ιερό βιβλίο του Ισλάμ  Απαιτεί από τους πιστούς (Μουσλίμ) τη διάδοση του Ισλάμ με Ιερό πόλεμο (Τζιχάντ)  Τους απαγόρευε να ασκήσουν καταναγκασμό σε Χριστιανούς και Ιουδαίους.  Όσοι χάνουν τη ζωή τους στον πόλεμο  Μάρτυρες της πίστεως  Παράδεισος. β. Η ΕΠΕΚΤΑΣΗ – ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ  Ο θεσμός του ιερού πολέμου δίνει ορμή στους Άραβες.  632: Θάνατος του Μωάμεθ.  634: Εξόρμηση Ισλαμιστών (υπό την ηγεσία του χαλίφη) από την Αραβική χερσόνησο – κατακτήσεις.  636: Γιαρμούκ: ήττα των Βυζαντινών.  Σε λίγα χρόνια κατακτήσεις σε γειτονικές ρωμαϊκές και περσικές επαρχίες

 Τα ανατολικά σύνορα του Βυζαντίου υποχώρησαν. 7ος – 8ος αι.: Κορύφωση Αραβικής απειλής Παράγοντες Αραβικών κατακτήσεων 1. Εξάντληση Βυζαντινών και Περσών από τις μεταξύ τους μακροχρόνιες συγκρούσεις. 2. Η έντονη αντίθεση μεταξύ του κέντρου και των ανατολικών επαρχιών (Μονοφυσίτες) (Οι επαρχίες αυτές κατακτήθηκαν και ενσωματώθηκαν στο Χαλιφάτο (Αραβικό κράτος  Βαθμιαία οι Αραβικές κατακτήσεις έφτασαν μέχρι την Ισπανία.  Δύο φορές πολιόρκησαν την Κωνσταντινούπολη.  Οι βυζαντινοί μαχητές τους απέκρουσαν με τη βοήθεια των απόρθητων τειχών της Βασιλεύουσας (Κων/πολη) και τη χρήση του υγρού πυρός. Συνέπειες Αραβικών κατακτήσεων 1. Διάσπαση μεσογειακού κόσμου 2. Εδαφική συρρίκνωση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας 3. Απώλεια σημαντικών κέντρων – ερήμωση πολλών περιοχών 4. Μείωση αγροτικής παραγωγής του Βυζαντίου 5. Περιορισμός του εσωτερικού και εξωτερικού εμπορίου.